abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_172999284
ESTLAND

Waar kennen we de Esten van?

Als één van de meest geautomatiseerde landen van de wereld, zelfs stemmen kan digitaal. Daarnaast als de noordelijkste van de Baltische Staten (kleine tip: Estland, Letland en Litouwen liggen van noord naar zuid in alfabetische volgorde). Ook was de naam Estonia verbonden aan een passagiersschip dat in 1994 zonk op weg van Tallinn naar Stockholm, waarbij 852 doden vielen. Verder is 1 op de 77 Esten HIV-positief, een ongebruikelijk hoog aantal. Op vakantie is de euro het wettige betaalmiddel en de fraaie hoofdstad Tallinn is dan absoluut een bezoekje waard.

Eigenlijk moet hier nog iets bij over bekende Estse personen die niets met het ESF te maken hebben. Maar die lijst is voor mij niet zo lang en wordt aangevoerd door Jaan Kirsipuu (alias Jan Kersenboom), die als wielrenner ooit Lance Armstrong uit de gele trui reed (weliswaar na de proloog, maar toch). Daarnaast nog een paar matige voetballers en dan houdt het wel op. Suggesties zijn dan ook meer dan welkom!



Hoe doen ze het op het ESF?

Estland doet sinds 1993 mee, en na een aarzelende start heeft het land in deze relatief korte periode veel grote successen geboekt. Het is daarmee duidelijk de sterkste van de drie Baltische Staten. De succesperiode lag rond de eeuwwisseling, toen in zeven jaar tijd zes keer de Top 10 werd bereikt en ook een keer werd gewonnen. Daarna volgde wel een mindere fase, waarin vijf keer op rij de finale werd gemist. Sindsdien zijn de resultaten wisselvallig, met in 2016 zelfs een laatste plaats, maar de Top 10 werd toch ook regelmatig bereikt.

Voor één van de kleinere ESF-landen heeft Estland meestal een nationale voorronde van bijzonder hoog niveau. Deze voorronde werd eerst Euro Laul en later Eesti Laul genaamd. Ondanks de digitale voorsprong duurde het lang voordat de televoting daar werd geïntroduceerd, pas structureel vanaf 2007. Voor die tijd bepaalde een (internationale) vakjury de winnaar. Het valt verder op dat de inzendingen in het Ests minstens zo goed presteren als die in het Engels. Dat is opmerkelijk, omdat het Ests een Finoegrische taal is, die afwijkt van veel andere Europese talen, en alleen verwant is met het Fins, Hongaars en enkele Russische dialecten.



Als het gaat om de puntenuitreiking, dan zorgt de Russische minderheid ervoor dat zij meestal wel punten ontvangen. Ook Zweden is geliefd. Dat uit zich ook in diverse Zweeds aandoende ESF-inzendingen uit Estland. Daarnaast is er uiteraard liefde over en weer tussen de verschillende Baltische Staten en is er vanwege de vergelijkbare taal een goede band met Finland en in mindere mate Hongarije.

Ook Nederland en Estland geven elkaar regelmatig punten. Met name in recente jaren is Estland genereus en sinds Anouk kregen alle inzendingen punten in de finale. Daarbij kregen de Common Linnets de 12 punten in 2014 en in de halve finale behaalden zelfs Joan en Trijntje respectievelijk 7 en 5 punten. Duncan Laurence ontving 7 (j) + 8 (p) punten, waarbij het opmerkelijk is dat Mahmood uit Italië niets kreeg, wat dus stevig bijdroeg aan het gat van 26 punten tussen Arcade en Soldi in de uitslag.
Andersom is Nederland meestal heel wat minder royaal. De winnende inzending Everybody van Tanel Padar, Dave Benton en 2XL kreeg van ons overigens wel 12 punten. Verder ontvingen Ines en Ott Lepland 7 punten. Maar in recente jaren kregen alleen Elina Born & Stig Rästa en Elina Nechayeva nog eens 4 punten.

Hoe ging het door de jaren heen?

Estland wilde voor het eerst meedoen in 1993, maar die poging eindigde in een valse start. Zangeres Janika Sillamaa moest meedoen aan een voorronde met nieuwe Oost-Europese landen en greep daarin naast één van de drie tickets om naar Millstreet af te reizen. Ze kwam vier punten tekort en Estland moest het debuut een jaartje uitstellen.

In 1994 was de kans op revanche. Silvi Vrait was de trotse debutante voor Estland. Maar hoewel het grote podium nu was gehaald, eindigde deze zangeres, in 2013 aan een hersentumor jong overleden, nog lager dan Willeke Alberti. Dat betekende net als voor ons land een verplicht jaartje rust in 1995.

Die pauze deed Estland goed. Vanaf hun terugkeer werd zeven keer op rij het linkerrijtje gehaald. Voor het eerst in 1996, toen het duo Ivo Linna & Maarja-Liis Ilus 5e wist te worden, en dat met een liedje over een halsketting. Maarja-Liis was op dat moment nog maar 15, terwijl Ivo al 36 was. Het resultaat kwam nogal uit de lucht vallen, want in de nationale voorronde eindigde hun inzending nog gelijk met zangeres Kadri Hunt, maar het kwalificeerde zich dankzij meer maximumscores. In hun introductiefilmpje speelde de Estse premier mee, dus ze namen de zaak vanaf dat moment duidelijk serieus. Op het ESF kreeg het 12 punten van Zweden, Finland en IJsland en dat leidde tot deze topklassering, die achteraf beschouwd misschien toch wat veel eer was.

Ivo is in Estland een echte ster. Niet alleen vanwege zijn ESF-resultaat, maar ook omdat hij eind jaren ‘80 als protestzanger met gevaar voor eigen leven zong tegen de overheersing van de Sovjet-Unie. Hij ontving hiervoor later de Orde van de Witte Ster. Gerard Joling zou jaloers zijn. Maarja-Liis kende ondanks de jonge start slechts een korte flitsende carrière, waarin ze succes had tot in Japan. Daarna ging het snel minder en volgden magere scores in de ESF-voorrondes van Zweden en Estland. Ze is ondertussen al jaren gestopt met zingen.


Een jaar later probeerde Maarja-Liis het nog eens solo en nu won ze de voorronde van 1997 met overmacht. Haar lied Keelatud Maa viel ook op het ESF weer in de smaak en werd 8e.

In het jaar 1998 was de 12e plaats van Koit Toome eigenlijk teleurstellend. Zijn Mere Lapsed kwam ondanks de 23e startpositie niet verder dan 36 punten, waarvan 12 uit Finland. Toch versnelde dit een grootse carrière en na de eeuwwisseling zou Koit in vele grote musicals spelen in Estland en Duitsland en sprak hij diverse Estse stemmen voor Disneyfilms in. De kroon op zijn loopbaan, namelijk Eurovisiesucces, bleef ook in 2017 helaas uit, hij bleek Lost in Verona (Ja, Koit is die engerd van dat gifje).

In 1999 ging de succesreeks door met een 6e plaats voor Evelin Samuel & Camille. Het is interessant hoe de overgang naar televoting en het afschaffen van de taalregel op Estland totaal geen invloed hadden. Al hielp in dit eerste jaar de laatste startpositie voor Diamond Of Night natuurlijk wel mee. Toch was deze sfeervolle bijdrage, met prominent een harp en een viool op het podium, een mooi rustpunt aan het einde van de avond.

Voor de vaste lezers van deze topicreeks is het een feest van herkenning zodra er in een topic weer eens opgemerkt wordt dat een ESF-artiest na zijn Songfestivalsucces overgaat naar een carrière als zanger op cruiseschepen, om op die manier brood op de plank te krijgen van zodra hitparadesuccessen er niet meer in zitten. Evelin maakte het op dit vlak wel heel bont, want zij liet haar stemgeluid niet galmen in tropische oorden, maar ze ging zingen op een veerpont (naar Helsinki). Het is overigens niet zo dat ze tegenwoordig alleen nog op bruiloften en braderieën te bewonderen is. Het was meer dat zingen niet haar enige talent bleek. Ze is momenteel namelijk een gevierd kinderboekenschrijfster, columniste, politica en moeder van drie kinderen.

Camille daarentegen heeft er echt geen pepernoot van gebakken als artiest en van haar is sinds het ESF weinig meer vernomen.


In 2000 ging Estland voor het eerst om de prijzen meedoen. Dat moest gebeuren met Eda-Ines Etti, kortweg Ines, uit Haapsalu. Haar inzending Once In A Lifetime was favoriet voor de show, al had Ines wel een flink nadeel met haar 4e startpositie op het ESF zelf. De televoting was kort daarvoor geïntroduceerd, en zoals we weten is een te vroeg optreden negatief voor het resultaat. Aan het eind van de avond was Estland wel één van de slechts twee landen uit de eerste helft van de avond die Top 10 scoorden. Maar meer dan een 4e plaats zat er niet in. Once In A Lifetime was absoluut een modern lied, dat goed werd vertolkt en het kreeg van vele landen punten. Voor de gelegenheid was de zangeres voorzien van een opvallende cowboyhoed van boven en een even zo opvallende kamelenteen aan de onderkant. Haar schattige accent maakte het hele plaatje af. Ines zelf werd sindsdien een grote ster in eigen regio en zou ook nog regelmatig betrokken zijn bij het ESF via de voorronde en als puntengeefster. Dat ze dat wilde, mag op zich een wonder heten, want omdat ze als favoriet het ESF inging, was het voor veel Esten een bittere teleurstelling dat ze slechts 4e werd en daar werd ze dan ook flink voor bekritiseerd. Uiteindelijk kwam er pas veel later echte waardering voor haar muzikale werk.


In 2001 was het eindelijk raak. En waar in de 2 jaar ervoor een goede score wel redelijk was voorzien, verwachtte niemand al te veel van het lied Everybody. Het werd gebracht door een bijeengeraapt zooitje. Te beginnen met de backings van 2XL. Een boybandje dat, zoals de naam natuurlijk al suggereert, uit vier jongens bestond. Daarnaast was er de jonge zanger Tanel Padar. Een jaar eerder was hij nog achtergrondzanger en na het ESF zou hij een in eigen land zeer succesvolle rockband beginnen. Daarnaast ziet hij eruit als een enorme griezel, maar daar gaat het nu even niet om.


Tanel Padar

Tenslotte was er Dave Benton. Een destijds 50-jarige Arubaanse zanger. Hij werkte al meer dan 20 jaar aan een internationale doorbraak. In die tijd had hij meer verschillende baantjes dan Donald Duck. Hij was achtergrondzanger bij diverse grote artiesten, hij deed mee aan een Zuid-Amerikaans Songfestival namens de Antillen en werd voorlaatste, hij deed gala's in Amerikaanse hotels, hij werkte als drummer, hij speelde in een Duitse musical, hij scheidde van zijn vrouw, hij nam een deel van de Australische tournee van de geblesseerde Engelbert Humperdinck over, hij deed hier diverse klussen in zijn periode in Nederland en tussen de bedrijven door werd hij opa. Daarnaast werkte hij als zanger op een cruiseschip. Dat ESF-sterren dat op een bepaald punt in hun carrière doen is zoals gezegd weinig opzienbarend, maar dat het al vóór hun deelname gebeurt, is wel vrij ongebruikelijk.

Toch gaf dit indirect het duwtje naar internationale glorie. Tussen het galmen van gouwe ouwen door, ontmoette hij op een romantische avond op zee een schone Estse dame, die later zijn nieuwe echtgenote zou worden. Ze vestigden zich in Tallinn en daar deed Dave een gooi naar succes via Euro Laul. En de rest is geschiedenis. Vooral door zijn prominente inbreng werd Estland het eerste Sovjetland dat het ESF wist te winnen. Een resultaat dat het land in een enorme feestvreugde dompelde.


Dave Benton

Het betekende overigens niet dat Dave een wereldster zou worden. Mede door een conflict met medezanger Tanel verdween hij weer vrij snel uit de internationale media. Ongetwijfeld gaan er nu wel wat makkelijker deuren open in zijn gebruikelijke circuit, zo met een ESF-zege op zak. Tevens leidde al zijn gereis er toe dat Dave een ongekend talenwonder is. Hij spreekt 8 talen, waaronder Ests en Papiamento, toch een vrij bijzondere combinatie.

De zege kwam de Esten toe, na het jarenlang sturen van goede inzendingen. Maar of het nou per sé dit liedje moest zijn dat alle eer opstreek, is een tweede. Zoals al eerder gezegd, was in die eerste jaren van de televoting de startpositie nogal bepalend. In 2001 was dit vrij extreem, omdat de complete Top 3 uit de laatste 4 liedjes kwam. In het niet zo sterke deelnemersveld was dit ongecompliceerde feestnummer blijkbaar precies wat Europa nodig had, want alle landen, behalve Portugal, gaven punten en 17 van de 22 stemmende landen plaatsten het in de Top 3.


Zo trok het ESF-gezelschap in 2002 naar Tallinn. Zonder Nederland, vanwege het resultaat van Michelle. Maar met Marie N, die zou zegevieren voor buurland Letland en het een hele vrolijke avond zou maken. Namens Estland zelf zou Ines deelnemen, met het lied Runaway. In de polls vooraf werd een runaway-victory ook niet uitgesloten. Maar vrij laat trok Ines zich onverwachts terug, en moest in allerijl de Zweedse Sahlene opgetrommeld worden als vervangster. Ze deed dat uitstekend, met een 3e plaats als resultaat.


Hierna was het echter opeens gedaan met de Estse successen. In 2003 ging het in de eigen voorronde al fout. De jury koos Ruffus, wat een 21e plaats opleverde. Het publiek, dat niet officieel mocht stemmen, wilde echter Vanilla Ninja, dat door de jury op de laatste plaats werd gezet. Die groep zou twee jaar later wraak nemen namens Zwitserland. In Estland zelf begon de machine stevig te haperen.


Neiokõsõ

In 2004 ging Neiokõsõ, een regionaal volksdansclubje, naar het ESF. Zij brachten een primeur met hun zang in het Võro, een taal die in Zuidoost-Estland gesproken wordt. Hun inzending was Tii en dat betekent Pad. Het leidde hen echter niet naar het pad naar de finale, want ze strandden op een 11e plaats in de halve finale.

In 2005 mocht het nogal goedkope meidengroepje Suntribe met een al even goedkoop liedje hopeloos falen. Nutteloos feitje is dat in de voorronde het nummer Look In My Eyes van Sobe niet meer dan 219 televotes wist te vergaren. Met een beetje vingervlugheid krijg je dat in een kwartier nog wel naar jezelf gesms’t, dus zelfs familie en vrienden vonden het blijkbaar niets. Daarnaast is het nog vermeldenswaardig dat we Laura van Suntribe in 2017 nog eens terugzagen, toen ze aan het ESF meedeed met Koït Toome (nog steeds die engerd van dat gifje).


Suntribe

In 2006 deed de Zweedse Sandra Oxenryd mee. Zij versloeg in de voorronde Ines, en dat met een liedje dat zo van een CD van een Carola ofzo geplukt leek. Tijdens het ESF zong ze prima, maar had ze eigenlijk maar één probleem, namelijk dat ze meteen na de echte Carola moest optreden en ze als kopie dus weggeblazen werd door het veel betere origineel. In 2007 ging Gerli Padar, de zus van Tanel, met een liedje dat zo onopvallend was, dat sommigen nog altijd ontkennen dat Estland dat jaar meedeed. In 2008 werd het dieptepunt bereikt. Het 'humoristische' programma Kreisiraadio probeerde grappig te zijn, maar net als One Day Fly van Kopspijkers of Kiele Kiele Koeweit van Farce Majeur, zijn dat soort grappen één meter over de grens uitgewerkt. Daarbij was het niet aanstekelijk en slecht gedaan. Estland zou zich moeten schamen voor dit ESF-niemendalletje.

Omdat het zo niet langer kon, werd er in 2009 geïnvesteerd in een sterk Eesti Laul. Urban Symphony met Rändajad won overtuigend en mocht naar Moskou. Een bijzondere inzending. Zowel muzikaal als vanwege het feit dat het in het Ests gezongen werd. Een willekeurig Nederlands jurylid had dit afgekraakt als "mooi, maar niet geschikt voor het Songfestival." Maar op het ESF heeft alles potentie om te scoren en dit meesterwerk was geen uitzondering. De winnaar, Alexander Rybak, bleef ver uit beeld, maar de 6e plaats was een prachtige prestatie. Dat gold ook voor het feit dat dit de eerste single in het Ests werd die de hitlijsten in de UK bereikte. Het is jammer dat het vooral punten uit de eigen regio kreeg. Het had ook wel iets verdiend uit bijvoorbeeld Nederland. Maar het ene Nederlandse puntje van de televoters werd weggevaagd door een lage klassering bij onze vakjury. Het was immers te mooi voor een Songfestival.
Urban Symphony zelf had hierna beperkt succes, en dat gold ook voor het solowerk van lead-zangeres Lenna Kuurmaa. Zij deed ook nog twee keer mee aan de voorronde, maar redde het niet. Wel had ze een hit in duet met Koït Toome (dat is dus die van dat gifje).


De lijn met eigenzinnige muziek werd doorgezet in 2010. De groep Malcolm Lincoln bracht toen het nummer Sirens. In een halve finale met de steun van Finland en Letland moest dat wel goedkomen, maar ondanks de 24 punten startbonus bleef kwalificatie ruim uit zicht. De zanger deed nogal gek op het podium. Dat is op het ESF doorgaans geen reden om uit de toon te vallen, maar het moet wel bij het liedje passen en hier verpestte de act het nummer, waar veel meer ingezeten had.

In 2011 zong Getter Jaani het lied Rockefeller Street en daarmee had Estland weer een favoriet in handen. Niet meteen voor de overwinning, maar wel voor een mooie score. Die bleef echter uit. Na een achteraf beschouwd moeizame kwalificatie naar de finale, werd het een voorlaatste plaats en dat was toch wel een verrassing. Er is ook niet echt een duidelijke aanleiding voor, hoewel het optreden niet zo denderend was. En wellicht was het te Amerikaans om te scoren. Getter Jaani was en bleef in eigen land overigens zeer succesvol. Zo scoorde ze twee nummer 1-hits in duet met Koït Toome (de blijkbaar onvermijdelijke engerd van dat gifje).

Een jaar later ging Ott Lepland. Opmerkelijk genoeg was dit weer een inzending in het Ests die scoorde als een trein. Waar de Finnen in een vergelijkbare taal nooit iets bereikten, scoorde Ott in 2012 een knappe 6e plaats met Kuula.


In 2013 en 2014 waren de inzendingen niet slecht, maar te onopvallend voor succes. Eerst glipte Birgit Oigemeel met een Estse ballad nog wel naar de finale. Ze was tijdens het ESF zwanger, en leek het gordijn uit haar hotelkamer gebruikt te hebben als jurk. Ze zou 20e worden en in eigen land meer roem vergaren als musicalster en van de nodige nationale hits, onder meer in duet met Koït Toome (we naderen nu echt het gifje). Een jaar later greep Tanja ondanks haar dansact zelfs naast kwalificatie.

De voorspoed kwam terug in 2015. Goodbye To Yesterday veroverde eerst de harten van het Estse publiek en daarna dat van het Europese. De act was bijzonder, omdat zanger Stig Rästa de zangeres Elina Born halverwege in de steek liet en van achter de schermen verder zong. Dat viel in de smaak bij de televoters, die het in de halve finale op de 2e plaats zetten en in de finale als 5e. De jury was minder enthousiast, en kwam tot een 9e plaats in de halve finale (waar onze Trijntje voor hen 5e werd) en een 11e plaats in de finale. Alles door elkaar gehusseld werd het een keurige 7e plaats.


De editie daarna kon daar geen vervolg aan geven. In 2016 deed Jüri Pootsmann een dappere poging met Play. Hij had alleen de pech dat er al een andere zanger met een vlot popliedje meedeed, maar dan beter, genaamd Douwe Bob. En het hielp ook niet mee dat hij de uitstraling van een kinderlokker meenam. Het werd een pijnlijke laatste plaats, voor het eerst in de Estse historie.


Jüri Pootsmann

In 2017 werd het dan eindelijk het jaar van de veelbesproken Koït Toome. En zoals wel duidelijk moet zijn geworden, was dat in de decennia ervoor de Estse Marco Borsato geworden, die al jarenlang geweldig scoorde. Samen met Laura Poldvere zong hij Lost In Verona. Dat liedje haalde de finale niet. Waar dat aan lag? Ja, dat maakt het al eerder aangekondigde gifje wel redelijk duidelijk:



In 2018 ging er een serieuzere inzending naar Lissabon. Elina Nechayeva ging op de klassieke toer met La Forza. Ze behaalde een monsterzege in de voorronde, waarin Stig Rästa 2e werd. Ook voor het ESF werd een mooie uitslag verwacht, zoals meestal bij klassieke inzendingen. In de praktijk valt het dan vaak wat tegen, maar de 8e plaats is toch een verdienstelijke Top 10-score. Alleen al door er te zijn zorgde Elina overigens voor een noviteit. Haar familie behoort tot de Chuvash minderheid van Turkse Russen, en in haar geval dus zelfs uitgewaaierd naar Estland, en die waren nog nooit vertegenwoordigd op het Songfestival.

In 2019 was de inzending er één van beduidend minder klasse. De Zweed Victor Crone won de voorronde van Uku Suviste met het nummer Storm. Echt zingen kon Victor niet, maar hij zag er leuk uit, en dat was voldoende voor kwalificatie naar de finale en daarin de 20e plaats, voor dit vooral radiovriendelijke liedje.

Zo zijn de Estse prestaties dus wisselvallig, maar sturen ze meestal wel een basisniveau aan kwaliteit waar veel kleine landen niet aan kunnen tippen. De populariteit van het ESF zal er ongetwijfeld voor zorgen dat verdere successen vanzelf volgen.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hier is een net overzicht van alle Estse inzendingen en hun resultaten te vinden of kijk naar het filmpje hieronder of klik anders op de spoiler:




SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wat is jouw favoriete Estse inzending?
:)

In deze reeks verschenen de volgende topics:
Albanië - Armenië - Australië - Azerbeidzjan - België - Bulgarije - Cyprus - Denemarken - Duitsland - Estland - Finland - Frankrijk - Georgië - Griekenland - Hongarije - Ierland - IJsland - Israel - Italië - Kroatië - Letland - Litouwen - Malta - Moldavië - Montenegro - NEDERLAND (Jaren '50-60-70) - NEDERLAND (Jaren '80 en '90) - NEDERLAND (Jaren '00) - NEDERLAND (Het jaar 2010) - NEDERLAND (2011-2019) - Noord-Macedonië - Noorwegen - Oekraïne - Oostenrijk - Polen - Portugal - Roemenië - Rusland - San Marino - Servië - Slovenië - Spanje - Tsjechië - Verenigd Koninkrijk (1957-1987) - Verenigd Koninkrijk (1988-2019) - Wit-Rusland - Zweden - Zwitserland


[ Bericht 4% gewijzigd door Fred_B op 26-05-2022 21:47:54 ]
De Sahara is zonder meer erg droog.
  dinsdag 8 augustus 2017 @ 17:23:17 #2
462731 TheVoice4ever
Dilano de Kleijn superfan
pi_172999480
dit jaar vond ik Estland niks aan, en die hoge noten vond ik zo vals live :{
Big Brother Favo: Ronahi, Jimmy, Sabeau, Tom
Verraders Favo: Ihsane, Tom
pi_172999725
Estland vind ik sinds Randajad uit 2009 (misschien wel mijn favoriete Estse inzending) echt goed bezig met hier en daar een misser. Ik vind ze vaak stijlvolle en wat afwijkende inzendingen sturen die mij bij heel erg in de smaak vallen.

Kuula uit 2012 vind ik ook echt nog steeds zo mooi! Sowieso ook echt een heel erg goed ESF jaar. In een minder jaar had dit nummer van mij mogen winnen, maar ja, Loreen he...

Siren uit 2010 is ook weer zo'n opvallend liedje dat destijds van tevoren een van mijn persoonlijke favorieten was. Ik snap echter wel waarom het de finale niet haalde. Het optreden kwam inderdaad niet heel goed over.

Goodbye to Yesterday (2015) hoort ook bij mijn favorieten, en opnieuw ook weer een jaar met een heel goed deelnemersveld.

Juri Pootsmann met Play was ook een goed nummer, maar ik snap wel waarom het de finale niet haalde. Het optreden kwam slecht over en zoals Fred al heel goed omschreef kwam hij over als een kinderlokker.

De inzending van dit jaar, Verona, vind ik ook zeer aardig, maar opnieuw verpestte het optreden alles. De gifs van Koit zijn dan wel weer echt meesterlijk; dat gaan klassiekers worden. _O_

Verder ben ik ook erg gecharmeerd van de inzendingen uit 1996 en 1999. Het decennium tussen 1999 en 2009 vind ik dan weer helemaal niets, met als dieptepunt 2008.
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
  Moderator dinsdag 8 augustus 2017 @ 20:12:53 #4
375570 crew  Cyan9
pi_173002754
Randajad had van mij mogen winnen dat jaar, en Goodbye to Testerday vond ik een heerlijk nummer, als was het live niet altijd even sterk. Maar los van dit is vooral ook de Estse voorronde heel interessant om te volgen!
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
  † In Memoriam † dinsdag 8 augustus 2017 @ 21:31:19 #5
368283 ato
pi_173005381
Bedankt Fred _O_

Persoonlijke favorieten:

1) 1996
2) 2012
3) 2009
4) 2000
5) 2002
6) 1999
7) 2017. ( Heerlijk jaren 80 sound, maar wat een raar optreden)

De rest vind ik aardig of niets.
2016) zijn optreden was zo goed in de Estse finale, maar zo slecht in Zweden.
Life can be a bitch, so like it..
  ESF Reporter dinsdag 8 augustus 2017 @ 22:03:29 #6
87554 Cee
Welluk?
pi_173006327
Goodbye to yesterday is zeker een van mijn favorieten, temeer ook omdat het 't ultieme compliment richting The Common Linnets uit het jaar daarvoor is. Donkere stijl, anti-liefdeslied, zwoele blikken. En toch een apart, eigen geluid en prachtige staging.

Dat Juri vorig jaar allerlaatste werd vond ik heel jammer, live bij ESF in concert was hij erg sterk en ik krijg eigenlijk helemaal niet zo van die creepy stalkervibes van zijn ESF optreden in de halve finale.

Het nummer van Urban Symphony was me totaal ontgaan totdat ik het onlangs tijdens een rewatch zag en hoorde, en het klonk als een verademing. Erg mooi!

En stiekem vond ik Verona dit jaar een leuk, vrolijk nummer dat ik als kanshebber voor top 10 zag, totdat ik de uitvoering zag. Mijn God zeg, wie vond DIE regie een goed idee? _O-
  ESF Reporter dinsdag 8 augustus 2017 @ 22:04:36 #7
87554 Cee
Welluk?
pi_173006360
Ondertussen trouwens nog tijd gehad om beroemde Esten te bedenken maar ben geheel blanco.
  woensdag 9 augustus 2017 @ 00:00:18 #8
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_173009487
Bij de Esten lijkt het wel een beetje met golfbewegingen te komen. Begonnen wat tegenvallend, daarna een paar goede nummers (al staan de jaren negentig nummers van ze mij net te weinig bij). Daarna die opmerkelijke winst om daarna jaren niet veel te brengen. En dan vanaf 2009 weer heel sterk terug te komen. Om de laatste jaren mensen op het podium te zetten met een bijzonder onprettige uitstraling. Al zijn die blikken van Kojt van dit jaar gewoon zo absurd dat ik er juist alleen maar om moet lachen.

Mijn favorieten: Goodbye to Yesterday, Rockefeller Street, Kuula en Urban Symphony. Play vind ik eigenlijk ook wel een goed nummer, maar dat optreden tsja...

Mijn favoriete Esten op het ESF podium deden dan weer niet mee voor Estland zelf.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
  woensdag 9 augustus 2017 @ 00:16:19 #9
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_173009769
quote:
0s.gif Op dinsdag 8 augustus 2017 17:12 schreef Fred_B het volgende:
ESTLAND

Waar kennen we de Esten van?

Eigenlijk moet hier nog iets bij over bekende Estse personen die niets met het ESF te maken hebben. Maar die lijst is voor mij niet zo lang en wordt aangevoerd door Jaan Kirsipuu (alias Jan Kersenboom), die als wielrenner ooit Lance Armstrong uit de gele trui reed (weliswaar na de proloog, maar toch). Daarnaast nog een paar matige voetballers en dan houdt het wel op. Suggesties zijn dan ook meer dan welkom!

quote:
1s.gif Op dinsdag 8 augustus 2017 22:04 schreef Cee het volgende:
Ondertussen trouwens nog tijd gehad om beroemde Esten te bedenken maar ben geheel blanco.
Binnen de atletiek hebben ze best nog wel een aantal grote namen gehad:
- Gerd Kanter, discuswerper, 1 keer Olympisch goud en 1 keer brons
- Erki Nool, meerkamper, Olympisch goud

En ook een grote langlaufer
- Andrus Veerpalu, 2 keer goud, 1 keer zilver

- Carmen Kass is als supermodel behoorlijk bekend (al vind ik haar nou juist net niet echt een goed voorbeeld van de Estische schoonheid.

En in de wetenschap hebben ze nog:
- Karl Ernst von Baer, voorloper van het ontdekken van embryo's en vergelijkende anatomie (moest hem wel nog een beetje opzoeken, maar kende von Baer wel).

Het zullen geen namen zijn die iedereen kent, maar binnen hun disciplines zijn ze dan weer wel zeer bekend. We moeten toch iets he :P
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
pi_173011727
quote:
0s.gif Op woensdag 9 augustus 2017 00:16 schreef Redefine het volgende:

[..]


[..]

Binnen de atletiek hebben ze best nog wel een aantal grote namen gehad:
- Gerd Kanter, discuswerper, 1 keer Olympisch goud en 1 keer brons
- Erki Nool, meerkamper, Olympisch goud

En ook een grote langlaufer
- Andrus Veerpalu, 2 keer goud, 1 keer zilver

- Carmen Kass is als supermodel behoorlijk bekend (al vind ik haar nou juist net niet echt een goed voorbeeld van de Estische schoonheid.

En in de wetenschap hebben ze nog:
- Karl Ernst von Baer, voorloper van het ontdekken van embryo's en vergelijkende anatomie (moest hem wel nog een beetje opzoeken, maar kende von Baer wel).

Het zullen geen namen zijn die iedereen kent, maar binnen hun disciplines zijn ze dan weer wel zeer bekend. We moeten toch iets he :P
Die Von Baer ken ik achteraf gezien wel van naam. Die anderen zeggen mij weinig. Waarschijnlijk een te hoog Heywoodu-gehalte bij de sporten die ze doen :)
De Sahara is zonder meer erg droog.
pi_173011813
quote:
1s.gif Op dinsdag 8 augustus 2017 22:03 schreef Cee het volgende:

En stiekem vond ik Verona dit jaar een leuk, vrolijk nummer dat ik als kanshebber voor top 10 zag, totdat ik de uitvoering zag. Mijn God zeg, wie vond DIE regie een goed idee? _O-
Hij is in eigen land ondertussen al jaren een grote (musical)ster. Misschien dat hij daarmee zoveel respect heeft afgedwongen dat niemand hem durfde tegen te spreken. Al hebben de Esten wel vrij regelmatig last van een mislukte act.
De Sahara is zonder meer erg droog.
  woensdag 9 augustus 2017 @ 08:44:26 #12
350717 Redefine
Ignorance is bliss
pi_173012432
quote:
1s.gif Op woensdag 9 augustus 2017 06:45 schreef Fred_B het volgende:

[..]

Die Von Baer ken ik achteraf gezien wel van naam. Die anderen zeggen mij weinig. Waarschijnlijk een te hoog Heywoodu-gehalte bij de sporten die ze doen :)
Die sporters zijn voor mij wel heel bekend, maar zullen inderdaad niet voor iedereen wat zeggen. Wel zijn ze binnen hun kader grote namen.
Buren wordt doorgeschoven naar morgen.
Mensen vinden wel héél snel iets. Vaak met een minimum aan kennis en een maximum aan oordeel.
  † In Memoriam † woensdag 9 augustus 2017 @ 20:33:16 #13
368283 ato
pi_173026634
Oh ja Birgit haar nummer in2013 vond ik ook mooi.
Life can be a bitch, so like it..
pi_173027548
quote:
1s.gif Op woensdag 9 augustus 2017 20:33 schreef ato het volgende:
Oh ja Birgit haar nummer in2013 vond ik ook mooi.
Niets mis mee, maar toch wel heel verrassend dat zij toen doorging naar de finale. Net op het moment dat de enveloppenceremonie zo spannend was met Anouk, ging dat ogenschijnlijk kansloze lied door. :)
De Sahara is zonder meer erg droog.
  Eurovisie Songfestival Queen woensdag 9 augustus 2017 @ 21:25:22 #15
163650 Greys
pi_173028010
Ik betrap mezelf er nog regelmatig op dat ik het melodietje van Verona zit te neuriën. :@
Catchy as hell.
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
pi_173028492
Goodbye to Yesterday luister ik nog regelmatig. O+
quote:
De jury was minder enthousiast, en kwam tot een 9e plaats in de halve finale (waar onze Trijntje voor hen 5e werd)
Dit is natuurlijk wel het bewijs dat de jury ook waardeloos kan zijn. 8)7 Vorig jaar met Play hadden ze nooit de performance moeten veranderen. Goed nummer dat echt niet laatste had hoeven worden.
pi_173028509
Erg leuk deze verhalen trouwens. _O_
  † In Memoriam † woensdag 9 augustus 2017 @ 21:48:00 #18
368283 ato
pi_173028649
quote:
0s.gif Op woensdag 9 augustus 2017 21:42 schreef Em31 het volgende:
Goodbye to Yesterday luister ik nog regelmatig. O+

[..]

Dit is natuurlijk wel het bewijs dat de jury ook waardeloos kan zijn. 8)7 Vorig jaar met Play hadden ze nooit de performance moeten veranderen. Goed nummer dat echt niet laatste had hoeven worden.
Misschien had het ook er mee te maken dat vooral zij niet altijd toonvast was.
Dat was vooral in de rehearsals te merken en eerste halve finale.
In de finale zong zij beter.
Life can be a bitch, so like it..
pi_173029812
quote:
1s.gif Op woensdag 9 augustus 2017 21:48 schreef ato het volgende:

[..]

Misschien had het ook er mee te maken dat vooral zij niet altijd toonvast was.
Dat was vooral in de rehearsals te merken en eerste halve finale.
In de finale zong zij beter.
Oh dat is jammer! Heb dat toen niet goed gevolgd. Maar kijkend naar het optreden en dat het vast niet méga slecht was, vind ik het alsnog bijzonder dat dit op 9 werd geplaatst en Trijntje op 5 (!!!). :P
  † In Memoriam † woensdag 9 augustus 2017 @ 22:34:02 #20
368283 ato
pi_173029949
quote:
0s.gif Op woensdag 9 augustus 2017 22:28 schreef Em31 het volgende:

[..]

Oh dat is jammer! Heb dat toen niet goed gevolgd. Maar kijkend naar het optreden en dat het vast niet méga slecht was, vind ik het alsnog bijzonder dat dit op 9 werd geplaatst en Trijntje op 5 (!!!). :P
Ja dan is zij van Estland een stuk beter.
Life can be a bitch, so like it..
  Eurovisie Songfestival Queen donderdag 10 augustus 2017 @ 09:16:28 #21
163650 Greys
pi_173034349
En wederom weer een enórm compliment voor de OP _O_ _O_ _O_ Misschien kunnen we er Centrale Topics van maken later ofzo dat we ze ook volgend jaar nog makkelijk kunnen terugvinden.
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
pi_173035101
quote:
1s.gif Op donderdag 10 augustus 2017 09:16 schreef Greys het volgende:
En wederom weer een enórm compliment voor de OP _O_ _O_ _O_ Misschien kunnen we er Centrale Topics van maken later ofzo dat we ze ook volgend jaar nog makkelijk kunnen terugvinden.
Helemaal mee eens. _O_ Fred doet dit zo briljant ook dat ik ook vind dat hij dit moet blijven doen (als hij wil), want die OP's zijn elke keer weer zo geweldig dat ik me niet voor kan stellen dat iemand het beter zou kunnen, en het is zo'n goede manier om het enthousiasme erin te houden tijdens de ESF break!
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
  Eurovisie Songfestival Queen donderdag 10 augustus 2017 @ 10:09:56 #23
163650 Greys
pi_173035156
quote:
0s.gif Op donderdag 10 augustus 2017 10:06 schreef Aoibhin het volgende:

[..]

Helemaal mee eens. _O_ Fred doet dit zo briljant ook dat ik ook vind dat hij dit moet blijven doen (als hij wil), want die OP's zijn elke keer weer zo geweldig dat ik me niet voor kan stellen dat iemand het beter zou kunnen, en het is zo'n goede manier om het enthousiasme erin te houden tijdens de ESF break!
Jaaaaaaa en dan kunnen we ze de komende jaren steeds een beetje aanvullen en dan hebben we dankzij Fred een masterpiece naslagwerk *O*
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
pi_173035608
quote:
1s.gif Op donderdag 10 augustus 2017 10:09 schreef Greys het volgende:

[..]

Jaaaaaaa en dan kunnen we ze de komende jaren steeds een beetje aanvullen en dan hebben we dankzij Fred een masterpiece naslagwerk *O*
Prachtig inderdaad! *O* Zeker omdat na Fred's ontzettend komische en boeiende verslag vaak de rest ook wel de meest opvallende bijdragen post. Wie weet geeft dat de komende jaren ook weer heel boeiende topics!
Misschien voelt Fred er niets voor om de volgende posts ook te doen, maar ik vind het echt te hilarisch! Ga vooral zo door zou ik zeggen. _O_
Op dinsdag 2 augustus 2022 22:02 schreef Domnivoor het volgende:
Jij bent een eindeloze bron van leuke quotes :D
pi_173036569
Estland, toch wel mijn favoriete land van de 3 Baltische staten, al is Letland aan een leuke inhaalslag bezig.

Toch jammer dat de goede liedjes de afgelopen jaren de verwachtingen niet helemaal inlossen, Play en Verona gingen door de podiumpresentatie jammerlijk onderuit terwijl ik met name Play qua compositie bij de besten in 2016 vind horen...

Vaak een tikkeltje ondergewaardeerd als ze echt goed zijn en die winst in 2001 blijft een gotspe
Op maandag voel ik me als Robinson Crusoë: Op zoek naar Vrijdag!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')