Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel XCVII

quote:

Op zondag 29 oktober 2006 00:02 schreef Falco het volgende:
Oldboy

Wat een flauwekul deze film. Het plot klinkt veelbelovend, maar de uitwerking te onduidelijk en onzinnig.

Cijfer: 4,5

4,5

quote:

Op zondag 29 oktober 2006 18:00 schreef pascalheister het volgende:

[..]

4,5

Geen sterren he !!!

tvp dus.

quote:

Op zondag 29 oktober 2006 18:00 schreef pascalheister het volgende:

[..]

4,5

Ik ben geen ontzettende grote liefhebber van Oldboy, maar de gedachtengang achter dat punt is echt te dramatisch voor woorden. Niet al te serieus nemen dus.

Nacho Libre
Jared Hess is ook verantwoordelijk geweest voor Napoleon Dynamite en dat is erg goed te zien. De visuele benadering is vrijwel hetzelfde. Gelukkig ben ik een groot liefhebber van Jack Black, anders zou er denk ik weinig van de film overblijven. Al met al wel prima verder.

Police Academy 7, vette film.

Nacho Libre ook gezien... best aardige film

Net gezien: Children of men... wat een goede film. Ik werd net als sommige hier erin mee gezogen... Alleen een raar einde. Maar dat drukt de pret niet

Paradise Now



Aardige film, al laat de uitwerking toch wat te wensen over, karakters die niet echt overuigen en ook rammelt het verhaal aan wat kanten.

Cijfer: 7,2

Stalker



De 1e film die ik van Tarkovsky zie, en wat voor een. Prachtig meesterwerk, mooie locatie's, lange mysterische scenes in grauwe sferen. Een mooie ervaring die je naar de Zone brengt.

Cijfer: 8,4

Gisteravond Cars, schitterend gedaan.

Thank You For Smoking, wel aardig.

Manhattan (1979)



Vermakelijke komedie/romance met een leuk plot, heerlijke sfeer, dialogen en prachtige shots van New York. Ook leuk de verwijzingen naar andere films waar Woody groot fan van is.

Cijfer: 8.1

Barbarella



Bagger, bagger en nog eens bagger, maar wel om te lachen

Interview (Theo van Gogh)
Sterk idee van Hans Teeuwen, goede Bokma, een middelmatige Katja, en een zeer zwak script van Theodor Holman. Zou hij Tape hebben gekeken? Zoja, dan had hij toch wat beter moeten kijken. Door de vele absurde twists verlies je de aandacht, terwijl het slot juist zeer interessant is. Maar dat is al verpest door het saaie middenstuk.

Hopen op de versie van Buscemi dan maar, want de opzet is goed.

Vandaag tijdens de sneak Wild Romance mogen aanschouwen. Wist me helaas niet echt te boeien. Nadruk ligt veel op de manager van Herman: Koos. Herman is in de film een beetje een irritante junk. De film is ook niet extreem, iets wat ik me bij Herman voorstel. Het kabbelt een beetje voort. Jammer

The Last of the Mohicans is niet zo groots als Braveheart, niet zo doordrenkt van patriotisme als The Patriot, maar wel erg fijn om pretentieloos naar te kijken. 7,5.

Les Amants Criminels (Francois Ozon, 1999)
Absurde en eigenlijk soms best schokkende film die zich wel heel moeilijk laat vergelijken met enige andere film. Nouja, gewoon écht écht écht een absurde film die met name aan het eind een wel heel aparte weg kiest.

Hitler rise of evil

Interessante en meeslepende kijk op het leven van Adolf Hitler, van kinds af aan, tot zijn greep naar de macht. Vrij lange film ook, twee DVD's. Is me wel een 8 waard.

Art School Confidential
De recentste film van Terry Zwigoff, maker van Bad Santa en Ghost World. Ook deze film heeft een lekker sfeertje, hier en daar een grapje (geen komedie zoals Bad Santa weliswaar) en iedereen staat weer lekker alternatief te wezen. Typische Zwigoff dus, al heeft deze wel een subplotje over een seriemoordenaar dat ik vrij overbodig vond. Leuk bijrolletje van Ethan Suplee, die doet dat wel vaker.

The Producers
Dit zou dus een remake moeten zijn met de acteurs die in de musicalversie speelden, maar het komt gewoon over als een verfilming van de musical met enkele scenes op een andere locatie. De versie van Brooks was een komedie over het maken van een musical, dit is een musical over het maken van een musical. Vreemd genoeg redt dit de film, want de muzieknummers zijn de leukste stukken. Nathan Lane valt nog mee, maar vooral Broderick was in het begin verontrustend zwak als hij de neurotische Gene Wilder probeert te imiteren, gelukkig wordt het allemaal beter als hij begint te zingen. De film kwam voor mij dus ontzettend moeizaam op gang, maar ze maakten er toch wat van (al geldt het gangbare cliché waarbij wordt gesteld dat het origineel beter is ook voor deze film). Ook een pluim voor Uma, wiens enthousiasme zowaar van het scherm spat en die hierdoor ook vrij is.

Lianlian fengchen
De eerste film van Hsiao-hsien Hou die ik zie en die liet me met een dubbel gevoel achter. Het ziet er allemaal uit als oude Yimou Zhang en dat is niet slecht, maar het verhaal wordt eerder op een Bresson-manier verteld, vrij afstandelijk dus en het is net die menselijkheid die me aanspreekt bij Zhang, dus er ontbrak iets. Anderzijds zitten er wel mooie scenes is en doet er een hippe opa mee. Moeilijk.

Instinct: Het verhaal leek me niets en uiteindelijk bleek dat ook wel te kloppen. Hopkins is over 't algemeen altijd wel leuk om naar te kijken, maar dit was wel een beetje erg soft. Ik mag Gooding niet bepaald dus het hielp niet echt dat hij de hoofdrol vertolkte. Die eindspeech, my fucking god . De apen waren over het algemeen leuker dan alle andere acteurs bij elkaar. Onsamenhangende clichéprut. . 5-.

Dat duurt lang SoK.

quote:

Op maandag 30 oktober 2006 16:52 schreef Lonewolf2003 het volgende:
Dat duurt lang SoK.

Hoezo? Ik vroeg de vorige keer om een stalkpost voor die van mij.. et voila.

Wij begrijpen elkaar.

Linda Linda Linda (2005)
Omdat de gitariste haar vingers heeft gebroken, moeten de andere leden van de meidenband, nadat keyboardspeelster Kei voortaan de gitaar voor haar rekenig neemt, op zoek naar een nieuwe zanger. De eerste keus valt op Rinko. Maar omdat Kei en Rinko ruzie hebben, gaat dat ook niet door. Dus besluiten ze dat de eerst volgende die langs loopt de nieuwe zanger wordt. Toevalliger wijze is dat de Koreanse uitwisselstudente Son. Die heel gebrekkig Japans spreekt en zeker niet zingen. Maar omdat Son zo blij is uit haar isolement getrokken te worden, gaat ze er toch voor de volle 100% voor. Omdat er geen tijd is om eigen nummers te verzinnen voor dat ze moeten optreden tijdens het schoolfestival, besluiten ze nummers van de Japanse 80's punk-band the Blue Hearts, waaronder de titeltrack linda, linda, linda, te coveren. De enige vraag die rest of de meiden op tijd klaar zijn om een beetje fatsoenlijk optreden te geven op het festival.

Ondanks deze redelijk lange uitleg is de plot dus niet echt heel ingewikkeld te noemen. Het is een hele simpele maar verschrikkelijk lekkere feel-good-movie. De film weet de meeste cliché's uit het genre te vermijden. Zo vond ik het persoonlijk verfrissend om te zien dat de film ging of ze op tijd klaar waren voor het festival en is er niet sprake van het uit underdog positie toch opeens eerste worden in de competitie principe. Waar clichés zoals verliefdheid wel aanbod komen, behandelt Nobuhiro Yamashita dat op een veel subtielere volwassenere wijze dan we van het gross in het genre gewend zijn.
De gekozen muziek van de Blue Hearts is heel leuk. Titeltrack, Linda, linda, linda, zal nog wel een paar dagen door mijn hoofd blijven spoken. En de orginele score van ex-Smashing Pumpkiner James Iha past precies goed bij de sfeer van de betreffende scené's.
Ondanks dat Aki Meada, Yu Kashii en Shiori Sekine alle drie een zeer goede prestatie afleveren, is het Du-na Bae, die de Koreanse Son speelt, die de show steelt. Haar karakterontwikkeling van een verlegen, maar ook beetje raar en eigenzinnig meisje dat langzaam loskomt als ze eindelijk eens uit haar sociale isolement wordt getrokken is vertederend om te zien. Het enthoesiasme dat ze hierdoor krijgt, spat van de scherm af en is verschrikkelijk aanstekelijk. Als je aan het einde van deze film niet met een glimlach op je smoel op je bank loopt te rocken, moet je wel een heel koud chagerijnig persoon zijn.
cijfer: 8.5

The Rock

Had The Rock jaren geleden al eens gezien. Het is allemaal nogal over the top, maar wel vermakelijk en het heeft zijn momenten. Cijfer: 6,5

Alexander Nevsky



Een historisch verhaal van Sergei Eisenstein met een propaganda-sausje. In de 13e eeuw was er nauwelijks sprake van een Rusland, maar waren er meer soort van stadsstaten. Alexander Nevsky komt te hulp, als Novgorod bedreigd wordt door de Duitsers. Hij heeft namelijk zich heldhaftig gedragen in een eerdere veldslag. Deze film werd in 1938 gemaakt, maar werd al snel verboden door Stalin, nadat hij met Hitler het Molotov-Ribbentrop-pact had gesloten. Pas in 1941 toen de USSR in oorlog raakte met Duitsland, vond deze film uiteraard gretig aftrek.

Vooral interessant is de massale veldslag tussen de Russen en de Duitsers op het ijs van een meer. Het haalt natuurlijk niet een LOTR-niveau, maar er zaten wel erg grappige stukjes tussen en ondanks de lange lengte van deze scene (waarop de film overigens rust) gebeurden er genoeg diverse dingen om geboeid te blijven. Cijfer: 7,5

[ Bericht 1% gewijzigd door Falco op 30-10-2006 20:27:33 ]

World Trade Center

Zaterdag in de bioscoop gezien, we wouden eigenlijk naar een andere film maar we kwamen te laat dus het was sowieso al "2e keus". Sfeer aan het begin is wel leuk maar het eind is veels te dramatisch, en dan ook nog van dat typisch Amerikaanse drama, en daar houd ik niet zo van. Nicolas Cage is een goede acteur maar damn wat is hij hier slecht...nouja vind ik dan he.
Cijfer: 4