ESF Eurovisie Songfestival
Het Eurovisie Songfestival
SLOVENI
Waar kennen we de Slovenen van?
Als het land dat gespaard bleef in de Joegoslavische oorlog natuurlijk. Verder van de hoofdstad met de mooie naam Ljubljana, de zeer korte kuststrook rond Koper, het oostelijkste deel van de Alpen met de meren van Bled en Bohinj, de Bled-cake (n stukje en je hoeft drie dagen niet meer te eten), het in de bergen uitgehouwen Predjama kasteel, voetballer Zlatko Zahovič, Melania Trump en natuurlijk als het land dat 6 punten gaf aan Sieneke.
Hoe doen ze het op het ESF?
Sloveni doet sinds 1993 mee aan het ESF. In die periode hebben ze van weinigen liefde of haat ontvangen, maar hebben ze zich ontwikkeld tot het ergste wat je op een festival kan overkomen: ze zijn het onopvallende muurbloempje van het Songfestival. Niet met een enkele inzending of gedurende een bepaalde periode, maar eigenlijk structureel. Het land ligt te ver naar het westen om in de Balkan- of Sovjetsfeer te vallen. Andersom beschouwt West-Europa het doorgaans kortzichtig als n van de Oostbloklanden, waardoor de Slovenen tussen wal en schip vallen.
Het moet gezegd worden dat Sloveni door de jaren heen best wel wat onopvallende niemendalletjes gestuurd heeft. Maar ook de betere inzendingen kregen in de puntentelling eigenlijk zonder uitzondering te weinig. Het is toch wel een raadsel waarom dit kleine landje zo structureel genegeerd wordt door de rest van Europa. Het is onder ESF-liefhebbers overigens niet anders. Het topic over de inzending van het ESF van Sloveni krijgt vrijwel altijd zo’n beetje de minste reacties hier op FOK, en ook op andere fora. Sloveni mist de X-factor en het is onduidelijk waarom.
De Sloveense inzendingen zijn na het afschaffen van de taalregel meestal in het Engels, al werden er ook meerdere liedjes (deels) in de eigen taal gezongen. De genres wisselen door de jaren heen. Meestal zijn het ballads of uptempo dancenummers. Door de ligging naast Oostenrijk is er ook een duidelijke liefde voor schlagermuziek in het land en ook daarvan zijn invloeden te vinden in sommige inzendingen, net als de typisch Voormalig-Joegoslavische sound, die zo nu en dan terugkomt.
De beste scores van Sloveni zijn twee 7e plaatsen. Darja vajger in 1995 en Nua Derenda in 2001. In 1997 werd Tanja Ribič nog 10e. De rest scoorde buiten de Top 10 en sinds het introduceren van de halve finales in 2004 bereikten de Slovenen maar zes keer de grote finale. Vier van die zes keer waren in de voorbije zes jaar, dus het gaat voorzichtig iets beter. Geen enkele van deze finalisten wist echter het linkerrijtje te halen in de einduitslag.
Bij de puntenverdeling gaan de Sloveense punten vooral van en naar de andere landen in Voormalig-Joegoslavi. Buiten buurland Kroati geldt dan meestal wel dat de Slovenen pas aan de beurt komen als de andere landen uit die regio zijn geweest. Uit de andere (buur)landen in de regio komt vrij weinig. Zwitserland en Oostenrijk zijn zelf ook weinig succesvol, waardoor diaspora hun stemmen hevig benvloedt. Itali geeft vrijwel altijd eigenzinnige punten.
Sloveni kreeg in totaal vier keer 12 punten in de finale. Twee keer in zowel 1999 als 2011. Kroati was in beide gevallen zo vriendelijk en ook respectievelijk Ierland en Bosni waren eens zo genereus.
Tussen Nederland en Sloveni is het bijna nrichtingsverkeer met de puntenstroom. Nederland gaf in 1999 6 punten aan Darja vajger, in 2001 4 punten aan Nua Derenda, in 2011 nog eens 2 punten aan Maja Keuc en in 2018 1 (j) punt aan Lea Sirk.
Andersom waren er in het eerste Sloveense jaar al 7 punten voor Ruth Jacott. Verder waren er nog punten voor Edsilia (6), Marlayne (3), Michelle (4), Anouk (7), Common Linnets (10), Douwe Bob (1 (j)), OG3NE (1 (j)), Waylon (7 (j)) en Duncan Laurence (6 (j) + 5 (p)). Sieneke kreeg verrassend genoeg ook nog 6 punten in de halve finale.
Hoe ging het door de jaren heen?
Sloveni wilde debuteren in 1993. Omdat veel Oost-Europese landen in die tijd wilden toetreden, werd het samen met 6 andere potentile debutanten veroordeeld tot een speciale voorronde. De beste drie landen zouden doorstromen naar het ESF in Ierland. De Slovenen hadden het voordeel dat deze Kvalifikacija za Millstreet in Ljubljana werd georganiseerd. En als gastland zouden ze zelfs eerste worden. Achteraf beschouwd de grootste ESF-prestatie die het land ooit neerzette.
De groep 1X Band was als winnaar van de Sloveense voorronde verantwoordelijk voor dit succes, maar het ESF zelf eindigde in een fiasco. Met slechts 9 punten werden de Sloveense Dennie Christiaan en zijn vrienden 22e, waardoor Sloveni al meteen in 1994 verplicht een jaar moest thuisblijven.
In 1995 ging men weer met volle moed aan de slag met een voorronde, die werd gewonnen door Darja vajger, de nummer 2 van de eerste editie. Haar lied Prisluhni Mi (NL: Luister Naar Mij) kan beschouwd worden als n van de beste Sloveense inzendingen. Darja’s stemgeluid kwam uitstekend uit de verf met deze prachtige ballad.
Dat Darja zangeres zou worden, was geen verrassing. Ze ging naar de muziekschool in het Oostenrijkse Graz, en slaagde daar magna cum laude. Ongetwijfeld moet je daarvoor heel goed kunnen zingen. In 1993 brak ze door op het muziekfestival van Koper en sindsdien is ze een grote naam in de Sloveense muziekindustrie.
Op het ESF zou haar lied 7e worden.
