Sollicitaties: Blunders, rare gesprekken en gekke afwijzingen

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 16:29 schreef Civilian het volgende:

[..]

En zo antwoord je ook tijdens een sollicitatie gesprek?
Hij hoeft de ins en outs niet te weten, maar dergelijke vragen zijn vrij onschuldig. En wat jij in je vrije tijd doet kan best invloed hebben op jouw prestaties. En dat wil de werkgever best kunnen inschatten.

Je hoeft vragen over je privéleven niet te beantwoorden, dus ik zou me flink op de vlakte houden.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 16:30 schreef JoPiDo het volgende: 'Deze jongen is communicatief zo incapabel, dat moet wel een goede programmeur zijn'.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 16:29 schreef Civilian het volgende:

[..]

En zo antwoord je ook tijdens een sollicitatie gesprek?
Hij hoeft de ins en outs niet te weten, maar dergelijke vragen zijn vrij onschuldig. En wat jij in je vrije tijd doet kan best invloed hebben op jouw prestaties. En dat wil de werkgever best kunnen inschatten.

Jij vindt het logisch dat werkgevers daar naar vragen, maar ik vind het een nare gedachte. Daar krijg je Amerikaanse toestanden van, met dingen als onverwachte drugstests en andere onzin. Met het idee dat je als werkgever recht zou hebben op dat soort informatie van je werknemers.

Als ik merk dat een werkgever gaat hengelen naar mijn privé-leven om in te kunnen schatten of ik wel regelmatig kan overwerken, dan hoef ik er niet meer te werken. Het zegt een hoop over de werkgever.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 16:32 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Je hoeft vragen over je privéleven niet te beantwoorden, dus ik zou me flink op de vlakte houden.

Ben ik met je eens. Maar er zit ook nog iets tussen volledig open kaart spelen over je privé leven of een volledig gesloten boek blijven.
Een oppervlakkige vraag of je uit gaat vind ik vrij onschuldig. Als ze nou gaan vragen waar, wanneer en hoelaat je uit gaat dat is een ander verhaal.

Maar dat is mijn mening

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 13:58 schreef Shadowkid053 het volgende:

[..]

Geen facebook, faalhaas

Zonder dollen, nu kunnen ze je niet controleren. Houden ze niet zo van.

Ja dat is iets waar ik (uiteraard) achteraf pas aan dacht. Heb toen wel een FBaccount aangemaakt, volgende gesprek was raak.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 16:37 schreef Civilian het volgende:

[..]

Ben ik met je eens. Maar er zit ook nog iets tussen volledig open kaart spelen over je privé leven of een volledig gesloten boek blijven.
Een oppervlakkige vraag of je uit gaat vind ik vrij onschuldig. Als ze nou gaan vragen waar, wanneer en hoelaat je uit gaat dat is een ander verhaal.

Maar dat is mijn mening

Ik zou al gek opkijken van die vraag. Als het nou was 'wat doe je graag in je vrije tijd?'.

Toch jammer dat niemand zo'n meisje dan even van te voren duidelijk maakt dat mbo starter ¤1800 een prima salaris is voor zo'n functie. Het is niet veel, maar je bent niet voor niets op mbo afgestudeerd. Waarschijnlijk had ze dan inderdaad de baan.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 13:39 schreef Deetch het volgende:
Waarop ik gepikeerd reageerde dat hij misschien zijn verwachtingen van enthousiasme wat moest bijstellen en dat ik echt niet de polonaise ging lopen tijdens een sollicitatie gesprek.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 14:57 schreef shifto het volgende:
Ik ooit tijdens een sollicitatie 250 euro meer vragen dan ik bij mijn toenmalige werkgever verdiende. Zonder blikken of blozen werd er ja gezegd, dan voel je je meteen dom dat je niet meer vroeg.

Ja ik ken het... Ook heb ik ergens zonder blikken of blozen 500 euro meer gevraagd. Toen werd ik nog opgebeld ook, met de vraag of mijn salarisindicatie een foutje was, want ze vonden het té hoog

Nouja, zo weet je dan langzaam aan wel waar je plafond ligt qua salaris

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 16:47 schreef Snoepje5 het volgende:
Toch jammer dat niemand zo'n meisje dan even van te voren duidelijk maakt dat mbo starter ¤1800 een prima salaris is voor zo'n functie. Het is niet veel, maar je bent niet voor niets op mbo afgestudeerd. Waarschijnlijk had ze dan inderdaad de baan.

Zo'n meisje snapt ook wel dat 700 bruto meer vragen zonder echt lopend aanbod ook een beetje jezelf in de voet schieten is. Daarom krabbelde ze ook zo terug, me dunkt

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 16:39 schreef karton2 het volgende:

[..]

Ja dat is iets waar ik (uiteraard) achteraf pas aan dacht. Heb toen wel een FBaccount aangemaakt, volgende gesprek was raak.

Onderstaand was een beter antwoord geweest:
"Nee sorry, FB is voor losers die bij <naam concurerend bedrijf> willen werken. Ik heb overigens wel een nette linkedin site met relevante referenties."

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 16:47 schreef Snoepje5 het volgende:
Toch jammer dat niemand zo'n meisje dan even van te voren duidelijk maakt dat mbo starter ¤1800 een prima salaris is voor zo'n functie. Het is niet veel, maar je bent niet voor niets op mbo afgestudeerd.geslaagd Waarschijnlijk had ze dan inderdaad de baan.

verbeterd

Zelf met sollicitaties bezig, toevallig net afgestudeerd. Als men vraagt: wat is je salarisindicatie, is het niet slimmer om te vragen wat zij denken dat realistisch voor de baan is? Zelf kan ik genoegen nemen met ¤2000,- maar als ze zelf ¤2500,- kunnen bieden, is het natuurlijk niet zo handig dat ik ¤2200,- ga roepen om zo het maximale salaris er uit te halen.

Ik werk bij een internetbureau en daar kwam iemand in een Tuxedo solliciteren zo iets:



Ook wel vrij orginele dingen, zo had 1 sollicitant voor een creatieve functie een viewmaster met zijn werk erop ingeleverd. Wat ook een leuke was dat iemand een vissekom met goudvis kwam brengen, en op de bodem lag een USB stick met daarop een filmpje dat hij graag nog eens langs zou komen.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 17:26 schreef raptorix het volgende:
Ik werk bij een internetbureau en daar kwam iemand in een Tuxedo solliciteren zo iets:

[ afbeelding ]

Ook wel vrij orginele dingen, zo had 1 sollicitant voor een creatieve functie een viewmaster met zijn werk erop ingeleverd. Wat ook een leuke was dat iemand een vissekom met goudvis kwam brengen, en op de bodem lag een USB stick met daarop een filmpje dat hij graag nog eens langs zou komen.

vet!

Ik heb ooit een interview gelezen met de hoofd HR van Philips die er zoveel honderd jaar werkte. Hij was verbaasd dat in al die jaren er maar één open sollicitatie was zonder standaardbrief; een kastje met een beeldscherm waarop een cv langs scrollde als je het ding aanzetten. Deze sollicitant mocht direct beginnen. Dit was dan ergens in de jaren '90, waar zoiets bouwen nog best ingewikkeld was.

Ik zelf had ooit het idee om levensgrote kartonnen poppen van mezelf te drukken en rond te sturen, zodat potentiële werkgevers vast aan mijn aanwezigheid konden wennen.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 17:34 schreef JoPiDo het volgende:
Ik zelf had ooit het idee om levensgrote kartonnen poppen van mezelf te drukken en rond te sturen, zodat potentiële werkgevers vast aan mijn aanwezigheid konden wennen.

Ik zou er wel om kunnen lachen denk ik
En je uitnodigen

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 13:04 schreef HollandschGlorie het volgende:
Dus, zeg eens eerlijk: heb jij wel eens een enorme blunder gemaakt bij een sollicitatie? Ben je wel eens weggevlucht bij een sollicitatie omdat het toch niet was wat jij er van verwachtte? Of ben je wel eens afgewezen om een hele rare reden?

Part 1

Ik ging ooit bij een winkel solliciteren gespecialiseerd in gordijnen etc toen ik erg jong was. Tsja ik had geld nodig dus het intereseerde me niet waar ik terecht kwam, zolang het maar geen krantenwijk was op vakkenvuller bij de HA. Halverwege zijn ze helemaal weg van mij, en lopen ze mij aan iedereen voor te stellen. Nou ik kreeg meteen de kriebels en vond dat ik te veel werd geclaimd en ik zei: IK BEN KLEURENBLIND, DUS IK KAN HIER EIGENLIJK HELEMAAL NIET WERKEN.
Ik lig nu alweer in een deuk als ik er aan denk

part 2

Paar jaar later wilde ik solliciteren voor een nepmerk-bedrijf. Ze vroegen waarom ik juist voor dit bedrijf wilde gaan werken. Toen flapte het er iets te eerlijk uit dat het zo moeilijk is om aangenomen te worden bij een echt merk-bedrijf..
en toen...
Toen zag je die 2 gezichten helemaal wegtrekken, HAHAHAHAHA
Dus ik probeerde mezelf te redden nadat ik in mijn hoofd dacht WAT DE FOK ZEG JE ME NOU?

Ik vond dat ik mezelf er wel goed uit had gered..... Stelden ze even later gewoon weer zo'n soortgelijke vraag !!!!!!
Wat denk je?
Ik antwoordde praktisch hetzelfde HAHAHAHA
Ik dacht NOU ROBBIE, WAAR ZIT JE MET JE HOOFD!!!
Ik nam toen nauwelijks nog de moeite om mezelf te redden want ik dacht FOK it, die nemen mij echt niet.... Wat denk je?
AANGENOMEN
Maar binnen een jaar was ik alweer weg.... wat een nepmerk-bedrijf was dat zeg....

[ Bericht 37% gewijzigd door CynicusRomanticusRob op 25-08-2014 23:19:04 ]

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 15:12 schreef LizzyAdam het volgende:
ehm.. ja. nee. ja. Dat was het einde van het gesprek.

Nou, gek zeg

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 13:58 schreef Shadowkid053 het volgende:

Geen facebook, faalhaas

Ook heb ik geen google plus, hyves, what'sapp, tinder, of wat dan ook.

Bevalt prima, lekker rustig kan het een ieder aanraden, een baas die het daar niet mee ééns is kan om mij toch al de pot op.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 14:57 schreef shifto het volgende:
Ik ooit tijdens een sollicitatie 250 euro meer vragen dan ik bij mijn toenmalige werkgever verdiende. Zonder blikken of blozen werd er ja gezegd, dan voel je je meteen dom dat je niet meer vroeg.

Zoiets had m'n vrouw een poosje geleden.
Werkte toevallig een familielid bij die organisatie, dus ze vroeg hoe dat ging met vragen om loonsverhoging buiten de standaard periodieke verhogingen (nieuw jaarcontract)
"Nee dat doen ze hier echt nooit, zou het maar niet eens vragen..."
Vroeg zo'n 150 meer oid (werkt parttime, dus 150 meer voor 24uur) werd ook direct goed bevonden

Maar dan denk je ook dat je eigenlijk te laag had ingezet, maar daarentegen had ze ook gewoon bij het oude salaris kunnen blijven.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 17:47 schreef Poesopstokje het volgende:
In 2011 eens gesolliciteerd bij een farmaceutisch bedrijf, nooit weer wat van gehoord.

In 2012 werd ik opgebeld, met de vraag of ik alsjeblieft op gesprek wou komen. Aangegeven dat ik 13 weken zwanger was, maar dat was geen probleem, ze wouden me écht graag hebben.

Gesprek zelf ging prima, tot de rondleiding door het bedrijf. Ik werd zwart voor de ogen, bijna flauwvallen. dus hup terug naar kantoor. Ging niet zo best. Ambulancepost die vlakbij zat werd opgeroepen, maar voordat ze mijn bloeddruk konden meten werden ze opgepiept.
Toen werd m´n huisarts maar gebeld. Conclusie; hyperventilatie

En echt hè, ik werd nog aangenomen ook

Met +/- 30 weken kwam ik in de ziektewet en na m'n verlof werd ik gedegradeerd tot zwakzinnigen werk, dus toen heb ik na 2 dagen maar ontslag genomen.

Maar chapeau voor mijn toenmalige bazin

lol, wat een vaagheid.

Enige dat ik kan bedenken is die keer dat ik, na een test gedaan te hebben die ontzettend positief uitpakte voor mij en waardoor ik de eerste keus was voor de volgende ronde, totaal niet kon antwoorden op de vraag waarom ik het werk wilde doen.
Ik wist het echt helemaal niet meer, terwijl ik daar toch echt vooraf ook wel over na had gedacht, aangezien ze dat altíjd vragen...

Ik ben het dus niet geworden

Open sollicitatie (hbo niveau) gestuurd naar een bekend schoonmaakbedrijf.

Kreeg een tijdje later een uitnodiging, maar de man aan de telefoon wist niet om wat voor vacature het ging. Dus ik vrij genomen van mijn "bijbaan" en me maar netjes aangekleed.

Kom ik daar, begint ze eerst mijn cv te lezen. Eerste vraag "heb je echt deze opleidingen allemaal afgerond?"
Uhh ja, waarom zou ik ze anders op mijn cv zetten. Hadden ze mijn cv dus nooit gelezen en raakten ze in de stress toen ze mij zo netjes gekleed zagen aankomen; het ging namelijk om een vacature als kamermeisje.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 18:57 schreef LilDutchPrincess het volgende:
Open sollicitatie (hbo niveau) gestuurd naar een bekend schoonmaakbedrijf.

Kreeg een tijdje later een uitnodiging, maar de man aan de telefoon wist niet om wat voor vacature het ging. Dus ik vrij genomen van mijn "bijbaan" en me maar netjes aangekleed.

Kom ik daar, begint ze eerst mijn cv te lezen. Eerste vraag "heb je echt deze opleidingen allemaal afgerond?"
Uhh ja, waarom zou ik ze anders op mijn cv zetten. Hadden ze mijn cv dus nooit gelezen en raakten ze in de stress toen ze mij zo netjes gekleed zagen aankomen; het ging namelijk om een vacature als kamermeisje.

Wat dacht je dan te gaan doen bij een schoonmaakbedrijf, op kantoor? Maar dan neem je dat ook op in je open sollicitatie lijkt mij.