Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Tsja, je weet het maar nooit he?quote:
quote:nr aantal posts gebruiker
1 1925 sitting_elfling
2 1570 minthy
3 1242 Comp_Lex
4 1201 kingtoppie
5 1186 Cue_
6 1136 magnetronkoffie
7 1011 Gray
8 615 kuolema
9 500 Royco1
10 482 Murmeli
11 365 Senor__Chang
12 303 FAUSTI
13 270 Detroit
14 247 Catnip
15 244 Purplesparks
Nr. 11.quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:08 schreef sitting_elfling het volgende:
Top 15 users van Depressie en Angst 2013!!
[..]![]()
![]()
Holy fuck...quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:08 schreef sitting_elfling het volgende:
Top 15 users van Depressie en Angst 2013!!
[..]![]()
![]()
Nummer 6 en ik ben niet eens depressiefquote:Op zaterdag 28 december 2013 01:08 schreef sitting_elfling het volgende:
Top 15 users van Depressie en Angst 2013!!
[..]![]()
![]()
quote:
Wat mij doet denken dat ik nog steeds op jouw reply moet terug komen. En dat ga ik ook zeker doenquote:Op zaterdag 28 december 2013 01:18 schreef Senor__Chang het volgende:
Het is altijd fijn als je ergens je verhaal kwijt kan. Vooral bij gelijkgestemden.
Waarom zou men het moeten zien? Jij doet het toch voor jezelf? En niet voor een ander?quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:23 schreef Mishu het volgende:
Ik heb de afgelopen 3 dagen in bed doorgebracht waar ik zwelgde in mijn liefdesverdriet/heftige emoties door verliefdheid (gevoelens van mislukking en onzekerheid enzo). Nu gaat het al weer iets beter, probeer de draad weer op te pakken. Ervaar weer steeds meer een beetje plezier in dingen.
Ik ben erg onzeker door het afvallen, dat lukt erg goed maar je denkt ook steeds: zien mensen het nou, en is het al goed genoeg? Ik leg de lat steeds hoger als het ware.
Ik doe het omdat ik me erg onaantrekkelijk voelde voor het andere geslacht..quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:26 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Waarom zou men het moeten zien? Jij doet het toch voor jezelf? En niet voor een ander?
Je moet niet te snel af willen vallen he? Dan komt het later gewoon weer terug.quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:23 schreef Mishu het volgende:
Ik heb de afgelopen 3 dagen in bed doorgebracht waar ik zwelgde in mijn liefdesverdriet/heftige emoties door verliefdheid (gevoelens van mislukking en onzekerheid enzo). Nu gaat het al weer iets beter, probeer de draad weer op te pakken. Ervaar weer steeds meer een beetje plezier in dingen.
Ik ben erg onzeker door het afvallen, dat lukt erg goed maar je denkt ook steeds: zien mensen het nou, en is het al goed genoeg? Ik leg de lat steeds hoger als het ware.
Verkeerde motivatie, die motivatie moet namelijk uit jezelf komen. Nu komt hij van buitenaf, ga je misschien een tijdje goed aan de slag om gewicht te verliezen, en na een tijdje ben je weer terug bij af.quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:26 schreef Mishu het volgende:
[..]
Ik doe het omdat ik me erg onaantrekkelijk voelde voor het andere geslacht..
Ik heb je OP gelezen en de meesten hier, zoals Chang, & Gray en mijzelf kunnen zo met je meequote:Op zaterdag 28 december 2013 01:27 schreef Krzwl het volgende:
Ook maar even hier meelurken. Heb ook al een hele tijd last van negatieve gedachten (zie R&P / Weltschmerz (vervolg)) en zie hier veel herkenbaars voorbijkomen. Misschien dat er morgen nog wat meer nuttigs uitkomt
Ik zal ook even uitleggen waarom ik hier post: ik heb tijden depressie gehad, ben er nu alweer een jaar of drie voor 90% overheen (terwijl ik echt jaren en jaren aan een stuk diep heb gezeten), en nu probeer ik af en toe een beetje mee te posten. Wie weet heeft iemand er wat aan, en kan ik zo iemand een beetje helpen.quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:27 schreef Krzwl het volgende:
Ook maar even hier meelurken. Heb ook al een hele tijd last van negatieve gedachten (zie R&P / Weltschmerz (vervolg)) en zie hier veel herkenbaars voorbijkomen. Misschien dat er morgen nog wat meer nuttigs uitkomt
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."Een kloek en manlyk hart pleeght ook in spyt der weederspoedt ankergrondt aan de hoope te vinden"
quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:32 schreef WilhelmusVanNassau het volgende:
[..]
Ik zal ook even uitleggen waarom ik hier post: ik heb tijden depressie gehad, ben er nu alweer een jaar of drie voor 90% overheen (terwijl ik echt jaren en jaren aan een stuk diep heb gezeten), en nu probeer ik af en toe een beetje mee te posten. Wie weet heeft iemand er wat aan, en kan ik zo iemand een beetje helpen.RightSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.90% over een depressie heen, leg die maar eens uit
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Ik schrok van een tweede plekquote:Op zaterdag 28 december 2013 01:15 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]Leuk toch
Ik kan me nog wel herinneren toen je begon met posten toen je met je handen in het haar zat, de burn-out signalen daar waren en alles zwart begon te worden
Wees eerlijk, hebben we erg wat aan gehad mensen?
Welkom! Ik herken mezelf ook in je verhaal.quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:27 schreef Krzwl het volgende:
Ook maar even hier meelurken. Heb ook al een hele tijd last van negatieve gedachten (zie R&P / Weltschmerz (vervolg)) en zie hier veel herkenbaars voorbijkomen. Misschien dat er morgen nog wat meer nuttigs uitkomt
Ben tijdens de vakantieperiode terug thuis en heb het erg naar mijn zin. Voelt weer als vroeger aan wanneer iedereen nog thuis woonde en je niet hoefde te denken aan al die kutproblemen die nu spelen. Verder begonnen met lexapro, want ik zakte enorm af de weken hiervoor en wou zelfs stoppen met mijn studie. Dat laatste gaat trouwens goed (studie dus) wat ik wel handig vind omdat ik dan voor de komende jaren wat te doen heb. En voor de rest is het vooral werken aan mijn zelfbeeld heb ik gemerkt. Staat een beetje te laagquote:Op zaterdag 28 december 2013 01:25 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Wat mij doet denken dat ik nog steeds op jouw reply moet terug komen. En dat ga ik ook zeker doenHoe is het verder?
Topic heb ik gevolgd en ik herken me er sterk in. Antwoord over de zin van het leven moet ik je echter schuldig blijven.quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:27 schreef Krzwl het volgende:
Ook maar even hier meelurken. Heb ook al een hele tijd last van negatieve gedachten (zie R&P / Weltschmerz (vervolg)) en zie hier veel herkenbaars voorbijkomen. Misschien dat er morgen nog wat meer nuttigs uitkomt
Ha, die verwachtte ik alquote:Op zaterdag 28 december 2013 01:34 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Right90% over een depressie heen, leg die maar eens uit
Op zich wel lekker meegenomen, als iemand een lekker lichaam heeft terwijl je ermee aan het seksen bentquote:Op zaterdag 28 december 2013 01:50 schreef Parkietjes het volgende:
Het enige wat aantrekkelijk was aan die gozer was zijn lichaam. Daar houdt het mee op.
want? Hij had niks mee? Jij had niks mee? Sorry, maar heel slecht voorbereid dan vooral als je weet dat het alleen om de sex zou gaan...quote:
Ja, deze keer wel, omdat je valse verwachtingen had of op zoek was naar iets waarvan je wist dat je het niet zou vinden. Binnenkort heb je misschien goddeloze, dampende seks met een man of vrouw van jouw gading, waarbij de wederzijdse verwachtingen overeen komen, en vind je het weer dolletjesquote:Op zaterdag 28 december 2013 01:54 schreef Parkietjes het volgende:
[..]
Eigenlijk wil ik het zo snel mogelijk verdringen. Seks leidt op het moment alleen tot drama hier.
Kap er dan gewoon mee.quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:54 schreef Parkietjes het volgende:
[..]
Eigenlijk wil ik het zo snel mogelijk verdringen. Seks leidt op het moment alleen tot drama hier.
Mwah, het besef dat er iets moest veranderen heeft mijn depressieve gedachten voor mijn gevoel juist versterkt, vooral omdat ik het niet zomaar kan oplossen en me machteloos voel zolang de wereld om me heen aan me blijft trekken. Wat heeft bij jou tot verbetering geleid?quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:32 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik heb je OP gelezen en de meesten hier, zoals Chang, & Gray en mijzelf kunnen zo met je mee. Been there done that, jij al enigszins verder qua het 'beter voelen' in de zin van het leven?
Een half jaar geleden voelde ik me mij meer gerelateerd in je verhaal dan nu bijv.
quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:32 schreef WilhelmusVanNassau het volgende:
[..]
Ik zal ook even uitleggen waarom ik hier post: ik heb tijden depressie gehad, ben er nu alweer een jaar of drie voor 90% overheen (terwijl ik echt jaren en jaren aan een stuk diep heb gezeten), en nu probeer ik af en toe een beetje mee te posten. Wie weet heeft iemand er wat aan, en kan ik zo iemand een beetje helpen.Oh nee! Nog zo'n wijsneus! We hebben Gray alSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.![]()
Hihihihi
Edit: en Re
Glappie Re
Overigens wel ernstig dat ik ook zoveel gepost heb hier![]()
Maar het is wel een fijn topic
Mijn winterdippie is weer richting de achtergrond verdwenen trouwens. Ik heb deze 2 weken veel vrij, slaap veel en ik kom wel echt bij.
En lampie loeren heeft ook wel geholpen en weer braaf sporten ook. Yay!!
[ Bericht 19% gewijzigd door Murmeli op 28-12-2013 10:07:52 ]Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
en straks de beste remedie tegen welke dip ook: Koekelaquote:Op zaterdag 28 december 2013 10:01 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Oh nee! Nog zo'n wijsneus! We hebben Gray al![]()
Hihihihi
Edit: en Re
Glappie Re
Overigens wel ernstig dat ik ook zoveel gepost heb hier![]()
Maar het is wel een fijn topic
Mijn winterdippie is weer richting de achtergrond verdwenen trouwens. Ik heb deze 2 weken veel vrij, slaap veel en ik kom wel echt bij.
En lampie loeren heeft ook wel geholpen en weer braaf sporten ook. Yay!!
Afvallen moet je voor jezelf doen. Niet omdat anderen het zien.quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:23 schreef Mishu het volgende:
Ik heb de afgelopen 3 dagen in bed doorgebracht waar ik zwelgde in mijn liefdesverdriet/heftige emoties door verliefdheid (gevoelens van mislukking en onzekerheid enzo). Nu gaat het al weer iets beter, probeer de draad weer op te pakken. Ervaar weer steeds meer een beetje plezier in dingen.
Ik ben erg onzeker door het afvallen, dat lukt erg goed maar je denkt ook steeds: zien mensen het nou, en is het al goed genoeg? Ik leg de lat steeds hoger als het ware.
quote:Op vrijdag 27 december 2013 23:59 schreef kvd het volgende:
[..]
Ik heb je verhaal nog gelezen...heftig maar ook mooi, vol hoop!
Als die stijgende lijn van 2013 voort blijft zetten, zal je hopelijk een mooi 2014 hebben!
Bedankt!quote:Op zaterdag 28 december 2013 00:00 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ook gelezen (en expres niet gequote).
Verder wat kvd zegt
Gelukkig niet!quote:Op zaterdag 28 december 2013 15:51 schreef Elvi het volgende:
Huh dit topic was ineens verdwenen uit mn ATik schrok me rot ik dacht dat ik jullie kwijt was
We laten je toch niet alleen...quote:Op zaterdag 28 december 2013 15:51 schreef Elvi het volgende:
Huh dit topic was ineens verdwenen uit mn ATik schrok me rot ik dacht dat ik jullie kwijt was
*spiekt in myat*quote:Op zaterdag 28 december 2013 15:51 schreef Elvi het volgende:
Huh dit topic was ineens verdwenen uit mn ATik schrok me rot ik dacht dat ik jullie kwijt was
Ik hoop niet voor je dat dat je je baan gaat kostenof zoiets!quote:Op zaterdag 28 december 2013 16:17 schreef Detroit het volgende:
Als dit topic verdwenen is dan is er echt wat aan de hand..
off-topic: wat ben je toch een ouwehoer s_e, godnonderkleren!.
On-topic: weer wat fijne gesprekken gehad met mensen over mijn bijna-burnout. Volgende week toch maar eens dat pittige gesprek aan op het werk dat ik zo niet verder wil.
Nou ja, ik wil ook niet verder werken op een plek waar ik me zo opgejaagd wild voel, zo onprettig, en met een manager die continu maar negatief is.quote:Op zaterdag 28 december 2013 16:35 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
*spiekt in myat*
Staat er gelukkig nog steeds in
[..]
Ik hoop niet voor je dat dat je je baan gaat kostenof zoiets!
Zijn wel 2 losstaande punten natuurlijk.quote:Op zaterdag 28 december 2013 16:37 schreef Detroit het volgende:
[..]
Nou ja, ik wil ook niet verder werken op een plek waar ik me zo opgejaagd wild voel, zo onprettig, en met een manager die continu maar negatief is.
Plus dat ik een beetje ICT-moe ben..
True. Maar ik kan gewoon niet meer liegen over het feit dat mijn lichaam aangeeft dat het genoeg geweest is. Dan hoop ik dat we een oplossing kunnen vinden om mijn tijd daar zo productief en plezierig mogelijk te maken.quote:Op zaterdag 28 december 2013 17:13 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Zijn wel 2 losstaande punten natuurlijk.
Maar de sfeer op de werkvloer zou ik sws aankaarten. Dat andere alleen als je denkt dat je manager je kan helpen iets leukers te vinden (andere plek binnen hetzelfde bedrijf ofzo)
Merk je qua stemming ook een verandering of nog niet echt?quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:49 schreef minthy het volgende:
Hoezee @TT trouwens![]()
OT; ik merk dat de bijwerkingen aardig af zijn genomen, ik zit nu op dag 11. Geen problemen meer, alleen af en toe een wat wazig gevoel (vooral niet handig tijdens het autorijden). Verder ligt de complete GGZ plat voor twee weken, ik neem het er even van, zie het als vakantie
quote:Op zaterdag 28 december 2013 10:01 schreef Murmeli het volgende:
Oh nee! Nog zo'n wijsneus! We hebben Gray al
Begrijpelijk en herkenbaar verhaal, hoor.quote:Op zaterdag 28 december 2013 01:39 schreef WilhelmusVanNassau het volgende:
[..]
Ha, die verwachtte ik alLeg het graag even uit (ik probeer het wel kort te houden, ik wil eigenlijk lekker gaan slapen).
Depressie is imo iets dat verschillende oorzaken kan hebben. De cognitieve oorzaken bij mij waren bepaalde denkpatronen die er door de jaren heen ingeslopen waren. Die veroorzaakten uiteindelijk een depressie. Eerst heb ik hard gewerkt om de zeer nare gedachten weg te krijgen, toen ben ik gaan werken aan het weer kunnen functioneren en toen dat een beetje lukte ben ik voor mezelf gaan proberen om die denkpatronen te verklaren en daarna om te buigen. Dat laatste is het lastigste geweest van het genezingsproces.
Waarom dan 90% en geen 100%? Dat is omdat ik de periode dat ik ziek was nog steeds als referentiekader gebruik, zo merk ik. En dat is ook omdat ik weet van mezelf dat ik nog steeds goed op mezelf moet passen, en dat misschien ook de rest van mijn leven moet doen. En ik moet me er ook nog steeds een beetje bij neerleggen dat het nu eenmaal zo is geweest dat ik ziek was, acceptatie zeg maar. Dat laatste lukt overigens steeds beter, want ik realiseer me steeds meer dat ik er onwijs veel van geleerd heb en dat ik er veel sterker uit ben gekomen.
Ik hoop dat het zo een beetje begrijpelijk is. If not, let me know.
Heb je al een idee hoe je dat aan gaat pakken, dat jezelf leren kennen?quote:Op zaterdag 28 december 2013 17:55 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Merk je qua stemming ook een verandering of nog niet echt?
Ik zit vandaag op dag 9. Neem sinds gister de volle voorgeschreven dosis (20mg fluoxetine). Bijwerkingen heb ik ook niet meer echt. Eigenlijk ook af en toe nog een beetje wazig, maar dat vind ik niet zo storend.
Ik weet niet of het echt met de AD te maken heeft, of dat er voornamelijk een placebo-effect optreedt of dat ik ook maar weer eens een redelijke okaye dag heb, maar ik voel me vandaag vrij goed eigenlijk. Nou ja, misschien is het van alle drie een beetje.
Ik merk wel dat ik echt nog aan bepaalde punten hard moet gaan werken: zelfbeeld, zelfhaat in zelfliefde veranderen, mijn afhankelijkheid ten opzichte van anderen, mezelf leren kennen. Ik ben benieuwd wat het nieuwe jaar gaat brengen. Veel slechter dan dit jaar kan het eigenlijk niet worden (hoop ik).
Mja, goede en terechte vraag. Het is natuurlijk niet zo dat ik mezelf helemaal niet ken, maar ik ken mezelf op veel gebieden niet zo goed. Misschien is het ook een gebrek aan levenservaring of zo. Door mijn jarenlange depressie ben ik vooral erg in mezelf gekeerd geraakt / geweest en kon geen kant meer op. Weet daardoor ook niet wat ik wil. En dat wil ik dus gaan ontdekken. Ik denk dat ik vooral veel verschillende dingen moet gaan uitproberen. Gewoon dingen doen. En veel zelfreflectie uitoefenenquote:Op zaterdag 28 december 2013 18:11 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Heb je al een idee hoe je dat aan gaat pakken, dat jezelf leren kennen?
Herken ik wel, vooral dat in jezelf gekeerd raken na verloop van tijd.quote:Op zaterdag 28 december 2013 18:31 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Mja, goede en terechte vraag. Het is natuurlijk niet zo dat ik mezelf helemaal niet ken, maar ik ken mezelf op veel gebieden niet zo goed. Misschien is het ook een gebrek aan levenservaring of zo. Door mijn jarenlange depressie ben ik vooral erg in mezelf gekeerd geraakt / geweest en kon geen kant meer op. Weet daardoor ook niet wat ik wil. En dat wil ik dus gaan ontdekken. Ik denk dat ik vooral veel verschillende dingen moet gaan uitproberen. Gewoon dingen doen. En veel zelfreflectie uitoefenen.
Natuurlijk ben ik door de therapie natuurlijk ook al bezig met mezelf leren kennen. Het is denk ik ook een levenslang proces, maar voor mij op dit moment wel erg belangrijk omdat ik bepaalde bij mezelf ziekmakende patronen wil gaan doorbreken en veranderen en daarvoor moet ik die wel leren kennen en begrijpen.
Ik neem aan dat je met "het werkt blijkbaar echt" doelt op "je angsten confronteren"?quote:Op zaterdag 28 december 2013 20:49 schreef Nass het volgende:
Ik heb hier ooit eens gepost want ik zit met paniek/angstoornissen, waaronder Sociale fobie en een behoorlijk lage zelfwaarde. 4 dagen geleden zomaar uit het niets trainingspak aangetrokken en maar wezen joggen, en dat heb ik nu 4 dagen volgehouden en ik voel me eerlijk gezegd al een heel stuk beter, apart, maar het werkt blijkbaar echt
Ik denk eerder dat je door sporten wat gelukkiger voelt, omdat je lichaam dan dopamine aanmaakt. Ik mag helaas nog niet sporten vanwege medische redenen, maar zodra dat weer kan ga ik ook zeker weer sporten.quote:Op zaterdag 28 december 2013 21:13 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik neem aan dat je met "het werkt blijkbaar echt" doelt op "je angsten confronteren"?
Want voor mij heeft dat nooit echt gewerkt. Ik voel me dan in het diepe gegooid en leer er niks meer van.
Maar wel stoer dat je gewoon de stoute (jogging)schoenen hebt aangetrokken en het gewoon hebt gedaan!
Ik heb al ooit een paar maanden hardgelopen en merkte geen verschil (behalve dan dat ik nogal blessuregevoelig was ofzoquote:Op zaterdag 28 december 2013 21:16 schreef Mistico het volgende:
[..]
Ik denk eerder dat je door sporten wat gelukkiger voelt, omdat je lichaam dan dopamine aanmaakt. Ik mag helaas nog niet sporten vanwege medische redenen, maar zodra dat weer kan ga ik ook zeker weer sporten.
Kan je dan niet naar een sportschool? Krachttraining is best een uitdaging en leuk als je merkt dat je vooruit gaat.quote:Op zaterdag 28 december 2013 21:18 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik heb al ooit een paar maanden hardgelopen en merkte geen verschil (behalve dan dat ik nogal blessuregevoelig was ofzo), vandaar dat ik -die- link niet zag
Kun je ook niet wandelen dan?
Ik zit nog te twijfelen tussen sportschool en zwemmen, beide hebben voor- en nadelen. Tijdens het hardlopen merkte ik geen verschil in gemoedstoestand, om de 1 of andere reden werkt iets als runningtherapie niet echt voor mij maar dat geeft niet, want ben niet meer zo depressief als toenquote:Op zaterdag 28 december 2013 21:25 schreef Mistico het volgende:
[..]
Kan je dan niet naar een sportschool? Krachttraining is best een uitdaging en leuk als je merkt dat je vooruit gaat.
Ik kan fysiek alles, en ga ook vaak buiten wandelen(Ik zet liever hier niet publiek neer wat de medische reden is, maar over een paar weken zou ik weer kunnen sporten).
Niet bepaald mn angster confronteren, maar de verveling die er bij heerst omdat ik zin heb in niets en nergens lol van krijg, en omdat ik nergens lol in zie doe ik niets--> Circel.quote:Op zaterdag 28 december 2013 21:13 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik neem aan dat je met "het werkt blijkbaar echt" doelt op "je angsten confronteren"?
Want voor mij heeft dat nooit echt gewerkt. Ik voel me dan in het diepe gegooid en leer er niks meer van.
Maar wel stoer dat je gewoon de stoute (jogging)schoenen hebt aangetrokken en het gewoon hebt gedaan!
Zelf merk ik daar weinig van maar vanuit m'n omgeving krijg ik de laatste dagen aardig vaak te horen dat ze mij meer helder, vrolijk en spraakzaam vinden. Ook hier geen idee of dat met het placebo-effect te maken heeft, maar ergens boeit me dat ook niet. Allang fijn dat anderen nu zeggen hoe ze vinden dat ik overkom op hen.quote:Op zaterdag 28 december 2013 17:55 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Merk je qua stemming ook een verandering of nog niet echt?
Ik zit vandaag op dag 9. Neem sinds gister de volle voorgeschreven dosis (20mg fluoxetine). Bijwerkingen heb ik ook niet meer echt. Eigenlijk ook af en toe nog een beetje wazig, maar dat vind ik niet zo storend.
Ik weet niet of het echt met de AD te maken heeft, of dat er voornamelijk een placebo-effect optreedt of dat ik ook maar weer eens een redelijke okaye dag heb, maar ik voel me vandaag vrij goed eigenlijk. Nou ja, misschien is het van alle drie een beetje.
Ik merk wel dat ik echt nog aan bepaalde punten hard moet gaan werken: zelfbeeld, zelfhaat in zelfliefde veranderen, mijn afhankelijkheid ten opzichte van anderen, mezelf leren kennen. Ik ben benieuwd wat het nieuwe jaar gaat brengen. Veel slechter dan dit jaar kan het eigenlijk niet worden (hoop ik).
Ah jij hebt nooit in een winkel gewerkt tijdens de feestdagenquote:Op zondag 29 december 2013 01:45 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik merk in December in de laatste weken dat het grootste gedeelte van mensen altijd aardiger voor elkaar zijn en ze overladen met complimentjes etc. Hiep hoi!.
Aldus azijnpisser s_e.
Volgens mij heb ik het grootste gedeelte van mijn D&A wel achter de rug. Nu kijken of we in 2014 een 'Hoe slaap ik beter' topic kan stichten en in 2015 van al mijn kwaaltjes af kan zijn.
Ik azijnzeik met je mee hoor, al merk ik niet echt dat het in december meer is dan normaalquote:Op zondag 29 december 2013 01:45 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik merk in December in de laatste weken dat het grootste gedeelte van mensen altijd aardiger voor elkaar zijn en ze overladen met complimentjes etc. Hiep hoi!.
Aldus azijnpisser s_e.
Volgens mij heb ik het grootste gedeelte van mijn D&A wel achter de rug. Nu kijken of we in 2014 een 'Hoe slaap ik beter' topic kan stichten en in 2015 van al mijn kwaaltjes af kan zijn.
oeh...hier laatst mijn moeder 'je ziet er helemaal niet depressief uit' nadat ze me 30 seconden had gezien...Nee muts, ik heb al jaren een masker op alleen heb je je al jaren niet meer in me geinteresseerd dus zie je dat ook niet...quote:Op zondag 29 december 2013 10:27 schreef -Spring het volgende:
Ik had laatst Dolly Parton opstaan (don't ask, jeugdsentiment) en hoorde dit liedje:
People say I'm the life of the party
'cause I'll tell a joke or two.
Although I might be laughin' loud and hearty,
Deep down inside I'm blue.
So take a good look at my face
You'll see my smile looks out of place.
If you'll look closer,
It's easy to trace
the tracks of my tears
Amerikaanse tranentrekkerij natuurlijk, maar ik voelde me toch een beetje aangesproken.Ik hoor namelijk niet anders dan: 'Jíj depressief? Da's een grapje zeker?'
Vooral collega's missen m'n 'gezellige babbel', zeggen ze.
Dat ja.quote:Op zondag 29 december 2013 10:39 schreef kvd het volgende:
[..]
oeh...hier laatst mijn moeder 'je ziet er helemaal niet depressief uit' nadat ze me 30 seconden had gezien...Nee muts, ik heb al jaren een masker op alleen heb je je al jaren niet meer in me geinteresseerd dus zie je dat ook niet...
ze faalt wel vaker
Edit: het was echt een grapje, maar een opmerking als 'wat rot voor je dat we dat toen niet gezien hebben' was meer op zn plaats geweest.
Tof! Je maakt ons wel heel nieuwsgierig zo hoorquote:Op zondag 29 december 2013 03:56 schreef Mistico het volgende:
Laatst vertelde ik over een droom/idee dat ik heb. Ik heb me zojuist ingeschreven voor een cursus/workshop waar ik precies ga leren wat ik nog niet weet om dit idee te realiseren.
Er zijn waarschijnlijk wel een hoop meisjes![]()
Het is denk ik goed bedoeld..quote:Op zondag 29 december 2013 10:39 schreef kvd het volgende:
[..]
oeh...hier laatst mijn moeder 'je ziet er helemaal niet depressief uit' nadat ze me 30 seconden had gezien...Nee muts, ik heb al jaren een masker op alleen heb je je al jaren niet meer in me geinteresseerd dus zie je dat ook niet...
ze faalt wel vaker
Zou je denken? Het is het type dat na een jaar 'ga maar weer roken' als je zegt dat je oa door het stoppen met roken bent aangekomen. Het type aan wie je verteld dat de dokter/psychologisch ondersteuner niet meer helpt en je (op dat moment) over 2 dagen naar het GGZ gaat en daarna nooit meer vraagt hoe de intake is gegaan (ben inmiddels 3 weken en 3 intakegesprekken verder). Het is het type wat zich ontzettend opwindt en boos is over een vriend van een vriend die zelfmoord heeft geprobeerd te plegen, maar sinds september (sinds ik ben ingestort) nog nooit aan mij heeft gevraagd hoe het met me gaat (maar in die tijd alleen de opmerking dat ik er niet depressief uit zien heeft gemaakt). Ik zie niet in hoe het goed bedoeld is. Nooit even een extra knuffel of kus heeft gegeven of een appje heeft gestuurd of heeft gebeld om te vragen hoe het gaat.quote:
quote:Op zondag 29 december 2013 10:46 schreef -Spring het volgende:
[..]
Dat ja.
Toen ik tegen mn moeder zei dat ik ws sinds mn puberteit al depressief ben, grapte ze dat ze het dan maar zwaar had gehad met zowel een depressieve man als dochter en dat ik maar blij moest zijn dat ze me niet in een pleeggezin had gestopt.
Edit: Het was echt een grapje, maar een opmerking als 'wat rot dat we dat toen niet gezien hebben' was meer op zn plaats geweest.
Ze vraagt niet eens hoe het gaat hierquote:Op zondag 29 december 2013 11:55 schreef kuolema het volgende:
![]()
Jullie hebben allemaal de kerstdagen overleefd![]()
Wie gaat s_e van de 1e plaats kicken?
Ik vind het soms ook wel raar als mensen zeggen 'hoe gaat het nu met je?' en ik antwoord 'wel goed' (standaard antwoord, soms gelogen, soms waar), dat ze dan zeggen 'Ja je ziet er ook veel beter/vrolijker uit, je straalt weer, enz.' Ehm...oh? Mensen die me bijna nooit zien die dat zeggen, volgens mij denken ze het gewoon te zien/willen ze dat. Want daarvoor hebben ze wsl nooit aan me gezien dat ik me kut voelde, dus hebben ze geen vergelijkingsmateriaal. En nu gaan ze er ineens op letten.
Moeders zijn soms heel apart. Ik heb een keer heeel veel verteld over hoe ik dacht en hoe ik me voelde. Sinds dat moment vraagt mijn moeder amper hoe het echt met mij gaat. Doe ik al die moeite voor niksquote:Op zondag 29 december 2013 12:27 schreef kvd het volgende:
[..]
Zou je denken? Het is het type dat na een jaar 'ga maar weer roken' als je zegt dat je oa door het stoppen met roken bent aangekomen. Het type aan wie je verteld dat de dokter/psychologisch ondersteuner niet meer helpt en je (op dat moment) over 2 dagen naar het GGZ gaat en daarna nooit meer vraagt hoe de intake is gegaan (ben inmiddels 3 weken en 3 intakegesprekken verder). Het is het type wat zich ontzettend opwindt en boos is over een vriend van een vriend die zelfmoord heeft geprobeerd te plegen, maar sinds september (sinds ik ben ingestort) nog nooit aan mij heeft gevraagd hoe het met me gaat (maar in die tijd alleen de opmerking dat ik er niet depressief uit zien heeft gemaakt). Ik zie niet in hoe het goed bedoeld is. Nooit even een extra knuffel of kus heeft gegeven of een appje heeft gestuurd of heeft gebeld om te vragen hoe het gaat.
Maar als ik het verkeerd zie...laat me alsjeblieft weten hoe ze het dan goed kan bedoelen, hoe ik het anders zou moeten/kunnen zien.
en dat meen ik, want ik ben er elke keer teleurgesteld over. Ben sinds de kerst vreselijk verdrietig dat mijn moeder zich drukker maakt om iemand die ze 1 keer heeft gezien en niet omkijkt naar haar eigen dochter, niet kenbaar maakt dat ze zich om mij misschien ook wel zorgen maakt
[..]![]()
Op zulk soort grapjes zit je ook echt te wachten...
Had je wel in de gaten dat het een grapje was? Ik zou dat dus echt niet meer in de gaten hebben op dit moment. En al zou me gezegd worden dat het een grapje is, dan zou ik er alsnog niet mee om kunnen gaan geloof ik...
Mijn ouders zijn ook niet zo, dat ze zeggen wat ze voelen/denken of een keer extra opbellen etc. Mij is ook nooit gevraagd hoe het gaat nadat ik heb verteld dat ik depressief was/ben en nadat ik de diagnose adhd kreeg. Het enige dat een beetje helpt is als ik letterlijk uitspel hoe het gaat en wat ik van ze verwacht.quote:Op zondag 29 december 2013 12:27 schreef kvd het volgende:
[..]
Zou je denken? Het is het type dat na een jaar 'ga maar weer roken' als je zegt dat je oa door het stoppen met roken bent aangekomen. Het type aan wie je verteld dat de dokter/psychologisch ondersteuner niet meer helpt en je (op dat moment) over 2 dagen naar het GGZ gaat en daarna nooit meer vraagt hoe de intake is gegaan (ben inmiddels 3 weken en 3 intakegesprekken verder). Het is het type wat zich ontzettend opwindt en boos is over een vriend van een vriend die zelfmoord heeft geprobeerd te plegen, maar sinds september (sinds ik ben ingestort) nog nooit aan mij heeft gevraagd hoe het met me gaat (maar in die tijd alleen de opmerking dat ik er niet depressief uit zien heeft gemaakt). Ik zie niet in hoe het goed bedoeld is. Nooit even een extra knuffel of kus heeft gegeven of een appje heeft gestuurd of heeft gebeld om te vragen hoe het gaat.
Maar als ik het verkeerd zie...laat me alsjeblieft weten hoe ze het dan goed kan bedoelen, hoe ik het anders zou moeten/kunnen zien.
en dat meen ik, want ik ben er elke keer teleurgesteld over. Ben sinds de kerst vreselijk verdrietig dat mijn moeder zich drukker maakt om iemand die ze 1 keer heeft gezien en niet omkijkt naar haar eigen dochter, niet kenbaar maakt dat ze zich om mij misschien ook wel zorgen maakt
[..]
Klopt helemaal, ik heb precies hetzelfde gehad. Mijn eigen leven bevalt me prima en ik zie mijn ouders nu meer als mensen waar ik wat leuks mee kan beleven dan mensen waar ik echt mijn gevoel mee wil delen. Mijn lage verwachtingen hebben heel erg geholpen.quote:Op zondag 29 december 2013 12:44 schreef Probability het volgende:
[..]
Mijn ouders zijn ook niet zo, dat ze zeggen wat ze voelen/denken of een keer extra opbellen etc. Mij is ook nooit gevraagd hoe het gaat nadat ik heb verteld dat ik depressief was/ben en nadat ik de diagnose adhd kreeg. Het enige dat een beetje helpt is als ik letterlijk uitspel hoe het gaat en wat ik van ze verwacht.
En dan zegt m'n moeder wel eens doodleuk: dit gaat te ver voor mij, dit kan ik niet (over gevoelens praten)
Ik heb heel lang gedacht dat mijn ouders geen interesse in mij hadden, en heb mij daardoor heel eenzaam gevoeld. Nu weet ik o.a. door cognitieve gedragstherapie dat ik vaak overkom alsof het wel goed gaat terwijl dat niet zo is. En mijn ouders vragen geen dingen uit zichzelf.
Ik heb het een beetje losgelaten, ben mn eigen leven aan het leiden. En daardoor kan ik makkelijker dingen delen en ben ik minder afhankelijk van de reactie van mijn ouders. Daardoor ben ik meer open en is de band beter geworden.
Ik denk dat het voor sommige ouders moeilijk is om iemand die zo dichtbij je staat en waar je op lijkt je daarbij kwetsbaar op te stellen. Je kan je moeder niet veranderen, alleen hoe jij er instaat. Misschien zal ze nooit de moeder worden die jij gehoopt had, maar uit ze haar waardering wel in andere dingen (je lievelings eten koken of iets kopen voor jou omdat ze haar gevoelens niet kan delen)
Ik heb je een dm gestuurd.quote:Op zondag 29 december 2013 11:56 schreef kuolema het volgende:
[..]
Tof! Je maakt ons wel heel nieuwsgierig zo hoor
Waar mijn moeder goed in is, is om dingen zoals die in het verleden gebeurd zijn, compleet anders te herinneren dan wij (ik en m'n zusje) ze herinneren, ze verbloemt veel. Maar goed, ik heb het dan ook nauwelijks over die tijd en ergens zal ze (voor haar gevoel dan) wel haar best hebben gedaan.quote:Op zondag 29 december 2013 12:30 schreef kvd het volgende:
[..]
Ze vraagt niet eens hoe het gaat hier. Zelfde geldt voor mijn zus, die vraagt hoe het gaat en begint dan zelf over iets anders of begint met iemand anders te praten
Mijn moeder en ik en omgang met elkaar...een heel verhaal...maar even onder een spoiler en straks weer weg (als ik het niet vergeet)quote:Op zondag 29 december 2013 12:44 schreef Probability het volgende:
[..]
Mijn ouders zijn ook niet zo, dat ze zeggen wat ze voelen/denken of een keer extra opbellen etc. Mij is ook nooit gevraagd hoe het gaat nadat ik heb verteld dat ik depressief was/ben en nadat ik de diagnose adhd kreeg. Het enige dat een beetje helpt is als ik letterlijk uitspel hoe het gaat en wat ik van ze verwacht.
En dan zegt m'n moeder wel eens doodleuk: dit gaat te ver voor mij, dit kan ik niet (over gevoelens praten)
Ik heb heel lang gedacht dat mijn ouders geen interesse in mij hadden, en heb mij daardoor heel eenzaam gevoeld. Nu weet ik o.a. door cognitieve gedragstherapie dat ik vaak overkom alsof het wel goed gaat terwijl dat niet zo is. En mijn ouders vragen geen dingen uit zichzelf.
Ik heb het een beetje losgelaten, ben mn eigen leven aan het leiden. En daardoor kan ik makkelijker dingen delen en ben ik minder afhankelijk van de reactie van mijn ouders. Daardoor ben ik meer open en is de band beter geworden.
Ik denk dat het voor sommige ouders moeilijk is om iemand die zo dichtbij je staat en waar je op lijkt je daarbij kwetsbaar op te stellen. Je kan je moeder niet veranderen, alleen hoe jij er instaat. Misschien zal ze nooit de moeder worden die jij gehoopt had, maar uit ze haar waardering wel in andere dingen (je lievelings eten koken of iets kopen voor jou omdat ze haar gevoelens niet kan delen)
Tjezus wat een verhaal. Dat herken ik wel, dat je de laatste bent die iets over familieleden hoort.quote:Op zondag 29 december 2013 14:23 schreef kvd het volgende:
[..]
Mijn moeder en ik en omgang met elkaar...een heel verhaal...maar even onder een spoiler en straks weer weg (als ik het niet vergeet)
-knip-
Op dat punt ben ik nu ook, vandaar dat er ook aan gewerkt moet worden. Zit daar dan wel heel stoer bij van 'het doet me niks' en thuis in eerste instantie ook (ik was al blij dat ik na eerste kerstdag niet jankend op de bank zat 's avonds, helemaal trotst), totdat ik me ineens realiseer wat er is gezegd, of niet is gezegd of is gebeurd. En dan gaan de sluizen open en weet je wel wat er allemaal komt.quote:Op zondag 29 december 2013 14:33 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Tjezus wat een verhaal. Dat herken ik wel, dat je de laatste bent die iets over familieleden hoort.
Lijkt er op alsof je moeder de band met jouw zus ten koste van jou heeft (inkopper, ik weet).
Het is heel rot, maar ze doen wel alsof je niet bestaat ofzo, je er niet toe doet. Dat ze over je praten terwijl je er gewoon bij zit, is natuurlijk een belachelijk iets en ik kan me niet voorstellen dat zij dat niet door hebben.
Zelf zou ik zo'n behandeling niet meer pikken, zeker niet als het zich al jaren voortsleept. Ik heb zoiets van "graag of niet".
Je verhaal was wel veel om te absorberen, heel veel details die belangrijk zijn en ergens op wijzen.
Het zal niet altijd even makkelijk gaan (en dan druk ik me nog licht uit), maar als het goed is, zal je er beter uit komen dan je erin ging! Wat ik wel vervelend vond (vind) is dat je je behandelaars ook een beetje moet bijsturen (of soms zelfs een beetje moet pushen), omdat (en dat is -mijn- ervaring) ze anders de boel een beetje de boel laten en er niks/veelteweinig gebeurt.quote:Op zondag 29 december 2013 15:15 schreef kvd het volgende:
[..]
Op dat punt ben ik nu ook, vandaar dat er ook aan gewerkt moet worden. Zit daar dan wel heel stoer bij van 'het doet me niks' en thuis in eerste instantie ook (ik was al blij dat ik na eerste kerstdag niet jankend op de bank zat 's avonds, helemaal trotst), totdat ik me ineens realiseer wat er is gezegd, of niet is gezegd of is gebeurd. En dan gaan de sluizen open en weet je wel wat er allemaal komt.
Maar het feit dat het al niet meteen dezelfde dag gebeurt is een vooruitgang![]()
Kleine stapjes nemen toch?
En ik weet heel goed dat mijn verhaal ongetwijfeld gekleurd is door gebeurtenissen uit het verleden en dat iedereen alles anders ervaren zal hebben . Iedereen heeft er op haar eigen manier ingestaan. Als je de verhalen van mij, mijn moeder en mijn zus naast elkaar zal leggen, zullen er ongetwijfeld 3 hele verschillende verhalen liggen.
En ik weet niet wat het met hen doet, maar bij mij hindert alles uit het verleden mij en zorgt dat ik ook met het heden problemen heb. Ik moet veranderen, anders komt het niet goed met mij.
Zie met angst en beven de diagnose van het GGZ tegemoet en met nog meer angst eigenlijk de behandeling. Bittere pil, zure appel, beerputten enzovoort...Maar ik ga ervan uit dat ik er sterker uit ga komen....en grootverbruiker van papieren zakdoekjes ga worden
Ik ben met kleine tussenpauzes al een jaar of 5 grootverbruiker....en bij gebrek aan papier doen mijn mouwen ook vaak aan tranen wegvegen hahaha.quote:Op zondag 29 december 2013 15:28 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Het zal niet altijd even makkelijk gaan (en dan druk ik me nog licht uit), maar als het goed is, zal je er beter uit komen dan je erin ging! Wat ik wel vervelend vond (vind) is dat je je behandelaars ook een beetje moet bijsturen (of soms zelfs een beetje moet pushen), omdat (en dat is -mijn- ervaring) ze anders de boel een beetje de boel laten en er niks/veelteweinig gebeurt.
En dat van die zakdoekjes, geeft verder niks
Beter dat je 1 korte periode van je leven grootverbruiker bent dan de hele rest van je leven
Het is -jouw- leven en -jij- moet bepalen!
Het is natuurlijk niet de bedoeling dat jij voor andermans shit moet opdraaien of dat jij andermans beerput moet zijn, je hebt wsl aan jezelf meer dan genoeg nu
Jeetje, dat je nog contact met ze onderhoudt! Mijn vader doet iets soortgelijks, maar daar neem ik dan ook nooit contact meer mee op. Ja, héél soms, met van die verplichte dingen van feestdagen etc. Anders krijg ik daar weer gezeur van vanuit de rest van mijn familie.quote:Op zondag 29 december 2013 14:23 schreef kvd het volgende:
[..]
Mijn moeder en ik en omgang met elkaar...een heel verhaal...maar even onder een spoiler en straks weer weg (als ik het niet vergeet)
[..]
Heel goed dit!quote:Gelukkig was zij het met me eens en heeft ze me dus bij het GGZ aangemeld, zij kon verder niks voor me betekenen. Dat was ook al even een-moment...het feit dat er naar me werd geluisterd en dat er ook op mijn initiatief iets aan mijn problemen wordt gedaan...Wat je zegt....het is MIJN leven en IK bepaal dat het zo genoeg is, dat ik niet op deze manier in het leven wil staan, dat ik weer wil genieten van dingen, mensen, vriendschappen kan aangaan, tevreden kan zijn met mezelf en het leven wat ik leid.
Bij mij was het best wel een lang verhaal.quote:Op zondag 29 december 2013 18:18 schreef TvhN het volgende:
Via wie zijn jullie eigenlijk bij een psycholoog terechtgekomen? De huisarts? Of wellicht zelf één uitgezocht?
Hier zijn het nu dus ook de verplichte contactnummertjes. De reden waarom ik ze tussendoor nog zie, is puur vanwege mijn neefje. Hij vindt het leuk om af te spreken, de familie bij elkaar te hebben. Voor hem doe ik het op dit moment eigenlijk ook alleen nog maar. Heb zo'n 13 jaar geleden op het punt te staan om met mijn zus het contact te verbreken, ouders wisten daar ook vanaf, maar nadat ik het aan hen verteld had, overleed 2 dagen later mijn vader en dan doe je zoiets toch niet. Kom je erachter dat het leven kort is en dat je elkaar nodig hebt.quote:Op zondag 29 december 2013 16:33 schreef Gray het volgende:
[..]
Jeetje, dat je nog contact met ze onderhoudt! Mijn vader doet iets soortgelijks, maar daar neem ik dan ook nooit contact meer mee op. Ja, héél soms, met van die verplichte dingen van feestdagen etc. Anders krijg ik daar weer gezeur van vanuit de rest van mijn familie.
Behalve mijn moeder, dat is een schat. Die leed zelf aan jarenlange depressie, vanuit borderline, maar is daar heel mooi bovenop gekomen. Die vraagt erover, luistert ernaar en deelt haar ervaringen toen en nu erover. Mijn vader rent bij wijze van spreke weg ervoor.
Ach ja, het gaat zoals het gaat.
[..]
Heel goed dit!![]()
PsyQ was het voor mij, omdat ADHD. Maar daar heb ik slechts een handvol sessies gehad, totdat ik op mezelf ging.quote:Op zondag 29 december 2013 18:18 schreef TvhN het volgende:
Via wie zijn jullie eigenlijk bij een psycholoog terechtgekomen? De huisarts? Of wellicht zelf één uitgezocht?
Het kan zijn dat de relatie nooit meer echt verbetert tussen jullie. Wat dat betreft doe je er goed aan om aan je zelfvertrouwen en eigenwaarde te werken, zoals je zelf al aangeeft. Dan heb je tenminste jezelf om op te kunnen vertrouwen.quote:Op zondag 29 december 2013 18:26 schreef kvd het volgende:
[..]
Hier zijn het nu dus ook de verplichte contactnummertjes. De reden waarom ik ze tussendoor nog zie, is puur vanwege mijn neefje. Hij vindt het leuk om af te spreken, de familie bij elkaar te hebben. Voor hem doe ik het op dit moment eigenlijk ook alleen nog maar. Heb zo'n 13 jaar geleden op het punt te staan om met mijn zus het contact te verbreken, ouders wisten daar ook vanaf, maar nadat ik het aan hen verteld had, overleed 2 dagen later mijn vader en dan doe je zoiets toch niet. Kom je erachter dat het leven kort is en dat je elkaar nodig hebt.
En zoals ik eerder zei, ik heb niet het idee dat ik er op dit moment alles aan gedaan heb. Ik geloof niet dat zij weten wat er bij mij speelt en hoe ik tegen bepaalde dingen aankijk. Maar voor ik die confrontatie aan kan gaan, moet ik eerst meer zelfvertrouwen en eigenwaarde krijgen, steviger in mijn schoenen staan, ECHT achter mijn besluit staan. Als ik nu het contact zou verbreken, ben ik heel bang dat ik over een paar maanden/jaar erover ga twijfelen. Ik geloof dat ik er nog niet helemaal aan toe ben. Maar wie weet over een paar maanden (en misschien heb ik dan wel met ze gesproken en is er een betere manier waarop we met elkaar kunnen omgaan en ZIEN ze me meer....)
Die relatie wordt ook nooit meer hetzelfde, daarvoor zijn er te veel dingen gebeurd. Die hoop heb ik dan ook al lang niet meer. Het zal ook nooit meer hetzelfde kunnen worden, omdat ik zelf niet meer de persoon ben die ik een jaar of 7/8 geleden was. Het enige waar ik op hoop is dat we een goede omgang met elkaar kunnen hebben, dat ik weer een deel kan uitmaken van het gezin en er niet als wormvormig aanhangseltje bijbungelquote:Op zondag 29 december 2013 18:31 schreef Gray het volgende:
[..]
PsyQ was het voor mij, omdat ADHD. Maar daar heb ik slechts een handvol sessies gehad, totdat ik op mezelf ging.
[..]
Het kan zijn dat de relatie nooit meer echt verbetert tussen jullie. Wat dat betreft doe je er goed aan om aan je zelfvertrouwen en eigenwaarde te werken, zoals je zelf al aangeeft. Dan heb je tenminste jezelf om op te kunnen vertrouwen.
Vriendin zei dat ik knettergek was. Ik naar huisarts, die stuurde me door naar psycholoog en zei dat die vriendin maar eens moest langskomen en we in mijn jeugd en verleden gaan duiken om te beseffen waarom we bij dat soort foute dames blijven zitten. En dat was Oktober 2012.quote:Op zondag 29 december 2013 18:18 schreef TvhN het volgende:
Via wie zijn jullie eigenlijk bij een psycholoog terechtgekomen? De huisarts? Of wellicht zelf één uitgezocht?
quote:Op zondag 29 december 2013 18:39 schreef Elvi het volgende:
Ouders![]()
Ik woon bij die van mij, maar ze hebben niks doorIk heb ze ook niks verteld hoor, maar ze merken ook niks uit zichzelf op. Het enige wat ik hoor is dat ik lui en chagrijnig ben. Mijn nicht daarintegen was 15 jaar geleden ook depressief en toen kon ze bij mn moeder terecht en had goede gesprekken met haar enzovoorts... Mijn nicht was depressief, ik ben gewoon lui met een rot-karakter
![]()
Ze hebben zelfs niks van mn zelfbeschadiging gemerkt. Zelfs niet in de zomer toen ik een keer per ongeluk mn vest was vergeten aan te doen (blijkbaar is het ook supernormaal om in de zomer met vesten te lopen). Daar kwam ik na 10 minuten pas achter maar kon niet meer met goed fatsoen terug naar boven rennen voor een vest
Dus ik dacht 'fuck it ik kijk wel hoe het loopt' en heb het zo gelaten. De littekens vielen hen niet eens op.
Zelfs toen ik een keer slordig was met de nasleep en er wat zakdoekjes open en bloot in de vuilniszak lagen kreeg ik alleen te horen dat ze dat vies vond en of ik zelf de vuilniszak wilde verwisselen.Ze heeft nooit gevraagd waar het van was.
De eerste via een vriend die er goede ervaringen mee had omdat hij daar zelf ook een keer in behandeling was gekomen (in februari begonnen daar).quote:Op zondag 29 december 2013 18:18 schreef TvhN het volgende:
Via wie zijn jullie eigenlijk bij een psycholoog terechtgekomen? De huisarts? Of wellicht zelf één uitgezocht?
Ik weet het niet meer. Was in ieder geval psychotisch toen.quote:Op zondag 29 december 2013 18:18 schreef TvhN het volgende:
Via wie zijn jullie eigenlijk bij een psycholoog terechtgekomen? De huisarts? Of wellicht zelf één uitgezocht?
Echt wtf! Hoezo oogkleppen?quote:Op zondag 29 december 2013 18:39 schreef Elvi het volgende:
Ouders![]()
Ik woon bij die van mij, maar ze hebben niks doorIk heb ze ook niks verteld hoor, maar ze merken ook niks uit zichzelf op. Het enige wat ik hoor is dat ik lui en chagrijnig ben. Mijn nicht daarintegen was 15 jaar geleden ook depressief en toen kon ze bij mn moeder terecht en had goede gesprekken met haar enzovoorts... Mijn nicht was depressief, ik ben gewoon lui met een rot-karakter
![]()
Ze hebben zelfs niks van mn zelfbeschadiging gemerkt. Zelfs niet in de zomer toen ik een keer per ongeluk mn vest was vergeten aan te doen (blijkbaar is het ook supernormaal om in de zomer met vesten te lopen). Daar kwam ik na 10 minuten pas achter maar kon niet meer met goed fatsoen terug naar boven rennen voor een vest
Dus ik dacht 'fuck it ik kijk wel hoe het loopt' en heb het zo gelaten. De littekens vielen hen niet eens op.
Zelfs toen ik een keer slordig was met de nasleep en er wat zakdoekjes open en bloot in de vuilniszak lagen kreeg ik alleen te horen dat ze dat vies vond en of ik zelf de vuilniszak wilde verwisselen.Ze heeft nooit gevraagd waar het van was.
Mja, ik ga nu even advocaat van de duivel spelen maar je kunt het ze misschien ook niet kwalijk nemen. Misschien zien ze het wel maar zoeken ze er niks achter. Misschien zien ze het als een fase of aandachtstrekkerij en laten ze het rusten? Of misschien vrezen ze een..quote:Op zondag 29 december 2013 18:39 schreef Elvi het volgende:
Ze hebben zelfs niks van mn zelfbeschadiging gemerkt.
quote:Op zondag 29 december 2013 18:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Echt wtf! Hoezo oogkleppen?
Misschien is het too much to handle voor je ouders?? (eventjes advokaat van de duivel spelen)
Ik weet het niet. Ik dacht misschien ook wel dat ze het moeilijk vonden om erover te beginnen maar echt uit niets blijkt dat ze iets doorhebben. Bovendien konden ze er wel met mn nicht over praten...quote:Op zondag 29 december 2013 18:48 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Mja, ik ga nu even advocaat van de duivel spelen maar je kunt het ze misschien ook niet kwalijk nemen. Misschien zien ze het wel maar zoeken ze er niks achter. Misschien zien ze het als een fase of aandachtstrekkerij en laten ze het rusten? Of misschien vrezen ze een..
'waarom doe je dat?'
'ja.. want pijn.. etc'
'Jullie begrijpen me niet!!@!'
'Scheld scheld, en zo voorts'
Mocht het zover komen dat ze je vragen waar je al die dagen steeds heen gaat, dan zou ik gewoon de waarheid vertellen (maar alleen als ze er om vragen. Goeie kans dat ze toch niet gaan doorvragenquote:Op zondag 29 december 2013 18:56 schreef Elvi het volgende:
[..]
[..]
Ik weet het niet. Ik dacht misschien ook wel dat ze het moeilijk vonden om erover te beginnen maar echt uit niets blijkt dat ze iets doorhebben. Bovendien konden ze er wel met mn nicht over praten...
Daarbij voel ik me al sinds mn 15de zo, dus misschien denken ze oprecht dat ik gewoon een rotkarakter heb. Het lijkt me makkelijker om iets te merken als iemand eerst heel blij en stuiterend door het leven gaat en daarna ineens dagen op bed blijft liggen.
Maar ja ik vertel het zelf ook niet, en eigenlijk kan ik het beter zou houden. Ik maak me wel zorgen over de dagbehandeling want ja wat ga ik 3 dagen per week als smoes gebruiken?![]()
Aan de ene kant wil ik dat ze iets merken en dat het ze iets doet dat ik me zo rot voel. Aan de andere kant wil ik het niet omdat ik weet hoe ze soms kunnen reageren en ik weet dat ze het tijdens ruzies tegen me gaan gebruiken
Misschien vertel ik het ze ooit wel zelf, als het klaar is en ik een eigen plek heb
Ja, dat zou ik ook doen. Gewoon, op een kalme manier, alsof je naar de supermarkt gaat. Als ze doorvragen, op rustige toon vertellen wat je gaat doen en waarom, om vervolgens je dag voort te zetten. Als ze niet doorvragen, gewoon rustig je dag voortzetten.quote:Op zondag 29 december 2013 18:57 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Mocht het zover komen dat ze je vragen waar je al die dagen steeds heen gaat, dan zou ik gewoon de waarheid vertellen (maar alleen als ze er om vragen. Goeie kans dat ze toch niet gaan doorvragen).
Heb ik ook ja.quote:Op zondag 29 december 2013 19:46 schreef Detroit het volgende:
Als ik érgens achtergekomen ben, dan is het wel dat kinderen heel gevoelig zijn voor kleine dingen waar ouders zich vervolgens niets meer van kunnen herinneren.
Sommige dingen die voor mij super traumatisch waren, kon mijn vader zich echt niet meer herinneren..
Jups. Je hebt maar geluk als je vader/moeder/streep door wat niet van toepassing is zegt: "ach, ik begrijp helemaal dat jij <gebeurtenis X> als traumatisch hebt ervaren, ik heb me er continu vervelend over gevoeld! *insert melancholisch muziekje*".quote:
Lekkere typesquote:Op zondag 29 december 2013 18:39 schreef Elvi het volgende:
Ouders![]()
Ik woon bij die van mij, maar ze hebben niks doorIk heb ze ook niks verteld hoor, maar ze merken ook niks uit zichzelf op. Het enige wat ik hoor is dat ik lui en chagrijnig ben. Mijn nicht daarintegen was 15 jaar geleden ook depressief en toen kon ze bij mn moeder terecht en had goede gesprekken met haar enzovoorts... Mijn nicht was depressief, ik ben gewoon lui met een rot-karakter
![]()
Ze hebben zelfs niks van mn zelfbeschadiging gemerkt. Zelfs niet in de zomer toen ik een keer per ongeluk mn vest was vergeten aan te doen (blijkbaar is het ook supernormaal om in de zomer met vesten te lopen). Daar kwam ik na 10 minuten pas achter maar kon niet meer met goed fatsoen terug naar boven rennen voor een vest
Dus ik dacht 'fuck it ik kijk wel hoe het loopt' en heb het zo gelaten. De littekens vielen hen niet eens op.
Zelfs toen ik een keer slordig was met de nasleep en er wat zakdoekjes open en bloot in de vuilniszak lagen kreeg ik alleen te horen dat ze dat vies vond en of ik zelf de vuilniszak wilde verwisselen.Ze heeft nooit gevraagd waar het van was.
quote:Op zondag 29 december 2013 19:56 schreef Nyota het volgende:
Ouders, moeder.... De mijne, incl rest van het gezin, weet niet eens dat ik 4 maanden opgenomen ben geweest. Iets met emotionele verwaarlozing en keer op keer teleurgesteld worden.
Dus praten over gevoel? Wat is dat? Jog nooit, ever. En als ik een poging deed, dan geen troost, steun of wat dan ook. Dus op heel jonge leeftijd vertelde ik weinig en was altijd alles prima met mij.
En dat is de status nog steeds. Eennpoging gedaan om met m'n zus te praten, dat was opzich fijn, maar daarna niks. En ik zie ze allemaal een keer in de zoveel tijd.
Tja, ik mis nog steeds een moeder, begrijp nu pas dat dat hetgeen is wat ik altijd heb gemist en dat dat lege gevoel geeft. Ik dacht altijd dat het wel mee viel, ik kwam verder toch niets te kort? En dan leer je later dat emotionele aandacht ook tot het opvoedpakket zou moeten horen.
Nou goed, in een notendop. Ergo: nog steeds verlangen naar een moeder en hoe de fuck verzacht je dat onmogelijk verlangen.
Ouders...quote:Op zondag 29 december 2013 19:46 schreef Detroit het volgende:
Als ik érgens achtergekomen ben, dan is het wel dat kinderen heel gevoelig zijn voor kleine dingen waar ouders zich vervolgens niets meer van kunnen herinneren.
Sommige dingen die voor mij super traumatisch waren, kon mijn vader zich echt niet meer herinneren..
Valt best mee eigenlijk.. Gespeeld met het grut en m'n oude speelgoed. Iets met verwachtingen en hoe je er heen gaat. Maar ja, het steekt altijd wel.quote:Op zondag 29 december 2013 20:03 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Niet echt vrolijk geworden van kerst dus?
Geen idee...als ik het wist.quote:Op zondag 29 december 2013 19:56 schreef Nyota het volgende:
Nou goed, in een notendop. Ergo: nog steeds verlangen naar een moeder en hoe de fuck verzacht je dat onmogelijk verlangen.
Absoluut!quote:Op zondag 29 december 2013 20:07 schreef Gray het volgende:
[..]
Ouders...
Het zijn soms nét mensen, hč?
Ja blijft toch niet leuk denk ik.quote:Op zondag 29 december 2013 20:11 schreef Nyota het volgende:
[..]
Valt best mee eigenlijk.. Gespeeld met het grut en m'n oude speelgoed. Iets met verwachtingen en hoe je er heen gaat. Maar ja, het steekt altijd wel.
Hoe was jouw Kerst? Nog familie gezien?
Ik vraag me af of ze dan ook daadwerkelijk niets door hebben of dat het meer van die types zijn die er niets over durven te zeggen/vragen of het gewoon niet willen zien. De waarheid ontkennen zeg maar. Het is in beide gevallen niet bepaald positief.quote:Op zondag 29 december 2013 18:39 schreef Elvi het volgende:
Ouders![]()
Ik woon bij die van mij, maar ze hebben niks doorIk heb ze ook niks verteld hoor, maar ze merken ook niks uit zichzelf op. Het enige wat ik hoor is dat ik lui en chagrijnig ben. Mijn nicht daarintegen was 15 jaar geleden ook depressief en toen kon ze bij mn moeder terecht en had goede gesprekken met haar enzovoorts... Mijn nicht was depressief, ik ben gewoon lui met een rot-karakter
![]()
Ze hebben zelfs niks van mn zelfbeschadiging gemerkt. Zelfs niet in de zomer toen ik een keer per ongeluk mn vest was vergeten aan te doen (blijkbaar is het ook supernormaal om in de zomer met vesten te lopen). Daar kwam ik na 10 minuten pas achter maar kon niet meer met goed fatsoen terug naar boven rennen voor een vest
Dus ik dacht 'fuck it ik kijk wel hoe het loopt' en heb het zo gelaten. De littekens vielen hen niet eens op.
Zelfs toen ik een keer slordig was met de nasleep en er wat zakdoekjes open en bloot in de vuilniszak lagen kreeg ik alleen te horen dat ze dat vies vond en of ik zelf de vuilniszak wilde verwisselen.Ze heeft nooit gevraagd waar het van was.
Klinkt een beetje alsof je je graag groot wilt houden bij je ouders (als een sterke vrouw), maar weet dat je daar niet toe in staat bent ze dat beeld van je te geven dat je ze graag zou willen geven (correct me if I'm wrong).quote:Op zondag 29 december 2013 20:24 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik vraag me af of ze dan ook daadwerkelijk niets door hebben of dat het meer van die types zijn die er niets over durven te zeggen/vragen of het gewoon niet willen zien. De waarheid ontkennen zeg maar. Het is in beide gevallen niet bepaald positief.
Ik voel me, na het lezen van een aantal posts van jullie, een beetje schuldig omdat ik ouders heb die zich wel zorgen maken om mij, terwijl ik dat dus helemaal niks vind en denk van 'fuck off, bemoei je er niet mee'. Ik heb juist nooit gewild dat ze dingen wisten, zelfs niet oppervlakkig, want het zijn gewoon geen mensen met wie ik zoiets zou bespreken. Toen ik net uit de kliniek kwam was het dus wel een tijdje kut, met nogal bezorgde ouders die bij het kleinste dingetje meteen denken dat er iets aan de hand is. Heel normaal, maar ik vind dat verschrikkelijk. En niet in eerste instantie omdat ik het erg vind dat zij zich zorgen maken, maar gewoon omdat ik het irritant vind. Ze wilden dingen weten, hadden vragen, snapten het niet. Ik wil gewoon alleen zijn en met rust gelaten worden, het gaat ze niets aan. Ik haatte ze daardoor juist nog meer. Er is gewoon een afstand tussen ons en die zal er altijd blijven, dat is hun schuld, zij moeten niet proberen die weg te halen, dat werkt niet. Ik weet dat ze het goed bedoelen, maar voor mij werkt het averechts.
Dat zou ik juist fijn vinden. Als ik een bloedneus heb gehad moet ik echt geen zakdoekjes in mijn prullenbak laten liggen want dan gaat mijn pa hele andere dingen denken...quote:Op zondag 29 december 2013 18:39 schreef Elvi het volgende:
Zelfs toen ik een keer slordig was met de nasleep en er wat zakdoekjes open en bloot in de vuilniszak lagen kreeg ik alleen te horen dat ze dat vies vond en of ik zelf de vuilniszak wilde verwisselen.Ze heeft nooit gevraagd waar het van was.
Ik heb het gelezen. Heftig verhaal, en raar ook. Klinkt bijna alsof jij je moeder iets heel ergs aangedaan hebt dat ze zo doet (wat natuurlijk niet zo is) wat een rare houding van je familiequote:Op zondag 29 december 2013 14:23 schreef kvd het volgende:
[..]
Mijn moeder en ik en omgang met elkaar...een heel verhaal...maar even onder een spoiler en straks weer weg (als ik het niet vergeet)
-Hier stond een heel verhaal maar toch weggehaald-
Maar eerst eens werken aan mezelf
De eerste keer had mijn school naar huis gebeld (ik weet niet precies wat er toen is gezegd) en toen moest ik van mijn moeder naar een psycholoog.quote:Op zondag 29 december 2013 18:18 schreef TvhN het volgende:
Via wie zijn jullie eigenlijk bij een psycholoog terechtgekomen? De huisarts? Of wellicht zelf één uitgezocht?
Mwah dat is het niet helemaal. Speelt wel een rol, maar het is meer een gevoel van afkeer/haat naar mijn ouders, die afstand die er is was er altijd al en zij zullen me nooit begrijpen en dat wil ik ook niet. Als kind had ik ook altijd veel geheimen, omdat ik wist dat er niet begripvol op gereageerd zou worden. Dat schept een afstand. En ze denken ook heel anders.quote:Op zondag 29 december 2013 20:26 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Klinkt een beetje alsof je je graag groot wilt houden bij je ouders (als een sterke vrouw), maar weet dat je daar niet toe in staat bent ze dat beeld van je te geven dat je ze graag zou willen geven (correct me if I'm wrong).
Is dat niet begripvol om kunnen gaan met jou iets wat jouw ouders expres doen, of is het onvermogen van hun?quote:Op zondag 29 december 2013 20:33 schreef kuolema het volgende:
[..]
Mwah dat is het niet helemaal. Speelt wel een rol, maar het is meer een gevoel van afkeer/haat naar mijn ouders, die afstand die er is was er altijd al en zij zullen me nooit begrijpen en dat wil ik ook niet. Als kind had ik ook altijd veel geheimen, omdat ik wist dat er niet begripvol op gereageerd zou worden. Dat schept een afstand. En ze denken ook heel anders.
Kijk, dat herken ik dus. Nu wil ik ook niet alles aan m'n ouders vertellen, want dan gaan ze dingen vragen en dat is niet uit te leggen omdat ze het niet snappen of ik reactie krijg waar ik echt niks mee heb. Ze kunnen het gewoon niet.quote:Op zondag 29 december 2013 20:33 schreef kuolema het volgende:
[..]
Mwah dat is het niet helemaal. Speelt wel een rol, maar het is meer een gevoel van afkeer/haat naar mijn ouders, die afstand die er is was er altijd al en zij zullen me nooit begrijpen en dat wil ik ook niet. Als kind had ik ook altijd veel geheimen, omdat ik wist dat er niet begripvol op gereageerd zou worden. Dat schept een afstand. En ze denken ook heel anders.
Sjeeminee, het is wel een heel lang verhaal geworden.quote:Op zondag 29 december 2013 20:38 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Is dat niet begripvol om kunnen gaan met jou iets wat jouw ouders expres doen, of is het onvermogen van hun?
Zou het zo kunnen zijn dat niet jouw ouders, maar jijzelf het probleem bent? (en nu ben ik even heel kritisch he?).
Jouw ouders hadden toen jij nog klein was, een bepaalde band met jou moeten creëren. Blijkbaar hebben ze daarin gefaald. Jammer, maar is dat nog te repareren en is dat het waard?
Ik zit even hardop te denken hier, dus staat je vrij me te corrigeren als ik ernaast zit! Graag zelfs
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dat kunnen ze niet, dat was al zo toen ik klein was. Ze zijn gewoon te anders.quote:Edit: Waarom wil je niet dat jouw ouders je begrijpen?
En verder weet ik het eigenlijk ook niet. Ik zie het gewoon niet zitten.Why are you wearing that stupid man suit?
Dat, en je zou eerder zien dat het ook gekwetste zielen zijn, met hun eigen gebreken en tekortkomingen.quote:Op zondag 29 december 2013 20:18 schreef Detroit het volgende:
[..]
Absoluut!
En daar zit hem ook wel een beetje de crux. Als ouders gewoon zouden tonen dat zij mens zijn (en dus ook fouten maken) en zich kwetsbaar durven op te stellen dan zou dat al een stuk meer zorgen voor jezelf gehoord voelen. (en het daarmee ook een stukje kunnen oplossen)
Ik heb dan het geluk dat ik een liefdevolle moeder heb. Ik woon niet meer bij haar en het gaat goed zo.quote:Op zondag 29 december 2013 20:52 schreef Nyota het volgende:
[..]
Kijk, dat herken ik dus. Nu wil ik ook niet alles aan m'n ouders vertellen, want dan gaan ze dingen vragen en dat is niet uit te leggen omdat ze het niet snappen of ik reactie krijg waar ik echt niks mee heb. Ze kunnen het gewoon niet.
Maar dat neemt niet weg dat ik een moeder mis. Niet mijn moeder, maar een moeder.
Merk trouwens dat ik het best fijn vind te merken dat anderen ook worstelen met dit thema (en niet fijn in de zin van wat leuk voor je natuurlijk).
Dit komt mij zoooo bekend voor! Bij mij bleek het (kom ik op m'n 30e nog effe achterquote:Ze hadden met heel veel dingen anders met mij om kunnen gaan, op een betere manier. Ik was bijvoorbeeld altijd heel angstig, maar daar gingen ze niet op de juiste manier mee om. Ik werd nooit gerustgesteld, er werd niet over dingen gepraat maar ik moest maar gewoon niet zo zeuren. Want ze begrepen het niet. Ze wisten niet hoe serieus het voor mij was. Ik dacht altijd veel na en piekerde, met hen kon ik dus niets bespreken. Ik heb altijd veel behoefte gehad aan duidelijkheid en uitleg, waarom dingen zijn zoals ze zijn en waarom iets wel/niet kan gebeuren, met wetenschappelijk onderbouwde argumenten, enz. Reacties zijn dan 'dat is gewoon zo', het herhalen van de vraag bij wijze van antwoord,(denken dat ze slim zijn terwijl ze helemaal geen antwoord geven) of gewoon doen alsof ze het niet hoorden
Dat is inderdaad een heel goed punt. Op een gegevens moment ben ik me gaan beseffen dat het ook maar mensen zijn. Geen enkel mens is perfect, zelfs ik niet en ook niemand anders van hier. Jammer genoeg schieten ouders vaak kort op gebieden die jij als kind nodig hebt. Misschien komt dat ook wel doordat jij je gaat richten op de gebieden waarop ze tekort schieten als je door hebt dat ze niet perfect zijn.quote:Op zondag 29 december 2013 20:07 schreef Gray het volgende:
[..]
Ouders...
Het zijn soms nét mensen, hč?
Ik weet dat mijn ouders wel hun best doen, maar dat ik daar niet genoeg aan heb. Omdat ik weet dat ze hun best doen, neem ik ze ook niks kwalijk. Qua materialistische dingen ben ik inderdaad ook nooit iets tekort gekomen. Sterker nog, voor dat kan ik me bijna geen beter ouders wensen. En ze hebben me ook altijd geholpen als ik dat nodig had (verhuizen bijvoorbeeld). Zolang het gezellig met ze is, vind ik het nu goedquote:Op zondag 29 december 2013 22:58 schreef Nyota het volgende:
Ik heb juist lange tijd gedacht dat ik ze niks kwalijk mocht nemen en niet zo moest zeuren: ze hadden toch hun best gedaan en ik kwam materialistisch niks te kort. Ik weet dat ze van me houden. En dat ze voor hun kinderen alles hebben gedaan om bv een zo goed mogelijke opleiding te kunnen betalen.
Kortom, ik mocht van mezelf niet zo zeuren, ik vond mezelf een ondankbaar kreng als ik dat wel deed. En ja, zeker als ik me dan bedacht dat zij zelf ook op een bepaalde manier zijn opgevoed, mocht ik van mezelf al helemaal niet zeiken.
En dan leer je dus dat het soms allemaal niet zo zwart wit is, lastig, nog steeds om dat in de praktijk toe te passen.
Ging het slecht, dan haalde ik m'n schouders op en zei: Meh...quote:Op zondag 29 december 2013 11:55 schreef kuolema het volgende:
![]()
Jullie hebben allemaal de kerstdagen overleefd![]()
Wie gaat s_e van de 1e plaats kicken?
Ik vind het soms ook wel raar als mensen zeggen 'hoe gaat het nu met je?' en ik antwoord 'wel goed' (standaard antwoord, soms gelogen, soms waar), dat ze dan zeggen 'Ja je ziet er ook veel beter/vrolijker uit, je straalt weer, enz.' Ehm...oh? Mensen die me bijna nooit zien die dat zeggen, volgens mij denken ze het gewoon te zien/willen ze dat. Want daarvoor hebben ze wsl nooit aan me gezien dat ik me kut voelde, dus hebben ze geen vergelijkingsmateriaal. En nu gaan ze er ineens op letten.
Weet ik hoor. Thanks.quote:Op zondag 29 december 2013 21:47 schreef magnetronkoffie het volgende:
@ Kuolema
[..]
Dit komt mij zoooo bekend voor! Bij mij bleek het (kom ik op m'n 30e nog effe achter) om autisme te gaan...leuk...zo 20 jaar later horen wat er toen mis ging
![]()
De rest van je verhaaltje moet ik nog even lezen...moment gedult alstublieft
Edit: Heb de rest gelezen. Had mijn leven wel geweest kunnen zijn. Zeker ook dat iedereen anders was, behalve mijn moeder dan want zij heeft hetzelfde als ik
M'n vader en ik begrepen elkaar jaren lang niet. Dat is pas op latere leeftijd (redelijk) goed gekomen na heeeeeel veel gesprekken over en weer, heb hun meegenomen naar mijn behandelaars enzo.
Edit2: O en ik wil je zeker geen dingen aanpraten(ten slotte ken ik je niet en ben ik geen pro), dat wou ik nog eventjes apart benoemen
Ja joh, ik ben in deze wereld gekomen, dat is heel ergquote:Op zondag 29 december 2013 20:30 schreef Probability het volgende:
[..]
Ik heb het gelezen. Heftig verhaal, en raar ook. Klinkt bijna alsof jij je moeder iets heel ergs aangedaan hebt dat ze zo doet (wat natuurlijk niet zo is) wat een rare houding van je familie
Nietsquote:Op maandag 30 december 2013 11:26 schreef magnetronkoffie het volgende:
heb wel een flesje prosecco voor mezelf gekocht![]()
Zo word het toch een klein feestje bij me thuisquote:
yolo!quote:Op maandag 30 december 2013 13:30 schreef Detroit het volgende:
Prosecco zelfs! Living on the wild side!.
Gelijk heb je!quote:Op maandag 30 december 2013 13:36 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Zo word het toch een klein feestje bij me thuis
[..]
yolo!![]()
Niets verkeerds aanquote:Op maandag 30 december 2013 13:36 schreef magnetronkoffie het volgende:
Zo word het toch een klein feestje bij me thuis
Ik moest voor kopietjes naar de supermarkt (heeeelemaal geen zin in!quote:Op maandag 30 december 2013 13:47 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Niets verkeerds aan
Ik ga lekker vanaf een uur of 22 in de kroeg zitten
Ja dat snap ik dus niet. O&N is ook mijn feestje en ik bepaal lekker zelf hoe ik het wil vierenquote:Op maandag 30 december 2013 13:46 schreef Detroit het volgende:
[..]
Gelijk heb je!
Ik houd het ook rustig hoor dit jaar, beetje ontsnappen aan dat continue "het-is-oud-en-nieuw-en-ik-moet-wat-doen!". Plus dat ik zo fris mogelijk wil zijn als ik donderdag dat vermaledijde gesprek aanga met mijn manager. Dit jaar maar geen brakheid daarom!
Had ze je wat aan willen doen ofzo?quote:Op maandag 30 december 2013 11:16 schreef kvd het volgende:
[..]
Ja joh, ik ben in deze wereld gekomen, dat is heel erg
Maar zonder dollen, als ik haar zo heb gehoord tijdens ruzies vroeger met mijn vader, heeft ze na mijn geboorte een (postnatale) depressie gehad en als zij haar kans had gehad, dan had ik hier niet kunnen posten. Dus ik kan me zo voorstellen dat er toen een verkeerde basis is gelegd voor onze relatie.
Dit is ook iets waar je volstrekt (als kind dan) -niks- aan kunt doen. Zij was nog maar een baby!!!quote:Op maandag 30 december 2013 17:19 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Had ze je wat aan willen doen ofzo?
Wat een vreselijk mens. Ik hoop niet dat ze daarna nog meer kinderen heeft gekregen...?
Vind het wel kut voor jou. Lijkt me niet makkelijk om mee om te gaan.
Zowel mijn zus als mij had ze wat aan willen doen ja. Maar goed, was mentaal toen niet helemaal oké begreep ik dus. En allemaal jaren later (en dan hoor je het en dan duurt het ook nog even voordat je begrijpt wat ze precies zei).quote:Op maandag 30 december 2013 17:19 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Had ze je wat aan willen doen ofzo?
Wat een vreselijk mens. Ik hoop niet dat ze daarna nog meer kinderen heeft gekregen...?
Vind het wel kut voor jou. Lijkt me niet makkelijk om mee om te gaan.
quote:Op maandag 30 december 2013 17:35 schreef kvd het volgende:
En even eenen
voor de mensen hier die op het verhaal reageren.
Als je zoiets tegen vrienden zegt, dan snappen ze het niet. Het is fijn hier het idee te krijgen dat ik niet helemaal gek ben en dat er herkenning is!
Wow! Diep respect voor hoe sterk jij hierin staat! Kan ik nog wat van lerenquote:Op maandag 30 december 2013 17:32 schreef kvd het volgende:
[..]
Zowel mijn zus als mij had ze wat aan willen doen ja. Maar goed, was mentaal toen niet helemaal oké begreep ik dus. En allemaal jaren later (en dan hoor je het en dan duurt het ook nog even voordat je begrijpt wat ze precies zei).
Maar ik geloof wel echt dat ze wel van me houdt/heeft gehouden. Ook zij is gevormd door dingen die zij heeft meegemaakt en de emoties die ze heeft gehad en die ze nu heeft.
Zoals gisteren werd gezegd, ouders zijn ook mensen en roeien met de riemen die zij hebben en aangeboden krijgen in het leven. Af en toe zijn de riemen even weg, waardoor het roeien niet lukt en uit koers raken. De vraag is of ze dan weer de goede kant op kunnen of niet. En wat dat met hun passagiers doet (en of die op de boot blijven zitten of in het water vallen).
quote:Op maandag 30 december 2013 19:05 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Wow! Diep respect voor hoe sterk jij hierin staat! Kan ik nog wat van lerenniet zozeer tov mijn eigen ouders (die vielen nog wel mee), maar als ik jouw berichten hier lees dan word ik plaatsvervangend boos.
Kan... Die van mij zijn van 1950 en 1952quote:Op maandag 30 december 2013 20:08 schreef kvd het volgende:
Ik vraag me ineens af...zijn al die ouders hier misschien van dezelfde generatie?
Die van mij (en dan doe ik even alleen moeder, vader heeft er niks mee te maken) eind '45, scheelt niet veel....oorlogsmentaliteit?quote:Op maandag 30 december 2013 20:28 schreef Elvi het volgende:
[..]
Kan... Die van mij zijn van 1950 en 1952Dus die jaren '50 mentaliteit zit er nog stevig in
Die van mij precies hetzelfde.quote:Op maandag 30 december 2013 20:28 schreef Elvi het volgende:
[..]
Kan... Die van mij zijn van 1950 en 1952Dus die jaren '50 mentaliteit zit er nog stevig in
ik heb geen.idee, zo goed ken ik jullie nog niet...ik ben over 4 dagen 37quote:Op maandag 30 december 2013 20:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
De mijne zijn ook van rond de 1950
Maar we zijn hiero toch ook min of meer leeftijdsgenoten van elkaar?
Ow, ik had jou altijd jonger geschat!quote:Op maandag 30 december 2013 20:52 schreef kvd het volgende:
[..]
ik heb geen.idee, zo goed ken ik jullie nog niet...ik ben over 4 dagen 37
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op maandag 30 december 2013 21:25 schreef sitting_elfling het volgende:
Note voor 2014
Nooit meer Poolse dames
Nooit meer borderliners
Nooit meer dames met rugzakjes.
Nou ik had er ook 1tje te pakken hoorquote:Op maandag 30 december 2013 21:35 schreef Elvi het volgende:
Ik ben net 3 maanden 30
[..]Nou... Ik had ook even de diagnose borderline
(dat krijg je met zelfbeschadiging he
) Ik ben echt niet zo hoor... Er zijn verschillende gradaties. Jij heb net een rotte te pakken.
Maar ik denk dat het bij hen dus overduidelijk is dat ze borderline hebben. Als je het niet zou weten dan had je misschien gedacht dat het gewoon een bitch wasquote:Op maandag 30 december 2013 21:38 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nou ik had er ook 1tje te pakken hoor
Maar ben er wel relatief goed vanaf gekomen!
Ja, moet ook eerlijk zeggen dat s_e het een "stukkie" zwaarder had getroffen dan ikquote:Op maandag 30 december 2013 21:41 schreef Elvi het volgende:
[..]
Maar ik denk dat het bij hen dus overduidelijk is dat ze borderline hebben. Als je het niet zou weten dan had je misschien gedacht dat het gewoon een bitch was
Mijn ouders zijn van '49 en '51...quote:Op maandag 30 december 2013 20:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
De mijne zijn ook van rond de 1950
Maar we zijn hiero toch ook min of meer leeftijdsgenoten van elkaar?
30 hierquote:Op maandag 30 december 2013 20:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
De mijne zijn ook van rond de 1950
Maar we zijn hiero toch ook min of meer leeftijdsgenoten van elkaar?
quote:Op dinsdag 31 december 2013 09:32 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Mijn ouders zijn van '49 en '51...
En ik van 75, dus klopt wel dat we allemaal van vergelijkbare leeftijd zijn en onze ouders ook. Geinig!
quote:
We zijn gewoon "generation D "quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Kort verhaaltje over hoe ik terugkijk op afgelopen jaar:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Zooo, en nu even nog een bakkie
[ Bericht 3% gewijzigd door magnetronkoffie op 31-12-2013 11:53:25 ]
Weet niet of ie werktLink werkt! Zie spoilerquote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Edit: Of zit je mobiel en kan je spoilers niet openen? Anders DM ik je de link wel![]()
Jaquote:Op dinsdag 31 december 2013 12:05 schreef zomertje het volgende:
Hebben jullie ook last van de vuurwerkknallen?
Ik heb heerlijke muziek opstaan en hoor de knallen nauwelijks. Alleen wel jammer dat ik door de knallen wakker werdquote:Op dinsdag 31 december 2013 12:05 schreef zomertje het volgende:
Hebben jullie ook last van de vuurwerkknallen?
Voor mij is ook een lekkere binnenzit-dag vandaagquote:Op dinsdag 31 december 2013 12:06 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ja
Ik ga echt niet meer naar buiten zonder begeleiding hoorIk ben sowieso niet meer van plan om naar buiten te gaan want ik heb mn feestkleding al aan: een huispak
(maar dan niet-matchend
)
Nee ik schrik me altijd lam als ik een harde knal hoorquote:Op dinsdag 31 december 2013 12:12 schreef zomertje het volgende:
Gelukkig ben ik dus niet de enige....
Ik blijf gewoon zoveel mogelijk binnen.... het is dat we vanavond op de fiets naar vrienden gaan. Dat gaat ff stress worden :/quote:Op dinsdag 31 december 2013 12:18 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Nee ik schrik me altijd lam als ik een harde knal hoor
Dan voel ik het in mn lijf nog nagalmen, word ik niet echt prettig van
Ik ben altijd bang dat er een afzwaaier in mn gezicht ontploft ofzo
Hahahaquote:Op dinsdag 31 december 2013 13:29 schreef Elvi het volgende:
Hier. Voor jullie. Een positieve vuurwerk-ervaring
quote:Op dinsdag 31 december 2013 13:37 schreef Murmeli het volgende:
Ik heb er geen last van, vind het vooral ruk voor mijn katten. Ik ga niet ver van huis vanavond dus kan steeds ff kijken hoe het gaat thuis.
Ik ben ook niet echt bang voor vuurwerk, ga straks gewoon hardlopen tussen de strijkers gooiende kinders door![]()
Misschien komt het omdat ik zelf nooit narigheid heb gehad met vuurwerk ofzo. Ik steek alleen maar niets af omdat ik, sinds ik zelf huisdieren heb, weet hoe zielig het voor ze is. Vroeger kocht ik zelf altijd een klein beetje vuurwerk en dan lekker fikkie stoken om 12 uur
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Why are you wearing that stupid man suit?
quote:Op dinsdag 31 december 2013 14:08 schreef kuolema het volgende:
[..]
HahahaFantastisch. Wat is hij blij en trots
![]()
Hoe gaat het nu bij die nieuwe psycholoog Elvi?
Ik ben heel erg bang voor vuurwerk. Vanwege het vuur/gevaar maar ik kan ook niet tegen de knallen. Ik heb jaren gehad dat ik op mijn kamer ging zitten met mijn gordijnen dicht en mijn handen op mijn oren![]()
Straks ga ik naar mijn moeder (met de bus) en vanavond word ik met de auto opgehaald door een vriendin en dan gaan we het met een paar vrienden vieren. Goed geregeld
Ik moet er niet aan denken om zonder bescherming naar buiten te gaan. Ik vind sterretjes al eng![]()
Magnetronkoffie, ik ben heel blij voor je![]()
[..]Ik vind die nieuwe psychologe echt niksSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik kan het niet helpen... ik heb geen klik en ik vind dr vreemd. Maar goed, ik hoef nog maar 4 of 5 keer denk ik en dan ben ik daar ook weer vanaf
Wat een apart concept zo'n ThundershirtNooit van gehoord! Ik ben benieuwd of het inderdaad helpt.
Haha nou er staat wel op de website dat het bij autistische kinderen werktquote:Op dinsdag 31 december 2013 14:39 schreef seasushi het volgende:
Zal zo'n thundershirt ook bij mensen helpen? Gewoon een beetje ingebakerd worden? Misschien ook wel goed bij depressies.
Bij mensen met autisme wordt druk gebruikt voor het verlichten van hun voortdurende angst. Kinderen met bepaalde gedrags problemen gebruiken druk t-shirts en verzwaarde vesten om te ontspannen en te concentreren. Ouders wikkelen hun pasgeboren kind in doeken om het te troosten en tot rust te brengenquote:Op dinsdag 31 december 2013 14:40 schreef Elvi het volgende:
[..]
Haha nou er staat wel op de website dat het bij autistische kinderen werktDus het is wel geschikt voor mensen
Dus eigenlijk is het gewoon een hele lange stevige knuffel maar dan zonder menselijk contact...quote:Op dinsdag 31 december 2013 14:43 schreef seasushi het volgende:
[..]
Bij mensen met autisme wordt druk gebruikt voor het verlichten van hun voortdurende angst. Kinderen met bepaalde gedrags problemen gebruiken druk t-shirts en verzwaarde vesten om te ontspannen en te concentreren. Ouders wikkelen hun pasgeboren kind in doeken om het te troosten en tot rust te brengen
Volgens mij moet de grootste maat met gemak passen. Alle AD overboord!
Niemand houdt het vol om een depressievo 24 uur per dag te knuffelen. Je kunt het ook bijna niet verwachten van ggz....quote:Op dinsdag 31 december 2013 14:44 schreef Elvi het volgende:
[..]
Dus eigenlijk is het gewoon een hele lange stevige knuffel maar dan zonder menselijk contact...
Dat klinkt best treurig als je het zo bekijkt
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."Een kloek en manlyk hart pleeght ook in spyt der weederspoedt ankergrondt aan de hoope te vinden"
Ik kan me daarom ook best voorstellen dat het ook bij mensen zou kunnen werken. Zal straks eens kijken of ie mij pastquote:Op dinsdag 31 december 2013 14:43 schreef seasushi het volgende:
[..]
Bij mensen met autisme wordt druk gebruikt voor het verlichten van hun voortdurende angst. Kinderen met bepaalde gedrags problemen gebruiken druk t-shirts en verzwaarde vesten om te ontspannen en te concentreren. Ouders wikkelen hun pasgeboren kind in doeken om het te troosten en tot rust te brengen
Volgens mij moet de grootste maat met gemak passen. Alle AD overboord!
Hoezo vind je haar vreemd?quote:Op dinsdag 31 december 2013 14:39 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik vind die nieuwe psychologe echt niksIk kan het niet helpen... ik heb geen klik en ik vind dr vreemd. Maar goed, ik hoef nog maar 4 of 5 keer denk ik en dan ben ik daar ook weer vanaf
Wat een apart concept zo'n ThundershirtNooit van gehoord! Ik ben benieuwd of het inderdaad helpt.
Klinkt niet best. Let je er wel op dat het niet erger wordt? Ik herken dit maar had tussendoor ook wel terugvallen.quote:Op dinsdag 31 december 2013 16:02 schreef cafpow het volgende:
Ik kom hier ook maar weer even bijschrijven zit de laatste tijd(2 maanden) niet echt heel lekker in mijn vel. Maar heb het enorm druk met de studie dus heb amper tijd om het op te merken. En nu heb ik 2 weekjes vakantie en merk ik het wel. vooral nu rond oud & nieuw waarbij ik altijd minder lekker in mijn vel zit omdat ik er niks aan vind en er al jaren tegenop kijk.
Maar ik merk dat het erger begint te worden, over het algemeen was 2013 wel een goed jaar, maar sinds oktober zit ik niet lekker in mijn vel. Mijd sociale activiteiten meer en merk ik dat ik meer het buitenbeentje word mede doordat ik me zo voel.
Ik ga tengewoordig naar een SPH'er vroeger naar een psycholoog. Maar dit is zo oppervlakkig en meer gericht op praktische zaken dat ik er niet echt veel aan heb.
En het lijkt op deze momenten alsof continu met een masker van plezier op leef, terwijl ik soms wel plezier kan hebben, maar het kan zo snel omschakelen...
Het is winter en er zijn feestdagen, dat is sowieso geen fijne tijd voor veel mensen. Lukt het wel met je studie? Je geeft eigenlijk aan dat je behoefte hebt aan meer therapeutische gesprekken. Dat zou je kunnen aangeven bij je hulpverlener en ook wat je dan precies wilt, zodat je misschien weer met een psycholoog kan gaan praten. Dat je niet zo merkt dat het slechter gaat omdat je het druk hebt, is zeker iets om in de gaten te houden. Want als je maar doorgaat en niet let op jezelf kan het heel plotseling fout gaan. Sterktequote:Op dinsdag 31 december 2013 16:02 schreef cafpow het volgende:
Ik kom hier ook maar weer even bijschrijven zit de laatste tijd(2 maanden) niet echt heel lekker in mijn vel. Maar heb het enorm druk met de studie dus heb amper tijd om het op te merken. En nu heb ik 2 weekjes vakantie en merk ik het wel. vooral nu rond oud & nieuw waarbij ik altijd minder lekker in mijn vel zit omdat ik er niks aan vind en er al jaren tegenop kijk.
Maar ik merk dat het erger begint te worden, over het algemeen was 2013 wel een goed jaar, maar sinds oktober zit ik niet lekker in mijn vel. Mijd sociale activiteiten meer en merk ik dat ik meer het buitenbeentje word mede doordat ik me zo voel.
Ik ga tengewoordig naar een SPH'er vroeger naar een psycholoog. Maar dit is zo oppervlakkig en meer gericht op praktische zaken dat ik er niet echt veel aan heb.
En het lijkt op deze momenten alsof continu met een masker van plezier op leef, terwijl ik soms wel plezier kan hebben, maar het kan zo snel omschakelen...
Ik let er wel op, en weet uit ervaring dat het na de eerste paar daagjes van het nieuw jaar wel minder word. Het is nooit helemaal weg, maar naarmate ik weer de normale routine kan oppaken word het minder.quote:Op dinsdag 31 december 2013 16:07 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Klinkt niet best. Let je er wel op dat het niet erger wordt? Ik herken dit maar had tussendoor ook wel terugvallen.
Feestdagen vind ik leuk, tenminste kerst, dan krijg ik een speciaal gevoel. En oud & nieuw heb ik dus niks mee, voor ma voelt het wel speciaal afsluiting van een etappe ed. Maar voor mij is het als een wisseling van dag zoals het hele jaar door. En irriteer me aan het vuurwerk en ga daardoor 's avons niet op stap, terwijl ik wel uitnodigingen heb.quote:Op dinsdag 31 december 2013 16:15 schreef kuolema het volgende:
[..]
Het is winter en er zijn feestdagen, dat is sowieso geen fijne tijd voor veel mensen. Lukt het wel met je studie? Je geeft eigenlijk aan dat je behoefte hebt aan meer therapeutische gesprekken. Dat zou je kunnen aangeven bij je hulpverlener en ook wat je dan precies wilt, zodat je misschien weer met een psycholoog kan gaan praten. Dat je niet zo merkt dat het slechter gaat omdat je het druk hebt, is zeker iets om in de gaten te houden. Want als je maar doorgaat en niet let op jezelf kan het heel plotseling fout gaan. Sterkte
Ik ben dan nog student maar het studeren ed loopt gewoon prima. Uiteraard heb ik momenten waarop ik het niet zie zitten of zoiets heb van het gaat niet lukken of mischien is het beter om nu nog te stoppen. Maar ik moet mezelf door die momenten heen slepen dan gaat het vanzelf weer beterquote:Op dinsdag 31 december 2013 16:43 schreef zomertje het volgende:
Klinkt niet fijn t verhaaltje van hierboven... sterkte ermee.
Ik merk dat ik op dagen als vandaag niet lekker kan functioneren, het vuurwerk en de jaarwisseling zit me dwars. Net als bij anderen hier.
Hoe zitten jullie met werk? Gaat dat wel goed samen met de psychische zaken?
Herkenbaarquote:Op dinsdag 31 december 2013 18:08 schreef magnetronkoffie het volgende:
Teeering, ik word gestressed van die knallen buiten. Toch maar even wat innemen...
Ja, heb geen zin om nu al te stressen (het is pas 18u), dus dan maar effe zoquote:Op dinsdag 31 december 2013 18:11 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Herkenbaar![]()
Toen ik vanmorgen buiten moest werken (postbezorger) was ik het ook bijna even kwijt.. Thuis gewoon 3 uur aaneen geslapen..
Ik merkte alleen dat ik wat sneller dronken was ofzo. Had in elk geval geen issues daarmeequote:Op dinsdag 31 december 2013 18:28 schreef -Spring het volgende:
Hebben jullie ervaring met alcohol en ad? Ik wil vanavond eens kijken hoe een wijntje of wat gaat vallen.
Tuurlijk komt er iets leuks uitquote:Op dinsdag 31 december 2013 19:14 schreef Cue_ het volgende:
Pffff half geslapen vanmiddag, beetje moe nu dus. Haren in de krullen dus hoop dat er wat leuks uitkomt.
Hopelijk wordt vanavond een beetje leuk
Mbt de vuurwerkvraag. Heb er weinig last van. Fiets er niet graag doorheen omdat je weet dat mensen niet altijd goed uitkijken, maar dan kijk ik wel wat beter uit
De knallen zijn niet erg, hoogstens irritant als je probeert te slapen of muziek zit te luisteren
In ieder geval een productieve avond!quote:Op dinsdag 31 december 2013 20:06 schreef Elvi het volgende:
Ik ben nu mn cv aan het bijwerken. Wat nou feestavond
Werk en psychische zaken gaan altijd prima. Veel PO's en kon altijd thuis blijven als het een dagje minder was zonder ziek te melden.quote:Op dinsdag 31 december 2013 16:43 schreef zomertje het volgende:.
Hoe zitten jullie met werk? Gaat dat wel goed samen met de psychische zaken?
quote:Op dinsdag 31 december 2013 20:29 schreef Murmeli het volgende:
Schatjes!!' Ik ga me zo eens optutten en naar de buren, dus ik wens jullie vast een fijne avond en een goed 2014.
Dat dit topic maar overbodig mag worden hihihi.
Liefs van mormel
Precies! Ik hoop jullie in 2014 geen van allen meer te hoeven aantreffen hier!quote:Op dinsdag 31 december 2013 20:29 schreef Murmeli het volgende:
Schatjes!!' Ik ga me zo eens optutten en naar de buren, dus ik wens jullie vast een fijne avond en een goed 2014.
Dat dit topic maar overbodig mag worden hihihi.
Liefs van mormel
quote:Op dinsdag 31 december 2013 11:48 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Weet niet of ie werktLink werkt! Zie spoilerHmmm...ik sta nog niet in de lijst....wie weet volgend jaar welSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Edit: Of zit je mobiel en kan je spoilers niet openen? Anders DM ik je de link welNog nooit zoveel last gehad als dit jaar. Ben maar met de bus naar de stad gegaan...zag een stel jongetjes vuurwerk afsteken en ik bleef er maar van schrikken. Ben er inmiddels ook aardig onrustig van....quote:Op dinsdag 31 december 2013 12:05 schreef zomertje het volgende:
Hebben jullie ook last van de vuurwerkknallen?quote:Op dinsdag 31 december 2013 13:29 schreef Elvi het volgende:
Hier. Voor jullie. Een positieve vuurwerk-ervaring
Hier stond de brandweer vanmiddag ook al voor het huis...en stelletje jongens hadden vuurwerk in een vuilniszakkencontainerding gegooid...stond ook al in de fik...quote:Op dinsdag 31 december 2013 19:56 schreef Cue_ het volgende:
Net 112 gebeld. Tegenover mn flat was zon plasticafvalbak in de fik gestoken. De brandweer was al onderweg.NEEEEEE nog niet graag.....ik ben bang dat ik jullie het aankomend jaar nodig ga hebben...en ik vind jullie nu al leukquote:Op dinsdag 31 december 2013 20:29 schreef Murmeli het volgende:
Schatjes!!' Ik ga me zo eens optutten en naar de buren, dus ik wens jullie vast een fijne avond en een goed 2014.
Dat dit topic maar overbodig mag worden hihihi.
Liefs van mormel![]()
--- --- --- ----
Ik wens jullie allemaal een goed 2014!
Dat we hopelijk volgend jaar een stuk beter in ons vel zitten dan nu. En dat we elkaar aankomend jaar tot steun mogen en kunnen zijn (op welke manier dan ook, al is het een schop onder de r**t, het eerlijk een mening geven, het open van ogen, een andere kant van een verhaal laten zien, het delen van ervaringen, het oppeppen enzovoort enzovoort).
Wat is een PO? Ik blijf eigenlijk nooit thuis maar zit soms op mn werk mezelf in de weg. Kan het ook maar 5 uur per dag volhouden. Vroeger 8 of 9 uur maar sinds mn heftige crisis/ burnout is t kl*te :/quote:Op dinsdag 31 december 2013 20:19 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Werk en psychische zaken gaan altijd prima. Veel PO's en kon altijd thuis blijven als het een dagje minder was zonder ziek te melden.
2014 wordt een jaar van geestelijke verruiming.
Persoonlijk ontwikkelingsgesprek.quote:Op dinsdag 31 december 2013 21:06 schreef zomertje het volgende:
[..]
Wat is een PO? Ik blijf eigenlijk nooit thuis maar zit soms op mn werk mezelf in de weg. Kan het ook maar 5 uur per dag volhouden. Vroeger 8 of 9 uur maar sinds mn heftige crisis/ burnout is t kl*te :/
Ik vergat hierop te reageren.quote:Op dinsdag 31 december 2013 16:43 schreef zomertje het volgende:
Klinkt niet fijn t verhaaltje van hierboven... sterkte ermee.
Ik merk dat ik op dagen als vandaag niet lekker kan functioneren, het vuurwerk en de jaarwisseling zit me dwars. Net als bij anderen hier.
Hoe zitten jullie met werk? Gaat dat wel goed samen met de psychische zaken?
Klinkt heel bekend die klachten. Ik heb het geluk dat ik dus 5 uurmag werken per dag. Maar de druk wordt wel steeds hoger. Cursussen, examens.. Ze willen naar 6 uur per dag en ik probeer niet weer in te storten eigenlijk.quote:Op dinsdag 31 december 2013 21:19 schreef kvd het volgende:
[..]
Ik vergat hierop te reageren.
Op dit moment heb ik dus geen baan. Ben in september 2012 opgehouden met werken (toen nog een paar maanden betaald), per januari van dit jaar officieel werkeloos. En heb in de tijd eigenlijk haast niet gesolliciteerd moet ik wol schaamte zeggen. Achteraf al een teken aan de wand, zo ben ik normaal niet. Nadat ik in september in ben gestort ben ik bij UWV ziekgemeld en zit sinds deze maand officieel daar in de ziektewet.
Het idee dat ik zou moeten solliciteren maakt me al erg onrustig en vliegt me aan, zoeken naar geschikte banen lukt niet eens (geen concentratievermogen, lees en vergeet, kan geen woord op papier krijgen), van pc krijg ik vlekken, word ik duizelig en misselijk.
Sowieso veel lichamelijke klachten, durf regelmatig niet eens alleen boodschappen te doen omdat ik mijn eigen lichaam niet vertrouw (door duizelig, trillen en vlekken, angsten).
Eind januari (als ik de diagnose van GGZ heb, moet ik weer contact met UWV opnemen en kijken wat het plan van aanpak dan gaat worden.
Komt goedquote:Op dinsdag 31 december 2013 20:46 schreef kvd het volgende:
[..]
Hmmm...ik sta nog niet in de lijst....wie weet volgend jaar wel
[..]
Nog nooit zoveel last gehad als dit jaar. Ben maar met de bus naar de stad gegaan...zag een stel jongetjes vuurwerk afsteken en ik bleef er maar van schrikken. Ben er inmiddels ook aardig onrustig van....
[..]
[..]
Hier stond de brandweer vanmiddag ook al voor het huis...en stelletje jongens hadden vuurwerk in een vuilniszakkencontainerding gegooid...stond ook al in de fik...
[..]
NEEEEEE nog niet graag.....ik ben bang dat ik jullie het aankomend jaar nodig ga hebben...en ik vind jullie nu al leuk![]()
--- --- --- ----
Ik wens jullie allemaal een goed 2014!
Dat we hopelijk volgend jaar een stuk beter in ons vel zitten dan nu. En dat we elkaar aankomend jaar tot steun mogen en kunnen zijn (op welke manier dan ook, al is het een schop onder de r**t, het eerlijk een mening geven, het open van ogen, een andere kant van een verhaal laten zien, het delen van ervaringen, het oppeppen enzovoort enzovoort).
Afzonderen moet je zeker niet doen!!! Dat is wel het makkelijkste en veiligste, probeer om met mensen afspreken te zien als een uitdaging en de kleine dingen die daarbij wel leuk zijn te onthouden, (eventueel opschrijven) zodat je daar op terug kunt kijken.quote:Op woensdag 1 januari 2014 03:01 schreef kuolema het volgende:
Ik wilde niet beginnen met een sombere post.
Ik ben niet blij
Ik was dus met een paar vrienden en ben net thuis. Zoals zo'n beetje altijd na sociaal contact voel ik me weer verdrietig/boos/eenzaam. Het is zo stom. Ik sta altijd in dubio of ik nou gewoon zo door moet blijven gaan (met mensen blijven afspreken) of me compleet moet afzonderen. Ik zal me hoe dan ook niet goed voelen...
Ik walg van mezelf.
Zo. Ik ga naar bed.
Thanks! Ik heb drie wijntjes op gisteravond een merkte er niets van. Ook grappig, want voorheen was ik juist van één wijntje al tipsy.quote:Op dinsdag 31 december 2013 18:34 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik merkte alleen dat ik wat sneller dronken was ofzo. Had in elk geval geen issues daarmee
Gewoon heel rustig opbouwen
Heb je het gevoel dat je het niet goed gedaan hebt tijdens het sociale gebeuren waardoor je dit gevoel achteraf krijgt? Ik herken het namelijk, het is een soort onzekerheid. Ik heb er steeds minder last van gelukkig.quote:Op woensdag 1 januari 2014 03:01 schreef kuolema het volgende:
Ik wilde niet beginnen met een sombere post.
Ik ben niet blij
Ik was dus met een paar vrienden en ben net thuis. Zoals zo'n beetje altijd na sociaal contact voel ik me weer verdrietig/boos/eenzaam. Het is zo stom. Ik sta altijd in dubio of ik nou gewoon zo door moet blijven gaan (met mensen blijven afspreken) of me compleet moet afzonderen. Ik zal me hoe dan ook niet goed voelen...
Ik walg van mezelf.
Zo. Ik ga naar bed.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Niet quoten puhlease.
[ Bericht 31% gewijzigd door -Spring op 01-01-2014 21:37:24 ]
Eerste keer ad?quote:Op woensdag 1 januari 2014 12:25 schreef rainbowwarrior het volgende:
Pff AD in de mik en een half uur later lijken de gedachtes&gevoelens als sneeuw voor de zon te verdwijnen (nou ja, niet helemaal. Maar toch...). Weet niet wat ik daar nou van moet vinden.
Mijn ervaring is dat je er na zo'n korte tijd nog geen peil op kunt trekken. Bij mij wisselde het, ook na twee weken nog, van me enorm depri voelen tot totaal gevoelloos zijn. Ff doorzetten nog. Echt!quote:Op woensdag 1 januari 2014 12:39 schreef rainbowwarrior het volgende:
[..]
Ja. Nou ja niet sinds vandaag maar sinds bijna 2 weken nu.
Wat een verhaal, ik weet ook even niet goed wat ik moet zeggen...quote:Op woensdag 1 januari 2014 12:13 schreef -Spring het volgende:
Dit is mijn verhaal:
-KNIP-
Niet quoten puhlease.
Da's precies wat ik voor ga. Ik vond altijd dat ik geen contact meer met m 'mocht' hebben. Want wie heeft er nou nog contact met zo iemand? En voorheen had ik dat ook niet gekund, hoor, was ik al een week van de leg als ik aan m dacht. Maar nu ik me sterker voel, weet ik helemaal niet of dat wel is wat ik wil.quote:Op woensdag 1 januari 2014 12:47 schreef kvd het volgende:
[..]
Wat een verhaal, ik weet ook even niet goed wat ik moet zeggen...
Ik vind het eigenlijk nog een wonder dat je het nog zo lang hebt volgehouden en afgelopen jaar is misgegaan.
Ik hoop dat je een manier kan vinden de komende tijd waarop jij naar tevredenheid met hem kan omgaan, welke manier (face-to-face, telefoon, mail, of helemaal niet meer) dan ook.
Kut ook, hč, zulk soort avonden/nachten?quote:Op woensdag 1 januari 2014 12:57 schreef kvd het volgende:
En ik doe gezellig mee met de rest die niet zo'n top O&N hebben gehad. Het lijkt de afgelopen jaren wel steeds erger te worden. Waar ik 3 jaar steeds heb gehuild omdat het niet lekker ging maar er veranderingen aan zaten te komen/waren geweest (tijdelijk niet meer werken, besluit te stoppen op het werk, het gestopt zijn) was het gisteren janken omdat er in al die jaren eigenlijk niks is veranderd aan mij. Sterker nog...ik ben me alleen maar slechter gaan voelen. Dus ik heb van 14 uur tot een uur of 3 vannacht meerdere keren vochtige wangen gehad. Af en toe een traan, meestal een lelijke jankbui (met rode, dikke ogen, rode neus, vlekken enzovoort, maar goed dat ik alleen was)
Had nog een fles rode wodka voor mezelf gekocht (en tot 4 keer toe ingeschonken), maar ik werd er alleen maar emotioneler en gespannener door.
Maar eens kijken of er volgend jaar eindelijk eens tranen van geluk kunnen zijn met O&N
Dank je. Ja ik moet iets geduldiger worden...quote:Op woensdag 1 januari 2014 12:43 schreef -Spring het volgende:
[..]
Mijn ervaring is dat je er na zo'n korte tijd nog geen peil op kunt trekken. Bij mij wisselde het, ook na twee weken nog, van me enorm depri voelen tot totaal gevoelloos zijn. Ff doorzetten nog. Echt!
Dank je, Nijna! Het komt wel goed met mij.
Ik wil ook iedereen bij elkaar houden hoor!quote:Op dinsdag 31 december 2013 20:46 schreef kvd het volgende:
NEEEEEE nog niet graag.....ik ben bang dat ik jullie het aankomend jaar nodig ga hebben...en ik vind jullie nu al leuk![]()
Afzonderen is niet goed... Ik heb daar ook wel neiging toe hoorquote:Op woensdag 1 januari 2014 03:01 schreef kuolema het volgende:
Ik wilde niet beginnen met een sombere post.
Ik ben niet blij
Ik was dus met een paar vrienden en ben net thuis. Zoals zo'n beetje altijd na sociaal contact voel ik me weer verdrietig/boos/eenzaam. Het is zo stom. Ik sta altijd in dubio of ik nou gewoon zo door moet blijven gaan (met mensen blijven afspreken) of me compleet moet afzonderen. Ik zal me hoe dan ook niet goed voelen...
Ik walg van mezelf.
Zo. Ik ga naar bed.
Jeetje wat een verhaalquote:Op woensdag 1 januari 2014 12:13 schreef -Spring het volgende:
En ik heb m'n vader bericht dat ik met 'm wil praten.
Dit is mijn verhaal:
Niet quoten puhlease.
Nou ik vertelde haar een dilemma over een vriend die vaak niet op me reageerd of zelf contact opneemt, terwijl het begin vorig jaar (2013quote:Op dinsdag 31 december 2013 15:42 schreef kuolema het volgende:
Hoezo vind je haar vreemd?
Gelukkig dat het maar voor even is, maar anders had je natuurlijk ook om een ander kunnen vragen.
Neequote:Op dinsdag 31 december 2013 16:43 schreef zomertje het volgende:
Hoe zitten jullie met werk? Gaat dat wel goed samen met de psychische zaken?
Wat een verhaal zeg.quote:Op woensdag 1 januari 2014 12:13 schreef -Spring het volgende:
En ik heb m'n vader bericht dat ik met 'm wil praten.
Dit is mijn verhaal:
-KNIP-
Niet quoten puhlease.
Gewooon doorzetten! Dan komt het inderdaad ooit wel goedquote:Op woensdag 1 januari 2014 17:20 schreef Elvi het volgende:
De eerste sollicitatie sinds n half jaar is de deur uitAls ik dit vol blijf houden komt het misschien nog wel goed met me
Whoeiiii....goed van je!!!quote:Op woensdag 1 januari 2014 17:20 schreef Elvi het volgende:
De eerste sollicitatie sinds n half jaar is de deur uitAls ik dit vol blijf houden komt het misschien nog wel goed met me
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Wacht het maar geduldig af, jij.quote:Op dinsdag 31 december 2013 20:19 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
2014 wordt een jaar van geestelijke verruiming.
quote:Op woensdag 1 januari 2014 18:26 schreef kvd het volgende:
[..]
Whoeiiii....goed van je!!!
--- --- --- --- --- --- ---
Hier houdt de mineurstemming aan. Heb nu bijna een jaar mijn vriendinnetjes niet meer gezien, van de een op de andere dag was het contact na een gezellig avondje ineens over. Ben geen beller, maar heb altijd alle lijnen wel warm gehouden (whatsapp, facebook, reisblogs, verjaardagskaartjes). Maar op een enkele facebook-reactie van een woord na niks meer van de dames gehoord. Net tegen beter weten in toch een gelukkig nieuwjaar gewenst via een privébericht. Wel gelezen door de dames, maar jullie snappen het al....geen reactie terug...Wat een trutten. Ik vind dat altijd zo minderwaardig om niet te reageren op een anderSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik ga dan vaak passief-agressieve plaatjes op facebook plaatsen
knuffel voor jouen fuck die bitches
(niet letterlijk, dat levert nog meer spanning op
)
Waar denk je dat ik naar op zoek was hahaha....terwijl ik daar eigenlijk helemaal het type niet voor ben.quote:Op woensdag 1 januari 2014 19:08 schreef Elvi het volgende:
[..]
Wat een trutten. Ik vind dat altijd zo minderwaardig om niet te reageren op een anderIk ga dan vaak passief-agressieve plaatjes op facebook plaatsen
knuffel voor jouen fuck die bitches
(niet letterlijk, dat levert nog meer spanning op
)
Ik werk 1 of 2 dagen per weken in een schoolkantine. Dat gaat op zich best goed. Wel onzekerheid, maar ik heb daar nu minder last van dan aan het begin, het went wel. Oppassen is meestal ook geen probleem, tenzij ik echt in een heel erg dieptepunt zit. Verder studeer ik, maar dat gaat op dit moment helemaal niet goed. Door faalangst en soms doordat ik me niet kan concentreren of nergens toe kan zetten.quote:Op dinsdag 31 december 2013 16:43 schreef zomertje het volgende:
Hoe zitten jullie met werk? Gaat dat wel goed samen met de psychische zaken?
Kleine stapjes vooruit!quote:Op dinsdag 31 december 2013 18:30 schreef Mistico het volgende:
Vandaag super goed nieuws gehad over iets waar ik me al een hele tijd druk over maakte.
Nu de andere 98 dingen nog![]()
Dat zegt iedereen maar ik weet niet of dat inderdaad zo is.quote:Op woensdag 1 januari 2014 03:06 schreef Mistico het volgende:
[..]
Afzonderen moet je zeker niet doen!!! Dat is wel het makkelijkste en veiligste, probeer om met mensen afspreken te zien als een uitdaging en de kleine dingen die daarbij wel leuk zijn te onthouden, (eventueel opschrijven) zodat je daar op terug kunt kijken.
Dat is fijnquote:Op woensdag 1 januari 2014 08:56 schreef -Spring het volgende:
[..]
Thanks! Ik heb drie wijntjes op gisteravond een merkte er niets van. Ook grappig, want voorheen was ik juist van één wijntje al tipsy.
Ja, dat ik allemaal stomme dingen doe en zeg en dat ze beter af zijn zonder mij, enz. En ik raak ervan in de war.quote:Op woensdag 1 januari 2014 11:01 schreef zomertje het volgende:
[..]
Heb je het gevoel dat je het niet goed gedaan hebt tijdens het sociale gebeuren waardoor je dit gevoel achteraf krijgt? Ik herken het namelijk, het is een soort onzekerheid. Ik heb er steeds minder last van gelukkig.
quote:Op woensdag 1 januari 2014 11:46 schreef rainbowwarrior het volgende:
Ik wens jullie ook allemaal een goed 2014! Dat het met ons allemaal beter zal gaan.
En nu kan ik ook gelijk weer "zeuren"... Ik vond oud&nieuw niet zo leuk gister/vannacht. Ik was op een huisfeest van een vriend. Ik dacht dat het de afgelopen dagen weer wat beter met me ging, maar heb gemerkt dat ik me op zo'n feest toch niet zo goed voel (een jaar geleden was dat nog wel anders...). Ik voelde me niet goed tussen de mensen. Alsof ik er niet bij hoorde en dat terwijl ik wel een aantal mensen kende die ook aardig tegen me waren en contact zochten met mij. Maar ik wilde met bijna niemand praten, het kostte me teveel kracht en ik voelde me ook onzeker, niet goed genoeg. Dit zijn mijn negatieve gedachtes die ik al jaren bij me draag en die altijd weer de kop op steken. Vannacht was het weer extreem..Voelde me leeg en eenzaam. Ik ben nu weer extreem aan het doemdenken en ben bang dat het nooit beter met mij zal gaan.
Wow...je hebt heel wat meegemaakt zeg! Echt knap dat je er nu toch op deze manier in staat!quote:Op woensdag 1 januari 2014 12:13 schreef -Spring het volgende:
En ik heb m'n vader bericht dat ik met 'm wil praten.
Dit is mijn verhaal:
..
Ik denk placebo-effect of toevalquote:Op woensdag 1 januari 2014 12:25 schreef rainbowwarrior het volgende:
Pff AD in de mik en een half uur later lijken de gedachtes&gevoelens als sneeuw voor de zon te verdwijnen (nou ja, niet helemaal. Maar toch...). Weet niet wat ik daar nou van moet vinden.
Ja dat kan. Maar als ik ervoor kies om geen contact meer te willen zou ik dat dus juist prettig vinden. Anders voel je je weer verplicht om te reageren op iemands sms of zo en dat is nu juist wat ik zou willen vermijden.quote:Op woensdag 1 januari 2014 13:50 schreef Elvi het volgende:
[..]
Afzonderen is niet goed... Ik heb daar ook wel neiging toe hoorMaar ik voel me er alleen maar rotter door en als ik dan besluit toch contact met iedereen op te nemen dan weet ik niet zo goed.
En daarbij ga ik vaak piekeren omdat anderen ook geen contact met mij zoeken tijdens een afzonderingsprediode en daar raak ik ook weer overstuur van zodat ik helemaal wegzak in de put...
Dat is niet echt een psychologelijke (ja dat woord heb ik even verzonnen) reactie...Je kunt er sowieso geen zekere conclusie uit trekken. Zou je niet liever geen gesprekken willen met haar dan? Als je je er toch niet beter door voelt...het is maar voor een korte tijd dat je dan zonder zou zitten.quote:Nou ik vertelde haar een dilemma over een vriend die vaak niet op me reageerd of zelf contact opneemt, terwijl het begin vorig jaar (2013) wel een goede vriend voor me was. Dus ik vroeg me af wat ik nou daarmee moest en wat hij nou van een vriendschap verwacht. Haar reactie: "nou dat is toch duidelijk? Hij wil blijkbaar geen contact met je." Ik vind dat nogal kort door de bocht en het maakt mij juist ontzettend onzeker ipv dat ik me beter voel.
Oh en ik heb volgende week om half 8 's avonds een sessie, terwijl ik zei dat ik 's avonds niet zie zittenMaar goed ze heeft het drukdrukdruk dus ik moet wel toegeven
Heel irritant want ik krijg het gevoel alsof ze mij een beetje als 'vulling' voor de loze uurtjes heeft.
Dat kan ik me heel goed voorstellen, erg lastig is datquote:Nee
Ik heb sinds februari geen baan, en na 3 maanden uitkering krijg ik geen geld meer van het UWV dus ben ik daarna ook gestopt met solliciterenIk kon de afwijzingen niet meer aan, het gebrek aan vacatures benauwde me en in brieven moet je jezelf zien te verkopen door je positieve punten erin te zetten en die zag ik niet meer bij mezelf. Ik ben deze week pas weer begonnen omdat ik wel n leuke vacature heb gezien en ik heb er een beetje energie voor dus ik grijp mn kans
Hoe gaat het daar nu mee dan?quote:Toen ik nog wel werk had ging het eigenlijk ook niet. Ik deed toen nog heel erg aan zelfbeschadiging en dat ging ook op mn werk doorIk had 3 keer per dag pauze dus ja... ik sloot mezelf op in de wc's
Niemand merkte het trouwens, maar echt goed werk kon ik niet meer afleveren denk ik
![]()
quote:Op woensdag 1 januari 2014 17:20 schreef Elvi het volgende:
De eerste sollicitatie sinds n half jaar is de deur uitAls ik dit vol blijf houden komt het misschien nog wel goed met me
Hondenquote:Op woensdag 1 januari 2014 18:11 schreef cafpow het volgende:
[..]
Gewooon doorzetten! Dan komt het inderdaad ooit wel goed![]()
Jaarwisseling viel best mee en met de oppashond in huis ging ik me ook wel wat beter voelen omdat de druk van vrolijk zijn en overal om lachen wegnam...moest vaak lachen maar om de hond..het zorge ook voor afleiding.
Verder voel ik me toch niet 100%, maar beter dan gisterenmiddag. En ik moet gewoon gaan leren hoe contacten te onderhouden...want contact maken is niet meer zo heel lastig maar het onderhouden is het lastige, vooral als je relatie met ouders niet heel erg 100% normaal is(juiste te "plakkerig aan elkaar")
Nou het kan ook heel ontladend zijn. En anders is het lekkere spanningquote:Op woensdag 1 januari 2014 19:08 schreef Elvi het volgende:
fuck die bitches(niet letterlijk, dat levert nog meer spanning op
)
Maar t zijn toch je vrienden of niet? Men wil toch dat je erbij bent? Ja, ik weet dat t lastig is want ik herken het wel. Toch probeer ik het elke keer opnieuw en probeer ik achteraf niet teveel erover na te denken. Ik probeer ook kleine feitjes voor de geest te halen die positief zijn. Zoals gisteren dat mn vriendin dingen had ingekocht waarvan ze wist dat ik ze lekker vindquote:Op woensdag 1 januari 2014 20:19 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja, dat ik allemaal stomme dingen doe en zeg en dat ze beter af zijn zonder mij, enz. En ik raak ervan in de war.
Dat weet ik niet. Misschien nodigen ze me gewoon uit uit schuldgevoel. Soms heb ik ook het gevoel dat ze iets van plan zijn.quote:Op woensdag 1 januari 2014 20:57 schreef zomertje het volgende:
[..]
Maar t zijn toch je vrienden of niet? Men wil toch dat je erbij bent? Ja, ik weet dat t lastig is want ik herken het wel. Toch probeer ik het elke keer opnieuw en probeer ik achteraf niet teveel erover na te denken. Ik probeer ook kleine feitjes voor de geest te halen die positief zijn. Zoals gisteren dat mn vriendin dingen had ingekocht waarvan ze wist dat ik ze lekker vind![]()
Heel fijn dat iemand rekening houdt met me, meestal word ik over t hoofd gezien. Dat laatste kan dus ook een reden zijn waarom je moeite hebt met sociaal contact, je bent wat 'onzichtbaar' en vervolgens hebben mensen je niet genoeg in de gaten en daardoor lijkt het of niemand contact wil.
Waarom denk je dat? Als je er zo mee zit kun je het haar best vragen. Maar dan wel iets subtielerquote:Op woensdag 1 januari 2014 23:21 schreef Miniem het volgende:
verdomme, heb echt de neiging om iemand via whapp te vragen of ze me haat. het zal niet maar ik voel het zo wel.
waarom ik dat denk? omdat ik me wat teveel aantrek van iets wat ze wss zo niet bedoeld.quote:Op woensdag 1 januari 2014 23:29 schreef kuolema het volgende:
[..]
Waarom denk je dat? Als je er zo mee zit kun je het haar best vragen. Maar dan wel iets subtieler
Nou als je dat al weet...probeer het dan los te laten. Of vraag het echt zodat je die zekerheid hebt.quote:Op woensdag 1 januari 2014 23:31 schreef Miniem het volgende:
[..]
waarom ik dat denk? omdat ik me wat teveel aantrek van iets wat ze wss zo niet bedoeld.
ik kan dat nooit loslaten.quote:Op woensdag 1 januari 2014 23:32 schreef kuolema het volgende:
[..]
Nou als je dat al weet...probeer het dan los te laten. Of vraag het echt zodat je die zekerheid hebt.
Je weet in elk geval dat de kans groot is dat jij er te negatief over denkt. Dat is de eerste stap. Maar je blijft toch twijfelen. Je kunt jezelf laten geloven wat je wilt. Je weet het nooit zeker. Maar als je het niet los kunt laten en je er zorgen over blijft maken kun je het toch vragen?quote:
dat staat zo idioot om te vragen.quote:Op woensdag 1 januari 2014 23:37 schreef kuolema het volgende:
[..]
Je weet in elk geval dat de kans groot is dat jij er te negatief over denkt. Dat is de eerste stap. Maar je blijft toch twijfelen. Je kunt jezelf laten geloven wat je wilt. Je weet het nooit zeker. Maar als je het niet los kunt laten en je er zorgen over blijft maken kun je het toch vragen?
Dat hangt ervan af hoe je het vraagt. Natuurlijk niet 'haat je mij of zo'?quote:
Waarom wordt het ingewikkeld? Zeg gewoon "dit en dit kwetste me". Ik zie het punt niet zoquote:Op woensdag 1 januari 2014 23:51 schreef Miniem het volgende:
vind geen van beide gepast.
je gaat niet zomaar vragen of iemand je haat. en zeggen dat je iets dwars zat omdat ze wat zei maakt het alleen maar ingewikkeld. ik ben er wel door gekwetst maar zij heeft daar geen idee van.
Ik heb ook een keer tegen een vriend gezegd dat het me kwetste dat hij een uur nadat we eigenlijk hadden afgesproken pas afzegde... Voor hem was het geen big deal maar voor mij wel en het gaat daar toch om? Als iemand jou kwetst dan mag je dat echt wel zeggen hoorquote:
Ik bedoelde niet onzichtbaar voelen maar op andere onzichtbaar overkomen. Omdat je probeert niet bekeken te worden. Heb je hulp met dit soort vraagstukken?quote:Op woensdag 1 januari 2014 22:25 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat weet ik niet. Misschien nodigen ze me gewoon uit uit schuldgevoel. Soms heb ik ook het gevoel dat ze iets van plan zijn.
Ik voel me niet onzichtbaar, dat is het niet, integendeel. Ik voel me juist heel erg bekeken. Ik zou juist onzichtbaar willen zijn, of beter, niet bestaan.
Nee, ik laat het niet zittenquote:
Dit dus eigenlijkquote:Op donderdag 2 januari 2014 09:10 schreef zomertje het volgende:
Ik heb ervaren dat over dingen praten met mensen toch vaak helpt. Als je uitlegt hoe dingen zijn overgekomen bijvoorbeeld. Dan blijkt het vaak heel anders bedoeld. En het lucht op om erover te praten.
Je legt t wel mooi duidelijk uitquote:Op donderdag 2 januari 2014 09:36 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Dit dus eigenlijk![]()
Ik spuit 11-de weer eens hihi
Ik doe het al niet eens met mijn vriend, laat staan met 'vriendinnen'quote:Op woensdag 1 januari 2014 20:20 schreef kuolema het volgende:
Nou het kan ook heel ontladend zijn. En anders is het lekkere spanning
Wat voor DM's??quote:
Dus wat er speelt is problemen met werk en eenzaamheid? Woonde je voor je verhuizing nog bij je ouders?quote:
Klinkt alsof je verder gewoon goed bezig bent. Een (kleine) terugval kan altijd gebeuren, maar als je de 1e symptomen herkent en weet hoe ermee te dealen, dan zie ik in jouw geval niet zo veel reden tot ongerustheid?quote:Op donderdag 2 januari 2014 10:44 schreef duracellkonijntje het volgende:
Pff, het is toch knap lastig om te herstellen van overspannenheid/burnout en gerelateerde angstklachten.
De laatste weken ging het lekker. Ik merk dat door mezelf moed in te praten en realistisch naar mijn situatie te kijken, ik het angstige gevoel geheel kwijt kan raken en me echt super top kan voelen! De laatste dagen ging het echter minder, ik was wat gespannen na een reeks studiewerk en meteen ging de twijfelmachine in mijn hoofd weer draaien. Kan ik straks wel stagelopen? Druk ik mezelf in een terugval door die stap te nemen? Vannacht het grootste deel klaarwakker gelegen van het piekeren. Meh.
Inmiddels heb ik mezelf wat gekalmeerd. Ik weet ook dat ik de bronnen van mijn overspannenheid heb herkend en aangepakt, rust heb genomen en stapsgewijs mijn studie weer heb opgepakt. Als ik kijk naar wat ik nu doe, qua studie en werk, dat had ik in de zomervakantie niet durven dromen. Toch is er altijd de angst dat ik nog iets fout doe, dat ik een te grote stap neem, wat nu het geval is met mijn stage. Gek genoeg merk ik ook dat ik veel meer kan wanneer ik niet al mij energie kwijt ben aan piekeren. Ik probeer sterk en positief te zijn en mezelf veel te herinneren aan het feit dat ik gewoon goed bezig ben.
Denk dat je met je pa wel over je werk kan hebben. Al is het enkel zodat je het er met iemand over kan praten. En wie weet kunnen jullie samen eens kijken naar mogelijkheden of nieuwe inzichten ofzo.quote:
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |