*noteert Notti Bianche*
Krótki film o zabijaniu is de langere versie van een van Kieslowski's Dekalog-delen (die over "gij zult niet doden"). Het origineel was al een interessante aanklacht tegen de doodstraf, deze versie is als geheel nog iets beter. De beelden en muziek (natuurlijk van Zbigniew Preisner) zijn even prachtig als confronterend De film schijnt geleid te hebben tot de afschaffing van de doodstraf in Polen. Ruime 8.
Satyajit Ray is de invloedrijkste regisseur uit India, en voornamelijk bekend van de Apu-trilogie. Aparajito is hieruit het tweede deel. De jonge Apu uit Pather Panchali groeit op en wil gaan studeren. Hiervoor trekt hij naar Calcutta, zijn familie in verdriet achterlatend. Met name de tweede helft is sterk op het emotionele vlak, maar als geheel is het vorige deel toch een stuk beter. Die kwam op een 8½, deze zit zo'n drie kwart punt lager; Apu Sansar staat voor de komende dagen op het programma.
Angels with Dirty Faces vond ik een zo'n typisch 30's gangsterfilmpje. Die zijn altijd vermakelijk, hebben altijd een sterke hoofdrolspeler (in dit geval Cagney), maar missen de nodige originaliteit. Hier zijn Cagney en Pat O'Brien twee oude jeugdvrienden, waarvan de eerste gangster en de tweede dominee geworden is, die in contact komen met de plaatselijke hangjongeren. Nou ja, dan kun je het wel zo'n beetje raden. Extra pluspunt is wel Bogart, die opduikt als advocaat. 7.
Sheridana +1