Sollicitaties: Blunders, rare gesprekken en gekke afwijzingen

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 08:56 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Bij ons krijgen we allemaal dezelfde recruiter op onze dak als er een functie in ons niche gebied vrijgekomen is.shotgun methode. Zo kansloos. Ook recruiters met vage mailtjes

Het ergst zijn nog die recruiters die, nadat je hun mail negeert, je nog een reminder sturen !

Niet perse een blunder dan wel grappig.

Ooit via een headhunter gesprek gekregen bij een bedrijf. Vooraf een kort gesprek voor tips en tricks. Dat was snel afgerond en we begonnen te praten en melig te doen(was een leuke vlotte meid). Ik dus melig het sollicitatie gesprek in met 3 personen. Was nogal een vragenkanon met aparte vragen. Toen werd gevraagd, 'ben je flexibel?'. Ik zei toen: nouja, ik kan wel bijna mijn been in mijn nek leggen.

De vraagsteller/teamleider stelde het niet op prijs, dat was te zien op zijn gezicht
De andere 2 vonden het wel komisch
Ben het niet geworden omdat ik te bijdehand was

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 20:12 schreef Isabeau het volgende:
Mijn leidinggevende vertelde me dat ze een sollicitant vroeg waar zij zichzelf zag in 5 jaar en het antwoord was: 'Dan heb ik jouw baan en heb jij geen werk meer'. Needless to say...

Heb iets vergelijkbaars gehad bij het solliciteren op een helpdesk (:')) baan bij een telefoon-maatschappij ergens bij Breda.

'Waar zie je jezelf over 5 jaar?'
'In ieder geval niet op een helpdesk'.
'Nou, wij hebben geen vragen meer... jij?'

Terwijl ze nota bene zelf in het begin aangaven dat mensen na 3 jaar door moesten stromen de rest van het bedrijf in

Wat ik zelf nog heb gehad bij het uitzetten van een vacature (Senior Database Administrator).
Vroeg de sollicitant hoeveel ervaring hij nu precies had met het betreffende product want zijn c.v. (hoe goed gevuld ook) was daar niet echt duidelijk in.

'ik heb het eens geïnstalleerd'.

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 16:32 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Je hoeft vragen over je privéleven niet te beantwoorden, dus ik zou me flink op de vlakte houden.

Waarom? Uit principe? Lekkere indruk laat je daarbij achter. Bij ons is beetje relax babbelen over hobbies, vrijetijd en interesses 50% van de eerste ronde. Het is juist van belang dat je iemand hebt die sociaal op orde is en ook bij de rest past.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 09:20 schreef Underdoggy het volgende:

[..]

Waarom? Uit principe? Lekkere indruk laat je daarbij achter. Bij ons is beetje relax babbelen over hobbies, vrijetijd en interesses 50% van de eerste ronde. Het is juist van belang dat je iemand hebt die sociaal op orde is en ook bij de rest past.

Als je nou ook nog even leest wat ik daarna nog heb geschreven.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 09:20 schreef Underdoggy het volgende:

[..]

Waarom? Uit principe? Lekkere indruk laat je daarbij achter. Bij ons is beetje relax babbelen over hobbies, vrijetijd en interesses 50% van de eerste ronde. Het is juist van belang dat je iemand hebt die sociaal op orde is en ook bij de rest past.

Sociaal op orde?

Doet me wel denken aan een ander gesprek wat ik had
'O je woont in ...? Leuke kroegen hebben ze daar!'
'Ik zou het niet weten, kom nooit in de kroeg.'
'Heb je geen vrienden?'

wtf heeft dat er mee te maken?

Ik had gisteren een gesprek. Had gesolliciteerd naar een plek bij de consultancy afdeling van een IT-bedrijf. Wordt ik vorige week gebeld dat ik op gesprek kan komen bij de manager development. Nou is dat niet iets waar ik mezelf zie werken, maar goed laten we maar gaan dacht ik. Nu heb ik binnenkort een tweede gesprek met, jawel, de manager consultancy. Ze denken namelijk dat ik daar beter zou passen.

Nog steeds een leuk bedrijf hoor, maar dit was wel een beetje raar

Een keer een vacature uitgezet en een hoop CV's binnengekregen. De meest opvallende was voorzien van een behoorlijk formaat foto van betreffende dame in bikini. Full colour... Was erg aanlokkelijk om haar uit te nodigen gezien de aanblik, maar toch maar niet gedaan.

Voor deze functie hadden we 5 kandidaten gesproken in de eerste ronde. Twee gingen door naar de tweede ronde, waaronder een leuke dame. Alleen toen ze voor tweede gesprek kwam was ze wel wat verandert.... in de tussentijd had ze een boobjob laten doen

Veiligheidsfunctie bij de overheid.
Strikte eerste ronde, papier werk, online testjes, telefonische intake heel de rambam. Was allemaal heel streng dus ik verwachte ook behoorlijke concurrentie.

Brief binnengekregen dat ik werd uitgenodigd voor gesprek.

Kwam ik binnen in de wachtruimte zaten daar twee figuren in een korte broek en slippers met een weekend tasje waarvan er bij een een handdoek uitstak. (ging waarschijnlijk naar het strand).
De ander zag er uit als tante Sidonia, terwijl er in de sollicitatie beschrijving toch redelijk fysieke eisen werden gesteld op een later ogenblik.

Ik zag ze na tien minuten weer vertrekken nadat de recruiter binnen kwam lopen met presentielijst.

Zelf ben ik in het verleden bij het verkeerde werkgever binnen gestapt (lagen naast elkaar, allebei telefonie zaken). Ik kwam binnen en gaf aan dat ik voor een sollicitatie kwam. (zo leer je dat je beter iemand s naam kan vragen) De bedrijfsleider was aanwezig en hoorde dat, nam een intake gesprek af en nam mij aan. Pas later die week kreeg ik een mail binnen van dat andere bedrijf dat het niet netjes was dat ik zonder opgaaf van redenen niet ben op komen dagen :S. persoonlijk binnen gelopen en mijn excuses aangeboden. Best wel een grote faal actie van mij als broekie

via headhunter bij een groot bedrijf een sollicitatie gehad , precies mijn werk ,voldeed aan alle eisen , diploma's op papier perfecte baan..

zou een gesprek hebben met de directeur en mijn direct leiding gevende..

binnen 1 minuut dat ik binnen was wist ik al dat ik het niet ging worden , directeur was ant zeiken..hadden totaal geen click...

heb zelf het gesprek maar beeindigdd ..ging nergens meer over..

Ik ben volop aan het solliciteren de laatste 8 maanden. Ik zal een klein overzichtje geven. De detacheerders die zeggen dat ze gespecialiseerd zijn in mijn tak van sport, en dat dus duidelijk niet zijn, even buiten beschouwing.

Bedrijven en gemeentes waarbij je op gesprek mag komen en dan beginnen te zeuren dat je toch wel ver weg woont ( 45 minuten tot een uur rijden ). Dan denk ik, dat had je op mijn cv ook kunnen zien, en had me dan niet uitgenodigd.

Bij een bedrijf op de afgesproken tijd aankomen, en de degene waarmee ik het gesprek had die beweerde dat ik veel te vroeg was. Totdat ik zijn mail liet zien met de bevestiging. Dat werd een gesprek van 10 minuten. Meneer had er geen zin meer in en mocht mij blijkbaar al meteen niet meer.

Op een gesprek komen en de projectleider deelt mij mee dat hij dacht dat het was afgezegd en dus niks had voorbereid en geen tijd meer had. Lekkere projectleider ben je dan.

Bij een overheidsinstantie had ik met 3 mensen een gesprek, waarbij de toekomstige directe collega al de vragen stelde. Dat vond ik al raar. Deze persoon was ook overduidelijk op zoek naar een kloon van zich zelf, en die bestaan dus niet. Ze hebben dan ook al de kandidaten afgewezen.

Bij mij laatste gesprek voldeed ik aan alles. Maar ze zochten iemand die toevallig ook ervaring had met wat er in de vacature stond en met nog 2 andere disciplines die niet in de vacature stond. Ik werd afgewezen. Een dag later word ik gebeld door een detacheerder. Ze hadden een uur geleden een aanvraag gekregen en hij moest meteen aan mij denken. Ik vroeg, gaat het om die functie bij dat bedrijf. Ja dus. Ik heb hem medegedeeld dat ze iemand zoeken die niet bestaat.

Een vriend van me werkte bij een grote videogame-bedrijf en vond dat ik daar ook moest solliciteren, als tester. Via het gespecialiseerde uitzendbureau kreeg ik een paar sollicitatiegesprekken voor verschillende functies, aantal testen gedaan etc.

Voor de ene wilden ze me meteen al niet, maar voor tester was ik wel geschikt. Ze hadden nog geen vacature, maar ze zochten altijd Nederlanders, dus zodra er een nieuw project zou komen, zou ik worden opgeroepen.

Zo'n zes weken later, precies rond de tijd dat die vriend er ontslagen werd, kreeg ik te horen "dat ik niet in het team paste" en te arrogant was.

Niet lang daarna vroeg een bedrijfje dat veel klussen doet voor bovengenoemd bedrijf of ik beschikbaar was voor een projectje. Dat leverde me na afloop een vast contract op.

Saillant detail is dat ik anderhalf jaar later alsnog voor een project werd gevraagd via het bedrijfje waar ik toen werkte, voor dat grote bedrijf, en ik paste prima in het team en vonden het jammer dat ik na afloop weer weg moest

Nooit gesnapt wat het probleem nou was, maar ik heb zo het vermoeden dat het ontslag van die vriend er iets mee te maken had.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 10:47 schreef zweefbij het volgende:
Op een gesprek komen en de projectleider deelt mij mee dat hij dacht dat het was afgezegd en dus niks had voorbereid en geen tijd meer had. Lekkere projectleider ben je dan.

Daar zijn er wel meer van in NL.

Ik heb gesolliciteerd voor intercedent. Er was/is weinig werk in mijn branche en dit kwam redelijk in de buurt. Ik mocht op gesprek komen in Leeuwarden. Goed gesprek gehad, ik mocht een test doen in Almere. Test gedaan, leuk gesprek, kwam goede zaken uit. Tweede ronde gesprek in Leeuwarden. Nou, het was gek wanneer ik het niet werd!

Prima, ik zou maandag gebeld worden.
Niet.
Dinsdag belde ik zelf maar. Voicemail.
Donderdag belde ik weer. Voicemail.
Mailtje gestuurd. Geen autoreply of wat dan ook. Geen reactie.
Maandag erop maar weer gebeld. Voicemail.
Dinsdag maar eens naar de HR medewerker van het hoofdkantoor gebeld. Vond het jammer blabla, belde met de persoon. Half uur later werd ik teruggebeld dat ik het niet was geworden. De reden moest ik maar navragen bij persona onbereikbara. Heb maar een mailtje gestuurd, niets gekregen. Flikker maar op dan.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 10:40 schreef EigenwijzeMuffin het volgende:

Kwam ik binnen in de wachtruimte zaten daar twee figuren in een korte broek en slippers met een weekend tasje waarvan er bij een een handdoek uitstak. (ging waarschijnlijk naar het strand).
De ander zag er uit als tante Sidonia, terwijl er in de sollicitatie beschrijving toch redelijk fysieke eisen werden gesteld op een later ogenblik.

Die wilden de baan niet

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 10:40 schreef EigenwijzeMuffin het volgende:

Zelf ben ik in het verleden bij het verkeerde werkgever binnen gestapt (lagen naast elkaar, allebei telefonie zaken). Ik kwam binnen en gaf aan dat ik voor een sollicitatie kwam. (zo leer je dat je beter iemand s naam kan vragen) De bedrijfsleider was aanwezig en hoorde dat, nam een intake gesprek af en nam mij aan. Pas later die week kreeg ik een mail binnen van dat andere bedrijf dat het niet netjes was dat ik zonder opgaaf van redenen niet ben op komen dagen :S. persoonlijk binnen gelopen en mijn excuses aangeboden. Best wel een grote faal actie van mij als broekie

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 08:44 schreef 75020 het volgende:
Waarom dat niet gewoon zeggen? Wees gewoon eerlijk.

Je hebt het over de gemeente Adam

quote:

Op maandag 25 augustus 2014 20:12 schreef Isabeau het volgende:
Mijn leidinggevende vertelde me dat ze een sollicitant vroeg waar zij zichzelf zag in 5 jaar en het antwoord was: 'Dan heb ik jouw baan en heb jij geen werk meer'. Needless to say...

Die vraag werd mij ook pas geleden gesteld. Mijn antwoord was. "Dat weet ik niet. Misschien vind ik de functie waarvoor ik kom zo leuk dat ik dit tot mijn pensioen doe, maar misschien ben ik inmiddels de directeur van dit bedrijf" . Werd er lachend geantwoord dat die vacature net was vervuld, dus net te laat was.
Inmiddels heb ik 2 gesprekken overleefd en ben ik door het team goedgekeurd. Het enige wat er nu nog moet gebeuren is goedkeuring van de directeur. ( die zal wel denken, die gozer wil over 5 jaar mijn baan )

Daarop had ik wel werk nodig natuurlijk. Dus ik was uiteindelijk via een uitzendbureau aangenomen bij een overheidsinstelling. Om eerlijk te blijven: ik gaf aan dat ik zo goed als zeker elders was aangenomen. "Geen probleem" zei ze. Omdat ik een grafhekel heb gekregen aan intercedenten ben ik wel aan het werk gegaan. Ik werd zoals verwacht na 7 dagen een e-learning van het programma gedaan te hebben aangenomen bij mijn huidige werk. Ik mijn intercedent bellen "Ow, jammer zeg! Tja, kom vandaag nog maar even langs dan maken we het in orde." Ik: "Ik moet de leidinggevende het hier nog wel even doorgeven". "Nee joh, doen wij wel"

Ik vond het redelijk lullig en ben netjes van mezelf. En omdat ik onderhand wel wist dat dit een smerige plaatsing was, ben ik naar de leidinggevende gegaan. "Tja, ik wist 99% zeker dat ik wel aangenomen was, en eigenlijk vind ik het best vreemd dat ik alsnog hier aan het werk ben gekomen. Een rare actie van het uitzendbureau!" Vond ze zelf ook wel ! Fuck you intercedenten!!!

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 11:02 schreef Renesite het volgende:
Daarop had ik wel werk nodig natuurlijk. Dus ik was uiteindelijk via een uitzendbureau aangenomen bij een overheidsinstelling. Om eerlijk te blijven: ik gaf aan dat ik zo goed als zeker elders was aangenomen. "Geen probleem" zei ze. Omdat ik een grafhekel heb gekregen aan intercedenten ben ik wel aan het werk gegaan. Ik werd zoals verwacht na 7 dagen een e-learning van het programma gedaan te hebben aangenomen bij mijn huidige werk. Ik mijn intercedent bellen "Ow, jammer zeg! Tja, kom vandaag nog maar even langs dan maken we het in orde." Ik: "Ik moet de leidinggevende het hier nog wel even doorgeven". "Nee joh, doen wij wel"

Ik vond het redelijk lullig en ben netjes van mezelf. En omdat ik onderhand wel wist dat dit een smerige plaatsing was, ben ik naar de leidinggevende gegaan. "Tja, ik wist 99% zeker dat ik wel aangenomen was, en eigenlijk vind ik het best vreemd dat ik alsnog hier aan het werk ben gekomen. Een rare actie van het uitzendbureau!" Vond ze zelf ook wel ! Fuck you intercedenten!!!

Duidelijk dat je actief bent binnen overheidsinstellingen, gezien je gebrekkige manier van communiceren pas je daar prima. Snap werkelijk niets van je verhaal.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 11:06 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Ik snap de clou niet

Mij aannemen, een plaatsing scoren en al weten dat ik max. een week er ga werken. In die tijd geen enkele aandeel kunnen brengen in het werk (opbrengsten voor de overheidsinstelling bewerkstelligen). Ik vind dat een kut manier van zaken doen. Maar prima, ik ben er wel gaan werken omdat het een week inkomen genereren was. De intercedente die mij geplaatst had vond dat ik niet hoefde te vertellen waarom ik niet meer terugkwam.

Ik heb het wel bij die leidinggevende van de overheidsinstelling aangegeven dat het niet netjes was van het uitzendbureau. En dat vond ze zelf ook wel.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 10:47 schreef zweefbij het volgende:
Op een gesprek komen en de projectleider deelt mij mee dat hij dacht dat het was afgezegd en dus niks had voorbereid en geen tijd meer had. Lekkere projectleider ben je dan.

Het kan natuurlijk altijd gebeuren dat er iets mis gaat, maar dan dien je dat professioneel op te lossen. Die PL had ook eerlijk kunnen zeggen dat het mis was gegaan, je een bak koffie geven terwijl hij het CV leest en dan 20 minuutjes later het gesprek beginnen. Niks geen schande, kan gebeuren.

Maar als je zo afgewimpeld wordt dan wil je er toch heel niet meer werken

Ik heb eens een sollicitatiegesprek gehad bij de grote bekende elektronicazaak in Nederland als verkoper. De functie zou part time zijn voor 16-20 uur in de week als verkoper van telefonie maar kon uiteindelijk ook sound/hi-fi erbij worden etc. Uiteindelijk een gesprek gehad met de leidinggevende van de verkopers, daarna weer terug moeten komen voor eenzelfde gesprek maar dan met de vestigingsmanager erbij. Enorm veel poeha, met een man in pak die mij van alles ging vragen. Uiteindelijk kreeg ik een contract, met een uurloon van 2,95 per uur als 18 jarige. Toen heb ik ze vriendelijk bedankt en ben ik weer naar huis gegaan.

Vanaf die sollicitatie heb ik gelukkig wel het uurloon (bijbanen) durven te vragen.

Bij "Maandag":
Ze vond het jammer dat ik net twee weken te laat was, anders had ik haar tijdelijke vervanger kunnen zijn voor haar zwangerschapsverlof. Toe please !!!!
Maar ik wist zoveel over mijzelf te vertellen, het was zo'n goed gesprek! Ze had alleen momenteel nog geen leuke functie voor mij, wel iets dat in de richting kwam. Het was wel alleen wel ongeschoold werk bij de gemeente, centralist. Telefoontjes beantwoorden en doorverbinden. Ze had alle begrip dat ik het niet zou aannemen, maar zou werkelijk in no-time iets passend hebben!

!

Ik had al een baantje van 24 uur in de week die net wat interessanter was.
Nooit meer wat van gehoord natuurlijk.

Ik ben altijd gevraagd voor een baan, het is me nog nooit (!) gelukt om een baan te bemachtigen via een sollicitatie.

De meest kromme sollicitatie ooit was bij een Amerikaans bedrijf in Californie voor een baan als "system designer", net nadat ik mijn PhD had gehaald. Op bezoek geweest, presentatie gegeven, gesprek gehad met 5 medewerkers en HR.

Medewerker 1 was een projectleider. Zijn vraag was wat ik precies wilde gaan doen. Mijn antwoord was projectleiden. Verwarring. "You basically want my job?. Euh, yes.

Medewerker 2 was een optisch ontwerper. Die ging vragen stellen over pietluttige details van een bepaald optisch apparaat A dat zij ontwerpen. Frappant detail: het eerste apparaat A ter wereld had ik (deels) ontworpen. De vragen waren een eitje.

Medewerker 3 was een mechanisch ontwerper. Die vroeg naar wat ik tien jaar geleden tijdens een stage had gedaan (gewerkt aan een systeem met bladveren) en wilde weten wat de formule was voor de buiging van een bladveer. Ik zei nog net niet dat ie dat maar op moest zoeken, maar probeerde wel aan te geven dat dit soort details na tien jaar verzanden.

Medewerker 4 was een optisch ontwerper die aan een systeem werkte waarop ik al een patent had. Zijn vraag was hoe hij mijn patent het beste kon omzeilen.

Medewerker 5 was van HR en vroeg me wat ik wilde verdienen. Mijn antwoord was $120k/yr. Waar ik dat bedrag vandaan haalde? Gehoord van een collega bij een ander bedrijf dat dit het aanvangssalaris was voor mensen op zo'n functie.

Later hoorde ik dat ik minstens het dubbele had moeten vragen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 26-08-2014 11:38:49 ]

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 11:21 schreef Lyrebird het volgende:
Medewerker 4 was een optisch ontwerper die aan een systeem werkte waarop ik al een patent had. Zijn vraag was hoe hij mijn patent het beste kon omzeilen.

Ben je het nog wel geworden?

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 11:25 schreef Noppie2000 het volgende:

[..]



Ben je het nog wel geworden?

Nee..

Een terugkomend probleem lijkt te zijn dat ik mezelf tijdens zo'n gesprek niet goed verkoop, omdat ik goudeerlijk ben.

Tja. Breek me de bek niet open. Een greep uit de misère die solliciteren heet:

Als sollicitant:
- Solliciteren voor functie A en bij het gesprek te horen krijgen dat die al vervuld is (WTF; nodig me dan niet uit)
- Gesprekspartners die echt totaal niets weten over mijn vakgebied en me wazig aan gaan staren als ik op vakinhoudelijke vragen antwoord geef
- Na 5 rondes en als enige overgebleven kandidaat te horen krijgen dat ze toch liever een man hebben voor de functie
- Bij het 3e gesprek komt de aap uit de mouw; Ze kunnen me niet betalen of ik het als vrijwilliger wil doen
- Bij het 2e gesprek beginnen te zeiken over de reisafstand.. dat staat toch op mijn cv?
- Bij een sollicitatie met een reistijd van 1,5 uur te horen krijgen dat ze een foutje hebben gemaakt in de planning en of ik volgende week wil terugkomen.. en niet eens een kopje koffie krijgen voor de moeite
- Sollicitaties die worden gepresenteerd als fulltime baan die bij navraag om stages blijken te gaan
- "Wij werken alleen met Oost Europeanen vanwege het kostenplaatje" (niet mijn eigen vakgebied trouwens).
- Mij een lopende casus laten oplossen als test en dan 'thank you Mam'.. "We hebben besloten toch geen HRM-er in dienst te nemen."
- Bij het sollicitatie gesprek de vraag krijgen je netwerk eerst te geven voor je door kunt naar de volgende ronde..
- In een sollicitatie procedure betrokken worden in een conflict met de opdrachtgever die aanzit bij het 2e gesprek (en dus het 3e gesprek horen dat alles wat toen gezegd is flauwekul is om de opdrachtgever tevreden te houden)
- Het eeuwige gezeik over hoe je als alleenstaande de zorg voor je kinderen (pubers) combineert met je werk (antwoord is altijd fout; je bent óf een slechte moeder óf een slechte werknemer)
- Natuurlijk het bijna standaard gezeik over 'over gekwalificeerd/ onder gekwalificeerd', vereiste werkervaring in exact die functie in exact die branche..

Enz enz enz

Een vriendin die de vraag kreeg of zij bij een actieve sportvereniging zat. Dit ivm netwerkmogelijkheden voor het betreffende bedrijf.
Een vriend die gevraagd werd bij welke kerk hij aangesloten was.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 11:47 schreef Ouder1 het volgende:
Tja. Breek me de bek niet open. Een greep uit de misère die solliciteren heet:

Als sollicitant:
- Solliciteren voor functie A en bij het gesprek te horen krijgen dat die al vervuld is (WTF; nodig me dan niet uit)
- Gesprekspartners die echt totaal niets weten over mijn vakgebied en me wazig aan gaan staren als ik op vakinhoudelijke vragen antwoord geef
- Na 5 rondes en als enige overgebleven kandidaat te horen krijgen dat ze toch liever een man hebben voor de functie
- Bij het 3e gesprek komt de aap uit de mouw; Ze kunnen me niet betalen of ik het als vrijwilliger wil doen
- Bij het 2e gesprek beginnen te zeiken over de reisafstand.. dat staat toch op mijn cv?
- Bij een sollicitatie met een reistijd van 1,5 uur te horen krijgen dat ze een foutje hebben gemaakt in de planning en of ik volgende week wil terugkomen.. en niet eens een kopje koffie krijgen voor de moeite
- Sollicitaties die worden gepresenteerd als fulltime baan die bij navraag om stages blijken te gaan
- "Wij werken alleen met Oost Europeanen vanwege het kostenplaatje" (niet mijn eigen vakgebied trouwens).
- Mij een lopende casus laten oplossen als test en dan 'thank you Mam'.. "We hebben besloten toch geen HRM-er in dienst te nemen."
- Bij het sollicitatie gesprek de vraag krijgen je netwerk eerst te geven voor je door kunt naar de volgende ronde..
- In een sollicitatie procedure betrokken worden in een conflict met de opdrachtgever die aanzit bij het 2e gesprek (en dus het 3e gesprek horen dat alles wat toen gezegd is flauwekul is om de opdrachtgever tevreden te houden)
- Het eeuwige gezeik over hoe je als alleenstaande de zorg voor je kinderen (pubers) combineert met je werk (antwoord is altijd fout; je bent óf een slechte moeder óf een slechte werknemer)
- Natuurlijk het bijna standaard gezeik over 'over gekwalificeerd/ onder gekwalificeerd', vereiste werkervaring in exact die functie in exact die branche..

Enz enz enz

Maar jij weet alles, kunt alles, kent alles en hebt overal ervaring mee en weet t altijd t beste

En dan toch maar niet aan de bak komen maar uit je post spreekt helemaal niets van zelfreflectie. Het ligt natuurlijk altijd aan de anderen

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 12:05 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Maar jij weet alles, kunt alles, kent alles en hebt overal ervaring mee en weet t altijd t beste

En dan toch maar niet aan de bak komen maar uit je post spreekt helemaal niets van zelfreflectie. Het ligt natuurlijk altijd aan de anderen

Ah, gaan we op die toer. Kan je ook lezen? Of dringt het gewoon niet tot je door wat er staat?

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 12:05 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Maar jij weet alles, kunt alles, kent alles en hebt overal ervaring mee en weet t altijd t beste

En dan toch maar niet aan de bak komen maar uit je post spreekt helemaal niets van zelfreflectie. Het ligt natuurlijk altijd aan de anderen

Ik herken ook veel van die punten btw. En dan zit ik toch echt in een ander vakgebied.

Gesprek met de 'specialist' die ik direct onder de tafel lul (bleek het werk net een 3 maanden te doen).

Met mijn c.v. voor zijn neus doodleuk vragen waar ik woon.

Technische vragen stellen -> technisch antwoord krijgen en dan antwoorden met 'eh ja, dat klopt volgens mij wel'

voorbeelden te over nog.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 12:07 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Ik herken ook veel van die punten btw. En dan zit ik toch echt in een ander vakgebied.

Gesprek met de 'specialist' die ik direct onder de tafel lul (bleek het werk net een 3 maanden te doen).

Met mijn c.v. voor zijn neus doodleuk vragen waar ik woon.

Technische vragen stellen -> technisch antwoord krijgen en dan antwoorden met 'eh ja, dat klopt volgens mij wel'

voorbeelden te over nog.

Sowieso is het nogal debiel om bij die voorbeelden over zelfreflectie te gaan beginnen.
Maar bashen en mensen naar beneden trappen omdat ze werkeloos zijn schijnt sommige mensen een prettig gevoel te geven over zichzelf.. een soort egoboost.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 12:07 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Ah, gaan we op die toer. Kan je ook lezen? Of dringt het gewoon niet tot je door wat er staat?

Natuurlijk dringt dat door. Net als dat doordringt als ik je in een willekeurig ander topic zie posten. Dat telt bij mekaar op en zo. En dat maakt dan dat je posts in een ander licht ziet.

Net als zoveel mensen dat hebben bij jou. Het is niet dat t uit de lucht komt vallen ofzo, je bent er zelf de oorzaak van.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 12:13 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Natuurlijk dringt dat door. Net als dat doordringt als ik je in een willekeurig ander topic zie posten. Dat telt bij mekaar op en zo. En dat maakt dan dat je posts in een ander licht ziet.

Net als zoveel mensen dat hebben bij jou. Het is niet dat t uit de lucht komt vallen ofzo, je bent er zelf de oorzaak van.

Zo. Voel je jezelf nu toppie?

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 12:14 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Zo. Voel je jezelf nu toppie?

Altijd meid, elk willekeurig moment van de dag, dus dat heeft niks met jou van doen

Als HRM-er:
- Sollicitant die niet geïnteresseerd is in de functie waar ze op solliciteert maar alles wil weten over mijn functie
- Sollicitant die bij het tekenen van het contract ineens aangeeft na een maand te gaan emigreren
- Sollicitant die de baan in de 2e ronde afwijst omdat het om een parttime baan gaat (zoals vermeld in de advertentie)
- Sollicitant die zegt mijn werkgever een eikel te vinden
- Sollicitant die alleen wil komen werken als haar familie mee mag
- Sollicitant die denkt dat het om een leidinggevende functie gaat; zich dus niet ingelezen heeft
- Sollicitant die de afspraak wil verzetten omdat het sneeuwt

Valt dus op zich wel mee als ik die verhalen lees hier

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 13:01 schreef Ouder1 het volgende:
Sollicitant die zegt mijn werkgever een eikel te vinden

Had hij gelijk?

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 13:11 schreef Wespensteek het volgende:

[..]

Had hij gelijk?

Nee.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 09:23 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Sociaal op orde?

Doet me wel denken aan een ander gesprek wat ik had
'O je woont in ...? Leuke kroegen hebben ze daar!'
'Ik zou het niet weten, kom nooit in de kroeg.'
'Heb je geen vrienden?'

wtf heeft dat er mee te maken?

Bij heel veel banen best veel. Als je met klanten werkt, of veel in teams helpt het dat je sociaal gemakkelijk verbindingen kan leggen. Waarom denk je dat (met name bij startersfuncties) bestuursfuncties, studentenvereniging etc als zeer waardevol wordt gezien?

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 13:40 schreef Underdoggy het volgende:

[..]

Bij heel veel banen best veel. Als je met klanten werkt, of veel in teams helpt het dat je sociaal gemakkelijk verbindingen kan leggen. Waarom denk je dat (met name bij startersfuncties) bestuursfuncties, studentenvereniging etc als zeer waardevol wordt gezien?

Heb de vraag ook maar echt 1 keer gehad.
In hoeverre het relevant was voor een technische IT functie vraag ik me nog steeds af... (overigens wilde ze me wel hebben, maar wilde ik niet... dus zo'n punt was het nu ook weer niet voor ze).

Als ik nu als accountmanager of op een sales-functie kwam solliciteren snap ik het nog enigszins.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 12:05 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Maar jij weet alles, kunt alles, kent alles en hebt overal ervaring mee en weet t altijd t beste

En dan toch maar niet aan de bak komen maar uit je post spreekt helemaal niets van zelfreflectie. Het ligt natuurlijk altijd aan de anderen

Misschien moet je zelf eens gaan solliciteren. Dan weet je dat wat ouder1 schrijft geen onzin is.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 13:01 schreef Ouder1 het volgende:
- Sollicitant die de afspraak wil verzetten omdat het sneeuwt

Ik heb weleens 4 uur in de file gestaan door sneeuwval op een maandagochtend, en dat over een afstand van 75 km. Dus zo raar vind ik dat niet.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 14:11 schreef zweefbij het volgende:

[..]

Misschien moet je zelf eens gaan solliciteren. Dan weet je dat wat ouder1 schrijft geen onzin is.

Ja. Want ik heb in mn leven nog nooit gesolliciteerd natuurlijk. Daarbij heb ik een baan dus ik hoef helemaal niet te solliciteren.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 14:14 schreef zweefbij het volgende:

[..]

Ik heb weleens 4 uur in de file gestaan door sneeuwval op een maandagochtend, en dat over een afstand van 75 km. Dus zo raar vind ik dat niet.

Ik woonde toen 55 km van mijn werk, sollicitant woonde praktisch om de hoek. Ik was er, net als alle collegae waarvan er ook meerdere van ver kwamen, sollicitant belde echter af. Dat heeft voor mij een voorspellend karakter voor de betrouwbaarheid van de persoon.

Ik ging op gesprek voor een exportfunctie voor electronica (audio shit). Deze mensen hadden best een aardig producten, maar hadden nog nooit iets buiten Spanje verkocht. Ik zag niet echt exportpotentie maar het was best een redelijk gesprek. Het begon een beetje scheef te lopen nadat ik ze vroeg wanneer ze verwachtten winst te halen uit de niet bestaande export klanten. Ze begrepen nl. niet dat er nogal een groot verschil is tussen thuismarkt en verschillende export markten. Ze begrepen ook niet dat ze waaschijnlijk het product zouden moeten aanpassen voor de lokale markt. Daar hadden ze niet zoveel zin in. Zij dachten dat ik binnen 6 maanden wel effe 15 nieuwe markten zou openbreken. Dat alles met een arrogante toon van “take it or leave it”. Toen was het wel klaar voor mij, maar toch nog even het gesprek afgemaakt. Als laatste punt wilden ze graag dat ik even een paar A4tjes volschreef met een mogelijke export strategie. Toen heb ik maar gezegd dat ze me daar wel freelance voor konden inhuren.

Mijn vrouw:
Via een vriend die op een uitzendbureau werkt voor een administratieve functie op gesprek. Het was eigenlijk gwoon goed gegaan. Belt later die vriend op, met de mededeling dat ze het niet geworden was. De klant had letterlijk gezegd dat hij dommere mensen moest sturen want dat mens van vandaag zou binnen 6 maanden haar baan overnemen. Hoezo zelfvertrouwen.....

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 14:34 schreef Bramito het volgende:
Ik ging op gesprek voor een exportfunctie voor electronica (audio shit). Deze mensen hadden best een aardig producten, maar hadden nog nooit iets buiten Spanje verkocht. Ik zag niet echt exportpotentie maar het was best een redelijk gesprek. Het begon een beetje scheef te lopen nadat ik ze vroeg wanneer ze verwachtten winst te halen uit de niet bestaande export klanten. Ze begrepen nl. niet dat er nogal een groot verschil is tussen thuismarkt en verschillende export markten. Ze begrepen ook niet dat ze waaschijnlijk het product zouden moeten aanpassen voor de lokale markt. Daar hadden ze niet zoveel zin in. Zij dachten dat ik binnen 6 maanden wel effe 15 nieuwe markten zou openbreken. Dat alles met een arrogante toon van “take it or leave it”. Toen was het wel klaar voor mij, maar toch nog even het gesprek afgemaakt. Als laatste punt wilden ze graag dat ik even een paar A4tjes volschreef met een mogelijke export strategie. Toen heb ik maar gezegd dat ze me daar wel freelance voor konden inhuren.

Grappig. Zo lopen veel (orienterende) gesprekken bij mij ook.

Ben ooit eens afgewezen omdat de rand van mijn bjorn borg onderbroek boven mijn pantalon uitstak. Kortzichtige werkgevers tegenwoordig

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 14:59 schreef tongtachtig het volgende:
Ben ooit eens afgewezen omdat de rand van mijn bjorn borg onderbroek boven mijn pantalon uitstak. Kortzichtige werkgevers tegenwoordig

Je moet je overhemd ook niet in je onderbroek steken

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 14:59 schreef tongtachtig het volgende:
Ben ooit eens afgewezen omdat de rand van mijn bjorn borg onderbroek boven mijn pantalon uitstak. Kortzichtige werkgevers tegenwoordig

Zoiets?