R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Vervolg van De Kunst van het loslaten van een ex - deel 16
Hier maar weer verder
Mijn ex belde me gisteren, en ik heb echt best een leuk gesprekje met hem gehad. We hebben het o.a. erover gehad dat het voor mij moeilijker is dan voor hem, omdat hij weer bij zijn ouders woont en ik helemaal alleen ben zonder familie in de buurt. En ook vertelde hij dat hij een nieuw vriendinnetje had. Dat was voor mij een beetje te veel informatie (al wist ik het wel), maar ook de manier waarop hij eraan toevoegde dat dit beslist geen vluchtgedrag is, maar echt heel bijzonder, daar werd ik ff niet goed van.
Oja voor in de top-10 van dingen die je NIET van je ex wil horen: "als je zelf straks een nieuwe relatie hebt, zul je merken hoeveel je ervan geleerd hebt".
Hier maar weer verder
Mijn ex belde me gisteren, en ik heb echt best een leuk gesprekje met hem gehad. We hebben het o.a. erover gehad dat het voor mij moeilijker is dan voor hem, omdat hij weer bij zijn ouders woont en ik helemaal alleen ben zonder familie in de buurt. En ook vertelde hij dat hij een nieuw vriendinnetje had. Dat was voor mij een beetje te veel informatie (al wist ik het wel), maar ook de manier waarop hij eraan toevoegde dat dit beslist geen vluchtgedrag is, maar echt heel bijzonder, daar werd ik ff niet goed van.
Oja voor in de top-10 van dingen die je NIET van je ex wil horen: "als je zelf straks een nieuwe relatie hebt, zul je merken hoeveel je ervan geleerd hebt".
Hhhm ik spreek mijn ex'en later nooit meer eigenlijk.
Alleen 1, dat is het nichtje van een goeie vriend van mij. Maar het contact met haar is leuker sinds het uit is dan aan was..
Maar verder is het de 1e tijd nadat het uit is altijd ff moeilijk maar verder weinig problemen mee...
Alleen 1, dat is het nichtje van een goeie vriend van mij. Maar het contact met haar is leuker sinds het uit is dan aan was..
Maar verder is het de 1e tijd nadat het uit is altijd ff moeilijk maar verder weinig problemen mee...
Make love and listen to the music
De vrijheid die je als single hebt, heb je nooit meer als je in een relatie zit, hoe "vrij" je elkaar ook laat => PieterCK
All animals are equal but some animals are more equal than others=> George Orwell
De vrijheid die je als single hebt, heb je nooit meer als je in een relatie zit, hoe "vrij" je elkaar ook laat => PieterCK
All animals are equal but some animals are more equal than others=> George Orwell
Dat zijn inderdaad dingen die je liever niet van je ex hoort nee.quote:Op donderdag 28 april 2005 09:06 schreef Christine het volgende:
Vervolg van De Kunst van het loslaten van een ex - deel 16
Hier maar weer verder
Mijn ex belde me gisteren, en ik heb echt best een leuk gesprekje met hem gehad. We hebben het o.a. erover gehad dat het voor mij moeilijker is dan voor hem, omdat hij weer bij zijn ouders woont en ik helemaal alleen ben zonder familie in de buurt. En ook vertelde hij dat hij een nieuw vriendinnetje had. Dat was voor mij een beetje te veel informatie (al wist ik het wel), maar ook de manier waarop hij eraan toevoegde dat dit beslist geen vluchtgedrag is, maar echt heel bijzonder, daar werd ik ff niet goed van.
Oja voor in de top-10 van dingen die je NIET van je ex wil horen: "als je zelf straks een nieuwe relatie hebt, zul je merken hoeveel je ervan geleerd hebt".
Ik kan er ook goed misselijk van worden als ik bedenk / hoor dat mijn ex(en) zo blij zijn met hun nieuwe vriendje. Dan denk je ook bij jezelf dat jullie relatie blijkbaar geen fuck heeft voorgesteld.
Bovendien moet ik er al helemaal niet aan denken wat ze in bed uitspoken
Ik probeer het contact met exen daarom ook maar zoveel mogelijk te vermijden. En af en toe op msn spreek ik ze nog wel eens maar in het echt zien doe ik ze niet meer.
(alhoewel dat wel slijt, ik heb er al veel minder moeite mee om mijn 1e ex te spreken)
Childhood is over the moment you know you're going to die.
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
'Snelwegen verbreden om files op te lossen? Dat is zoals de broeksriem losser maken tegen obesitas'
daar ben ik weer.
ja mijn relatie was uitgegaan omdat ze een ander leuk vond.
en ik kreeg steun van een heel lief en leuk meisje en haar beste vriendin.
het meisje die me steunde prate ik veel mee en hadden best veel raakvlakken, en ik kreeg dus na tijdje ook gevoelens voor haar.
dit heb ik dus verteld tegen haar en dat terwijl ik haar al 4 jaar ken, en ik ga nu dus met haar.
dit terwijl me ex nog steeds niet met die jongen gaat die ze leuk vond.
maar ja ik heb helemaal geen contact meer met me ex behalve een sms die ik haar gisteren stuurde om haar te feliciteren met haar verjaardag
ja mijn relatie was uitgegaan omdat ze een ander leuk vond.
en ik kreeg steun van een heel lief en leuk meisje en haar beste vriendin.
het meisje die me steunde prate ik veel mee en hadden best veel raakvlakken, en ik kreeg dus na tijdje ook gevoelens voor haar.
dit heb ik dus verteld tegen haar en dat terwijl ik haar al 4 jaar ken, en ik ga nu dus met haar.
dit terwijl me ex nog steeds niet met die jongen gaat die ze leuk vond.
maar ja ik heb helemaal geen contact meer met me ex behalve een sms die ik haar gisteren stuurde om haar te feliciteren met haar verjaardag
you never know what you had untill its gone
Okeej. Op aanraden van Christine toch maar posten hier.
Het is net een week uit, we zijn op zich niet zo lang samen geweest, maar dat maakt het momenteel niet minder pijnlijk. In de eerste dagen wel goed m'n hart kunnen luchten, ook bij hem. Goede en fijne gesprekken gehad, maar de laatste dagen ging de communicatie ook even niet zo goed meer. In de hoop eindelijk een beetje rust in m'n hoofd te krijgen, dingen voor mezelf op een rijtje te kunnen zetten en de eerste emotionele 'crap' af te laten zwakken heb ik gisteravond het contact verbroken voor een aantal dagen.
Dat was een moeilijke beslissing. Voornamelijk omdat ik echt heel graag wil dat we in elkaars leven kunnen blijven, als goede vrienden. Misschien is dat ijdele hoop, maar ik denk dat het moet kunnen, juist met hem. Hij is me te dierbaar om helemaal te verliezen. Alleen is het te vroeg en nog te pijnlijk. Elke keer dat gejank als ik hem spreek, ik begin helemaal gestoord te worden van dat constante onstabiele/labiele gevoel.
Alleen heb ik het gewoon nu al moeilijk met m'n beslissing van gisteravond. Ik zou hem dolgraag willen spreken, en dat we dan gewoon een leuk, luchtig gesprek kunnen hebben. Maar dat kan gewoon niet, ik moet het tijd gunnen. Maar ik ben zo fokking ongeduldig.
Blegh, ik weet gewoon niet hoe ik met de hele situatie om moet gaan
Het is net een week uit, we zijn op zich niet zo lang samen geweest, maar dat maakt het momenteel niet minder pijnlijk. In de eerste dagen wel goed m'n hart kunnen luchten, ook bij hem. Goede en fijne gesprekken gehad, maar de laatste dagen ging de communicatie ook even niet zo goed meer. In de hoop eindelijk een beetje rust in m'n hoofd te krijgen, dingen voor mezelf op een rijtje te kunnen zetten en de eerste emotionele 'crap' af te laten zwakken heb ik gisteravond het contact verbroken voor een aantal dagen.
Dat was een moeilijke beslissing. Voornamelijk omdat ik echt heel graag wil dat we in elkaars leven kunnen blijven, als goede vrienden. Misschien is dat ijdele hoop, maar ik denk dat het moet kunnen, juist met hem. Hij is me te dierbaar om helemaal te verliezen. Alleen is het te vroeg en nog te pijnlijk. Elke keer dat gejank als ik hem spreek, ik begin helemaal gestoord te worden van dat constante onstabiele/labiele gevoel.
Alleen heb ik het gewoon nu al moeilijk met m'n beslissing van gisteravond. Ik zou hem dolgraag willen spreken, en dat we dan gewoon een leuk, luchtig gesprek kunnen hebben. Maar dat kan gewoon niet, ik moet het tijd gunnen. Maar ik ben zo fokking ongeduldig.
Blegh, ik weet gewoon niet hoe ik met de hele situatie om moet gaan
en met welke reden is de relatie beėindigd, Twisted_ Fok, en ik veronderstel dat hij de relatie heeft beėindigd ?
sterke, in elk geval, en elke keer als je contact met hem wil zoeken, doe dan gewoon iets anders, zet de tv op, eet een pak chips, bel naar een vriendin.
Het komt allemaal wel okay , met of zonder hem, laat het iig even rusten
sterke, in elk geval, en elke keer als je contact met hem wil zoeken, doe dan gewoon iets anders, zet de tv op, eet een pak chips, bel naar een vriendin.
Het komt allemaal wel okay , met of zonder hem, laat het iig even rusten
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Hij kon de afstand niet aan (we wonen ongeveer 2 uur treinen bij elkaar vandaan.) Daar zat ie al vanaf het begin mee, ik had alleen geen idee dat dat nog steeds zo'n issue voor hem was. En ik trek het slecht dat ik de ene dag nog dolgelukkig was, en dat het de volgende dag ineens over was
Ik heb een teevee, een goed boek en een telefoon met nummers van vrienden en vriendinnen.. dus ik zou in ieder geval vandaag door moeten kunnen komen
Ik heb een teevee, een goed boek en een telefoon met nummers van vrienden en vriendinnen.. dus ik zou in ieder geval vandaag door moeten kunnen komen
Morgen moet ook wel lukken dan, lijkt mequote:Op vrijdag 29 april 2005 19:36 schreef Twisted_fok het volgende:
Ik heb een teevee, een goed boek en een telefoon met nummers van vrienden en vriendinnen.. dus ik zou in ieder geval vandaag door moeten kunnen komen
Jawel, want er staat een ander goed boek op me te wachten in de kast En als het goed is met een vriendin de stad in voor K'dag. Afleiding genoeg in principe, alleen blijft het wel steeds aanwezig..quote:Op vrijdag 29 april 2005 19:38 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Morgen moet ook wel lukken dan, lijkt me
En als het goed is met een vriendin de stad in voor K'dag. Afleiding genoeg in principe, alleen blijft het wel steeds aanwezig..
Tsja, ik heb er niet zo'n last van. Zal wel komen omdat ik enkel een LAT-relatie heb gehad... Maar ik weet 1 ding wel zeker. Met tijd komt het allemaal weer goed.
Het hielp bij mij enorm dat mijn ex 3 maanden niet van zich liet horen nadat ik zo boos op haar was geworden en er een punt achter zette. Ironisch genoeg gaan we communicatief nu met elkaar om zoals ik het altijd wilde voorheen
Ach, ik heb nooit problemen gehad met alleen zijn, omdat ik dat zo goed als altijd ben. Ik heb ook minder recht van spreken dan de rest hier
Het hielp bij mij enorm dat mijn ex 3 maanden niet van zich liet horen nadat ik zo boos op haar was geworden en er een punt achter zette. Ironisch genoeg gaan we communicatief nu met elkaar om zoals ik het altijd wilde voorheen
Ach, ik heb nooit problemen gehad met alleen zijn, omdat ik dat zo goed als altijd ben. Ik heb ook minder recht van spreken dan de rest hier
Tuurlijk, maar veel afleiding is wel goedquote:Op vrijdag 29 april 2005 19:41 schreef Twisted_fok het volgende:
Jawel, want er staat een ander goed boek op me te wachten in de kast En als het goed is met een vriendin de stad in voor K'dag. Afleiding genoeg in principe, alleen blijft het wel steeds aanwezig..
Hoe meer hoe beter momenteelquote:Op vrijdag 29 april 2005 19:42 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Tuurlijk, maar veel afleiding is wel goed
brr.. ik heb het een paar dagen geleden uitgemaakt. Voor hem was het plotseling, maar voor mij eigenlijk niet helemaal. Ik heb het uitgemaakt omdat hij gewoon te verschillend is vergeleken met mij. En ik weet gewoon dat ik in de toekomst niet verder met hem zou kunnen. Alleen het is nu zo raar... ik denk alleen aan de dingen die ik zal missen..de dingen die ik niet meer met hem zal delen of doen. En ook dat hij dat ooit met een ander zal doen. Ik wil graag gewone vrienden met hem blijven, want we zijn wel 2 jaar samen geweest en toch wel wat meegemaakt. Het is alleen jammer dat hij niet geod begrijpt waarom ik het uit heb gemaakt en vind het alleen maar raar. Het lijkt me soms best moeilijk om gewone vrienden te blijven (wat ik wel graag wil).... omdat je gewoon bepaalde dingen niet meer kan doen die je anders wel deed..en omdat ik hem niet haat ofzo...
Ik moet proberen positief te denken. Ik heb het niet voor niets uit gemaakt. En er komt vast wel weer een tijd dat ik weer iemand anders vind. maar tot die tijd zal het ffe doorbijten zijn....
dit moest ik ffe kwijt...
Ik moet proberen positief te denken. Ik heb het niet voor niets uit gemaakt. En er komt vast wel weer een tijd dat ik weer iemand anders vind. maar tot die tijd zal het ffe doorbijten zijn....
dit moest ik ffe kwijt...
(-> The Black Winged Mistress <-) bescherm de dieren tegen de beesten!
Ja, even doorbijten. Dat weten is al het halve werk. Het is aan de ene kant jammer dat je niet gelijk het vervelende gevoel kwijt bent, maar aan de andere kant laat het weer wel zien dat je wat bijzonders had samen. Zelfs al is het op het eind stuk gelopen...quote:Op vrijdag 29 april 2005 19:58 schreef Blackraven het volgende:
brr.. ik heb het een paar dagen geleden uitgemaakt. Voor hem was het plotseling, maar voor mij eigenlijk niet helemaal. Ik heb het uitgemaakt omdat hij gewoon te verschillend is vergeleken met mij. En ik weet gewoon dat ik in de toekomst niet verder met hem zou kunnen. Alleen het is nu zo raar... ik denk alleen aan de dingen die ik zal missen..de dingen die ik niet meer met hem zal delen of doen. En ook dat hij dat ooit met een ander zal doen. Ik wil graag gewone vrienden met hem blijven, want we zijn wel 2 jaar samen geweest en toch wel wat meegemaakt. Het is alleen jammer dat hij niet geod begrijpt waarom ik het uit heb gemaakt en vind het alleen maar raar. Het lijkt me soms best moeilijk om gewone vrienden te blijven (wat ik wel graag wil).... omdat je gewoon bepaalde dingen niet meer kan doen die je anders wel deed..en omdat ik hem niet haat ofzo...
Ik moet proberen positief te denken. Ik heb het niet voor niets uit gemaakt. En er komt vast wel weer een tijd dat ik weer iemand anders vind. maar tot die tijd zal het ffe doorbijten zijn....
dit moest ik ffe kwijt...
Geef het tijd, en dan komt het vast wel goed!
ik voel me toch een beetje geremd om hier nog te posten, aangezien ik weet dat hij meeleest, maar ik ga toch even wat neerzetten.
Op t moment gaan we als goede vrienden met elkaar om, iets waar ik super blij mee ben dat t kan, en dat ik m daarna ook gewoon heel erg makkelijk gedag kan zeggen en naar huis ga.
Maar ik moet wel moeite doen om op die manier met m om te gaan. Merk dat t veel te vertrouwd voelt, en dat meer zo makkelijk zou gaan vanaf mijn kant. Ik moet me ook constant inhouden om m niet steeds te knuffelen enzo. En misschien dat ik daardoor juist wel wat afstandelijk ben naar hem toe, maar ik heb t voor mezelf liever op deze manier. Dan steeds verkeerde gevoelens bij mezelf op te roepen door iedere keer als we elkaar zien klef te gaan staan doen ofzo. (zou hij ook niet willen overigens).
We hebben wel een 'one-night'stand gehad, voor zover je dat zo noemt met een ex. En dat beviel mij in ieder geval erg goed. En ik kon t ook heel erg makkelijk loslaten daarna.
Vooral als ik goed uitgerust ben gaat t top met mij dus .
Als ik moe ben komen dr af en toe wat dipjes naar boven, maar in dat geval vind ik dat ik best even mag fantaseren etc. Relativeren komt dan wel weer als ik uitgeslapen ben
Op t moment gaan we als goede vrienden met elkaar om, iets waar ik super blij mee ben dat t kan, en dat ik m daarna ook gewoon heel erg makkelijk gedag kan zeggen en naar huis ga.
Maar ik moet wel moeite doen om op die manier met m om te gaan. Merk dat t veel te vertrouwd voelt, en dat meer zo makkelijk zou gaan vanaf mijn kant. Ik moet me ook constant inhouden om m niet steeds te knuffelen enzo. En misschien dat ik daardoor juist wel wat afstandelijk ben naar hem toe, maar ik heb t voor mezelf liever op deze manier. Dan steeds verkeerde gevoelens bij mezelf op te roepen door iedere keer als we elkaar zien klef te gaan staan doen ofzo. (zou hij ook niet willen overigens).
We hebben wel een 'one-night'stand gehad, voor zover je dat zo noemt met een ex. En dat beviel mij in ieder geval erg goed. En ik kon t ook heel erg makkelijk loslaten daarna.
Vooral als ik goed uitgerust ben gaat t top met mij dus .
Als ik moe ben komen dr af en toe wat dipjes naar boven, maar in dat geval vind ik dat ik best even mag fantaseren etc. Relativeren komt dan wel weer als ik uitgeslapen ben
imagination is more important than knowledge
Vandaag ffe met hem leeuwarden in geweest. het was wel leuk opzich. T ging bijna als anders, maar nu had ik er wel moeite mee om hem niet te knuffelen, een kus te geven, of beet te pakken... en als hij door had dat ik dat wilde doen... vroeg hij me: waarom wil doe je dat? het is voor hem raar... dat ik nog wel de neiging heb om die dingen te doen, terwijl ik het uit heb gemaakt. De gevoelens voor hem zullen gewoon voorlopig wel blijven hangen...
(-> The Black Winged Mistress <-) bescherm de dieren tegen de beesten!
Ik heb het hele geen contact-ding nu al niet volgehouden. Ik was zo verschrikkelijk onrustig, wilde alleen maar meer met hem praten. Vandaag even op msn gesproken. Vrij luchtig gesprek gehad, en ik voelde me een stuk rustiger. Achja, we zullen wel zien. Zo lang ik maar in m'n hoofd houd dat ik geen hoop moet hebben. Al is dat moeilijk.
Ik mis al die kleine dingetjes ook zo er. Smsjes voor het slapen gaan, gefluister in m'n oor dat ik zo lief en leuk ben, z'n armen om me heen. Z'n stem. En ja alles dus. Ik kan er nu eigenlijk wel om glimlachen
Ik mis al die kleine dingetjes ook zo er. Smsjes voor het slapen gaan, gefluister in m'n oor dat ik zo lief en leuk ben, z'n armen om me heen. Z'n stem. En ja alles dus. Ik kan er nu eigenlijk wel om glimlachen
ik zou dat toch proberen te vermijden...quote:Op zaterdag 30 april 2005 20:35 schreef Twisted_fok het volgende:
Ik heb het hele geen contact-ding nu al niet volgehouden. Ik was zo verschrikkelijk onrustig, wilde alleen maar meer met hem praten. Vandaag even op msn gesproken. Vrij luchtig gesprek gehad, en ik voelde me een stuk rustiger.
hij kan en er niet altijd zijn om je tot rust te brengen, dat zal je toch zelf moeten leren
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Vraagje: hoe gaan jullie om met de eenzaamheid na een verbroken relatie? Ik loop soms echt van ellende tegen de muren op, omdat ik gewoon niet weet wat ik met mezelf aan moet. En dan zoek ik vaak wel gezelschap op, maar eigenlijk is dat ook voornamelijk vluchtgedrag. Ik heb dan wel afleiding, en een leuke avond vaak, maar thuis zit ik vaak weer te huilen van eenzaamheid. In mijn relatie ben ik altijd heel afhankelijk geweest van mijn ex, en ik merk aan mezelf dat ik daar heel moeilijk zonder kan. En ik zoek het nu dus in andere dingen en contacten. En ik moet echt oppassen dat ik me niet weer aan de eerste de beste vastklamp, en compleet afhankelijk ga worden. (Al zie ik dat absoluut weer gebeuren).
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen hiermee.
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen hiermee.
christine, ik weet niet of je studeert, of werkt.
maar toen ik alleen was ( is wel al een tijdje geleden), stortte ik me werkelijk op mijn studies
ik ging ook dagelijks eten met studiegenoten/vriendinnen in studentenrestaurant of ik nodigde ze uit om te komen uit.
Ik volgde ook een taalcursus om de tijd te doden en ik deed aan fitness, ik heb me een televisie gekocht om soms de tijd 's avonds te doden ( me and my television ). Ik ging gaan joggen met mijn walkman. En ik ging ook meer naar huis bij familie.
en ik voelde me ook vaak eenzaam, maar dat leefde ik dan maar door, ik werd er hard van
maar toen ik alleen was ( is wel al een tijdje geleden), stortte ik me werkelijk op mijn studies
ik ging ook dagelijks eten met studiegenoten/vriendinnen in studentenrestaurant of ik nodigde ze uit om te komen uit.
Ik volgde ook een taalcursus om de tijd te doden en ik deed aan fitness, ik heb me een televisie gekocht om soms de tijd 's avonds te doden ( me and my television ). Ik ging gaan joggen met mijn walkman. En ik ging ook meer naar huis bij familie.
). Ik ging gaan joggen met mijn walkman. En ik ging ook meer naar huis bij familie.en ik voelde me ook vaak eenzaam, maar dat leefde ik dan maar door, ik werd er hard van
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Ik studeer, en zit de hele dag thuis achter mijn PC te werken aan mijn afstudeerproject. Ik wou dat ik me er helemaal op zou kunnen storten, maar ik word te veel afgeleid door alle dingen die in mijn hoofd zitten om echt hard aan de slag te kunnen. Ook wat dat betreft heb ik helemaal geen motivatie meer.
ongelukkig word je maar als je geen doel meer hebt in je levenquote:Op zaterdag 30 april 2005 21:15 schreef Christine het volgende:
Ik studeer, en zit de hele dag thuis achter mijn PC te werken aan mijn afstudeerproject. Ik wou dat ik me er helemaal op zou kunnen storten, maar ik word te veel afgeleid door alle dingen die in mijn hoofd zitten om echt hard aan de slag te kunnen. Ook wat dat betreft heb ik helemaal geen motivatie meer.
ik zou dus zeggen, stort je tijdelijk enorm op je studies. En spreek veel af met vriendinnen, om je verdriet te delen
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
ja inderdaad petilapin daar heb je gelijk in als je geen doel hebt in je leven word je alleen maar ongelukkiger dan dat je je al voeld
you never know what you had untill its gone
Dat kan ik dus niet, want ik kan IRL nauwelijks met mensen praten
En een doel in mijn leven moet ik nog ontdekken geloof ik... het is iig niet die stomme afstudeeropdracht
En een doel in mijn leven moet ik nog ontdekken geloof ik... het is iig niet die stomme afstudeeropdracht
en eens op reis gaan met iemand in de zomer in een clubhotel in een warm land ? geeft leuke vooruitzichten als je aan het studeren bent!quote:Op zaterdag 30 april 2005 21:29 schreef Christine het volgende:
Dat kan ik dus niet, want ik kan IRL nauwelijks met mensen praten
En een doel in mijn leven moet ik nog ontdekken geloof ik... het is iig niet die stomme afstudeeropdracht
twee weken aan een zwembad liggen, met als enige wat je moet meenemen in je valies: zwembadsletsen en een bikini
als je iemand hebt om op reis mee te gaan natuurlijk
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Hoofdletter K in tt vergeten!
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
Ik weet heel goed dat hij er niet altijd voor me kan zijn. Maar ik luister nu liever naar m'n gevoel. Ik zal er uiteindelijk wel komen, maar dat moet in m'n eigen tempo gaan en met vallen en opstaan.quote:Op zaterdag 30 april 2005 20:50 schreef petitlapin het volgende:
[..]
ik zou dat toch proberen te vermijden...
hij kan en er niet altijd zijn om je tot rust te brengen, dat zal je toch zelf moeten leren
Probleem #1quote:Op zaterdag 30 april 2005 21:34 schreef petitlapin het volgende:
als je iemand hebt om op reis mee te gaan natuurlijk
Dat had ik ook wel, behalve met m'n beste vriend. Maar nu het dus uit is met m'n vriend (wat is dat eigenlijk stom, maar als je zegt het is uit met m'n ex klinkt dat nog stommer ) heb ik voor het eerst echt goede gesprekken gehad met m'n vriendinnen van school. Dat is dan weer een pluspunt aan de break-up Al heb ik nog steeds wel een schop onder m'n hol nodig om die contacten goed te onderhouden.quote:Op zaterdag 30 april 2005 21:29 schreef Christine het volgende:
Dat kan ik dus niet, want ik kan IRL nauwelijks met mensen praten
En een doel in mijn leven moet ik nog ontdekken geloof ik... het is iig niet die stomme afstudeeropdracht
Al heb ik nog steeds wel een schop onder m'n hol nodig om die contacten goed te onderhouden.Misschien toch eens proberen om IRL met mensen te praten, het hoeft niet gelijk heel diep te gaan. Maar give it a try
na een lange relatie ligt je sociaal leven waarschijnlijk wel plat, kan ik begrijpenquote:
zal je toch iets aan moeten doen. Misschien vind je op de single-meet wel iemand die met je op reis wil , of in ieder geval mensen met wie je de tijd wat kan doden .
bezig blijven is belangrijk
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Eensch...quote:Op zaterdag 30 april 2005 21:51 schreef petitlapin het volgende:
[..]
na een lange relatie ligt je sociaal leven waarschijnlijk wel plat, kan ik begrijpen
zal je toch iets aan moeten doen. Misschien vind je op de single-meet wel iemand die met je op reis wil , of in ieder geval mensen met wie je de tijd wat kan doden .
bezig blijven is belangrijk
Het probleem zit ook in (zelf)vertrouwen hier, denk ik. Als je een intieme relatie hebt, dan bevestigt je partner toch wel dat je belangrijk bent. Dat je waarde hebt. Dat is nu ineens weg. Als je overige sociale leven dan verlept is, kun je je erg verloren voelen, alsof je bestaan voor niemand echt belangrijk is. Dat kan emotioneel je erg nekken. Het is op zo'n moment ERG verleidelijk om jezelf vast te plakken aan iemand de je weer het gevoel geeft dat je waarde hebt. Maar je kan je beter zelf realiseren dat je echt wel de moeite waard bent, anders zul je jezelf altijd afhankelijk maken van een ander. En of zo'n ander er de beste bedoelingen erop na houdt... Dat overzie je vaak niet op dat moment.
Ik ben iemand die gelooft dat met tijd en moeite ALLES mogelijk is, dus er bovenop komen ook wel.
Je moet er alleen wel vertrouwen in hebben, en dat zit vaak vast aan iemands zelfvertrouwen. Christine, je bent echt wel de moeite waard!
Je slaat echt de spijker op z'n kop!quote:Op zaterdag 30 april 2005 22:24 schreef EviL_AleX het volgende:
Het probleem zit ook in (zelf)vertrouwen hier, denk ik. Als je een intieme relatie hebt, dan bevestigt je partner toch wel dat je belangrijk bent. Dat je waarde hebt. Dat is nu ineens weg. Als je overige sociale leven dan verlept is, kun je je erg verloren voelen, alsof je bestaan voor niemand echt belangrijk is. Dat kan emotioneel je erg nekken. Het is op zo'n moment ERG verleidelijk om jezelf vast te plakken aan iemand de je weer het gevoel geeft dat je waarde hebt.
Ik was erg onzeker toen ik aan de relatie met mijn ex begon, en haalde mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde voornamelijk uit het feit dat hij me helemaal geweldig vond, en dat ik geliefd was. Nu dat voorbij is, heb ik inderdaad soms het gevoel dat het allemaal gewoon niet de moeite waard is. Het voelt zo nutteloos om niet "nodig" te zijn ook, net alsof het er allemaal niet meer toe doet.
En ik zoek die bevestiging nog altijd bij anderen, meteen al, door me bijna hals over kop weer in iets anders te storten En ik geniet er wel erg van, maar moet constant oppassen dat ik mijn eigen waarde en zelfvertrouwen er niet vanaf laat hangen, en dat ik niet te afhankelijk word. En dat is ontzettend lastig.
Dat zeg ik zelf ook zo vaak tegen mensen, maar ik moet mijn eigen adviezen eens gaan opvolgen... maarja, hoe begin je aan zoiets als je bijna letterlijk tegen de muren oploopt thuis? En ik ben zo gewend om afhankelijk te zijn van anderen, dat ik me niet eens kan voorstellen hoe het moet zijn als ik niemand heb om afhankelijk van te zijn.quote:Maar je kan je beter zelf realiseren dat je echt wel de moeite waard bent, anders zul je jezelf altijd afhankelijk maken van een ander. En of zo'n ander er de beste bedoelingen erop na houdt... Dat overzie je vaak niet op dat moment.
Dankjequote:Ik ben iemand die gelooft dat met tijd en moeite ALLES mogelijk is, dus er bovenop komen ook wel.
Je moet er alleen wel vertrouwen in hebben, en dat zit vaak vast aan iemands zelfvertrouwen. Christine, je bent echt wel de moeite waard!
Nu moet ik het alleen zelf nog gaan geloven
Ik heb het zelf ook een aantal keer gedaan, de problemen met een andere meid oplossen. Vaak is dat echter alleen maar fout, omdat je na een tijdje er achter komt dat je diegene dan misschien toch niet zo leuk vindt als je dacht.
Bij mij is het nu een aantal weken uit. We hebben niet lang gehad, maar ik zit er altijd best wel mee. Het liefst heb ik dan helemaal geen contact meer. Dat was ook mijn bedoeling, maar dan spreekt ze me nu toch weer aan op msn. Daar heb ik eigenlijk helemaal geen behoefte aan, maar gelijk blokken of niet antwoorden is ook zoiets...
Bij mij is het nu een aantal weken uit. We hebben niet lang gehad, maar ik zit er altijd best wel mee. Het liefst heb ik dan helemaal geen contact meer. Dat was ook mijn bedoeling, maar dan spreekt ze me nu toch weer aan op msn. Daar heb ik eigenlijk helemaal geen behoefte aan, maar gelijk blokken of niet antwoorden is ook zoiets...
Dag allemaal,
Ik en mijn vriendin zijn nu sinds Januari dit jaar bij elkaar weg.
Ik ben blij dat het haar goed gaat.
Haar geluk is me belangrijker dan mijn eigen.
Dus ik ben harstikke blij om te zien dat ze weer vrienden heeft, lekker op stap gaat, haar hobby's uitoefend en noem maar op.
Maar toch... Ik kan om de een of andere reden maar niet verder. In gedachten sta ik nog steeds met haar op, en ik ga nog steeds met haar naar bed.
Ik denk werkelijk de hele dag aan haar.
Het is zo moelijk (onmogelijk) voor mij om los te laten.
Ik hoop dat ze nog terugkomt, maar dat zal wel niet gebeuren.
Ze wilt nooit meer een vent zegt ze.
In ieder geval de komende 2 / 3 jaar niet.
En dan gaat ze eens verder kijken wat ze wilt.
Dat is nog lang wachten voor mij.
Maar ik heb het er wel voor over.
Groetjes
Ik en mijn vriendin zijn nu sinds Januari dit jaar bij elkaar weg.
Ik ben blij dat het haar goed gaat.
Haar geluk is me belangrijker dan mijn eigen.
Dus ik ben harstikke blij om te zien dat ze weer vrienden heeft, lekker op stap gaat, haar hobby's uitoefend en noem maar op.
Maar toch... Ik kan om de een of andere reden maar niet verder. In gedachten sta ik nog steeds met haar op, en ik ga nog steeds met haar naar bed.
Ik denk werkelijk de hele dag aan haar.
Het is zo moelijk (onmogelijk) voor mij om los te laten.
Ik hoop dat ze nog terugkomt, maar dat zal wel niet gebeuren.
Ze wilt nooit meer een vent zegt ze.
In ieder geval de komende 2 / 3 jaar niet.
En dan gaat ze eens verder kijken wat ze wilt.
Dat is nog lang wachten voor mij.
Maar ik heb het er wel voor over.
Groetjes
Gelukkig is het al 2 jaar uit.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
wow ...quote:Op zondag 1 mei 2005 12:37 schreef tropix het volgende:
...
In ieder geval de komende 2 / 3 jaar niet.
En dan gaat ze eens verder kijken wat ze wilt.
Dat is nog lang wachten voor mij.
Maar ik heb het er wel voor over.
Groetjes
dat meen je niet ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Ik heb weleens gehoord dat het de helft van je relatietijd kan duren...quote:Op zondag 1 mei 2005 14:10 schreef Christine het volgende:
Hoe lang duurt zoiets eigenlijk
Het loslaten van je ex en wennen aan het alleen-zijn?
Bij de 1ne een paar weken en bij de andere een paar jaar..quote:Op zondag 1 mei 2005 14:10 schreef Christine het volgende:
Hoe lang duurt zoiets eigenlijk
Het loslaten van je ex en wennen aan het alleen-zijn?
Ik acht de kans niet zo groot dat ze dan weer bij jou terug komt, en verder verdoe je je tijd door 3 jaar op iemand te wachten die mss/waarschijnlijk toch niet bij je terugkomt.quote:Op zondag 1 mei 2005 12:37 schreef tropix het volgende:
Ik ben blij dat het haar goed gaat.
Haar geluk is me belangrijker dan mijn eigen.
Ze wilt nooit meer een vent zegt ze.
In ieder geval de komende 2 / 3 jaar niet.
En dan gaat ze eens verder kijken wat ze wilt.
Dat is nog lang wachten voor mij.
Maar ik heb het er wel voor over.
Hoezo is het uitgegaan eigenlijk?
Ik vond het wel apart, ja.quote:Op zondag 1 mei 2005 19:07 schreef tropix het volgende:
zeker weten dat ik dat meen.
Vind je dat dan zo vreemd ?
Vooral voor jou is het niet echt fijn.
Zie ook mijn post hierboven.
Hoezo heeft ze het uitgemaakt?
Wat was de reden dat ze voorlopig het gehad heeft met mannen?
jep, ik vind dat heel vreemd. Twee jaar wachten op iemand die jullie relatie verbroken heeft en geen enkele aanwijzing geeft terug een relatie te willen startenquote:Op zondag 1 mei 2005 19:07 schreef tropix het volgende:
[..]
zeker weten dat ik dat meen.
Vind je dat dan zo vreemd ?
wat als ze in die periode een nieuwe vriend krijgt dan heb je gewacht op niets
( buiten het feit dat het nogal morbide en wanhopig overkomt )
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Nee die kans is er eigenlijk ook niet.quote:Op zondag 1 mei 2005 14:47 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Ik acht de kans niet zo groot dat ze dan weer bij jou terug komt, en verder verdoe je je tijd door 3 jaar op iemand te wachten die mss/waarschijnlijk toch niet bij je terugkomt.
Hoezo is het uitgegaan eigenlijk?
Ik ben vrijwel zeker dat ze niet terugkomt.
Maar misschien...je weet maar nooit.
En ik wil graag op haar wachten, ook al verdoe ik daar mijn tijd mee.
En waarom we uit elkaar zijn gegaan.
Vorig jaar september teruggekomen naar Nederland. (uit Spanje)
En daardoor raakte ik een beetje in een depressie.
Dus er was niet meer met me te praten.
En dat heeft ze nog een paar maandjes volgehouden, maar op een gegeven moment was de emmer natuurlijk vol.
Dus vandaar...
Ik ben er inmiddels ver vanaf, maar ze gelooft dat niet.
En ze is dus bang dat het weer zo zal gaan lopen.
Het feit dat je op haar blijft wachten geeft aan dat jouw geluk van haar keuze afhankelijk zou zijn.quote:Op zondag 1 mei 2005 19:14 schreef tropix het volgende:
Nee die kans is er eigenlijk ook niet.
Ik ben vrijwel zeker dat ze niet terugkomt.
Maar misschien...je weet maar nooit.
Dat zou mij persoonlijk een heel benauwend gevoel geven, en de kans alleen maar verkleinen dat ze nog bij je terug komt, juist als het over is gegaan doordat je in een depressie raakte (en anders ook)
Ik laat mijn geluk inderdaad van haar keus afhangen.quote:Op zondag 1 mei 2005 19:16 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Het feit dat je op haar blijft wachten geeft aan dat jouw geluk van haar keuze afhankelijk zou zijn.
Dat zou mij persoonlijk een heel benauwend gevoel geven, en de kans alleen maar verkleinen dat ze nog bij je terug komt, juist als het over is gegaan doordat je in een depressie raakte (en anders ook)
Misschien is dat een beetje vreemd, dat weet ik.
We zijn nu 4 maanden uit elkaar, maar ik houd nog net zoveel van haar als altijd.
Misschien nog wel meer omdat ik nu weet wat ik mis.
En ik bedoel, ik ben 19 jaar, wat maken die 2 / 3 jaartje's uit ?
Helemaal niks toch, zeker niet als dat betekent dat ik mijn droomvrouw terug krijg.
Als ze een nieuwe vriend krijgt.....quote:Op zondag 1 mei 2005 19:11 schreef petitlapin het volgende:
[..]
jep, ik vind dat heel vreemd. Twee jaar wachten op iemand die jullie relatie verbroken heeft en geen enkele aanwijzing geeft terug een relatie te willen starten
wat als ze in die periode een nieuwe vriend krijgt dan heb je gewacht op niets
( buiten het feit dat het nogal morbide en wanhopig overkomt )
Daar wil ik helemaal niet aan denken
Maar ik neem de gok zullen we maar zeggen.
quote:Op zondag 1 mei 2005 19:26 schreef tropix het volgende:
[..]
Ik laat mijn geluk inderdaad van haar keus afhangen.
Ik ben bang dat je dan nooit gelukkig word, als jouw geluk van iemand anders afhankelijk is.
Als zij je de garantie gaf dat ze over twee, drie jaar bij je terug zou komen, dan zou ik zeggen: Oke, ik zou in die tussentijd wel lol maken enzo, maar mss wel op haar wachten.quote:Misschien nog wel meer omdat ik nu weet wat ik mis.
En ik bedoel, ik ben 19 jaar, wat maken die 2 / 3 jaartje's uit ?
Helemaal niks toch, zeker niet als dat betekent dat ik mijn droomvrouw terug krijg.
Echter de garantie dat je haar terug krijgt is 0, en die daalt tot diep in de min als je alleen maar op haar zit te wachten. Geloof me maar, ik ben ook een vrouw
aiaiai ... nog zo jong en zo naļef ... , waar is de tijdquote:Op zondag 1 mei 2005 19:29 schreef tropix het volgende:
[..]
Als ze een nieuwe vriend krijgt.....
Daar wil ik helemaal niet aan denken
Maar ik neem de gok zullen we maar zeggen.
alhoewel, twee jaar wachten op iemand die geen interesse toont, zo laag ben ik gelukkig nog nooit gevallen
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
quote:Op zondag 1 mei 2005 19:35 schreef petitlapin het volgende:
aiaiai ... nog zo jong en zo naļef je leven weggooien ... , waar is de tijd
Tja eerste liefde he....quote:Op zondag 1 mei 2005 19:35 schreef petitlapin het volgende:
[..]
aiaiai ... nog zo jong en zo naļef ... , waar is de tijd
alhoewel, twee jaar wachten op iemand die geen interesse toont, zo laag ben ik gelukkig nog nooit gevallen
Maareuh...Ik stuur zo'n 15 mailtjes per dag, en ik krijg op ze allemaal antwoord terug.
En ik bedoel, als je echt zoiets hebt van ,,lul ik moet je echt niet meer,, dan stuur je toch ook niks terug? Nee ook niet uit beleefdheid.
En als ik haar vraag of ik vervelend word dan zegt ze van niet.
Dus ik heb zo het idee dat ze al die aandacht stiekem toch wel fijn vind en me gewoon even wat wil laten kruipen om te kijken hoelang ik het volhoud.
15 mailtjes per dagquote:Op zondag 1 mei 2005 19:46 schreef tropix het volgende:
Tja eerste liefde he....
Maareuh...Ik stuur zo'n 15 mailtjes per dag, en ik krijg op ze allemaal antwoord terug.
En ik bedoel, als je echt zoiets hebt van ,,lul ik moet je echt niet meer,, dan stuur je toch ook niks terug? Nee ook niet uit beleefdheid.
En als ik haar vraag of ik vervelend word dan zegt ze van niet.
Dus ik heb zo het idee dat ze al die aandacht stiekem toch wel fijn vind en me gewoon even wat wil laten kruipen om te kijken hoelang ik het volhoud.
Lijkt me idd niet dat je op alle 15 mailtjes antwoord gaat lopen geven als je niks meer van iemand moet. Maar sorry, wil jij iets met iemand die jou zou testen hoelang je het volhoudt om te kruipen? I'm sorry, maar daar zou ik vriendelijk voor bedanken. Daarnaast, als ze de aandacht zo leuk vindt en jou ook dan kan ze beter weer met je gaan. Gezien ze dat niet doet, ben ik bang voor je dat ze het alleen maar doet om de aandacht, en dus niet om jou. En in dat geval kan je beter verder gaan met je leven.
mijn god ...quote:Op zondag 1 mei 2005 19:46 schreef tropix het volgende:
[..]
Tja eerste liefde he....
Maareuh...Ik stuur zo'n 15 mailtjes per dag, en ik krijg op ze allemaal antwoord terug.
en ja, misschien vindt ze de aandacht wel leuk, maar een relatie... don't think so, of ze lag alweer in je armen.
en het feit dat ze zegt dat ze de eerste twee jaar geen relatie wil, zou voor mij al een supergrote hint zijn dat ze geen relatie meer met jou wil
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Verschilt erg sterk van persoon tot persoon. Hangt er een beetje vanaf hoe consequent je juist wel of niet jezelf eraan herinnert dat je alleen bentquote:Op zondag 1 mei 2005 14:10 schreef Christine het volgende:
Hoe lang duurt zoiets eigenlijk
Het loslaten van je ex en wennen aan het alleen-zijn?
En uiteraard hoeveel externe afleiding je hebt. En er zijn nog meer factoren, zoals eigenwaarde en in hoeverre je je eigen emoties kan begrijpen voor wat ze zijn...
Tsja, zolang deze factoren onbekend zijn, is het niet mogelijk om een tijdsduur op te geven
Wat ben ik toch een lul he.
Stuur ik een mailtje aan een vriendin (over mijn ex) stuur ik 'm verdorie naar mijn ex in plaats van naar die vriendin.
(Namen staan onder elkaar)
Hahaha ik ben zo fucked als ze die morgen leest.
Staan eigenlijk alleen maar goede dingen over haar in, maar nu weet ze wel dat ik van de antidepressiva snoep.
Zal ze me wel helemaal een morbide sukkel vinden.
Stuur ik een mailtje aan een vriendin (over mijn ex) stuur ik 'm verdorie naar mijn ex in plaats van naar die vriendin.
(Namen staan onder elkaar)
Hahaha ik ben zo fucked als ze die morgen leest.
Staan eigenlijk alleen maar goede dingen over haar in, maar nu weet ze wel dat ik van de antidepressiva snoep.
Zal ze me wel helemaal een morbide sukkel vinden.
ik denk dat ze dat al lang vindt ... 15 mails per dag sturen , daar ga je echt geen meisje mee versierenquote:Op zondag 1 mei 2005 21:21 schreef tropix het volgende:
Zal ze me wel helemaal een morbide sukkel vinden.
maar over twee jaar zal ze jou wel terugnemen volgens haar planning, geen probleem
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Ze stuurt toch gewoon terug dus ik zie het probleem daar niet in. Jij wel? Zij kan geen msn gebruiken op het werk, dus moeten we de hele tijd mailtjes heen en weer sturen.quote:Op zondag 1 mei 2005 21:31 schreef petitlapin het volgende:
[..]
ik denk dat ze dat al lang vindt ... 15 mails per dag sturen , daar ga je echt geen meisje mee versieren
maar over twee jaar zal ze jou wel terugnemen volgens haar planning, geen probleem
En dat jij je niet in mijn gedachtengang kan verplaatsen wil toch niet zeggen dat je die maar gelijk belachelijk moet gaan maken ofwel dan ?
ja maar, misschien zelf eens geen mailtjes sturen en zien of zij begint te sturen ? dan zie je tenminste of zij ook aan jou denkt.quote:Op zondag 1 mei 2005 21:38 schreef tropix het volgende:
[..]
Ze stuurt toch gewoon terug dus ik zie het probleem daar niet in. Jij wel? Zij kan geen msn gebruiken op het werk, dus moeten we de hele tijd mailtjes heen en weer sturen.
En sorry, ik vind het een belachelijke situatie, ja , heel je jong leven gewoon weggooien aan een meisje die gewoon zegt dat ze twee jaar geen relatie wil... kan ze eigenlijk nog een duidelijkere hint geven
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
reageer ns inhoudelijk op mijn posts, denk je niet dat er iets in zit?quote:Op zondag 1 mei 2005 21:38 schreef tropix het volgende:
Nou ze stuurt heeeeel af en toe een mailtje uit zichzelf. Maar het moet eigenlijk altijd van mijn kant komen. Ik heb een tijdje terug 2 dagen niets laten horen en toen ik haar vervolgens belde om te vragen waarom ik niks hoorde, was haar antwoord simpel : Ja jij laat toch ook niks horen, dus waarom zou ik dan wat laten horenquote:Op zondag 1 mei 2005 21:45 schreef petitlapin het volgende:
[..]
ja maar, misschien zelf eens geen mailtjes sturen en zien of zij begint te sturen ? dan zie je tenminste of zij ook aan jou denkt.
En sorry, ik vind het een belachelijke situatie, ja , heel je jong leven gewoon weggooien aan een meisje die gewoon zegt dat ze twee jaar geen relatie wil... kan ze eigenlijk nog een duidelijkere hint geven
En mijn leven vergooien is ook wat he.
Wat zijn 2 jaar nu !
Je moet het meer als een berg aandelen zien. Of ze stijgen tot de hemel en iedereen is weer gelukkig. Of ze kelderen tot het dieptepunt.....
Enja, dan heb ik nog altijd tijd om verder te gaan.
En of ik dan mijn leven vergooid heb ?
Haha dan ben ik pas 22 (ja ik ben bij 20 dus)
Dus zo kan je het eigenlijk niet noemen vind je wel?
Alsof jij nooit op een ex vriend/vriendin getreurt hebt.
Ja ik vind het wel vervelend dat ik op deze manier ''getest'' word, als dat uberhaupt wel zo is.quote:Op zondag 1 mei 2005 19:52 schreef Wolkje het volgende:
[..]
15 mailtjes per dag
Lijkt me idd niet dat je op alle 15 mailtjes antwoord gaat lopen geven als je niks meer van iemand moet. Maar sorry, wil jij iets met iemand die jou zou testen hoelang je het volhoudt om te kruipen? I'm sorry, maar daar zou ik vriendelijk voor bedanken. Daarnaast, als ze de aandacht zo leuk vindt en jou ook dan kan ze beter weer met je gaan. Gezien ze dat niet doet, ben ik bang voor je dat ze het alleen maar doet om de aandacht, en dus niet om jou. En in dat geval kan je beter verder gaan met je leven.
Maar wat wil ik anders ?
Zij heeft de touwtjes in handen en dat weet ze maar al te goed.
Maarja... ik ben zo'n hopeloze sukkel die zich zo laat gebruiken}:|
ja, ik heb al om een ex-vriend getreurD , dat is nog iets anders dan hopen dat die gaat terugkomen. Het einde van een relatie is het eindequote:Op zondag 1 mei 2005 22:17 schreef tropix het volgende:
Alsof jij nooit op een ex vriend/vriendin getreurt hebt.
maar als hij tegen mij zou zeggen dat hij twee jaar geen relatie meer zou willen, dat zou voor mij wel al genoeg zijn .
en gelukkig heb ik ook nooit een exvriend gehad die me iedere dag lastig viel met 15 mails , waar is je zelfrespect naartoe ?
en waarom denk je eigenlijk dat ze je over twee jaar gaat terugwillen ????? geeft ze daar aanleiding toe, dat jij dat denkt ?
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Sorry hoor tropix, maar ik vind je echt een ontzettende sukkel.
Je vriendin heeft het uitgemaakt... MOVE ON!! Ga haar niet als een gek zitten stalken (15 mailtjes per dag ) maar probeer gewoon je eigen leven op een rijtje te krijgen, en daar straks een leuke andere meid bij te zoeken. Je bent ook nog jong, en die meid gaat gewoon vrolijk verder met haar leven, en straks heeft ze een ander.
En natuurlijk mag je verdrietig zijn omdat je relatie over is, daar zeg ik niks over... maar twee tot drie jaar wachten op iemand die jou niet ziet zitten... WAKE UP!!!! It's not going to happen!
Je vriendin heeft het uitgemaakt... MOVE ON!! Ga haar niet als een gek zitten stalken (15 mailtjes per dag ) maar probeer gewoon je eigen leven op een rijtje te krijgen, en daar straks een leuke andere meid bij te zoeken. Je bent ook nog jong, en die meid gaat gewoon vrolijk verder met haar leven, en straks heeft ze een ander.
) maar probeer gewoon je eigen leven op een rijtje te krijgen, en daar straks een leuke andere meid bij te zoeken. Je bent ook nog jong, en die meid gaat gewoon vrolijk verder met haar leven, en straks heeft ze een ander.En natuurlijk mag je verdrietig zijn omdat je relatie over is, daar zeg ik niks over... maar twee tot drie jaar wachten op iemand die jou niet ziet zitten... WAKE UP!!!! It's not going to happen!
fijn dat je het zelf doorhebt, mss kan je dan ook het eea veranderen.quote:Op zondag 1 mei 2005 22:27 schreef tropix het volgende:
Maarja... ik ben zo'n hopeloze sukkel die zich zo laat gebruiken}:|
De enige die hier ongelukkig door wordt ben jij nml.
Nou aanleiding...nee eigenlijk niet.quote:Op zondag 1 mei 2005 22:27 schreef petitlapin het volgende:
[..]
ja, ik heb al om een ex-vriend getreurD , dat is nog iets anders dan hopen dat die gaat terugkomen. Het einde van een relatie is het einde
maar als hij tegen mij zou zeggen dat hij twee jaar geen relatie meer zou willen, dat zou voor mij wel al genoeg zijn .
en gelukkig heb ik ook nooit een exvriend gehad die me iedere dag lastig viel met 15 mails , waar is je zelfrespect naartoe ?
en waarom denk je eigenlijk dat ze je over twee jaar gaat terugwillen ????? geeft ze daar aanleiding toe, dat jij dat denkt ?
Haar exacte woorden zijn geweest.
Ik wil eerst eens tot mezelf komen om ik met mezelf in de knoop zit en daarna kijk ik wel eens wat ik wil. Maar het kan misschien nog wel 2 / 3 jaar duren voordat ik een vriend wil.
En ze kent me ondertussen wel, en ze weet dat ik een volhoudertje ben en dat ze dat niet tegen dovemans-oren heeft gezegd. En als ik iets wil, weet ze dat ik tot het uiterste ga.
Dus toen ze dat zei, wist ze dat ik ging zeggen dat ik op haar zou wachten.
Dus als ze dat niet wilde had ze het ook niet gezegd.
Ja het kan zijn dat ik weer te ver doordenk (zoals altijd)
En ik zou willen dat ik zo nuchter en hard kon zijn als 90% van mijn mede-fokkers hier.
Maar dat zal de leeftijd wel zijn denk ik.
Jong en onbezonnen ofzoiets.
Ik ben ook jong, maar geen haar op mijn hoofd die erover zou denken om 2,3 jaar op iemand te gaan wachten die toch niet meer bij me terugkomt.quote:Op zondag 1 mei 2005 22:35 schreef tropix het volgende:
\Maar dat zal de leeftijd wel zijn denk ik.
Jong en onbezonnen ofzoiets.
Beschouw het als een leuke periode die jullie samen hebben gehad, en ga in godsnaam verder met je leven.
Heb je geen vrienden waarmee je hierover kan praten, of waarmee je kan gaan stappen, andere mensen leren kennen etc.
wees dan eens een volhouder op een ander gebied: haar proberen uit je leven te krijgen !!!
toon eens dat je een man bent, verdorie toch.
en ik denk dat niemand verwacht dat een ex gaat zeggen: ik wacht twee tot drie jaar op jou
psychopatisch gewoon, brrrrrr, ik krijg er rillingen van, ik zou me gestalkt voelen moest ik dat meisje zijn , zo'n morbide afhankelijkheid
toon eens dat je een man bent, verdorie toch.
en ik denk dat niemand verwacht dat een ex gaat zeggen: ik wacht twee tot drie jaar op jou
psychopatisch gewoon, brrrrrr, ik krijg er rillingen van, ik zou me gestalkt voelen moest ik dat meisje zijn , zo'n morbide afhankelijkheid
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
En toen zat ik weer te janken.
Ik voel me zo eenzaam, vooral nu ik hard aan mijn afstudeeropdracht werk (die moet AF!), het allemaal niet zo erg opschiet, en ik gewoon het liefste wil dat alles weer net zo was als "vroeger". Dat mijn ex nog hier was, me even kwam knuffelen, mijn schouders masseerde, warme chocomelk voor me maakte, stiekum naar de winkel verdween om chocola voor me te halen, zonder overleg uit zichzelf eten te maken, en me af en toe een vers kopje thee met een koekje kwam brengen.
En hoe fijn het alleen zijn soms ook is, op dit soort momenten kan ik me echt zwaar klote voelen door het gemis, zelfs zo erg dat ik me gewoon nergens meer op kan richten, en alleen nog maar zit te janken. Zoals nu.
Help
Ik voel me zo eenzaam, vooral nu ik hard aan mijn afstudeeropdracht werk (die moet AF!), het allemaal niet zo erg opschiet, en ik gewoon het liefste wil dat alles weer net zo was als "vroeger". Dat mijn ex nog hier was, me even kwam knuffelen, mijn schouders masseerde, warme chocomelk voor me maakte, stiekum naar de winkel verdween om chocola voor me te halen, zonder overleg uit zichzelf eten te maken, en me af en toe een vers kopje thee met een koekje kwam brengen.
En hoe fijn het alleen zijn soms ook is, op dit soort momenten kan ik me echt zwaar klote voelen door het gemis, zelfs zo erg dat ik me gewoon nergens meer op kan richten, en alleen nog maar zit te janken. Zoals nu.
Help
Mijn vorige post was van vóór de crash Dus ik voel me gelukkig momenteel niet meer zo rot (ben ff opgevrolijkt door iemand). Ik weet wel dat ik echt mijn best moet gaan doen om te leren omgaan met het feit dat ik alleen ben. En de eenzaamheid zal vanzelf wel minder worden naarmate ik meer mensen leer kennen en meer contacten leg met mensen uit de buurt (hoop ik).
Ik wist alleen niet dat het zo vreselijk zwaar ging worden, daar had ik me niet op voorbereid.
Ik wist alleen niet dat het zo vreselijk zwaar ging worden, daar had ik me niet op voorbereid.
beetje zelfde situatie hier. zij maakte het een paar maanden geleden uit en ik ben ondertussen de hele tijd alleen maar bezig aan mijn afstudeeropdracht. Het is vooral het alleen werken waar het misgaat, je zit de hele tijd maar op je kamertje te werken en er lijkt gewoon geen eind aan te komen. Heb jij geen leuke vooruitzichten aan de periode die erna komt, dat is in ieder geval hetgene wat bij mij wel helpt.. Verhuizen, nieuwe mensen, nieuwe dingen doen, hoop onbekends. Maar goed daarvoor moet het wel eerst allemaal af.
Probeer elke dag even wat routine in te voeren, bijvoorbeeld niet de hele dag doorwerken maar om 1 uur even bij iemand iets gaan eten of praten, zelfde voor 's avonds. Bij mij hielp dat in ieder geval heel erg om mijn dag op te breken en niet de hele dag sip voor me uit te zitten staren.
Probeer elke dag even wat routine in te voeren, bijvoorbeeld niet de hele dag doorwerken maar om 1 uur even bij iemand iets gaan eten of praten, zelfde voor 's avonds. Bij mij hielp dat in ieder geval heel erg om mijn dag op te breken en niet de hele dag sip voor me uit te zitten staren.
Ik heb geen mensen in de buurt waar ik om 1 uur zou kunnen eten, en 's avonds ook niet, ontopofall. En dat is het vooral wat me nu heel erg opbreekt, dat ik de hele dag binnen zit, en weinig tot geen aanspraak heb, behalve wat op fok of msn. En het is zo'n grote stap om voor élk sociaal dingetje telkens maar weer de deur uit te moeten, of zelf de eerste stap te zetten. En ik kan genoeg mensen bellen, maar waarom bellen ze mij niet? Er zijn genoeg mensen die zeggen zich zorgen om me te maken, en dat ik altijd bij ze terecht kan, maar waarom merk ik daar in de praktijk zo weinig van?
herkenbaar.. Je kan je er heel erg aan ergeren dat zij geen initiatief nemen, maar je moet het ook zo zien dat die mensen ook genoeg aan hun hoofd hebben. Het is opzich heel vervelend als je zelf steeds initatief moet nemen, maar jij gaat je er wel beter door voelen als je eenmaal ergens bent geweest (dat neem ik maar even aan). Dus egoistisch gezien doe je het alleen voor jezelf .
Ik geef je wel advies nu, maar het lukt mijzelf bijlange na ook niet altijd hoor. En dan is de ene dag opeens veel lastiger dan de andere dag.
Ik geef je wel advies nu, maar het lukt mijzelf bijlange na ook niet altijd hoor. En dan is de ene dag opeens veel lastiger dan de andere dag.
ik heb een dilemma,
van de week samen met mn ex veel gezellige dingen gedaan. En ik vond m toen weer net zo gezellig als dat ik m vond voordat we samen iets hadden (en zoals heel erg in t begin ook). Ook toen had ik de gedachte dat t nooit wat zou worden en dat ik t gewoon gezellig met m moest hebben enzo. Maar daar hadden we het dus over van de week en toen gaf ie aan dat ie t zelfde vond en dat hij me eigenlijk wel een veel te leuk meisje vindt. Maar dat hij gewoon ook heel erg geniet van zn vrijgezellenleventje enzo. Dus dat hij t allemaal niet meer zo goed weet.
Ik vind dat leuk om te horen, dat hij me zo'n leuk meisje vindt, maar sinds die tijd moet ik wel opeens weer veel meer aan m denken. Ik ben zo bang dat ik gewoon onterecht een soort hoop ga krijgen. Ik moet echt even een manier vinden om dat tegen te houden...
van de week samen met mn ex veel gezellige dingen gedaan. En ik vond m toen weer net zo gezellig als dat ik m vond voordat we samen iets hadden (en zoals heel erg in t begin ook). Ook toen had ik de gedachte dat t nooit wat zou worden en dat ik t gewoon gezellig met m moest hebben enzo. Maar daar hadden we het dus over van de week en toen gaf ie aan dat ie t zelfde vond en dat hij me eigenlijk wel een veel te leuk meisje vindt. Maar dat hij gewoon ook heel erg geniet van zn vrijgezellenleventje enzo. Dus dat hij t allemaal niet meer zo goed weet.
Ik vind dat leuk om te horen, dat hij me zo'n leuk meisje vindt, maar sinds die tijd moet ik wel opeens weer veel meer aan m denken. Ik ben zo bang dat ik gewoon onterecht een soort hoop ga krijgen. Ik moet echt even een manier vinden om dat tegen te houden...
imagination is more important than knowledge
over dat initiatief nemen is idd erg herkenbaar. Ik heb wat dat betreft gewoon t voordeel dat ik in een studentenhuis woon en gewoon voor een praatje even bij mn huisgenoten kan aankloppen.quote:Op maandag 2 mei 2005 17:03 schreef ontopofall het volgende:
herkenbaar.. Je kan je er heel erg aan ergeren dat zij geen initiatief nemen, maar je moet het ook zo zien dat die mensen ook genoeg aan hun hoofd hebben. Het is opzich heel vervelend als je zelf steeds initatief moet nemen, maar jij gaat je er wel beter door voelen als je eenmaal ergens bent geweest (dat neem ik maar even aan). Dus egoistisch gezien doe je het alleen voor jezelf .
Ik geef je wel advies nu, maar het lukt mijzelf bijlange na ook niet altijd hoor. En dan is de ene dag opeens veel lastiger dan de andere dag.
imagination is more important than knowledge
Wat niet is kan nog komen?quote:Op zondag 1 mei 2005 19:35 schreef petitlapin het volgende:
alhoewel, twee jaar wachten op iemand die geen interesse toont, zo laag ben ik gelukkig nog nooit gevallen
Eén ding wat me hier opvalt, iedereen wil maar halsstarrig vrienden blijven na een verbroken relatie. Zelf heb ik dat eigenlijk maar 1 keer gehad en dat was mijn allereerste relatie, die ik toch als perspectief zag voor het begrip liefde. In de tweede hebben we dat nooit uitgesproken en we zijn weliswaar geen vrienden die elkaar nog wekelijks een keer of 2/3 spreken, maar ontzettend goede vrienden.
Het klinkt misschien stom, maar is het niet zo dat hoe meer druk je eropzet dat je vrienden MOET blijven na een verbroken relatie, hoe moeilijker het dan gaat?
