ESF Eurovisie Songfestival
Het Eurovisie Songfestival
GRIEKENLAND
Waar kennen we de Grieken van?
Als de bakermat van democratie en daarmee de zeer rijke geschiedenis. Verder van de ouzo, de crisis, Aristoteles, de Olympische Spelen, de sirtaki, de souvlaki, Sparta, Demis Roussos, de vele eilanden, als inspiratiebron voor matige Nederlandse volkszangers, feta kaas, Plato, de Marathon en natuurlijk van het avontuur rond de Verzonken Stad van B&A.
Hoe doen ze het op het ESF?
Griekenland heeft door de jaren heen de nodige successen geboekt. Het land scoorde in 40 deelnames 18 Top 10-klasseringen. De beste scores waren drie derde plaatsen, en n overwinning in 2005. De echte successen zijn nagenoeg allemaal geboekt na het vrijgeven van de taalregel. Vanaf 2004 eindigden de Grieken zelfs acht keer op rij in de Top 10.
De Griekse inzendingen kenmerken zich vaak door een zomers en uptempo karakter, waarin de sfeer van het land goed tot uitdrukking komt. Hoewel ze ook gescoord hebben met andere genres, ging het daarmee meestal een stuk moeizamer. Zeker in de succesperiode heeft het de Grieken ook enorm geholpen dat de act vaak werd uitgedacht door de talentvolle Fokas Evangelinos (onder meer bij de enige zege in 2005).
Verder hebben de Grieken door de jaren heen diverse festivals overgeslagen, om allerlei verschillende redenen. Overigens was alleen in 2000 de financile situatie de aanleiding. Sindsdien waren ze er ondanks de crisis altijd bij. Wel werd de inzending dan meestal door de platenmaatschappij van de artiest gesponsord.
Bij de puntenverdeling hebben de Grieken een zeer duidelijke en wederzijdse voorkeur voor de vrienden uit Cyprus. Verder is er een lichte voorkeur voor Zuid-Europese landen, met name van en naar Spanje en de buren uit Albani.
Nederland en Griekenland geven elkaar vrijwel alleen punten bij de betere inzendingen. Nederland gaf 10 punten aan Mathema Solfege (1977) en Helena Paparizou. Anna Vissi (1980) kreeg 8 punten, Elpida 7 en Antique, Sakis Rouvas en Kalomira 6 punten. Andersom was er een opmerkelijke douze points voor Gerard Joling. In een grijzer verleden kregen Sandra Reemer nog 7 punten en Maggie MacNeal 6 punten. Edsilia kreeg 8 punten, toen een hele tijd niets en toen The Common Linnets ook 8 punten. Daarna weer een paar jaar niets, totdat Duncan Laurence 6 punten kreeg, allemaal van het publiek overigens.
Hoe ging het door de jaren heen?
Griekenland debuteerde op het ESF in 1974. De grote naam Marinella werd gestuurd. Deze zangeres was toen al een legende, dus het was een begrijpelijke keuze. Ondertussen is ze 81 jaar oud en heeft ze al 66 albums uitgegeven. Haar bouzouki-liedje werd op het ESF 11e.
In 1975 boekten de Grieken ongetwijfeld een ESF-record. Na welgeteld n deelname besloot de gewezen debutant al om het festival te boycotten. De reden was de Turkse inval op Cyprus. Iets wat overigens al maanden daarvoor had plaatsgevonden, maar de woede was duidelijk nog niet gezakt.
De rest van de jaren '70 waren ze er wel bij en in 1977 werd het grootste succes van de 21e eeuw geboekt met een 5e plaats voor het gelegenheidsgezelschap Paschalis, Marianna, Robert & Bessy. Als u echt wilt weten wie al die mensen zijn, moet u maar even googelen. Over het merendeel werd later alleen nog gelezen in het telefoonboek. Hun liedje was echter wel leuk, en had met wiskunde een vrij ongebruikelijk onderwerp, dat op vrolijke wijze bezongen werd. De niet zo heel geslaagde outfits in Milka-kleur deden daar verder niets aan af.
In het restant van de jaren '70 werden nog twee 8e plaatsen behaald, met odes aan achtereenvolgens Charlie Chaplin (en dat moest uiteraard met een verkleedact) en Socrates.
In 1980 ging de Cypriotische zangeres Anna Vissi met het nummer Autostop naar Den Haag. Het was een bijzonder aanstekelijk deuntje, waarin over de charme van het liften werd gezongen, waarmee je de hele wereld kon bereiken. In 1980 had men immers nog geen Flixbussen of Blablacars. Het was een familiefeestje, want op de achtergrond zong onder meer haar zus Olympia Vissi mee (zelf geeft ze de voorkeur aan haar roepnaam Lia). Ondanks alles viel het resultaat tegen, met een 13e plaats.
Anna Vissi is al tientallen jaren een grote ster in Cyprus en Griekenland. Het ESF hielp hierbij, want ondanks de matige score van Autostop werd het album Nai (NL: Ja) haar eerste gouden album. Er zouden er nog vele volgen. Net als ESF-deelnames, want in 1982 nam ze deel namens Cyprus en in 2006 nog eens namens Griekenland. Tussendoor probeerde ze het nog vaker via de voorronde. Hoewel het ondanks verwoede pogingen nooit is gelukt om over de grens te scoren, is ze in eigen land(en) nog altijd een zeer gerespecteerde artiest.
Het vervolg van de jaren '80 was vrij mager. Het waren bepaald niet de hoogtijdagen van het ESF en Griekenland hielp daar aan mee door het sturen van meerdere nogal oubollige liedjes, die incidenteel de Top 10 in glipten, maar meestal vrij snel de vergetelheid invlogen. Voor structureel succes hielp het ook niet mee dat de Grieken in ‘82, ‘84 en ‘86 niet meededen. De eerste poging werd gediskwalificeerd, omdat het een oud Grieks volksliedje was. Het moet gezegd worden dat wij dat jaar Bill van Dijk ook beter iets hadden kunnen laten zingen als “En we gaan nog niet naar huis”. Dat zou in elk geval beter zijn geweest dan Jij & Ik, en was het onverhoopt gediskwalificeerd, dan was Europa Bill en zijn apenpak bespaard gebleven. Maar goed, geen Griekenland dus in 1982. In 1984 sloegen de Grieken een jaartje over, vanwege het algemene lage niveau. En in 1986 kwamen ze er pas na de voorronde achter dat het festival op de dag voor Orthodox Pasen werd gehouden, en mocht de arme Polina ondanks haar nationale overwinning niet meedoen.
De hoogste score van de jaren ‘80 vormde de 64 punten voor de groep Bang in 1987, die met Stop 10e werden. Het duo dat erg aan Wham deed denken bestond uit Paul Stevens en Billy Adams. Die namen klinken meer als het centrale verdedigingsduo van Crystal Palace dan als twee Griekse zangers, maar het waren dan ook artiestennamen. Zingen konden ze zeker, al bleef de kwaliteit van de inzending zelf wat achter.
