Welke film heb jij pas/vandaag gezien? Deel CXVI

Ronja Rovardottar

jeugd herrineringen ophalen.

Bedazzled
Gister op tv.

Edit:
En Stardust, vorige week in de bios
Ik wist niet precies wat ik kon verwachten van die film, maar viel me 100% mee



[ Bericht 66% gewijzigd door Locusta op 16-10-2007 17:38:38 ]

Gisteren een stukje Rosemary's Baby gekeken, tot de dvd-speler vastliep. Vanavond weer een poging.

Mr. Brooks. Met Kevin Costner.
Ben geen fan van deze acteur, maar moet zeggen. Toppertje .

Alles is liefde (Joram Lürsen, 2007)
Met enige tegenzin ging ik deze film bekijken in de bios, maar de film viel me 100% mee. De vergelijking met Love Actually is makkelijk te maken, toch weet Alles is liefde dit concept wel een eigen draai te geven. Dit vooral door het scenario van Kim van Kooten, leuke dialogen en enkele zeer vermakelijke situaties (vooral rondom Sinterklaas). Verder een zeer uiteenlopende cast, zo zien we naast acteurs ook o.a. presentatoren en cabaretiers. Deze cast zorgt er alleen ook wel voor dat er ook een groot verschil zit in de acteerprestaties. Valerio laat bijvoorbeeld zien dat acteren toch niet echt zijn roeping is. Michiel Romeyn (Jiskefet) is fantastisch als ingetogen Sinterklaas en verder leuke bijrollen van Marc-Marie Huijbregts (als pepernoot) en de Vliegende Panters. 7.8

Shooting Dogs (Michael Caton-Jones, 2005)
De afgelopen jaren kwamen er meerdere films uit over de genocide van 1994 in Rwanda. Hotel Rwanda had ik al gezien en Shooting Dogs en Sometimes in April stonden nog in de kast, ditmaal de beurt aan Shooting Dogs. John Hurt zien we in de hoofdrol en hij zet zijn rol zeer goed neer, daarnaast zijn de beelden nog een stuk heftiger dan bij Hotel Rwanda. Aangrijpende film dus waarbij ook duidelijk de rol van de blauwhelmen (in dit geval de Belgen) aan bod komt. 8.0

The Kingdom (Peter Berg, 2007)
In het begin van de film zien we een aanslag op een Amerikaanse nederzetting in Saoedi-Arabië. Wanneer de lokale autoriteiten weinig doen om de daders te pakken gaat een speciaal Amerikaans FBI-team zelf in het geheim op onderzoek uit in Saoedi-Arabië. Wat volgt is een onrealistische opeenvolging van aktie waarin vier Amerikanen Rambo-style de daders van de aanslag uitroeien. De film begint sterk, maar vervolgens loopt het uit in een typische Amerikaanse (propaganda) film. De kogels lijken niet op te kunnen en de Amerikanen lijken onsterfelijk, verder enkele grappen op totaal onlogische en niet gepaste momenten. Het acteerwerk is redelijk en helaas heeft Jeremy Piven een veel te kleine rol (eigenlijk precies het aantal scenes die je ook al in de trailer zag). Snap ook niet waar de 7.5 op imdb vandaan komt, waarschijnlijk van de Amerikaanse stemmen. De krappe voldoende heeft men vooral te danken aan het acteerwerk en de regie (die was namelijk wel zeer behoorlijk) 5.8

1408 (2007, VS, Mikael Håfström)
Geslaagde King verfilming (al heb ik nog nooit een King boek gelezen, maar de film was iig geslaagd.) Een film, die gaat over één man in één kamer en van het begin tot eind spannend is, krijgt van mij altijd krediet. Dat komt ook door het goede spel van John Cusack. Met Samuel "t's an evil fucking room." L. Jackson in een geslaagd bijrolletje.
cijfer: 8je

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2007 13:00 schreef Lonewolf2003 het volgende:
1408 (2007, VS, Mikael Håfström)
Geslaagde King verfilming (al heb ik nog nooit een King boek gelezen, maar de film was iig geslaagd.) Een film, die gaat over één man in één kamer en van het begin tot eind spannend is, krijgt van mij altijd krediet. Dat komt ook door het goede spel van John Cusack. Met Samuel "t's an evil fucking room." L. Jackson in een geslaagd bijrolletje.
cijfer: 8je

Ik ga hem waarschijnlijk volgende week kijken.

Pan's Labyrinth!
En gister in de bios : Stardust! Ze waren beide leuk !

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2007 14:23 schreef metalheadBOC het volgende:

Plaatjes

Leuke plaatjes, maar wat vond je ervan?

Cloaca (Willem van de Sande Bakhuyzen, 2003) 8



Wat mij betreft een erg geslaagde vertolking van een toneelstuk naar een film, hoewel ik het toneelstuk zelf nooit gezien heb. Erg prettig om weer eens een goede Nederlandse productie te mogen aanschouwen, zeker zo vlak nadat ik het verrassende De Poolse Bruid heb gezien. Het script zit heel aardig in elkaar en dan met name de dialoog, waaraan ook duidelijk is te merken dat het oorspronkelijk een toneelstuk was. De film speelt zich dan ook voornamelijk op één locatie af. De scènes in het apartement waarin alle vier de hoofdpersonages aanwezig zijn, zijn tevens de sterkste en leukste. Het acteerwerk kan er ook zeker mee door.

*O*Zag ik daarstraks om vijf voor 1 dat om 2 uur the apartment in de bios was! *O* Ik snel onder de douche, m'n "I Billy Wilder" shirt aan en als de wiedeweerga naar Vlissingen! Ticket gekocht en snel de zaal in gekropen. En wat een perfecte film, wat was het genieten van Wilder z'n magie on the silver screen! Jack Lemmon, Shirley McLaine. . One of the greatest, movie wise.

Wel teleurstellend dat ik er in de bios achterkwam dat de film onder het ouderenprogramma valt. Zit ik als enige 65- er in de zaal, en bovendien blijft dit zo natuurlijk niet gezien onder de jeugd, welke jongeren gaan er nu naar een film in het ouderenprogramma. Wel opvallend dat ik de enige was die wist wie Billy Wilder was en wat The Apartment was.

Je hebt een I Billy Wilder shirt? Cool. Hoe kom je daaraan?

Haha, nee, die heb ik niet. Maar ik hou wel van Billy Wilder. Je kan wel voor niet zo heel veel geld zo'n t-shirt laten maken zie ik nu. Hmm..

Michael Clayton met George Clooney. Wat een vette film is dat, erg goed in elkaar gezet.

Vind ze alle twintig!

Terwijl Bruce Willis onder het toeziend oog van Richard Gere een raar snorretje opplakte (1) besloot ik de laatste uren die wij als mensheid nog hadden door te brengen bij mijn ouders, die een kerstdiner hadden gepland (2). Er zaten helaas rattenharen in de soep (3), wat de goedgetrainde aziatische hond van mijn vader blijkbaar als een signaal beschouwde om wild in het rond te happen (4). Mijn vader, de plaatselijke sheriff die nog steeds achter een familie gestoorde psychopaten aanzit (5), vertelde een leuke anecdote over een collega, de slechte moederneuker die alle kuikentjes krijgt (6 & 7), en we lachten alsof we een grote A-cast waren in alweer het derde deel van een reeks caper-films (8). Alleen kleine Norville lachte niet mee, hij had het op dat moment te druk met vallen van de 44e verdieping (9). Gelukkig werd hij vlak voor hij de stoep raakte opgepikt door een goedaardige drakin die de meest stompzinnige dialogen uitkraamde (10), totdat Arnold Schwarzenegger haar uit de lucht schoot met een railgun (11). Vlak voordat Arnie zijn stompzinnige one-liner af kon maken schoot zijn kloon hem in de rug (12), niet gestoord door de orgie van overbodige subplotjes die vlak achter hem Johnny Depp probeerde te wurgen (13). Moeder keek vanuit het raam toe naar deze chaos, en vertrok geen spier. Typisch, zelfs als haar schoondochter zou overlijden zou ze geen traantje laten (14). Geen wonder dat mijn literair aangelegde vader bij d'r weg is gegaan en de hele tijd sarcastische opmerkingen maakt terwijl mijn broertje het bierkrat leegdrinkt (15). Mijn darmen trokken de soep niet echt, en dus rende ik snel naar de WC om daar in een weinig grappige sequentie alles over te laten lopen en mijn reet af te vegen met een handdoek (16). De man die ons van achter de muur afluistert lachte zich dood (17). Wat een lul, ik zou hem haast het extreem saaie vervolg op een gameverfilming (18) toewensen. Terug in de woonkamer vertelde mijn dertigjarige oom Billy over hoe hij die dag de tweede groep had gehaald (19), en oom Tom filmde vanuit de hoek deze vrolijke gebeurtenis voor het nageslacht.

Maar oom Tom? Wat doet u nou voor iets raars met dat statief? Oh shit! Oh shi- (20)

Sai. Tijd niet gezien.

Gister Boyz n the Hood gezien op RTL7. Vertelt mooi het verhaal van jongens in een (Amerikaanse) achterstandswijk.

Anche libero va bene
Geregisseerd door een man die Kim heet! Bwahaha

Alles is liefde

Vermakelijke film maar ook niet meer dan dat.
7.0

Ik zag gister Novecento (1900), je weet wel, die epische film over de eerste helft van de 20e eeuw in Italie, verteld aan de hand van het leven van een boerenzoon en de zoon van een landeigenaar. De eerste wordt een communist en de ander sluit zich min of meer aan bij de fascisten. Een geweldig uitgangspunt natuurlijjk. Wel een lange zit, 5,5 uur ofzo iets.

De film van Bertolucci wordt veelal gezien als een meesterwerk, en dat is het in 1 opzicht naar mijn mening ook. Het is namelijk verdomd knap om in zo'n groot tijdsbestek nog geen fgoede karakters neer te zetten en een ongelovelijk rommelig, eenzijdig verhaal te tellen. Je moet het maar kunnen. De film heeft een aantal hoogtepunten en De Niro en Depardieu zijn best aardig, maar er zitten zoveel overbodige, saaie scenes in dat je er doodmoe van wordt. Ook al kijk je het niet in één keer. Allemaal leuk en aardig die verkrachtingen, feestjes etc., en af en toe belangrijk voor de morele verhoudingen, maar uiteindelijk dienen ze enkel de pretenties van de regisseur, en niet de film zelf. Doodzonde.

Der Fall Gleiwitz (Gerhard Klein; 1961)

Deze film is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van het Gleiwitz incident dat plaatsvond op
31 augustus 1939. Deze actie was een onderdeel van Operatie Himmler dat tot doel had de Duitse invasie van Polen te rechtvaardigen. Een dag later zouden de Duitsers daadwerkelijk Polen binnenvallen.

We volgen een klein groepje hooggeplaatste nazi's die voorbereidingen treffen op een geënsceneerde inval in het Duitse radiostation in het plaatsje Gleiwitz op de Duits-Poolse grens. Het moest lijken alsof het plan was uitgevoerd door enkele Polen waardoor de suggestie zou worden gewekt dat Polen het op Duitsland hadden gemunt.

De film is echter meer dan alleen een weergave van een specifiek moment in de geschiedenis. Het geeft een beeld van een wereld die in opmars is naar een vernietigende oorlog (zoals ook de tekst "43.000.000 doden" in de laatste scene ons duidelijk maakt). De cinematografie is prachtig. Er is gebruik gemaakt van lage cameraperspectieven, relatief veel close-ups en enkele terugkerende visuele motieven. De experimentele montage en klassiek (moderne) soundtrack maken het geheel af en daarmee is deze korte film zeer de moeite waard.

Planet Terror (2007)
Heerlijk over de top zombie-geweld. Oud-filtrer is ook wel erg aardig.

cijfer 7 / imdb 8.0

Les Amants criminels (1999)
Een goede Hans&Grietje verfilming met een kinky-inslag.

Een meisje van jaar of 16/17 eist van haar vriendje om een vervellende marokkaan te vermoorden. UIt goodwil doet hij dat. Als ze dan het lijk gaan begraven in het bos worden ze gevolgd een heeft het nare gevolgen.
Middels flashbacks weet je het gehele verhaal.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

cijfer 7.5 / imdb 6.5


Yogen (2004) - origenele Prominition
Man ziet in telefooncel een krantknipsel van dood dochter en prompt slaat het noodlot en en vrachtwagen beukt te de auto. Door dood dochter raakt hij gescheiden. En krijgt allerlei "verhalen" door van zaken die gaan gebeuren.

cijfer 6 / imdb 6.2

Prominition (2007)
Sandra Bullock verneemt dat haar man dood is. Als ze de volgende dag wakker wordt leeft hij weer. Volgende dag weer niet. Middels een rare tijdslijn komt ze erachter hoe en wat.

cijfer 6.5 / imdb 7.2

[ Bericht 19% gewijzigd door Lambiekje op 17-10-2007 19:33:39 ]

Shrek the Third (Chris Miller, 2007)
Beetje plichtmatig vervolg op de eerste twee succesvolle films. De film voelt erg als een herhalingsoefening en biedt derhalve weinig nieuws. De grappen zijn minder origineel en ook de verwijzingen naar andere sprookjes die de eerste twee films nog best leuk maakten voelen nogal geforceerd aan. **½

Surf's Up (Ash Brannon & Chris Buck, 2007)
Leuk dat er ook eens wat anders geprobeerd wordt bij de CGI-animatie films. De documentaire aanpak werkt verfrissend tussen alle andere animatie-films die allemaal hetzelfde stramien volgen. De surfscenes zijn erg overtuigend geanimeerd. De golven en het water zien er erg goed uit. Verder is het verhaal best aardig en zitten er ook genoeg grappige momenten in. Vooral de drie jonge pinguins zijn leuk en Chicken Joe. ***

Stardust (Matthew Vaughn, 2007)
Erg lekker sprookje. Vol met typische Britse humor, grote acteurs in leuke bijrollen en magie dendert de film met een prettige vaart door de avonturen heen. Dit alles met een charme die van bijvoorbeeld The Princess Bride ook een geslaagd sprookje maakten. Geen overdreven actiescenes, maar een fijne, originele fantasy-wereld, die niet een samenraapsel lijkt van alle eerdere films in het genre, waarin je je lekker mee kunt laten slepen in een charmant liefdesverhaal. ****

(#674) Splendor in the Grass (Elia Kazan, 1961)
De kracht van de film zit hem in volwassen wijze waarop hij met de thema's van de film omgaat. De worsteling die de jongeren doormaken als ze opgroeien worden erg goed uitgedrukt. Naar welke adviezen moet ik luisteren? Dit komt voor een deel door het sterke acteerwerk. De debuterende Warren Beatty doet het prima, maar het is vooral Natalie Wood die schittert in haar rol. Het is echter het script wat terecht een Oscar opstreek. De meest voor de hand liggende cliches worden ontweken en we krijgen een liefdesverhaal voorgeschoteld met veel diepgang. ****

One Hundred and One Dalmatians (Reitherman, Geronimi & Luske, 1961)
Best aardige Disney-klassieker, maar zeker niet één van hun beste films. De film is een beetje mat. Hij vertelt zijn verhaal en verder zit er niet heel veel omheen. Geen grappige side-kicks, geen kleurrijke animaties, maar een puur avontuurlijk verhaal. Dat vermaakt op zich wel, zeker gezien zijn korte speelduur, maar is ook weer snel vergeten. ***

Allegro (Christopher Boe, 2005)
Net als zijn debuut Reconstruction is zijn tweede film weer een sfeervolle, mysterieuze film geworden. Dankzij effectief gebruik van het licht en minimale, maar effectieve muziek wordt een fijne sfeer gecreëerd. Toch is het niet allemaal even pakkend als bij zijn debuut. Daarvoor is het misschien allemaal net wat te klinisch. Het blijft echter wel een interessante regisseur die gebruik maakt van de vrijheden die het medium cinema biedt. ****

Live! (Bill Guttentag, 2007)
Irritante film over een revolutionaire reality-tv-show wat Russisch roulette live laat zien op tv. Het eerste uur is een aanschakeling van vervelende gladde verkooppraatjes van Eva Mendes om het programma in de lucht te krijgen en veel van de spanning van de show zelf was al enigszins gespoild voor mij door de trailer. Het is bedoeld als satire neem ik aan, maar ik vond dat moeilijk uit de film zelf te halen. Pas nadat ik zag dat de schrijver/regisseur een gerespecteerd documentaire maker is, werd ik er van overtuigd dat het allemaal bedoeld was om het huidige medialandschap te kijk te zetten. Een erg vervelend stukje film. *½

(#862) Il posto (Ermanno Olmi, 1961)
Eén van de beste neo-realistische film die ik tot nu toe gezien heb. De omstandigheden van de hoofdpersonen in de film zijn over het algemeen wat minder mistroostig dan de beide de meeste van zijn soortgenoten het geval is. De film geeft wel een mooi beeld van de opbouwende bureaucratie in het na-oorlogse Italië. Domenico is een prachtig hoofdpersonage. Een beetje schuchter, maar wel oplettend. Je ziet aan hem dat hij z'n best doet. Maar voor wat? Dat is vooral wat hij zich lijkt af te vragen in de prachtige laatste scene. De film bevat ook een aantal mooie intieme scenes tussen hem en Antonietta. ****½

One-Eyed Jacks (Marlon Brando, 1961)
Nadat Stanley Kubrick ontslagen werd, nam Marlon Brando het roer over van deze western. Zijn eerste versie duurde vijf uur. Uiteraard vond de productiemaatschappij dit veel te lang en de film is toen ingekort naar bijna twee-en-een-half uur, maar dat heeft de film niet veel goed gedaan. Af en toe is te duidelijk dat er scenes missen. Zo ontmoet Brando twee bandieten in een bar en spreken samen af een bank te gaan overvallen. In het volgende shot zien we ze met z'n vieren richting het stadje rijden. Hoe die vierde persoon erbij komt wordt nergens uitgelegd en later in de film wordt ons verteld dat hij en Brando veel meegemaakt hebben, maar wat blijft achterwege. Mede vanwege zulke storende factoren viel me de film wat tegen. Pina Pellicer is trouwens een lichtpuntje in de film. Zij zet een overtuigende rol neer. ***

Ik gok wat Sai, we kapen dit topic.

Die Hard 4
The Hoax
Rattatoullie
Danny The Dog/Unleashed
Walking Tall
Ocean's 13
Eragorn
The Sixth Day
Along Came Polly
Resident Evil 3

Adams æbler
Wat een grappige film. Neonazi komt in een gehucht onder de hoede van een gestoorde dominee en moet een appeltaart bakken, bijgestaan door een alcoholist en een trigger happy Pakistaan.
Uiteindelijk is het natuurlijk gewoon het klassieke goed-tegen-kwaad-verhaal, maar wel in een erg vermakelijk jasje gestoken.

Les parapluies de Cherbourg
Ondanks mijn afkeer van musicals, kon ik deze film zeker waarderen. In dit geval wordt namelijk alles gezongen, van het eerste woord tot het laatste. Het verschil met andere muzikale films is dat ze in Cherbourg geen liedjes zingen, maar dat ze hun conversaties zingen i.p.v. gewoon te praten. Het verhaal zelf stelt niet zoveel voor (een romance die gedoemd is om te mislukken), uiteindelijk draait de film rond de gimmick en dat was deze keer gewoon erg geslaagd.

Where the Sidewalk Ends
Film noir waarin Dana Andrews als harde detective per ongeluk een verdachte doodt bij een ondervraging. Hij beslist om een lokale gangsterbaas te laten opdraaien voor de moord, maar dat lukt niet echt. Dan ontmoet hij de ex van zijn slachtoffer (Gene Tierney) en wordt ook nog eens verliefd op haar. Erg degelijke film noir met goed acteerwerk en de vereiste "flawed hero" en "femme fatale" zijn aanwezig, maar ik had toch net een beetje meer verwacht, uiteindelijk volgt de film iets te braafjes de paden die al zo vaak zijn bewandeld door andere films uit het genre.

Went the Day Well?
Britse film die in het midden van wereldoorlog II werd uitgebracht om de bevolking te mobiliseren. Een troepje Duitsers vermomt zich als Britse troepen door een dorpje te infiltreren om zo de naderende invasie voor te bereiden. Maar ze hadden geen rekening gehouden met de moedige inwoners van het dorpje! De film heeft zijn charmes en ondanks de propaganda-doeleinden, heeft men toch getracht om ook een sterke film te maken. Helaas vind ik het allemaal gedateerd overkomen en zijn sommige plotlijnen wat vergezocht. Leuk, maar niet meer dan dat.

Side Street
Nog een film noir, deze keer gaat het over een postbode die geld steelt bij een advocaat om zijn zwangere vrouw een betere toekomst te geven. Hij krijgt echter berouw en wil het geld terug brengen, helaas werd het geld gebruikt in een afpersingszaak en zijn er ondertussen al doden gevallen, waardoor onze postbode nu verdacht wordt van moord. De film zit goed in elkaar, de (anti-)held zakt steeds dieper weg in de problemen en de film eindigt met een fijne car chase. Aangename verrassing.

Flesh and the Devil
2 jonge mannen, vrienden voor het leven, niets kan hen scheiden, ze zijn bloedbroeders.... tot er een vrouw op het toneel verschijnt. In deze stille film wordt die vrouw gespeeld door Greta Garbo, die doorbrak met deze rol. Ze is dan ook overtuigend als verleidster die de 2 heren tegen elkaar opzet. Aangezien het een stille film is, krijgen we ook de bijhorende overacting voorgeschoteld, maar het stoort hier niet, want het is ook gewoon één van de betere films in zijn genre inclusief sterke finale.

LolliLove
Een mockumentary (uitgebracht door Troma) over een Hollywoodkoppel dat graag bekend wil worden door hun inzet voor een goed doel, in dit geval het uitdelen van lolly's aan daklozen. De hoofdrolspelers en tevens makers van de docu zijn Jenna Fischer (zij die receptioniste is in The Office) en James Gunn (hij die Slither regisseerde), ook in het echt een koppel... tot enkele maanden terug . Deze docu is half geslaagd, er zijn wel grappige Office-achtige momenten, waarbij een zelfvoldane kwal zichzelf belachelijk maakt, maar het zakt ook net iets te vaak terug in elkaar. Desalniettemin is het nooit een straf om naar Jenna Fischer te zitten kijken en bezit ook meneer Gunn de nodige tofheid.

Born to Kill Nog even gekeken na het matige Nederlands elftal. Wel een aardige noir die vooral opvalt omdat hij zo ontzettend hard is. Niets wordt geschuwd. Voorderest niet overal even boeiend, maargoed. Toch een aardige film, zo even tussendoor voor het slapen gaan.

Ik begrijp waarom ik vergeten was dat ik Mouchette al gezien had. Er zijn wat scenes bij die aardig zijn, maar verder is het een dolende film.
De tragiek in de film doet me niet zoveel en ook al is het niet de bedoeling om Mouchetje sympathiek te vinden, zelfs empathie wekt ze nauwelijks op.

Je zou bijna niet geloven dat dit een Bresson film is.

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2007 16:22 schreef Gillingham het volgende:
Cloaca (Willem van de Sande Bakhuyzen, 2003) 8

[ afbeelding ]

Wat mij betreft een erg geslaagde vertolking van een toneelstuk naar een film, hoewel ik het toneelstuk zelf nooit gezien heb. Erg prettig om weer eens een goede Nederlandse productie te mogen aanschouwen, zeker zo vlak nadat ik het verrassende De Poolse Bruid heb gezien. Het script zit heel aardig in elkaar en dan met name de dialoog, waaraan ook duidelijk is te merken dat het oorspronkelijk een toneelstuk was. De film speelt zich dan ook voornamelijk op één locatie af. De scènes in het apartement waarin alle vier de hoofdpersonages aanwezig zijn, zijn tevens de sterkste en leukste. Het acteerwerk kan er ook zeker mee door.

Mag ik vragen of dit een download was, of een huurfilm? Ik kan 'm namelijk nérgens vinden.

Deadwood (S2) (David Milch)
Ook dit tweede seizoen van Deadwood is weer van hoog niveau, al gebeurde er in dit seizoen naar mijn mening wel een stuk minder dan in het eerste seizoen. Dit mag de pret echter niet drukken want het blijft een fantastische serie. Heerlijk sfeertje en super acteerwerk, vooral de rol van Ian McShane als Al Swearengen blijft een ongekende prestatie. Daarnaast ook enkele nieuwe personages en weer genoeg gevloek. Vooral enkele scenes tussen Swearengen en Mr. Wu zijn echt fantastisch. Nog een seizoen te gaan en misschien twee films. 8.5



The Royal Tenenbaums (Wes Anderson, 2001)
Royal en Etheline Tenenbaum kregen samen drie kinderen en toen besloot Royal zijn gezin te verlaten. De drie kids waren alledrie bijzonder; de een was als tiener al een succesvol zakenman, de ander schreef op haar vijftiende al toneelstukken en de derde won als jeugdige tenniskampioen drie keer achter elkaar de U.S. Nationals. Twintig jaar later is alles anders en probeert Royal het contact met zijn vrouw en kinderen weer te herstellen. Heerlijke droge film met kleurrijke personages, sterk acteer- en camerawerk en een mooie soundtrack. Ik ga zeker nog meer films van Wes Anderson kijken. 8.5



Hotel Chevalier (Wes Anderson, 2007)
Hotel Chevalier is een korte film van regisseur Wes Anderson en is de epiloog van zijn nieuwste film The Darjeeling Limited. De short bevat maar twee acteurs; Jason Schwartzman en Natalie Portman. De beelden zijn mooi geschoten en het nummer aan het einde is prachtig. Nadeel van Hotel Chevalier is dat het verhaal wat moeilijk te plaatsen is zo, in combinatie met The Darjeeling Limited zal het wel meevallen maar zo lijkt het wel een deleted scene. Het filmpje is overigens gratis te downloaden via iTunes.7.5

Casablanca (Michael Curtiz, 1942)
Casablanca was in het begin van de tweede wereldoorlog een tussenstop voor naar Amerika vluchtende Europeanen. Om de oversteek via Lissabon te maken moet men wel over de juiste papieren beschikken en daar weten enkele creatieve figuren handig op in te spelen. Rick Blaine (Bogart) is een cafe eigenaar in Casablanca en krijgt zijn oude liefde Ilsa Lund (Ingrid Bergman) op bezoek, ook zij wil de oversteek maken samen met haar huidige man. Terecht een klassieker en een schande dat ik hem nog niet eerder had gezien. Bogart is cool als altijd en Bergman is een lust voor het oog. Verder prima script en regie, met recht een klassieker maar een zesde plaats in de top 250 is mijn inziens wel wat overdreven. 8.0


“We’ll always have Paris”

quote:

Op donderdag 18 oktober 2007 15:45 schreef arneaux het volgende:

[..]

Mag ik vragen of dit een download was, of een huurfilm? Ik kan 'm namelijk nérgens vinden.

Ja dat mag.

Ik download nooit een film, maar in dit geval heb ik 'm ook niet gehuurd. De versie die ik zag was een koopfilm en ik weet niet waar de film gekocht is, maar daar kom je tegenwoordig met internet al snel achter. Succes.

quote:

Op vrijdag 19 oktober 2007 11:41 schreef Gillingham het volgende:

[..]

Ja dat mag.

Ik download nooit een film, maar in dit geval heb ik 'm ook niet gehuurd. De versie die ik zag was een koopfilm en ik weet niet waar de film gekocht is, maar daar kom je tegenwoordig met internet al snel achter. Succes.

Thx.

Gisteren gezien :



License To Wed

Sadie, gespeeld door Mandy Moore en Ben, gespeeld door John Krasinski (bekend van the Office US) wiillen gaan trouwen. Voordat ze gaan trouwen moeten ze eerst 3 weken lang een soort bootcamp volgen waarin zij allerlei obstakels moeten overwinnen. Denk hierbij aan 3 weken geen sex, mechanische babies, rijden met een blinddoek om en het grootste obstakel van allemaal Reverend Frank (Robin Williams).

De film is niet onaardig, kijkt heel gemakkelijk weg en er zitten best wat grappige stukken in. Robin Williams speelt natuurlijk goed en Mandy Moore speelt op de automatische piloot, voor zover ze die heeft. Daarentegen vond ik John Krasinski wat tegenvallen. Het komt misschien omdat ik een behoorlijke fan ben van the Office en ik 'm alleen in die context kan zien, maar alles in deze film, tot het optrekken van zijn wenkbrauwen doet me denken aan zijn rol als Jim in the Office.

Overigen is het misschen leuk te vermelden dat Mindy Kaling (Kelly in the Office), Angela Kinsey (Angela in the Office) en Brian Baumgartner (Kevin in the Office) ook meedoen, welliswaar in kleine rolletjes, in de film.

Al met al is het gewoon een leuke film, niets bijzonders, met natuurlijk een mierzoet slotstuk. IMDB geeft 'm een 5.1 en daar ga kan ik wel redelijk in meegaan. Hij krijgt van mij een 5.5.

[ Bericht 3% gewijzigd door arneaux op 19-10-2007 14:04:31 ]

Evan Almighty (Tom Shadyac 2007)
Money down the drain. Evan Almighty is tot op heden de duurste comedy ooit en ik vond hem vanaf het begin tot het einde verschrikkelijk. Maar alles valt helaas in het niet bij de geforceerde "dansgrap" die tijdens de eindcredits nog eens op z'n Amerikaans je door de strot geduwd wordt. Ik ben al een periode bezig mezelf te verdiepen in het horrorgenre binnen de jaren '30 en dacht weer ff lekker een no-brainer op te zetten. Evan Almighty geeft het begrip no-brainer een nieuwe betekenis: na het zien van deze film heeft de inhoud van mijn hersenpan namelijk geprobeerd om alle zintuigen stop te zetten en via mijn oor mijn hoofd te verlaten.

Wat een regelrechte RAMP vond ik het.

Gisteren in de sneak:

Live!
Het grote aantal gedrochten van tv programma`s dat we tegenwoordig op de tv over ons heen gegooid krijgen heeft ook Hollywood geinspireerd tot het maken een film hierover.
We volgen Katy (een heerlijke rol van Eva Mendes), een pas aangestelde executive van het bergafwaarts gaande tv station ABN. Aan haar en haar personeel de taak om een show te verzinnen waarmee ze de kijkers weer aan zich weten te binden. Ze bedenken een show waarin, in een live tv show met 6 deelnemers, Russisch roulette gespeeld gaat worden. Alle deelnemers mogen 1 keer een pistool op zich zelf richten. De personen waarbij het pistool niet afgaat, winnen ieder $ 5 miljoen. 1 overleeft zal het niet overleven en live op tv zichzelf van het leven beroven...

Het eerste dat opvalt is de redelijk speciale manier waarop het is gefilmd. We zien het geheel vanuit het perspectief van de camera die Mendes` personage volgt: er wordt in de film een film over haar en haar werk gemaakt. We zitten haar dus constant op de huid en krijgen alles mee, ook wanneer Rex (de regisseur van de film in de film) wordt weg gestuurd. Dit geeft het gevoel alsof je er echt bij bent, alsof je zelf werkt voor het tv station. Zo wordt de aandacht van de kijker voortdurend vast gehouden.
Na ongeveer 50 minuten in de film veranderd de stijl en krijgen een we een meer conventionele manier van filmen te zien. In dit gedeelte krijgen we de tv show te zien waar het allemaal om draait.
Het is regisseur Bill Guttentag wonderwel gelukt om je door middel van kleine introducties van de deelnemers mee te laten leven met de eigenlijke hoofdrolspelers. Mede hierdoor wordt het einde geweldig spannend en is de climax hard en grof.

Live! is dus een aparte film die anders is dan het gros van de films die tegenwoordig zien. Het is een aanklacht geworden tegen de grove en vaak slechte tv shows van tegenwoordig. De film geeft je iets mee om over na te denken en is tegelijkertijd spannend en interessant om te zien.
Zeker het bekijken waard!

IMDB Cijfer: 5,7/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

Surf's up (2007)

Leuke animatie film waar surfende pinguin Cody Maverick (Shia Labeouf) zo goed wil worden als zijn grote voorbeeld Big Z (Jeff Bridges).

Ik vond hem 10 keer leuker dan happy feet, alleen had ik wat problemen met de stem van Shia, zeer monotoon... Maar iig wel leuk om eens te kijken als je niks te doen hebt.

I Now Pronounce You Chuck and Larry

2 Brandweermannen, Charles 'Chuck' Levine (Adam Sandler) en Lawrence 'Larry' Valentine (Kevin James), zijn elkaars beste vrienden en werken voor hetzelfde brandweerkorps. Waar Chuck een absolute womanizer is, is Larry een rustige man met 2 kinderen die zijn leven gewoon uit wil leven. Dit heeft alles te maken met zijn 3 jaar geleden overleden vrouw.

En daar begint het probleem. Omdat zn vrouw overleden is kan hij een bepaald pensioen niet meer opbouwen. Ik blijf je schuldig hóe het precies zit, maar ik geloof dat ik de strekking te pakken heb. Hij vraagt zn beste maat om hem daarbij te helpen en natuurlijk doet Chuck dat. Door met hem te trouwen. Omdat de stad NY niet geloofd dat Chuck en Larry echte geliefden zijn wordt er een onderzoek gestart. Om uit te zoeken hoe ernstig de gevolgen van hun leugens zijn stappen ze af op Alex McDonough (Jessica Biel ). Zij verteld ze dat de leugens die ze verspreiden zeer strafbaar zijn. Al met al is het er dus alles aan gelegen om zo homo mogelijk te zijn.

Nagoed. De film heeft een hoop grappen die iedereen kan verzinnen, is vaak wat flauw, soms wat voorspelbaar en meestal vrij voorspelbaar. Op het laatst word hij zelfs een beetje langdradig.

Okay, hij is wat langdradig, is wat voorspelbaar en is gewoon een 13 in een dozijn comedie, toch krijgt hij van mij een 6.5. O nee. Jessica. Een 7.

IMDB geeft 'm een : 6.4.

Hatchet

2 Oude mensen. 2 Porno-actrices + filmer. 2 Vrienden, waarvan er 1 zn vriendin het onlangs heeft uitgemaakt. 1 Vaag wijf. 1 Tourleider.

O ja, en 1 moerasmonster.

Ga 'm maar niet kijken.

Ik : 2. IMDB : 6.3.

Voor de 2e keer bekeken:

À bout de souffle (Breathless)
Dit was de tweede keer dat ik `m dit jaar zag. Bij de eerste kijkbeurt vond ik `m al erg sterk. Nu de Criterion dvd binnen was gekomen moest ik `m natuurlijk nog eens zien, om `m nog beter te kunnen beoordelen. Want, zoals zovaak het geval is bij de films van Godard, mis je de eerste keer de nodige dingen.
En wat ik al een beetje had verwacht gebeurde inderdaad: ik vond `m nu nog een stuk beter. Er vielen me meer details op en kon Godard`s stijl deze keer beter waarderen, waarschijnlijk omdat ik intussen al meer werk van `m heb gezien.
De heerlijke soundtrack, de stijl van filmen en natuurlijk de revolutionaire manier van monteren, het acteerwerk en uiteraard het briljante laatste shot: alles vormt één fantastisch geheel.
Deze moet iedereen gewoon in z`n kast hebben staan en gezien hebben.

De Criterion editie is trouwens geweldig: de beeld- en geluidskwaliteit zijn super en de extra`s zijn zeer interessant, leerzaam en informatief. Moet de 80 minuten durende docu nog bekijken maar voor mij staat vast dat dit 1 van de beste releases van dit jaar is.

IMDB Cijfer: 8,0/10
Mijn Cijfer: 9,0/10

Sin City voor de 2e keer deze week,

Sin City

User Rating: 8.4/10
mijn cijfer is ook wel zo'n 8,5

Top!

[ Bericht 10% gewijzigd door sombogywogy op 21-10-2007 00:00:20 ]

te veel spaties. Gebruik gewoon de knoppen erboven ervoor.

quote:

Op zaterdag 20 oktober 2007 13:35 schreef Kinga het volgende:
Ik vond hem 10 keer leuker dan happy feet

Serieus? IMDb vindt hem maar 1,044 keer leuker.

quote:

Op zaterdag 20 oktober 2007 21:19 schreef Friek_ het volgende:
[ afbeelding ]

Red Road

Indrukwekkende film. "Zet je knap op het verkeerde been" zei de recenscent van het Parool op de cover, iets dat werkelijk klopt als een bus bij Red Road. Een plotwending die ik totaal niet zag aankomen en ook behoorlijk hard door verrast werd. Overkomt me zeker niet vaak bij films (de laatste was Shawshank Redemption). De spanning wordt langzaam maar zeker opgevoert en het mondt zich uit in een hele intense film met expliciteite seksscenes.

IMDB: 7.0
Mijn oordeel: 9.0

Ik vond het wel een aardig concept. Maar zag het bij deze film redelijk aanzien komen. Vond eerlijk gezegd de boel niet onstijgen, en had dan ook een 6 gegeven.

Fido (2006)
Het dorp heeft last van zombies. Een professor heeft een halsband bedacht zo dat het geen moordmachines meer zijn maar hele goede huishulps. Een gezin met een jongetje die krijgt ook een zombie. Het wordt zijn beste vriend.
Als z'n hals beschadigd raakt dan bestaat de kans dat ze weer gaan bloed eten.

Een geweldige comedie met Zombies.

cijfer 8 / imdb 7.2

Who's Harry Crumb ? (1989)
Met wijlen John Candy. Hij is dan een private investigator die in wordt gehuurd door en bureau. Laat dat bureau nu de kidnapping in scene hebben gezet.
Wat een stupide comedie

Cijfer 5 / 5.3

The Corporation (2003)
Dit is wel DE docu alles bij elkaar. Corporations ongrijpbare entiteiten. Samenwerkingen met overheden. Psychopatische bedrijven zijn het, Nike, Monsanto, Shell, Coca-Cola stuk voor stuk.

Bespottelijk dat een Nike-medewerker in derde wereld tienduizendste van sec wordt uitbetaald.
Monsanto met z'n DNA-patenterij. Volgens een deskundige is het dus nu mogelijk om alles maar dat ook echt alles qua DNA te patenteren, behalve het gehele structuur van de mens. Uberhaupt het DNA-patenteren is op een serieus dubieuze wijze ingevoerd.

Wij worden gedwongen de rommel te kopen wat hun produceren. Nee is een wel een docu om over na te denken...

cijfer 8 /imdb 8,3

The Invisible (2007)
Jong schrijverstalent Nick (Justin Chatwin) wordt bruut in elkaar geramd door een groepje jongeren wat geleid wordt door het probleemmeisje Annie (Margarita Levieva). Hij wordt voor dood achtergelaten. En vanaf dat moment zijn Nick en Annie onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Het verhaal gaat over twee jongeren die om verschillende redenen onzichtbaar zijn (geworden) voor hun omgeving. Geen film over geesten en al helemaal geen horror, maar een verrassend verhaal over twee jonge mensen die elkaar meer nodig zullen hebben dan ze ooit hadden kunnen voorzien.

IMDB: 6.0
Mijn oordeel: 8.0

[ Bericht 2% gewijzigd door Meaghan op 21-10-2007 12:21:55 ]

202. Mildred Pierce (Michael Curtiz, 1945) :: 8.2



Zeer vermakkelijke film noir. Een zeer sterke rol van Joan Crawford. Boeiend verhaal, mooie flashbacks en sterke dialogen.

203. Gilda (Charles Vidor, 1946) :: 8.3



Het plot zelf zit niet zo best in elkaar, maar gelukkig maakt de cast veel goed. Rita Hayworth is de sexy Gilda (zucht wat een vrouw) en die rol speelt ze ook fanatastisch, de dans/zing scenes zijn toch wel de hoogtepunten. Glenn Ford doet ook niet onder qua acteerwerk. Sfeertje en camerawerk zijn verder ook erg goed.

Control



Overtuigende biopic over het leven van de zanger van Joy Division, Ian Curtis.
Je herkent de stijl van Corbijn in de mooie verstilde beelden, die een goed beeld geeft van het leven in het grauwe Macclesfield eind jaren-70.

Ook de acteurs en met name de Curtis-vertolker verdienen een compliment, zeker omdat ze zelf de instrumenten bespelen en hiermee overtuigen.

Kippenvel bij de inzet van het nummer Atmosphere bij de eindscene.

Benieuwd wat Corbijn in zijn volgende film gaat doen.

Ex-Drummer



In plaats van de droge humor van het boek is er in de verfilming vooral voor een over-the-top aanpak gekozen en maakt indruk.
Het is schitterend gefilmd en geeft een "mooie" sfeer van troosteloosheid/zinloosheid mee.
Lekker grof en een hele mooie soundtrack.

Niet alles komt uit de verf, maar respect voor de gekozen aanpak.

Trois couleurs: Blanc



Mooi.....

Trois couleurs: Bleu



........mooier.....


Trois couleurs: Rouge



........mooist!

Ik heb echt genoten van deze trilogie, vooral Blue en Rouge hebben diepe indruk gemaakt.
Meesterlijke drama's over het ondoordringbare van het menselijke gedrag.

Ik ga snel Dekalog kijken....

Eindelijk iemand die de juiste volgorde snapt van kwaliteit bij Trois Couleurs

The King of Kong: A Fistful of Quarters (2007, VS, Seth Gordon)
In 1982 haalde Billy Mitchell het officiële record op het arcardespel Donkey Kong. Dat record was zo hoog dat voor meer dan 20 jaar niemand ook in de buurt kwam. Tot de komst van Steve Wiebe de man die als eerste een serieuze kans maakt om het record te breken.
In het eerste half uur van deze documentaire krijgen we een introductie in de geschiedenis van competief arcade games spelen. Er worden verschillende karakters geïntroduceerd zoals Billy Mitchell en Walter Day, de zelfbenoemde officieele arcade games scheidsrechter met zijn bedrijf Twin Galaxies. Die karakters zijn zo opmerkelijk, dat ik de film stop heb gezet om op imdb op te zoeken of het nou echt of toch een mockumentary was. Dit zegt imo genoeg over de vermakelijksheidsfactor van deze docu.
Maar de docu wordt pas echt interessant met de komst van Steve Wiebe. Een gewone huisman, vader en echtgenoot die het niet mee zit in het leven, net niet goed genoeg in honkbal om prof te worden, ontslagen op de dag dat hij zijn nieuwe huis gekocht. En nu besteed hij zijn vrije tijd aan proberen te verbreken van Mitchell's record. Vanaf dat moment wordt de docu een strijd tussen de normale man Wiebe en showmacho Mitchell. Een strijd tussen de verliezer die winnaar wil zijn en de winnaar die geen verliezer wil zijn. Een strijd die er nooit echt van komt, omdat Mitchell om vage redenen geen live-duel met Wiebe aandurft. En tevens de strijd van een eerlijke man, Wiebe, tegen een corrupt door vriendjespolitiek doordrongen systeem als zijn records op dubieuze redenen worden afgekeurd, terwijl de minst even dubieuze records van Mitchell wel worden aanvaard.
Oké, de docu kiest wel heel duidelijk kant voor Wiebe en schildert Mitchell af als slechterik in het verhaal. Maar wie daar doorheen prikt ziet een vermakelijke docu over een stel zieligaards, die zichzelf moeten bewijzen via zoiets debiel als een arcadespel.
cijfer: 8

Fast Track (The Ex) (2006, VS, Jesse Peretz)
Op de dag dat Sofia (Amanda Peet) bevalt van hun eerste dochter wordt Tom (Zach Braff) ontslagen. Ze besluiten weg te trekken uit New York naar de boeiende welke staat/stad waar Sofia's ouders wonen. Zodat Tom een baan kan krijgen bij het advertentiebureau waar schoonvader (Charles Grodin) ook werkt. Naast hem werkt ook Sofia's jaloerse exvriendje (Jason Bateman) daar.
De film zit vol met geinige (en minder geinge) misverstanden, versprekingen e.d. Dit, een zeer grappige Jason Bateman en het feit dat Amanda Peet en Zach Braff uit hun zelf erg sympathieke karakters zijn, maken de film een best vermakelijk romcomtje.
Elke keer dat Charles Grodin in beeld komt verandert de film, ondanks zijn degelijke komische bijdrage, in halve horror. Wat een eng facelift gezicht heeft die man.
cijfer: 6.5

Kickin It Old Skool (2007, VS, Harvey Glazer)
Justin raakt in de jaren 80 na een breakdance ongeluk in een coma. Nu is hij weer wakker en brengt zijn oude breakdance vrienden uit zijn jeugd weer bij elkaar om een geldprijs en het hart van zijn liefje te winnen. Slecht acteerwerk, voorspelbaar plot en Jamie Kenned,y je zou een dikke onvoldoende verwachten. Maar de film bevat wat geslaagde grappen, een dosis nostalgie en Maria Menounos .
cijfer: 5.5

Manufacturing Dissent: Uncovering Michael Moore (2007, Can, Rick Caine & Debbie Melnyk)
Twee links-progressieve fans uit Canada van Michael Moore willen een docu maken over hun idool. Maar tijdens het maken van de docu komen ze langzaam achter de twijfelachtige werkwijzes van Moore. Ze gaan vraagtekens stellen bij de docu's van hun idool. Kritiek en vragen, die ook gedeeld worden door vrienden, (ex)medewerkers en critici van Moore in verscheidene interviews. Het is belangrijk om te onthouden dat dit een docu is die gemaakt is door Moore-fans uit Canada en niet Amerikaanse republiekeinse Moore-bashers. Waardoor het bedrog van Moore dat ontrafeld wordt extra hard aankomt.
cijfer: 7,5

Ocean's Thirteen (2007, VS, Steven Soderbergh)
Het is al tig keer gezegd, maar het klopt. 11 was leuk en gaaf, 12 was ontzettende bagger, 13 is weer leuk en gaaf
cijfer: 8

Captivity (2007, VS, Roland Joffé)
Wat een verschrikkelijke Saw-wannabe boutfilm. Met Saw-achtige martelpraktijken, cliché na cliché en een twist die je al lichtjaren van te voren aan ziet komen. Maar er is nergens enige spanning te bekennen. Ellisha Cuthbert is erg appetijtelijk om te zien, maar heeft bij verre na niet genoeg acteertalent om een film te kunnen dragen.
cijfer: 3

License to Wed (2007, VS, Ken Kwapis)
Nog een redelijk geslaagde romcom. John Krasinski en Mandy Moore zijn een leuk koppel. Robin Williams is niet irritant. En best grappig, vooral dankzij John Krasinski.
cijfer: 6.5

Donzoko (The Lower Depths) (1957, Jap, Akira Kurosawa)
Tja, armoede en het lijden dat dat mee brengt is van alle plaatsen en tijden. Zoals deze verfilming van Maxim Gorky toneelstuk door Kurosawa bewijst. Want het is typische een toneelstuk verfilming. En wat opvalt is dat Kurosawa voor een Japanse film enkele westerse verwijzingen (o.a. de Styx rivier) erin heeft gelaten. Maar het is niet alleen kommer en kwel. Vooral de dronkaard met zijn `bitol organs` en zoektocht naar een mysterieuse tempel voor dronkaards zorgt voor de nodige komische verademing.
cijfer: 8
_{Op naar Renoirs versie}

Tora no o wo fumu otokotachi (he Men Who Tread on the Tiger's Tail) (1945, Jap, Akira Kurosawa)
Dat deze film heel erg low budget was, is duidelijk te zien aan het verschrikkelijke nep decor, overbelichting en schokkende camera. Maar door zijn korte duur en vermakelijke karakters, vooral de clowneske drager, toch een leuk tussendoortje.
cijfer: 7,5

204. Hot Fuzz (Edgar Wright, 2007) :: 8.1



Vermakkelijke film van de makers van Shaun of the Dead, prima plot, heerlijke dialogen, britse humor en prachtig camerawerk.

205. The Bourne Ultimatum (Paul Greengrass, 2007) :: 8.2



Het vooraf bekende (laatste) deel van de trilogy bourne, wat mij betreft ook een geslaagd 3e deel, genoeg actie, enkele scenes zijn zeer goed uitgewerkt, goed sfeertje en spanning tot het einde, die voor mij toch open blijft..

Death Proof

Ging er als QT en Horror-fan eens goed voor zitten, achteraf bleek het voor niks te zijn geweest.

90% van de film bestaat uit totaal oninteressante dialogen tussen een stel wijven, en waar normaal de dialogen QT’s sterkste punt zijn, slaat het in deze film helemaal nergens op, en is het ook totaal niet grappig.

Denk dat er in de hele film zo’n 4 a 5 leuke stukjes zaten, veel te weinig natuurlijk.

4/10

Napoleon Dynamite
Napoleon Dynamite is een nerd
Hij heeft geen vrienden en iedereen vindt hem een loser. Hij kan niet veel.
Napoleon krijgt voor het eerst in zijn leven een vriend: Pedro Sanchez.
Samen gaan ze alles er aan doen om Pedro als hoofd van de leerlingenraad van school te maken.

Een soms wat te droge film naar mijn mening en het is
Het is zeker geen standaard amerikaanse komedie.



Vote Pedro!!!

.imdb. 6.9/10
naar mijn mening 8/10

Rush Hour 3

Gisteren gezien in een volle zaal in Pathe de Kuip. Wat een geweldige film! Dit is nou topvermaak eerste klas! Het verhaal en de karakterontwikkeling is van ondergeschikt belang in dit soort films. Daarentegen is de actie en vooral de humor prachtig! Meerdere malen dubbel gelegen en de bios met mij. Op naar deel 4

Een dikke 9!

I Now Pronounce You Chuck and Larry


Vandaag gezien, ik vond het een toffe film, weer een draai in een film met Adam Sandler wat ik niet had verwacht, in 1 keer werd het heel serieus. Verder is dat geen probleem. Humor vond ik wel passend en het acteer werk was ook niet verkeerd
Voor mij een soort film die ik niet te vaak hoef te zien, ik had hetzelfde gevoel bij de film "Click" hier was ook niks mis mee.



Af en toe en film op dit niveau is lekker verfrissend, van mij krijgt hij een 7.5