Na een 21e plaats van Regina in 1996, wist in 1997 ook Tanja Ribič de Top 10 te halen. Ze werd precies 10e met Zbudi Se. Deze charmante dame is eigenlijk actrice en vooral bekend van haar werk in de Sloveense Medisch Centrum West. Ze is getrouwd met de bekende Sloveense acteur Branko Djurić (met een streepje door de D). Als zo’n beroemd echtpaar van een acteur en actrice, worden ze in eigen land vaak vergeleken met Angelina Jolie en Brad Pitt.
Ja, ik vraag me echt weleens af of u als lezer er zo enorm naar smacht om dit soort futiele zaken te weten, maar dat heeft mij er niet van weerhouden om het u te melden.
Nadat in 1998 Vili Resnik faalde met een 18e plaats, werd in 1999 weer op zeker gespeeld. Darja vajger was terug, deze keer met For A Thousand Years. De taalregel was afgeschaft en Sloveni maakte er meteen gebruik van. Dit liedje miste enigszins het speciale van 1995, maar was wederom een prima lied. De waardering beperkte zich tot een kleine groep landen. Het kreeg 12 punten uit Ierland en Kroati, 10 uit Litouwen, 6 uit Nederland, 5 uit Bosni en nog een paar verdwaalde losse punten. Daarmee werd het 11e met 50 punten en greep het niet alleen naast de Top 10, maar kwam Sloveni ook net tekort om in 2000 mee te mogen doen.
In 2001 ging er na de onderbreking weer een groot talent naar het ESF. Zangeres Nua Derenda zong met heel veel Energy. Haar inzending werd bijzonder gewaardeerd op de grote avond, want het kreeg van veel landen punten. Meestal geen topscores, maar Nua sprokkelde toch genoeg punten voor een fraaie 7e plaats, een evenaring van de beste score ooit en dat verdiende dit heerlijke lied ook volkomen.
Dat Nua een ster zou worden, kwam niet zomaar uit het niets. Al op 2-jarige leeftijd werd haar talent ontdekt. Weliswaar door haar eigen ouders, maar die stimuleerden haar aan alle kanten om door te gaan in de muziek. Gelukkig voor alle partijen was muziek maken ook haar grootste hobby en ze excelleerde op zang en op het accordeon. Om daarnaast genoeg Tolars te verdienen, begon ze als kinderleidster in een crche, omdat ze zo enorm van kinderen houdt. Maar na nog geen jaar brak ze al door als zangeres en sindsdien verdient ze op die manier de kost. Ze zingt zowel solo als met de groep Happy Hour.
In 2002 gingen we lachen, gieren alsmede brullen met Sestre, drie mannen verkleed als vrouwen, met op de achtergrond drie heren in officierspak. Het liedje was nogal matig, maar het televotende publiek was toen nog niet zo veel gewend, waardoor het toch nog 13e werd, een vrij ongebruikelijke eindklassering voor zo’n joke entry.
In de jaren die volgden, ging de wereld vooruit, maar bleef Sloveni nogal hangen in oubolligheid. In 2003 deed Karmen Stavec het liedje Nanana. Anders dan de titel doet vermoeden was dat geen oorwurm met langgerekte nanana’s, maar een normaal popliedje waar een deel van de tekst vervangen leek te zijn door nanana, zonder al te veel toegevoegde waarde. Ze werd 23e. In 2004 zong het echtpaar Platin (de groepsnaam is hun achternaam) de ballad Stay Forever. Wij kunnen allemaal gelukkig zijn dat ze maar drie minuten bleven, en meteen na de halve finale naar huis gingen. In 2005 kwam Omar Naber met het lied Stop, en in dit geval was iedereen juist tevreden toen hij dit ook deed. Hoewel het zeker niet zo’n heel slecht lied was. Het ademde alleen een sfeer van Joegoslavi 1983 uit en redde het dan ook niet.
In 2006 ging Mr.Nobody. Dat was de titel van het lied van Anej Dean. Een rustig opbouwend nummer, gevolgd door stevige discobeats naar het einde. Net als een jaar eerder werd Saa Lendero 2e in de voorronde, en dat leidde tot stevige discussie. Saa won met Mandoline de televoting met overmacht, maar de jury gaf haar 0 punten (in een veld van 14 deelnemers). 2 punten waren genoeg geweest voor de winst, wat nogal de indruk wekte dat deze uitslag doorgestoken kaart was. ‘Gelukkig’ werd Sloveni keihard afgestraft voor deze wanvertoning. Anej bleef in de halve finale steken, terwijl Saa de OGAE Second Chance Contest won.
In 2007 was er alleen televoting bij de nationale finale. De Sloveense omroep wilde duidelijk geen herhaling van het jaar ervoor. De strijd werd gewonnen door operazangeres Alenka Gotar met Cvet Z Juga (NL: Bloem Van Het Zuiden). Mocht u ooit Scrabble in het Sloveens spelen, dan weet u nu dat u de Z in elk geval altijd meteen bij de eerste beurt kwijt kunt. Het lied was een trendbreuk met de ouderwetse inzendingen van de jaren ervoor. Dit kleine meesterwerkje was tijdloos en haalde eindelijk weer eens de finale. Klassiek op het ESF blijft helaas een wat moeizaam verhaal, want in die finale kwamen er vooral punten uit de eigen regio en werd Alenka 15e.
In 2008 was het weer iets minder, hoewel de mooie Rebeka Dremelj, nummer 2 bij de Miss World Contest 2001, werd gestuurd. Ze won bij haar 4e poging de voorronde met Vrag Naj Vzame, met een fotofinish (minder dan 300 televotes verschil). Op het ESF ging het juist nipt mis met een 11e plaats in de halve finale. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
In 2009 was de vakjury terug bij de voorronde en daarmee het gezeik, want deze keer kregen de nummers 1 n 2 van de televoting 0 punten, bij wederom 14 deelnemers. Het lied dat wel ging heet Love Symphony. Het werd uitgevoerd door het Ljubljaanse strijkkwartet Quartissomo en de naar voren gevallen achtergrondzangeres Martina Majerle. Het liedje was niet slecht, maar werd wel verkeerd gebracht. Het nummer kent een lang muzikaal intro, en daarin kregen we alleen een silhouet van Martina in beeld. Dat duurde veel te lang, waardoor de gemiddelde televoter al naar de keuken was voor de borrelnootjes voordat haar werk berhaupt was begonnen. De finale werd dan ook niet bereikt.
Nadat er veel gedoe was geweest in diverse voorrondes in de jaren ervoor, besloten de Slovenen in 2010 maar de medley van de hele avond te sturen. Althans, zo leek het toch. Narodnozabavni Rock is een lied dat alle kanten op dendert, kop noch staart heeft en net zo makkelijk wisselt van hardrock naar schlager. Het publiek was het na drie minuten helemaal kwijt, en zette dit lied op de voorlaatste plaats, met onder meer een enorme achterstand op Sieneke.
In 2011 werd Maja Keuc de afgevaardigde met No One. Dit was een prima lied, dat zelfs 3e werd in de halve finale. In de finale viel het ook nu weer tegen, met een 15e plaats. Er is deze keer geen enkele reden te bedenken waarom dit nummer zo teleurstellend scoorde in de finale en zelfs door drie nummers uit de eigen semi werd ingehaald. Bij de jury’s werd het ‘gewoon’ 4e. Bij het publiek werd het lied simpelweg afgeslacht met een 22e plaats. Het zal vermoedelijk voor altijd n van de grootste raadsels van het ESF blijven, waarom dit lied de Top 10 niet haalde.
In 2012 en 2013 vielen de Sloveense inzendingen nogal tegen. Verjamem van Eva Boto klonk als iets wat al vaker en beter gedaan was in de regio. Straight Into Love van Hannah was een bijzonder generiek dancedeuntje, dat voor een primeur zorgde, namelijk de laatste plaats.
In 2014 ging Tinkara Kovač met Round And Round. Geen spectaculair plaatje, maar de EBU had ook wel opgemerkt dat Sloveni regelmatig te weinig kreeg en gunde het land de voorlaatste startpositie in de halve finale, waardoor de 10e plaats precies werd gehaald en daarmee kwalificatie. Logischerwijs deed Tinkara daarin niet mee voor de prijzen. Ze werd 25e, nog net voor de Franse Moustache van Twin Twin.
Daarmee was Sloveni weer even blij en daarna werd in 2015 het hoog aangeschreven duo Maraaya gestuurd. Ze bestonden nog maar net, maar hadden al internationaal gescoord door heel Europa. Zangeres Marjetka trok daarbij de aandacht door haar headset vrijwel continu op te houden. Toen Here For You uitkwam, denderde het meteen naar Nummer 1 bij de bookmakers. Dat succes was kortstondig, maar Sloveni werd wel als outsider voor een hoge eindpositie beschouwd. Naar goed Sloveens gebruik kwam het er niet uit op het ESF. Ondanks het feit dat het lied een hit werd in meerdere landen (onder meer Belgi en Zweden), werd het vanaf de ongunstige eerste startpositie een 14e plaats in de finale.
In 2016 was Sloveni weer terug bij af. ManuElla zong het kleurloze Blue And Red, een hopeloze inzending, die in de semi bleef steken. In 2017 kende de voorronde een verrassende winnaar. Omar Naber won met On My Way. Dat was sowieso verrassend vanwege de lage kwaliteit van het nummer. Maar ook omdat Omar al eens eerder meegedaan had en in de semi was blijven steken. Maar het was vooral verbazend dat het publiek Omar massaal ondersteunde, enkele jaren nadat hij zeven maanden in de gevangenis had doorgebracht, wegens het seksueel misbruiken van een vrouw in een nachtclub in Ljubljana. De vergevingsgezindheid hielp niet op het ESF. Zijn muziek paste meer op een cruiseschip dan op het Songfestival, dus werd hij 17e van de 18 in de halve finale.
In 2018 kwalificeerde Sloveni zich wel voor de finale, en dat kwam toch wel uit de lucht vallen. Hvala, Ne! (NL: Nee, bedankt!) is een deuntje in het trap/wonky genre (nu kent u het ook) en in de Sloveense taal, en als zodanig niet meteen het standaard-ESF-geluid. Het werd geschreven door zangeres Lea Sirk en producer Tomy DeClerque. Lea komt uit Koper en studeerde aan het Conservatorium van Geneve. Ze heeft aan diverse muziekfestivals deelgenomen, waaronder de Sloveense voorronde van het ESF en in 2014 zelfs op het ESF zelf als achtergrondzangeres. Verder won ze de plaatselijke versie van de Soundmixshow met een imitatie van Salvador Sobral. Tomy DeClerque klinkt als de naam van een Belg uit een Vlaamse voorstad van Brussel die echter alleen Frans spreekt, maar het is gewoon een Sloveen die eigenlijk Tomislav Brkic heet en vooral faam maakte als Techno-DJ. Het is niet helemaal duidelijk waarom hij dat onder dit pseudoniem doet.
Hvala, Ne! kreeg een zetje in de rug van de EBU met de voorlaatste startpositie in de halve finale en daar hadden de Slovenen baat bij. Zowel bij de jury als bij het publiek eindigden ze op een finaleplek. In die finale kregen ze ter compensatie wel de derde startpositie, en daardoor kwamen ze uiteindelijk tot een 22e plaats.
In 2019 was de inzending wederom in het Sloveens. Met Zala Kralj & Gasper Santl kwamen de Sloveense Suzan & Freek naar het ESF. En net zoals bij dit Nederlandse duo bleek er in de rest van Europa interesse te zijn voor dit soort achtergrondmuziek. De voorronde voor het ESF was de doorbraak voor het Sloveense tweetal, met het lied Sebi.
Normaliter is een ESF-deelname de droom van iedere beginnende artiest, en als dat niet zo is, dan wordt dat beeld wel gecreerd om de Instagram-plaatjes leuk te houden. Zala en Gasper vonden er echter geen reet aan, en lieten het ook niet na om dat duidelijk te maken. Al dat gedoe met repetities en stomme vragen van journalisten stond hen enorm tegen en alsof het allemaal nog niet erg genoeg was, gingen ze ook nog door naar de finale. Daarin bleek het zeker bij het publiek voor Sloveense standaarden bijzonder populair, met overall een 15e plaats als resultaat.
Zo heeft Sloveni dus al 18 jaar de Top 10 niet gehaald. Omdat ook de betere inzendingen niet krijgen wat ze verdienen, is het moeilijk te zeggen wat de Slovenen daaraan moeten doen. Oostenrijk en Portugal doorbraken een jarenlange slechte reeks met een onverwachte overwinning nadat ze iemand met een baard stuurden. Misschien moet Sloveni dit ook eens overwegen.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hier is een net overzicht van alle Sloveense inzendingen en hun resultaten te vinden of kijk naar het filmpje hieronder of klik anders op de spoiler:
Waar kennen we de Slovenen van?
