ESF Eurovisie Songfestival
Het Eurovisie Songfestival
ROEMENI
Waar kennen we de Roemenen van?
Vooral als een land met een grote diversiteit. Door een roerige geschiedenis zijn er veel etnische minderheden uit andere landen in Centraal-Europa. Ook het landschap is zeer gevarieerd met onder meer de Karpaten, de Zwarte Zee en een groot vlak gebied rond de Donau. Bekende Roemenen zijn onder meer Nicolae Ceausescu, Gheorghe Hagi, Inna, Alexandra Stan en Adrian Mutu.
Hoe doen ze het op het ESF?
Roemeni deed 20 keer mee aan het ESF en behaalde daarin zes keer de Top 10. De beste prestaties zijn twee 3e plaatsen. In de beginfase waren de prestaties nog extreem zwak, maar sinds de introductie van de halve finales, waren de Roemenen jarenlang bij elke deelname ook in de finale van de partij. Zoals uit de resultaten blijkt, hebben ze daarna meestal wel moeite met de vervolgstap om ook daadwerkelijk mee te doen om de hoofdprijzen. Meestal blijven de Roemeense inzendingen in de middenmoot steken. In de voorbije twee jaar bleven ze voor het eerst, en ook meteen voor de tweede keer, in de halve finale achter.
De Roemeense inzendingen trekken vaak de aandacht, zeker sinds de eeuwwisseling. Het zijn zelden simpele ballads, maar meestal liedjes en acts die zorgen voor afwisseling in het deelnemersveld. Na het afschaffen van de taalregel zijn de teksten meestal in het Engels, hoewel ook diverse andere Zuid-Europese talen worden gebruikt, waaronder de eigen taal. Het Roemeens is een Romaanse taal en lijkt ook op die talen, met name op het Italiaans.
Als het gaat om de puntenverdeling, dan hebben de Roemenen een Belgi-Nederland-relatie met Moldavi, dat heel veel punten ontvangt en krijgt. Verder helpt de diaspora aan punten uit heel Zuid-Europa, met name Griekenland, Spanje en Portugal. Ook Isral heeft een enthousiast stemmende Roemeense minderheid. Andersom gaan de punten naast Moldavi vooral naar Griekenland, maar is er verder niet echt een duidelijke voorkeur.
Tussen Nederland en Roemeni is er niet echt een sterke band, al lijkt die door de jaren heen wel te verbeteren. Nederland gaf Roemeni punten bij Luminita Anghel (3), Paula Seling & Ovi (5), Hotel FM (4) en Ilinca ft. Alex Florea (1 (j) en 7 (p)). Andersom waren er punten voor Anouk (2), The Common Linnets (3), OG3NE (12 (j), opmerkelijk), Waylon (8 (j)) en Duncan Laurence (5 (j) en 12 (p)). Daarmee waren de Roemeense televoters in heel Europa de enigen, met de (Neder)Belgen, die 12 punten gaven aan Arcade.
Hoe ging het door de jaren heen?
Roemeni wilde al debuteren in 1993. Het land deed toen mee aan de voorronde voor nieuwe Oost-Europese landen. Zeven landen streden voor drie plaatsen en de Roemenen werden vertegenwoordigd door Dida Drāgan. Het werd geen succes, want ze eindigde onderaan.
Het echte debuut kwam dus in 1994. Dan Bittman was de gelukkige, maar anders dan door de eerste te zijn schreef hij weinig historie, want slechts drie landen waardeerden zijn zangkunsten en hij werd 21e met 14 punten. Dat was ruim boven onze Willeke, maar ook de Roemenen moesten in 1995 een jaar overslaan.
In 1996 was er een ander soort voorronde, namelijk met alle deelnemende liedjes, waarbij de beste 22 naar het echte ESF gingen (en Duitsland zou verrassend falen). Er deden 29 landen mee en Monica Anghel werd 29e. Dat betekende dus weer een afwezigheid en omdat de deelnemers van 1997 werden bepaald op basis van de gemiddelde scores van de vijf jaar ervoor, ook maar meteen voor dat jaar.
Monica Anghel
In 1998 waren de Roemenen eindelijk terug. Hoewel 'eindelijk' waarschijnlijk vooral in eigen land gold, want ze bakten er niets van en werden bepaald niet gemist. Malina Olinescu veranderde deze Nederlands aandoende faalreeks niet, want ze kwam niet verder dan 6 punten uit Isral en dus, het stramien is ondertussen bekend, waren de Roemenen er in 1999 niet bij.
De 21e eeuw werd voor de Roemenen ingeluid door de groep Taxi. Zij hadden een primeur, want de jury uit VJR Macedoni gaf hen voor het eerst 12 punten. De rest van Europa hield een wat lager gemiddelde aan, en gaf bij elkaar nog 13 punten, waardoor er aan het eind van de rit 25 punten op de meter stonden. U als geconcentreerde lezer kunt vermoedelijk wel invullen wat dat voor consequenties had: inderdaad, Roemeni mocht in 2001 niet meedoen.
Dat betekende dus een dramatische periode, voor een land dat wij thans kennen als nagenoeg vaste vertegenwoordiger van de finale. In 2002 veranderde alles. De voornaamste aanpassing was dat de eigen taal werd losgelaten. De artiest van dienst was minder vernieuwend. Monica Anghel, die in 1996 nog hopeloos faalde, mocht het nog eens proberen. Ze zong een duet met Marcel Pavel, de ballad Tell Me Why. Hoewel dit bepaald niet de beste inzending was uit de ESF-historie, was dit in het matige jaar 2002 goed genoeg voor een 9e plaats.
Marcel Pavel
Hiermee hadden de Roemenen de smaak te pakken, en in 2003 scoorde de zangeres Nicola een 10e plaats met Don't Break My Heart. Dit succes kon in 2004 niet gecontinueerd worden, aangezien Sanda slechts 18e werd met 18 punten.
Het eerste echt grote succes werd geboekt in 2005. In een periode waarin een flinke diversiteit aan landen wist te winnen, deed Roemeni voor het eerst een gooi naar de hoofdprijs met de zangeres Luminita Anghel, een Roemeense uitvoering van Ruby Wax. Mede door het internationale succes van Dragostea Din Tei van het Moldavische O-Zone kreeg de muziek in de regio een flinke boost.
Het aanstekelijke Let Me Try wist de halve finale te winnen. Het lied had een opvallende act, waarbij de groep Sistem op achtergrond drumde op lege olievaten. Halverwege de show nam Luminita deze taak ook enige tijd op zich. In de finale was de concurrentie groter, en eindigde het lied 3e, achter Griekenland en Malta.
De carrire van Luminita kan weinig anders dan zeer succesvol worden genoemd. Ze maakt al jaren furore als zangeres, ze werkte als actrice, ze werkte als gezicht van Garnier in hun Roemeense reclamecampagne en als presentatrice. Verder was ze politiek actief voor de Roemeense PvdA. Dit was overigens niet zo'n succes, want ze werd niet gekozen in haar district.
Gemotiveerd door de successen was de voorronde in 2006 wederom van een hoog niveau. De strijd om de winst ging tussen Akcent (dat wereldwijd had gescoord met Kylie) en Mihai Traistariu. Bij de televoters won Jokero van Akcent en werd Torner van Mihai tweede. Bij de jury won Torner en werd Jokero derde, dus mocht Mihai naar Athene. Een schrale troost voor Akcent was dat zij wel een nieuwe internationale hit te pakken hadden, en in landen als Nederland was het maar de vraag geweest of Jokero wel airplay had gekregen als het aan het ESF zou hebben meegedaan.
Op het ESF bleek Torner het best scorende lied van de rechtstreeks gekwalificeerde landen voor de finale. Uit de halve finale scoorden Finland, Rusland en Bosni beter, en dus werd het een 4e plaats. Een prima score voor dit Engels-Italiaanse lied, dat punten kreeg van alle landen, behalve Nederland en Monaco.
Mihai is een muzikaal natuurtalent, zowel met zang als op de piano. Hij heeft een bereik van vijf octaven, wat hem in eigen land de bijnaam de mannelijke Mariah Carey opleverde. In tegenstelling tot Mariah heeft hij er ook nog een hoog IQ bij, want hij rondde op de universiteit masters in zowel wiskunde als informatica af.
Met zo'n indrukwekkend c.v. is het opmerkelijk dat hij zijn carrire begon in een lullig Roemeens boybandje. Hij ging dan ook al snel solo, en deze stap leverde hem buiten ESF-succes ook al 123 awards op. Hoewel dat de indruk geeft dat je in Roemeni vrij snel in de prijzen valt, toch een mooi record.
Met deze successen had Roemeni zich bewezen als land om rekening mee te houden. In 2007 stuurde men met Todomondo en Liubi, Liubi, I Love You een kleurrijke inzending. Het zestal zong in zes talen. Dat leidde wel tot een vrij kleurloze 13e plaats. De punten kwamen niet geheel toevallig bijna alleen uit de landen van de gebruikte talen. Ook in 2008 was kwalificatie naar de finale het hoogst haalbare voor Nico & Vlad, zij werden 20e. In 2009 ging het iets beter met een 19e plaats voor Elena Gheorge en het nogal goedkope The Balkan Girls. Opmerkelijk was dat de jury dit de nationale voorronde liet winnen en op het ESF zelf de stemmen juist nauwelijks uit de Balkanlanden kwamen.
The Balkan Girls (in interessant gekozen outfits)
Groot succes volgde weer in 2010. Paula Seling & Ovi wonnen met grote overmacht de voorronde met Playing With Fire. Daarna leek er heel even een kink in de kabel te komen, omdat naast Ovi ook de Noor Simen Eriksrud als auteur werd genoemd. Het was volgens de regels alleen toegelaten om met Roemeense makers te werken. Ovi groeide op in Noorwegen en werkte al jaren met hem samen. Na raadpleging van de Noorse Buma/Stemra werd Ovi aangewezen als de enige echte maker van het nummer en mocht het naar het ESF.
Daar viel het bijzonder in de smaak. De act was voorzien van n grote glazen piano waar beiden aan een andere kant op speelden, waardoor ze elkaar automatisch in de ogen keken. Een trucje waar Ilse en Waylon over kunnen meepraten. De stem van Paula en de gunstige loting als 19e deden de rest. Het lied werd 3e, achter Duitsland en Turkije.
Er zijn wel meer gelijkenissen met de Common Linnets. Ook hier is sprake van een gemengd duo, met twee wat oudere artiesten, die beiden al een zeer succesvolle carrire in de muziekwereld hadden. Zo werkte Paula samen met de Italiaanse ster Al Bano en deed ze diverse TV-klussen. Daarnaast is ze een prominent gezicht bij de Roemeense anti-abortusbeweging. Ovi deed eerder al mee aan de Noorse voorronde (helaas voor hem in het jaar van Alexander Rybak) en is naast zanger ook succesvol al schrijver van muziek. Zo creerde hij bijvoorbeeld de grote hit She's After My Piano van 2 Fabiola, dat in de Belgische voorronde verloor van Axel Hirsoux. Omdat hun carrires na het ESF-effect enigszins op een zijspoor raakten, zouden ze in 2014 nog eens meedoen.
Playing With Fire bleek een uitschieter, want in de jaren erna volgde telkens kwalificatie naar de finale, gevolgd door middenmootposities, vooral dankzij trouw stemmend publiek. In 2011 werd Hotel FM 17e en in 2012 Mandinga 12e.
In 2013 was het de beurt aan Cezar. We hebben hier te maken met een enorm talent in de klassieke muziek. Op zijn zesde speelde hij al piano en vele jaren later zwaaide hij af met de hoogst mogelijke beoordeling op het conservatorium van Milaan. Niet geheel verrassend won hij sindsdien diverse klassieke muziekwedstrijden, speelde hij in grote Italiaanse opera's en werkte hij samen met grote namen als Vangelis en Andrea Bocelli.
Zijn ESF-liedje was op zijn minst opmerkelijk te noemen. In plaats van het uiten van zijn klassieke zangkwaliteiten, leek hij er eerder op uit om zijn eigen wereldje belachelijk te maken. In de voorronde won hij verrassend van onder meer Luminita Anghel, wat in eigen land leidde tot boze reacties op het enige jurylid dat het had gewaagd haar geen punten te geven. Bij de televoting was Cezar wel de winnaar. Net zoals hij op het ESF hoog scoorde bij de televoters, 1e in de halve finale en 7e in de grote finale. Bij de jury's was dat slechts 13e en 24e en daardoor werd hij uiteindelijk 13e. Vanaf de 14e startpositie, ingeklemd tussen Anouk en Bonnie Tyler, sprong hij er in elk geval lekker uit en was de uitslag wel weer middenmoot, maar de indruk die hij achterliet in elk geval zeker niet. Cezar deed er niet moeilijk over dat hij niet had gewonnen. Een week later trad hij al weer op met Andrea Bocelli in zijn meer vertrouwde genre.
In 2014 kwamen Paula Seling en Ovi nog eens langs met Miracle, maar de holograms in de act konden niet verbloemen dat dit niet zo'n bijzonder liedje was. Voornamelijk vanwege de kwaliteiten van de uitvoerenden werd het 12e. Het liedje van 2015 was wat dat betreft beter. De groep Voltaj zong De La Capat (All Over Again). Een liedje waarin de diaspora van de Roemenen werd bezongen en de gevolgen voor de kinderen daarvan. Daarmee werd vrij snel duidelijk op welke stemmen gemikt werd, maar dat viel nogal tegen. Het liedje kreeg maar 35 punten, waaronder de gebruikelijke 12 uit Moldavi. Vooral de jury's straften dit ogenschijnlijk prima lied hard af, wellicht vanwege het Roemeense gedeelte van de tekst, en plaatsten het nog onder de Duitse Black Smoke en Hongaarse Wars For Nothing. Gezamenlijk werd het een 15e plaats.
In 2016 werd de voorronde gewonnen door Ovidiu Anton en Moment Of Silence. Dit was weer een deelnemer met een wat hoger Cezar-gehalte en zijn bombastische inzending leek ook op weg naar een vergelijkbare score. Alleen volgde toen die grap van Ovidiu die voor Roemeni naar het ESF zou gaan. Inderdaad, hij ging niet. De reden was een schuld van 16 miljoen CHF van de Roemeense publieke omroep bij de EBU. Vanwege deze betalingsachterstand werden alle diensten van de EBU voor de Roemenen stilgelegd. Deelname aan het ESF was de meest in het oog springende teleurstelling, met name voor de artiest.
In 2017 was de kou uit de lucht en Ilinca en Alex Florea waren de gelukkigen die met Yodel It naar Kiev mochten. Dit 'jodelnummer' werd vooraf zelfs als een outsider voor een topklassering beschouwd. Maar de weg naar de top werd enigszins gedwarsboomd door nog groter succes van de grote vrienden uit Moldavi, die veel stemmen uit de regio kregen. Roemeni werd nog wel 7e, dus er was weinig reden om te klagen. Een relatief groot deel van de punten kwam van de West-Europese televoters, die dit gejodel wel konden waarderen. Het werd in Europa een bescheiden hitje, met het grootste succes, hoe kan het ook anders, in de hitlijst van Oostenrijk.
De succesreeks van kwalificaties naar de finale eindigde in 2018. The Humans slaagden er niet in om zich te kwalificeren met Goodbye. Ze strandden op 4 punten achter het Hongaarse AWS als 11e in de tweede halve finale. The Humans is een band van zes leden, dat komt op het ESF dus mooi uit. Vier van de zes hebben een voornaam die begint met een A. U moet maar even kijken wat u met deze informatie doet, maar echt heel veel succes heeft de band sinds hun oprichting in 2017 nog niet gehad, dus dan kom je al snel op dit soort nutteloze details.
Adrian, Alexandru, Alexandru, Alin, Cristina en Pedro van The Humans.
In 2019 was er enige ophef rond de voorronde. Dat kwam door het merkwaardige stemsysteem. Er waren 6 juryleden, die allemaal mochten stemmen, en samen 6/7 van de uitslag bepaalden. Het publiek mocht ook nog 1/7 van de uitslag benvloeden, en zoals het in dit soort gevallen vaker gaat, hadden die heel andere ideen over de uitslag dan de jury. Sterker nog de publiekswinnares Laura Bretan had 15 keer zo veel stemmen als de uiteindelijke winnares Ester Peony. Dat Laura Bretan ook bekend was geworden als homohaatster, staat even los van het feit dat deze stemprocedure gedoemd was voor gezeik te zorgen. De vakjury, met onder meer twee bloggers van Wiwibloggs en oud-ESF-winnares Emmelie de Forest, bepaalden eigenhandig de winnaar van de show. Hierbij kregen vooral de Wiwi’s veel kritiek, omdat zij als buitenlanders precies verantwoordelijk waren voor het onoverbrugbare gat van 14 punten tussen Ester en Laura. Emmelie zette Laura overigens wel op 1. Bij het publiek kreeg Laura 12 punten en Ester 3 punten, waardoor Ester met een marge van 5 punten had gewonnen met On A Sunday.
En in alle eerlijkheid is de boosheid van de Roemenen ook wel te begrijpen als je het vrij saaie lied van Ester hoort. Het is niet het slechtste wat ooit heeft meegedaan aan het ESF, maar het is duidelijk te kleurloos om te scoren. Uiteindelijk zou het ondanks de 24 punten startbonus uit Moldavi de finale ruimschoots missen met een 13e plaats in de tweede halve finale.
Zo is Roemeni na de aarzelende start een degelijke middenmoter op het festival geworden. Het enige wat nog ontbreekt, is een overwinning.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hier is een net overzicht van alle Roemeense inzendingen en hun resultaten te vinden of kijk naar het filmpje hieronder of klik anders op de spoiler:
Waar kennen we de Roemenen van?
Vooral als een land met een grote diversiteit. Door een roerige geschiedenis zijn er veel etnische minderheden uit andere landen in Centraal-Europa. Ook het landschap is zeer gevarieerd met onder meer de Karpaten, de Zwarte Zee en een groot vlak gebied rond de Donau. Bekende Roemenen zijn onder meer Nicolae Ceausescu, Gheorghe Hagi, Inna, Alexandra Stan en Adrian Mutu.
Hoe doen ze het op het ESF?
Roemeni deed 20 keer mee aan het ESF en behaalde daarin zes keer de Top 10. De beste prestaties zijn twee 3e plaatsen. In de beginfase waren de prestaties nog extreem zwak, maar sinds de introductie van de halve finales, waren de Roemenen jarenlang bij elke deelname ook in de finale van de partij. Zoals uit de resultaten blijkt, hebben ze daarna meestal wel moeite met de vervolgstap om ook daadwerkelijk mee te doen om de hoofdprijzen. Meestal blijven de Roemeense inzendingen in de middenmoot steken. In de voorbije twee jaar bleven ze voor het eerst, en ook meteen voor de tweede keer, in de halve finale achter.
De Roemeense inzendingen trekken vaak de aandacht, zeker sinds de eeuwwisseling. Het zijn zelden simpele ballads, maar meestal liedjes en acts die zorgen voor afwisseling in het deelnemersveld. Na het afschaffen van de taalregel zijn de teksten meestal in het Engels, hoewel ook diverse andere Zuid-Europese talen worden gebruikt, waaronder de eigen taal. Het Roemeens is een Romaanse taal en lijkt ook op die talen, met name op het Italiaans.
Als het gaat om de puntenverdeling, dan hebben de Roemenen een Belgi-Nederland-relatie met Moldavi, dat heel veel punten ontvangt en krijgt. Verder helpt de diaspora aan punten uit heel Zuid-Europa, met name Griekenland, Spanje en Portugal. Ook Isral heeft een enthousiast stemmende Roemeense minderheid. Andersom gaan de punten naast Moldavi vooral naar Griekenland, maar is er verder niet echt een duidelijke voorkeur.
Tussen Nederland en Roemeni is er niet echt een sterke band, al lijkt die door de jaren heen wel te verbeteren. Nederland gaf Roemeni punten bij Luminita Anghel (3), Paula Seling & Ovi (5), Hotel FM (4) en Ilinca ft. Alex Florea (1 (j) en 7 (p)). Andersom waren er punten voor Anouk (2), The Common Linnets (3), OG3NE (12 (j), opmerkelijk), Waylon (8 (j)) en Duncan Laurence (5 (j) en 12 (p)). Daarmee waren de Roemeense televoters in heel Europa de enigen, met de (Neder)Belgen, die 12 punten gaven aan Arcade.
Hoe ging het door de jaren heen?
Roemeni wilde al debuteren in 1993. Het land deed toen mee aan de voorronde voor nieuwe Oost-Europese landen. Zeven landen streden voor drie plaatsen en de Roemenen werden vertegenwoordigd door Dida Drāgan. Het werd geen succes, want ze eindigde onderaan.
Het echte debuut kwam dus in 1994. Dan Bittman was de gelukkige, maar anders dan door de eerste te zijn schreef hij weinig historie, want slechts drie landen waardeerden zijn zangkunsten en hij werd 21e met 14 punten. Dat was ruim boven onze Willeke, maar ook de Roemenen moesten in 1995 een jaar overslaan.
In 1996 was er een ander soort voorronde, namelijk met alle deelnemende liedjes, waarbij de beste 22 naar het echte ESF gingen (en Duitsland zou verrassend falen). Er deden 29 landen mee en Monica Anghel werd 29e. Dat betekende dus weer een afwezigheid en omdat de deelnemers van 1997 werden bepaald op basis van de gemiddelde scores van de vijf jaar ervoor, ook maar meteen voor dat jaar.
Monica Anghel
In 1998 waren de Roemenen eindelijk terug. Hoewel 'eindelijk' waarschijnlijk vooral in eigen land gold, want ze bakten er niets van en werden bepaald niet gemist. Malina Olinescu veranderde deze Nederlands aandoende faalreeks niet, want ze kwam niet verder dan 6 punten uit Isral en dus, het stramien is ondertussen bekend, waren de Roemenen er in 1999 niet bij.
De 21e eeuw werd voor de Roemenen ingeluid door de groep Taxi. Zij hadden een primeur, want de jury uit VJR Macedoni gaf hen voor het eerst 12 punten. De rest van Europa hield een wat lager gemiddelde aan, en gaf bij elkaar nog 13 punten, waardoor er aan het eind van de rit 25 punten op de meter stonden. U als geconcentreerde lezer kunt vermoedelijk wel invullen wat dat voor consequenties had: inderdaad, Roemeni mocht in 2001 niet meedoen.
Dat betekende dus een dramatische periode, voor een land dat wij thans kennen als nagenoeg vaste vertegenwoordiger van de finale. In 2002 veranderde alles. De voornaamste aanpassing was dat de eigen taal werd losgelaten. De artiest van dienst was minder vernieuwend. Monica Anghel, die in 1996 nog hopeloos faalde, mocht het nog eens proberen. Ze zong een duet met Marcel Pavel, de ballad Tell Me Why. Hoewel dit bepaald niet de beste inzending was uit de ESF-historie, was dit in het matige jaar 2002 goed genoeg voor een 9e plaats.
Marcel Pavel
Hiermee hadden de Roemenen de smaak te pakken, en in 2003 scoorde de zangeres Nicola een 10e plaats met Don't Break My Heart. Dit succes kon in 2004 niet gecontinueerd worden, aangezien Sanda slechts 18e werd met 18 punten.
Het eerste echt grote succes werd geboekt in 2005. In een periode waarin een flinke diversiteit aan landen wist te winnen, deed Roemeni voor het eerst een gooi naar de hoofdprijs met de zangeres Luminita Anghel, een Roemeense uitvoering van Ruby Wax. Mede door het internationale succes van Dragostea Din Tei van het Moldavische O-Zone kreeg de muziek in de regio een flinke boost.
Het aanstekelijke Let Me Try wist de halve finale te winnen. Het lied had een opvallende act, waarbij de groep Sistem op achtergrond drumde op lege olievaten. Halverwege de show nam Luminita deze taak ook enige tijd op zich. In de finale was de concurrentie groter, en eindigde het lied 3e, achter Griekenland en Malta.
De carrire van Luminita kan weinig anders dan zeer succesvol worden genoemd. Ze maakt al jaren furore als zangeres, ze werkte als actrice, ze werkte als gezicht van Garnier in hun Roemeense reclamecampagne en als presentatrice. Verder was ze politiek actief voor de Roemeense PvdA. Dit was overigens niet zo'n succes, want ze werd niet gekozen in haar district.
Gemotiveerd door de successen was de voorronde in 2006 wederom van een hoog niveau. De strijd om de winst ging tussen Akcent (dat wereldwijd had gescoord met Kylie) en Mihai Traistariu. Bij de televoters won Jokero van Akcent en werd Torner van Mihai tweede. Bij de jury won Torner en werd Jokero derde, dus mocht Mihai naar Athene. Een schrale troost voor Akcent was dat zij wel een nieuwe internationale hit te pakken hadden, en in landen als Nederland was het maar de vraag geweest of Jokero wel airplay had gekregen als het aan het ESF zou hebben meegedaan.
Op het ESF bleek Torner het best scorende lied van de rechtstreeks gekwalificeerde landen voor de finale. Uit de halve finale scoorden Finland, Rusland en Bosni beter, en dus werd het een 4e plaats. Een prima score voor dit Engels-Italiaanse lied, dat punten kreeg van alle landen, behalve Nederland en Monaco.
Mihai is een muzikaal natuurtalent, zowel met zang als op de piano. Hij heeft een bereik van vijf octaven, wat hem in eigen land de bijnaam de mannelijke Mariah Carey opleverde. In tegenstelling tot Mariah heeft hij er ook nog een hoog IQ bij, want hij rondde op de universiteit masters in zowel wiskunde als informatica af.
Met zo'n indrukwekkend c.v. is het opmerkelijk dat hij zijn carrire begon in een lullig Roemeens boybandje. Hij ging dan ook al snel solo, en deze stap leverde hem buiten ESF-succes ook al 123 awards op. Hoewel dat de indruk geeft dat je in Roemeni vrij snel in de prijzen valt, toch een mooi record.
Met deze successen had Roemeni zich bewezen als land om rekening mee te houden. In 2007 stuurde men met Todomondo en Liubi, Liubi, I Love You een kleurrijke inzending. Het zestal zong in zes talen. Dat leidde wel tot een vrij kleurloze 13e plaats. De punten kwamen niet geheel toevallig bijna alleen uit de landen van de gebruikte talen. Ook in 2008 was kwalificatie naar de finale het hoogst haalbare voor Nico & Vlad, zij werden 20e. In 2009 ging het iets beter met een 19e plaats voor Elena Gheorge en het nogal goedkope The Balkan Girls. Opmerkelijk was dat de jury dit de nationale voorronde liet winnen en op het ESF zelf de stemmen juist nauwelijks uit de Balkanlanden kwamen.
The Balkan Girls (in interessant gekozen outfits)
Groot succes volgde weer in 2010. Paula Seling & Ovi wonnen met grote overmacht de voorronde met Playing With Fire. Daarna leek er heel even een kink in de kabel te komen, omdat naast Ovi ook de Noor Simen Eriksrud als auteur werd genoemd. Het was volgens de regels alleen toegelaten om met Roemeense makers te werken. Ovi groeide op in Noorwegen en werkte al jaren met hem samen. Na raadpleging van de Noorse Buma/Stemra werd Ovi aangewezen als de enige echte maker van het nummer en mocht het naar het ESF.
Daar viel het bijzonder in de smaak. De act was voorzien van n grote glazen piano waar beiden aan een andere kant op speelden, waardoor ze elkaar automatisch in de ogen keken. Een trucje waar Ilse en Waylon over kunnen meepraten. De stem van Paula en de gunstige loting als 19e deden de rest. Het lied werd 3e, achter Duitsland en Turkije.
Er zijn wel meer gelijkenissen met de Common Linnets. Ook hier is sprake van een gemengd duo, met twee wat oudere artiesten, die beiden al een zeer succesvolle carrire in de muziekwereld hadden. Zo werkte Paula samen met de Italiaanse ster Al Bano en deed ze diverse TV-klussen. Daarnaast is ze een prominent gezicht bij de Roemeense anti-abortusbeweging. Ovi deed eerder al mee aan de Noorse voorronde (helaas voor hem in het jaar van Alexander Rybak) en is naast zanger ook succesvol al schrijver van muziek. Zo creerde hij bijvoorbeeld de grote hit She's After My Piano van 2 Fabiola, dat in de Belgische voorronde verloor van Axel Hirsoux. Omdat hun carrires na het ESF-effect enigszins op een zijspoor raakten, zouden ze in 2014 nog eens meedoen.
Playing With Fire bleek een uitschieter, want in de jaren erna volgde telkens kwalificatie naar de finale, gevolgd door middenmootposities, vooral dankzij trouw stemmend publiek. In 2011 werd Hotel FM 17e en in 2012 Mandinga 12e.
In 2013 was het de beurt aan Cezar. We hebben hier te maken met een enorm talent in de klassieke muziek. Op zijn zesde speelde hij al piano en vele jaren later zwaaide hij af met de hoogst mogelijke beoordeling op het conservatorium van Milaan. Niet geheel verrassend won hij sindsdien diverse klassieke muziekwedstrijden, speelde hij in grote Italiaanse opera's en werkte hij samen met grote namen als Vangelis en Andrea Bocelli.
Zijn ESF-liedje was op zijn minst opmerkelijk te noemen. In plaats van het uiten van zijn klassieke zangkwaliteiten, leek hij er eerder op uit om zijn eigen wereldje belachelijk te maken. In de voorronde won hij verrassend van onder meer Luminita Anghel, wat in eigen land leidde tot boze reacties op het enige jurylid dat het had gewaagd haar geen punten te geven. Bij de televoting was Cezar wel de winnaar. Net zoals hij op het ESF hoog scoorde bij de televoters, 1e in de halve finale en 7e in de grote finale. Bij de jury's was dat slechts 13e en 24e en daardoor werd hij uiteindelijk 13e. Vanaf de 14e startpositie, ingeklemd tussen Anouk en Bonnie Tyler, sprong hij er in elk geval lekker uit en was de uitslag wel weer middenmoot, maar de indruk die hij achterliet in elk geval zeker niet. Cezar deed er niet moeilijk over dat hij niet had gewonnen. Een week later trad hij al weer op met Andrea Bocelli in zijn meer vertrouwde genre.
In 2014 kwamen Paula Seling en Ovi nog eens langs met Miracle, maar de holograms in de act konden niet verbloemen dat dit niet zo'n bijzonder liedje was. Voornamelijk vanwege de kwaliteiten van de uitvoerenden werd het 12e. Het liedje van 2015 was wat dat betreft beter. De groep Voltaj zong De La Capat (All Over Again). Een liedje waarin de diaspora van de Roemenen werd bezongen en de gevolgen voor de kinderen daarvan. Daarmee werd vrij snel duidelijk op welke stemmen gemikt werd, maar dat viel nogal tegen. Het liedje kreeg maar 35 punten, waaronder de gebruikelijke 12 uit Moldavi. Vooral de jury's straften dit ogenschijnlijk prima lied hard af, wellicht vanwege het Roemeense gedeelte van de tekst, en plaatsten het nog onder de Duitse Black Smoke en Hongaarse Wars For Nothing. Gezamenlijk werd het een 15e plaats.
In 2016 werd de voorronde gewonnen door Ovidiu Anton en Moment Of Silence. Dit was weer een deelnemer met een wat hoger Cezar-gehalte en zijn bombastische inzending leek ook op weg naar een vergelijkbare score. Alleen volgde toen die grap van Ovidiu die voor Roemeni naar het ESF zou gaan. Inderdaad, hij ging niet. De reden was een schuld van 16 miljoen CHF van de Roemeense publieke omroep bij de EBU. Vanwege deze betalingsachterstand werden alle diensten van de EBU voor de Roemenen stilgelegd. Deelname aan het ESF was de meest in het oog springende teleurstelling, met name voor de artiest.
In 2017 was de kou uit de lucht en Ilinca en Alex Florea waren de gelukkigen die met Yodel It naar Kiev mochten. Dit 'jodelnummer' werd vooraf zelfs als een outsider voor een topklassering beschouwd. Maar de weg naar de top werd enigszins gedwarsboomd door nog groter succes van de grote vrienden uit Moldavi, die veel stemmen uit de regio kregen. Roemeni werd nog wel 7e, dus er was weinig reden om te klagen. Een relatief groot deel van de punten kwam van de West-Europese televoters, die dit gejodel wel konden waarderen. Het werd in Europa een bescheiden hitje, met het grootste succes, hoe kan het ook anders, in de hitlijst van Oostenrijk.
De succesreeks van kwalificaties naar de finale eindigde in 2018. The Humans slaagden er niet in om zich te kwalificeren met Goodbye. Ze strandden op 4 punten achter het Hongaarse AWS als 11e in de tweede halve finale. The Humans is een band van zes leden, dat komt op het ESF dus mooi uit. Vier van de zes hebben een voornaam die begint met een A. U moet maar even kijken wat u met deze informatie doet, maar echt heel veel succes heeft de band sinds hun oprichting in 2017 nog niet gehad, dus dan kom je al snel op dit soort nutteloze details.
Adrian, Alexandru, Alexandru, Alin, Cristina en Pedro van The Humans.
In 2019 was er enige ophef rond de voorronde. Dat kwam door het merkwaardige stemsysteem. Er waren 6 juryleden, die allemaal mochten stemmen, en samen 6/7 van de uitslag bepaalden. Het publiek mocht ook nog 1/7 van de uitslag benvloeden, en zoals het in dit soort gevallen vaker gaat, hadden die heel andere ideen over de uitslag dan de jury. Sterker nog de publiekswinnares Laura Bretan had 15 keer zo veel stemmen als de uiteindelijke winnares Ester Peony. Dat Laura Bretan ook bekend was geworden als homohaatster, staat even los van het feit dat deze stemprocedure gedoemd was voor gezeik te zorgen. De vakjury, met onder meer twee bloggers van Wiwibloggs en oud-ESF-winnares Emmelie de Forest, bepaalden eigenhandig de winnaar van de show. Hierbij kregen vooral de Wiwi’s veel kritiek, omdat zij als buitenlanders precies verantwoordelijk waren voor het onoverbrugbare gat van 14 punten tussen Ester en Laura. Emmelie zette Laura overigens wel op 1. Bij het publiek kreeg Laura 12 punten en Ester 3 punten, waardoor Ester met een marge van 5 punten had gewonnen met On A Sunday.
En in alle eerlijkheid is de boosheid van de Roemenen ook wel te begrijpen als je het vrij saaie lied van Ester hoort. Het is niet het slechtste wat ooit heeft meegedaan aan het ESF, maar het is duidelijk te kleurloos om te scoren. Uiteindelijk zou het ondanks de 24 punten startbonus uit Moldavi de finale ruimschoots missen met een 13e plaats in de tweede halve finale.
Zo is Roemeni na de aarzelende start een degelijke middenmoter op het festival geworden. Het enige wat nog ontbreekt, is een overwinning.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hier is een net overzicht van alle Roemeense inzendingen en hun resultaten te vinden of kijk naar het filmpje hieronder of klik anders op de spoiler:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wat is jouw favoriete Roemeense inzending?
In deze reeks verschenen de volgende topics:
Albani - Armeni - Australi - Azerbeidzjan - Belgi - Bulgarije - Cyprus - Denemarken - Duitsland - Estland - Finland - Frankrijk - Georgi - Griekenland - Hongarije - Ierland - IJsland - Israel - Itali - Kroati - Letland - Litouwen - Malta - Moldavi - Montenegro - NEDERLAND (Jaren '50-60-70) - NEDERLAND (Jaren '80 en '90) - NEDERLAND (Jaren '00) - NEDERLAND (Het jaar 2010) - NEDERLAND (2011-2019) - Noord-Macedoni - Noorwegen - Oekrane - Oostenrijk - Polen - Portugal - Roemeni - Rusland - San Marino - Servi - Sloveni - Spanje - Tsjechi - Verenigd Koninkrijk (1957-1987) - Verenigd Koninkrijk (1988-2019) - Wit-Rusland - Zweden - Zwitserland
[ Bericht 4% gewijzigd door Fred_B op 06-06-2022 09:52:35 ]De Sahara is zonder meer erg droog.
Cezar 
Echt zo'n inzending die je gewoon nooit meer vergeet. En terecht.
Playing with Fire vond ik ook heel tof. En het jodelgedrocht.. Ach, daarover is m'n mening bekend
Echt zo'n inzending die je gewoon nooit meer vergeet. En terecht.
Playing with Fire vond ik ook heel tof. En het jodelgedrocht.. Ach, daarover is m'n mening bekend
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Cezar was inderdaad geweldig
Verder vind ik De la capat erg mooi; helaas zat dit nummer in een jaar met heel veel goede ballads, waartussen deze een beetje ondergesneeuwd raakte.
Tornero is ook erg goed, en ik heb een zwak voor Liubi Liubi I Love You.
Met Playing With Fire had ik niet veel in 2010 tijdens de competitie, maar het nummer is later erg bij me gegroeid. Met Miracle heb ik dan weer helemaal niets.
Verder vind ik De la capat erg mooi; helaas zat dit nummer in een jaar met heel veel goede ballads, waartussen deze een beetje ondergesneeuwd raakte.
Tornero is ook erg goed, en ik heb een zwak voor Liubi Liubi I Love You.
Met Playing With Fire had ik niet veel in 2010 tijdens de competitie, maar het nummer is later erg bij me gegroeid. Met Miracle heb ik dan weer helemaal niets.
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Roemeni is zo'n land op het ESF waar ik echt niks mee heb. De nummers zijn praktisch nooit m'n smaak. Soms zijn de inzendingen wel catchy, maar dan niet op een prettige manier.
Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
Hun debuut in 1995 was prachtig, zo ondergewaardeerd. 
Verder vind ik 2008, 2009 en 2010 geweldig.
In 2015 had Roemeni een geweldig lied en dat was ook prachtig uitgevoerd in de Roemeense finale.
Maar wat viel dat weg en was het matig uitgevoerd in Oostenrijk.
Ps
RIP Malina (1998) veel te jong overleden.
Verder vind ik 2008, 2009 en 2010 geweldig.
In 2015 had Roemeni een geweldig lied en dat was ook prachtig uitgevoerd in de Roemeense finale.
Maar wat viel dat weg en was het matig uitgevoerd in Oostenrijk.
Ps
RIP Malina (1998) veel te jong overleden.
Life can be a bitch, so like it..
23 jaar later:
Ps
Ik vond het liedje van 2016 ook best mooi.
Jammer dat Roemeni toen niet mocht deelnemen.
Life can be a bitch, so like it..
Niet zoveel spannends meestal, naar mijn mening. Inderdaad middenmoot. Alleen Torner is een nummer dat ik nog heel af en toe luister.
Vind vaak de Roemeense inzendingen potsierlijk.
Op donderdag 15 juni 2017 16:53 schreef Cyan9 het volgende:
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
Er zijn maar weinig Roemeense inzendingen die ik goed vind, maar het is wel knap dat ze zoveel memorabele acts hebben gestuurd. Yodel It en Cezar vind ik beiden wanstaltig slecht, maar zullen mij altijd bijblijven. Verder een paar aardige nummers. Miracle van Paula en Ovi blijft inderdaad nog wel overeind door de (samen) zang, maar is eigenlijk een verschrikkelijk nummer. Change van Hotel FM vind ik nog best prettig om naar te luisteren, maar is een beetje en niemendalletje.
De La Capat van Voltaj vind ik een erg mooi nummer, met ook nog eens een sterke boodschap. Blijf het onbegrijpelijk vinden dat dit zo laag eindigen. Maar erg veel toppers zijn er voor mij niet bij de Roemenen.
Maar ja, die ene die ik wel goed vind, is dan vervolgens mijn op een na meest favoriete inzending ooit op het ESF (na Cool Vibes van Vanilla Ninja). Uiteraard vind ik het nummer op zichzelf al erg goed. Maar vind ik (in ieder geval zelf dan) het een schoolvoorbeeld van een act waar alles aan klopt. Een sterk liedje, wat ook nog eens goed en snel blijft hangen. Twee hele goede artiesten, die ook nog eens chemie samen hebben. De glazen piano die de staging bijzonder maakte, waarbij het de chemie tussen de twee goed weergaf en in dit geval ook een passend en versterkend vuurwerk. Plus dan nog die hoge noot van Paula Selig die heel knap is, waarbij in dit geval het ook nog het nummer versterkte.
Het was dan wel weer een klassiek voorbeeld dat je niet moet denken dat je zomaar twee keer hetzelfde kunt doen (in die zin was Moldavi een grote verrassing dit jaar). Ze dachten in Roemeni waarschijnlijk dat het wel snor zat om Ovi en Paula nog een keer te sturen, maar vergaten dan om ook een goed liedje te sturen.
De La Capat van Voltaj vind ik een erg mooi nummer, met ook nog eens een sterke boodschap. Blijf het onbegrijpelijk vinden dat dit zo laag eindigen. Maar erg veel toppers zijn er voor mij niet bij de Roemenen.
Maar ja, die ene die ik wel goed vind, is dan vervolgens mijn op een na meest favoriete inzending ooit op het ESF (na Cool Vibes van Vanilla Ninja). Uiteraard vind ik het nummer op zichzelf al erg goed. Maar vind ik (in ieder geval zelf dan) het een schoolvoorbeeld van een act waar alles aan klopt. Een sterk liedje, wat ook nog eens goed en snel blijft hangen. Twee hele goede artiesten, die ook nog eens chemie samen hebben. De glazen piano die de staging bijzonder maakte, waarbij het de chemie tussen de twee goed weergaf en in dit geval ook een passend en versterkend vuurwerk. Plus dan nog die hoge noot van Paula Selig die heel knap is, waarbij in dit geval het ook nog het nummer versterkte.
Het was dan wel weer een klassiek voorbeeld dat je niet moet denken dat je zomaar twee keer hetzelfde kunt doen (in die zin was Moldavi een grote verrassing dit jaar). Ze dachten in Roemeni waarschijnlijk dat het wel snor zat om Ovi en Paula nog een keer te sturen, maar vergaten dan om ook een goed liedje te sturen.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Het was wel wat cryptisch omschreven over welk lied het nou gingquote:Op dinsdag 3 oktober 2017 23:51 schreef Redefine het volgende:Maar ja, die ene die ik wel goed vind, is dan vervolgens mijn op een na meest favoriete inzending ooit op het ESF (na Cool Vibes van Vanilla Ninja). Uiteraard vind ik het nummer op zichzelf al erg goed. Maar vind ik (in ieder geval zelf dan) het een schoolvoorbeeld van een act waar alles aan klopt. Een sterk liedje, wat ook nog eens goed en snel blijft hangen. Twee hele goede artiesten, die ook nog eens chemie samen hebben. De glazen piano die de staging bijzonder maakte, waarbij het de chemie tussen de twee goed weergaf en in dit geval ook een passend en versterkend vuurwerk. Plus dan nog die hoge noot van Paula Selig die heel knap is, waarbij in dit geval het ook nog het nummer versterkte.
Het was dan wel weer een klassiek voorbeeld dat je niet moet denken dat je zomaar twee keer hetzelfde kunt doen (in die zin was Moldavi een grote verrassing dit jaar). Ze dachten in Roemeni waarschijnlijk dat het wel snor zat om Ovi en Paula nog een keer te sturen, maar vergaten dan om ook een goed liedje te sturen.
Maar ik ben het er wel mee eens. Het is ook n van mijn ESF-allertijden favorieten. Het is wat dat betreft jammer dat ze met Miracle zo matig terugkwamen.
De Sahara is zonder meer erg droog.
Ah, het was niet eens bedoeld als cryptische omschrijving, ook niet de eerste regels. Alleen vergeten daar de titel nog te noemen.quote:Op donderdag 5 oktober 2017 21:03 schreef Fred_B het volgende:
[..]
Het was wel wat cryptisch omschreven over welk lied het nou ging
Maar ik ben het er wel mee eens. Het is ook n van mijn ESF-allertijden favorieten. Het is wat dat betreft jammer dat ze met Miracle zo matig terugkwamen.
En ja heel jammer van Miracle.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Leuk ESF land wel, komt vaak wel met iets goed of verrassends.
De laatste keer dat ze in mijn top 5 stonden was in 2010. Dit had van mij dan ook zeker mogen winnen. Gewoon een goed poplied. Paula Seling & Ovi Playing With Fire
Ook Luminita Anghel & Sistem met Let Me Try en Nicola met Don't Break My Heart behoren tot mijn favorieten.
De laatste keer dat ze in mijn top 5 stonden was in 2010. Dit had van mij dan ook zeker mogen winnen. Gewoon een goed poplied. Paula Seling & Ovi Playing With Fire
Ook Luminita Anghel & Sistem met Let Me Try en Nicola met Don't Break My Heart behoren tot mijn favorieten.
All we got is this moment - Joost Klein, 9 mei 2024
Ik heb ook niet zo veel met Roemeni. Czar blijft natuurlijk een held en ik zal niet snel vergeten hoe de 'serieuze' ESF'ers en de trollers hier tijdens zijn optredens gezamenlijk de meest hysterische vier minuten in het livetopic dat jaar meemaakten. 
Eigenlijk heb ik maar n nummer dat ik meer dan een paar achter elkaar zou kunnen horen zonder knettergek te worden en dat is Voltaj uit 2015.
Eigenlijk heb ik maar n nummer dat ik meer dan een paar achter elkaar zou kunnen horen zonder knettergek te worden en dat is Voltaj uit 2015.
Ik zie dat ik 3 jaar terug erg streng wasquote:Op dinsdag 3 oktober 2017 18:51 schreef DecoAoreste het volgende:
Niet zoveel spannends meestal, naar mijn mening. Inderdaad middenmoot. Alleen Torner is een nummer dat ik nog heel af en toe luister.
Tornero is wel echt een goed nummer, duidelijk de beste uit Roemeni. Maar ook De La Capat mag er nog best zijn, en It's My Life is natuurlijk lekker cult.
Jammer hoor.
Onbekend maakt onbemind.
Elena trekt met haar show gewoon volle zalen maar wij gaan daar nooit wat van zien door onze focus op het Angelsaksisch.
Eeuwig zonde, want het is heerlijke muziek.
Onbekend maakt onbemind.
Elena trekt met haar show gewoon volle zalen maar wij gaan daar nooit wat van zien door onze focus op het Angelsaksisch.
Eeuwig zonde, want het is heerlijke muziek.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |