Welke film heb jij vandaag/pas gezien? LXXXVII

Gone in 60 seconds. Blijft wel een vette film

Ik vind die Masaki Kobayashi maar een naar mannetje. Hij gooit m'n hele top-100 ondersteboven. Eerst al met NIngen no joken I en II, en nu ook nog met Seppuku. En dan te bedenken dat ik Ningen no joken III nog moet...

Nou ik postte dus al dat ik Stalker gezien heb, maar dat met name de thematiek me hier en daar onduidelijk is.

Zijn er mensen hier (Gorro) die me een bepaalde website aanraden of willen uitleggen hoe zij de thematiek van Stalker onder woorden kunnen brengen?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik heb Stalker wel gezien, maar durf me niet goed aan een verklaring van de thematiek te wagen

Wel een intrigerende film. Als die DVD's nou eens wat goedkoper zouden zijn...

Films waarvan je de betekenis moet gaan opzoeken, missen enigszins hun doel. Naar mijn mening.

chicken little

quote:

Op woensdag 5 april 2006 18:11 schreef SaintOfKillers het volgende:
Films waarvan je de betekenis moet gaan opzoeken, missen enigszins hun doel. Naar mijn mening.

Dat vind ik dus niet. Met name films die voor interpretatie vatbaar zijn vind ik de moeite waard. Als ik ooit nog regisseur zou worden (niet van plan) zou ik het liefste een film maken die jaren later de gemoederen nóg bezighoudt (Mulholland Drive, 2001: A Space Odyssey, Donnie Darko enz. enz.). Maar goed, ieder z'n mening natuurlijk.

Stalker is mijns inziens ook zeker goed te begrijpen en de thematiek is over het algemeen goed te volgen. Ik vraag me gewoon af hoe anderen erover denken.

Soulplane!

Nigga, im affraid for hights...

Visitor Q

http://www.imdb.com/title/tt0290329/


Godverdomme wat een zieke film is dit zeg! Echt nog nooit no'n controversiele film gezien
Ik ga hier niks over de inhoud zeggen, ( de meesten kennen 'm wellicht ook al ) omdat het gewoon te gruwelijk is

Ik ben Joep Meloen

De meeste mensen zullen de volgende zin niet als kloppend beschouwen in combinatie met het cijfer.
Pretty Woman viel me heel erg tegen. 6,5.

Dirty Deeds (2005) gisteravond
Vanavond gaan we Final Destination 2 kijken, als voorproefje voor 3.

[ Bericht 11% gewijzigd door Lippie85 op 06-04-2006 08:01:08 ]

Fun with Dick and Jane ( met Jim Carrey)

King kong! De meest verse versie dan natuurlijk! Mooie film! Was eerst bang dat hij erg nep zou zijn, maar dat viel mee!

Inside Man. Met een lekker Indiaas popnummer (Chaiyya Chaiyya van Sukhwinder Singh, Sapna Awasthi en Panjabi MC) aan het begin en bij de aftiteling van de film.

quote:

Op woensdag 5 april 2006 18:21 schreef 2Mini het volgende:
Soulplane!

Nigga, im affraid for hights...

die is echt te flauw voor woorden

quote:

Op woensdag 5 april 2006 10:04 schreef mr_cucumber het volgende:

[..]

Neehoor, het was toch echt Chelsea

http://www.moviemeter.nl/film/22875

sorry, had verkeerd gelezen . dacht dat je t over die film Hooligans had

quote:

Op woensdag 5 april 2006 18:33 schreef Sai het volgende:
Pretty Woman viel me heel erg tegen. 6,5.

Hoe kom je erbij iets te verwachten van Pretty Woman .

quote:

Op woensdag 5 april 2006 19:50 schreef California het volgende:

[..]

Hoe kom je erbij iets te verwachten van Pretty Woman .

quote:

Op woensdag 5 april 2006 18:33 schreef Sai het volgende:
De meeste mensen zullen de volgende zin niet als kloppend beschouwen in combinatie met het cijfer.

Maar het was een romantische komedie. Die bekend is. Met slechte eighties-muziek.

Dus dat móest wel geweldig zijn.

.

quote:

Op woensdag 5 april 2006 20:19 schreef Sai het volgende:
Maar het was een romantische komedie.

Met Julia Roberts!

quote:

Die bekend is.

En Richard Gere!

quote:

Met slechte eighties-muziek.

En Julia Roberts!

quote:

Dus dat móest wel geweldig zijn.

.

_{Hoe gaat Genres?}

Ja, goedenavond.

Ik heb Nihon no higeki gezien, ook wel A Japanese Tragedy. Die werd geregisseerd door Keisuke Kinoshita. Die was in de jaren '50 naar het schijnt de populairste Japanse regisseur, dus populairder dan Kurosawa en Mizoguchi, wat enigszins bevestigd wordt door het feit dat hij toen de meeste Japanse prijzen won (24 Eyes klopte bijvoorbeeld 7 Samurai en Sansho the Bailiff). En hij was dan ook nog eens de mentor van Kobayashi.

Ik vraag me dan ook af waarom deze goede man en zijn films in de obscuriteit zijn verdwenen, want ze zijn gelijkwaardig aan de films van de eerder genoemde Japanners. Nihon no higeki dus ook, al moet ik die ooit nog eens opnieuw kijken, omdat ik nogal vaak werd afgeleid en er dus niet altijd voor 100% bij was.

Ha, daar heb ik toch even de snobs gedesnobeerd. 100 stemmen op IMDb is voor mietjes, deze heeft er maar 27 .

27... damn. Wel een interessant verhaal, hoe zo iemand in de vergetelheid kan raken.

Inside Man

Goeie film, met een sterke rol van Denzel
Goed verhaal en een leuk eind.
Voor degene die em al gezien heb en het antwoord weet

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Gisteren op dvd gezien: The Descent.
Heerlijke film!
Fantastisch claustrofibische sfeer, goede actrices die het verhaal interessant blijven houden en een ontknoping die mij enorm beviel.
Cijfer: 8,5

ice age
viel me erg mee, begin is scratch grappig later de andere figuren, vehaal wel een beejte slap
7

Gisteren American Psycho gezien!
Geweldige film!

The Pretender: Island of the Haunted

film die volgt op de serie van The Pretender en de 1e film. vooral geweldig als je alles daarvan gezien hebt en al jaren wacht op de uitzending van deze laatste film.
aangezien het bekend is dat er oorspronkelijk nog 2 films na gepland waren, weet je al op voorhand dat er veel vragen nog onbeantwoord zullen blijven en zelfs weer nieuwe vragen bijkomen.
de film is behoorlijk als een extra lange aflevering. dus gewoon zeer aangenaam, met weer sterk spel van mn. MTW, PB en JG.
korte samenvatting van plot:
Jarod komt er achter dat zijn moeder en mrs parker samen zijn gefotografeerd. hij ontdekt waar die foto is genomen en dat gebouw verwijst hem naar een schots eiland.
daar gaat toevallig een storm overkomen, zodat iedereen wordt geevacueerd.
behalve jarod. en mrs parker. en een kruidenvrouwtje. en wat verdachte figuren.
uiteraard gebeurt er in the centre ook ondertussen vanalles. mr parker heeft hersenletsel, mr lyle slijmt heftig bij het triumviraat.
mr raines is er weer met zijn flesjes. sydney en broots helpen parker, maar blijven achter met haar vragen.

kortom: heerlijk om te hebben gezien.

Romance and cigarettes

Er zitten best leuke momenten in deze film, en het is ook leuk dat de personages opeens gaan (mee)zingen en dansen, maar het werkt niet helemaal. Pretentieus en een tikje saai. Jammer, want ik zat helemaal klaar voor een vreselijk campy musical.

SLAUGHTER DISC

Mjah, de slechtste crossover die je je maar kan bedenken in de filmindustrie moet toch wel splatterporn zijn. En ook in dit geval een matig filmpje over een aan porno verslaafde jongeman die een obscuur dvdtje besteld op het net.

Eenmaal de dvd in de speler raakt hij natuurlijk geobsedeerd door de actrice (die verd8 veel op Dani Filth lijkt btw) die er lustig op los pijpt en neukt en daarbij oa haar eigen strot doorsnijd waardoor onze hoofdpersoon in closeup ff wat kots in z'n wc deponeert.

RE-PENETRATOR was leuker maar nog belangrijker:korter



Wat moet ik in hemelsnaam doen met die gesigneerde unrated director's cut die ik morgen ontvang...

quote:

Op donderdag 6 april 2006 22:24 schreef kinky_queen het volgende:
Wat moet ik in hemelsnaam doen met die gesigneerde unrated director's cut die ik morgen ontvang...

Haha, ik ben blij dat je de film nu hebt gekeken. Dat scheelt me weer een aankoop.

Nu hoop ik wel dat Hacked Off dan beter is.

Tape
Before Sunrise, Before Sunset en Waking Life hebben waarschijnlijk allemaal een plekje in mijn top 10 (als ik die zou hebben) en ook met Tape bewijst Linklater wederom een goede regisseur te zijn. Als er iemand goed is in dialogen schrijven en boeiend houden is hij het wel. Ook Tape is enorm de moeite waard. Zoals eigenlijk vrij vaak bij Linklater; een hele sterke film.

The Pianist

quote:

A brilliant pianist, a Polish Jew, witnesses the restrictions Nazis place on Jews in the Polish capital, from restricted access to the building of the Warsaw ghetto. As his family is rounded up to be shipped off to the Nazi labor camps, he escapes deportation and eludes capture by living in the ruins of Warsaw.
The true story of Wladyslaw Szpilman who, in the 1930s, was known as the most accomplished piano player in all of Poland, if not Europe. At the outbreak of the Second World War, however, Szpilman becomes subject to the anti-Jewish laws imposed by the conquering Germans. By the start of the 1940s, Szpilman has seen his world go from piano concert halls to the Jewish Ghetto of Warsaw and then must suffer the tragedy of his family deported to a death camp, while Szpilman is conscripted into a forced German Labor Compound. At last deciding to escape, Szpilman goes into hiding as a Jewish refugee where he is witness to the Warsaw Ghetto Uprising in 1943 and the Warsaw City Revolt in August/October 1944.

IMDB cijfer: 8.5/10
Mijn cijfer: 9/10

Lucky number Slevin

quote:

A case of mistaken identity lands Slevin (Josh Hartnett) into the middle of a war being plotted by two of the city's most rival crime bosses: The Rabbi (Ben Kingsley) and The Boss (Morgan Freeman). Slevin is under constant surveillance by relentless Detective Brikowski (Stanley Tucci) as well as the infamous assassin Goodkat (Bruce Willis) and finds himself having to hatch his own ingenious plot to get them before they get him.

IMDB cijfer: 7.1/10
Mijn cijfer: 7/10

quote:

Op woensdag 5 april 2006 23:51 schreef Sokolsky het volgende:
27... damn. Wel een interessant verhaal, hoe zo iemand in de vergetelheid kan raken.

Ik heb Twenty-Four Eyes hier nog liggen. Die wou ik vandaag bekijken, maar mijzelf kennende komt dat er niet van. Toch heb ik erg veel zin hier iets te typen.

Twenty-Four Eyes: Spielberg maakt een Japanse zwart-wit-film. Dat betekent een vakkundig, doch wat oversentimenteel drama. Het is niet beter dan The Seven Samurai, die dat jaar door 24E werd gepasseerd, maar overtuigend en meeslepend is het best. Opvallend toegankelijk voor zo'n totaal onbekende film ook. 8-.

serenity

ik kan me niet voorstellen wat er mooi, leuk, goed en interessant aan deze film is.
alles aan deze film is in andere films al beter gedaan. veel beter zelfs.
ook voor een sf-film vind ik m zeer matig.

The Hudsucker Proxy (1994)
Typische Coen film, niet hun beste, eigenlijk gewoon middelmatig, maar nog steeds vermakelijk.
cijfer: 7

Final destination 3

Vond er niks aan

Vanmorgen de volgende DVD- films ontvangen en bekeken:



© Get rich or die tryin'

Vooraf: Deze dvd is puur en alleen als je een liefhebber bent van deze
rapper Curtis Jackson.Mensen die niks met dit muziek hebben zullen deze
film al gauw saai en verre van boeiend vinden zeker als je weet dat er betere
films zijn waarin het standaardverhaaltje van "rapper heeft moeilijke jeugd,
schopt tegen de maatschappij aan,rapper krijgt kans en breekt uiteindelijk
door en veranderd." gestalte krijgt.

De film gaat over een zekere Marcus ,gespeeld door Curtis Jackson,
die altijd al geloofd heeft dat hij een rapper gaat worden en onderwijl in zijn
levensbehoefte voorziet door in de drugswereld te vertoeven.
Na dit wereldje eerst vaarwel te hebben gezegd keert hij even later weer
terug als zijn moeder wordt vermoord om zo de huur te blijven betalen.
Uiteindelijk richt hij zich op het schrijven van teksten waarin hij zijn woede kan
uiten om zo zijn lang gekoesterde droom van rapartiest toch waar te kunnen maken.

De film is niet echt vernieuwend of baanbrekend.
Bedoel de onlangs bekeken DVD film © Hustle & Flow was in dat opzich
veel baanbrekender en boeiender dan Get rich or die tryin'.
Rapper Curtis Jackson speelt zich gewoon zichzelf en doet dat met verve.
Als je hem vergelijkt met die andere rapper
die een film maakte dan doet Curtis Jackson het zo gek nog niet.

7 / 10



© Supernova 2005

Deze DVD is eigenlijk een 3 uur durende mini-tv serie met in de hoofdrollen ® Luke Perry bekend van de
© Beverly Hills 90210 tv serie, acteur ® Peter Fonda en actrice ® Tia Carrera
en gaat in de notendop over de zon die zal ontploffen en als een supernova de wereld zal vernietigen.
Zeer matig onderhoudende film die duidelijk afgekeken is van films zoals © Armageddon of © Deep Impact.
De personages kunnen de film duidelijk niet dragen en laten zien
waarom zij nooit echt als A-acteur zijn doorgebroken in de bekende blockbusters.

5 / 10



© The Hunt for Eagle One.

Een dvd-film die zelfs met de extra's niet boven het gemiddelde niveau van een
boeiende dvd uit kan komen. In een notendop gaat het verhaal over een groep
Amerikaanse mariniers die een een gevangengenomen Philipijnse kapitein
en een Amerikaanse marinier moeten zien te bevrijden terwijl ze aantal Al-Qaeda
sympathysanten moeten zien te verhinderen biologische raketten af te steken.
Kwa actie en geloofwaardigheid is de film zeer matig.
De Al-Qaeda sympathysanten lijken eerder op Palestijnse vrijheidsstrijders en de locatie
kan niet verbloemen dat de film waarschijnlijk in alle haast is opgenomen.
Het enige noemenswaardige is dat voor Nederland de bekende Rutger Hauer er ook in
optreedt.

6 / 10

De laatste film die ik heb gezien was op DVD. "The Weather Man" met Nicolas Cage. Ik heb hier echt om moeten lachen. Dat soort humor spreekt me enorm aan. Ik zie dat ie hier in Nederland nog niet in de bios draait. Een echte aanrader wat mij betreft... Geloof dat ie hier in mei uit komt.

De scenes "Tarter Sauce , Tarter Sauce" ... en "Camel Toe" vond ik hilarisch..

check http://www.imdb.com/title/tt0384680/

Harry Potter and the Goblet of Fire - Ditmaal op DVD, een stuk minder spectaculair dan in de bioscoop, maar nog steeds een toffe film. 7.5/10

Hable con ella - Het is altijd even wachten voordat ik in de juiste stemming ben voor een Almodóvar, vandaag was dat zo, en ik heb er weer eens van kunnen genieten. 8.5/10

Woensdag in de bios:

Final Destination 3
Heb de vorige 2 delen niet gezien, maar dat was gelukkig niet nodig. De film is heel goed als stand alone film te bekijken.
Vond `m erg cool! Geweldig creatieve sterf scenes die goed zijn uitgevoerd en soms wat grof en lomp zijn. Lekker bloederig en gelukkig nemen de makers hun film niet serieus en is ie met plezier gemaakt, dat zie je er aan af. Heel vermakelijke film waarbij je meer in een deuk ligt van de lekker overdreven sterf scenes dan dat ie goor en/of spannend is.
Ik heb in ieder geval erg genoten, de anderhalf uur die de film duurt was zo om.

IMDB Cijfer: 6,2/10
Mijn Cijfer: 7,8/10

En gisteren in de sneak:
The World`s Fastest Indian
De film die het waargebeurde verhaal verteld van Burt Munro, die op z`n zelf gefabriceerde motor een snelheids record wil neerzetten op de zoutvlakten van Utah.
Het is een prachtige film geworden waarin de nogal uitgebreid de tijd wordt genomen om het personage van Munro neer te zetten en wat uit te diepen. Het daarbij gebruikte tempo ligt redelijk laag maar de film wordt niet saai en verveelt geen moment. De fotografie is prachtig, de personage zijn sympathiek en er zit de nodige humor in het verhaal. Anthony Hopkins is weer eens ouderwets geweldig in z`n rol en de meeste van de bijrollen worden goed neergezet. Het verhaal is wel redelijk voorspelbaar maar dat is niet erg, er blijft nog genoeg te genieten over. Een mooie film die, zoals dat zo mooi heet, het hart op de juiste plaats heeft.
Zeker een aanrader


IMDB Cijfer: 8,1/10
Mijn Cijfer: 8,0/10

quote:

Op woensdag 5 april 2006 18:11 schreef SaintOfKillers het volgende:
Films waarvan je de betekenis moet gaan opzoeken, missen enigszins hun doel. Naar mijn mening.

Hear, hear.

Mulholland Dr. sucks.

_{PS: Ik weet dat dat niet per se over de betekenis gaat, maar meer over of je de film snapt. Maar toch.}

Sad Movie (2005)
Zoals de titel al doet vermoeden is het een ontroerende film. En op het einde van de film vloeiden er dan ook wat traantjes. Maar daarnaast is het ook een grappige en romantische film.
De film bestaat uit 4 verhalen. Één gaat over een hardwerkende carriere moeder, die haar zoontje veels te weinig aandacht geeft, maar dan ma een auto-ongeluk in het ziekenhuis terecht komt. In het ziekenhuis komen zoon en moeder weer dichterbij elkaar.
Het volgende verhaal gaat over een jongen die gedumpt is door de liefde van zijn leven, omdat die altijd zonder werk zit. Dan begint hij een uitmaak-bureau, waarin hij het voor andere mensen uitmaakt, en hoopt haar daarmee terug te winnen.
Dan is het er het verhaal over de brandweerman en zijn vriendin (de zus van een doof meisje dat hij ooit redde). Zij hoopt dat ze gaan trouwen, zodat hij eens twijfelt en eerst aan haar denkt voor die weer in een brandend gebouw rent. Hij wil haar ten huwelijk vragen, maar wacht op het perfecte moment. De brandweerman die steeds maar half of niet begrijpt wat het dove zujse in gebaren taal zegt zijn de grappigste momenten in de film.
En dan is het er het laatste en imo het leukste verhaal, dat over het dove zusje. Zij werkt in een pretpark als sneeuwitje. En wordt daar verliefd op een jongen die mensen schildert. Maar omdat ze zich schaamt voor haar brandwond op haar gezicht durft ze haar masker niet af te nemen. Vooral de manier waarop je steeds haar gedachtes te horen krijgt, zorgt ervoor dat dit voor mij de leukste van alle verhalen was.
Al met al zijn alle verhalen redelijk voorspelbaar. Maar de uitwerking is gewoon prima gedaan. De film ontroert, is geinig en romantisch.
cijfer: 8.5

Qian li zou dan qi (Riding Alone for Thousands of Miles) (2005)

Na zijn twee material-arts/wuxia films maakt Yimou Zhang nu weer een drama film. Ken Takakura speelt Takada, een Japanse visser, wiens zoon in het ziekenhuis ligt. Vanwege een ruzie lang geleden hebben vader en zoon elkaar een hele tijd niet gezien. En als de zoon in het ziekenhuis ligt weigert hij om zijn vader te zien als die op bezoek komt. Dochterlief geeft vader dan een videoband waarin de zoon Chinese volksopera's opneemt. Als hij dan te horen krijgt dat de zoon terminaal ziek is, besluit Takada om naar China af te reizen om een speciale opera (Riding Alone for Thousands of Miles) gespeeld door een speciale acteur Li Jianmin op te nemen voor zijn zoon. Daar aangekomen ondervindt hij echter de ene moeilijkheid na de ander om de opera gefilmd te krijgen. Maar deze koppige Japanner laat zich natuurlijk niet zomaar uit het veld slaan. En tijdens zijn zoektocht door China begint hij zijn zoon steeds beter te begrijpen.
Hoe Ken Takakura de ingetogen emoties van een man, die moeite heeft om zijn emoties te tonen is fantatisch. En Yimou Zhang zorgt daarnaast ook voor prachtige beelden van het China.
cijfer: 8.5

Ningen no joken I (The Human Condition I) (1959)
In dit eerste deel van deze verloren geraakte trilogie maken we kennis met Kaji. Omdat hij niet in militaire dienst wil (de film speelt zich af tijdens de WO 2) neemt hij een baan aan als opzichter in een werkkamp in China. Zodat hij daar zijn theorie over hoe hij onder meer humanitairere omstandigheden de productiviteit kan verhogen. Daar aangekomen merkt hij al snel dat voor de rest de conditie van de Chinese arbeiders er niet echt toe doen. En de situatie wordt nog moeilijker als er ook nog eens een treinlading oorlogsgevangen in het kamp terecht komt. Om ervoor te zorgen dat de condities beter worden, moeten hij hun vertrouwen weten te winnen. Maar de onderliggende achterdocht en vooroordelen van de Chinezen over de Japanners liggen hierbij in de weg. En ze zien Kaj gewoon als één van de Japanse bezetters, die niet te vetrouwen is. Vooral als hij in een bui van woede één van zijn Chinese helpers slaat, ebt dat vertrouwen verder weg. En terwijl Kaji veegt om hun vetrouwen te winnen, moet hij ook vechten tegen het systeem en andere opzichters, die de productiviteit van de mijn belangrijker vinden dan de condities waaronder er gewerkt wordt. En niet op kijken van een dode Chinees meer of minder.
Zelden is het gevecht van iemand, die probeert naar zijn idealen te leven, tegen het in zijn ogen onrecht wat ongedaan wordt beter weergegeven. De innerlijke strijd van Kaji om te blijven doen wat hij denkt dat goed is is prachtig weer gegeven. En daarnaast vond ik het erg interessant om een film van een Japans werkkamp in China te zien
Op imdb kwam ik trouwens dit stukje tegen over de vertaling van de titel. Dat vond ik wel interessant om even mede te delen hier omdat het het idee achter de film goed samenvat imo:

quote:

the title " The Human Condition" is perhaps misleading. The Japanese word "joken" corresponding to "condition" is not normally used in a descriptive sense, but rather, as a condition to be fulfilled or satisfied. Thus the title might be better rendered "The Condition for Being Human"

cijfer: 9

[ Bericht 0% gewijzigd door Lonewolf2003 op 08-04-2006 19:13:55 ]

quote:

Op zaterdag 8 april 2006 11:52 schreef BlaatschaaP het volgende:

[..]

Hear, hear.

Mulholland Dr. sucks.

_{PS: Ik weet dat dat niet per se over de betekenis gaat, maar meer over of je de film snapt. Maar toch.}

Space Oddyssey was je meteen in zijn geheel duidelijk?

Whirlpool



leuke film-noir, sterk acteerwerk, Gene speelt haar rol weer fantastisch Verder een heerlijke ontknopping.

Wolf Creek
Zo'n film die je begint te kijken met niet al te hoge verwachtingen en toch heel aardig is. Verhaal is niet bijster orgineel (meisje-meisje-jongen stuitten in de middle-of-nowhere op freak die niet zulke fijne voornemens met het sympathieke trio heeft, met dit keer Australië als decor), maar de film onderscheidt zich in de uitwerking van de gemiddele Hollywood-horror. De beelden zijn sfeervol en de geluidseffecten en het gebruik van muziek vrij subtiel. Aanradertje voor mensen die graag benauwende en tamelijk realistische (als in: het zóu zich kunnen voordoen) films houden. Een verdiende 8.

Voor de tweede keer bekeken:

A History of Violence(Cronenberg, 2005)



Een wolf in schaapskleren

Geweld is als een dierlijk instinct, diepgeworteld in de aard van ieder mens. Met A History of Violence lijkt regisseur David Cronenberg de kijker op schokkend grafische wijze met zowel de oorsprong als de gevolgen van geweld te willen confronteren.

A History of Violence toont het brave dorpsleventje van Tom Stall (Viggo Mortenssen) en zijn gezin. Dit ogenschijnlijk idyllische leven wordt bruut verstoord wanneer twee gangsters het dorp bezoeken en een gewapende overval proberen te plegen op Tom’s eetzaak. Gewelddadige gevolgen blijven bepaald niet uit en niets in Tom’s leven is vanaf dat moment nog wat het lijkt…

David Cronenberg is een van de belangrijkste grondleggers van wat soms het "body horror"-genre genoemd wordt. Terugkerend in zijn films (The Fly, Videodrome, eXistenZ) is zijn obsessie voor fysieke transformatie als gevolg van mentale verandering, ook wel lichaamstransformatie genoemd. A History Of Violence kent een vergelijkbare thematiek. Cronenberg slaagt er in om een perfecte synthese te creëren tussen de psychologische aard van geweld en de gruwelijke fysieke gevolgen ervan.

De film begint met een bedrieglijke, haast Spielberg-achtige openingsscène waarin Tom’s gezin wordt afgebeeld als de “all American happy family”. De scène staat in schril contrast met de verschrikkelijke uitwerking die het geweld later heeft op Tom en zijn gezinsleven. Ook de speelse vrijpartij van Tom met zijn vrouw in cheerleaderpakje lijkt in geen enkele wijze op de rauwe, emotieloze seksscène later in de film. Naast emotieloze sex gebruikt Cronenberg een nietsontziende, realistische uitbeelding van geweld, variërend van uiteenspattende hersenen tot kapotgeslagen gezichten, om de kijker met zijn neus op de verschrikkelijke fysieke gevolgen van dit geweld drukken.
Evenals in zijn eerdere films als Videodrome en Dead Ringers wordt ook in History of Violence tevens het begrip identiteit behoorlijk in twijfel getrokken. Wie of wat creëert iemands identiteit en welke plaats heeft geweld hierin? Wordt Tom’s identiteit bepaald door het rustige dorpsleventje dat hij op dat moment leidt en het beeld dat zijn gezin en zijn omgeving van hem heeft? Of schemert het verleden door en beseffen we dat zijn zondige, gewelddadige verleden nog altijd zijn sporen nalaat? Het contrast tussen Tom’s ogenschijnlijk idyllische gezinssleventje en zijn gewelddadige verleden wordt met de minuut groter.

Cronenberg boort uitermate interessante thema’s aan die betrekking hebben op de aard van geweld en identiteit en voorziet de film van een behoorlijke dosis maatschappijkritiek. A History of Violence geeft een confronterend en bovenal verontrustend beeld van de psychische transformatie van de individu als gevolg van geweld, met alle fysieke gevolgen voor het gezin van dien. De nadruk ligt op het onverschillige karakter van geweld en de emotieloos acterende Viggo Mortenssen lijkt dan ook perfect gecast. De sfeer van de film is duister, verstikkend zelfs bij vlagen, mede door de uitstekende soundtrack van oudgediende Howard Shore. De regie van Cronenberg is briljant, hij weet een onderhuidse spanning te creëren waar je haast u tegen zegt

A History of Violence is een film vol uitersten. Een wolf in schaapskleren. Een uiterst waardevolle toevoeging aan Cronenberg’s toch al behoorlijk imposante oeuvre.

quote:

Op zaterdag 8 april 2006 17:11 schreef Kolkus het volgende:

[..]

Space Oddyssey was je meteen in zijn geheel duidelijk?

Bij die film had ik in elk geval de illusie dat ik het snapte. Of er nou nog een diepere betekenis achter zat die ik niet snapte, maakt me niet uit.

Lost In La Mancha
De documentaire over het fiasco rondom Terry Gilliams verfilming van het (fantastische) Don Quichot verhaal. Boeiende docu en eigenlijk gewoon té triest voor woorden hoe dat project gedwarsboomd werd door ingrepen van hogerhand, althans zo leek het.

Laura

Laura Hunt (GT) wordt gevonden, vermoord. Mark McPherson (DA) is de inspecteur die de moord mag gaan oplossen.
hij spreekt en verhoort diverse mensen die dicht bij Laura stonden. het blijkt dat ze van plan was om te gaan trouwen met Shelby Carpenter. maar Waldo Lydecker bracht haar aan t twijfelen, aangezien hij Laura ervan probeerde te overtuigen dat SC haar niet trouw was.
Laura zou daarom het weekend alleen in haar buitenhuisje gaan doorbrengen, ter overpeinzing.
Waldo's relatie met Laura blijft een beetje vaag, maar hij lijkt vooral een soort vaderfiguur voor Laura.
ook blijft onduidelijk wat Laura in Shelby zag. waarom ze ook maar overwoog om met hem te trouwen.


deze zaken komen middels flashbacks aan de orde, want de film opent nadat de moord gepleegd is.
juist de openstaande vaagheden verzwakken de film, waardoor het kauwgumachtige optreden van CW vooral blijft hangen.
DA speelt met verve de semi-nonchalante inspecteur, maar dat neemt niet weg dat ik deze film coulant naar boven afrondt tot een 7.

THE PERILS OF GWENDOLINE IN THE LAND OF THE YIK YAK

GWENDOLINE

The queens will, is the queens will!

Onbegrijpelijke flauwekul die daardoor uiterst vermakelijk is voor de fans van BARBARIAN QUEEN en PIRANHA WOMEN IN THE AVOCADO JUNGLE OF DEATH.

Scantily clads sword 'n sandals flick die zichzelf niet serieus neemt en dat is maar goed ook.

Ik weet het: Lees de review maar als je wil weten waar deze film ECHT over gaat

De Schippers van de Kameleon

aardige film over hoe de tweeling sietse en hielke de boot verkrijgen en hoe ze een duo kleine criminelen weten te ontmaskeren en te vangen.

The Exorcism of Emily Rose
Final Destination 3
Nightwatch
The Dark
Amityville horror

Jep, ik heb een horroravondje gehad. The exorcism of Emily Rose vond ik het mooist. Dat ging over een rechtzaak tegen een pastoor die de exorcism had uitgevoerd. En ze was dus overleden. De vraag was of hij nu wel of niet nalatig is geweest in haar zorg.

De anderen vond ik niet zo... Final Destiation was weer hetzelfde. Nightwatch was enorm vaag. The Dark ging wel, maar het einde was wat apart. Je zit een uur op het verhaal te wachten en dan wordt het in een kwartiertje verteld. Zo van, ja het moet, maar onze tijd is eigenlijk op. En Amityville horror had ook een erg saai einde. Ze vaarden weg en dat was het, erg simpel...

SHUDOJO: NURE NAWA ZANGE

WET & ROPE

2e Japanse nunsploitation die ik zie na SEIJÛ GAKUEN en minder dan die film mede omdat deze cut duidelijk cut and censored is maar alsnog een aanschaf waard wat ik ook zeker ga doen

Paradise Now
Central do Brasil
21Grams

[ Bericht 1% gewijzigd door Sinner85 op 09-04-2006 19:42:46 ]

Prime (2005)
Eigenlijk to mijn verrassing nog best een leuke komedie. Uma Thurman wordt verliefd op een 23 jarige jongen. En natuurlijk heeft ze twijfels of zoiets wel kan, dus praat ze erover met haar psychotherapeute (Meryl Streep). De jongens moeder vindt het tegelijkertijd niets dat haar zoon met een oudere niet -Joodse vrouw heeft. Dan komt die moeder erachter dat Uma Thurman, die vrouw is. De moeder en de therapeute zijn dus hetzelfde. Vooral de conversaties tussen Uma en Meryl zijn vaak erg grappig. Maar ook de relatie tussen Uma en de jongere Bryan Greenberg werkt goed en heeft zowel zijn komische als zijn niet te vermijden dramatische momenten.
cijfer: 6.5

Trois couleurs: Bleu (1993)

De eerste film van de Trois Couleurs trilogie zet meteen de toon. Wat een prachtige cinemagrafie krijgen we vanaf de eerste seconde voorgeschoteld. En dan die uitstekende passende donkere muziek die steeds heel even onder de meest belangrijke emotionele scené's gespeeld worden. En dan ook nog eens het sterke acteerwerk van de typische Franse belle Juliette Binoche. En dan heb ik het nog niet eens gehad over hoe magistraal Krzysztof Kieslowski laat zien hoe Julie het verlies van haar man en dochter verwerkt. Hoe ze de totale emotionele ongebondenheid die haar nieuw "verworven" vrijheid haar schenkt opzoekt om dat verdriet in haar eentje te willen verwerken.
cijfer: 9

Trois couleurs: Blanc (1994)

De tweede film van de trilogie, die qua beeld en muziek ook prachtig was, vond ik qua filosofisch en psychologisch vlak minder dan Blue. Maar qua sociologisch inkijk op de maatschappij en menselijk gedrag juist wel weer heel goed. Deze film gaat over een Poolse immigrant Karol, die moet scheiden van zijn grote liefde Julie Delpy. Daardoor komt hij op straat te leven. En keert terug naar Polen. Om daar zich langzaam aan rijk te worden en een plot te verzinnen om..
Hoewel ik dit de minste van de drie vond. Is het wel de meest vermakelijk en makkelijkste van de drie. Dit is bijvoorbeeld de enige van de drie waarbij ik gelachen heb.
cijfer: 8.5

Trois couleurs: Rouge (1994)

Rouge had natuurlijk ook weer prachtige beelden en mooie muziek.
Ik vond dat Rouge precies goed tussen Blue en Blanc inzit. Het heeft aan de ene kant de meer diepere filosofische kant die Blue ook heeft over hoe mensen handelen en interactie met elkaar hebben. En de meer vermakelijke kant die Blanc heeft qua verhaal en spanning opbouw. De relatie tussen Valentine en de rechter roept velen vragen op over wie hij is, wat hun relatie is en de relatie die ze heeft met August.
cijfer: een wat dikkere 8.5

Gisteravond met mijn geliefde "The Last Samurai" zitten kijken.
(zij wilde 'm liever zien dan ik, maar goed)
Maar goed, het was een onderhoudende film met vooral heel veel mooie beelden.

Willow
Jeugdsentiment van de bovenste plank.

Slashers (2001, Canada)



Een zestal Amerikanen doen mee aan een Japanse tv-show, waarin ze voor hun leven moeten vechten om uit de handen van drie psychopatische moordenaars, de Slashers, te blijven. Uiteraard slaagt niet iedereen daarin. In principe is dit gewoon een low-budget versie van The Running Man, met minder moordenaars, maar met méér gore. Het acteerniveau is af en toe wel suf, maar dat mag de pret niet drukken. Eigenlijk is dit gewoon een erg leuke film.

FINAL DESTINATION 3

Niet zo leuk als z'n voorganger maar een aantal uitelkaar spattende lichamen doen het natuurlijk altijd goed. Lekker gory ook.

En tieten.

The Crescent Moon (Kor)
Film over een broer en zijn gebochelde zusje....heel dramatisch, maar dat hoort ook zo in een dramafilm.
Leuke film met mooi einde.....

Return to Dongmakgol (Kor)
Alleen al voor de soundtrack van Joe Hisaichi was deze film een genot om naar te kijken.
Film over een Koreaans dorpje ten tijde van de oorlog, waar men geen weet heeft van deze oorlog, en dat heeft zijn uitwerking op militairen van beide zijdes die er per ongeluk stranden....superfilm...

saw

Bound by Honor
Vooral gekeken omdat deze in de top 250 staat bij Moviemeter en ik dat vrij opvallend vond. De meningen lijken ook verdeeld, sommigen vinden het schitterend, waarschijnlijk mensen die ook Scarface super vonden, anderen (de snobs ) vinden het enorme bagger. Eigenlijk is de film niet meer dan 3 uur matig geacteerde stoerdoenerij aan mekaar geluld met latino-stopwoordjes. Maar toch heb ik me tijdens die 3 uren geen seconde verveeld. Zesje dus.

Sideways
Aparte film! Wel een mooi verhaal, leuke humor en leuke personages. Alleen misschien iets aan de lange kant, maar ik heb me wel vermaakt

Gisteravond begonnen aan "Garden State".
Na een half uur heb ik 'm uitgezet. Het kon me voor geen meter boeien.

gister sweet november en speed

oh ja, van 't weekend ook nog het laatste stuk van 'Constantine' gekeken.
Erg vermakelijk, vooral Peter Stormare was om te smullen zo goed.
Dikke aanradert!

Ningen no joken II (The Human Condition II, The Road to Eternity) (1959)

In het begin van deel 2 vinden we Kaji (de geweldige Tatsuya Nakadai) in een trainingskamp voor het leger, waar hij op het eind van deel 1 naar toe werd gestuurd. Hier krijgt die natuurlijk het nodige te verduren. Maar de goedgeaarde Kaji probeert ondertussen ook nog op te komen voor de zwakkere rekruten. Na een uit de hand gelopen straf, eist Kaji straf voor één van zijn superieuren. Nadat hij een vriend helpt overlopen naar de Russen wordt hij na een kort ziektebed gepromoveerd. En krijgt een eigen platoon, regiment, baltijon ofzo (ik ben nooit goed in militaire termen iig een dozijn mannen) onder zich. Omdat de oorlog ten einde loopt zijn dit zijn voornamelijk of oudere mannen of nog hele jonge knaapjes. Maar Kaji zou Kaji niet zijn als die ze niet speciaal behandeld. Hij probeert naast streng tijdens de training, vrienden met ze te zijn in de barakken. Het andere regiment dat voornamelijk uit veteranen bestaat vindt Kaji maar een zwakkeling en Kaji krijgt daarom weer de nodige klappen. En de vriendelijke jonge officier, die Kaji wel wil helpen, kan dat niet, omdat de veteranen steeds minder van zijn rank beginnen aan te trekken en hij de veteranen nodig heeft in de strijd. Dan wordt Kaji en zijn mannen naar de voorlinie gestuurd om greppels te graven. Op dat moment echter begint de Russiche invasie van China.

Dit deel is zoals in de meeste trilogiën echt een tussendeel, niet een minder deel, maar een deel waarin een brug wordt geslagen tussen het begin deel en het eind deel. In dit deel zien we hoe Kaji langzaam aan steeds meer veranderd. De bijna-heilige Kaji uit deel 1 krijgt steeds donkere menselijke trekjes. Met voor mij als één van de hoogtepunten het moment dat Shinjo het opgeeft tijdens een looptraining en Kaji i.p.v. hem verder te helpen uitmaakt voor afhaker en opgever.
Tatsuya Nakadai speelt weer fantastisch. En ook de regie Masaki Kobayashi is weer werkelijk subliem. De grootste minpunten aan de film vond ik dat die soms iets te vaak van de hak op de tak springt. En het wel heel erg neppe slaan de hele tijd.
cijfer: 9

Ningen no joken III (The Human Condition III, A Soldier's Prayer) (1961)

In dit laatste deel vinden zien we hoe Kaji, die als één van de weinige de strijd heeft overleefd, probeert terug te komen bij zijn vrouw Machiko. Samen met een handjevol andere overlevende soldaten en wat andere mensen die hij onderweg tegen komt probeert hij door vijandig gebied te trekken naar zijn woonplaats. Dan worden ze echter gevangen genomen door de Russen en naar een POW-kamp gestuurd. Daar probeert Kaji ervoor te zorgen dat hij en zijn mannen genoeg eten krijgen om in leven te blijven. Nadat hij voor saboteur is uitgemaakt, wordt hem een reisje Siberië in het vooruitzicht gesteld. Daarom besluit hij te ontsnappen. En moet hij de laatste zware loodjes in zijn reis naar zijn vrouw alleen afleggen.

In dit deel krijgen we te maken met een nieuwe Kaji. Hoewel die bij vlagen nog de goedheid heeft van de idealistische Kaji uit deel 1. Is Kaji nu vooral een cynische man, die voornamelijk gefixeerd is op zijn eigen overleven en het terugkeren naar zijn vrouw. Het protest tegen de kampbewakers in het POW-kamp is dan ook niet meer zo zeer uit principe en ideaal maar meer uit pure zelfbehoud en overlevingswil. De algehele moraal die Kobayashi imo lijkt te willen zeggen met deze trilogie is dan ook zeer deprimerend. Hij lijkt imo te willen zeggen dat het strijden voor ideaalen naiëf en dom is, omdat de buitenwereld te hard en bot is, en dat het enige wat teelt is om zo simpelweg te leven met familie, vrienden e.d. en daar zolang mogelijk van te genieten. Op het einde van deze trilogie is namelijk nog maar één ding dat telt voor Kaji namelijk het terugkeren bij zijn geliefde vrouw Machiko.
Ook in dit deel geldt weer dat zowel Nakadai als Kobayashi weer fantastisch werk afleveren.
Het grootste minpunt van dit deel dat dit deel nog erger van deel 2 van de hak op de tak springt. Zit ik met mijn hoofd nog in de ene situatie zijn we plotseling een niet goed te bepalen tijd- en plaatssprong verder.
Omdat dit laatste deel toch het deel is waar de hele trilogie zijn climax bereikt, vond ik hem net ietsje beter dan deel 1 en 2. Daarom,
cijfer: 9.5

Saw 2 is super, heb hem nu 3 keer gezien maar blijf het een geweldige film vinden, veel beter dan deel 1.

quote:

Op maandag 10 april 2006 16:45 schreef Alieda1984 het volgende:
Saw 2 is super, heb hem nu 3 keer gezien maar blijf het een geweldige film vinden, veel beter dan deel 1.

Vind het een rukfilm met een nu al te veel uitgeholde formule, een te gekunsteld einde en matig acteerwerk.

Ohja, en hij verveelde me ook nog.

[ Bericht 93% gewijzigd door Luutgaert op 10-04-2006 17:38:16 ]

Demoniac
Kijk, als je een hoop films kijkt, dan kom je af en toe iets heel aparts tegen. Iets wat anders is dan andere films, een film die alles op zijn kop zet, een film die de waardeschaal herindeelt. In dit geval en bij deze film krijgt de term "Wat een ongelooflijk zinloze kutfilm" een nieuwe dimensie. De regie (wat hier vooral betekent dat er furieus wordt ingezoomd op elke toevallig passerende bos schaamhaar) is in de dubieuze handen van Jesus Franco.

De film bestaat uit wat willekeurige lesbische softporno waarbij wat bebloede lichamen worden afgelebberd, afgewisseld met één of andere ex-priester die wat uit een raam staat te staren en ook af en toe een naakte juffrouw aan zijn meubilair bindt om haar dan neer te steken. Omdat zoiets uiteraard niet is toegelaten, wordt hij nog wat achtervolgd wordt door enkele opvallend slecht acterende agenten met speelgoedpistolen. Ergens tussendoor zit ook nog de saaiste orgie aller tijden, op de doorsnee begrafenis is meer sfeer en is die ook iets geiler.

Beste acteerprestatie komt nog van Franco zelf als de creepy uit-het-raam-staarder, want Franco blijkt dat erg goed te kunnen. De rest van de cast is gezegend met de acteermogelijkheden van een pot aardbeienconfituur. Voor de fans: in de film zit ook nog een cameo van het slechtste toupetje uit de filmgeschiedenis. Hilariteit alom ook bij de dubbing, waarbij alle talen even fake klinken, het is een gave en ook wel een beetje bewonderenswaardig om de intelligentie van zoveel verschillende taalgroepen toch te beledigen.

Maar toch nog een 2/10 vanwege het briljante "Kijk, ik heb borsten"-kunstje dat Lina Romay 83 keer toepast tijdens de film.

the doors

de alternatieve titel: Morrison on acid mocht helaas niet want dat zou de inhoud van de film wel verraden. Blijkbaar hebben alle geniale muzikanten hetzelfde levenspad bewandeld... Alleen de finish is onduidelijk. Val Kilmer is wel steengoed, maar dat is hij vrijwel altijd. Val is niet de reden om deze film alsnog te bekijken. Een cd opzetten van the doors is een beter idee.

something about mary
Deze film is slapstick gross-out komedie, maar het sterkste punt ervan is naar mijn idee het romantische, het feelgood, het verrassend echt aanvoelende verliefdheidgevoel tussen Ted en Mary. Samen een blowtje roken en uitkijken over het strand en dan door Cameron Diaz voor de gek gehouden worden (i'm fucking with you Ted) is fucking heaven. Verder steelt, STEELT, Dillon de show als Pat Healy met een zin: "i work with retards" de rest van zijn scenes zijn overigens niet minder. Eigenlijk wil ik deze film zien zonder enkele typische Farrelly grappen, volgens mij is hij dan veel sterker.

Delicatessen
Ontzettend vreemde, zwarte comedy in een post-nucleaire setting. Jean-Pierre Jeunet tekende voor deze verfilming (zijn eerste lange speelfilm).
Heb nu al z'n lange films gezien en moet zeggen dat ik (uiteraard) na Amélie dit misschien wel de beste vond...

quote:

Op zondag 9 april 2006 21:45 schreef kinky_queen het volgende:
FINAL DESTINATION 3

Niet zo leuk als z'n voorganger maar een aantal uitelkaar spattende lichamen doen het natuurlijk altijd goed. Lekker gory ook.

En tieten.

[afbeelding]

Vanavond ook gezien en ik ben het met je eens.
Hell, van mij mag er op deze manier wel een deel 4 komen. Zolang het bloed maar lekker blijft vloeien blijf ik naar deze films gaan.

Un Long Dimanche De Fiançailles. Prachtfilm!
Audrey Tautou . Jean-Pierre Jeunet

À bout de souffle (1960)
Na het zien las ik op imdb dat deze film erg revolutionair was, dat Godard met deze film de filmwereld op zijn kop zette enz. Dat is film-historisch natuurlijk heel interessant, maar levert het hedendaags ook nog een leuke goede film op? Het antwoord (voor mij) is ja.
De manier van alles op locatie te filmen met een simpele handheld camara geeft een ongelovelijk realistisch gevoel. Dit wordt ook nog eens versterkt door de realistische dialogen. En het duidelijk te horen geluid op de achtergrond, zoals de sirene die op een gegeven moment een conversatie verstoord. Hoewel het allemaal niet meer zo revolutionair is als in 1960, ken ik weinig films die hetzelde realistisch gevoel bezitten. Deze stijl die Godard lijkt te typeren vond ik ook al erg aantrekkelijk in Vivre sa Vie. En ik wil dus best wel wat meer van Godard zien. _{Dus snel op naar Une femme est une femme.}
Maar naast Godard moet ik natuurlijk ook even Jean-Paul Belmondo en Jean Seberg noemen, waarvan de eerste erg goed is als de derde-rangs Humphrey Bogart-wannabe autodief en de laatste ook goed was in haar rol als vertederend meisje wat je eigenlijk toch niet mag.
cijfer: 8.5


Coffee and Cigarettes (2003)
Een serie shorts van Jim Jarmusch met een boel (ongemakkelijke) conversaties bij een bakkie pleur en een sigaretje. Het leuke is dat de meeste deelnemers zichzelf spelen of iig onder hun eigen naam.

De beste stukjes vond ik:
"Somewhere in California" Tom Waits die Iggy Pop loopt te fucken kom je nooit weer tegen. Dit was misschien het slechts geacteerde stukje van allemaal. Maar het zijn Iggy Pop en Tom Waits dus dat is hun vergeven.
"No Problem" vanwege de grappige misverstand over of er nu een probleem was.
"Cousins?" omdat daarin de genant en het ongemakkelijkheid van het gesprek het beste naar voren kwam.
"Twins" met een typische Steve Buscemi en een geinige elkaar steeds tegensprekende tweeling.
De iets wat mindere stukjes imo waren:
"Renée" was wel geinig, maar had imo meer ingezeten.
"Those Things'll Kill Ya" met de twee "maffiosi"
"Cousins" met de mooie dubbelrol van Cate Blanchett,
De minste stukjes vond ik:
"Jack Shows Meg His Tesla Coil" het minste en saaiste deel, waar ik gewoon niks mee kon.
"Strange to Meet You" vanwege overijverige en daarom irriterende Roberto Benigni
"Champagne" was ook saai en niet interessant.
"Delirium" viel me het meest tegen, omdat ik van het stukje met RZA, GZA en Bill Murray het meeste verwachtte, maar ook niet echt interessant of goed was.
algeheel cijfer: 8.5

[ Bericht 40% gewijzigd door Lonewolf2003 op 11-04-2006 15:45:35 ]

IMPRINT

Deze gebannede aflevering van de 'Masters Of Horror' serie is pittig. Takashi Miike's aflevering heeft veruit de meest sadistische momenten (iets waar ik over het algemeen niet zo gecharmeerd van ben, buiten het feit dat het me weinig doet) uit de serie.

Hij kon mij eigenlijk weinig boeien

Tideland
Nieuwe Terry Gilliam, prachtig vormgegeven, maar naar. Kleine hoofdrolspeelster draagt de film bijna helemaal in haar eentje en dat lijkt soms iets te veel gevraagd. Blijft wel nawerken.

Moloch
Eva Braun wacht in een kasteel in de bergen op haar minnaar. Hitler, Goebbels en Bohrman komen zich een weekendje ontspannen. Vervreemdende film, prachtige beelden, die aan schilderijen doen denken. (Al had ik af en toe de neiging te roepen: Mag het licht aan? Ik zie niks )

The killing
Spannend!!! Mooie film

Capote
PSH maakt de film. Prachtig geacteerd intens drama, alles voor het boek.

The Right Stuff
Soms wist ik niet zo goed wat nu Amerikaans patriottisme was en wat pure ironie in deze geschiedenis van de Amerikaanse ruimtevaart. Wel erg vermakelijk.

Car wash
Als kind heb ik me enorm vermaakt bij deze film, dus het leek me een goed idee om 'm nog eens te bekijken. Oei. Wel leuke muziek.

Eorin shinbu
Romcommerig filmke. Twee oude heren hadden ooit afsproken dat hun kinderen zouden trouwen. Maar ze kregen beiden enkel een zoon, dus wordt beslist dat de kleinkinderen maar moeten trouwen. Helaas is de jongen 22 en het meisje slechts 15 en zien ze dit beiden niet zitten. Opa faket dan maar een sterfbedscene en het duo trouwt. Wat volgt is een vrij leuke (typische Zuid-Koreaanse) film waarbij de jongeman een idioot vol goede bedoelingen is en het meisje het moet hebben van haar schattige mimiek. Het blijft ook allemaal erg onschuldig, wat blijkbaar niet voor iedereen even duidelijk is aangezien er op IMDb wat pedofiele neigingen aan deze film worden toegedicht, wat gewoon onzin is.

When Night Is Falling



camille is een docente mythologie aan een theologische school. ze heeft een relatie met een professor, maar omdat ze samen het pastoraat gaan leiden, zien ze zich genoodzaakt om over een huwelijk te gaan denken. vooral camille heeft daar haar twijfels over, niet over haar liefde.
dan wordt haar hond aangereden, ze raakt overstuur en terwijl ze in de wasserette zit, maakt ze kennis met Petra. Petra troost haar met haar woorden. Petra zorgt er echter ook voor dat hun wassen worden verwisseld. Camille moet dus op zoek naar Petra om de was terug te brengen. ze komt in het circus terecht, waar Petra werkt.
Petra blijkt op een lesbische relatie met camille uit te zijn. Camille voelt zich aangetrokken tot Petra, maar kan haar hart en haar verstand niet goed combineren, hetgeen escaleert als ze haar hond gaat begraven.

redelijk mooie film, die vooral mooie circusbeelden heeft. de film blijft voortdurend ingetogen, waardoor het misschien wat sufjes wordt. het is al de tijd duidelijk waar t verhaal heen gaat, maar het wordt in een wat breedvoerig jasje gestoken.

Paar dvd'tjes gehaald afgelopen weekend:



Spaceballs

Hilarische film (wie kent em niet?), met hilarische dvd extra's zoals speciaal 'Dinks' comentaar, 'Dinks ondertiteling', alle fouten in de film uitgelegd, leuk commentaar van Mel Brooks en gebruik nooit, maar dan ook nooit, de 'emergency brake' knop!
8,5/10



The Transporter

Fanatstische actie en autoachtervolgingen in een ietwat rommelig script: precies zoals we gewend zijn van Luc Besson (verhaal geschreven). Jason Statham in overdrive en kicking unholy ass! Extra op de dvd: goed commentaar van Statham en de producent. Ook commentaar van Statham bij de ongeknipte en verlengde vechtscenes. Erg cool.
7,5/10



One Missed Call

Mainstream horror door Takashi Miike. Dat belooft wat. Of niet natuurlijk. Lag het nou aan mij of was dit gewoon een exacte kopie van Ringu, maar dan met mobiele telefoons ipv een videoband? Maar goed, ondanks dat het dus gewoon een ripoff was, toch redelijk spannend met hier en daar en lekker goor Miike momentje, maar wel goed opletten: knipper met je ogen en het is voorbij!
6,0/10

De film Leon gezien. Toppertje van bovenste plank, eindelijk een film die mij in al die jaren weer eens ontroerde. En zelfs sinds jaren weer eindelijk dat gevoel dat je wou meejanken.
8.5 op imdb

War of the Worlds (2005)

Een blockbluster ten top. Plotholes van hier tot tokyo maar zeker vermakelijk voor een simpele avond.

SATANIC

DEMON BOARD

Beroemde horrornamen kunnen deze film jammergenoeg niet redden simpelweg omdat het maar bijrollen zijn.

Ik had me na het lezen van de plot verheugd op deze film maar boy was i wrong, veel slap geouwehoer, weinig aktie en een stupide verhaallijn

Toegegeven deze film bevat de meest verontrustende openingsminuut ooit

Hoodwinked
Wat is er werkelijk gebeurd tijdens het sprookje roodkapje.
De 4 verdachten van het politieonderzoek (roodkapje, oma, de wolf en de houthakker) vertellen elk hun eigen versie van wat ze die dag beleefd hebben.

Het verhaal is leuk bedacht en er zitten flink wat grappen in.
De achtergronden zijn helaas nogal statisch. Tevens vind ik de liedjes niet leuk.

quote:

Op woensdag 12 april 2006 15:57 schreef sitting_elfling het volgende:
De film Leon gezien. Toppertje van bovenste plank, eindelijk een film die mij in al die jaren weer eens ontroerde. En zelfs sinds jaren weer eindelijk dat gevoel dat je wou meejanken.
8.5 op imdb

ik weet niet welke versie je hebt gezien, de director's cut is ook zeker de moeite waard ik meen dat die ongeveer 22 minuten langer is en het verhaal 'klopt' dan wel (anders zitten er een paar rare foutjes in)

hoodwinked
Leuk verhaal, animatie om te huilen.
final destination 3
verhaal om te huilen, prachtige shockhorror beelden
running scared
vreemd verhaal, een soort sprookje in de donkere stad (het donkere bos?) met in ieder geval een heks (een serieverkrachtend stel? in een actiefilm?) De hoofdlijn is een -vlucht-voor-de-georganiseerde-misdaad- verder een heel hoop geschreeuw en rauwe bloederige actie. het meest verrassend is dat Paul Walker iets minder een plank is dan in zijn vorige films. op het einde is de Hockey scene uitstekend, het einde is helaas dramatisch. (als in: slecht niet als in: mooi drama)

Chung hing sam lam (Chungking Express) (1994)
Deze film van Wong Kar Wai bestaat uit twee verhalen over politiemannen die net uit een relatie komen en daarom bedroefd en eenzaam zijn. In het eerste verhaal volgen we agent 223 (Takeshi Kaneshiro) die voor zich zelf stelt dat als zijn vriendin May niet terug bij hem is op 1 mei (zijn verjaardag) dat de liefde definitief voorbij is. En besluit dan verliefd te worden op een vrouw in een regenjas en een zonnebril met een blonde pruik op haar hoofd (Brigitte Lin),waarvan we ondertussen al enkele keren hebben gezien hoe ze met wat Indiers drugs probeert te smokkelen. Dan gaat het verhaal over in het tweede verhaal over Cop 633 (Tony Leung) die elke dag een salade komt halen bij een afhaalrestaurantje. In dat restaurant werkt Faye (Faye Wong), die verliefd wordt op cop 633. En als ze door omstandigheden in het bezit komt van de sleutel van zijn appartement, daar stiekem tussendoor bezoekjes aan brengt.
Dit tweede verhaal was imo het lekkere van de twee. En dat kwam vooral door het karakter van Faye.

De film zag er zoals altijd bij WKW weer prachtig uit. Vooral de speciale techniek die hij heeft gebruikt in sommige scene's, waardoor er een soort snelle flashy lichtflitsende beelden onstaan in de achtergrond, geven de film een kil gevoel van afstandelijkheid. En ook de muziek is weer heel erg WKW. Die man weet altijd precies het soort nummers te kiezen die je niet zou verwachten, maar toch juist precies passen.
WKW heeft ervoor gekozen om de film een erg afstandelijke sfeer te geven. Je krijgt als kijker echt het idee dat je alleen een glimpje in het leven krijgt van de film. Dit geeft de film een speciale sfeer die goed is te vergelijken met Godard's A Bout de Souffle, (die ik toevallig eergisteren zag). Maar zorgt er ook voor dat de film imo op een gegeven moment begon te vervelen.
cijfer: 8

Een recensie over Chungking Express zonder "California Dreamin'" te noemen

Wat heb ik me groen en geel geërgerd aan dat nummer...

quote:

Op donderdag 13 april 2006 16:00 schreef Sokolsky het volgende:
Een recensie over Chungking Express zonder "California Dreamin'" te noemen

Wat heb ik me groen en geel geërgerd aan dat nummer...

Ik niet. Ik vond het een leuk nummer, dat goed bij de sfeer van Faye paste.

Maar dat is precies wat ik bedoel met onpassende passende muziek. Als je in van te voren het plot van de film leest, hoe die er uit ziet enz. en dan dat WKW "California Dreamin'" eronder zet, dan zal bij menig een de eerste reactie zijn: rare combinatie. Maar toch werkt het juist.

Bij de eerste keer California Dreamin' vond ik het ook nog wel aardig. De tweede keer vond ik het opvallend dat ze 't alweer gebruikten. Maar bij de achtste keer moest ik me inhouden om 'm niet uit te zetten.

Kung Fu Hustle.
Ik had de dvd een week of wat geleden voor wèhnig gekocht bij de Videoland (off all places....)
Gisteren dan toch maar ff in de dvd-speler gejast. Damn, wat heb ik hard gelachen zeg.
Het verhaal liet hier en daar inderdaad wat te wensen over, maar deze film is met zoveel liefde, plezier en vakkundigheid gemaakt dat ik dat kleine gemis graag voor lief neem.
Dat stukje dat die hospita in de auto Bruce Lee nadeed: GE-WEL-DIG!!!!

Gisteren in de sneak:

Lucky Number Slevin
Hele aangename en genietbare film met een sterk bezette cast en een (op het eerste gezicht) slim in elkaar zittend verhaal. Maar als je een beetje nadenkt, heb je al redelijk snel door hoe de vork precies in de steel zit. Niet dat dat erg is want er blijft nog genoeg over dat deze film de moeite waard maakt: snelle en scherpe dialogen, toffe humor en een coole montage (vooral in het begin).
Perfect voor een avondje vermaak

IMDB Cijfer: 7,4/10
Mijn Cijfer: 7,5/10

En vandaag:
The Naked Gun I, II, en III
Geweldig flauwe humor, helemaal mijn ding. Duren allemaal niet te lang waardoor het gelukkig niet te lang wordt gerekt. Veel coole verwijzingen naar andere films. Had ze al lang niet meer gezien, maar het tweede deel vind ik nog steeds het leukste

Cijfer deel 1: 7,3/10
Cijfer deel 2: 7,5/10
Cijfer deel 3: 7,0/10

Laatst Baise-Moi gekeken, wat een K.U.T.film. Werkelijk geen donder aan. Abnormaal slecht acteerwerk, een voorspelbaar, simpel, onlogisch en over-the-top verhaal en onnodig gedetaileerde seksscenes. Wat een baggerfilm. Enige film op imdb die van mij een 1 krijgt.
Niet kijken dus.

quote:

Op vrijdag 14 april 2006 20:45 schreef Doff het volgende:
Laatst Baise-Moi gekeken, wat een K.U.T.film. Werkelijk geen donder aan. Abnormaal slecht acteerwerk, een voorspelbaar, simpel, onlogisch en over-the-top verhaal en onnodig gedetaileerde seksscenes. Wat een baggerfilm. Enige film op imdb die van mij een 1 krijgt.
Niet kijken dus.

letterlijk en figuurlijk kut