Als het land dat gespaard bleef in de Joegoslavische oorlog natuurlijk. Verder van de hoofdstad met de mooie naam Ljubljana, de zeer korte kuststrook rond Koper, het oostelijkste deel van de Alpen met de meren van Bled en Bohinj, de Bled-cake (n stukje en je hoeft drie dagen niet meer te eten), het in de bergen uitgehouwen Predjama kasteel, voetballer Zlatko Zahovič, Melania Trump en natuurlijk als het land dat 6 punten gaf aan Sieneke.
Hoe doen ze het op het ESF?
Sloveni doet sinds 1993 mee aan het ESF. In die periode hebben ze van weinigen liefde of haat ontvangen, maar hebben ze zich ontwikkeld tot het ergste wat je op een festival kan overkomen: ze zijn het onopvallende muurbloempje van het Songfestival. Niet met een enkele inzending of gedurende een bepaalde periode, maar eigenlijk structureel. Het land ligt te ver naar het westen om in de Balkan- of Sovjetsfeer te vallen. Andersom beschouwt West-Europa het doorgaans kortzichtig als n van de Oostbloklanden, waardoor de Slovenen tussen wal en schip vallen.
Het moet gezegd worden dat Sloveni door de jaren heen best wel wat onopvallende niemendalletjes gestuurd heeft. Maar ook de betere inzendingen kregen in de puntentelling eigenlijk zonder uitzondering te weinig. Het is toch wel een raadsel waarom dit kleine landje zo structureel genegeerd wordt door de rest van Europa. Het is onder ESF-liefhebbers overigens niet anders. Het topic over de inzending van het ESF van Sloveni krijgt vrijwel altijd zo’n beetje de minste reacties hier op FOK, en ook op andere fora. Sloveni mist de X-factor en het is onduidelijk waarom.
De Sloveense inzendingen zijn na het afschaffen van de taalregel meestal in het Engels, al werden er ook meerdere liedjes (deels) in de eigen taal gezongen. De genres wisselen door de jaren heen. Meestal zijn het ballads of uptempo dancenummers. Door de ligging naast Oostenrijk is er ook een duidelijke liefde voor schlagermuziek in het land en ook daarvan zijn invloeden te vinden in sommige inzendingen, net als de typisch Voormalig-Joegoslavische sound, die zo nu en dan terugkomt.
De beste scores van Sloveni zijn twee 7e plaatsen. Darja vajger in 1995 en Nua Derenda in 2001. In 1997 werd Tanja Ribič nog 10e. De rest scoorde buiten de Top 10 en sinds het introduceren van de halve finales in 2004 bereikten de Slovenen maar zes keer de grote finale. Vier van die zes keer waren in de voorbije zes jaar, dus het gaat voorzichtig iets beter. Geen enkele van deze finalisten wist echter het linkerrijtje te halen in de einduitslag.
Bij de puntenverdeling gaan de Sloveense punten vooral van en naar de andere landen in Voormalig-Joegoslavi. Buiten buurland Kroati geldt dan meestal wel dat de Slovenen pas aan de beurt komen als de andere landen uit die regio zijn geweest. Uit de andere (buur)landen in de regio komt vrij weinig. Zwitserland en Oostenrijk zijn zelf ook weinig succesvol, waardoor diaspora hun stemmen hevig benvloedt. Itali geeft vrijwel altijd eigenzinnige punten.
Sloveni kreeg in totaal vier keer 12 punten in de finale. Twee keer in zowel 1999 als 2011. Kroati was in beide gevallen zo vriendelijk en ook respectievelijk Ierland en Bosni waren eens zo genereus.
Tussen Nederland en Sloveni is het bijna nrichtingsverkeer met de puntenstroom. Nederland gaf in 1999 6 punten aan Darja vajger, in 2001 4 punten aan Nua Derenda, in 2011 nog eens 2 punten aan Maja Keuc en in 2018 1 (j) punt aan Lea Sirk.
Andersom waren er in het eerste Sloveense jaar al 7 punten voor Ruth Jacott. Verder waren er nog punten voor Edsilia (6), Marlayne (3), Michelle (4), Anouk (7), Common Linnets (10), Douwe Bob (1 (j)), OG3NE (1 (j)), Waylon (7 (j)) en Duncan Laurence (6 (j) + 5 (p)). Sieneke kreeg verrassend genoeg ook nog 6 punten in de halve finale.
Hoe ging het door de jaren heen?
Sloveni wilde debuteren in 1993. Omdat veel Oost-Europese landen in die tijd wilden toetreden, werd het samen met 6 andere potentile debutanten veroordeeld tot een speciale voorronde. De beste drie landen zouden doorstromen naar het ESF in Ierland. De Slovenen hadden het voordeel dat deze Kvalifikacija za Millstreet in Ljubljana werd georganiseerd. En als gastland zouden ze zelfs eerste worden. Achteraf beschouwd de grootste ESF-prestatie die het land ooit neerzette.
De groep 1X Band was als winnaar van de Sloveense voorronde verantwoordelijk voor dit succes, maar het ESF zelf eindigde in een fiasco. Met slechts 9 punten werden de Sloveense Dennie Christiaan en zijn vrienden 22e, waardoor Sloveni al meteen in 1994 verplicht een jaar moest thuisblijven.
In 1995 ging men weer met volle moed aan de slag met een voorronde, die werd gewonnen door Darja vajger, de nummer 2 van de eerste editie. Haar lied Prisluhni Mi (NL: Luister Naar Mij) kan beschouwd worden als n van de beste Sloveense inzendingen. Darja’s stemgeluid kwam uitstekend uit de verf met deze prachtige ballad.
Dat Darja zangeres zou worden, was geen verrassing. Ze ging naar de muziekschool in het Oostenrijkse Graz, en slaagde daar magna cum laude. Ongetwijfeld moet je daarvoor heel goed kunnen zingen. In 1993 brak ze door op het muziekfestival van Koper en sindsdien is ze een grote naam in de Sloveense muziekindustrie.
Op het ESF zou haar lied 7e worden.
Na een 21e plaats van Regina in 1996, wist in 1997 ook Tanja Ribič de Top 10 te halen. Ze werd precies 10e met Zbudi Se. Deze charmante dame is eigenlijk actrice en vooral bekend van haar werk in de Sloveense Medisch Centrum West. Ze is getrouwd met de bekende Sloveense acteur Branko Djurić (met een streepje door de D). Als zo’n beroemd echtpaar van een acteur en actrice, worden ze in eigen land vaak vergeleken met Angelina Jolie en Brad Pitt.
Ja, ik vraag me echt weleens af of u als lezer er zo enorm naar smacht om dit soort futiele zaken te weten, maar dat heeft mij er niet van weerhouden om het u te melden.
![ESC 1997 - Slovenia - Tanja Ribi? - Zbudi se [HQ]](https://i.ytimg.com/vi/Q62JQRWk40o/0.jpg)
Nadat in 1998 Vili Resnik faalde met een 18e plaats, werd in 1999 weer op zeker gespeeld. Darja vajger was terug, deze keer met For A Thousand Years. De taalregel was afgeschaft en Sloveni maakte er meteen gebruik van. Dit liedje miste enigszins het speciale van 1995, maar was wederom een prima lied. De waardering beperkte zich tot een kleine groep landen. Het kreeg 12 punten uit Ierland en Kroati, 10 uit Litouwen, 6 uit Nederland, 5 uit Bosni en nog een paar verdwaalde losse punten. Daarmee werd het 11e met 50 punten en greep het niet alleen naast de Top 10, maar kwam Sloveni ook net tekort om in 2000 mee te mogen doen.
In 2001 ging er na de onderbreking weer een groot talent naar het ESF. Zangeres Nua Derenda zong met heel veel Energy. Haar inzending werd bijzonder gewaardeerd op de grote avond, want het kreeg van veel landen punten. Meestal geen topscores, maar Nua sprokkelde toch genoeg punten voor een fraaie 7e plaats, een evenaring van de beste score ooit en dat verdiende dit heerlijke lied ook volkomen.
Dat Nua een ster zou worden, kwam niet zomaar uit het niets. Al op 2-jarige leeftijd werd haar talent ontdekt. Weliswaar door haar eigen ouders, maar die stimuleerden haar aan alle kanten om door te gaan in de muziek. Gelukkig voor alle partijen was muziek maken ook haar grootste hobby en ze excelleerde op zang en op het accordeon. Om daarnaast genoeg Tolars te verdienen, begon ze als kinderleidster in een crche, omdat ze zo enorm van kinderen houdt. Maar na nog geen jaar brak ze al door als zangeres en sindsdien verdient ze op die manier de kost. Ze zingt zowel solo als met de groep Happy Hour.
In 2002 gingen we lachen, gieren alsmede brullen met Sestre, drie mannen verkleed als vrouwen, met op de achtergrond drie heren in officierspak. Het liedje was nogal matig, maar het televotende publiek was toen nog niet zo veel gewend, waardoor het toch nog 13e werd, een vrij ongebruikelijke eindklassering voor zo’n joke entry.
In de jaren die volgden, ging de wereld vooruit, maar bleef Sloveni nogal hangen in oubolligheid. In 2003 deed Karmen Stavec het liedje Nanana. Anders dan de titel doet vermoeden was dat geen oorwurm met langgerekte nanana’s, maar een normaal popliedje waar een deel van de tekst vervangen leek te zijn door nanana, zonder al te veel toegevoegde waarde. Ze werd 23e. In 2004 zong het echtpaar Platin (de groepsnaam is hun achternaam) de ballad Stay Forever. Wij kunnen allemaal gelukkig zijn dat ze maar drie minuten bleven, en meteen na de halve finale naar huis gingen. In 2005 kwam Omar Naber met het lied Stop, en in dit geval was iedereen juist tevreden toen hij dit ook deed. Hoewel het zeker niet zo’n heel slecht lied was. Het ademde alleen een sfeer van Joegoslavi 1983 uit en redde het dan ook niet.
In 2006 ging Mr.Nobody. Dat was de titel van het lied van Anej Dean. Een rustig opbouwend nummer, gevolgd door stevige discobeats naar het einde. Net als een jaar eerder werd Saa Lendero 2e in de voorronde, en dat leidde tot stevige discussie. Saa won met Mandoline de televoting met overmacht, maar de jury gaf haar 0 punten (in een veld van 14 deelnemers). 2 punten waren genoeg geweest voor de winst, wat nogal de indruk wekte dat deze uitslag doorgestoken kaart was. ‘Gelukkig’ werd Sloveni keihard afgestraft voor deze wanvertoning. Anej bleef in de halve finale steken, terwijl Saa de OGAE Second Chance Contest won.
In 2007 was er alleen televoting bij de nationale finale. De Sloveense omroep wilde duidelijk geen herhaling van het jaar ervoor. De strijd werd gewonnen door operazangeres Alenka Gotar met Cvet Z Juga (NL: Bloem Van Het Zuiden). Mocht u ooit Scrabble in het Sloveens spelen, dan weet u nu dat u de Z in elk geval altijd meteen bij de eerste beurt kwijt kunt. Het lied was een trendbreuk met de ouderwetse inzendingen van de jaren ervoor. Dit kleine meesterwerkje was tijdloos en haalde eindelijk weer eens de finale. Klassiek op het ESF blijft helaas een wat moeizaam verhaal, want in die finale kwamen er vooral punten uit de eigen regio en werd Alenka 15e.
In 2008 was het weer iets minder, hoewel de mooie Rebeka Dremelj, nummer 2 bij de Miss World Contest 2001, werd gestuurd. Ze won bij haar 4e poging de voorronde met Vrag Naj Vzame, met een fotofinish (minder dan 300 televotes verschil). Op het ESF ging het juist nipt mis met een 11e plaats in de halve finale. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
In 2009 was de vakjury terug bij de voorronde en daarmee het gezeik, want deze keer kregen de nummers 1 n 2 van de televoting 0 punten, bij wederom 14 deelnemers. Het lied dat wel ging heet Love Symphony. Het werd uitgevoerd door het Ljubljaanse strijkkwartet Quartissomo en de naar voren gevallen achtergrondzangeres Martina Majerle. Het liedje was niet slecht, maar werd wel verkeerd gebracht. Het nummer kent een lang muzikaal intro, en daarin kregen we alleen een silhouet van Martina in beeld. Dat duurde veel te lang, waardoor de gemiddelde televoter al naar de keuken was voor de borrelnootjes voordat haar werk berhaupt was begonnen. De finale werd dan ook niet bereikt.
