abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_176864682
LETLAND

Waar kennen we de Letten van?

Als de middelste van de Baltische Staten natuurlijk. Verder als een land dat bijna altijd bezet was, van de hoofdstad Riga, de vele bossen, de ijshockeyers, Jelena Ostapenko, de voetballers die in 2004 naar het EK mochten en natuurlijk als een land dat op het ESF even een vergelijkbare slechte reeks als Nederland dreigde neer te zetten.



Hoe doen ze het op het ESF?

Letland debuteerde later dan de andere Baltische Staten. Pas in 2000 waren ze voor het eerst aanwezig op het ESF. In de eerste jaren presteerde het kleine land geweldig met drie Top 5-scores in zes jaar tijd, waaronder een overwinning in 2002. Daarna zakten de prestaties naar een bedenkelijk niveau, met als dieptepunt het zes keer op rij missen van de finale tussen 2009 en 2014. In 2009, 2010 en 2013 werd de laatste plaats in de halve finale glansrijk behaald. Sinds 2015 maken de Letten meer werk van hun voorselectie en dat leidde naar gemiddeld betere uitslagen. In 2017 werden ze desondanks voor de vierde keer de hekkensluiter en dat lijkt het enthousiasme weer getemperd te hebben, getuige de matige inzendingen van 2018 en 2019 die in de semi bleven steken.

Door de entree in 2000 hadden de Letten nooit last van de taalregel. Bijna alle inzendingen waren dan ook in het Engels, hoewel er ook eens in de eigen taal is gezongen en ook nog eens in het Russisch en het Italiaans. Letland organiseert doorgaans een voorronde met vrije inschrijving, wat heeft gezorgd voor een flinke diversiteit onder de Letse liedjes. In 2017 was er een primeur, omdat de winnaar van die voorronde mede werd bepaald door Spotify-data, een systeem dat sindsdien gebruikt wordt.

Bij de puntenverdeling heeft Letland weinig vrienden. De buren uit Estland en Litouwen zijn de logische favorieten voor het geven en krijgen van punten. Maar waar Estland van nature wat meer op Scandinavië gericht is en Litouwen wat meer op de Sovjetrepublieken, hangt Letland er nogal tussenin. Aan de geefkant gaan er nog wel veel punten naar Rusland, vanwege de grote Russische minderheid. Anderzijds zorgt beperkte diaspora voor enige extra stemmen van de Britse Eilanden.

Doordat Letland in 2000 toetrad en op dat moment bepaald geen glorietijd voor Nederland begon, zijn er weinig punten gegeven, maar ook weinig ontvangen. Nederland gaf finale-punten aan Brainstorm (4), Bonaparti.lv (3) en Aminata (2).
Andersom waren er punten voor The Common Linnets (12), Douwe Bob (3 (j)), Waylon (5 (j)) en Duncan Laurence (12 (j) en 5 (p)).

Hoe ging het door de jaren heen?

In 2000 maakte Letland het debuut met de groep Brainstorm. De band heeft iets van een jongensboek, want al in 1989 besloten vijf klasgenoten samen muziek te gaan maken. In 1992 braken ze door op een soort Songfestival in hun thuisland. De successen kwamen snel en in 1995 werd hun plaat Lidma¨īnas (NL: Vliegmachines) in een verkiezing plaat van het jaar. In 1996 ging het nog beter toen Tavas Māzas Manā Azotē in de hitlijsten de succesvolste plaat in deze jaargang werd. In de jaren erna had de band nog meerdere grote hits, gaf het een goed scorende theatershow en waren er bescheiden successen in Scandinavië en Duitsland.

In 2000 kwam daar dus het ESF bij. Na een voorronde waarin de televoting voor maar liefst 7% meetelde en de vakjury de rest bepaalde, won My Star overtuigend. Ook op het ESF viel het nummer in de smaak. Mede dankzij de late startpositie kregen de heren 12 punten van België, Finland, Estland en Noorwegen. Daarmee werd het een 3e plaats achter Denemarken en Rusland. Een prachtige start op het festival voor Letland. Brainstorm zelf bleef razend populair in eigen land en waren er ook successen over de grens. Zo scoorde de band recent nog een nummer 1-hit in Rusland met het nummer Epoha. Ook speelden ze in het voorprogramma van de Rolling Stones.


