Dus, zeg eens eerlijk: heb jij wel eens een enorme blunder gemaakt bij een sollicitatie? Ben je wel eens weggevlucht bij een sollicitatie omdat het toch niet was wat jij er van verwachtte? Of ben je wel eens afgewezen om een hele rare reden?
Enkele maanden geleden hebben we een vacature uitgeschreven voor de functie van medewerker aan de frontoffice. Functie inhoud? Mensen ontvangen, vragen beantwoorden, telefoon opnemen. In de vacature stond ook een salarisindicatie die rond de 1800 bruto per maand was.
Na 10 mensen uitgenodigd te hebben en de eerste gesprekken te hebben gevoerd werd het tijd voor een tweede gesprek met 3 resterende kandidaten. Eén daarvan, een 19-jarig meisje, net klaar met haar mbo in de richting die we zochten mocht wederom op gesprek komen. Leuk grietje: spontaan voorkomen, vlotte babbel, maar meer dan 2 jaar ervaring achter de kassa van de supermarkt had ze niet.
Na wat triviale vragen begon ze plotseling over het salaris: "Oh, ik wil trouwens wel rond de 2500 gaan verdienen". Natuurlijk direct gevraagd waarom ze zo een hoge salariseis opgaf en gevraagd of ze had gezien dat de salarisindicatie rond de 1800 lag. "Ja, maar ik ben net klaar met school en ik ben heel goed in mijn werk". Vervolgens maar uitgelegd dat ze met goede argumenten zou moeten komen om het salaris op te krikken, en al snel zei ze: "Ik heb een aanbieding gekregen bij een ander bedrijf en ze bieden 2300". Natuurlijk hebben we haar gezegd dat ze dat aanbod direct moest aannemen omdat het enorm hoog was, haar de hand geschud en afscheid genomen.
Nog geen uur later hing ze al aan de telefoon: als wij 2300 zouden bieden zou ze ook akkoord gaan. Nee, dat wilden we niet. 2200 dan maar? Nee ook niet. Nogmaals aangegeven dat ze het niet zou worden omdat haar salariseis veel te hoog was en we daar niet in mee konden gaan. Het gesprek heeft zeker 20 minuten geduurd. Huilen en tieren was het. 1800 was ook prima, als we haar maar zouden aannemen. Het spreekt voor zich dat we haar hebben afgewimpeld en zij het ook niet is geworden.
Zelf nog school gaande en geen ervaring in die hoedanigheid van solliciteren. Wel tvp.
Vacature voor een willekeurige functie (geen idee meer welke), meneer uitgenodigd en die kwam aanzetten in zijn feyenoord trui. Dat waren natuurlijk al plus punten maar niet heus. Vervolgens kwam tijdens het gesprek de vraag aan de recruiter of hij van voetbal hield en voor welke club hij dan was. Het antwoord (ajax) beviel de sollicitant niet en hij roggelde zo op het overhemd van de recruiter.
Het lijkt me duidelijk dat hij het niet geworden is
Het is dat ik je als user ken, anders zou ik 't een te sterk verhaal vindenquote:Op maandag 25 augustus 2014 13:08 schreef Tha_Duck het volgende:
Het ergste wat ik heb gehoord was van een recruiter bij een oud werkgever van mij:
Vacature voor een willekeurige functie (geen idee meer welke), meneer uitgenodigd en die kwam aanzetten in zijn feyenoord trui. Dat waren natuurlijk al plus punten maar niet heus. Vervolgens kwam tijdens het gesprek de vraag aan de recruiter of hij van voetbal hield en voor welke club hij dan was. Het antwoord (ajax) beviel de sollicitant niet en hij roggelde zo op het overhemd van de recruiter.
Het lijkt me duidelijk dat hij het niet geworden is
Zonde eigenlijk, want over haar waren we het meest enthousiast naar aanleiding van het eerste gesprek. Het was echt een leuke, spontane meid die goed uit haar woorden kwam. Jammer dat ze zo begonnen te bluffen en er toen een heel ander meisje naar voren kwam. Anders hadden we haar wellicht aangenomen.quote:
godsamme, zo eentje wil je er ook niet of wel.
Zelf nog school gaande en geen ervaring in die hoedanigheid van solliciteren. Wel tvp.
Moet je in feite blij zijn dat dit met een sollicitatie al naar voren komt en niet tijdens een proefperiode of tijdens werk later. Ben je mooi klaar mee dan.quote:Op maandag 25 augustus 2014 13:10 schreef HollandschGlorie het volgende:
[..]
Zonde eigenlijk, want over haar waren we het meest enthousiast naar aanleiding van het eerste gesprek. Het was echt een leuke, spontane meid die goed uit haar woorden kwam. Jammer dat ze zo begonnen te bluffen en er toen een heel ander meisje naar voren kwam. Anders hadden we haar wellicht aangenomen.
Buiten het trollen in VBL topics om ben ik best een leuke user toch?quote:
[..]
Het is dat ik je als user ken, anders zou ik 't een te sterk verhaal vinden
Nee het is echt gebeurd, ik stond ook perplex. Maar misschien moet ik erbij melden dat de functies waar die recruiter hoofdzakelijk voor bezig was niet hersenchirurg of minister-president betroffen
Als ze het slim gespeeld had had ze misschien 1950 kunnen krijgen, maar dit was gewoon domquote:
[..]
Zonde eigenlijk, want over haar waren we het meest enthousiast naar aanleiding van het eerste gesprek. Het was echt een leuke, spontane meid die goed uit haar woorden kwam. Jammer dat ze zo begonnen te bluffen en er toen een heel ander meisje naar voren kwam. Anders hadden we haar wellicht aangenomen.
en zit zelfs bij het eerste deel van de sollicitatiegesprekken om dit in de toekomst te voorkomen.Bij ons is het de gewoonte dat er een HR Adviseur aanwezig is en degene die iemand aan het zoeken is. Dan voorkom je dit soort verkeerde situaties inderdaadquote:
Ik verbaasde mij er bij sollicitaties altijd over dat mijn kennis (techneut) mondeling getoetst word door mensen die er helemaal geen verstand van hebben (HBO'ers management). Ooit een keer de domste antwoorden gegeven, maar wel met technische termen en goede volzinnen. Ik werk er nu nog
Haha, hoog inzetten moet je alleen doen als je ook tegen je verlies kunt.quote:Op maandag 25 augustus 2014 13:04 schreef HollandschGlorie het volgende:
Aangezien de topicstarter begint, mijn verhaal:
Enkele maanden geleden hebben we een vacature uitgeschreven voor de functie van medewerker aan de frontoffice. Functie inhoud? Mensen ontvangen, vragen beantwoorden, telefoon opnemen. In de vacature stond ook een salarisindicatie die rond de 1800 bruto per maand was.
Na 10 mensen uitgenodigd te hebben en de eerste gesprekken te hebben gevoerd werd het tijd voor een tweede gesprek met 3 resterende kandidaten. Eén daarvan, een 19-jarig meisje, net klaar met haar mbo in de richting die we zochten mocht wederom op gesprek komen. Leuk grietje: spontaan voorkomen, vlotte babbel, maar meer dan 2 jaar ervaring achter de kassa van de supermarkt had ze niet.
Na wat triviale vragen begon ze plotseling over het salaris: "Oh, ik wil trouwens wel rond de 2500 gaan verdienen". Natuurlijk direct gevraagd waarom ze zo een hoge salariseis opgaf en gevraagd of ze had gezien dat de salarisindicatie rond de 1800 lag. "Ja, maar ik ben net klaar met school en ik ben heel goed in mijn werk". Vervolgens maar uitgelegd dat ze met goede argumenten zou moeten komen om het salaris op te krikken, en al snel zei ze: "Ik heb een aanbieding gekregen bij een ander bedrijf en ze bieden 2300". Natuurlijk hebben we haar gezegd dat ze dat aanbod direct moest aannemen omdat het enorm hoog was, haar de hand geschud en afscheid genomen.
Nog geen uur later hing ze al aan de telefoon: als wij 2300 zouden bieden zou ze ook akkoord gaan. Nee, dat wilden we niet. 2200 dan maar? Nee ook niet. Nogmaals aangegeven dat ze het niet zou worden omdat haar salariseis veel te hoog was en we daar niet in mee konden gaan. Het gesprek heeft zeker 20 minuten geduurd. Huilen en tieren was het. 1800 was ook prima, als we haar maar zouden aannemen. Het spreekt voor zich dat we haar hebben afgewimpeld en zij het ook niet is geworden.
Waarop ik gepikeerd reageerde dat hij misschien zijn verwachtingen van enthousiasme wat moest bijstellen en dat ik echt niet de polonaise ging lopen tijdens een sollicitatie gesprek.
Na wat boehahahahaha van de sollicitatie commissie was ik van harte welkom voor een tweede ronde. Uiteindelijk heb ik daar met veel plezier 4 jaar gewerkt want bedrijf met goed gevoel voor humor en mensen die recht voor zijn raap hun mening geven.
quote:Op maandag 25 augustus 2014 13:39 schreef Deetch het volgende:
Tijdens een sollicitatie werd ik door de leidinggevende van de afdeling beschuldigd van dat ik weinig enthousiast overkwam.
Waarop ik gepikeerd reageerde dat hij misschien zijn verwachtingen van enthousiasme wat moest bijstellen en dat ik echt niet de polonaise ging lopen tijdens een sollicitatie gesprek.
Na wat boehahahahaha van de sollicitatie commissie was ik van harte welkom voor een tweede ronde. Uiteindelijk heb ik daar met veel plezier 4 jaar gewerkt want bedrijf met goed gevoel voor humor en mensen die recht voor zijn raap hun mening geven.
Vlak voordat ik aankwam besefte ik me dat ik mijn normale schoenen niet aangetrokken had, maar had geen tijd meer om naar huis te gaan om te wisselen.
Gelijk maar aangegeven dat ik het vergeten was, en dat het eigenlijk best wel paste bij een scheepswerf / jachthaven... Aangenomen wel
quote:
Tja, het flapte er zo maar uit eigenlijk. Ik schrok er zelf ook van, gelukkig liep het goed af.quote:
En die leidinggevende van de afdeling werd ook jouw directe eindverantwoordelijke of heb je die nooit meer gezien?quote:
Tijdens een sollicitatie werd ik door de leidinggevende van de afdeling beschuldigd van dat ik weinig enthousiast overkwam.
Waarop ik gepikeerd reageerde dat hij misschien zijn verwachtingen van enthousiasme wat moest bijstellen en dat ik echt niet de polonaise ging lopen tijdens een sollicitatie gesprek.
Na wat boehahahahaha van de sollicitatie commissie was ik van harte welkom voor een tweede ronde. Uiteindelijk heb ik daar met veel plezier 4 jaar gewerkt want bedrijf met goed gevoel voor humor en mensen die recht voor zijn raap hun mening geven.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 25-08-2014 13:52:50 ]
Nee, was leidinggevende van een andere afdeling maar heb ik ook fijn mee samen kunnen werken.quote:Op maandag 25 augustus 2014 13:52 schreef Iwanius het volgende:
[..]
En die leidinggevende van de afdeling werd ook jouw directe eindverantwoordelijke of heb je die nooit meer gezien?
Was bij een IT-bedrijf en het gesprek had ik met de eigenaar en een werknemer. (De werknemer kwam overigens te laat op mijn sollicitatiegesprek...).
Gesprek duurde in totaal een uur, maar de baas heeft zo'n 20 minuten (voor mijn gevoel langer, maar goed) staan zagen dat hij het vreemd vond dat ik geen Facebookaccount had.
"Iedereen heeft facebook... goed voor het sociale leven...Hoe is het contact met je vrienden?.. ga je wel eens met vrienden op stap?".. Zo ging dat zo'n 20 minunten lang.
Ik gewoon overal vrolijk antwoord gegeven zonder een kik te geven. De sfeer van het gesprek vond ik echt onplezierig, een gestapo-verhoor leek het wel.
Toen ik de deur achter me dicht trok wist ik dat de baan niet zou krijgen, niet dat ik nog zo enthousiast was overigens.
Paar dagen later werd mijn voorgevoel bevestigd in een email (goh). Ze vonden dat ik hun vragen goed heb beantwoord, maar ik kwam ervaring te kort (uhuh).
Geen facebook, faalhaasquote:Op maandag 25 augustus 2014 13:56 schreef karton2 het volgende:
Vreemdste gesprek wat ik ooit gehad heb was paar weken na mijn afstuderen.
Was bij een IT-bedrijf en het gesprek had ik met de eigenaar en een werknemer. (De werknemer kwam overigens te laat op mijn sollicitatiegesprek...).
Gesprek duurde in totaal een uur, maar de baas heeft zo'n 20 minuten (voor mijn gevoel langer, maar goed) staan zagen dat hij het vreemd vond dat ik geen Facebookaccount had.
"Iedereen heeft facebook... goed voor het sociale leven...Hoe is het contact met je vrienden?.. ga je wel eens met vrienden op stap?".. Zo ging dat zo'n 20 minunten lang.
Ik gewoon overal vrolijk antwoord gegeven zonder een kik te geven. De sfeer van het gesprek vond ik echt onplezierig, een gestapo-verhoor leek het wel.
Toen ik de deur achter me dicht trok wist ik dat de baan niet zou krijgen, niet dat ik nog zo enthousiast was overigens.
Paar dagen later werd mijn voorgevoel bevestigd in een email (goh). Ze vonden dat ik hun vragen goed heb beantwoord, maar ik kwam ervaring te kort (uhuh).
Zonder dollen, nu kunnen ze je niet controleren. Houden ze niet zo van.
quote:Op maandag 25 augustus 2014 13:18 schreef HollandschGlorie het volgende:
Ik ben zelf overigens een keer met mijn overhemd binnenstebuiten naar een sollicitatiegesprek gegaan. Iets met haast hebben en snel omkleden in de auto. Wel aangenomen en toen ik het achteraf vroeg zeiden ze dat ze het niet hadden gemerkt maar wat voelde ik me stom toen ik er thuis achter kwam dat mijn labeltje aan de buitenkant hing.
Hoe heb je de knoopjes dicht gekregen? Zelf een keer ergens 2x op gesprek geweest op 5 kwartier rijden van waar ik woon. Uiteindelijk afgewezen omdat de man die daarvoor op de functie zat is weggaan in zijn proeftijd omdat hij een baan dichterbij vond en ze bang waren dat ik dat ook zou doen. Tja.. mijn woonplaats stond gewoon op mijn CV hoor. Dus waarvoor ze mij dan 2x lieten komen. Maar zal wel gewoon weer een geval zijn van 'we weten eigenlijk ook geen goede reden dus geven dit maar op.'
Niet. Ik had het overhemd open en daaronder een semi-net shirt.quote:
Wow, dat is wel super beta.quote:
De ergste keer is dat ik 3 uur heb moeten wachten op mijn gesprekspartner. Ik was toen nog zo bleu dat ik dat ook gewoon pikte. Overbodig te zeggen dat ik het natuurlijk niet geworden ben.
het aller raarste was dat ik tijdens een gesprek voor een vacature waarbij ik een rechtstreekse collega zocht een nogal zenuwachtige man had, die er in zijn zenuwen aparte dingen uitfloepte die hij dus echt niet kon maken. De ergste was toen hij vertelde dat zijn vrouw voor een bepaald groot bedrijf werkte, waar mijn vriendin ook werkt, wat ik dus ook zei. zijn reactie was ' oh, ben je lesbisch? cool. ik hou van lesbische p0rn' en daadwerkelijk ook zichbaar schrok van z'n eigen opmerking.
ehm.. ja. nee. ja. Dat was het einde van het gesprek.
Was vast een of andere psychologische test om te kijken of jij wel mondig genoeg wasquote:
De ergste keer is dat ik 3 uur heb moeten wachten op mijn gesprekspartner. Ik was toen nog zo bleu dat ik dat ook gewoon pikte. Overbodig te zeggen dat ik het natuurlijk niet geworden ben.
Achter hem, aan weerszijden van zijn stoel, stonden twee jongere mannen met leren jacks. Het was net of ik bij the godfather op audiëntie was.
Ondertussen kreeg ik door die dikke rookwalm meteen bij binnenkomst en verschrikkelijke hoestbui die het hele gesprek duurde waardoor ik z'n vragen alleen met een verstikt éénlettergrepig gepiep kon beantwoorden, maar dat gaf niet, want hij was toch de hele tijd zelf aan het woord. Niet dat ik veel wijzer werd, want hij maakte duidelijk dat zijn bedrijf "ergens" in "handelde" (internationaal nog wel!) en dat hij een meisje zocht voor de administratie en dat het vooral niet de bedoeling was dat er vragen gesteld werden waarin hij dan handelde.
Spreekt voor zich dat ik al na 1 seconde wist dat ik daar nooit wilde gaan werken, ook nooit meer wat van het "bedrijf" zelf gehoord
quote:
Ik ben recruiter en ben wel vaker rare dingen tegengekomen. Van mensen die midden in hun gesprek de telefoon opnamen, of die inderdaad een.. aparte kledingkeus hadden, of die zo erg stonken dat we daarna de deur van het kantoor een uur open moesten laten staan.
het aller raarste was dat ik tijdens een gesprek voor een vacature waarbij ik een rechtstreekse collega zocht een nogal zenuwachtige man had, die er in zijn zenuwen aparte dingen uitfloepte die hij dus echt niet kon maken. De ergste was toen hij vertelde dat zijn vrouw voor een bepaald groot bedrijf werkte, waar mijn vriendin ook werkt, wat ik dus ook zei. zijn reactie was ' oh, ben je lesbisch? cool. ik hou van lesbische p0rn' en daadwerkelijk ook zichbaar schrok van z'n eigen opmerking.
ehm.. ja. nee. ja. Dat was het einde van het gesprek.
Toen ik na twee weken nog niks had gehoord, maar eens gebeld. Ze vertelde me dat ze me bijzonder arrogant vond en me de baan niet gunde. Toen ik vroeg waarom niet en wat ze me nog mee wilde geven voor een volgende sollicitatie meldde ze dat ze 'daar allemaal niet over had nagedacht hoor'.
Ik vond het behoorlijk onprofessioneel.
Aangenomen.
Maar voornamelijk oudere mannen waren gekomen. Kom ik daar als jonkie binnengelopen. Zelden zoveel vijandige blikken tegelijkertijd ontvangen
Dachten allemaal dat ik naar dezelfde functie(s) kwam solliciteren Dus maar gezegd dat ik voor een stage kwam, konden ze ineens lachen en een gesprek aangaan Overigens daar niet mijn stage gedaan.
Gewoon de baan gekregen
Feit dat ik stage positief had afgerond en dat iedereen me wel mocht was wel zo handig. Heb een uur een gesprek gehad waarvan 50 minuten over huidige projecten, de ontwikkeling van het bedrijf, zeilboten en MTB's en 10 minuten waarin nog even snel de arbeidsvoorwaarden werden besproken
Ik was net gesjeesd bij de studie diergeneeskunde en werkelijk 0,0 ervaring met softwareontwikkeling. Dit heb ik voor het eerste gesprek al aangegeven. Uiteindelijk 3, goede, gesprekken gehad. Om dan afgewezen te worden op te weinig ervaring
. Nodig me dan niet uit.Ik snap eerlijk gezegd ook niet waarom je daar zelf solliciteert (of in gaat op een uitnodiging van een bedrijf waarbij je zelf al wel weet dat je niet in het functieprofiel past)quote:Op maandag 25 augustus 2014 15:38 schreef Lod het volgende:
Meest onredelijke was voor mij bij een bedrijf dat software voor stoplichten en de signaleringsborden boven de snelwegen maakt.
Ik was net gesjeesd bij de studie diergeneeskunde en werkelijk 0,0 ervaring met softwareontwikkeling. Dit heb ik voor het eerste gesprek al aangegeven. Uiteindelijk 3, goede, gesprekken gehad. Om dan afgewezen te worden op te weinig ervaring
Gebeurt wel vaker geloof ik. Dan denken ze de beste kandidaat te hebben geselecteerd, maar werkt dat uiteindelijk toch niet. Dan gaan ze voor optie 2, wat jij waarschijnlijk bent geweestquote:
Het meest vreemde was dat ik ooit werd afgewezen en een week na ontvangst van die brief werd gevraagd om toch nog te komen werken, dat heb ik toen toch maar niet gedaan.
Vind ik opzich nog niet zulke hele vreemde vragen. Iemand die in een serieuze relatie zit zal minder open staan voor overwerken tov een vrijgezel. En iemand die bijvoorbeeld elk weekend zwaar aan het feesten is kan op maandag nog wel eens brak zijn (lees: minder productief).quote:
In een van mijn laatste sollicitatiegesprekken werden aardig wat persoonlijk vragen gesteld. ( Heb ik een relatie met iemand. ga ik stappen?) Achteraf zat ik nog steeds in twijfels of ze mijn grenzen testen of echt mijn profiel wilde schetsen.
De man die de procedure afhandelde bleek alleen een enorme praatgraag waardoor het gesprek meer dan 1,5 uur heeft geduurd. Achteraf bleek dat hij na een kwartier wel wist dat ik in orde was maar hij vond het wel gezellig
. Mijn ouders waren daar iets minder happy mee Laatst kreeg ik de sollicitaties binnen voor de functie die wij hier open hadden. Eén van die sollicitaties had werkelijk een verschrikkelijk cv. Overal bloemen en plaatjes achter de tekst (en niet op een goede manier) alsof je naar een dagboek van een 12 jarige keek
Oh en ik heb een keer 10 keer moeten bellen om te horen dat ik was afgewezen. Ze was elke keer niet beschikbaar en belde mij alleen maar op vrijdagmiddag om kwart voor 5 terwijl ze zelf om 5 uur weg was. Het heeft mij 5 weken gekost om uiteindelijk te horen waarom ik nou precies afgewezen was, aangezien je na 2 weken ook wel doorhebt dat je het niet geworden bent. (Ook mooi: ik ben afgewezen omdat ik niet 100% wist te vertellen wat de functie inhield terwijl ze zelf de vacature zo vaag mogelijk hadden ingestoken
)Dan kan je toch ook gewoon vragen of iemand openstaat voor overwerk?quote:Op maandag 25 augustus 2014 16:14 schreef Civilian het volgende:
[..]
Vind ik opzich nog niet zulke hele vreemde vragen. Iemand die in een serieuze relatie zit zal minder open staan voor overwerken tov een vrijgezel. En iemand die bijvoorbeeld elk weekend zwaar aan het feesten is kan op maandag nog wel eens brak zijn (lees: minder productief).
goeie !!quote:
Tijdens een sollicitatie werd ik door de leidinggevende van de afdeling beschuldigd van dat ik weinig enthousiast overkwam.
Waarop ik gepikeerd reageerde dat hij misschien zijn verwachtingen van enthousiasme wat moest bijstellen en dat ik echt niet de polonaise ging lopen tijdens een sollicitatie gesprek.
Na wat boehahahahaha van de sollicitatie commissie was ik van harte welkom voor een tweede ronde. Uiteindelijk heb ik daar met veel plezier 4 jaar gewerkt want bedrijf met goed gevoel voor humor en mensen die recht voor zijn raap hun mening geven.
Ga ik onthouden. Kreeg ik ook weleens te horen.
Misschien dat ik met jou reactie wel aan de bak kom haha
Het gaat je werkgever geen reet aan wat je in je vrije tijd doet, als je je werk maar goed doet.quote:
[..]
Vind ik opzich nog niet zulke hele vreemde vrHeagen. Iemand die in een serieuze relatie zit zal minder open staan voor overwerken tov een vrijgezel. En iemand die bijvoorbeeld elk weekend zwaar aan het feesten is kan op maandag nog wel eens brak zijn (lees: minder productief).
Klopt. En een sporter kan blessure's krijgen. Iemand die niet sport eerder andere gezondsheids dingen enzovoorts enzovoortsquote:
[..]
Vind ik opzich nog niet zulke hele vreemde vragen. Iemand die in een serieuze relatie zit zal minder open staan voor overwerken tov een vrijgezel. En iemand die bijvoorbeeld elk weekend zwaar aan het feesten is kan op maandag nog wel eens brak zijn (lees: minder productief).
En zo antwoord je ook tijdens een sollicitatie gesprek?quote:
[..]
Het gaat je werkgever geen reet aan wat je in je vrije tijd doet, als je je werk maar goed doet.
Hij hoeft de ins en outs niet te weten, maar dergelijke vragen zijn vrij onschuldig. En wat jij in je vrije tijd doet kan best invloed hebben op jouw prestaties. En dat wil de werkgever best kunnen inschatten.
Ik heb echt dingen gezegd als 'uh, waarom ik hier wil werken?
<lange stilte>' en over waarom ik zo lang over mijn studie heb gedaan: '<lange stilte>, gefeest?'.Je hoeft vragen over je privéleven niet te beantwoorden, dus ik zou me flink op de vlakte houden.quote:
[..]
En zo antwoord je ook tijdens een sollicitatie gesprek?
Hij hoeft de ins en outs niet te weten, maar dergelijke vragen zijn vrij onschuldig. En wat jij in je vrije tijd doet kan best invloed hebben op jouw prestaties. En dat wil de werkgever best kunnen inschatten.
quote:
Jij vindt het logisch dat werkgevers daar naar vragen, maar ik vind het een nare gedachte. Daar krijg je Amerikaanse toestanden van, met dingen als onverwachte drugstests en andere onzin. Met het idee dat je als werkgever recht zou hebben op dat soort informatie van je werknemers.quote:
[..]
En zo antwoord je ook tijdens een sollicitatie gesprek?
Hij hoeft de ins en outs niet te weten, maar dergelijke vragen zijn vrij onschuldig. En wat jij in je vrije tijd doet kan best invloed hebben op jouw prestaties. En dat wil de werkgever best kunnen inschatten.
Als ik merk dat een werkgever gaat hengelen naar mijn privé-leven om in te kunnen schatten of ik wel regelmatig kan overwerken, dan hoef ik er niet meer te werken. Het zegt een hoop over de werkgever.
Ben ik met je eens. Maar er zit ook nog iets tussen volledig open kaart spelen over je privé leven of een volledig gesloten boek blijven.quote:
[..]
Je hoeft vragen over je privéleven niet te beantwoorden, dus ik zou me flink op de vlakte houden.
Een oppervlakkige vraag of je uit gaat vind ik vrij onschuldig. Als ze nou gaan vragen waar, wanneer en hoelaat je uit gaat dat is een ander verhaal.
Maar dat is mijn mening
Ja dat is iets waar ik (uiteraard) achteraf pas aan dacht. Heb toen wel een FBaccount aangemaakt, volgende gesprek was raak.quote:
[..]
Geen facebook, faalhaas
Zonder dollen, nu kunnen ze je niet controleren. Houden ze niet zo van.
Ik zou al gek opkijken van die vraag. Als het nou was 'wat doe je graag in je vrije tijd?'.quote:
[..]
Ben ik met je eens. Maar er zit ook nog iets tussen volledig open kaart spelen over je privé leven of een volledig gesloten boek blijven.
Een oppervlakkige vraag of je uit gaat vind ik vrij onschuldig. Als ze nou gaan vragen waar, wanneer en hoelaat je uit gaat dat is een ander verhaal.
Maar dat is mijn mening
quote:
Waarop ik gepikeerd reageerde dat hij misschien zijn verwachtingen van enthousiasme wat moest bijstellen en dat ik echt niet de polonaise ging lopen tijdens een sollicitatie gesprek.
Ja ik ken het... Ook heb ik ergens zonder blikken of blozen 500 euro meer gevraagd. Toen werd ik nog opgebeld ook, met de vraag of mijn salarisindicatie een foutje was, want ze vonden het té hoogquote:Op maandag 25 augustus 2014 14:57 schreef shifto het volgende:
Ik ooit tijdens een sollicitatie 250 euro meer vragen dan ik bij mijn toenmalige werkgever verdiende. Zonder blikken of blozen werd er ja gezegd, dan voel je je meteen dom dat je niet meer vroeg.
Nouja, zo weet je dan langzaam aan wel waar je plafond ligt qua salaris
Zo'n meisje snapt ook wel dat 700 bruto meer vragen zonder echt lopend aanbod ook een beetje jezelf in de voet schieten is. Daarom krabbelde ze ook zo terug, me dunktquote:
Toch jammer dat niemand zo'n meisje dan even van te voren duidelijk maakt dat mbo starter ¤1800 een prima salaris is voor zo'n functie. Het is niet veel, maar je bent niet voor niets op mbo afgestudeerd. Waarschijnlijk had ze dan inderdaad de baan.
Onderstaand was een beter antwoord geweest:quote:
[..]
Ja dat is iets waar ik (uiteraard) achteraf pas aan dacht. Heb toen wel een FBaccount aangemaakt, volgende gesprek was raak.
"Nee sorry, FB is voor losers die bij <naam concurerend bedrijf> willen werken. Ik heb overigens wel een nette linkedin site met relevante referenties."
verbeterdquote:
Toch jammer dat niemand zo'n meisje dan even van te voren duidelijk maakt dat mbo starter ¤1800 een prima salaris is voor zo'n functie. Het is niet veel, maar je bent niet voor niets op mbo afgestudeerd.geslaagd Waarschijnlijk had ze dan inderdaad de baan.
Ook wel vrij orginele dingen, zo had 1 sollicitant voor een creatieve functie een viewmaster met zijn werk erop ingeleverd. Wat ook een leuke was dat iemand een vissekom met goudvis kwam brengen, en op de bodem lag een USB stick met daarop een filmpje dat hij graag nog eens langs zou komen.
vet!quote:
Ik werk bij een internetbureau en daar kwam iemand in een Tuxedo solliciteren zo iets:
[ afbeelding ]
Ook wel vrij orginele dingen, zo had 1 sollicitant voor een creatieve functie een viewmaster met zijn werk erop ingeleverd. Wat ook een leuke was dat iemand een vissekom met goudvis kwam brengen, en op de bodem lag een USB stick met daarop een filmpje dat hij graag nog eens langs zou komen.
Ik heb ooit een interview gelezen met de hoofd HR van Philips die er zoveel honderd jaar werkte. Hij was verbaasd dat in al die jaren er maar één open sollicitatie was zonder standaardbrief; een kastje met een beeldscherm waarop een cv langs scrollde als je het ding aanzetten. Deze sollicitant mocht direct beginnen. Dit was dan ergens in de jaren '90, waar zoiets bouwen nog best ingewikkeld was.
Ik zelf had ooit het idee om levensgrote kartonnen poppen van mezelf te drukken en rond te sturen, zodat potentiële werkgevers vast aan mijn aanwezigheid konden wennen.
Ik zou er wel om kunnen lachen denk ikquote:
Ik zelf had ooit het idee om levensgrote kartonnen poppen van mezelf te drukken en rond te sturen, zodat potentiële werkgevers vast aan mijn aanwezigheid konden wennen.
En je uitnodigen
Part 1quote:Op maandag 25 augustus 2014 13:04 schreef HollandschGlorie het volgende:
Dus, zeg eens eerlijk: heb jij wel eens een enorme blunder gemaakt bij een sollicitatie? Ben je wel eens weggevlucht bij een sollicitatie omdat het toch niet was wat jij er van verwachtte? Of ben je wel eens afgewezen om een hele rare reden?
Ik ging ooit bij een winkel solliciteren gespecialiseerd in gordijnen etc toen ik erg jong was. Tsja ik had geld nodig dus het intereseerde me niet waar ik terecht kwam, zolang het maar geen krantenwijk was op vakkenvuller bij de HA. Halverwege zijn ze helemaal weg van mij, en lopen ze mij aan iedereen voor te stellen. Nou ik kreeg meteen de kriebels en vond dat ik te veel werd geclaimd en ik zei: IK BEN KLEURENBLIND, DUS IK KAN HIER EIGENLIJK HELEMAAL NIET WERKEN.
Ik lig nu alweer in een deuk als ik er aan denk
part 2
Paar jaar later wilde ik solliciteren voor een nepmerk-bedrijf. Ze vroegen waarom ik juist voor dit bedrijf wilde gaan werken. Toen flapte het er iets te eerlijk uit dat het zo moeilijk is om aangenomen te worden bij een echt merk-bedrijf..
en toen...
Toen zag je die 2 gezichten helemaal wegtrekken, HAHAHAHAHA
Dus ik probeerde mezelf te redden nadat ik in mijn hoofd dacht WAT DE FOK ZEG JE ME NOU?
Ik vond dat ik mezelf er wel goed uit had gered..... Stelden ze even later gewoon weer zo'n soortgelijke vraag !!!!!!
Wat denk je?
Ik antwoordde praktisch hetzelfde HAHAHAHA
Ik dacht NOU ROBBIE, WAAR ZIT JE MET JE HOOFD!!!
Ik nam toen nauwelijks nog de moeite om mezelf te redden want ik dacht FOK it, die nemen mij echt niet.... Wat denk je?
AANGENOMEN
Maar binnen een jaar was ik alweer weg.... wat een nepmerk-bedrijf was dat zeg....
[ Bericht 37% gewijzigd door CynicusRomanticusRob op 25-08-2014 23:19:04 ]
Nou, gek zegquote:
ehm.. ja. nee. ja. Dat was het einde van het gesprek.
In 2012 werd ik opgebeld, met de vraag of ik alsjeblieft op gesprek wou komen. Aangegeven dat ik 13 weken zwanger was, maar dat was geen probleem, ze wouden me écht graag hebben.
Gesprek zelf ging prima, tot de rondleiding door het bedrijf. Ik werd zwart voor de ogen, bijna flauwvallen. dus hup terug naar kantoor. Ging niet zo best. Ambulancepost die vlakbij zat werd opgeroepen, maar voordat ze mijn bloeddruk konden meten werden ze opgepiept.
Toen werd m´n huisarts maar gebeld. Conclusie; hyperventilatie
En echt hè, ik werd nog aangenomen ook
Met +/- 30 weken kwam ik in de ziektewet en na m'n verlof werd ik gedegradeerd tot zwakzinnigen werk, dus toen heb ik na 2 dagen maar ontslag genomen.
Maar chapeau voor mijn toenmalige bazin
Ook heb ik geen google plus, hyves, what'sapp, tinder, of wat dan ook.quote:
Bevalt prima, lekker rustig kan het een ieder aanraden, een baas die het daar niet mee ééns is kan om mij toch al de pot op.
Zoiets had m'n vrouw een poosje geleden.quote:
Ik ooit tijdens een sollicitatie 250 euro meer vragen dan ik bij mijn toenmalige werkgever verdiende. Zonder blikken of blozen werd er ja gezegd, dan voel je je meteen dom dat je niet meer vroeg.
Werkte toevallig een familielid bij die organisatie, dus ze vroeg hoe dat ging met vragen om loonsverhoging buiten de standaard periodieke verhogingen (nieuw jaarcontract)
"Nee dat doen ze hier echt nooit, zou het maar niet eens vragen..."
Vroeg zo'n 150 meer oid (werkt parttime, dus 150 meer voor 24uur) werd ook direct goed bevonden
Maar dan denk je ook dat je eigenlijk te laag had ingezet, maar daarentegen had ze ook gewoon bij het oude salaris kunnen blijven.
lol, wat een vaagheid.quote:
In 2011 eens gesolliciteerd bij een farmaceutisch bedrijf, nooit weer wat van gehoord.
In 2012 werd ik opgebeld, met de vraag of ik alsjeblieft op gesprek wou komen. Aangegeven dat ik 13 weken zwanger was, maar dat was geen probleem, ze wouden me écht graag hebben.
Gesprek zelf ging prima, tot de rondleiding door het bedrijf. Ik werd zwart voor de ogen, bijna flauwvallen. dus hup terug naar kantoor. Ging niet zo best. Ambulancepost die vlakbij zat werd opgeroepen, maar voordat ze mijn bloeddruk konden meten werden ze opgepiept.
Toen werd m´n huisarts maar gebeld. Conclusie; hyperventilatie
En echt hè, ik werd nog aangenomen ook
Met +/- 30 weken kwam ik in de ziektewet en na m'n verlof werd ik gedegradeerd tot zwakzinnigen werk, dus toen heb ik na 2 dagen maar ontslag genomen.
Maar chapeau voor mijn toenmalige bazin
Ik wist het echt helemaal niet meer, terwijl ik daar toch echt vooraf ook wel over na had gedacht, aangezien ze dat altíjd vragen...
Ik ben het dus niet geworden
Kreeg een tijdje later een uitnodiging, maar de man aan de telefoon wist niet om wat voor vacature het ging. Dus ik vrij genomen van mijn "bijbaan" en me maar netjes aangekleed.
Kom ik daar, begint ze eerst mijn cv te lezen. Eerste vraag "heb je echt deze opleidingen allemaal afgerond?"
Uhh ja, waarom zou ik ze anders op mijn cv zetten. Hadden ze mijn cv dus nooit gelezen en raakten ze in de stress toen ze mij zo netjes gekleed zagen aankomen; het ging namelijk om een vacature als kamermeisje.
Wat dacht je dan te gaan doen bij een schoonmaakbedrijf, op kantoor? Maar dan neem je dat ook op in je open sollicitatie lijkt mij.quote:
Open sollicitatie (hbo niveau) gestuurd naar een bekend schoonmaakbedrijf.
Kreeg een tijdje later een uitnodiging, maar de man aan de telefoon wist niet om wat voor vacature het ging. Dus ik vrij genomen van mijn "bijbaan" en me maar netjes aangekleed.
Kom ik daar, begint ze eerst mijn cv te lezen. Eerste vraag "heb je echt deze opleidingen allemaal afgerond?"
Uhh ja, waarom zou ik ze anders op mijn cv zetten. Hadden ze mijn cv dus nooit gelezen en raakten ze in de stress toen ze mij zo netjes gekleed zagen aankomen; het ging namelijk om een vacature als kamermeisje.
Ja ik heb een opleiding die daar prima bij past.quote:
[..]
Wat dacht je dan te gaan doen bij een schoonmaakbedrijf, op kantoor? Maar dan neem je dat ook op in je open sollicitatie lijkt mij.
Damn, die had ik ook moeten zeggen toen mij die vraag vandaag gesteld werd.quote:
Mijn leidinggevende vertelde me dat ze een sollicitant vroeg waar zij zichzelf zag in 5 jaar en het antwoord was: 'Dan heb ik jouw baan en heb jij geen werk meer'. Needless to say...
Een vriendin ging solliciteren voor een IT-baan en vroeg mij in paniek hoe een computer werkt. Ik zei: 'Zet maar aan'. Ze drukte op de knop van de monitor. Ik zei: 'Zet de pc maar aan' en ze reageerde geïrriteerd dat ze dat net had gedaan. Als achtergrond info.quote:
Ik verbaasde mij er bij sollicitaties altijd over dat mijn kennis (techneut) mondeling getoetst word door mensen die er helemaal geen verstand van hebben (HBO'ers management). Ooit een keer de domste antwoorden gegeven, maar wel met technische termen en goede volzinnen. Ik werk er nu nog
Ze kreeg de baan.
Ze hadden haar (lekker ding overigens) allemaal vragen gesteld als 'Bent u bekend met DLW' en ze antwoordde overal bevestigend op. Ze dacht dat ze alles wel tijdens het inwerken zou leren
Haar carriere in de IT heeft 2 uur geduurd.
Vanuit recruiters perspectief wel eens een dame gehad die plotseling in tranen uitbarstte toen ik vroeg naar haar vorige werkgever en waarom ze daar was weggegaan. Heel gênant.
Ook wel eens een serieus bedoelde C.V. gekregen in Comic Sans en sporadisch gebruik van emoticons.. En dat voor een baan als software engineer.
Maar wat voor een foto's sommige mensen mee sturen
het toppunt was wel een cv van iemand met een selfie gemaakt via de spiegel met haar gsm terwijl ze haar baby van een paar weken oud op haar arm had. Ze solliciteerde voor de part-time functie maar het liefst wel geen koopavonden en weekenden ivm haar baby (en dat in een stad met winkels die 7 dagen per week open zijn).Tokkiesquote:
Omdat ik een tijd lang niet wist wat ik wilde studeren, werkte ik in een schoenenwinkel. In de detailhandel is het vrij normaal om een foto bij je cv te voegen en heb je ook daardoor een verhoogde kans om op gesprek te mogen komen.
Maar wat voor een foto's sommige mensen mee sturen
Zeker een tienermoeder.
om geld te verdienenquote:
Enige dat ik kan bedenken is die keer dat ik, na een test gedaan te hebben die ontzettend positief uitpakte voor mij en waardoor ik de eerste keus was voor de volgende ronde, totaal niet kon antwoorden op de vraag waarom ik het werk wilde doen.
Ik wist het echt helemaal niet meer, terwijl ik daar toch echt vooraf ook wel over na had gedacht, aangezien ze dat altíjd vragen...
Ik ben het dus niet geworden
Ik ben direct na het vwo gaan werken, met een studie op een uni erbij.
Maar goed, toen wilde ik dus in klas 6vwo een dagje meelopen op een accountantskantoor, om te kijken of het wat was
Nou, leuk dagje meegelopen, ergens in de loop van de dag ook nog een praatje met de partner van dat kantoor. Om er achteraf achter te komen dat toen m'n gulp wagenwijd openstond
Na die meeloopdag daar nog gesolliciteerd, maar niet uitgenodigd voor een gesprek, ze "zaten al vol". Of het verband had, geen idee
(Andere vestiging met andere partner werd ik wel voor uitgenodigd
)Heerlijkquote:
[..]
Een vriendin ging solliciteren voor een IT-baan en vroeg mij in paniek hoe een computer werkt. Ik zei: 'Zet maar aan'. Ze drukte op de knop van de monitor. Ik zei: 'Zet de pc maar aan' en ze reageerde geïrriteerd dat ze dat net had gedaan. Als achtergrond info.
Ze kreeg de baan.
Ze hadden haar (lekker ding overigens) allemaal vragen gesteld als 'Bent u bekend met DLW' en ze antwoordde overal bevestigend op. Ze dacht dat ze alles wel tijdens het inwerken zou leren
Haar carriere in de IT heeft 2 uur geduurd.
zo mooi, dat heb ik echt zo vaak aan de telefoon.quote:
Tijdens een sollicitatie werd ik door de leidinggevende van de afdeling beschuldigd van dat ik weinig enthousiast overkwam.
Waarop ik gepikeerd reageerde dat hij misschien zijn verwachtingen van enthousiasme wat moest bijstellen en dat ik echt niet de polonaise ging lopen tijdens een sollicitatie gesprek.
Na wat boehahahahaha van de sollicitatie commissie was ik van harte welkom voor een tweede ronde. Uiteindelijk heb ik daar met veel plezier 4 jaar gewerkt want bedrijf met goed gevoel voor humor en mensen die recht voor zijn raap hun mening geven.
ik heb een beetje een droge stem, dus die mensen verwachten van mij dat ik moet huilen van blijdschap als ik wordt uigenodigd voor een gesprek.
hoho even, hoe kan je nou weten wat voor persoon ik ben door de telefoon
* Telefoon opnemen in een sollicitatiegesprek
* Trainingsbroek/korte broek, slippers, petje op e.d. op gesprek komen (we kijken er voor een bijbaan maar door heen maar geven aan dat als ze worden aangenomen dat het een NO GO meer is)
* Kauwgom kauwend in het gesprek zitten
* Sommige kwamen natuurlijk veel te laat op hun gesprek, heb ik ook zo'n hekel aan. Ben ik er ook al snel klaar mee
Denk het raarste wat ik heb gevonden is een meisje van 15 wat best wel stevig gebouwd was maar vervolgens een truitje aan had waar je echt zo bij de borsten binnen kon kijken. Vervolgens kwam er ook geen zinnig woord uit. Het kon gewoon echt niet zoals ze daar zat. Heb haar na een gesprek van 4 minuten medegedeeld dat ze niet was aangenomen en dat ik de volgende keer andere kleding aan zou doen. Vond het erg hard maar ik stoorde me er echt dusdanig aan dat ik het haar wou meegeven.
En vast nog wel meer maar kan het even niet bedenken meer op dit tijdstip
Gelukkig zelf nooit echt zoiets gehad. Maar je weet niet wat nog kan komen.
Ik denk niet dat hij aangenomen is
Ik was het voorbije jaar aan het solliciteren bij een aantal bedrijven. Uiteindelijk bij een tweetal tot de laatste ronde geraakt. Het eerste bedrijf leek mij erg interessant: interessante projecten, volop leermogelijkheden, etc. Het tweede bedrijf bood mij meer verantwoordelijkheden, maar er zat volgens mij te veel risico aan (ik denk dat ze een zondebok zochten voor iets wat totaal scheef zat).
Beide bedrijven deden min of meer tegelijkertijd een gelijkaardig bod. Na een paar daagjes bedenktijd, besloot ik om voor het eerste bedrijf te gaan. Nadat ik het contract getekend had, contacteerde ik het tweede bedrijf om te zeggen dat ik niet op hun bod inging. Ze boden prompt 5k per jaar meer. Gezegd dat ik niet geinteresseerd was. Een dag later kreeg ik een telefoontje van het tweede bedrijf: of 10k meer mij zou overhalen. Nou, nee. Nog een dag later kreeg ik weer een telefoontje van dat bedrijf. Ik was het ronduit zat dat zij mij weer belden. Hen duidelijk gemaakt dat meer geld mij niet zou overhalen, aangezien het niet mijn drijfveer voor deze keuze was. Toen was het een paar dagen stil. En ja hoor, ik kreeg weer een telefoontje van het tweede bedrijf: ze boden mij deze keer een belachelijk hoog salaris. Gevraagd of ze geluisterd hadden naar wat ik vorige keer gezegd had en opgehangen.
Voelde een beetje als een afgewezen persoon die wanhopig haar/zijn best doet om de ander over te halen om toch een relatie te starten. Dat werkt niet.
[ Bericht 1% gewijzigd door koentje123 op 26-08-2014 01:09:39 ]
Oja ook eens ongeveer gehad.quote:
Wij hebben eens een sollicitant op kantoor gehad die helemaal verkeerd zat. Hij had gesolliciteerd bij de concurrent die het zelfde merk verkocht, maar had blijkbaar verder geen flauw idee. Hij zat ongeveer 125km verkeerd.
Ik denk niet dat hij aangenomen is
Een jongen die in de winkel vroeg waar een andere winkel lag, maar die winkel lag niet eens in die stad. Dus hij loopt weer weg. Vijf minutn later word ik gebeld door iemand die bij ons op gesprek moest komen en de winkel niet kom vinden, ik dus uitleggen. Kwam diezelfde jongen later dus weer terug naar binnen want hij bleek dus bij ons een gesprek te hebben.
Hij wist dus niet eens bij welk bedrijf hij gesolliciteerd had
Dat weet je toch wel als je je cv gaat opsturen? Lijkt me ook...quote:
Oja ook eens ongeveer gehad.
Een jongen die in de winkel vroeg waar een andere winkel lag, maar die winkel lag niet eens in die stad. Dus hij loopt weer weg. Vijf minutn later word ik gebeld door iemand die bij ons op gesprek moest komen en de winkel niet kom vinden, ik dus uitleggen. Kwam diezelfde jongen later dus weer terug naar binnen want hij bleek dus bij ons een gesprek te hebben.
Hij wist dus niet eens bij welk bedrijf hij gesolliciteerd had
Nou ja, hij zat in elk geval in de goede stad
Tot de stomerij die ochtend opbelden dat ze de pakken nog niet terug hadden en ik dus niets had.
Omdat ik toch een beetje netjes wilde zijn dacht ik, dan leen ik er een van mijn vader.
Toen zat ik dus daar met een pak wat 7 maten te groot was, waar ik bijna in verdronk en wat ik probeerde met een riem nog een beetje recht en omhoog te houden
Ze moeten naderhand toch wel gelachen hebben.Baan wel gekregen gelukkig
"Och wat schattig, hij had geen pak en heeft er een van z'n pa geleend"quote:
Ik had eens een sollicitatie voor een commerciële functie. Ter voorbereiding mijn pak even naar de stomerij gebracht, en omdat ik toch moest gaan alle pakken uit de kast maar meegegeven.
Tot de stomerij die ochtend opbelden dat ze de pakken nog niet terug hadden en ik dus niets had.
Omdat ik toch een beetje netjes wilde zijn dacht ik, dan leen ik er een van mijn vader.
Toen zat ik dus daar met een pak wat 7 maten te groot was, waar ik bijna in verdronk en wat ik probeerde met een riem nog een beetje recht en omhoog te houden
Baan wel gekregen gelukkig
Dat dachten ze waarschijnlijk
Ik deed al lange tijd werkzaamheden voor de gemeente en ik was daar zowat onderdeel van het meubilair. Het leek mij en de persoon die ik daar boven me had wel wat als ik daar in vaste dienst zou kunnen komen. Dat moest kunnen omdat ik mocht er een vacature komen aan het vereiste profiel zou voldoen wist hij. Papieren waren goed, ervaring, etc, etc.
Op een gegeven moment kwam er een vacature vrij en de leidinggevende tipte me en ik ging via de officiële kanalen solliciteren.
Na een week plofte een brief in de bus. Afgewezen. Ik zou niet worden uitgenodigd voor een gesprek. Kan, er zijn meer kandidaten. Maar toen las ik de reden van de afwijzing. Ik had niet de geschikte papieren, had niet voldoende ervaring en zou niet in het team passen.
Grappig want volgens de functievereisten voldeed ik aan alles en werd best pissig.Later hoorde ik van de degene die mij had getipt dat vlak nadat de vacature de deur uit was de gemeente hogerop had besloten te moeten bezuinigen en dat er daardoor een vacaturestop was ingesteld.
Alle kandidaten die op dat moment solliciteerden kregen zo een brief thuis gestuurd.
Waarom dat niet gewoon zeggen? Wees gewoon eerlijk.
Tja als je er 25 in een week moet sturen omdat je in een sollicitatieklasje zit vanwege je uitkering kun je het overzicht wel eens verliezenquote:
[..]
Oja ook eens ongeveer gehad.
Een jongen die in de winkel vroeg waar een andere winkel lag, maar die winkel lag niet eens in die stad. Dus hij loopt weer weg. Vijf minutn later word ik gebeld door iemand die bij ons op gesprek moest komen en de winkel niet kom vinden, ik dus uitleggen. Kwam diezelfde jongen later dus weer terug naar binnen want hij bleek dus bij ons een gesprek te hebben.
Hij wist dus niet eens bij welk bedrijf hij gesolliciteerd had
Bij ons krijgen we allemaal dezelfde recruiter op onze dak als er een functie in ons niche gebied vrijgekomen is.shotgun methode. Zo kansloos. Ook recruiters met vage mailtjesquote:
Wat trouwens ook leuk is, mijn collega's en ik krijgen heel vaak van dezelfde recruiters linkedin Spam, zogenaamd gepersonaliseerd, maar als ik dan hoor zijn het exact dezelfde mailtjes, wat we binnenkort willen doen is, zo een recruiter allemaal exact hetzelfde mailtje terug sturen
[ Bericht 8% gewijzigd door #ANONIEM op 26-08-2014 08:58:46 ]
Het ergst zijn nog die recruiters die, nadat je hun mail negeert, je nog een reminder sturenquote:
[..]
Bij ons krijgen we allemaal dezelfde recruiter op onze dak als er een functie in ons niche gebied vrijgekomen is.shotgun methode. Zo kansloos. Ook recruiters met vage mailtjes
!Ooit via een headhunter gesprek gekregen bij een bedrijf. Vooraf een kort gesprek voor tips en tricks. Dat was snel afgerond en we begonnen te praten en melig te doen(was een leuke vlotte meid). Ik dus melig het sollicitatie gesprek in met 3 personen. Was nogal een vragenkanon met aparte vragen. Toen werd gevraagd, 'ben je flexibel?'. Ik zei toen: nouja, ik kan wel bijna mijn been in mijn nek leggen.
De vraagsteller/teamleider stelde het niet op prijs, dat was te zien op zijn gezicht
De andere 2 vonden het wel komisch
Ben het niet geworden omdat ik te bijdehand was
Heb iets vergelijkbaars gehad bij het solliciteren op een helpdesk (:')) baan bij een telefoon-maatschappij ergens bij Breda.quote:
Mijn leidinggevende vertelde me dat ze een sollicitant vroeg waar zij zichzelf zag in 5 jaar en het antwoord was: 'Dan heb ik jouw baan en heb jij geen werk meer'. Needless to say...
'Waar zie je jezelf over 5 jaar?'
'In ieder geval niet op een helpdesk'.
'Nou, wij hebben geen vragen meer... jij?'
Terwijl ze nota bene zelf in het begin aangaven dat mensen na 3 jaar door moesten stromen de rest van het bedrijf in
Wat ik zelf nog heb gehad bij het uitzetten van een vacature (Senior Database Administrator).
Vroeg de sollicitant hoeveel ervaring hij nu precies had met het betreffende product want zijn c.v. (hoe goed gevuld ook) was daar niet echt duidelijk in.
'ik heb het eens geïnstalleerd'.
Waarom? Uit principe? Lekkere indruk laat je daarbij achter. Bij ons is beetje relax babbelen over hobbies, vrijetijd en interesses 50% van de eerste ronde. Het is juist van belang dat je iemand hebt die sociaal op orde is en ook bij de rest past.quote:
[..]
Je hoeft vragen over je privéleven niet te beantwoorden, dus ik zou me flink op de vlakte houden.
Als je nou ook nog even leest wat ik daarna nog heb geschreven.quote:
[..]
Waarom? Uit principe? Lekkere indruk laat je daarbij achter. Bij ons is beetje relax babbelen over hobbies, vrijetijd en interesses 50% van de eerste ronde. Het is juist van belang dat je iemand hebt die sociaal op orde is en ook bij de rest past.
Sociaal op orde?quote:
[..]
Waarom? Uit principe? Lekkere indruk laat je daarbij achter. Bij ons is beetje relax babbelen over hobbies, vrijetijd en interesses 50% van de eerste ronde. Het is juist van belang dat je iemand hebt die sociaal op orde is en ook bij de rest past.
Doet me wel denken aan een ander gesprek wat ik had
'O je woont in ...? Leuke kroegen hebben ze daar!'
'Ik zou het niet weten, kom nooit in de kroeg.'
'Heb je geen vrienden?'
wtf heeft dat er mee te maken?
Nog steeds een leuk bedrijf hoor, maar dit was wel een beetje raar
Voor deze functie hadden we 5 kandidaten gesproken in de eerste ronde. Twee gingen door naar de tweede ronde, waaronder een leuke dame. Alleen toen ze voor tweede gesprek kwam was ze wel wat verandert.... in de tussentijd had ze een boobjob laten doen
Strikte eerste ronde, papier werk, online testjes, telefonische intake heel de rambam. Was allemaal heel streng dus ik verwachte ook behoorlijke concurrentie.
Brief binnengekregen dat ik werd uitgenodigd voor gesprek.
Kwam ik binnen in de wachtruimte zaten daar twee figuren in een korte broek en slippers met een weekend tasje waarvan er bij een een handdoek uitstak. (ging waarschijnlijk naar het strand).
De ander zag er uit als tante Sidonia, terwijl er in de sollicitatie beschrijving toch redelijk fysieke eisen werden gesteld op een later ogenblik.
Ik zag ze na tien minuten weer vertrekken nadat de recruiter binnen kwam lopen met presentielijst.
Zelf ben ik in het verleden bij het verkeerde werkgever binnen gestapt (lagen naast elkaar, allebei telefonie zaken). Ik kwam binnen en gaf aan dat ik voor een sollicitatie kwam. (zo leer je dat je beter iemand s naam kan vragen) De bedrijfsleider was aanwezig en hoorde dat, nam een intake gesprek af en nam mij aan. Pas later die week kreeg ik een mail binnen van dat andere bedrijf dat het niet netjes was dat ik zonder opgaaf van redenen niet ben op komen dagen :S. persoonlijk binnen gelopen en mijn excuses aangeboden. Best wel een grote faal actie van mij als broekie
zou een gesprek hebben met de directeur en mijn direct leiding gevende..
binnen 1 minuut dat ik binnen was wist ik al dat ik het niet ging worden , directeur was ant zeiken..hadden totaal geen click...
heb zelf het gesprek maar beeindigdd ..ging nergens meer over..
Bedrijven en gemeentes waarbij je op gesprek mag komen en dan beginnen te zeuren dat je toch wel ver weg woont ( 45 minuten tot een uur rijden ). Dan denk ik, dat had je op mijn cv ook kunnen zien, en had me dan niet uitgenodigd.
Bij een bedrijf op de afgesproken tijd aankomen, en de degene waarmee ik het gesprek had die beweerde dat ik veel te vroeg was. Totdat ik zijn mail liet zien met de bevestiging. Dat werd een gesprek van 10 minuten. Meneer had er geen zin meer in en mocht mij blijkbaar al meteen niet meer.
Op een gesprek komen en de projectleider deelt mij mee dat hij dacht dat het was afgezegd en dus niks had voorbereid en geen tijd meer had. Lekkere projectleider ben je dan.
Bij een overheidsinstantie had ik met 3 mensen een gesprek, waarbij de toekomstige directe collega al de vragen stelde. Dat vond ik al raar. Deze persoon was ook overduidelijk op zoek naar een kloon van zich zelf, en die bestaan dus niet. Ze hebben dan ook al de kandidaten afgewezen.
Bij mij laatste gesprek voldeed ik aan alles. Maar ze zochten iemand die toevallig ook ervaring had met wat er in de vacature stond en met nog 2 andere disciplines die niet in de vacature stond. Ik werd afgewezen. Een dag later word ik gebeld door een detacheerder. Ze hadden een uur geleden een aanvraag gekregen en hij moest meteen aan mij denken. Ik vroeg, gaat het om die functie bij dat bedrijf. Ja dus. Ik heb hem medegedeeld dat ze iemand zoeken die niet bestaat.
Voor de ene wilden ze me meteen al niet, maar voor tester was ik wel geschikt. Ze hadden nog geen vacature, maar ze zochten altijd Nederlanders, dus zodra er een nieuw project zou komen, zou ik worden opgeroepen.
Zo'n zes weken later, precies rond de tijd dat die vriend er ontslagen werd, kreeg ik te horen "dat ik niet in het team paste" en te arrogant was.
Niet lang daarna vroeg een bedrijfje dat veel klussen doet voor bovengenoemd bedrijf of ik beschikbaar was voor een projectje. Dat leverde me na afloop een vast contract op.
Saillant detail is dat ik anderhalf jaar later alsnog voor een project werd gevraagd via het bedrijfje waar ik toen werkte, voor dat grote bedrijf, en ik paste prima in het team en vonden het jammer dat ik na afloop weer weg moest
Nooit gesnapt wat het probleem nou was, maar ik heb zo het vermoeden dat het ontslag van die vriend er iets mee te maken had.
Daar zijn er wel meer van in NL.quote:
Op een gesprek komen en de projectleider deelt mij mee dat hij dacht dat het was afgezegd en dus niks had voorbereid en geen tijd meer had. Lekkere projectleider ben je dan.
Prima, ik zou maandag gebeld worden.
Niet.
Dinsdag belde ik zelf maar. Voicemail.
Donderdag belde ik weer. Voicemail.
Mailtje gestuurd. Geen autoreply of wat dan ook. Geen reactie.
Maandag erop maar weer gebeld. Voicemail.
Dinsdag maar eens naar de HR medewerker van het hoofdkantoor gebeld. Vond het jammer blabla, belde met de persoon. Half uur later werd ik teruggebeld dat ik het niet was geworden. De reden moest ik maar navragen bij persona onbereikbara. Heb maar een mailtje gestuurd, niets gekregen. Flikker maar op dan.
quote:
Kwam ik binnen in de wachtruimte zaten daar twee figuren in een korte broek en slippers met een weekend tasje waarvan er bij een een handdoek uitstak. (ging waarschijnlijk naar het strand).
De ander zag er uit als tante Sidonia, terwijl er in de sollicitatie beschrijving toch redelijk fysieke eisen werden gesteld op een later ogenblik.
Die wilden de baan niet
quote:
Zelf ben ik in het verleden bij het verkeerde werkgever binnen gestapt (lagen naast elkaar, allebei telefonie zaken). Ik kwam binnen en gaf aan dat ik voor een sollicitatie kwam. (zo leer je dat je beter iemand s naam kan vragen) De bedrijfsleider was aanwezig en hoorde dat, nam een intake gesprek af en nam mij aan. Pas later die week kreeg ik een mail binnen van dat andere bedrijf dat het niet netjes was dat ik zonder opgaaf van redenen niet ben op komen dagen :S. persoonlijk binnen gelopen en mijn excuses aangeboden. Best wel een grote faal actie van mij als broekie
Je hebt het over de gemeente Adamquote:
Waarom dat niet gewoon zeggen? Wees gewoon eerlijk.
Die vraag werd mij ook pas geleden gesteld. Mijn antwoord was. "Dat weet ik niet. Misschien vind ik de functie waarvoor ik kom zo leuk dat ik dit tot mijn pensioen doe, maar misschien ben ik inmiddels de directeur van dit bedrijf" . Werd er lachend geantwoord dat die vacature net was vervuld, dus net te laat was.quote:
Mijn leidinggevende vertelde me dat ze een sollicitant vroeg waar zij zichzelf zag in 5 jaar en het antwoord was: 'Dan heb ik jouw baan en heb jij geen werk meer'. Needless to say...
Inmiddels heb ik 2 gesprekken overleefd en ben ik door het team goedgekeurd. Het enige wat er nu nog moet gebeuren is goedkeuring van de directeur. ( die zal wel denken, die gozer wil over 5 jaar mijn baan
)Ik vond het redelijk lullig en ben netjes van mezelf. En omdat ik onderhand wel wist dat dit een smerige plaatsing was, ben ik naar de leidinggevende gegaan. "Tja, ik wist 99% zeker dat ik wel aangenomen was, en eigenlijk vind ik het best vreemd dat ik alsnog hier aan het werk ben gekomen. Een rare actie van het uitzendbureau!" Vond ze zelf ook wel
! Fuck you intercedenten!!!Ik snap de clou nietquote:
Daarop had ik wel werk nodig natuurlijk. Dus ik was uiteindelijk via een uitzendbureau aangenomen bij een overheidsinstelling. Om eerlijk te blijven: ik gaf aan dat ik zo goed als zeker elders was aangenomen. "Geen probleem" zei ze. Omdat ik een grafhekel heb gekregen aan intercedenten ben ik wel aan het werk gegaan. Ik werd zoals verwacht na 7 dagen een e-learning van het programma gedaan te hebben aangenomen bij mijn huidige werk. Ik mijn intercedent bellen "Ow, jammer zeg! Tja, kom vandaag nog maar even langs dan maken we het in orde." Ik: "Ik moet de leidinggevende het hier nog wel even doorgeven". "Nee joh, doen wij wel"
Ik vond het redelijk lullig en ben netjes van mezelf. En omdat ik onderhand wel wist dat dit een smerige plaatsing was, ben ik naar de leidinggevende gegaan. "Tja, ik wist 99% zeker dat ik wel aangenomen was, en eigenlijk vind ik het best vreemd dat ik alsnog hier aan het werk ben gekomen. Een rare actie van het uitzendbureau!" Vond ze zelf ook wel
Duidelijk dat je actief bent binnen overheidsinstellingen, gezien je gebrekkige manier van communiceren pas je daar prima. Snap werkelijk niets van je verhaal.quote:
Daarop had ik wel werk nodig natuurlijk. Dus ik was uiteindelijk via een uitzendbureau aangenomen bij een overheidsinstelling. Om eerlijk te blijven: ik gaf aan dat ik zo goed als zeker elders was aangenomen. "Geen probleem" zei ze. Omdat ik een grafhekel heb gekregen aan intercedenten ben ik wel aan het werk gegaan. Ik werd zoals verwacht na 7 dagen een e-learning van het programma gedaan te hebben aangenomen bij mijn huidige werk. Ik mijn intercedent bellen "Ow, jammer zeg! Tja, kom vandaag nog maar even langs dan maken we het in orde." Ik: "Ik moet de leidinggevende het hier nog wel even doorgeven". "Nee joh, doen wij wel"
Ik vond het redelijk lullig en ben netjes van mezelf. En omdat ik onderhand wel wist dat dit een smerige plaatsing was, ben ik naar de leidinggevende gegaan. "Tja, ik wist 99% zeker dat ik wel aangenomen was, en eigenlijk vind ik het best vreemd dat ik alsnog hier aan het werk ben gekomen. Een rare actie van het uitzendbureau!" Vond ze zelf ook wel
Mij aannemen, een plaatsing scoren en al weten dat ik max. een week er ga werken. In die tijd geen enkele aandeel kunnen brengen in het werk (opbrengsten voor de overheidsinstelling bewerkstelligen). Ik vind dat een kut manier van zaken doen. Maar prima, ik ben er wel gaan werken omdat het een week inkomen genereren was. De intercedente die mij geplaatst had vond dat ik niet hoefde te vertellen waarom ik niet meer terugkwam.quote:
Ik heb het wel bij die leidinggevende van de overheidsinstelling aangegeven dat het niet netjes was van het uitzendbureau. En dat vond ze zelf ook wel.
Het kan natuurlijk altijd gebeuren dat er iets mis gaat, maar dan dien je dat professioneel op te lossen. Die PL had ook eerlijk kunnen zeggen dat het mis was gegaan, je een bak koffie geven terwijl hij het CV leest en dan 20 minuutjes later het gesprek beginnen. Niks geen schande, kan gebeuren.quote:
Op een gesprek komen en de projectleider deelt mij mee dat hij dacht dat het was afgezegd en dus niks had voorbereid en geen tijd meer had. Lekkere projectleider ben je dan.
Maar als je zo afgewimpeld wordt dan wil je er toch heel niet meer werken
Vanaf die sollicitatie heb ik gelukkig wel het uurloon (bijbanen) durven te vragen.
Ze vond het jammer dat ik net twee weken te laat was, anders had ik haar tijdelijke vervanger kunnen zijn voor haar zwangerschapsverlof. Toe please
!!!! Maar ik wist zoveel over mijzelf te vertellen, het was zo'n goed gesprek! Ze had alleen momenteel nog geen leuke functie voor mij, wel iets dat in de richting kwam. Het was wel alleen wel ongeschoold werk bij de gemeente, centralist. Telefoontjes beantwoorden en doorverbinden. Ze had alle begrip dat ik het niet zou aannemen, maar zou werkelijk in no-time iets passend hebben!
! Ik had al een baantje van 24 uur in de week die net wat interessanter was.
Nooit meer wat van gehoord natuurlijk.
De meest kromme sollicitatie ooit was bij een Amerikaans bedrijf in Californie voor een baan als "system designer", net nadat ik mijn PhD had gehaald. Op bezoek geweest, presentatie gegeven, gesprek gehad met 5 medewerkers en HR.
Medewerker 1 was een projectleider. Zijn vraag was wat ik precies wilde gaan doen. Mijn antwoord was projectleiden. Verwarring. "You basically want my job?. Euh, yes.
Medewerker 2 was een optisch ontwerper. Die ging vragen stellen over pietluttige details van een bepaald optisch apparaat A dat zij ontwerpen. Frappant detail: het eerste apparaat A ter wereld had ik (deels) ontworpen. De vragen waren een eitje.
Medewerker 3 was een mechanisch ontwerper. Die vroeg naar wat ik tien jaar geleden tijdens een stage had gedaan (gewerkt aan een systeem met bladveren) en wilde weten wat de formule was voor de buiging van een bladveer. Ik zei nog net niet dat ie dat maar op moest zoeken, maar probeerde wel aan te geven dat dit soort details na tien jaar verzanden.
Medewerker 4 was een optisch ontwerper die aan een systeem werkte waarop ik al een patent had. Zijn vraag was hoe hij mijn patent het beste kon omzeilen.
Medewerker 5 was van HR en vroeg me wat ik wilde verdienen. Mijn antwoord was $120k/yr. Waar ik dat bedrag vandaan haalde? Gehoord van een collega bij een ander bedrijf dat dit het aanvangssalaris was voor mensen op zo'n functie.
Later hoorde ik dat ik minstens het dubbele had moeten vragen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 26-08-2014 11:38:49 ]
quote:
Medewerker 4 was een optisch ontwerper die aan een systeem werkte waarop ik al een patent had. Zijn vraag was hoe hij mijn patent het beste kon omzeilen.
Ben je het nog wel geworden?
Nee..quote:
Een terugkomend probleem lijkt te zijn dat ik mezelf tijdens zo'n gesprek niet goed verkoop, omdat ik goudeerlijk ben.
Als sollicitant:
- Solliciteren voor functie A en bij het gesprek te horen krijgen dat die al vervuld is (WTF; nodig me dan niet uit)
- Gesprekspartners die echt totaal niets weten over mijn vakgebied en me wazig aan gaan staren als ik op vakinhoudelijke vragen antwoord geef
- Na 5 rondes en als enige overgebleven kandidaat te horen krijgen dat ze toch liever een man hebben voor de functie
- Bij het 3e gesprek komt de aap uit de mouw; Ze kunnen me niet betalen of ik het als vrijwilliger wil doen
- Bij het 2e gesprek beginnen te zeiken over de reisafstand.. dat staat toch op mijn cv?
- Bij een sollicitatie met een reistijd van 1,5 uur te horen krijgen dat ze een foutje hebben gemaakt in de planning en of ik volgende week wil terugkomen.. en niet eens een kopje koffie krijgen voor de moeite
- Sollicitaties die worden gepresenteerd als fulltime baan die bij navraag om stages blijken te gaan
- "Wij werken alleen met Oost Europeanen vanwege het kostenplaatje" (niet mijn eigen vakgebied trouwens).
- Mij een lopende casus laten oplossen als test en dan 'thank you Mam'.. "We hebben besloten toch geen HRM-er in dienst te nemen."
- Bij het sollicitatie gesprek de vraag krijgen je netwerk eerst te geven voor je door kunt naar de volgende ronde..
- In een sollicitatie procedure betrokken worden in een conflict met de opdrachtgever die aanzit bij het 2e gesprek (en dus het 3e gesprek horen dat alles wat toen gezegd is flauwekul is om de opdrachtgever tevreden te houden)
- Het eeuwige gezeik over hoe je als alleenstaande de zorg voor je kinderen (pubers) combineert met je werk (antwoord is altijd fout; je bent óf een slechte moeder óf een slechte werknemer)
- Natuurlijk het bijna standaard gezeik over 'over gekwalificeerd/ onder gekwalificeerd', vereiste werkervaring in exact die functie in exact die branche..
Enz enz enz
Een vriend die gevraagd werd bij welke kerk hij aangesloten was.
Maar jij weet alles, kunt alles, kent alles en hebt overal ervaring mee en weet t altijd t bestequote:
Tja. Breek me de bek niet open. Een greep uit de misère die solliciteren heet:
Als sollicitant:
- Solliciteren voor functie A en bij het gesprek te horen krijgen dat die al vervuld is (WTF; nodig me dan niet uit)
- Gesprekspartners die echt totaal niets weten over mijn vakgebied en me wazig aan gaan staren als ik op vakinhoudelijke vragen antwoord geef
- Na 5 rondes en als enige overgebleven kandidaat te horen krijgen dat ze toch liever een man hebben voor de functie
- Bij het 3e gesprek komt de aap uit de mouw; Ze kunnen me niet betalen of ik het als vrijwilliger wil doen
- Bij het 2e gesprek beginnen te zeiken over de reisafstand.. dat staat toch op mijn cv?
- Bij een sollicitatie met een reistijd van 1,5 uur te horen krijgen dat ze een foutje hebben gemaakt in de planning en of ik volgende week wil terugkomen.. en niet eens een kopje koffie krijgen voor de moeite
- Sollicitaties die worden gepresenteerd als fulltime baan die bij navraag om stages blijken te gaan
- "Wij werken alleen met Oost Europeanen vanwege het kostenplaatje" (niet mijn eigen vakgebied trouwens).
- Mij een lopende casus laten oplossen als test en dan 'thank you Mam'.. "We hebben besloten toch geen HRM-er in dienst te nemen."
- Bij het sollicitatie gesprek de vraag krijgen je netwerk eerst te geven voor je door kunt naar de volgende ronde..
- In een sollicitatie procedure betrokken worden in een conflict met de opdrachtgever die aanzit bij het 2e gesprek (en dus het 3e gesprek horen dat alles wat toen gezegd is flauwekul is om de opdrachtgever tevreden te houden)
- Het eeuwige gezeik over hoe je als alleenstaande de zorg voor je kinderen (pubers) combineert met je werk (antwoord is altijd fout; je bent óf een slechte moeder óf een slechte werknemer)
- Natuurlijk het bijna standaard gezeik over 'over gekwalificeerd/ onder gekwalificeerd', vereiste werkervaring in exact die functie in exact die branche..
Enz enz enz
En dan toch maar niet aan de bak komen maar uit je post spreekt helemaal niets van zelfreflectie. Het ligt natuurlijk altijd aan de anderen
Ah, gaan we op die toer. Kan je ook lezen? Of dringt het gewoon niet tot je door wat er staat?quote:
[..]
Maar jij weet alles, kunt alles, kent alles en hebt overal ervaring mee en weet t altijd t beste
En dan toch maar niet aan de bak komen maar uit je post spreekt helemaal niets van zelfreflectie. Het ligt natuurlijk altijd aan de anderen
Ik herken ook veel van die punten btw. En dan zit ik toch echt in een ander vakgebied.quote:
[..]
Maar jij weet alles, kunt alles, kent alles en hebt overal ervaring mee en weet t altijd t beste
En dan toch maar niet aan de bak komen maar uit je post spreekt helemaal niets van zelfreflectie. Het ligt natuurlijk altijd aan de anderen
Gesprek met de 'specialist' die ik direct onder de tafel lul (bleek het werk net een 3 maanden te doen).
Met mijn c.v. voor zijn neus doodleuk vragen waar ik woon.
Technische vragen stellen -> technisch antwoord krijgen en dan antwoorden met 'eh ja, dat klopt volgens mij wel'
voorbeelden te over nog.
Sowieso is het nogal debiel om bij die voorbeelden over zelfreflectie te gaan beginnen.quote:
[..]
Ik herken ook veel van die punten btw. En dan zit ik toch echt in een ander vakgebied.
Gesprek met de 'specialist' die ik direct onder de tafel lul (bleek het werk net een 3 maanden te doen).
Met mijn c.v. voor zijn neus doodleuk vragen waar ik woon.
Technische vragen stellen -> technisch antwoord krijgen en dan antwoorden met 'eh ja, dat klopt volgens mij wel'
voorbeelden te over nog.
Maar bashen en mensen naar beneden trappen omdat ze werkeloos zijn schijnt sommige mensen een prettig gevoel te geven over zichzelf.. een soort egoboost.
Natuurlijk dringt dat door. Net als dat doordringt als ik je in een willekeurig ander topic zie posten. Dat telt bij mekaar op en zo. En dat maakt dan dat je posts in een ander licht ziet.quote:
[..]
Ah, gaan we op die toer. Kan je ook lezen? Of dringt het gewoon niet tot je door wat er staat?
Net als zoveel mensen dat hebben bij jou. Het is niet dat t uit de lucht komt vallen ofzo, je bent er zelf de oorzaak van.
Zo. Voel je jezelf nu toppie?quote:
[..]
Natuurlijk dringt dat door. Net als dat doordringt als ik je in een willekeurig ander topic zie posten. Dat telt bij mekaar op en zo. En dat maakt dan dat je posts in een ander licht ziet.
Net als zoveel mensen dat hebben bij jou. Het is niet dat t uit de lucht komt vallen ofzo, je bent er zelf de oorzaak van.
Altijd meid, elk willekeurig moment van de dag, dus dat heeft niks met jou van doenquote:
- Sollicitant die niet geïnteresseerd is in de functie waar ze op solliciteert maar alles wil weten over mijn functie
- Sollicitant die bij het tekenen van het contract ineens aangeeft na een maand te gaan emigreren
- Sollicitant die de baan in de 2e ronde afwijst omdat het om een parttime baan gaat (zoals vermeld in de advertentie)
- Sollicitant die zegt mijn werkgever een eikel te vinden
- Sollicitant die alleen wil komen werken als haar familie mee mag
- Sollicitant die denkt dat het om een leidinggevende functie gaat; zich dus niet ingelezen heeft
- Sollicitant die de afspraak wil verzetten omdat het sneeuwt
Valt dus op zich wel mee als ik die verhalen lees hier
Had hij gelijk?quote:
Sollicitant die zegt mijn werkgever een eikel te vinden
Nee.quote:
Bij heel veel banen best veel. Als je met klanten werkt, of veel in teams helpt het dat je sociaal gemakkelijk verbindingen kan leggen. Waarom denk je dat (met name bij startersfuncties) bestuursfuncties, studentenvereniging etc als zeer waardevol wordt gezien?quote:
[..]
Sociaal op orde?
Doet me wel denken aan een ander gesprek wat ik had
'O je woont in ...? Leuke kroegen hebben ze daar!'
'Ik zou het niet weten, kom nooit in de kroeg.'
'Heb je geen vrienden?'
wtf heeft dat er mee te maken?
Heb de vraag ook maar echt 1 keer gehad.quote:
[..]
Bij heel veel banen best veel. Als je met klanten werkt, of veel in teams helpt het dat je sociaal gemakkelijk verbindingen kan leggen. Waarom denk je dat (met name bij startersfuncties) bestuursfuncties, studentenvereniging etc als zeer waardevol wordt gezien?
In hoeverre het relevant was voor een technische IT functie vraag ik me nog steeds af... (overigens wilde ze me wel hebben, maar wilde ik niet... dus zo'n punt was het nu ook weer niet voor ze).
Als ik nu als accountmanager of op een sales-functie kwam solliciteren snap ik het nog enigszins.
Misschien moet je zelf eens gaan solliciteren. Dan weet je dat wat ouder1 schrijft geen onzin is.quote:
[..]
Maar jij weet alles, kunt alles, kent alles en hebt overal ervaring mee en weet t altijd t beste
En dan toch maar niet aan de bak komen maar uit je post spreekt helemaal niets van zelfreflectie. Het ligt natuurlijk altijd aan de anderen
Ik heb weleens 4 uur in de file gestaan door sneeuwval op een maandagochtend, en dat over een afstand van 75 km. Dus zo raar vind ik dat niet.quote:
- Sollicitant die de afspraak wil verzetten omdat het sneeuwt
Ja. Want ik heb in mn leven nog nooit gesolliciteerd natuurlijk. Daarbij heb ik een baan dus ik hoef helemaal niet te solliciteren.quote:
[..]
Misschien moet je zelf eens gaan solliciteren. Dan weet je dat wat ouder1 schrijft geen onzin is.
Ik woonde toen 55 km van mijn werk, sollicitant woonde praktisch om de hoek. Ik was er, net als alle collegae waarvan er ook meerdere van ver kwamen, sollicitant belde echter af. Dat heeft voor mij een voorspellend karakter voor de betrouwbaarheid van de persoon.quote:
[..]
Ik heb weleens 4 uur in de file gestaan door sneeuwval op een maandagochtend, en dat over een afstand van 75 km. Dus zo raar vind ik dat niet.
Mijn vrouw:
Via een vriend die op een uitzendbureau werkt voor een administratieve functie op gesprek. Het was eigenlijk gwoon goed gegaan. Belt later die vriend op, met de mededeling dat ze het niet geworden was. De klant had letterlijk gezegd dat hij dommere mensen moest sturen want dat mens van vandaag zou binnen 6 maanden haar baan overnemen. Hoezo zelfvertrouwen.....
Grappig. Zo lopen veel (orienterende) gesprekken bij mij ook.quote:
Ik ging op gesprek voor een exportfunctie voor electronica (audio shit). Deze mensen hadden best een aardig producten, maar hadden nog nooit iets buiten Spanje verkocht. Ik zag niet echt exportpotentie maar het was best een redelijk gesprek. Het begon een beetje scheef te lopen nadat ik ze vroeg wanneer ze verwachtten winst te halen uit de niet bestaande export klanten. Ze begrepen nl. niet dat er nogal een groot verschil is tussen thuismarkt en verschillende export markten. Ze begrepen ook niet dat ze waaschijnlijk het product zouden moeten aanpassen voor de lokale markt. Daar hadden ze niet zoveel zin in. Zij dachten dat ik binnen 6 maanden wel effe 15 nieuwe markten zou openbreken. Dat alles met een arrogante toon van “take it or leave it”. Toen was het wel klaar voor mij, maar toch nog even het gesprek afgemaakt. Als laatste punt wilden ze graag dat ik even een paar A4tjes volschreef met een mogelijke export strategie. Toen heb ik maar gezegd dat ze me daar wel freelance voor konden inhuren.
Je moet je overhemd ook niet in je onderbroek stekenquote:
Ben ooit eens afgewezen omdat de rand van mijn bjorn borg onderbroek boven mijn pantalon uitstak. Kortzichtige werkgevers tegenwoordig
Zoiets?quote:
Ben ooit eens afgewezen omdat de rand van mijn bjorn borg onderbroek boven mijn pantalon uitstak. Kortzichtige werkgevers tegenwoordig
Ik blijf me erover verbazen... Gelukkig is mijn huidige werkgever zelf jaren de wereld over gevlogen om z'n producten te verkopen en heeft dus een wat realistischer beeld.quote:
[..]
Grappig. Zo lopen veel (orienterende) gesprekken bij mij ook.
soliciteerde je bij Calvin Klein ofzo?quote:
Ben ooit eens afgewezen omdat de rand van mijn bjorn borg onderbroek boven mijn pantalon uitstak. Kortzichtige werkgevers tegenwoordig
Ik herken het wel. Heb ook een gesprek gehad met een werkgever die gehoord had dat ik werkeloos was geworden. Zijn aanbod: Als ik in 3 maanden tijd 15 grote bedrijven (>1500 werknemers) als klant kon aandragen dan wilde hij mij wel een jaarcontract bieden. Tot die tijd niets.quote:
[..]
Ik blijf me erover verbazen... Gelukkig is mijn huidige werkgever zelf jaren de wereld over gevlogen om z'n producten te verkopen en heeft dus een wat realistischer beeld.
Ja, ik zou er gek zijn. 3 maanden je het vuur uit je sloffen werken zonder enige vergoeding en als hij deal 15 dan verziekt door bijvoorbeeld een belachelijke prijs te vragen.. heeft hij 14 grote klanten en ik sta nog steeds op straat.
Sowieso al een aantal malen gehad dat werkgevers mijn netwerk eerst wilden weten (bedrijven waar ik dingen voor doe). Ga ik niet in mee. Straks ben ik dat netwerk kwijt en heb nog steeds geen baan.
Dat staat dan ook wel heel pauperig.quote:
Ben ooit eens afgewezen omdat de rand van mijn bjorn borg onderbroek boven mijn pantalon uitstak. Kortzichtige werkgevers tegenwoordig
En meestal is het niet onbewust dat die Bjorn Borg boven de broek uitsteekt.
uitgenodigd worden voor een oriënterend gesprek. bleek het een gewoon sollicitatiegesprek (over taken, mogelijkheden, uren, werkdagen, capaciteiten, leren, flexibiliteit, overwerk, vergaderingen, etc).
geen reiskostenvergoeding gekregen want "het was geen sollicitatiegesprek".
oenig:
tegelijkertijd met andere kandidaat een sollicitatiegesprek met een recruiter, voor een functie als postbezorger. andere kandidaat was vrouw rond de 60 jaar. ze had reuma of artritis, kon nog maar korte stukjes fietsen en lopen.
ze had kennelijk niet helemaal begrepen dat je iedere dag een paar km fietst en loopt, met soms wel 25 kg post+folders op je fiets. en steeds fiets op, fiets af. ze is na een paar minuten weggegaan.
sneu: ik vermoed dat ze door geldgebrek aan het werkzoeken was.
ik heb als leidinggevende sollicitatiebrieven beoordeeld. viel mij niet mee. was voor mbo-functie.
geen enkele brief zonder spel-, en/of grammaticale fouten.
door slechte layout onleesbare brieven of c.v.'s.
mensen van onder de 30 jaar met een c.v van 7 kantjes (nee, ik wil niet weten hoe de titel van je 'scriptie' was van de cursus die je 4 jaar geleden deed en die niet van belang is voor deze functie).
mensen die een motivatie van anderhalve A4 sturen (een alinea is niet hetzelfde als een A4) echt niet hetzelfde).
en 1 iemand die mij al kende, schreef mijn naam verkeerd in de sollicitatiebrief. persoon heeft de baan niet gekregen. niet daarom; andere kandidaat was beter.
aardig:
uit het tijdperk zonder mobieltjes.
ik arriveerde te laat bij het sollicitatiegesprek. Toch hebben we een goed gesprek gevoerd. Baan niet gekregen/genomen. we bleken niet bij elkaar te passen.
zucht:
ik op sollicitatiegesprek. was op dinsdag. ik zou woensdag gebeld worden over de uitslag. woensdag en donderdag bleef het stil. vrijdag zelf gebeld. [contactpersoon] was er niet. verbonden met de manager vd afdeling. "oja, heeft [contactpersoon] je niet gebeld?" "uh, nee". "ja, we willen graag dat je bij ons komt werken". ik heb er heerlijk gewerkt. het is mij wel gebleken dat [contactpersoon] vaker niet dan wel zijn toezeggingen nakwam.
hoe doe je dat? je hebt toch gewoon een overhemd aan? hoe kun je dan daaronder je ondergoed zien?quote:
Ben ooit eens afgewezen omdat de rand van mijn bjorn borg onderbroek boven mijn pantalon uitstak. Kortzichtige werkgevers tegenwoordig
Gewoon je overhemd in je onderbroek stoppen.quote:
[..]
hoe doe je dat? je hebt toch gewoon een overhemd aan? hoe kun je dan daaronder je ondergoed zien?
(kon mij er echt niets bij voorstellen)
Ik kan mij best wel vinden in dit commentaar...quote:
[..]
Maar jij weet alles, kunt alles, kent alles en hebt overal ervaring mee en weet t altijd t beste
En dan toch maar niet aan de bak komen maar uit je post spreekt helemaal niets van zelfreflectie. Het ligt natuurlijk altijd aan de anderen
[ Bericht 1% gewijzigd door Knutknuttsson op 26-08-2014 19:20:28 ]
Ja, lees alleen maar klachten over het UWV..quote:
Maar ook een interne sollicitatie. Ik heb van tevoren met de manager van die afdeling een gesprek over wat het inhoud enzo, allemaal prima. Krijg ik een uitnodiging voor een gesprek waar volgens de brief hijzelf en iemand van P&O bij zou zitten. Dus ik kom daar aan, zit er ineens een derde persoon bij, te weten degene van wie ik de baan zou moeten overnemen. En gedurende het gesprek blijkt de baan 180 graden anders te zijn dan in het gesprek van tevoren er uit kwam.
Ik ben het niet geworden, maar dat werd mij meegedeeld in een telefoongesprek dat gevoerd werd vanuit de trein of zo aan de achtergrond geluiden te horen.
Of nog veel erger, afgewezen worden en dan een brief krijgen met "voor meer informatie over uw afwijzing kunt u bellen met meneer/mevrouw X" Dus dan doe ik dat, blijkt meneer of mevrouw X van niets te weten en ter plekke een reden te moeten verzinnen.... Nee daar heb je wat aan....
Twee maanden later belt het uitzendbureau of ik trek had in die functie: ik vond het prima. Daar aan het werk gegaan, pas goed in het team en kan het goed vinden met mijn leidinggevende.
Toen ik officieel in dienst kwam liet mijn leidinggevende zich ontvallen dat HR-miep liever een nieuwe sollicitatie had uitgeschreven, maar hij wilde dat ik bleef.
Thuis zocht ik die afwijzingsmail op en toen zag ik wel waarom. Ik had, zonder het door te hebben, ons HR-miepje omzeild.
Laatste gesprek, dacht fuck-it spijkerbroek, casual overhemd en gewone schoenen (geen gympen). Gelijk aangenomen, misschien toeval of niet.
Ergens had ik toch het gevoel dat ze een autistische techneut verwachten, ipv strak in pak.
Maar wel een keer een sollicitant gehad voor een verkopers functie die zijn vriendin en hond mee nam naar het gesprek.. (hond en vriendin beide in knal roze outfit) Nou, om zo iemand direct al de deur te wijzen vond ik wat ver gaan... Dus gesprek aan gegaan het hele standaard gesprek ging best leuk en opzich een prima kerel.
Aan het einde van het gesprek toch gevraagd waarom hij z'n vriendin en hond mee had genomen .. Nou toen kwam het.... Zijn vriendin had verlatingsangst en hij en haar hond waren haar leven... Maar dat alles was geen probleem volgens hem! Zij kon prima schoon maken en die hond deed niemand kwaad... En hij vertelde dat ze het eventueel gratis zou doen!
Vriendelijk bedankt en weken lang kapot om gelachen.
Je leest wel eens dat mensen hun moeder meenemen, ook als ze 20+ zijnquote:
die zijn vriendin en hond mee nam naar het gesprek..
Ik kreeg bij AH met grote regelmaat door moeders ingevulde sollicitatieformulieren binnen. Wie wil er dan werken, vraag je je af.quote:
[..]
Je leest wel eens dat mensen hun moeder meenemen, ook als ze 20+ zijn
Gelukkig deze niet! Hij was eind 30.....quote:
[..]
Je leest wel eens dat mensen hun moeder meenemen, ook als ze 20+ zijn
Trek de laatste 10 jaar al geen pak meer aan voor een sollicitatie (als autistische techneut zijnde).quote:
Twijfel of het ermee te maken heeft, maar enkele gesprekken gevoerd bij verschillende werkgevers voor een technische functie. Iedere keer netjes in pak met nette schoenen en mijn beste overhemd. Leuke open gesprekken gevoerd, maar toch afgewezen.
Laatste gesprek, dacht fuck-it spijkerbroek, casual overhemd en gewone schoenen (geen gympen). Gelijk aangenomen, misschien toeval of niet.
Ergens had ik toch het gevoel dat ze een autistische techneut verwachten, ipv strak in pak.
Vaak een beter pak aan dan de mensen waar ik een gesprek mee heb (als die al een pak aan hadden).
Staat leuk hoor, maar na de 2e 'eh, je kwam toch niet voor de management functie?' opmerking was ik er klaar mee. Net overhemd, goede broek en schoenen en klaar.
Na 8 minuten op een leeg parkeerterrein de auto nog niet bij het laadperron kunnen zetten was wel het teken dat dit hem niet ging worden.
Maar meneer had al wel 30 jaar ervaring met allerlei soorten trailers...
Geloof het of niet; mijn broer mag van zijn baas geen pak aan naar klanten, ook een net jasje zonder stropdas wordt niet gewaardeerd. Je bent programmeur en je wekt wantrouwen als je overdressed aan komt zetten, alsof je je onkunde moet verbergen (zegt zijn baas).quote:
[..]
Trek de laatste 10 jaar al geen pak meer aan voor een sollicitatie (als autistische techneut zijnde).
Vaak een beter pak aan dan de mensen waar ik een gesprek mee heb (als die al een pak aan hadden).
Staat leuk hoor, maar na de 2e 'eh, je kwam toch niet voor de management functie?' opmerking was ik er klaar mee. Net overhemd, goede broek en schoenen en klaar.
Mijn manager gaat rustig met een slaapkuif en verwassen t-shirt een meeting in met belangrijke klanten. En dan worden er offertes besproken van miljoenen euros...
Je raadt het al: tijdens dat gesprek had de interviewer 'n mooi uitzicht op m'n borsten. Wel aangenomen en werk er nog steeds.
Dit.quote:
tvp , vind het altijd leuk hoe die hr-miepjes zichzelf recruiter noemen en het op zijn nederlands uitspreken: rekroetor
Ik vind dat gegeil op nette pakken sowieso niet zo bijzonder. Het gaat om jezelf, in welke functie dan ook. ik begrijp dat men in sommige sectoren nog wat ouderwets daarin is, maar dannog. Een net neutraal hemd, trui of t-shirt in combinatie met een nette spijkerbroek met evt. een riem en nette schoenen maakt iemand op geen enkel vlak minder capabel dan iemand in een strak pak.
Maar, dat is weer andere discussie.
Nee, dat meen je niet. En dan tijdens een sollicitatie durven te zegge. Ik ben zelfstandigquote:
[..]
Je leest wel eens dat mensen hun moeder meenemen, ook als ze 20+ zijn
Natuurlijk maakt dat niet minder capabel, dat lijkt me ook heel logisch. Maar kleren maken wel de man. Los van of hoe je gekleed gaat wel of geen invloed heeft op je kansen op de arbeidsmarkt, heb ik wel een bepaald beeld bij mensen in bepaalde outfits.quote:
Bij mijn huidige baan is het ook zo dat mensen die op sollicitatiegesprek komen netter dan in een blousje (dat hoeft al niet eens) je dan al minder kans maakt op de baan. En dan maakt het geen ene reet uit of je voor mijn part-time baan komt of voor de manager van het salesteam. En ook de directeur van Nederland loopt gewoon in een nette trui met spijkerbroek met een goede broek. En het is zeker niet zomaar een bedrijf met meer dan 1000 werknemers.
Ik vind dat gegeil op nette pakken sowieso niet zo bijzonder. Het gaat om jezelf, in welke functie dan ook. ik begrijp dat men in sommige sectoren nog wat ouderwets daarin is, maar dannog. Een net neutraal hemd, trui of t-shirt in combinatie met een nette spijkerbroek met evt. een riem en nette schoenen maakt iemand op geen enkel vlak minder capabel dan iemand in een strak pak.
Maar, dat is weer andere discussie.
Als ik iemand zie die bv alleen maar een trui aan heeft, dus zonder tshirt er onder of een overhemd, dan heb ik daar een bepaald gevoel bij, net als bij iemand die een pak aan heeft wat of niet schoon is of niet goed zit, etc.
Je bent toch je eigen visitekaartje, in welke situatie dan ook. Een zijspoor is hiervan dat ik in de supermarkt vaak mensen zie die een broek aan hebben van een trainingspak. Tja, het kan, maar ik vind het ontzettend pauper. Dan hoeft er nog niets mis te zijn mensen die mensen qua persoon maar dan toch heb ik er een beeld bij.
quote:
Ik kreeg bij AH met grote regelmaat door moeders ingevulde sollicitatieformulieren binnen.
Ik ben wel eens ontslagen omdat ik niet bidde voor de lunchquote:
Een vriendin die de vraag kreeg of zij bij een actieve sportvereniging zat. Dit ivm netwerkmogelijkheden voor het betreffende bedrijf.
Een vriend die gevraagd werd bij welke kerk hij aangesloten was.
Was een vakantiebaantje bij een tuinder in Boskoop
Tja, misschien hebben ze geen degelijk kantoor of vergader ruimte?quote:Op woensdag 27 augustus 2014 09:54 schreef 4EverBlackEyed het volgende:
Sollicitatiegesprekken bij de Primark worden in de kantine gehouden.
Als je in deprimarkt gaat werken heb je meestal geen wo of hbo opleiding gevolgd... Dus zou ik het ook niet zo raar vinden.
(Ps, ja ik heb bewust de spatie tussen "de" en "primarkt" weg gelaten)
Nou ja, ik vond het in ieder geval niet echt heel professioneel over komen.. ze hebben toch wel zelf een werkruimte mag ik aannemen?quote:
[..]
Tja, misschien hebben ze geen degelijk kantoor of vergader ruimte?
Als je in deprimarkt gaat werken heb je meestal geen wo of hbo opleiding gevolgd... Dus zou ik het ook niet zo raar vinden.
(Ps, ja ik heb bewust de spatie tussen "de" en "primarkt" weg gelaten)
En het was voor een doodnormale kantoorbaan op hbo niveau.
Mocht je nou als verkoopmedewerker solliciteren dan vond ik het nog raar en eigenlijk niet kunnen.
Bidden, bidde, gebid?quote:
[..]
Ik ben wel eens ontslagen omdat ik niet bidde voor de lunch
Was een vakantiebaantje bij een tuinder in Boskoop
Je BAD niet voor de lunch.
-Mensen die de telefoon opnemen tijdens een sollicitatiegesprek;
-Mensen die door hun vader/moeder/man/vrouw worden gebracht, en dat de ander dan naar de sollicitant wijst en zegt: “Hij/zij zoekt werk.”
-Mensen die hun partner/huisdier meenemen naar een sollicitatie;
-Stinkende, onverzorgde mensen. Laatst stond er een man in mijn kantoor die letterlijk de schimmel achter z’n oren had zitten.
-Mensen die niet in hun eentje naar hun sollicitatiegesprek komen maar die dan ook oom/tante/broer/zus/achterneef/buurman meenemen omdat hij/zij ook werk zoekt. Heb je alles voorbereid voor één persoon, zitten er opeens vier tegenover je, waar je dan ook nog eens geen gegevens van hebt.
-Mensen die tijdens een sollicitatiegesprek hun hele hebben en houden op tafel gooien: drugsproblemen, relatie uit, studie niet afgemaakt, oma ook nog overleden.
Verder wat me zo te binnen schiet:
1. Tijdens een sollicitatiegesprek vroeg een jongen of hij naar het toilet mocht, dus ik wees hem de weg. Ik ging ondertussen koffie halen. Op de terugweg zag ik hem opeens buiten rondrennen (letterlijk rennen), hij springt zo bij onze overburen de bosjes in om daar te gaan plassen. Bij terugkomst zei ik hem dat ik zag dat hij buiten was, ja hij kon de wc niet vinden, hij dacht dat hij buitenom moest. Ik ben maar met hem meegelopen naar de wc en net gedaan alsof ik niet had gezien dat hij al buiten had staan zeiken.
2. Een door ons ingehuurde recruiter had een gesprek afgenomen met een groep sollicitanten. Alles was in orde, dus ik neem één van die jongens naast me om de administratie in orde te maken. Ik vul zijn naam en BSN in, komt er opeens een dossier omhoog waar heel groot op staat ‘NIET UITZENDEN’. Ik las vluchtig allerlei opmerkingen van collega’s over bedreiging, uitschelden aan de telefoon, langskomen op een vestiging en daar stennis schoppen. En die jongen hield bij hoog en bij laag vol dat hij dat ‘echt, echt niet was mevrouw’. Dan moet je dus op dat moment iemand zeggen dat hij echt niet kan worden ingezet en hopen dat hij hem niet de pan uit flipt als hij naast je zit.
3. Om ons tijd te sparen, moeten sollicitanten zich aanmelden via internet, dan kunnen zij namelijk zelf alle gegevens invullen. Ik werd ooit eens gebeld door een Afrikaanse man die alleen Engels sprak (dat was voor de klant geen probleem, dus voor ons ook niet). Ik probeerde hem uit te leggen dat hij zich moest aanmelden via een link die ik hem via email zou sturen. Ik heb werkelijk een half uur aan de telefoon gezeten om uit te leggen 1. Wat email was, 2. Wat internet was en 3. Waar je een apenstaartje vindt op je toetsenbord. Tijdsbesparing jonguh
.bidden, bood, gebit natuurlijkquote:
[..]
Bidden, bidde, gebid?
Je BAD niet voor de lunch.
ik zie nog twee extra pluspunten bij deze sollicitantquote:
Een keer een vacature uitgezet en een hoop CV's binnengekregen. De meest opvallende was voorzien van een behoorlijk formaat foto van betreffende dame in bikini. Full colour... Was erg aanlokkelijk om haar uit te nodigen gezien de aanblik, maar toch maar niet gedaan.
Voor deze functie hadden we 5 kandidaten gesproken in de eerste ronde. Twee gingen door naar de tweede ronde, waaronder een leuke dame. Alleen toen ze voor tweede gesprek kwam was ze wel wat verandert.... in de tussentijd had ze een boobjob laten doen
Krijg ik na een week een mail vanuit de HR medewerker van het betreffende bedrijf, waarin ze me afwijzen, omdat ik niet pas in het profiel waar ze naar op zoek zijn. Ik had een directe afwijzing eigenlijk al niet helemaal verwacht, maar goed, dat kan. De reden van de afwijzing vond ik alleen wel bijzonder. Op mijn wedervraag op basis waarvan ik dan niet voldoe aan het profiel heb ik helaas nooit antwoord gekregen.
Of haar zus even mee mocht om te wachten want die had haar naar de afspraak gereden. Die zat er tijdens het gesprek op een stoel naast.
Oh, dat had ik ook. Ik voldeed volledig aan het profiel, maar ik kreeg een mail, dat ik niet aan het profiel voldeed. Dus ik gemaild. Krijg ik terug dat ik geen customer service ervaring heb. Nee, maar 12 jaar. Dus ik dat terug. Krijg ik mail, dat ze iemand zoeken met recente cs ervRing en bovendien was de functie te licht voor mij.quote:
Ik heb een tijd geleden gesolliciteerd voor wagenparkbeheer bij een groot bedrijf (mooi bedrijf ook), met een groot aantal leaseauto's. Het leek me wel interessant om eens aan die kant te zitten, aangezien ik zelf bij een leasemaatschappij werk. Ik ken het leasen inmiddels van binnen naar buiten en van onder naar boven, dus was eigenlijk wel in de veronderstelling dat ik op z'n minst wel op gesprek zou mogen komen. Daarnaast voldeed ik ook gewoon aan de gestelde eisen die vermeld waren.
Krijg ik na een week een mail vanuit de HR medewerker van het betreffende bedrijf, waarin ze me afwijzen, omdat ik niet pas in het profiel waar ze naar op zoek zijn. Ik had een directe afwijzing eigenlijk al niet helemaal verwacht, maar goed, dat kan. De reden van de afwijzing vond ik alleen wel bijzonder. Op mijn wedervraag op basis waarvan ik dan niet voldoe aan het profiel heb ik helaas nooit antwoord gekregen.
Ik ging dus van geen ervaring naar teveel ervaring in drie mails.
Maar het had verder helemaal niks met mijn leeftijd te maken, hoor.
Dit was -knip-, overigens. Dit voor de mensen die Googelen op dat bedrijf en zo op deze post uitkomen }:)
[ Bericht 0% gewijzigd door Maharbal op 27-08-2014 12:20:28 ]
Ook vrij bijzonder.
Afgewezen worden op een functie waar je voor bent gevraagd en zelf al had aangegeven niet aan de eisen te voldoen.
'Je hebt geen 10 jaar werkervaring of universitair diploma'
'weet ik, dat had ik bij het eerste gesprek al gemeld maar jullie wilden per sé mijn c.v.'
'succes met je zoektocht'
'ik was niet op zoek'
'...'
Door niet te solliciteren kwam je onvoldoende gemotiveerd over.quote:
Ik werd zojuist afgewezen voor een functie waar ik niet op had gesolliciteerd.
Ook vrij bijzonder.
quote:
[..]
Door niet te solliciteren kwam je onvoldoende gemotiveerd over.
quote:
[..]
Door niet te solliciteren kwam je onvoldoende gemotiveerd over.
twee broeken vind ik wel wat overdressedquote:
En ook de directeur van Nederland loopt gewoon in een nette trui met spijkerbroek met een goede broek.
quote:
[..]
Door niet te solliciteren kwam je onvoldoende gemotiveerd over.
Dat was bij mijn sollicitatie voor een bijbaantje bij Blokker ook zo. Na 10 minuten kwam een collega er bij zitten (waar ik direct mee zou samen komen te werken) en daarmee heb ik nog zo'n half uur een gesprek gehad. Verliep prima en werd later die week ook aangenomen.quote:
Sollicitatiegesprekken bij de Primark worden in de kantine gehouden.
En bij mijn laatste sollicitatiegesprek als klantenservicemedewerker bij een webshop werd me gevraagd of ik schulden had. Het bedrijf waarvoor ik solliciteerde had niets te doen met financiën en bij de functie kwam je niet in contact met bankgegevens of geldstromen. Ik zat daar echt zo van:
Uiteindelijk werd ik toch aangenomen, maar werd er 10 dagen later al weer ontslagen omdat ze toch te weinig werk hadden voor me.
Uur te vroeg voor een gesloten gebouw staan.
Overdressed bij een advocaten- en notariskantoor.
Verkeerde dag genoteerd en dus een dag te vroeg op gesprek komen.
Te veel / te weinig salaris vragen.
Vraag voor een detacheringsbaan als projectleider of ik overwicht op de mensen had.
Ik kende de afdeling niet en de mensen dus ook niet, dat gaf ik dan ook aan. Ook gaf ik aan dat ik waarschijnlijk wel overgewicht op ze zou hebben. Persoon 1 moest lachen, persoon 2 niet.
Tijdens een (gemoedelijk) gesprek kreeg ik de vraag hoe vrienden mij zouden omschrijven. Ik antwoordde "Knettergek". Nadat ze klaar waren met lachen vroegen ze mij om een toelichting.
Een websitedesignbureau wilde mij hebben voor het beheren van een bedrijfsintranet. Dit moest echter wel met FrontPage. Ik kreeg een kopie mee naar huis om er mee te leren werken omdat ik het niet gebruikte (werkte in notepad) en na een week moest ik maar laten zien wat ik gemaakt had. Ze hebben toen iemand aangenomen die wel met FP werkte. Hierop kreeg ik een baan bij een groot bedrijf en beheerde daar intern een groot deel van het Intranet. Na een update stuurde ik de afdeling communicatie een e-mail met fouten en problemen van het nieuwe Intranet dat door hen doorgestuurd werd naar de beheerder. Drie maal raden wie dat was
Via detacheringsbureau voor een tijdelijke opdracht geplaatst worden. Moesten we met mijn auto en niet die van de zaak met bedrijfsnaam naar de opdrachtgever toe midden in Rotterdam. Gelukkig kreeg ik een uitrijkaart van de opdrachtgever.
Sollicitatie bij rijksoverheid. Een van de eerste vragen aan tafel is waar ik aan denk bij ambtenaren. Mijn antwoord: "Koffie." Verbaasde blikken en vraag om toelichting. Nou ja, eerste vraag die ik kreeg bij binnenkomst was of ik koffie wilde. Ik heb familie die postbode was en daar was het voor de eerste dienst elk half uur koffie. Ik keek voor mij op de tafel en de drie mensen aan de andere kant hadden een grote mok koffie staan. Hun reactie? "Elke ochtend om half 9 hebben we ook nog koffieoverleg."
Je moet wel heel erg ontevreden zijn met je leven dat je je zo druk kan maken om een zpelvaud.quote:
[..]
Bidden, bidde, gebid?
Je BAD niet voor de lunch.
Sterkte..
En?quote:
Sollicitatiegesprekken bij de Primark worden in de kantine gehouden.
Zegt wat over de cultuur van het bedrijf. Ik heb bij een van de grootste retailers van Nederland ook in de kantine een sollicitatie gehad. Niks mis mee, mits het een mooie kantine is natuurlijk.
Dat weet ik niet, want we hebben elkaar toen flink misgelopen in de communicatie en toen had ik er al sowieso geen zin meer in. Dus geen idee of ik nou afgewezen was of aangenomen.quote:
[..]
En?
Zegt wat over de cultuur van het bedrijf. Ik heb bij een van de grootste retailers van Nederland ook in de kantine een sollicitatie gehad. Niks mis mee, mits het een mooie kantine is natuurlijk.
Het was geen mooie kantine (type kaal en tl-buizerig) en ik vind het ergens een beetje overkomen alsof je niet serieus wordt genomen. Het was best rumoerig.
Inb4 het was een concentratietest.
Dan zullen ze inderdaad wellicht geen andere ruimte hebben of weinig waarde hechten aan de functie. Ik zie nu echt een kantine voor me zoals die bij een voetbalclub; witte plastic tafels, simpele stoelen, witte keukenkastjes met van die ijzeren platen etc. Etc...quote:
[..]
Dat weet ik niet, want we hebben elkaar toen flink misgelopen in de communicatie en toen had ik er al sowieso geen zin meer in. Dus geen idee of ik nou afgewezen was of aangenomen.
Het was geen mooie kantine (type kaal en tl-buizerig) en ik vind het ergens een beetje overkomen alsof je niet serieus wordt genomen. Het was best rumoerig.
Inb4 het was een concentratietest.
Ja het was weinig inspirerend, misschien heb ik daarom maar niet terug gebeld.quote:
[..]
Dan zullen ze inderdaad wellicht geen andere ruimte hebben of weinig waarde hechten aan de functie. Ik zie nu echt een kantine voor me zoals die bij een voetbalclub; witte plastic tafels, simpele stoelen, witte keukenkastjes met van die ijzeren platen etc. Etc...
WOOOOOOWquote:
Via detacheringsbureau voor een tijdelijke opdracht geplaatst worden. Moesten we met mijn auto en niet die van de zaak met bedrijfsnaam naar de opdrachtgever toe midden in Rotterdam. Gelukkig kreeg ik een uitrijkaart van de opdrachtgever.
Je vergeet de TL-verlichtingquote:Dan zullen ze inderdaad wellicht geen andere ruimte hebben of weinig waarde hechten aan de functie. Ik zie nu echt een kantine voor me zoals die bij een voetbalclub; witte plastic tafels, simpele stoelen, witte keukenkastjes met van die ijzeren platen etc. Etc...
Boem! Pats! Klebeng... Niet iets wat ik verwacht had na ruim 5 weken procedure, ze hadden me al lekker gemaakt met salaris en dat alles na de selectiedag "wel in orde zou komen".
Nu heb ik dus niks en moet ik weer opnieuw sollicidingesen, ben er goed zuur van!
Ik weet natuurlijk niet hoe jij in het echt bent. Maar als ik een projectleider zou zoeken en hij gaf dit als antwoord, dan zou ik ook gaan twijfelen aan jouw capaciteiten als projectleider. Nogmaals, ik weet natuurlijk niet hoe jij in het echt bent.quote:
Vraag voor een detacheringsbaan als projectleider of ik overwicht op de mensen had.Ik kende de afdeling niet en de mensen dus ook niet, dat gaf ik dan ook aan. Ook gaf ik aan dat ik waarschijnlijk wel overgewicht op ze zou hebben.
Ik ben ooit eens voor een klus afgewezen, omdat men bang was dat ik de projectleider zou gaan overrulen. Dan denk ik, dan is die projectleider een flapdrol en totaal niet geschikt om dat soort projecten te leiden.
In een jaar in maart gesolliciteerd bij een bedrijf. Niks van gehoord. Een jaar later was ik al lang en breed ergens anders aan het werk, toen ik ineens een brief kreeg van dat ene bedrijf. Ik was afgewezen,
Na een jaar. Herkenbaar, de eerste sollicitatiebrief die ik schreef vorig jaar, was bij een grote verzekeraar. Het was tevens het laatste bedrijf dat mij afwees, ik was toen allang aangenomen bij een ander en tevens 40 brieven en 10 gesprekken verder. Bijna een half jaar later...quote:
Oeh, ik vergat nog een mooie:
In een jaar in maart gesolliciteerd bij een bedrijf. Niks van gehoord. Een jaar later was ik al lang en breed ergens anders aan het werk, toen ik ineens een brief kreeg van dat ene bedrijf. Ik was afgewezen,
Verder werd ik een keer afgewezen nadat ik aangaf dat ik ging verhuizen naar een plek heel dicht in de buurt van het bedrijf. Ik snapte er niks van! Dat was toch juist een voordeel? De sfeer sloeg om en het was direct einde gesprek. Later googelde ik mijn gesprekspartner: hij zat in een actiecomité, was fel tegenstander van de komst van de nieuwbouwwijk waar ik ging wonen.
Daarom ook gewoon doorsolliciwhatchemacallit als je in een procedure zit.quote:
Net na ruim een maand (3 gesprekken en 1 succesvolle selectiedag) bij een grote organisatie een belleltje gehad waar de HR-recruiter zei: naar aanleiding van het laatste gesprek hebben we even overlegd en zijn je ontwikkelpunten ons niet helemaal duidelijk en weten we niet of je daadwerkelijk een toevoeging bent voor het team.
Boem! Pats! Klebeng... Niet iets wat ik verwacht had na ruim 5 weken procedure, ze hadden me al lekker gemaakt met salaris en dat alles na de selectiedag "wel in orde zou komen".
Nu heb ik dus niks en moet ik weer opnieuw sollicidingesen, ben er goed zuur van!
Ik was net verhuisd en was dringend op zoek naar een baan. Ik zag een advertentie van een detacheringsbureau die een vliegende keep zocht en heb een afspraak gemaakt. Daar aangekomen had ik m'n gesprek met een heel leuke vrouw. Zo chaotisch als wat (Bril om haar nek, bril op haar hoofd en dan zoeken naar haar bril). Gesprek ging prima. We moesten ff naar een opdrachtgever om te kijken of de facilitair manager mij zou 'goedkeuren', omdat ik, als ik aangenomen zou worden, voornamelijk daar zou gaan werken.
Die man ging akkoord, en op het parkeerterrein van dat bedrijf kreeg ik een hand en de toevoeging: "welkom bij ons bedrijf en tot maandag"
Terwijl het me, tot dat moment, nog volstrekt niet duidelijk was dat het 1 gesprek zou gaan zijn, en ik de baan al zo goed als zeker in m'n zak had...
Op een bepaalde locatie heb ik, vanwege ziekte van de vaste kracht daar, een half jaar lang twee dagen per week gewerkt. Op een gegeven moment werd mij gevraagd of ik sollicitanten ff door het bedrijf wilde rondleiden en informatie wilde geven over mijn functie, want de vaste kracht kwam niet meer terug.
Mijn reactie was natuurlijk vragen wat de reden was waarom ze mij niet gevraagd hadden...
... En hun antwoord was?quote:
Op een bepaalde locatie heb ik, vanwege ziekte van de vaste kracht daar, een half jaar lang twee dagen per week gewerkt. Op een gegeven moment werd mij gevraagd of ik sollicitanten ff door het bedrijf wilde rondleiden en informatie wilde geven over mijn functie, want de vaste kracht kwam niet meer terug.
Mijn reactie was natuurlijk vragen wat de reden was waarom ze mij niet gevraagd hadden...
Was totaal niet in ze opgekomen dat ze dat wel 's zouden kunnen vragen...quote:
....Oke... .. En hoe liep het af?quote:
[..]
Was totaal niet in ze opgekomen dat ze dat wel 's zouden kunnen vragen...
Ik heb het laten gaan. Ben korte tijd daarna vast gaan werken op een andere locatie.quote:
[..]
....Oke... .. En hoe liep het af?
Ik werk nog steeds voor hetzelfde detacheringsbureau. En het blijft een vreemd bedrijf. Voorbeeld: Ik werk er nu ruim tien jaar en ik krijg binnenkort een nieuwe manager, de twaalfde...
(Groot bedrijf, opereren op wereldwijd niveau, maar een fatsoenlijke organisatie op poten zetten wil ze nog steeds niet echt lukken blijkbaar)
had eenmaal bij een bedrijf gesolliciteerd, leuk voorgesprek met de vrouw van HR, daarna met de team-leider en de directeur..
uiteindelijk ging het tussen twee personen, de ander kreeg die baan..
twee maanden later belde dezelfde HR-vrouw op dat dezelfde positie weer vrij was en ze me graag nogmaals wilden spreken... vond ik prima en ben er een tweede keer heengegaan, afspraak was een vrijdagavond, rond 1800 uur kwam mij ook het beste uit.
Weer een erg leuk voorgesprek met de dame, sterker nog dat gesprek duurde best lang... uiteindelijk gaf ze aan dat de teamleider en de directeur verhinderd waren en ik kon weer gaan... Terwijl ik dus vreemd genoeg enkel een aardige tijd met die dame gesproken had over niet technische zaken, was volgens ruim na 19:30 toen ik vertrok, ze moest me uiteindelijk via een achteruitgang laten vertrekken omdat de hoofdingang al dicht was .
Uiteindelijk was het laatste deel van het gesprek over mn persoonlijke situatie gegaan (had daarbij aangegegeven in een langdurige vaste relatie te zitten)
Kort erna de bevestiging dat weer een ander die job gekregen had.. enkel, ik kon verder nergens terugvinden dat die positie opengestaan had en eigenlijk heb ik dus niemand anders dan die HR-dame gesproken.
Het was idd een leuke dame en ik ben best een beetje flirterig aangelegd, en vraag me een beetje of ze gewoon om een andere reden me nog een keer had willen spreken.
Het regelmatig inwisselen van het management is bij sommige bedrijven onderdeel van de bedrijfsstrategie.quote:
[..]
Ik heb het laten gaan. Ben korte tijd daarna vast gaan werken op een andere locatie.
Ik werk nog steeds voor hetzelfde detacheringsbureau. En het blijft een vreemd bedrijf. Voorbeeld: Ik werk er nu ruim tien jaar en ik krijg binnenkort een nieuwe manager, de twaalfde...
(Groot bedrijf, opereren op wereldwijd niveau, maar een fatsoenlijke organisatie op poten zetten wil ze nog steeds niet echt lukken blijkbaar)
Volgens mij is dat niet per definitie de bedoeling daar (af en toe vraag ik me af of ze überhaupt wel een bedrijfsstrategie hebben)quote:
[..]
Het regelmatig inwisselen van het management is bij sommige bedrijven onderdeel van de bedrijfsstrategie.
Die van hrm was zeker Ouder1, dat kan niet anders.quote:
heb ooit een vreemde situatie meegemaakt:
had eenmaal bij een bedrijf gesolliciteerd, leuk voorgesprek met de vrouw van HR, daarna met de team-leider en de directeur..
uiteindelijk ging het tussen twee personen, de ander kreeg die baan..
twee maanden later belde dezelfde HR-vrouw op dat dezelfde positie weer vrij was en ze me graag nogmaals wilden spreken... vond ik prima en ben er een tweede keer heengegaan, afspraak was een vrijdagavond, rond 1800 uur kwam mij ook het beste uit.
Weer een erg leuk voorgesprek met de dame, sterker nog dat gesprek duurde best lang... uiteindelijk gaf ze aan dat de teamleider en de directeur verhinderd waren en ik kon weer gaan... Terwijl ik dus vreemd genoeg enkel een aardige tijd met die dame gesproken had over niet technische zaken, was volgens ruim na 19:30 toen ik vertrok, ze moest me uiteindelijk via een achteruitgang laten vertrekken omdat de hoofdingang al dicht was .
Uiteindelijk was het laatste deel van het gesprek over mn persoonlijke situatie gegaan (had daarbij aangegegeven in een langdurige vaste relatie te zitten)
Kort erna de bevestiging dat weer een ander die job gekregen had.. enkel, ik kon verder nergens terugvinden dat die positie opengestaan had en eigenlijk heb ik dus niemand anders dan die HR-dame gesproken.
Het was idd een leuke dame en ik ben best een beetje flirterig aangelegd, en vraag me een beetje of ze gewoon om een andere reden me nog een keer had willen spreken.
In het echt heb ik overgewicht en tijdens het gesprek waren er al meerdere van dat soort grapjes over de tafel gegaan (niet alleen over gewicht). Beginnende vanaf hun kant. Ik zal niet de eerste zijn bij zo'n gesprek.quote:
[..]
Ik weet natuurlijk niet hoe jij in het echt bent. Maar als ik een projectleider zou zoeken en hij gaf dit als antwoord, dan zou ik ook gaan twijfelen aan jouw capaciteiten als projectleider. Nogmaals, ik weet natuurlijk niet hoe jij in het echt bent.
Ik ben ooit eens voor een klus afgewezen, omdat men bang was dat ik de projectleider zou gaan overrulen. Dan denk ik, dan is die projectleider een flapdrol en totaal niet geschikt om dat soort projecten te leiden.
Uiteindelijk niet aangenomen omdat ik volgens hen niet genoeg van het pakket wist, terwijl ik hen moest uitleggen hoe ze uberhaupt achter het versienummer konden komen
Tijdens een heisessie van mijn opleiding kwamen er ook verschillende organisaties praten.
Ik wilde van 1 bedrijf wat meer informatie weten en werd uitgenodigd voor een gesprek.
Dat bleek echter een sollicitatie te zijn en al tijdens mijn afstudeerproject zat ik daar te werken.
Daar meteen een fusie, naamsverandering en verhuizing meegemaakt.
Het was een kwartiertje fietsen, dus dat zou ik wel redden.
Ben ik afgewezen omdat ik zo weinig wist over het bedrijf (
Wanneer had ik dan onderzoek moeten doen naar het bedrijf? ) en omdat ik geen ervaring had Dat is inderdaad erg triest van die mensen.quote:
Ik ben een keer uitgenodigd door een bedrijf die mijn CV had gezien en wel geïnteresseerd waren. Ik had geen ervaring maar dat was niet nodig aldus degene aan de telefoon, en of ik over een half uurtje tijd had?
Het was een kwartiertje fietsen, dus dat zou ik wel redden.
Ben ik afgewezen omdat ik zo weinig wist over het bedrijf (
Ik dacht zelf aan dit: "De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht. Aangezien ik nu voor een lange tijd in diezelfde sector gewerkt heb, merk ik dat het me niet meer nieuwe uitdagingen oplevert. Derhalve orienteer ik me nu naar alternatieve mogelijkheden in andere sectoren zoals de bakkerijbranche."
Feedback is welkom
quote:
Het is een treurig stukje Nederlands dat je daar hebt geproduceerd, maar voor een bakker maakt dat waarschijnlijk niet zoveel uit.quote:
Ik ben van plan een open sollicitatiebrief te sturen naar een bakkerij. Ik heb echter alleen maar ervaringen gehad in de administratieve sector. Nou sta ik tegenwoordig open voor alle mogelijkheden om te kunnen werken want ik ben het werkloos zijn gewoon zat en wil aan de slag. Hoe kan ik dit zodanig beargumenteren in een brief?
Ik dacht zelf aan dit: "De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht. Aangezien ik nu voor een lange tijd in diezelfde sector gewerkt heb, merk ik dat het me niet meer nieuwe uitdagingen oplevert. Derhalve orienteer ik me nu naar alternatieve mogelijkheden in andere sectoren zoals de bakkerijbranche."
Feedback is welkom
Tip: dure woorden alleen gebruiken als je weet wat je doet.quote:
Ik ben van plan een open sollicitatiebrief te sturen naar een bakkerij. Ik heb echter alleen maar ervaringen gehad in de administratieve sector. Nou sta ik tegenwoordig open voor alle mogelijkheden om te kunnen werken want ik ben het werkloos zijn gewoon zat en wil aan de slag. Hoe kan ik dit zodanig beargumenteren in een brief?
Ik dacht zelf aan dit: "De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht. Aangezien ik nu voor een lange tijd in diezelfde sector gewerkt heb, merk ik dat het me niet meer nieuwe uitdagingen oplevert. Derhalve orienteer ik me nu naar alternatieve mogelijkheden in andere sectoren zoals de bakkerijbranche."
Feedback is welkom
Zou ik niet zo neerzetten, je geeft met je ontplooiing ook aan dat je na verloop van tijd weer zult verder solliciteren.quote:
Ik ben van plan een open sollicitatiebrief te sturen naar een bakkerij. Ik heb echter alleen maar ervaringen gehad in de administratieve sector. Nou sta ik tegenwoordig open voor alle mogelijkheden om te kunnen werken want ik ben het werkloos zijn gewoon zat en wil aan de slag. Hoe kan ik dit zodanig beargumenteren in een brief?
Ik dacht zelf aan dit: "De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht. Aangezien ik nu voor een lange tijd in diezelfde sector gewerkt heb, merk ik dat het me niet meer nieuwe uitdagingen oplevert. Derhalve orienteer ik me nu naar alternatieve mogelijkheden in andere sectoren zoals de bakkerijbranche."
Feedback is welkom
Tevens, laat iemand anders je brief nakijken voor je deze verstuurt.
"De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht."
Nou. Dankjewel.. Voorzover ik het zie is het gewoon ABN hoor. Kan je het ook nog fatsoenlijk beargumenteren?quote:
[..]
Het is een treurig stukje Nederlands dat je daar hebt geproduceerd, maar voor een bakker maakt dat waarschijnlijk niet zoveel uit.
Ah! Ik zal dat aanpassen. Thanks!quote:
[..]
Zou ik niet zo neerzetten, je geeft met je ontplooiing ook aan dat je na verloop van tijd weer zult verder solliciteren.
Tevens, laat iemand anders je brief nakijken voor je deze verstuurt.
"De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht."
Ik zou het gewoon helemaal opnieuw opschrijven, in woorden die wat dichter bij jezelf staan.quote:
[..]
Ah! Ik zal dat aanpassen. Thanks!
Ligt een beetje waar in je brief dit staat. Heb je iets met koken/bakken etc? En heb je daar, hoe simpel ook, iets mee gedaan in die tijd dat je administratief werkte of werkloos was?quote:
Ik ben van plan een open sollicitatiebrief te sturen naar een bakkerij. Ik heb echter alleen maar ervaringen gehad in de administratieve sector. Nou sta ik tegenwoordig open voor alle mogelijkheden om te kunnen werken want ik ben het werkloos zijn gewoon zat en wil aan de slag. Hoe kan ik dit zodanig beargumenteren in een brief?
Ik dacht zelf aan dit: "De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht. Aangezien ik nu voor een lange tijd in diezelfde sector gewerkt heb, merk ik dat het me niet meer nieuwe uitdagingen oplevert. Derhalve orienteer ik me nu naar alternatieve mogelijkheden in andere sectoren zoals de bakkerijbranche."
Feedback is welkom
Dan kan je van zelfontplooiing een voorbeeld geven en van daaruit dat je hierin graag verder wilt in de bakkerijbranche. Dan heb je aanleiding, motivatie en waarom bakkerijbranche. Je laatste zin is opzich een teken dat je voor veel openstaat, maar ook een beetje van 'ik probeer van alles en wie weet vind ik ergens wat'.
Ik werk bij een klein adviesbureau waar de mensen die in de directie zitten (degenen die de sollicitatiegesprekken ook houden) ook alle inhoudelijke kennis hebben omdat ze ook 'gewoon' als inhoudelijk adviseur zijn begonnenquote:
Ik verbaasde mij er bij sollicitaties altijd over dat mijn kennis (techneut) mondeling getoetst word door mensen die er helemaal geen verstand van hebben (HBO'ers management). Ooit een keer de domste antwoorden gegeven, maar wel met technische termen en goede volzinnen. Ik werk er nu nog
"De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht. Aangezien ik nu voor een lange tijd in diezelfde sector gewerkt heb, merk ik dat het me niet meer nieuwe uitdagingen oplevert. Derhalve orienteer ik me nu naar alternatieve mogelijkheden in andere sectoren zoals de bakkerijbranche."quote:
[..]
Nou. Dankjewel.. Voorzover ik het zie is het gewoon ABN hoor. Kan je het ook nog fatsoenlijk beargumenteren?
Het is 'zelfontplooiing' en 'verrichten' is geen wederkerend werkwoord. De combinatie met 'zelfontplooiing' klopt ook niet. Je kunt zeggen dat het je zelfontplooiing heeft gebracht, maar dat is ook een lelijke zin, hoewel taalkundig correct. Je zegt niet dat iets je 'niet meer nieuwe uitdagingen oplevert' maar iets levert je geen nieuwe uitdagingen meer. Je oriënteert je niet naar, maar je oriënteert je op. 'Derhalve' is archaïsch: woord kun je beter vermijden. 'Alternatieve mogelijkheden': beter is 'andere mogelijkheden.
Na een aantal jaren in de adminstratieve sector te hebben gewerkt werd me duidelijk dat ik liever aan een tastbaar product werk waar ik mijn passie in kwijt kan. Uw banketbakkerij leek me daarvoor zeer geschikt aangezien ik thuis ook graag taarten en andere zoete baksel maak.
Dat spreekt denk ik meer aan.
Overigens geef ik je weinig kans aangezien er gewoon bankerbakkersopleidingen zijn waar geschikte banketbakkers vanaf komen en uit jouw verhaal merk ik op dat jij die opleiding niet hebt gedaan. of ben je op zoek naar een opleidingsplaats om bijvoorbeeld een MBO opleiding bankerbakker te gaan doen.
http://www.roc.nl/default.php?fr=details&id=3672
[ Bericht 0% gewijzigd door Deetch op 28-08-2014 14:36:46 ]
En en passant het HR-miepje op een 'fout' gewezen; zij heeft je immers de deur gewezen en daarmee dus blijkbaar niet doorgehad wat je collega precies zocht.quote:
Thuis zocht ik die afwijzingsmail op en toen zag ik wel waarom. Ik had, zonder het door te hebben, ons HR-miepje omzeild.
Maar laten we wel wezen, de overgrote meerderheid van de HR-miepjes is de dom om te schijten. Ze hebben ook bijna geen van allen mensenkennis. Ik heb er 1 ontmoet die wel intelligent was en zowaar over mensenkennis beschikte. Klapte bijna dicht van verbazing.
Kijk. Hier heb ik dus wel wat aan. Dank.quote:
[..]
"De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht. Aangezien ik nu voor een lange tijd in diezelfde sector gewerkt heb, merk ik dat het me niet meer nieuwe uitdagingen oplevert. Derhalve orienteer ik me nu naar alternatieve mogelijkheden in andere sectoren zoals de bakkerijbranche."
Het is 'zelfontplooiing' en 'verrichten' is geen wederkerend werkwoord. De combinatie met 'zelfontplooiing' klopt ook niet. Je kunt zeggen dat het je zelfontplooiing heeft gebracht, maar dat is ook een lelijke zin, hoewel taalkundig correct. Je zegt niet dat iets je 'niet meer nieuwe uitdagingen oplevert' maar iets levert je geen nieuwe uitdagingen meer. Je oriënteert je niet naar, maar je oriënteert je op. 'Derhalve' is archaïsch: woord kun je beter vermijden. 'Alternatieve mogelijkheden': beter is 'andere mogelijkheden.
Eerder gegeven advies is beter: probeer het meer in je eigen woorden te zeggen.quote:
[..]
Kijk. Hier heb ik dus wel wat aan. Dank.
quote:
zijn vraag hoorde in WGR / Werkzoekend #104 Solliciteren, solliciteren en nog eens soll en niet hierGrappig.quote:
Ik ben van plan een open sollicitatiebrief te sturen naar een bakkerij. Ik heb echter alleen maar ervaringen gehad in de administratieve sector. Nou sta ik tegenwoordig open voor alle mogelijkheden om te kunnen werken want ik ben het werkloos zijn gewoon zat en wil aan de slag. Hoe kan ik dit zodanig beargumenteren in een brief?
Ik dacht zelf aan dit: "De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht. Aangezien ik nu voor een lange tijd in diezelfde sector gewerkt heb, merk ik dat het me niet meer nieuwe uitdagingen oplevert. Derhalve orienteer ik me nu naar alternatieve mogelijkheden in andere sectoren zoals de bakkerijbranche."
Feedback is welkom
Als je solliciteert naar een baan als redacteur, willen ze een heldere brief in gemakkelijke taal van je zien. Maar als ik brieven van bakkers, schoonmakers en bouwvakkers bekijk, dan heb ik zo ongeveer de Van Dale erbij nodig. Liefst de Van Dale van een halve eeuw terug. Echt: hoe eenvoudiger het werk, hoe moeilijker de brieven.
En dan inhoudelijk. Een bakker zit toch niet te wachten op iemand die zich aan het oriënteren is en die de bakkerswereld als "alternatieve mogelijkheid" ziet? Dat is véél te voorzichtig, alsof je werk een moetje is! Die wil iemand met passie voor het vak.
Zeg dan liever dat je het saaie administratieve wereldje compleet zat bent. Dat je iets wilt dóen. Dat je 's ochtends al het zonnetje in huis bent, en dat je met alle liefde om vier uur 's ochtends al in het deeg wilt staan wroeten.
Je sluit zeker ook af met: "In afwachting van uw reactie verblijf ik ..."? Doe dat niet. Want daarmee zeg je dat je op je luie kont gaat zitten wachten tot je nieuwe baas jou als uitverkoren kandidaat belt. Lekker proactief.
Nee, ik eindig gewoon de brief "met vriendelijke groet". Mag ik nog even voor mezelf denken en spreken alsjeblieft? Het is gewoon een automatisme geworden dat ik zo formeel schrijf omdat ik voor een lange tijd bij administratieve functies heb gesolliciteerd. Desalniettemin bedankt voor de feedback.quote:
[..]
Grappig.
Als je solliciteert naar een baan als redacteur, willen ze een heldere brief in gemakkelijke taal van je zien. Maar als ik brieven van bakkers, schoonmakers en bouwvakkers bekijk, dan heb ik zo ongeveer de Van Dale erbij nodig. Liefst de Van Dale van een halve eeuw terug. Echt: hoe eenvoudiger het werk, hoe moeilijker de brieven.
En dan inhoudelijk. Een bakker zit toch niet te wachten op iemand die zich aan het oriënteren is en die de bakkerswereld als "alternatieve mogelijkheid" ziet? Dat is véél te voorzichtig, alsof je werk een moetje is! Die wil iemand met passie voor het vak.
Zeg dan liever dat je het saaie administratieve wereldje compleet zat bent. Dat je iets wilt dóen. Dat je 's ochtends al het zonnetje in huis bent, en dat je met alle liefde om vier uur 's ochtends al in het deeg wilt staan wroeten.
Je sluit zeker ook af met: "In afwachting van uw reactie verblijf ik ..."? Doe dat niet. Want daarmee zeg je dat je op je luie kont gaat zitten wachten tot je nieuwe baas jou als uitverkoren kandidaat belt. Lekker proactief.
Je kunt best kiezen voor een formele stijl als je dat passend lijkt, maar dan moet je dat wel beheersen.quote:
[..]
Nee, ik eindig gewoon de brief "met vriendelijke groet". Mag ik nog even voor mezelf denken en spreken alsjeblieft? Het is gewoon een automatisme geworden dat ik zo formeel schrijf omdat ik voor een lange tijd bij administratieve functies heb gesolliciteerd. Desalniettemin bedankt voor de feedback.
Laat je je sollicitatiebrieven wel eerst door iemand nakijken die er verstand van heeft, voordat je ze verstuurt?
Heb je wel eens feedback gevraagd op je sollicitatiebrief als je na je sollicitatie geen uitnodiging kreeg voor een gesprek?
Ik was net van plan te beginnen toen ik onderstaande las:quote:
Nou. Dankjewel.. Voorzover ik het zie is het gewoon ABN hoor. Kan je het ook nog fatsoenlijk beargumenteren?
Wat deze ^^ wijze dame zegt. Schrijf gewoon in je eigen woorden. Foutief verwarren met formeel met als excuus dat je 'veel hebt gesolliciteerd op administratieve functies' doet me vermoeden dat je even een stapje terug moet. Probeer het niet mooier te maken dan het is!quote:
"De administratieve sector heeft me veel zelfontplooing verricht. Aangezien ik nu voor een lange tijd in diezelfde sector gewerkt heb, merk ik dat het me niet meer nieuwe uitdagingen oplevert. Derhalve orienteer ik me nu naar alternatieve mogelijkheden in andere sectoren zoals de bakkerijbranche."
Het is 'zelfontplooiing' en 'verrichten' is geen wederkerend werkwoord. De combinatie met 'zelfontplooiing' klopt ook niet. Je kunt zeggen dat het je zelfontplooiing heeft gebracht, maar dat is ook een lelijke zin, hoewel taalkundig correct. Je zegt niet dat iets je 'niet meer nieuwe uitdagingen oplevert' maar iets levert je geen nieuwe uitdagingen meer. Je oriënteert je niet naar, maar je oriënteert je op. 'Derhalve' is archaïsch: woord kun je beter vermijden. 'Alternatieve mogelijkheden': beter is 'andere mogelijkheden.
Als ik de vraag krijg waarom ik nou graag bij het betreffende bedrijf zou willen werken, weet ik dat ik de baan op mijn buik kan schrijven.quote:
Ben ik afgewezen omdat ik zo weinig wist over het bedrijf (
Mijn antwoord is dat ik solliciteer op de functie uit de advertentie. En dat, hoewel ik hoop dat ik in een leuk team kom, het mij werkelijk mijn reet zal roesten om welk bedrijf het gaat. Als ik niet bij dat bedrijf had willen werken, had ik niet eens gereageerd
. Om een of andere reden valt zo'n antwoord nooit goed.
Nog steeds het verkeerde topic en volkomen offtopicquote:
Nee, ik eindig gewoon de brief "met vriendelijke groet". Mag ik nog even voor mezelf denken en spreken alsjeblieft? Het is gewoon een automatisme geworden dat ik zo formeel schrijf omdat ik voor een lange tijd bij administratieve functies heb gesolliciteerd. Desalniettemin bedankt voor de feedback.
Ja, het staat nou eenmaal hier. Daarom reageer ik ook hier.quote:
[..]
Nog steeds het verkeerde topic en volkomen offtopic
Word ik dus doodleuk afgewezen per telefoon een paar dagen later omdat ik mij negatief had uitgelaten over die 'leuke school'
School kon het niet zo waarderen en heeft het hoofdkantoor gebeld, bleek dat die kerel al vaker dingen had geflikt dus die heeft flink op zijn donder gehad (Heb overigens mijn stage gedaan bij een andere reisorganisatie en daar ook een baan aangeboden gekregen daarna)Herkenbaar, iets soortgelijks heb ik vorig jaar ook meegemaakt (al telt dat misschien niet helemaal, ik had namelijk niet gesolliciteerd).quote:
Ik werd zojuist afgewezen voor een functie waar ik niet op had gesolliciteerd.
Ook vrij bijzonder.
Ik werd benaderd door een recruiter die mijn profiel tegen was gekomen. Een bedrijf zocht een extra mannetje voor ongeveer een jaar en ik paste prima in het profiel. Na wat mailcontact en een telefoontje heb ik gezegd dat het absoluut niet te combineren zou zijn met mijn huidige werkzaamheden. Prima, dan wist ze voorlopig even genoeg.
Nog geen week later ben ik door dezelfde recruiter benaderd: ik mocht op gesprek komen bij het bedrijf, er was zelfs al een afspraak gepland. Vervolgens nogmaals aangegeven dat ik de functie niet kon combineren met mijn huidige werk. Had ze dat niet begrepen? Was ik via de mail én de telefoon niet duidelijk geweest? "Eh.... Eh.... Ja, maar ik dacht....".
Natuurlijk heb ik direct gezegd dat ik het erg ongepast vond om een afspraak te maken zonder dat ik daar iets van wist. Nee is nee, zo simpel ligt het. Vervolgens kreeg ik de vraag of ik dan zelf even contact op wilde nemen met het bedrijf om de afspraak af te zeggen. Ik had immers de afspraak en het zou wel zo netjes zijn om die zelf even af te zeggen.
Sindsdien reageer ik eigenlijk niet meer wanneer ik word benaderd door recruiter-achtig-spul. Als een bedrijf geïnteresseerd is zoeken ze zelf maar contact met me.
SPOILERIk heb de afspraak overigens wel zelf afgezegd. Of ja.... Ik heb van de recruiter een telefoonnummer en contactpersoon van het bedrijf gekregen en contact opgenomen. Vervolgens heb ik ze uitgelegd wat de situatie was en dat ik er helemaal niet van gediend was. Gelijk ook even gevraagd of ze enig idee hadden met wat voor een prutsers ze samenwerkten.
Ze waren er blijkbaar erg van geschrokken en het zou worden teruggekoppeld. Nooit meer iets van gehoord uiteraard maar ik mag hopen dat ze zelf op zoek zijn gegaan naar kundig personeel.
Echt hè! Recruiters... Ik krijg van die mensen echt zo een enorme jeuk! Brrrr...quote:Op donderdag 28 augustus 2014 23:39 schreef HollandschGlorie het volgende:
[..]
Herkenbaar, iets soortgelijks heb ik vorig jaar ook meegemaakt (al telt dat misschien niet helemaal, ik had namelijk niet gesolliciteerd).
Ik werd benaderd door een recruiter die mijn profiel tegen was gekomen. Een bedrijf zocht een extra mannetje voor ongeveer een jaar en ik paste prima in het profiel. Na wat mailcontact en een telefoontje heb ik gezegd dat het absoluut niet te combineren zou zijn met mijn huidige werkzaamheden. Prima, dan wist ze voorlopig even genoeg.
Nog geen week later ben ik door dezelfde recruiter benaderd: ik mocht op gesprek komen bij het bedrijf, er was zelfs al een afspraak gepland. Vervolgens nogmaals aangegeven dat ik de functie niet kon combineren met mijn huidige werk. Had ze dat niet begrepen? Was ik via de mail én de telefoon niet duidelijk geweest? "Eh.... Eh.... Ja, maar ik dacht....".
Natuurlijk heb ik direct gezegd dat ik het erg ongepast vond om een afspraak te maken zonder dat ik daar iets van wist. Nee is nee, zo simpel ligt het. Vervolgens kreeg ik de vraag of ik dan zelf even contact op wilde nemen met het bedrijf om de afspraak af te zeggen. Ik had immers de afspraak en het zou wel zo netjes zijn om die zelf even af te zeggen.
Sindsdien reageer ik eigenlijk niet meer wanneer ik word benaderd door recruiter-achtig-spul. Als een bedrijf geïnteresseerd is zoeken ze zelf maar contact met me.SPOILERIk heb de afspraak overigens wel zelf afgezegd. Of ja.... Ik heb van de recruiter een telefoonnummer en contactpersoon van het bedrijf gekregen en contact opgenomen. Vervolgens heb ik ze uitgelegd wat de situatie was en dat ik er helemaal niet van gediend was. Gelijk ook even gevraagd of ze enig idee hadden met wat voor een prutsers ze samenwerkten.
Ze waren er blijkbaar erg van geschrokken en het zou worden teruggekoppeld. Nooit meer iets van gehoord uiteraard maar ik mag hopen dat ze zelf op zoek zijn gegaan naar kundig personeel.
Zelf ook eens met zo een miepje gezeten, die wist alles beter, wist precies hoe je mensen moest aansturen, alles wist ze! En als je dan vraagt naar haar werk ervaring in de branche... Krijg je als antwoord dat ze ooit een blauwe maandag het als vakantie baantje heeft gedaan..
Kom op
Leidinggevende wijst sollicitant af wegens "onfatsoenlijke, ongepaste kleding"
Verweer van de sollicitant: "ik had mijn kleding aangepast aan mijn toekomstige leidinggevende"
(Ging om interne vacature en sollicitant kende leidinggevende al)
Whorehouse?quote:
Laatst gehoord op de werkvloer:
Leidinggevende wijst sollicitant af wegens "onfatsoenlijke, ongepaste kleding"
Verweer van de sollicitant: "ik had mijn kleding aangepast aan mijn toekomstige leidinggevende"
(Ging om interne vacature en sollicitant kende leidinggevende al)
quote:
Zelf ben ik in het verleden bij het verkeerde werkgever binnen gestapt (lagen naast elkaar, allebei telefonie zaken). Ik kwam binnen en gaf aan dat ik voor een sollicitatie kwam. (zo leer je dat je beter iemand s naam kan vragen) De bedrijfsleider was aanwezig en hoorde dat, nam een intake gesprek af en nam mij aan. Pas later die week kreeg ik een mail binnen van dat andere bedrijf dat het niet netjes was dat ik zonder opgaaf van redenen niet ben op komen dagen :S. persoonlijk binnen gelopen en mijn excuses aangeboden. Best wel een grote faal actie van mij als broekie
hahHahaha Ook echt aangenomen bij het verkeerde bedrijf :")
Hoe bedoel je dat?quote:
Is solliciteren überhaupt niet raar ? 9 van de 10 keer moet je iets doen wat niet of nauwelijks lijkt op solliciteren.
Ik had dat laatste bij Sogeti, HR miep zat me al weken te spammen op Linkedin of ik alsjeblieft op gesprek wilde komen. Uiteindelijk toegegeven (hey als ze zo wanhopig zijn was er wellicht wat uit te slepen). Gezegd dat ik vrijdagen zonder problemen langs kon komen, mits ze even bijtijds ingepland waren. Stuurt ze een mail met een aantal data erin, door omstandigheden niet binnen een dag gereageerd, waarop ze doodleuk mailt dat mijn afspraak is bevestigd voor a.s. vrijdagquote:
[..]
Ik werd benaderd door een recruiter die mijn profiel tegen was gekomen. Een bedrijf zocht een extra mannetje voor ongeveer een jaar en ik paste prima in het profiel. Na wat mailcontact en een telefoontje heb ik gezegd dat het absoluut niet te combineren zou zijn met mijn huidige werkzaamheden. Prima, dan wist ze voorlopig even genoeg.
Nog geen week later ben ik door dezelfde recruiter benaderd: ik mocht op gesprek komen bij het bedrijf, er was zelfs al een afspraak gepland. Vervolgens nogmaals aangegeven dat ik de functie niet kon combineren met mijn huidige werk. Had ze dat niet begrepen? Was ik via de mail én de telefoon niet duidelijk geweest? "Eh.... Eh.... Ja, maar ik dacht....".
Natuurlijk heb ik direct gezegd dat ik het erg ongepast vond om een afspraak te maken zonder dat ik daar iets van wist. Nee is nee, zo simpel ligt het. Vervolgens kreeg ik de vraag of ik dan zelf even contact op wilde nemen met het bedrijf om de afspraak af te zeggen. Ik had immers de afspraak en het zou wel zo netjes zijn om die zelf even af te zeggen.
..
Gemaild dat ik toch echt niet kon dan en dat het raar is een afspraak te bevestigen waar ik niet op gereageerd heb.
(eigenlijk is de rest ook wel leuk).
Week erop op gesprek, eerst een 'vaardighedentest' want ik had tenslotte geen diploma en ze wilden alleen HBO / Uni niveau. Test begonnen en bijna klaar valt de laptop uit... adapter was stuk maar dat was niemand opgevallen vantevoren. Nieuwe adapter gefixed en verder met de test.
Test gehaald en werd uitbundig gefeliciteerd door een paar HR dames
Daarna 45 minuten(!) zitten wachten, de man met wie ik de vervolgafspraak had 'was even bezig'.
Gesprek ging wel aardig, maar toen ze vroegen waarom ik op gesprek was gekomen en ik antwoordde 'omdat jullie HR miep me al 3 weken mailt' kreeg ik toch wel even wat rare blikken.
Vervolgens doen ze nog een aanbod met meer reistijd dan wat ik nu heb voor minder salaris.
Mooie verspilde dag iig
Locatie lag vlak bij het station, 10 minuutjes lopen, dus ik ging met de trein.
Nieuwe laarzen aan, het was immers maar tien minuutjes lopen.
Dus toen ik daar binnen kwam strompelen heeft degene met wie ik een gesprek had me eerst ff doorgestuurd naar een BHV-er die m'n opengelopen blaren heeft schoongemaakt. Waarna ik op geleende slippers m'n gesprek heb gevoerd.
Ben er niet aan het werk gegaan, ik paste uiteraard niet in het team.
In tien minuten blaren?quote:
Ik zou op gesprek gaan bij een locatie waar ik misschien aan de slag kon.
Locatie lag vlak bij het station, 10 minuutjes lopen, dus ik ging met de trein.
Nieuwe laarzen aan, het was immers maar tien minuutjes lopen.
Dus toen ik daar binnen kwam strompelen heeft degene met wie ik een gesprek had me eerst ff doorgestuurd naar een BHV-er die m'n opengelopen blaren heeft schoongemaakt. Waarna ik op geleende slippers m'n gesprek heb gevoerd.
Ben er niet aan het werk gegaan, ik paste uiteraard niet in het team.
Ja, dat kan dus. En hoequote:
Ja herkenbaar 10 minuten lopen van het station.quote:
Uiteraard geschreven door iemand die altijd met een leasebak rijdt en dus geen benul heeft hoe lang je er wel niet over doet om 4 kilometer te lopen.(op je nette sollicitatieschoenen)
"Maar we kunnen gerust stellen dat de gemiddelde snelheid van een mens ongeveer 5 km per uur is."
Halverwege het gesprek: Heb je het koud? Blik tegenover me zakt naar m'n boezem.....
Ja dus
Gesprek in de keuken voortgezet, baan gekregen
Was klein bedrijfje aan huis, en in de kantoorruimte waar we zaten was het altijd gruwelijk koud, want die werd vrijwel niet gebruikt.
Leuke tijd gehad.
Geen leasebak helaas...quote:
[..]
Ja herkenbaar 10 minuten lopen van het station.
Uiteraard geschreven door iemand die altijd met een leasebak rijdt en dus geen benul heeft hoe lang je er wel niet over doet om 4 kilometer te lopen.(op je nette sollicitatieschoenen)
"Maar we kunnen gerust stellen dat de gemiddelde snelheid van een mens ongeveer 5 km per uur is."
Maar die tien minuten klopt echt (850 meter zegt Google Maps), en met de foute schoenen aan kun je een boel (letterlijk) kapot maken
Zo zat ik in de trein terug. Charmant man
Andere baan gevonden bij BT (tijdelijke detachering)
Tijdens mijn periode bij BT wordt ik door KPN benaderd of ik bij hen wil komen werken.
Aangegeven dat ik al een andere baan heb i.v.m. sociaal plan waarbij oud medewerkers zonder andere baan voorrang hadden. Dit was geen probleem.
Maandag eerste gesprek.
Ik zou dezelfde persoon gaan opvolgen die ik eerder al opgevolgd had.
Vrijdags tweede gesprek en ze wilden mij hebben.
Maandagmiddag telefoontje, ze wilden mij dolgraag hebben maar mochten niet omdat ik een andere baan had.
Ondertussen had een collega bij BT aan een bevriende manager verteld dat ik toch wegging omdat ik aan het solliciteren was en ze mijn contract niet moesten verlengen...
quote:
[..]
Geen leasebak helaas...
Maar die tien minuten klopt echt (850 meter zegt Google Maps), en met de foute schoenen aan kun je een boel (letterlijk) kapot maken
Zo zat ik in de trein terug. Charmant man
[ afbeelding ]
Ik heb het over eeen voorval van ruim 20 jaar terug toen kon je niet even op google maps kijken hoe ver het echt was
Wat heeft die Leasebak er in hemelsnaam mee van doen?quote:
[..]
Ja herkenbaar 10 minuten lopen van het station.
Uiteraard geschreven door iemand die altijd met een leasebak rijdt en dus geen benul heeft hoe lang je er wel niet over doet om 4 kilometer te lopen.(op je nette sollicitatieschoenen)
"Maar we kunnen gerust stellen dat de gemiddelde snelheid van een mens ongeveer 5 km per uur is."
of t lease is of niet. Als je altijd auto rijdt weet je niet hoe lang 4km lopen is, maar dat heeft niks specifiek met lease van doen. Wat is dat voor een misplaatste frustratie?
Hoop dat je niet voor een baan als ict'r naar Sogeti kwam.quote:
[..]
Ik had dat laatste bij Sogeti, HR miep zat me al weken te spammen op Linkedin of ik alsjeblieft op gesprek wilde komen. Uiteindelijk toegegeven (hey als ze zo wanhopig zijn was er wellicht wat uit te slepen). Gezegd dat ik vrijdagen zonder problemen langs kon komen, mits ze even bijtijds ingepland waren. Stuurt ze een mail met een aantal data erin, door omstandigheden niet binnen een dag gereageerd, waarop ze doodleuk mailt dat mijn afspraak is bevestigd voor a.s. vrijdag
Gemaild dat ik toch echt niet kon dan en dat het raar is een afspraak te bevestigen waar ik niet op gereageerd heb.
(eigenlijk is de rest ook wel leuk).
Week erop op gesprek, eerst een 'vaardighedentest' want ik had tenslotte geen diploma en ze wilden alleen HBO / Uni niveau. Test begonnen en bijna klaar valt de laptop uit... adapter was stuk maar dat was niemand opgevallen vantevoren. Nieuwe adapter gefixed en verder met de test.
Test gehaald en werd uitbundig gefeliciteerd door een paar HR dames
Daarna 45 minuten(!) zitten wachten, de man met wie ik de vervolgafspraak had 'was even bezig'.
Gesprek ging wel aardig, maar toen ze vroegen waarom ik op gesprek was gekomen en ik antwoordde 'omdat jullie HR miep me al 3 weken mailt' kreeg ik toch wel even wat rare blikken.
Vervolgens doen ze nog een aanbod met meer reistijd dan wat ik nu heb voor minder salaris.
Mooie verspilde dag iig
Yupquote:
[..]
Hoop dat je niet voor een baan als ict'r naar Sogeti kwam.
Niet dat ik om werk verlegen zit, maa als iemand 3 weken aan het zeuren is verwacht ik wel dat ze wat interessants te bieden zouden hebben.
In het gesprek nog aangegeven dat ik risico's zag met hun Cloud oplossing.
Zij vonden van niet.
Week erop komen ze in het nieuws omdat er een productie-database van KPN uit de lucht ging die in hun Cloud zat.
hahahahaha Sogeti is net als Peak-It echt het afvoer putje van ICT-detachering.quote:
[..]
Yup
Niet dat ik om werk verlegen zit, maa als iemand 3 weken aan het zeuren is verwacht ik wel dat ze wat interessants te bieden zouden hebben.
In het gesprek nog aangegeven dat ik risico's zag met hun Cloud oplossing.
Zij vonden van niet.
Week erop komen ze in het nieuws omdat er een productie-database van KPN uit de lucht ging die in hun Cloud zat.
Hebben mij (jaren terug gelukkig) ook doodgespammed maar nee dank je!
Kort gesproken aan de telefoon, hij wilde me wel voorstellen bij een opdrachtgever.
Of ik nog andere sollicitaties had lopen? Natuurlijk, ik wil dolgraag aan het werk.
Oh, maar als ik dan werd uitgenodigd voor een gesprek en ik had intussen al een andere baan geaccepteerd dan moest ik toch maar komen en dan op het eind maar zeggen dat het me toch niets leek.
Ik gaf aan dat me dat niet zinvol leek, dat kost alle betrokkenen alleen maar tijd.
Hij zou het me nog laten weten maar ik heb niets meer van hem gehoord.
En terecht. Ik werkte bij een multinational en de HR trutten waren of ziek of zwanger of met zwangerschapsverlof en ze werkten sowieso allemaal parttime. En als je dan wat vroeg duurde het dagen voor je antwoord had en dat klopte dan vaak nog niet of het was geen antwoord op je vraag.quote:
Het beeld dat ik op FOK! gekregen heb van HR managers (tuttebellen) en recruiters is niet al te best
Dat is ook niet zo vreemd. HR wordt steeds meer gezien als een last waar goed op bezuinigd kan worden met als gevolg dat de ervaren (en dus ook oudere) HR-ers er uitgeknikkerd zijn en daarvoor zijn jonge goedkope miepjes voor in de plaats aangenomen.quote:
Het beeld dat ik op FOK! gekregen heb van HR managers (tuttebellen) en recruiters is niet al te best
Dat beeld had ik al, ik spreek alleen over recruiters. Daar heb ik Fok! niet voor nodig. Maar er zijn er ook bij die wel heel goed zijn en weten waarover ze praten, en duidelijk en eerlijk zijn. Dat zijn dan ook degene waarmee ik nog contact heb.quote:
Het beeld dat ik op FOK! gekregen heb van HR managers (tuttebellen) en recruiters is niet al te best
Hoe duidelijk is het selecteren puur op leeftijdquote:Beste,
Hartelijk dank voor jouw interesse in een functie binnen onze organisatie.
Na zorgvuldige overweging delen wij je mee dat wij helaas niet met jou verder gaan in deze selectieprocedure. Wij hebben de voorkeur gegeven aan andere kandidaten van wie het algehele profiel naar onze mening beter aansluit bij de functie en de organisatie.
Voor de goede orde laten wij je weten dat wij jouw gegevens, uit privacy overwegingen, binnen drie maanden vernietigen.
Wij danken je hartelijk voor jouw interesse en wensen je veel succes toe bij eventuele verdere sollicitaties.
Met vriendelijke groeten,
××× Recruitment Team
Ik vind het niet duidelijk, jij?quote:
Hoe duidelijk is het selecteren puur op leeftijd
Weet je wat ik denk? HR wordt volgens mij een beetje te vaak gezien als de club wiens schuld het is als iemand niet wordt aangenomen / iets niet voor elkaar krijgt of als degene die iets te zeggen heeft over de onderknuppels. Zo'n beetje het zelfde als hoe er gekeken wordt naar het personeel van het UWV, BOA's, etc.quote:
Dat is ook niet zo vreemd. HR wordt steeds meer gezien als een last waar goed op bezuinigd kan worden met als gevolg dat de ervaren (en dus ook oudere) HR-ers er uitgeknikkerd zijn en daarvoor zijn jonge goedkope miepjes voor in de plaats aangenomen.
Het valt me daarnaast op dat veel verhalen in dit topic zo'n Bokito-sfeer hebben. Er ging iets mis en meteen deugt er van die ander helemaal niets meer. Ik ben het niet geworden, maar reken maar dat ik die ander ook nog een poets heb gebakken. Beetje jammer, want de verhalen op zich zijn leuk en vermakelijk.
Dan moet je zorgen dat je fatsoenlijke sokken draagt. Dan heb je binnen 10min echt geen blaren.quote:
[..]
Ja herkenbaar 10 minuten lopen van het station.
Uiteraard geschreven door iemand die altijd met een leasebak rijdt en dus geen benul heeft hoe lang je er wel niet over doet om 4 kilometer te lopen.(op je nette sollicitatieschoenen)
"Maar we kunnen gerust stellen dat de gemiddelde snelheid van een mens ongeveer 5 km per uur is."
Of natuurlijk gewoon passende schoenen dragen en niet voor enkel "looks" gaan.
En ja ik weet wat lopen is en ook hoe blaren voelen.
OT:
Ik ben militair en ook wij moeten intern gewoon op solicitatie. Dat moet dan in je nette pak(DT) met indien je ze hebt je medailles dragen. Die kun je in groot model of klein(batons) op doen.
Maar goed, goed gesprek gehad, goed gevoel bij etc. Kom ik na t gesprek op mn oude werkplek, blijkt dat ik mn batons verkeerdom en scheef had hangen.
Wel aangenomen, werk dr nu nog, maar heb nog wel de vraag gehad of ik wist hoe en waar medailles geplaatst moeten worden.
emoticon eindigen :pEr zijn natuurlijk ook goeie HR-mensen, redelijk en vriendelijk UWVpersoneel en normale BOA's maar dat levert geen leuke verhalen op dus daar lees je haast nooit over.quote:
[..]
Weet je wat ik denk? HR wordt volgens mij een beetje te vaak gezien als de club wiens schuld het is als iemand niet wordt aangenomen / iets niet voor elkaar krijgt of als degene die iets te zeggen heeft over de onderknuppels. Zo'n beetje het zelfde als hoe er gekeken wordt naar het personeel van het UWV, BOA's, etc.
Het valt me daarnaast op dat veel verhalen in dit topic zo'n Bokito-sfeer hebben. Er ging iets mis en meteen deugt er van die ander helemaal niets meer. Ik ben het niet geworden, maar reken maar dat ik die ander ook nog een poets heb gebakken. Beetje jammer, want de verhalen op zich zijn leuk en vermakelijk.
Gewoon zeggen dat je spiegel verkeerd om stondquote:
Wel aangenomen, werk dr nu nog, maar heb nog wel de vraag gehad of ik wist hoe en waar medailles geplaatst moeten worden.
Je punt zou steek houden als ik inderdaad een lease-auto had. Helaas loop ik elke dag, op nette schoenen een kwartier van station naar werk en 's middags weer terug...quote:
[..]
Ja herkenbaar 10 minuten lopen van het station.
Uiteraard geschreven door iemand die altijd met een leasebak rijdt en dus geen benul heeft hoe lang je er wel niet over doet om 4 kilometer te lopen.(op je nette sollicitatieschoenen)
"Maar we kunnen gerust stellen dat de gemiddelde snelheid van een mens ongeveer 5 km per uur is."
Niet echt duidelijk naar mijn mening.quote:
Heb je een afgeronde niveau 4 detailhandel opleiding en 5 jaar retail ervaring en nu tweedejaars student small business en retail management. Uitstekend profiel voor een winkel dus. Krijg je terug:
[..]
Hoe duidelijk is het selecteren puur op leeftijd
Profiel kan al zoiets zijn als woonplaats en het feit dat jij student bent.
Misschien zoeken ze iemand voor langere tijd.
Dit is uiteraard een voorbeeld.
Wat heb jij er mee te maken danquote:
[..]
Je punt zou steek houden als ik inderdaad een lease-auto had. Helaas loop ik elke dag, op nette schoenen een kwartier van station naar werk en 's middags weer terug...
Ik heb het over een voorval wat ik zelf heb meegemaakt een ruime 20 jaar geleden.
Bedenk me net... Wat ik vrij bijzonder vond dat ik ooit voor een sollicitatie (2e ronde) een PowerPoint presentatie over mijzelf moest maken! Echt... De fuk... Wist niet eens dat PowerPoint nog bestond
Maar goed, ding in elkaar geflanst, waren ze nog helemaal enthousiast ook!
Mocht op 3e gesprek komen maar toen kwam mijn huidige baan langs, met meer verantwoordelijkheid en naar mijn idee een veel leuker bedrijf
Het leek of je reageerde op Turbomuis, die op mij reageerde, waardoor het leek of je mij zag als iemand in een leaseauto, die alleen van garage naar bureau loopt. Lees maar na, dan zie je de verwarringquote:
[..]
Wat heb jij er mee te maken dan
Ik heb het over een voorval wat ik zelf heb meegemaakt een ruime 20 jaar geleden.
Waar zouden we zijn zonder verwarringquote:
[..]
Het leek of je reageerde op Turbomuis, die op mij reageerde, waardoor het leek of je mij zag als iemand in een leaseauto, die alleen van garage naar bureau loopt. Lees maar na, dan zie je de verwarring
Ik ga nooit voor die club werken.quote:
[..]
hahahahaha Sogeti is net als Peak-It echt het afvoer putje van ICT-detachering.
Hebben mij (jaren terug gelukkig) ook doodgespammed maar nee dank je!
Bijna net zo moeilijk als voor HR mensen om CVs te lezen, buiten de geboortedatum. "We zoeken iemand met ervaring daar en daarin en dat heeft u niet." "Um, jawel, 12 jaar. Staat in mijn CV." Dus niet zeiken, asjeblieft. Begin eens met een cultuuromslag op dat gebied en ga dan over sollicitanten zeuren.quote:
Sollicitanten, altijd leuk! Blijkbaar is het lezen van een vacature een van de meeste lastige dingen die er is. Ook al zet je er duidelijk in dat er veel gereisd moet worden voor de functie (minimaal 60%, binnen en buiten Europa), krijg je alsnog een paar kandidaten op gesprek die bang zijn om te vliegen of extreem last hebben van heimwee. Ja nee, dat gaat lekker werken
Je had er vast geen MBO diploma in en dat is veeeeeeeel belangrijker dan ervaring, hoor.quote:
Ik heb enkele jaren terug mijn eigen webshop opgebouwd en onderhouden, altijd al computernerd/etc geweest, maar toen er een vacature was om voor een bestaand bedrijf een webshop op te zetten en te onderhouden had ik helaas "niet het goede profiel en opleiding"...
Goed punt! Gelukkig ben ik geen HR-erquote:
[..]
Bijna net zo moeilijk als voor HR mensen om CVs te lezen, buiten de geboortedatum. "We zoeken iemand met ervaring daar en daarin en dat heeft u niet." "Um, jawel, 12 jaar. Staat in mijn CV." Dus niet zeiken, asjeblieft. Begin eens met een cultuuromslag op dat gebied en ga dan over sollicitanten zeuren.
Maar lezen is voor beide partijen erg moeilijk ja..Ik ben gelukkig voor mijn werk ook echt niet afhankelijk van ze, maar ik was na al het amateuristisch gedoe van ze er toch echt wel klaar mee.quote:
[..]
hahahahaha Sogeti is net als Peak-It echt het afvoer putje van ICT-detachering.
Hebben mij (jaren terug gelukkig) ook doodgespammed maar nee dank je!
Vandaag zowaar een gesprek gehad waar niets op aan te merken viel; netjes op tijd en het gesprek was zowaar voorbereid door zowel de vrouw van HR als de IT manager. Volgende week 2e gesprek, kijken of er dan wel grappige dingen voorvallen
Het UWV is dan ook kanker in zijn puurste vormquote:
[..]
Weet je wat ik denk? HR wordt volgens mij een beetje te vaak gezien als de club wiens schuld het is als iemand niet wordt aangenomen / iets niet voor elkaar krijgt of als degene die iets te zeggen heeft over de onderknuppels. Zo'n beetje het zelfde als hoe er gekeken wordt naar het personeel van het UWV, BOA's, etc.
. Wat een incompetentie zit daarquote:Het valt me daarnaast op dat veel verhalen in dit topic zo'n Bokito-sfeer hebben. Er ging iets mis en meteen deugt er van die ander helemaal niets meer. Ik ben het niet geworden, maar reken maar dat ik die ander ook nog een poets heb gebakken. Beetje jammer, want de verhalen op zich zijn leuk en vermakelijk.
Wat een walgelijke postquote:
Het UWV is dan ook kanker in zijn puurste vorm
Met droge ogen vragen 'waar woon je?'quote:
[..]
Bijna net zo moeilijk als voor HR mensen om CVs te lezen, buiten de geboortedatum. "We zoeken iemand met ervaring daar en daarin en dat heeft u niet." "Um, jawel, 12 jaar. Staat in mijn CV." Dus niet zeiken, asjeblieft. Begin eens met een cultuuromslag op dat gebied en ga dan over sollicitanten zeuren.
Terwijl mijn n.a.w. gegeven notabene bovenaan het A4-tje staan wat ze voor zich heeft liggen.
'Je bent 30?'
'35'
'Je woont in Tilburg he?'
'Nee, dat vind Linkedin, ik woon in ...'
'o ja, dat staat hier ook'
'en single he?'
'nee getrouwd, staat er ook net onder de woonplaats'
eigenlijk was dat het punt waarop ik naar buiten had moeten lopen