Nadat er veel gedoe was geweest in diverse voorrondes in de jaren ervoor, besloten de Slovenen in 2010 maar de medley van de hele avond te sturen. Althans, zo leek het toch. Narodnozabavni Rock is een lied dat alle kanten op dendert, kop noch staart heeft en net zo makkelijk wisselt van hardrock naar schlager. Het publiek was het na drie minuten helemaal kwijt, en zette dit lied op de voorlaatste plaats, met onder meer een enorme achterstand op Sieneke.
In 2011 werd Maja Keuc de afgevaardigde met No One. Dit was een prima lied, dat zelfs 3e werd in de halve finale. In de finale viel het ook nu weer tegen, met een 15e plaats. Er is deze keer geen enkele reden te bedenken waarom dit nummer zo teleurstellend scoorde in de finale en zelfs door drie nummers uit de eigen semi werd ingehaald. Bij de jury’s werd het ‘gewoon’ 4e. Bij het publiek werd het lied simpelweg afgeslacht met een 22e plaats. Het zal vermoedelijk voor altijd n van de grootste raadsels van het ESF blijven, waarom dit lied de Top 10 niet haalde.
In 2012 en 2013 vielen de Sloveense inzendingen nogal tegen. Verjamem van Eva Boto klonk als iets wat al vaker en beter gedaan was in de regio. Straight Into Love van Hannah was een bijzonder generiek dancedeuntje, dat voor een primeur zorgde, namelijk de laatste plaats.
In 2014 ging Tinkara Kovač met Round And Round. Geen spectaculair plaatje, maar de EBU had ook wel opgemerkt dat Sloveni regelmatig te weinig kreeg en gunde het land de voorlaatste startpositie in de halve finale, waardoor de 10e plaats precies werd gehaald en daarmee kwalificatie. Logischerwijs deed Tinkara daarin niet mee voor de prijzen. Ze werd 25e, nog net voor de Franse Moustache van Twin Twin.
Daarmee was Sloveni weer even blij en daarna werd in 2015 het hoog aangeschreven duo Maraaya gestuurd. Ze bestonden nog maar net, maar hadden al internationaal gescoord door heel Europa. Zangeres Marjetka trok daarbij de aandacht door haar headset vrijwel continu op te houden. Toen Here For You uitkwam, denderde het meteen naar Nummer 1 bij de bookmakers. Dat succes was kortstondig, maar Sloveni werd wel als outsider voor een hoge eindpositie beschouwd. Naar goed Sloveens gebruik kwam het er niet uit op het ESF. Ondanks het feit dat het lied een hit werd in meerdere landen (onder meer Belgi en Zweden), werd het vanaf de ongunstige eerste startpositie een 14e plaats in de finale.
In 2016 was Sloveni weer terug bij af. ManuElla zong het kleurloze Blue And Red, een hopeloze inzending, die in de semi bleef steken. In 2017 kende de voorronde een verrassende winnaar. Omar Naber won met On My Way. Dat was sowieso verrassend vanwege de lage kwaliteit van het nummer. Maar ook omdat Omar al eens eerder meegedaan had en in de semi was blijven steken. Maar het was vooral verbazend dat het publiek Omar massaal ondersteunde, enkele jaren nadat hij zeven maanden in de gevangenis had doorgebracht, wegens het seksueel misbruiken van een vrouw in een nachtclub in Ljubljana. De vergevingsgezindheid hielp niet op het ESF. Zijn muziek paste meer op een cruiseschip dan op het Songfestival, dus werd hij 17e van de 18 in de halve finale.
In 2018 kwalificeerde Sloveni zich wel voor de finale, en dat kwam toch wel uit de lucht vallen. Hvala, Ne! (NL: Nee, bedankt!) is een deuntje in het trap/wonky genre (nu kent u het ook) en in de Sloveense taal, en als zodanig niet meteen het standaard-ESF-geluid. Het werd geschreven door zangeres Lea Sirk en producer Tomy DeClerque. Lea komt uit Koper en studeerde aan het Conservatorium van Geneve. Ze heeft aan diverse muziekfestivals deelgenomen, waaronder de Sloveense voorronde van het ESF en in 2014 zelfs op het ESF zelf als achtergrondzangeres. Verder won ze de plaatselijke versie van de Soundmixshow met een imitatie van Salvador Sobral. Tomy DeClerque klinkt als de naam van een Belg uit een Vlaamse voorstad van Brussel die echter alleen Frans spreekt, maar het is gewoon een Sloveen die eigenlijk Tomislav Brkic heet en vooral faam maakte als Techno-DJ. Het is niet helemaal duidelijk waarom hij dat onder dit pseudoniem doet.
Hvala, Ne! kreeg een zetje in de rug van de EBU met de voorlaatste startpositie in de halve finale en daar hadden de Slovenen baat bij. Zowel bij de jury als bij het publiek eindigden ze op een finaleplek. In die finale kregen ze ter compensatie wel de derde startpositie, en daardoor kwamen ze uiteindelijk tot een 22e plaats.
In 2019 was de inzending wederom in het Sloveens. Met Zala Kralj & Gasper Santl kwamen de Sloveense Suzan & Freek naar het ESF. En net zoals bij dit Nederlandse duo bleek er in de rest van Europa interesse te zijn voor dit soort achtergrondmuziek. De voorronde voor het ESF was de doorbraak voor het Sloveense tweetal, met het lied Sebi.
Normaliter is een ESF-deelname de droom van iedere beginnende artiest, en als dat niet zo is, dan wordt dat beeld wel gecreerd om de Instagram-plaatjes leuk te houden. Zala en Gasper vonden er echter geen reet aan, en lieten het ook niet na om dat duidelijk te maken. Al dat gedoe met repetities en stomme vragen van journalisten stond hen enorm tegen en alsof het allemaal nog niet erg genoeg was, gingen ze ook nog door naar de finale. Daarin bleek het zeker bij het publiek voor Sloveense standaarden bijzonder populair, met overall een 15e plaats als resultaat.
Zo heeft Sloveni dus al 18 jaar de Top 10 niet gehaald. Omdat ook de betere inzendingen niet krijgen wat ze verdienen, is het moeilijk te zeggen wat de Slovenen daaraan moeten doen. Oostenrijk en Portugal doorbraken een jarenlange slechte reeks met een onverwachte overwinning nadat ze iemand met een baard stuurden. Misschien moet Sloveni dit ook eens overwegen.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hier is een net overzicht van alle Sloveense inzendingen en hun resultaten te vinden of kijk naar het filmpje hieronder of klik anders op de spoiler:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wat is jouw favoriete Sloveense inzending?
In deze reeks verschenen de volgende topics:
Albani - Armeni - Australi - Azerbeidzjan - Belgi - Bulgarije - Cyprus - Denemarken - Duitsland - Estland - Finland - Frankrijk - Georgi - Griekenland - Hongarije - Ierland - IJsland - Israel - Itali - Kroati - Letland - Litouwen - Malta - Moldavi - Montenegro - NEDERLAND (Jaren '50-60-70) - NEDERLAND (Jaren '80 en '90) - NEDERLAND (Jaren '00) - NEDERLAND (Het jaar 2010) - NEDERLAND (2011-2019) - Noord-Macedoni - Noorwegen - Oekrane - Oostenrijk - Polen - Portugal - Roemeni - Rusland - San Marino - Servi - Sloveni - Spanje - Tsjechi - Verenigd Koninkrijk (1957-1987) - Verenigd Koninkrijk (1988-2019) - Wit-Rusland - Zweden - Zwitserland
[ Bericht 4% gewijzigd door Fred_B op 13-03-2022 14:12:34 ]De Sahara is zonder meer erg droog.
Sloveni verdient zo vaak zo veel meer! De inzendingen uit 2007, 2008, 2011 en 2015 waren echt goed. Maja Keuc had in 2011 wat mij betreft mogen winnen, is nog steeds n van m'n favoriete inzendingen ooit.
Het wordt tijd voor de verrassingsoverwinning van Sloveni.
Het wordt tijd voor de verrassingsoverwinning van Sloveni.
Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
Ik heb niet zoveel met de nummers van Sloveni. Positieve uitzondering vind ik Here For You van Maraaya. Dat nummer luister ik nog steeds erg graag.
1995, 1997 zijn prachtig. Op zich vond ik 1998 ook niet verkeerd, volgens mij was hij ex voetballer of rugbyspeler Fred?
2001 is geweldig. 2011 vind ik ook goed en had zo veel meer verdiend, was mijn nr 2) die avond.
De laatste jaren is Sloveni inderdaad matig, op 2015 na.
2001 is geweldig. 2011 vind ik ook goed en had zo veel meer verdiend, was mijn nr 2) die avond.
De laatste jaren is Sloveni inderdaad matig, op 2015 na.
Life can be a bitch, so like it..
Ps ik vind die roddels over de artiesten, heerlijk om te lezen.
Echt weer een super verslag.
[ Bericht 1% gewijzigd door ato op 14-11-2017 20:37:53 ]
Echt weer een super verslag.
[ Bericht 1% gewijzigd door ato op 14-11-2017 20:37:53 ]
Life can be a bitch, so like it..
SLOVENI 
Echt 1 van de meest underrated landen op het ESF. Heb echt veel persoonlijke favorieten van Sloveni:
Echt 1 van de meest underrated landen op het ESF. Heb echt veel persoonlijke favorieten van Sloveni:
freedom comes when you learn to let go, creation comes when you learn to say no.
Het nummer uit 2014 maar dan in het Sloveens: Spt. 
Op donderdag 15 juni 2017 16:53 schreef Cyan9 het volgende:
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
Hij heeft blijkbaar op hoog niveau gerugbyd ja. Al heb ik geen idee wat het algemene niveau daarvan is in Sloveni.quote:Op dinsdag 14 november 2017 20:13 schreef ato het volgende:
1995, 1997 zijn prachtig. Op zich vond ik 1998 ook niet verkeerd, volgens mij was hij ex voetballer of rugbyspeler Fred?
De Sahara is zonder meer erg droog.
Ja dat was het (en Turkije had toevallig een ex-top zwemmer, die informatie kan ik mij nog herinneren).quote:Op dinsdag 14 november 2017 20:38 schreef Fred_B het volgende:
[..]
Hij heeft blijkbaar op hoog niveau gerugbyd ja. Al heb ik geen idee wat het algemene niveau daarvan is in Sloveni.
Mooie man was het toen.
Life can be a bitch, so like it..
De Slovenen zijn een aantal keer flink genaaid ja. Maar tegelijkertijd hebben ze ook wel een hele rits inzendingen gestuurd waarvan ik echt een 'WTF did I just see' gevoel krijg. Die drie als vrouw verklede mannen 
, die man en vrouw in 2004 waren echt hele enge mensen en hadden totaal geen chemie samen en dan natuurlijk 2010. Een nummer dat tegelijkertijd best wel wat had en onvoorstelbaar verschrikkelijk was.
Verder hebben ze nog wel een paar aardige nummers gehad. Round and Round and Blue and Red vond ik beide erg leuk. Maar zijn natuurlijk wel echte niemendalletjes. Verjamen vind ook nog best een leuk liedje.
Here For You vind ik een geweldig nummer en eindigde te laag, maar dat kwam ook wel omdat de concurrentie toen heel sterk was en ze ook nog eens die ongunstige loting hadden. En ook was het optreden net niet helemaal op het niveau wat het eerder was. Waarbij ik vooral het idee toen had, dat er geluidsproblemen waren. Plus dat het allemaal teveel van het goede was wat betreft het aantal gimmicks. De koptelefoon, de luchtviolist en ga nog maar even door. Maar buiten dat alles blijft het nummer zelf wel een van mijn favorieten.
Maar de meest bijgebleven inzendingen blijft natuurlijk Maja Keuc met No One. Here For You vind ik denk ik als liedje nog net iets beter. Maar Maja Keuc blijft denk ik toch wel een van de meest indrukwekkende (jonge) zangeressen die ik op het festival gezien heb. Daarbij was Maja ook nog leuk om naar te kijken, waarbij ik eigenlijk helemaal niet zo'n fan ben van dat soort hoge laarsen, maar zij kon het hebben. Het is echt schandalig dat deze inzending zo laag is geindigd
, die man en vrouw in 2004 waren echt hele enge mensen en hadden totaal geen chemie samen en dan natuurlijk 2010. Een nummer dat tegelijkertijd best wel wat had en onvoorstelbaar verschrikkelijk was.Verder hebben ze nog wel een paar aardige nummers gehad. Round and Round and Blue and Red vond ik beide erg leuk. Maar zijn natuurlijk wel echte niemendalletjes. Verjamen vind ook nog best een leuk liedje.
Here For You vind ik een geweldig nummer en eindigde te laag, maar dat kwam ook wel omdat de concurrentie toen heel sterk was en ze ook nog eens die ongunstige loting hadden. En ook was het optreden net niet helemaal op het niveau wat het eerder was. Waarbij ik vooral het idee toen had, dat er geluidsproblemen waren. Plus dat het allemaal teveel van het goede was wat betreft het aantal gimmicks. De koptelefoon, de luchtviolist en ga nog maar even door. Maar buiten dat alles blijft het nummer zelf wel een van mijn favorieten.
Maar de meest bijgebleven inzendingen blijft natuurlijk Maja Keuc met No One. Here For You vind ik denk ik als liedje nog net iets beter. Maar Maja Keuc blijft denk ik toch wel een van de meest indrukwekkende (jonge) zangeressen die ik op het festival gezien heb. Daarbij was Maja ook nog leuk om naar te kijken, waarbij ik eigenlijk helemaal niet zo'n fan ben van dat soort hoge laarsen, maar zij kon het hebben. Het is echt schandalig dat deze inzending zo laag is geindigd
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
Alenka Gotar, Maja Keuc en Maraaya
Eva Boto had ook echt meer verdiend met Verjamem
Eva Boto had ook echt meer verdiend met Verjamem
Op maandag voel ik me als Robinson Cruso: Op zoek naar Vrijdag!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
Wie ooit bedacht heeft dat dat een goed idee was.quote:
Op donderdag 15 juni 2017 16:53 schreef Cyan9 het volgende:
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
Ik wilde in eerste instantie reageren met dat ik niet veel met Sloveni heb op het ESF, maar nu ik het overzicht zo kijk realiseer ik me dat er toch best veel aardige nummers tussen zaten.
Prisluhni mi (1995) vind ik echt prachtig, net als Zbudi se (1997). No One (2011) en Here for You (2015) vind ik ook heel goede nummers, die beiden echt te laag zijn geindigd. Wat betreft 2011 snap ik eigenlijk niet zo goed waarom, want het is niet dat de concurrentie dat jaar heel groot was. Wat betreft 2015 was die flinke concurrentie er wel, en bovendien hielp de startpositie niet mee.
Cvet z juga (2007) is later erg bij me gaan groeien; ook dit nummer had wel wat meer verdiend destijds. Stop (2005), van dezelfde zanger die afgelopen jaar meedeed, vind ik ook een prima nummer dat van mij ook wel de finale had mogen halen. Round and Round (2014) vind ik ook zeer aardig, met name de instrumentale stukjes. En hoewel ik het optreden tegen vond vallen, was de een-na-laatste plek in de semi van Verjamem (2012) natuurlijk belachelijk.
Prisluhni mi (1995) vind ik echt prachtig, net als Zbudi se (1997). No One (2011) en Here for You (2015) vind ik ook heel goede nummers, die beiden echt te laag zijn geindigd. Wat betreft 2011 snap ik eigenlijk niet zo goed waarom, want het is niet dat de concurrentie dat jaar heel groot was. Wat betreft 2015 was die flinke concurrentie er wel, en bovendien hielp de startpositie niet mee.
Cvet z juga (2007) is later erg bij me gaan groeien; ook dit nummer had wel wat meer verdiend destijds. Stop (2005), van dezelfde zanger die afgelopen jaar meedeed, vind ik ook een prima nummer dat van mij ook wel de finale had mogen halen. Round and Round (2014) vind ik ook zeer aardig, met name de instrumentale stukjes. En hoewel ik het optreden tegen vond vallen, was de een-na-laatste plek in de semi van Verjamem (2012) natuurlijk belachelijk.
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
Precies ook mijn favorieten. Alenka keek soms echt te onheilspellend in de camera, dat deed haar ook geen goed. En het lied van Eva Boto luister ik nog regelmatig. Volgens mij was zij toen nog maar heel jong, 17 ofzo.quote:
Alenka Gotar, Maja Keuc en Maraaya
Eva Boto had ook echt meer verdiend met Verjamem
Volgens mij heeft de zanger meer indruk gemaakt dan het liedjequote:
Ja ik vind het liedje nog steeds goed en ja ook mooie man:
De Sahara is zonder meer erg droog.
Combiquote:
[..]
Volgens mij heeft de zanger meer indruk gemaakt dan het liedje
Life can be a bitch, so like it..
Maraaya is echt heel tof, waardeloos dat die niet veel hoger eindigde. Doet je afvragen wat Sloveni in vredesnaam moet doen om top-5 te eindigen.
En Eva Boto had natuurlijk minstens in de finale moeten staan.
En Eva Boto had natuurlijk minstens in de finale moeten staan.
Ik zit de wederom geweldige OP nog te lezen maar wilde alvast reageren op deze quote:
Ik LEEF voor dit soort futiele feitjes.quote:Ja, ik vraag me echt weleens af of u als lezer er zo enorm naar smacht om dit soort futiele zaken te weten, maar dat heeft mij er niet van weerhouden om het u te melden
Van de laatste 2 jaar was Sloveni 2019 vooraf 1 van mijn favorieten. De videoclip raakte mij vooral. Nostalgie en vooral de chemie tussen de 2 viel op.
In de 1e semi viel de tegenvallende chemie, onverschilligheid en sloomheid weer op en tegen. Want de melodie is mooi. Enfin, in de finale leek het nog erger, alsof zij het inderdaad expres deden. Zonde hoor.
In de 1e semi viel de tegenvallende chemie, onverschilligheid en sloomheid weer op en tegen. Want de melodie is mooi. Enfin, in de finale leek het nog erger, alsof zij het inderdaad expres deden. Zonde hoor.
Life can be a bitch, so like it..
Nieuw overzicht!
Ik beschouwde Sloveni altijd als n van m'n favoriete landen, maar als ik dan weer bekijk zit er ook wel echt veel nietszeggende troep tussen.
Ik beschouwde Sloveni altijd als n van m'n favoriete landen, maar als ik dan weer bekijk zit er ook wel echt veel nietszeggende troep tussen.
Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |