De afgelopen weken weer wat meer vrije tijd gehad, waardoor de volgende films voorbij zijn gekomen. Tenacious D: Pick of Destiny is een vermakelijke komedie, dat soms zelfs naar een rockmusical neigt. Accepted is ook een komedie, maar dan naar het alom bekende highschool-concept. Geen verrassende wendingen, maar toch ook best vermakelijk. Ook zagen we 300, een spektakelfilm dat in de bioscoop volledig tot zijn recht komt. Prachtig.
Bij The Groomsmen verwachtte ik een film in de lijn van Wedding Crashers, maar kreeg een film met een serieuze ondertoon. Een aantal mannen in begin dertig staan op verschillende manieren in het leven, allemaal onzeker over wat hun toekomst moet brengen. Smokin' Aces is aardig, maar niet veel meer opzienbarend dat de gemiddelde actiefilm. In hetzelfde rijtje valt Transporter 2. Wél aangenaam verrast was ik bij The Mummy uit 1999; veel actie en evenveel humor, naar het concept van Indiana Jones. Horrorfilm Bloody Mallory is nog het best te omschrijven als een kruising tussen Buffy the Vampire Slayer en Underworld. Sowieso al niet de beste basis en het resultaat is dan ook niet al te interessant.
Ultranova is een Belgische film met een melancholieke ondertoon. Niet slecht, maar ik had grote moeite om in het verhaal te komen. Wellicht moet ik deze nog eens een tweede kans gunnen. Poseidon was weer eentje in het rijtje actiefilms, en verrassend goed uitgevoerd. De moderne film-noir The Black Dahlia was gewoon goed. Niet per definitie goed, maar wél vermakelijk was Woensdag, een Nederlandse slasher. Sommige dingen zijn net iets te knullig, zoals de plotse overgang van nacht naar dag en het gebrek aan acteren in sommige scenes, maar dat werkt eigenlijk juist bij aan de charme van de film. En sowieso kan elke film met muziek van Green Lizard op mijn sympathie rekenen. En tenslotte gisteravond Paradise Now en Daltry. Eerstgenoemde is best goed, maar geen meesterwerk. En dat is Daltry al helemaal niet.
..what evil lurks in the hearts of man? The shadow knows.