Sollicitaties: Blunders, rare gesprekken en gekke afwijzingen

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 14:59 schreef tongtachtig het volgende:
Ben ooit eens afgewezen omdat de rand van mijn bjorn borg onderbroek boven mijn pantalon uitstak. Kortzichtige werkgevers tegenwoordig

Dat staat dan ook wel heel pauperig.

En meestal is het niet onbewust dat die Bjorn Borg boven de broek uitsteekt.

onbeleefd:
uitgenodigd worden voor een oriënterend gesprek. bleek het een gewoon sollicitatiegesprek (over taken, mogelijkheden, uren, werkdagen, capaciteiten, leren, flexibiliteit, overwerk, vergaderingen, etc).
geen reiskostenvergoeding gekregen want "het was geen sollicitatiegesprek".

oenig:
tegelijkertijd met andere kandidaat een sollicitatiegesprek met een recruiter, voor een functie als postbezorger. andere kandidaat was vrouw rond de 60 jaar. ze had reuma of artritis, kon nog maar korte stukjes fietsen en lopen.
ze had kennelijk niet helemaal begrepen dat je iedere dag een paar km fietst en loopt, met soms wel 25 kg post+folders op je fiets. en steeds fiets op, fiets af. ze is na een paar minuten weggegaan.
sneu: ik vermoed dat ze door geldgebrek aan het werkzoeken was.

ik heb als leidinggevende sollicitatiebrieven beoordeeld. viel mij niet mee. was voor mbo-functie.
geen enkele brief zonder spel-, en/of grammaticale fouten.
door slechte layout onleesbare brieven of c.v.'s.
mensen van onder de 30 jaar met een c.v van 7 kantjes (nee, ik wil niet weten hoe de titel van je 'scriptie' was van de cursus die je 4 jaar geleden deed en die niet van belang is voor deze functie).
mensen die een motivatie van anderhalve A4 sturen (een alinea is niet hetzelfde als een A4) echt niet hetzelfde).
en 1 iemand die mij al kende, schreef mijn naam verkeerd in de sollicitatiebrief. persoon heeft de baan niet gekregen. niet daarom; andere kandidaat was beter.

aardig:
uit het tijdperk zonder mobieltjes.
ik arriveerde te laat bij het sollicitatiegesprek. Toch hebben we een goed gesprek gevoerd. Baan niet gekregen/genomen. we bleken niet bij elkaar te passen.

zucht:
ik op sollicitatiegesprek. was op dinsdag. ik zou woensdag gebeld worden over de uitslag. woensdag en donderdag bleef het stil. vrijdag zelf gebeld. [contactpersoon] was er niet. verbonden met de manager vd afdeling. "oja, heeft [contactpersoon] je niet gebeld?" "uh, nee". "ja, we willen graag dat je bij ons komt werken". ik heb er heerlijk gewerkt. het is mij wel gebleken dat [contactpersoon] vaker niet dan wel zijn toezeggingen nakwam.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 14:59 schreef tongtachtig het volgende:
Ben ooit eens afgewezen omdat de rand van mijn bjorn borg onderbroek boven mijn pantalon uitstak. Kortzichtige werkgevers tegenwoordig

hoe doe je dat? je hebt toch gewoon een overhemd aan? hoe kun je dan daaronder je ondergoed zien?

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 17:09 schreef WRH het volgende:

[..]

hoe doe je dat? je hebt toch gewoon een overhemd aan? hoe kun je dan daaronder je ondergoed zien?

Gewoon je overhemd in je onderbroek stoppen.

hm. ok. ik ga er misschien ten onrechte van uit dat iemand die gaat solliciteren zich inmiddels de kunst van het aankleden wel eigen gemaakt heeft.
(kon mij er echt niets bij voorstellen)

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 12:05 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Maar jij weet alles, kunt alles, kent alles en hebt overal ervaring mee en weet t altijd t beste

En dan toch maar niet aan de bak komen maar uit je post spreekt helemaal niets van zelfreflectie. Het ligt natuurlijk altijd aan de anderen

Ik kan mij best wel vinden in dit commentaar...

Het vreemdste gesprek dat ik heb gehad was op de ambassade van Pakistan in Stockholm voor een baan als assistent van de ambassadrice. Het gesprek vond plaats op haar werkkamer, waar we allebei gedurende het hele gesprek hebben gestaan(!) Zij stond aan de ene kant van het bureau en ik aan de andere kant en tussen de vragen door werkte ze ook gewoon door. Beetje typen, beetje lezen. Voelde zeer ongemakkelijk, misschien wel juist omdat dat zo'n beetje het tegenovergestelde was van wat ik tot dan toe aan sollicitatiegesprekken gad gehad. Helaas bleek al snel dat ze mij alleen had uitgenodigd omdat ik uit Nederland kwam en wel weer eens haar Nederlands wilde oefenen vanuit de tijd dat ze in Den Haag zat. Daar was ik wel behoorlijk pissig over toen.

[ Bericht 1% gewijzigd door Knutknuttsson op 26-08-2014 19:20:28 ]

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 13:11 schreef Wespensteek het volgende:

[..]

Had hij gelijk?

Ja, lees alleen maar klachten over het UWV..

Een afwijzing krijgen omdat je te weinig werkervaring hebt. Euh tja ik heb er ruim 9 jaar werkervaring in.

Uiteraard de standaard je past niet in het team onzin....

Maar ook een interne sollicitatie. Ik heb van tevoren met de manager van die afdeling een gesprek over wat het inhoud enzo, allemaal prima. Krijg ik een uitnodiging voor een gesprek waar volgens de brief hijzelf en iemand van P&O bij zou zitten. Dus ik kom daar aan, zit er ineens een derde persoon bij, te weten degene van wie ik de baan zou moeten overnemen. En gedurende het gesprek blijkt de baan 180 graden anders te zijn dan in het gesprek van tevoren er uit kwam.

Ik ben het niet geworden, maar dat werd mij meegedeeld in een telefoongesprek dat gevoerd werd vanuit de trein of zo aan de achtergrond geluiden te horen.

Of nog veel erger, afgewezen worden en dan een brief krijgen met "voor meer informatie over uw afwijzing kunt u bellen met meneer/mevrouw X" Dus dan doe ik dat, blijkt meneer of mevrouw X van niets te weten en ter plekke een reden te moeten verzinnen.... Nee daar heb je wat aan....

Twee maanden voor ik bij mijn huidige werkgever kwam solliciteerde ik op mijn huidige functie: afgewezen.

Twee maanden later belt het uitzendbureau of ik trek had in die functie: ik vond het prima. Daar aan het werk gegaan, pas goed in het team en kan het goed vinden met mijn leidinggevende.
Toen ik officieel in dienst kwam liet mijn leidinggevende zich ontvallen dat HR-miep liever een nieuwe sollicitatie had uitgeschreven, maar hij wilde dat ik bleef.

Thuis zocht ik die afwijzingsmail op en toen zag ik wel waarom. Ik had, zonder het door te hebben, ons HR-miepje omzeild.

Twijfel of het ermee te maken heeft, maar enkele gesprekken gevoerd bij verschillende werkgevers voor een technische functie. Iedere keer netjes in pak met nette schoenen en mijn beste overhemd. Leuke open gesprekken gevoerd, maar toch afgewezen.

Laatste gesprek, dacht fuck-it spijkerbroek, casual overhemd en gewone schoenen (geen gympen). Gelijk aangenomen, misschien toeval of niet.

Ergens had ik toch het gevoel dat ze een autistische techneut verwachten, ipv strak in pak.

Gelukkig zelf geen gênante sollicitaties gehad....

Maar wel een keer een sollicitant gehad voor een verkopers functie die zijn vriendin en hond mee nam naar het gesprek.. (hond en vriendin beide in knal roze outfit) Nou, om zo iemand direct al de deur te wijzen vond ik wat ver gaan... Dus gesprek aan gegaan het hele standaard gesprek ging best leuk en opzich een prima kerel.

Aan het einde van het gesprek toch gevraagd waarom hij z'n vriendin en hond mee had genomen .. Nou toen kwam het.... Zijn vriendin had verlatingsangst en hij en haar hond waren haar leven... Maar dat alles was geen probleem volgens hem! Zij kon prima schoon maken en die hond deed niemand kwaad... En hij vertelde dat ze het eventueel gratis zou doen!

Vriendelijk bedankt en weken lang kapot om gelachen.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 22:03 schreef jeffrey83 het volgende:
die zijn vriendin en hond mee nam naar het gesprek..

Je leest wel eens dat mensen hun moeder meenemen, ook als ze 20+ zijn

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 22:07 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Je leest wel eens dat mensen hun moeder meenemen, ook als ze 20+ zijn

Ik kreeg bij AH met grote regelmaat door moeders ingevulde sollicitatieformulieren binnen. Wie wil er dan werken, vraag je je af.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 22:07 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Je leest wel eens dat mensen hun moeder meenemen, ook als ze 20+ zijn

Gelukkig deze niet! Hij was eind 30.....

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 21:41 schreef Fer het volgende:
Twijfel of het ermee te maken heeft, maar enkele gesprekken gevoerd bij verschillende werkgevers voor een technische functie. Iedere keer netjes in pak met nette schoenen en mijn beste overhemd. Leuke open gesprekken gevoerd, maar toch afgewezen.

Laatste gesprek, dacht fuck-it spijkerbroek, casual overhemd en gewone schoenen (geen gympen). Gelijk aangenomen, misschien toeval of niet.

Ergens had ik toch het gevoel dat ze een autistische techneut verwachten, ipv strak in pak.

Trek de laatste 10 jaar al geen pak meer aan voor een sollicitatie (als autistische techneut zijnde).
Vaak een beter pak aan dan de mensen waar ik een gesprek mee heb (als die al een pak aan hadden).
Staat leuk hoor, maar na de 2e 'eh, je kwam toch niet voor de management functie?' opmerking was ik er klaar mee. Net overhemd, goede broek en schoenen en klaar.

tvp , vind het altijd leuk hoe die hr-miepjes zichzelf recruiter noemen en het op zijn nederlands uitspreken: rekroetor

Sollicitant moeten beoordelen op rijvaardigheid met be combinatie.

Na 8 minuten op een leeg parkeerterrein de auto nog niet bij het laadperron kunnen zetten was wel het teken dat dit hem niet ging worden.

Maar meneer had al wel 30 jaar ervaring met allerlei soorten trailers...

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 22:09 schreef Ceased2Be het volgende:

[..]

Trek de laatste 10 jaar al geen pak meer aan voor een sollicitatie (als autistische techneut zijnde).
Vaak een beter pak aan dan de mensen waar ik een gesprek mee heb (als die al een pak aan hadden).
Staat leuk hoor, maar na de 2e 'eh, je kwam toch niet voor de management functie?' opmerking was ik er klaar mee. Net overhemd, goede broek en schoenen en klaar.

Geloof het of niet; mijn broer mag van zijn baas geen pak aan naar klanten, ook een net jasje zonder stropdas wordt niet gewaardeerd. Je bent programmeur en je wekt wantrouwen als je overdressed aan komt zetten, alsof je je onkunde moet verbergen (zegt zijn baas).

Mijn manager gaat rustig met een slaapkuif en verwassen t-shirt een meeting in met belangrijke klanten. En dan worden er offertes besproken van miljoenen euros...

December 2013 kennismakingsgesprek gehad voor 'n baantje als productiemedewerker "iets met champignons" werd er gezegd. Ik me een beetje netjes aangekleed maar het truitje wat ik aanhad had zo'n rits die af en toe een beetje te ver openging. Je raadt het al: tijdens dat gesprek had de interviewer 'n mooi uitzicht op m'n borsten.

Wel aangenomen en werk er nog steeds.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 22:32 schreef Roces18 het volgende:
tvp , vind het altijd leuk hoe die hr-miepjes zichzelf recruiter noemen en het op zijn nederlands uitspreken: rekroetor

Dit.

Bij mijn huidige baan is het ook zo dat mensen die op sollicitatiegesprek komen netter dan in een blousje (dat hoeft al niet eens) je dan al minder kans maakt op de baan. En dan maakt het geen ene reet uit of je voor mijn part-time baan komt of voor de manager van het salesteam. En ook de directeur van Nederland loopt gewoon in een nette trui met spijkerbroek met een goede broek. En het is zeker niet zomaar een bedrijf met meer dan 1000 werknemers.

Ik vind dat gegeil op nette pakken sowieso niet zo bijzonder. Het gaat om jezelf, in welke functie dan ook. ik begrijp dat men in sommige sectoren nog wat ouderwets daarin is, maar dannog. Een net neutraal hemd, trui of t-shirt in combinatie met een nette spijkerbroek met evt. een riem en nette schoenen maakt iemand op geen enkel vlak minder capabel dan iemand in een strak pak.

Maar, dat is weer andere discussie.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 22:07 schreef Isabeau het volgende:

[..]

Je leest wel eens dat mensen hun moeder meenemen, ook als ze 20+ zijn

Nee, dat meen je niet. En dan tijdens een sollicitatie durven te zegge. Ik ben zelfstandig

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 01:09 schreef De-Hamster het volgende:
Bij mijn huidige baan is het ook zo dat mensen die op sollicitatiegesprek komen netter dan in een blousje (dat hoeft al niet eens) je dan al minder kans maakt op de baan. En dan maakt het geen ene reet uit of je voor mijn part-time baan komt of voor de manager van het salesteam. En ook de directeur van Nederland loopt gewoon in een nette trui met spijkerbroek met een goede broek. En het is zeker niet zomaar een bedrijf met meer dan 1000 werknemers.

Ik vind dat gegeil op nette pakken sowieso niet zo bijzonder. Het gaat om jezelf, in welke functie dan ook. ik begrijp dat men in sommige sectoren nog wat ouderwets daarin is, maar dannog. Een net neutraal hemd, trui of t-shirt in combinatie met een nette spijkerbroek met evt. een riem en nette schoenen maakt iemand op geen enkel vlak minder capabel dan iemand in een strak pak.

Maar, dat is weer andere discussie.

Natuurlijk maakt dat niet minder capabel, dat lijkt me ook heel logisch. Maar kleren maken wel de man. Los van of hoe je gekleed gaat wel of geen invloed heeft op je kansen op de arbeidsmarkt, heb ik wel een bepaald beeld bij mensen in bepaalde outfits.

Als ik iemand zie die bv alleen maar een trui aan heeft, dus zonder tshirt er onder of een overhemd, dan heb ik daar een bepaald gevoel bij, net als bij iemand die een pak aan heeft wat of niet schoon is of niet goed zit, etc.

Je bent toch je eigen visitekaartje, in welke situatie dan ook. Een zijspoor is hiervan dat ik in de supermarkt vaak mensen zie die een broek aan hebben van een trainingspak. Tja, het kan, maar ik vind het ontzettend pauper. Dan hoeft er nog niets mis te zijn mensen die mensen qua persoon maar dan toch heb ik er een beeld bij.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 22:08 schreef Janneke141 het volgende:
Ik kreeg bij AH met grote regelmaat door moeders ingevulde sollicitatieformulieren binnen.

Sollicitatiegesprekken bij de Primark worden in de kantine gehouden.

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 11:56 schreef Deetch het volgende:
Een vriendin die de vraag kreeg of zij bij een actieve sportvereniging zat. Dit ivm netwerkmogelijkheden voor het betreffende bedrijf.
Een vriend die gevraagd werd bij welke kerk hij aangesloten was.

Ik ben wel eens ontslagen omdat ik niet bidde voor de lunch

Was een vakantiebaantje bij een tuinder in Boskoop

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 09:54 schreef 4EverBlackEyed het volgende:
Sollicitatiegesprekken bij de Primark worden in de kantine gehouden.

Tja, misschien hebben ze geen degelijk kantoor of vergader ruimte?

Als je in deprimarkt gaat werken heb je meestal geen wo of hbo opleiding gevolgd... Dus zou ik het ook niet zo raar vinden.

(Ps, ja ik heb bewust de spatie tussen "de" en "primarkt" weg gelaten)

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 10:45 schreef jeffrey83 het volgende:

[..]

Tja, misschien hebben ze geen degelijk kantoor of vergader ruimte?

Als je in deprimarkt gaat werken heb je meestal geen wo of hbo opleiding gevolgd... Dus zou ik het ook niet zo raar vinden.

(Ps, ja ik heb bewust de spatie tussen "de" en "primarkt" weg gelaten)

Nou ja, ik vond het in ieder geval niet echt heel professioneel over komen.. ze hebben toch wel zelf een werkruimte mag ik aannemen?

En het was voor een doodnormale kantoorbaan op hbo niveau.
Mocht je nou als verkoopmedewerker solliciteren dan vond ik het nog raar en eigenlijk niet kunnen.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 10:31 schreef koffiemetmelkensuiker het volgende:

[..]

Ik ben wel eens ontslagen omdat ik niet bidde voor de lunch

Was een vakantiebaantje bij een tuinder in Boskoop

Bidden, bidde, gebid?

Je BAD niet voor de lunch.

Meest voorkomende ergernissen:

-Mensen die de telefoon opnemen tijdens een sollicitatiegesprek;

-Mensen die door hun vader/moeder/man/vrouw worden gebracht, en dat de ander dan naar de sollicitant wijst en zegt: “Hij/zij zoekt werk.”

-Mensen die hun partner/huisdier meenemen naar een sollicitatie;

-Stinkende, onverzorgde mensen. Laatst stond er een man in mijn kantoor die letterlijk de schimmel achter z’n oren had zitten.

-Mensen die niet in hun eentje naar hun sollicitatiegesprek komen maar die dan ook oom/tante/broer/zus/achterneef/buurman meenemen omdat hij/zij ook werk zoekt. Heb je alles voorbereid voor één persoon, zitten er opeens vier tegenover je, waar je dan ook nog eens geen gegevens van hebt.

-Mensen die tijdens een sollicitatiegesprek hun hele hebben en houden op tafel gooien: drugsproblemen, relatie uit, studie niet afgemaakt, oma ook nog overleden.



Verder wat me zo te binnen schiet:

1. Tijdens een sollicitatiegesprek vroeg een jongen of hij naar het toilet mocht, dus ik wees hem de weg. Ik ging ondertussen koffie halen. Op de terugweg zag ik hem opeens buiten rondrennen (letterlijk rennen), hij springt zo bij onze overburen de bosjes in om daar te gaan plassen. Bij terugkomst zei ik hem dat ik zag dat hij buiten was, ja hij kon de wc niet vinden, hij dacht dat hij buitenom moest. Ik ben maar met hem meegelopen naar de wc en net gedaan alsof ik niet had gezien dat hij al buiten had staan zeiken.

2. Een door ons ingehuurde recruiter had een gesprek afgenomen met een groep sollicitanten. Alles was in orde, dus ik neem één van die jongens naast me om de administratie in orde te maken. Ik vul zijn naam en BSN in, komt er opeens een dossier omhoog waar heel groot op staat ‘NIET UITZENDEN’. Ik las vluchtig allerlei opmerkingen van collega’s over bedreiging, uitschelden aan de telefoon, langskomen op een vestiging en daar stennis schoppen. En die jongen hield bij hoog en bij laag vol dat hij dat ‘echt, echt niet was mevrouw’. Dan moet je dus op dat moment iemand zeggen dat hij echt niet kan worden ingezet en hopen dat hij hem niet de pan uit flipt als hij naast je zit.

3. Om ons tijd te sparen, moeten sollicitanten zich aanmelden via internet, dan kunnen zij namelijk zelf alle gegevens invullen. Ik werd ooit eens gebeld door een Afrikaanse man die alleen Engels sprak (dat was voor de klant geen probleem, dus voor ons ook niet). Ik probeerde hem uit te leggen dat hij zich moest aanmelden via een link die ik hem via email zou sturen. Ik heb werkelijk een half uur aan de telefoon gezeten om uit te leggen 1. Wat email was, 2. Wat internet was en 3. Waar je een apenstaartje vindt op je toetsenbord. Tijdsbesparing jonguh .

Schimmel achter zijn oren? Misschien had die arme man wel gewoon een huidziekte.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 10:53 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Bidden, bidde, gebid?

Je BAD niet voor de lunch.

bidden, bood, gebit natuurlijk

quote:

Op dinsdag 26 augustus 2014 10:19 schreef sanger het volgende:
Een keer een vacature uitgezet en een hoop CV's binnengekregen. De meest opvallende was voorzien van een behoorlijk formaat foto van betreffende dame in bikini. Full colour... Was erg aanlokkelijk om haar uit te nodigen gezien de aanblik, maar toch maar niet gedaan.

Voor deze functie hadden we 5 kandidaten gesproken in de eerste ronde. Twee gingen door naar de tweede ronde, waaronder een leuke dame. Alleen toen ze voor tweede gesprek kwam was ze wel wat verandert.... in de tussentijd had ze een boobjob laten doen

ik zie nog twee extra pluspunten bij deze sollicitant

Ik heb een tijd geleden gesolliciteerd voor wagenparkbeheer bij een groot bedrijf (mooi bedrijf ook), met een groot aantal leaseauto's. Het leek me wel interessant om eens aan die kant te zitten, aangezien ik zelf bij een leasemaatschappij werk. Ik ken het leasen inmiddels van binnen naar buiten en van onder naar boven, dus was eigenlijk wel in de veronderstelling dat ik op z'n minst wel op gesprek zou mogen komen. Daarnaast voldeed ik ook gewoon aan de gestelde eisen die vermeld waren.

Krijg ik na een week een mail vanuit de HR medewerker van het betreffende bedrijf, waarin ze me afwijzen, omdat ik niet pas in het profiel waar ze naar op zoek zijn. Ik had een directe afwijzing eigenlijk al niet helemaal verwacht, maar goed, dat kan. De reden van de afwijzing vond ik alleen wel bijzonder. Op mijn wedervraag op basis waarvan ik dan niet voldoe aan het profiel heb ik helaas nooit antwoord gekregen.

Het mooiste vond ik een sollicitant die stond te wachten naast een ma Flodder (inclusief trainingspak en crocs).

Of haar zus even mee mocht om te wachten want die had haar naar de afspraak gereden. Die zat er tijdens het gesprek op een stoel naast.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 11:20 schreef Accordtje het volgende:
Ik heb een tijd geleden gesolliciteerd voor wagenparkbeheer bij een groot bedrijf (mooi bedrijf ook), met een groot aantal leaseauto's. Het leek me wel interessant om eens aan die kant te zitten, aangezien ik zelf bij een leasemaatschappij werk. Ik ken het leasen inmiddels van binnen naar buiten en van onder naar boven, dus was eigenlijk wel in de veronderstelling dat ik op z'n minst wel op gesprek zou mogen komen. Daarnaast voldeed ik ook gewoon aan de gestelde eisen die vermeld waren.

Krijg ik na een week een mail vanuit de HR medewerker van het betreffende bedrijf, waarin ze me afwijzen, omdat ik niet pas in het profiel waar ze naar op zoek zijn. Ik had een directe afwijzing eigenlijk al niet helemaal verwacht, maar goed, dat kan. De reden van de afwijzing vond ik alleen wel bijzonder. Op mijn wedervraag op basis waarvan ik dan niet voldoe aan het profiel heb ik helaas nooit antwoord gekregen.

Oh, dat had ik ook. Ik voldeed volledig aan het profiel, maar ik kreeg een mail, dat ik niet aan het profiel voldeed. Dus ik gemaild. Krijg ik terug dat ik geen customer service ervaring heb. Nee, maar 12 jaar. Dus ik dat terug. Krijg ik mail, dat ze iemand zoeken met recente cs ervRing en bovendien was de functie te licht voor mij.
Ik ging dus van geen ervaring naar teveel ervaring in drie mails.

Maar het had verder helemaal niks met mijn leeftijd te maken, hoor.

Dit was -knip-, overigens. Dit voor de mensen die Googelen op dat bedrijf en zo op deze post uitkomen }:)

[ Bericht 0% gewijzigd door Maharbal op 27-08-2014 12:20:28 ]

Ik werd zojuist afgewezen voor een functie waar ik niet op had gesolliciteerd.
Ook vrij bijzonder.

Ah ja!

Afgewezen worden op een functie waar je voor bent gevraagd en zelf al had aangegeven niet aan de eisen te voldoen.
'Je hebt geen 10 jaar werkervaring of universitair diploma'
'weet ik, dat had ik bij het eerste gesprek al gemeld maar jullie wilden per sé mijn c.v.'
'succes met je zoektocht'
'ik was niet op zoek'
'...'

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 11:48 schreef 4EverBlackEyed het volgende:
Ik werd zojuist afgewezen voor een functie waar ik niet op had gesolliciteerd.
Ook vrij bijzonder.

Door niet te solliciteren kwam je onvoldoende gemotiveerd over.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 12:01 schreef jeroen25 het volgende:

[..]

Door niet te solliciteren kwam je onvoldoende gemotiveerd over.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 12:01 schreef jeroen25 het volgende:

[..]

Door niet te solliciteren kwam je onvoldoende gemotiveerd over.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 01:09 schreef De-Hamster het volgende:
En ook de directeur van Nederland loopt gewoon in een nette trui met spijkerbroek met een goede broek.

twee broeken vind ik wel wat overdressed

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 12:01 schreef jeroen25 het volgende:

[..]

Door niet te solliciteren kwam je onvoldoende gemotiveerd over.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 09:54 schreef 4EverBlackEyed het volgende:
Sollicitatiegesprekken bij de Primark worden in de kantine gehouden.

Dat was bij mijn sollicitatie voor een bijbaantje bij Blokker ook zo. Na 10 minuten kwam een collega er bij zitten (waar ik direct mee zou samen komen te werken) en daarmee heb ik nog zo'n half uur een gesprek gehad. Verliep prima en werd later die week ook aangenomen.

En bij mijn laatste sollicitatiegesprek als klantenservicemedewerker bij een webshop werd me gevraagd of ik schulden had. Het bedrijf waarvoor ik solliciteerde had niets te doen met financiën en bij de functie kwam je niet in contact met bankgegevens of geldstromen. Ik zat daar echt zo van:
Uiteindelijk werd ik toch aangenomen, maar werd er 10 dagen later al weer ontslagen omdat ze toch te weinig werk hadden voor me.

Solliciteren op functie 1 en uitgenodigd worden voor een andere functie (helpdesk) omdat je dat eerder gedaan had (en ik dus niet meer wilde).
Uur te vroeg voor een gesloten gebouw staan.
Overdressed bij een advocaten- en notariskantoor.
Verkeerde dag genoteerd en dus een dag te vroeg op gesprek komen.
Te veel / te weinig salaris vragen.

Vraag voor een detacheringsbaan als projectleider of ik overwicht op de mensen had.
Ik kende de afdeling niet en de mensen dus ook niet, dat gaf ik dan ook aan. Ook gaf ik aan dat ik waarschijnlijk wel overgewicht op ze zou hebben. Persoon 1 moest lachen, persoon 2 niet.

Tijdens een (gemoedelijk) gesprek kreeg ik de vraag hoe vrienden mij zouden omschrijven. Ik antwoordde "Knettergek". Nadat ze klaar waren met lachen vroegen ze mij om een toelichting.

Een websitedesignbureau wilde mij hebben voor het beheren van een bedrijfsintranet. Dit moest echter wel met FrontPage. Ik kreeg een kopie mee naar huis om er mee te leren werken omdat ik het niet gebruikte (werkte in notepad) en na een week moest ik maar laten zien wat ik gemaakt had. Ze hebben toen iemand aangenomen die wel met FP werkte. Hierop kreeg ik een baan bij een groot bedrijf en beheerde daar intern een groot deel van het Intranet. Na een update stuurde ik de afdeling communicatie een e-mail met fouten en problemen van het nieuwe Intranet dat door hen doorgestuurd werd naar de beheerder. Drie maal raden wie dat was

Via detacheringsbureau voor een tijdelijke opdracht geplaatst worden. Moesten we met mijn auto en niet die van de zaak met bedrijfsnaam naar de opdrachtgever toe midden in Rotterdam. Gelukkig kreeg ik een uitrijkaart van de opdrachtgever.

Sollicitatie bij rijksoverheid. Een van de eerste vragen aan tafel is waar ik aan denk bij ambtenaren. Mijn antwoord: "Koffie." Verbaasde blikken en vraag om toelichting. Nou ja, eerste vraag die ik kreeg bij binnenkomst was of ik koffie wilde. Ik heb familie die postbode was en daar was het voor de eerste dienst elk half uur koffie. Ik keek voor mij op de tafel en de drie mensen aan de andere kant hadden een grote mok koffie staan. Hun reactie? "Elke ochtend om half 9 hebben we ook nog koffieoverleg."

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 10:53 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Bidden, bidde, gebid?

Je BAD niet voor de lunch.

Je moet wel heel erg ontevreden zijn met je leven dat je je zo druk kan maken om een zpelvaud.

Sterkte..

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 09:54 schreef 4EverBlackEyed het volgende:
Sollicitatiegesprekken bij de Primark worden in de kantine gehouden.

En?

Zegt wat over de cultuur van het bedrijf. Ik heb bij een van de grootste retailers van Nederland ook in de kantine een sollicitatie gehad. Niks mis mee, mits het een mooie kantine is natuurlijk.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 13:14 schreef Snoepje5 het volgende:

[..]

En?

Zegt wat over de cultuur van het bedrijf. Ik heb bij een van de grootste retailers van Nederland ook in de kantine een sollicitatie gehad. Niks mis mee, mits het een mooie kantine is natuurlijk.

Dat weet ik niet, want we hebben elkaar toen flink misgelopen in de communicatie en toen had ik er al sowieso geen zin meer in. Dus geen idee of ik nou afgewezen was of aangenomen.

Het was geen mooie kantine (type kaal en tl-buizerig) en ik vind het ergens een beetje overkomen alsof je niet serieus wordt genomen. Het was best rumoerig.
Inb4 het was een concentratietest.

quote:

Op woensdag 27 augustus 2014 13:17 schreef 4EverBlackEyed het volgende:

[..]

Dat weet ik niet, want we hebben elkaar toen flink misgelopen in de communicatie en toen had ik er al sowieso geen zin meer in. Dus geen idee of ik nou afgewezen was of aangenomen.

Het was geen mooie kantine (type kaal en tl-buizerig) en ik vind het ergens een beetje overkomen alsof je niet serieus wordt genomen. Het was best rumoerig.
Inb4 het was een concentratietest.

Dan zullen ze inderdaad wellicht geen andere ruimte hebben of weinig waarde hechten aan de functie. Ik zie nu echt een kantine voor me zoals die bij een voetbalclub; witte plastic tafels, simpele stoelen, witte keukenkastjes met van die ijzeren platen etc. Etc...