abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_174010966
SERVI

Waar kennen we de Servirs van?

Vooral als de bad guy in diverse oorlogen helaas. Maar ook van de hoofdstad Belgrado, de plaatselijke voetbalclubs Rode Ster en Partizan, succesvolle tennissers, de Donau, Nikola Tesla, het warme klimaat, de moeizame relatie met Kosovo, en nog wat minder prettige types uit de historie als Gavrilo Princip (de moordenaar van Franz Ferdinand), Slobodan Miloević en Radovan Karadić.



Hoe doen ze het op het ESF?

Servi deed 14 keer mee aan het ESF. De eerste twee keer was dat nog als Servi en Montenegro, maar ter volledigheid nemen we die hier gelijk mee. Het zou anders een vrij kort topic opleveren voor dat tijdelijke land. In het verleden deden er ook nog 6 Servische acts mee namens Joegoslavi.

De deelnames waren doorgaans zeer succesvol, zeker in de beginperiode. De Top 10 werd in de helft van de gevallen bereikt en ook alle posities van het podium werden n keer gehaald. De finale werd door de jaren heen drie keer gemist. In alle gevallen was Servi dan het eerste land dat net misgreep.

Bij de puntenverdeling valt het op dat de Servische punten vooral uit de eigen regio van Voormalig Joegoslavi komen, met name uit Sloveni, Bosni, Macedoni en Kroati. Ook de Alpenlanden Zwitserland en Oostenrijk geven nog weleens iets, vanwege de Servische minderheden aldaar. Andersom gaan de punten vooral naar Bosni, Hongarije en bondgenoot Rusland. Geleidelijk lijkt dit probleem van het burenstemmen wel iets minder te worden. Al is het onvermijdelijk door de vele kleine landjes in een klein gebied, met een gemeenschappelijke historie, vergelijkbare taal en veel migranten die net over de grens wonen, dat er een lokale voorkeur is voor het herkenbare geluid.

Met Nederland is er voornamelijk nrichtingsverkeer naar Servi in de relatie. Er waren punten voor Douwe Bob (5 (j)), Waylon (7 (j)) en Duncan Laurence (3 (p)), waarbij het toch wel opmerkelijk is dat Outlaw In 'em voor de juryleden 4e was en Arcade van hen geen punt kreeg.
Andersom stromen de punten regelmatig naar Servi. Vermoedelijk is er ook nog wel enige diaspora-voting vanuit ons land, die het aantal omhoog stuwt. eljko Joksimović ontving bij zijn beide deelnames 10 punten. Marija erifović en Jelena Tomaević kregen 8 punten. Ook No Name (4), Nina (3), Milan Stanković (1) en Bojana Stamenov (1) ontvingen punten.

Hoe ging het door de jaren heen?

Servi & Montenegro wilde in 2003 debuteren, en hield zelfs een voorronde, maar werd door de EBU pas toegelaten in 2004. In dat jaar werd de voorronde gewonnen door een grote ster uit de regio eljko Joksimović. Zijn lied Lane Moje (NL: Mijn Lieveling) is een voorbeeld van een Balkanballad, een genre dat eigenlijk door hem groot gemaakt is.

Deze eerste deelname werd meteen een groot succes. eljko won de halve finale en ging als grote favoriet de finale in. Daar kreeg hij als enige van alle landen punten en zelfs 7 keer 12 en 7 keer 10 punten. Dat bleek helaas net niet genoeg, omdat Oekrane nog iets succesvoller was en met een recordscore wist te winnen. eljko brak dit record overigens ook, waardoor hij enige tijd het tweede best scorende ESF-nummer ooit in handen had, zonder te hebben gewonnen.

eljko was niet zo heel lang voor het ESF doorgebroken en met dit succes bevestigde hij zijn status. Het is een multitalent dat 6 talen spreekt en 12 instrumenten speelt. In eigen regio scoorde hij al vele grote hits en hij bereikte ook een groot publiek met de vele ESF-inzendingen die hij door de jaren heen schreef. Zo was hij ook verantwoordelijk voor Lejla (Bosni, 2006), Oro (Servi, 2008) en Adio (Montenegro, 2015).


In 2005 was er enige ophef rond de inzending. In Servi & Montenegro deden deelnemers mee uit beide landsdelen. In 2004 hadden de Servirs geen enkel punt aan de Montenegrijnse liedjes gegeven. Doordat Lane Moje ruim boven de rest uitstak en goed scoorde bleef dit zonder gevolgen. Nu gaven de Montenegrijnen echter geen enkel punt aan de Servirs, waardoor No Name wist te winnen. In dit geval waren zowel lied als uitvoerenden heel wat minder omstreden. De Servische favoriete Jelena Tomaević werd met een liedje van eljko Joksimović tweede en had de voorkeur van dat deel van het land. Er werd een klacht ingediend over de gang van zaken bij de EBU, maar na lang beraad kreeg No Name groen licht om naar Kiev af te reizen. Daar deed hun lied het vooral dankzij diaspora en regio-voting prima, met een 7e plaats.

In 2006 was de nationale voorronde bijna een kopie van het jaar ervoor. No Name wist weer te winnen, doordat de Montenegrijnse juryleden niets aan de Servische deelnemers gaven en er andersom wel een handvol punten binnenkwam. Het was precies genoeg voor een nieuwe nipte zege. De voorronde eindigde echter in een chaos, doordat het Servische deel van het publiek boos de zaal uitliep, toen bleek dat hun favoriet niet ging winnen.

Na de show weigerde de nationale omroep de winnaar te erkennen, vanwege de gang van zaken. De EBU werd om bemiddeling gevraagd, maar die meldden dat ze zelf hun problemen maar moesten oplossen. Dat lukte niet en daarom werd besloten om de inzending terug te trekken. Omdat dit na de deadline gebeurde, ontstond de merkwaardige situatie dat het land feitelijk meedeed zonder lied. Voor de EBU betekende dit dat het land nog wel mocht stemmen, maar geen stemmen mocht ontvangen. Het was nog best een leuk experiment geweest om te testen hoeveel stemmen Servi had ontvangen uit landen als Bosni of Macedoni als niet alleen No Name, maar ook No Song was gestuurd, maar daar kwam het niet van. Enkele weken na het ESF viel het hele land uit elkaar (overigens niet alleen vanwege dit euvel) en zouden de problemen automatisch worden opgelost.

In 2007 verliep de voorronde een stuk voorspoediger. De zangeres Marija erifović won zowel bij de jury als de televoters, en er waren geen Montenegrijnen meer bij om roet in het eten te gooien.

Marija bleek al op jonge leeftijd een zangeres met een bijzonder stemgeluid. Zoals dat wel vaker gaat bij grote artiesten, werd ze gedreven door veel ellende in haar jeugd. Haar vader was alcoholist en sloeg haar moeder regelmatig. Ze gingen dan ook vrij snel uit elkaar. Zelf tobde Marija met haar lesbische geaardheid. In 2003 brak ze door als zangeres, en scoorde ze enkele hits.

Vier jaar later deed ze mee aan het ESF met Molitva (NL: Gebed). Het liedje werd vooraf als n van de favorieten beschouwd. Dat was best bijzonder, want het was een niet-Engelstalige ballad. Zowel liedjes in de eigen taal als ballads hadden het moeilijk gehad sinds de introductie van de televoting. Daarnaast leek het ESF in die periode te verworden tot een freakshow, nadat acts als Wig Wam, Lordi en LT United in de jaren ervoor goed hadden gescoord. De Oekraense mede-favoriet Verka Serduchka paste naadloos in dit rijtje. Ook Marija's uiterlijk was niet echt een stemmenmagneet, in tegenstelling tot de charmante dames van het Russische Serebro.


Marija erifović.

Op het ESF moest Servi als 17e aantreden, direct voor Oekrane. Rusland moest als 15e, dus alle favorieten hadden dicht bij elkaar geloot. Marija deed haar optreden met zeer veel passie en overtuiging. Ze had zich voor de gelegenheid niet in een galajurk gestoken, maar trad gewoon aan in haar dagelijkse outfit, vermoedelijk om het contrast met de goed gesoigneerde prinsesjes uit andere landen te onderstrepen. De act was echter wel aangevuld met vijf aantrekkelijke achtergrondzangeressen.

Bij de puntentelling nam Servi meteen de leiding. De eerste punten werden gegeven door Montenegro, dus dat was niet zo verrassend. Daarna volgden 2x12 voor Rusland uit Wit-Rusland en Armeni, waardoor dat land de leiding overnam, maar ook nu viel nog niemand van verbazing van de bank. Daarna kwam de vakjury (geen televoting) van Andorra. Die gaven verrassend niets aan Servi en nog opmerkelijker de 12 aan Oekrane, waardoor zij over Servi heen wipten. Vervolgens kwam er met Oostenrijk wel weer een bondgenoot met 12 punten en vanaf dat moment nam Molitva de leiding om die niet meer af te staan. De concurrentie uit Rusland viel al vrij snel weg, en bij de voorlaatste stemronde ook die uit Oekrane, waardoor het 'debuterende' Servi de overwinning wist te grijpen.

Meteen na het ESF barstte een enorm volksfeest los. Bij aankomst op het vliegveld van Belgrado wachtten bijna 100.000 uitzinnige fans Marija en haar begeleiding op. In haar woonplaats Kragujevac werd ze gehuldigd op het balkon van het stadhuis en op de plaatselijke variant van de Coolsingel waren nog eens 60.000 mensen toegestroomd.

Hoewel Marija na het ESF niet bepaald hit na hit scoorde, is ze door haar fantastische prestatie sindsdien een alom gerespecteerde ster in eigen land.


In 2008 waren de verwachtingen weer hooggespannen, toen het ESF dus in eigen huis werd gehouden. De zangeres Jelena Tomaević zong het lied Oro, geschreven door eljko Joksimović. Dat was een combinatie die wel tot een mooie eindklassering moest leiden, aangezien beiden al jarenlang grote successen boekten op de Balkan.

Dat Jelena nu wel mocht, werd haar ook door iedereen wel gegund. In 2005 was haar een deelname immers op nogal vervelende wijze door de neus geboord. Nu trad ze als 23e aan met een vrij minimalistische act met trage achtergronddansers, die goed de sfeer van de muziek overbrachten. Het lied zou uiteindelijk 6e worden, wederom een fraaie uitslag, al is het ondertussen wel enigszins in de vergetelheid geraakt.


Een jaar later werd het eens over een andere boeg gegooid. Zowel Europa als Servi zelf leken wat uitgekeken te raken op de Balkanballads, en er werd eens een wat luchtigere inzending gestuurd. Er werd gekozen voor Marko Kon, een populaire zanger en producer, en het is het niet geheel uit te sluiten dat dit ook een onbekende Servische broer van Arie Ribbens is. Hij zong Cipela en werd op het accordeon begeleid door Milan Nikolić. De keuze in de nationale finale werd vooral gemaakt door de jury. Publiekslieveling OT Bend had 7x zo veel sms'jes ontvangen, maar kwam in de gecombineerde score toch tekort.

Ondanks de vierde startpositie en het afwijkende genre vreesde niemand voor kwalificatie voor de finale. Servi had er immers genoeg aan om de vlag neer te leggen, en dan zouden de punten van de buurlanden en diaspora-stemmers wel toestromen. Dat gebeurde gedeeltelijk ook. Uit Sloveni, Kroati en Frankrijk kwamen 12 punten, uit Nederland 6 en uit Griekenland en Spanje 5. Maar dat was het wel zo'n beetje en daarmee werd hij 10e en dat was met de regels van 2009 niet genoeg. Toen ging alleen de Top 9 automatisch door en werd de 10e qualifier bepaald door de jury en zij kozen voor Kroati, de nummer 13 van de televoters.

Achteraf lag het (behalve het matige liedje) vermoedelijk toch aan de slecht gelote 4e startpositie. Alexander Rybak zoog alle stemmen uit de eerste helft naar zich toe vanaf de 6e startplek. Mede daardoor kwalificeerden 7 van de 8 laatste liedjes zich voor de finale (De Toppers waren die 8e).


Arie Ribbens


En zijn geblondeerde broer

In 2010 was Servi uit op revanche. Dat moest komen van Milan Stanković met het nummer Ove Je Balkan. De selectieprocedure was wel wat aangepast, met drie liedjes van n componist, de in eigen land zeer hoog aangeschreven Goran Bregović, en 100% televoting, om problemen zoals in 2009 te voorkomen. Wederom werd traditionele Servische muziek gecombineerd met popinvloeden, zij het dat het liedje dit jaar aanstekelijker was dan het jaar ervoor. Hij kwalificeerde zich dan ook moeiteloos voor de finale, maar in dat competitievere deelnemersveld beperkte de steun voor zijn liedje zich tot de traditionele vrienden en eindigde hij precies halverwege het scorebord op de 13e plaats.


In 2011 werd een vergelijkbare procedure gevolgd. Deze keer werden de drie liedjes geschreven door Kornelije Kovač en zijn dochters Aleksandra en Kristina. Daarbij bleek Kristina de familiestrijd te winnen, want haar liedje Čaroban (NL: Magisch) kreeg meer stemmen dan de andere twee bij elkaar. Het werd gezongen door de zangeres Nina.

Op het ESF werd het retro-karakter van het liedje aangevuld met een zeer kleurrijke act, waarbij vooral de figuren op het achtergrondscherm voor een bijzondere show zorgden, en alle aandacht opeisten. Na drie minuten Čaroban lagen de meeste epilepsie-patinten waarschijnlijk schuimbekkend achter de bank. Maar Nina bereikte de finale en werd 14e. Het viel wel op dat Servi voor de verandering niet n keer 12 punten kreeg, die topscores van de buren gingen naar Bosni en Sloveni. Van Nina zelf is sindsdien niet zo veel meer vernomen. Ze is vertrokken naar het Australische Melbourne om haar PhD in immunopharmacologie uit te oefenen. Toch een carrire-move die je Nederlandse kandidaten als Sieneke of Hind niet zo snel zou zien maken.


Omdat de resultaten toch een klein beetje tegenvielen, werd in 2012 intern eljko Joksimović nog maar eens aangewezen. Een garantie voor succes, zo dacht men, en dit was geheel correct. Zijn lied Nije Ljubav Stvar scoorde heel goed, maar wederom lukte het net niet om te winnen. Een zege, die hij met n van zijn vele meesterwerken wel had verdiend, werd dit jaar gedwarsboomd door Loreen en de Russische oma's.


Een jaar later vormden de mooie dames van Moje 3 de Servische afvaardiging. Hun liedje in 2013 , geschreven door Saa Miloević Mare, was van een ander kwaliteitsniveau dan wat er doorgaans uit de pen van eljko komt, maar ze hadden geluk bij de loting voor de halve finale. Ze kregen de laatste startpositie in de eerste semi, met maar 16 deelnemers, waaronder traditionele ESF-kneusjes als Nederland, Belgi, Ierland, Oostenrijk en Wit-Rusland en alsof het nog niet genoeg was, gebeurde dat in dezelfde semi als traditionele puntengevers Montenegro, Sloveni en Kroati. En toch ging het fout. En dat lag bijna puur en alleen aan de outfits. Wie het bedacht heeft, is onduidelijk, maar de dames verschenen verkleed als baby's op het podium. Die gimmick landde totaal niet, en ondanks 25 punten uit de regio, werden de dames 11e. Deze teleurstellende score was meteen het laatste muzikale wapenfeit van de dames, want direct na het ESF gingen ze uit elkaar. In hun korte bestaan behaalde de groep maar n award. Niet geheel verrassend was dat de Barbara Dex award.



In 2014 deed Servi een jaartje niet mee, vanwege financile problemen. Maar in 2015 waren ze terug, met Bojana Stamenov en Beauty Never Lies. Bojana is een zangeres die met haar stem, met de dwarsfluit en op de weegschaal een hoog bereik heeft. Op het sterk bezette ESF van 2015 werd weinig verwacht van haar lied, dat als een traditionele fanfavoriet werd beschouwd. Ze glipte met een 9e plek naar de finale en daarin pakte ze 53 punten, vooral uit de eigen regio. Tijdens een editie als 2011 zou ze daarmee twee-na-laatste zijn geworden, maar wonderlijk genoeg bleek dit nu genoeg voor de Top 10. De toplanden trokken zo veel stemmen naar zich toe, dat er alleen kruimels overbleven voor de rest.

In 2016 was het de taak aan Sanja Vučić om dit kunststukje te herhalen. Haar lied Goodbye (Shelter) was kwalitatief duidelijk beter, maar viel vreemd genoeg totaal niet in de smaak in Europa. Het liedje had eigenlijk alles om te scoren, een goede zangeres, een Engelse tekst over vrouwenmishandeling en een prima act. De Servische omroep was vooraf ook trots om zo'n talent te sturen met een lied met een boodschap. Het werd uiteindelijk 18e, waarbij meer dan 3/4 van de punten uit voormalig Joegoslavi kwam.


Ook in 2017 draaide het ESF uit op een teleurstelling. Tijana Bogićević opende met In Too Deep de tweede halve finale. Dit dance-plaatje werd vooraf niet direct beschouwd als winnaar, maar wel als vermoedelijke qualifier. Voor de 3e keer in de Servische ESF-historie werd ze echter de eerste verliezer op de 11e plaats, waardoor het feest al vroegtijdig eindigde.

In 2018 leek kwalificatie wederom moeilijk te worden. Nova Deca (NL: Nieuwe kinderen, misschien dat het Engelse New Kids iets spannender klinkt) was een zeer traditionele inzending, gedeeltelijk in het Servisch en gedeeltelijk in het Torlakiaans, een Zuidoost-Servisch dialect. Bovendien moest het vanaf de derde startpositie aantreden. De enige meevaller was de gegarandeerde 24 punten startpremie uit Montenegro.

De uitvoerenden waren Sanja Ilić en Balkanika. Sanja is n van de meest ervaren deelnemers ooit op het ESF, aangezien hij bij zijn deelname al 67 was. Hij is afgestudeerd in de richting Architectuur aan de Universiteit van Belgrado, maar creerde vooral veel muziek. Zo schreef hij onder meer de ESF-inzending van 1982 van Joegoslavi en het clublied van Rode Ster Belgrado. Hij speelde ook in verschillende bands, en rond de eeuwwisseling stond hij aan de basis van de groep Balkanika. Dit is een vrij groot gezelschap, dat als doelstelling heeft om de middeleeuwse en Byzantijnse muziektraditie van Servi in een modern jasje te steken.

Of Nova Deca meer past bij het middeleeuwse of het Byzantijnse geluid uit Servi zou ik zo 1-2-3 even niet weten, maar het moet worden gezegd dat het in elk geval een bijzonder nummer is. En dat vonden de televoters ook, want vooral dankzij hen (en daar zal de nodige diaspora voting tussen hebben gezeten) ging dit verrassend door naar de finale. Daar bleven de punten logischerwijs beperkt tot de usual suspects en daardoor werd het een 19e plaats.


Sanja Ilić en Balkanika.

De inzending van 2019 was weer wat eigentijdser, of misschien moeten we zeggen tijdlozer. Het was een prima voorbeeld van een goed uitgevoerde ballad in de eigen taal, waarin zangeres Nevena Boović de emoties goed wist over te brengen. Dat was een soort van revanche voor Nevena, die eerder als onderdeel van Moje 3 nog had gefaald in 2013. Nog iets eerder was ze overigens al weleens 3e geworden op het JESF. En haar betrokkenheid met het ESF was nog groter, doordat ze in 2015 jurylid was geweest namens Servi (en Montenegro was haar favoriet, dus men zal thuis tevreden zijn geweest).

Op het ESF van 2019 ging haar lied Kruna zonder al te veel problemen naar de finale, al viel de 18e plaats daar een beetje tegen. Misschien waren zowel haar lied, act en jurk toch iets te clich om te scoren. Meer dan dat hielp het niet mee dat regiogenoot Noord-Macedoni dit jaar erg sterk was, en de jurystemming zelfs won en daarmee nogal veel aandacht wegtrok.

Zo is er voor Servi toch sprake van een geleidelijk glijdende schaal naar beneden. Enerzijds omdat de Balkanballads de populariteit van een jaar of tien terug niet meer hebben en dat niet meer elk jaar gestuurd kan worden. Anderzijds omdat de jury's nu de helft van de score bepalen, en zij het grote buren/diaspora-voordeel gedeeltelijk ongedaan maken.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hier is een net overzicht van alle Servische inzendingen en hun resultaten te vinden of kijk naar het filmpje hieronder of klik anders op de spoiler:


SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat is jouw favoriete Servische inzending?
:)

In deze reeks verschenen de volgende topics:
Albani - Armeni - Australi - Azerbeidzjan - Belgi - Bulgarije - Cyprus - Denemarken - Duitsland - Estland - Finland - Frankrijk - Georgi - Griekenland - Hongarije - Ierland - IJsland - Israel - Itali - Kroati - Letland - Litouwen - Malta - Moldavi - Montenegro - NEDERLAND (Jaren '50-60-70) - NEDERLAND (Jaren '80 en '90) - NEDERLAND (Jaren '00) - NEDERLAND (Het jaar 2010) - NEDERLAND (2011-2019) - Noord-Macedoni - Noorwegen - Oekrane - Oostenrijk - Polen - Portugal - Roemeni - Rusland - San Marino - Servi - Sloveni - Spanje - Tsjechi - Verenigd Koninkrijk (1957-1987) - Verenigd Koninkrijk (1988-2019) - Wit-Rusland - Zweden - Zwitserland


[ Bericht 1% gewijzigd door Fred_B op 20-05-2022 11:28:14 ]
De Sahara is zonder meer erg droog.
pi_174011982
Servi begon ooit als een van mijn favoriete landen, maar in de loop der jaren is mijn liefde voor hun inzendingen wat afgezwakt.

Ik ben gewoon echt enorm gek op die Balkanballad sound, en dat zijn dan ook vaak nummers die bij mij goed scoren. Het is een van de redenen waarom ik het mis dat enkele oud-Joegoslavische landen niet meer meedoen, en ik hoop dat in ieder geval degenen die zijn overgebleven nog eens zoiets dergelijks sturen.

Lane Moje is gewoon echt prachtig en is eigenlijk ook wel mijn favoriete ESF nummer van Zeljko Joksimovic. Ik luister dit nummer nog regelmatig.

Zauvijek moja van No Name (eigenlijk Montenegro) vind ik minder dan de voorganger, maar ook zeker nog wel geslaagd.

Mijn allergrootste favoriet van Servi is echter het nummer waar ze mee wonnen: Molitva van Marija Serifovic. Ik hoorde dit nummer toen in de halve finale en werd er helemaal door weggeblazen. Prachtig lied en bovendien heel krachtig gezongen en gebracht. Ik vind het ook tof dat deze inzending zoveel tegen zich had op papier (eigen taal, ballad, Marija die niet moeders mooiste is), maar dat het dan toch wist te winnen.

Een jaar later stuurde Servi weer een favoriet met Jelena Tomasevic - Oro. Opnieuw een Joksimovic Balkanballad die helemaal viel binnen mijn eigen smaak. In 2012 ging Zeljko weer zelf met Nije ljubav stvar, en dat was ook weer een van mijn favorieten dat jaar.

Verder maakte Goodbye (Shelter) van Sanja Vucic vorig jaar ook wel indruk op mij. Het nummer was niet bijster origineel en ze deed wat theatraal op het podium, maar toch maakte het optreden zeker indruk op me. Wat mij betreft is die inzending ondergewaardeerd. Beauty Never Lies van Bojana (2015) vind ik ook nog wel een lekker foute stamper om naar te luisteren.

Met de rest heb ik weinig tot niets, met als dieptepunt Moje 3 uit 2013. Om nog maar niet te spreken van die rare pakjes die ze aan hadden...
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
  † In Memoriam † dinsdag 26 september 2017 @ 20:29:48 #3
368283 ato
pi_174015162
Molitva, Servi 2007 raakte mij het meest.
Daarnaast vind ik Oro 2008, 2004, 2005 en 2012 geweldig.
Stonden ook in mijn top 5).
Oh ja 2015 was echt een leuke terug komer.

Verder vond ik het aardig tot matig.

Maar de meiden in 2013 hadden niet alleen een slechte outfit.
Hun houding, act, liedje en zang waren ook vreselijk.
Life can be a bitch, so like it..
  Eurovisie Songfestival Queen dinsdag 26 september 2017 @ 20:45:11 #4
163650 Greys
pi_174015836
Ovo je Balkan heb ik destijds echt belachelijk vaak geluisterd omdat ik er zo vrolijk van werd :D

Dit overzicht weer _O_ _O_ _O_
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
pi_174016100
Oro is denk ik wat mij betreft hun mooiste inzending. Verder heb ik niet zo veel met het land, ik vind het niet erg als ze in de finale staan, maar vind het ook prima als ze het niet halen. Een beetje een opvul land.
Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
pi_174021566
Molitva vond en vind ik nog steeds een fantastische inzending O+
Op maandag voel ik me als Robinson Cruso: Op zoek naar Vrijdag!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
pi_174021746
Ik luister net nog eens naar 2005 en het valt me nu ineens op hoeveel dit in het refrein op de intervalact van 2016 lijkt :o

Love Love Peace Peace :D

Zoek de verschillen:


Op maandag voel ik me als Robinson Cruso: Op zoek naar Vrijdag!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
  woensdag 27 september 2017 @ 00:11:40 #8
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_174022435
Servi op het ESF heb ik altijd een beetje een dubbel gevoel bij. Aan de ene kant vind ik het mooi dat ze zo vaak zo dicht bij hun roots blijven en veel de echte balkansound hebben gestuurd. Maar tegelijkertijd heb ik (op een verdwaald nummer na) helemaal niks met die balkansound. En nog minder met balkanballads.

Daar komt dan nog bij dat Servi een van de grootste profiteurs is geweest van de block voting die er zo rond tien jaar geleden was (je geeft dat ook al goed aan Fred). Net zoals een paar andere mazzelaars kon je ze al op een bepaalde klassering zetten, puur om de meevallers van de landen daaromheen (met block voting bedoel ik overigens niet puur stemmen op vriendjes, maar ook gewoon stemmen op gelijkgestemden of liedjes die meer bij je eigen cultuur liggen, daar is niks fout aan, logisch zelf, maar het is wel heel erg voordelig voor sommige landen). Waardoor ze toch vaak te hoog scoorden. Al helemaal als ze dan een van de weinige landen van voormalig Joegoslavi waren die door gingen naar de finale.

Het land heeft ook heel veel liedjes gestuurd die ik niet zo boeiend vind. Het zal voor velen in dit topic wel een trap tegen het zere been zijn, maar 2004, 2005, 2008 en 2012 vind ik allemaal niet veel aan. 2009 was ook niks, maar dat zullen er wel meer vinden.

En dan 2010. Als er n nummer is waarbij ik nog liever een hete naald in mijn oog steek dan zelf bewust dat nummer te gaan luisteren is het wel Ove je Balkan. Als ik dat nummer hoor gaan mijn haren recht overeind staan en krijg ik kriebel over mijn huid alsof ik een aanval van een bacterile infectie krijg. Uiteraard is bovenstaande zwaar gechargeerd. Maar een onwaarschijnlijk verschrikkelijk nummer vind ik het wel degelijk. Om dan nog maar te zwijgen over die vreemde kop van hem :X ril.

Maar tegelijkertijd hebben ze wel ook leuke nummers gestuurd. En een paar aardige. Dit jaar vond ik best leuk, had van mij best door naar de finale gemogen, al was het ook weer geen wondernummer.

Aan Ljubav je Svuda was natuurlijk zo ontzettend veel mis, dat het al een wonder is dat ze 11e werden in de semi en niet lager. Alleen een blinde had die kleding kunnen uitkiezen (zal wel de visagist van Trijntje zijn geweest). En die meiden hadden samen iets ontzettend onsympathieks. Plus dat twee van de drie zo vals stonden te bleren dat de scheuren nog steeds in mijn ruiten staan. Maar toch vind ik het liedje zelf eigenlijk wel erg leuk. Op plaat dan niet de kattengejank live versie.

Dan de nog wat betere. Uiteraard Moltiva. Echt een heel goed nummer, heel goed gezongen. En wat een beleving stopte ze erin. Een van de meest verdiende winnaars in mijn ogen _O_

Caroban wordt ik zelf heel erg vrolijk van. En staat bij mij wel best hoog in mijn all time lijstje van het ESF. Die act was dan wel een beetje teveel van het goede. Mensen met epilepsie lopen nog steeds na te schudden. En ik zie vooral die zwierende armpjes steeds voor mij als ik het liedje luister. Eigenlijk zijn Nina en haar achtergrondzangeressen de *O* smiley.

Ook Beauty Never Lies vond ik zeer vermakelijk. Gewoon lekker fout. En ook in alles perfect doorgevoerd. En ook mooi dat ze er een statement mee wilde maken.

Het beste liedje vind ik die van vorig jaar. Jammer dat het inderdaad wat theatraal gedaan werd met die handbewegingen. Maar het was wel heel erg goed gezongen. Samen met Maja Keuc van jaren daarvoor toch wel een van de meest indrukwekkende zangeressen op het ESF. En het liedje vind ik ook erg goed.

Grappig dat de Serven best wel vaak een liedje met een statement hebben gebracht. En dan niet zozeer de basis vrede op aarde dingen, maar ook wat andere belangrijke zaken. Dus ook in die zin is het weer positief wat betreft Servi. Kortom wat ik al aan het begin zei, gemengde gevoelens bij dit land.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
  woensdag 27 september 2017 @ 00:21:39 #9
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_174022601
quote:
0s.gif Op dinsdag 26 september 2017 17:38 schreef Fred_B het volgende:

Daarnaast leek het ESF in die periode te verworden tot een freakshow, nadat acts als Wig Wam, Lordi en LT United in de jaren ervoor goed hadden gescoord. De Oekraense mede-favoriet Verka Serduchka paste naadloos in dit rijtje. Ook Marija's uiterlijk was niet echt een stemmenmagneet, in tegenstelling tot de charmante dames van het Russische Serebro.

Ik vind Wig Wam nou niet echt in dat rijtje thuis horen. LT United was inderdaad een pure gimmick. Dat ging eigenlijk nergens over en was puur tegendraads en apart doen om hoog te scoren. Lordi was natuurlijk niet puur opgericht als freakshow voor het ESF, maar was dat uiteraard als act op het festival wel. Bovendien heeft het alleen maar daarom gewonnen.

Maar Wig Wam is gewoon een glamrock band die je vroeger heel veel zag. Waarbij daar het toch vooral scoorde op het liedje zelf. De band is ook nog best succesvol buiten het ESF om geweest.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
pi_174022877
quote:
0s.gif Op dinsdag 26 september 2017 23:29 schreef TheVulture het volgende:
Ik luister net nog eens naar 2005 en het valt me nu ineens op hoeveel dit in het refrein op de intervalact van 2016 lijkt :o

Love Love Peace Peace :D

Zoek de verschillen:


Ik had het me nooit gerealiseerd, maar de melodie heeft er inderdaad verdomd veel van weg.

Nu hoor ik telkens in mijn hoofd een mash-up van de muziek van Zauvijek Moja met de tekst van Love Peace Peace :') .
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
pi_174022973
quote:
0s.gif Op woensdag 27 september 2017 00:21 schreef Redefine het volgende:

[..]

Ik vind Wig Wam nou niet echt in dat rijtje thuis horen. LT United was inderdaad een pure gimmick. Dat ging eigenlijk nergens over en was puur tegendraads en apart doen om hoog te scoren. Lordi was natuurlijk niet puur opgericht als freakshow voor het ESF, maar was dat uiteraard als act op het festival wel. Bovendien heeft het alleen maar daarom gewonnen.

Maar Wig Wam is gewoon een glamrock band die je vroeger heel veel zag. Waarbij daar het toch vooral scoorde op het liedje zelf. De band is ook nog best succesvol buiten het ESF om geweest.
Wig Wam vond ik echt een geweldige inzending hebben _O_ Het was zeker iets aparts op het ESF, maar deze band was typische glamrock met een goed lied die ook gewoon hetzelfde deden als wat ze buiten het ESF deden.
Lordi valt daar ook op zich wel onder, al hadden die niet gewonnen zonder de maskers en het 'laten we Europa eens trollen' sfeertje. In een ander jaar hadden ze ook zeker top 10 gescoord, maar dat jaar kwamen alle elementen goed samen voor de winst.
LT United was inderdaad echt puur bedoeld om tegendraads te doen en daar was niets muzikaals in te herkennen.
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
  woensdag 27 september 2017 @ 01:00:59 #12
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_174023033
quote:
0s.gif Op woensdag 27 september 2017 00:55 schreef Aoibhin het volgende:

[..]

Wig Wam vond ik echt een geweldige inzending hebben _O_ Het was zeker iets aparts op het ESF, maar deze band was typische glamrock met een goed lied die ook gewoon hetzelfde deden als wat ze buiten het ESF deden.
Lordi valt daar ook op zich wel onder, al hadden die niet gewonnen zonder de maskers en het 'laten we Europa eens trollen' sfeertje. In een ander jaar hadden ze ook zeker top 10 gescoord, maar dat jaar kwamen alle elementen goed samen voor de winst.
LT United was inderdaad echt puur bedoeld om tegendraads te doen en daar was niets muzikaals in te herkennen.
Wig Wam vond ik toen ook heel goed. Ook een van de weinige ESF acts die ik buiten het ESF liedje ook ben gaan luisteren.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
  † In Memoriam † woensdag 27 september 2017 @ 06:52:20 #13
368283 ato
pi_174024311
quote:
0s.gif Op dinsdag 26 september 2017 23:29 schreef TheVulture het volgende:
Ik luister net nog eens naar 2005 en het valt me nu ineens op hoeveel dit in het refrein op de intervalact van 2016 lijkt :o

Love Love Peace Peace :D

Zoek de verschillen:


Oh ja ik hoor het.
Life can be a bitch, so like it..
  † In Memoriam † woensdag 27 september 2017 @ 06:57:10 #14
368283 ato
pi_174024330
Ps
Ik kwam de meiden uit Servi 2013 tegen in Amsterdam (eurovision in concert) toen waren het al chaggarijnige meiden met totaal geen connectie met het publiek.
Life can be a bitch, so like it..
pi_174024360
quote:
0s.gif Op woensdag 27 september 2017 00:21 schreef Redefine het volgende:

[..]

Ik vind Wig Wam nou niet echt in dat rijtje thuis horen. LT United was inderdaad een pure gimmick. Dat ging eigenlijk nergens over en was puur tegendraads en apart doen om hoog te scoren. Lordi was natuurlijk niet puur opgericht als freakshow voor het ESF, maar was dat uiteraard als act op het festival wel. Bovendien heeft het alleen maar daarom gewonnen.

Maar Wig Wam is gewoon een glamrock band die je vroeger heel veel zag. Waarbij daar het toch vooral scoorde op het liedje zelf. De band is ook nog best succesvol buiten het ESF om geweest.
Met het liedje van Wig Wam was weinig mis, maar daarmee was wel de weg geplaveid voor Lordi het jaar erna. Ook met hun lied was weinig verkeerd, maar door de act bleef daarvan wel een bepaald beeld hangen. Als Verka dan ook nog in het jaar daarna had gewonnen, dan had waarschijnlijk half Europa gedacht dat je alleen nog kon winnen met monsterpakken of een als vrouw verklede man. En er deed nu al genoeg ellende mee in die jaren (Leto Svet, Sylvia Night, Dustin The Turkey, Sha-La-Lie, Drama Queen, enz.).
De Sahara is zonder meer erg droog.
  woensdag 27 september 2017 @ 08:48:37 #16
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_174024916
quote:
1s.gif Op woensdag 27 september 2017 07:06 schreef Fred_B het volgende:

[..]

Met het liedje van Wig Wam was weinig mis, maar daarmee was wel de weg geplaveid voor Lordi het jaar erna. Ook met hun lied was weinig verkeerd, maar door de act bleef daarvan wel een bepaald beeld hangen. Als Verka dan ook nog in het jaar daarna had gewonnen, dan had waarschijnlijk half Europa gedacht dat je alleen nog kon winnen met monsterpakken of een als vrouw verklede man. En er deed nu al genoeg ellende mee in die jaren (Leto Svet, Sylvia Night, Dustin The Turkey, Sha-La-Lie, Drama Queen, enz.).
Ik snap je punt wel, maar het is nogal vergezocht. De stap is wel erg groot.

Je gaat van: 2005, goh die band ziet er wel erg extravagant uit naar 2006, wtf is dit dan Lordi/dit gaat echt nergens over/LT United.

En van: 2005, hm glamrock, de eighties bellen ze willen hun stijl terug/het ESF loopt wel achter naar 2006.

Hooguit kun je zeggen dat 2005 aangaf dat rockmuziek wl kon scoren dus dan kan een liedje als Hardrock Hallelujah ook wel.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
  woensdag 27 september 2017 @ 17:08:54 #17
260796 DecoAoreste
aka Aleimon Thimble
pi_174034582
quote:
1s.gif Op woensdag 27 september 2017 08:48 schreef Redefine het volgende:
Hooguit kun je zeggen dat 2005 aangaf dat rockmuziek wl kon scoren dus dan kan een liedje als Hardrock Hallelujah ook wel.
De laatste jaren is er anders een schrijnend tekort aan rock, en dan vooral aan fatsoenlijke rock. Ik mis bands als Lordi en Wig Wam enorm. :'(
  woensdag 27 september 2017 @ 22:21:51 #18
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_174042809
quote:
0s.gif Op woensdag 27 september 2017 17:08 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]

De laatste jaren is er anders een schrijnend tekort aan rock, en dan vooral aan fatsoenlijke rock. Ik mis bands als Lordi en Wig Wam enorm. :'(
Vorig jaar waren er juist meerdere rocknummers bij (al was het net zoals wel vaak meer schurkend tegen pop dan rock aan), dus dat viel al aardig mee. Verder is er helaas wel te weinig rock muziek te vinden op het festival.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
  donderdag 28 september 2017 @ 09:48:13 #19
260796 DecoAoreste
aka Aleimon Thimble
pi_174048117
quote:
0s.gif Op woensdag 27 september 2017 22:21 schreef Redefine het volgende:

[..]

Vorig jaar waren er juist meerdere rocknummers bij (al was het net zoals wel vaak meer schurkend tegen pop dan rock aan), dus dat viel al aardig mee. Verder is er helaas wel te weinig rock muziek te vinden op het festival.
2016 of 2017? In 2016 was er best veel variatie in muziekstijlen, sowieso een prima jaar in de breedte, maar alsnog amper echt goede stevige rock. 2017 was helemaal dramatisch, alleen Oekrane deed een halfslachtige poging om iets neer te zetten, maar kwaliteit bleef uit.
  donderdag 28 september 2017 @ 09:53:59 #20
260796 DecoAoreste
aka Aleimon Thimble
pi_174048175
Oh ja. Servi.

Eigenlijk ben ik het vaak wel redelijk eens met het oordeel van de rest van Europa als het op Servi aankomt. In 2007 uiteraard de zeer terechte winnaar, in de breedte was dat een matig jaar met Molitva dat er wel duidelijk bovenuit stak. 2012 met Nije Ljubav Stvar was ook uitstekend, maar tegen Euphoria kan niets en niemand op natuurlijk. Verder vaak een beetje in de middenmoot, wel ok.

Het enige dingetje is dat ik stiekem Ljubav Je Svuda ook altijd wel leuk heb gevonden. Lekker simpel en catchy. Kinderkleding of geen kinderkleding. Maar ik snap dat, zeker in recente jaren, mensen liever voor iets meer diepgang gaan.
  donderdag 28 september 2017 @ 12:30:05 #21
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_174050590
quote:
0s.gif Op donderdag 28 september 2017 09:48 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]

2016 of 2017? In 2016 was er best veel variatie in muziekstijlen, sowieso een prima jaar in de breedte, maar alsnog amper echt goede stevige rock. 2017 was helemaal dramatisch, alleen Oekrane deed een halfslachtige poging om iets neer te zetten, maar kwaliteit bleef uit.
Als ik vorig festival had gezegd had ik je verwarring nog wel begrepen. Maar vorig en jaar zou wel heel slecht Nederlands zijn als ik daar 2017 mee zou bedoelen. Dus ja ik bedoel inderdaad 2016 ;)

Dit jaar had je alleen Oekrane ja. Dat was helemaal niks. In 2016 had je wel een aantal nummers die onder het rock genre (kunnen) vallen. Was zeker nog geen stevige rock, maar het was al meer dan andere jaren.

Rock is altijd helaas een ondergeschoven kindje op het festival. Daarom is de kans op scoren met het sturen van een rockband naar het ESF ook zo klein.

Maar om toch nog wat OT te blijven. Ik zie Servi niet zo snel een rocknummer naar het festival sturen :P
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel hl snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
pi_174056565
1 van de beste landen op het ESF. Ze blijven altijd ontzettend trouw aan hun eigen Balkan-invloeden en daarom hou ik van ze. 2007 is een masterpiece, 2008 is ontzettend mooi, 2009 is meh, 2010 is meh, 2011 is meh, 2012 is _O_. 2013 is een beetje truttig maar nog wel leuk. 2015 is _O_. 2016 is _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ en 2017 is ^O^ (alhoewel de live versie echt vreselijk was)
freedom comes when you learn to let go, creation comes when you learn to say no.
pi_191021510
Deze is ook aangevuld.
De Sahara is zonder meer erg droog.
  Moderator dinsdag 29 september 2020 @ 22:52:57 #24
375570 crew  Cyan9
pi_195334442
Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
  Moderator zaterdag 31 oktober 2020 @ 20:40:49 #25
375570 crew  Cyan9
pi_195968654
Ik gooi het hier even bij, aangezien het hier ook over Servi en Montenegro als n land gaat. Mooi overzicht van alle inzendingen vanuit Joegoslavi en Servi & Montenegro:

Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
  Moderator maandag 21 juni 2021 @ 23:33:03 #26
375570 crew  Cyan9
pi_200002699
Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
  Moderator donderdag 19 mei 2022 @ 19:13:59 #27
375570 crew  Cyan9
pi_204803121
Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
  Moderator maandag 29 mei 2023 @ 21:24:26 #28
375570 crew  Cyan9
pi_209331919
Ongenteresseerd maar toch aanwezig.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')