Onibaba (1964, Japan, Kaneto Shindô)Deze Japanse klassieker viel een beetje tegen. Als karakterstudie over iemand, die door jaloezie, angst voor eenzaamheid en egoïsme langzaam tot waanzin wordt gedreven, is de film zeker erg geslaagd. En vooral de oudere vrouw acteert zeer goed.
Maar doordat de film imo iets te vaak in herhaling valt (weer het meisje dat door het wiet rent), wordt de film wat saai en langdradig.
En een horrorfilm zou ik al helemaal niet durven te noemen. De film is nergens eng of spannend te noemen.
cijfer: 7.5
The History Boys (2006, GB, Nicholas Hytner)Dit soort films moeten het imho hebben van het feit dat de klas (of groep vrienden) zo leuk is dat je wou dat je er ook bij was, zoals bijvoorbeeld bij Dead Poets Society. Bij deze film wou ik ook dat ik erbij was...
Om ze allemaal te trakteren op een marteling, waarbij die in Audition lijkt op een schoolreisje.
Ik was verbaasd te lezen, dat het gaat om een blijkbaar geslaagde verfilming van een met prijzen overladen toneelstuk. Misschien dat bejaarde toneelcritici spontaan klaar komen, van dit soort pretentieuse crap met quasi-intelligente quotes en ongeloofwaardige tieners.
cijfer: 2
Wolf Creek (2005, Aus, Greg McLean)Dit was weer een geslaagde tienerslasher-horror. De film bevat leuke, realistische goed uitgewerkte slachtoffers, een goede spanningsopbouw, gore (maar geen schadelijke overvloed) en een geloofwaardige creepy schurk. (Waarvan gelukkig geen zeik achtergrond verhaal krijgen over zijn moeilijke jeugd)
De film doet denken aan The Texas Chain Saw Massacre of aan Haute Tension (zonder bizarre plottwist)
cijfer: 8