Pas in 1992 was er weer een aansprekend resultaat. De zangeres Kleopatra zong op emotionele wijze haar lied Olou Tou Kosmou I Elpida naar de 5e plaats. Het overbrengen van emoties was sowieso het handelsmerk tijdens haar zangcarrire, die in 2003 nogal tragisch en abrupt eindigde met het overlijden van haar echtgenoot en producer bij een verkeersongeluk.
In 1993 haalde Kathy Garbi nog de 9e plaats, maar de rest van de 20e eeuw kenmerkte zich door onopvallende uitslagen in de middenmoot, hoewel geleidelijk het niveau van de Griekse inzendingen wel omhoog kroop. 1998 was een uitzondering, want toen werd de band Thalassa slechts 20e met alleen 12 punten uit Cyprus. De schrijver van het lied Yiannis Valvis kreeg dat in gevangenschap mee. Tijdens de repetities was hij niet tevreden hoe de Britse regisseur zijn meesterwerk in beeld bracht en besloot hij na een discussie, waarvan we de precieze inhoud niet kennen, maar de strekking en de toon wel ongeveer kunnen inschatten, op de vuist te gaan met deze regisseur. Hij werd daarop afgevoerd door de bewaking en kreeg een studioverbod. Dat zou je Hans Pannecoucke toch niet gauw zien doen. Het was een tragische afgang voor de Grieken, die door de uitslag in 1999 niet mee mochten doen en dat vanwege de kosten in 2000 ook nalieten. Het speelde op dat moment ook wel mee dat de publieke belangstelling tanende was, mede door de stroom aan tegenvallende resultaten.
Yiannis Valvis (r.).
In 2001 was het daarom erop of eronder voor het land. Cyprus mocht niet meedoen, dus die 12 punten konden de Grieken van tevoren al vergeten. Tijdens de voorronde won Antique met een minimaal verschil (gelijk en een hogere score bij de televoting). Deze groep was ondanks enkele hits, met name Opa Opa, nog niet zo bekend in eigen land, omdat ze vanuit Zweden opereerden waar beide leden geboren getogen waren. De vrouwelijke helft van Antique was Helena Paparizou, een aantrekkelijke dame en natuurlijk vooral bekend van grote hitsuccessen in latere jaren. De mannelijke helft was Nikos Panagiotidis, zeg maar de “die andere van Wham” van Antique.
Op het ESF hadden de Grieken eindelijk het beetje geluk dat ze eind jaren ‘90 vaak misten, met de voorlaatste startpositie. De hele Top 3 Estland-Denemarken-Griekenland kwam uit de laatste 4 liedjes van de avond. Ondanks een wat statisch optreden vond heel Europa het lied Die For You geweldig, want het kreeg als enige van alle landen punten en scoorde daarmee duidelijk de beste eindpositie allertijden.
Deze goede prestatie wakkerde het enthousiasme en de scoringsdrang aan bij de Grieken. Hoewel dit, zoals meestal in zo’n geval, nog enkele jaren duurde, kwamen er dan ook betere uitslagen. Vanaf 2004 waren er 8 Top 10-scores op rij. En van de hoofdrolspelers hierbij is Sakis Rouvas. Hij werd in 2004 3e en in 2009 7e.
Sakis wilde eigenlijk polsstokhoogspringer worden, en hij deed dat ook best verdienstelijk. Zijn grootste talent bleek echter in de muzikale wereld te liggen. Al in 1991, 19 jaar oud, brak hij door als artiest, en scoorde diverse hits. Dat kwam niet ongelegen, want vanwege de armoede in zijn familie werkte hij op dat moment al 7 (!) jaar in een garage en als bouwvakker om de kost te verdienen. Zijn doorbraak op het Thessaloniki Songfestival kwam als een schok, maar dan letterlijk, want de show werd even onderbroken door een lichte aardbeving. Gelukkig kwam iedereen met de schrik vrij.
Naast het scoren van grote hits, toonde Sakis zich ook van zijn maatschappelijke kant. Hij hield in 1997 een concert met de Turkse zanger Burak Kut op de grens op Cyprus om daar de verzoening tussen Griekenland en Turkije te bevorderen. Eerder had hij met hem al een duet opgenomen in twee talen. Het concert met Kut verliep nogal klote. Beiden werden met tomaten, eieren en later zelfs stoeptegels bekogeld, waardoor het einde niet gehaald werd. Meer dan Kut was Sakis de pineut, en hij verbleef een half jaar in de VS om de storm te laten overwaaien.
Terug in Griekenland werd Sakis in 2001 tijdens een groot en wild feest met veel vrienden en andere BG’ers betrapt op zijn jacht in het bezit van drugs. Hij wist een rechtszaak af te kopen, maar kon niet voorkomen dat half Griekenland die zomer rondliep in een shirt met de tekst “Ik was ook op dat jacht”.
Met zijn ESF-scores maakte hij veel goed, zeker in 2004.
In 2005 bereikte de Griekse succesreeks het hoogtepunt. Helena Paparizou was terug, deze keer ging ze solo met een liedje dat met de titel My Number One aan ambities weinig te raden overliet. Dat leidde tot een overtuigende zege in de voorronde, waar de intervalact trouwens een Nederlands tintje had, met optredens van Glennis Grace en Marian van der Wal. Met een gelikte act en een aanstekelijke melodie scoorde Helena op het ESF vooral in West-Europa zeer goed, waardoor er met ruime voorsprong op Malta werd gewonnen. Het was een jaar na het gewonnen EK Voetbal en de organisatie van de Olympische Spelen in Athene een nieuw hoogtepunt voor Griekenland, waar de crisis nog niet losgebarsten was.
In 2006 deed de Cypriotische oudgediende Anna Vissi het zeer verdienstelijk met een 9e plaats en in 2007 scoorde de Brits-Libanees-Cypriotische Sarbel nog iets beter met een 7e plaats. In 2008 kwamen de Grieken het dichtste bij nieuw succes. De zangeres Kalomira werd vooraf vooral als outsider beschouwd, maar haar Secret Combination nam enthousiast de leiding tijdens de puntentelling. Omdat Rusland en Oekrane uit de eigen regio beduidend meer punten kregen, wipten die twee landen er nog overheen, maar de derde plaats was wederom een fantastische uitslag.
Kalomira was ook al een internationale inzending, want zij werd geboren en groeide op in New York, waar haar ouders een restaurant hadden. Terwijl de gasten de souvlaki’s naar binnen fietsten, zong zij op de achtergrond in de hoop indruk te maken. Maar er zat blijkbaar nooit een platenbaas tussen het publiek, want haar doorbraak kwam pas toen ze voor haar studie in Thessaloniki was. Daarna ging het hard, want haar eerste CD werd meteen een enorm succes, en mede dankzij haar ESF-resultaat is ze nog altijd een grote ster in Griekenland. Ze is ondertussen getrouwd en heeft drie kinderen en ze heeft ook haar gewenste tournee door de VS gemaakt.
Na de tweede poging van Sakis in 2009, was het in 2010 de beurt aan de nationale ster Giorgios Alkaios. De titel Opa toonde al aan dat ook deze inzending weer dicht bij de Griekse traditie bleef. En ook dit jaar viel het publiek weer massaal voor de vrolijke beats en Griekse dansers. Hij werd 8e en is naar het schijnt al jaren aan het rentenieren op het eiland Milos.
In 2011 werd wel van de Griekse danstraditie afgestapt. Loukas Giorkas en Stereo Mike combineerden in hun inzending opera en rap, twee genres die meestal matig scoren op het ESF. Voor het eerst in jaren werd er dan ook hardop getwijfeld of de Grieken wel de finale zouden halen. Die twijfel verdween overigens wel weer nadat ze laatste startpositie lootten, maar dan zou het misschien in de finale wel een keer geen topscore worden. Beide voorspellingen bleken volledig onjuist, want Watch My Dance won de semi zelfs en werd in de finale 7e.
In 2012 werd de Top 10 reeks wel gebroken, toen Eleftheria Eleftheriou 17e werd. Maar de revanche daarvoor volgde in 2013 al. De band Koza Mostra ging. Voor de gelegenheid werden ze begeleid door de zanger Agathonas Iakovidis. Die kent u niet, zou Mart Smeets zeggen, maar in Griekenland is deze snorrenbaas een grote ster. Hij timmerde al sinds de jaren ‘70 aan de weg in de volksmuziek. Op het ESF kozen ze voor een makkelijk thema om mee te scoren, getuige de titel Alcohol Is Free. Maar het liedje was verder in de eigen taal en met originele Griekse klanken, dus er is weinig op aan te merken. Het viel op het ESF op hoe Agathonas 3 minuten lang zo boos kon kijken en toch zo vrolijk te zingen. Het sloeg enorm aan en het resulteerde in een 6e plaats.
En dat was op dit moment het meest recente grote succes van Griekenland. In de voorbije zes jaar scoorden alle inzendingen opeens in de achterhoede. De eerste van de reeks was het gezelschap Freaky Fortune feat. RiskyKidd. Ze zongen in 2014 Rise Up, en namen dat ook letterlijk met een trampoline op het podium. Helaas, en tot frustratie van regisseur Fokas Evangelinos, slaagde de Deense TV er niet in dit lekker in beeld te brengen en mede daardoor kwamen de Grieken niet verder dan de 20e plaats.
In 2015 kwam er voor de verandering eens een ballad. One Last Breath was niet al te bijzonder en dat gold ook voor het resultaat, de 19e plaats. In 2016 verscheen Argo, met Utopian Land. Vermoedelijk de slechtste Griekse inzending allertijden. Het zou toch wat zijn als Griekenland zich zelfs hiermee zou plaatsen, was de algemene teneur voor aanvang van het ESF. Dat gebeurde dan ook niet. Het werd 16e in de semi en voor het eerst haalde een Griekse inzending de finale niet. In 2017 haalde Demy net aan de finale wel. Haar This Is Love is zo ongeveer het meest generieke dance-plaatje ooit op het ESF, maar ze werd in de semi 10e, met een voorsprong van 16 punten op Georgi, en dat mede dankzij 24 punten uit Cyprus. In de finale werd ze 19e.
Het bleef kommer en kwel met de Grieken in 2018. De inzending neir Mou (NL: Mijn droom) van Yianna Terzi was niet eens zo onaardig, maar sloeg op het ESF zelf niet aan. Van een tegenvallend jaar waren overigens al voortekenen van tijdens de Griekse voorronde. Er zouden drie acts meedoen, van drie verschillende platenmaatschappijen. Op de datum van het NSF was er reden voor stress, want alleen Panik Records, de maatschappij van Yianna, had het inschrijfgeld van 20.000 euro betaald. De rest werd dus gediskwalificeerd, en in een deelnemersveld van 1 was de winnaar snel bepaald.
In 2019 werd in elk geval de finale weer bereikt. Better Love van de half-Canadese Katerine Duska werd daarin 21e. Ook in dit jaar gold dat de inzending niet zo slecht was. Op het ESF-podium viel het echter tegen. Katerine zong met een nogal nasale stem. Dat is op zich geen ramp, want in de muziek- en geluidsindustrie is daar een opmerkelijke voorkeur voor. Luister naar de hitlijsten, radioreclames of openbare omroepstemmen, en het percentage mensen dat door hun neus praat is veel hoger dan buiten op straat. Katerine sloeg echter door, en bracht haar lied alsof ze met een wasknijper op haar neus zong. Dat leidde vooral bij de televoters naar een zeer slechte uitslag.
Daarmee lijkt de succesperiode van de Grieken toch wel even voorbij. Het verdient lof dat ze ondanks de crisis nog steeds representatieve inzendingen sturen, maar voor goede scores zal het niveau toch omhoog moeten.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hier is een net overzicht van alle Griekse inzendingen en hun resultaten te vinden of kijk naar het filmpje hieronder of klik anders op de spoiler:
Waar kennen we de Grieken van?
Als de bakermat van democratie en daarmee de zeer rijke geschiedenis. Verder van de ouzo, de crisis, Aristoteles, de Olympische Spelen, de sirtaki, de souvlaki, Sparta, Demis Roussos, de vele eilanden, als inspiratiebron voor matige Nederlandse volkszangers, feta kaas, Plato, de Marathon en natuurlijk van het avontuur rond de Verzonken Stad van B&A.
Hoe doen ze het op het ESF?
Griekenland heeft door de jaren heen de nodige successen geboekt. Het land scoorde in 40 deelnames 18 Top 10-klasseringen. De beste scores waren drie derde plaatsen, en n overwinning in 2005. De echte successen zijn nagenoeg allemaal geboekt na het vrijgeven van de taalregel. Vanaf 2004 eindigden de Grieken zelfs acht keer op rij in de Top 10.
De Griekse inzendingen kenmerken zich vaak door een zomers en uptempo karakter, waarin de sfeer van het land goed tot uitdrukking komt. Hoewel ze ook gescoord hebben met andere genres, ging het daarmee meestal een stuk moeizamer. Zeker in de succesperiode heeft het de Grieken ook enorm geholpen dat de act vaak werd uitgedacht door de talentvolle Fokas Evangelinos (onder meer bij de enige zege in 2005).
Verder hebben de Grieken door de jaren heen diverse festivals overgeslagen, om allerlei verschillende redenen. Overigens was alleen in 2000 de financile situatie de aanleiding. Sindsdien waren ze er ondanks de crisis altijd bij. Wel werd de inzending dan meestal door de platenmaatschappij van de artiest gesponsord.
Bij de puntenverdeling hebben de Grieken een zeer duidelijke en wederzijdse voorkeur voor de vrienden uit Cyprus. Verder is er een lichte voorkeur voor Zuid-Europese landen, met name van en naar Spanje en de buren uit Albani.
Nederland en Griekenland geven elkaar vrijwel alleen punten bij de betere inzendingen. Nederland gaf 10 punten aan Mathema Solfege (1977) en Helena Paparizou. Anna Vissi (1980) kreeg 8 punten, Elpida 7 en Antique, Sakis Rouvas en Kalomira 6 punten. Andersom was er een opmerkelijke douze points voor Gerard Joling. In een grijzer verleden kregen Sandra Reemer nog 7 punten en Maggie MacNeal 6 punten. Edsilia kreeg 8 punten, toen een hele tijd niets en toen The Common Linnets ook 8 punten. Daarna weer een paar jaar niets, totdat Duncan Laurence 6 punten kreeg, allemaal van het publiek overigens.
Hoe ging het door de jaren heen?
Griekenland debuteerde op het ESF in 1974. De grote naam Marinella werd gestuurd. Deze zangeres was toen al een legende, dus het was een begrijpelijke keuze. Ondertussen is ze 81 jaar oud en heeft ze al 66 albums uitgegeven. Haar bouzouki-liedje werd op het ESF 11e.
In 1975 boekten de Grieken ongetwijfeld een ESF-record. Na welgeteld n deelname besloot de gewezen debutant al om het festival te boycotten. De reden was de Turkse inval op Cyprus. Iets wat overigens al maanden daarvoor had plaatsgevonden, maar de woede was duidelijk nog niet gezakt.
De rest van de jaren '70 waren ze er wel bij en in 1977 werd het grootste succes van de 21e eeuw geboekt met een 5e plaats voor het gelegenheidsgezelschap Paschalis, Marianna, Robert & Bessy. Als u echt wilt weten wie al die mensen zijn, moet u maar even googelen. Over het merendeel werd later alleen nog gelezen in het telefoonboek. Hun liedje was echter wel leuk, en had met wiskunde een vrij ongebruikelijk onderwerp, dat op vrolijke wijze bezongen werd. De niet zo heel geslaagde outfits in Milka-kleur deden daar verder niets aan af.
In het restant van de jaren '70 werden nog twee 8e plaatsen behaald, met odes aan achtereenvolgens Charlie Chaplin (en dat moest uiteraard met een verkleedact) en Socrates.
In 1980 ging de Cypriotische zangeres Anna Vissi met het nummer Autostop naar Den Haag. Het was een bijzonder aanstekelijk deuntje, waarin over de charme van het liften werd gezongen, waarmee je de hele wereld kon bereiken. In 1980 had men immers nog geen Flixbussen of Blablacars. Het was een familiefeestje, want op de achtergrond zong onder meer haar zus Olympia Vissi mee (zelf geeft ze de voorkeur aan haar roepnaam Lia). Ondanks alles viel het resultaat tegen, met een 13e plaats.
Anna Vissi is al tientallen jaren een grote ster in Cyprus en Griekenland. Het ESF hielp hierbij, want ondanks de matige score van Autostop werd het album Nai (NL: Ja) haar eerste gouden album. Er zouden er nog vele volgen. Net als ESF-deelnames, want in 1982 nam ze deel namens Cyprus en in 2006 nog eens namens Griekenland. Tussendoor probeerde ze het nog vaker via de voorronde. Hoewel het ondanks verwoede pogingen nooit is gelukt om over de grens te scoren, is ze in eigen land(en) nog altijd een zeer gerespecteerde artiest.
Het vervolg van de jaren '80 was vrij mager. Het waren bepaald niet de hoogtijdagen van het ESF en Griekenland hielp daar aan mee door het sturen van meerdere nogal oubollige liedjes, die incidenteel de Top 10 in glipten, maar meestal vrij snel de vergetelheid invlogen. Voor structureel succes hielp het ook niet mee dat de Grieken in ‘82, ‘84 en ‘86 niet meededen. De eerste poging werd gediskwalificeerd, omdat het een oud Grieks volksliedje was. Het moet gezegd worden dat wij dat jaar Bill van Dijk ook beter iets hadden kunnen laten zingen als “En we gaan nog niet naar huis”. Dat zou in elk geval beter zijn geweest dan Jij & Ik, en was het onverhoopt gediskwalificeerd, dan was Europa Bill en zijn apenpak bespaard gebleven. Maar goed, geen Griekenland dus in 1982. In 1984 sloegen de Grieken een jaartje over, vanwege het algemene lage niveau. En in 1986 kwamen ze er pas na de voorronde achter dat het festival op de dag voor Orthodox Pasen werd gehouden, en mocht de arme Polina ondanks haar nationale overwinning niet meedoen.
De hoogste score van de jaren ‘80 vormde de 64 punten voor de groep Bang in 1987, die met Stop 10e werden. Het duo dat erg aan Wham deed denken bestond uit Paul Stevens en Billy Adams. Die namen klinken meer als het centrale verdedigingsduo van Crystal Palace dan als twee Griekse zangers, maar het waren dan ook artiestennamen. Zingen konden ze zeker, al bleef de kwaliteit van de inzending zelf wat achter.
Pas in 1992 was er weer een aansprekend resultaat. De zangeres Kleopatra zong op emotionele wijze haar lied Olou Tou Kosmou I Elpida naar de 5e plaats. Het overbrengen van emoties was sowieso het handelsmerk tijdens haar zangcarrire, die in 2003 nogal tragisch en abrupt eindigde met het overlijden van haar echtgenoot en producer bij een verkeersongeluk.
In 1993 haalde Kathy Garbi nog de 9e plaats, maar de rest van de 20e eeuw kenmerkte zich door onopvallende uitslagen in de middenmoot, hoewel geleidelijk het niveau van de Griekse inzendingen wel omhoog kroop. 1998 was een uitzondering, want toen werd de band Thalassa slechts 20e met alleen 12 punten uit Cyprus. De schrijver van het lied Yiannis Valvis kreeg dat in gevangenschap mee. Tijdens de repetities was hij niet tevreden hoe de Britse regisseur zijn meesterwerk in beeld bracht en besloot hij na een discussie, waarvan we de precieze inhoud niet kennen, maar de strekking en de toon wel ongeveer kunnen inschatten, op de vuist te gaan met deze regisseur. Hij werd daarop afgevoerd door de bewaking en kreeg een studioverbod. Dat zou je Hans Pannecoucke toch niet gauw zien doen. Het was een tragische afgang voor de Grieken, die door de uitslag in 1999 niet mee mochten doen en dat vanwege de kosten in 2000 ook nalieten. Het speelde op dat moment ook wel mee dat de publieke belangstelling tanende was, mede door de stroom aan tegenvallende resultaten.
Yiannis Valvis (r.).
In 2001 was het daarom erop of eronder voor het land. Cyprus mocht niet meedoen, dus die 12 punten konden de Grieken van tevoren al vergeten. Tijdens de voorronde won Antique met een minimaal verschil (gelijk en een hogere score bij de televoting). Deze groep was ondanks enkele hits, met name Opa Opa, nog niet zo bekend in eigen land, omdat ze vanuit Zweden opereerden waar beide leden geboren getogen waren. De vrouwelijke helft van Antique was Helena Paparizou, een aantrekkelijke dame en natuurlijk vooral bekend van grote hitsuccessen in latere jaren. De mannelijke helft was Nikos Panagiotidis, zeg maar de “die andere van Wham” van Antique.
Op het ESF hadden de Grieken eindelijk het beetje geluk dat ze eind jaren ‘90 vaak misten, met de voorlaatste startpositie. De hele Top 3 Estland-Denemarken-Griekenland kwam uit de laatste 4 liedjes van de avond. Ondanks een wat statisch optreden vond heel Europa het lied Die For You geweldig, want het kreeg als enige van alle landen punten en scoorde daarmee duidelijk de beste eindpositie allertijden.
Deze goede prestatie wakkerde het enthousiasme en de scoringsdrang aan bij de Grieken. Hoewel dit, zoals meestal in zo’n geval, nog enkele jaren duurde, kwamen er dan ook betere uitslagen. Vanaf 2004 waren er 8 Top 10-scores op rij. En van de hoofdrolspelers hierbij is Sakis Rouvas. Hij werd in 2004 3e en in 2009 7e.
Sakis wilde eigenlijk polsstokhoogspringer worden, en hij deed dat ook best verdienstelijk. Zijn grootste talent bleek echter in de muzikale wereld te liggen. Al in 1991, 19 jaar oud, brak hij door als artiest, en scoorde diverse hits. Dat kwam niet ongelegen, want vanwege de armoede in zijn familie werkte hij op dat moment al 7 (!) jaar in een garage en als bouwvakker om de kost te verdienen. Zijn doorbraak op het Thessaloniki Songfestival kwam als een schok, maar dan letterlijk, want de show werd even onderbroken door een lichte aardbeving. Gelukkig kwam iedereen met de schrik vrij.
Naast het scoren van grote hits, toonde Sakis zich ook van zijn maatschappelijke kant. Hij hield in 1997 een concert met de Turkse zanger Burak Kut op de grens op Cyprus om daar de verzoening tussen Griekenland en Turkije te bevorderen. Eerder had hij met hem al een duet opgenomen in twee talen. Het concert met Kut verliep nogal klote. Beiden werden met tomaten, eieren en later zelfs stoeptegels bekogeld, waardoor het einde niet gehaald werd. Meer dan Kut was Sakis de pineut, en hij verbleef een half jaar in de VS om de storm te laten overwaaien.
Terug in Griekenland werd Sakis in 2001 tijdens een groot en wild feest met veel vrienden en andere BG’ers betrapt op zijn jacht in het bezit van drugs. Hij wist een rechtszaak af te kopen, maar kon niet voorkomen dat half Griekenland die zomer rondliep in een shirt met de tekst “Ik was ook op dat jacht”.
Met zijn ESF-scores maakte hij veel goed, zeker in 2004.
In 2005 bereikte de Griekse succesreeks het hoogtepunt. Helena Paparizou was terug, deze keer ging ze solo met een liedje dat met de titel My Number One aan ambities weinig te raden overliet. Dat leidde tot een overtuigende zege in de voorronde, waar de intervalact trouwens een Nederlands tintje had, met optredens van Glennis Grace en Marian van der Wal. Met een gelikte act en een aanstekelijke melodie scoorde Helena op het ESF vooral in West-Europa zeer goed, waardoor er met ruime voorsprong op Malta werd gewonnen. Het was een jaar na het gewonnen EK Voetbal en de organisatie van de Olympische Spelen in Athene een nieuw hoogtepunt voor Griekenland, waar de crisis nog niet losgebarsten was.
In 2006 deed de Cypriotische oudgediende Anna Vissi het zeer verdienstelijk met een 9e plaats en in 2007 scoorde de Brits-Libanees-Cypriotische Sarbel nog iets beter met een 7e plaats. In 2008 kwamen de Grieken het dichtste bij nieuw succes. De zangeres Kalomira werd vooraf vooral als outsider beschouwd, maar haar Secret Combination nam enthousiast de leiding tijdens de puntentelling. Omdat Rusland en Oekrane uit de eigen regio beduidend meer punten kregen, wipten die twee landen er nog overheen, maar de derde plaats was wederom een fantastische uitslag.
Kalomira was ook al een internationale inzending, want zij werd geboren en groeide op in New York, waar haar ouders een restaurant hadden. Terwijl de gasten de souvlaki’s naar binnen fietsten, zong zij op de achtergrond in de hoop indruk te maken. Maar er zat blijkbaar nooit een platenbaas tussen het publiek, want haar doorbraak kwam pas toen ze voor haar studie in Thessaloniki was. Daarna ging het hard, want haar eerste CD werd meteen een enorm succes, en mede dankzij haar ESF-resultaat is ze nog altijd een grote ster in Griekenland. Ze is ondertussen getrouwd en heeft drie kinderen en ze heeft ook haar gewenste tournee door de VS gemaakt.
Na de tweede poging van Sakis in 2009, was het in 2010 de beurt aan de nationale ster Giorgios Alkaios. De titel Opa toonde al aan dat ook deze inzending weer dicht bij de Griekse traditie bleef. En ook dit jaar viel het publiek weer massaal voor de vrolijke beats en Griekse dansers. Hij werd 8e en is naar het schijnt al jaren aan het rentenieren op het eiland Milos.
In 2011 werd wel van de Griekse danstraditie afgestapt. Loukas Giorkas en Stereo Mike combineerden in hun inzending opera en rap, twee genres die meestal matig scoren op het ESF. Voor het eerst in jaren werd er dan ook hardop getwijfeld of de Grieken wel de finale zouden halen. Die twijfel verdween overigens wel weer nadat ze laatste startpositie lootten, maar dan zou het misschien in de finale wel een keer geen topscore worden. Beide voorspellingen bleken volledig onjuist, want Watch My Dance won de semi zelfs en werd in de finale 7e.
In 2012 werd de Top 10 reeks wel gebroken, toen Eleftheria Eleftheriou 17e werd. Maar de revanche daarvoor volgde in 2013 al. De band Koza Mostra ging. Voor de gelegenheid werden ze begeleid door de zanger Agathonas Iakovidis. Die kent u niet, zou Mart Smeets zeggen, maar in Griekenland is deze snorrenbaas een grote ster. Hij timmerde al sinds de jaren ‘70 aan de weg in de volksmuziek. Op het ESF kozen ze voor een makkelijk thema om mee te scoren, getuige de titel Alcohol Is Free. Maar het liedje was verder in de eigen taal en met originele Griekse klanken, dus er is weinig op aan te merken. Het viel op het ESF op hoe Agathonas 3 minuten lang zo boos kon kijken en toch zo vrolijk te zingen. Het sloeg enorm aan en het resulteerde in een 6e plaats.
En dat was op dit moment het meest recente grote succes van Griekenland. In de voorbije zes jaar scoorden alle inzendingen opeens in de achterhoede. De eerste van de reeks was het gezelschap Freaky Fortune feat. RiskyKidd. Ze zongen in 2014 Rise Up, en namen dat ook letterlijk met een trampoline op het podium. Helaas, en tot frustratie van regisseur Fokas Evangelinos, slaagde de Deense TV er niet in dit lekker in beeld te brengen en mede daardoor kwamen de Grieken niet verder dan de 20e plaats.
In 2015 kwam er voor de verandering eens een ballad. One Last Breath was niet al te bijzonder en dat gold ook voor het resultaat, de 19e plaats. In 2016 verscheen Argo, met Utopian Land. Vermoedelijk de slechtste Griekse inzending allertijden. Het zou toch wat zijn als Griekenland zich zelfs hiermee zou plaatsen, was de algemene teneur voor aanvang van het ESF. Dat gebeurde dan ook niet. Het werd 16e in de semi en voor het eerst haalde een Griekse inzending de finale niet. In 2017 haalde Demy net aan de finale wel. Haar This Is Love is zo ongeveer het meest generieke dance-plaatje ooit op het ESF, maar ze werd in de semi 10e, met een voorsprong van 16 punten op Georgi, en dat mede dankzij 24 punten uit Cyprus. In de finale werd ze 19e.
Het bleef kommer en kwel met de Grieken in 2018. De inzending neir Mou (NL: Mijn droom) van Yianna Terzi was niet eens zo onaardig, maar sloeg op het ESF zelf niet aan. Van een tegenvallend jaar waren overigens al voortekenen van tijdens de Griekse voorronde. Er zouden drie acts meedoen, van drie verschillende platenmaatschappijen. Op de datum van het NSF was er reden voor stress, want alleen Panik Records, de maatschappij van Yianna, had het inschrijfgeld van 20.000 euro betaald. De rest werd dus gediskwalificeerd, en in een deelnemersveld van 1 was de winnaar snel bepaald.
In 2019 werd in elk geval de finale weer bereikt. Better Love van de half-Canadese Katerine Duska werd daarin 21e. Ook in dit jaar gold dat de inzending niet zo slecht was. Op het ESF-podium viel het echter tegen. Katerine zong met een nogal nasale stem. Dat is op zich geen ramp, want in de muziek- en geluidsindustrie is daar een opmerkelijke voorkeur voor. Luister naar de hitlijsten, radioreclames of openbare omroepstemmen, en het percentage mensen dat door hun neus praat is veel hoger dan buiten op straat. Katerine sloeg echter door, en bracht haar lied alsof ze met een wasknijper op haar neus zong. Dat leidde vooral bij de televoters naar een zeer slechte uitslag.
Daarmee lijkt de succesperiode van de Grieken toch wel even voorbij. Het verdient lof dat ze ondanks de crisis nog steeds representatieve inzendingen sturen, maar voor goede scores zal het niveau toch omhoog moeten.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hier is een net overzicht van alle Griekse inzendingen en hun resultaten te vinden of kijk naar het filmpje hieronder of klik anders op de spoiler:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wat is jouw favoriete Griekse inzending?
In deze reeks verschenen de volgende topics:
Albani - Armeni - Australi - Azerbeidzjan - Belgi - Bulgarije - Cyprus - Denemarken - Duitsland - Estland - Finland - Frankrijk - Georgi - Griekenland - Hongarije - Ierland - IJsland - Israel - Itali - Kroati - Letland - Litouwen - Malta - Moldavi - Montenegro - NEDERLAND (Jaren '50-60-70) - NEDERLAND (Jaren '80 en '90) - NEDERLAND (Jaren '00) - NEDERLAND (Het jaar 2010) - NEDERLAND (2011-2019) - Noord-Macedoni - Noorwegen - Oekrane - Oostenrijk - Polen - Portugal - Roemeni - Rusland - San Marino - Servi - Sloveni - Spanje - Tsjechi - Verenigd Koninkrijk (1957-1987) - Verenigd Koninkrijk (1988-2019) - Wit-Rusland - Zweden - Zwitserland
[ Bericht 2% gewijzigd door Fred_B op 24-05-2022 19:03:46 ]De Sahara is zonder meer erg droog.
Ik associeer Griekenland toch heel vaak met onterecht hoog scoren. Ik heb niet echt een favoriet nummer, meestal is het niet echt m'n smaak. Ik vind de nummers ook best wel vaak een beetje goedkoop.
Anna Vissi vind ik dan wel weer leuk.
Anna Vissi vind ik dan wel weer leuk.
Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
Prachtige zangeres. Was ook zeer populair in Griekenland en Cyprus in de jaren 90 en 00.
Dat is volgens mij nu minder.
Ik heb Keti Garby nog live in Nederland gezien en ik kocht in de jaren 90 haar cd's.
Verder vind ik nog steeds 1976, 1977, 1981, 1991, 1992, 1995, 1996, 1997, 2001, 2004, 2005, 2010 en 2012 goede bijdrages/inzendingen.
2013 was leuk en 2014 was een goede inzending maar live slecht.
Life can be a bitch, so like it..
Griekenland krijgt inderdaad soms wat te veel (al was dat met de taalregel juist weer niet zo), zoals bij Secret Combination of Shake It. Maar sommige inzendingen blijf ik ook jaren later nog geweldig vinden. Met name My Number One, Alcohol Is Free, Die For You en Opa.quote:Op dinsdag 10 oktober 2017 12:58 schreef Cyan9 het volgende:
Ik associeer Griekenland toch heel vaak met onterecht hoog scoren. Ik heb niet echt een favoriet nummer, meestal is het niet echt m'n smaak. Ik vind de nummers ook best wel vaak een beetje goedkoop.
Anna Vissi vind ik dan wel weer leuk.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Ik kan mij daar alleen maar bij aansluiten. Veel goedkope en ongenspireerde meuk die ze vaak hebben gestuurd en dan telkens wel weer bizar hoog scoren. Kan ook maar weinig echt leuke Griekse inzendingen aanwijzingen.quote:
Ik associeer Griekenland toch heel vaak met onterecht hoog scoren. Ik heb niet echt een favoriet nummer, meestal is het niet echt m'n smaak. Ik vind de nummers ook best wel vaak een beetje goedkoop.
Anna Vissi vind ik dan wel weer leuk.
My Number One vond ik wel aardig, Alcohol is Free leuk en Opa wel grappig. 2012 ook wel aardig. Anna Vissi ook nog wel. Maar ook dat zijn allemaal geen nummers die echt heel hoog bij mijn eeuwige lijstjes scoren.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Utopian Land was dan ook wel een van de meest wanstaltige inzendingen die ik ooit op het festival heb gezien. Onvoorstelbaar hoe slecht dat nummer en de act waren. Als dat was doorgegaan, was het echt doorgestoken kaart geweest.quote:En dat was op dit moment het meest recente grote succes van Griekenland. In de voorbije vier jaar scoorden alle inzendingen opeens in de achterhoede. In 2016 was het dieptepunt van deze mindere reeks, toen het bijzonder matige Utopian Land van Argo voor het eerst in de historie in de halve finale bleef hangen. In 2017 werd deze schande enigszins gecorrigeerd door het sturen van de goede zangeres Demy, maar This Is Love was zo’n generiek dance-deuntje dat het zich slechts ternauwernood als 10e kwalificeerde en uiteindelijk 19e werd.
Ik moet er overigens wel om lachen dat je spreekt over de goede zangeres Demy
Die was nou bepaald niet zuiver, qua zang. Qua uiterlijk was ze dan wel weer bijzonder zuiver 
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mijn favoriete Griekse inzendingen vind ik OPA en Alcohol Is Free. Wat een heerlijke nummers zijn dat. 
1993 en 1997 behoren ook zeker tot mijn favorieten; beide schitterende nummers. Ook 1991, 1992 en 1995 vallen in de smaak. Over het algemeen vind ik de jaren '90 wel echt de hoogtijdagen van de Griekse inzendingen.
Helaas vind ik verder de Griekse inzendingen, zeker vanaf de jaren '00, niet zo bijzonder en ook vaak wat goedkoops hebben. Ze voeren ook wel erg vaak hetzelfde kunstje uit. Op zich vind ik het winnende nummer My Number One (2005) nog wel een van de betere in dat soort, net als Die for You (2001). Ook Watch My Dance (2011) vind ik zonder die vreselijke rapstukjes verder een prima nummer.
1993 en 1997 behoren ook zeker tot mijn favorieten; beide schitterende nummers. Ook 1991, 1992 en 1995 vallen in de smaak. Over het algemeen vind ik de jaren '90 wel echt de hoogtijdagen van de Griekse inzendingen.
Helaas vind ik verder de Griekse inzendingen, zeker vanaf de jaren '00, niet zo bijzonder en ook vaak wat goedkoops hebben. Ze voeren ook wel erg vaak hetzelfde kunstje uit. Op zich vind ik het winnende nummer My Number One (2005) nog wel een van de betere in dat soort, net als Die for You (2001). Ook Watch My Dance (2011) vind ik zonder die vreselijke rapstukjes verder een prima nummer.
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Griekenland is meestal wel ok, maar zelden tot nooit echt heel bijzonder. Nummers als Opa, Alcohol Is Free, This Is Our Night en natuurlijk My Number One zijn wel lekker vrolijk en prima luisterbaar, maar hebben niet uitzonderlijk veel diepgang. Als ze voorbij komen klaag ik beslist niet, maar zelf opzetten zou ik ze ook niet snel.
Nipt favoriet bij mij is Aphrodisiac. 17e in 2012, de enige keer dat Griekenland van mij wel hoger had mogen eindigen dan ze in werkelijkheid deden.
Nipt favoriet bij mij is Aphrodisiac. 17e in 2012, de enige keer dat Griekenland van mij wel hoger had mogen eindigen dan ze in werkelijkheid deden.
Goed was hier meer als "succesvol" in eigen land. Zeg maar zoals wij Dotan als een goede zanger beschouwenquote:
[..]
Ik moet er overigens wel om lachen dat je spreekt over de goede zangeres Demy
De Sahara is zonder meer erg droog.
Ah zo. Dan snap ik het welquote:
[..]
Goed was hier meer als "succesvol" in eigen land. Zeg maar zoals wij Dotan als een goede zanger beschouwen
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Antique - Die For You
Verder heb ik niet zoveel met de Griekse inzendingen.
Verder heb ik niet zoveel met de Griekse inzendingen.
All we got is this moment - Joost Klein, 9 mei 2024
Ik vind ze vaker hit dan miss. 
Vooral de uptempo rammers zitten in mijn persoonlijke top 50 (als ik die ooit een zou samenstellen). OPA! staat al jarenlang in mijn hardloopafspeellijst, op mijn verzamel-auto-cd en in mijn muziekbibliotheek. Heerlijk nummer.
Alcohol is free vond ik ook een verademing in hun jaar. En My Number One is een van mijn favoriete winnaars.
Vooral de uptempo rammers zitten in mijn persoonlijke top 50 (als ik die ooit een zou samenstellen). OPA! staat al jarenlang in mijn hardloopafspeellijst, op mijn verzamel-auto-cd en in mijn muziekbibliotheek. Heerlijk nummer.Alcohol is free vond ik ook een verademing in hun jaar. En My Number One is een van mijn favoriete winnaars.
Je bent Oscar winnaar Vangelis vergeten in je openingstekst. Verder won de Griekse Vicky Leandros al namens Luxemburg in 1972 met Apres Toi.
Jammer van die rapper. Dit had een hele grote kunnen worden. Dat refrein met dat ritme is gewoon geweldig
Dat komt omdat er in hun muziek orientaalse trekken zitten die goed gesmaakt worden in oost Europese landen en natuurlijk diaspora voting. Dat orientaalse valt men hier in het westen niet zo voor.quote:
Ik associeer Griekenland toch heel vaak met onterecht hoog scoren. Ik heb niet echt een favoriet nummer, meestal is het niet echt m'n smaak. Ik vind de nummers ook best wel vaak een beetje goedkoop.
Anna Vissi vind ik dan wel weer leuk.
De OP is zeker niet bedoeld als een uitputtend overzicht, daarvoor is de Wikipedia al. Meer als een luchtige tekst met de grootste bijzonderheden van de Griekse ESF-deelnames. Vicky komt nog wel een keer aan bod in een eventueel Luxemburgs topic.quote:
Je bent Oscar winnaar Vangelis vergeten in je openingstekst. Verder won de Griekse Vicky Leandros al namens Luxemburg in 1972 met Apres Toi.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Het wordt zeker geen uitputtend overzicht als je even twee namen noemt. Ik vraag je toch niet om ook de Spartaans-Atheense oorlog of de slag bij Salamis dan wel de overwinning bij Marathon te beschrijven. Je kunt ook overdrijven hoor.quote:
[..]
De OP is zeker niet bedoeld als een uitputtend overzicht, daarvoor is de Wikipedia al. Meer als een luchtige tekst met de grootste bijzonderheden van de Griekse ESF-deelnames. Vicky komt nog wel een keer aan bod in een eventueel Luxemburgs topic.
Luxemburg doet overigens al jaren niet meer mee aan het ESF. Of het kost ze te veel geld. Of ze vinden in eigen hertogdom geen talent. Dat laatste is waarschijnlijker, want Luxemburg haalde in het verleden elders al talent vandaan. In 1972 dus de Griekse Vicky Leandros en in 1978 de hijgende en kreunende dames Bacarra uit Spanje. Aangezien dit topic gaat over Griekenland op het ESF gaat is het niet meer dan normaal dat je de Griekse Vicky Leandros noemt, aangezien ze uit Griekenland komt. Vooral ook omdat ze meer dan dertig jaar de enige Griekse winnaar was tot aan Helena Paparizou
[ Bericht 1% gewijzigd door WhiteBeard1965 op 27-11-2017 07:20:40 ]
Fred maakt die intro (zoals ik het zie) alleen maar om even een kort beeld te schetsen van het land waarover die het gaat hebben. Dat geeft de OP wat meer aankleding en wat meer jeu. Het is geen travel topic ofzo. Sowieso zijn het zijn topics dus ligt het helemaal aan hem om te bepalen wat hij wel en niet plaatst.quote:
[..]
Het wordt zeker geen uitputtend overzicht als je even twee namen noemt. Ik vraag je toch niet om ook de Spartaans-Atheense oorlog of de slag bij Salamis dan wel de overwinning bij Marathon te beschrijven. Je kunt ook overdrijven hoor.
Op het moment dat er onjuistheden in zitten kun je terecht aan de bel trekken. Maar verder vind ik wat overdreven om te gaan vragen of hij diverse ook nog wil gaan benoemen.
Ik heb ook vaak dat ik andere namen als bekendheden van desbetreffend land genoemd zou noemen. Maar ik vind het een beetje raar om elke keer in een topic te gaan roepen: ja maar die is veel beroemder, waarom heb je die niet genoemd? Behalve het Estland topic dan, maar toen vroeg Fred er zelf om.
Ik zou zelf iig niets aan de opzet veranderen. Ik vind de intro's leuk geschreven. En het vooral erg leuk dat Fred je weer even laat nadenken over de inzendingen van een land
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Hear hear.quote:Op maandag 27 november 2017 11:13 schreef Redefine het volgende:
[..]
Fred maakt die intro (zoals ik het zie) alleen maar om even een kort beeld te schetsen van het land waarover die het gaat hebben. Dat geeft de OP wat meer aankleding en wat meer jeu. Het is geen travel topic ofzo. Sowieso zijn het zijn topics dus ligt het helemaal aan hem om te bepalen wat hij wel en niet plaatst.
Op het moment dat er onjuistheden in zitten kun je terecht aan de bel trekken. Maar verder vind ik wat overdreven om te gaan vragen of hij diverse ook nog wil gaan benoemen.
Ik heb ook vaak dat ik andere namen als bekendheden van desbetreffend land genoemd zou noemen. Maar ik vind het een beetje raar om elke keer in een topic te gaan roepen: ja maar die is veel beroemder, waarom heb je die niet genoemd? Behalve het Estland topic dan, maar toen vroeg Fred er zelf om.
Ik zou zelf iig niets aan de opzet veranderen. Ik vind de intro's leuk geschreven. En het vooral erg leuk dat Fred je weer even laat nadenken over de inzendingen van een land
Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
Kom op zeg. Dit topic opent met:
Griekenland.
Waar kennen we de Grieken van
Hoe doen ze het op het ESF.
Dat "ze" slaat dus op Grieken en niet op Griekenland. Hoe Grieken het dus doen op het ESF? Nou, de Griekse Vicky Leandros won in 1972 met Apres Toi. Dat je zo"n belangrijk feit over hoe Grieken het doen op het ESF niet meldt is gewoon belachelijk.
Dat je bij Griekenland niet meteen aan Vangelis denkt, maar wel aan Demis Roussos, die in Egypte is geboren snap ik nog wel, maar Vicky Leandros niet noemen? Daar zakt toch je broek van af.
Griekenland.
Waar kennen we de Grieken van
Hoe doen ze het op het ESF.
Dat "ze" slaat dus op Grieken en niet op Griekenland. Hoe Grieken het dus doen op het ESF? Nou, de Griekse Vicky Leandros won in 1972 met Apres Toi. Dat je zo"n belangrijk feit over hoe Grieken het doen op het ESF niet meldt is gewoon belachelijk.
Dat je bij Griekenland niet meteen aan Vangelis denkt, maar wel aan Demis Roussos, die in Egypte is geboren snap ik nog wel, maar Vicky Leandros niet noemen? Daar zakt toch je broek van af.
Vicky komt vast nog wel aan bod in het Luxemburgdeel. Wellicht terecht dat je attendeert dat ze vergeten wordt, maar het is wederom weer eens je toon die weer eens vrij naar is. Vervelend voor TS, die juist erg veel tijd in deze topicreeks heeft gestopt.quote:
Kom op zeg. Dit topic opent met:
Griekenland.
Waar kennen we de Grieken van
Hoe doen ze het op het ESF.
Dat "ze" slaat dus op Grieken en niet op Griekenland. Hoe Grieken het dus doen op het ESF? Nou, de Griekse Vicky Leandros won in 1972 met Apres Toi. Dat je zo"n belangrijk feit over hoe Grieken het doen op het ESF niet meldt is gewoon belachelijk.
Dat je bij Griekenland niet meteen aan Vangelis denkt, maar wel aan Demis Roussos, die in Egypte is geboren snap ik nog wel, maar Vicky Leandros niet noemen? Daar zakt toch je broek van af.
Op donderdag 15 juni 2017 16:53 schreef Cyan9 het volgende:
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
Ik stel voor dat we deze onbenullige discussie verder laten voor wat die is.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Jij snapt er echt helemaal niks van hequote:
Kom op zeg. Dit topic opent met:
Griekenland.
Waar kennen we de Grieken van
Hoe doen ze het op het ESF.
Dat "ze" slaat dus op Grieken en niet op Griekenland. Hoe Grieken het dus doen op het ESF? Nou, de Griekse Vicky Leandros won in 1972 met Apres Toi. Dat je zo"n belangrijk feit over hoe Grieken het doen op het ESF niet meldt is gewoon belachelijk.
Dat je bij Griekenland niet meteen aan Vangelis denkt, maar wel aan Demis Roussos, die in Egypte is geboren snap ik nog wel, maar Vicky Leandros niet noemen? Daar zakt toch je broek van af.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Ik vind onbenullig eigenlijk hiervoor niet het goede woord. Ik vind het vooral niet representatief voor de Griekenquote:
Ik stel voor dat we deze onbenullige discussie verder laten voor wat die is.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
quote:
Ik stel voor dat we deze onbenullige discussie verder laten voor wat die is.
Je topics zijn
Life can be a bitch, so like it..
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |