Welke film heb jij pas/vandaag gezien? Deel CXV

gisterenavond naar 28 weeks later gegaan..

Beter dan 1e deel 28 days later

horrorfilm.

1e deel was nogal low budget maar spannend! Doordat het 1e deel een groot succes was hebben ze veel geld in de 2e deel gestopt! Spanning was goed, sfeertje en het verhaal! Beetje veramerikaniseerd, maar het britse concept was toch duidelijk aanwezig! Camera werk was weer claustrofobisch en wirwarrig

cijfer: 7.5

[ Bericht 43% gewijzigd door Deceit op 12-09-2007 12:33:59 ]

Gisteren This Is England gekeken en ik heb me zeer vermaakt. De film speelt zich af in 1983 in Engeland ten tijde van de Falkland-oorlog, en gaat over een 12-jarig jongetje dat het zat is gepest te worden. Hij vindt als klein mannetje aansluiting bij een groepje skinheads waar hij mee mee begint te hangen. De voormalig leider komt uit de bak en de groep valt uit in tweeën: de wat softere skinheads en zij die zich willen aansluiten bij het National Front.

Als je trainspotting geweldig vindt dan is deze film zeker een aanrader, al is het alleen maar vanwege de engelse setting, taalgebruik en de geweldige personages. Met name Shaun

Heb gisteren Annapolis en The Greatest Game Ever gezien, beide goede films :

Annapolis gaat over een zoon van een arme scheepsbouwer met bokstalent, die aan een elite marine academie wil gaan studeren.

The Greatest Game Ever gaat wederom over een zoon van een arme amerikaanse arbeider, die als golfcaddy werkt.

Beide films zijn zeker de moeite waard om te kijken.
Mijn favoriete films blijven echter nog steeds : The Green Mile & Pursuit for Happyness

Ik heb Blow maar weer eens uit de kast gehaald gisteren en me erg vermaakt.
http://www.imdb.com/title/tt0221027/
Het op waarheid gebaseerde verhaal van George Jung over "the rise and fall" van een drug-imperium.
Goede film met Johnny Depp en Penelope Cruz.

Ik weet niet of het hier tussen mag maar ik heb dus de hele uitzending van de MTV Awards met een falende Britney Spears gisteravond kunnen zien. 1,5 uur in totaal.. Te lang en te saai..

Niet echt vandaag of gisteren gezien, maar morgen ga ik zeker kijken naar Life met Eddie Murphy en Martin Lawrence. The uperroooooom, haha. Meesterlijk!

AVP: Alien vs. Predator (Paul W.S. Anderson, 2004)
De Alien reeks wist mij zeker te entertainen en Predator viel me erg tegen, nu was het tijd dat beide monsters het tegen elkaar opnamen. Diep onder de ijslaag in Antartica wordt een piramide ontdekt en een groep wetenschappers en avonturiers trekt erop uit om de de zaak te onderzoeken. Eenmaal aangekomen komen ze tot de ontdekking dat ze terecht zijn gekomen in een gevecht tussen twee dodelijke buitenaardse wezens. Het verhaal is niet al te sterk, het acteerwerk weet ook niet te overtuigen, alleen de special-effects zijn bij vlagen goed. Leuk om een keer gezien te hebben, maar deze film zal zeker niet in mijn collectie blijven. 6.0

Sin City (Frank Miller, Robert Rodriguez, 2005)
Dit was de derde keer dat ik de film zag en het blijft een topper. Vette beelden, gruwelijke actie, topcast en een strakke score. Kom maar snel met die twee vervolgen! 8.5

Cinderella Man (Ron Howard, 2005)
Ik dacht eigenlijk dat de film teveel op het boksen gericht zou zijn. En ondanks dat een groot deel van de film zich toch rond en in de ring afspeelt is de film zeker de moeite waard om te kijken!!

Heel erg goed geschreven, ook de verhaallijnen buiten het boksen zelf om zijn prima.. ik ben sowieso wel een liefhebber van Reneé Zellweger en een film met Russell Crowe is bijna altijd een succes!! 8.5

[ Bericht 0% gewijzigd door Jamie_sb op 12-09-2007 14:59:37 ]

Vanavond...

Wedding Daze

Anderson (Jason Biggs) is een werkloze nietsnut die zijn vriendin een romantisch en enigszins gênant huwelijkaanzoek doet, wat leidt tot haar dood. Een jaar later drukt zijn beste vriend Ted hem op het hart dat Anderson toch echt weer op vrouwenjacht moet. Als reactie vraagt Anderson spontaan de voor hem onbekende serveerster Katie (Isla Fisher) ten huwelijk. Katie laat er geen gras overgroeien in haar voornemen het huwelijksbootje in te stappen en het is nog maar de vraag of de twee in de aanloop naar hun huwelijk ook gevoelens voor elkaar zullen gaan krijgen. Bovendien moeten er nog de nodige obstakels worden overwonnen, te beginnen met de wederzijdse schoonouders.

Hairspray

Begin jaren zestig droomt iedere tiener ervan om te dansen op tv in The Corny Collins Show. De mollige Tracy Turnblad wil het nog het liefst van iedereen. Ze laat zich niet stoppen door haar figuur, want zij is een geboren danseres. Met haar tomeloze enthousiasme en hippe danspasjes weet ze een plaatsje in de show te bemachtigen, tot grote ergernis van de huidige 'dance queen' Amber von Tussle. Als Ambers vriendje Link Larkin ook nog eens een oogje op Tracy krijgt, is de maat pas echt vol. De twee meiden gaan een bittere en muzikale strijd aan om de kroon van Miss Auto Show te mogen dragen. Ze zetten alles op het spel, zo lang het haar maar goed blijft zitten.

Dit moet overigens topic CXV zijn en het vorige topic CXIV .

quote:

Op woensdag 12 september 2007 15:58 schreef Lonewolf2003 het volgende:
En wat vond je ervan?

Wedding Daze flauw maar wel fijn om naar te kijken en het was de 2e keer dat ik naar Hairspray ben gegaan. Ik vond het een geweldige film met een positieve boodschap. Body image, discriminatie etc.

Wedding Daze
Geen hoogvlieger maar een zeer vermakelijke comedy. Af en toe echt hard gelachen (bijv. die ouders "Anderson is comming over" "He's what?") met een geweldige over-the-top humor en vooral veel gegniffeld.
De film is wel clichevol. Een 7.

Ps. Isla Fisher

The pursuit of Happyness
Aardige film, maar het einde was wel een beetje een anticlimax. Echt zo'n feelgoodmovie.
Wel grappig, Will Smith speelt in de film een vader waarin zijn zoontje 'in het echt' ook zijn zoontje is!

quote:

Op woensdag 12 september 2007 14:15 schreef the_hulk het volgende:
(..)

De laatste paar weken vallen jouw reviews in dit topic mij in positieve zin op. Wat mij betreft ben je een welkome aanwinst voor FTR.

Mind Game



Een Japanse animatiefilm deze keer. Het plot is niet meteen rechtlijnig of zelfs belangrijk, maar toch een poging: Nishi is al jaren verliefd op Myon en eindelijk gaan ze eens samen uit, helaas worden ze lastig gevallen door wat Yakuza en wordt Nishi doodgeschoten. Aangekomen in de hemel ontmoet hij God, die zegt dat hij naar het licht moet gaan, maar Nishi luistert niet en gaat naar een ander licht, waardoor hij terugkeert naar de wereld van de levenden. Hij probeert zijn tweede kans te benutten door meer uit zijn leven te halen. Maar daar houdt het natuurlijk niet op.

Geheel willekeurige en niet representatieve shots:







De hele film is nogal fucked-up en één grote trip van begin tot einde. De film vliegt gewoon voorbij, alleen in het midden doen ze 't even wat rustiger aan, maar daar wordt bewust voor gekozen. De film heeft voor iedereen wat: romantiek, humor, een kleurrijke sexscene, een auto-achtervolging, drama en een epische climax. Zoals wel vaker in anime zit het dus wel goed met de fantasie van de makers, af en toe weten ze zich enorm uit te leven.

De tekenstijlen variëren tussen 2D, 3D, rotoscoping etc... Het enige minpunt vond ik de basistekenstijl (degene die voor 70% van het verhaal wordt gebruikt), die lag me niet, al went het wel en is het niet storend om toch van de film te kunnen genieten. Een aanrader voor de fans van niet-conventionele anime .

Trailer

The Maltese Falcon (John Huston, 1941)
The Maltese Falcon is pas de tweede film van Humprey Bogart die ik zie (na Key Largo, ook een film van John Huston), maar daar gaat snel verandering in komen en gelukkig staat de Humprey Bogart Collection nog in de kast te wachten (evenals The Big Sleep en The Treasure of the Sierra Madre). Sam Spade (Bogart) is detective en neemt samen met zijn partner Miles Archer een opdracht aan en niet lang daarna laat Archer het leven, dit is nog maar het begin van de zoektocht naar de Maltese Falcon. Heerlijke film met een sterk plot een goed acterwerk met name van Bogart. Heel wat beter dan het overgrote deel van de films dat momenteel uitkomt! 8.0

Sunshine (2007)

8 Astronauten gaan de zon nieuw leven inblazen, met een gigantische bom, ter grootte van Manhattan.
Ik vond het vooral een rustige film, zeker in vergelijking van soortgelijke films, waarbij kometen of wat dan ook boordevol actie worden opgeblazen.....
(8.0 / IMDB:7.4)

Maboroshi no hikari (Maborosi)



Bij aanvang van deze film volgen we een gelukkig jong koppel met een pasgeboren baby (alsof er ook stokoude baby's zijn). Alles gaat hen voor de wind, maar dan werpt de man zich om, voor zijn omgeving, onduidelijke redenen voor een trein. We volgen het verdere leven van de vrouw, die het na een rouwperiode schijnt te verwerken. Ze hertrouwt en lijkt erg gelukkig, maar toch blijft ze steeds met de vraag "Waarom?" zitten.

De film is traag en neemt dus ruim de tijd om de verschillende emoties van het verwerkingsproces weer te geven en uit te werken. Gelukkig ziet de film er ook nog eens erg goed uit, waardoor de scenes waarbij het hoofdpersonage minutenlang uit een raam staart en diep vanbinnen met zichzelf zit te worstelen, toch interessant blijven.

Deze film was de doorbraak van Hirokazu Koreeda, die we mogelijk kennen van After Life en Nobody Knows. Die 2 films zijn ook wel referenties voor deze film. Bij de acteurs geen bekende Japanse namen, met uitzondering van een kleine rol voor de onvermijdbare Asano als de echtgenoot die er de brui aan geeft.

Toch een minpuntje: ondanks de goede bedoelingen voelt de film in het algemeen wat afstandelijk aan, waardoor het je allemaal een beetje minder raakt en daar zijn dit soort drama's toch wat afhankelijk van. Maar voor de rest is 't zeker een aanrader voor de fans van die andere films van Koreeda.

Walkabout (Nicolas Roeg, 1971)
Een typische Nicolas Roeg (The Man Who fell to Earth) film. Het verhaal is vrij simpel gehouden. Een tienermeisje (Jenny Agutter, An American Werewolf in London) en haar jongere broertje blijven alleen achter in the middle of nowhere, nadat hun vader zelfmoord pleegt. De twee beginnen aan een tocht terug naar de bewoonde wereld. De twee weten nauwelijks te overleven in de wildernis, totdat ze een jonge aboriginal (David Gulpilil, Ten Canoes) tegen komen die bezig is met zijn "walkabout", een periode waar jonge mannelijke aboriginals alleen in de wildernis dienen te overleven en zo de overgang naar volwassenheid moeten voltooien. Gesterkt door de kennis en expertise van deze jongen zijn de overlevingskansen van de twee enorm vergroot en zij laten zich in hun zoektocht dan ook leiden door de jongeman.

Hypnotiserende beelden
Nicolas Roeg is zoals bekend ook cinematograaf en dat is in aardig wat van zijn geregisseerde films terug te zien. In dit geval doet hij het weer eens zelf. De beelden zijn dan ook weer wonderschoon, betoverend en hypnotiserend. De openingsscéne van Walkabout bestaat uit een reeks alledaagse shots in een stad. Niet iets om veel van te verwachten, maar Roeg weet er toch nog iets moois van te maken. Met op de achtergrond het hypnotiserende geluid van de didgeridoo weten de hypnotiserende, doodgewone en soms mooie shots, de schoonheid in de stadse wildernis te vinden en geeft het voyeuristische gevoel het idee dat we met een natuurscéne te maken te hebben. En met de wetenschap dat de film zich verder grotendeels in de prachtige Australische outback afspeelt is dan een mooi vooruitzicht dat zeker waargemaakt wordt. Dat Roeg zich dan verder niet bovenmatig interesseert voor het tempo, de logica en het verhaal is hem dan te vergeven, want als mood-piece werkt het wat mij betreft helemaal.

Mijn cijfer: 7,9



[ Bericht 0% gewijzigd door SamuelofSEK op 14-09-2007 01:21:15 ]

Ik ga hier iets toegeven:

Het is me gelukt om L'Avventura helemaal te kijken. Ik ben er net weer wakker van geworden. Van het einde dus, want bij het einde mocht ik dan eindelijk toegeven aan mijn opgebouwde slaap.

Ik houd wel van diverse soorten films. Maar de films van Antonioni horen daar niet bij. Aan deze ben ik al vaker begonnen en telkens vond ik het begin sterk.
Maar steeds liep ik weg of viel ik in slaap of zette ik hem uit cq. af.

Nu niet en ik moet zeggen:
De vorige keren had ik gelijk.

Afgelopen week 2 films gezien
Bridge to Terabithia
Imdb-score: 7.5
Eigen punt: 6.5

The Bourne Ultimatum
Imdb-score: 8.4
Eigen punt: 9


Bourne Ultimatum is een aanrader. Lekkere snelle actie!

The Bourne Ultimatum (Paul Greengrass, 2007)
Na veel tegenvallende sequels dit jaar (o.a. Spiderman, Pirates en Shrek) nu ook een topper! Ook dit derde deel uit de Bourne reeks is weer een achtbaanrit, mede dankzij de sterke regie van Paul Greengrass. Bij het geruik van de handheld camera door Greengrass heb ik altijd wat gemengde gevoelens. Aan de ene kant word je helemaal in het verhaal gezogen en lijkt het als of je midden in de film zit, aan de andere kant kan het af en toe ook tot verwarring en onrust leiden. Klein voorbeeldje daarvan is de vechtscene in een klein keukentje, het gevecht is super maar helaas krijg je niet alles goed mee. Verder ook genoeg zeer goede aktiescenes (die af en toe net op het randje van geloofwaardigheid balanceren) en rauwe realistische gevechten. Verder zit het verhaal ook goed in elkaar (ook niet merkwaardig natuurlijk met de goede boeken als voeding voor de film), al is het wel noodzakelijk om de eerste twee delen ook gezien te hebben (en dan met name deel 2). Als aflsuiter wederom Extreme Ways van Moby en voordat je het weet zitten de twee uur er weer op! 8.0

* Das Leben der Anderen
Een herkijk op het grote doek bleek geen meerwaarde te hebben, want voor mooie plaatjes hoef je deze film niet te zien. Zijn kracht ligt in het verhaal, een betrokken drama over de tragiek van de Deutsche Demokratische Republik dat mij doordrongen heeft als weinig andere films vorig jaar hebben gedaan, te danken aan het krachtige spel van Koch, Mühe en Martina Gedeck. De plot ontvouwt zich als een web dat veel hechtingspunten heeft: het innerlijk conflict van Koch en op haar beurt Gedeck is minstens zo interessant als dat van Mühe. Hoewel ik liever had dat die ene Deense film de Oscar had gewonnen, is dit een waardig alternatief.

Straks, the Bourne Ultimatum

High Noon

Boeiende film, die erg geliefd schijnt te zijn bij een hoop Amerikaanse presidenten. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. In een typisch Western-plaatsje probeert Will Kane allemaal plaatsgenoten om zich heen te verzamelen om een vervroegd vrijgelaten crimineel Frank Miller om te leggen. In een race tegen de klok probeert hij steun te verwerven, maar erg gemakkelijk gaat dat allemaal niet. Uiteindelijk staat hij er helemaal in zijn eentje voor, wanneer de Frank Miller en zijn gang haar intrede maakt in het plaatsje.
Ik las her en der dat het einde als een anti-climax gezien wordt, maar eigenlijk valt dat wel mee. Het interessante is dat je met de hoofdpersoon twee verschillende kanten kunt op redeneren. Sommigen zullen in Will Kane een held zien, die in het eentje probeert op te nemen tegen het grote kwaad, anderen zullen hem afschilderen als iemand die ten onrechte het recht in eigen hand neemt. Er wordt daar geen stelling ingenomen. Mooie film dus, alleen wel een beetje jammer van de continuïteitsfoutjes tijdens de cuts en het niet altijd even sterke acteerwerk van iedereen. Cijfer: 7,5

Zemlya
Aleksandr Dovzhenko legt het wel af, als je hem gaat vergelijken met die andere Russische pre-WOII-regisseur (Eisenstein), maar met Zemlya maakt hij wel een mooie film, die her en der zelfs een beetje surrealistisch aan doet. Cijfer: 7.

1408
Een soort mini-Shining, die wel aardig uitpakt: de onbevangen John Cussack gaat een avondje doorbrengen in een hotelkamer, die als bizar gruwelijk eng wordt gezien. Na verloop van tijd wordt hij helemaal gek gemaakt. Het heeft wel leuke dingen her en der, maar dan is op een gegeven moment opeens wat hoogdramatisch geneuzel. Desalniettemin kijkt het lekker weg. Cijfer: 6,5

A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies



Genieten van 4 uur Scorsese die het ontstaan, de verschillende genres en zijn persoonlijke favorieten uit de Amerikaanse filmgeschiedenis becommentarieerd.

Snel het "vervolg" over Italiaanse films gaan kijken dus.

Gisteren begon, na een stop van bijna 4 maanden, eindelijk weer de sneak preview:

Shoot `Em Up
Dit is echt een film waarvan je al gelijk vanaf de eerste scene weet waar het op uit gaat draaien: een heleboel geschiet, een extreem hoog tempo en een verhaaltje van niets. Echt zo`n film waarbij het puur gaat om het entertainment gehalte. En daar slaagt regisseur Davis bijzonder goed. De tijd vliegt voorbij.
Je rolt van de ene belachelijke scene in de andere, maar gelukkig is belachelijk in dit verband goed. Zo over the top en zo ongeloofwaardig dat je bijna constant in een deuk ligt van het lachen.
Daarbij helpen de heerlijke vertolkingen van Clive Owen en Paul Giamatti erg mee met hun zwarte en droogkomische humor. Vooral Giamatti zet een fantastische rol neer.
Het camera werk is flitsend en origineel te noemen en over het algemeen ziet het geheel er netjes verzorgd uit.
In andermans handen en met een andere cast zou het de zoveelste slechte B-film zijn geworden, maar nu is Shoot `Em Up een heerlijke, snelle en extreem vermakelijke popcorn film geworden zoals we ze eigenlijk te weinig zijn.

IMDB Cijfer: 7,8/10
Mijn Cijfer: 7,8/10

quote:

Op woensdag 12 september 2007 23:29 schreef SaintOfKillers het volgende:
Mind Game

Ik heb nog nooit LSD gebruikt, maar na het zien van die film was ik er van overtuigd dat ik over een trip mee kon praten.

Sunshine (2007)
Het is 50 jaar in de toekomst en de zon dreigt uit te gaan een team astronauten worden met daarheen gestuurd om een explosie te veroorzaken waardoor de zon weer opnieuw gestart zou moeten worden daarbij komen ze ook hun voorgangers schip tegen waarvan de missie was mislukt. Een interessante psychologische kijk op het in de ruimte leven. Daarbij levert de cast uitstekend acteerwerk. Toch vond ik het jammer dat het Pinbacker gedoe er als de haren bijgesleept leek om de film wat extra spanning te geven wat opzich wel lukte maar het voelde geforceerd. Persoonlijk vind ik dat het enige minpunt want de rest was prachtig gedaan.

Edward Scissorhands (Tim Burton, 1990)
Heb de laatste tijd veel films van Burton gezien en ben ook het boek "Burton on Burton" aan het lezen, nu was het de beurt aan Edward Scissorhands een van de betere Burton films. Op een heuvel net naast een typische Amerikaanse buitenwijk staat een groot kasteel, hier woont Edward na het overlijden van zijn "maker" eenzaam en alleen. Dan komt er op een dag een verkoopster aan de deur die Edward onder haar hoede neemt, Edward is echter geen doorsnee jongen hij heeft namelijk scharen i.p.v. handen. Johnny Depp zet hier naar mijn mening een van zijn beste rollen neer als Edward Scissorhands, mede daardoor ga je ook echt met het personage meeleven. Verder ook een goede rol van Winona Ryder en (het mag eigenlijk geen verrassing meer zijn) een goede score van Danny Elfman. 7.8



Rear Window (Alfred Hitchcock, 1954)
Rear Window is na The Man Who Knew Too Much pas de tweede film van Hitchcock die ik zie, gelukkig staan er nog een paar in de kast te wachten want Rear Window is een zeer onderhoudende, spannende en sfeervolle thriller. In de hoofdrollen zien we James Stewart en Grace Kelly, beiden acteren zeer sterk. Stewart speelt een fotograaf die wegens een gebroken been een aantal weken thuis moet zitten en niks anders te doen heeft dan de buren bespieden. Hij raakt ervan overtuigd dat zijn overbuurman zijn invalide vrouw heeft vermoord en begraven in de tuin. De film heeft een goede opbouw en vanaf het moment dat Stewart zijn overbuurmand van de moord verdenkt neemt de spanning toe. Zeer knap om zo'n geslaagde film te maken die op een locatie is opgenomen. 8.3



Angels in America (Mike Nichols, 2003)
Angels in America is een verfilming van HBO van het gelijknamige toneelstuk van Tony Kushner, die ook voor de miniserie het scenario verzorgde. In de hoofdrollen zien we onder andere Al Pacino, Meryl Streep en Emma Thompson. We zien verschillende verhaallijnen die deels bij elkaar komen, maar eigenlijk allen twee zaken in gemeen hebben; homoseksualiteit en Aids. Je kan ook in de verfilming nog goed zien dat het van oorsprong een toneelstuk was, dit kan waarschijnlijk niet iedereen waarderen want er doen zich af en toe merkwaardige situaties voor. Toch zat ik na een tijdje helemaal in het verhaal en ga je meeleven met de verschillende personages, de zes uur waren dan ook zo voorbij. Met name Al Pacino is echt fantastisch goed en won ook zeer terecht een Golden Globe voor beste acteur. De serie won overigens nog 4 Golden Globes; beste miniserie, beste actrice (Meryl Streep), beste acteur in een bijrol (Jeffrey Wright) en beste actrice in een bijrol (Mary-Louise Parker). Top serie dus die het vooral moet hebben van het sterke acteerwerk en de beeldschone decors/ sets. 8.3

The Goonies (Richard Donner, 1985

....en soms heb je gewoon zin om deze film te kijken, een groep kinderen gat op zoek naar een verborgen schat, om zo hun klaarblijkelijk gehele wijk te redden van de sloop.....
En wat een geweldige film is het toch, een leuk verhaal, verteld in een razend tempo.
Het knappe vind ik dat 22 jaar na release mijn zoon van 8 aanschuift om mee te kijken en hij is al net zo geboeid als ik vroeger was...want diep van binnen zijn we allemaal een van de Goonies, toch?
(9)

Eloge de L`Amour
Zoals bij wel meer films van Godard van na de jaren `60 gaat het ook in dit geval niet om het verhaal. Het gaat meer om andere dingen: uiteraard om de prachtige, vaak hypnotiserende beelden die je krijgt voorgeschoteld. Maar ook confronteert Godard je met de belangrijke vragen des levens, wat je zeker stof tot nadenken geeft. Hij houdt de maatschappij een grote spiegel voor.
Ook krijgt Amerika in het algemeen en Hollywood in het bijzonder er genadeloos hard van langs waaruit Godard`s verhouding met en mening over "het mekka van de cinema" maar weer eens blijkt. Dat laatste komt zowel naar voren in de dialogen van de personages maar ook in de kleinere dingetjes (zoals bijvoorbeeld bij de bioscoop in de scene waarin de poster van Bresson`s Pickpocket een "grote rol" speelt).
Het enfant terrible van de cinema heeft met Eloge de L`Amour opnieuw een prachtige, interessante en uitermate intrigerende film gemaakt die het be- en herkijken absoluut waard is en waarover je nog lang kunt nadenken en napraten.

IMDB Cijfer: 6,0/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

quote:

Op zaterdag 15 september 2007 13:38 schreef the_hulk het volgende:
[...]

Angels in America (Mike Nichols, 2003)
Angels in America is een verfilming van HBO van het gelijknamige toneelstuk van Tony Kushner, die ook voor de miniserie het scenario verzorgde. In de hoofdrollen zien we onder andere Al Pacino, Meryl Streep en Emma Thompson. We zien verschillende verhaallijnen die deels bij elkaar komen, maar eigenlijk allen twee zaken in gemeen hebben; homoseksualiteit en Aids. Je kan ook in de verfilming nog goed zien dat het van oorsprong een toneelstuk was, dit kan waarschijnlijk niet iedereen waarderen want er doen zich af en toe merkwaardige situaties voor. Toch zat ik na een tijdje helemaal in het verhaal en ga je meeleven met de verschillende personages, de zes uur waren dan ook zo voorbij. Met name Al Pacino is echt fantastisch goed en won ook zeer terecht een Golden Globe voor beste acteur. De serie won overigens nog 4 Golden Globes; beste miniserie, beste actrice (Meryl Streep), beste acteur in een bijrol (Jeffrey Wright) en beste actrice in een bijrol (Mary-Louise Parker). Top serie dus die het vooral moet hebben van het sterke acteerwerk en de beeldschone decors/ sets. 8.3

[afbeelding]

Angels in America

8mm

Voor de 2e keer gezien, en vond 'm wederom boeiend..

The Terminal

Had deze nog niet gezien . Geweldige film..Tom Hanks .

quote:

Op woensdag 12 september 2007 12:27 schreef Deceit het volgende:
gisterenavond naar 28 weeks later gegaan..

Beter dan 1e deel 28 days later

horrorfilm.

1e deel was nogal low budget maar spannend! Doordat het 1e deel een groot succes was hebben ze veel geld in de 2e deel gestopt! Spanning was goed, sfeertje en het verhaal! Beetje veramerikaniseerd, maar het britse concept was toch duidelijk aanwezig! Camera werk was weer claustrofobisch en wirwarrig

cijfer: 7.5

Tof..wist niet dat er een 2e deel was

1408
Onderhoudende Stephen King-verfilming over een evil hotelkamer. De film is grotendeels zwanger van stevige spanning en het wachten op Hele Enge Dingen, zonder dat die veel langskomen. En passent was deze film een van de weinige horrorfilms die ook nog even mijn hoogtevrees stevig aansprak.

Paris, Texas
Werkelijk schitterend en subliem drama over een kerel die door zijn broer uit de woestijn wordt opgepikt en terug naar de stad neemt. Het verhaal is al mooi, maar het camerawerk en het kleurgebruik zijn een lust voor het oog. Volgens mij kan je deze film zelfs zonder geluid afspelen, dan blijft hij nog zo goed.

The Bourne Ultimatum
Jason Bourne is de aan geheugenverlies lijdende spion, die toe is aan een volgende poging om meer te weten te komen over zijn eigen identiteit. Na een fatale schietpartij in Moskou reist Bourne de hele wereld af, van verscheidene steden in Europa, via Tangiers naar New York, terwijl hij achtervolgd wordt door moordenaars van officiele en minder officiele groeperingen.

No Reservations
Topkok Kate Armstrong (Catherine Zeta-Jones) leeft haar leven zoals ze haar keuken runt in een trendy restaurant in Manhattan: met een no-nonsense instelling waarmee ze de mensen om haar heen zowel fascineert als afschrikt. Kate's perfectionisme wordt op de proef gesteld wanneer ze de zorg krijgt over haar 9-jarige nichtje Zoe (Abigail Breslin), terwijl een brutale sous-chef zich voegt bij haar team. Deze vrijpostige Nick Palmer (Aaron Eckhart) is de tegenpool van Kate, maar er ontstaat tussen de twee toch een zekere chemie. Rivaliteit wordt romantiek, maar Kate zal moeten leren om zichzelf ook buiten het kookgebied te uiten als ze echt contact met Zoe wil maken en het geluk wil vinden met Nick.

Bij the Bourne Ultimatum zat ik op het puntje van mijn stoel, verrassend goed. No reservations een mix van drama en romantiek, niks nieuws onder de zon maar vermakelijk.

The Bridge on the River Kwai (David Lean 1957)
Het verhaal an sich is de moeite van het vertellen ongetwijfeld waard, maar ik heb veel indrukwekkendere oorlogfilms gezien die minder vaak door het grote publiek bekeken worden. In het geval van The Bridge on the River Kwai kon ik té weinig met de karikaturale, heroïsche weergave van de generaals: het lag er gewoon allemaal te dik op. Het meest indrukwekkende vond ik nog het verstoren van de vliegende honden en de scenes die daarop volgden van een lucht zwart van de eerdergenoemde dieren.

Silver Bullet (Daniel Attias 1985)
Knap dat men het korte verhaal dat van zichzelf al enorm tekort komt op het gebied van spanningsbogen, weet te rekken tot een film van anderhalf. Maar na het zien van Silver Bullet had ik ook echt het idee naar een short te hebben gekeken. Het verhaal loopt direct van A naar B zonder ook maar een enkele wending. Over diepgang zal ik het niet eens hebben en de finale is belachelijk snel voorbij. Het is dat ik van mening ben dat zulke B-films lekker makkelijk wegkijken, maar eigenlijk is dit te slecht voor woorden.

The Accused (Jonathan Kaplan 1988)
Jodie Foster als weerloos en kansarm meisje - Sarah - dat het slachtoffer wordt van een groep op seks beluste barbezoekers. Haar juridische strijd tegen haar verkrachters en omstanders staat centraal in "The Accused". Boeiend wordt dit verhaal helaas bijna nergens. Sarah's verhaal is redelijk schrijnend te noemen, maar de verschrikkelijke cliché's, tenenkrommende soundtrack en mierzoete happy-ending maken dit meer een "woensdag-avond-RTL4-film" dan iets wat ik normaliter de moeite waard vind.

Être et Avoir
Prachtige docu over een piepklein plattelandsschooltje ergens in Frankrijk, dat compleet gerund wordt door slechts één leraar. Erg ontwapenend en eerlijk.

The Most Dangerous Game (Irving Pichel/Ernest B. Schoedsack 1932)
Fantastische korte thriller (62 min.) over een graaf op een verlaten eiland waar hij jachtpartijen op mensen organiseert. Mooie decors, interessante acteurs/karakters en een goede spanningsopbouw. Prima!! :T

Altijd al willen weten wat voor liefhebber jij bent?

http://www.quizlet.nl/quiz/50591/wat-voor-filmliefhebber-ben-jij/

Discriminerend, niet grappig, slecht gecast, slecht geschreven, smakeloos, voorspelbaar. Zomaar wat willekeurige termen die bij me opkwamen bij het kijken van Date Movie. Natuurlijk is de film nog veel slechter dan de 2.7 op IMDb doet vermoeden en bestaat de film uit losse flodders van uiterst teleurstellende grappen en niet-geëvenaard slechte parodieën.

Crash (2004)

Eerst maar eens iets positiefs zeggen over deze film. Het acteerwerk is goed, vooral Don Cheadle is relaxed, maar dat is ie eigenlijk altijd wel.
Dan het negatieve: er is iets grondigs mis met deze film. Racisme bestaat, het is gewoonweg fout, en het zal helaas altijd wel in zekere mate blijven bestaan. An sich is het ook niet verkeerd om deze boodschap te blijven herhalen, maar met de manier waar dat in Crash gebeurt, daar kan ik niets mee. Vanaf minuut 1 laat Paul Haggis diverse oppervlakkige karakters de revue passeren, waarbij er telkens een situatie zich voordoet, waarbij racisme een rol speelt.
Het grote probleem is dat de karakters maar kort in beeld komen en er continu van situatie naar situatie geswitcht wordt. Zo is het als kijker moeilijk om enige sympathie op te brengen (ik vond elk persoon uit deze film ronduit vervelend), laat staan dat je weet hoe ze heten. De enige waarvan ik de naam nog weet is die roodharige politie-agent Tommy. Het meest belachelijke waren de twee gangsters, waarbij ik op een gegeven moment bij een scene (wederin vol idiote dialogen rijkelijk gevuld met het woordje fuck) dacht 'Eeh, zijn die twee nu voor de comic-relief ofzo ?' Het sneue is ook dat Paul Haggis zich bedient van allerlei stereotiepes: nare LAPD-lui, een overgeëmotioneerde Sandra Bullock-trut en sneaky Aziaten. Iets nieuws onder de zon krijg je niet te zien.
Daarnaast komt het geheel natuurlijk onrealistisch over: telkens gebeurt er iets ergs met de castleden en dat allemaal binnen twee dagen! Nu las ik dat alle toevallige kruisingen in dit verhaal meer symbolisch opgevat moest worden en dat het een microkosmos in LA moest voorstellen en dat soort geneuzel. Ik kan er echter niets mee en zie die pretenties ook niet zo snel. Ik kan ook niet geloven dat racisme zo'n groot issue is in de Verenigde Staten. Tuurlijk het bestaat, maar dat je in zulke mate er dagelijks mee geconfronteerd wordt?
Last and also least: de soundtrack was ook erbarmelijk matig. Cijfer: 5

Obchod na korze
Mooie film over een man, die een keuze moet maken tussen twee opties, maar er niet meer uit weet te komen. Het einde is vrij tragisch. Cijfer: 8

Pretpark Nederland

De 21e-eeuwse versie van Alleman is geslaagd . Michiel van Erp observeert op prachtige wijze de Nederlander. Van een truttige libellebeurs via een verregende gay-pride naar één en al bezieling, waarmee een marketing manager de plaats Zutphen weer op de toeristische kaart wilt neerzetten. Hier kan ik wel van genieten en lachen. Heerlijk ontnuchterend ook en helaas een beetje herkenbaar her en der .
Het jammere is alleen dat de twee hoofdrolspelers (de kerel van winkelcentrum Bataviastad en die Zutphense gast) een beetje op elkaar lijken. Gelukkig zijn het beide prachtige figuren. Wat wel weer tof is dat van Erp er niet voor terug deinst om naar Lelystad, Zutphen én Terneuzen af te reizen en zich niet alleen maar beperkt heeft tot de Randstad. Zo krijg je toch wel een goed algemeen beeld van Nederland en zie je ook een aantal mooie overeenkomsten, zoals de prachtige luchten plus wolkenformaties en de typische Hollandse kneuterigheid. Cijfer: 8

[ Bericht 0% gewijzigd door Falco op 17-09-2007 21:35:30 ]

Jaws (Steven Spielberg, 1975)
Tot mijn grote schaamte moet ik toegeven dat ik deze film nog nooit eerder had gezien, maar gelukkig is het er nu dan toch van gekomen. De spanningsopbouw van de film is erg sterk mede door een van de meest legendarische scores ooit. Toch vond ik het buiten bovenstaande om maar een gemiddelde film, acteerwerk is niet echt super en het verhaaltje mag natuurlijk ook geen naam hebben. De speciale effecten zien er overigens, zeker voor die tijd, zeer aardig uit. 7.8

The Amityville Horror
Middelmatig horrorverhaaltje over een familie dat een huis betrekt waar eerder een compleet gezin is uitgemoord. Papa wordt gek en krijgt ook moordneigingen. Beetje standaard allemaal en dat "based on a true story" schijn je ook in twijfel te mogen trekken.

Lucky Number Slevin
Stoere gangsterfilm over een jongen die per abuis terecht komt in de oorlog tussen twee grote misdaadbazen. De clou is leuk doch ietwat voorspelbaar, Lucy Liu is vooral voor de eerste helft van de film leuk gecast.

quote:

Op maandag 17 september 2007 12:46 schreef Falco het volgende:
Crash (2004)

Heel verhaal over Crash.

Grappig hoe mensen zo volkomen anders tegen films aan kunnen kijken. Ik vond Crash echt geweldig en de soundtrack (met name het nummer Sense of Touch) een van de beste die ik de afgelopen jaren heb gehoord . Ik ben het trouwens echt niet met je eens dat er oppervlakkige stereotypen worden neergezet, alle personages maken juist een duidelijke verandering mee:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 17 september 2007 14:36 schreef BlaatschaaP het volgende:
... alle personages maken juist een duidelijke verandering mee: ...

Dat is net hetgene wat mijns inziens té geforceerd overkomt, ze moeten allemaal absoluut een goede en een slechte kant hebben.

Ik zag in de AT staan dat SoK een reactie had geplaatst en wist al bij voorbaat wat er zou staan.

_{Je leert het nog wel hoor, ooit .}

We hadden het er gisteren nog over (Crash dus) in #ftr.

_{Ken je dat nog?}

Day of the Dead (George a Romero, 1985)

Ben lange tijd opzoek geweest naar de DVD van deze film en heb hem uiteindelijk op dit forum gekocht. Als groot liefhebber van de voorganger dawn of the dead (1978) was dit voor mij een must-see. Een klein beetje zenuwachtig starte ik de dvdspeler om te concluderen dat de ruimte waarin ik me bevond veel te zonnig was om deze donkere film goed te kunnen bekijken. Uiteindelijk maar mijn dvdspeler naar de slaapkamer verhuist en met een glas cola en een zak chips op bed neer geploft.

Het begin van de film was herkenbaar en sloot naadloos aan waar Dawn of the dead geëindigd was.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Voor de rest is hetzelfde sfeertje van zijn legendarische voorganger intakt gebleven. Alles ademt 'Romero' en de film weet bij vlagen het niveau van 'dawn of the dead' te halen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Conclusie: het is oneerlijk om deze film te vergelijken met één van de beste films aller tijden. Wanneer je deze los van "dawn of the dead" beoordeelt, blijft er een goede zombieklassieker over, die niet in de collectie mag ontbreken. Het is nu wachten op de remake.

[ Bericht 5% gewijzigd door LENUS op 17-09-2007 15:54:01 ]

quote:

Op maandag 17 september 2007 15:04 schreef LENUS het volgende:
**kan spoilers bevatten**

Dan gebruik je de spoilertags.

Die Hard 2
Deel 1 was een stuk leuker.

quote:

Op maandag 17 september 2007 12:46 schreef Falco het volgende:
Crash (2004)

Eerst maar eens iets positiefs zeggen over deze film. Het acteerwerk is goed, vooral Don Cheadle is relaxed, maar dat is ie eigenlijk altijd wel.
Dan het negatieve: er is iets grondigs mis met deze film. Racisme bestaat, het is gewoonweg fout, en het zal helaas altijd wel in zekere mate blijven bestaan. An sich is het ook niet verkeerd om deze boodschap te blijven herhalen, maar met de manier waar dat in Crash gebeurt, daar kan ik niets mee. Vanaf minuut 1 laat Paul Haggis diverse oppervlakkige karakters de revue passeren, waarbij er telkens een situatie zich voordoet, waarbij racisme een rol speelt.
Het grote probleem is dat de karakters maar kort in beeld komen en er continu van situatie naar situatie geswitcht wordt. Zo is het als kijker moeilijk om enige sympathie op te brengen (ik vond elk persoon uit deze film ronduit vervelend), laat staan dat je weet hoe ze heten. De enige waarvan ik de naam nog weet is die roodharige politie-agent Tommy. Het meest belachelijke waren de twee gangsters, waarbij ik op een gegeven moment bij een scene (wederin vol idiote dialogen rijkelijk gevuld met het woordje fuck) dacht 'Eeh, zijn die twee nu voor de comic-relief ofzo ?' Het sneue is ook dat Paul Haggis zich bedient van allerlei stereotiepes: nare LAPD-lui, een overgeëmotioneerde Sandra Bullock-trut en sneaky Aziaten. Iets nieuws onder de zon krijg je niet te zien.
Daarnaast komt het geheel natuurlijk onrealistisch over: telkens gebeurt er iets ergs met de castleden en dat allemaal binnen twee dagen! Nu las ik dat alle toevallige kruisingen in dit verhaal meer symbolisch opgevat moest worden en dat het een microkosmos in LA moest voorstellen en dat soort geneuzel. Ik kan er echter niets mee en zie die pretenties ook niet zo snel. Ik kan ook niet geloven dat racisme zo'n groot issue is in de Verenigde Staten. Tuurlijk het bestaat, maar dat je in zulke mate er dagelijks mee geconfronteerd wordt?
Last and also least: de soundtrack was ook erbarmelijk matig. Cijfer: 5

Volgens my mis je de punt van de film compleet. Het is juist de bedoeling dat stereotypes neer werdengezet. Je vooroordelen over personen worden redelijk overhoop gehaald. En daar gaat het om. De vooroordelen over personen die je hebt. Dat dat nergens op gebaseerd is en dat je daar echt lelijk op verkijken.

Dit is echt een superfilm. Trecht een 8.2 en de oscars.

Death Proof (2007)
Why oh why heeft deze film een 7.8. Oh wacht het is een QT film.
Wat is dat toch. Films van QT hebben al tijd IDIOOT hoge cijfers. Geen van zijn films vind ik de matigheid ontstijgen .
En ja PF hoort daar ook onder, veelste geforceerde dialogen.

Mijn god, wat een aanloop heeft deze film. Stom geeikel van een stel bimbos. Pas op 45 minuten is er een leuke scene.
Vervolgens weer halfuur lang gekakkel en gebakkelij van een andere stel sletten. En weer scene van paar minuten wat wel aardig is.

Enige aardige is wel dat het een jaren 70 carchase gevoel wilde geven. Denk dat ik Vanishing Point maar weer eens ga herkijken.

cijfer 5

Earthstorm (2006) TV
Oehhhhhh wat een geweldig graphics. In de tijden niet zo goed gezien. Alleen Sound of Thunder overtreft het.

Een meteorietcrash op de maan. En er onstaat een gigantisch scheur in de maan. Ojee paniek peeuw. Een of andere randebiel demo-expert wordt opgetrommeld eventjes de ruimte in samen met een metrosexueel en bimbo.
Zo die bimbo is echt goed met ontwijken van brokstukken.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Nog enig puntje omdat ik me kapot heb gelagen over de serieusheid en de graphics.
cijfer 3 / imdb 3.8

[ Bericht 14% gewijzigd door Lambiekje op 17-09-2007 22:14:44 ]

quote:

Op maandag 17 september 2007 21:57 schreef Lambiekje het volgende:
Je vooroordelen over personen worden redelijk overhoop gehaald. En daar gaat het om. De vooroordelen over personen die je hebt. Dat dat nergens op gebaseerd is en dat je daar echt lelijk op verkijken.

Dat was me na 1 keer ook wel duidelijk. Toen het voor de 10e keer ook bij personage nr. 10 gebeurde, kreeg ik de indruk dat de regisseur er vanuit ging dat zijn publiek uit idioten bestond die geen symboliek begrijpen.

Dat hij een oscar kreeg voor beste film, daar ben ik het niet mee eens, maar daar kan ik nog inkomen. Maar die oscar voor het script is gewoon belachelijk, met die gekunstelde, enigszins artificiële moraal.

Crash is kut.

Stalker (#211)
Toffe Tarkovsky over een verboden zone waar vreemde dingen zouden gebeuren. Ik hou wel van deze stijl: ellenlange shots met weinig dialoog die toch niet vervelen. Het verhaal zelf is wat vager en je mag zelf uitzoeken hoe het nu zo'n beetje in elkaar steekt.
Overigens moest ik mezelf de hele tijd weer vertellen dat deze film toch echt uit 1979 is, want hij deed me enorm denken aan alle reisverhalen en beelden die ik heb gezien en gelezen uit het verboden gebied rond Tsjernobyl.

Oh ja.

quote:

Op maandag 17 september 2007 22:51 schreef Doff het volgende:
Crash is kut.

Klopt.

quote:

Op maandag 17 september 2007 21:57 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

Volgens my mis je de punt van de film compleet. Het is juist de bedoeling dat stereotypes neer werdengezet. Je vooroordelen over personen worden redelijk overhoop gehaald. En daar gaat het om. De vooroordelen over personen die je hebt. Dat dat nergens op gebaseerd is en dat je daar echt lelijk op verkijken.

En als ik nou geen vooroordelen in beginsel heb? Dan worden die welbekende vooroordelen alleen maar bevestigd, wanneer ze alsnog optreden. Overigens zitten er in vooroordelen vaak toch een kern van waarheid, het is alleen suf wanneer je mensen gaat benaderen op basis van die vooroordelen.

Tering, Lambiekje, dat je nog uit gaat leggen waarom Crash zo een goede film is, is tot daar aan toe, maar dan ook nog zeggen dat iemand het punt van de film mist waarin de moraal als dikke pindakaas op een veel te dunne boterham zit, is wel een erge belediging van iemands intellect. Falco, is écht zó áchterlijk nog niet, dat hij niet door kan hebben dat het om vooroordeelbevestigende, maar ook doorbrekkende poppetjes zou gaan, die op toevallige wijze allemaal met elkaar in aanraking komen in een miljoenenstad. Het is zo over the top moralistisch, dat het flinterdunne gegeven dat mensen vooroordelen hebben in die film wordt gereduceerd tot iedereen is een goedzak, maar tegelijkertijd een klootzak.

Het is een typische film voor de laaggeschoolde inteelt Amerikaan uit Kentucky, die misschien door het zien van de film bij een van z'n criminele maatjes op een gestolen dvd z'n gekleurde buurman niet direct lek schiet zodra hij hem met z'n dronken kop spot vanaf de porch waar hij net z'n moeder en hond heeft verkracht. God bless America.

Dat is nog niet eens zo erg, maar dat je dan ook weer zuur moet gaan zitten jankzakken over de nieuwe Tarantino. Het is een enorm vermakelijke actiefilm en zeker geslaagd in de opzet die hij voor de film had. Het laatste half uur zit je met gekromde tenen in de bioscoop van spanning. Kijk je überhaupt wel eens films voor je plezier, want de enige posts van je in dit topic gaan over films die je ronduit idioot vindt.

Oh ja,

quote:

Op maandag 17 september 2007 22:51 schreef Doff het volgende:
Crash is kut.

Hartstikke.

Wat Crash allemaal wel niet teweeg brengt hier.

quote:

Op maandag 17 september 2007 22:51 schreef Doff het volgende:
Crash is kut.

* Shogo eens is.

quote:

Op maandag 17 september 2007 22:51 schreef Doff het volgende:
Crash is kut.

Zal ik de boel even nuanceren en een iets ander geluid laten horen?

Crash is matig.

Crash is kut!


_{Heb hem nog niet eens gezien}

Ik zag dat ik deze nog niet gequote had:

quote:

Op maandag 17 september 2007 22:51 schreef Doff het volgende:
Crash is kut.

quote:

Op maandag 17 september 2007 22:51 schreef Doff het volgende:
Crash is kut.

Hear, hear. Verschrikkelijk hoe de massa destijds met deze film aan de haal ging, terwijl een film als 21 grams (in mijn ogen: een goede mozaïek vertelling) toch enigszins onderbelicht blijft.

KUTfilm met een grote "K".

The Big Sleep (Howard Hawks, 1946)
Philip Marlowe (Humphrey Bogart) is detective in L.A., hij neemt een afpersingszaak aan en raakt dieper en dieper betrokken in een verhaal vol moordenaars, nachtclubeigenaren en verwende rijkelui. Zeer vermakelijke film van Howard Hawks uit 1946 die het vooral moet hebben van het acteerwerk (en dan met name de chemie tussen Bogart en Lauren Bacall). 7.8

Letters from Iwo Jima (Clint Eastwood, 2006)
Na Flags of our Fathers ditmaal de andere kant van de slag om Iwo Jima, met Letters from Iwo Jima levert Clint Eastwood een heel wat sterkere film af dan eerstgenoemde. In het eerste deel waren de flashbacks in mijn ogen vooral een storende factor, ditmaal hebben ze een functie en zijn daarom een stuk beter te behapstukken. Verder zijn er dit keer wat minder hoofdpersonages, waardoor de verschillende verhaallijnen beter worden uitgewerkt. De sterke punten zien we gelukkig wel weer terug; de prachtige beelden en grootschalige gevechten. Ook een pluim voor het geluid, zowel de geluidseffecten als de score krijgen een dikke voldoende. 7.8

Malcolm X (Spike Lee, 1992)
Ietwat tegenvallende film over het leven van Malcolm X, een militante zwarte moslimleider, met als doel de radicale bevrijding van de zwarte bevolking. Door zijn uitgesproken mening had Malcolm veel vijanden, iets wat hem uiteindelijk zijn leven zou kosten. Denzel Washington is goed of dreef als Malcolm X en zet zijn rol vol overtuiging neer in deze film van Spike Lee. Toch wist de film me niet echt te pakken en vond ik de speelduur van dik drie uur ook wat teveel van het goede.7.5

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 00:07 schreef Seborik het volgende:
Falco, is écht zó áchterlijk nog niet

Nou...

Ik vond Crash ook niet veel soeps trouwens. Helaas.

Gister heb ik National Lampoon's Class Reunion gezien, en erg zat een hoog Scary Movie-gehalte in!

Mijn cijfer: 7

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 16:51 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]

Hear, hear. Verschrikkelijk hoe de massa destijds met deze film aan de haal ging, terwijl een film als 21 grams (in mijn ogen: een goede mozaïek vertelling) toch enigszins onderbelicht blijft.

KUTfilm met een grote "K".

21 grams is goed alleen is he wel wat chaotisch. zomaar verspringen van tijdlijnen vond ik storend.
dan vind ik Magnolia of Happiness beter als mozaiek film.

Glitter
Nogal irritante film van Mariah Carey met een stel schaamteloos lachwekkende scenes, maar camp zal dit nooit worden: het is gewoon een en al leegheid. Er zijn nog wel wat slechtere films dan dit, maar het scheelt niet veel. Cijfer: 1,5

Buffet Froid
Absurd, bizar. Je moet er maar van houden, denk ik. Desondanks prima door te komen en er valt gelukkig nog genoeg te grinniken. Cijfer: 6,5

quote:

Op dinsdag 18 september 2007 22:46 schreef Falco het volgende:
Glitter
Nogal irritante film van Mariah Carey met een stel schaamteloos lachwekkende scenes, maar camp zal dit nooit worden: het is gewoon een en al leegheid. Er zijn nog wel wat slechtere films dan dit, maar het scheelt niet veel. Cijfer: 1,5

Hij stond nochtans in de finale van het Tournament Slechtste Film Aller Tijden.

Turistas
Een bus met toeristen strand in the middle of nowhere. Aangezien hulp pas tien uur later zal arriveren, is er een groepje dat zich van de anderen scheidt. Ze komen uiteindelijk terecht bij een strandbarretje. Uiteraard vinden ze hier niks vreemds aan en het duurt dan ook niet lang voordat ze doorhebben dat ze in problemen zitten.

Erg origineel is het allemaal niet en het acteerwerk is ook niet erg bijzonder. De film verloopt geheel voorspelbaar, je zal geen enkele verrassing tegen komen. De spanning is voor het grootste deel van de film ook ver te zoeken, alleen in het laatste deel zou je nog van wat spanning kunnen spreken. Toch kijkt Turistas op een of andere manier best goed weg. De hoofdrolspelers zijn gelukkig niet zo irritant zoals zo vaak in dit soort films en het aantal afschuwelijk domme keuzes is nog vrij beperkt.

5,5