De kunst van het loslaten van je ex #116

Hopelijk snel te verlopen tvp-tje.

Goede OP!

Even linkje naar oude topic plaatsen:
De kunst van het loslaten van je ex #115

Valt er wat makkelijker te switchen naar oude topics wat ik daarmee heb ervaren.

tvp

Tvp.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 17:41 schreef Tegan het volgende:

[..]

Prima dat je een verklaring daarvoor zoekt, maar je roept iedere paar dagen een andere stoornis. Als je het nu liet bij verklaringen in trekjes als 'erg onzeker' etc. had ik er een stuk minder problemen mee.

De kunst van het loslaten van je ex #116

Ik heb het voorheen alleen maar over BPS gehad. En nu verander ik die mening naar NPS. En waarom mag ik er geen label op plakken? Omdat alleen een arts dat kan? Ja, je hebt daarin gelijk, maar als ik zoveel dezelfde trekjes in mijn ex herken als er op die NPS forums en sites wordt gerept, dan noem ik het beestje gewoon bij de naam, ook al is het niet zeker of ze het wel of niet heeft.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 15:48 schreef Tegan het volgende:
Ik moet zeggen dat ik dit topic eigenlijk zo goed als niet meer nodig heb. En ik denk ook niet aan mijn ex als ik dit topic zie. Wij zijn redelijk goede vrienden geworden nu. Ik vind het nog wel jammer dat ik hem niet zo vaak zie (soms maar eens in de twee weken), maarja, we moeten natuurlijk wel beide ons eigen leven ernaast hebben. Ik blijf hier nog wel een beetje hangen, maar liefdesverdriet heb ik niet echt meer.

Goed om te horen Tegan, ben blij dat je zo ver bent gekomen. Hoelang is het geleden dat je relatie verbroken is?
Ik denk nog wel regelmatig aan mijn ex maar begin het steeds minder als pijnlijk te ervaren en het is een herinnering geworden van een fijne tijd die ik heb gehad en het enige dat ik nu mis is gezelschap en intimiteit. Maar ik heb totaal niet meer het gevoel dat ik dat alleen van mijn ex wil, in tegenstelling juist; ik zie met plezier een fijne relatie met iemand anders tegemoet of scharrels die op mijn pad komen. Momenteel eerst alleen behoefte aan scharrels maar ben niet bang voor een relatie.


@ goofy_goober
anders schiet je even niet zo keihard in de verdediging, kunnen we dit gewoon laten rusten? Dit is totaal niet de plek hiervoor. Open dan lekker een ander topic waar je ex aan lijd. Bvd.

Tja knap, ik zou het niet kunnen. Ik heb de afgelopen 3,5 maand ofzo geloof ik 5 maal contact gehad met mijn ex. Ik heb er geen behoefte aan om telkens aan het feit herinnerd te worden dat ik haar niet meer heb. Op msn ben ik kortaf en ik hoef geen vrienden met haar te zijn nadat ze mijn vertrouwen zo'n grote rotschop verkocht heeft en mij qua persoon zo de grond in geboord heeft dat ik serieus van mezelf dacht dat IK degene was met psychische problemen dat is gewoon niet normaal meer. En ik ben meer waard dan dit en ik pik het niet zo behandeld te worden want ze ziet mij gewoon als minderwaardige ten opzichte van zichzelf. Vandaar dat ik vanuit mijzelf niks meer laat horen maar ze heeft zelf nog wel de mogelijkheid om contact op te nemen wanneer ze dit wil. Maar ik zal per moment voor mezelf beslissen wat ik wel of niet wil en ik denk er heel goed bij na dat ik mijzelf bescherm tegen meer pijn. Ik heb mijzelf beloofd niet meer door haar gekwetst te worden.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 18:37 schreef Lallend het volgende:
Tja knap, ik zou het niet kunnen. Ik heb de afgelopen 3,5 maand ofzo geloof ik 5 maal contact gehad met mijn ex. Ik heb er geen behoefte aan om telkens aan het feit herinnerd te worden dat ik haar niet meer heb. Op msn ben ik kortaf en ik hoef geen vrienden met haar te zijn nadat ze mijn vertrouwen zo'n grote rotschop verkocht heeft en mij qua persoon zo de grond in geboord heeft dat ik serieus van mezelf dacht dat IK degene was met psychische problemen dat is gewoon niet normaal meer. En ik ben meer waard dan dit en ik pik het niet zo behandeld te worden want ze ziet mij gewoon als minderwaardige ten opzichte van zichzelf. Vandaar dat ik vanuit mijzelf niks meer laat horen maar ze heeft zelf nog wel de mogelijkheid om contact op te nemen wanneer ze dit wil. Maar ik zal per moment voor mezelf beslissen wat ik wel of niet wil en ik denk er heel goed bij na dat ik mijzelf bescherm tegen meer pijn. Ik heb mijzelf beloofd niet meer door haar gekwetst te worden.

Waarom block je haar niet op MSN? Kan ze je ook niet meer kwetsen.

ook nog maar een keer volgen

Denk dat het nog kleine hoop is dat ze nog weer op een normale manier met me om kan gaan zonder dat ik er een kut gevoel bij krijg. Ligt ook deels bij mij maar ik ben niet zo dat ik iemand volledig uit mijn leven weer, momenteel wel maar dat is puur uit zelfbescherming. Het is tenslotte ook nog wel een beetje vers dus het is gewoon dat ik de progressie niet in de weg wil zitten.

Misschien is het niet helemaal toepasselijk om hier te posten maar het voelt hetzelfde ..

Kort voorafje:
In maart 2006 een relatie gekregen met een meisje, ik was 17 en zij was 15.
Dit heeft tot januari 2010 geduurd .. maargoed dit is dus eigenlijk het probleem niet! (anders was ik hier wel eerder terecht gekomen natuurlijk )

Het echte probleem:
In oktober 2009 op een feestje een op 1e gezicht leuk meisje leren kennen. Nu was voor mij het contact leggen nooit een probleem ondanks een vriendin en zo gebeurde dat hier ook dus. Haar een beetje leren kennen maar het was gewoon oppervlakkig ook vanwege het feit dat ik een vriendin had. Dit is zo gebleven tot januari .. totdat het uit was met mijn toen huidige vriendin.

Nadat mijn relatie ophield ging het contact wat dieper en na een paar weekjes begonnen we ook met afspreken wat echt heel gezellig en leuk was. De 1e paar keren niet gezoend, gewoon lekker rustig aangedaan en gezellig met elkaar zijn. Van het een komt toch het ander en toch gezoend met elkaar. Dit is een tijdje zo gelopen tot er zo rond eind maart/begin april werd aangegeven van beide kanten elkaar leuk te vinden.

Er veranderde opzich niks, op dat moment hoefde het ook niet van beide kanten. Totdat het op een gegeven moment ergens in april toch wel begon te kriebelen bij mij, wtf ik was gewoon verliefd! Iets wat ik eigenlijk al tijden niet meer had ervaren. Hier ligt dus ook gelijk het hele probleem..

Na wat dralen heb ik aangegeven dat ik toch wel serieus verliefd was geworden op d'r. Klinkt leuk én aardig maar... madame wist niet zo goed wat ze hiermee aanmoest.. Ze vond me wel leuk maar durfde de echte verliefde gevoelens niet los te laten en mij niet helemaal toe te laten tot haar om het maar zo te zeggen.. Natuurlijk wel afspreken en dan weer zoenen en mezelf daarna weer kut voelen omdat ik ergens al wist dat het niks ging worden en ze me liever als vriend had en zag..

Ze gaf aan dat ze expres de echte verliefde gevoelens tegenhield door wat ze vroeger had meegemaakt met haar ouders en ze eigenlijk nog geen echte relatie wilde. Ook denkt ze dat we niet echt bij elkaar passen terwijl ik dat wel weer zo ervaar. Hoe kan het anders dat je elkaar alles durft&kan vertellen en je gewoon op je gemak voelt bij elkaar.. we verschillen wel op een paar punten maar zijn die zo écht zo verschillend? nee..

Maargoed haar examen periode kwam er ook aan en ik wilde haar niet lastig vallen dus het maar even gelaten voor wat het was, hoe moeilijk ik dat ook vond. Goed periode voorbij en ze had er nog is over nagedacht.. nu komt het waar ik dus al bang voor was..

Ze durft/wilt de relatie niet aan en vond het de laatste tijd (sinds ik had aangegeven verliefd te zijn) te snel gaan. Nu voel ik me dus aardig belabberd ondanks dat het dus níet mijn ex is! Ook boos tevens want ik voel me toch wel een beetje aan het lijntje gehouden..

Had ik nu maar de ballen om definitief ajuu tegen haar te zeggen en haar gewoon te verwijderen uit mijn telefoon en de rest van de bende.. maar nee die stap durf ik weer net niet te zetten. Het lukt me amper om een dag geen contact vol te houden. Nu komt dat ook ergens een beetje omdat haar zusje mij heeft verteld dat ik de 1e echte serieuze jongen was die ze leuk vond en mee naar huis durfde te nemen. Ook was ik de 1e echte jongen waar ze dingen over haar verleden tegen durfde te vertellen. En dat wilt ze dus niet kwijt en dat snap ik ook wel.
Maar hoe kan ik nou met iemand afspreken als ik écht verliefd ben op diegene en laat diegenen nou juist alleen vrienden willen blijven. Dat kan toch niet?


Mijn excuses voor het lange verhaal en het offtopic gedeelte.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 20:39 schreef sandertjuh het volgende:
Ook was ik de 1e echte jongen waar ze dingen over haar verleden tegen durfde te vertellen. En dat wilt ze dus niet kwijt en dat snap ik ook wel.

Ik zou toch bijna beginnen te denken dat zowat alle vrouwen een 'verleden' hebben. Mijn ex had ook een 'verleden' en dat gebruikte ze dan ook vaak als excuses voor haar idiote gedrag.

'Ja goofy, ik heb een moeilijke jeugd gehad en ben zo vaak in de steek gelaten en ze zijn vreemd gegaan blabla, dus daarom vertrouw ik je niet. Kan ik ook niets aan doen, zo ben ik nu eenmaal!'

Ga er dan eens aan werken trut, ipv het steeds als excuus te gebruiken.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 22:29 schreef Tegan het volgende:
Beginnen we nu weer met zulke generalisaties?

Ik spreek vanuit mijn perspectief, beste Tegan.

Daarnaast generaliseer ik niet, maar spreek ik uit (eigen) ervaring en het feit dat zowat dit hele forum volstaat met verhalen over vrouwen met een 'verleden'.

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 22:27 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Ik zou toch bijna beginnen te denken dat zowat alle vrouwen een 'verleden' hebben. Mijn ex had ook een 'verleden' en dat gebruikte ze dan ook vaak als excuses voor haar idiote gedrag.

'Ja goofy, ik heb een moeilijke jeugd gehad en ben zo vaak in de steek gelaten en ze zijn vreemd gegaan blabla, dus daarom vertrouw ik je niet. Kan ik ook niets aan doen, zo ben ik nu eenmaal!'

Ga er dan eens aan werken trut, ipv het steeds als excuus te gebruiken.

Juist, in de laatste zin kan ik me helemaal vinden
Volgens mij wilt ze er ook niet eens d'r best voor doen.. dan vraag ik me af: waar zijn dan alle mooie praatjes heen en de dingen die gezegd zijn? Meen je dat dan? Ja dat dan wel weer volgens mevrouw..

Maar nee het was leuk todat ze erachter kwam dat ik het toch wel serieus begon te vinden (gek he na bijna 6 maanden).. nee dat durf&kan ik niet hoor


ze gaat aankomende zaterdag op vakantie en we hadden nog afgesproken om daarvoor af te spreken maar dat heb ik afgezegd nadat ze vandaag met de conclusie kwam dat ze toch géén relatie met mij wil
nee ik moet haar vergeten

hoe moeilijk dat ook is..

Iedereen heeft toch "een' verleden?

quote:

Op dinsdag 1 juni 2010 23:54 schreef Sjechov het volgende:
Iedereen heeft toch "een' verleden?

Ja, maar geen 'verleden'.

En vrouwen die een 'verleden' hebben gebruiken dit iets te vaak als excuus om eens lekker te zeiken en hun vent te chanteren of medelijden op te wekken.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 01:27 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Ja, maar geen 'verleden'.

En vrouwen die een 'verleden' hebben gebruiken dit iets te vaak als excuus om eens lekker te zeiken en hun vent te chanteren of medelijden op te wekken.

Misschien is het hebben van een 'verleden' wel iets heel naars en denk jij er te makkelijk over?

Kan t aan de ene kant wel begrijpen, dat hele verleden-gezeur. Soms wil je gewoon niet weer pijn ervaren, zeker als je in je verleden gewoon vaak gekwetst bent in de liefde. Is denk ik een teken dat je er nog niet volledig overheen bent. Maar ik vind ook dat je op een gegeven moment dat risico moet nemen. Het is lekker veilig, zo in je eentje, maar als je toch ooit verder met een persoon wil, moet je jezelf weer openstellen. In het geval van Sandertjuh heeft ze dit al wel deels gedaan, maar misschien vindt ze dat ze al te ver is gegaan, dat ze nu al te afhankelijk is van hem (omdat ze hem over haar verleden heeft verteld) en durft ze niet ineens nog serieuzer te worden. Moet misschien groeien, maar ze moet wel eerst zelf inzien dat ze uiteindelijk zich wel meer open moet stellen anders komt t nooit verder dan dit.

Zelf heb ik ook weer s een issue, was hier een tijdje geleden (rond januari/februari) veel omdat ik een ex had waar ik nog heel gek op was. Het is gewoon nog steeds moeilijk. Hij was zegmaar voor mij m'n eerste liefde, al was het nooit echt echt een relatie, het betekende gewoon zo veel voor mij. Maar hij was eerst nog niet over zijn ex heen en toen uiteindelijk voelde hij steeds minder voor mij.

We zijn nog steeds vrienden, maar dat is soms zo moeilijk. Ik mis wat we hadden, niet perse het intieme, maar de gesprekken, hij heeft mij dingen verteld die hij niet echt met andere mensen deelde, zei dat hij echt goed met me kon praten enzo, maar de laatste tijd.. Het is gewoon zo anders. Kan het niet echt uitleggen maar ik vind het rot, en ik heb t idee het zelf verpest te hebben omdat ik op het einde (nouja, duurde toch 2/3 maanden) zovaak heb gevraagd wat hij nou wilde met de nodige tranen, zeker op t einde. Maar ik kan me er nog steeds rot om voelen, om hoe alles is gegaan. En ik wil dat niet meer, want we zitten gewoon in dezelfde vriendengroep en het doet soms nog steeds zo'n pijn, maar het is nog ook wel gezellig en ik wil t niet kwijt, maar hij kan nog zoveel invloed hebben op mn humeur. BLEH.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 10:30 schreef Liebe het volgende:
Kan t aan de ene kant wel begrijpen, dat hele verleden-gezeur. Soms wil je gewoon niet weer pijn ervaren, zeker als je in je verleden gewoon vaak gekwetst bent in de liefde. Is denk ik een teken dat je er nog niet volledig overheen bent. Maar ik vind ook dat je op een gegeven moment dat risico moet nemen. Het is lekker veilig, zo in je eentje, maar als je toch ooit verder met een persoon wil, moet je jezelf weer openstellen. In het geval van Sandertjuh heeft ze dit al wel deels gedaan, maar misschien vindt ze dat ze al te ver is gegaan, dat ze nu al te afhankelijk is van hem (omdat ze hem over haar verleden heeft verteld) en durft ze niet ineens nog serieuzer te worden. Moet misschien groeien, maar ze moet wel eerst zelf inzien dat ze uiteindelijk zich wel meer open moet stellen anders komt t nooit verder dan dit.

Zelf heb ik ook weer s een issue, was hier een tijdje geleden (rond januari/februari) veel omdat ik een ex had waar ik nog heel gek op was. Het is gewoon nog steeds moeilijk. Hij was zegmaar voor mij m'n eerste liefde, al was het nooit echt echt een relatie, het betekende gewoon zo veel voor mij. Maar hij was eerst nog niet over zijn ex heen en toen uiteindelijk voelde hij steeds minder voor mij.

We zijn nog steeds vrienden, maar dat is soms zo moeilijk. Ik mis wat we hadden, niet perse het intieme, maar de gesprekken, hij heeft mij dingen verteld die hij niet echt met andere mensen deelde, zei dat hij echt goed met me kon praten enzo, maar de laatste tijd.. Het is gewoon zo anders. Kan het niet echt uitleggen maar ik vind het rot, en ik heb t idee het zelf verpest te hebben omdat ik op het einde (nouja, duurde toch 2/3 maanden) zovaak heb gevraagd wat hij nou wilde met de nodige tranen, zeker op t einde. Maar ik kan me er nog steeds rot om voelen, om hoe alles is gegaan. En ik wil dat niet meer, want we zitten gewoon in dezelfde vriendengroep en het doet soms nog steeds zo'n pijn, maar het is nog ook wel gezellig en ik wil t niet kwijt, maar hij kan nog zoveel invloed hebben op mn humeur. BLEH.

Het komt niet zo zeer doordat ze gekwetst is in andere relaties (die heeft ze ook nog helemaal niet gehad, dus denk dat dat ook wel meespeelt) maar door wat ze vroeger heeft ervaren met haar ouders. Dat is niet helemaal goed gegaan (lees: totaal niet zelfs) en dit heeft ze al die tijd voor zich gehouden. Totdat ze mij een keer zondagnacht om 2 uur snachts belde en écht alles eruit kwam. Ze zei laatst dat ze dit eerst voor zichzelf moet uitzoeken en ze nu geen relatie wilt (in het algemeen)

Reactie op jouw verhaaltje:
Zolang je elkaar blijft tegenkomen blijf je denk ik op&neer gaan met je gevoel. Dit omdat je er toch elke keer mee geconfronteerd word. En naar mijn idee blijft je 1e liefde je altijd wel bij op wat voor manier dan ook. Dus dat maakt het denk ik ook extra moeilijk als je elkaar dan toch blijft tegen komen.

If you can't stand the heat, get the fuck out of the kitchen.. Als je niet gekwetst wilt worden, moet je niet met het andere geslacht aan gaan kloten..

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 11:23 schreef Bootje84 het volgende:
If you can't stand the heat, get the fuck out of the kitchen.. Als je niet gekwetst wilt worden, moet je niet met het andere geslacht aan gaan kloten..

Nee lekker voor altijd vrijgezel blijven, dat zal je goed doen

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 11:31 schreef sandertjuh het volgende:

[..]

Nee lekker voor altijd vrijgezel blijven, dat zal je goed doen

Leer eens begrijpend lezen..

Mensen moeten niet huilen als ze gekwetst worden.. Dat risico neem je als je een relatie/partner zoekt.. Als je dat niet wilt, moet je er niet aan beginnen..

Ik snap je zin wel hoor.. maak je maar niet druk
Het hoort er nou eenmaal bij en blijkbaar helpt het voor veel mensen door erover te praten.. dus waarom niet?

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 11:40 schreef sandertjuh het volgende:
Ik snap je zin wel hoor.. maak je maar niet druk
Het hoort er nou eenmaal bij en blijkbaar helpt het voor veel mensen door erover te praten.. dus waarom niet?

Ik reageer op de reacties die gaan over het "verleden".. Ik vind het maar mierenneuken. Je ex is precies dat.. Je ex.. Wat hij heeft gedaan kan je niet spiegelen op mij. Dus als je nog steeds jouw nieuwe partner met je ex vergelijkt, ben je nog niet klaar voor een nieuwe relatie..

Ja maar hij ...

Pleur op. Ik ben ik en niet hem.. Maar ja.. Ik ben misschien te simpel daar in..

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 11:32 schreef Bootje84 het volgende:

[..]

Leer eens begrijpend lezen..

Mensen moeten niet huilen als ze gekwetst worden.. Dat risico neem je als je een relatie/partner zoekt.. Als je dat niet wilt, moet je er niet aan beginnen..

Wat een onzin, sinds wanneer zijn gevoelens zo ' zwart - wit ', als het zo simpel was had dit hele topic niet bestaan.
Als ik morgen in een vliegtuig zit dat naar beneden komt... dan moet ik maar niet huilen? Had ik maar op de fiets met vakantie moeten gaan..

Ik snap je gedachte wel, misschien kan jij die knop wel wat gemakkelijker omzetten.. Dan ben ik in ieder geval jaloers op je! Helaas werkt het niet voor iedereen zo.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 13:58 schreef Just-Lost het volgende:

[..]

Wat een onzin, sinds wanneer zijn gevoelens zo ' zwart - wit ', als het zo simpel was had dit hele topic niet bestaan.
Als ik morgen in een vliegtuig zit dat naar beneden komt... dan moet ik maar niet huilen? Had ik maar op de fiets met vakantie moeten gaan..

Ik snap je gedachte wel, misschien kan jij die knop wel wat gemakkelijker omzetten.. Dan ben ik in ieder geval jaloers op je! Helaas werkt het niet voor iedereen zo.

Ik heb ook heus wel mijn zwakke momenten hoor..Meer dan genoeg. Maar goed, relativeren geeft houvast in dat soort tijden...

Betreft dat vliegtuig.. Dat is gewoon botte pech

Blah, het is sinds gisteren uit en ik mis hem echt verschrikkelijk. Ik kan er nu ook totaal niet aan denken om mijn toekomst met iemand anders in te zien. Het enige wat ik wil is bij hem zijn en hem alle dingen vertellen die ik hem niet vertelt heb. En ik wil hem kussen zoals ik hem nog nooit gekust heb. Maar nu is het allemaal te laat.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 14:11 schreef Rupsebeest het volgende:
Blah, het is sinds gisteren uit en ik mis hem echt verschrikkelijk. Ik kan er nu ook totaal niet aan denken om mijn toekomst met iemand anders in te zien. Het enige wat ik wil is bij hem zijn en hem alle dingen vertellen die ik hem niet vertelt heb. En ik wil hem kussen zoals ik hem nog nooit gekust heb. Maar nu is het allemaal te laat.

Sterkte meid!
Dat gevoel is altijd als het net over is.
Als je meer kwijt wil dan kun je dat ook hier kwijt!

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 14:00 schreef Bootje84 het volgende:

[..]

Ik heb ook heus wel mijn zwakke momenten hoor..Meer dan genoeg. Maar goed, relativeren geeft houvast in dat soort tijden...

Betreft dat vliegtuig.. Dat is gewoon botte pech

Relativeren is idd een goede... klopt ook wel, er gebeuren ergere dingen.
Dus is je relatie over? Achhh, je had ook neer kunnen storten met een vliegtuig, dat is pas balen

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 15:13 schreef Just-Lost het volgende:

[..]

Relativeren is idd een goede... klopt ook wel, er gebeuren ergere dingen.
Dus is je relatie over? Achhh, je had ook neer kunnen storten met een vliegtuig, dat is pas balen

Precies.. Of andersom.. Liever neerstorten.. Heb je minder pijn van

Maar je weet dat dat nogal per persoon verschilt dus logisch als de 1 er wat langer over doet om het te verwerken of wel een traantje laat. Na een week, een maand of zelfs na 3 maanden...

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 14:11 schreef Rupsebeest het volgende:
Blah, het is sinds gisteren uit en ik mis hem echt verschrikkelijk. Ik kan er nu ook totaal niet aan denken om mijn toekomst met iemand anders in te zien. Het enige wat ik wil is bij hem zijn en hem alle dingen vertellen die ik hem niet vertelt heb. En ik wil hem kussen zoals ik hem nog nooit gekust heb. Maar nu is het allemaal te laat.

Sterkte, weet hoe je je voelt

(mijn relatie is sinds eergisteren uit)

Tis voor mij al bijna 1 jaar geleden toen mijn relatie verbroken werd, die relatie heeft 2jaar geduurd, ik heb nu een nieuwe vriendin, en alles gaat goed, echter... Ik denk nogsteeds iederedag aan mijn ex, en ook hoor ik van vrienden van haar dat ze mij ook nogsteeds niet los kan laten(mijn naam mag bij haar in de buurt niet vallen etc..)

Zucht...

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 19:10 schreef Exentric90 het volgende:
Tis voor mij al bijna 1 jaar geleden toen mijn relatie verbroken werd, die relatie heeft 2jaar geduurd, ik heb nu een nieuwe vriendin, en alles gaat goed, echter... Ik denk nogsteeds iederedag aan mijn ex, en ook hoor ik van vrienden van haar dat ze mij ook nogsteeds niet los kan laten(mijn naam mag bij haar in de buurt niet vallen etc..)

Zucht...

Weet je nieuwe vriendin dit ook? Lijkt me toch niet echt gezond voor je huidige relatie of wel?

Als jij en je ex nog steeds niet los van elkaar zijn, is er dan geen mogelijkheid meer op een verzoening?

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 19:10 schreef Exentric90 het volgende:
Tis voor mij al bijna 1 jaar geleden toen mijn relatie verbroken werd, die relatie heeft 2jaar geduurd, ik heb nu een nieuwe vriendin, en alles gaat goed, echter... Ik denk nogsteeds iederedag aan mijn ex, en ook hoor ik van vrienden van haar dat ze mij ook nogsteeds niet los kan laten(mijn naam mag bij haar in de buurt niet vallen etc..)

Zucht...

Lekker eerlijk naar je huidige vriendin. Dus als je ex opeens weer interesse in je zou tonen zou je waarschijnlijk wel happen... Lijkt me niet dat alles goed zit in je huidige relatie als je vriendin die gedachten niet kan wegnemen.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 19:14 schreef CoendeW het volgende:

[..]

Weet je nieuwe vriendin dit ook? Lijkt me toch niet echt gezond voor je huidige relatie of wel?

Als jij en je ex nog steeds niet los van elkaar zijn, is er dan geen mogelijkheid meer op een verzoening?

Ja mijn huidige vriendin weet dat ook, daarnaast ondervind ik er geen last van in mijn huidige relatie alleen denk ik dus nog vaak aan mijn ex.

Tja aan mij zal het eigenlijk niet liggen als ik eerlijk ben, ik wou wel vrienden blijven enzo maar goed zij niet. Contact etc. Is vanuit haar kant verbroken. Praten wil ze niet, maar ze smst sporadisch dat ze mij mist.

En nee weer terug bij elkaar is geen optie, vrienden wel

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 19:19 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Lekker eerlijk naar je huidige vriendin. Dus als je ex opeens weer interesse in je zou tonen zou je waarschijnlijk wel happen... Lijkt me niet dat alles goed zit in je huidige relatie als je vriendin die gedachten niet kan wegnemen.

Je doet een aanname, ga eerst eens vragen of ik haar wel terug wil? Nee dus..

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 19:10 schreef Exentric90 het volgende:
Tis voor mij al bijna 1 jaar geleden toen mijn relatie verbroken werd, die relatie heeft 2jaar geduurd, ik heb nu een nieuwe vriendin, en alles gaat goed, echter... Ik denk nogsteeds iederedag aan mijn ex, en ook hoor ik van vrienden van haar dat ze mij ook nogsteeds niet los kan laten(mijn naam mag bij haar in de buurt niet vallen etc..)

Zucht...

Wel interessant.. het is bij nu meer als een jaar geleden dat het uit ging, maar heb nog steeds wel eens moeilijke momenten. Ik heb binnenkort een afspraak met haar, zie er best wel tegen op..
Toch ben ik klaar voor een nieuwe relatie, het lijkt wel of het 2 aparte werelden in m'n hoofd zijn.
M'n ex heeft inmiddels een nieuwe vriend, maar heeft ook nog wel eens verdriet om onze situatie.

Daarom ben ik ook van mening dat je ex niet helemaal uit je hoofd verdwenen hoeft te zijn om aan een nieuwe relatie te kunnen beginnen. Tuurlijk moet het grootste verdriet en gedoe de wereld uit zijn, maar tot op zeker hoogte hoeft het nieuw geluk niet in de weg te staan denk ik.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 19:28 schreef Just-Lost het volgende:

[..]

Wel interessant.. het is bij nu meer als een jaar geleden dat het uit ging, maar heb nog steeds wel eens moeilijke momenten. Ik heb binnenkort een afspraak met haar, zie er best wel tegen op..
Toch ben ik klaar voor een nieuwe relatie, het lijkt wel of het 2 aparte werelden in m'n hoofd zijn.
M'n ex heeft inmiddels een nieuwe vriend, maar heeft ook nog wel eens verdriet om onze situatie.

Daarom ben ik ook van mening dat je ex niet helemaal uit je hoofd verdwenen hoeft te zijn om aan een nieuwe relatie te kunnen beginnen. Tuurlijk moet het grootste verdriet en gedoe de wereld uit zijn, maar tot op zeker hoogte hoeft het nieuw geluk niet in de weg te staan denk ik.

Mijn ex heeft dus nooit een nieuw vriendje kunne nemen, omdat ze volgens haar vrienden nog veel teveel aan mij moet denken. Ik heb een fase gehad waar ik niet aan haar dacht en een nieuwe relatie kunnen beginnen. Echter heb ik sinds die relatie weer iedere nacht het gevoel alsof ik echt iets mis. Ik weet dat dat gevoel voor mijn ex is omdat ik vaak wakker geworden ben door een roep naar haar naam. Ook mijn dromen draaien alleen maar om haar.. tis echt zo kut..

En hoeveel tijd zit er tussen je vriendin en je ex?

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 19:58 schreef goofy_goober het volgende:
En hoeveel tijd zit er tussen je vriendin en je ex?

11 maanden...

Nu bijv. Ook ik ben een film aan t kijken waarbij ik mij realiseerde die ooit gezien te hebben met haar.. zucht nu kan ik niet meer doen dan gewoon bijna in janke uit te barsten omdat het zo gelopen is..

Ik heb dus helemaal geen problemen met mijn ex.. nadat ik het in januari had uit gemaakt had ze al vrij snel een ander.. Alleen de 1e keer dat ik ze samen zag was het even onwennig.
Voor de rest kan ik gewoon goed met d'r opschieten nog etc.. no big deal


Maar met dat meisje wat ik dus heb leren kennen in oktober.. men wat voel ik me daardoor beroerd zeg. Zowat de hele dag door

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 20:20 schreef Exentric90 het volgende:
Nu bijv. Ook ik ben een film aan t kijken waarbij ik mij realiseerde die ooit gezien te hebben met haar.. zucht nu kan ik niet meer doen dan gewoon bijna in janke uit te barsten omdat het zo gelopen is..

Zoek gewoon eens rustig toenadering, kan echt geen kwaad. Aangezien jij al een nieuwe vriendin hebt maakt het jou alleen maar sterker.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 21:08 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Zoek gewoon eens rustig toenadering, kan echt geen kwaad. Aangezien jij al een nieuwe vriendin hebt maakt het jou alleen maar sterker.

Niet als ik zeg dat mijn vriendin haar beste vriendin was

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 21:12 schreef Exentric90 het volgende:

[..]

Niet als ik zeg dat mijn vriendin haar beste vriendin was

Klinkt kut, maar jij hebt niks te verliezen. Je hebt al laten zien dat je eroverheen bent doordat je een nieuwe vriendin hebt. Als je gewoon op een normale manier contact zoekt kan ze dat bijna niet weigeren, zeker omdat ze daarmee ook nog eens haar beste vriendin kan verliezen.

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 21:41 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Klinkt kut, maar jij hebt niks te verliezen. Je hebt al laten zien dat je eroverheen bent doordat je een nieuwe vriendin hebt. Als je gewoon op een normale manier contact zoekt kan ze dat bijna niet weigeren, zeker omdat ze daarmee ook nog eens haar beste vriendin kan verliezen.

Beste vriendin is ze al kwijt, daarnaast hebben we echt heel erg ruzie gehad toen we uitelkaar gingen..

quote:

Op woensdag 2 juni 2010 21:57 schreef Tegan het volgende:
Ben je echt verliefd op je nieuwe vriendin of heb je haar bewust gekozen omdat ze nog close staat bij je ex?

Nee ik hou echt van mijn meisje daarnaast staat mijn vriendin nu totaal niet meer dicht bij mijn ex..

Tis ook niet dat ik mijn ex terug zou willen, ik mis die tijd gewoon nog ontzettend en kan er gewoon niet bij met mijn pet dat het allemaal zo gelopen is. Ik zou haar best nog wel n keer willen zien als afsluiting zegmaar, na dat het uit was(best lomp want ze verbrak gewoon het contact) heb ik nooit meer iets van mijn ex vernomen, behalven dan afentoe die smsjes en dingen die vrienden van haar vernemen. Technisch gezien is het niet eens "uit" omdat ze het contact verbrak en niet gezegd heeft dat de relatie over was. Na een relatie van 2 jaar vind ik dat een kut streek, denk dat ik het gewoon niet goed heb kunnen afsluiten..

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 00:10 schreef Tegan het volgende:
Ok. Kwam een beetje over alsof je nog helemaal verliefd was op je ex en je huidige vriendin dus maar een beetje gebruikte...

Ow sorry daarvoor was niet mijn bedoeling

Hoewel ik gisteravond heel goed heb nagedacht en heel veel met mijn moeder heb gepraat, en ik erachter ben gekomen dat ik me eigenlijk best ergerde aan bepaalde eigenschappen, hoop ik toch dat hij me ooit nog terug wil. Ik weet dat ik daarvoor moet veranderen, en dat het eigenlijk niet zo hoort dat je moet veranderen voor een relatie. Maar de punten waarop ik moet veranderen zijn eigenlijk wel punten die ik zelf ook irritant vind. Maar hoe overtuig ik mijn ex er nou van dat ik verandert ben, daar moeten toch wel een aantal maandjes overheen gaan.

Initieer een gesprek.

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 13:02 schreef goofy_goober het volgende:
Initieer een gesprek.

Hoe doe je dat als ze het vertikt om normaal te doen tegen mij?

Ja ik weet het ze smst wel zelf waardoor dat toch erg raar is. Daarom denk ik ook aan borderline..

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 13:26 schreef Exentric90 het volgende:

[..]

Hoe doe je dat als ze het vertikt om normaal te doen tegen mij?

Ja ik weet het ze smst wel zelf waardoor dat toch erg raar is. Daarom denk ik ook aan borderline..

Ik had het tegen Rupsebeest.

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 13:52 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Ik had het tegen Rupsebeest.

oh sorry maar je quote ook niets

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 13:02 schreef goofy_goober het volgende:
Initieer een gesprek.

Misschien over een maandje, als ik ook daadwerkelijk de tijd heb gehad om te veranderen.

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 16:13 schreef Rupsebeest het volgende:

[..]

Misschien over een maandje, als ik ook daadwerkelijk de tijd heb gehad om te veranderen.

Minimaal een maand wachten. Zorg in de tussentijd dat je veel te doen hebt en uit gaat en eventueel andere jongens leert kennen, om je gedachten van hem af te houden

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 13:26 schreef Exentric90 het volgende:

[..]

Hoe doe je dat als ze het vertikt om normaal te doen tegen mij?

Ja ik weet het ze smst wel zelf waardoor dat toch erg raar is. Daarom denk ik ook aan borderline..

Ik mis de link die jij legt met borderline volledig. Borderline houdt wel wat meer in dan alleen maar iemand negeren nadat de relatie over is.

Of je moet hier mee te maken hebben...

quote:

Bezorgt iemand die je dierbaar is je veel pijn?

# Merk je dat je verbergt wat je denkt of voelt, omdat je bang bent voor de reactie van de ander of omdat openheid gewoon die vreselijke ruzie of die gekwetste gevoelens die er op volgen niet waard is?

# Heb je het gevoel dat alles was je zegt of doet, wordt verdraaid en tegen je gebruikt? Krijg jij de kritiek en de beschuldigingen te verduren voor alles wat er mis is met de relatie, ook al is dat logisch gesproken onzin?

# Ben je mikpunt van heftige, gewelddadige en irrationele woedeaanvallen, afgewisseld door perioden waarin de ander zich volkomen normaal en liefdevol gedraagt? Gelooft niemand je wanneer je uitlegt dat dit gebeurt?

# Voel je je gemanipuleerd en gecontroleerd en soms zelfs belogen? Heb je het gevoel dat je het slachtoffer bent van emotionele chantage?

# Heb je het gevoel dat de persoon die je dierbaar is jou ofwel als volkomen goed ofwel als volkomen slecht ziet, met niets daartussenin? Komt het voor dat er geen rationele aanleiding voor die omschakeling is?

# Ben je bang in de relatie om dingen te vragen, omdat je te horen zult krijgen dat je veeleisend bent of dat er iets mis met je is? Krijg je te horen dat jouw behoeften niet van belang zijn?

# Geeft de ander altijd af op jouw visie of wordt die ontkend? Heb je het gevoel dat zijn of haar verwachtingen ten aanzien van jou, voortdurend vernederen, zodat je nooit iets goed kunt doen?

# Word je beschuldigd van dingen die je nooit gedaan of gezegd hebt? Voel je je bijzonder vaak verkeerd begrepen en merk je dat de ander je niet gelooft wanneer je dat probeert uit te leggen?

# Word je voordurend gekleineerd? Als je probeert de relatie te verbreken, doet de ander dan zijn/haar best op allerlei manieren te voorkomen dat je weggaat (van liefdesverklaringen en beloften te veranderen tot impliciete of expliciete dreigementen)?

# Valt het je zwaar plannen te maken (afspraken enz.) vanwege de humeurigheid, impulsiviteit of onvoorspelbaarheid van de ander? Verontschuldig je je voor zijn of haar gedrag of probeer je jezelf er van te overtuigen dat alles in orde is?

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 16:20 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Minimaal een maand wachten. Zorg in de tussentijd dat je veel te doen hebt en uit gaat en eventueel andere jongens leert kennen, om je gedachten van hem af te houden

Nou ja ik ga dus nooit uit dus dat gaat niet lukken. En ik heb eerlijk gezegd totaal geen behoefte om andere jongens te leren kennen.

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 16:45 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Ik mis de link die jij legt met borderline volledig. Borderline houdt wel wat meer in dan alleen maar iemand negeren nadat de relatie over is.

Of je moet hier mee te maken hebben...
[..]

die lijst komt dus perfect overeen..

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 16:55 schreef Rupsebeest het volgende:

[..]

Nou ja ik ga dus nooit uit dus dat gaat niet lukken. En ik heb eerlijk gezegd totaal geen behoefte om andere jongens te leren kennen.

Snap ik volledig, niemand heeft die behoefte op het begin. Toch raad ik het je sterk aan, aangezien je de eerste maand geen contact moet zoeken. Hij is nu ook nog erg geprikkeld, en als je nu contact zoekt maak je het waarschijnlijk alleen nog maar erger

Als hij contact met jou zoekt is het trouwens prima, dat is een goed teken.

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 16:55 schreef Exentric90 het volgende:

[..]

die lijst komt dus perfect overeen..

Dan lijkt het me verstandig om gewoon de boel de boel te laten en verder te gaan met je huidige vriendin en niet meer om te kijken naar je ex-borderliner. Ik vermoed dat mijn ex het ook heeft en ik ben er emotioneel leeg door geraakt. Komt op den duur alleen maar ellende van.

quote:

Op donderdag 3 juni 2010 16:55 schreef Rupsebeest het volgende:

[..]

Nou ja ik ga dus nooit uit dus dat gaat niet lukken. En ik heb eerlijk gezegd totaal geen behoefte om andere jongens te leren kennen.

Waarom ga je nooit uit (als ik het vragen mag)? Het kan enorm gezellig zijn.

Ik snap wel dat je nog geen behoefte hebt om andere jongens te leren kennen. Dat is meestal zo vlak na een relatie breuk.

oke.. ik ga dan wel zo goed als elke dag stappen (of gewoon wat drinken).. maar toch zodra ik thuis ben en alleen op bed lig is het weer raak.
voel me zwaar klote.. (elke keer hoop ik ook dat een avondje stevig door drinken werkt, maar dat valt vies tegen)

quote:

Op vrijdag 4 juni 2010 05:40 schreef scarface_milan het volgende:
oke.. ik ga dan wel zo goed als elke dag stappen (of gewoon wat drinken).. maar toch zodra ik thuis ben en alleen op bed lig is het weer raak.
voel me zwaar klote.. (elke keer hoop ik ook dat een avondje stevig door drinken werkt, maar dat valt vies tegen)

Werkt bij mij alleen zolang er ook gezelschap om mij heen is.. daarna is het ook elke keer weer raak

[ Bericht 0% gewijzigd door sandertjuh op 05-06-2010 12:27:03 ]

Hoi,

Tijdje niks laten horen. Tis wel goed op een gegeven moment. Niet de hele tijd met je ex bezig te blijven. Tis een soort van strijd van niet blijven hangen in het verleden en door gaan als of er niks aan de hand is.

Ik heb nu drie maanden geen contact gehad en dat doet serieus wonderen. We zijn zo op een klote manier uit elkaar gegaan. Onlangs kwam ik haar "per toeval" tegen op Pinkpop. Daar waar het laatste telefoongesprek nog oorlog was, leek het nu als of er niks aan de hand was.

Heel leuk met haar samen geweest en sindsdien hangen we weer dagelijks aan de telefoon. Ik krijg zelfs de indruk dat ze me toch nog ergens wel wilt maar dat het "beter" is van niet. En dat geeft dan weer hoop, maar geen ziekelijke hoop.

Ik zou het fantastisch vinden als het weer wat zou worden, maar ik ga er ook niet om lopen malen als het bij vriendschap blijft. Want het is gewoon een toffe meid waar ik enorm mee kan lachen.

Maar toch zijn er de hele tijd van die flauwe hints tussen de serieuze gesprekken door. De tijd zal het leren, we gaan nu het contact weer langzaam aan opbouwen. Ze vroeg me nog mee uit naar een bepaald festivalletje, maar ik doe dat nog maar even niet. Dan zou ik moeten blijven slapen en ik wil nog niet zo ver gaan.

Ik kijk de kat uit de boom en denk dat ik toch nog een poging ga wagen op de "niet-manische-obsessieve" manier. Gewoon lekker ouwehoeren.

Enfin, ik lees een hoop nieuwe namen en nieuwe verhalen, ben benieuwd hoe het met enkele topicverlaters inmiddels is.

Goed om te horen dat het stukje bij beetje weer beter gaat. De tijd zal het inderdaad leren hoe het verder verloopt&eindigt tussen jullie.

Ondanks dat het niet mijn ex is blijf ik hier toch ook maar even hangen nog. We hadden eigenlijk donderdag afgesproken maar dat had ik dus afgezegd na ons eerdere gesprek deze week.

Gisteren heb ik voor zover mogelijk geprobeerd duidelijk te maken dat als het echt niks word dat we er maar helemaal mee moeten stoppen.. helaas heb ik niet de ballen om haar uit mijn telefoon&msn etc te verwijderen.. Nu zei ze dat ze zich zelf er ook erg kut over voelde maargoed voor hoever dat de waarheid is..

Goed zei is nu lekker tot de 15e op vakantie met examenreis.. en ook al wil ik er zo graag niet mee bezig zijn toch voel ik mezelf zwaar klote.. Ik laat de komende anderhalve week niks van me horen (als ik dat uberhaupt volhoud )

Het zou rechtvaardig zijn als ze daar gaat beseffen wat ze mist uiteindelijk.. de hoop heb ik wel ergens opgegeven

-edit op verzoek-

[ Bericht 14% gewijzigd door Re op 13-06-2010 19:13:54 ]

Haha, Mint Clansell, je hebt met m'n ex gehad!

quote:

Op zaterdag 5 juni 2010 04:05 schreef MOD het volgende:
Ik heb nu drie maanden geen contact gehad en dat doet serieus wonderen.

Heb je hier nog tips voor?

Mijn verhaal is ongeveer hetzelfde, ik heb nu ongeveer 3 weken geen contact gehad maar ik merk toch dat ik het erg lastig vind.


Prima verhaal verder, heb je erg goed gedaan als zij nu degene is die jou mee naar een concert vraagt

Tips? Zorg dat je genoeg andere dingen te doen hebt en dingen om naar uit te kijken. Dat is de enige remedie.

Snap ik ook wel, maar het blijft toch lastig aangezien ik haar nog vaak zie. Vandaar dat ik me afvraag of er nog specifieke dingen zijn die het makkelijker maken.

Voor de mensen die het allemaal niet meer zien zitten:

quote:

Op zaterdag 5 juni 2010 17:39 schreef IceCreamm het volgende:
Snap ik ook wel, maar het blijft toch lastig aangezien ik haar nog vaak zie. Vandaar dat ik me afvraag of er nog specifieke dingen zijn die het makkelijker maken.

Veel slapen. Lekker vroeg naar bed. Als je slaapt, ben je je tenslotte ook niet bewust van je gedachten.

quote:

Op zaterdag 5 juni 2010 17:45 schreef PlasticTreePecker het volgende:

[..]

Veel slapen. Lekker vroeg naar bed. Als je slaapt, ben je je tenslotte ook niet bewust van je gedachten.

bij het de meeste is het in slaap komen juist ook een probleem....

Hmm, hij heeft soort van een nieuw meisje geloof ik. Het zal vast niet de eerste keer zijn dat hij iets met een meisje doet, maar dit is wel serieuzer (iemand zei iets over daten en later vertelde hij 'dat hij nog even wat met *** had afgesproken' tussen het eten met ons en op stap gaan met ons in. En dit is de eerste x dat ik het weet en het doet toch heel veel pijn. Maar is maar beter.

Heb nu echt de beslissing genomen toch afstand te nemen (ook al zitten we in dezelfde vriendengroep, maar dat lijkt toch een beetje minder te worden de laatste tijd), heb zn nummer verwijderd, zn facebook op verbergen gezet en foto's weggehaald. Wilde het eerst niet doen omdat ik dacht dat ik het wel aankon en omdat ik toch nog hoop had, soort van, onbewust, maar ik besef nu dat ik het mezelf echt keimoeilijk heb gemaakt door nog vrienden met m te blijven en blijkbaar I can't handle it. Wil niet weten hoe serieus het is, wie zij is, wat ze doet en hoe ze eruit ziet. Nog even niet. Ben nou dus ook echt DOODchagrijnig maar het komt wel goed.

"Let it go, this too shall pass"

Heb er een stukje voor mezelf over geschreven, gewoon, omdat t kan:

Ja, het is kut. Ontzettend kut. Maar het moest er ooit van komen. Denk dat dit wel beter zo is. Dat ik er eindelijk eens mee word geconfronteerd en dat ik er misschien nu echt over heen kan komen. Dat mag wel eens. Ik ga het er met niemand meer over hebben. Misschien met **** en ****, als ik me er echt kut over voel. Maar verder heeft niemand er meer iets mee te maken. Ik wil niet de hele tijd weer hetzelfde verhaaltje op gaan hangen. Ik wil er eigenlijk niet meer aan denken. Ik heb hem verborgen op m’n Facebook. Ik ga misschien zijn nummer wissen. Ik ga vanmiddag even keihard erover janken en dan is het over. Ik ga het niet tegen hem zeggen, er niet naar vragen. Ik wil het niet weten en het is zijn zaak. Ik wil niet weten hoe ze eruit ziet en hoe ze elkaar kennen. Ik wil niet weten hoe serieus het is. Ik ga niet meer met hem afspreken. Ik ga me niet meer kwetsbaar opstellen tegenover hem, want dat is het niet waard. Dat zou ik alleen maar doen omdat ik hoop heb. Omdat ik wil dat hij me begrijpt, maar waarom zou hij me moeten begrijpen? Iedere keer als ik het hem probeerde uit te leggen viel het tegen. Het is het niet waard. Het is over. Voorbij. Het is voor mij toch te moeilijk om hem nog zo vaak te zien. Dat is ook logisch. Dus dat moet ik ook gewoon niet meer doen. Niet zo rigoreus, maar ik moet toch afstand nemen. Fysiek en mentaal. Hoe lame dat ook klinkt. Het moet me niet meer zo veel interesseren wat er in hem omgaat. Ik heb mijn best gedaan. Ik heb zo mijn best gedaan, and it wasn’t good enough. Nou, dan moet je het op een gegeven moment opgeven. Jezelf er bij neerleggen. Dit. Hij en ik. Het is voorbij.

quote:

Op zaterdag 5 juni 2010 20:37 schreef JohnDorian het volgende:

[..]

bij het de meeste is het in slaap komen juist ook een probleem....

Door later naar bed te gaan neem je het probleem echter niet weg. Door helemaal niets uit te voeren ook niet. Dan is het logisch dat je 's avonds niet moe bent.

quote:

Op zaterdag 5 juni 2010 16:50 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Heb je hier nog tips voor?

Mijn verhaal is ongeveer hetzelfde, ik heb nu ongeveer 3 weken geen contact gehad maar ik merk toch dat ik het erg lastig vind.


Prima verhaal verder, heb je erg goed gedaan als zij nu degene is die jou mee naar een concert vraagt

Hou het ten allen tijden voor ogen:
Geen contact meer!
Ik heb het er echt rete moeilijk mee gehad. Maar je moet voor op stellen dat het over is en dat ze nu even niks met je te maken wilt hebben. Dus met dat gegeven ben je er al van bewust dat elk contact funest zal zijn voor je gemoedstoestand; ze zal je negeren, wegdrukken, uitschelden, de politie op je afsturen, whatever

Nee maar serieus, ga doelen stellen. Elk moment dat je de behoefte hebt om haar te spreken maar niet kan, wekt het irritatie op. Na verloop van tijd ontaard dat zich in woede en dan is dat het moment om naar de bouwmarkt te lopen (lopen ja, dan wordt er endorfine aangemaakt ) om een bijl te kopen om ergens een boom om te gaan hakken.

Ik heb een weekend de tijd genomen om een flinke boom bij ons in de tuin kapot te maken. En het hielp. Voor even. Daarna heb ik mijn skateboard gepakt en ben gaan skaten. Je hoofd werkt nu toch niet meer dus ga iets lichamelijks doen. Laat alles er uit.

Het maakt niet uit hoe kut jij je voelt, zolang zij daar niks van hoeft te weten.

Dus ga je gewoon maar lekker kut voelen. Soms is wegkwijnen in zelfmedelijden gewoon even lekker. En waarom ook niet. Maar uiteindelijk is je doel wel om je weer goed te voelen.

Dus door kleine doelen te stellen voed je je grootste doel en als je je eenmaal weer goed voelt is contact wel weer oke.

Maar goed, dat zijn opzich leuke tips, tis voor iedereen weer anders hoe hij of zij er mee om gaat.
De meest memorabele quote die ik ooit gelezen heb is deze:

quote:

Op maandag 15 maart 2010 13:04 schreef Krullehoofd het volgende:

Gewoon er als een puppy achteraan blijven lopen, veel aandacht geven en naar haar problemen luisteren van hoe ze zwaar ze het wel niet heeft. En proberen haar zoveel mogelijk te overtuigen met ellenlange gesprekken om maar weer terug bij jou te komen.

Bovenstaande zijn de ingrediënten voor een recept om een vrouw nog sneller dan jij "boeh" kunt zeggen haar benen te laten spreiden voor een ander.

quote:

Op zondag 6 juni 2010 00:18 schreef MOD het volgende:

[..]

Hou het ten allen tijden voor ogen:
Geen contact meer!
Ik heb het er echt rete moeilijk mee gehad. Maar je moet voor op stellen dat het over is en dat ze nu even niks met je te maken wilt hebben. Dus met dat gegeven ben je er al van bewust dat elk contact funest zal zijn voor je gemoedstoestand; ze zal je negeren, wegdrukken, uitschelden, de politie op je afsturen, whatever

Nee maar serieus, ga doelen stellen. Elk moment dat je de behoefte hebt om haar te spreken maar niet kan, wekt het irritatie op. Na verloop van tijd ontaard dat zich in woede en dan is dat het moment om naar de bouwmarkt te lopen (lopen ja, dan wordt er endorfine aangemaakt ) om een bijl te kopen om ergens een boom om te gaan hakken.

Ik heb een weekend de tijd genomen om een flinke boom bij ons in de tuin kapot te maken. En het hielp. Voor even. Daarna heb ik mijn skateboard gepakt en ben gaan skaten. Je hoofd werkt nu toch niet meer dus ga iets lichamelijks doen. Laat alles er uit.

Het maakt niet uit hoe kut jij je voelt, zolang zij daar niks van hoeft te weten.

Dus ga je gewoon maar lekker kut voelen. Soms is wegkwijnen in zelfmedelijden gewoon even lekker. En waarom ook niet. Maar uiteindelijk is je doel wel om je weer goed te voelen.

Dus door kleine doelen te stellen voed je je grootste doel en als je je eenmaal weer goed voelt is contact wel weer oke.

Maar goed, dat zijn opzich leuke tips, tis voor iedereen weer anders hoe hij of zij er mee om gaat.
De meest memorabele quote die ik ooit gelezen heb is deze:
[..]

Klinkt wel goed inderdaad. Het is moeilijk, maar uiteindelijk is het de beste manier om van alle ellende af te komen

Ik wil ook geen contact meer met haar, maar we hebben samen nog een huis en ik moet haar het geld wat zij erin heeft gestopt terugbetalen voordat ze een contractje laat opstellen bij de notaris (als ze dr naam er binnen 5 jaar afhaalt dan telt dit als verkoop en moet ik belasting over het winstbedrag betalen). Balen.

oke... één is is mij net toch weer duidelijk geworden...sletten werkt niet.
net seks gehad met een meisje die ik in de kroeg heb ontmoet, maar voel me nu echt zwaar klote nog..

dus, nee... dat werkt voor mij niet

Tja en weer een eenzaam weekend.. Ik begin het alleen zijn toch wel aardig zat te worden en iedereen die ik ken is nogal druk met zijn/haar eigen leven en het lukt niet om mensen op te trommelen om iets leuks te gaan doen. Gister me ex tegen gekomen in de stad dus dat heeft ook niet meegeholpen aan mijn humeur. Weet niet wat het is maar het lukt me niet nieuwe contacten te leggen. De kroeg in stappen en zomaar mensen aanspreken is niet echt mijn ding en vind het ook zo forcerend overkomen en dan maak je naar mijn idee al helemaal geen goede indruk mee. Bah klote sociaal isolement ook

quote:

Op zaterdag 5 juni 2010 14:48 schreef Mint_Clansell het volgende:

Heel verhaal

Komt me zeer bekend voor en heb ongeveer het zelfde mee gemaakt.. en dat uit eindelijk toch dumpen is de beste uitweg: voelt gigantisch kut, maar het blijven geven van kansen houd een keer op en uiteindelijk ga je daar zelf ook onder lijden..

quote:

Op zondag 6 juni 2010 14:25 schreef Lallend het volgende:
Tja en weer een eenzaam weekend.. Ik begin het alleen zijn toch wel aardig zat te worden en iedereen die ik ken is nogal druk met zijn/haar eigen leven en het lukt niet om mensen op te trommelen om iets leuks te gaan doen. Gister me ex tegen gekomen in de stad dus dat heeft ook niet meegeholpen aan mijn humeur. Weet niet wat het is maar het lukt me niet nieuwe contacten te leggen. De kroeg in stappen en zomaar mensen aanspreken is niet echt mijn ding en vind het ook zo forcerend overkomen en dan maak je naar mijn idee al helemaal geen goede indruk mee. Bah klote sociaal isolement ook

Nee moet je ook niet doen werkt bijna nooit

Ga dan eerder met wat vrienden, en spreek vantevoren af bij iemand thuis. Dan leer je altijd wel nieuwe mensen kennen.

Hoi,

't is nu 2,5 week uit met m'n ex.
't ging niet meer, irritaties onderling enoz, gevoel weg.
We hadden 1 jaar, en was beetje wisselend, soms ging 't goed, soms slecht.
Ik vond 'r wel leuk, maar ze had ook kanten waar ik echt niet tegen kon,
altijd de beste willen zijn, nooit toegeven als ze geen gelijk had. En er was altijd wel iets aan de hand.
Ze heeft dingen gezegd als ik wil jou nooit meer kwijt, en ik zou niet weten wat ik zonder jou zou moeten.
En soms zelfs dat ze voor de trein zou springen als ze mij niet meer had. En dat serieus.

En nu zag ik net dat ze gister een hartje in 'r naam had staan.. Op zich kon ik de agelopen weken er redelijk mee omgaan, en was blij weer vrijgezel te zijn. Maar dat ze zo snel weer een ander lijkt te hebben doet toch pijn. NOu heb ik de afgelopen 2,5 week bewust geen contact gehad.
Wat raden jullie aan, aan haar vragen of ze echt een ander heeft, of 't laten varen. Ben nu lichtelijk opgefokt en voel me klote.

@ Tegan: probeer jezelf niet zo te kwellen door deze situatie in stand te houden. Snap dat het moeilijk is maar kan mij niet voorstellen dat je hier gelukkig van word..

@ Jaja:
dat is klote, maar ik zou zeggen laat het varen. Als ze een ander heeft, en dan? Precies, je hebt er niks aan en je gaat jezelf alleen maar meer opfokken. Ga gewoon door met je eigen leven en laat het rusten. En dat gedeelte over voor de trein springen: ik heb het ook meegemaakt en ik zeg je 1 ding, het is gewoon chantage dat je haar niet dumpt en hier moet je keihard doorheen kijken. Laat het je niet weer gebeuren en laat dit de les zijn en mocht een toekomstige vriendin dit ook doen dan gelijk aangeven dat je niet zo behandeld wenst te worden.


Tja, ik heb gister m'n ogen weer uit me kop zitten janken.. en dat na +3 maand dat het uit is. Vind het nog steeds klote hoe het gelopen is en mijn hart is erg beschadigd maar niet geheel stuk gelukkig. Ik voel mij wel dat ik gelukkig kan worden met iemand anders dus daar ben ik blij om en ben niet bang om mijzelf te geven in een relatie. In tegendeel! Ik heb veel over mijzelf geleerd en in welke valkuilen ik allemaal ben gelopen en dat zijn er veel... Ik heb er echt spijt van dat ik mijzelf zo heb laten kennen.
Hiermee wil ik wel even te kennen geven dat ik het mijn ex niet vergeef op de manier waarop de breakup plaats heeft gevonden.

quote:

Op zondag 6 juni 2010 19:37 schreef Lallend het volgende:
@ Tegan: [ afbeelding ] probeer jezelf niet zo te kwellen door deze situatie in stand te houden. Snap dat het moeilijk is maar kan mij niet voorstellen dat je hier gelukkig van word..

@ Jaja:
dat is klote, maar ik zou zeggen laat het varen. Als ze een ander heeft, en dan? Precies, je hebt er niks aan en je gaat jezelf alleen maar meer opfokken. Ga gewoon door met je eigen leven en laat het rusten. En dat gedeelte over voor de trein springen: ik heb het ook meegemaakt en ik zeg je 1 ding, het is gewoon chantage dat je haar niet dumpt en hier moet je keihard doorheen kijken. Laat het je niet weer gebeuren en laat dit de les zijn en mocht een toekomstige vriendin dit ook doen dan gelijk aangeven dat je niet zo behandeld wenst te worden.


Tja, ik heb gister m'n ogen weer uit me kop zitten janken.. en dat na +3 maand dat het uit is. Vind het nog steeds klote hoe het gelopen is en mijn hart is erg beschadigd maar niet geheel stuk gelukkig. Ik voel mij wel dat ik gelukkig kan worden met iemand anders dus daar ben ik blij om en ben niet bang om mijzelf te geven in een relatie. In tegendeel! Ik heb veel over mijzelf geleerd en in welke valkuilen ik allemaal ben gelopen en dat zijn er veel... Ik heb er echt spijt van dat ik mijzelf zo heb laten kennen.
Hiermee wil ik wel even te kennen geven dat ik het mijn ex niet vergeef op de manier waarop de breakup plaats heeft gevonden.

Klopt zoiets heb ik ook wel. Ik vind 't op zich niet een probleem dat ze een ander heeft, maar vind 't alleen apart dat ze zo snel alweer toe is aan een nieuw vriendje blijkbaar.
Achja, dat voor de trein spingen, vond dat ook nogal bizar.. Ze was misschien ook gewoon te jong, 17, en dan trek je je kleine dingetjes nogal snel aan. Ikzelf ben 19 en alweer een tijdje uit die periode dat je kleine dingetjes groot maakt.

Ik heb dit topic niet gevolgd, dus weet niet wat de reden is dat jouw relatie stuk is gelopen, Lallend? Maar ik hoop dat je je gelukt terugvind en inziet dat zij jou niet waard is geweest. Ik zou gewoon gaan genieten van het vrijgezelle leven en als er een leuk meisje op je pad komt zie je dan wel weer verder.

Nog even over mijzelf: ze heeft altijd gezegd dat ze vrienden wilde blijven en blabla. Maar ik zie nu zelf in dat ze me af en toe als shit behandeld heeft, constant flauwe opmerkingen maken, terwijl ik eigenlijk altijd lief was voor 'r. En 't stomme was ik durfde ook niet/zelden eerlijk te zijn als iets me niet aanstond. Gewoon omdat ik 't gevoel had dat zij dat niet zou accepteren. En nu voelt 't een beetje alsof ik, ondanks de leuke momenten die er ook echt wel waren, een jaar verspild heb aan 'r. Net 't jaar dat ik ben begonnen aan een studie, ook een beetje in mijn stad blijven wonen omdat zij daar ook in de buurt woonde, in plaats van op kamers te gaan. Hoewel ik daar haar niet de schuld van geven, want 't komt natuurlijk ook door mezelf omdat ik dat nog een beetje eng vond, en onzeker was over de studiekeuze.

Maar met de breakup heb ik 't alleen de eerste 2 dagen echt moeilijk gehad, toen zat ik zwaar in de put, daarna kon ik er eigenlijk wel van genieten vrijgezel te zijn. Weer lekker alles doen waar je zin in hebt, en vooral ook zelf kiezen wanneer je dingen doet en hoe je 't doet. Om een simpel voorbeeld te geven:
ik bezorg post op donderdag en vrijdag. Mag dan zelf kiezen welke van de dagen ik 't doe. Maar vrijdag was dan mijn dag voor haar, dus moest ik donderdag altijd zoveel mogelijk doen. Als 't dan niet af was stond zij erop dat we 't dan samen gingen doen, terwilj ik liever wat anders ging doen en dan maar de post iets te laat bezorgen (werkgever is daar niet zo streng op). En altijd dat gezeur of ik nog geleerd had. Ik ben gewoon niet zo'n harde werker, en als ik ga leren moet dat echt uit mezelf komen, en wil ik niet dat anderen mij daarvoor pushen. Goed, ik ben ook wel een beetje een luie zak, maar ik ga dat niet veranderen voor een meisje, dat moet gewoon uit mezelf komen. 't Gaat al wat beter in sommige opzichten dan een jaar geleden, en ik vind dat als student het niet zo'n ramp is om af en toe wat luiig te zijn.

@ jaja

Het kan ook zijn dat ze een nieuwe vriend heeft als 'bouncer'. Gewoon iemand om over jou heen te komen.
Meiden kunnen dit heel makkelijk omdat er altijd wel wanhopige mannen te vinden zijn.

Of het is iemand waar ze al langer 'contact' mee heeft.

Tja, toch maar even van mij afschrijven.

Het is inmiddels 2 maanden uit met mijn ex. Na een relatie van 1.5 jaar. Voor ons beide was dit de eerste serieuze relatie. Er waren wel problemen, ik was heel erg koppig en gaf haar nooit gelijk (deels karakter, deels houding tegenover haar.), zij vertrouwde mijn vrienden niet. Na ongeveer een jaar geloofde ik niet meer in ‘ons’ en werd super intolerant tegenover haar. Had niets meer voor haar over, wilde niets meer voor haar doen, alles wat ze zei viel bij mij verkeerd.

Zij was ongelukkig in onze relatie, ik wilde ook niet praten over de problemen omdat ik ze niet zag. Na 1.5 jaar, waarvan het eerste jaar helemaal geweldig was, eerlijk en oprecht, beide maar de beslissing genomen om er een einde aan te maken. Zij was er kapot van. Zij wilde nog super graag een tweede start maken. Ik wilde niets meer, ik was ongevoelloos en deed alsof het mij niets kon schelen, geen greintje empathie had ik.

Na 2-3 weken leerde zij een andere jongen kennen. Deze was al verliefd op haar ten tijde van onze relatie, hiervan was mijn ex op de hoogte. Ze gingen daten etc. Na 5-6 weken kregen ze een relatie. Ik was er KAPOT van. Ik heb mij nog nooit zo ongelukkig gevoeld. Gehuild en besefte toen pas wat zij voor mij betekent. Ik kon niets meer, alleen mij down voelen en aan haar denken. Inmiddels hebben ze 1.5 week een relatie. Ik heb mijn ex nog eenmaal gezien, het was emotioneel en ik wilde haar terug. Zij vertelde mij dat ze verliefd was op die andere jongen. Ik was er kapot van. Inmiddels kan ik het wel beter relativeren, echter heb ik nog wel steeds contact met mijn ex, vooral via msn maar ook wel via de sms. Ik heb er zoveel spijt van dat ik mij op het einde van de relatie als een klootzak heb gedragen, ik heb de deur zo keihard dichtgegooid. Ik heb er ook zeker van geleerd.Nu gooit zij de deur hard dicht. Ze heeft wel aangegeven dat ze het ook een lastige situatie vindt. Maar ze kiest wel voor die nieuwe jongen.

Iemand enige tips om dit te verwerken of inzichten waarom mijn ex zo snel een nieuwe vriend heeft?

Waarschijnlijk een reboud jongen

quote:

Op zondag 6 juni 2010 20:20 schreef FBreijer het volgende:
@ jaja

Het kan ook zijn dat ze een nieuwe vriend heeft als 'bouncer'. Gewoon iemand om over jou heen te komen.
Meiden kunnen dit heel makkelijk omdat er altijd wel wanhopige mannen te vinden zijn.

Of het is iemand waar ze al langer 'contact' mee heeft.

Ben inmiddels weer wat nuchterder in denken. Ik denk dat ze aan 't oppassen was of bij iemand anders was, daar ging oppassen en dat er daar in 'r msn naam nog een hartje stond. Zou ook verklaren waarom ze 't dezelfde dag weer weggehaald had.
Dus dat ik me druk maak om niks eigenlijk. Tsja als ik er over nadenk, ze is wel altijd eerlijk tegen me geweest. En toen 't uitging zei ze dat ze voorlopig 2 maanden niet teveel met jongens te maken wilde hebben.
Stel ik me nou aan dat ik me er gelijk zo druk over maak, of is dit redelijk normaal als je lang met iemand gehad hebt, dat je 't pijnlijk zou vinden als ze zo snel iemand anders heeft. Denk eigenlijk zelf dat laatste

quote:

Op zondag 6 juni 2010 20:16 schreef Jaja.. het volgende:

[..] Verhaal van Jaja [..]

Goh Jaja, you and me are much alike..
Je situatie komt veel overeen met waar ik ook in zit. Ze is mij ook niet waard geweest maar ik begin inzichten te krijgen dat ik haar ook niet waard ben geweest en dat steekt ook wel heel erg. Deels heb ik haar juist wel heel erg gesteund in haar dingen en deels ook totaal niet. Ging wel eens mee als ze ging hardlopen (voor mij niet goed omdat ik mijn knieën niet zo zwaar kan belasten, heb ik ooit overgehouden aan voetbal) op de fiets gewoon om gezelschap en dat deed haar heel veel maar ook andere dingen dat ik niet mee ging en mij voor haar afsloot en waarom weet ik niet... ik weet het nog steeds niet dat ik zo dom ben geweest en ik zal hiermee moeten leven en als leerpunt zien voor een volgende relatie.

De reden dat mijn relatie stuk is gelopen is omdat we erg uit elkaar waren gegroeid. We waren op het begin echt stapelgek op elkaar (en dan bedoel ik ECHT stapelgek en we volgens veel mensen waren wij voorbestemd voor elkaar en het perfecte koppel) Ik ben/was de laatste tijd ook nog steeds gek op haar maar ben dingen toch anders gaan zien en zodoende kwam er wrijving tussen ons die alleen maar erger werd tot op een punt waarbij we niet meer terug konden naar hoe we eerst waren. Helaas, die gewaarwording doet me nog steeds pijn in mijn hart.. en voel ook echt dat ik daarin gewoon gefaald heb..
Er zijn ook fouten van haar kant gemaakt die ik haar gewoon niet meer kan en wil vergeven, dit heb ik al teveel gedaan.. ook denk ik dat onze verhouding zowel relationeel als vriendschappelijk voor nu gewoon te erg verstoord is dat geen contact misschien ook maar het beste is terwijl ze zelf voor de breakup er zo op liep te hameren dat ze mij niet als vriend wou verliezen mochten we uit elkaar gaan. En nu? Het lijkt wel alsof ik van de aardbodem verdwenen ben voor haar en ze heeft me echt heel hard laten vallen. Dat doet ook pijn als je 4 jaar lang lief en leed (ja ook veel leed waar we samen uit zijn gekomen en sterker van zijn geworden) hebt gedeeld.

Ik hoop oprecht dat ik een ander leuk meisje tegen kom waarin in de ogen kan verdrinken. Maar de kans is niet heel erg groot omdat ik tegenwoordig gewoon fulltime werk en verder weinig op openbare plekken kom. In je eentje stappen is ook niet echt succesvol.

Met wat je zegt dat het ook wel fijn is om je leven invulling te geven zoals je zelf wilt is fijn en dat had ik ook. Maar ik kom nu op het punt dat ik dat wel weer op zou willen geven voor het grotere doel: liefde geven en ook ontvangen.

Trouwens, ik ben ook ontzettend lui hoor dus schaam je er maar niet voor maar kan soms wel eens lastig zijn

Maar zoals je ziet mis ik wat ik had, maar mis ik haar niet. Daar haal ik ook mijn energie uit dat ik met iemand anders gelukkig kan en wil worden. Sommige momenten jank ik het nog wel eens uit maar dit word steeds minder en minder. Wees je trouwens wel bewust van je gevoelens en laat het er dan ook uit komen. Het heeft namelijk 2 positieve punten: - het verlicht je denkproces omdat je dan in sneltreinvaart de boel door je hoofd laat gaan waardoor je in rap tempo andere inzichten zult krijgen - het zorgt er voor dat je bewuster van je eigen persoon word en wat je limieten zijn en je hoofd en hart krijgen hierdoor een sterkere band

quote:

Op zondag 6 juni 2010 22:36 schreef Tegan het volgende:

[..]

Ik ben niet op mijn gelukkigst (want ik wil hem terug), maar het gaat wel goed tussen ons als vrienden. Ik val echt wel in een diep gat als ik hem helemaal niet meer kan zien denk ik . Maar ik kan hem ook niet compleet loslaten tot hij een ander heeft denk ik. Hij is nog steeds wel een beetje van mij.

Ik snap je wel Tegan maar vind het ook moeilijk om jou zo te zien omdat ik de kans aanwezig acht dat je weer gekwetst zult gaan worden. Noem maar eens een voorbeeld: stel hij komt over een maand een ander meisje tegen en er zit echt een klik tussen die twee maar het meisje heeft het er bijvoorbeeld moeilijk met de manier waarop jullie met elkaar om gaan. Hij zal denk ik toch echt voor het meisje kiezen als dit een struikelblok gaat vormen met hun. Jullie "relatie" zal nog minder worden dan dat je nu hebt. Ik zie de kans ook erg groot dat het eerder minder zal worden tussen jullie dan meer hoe hard dit ook klinkt.
Vandaar nog een keer een en ik hoop dat je sterk genoeg bent voor jezelf om een verstandige keuze te gaan maken. Niet een keuze maken is ook een keuze tenslotte en daar zal ik je heus wel in respecteren maar het gaat er uiteindelijk om dat je zelf vrede kunt sluiten met je eigen handelen. Daar draait het uiteindelijk allemaal om.

quote:

Op zondag 6 juni 2010 22:33 schreef Lallend het volgende:

[..]


Met wat je zegt dat het ook wel fijn is om je leven invulling te geven zoals je zelf wilt is fijn en dat had ik ook. Maar ik kom nu op het punt dat ik dat wel weer op zou willen geven voor het grotere doel: liefde geven en ook ontvangen.

Trouwens, ik ben ook ontzettend lui hoor dus schaam je er maar niet voor maar kan soms wel eens lastig zijn

Ik denk dat dat eerste beetje afhankelijk is van hoe lang je vrijgezel bent. Ik ben nu net 2,5 week vrijgezel, dus ik vind 't heerlijk om weer lekker zelf m'n dingetjes te kunnen doen, geen vaste tijdstippen aan haar zit (ook al was dat dan wel leuk, maar tis ook wel lekker om niet te hoeven, en dingen te kunnen afzeggen als je gewoon niet zoveel zin hebt), dingen te doen op 't moment dat 't mij uitkomt, als mijn hoofd ernaar staat.
Op 't moment ben ik gewoon niet zoveel bezig met meisjes, hoewel ik wel moet bekennen dat ik nu wel veel kijk naar meisjes op straat, gewoon omdat 't weer mag. Er is zoveel vrouwelijk schoon

Inderdaad luiheid is op zich niet zo'n probleem, zolang 't maar geen issue wordt, en je niet altijd alleen maar lui bent. Dat je niet lui doet omdat je dat nou eenmaal gewend bent. Op dit moment zit luiheid iets teveel in m'n systeem, en daar wil ik gewoon vanaf. Ik wil lui zijn op de momenten dat 't kan, bijvoorbeeld een lui avondje, of een luie/brakke zaterdagmiddag. Maar niet als ik eigenlijk wat zou moeten doen en 't dan niet doe omdat ik er niet echt zin in heb. Tot zover 't offtopic gedeelte.

Jij zit trouwens wel in een andere levensfase dan ik, zoals je al zegt: je werkt fulltime en je komt minder op openbare plekken. Ik ben student, en ga in 't weekend uit, en heb een aantal vrienden waarmee ik een dagje lekker film kan kijken, oid. Ik heb de eerste 2 dagen nadat 't uitging gevoelens vrije loop gelaten, en me dus vrij kut gevoeld, maar 't helpt wel, omdat je 't daarmee ook verwerkt. Vervolgens ben ik veel afleiding gaan zoeken, vrienden opgezocht, uitgeweest, gewerkt, etcetera. En ik voel me inmiddels dus alweer aardig goed, met uitzondering dan van vanmiddag toen ik even dacht dat mijn ex alweer een nieuw vriendje had gevonden. Hoewel dat niet bij haar past. Maar ik merk dat ik alweer aardig op weg ben naar geluk, waar 't zeker de laatste maand in de relatie een beetje aan ontbrak. Better off without her.

Lekker om dit van me af te typen, ben niet zo'n prater over gevoelens, maar zo anoniem op 't internet m'n verhaal neerzetten is heerlijk.

quote:

Op zondag 6 juni 2010 21:45 schreef sandertjuh het volgende:
Waarschijnlijk een reboud jongen

Ik heb even opgezocht wat dat inhoudt, en het komt verdomd veel overeen met de situatie zoals zij die heeft beleefd. Bedankt, er vallen heel wat puzzelstukjes op hun plaats.

Kijken en flirten ben ik altijd wel blijven doen. Ook toen ik gewoon nog met mijn ex had. We waren beide niet zo jaloers en hadden afgesproken dat kijken mag maar aanzitten niet.
Het vreemde is wel: ik had meer sjans toen ik een vriendin had dan nu ach ja iets met onbereikbaar denk ik dan

Ik ben nu zelf denk ik zo'n 3,5 maand vrijgezel ofzo? En ik vind het leuk om mijn leven met iemand te delen vandaar dat ik die vrijheid best wat op zou willen geven maar niet zo erg als ik het heb laten gebeuren met mijn ex.. Ik zit inderdaad in een andere levensfase maar zou in principe weinig uit moeten maken al heb jij het erg getroffen met genoeg kennissen hebben om leuke dingen te gaan doen. Ook vind ik het knap dat je er in 2 dagen volgens jezelf al overheen bent. Dan twijfel ik toch wel of je oprecht gek was op de ander of dat je het eigenlijk nog helemaal niet verwerkt hebt maar simpelweg verdrongen?
Ik ga uit van het eerste als ik je volgende quote mag geloven:

quote:

Maar ik merk dat ik alweer aardig op weg ben naar geluk, waar 't zeker de laatste maand in de relatie een beetje aan ontbrak. Better off without her.

quote:

Op maandag 7 juni 2010 13:46 schreef Lallend het volgende:
Kijken en flirten ben ik altijd wel blijven doen. Ook toen ik gewoon nog met mijn ex had. We waren beide niet zo jaloers en hadden afgesproken dat kijken mag maar aanzitten niet.
Het vreemde is wel: ik had meer sjans toen ik een vriendin had dan nu ach ja iets met onbereikbaar denk ik dan

Ik ben nu zelf denk ik zo'n 3,5 maand vrijgezel ofzo? En ik vind het leuk om mijn leven met iemand te delen vandaar dat ik die vrijheid best wat op zou willen geven maar niet zo erg als ik het heb laten gebeuren met mijn ex.. Ik zit inderdaad in een andere levensfase maar zou in principe weinig uit moeten maken al heb jij het erg getroffen met genoeg kennissen hebben om leuke dingen te gaan doen. Ook vind ik het knap dat je er in 2 dagen volgens jezelf al overheen bent. Dan twijfel ik toch wel of je oprecht gek was op de ander of dat je het eigenlijk nog helemaal niet verwerkt hebt maar simpelweg verdrongen?
Ik ga uit van het eerste als ik je volgende quote mag geloven:
[..]

Ik snap die gedachte wel. Komt ook door de manier waarop ik hier over 'r praat, klinkt allemaal wel negatief als ik 't zo terug lees. Zeker de eerste 11 maanden was ik gek op haar. Ondanks haar wispelturigheid. Leefde in een roze wolk, en voelde me gelukkig. Maar toen na die 11 maanden de echte verliefdheid verdween zag ik opeens ook de mindere punten, kwam ook doordat we toen nauwelijks meer konden praten zonder irritaties. En ik hield, en houd nog steeds wel van haar, maar een relatie werkte gewoon niet meer, teveel verschillen, gewoon niet genoeg bij elkaar passen. Maar ze zal altijd speciaal voor mij blijven, ze was mijn eerste serieuze relatie, en heeft mij als persoon anders naar het leven doen kijken, positiever.
En ja, misschien heb ik 't al wel verdrongen, maar misschien heb ik 't ook wel al een tijdje zien aankomen en er al rekening mee gehouden, waardoor het minder hard aankwam. Ook omdat ik zelf ook twijfelde, als een breuk van 2 kanten komt is dat misschien toch minder pijnlijk dan als jij nog dolgraag door wilt maar de ander het afkapt. Tenminste, zo ervaar ik het.

bah, kan niet slapen..... dus lig weer gigantisch te malen en 'mijn' meisje te missen...

Ik droom sinds het uit is heel vaak over mijn ex. Ik wil haar absoluut niet terug, maar toch zijn dat soort dromen verwarrend.

quote:

Op dinsdag 8 juni 2010 14:11 schreef goofy_goober het volgende:
Ik droom sinds het uit is heel vaak over mijn ex. Ik wil haar absoluut niet terug, maar toch zijn dat soort dromen verwarrend.

Herkenbaar, maar bij mij is het na een tijdje voorbij gelukkig. Sterkte ermee.

Zaterdag een leuke man leren kennen

Denk ik... hoop ik...

Hmm, ook hier maar eens posten dan, aangezien mijn situatie hier redelijk past, hoewel ik over het algemeen niet echt een forum-persoon ben wat betreft dit soort zaken.

Begin 2005 had ik een vriendin, na bewust 1,5 jaar vrijgezel te zijn geweest aangezien mijn exen daarvoor nogal niet erge feestnummers waren (allemaal wat rare types, was meestal typisch geval van "Meisje is depressief, kan er met mij over praten, gaat me leukvinden, ik hun ook, en daarna gingen ze op naar de volgende die ze aandacht gaven).

Toen kreeg ik dus met mn ex. Ik woonde in noord friesland, zij in twente, best wel een afstand dus.
Was wel echt verliefd op haar, begin was nogal zuur, want ze had nog een vriend, maar daar ging het totaal niet goed mee zei ze, ze woonden in dezelfde stad, alleen ze hadden elkaar al 3 maanden niet gezien., en ik wist dat de eerste keer dat we zoenden niet. Dus ik heb zodra ik dat wist heb tegen haar gezegt "Je kan of met hem verdergaan, of je maakt t uit met hem, en gaat met mij verder". uiteindelijk heeft ze het uitgemaakt met die jongen. Achteraf absoluut niet de meest ideale start, gezien dat opzich wel bewees dat vreemdgaan niet echt een moeilijk punt voor haar was. Daarnaast zat ze constant dat ze haar ex mistte, kon ik wel begrijpen opzich, alleen toch moeilijk om mee om te gaan. Daarna kwamen er andere dingen bij haar, automutilatie, zelfmoordpogingen, etc etc. En gezien de afstand was dat niet het meest makkelijke om mee om te gaan. Ik zat er behoorlijk mee en t vrat energie bij me, want ik wou wel voor haar klaarstaan.

Naja, uiteindelijk kreeg ik dingen van mensen te horen uit haar omgeving dat ze vreemdging, en finaal niet deugde. Weinig van aangetrokken, want naja, kon me het gewoon niet voorstellen dat ze zo in de put zat en ondertussen vreemdging. Op het laatst vertelde ze heel vaak dol-enthousiast dat ze s'nachts ging wandelen met haar beste vriend, en dat ie zo leuk en sexy was. Kwam in contact met die jongen en die kwam aanzetten met een verhaal dat ie seks met haar had gehad. Ik was laaiend, heb haar opgebeld, redelijk uitgescholden, maar niet echt uitgelegt wat de context was. Had toen ook wel andere dingen aan m'n hoofd, m'n opleiding ging vrij slecht, thuis ging het niet goed (onder andere omdat ik redelijk met haar in m'n kop zat), wat uiteindelijk resulteerde in wat de GGZ een burnout noemde. Dat telefoongesprek was zegmaar de druppel en er kwam niks zinnigs meer uit me en ik lag het grootste deel van de tijd op bed omdat t aanvoelde alsof alle energie uit me gezogen was.

Uiteindelijk kwam haar beste vriend een dag erna ermee dat ie me maar zat te stangen en dat hij geen seks met haar had gehad. Ik voelde me knap beroerd, en mijn excuses aanbieden leek me niet echt iets wat er nog toe zou doen. Had een paar dagen niks van haar gehoord, toen belde ze me op dat we er beter een einde aan konden maken. Ik was het ermee eens, was allemaal knap onduidelijk voor me (Aangezien de GGZ me valium voor had geschreven, en later antidepressiva dus mn intresse gebied was vrij nihil). Uiteindelijk had ik een schuldgevoel, en zodra ik weer een beetje energie had, ging t grotendeels weer naar haar uit. nou ja, we hadden wel contact van maart tot september 2005 ongeveer. Ging niet echt soepel, we hadden geen flauw idee hoe met elkaar om te gaan. uiteindelijk dus samen naar lowlands. Ik zou met haar meereizen, en zodra ik daar was, gewoon met vrienden van me op de camping gaan staan. Uiteindelijk was de camping waar mn vrienden stonden vol, en nou ja. stond ik met haar, haar nieuwe vriend en haar vrienden op een camping, met lowlands.

Uiteraard ging dit faliekant mis. Ze ging expres enorm klef doen met haar vriendje. Niet dat me dat wat deed, ik vond dat ik het toch al verneukt had bij dr, dus ik gunde haar wel een vriend, alleen dat overduidelijke expresse vond ik gewoon compleet lame.

Ze was ronduit grof tegen me het hele weekend, maarja, wat betreft, tegen haar had ik geen kloten. alleen na de 2 dagen was ik het zat, en ben ik meer met vrienden van me opgetrokken die op een andere camping stonden, maar waar ik niks mee had afgesproken vanstevoren. Uiteindelijk dus best een prima lowlands gehad zonder haar. Alleen t slapen was wel bij haar op de camping en ze had altijd wel kleine dingen waardoor ze boos op me werd. Uiteindelijk met andere mensen vertrokken van het terrein. Waarna ik de volgende dag op MSN werd verrot gescholden omdat ik weg was gegaan zonder wat te zeggen. Toen werd t contact dus verbroken. Vrij snel daarna kreeg ik te horen dat ze op een openbaar forum (Niet Fok! ) allemaal lulverhalen zat te posten, en vrienden van me hadden dat gelezen, en wezen me erop. Gezien ze best wel een hekel hadden aan mn ex (Al toen ik met dr had), zijn ze allemaal lullige geintjes bij dr uit gaan halen. Heb ze niet opgestookt, maarja, ik was er vrij kapot van, en hun wouden me wel opvrolijken aangezien ik vroeger wel eens van een relletje hield. Een van mn vrienden leek het een leuk plan om haar wijs te maken dat ik onderweg was naar haar woonplaats om haar in elkaar te slaan. Stond er niet echt achter ofzo, maar ja, niks boeide me toen, dus zn gang laten gaan. Uiteindelijk liep dat nogal uit de hand als in, iedereen die een pesthekel aan haar had bevestigde dat ik onderweg was naar haar.

En ja, nu komt er wat meer gang in het verhaal hoor, geen zorgen :p

3 maanden daarna ofzo zat t me toch niet lekker, en heb ik dr verteld hoe het in elkaar stak. Sindsdien hadden we wel normaal goed contact, en jaar daarna ben ik naar de stad waar zij woonde verhuist voor mijn studie (Staat compleet los van elkaar trouwens, zij had niets te maken met de overweging om daar te studeren :p). Eerste tijd wel goed vriendschappelijk met haar omgegaan, we hadden het verleden redelijk goed laten rusten, en we gingen gewoon wel goed vriendschappelijk met elkaar om. Totdat ze ineens ging afspreken met een jongen uit mn vriendengroep. Was nogal een ladies-man, en hij zat nogal op te scheppen in de vriendengroep over dat ie haar wel eventjes zou neuken. Nou ja, ik heb er met m over gepraat, onder het motto van "Moet je helemaal zelf weten, lijkt me geen goed plan, ze is niet erg stabiel, en je bent een vriend van me, als je haar kwetst ofzo, kijkt mij ze erop aan, en ik heb genoeg gedoe met haar gehad, ik wil niet dat dat uitloopt op een drama".

Naja, uiteindelijk gingen ze dus samen uit in het poppodium waar zij en ik werkten, en het was wel gezellig. Was meer bezig met mn eigen vrienden dan met hun, maar af en toe kwam ik ze wel tegen en sprak ze dan wel eens. Was helemaal niks aan de hand opzich. Aan het eind van de avond had ik redelijk wat bier op, maar ik woonde best vlakbij de stad, dus ik kon prima naar huis lopen. Mijn ex en die vriend van me hadden zoiets van "Je bent dronken, we laten je niet zo naar huis lopen, loop maar met ons mee"
Ik had zoiets van "Neuh, woon dichterbij, ik loop wel gewoon naar huis" "Kom nou gewoon mee, is gezellig". Uiteindelijk toch meegegaan, terwijl dat dik 2 kilometer lopen was, en mijn huis nog geeneens een halve kilometer.

Ineens daarna was die vriend van me boos op me. Hij wou niet dat ik erbij was. Ik had zoiets van "Oke, waarom nodig je me dan uit". Enorm gedoe, en uiteindelijk wou hij niks meer met me te maken hebben. Naja, uiteindelijk ging ie overdreven insinueren dat ie seks met haar had gehad, en ik had toen wel genoeg van m. Zijn wat scheldwoorden over en weer gevlogen en dat was het. Toen kreeg ik mn ex op mijn dak, om hoe ik die vriend van me behandelde, ik heb verteld wat er aan de hand was, en dat ging er bij haar niet in. Ze verbrak toen al het contact met me, en aangezien ik het gewoon compleet idioot vond, had ik zoiets van "Prima, dan zijn het ook geen vrienden van me".

Mn verbazing was dan ook vrij groot toen ik iets van 3 weken een briefje in mn brievenbus vond van de politie Enschede, met daarin dat ik contact met ze op moest nemen omdat er een proces verbaal tegen mij lag. Ik had al dingen meegekregen dat mijn ex en die vriend wat van plan waren. Was op een zaterdag, en die avond ging ik uit, en ik wist dat mijn ex er ook zou zijn, dus, ik sprak haar erop aan. Ze zei "Ik heb niets gedaan, maar weet wel wie het wel was". Ik noemde de naam van die vriend van me, en zij zei "Ga ik niet zeggen, ik ben geen verrader". Nou, was knap obvious. zelfde avond ben ik nog bedreigd door haar vriend, en de dinsdag daarop ben ik 1,5 uur verhoord op het politiebureau. Aangifte was dus van die jongen uit mn vriendengroep, Proces verbaal werd geopend met "Ik voel me niet echt bedreigt, maar..."
Heel lulverhaal over dat ik agressief zou zijn, antisemitisch, en dat ik mijn ex van alles aangedaan zou hebben. Later hoorde ik van die "vriend" van me dat mijn ex aanvankelijk OOK aangifte zou doen, maar ze hem erin had geluist, omdat ze niet aansprakelijk wou zijn.
Heb overwogen haar en die jongen aan te geven wegens valse aangifte, maar een rechtzaak zou me in dat geval meer geld kosten dan dat het zou opleveren.

Aangezien we collegas van elkaar waren, was het wel handig dat we met elkaar door 1 deur konden. heeft een half jaar geduurd dat we elkaar straal negeerden, alleen gezien de redelijke hechtheid met de mensen op de werkvloer en iedereen de neiging had rekening te houden met de ruzie tussen mij en haar, hebben we het uiteindelijk wel uitgepraat. Meteen het verleden erbij gepakt, etc etc. Alles leek goed uitgepraat te zijn, af en toe een stribbeling, want af en toe had ze wel de neiging om een bitch te zijn, maar voor de goede vrede nooit teveel van aangetrokken. Is daarna nooit meer echt ruzie geweest.

Tot op heden. We gingen goed met elkaar om, niet teveel, want echt vriendschap leek me een slecht plan.
Op een avond stond ik te praten met haar ex, gezamelijke vriend van ons. En ik zou na het uitgaan nog naar een ander cafè gaan. Hij ging ook, dus ik liep mee. Mijn ex kwam liep nogal achterop, en begon ineens tegen me te tieren, "Ik was eigenlijk wel echt bang voor je!!".. Vanuit het niets zegmaar. "Ik heb het er wel eens met [insert naam goede vriend] over gehad". Ik reageerde met "Ehm, oke, wist wel dat jullie over mij gepraat hadden, maar ik snap nog steeds niet goed waarom je bang voor me was."
"Hoe weet jij dat, [naam goede vriend] is niet te vertrouwen", terwijl ze elkaar al jarenlang kennen en hij haar niks heeft misdaan, dus ik zei tegen dr "Je bent dronken, je weet dat hij te vertrouwen is, en als je wat tegen me hebt, moet je dat niet via hem spelen".

Dag erna via mail om uitleg gevraagd. Ze kwam met dingen aanzetten van "Ik hoorde van een vriendin van je dat je nog best agressief uit de hoek kan komen, en dat je een kort lontje hebt, en daarom ben ik bang voor je".
Heb t aan die vriendin nagevraagd, die wist van niks, mijn ex had van een mug een olifant gemaakt en probeerde dat naar mij te spelen zodat ik me schuldig ging voelen. Na 5 jaar zag ik wel een patroon, en ik heb dr toen netjes gemeld dat het me totaal niets kon schelen wat ze van me dacht en dat ik er niks meer aan ga doen om het goed te houden tussen ons. Dat ze wat mij betreft gewoon lucht was en mijn aandacht niet meer waard, aangezien ze inmiddels gewoon dingen verzon om mij in een te raken.

Dat is inmiddels 2 maanden geleden. En ik kon haar prima straal negeren. Totdat ik van een jongen hoorde dat ze ontkent dat ik ooit wat met haar gehad heb. Om precies te zijn, Ik zou haar gedwongen hebben een relatie met me te nemen en haar verkracht hebben. Meeste mensen geloven haar niet, maar inmiddels begin ik wel te merken dat er een beetje een bedreigende sfeer om me heen hangt wat betreft mensen die zij kent, en die haar geloven op haar woord. Voordeel van een meisje zijn en kunnen huilen op commando zeg ik maar. Het is klink-klare onzin. Blijf er wel redelijk nuchter onder, aangezien mijn verleden met haar, en ik wat dat betreft van alles kan verwachten. Alleen zie wel goed in dat ik gewoon ontslagen kan worden omwille zulke roddels, en aangezien verkrachting een van de meest afschuwelijke dingen is die je een meisje aan kan doen, er best een kans op is dat iemand die mij niet kent en haar geloofd een vuist of mes in me parkeert. Hoewel ik daar zowat bijna naar uitkijk aangezien dit me gewoon tever gaat en ik DAN pas ergens een goede zaak zou hebben bij justitie. Aangifte zou ze niet doen, ze weet dat het niet waar is, net als met die aangifte wegens doodsbedreiging.

Ze heeft geen officiëel vastgestelde psychische aandoening, ze is wel een held in manipuleren, gaat vreemd als een malle op elk vriendje wat ze heeft en komt ermee weg, en er zijn meer mensen de dupe van haar leugens en geroddel geworden, maar ze is zo allemachtig goed in zielig doen dat iedereen die alleen het topje van de ijsberg ziet haar meteen geloofd. Ze heeft nogal een historie qua eerst heel begaan en bezorgt en lief zijn, en daarna het leven uit mensen te zuigen zegmaar, alleen ze kan het goed verborgen houden.

Tis ook op zo'n leuk moment, heb ik haar eindelijk losgelaten, en vind ik een andere meid leuk (na 5 jaar notabene), komt zij in een keer weer aanzetten met een grotesk iets om mij naar de klote te helpen. Heb het allemaal best goed achter me kunnen laten, ze doet me bar weinig meer, alleen dit is gewoon veels te erg, en mijn huidige love interrest maakt zich er drukker om dan ik lijkt t soms wel. Ik praat er ook niet meer over met haar, besteed er zo weinig mogelijk aandacht aan, alleen, tja. zou wel extreem lam zijn als het me gewoon koud liet..

Probeer het nu wel te negeren, alleen ik heb inmiddels het idee dat ik beter kan gaan verhuizen, want in dit soort extreme gevallen, niemand vraagt mij iets, en ze geloven blind het meisje, en ik vind het van de idioten dat IK me moet gaan verantwoorden dat ik iemand NIET verkracht heb tegen mensen. Want tja, zoals je kan lezen is het een verdomd lang verhaal wat ik niet aan iedereen wil uitleggen als ze aankomen met "Ik heb dit en dit gehoord, is dat waar", en hoewel ik nu een meisje leukvind, ben nou niet echt van "Joepie, een relatie, daar beginnen we aan", en het is zegmaar wel een domper op hoe leuk het ging.

Niet veel mensen kunnen hier wat zinnigs op zeggen, inclusief vrienden, maar misschien hier wel, diegene verdient wel een koekje :p

ten 1e: wat een vriend is dat van je zeg.. wij hebben onderling de regel dat er niet gekut word met elkaars ex(en) alleen al om dit soort gezeik te voorkomen
2e: wat een labiel wijf zeg

niet heel nuttig commentaar maar moest het even kwijt

Voor een koekje doe ik het niet hoor.. waar kan ik de rekening heen sturen??

Tja, dit is typisch zo´n geval waar je helemaal NIKS aan kunt veranderen... Mensen die haar beter kennen, zullen zelf ook wel weten dat ze niet bepaald betrouwbaar is lijkt me. Voorderest is het gewoon kut dat jullie zoveel dezelfde vrienden hebben... ik zou proberen zo min mogelijk contact met haar te hebben, in welk opzicht dan ook en het verder gewoon negeren, hoe moeilijk dat ook is..

Blergh, vandaag te horen gekregen dat ze met een ander gaat. Dan voel je toch weer even al die pijn terugkomen

@ ChocolateGiddyUp

Klinkt als een narcist.

Heel leuk meisje ontmoet, maar pas 6 weken sinds het uit is tussen ons. Te vroeg? Of gewoon van genieten? Probeer ik haar op deze manier te vergeten of vind ik dit meisje echt leuk?

quote:

Op dinsdag 8 juni 2010 17:59 schreef Rbhp het volgende:
Heel leuk meisje ontmoet, maar pas 6 weken sinds het uit is tussen ons. Te vroeg? Of gewoon van genieten? Probeer ik haar op deze manier te vergeten of vind ik dit meisje echt leuk?

Twijfelachtig, ik ga uit van een rebound maar ik zou zeggen: geniet er gewoon van.
Op je laatste vraag kun je alleen zelf antwoorden en ook alleen pas nadat je het geprobeerd hebt.
Oftewel, ga er gewoon voor met de beste bedoelingen en als het toch niet loopt met haar geen man overboord toch? Ik geef je wel als tip mee zo min mogelijk over je ex te praten tegenover haar omdat dit vooral bij rebounden hoort.

Lallend, geloof jij dan dat het alleen een rebound kan zijn? Ik ben met een aantal vrouwen/meisjes uitgeweest en na 1 date had ik geen zin meer in een 2e. Maar ik krijg dit meisje niet uit mn hoofd en tot nog toe heb ik dus ook niet meer mn ex op mn netvlies staan, terwijl dat vorige week compleet anders was.

Denk wel dat je gelijk hebt, na 4 jaar vergeet je haar niet zomaar.

Gewoon lekker afspreken.

quote:

Op dinsdag 8 juni 2010 19:22 schreef Rbhp het volgende:
Lallend, geloof jij dan dat het alleen een rebound kan zijn? Ik ben met een aantal vrouwen/meisjes uitgeweest en na 1 date had ik geen zin meer in een 2e. Maar ik krijg dit meisje niet uit mn hoofd en tot nog toe heb ik dus ook niet meer mn ex op mn netvlies staan, terwijl dat vorige week compleet anders was.

Denk wel dat je gelijk hebt, na 4 jaar vergeet je haar niet zomaar.

Tja je kunt mij wel gaan vragen of het wel of niet een rebound is maar zoals ik al zei is er maar op één manier achter te komen; namelijk gewoon proberen en ervoor gaan. Ik begrijp ook wel dat je 4 jaar niet zomaar vergeet maar dat hoeft ook toch helemaal niet, je gaat gewoon verder met je leven en een nieuwe relatie is daar gewoon onderdeel van. Laat die negatieve gedachten je toch niet zo beheersen en probeer een nieuwe start te maken met geheel nieuwe uitdagingen. Daag jezelf ook uit zodat je je niet snel verveeld in je nieuwe "relatie".
Helemaal als je haar niet uit je hoofd kunt krijgen is juist een goed teken en geniet er van. Let alleen wel op dat je niet te snel probeert te gaan omdat je dan waarschijnlijk alleen maar opnieuw gekwetst zult worden.


@ ChocolateGiddyUp :
Heftig verhaal en ik kan alleen maar sterkte want ik weet niet waar ik moet beginnen haha. Wel adviseer ik je haar compleet uit je leven te weren en geen contact meer tolereren en KEIHARD negeren. Hoe sneller ze door heeft dat je 0,0 energie in haar steekt des te sneller zal ze je met rust laten. Succes!

quote:

Op dinsdag 8 juni 2010 19:22 schreef Rbhp het volgende:
Lallend, geloof jij dan dat het alleen een rebound kan zijn? Ik ben met een aantal vrouwen/meisjes uitgeweest en na 1 date had ik geen zin meer in een 2e. Maar ik krijg dit meisje niet uit mn hoofd en tot nog toe heb ik dus ook niet meer mn ex op mn netvlies staan, terwijl dat vorige week compleet anders was.

Denk wel dat je gelijk hebt, na 4 jaar vergeet je haar niet zomaar.

Volgensmij ben je gewoon verliefd, hoe raar het ook klinkt. Als je niet meer aan je ex denkt is dat echt heel positief, voor de meeste mensen ligt daar namelijk de kern van het probleem. Zeker doen!

Ik negeer haar ook wel, alleen we werken bij hetzelfde poppodium, en naast haar zijn er nog wel een boel mensen waarmee ik WEL overweg kan. Als ik ontslag neem, dan heeft zij precies wat ze wil denk ik. Voor de rest is ze uit mijn leven geweerd. Tis alleen wel jammer dat als collegas samen wat gaan drinken zij er ook altijd bij is en ik elke keer dan maar thuis blijf. Ze is ook wel behoorlijk de reden dat ik enorm moeilijk opensta voor andere meiden. Maarja, niet omdat ik haar terugwil ofzo, meer omdat die nasleep zo ongeveer traumatisch is geworden.

quote:

Op dinsdag 8 juni 2010 20:55 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Volgensmij ben je gewoon verliefd, hoe raar het ook klinkt. Als je niet meer aan je ex denkt is dat echt heel positief, voor de meeste mensen ligt daar namelijk de kern van het probleem. Zeker doen!

Klinkt inderdaad raar, maar het voelt erg lekker. Kijken of het wederzijds is, morgen 3e keer dat ik haar zie in 1 week, 2e date.

quote:

Op woensdag 9 juni 2010 13:37 schreef Just-Lost het volgende:

Volgens mij heb ik jou hier nog niet eerder gezien... In ieder geval sterkte en welkom. Mocht je de behoefte hebben om het van je af te schrijven kan het hier en bijna iedereen probeert elkaar hier er doorheen te helpen.

Tegen alle adviezen in, toch seks met mijn ex gehad. Na een maand uit elkaar te zijn.

Damn, wat was het goed Gelukkig nog niet echt die "klap" ofzo gehad waar mensen het vaak over hebben. Wel merk ik dat ik er toch nog flink mee zit dat het over is. Totaal geen contact heb ik al geprobeerd, dat duurde 2 weken, zonder enige progressie. Moet zeggen dat na deze daad ik mijn gevoelens een stuk beter kan kanaliseren. Feit blijft echter dat het kut is om de ochtend daarna weer "afscheid" te nemen. Enige tranen en verdriet van haar kant werken ook niet bepaald verhelderend voor mij, aangezien zij mij heeft gedumpt.

We hebben het later nog gehad over toekomstige bed / liefdespartners. Ze zei dat ze het zich niet kon voorstellen dat ze op korte termijn met iemand anders het bed zou delen, omdat dat zou voelen als "vreemdgaan". Ook redelijk verwarrend allemaal. Ik merk in zo'n situatie dan toch op dat het gevoel bij haar ook niet helemaal weg is, wat toch weer de bekende "waarom?" vragen oproept.

Afijn, ik ga vrijdag 2,5 week op vakantie in m'n eentje, stedentrip. Kijk er erg naar uit! En ik hoop dan ook dat ik haar even een tijdje compleet kan vergeten. Hoe de hele situatie is als ik terugkom, daar denk ik nog even liever niet over na.

quote:

Op woensdag 9 juni 2010 17:53 schreef Lallend het volgende:

[..]

Volgens mij heb ik jou hier nog niet eerder gezien... In ieder geval sterkte en welkom. Mocht je de behoefte hebben om het van je af te schrijven kan het hier en bijna iedereen probeert elkaar hier er doorheen te helpen.

Flinke tijd geleden kwam ik hier wat meer... het komt er op neer dat het nu anderhalf jaar over is en ik nog steeds wel eens zware momenten heb, al die gedachtes en gevoelens hebben dus al anderhalf jaar lang een behoorlijke invloed op me.

Ben het zoooo ontzettend zat!

Het is eindelijk gelukt om mezelf los te laten van mijn exen en door te gaan met mijn leven. Vaak lees ik deze reeks en ik steun jullie stuk voor stuk. Veel succes iedereen en sterkte.

quote:

Op donderdag 10 juni 2010 13:54 schreef Tegan het volgende:
Mijn ex is maandag jarig. Maar hij is nu anderhalve week op businesstrip. Ik heb eigenlijk echt geen zin in zijn verjaardagsfeest, en al zijn vrienden. Maar ik vind eigenlijk dat ik wel moet gaan. Gelukkig is het toch pas over twee weken ofzo.

Waarom vind je dat je moet gaan...? Helpt het je? Doe je het omdat het zo hoort?
Ga gewoon niet als je er zo mee zit, stuur hem een kaart, bel hem, mail hem, doe iets om hem te feliciteren.. maar om daar nou te gaan zitten.

quote:

Op donderdag 10 juni 2010 14:43 schreef Tegan het volgende:

[..]

Gewoon om te laten zien dat we nog wel gewoon met elkaar omgaan enzo. En ik eigenlijk ook wel vind dat ik daar tussen hoor, mensen die op zijn verjaardag komen. Neemt niet weg dat het wel vreemd wordt.

Heb een stukje terug gelezen, jullie zijn nu een vriendschap aan het opbouwen. Dan kan snap ik idd de gedachte dat je het gevoel hebt daar thuis te horen.
Misschien een beetje hetzelfde als mijn situatie?

Als mijn ex en ik nu samen zijn, is het weer ouderwets, we kunnen supergoed met elkaar opschieten.. voelen elkaar helemaal aan, lachen veel. Genoeg fundament voor een vriendschap dus... wat we ook dolgraag zouden willen met elkaar.

Helaas kan ik niet aan die vriendschap beginnen, omdat tot nu toe alles weer bij me boven komt zodra ik haar gesproken of gezien heb. Dus kies ik maar om haar te ontwijken.. Wat dan ook weer pijn doet, omdat ik haar als maatje moet missen.

Een soort cirketlje waar ik niet uit lijk te komen

Knap dat je het kan en de kans geeft, even doorbijten dan maar op die verjaardag denk ik? Het zal waarschijnlijk best wat met je doen, om er vervolgens weer beter uit te komen. 1 stapje terug om er straks weer 2 vooruit te gaan.

Het lijkt wel alsof ik het nooit kan loslaten.
Soms gaat het wat beter en dan denk ik: Ha! ik ben veel beter af zonder hem. Maar de andere keer voel ik me weer super kut en snap ik niet waarom ie me zo heeft laten staan. Dan ga ik er weer helemaal over nadenken en alles.

quote:

Op donderdag 10 juni 2010 17:37 schreef caroline1234 het volgende:
Het lijkt wel alsof ik het nooit kan loslaten.
Soms gaat het wat beter en dan denk ik: Ha! ik ben veel beter af zonder hem. Maar de andere keer voel ik me weer super kut en snap ik niet waarom ie me zo heeft laten staan. Dan ga ik er weer helemaal over nadenken en alles.

Al lang uit elkaar?

quote:

Op donderdag 10 juni 2010 17:52 schreef Just-Lost het volgende:

[..]

Al lang uit elkaar?

November

Mijn vriend heeft gisteren besloten dat het toch echt niet meer verder gaat zo. Alleen een beetje jammer dat ik vond dat het juist weer heel goed ging tussen ons. We hebben iets meer dan 3 jaar een relatie gehad, vanaf dat ik 16 was. We hadden wel vaak ruzies, maar die waren ook snel weer over en dan was het gewoon weer heel leuk en we hadden de laatste tijd helemaal geen ruzie meer of wat dan ook, hij zei juist laatst nog dat we het weer zo gezellig hebben. Ik snap er dus helemaal niks van dat hij niet meer verder wil nu, nou ik juist dacht dat het beter ging en dat het wel weer goed zou komen. Ik heb ook vanaf mijn 15e altijd een vriend gehad, maar mijn ex was niet zo'n leuke jongen achteraf. Daar behoorlijk door verpest. Maar ik weet echt even niet hoe ik nou verder moet zonder hem. Ik wil m alleen maar terug maar dat gaat echt niet gebeuren ben ik bang. Hij was er zo zeker van gisteravond dat hij echt de goede beslissing genomen heeft en er viel niet echt mee te praten.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 13:39 schreef Bloempje. het volgende:
Mijn vriend heeft gisteren besloten dat het toch echt niet meer verder gaat zo. Alleen een beetje jammer dat ik vond dat het juist weer heel goed ging tussen ons. We hebben iets meer dan 3 jaar een relatie gehad, vanaf dat ik 16 was. We hadden wel vaak ruzies, maar die waren ook snel weer over en dan was het gewoon weer heel leuk en we hadden de laatste tijd helemaal geen ruzie meer of wat dan ook, hij zei juist laatst nog dat we het weer zo gezellig hebben. Ik snap er dus helemaal niks van dat hij niet meer verder wil nu, nou ik juist dacht dat het beter ging en dat het wel weer goed zou komen. Ik heb ook vanaf mijn 15e altijd een vriend gehad, maar mijn ex was niet zo'n leuke jongen achteraf. Daar behoorlijk door verpest. Maar ik weet echt even niet hoe ik nou verder moet zonder hem. Ik wil m alleen maar terug maar dat gaat echt niet gebeuren ben ik bang. Hij was er zo zeker van gisteravond dat hij echt de goede beslissing genomen heeft en er viel niet echt mee te praten.

Welkom en sterkte.. Kan mij goed voorstellen dat jij je nu wanhopig voelt en niet weet hoe verder te gaan. Denk omdat jij nog vrij jong bent en eigenlijk tijdens deze levensfase nog niet het vrijgezellen bestaan hebt geproefd dat je juist dit als doel kunt stellen om te ervaren. Ga genieten van het niet gebonden zijn en zoek nieuwe contacten. Ga dingen doen die je tijdens je relatie niet kon doen.
Wel word je gevormd door de gebeurtenissen die zich voltrekken in je leven en zie het als een mooie tijd die blijkbaar echt gewoon afgesloten moet worden. Leer ervan en ga op zoek naar je ware 'ik'.

Mocht je echt moeite hebben om er een punt achter te zetten dat het voorbij is kun je eventueel het volgende topic lezen: Centraal "ik ben gedumpt, en nu?" topic
Hierin zul je echt op de feiten gedrukt worden. Des te sneller dat je inziet dat het voorbij is, des te sneller zul je er overheen zijn of er vrede mee hebben.

Je bent altijd welkom mocht je de behoefte hebben om het van je af te schrijven.

Bah, sinds het uit is droom ik heel vaak over mijn ex. Ik wil helemaal niet over dat wijf dromen!

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 14:53 schreef goofy_goober het volgende:
Bah, sinds het uit is droom ik heel vaak over mijn ex. Ik wil helemaal niet over dat wijf dromen!

Herkenbaar probleem.
Echt zwaar irritant.

Vooral de eerste 2~3 weken, waarbij er in mijn dromen of niets aan de hand was óf dat ze weer bij me terug kwam. Wakker worden was toen echt niet leuk.

Dat gaat langzaam aan wel weg hoor, ik ben nu denk ik 3 a 4 maand verder en qua slapen voel ik mij weer 90% goed. Er aan gaan ergeren heeft geen nut en de situatie zal er niks om veranderen. Accepteer het en je zult vanzelf merken dat het langzaam wegebt.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 14:57 schreef FBreijer het volgende:

[..]

Herkenbaar probleem.
Echt zwaar irritant.

Vooral de eerste 2~3 weken, waarbij er in mijn dromen of niets aan de hand was óf dat ze weer bij me terug kwam. Wakker worden was toen echt niet leuk.

Dat heb ik nu dus ook. Ik heb al twee weken niks van dr gehoord, dus wellicht dat dit meespeelt in je onderbewustzijn o.i.d. En ja, in die dromen is alles juist weer goed. Eigenlijk zijn het dus nachtmerries.

En ik mis haar niet eens zozeer (de manier waarop we uit elkaar zijn gegaan was niet echt een goeie afsluiter), maar meer het contact, de afleiding die je toen had en nu niet meer.

Moet zeggen, toen iemand hier begon met de term "Narcist", ben ik wel even na gaan denken en opzich, perfecte beschrijving van mijn ex. Meteen ook de laatste keer dat ik eraan dacht. Ze geniet er blijkbaar van om mij door t stof te laten gaan voor haar, maar dat feest gaat niet door.

Zucht, ik weet het allemaal niet meer hier. Er is nu al zoveel gebeurd en ik heb het gevoel dat hij gewoon rustig doorleeft, alsof het hem weinig doet terwijl ik er heel erg mee zit. Een vriendin van hem die constant in onze relatie zit te stoken gaat hij nog steeds veel mee om en dat vind ik irritant. Het lijkt me zo kut als hij ineens met haar gaat. :S En hij wilde de hele tijd met me afspreken maar hij wil dan alleen seks. Nou I don't think so... alsof ik alleen daar nog goed voor ben...

Niks afspreken en hem uit je hoofd zetten dus.

Ik ga ook niets afspreken maar ik vind het gewoon moeilijk allemaal.

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 21:05 schreef ChocolateGiddyUp het volgende:
Moet zeggen, toen iemand hier begon met de term "Narcist", ben ik wel even na gaan denken en opzich, perfecte beschrijving van mijn ex. Meteen ook de laatste keer dat ik eraan dacht. Ze geniet er blijkbaar van om mij door t stof te laten gaan voor haar, maar dat feest gaat niet door.

Wat doet ze precies allemaal?

quote:

Op donderdag 10 juni 2010 17:37 schreef caroline1234 het volgende:
Het lijkt wel alsof ik het nooit kan loslaten.
Soms gaat het wat beter en dan denk ik: Ha! ik ben veel beter af zonder hem. Maar de andere keer voel ik me weer super kut en snap ik niet waarom ie me zo heeft laten staan. Dan ga ik er weer helemaal over nadenken en alles.

Heb exact hetzelfde gevoel

quote:

Op zondag 13 juni 2010 10:36 schreef caroline1234 het volgende:

[..]

Wat doet ze precies allemaal?

Dat heb ik wel gepost eerder, was een heel lang verhaal.
Alleen ze is arrogant in de mate van, ze ziet zichzelf nogal als het middenpunt van het universum en gaat heel erg ver in mensen kapot maken die haar zouden KUNNEN kwetsen.

Het is nou eenmaal een rouwproces waar we in zitten.
Dat ken nou eenmaal zijn ups and downs ...
Zelf zit ik nu goed in elkaar, al doe ik helaas nog niet zoveel (naast werken ed.).
Maargoed het begin is er.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 11:26 schreef ChocolateGiddyUp het volgende:

[..]

Dat heb ik wel gepost eerder, was een heel lang verhaal.
Alleen ze is arrogant in de mate van, ze ziet zichzelf nogal als het middenpunt van het universum en gaat heel erg ver in mensen kapot maken die haar zouden KUNNEN kwetsen.

Zo hee. Heftig verhaal.
Vind het ook zo vreemd dat mensen altijd blindelings geloven wat over andere mensen gezegd wordt. Ze checken nooit de waarheid. Gelukkig heb je nu uiteindelijk een ander meisje waar je je op kunt richten. Vind dat je ex echt veel en veel té ver gaat.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 12:48 schreef caroline1234 het volgende:

[..]

Zo hee. Heftig verhaal.
Vind het ook zo vreemd dat mensen altijd blindelings geloven wat over andere mensen gezegd wordt. Ze checken nooit de waarheid. Gelukkig heb je nu uiteindelijk een ander meisje waar je je op kunt richten. Vind dat je ex echt veel en veel té ver gaat.

Ja, dat heb ik inderdaad, alleen dat staat ook een beetje op een laag pitje op dit moment. Tis nogal dubbel, Met zoveel gedoe met haar ben ik nogal huiverig om een relatie te beginnen of me uberhaupt open te stellen. Naja, ben er best van geschrokken en het is ook wel een trap in mn emotionele welzijn. Wel fijn dat dat meisje waar ik me nu op richt het wel begrijpt en wel gedult met me heeft. Tis gewoon geen goed moment ervoor denk ik. Zie later wel wat ervan komt ofzo.

[ Bericht 4% gewijzigd door ChocolateGiddyUp op 13-06-2010 13:24:49 ]

quote:

Op zaterdag 12 juni 2010 14:10 schreef Lallend het volgende:

[..]

Welkom en sterkte.. Kan mij goed voorstellen dat jij je nu wanhopig voelt en niet weet hoe verder te gaan. Denk omdat jij nog vrij jong bent en eigenlijk tijdens deze levensfase nog niet het vrijgezellen bestaan hebt geproefd dat je juist dit als doel kunt stellen om te ervaren. Ga genieten van het niet gebonden zijn en zoek nieuwe contacten. Ga dingen doen die je tijdens je relatie niet kon doen.
Wel word je gevormd door de gebeurtenissen die zich voltrekken in je leven en zie het als een mooie tijd die blijkbaar echt gewoon afgesloten moet worden. Leer ervan en ga op zoek naar je ware 'ik'.

Mocht je echt moeite hebben om er een punt achter te zetten dat het voorbij is kun je eventueel het volgende topic lezen: Centraal "ik ben gedumpt, en nu?" topic
Hierin zul je echt op de feiten gedrukt worden. Des te sneller dat je inziet dat het voorbij is, des te sneller zul je er overheen zijn of er vrede mee hebben.

Je bent altijd welkom mocht je de behoefte hebben om het van je af te schrijven. [ afbeelding ]

Ik heb t gelezen maar ik kan me nog niet voorstellen dat me dat gaat lukken, wat me vrij logisch lijkt. Ik kan me gewoon niet voorstellen hoe ik nou verder moet zonder hem, er waren ook helemaal geen signalen dat hij niet meer wilde. Gewoon opeens pats boem over. Ik heb hem gisteravond nog even gesproken (we werken nog 3 weken allebei bij de zelfde supermarkt, waar ik gelukkig snel weg ben). We zijn gewoon vanaf het begin ook te vaak samen geweest, we zaten altijd bij elkaar. Maar de laatste jaren was dit veel minder, maar toch kon ik er altijd van op aan dat hij er voor me was, dat als er iets kut ging in m'n leven dat ik naar hem toe kon om even te praten of gewoon lekker te zeiken dat ik zo zielig ben. Ik ben niet alleen mijn vriendje maar ook mijn beste vriend kwijt nu. En vooral die beste vriend waar ik altijd zo mee kon lachen ga ik onwijs missen.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 11:26 schreef FireFox1 het volgende:

[..]

Heb exact hetzelfde gevoel

Dat denk ik ook wel is ja...Het was ook een aparte week wat dat betreft. Vorige week zondag is zij hier voor het eerst geweest nadat ik sinds begin april hier woon. Ze zou nog altijd is komen kijken...was een leuke en gezellige avond en had haar ook al een tijd niet gezien. De dagen erna elke dag wel contact gehad op msn en donderdag zelfs weer afgesproken en toen tot 1uur s'nachts aan de ijssel gezeten.

Opzich geen problemen mee en dat was ook heel gezellig. Gister vrijgezellenfeest gehad van een goede vriend en de hele dag leuke dingen gedaan. Uiteindelijk in de stad geweest en in de laatste kroeg was zij dus ook met enkele andere dames die geen feestje hadden gehad.Opzich wel wat gedronken en na een halfuur kreeg ik een down momentje en vond het allemaal niet zo prettig. kwam ook vast wel doordat ik wat op had.

Ben toen naar buiten gegaan en had er genoeg van. Blijkbaar vertelden er mensen binnen dat ik boos wegliep en liet merken dat ik weer hoop heb. Dat is helemal niet het geval en dat praten ze haar dus aan. Nu heb ik het allemaal weer gedaan en staat de ik reageer niet of kortaf modus weer aan. Erg jammer...ik heb die hoop helemaal niet maar zeg ook niet dat het altijd maar goed gaat.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 14:42 schreef Bloempje. het volgende:

[..]

Ik heb t gelezen maar ik kan me nog niet voorstellen dat me dat gaat lukken, wat me vrij logisch lijkt. Ik kan me gewoon niet voorstellen hoe ik nou verder moet zonder hem, er waren ook helemaal geen signalen dat hij niet meer wilde. Gewoon opeens pats boem over. Ik heb hem gisteravond nog even gesproken (we werken nog 3 weken allebei bij de zelfde supermarkt, waar ik gelukkig snel weg ben). We zijn gewoon vanaf het begin ook te vaak samen geweest, we zaten altijd bij elkaar. Maar de laatste jaren was dit veel minder, maar toch kon ik er altijd van op aan dat hij er voor me was, dat als er iets kut ging in m'n leven dat ik naar hem toe kon om even te praten of gewoon lekker te zeiken dat ik zo zielig ben. Ik ben niet alleen mijn vriendje maar ook mijn beste vriend kwijt nu. En vooral die beste vriend waar ik altijd zo mee kon lachen ga ik onwijs missen.

Vreselijk kut dat gevoel, ik heb dat nu na 2 maanden nog steeds. Soms voel ik me prima, soms voel ik me gewoon helemaal kut. Toch laat ik nooit iets aan haar merken want ik hoop stiekem gewoon nog op die vriendschap over een tijdje, wetende dat mijn ex gewoon een goed persoon is zonder problemen.

quote:

Op zondag 13 juni 2010 21:39 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Vreselijk kut dat gevoel, ik heb dat nu na 2 maanden nog steeds. Soms voel ik me prima, soms voel ik me gewoon helemaal kut. Toch laat ik nooit iets aan haar merken want ik hoop stiekem gewoon nog op die vriendschap over een tijdje, wetende dat mijn ex gewoon een goed persoon is zonder problemen.

Ja ik hoop dat dat gaat lukken ooit. Maar nu hoop ik alleen nog maar dat ie kruipend terugkomt dat ie een fout gemaakt heeft. Maar dat zit er niet in ben ik bang. Het is gewoon onwijs raar allemaal, ik heb voor hem dus ook maar 1 vriend gehad, dus misschien is het wel beter om een tijdje niemand te hebben. Dat ik niet op m'n veertigste opeens zit van ja verdomme, waarom heb ik altijd een vriend gehad en ben ik niet leuk gaan feesten toen ik nog jong was. Maar ik was gewoon reuze gelukkig met m, ik kon vreselijk met m lachen.

Dat ie dan ook nog zegt: ik vind het ook niet leuk. Ja eikel, doe het dan niet. Maar verder kan ik gewoon niet boos op m worden, ik vind m nogsteeds gewoon heel aardig.

Spreek jij je ex nu nog? Of totaal geen contact meer gehad nadat het uit is gegaan?

quote:

Op zondag 13 juni 2010 22:53 schreef Bloempje. het volgende:

[..]

Ja ik hoop dat dat gaat lukken ooit. Maar nu hoop ik alleen nog maar dat ie kruipend terugkomt dat ie een fout gemaakt heeft. Maar dat zit er niet in ben ik bang. Het is gewoon onwijs raar allemaal, ik heb voor hem dus ook maar 1 vriend gehad, dus misschien is het wel beter om een tijdje niemand te hebben. Dat ik niet op m'n veertigste opeens zit van ja verdomme, waarom heb ik altijd een vriend gehad en ben ik niet leuk gaan feesten toen ik nog jong was. Maar ik was gewoon reuze gelukkig met m, ik kon vreselijk met m lachen.

Dat ie dan ook nog zegt: ik vind het ook niet leuk. Ja eikel, doe het dan niet. Maar verder kan ik gewoon niet boos op m worden, ik vind m nogsteeds gewoon heel aardig.

Spreek jij je ex nu nog? Of totaal geen contact meer gehad nadat het uit is gegaan?

Ja, bij mij zei ze precies hetzelfde, dat van 'ik vind het ook niet leuk'. Pas achteraf realiseerde ik me dat als ik een paar kleine dingetjes anders had gedaan in de relatie dat het helemaal niet nodig geweest was. Maargoed, na een paar weken zei ze dat me nu 'anders' zag, oftewel dat ik even niets goeds meer kon doen bij haar.

In die tijd daarna zocht ik nog wel eens sporadisch warmte, maar dan was het telkens gewoon een bitch. Een maand daarna (nu 2 weken geleden) voor het eerst weer normaal gesproken, en toen heb ik gezegd dat ik graag nog even wat afstand wilde houden, overigens tegen mijn gevoel in. Soms is dat zwaar, maar uiteindelijk sta ik er beter voor als ik weer een keer toenadering zoek.


Onthoud dat het nu nog mogelijk is dat hij je gaat missen, als je even koud blijft en niks laat horen. Doet hij dat niet, dan heb je de kans dat hij het goed verwerkt. Mocht je hem echt nog terugwillen dan is dat na een bepaalde tijd (minimaal een maandje) veel makkelijker. Spreek dan bijvoorbeeld af om iets vriendschappelijks te doen, en dan zul je zien dat bijvoorbeeld fysiek contact heel makkelijk gaat.

Succes

even aangeschoten een tvp voor het slapen gaan misschien morgen een verklaring

quote:

Op maandag 14 juni 2010 00:17 schreef Cocktailprikker het volgende:
even aangeschoten een tvp voor het slapen gaan misschien morgen een verklaring

Alsnog al een uur wakker nu, geef de slaap maar op voor vannacht....

Na 17 maanden samen is het over tussen mij en mijn 1e vriendin Heb in het afgelopen jaar mijn moeder verloren en ben zo'n pessimist geworden, en zij wilt niet nog verder meegesleept worden daarin.. Ik kom er gewoon niet uit

Speelt ook mee dat zij "verder" wilt met onze relatie, samen wonen, en daar ben ik nog niet echt aan toe

Kutzooi

quote:

Op zondag 13 juni 2010 23:17 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Ja, bij mij zei ze precies hetzelfde, dat van 'ik vind het ook niet leuk'. Pas achteraf realiseerde ik me dat als ik een paar kleine dingetjes anders had gedaan in de relatie dat het helemaal niet nodig geweest was. Maargoed, na een paar weken zei ze dat me nu 'anders' zag, oftewel dat ik even niets goeds meer kon doen bij haar.

In die tijd daarna zocht ik nog wel eens sporadisch warmte, maar dan was het telkens gewoon een bitch. Een maand daarna (nu 2 weken geleden) voor het eerst weer normaal gesproken, en toen heb ik gezegd dat ik graag nog even wat afstand wilde houden, overigens tegen mijn gevoel in. Soms is dat zwaar, maar uiteindelijk sta ik er beter voor als ik weer een keer toenadering zoek.


Onthoud dat het nu nog mogelijk is dat hij je gaat missen, als je even koud blijft en niks laat horen. Doet hij dat niet, dan heb je de kans dat hij het goed verwerkt. Mocht je hem echt nog terugwillen dan is dat na een bepaalde tijd (minimaal een maandje) veel makkelijker. Spreek dan bijvoorbeeld af om iets vriendschappelijks te doen, en dan zul je zien dat bijvoorbeeld fysiek contact heel makkelijk gaat.

Succes

Dat is ook lekker klote dan, zij verbreekt de relatie en dan kan jij even niks goed doen. Hoewel ik het aan de ene kant ook wel snap, met mijn enige andere ex heb ik na een tijdje gezegd dat ie echt op kon rotten. Hij maakte me gewoon helemaal gek met z'n gezeik dat ie me zo mist. Dat ben ik dan ook echt niet van plan te doen nu. Ik ga m niet ontwijken, maar ik ga ook niet aan z'n kop zeuren van wat heb je nou gedaan. Dan verpest ik helemaal de kans dat het ooit nog goed komt.

Ik heb nu alleen enorm het gevoel dat het mijn schuld is, ook al zegt hij van niet. Het grootste probleem bij ons was namelijk seks. Hij wilde maar ik blokkeerde op de een of andere manier. We deden het wel, maar heel weinig op het laatst. Ik heb heel lang niet gesnapt hoe dit nou kon, tot ik eens goed na ging denken. Ik had alle dingen die ik met m'n ex meegemaakt had op de een of andere manier zo ver weg gestopt dat ik het echt niet meer wist allemaal. Maar hij heeft me dus soort van gedwongen. Niet van "niet zeiken kreng en nu neuken" maar ik durfde nooit nee te zeggen hoewel ik er helemaal nog niet aan toe was (ik was dus 15, wist ik veel, ik dacht het hoort zo, toen ik nog in de relatie zat had ik het ook niet zo door). Dit heb ik mijn nieuwe ex pas vrijdagavond verteld, op het moment dat hij het uitmaakte. Ik wilde het hem echt eerder vertellen, maar dat ging gewoon niet. Niet iets waar je makkelijk over praat. Dus dat komt er ook nog eens bij, het gevoel dat ie me laat stikken nu ik het eindelijk heb durven vertellen. Maar het komt natuurlijk niet alleen daardoor, of dat zei hij ten minste. Maar ik weet gewoon zeker dat als ik dit eerder verteld had en we er over hadden kunnen praten, dat het dan heel anders gelopen had. Of dan hadden we ten minste allebei een eerlijke kans gehad om het nog te proberen te redden. Want als je zo iets niet van de ander weet dan snap ik ook wel dat ie er stapelgek van werd.

En nou heb ik vannacht ook nog gedroomd dat alles weer goed was. Dit word een topdag

Maar wil je nu je ex nog terug? Of wil je echt een vriendschap op proberen te bouwen? Ik vraag me echt af of dat laatste kan namelijk. Ik weet wel van mensen die echt gewoon goede vrienden zijn met hun ex, maar ik snap niet hoe die het voor elkaar krijgen.

Als hij het heeft uitgemaakt alleen maar omdat jullie moeite hadden met seks dan is hij nog geen knip voor de neus waard.

quote:

Op maandag 14 juni 2010 14:34 schreef Tegan het volgende:

[..]

Als je met iemand een hele tijd lief en leed hebt gedeeld moet je ook nu begrip hiervoor hebben.

Ik denk dat dat lang niet altijd gebeurt.Bij mij volgens mij ook niet echt..Het ging meer van haar kant uit maar ik moet er begrip voor opbrengen bij alles maar als ik zeg nog wel is ups en downs te hebben dan is het bij een down momentje gelijk weer de negeer modus aan en is ze kortaf of reageert helemaal niet. Wil ze geen contact omdat ze bang is dat ik haar niet kan loslaten..

quote:

Op maandag 14 juni 2010 14:26 schreef Tegan het volgende:

[..]

Dat.

Klopt, maar dat is niet de enige reden, of dat zei hij ten minste dat dat absoluut niet zo was en dat geloof ik van m. Maar het is gewoon klote dat ik het m nu eindelijk verteld heb en dat het te laat is. Want dit was wel een groot probleem, maar niet het enige waar we ooit ruzie over hadden. We praatten gewoon te weinig met elkaar. Als me iets dwars zat zei ik het niet en andersom.

quote:

Op maandag 14 juni 2010 10:11 schreef Bloempje. het volgende:

[..]

Dat is ook lekker klote dan, zij verbreekt de relatie en dan kan jij even niks goed doen. Hoewel ik het aan de ene kant ook wel snap, met mijn enige andere ex heb ik na een tijdje gezegd dat ie echt op kon rotten. Hij maakte me gewoon helemaal gek met z'n gezeik dat ie me zo mist. Dat ben ik dan ook echt niet van plan te doen nu. Ik ga m niet ontwijken, maar ik ga ook niet aan z'n kop zeuren van wat heb je nou gedaan. Dan verpest ik helemaal de kans dat het ooit nog goed komt.

Ik heb nu alleen enorm het gevoel dat het mijn schuld is, ook al zegt hij van niet. Het grootste probleem bij ons was namelijk seks. Hij wilde maar ik blokkeerde op de een of andere manier. We deden het wel, maar heel weinig op het laatst. Ik heb heel lang niet gesnapt hoe dit nou kon, tot ik eens goed na ging denken. Ik had alle dingen die ik met m'n ex meegemaakt had op de een of andere manier zo ver weg gestopt dat ik het echt niet meer wist allemaal. Maar hij heeft me dus soort van gedwongen. Niet van "niet zeiken kreng en nu neuken" maar ik durfde nooit nee te zeggen hoewel ik er helemaal nog niet aan toe was (ik was dus 15, wist ik veel, ik dacht het hoort zo, toen ik nog in de relatie zat had ik het ook niet zo door). Dit heb ik mijn nieuwe ex pas vrijdagavond verteld, op het moment dat hij het uitmaakte. Ik wilde het hem echt eerder vertellen, maar dat ging gewoon niet. Niet iets waar je makkelijk over praat. Dus dat komt er ook nog eens bij, het gevoel dat ie me laat stikken nu ik het eindelijk heb durven vertellen. Maar het komt natuurlijk niet alleen daardoor, of dat zei hij ten minste. Maar ik weet gewoon zeker dat als ik dit eerder verteld had en we er over hadden kunnen praten, dat het dan heel anders gelopen had. Of dan hadden we ten minste allebei een eerlijke kans gehad om het nog te proberen te redden. Want als je zo iets niet van de ander weet dan snap ik ook wel dat ie er stapelgek van werd.

En nou heb ik vannacht ook nog gedroomd dat alles weer goed was. Dit word een topdag

Maar wil je nu je ex nog terug? Of wil je echt een vriendschap op proberen te bouwen? Ik vraag me echt af of dat laatste kan namelijk. Ik weet wel van mensen die echt gewoon goede vrienden zijn met hun ex, maar ik snap niet hoe die het voor elkaar krijgen.

Jammer is dat. Sommige jongens snappen het gewoon niet. Als het bij jou steeds veel weerstand opriep dan heeft hij het totaal niet goed benaderd. Jongens zien meisjes dan snel als 'masturbatiespeeltje', in plaats van dat ze er iets speciaals van maken. Daar raakt hij alleen maar gefrustreerd van, en jij voelt je gebruikt.

Ik denk dat je het het beste even zo kan laten als het is. Zorg dat het negatieve een beetje weg is door er flink wat tijd overheen te laten gaan. Daarna bouwt zich vanzelf een nieuw soort spanning op. In de tussentijd kun je je bezig houden met andere jongens. Zelf heb ik ook de afgelopen tijd heel veel leuke meisjes leren kennen. Ookal is het misschien geen relatiemateriaal, je hebt dan altijd iemand om op terug te vallen in plaats van je ex

Ik weet niet of ik haar uiteindelijk nog terug wil

quote:

Op maandag 14 juni 2010 16:52 schreef Bloempje. het volgende:

[..]

Klopt, maar dat is niet de enige reden, of dat zei hij ten minste dat dat absoluut niet zo was en dat geloof ik van m. Maar het is gewoon klote dat ik het m nu eindelijk verteld heb en dat het te laat is. Want dit was wel een groot probleem, maar niet het enige waar we ooit ruzie over hadden. We praatten gewoon te weinig met elkaar. Als me iets dwars zat zei ik het niet en andersom.

Maar was het seksprobleem overheersend voor hem om het uit te maken?

quote:

Op maandag 14 juni 2010 17:40 schreef Tegan het volgende:

[..]

Dat jullie niet goed met elkaar praatten zijn jullie beide schuldig aan. Maar dat hij daardoor jou pushte tot seks is echt zijn fout en daardoor verdient hij geen sympathie. Iemand pushen tot (zo)iets is nooit goed te praten.

Dat dus.. ben het hier volkomen mee eens. Jij verdiend echt beter! Zie het als een leermoment in je leven waarbij je voor jezelf helder krijgt wat je wel of niet van een ander verwacht en zie daardoor ook je eigen struikelpunten en leer daar ook van. Net zoals je nu aangeeft dat je communicatie te wensen over laat. Dit zijn punten die je juist aan moet kaarten als je in een nieuwe relatie zit. Juist door dit soort tegenslagen zal het geluk des te groter zijn omdat je dan weet waar je het voor doet!

Het is nu bijna 3 maanden uit met mijn ex. Hij bleef maar zeggen dat hij niet zonder me kon leven enzovoort en dit trok ik echt niet meer. Ik had al gezegt dat hij me mijn rust moest gunnen maar dit lukte hem blijkbaar niet. Ruim een week geleden heb ik hem geblokkeerd en verwijderd van msn en hebben we geen contact meer. Ik voel me eerlijk gezegd stukken beter nu!

Nee lieve schatten, niet deze jongen pushte me, mijn andere ex en eerste jongen waar ik wat dan ook mee deed. Mijn ex waar het nu net mee uit is heeft me nooit gepusht of wat dan ook, maar hij vond het natuurlijk niet echt leuk, vooral omdat hij niet snapte waarom. Ik vond het zelf ook vreselijk. Ik hou onwijs veel van hem en wilde echt wel altijd, maar het ging gewoon niet. Soms wel en dan was t ook erg leuk . Maar het kwam gewoon weinig voor dat ik echt reuze veel zin had. Tegen hem durfde ik wel nee te zeggen en dat accepteerde hij ook. Maar leuk was anders. Gewoon omdat ik me er zelf ook zo vreselijk klote over voelde en er het liefst met hem over wilde praten, maar dat ging gewoon niet.

Hij had er inderdaad misschien wel wat beter mee om kunnen gaan, maar hij wist niet dat er iets was. Ik ga m niet helemaal zitten verdedigen hier, maar bedenk wel dat hij van niets wist. Hij dacht dat er niets met me aan de hand was, maar dat ik hem gewoon niet wilde. Daar zou ik me ook nogal kut over voelen als het andersom was geweest.

Ik laat het inderdaad maar even zo, ik ga ook niet met m praten even nu of m opzoeken, alleen zal ik de komende 3 zaterdagen nog wel met m moeten werken waarschijnlijk, maar ik zie wel hoe dat gaat. Nu maar even leuke dingen doen. Een vriendin van me heeft t ook net uitgemaakt met dr vriend (ook een vriend van me, ik ken haar eigenlijk via hem, enige situatie ook ) en als die terug komt van vakantie gaan we samen iets doen, geen idee wat, het zal eerst wel een potje janken worden, maargoed dat zien we dan wel weer.

@goofy_goober: nee, er waren meer dingen, we praatten gewoon niet genoeg met elkaar. Over niets. Was de schuld van ons allebei, als we gewoon meer met elkaar gepraat hadden was het misschien goed gegaan. Maar dat maakt nu ook niks meer uit.

Het is misschien een wat warrig verhaal allemaal, sorry daarvoor.

Waarom niet? Het probleem is boven water. Als jullie elkaar leuk genoeg vinden dan lijkt me dit juist iets waar je aan kan werken met zijn tweeen.

quote:

Op maandag 14 juni 2010 18:39 schreef melanie_x het volgende:
Het is nu bijna 3 maanden uit met mijn ex. Hij bleef maar zeggen dat hij niet zonder me kon leven enzovoort en dit trok ik echt niet meer. Ik had al gezegt dat hij me mijn rust moest gunnen maar dit lukte hem blijkbaar niet. Ruim een week geleden heb ik hem geblokkeerd en verwijderd van msn en hebben we geen contact meer. Ik voel me eerlijk gezegd stukken beter nu!

Goedzo! Dat is een belangrijke stap dat je voor jezelf zorgt en jezelf als uitgangspunt neemt tussen jullie twee.

quote:

Op maandag 14 juni 2010 19:30 schreef Lallend het volgende:

[..]

Goedzo! Dat is een belangrijke stap dat je voor jezelf zorgt en jezelf als uitgangspunt neemt tussen jullie twee.

Dat zou ik mischien ook is moeten doen maar weet dat ik dat toch niet doe/kan. In dit geval ben ik dan degene die het moeilijker heeft al zeg ik niet dagelijks of wekelijks dat ik niet zonder kan. Ik hou me opzich juist al kalm maar toch heb ik die drang wel is en afwisselend te grote downs voor mezelf...tijd zonder alles qua contact zou niet eens zo slecht zijn. Ik zie haar in ieder geval over 2 weken hoe dan ook toch wel weer.

quote:

Op maandag 14 juni 2010 19:17 schreef goofy_goober het volgende:
Waarom niet? Het probleem is boven water. Als jullie elkaar leuk genoeg vinden dan lijkt me dit juist iets waar je aan kan werken met zijn tweeen.

Ja maar het probleem is dus dat hij niet meer wil. Ik zou er graag aan werken, maar zijn besluit staat vast. Ik hoop dat ie zich nog bedenkt, maar hij zegt zelf dat dit echt niet gaat gebeuren. Hij vind het ook niet leuk, maar het voelt wel beter zo zegt ie. (Dan vraag ik me wel af waarom ie dan toch de twee keer dat we elkaar nog gesproken hadden zo depri/boos weg loopt. Als het je echt weinig kan schelen doe je dat toch ook niet lijkt me, maargoed).

quote:

Op maandag 14 juni 2010 20:36 schreef Bloempje. het volgende:

[..]
(Dan vraag ik me wel af waarom ie dan toch de twee keer dat we elkaar nog gesproken hadden zo depri/boos weg loopt. Als het je echt weinig kan schelen doe je dat toch ook niet lijkt me, maargoed).

Ah die heerlijke tweezijdigheid! Wie kent het niet..! Meid, kap het contact wat af voor je eigen bestwil. Dit zal hij naar alle waarschijnlijkheid ook zelf doen wanneer hij het bij iemand anders kwijt kan dan jij.

Ja ik zie m nu ook niet meer als t niet anders kan, daar zit ik echt niet op te wachten even. Hij belt/smst/wat dan ook mij gelukkig ook niet nu. Dat snapt ie gelukkig wel, dat ik m even niet hoef te zien. Ik merk wel hoe het loopt allemaal, het is net 3 dagen uit...

quote:

Op maandag 14 juni 2010 22:03 schreef Bloempje. het volgende:
Ja ik zie m nu ook niet meer als t niet anders kan, daar zit ik echt niet op te wachten even. Hij belt/smst/wat dan ook mij gelukkig ook niet nu. Dat snapt ie gelukkig wel, dat ik m even niet hoef te zien. Ik merk wel hoe het loopt allemaal, het is net 3 dagen uit...

Laat hem even alles op een rijtje zetten. Zolang jij er niet over klaagt of hem smeekt bij je terug te komen is de kans groot dat hij binnenkort uit zichzelf contact opzoekt. Aangezien zijn beslissing zo dubbelop is, is de kans groot dat hij je gaat missen.

quote:

Op maandag 14 juni 2010 23:52 schreef Tegan het volgende:
Mijn ex is nu nog ruim een week weg. En vandaag jarig. Heb de afgelopen dagen heel veel nagedacht over ons. En over onze relatie momenteel. Ik mis hem momenteel echt heel erg, omdat ik ondertussen weer gewend was om hem meerdere keren per week te zien (als vrienden). Ik denk dat zoiets aangeven bij hem niet echt helpt, het lijkt wel alsof hij mij veel meer loslaat dan ik hem. Contact komt vaker van mij dan van hem. Wat niet erg is ofzo, meer nu ik er zo over nadenk is het ook niet echt een gezond iets. Ik voel nog gewoon zoveel voor hem. En hij beantwoord dat maar half. Maar op van die momenten dat ik niet eens te horen krijg dat hij veilig is geland, of alleen hoor wanneer hij precies terugkomt als ik dat vraag. Of dat ik gewoon geen proper afscheid heb kunnen nemen, terwijl hij anderhalve week weg ging. met dat soort dingen zit ik dan wel erg. Terwijl het toch maar een vriendschap is enzo. Ik weet het ff allemaal niet. Misschien toch even contact verbreken, maar dat wil ik helemaal niet. Ik wil gewoon dat hij alles met me wil delen, zoals eerst.

Nou, niet om lullig te doen, maar dat zit er sowieso niet in als hij een nieuwe meid aan de spreekwoordelijke haak slaat. Dus zoals nu blijkt werkt jullie 'vriendschapsrelatie' maar van één kant: de zijne. Tja, het is al vaker gezegd, maar het is een verkeerde insteek om met een vriendschap te beginnen als je nog gevoelens hebt voor elkaar... dat werkt (op den duur) niet.

Niemand meer last van ludduvuddu aan de reacties te zien?

Ik mis mijn ex af en toe nog wel maar voor de rest gaat het eigenlijk prima. Ik push mezelf constant om iets te doen en dat helpt heel goed.

hmmm.. ik wen aan het gevoel denk ik
Ik ga niet minder denken aan de situatie... De ene keer kan ik alleen beter omgaan met de gedachten dan de andere keer.

De keren dat ik er wel mee om kan gaan zie ik dan maar als een goede periode

Denk dat de gedachten pas weg gaan als ik in een nieuwe relatie zit. Ken mezelf inmiddels goed genoeg om dat met enige zekerheid te kunnen zeggen...

Bah, vervelend dat zij een week op vakantie was, en het de chilste week van mn leven was sinds t uit was! Lekker smsen, flirten, doen en gaan wat ik wil. En nou is ze terug, en ze belde net. Ze wil samen naar de Efteling. En ik wil dat ook, of niet?

quote:

Op woensdag 16 juni 2010 14:44 schreef Ventilator het volgende:
Bah, vervelend dat zij een week op vakantie was, en het de chilste week van mn leven was sinds t uit was! Lekker smsen, flirten, doen en gaan wat ik wil. En nou is ze terug, en ze belde net. Ze wil samen naar de Efteling. En ik wil dat ook, of niet?

Als je je er nu al zo rot bij voelt... dan denk ik niet dat je dat wil.
Je verstand wil waarschijnlijk wel, maar als jij na zo'n ontmoeting weer een paar dagen van slag bent.. dan is je gevoel er niet klaar voor.

Tuurlijk wil jij ook graag die vriendschap, maar is dat die pijn telkens waard?

Is Tegan er ondertussen alweer een beetje bovenop gekomen?

quote:

Op woensdag 16 juni 2010 14:54 schreef Just-Lost het volgende:

[..]

Als je je er nu al zo rot bij voelt... dan denk ik niet dat je dat wil.
Je verstand wil waarschijnlijk wel, maar als jij na zo'n ontmoeting weer een paar dagen van slag bent.. dan is je gevoel er niet klaar voor.

Tuurlijk wil jij ook graag die vriendschap, maar is dat die pijn telkens waard?

Denk dat ik het hier wel mee eens ben ja. Wat je wel kunt zeggen (mocht je geen drama willen) is dat je er geen prettig gevoel bij hebt gezien de recente gebeurtenissen en kun je aangeven dat je eventueel over 6 of 12 maand wel weer open zou kunnen staan voor dergelijke ondernemingen. Tot dan zou ik eerder aanraden om even 2 uur met z'n 2en op een terrasje te gaan zitten ofzo en andere KORTE ontmoetingen te houden mochten jullie hier beide behoefte aan hebben.
Op deze manier houd je de mogelijkheden/opties open en frustreer je de ander ook niet. Tenzij dit juist is om de gemoederen/gevoelens de spits op te drijven dat beide partijen kunnen zeggen dat ze klaar ermee zijn en ieder voor zich de gevoelens gaat verwerken.
Eerlijk gezegd valt er voor beide mogelijkheden wel wat te zeggen en het enige wat je hiermee kunt doen is naar je hart luisteren en kijken waar jij je het gelukkigste mee gaat voelen. Niet waar zij zich het gelukkigst mee gaat voelen maar JIJ. Keep that in mind.

quote:

Op woensdag 16 juni 2010 17:28 schreef Tegan het volgende:

[..]

Nog steeds aan het twijfelen wat ik moet doen. Hij komt zaterdag terug. En dan moet ik een beslissing hebben gemaakt vind ik. Heb hem alleen nog even gesproken op zijn verjaardag, verder probeer ik nu ff niets van me te laten horen, maakt de beslissing alleen maar moeilijker.

welke beslissing wil je ook alweer maken :p

Het staat notabene uitgebreid(er) beschreven op deze pagina.

Oh bah. Z'n opa ligt in t ziekenhuis, lag ie al een tijdje en het ging niet zo heel goed. Maar nou gaat ie het dus niet zo lang meer redden waarschijnlijk (zou heel goed kunnen dat het z'n laatste nacht is). Hoe raar is dit. Ik kon het onwijs goed vinden met z'n opa en vind t ook echt vreselijk. Zou ook graag naar de begrafenis willen als het zo ver is. Ik ben daar toch 3 jaar in de familie geweest. Zucht.

Ja denkt dat t m ook wordt.. Maar t zal wel vreemd zijn om die hele familie daar te zien terwijl ik er niet echt meer bij hoor zegmaar...

Ja denk t ook wel.. Ik kon het met die kant van de familie ook wel goed opschieten. Dus neem aan dat ze het wel snappen. Het is ook niet of we met knallende ruzie uit elkaar gegaan zijn omdat ik vreemdgegaan was.

quote:

Op woensdag 16 juni 2010 19:51 schreef goofy_goober het volgende:
Het staat notabene uitgebreid(er) beschreven op deze pagina.

Ja, sorry. Wist het ook wel achteraf want lees wel mee maar zag de reactie bedacht het me even niet.

Overigens heb ik een beetje hetzelfde. Vorige week 3x in 1 week gezien waarvan we 2x zelf hadden afgesproken er geen andere mensen bij waren. De 3e keer was in de stad met heel veel andere mensen en bier op, juist dat trok ik allemaal wat minder. Geen of vrijwel geen contact is denk ik beter maar of ik dat ook kan en wil tjah..

Als je maar zorgt dat je genoeg andere dingen te doen hebt, dan is het een stuk makkelijker.

Ja, opzich heb je daar wel een punt maar dan nog is het wel met enkele ups en downs. Heb genoeg vrienden, een goed sociaal leven, enkele hobby's en noem het maar op maar toch is dat doordeweeks s'avonds wel is saai...Ik moet het wegzetten dat dat spelletjes doen er niet meer in zal zitten en een stukje wandelen ook niet

Ja, die downs verhelp je niet zomaar. Maar daarom moet je zorgen dat je ook genoeg te doen hebt als je alleen bent. Doe eens iets wat je normaal niet doet. Voor de verandering eens vroeg naar bed ofzo.

Invictus, je probleem is begrijpelijk. Mensen zijn gewend aan routine, en als dat deel van je leven ineens verdwijnt dan is het moeilijk om dat zomaar te vergeten. Toch raad ik je aan om voor dat soort momenten dat je alleen bent een nieuwe 'praatpaal' te zoeken om te voorkomen dat je terugvalt op je ex. Juist voor dat soort momenten moet je iemand hebben om je hart bij te luchten en niet weer het contact op te zoeken. Krabbel eens een leuke vage kennis op hyves, start weer eens een gesprek op met een oude vriendin etc.

Zelf ben ik ook zo begonnen. Ik begon met een leuke krabbel aan een meisje dat ik op de hockeyclub tegen kwam omdat ik niks te doen had. Inmiddels praat ze haast elke dag tegen me (anderhalve maand later), en heb ik een leuke vriendin van haar leren kennen met potentie. Ookal klinkt dit vaag en onnatuurlijk, het scheelt zoveel pijn en moeilijke momenten. Als het lukt dan schiet je zelfvertrouwen trouwens ook weer omhoog.

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 17:58 schreef Tegan het volgende:
Jezus, mijn ex is echt een mongool. Ik smste hem gisteren dat ik heb wel mis omdat hij zo lang weg is. Smst hij net dat zijn telefoon zo goed als dood is en dat ik dus niets meer van hem hoor tot hij terug is. En verder niets.

Je smst je ex dat je hem mist? Dat is natuurlijk niet zo slim.
Of wil je weer een relatie hebben?

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 17:58 schreef Tegan het volgende:
Jezus, mijn ex is echt een mongool. Ik smste hem gisteren dat ik heb wel mis omdat hij zo lang weg is. Smst hij net dat zijn telefoon zo goed als dood is en dat ik dus niets meer van hem hoor tot hij terug is. En verder niets.

Een verkapt "Ik wil je uit mijn hoofd zetten en momenteel niks met je te maken hebben"-sms naar mijn idee. Kan hem ook niet erg ongelijk geven omdat hij denk ik ook wat afstand wil creëren. Blijkbaar is het wel duidelijk dat hij jou niet mist omdat hij het expliciet weg laat of dat hij het te moeilijk vind om het terug te zeggen en dat hij je eigenlijk niet WIL missen. Dus hij is in ieder geval hard aan het proberen om van je los te raken.

(Tenzij natuurlijk zijn telefoon ECHT stuk is en hij veel moeite heeft moeten doen om je dit toch nog te laten weten)

Maar goed, het tussen haakjes lijkt mij vrij onwaarschijnlijk.

Meid, kies nou toch alsjeblieft voor jezelf en doe wat het beste is, en dat is loslaten. Zoals het op mij over komt hang je nog zo ontzettend veel aan die jongen.

(sorrie als ik hard overkom maar bedoel het echt goed... )

Vraag me af of ik me hier wel of niet moet melden.

Ik heb het dinsdag na meer dan 3 jaar relatie uitgemaakt. We hadden vaker wat ruzie en dan werd er gepraat over wat ons (een beetje) dwarszat. De enige conclusie was dan "dat er aan gewerkt" moest worden, maar niet concreet hoe we dat gingen doen. Het gevolg was dat alles weer op de oude manier verder ging. Zij zegt ook dat zij soms het idee heeft dat ik meer energie in de relatie steek, maar dat ze niet goed kan plaatsen hoe dat kan. Ikzelf heb dat gevoel overigens niet echt, misschien dat we anders tegen de term "energie" aankijken.

Zij is veel impulsiever en extroverter dan ik, ik ben introvert en niet zozeer impulsief. Zij mist wat impulsiviteit bij mij.

Afgelopen dinsdag (ik heb er al vaker over nagedacht) knapte er iets bij mij. Het kon en kan op deze manier niet verder. Sindsdien ben ik een wandelend wrak eigenlijk.

Ik heb haar wel te kennen gegeven dat mijn deur niet volledig gesloten is. Maar dat ie wel gesloten wordt als het op de oude manier verder zou gaan. Wil die deur verder open gaan, zullen er structureel dingen moeten veranderen. Beter communiceren, luisteren en er moet beter gekeken worden naar een aantal eigenaardigheden.

Doe ik er slecht aan om te deur open te houden? Is het slecht dat ik het nog een kans wil geven? Of zijn de verschillen in introvert/extravert onoverkombaar? Wanneer zijn verschillen in een relatie onoverkombaar? Of althans, wanneer heeft het geen zin meer om er aan te werken omdat je te veel verschilt?

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 20:33 schreef Maharbal het volgende:
Vraag me af of ik me hier wel of niet moet melden.

Melden mag altijd

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 20:33 schreef Maharbal het volgende:
Doe ik er slecht aan om te deur open te houden? Is het slecht dat ik het nog een kans wil geven? Of zijn de verschillen in introvert/extravert onoverkombaar? Wanneer zijn verschillen in een relatie onoverkombaar? Of althans, wanneer heeft het geen zin meer om er aan te werken omdat je te veel verschilt?

De deur open houden is niet bij voorbaat slecht en je moet bij jezelf te rade gaan wat precies je motief is om die deur open te houden. Als het is omdat je niet graag alleen wilt zijn of als het vooral op jezelf betrekking heeft zul je je af moeten vragen of het dan wel eerlijk is. Mocht je nog veel om haar geven en nog wel een toekomst samen kunnen zien dan lijkt het mij geen slecht idee om te proberen er samen uit te komen.

introvert/extrovert durf ik weinig over te zeggen maar het schijnt juist dat tegenpolen zo ontzettend aantrekken omdat het elkaar in balans houd, dus opzich hoeft dit geen probleem te vormen maar het kan zeker een bron van ergernissen vormen. Dus let wel op die valkuil!

Wanneer verschillen onoverkoombaar zijn lijkt mij dat wanneer je levensdoelen ver uiteen liggen en als jij haar, of zij jou, niet voldoende mogelijkheid geeft hier een eigen invulling in te geven. Het is niet zo zwart wit en er valt in de praktijk moeilijk de vinger op te leggen. Maar bedenk je wel dat als jullie samen er toch voor willen knokken dat dit nog echt niet het einde van de relatie hoeft te zijn. Vooral als jullie dit bijvoorbeeld succesvol achter jullie laten, moet je kijken hoeveel energie je er dan uit kunt putten dat jullie samen een grote hindernis hebben overwonnen en dat jullie band daardoor nog sterker zal worden.

Het is maar net van welke kant je het verhaal wilt bekijken dus trek niet te snel voorbarige conclusies. Wel moet je je afvragen of je gelukkig bent en of je dit kunt blijven zijn SAMEN met je partner.

quote:

Op woensdag 16 juni 2010 19:41 schreef Tegan het volgende:

[..]

Of ik wel zo door kan gaan als vrienden terwijl ik toch dingen mis die ik niet ga krijgen. En of ik dan beter alle contact kan verbreken.

Ik denk dat je in ieder geval contact zal blijven houden. Je hebt rationeel de wijsheid van het verbreken al, maar je hebt ook een hele sterke emotionele weerzin die je maar niet lijkt te overwinnen.

Wat je ook kiest, ik hoop dat het je blijvend geluk zal brengen.

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 21:04 schreef Lallend het volgende:

[..]

Melden mag altijd
[..]

De deur open houden is niet bij voorbaat slecht en je moet bij jezelf te rade gaan wat precies je motief is om die deur open te houden. Als het is omdat je niet graag alleen wilt zijn of als het vooral op jezelf betrekking heeft zul je je af moeten vragen of het dan wel eerlijk is. Mocht je nog veel om haar geven en nog wel een toekomst samen kunnen zien dan lijkt het mij geen slecht idee om te proberen er samen uit te komen.

introvert/extrovert durf ik weinig over te zeggen maar het schijnt juist dat tegenpolen zo ontzettend aantrekken omdat het elkaar in balans houd, dus opzich hoeft dit geen probleem te vormen maar het kan zeker een bron van ergernissen vormen. Dus let wel op die valkuil!

Wanneer verschillen onoverkoombaar zijn lijkt mij dat wanneer je levensdoelen ver uiteen liggen en als jij haar, of zij jou, niet voldoende mogelijkheid geeft hier een eigen invulling in te geven. Het is niet zo zwart wit en er valt in de praktijk moeilijk de vinger op te leggen. Maar bedenk je wel dat als jullie samen er toch voor willen knokken dat dit nog echt niet het einde van de relatie hoeft te zijn. Vooral als jullie dit bijvoorbeeld succesvol achter jullie laten, moet je kijken hoeveel energie je er dan uit kunt putten dat jullie samen een grote hindernis hebben overwonnen en dat jullie band daardoor nog sterker zal worden.

Het is maar net van welke kant je het verhaal wilt bekijken dus trek niet te snel voorbarige conclusies. Wel moet je je afvragen of je gelukkig bent en of je dit kunt blijven zijn SAMEN met je partner.

Net een redelijk lang gesprek met haar gehad aan de telefoon. Beiden waren we begrijpend naar elkaar toe. Zij heeft te kennen gegeven dat zij op dit moment er geen vertrouwen meer in heeft dat we er nog uit kunnen komen. De irritaties zitten bij haar zo diep geworteld op dit moment (het is ook vers), dat er maar iets hoeft te gebeuren (wat ongetwijfeld gaat gebeuren als je samen langzaam dingen verbetert)...en ze weer pissed is.

Normaal is ze onduidelijk, maar nu heeft ze me dus eindelijk te kennen gegeven dat ze op dit moment geen energie heeft om er in te steken. Ze sluit niet uit dat ze die energie misschien nog wel kan krijgen, maar dat weet ze niet. Ze twijfelt erg.
"Je hoeft niet eeuwenlang op me te wachten, de wil/energie/vertrouwen kan binnen een week terugkomen, binnen een maand, binnen een jaar of helemaal niet".

Ik heb mijn "duidelijkheid", en het doet pijn. Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan.

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 22:28 schreef Tegan het volgende:

[..]

Wat een lieve post. Thanks .

Ik wilde eigenlijk zeggen dat ik mezelf niet zo in dit topic vind passen meer. Ik weet nog steeds niet hoe het gaat lopen, maar hier posten helpt niet ofzo. Ik kom nog wel af en toe een update geven. Maar misschien toch een ander topic vinden voor mijn probleem.

Tja ik raad je aan om gewoon je eigen topic te openen en wat dingen te quoten die je in deze thread ook gezegd hebt. Hopelijk krijg je daar meer input over hoe en wat. Succes en sterkte sowieso toegewenst!

Aan zijn reacties te zien (volgens jou dan) heeft hij ook niet veel sjoege om steeds geconfronteerd te worden met een ex die het allemaal niet kan loslaten...

Ja, maar het is wel duidelijk dat jij nog steeds hoopt op verzoening, terwijl hij zich heeft gespitst op vriendschap. En dat frustreert jou. Dat gaat natuurlijk niet werken zo, he? Daarmee forceer je de boel alleen maar. Tuurlijk zullen jullie genoeg leuke momenten hebben, maar ja, daar lezen we hier niks over. Ik baseer mijn mening op jou posts in dit topic.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 01:14 schreef goofy_goober het volgende:
Ja, maar het is wel duidelijk dat jij nog steeds hoopt op verzoening, terwijl hij zich heeft gespitst op vriendschap. En dat frustreert jou. Dat gaat natuurlijk niet werken zo, he? Daarmee forceer je de boel alleen maar. Tuurlijk zullen jullie genoeg leuke momenten hebben, maar ja, daar lezen we hier niks over. Ik baseer mijn mening op jou posts in dit topic.

hehe... op dit moment is dat een beetje mijn situatie... ik moet niet hopen maar de ups zijn goed terwijl de donws erg veel neigen naar die verzoening.waarom is er niet zo'n simpele knop?

Hmm ik heb nu na een maand sinds het uit is vanavond weer een date..
Ik ben eigenlijk niet toe aan een relatie, maar vind de aandacht leuk, en het is wel een leuk meisje.
Ik zie 'r alleen nu al tegenop om haar straks wss te moeten vertellen dat ik niet verder met haar wil,
als 't vanavond leuk wordt.
Daarbij denk ik sinds ik dit meisje ontmoet hebt weer meer aan m'n ex. Hoort dat erbij als je een nieuw meisje ontmoet?

Een maand om je ex te vergeten is ook wel erg kort.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 16:35 schreef goofy_goober het volgende:
Een maand om je ex te vergeten is ook wel erg kort.

Dit dus, maar een rebound zal opzich ook wel lekker kunnen zijn denk ik dan
Helaas moet ik het zonder stellen maar kan er eigenlijk ook niet heel erg mee zitten.

Ik heb ondertussen nog 'wat' met 2 jongens gehad nadat het uit is gegaan.
Uiteindelijk vond ik het gewoon leuk voor de aandacht en zodra het serieuzer werd kapte ik alles af.

Gisteren had ik mijn ex even ge-smst om hem te feliciteren. Even wat heen en weer ge-smst en er kwamen weer allemaal gevoelens bij mij omhoog.
Wanneer ben je over je ex heen? Als je hem niet meer mist? Als je geen gevoelens meer voor hem hebt?
Er lijkt geen einde aan te komen..

Ik ben ff in de war.

Vandaag voel ik helemaal niks meer. Waar ik de afgelopen dagen sinds dinsdag intens verdrietig was, voel ik vandaag dus niks. Geen woede, geen verdriet, geen blijheid, geen missen...geen enkele emotie.

Iemand een idee?

_{Ik vind het overigens wel best zo. Maakt het makkelijker. Dan maar over straat als een levenloze zombie.}

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 18:22 schreef Maharbal het volgende:
Ik ben ff in de war.

Vandaag voel ik helemaal niks meer. Waar ik de afgelopen dagen sinds dinsdag intens verdrietig was, voel ik vandaag dus niks. Geen woede, geen verdriet, geen blijheid, geen missen...geen enkele emotie.

Iemand een idee?

_{Ik vind het overigens wel best zo. Maakt het makkelijker. Dan maar over straat als een levenloze zombie.}

Het gaat meestal met ups en downs. De ene keer voel je je geweldig, de andere keer vreselijk kut.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 18:29 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Het gaat meestal met ups en downs. De ene keer voel je je geweldig, de andere keer vreselijk kut.

Ja, dat ervaarde ik ook. Maar dan nog in intervallen op dezelfde dag. Tot nu toe nog niet één hele dag hetzelfde gevoeld.

Ik blijf 't maar apart vinden. Zien wat morgen brengt.

_{Verder smst m'n (ex)vriendin vandaag nog dat ze toch weer hevig twijfelt. Waar ze gister aardig resoluut klonk, wil ze het nu misschien weer "omvormen" tot een time out, in plaats van een definitieve breuk. Ik heb haar gezegd dat ze het mag noemen hoe ze het wil, maar dat ik me niet aan het lijntje laat houden.}

Opeens heb je het: hij kan in de stront zakken.

Morgen zal het wel weer anders zijn, maar ik heb t op het moment helemaal gehad met z'n gezeik. Een beetje kwaad op mij worden terwijl jij t uitmaakt. Sodemieter op zeg.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 18:32 schreef Maharbal het volgende:

[..]

Ja, dat ervaarde ik ook. Maar dan nog in intervallen op dezelfde dag. Tot nu toe nog niet één hele dag hetzelfde gevoeld.

Ik blijf 't maar apart vinden. Zien wat morgen brengt.

_{Verder smst m'n (ex)vriendin vandaag nog dat ze toch weer hevig twijfelt. Waar ze gister aardig resoluut klonk, wil ze het nu misschien weer "omvormen" tot een time out, in plaats van een definitieve breuk. Ik heb haar gezegd dat ze het mag noemen hoe ze het wil, maar dat ik me niet aan het lijntje laat houden.}

Wordt vanzelf minder, maar het zal zeker nog wel even duren.

Prima dat je dat zei, gewoon onverschillig blijven de komende tijd. Dit is een mooi moment voor haar om over haar eigen fouten na te denken. Mocht je haar nog terug willen, benader haar dan als een vriend in plaats van er vol in te vliegen. Zo voorkom je dat ze haar oude spelletjes weer gaat spelen.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 19:03 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Wordt vanzelf minder, maar het zal zeker nog wel even duren.

Prima dat je dat zei, gewoon onverschillig blijven de komende tijd. Dit is een mooi moment voor haar om over haar eigen fouten na te denken. Mocht je haar nog terug willen, benader haar dan als een vriend in plaats van er vol in te vliegen. Zo voorkom je dat ze haar oude spelletjes weer gaat spelen.

Dat is inderdaad mijn intentie. De kat uit de boom kijken, maar ik ga niet hopen. Dat lijdt waarschijnlijk alleen maar tot teleurstelling. Ik ga ondertussen gewoon proberen om door te gaan met verwerken.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 19:22 schreef Maharbal het volgende:

[..]

Dat is inderdaad mijn intentie. De kat uit de boom kijken, maar ik ga niet hopen. Dat lijdt waarschijnlijk alleen maar tot teleurstelling. Ik ga ondertussen gewoon proberen om door te gaan met verwerken.

Besef je dat hoe sneller je erover heen komt, hoe meer je ex tegen je op zal kijken. Als jij doorgaat met je leven in plaats van bij haar uitjanken gaat ze je op een gegeven moment wel missen

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 21:31 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Besef je dat hoe sneller je erover heen komt, hoe meer je ex tegen je op zal kijken. Als jij doorgaat met je leven in plaats van bij haar uitjanken gaat ze je op een gegeven moment wel missen

Als ik haar smsjes moet geloven, doet ze dat nu ook al. Ze ('t zal wel inherent zijn aan vrouwen) twijfelt gewoon heel erg, en weet het allemaal niet. Ik vind het op dit moment allemaal prima, ik laat me gewoon niet (meer) in die twijfel meetrekken.

_{Ik kan mijn gevoel van complete verstomptheid en onverschilligheid op dit moment niet goed plaatsen. Het is erg out of the blue. Ben benieuwd of het zich voortzet.}

Dat heb ik ook op t moment. T kan me nu even geen ruk schelen allemaal. Opzich redelijk prettig vergeleken met suf voor je uit staren of t nou echt waar is.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 19:03 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Wordt vanzelf minder, maar het zal zeker nog wel even duren.

Prima dat je dat zei, gewoon onverschillig blijven de komende tijd. Dit is een mooi moment voor haar om over haar eigen fouten na te denken. Mocht je haar nog terug willen, benader haar dan als een vriend in plaats van er vol in te vliegen. Zo voorkom je dat ze haar oude spelletjes weer gaat spelen.

Guilty.

Mijn ex een maand geleden weer gezien na een periode van 5 weken niks. Zij belde op. Ik moest nog wat ophalen, van het één kwam het ander Nu bel ik met haar gisteren en zegt dat ze een nieuwe vriend heeft.
Na de liefdesverklaringen van drie weken geleden slaat het goed in, ook omdat ze al twee keer eerder heeft gelogen dat ze een nieuwe vriend heeft is het hard en moeilijk te geloven, maar ze blijft volhouden.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 22:36 schreef Bloempje. het volgende:
Dat heb ik ook op t moment. T kan me nu even geen ruk schelen allemaal. Opzich redelijk prettig vergeleken met suf voor je uit staren of t nou echt waar is.

Vind ik eigenlijk ook.

_{Ik word overigens net wakker en voel me nog steeds zo.}

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 10:29 schreef Tegan het volgende:
Ik heb trouwens een date woensdag. *ril* Iemand vroeg me, en ik moest echt even denken waarom ik toch nee zou zeggen. Ik had niet echt een reden. Mijn moeder kent hem ook, en vind hem helemaal het einde itt mijn ex . Maar ik denk dat het gewoon bij eten blijft. Heb niet echt gevoelens voor hem, we kunnen het wel gewoon goed vinden samen al jaren.

Los van deze kerel, gewoon niet teveel over nadenken van te voren. Je overanalyseert.

Ik denk niet dat ik ooit nog een nieuwe relatie aankan. het ging leuk met een meisje, totdat mn ex weer gestoord ging doen (zie eerder in dit topic), plus nog andere dingen waardoor ik redelijk van mn stuk ben gebracht. Eergisteren gesprek gehad bij PsyQ, kreeg toen ook weer termen naar mn hoofd (waar ik me dan niet teveel van moest aantrekken, want het was maar een voorlopige analyse, maar doe dat maar eens), waarna ik zoiets heb van "wat voor masochist moet een meid zijn om iets met een mentaal wrak als ik te beginnen". Superleuk dat mensen me proberen op te beuren, en naar dat andere meisje vragen, maar voor mijn gevoel heb ik allang afgedaan. Bedankt, ex, voor de permanente schade (Y). Ik ben er echt compleet klaar mee.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 11:14 schreef ChocolateGiddyUp het volgende:
Bedankt, ex, voor de permanente schade (Y). Ik ben er echt compleet klaar mee.

Een verhaal heeft altijd twee kanten.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 10:05 schreef Maharbal het volgende:

[..]

Vind ik eigenlijk ook.

_{Ik word overigens net wakker en voel me nog steeds zo.}

Ja ik ook. Moet vanavond met m werken, eens kijken hoe dat gaat. Hopen dat ik niet als een soort wrak weer totaal instort.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 12:40 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Een verhaal heeft altijd twee kanten.

Haha, ja.Ja waren het er maar 2. Tegen elk nieuwe scharrel de ze mij laat bedreigen verteld ze een ander verhaal . Ik mis haar niet als vriendin. We waren een kut-stel. Alleen soms kan ik heel goed met haar praten en ben ik de enige die haar begrijpt (zegt ze), en dan gebeurt er helemaal niks in de tussentijd, en ik heb een paar mensen op mn nek die me levend willen villen om een of ander gefabriceerd verhaal. Ik heb 2 maanden met haar gehad, en haar in die tijd Mwa, 6 keer gezien? Ik snap die obsessie niet.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 13:53 schreef Bloempje. het volgende:

[..]

Ja ik ook. Moet vanavond met m werken, eens kijken hoe dat gaat. Hopen dat ik niet als een soort wrak weer totaal instort.

Mwah, dat ging best goed hij gedroeg zich echt als een enorme drol, dus ik ben nu eindelijk eens echt kwaad op m.

en dan kom je thuis van een mooie avond kroeg,met vrienden.... en lig je alleen op bed.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 17:38 schreef Lallend het volgende:

[..]

Dit dus, maar een rebound zal opzich ook wel lekker kunnen zijn denk ik dan
Helaas moet ik het zonder stellen maar kan er eigenlijk ook niet heel erg mee zitten.

Een eenmalige date is niet echt een rebound toch?
Die date heb ik dus vrijdag gehad, we hebben wel gezoend, maar er ontbrak een klik.
Ik kwam er ook achter dat ik nog niet toe ben aan echte dates en dergelijke.
't Is gewoon nog te vroeg, ik moest nota bene bij de zoen denken aan hoe m'n ex zoende

Dat is juist heel typerend...Je voelt je vaak minder goed doordat je teveel dingen linkt aan je ex. Je hebt immers een lange tijd alles gedeeld en samen gedaan. Ga je naar een verjaardag dan kan je denken dat je er vorig jaar ook was maar dan met haar of dat je toen dit en dat deed waar hij/zij dan ook bij was. Het is gewoon die link aan hem/haar elke keer en daar is geen knopje voor..

quote:

Op zondag 20 juni 2010 14:53 schreef INViCTuS het volgende:
Dat is juist heel typerend...Je voelt je vaak minder goed doordat je teveel dingen linkt aan je ex. Je hebt immers een lange tijd alles gedeeld en samen gedaan. Ga je naar een verjaardag dan kan je denken dat je er vorig jaar ook was maar dan met haar of dat je toen dit en dat deed waar hij/zij dan ook bij was. Het is gewoon die link aan hem/haar elke keer en daar is geen knopje voor..

Ja, daar kan ik me wel in vinden. Ik ben niet zo ervaren met relaties, dit was m'n eerste serieuze.
Is het zo dat je gewend eraan moet raken om de dingen waar voorheen je partner meeging, of wat je voorheen met je partner deed, nu zonder haar doet (of met iemand anders)?

ahhh... dit voelt zo goed, telkens het contact met m'n ex vermeden. Vandaag even gebeld en ge-smst..
En ik ben gewoon niet meer zo van slag als ik de vorige keren telkens was!

Hier ben ik echt zoooo ontzettend blij mee, het voelde als een normale vriendin! eindelijk...

Ik probeer me tekst zo min mogelijk lang te maken, maar de kans is klein dat het ook daadwerkelijk gaat lukken.

Ik heb eind 2008 een meisje leren kennen. We noemen der maar even voor het gemak Bo. Bo zat een klas lager als mij en vanaf het begin hadden we al goed contact. Ik zag der echt als een hele goede vriendin en we bespraken veel met elkaar, verliefd zijn, problemen, school, werk, een beetje het dagelijks leven gewoon. Tot ik eind december opeens een smsje van Bo kreeg. Dat ze de laatste tijd wat voor me begon te voelen. Ik heb toen eerlijk gezegd dat het me nogal overviel en dat ik best met der wat wou doen, om te kijken of de vonk dan oversloeg. Na verschillende ´dates´ sloeg de vonk daadwerkelijk over, en krijgen we in februari eindelijk wat.

De eerste weken was ik de gelukkigste man ter wereld, een gevoel dat jullie allemaal wel kennen. Maar na enkele weken begon het gezeik. Ze kwam te laat op afspraken, het is zelfs een keer voorgekomen dat ze op me verjaardag 2 uur te laat is gekomen. Belde afspraken 5 minuten van te voren af en gaf als excuus een of andere lul smoes. Opzich kleine dingen, maar de drie punten waar ik nog steeds kwaad om kan worden komen nu.

Ik had een vriend, Martijn. Was al enkele jaren een van me beste vrienden. Hij had net een nieuwe mobiel en vanzelfsprekend ging ik hem even bekijken en de opties uitproberen. Tot ik op een gegeven moment allemaal foto´s van Bo tegenkwam. Ik ging verder kijken en zag smsjes van hem naar haar met teksten als ‘ ik hou van je, ik kan je veel meer geven als hem’. Zij stuurde terug dat ze alleen van mij hield en dat hij er mee op moest houden. Ik heb daarom Bo aangesproken met de vraag of het echt zijn smsjes waren. Dat klopte, en ik ben daarom langs Martijn gegaan en heb gezegd dat ik niet gediend was van zulke dingen. Ik kreeg te horen dat ik me kankerbek moest houden en dat ik anders klappen zal krijgen. Tot mijn grote verbazing koos Bo echter de kant van Martijn onder het argument dat ik me niet zo moest aanstellen en dat het toch niks voorstelde. Uiteindelijk heb ik Martijn sindsdien nooit meer gesproken en gaf Bo me toch gelijk, maar het zat me niet lekker.

Enkele weken daarna ging ik met enkele met enkele vrienden na het strand. Bo zal daar ook zijn met enkele vriendinnen. Wij hadden een mooi plek uitgevonden en na een uur kwam Bo achter ons liggen. Normaal gesproken kom je dan even na me toe, maar ze negeerde me compleet. Dan kan je zeggen dat ik ook na der toe kon komen. Dat klopt, maar ik vind dat als zij als laatste er bij komt best even na me toe kan lopen. Na een uurtje of twee kwam ze dan eindelijk na me toe. Hebben we wat gepraat dit dat. Tot dat ze wegging, ze liep gewoon weg. Dus ik riep, krijg ik geen knuffel of kus meer? Uiteindelijk kreeg ik hem alsnog maar ik kreeg steeds meer me bedenkingen. Enkele minuten later kreeg ik een boos smsje, dat ik haar als een hoer behandelde omdat ik om een kusje vroeg. Wat in mijn ogen heel normaal is, vooral in het begin van een relatie.

Drie dagen na dit voorval was ik bij der. Het was gewoon gezellig, zoals normaal. Ik merkte totaal niks aan der. Tot de volgende dag. Op msn deed ze erg kortaf, ik vroeg waarom ze zo deed. En ze vertelde dat ze niks meer voor me voelde en dat ze het uitmaakte. Ik was woedend, omdat ze het de dag er voor ook gewoon recht in me gezicht had kunnen zeggen, maar dat durfde mevrouw blijkbaar niet.
Toen begon mevrouw allemaal leugens te verspreiden. Ze zoende zogenaamd met allemaal jongens, wat achteraf gewoon niet waar bleek te zijn. Ik was vreemd gegaan etc etc. Ik heb daarop besloten dat ik al het contact met haar wou verbreken. Dit was trouwens allemaal rond eind Juni 2009.

Maar al snel genoeg merkte ik dat ik gewoon niet zonder der kon. Ik heb daarom haar een sms gestuurd met dat ik niet zonder der kon. Zij antwoordde direct terug, dat ze erg blij met me sms was, en dat ze het zelfde voelde. En dat ze het te vroeg er een einde aan had gemaakt.

Niks aan de hand denk je, maar dat is het punt nou. Ze voelt nog wat voor me, ze houd van me, alleen ze weet niet of het genoeg is. Ze probeert er zegt ze achter te komen, alleen duurt het nu al bijna één jaar.
Ik zit dus nu al een jaar in onzekerheid met of het nog wel wat wordt of niet. Met andere meisjes kan ik niet, omdat ik iedereen vergelijk met haar. En bijkomend iets is dat zij op elk meisje waar ik mee omga jaloers is.

Sorry voor de spelfouten, maar ik moet het gewoon echt even kwijt. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen ..

quote:

Op maandag 21 juni 2010 15:51 schreef Ratelslang het volgende:
Niks aan de hand denk je, maar dat is het punt nou. Ze voelt nog wat voor me, ze houd van me, alleen ze weet niet of het genoeg is. Ze probeert er zegt ze achter te komen, alleen duurt het nu al bijna één jaar.
Ik zit dus nu al een jaar in onzekerheid met of het nog wel wat wordt of niet. Met andere meisjes kan ik niet, omdat ik iedereen vergelijk met haar. En bijkomend iets is dat zij op elk meisje waar ik mee omga jaloers is.

Sorry voor de spelfouten, maar ik moet het gewoon echt even kwijt. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen ..

Wat dacht je van kappen met die onzin, haar uit je hoofd zetten en andere vrouw zoeken?

Godsamme man, een jaar wachten op iemand die je zo behandeld en die waarschijnlijk met al talloze kerels van bil is gegaan en jij blijft als een braaf schoothondje op haar wachten? Die chick houd je aan het lijntje met haar 'ik hou nog van je'.

Doe even normaal gast! Waar is je zelfrespect??

[ Bericht 24% gewijzigd door goofy_goober op 21-06-2010 16:36:53 ]

quote:

Op maandag 21 juni 2010 16:29 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Wat dacht je van kappen met die onzin, haar uit je hoofd zetten en andere vrouw zoeken?

Godsamme man, een jaar wachten op iemand die je zo behandeld en die waarschijnlijk met al talloze kerels van bil is gegaan en jij blijft als een braaf schoothondje op haar wachten? Die chick houd je aan het lijntje met haar 'ik hou nog van je'. Doe even normaal gast! Waar is je zelfrespect??

Heb ik vaak zat geprobeerd, maar op één of andere manier lukt het gewoon niet. Over dat van die andere kerels, weet ik 100% zeker dat het niet zo is.

quote:

Op maandag 21 juni 2010 16:29 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Wat dacht je van kappen met die onzin, haar uit je hoofd zetten en andere vrouw zoeken?

Godsamme man, een jaar wachten op iemand die je zo behandeld en die waarschijnlijk met al talloze kerels van bil is gegaan en jij blijft als een braaf schoothondje op haar wachten? Die chick houd je aan het lijntje met haar 'ik hou nog van je'.

Doe even normaal gast! Waar is je zelfrespect??

Dit.

quote:

Op maandag 21 juni 2010 16:42 schreef Ratelslang het volgende:

[..]

Heb ik vaak zat geprobeerd, maar op één of andere manier lukt het gewoon niet. Over dat van die andere kerels, weet ik 100% zeker dat het niet zo is.

LOL, en dan neem je maar genoegen met iemand die liegt en bedriegt? Denk eens na.

Een hoe weet je dat zo 100% zeker? Ze zat namelijk ook al toen ze nog met jou had achter je rug om te fucken met die zogenaamde vriend van je. En dat zal die vriend vast niet in zijn eentje hebben gedaan.

quote:

Op maandag 21 juni 2010 17:03 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

LOL, en dan neem je maar genoegen met iemand die liegt en bedriegt? Denk eens na.

Een hoe weet je dat zo 100% zeker? Ze zat namelijk ook al toen ze nog met jou had achter je rug om te fucken met die zogenaamde vriend van je. En dat zal die vriend vast niet in zijn eentje hebben gedaan.

Ja, je hebt ook in zekere zin gelijk. Alleen het loslaten lukt dus niet.

En dat van die smsjes, ik heb zijn inbox gelezen en haar outbox. En dat kwam precies overeen. Bedriegen doet ze sowieso niet, ben ik 100% van overtuigt.

Met zo'n instelling lukt het inderdaad niet.

Tuurlijk. Die chick wacht ook echt een jaar op jou. Dream on!

quote:

Op maandag 21 juni 2010 17:09 schreef Ratelslang het volgende:

[..]

Ja, je hebt ook in zekere zin gelijk. Alleen het loslaten lukt dus niet.

En dat van die smsjes, ik heb zijn inbox gelezen en haar outbox. En dat kwam precies overeen. Bedriegen doet ze sowieso niet, ben ik 100% van overtuigt.

Ga naar feestjes, verjaardagen of andere gelegenheden waarbij je mensen leert kennen. Met wat alcohol op denk je niet gauw meer aan je ex. Een jaar is wel erg lang. Er is nog altijd een kans om haar terug te winnen maar niet op deze manier. Zoek eerst eens een ander.

Ik weet hoe je je voelt. Ik heb er een maand over gedaan om het echt goed te verwerken, maar als je eenmaal een andere scharrel hebt kun je de knop omzetten. Geloof in jezelf!

quote:

Op maandag 21 juni 2010 21:06 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Ga naar feestjes, verjaardagen of andere gelegenheden waarbij je mensen leert kennen. Met wat alcohol op denk je niet gauw meer aan je ex. Een jaar is wel erg lang. Er is nog altijd een kans om haar terug te winnen maar niet op deze manier. Zoek eerst eens een ander.

Ik weet hoe je je voelt. Ik heb er een maand over gedaan om het echt goed te verwerken, maar als je eenmaal een andere scharrel hebt kun je de knop omzetten. Geloof in jezelf!

Ik denk niet dat een scharrel voor iedereen de oplossing is, voor mij niet in ieder geval.

Ik heb nu echt weer dip. Ik denk nog steeds aan de dingen die hij me heeft geflikt en toch mis ik hem. Ik zie hem waarschijnlijk zaterdag weer op een feestje terwijl ik hem al een tijdje niet meer heb gezien of gesproken. Ben benieuwd hoe dat zal gaan. Ik ga er het beste van maken.

quote:

Op maandag 21 juni 2010 21:40 schreef melanie_x het volgende:

[..]

Ik denk niet dat een scharrel voor iedereen de oplossing is, voor mij niet in ieder geval.

Ik heb nu echt weer dip. Ik denk nog steeds aan de dingen die hij me heeft geflikt en toch mis ik hem. Ik zie hem waarschijnlijk zaterdag weer op een feestje terwijl ik hem al een tijdje niet meer heb gezien of gesproken. Ben benieuwd hoe dat zal gaan. Ik ga er het beste van maken.

Op de lange termijn is een scharrel geen oplossing. Maar het geeft je wel zelfvertrouwen en daardoor kun je je ex makkelijker loslaten.

Succes, maar verwacht er niet teveel van. Gedraag je gewoon als een normale vriend, des te mooier het is als er iets gebeurt.

quote:

Op maandag 21 juni 2010 21:06 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Ga naar feestjes, verjaardagen of andere gelegenheden waarbij je mensen leert kennen. Met wat alcohol op denk je niet gauw meer aan je ex. Een jaar is wel erg lang. Er is nog altijd een kans om haar terug te winnen maar niet op deze manier. Zoek eerst eens een ander.

Ik weet hoe je je voelt. Ik heb er een maand over gedaan om het echt goed te verwerken, maar als je eenmaal een andere scharrel hebt kun je de knop omzetten. Geloof in jezelf!

Mmm, erg bedankt. Het klopt wel dat ik op feestjes minder erg aan der denk. Maar de stap na een ander is op één of andere manier nog te groot. Hoe heb jij dat aangepakt?

Naar andere vrouwen kijken. Jezelf bezig blijven houden. Sporten.

Sorry man, maar die ex van jou klinkt echt als een doos. Laat haar maar eens lekker jaloers worden, misschien dat ze dan eens een beetje vaart achter haar beslissing zet. Maar ja, ikzelf zou het wel weten. Laat haar verrekken zeg, met haar rare streken.

quote:

Op maandag 21 juni 2010 23:10 schreef goofy_goober het volgende:
Naar andere vrouwen kijken. Jezelf bezig blijven houden. Sporten.

Sorry man, maar die ex van jou klinkt echt als een doos. Laat haar maar eens lekker jaloers worden, misschien dat ze dan eens een beetje vaart achter haar beslissing zet. Maar ja, ikzelf zou het wel weten. Laat haar verrekken zeg, met haar rare streken.

Sporten doe ik sowieso elke dag al 2.5 uur, dus dat is opzich het probleem niet. Andere vrouwen kijken ook niet, kijk genoeg. De stap verder gebeurd alleen niet. En jaloers is ze al heel snel, mocht ik op hyves al een krabbel hebben van een ander meisje, dan breekt de pleuris al los.

quote:

Op maandag 21 juni 2010 23:22 schreef Ratelslang het volgende:

[..]

Sporten doe ik sowieso elke dag al 2.5 uur, dus dat is opzich het probleem niet. Andere vrouwen kijken ook niet, kijk genoeg. De stap verder gebeurd alleen niet. En jaloers is ze al heel snel, mocht ik op hyves al een krabbel hebben van een ander meisje, dan breekt de pleuris al los.

Ga eens met vrienden ergens heen. Vaak leer je via via nieuwe meiden kennen, of stap je met een groep vrienden op wat meisjes af. Gewoon zuipen dan komt het vanzelf wel. Je kunt echt wel een meisje krijgen als je al een vriendin gehad hebt.

Het hoeft ook niet meteen de liefde van je leven te zijn, het gaat om het effect van een scharrel. Jij krijgt zelfvertrouwen en als je ex het te weten krijgt (dat komt altijd wel via-via uit), dan krijgt ze in te zien dat je niet langer in haar spelletjes trapt. Over dat jaloerse gedrag: gewoon onverschillig blijven. Ze heeft genoeg kansen gehad, maar nu moet jij jou leven voorop stellen. Zelfrespect tonen, haar laten zien dat je jezelf belangrijker vind dan haar leven.

quote:

Op maandag 21 juni 2010 23:22 schreef Ratelslang het volgende:

[..]

Sporten doe ik sowieso elke dag al 2.5 uur, dus dat is opzich het probleem niet. Andere vrouwen kijken ook niet, kijk genoeg. De stap verder gebeurd alleen niet. En jaloers is ze al heel snel, mocht ik op hyves al een krabbel hebben van een ander meisje, dan breekt de pleuris al los.

Waarom hou je rekening met haar? Doet zij toch ook niet met jou? Waarom klamp je je zo vast aan haar? Wat maakt haar zo speciaal om een fucking jaar in onzekerheid te wachten? Kun je geen andere vrouw krijgen?

oke na dik een jaar is het sinds 3 weken ongeveer uit met mijn vriendin.
nou zijn we de week nadat het uit is nog uit eten geweest en wezen stappen samen. daarnaast ook bij elkaar geslapen. opeens wilde ze 2 dagen na het etentje van ons geen contact meer met me, en ik was onduidelijk waarom niet.
even om alles iets meer duidelijk te maken; ik ben er kapot van dat het uit is. iets dat ze 100% weet.
ik heb haar vanavond na een tijdje weer gezien, maar ze zat met een kerel aan de bar... hand in hand!
nou voel ik me nog zwaar klote van de breuk-up, maar gaat ze ook nog eens voor mijn neus met die kerel zitten kloten! erg pijnlijk! zit er echt even helemaal doorheen.. wat een kutactie. en ook vooral geen rekening met me houden door even te wachten tot ze lekker alleen zijn ofzo..
bleh, ben ik dit in ieder geval even kwijt.
(dit is een zeer korte versie trouwens, van wat er allemaal is gebeurd)

één laatste woord: kutwijf!