Ik kan iig nog gewoon foutloos typen, kijk maar
Als Karlijn het klaslokaal verlaat heeft ze een vreemd gevoel in haar buik. Het gevoel dat ze zich vies voelt, dat gevoel heeft ze altijd na de les van economie. Het kwam door Meneer Jansen. Ze wilde snel naar huis, haar douche. Hoe hij altijd haar met een kleine aanraking al vies kon laten voelen. Ze had het al eens aan haar moeder in vertrouwen gezegd maar die lachen haar uit. Ze zag het weer voor zich hoe haar moeder zei; Wat?… jouw leraar economie? Hahaha…schatje toch. Hij is de leukste leraar van de school!. Dat kan niet dat ligt gewoon aan je leeftijd, maar dat was het niet!
Hij deed het echt, had ze nog gezegd maar haar moeder vond het wel om te lachen en vertelde het aan haar vader. Maar die vond het niet grappig, hij werd zelfs kwaad op haar, hij schreeuwde zelfs.
Ben jij helemaal gestoord!, dat zeg je toch niet over je mentor. Man denk eens na wat je over je leraar zegt, kind.
Haar tranen staan nu nog in haar ogen als haar vriendin Nienke haar in haar arm knijpt en haar raar aankijkt. Wat heb jij man? Waar zit je weer met je gedachten. Hahah je bent er iedere economie les niet bij, ben je soms verliefd op hem of zo?Ik zie het al voor me, jij met hem verlieft door het park. En glimlacht, maar karlijn vind het echt niet grappig, ze wil naar huis en snel. Ze wil in bad en alles eraf schrobben wat er op zou kunnen zitten.
Maar iedereen dacht toch dat ze zich aanstelde, het had geen zin om iets van wat er gebeurd was te zeggen. Niemand gelooft me! Niemand! Ze loopt naar Nienke toe die is aan het praten met Patty.
Karlijn trekt haar vriendin mee en zegt, in ga al vast naar huis ik moet snel gaan. Om, uh.Ik moet mijn huiswerk maken. Patty komt er bij staan en kijkt haar raar aan. Wat zeg je nou? Huiswerk? We hebben helemaal niets op. Karlijn loopt het gebouw al uit, en kan Patty en Nienke al niets meer er over zeggen en kijken elkaar aan en schieten in de lach.
Karlijn kan nog maar aan en ding denken als ze het schoolplein af rijdt, naar huis en in bad.
Ze rijdt zo hart als ze kan door de stad door alle mensen die er lopen. Ze rijdt zelfs bijna een klein kind om die naar zijn moeder rent en begint te huilen. Maar het kan haar niet schelen. Al stond de hele wereld op zijn kop!
Ze rijdt door rood en kijkt niet eens meer naar mensen die ze bijna omrijdt. Mensen roepen haar kwaad na, maar ze hoort het niet eens. Ze is diep in haar gedachten waarom Meneer Jansen haar juist heeft uitgekozen, het moet een reden hebben. Ze had nooit buiktruitjes aan of andere dingen. Ze had altijd een T-shirt met een vest er boven aan. Ligt het daar aan?Nee. Het kan gewoon niet.
Als ze in haar straat aankomt, is ze blij dat ze er is.
Ze gooit haar fiets aan de kant en rent naar binnen. In haar kamer legt ze de tas weg en kleed zich uit. En loopt met haar handdoek naar de badkamer en zet het water van het bad aan. Kijkt in de spiegel en schrikt hoe wit ze is.
Kijkt snel weer weg en zet het water uit, voelt of het niet te warm is en gaat er in liggen.
Karlijn begint te huilen als ze denkt aan meneer Jansen, ze is echt bang voor hem.
En ze laat zich in het water zakken dat haar gezicht onderwater is, en hoopt dat het leven gewoon voorbij is. Maar dan denkt ze aan haar moeder en vader die van haar houden, haar vrienden en natuurlijk denkt ze aan Dirk.
Waar ze al een paar maanden gek op is maar het niet durft te zeggen tegen hem, en iedere zaterdag avond hints geeft dat ze hem leuk vind. Maar hij snapt ze niet. Het lijkt wel of hij ze niet wil begrijpen. Ze belt hem deze week nog wel een paar keer op om hints te geven, want ze durft zelf geen moves te maken. En zeker niet naar hem, hij is de leukste jongen die ze ooit heeft leren kennen. Maar ze weet ook dat hij al heel wat vriendinnen heeft gehad. En gaat toch weer boven water met haar gezicht want ze kan haar adem niet langer inhouden, ze schrikt zelf van de gedachten wat ze net wou doen. Haar ouders zouden het verschrikkelijk vinden. Dat weet ze zeker. Maar dan is ze wel van haar mentor af. Ze haat hem, ze wil hem nooit meer zien.
Maar het blijft haar mentor.
En ze kan ook niet naar de coördinator, want hij begrijpt haar toch niet. Hij zou het nooit geloven van haar mentor. Alle coördinators houden toch de handen boven de leraren!.
Het is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. Ze haat school. Ze wil er nooit meer naar toe, maar ze is nog wel een jaar aan deze school verbonden. Ze moet nog een jaar van het VMBO, maar ze wil naar een andere school maar haar mentor en haar ouders zouden haar zeker tegen houden. Ze kan het nooit zonder toestemming van haar ouders. Zij moeten betalen, en ze heeft al zo’n slechte punten. Als ze het laatste rapport houdt blijft ze zitten, en daar heeft ze geen zin in. En dan moet ze het volgende jaar alles zelf betalen. Van haar hobby’s tot school. En ze heeft al geen baantje waar ze kan werken. Alleen haar oppaskindjes.
En daar verdient ze ook niet veel me.
Ongeveer 10 euro per keer, en ze heeft het dan in een week op. En hoeft ze weer over een tijdje op te passen. Meestal om de 2 weken.
Ze gaat uit bad en smeert zich in met haar bodylotion. Trekt haar aan en begint haar make-up op te doen. Loopt langzaam naar beneden en kijkt in de ijskast voor eten te pakken. Zet een schaaltje macaroni in de magnetron en pakt haar drinken. Gaat aan tafel zitten maar voelt zich nog steeds vies, maar ze heeft geschrobd tot haar huid helemaal rood werd en pijn begin te doen. Ze kijkt naar haar arm die nog steeds rood is en kippenvel krijgt als ze r aan denkt dat haar leraar over haar hand zat te wrijven en een kus er op gaf. En er een likje er aan gaf, het gezicht van hem kan ze niet het hooft zetten. Iemand die wat meer wilde dan je gewoon wat leren gezicht. Bah, dat mag niet en dat kan niet! En zeker niet als leraar zijnde van een mentorklas. Ze schrikt als de telefoon af gaat en staat snel op en neemt op; met Karlijn de Bruijn. Hé, schat met mij, het is haar vriendin Nienke. Ze hoort het aan de stem en hoe snel ze praat. Ze is opgewonden, dat is te horen aan hoe snel ze praat en er veel tussen door lacht. Het irriteert haar op een of andere manier dat gelach en zegt, heeii Nienke. Kom niet lachen zo kan ik niets van het verhaal verstaan en snappen oké. Nienke begint weer zuchtend.Nou Dirk heeft tegen vrienden van mij gezegd dat hij wel een keertje af wil spreken, maar dan moet je dat vanavond vragen. Je gaat toch mee uit? Of niet. Hè. Nou, je komt me dan zo wel ophalen toch?.
Karlijn zucht en zegt langzaam ja hoor, ik kom er over een kwartiertje aan. Als ze bij Nienke aankomt, heeft ze een raar gevoel in haar buik. Ze heeft een gevoel dat er iets gaat gebeuren vandaag en het is geen goed gevoel erover. Ze lopen samen de kroeg in als al iedereen heel erg druk met elkaar aan het praten, en ziet het er heel gezellig uit. En pakt Dirk haar vast en begint haar op en neer te zwaaien..geeft haar een kus in haar nek. Karlijn verzwakt voor hem en draait zich om naar hem en pakt hem vast en geeft hem een klein kusje op zijn mond. En hij lacht. En geeft haar een echte zoen.
Als ze even later elkaar los laten trekt hij haar mee naar buiten. Neemt haar mee naar een plek waar niemand hen kan zien, bij een kerkje midden in de stad. Hij begint haar weer te zoenen en begint haar ook te betasten op haar billen . Karlijn laat dit nog toe, als hij in haar borsten zit te voelen vind ze het niet zo fijn meer. Dit vindt ze niet leuk, wil hem weg duwen maar hij trekt haar naar zich toe en begint haar heftig te zoenen maar ze trekt terug. Hij pakt haar handen vast en knijpt in ze. En zegt tegen haar je werkt mee anders heb je een groot probleem meisje, ik zeg tegen iedereen dat je alles toe laat en je door iedereen laat neuken. Ik zweer je ik ga zelfs naar je ouders om hun te waarschuwen. Werk mee jij Hij maakt haar broek los en begint aan haar te voelen. En zoent haar heftig ze probeert te schreeuwen maar hij snoert haar mond, ze probeert zich los te maken en bijt hem in zijn hand. Trekt zich los en rent weg. Huilend door de stad, belt Nienke op en maakt haar broek vast. En huilend zegt ze.Hij heeft me aangerand, hij deed dingen die ik niet wou. Kom me halen pliese .Ik heb je nodig. Ik kan de weg nu niet meer terug vinden. Ik sta nu bij een bord, er staat op vleesstraat. Kom me er ophalen. Alscheblieft. En Nienke kan helemaal niets uitbrengen ze is verbijsterd wat ze net heeft gehoord over dirk, ze kan het haar niet voorstellen. En iemand duwt haar aan en kijkt verbaast op en zegt ze; tuurlijk kom ik je halen, ik kom er direct aan. En rent de kroeg uit op weg naar Karlijn. Ze rent zo hard ze kan, harder als dit gaat niet. Ze voelt haar benen pijn doen maar het maakt haar niet meer uit, hoe durft hij. Hoe kan hij. Ze is een meisje van 16 jaar dat wil je toch niet mee maken, zij zou zich zo rot voelen dat ze nooit meer een jongen zou willen dien. Ze ziet Karlijn rondkijken door de straat en rond dwarrelen. Ze roept heel erg hard Karlijne is alles goed? Ik maakte me zo’n zorgen om je toen je al een uur weg was met Dirk. Hij blijft met z’n poten van je af, je gaat een aangifte tegen hem indienen. Volgens mij heeft hij al meer meisjes aangerand. Maar begint Karlijn, ik wou het zelf eerst. Ik heb het uitgedaagd. Niet waar schreeuwt Nienke nu. Je gaat nu mee naar huis. Ik breng je wel thuis, en zeg tegen je ouders wat er is gebeurd. Ze begrijpen het wel, hoor. Ik weet het zeker dat ze je gelijk geven dat je een raar gevoel had dat er iets zou gebeuren. Mijn ouders zouden hem aangeven, en direct voor de rechter slepen, en was hij nog niet van ons af!. En zet Karlijn bij haar achterop en fietst naar haar huis, als ze aanbellen word er open gedaan door Karlijns moeder, en kijkt hen raar aan. Wat moeten jullie al hier jullie zouden toch tot 2 uur in de stad blijven. Als Karlijn huilend naar haar kamer rent en Nienke verteld wat er is gebeurd. Gaan ze naar Karlijns kamer en troosten haar. Als Karlijn even later aan douche is en de bostel zo hard over haar huid wrijft dat het helemaal brand en pijn doet. Het weekend vliegt om ze is helemaal in een trance. Maar moet wel de maandag naar school. Daar heeft ze helemaal geen zin in, ze is moe en wil nooit meer naar buiten. Ze schaamt zich dood. Waarvoor weet ze zelf niet maar durft niet meer de straat uit. Als maandag mogen de wekker gaat wil ze blijven liggen maar haar moeder maakt de gordijnen open en zegt dat ze op moet staan. Om dat het moet staat ze toch maar op. En trekt zich een slobbertrui aan die ze normaal alleen thuis aan heeft en een trainingsbroek. Ze wast zich en loopt naar beneden, en pakt haar tas. Loopt naar de keuken en zegt dat ze naar school is. Raapt haar fiets uit de struiken en fietst langzaam naar school, ze is bijna te laat maar het maakt haar allemaal niets meer uit. Ze heeft geen zin de economie les. De leraar die ze het meeste haat, ze haat trouwens alle jongens. Wat heb je er aan. Ze kunnen allemaal niet van je afblijven. Stelletje eikels. Ze lopen altijd hun … achter na!. Hebben ze nooit geleerd dat ze van andere af moeten blijven? En loopt de les in. Ze is schichtig en loopt met haar hoofd naar beneden gebogen naar haar plaats. Neemt haar spullen op de haar tafel en starend naar de muur zitten. Ze reageert zelfs niet als iemand haar wat vraagt, ze denkt alleen aan het moment wat dirk zei. je werkt mee anders heb je een groot probleem meisje, ik zeg tegen iedereen dat je alles toe laat en je door iedereen laat neuken. Ik zweer je ik ga zelfs naar je ouders om hun te waarschuwen. Werk mee jij!... en Nienke duwt haar aan en Karlijn schrikt. Rustig maar hoor ik ben het maar. Hoe is het nou met je?. Je liet maar niks horen dit weekeind. Ik maakte me zorgen dat je het niet aankon. Maar meneer Jansen schreeuwt door de klas dat hij wil gaan beginnen. Iedereen let op, maar Karlijn kan haar concentratie er niet bij houden. De woorden blijven door haar hoofd spoken. Iedere keer komt de vraag weer naar boven hoe ze ooit op hem heeft kunnen vallen. Maar kan er gewoon geen antwoord op verzinnen. Hij heeft haar gebruikt. Goed gebruikt, ze geloofde alles wat hij zei. Deed alles wat hij zei. Hij heeft genoeg meisjes gehad. Hij is een player. Als in eens de deur open gaat kijkt ze om. Het zijn twee mannen, twee politie mannen en lopen met de coördinator naar haar mentor toe. Als meneer Jansen hen aan het werk zet, wil niemand gaan werken. Ze luisteren allemaal mee met het gesprek. Zou u mee willen komen naar het politiebureau? Wij willen u een paar vragen stellen over de verkrachting van een minderjarig meisje. En sloegen hem in de handboeien, tot de verbazing van de leerlingen. Als de coördinaten hun les wil gaan geven. Vragen de leerlingen wie hij heeft verkracht, en zien ze Patty huilend op de gang staan en roept iemand; het is Patty. Hij heeft Patty verkracht. De klas is erg geschokt door dit nieuws en worden voor de rest van de dag vrij gegeven... Ze is van haar leraar af. Ze hoeft nooit meer bang voor hem te zijn. Ze is van hem af…
voila, met interpunctie en dergelijke.
Je kon beter je vinger in je kont stoppen dan dit lezen, dan had je nog wat bereikt.