abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_175793286
LITOUWEN

Waar kennen we de Litouwers van?

Als de zuidelijkste van de Baltische Staten natuurlijk. Verder van de ligging aan de Oostzee, de hoofdstad Vilnius, de bijzondere natuur aan de Westkust met de smalle kuststrook, van de Russische overheersing, de basketballers en natuurlijk ook van de vele emigranten, vooral naar de Britse Eilanden.



Hoe doen ze het op het ESF?

Litouwen deed in 1994 voor het eerst mee aan het ESF. In die beginfase zijn ze meerdere malen afwezig geweest, maar sinds 2004 waren de Litouwers er altijd bij. In totaal waren dat 20 deelnames. In tegenstelling tot de andere Baltische Staten heeft Litouwen nog geen echte grote successen geboekt en is het zeker nog niet in de buurt gekomen van een overwinning. De beste prestaties zijn een 6e en 9e plaats. Het land werd echter ook twee keer laatste. Al bij de eerste deelname bleef Litouwen puntloos en in 2005 zou nog een rode lantaarn in de halve finale volgen.

Ondanks de vele slechte uitslagen, wist Litouwen 9 van de 16 keer de finale te bereiken. Hoewel het land nergens standaard de favoriet is, zijn er via regio- en diasporastemmen toch nog wel de nodige sponsors. Letland en Estland willen uiteraard nog weleens wat geven. Vanaf de Britse Eilanden stemmen de nodige Litouwers op hun thuisland. Daarnaast is Litouwen van nature meer gericht op het zuiden en oosten dan de andere Baltische Staten en die liefde uit zich in wederzijdse punten richting landen als Wit-Rusland, Oekraïne en Georgië. Dit zijn meestal geen hoge scores, maar met zo veel landen die een paar punten geven, wordt kwalificatie meestal wel gehaald. Met de grotere concurrentie in de finale is een hoge klassering dan wel uitgesloten.



Litouwen zong alleen bij de eerste deelname in de eigen nationale taal. De tweede inzending was in het Samagotisch, een dialect in West-Litouwen. Daarna verdween de taalregel en waren alle inzendingen minimaal gedeeltelijk in het Engels. In de beginjaren was de voorronde vrij summier opgezet, maar zeker in recente jaren is de selectie verworden tot een buitengewoon langdradige procedure. De Litouwse koning van het ESF is Donny Montell. Hij deed twee keer mee en bereikte beide keren de finale en haalde daarin de 2e en 5e beste uitslag in de Litouwse Songfestivalhistorie.

Bij de puntenverdeling is er zoals gezegd een bonte verzameling aan landen die Litouwen punten geven. Letland en Georgië scoren hoog aan zowel de geef- als de ontvangkant. UK en Ierland geven veel, maar krijgen weinig terug. Rusland en Zweden ontvangen juist weer veel, zonder er veel voor te hoeven doen.

Nederland en Litouwen geven elkaar niet zo vaak punten. Niet onlogisch bij twee landen die geregeld matige liedjes stuurden. De twee beste Nederlandse inzendingen kregen echter wel douze points. Nederland gaf finale-punten aan Skamp (5), LT United (6), Donny Montell (2012, 1) en Ieva Zasimauskaite (7 (j)).
Andersom was er enthousiasme over Marlayne (4), Anouk (4), Common Linnets (12), OG3NE (2 (j)), Waylon (3 (j)) en Duncan Laurence (12 (j) + 7 (p)).

Hoe ging het door de jaren heen?

In 1994 debuteerde Litouwen op het ESF. Ovidijus Vy¨niauskas was de gelukkige met Lop¨inè Mylimai. Ovidijus verscheen zonder zijn vriendjes op het podium en maakte in zijn eentje weinig indruk met dit saaie liedje. Aan het eind van de puntentelling had Lithuania of Lituanie geen enkele keer geklonken en dus vloog de delegatie zonder punten, maar wel met een pesthumeur weer terug van Dublin naar Vilnius.

Na deze afgang kwam Litouwen niet terug in de jaren erna. Even leek het erop dat dit de eerste ESF-deelnemer zou worden met een historisch gemiddelde van 0 punten. Maar dat ging men blijkbaar toch te ver. In 1999 was de terugkeer met Aisté met het lied Strazdas. Dit is het Samagotisch voor zanglijster (u hoeft zich geen proleet te voelen als u dit niet wist). Het rustige lied opende de avond en de 13 punten die het kreeg waren de eerste in de historie. Het werd 20e, waardoor Litouwen in 2000 niet mee mocht doen.

In 2001 was er eindelijk een wat succesvollere inzending. SKAMP met You Got Style was een vlot popliedje. Het belangrijkste minpunt was de chaotische act, waarin iedereen de titel blijkbaar nogal letterlijk had genomen en in een eigen outfit was verschenen, zonder dat er enige samenhang was. Daardoor werd het 13e, wel de beste prestatie tot dat moment.


In 2002 ging het minder goed met de zanger en filosoof Aivaras en Happy You. Dit was een mindere versie van My Star van Brainstorm en werd als zodanig afgestraft met een 20e plaats, waardoor Litouwen in 2003 verplicht afwezig was. Het lied had nog wel de laatste startpositie geloot, maar direct na Marie N was dat bepaald geen voordeel.

In 2004 werd het niet beter met het zingende echtpaar Linas & Simona. Hun lied What’s Happened To Your Love? was niet zo slecht, maar de outfit van met name Linas was dusdanig ridicuul, een wit pak met een groot rood hart, dat het eigenlijk alleen maar fout kon gaan. Dat gebeurde ook, want de halve finale werd het eindstation.



In 2005 ging het ook fout met Laura & The Lovers. Little By Little was een flinterdun dancedeuntje, dat ook nog matig werd gebracht. Vanaf de 2e startpositie werd het een pijnlijke 25e plaats in een halve finale met even veel deelnemers. Tijdens de repetitieweek trok de Litouwse delegatie de aandacht doordat ze ter promotie van Little By Little condooms uitdeelden. Echt lustopwekkend was hun eigen inzending toch niet.

In 2006 werd het over een andere boeg gegooid. De serieuze pogingen om te scoren gaven niet het gewenste resultaat, daarom werd er gekozen voor het lollige We Are The Winners. Het lied vlamde door de voorronde, met bijna net zo veel stemmen als de rest van de Top 5 samen. Het werd gebracht door een gezelschap van zes min of meer bekende mensen van de nationale TV en uit de muziekindustrie. Ze noemden zichzelf LT United, want Litouwers en You’ll Never Walk Alone gaan immers altijd goed samen.

Op het ESF trok het vrolijke gezelschap al snel de aandacht. De reacties varieerden van gelach via ergernis tot beschuldigingen van arrogantie vanwege de tekst, hoewel de ironie er toch wel vrij duidelijk op lag. Hun optreden was zeker vermakelijk en onder luid boe-geroep gingen de heren naar de finale. Daarin werd de titel van de plaat geen werkelijkheid. De aanwezigheid van Lordi trok de nodige proteststemmen weg, waardoor het uiteindelijk een 6e plaats werd, met onder meer 12 punten uit Ierland. Opvallend genoeg werd uitgerekend dit liedje het best scorende in de Litouwse historie tot nu toe.


Ondanks het feit dat de eerste topprestatie van Litouwen met dit absurdistische lied was, werden hierna de inzendingen héél voorzichtig iets beter. In 2007 mocht de groep 4Fun door het resultaat van het jaar ervoor rechtstreeks naar de finale. Ondanks de bandnaam was Love Or Leave een rustig en zelfs wat somber plaatje. Het mooie lied zorgde er in elk geval voor dat Litouwen weer serieus genomen werd op het ESF. Echt scoren deed het nummer overigens niet. De muzikanten werden achter een scherm gezet, waardoor ze als silhouetten speelden. Een interessante vondst, overigens vaker toegepast op het festival, maar doorgaans wel één die de televoters afstoot (er gebeurt immers niets op het podium). Ondanks weer 12 punten uit Ierland werd het een 21e plaats voor 4Fun. Deze band moet overigens niet verward worden met 4 Fun (met een spatie), de band van topzangers als Chris Zegers en Winston Gerschtanowitz, die eind jaren ’90 de Nederlandse hitlijsten bestormde.


In 2008 bleef Jeronimas Milius in de halve finale steken. Klassiek en het ESF zijn zelden een goede combinatie. In 2009 ging het beter met de zanger Sasha Son (Son betekent droom). Hij was al bekend in Litouwen omdat hij als kind op 12-jarige leeftijd een gigantische hit scoorde met Mama. Daarna raakte hij uit beeld, mede door een emigratie naar Engeland. Maar op zijn 25e was de Litouwse Heintje terug om aan de voorronde voor het ESF mee te doen met Love. En dat zou een succes worden. Hij won en op het Songfestival plaatste hij zich voor de finale. Pas toen kwam er een kink in de kabel, want het rustige lied was niet geschikt om de show te openen, maar lootte wel de eerste startpositie. Daardoor eindigde zijn avontuur in een anticlimax met de 23e plaats.


In 2010 ging het niet goed met het vrolijke Eastern European Funk van InCulto. Ook dit lied lootte de eerste startpositie, in de halve finale, en ondanks het feit dat het nummer daar wel voor geschikt leek, bleef de finale ver verwijderd. In 2011 was er wel succes. Evelina Sa¨enko ging op de Franse tour met C’est Ma Vie, waarvan het refrein in de Franse taal werd gezongen. De ballad leek het moeilijk te krijgen, maar in de halve finale zetten de jury’s haar verrassend op de eerste plaats. Dat was ruim voldoende om de 11e plek bij de televoters te compenseren. Ook nu ging het weer minder in de finale, met een 19e plaats.

In 2012 was het de beurt aan Donny Montell. Hij heet eigenlijk Donatas Montvydas, maar dat klinkt als een advocatenmaatschap, vandaar het vlottere alternatief. Hij werd geboren met een turnster en drummer als ouders. Zijn zus is danseres en Donny had ook creatieve genen. Als kind wilde hij al net zo goed worden als zijn idool Michael Jackson. Naast zijn zanghobby studeerde hij af als milieu-ingenieur, waarna hij zijn eerste stappen in de echte wereld zette door twee jaar zwart te werken als bouwvakker. Ja, de baantjes liggen in Vilnius niet altijd voor het oprapen.

Gelukkig werd zijn zangtalent erkend door een plaatselijke platenmaatschappij. Hij werd beroemd, mede dankzij drie deelnames aan de Litouwse voorronde in 2009-10-11. Helaas ging het telkens mis, maar in 2012 was het prijs met Love Is Blind. Op het ESF begon hij zijn optreden geblinddoekt. Het was een wat truttige gimmick, maar zeker effectief. Na de rustige intro ging de doek af en ging Donny los op de dansvloer, waarbij hij zelfs een handstand maakte in zijn sjieke pak. Het leverde hem vanaf de 4e startpositie 70 punten op en een 14e plaats.


In 2013 was het de beurt aan Andrius Pojavis. Deze zanger had faam gemaakt in de band Hetero. Later ging hij solo naar het ESF. Zijn zelfgeschreven liedje Something was zo enorm middle-of-the-road dat hij bijna de strepen van het asfalt fietste. Voor het fabriceren van de tekst leek hij wel even een snuifje genomen te hebben.

quote:
If you don’t know I’m in love with you
When summertime falls It becomes untrue
Because of my shoes I’m wearing today
One is called Love the other is Pain
Mocht u ooit de behoefte hebben om uw schoenen namen te geven, dan is het toch verstandiger de plaatselijke instanties aan te schrijven, dan naar het Songfestival te gaan. Andrius had nog verrassend veel succes met dit niemendalletje, want hij haalde de finale. Daar geloofde de EBU het wel en kreeg hij de tweede startpositie en werd hij 22e.

In 2014 faalde Vilija Matačiūnaitė. Mocht u ooit tegelijk met Vilija aankomen in een Italiaans hotel ofzo, probeer dan vooral voor te dringen, want eer die achternaam goed in het systeem is ingevoerd, bent u een halve vakantiedag kwijt. In de Litouwse voorronde maakte zij een goede indruk met haar stoere uitstraling en dito act, maar op het ESF had ze een idiote jurk aangetrokken, waardoor haar matige Attention direct kansloos was voor kwalificatie naar de finale. Niet voor de Barbara Dex-award, want die won ze met overmacht.



Een jaar nadat de Common Linnets goed hadden gescoord, stuurden meerdere landen een man-vrouw duo. Litouwen ging in 2015 voor Monika Linkytė & Vaidas Baumila met het nummer This Time. Het was geen onaardig popdeuntje, maar het moest het hebben van een speciale act. Monika en Vaidas gaven elkaar halverwege het lied een lange zoen, waarna ze weer verder zongen. De jury was niet onder de indruk, maar het publiek stemde dit overtuigend naar de finale. In die finale ging de kus niet helemaal lekker. De twee zoenden elkaar te enthousiast, waardoor ze te laat waren om door te zingen. Buiten de gebruikelijke vrienden waren er dan ook weinig stemmen, waardoor het een 18e plaats werd.


In 2016 was een oude bekende terug. Donny Montell wilde nog wel een keer. Zijn Litouwse platenmaatschappij had alleen een nationaal afzetgebied, terwijl Donny wel interesse had in een internationale carrière. Het ESF moest de opstap worden met I’ve Been Waiting For This Night. Zowel jury als publiek werden enthousiast, wat zorgde voor een 9e plaats met 200 punten. Het was na LT United de beste uitslag voor Litouwen.


In 2017 kwam er geen goed vervolg. Fusedmarc had met Rain Of Revolution een liedje in handen dat best potentie had om tof te worden, maar de uitvoering was zo zwak dat het kansloos voorlaatste werd in de halve finale.

Een verdienstelijke uitslag was er wel in 2018 voor Ieva Zasimauskaitė-Kiltinavičienė. Ze had al vier keer eerder meegedaan aan de voorronde, maar dit jaar kregen de televoters het blijkbaar wel voor elkaar haar naam goed te schrijven tijdens het stemmen, en won ze met When We’re Old. In het dagelijks leven werkt Ieva in een souvenirshop in Kaunas, de tweede stad van Litouwen, waar al de low-cost airlines naartoe vliegen. Ze is getrouwd met een basketballer. Ze zingt al jaren en is aanhanger van de Hare Krishna-beweging. Bij kwaaltjes zweert ze bij Ayurveda, alternatieve geneeswijzen uit India en samen met haar man ging ze al diverse malen op pelgrimstocht naar India.

Tot zover de beeldvorming rond Ieva. Haar lied When We’re Old ging nipt naar de finale, onder meer dankzij twee keer 12 punten van het Ierse en Britse publiek. In de finale ging het ondanks de vierde startpositie best aardig, met een keurige 12e plaats als uitslag.


In 2019 was het de beurt aan Jurij Veklenko, een Oekraïense IT-specialist uit Klaipeda. Hij was één van de achtergrondzangers/-kussers geweest in 2015. In de Litouwse voorronde was er een opmerkelijke eensgezindheid tussen het publiek en de jury, die beiden de acht deelnemers in exact dezelfde volgorde zetten. Het winnende liedje Running With The Lions was niet onaardig. Het kwam echter wel in een halve finale met meer mannen met een rustig liedje, waarbij Sergey Lazarev en Duncan Laurence, die niet lang na Jurij moesten optreden, zowel een beter nummer hadden als betere vocalen. Litouwen moest als 12e van de 18 aantreden in de tweede semi. Liedjes 11-13-14-15-16-17-18 gingen door naar de finale en Jurij miste de finale als 11e op één punt achter Denemarken. Dat lag ondanks zijn naam vooral aan de jury, want daarbij werd hij voorlaatste met maar 16 punten.

Zo is de trend wel heel voorzichtig naar verbetering, maar is het nog wachten op een echte klapper vanuit Litouwen. Met de steun die het land in de puntentelling doorgaans krijgt, is een mooie uitslag dan zeker haalbaar.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hier is een net overzicht van alle Litouwse inzendingen en hun resultaten te vinden of kijk naar het filmpje hieronder of klik anders op de spoiler:




SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat is jouw favoriete Litouwse inzending?
:)

In deze reeks verschenen de volgende topics:
Albanië - Armenië - Australië - Azerbeidzjan - België - Bulgarije - Cyprus - Denemarken - Duitsland - Estland - Finland - Frankrijk - Georgië - Griekenland - Hongarije - Ierland - IJsland - Israel - Italië - Kroatië - Letland - Litouwen - Malta - Moldavië - Montenegro - NEDERLAND (Jaren '50-60-70) - NEDERLAND (Jaren '80 en '90) - NEDERLAND (Jaren '00) - NEDERLAND (Het jaar 2010) - NEDERLAND (2011-2019) - Noord-Macedonië - Noorwegen - Oekraïne - Oostenrijk - Polen - Portugal - Roemenië - Rusland - San Marino - Servië - Slovenië - Spanje - Tsjechië - Verenigd Koninkrijk (1957-1987) - Verenigd Koninkrijk (1988-2019) - Wit-Rusland - Zweden - Zwitserland


[ Bericht 5% gewijzigd door Fred_B op 26-05-2022 22:11:37 ]
De Sahara is zonder meer erg droog.
  ESF Reporter zondag 17 december 2017 @ 20:35:19 #2
87554 Cee
Welluk?
pi_175794180
Wat een oeuvre heeft Litouwen. We are the winners is ook gewoon het meest vermakelijke nummer van alles. _O-
Donny Montell's laatste inzending vind ik oprecht best leuk, de rest is bijna vreselijk te noemen. Da's ook een prestatie. Ik heb nog wel leuke herinneringen aan Andreas Potvis in 2013, toen we de halve finale keken in de kroeg en toen aangekondigd werd dat hij door ging naar de finale brak er blinde paniek uit. We vreesden dat 'we' het weer niet gingen redden omdat deze slaapverwekkende vergetelheid-act onrechtmatig een plek had gestolen van iemand die wél door had gemoeten.
  † In Memoriam † zondag 17 december 2017 @ 22:15:45 #3
368283 ato
pi_175797876
Als er een land is die ik laag op mijn favorieten lijst zet, is het dit land wel.
Veel slechte tot matige tot OK liedjes.

Tot die OK liedjes hoort het duo uit 2004, lieve kind uit 1999, en Donny met zijn liedje uit 2012.
Life can be a bitch, so like it..
pi_175799919
Mijn favoriete inzending uit Litouwen is ongetwijfeld This Time van Monika & Vaidas uit 2015. Het is een beetje een niemendalletje, maar wel heel erg vrolijk en leuk gebracht. Af en toe luister ik dat nummer nog wel eens, ondanks dat het niet eens een van mijn favorieten was dat jaar.

Voor de rest is het huilen met de pet op, want wat een nietszeggende bagger heeft Litouwen toch ingestuurd in de loop der jaren. Het is ook echt mijn minst favoriete Baltische land op het ESF.
Love van Sasha Son vond ik dan ook nog wel wat hebben, maar dat miste toch net wat om het memorabel te maken.

We Are the Winners vond ik dan weer niet zo leuk. Ik vind het gewoon raar als een land een protestinzending stuurt, terwijl het tot dan toe zeer terecht nog weinig heeft gepresteerd. De beide inzendingen van Donny Montell vond ik ook wat overgewaardeerd, al snap ik ergens ook wel weer waarom het scoorde.
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
  Moderator zondag 17 december 2017 @ 23:25:55 #5
375570 crew  Cyan9
pi_175800306
Litouwen vind ik eigenlijk wel leuk, ze proberen nog wel eens wat uit. Donny Montell z'n beide inzendingen liggen me goed in het gehoor, Sasha Son was meer dan ok, en het duo van 2015 vond ik ook wel leuk.

Fusedmarc was een beetje m'n guilty pleasure dit jaar. :)
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
  maandag 18 december 2017 @ 01:45:20 #6
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_175802237
Litouwen heeft inderdaad veel nummers ingestuurd die weinig om het lijf hebben en nogal snel in de vergetelheid raken. Ook niet zo vreemd dat ze het minste scoren van het Baltische trio. In die zin ook wel jammer dat de inzending van dit jaar zo ontzettend zwak gezongen werd (en die vrouw ook nog eens nogal 'enge' uitstraling had). Want dat liedje is misschien nog wel hun meest bijzonder inzending ooit geweest.

Ook We Are the Winners is natuurlijk wel bijzonder, omdat het wat tegendraads en ironisch was (onbegrijpelijk dat er toen mensen waren en nu nog zijn, die de ironie niet zagen). Maar ik heb helemaal niks met dat soort gimmicks en vond het ook wat gemakzuchtig. Lekker een beetje tegen het festival schoppen, zeker als je daarvoor niks gepresteerd hebt.

Something van Andrus stelt eigenlijk nog minder voor, maar blijft op de een of andere manier toch wel hangen. Waardoor het de alleraardigstheid nog net overstijgt. En die zin over zijn schoenen is bij mij denk ik wel de zin uit een tekst van een ESF nummer die het meest is blijven hangen ooit, zo raar is die. Verder was C'est la vie ook nog best wel aan te horen. Ook weer niet heel bijzonder, maar wel net weer boven het gemiddelde.

Donny Montell vond ik met zijn Love is Blind nog wat suf. Het liedje was vrij suf en hij zong het ook nog niet heel geweldig. Maar het liedje heeft toch nog wel wat en hij ging er vol voor, wat ik wel kan waarderen. Zijn deelname van vorig jaar schaal ik nog wel een stukje hoger in. Hij was er zelf wat vlotter op geworden en ook zijn zang klonk wat minder suf. Het nummer is an sich niet super bijzonder, maar ik vind het toch wel een erg tof nummer. Is denk ik wel de beste inzending van de Litouwers.

Het enige andere echt leuke liedje van de Litouwers vind ik This Time. Het is ook in dit geval weer een ontzettend niemendalletje. Maar het heeft wel iets ontzettend vrolijks. Kan er blij van worden als ik het hoor. Waarbij ik in dit geval het ook twee oprecht leuke mensen vond, die een goede chemie met elkaar hadden. Wel jammer dat ze in de finale de zoen inderdaad veel te lang deden, want daardoor was dat optreden toch minder dan die in de halve finale. Overigens vind ik bij dat liedje vooral de clip die ze er uiteindelijk voor gemaakt hebben erg leuk. Waar je deels beelden van hen beiden zingend ziet, maar vooral van allerlei stelletjes (en gewone vrienden etc.) die naar het liedje luisteren. Het heeft iets heel sympathieks.

Dat vind ik van de Litouwers zelf eigenlijk ook. Met veel plezier een aantal dagen rondgelopen in Vilnius (en ook de andere Baltische hoofdsteden). Maar ja dat maakt de liedjes er niet per se beter op. Ik hoop dat ze eens naar buurland Letland gaan kijken, die zijn de laatste jaren goed bezig met vernieuwende inzendingen (ook dit jaar, al kwam dat net niet goed uit de verf).
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
  maandag 18 december 2017 @ 01:47:10 #7
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_175802244
quote:
10s.gif Op zondag 17 december 2017 23:25 schreef Cyan9 het volgende:
Litouwen vind ik eigenlijk wel leuk, ze proberen nog wel eens wat uit. Donny Montell z'n beide inzendingen liggen me goed in het gehoor, Sasha Son was meer dan ok, en het duo van 2015 vond ik ook wel leuk.

Fusedmarc was een beetje m'n guilty pleasure dit jaar. :)
Fusedmarc had echt interessant kunnen zijn (net zoals Letland overigens), want het was in de breedte (en ook in de diepte) echt een heel slecht jaar. Waarbij er vooral heel veel dertien in een dozijn ballads voorbij kwamen. Daarbinnen was Fusedmarc (en ook Line) zeer verfrissend. Maar ja die uitvoering was echt heel slecht.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
  dinsdag 19 december 2017 @ 10:50:44 #8
260796 DecoAoreste
aka Aleimon Thimble
pi_175832463
Oei. Mijn favoriete Litouwse uitzending.

Ik geloof dat ik C'est Ma Vie nog wel soort van oké vind.
  dinsdag 19 december 2017 @ 23:56:34 #9
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_175855576
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 december 2017 10:50 schreef DecoAoreste het volgende:
Oei. Mijn favoriete Litouwse uitzending.

Ik geloof dat ik C'est Ma Vie nog wel soort van oké vind.
Als je al moeite hebt om bij de Litouwers een favoriet te kiezen, dan ga je het nog heel moeilijk krijgen om de beste plaat van San Marino aan te wijzen.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
pi_190376728
Dit topic is ook weer up to date.
De Sahara is zonder meer erg droog.
pi_195238677
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
  Moderator woensdag 30 juni 2021 @ 18:47:24 #12
375570 crew  Cyan9
pi_200145829
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
  Moderator donderdag 26 mei 2022 @ 22:00:44 #13
375570 crew  Cyan9
pi_204875872
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
  Moderator maandag 29 mei 2023 @ 13:43:16 #14
375570 crew  Cyan9
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')