In 2001 ging het heel wat minder. Het rommelige Too Much van Arnis Mednis werd 18e. Daardoor mocht Letland in 2002 eigenlijk niet meedoen, maar hadden ze geluk toen er een plekje vrijkwam, nadat Portugal zich terugtrok. Een belangrijke meevaller, zo zou een jaar later blijken...


Marie N

En zo werd het 2002, Letlands grote hoogtepunt in de ESF-historie. Marie Naumova, beter bekend als Marie N deed mee aan de voorronde met I Wanna. Marie is dol op liedjeswedstrijden, want al in de jaren& #8216;90 dook ze regelmatig op in talentenjachten op de Letse TV. Ze wist nooit te winnen, daarop verlegde ze haar werkterrein naar de voorronde voor het ESF. In 2000 werd ze 2e. In 2001 werd ze 3e. In 2002 was het eindelijk raak (mede doordat het 100% televoting was) en mocht ze op reis. Niet zo heel ver van huis, want het ESF was in Tallinn.

I Wanna was vooraf een weinig opvallende plaat, die niet al te veel deed bij de bookmakers. De belangrijkste troefkaart leek de voorlaatste startpositie. Bij de repetities bleek wel dat er een leuke act was uitgedacht, waarbij Marie meerdere malen van outfit wisselde.

Bij de puntentelling nam Malta’s Ira Losco al snel de leiding, en bleek Letland de enige die in het spoor kon blijven. Sterker nog, Letland nam zelfs de toppositie over. Het werd een spannende race tussen de twee landen, maar toen Letland bij de laatste jury 3 punten voorsprong over had, was het beslist. De enige die nog moest stemmen was immers Litouwen, en zij gaven net als Estland, Duitsland, Israël en Spanje uiteraard hun 12 punten aan de noorderburen.

De verrassende overwinning zorgde voor groot feest in Letland, maar niet voor al te veel succes voor Marie. Haar lied werd nergens een hit, zelfs niet in eigen land. Dat bevestigt in elk geval de topkwaliteit van de act. Maar Marie raakte snel in de vergetelheid en ze is ondertussen woonachtig in Frankrijk en al jaren niet meer actief in de muziek.


In 2003 presenteerde Marie N nog wel het ESF in Riga, samen met Renars Kaupers van Brainstorm. Het gastland sloeg een flater met F.L.Y. Zij kwamen van ver, getuige hun plaat Hello From Mars. Daar bleken echter weinig televoters te kijken, daardoor werd het een pijnlijke 24e plaats. Ook 2004 werd een teleurstellend jaar. De enige volledig Letse inzending Dziesma Par Laimi bleef op een 17e plaats in de halve finale steken.

In 2005 ging het weer beter. Valters en Ka¸a mochten naar Athene met The War Is Not Over. Vooraf was er weinig hoop voor een topscore voor de wat cliché-matige ballad, maar het had meer kans de finale te bereiken dan een jaar eerder. Het zou ook lukken. Ondanks de 6e startpositie, direct na de Moldavische oma die de show stal, werd het duo 10e, nipt voor Polen. Ze hadden een rustige act, zittend op barkrukken, met gitaren in de hand en een toevoeging van gebarentaal aan het refrein. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.

In de finale werd het belang van een goede startpositie weer eens duidelijk. Vanaf de voorlaatste startpositie wist het tegen sterkere concurrentie te klimmen naar een verrassende 5e plaats. Ze kregen van 2/3 van de landen punten. Niet vanuit Nederland overigens, want dat normaal en gek genoeg geldt alleen voor onze eigen inzendingen als een positieve eigenschap.

De heren waren later nog betrokken bij het ESF. Valters deed nog eens solo mee aan de voorronde, en gaf meermaals de Letse punten. Als duo gaven ze nog eens TV-commentaar bij het festival. In 2018 volgde het trieste nieuws dat Valters een lange strijd tegen kanker had verloren.


Door dit goede resultaat mocht Letland rechtstreeks naar de finale in 2006. De inzending I Hear Your Heart van Cosmos was een bijzondere. De vocal group deed alles met hun stem, en daarmee vielen ze op in het deelnemersveld. Het is jammer dat ze al als 4e moesten aantreden. Mede daardoor viel de waardering een beetje tegen met een 16e plaats.


Ook in 2007 had Letland weer een eigenzinnige inzending. Bonaparti.lv was een sextet van tenors. Ze zongen het Italiaanse Questa Notte. Ook nu gold weer dat de Letten eruit sprongen. Vanaf de laatste startpositie ging het lied moeiteloos naar de finale, ondanks de wat jeukerige act, waarbij de heren zongen met een witte roos in de hand. In de finale konden ze de hooggespannen verwachtingen niet waarmaken. Klassiek en het ESF blijft een moeizame combinatie. Wat heet, na 16 jury’s had Letland nog geen punt. Daarna ging het iets beter, maar het werd wederom een teleurstellende 16e plaats.


In 2008 trok Letland wederom de aandacht met een afwijkende inzending, alleen niet echt op een positieve manier. De gelegenheidsformatie Pirates Of The Sea bracht kindermuziek naar het ESF met Wolves Of The Sea. Na Papa Pengouin of A-Ba-Ni-Bi was het weer eens iets anders. Blijkbaar mochten een hoop kinderen stemmen met de telefoon van hun ouders/verzorgers, want het in Zweden geproduceerde muzikale vergif ging naar de finale en werd ondanks een matig optreden 12e.

In 2009 ging er een flinke bezuinigingsronde door de LTV, de Letse omroep. Het gerucht ging dat ze afwezig gingen zijn in Moskou, maar het ESF ontsprong de dans en Letland deed gewoon mee. Dat hadden ze beter kunnen laten, want Probka van Intars Busulis werd laatste in de halve finale. Alleen Estland en Litouwen hadden iets over voor het weinig toegankelijke Russische liedje over de file.

Het bleek een voorbode van de bijzonder matige serie die zou volgen. In 2010 zong Aïsha het schreeuwerige What For, vermoedelijk de minste van alle Letse inzendingen. Ook dit eindigde helemaal onderaan in de halve finale. De zanger Khaled zong ooit Aïcha, ecoutez moi (luister naar mij). Het zou zomaar kunnen dat deze Letse Aïsha de inspiratiebron was voor dit plaatje, want de manier waarop ze zich presenteerde en op tenenkrommende wijze door het nummer gilde, gaf niet de indruk dat luisteren in haar woordenboek voorkwam.

In 2011 werd het niet beter. De vertegenwoordigers van dienst waren de twee mannen van de groep Musiqq. Soms kun je uit bandnamen al enigszins afleiden hoe bijzonder interessant hun muzikale werk gaat zijn. Met een vervorming van een bestaand woord bløfte Musiqq zich niet naar de finale met Angel In Disguise. Ondanks een late startpositie hielden ze alleen Cyprus en de 3JS achter zich.

De reeks van flutinzendingen begon Nederlandse proporties aan te nemen in 2012. Anmary, nummer 2 van de talentenjacht Talentu Fabrika, werd in de ESF-voorronde wel 1e met Beautiful Song. Helaas dekte de titel niet echt de lading en had Anmary de uitstraling van een caissière bij de Letse Dīrk v/d Brōēk. Ook zij hield in de halve finale maar twee landen achter zich.

In 2013 was het de beurt aan PeR. Die groepsnaam betekent Please Explain the Rhythm. Ze hadden al diverse malen meegedaan aan de voorronde, en vermoedelijk om van die gekken af te zijn, mochten ze dit jaar winnen met Here We Go. Dat was in Nederland een gevleugelde kreet toen het Nederlands Elftal nog weleens een prijs won en de Havenzangers voetballiedjes maakten. Maar zowel Oranje-successen als Henk Pleket zijn al jaren passé, en dat toont aan hoe uit de tijd dit lied van PeR was. Omdat de EBU de startvolgorde nu zelf bepaalde, was dit de ideale opener van de halve finale. Dat was balen voor PeR, maar ze hadden er natuurlijk wel een beetje om gevraagd. Voorzover het nog niet duidelijk was, deze verlengde openingsact werd laatste.

In 2014 ging Letland met een liedje over het bakken van een taart. De Russische oma’s hadden dit idee al eens op het podium ten uitvoer gebracht, maar Aarzemnieki had juist geen idee hoe dat moest. Het vrolijke lied van deze groep heette Cake To Bake en de zang was in handen van de Duitse leadsinger Jöran Steinhauer, die overigens ook Nederlands spreekt. Van alle faalpogingen was dit wel de leukste, maar vanaf de tweede startpositie was dit toch wat te weinig om te scoren. Het lied werd 13e, en kwam 7 punten tekort voor kwalificatie.
En eerlijk is eerlijk, de hardrockparodie Steak To Make is stiekem ook wel leuker dan het origineel.


Omdat het jarenlang dramatisch ging, werd er in 2015 besloten om eindelijk eens werk te maken van de nationale voorronde. Er werd meer budget vrijgemaakt, om op die manier ervoor te zorgen dat de negatieve reeks doorbroken werd. Er werd een duidelijke ambitie geplaatst, dat het lied op positieve wijze moest opvallen en internationaal hitpotentieel moest hebben. Het resultaat was dan ook een nationale finale die onvergelijkbaar was met de rommel van de jaren ervoor. De Top 3 werd gevormd door drie prima liedjes, die allemaal ESF-finale-waardig waren. Derde werd de band ElektroFolk met Sundance (met overigens wel een dwaas die twee trompetten tegelijk speelde). De tweede plaats was voor Markus Riva en Take Me Down. Maar de winnares was onomstreden. Aminata Savadogo boekte een duidelijke en verdiende zege met Love Injected.

Aminata werd geboren uit een Russische moeder en een vader uit Burkina Faso, maar voelt zich in de eerste plaats Letse. Ze had vanaf jonge leeftijd zangles en leerde spelen op de blokfluit. Gelukkig voor ons was het niet haar ambitie om de Letse Berdien Stenberg te worden, maar specialiseerde ze zich op haar vocale talenten. Ze deed mee aan diverse talentenjachten op de Letse TV, en ook aan de voorronde voor het ESF in 2014 met het niet zo heel bijzondere I Can Breathe.

In 2015 won ze dus wel, en Love Injected was een meesterwerk dat op perfecte wijze gebracht werd door de talentvolle zangeres. Op het ESF kreeg het de handen op elkaar van bijna alle landen en daarmee uit alle hoeken van Europa punten, waarvan 12 uit Ierland, Litouwen en San Marino. Bij de jury's werd ze 2e, achter Zweden. Bij het publiek ging het iets minder, met een 9e plaats, waarschijnlijk omdat ze niet goed contact maakte met de camera en enkele malen met gesloten ogen zong. Gezamenlijk werd het een 6e plaats en daar mochten de Letten na al die magere jaren bijzonder trots op zijn. Het enige minpuntje is dat de beoogde hitgevoeligheid van de inzending wat tegenviel. Het werd over de grens alleen in Zweden een grote hit. Dat gold eigenlijk ook wel voor de rest van haar carrière, waarin verdere hits ontbreken en een deelname aan The Voice of Russia (in Polina Gagarina’s team) al snel strandde.


In 2016 zou Aminata wel weer betrokken zijn bij de Letse voorselectie. Ze schreef het winnende lied Heartbeat van Justs. Het was wederom een sterke strijd, want de nummer 2, met minimaal verschil verslagen, was het Letse antwoord op Evanescence Catalepsia met Damnation. Maar de zege ging dus naar Justs, dat is zijn echte voornaam en dus ook artiestennaam. Hij had vooral jazz gemaakt in zijn jongere jaren, maar waagde zich later meer in de mainstream popmuziek, en daar was Heartbeat een goed voorbeeld van. Het was het tweede jaar op rij dat de Letten sterk uit de hoek kwamen. Het resultaat was wel iets minder. Justs haalde de finale, maar werd daarin ingedeeld vlak voor winnaar Oekraïne, waardoor het niet meer werd dan een 15e plaats.


In 2017 was de goede serie opeens voorbij. Hoewel de aanpak niet wijzigde, bleek het nummer Line van Triana Park niet in de smaak te vallen. Na vijf mislukte deelnames in de voorronde mochten ze nu eindelijk naar het ESF. Maar daar ging het fout, nota bene vanaf de 18e en laatste startpositie in de halve finale. Hun lied landde totaal niet, en ze werden 18e, met zeker bij de vakjury een bijzonder teleurstellende score van alleen 1 punt uit Azerbeidzjan.

Ook in 2018 ging het al in de halve finale mis. De inzending was zeker niet het slechtste uit Letland, maar wel het ietwat kleurloze Funny Girl van Laura Rizzotto. Die naam klinkt niet echt Lets. Rizzotto klinkt vooral als iets uit een Italiaans restaurant, en in een Lets restaurant serveren ze heel andere traditionele specialiteiten, zoals bietensoep en aardappelpannenkoeken. Een puntje erbij voor u, als u dit al wist. Laura met de Italiaanse achternaam werd echter geboren in Rio de Janeiro. Ze heeft een Lets-Braziliaanse vader met Italiaanse voorouders en een Portugese moeder, en op jonge leeftijd emigreerde Laura met hen naar de VS. Daar woonde ze vervolgens ook weer in verschillende staten, maar aangezien ze op het ESF in de overall-score 28e werd, is er niet echt een dringende reden om daar al te uitgebreid op in te gaan. Ze tekende op een gegeven moment wel een platencontract bij Sony, en haar belangrijkste wapenfeit was het geven van een cursus Portugees aan Jennifer Lopez. Ze won de Letse voorronde in een deelnemersveld van maar liefst 63 liedjes. Maar vanwege de ESF-uitslag gaan we ook daar nu niet verder op in. Da's op zich wel jammer. We hadden het over inzendingen kunnen hebben als Stop The War U2 van Riga Reggae. Alleen de bandnaam is al leuker dan Laura’s hele lied. Want mede dankzij amper 3000 televotes mocht Laura uiteindelijk dus naar Lissabon, waar ze in elk geval geen taalproblemen had. Wel stemproblemen, want het optreden van deze Funny Girl was naar het einde toe nogal matig, waardoor het een 12e plek werd in de semi. Het was niet voor herhaling vatbaar, dus kom, dan gooien we toch gewoon de video van het immer relaxte Riga Reggae erin. Ze kregen toch nog 423 televotes:


In 2019 werd er wederom een rustig lied gestuurd, dat op zich wel relaxt was om naar te luisteren, maar eigenlijk vanaf het begin al kansloos voor kwalificatie. Carousel met That Night is het lied waar het om gaat. De puntentelling in de voorronde was deze keer nogal warrig. Er werd gestemd met een vakjury, televotes, internetstemmen, Spotify-data en alfa-stemmen. Carousel won de eerste 3, maar pakte slechts 4.6% van de Spotify-streams en 8.5% van de alfa-stemmen, maar door een wonderlijke speling van het lot bleek dat genoeg. Die laatste categorie bestond uit mensen die in het winkelcentrum met de naam Alfa in Riga hun stem hadden uitgebracht. Een wat merkwaardige manier om een voorkeur te bepalen. We zouden er toch niet aan moeten denken dat Tante Sjaan en Ome Leo in de Albert Heijn in Zoetermeer om hun voorkeur zou worden gevraagd voor onze inzending. En het ging zoals verwacht dus mis. Carousel werd 15e in de halve finale.


Het immer inspirerende Alfa Shopping Center.


Zo is het te prijzen dat de Letten vaak wel bijzondere liedjes naar het ESF sturen. De resultaten zijn daarmee wel nogal wisselvallig. Hopelijk slagen ze erin om ook in de komende jaren te schitteren op het festival.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hier is een net overzicht van alle Letse inzendingen en hun resultaten te vinden of kijk naar het filmpje hieronder of klik anders op de spoiler:


SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat is jouw favoriete Letse inzending?
:)

In deze reeks verschenen de volgende topics:
Albanië - Armenië - Australië - Azerbeidzjan - België - Bulgarije - Cyprus - Denemarken - Duitsland - Estland - Finland - Frankrijk - Georgië - Griekenland - Hongarije - Ierland - IJsland - Israel - Italië - Kroatië - Letland - Litouwen - Malta - Moldavië - Montenegro - NEDERLAND (Jaren '50-60-70) - NEDERLAND (Jaren '80 en '90) - NEDERLAND (Jaren '00) - NEDERLAND (Het jaar 2010) - NEDERLAND (2011-2019) - Noord-Macedonië - Noorwegen - Oekraïne - Oostenrijk - Polen - Portugal - Roemenië - Rusland - San Marino - Servië - Slovenië - Spanje - Tsjechië - Verenigd Koninkrijk (1957-1987) - Verenigd Koninkrijk (1988-2019) - Wit-Rusland - Zweden - Zwitserland


[ Bericht 7% gewijzigd door Fred_B op 10-12-2019 11:20:34 ]
De Sahara is zonder meer erg droog.
  Moderator woensdag 31 januari 2018 @ 18:06:36 #2
375570 crew  Cyan9
pi_176865995
M'n all time favoriet is Justs. Ik vind het een super nummer, hij heeft een heerlijke rauwe stem, hij is zelf ook heel erg lekker, niks meer aan doen. Volgens mij had ik hem in m'n persoonlijke top 3. Verder vind ik Letland vaak een interessant land, die durft af te wijken. Nou ja, de laatste jaren dan, want daarvoor leek het er wel heel erg op dat ze ze het niet kwalificeer record van Nederland achterna gingen.

I Wanna van Marie N is trouwens een ontzettende guilty pleasure. :D
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
pi_176866613
De liedjes van de laatste jaren zijn best aardig. Toch zitten er niet echt nummers tussen die ik nog veel luister.

Angel in Disguise (2011) en Here We Go (2013) waren misschien niet hoogstaand, zo slecht als de eindresultaten doen vermoeden vond ik die nummers destijds dan ook weer niet. Ik heb me er toen niet aan geërgerd in ieder geval. Ik kan me nog wel herinneren dat ik een enorme hekel had aan dat nummer van Piet Piraat in 2008 wat wel weer naar de finale ging. Als ik dat nu terug zie kan ik er wel weer om lachen (zo slecht :')).
pi_176868701
Mijn absolute favoriet uit Letland is dit bazenlied:


Ik draai dit nog regelmatig. Wat een geweldig nummer!

Later heeft Letland me zelden nog iets gedaan op het ESF. Sommige liedjes waren best aardig, maar over het algemeen is het een land wat me niet zo heel veel opvalt en voor mij elk jaar als een soort opvulling dient. De afgelopen jaren zijn ze beter bezig; zowel Aminata als Justs brachten prima inzendingen.

Wél heb ik een zwak voor Cake to Bake! Eigenlijk gewoon hartstikke slecht en kneuterig, maar ik hou ervan.
En hoewel het zeker geen favoriet van me is, vind ik het winnende nummer van Marie N vaak ook wel wat onterecht afgekraakt worden. Het is weliswaar een beetje een slap liedje, maar het was ook absoluut geen best jaar en zeker in combinatie met de - toen nog - opvallende act sprong ze er wel positief uit in die line-up.
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
  woensdag 31 januari 2018 @ 23:50:42 #5
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_176875087
Het blijft toch typisch hoe de Letten zo goed begonnen, daarna een tijd helemaal de weg kwijt waren en dan de laatste jaren zo sterk terugkomen. Het begon al erg leuk met Braistorm en My Star wat ik al een erg leuk nummer vond. Qua optreden oogt het dan wel wat gedateerder dan het is, maar je kunt niet alles hebben. Het jaar erna was het inderdaad een beetje Too Much. Het liedje was niet eens heel slecht, maar men had er nog wel producers op mogen zetten om het nummer wat gepolijster te laten maken.

Dat was het jaar erna dan een stuk beter geweest. Dat was juist prima geproduceerd en goed doordacht. Maar toch is het lastig het liedje goed te beoordelen. Als I Wanna niet had gewonnen had ik het denk ik beter gevonden dan nu het geval is. Nu is er toch elke keer de gedachte dat het nummer toch wel veel te licht is om als terechte winnaar te boek te staan. Maar tegelijkertijd vind ik het wel een leuk nummer en werd het destijds enthousiast gebracht.

Daarna werd het even wat minder. Al was Hello From Mars eigenlijk ook nog heel aardig. En Dziesma Par Laimi vind ik eigenlijk best een goed nummer, maar ja als het retevals wordt gezongen dan houdt je uiteindelijk toch niet veel over. Maar de Letten dacht dat het nog valser kon, want oh wat doet The War is Not Over pijn aan de oren zeggen :X

De zang was daarna wel ietsje beter, maar de acts en liedjes zelf hadden in die tijd net zo goed door Nederland bedacht kunnen zijn. Want het was allemaal net zo matig als wat wij toen stuurden. 2006 en 2007 waren dan ook goed geschikt als paardenmiddel als jet niet goed in slaap kan komen. Om dan het jaar erna je weer volledig wakker te schudden met hun meest achterlijke inzending tot dan toe. Toegegeven het nummer is wel ontzettend aanstekelijk, maar tegelijkertijd ook gruwelijk slecht. En wie het idee heeft geopperd dat het goed en modern was om piraten het podium op te sturen, mogen ze van mij alsnog kielhalen.

Probka was het jaar erna gelukkig niet zo tenenkrommend. Maar het is lastig om het een heel goed nummer te vinden. Want ook hier oogt het wat rommelig. De Letten kennen blijkbaar vaak toch vooral twee uitersten. Of een hele goede kloppende podium act of een rommeltje. What For van het jaar erna valt dan weliswaar tussen die twee uitersten in, maar opvallend is het nummer dan weer niet. Pas in 2011 hadden ze weer iets wat enigzins op wat leuks begon te lijken. Al is bij Angel in Disguise eigenlijk net zoveel mis, als dat het toch weer wel leuk is. Het liedje is wel leuk, maar een beetje simpel. En het werd wat suffig gebracht. Maar al een stuk beter dan de jaren ervoor.

In 2012 was er overigens nog steeds geen Beautiful Song, maar echt slecht was het ook weer niet. Het is vooral wederom een voorbeeld van een rommeltje op het podium. Ook deze act hadden wij ook zomaar kunnen sturen. Een zangeres die best aardig zingt, maar de helft van de tijd de camera kwijt is. En een zooi achtergrondzangeressen in volkomen willekeurig en afstotelijke kleding die erbij staan alsof ze niet weten wat ze er staan te doen. Niet geheel verrassend was Here We Go ook weer zo'n gevalletje 'had er wat langer over nagedacht.' Het nummer is al heel erg oubollig, maar had nog best wat kunnen hebben. Maar het is weer een optreden waar je zelfs op de bonte avond op de lagere en middelbare school nog niet mee aan durfde te komen.

Toch begon Letland langzaam aan wel uit het echte dal te komen. Met Cake to Bake werd er alweer een enorme stap gezet. Het is weliswaar een ontzettend stompzinnig nummer, maar wel enorm catchy. En ook op de uitvoering is het wat dubbel, want tegelijkertijd werd het liedje enthousiast en vol plezier gebracht als dat de zanger voor mij een enorme neppe blije uitstraling had. Als geheel was ik destijds toch nog niet helemaal enthousiast over het liedje. Maar zeker niet zo slecht als veel andere liedjes.

En sinds 2015 zijn de Letten dan echt helemaal terug. Want wat is Love Injected van Aminata toch een geweldige inzending _O_ Vooral heel erg goed gezongen door een zangeres die echt de aandacht van je als kijker trekt. Dan nog die jurk en visuals erbij en het klopt al nog meer. Plus dat het ook nog eens een heel goed liedje is. Waarbij het vooral knap dat het eigentijds en (vrij) origineel was.

Het jaar erna was het niet zo briljant als 2015. Maar alsnog wel heel goed. Je hoort in Heartbeat de invloed van Aminata direct terug in de muziek. Waarbij het als liedje misschien nog net iets te weinig bijzonder is, maar het wordt door Justs echt heel goed gebracht. Man wat gaf die vent toch elke keer de volle 100% bij zijn optredens. De passie droop er gewoon vanaf, waardoor het nummer echt naar een hoger plan getild werd. Waarbij het algehele plaatje met de aanlkleding en visuals ook gewoon nog klopte.

En dan 2017. Kwam Letland vooraf gezien voor mij weer met een enorm goede inzending. Want ook Line is een zeer originele en eigentijdse inzending. Ik vond het vooraf een heel prettig liedje. Zeker omdat het een welkome afwisseling was tussen de vele obligate en saaie ballads van dat jaar. Maar ja als het nummer dan niet al te best wordt gezongen daalt het al aardig in achting. Maar alsnog had ik daar nog best doorheen kunnen luisteren. Zeker omdat de visuals toch wel erg tof waren. Dat de zangeres er als een mislukte Katy Perry kloon uitzag maakte dat al een heel stuk lastiger. En ook het optreden als geheel was extreem rommelig. Een euvel waar de Letten wel vaker last van hebben.

Kortom ze begonnen erg goed, om vervolgens een decennia lang middelmaat te sturen. Maar de laatste jaren vind ik de inzendingen stuk voor stuk heel erg tof. Maar hopelijk dan wel een act die ook een beetje goed in elkaar steekt, want dat was toch wel een gemiste kans afgelopen jaar.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
  woensdag 31 januari 2018 @ 23:52:20 #6
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_176875109
quote:
0s.gif Op woensdag 31 januari 2018 19:56 schreef Aoibhin het volgende:
En hoewel het zeker geen favoriet van me is, vind ik het winnende nummer van Marie N vaak ook wel wat onterecht afgekraakt worden. Het is weliswaar een beetje een slap liedje, maar het was ook absoluut geen best jaar en zeker in combinatie met de - toen nog - opvallende act sprong ze er wel positief uit in die line-up.
Ik snap precies wat je bedoeld. Ik vind het ook juist best een leuk liedje en toen nog best leuke act. Het voelt alleen niet echt als een winnaar van het festival aan.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
  † In Memoriam † donderdag 1 februari 2018 @ 00:37:14 #7
368283 ato
pi_176875625
Ik vind I wanna ook nog leuk hoor, maar mede door de sterke liveperfomance en act.
Live from Mars, vond ik ondergewaardeerd zo'n fijn nummer en triest is dat die blonde zanger jong is overleden.
Verder vind ik Aminata, Justs ( jammer dat het in de finale wat minder was) en Brainstorm goed.
Life can be a bitch, so like it..
pi_176886090
Toen ik Letland zag staan dacht ik "hm :{ " maar het lijstje met inzendingen is stiekem best wel goed.

De enige echt slechte wat mij betreft is Arnis Mednis en er zijn er een aantal dat in mijn top-10 van die jaren staan met een paar echte toppers als Intars Busulis, Walters & Kazha en Brainstorm. :)
pi_190360269
Deze is ook aangevuld!
De Sahara is zonder meer erg droog.
  dinsdag 10 december 2019 @ 11:36:01 #10
351614 ijs_beer
ijskoud de lekkerste
pi_190360369
Cake to bake *O* _O_
Op donderdag 15 juni 2017 16:53 schreef Cyan9 het volgende:
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
  Moderator dinsdag 10 december 2019 @ 13:18:15 #11
375570 crew  Cyan9
pi_190361643
Justs :9~
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
  vrijdag 13 december 2019 @ 10:35:44 #12
260796 DecoAoreste
aka Aleimon Thimble
pi_190413648
Love Injected is wel met kop en schouders de beste wmb, maar ook Cake To Bake vond ik erg vermakelijk. Jammer dat die de finale miste.

Van 2009-2013 5 keer op rij bij de laatste 3 in de halve finale is trouwens wel episch beroerd. Zelfs Nederland is dat nooit gelukt.
  Moderator donderdag 8 oktober 2020 @ 19:38:33 #13
375570 crew  Cyan9
pi_195511943
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
  Moderator dinsdag 17 augustus 2021 @ 23:18:35 #14
375570 crew  Cyan9
pi_200959751
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
  zaterdag 18 juni 2022 @ 18:15:28 #15
490486 usagi414
Subete ga ongakudesu
pi_205083863
Deze heeft ook een update gekregen.

Life is what happens to you while you're busy making other plans
  Moderator donderdag 1 juni 2023 @ 21:50:54 #16
375570 crew  Cyan9
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')