WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
quote:Op maandag 25 augustus 2014 16:30 schreef JoPiDo het volgende: 'Deze jongen is communicatief zo incapabel, dat moet wel een goede programmeur zijn'.
Jij vindt het logisch dat werkgevers daar naar vragen, maar ik vind het een nare gedachte. Daar krijg je Amerikaanse toestanden van, met dingen als onverwachte drugstests en andere onzin. Met het idee dat je als werkgever recht zou hebben op dat soort informatie van je werknemers.quote:Op maandag 25 augustus 2014 16:29 schreef Civilian het volgende:
[..]
En zo antwoord je ook tijdens een sollicitatie gesprek?
Hij hoeft de ins en outs niet te weten, maar dergelijke vragen zijn vrij onschuldig. En wat jij in je vrije tijd doet kan best invloed hebben op jouw prestaties. En dat wil de werkgever best kunnen inschatten.
Als ik merk dat een werkgever gaat hengelen naar mijn privé-leven om in te kunnen schatten of ik wel regelmatig kan overwerken, dan hoef ik er niet meer te werken. Het zegt een hoop over de werkgever.
Ben ik met je eens. Maar er zit ook nog iets tussen volledig open kaart spelen over je privé leven of een volledig gesloten boek blijven.quote:
[..]
Je hoeft vragen over je privéleven niet te beantwoorden, dus ik zou me flink op de vlakte houden.
Een oppervlakkige vraag of je uit gaat vind ik vrij onschuldig. Als ze nou gaan vragen waar, wanneer en hoelaat je uit gaat dat is een ander verhaal.
Maar dat is mijn mening
I'm not good with advice.. Can i interest you in a sarcastic comment?
Ja dat is iets waar ik (uiteraard) achteraf pas aan dacht. Heb toen wel een FBaccount aangemaakt, volgende gesprek was raak.quote:
[..]
Geen facebook, faalhaas
Zonder dollen, nu kunnen ze je niet controleren. Houden ze niet zo van.
Ik zou al gek opkijken van die vraag. Als het nou was 'wat doe je graag in je vrije tijd?'.quote:
[..]
Ben ik met je eens. Maar er zit ook nog iets tussen volledig open kaart spelen over je privé leven of een volledig gesloten boek blijven.
Een oppervlakkige vraag of je uit gaat vind ik vrij onschuldig. Als ze nou gaan vragen waar, wanneer en hoelaat je uit gaat dat is een ander verhaal.
Maar dat is mijn mening
The love you take is equal to the love you make.
Toch jammer dat niemand zo'n meisje dan even van te voren duidelijk maakt dat mbo starter ¤1800 een prima salaris is voor zo'n functie. Het is niet veel, maar je bent niet voor niets op mbo afgestudeerd. Waarschijnlijk had ze dan inderdaad de baan.
quote:Op maandag 25 augustus 2014 13:39 schreef Deetch het volgende:
Waarop ik gepikeerd reageerde dat hij misschien zijn verwachtingen van enthousiasme wat moest bijstellen en dat ik echt niet de polonaise ging lopen tijdens een sollicitatie gesprek.
Ja ik ken het... Ook heb ik ergens zonder blikken of blozen 500 euro meer gevraagd. Toen werd ik nog opgebeld ook, met de vraag of mijn salarisindicatie een foutje was, want ze vonden het té hoogquote:Op maandag 25 augustus 2014 14:57 schreef shifto het volgende:
Ik ooit tijdens een sollicitatie 250 euro meer vragen dan ik bij mijn toenmalige werkgever verdiende. Zonder blikken of blozen werd er ja gezegd, dan voel je je meteen dom dat je niet meer vroeg.
Nouja, zo weet je dan langzaam aan wel waar je plafond ligt qua salaris
Zo'n meisje snapt ook wel dat 700 bruto meer vragen zonder echt lopend aanbod ook een beetje jezelf in de voet schieten is. Daarom krabbelde ze ook zo terug, me dunktquote:
Toch jammer dat niemand zo'n meisje dan even van te voren duidelijk maakt dat mbo starter ¤1800 een prima salaris is voor zo'n functie. Het is niet veel, maar je bent niet voor niets op mbo afgestudeerd. Waarschijnlijk had ze dan inderdaad de baan.
Onderstaand was een beter antwoord geweest:quote:
[..]
Ja dat is iets waar ik (uiteraard) achteraf pas aan dacht. Heb toen wel een FBaccount aangemaakt, volgende gesprek was raak.
"Nee sorry, FB is voor losers die bij <naam concurerend bedrijf> willen werken. Ik heb overigens wel een nette linkedin site met relevante referenties."
Supra Groningam Nihil
Postjubilea: 10.000 15.000 20.000 25.000
Sit jou kop in die koei se kont en wag tot die bul jou kom holnaai
Wat niemand je vertelt over de bioindustrie, geen bloed maar feiten
Postjubilea: 10.000 15.000 20.000 25.000
Sit jou kop in die koei se kont en wag tot die bul jou kom holnaai
Wat niemand je vertelt over de bioindustrie, geen bloed maar feiten
verbeterdquote:
Toch jammer dat niemand zo'n meisje dan even van te voren duidelijk maakt dat mbo starter ¤1800 een prima salaris is voor zo'n functie. Het is niet veel, maar je bent niet voor niets op mbo afgestudeerd.geslaagd Waarschijnlijk had ze dan inderdaad de baan.
Supra Groningam Nihil
Postjubilea: 10.000 15.000 20.000 25.000
Sit jou kop in die koei se kont en wag tot die bul jou kom holnaai
Wat niemand je vertelt over de bioindustrie, geen bloed maar feiten
Postjubilea: 10.000 15.000 20.000 25.000
Sit jou kop in die koei se kont en wag tot die bul jou kom holnaai
Wat niemand je vertelt over de bioindustrie, geen bloed maar feiten
Zelf met sollicitaties bezig, toevallig net afgestudeerd. Als men vraagt: wat is je salarisindicatie, is het niet slimmer om te vragen wat zij denken dat realistisch voor de baan is? Zelf kan ik genoegen nemen met ¤2000,- maar als ze zelf ¤2500,- kunnen bieden, is het natuurlijk niet zo handig dat ik ¤2200,- ga roepen om zo het maximale salaris er uit te halen.
Ik werk bij een internetbureau en daar kwam iemand in een Tuxedo solliciteren zo iets:
Ook wel vrij orginele dingen, zo had 1 sollicitant voor een creatieve functie een viewmaster met zijn werk erop ingeleverd. Wat ook een leuke was dat iemand een vissekom met goudvis kwam brengen, en op de bodem lag een USB stick met daarop een filmpje dat hij graag nog eens langs zou komen.
Ook wel vrij orginele dingen, zo had 1 sollicitant voor een creatieve functie een viewmaster met zijn werk erop ingeleverd. Wat ook een leuke was dat iemand een vissekom met goudvis kwam brengen, en op de bodem lag een USB stick met daarop een filmpje dat hij graag nog eens langs zou komen.
🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️ TikTok next Block
vet!quote:
Ik werk bij een internetbureau en daar kwam iemand in een Tuxedo solliciteren zo iets:
[ afbeelding ]
Ook wel vrij orginele dingen, zo had 1 sollicitant voor een creatieve functie een viewmaster met zijn werk erop ingeleverd. Wat ook een leuke was dat iemand een vissekom met goudvis kwam brengen, en op de bodem lag een USB stick met daarop een filmpje dat hij graag nog eens langs zou komen.
Ik heb ooit een interview gelezen met de hoofd HR van Philips die er zoveel honderd jaar werkte. Hij was verbaasd dat in al die jaren er maar één open sollicitatie was zonder standaardbrief; een kastje met een beeldscherm waarop een cv langs scrollde als je het ding aanzetten. Deze sollicitant mocht direct beginnen. Dit was dan ergens in de jaren '90, waar zoiets bouwen nog best ingewikkeld was.
Ik zelf had ooit het idee om levensgrote kartonnen poppen van mezelf te drukken en rond te sturen, zodat potentiële werkgevers vast aan mijn aanwezigheid konden wennen.
Ik zou er wel om kunnen lachen denk ikquote:Op maandag 25 augustus 2014 17:34 schreef JoPiDo het volgende:
Ik zelf had ooit het idee om levensgrote kartonnen poppen van mezelf te drukken en rond te sturen, zodat potentiële werkgevers vast aan mijn aanwezigheid konden wennen.
En je uitnodigen
Part 1quote:Op maandag 25 augustus 2014 13:04 schreef HollandschGlorie het volgende:
Dus, zeg eens eerlijk: heb jij wel eens een enorme blunder gemaakt bij een sollicitatie? Ben je wel eens weggevlucht bij een sollicitatie omdat het toch niet was wat jij er van verwachtte? Of ben je wel eens afgewezen om een hele rare reden?
Ik ging ooit bij een winkel solliciteren gespecialiseerd in gordijnen etc toen ik erg jong was. Tsja ik had geld nodig dus het intereseerde me niet waar ik terecht kwam, zolang het maar geen krantenwijk was op vakkenvuller bij de HA. Halverwege zijn ze helemaal weg van mij, en lopen ze mij aan iedereen voor te stellen. Nou ik kreeg meteen de kriebels en vond dat ik te veel werd geclaimd en ik zei: IK BEN KLEURENBLIND, DUS IK KAN HIER EIGENLIJK HELEMAAL NIET WERKEN.
Ik lig nu alweer in een deuk als ik er aan denk
part 2
Paar jaar later wilde ik solliciteren voor een nepmerk-bedrijf. Ze vroegen waarom ik juist voor dit bedrijf wilde gaan werken. Toen flapte het er iets te eerlijk uit dat het zo moeilijk is om aangenomen te worden bij een echt merk-bedrijf..
en toen...
Toen zag je die 2 gezichten helemaal wegtrekken, HAHAHAHAHA
Dus ik probeerde mezelf te redden nadat ik in mijn hoofd dacht WAT DE FOK ZEG JE ME NOU?
Ik vond dat ik mezelf er wel goed uit had gered..... Stelden ze even later gewoon weer zo'n soortgelijke vraag !!!!!!
Wat denk je?
Ik antwoordde praktisch hetzelfde HAHAHAHA
Ik dacht NOU ROBBIE, WAAR ZIT JE MET JE HOOFD!!!
Ik nam toen nauwelijks nog de moeite om mezelf te redden want ik dacht FOK it, die nemen mij echt niet.... Wat denk je?
AANGENOMEN
Maar binnen een jaar was ik alweer weg.... wat een nepmerk-bedrijf was dat zeg....
[ Bericht 37% gewijzigd door CynicusRomanticusRob op 25-08-2014 23:19:04 ]
Nou, gek zegquote:
ehm.. ja. nee. ja. Dat was het einde van het gesprek.
In 2011 eens gesolliciteerd bij een farmaceutisch bedrijf, nooit weer wat van gehoord.
In 2012 werd ik opgebeld, met de vraag of ik alsjeblieft op gesprek wou komen. Aangegeven dat ik 13 weken zwanger was, maar dat was geen probleem, ze wouden me écht graag hebben.
Gesprek zelf ging prima, tot de rondleiding door het bedrijf. Ik werd zwart voor de ogen, bijna flauwvallen. dus hup terug naar kantoor. Ging niet zo best. Ambulancepost die vlakbij zat werd opgeroepen, maar voordat ze mijn bloeddruk konden meten werden ze opgepiept.
Toen werd m´n huisarts maar gebeld. Conclusie; hyperventilatie
En echt hè, ik werd nog aangenomen ook
Met +/- 30 weken kwam ik in de ziektewet en na m'n verlof werd ik gedegradeerd tot zwakzinnigen werk, dus toen heb ik na 2 dagen maar ontslag genomen.
Maar chapeau voor mijn toenmalige bazin
In 2012 werd ik opgebeld, met de vraag of ik alsjeblieft op gesprek wou komen. Aangegeven dat ik 13 weken zwanger was, maar dat was geen probleem, ze wouden me écht graag hebben.
Gesprek zelf ging prima, tot de rondleiding door het bedrijf. Ik werd zwart voor de ogen, bijna flauwvallen. dus hup terug naar kantoor. Ging niet zo best. Ambulancepost die vlakbij zat werd opgeroepen, maar voordat ze mijn bloeddruk konden meten werden ze opgepiept.
Toen werd m´n huisarts maar gebeld. Conclusie; hyperventilatie
En echt hè, ik werd nog aangenomen ook
Met +/- 30 weken kwam ik in de ziektewet en na m'n verlof werd ik gedegradeerd tot zwakzinnigen werk, dus toen heb ik na 2 dagen maar ontslag genomen.
Maar chapeau voor mijn toenmalige bazin
Ook heb ik geen google plus, hyves, what'sapp, tinder, of wat dan ook.quote:
Bevalt prima, lekker rustig kan het een ieder aanraden, een baas die het daar niet mee ééns is kan om mij toch al de pot op.
“The problem with socialism is that you eventually run out of other people’s money.”
Zoiets had m'n vrouw een poosje geleden.quote:
Ik ooit tijdens een sollicitatie 250 euro meer vragen dan ik bij mijn toenmalige werkgever verdiende. Zonder blikken of blozen werd er ja gezegd, dan voel je je meteen dom dat je niet meer vroeg.
Werkte toevallig een familielid bij die organisatie, dus ze vroeg hoe dat ging met vragen om loonsverhoging buiten de standaard periodieke verhogingen (nieuw jaarcontract)
"Nee dat doen ze hier echt nooit, zou het maar niet eens vragen..."
Vroeg zo'n 150 meer oid (werkt parttime, dus 150 meer voor 24uur) werd ook direct goed bevonden
Maar dan denk je ook dat je eigenlijk te laag had ingezet, maar daarentegen had ze ook gewoon bij het oude salaris kunnen blijven.
lol, wat een vaagheid.quote:
In 2011 eens gesolliciteerd bij een farmaceutisch bedrijf, nooit weer wat van gehoord.
In 2012 werd ik opgebeld, met de vraag of ik alsjeblieft op gesprek wou komen. Aangegeven dat ik 13 weken zwanger was, maar dat was geen probleem, ze wouden me écht graag hebben.
Gesprek zelf ging prima, tot de rondleiding door het bedrijf. Ik werd zwart voor de ogen, bijna flauwvallen. dus hup terug naar kantoor. Ging niet zo best. Ambulancepost die vlakbij zat werd opgeroepen, maar voordat ze mijn bloeddruk konden meten werden ze opgepiept.
Toen werd m´n huisarts maar gebeld. Conclusie; hyperventilatie
En echt hè, ik werd nog aangenomen ook
Met +/- 30 weken kwam ik in de ziektewet en na m'n verlof werd ik gedegradeerd tot zwakzinnigen werk, dus toen heb ik na 2 dagen maar ontslag genomen.
Maar chapeau voor mijn toenmalige bazin
Enige dat ik kan bedenken is die keer dat ik, na een test gedaan te hebben die ontzettend positief uitpakte voor mij en waardoor ik de eerste keus was voor de volgende ronde, totaal niet kon antwoorden op de vraag waarom ik het werk wilde doen.
Ik wist het echt helemaal niet meer, terwijl ik daar toch echt vooraf ook wel over na had gedacht, aangezien ze dat altíjd vragen...
Ik ben het dus niet geworden
Ik wist het echt helemaal niet meer, terwijl ik daar toch echt vooraf ook wel over na had gedacht, aangezien ze dat altíjd vragen...
Ik ben het dus niet geworden
compact en kleverig.
Open sollicitatie (hbo niveau) gestuurd naar een bekend schoonmaakbedrijf.
Kreeg een tijdje later een uitnodiging, maar de man aan de telefoon wist niet om wat voor vacature het ging. Dus ik vrij genomen van mijn "bijbaan" en me maar netjes aangekleed.
Kom ik daar, begint ze eerst mijn cv te lezen. Eerste vraag "heb je echt deze opleidingen allemaal afgerond?"
Uhh ja, waarom zou ik ze anders op mijn cv zetten. Hadden ze mijn cv dus nooit gelezen en raakten ze in de stress toen ze mij zo netjes gekleed zagen aankomen; het ging namelijk om een vacature als kamermeisje.
Kreeg een tijdje later een uitnodiging, maar de man aan de telefoon wist niet om wat voor vacature het ging. Dus ik vrij genomen van mijn "bijbaan" en me maar netjes aangekleed.
Kom ik daar, begint ze eerst mijn cv te lezen. Eerste vraag "heb je echt deze opleidingen allemaal afgerond?"
Uhh ja, waarom zou ik ze anders op mijn cv zetten. Hadden ze mijn cv dus nooit gelezen en raakten ze in de stress toen ze mij zo netjes gekleed zagen aankomen; het ging namelijk om een vacature als kamermeisje.
Wat dacht je dan te gaan doen bij een schoonmaakbedrijf, op kantoor? Maar dan neem je dat ook op in je open sollicitatie lijkt mij.quote:
Open sollicitatie (hbo niveau) gestuurd naar een bekend schoonmaakbedrijf.
Kreeg een tijdje later een uitnodiging, maar de man aan de telefoon wist niet om wat voor vacature het ging. Dus ik vrij genomen van mijn "bijbaan" en me maar netjes aangekleed.
Kom ik daar, begint ze eerst mijn cv te lezen. Eerste vraag "heb je echt deze opleidingen allemaal afgerond?"
Uhh ja, waarom zou ik ze anders op mijn cv zetten. Hadden ze mijn cv dus nooit gelezen en raakten ze in de stress toen ze mij zo netjes gekleed zagen aankomen; het ging namelijk om een vacature als kamermeisje.
Ja ik heb een opleiding die daar prima bij past.quote:
[..]
Wat dacht je dan te gaan doen bij een schoonmaakbedrijf, op kantoor? Maar dan neem je dat ook op in je open sollicitatie lijkt mij.
Mijn leidinggevende vertelde me dat ze een sollicitant vroeg waar zij zichzelf zag in 5 jaar en het antwoord was: 'Dan heb ik jouw baan en heb jij geen werk meer'. Needless to say... 
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Damn, die had ik ook moeten zeggen toen mij die vraag vandaag gesteld werd.quote:
Mijn leidinggevende vertelde me dat ze een sollicitant vroeg waar zij zichzelf zag in 5 jaar en het antwoord was: 'Dan heb ik jouw baan en heb jij geen werk meer'. Needless to say...
Een vriendin ging solliciteren voor een IT-baan en vroeg mij in paniek hoe een computer werkt. Ik zei: 'Zet maar aan'. Ze drukte op de knop van de monitor. Ik zei: 'Zet de pc maar aan' en ze reageerde geïrriteerd dat ze dat net had gedaan. Als achtergrond info.quote:
Ik verbaasde mij er bij sollicitaties altijd over dat mijn kennis (techneut) mondeling getoetst word door mensen die er helemaal geen verstand van hebben (HBO'ers management). Ooit een keer de domste antwoorden gegeven, maar wel met technische termen en goede volzinnen. Ik werk er nu nog
Ze kreeg de baan.
Ze hadden haar (lekker ding overigens) allemaal vragen gesteld als 'Bent u bekend met DLW' en ze antwoordde overal bevestigend op. Ze dacht dat ze alles wel tijdens het inwerken zou leren
Haar carriere in de IT heeft 2 uur geduurd.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Collega heeft eens een sollicitant gehad voor de functie van postbezorger (bijbaantje). Die dacht serieus dat de functie inhield dat ze alle post in de (toen rode) brievenbus moest doen
Alle benodigdheden voor cupcakes, taarten en andere lekkere dingen :-9 www.bakgoed.nl
Sorry, zelf geen blunders en nog nooit afgewezen 
Vanuit recruiters perspectief wel eens een dame gehad die plotseling in tranen uitbarstte toen ik vroeg naar haar vorige werkgever en waarom ze daar was weggegaan. Heel gênant.
Ook wel eens een serieus bedoelde C.V. gekregen in Comic Sans en sporadisch gebruik van emoticons.. En dat voor een baan als software engineer.
Vanuit recruiters perspectief wel eens een dame gehad die plotseling in tranen uitbarstte toen ik vroeg naar haar vorige werkgever en waarom ze daar was weggegaan. Heel gênant.
Ook wel eens een serieus bedoelde C.V. gekregen in Comic Sans en sporadisch gebruik van emoticons.. En dat voor een baan als software engineer.
Chaos is a ladder.
Omdat ik een tijd lang niet wist wat ik wilde studeren, werkte ik in een schoenenwinkel. In de detailhandel is het vrij normaal om een foto bij je cv te voegen en heb je ook daardoor een verhoogde kans om op gesprek te mogen komen.
Maar wat voor een foto's sommige mensen mee sturen het toppunt was wel een cv van iemand met een selfie gemaakt via de spiegel met haar gsm terwijl ze haar baby van een paar weken oud op haar arm had. Ze solliciteerde voor de part-time functie maar het liefst wel geen koopavonden en weekenden ivm haar baby (en dat in een stad met winkels die 7 dagen per week open zijn).
Maar wat voor een foto's sommige mensen mee sturen
het toppunt was wel een cv van iemand met een selfie gemaakt via de spiegel met haar gsm terwijl ze haar baby van een paar weken oud op haar arm had. Ze solliciteerde voor de part-time functie maar het liefst wel geen koopavonden en weekenden ivm haar baby (en dat in een stad met winkels die 7 dagen per week open zijn).
吴 曼 迪
Tokkiesquote:Op maandag 25 augustus 2014 20:44 schreef megamandy het volgende:
Omdat ik een tijd lang niet wist wat ik wilde studeren, werkte ik in een schoenenwinkel. In de detailhandel is het vrij normaal om een foto bij je cv te voegen en heb je ook daardoor een verhoogde kans om op gesprek te mogen komen.
Maar wat voor een foto's sommige mensen mee sturen
Zeker een tienermoeder.
om geld te verdienenquote:
Enige dat ik kan bedenken is die keer dat ik, na een test gedaan te hebben die ontzettend positief uitpakte voor mij en waardoor ik de eerste keus was voor de volgende ronde, totaal niet kon antwoorden op de vraag waarom ik het werk wilde doen.
Ik wist het echt helemaal niet meer, terwijl ik daar toch echt vooraf ook wel over na had gedacht, aangezien ze dat altíjd vragen...
Ik ben het dus niet geworden
Niet echt sollicitatie, maar toch. Toentertijd vrij beschamend.
Ik ben direct na het vwo gaan werken, met een studie op een uni erbij.
Maar goed, toen wilde ik dus in klas 6vwo een dagje meelopen op een accountantskantoor, om te kijken of het wat was
Nou, leuk dagje meegelopen, ergens in de loop van de dag ook nog een praatje met de partner van dat kantoor. Om er achteraf achter te komen dat toen m'n gulp wagenwijd openstond
Na die meeloopdag daar nog gesolliciteerd, maar niet uitgenodigd voor een gesprek, ze "zaten al vol". Of het verband had, geen idee
(Andere vestiging met andere partner werd ik wel voor uitgenodigd
)
Ik ben direct na het vwo gaan werken, met een studie op een uni erbij.
Maar goed, toen wilde ik dus in klas 6vwo een dagje meelopen op een accountantskantoor, om te kijken of het wat was
Nou, leuk dagje meegelopen, ergens in de loop van de dag ook nog een praatje met de partner van dat kantoor. Om er achteraf achter te komen dat toen m'n gulp wagenwijd openstond
Na die meeloopdag daar nog gesolliciteerd, maar niet uitgenodigd voor een gesprek, ze "zaten al vol". Of het verband had, geen idee
(Andere vestiging met andere partner werd ik wel voor uitgenodigd
)
Please consider the environment before printing this post.
Op zaterdag 27 mei 2017 00:36 schreef d4v1d het volgende:
Kabuf is af en toe best een prima kerel.
Op zaterdag 27 mei 2017 00:36 schreef d4v1d het volgende:
Kabuf is af en toe best een prima kerel.
Heerlijkquote:
[..]
Een vriendin ging solliciteren voor een IT-baan en vroeg mij in paniek hoe een computer werkt. Ik zei: 'Zet maar aan'. Ze drukte op de knop van de monitor. Ik zei: 'Zet de pc maar aan' en ze reageerde geïrriteerd dat ze dat net had gedaan. Als achtergrond info.
Ze kreeg de baan.
Ze hadden haar (lekker ding overigens) allemaal vragen gesteld als 'Bent u bekend met DLW' en ze antwoordde overal bevestigend op. Ze dacht dat ze alles wel tijdens het inwerken zou leren
Haar carriere in de IT heeft 2 uur geduurd.
zo mooi, dat heb ik echt zo vaak aan de telefoon.quote:
Tijdens een sollicitatie werd ik door de leidinggevende van de afdeling beschuldigd van dat ik weinig enthousiast overkwam.
Waarop ik gepikeerd reageerde dat hij misschien zijn verwachtingen van enthousiasme wat moest bijstellen en dat ik echt niet de polonaise ging lopen tijdens een sollicitatie gesprek.
Na wat boehahahahaha van de sollicitatie commissie was ik van harte welkom voor een tweede ronde. Uiteindelijk heb ik daar met veel plezier 4 jaar gewerkt want bedrijf met goed gevoel voor humor en mensen die recht voor zijn raap hun mening geven.
ik heb een beetje een droge stem, dus die mensen verwachten van mij dat ik moet huilen van blijdschap als ik wordt uigenodigd voor een gesprek.
hoho even, hoe kan je nou weten wat voor persoon ik ben door de telefoon
Heb ooit 3 uur enkele reis (275km) mogen maken om er achter te komen dat ik toch niet in het profiel paste.. Gelukkig werd ik in Vlissingen gebeld door een uitzendbureau of ik daar ook even langs kon komen en daar heb ik gelukkig nog wel wat aan overgehouden. Anders was het een volle tank voor niks geweest.
De standaard dingen wel meegemaakt bij jongeren.
* Telefoon opnemen in een sollicitatiegesprek
* Trainingsbroek/korte broek, slippers, petje op e.d. op gesprek komen (we kijken er voor een bijbaan maar door heen maar geven aan dat als ze worden aangenomen dat het een NO GO meer is)
* Kauwgom kauwend in het gesprek zitten
* Sommige kwamen natuurlijk veel te laat op hun gesprek, heb ik ook zo'n hekel aan. Ben ik er ook al snel klaar mee
Denk het raarste wat ik heb gevonden is een meisje van 15 wat best wel stevig gebouwd was maar vervolgens een truitje aan had waar je echt zo bij de borsten binnen kon kijken. Vervolgens kwam er ook geen zinnig woord uit. Het kon gewoon echt niet zoals ze daar zat. Heb haar na een gesprek van 4 minuten medegedeeld dat ze niet was aangenomen en dat ik de volgende keer andere kleding aan zou doen. Vond het erg hard maar ik stoorde me er echt dusdanig aan dat ik het haar wou meegeven.
En vast nog wel meer maar kan het even niet bedenken meer op dit tijdstip
Gelukkig zelf nooit echt zoiets gehad. Maar je weet niet wat nog kan komen.
* Telefoon opnemen in een sollicitatiegesprek
* Trainingsbroek/korte broek, slippers, petje op e.d. op gesprek komen (we kijken er voor een bijbaan maar door heen maar geven aan dat als ze worden aangenomen dat het een NO GO meer is)
* Kauwgom kauwend in het gesprek zitten
* Sommige kwamen natuurlijk veel te laat op hun gesprek, heb ik ook zo'n hekel aan. Ben ik er ook al snel klaar mee
Denk het raarste wat ik heb gevonden is een meisje van 15 wat best wel stevig gebouwd was maar vervolgens een truitje aan had waar je echt zo bij de borsten binnen kon kijken. Vervolgens kwam er ook geen zinnig woord uit. Het kon gewoon echt niet zoals ze daar zat. Heb haar na een gesprek van 4 minuten medegedeeld dat ze niet was aangenomen en dat ik de volgende keer andere kleding aan zou doen. Vond het erg hard maar ik stoorde me er echt dusdanig aan dat ik het haar wou meegeven.
En vast nog wel meer maar kan het even niet bedenken meer op dit tijdstip
Gelukkig zelf nooit echt zoiets gehad. Maar je weet niet wat nog kan komen.
Doe gewoon dan doe je al gek genoeg.
Wij hebben eens een sollicitant op kantoor gehad die helemaal verkeerd zat. Hij had gesolliciteerd bij de concurrent die het zelfde merk verkocht, maar had blijkbaar verder geen flauw idee. Hij zat ongeveer 125km verkeerd.
Ik denk niet dat hij aangenomen is
Ik denk niet dat hij aangenomen is
Geen idee of je dit blunders kunt noemen.
Ik was het voorbije jaar aan het solliciteren bij een aantal bedrijven. Uiteindelijk bij een tweetal tot de laatste ronde geraakt. Het eerste bedrijf leek mij erg interessant: interessante projecten, volop leermogelijkheden, etc. Het tweede bedrijf bood mij meer verantwoordelijkheden, maar er zat volgens mij te veel risico aan (ik denk dat ze een zondebok zochten voor iets wat totaal scheef zat).
Beide bedrijven deden min of meer tegelijkertijd een gelijkaardig bod. Na een paar daagjes bedenktijd, besloot ik om voor het eerste bedrijf te gaan. Nadat ik het contract getekend had, contacteerde ik het tweede bedrijf om te zeggen dat ik niet op hun bod inging. Ze boden prompt 5k per jaar meer. Gezegd dat ik niet geinteresseerd was. Een dag later kreeg ik een telefoontje van het tweede bedrijf: of 10k meer mij zou overhalen. Nou, nee. Nog een dag later kreeg ik weer een telefoontje van dat bedrijf. Ik was het ronduit zat dat zij mij weer belden. Hen duidelijk gemaakt dat meer geld mij niet zou overhalen, aangezien het niet mijn drijfveer voor deze keuze was. Toen was het een paar dagen stil. En ja hoor, ik kreeg weer een telefoontje van het tweede bedrijf: ze boden mij deze keer een belachelijk hoog salaris. Gevraagd of ze geluisterd hadden naar wat ik vorige keer gezegd had en opgehangen.
Voelde een beetje als een afgewezen persoon die wanhopig haar/zijn best doet om de ander over te halen om toch een relatie te starten. Dat werkt niet.
[ Bericht 1% gewijzigd door koentje123 op 26-08-2014 01:09:39 ]
Ik was het voorbije jaar aan het solliciteren bij een aantal bedrijven. Uiteindelijk bij een tweetal tot de laatste ronde geraakt. Het eerste bedrijf leek mij erg interessant: interessante projecten, volop leermogelijkheden, etc. Het tweede bedrijf bood mij meer verantwoordelijkheden, maar er zat volgens mij te veel risico aan (ik denk dat ze een zondebok zochten voor iets wat totaal scheef zat).
Beide bedrijven deden min of meer tegelijkertijd een gelijkaardig bod. Na een paar daagjes bedenktijd, besloot ik om voor het eerste bedrijf te gaan. Nadat ik het contract getekend had, contacteerde ik het tweede bedrijf om te zeggen dat ik niet op hun bod inging. Ze boden prompt 5k per jaar meer. Gezegd dat ik niet geinteresseerd was. Een dag later kreeg ik een telefoontje van het tweede bedrijf: of 10k meer mij zou overhalen. Nou, nee. Nog een dag later kreeg ik weer een telefoontje van dat bedrijf. Ik was het ronduit zat dat zij mij weer belden. Hen duidelijk gemaakt dat meer geld mij niet zou overhalen, aangezien het niet mijn drijfveer voor deze keuze was. Toen was het een paar dagen stil. En ja hoor, ik kreeg weer een telefoontje van het tweede bedrijf: ze boden mij deze keer een belachelijk hoog salaris. Gevraagd of ze geluisterd hadden naar wat ik vorige keer gezegd had en opgehangen.
Voelde een beetje als een afgewezen persoon die wanhopig haar/zijn best doet om de ander over te halen om toch een relatie te starten. Dat werkt niet.
[ Bericht 1% gewijzigd door koentje123 op 26-08-2014 01:09:39 ]
Oja ook eens ongeveer gehad.quote:
Wij hebben eens een sollicitant op kantoor gehad die helemaal verkeerd zat. Hij had gesolliciteerd bij de concurrent die het zelfde merk verkocht, maar had blijkbaar verder geen flauw idee. Hij zat ongeveer 125km verkeerd.
Ik denk niet dat hij aangenomen is
Een jongen die in de winkel vroeg waar een andere winkel lag, maar die winkel lag niet eens in die stad. Dus hij loopt weer weg. Vijf minutn later word ik gebeld door iemand die bij ons op gesprek moest komen en de winkel niet kom vinden, ik dus uitleggen. Kwam diezelfde jongen later dus weer terug naar binnen want hij bleek dus bij ons een gesprek te hebben.
Hij wist dus niet eens bij welk bedrijf hij gesolliciteerd had
Dat weet je toch wel als je je cv gaat opsturen?
吴 曼 迪
Lijkt me ook...quote:
Oja ook eens ongeveer gehad.
Een jongen die in de winkel vroeg waar een andere winkel lag, maar die winkel lag niet eens in die stad. Dus hij loopt weer weg. Vijf minutn later word ik gebeld door iemand die bij ons op gesprek moest komen en de winkel niet kom vinden, ik dus uitleggen. Kwam diezelfde jongen later dus weer terug naar binnen want hij bleek dus bij ons een gesprek te hebben.
Hij wist dus niet eens bij welk bedrijf hij gesolliciteerd had
Nou ja, hij zat in elk geval in de goede stad
Wat trouwens ook leuk is, mijn collega's en ik krijgen heel vaak van dezelfde recruiters linkedin Spam, zogenaamd gepersonaliseerd, maar als ik dan hoor zijn het exact dezelfde mailtjes, wat we binnenkort willen doen is, zo een recruiter allemaal exact hetzelfde mailtje terug sturen
🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️₿🕰️ TikTok next Block
Ik had eens een sollicitatie voor een commerciële functie. Ter voorbereiding mijn pak even naar de stomerij gebracht, en omdat ik toch moest gaan alle pakken uit de kast maar meegegeven.
Tot de stomerij die ochtend opbelden dat ze de pakken nog niet terug hadden en ik dus niets had.
Omdat ik toch een beetje netjes wilde zijn dacht ik, dan leen ik er een van mijn vader.
Toen zat ik dus daar met een pak wat 7 maten te groot was, waar ik bijna in verdronk en wat ik probeerde met een riem nog een beetje recht en omhoog te houden Ze moeten naderhand toch wel gelachen hebben.
Baan wel gekregen gelukkig
Tot de stomerij die ochtend opbelden dat ze de pakken nog niet terug hadden en ik dus niets had.
Omdat ik toch een beetje netjes wilde zijn dacht ik, dan leen ik er een van mijn vader.
Toen zat ik dus daar met een pak wat 7 maten te groot was, waar ik bijna in verdronk en wat ik probeerde met een riem nog een beetje recht en omhoog te houden
Ze moeten naderhand toch wel gelachen hebben.Baan wel gekregen gelukkig
[b]Op vrijdag 24 augustus 2007 09:50 schreef PretKroket het volgende:[/b]
dude? :') ik hoop voor je dat je niet serieus bent
Even voor jou: 2x1/2 = 1/2 x 1/2
[b]Neem mij niet tè serieus, dat doe ik zelf ook niet[/b]
dude? :') ik hoop voor je dat je niet serieus bent
Even voor jou: 2x1/2 = 1/2 x 1/2
[b]Neem mij niet tè serieus, dat doe ik zelf ook niet[/b]
"Och wat schattig, hij had geen pak en heeft er een van z'n pa geleend"quote:
Ik had eens een sollicitatie voor een commerciële functie. Ter voorbereiding mijn pak even naar de stomerij gebracht, en omdat ik toch moest gaan alle pakken uit de kast maar meegegeven.
Tot de stomerij die ochtend opbelden dat ze de pakken nog niet terug hadden en ik dus niets had.
Omdat ik toch een beetje netjes wilde zijn dacht ik, dan leen ik er een van mijn vader.
Toen zat ik dus daar met een pak wat 7 maten te groot was, waar ik bijna in verdronk en wat ik probeerde met een riem nog een beetje recht en omhoog te houden
Baan wel gekregen gelukkig
Dat dachten ze waarschijnlijk
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Ik heb ooit eens bij de gemeente Amsterdam gesolliciteerd en ben toen op een vreemde manier afgewezen.
Ik deed al lange tijd werkzaamheden voor de gemeente en ik was daar zowat onderdeel van het meubilair. Het leek mij en de persoon die ik daar boven me had wel wat als ik daar in vaste dienst zou kunnen komen. Dat moest kunnen omdat ik mocht er een vacature komen aan het vereiste profiel zou voldoen wist hij. Papieren waren goed, ervaring, etc, etc.
Op een gegeven moment kwam er een vacature vrij en de leidinggevende tipte me en ik ging via de officiële kanalen solliciteren.
Na een week plofte een brief in de bus. Afgewezen. Ik zou niet worden uitgenodigd voor een gesprek. Kan, er zijn meer kandidaten. Maar toen las ik de reden van de afwijzing. Ik had niet de geschikte papieren, had niet voldoende ervaring en zou niet in het team passen. Grappig want volgens de functievereisten voldeed ik aan alles en werd best pissig.
Later hoorde ik van de degene die mij had getipt dat vlak nadat de vacature de deur uit was de gemeente hogerop had besloten te moeten bezuinigen en dat er daardoor een vacaturestop was ingesteld.
Alle kandidaten die op dat moment solliciteerden kregen zo een brief thuis gestuurd.
Waarom dat niet gewoon zeggen? Wees gewoon eerlijk.
Ik deed al lange tijd werkzaamheden voor de gemeente en ik was daar zowat onderdeel van het meubilair. Het leek mij en de persoon die ik daar boven me had wel wat als ik daar in vaste dienst zou kunnen komen. Dat moest kunnen omdat ik mocht er een vacature komen aan het vereiste profiel zou voldoen wist hij. Papieren waren goed, ervaring, etc, etc.
Op een gegeven moment kwam er een vacature vrij en de leidinggevende tipte me en ik ging via de officiële kanalen solliciteren.
Na een week plofte een brief in de bus. Afgewezen. Ik zou niet worden uitgenodigd voor een gesprek. Kan, er zijn meer kandidaten. Maar toen las ik de reden van de afwijzing. Ik had niet de geschikte papieren, had niet voldoende ervaring en zou niet in het team passen.
Grappig want volgens de functievereisten voldeed ik aan alles en werd best pissig.Later hoorde ik van de degene die mij had getipt dat vlak nadat de vacature de deur uit was de gemeente hogerop had besloten te moeten bezuinigen en dat er daardoor een vacaturestop was ingesteld.
Alle kandidaten die op dat moment solliciteerden kregen zo een brief thuis gestuurd.
Waarom dat niet gewoon zeggen? Wees gewoon eerlijk.
Tja als je er 25 in een week moet sturen omdat je in een sollicitatieklasje zit vanwege je uitkering kun je het overzicht wel eens verliezenquote:
[..]
Oja ook eens ongeveer gehad.
Een jongen die in de winkel vroeg waar een andere winkel lag, maar die winkel lag niet eens in die stad. Dus hij loopt weer weg. Vijf minutn later word ik gebeld door iemand die bij ons op gesprek moest komen en de winkel niet kom vinden, ik dus uitleggen. Kwam diezelfde jongen later dus weer terug naar binnen want hij bleek dus bij ons een gesprek te hebben.
Hij wist dus niet eens bij welk bedrijf hij gesolliciteerd had
Supra Groningam Nihil
Postjubilea: 10.000 15.000 20.000 25.000
Sit jou kop in die koei se kont en wag tot die bul jou kom holnaai
Wat niemand je vertelt over de bioindustrie, geen bloed maar feiten
Postjubilea: 10.000 15.000 20.000 25.000
Sit jou kop in die koei se kont en wag tot die bul jou kom holnaai
Wat niemand je vertelt over de bioindustrie, geen bloed maar feiten
Bij ons krijgen we allemaal dezelfde recruiter op onze dak als er een functie in ons niche gebied vrijgekomen is.shotgun methode. Zo kansloos. Ook recruiters met vage mailtjesquote:
Wat trouwens ook leuk is, mijn collega's en ik krijgen heel vaak van dezelfde recruiters linkedin Spam, zogenaamd gepersonaliseerd, maar als ik dan hoor zijn het exact dezelfde mailtjes, wat we binnenkort willen doen is, zo een recruiter allemaal exact hetzelfde mailtje terug sturen
[ Bericht 8% gewijzigd door #ANONIEM op 26-08-2014 08:58:46 ]
Het ergst zijn nog die recruiters die, nadat je hun mail negeert, je nog een reminder sturenquote:
[..]
Bij ons krijgen we allemaal dezelfde recruiter op onze dak als er een functie in ons niche gebied vrijgekomen is.shotgun methode. Zo kansloos. Ook recruiters met vage mailtjes
!
Onterechte automatische incasso
Niet perse een blunder dan wel grappig.
Ooit via een headhunter gesprek gekregen bij een bedrijf. Vooraf een kort gesprek voor tips en tricks. Dat was snel afgerond en we begonnen te praten en melig te doen(was een leuke vlotte meid). Ik dus melig het sollicitatie gesprek in met 3 personen. Was nogal een vragenkanon met aparte vragen. Toen werd gevraagd, 'ben je flexibel?'. Ik zei toen: nouja, ik kan wel bijna mijn been in mijn nek leggen.
De vraagsteller/teamleider stelde het niet op prijs, dat was te zien op zijn gezicht
De andere 2 vonden het wel komisch
Ben het niet geworden omdat ik te bijdehand was
Ooit via een headhunter gesprek gekregen bij een bedrijf. Vooraf een kort gesprek voor tips en tricks. Dat was snel afgerond en we begonnen te praten en melig te doen(was een leuke vlotte meid). Ik dus melig het sollicitatie gesprek in met 3 personen. Was nogal een vragenkanon met aparte vragen. Toen werd gevraagd, 'ben je flexibel?'. Ik zei toen: nouja, ik kan wel bijna mijn been in mijn nek leggen.
De vraagsteller/teamleider stelde het niet op prijs, dat was te zien op zijn gezicht
De andere 2 vonden het wel komisch
Ben het niet geworden omdat ik te bijdehand was
