R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst".
quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Topics dichtmaken vind ik eng, maar whatever, er zijn wel engere dingen in m'n leven.
Zondag tot dinsdag ging het ineens een heel stuk beter en heb ik van alles gedaan. Waarschijnlijk mezelf ook helemaal uitgeput en overprikkeld, maar dat had ik niet goed door. Eergisternacht ging niet lekker, gisteren was ellendig, en afgelopen nacht was een dieptepunt. Ik heb uiteindelijk van 12 tot 2 s nachts op de huisartsenpost gezeten. Vandaag de psycholoog gebeld, maar ze is ziek en iemand anders zal bellen en ik weet niet wie.
Ik ben bang
Kan je iemand bellen, die naar je toe kan komen? Een vriend of vriendin?
The love you take is equal to the love you make.
Ik weet het niet.quote:Op vrijdag 5 april 2019 14:16 schreef Lienekien het volgende:
Kan je iemand bellen, die naar je toe kan komen? Een vriend of vriendin?
Ik heb geappt met m'n vriend, maar die denkt dat het wel moet lukken voor me om de deur uit te komen. En hij moet werken nu.
Ik durf niet echt iemand te bellen nu die psycholoog nog niet gebeld heeft
O.... Wat naarquote:Op vrijdag 5 april 2019 14:22 schreef Tele6 het volgende:
[..]
Ik weet het niet.
Ik heb geappt met m'n vriend, maar die denkt dat het wel moet lukken voor me om de deur uit te komen. En hij moet werken nu.
Ik durf niet echt iemand te bellen nu die psycholoog nog niet gebeld heeft
knuffel... En je mag voor mezelf zorgen als je wacht lieverd. Probeer iemand te bellen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Er heeft een psycholoog gebeld. Ze wil dat ik om 16:00 langs kom. Dus ik zal alsnog de deur uit moeten 
Het is een halfuur fietsen.
Het is een halfuur fietsen.
Goed zo! And you can do itquote:
Er heeft een psycholoog gebeld. Ze wil dat ik om 16:00 langs kom. Dus ik zal alsnog de deur uit moeten
Het is een halfuur fietsen.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Succesquote:
Er heeft een psycholoog gebeld. Ze wil dat ik om 16:00 langs kom. Dus ik zal alsnog de deur uit moeten
Het is een halfuur fietsen.
Goed gedaan! Ik ben trots op jequote:
Het is gelukt om naar de psycholoog te gaan, en ik ben nu weer thuis.
gaat het wat beter nu ?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dankjewelquote:
[..]
Goed gedaan! Ik ben trots op je
Inmiddels wel, maar het heeft even geduurd.
Ik mocht pas weg van de psycholoog als ik niet alleen beloofde dat ik mezelf niets aan zou doen, maar ik moest ook beloven dat ik voor 18:00 mijn vriend zou bellen en vragen of ik daarheen kon komen of hij naar mij. Dat heb ik niet gedaan, maar ik heb wel de psycholoog zoals beloofd gemaild dat dat gelukt was.
Ik heb tot ongeveer 20:00 in bed gelegen en toen heb ik m'n vriend wel gebeld. Die heeft me m'n bed uit gepraat en met me gepraat tot ik in de trein zat, en nu ben ik dus op weg.
Het voelt alsof m'n hoofd kortsluiting heeft. Ik kan de dingen niet goed op een rijtje krijgen. Simpele dingen lukken wel als je me zegt wat ik moet doen, maar ik kan niet zelf bedenken wat ik moet. Alles is een grote warboel. En medicatie helpt niet echt, want ik word er wel suf van, maar ik snap het nog steeds allemaal niet en dat is eigenlijk nog enger.
Wat vervelend johquote:
[..]
Dankjewel
Inmiddels wel, maar het heeft even geduurd.
Ik mocht pas weg van de psycholoog als ik niet alleen beloofde dat ik mezelf niets aan zou doen, maar ik moest ook beloven dat ik voor 18:00 mijn vriend zou bellen en vragen of ik daarheen kon komen of hij naar mij. Dat heb ik niet gedaan, maar ik heb wel de psycholoog zoals beloofd gemaild dat dat gelukt was.
Ik heb tot ongeveer 20:00 in bed gelegen en toen heb ik m'n vriend wel gebeld. Die heeft me m'n bed uit gepraat en met me gepraat tot ik in de trein zat, en nu ben ik dus op weg.
Het voelt alsof m'n hoofd kortsluiting heeft. Ik kan de dingen niet goed op een rijtje krijgen. Simpele dingen lukken wel als je me zegt wat ik moet doen, maar ik kan niet zelf bedenken wat ik moet. Alles is een grote warboel. En medicatie helpt niet echt, want ik word er wel suf van, maar ik snap het nog steeds allemaal niet en dat is eigenlijk nog enger.
goed dat je naar je vriend bent gegaan. En laat je brein even voor wat het is, dat trekt wel bij... veel emoties maken dingen gewoon verwarrend. Sterkte
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Heftig om te lezen.quote:
[..]
Dankjewel
Inmiddels wel, maar het heeft even geduurd.
Ik mocht pas weg van de psycholoog als ik niet alleen beloofde dat ik mezelf niets aan zou doen, maar ik moest ook beloven dat ik voor 18:00 mijn vriend zou bellen en vragen of ik daarheen kon komen of hij naar mij. Dat heb ik niet gedaan, maar ik heb wel de psycholoog zoals beloofd gemaild dat dat gelukt was.
Ik heb tot ongeveer 20:00 in bed gelegen en toen heb ik m'n vriend wel gebeld. Die heeft me m'n bed uit gepraat en met me gepraat tot ik in de trein zat, en nu ben ik dus op weg.
Het voelt alsof m'n hoofd kortsluiting heeft. Ik kan de dingen niet goed op een rijtje krijgen. Simpele dingen lukken wel als je me zegt wat ik moet doen, maar ik kan niet zelf bedenken wat ik moet. Alles is een grote warboel. En medicatie helpt niet echt, want ik word er wel suf van, maar ik snap het nog steeds allemaal niet en dat is eigenlijk nog enger.
Ik ga vandaag even een dagje weg. Samen met mijn moeder. Eens zien of dat lukt.
Eigenlijk ga ik er vanuit van niet, de kliniek ook, maar we zijn allemaal eens dat ik het moet proberen. 'k Ben benieuwd
Eigenlijk ga ik er vanuit van niet, de kliniek ook, maar we zijn allemaal eens dat ik het moet proberen. 'k Ben benieuwd
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik hoop dat het wel lukt!quote:
Ik ga vandaag even een dagje weg. Samen met mijn moeder. Eens zien of dat lukt.
Eigenlijk ga ik er vanuit van niet, de kliniek ook, maar we zijn allemaal eens dat ik het moet proberen. 'k Ben benieuwd
En anders dat je in ieder geval een beetje een fijn dagje hebt.
quote:
[..]
Wat vervelend joh
quote:
Ik heb de boel inderdaad maar een beetje gelaten. Nog wat gegeten en gedronken en een beetje met m'n vriend gepraat, en toen gaan slapen. Slaap heeft me enorm goed gedaan, het is me gelukt om vanochtend te douchen, en vandaag doe ik heel rustig aan. M'n vriend is nu ergens heen, maar ik kan bij andere vrienden, die vlakbij wonen, terecht als het in m'n eentje niet gaat en hij heeft ze al laten weten dat ik misschien kom.
Mijn vrouw is weer helemaal klaar met mij, ons en alles. Alles is haar teveel. Ze heeft weer zelfmoordgedachten, ze wil naar het spoor hierachter lopen. Ze wil niet meer en ik weet niet wat ik kan doen om dit om te draaien. Ik voel me zo moedeloos.
Tips welkom.
Tips welkom.
Maak je eigen topic. Dan komt er vast hulp.quote:
Mijn vrouw is weer helemaal klaar met mij, ons en alles. Alles is haar teveel. Ze heeft weer zelfmoordgedachten, ze wil naar het spoor hierachter lopen. Ze wil niet meer en ik weet niet wat ik kan doen om dit om te draaien. Ik voel me zo moedeloos.
Tips welkom.
Ik ben vandaag naar Brugge geweest, eigenlijk voor een weekendje, maar we hadden blijkbaar voor morgennacht gereserveerd ipv vanavond.
Eerst twijfelde we om een extra nacht dan maar te boeken, maar het ging toch gewoon kut met me. En ik wilde het voor m’n vriend niet verpesten, maar gelukkig vond hij het ookwel best zo.
Ik was vanochtend al vroeg wakker en gespannen, in de auto een paniekaanval en de volledige tijd in Brugge bij m’n vriend aan z’n arm gehangen omdat ik het gevoel had dat ik anders om zou vallen.
Op zulke momenten baal ik wel extra. Hier kon ik altijd enorm van genieten, nieuwe plekken ontdekken, lekker eten en chillen. Echt superfijn. En nu krijg ik er gewoon niets van mee. Ik zit alleen maar in m’n paniek. Wil eigenlijk het liefst gewoon thuis blijven, dat nare gevoel van duizeligheid ontwijken.
Eerst twijfelde we om een extra nacht dan maar te boeken, maar het ging toch gewoon kut met me. En ik wilde het voor m’n vriend niet verpesten, maar gelukkig vond hij het ookwel best zo.
Ik was vanochtend al vroeg wakker en gespannen, in de auto een paniekaanval en de volledige tijd in Brugge bij m’n vriend aan z’n arm gehangen omdat ik het gevoel had dat ik anders om zou vallen.
Op zulke momenten baal ik wel extra. Hier kon ik altijd enorm van genieten, nieuwe plekken ontdekken, lekker eten en chillen. Echt superfijn. En nu krijg ik er gewoon niets van mee. Ik zit alleen maar in m’n paniek. Wil eigenlijk het liefst gewoon thuis blijven, dat nare gevoel van duizeligheid ontwijken.
Je cijfert jezelf wel erg weg.quote:
Ik ben vandaag naar Brugge geweest, eigenlijk voor een weekendje, maar we hadden blijkbaar voor morgennacht gereserveerd ipv vanavond.
Eerst twijfelde we om een extra nacht dan maar te boeken, maar het ging toch gewoon kut met me. En ik wilde het voor m’n vriend niet verpesten, maar gelukkig vond hij het ookwel best zo.
Ik was vanochtend al vroeg wakker en gespannen, in de auto een paniekaanval en de volledige tijd in Brugge bij m’n vriend aan z’n arm gehangen omdat ik het gevoel had dat ik anders om zou vallen.
Op zulke momenten baal ik wel extra. Hier kon ik altijd enorm van genieten, nieuwe plekken ontdekken, lekker eten en chillen. Echt superfijn. En nu krijg ik er gewoon niets van mee. Ik zit alleen maar in m’n paniek. Wil eigenlijk het liefst gewoon thuis blijven, dat nare gevoel van duizeligheid ontwijken.
Kan je dan wel genieten, of vlucht je de hele tijd in je gedachten?
Huisartsenpost of crisisdienst bellen?quote:
Mijn vrouw is weer helemaal klaar met mij, ons en alles. Alles is haar teveel. Ze heeft weer zelfmoordgedachten, ze wil naar het spoor hierachter lopen. Ze wil niet meer en ik weet niet wat ik kan doen om dit om te draaien. Ik voel me zo moedeloos.
Tips welkom.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik weet niet of het echt mezelf wegcijferen is. Dit zijn gewoon dingen die ik altijd leuk vond en gewoon kon, en wil vooral niet de angst laten ‘winnen’ door thuis te blijven om snel naar huis te gaan.quote:
Je cijfert jezelf wel erg weg.
Kan je dan wel genieten, of vlucht je de hele tijd in je gedachten?
Ik vlucht ook niet echt in gedachten weg, ik zou geen angstgedachten bijvoorbeeld kunnen benoemen. Er is niet iets waar ik dan tegenop zie. Maar ik voel me dan zo licht in m’n hoofd dat ik vooral bezig ben met langzaam lopen, mn vriend goed vasthouden en proberen niet wazig te zien.
Ik kan niet zeggen dat ik echt heb genoten. Maar als ik niet was gegaan had ik het ook niet leuk gevonden. En ik heb uiteindelijk ook wel gelachen en leuke momenten gehad ondanks dat ik me niet goed voelde.
Hoe is het nu? Welke hulp heb je uiteindelijk gezocht?quote:
Mijn vrouw is weer helemaal klaar met mij, ons en alles. Alles is haar teveel. Ze heeft weer zelfmoordgedachten, ze wil naar het spoor hierachter lopen. Ze wil niet meer en ik weet niet wat ik kan doen om dit om te draaien. Ik voel me zo moedeloos.
Tips welkom.
Ik zou ook huisartsenpost hebben geadviseerd. Bovendien zou ze als ze behandeld wordt een crisisplan moeten hebben waarin staat wat je in zo'n situatie kunt doen. (In mijn geval bv slaapmedicatie, zorgen dat ik niet alleen ben, een plan maken voor de volgende dag, en evt huisartsenpost/113 bellen.)
De keuringsarts dacht dat ik wel een grote kans op een wajong maakte. Zij vond het een heel duidelijk verhaal... Nu even afwachten of ik nog de arbeidsdeskundige moet spreken
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Oh, je hebt het gesprek gehad dus, wat goed!quote:
De keuringsarts dacht dat ik wel een grote kans op een wajong maakte. Zij vond het een heel duidelijk verhaal... Nu even afwachten of ik nog de arbeidsdeskundige moet spreken
Ik hoop dat je zonder allerlei gedoe gewoon meteen je Wajong krijgt
En wat vind je daarvan?quote:
De keuringsarts dacht dat ik wel een grote kans op een wajong maakte. Zij vond het een heel duidelijk verhaal... Nu even afwachten of ik nog de arbeidsdeskundige moet spreken
Ben in ieder geval blij dat je dit gesprek hebt gehad. Is toch weer een stap die nu is genomen.
The love you take is equal to the love you make.
Het is inderdaad een hele stap. Het maakt het "ziek" zijn zo definitief. Het is goed dat het gebeurd is, maar ook moeilijk. Zeker omdat ik best carrière gericht ben en dat heb ik nu niet meer. Maar goed, even afwachten allemaalquote:
[..]
En wat vind je daarvan?
Ben in ieder geval blij dat je dit gesprek hebt gehad. Is toch weer een stap die nu is genomen.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je kan met wajong nog steeds carrière maken hoorquote:
[..]
Het is inderdaad een hele stap. Het maakt het "ziek" zijn zo definitief. Het is goed dat het gebeurd is, maar ook moeilijk. Zeker omdat ik best carrière gericht ben en dat heb ik nu niet meer. Maar goed, even afwachten allemaal
Zou het niet ook een stukje rust geven, wajong?quote:
[..]
Het is inderdaad een hele stap. Het maakt het "ziek" zijn zo definitief. Het is goed dat het gebeurd is, maar ook moeilijk. Zeker omdat ik best carrière gericht ben en dat heb ik nu niet meer. Maar goed, even afwachten allemaal
Wel moeilijk, je hebt toch iets voor ogen en dat wordt dan overhoop gegooid en dat lijkt me dan wel moeilijk.
Wel fijn dat het gesprek wel goed ging!
Wat dubbel, ik vind het wel knap dat je toch hebt doorgezet!quote:
[..]
Ik weet niet of het echt mezelf wegcijferen is. Dit zijn gewoon dingen die ik altijd leuk vond en gewoon kon, en wil vooral niet de angst laten ‘winnen’ door thuis te blijven om snel naar huis te gaan.
Ik vlucht ook niet echt in gedachten weg, ik zou geen angstgedachten bijvoorbeeld kunnen benoemen. Er is niet iets waar ik dan tegenop zie. Maar ik voel me dan zo licht in m’n hoofd dat ik vooral bezig ben met langzaam lopen, mn vriend goed vasthouden en proberen niet wazig te zien.
Ik kan niet zeggen dat ik echt heb genoten. Maar als ik niet was gegaan had ik het ook niet leuk gevonden. En ik heb uiteindelijk ook wel gelachen en leuke momenten gehad ondanks dat ik me niet goed voelde.
Weerhoudt dit je er dan van om het een volgende keer weer te doen?
Mama van 2 lieve meiden :)
Het geeft ook rust hoor! Alleen ook een beetje verdriet, dat is niet ergquote:
[..]
Zou het niet ook een stukje rust geven, wajong?
Wel moeilijk, je hebt toch iets voor ogen en dat wordt dan overhoop gegooid en dat lijkt me dan wel moeilijk.
Wel fijn dat het gesprek wel goed ging!
hoort erbij en komt ook wel weer goed
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik ben gisteren trouwens aangekomen in het warme bad dat fasehuis heet
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ook dat blijft dubbel. Ik zou niets liever doen dan een vakantie plannen naar een ver exotisch land waar ik allemaal wateractiviteiten zou gaan doen, heerlijk eten en de meest verlaten plekjes op zou zoeken.quote:
Wat dubbel, ik vind het wel knap dat je toch hebt doorgezet!
Weerhoudt dit je er dan van om het een volgende keer weer te doen?
Maar de realiteit is dat het weer een heel stuk beter zou moeten gaan voordat ik weer zou kunnen genieten van zelfs maar een dagje in eigen land.
Het blijft maar achteruit gaan op het moment. Morgen de huisarts maar bellen. Ik zit ook weer in m'n chronische hyperventilatie. Ik liep net naar de HEMA (nog geen 10 minuten van m'n huis) en heb zeker 5 momenten gehad dat ik eigenlijk gewoon om wilde draaide, en was sowieso de hele tijd zo duizelig dat ik niet in een rechte lijn kon lopen.
Woensdag paniekaanval gehad op m'n werk, naar huis gegaan. Vandaag weer vanuit huis gewerkt. Werkte sowieso al steeds vaker vanuit huis, maar kom nu wel op het punt dat ik ook echt niet weet of ik binnenkort wel weer naar kantoor kan. Maar voel me daar dan ook weer schuldig over. Ik ben fit genoeg om te werken, iedereen wil liever vanuit huis werken. Weet het allemaal niet zo goed, op het moment.
Hoe is het daar?quote:
Ik ben gisteren trouwens aangekomen in het warme bad dat fasehuis heet
Het is een fijne plek. De mensen zijn aardig, de sfeer is goed. Alleen een beetje een confrontatie met mezelf, omdat er echt voor mij op de rem getrapt wordt. Als ze vragen of ik wat ga doen, zeg ik vaak "niks, lezen knutselen en series kijken, de was doen" en dan krijg ik te horen dat ik dus wel een plan heb. Mijn weekplanning is vol zat voor wat ik aankan, maar wat ik aan wil kunnen ligt veel hoger. Nu word ik "gedwongen" om te leven naar de energie die ik heb en niet de energie die ik wens. Dus dat maakt me wel een beetje verdrietig. Maar ze helpen me goedquote:
[..]
Ook dat blijft dubbel. Ik zou niets liever doen dan een vakantie plannen naar een ver exotisch land waar ik allemaal wateractiviteiten zou gaan doen, heerlijk eten en de meest verlaten plekjes op zou zoeken.
Maar de realiteit is dat het weer een heel stuk beter zou moeten gaan voordat ik weer zou kunnen genieten van zelfs maar een dagje in eigen land.
Het blijft maar achteruit gaan op het moment. Morgen de huisarts maar bellen. Ik zit ook weer in m'n chronische hyperventilatie. Ik liep net naar de HEMA (nog geen 10 minuten van m'n huis) en heb zeker 5 momenten gehad dat ik eigenlijk gewoon om wilde draaide, en was sowieso de hele tijd zo duizelig dat ik niet in een rechte lijn kon lopen.
Woensdag paniekaanval gehad op m'n werk, naar huis gegaan. Vandaag weer vanuit huis gewerkt. Werkte sowieso al steeds vaker vanuit huis, maar kom nu wel op het punt dat ik ook echt niet weet of ik binnenkort wel weer naar kantoor kan. Maar voel me daar dan ook weer schuldig over. Ik ben fit genoeg om te werken, iedereen wil liever vanuit huis werken. Weet het allemaal niet zo goed, op het moment.
[..]
Hoe is het daar?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Sterkte Myr
En Child volgens mij is er vanalles nu aan de hand in je hoofdje, zal wel een flinke storm van tegenstrijdigheden zijn, pas op jezelf
En Child volgens mij is er vanalles nu aan de hand in je hoofdje, zal wel een flinke storm van tegenstrijdigheden zijn, pas op jezelf
Klopt inderdaad. En dank je wel! Ik zorg goed voor mezelf, er wordt goed voor mij gezorgd. Dus het komt wel goed. Ik doe gewoon mijn best en meer kan ik niet doenquote:
Sterkte Myr
En Child volgens mij is er vanalles nu aan de hand in je hoofdje, zal wel een flinke storm van tegenstrijdigheden zijn, pas op jezelf
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Klinkt wel heel goed/leerzaam dat je gestimuleerd wordt om te doen wat je kan en niet wat je wilt kunnen.quote:
[..]
Het is een fijne plek. De mensen zijn aardig, de sfeer is goed. Alleen een beetje een confrontatie met mezelf, omdat er echt voor mij op de rem getrapt wordt. Als ze vragen of ik wat ga doen, zeg ik vaak "niks, lezen knutselen en series kijken, de was doen" en dan krijg ik te horen dat ik dus wel een plan heb. Mijn weekplanning is vol zat voor wat ik aankan, maar wat ik aan wil kunnen ligt veel hoger. Nu word ik "gedwongen" om te leven naar de energie die ik heb en niet de energie die ik wens. Dus dat maakt me wel een beetje verdrietig. Maar ze helpen me goed
Ik moet dat ook leren. Nu heb ik iedere week op maandag en dinsdag best wel goede dagen, waarop ik heel tevreden ben met dat het me lukt om alles te doen, en op woensdag en donderdag en vrijdag ben ik alleen maar overprikkeld en moe en vol zelfverwijt.
Dat klinkt idd alsof je toch hulp nodig hebt op een of andere manierquote:
[..]
Ook dat blijft dubbel. Ik zou niets liever doen dan een vakantie plannen naar een ver exotisch land waar ik allemaal wateractiviteiten zou gaan doen, heerlijk eten en de meest verlaten plekjes op zou zoeken.
Maar de realiteit is dat het weer een heel stuk beter zou moeten gaan voordat ik weer zou kunnen genieten van zelfs maar een dagje in eigen land.
Het blijft maar achteruit gaan op het moment. Morgen de huisarts maar bellen. Ik zit ook weer in m'n chronische hyperventilatie. Ik liep net naar de HEMA (nog geen 10 minuten van m'n huis) en heb zeker 5 momenten gehad dat ik eigenlijk gewoon om wilde draaide, en was sowieso de hele tijd zo duizelig dat ik niet in een rechte lijn kon lopen.
Woensdag paniekaanval gehad op m'n werk, naar huis gegaan. Vandaag weer vanuit huis gewerkt. Werkte sowieso al steeds vaker vanuit huis, maar kom nu wel op het punt dat ik ook echt niet weet of ik binnenkort wel weer naar kantoor kan. Maar voel me daar dan ook weer schuldig over. Ik ben fit genoeg om te werken, iedereen wil liever vanuit huis werken. Weet het allemaal niet zo goed, op het moment.
[..]
Hoe is het daar?
Sterkte lieve Myra
Weet je wanneer de overprikkeling ontstaat?quote:
[..]
Klinkt wel heel goed/leerzaam dat je gestimuleerd wordt om te doen wat je kan en niet wat je wilt kunnen.
quote:
[..]
Ook dat blijft dubbel. Ik zou niets liever doen dan een vakantie plannen naar een ver exotisch land waar ik allemaal wateractiviteiten zou gaan doen, heerlijk eten en de meest verlaten plekjes op zou zoeken.
Maar de realiteit is dat het weer een heel stuk beter zou moeten gaan voordat ik weer zou kunnen genieten van zelfs maar een dagje in eigen land.
Het blijft maar achteruit gaan op het moment. Morgen de huisarts maar bellen. Ik zit ook weer in m'n chronische hyperventilatie. Ik liep net naar de HEMA (nog geen 10 minuten van m'n huis) en heb zeker 5 momenten gehad dat ik eigenlijk gewoon om wilde draaide, en was sowieso de hele tijd zo duizelig dat ik niet in een rechte lijn kon lopen.
Woensdag paniekaanval gehad op m'n werk, naar huis gegaan. Vandaag weer vanuit huis gewerkt. Werkte sowieso al steeds vaker vanuit huis, maar kom nu wel op het punt dat ik ook echt niet weet of ik binnenkort wel weer naar kantoor kan. Maar voel me daar dan ook weer schuldig over. Ik ben fit genoeg om te werken, iedereen wil liever vanuit huis werken. Weet het allemaal niet zo goed, op het moment.
[..]
Hoe is het daar?
Is het gelukt om de huisarts te bellen? Wanneer kan je terecht?quote:
[..]
Ook dat blijft dubbel. Ik zou niets liever doen dan een vakantie plannen naar een ver exotisch land waar ik allemaal wateractiviteiten zou gaan doen, heerlijk eten en de meest verlaten plekjes op zou zoeken.
Maar de realiteit is dat het weer een heel stuk beter zou moeten gaan voordat ik weer zou kunnen genieten van zelfs maar een dagje in eigen land.
Het blijft maar achteruit gaan op het moment. Morgen de huisarts maar bellen. Ik zit ook weer in m'n chronische hyperventilatie. Ik liep net naar de HEMA (nog geen 10 minuten van m'n huis) en heb zeker 5 momenten gehad dat ik eigenlijk gewoon om wilde draaide, en was sowieso de hele tijd zo duizelig dat ik niet in een rechte lijn kon lopen.
Woensdag paniekaanval gehad op m'n werk, naar huis gegaan. Vandaag weer vanuit huis gewerkt. Werkte sowieso al steeds vaker vanuit huis, maar kom nu wel op het punt dat ik ook echt niet weet of ik binnenkort wel weer naar kantoor kan. Maar voel me daar dan ook weer schuldig over. Ik ben fit genoeg om te werken, iedereen wil liever vanuit huis werken. Weet het allemaal niet zo goed, op het moment.
[..]
Hoe is het daar?
Klinkt alsof er even een flink gat in de weg zit zeg maar... ik wil je een hart onder de riem steken, het hoeft niet zo te zijn dat dit altijd zo blijft... maar voor nu is het klote en ik hoop dat je je gauw toch weer wat beter gaat voelen. Sterkte!
CotS, wat fijn dat dat fasehuis een goede plek lijkt te zijn voor nu!
Mama van 2 lieve meiden :)
Nee, niet precies. Ik ben niet goed in het opmerken wanneer ik overprikkeld aan het raken ben: ik merk pas dat het misgaat als ik al overprikkeld ben. En waar het dan door komt kan ik niet goed meer herleiden.quote:
[..]
Weet je wanneer de overprikkeling ontstaat?
Ik denk dat ik ga proberen om het te voorkomen door minder verschillende dingen buitenshuis te plannen op één dag. Dan ben ik veel minder bezig met wanneer wat moet en hoe laat ik dan weg moet en wat ik mee moet nemen, en dat zal wel wat rust geven.
Ik probeer vaak alle "stomme klusjes" gauw achter elkaar af te handelen, bijvoorbeeld naar de supermarkt en naar de apotheek en naar de Bruna allemaal op dezelfde dag "want dan ben ik toch al bezig". Ik heb de indruk dat dat me vooral zo stuk maakt dan. Maandag heb ik bijvoorbeeld twee mensen na elkaar gebeld, terwijl ik bellen heel vervelend vind - misschien volgende keer dat soort dingen toch spreiden.
Bij mij merk ik het wel, of iig wanneer de emotie heel hoog is maar dan nog weet ik het vaak af te zwakken en helaas te verwaarlozen.quote:
[..]
Nee, niet precies. Ik ben niet goed in het opmerken wanneer ik overprikkeld aan het raken ben: ik merk pas dat het misgaat als ik al overprikkeld ben. En waar het dan door komt kan ik niet goed meer herleiden.
Ik denk dat ik ga proberen om het te voorkomen door minder verschillende dingen buitenshuis te plannen op één dag. Dan ben ik veel minder bezig met wanneer wat moet en hoe laat ik dan weg moet en wat ik mee moet nemen, en dat zal wel wat rust geven.
Ik probeer vaak alle "stomme klusjes" gauw achter elkaar af te handelen, bijvoorbeeld naar de supermarkt en naar de apotheek en naar de Bruna allemaal op dezelfde dag "want dan ben ik toch al bezig". Ik heb de indruk dat dat me vooral zo stuk maakt dan. Maandag heb ik bijvoorbeeld twee mensen na elkaar gebeld, terwijl ik bellen heel vervelend vind - misschien volgende keer dat soort dingen toch spreiden.
Ik vermoed dat er triggers zijn voor ieder persoon, bij mij bij veel emoties. Last bij anderen.
Dan kruip ik al langzaam terug.
Ja eerst zorgen dat wat je doet in rust kan verlopen, of dat je minder strict met schema's om hoeft te gaan, dat vraagt wel flexibiliteit wat je wellicht nog niet kent (en misschien ook wel niet haalbaar is). Oefening baart kunst.
Bellen kan fijn zijn, na het eerste gesprek kan je weer toetsen of je klaar bent voor een tweede.
Zelfde voor andere bezoekjes.
Ook fijne dingen dragen bij aan overprikkeling, helaas. Ook fijne telefoongesprekken putten me uit.quote:
[..]
Bij mij merk ik het wel, of iig wanneer de emotie heel hoog is maar dan nog weet ik het vaak af te zwakken en helaas te verwaarlozen.
Ik vermoed dat er triggers zijn voor ieder persoon, bij mij bij veel emoties. Last bij anderen.
Dan kruip ik al langzaam terug.
Ja eerst zorgen dat wat je doet in rust kan verlopen, of dat je minder strict met schema's om hoeft te gaan, dat vraagt wel flexibiliteit wat je wellicht nog niet kent (en misschien ook wel niet haalbaar is). Oefening baart kunst.
Bellen kan fijn zijn, na het eerste gesprek kan je weer toetsen of je klaar bent voor een tweede.
Zelfde voor andere bezoekjes.
Ik heb waarschijnlijk autisme, dus de prioriteit ligt bij goed leren te plannen en niet per se bij het loslaten van de planning.
Het is idd goed om na een activiteit even stil te staan en kijken wat je nu nodig hebt. Dat wil ik leren.
Oh en ik wilde even een positief momentje melden: ik merkte vanochtend dat ik weer geïmproviseerde marsmuziek liep te fluiten tijdens het wandelen
vroeger deed ik dat altijd, maar dat was al een hele tijd weg. Vandaag deed ik het weer!
Misschien een domme tip, maar er is een app (die ik gebruik) die heet MyTherapy. Ik gebruik hem om mijn medicatie te reminden en om drie keer per dag een 'symptomen checker' te doen. Je voert in hoe laat en wat je wil checken in. Dus bij mij is het drie keer per dag even een stemming checker (maar er is heel veel meer mogelijk). Daaraan kun je dan voor jezelf ook koppelen om te checken wat je nodig hebt op dat moment... Sorry, warrig verhaal...quote:
[..]
Ook fijne dingen dragen bij aan overprikkeling, helaas. Ook fijne telefoongesprekken putten me uit.
Ik heb waarschijnlijk autisme, dus de prioriteit ligt bij goed leren te plannen en niet per se bij het loslaten van de planning.
Het is idd goed om na een activiteit even stil te staan en kijken wat je nu nodig hebt. Dat wil ik leren.
Oh en ik wilde even een positief momentje melden: ik merkte vanochtend dat ik weer geïmproviseerde marsmuziek liep te fluiten tijdens het wandelen
En wat goed van dat fluiten
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Zo herkenbaar dit alles. Het helpt mij wel om regels voor mezelf te hebben, zo mag ik bijvoorbeeld niets meer plannen op de dagen dat ik naar dagbesteding ga. Maar soms komen er ineens onverwachte dingen en dan gaat het niet goed.quote:
[..]
Nee, niet precies. Ik ben niet goed in het opmerken wanneer ik overprikkeld aan het raken ben: ik merk pas dat het misgaat als ik al overprikkeld ben. En waar het dan door komt kan ik niet goed meer herleiden.
Ik denk dat ik ga proberen om het te voorkomen door minder verschillende dingen buitenshuis te plannen op één dag. Dan ben ik veel minder bezig met wanneer wat moet en hoe laat ik dan weg moet en wat ik mee moet nemen, en dat zal wel wat rust geven.
Ik probeer vaak alle "stomme klusjes" gauw achter elkaar af te handelen, bijvoorbeeld naar de supermarkt en naar de apotheek en naar de Bruna allemaal op dezelfde dag "want dan ben ik toch al bezig". Ik heb de indruk dat dat me vooral zo stuk maakt dan. Maandag heb ik bijvoorbeeld twee mensen na elkaar gebeld, terwijl ik bellen heel vervelend vind - misschien volgende keer dat soort dingen toch spreiden.
Why are you wearing that stupid man suit?
Nou dat is dan al een grote stap, de erkenning van autisme.quote:
[..]
Ook fijne dingen dragen bij aan overprikkeling, helaas. Ook fijne telefoongesprekken putten me uit.
Ik heb waarschijnlijk autisme, dus de prioriteit ligt bij goed leren te plannen en niet per se bij het loslaten van de planning.
Het is idd goed om na een activiteit even stil te staan en kijken wat je nu nodig hebt. Dat wil ik leren.
Oh en ik wilde even een positief momentje melden: ik merkte vanochtend dat ik weer geïmproviseerde marsmuziek liep te fluiten tijdens het wandelen
Ik zit wellicht ook ergens in het autspec, voel nog niet de behoefte om te gaan plannen want ik heb nog weinig activiteiten.
Ik heb al automatisch ingebouwd om de rest van mij af te houden tegen overprikkeling maar dat is ook totaal doorgeslagen naar afsluiting en angst voor de buitenwereld.
Ik heb sowieso nog weinig behoefte om mij te gaan conformeren en dus ook mij te gaan conformeren aan het maken van een planning.
Die kant moet ik wel op inclusief het afstemmen op mijzelf en de rest.
Mooi van de marsmuziek, een goed teken en fijn moment.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 13-04-2019 13:21:55 ]
wat gaat er dan niet goed?quote:
[..]
Zo herkenbaar dit alles. Het helpt mij wel om regels voor mezelf te hebben, zo mag ik bijvoorbeeld niets meer plannen op de dagen dat ik naar dagbesteding ga. Maar soms komen er ineens onverwachte dingen en dan gaat het niet goed.
Kun je geen organizer gebruiken dan? Dan schrijf je op wat je moet doen. En dan werk je het lijstje af? Of je stelt prioriteiten wat je belangrijk vindt en wat niet?quote:
[..]
Nee, niet precies. Ik ben niet goed in het opmerken wanneer ik overprikkeld aan het raken ben: ik merk pas dat het misgaat als ik al overprikkeld ben. En waar het dan door komt kan ik niet goed meer herleiden.
Ik denk dat ik ga proberen om het te voorkomen door minder verschillende dingen buitenshuis te plannen op één dag. Dan ben ik veel minder bezig met wanneer wat moet en hoe laat ik dan weg moet en wat ik mee moet nemen, en dat zal wel wat rust geven.
Ik probeer vaak alle "stomme klusjes" gauw achter elkaar af te handelen, bijvoorbeeld naar de supermarkt en naar de apotheek en naar de Bruna allemaal op dezelfde dag "want dan ben ik toch al bezig". Ik heb de indruk dat dat me vooral zo stuk maakt dan. Maandag heb ik bijvoorbeeld twee mensen na elkaar gebeld, terwijl ik bellen heel vervelend vind - misschien volgende keer dat soort dingen toch spreiden.
Dan haal ik je quote even hierheen.
[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 13-04-2019 16:25:54 ]
Dat is zeker mogelijk en niet ongebruikelijk. Het kan iedereen overkomen. Tegenslagen in je leven vergroten alleen de kans. En of het eventueel een depressie is of niet maakt niet uit, als jij klachten hebt is het je goed recht om daarbij om hulp te vragen.quote:Op zaterdag 13 april 2019 08:18 schreef Driepink het volgende:
Ik heb erg getwijfeld om dit te vragen hier:
Ik lees hier nu al die verhalen en waarom jullie depressief zijn .. maar is dat ook mogelijk zonder al die tegenslagen in je leven?
Reden hiervoor is voordat ik naar de huisarts ga, ik wil weten of het überhaupt mogelijk is om dan aan een depressie te lijden .. misschien stel ik me wel gewoon aan..
Dan wordt het chaos in mijn hoofd en ben ik continu gespannen, ook wanneer ik even nergens mee bezig hoef te zijn. Alles gaat daardoor moeizamer.quote:
[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 13-04-2019 16:25:54 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Omdat je dan bezig bent met het maken van een nieuwe planning?quote:
Dan haal ik je quote even hierheen.
[..]
Dat is zeker mogelijk en niet ongebruikelijk. Het kan iedereen overkomen. Tegenslagen in je leven vergroten alleen de kans. En of het een eventueel een depressie is of niet maakt niet uit, als jij klachten hebt is het je goed recht om daarbij om hulp te vragen.
[..]
Dan wordt het chaos in mijn hoofd en ben ik continu gespannen, ook wanneer ik even nergens mee bezig hoef te zijn. Alles gaat daardoor moeizamer.
Zijn onverwachte dingen niet ook te kaderen (dat mensen je mailen ipv bellen oi)?
Of gaat het om gevoel en het willen beheersen daarvan?
Daar is ook een app voor, autiplan volgens mij. Dan kan je een planning maken en afvinken wat je gedaan hebt.quote:
[..]
Kun je geen organizer gebruiken dan? Dan schrijf je op wat je moet doen. En dan werk je het lijstje af? Of je stelt prioriteiten wat je belangrijk vindt en wat niet?
Mama van 2 lieve meiden :)
@ChildoftheStars dat ga ik eens proberen, reminders zetten. 
@kuolema wat je schrijft over die onrust als er onverwachte dingen zijn is heel herkenbaar. Ik heb geen idee wat ik met dat gevoel moet, en heb allerlei stomme copingsstrategieën ervoor die eigenlijk voor geen ene meter werken.
Hoe doe jij dat?
@Twintig ik heb allerlei planners en planningen en lijstjes, maar het helpt me niet erg om m'n hoofd en m'n leven mee op orde te krijgen. Ik heb de neiging om te veel van mezelf te vragen (niet goed in te schatten hoe veel ik aankan) en dan heel onrustig en kwaad te worden van dat het niet lukt om me aan mijn planning te houden. Ik krijg dus binnenkort een begeleider die met me een planning zal maken en me zal helpen om erachter te komen hoe ik m'n dag op een goede manier indeel.
@kuolema wat je schrijft over die onrust als er onverwachte dingen zijn is heel herkenbaar. Ik heb geen idee wat ik met dat gevoel moet, en heb allerlei stomme copingsstrategieën ervoor die eigenlijk voor geen ene meter werken.
Hoe doe jij dat?@Twintig ik heb allerlei planners en planningen en lijstjes, maar het helpt me niet erg om m'n hoofd en m'n leven mee op orde te krijgen. Ik heb de neiging om te veel van mezelf te vragen (niet goed in te schatten hoe veel ik aankan) en dan heel onrustig en kwaad te worden van dat het niet lukt om me aan mijn planning te houden. Ik krijg dus binnenkort een begeleider die met me een planning zal maken en me zal helpen om erachter te komen hoe ik m'n dag op een goede manier indeel.
Tele6, wel herkenbaar trouwens... althans, ik merk dat ik dingen dan toch maar inplan omdat het eigenlijk op geen enkele manier handig uitkomt. En dan vervolgens op de dag zelf of achteraf te denken: hoe heb ik dit kunnen plannen terwijl ik weet dat de helft ook al meer dan genoeg was geweest...
Het blijft een kunst...
Het blijft een kunst...
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik heb besloten toch nog even te wachten met de huisarts te bellen. M'n vriend heeft dit weekend m'n vicieuze cirkeltje kunnen doorbreken door me toch mee naar buiten te nemen. Naar vertrouwde plekken geweest, markt in m'n oude stadje, geluncht op m'n favoriete plekje en een middagje in de zon bij m'n schoonzus. Dat zijn eigenlijk normale dingen, maar nu was het precies genoeg om me te realiseren dat ik niet helemaal terug bij af ben en dat ik vooral positief verder moet gaan.quote:
Is het gelukt om de huisarts te bellen? Wanneer kan je terecht?
Klinkt alsof er even een flink gat in de weg zit zeg maar... ik wil je een hart onder de riem steken, het hoeft niet zo te zijn dat dit altijd zo blijft... maar voor nu is het klote en ik hoop dat je je gauw toch weer wat beter gaat voelen. Sterkte!
Voor de rest probeer ik vooral toe te passen wat ik in therapie heb geleerd. Negatieve gedachten positief proberen te maken, zoveel mogelijk blijven doen en realiseren dat veel lichamelijke klachten door het hyperventileren komen.
Voor het weekend vroeg ik me nog af of wel weer naar kantoor zou kunnen, en vandaag heb ik gewoon een hele dag op kantoor gewerkt. Ging een stuk beter dan vorige week. Heb ook aan m'n directe team verteld dat ik een paniekstoornis heb. Allemaal super begripvol, dus dat is ook heel fijn.
Misschien gaat het morgen weer kut, en dat is ook helemaal prima. Dan is er overmorgen gewoon weer een nieuwe dag.
Wat goed, dat je vriend je zo heeft kunnen helpen om uit het cirkeltje te komen.quote:
[..]
Ik heb besloten toch nog even te wachten met de huisarts te bellen. M'n vriend heeft dit weekend m'n vicieuze cirkeltje kunnen doorbreken door me toch mee naar buiten te nemen. Naar vertrouwde plekken geweest, markt in m'n oude stadje, geluncht op m'n favoriete plekje en een middagje in de zon bij m'n schoonzus. Dat zijn eigenlijk normale dingen, maar nu was het precies genoeg om me te realiseren dat ik niet helemaal terug bij af ben en dat ik vooral positief verder moet gaan.
Voor de rest probeer ik vooral toe te passen wat ik in therapie heb geleerd. Negatieve gedachten positief proberen te maken, zoveel mogelijk blijven doen en realiseren dat veel lichamelijke klachten door het hyperventileren komen.
Voor het weekend vroeg ik me nog af of wel weer naar kantoor zou kunnen, en vandaag heb ik gewoon een hele dag op kantoor gewerkt. Ging een stuk beter dan vorige week. Heb ook aan m'n directe team verteld dat ik een paniekstoornis heb. Allemaal super begripvol, dus dat is ook heel fijn.
Misschien gaat het morgen weer kut, en dat is ook helemaal prima. Dan is er overmorgen gewoon weer een nieuwe dag.
En vandaag weer naar kantoor geweest, yessss! Dat succes heb je maar vast op zak!
En je directe team op de hoogte gebracht, ik vind je een topper!
Rustig aan!
Mama van 2 lieve meiden :)
Inderdaad misschien is het een idee om genoeg te slapen, en minder activiteiten op je te nemen en ze wat meer te spreiden zodat je meer tijd hebt omte verwerken en ook wat mediteren.quote:
[..]
[..]
Ik heb de boel inderdaad maar een beetje gelaten. Nog wat gegeten en gedronken en een beetje met m'n vriend gepraat, en toen gaan slapen. Slaap heeft me enorm goed gedaan, het is me gelukt om vanochtend te douchen, en vandaag doe ik heel rustig aan. M'n vriend is nu ergens heen, maar ik kan bij andere vrienden, die vlakbij wonen, terecht als het in m'n eentje niet gaat en hij heeft ze al laten weten dat ik misschien kom.
Bij die overprikkeling, wat gaat er dan door je heen? Bepaalde gedachtes of zijn dat gewoon vooral veel verschillende emoties? Of ben je gewoon moe van het wakker blijven en aandacht geven?
Ik ben inderdaad aan het leren om een realistische planning te maken en om niet in paniek te raken als ik me niet perfect aan die planning kan houden. Mediteren, yoga, een dagboek bijhouden, ik doe het allemaal. Tegen de tijd dat ik echt stuk ben werkt dat niet meer, dan ben ik een balletje ellende. Maar op betere momenten geeft het me wel rust.quote:
[..]
Inderdaad misschien is het een idee om genoeg te slapen, en minder activiteiten op je te nemen en ze wat meer te spreiden zodat je meer tijd hebt omte verwerken en ook wat mediteren.
Bij die overprikkeling, wat gaat er dan door je heen? Bepaalde gedachtes of zijn dat gewoon vooral veel verschillende emoties? Of ben je gewoon moe van het wakker blijven en aandacht geven?
De overprikkeling is vooral denk ik een optelsom van:
- in gezelschap zijn en een masker opzetten, wat heel veel energie kost
- merken dat ik vervelende gedachten heb en die actief tegenspreken of wegduwen, wat ook veel energie kost
- niet goed weten wat ik moet gaan doen, waardoor ik in paniek dreig te raken, dat wegstoppen, en dat kost dan weer heel veel energie.
Vandaag was m'n vriend mee naar de psycholoog. We hebben besproken wat hij voor me doet en dat dat tijdelijk is tot mijn begeleiding en behandeling op gang gekomen zijn. Een eyeopener voor mij was dat hij liever heeft dat ik vier keer op een dag om hulp vraag bij een klein dingetje, dan dat ik er zelf doorheen bikkel en aan het eind van de dag compleet in paniek om hulp kom vragen. Voor ons allebei is het beter als ik eerder om hulp vraag
Goed van je dat je weet waar het aan ligt.quote:
[..]
Ik ben inderdaad aan het leren om een realistische planning te maken en om niet in paniek te raken als ik me niet perfect aan die planning kan houden. Mediteren, yoga, een dagboek bijhouden, ik doe het allemaal. Tegen de tijd dat ik echt stuk ben werkt dat niet meer, dan ben ik een balletje ellende. Maar op betere momenten geeft het me wel rust.
De overprikkeling is vooral denk ik een optelsom van:
- in gezelschap zijn en een masker opzetten, wat heel veel energie kost
- merken dat ik vervelende gedachten heb en die actief tegenspreken of wegduwen, wat ook veel energie kost
- niet goed weten wat ik moet gaan doen, waardoor ik in paniek dreig te raken, dat wegstoppen, en dat kost dan weer heel veel energie.
Vandaag was m'n vriend mee naar de psycholoog. We hebben besproken wat hij voor me doet en dat dat tijdelijk is tot mijn begeleiding en behandeling op gang gekomen zijn. Een eyeopener voor mij was dat hij liever heeft dat ik vier keer op een dag om hulp vraag bij een klein dingetje, dan dat ik er zelf doorheen bikkel en aan het eind van de dag compleet in paniek om hulp kom vragen. Voor ons allebei is het beter als ik eerder om hulp vraag
Is het mogelijk dat je de masker los kunt laten? Of kun je misschien tijd alleen doorbrengen?
Is het mogelijk dat je de gedachten kan accepteren in plaats van tegen te spreken?
Als je in paniek raakt kun je het misschien ook gewoon accepteren dat je het niet weet.
En dat je gewoon niets hoeft te doen.
Het gaat hier een beetje moeilijk... concentratie van een goudvis, heel erg veel heel erg moe. En stemming schiet alle kanten op. Wennen is lastig, accepteren nog lastiger.
Wanneer het weer wat beter gaat reageer ik op jullie Sorry
Wanneer het weer wat beter gaat reageer ik op jullie
Sorry
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dit klinkt heel bekendquote:
Het gaat hier een beetje moeilijk... concentratie van een goudvis, heel erg veel heel erg moe. En stemming schiet alle kanten op. Wennen is lastig, accepteren nog lastiger.
Wanneer het weer wat beter gaat reageer ik op jullie
Je hoeft geen sorry te zeggen lieve ChildoftheStars! Pas goed op jezelf. Het hoeft ook niet allemaal meteen geaccepteerd en gewend te zijn, voor iedereen duurt dat even. Sterktequote:
Het gaat hier een beetje moeilijk... concentratie van een goudvis, heel erg veel heel erg moe. En stemming schiet alle kanten op. Wennen is lastig, accepteren nog lastiger.
Wanneer het weer wat beter gaat reageer ik op jullie
Masker loslaten: het is iets wat ik al heel lang doe, en ik ben me pas net bewust dat ik het überhaupt doe. Ik wil het wel afleren, maar heb een lange weg te gaan.quote:
[..]
Goed van je dat je weet waar het aan ligt.
Is het mogelijk dat je de masker los kunt laten? Of kun je misschien tijd alleen doorbrengen?
Is het mogelijk dat je de gedachten kan accepteren in plaats van tegen te spreken?
Als je in paniek raakt kun je het misschien ook gewoon accepteren dat je het niet weet.
En dat je gewoon niets hoeft te doen.
Tijd alleen: ik ben nu dus een hoop alleen, dat is inderdaad rustiger. Maar op een gegeven moment vlieg je ook tegen de muren op als je geen interactie met mensen hebt (ik in ieder geval wel). Wat beter is, is samen zijn met mensen die me nemen zoals ik ben, zodat ik me zo min mogelijk gedwongen voel om een masker op te zetten. Nog steeds laat ik dan niet alles van mezelf zien, maar ik durf wel meer en hoef minder op te letten.
Waar ik mee aan het oefenen ben, is om als ik in gezelschap ben en het gaat niet goed, even een time-out te nemen en wat rust te zoeken. Dat is moeilijk, omdat ik dan moet herkennen en erkennen dat het niet zo goed gaat op dat moment. Dus ik oefen.
Gedachten accepteren: ja, dat is eigenlijk wat ik moet doen. Accepteren en niet naar luisteren. Het is moeilijk, maar wel de moeite waard.
Accepteren dat ik het niet weet en niets hoeven te doen: niets hoeven te doen voelt niet als een optie. Het gaat dan om stomme dingen als eten en douchen die me al niet lukken, en dat zijn dingen die wel moeten gebeuren. Ik probeer wel lief te zijn voor mezelf als in gewoon een boterham maken als het niet lukt om te koken, en me een beetje wassen is al genoeg op zo'n moment.
CoTS,
Tele6, wel fijn dat je vriend aangeeft dat hij liever heeft dat je een paar keer hulp vraagt bij kleine dingen dan dat je kapot bent eind van de dag.
Lijkt me fijn om te weten, ik hoop dat je er iets mee kan.
Dingen die niet lukken, herkenbaar.
Sterkte
Tele6, wel fijn dat je vriend aangeeft dat hij liever heeft dat je een paar keer hulp vraagt bij kleine dingen dan dat je kapot bent eind van de dag.
Lijkt me fijn om te weten, ik hoop dat je er iets mee kan.
Dingen die niet lukken, herkenbaar.
Sterkte
Mama van 2 lieve meiden :)
Zou het ook niet een stukje jezelf accepteren zijn? Ik denk namelijk dat de meeste mensen jou wel nemen zoals je zelf bent, maar misschien heb jij het gevoel dat je je anders voor moet doen. Misschien vul ik dan teveel voor je in, maar zo is het voor mij. Eerst dacht ik dat mensen mij beoordeelde/veroordeelde en dat ik daarom anders moest zijn. Maar die hele veroordeling zat niet in hun, maar in mijn eigen onzekerheid. Ik voelde me niet goed genoeg voor die mensen.quote:
Tijd alleen: ik ben nu dus een hoop alleen, dat is inderdaad rustiger. Maar op een gegeven moment vlieg je ook tegen de muren op als je geen interactie met mensen hebt (ik in ieder geval wel). Wat beter is, is samen zijn met mensen die me nemen zoals ik ben, zodat ik me zo min mogelijk gedwongen voel om een masker op te zetten. Nog steeds laat ik dan niet alles van mezelf zien, maar ik durf wel meer en hoef minder op te letten.
Vandaag was een halve overwinning. Vanochtend had ik veel paniek, dus wilde bij elke halte van het ov omdraaien. Eerste doel was op kantoor m'n gezicht laten zien, dat werd een ochtendje werken en uiteindelijk heb ik de hele dag gewerkt. Dus dat was goed.
Maar eenmaal in de trein ingestort. Voelde me zo onwijs beroerd. Het voelde alsof ik zodra ik de trein uit zou stappen, ik gewoon om zou vallen. M'n vriend stond buiten het station op me te wachten, en ik wilde hem eigenlijk vragen om me echt direct bij de trein op te halen want ik had niet het gevoel nog zelfstandig te kunnen lopen. Uiteindelijk toch gewoon zelf gelopen. Dan zie je ook weer dat je gevoel niet altijd te vertrouwen is. Maar het was niet genieten.
Helpt overigens ook niet dat ik dus de laatste week een enorm onrustige buik heb, dus ik durf helemaal niet meer te eten en bijna niet te drinken op kantoor of onderweg.
Maar eenmaal in de trein ingestort. Voelde me zo onwijs beroerd. Het voelde alsof ik zodra ik de trein uit zou stappen, ik gewoon om zou vallen. M'n vriend stond buiten het station op me te wachten, en ik wilde hem eigenlijk vragen om me echt direct bij de trein op te halen want ik had niet het gevoel nog zelfstandig te kunnen lopen. Uiteindelijk toch gewoon zelf gelopen. Dan zie je ook weer dat je gevoel niet altijd te vertrouwen is. Maar het was niet genieten.
Helpt overigens ook niet dat ik dus de laatste week een enorm onrustige buik heb, dus ik durf helemaal niet meer te eten en bijna niet te drinken op kantoor of onderweg.
Heftig (en herkenbaar)!quote:
Vandaag was een halve overwinning. Vanochtend had ik veel paniek, dus wilde bij elke halte van het ov omdraaien. Eerste doel was op kantoor m'n gezicht laten zien, dat werd een ochtendje werken en uiteindelijk heb ik de hele dag gewerkt. Dus dat was goed.
Maar eenmaal in de trein ingestort. Voelde me zo onwijs beroerd. Het voelde alsof ik zodra ik de trein uit zou stappen, ik gewoon om zou vallen. M'n vriend stond buiten het station op me te wachten, en ik wilde hem eigenlijk vragen om me echt direct bij de trein op te halen want ik had niet het gevoel nog zelfstandig te kunnen lopen. Uiteindelijk toch gewoon zelf gelopen. Dan zie je ook weer dat je gevoel niet altijd te vertrouwen is. Maar het was niet genieten.
Helpt overigens ook niet dat ik dus de laatste week een enorm onrustige buik heb, dus ik durf helemaal niet meer te eten en bijna niet te drinken op kantoor of onderweg.
Ik weet niet of ze me nemen zoals ik zelf ben, want bij sommige mensen ben ik altijd anders geweest dan dat ik ben. Dan was ik een rol aan het spelen, de rol waarvan ik dacht dat ze wilden dat ik die had. En ik durfde niet te laten zien wie ik was. Dat zit best wel diep. Dus ik denk dat je wel raak zit met dat het daardoor komt, dat ik mezelf moet accepteren en durven mezelf te zijn omdat dat goed genoeg is.quote:
[..]
Zou het ook niet een stukje jezelf accepteren zijn? Ik denk namelijk dat de meeste mensen jou wel nemen zoals je zelf bent, maar misschien heb jij het gevoel dat je je anders voor moet doen. Misschien vul ik dan teveel voor je in, maar zo is het voor mij. Eerst dacht ik dat mensen mij beoordeelde/veroordeelde en dat ik daarom anders moest zijn. Maar die hele veroordeling zat niet in hun, maar in mijn eigen onzekerheid. Ik voelde me niet goed genoeg voor die mensen.
Het voelt niet goed genoeg. Het voelt eng.
Dit wordt nog werken dus
Heel herkenbaar. Als ik het huis niet uit durf, blijk ik het uiteindelijk vaak toch nog wel te kunnen. Dat is niet altijd te vertrouwen. En als je het dan toch doet is het naar.quote:
Vandaag was een halve overwinning. Vanochtend had ik veel paniek, dus wilde bij elke halte van het ov omdraaien. Eerste doel was op kantoor m'n gezicht laten zien, dat werd een ochtendje werken en uiteindelijk heb ik de hele dag gewerkt. Dus dat was goed.
Maar eenmaal in de trein ingestort. Voelde me zo onwijs beroerd. Het voelde alsof ik zodra ik de trein uit zou stappen, ik gewoon om zou vallen. M'n vriend stond buiten het station op me te wachten, en ik wilde hem eigenlijk vragen om me echt direct bij de trein op te halen want ik had niet het gevoel nog zelfstandig te kunnen lopen. Uiteindelijk toch gewoon zelf gelopen. Dan zie je ook weer dat je gevoel niet altijd te vertrouwen is. Maar het was niet genieten.
Helpt overigens ook niet dat ik dus de laatste week een enorm onrustige buik heb, dus ik durf helemaal niet meer te eten en bijna niet te drinken op kantoor of onderweg.
Myraela, heb je erover nagedacht om toch weer hulp te zoeken? Want ondanks die overwinningen, die ik superknap van je vind, gun ik het je om hulp te krijgen bij dit gevecht
Ik kan me niet voorstellen dat er niks is wat zou kunnen helpen. Ik heb ook een paar keer moeten proberen tot ik een psycholoog had die me snapte en waar ik wat aan had, maar ze zijn er wel.
Wat een ontzettende doordouwer ben je... echt heel erg veel respect.quote:
Vandaag was een halve overwinning. Vanochtend had ik veel paniek, dus wilde bij elke halte van het ov omdraaien. Eerste doel was op kantoor m'n gezicht laten zien, dat werd een ochtendje werken en uiteindelijk heb ik de hele dag gewerkt. Dus dat was goed.
Maar eenmaal in de trein ingestort. Voelde me zo onwijs beroerd. Het voelde alsof ik zodra ik de trein uit zou stappen, ik gewoon om zou vallen. M'n vriend stond buiten het station op me te wachten, en ik wilde hem eigenlijk vragen om me echt direct bij de trein op te halen want ik had niet het gevoel nog zelfstandig te kunnen lopen. Uiteindelijk toch gewoon zelf gelopen. Dan zie je ook weer dat je gevoel niet altijd te vertrouwen is. Maar het was niet genieten.
Helpt overigens ook niet dat ik dus de laatste week een enorm onrustige buik heb, dus ik durf helemaal niet meer te eten en bijna niet te drinken op kantoor of onderweg.
Alleen wat hier boven gezegd is, zou hulp niet verstandig zijn? Dit soort dingen slopen je en dat hoeft helemaal niet. Doorzetten is een heel goed ding, tegen je gevoel in durven gaan vind ik echt super knap, maar je moet ook goed voor jezelf zorgen.
Heel erg veel sterkte
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Hoe kun je nou zulke dingen tikken en daarnaast tikken dat je helemaal geen concrete angstgedachten hebt?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Wat is dan de angstgedachte? Ik krijg lichamelijke symptomen door de angst, en daar voel ik me onveilig door. Maar ik zie geen aanleiding voor die eerste angst.
Daarbij gaat het nu slechter, maar toen het beter ging en ik gewoon alles kon en deed en nergens over na hoefde te denken bleef die eerste stap van angst nog altijd hangen. Ik zie nog altijd niet welke angstgedachte daarachter zou zitten.
Daarbij gaat het nu slechter, maar toen het beter ging en ik gewoon alles kon en deed en nergens over na hoefde te denken bleef die eerste stap van angst nog altijd hangen. Ik zie nog altijd niet welke angstgedachte daarachter zou zitten.
Agorafobie. Want je hebt het eigenlijk altijd als je buiten huis bent of verder van huis bent.quote:
Wat is dan de angstgedachte? Ik krijg lichamelijke symptomen door de angst, en daar voel ik me onveilig door. Maar ik zie geen aanleiding voor die eerste angst.
Daarbij gaat het nu slechter, maar toen het beter ging en ik gewoon alles kon en deed en nergens over na hoefde te denken bleef die eerste stap van angst nog altijd hangen. Ik zie nog altijd niet welke angstgedachte daarachter zou zitten.
Van een hele dag niet eten en nauwelijks drinken kun je je ook beroerd gaan voelen. Combineer dat met je spanning en hoppa.quote:
Wat is dan de angstgedachte? Ik krijg lichamelijke symptomen door de angst, en daar voel ik me onveilig door. Maar ik zie geen aanleiding voor die eerste angst.
Daarbij gaat het nu slechter, maar toen het beter ging en ik gewoon alles kon en deed en nergens over na hoefde te denken bleef die eerste stap van angst nog altijd hangen. Ik zie nog altijd niet welke angstgedachte daarachter zou zitten.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
quote:
Agorafobie. Want je hebt het eigenlijk altijd als je buiten huis bent of verder van huis bent.
Ik kan me in beide wel herkennen, maar is dat een angstgedachte? Nu het slechter gaat herken ik wel een angst om m'n huis te verlaten en een angst voor de symptomen, en een verergering van die symptomen. Geen vertrouwen meer in m'n eigen lichaam. Maar ik herken dat niet als een bewuste gedachte op zo'n dag. En ik heb ook niet zulke gedachten voor een paniekaanval.quote:
Soms wel, dan komen ze wanneer ik net voorbij een afslag (mogelijkheid om om te draaien en terug naar huis te gaan) rij oid. Maar soms komen ze ook wanneer ik een onwijs gezellige avond heb en al een kwartier in een deuk lig. Dan heb ik echt geen seconde gedacht aan iets negatiefs, maar slaat het toch in als een bom.
Ik voel me vaak wel beter als ik rustig even wat heb gegeten, al heb ik daar dan geen zin in.quote:
[..]
Van een hele dag niet eten en nauwelijks drinken kun je je ook beroerd gaan voelen. Combineer dat met je spanning en hoppa.
Tap tap tap
Is ook wel zo, maar die onrustige buik is dus nieuw sinds de laatste tijd. En ik weet nog niet zo goed hoe ik daarmee om moet gaan, maar weet ook niet zeker of het echt door de angst komt. Eerst had ik bepaalde soorten eten die ik nog gewoon kon eten, brood met pindakaas, amandelen en sandwiches uit de supermarkt. Maar daarna at ik pas zodra ik in de trein zat, en nu had ik wel eten gehaald, maar was m'n buik echt nog teveel van slag. Dan is het alsof ik zodra ik iets eet meteen over m'n nek zou gaan of naar de toilet zou moeten.
Volgens mij zenuwen, zoiets had ik toen ik een jaar of 16 was. Werd bij de minste geringste spanning misselijk en heb ook uit de auto lopen kotsen een keerquote:
Is ook wel zo, maar die onrustige buik is dus nieuw sinds de laatste tijd. En ik weet nog niet zo goed hoe ik daarmee om moet gaan, maar weet ook niet zeker of het echt door de angst komt. Eerst had ik bepaalde soorten eten die ik nog gewoon kon eten, brood met pindakaas, amandelen en sandwiches uit de supermarkt. Maar daarna at ik pas zodra ik in de trein zat, en nu had ik wel eten gehaald, maar was m'n buik echt nog teveel van slag. Dan is het alsof ik zodra ik iets eet meteen over m'n nek zou gaan of naar de toilet zou moeten.
Ben er niet trots op. Ik loop nu op sommige dagen echt af en aan naar de wc.
Tap tap tap
Welnee, je angst maakt je banger, je bent bang voor wat er allemaal mis zou kunnen gaan en je angst reageert daarop. Dit houdt zichzelf zo in stand en voedt elkaar. Je angst(reacties) is tegelijkertijd datgene wat je angst veel erger en groter maakt.quote:
Wat is dan de angstgedachte? Ik krijg lichamelijke symptomen door de angst, en daar voel ik me onveilig door. Maar ik zie geen aanleiding voor die eerste angst.
Daarbij gaat het nu slechter, maar toen het beter ging en ik gewoon alles kon en deed en nergens over na hoefde te denken bleef die eerste stap van angst nog altijd hangen. Ik zie nog altijd niet welke angstgedachte daarachter zou zitten.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik denk dat je dat soort dingen ook niet per se perfect hoeft te weten om er hulp bij te kunnen krijgen. Ik had echt geen idee wat me mankeerde behalve dat ik me ontzettend rot voelde, maar dat ben ik dus nu aan het uitpuzzelen met de psycholoog. Dat is ook iets waar ze mee kunnen helpen. Vandaag hadden we weer een pijnpunt te pakken waarvan ik me ook niet bewust was dat dat nou eigenlijk zo veel los zou maken, maar het deed dat wel. Heel leerzaam.
Ja dat. Ik had met de juiste psycholoog zo veel van die "GOH!" momenten.quote:
Ik denk dat je dat soort dingen ook niet per se perfect hoeft te weten om er hulp bij te kunnen krijgen. Ik had echt geen idee wat me mankeerde behalve dat ik me ontzettend rot voelde, maar dat ben ik dus nu aan het uitpuzzelen met de psycholoog. Dat is ook iets waar ze mee kunnen helpen. Vandaag hadden we weer een pijnpunt te pakken waarvan ik me ook niet bewust was dat dat nou eigenlijk zo veel los zou maken, maar het deed dat wel. Heel leerzaam.
Myraela keek jij nou ook Greys? In de meest recente aflevering zit een scene met Owen die een psycholoog bezoekt en deze psycholoog deed me denken aan mijn eigen succespsycholoog in de zin van het nuchtere en pragmatische. Niet heel diep graven, maar gewoon accepteren dat sommige dingen zijn zoals ze zijn en werken zoals ze werken. Dat je lichaam op je hoofd reageert en dat je dat dus ook kunt trainen en dingen kunt afleren. Dat werkte voor mij heel prettig, om het geheel als een soort machine te bekijken, die je dus ook kunt repareren door een aantal instellingen te tweaken en hier en daar een schroefje aan te draaien. Werkte heel goed met mijn zalvigheidsaversie
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Nou, ik dacht laat ik ook nog een kansje wagen op zo'n 'juiste' psycholoog. Ik belde de huisarts, kon wonder boven wonder direct langskomen. Leg de hele situatie uit. En toen was het van, ik lees in je dossier dat je nu zelf (behandeling een maand geleden gestopt) de handvaten hebt om met de paniek om te gaan. En een terugval hoort erbij, ik geloof erin dat je het zelf weer op kan pakken.
Dus ik leg uit dat we die vorige behandeling wel hebben gestopt, maar dat was niet omdat ik er vanaf was oid, dat was meer omdat we op een dood spoor zaten en ik niet het gevoel had dat die gesprekken nog iets toevoegde.
Dus toen vroeg ze wat ik wilde. Ik wil een nieuwe behandelaar of een nieuwe behandelmethode oid.
En toen het dus dat dat sowieso niet mogelijk is. Wachttijden van minstens 10 maanden. Dus nu gaan we weer naar de oude behandelaar. Fucking whooptiedoo. Geen idee wat de wachttijden daar zijn. Eigenlijk de neiging om dat maar gewoon meteen af te zeggen. Weer wat uurtjes gaan praten, terwijl ik nog steeds niet weet wat ik moet doen met mezelf.
Dus ik leg uit dat we die vorige behandeling wel hebben gestopt, maar dat was niet omdat ik er vanaf was oid, dat was meer omdat we op een dood spoor zaten en ik niet het gevoel had dat die gesprekken nog iets toevoegde.
Dus toen vroeg ze wat ik wilde. Ik wil een nieuwe behandelaar of een nieuwe behandelmethode oid.
En toen het dus dat dat sowieso niet mogelijk is. Wachttijden van minstens 10 maanden. Dus nu gaan we weer naar de oude behandelaar. Fucking whooptiedoo. Geen idee wat de wachttijden daar zijn. Eigenlijk de neiging om dat maar gewoon meteen af te zeggen. Weer wat uurtjes gaan praten, terwijl ik nog steeds niet weet wat ik moet doen met mezelf.
Heb je zelf al rond gekeken voor een therapeut/ instantie die je meer aanspreekt? Misschien is er kleinschalig/ vrijgevestigd wel wat te vinden. Zelf benaderen of er plek is en vervolgens naar de huisarts gaan voor een doorverwijzing?quote:
Nou, ik dacht laat ik ook nog een kansje wagen op zo'n 'juiste' psycholoog. Ik belde de huisarts, kon wonder boven wonder direct langskomen. Leg de hele situatie uit. En toen was het van, ik lees in je dossier dat je nu zelf (behandeling een maand geleden gestopt) de handvaten hebt om met de paniek om te gaan. En een terugval hoort erbij, ik geloof erin dat je het zelf weer op kan pakken.
Dus ik leg uit dat we die vorige behandeling wel hebben gestopt, maar dat was niet omdat ik er vanaf was oid, dat was meer omdat we op een dood spoor zaten en ik niet het gevoel had dat die gesprekken nog iets toevoegde.
Dus toen vroeg ze wat ik wilde. Ik wil een nieuwe behandelaar of een nieuwe behandelmethode oid.
En toen het dus dat dat sowieso niet mogelijk is. Wachttijden van minstens 10 maanden. Dus nu gaan we weer naar de oude behandelaar. Fucking whooptiedoo. Geen idee wat de wachttijden daar zijn. Eigenlijk de neiging om dat maar gewoon meteen af te zeggen. Weer wat uurtjes gaan praten, terwijl ik nog steeds niet weet wat ik moet doen met mezelf.
Ik wist eigenlijk niet eens dat dat een optie was. Valt het dan nog onder de zorgverzekering? Ik zag bij sommige zulke hoge bedragen, dat vond ik wat pittig.
Bedoel je een vrijgevestigde psycholoog? Dat is afhankelijk van of de psycholoog of instelling een contract heeft met je verzekering, of aan de voorwaarden van je verzekering voldoet. Dit kun je meestal gewoon op de site zien.quote:
Ik wist eigenlijk niet eens dat dat een optie was. Valt het dan nog onder de zorgverzekering? Ik zag bij sommige zulke hoge bedragen, dat vond ik wat pittig.
Je hebt dan wel een verwijzing van je huisarts nodig maar daar kun je gewoon om vragen.
Waarom die tien maanden is dat een verzekeringsding?
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ze zei dat dat de wachttijden zijn. En nu weet ik ook wel dat de wachttijden voor de gespecialiseerde GGZ erg lang kunnen zijn. Maar volgens mij is dat voornamelijk bij de complexere situaties met dubbele diagnoses etc. Maar ik ga me nog even iets verder verdiepen in de mogelijkheden in deze regio en de mogelijke wachttijden.quote:
Waarom die tien maanden is dat een verzekeringsding?
Al heb ik het nu ook al een beetje geaccepteerd. Misschien wil m'n vorige behandelaar wel een beetje meedenken en hebben ze ook nog andere behandelmethodes voor paniek. Ik had de vorige keer op persoonlijk vlak een prima klik met m'n psycholoog. Van mijn leeftijd, gewoon gezellig. Maar de behandeling was gewoon een werkboekje afwerken. Ik weet ook niet welke 'andere' behandeling ik zou willen hebben, ik heb er geen verstand van natuurlijk. Dus misschien helpt het wel om het proces nogmaals door te lopen.
Ik baalde vanochtend ook gewoon een beetje van m'n huisarts. Voelde ik me de vorige keer eindelijk eens serieus genomen bij een huisarts, denk ik nu weer van wtf. Ik hoor van alle kanten, joh Myra, het gaat niet goed, zoek toch nog eens iets van hulp. En ze zegt het vriendelijker, maar haar woorden van vanochtend interpreteer ik als "Hoort erbij, gaat prima, stel je niet aan".
Al is eigenlijk die hele paniekstoornis natuurlijk sowieso gewoon aanstellerij. Er is niets aan je hand terwijl je hoofd maar blijft roepen dat je lichaam alles niet meer aankan of dat de meest simpele situaties onveilig zijn.
Dat is wel heel kort door de bocht. Het is een paniekstoornis, misschien kan je met je nuchtere verstand anders beredeneren, maar dat maakt niet dat het aanstellerij is...quote:
Al is eigenlijk die hele paniekstoornis natuurlijk sowieso gewoon aanstellerij. Er is niets aan je hand terwijl je hoofd maar blijft roepen dat je lichaam alles niet meer aankan of dat de meest simpele situaties onveilig zijn.
Had je liever ergens anders naar verwezen willen worden?
Je zou je verzekering kunnen bellen of zij adressen hebben waar je terecht zou kunnen of dat zij eventueel iets aan wachttijd bemiddeling zouden kunnen doen bijvoorbeeld. Niet geschoten is altijd mis.
Soms kan een andere behandelaar wel net een andere invalshoek hebben die beter aansluit...
Jammer als je huisarts niet helemaal reageert zoals je zou willen of had verwacht.
Misschien heb je het heel nuchter zitten vertellen en reageert ze daarom ook wat nuchter?
Kan je er nog op terugkomen bij je huisarts?
[ Bericht 7% gewijzigd door Nijna op 19-04-2019 20:22:45 ]
Mama van 2 lieve meiden :)
Ja, ik bedoel het ook niet zo slecht of kleinerend oid, maar het zou ergens misschien wel fijn zijn als ik er wat meer van overtuigd zou zijn dat ik alles wat ik voel niet serieus hoef te nemen. Want volgens mij is dat de enige manier waarop ik er doorheen ga komen.quote:
Dat is wel heel kort door de bocht. Het is een paniekstoornis, misschien kan je met je nuchtere verstand anders beredeneren, maar dat maakt niet dat het aanstellerij is...
Ik keek vandaag toevallig een filmpje dat het wel mooi beschreef. Het eerst doel voor mensen met een paniekstoornis is om van die angst af te komen. Maar eigenlijk is dat doel, al een vorm van vluchtgedrag. Het doel zou niet moeten zijn om van de angst af te komen, want dan lukt het niet. Een emotie die je weg probeert te stoppen, maak je juist alleen maar sterker. Het doel zou moeten zijn om de angst te accepteren. Dan kan angst weer terug naar de proportie waarin het weer een normale en gezonde emotie is.
Vast makkelijker gezegd dan gedaan, maar er zit absoluut wel wat in.quote:
[..]
Ja, ik bedoel het ook niet zo slecht of kleinerend oid, maar het zou ergens misschien wel fijn zijn als ik er wat meer van overtuigd zou zijn dat ik alles wat ik voel niet serieus hoef te nemen. Want volgens mij is dat de enige manier waarop ik er doorheen ga komen.
Ik keek vandaag toevallig een filmpje dat het wel mooi beschreef. Het eerst doel voor mensen met een paniekstoornis is om van die angst af te komen. Maar eigenlijk is dat doel, al een vorm van vluchtgedrag. Het doel zou niet moeten zijn om van de angst af te komen, want dan lukt het niet. Een emotie die je weg probeert te stoppen, maak je juist alleen maar sterker. Het doel zou moeten zijn om de angst te accepteren. Dan kan angst weer terug naar de proportie waarin het weer een normale en gezonde emotie is.
Mama van 2 lieve meiden :)
Dat men zegt: beweging is goed voor je! Dat je dan een stukje gaat fietsen en de afstand hebt onderschat. En dat het bergopwaarts met wind tegen is. En dat dingen (alles) me heel snel op de darmen slaan en ik even bang was m'n darmen langs de weg te moeten legen en mn kont af te moeten vegen met weegbree ofzo.
Dus spelende vrouw, wat hebben we geleerd: doe het stapje voor stapje en niet meteen 18 km na een paar jaar bankhangen oké. Voelde me nou niet bepaald zen met m'n omgeving en kon ook niet bepaald van het weer en de vogeltjes genieten
Dus spelende vrouw, wat hebben we geleerd: doe het stapje voor stapje en niet meteen 18 km na een paar jaar bankhangen oké. Voelde me nou niet bepaald zen met m'n omgeving en kon ook niet bepaald van het weer en de vogeltjes genieten
Tap tap tap
Het is heel raar om nu in het fasehuis te zijn. Morgen mag ik naar mijn moeder, alleen de rest van Pasen zit ik hier.
Maar goed... ik ga me wel vermaken
Maar goed... ik ga me wel vermaken
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Klinkt goedquote:
Het is heel raar om nu in het fasehuis te zijn. Morgen mag ik naar mijn moeder, alleen de rest van Pasen zit ik hier.
Maar goed... ik ga me wel vermaken
Jaquote:
Op de kans dat ik zondagavond een eenzaamheidsdip krijg is groot, maar ik maak een plan om daarmee om te gaan.En de rest wordt gewoon fijn. Lekker met boekjes in het zonnetje zitten, wandeling maken, knutselen. Gewoon alles waar een CotS blij van wordt
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:
[..]
Ja
En de rest wordt gewoon fijn. Lekker met boekjes in het zonnetje zitten, wandeling maken, knutselen. Gewoon alles waar een CotS blij van wordt
Maar is alles wel goed gegaan? Want dan weet je de volgende keer, op een wat kleiner rondje, in ieder geval dat je dit gewoon kan en dat het allemaal wel los loopt.quote:
Dat men zegt: beweging is goed voor je! Dat je dan een stukje gaat fietsen en de afstand hebt onderschat. En dat het bergopwaarts met wind tegen is. En dat dingen (alles) me heel snel op de darmen slaan en ik even bang was m'n darmen langs de weg te moeten legen en mn kont af te moeten vegen met weegbree ofzo.
Dus spelende vrouw, wat hebben we geleerd: doe het stapje voor stapje en niet meteen 18 km na een paar jaar bankhangen oké. Voelde me nou niet bepaald zen met m'n omgeving en kon ook niet bepaald van het weer en de vogeltjes genieten
Ja hoor, toen ik eenmaal thuis was ben ik meteen naar de wc gerend en toen hoefde ik niet meerquote:
[..]
Maar is alles wel goed gegaan? Want dan weet je de volgende keer, op een wat kleiner rondje, in ieder geval dat je dit gewoon kan en dat het allemaal wel los loopt.
Kop als een tomaat wel. Ben echt niet zo van het bewegen en de zon. Was van de week ook al een paar keer wezen wandelen. Echt slakkentempo, weer helemaal stuk daarna, maar ik moet het een beetje rustig opbouwen en niet meteen 18 km willen doen. Vraag me soms ook af of ik geen prikkelbare darm heb.
Tap tap tap
Heb je daar vaker last van, dat het dan toch niet zo lijkt te zijn? Ik heb dat namelijk ook steeds vaker. En nou is m'n buik ook wel écht een stuk onrustiger, maar ik begin me wel te realiseren dat die valse aandrang en stress eromheen toch wel echt een panieksymptoom is. Al heb ik ook dezelfde twijfel over pds.quote:
Ja hoor, toen ik eenmaal thuis was ben ik meteen naar de wc gerend en toen hoefde ik niet meer
Je hebt wel een goede warme dag uitgekozen om te beginnen met bewegen.quote:Kop als een tomaat wel. Ben echt niet zo van het bewegen en de zon.
Was van de week ook al een paar keer wezen wandelen. Echt slakkentempo, weer helemaal stuk daarna, maar ik moet het een beetje rustig opbouwen en niet meteen 18 km willen doen. Vraag me soms ook af of ik geen prikkelbare darm heb.
Ik en m'n vriend hebben ook besloten weer af te gaan vallen en vooral wat meer te bewegen. Vooral wandelen. We stellen een dagelijks doel, en willen dat doel dan elke maand met 1000 stappen per dag verhogen.
Al mijn doelen weer opgepakt vandaag, van activiteiten naar gezondheid naar zelfzorg. Meestal gaat dat bij mij hooguit twee weken goed, maar ik zit hier voor minimaal een halfjaar, dus ik ga proberen (met hulp) om er echt gewoontes van te maken. Elke week komen er nieuwe doelen bij. Als alles een week goed gaat, mag ik van mezelf een tijdschriftje kopen (vind ik leuk ) en ik moet nog een grote beloning vinden voor elke maand dat alles goed ging (dus vier weken succes). Alleen ik weet absoluut niet wat...
Mijn moeder heeft me beloofd dat ik na deze opname samen met haar op vakantie ga ergens in dit land. Dat vind ik wel een heel leuk vooruitzicht.
Ik vind het alleen erg jammer dat ze tegenwoordig bij mij op eieren loopt. Als er iets warrig gaat, of als het ergens druk is, blijft ze maar vragen of ik het trek. Als ik een pilletje neem, denkt ze gelijk dat ik iets niet aankan... Dat vind ik best wel erg verdrietig
) en ik moet nog een grote beloning vinden voor elke maand dat alles goed ging (dus vier weken succes). Alleen ik weet absoluut niet wat... Mijn moeder heeft me beloofd dat ik na deze opname samen met haar op vakantie ga ergens in dit land. Dat vind ik wel een heel leuk vooruitzicht.
Ik vind het alleen erg jammer dat ze tegenwoordig bij mij op eieren loopt. Als er iets warrig gaat, of als het ergens druk is, blijft ze maar vragen of ik het trek. Als ik een pilletje neem, denkt ze gelijk dat ik iets niet aankan... Dat vind ik best wel erg verdrietig
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik denk dat je het zo moet zien dat ze bezorgd om je is en dus wil weten hoe het met je is, CotS.
Misschien te zijner tijd eens bespreken met je moeder en iemand van de verpleging/psych erbij? Het kan ook zijn dat er een 'lotgenotencontact' is voor mensen met bepaalde psychische problematiek is? Dat is er bijvoorbeeld bij autisme en dementie, het kan zijn dat dat je moeder kan helpen?
En een tijdschrift én een vakantie als vooruitzicht, dat klinkt goed!
Misschien te zijner tijd eens bespreken met je moeder en iemand van de verpleging/psych erbij? Het kan ook zijn dat er een 'lotgenotencontact' is voor mensen met bepaalde psychische problematiek is? Dat is er bijvoorbeeld bij autisme en dementie, het kan zijn dat dat je moeder kan helpen?
En een tijdschrift én een vakantie als vooruitzicht, dat klinkt goed!
Ik heb mijn moeder folders gegeven voor logenoten contact en een training vanuit Lentis om ermee te leren omgaan. Verder praten we er veel over. Alleen ik wil niet dat ze zich zorgen maakt. Ook heb ik haar een website gestuurd van een naasten van schizofreniepatiënten. Een driegesprek vinden we allebei erg vervelend.quote:
Ik denk dat je het zo moet zien dat ze bezorgd om je is en dus wil weten hoe het met je is, CotS.
Misschien te zijner tijd eens bespreken met je moeder en iemand van de verpleging/psych erbij? Het kan ook zijn dat er een 'lotgenotencontact' is voor mensen met bepaalde psychische problematiek is? Dat is er bijvoorbeeld bij autisme en dementie, het kan zijn dat dat je moeder kan helpen?
En een tijdschrift én een vakantie als vooruitzicht, dat klinkt goed!
Ja... als het goed gaat mag ik elke week een tijdschrift kopen , maar ik denk zeker niet dat het me elke week gaat lukken. En die vakantie is echt te lief van haar! Ze wil dan vieren dat ik weer op mezelf woon en dat vind ik ook wel het vieren waard
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dikke knuffel... weet je waardoor het komt?quote:Op dinsdag 23 april 2019 11:11 schreef Lonaa het volgende:
Hmm. Hier steekt een gevoel van moedeloosheid weer de kop op.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Neen. En dat maakt het wel extra frustrerend.quote:
[..]
Dikke knuffel... weet je waardoor het komt?
Sterkheidsbaas van alles.
quote:
[..]
Neen. En dat maakt het wel extra frustrerend.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Sterkte lieve Lonaaquote:
Hmm. Hier steekt een gevoel van moedeloosheid weer de kop op.
Ik hoop dat dat gevoel weggaat.
Als ik iets voor je kan doen; zo ver van hier ben je niet
Ik begin een beetje op te krabbelen lijkt wel. Antidepressiva en het uit de weg gaan van alles wat me spanning bezorgt lijken te helpen. Nu langzaam beginnen om alle angsten en zorgen ook aan te gaan. Dat is wel eng.
@ChildoftheStars, ik vind het heel stoer hoe je aan je herstel werkt. Ik hoop dat je kunt oefenen met wat minder kritisch op jezelf te zijn. Volgens mij doe je het hartstikke goed, ook als je niet perfect alle doelen haalt.
Wat fijn dat je begint op te krabbelen! Natuurlijk is het eng, maar jij kan het! Je bent echt een kanjer. Zet hem opquote:
[..]
Sterkte lieve Lonaa
Ik hoop dat dat gevoel weggaat.
Als ik iets voor je kan doen; zo ver van hier ben je niet
Ik begin een beetje op te krabbelen lijkt wel. Antidepressiva en het uit de weg gaan van alles wat me spanning bezorgt lijken te helpen. Nu langzaam beginnen om alle angsten en zorgen ook aan te gaan. Dat is wel eng.
@:ChildoftheStars, ik vind het heel stoer hoe je aan je herstel werkt. Ik hoop dat je kunt oefenen met wat minder kritisch op jezelf te zijn. Volgens mij doe je het hartstikke goed, ook als je niet perfect alle doelen haalt.
Je bent sterker dan de angsten.Vandaag heb ik net met een vpk gesproken over mijn perfectionisme (en zij zei dat je met streven naar perfectie direct de eerste fout maakt) en over mijn gevoelens e.d. Als de zelfzorg (elke dag douchen en tandenpoetsen) en het ritme goed gaat, ik al heel tevreden mag zijn. De andere doelen zijn mooi, maar minder belangrijk. En als ik een keer niet goed voor mezelf zorg is er ook niks aan de hand. Ik moet echt erop letten dat ik mezelf niet ontmoedigd.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Die verpleegkundige heeft zeker gelijk. Het is heel knap om een goed ritme aan te houden en consequent tanden te poetsen en te douchen. Waarschijnlijk zijn er meer mensen die daar een potje van maken dan dat je zou denken. Ik heb zelf ook moeite om vaak genoeg te douchen, vooral als ik niet thuis ben of me niet helemaal goed voel. Afgelopen weekend was ik een weekendje weg en toen heeft m'n vriend me uiteindelijk zo goed als onder de douche gesleeptquote:
[..]
Wat fijn dat je begint op te krabbelen! Natuurlijk is het eng, maar jij kan het! Je bent echt een kanjer. Zet hem op
Vandaag heb ik net met een vpk gesproken over mijn perfectionisme (en zij zei dat je met streven naar perfectie direct de eerste fout maakt) en over mijn gevoelens e.d. Als de zelfzorg (elke dag douchen en tandenpoetsen) en het ritme goed gaat, ik al heel tevreden mag zijn. De andere doelen zijn mooi, maar minder belangrijk. En als ik een keer niet goed voor mezelf zorg is er ook niks aan de hand. Ik moet echt erop letten dat ik mezelf niet ontmoedigd.
Je bent zo goed in mij aanmoedigen
ik hoop dat je dat ook voor jezelf doet. Want jij bent al helemaal een kanjer, en je bent supersterk.
Mijn hoofddoelen zijn op dit moment zelfzorg, minimaal 3 uur knutselen per dag. Minimaal drie uur lezen per dag. Elke dag naar buiten, zelfzorg en ritme. Naar clubjes e.d. gaan, grenzen & realistisch plannen. Acceptatie van de stoornis (en ermee leren omgaan) en zelfvertrouwen/respect vergrotenquote:
[..]
Die verpleegkundige heeft zeker gelijk. Het is heel knap om een goed ritme aan te houden en consequent tanden te poetsen en te douchen. Waarschijnlijk zijn er meer mensen die daar een potje van maken dan dat je zou denken. Ik heb zelf ook moeite om vaak genoeg te douchen, vooral als ik niet thuis ben of me niet helemaal goed voel. Afgelopen weekend was ik een weekendje weg en toen heeft m'n vriend me uiteindelijk zo goed als onder de douche gesleept
Je bent zo goed in mij aanmoedigen
Dat niet alle subdoelen in een keer lukken (ik heb die doelen in hapklare brokken gedeeld) is geen wonder. Bij ieder ander zou ik zeggen, stel prioriteiten, je hebt minimaal een halfjaar. Alleen ik wil nu aan alles tegelijkertijd werken. En dat wil niet.
Wel fijn dat je vriend je dan onder de douche sleept! Dan word je een beetje gedwongen om die structuur aan te houden (al is het ook heel vervelend dat het nodig is).
En je verdient alle aanmoediging die er is. Wat je nu over mij zegt, geldt zeker ook voor jou. Dank je wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dat vind ik best zware doelen Cots: minimaal 3 uur knutselen en minimaal 3 uur lezen. Mag ik vragen waarom zo lang? Ik lees graag, maar 3 uur per dag verplicht moeten lezen is voor mij niet te doen. Het is een hobby, geen werk toch?
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Het is zeker een hobby, maar ik probeer mijn tijd beter te besteden. Minder beelschermtijdquote:
Dat vind ik best zware doelen Cots: minimaal 3 uur knutselen en minimaal 3 uur lezen. Mag ik vragen waarom zo lang? Ik lees graag, maar 3 uur per dag verplicht moeten lezen is voor mij niet te doen. Het is een hobby, geen werk toch?
Naja... het hoeft niet in een keer te lukken. Voor lezen en knutselen heb ik een opbouwschema. Dat was voordat de schizofrenie doorbrak normaal voor me. En niet achter elkaar he, een uur per dagdeel. Op die manier wil ik ook beter met mijn tijd omgaan. Sociaal leven en clubjes gaan sowieso voor, dus het is niet zo streng.
En het zijn zeker geen gemakkelijke doelen, maar ja... ik wil het gewoon graag goed doen
Sowieso bespreek ik dit ook nog met mijn begeleiders/sters. Even horen wat die ervan vinden
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Bijna net zo lang als een werkdagquote:
Dat vind ik best zware doelen Cots: minimaal 3 uur knutselen en minimaal 3 uur lezen. Mag ik vragen waarom zo lang? Ik lees graag, maar 3 uur per dag verplicht moeten lezen is voor mij niet te doen. Het is een hobby, geen werk toch?
Wat vinden je begeleiders er van CotS?
Lijkt me goed om dit te bespreken inderdaad. Het goed doen heeft veel verschillende gezichten he?quote:
[..]
Het is zeker een hobby, maar ik probeer mijn tijd beter te besteden. Minder beelschermtijd
Naja... het hoeft niet in een keer te lukken. Voor lezen en knutselen heb ik een opbouwschema. Dat was voordat de schizofrenie doorbrak normaal voor me. En niet achter elkaar he, een uur per dagdeel. Op die manier wil ik ook beter met mijn tijd omgaan. Sociaal leven en clubjes gaan sowieso voor, dus het is niet zo streng.
En het zijn zeker geen gemakkelijke doelen, maar ja... ik wil het gewoon graag goed doen
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Die weten de hoofddoelen. Dit kwam later in mij op, dus dat bespreek ik zodra ze weer werkt. En morgen komt iemand van het fact en dan leg ik het ook voor. Ik ben benieuwd wat die zeggen, zeker omdat realistisch plannen en agendamanagement doelen zijn die ze hier erg belangrijk vinden.quote:
[..]
Bijna net zo lang als een werkdag
Wat vinden je begeleiders er van CotS?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Goed dat ze je daar bij helpenquote:
[..]
Die weten de hoofddoelen. Dit kwam later in mij op, dus dat bespreek ik zodra ze weer werkt. En morgen komt iemand van het fact en dan leg ik het ook voor. Ik ben benieuwd wat die zeggen, zeker omdat realistisch plannen en agendamanagement doelen zijn die ze hier erg belangrijk vinden.
(en ze trappen continu op de rem. Daarom heb ik een opbouwschema van zeven weken gemaakt, om het realistisch te maken)
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ja het perfectionisme en je dromen zijn wellicht je enige houvast geworden om te vluchten in roerige tijden.
En nu verandert er vanalles en lijkt het mij heel normaal om terug te vallen en de controle te willen behouden met voor jouw "veilige" strategieën.
Rustig aan Child
En nu verandert er vanalles en lijkt het mij heel normaal om terug te vallen en de controle te willen behouden met voor jouw "veilige" strategieën.
Rustig aan Child
Doelen zijn leuk, maar waarom hang je zo vast aan de tijd? Het is helemaal prima als je veel wil lezen of knutselen, maar juist door een verplicht aantal uren aan te hangen, maak je van iets wat ontspanning zou kunnen zijn juist weer een verplichting. Dat legt onnodig veel druk op jezelf. Geeft eigenlijk geen voldoening als het wel lukt, maar wel het gevoel dat je faalt als het niet lukt.quote:
Mijn hoofddoelen zijn op dit moment zelfzorg, minimaal 3 uur knutselen per dag. Minimaal drie uur lezen per dag. Elke dag naar buiten, zelfzorg en ritme. Naar clubjes e.d. gaan, grenzen & realistisch plannen.
Is het niet een veel leuker doel om met jezelf af te spreken dat je in een bepaalde periode een boek uit wil lezen? Of jezelf een nieuwe hobby-techniek aan wil leren oid? Dan heb je nog steeds doelen, maar zijn ze iets flexibeler en maakt het niet uit als het een dag niet lukt.
...quote:
Ja het perfectionisme en je dromen zijn wellicht je enige houvast geworden om te vluchten in roerige tijden.
En nu verandert er vanalles en lijkt het mij heel normaal om terug te vallen en de controle te willen behouden met voor jouw "veilige" strategieën.
Rustig aan Child
Ik doe echt mijn best
Je hebt gelijk... ik wil gewoon graag terug naar mijn oude zelf. Naar de zelf voordat ik moest toegeven aan mijn psyche...quote:
[..]
Doelen zijn leuk, maar waarom hang je zo vast aan de tijd? Het is helemaal prima als je veel wil lezen of knutselen, maar juist door een verplicht aantal uren aan te hangen, maak je van iets wat ontspanning zou kunnen zijn juist weer een verplichting. Dat legt onnodig veel druk op jezelf. Geeft eigenlijk geen voldoening als het wel lukt, maar wel het gevoel dat je faalt als het niet lukt.
Is het niet een veel leuker doel om met jezelf af te spreken dat je in een bepaalde periode een boek uit wil lezen? Of jezelf een nieuwe hobby-techniek aan wil leren oid? Dan heb je nog steeds doelen, maar zijn ze iets flexibeler en maakt het niet uit als het een dag niet lukt.
Jouw idee klinkt wel goed! Zeker het falen blijft behoorlijk hangen inderdaad. Of iig ook accepteren dat dagen gewoon anders zijn. Ik ga het sowieso bespreken... en nadenken over andere opties.Mijn vorige manier van plannen was al afgekeurd (soort basislijst met alles wat ik van mezelf moest doen op een dag, 19 items) dus dit leek me al een stuk soepeler... maar goed... terug naar de tekentafel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het is heel goed dat je er zoveel aan werkt, maar soms doe je eigenlijk juist het meeste wanneer je niets doet. Dingen even loslaat.quote:
Je hebt gelijk... ik wil gewoon graag terug naar mijn oude zelf. Naar de zelf voordat ik moest toegeven aan mijn psyche...
Jouw idee klinkt wel goed! Zeker het falen blijft behoorlijk hangen inderdaad. Of iig ook accepteren dat dagen gewoon anders zijn. Ik ga het sowieso bespreken... en nadenken over andere opties.Mijn vorige manier van plannen was al afgekeurd (soort basislijst met alles wat ik van mezelf moest doen op een dag, 19 items) dus dit leek me al een stuk soepeler... maar goed... terug naar de tekentafel
Je agenda/dag vullen met plannen is goed, maar zie het niet allemaal als een verplichting of als een mislukking wanneer het niet lukt. Het lukt iedereen soms niet. Ik roep regelmatig 'dit weekend ga ik het hele huis schoonmaken', vervolgens doe ik de hele dag niets. En dan denk ik aan het eind van de dag ' Fuck it' bestel ik nog een pizza om de luiheid af te maken en komt er wel weer een volgend weekend waarop ik misschien eens iets schoonmaak.
Ik probeer juist te genieten van zo'n weekend. Te realiseren dat ik het even rustig aan heb gedaan en dat dat ook goed voor me is. Dan haal ik er tenminste nog energie uit, terwijl ik als ik me op ga vreten over het feit dat ik niets gedaan heb, helemaal gesloopt ben.
Dat is inderdaad iets dat me regelmatig gebeurt, alleen dan ben ik echt van slag en is dan weer een reden om mezelf te haten. Terwijl ik het uit jouw mond heel fijn en gezond vind klinken. En niks doen is soms ook heel erg goedquote:
[..]
Het is heel goed dat je er zoveel aan werkt, maar soms doe je eigenlijk juist het meeste wanneer je niets doet. Dingen even loslaat.
Je agenda/dag vullen met plannen is goed, maar zie het niet allemaal als een verplichting of als een mislukking wanneer het niet lukt. Het lukt iedereen soms niet. Ik roep regelmatig 'dit weekend ga ik het hele huis schoonmaken', vervolgens doe ik de hele dag niets. En dan denk ik aan het eind van de dag ' Fuck it' bestel ik nog een pizza om de luiheid af te maken en komt er wel weer een volgend weekend waarop ik misschien eens iets schoonmaak.
Ik probeer juist te genieten van zo'n weekend. Te realiseren dat ik het even rustig aan heb gedaan en dat dat ook goed voor me is. Dan haal ik er tenminste nog energie uit, terwijl ik als ik me op ga vreten over het feit dat ik niets gedaan heb, helemaal gesloopt ben.
Ik ben me nu wel aan het beseffen dat mijn plan niet werkt en dat frustreert me... ik ga knutselen en lezen wat breder maken. Ik heb wel een uur tijdschriftjes zitten lezen en gedichtenbundels. Ook heb ik twee uur in mijn bujo gewerkt. Meer dan hoeft volgens mijn lijst. Dus dat is ook goed. En ik heb een lange wandeling gemaakt met mijn beste vriend (anderhalf uurtje) en vanavond komt er ook nog een vriendin. Allemaal momenten dat ik actief bezig ben. Dus ik vind dat ik deze dag als geslaagd mag inkleuren
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Zou het een idee zijn om te werken in termen als verzorging, huishouden, sociaal, beweging, creatief en ontspanning? Dan kun je wat creatiever zijn in je 'boekhouding' en hopelijk ook wat eerder tevreden met jezelf zijn. Een wandeling met een vriend kun je dan of schrijven bij beweging, of bij sociaal. Maar net waar je die dag nog iets van nodig had.
En creatief kan knutselen zijn, maar kan ook lekker koken zijn of je bujo oid. En ontspanning is lezen of een serietje kijken of whatever.
Krijg je daar ook nog iets van dagelijkse therapie eigenlijk?
En creatief kan knutselen zijn, maar kan ook lekker koken zijn of je bujo oid. En ontspanning is lezen of een serietje kijken of whatever.
Krijg je daar ook nog iets van dagelijkse therapie eigenlijk?
Myraela heeft goede tips, @ChildoftheStars wees niet te streng voor jezelf. Net als wanneer je je been gebroken zou hebben, ben je aan het bijkomen van een ziekte, en daar mag je je ook naar gedragen. Ambities kunnen later nog wel
Wat ik doe om mijn dagen een beetje zinnig door te komen is een "habit tracker". Je zult die vast wel eens tegengekomen zijn in een bullet journal. Ik gebruik gewoon een notitieblokje met kleine ruitjes. Voor iedere dag heb ik tien doelen en ik wil een voldoende halen, dus zes doelen of meer voltooien. Voor april zijn mijn doelen:
- ontbijt
- lunch
- avondeten
- niet meer dan 1 portie snoep
- meer dan halfuur buiten
- mediteren
- yoga
- schrijven
- tanden stokeren
- 22:00 bed
- medicijnen innemen
Sommige doelen zijn heel makkelijk te halen, dus het komt heel zelden voor dat ik een onvoldoende haal, en daar ben ik wel blij mee. Het heeft geen zin om kwaad op mezelf te gaan zitten wezen omdat het me allemaal niet goed genoeg lukt.
Als ik voor mei mijn doelen aanpas, ga ik er niet meer maken. Het blijven er tien, zodat de scores kloppen. Misschien doe ik ze wel net anders -- ik ben niet heel tevreden met mijn doelen op het gebied van lichaamsbeweging, maar ik moet nog even bedenken hoe ik het dan wil.
wees niet te streng voor jezelf. Net als wanneer je je been gebroken zou hebben, ben je aan het bijkomen van een ziekte, en daar mag je je ook naar gedragen. Ambities kunnen later nog wel Wat ik doe om mijn dagen een beetje zinnig door te komen is een "habit tracker". Je zult die vast wel eens tegengekomen zijn in een bullet journal. Ik gebruik gewoon een notitieblokje met kleine ruitjes. Voor iedere dag heb ik tien doelen en ik wil een voldoende halen, dus zes doelen of meer voltooien. Voor april zijn mijn doelen:
- ontbijt
- lunch
- avondeten
- niet meer dan 1 portie snoep
- meer dan halfuur buiten
- mediteren
- yoga
- schrijven
- tanden stokeren
- 22:00 bed
- medicijnen innemen
Sommige doelen zijn heel makkelijk te halen, dus het komt heel zelden voor dat ik een onvoldoende haal, en daar ben ik wel blij mee. Het heeft geen zin om kwaad op mezelf te gaan zitten wezen omdat het me allemaal niet goed genoeg lukt.
Als ik voor mei mijn doelen aanpas, ga ik er niet meer maken. Het blijven er tien, zodat de scores kloppen. Misschien doe ik ze wel net anders -- ik ben niet heel tevreden met mijn doelen op het gebied van lichaamsbeweging, maar ik moet nog even bedenken hoe ik het dan wil.
Dat heeft wel wat inderdaad... alleen ik vind het "eng" omdat het zo los is... Ik moet ervoor waken dat ik dan geen definities ga stellen... Sommige dingen hoef ik namelijk niet elke dag voor mezelf (sociaal bijvoorbeeld en in de weekenden ben "vrij" van naar buiten gaan). Ik vind het een heel goede tip, ik ga er zeker over nadenken hoe ik hem CotS-proof kan maken.quote:
Zou het een idee zijn om te werken in termen als verzorging, huishouden, sociaal, beweging, creatief en ontspanning? Dan kun je wat creatiever zijn in je 'boekhouding' en hopelijk ook wat eerder tevreden met jezelf zijn. Een wandeling met een vriend kun je dan of schrijven bij beweging, of bij sociaal. Maar net waar je die dag nog iets van nodig had.
En creatief kan knutselen zijn, maar kan ook lekker koken zijn of je bujo oid. En ontspanning is lezen of een serietje kijken of whatever.
Krijg je daar ook nog iets van dagelijkse therapie eigenlijk?
Nee, momenteel niet. Ik heb wel gesprekken en ga binnenkort twee trainingen doen. Of binnenkort... ze willen eerst dat ik helemaal tot rust gekomen ben en wanneer ze dat vinden... geen flauw idee.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Wat fijn dat dit zo goed voor je werkt! En ook heel belangrijke doelen om mee te werken! Habittrackers heb ik ookquote:
Myraela heeft goede tips, @:ChildoftheStars
Wat ik doe om mijn dagen een beetje zinnig door te komen is een "habit tracker". Je zult die vast wel eens tegengekomen zijn in een bullet journal. Ik gebruik gewoon een notitieblokje met kleine ruitjes. Voor iedere dag heb ik tien doelen en ik wil een voldoende halen, dus zes doelen of meer voltooien. Voor april zijn mijn doelen:
- ontbijt
- lunch
- avondeten
- niet meer dan 1 portie snoep
- meer dan halfuur buiten
- mediteren
- yoga
- schrijven
- tanden stokeren
- 22:00 bed
- medicijnen innemen
Sommige doelen zijn heel makkelijk te halen, dus het komt heel zelden voor dat ik een onvoldoende haal, en daar ben ik wel blij mee. Het heeft geen zin om kwaad op mezelf te gaan zitten wezen omdat het me allemaal niet goed genoeg lukt.
Als ik voor mei mijn doelen aanpas, ga ik er niet meer maken. Het blijven er tien, zodat de scores kloppen. Misschien doe ik ze wel net anders -- ik ben niet heel tevreden met mijn doelen op het gebied van lichaamsbeweging, maar ik moet nog even bedenken hoe ik het dan wil.
alleen dan niet in doelvorm. Maar met zaken die ik dan belangrijk vind. Komt er altijd op neer of ik goed voor mezelf gezorgd heb en of ik wat nuttigs heb gedaan. Daar is geen goed of fout aan verbonden, alleen een overzicht om snel te kunnen checken hoe het met me gaat. Mooi systeem heb jij
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Planning gaat om de dag besproken worden en morgen gaan we mijn doelen bekijken en SMART maken
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
In de theorie/ praktijk gaat het eigenlijk best goed met mij.
Drinken is op de achtergrond, maar niet compleet nuchter door het leven.
Goede psycholoog, maar sommige triggers van het leven (op een bepaalde manier zijn het echt oprechte drama's in mijn leven) die echt voor een letterlijke kortsluiting in mijn hoofd zorgen.
Ben van de vecht in de vlucht modus gegaan in mijn hoofd en trek al die emoties van anderen bijna niet meer.
Gelukkig maak ik het bespreekbaar met mijn psych, maar ik moet echt waken dat ik geen muur om mij heen ga mestselen want zo ben ik niet.
Lees wat boeken momenteel en zag een mooie opmerking "kennis verjaagt angst", maar hoe meer ik leer over mijn angsten en hoofd hoe banger ik word dat op een moment mijn emoties teveel worden en de grens bereikt is.
Hoe gaan sommige van jullie hier mee om? Hoe scheiden jullie de grens tussen schuld en verantwoordelijkheid?
Drinken is op de achtergrond, maar niet compleet nuchter door het leven.
Goede psycholoog, maar sommige triggers van het leven (op een bepaalde manier zijn het echt oprechte drama's in mijn leven) die echt voor een letterlijke kortsluiting in mijn hoofd zorgen.
Ben van de vecht in de vlucht modus gegaan in mijn hoofd en trek al die emoties van anderen bijna niet meer.
Gelukkig maak ik het bespreekbaar met mijn psych, maar ik moet echt waken dat ik geen muur om mij heen ga mestselen want zo ben ik niet.
Lees wat boeken momenteel en zag een mooie opmerking "kennis verjaagt angst", maar hoe meer ik leer over mijn angsten en hoofd hoe banger ik word dat op een moment mijn emoties teveel worden en de grens bereikt is.
Hoe gaan sommige van jullie hier mee om? Hoe scheiden jullie de grens tussen schuld en verantwoordelijkheid?
Hell To The Liars
Aan een schuldvraag heb je niet zoveel.
Daardoor blijf je alleen maar in je hoofd bezig en ben je inderdaad aan het vluchten.
Ja kennis van jezelf is belangrijk maar dat moet ook in balans zijn met die gevoelens kunnen ervaren.
Door de kennis kun je jouw eigen gedrag en gebeurtenissen beter plaatsen en relativeren.
Met een balans van kennis en je gevoel geef je pas de juiste waarde aan alles.
Daardoor blijf je alleen maar in je hoofd bezig en ben je inderdaad aan het vluchten.
Ja kennis van jezelf is belangrijk maar dat moet ook in balans zijn met die gevoelens kunnen ervaren.
Door de kennis kun je jouw eigen gedrag en gebeurtenissen beter plaatsen en relativeren.
Met een balans van kennis en je gevoel geef je pas de juiste waarde aan alles.
Ik denk dat ik door heb wat ik fout deed om over mn paniekstoornis heen te komen. Ik heb online wat filmpjes gekeken en die hebben me wel wat inzichten gegeven.
Ondanks dat ik best veel doe en deed, ging ik mijn angst niet echt aan. Zodra ik angst voelde opkomen, moest ik met iemand praten, een rondje lopen, een spelletje spelen of een boek luisteren. Alles om me maar af te leiden van dat gevoel. Om de angst niet te voelen.
Maar als je bang bent voor de angst, en dat is een paniekstoornis, ga je dus eigenlijk je angst niet aan. Ik bleef mezelf maar bevestigen dat wat ik voelde gevaarlijk was en dat ik wat anders moest doen om dat niet te voelen.
Maar angst is niet gevaarlijk. Ik moet vertrouwen hebben in mezelf en mijn eigen lichaam, en niet meer vluchten voor de angst. Pas als ik de symptomen accepteer, hoe kut ze ook zijn, ze zijn ongevaarlijk, kan het minder worden.
Tenminste, dat in mn huidige theorie. De praktijk is wat lastiger, maar ik probeer het.
Ondanks dat ik best veel doe en deed, ging ik mijn angst niet echt aan. Zodra ik angst voelde opkomen, moest ik met iemand praten, een rondje lopen, een spelletje spelen of een boek luisteren. Alles om me maar af te leiden van dat gevoel. Om de angst niet te voelen.
Maar als je bang bent voor de angst, en dat is een paniekstoornis, ga je dus eigenlijk je angst niet aan. Ik bleef mezelf maar bevestigen dat wat ik voelde gevaarlijk was en dat ik wat anders moest doen om dat niet te voelen.
Maar angst is niet gevaarlijk. Ik moet vertrouwen hebben in mezelf en mijn eigen lichaam, en niet meer vluchten voor de angst. Pas als ik de symptomen accepteer, hoe kut ze ook zijn, ze zijn ongevaarlijk, kan het minder worden.
Tenminste, dat in mn huidige theorie. De praktijk is wat lastiger, maar ik probeer het.
Dat klinkt als een heel wijs inzicht!quote:
Ik denk dat ik door heb wat ik fout deed om over mn paniekstoornis heen te komen. Ik heb online wat filmpjes gekeken en die hebben me wel wat inzichten gegeven.
Ondanks dat ik best veel doe en deed, ging ik mijn angst niet echt aan. Zodra ik angst voelde opkomen, moest ik met iemand praten, een rondje lopen, een spelletje spelen of een boek luisteren. Alles om me maar af te leiden van dat gevoel. Om de angst niet te voelen.
Maar als je bang bent voor de angst, en dat is een paniekstoornis, ga je dus eigenlijk je angst niet aan. Ik bleef mezelf maar bevestigen dat wat ik voelde gevaarlijk was en dat ik wat anders moest doen om dat niet te voelen.
Maar angst is niet gevaarlijk. Ik moet vertrouwen hebben in mezelf en mijn eigen lichaam, en niet meer vluchten voor de angst. Pas als ik de symptomen accepteer, hoe kut ze ook zijn, ze zijn ongevaarlijk, kan het minder worden.
Tenminste, dat in mn huidige theorie. De praktijk is wat lastiger, maar ik probeer het.
Ik hoop dat je jezelf ermee kan helpen. Inzicht is altijd de eerste stap tot verandering. Sterkte
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik denk dat je daar gelijk in hebt.quote:
Ik denk dat ik door heb wat ik fout deed om over mn paniekstoornis heen te komen. Ik heb online wat filmpjes gekeken en die hebben me wel wat inzichten gegeven.
Ondanks dat ik best veel doe en deed, ging ik mijn angst niet echt aan. Zodra ik angst voelde opkomen, moest ik met iemand praten, een rondje lopen, een spelletje spelen of een boek luisteren. Alles om me maar af te leiden van dat gevoel. Om de angst niet te voelen.
Maar als je bang bent voor de angst, en dat is een paniekstoornis, ga je dus eigenlijk je angst niet aan. Ik bleef mezelf maar bevestigen dat wat ik voelde gevaarlijk was en dat ik wat anders moest doen om dat niet te voelen.
Maar angst is niet gevaarlijk. Ik moet vertrouwen hebben in mezelf en mijn eigen lichaam, en niet meer vluchten voor de angst. Pas als ik de symptomen accepteer, hoe kut ze ook zijn, ze zijn ongevaarlijk, kan het minder worden.
Tenminste, dat in mn huidige theorie. De praktijk is wat lastiger, maar ik probeer het.
Hetzelfde is eigenlijk waar ik nu mee aan het werk ben (tja, een van m'n 3+ diagnoses nu is angst). Ik ben gewend om m'n gevoel uit de weg te gaan in plaats van er wat mee te doen. Ik heb in de afgelopen jaren een hele serie niet-werkende copings wel uitgebreid uitgeprobeerd, tot ze op raakten. Nu leren op een goede manier om te gaan met angst/spanning/verdriet/stress/... en dat is niet makkelijk.
Je komt er wel, Myraela. En je leert onderweg allerlei dingen waarvan veel mensen in hun leven niet eens bedenken dat ze ze zouden moeten leren. Dat missen die mensen. Jij kunt het wel leren. Je bent al heel ver met het ontdekken en aangaan. Ik vind het heel stoer van je
M'n ouders hebben me vanmiddag het huis uit genomen en we hebben een uurtje in het bos gewandeld. Een uurtje maar, maar ik ben echt kapot het is wel twee keer langer dan wanneer ik in m'n eentje ga wandelen. Gisteren was ik er na twee km al klaar mee. Misschien eens luisterboeken proberen als afleiding.
het is wel twee keer langer dan wanneer ik in m'n eentje ga wandelen. Gisteren was ik er na twee km al klaar mee. Misschien eens luisterboeken proberen als afleiding.
Tap tap tap
Had je nou inmiddels eigenlijk hulp gezocht/gekregen?quote:
M'n ouders hebben me vanmiddag het huis uit genomen en we hebben een uurtje in het bos gewandeld. Een uurtje maar, maar ik ben echt kapot
Luisterboeken of gewoon muziek kan wel helpen. Of op een plek wandelen die je bevalt. Bos vind ik zelf vaak niet zo veel aan, maar ik wandel graag door woonwijken en langs de rivier en over de hei. Kennelijk houd ik van open ruimte
Myraela, je theorie klinkt goed. De praktijk heeft vast wat tijd nodig, maar inzicht is al een goed begin!
CL, misschien was een uur iets te veel van het goede. Was het wel fijn even buiten?
CL, misschien was een uur iets te veel van het goede. Was het wel fijn even buiten?
Mama van 2 lieve meiden :)
Nou ik heb anders prima geslapen vannacht. Als ik niet boven een winkel woonde sliep ik nu nog denk ik. Dus het was denk ik goed voor me. Vanmiddag naar de huisarts.
Tap tap tap
Goed, even nagekeken door de huisarts, bloeddruk was vet te hoog, zij vond het wel meevallen. Even m'n hart uitgestort Maar je hebt maar tien minuten dus ik kom donderdag terug, heb een vragenlijst meegekregen over hoe ik me de laatste tijd voel. Heb ook gezegd dat ik een hypochonder ben die elke week drie verschillende soorten kanker heeft, dat is ook niet zo goed dus daar kijken we ook even naar.
Maar je hebt maar tien minuten dus ik kom donderdag terug, heb een vragenlijst meegekregen over hoe ik me de laatste tijd voel. Heb ook gezegd dat ik een hypochonder ben die elke week drie verschillende soorten kanker heeft, dat is ook niet zo goed dus daar kijken we ook even naar.
Tap tap tap
Goed dat je het allemaal verteld hebt!quote:
Goed, even nagekeken door de huisarts, bloeddruk was vet te hoog, zij vond het wel meevallen. Even m'n hart uitgestort
Praktisch iedereen heeft bij een bloeddrukmeting ineens een te hoge bloeddruk puur door de stress van het meten. Ik heb een best wel lage bloeddruk, zie regelmatig sterretjes als ik opsta, maar als ze het meten is hij gewoon onderaan de normale waarden
Witte jassen bloeddruk... veel mensen hebben inderdaad een hogere bloeddruk bij de dokter.
Cherry, goed dat je een nieuwe afspraak hebt!
veel mensen hebben inderdaad een hogere bloeddruk bij de dokter.Cherry, goed dat je een nieuwe afspraak hebt!
Mama van 2 lieve meiden :)
Jeej.quote:
Doorverwijzing gekregen voor cognitieve gedragstherapie. Jeej.
Het is vreemd om toe te geven dat er iets niet goed zit in de bovenkamer. Ik had als puber ook zo'n periode en toen werd er door mijn familie ook gedaan alsof ik gek was. 'Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg', vooral niet opvallen. Gewoon schaamte denk ik.quote:
Fijn toch, Cherry? Of had je iets anders gehoopt?
Tap tap tap
Juist zo'n mentaliteit zorgt ervoor dat je dingen weg blijft stoppen, want je moet maar normaal blijven doen. Laten we emoties vooral niet laten zien, want mensen zouden er maar een mening over hebben. Maar uiteindelijk hebben we allemaal emoties, en wanneer we ons constant teveel proberen aan te passen, raken die een keer verstoort.quote:
Het is vreemd om toe te geven dat er iets niet goed zit in de bovenkamer. Ik had als puber ook zo'n periode en toen werd er door mijn familie ook gedaan alsof ik gek was. 'Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg', vooral niet opvallen. Gewoon schaamte denk ik.
Je mag niet verdrietig zijn, want dan ben je een aansteller. Je mag niet blij zijn, want wat heb je nou eigenlijk echt bereikt? Je mag niet boos zijn, want je maakt zelf ook fouten. Je mag niet angstig zijn, want dan ben je zwak.
Er is helemaal niets mis met je als je daar eens wat hulp bij nodig hebt.
De fuck is er nou leuk aan 3 uur knutselen? Wtf schiet je er mee op? The fuck schiet het grotere plaatje op met 3 uur knutselen door COTS?quote:
[..]
Mijn hoofddoelen zijn op dit moment zelfzorg, minimaal 3 uur knutselen per dag. Minimaal drie uur lezen per dag. Elke dag naar buiten, zelfzorg en ritme. Naar clubjes e.d. gaan, grenzen & realistisch plannen. Acceptatie van de stoornis (en ermee leren omgaan) en zelfvertrouwen/respect vergroten
Dat niet alle subdoelen in een keer lukken (ik heb die doelen in hapklare brokken gedeeld) is geen wonder. Bij ieder ander zou ik zeggen, stel prioriteiten, je hebt minimaal een halfjaar. Alleen ik wil nu aan alles tegelijkertijd werken. En dat wil niet.
Wel fijn dat je vriend je dan onder de douche sleept! Dan word je een beetje gedwongen om die structuur aan te houden (al is het ook heel vervelend dat het nodig is).
En je verdient alle aanmoediging die er is. Wat je nu over mij zegt, geldt zeker ook voor jou. Dank je wel
Vraag me echt regelmatig af of je dat wat je hier.noemt ook tegen je behandelaren zegt? Kan me niet voorstellen dat er behandelaren zijn die dit toejuichen...
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
De fuck is er nou leuk aan 3 uur knutselen? Wtf schiet je er mee op? The fuck schiet het grotere plaatje op met 3 uur knutselen door COTS?quote:
[..]
Mijn hoofddoelen zijn op dit moment zelfzorg, minimaal 3 uur knutselen per dag. Minimaal drie uur lezen per dag. Elke dag naar buiten, zelfzorg en ritme. Naar clubjes e.d. gaan, grenzen & realistisch plannen. Acceptatie van de stoornis (en ermee leren omgaan) en zelfvertrouwen/respect vergroten
Dat niet alle subdoelen in een keer lukken (ik heb die doelen in hapklare brokken gedeeld) is geen wonder. Bij ieder ander zou ik zeggen, stel prioriteiten, je hebt minimaal een halfjaar. Alleen ik wil nu aan alles tegelijkertijd werken. En dat wil niet.
Wel fijn dat je vriend je dan onder de douche sleept! Dan word je een beetje gedwongen om die structuur aan te houden (al is het ook heel vervelend dat het nodig is).
En je verdient alle aanmoediging die er is. Wat je nu over mij zegt, geldt zeker ook voor jou. Dank je wel
Vraag me echt regelmatig af of je dat wat je hier.noemt ook tegen je behandelaren zegt? Kan me niet voorstellen dat er behandelaren zijn die dit toejuichen...
Goed naar wiens maatstaven?quote:
[..]
Het is zeker een hobby, maar ik probeer mijn tijd beter te besteden. Minder beelschermtijd
Naja... het hoeft niet in een keer te lukken. Voor lezen en knutselen heb ik een opbouwschema. Dat was voordat de schizofrenie doorbrak normaal voor me. En niet achter elkaar he, een uur per dagdeel. Op die manier wil ik ook beter met mijn tijd omgaan. Sociaal leven en clubjes gaan sowieso voor, dus het is niet zo streng.
En het zijn zeker geen gemakkelijke doelen, maar ja... ik wil het gewoon graag goed doen
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Doe eens rustig joh.quote:
[..]
De fuck is er nou leuk aan 3 uur knutselen? Wtf schiet je er mee op? The fuck schiet het grotere plaatje op met 3 uur knutselen door COTS?
Vraag me echt regelmatig af of je dat wat je hier.noemt ook tegen je behandelaren zegt? Kan me niet voorstellen dat er behandelaren zijn die dit toejuichen...
Sorry, ik zit een beetje te spuitelven...
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Is al goedquote:
Sorry, ik zit een beetje te spuitelven...
Nou ja ik reageer een beetje op oude posts, maar ik sta wel achter de inhoud.quote:
COTS, sorry je blijft aan iets willen voldoen. Ik weet niet wat dat iets is, waar je het vandaan haalt, maar het helpt je gewoon niet. Pel nou al die (ingebeelde) verwachting eens weg. Daar heb je fuck all mee te maken en het doet mooi helemaal niets voor je...
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Minder goed dan ooit. Stukken beter dan ooit.quote:
Gok dat ik met een beetje meer zelfzorg (stoppen met aankomen, fitter worden en optijder naar bed) grote stappen de goede kant op zal maken, maar eerm dat probeer ik al even
gelukkig nu langere dagen en hopelijk snel ook weer beter weer en dan kan ik daar een beetje motivatie uithalen.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Tevreden (leren) zijn met jezelf, dan komt de motivatie ook welquote:
[..]
Minder goed dan ooit. Stukken beter dan ooit.
Gok dat ik met een beetje meer zelfzorg (stoppen met aankomen, fitter worden en optijder naar bed) grote stappen de goede kant op zal maken, maar eerm dat probeer ik al even
Die doelen zijn besproken en ik bespreek alles met ze. Momenteel bespreek ik elke dag mijn dagplanning voor de volgende dag, om extremen te voorkomen. Ik ben gewoon erg zoekende en maak daarin soms verkeerde keuzes. Nu schrijf ik per dagdeel een aantal dingen op die ik wil doen en geef ze een prioriteit (1 moet, 2 leuk als het lukt, 3 als ik klaar ben en nog wel wat wil doen). Daarnaast geef ik achteraf elke activiteit een kleurtje (groen geeft energie, rood kost energie, paars geeft en neemt energie). Dus er wordt aan gewerkt. En ja, dit is dus in samenspraak en wordt ook geëvalueerd.quote:
[..]
De fuck is er nou leuk aan 3 uur knutselen? Wtf schiet je er mee op? The fuck schiet het grotere plaatje op met 3 uur knutselen door COTS?
Vraag me echt regelmatig af of je dat wat je hier.noemt ook tegen je behandelaren zegt? Kan me niet voorstellen dat er behandelaren zijn die dit toejuichen...
[..]
Goed naar wiens maatstaven?
En goed... tja... ik wil gewoon goed voor mezelf zorgen en daarin word ik ook begeleid. Daarin hebben bepaalde doelen nu ook prioriteit gekregen voor nu en bespreek regelmatig de voortgang. Zelfzorg, medicatie, agendaplanning en dagplanning hebben momenteel de prioriteit. De rest is leuk voor later.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Daar heb je gelijk in en ik krijg ook therapie en behandeling ervoor. Volgende week start ik bij een ervaringsdeskundige om een stukje rouw en verwerking te doen. Zodat ik me niet aan dromen en eisen blijf vastklampenquote:
[..]
Nou ja ik reageer een beetje op oude posts, maar ik sta wel achter de inhoud.
COTS, sorry je blijft aan iets willen voldoen. Ik weet niet wat dat iets is, waar je het vandaan haalt, maar het helpt je gewoon niet. Pel nou al die (ingebeelde) verwachting eens weg. Daar heb je fuck all mee te maken en het doet mooi helemaal niets voor je...
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Klinkt allemaal weer goedquote:
[..]
Daar heb je gelijk in en ik krijg ook therapie en behandeling ervoor. Volgende week start ik bij een ervaringsdeskundige om een stukje rouw en verwerking te doen. Zodat ik me niet aan dromen en eisen blijf vastklampen
Heb je al een beetje rust?
Word je geleefd?
Zet hem opquote:
[..]
Minder goed dan ooit. Stukken beter dan ooit.
Gok dat ik met een beetje meer zelfzorg (stoppen met aankomen, fitter worden en optijder naar bed) grote stappen de goede kant op zal maken, maar eerm dat probeer ik al even
Misschien een dom advies, maar misschien kun je voor elke dag (of dagdeel) een doel stellen? Klein schalig, maar dat je een beetje meer structuur in je zelfzorg kan krijgen?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
De rust begin te komen en het gaat een stuk beter met mequote:
[..]
Klinkt allemaal weer goed
Heb je al een beetje rust?
Word je geleefd?
Ik ren niet meer zo hard. Leef bij het moment en dat is goed. Soms eng, en dan duik ik weer in mijn schema's, maar daar kan ik hier goed over praten.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Trouwens, ik heb mezelf een cadeau gegeven. Ik had heel veel abo's afgezegd, zoveel dat ik gewoon ontzettend veel geld overhoud aan het eind van de maand. Dus ik heb een abo op tijdschrift.nl gegeven. Dus dan kan ik lekker op mijn tablet tijdschriften lezen. Dat vind ik heel ontspannend. En ik werk dusdanig hard dat ik mezelf dit voor dat halve jaar wil gunnen.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik ben blij om dat te horen. Die rust gunde ik je zoquote:
[..]
De rust begin te komen en het gaat een stuk beter met me
Ja dat helpt enorm hè, meer licht. Ik merk het ook wel.quote:
[..]
Minder goed dan ooit. Stukken beter dan ooit.
Gok dat ik met een beetje meer zelfzorg (stoppen met aankomen, fitter worden en optijder naar bed) grote stappen de goede kant op zal maken, maar eerm dat probeer ik al even
Zelfzorg doet best wel veel. Ik heb van het drietal eten, slapen en bewegen nu alleen eten weer soort van op orde, maar okee, dat is meer dan een maandje geleden
Ik merk wel dat het ook op de andere twee terreinen helpt om fatsoenlijk te eten, want ik slaap veel beter als ik niet 's avonds nog duizend suiker heb gegeten
Wat fijn!quote:
Trouwens, ik heb mezelf een cadeau gegeven. Ik had heel veel abo's afgezegd, zoveel dat ik gewoon ontzettend veel geld overhoud aan het eind van de maand. Dus ik heb een abo op tijdschrift.nl gegeven. Dus dan kan ik lekker op mijn tablet tijdschriften lezen. Dat vind ik heel ontspannend. En ik werk dusdanig hard dat ik mezelf dit voor dat halve jaar wil gunnen.
En ook als je minder hard werkte, had je het gemogen hè. Je werkt sowieso hard genoeg.
Ik herken het. Ik doe dat ook, mezelf alleen iets gunnen als ik er genoeg voor heb gedaan. Het afgelopen jaar heb ik eigenlijk nooit genoeg gedaan volgens mijn idiote maatstaven, en dus zijn langzaam al mijn spullen uit elkaar aan het vallen, want ik gun mezelf geen nieuwe. -- Ik begin me te realiseren dat dat niet handig is. Ik heb me nu voorgenomen om op z'n minst een nieuwe tas te gaan kopen, want serieus, hij is bijna 9 jaar oud en alle ritsen zijn stuk.
Niet alles in het leven is een beloning of een straf, denk ik. Sommige dingen zijn ook gewoon basisvoorwaarden. Een functionerende tas hoort wel bij de basis. Ik vind dat wekelijks leesvoer ook wel een basisding mag zijn voor sommige mensen.
Hier gaat het weer eens prut trouwens. Eerder lukte het me beter om te uiten wat er was, maar nu voel ik me gewoon rot en bang en alleen.
De antidepressiva lijken te zijn gaan werken: ik heb wat meer energie en iets minder verlammende angst. Maar het lukt me erg slecht om die energie te steken in leuke of nuttige dingen, en de angst is er nog wel. Ik kom alleen nu wel over alsof het beter met me gaat (niet meer zo vlak en weggetrokken). Dat is niet handig.
M'n psycholoog heeft me vanochtend ertoe gezet om wel aan m'n vriend te laten weten dat het niet zo lekker gaat als het leek. Daar ga ik me niet beter van voelen, maar het is wel goed dat hij weet hoe het hier is.
Afgelopen week heb ik ook weer enorm gezeik gehad met mijn familie en een aantal herinneringen waarvan ik niet eens meer wist dat ik ze had, spoken nu telkens rond. Destijds voelde ik er niet echt iets bij, maar nu zit ik vol met angst en paniek over een paar dingetjes van toen ik 14 was
De antidepressiva lijken te zijn gaan werken: ik heb wat meer energie en iets minder verlammende angst. Maar het lukt me erg slecht om die energie te steken in leuke of nuttige dingen, en de angst is er nog wel. Ik kom alleen nu wel over alsof het beter met me gaat (niet meer zo vlak en weggetrokken). Dat is niet handig.
M'n psycholoog heeft me vanochtend ertoe gezet om wel aan m'n vriend te laten weten dat het niet zo lekker gaat als het leek. Daar ga ik me niet beter van voelen, maar het is wel goed dat hij weet hoe het hier is.
Afgelopen week heb ik ook weer enorm gezeik gehad met mijn familie
en een aantal herinneringen waarvan ik niet eens meer wist dat ik ze had, spoken nu telkens rond. Destijds voelde ik er niet echt iets bij, maar nu zit ik vol met angst en paniek over een paar dingetjes van toen ik 14 was
Oh... dan mag jij jezelf zeker nieuwe dingen gunnen. Beetje liever zijn voor jezelf *kijkt streng*quote:
[..]
Wat fijn!
En ook als je minder hard werkte, had je het gemogen hè. Je werkt sowieso hard genoeg.
Ik herken het. Ik doe dat ook, mezelf alleen iets gunnen als ik er genoeg voor heb gedaan. Het afgelopen jaar heb ik eigenlijk nooit genoeg gedaan volgens mijn idiote maatstaven, en dus zijn langzaam al mijn spullen uit elkaar aan het vallen, want ik gun mezelf geen nieuwe. -- Ik begin me te realiseren dat dat niet handig is. Ik heb me nu voorgenomen om op z'n minst een nieuwe tas te gaan kopen, want serieus, hij is bijna 9 jaar oud en alle ritsen zijn stuk.
Niet alles in het leven is een beloning of een straf, denk ik. Sommige dingen zijn ook gewoon basisvoorwaarden. Een functionerende tas hoort wel bij de basis. Ik vind dat wekelijks leesvoer ook wel een basisding mag zijn voor sommige mensen.
En ondanks dat je helemaal gelijk hebt over belonen en straffen, vind ik dat jij jezelf zeker mag belonen, en troosten. En verwennen... Je bent het waard, je doet het goed, je verdient het
(ik lees zo ontzettend veel... gewoon heerlijk. En in de middag ben ik altijd heel erg moe op den duur, dus dan lekker met een kop thee in het venster tijdschriften lezen)
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Mooi bericht ditquote:
[..]
Juist zo'n mentaliteit zorgt ervoor dat je dingen weg blijft stoppen, want je moet maar normaal blijven doen. Laten we emoties vooral niet laten zien, want mensen zouden er maar een mening over hebben. Maar uiteindelijk hebben we allemaal emoties, en wanneer we ons constant teveel proberen aan te passen, raken die een keer verstoort.
Je mag niet verdrietig zijn, want dan ben je een aansteller. Je mag niet blij zijn, want wat heb je nou eigenlijk echt bereikt? Je mag niet boos zijn, want je maakt zelf ook fouten. Je mag niet angstig zijn, want dan ben je zwak.
Er is helemaal niets mis met je als je daar eens wat hulp bij nodig hebt.
Ik vergelijk mezelf ook altijd met anderen, qua werk en verantwoordelijkheid enzo. Snap ook niet waarom ik altijd zo gestrest ben, hoef alleen maar voor mezelf te zorgen. Alsof het echt een first world problem is. M'n zus heeft een zware lange periode achter de rug en jakkert gewoon door en gaat nog lekker enthousiast elke week naar een personal trainer ook en bloeit helemaal op en ik kak helemaal in zonder aantoonbare reden.
Tap tap tap
Oh nee... lieve schat... wat ontzettend balen en heftig... Kun je, nu je je vriend hebt verteld, wel een beetje je ei bij hem kwijt?quote:
Hier gaat het weer eens prut trouwens. Eerder lukte het me beter om te uiten wat er was, maar nu voel ik me gewoon rot en bang en alleen.
De antidepressiva lijken te zijn gaan werken: ik heb wat meer energie en iets minder verlammende angst. Maar het lukt me erg slecht om die energie te steken in leuke of nuttige dingen, en de angst is er nog wel. Ik kom alleen nu wel over alsof het beter met me gaat (niet meer zo vlak en weggetrokken). Dat is niet handig.
M'n psycholoog heeft me vanochtend ertoe gezet om wel aan m'n vriend te laten weten dat het niet zo lekker gaat als het leek. Daar ga ik me niet beter van voelen, maar het is wel goed dat hij weet hoe het hier is.
Afgelopen week heb ik ook weer enorm gezeik gehad met mijn familie
En herstel gaat met vallen en opstaan he!
Komt het misschien ook door de medicatie dat je wat meer voelt? Dat het een dusdanige rust in je hoofd geeft dat je plek hebt voor de emoties? Gewoon een domme vraag hoor?
Probeer je zoveel mogelijk te uiten, dit kan met praten zijn, maar ook met activiteiten (wandelen, fietsen, sporten, knutselen, schrijven, chatten... wat ook maar voor jou helpt). Emoties maken de mens
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je zus is niet voor niets je zus, en niet jouw kloonquote:
[..]
Mooi bericht dit
Ik vergelijk mezelf ook altijd met anderen, qua werk en verantwoordelijkheid enzo. Snap ook niet waarom ik altijd zo gestrest ben, hoef alleen maar voor mezelf te zorgen. Alsof het echt een first world problem is. M'n zus heeft een zware lange periode achter de rug en jakkert gewoon door en gaat nog lekker enthousiast elke week naar een personal trainer ook en bloeit helemaal op en ik kak helemaal in zonder aantoonbare reden.
Iedereen zit anders in elkaar. Wat een big deal is voor de een, is een peulenschilletje voor de ander. Sommige mensen hebben geluk met hun methodes om om te gaan met moeilijkheden -- die hebben methodes die daadwerkelijk helpen, in plaats van de moeilijkheden wegduwen. Andere mensen moeten die methodes eerst aanleren. Sommige mensen hebben die dingen al moeten aanleren in hun leven, en andere mensen lopen er later pas tegenaan.
Ik ben ook wel die persoon geweest die overal doorheen jakkerde en als het dan even wat rustiger was helemaal opbloeide. Bij mij was dat na een aantal jaar op. Dat is alles behalve wat ik je zus gun, maar ik probeer er wel mee te zeggen dat de buitenkant niet alles zegt.
Een vriendin van mij heeft iets gigantisch traumatisch meegemaakt. Deze week zat ik dus telkens te piekeren over wat er gebeurde in mijn familie toen ik 14 was. Ik heb heus ook een paar keer gedacht "wat zit ik hier sip te doen over een familieruzietje of wat ziekte, terwijl zij zoiets ingrijpends heeft meegemaakt en gewoon doorleeft?" maar dat schiet niet op. Met een verstuikte enkel kun je net zomin gaan lopen als met een gebroken been
Iemand hier ervaring met iets van valdispert rust ofzo? De huisarts was er niet kapot van omdat ik dan misschien helemaal een vaatdoek word, maar ik lees op diverse fora dat mensen die veel piekeren en snel nerveus en gespannen zijn er veel baat bij hebben dus ik kan altijd een halve dosering proberen. Een placebo-effect is ook effect natuurlijk
Tap tap tap
Valeriaanpillen zie ik?quote:
Iemand hier ervaring met iets van valdispert rust ofzo? De huisarts was er niet kapot van omdat ik dan misschien helemaal een vaatdoek word, maar ik lees op diverse fora dat mensen die veel piekeren en snel nerveus en gespannen zijn er veel baat bij hebben dus ik kan altijd een halve dosering proberen. Een placebo-effect is ook effect natuurlijk
Valeriaan werkt wel. M'n oma was er soort van verslaafd aan
Ik drink wel eens ontspanningsthee van Zonnatura, daar zit ook valeriaan in en nog wat kruiden die ontspannend werken. Ik denk dat het wel wat doet. Ik zou als ik jou was beginnen met de thee: even rustig een kopje thee is op zich al best ontspannend.
Ik kan best wel goed m'n ei kwijt, mits ik weet wat het ei is dat het me zo lastig maakt, en dat weet ik vaak niet. Vandaag hebben we uiteindelijk afgesproken dat ik om 12:00, 15:00, 18:00, 21:00 even van me zou laten horen, zodat we samen konden checken of het een beetje lukte om een rustige dag te hebben en voor mezelf te zorgen. Dat is prima gegaan, ik heb zelfs gedoucht en mijn bed verschoond.quote:
[..]
Oh nee... lieve schat... wat ontzettend balen en heftig... Kun je, nu je je vriend hebt verteld, wel een beetje je ei bij hem kwijt?
En herstel gaat met vallen en opstaan he!
Ik weet het. Hoewel het vaak meer als vallen zonder opstaan voelt -- het lijkt wel alsof ik een soort van doos van Pandora opengetrokken heb.
Geen domme vraag hoor, want ik heb me dat ook al wel afgevraagd. Maar ik denk het niet echt.quote:Komt het misschien ook door de medicatie dat je wat meer voelt? Dat het een dusdanige rust in je hoofd geeft dat je plek hebt voor de emoties? Gewoon een domme vraag hoor?
Ik denk dat ik vooral meer voel omdat ik aan het proberen ben om al mijn ongezonde strategieën om de gevoelens in bedwang te houden te laten gaan. Dus niet als een malle sporten, niet mezelf slaap ontzeggen, geen eetbuien en niet uithongeren, geen hele lange rituelen, niet continu afleiden met vermoeiende dingen, niet geobsedeerd studeren, ...
Ik ging vorig jaar naar de psycholoog omdat ik merkte dat al die strategieën uit de hand begonnen te lopen en niet meer hielpen -- de zooi juist erger maakten (natuurlijk, want dat doen ongezonde strategieën).
Voordeel van de afgelopen tijd alleen maar kneiterbang zijn continu, was dat de boosheid en wanhoop verdwenen onder een laag van veel simpelere angst. Nu is die angst wat gedempt en voel ik me beroerd. Boos op mezelf, en in de war.
M'n psycholoog heeft gezegd dat het beter is als ik voor nu even de hele ingewikkelde gedachten en gevoelens wat uit de weg ga. Ik heb een kalmeringsmiddel dat ik in moet nemen zodra ik merk dat de spanning opbouwt. Ze zegt, het is beter dat je de hele dag slaapt dan dat je jezelf wat aandoet. Dus ja. Ik slaap veel.quote:Probeer je zoveel mogelijk te uiten, dit kan met praten zijn, maar ook met activiteiten (wandelen, fietsen, sporten, knutselen, schrijven, chatten... wat ook maar voor jou helpt). Emoties maken de mens
(klinkt heel erg herkenbaar allemaal lieverdquote:
[..]
Ik kan best wel goed m'n ei kwijt, mits ik weet wat het ei is dat het me zo lastig maakt, en dat weet ik vaak niet. Vandaag hebben we uiteindelijk afgesproken dat ik om 12:00, 15:00, 18:00, 21:00 even van me zou laten horen, zodat we samen konden checken of het een beetje lukte om een rustige dag te hebben en voor mezelf te zorgen. Dat is prima gegaan, ik heb zelfs gedoucht en mijn bed verschoond.
Ik weet het. Hoewel het vaak meer als vallen zonder opstaan voelt -- het lijkt wel alsof ik een soort van doos van Pandora opengetrokken heb.
[..]
Geen domme vraag hoor, want ik heb me dat ook al wel afgevraagd. Maar ik denk het niet echt.
Ik denk dat ik vooral meer voel omdat ik aan het proberen ben om al mijn ongezonde strategieën om de gevoelens in bedwang te houden te laten gaan. Dus niet als een malle sporten, niet mezelf slaap ontzeggen, geen eetbuien en niet uithongeren, geen hele lange rituelen, niet continu afleiden met vermoeiende dingen, niet geobsedeerd studeren, ...
Ik ging vorig jaar naar de psycholoog omdat ik merkte dat al die strategieën uit de hand begonnen te lopen en niet meer hielpen -- de zooi juist erger maakten (natuurlijk, want dat doen ongezonde strategieën).
Voordeel van de afgelopen tijd alleen maar kneiterbang zijn continu, was dat de boosheid en wanhoop verdwenen onder een laag van veel simpelere angst. Nu is die angst wat gedempt en voel ik me beroerd. Boos op mezelf, en in de war.
[..]
M'n psycholoog heeft gezegd dat het beter is als ik voor nu even de hele ingewikkelde gedachten en gevoelens wat uit de weg ga. Ik heb een kalmeringsmiddel dat ik in moet nemen zodra ik merk dat de spanning opbouwt. Ze zegt, het is beter dat je de hele dag slaapt dan dat je jezelf wat aandoet. Dus ja. Ik slaap veel.
)Hm... ongezonde copingen stoppen doet altijd pijn. Ineens word je met de rauwe realiteit geconfronteerd en dat is heel erg moeilijk.
ik snap dat je in de war bent
Tips van de psych gaan altijd voor. Veel slapen is soms ook het beste wat je kan doen.
Fijn dat je die contactmomentjes ingepland hebt. Misschien stom, maar ik gebruik de app MyTherapy Daarin kun je je medicatie bijhouden én symptomencheck, zo vaak en uitgebreid als je wil. Misschien een ideetje?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Nou ja, het gaat er niet om dat ik mezelf check, meer dat ik mezelf dwing om regelmatig contact te houden met mensen zodat ik ook makkelijker contact maak als het niet lekker gaat. Om een of andere reden doet mijn hoofd vaak "ik heb het niet verteld toen het een beetje mis ging, dus nu het echt mis gaat ben ik te laat en mag ik het niet meer vertellen" of zoquote:
[..]
(klinkt heel erg herkenbaar allemaal lieverd
Hm... ongezonde copingen stoppen doet altijd pijn. Ineens word je met de rauwe realiteit geconfronteerd en dat is heel erg moeilijk.
ik snap dat je in de war bent
Tips van de psych gaan altijd voor. Veel slapen is soms ook het beste wat je kan doen.
Fijn dat je die contactmomentjes ingepland hebt. Misschien stom, maar ik gebruik de app MyTherapy Daarin kun je je medicatie bijhouden én symptomencheck, zo vaak en uitgebreid als je wil. Misschien een ideetje?
Dus nu kunnen we er op tijd bij zijn.
quote:
[..]
Nou ja, het gaat er niet om dat ik mezelf check, meer dat ik mezelf dwing om regelmatig contact te houden met mensen zodat ik ook makkelijker contact maak als het niet lekker gaat. Om een of andere reden doet mijn hoofd vaak "ik heb het niet verteld toen het een beetje mis ging, dus nu het echt mis gaat ben ik te laat en mag ik het niet meer vertellen" of zo
Goed getackeld dat probleem!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:
[..]
Dankje
Alleeen deel van de eer gaat naar m'n psycholoog en m'n vriend voor deze oplossing wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik had duizend en een aftekenlijstjes met alles wat ik op een dag moest doen. Waarin elke minuut van mijn dag gepland was en elke dag faalde ik weer. Nu heb ik er nog maar twee. Eentje met zelfzorgdingen, zodat ik vooruitgang kan zien en een dagplan, want anders raak ik in de war en natuurlijk mijn behandelplan. Alle overige lijstjes en schema's en dingen heb ik weggegooid, voelt heel raar, heel lastig, maar het geeft denk ik op den duur wel een beetje rust. Ik was de halve dag bezig met lijstjes afvinken en faalmomentjes te noteren. Daar houd ik nu mee op
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik kom even tussendoor, sorry. Ik slik sinds een tijd escitalopram, een antidepressiva. Het duurde voor mijn geval lang totdat het echt wat leek te doen en ik zit momenteel op de maximumdosering. Sinds enige tijd ervoer ik meer rust in mijn hoofd en lijf. Een rust die wel bij elke ovulatie en menstruatie (dus hormoonschommeling) weer teniet werd gedaan voor een paar dagen.
Sinds een week heb ik mijzelf op dieet gezet. Ik wil de laatste zwangerschapskilo's kwijt, alsmede de na de zwangerschap aangesnoepte kilo's. Mijn eetpatroon was behoorlijk verslechterd, ik snoepte echt enorm veel en ben daar nu desastreus mee gestopt. Echter voel ik mij sindsdien erg labiel. De tranen zitten constant hoog en ik merk dat ik situaties uit verband trek omdat alles opeens heel hard binnen komt. Ik zit eigenlijk gewoon weer beroerd in mijn vel en vraag mij af of dit kan komen door mijn gewijzigde eetpatroon in combinatie met de medicatie. Heeft iemand hier ervaring mee? Zo ja, is het een kwestie van er doorheen omdat mijn lijf opnieuw een balans moet zoeken, of is dit een reden om even contact op te nemen met de huisarts om toch weer naar andere medicatie te zoeken?
Sinds een week heb ik mijzelf op dieet gezet. Ik wil de laatste zwangerschapskilo's kwijt, alsmede de na de zwangerschap aangesnoepte kilo's. Mijn eetpatroon was behoorlijk verslechterd, ik snoepte echt enorm veel en ben daar nu desastreus mee gestopt. Echter voel ik mij sindsdien erg labiel. De tranen zitten constant hoog en ik merk dat ik situaties uit verband trek omdat alles opeens heel hard binnen komt. Ik zit eigenlijk gewoon weer beroerd in mijn vel en vraag mij af of dit kan komen door mijn gewijzigde eetpatroon in combinatie met de medicatie. Heeft iemand hier ervaring mee? Zo ja, is het een kwestie van er doorheen omdat mijn lijf opnieuw een balans moet zoeken, of is dit een reden om even contact op te nemen met de huisarts om toch weer naar andere medicatie te zoeken?
Ik weet het niet @Schanu, bij mij was het juist andersom. Sinds ik gestopt ben met bizarre hoeveelheden snoep eten, ben ik een hoop stabieler. Het helpt bij mij vooral dat ik 's avonds niet meer snoep, waardoor ik beter in slaap kom.
Ik denk dat je beter een keer te veel hulp kunt vragen dan dat je door blijft sukkelen en ongelukkig zit te wezen.
Ik denk dat je beter een keer te veel hulp kunt vragen dan dat je door blijft sukkelen en ongelukkig zit te wezen.
Ik kan soms zo balen van mijn lichaam. Het ging weer wat de betere kant op met mijn paniek, behalve dan gisteren toen de treinen uitvielen, de metro een blik sardientjes was en de bus minstens net zo erg, maar dan plus iemand met een sterke walm stinkparfum. Toen ben ik uitgestapt.
De duizeligheid kan ik (hoe kut ook) steeds iets beter accepteren, de misselijkheid kan ik loslaten zolang ik maar zakjes bij me heb. Maar nu heb ik dus steeds vaker last van mijn darmen. En daar heb ik echt veel moeite mee. Daar heb ik geen veiligheidsgedrag voor en kan ik ook niet tegen mezelf zeggen dat het maar tussen mn oren zit, want ik voel en hoor mn buik borrelen. En ik reis elke dag twee keer 1,5 uur zonder toilet. Uiteindelijk hoef ik meestal ook niet naar de toilet, maar de pijn blijft wel en de onrust dus ook.
Gewoon kut. Ik weet dat stress/angst invloed kan hebben op je darmen. Maar toch blijf ik dus denken dat ik ineens een voedselintollerantie of pds heb ontwikkeld oid. En dan begin ik dus weer met bepaalde voedingsgroepen te schrappen of eet ik gewoon niet als ik niet thuis ben.
Net zat ik dus ook zo op kantoor. En nu weer in de sprinter naar huis. Bijna hopend dat er gewoon een buikgriep aankomt zodat ik niet gewoon helemaal craycray ben.
De duizeligheid kan ik (hoe kut ook) steeds iets beter accepteren, de misselijkheid kan ik loslaten zolang ik maar zakjes bij me heb. Maar nu heb ik dus steeds vaker last van mijn darmen. En daar heb ik echt veel moeite mee. Daar heb ik geen veiligheidsgedrag voor en kan ik ook niet tegen mezelf zeggen dat het maar tussen mn oren zit, want ik voel en hoor mn buik borrelen. En ik reis elke dag twee keer 1,5 uur zonder toilet. Uiteindelijk hoef ik meestal ook niet naar de toilet, maar de pijn blijft wel en de onrust dus ook.
Gewoon kut. Ik weet dat stress/angst invloed kan hebben op je darmen. Maar toch blijf ik dus denken dat ik ineens een voedselintollerantie of pds heb ontwikkeld oid. En dan begin ik dus weer met bepaalde voedingsgroepen te schrappen of eet ik gewoon niet als ik niet thuis ben.
Net zat ik dus ook zo op kantoor. En nu weer in de sprinter naar huis. Bijna hopend dat er gewoon een buikgriep aankomt zodat ik niet gewoon helemaal craycray ben.
Bedankt voor de reacties! Ik hoop ook dat het een tijdelijke reactie van mijn lijf is in verband met het afkicken van de suikers.
Ik ga het nog even aankijken en mocht het binnen aanzienlijke tijd niet verbeteren, dan zal ik alsnog de huisarts wel even bellen. Ik ben het sukkelen wel gewend en ga niet graag naar de huisarts voor mezelf
Ik ga het nog even aankijken en mocht het binnen aanzienlijke tijd niet verbeteren, dan zal ik alsnog de huisarts wel even bellen. Ik ben het sukkelen wel gewend en ga niet graag naar de huisarts voor mezelf
Zondag bijna 20 km gefietst en gisteren een uur gewandeld op de hei Het wordt nog eens wat. Soms wordt het nog licht in m'n hoofd en dan voel ik m'nm hartslag helemaal en denk ik dat ik midden op de hei dood neerval, volgens mij is m'n ademhaling dan gewoon niet goed. En ik heb de conditie van een druif.
Voordeel van wandelen op een verlaten hei is dat als je last van je darmen krijgt je het gewoon kan laten waaien
Even met m'n moeder gesproken, die heeft een aantal jaar geleden precies dezelfde stressklachten gehad als ik die soms nog de kop opsteekt. Ik ben echt in alle opzichten een kopie van m'n moeder.
Het wordt nog eens wat. Soms wordt het nog licht in m'n hoofd en dan voel ik m'nm hartslag helemaal en denk ik dat ik midden op de hei dood neerval, volgens mij is m'n ademhaling dan gewoon niet goed. En ik heb de conditie van een druif.Voordeel van wandelen op een verlaten hei is dat als je last van je darmen krijgt je het gewoon kan laten waaien
Even met m'n moeder gesproken, die heeft een aantal jaar geleden precies dezelfde stressklachten gehad als ik die soms nog de kop opsteekt. Ik ben echt in alle opzichten een kopie van m'n moeder.
Tap tap tap
Jezus wat voel ik me kut nu... netter kan ik het niet uitdrukken. Ik ben zo jaloers op mensen die gewoon kunnen werken. Ik ga naar drie clubjes in de week en kom helemaal uitgeput en emotioneel terug. Eigenlijk duurt alles te lang. Ik vind het gewoon kut. Ik wil meedoen in de maatschappij
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik weet hoe je je voelt. Ik had twee maanden geleden een lichte buikgriep en nog steeds zit het bij mij tussen de oren dat het ieder moment weer verkeerd kan gaan. Ik kom maar niet van die gedachte af. Gevolg; slecht functionerende darmen. Klote is dat. Ben ondertussen al 7 kilo afgevallen door die stomme angst.quote:
De duizeligheid kan ik (hoe kut ook) steeds iets beter accepteren, de misselijkheid kan ik loslaten zolang ik maar zakjes bij me heb. Maar nu heb ik dus steeds vaker last van mijn darmen. En daar heb ik echt veel moeite mee. Daar heb ik geen veiligheidsgedrag voor en kan ik ook niet tegen mezelf zeggen dat het maar tussen mn oren zit, want ik voel en hoor mn buik borrelen. En ik reis elke dag twee keer 1,5 uur zonder toilet. Uiteindelijk hoef ik meestal ook niet naar de toilet, maar de pijn blijft wel en de onrust dus ook.
Gewoon kut. Ik weet dat stress/angst invloed kan hebben op je darmen. Maar toch blijf ik dus denken dat ik ineens een voedselintollerantie of pds heb ontwikkeld oid. En dan begin ik dus weer met bepaalde voedingsgroepen te schrappen of eet ik gewoon niet als ik niet thuis ben.
Net zat ik dus ook zo op kantoor. En nu weer in de sprinter naar huis. Bijna hopend dat er gewoon een buikgriep aankomt zodat ik niet gewoon helemaal craycray ben.
soooo, da's mooi!
Pff, wat kut. Heb je ook last als je thuis bent? Mij helpt het als ik bijvoorbeeld een dag thuis geen last heb gehad (wel onrustige buik, geen directe nood om naar de toilet te gaan) om dan een dag buiten de deur ook tegen mezelf te zeggen dat ik het gevoel niet moet geloven.quote:
Ik weet hoe je je voelt. Ik had twee maanden geleden een lichte buikgriep en nog steeds zit het bij mij tussen de oren dat het ieder moment weer verkeerd kan gaan. Ik kom maar niet van die gedachte af. Gevolg; slecht functionerende darmen. Klote is dat. Ben ondertussen al 7 kilo afgevallen door die stomme angst.
Overigens vanochtend al twijfel of ik naar m'n werk moest gaan vanwege m'n buik, toch gegaan. Maar ergens halverwege de treinrit uitgestapt, nadat ik de eerste paniekaanval had doorstaan, trok ik de tweede niet. Een uur buiten in de frisse lucht gezeten, m'n moeder gebeld en uiteindelijk de trein terug maar gepakt.
Nu boodschappen aan het bestellen zodat ik gluten- en lactosevrij kan gaan eten. Misschien helpt dat om m'n darmen weer wat rust te geven.
Sterktequote:
Ik kan soms zo balen van mijn lichaam. Het ging weer wat de betere kant op met mijn paniek, behalve dan gisteren toen de treinen uitvielen, de metro een blik sardientjes was en de bus minstens net zo erg, maar dan plus iemand met een sterke walm stinkparfum. Toen ben ik uitgestapt.
De duizeligheid kan ik (hoe kut ook) steeds iets beter accepteren, de misselijkheid kan ik loslaten zolang ik maar zakjes bij me heb. Maar nu heb ik dus steeds vaker last van mijn darmen. En daar heb ik echt veel moeite mee. Daar heb ik geen veiligheidsgedrag voor en kan ik ook niet tegen mezelf zeggen dat het maar tussen mn oren zit, want ik voel en hoor mn buik borrelen. En ik reis elke dag twee keer 1,5 uur zonder toilet. Uiteindelijk hoef ik meestal ook niet naar de toilet, maar de pijn blijft wel en de onrust dus ook.
Gewoon kut. Ik weet dat stress/angst invloed kan hebben op je darmen. Maar toch blijf ik dus denken dat ik ineens een voedselintollerantie of pds heb ontwikkeld oid. En dan begin ik dus weer met bepaalde voedingsgroepen te schrappen of eet ik gewoon niet als ik niet thuis ben.
Net zat ik dus ook zo op kantoor. En nu weer in de sprinter naar huis. Bijna hopend dat er gewoon een buikgriep aankomt zodat ik niet gewoon helemaal craycray ben.
aai over je bolquote:
Jezus wat voel ik me kut nu... netter kan ik het niet uitdrukken. Ik ben zo jaloers op mensen die gewoon kunnen werken. Ik ga naar drie clubjes in de week en kom helemaal uitgeput en emotioneel terug. Eigenlijk duurt alles te lang. Ik vind het gewoon kut. Ik wil meedoen in de maatschappij
Vooral als ik thuis ben. Als ik buiten rondloop. dan let ik er niet op en is het ook niet aanwezig. Merk ook dat het stukken minder is als ik ben wezen sporten. Hoe minder aandacht je er aan geeft, des te beter ga je je voelen.quote:
[..]
Pff, wat kut. Heb je ook last als je thuis bent? Mij helpt het als ik bijvoorbeeld een dag thuis geen last heb gehad (wel onrustige buik, geen directe nood om naar de toilet te gaan) om dan een dag buiten de deur ook tegen mezelf te zeggen dat ik het gevoel niet moet geloven.
Overigens vanochtend al twijfel of ik naar m'n werk moest gaan vanwege m'n buik, toch gegaan. Maar ergens halverwege de treinrit uitgestapt, nadat ik de eerste paniekaanval had doorstaan, trok ik de tweede niet. Een uur buiten in de frisse lucht gezeten, m'n moeder gebeld en uiteindelijk de trein terug maar gepakt.
Nu boodschappen aan het bestellen zodat ik gluten- en lactosevrij kan gaan eten. Misschien helpt dat om m'n darmen weer wat rust te geven.
Hoe gaat het nu dan met je?
soooo, da's mooi!
F*ck a d*ck. Ongesteldheid heeft flink huisgehouden in mijn brein: net VIER paniekaanvallen binnen een uur gehad. Nu compleet gesloopt, zowel fysiek als mentaal.
Mon 'en!
Heel erg veel sterkte en een dikke knuffelquote:
F*ck a d*ck. Ongesteldheid heeft flink huisgehouden in mijn brein: net VIER paniekaanvallen binnen een uur gehad. Nu compleet gesloopt, zowel fysiek als mentaal.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Oh, ik heb het juist buitenshuis. Of nouja, thuis merk ik ook wel dat m'n buik onrustig is, maar dan raak ik er niet van in paniek. Minder aandacht erop focussen zou wel het beste zijn, maar blijft toch ook lastig.quote:
Vooral als ik thuis ben. Als ik buiten rondloop. dan let ik er niet op en is het ook niet aanwezig. Merk ook dat het stukken minder is als ik ben wezen sporten. Hoe minder aandacht je er aan geeft, des te beter ga je je voelen.
Hoe gaat het nu dan met je?
Nu vooral moe. Maar ik lig sinds m'n paniek eigenlijk normaal ook altijd al in bed rond deze tijd, dus dat is niets bijzonders.
Sterkte! Gun jezelf even wat rust, een warm drankje of vroeg naar bed.quote:
F*ck a d*ck. Ongesteldheid heeft flink huisgehouden in mijn brein: net VIER paniekaanvallen binnen een uur gehad. Nu compleet gesloopt, zowel fysiek als mentaal.
Snap dat wel. Buitenshuis voel je je toch een stuk kwetsbaarder als het mis zou gaan.quote:
[..]
Oh, ik heb het juist buitenshuis. Of nouja, thuis merk ik ook wel dat m'n buik onrustig is, maar dan raak ik er niet van in paniek. Minder aandacht erop focussen zou wel het beste zijn, maar blijft toch ook lastig.
Nu vooral moe. Maar ik lig sinds m'n paniek eigenlijk normaal ook altijd al in bed rond deze tijd, dus dat is niets bijzonders.
soooo, da's mooi!
Knuffels voor @ChildoftheStars, @bloempjuh, @Myraela, @LordofLeaves en @Schanu en verder ook iedereen
De antidepressiva geven me nu wel meer energie, maar ik krijg het niet omgezet in iets goeds -- ik heb alleen maar meer zelfhaat en wanhoop. Vandaag (oh, inmiddels gisteren) had ik een eerste gesprek met de psychiater waar ik naar doorverwezen ben, en ik denk dat ik het niet goed over heb kunnen brengen waar ik mee zit. Hij kwam over als "je hoeft nu nergens last van te hebben, want wij gaan je een goede behandeling geven en je bent slim zat om eruit te komen". Ja hallo, ik ga me niet ineens goed voelen als ik weet dat ik in de toekomst hulp krijg. Ik vertrouw die mensen daar niet, maar dat kreeg ik ook niet uitgelegd en ze konden er (natuurlijk) ook niks mee. En ik ben slim, okee, en dat heeft ertoe geleid dat ik heel lang heb doorgeploeterd met telkens nieuwe niet-werkende copingsstrategieën. Ik denk dat ik inmiddels wel bewezen heb dat ik niet slim genoeg ben om een wél werkende strategie te vinden.
De antidepressiva geven me nu wel meer energie, maar ik krijg het niet omgezet in iets goeds -- ik heb alleen maar meer zelfhaat en wanhoop. Vandaag (oh, inmiddels gisteren) had ik een eerste gesprek met de psychiater waar ik naar doorverwezen ben, en ik denk dat ik het niet goed over heb kunnen brengen waar ik mee zit. Hij kwam over als "je hoeft nu nergens last van te hebben, want wij gaan je een goede behandeling geven en je bent slim zat om eruit te komen". Ja hallo, ik ga me niet ineens goed voelen als ik weet dat ik in de toekomst hulp krijg. Ik vertrouw die mensen daar niet, maar dat kreeg ik ook niet uitgelegd en ze konden er (natuurlijk) ook niks mee. En ik ben slim, okee, en dat heeft ertoe geleid dat ik heel lang heb doorgeploeterd met telkens nieuwe niet-werkende copingsstrategieën. Ik denk dat ik inmiddels wel bewezen heb dat ik niet slim genoeg ben om een wél werkende strategie te vinden.
@Myraela, zoek alsjeblieft weer hulp.
Een van mijn niet-werkende copingsstrategieën was om mijn voedsel extreem te controleren (dan voelde het alsof ik wél grip op het leven had) en dat was een van mijn slopendere periodes. Het is iets wat ik je absoluut niet toewens. Ga alsjeblieft weer naar een dokter of iemand. Er zijn meer psychologen dan degene die je tot nu toe had.
Een van mijn niet-werkende copingsstrategieën was om mijn voedsel extreem te controleren (dan voelde het alsof ik wél grip op het leven had) en dat was een van mijn slopendere periodes. Het is iets wat ik je absoluut niet toewens. Ga alsjeblieft weer naar een dokter of iemand. Er zijn meer psychologen dan degene die je tot nu toe had.
En ik voel me zo alleen.
Het ergste is, dat heb ik zelf gedaan. Ik sluit me af voor anderen. Ik ontwijk contact. Ik laat weinig zien van hoe ik me echt voel.
Ik doe het zelf verkeerd.
Het voelt alsof ik verzuip in zelfmedelijden en dat haat ik. Ik weet dat ik niet moet beginnen aan zelfmedelijden. Dat schiet niet op.
Het ergste is, dat heb ik zelf gedaan. Ik sluit me af voor anderen. Ik ontwijk contact. Ik laat weinig zien van hoe ik me echt voel.
Ik doe het zelf verkeerd.
Het voelt alsof ik verzuip in zelfmedelijden en dat haat ik. Ik weet dat ik niet moet beginnen aan zelfmedelijden. Dat schiet niet op.
Niet zo streng voor jezelf zijnquote:
Knuffels voor @:ChildoftheStars, @:bloempjuh, @:Myraela, @:LordofLeaves en @:Schanu en verder ook iedereen
De antidepressiva geven me nu wel meer energie, maar ik krijg het niet omgezet in iets goeds -- ik heb alleen maar meer zelfhaat en wanhoop. Vandaag (oh, inmiddels gisteren) had ik een eerste gesprek met de psychiater waar ik naar doorverwezen ben, en ik denk dat ik het niet goed over heb kunnen brengen waar ik mee zit. Hij kwam over als "je hoeft nu nergens last van te hebben, want wij gaan je een goede behandeling geven en je bent slim zat om eruit te komen". Ja hallo, ik ga me niet ineens goed voelen als ik weet dat ik in de toekomst hulp krijg. Ik vertrouw die mensen daar niet, maar dat kreeg ik ook niet uitgelegd en ze konden er (natuurlijk) ook niks mee. En ik ben slim, okee, en dat heeft ertoe geleid dat ik heel lang heb doorgeploeterd met telkens nieuwe niet-werkende copingsstrategieën. Ik denk dat ik inmiddels wel bewezen heb dat ik niet slim genoeg ben om een wél werkende strategie te vinden.
Ja herkenbaar.quote:
En ik voel me zo alleen.
Het ergste is, dat heb ik zelf gedaan. Ik sluit me af voor anderen. Ik ontwijk contact. Ik laat weinig zien van hoe ik me echt voel.
Ik doe het zelf verkeerd.
Het voelt alsof ik verzuip in zelfmedelijden en dat haat ik. Ik weet dat ik niet moet beginnen aan zelfmedelijden. Dat schiet niet op.
Zelfmedelijden, zelfhaat en jezelf niets waard vinden en je daardoor loskoppelen van alle anderen.
Dan is dat eenzame gevoel niet gek, je bent aan het vechten om te overleven, aan het vechten met al je emoties.
Eis niet zoveel van jezelf naast goed de dagen proberen door te komen, het komt zoals het komt en dat is zeker het geval bij gevoel.
8 sessies van 1 uur, 400 euro kwijt.
Maar ben weer opgelapt, vangnet ingebouwd en zie het allemaal weer wat zonniger in
Nu toe aan aan een lekker zonnetje ipv dit druilerige weer.
Maar ben weer opgelapt, vangnet ingebouwd en zie het allemaal weer wat zonniger in
Nu toe aan aan een lekker zonnetje ipv dit druilerige weer.
Hell To The Liars
Nou, paar dagen Londen plus concert wat ik al twintig jaar wil. Afwisselend hartkloppingen, zweten, duizelingen, denken dat ik naar de wc moet, darmen van de leg. En dan weer even goed. Nu gaat het weer na het concert, alleen raar gevoel in m'n elleboog dat uitstraalt naar m'n hand en ik heb de symptomen van een hartaanval bij vrouwen al gegoogled
Tap tap tap
Dankjewelquote:
[..]
Ja herkenbaar.
Zelfmedelijden, zelfhaat en jezelf niets waard vinden en je daardoor loskoppelen van alle anderen.
Dan is dat eenzame gevoel niet gek, je bent aan het vechten om te overleven, aan het vechten met al je emoties.
Eis niet zoveel van jezelf naast goed de dagen proberen door te komen, het komt zoals het komt en dat is zeker het geval bij gevoel.
Dat zei m'n vriend gisteren ook toen ik dit vertelde - dat ik veel te streng ben voor mezelf. Het lukt me wel om te eten en om naar afspraken te gaan, en dat is eigenlijk wel knap.
Ik denk de hele tijd dat ik het verkeerd doe en dan word ik bang en kwaad. Maar dat is m'n hoofd dat me voor de gek houdt. Naar m'n vriend toe bijvoorbeeld doe ik niet gauw wat mis als ik gewoon doe zoals ik normaal doe.
Wel fijn dat er ook goede momenten tussen zatenquote:
Nou, paar dagen Londen plus concert wat ik al twintig jaar wil. Afwisselend hartkloppingen, zweten, duizelingen, denken dat ik naar de wc moet, darmen van de leg. En dan weer even goed. Nu gaat het weer na het concert, alleen raar gevoel in m'n elleboog dat uitstraalt naar m'n hand en ik heb de symptomen van een hartaanval bij vrouwen al gegoogled
en knap van je dat je naar Londen en het concert bent gegaan
Ik kon moeilijk niet gaan, is al zolang geleden geboekt. En m'n zus wil van alles doen maar ik ben zo lamlendig als wat en niet vooruit te branden, dus dat vind ik ook lullig.
Tap tap tap
Ja dat is knapquote:
[..]
Dankjewel
Dat zei m'n vriend gisteren ook toen ik dit vertelde - dat ik veel te streng ben voor mezelf. Het lukt me wel om te eten en om naar afspraken te gaan, en dat is eigenlijk wel knap.
Ik denk de hele tijd dat ik het verkeerd doe en dan word ik bang en kwaad. Maar dat is m'n hoofd dat me voor de gek houdt. Naar m'n vriend toe bijvoorbeeld doe ik niet gauw wat mis als ik gewoon doe zoals ik normaal doe.
Je hoeft niet bang te zijn voor mogelijke consequenties als je wat "fout" doet.
Wees jezelf en oordeel niet.
+1 amen!quote:
[..]
Ja dat is knap
Je hoeft niet bang te zijn voor mogelijke consequenties als je wat "fout" doet.
Wees jezelf en oordeel niet.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het is even goed lullig voor jou. Je mag best trots op jezelf zijn dat je gegaan bent. Dat is echt heel goedquote:
Ik kon moeilijk niet gaan, is al zolang geleden geboekt. En m'n zus wil van alles doen maar ik ben zo lamlendig als wat en niet vooruit te branden, dus dat vind ik ook lullig.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Goed om te lezen Droopie. Hoe heb je uiteindelijk iemand gevonden nu dan?quote:
8 sessies van 1 uur, 400 euro kwijt.
Maar ben weer opgelapt, vangnet ingebouwd en zie het allemaal weer wat zonniger in
Nu toe aan aan een lekker zonnetje ipv dit druilerige weer.
Als het goed is in elk geval geen regen meer komende dagen
Heyquote:
[..]
Goed om te lezen Droopie. Hoe heb je uiteindelijk iemand gevonden nu dan?
Als het goed is in elk geval geen regen meer komende dagen
Als ik dit topic weer in m'n active topics realiseer ik me altijd dat het weer zo super gaat dat ik m'n verhaal niet meer kwijt hoef hier.
Wel moeilijk om te lezen dat sommige het nog zo moeilijk hebben, gun het iedereen om ook de lijn naar boven weer te pakken.
Wel moeilijk om te lezen dat sommige het nog zo moeilijk hebben, gun het iedereen om ook de lijn naar boven weer te pakken.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
Dit soort posts maken het moeilijk voor mij als partner van om te durven denken aan niet meer samen verder willen.quote:
En ik voel me zo alleen.
Het ergste is, dat heb ik zelf gedaan. Ik sluit me af voor anderen. Ik ontwijk contact. Ik laat weinig zien van hoe ik me echt voel.
Ik doe het zelf verkeerd.
Het voelt alsof ik verzuip in zelfmedelijden en dat haat ik. Ik weet dat ik niet moet beginnen aan zelfmedelijden. Dat schiet niet op.
Prrrrr
Wat rot voor jequote:
[..]
Dit soort posts maken het moeilijk voor mij als partner van om te durven denken aan niet meer samen verder willen.
Ik heb in mijn vorige relatie in die schoenen gestaan, en heb toen dat uitging (op mijn initiatief, maar eigenlijk veel later dan gezond zou zijn geweest) geleerd dat die dingen op een slechte dag middenin de nacht een stuk dramatischer zijn dan op andere momenten. Misschien stelt dat je een beetje gerust. De gezondheid van je partner moet iig niet de enige reden worden om in de relatie te blijven
Ik hoop dat ik hiermee begrijp wat je zei
het was me niet perfect duidelijk
Als het zo makkelijk was dan had je het allang gedaan.quote:
En ik voel me zo alleen.
Het ergste is, dat heb ik zelf gedaan. Ik sluit me af voor anderen. Ik ontwijk contact. Ik laat weinig zien van hoe ik me echt voel.
Ik doe het zelf verkeerd.
Het voelt alsof ik verzuip in zelfmedelijden en dat haat ik. Ik weet dat ik niet moet beginnen aan zelfmedelijden. Dat schiet niet op.
Ik ben blij voor jequote:
Als ik dit topic weer in m'n active topics realiseer ik me altijd dat het weer zo super gaat dat ik m'n verhaal niet meer kwijt hoef hier.
Wel moeilijk om te lezen dat sommige het nog zo moeilijk hebben, gun het iedereen om ook de lijn naar boven weer te pakken.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ho stop! Iemand met een ziekte is nooit belangrijker dan de ander. Hierin eerlijk zijn naar jezelf en de ander. Je sloopt jezelf anders, en het is ook gewoon niet eerlijk naar de ander.quote:
[..]
Dit soort posts maken het moeilijk voor mij als partner van om te durven denken aan niet meer samen verder willen.
(ik heb ook wel eens een partner gehad die uit medelijden bij me bleef, geloof me, daar wordt niemand gelukkig van)
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Het gaat hier trouwens wel goed. Al heb ik de laatste dagen wel moeite met douchen (maar het lukt me nog wel) omdat ik mezelf zo waardeloos en walgelijk vind. Beetje opkomende trauma's veroorzaken dit. Maar ik ben sterker dan de spoken uit mijn verleden. Voor "straf" een uur in bad gelegen met een tijdschrift. Lekker heet water, om te proberen bewust van een lichamelijke sensatie te genieten (en een tijdschrift voor de afleiding van de gevoelens).
Ik merk ook dat het leven in groepen me assertiever maakt. Er werd (en wordt nog steeds wel) over me heen gelopen. Mensen die me zeggen wat ik moet doen. Mijn corveebeurt zonder overleg omruilen etc. Dit bespreek ik met de verpleging en ze helpen me om voor mezelf op te komen. Dat is erg fijn...
Ik merk ook dat het leven in groepen me assertiever maakt. Er werd (en wordt nog steeds wel) over me heen gelopen. Mensen die me zeggen wat ik moet doen. Mijn corveebeurt zonder overleg omruilen etc. Dit bespreek ik met de verpleging en ze helpen me om voor mezelf op te komen. Dat is erg fijn...
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ook daar heb ik geluk mee, een vrouw die me steunt maar ook soms uit frustratie me een enorme schop onder m'n reet geeft.quote:
[..]
Ho stop! Iemand met een ziekte is nooit belangrijker dan de ander. Hierin eerlijk zijn naar jezelf en de ander. Je sloopt jezelf anders, en het is ook gewoon niet eerlijk naar de ander.
(ik heb ook wel eens een partner gehad die uit medelijden bij me bleef, geloof me, daar wordt niemand gelukkig van)
En soms kan ik echt kwaad zijn op d'r omdat ze op bepaalde momenten niet steunt voor m'n gevoel. Maar achteraf steunde ze me enorm, alleen niet op de manier die ik toen wilde... Maar wel op de manier die ik nodig had.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | https://mdj-stek.nl
Doet me een beetje denken fix you van Coldplay. Wat fijn dat je vrouw zo naast je staat en je helptquote:
[..]
Ook daar heb ik geluk mee, een vrouw die me steunt maar ook soms uit frustratie me een enorme schop onder m'n reet geeft.
En soms kan ik echt kwaad zijn op d'r omdat ze op bepaalde momenten niet steunt voor m'n gevoel. Maar achteraf steunde ze me enorm, alleen niet op de manier die ik toen wilde... Maar wel op de manier die ik nodig had.
en natuurlijk, het is moeilijk en een weg vol kronkels, soms zul je je echt nog wel kut voelen, maar het is een stijgende lijn en daar gaat het om
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je begreep het en ik weet dat het niet moet. Nu nog voelen.quote:
[..]
Wat rot voor je
Ik heb in mijn vorige relatie in die schoenen gestaan, en heb toen dat uitging (op mijn initiatief, maar eigenlijk veel later dan gezond zou zijn geweest) geleerd dat die dingen op een slechte dag middenin de nacht een stuk dramatischer zijn dan op andere momenten. Misschien stelt dat je een beetje gerust. De gezondheid van je partner moet iig niet de enige reden worden om in de relatie te blijven
Ik hoop dat ik hiermee begrijp wat je zei
Wie had dat gedacht :-) Zo goed om te lezen, echt blij voor je dat je deze keuze gemaakt hebt!quote:
Het gaat hier trouwens wel goed. [...]
Ik merk ook dat het leven in groepen me assertiever maakt. Er werd (en wordt nog steeds wel) over me heen gelopen. Mensen die me zeggen wat ik moet doen. Mijn corveebeurt zonder overleg omruilen etc. Dit bespreek ik met de verpleging en ze helpen me om voor mezelf op te komen. Dat is erg fijn...
Prrrrr
Toen ik een burnout had begeleide zij mij naar een nieuwe baan.quote:
[..]
Goed om te lezen Droopie. Hoe heb je uiteindelijk iemand gevonden nu dan?
Als het goed is in elk geval geen regen meer komende dagen
Behalve counseling vind ik haar genoeg psychologische kennis hebben om mij te helpen.
Toen de praktijkondersteuners niet hielpen, heb ik haar weer gebeld, met succes
Hell To The Liars
Ik heb er geen ervaring mee, maar het zou best door je gewijzigde eetpatroon kunnen komen. Ik zou even afwachten, misschien googelen hoe lang het duurt voordat je lichaam gewend raakt aan minder suiker en als het langer aanhoudt dan dat naar de huisarts gaan? (beetje late reactie, maar toch)quote:
Ik kom even tussendoor, sorry. Ik slik sinds een tijd escitalopram, een antidepressiva. Het duurde voor mijn geval lang totdat het echt wat leek te doen en ik zit momenteel op de maximumdosering. Sinds enige tijd ervoer ik meer rust in mijn hoofd en lijf. Een rust die wel bij elke ovulatie en menstruatie (dus hormoonschommeling) weer teniet werd gedaan voor een paar dagen.
Sinds een week heb ik mijzelf op dieet gezet. Ik wil de laatste zwangerschapskilo's kwijt, alsmede de na de zwangerschap aangesnoepte kilo's. Mijn eetpatroon was behoorlijk verslechterd, ik snoepte echt enorm veel en ben daar nu desastreus mee gestopt. Echter voel ik mij sindsdien erg labiel. De tranen zitten constant hoog en ik merk dat ik situaties uit verband trek omdat alles opeens heel hard binnen komt. Ik zit eigenlijk gewoon weer beroerd in mijn vel en vraag mij af of dit kan komen door mijn gewijzigde eetpatroon in combinatie met de medicatie. Heeft iemand hier ervaring mee? Zo ja, is het een kwestie van er doorheen omdat mijn lijf opnieuw een balans moet zoeken, of is dit een reden om even contact op te nemen met de huisarts om toch weer naar andere medicatie te zoeken?
Ik ben nu bezig met werken aan wat jij zegt in je eerste zinnen. Sinds oktober zit ik in een koor. Ik hoorde van de dirigente dat ik daar nogal ontwijkend gedrag vertoon ondanks pogingen van anderen om me erbij te betrekken. Zelf had ik juist het idee had dat anderen niets met mij te maken wilden hebben en daarom voelde ik me prettiger als ik me afzonderde, ook omdat ik het al genoeg had geprobeerd voor mijn gevoel. Het kostte me zoveel energie en ik vind het gewoon lastig om contact te maken. Ik werd er verdrietig van, want ook al probeerde ik me erbij neer te leggen dat ik de buitenstaander was en dat ik me meer op mijn gemak voel in mijn eentje, ik had het graag anders gewild. Doordat ik nu hoorde wat een ander had geobserveerd had ik een nieuw inzicht. Het ligt meer aan mij dan ik dacht. De conclusie is eigenlijk dat ik me niet afsluit omdat ik echt geen contact wil, maar omdat het me niet lukt om contact te maken, wat pijnlijk is. En ik houd mezelf een beetje voor de gek door mezelf te vertellen dat het voor mij beter is om alleen te zijn. Mijn begeleider heeft me daarom gestimuleerd om toch weer te proberen me aan te sluiten bij de groep, al is het maar erbij gaan zitten en niets zeggen in plaats van alleen zitten. Dat ben ik gaan doen en tegen mijn verwachting in werkt het erg goed tot nu toe. Ik voel me al veel meer op mijn gemak en maak leuk contact.quote:
En ik voel me zo alleen.
Het ergste is, dat heb ik zelf gedaan. Ik sluit me af voor anderen. Ik ontwijk contact. Ik laat weinig zien van hoe ik me echt voel.
Ik doe het zelf verkeerd.
Het voelt alsof ik verzuip in zelfmedelijden en dat haat ik. Ik weet dat ik niet moet beginnen aan zelfmedelijden. Dat schiet niet op.
Dit heeft misschien niets met jouw situatie te maken. Maar het klinkt alsof ook jij je afsluit terwijl je eigenlijk wel behoefte hebt aan contact. Weet je waarom je dat doet?
Wat goed dat het heeft geholpen, eindelijk de juiste hulp dus. Het mag jou ook wel eens meezitten!quote:
8 sessies van 1 uur, 400 euro kwijt.
Maar ben weer opgelapt, vangnet ingebouwd en zie het allemaal weer wat zonniger in
Nu toe aan aan een lekker zonnetje ipv dit druilerige weer.
Heb je het traject nu afgerond of ga je er nog mee verder?Wat ben je goed bezig! Ik lees moed en optimisme in je post ondanks de dingen die je nog wel lastig vindt.quote:
Het gaat hier trouwens wel goed. Al heb ik de laatste dagen wel moeite met douchen (maar het lukt me nog wel) omdat ik mezelf zo waardeloos en walgelijk vind. Beetje opkomende trauma's veroorzaken dit. Maar ik ben sterker dan de spoken uit mijn verleden. Voor "straf" een uur in bad gelegen met een tijdschrift. Lekker heet water, om te proberen bewust van een lichamelijke sensatie te genieten (en een tijdschrift voor de afleiding van de gevoelens).
Ik merk ook dat het leven in groepen me assertiever maakt. Er werd (en wordt nog steeds wel) over me heen gelopen. Mensen die me zeggen wat ik moet doen. Mijn corveebeurt zonder overleg omruilen etc. Dit bespreek ik met de verpleging en ze helpen me om voor mezelf op te komen. Dat is erg fijn...
[ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 11-05-2019 01:00:58 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Sorry voor de vertraging.
. Maar zie hierboven wat ik erover heb getypt.
Misschien. Ik ben in eerste instantie niet bewust bezig met mijn planning aanpassen omdat ik te overweldigd ben daarvoor. Ik kan niet meer goed nadenken door de stress. Als ik wel meteen een nieuwe planning kan maken, met hulp soms, lost dat de onrust nog niet meteen op. Ik heb tijd nodig om alles te verwerken en weer op orde te krijgen in mijn hoofd.quote:
[..]
Omdat je dan bezig bent met het maken van een nieuwe planning?
Zijn onverwachte dingen niet ook te kaderen (dat mensen je mailen ipv bellen oi)?
Of gaat het om gevoel en het willen beheersen daarvan?
Hoe ik dat doe? Ik heb er ook niet echt een systeem voor. Dus soms flip ik gewoon. Vaak houd ik me in en flip ik als ik thuis komquote:
@:ChildoftheStars dat ga ik eens proberen, reminders zetten.
@:kuolema wat je schrijft over die onrust als er onverwachte dingen zijn is heel herkenbaar. Ik heb geen idee wat ik met dat gevoel moet, en heb allerlei stomme copingsstrategieën ervoor die eigenlijk voor geen ene meter werken.
@:Twintig ik heb allerlei planners en planningen en lijstjes, maar het helpt me niet erg om m'n hoofd en m'n leven mee op orde te krijgen. Ik heb de neiging om te veel van mezelf te vragen (niet goed in te schatten hoe veel ik aankan) en dan heel onrustig en kwaad te worden van dat het niet lukt om me aan mijn planning te houden. Ik krijg dus binnenkort een begeleider die met me een planning zal maken en me zal helpen om erachter te komen hoe ik m'n dag op een goede manier indeel.
. Maar zie hierboven wat ik erover heb getypt.
Why are you wearing that stupid man suit?
Waarom houd je je in @kuolema ?
Herken je al je gevoel?
Ik heb het idee dat je nogal vlucht voor jezelf.
Herken je al je gevoel?
Ik heb het idee dat je nogal vlucht voor jezelf.
Goed geregeld.quote:
[..]
Toen ik een burnout had begeleide zij mij naar een nieuwe baan.
Behalve counseling vind ik haar genoeg psychologische kennis hebben om mij te helpen.
Toen de praktijkondersteuners niet hielpen, heb ik haar weer gebeld, met succes
Wat goed dat je nu meer contact hebt en je er beter voelt! Ik herken het wel, denken dat het niet lukt om contact te maken en dan maar stoppen met proberen. Dat is een valkuil waar ik ook heel vaak in gedonderd ben. Ik heb op een gegeven moment cognitieve gedragstherapie gehad om me te helpen eroverheen te komen, en dat heeft wel geholpen. In plaats van "ze willen niks met me, dus ik doe het wel alleen" denk ik nu "geen idee of ze wat met me willen, maar ik kan het altijd proberen, en ik merk het heus wel als ze me echt beu worden". Nog steeds een beetje pessimistisch (het zou leuk zijn als ik ook zou geloven dat mensen wat hebben aan contact met mij, en me niet alleen tolereren) maar het betekent in ieder geval dat ik me niet meer heel erg afzonder op mijn studie en sportclub bijvoorbeeld.quote:
[..]
Ik ben nu bezig met werken aan wat jij zegt in je eerste zinnen. Sinds oktober zit ik in een koor. Ik hoorde van de dirigente dat ik daar nogal ontwijkend gedrag vertoon ondanks pogingen van anderen om me erbij te betrekken. Zelf had ik juist het idee had dat anderen niets met mij te maken wilden hebben en daarom voelde ik me prettiger als ik me afzonderde, ook omdat ik het al genoeg had geprobeerd voor mijn gevoel. Het kostte me zoveel energie en ik vind het gewoon lastig om contact te maken. Ik werd er verdrietig van, want ook al probeerde ik me erbij neer te leggen dat ik de buitenstaander was en dat ik me meer op mijn gemak voel in mijn eentje, ik had het graag anders gewild. Doordat ik nu hoorde wat een ander had geobserveerd had ik een nieuw inzicht. Het ligt meer aan mij dan ik dacht. De conclusie is eigenlijk dat ik me niet afsluit omdat ik echt geen contact wil, maar omdat het me niet lukt om contact te maken, wat pijnlijk is. En ik houd mezelf een beetje voor de gek door mezelf te vertellen dat het voor mij beter is om alleen te zijn. Mijn begeleider heeft me daarom gestimuleerd om toch weer te proberen me aan te sluiten bij de groep, al is het maar erbij gaan zitten en niets zeggen in plaats van alleen zitten. Dat ben ik gaan doen en tegen mijn verwachting in werkt het erg goed tot nu toe. Ik voel me al veel meer op mijn gemak en maak leuk contact.
Dit heeft misschien niets met jouw situatie te maken. Maar het klinkt alsof ook jij je afsluit terwijl je eigenlijk wel behoefte hebt aan contact. Weet je waarom je dat doet?
[..]
Het afsluiten waar ik deze week erg mee zat, is anders. Dat is afsluiten van mijn partners (ik heb een driehoek met twee mannen) -- de mensen van wie ik het meest houd en de mensen die me tot nu toe het meest ondersteund hebben, die me op mijn slechtste momenten gezien hebben en opgeraapt hebben. Ik weet dat het niet goed is om gesprekken met hen te ontwijken en om mijn gevoelens voor mezelf te houden. Een van hen zei laatst "ik heb veel liever dat je vier keer op een dag om hulp vraagt voor iets kleins, dan dat we je aan het eind van de dag op moeten vegen" en dat snap ik. Het lukt me alleen niet goed om dat te doen. Ik ben bang dat ik het verkeerd doe, ik weet niet hoe ik mijn gevoelens of zorgen moet formuleren, en ik ben bang om ze lastig te vallen op een verkeerd moment. Maar vooral ben ik bang om het verkeerd te doen.
Het lastigval-gevoel hebben we opgelost door momenten te plannen waarop ik sowieso contact heb met ze. Dus dan val ik ze niet lastig, want we hadden al afgesproken om dan tijd aan elkaar te besteden. Regelmatig 's avonds even een halfuurtje bellen dus.
Het gevoel dat ik het verkeerd doe is anders, ingewikkelder. Ik weet niet wat ik ermee moet. Ik kan heel hard mijn best doe, maar als ik niet op iets kan komen om te zeggen en het me heel veel angst en spanning geeft om toch wat te proberen te zeggen -- wat dan? Dus hier zit ik een beetje vast. Ik heb op mijn prikbord "ik ben okee" hangen en dat probeer ik regelmatig tegen mezelf te zeggen, maar meer strategieën heb ik nog niet.
Ik begrijp wat je zegt en ergens weet ik dat je waarschijnlijk ook gelijk hebt. Waarschijnlijk is het weer een manier om controle te hebben op iets waar ik geen controle kan hebben. Maar een ander deel van me (wat op dit moment sterker is) roept dat ik het op z'n minst kan proberen. Proberen of ik m'n buik iets rustiger krijg, proberen of het me weer iets meer zelfvertrouwen geeft. Vertrouwen in m'n eigen lichaam.quote:
@:Myraela, zoek alsjeblieft weer hulp.
Een van mijn niet-werkende copingsstrategieën was om mijn voedsel extreem te controleren (dan voelde het alsof ik wél grip op het leven had) en dat was een van mijn slopendere periodes. Het is iets wat ik je absoluut niet toewens. Ga alsjeblieft weer naar een dokter of iemand. Er zijn meer psychologen dan degene die je tot nu toe had.
Nu overigens 3 dagen gluten- en lactosevrij gegeten. Ik ga er eigenlijk vooral een stuk gezonder door eten, meer fruit en groente. Dus dat is wel positief.
Ik kan volgende week bellen om een afspraak bij de psycholoog te maken. Ik ga gewoon terug naar dezelfde plek, maar ga wel vragen of ze daar misschien andere psychologen of andere methodes hebben.
Goed dat je je er bewust van bent en hulp aan het regelen bent.quote:
[..]
Ik begrijp wat je zegt en ergens weet ik dat je waarschijnlijk ook gelijk hebt. Waarschijnlijk is het weer een manier om controle te hebben op iets waar ik geen controle kan hebben. Maar een ander deel van me (wat op dit moment sterker is) roept dat ik het op z'n minst kan proberen. Proberen of ik m'n buik iets rustiger krijg, proberen of het me weer iets meer zelfvertrouwen geeft. Vertrouwen in m'n eigen lichaam.
Nu overigens 3 dagen gluten- en lactosevrij gegeten. Ik ga er eigenlijk vooral een stuk gezonder door eten, meer fruit en groente. Dus dat is wel positief.
Ik kan volgende week bellen om een afspraak bij de psycholoog te maken. Ik ga gewoon terug naar dezelfde plek, maar ga wel vragen of ze daar misschien andere psychologen of andere methodes hebben.
Ik vind het stoer van je Ik hoop dat je iemand krijgt die je goed op weg zal helpen. Dat moet wel lukken, vind ik.
Gezonder eten is altijd een win idd. Meer bezig zijn met wat je wel wilt eten dan met wat je niet mag eten
quote:
Wat bedoel je precies?
Ik heb zelf juist eerder het gevoel dat ik stil sta, omdat ik niet weet waar ik heen moet of wat ik moet doen.
En eh, ik sport de laatste tijd veel minder dus zoveel ren ik niet
(autist )
Al dat denken over waar je heen moet en wat je moet doen lijkt mij rennen.quote:
[..]
Wat bedoel je precies?
Ik heb zelf juist eerder het gevoel dat ik stil sta, omdat ik niet weet waar ik heen moet of wat ik moet doen.
En eh, ik sport de laatste tijd veel minder dus zoveel ren ik niet
Rennen voor de onrust die het met zich meebrengt als je echt stil gaat staan.
Je bent zo bezig met of je het wel goed doet met jezelf en dan ook of je het wel goed doet in de relatie met de ander.
Dat lijkt mij ontzettend vermoeiend om niet alleen met je eigen last bezig te zijn maar ook nog met de mogelijke last van de ander.
Oh, dat snap ik wel. Ik ben inderdaad een hoop aan het vluchten. Vluchten voor onzekerheden en confrontaties en angsten. Dat kun je rennen noemen.quote:
[..]
Al dat denken over waar je heen moet en wat je moet doen lijkt mij rennen.
Rennen voor de onrust die het met zich meebrengt als je echt stil gaat staan.
Je bent zo bezig met of je het wel goed doet met jezelf en dan ook of je het wel goed doet in de relatie met de ander.
Dat lijkt mij ontzettend vermoeiend om niet alleen met je eigen last bezig te zijn maar ook nog met de mogelijke last van de ander.
Ik hoop daar vanaf te komen. Nu voelt het als de enige optie om op de been te blijven, proberen mezelf bezig te houden en weg te blijven van van alles. Hopelijk heb ik met therapie straks hulp om niet meer zo aan het "rennen" te hoeven.
Londen wonder boven wonder overleefd, was thuis, is een van m'n cavia's hartstikke ziek. Dus om half negen nog naar de dierenarts, tegen de tijd dat ik thuis was was het bijna tien uur. Beestje eerst medicijnen gegeven en geïnstalleerd en ik heb nu met een frietje gehaald bij de Mac want ik sta te tollen op m'n benen van honger en moeheid. En beestje moet om de twee uur dwangvoer dus moet er vannacht tig keer uit.
Dit is voor het eerst sinds ik me kut voel dat ik een potje zit te janken.
Dit is voor het eerst sinds ik me kut voel dat ik een potje zit te janken.
Tap tap tap
Ow.. dat is kort. En wat vervelend van de caviaquote:
Van uitrusten komt niet veel terecht, misschien drie uurtjes geslapen
Veel sterkte
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik heb 26 juni een intake bij de psycholoog. Zelfde organisatie, maar andere locatie. Dus ook een nieuwe behandelaar, dat vind ik wel fijn, frisse blik.
Sta er wel positief in. De vorige keer begreep ik ook gewoon veel minder van mezelf en de paniek, dat begin ik steeds beter te begrijpen. Dan is het ook makkelijker om erover te praten.
Sta er wel positief in. De vorige keer begreep ik ook gewoon veel minder van mezelf en de paniek, dat begin ik steeds beter te begrijpen. Dan is het ook makkelijker om erover te praten.
Goed dat je dit doet! En fijn dat het zo snel is dat je terecht kan.quote:
Ik heb 26 juni een intake bij de psycholoog. Zelfde organisatie, maar andere locatie. Dus ook een nieuwe behandelaar, dat vind ik wel fijn, frisse blik.
Sta er wel positief in. De vorige keer begreep ik ook gewoon veel minder van mezelf en de paniek, dat begin ik steeds beter te begrijpen. Dan is het ook makkelijker om erover te praten.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Fijn dat je teruggaatquote:
Ik heb 26 juni een intake bij de psycholoog. Zelfde organisatie, maar andere locatie. Dus ook een nieuwe behandelaar, dat vind ik wel fijn, frisse blik.
Sta er wel positief in. De vorige keer begreep ik ook gewoon veel minder van mezelf en de paniek, dat begin ik steeds beter te begrijpen. Dan is het ook makkelijker om erover te praten.
Ik heb de 25e m'n intake en vind het doodeng. Kreeg van de psychologe als tip CBD-olie, iemand daar ervaring mee? Ik ben echt een enorme schijterd als het over medicijnen gaat en al helemaal zelfmedicatie en al helemaal als er niet eens op het doosje mag staan wat het doet.
Tap tap tap
Hoe is het met de cavia CherryLips?
Succes met je intake de 25e.
Geen ervaring met CBD olie.
Myraela, succes met je intake en fijn een nieuwe behandelaar.
Succes met je intake de 25e.
Geen ervaring met CBD olie.
Myraela, succes met je intake en fijn een nieuwe behandelaar.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ripquote:
De cavia heeft het niet gehaald
Ah bah wat vervelend... Dikke knuffelquote:
De cavia heeft het niet gehaald
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ze zeggen dat het nuttig is om bij mensen dingen te checken als je je zorgen maakt over wat ze over je denken. Dat durf/wil ik zelden, dus doe ik het niet.
Maar nu heb ik het wel gedaan.
Ik hoorde mensen praten over iets dat niet goed was gegaan en dacht dat het misschien over mij ging, dat ik iets verkeerd had gedaan. Daarna gaf iemand een compliment waarbij ik dacht dat het wel eens sarcastisch zou kunnen zijn. Ik geloof complimenten niet zo snel. Dus ik werd superonzeker. Maar ik had geen zekerheid erover dus heb ik gevraagd hoe het zat. Het bleek niet mijn fout te zijn. En dat kan ook het compliment verklaren. Dus nu heb ik wel deels (sarcasme is nog steeds mogelijk) zekerheid en ben ik opgelucht. Leermomentje voor mezelf, en hopelijk inspireert het een ander om het eens te proberen.
Maar nu heb ik het wel gedaan.
Ik hoorde mensen praten over iets dat niet goed was gegaan en dacht dat het misschien over mij ging, dat ik iets verkeerd had gedaan. Daarna gaf iemand een compliment waarbij ik dacht dat het wel eens sarcastisch zou kunnen zijn. Ik geloof complimenten niet zo snel. Dus ik werd superonzeker. Maar ik had geen zekerheid erover dus heb ik gevraagd hoe het zat. Het bleek niet mijn fout te zijn. En dat kan ook het compliment verklaren. Dus nu heb ik wel deels (sarcasme is nog steeds mogelijk) zekerheid en ben ik opgelucht. Leermomentje voor mezelf, en hopelijk inspireert het een ander om het eens te proberen.
Why are you wearing that stupid man suit?
Het gaat best goed met mij. Mijn stemming is redelijk, ik heb geen ideeën meer over een speciale opdracht die ik moest uitvoeren, ik ben niet suïcidaal, ik heb geen random angstaanvallen meer.
Ik heb wel snel en veel spanning/stress en kan weinig hebben en nog wat dingen maar het is in ieder geval veel beter dan het was. Het lijkt door de olanzapine te komen. Sinds ik dat slik is er veel verbeterd. Ik ben niet blij met de gewichtstoename dus hoopte steeds stiekem ook ergens dat het weer slechter zou gaan zodat ik een excuus had om ermee te stoppen. Ik vind het heel erg namelijk, dat ik dikker ben geworden. Ik ben aangewezen op mijn zelfdiscipline en die heb ik blijkbaar nauwelijks meer op het gebied van eten.
Ik heb wel snel en veel spanning/stress en kan weinig hebben en nog wat dingen maar het is in ieder geval veel beter dan het was. Het lijkt door de olanzapine te komen. Sinds ik dat slik is er veel verbeterd. Ik ben niet blij met de gewichtstoename dus hoopte steeds stiekem ook ergens dat het weer slechter zou gaan zodat ik een excuus had om ermee te stoppen. Ik vind het heel erg namelijk, dat ik dikker ben geworden. Ik ben aangewezen op mijn zelfdiscipline en die heb ik blijkbaar nauwelijks meer op het gebied van eten.
Why are you wearing that stupid man suit?
Slapen begint weer een dingetje te worden. Dus dit weekend maar aan mij slaapcocktail.
Half juni mag ik weer oefenen met thuis slapen. Op maandagavond na koor.
En ik mag dan een borreltje drinken.
Momenteel heb ik wel veel stressfactoren in mijn leven en ik moet een manier verzinnen ermee te dealen.
Op dit moment werk ik vooral veel over mijn grenzen. Dat is wel belangrijk. Ik begin ze aan te geven
Half juni mag ik weer oefenen met thuis slapen. Op maandagavond na koor.
En ik mag dan een borreltje drinken.
Momenteel heb ik wel veel stressfactoren in mijn leven en ik moet een manier verzinnen ermee te dealen.
Op dit moment werk ik vooral veel over mijn grenzen. Dat is wel belangrijk. Ik begin ze aan te geven
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Meer bewegen erbij? Of zit dat er niet in?quote:
Het gaat best goed met mij. Mijn stemming is redelijk, ik heb geen ideeën meer over een speciale opdracht die ik moest uitvoeren, ik ben niet suïcidaal, ik heb geen random angstaanvallen meer.
Ik heb wel snel en veel spanning/stress en kan weinig hebben en nog wat dingen maar het is in ieder geval veel beter dan het was. Het lijkt door de olanzapine te komen. Sinds ik dat slik is er veel verbeterd. Ik ben niet blij met de gewichtstoename dus hoopte steeds stiekem ook ergens dat het weer slechter zou gaan zodat ik een excuus had om ermee te stoppen. Ik vind het heel erg namelijk, dat ik dikker ben geworden. Ik ben aangewezen op mijn zelfdiscipline en die heb ik blijkbaar nauwelijks meer op het gebied van eten.
Dat is zeker een optie, want ik beweeg niet zoveel. Maar voor mij is het belangrijker om gezonder te eten. En ik wil heel graag die controle over mezelf terug. Dus wil ik daar mijn focus op leggen.quote:
[..]
Meer bewegen erbij? Of zit dat er niet in?
Ik wandel wel elke dag met de hond en zorg dat ik dan ook een stukje ga rennen. En ga ook soms wandelen voor bedtijd, zodat ik beter kan slapen. De frequentie van de avondwandeling kan wel omhoog.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ja ik snap het. Ik vroeg het ook omdat je qua eten soms van alles kunt aanpassen zulke medicatie maar het voornamelijk bewerking/ verandering in jee systeem is. Maar ook dan kan gezond eten geen kwaad natuurlijk. Succes.quote:
[..]
Dat is zeker een optie, want ik beweeg niet zoveel. Maar voor mij is het belangrijker om gezonder te eten. En ik wil heel graag die controle over mezelf terug. Dus wil ik daar mijn focus op leggen.
Ik wandel wel elke dag met de hond en zorg dat ik dan ook een stukje ga rennen. En ga ook soms wandelen voor bedtijd, zodat ik beter kan slapen. De frequentie van de avondwandeling kan wel omhoog.
Het gaat niet goed met me. Maar buiten mijn behandelaar durf ik dat niemand meer te vertellen. Maar ik ben zo alleen.
Wat weerhoud je om het te zeggen...?quote:
Het gaat niet goed met me. Maar buiten mijn behandelaar durf ik dat niemand meer te vertellen. Maar ik ben zo alleen.
Gevoel van nutteloosheid en verdriet. Tot last zijn. Zulks. En ook, vrienden hebben al vaak dingen gedaan om te proberen te helpen en ik kom maar niet verder. Voelt naar.quote:
[..]
Wat weerhoud je om het te zeggen...?
Och meissiequote:
[..]
Gevoel van nutteloosheid en verdriet. Tot last zijn. Zulks. En ook, vrienden hebben al vaak dingen gedaan om te proberen te helpen en ik kom maar niet verder. Voelt naar.
quote:
[..]
Gevoel van nutteloosheid en verdriet. Tot last zijn. Zulks. En ook, vrienden hebben al vaak dingen gedaan om te proberen te helpen en ik kom maar niet verder. Voelt naar.
Waar kom je niet verder in?
quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Onder andere omdat een deel van mijn problematiek daar echt niet geschikt voor is.quote:
[..]
Waarom maak je geen topic aan voor jezelf? Voor wat feedback en een steuntje in de rug...
Wat rot dat je je zo voelt Luchtbel. Dikke knuffel.
Ik ben hier heel wat jaren niet geweest maar kom nu toch weer om het hoekje kijken... het gaat niet zo lekker geloof ik.. Angststoornis heeft een poos geslapen maar is nu weer wakker en vooral heel alert ik zou niet willen zeggen dat ik heel depressief ben maar overlopen van levensvreugde doe ik momenteel ook niet echt.
Mn verhaal zet ik wel even onder n spoiler voor wie het lezen wil...
Ik ben hier heel wat jaren niet geweest maar kom nu toch weer om het hoekje kijken... het gaat niet zo lekker geloof ik.. Angststoornis heeft een poos geslapen maar is nu weer wakker en vooral heel alert
ik zou niet willen zeggen dat ik heel depressief ben maar overlopen van levensvreugde doe ik momenteel ook niet echt. Mn verhaal zet ik wel even onder n spoiler voor wie het lezen wil...
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Morgen verwijzing halen voor psycholoog.S. 2014
J. 2016
Ai... dikke knuffel voor de mensen die het nodig hebben
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Knuffelquote:
[..]
Gevoel van nutteloosheid en verdriet. Tot last zijn. Zulks. En ook, vrienden hebben al vaak dingen gedaan om te proberen te helpen en ik kom maar niet verder. Voelt naar.
Hell To The Liars
Vrienden vinden het naarder dat je je onfijn voelt dan dat wat zij doen niet helpt hoor. Daarom zijn het vrienden. Je mag hun hulp aanpakken, ook voor de honderdste keer, het maakt het voor je vrienden ook behapbaarder als ze iets kunnen doen ipv toekijken (sprak zij voor zichzelf).quote:
[..]
vrienden hebben al vaak dingen gedaan om te proberen te helpen en ik kom maar niet verder. Voelt naar.
Prrrrr
Ja. Ergens weet ik dat ook, alleen het voelt niet meer zo ofzo. Ik weet ook niet. Er is ook niks wat iemand kan doen verder.quote:
[..]
Vrienden vinden het naarder dat je je onfijn voelt dan dat wat zij doen niet helpt hoor. Daarom zijn het vrienden. Je mag hun hulp aanpakken, ook voor de honderdste keer, het maakt het voor je vrienden ook behapbaarder als ze iets kunnen doen ipv toekijken (sprak zij voor zichzelf).
Heel naar eenzaam gevoel is dat inderdaad. Zo ben ik dit weekend weg gegaan bij een feest omdat ik me zo voelde. Ik ben maar een stuk gaan wandelen daarna met muziek op, en thuis flink met de katten geknuffeld. Er toch over praten met vrienden en familie wil nog wel eens helpen bij mij, hoe moeilijk dat ook is.quote:
[..]
Ja. Ergens weet ik dat ook, alleen het voelt niet meer zo ofzo. Ik weet ook niet. Er is ook niks wat iemand kan doen verder.
Van verwijzing naar intake in 1 week... zo snel heb ik het niet eerder meegemaakt, woensdag 2e gesprek en in de tussentijd moest ik nadenken over medicatie...
Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis met lichte depressie en die paniekaanvallen zijn echt fucked up!
Ik heb 10 jaar geleden paroxetine voorgeschreven gekregen voor soortgelijke klachten,en van wat ik mij herinner ging dat goed, 3 jaar later ivm kinderwens overgeschakeld naar fluoxetine en dat werkte volgens mij ook prima, eind 2016 cold turkey gestopt door omstandigheden maar nu weet ik dus even niet welke nou de voorkeur heeft.. ik dacht eerst paroxetine, maar las later dat fluoxetine de 1e keuze is bij angstklachten.. Iemand een advies?
Momenteel voel ik me iig behoorlijk ruk! Veel gepieker en de gedachte dat t nooit meer goedkomt met mij en dat ik ernstig tekort schiet naar mn kinderen gaan flink door mn hoofd. Heb maar een schrijfblok gekocht, hopenlijk kan ik vanavond even van me af schrijven.
Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis met lichte depressie en die paniekaanvallen zijn echt fucked up!
Ik heb 10 jaar geleden paroxetine voorgeschreven gekregen voor soortgelijke klachten,en van wat ik mij herinner ging dat goed, 3 jaar later ivm kinderwens overgeschakeld naar fluoxetine en dat werkte volgens mij ook prima, eind 2016 cold turkey gestopt door omstandigheden maar nu weet ik dus even niet welke nou de voorkeur heeft.. ik dacht eerst paroxetine, maar las later dat fluoxetine de 1e keuze is bij angstklachten.. Iemand een advies?
Momenteel voel ik me iig behoorlijk ruk! Veel gepieker en de gedachte dat t nooit meer goedkomt met mij en dat ik ernstig tekort schiet naar mn kinderen gaan flink door mn hoofd. Heb maar een schrijfblok gekocht, hopenlijk kan ik vanavond even van me af schrijven.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Proberen na te gaan waar je destijds “het beste” op reageerde? Je eigen ervaring lijkt me belangrijker dan wat er als eerste keuze wordt aangeschreven.quote:
Van verwijzing naar intake in 1 week... zo snel heb ik het niet eerder meegemaakt, woensdag 2e gesprek en in de tussentijd moest ik nadenken over medicatie...
Ik heb een gegeneraliseerde angststoornis met lichte depressie en die paniekaanvallen zijn echt fucked up!
Ik heb 10 jaar geleden paroxetine voorgeschreven gekregen voor soortgelijke klachten,en van wat ik mij herinner ging dat goed, 3 jaar later ivm kinderwens overgeschakeld naar fluoxetine en dat werkte volgens mij ook prima, eind 2016 cold turkey gestopt door omstandigheden maar nu weet ik dus even niet welke nou de voorkeur heeft.. ik dacht eerst paroxetine, maar las later dat fluoxetine de 1e keuze is bij angstklachten.. Iemand een advies?
Momenteel voel ik me iig behoorlijk ruk! Veel gepieker en de gedachte dat t nooit meer goedkomt met mij en dat ik ernstig tekort schiet naar mn kinderen gaan flink door mn hoofd. Heb maar een schrijfblok gekocht, hopenlijk kan ik vanavond even van me af schrijven.
Ik ben toen overgegaan op fluoxetine omdat het niet samenging met de kinderwens.... maar zover ik mij herinner reageerde ik er verder goed op.quote:
[..]
Proberen na te gaan waar je destijds “het beste” op reageerde? Je eigen ervaring lijkt me belangrijker dan wat er als eerste keuze wordt aangeschreven.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Sorry ik snap niet waar je advies over wil denk ik. Ik neem aan dat je moet nadenken over of je wel of geen medicatie wil? Als je met beide een goede ervaring hebt, kun je naar één van deze twee vragen als je besluit medicatie te willen slikken? Als je een slechte ervaring had met één van de twee had je dat waarschijnlijk wel onthouden.....quote:
[..]
Ik ben toen overgegaan op fluoxetine omdat het niet samenging met de kinderwens.... maar zover ik mij herinner reageerde ik er verder goed op.
10 jaar geleden ging ik met een andere achtergrond aan de medicatie dan nu. Dus was benieuwd of er 1 duidelijk voorkeurs medicijn is bij angst, maar dat is niet zo weet ik inmiddels. Dus er is geen vraag meerquote:
[..]
Sorry ik snap niet waar je advies over wil denk ik. Ik neem aan dat je moet nadenken over of je wel of geen medicatie wil? Als je met beide een goede ervaring hebt, kun je naar één van deze twee vragen als je besluit medicatie te willen slikken? Als je een slechte ervaring had met één van de twee had je dat waarschijnlijk wel onthouden.....
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik heb een slechte week achter de rug. Het was echt heel erg moeilijk. Enorm aan het worstelen met mezelf. Het alles zat zijn, niet meer opgenomen willen zijn, heimwee... paniekaanvallen, dissociatie... al met al een psychiatrische puinhoop.
Maar goed, nieuwe ronde, nieuwe kansen
Maar goed, nieuwe ronde, nieuwe kansen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dat was volle bakquote:
Ik heb een slechte week achter de rug. Het was echt heel erg moeilijk. Enorm aan het worstelen met mezelf. Het alles zat zijn, niet meer opgenomen willen zijn, heimwee... paniekaanvallen, dissociatie... al met al een psychiatrische puinhoop.
Maar goed, nieuwe ronde, nieuwe kansen
Misschien helpt een zoen
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik kan het wel van de daken schreeuwen, zaterdag mag ik een nachtje thuis slapen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ja, ik word ook een beetje stapel van al mijn gevoelens. Ik schiet van het een na het ander. Al moet ik zeggen dat alles wat ik drink het idee heb dat het via mijn ogen eruit komt.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Mag je best even laten gaan allemaal. Even lekker uithuilen en daarna weer oppakken waar je mee bezig was!quote:
Ja, ik word ook een beetje stapel van al mijn gevoelens. Ik schiet van het een na het ander. Al moet ik zeggen dat alles wat ik drink het idee heb dat het via mijn ogen eruit komt.
Knuffel!
Once you’ve raced, you never forget it…and you never get over it.
Ja, ik jank echt om alles vandaag. Super frustrerend...quote:
Mijn plannen gaan gewoon door (zoals zaterdag weer thuis slapen, hele overwinning). Maar ja... ik laat het maar over me heen komenquote:Op dinsdag 28 mei 2019 21:33 schreef DerRabbit het volgende:
[..]
Mag je best even laten gaan allemaal. Even lekker uithuilen en daarna weer oppakken waar je mee bezig was!
Knuffel!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Oké. Huilen is oké. Als het nu te veel door elkaar is. Je kunt ook afwijken van plannen hè, als dat nodig is. Dat betekent niet dat alles meteen oneindig mis is en mislukt enzo.quote:
[..]
Ja, ik jank echt om alles vandaag. Super frustrerend
Nee kloptquote:
[..]
Oké. Huilen is oké. Als het nu te veel door elkaar is. Je kunt ook afwijken van plannen hè, als dat nodig is. Dat betekent niet dat alles meteen oneindig mis is en mislukt enzo.
En ik pas mijn plannen zeker aan.Zeker nu... ik heb het gewoon steenkoud van de emotiesZaterdag thuis slapen voelt echt heel erg goed aan
Het is juist even de kers op de taart. En ik wacht gewoon af hoe het dan is en ik bekijk gewoon per week of ik zaterdag thuis trek
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Deze twee weken waren een enorme rollercoaster. Crisis gehad, week bij m'n vriend gelogeerd omdat het niet veilig was als ik alleen was, en nu bijna een week opgenomen. Overmorgen hoor ik wat het behandelplan wordt en hoe lang het de bedoeling is dat ik blijf. Spannend
Het is erg wennen hier. Wennen aan het idee dat ik toch echt ziek ben, wennen aan de verpleging die komt en gaat, wennen aan de andere omgeving, het bijzondere clubje mensen dat we hier zijn, alleen naar buiten mogen als ik zeg waarheen en hoe lang, bezoek krijgen, ziekenhuiseten. Het is raar allemaal en lastig. Maar wel veilig, en ze leren me goed kennen zo.
Dag drie waar angst en overprikkeling elkaar afwisselen. Heb in drie dagen tijd zes paniekaanvallen en twee meltdowns doorstaan. Vooral de meltdowns hakken erin: ik heb met mijn vuisten op mijn hoofd zitten rammen, dus is nu nogal gevoelig.
En tussen deze episodes door ben ik constant (écht 24/7) kotsmisselijk. Maar da's al een maand ofzo gaande, dus da's niet nieuw. Wel irritant.
Door deze angst- en meltdownfases ben ik wel flink door mijn medicijnvoorraad heen: Lorazepam is bijna op, Temazepam is bijna op, Oxazepam is bijna op.
En tussen deze episodes door ben ik constant (écht 24/7) kotsmisselijk. Maar da's al een maand ofzo gaande, dus da's niet nieuw. Wel irritant.
Door deze angst- en meltdownfases ben ik wel flink door mijn medicijnvoorraad heen: Lorazepam is bijna op, Temazepam is bijna op, Oxazepam is bijna op.
Mon 'en!
Dat klinkt akeligquote:
Dag drie waar angst en overprikkeling elkaar afwisselen. Heb in drie dagen tijd zes paniekaanvallen en twee meltdowns doorstaan. Vooral de meltdowns hakken erin: ik heb met mijn vuisten op mijn hoofd zitten rammen, dus is nu nogal gevoelig.
En tussen deze episodes door ben ik constant (écht 24/7) kotsmisselijk. Maar da's al een maand ofzo gaande, dus da's niet nieuw. Wel irritant.
Door deze angst- en meltdownfases ben ik wel flink door mijn medicijnvoorraad heen: Lorazepam is bijna op, Temazepam is bijna op, Oxazepam is bijna op.
Kan je niet ergens hulp krijgen hiervoor? Dit klinkt niet bepaald gezond.
Sorry als ik wat stoms zeg
Geen idee, eigenlijk. Heb later deze week een afspraak met SPV van AutismeTeam, misschien heeft zij wel wat ideetjes om van de paniek af te komen. Of een voorraadje Lorazepam dat ik zonder veel vragen van de psychiater zo mee mag nemen.quote:
[..]
Dat klinkt akelig
Kan je niet ergens hulp krijgen hiervoor? Dit klinkt niet bepaald gezond.
Sorry als ik wat stoms zeg
Mon 'en!
Ik trek het op dit moment even helemaal niet, er gaat vanalles goed maar ik heb er niks aan lijkt het wel.
Ik zit mezelf alleen maar dwars en tegen te werken. Ik wil ook eigenlijk ook heel graag even praten net iemand maar ik wil mensen niet lastigvallen net m'n gezeur. Gvd
Ik zit mezelf alleen maar dwars en tegen te werken. Ik wil ook eigenlijk ook heel graag even praten net iemand maar ik wil mensen niet lastigvallen net m'n gezeur. Gvd
Je zeurt niet hoorquote:
Ik trek het op dit moment even helemaal niet, er gaat vanalles goed maar ik heb er niks aan lijkt het wel.
Ik zit mezelf alleen maar dwars en tegen te werken. Ik wil ook eigenlijk ook heel graag even praten net iemand maar ik wil mensen niet lastigvallen net m'n gezeur. Gvd
Hoe is het de rest van de week gegaan en heb je iets aan de afspraak gehad?quote:
[..]
Geen idee, eigenlijk. Heb later deze week een afspraak met SPV van AutismeTeam, misschien heeft zij wel wat ideetjes om van de paniek af te komen. Of een voorraadje Lorazepam dat ik zonder veel vragen van de psychiater zo mee mag nemen.
Je mag hier ook verder je hart luchten hoorquote:
Ik trek het op dit moment even helemaal niet, er gaat vanalles goed maar ik heb er niks aan lijkt het wel.
Ik zit mezelf alleen maar dwars en tegen te werken. Ik wil ook eigenlijk ook heel graag even praten net iemand maar ik wil mensen niet lastigvallen net m'n gezeur. Gvd
. Sterkte. Hebben ze je inmiddels verteld hoe lang ze denken dat je moet blijven?quote:
Deze twee weken waren een enorme rollercoaster. Crisis gehad, week bij m'n vriend gelogeerd omdat het niet veilig was als ik alleen was, en nu bijna een week opgenomen. Overmorgen hoor ik wat het behandelplan wordt en hoe lang het de bedoeling is dat ik blijf. Spannend
Het is erg wennen hier. Wennen aan het idee dat ik toch echt ziek ben, wennen aan de verpleging die komt en gaat, wennen aan de andere omgeving, het bijzondere clubje mensen dat we hier zijn, alleen naar buiten mogen als ik zeg waarheen en hoe lang, bezoek krijgen, ziekenhuiseten. Het is raar allemaal en lastig. Maar wel veilig, en ze leren me goed kennen zo.
Ik heb vaak ervaren dat ze daar niets over willen zeggen. Ben je vrijwillig opgenomen?
Was het thuis slapen doorgegaan en zo ja, hoe ging het?quote:
[..]
Nee klopt
Zaterdag thuis slapen voelt echt heel erg goed aan
Why are you wearing that stupid man suit?
Dankje maar dit hielp al wel een beetje samen met een oxazepammetjequote:
[..]
Je mag hier ook verder je hart luchten hoor
[..]
@kuolema
Ja, ik ben vrijwillig opgenomen. Ik heb inderdaad niet te horen gekregen hoe lang ik precies moet blijven; ze hebben gezegd dat het minstens één, waarschijnlijk twee weken zou zijn. Daarvan is nu een halve week voorbij.
@julius123 sterkte! Je zeurt absoluut niet. Spui hier zo veel als je wilt. Doen wij ook
Ja, ik ben vrijwillig opgenomen. Ik heb inderdaad niet te horen gekregen hoe lang ik precies moet blijven; ze hebben gezegd dat het minstens één, waarschijnlijk twee weken zou zijn. Daarvan is nu een halve week voorbij.
@julius123 sterkte! Je zeurt absoluut niet. Spui hier zo veel als je wilt. Doen wij ook
Boeiend topic! Blijf het denk ik toch maar volgen.
Zelf al een jaar aan de venlafaxine, vanwege de ocd in combi met terugkerende depressies.
Eenmaal opgenomen geweest, drie jaar geleden. Nu is het heel wisselend. De ene dag is alles prima, de andere dag zie ik geen uitweg en doe ik aan zelfbeschadiging.
Zelf al een jaar aan de venlafaxine, vanwege de ocd in combi met terugkerende depressies.
Eenmaal opgenomen geweest, drie jaar geleden. Nu is het heel wisselend. De ene dag is alles prima, de andere dag zie ik geen uitweg en doe ik aan zelfbeschadiging.
Hey, houd eens op zeg. Je zeurt niet, je hebt het zwaar en da mag je delen! *dikke knuffel*!quote:
Ik trek het op dit moment even helemaal niet, er gaat vanalles goed maar ik heb er niks aan lijkt het wel.
Ik zit mezelf alleen maar dwars en tegen te werken. Ik wil ook eigenlijk ook heel graag even praten net iemand maar ik wil mensen niet lastigvallen net m'n gezeur. Gvd
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |