Jeux Interditseen gezin is op de vlucht ergens aan het begin van de tweede wereldoorlog. ze vluchten vanuit parijs het platteland op, in een soort van kolonne.
de dochter wordt wees als haar ouders tijdens een bombardement beiden omkomen.
terwijl het meisje ronddoolt, ontmoet ze een boerengezin. daar wordt ze opgenomen. ze raakt bevriend met het zoontje en ze gaan haar hondje begraven.
dit is de opmaat tot een begraafspelletje, waar verder niemand blij mee is.
deze film is wel mooi, maar ik kan m niet sterk of goed vinden.
bv. als het meisje merkt dat haar ouders dood zijn, treurt ze er niet om, maar maakt zich alleen druk om haar hondje.
ook later in het verhaal wordt er heel weinig over die ouders gesproken, terwijl het meisje zich wel hecht aan haar hondje (of het kadaver ervan) of aan het zoontje van de familie.
ook typisch dat vader en moeder met een schot uit de lucht beiden op slag dood zijn.
terwijl de film wel heel sterk begint, met een grote stoet vluchtende mensen in auto's en op karren. vol vertwijfeling en angst.
zeker als er dan vliegtuigen in de lucht zijn en schoten worden gehoord.
het begon dus veelbelovend.
ook het spel van het meisje is niet zo sterk. daarentegen zijn de overige rollen best wel goed ingebracht.
het einde beviel me niet zo, maar het alternatieve einde dat ook op de dvd stond was veel beter.
Zatoichi meets Yojimbode blinde zwaardvechter wil in een dorpje wat tot rust komen. helaas is het dorpje een broedplaats van enkele gangsters en TM is als yojimbo van een van hen ook aanwezig.
zatoichi heeft al snel onenigheid met yojimbo en ze staan elkaar op een vooral faire manier naar het leven.
onderhoudende film, die niet supersterk is, maar zeker wel de moeite waard
Schtonk!enerzijds zijn er mensen die dingen uit het derde rijk verzamelen, anderzijds zijn er mensen die dergelijke dingen "vinden".
dat is het uitgangspunt van de film. Gotz Georg speelt iemand die eigenlijk zo'n beetje bij beide groepen hoort.
daardoor komt hij aan een vriendin die het nichtje van gohring is.
Uwe Ochsenknecht speelt een "professor" die gespecialiseerd is in het "vinden" van opmerkelijke zaken.
zo schildert hij een portret van Eva Braun waarbij hij een plaatselijke schone als naaktmodel gebruikt. daardoor wordt zij zijn maitresse.
als hij dan begint met het vervalsen van de dagboeken van Hitler, vindt zijn vrouw het allemaal goed. zeker als GG flinke bedragen gaat betalen voor die dagboeken.
de film levert een amusante blik op de idioterie, die rond spullen van de belangrijkste mensen uit het derde rijk speelt.
het vinden van de dagboeken van Hitler komt af en toe weer in de publiciteit in duitsland.
de vervalsing ligt er hier zo dik bovenop dat de gretigheid van de uitgever en de wens om beroemd te worden als vinder sterk uitvergroot worden.
vooral de wens om niet te zien dat het om vervalsing gaat is heel sterk.
ik vond de film als comedy niet zo sterk, maar eigenlijk wel als drama.
en natuurlijk is GG ook in een andere rol dan als Schimanski heel sterk.
op IFFR:
Temporade de Patos2 jongens van 14 worden door de moeder van een van hen op een zondagochtend alleen thuis gelaten. ze krijgen wat geld om pizza te bestellen.
na een tijdje komt het buurmeisje vragen of ze bij hun de oven mag gebruiken. zij gaat in de keuken een taart bakken.
dan valt de stroom uit. de jongens kunnen niet meer verder met hun x-box spel en gaan maar pizza bestellen.
omdat de stroom nog steeds is uitgevallen, moet de bezorger trappen lopen ipv de lift gebruiken en komt daardoor 11 seconden te laat.
de jongens willen de pizza gratis, maar de bezorger weigert zonder geld te vertrekken.
in eerste instantie leek het een niet bepaald aangename film, maar na een kwartiertje of zo, als de uitgangssituatie is neergezet, wordt de film heel leuk en goed.
alle 4 de rollen zijn goed bezet en geloofwaardig. het is een film die zeker de moeite waard is en er zit prima humor in.
Nobody Knowseen alleenstaande moeder met 4 kinderen betrekt een nieuw appartement. ze wil niet dat de verhuurder weet dat ze ook kleine kinderen heeft, dus alleen de oudste wordt voorgesteld.
de twee kleinsten zitten in koffers, de andere wordt opgehaald.
de moeder gaat uit werken en de oudste zoon moet voor de andere kinderen zorgen. na een tijdje verdwijnt de moeder helemaal.
de kinderen worden min of meer aan hun lot overgelaten en het wordt langzaam maar zeker een puinhoop.
ik vond de film niet zo sterk.
hij duurde te lang met scenes die niet veel bijdroegen.
de film beschrijft ongeveer een jaar. in die tijd zie je de kinderen nauwelijks fysiek ontwikkelen.
de kinderen die eerst niet buiten mochten komen, blijken eenmaal buiten een goede conditie te hebben en behoorlijk goed met het verkeer om te gaan.
en ook al gaan ze nooit naar school, ze weten wel veel dingen die kinderen normaal alleen op school of bij vriendjes te weten komen.
jammer van deze, en nog andere missers. want de film is emotioneel wel goed en weet wel te raken. kortom, het verhaal is wel sterk, maar de uitwerking zwak.
Hawaii, Osloeen man in een inrichting en zijn verpleger. de verpleger droomt dat de man, Leon, zal verongelukken tijdens het hardlopen. hij zal worden aangereden door een ambulance.
in die ambulance ligt een vrouw die net is bevallen van een zoon.
zijn dromen komen altijd uit.
als Leon nerveus wordt, gaat hij altijd hardlopen. vluchtreactie.
als de verpleger even later bemerkt dat Leon weg is, vreest hij het ergste en gaat op zoek. Even later vindt hij de ambulance met vrouw met zoon. maar geen Leon.
de film volgt de personen en vertelt de verhalen van hen. af en toe kruisen de verhalen.
de film is van begin tot einde zeer onderhoudend en nooit saai of flauw of ongeloofwaardig.
begrijpelijk dat er overeenkomsten worden gezocht en gevonden met bv. Amores Perros, maar dat komt denk ik vooral door het ongeluk.
en weer thuis:
Der Untergangfilm gaat over de laatste dagen van Adolf Hitler en zijn staf. verhaal veronderstel ik bekend.
de film zorgt er af en toe voor dat je sympathie gaat voelen voor de nazi's. zeker in het tweede deel van de film, waarin iedereen afscheid neemt.
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn
ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis
Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.daarentegen kon ik geen enkel moment sympathie voor AH zelf opbrengen.
wat wel sterk is, is dat het laat zien dat het niet allemaal zo zwart-wit is, of goed-fout, maar dat het best genuanceerder ligt.