De kunst van het loslaten van je ex #116

quote:

Op woensdag 16 juni 2010 19:51 schreef goofy_goober het volgende:
Het staat notabene uitgebreid(er) beschreven op deze pagina.

Ja, sorry. Wist het ook wel achteraf want lees wel mee maar zag de reactie bedacht het me even niet.

Overigens heb ik een beetje hetzelfde. Vorige week 3x in 1 week gezien waarvan we 2x zelf hadden afgesproken er geen andere mensen bij waren. De 3e keer was in de stad met heel veel andere mensen en bier op, juist dat trok ik allemaal wat minder. Geen of vrijwel geen contact is denk ik beter maar of ik dat ook kan en wil tjah..

Als je maar zorgt dat je genoeg andere dingen te doen hebt, dan is het een stuk makkelijker.

Ja, opzich heb je daar wel een punt maar dan nog is het wel met enkele ups en downs. Heb genoeg vrienden, een goed sociaal leven, enkele hobby's en noem het maar op maar toch is dat doordeweeks s'avonds wel is saai...Ik moet het wegzetten dat dat spelletjes doen er niet meer in zal zitten en een stukje wandelen ook niet

Ja, die downs verhelp je niet zomaar. Maar daarom moet je zorgen dat je ook genoeg te doen hebt als je alleen bent. Doe eens iets wat je normaal niet doet. Voor de verandering eens vroeg naar bed ofzo.

Invictus, je probleem is begrijpelijk. Mensen zijn gewend aan routine, en als dat deel van je leven ineens verdwijnt dan is het moeilijk om dat zomaar te vergeten. Toch raad ik je aan om voor dat soort momenten dat je alleen bent een nieuwe 'praatpaal' te zoeken om te voorkomen dat je terugvalt op je ex. Juist voor dat soort momenten moet je iemand hebben om je hart bij te luchten en niet weer het contact op te zoeken. Krabbel eens een leuke vage kennis op hyves, start weer eens een gesprek op met een oude vriendin etc.

Zelf ben ik ook zo begonnen. Ik begon met een leuke krabbel aan een meisje dat ik op de hockeyclub tegen kwam omdat ik niks te doen had. Inmiddels praat ze haast elke dag tegen me (anderhalve maand later), en heb ik een leuke vriendin van haar leren kennen met potentie. Ookal klinkt dit vaag en onnatuurlijk, het scheelt zoveel pijn en moeilijke momenten. Als het lukt dan schiet je zelfvertrouwen trouwens ook weer omhoog.

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 17:58 schreef Tegan het volgende:
Jezus, mijn ex is echt een mongool. Ik smste hem gisteren dat ik heb wel mis omdat hij zo lang weg is. Smst hij net dat zijn telefoon zo goed als dood is en dat ik dus niets meer van hem hoor tot hij terug is. En verder niets.

Je smst je ex dat je hem mist? Dat is natuurlijk niet zo slim.
Of wil je weer een relatie hebben?

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 17:58 schreef Tegan het volgende:
Jezus, mijn ex is echt een mongool. Ik smste hem gisteren dat ik heb wel mis omdat hij zo lang weg is. Smst hij net dat zijn telefoon zo goed als dood is en dat ik dus niets meer van hem hoor tot hij terug is. En verder niets.

Een verkapt "Ik wil je uit mijn hoofd zetten en momenteel niks met je te maken hebben"-sms naar mijn idee. Kan hem ook niet erg ongelijk geven omdat hij denk ik ook wat afstand wil creëren. Blijkbaar is het wel duidelijk dat hij jou niet mist omdat hij het expliciet weg laat of dat hij het te moeilijk vind om het terug te zeggen en dat hij je eigenlijk niet WIL missen. Dus hij is in ieder geval hard aan het proberen om van je los te raken.

(Tenzij natuurlijk zijn telefoon ECHT stuk is en hij veel moeite heeft moeten doen om je dit toch nog te laten weten)

Maar goed, het tussen haakjes lijkt mij vrij onwaarschijnlijk.

Meid, kies nou toch alsjeblieft voor jezelf en doe wat het beste is, en dat is loslaten. Zoals het op mij over komt hang je nog zo ontzettend veel aan die jongen.

(sorrie als ik hard overkom maar bedoel het echt goed... )

Vraag me af of ik me hier wel of niet moet melden.

Ik heb het dinsdag na meer dan 3 jaar relatie uitgemaakt. We hadden vaker wat ruzie en dan werd er gepraat over wat ons (een beetje) dwarszat. De enige conclusie was dan "dat er aan gewerkt" moest worden, maar niet concreet hoe we dat gingen doen. Het gevolg was dat alles weer op de oude manier verder ging. Zij zegt ook dat zij soms het idee heeft dat ik meer energie in de relatie steek, maar dat ze niet goed kan plaatsen hoe dat kan. Ikzelf heb dat gevoel overigens niet echt, misschien dat we anders tegen de term "energie" aankijken.

Zij is veel impulsiever en extroverter dan ik, ik ben introvert en niet zozeer impulsief. Zij mist wat impulsiviteit bij mij.

Afgelopen dinsdag (ik heb er al vaker over nagedacht) knapte er iets bij mij. Het kon en kan op deze manier niet verder. Sindsdien ben ik een wandelend wrak eigenlijk.

Ik heb haar wel te kennen gegeven dat mijn deur niet volledig gesloten is. Maar dat ie wel gesloten wordt als het op de oude manier verder zou gaan. Wil die deur verder open gaan, zullen er structureel dingen moeten veranderen. Beter communiceren, luisteren en er moet beter gekeken worden naar een aantal eigenaardigheden.

Doe ik er slecht aan om te deur open te houden? Is het slecht dat ik het nog een kans wil geven? Of zijn de verschillen in introvert/extravert onoverkombaar? Wanneer zijn verschillen in een relatie onoverkombaar? Of althans, wanneer heeft het geen zin meer om er aan te werken omdat je te veel verschilt?

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 20:33 schreef Maharbal het volgende:
Vraag me af of ik me hier wel of niet moet melden.

Melden mag altijd

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 20:33 schreef Maharbal het volgende:
Doe ik er slecht aan om te deur open te houden? Is het slecht dat ik het nog een kans wil geven? Of zijn de verschillen in introvert/extravert onoverkombaar? Wanneer zijn verschillen in een relatie onoverkombaar? Of althans, wanneer heeft het geen zin meer om er aan te werken omdat je te veel verschilt?

De deur open houden is niet bij voorbaat slecht en je moet bij jezelf te rade gaan wat precies je motief is om die deur open te houden. Als het is omdat je niet graag alleen wilt zijn of als het vooral op jezelf betrekking heeft zul je je af moeten vragen of het dan wel eerlijk is. Mocht je nog veel om haar geven en nog wel een toekomst samen kunnen zien dan lijkt het mij geen slecht idee om te proberen er samen uit te komen.

introvert/extrovert durf ik weinig over te zeggen maar het schijnt juist dat tegenpolen zo ontzettend aantrekken omdat het elkaar in balans houd, dus opzich hoeft dit geen probleem te vormen maar het kan zeker een bron van ergernissen vormen. Dus let wel op die valkuil!

Wanneer verschillen onoverkoombaar zijn lijkt mij dat wanneer je levensdoelen ver uiteen liggen en als jij haar, of zij jou, niet voldoende mogelijkheid geeft hier een eigen invulling in te geven. Het is niet zo zwart wit en er valt in de praktijk moeilijk de vinger op te leggen. Maar bedenk je wel dat als jullie samen er toch voor willen knokken dat dit nog echt niet het einde van de relatie hoeft te zijn. Vooral als jullie dit bijvoorbeeld succesvol achter jullie laten, moet je kijken hoeveel energie je er dan uit kunt putten dat jullie samen een grote hindernis hebben overwonnen en dat jullie band daardoor nog sterker zal worden.

Het is maar net van welke kant je het verhaal wilt bekijken dus trek niet te snel voorbarige conclusies. Wel moet je je afvragen of je gelukkig bent en of je dit kunt blijven zijn SAMEN met je partner.

quote:

Op woensdag 16 juni 2010 19:41 schreef Tegan het volgende:

[..]

Of ik wel zo door kan gaan als vrienden terwijl ik toch dingen mis die ik niet ga krijgen. En of ik dan beter alle contact kan verbreken.

Ik denk dat je in ieder geval contact zal blijven houden. Je hebt rationeel de wijsheid van het verbreken al, maar je hebt ook een hele sterke emotionele weerzin die je maar niet lijkt te overwinnen.

Wat je ook kiest, ik hoop dat het je blijvend geluk zal brengen.

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 21:04 schreef Lallend het volgende:

[..]

Melden mag altijd
[..]

De deur open houden is niet bij voorbaat slecht en je moet bij jezelf te rade gaan wat precies je motief is om die deur open te houden. Als het is omdat je niet graag alleen wilt zijn of als het vooral op jezelf betrekking heeft zul je je af moeten vragen of het dan wel eerlijk is. Mocht je nog veel om haar geven en nog wel een toekomst samen kunnen zien dan lijkt het mij geen slecht idee om te proberen er samen uit te komen.

introvert/extrovert durf ik weinig over te zeggen maar het schijnt juist dat tegenpolen zo ontzettend aantrekken omdat het elkaar in balans houd, dus opzich hoeft dit geen probleem te vormen maar het kan zeker een bron van ergernissen vormen. Dus let wel op die valkuil!

Wanneer verschillen onoverkoombaar zijn lijkt mij dat wanneer je levensdoelen ver uiteen liggen en als jij haar, of zij jou, niet voldoende mogelijkheid geeft hier een eigen invulling in te geven. Het is niet zo zwart wit en er valt in de praktijk moeilijk de vinger op te leggen. Maar bedenk je wel dat als jullie samen er toch voor willen knokken dat dit nog echt niet het einde van de relatie hoeft te zijn. Vooral als jullie dit bijvoorbeeld succesvol achter jullie laten, moet je kijken hoeveel energie je er dan uit kunt putten dat jullie samen een grote hindernis hebben overwonnen en dat jullie band daardoor nog sterker zal worden.

Het is maar net van welke kant je het verhaal wilt bekijken dus trek niet te snel voorbarige conclusies. Wel moet je je afvragen of je gelukkig bent en of je dit kunt blijven zijn SAMEN met je partner.

Net een redelijk lang gesprek met haar gehad aan de telefoon. Beiden waren we begrijpend naar elkaar toe. Zij heeft te kennen gegeven dat zij op dit moment er geen vertrouwen meer in heeft dat we er nog uit kunnen komen. De irritaties zitten bij haar zo diep geworteld op dit moment (het is ook vers), dat er maar iets hoeft te gebeuren (wat ongetwijfeld gaat gebeuren als je samen langzaam dingen verbetert)...en ze weer pissed is.

Normaal is ze onduidelijk, maar nu heeft ze me dus eindelijk te kennen gegeven dat ze op dit moment geen energie heeft om er in te steken. Ze sluit niet uit dat ze die energie misschien nog wel kan krijgen, maar dat weet ze niet. Ze twijfelt erg.
"Je hoeft niet eeuwenlang op me te wachten, de wil/energie/vertrouwen kan binnen een week terugkomen, binnen een maand, binnen een jaar of helemaal niet".

Ik heb mijn "duidelijkheid", en het doet pijn. Ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan.

quote:

Op donderdag 17 juni 2010 22:28 schreef Tegan het volgende:

[..]

Wat een lieve post. Thanks .

Ik wilde eigenlijk zeggen dat ik mezelf niet zo in dit topic vind passen meer. Ik weet nog steeds niet hoe het gaat lopen, maar hier posten helpt niet ofzo. Ik kom nog wel af en toe een update geven. Maar misschien toch een ander topic vinden voor mijn probleem.

Tja ik raad je aan om gewoon je eigen topic te openen en wat dingen te quoten die je in deze thread ook gezegd hebt. Hopelijk krijg je daar meer input over hoe en wat. Succes en sterkte sowieso toegewenst!

Aan zijn reacties te zien (volgens jou dan) heeft hij ook niet veel sjoege om steeds geconfronteerd te worden met een ex die het allemaal niet kan loslaten...

Ja, maar het is wel duidelijk dat jij nog steeds hoopt op verzoening, terwijl hij zich heeft gespitst op vriendschap. En dat frustreert jou. Dat gaat natuurlijk niet werken zo, he? Daarmee forceer je de boel alleen maar. Tuurlijk zullen jullie genoeg leuke momenten hebben, maar ja, daar lezen we hier niks over. Ik baseer mijn mening op jou posts in dit topic.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 01:14 schreef goofy_goober het volgende:
Ja, maar het is wel duidelijk dat jij nog steeds hoopt op verzoening, terwijl hij zich heeft gespitst op vriendschap. En dat frustreert jou. Dat gaat natuurlijk niet werken zo, he? Daarmee forceer je de boel alleen maar. Tuurlijk zullen jullie genoeg leuke momenten hebben, maar ja, daar lezen we hier niks over. Ik baseer mijn mening op jou posts in dit topic.

hehe... op dit moment is dat een beetje mijn situatie... ik moet niet hopen maar de ups zijn goed terwijl de donws erg veel neigen naar die verzoening.waarom is er niet zo'n simpele knop?

Hmm ik heb nu na een maand sinds het uit is vanavond weer een date..
Ik ben eigenlijk niet toe aan een relatie, maar vind de aandacht leuk, en het is wel een leuk meisje.
Ik zie 'r alleen nu al tegenop om haar straks wss te moeten vertellen dat ik niet verder met haar wil,
als 't vanavond leuk wordt.
Daarbij denk ik sinds ik dit meisje ontmoet hebt weer meer aan m'n ex. Hoort dat erbij als je een nieuw meisje ontmoet?

Een maand om je ex te vergeten is ook wel erg kort.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 16:35 schreef goofy_goober het volgende:
Een maand om je ex te vergeten is ook wel erg kort.

Dit dus, maar een rebound zal opzich ook wel lekker kunnen zijn denk ik dan
Helaas moet ik het zonder stellen maar kan er eigenlijk ook niet heel erg mee zitten.

Ik heb ondertussen nog 'wat' met 2 jongens gehad nadat het uit is gegaan.
Uiteindelijk vond ik het gewoon leuk voor de aandacht en zodra het serieuzer werd kapte ik alles af.

Gisteren had ik mijn ex even ge-smst om hem te feliciteren. Even wat heen en weer ge-smst en er kwamen weer allemaal gevoelens bij mij omhoog.
Wanneer ben je over je ex heen? Als je hem niet meer mist? Als je geen gevoelens meer voor hem hebt?
Er lijkt geen einde aan te komen..

Ik ben ff in de war.

Vandaag voel ik helemaal niks meer. Waar ik de afgelopen dagen sinds dinsdag intens verdrietig was, voel ik vandaag dus niks. Geen woede, geen verdriet, geen blijheid, geen missen...geen enkele emotie.

Iemand een idee?

_{Ik vind het overigens wel best zo. Maakt het makkelijker. Dan maar over straat als een levenloze zombie.}

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 18:22 schreef Maharbal het volgende:
Ik ben ff in de war.

Vandaag voel ik helemaal niks meer. Waar ik de afgelopen dagen sinds dinsdag intens verdrietig was, voel ik vandaag dus niks. Geen woede, geen verdriet, geen blijheid, geen missen...geen enkele emotie.

Iemand een idee?

_{Ik vind het overigens wel best zo. Maakt het makkelijker. Dan maar over straat als een levenloze zombie.}

Het gaat meestal met ups en downs. De ene keer voel je je geweldig, de andere keer vreselijk kut.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 18:29 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Het gaat meestal met ups en downs. De ene keer voel je je geweldig, de andere keer vreselijk kut.

Ja, dat ervaarde ik ook. Maar dan nog in intervallen op dezelfde dag. Tot nu toe nog niet één hele dag hetzelfde gevoeld.

Ik blijf 't maar apart vinden. Zien wat morgen brengt.

_{Verder smst m'n (ex)vriendin vandaag nog dat ze toch weer hevig twijfelt. Waar ze gister aardig resoluut klonk, wil ze het nu misschien weer "omvormen" tot een time out, in plaats van een definitieve breuk. Ik heb haar gezegd dat ze het mag noemen hoe ze het wil, maar dat ik me niet aan het lijntje laat houden.}

Opeens heb je het: hij kan in de stront zakken.

Morgen zal het wel weer anders zijn, maar ik heb t op het moment helemaal gehad met z'n gezeik. Een beetje kwaad op mij worden terwijl jij t uitmaakt. Sodemieter op zeg.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 18:32 schreef Maharbal het volgende:

[..]

Ja, dat ervaarde ik ook. Maar dan nog in intervallen op dezelfde dag. Tot nu toe nog niet één hele dag hetzelfde gevoeld.

Ik blijf 't maar apart vinden. Zien wat morgen brengt.

_{Verder smst m'n (ex)vriendin vandaag nog dat ze toch weer hevig twijfelt. Waar ze gister aardig resoluut klonk, wil ze het nu misschien weer "omvormen" tot een time out, in plaats van een definitieve breuk. Ik heb haar gezegd dat ze het mag noemen hoe ze het wil, maar dat ik me niet aan het lijntje laat houden.}

Wordt vanzelf minder, maar het zal zeker nog wel even duren.

Prima dat je dat zei, gewoon onverschillig blijven de komende tijd. Dit is een mooi moment voor haar om over haar eigen fouten na te denken. Mocht je haar nog terug willen, benader haar dan als een vriend in plaats van er vol in te vliegen. Zo voorkom je dat ze haar oude spelletjes weer gaat spelen.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 19:03 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Wordt vanzelf minder, maar het zal zeker nog wel even duren.

Prima dat je dat zei, gewoon onverschillig blijven de komende tijd. Dit is een mooi moment voor haar om over haar eigen fouten na te denken. Mocht je haar nog terug willen, benader haar dan als een vriend in plaats van er vol in te vliegen. Zo voorkom je dat ze haar oude spelletjes weer gaat spelen.

Dat is inderdaad mijn intentie. De kat uit de boom kijken, maar ik ga niet hopen. Dat lijdt waarschijnlijk alleen maar tot teleurstelling. Ik ga ondertussen gewoon proberen om door te gaan met verwerken.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 19:22 schreef Maharbal het volgende:

[..]

Dat is inderdaad mijn intentie. De kat uit de boom kijken, maar ik ga niet hopen. Dat lijdt waarschijnlijk alleen maar tot teleurstelling. Ik ga ondertussen gewoon proberen om door te gaan met verwerken.

Besef je dat hoe sneller je erover heen komt, hoe meer je ex tegen je op zal kijken. Als jij doorgaat met je leven in plaats van bij haar uitjanken gaat ze je op een gegeven moment wel missen

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 21:31 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Besef je dat hoe sneller je erover heen komt, hoe meer je ex tegen je op zal kijken. Als jij doorgaat met je leven in plaats van bij haar uitjanken gaat ze je op een gegeven moment wel missen

Als ik haar smsjes moet geloven, doet ze dat nu ook al. Ze ('t zal wel inherent zijn aan vrouwen) twijfelt gewoon heel erg, en weet het allemaal niet. Ik vind het op dit moment allemaal prima, ik laat me gewoon niet (meer) in die twijfel meetrekken.

_{Ik kan mijn gevoel van complete verstomptheid en onverschilligheid op dit moment niet goed plaatsen. Het is erg out of the blue. Ben benieuwd of het zich voortzet.}

Dat heb ik ook op t moment. T kan me nu even geen ruk schelen allemaal. Opzich redelijk prettig vergeleken met suf voor je uit staren of t nou echt waar is.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 19:03 schreef IceCreamm het volgende:

[..]

Wordt vanzelf minder, maar het zal zeker nog wel even duren.

Prima dat je dat zei, gewoon onverschillig blijven de komende tijd. Dit is een mooi moment voor haar om over haar eigen fouten na te denken. Mocht je haar nog terug willen, benader haar dan als een vriend in plaats van er vol in te vliegen. Zo voorkom je dat ze haar oude spelletjes weer gaat spelen.

Guilty.

Mijn ex een maand geleden weer gezien na een periode van 5 weken niks. Zij belde op. Ik moest nog wat ophalen, van het één kwam het ander Nu bel ik met haar gisteren en zegt dat ze een nieuwe vriend heeft.
Na de liefdesverklaringen van drie weken geleden slaat het goed in, ook omdat ze al twee keer eerder heeft gelogen dat ze een nieuwe vriend heeft is het hard en moeilijk te geloven, maar ze blijft volhouden.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 22:36 schreef Bloempje. het volgende:
Dat heb ik ook op t moment. T kan me nu even geen ruk schelen allemaal. Opzich redelijk prettig vergeleken met suf voor je uit staren of t nou echt waar is.

Vind ik eigenlijk ook.

_{Ik word overigens net wakker en voel me nog steeds zo.}

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 10:29 schreef Tegan het volgende:
Ik heb trouwens een date woensdag. *ril* Iemand vroeg me, en ik moest echt even denken waarom ik toch nee zou zeggen. Ik had niet echt een reden. Mijn moeder kent hem ook, en vind hem helemaal het einde itt mijn ex . Maar ik denk dat het gewoon bij eten blijft. Heb niet echt gevoelens voor hem, we kunnen het wel gewoon goed vinden samen al jaren.

Los van deze kerel, gewoon niet teveel over nadenken van te voren. Je overanalyseert.

Ik denk niet dat ik ooit nog een nieuwe relatie aankan. het ging leuk met een meisje, totdat mn ex weer gestoord ging doen (zie eerder in dit topic), plus nog andere dingen waardoor ik redelijk van mn stuk ben gebracht. Eergisteren gesprek gehad bij PsyQ, kreeg toen ook weer termen naar mn hoofd (waar ik me dan niet teveel van moest aantrekken, want het was maar een voorlopige analyse, maar doe dat maar eens), waarna ik zoiets heb van "wat voor masochist moet een meid zijn om iets met een mentaal wrak als ik te beginnen". Superleuk dat mensen me proberen op te beuren, en naar dat andere meisje vragen, maar voor mijn gevoel heb ik allang afgedaan. Bedankt, ex, voor de permanente schade (Y). Ik ben er echt compleet klaar mee.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 11:14 schreef ChocolateGiddyUp het volgende:
Bedankt, ex, voor de permanente schade (Y). Ik ben er echt compleet klaar mee.

Een verhaal heeft altijd twee kanten.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 10:05 schreef Maharbal het volgende:

[..]

Vind ik eigenlijk ook.

_{Ik word overigens net wakker en voel me nog steeds zo.}

Ja ik ook. Moet vanavond met m werken, eens kijken hoe dat gaat. Hopen dat ik niet als een soort wrak weer totaal instort.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 12:40 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Een verhaal heeft altijd twee kanten.

Haha, ja.Ja waren het er maar 2. Tegen elk nieuwe scharrel de ze mij laat bedreigen verteld ze een ander verhaal . Ik mis haar niet als vriendin. We waren een kut-stel. Alleen soms kan ik heel goed met haar praten en ben ik de enige die haar begrijpt (zegt ze), en dan gebeurt er helemaal niks in de tussentijd, en ik heb een paar mensen op mn nek die me levend willen villen om een of ander gefabriceerd verhaal. Ik heb 2 maanden met haar gehad, en haar in die tijd Mwa, 6 keer gezien? Ik snap die obsessie niet.

quote:

Op zaterdag 19 juni 2010 13:53 schreef Bloempje. het volgende:

[..]

Ja ik ook. Moet vanavond met m werken, eens kijken hoe dat gaat. Hopen dat ik niet als een soort wrak weer totaal instort.

Mwah, dat ging best goed hij gedroeg zich echt als een enorme drol, dus ik ben nu eindelijk eens echt kwaad op m.

en dan kom je thuis van een mooie avond kroeg,met vrienden.... en lig je alleen op bed.

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 17:38 schreef Lallend het volgende:

[..]

Dit dus, maar een rebound zal opzich ook wel lekker kunnen zijn denk ik dan
Helaas moet ik het zonder stellen maar kan er eigenlijk ook niet heel erg mee zitten.

Een eenmalige date is niet echt een rebound toch?
Die date heb ik dus vrijdag gehad, we hebben wel gezoend, maar er ontbrak een klik.
Ik kwam er ook achter dat ik nog niet toe ben aan echte dates en dergelijke.
't Is gewoon nog te vroeg, ik moest nota bene bij de zoen denken aan hoe m'n ex zoende

Dat is juist heel typerend...Je voelt je vaak minder goed doordat je teveel dingen linkt aan je ex. Je hebt immers een lange tijd alles gedeeld en samen gedaan. Ga je naar een verjaardag dan kan je denken dat je er vorig jaar ook was maar dan met haar of dat je toen dit en dat deed waar hij/zij dan ook bij was. Het is gewoon die link aan hem/haar elke keer en daar is geen knopje voor..

quote:

Op zondag 20 juni 2010 14:53 schreef INViCTuS het volgende:
Dat is juist heel typerend...Je voelt je vaak minder goed doordat je teveel dingen linkt aan je ex. Je hebt immers een lange tijd alles gedeeld en samen gedaan. Ga je naar een verjaardag dan kan je denken dat je er vorig jaar ook was maar dan met haar of dat je toen dit en dat deed waar hij/zij dan ook bij was. Het is gewoon die link aan hem/haar elke keer en daar is geen knopje voor..

Ja, daar kan ik me wel in vinden. Ik ben niet zo ervaren met relaties, dit was m'n eerste serieuze.
Is het zo dat je gewend eraan moet raken om de dingen waar voorheen je partner meeging, of wat je voorheen met je partner deed, nu zonder haar doet (of met iemand anders)?

ahhh... dit voelt zo goed, telkens het contact met m'n ex vermeden. Vandaag even gebeld en ge-smst..
En ik ben gewoon niet meer zo van slag als ik de vorige keren telkens was!

Hier ben ik echt zoooo ontzettend blij mee, het voelde als een normale vriendin! eindelijk...

Ik probeer me tekst zo min mogelijk lang te maken, maar de kans is klein dat het ook daadwerkelijk gaat lukken.

Ik heb eind 2008 een meisje leren kennen. We noemen der maar even voor het gemak Bo. Bo zat een klas lager als mij en vanaf het begin hadden we al goed contact. Ik zag der echt als een hele goede vriendin en we bespraken veel met elkaar, verliefd zijn, problemen, school, werk, een beetje het dagelijks leven gewoon. Tot ik eind december opeens een smsje van Bo kreeg. Dat ze de laatste tijd wat voor me begon te voelen. Ik heb toen eerlijk gezegd dat het me nogal overviel en dat ik best met der wat wou doen, om te kijken of de vonk dan oversloeg. Na verschillende ´dates´ sloeg de vonk daadwerkelijk over, en krijgen we in februari eindelijk wat.

De eerste weken was ik de gelukkigste man ter wereld, een gevoel dat jullie allemaal wel kennen. Maar na enkele weken begon het gezeik. Ze kwam te laat op afspraken, het is zelfs een keer voorgekomen dat ze op me verjaardag 2 uur te laat is gekomen. Belde afspraken 5 minuten van te voren af en gaf als excuus een of andere lul smoes. Opzich kleine dingen, maar de drie punten waar ik nog steeds kwaad om kan worden komen nu.

Ik had een vriend, Martijn. Was al enkele jaren een van me beste vrienden. Hij had net een nieuwe mobiel en vanzelfsprekend ging ik hem even bekijken en de opties uitproberen. Tot ik op een gegeven moment allemaal foto´s van Bo tegenkwam. Ik ging verder kijken en zag smsjes van hem naar haar met teksten als ‘ ik hou van je, ik kan je veel meer geven als hem’. Zij stuurde terug dat ze alleen van mij hield en dat hij er mee op moest houden. Ik heb daarom Bo aangesproken met de vraag of het echt zijn smsjes waren. Dat klopte, en ik ben daarom langs Martijn gegaan en heb gezegd dat ik niet gediend was van zulke dingen. Ik kreeg te horen dat ik me kankerbek moest houden en dat ik anders klappen zal krijgen. Tot mijn grote verbazing koos Bo echter de kant van Martijn onder het argument dat ik me niet zo moest aanstellen en dat het toch niks voorstelde. Uiteindelijk heb ik Martijn sindsdien nooit meer gesproken en gaf Bo me toch gelijk, maar het zat me niet lekker.

Enkele weken daarna ging ik met enkele met enkele vrienden na het strand. Bo zal daar ook zijn met enkele vriendinnen. Wij hadden een mooi plek uitgevonden en na een uur kwam Bo achter ons liggen. Normaal gesproken kom je dan even na me toe, maar ze negeerde me compleet. Dan kan je zeggen dat ik ook na der toe kon komen. Dat klopt, maar ik vind dat als zij als laatste er bij komt best even na me toe kan lopen. Na een uurtje of twee kwam ze dan eindelijk na me toe. Hebben we wat gepraat dit dat. Tot dat ze wegging, ze liep gewoon weg. Dus ik riep, krijg ik geen knuffel of kus meer? Uiteindelijk kreeg ik hem alsnog maar ik kreeg steeds meer me bedenkingen. Enkele minuten later kreeg ik een boos smsje, dat ik haar als een hoer behandelde omdat ik om een kusje vroeg. Wat in mijn ogen heel normaal is, vooral in het begin van een relatie.

Drie dagen na dit voorval was ik bij der. Het was gewoon gezellig, zoals normaal. Ik merkte totaal niks aan der. Tot de volgende dag. Op msn deed ze erg kortaf, ik vroeg waarom ze zo deed. En ze vertelde dat ze niks meer voor me voelde en dat ze het uitmaakte. Ik was woedend, omdat ze het de dag er voor ook gewoon recht in me gezicht had kunnen zeggen, maar dat durfde mevrouw blijkbaar niet.
Toen begon mevrouw allemaal leugens te verspreiden. Ze zoende zogenaamd met allemaal jongens, wat achteraf gewoon niet waar bleek te zijn. Ik was vreemd gegaan etc etc. Ik heb daarop besloten dat ik al het contact met haar wou verbreken. Dit was trouwens allemaal rond eind Juni 2009.

Maar al snel genoeg merkte ik dat ik gewoon niet zonder der kon. Ik heb daarom haar een sms gestuurd met dat ik niet zonder der kon. Zij antwoordde direct terug, dat ze erg blij met me sms was, en dat ze het zelfde voelde. En dat ze het te vroeg er een einde aan had gemaakt.

Niks aan de hand denk je, maar dat is het punt nou. Ze voelt nog wat voor me, ze houd van me, alleen ze weet niet of het genoeg is. Ze probeert er zegt ze achter te komen, alleen duurt het nu al bijna één jaar.
Ik zit dus nu al een jaar in onzekerheid met of het nog wel wat wordt of niet. Met andere meisjes kan ik niet, omdat ik iedereen vergelijk met haar. En bijkomend iets is dat zij op elk meisje waar ik mee omga jaloers is.

Sorry voor de spelfouten, maar ik moet het gewoon echt even kwijt. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen ..