17.
Amadeus (
Milos Forman, 1984) ::
8.7Prachtige film over Mozart, vanaf het moment dat hij in het leven van hofcomponost Salieri kwam. Waar Mozart in eerste instantie wat vervelend overkomt (dat lachje), past het steeds meer en meer in de hele film en is het uiteindelijk zelfs een uitstekende vertolking van Tom Hulce geworden, met als persoonlijk hoogtepunt het pleidooi dat Mozart voert om zijn nieuw geschreven opera toch van de grond te krijgen. Schitterende muziek, knap geïntegreerde thematiek en een stel uitstekende acteurs maken dit tot een klassiekertje.
18.
Tonari no Totoro (
Hayao Miyazaki, 1988) ::
7.8Anime was tijden niet mijn ding, maar door het zien van Spirited Away en Grave of the Fireflies kon ik deze film dit keer wel uitkijken, waar de eerste kijkbeurt na 10 minuten al stopte. Het verhaal is aanzienlijk minder dan de twee tijdloze klassiekers die ik noemde, maar het geheel is zeer aangenaam om aan te zijn: de zusterliefde, de fantasiewereld (of is het toch echt?) en de fantastische muziek leveren een zeer fijne kinderfilm af.
19.
Black Swan (
Darren Aronofsky, 2010) ::
8.9Vooraf hooggespannen verwachtingen, achteraf zijn deze absoluut ingelost. De rauwe stijl die Aronofsky zo goed kan verzorgen komt ook hier weer uitstekend tot zijn recht, met dank aan de los geschoten beelden, de donkere settings en het groezelige filter. In combinatie met de immer uitstekend verzorgde muziek van Clint Mansell wordt weer een heerlijk paranoïde sfeer gecreëerd, wat voor een groot deel overigens ook te danken is aan het Oscarwaardige optreden van Portman. De angstige witte zwaan zet ze zo fantastisch neer, dat ik na 20 minuten al traantjes in mijn ogen voelde, maar de transformatie die ze neerzet is van net zulk hoog niveau. Wellicht is de uiteindelijke ontknoping te voorspellen voor de geoefende kijker, maar de weg er naartoe en de uitwerking ervan is werkelijk fenomenaal.
20.
127 Hours (
Danny Boyle, 2010) ::
8.5Vooraf denk je misschien: man komt vast te zitten en we volgen hem in de 127 uur dat hij in die klif zit. Niets is minder waar. Een film over egoïsme en het lot, met prachtige beelden van Utah, sterk camerawerk, bijzonder goede muziek, een zeer sterk script en James Franco in topvorm. Hoewel hij natuurlijk de enige hoofdrol in de film heeft, maar hij draagt de film zoals de film dat nodig heeft. Het was alles wat ik ervan verwachtte. En net iets meer dan dat.
21.
The Wizard of Oz (
Victor Fleming, 1939) ::
8.0Zeventig jaar na dato maakt de film bij mijn eerste kijkbeurt toch een uitstekende indruk op me. Ondanks dat het vooral een kinderfilm is, kreeg ik geregeld een glimlach op mijn gezicht door de heerlijke fantasiewereld. De muziek is top met tijdloze klassiekertjes als Over The Rainbow, visueel is het werkelijk fantastisch voor een film van 70 (!) jaar geleden en de karakters zijn ook echt leuk, hoewel ik geen fan was van de zangkunsten van de Laffe Leeuw. De moraal ligt er uiteraard wel dik bovenop, vooral in de slotscène, maar dat kan ik gezien het tijdsperspectief nog wel aardig vergeven. Geen tegenvallertje, maar stiekem houd ik wel van dit soort te romantiseren oudjes.