______________________________________________________________________________
ONDERWEG NAAR MORGEN, VRIJDAG 11-06-2004 (AFL. 2095)
______________________________________________________________________________
SCENE #1: HUIZE VAN WALSUMTARA: Wat heb jij in godsnaam gedaan?
HUGO: Herinneren jullie dat onderzoek dat Victor deed naar de verbetering van de hersenfuncties?
TARA: Dat is een jaar geleden!
HUGO: Pa was daarbij betrokken. Hij heeft Victor moedwillig... over de grens gedreven. Hij heeft Victor tot een zombie gemaakt.
TARA: Heb je daar bewijzen voor?
HUGO: Hij heeft het toegegeven!
TARA: En dan? Wat heb je nou in godsnaam gedaan?
JOOST: Doe nou even rustig.
TARA: Rustig?! Besef jij wel waar dit over gaat?!
HUGO: Beseffen jullie wel wat je zegt? Moet een moordenaar vrijuit gaan, omdat het je vader is? De wet is de wet. Zo simpel is dat. Als arts heeft hij een eed gezworen... en als vader is hij een verplichting naar ons aangegaan. Dus als iemand hier een verrader is, dan is hij het... en niet ik!
TARA: Jij hebt je eigen bloed verraden. Als jij iemand zou vermoorden Hugo en je zou bij mij aankloppen, dan zou ik er voor je zijn. Ik zou jou nooit in de steek laten.
HUGO: Tara... Tara, hij is te ver gegaan.
TARA: Joost, ga je mee?
HUGO: Joost.
JOOST: Hugo, ik moet er toch effe over nadenken.
SCENE #2: CAFÉ DE ENGELNIELS: Ja, zie ik u zo. Ok... Was Bettina. Ze is bij de officier geweest. Ze heeft een aanklacht ingediend tegen Arthur.
CLAIRE: Hebben jullie het bewijs rond dan?
NIELS: Ja, dankzij Hugo.
NIELS: Slecht nieuws? ... Eh... Ze weet ervan.
BETTINA: Oh. ... De klacht wordt in behandeling genomen, maar het zou wel eens heel lang kunnen gaan duren.
NIELS: Wat zei de officier? Kunnen ze d'r iets mee of niet?
BETTINA: In het allerbeste geval is het bewijs buitengewoon mager.
NIELS: Wat?
BETTINA: Ja. We kunnen gewoon niet bewijzen dat Arthur met opzet heeft gehandeld. Dus is dat alle tijd... en dat gaat ie ook zeker doen... gaat aantonen dat ie onder dwang heeft gehandeld.
NIELS: Wat is dat nu voor een onzin?!
BETTINA: Het enige wat helpt is als Hugo bereid zou zijn een verklaring af te leggen voor de officier van justitie.
BETTINA: Dan hebben we tenminste bewijs... dan kunnen we tot actie komen.
SCENE #3: RESTAURANT HUWELIJK AAFKE & KOENAAFKE: Hai.
JOYCE: Hai.
AAFKE: Hoe gaat het nu met je?
JOYCE: Ja, goed hoor. Ik ben zo kort zwanger geweest... 'k heb niet eens aan het idee kunnen wennen. En daarbij... het is feest! Je ziet er mooi uit man.
AAFKE: Dankjewel.
JOYCE: Heel mooi.
DUUK: Het is, eh... zojuist bezorgd.
AAFKE: Ja... Dankjewel, prachtig... van Babette, Margot en Maurice... Dankjewel.
DUUK: Joyce... Ik moet je iets vragen.
JOYCE: Vraag maar.
DUUK: Joyce, als ik 'r nou in slaag om aan alle regels van het contract te houden en ik beloof me verder niet aan je op te dringen, zou je mijn medewerking dan nog steeds op prijs stellen?
JOYCE: Het zou niet goed voor je zijn... en uiteindelijk voor mij... en het kind ook niet.
DUUK: Dus je begint weer helemaal op nul?
JOYCE: Ja. Ja, eigen keus... Ik wil zo graag iets liefs tegen je zeggen, maar ik ben bang dat... alles wat in me opkomt, dat jij dat verkeerd uitlegt. Ik ben je zo dankbaar... voor het proberen. Je bent echt een fantastische vriend... Kijk dat bedoel ik dus.
CLAIRE: Hebben jullie Niels gezien?
JOYCE: Nee.
AAFKE: Hoi. Hij moest nog even naar het ziekenhuis, zei die.
CLAIRE: Oh... Eh, succes heh straks.
AAFKE: Ja...
JOYCE: Mooi boeket.
AAFKE: Lief heh?!
KOEN: Hai. Ga jij met me mee?
AAFKE: Direct, direct... huhuh!
SCENE #4: CAFÉ DE ENGELNICO: Hey, lekker ding!
JOOST: Hai.
NICO: Ik heb je gemist.
JOOST: Ja.
NICO: Oh, jij mij ook zie ik. Je ziet er een beetje bleek uit.
JOOST: Effe, effe, effe niet doen.
LIZZY: Hey! Jullie storyboard en script hier liggen op de grond.
JOOST: Oké.
NICO: Zeg heb ik iets gemist?
JOOST: Nou, d'r zijn een paar, paar dingetjes veranderd.
NICO: En wat voor dingen dan?
JOOST: Dingetjes tussen jou en mij.
NICO: Jij gaat mij zo maar even aan de kant zetten?!
JOOST: Nou, juhjuh... je hoeft het niet zo bot te zeggen.
NICO: Nee, maar zo klinkt het wel.
JOOST: Ik vind je nog wel leuk.
NICO: Ja natuurlijk vindt je me leuk Joost!
JOOST: Maar, maar... ik bedoel... dat, hier hoeft de film toch niet onder te lijden lijkt mij.
NICO: Je bent bang dat ik ineens niet wil meewerken aan je film? ... Zeg ik ben niet zo kinderachtig als Lizzy heh... Daarbij geef ik nooit zo maar op.
LIZZY: Komen jullie? Heh? Iedereen staat te wachten.
NICO: Ja. Wij zijn nog even in gesprek Lizzy.
JOOST: Wij komen d'r aan.
NICO: Jij denkt toch niet dat ik hem zo maar laat gaan heh?
LIZZY: Ik ben bang van wel, ja vrees ik voor je, ja.
NICO: Leuk. Ik denk dat we dat dan nog wel eens zullen zien.
SCENE #5: KANTOOR HUGO VAN WALSUMHUGO: Ik getuig niet tegen mijn vader.
NIELS: Zet, zet dan gewoon dat een verklaring op papier of zo... heh? Getuigen d'r bij, handtekening d'r onder... kunnen wij het gebruik in het dossier.
HUGO: Da's precies hetzelfde... Luister, ik ben niet bang voor m'n vader en ik schaam me ook niet voor wat ik heb gedaan... maar er is een grens.
NIELS: Hugo, 't gaat om maanden, misschien wel jaren duren voordat Arthur officieel in staat van beschuldiging wordt gesteld. Tot die tijd blijft ie gewoon directeur van het ziekenhuis... of nog erger... Hij pakt z'n biezen en ontloopt z'n straf voorgoed. Is dat wat je wil?
HUGO: Nee... En daarom heb ik ook die cd aan Bettina gegeven. Maar ik ga niet de zoon spelen die z'n eigen vader in het openbaar aan de galg hangt.
NIELS: Je hebt ons zelf die bewijzen gegeven, maak het nu in godsnaam af.
HUGO: Hij is mijn vader!
NIELS: Die mijn broer heeft proberen te vermoorden! Die jou heeft gedwongen te liegen! Die, die, die, die, die Claire heeft bedreigd, gechanteerd!
HUGO: Nou, dat was eerder andersom.
NIELS: Uh... hoe, hoe bedoel je?
HUGO: Weet ik veel... vraag het aan Claire. Die weet dat.
NIELS: Ik, ik hoop dat je hier 's heel goed over nadenkt... want zonder een verklaring van jou doen we niks. Nou.
SCENE #6: GANG IN BEATRIX ZIEKENHUISLISETTE: Duuk! ... Dit is je laatste dag toch?
DUUK: Ja, je bent weer helemaal op de hoogte, hoor ik.
LISETTE: Er is... alsjeblieft! Om al je mooie herinneringen aan het Beatrix in op te schrijven... of een telefoonnummer van een oud-collega die je uit eten mee zou willen vragen...
DUUK: Oh, stouterd... hou eens vast.
LISETTE: Oeps. ... Heheh.
DUUK: Aaaah... Och...
LISETTE: Haha... Haha
DUUK: Lisette, je bent een schatje!
LISETTE: Jij ook. ... Haha... Alsjeblieft.
DUUK: Dank je. ... Hai Niels, kan ik effe met je meerijden?
SCENE #7: DE BOERDERIJJOOST: Beertje laat de tractor telekynetisch over Hieke heen rijden... Op dat moment heeft Jelle zich net bevrijd. Die komt aanrennen en pakt nog net effe het staartje mee dat de tractor over Hieke heen rijdt. Ja?! Lindsay, jij komt met die tractor hier naartoe en je stopt als je dit ding raakt, ja... en niet harder dan 10 km per uur. ... Oké, Lizzy... euh, jij wordt door Nico tegen de grond aan gewerkt... vlak achter dit ding...
LIZZY: Hmmhmm.
JOOST: En net een meter voordat euh de tractor over je heen zou kunnen rijden. ... Ja? Euh... Is iedereen klaar? Gaan we effe naar de eerste positie.
NICO: Jelle ligt op mij te wachten. Jelle blijft bij mij.
LIZZY: Wat ga je met me doen?
NICO: Niets! ... Helemaal niets! ... Hij is van mij! Hahahahaha. Hahahaha. Hahahahah.
JOOST: Oké... staat er op.
NICO: Dat wiel moet toch echt dichterbij d'r hoofd uitkomen. Ze moeten gewoon dichterbij filmen.
LIZZY: Zullen wij dat Joost effe zelf laten beslissen?!
JOOST: Ehm, het moet wel ietsje dichterbij hoor.
LIZZY: Ja? Nou dan ga ik toch met m'n hoofd aan de andere kant van dat ding liggen, heh, dan weet je in ieder geval zeker dat je het er mooi op krijgt.
NICO: Zeg, heb jij ergens een probleem mee misschien?
LIZZY: Ja, ik heb een probleem met jou ja. Om te beginnen zou het heel erg fijn zijn als jij met je poten van Joost afblijft!
NICO: Zullen we Joost daar lekker zelf over laten beslissen misschien?
LIZZY: Jij kan niet echt goed tegen je verlies, heh, Nico?! ... Je hebt je best gedaan, maar je hebt 'm niet gekregen. Misschien wordt het een keertje tijd dat jij dat accepteert. Rot maar lekker een eind op, wil je!?
JOOST: Oké meiden! Relax effetjes.
SCENE #8: RESTAURANT HUWELIJK AAFKE & KOENNIELS: Sorry.
CLAIRE: Hé schatje.
NIELS: Kan jij effe meekomen?
CLAIRE: Wat is 'r dan? ... Wat is 'r gebeurd?
NIELS: Niet hier.
RENÉE: Jongens!
JOYCE: Daar zijn ze.
NIELS: Komt straks.
JOYCE: Jaaaaaaaa!
AAFKE: Hihihihi.
JOYCE: Ja, is het gelukt?
JOYCE: Gefeliciteerd.
AAFKE: Ja, het is weer gelukt.
KOEN: Hai. ... Leuk, wat mooi heh.
AAFKE: Dankjewel.
RENÉE: Gefeliciteerd!
NIELS: Gefeliciteerd!
JOYCE: Heb jij Hugo nog gezien? Gaat ie 't doen?
NIELS: Nee... Tenminste... Ik denk het niet... Ik-k weet het ook niet. Misschien bedenkt ie zich nog.
CLAIRE: Heeft ie ook gezegd waarom?
NIELS: Ik moet het bruidspaar nog feliciteren.
AAFKE: Lieve schat. Dit is voor jou, omdat ik graag wil dat jij de volgende bruid zult zijn.
CLAIRE: Wil je ze nog niet heel even bij je houden?
AAFKE: Nee, het heeft mij al geluk gebracht... Is voor jou... Het staat beeldig.
SCENE #9: KANTOOR BETTINA WERTHEIMERHUGO: Heeft u even?
BETTINA: Nou, liever niet... over een kwartier begint de open dag.
HUGO: Het gaat om de zaak tegen mijn vader.
BETTINA: Ga zitten... Hugo... ehm... Hugo... Je zou ons een enorm plezier doen als je bereid zou zijn om tegen de officier van justitie...
HUGO: Ik heb Niels al gesproken.
BETTINA: Oh, dus je weet wat we willen vragen?
HUGO: Ik heb besloten om te getuigen.
SCENE #10: RESTAURANT HUWELIJK AAFKE & KOENAAFKE: Ja, ja, ja, ja. Heel goed.
KOEN: Ja.
AAFKE: Jaaaaaaa.
KOEN: Hohohohoo.
AAFKE: Zo.
JOYCE: Een fotomomentje? ... Jaaaaaaaa. ... Goed zo. Nou proost jongens.
KOEN: Cheers.
NIELS: Kom je even?
RENÉE: Geef mij ook eens een stukje.
NIELS: Heb jij Arthur gechanteerd met die informatie over Victor?!
CLAIRE: Wie heeft dat gezegd?
NIELS: Niemand... Ik vraag 't je... Zou een hoop dingen stukken duidelijker maken opeens... Hoe jouw promotie op de SEH tot stand is gekomen bijvoorbeeld... de inbraak in dat tuinhuis... de bijzondere leerstoel die Hugo had moeten krijgen... Heb jij Arthur onder druk gezet Claire? ... Claire, wil je me alsjeblieft aankijken... en antwoorden?
(RECLAME)
SCENE #11: RESTAURANT HUWELIJK AAFKE & KOENCLAIRE: Ik... ik heb het voor jou gedaan.
NIELS: Voor mij?
CLAIRE: Ja, ik, ik wilde niet dat jij er bij betrokken raakte. Ik was bang.
NIELS: Oh, je hebt mij in bescherming genomen.
CLAIRE: Ja, ja... tegen jezelf... We hadden 't er laatst over, we hebben 't er laatst over gehad en... ik was alleen bang dat je... Arthur iets zou aandoen als jij zeker zou weten dat...
NIELS: Ik heb het altijd zeker geweten. Ik had alleen geen bewijs. Jij krijgt bewijs in handen... en wat doe je? Je regelt een mooi baantje voor jezelf?!
CLAIRE: En voor jou.
NIELS: Ik wil geen mooi baantje Claire. ... Ik wil dat Arthur voor de rechter komt en dat ie gestraft wordt voor wat ie Victor heeft aangedaan en m'n hele familie.
CLAIRE: Ik wilde alleen maar het beste voor ons allebei.
NIELS: Ik wil dat jij je koffers pakt en vertrekt.
CLAIRE: Niels, nee... hé geef me een kans om het goed te maken.
NIELS: Claire... je hebt precies een uur... Waag 't niet om het feest te verstoren.
SCENE #11: OPEN DAG, BEATRIX ZIEKENHUISELLEN: Hoi, jullie zijn de eersten... Welkom, Ellen Evenhuis.
YLIAS: Ylias Cabar. Ik begin over twee maanden aan m'n co-schappen.
ELLEN: Oké, en je kunt daar... eh... je rooster ophalen en dan een afspraak maken met de studieadviseur.
YLIAS: Oké.
ELLEN: Ja? Oké, veel plezier.
BRAM: Hai.
ELLEN: Hai.
BRAM: Hoe gaat het?
ELLEN: Ja, goed.
BRAM: ... Met Doris?
ELLEN: Ook goed. ... En met jou? ... Ik moet echt verder. Het is een hele hectische dag.
BRAM: Ja, oké. Ik bel, oké...
SCENE #12: RESTAURANT HUWELIJK AAFKE & KOENAAFKE: Waar is Claire opeens gebleven?
NIELS: Eh... Nou die had nogal last van hoofdpijn... Ik heb haar naar huis gebracht.
AAFKE: Misschien zou je iets mee kunnen nemen voor d'r straks.
NIELS: Oh ja, dat zal ze fijn vinden.
AAFKE: Huhu.
JOYCE: Lieve Joyce.
DUUK: Lieve Joyce.
JOYCE: Als je dit leest...
DUUK: Als je dit leest...
JOYCE: Ben ik op weg...
DUUK: Ben ik op weg naar een luchthaven. Ik ben weer even klaar met Nederland. Ik denk niet dat 't door jou komt. Ik heb genoten van ons avontuur. Ik hoop met heel m'n hart dat jij 't kind krijgt waar je zo naar verlangt. Geef niet op... en wees niet bang mensen te kwetsen... lieve Joyce. Daar ben je veel te aardig voor. Kus, Duuk.
AAFKE: Ahoh.
NIELS: Dan doe ik het maar.
AAFKE: Neeeeeeee. Neeeeeeee, alsjeblieft niet... Alsjeblieft niet.
NIELS: Nee, nee, nee. Ik ga niet speechen, maar ik eis wel het recht op om een toost uit te brengen op jullie geluk.
AAFKE: Nou...
NIELS: Lieve Aafke, beste Koen... Ik vind het heel jammer dat jullie geluk zo ver weg gaan zoeken, maar ik weet zeker dat jullie 't zullen vinden in Zuid-Afrika.
AAFKE: Tsssss.
NIELS: Dus...
KOEN: Nou.
NIELS: Op Aafke en Koen.
RENÉE/JOYCE: Aaaaaah.
KOEN: Geweldig.
AAFKE: Aah, proost.
KOEN: Prachtig.
AAFKE: Proost. ... Heel lief Niels, heel lief... Echt dankjewel.
SCENE #13: CAFÉ DE ENGEL(-)
SCENE #14: DE BOERDERIJLIZZY: Waar is Jelle? Wat heb je met 'm gedaan?
NICO: Die is op mij aan het wachten en jij blijft hier.
LIZZY: En wat ga je met mij doen?
NICO: Niets... Helemaal niets.
JOOST: Beertje! Laat 'r gaan... Alsjeblieft, ik blijf hier, maar laat 'r gaan.
NICO: Ik heb eigenlijk best wel zin om met jou te zoenen.
LIZZY: Verdomme Nico! Kutwijf, wat loop je nou de hele tijd te fucken.
NICO: Ik krijg altijd wat ik wil.
LIZZY: Ja?
NICO: Snap je?
LIZZY: Krijg jij altijd wat je wil? Nou Joost, vertel jij dat wijf maar 's effe heel erg goed hoe het hier in elkaar steekt, want ik word echt schijt en schijtziek van jou?
JOOST: Stoppen! Stoppen met dat ding! ... Oké jongens, we nemen effe tien minuten pauze... en jij, komt effe met mij mee... Jij komt effe met mij mee.
SCENE #15: OPEN DAG, BEATRIX ZIEKENHUISKYRA: Daar heb je de kleedkamers... is een prikbord. Misschien kun je daar een oproep plaatsen?
SANNE: Oké.
YLIAS: Hé.
SANNE: Hai. Ylias Cabar 'Lyi geceler'
YLIAS: Dat betekent goedenacht. Jij bedoelt goeiedag. 'Iyi günler'... Alles goed?
SANNE: Ja, met vooruitzicht op morgen, met m'n autootje naar Spanje rijden, prima.
YLIAS: Hé, heb jij mijn broertje gezien?
SANNE: Ik geloof dat ie daar ergens is.
YLIAS: Shit!... Wat heb ik tegen jou gezegd?!
IRIS: Hij heeft het niet gedaan. Ik heb het gedaan. Ik ben niet zo handig met ballen.
YLIAS: Oh, sorry.
SANNE: Gevonden?
YLIAS: Ja. ... Mo mag hier niet voetballen, dus...
ELLEN: Goedemiddag allemaal. Heel hartelijk welkom hier in het Academisch Ziekenhuis, Beatrix Ziekenhuis... ehm... Ik wil jullie allemaal heel hartelijk welkom heten en ik vind het echt geweldig dat jullie met zoveel mensen gekomen zijn en ik wil jullie heel graag voorstellen en 't woord geven aan geneesheer-directeur Arthur van Walsum.
SCENE #16: DE BOERDERIJJOOST: Ik dacht dat jij zo professioneel was!?
NICO: Lizzy is hier degene die onprofessioneel is hoor. Ze speelt één of ander overgevoelig meisje dat doodsbang is om jou kwijt te raken. ... Misschien heeft ze daar nogal gelijk in ook. ... Dit was de plek waar we 't voor 't eerst deden. ... Lizzy denkt dat we nu aan 't praten zijn, dus... misschien kunnen...
JOOST: Ben jij een beetje hartstikke gestoord of zo?! Het is afgelopen! Ja, we gaan die scène draaien. Dan breng ik jou naar Amsterdam. Dan zet ik je thuis af. En dan hoef ik jou helemaal nooit meer te zien! ... Is dat duidelijk?
NICO: Nee. Nee, dat meen je niet?
JOOST: Huh...
SCENE #17: CAFÉ DE ENGEL(#MUZIEK RUTH JACOTT, "ONDERWEG NAAR MORGEN"):"Soms een klein gebaar,
brengt je onverwacht,
dichterbij elkaar,
geeft je nieuwe kracht.
Dan weet je dat je verder moet,
er wordt op je gerekend,
en je beseft het dan pas goed,
wat dat voor jou betekent.
Onderweg naar morgen,
een reis die duurt een leven lang,"JAN: Jij was zwanger, kinderen om je heen. De zaak die ging heel slecht. We zaten midden in een verbouwing. Ik begreep heel goed dat jij je rust nodig had, dat je naar je moeder ging... en ik voelde me... alleen...
KOEN: Hai. ... Ga je mee?
AAFKE: Ja, natuurlijk.
(#MUZIEK RUTH JACOTT, "ONDERWEG NAAR MORGEN"):"Voortdurend onderweg naar morgen,
voortdurend onderweg...
naar morgen."SCENE #18: OPEN DAG, BEATRIX ZIEKENHUISARTHUR: Ons personeel, onze apparatuur zijn kwalitatief van een hoog niveau... Mijn beleidsvoering was efficiënt. Mevrouw Wertheimer's ziekenhuis is financieel gezond. En daarom verheugt het ons dat de universiteit alhier de samenwerking met ons wil aangaan. En dat kan de patiënten... weer ten goede komen. En daar is het ons uiteindelijk allemaal om te doen. Jullie zijn hier niet alleen om jonge mensen te begeleiden in hun ontwikkeling tot goede artsen en specialisten. Jullie zijn hier vooral... om goede zorg te leveren aan de patiënt. Hou hen altijd voor ogen. En moge jullie elkaar altijd in vrijheid laten leven. ... Vaarwel.
TARA: Pap. Wat is er aan de hand?
ARTHUR: Maak je geen zorgen mijn engel.
SCENE #19: DE BOERDERIJLIZZY: Waar is Jelle? Wat heb je met 'm gedaan?
NICO: Jelle ligt op mij te wachten. Jelle blijft bij mij.
LIZZY: En wat ga je met mij doen?
NICO: Oh niets. Helemaal niets. ... Je hoeft niet bang te zijn... Eh... Lizz... Ik vind toch dat ik even eerlijk tegen je moet zijn... ehm... Toen ik net met Joost aan het praten was, in de hooiberg... ja, nou ja... we gingen gewoon liggen... en van het één kwam het ander.
LIZZY: Stom, achter... kutwijf.
NICO: Aaaaaah! ... Aaaaaah!
LIZZY: Au!
NICO: Aaaaaah!
LIZZY: Au! Aaaaaah! ... Ik heb echt helemaal genoeg van die kutfilm.
NICO: Aah!
JOOST: Verdomme.
NICO: Bitch!
JOOST: Lizzy! Stoppen! ...
(# GELUID VAN DE NADERENDE TRACTOR)
EINDE AFLEVERING
© TRANSCRIPTIE: IWAN