quote:
Op maandag 26 februari 2007 13:24 schreef Morrigun99 het volgende:[..]
Ik heb een behoorlijke aversie voor musicals, maar ik vond Singin' in the Rain dan op de één of andere manier, wel weer geweldig.
Voor mij geldt hetzelfde
![]()
De afgelopen dagen:
Venus (Roger MIchell, 2006)
Het is met name aan de prachtige, genuanceerde performance van Peter O'Toole te danken dat deze film werkt. Op papier lijkt het een onmogelijke taak om een dergelijke relatie geloofwaardig en met respect weer te geven, maar deze film krijgt het voor elkaar. Behalve O'Toole geeft Jodie Whittaker ook een prima performance, zeker voor een nieuwkomer. ****
The Prestige (Christopher Nolan, 2006)
Na het zien van alle waarderingen toch wat tegenvallende film. De rivaliteit tussen Bale en Jackman vormt een boeiend onderwerp, maar de uitwerking hiervan kon me niet helemaal bekoren. Vooral het moment wanneer de film zich verschuift van het mogelijke naar science fiction vond ik een beetje een dooddoener. Tot die tijd is het echter een stijlvolle film met een boeiend onderwerp. ****
Man cheng jin dai huang jin jia (The Curse of the Golden Flower) (Yimou Zhang, 2006)
Die kleuren! Zelden zo veel heldere, felle kleuren op het scherm gezien zonder dat het lelijk of kitscherig werd. Yimou Zhang heeft het weer voor elkaar gekregen een visueel kunststukje te maken. Helaas is het verhaal niet van dezelfde kwaliteit. Enigszins langdradig in het begin, ontvouwd zich een machtspel rondom de keizer van China. De actiescenes zijn ook iets minder van kwaliteit dan z'n vorige twee films in dit genre. De ninja's van de keizer zijn wel erg cool. ***½
Sommaren med Monika (Summer with Monika) (Ingmar Bergman, 1953)
Je merkt vooral dat Bergman hier nog zoekende is naar de stijl die zijn latere films kenmerken. Het eenvoudige maar doeltreffende liefdesverhaaltje bevat een aantal sterke scenes, maar het geheel is niet altijd even sterk gemonteerd. Sommige scenes had ik graag wat langer uitgerekt gezien bijvoorbeeld. Jammer ook dat ik Monika vanaf de eerste seconde al zo onsympathiek vond. ***½
Dreamgirls (Bill Condon, 2006)
Het blijft opmerkelijk dat de rol van Beyoncé als de hoofdrol beschouwt wordt en Jennifer Hudson de bijrol. De film vertelt veel meer het verhaal van Effie dan van Deena. We krijgen nauwelijks inzicht in haar gevoelens, terwijl Jennifer Hudson alle gelegenheid krijgt om te schitteren. De film blijft sowieso nogal op de oppervlakte, wat uiteraard inherent is aan een musical. De film is dan ook een pure feelgood-film en op dat vlak slaagt de film dan ook. ***
Letters from Iwo Jima (Clint Eastwood, 2006)
Zoals ik al vermoedde is dit de betere film van de twee films die Clint Eastwood maakte over de belangrijkste slag in de Pacific tijdens de Tweede Wereldoorlog. In tegenstelling tot
Flags of Our Fathers deden de personages me hier wat en hier werden de gebeurtenissen op Iwo Jima niet in de weggezeten door de minder interessant gebrachte nasleep. ****
The Pursuit of Happyness (Gabriele Muccino, 2006)
Wat langdradig gebrachte film over de Amerikaanse Droom. Ik merkte net voorbij de helft dat ik begon te denken: "We weten allemaal dat het uiteindelijk goed komt, schiet nou eens op". Niet echt een geweldig teken. De film heeft daarna nog wel z'n momenten, met name door de charme waarmee Will Smith zijn personage neerzet, hoewel een Oscarnominatie hiervoor nogal overdreven is. ***
Das Leben der Anderen (Florian Henckel von Donnersmarck, 2006)
Erg goede film over het werk van de Stasi in de DDR. We volgen een Stasi agent die de opdracht krijgen een toneelschrijver te schaduwen. Het is mooi om te zien hoe hij steeds meer beseft hoe weinig zijn leven eigenlijk voorsteld en hoe meer hij verlangt naar een vergelijkbaar leven. Een belangrijk aandeel hierin hebben de acteerprestaties, die voortreffelijk zijn. ****½
Water (Deepa Mehta, 2005)
Prima film over één van de misstanden in het Hindoestaanse geloof. De productie van deze film is vier jaar vertraagd nadat Hindoestaanse fundamentalisten de set vernielden en doodsbedreigingen uitten. Ik moest bij het kijken van de film aan de films van Satyajit Ray denken, die de onderlaag van de Indiase samenleving op een zelfde humane manier in beeld bracht. ****
The Good German (Steven Soderbergh, 2006)
Lekkere retro stijl, zoals we die ook al zagen in Soderbergh's short voor
Eros. Jammer dat het verhaal niet van dezelfde kwaliteit is. De film ontbreekt echte spanning en het mysterie rondom Emil Brandt wordt ook niet ten volle benut. Echt heel benieuwd naar hoe het precies in elkaar zat werd ik niet gemaakt. Het geforceerde Duitse accent van Cate Blanchett was ook niet echt overtuigend. ***½
Severance (Christopher Smith, 2006)
Grappige horror film, die een vaak gebruikt concept herkauwd, maar dat met genoeg gevoel voor humor doet dat dit nergens storend is. ***½