Ik heb zelf nooit zozeer het idee gehad dat mijn ex en ik meteen vrienden zouden worden, maar je hebt toch een aanzienlijk deel van je leven met elkaar gedeeld, en het is raar als je dat ineens niet meer hebt. Dan val je echt letterlijk in een gat (dat is waar ik het nu ook af en toe echt moeilijk mee heb, zoals je hier kunt lezen). Vooral als je afhankelijk bent geworden van iemand, is het moeilijk om hem/haar in één keer los te laten. Terwijl dat wel het beste is.quote:Op maandag 2 mei 2005 21:15 schreef Tranceptor het volgende:
Eén ding wat me hier opvalt, iedereen wil maar halsstarrig vrienden blijven na een verbroken relatie.
Dat doet me eraan denken dat ik nooit meer afhankelijk van wie dan ook, behalve van mezelf wil worden. En dat ik nog geld krijg van mijn ex
dat vrienden blijven is hier wel uitgesproken, en toen ging t niet.
Net op t moment dat ik me erbij had neergelegd dat we wel nooti vrienden zouden kunnen blijven. Konden we opeens weer heel erg gezellig met elkaar omgaan. Ik zou hem nooit kwijt willen als vriend. Ik kan hem alles vertellen en mag hem alles vertellen .... Het enige is dat ik moet zorgen dat ik wel op blijf letten dat ik voldoende afstand houd op de momenten dat dat nodig is. Afstand in de zin van hem niet al te vaak willen zien en hem niet een te grote stempel op mijn leven laten drukken.
Net op t moment dat ik me erbij had neergelegd dat we wel nooti vrienden zouden kunnen blijven. Konden we opeens weer heel erg gezellig met elkaar omgaan. Ik zou hem nooit kwijt willen als vriend. Ik kan hem alles vertellen en mag hem alles vertellen .... Het enige is dat ik moet zorgen dat ik wel op blijf letten dat ik voldoende afstand houd op de momenten dat dat nodig is. Afstand in de zin van hem niet al te vaak willen zien en hem niet een te grote stempel op mijn leven laten drukken.
imagination is more important than knowledge
Met mijn ex is het alweer een tijdje uit, zeker 2 maanden. In de tussentijd hebben we elkaar nog (te) vaak gezien, 4 keer per week gemiddeld, en er gebeurde af en toe ook nog eens wat (sex).
Resultaat; het is leuk totdat 1 van de 2 naar huis gaat, want dan komen er weer heel veel irritaties/verwijten van beide kanten naar boven. Het is uiteindelijk toch uit de hand gelopen en we hebben geen contact meer.
Kwestie van ff doorbijten nu, aangezien er niet echt ruimte is geweest voor volledig verwerken . It's hard but true.
Resultaat; het is leuk totdat 1 van de 2 naar huis gaat, want dan komen er weer heel veel irritaties/verwijten van beide kanten naar boven. Het is uiteindelijk toch uit de hand gelopen en we hebben geen contact meer.
Kwestie van ff doorbijten nu, aangezien er niet echt ruimte is geweest voor volledig verwerken . It's hard but true.
Maakt het iets uit dan of je in dit geval man of vrouw bent?quote:Op zondag 1 mei 2005 19:31 schreef Wolkje het volgende:
Echter de garantie dat je haar terug krijgt is 0, en die daalt tot diep in de min als je alleen maar op haar zit te wachten. Geloof me maar, ik ben ook een vrouw
Ik denk zelf van niet...
Misschien niet, maar omdat de ex van tropix ook een vrouw is dacht ik, ik zet het er even bijquote:Op maandag 2 mei 2005 22:12 schreef navi het volgende:
[..]
Maakt het iets uit dan of je in dit geval man of vrouw bent?
Ik denk zelf van niet...
en die irritaties en verwijten ontstaan op t moment dat je dingen gaat verwachten van elkaar. Iets dat je niet moet doen bij een ex. JE hebt nnl in principe niks meer met elkaars leven te maken. Maarja elkaar niet zien helpt vast ookquote:Op maandag 2 mei 2005 22:04 schreef Jed1Gam het volgende:
Met mijn ex is het alweer een tijdje uit, zeker 2 maanden. In de tussentijd hebben we elkaar nog (te) vaak gezien, 4 keer per week gemiddeld, en er gebeurde af en toe ook nog eens wat (sex).
Resultaat; het is leuk totdat 1 van de 2 naar huis gaat, want dan komen er weer heel veel irritaties/verwijten van beide kanten naar boven. Het is uiteindelijk toch uit de hand gelopen en we hebben geen contact meer.
Kwestie van ff doorbijten nu, aangezien er niet echt ruimte is geweest voor volledig verwerken . It's hard but true.
imagination is more important than knowledge
Sja, laat ik ook maar eens mijn hart luchten
Eind december dus een leuke meid tegen gekomen die op dat moment nog bezig was een relatie te verbreken. Half januari hebben wij wat gekregen en dat was super. Nog nooit iemand tegen gekomen waar ik me zo bij op mijn gemak voelde, waar ik zo mijzelf bij kon zijn, superverliefd allebei en we gingen dan ook supersnel. Heel veel supermomenten gehad, goeie gesprekken over van alles, veel herkenning over en weer en eigenlijk was niks onbespreekbaaren de sex was super... Alles wat je wil dus ...
Tot eind maart .. voor mij volkomen out of the blue meldde ze dat ze tijd voor zichzelf nodig had. Op zich geen probleem al vond ik dat natuurlijk niet leuk, maar haar leven was nogal veranderd die 3 maanden (ander werk, andere woning, enz enz) en dus begreep ik wel dat je dan even wat lucht nodig kan hebben. Onzeker als ik kan zijn zag ik natuurlijk wel allemaal spoken, maar ik heb mezelf flink toegesproken en gezegd dat het wel goed zou komen. Na 3 weken vrijwel geen contact hadden we weer afgesproken en dat voelde op zich wel goed tot we op een terrasje zaten. Daar kregen we een gesprek over hoe we de drie weken hadden ervaren en hoe meer ze zei des te ongelukkiger ze keek. Op een gegeven moment vertelde ze ook dat ze eigenlijk alleen onze gesprekken had gemist en dat we er dus waarschijnlijk beter mee op konden houden .. Ik was verbijsterd en klapte dicht .. Daarna hebben we nog even bij haar thuis gezeten, maar er kwam weinig uit me... Wel vertelde ze me dat ze het heel jammer zou vinden als ik helemaal uit haar leven zou verdwijnen en dat ze graag vrienden wilde blijven waarop ik antwoorde dat ik daar geen beloftes over kon doen; ik wist op dat moment even niet wat ik voelde.
Sindsdien hebben we nog af en toe contact gehad tot ik afgelopen weekend merkte dat dat contact mij geen goed deed, ik kan het op deze manier niet afsluiten. Heb dat dus aangegeven aan haar en ben vandaag nog even langs geweest om wat spullen die nog bij mij lagen aan haar te geven.
Toen ik haar echter zag merkte ik dat ik nog steeds ongelooflijk gek op haar ben en haar het liefst weer in mijn armen zou nemen en vast houden tot de wereld vergaat. Het meest frustrerende vind ik nog dat ik eigenlijk geen flauw idee heb wat er nou fout is gegaan (dat kan zij ook niet aangeven; 'het was er gewoon ineens niet meer' is het enige antwoord wat ze kan geven)
Diep in mijn hart heb ik nog steeds de hoop dat ze over een maand (of week of dag ) me opbelt en zegt 'ik ben zo dom geweest, kom bij me terug', maar daar is totaal geen reden tot hoop voor ..
Ik vrees dat dit nog wel een tijd gaat duren voor ik er overheen ben en op dit moment denk ik ook alleen maar 'zo'n vrouw vind ik nooit meer'... Begrijpelijk natuurlijk en dat zal vast ook wel weer overgaan en ongetwijfeld kom ik wel weer iemand tegen met wie het net zo goed klikt, maar op dit moment is het gewoon k#t
Eind december dus een leuke meid tegen gekomen die op dat moment nog bezig was een relatie te verbreken. Half januari hebben wij wat gekregen en dat was super. Nog nooit iemand tegen gekomen waar ik me zo bij op mijn gemak voelde, waar ik zo mijzelf bij kon zijn, superverliefd allebei en we gingen dan ook supersnel. Heel veel supermomenten gehad, goeie gesprekken over van alles, veel herkenning over en weer en eigenlijk was niks onbespreekbaaren de sex was super... Alles wat je wil dus ...
Tot eind maart .. voor mij volkomen out of the blue meldde ze dat ze tijd voor zichzelf nodig had. Op zich geen probleem al vond ik dat natuurlijk niet leuk, maar haar leven was nogal veranderd die 3 maanden (ander werk, andere woning, enz enz) en dus begreep ik wel dat je dan even wat lucht nodig kan hebben. Onzeker als ik kan zijn zag ik natuurlijk wel allemaal spoken, maar ik heb mezelf flink toegesproken en gezegd dat het wel goed zou komen. Na 3 weken vrijwel geen contact hadden we weer afgesproken en dat voelde op zich wel goed tot we op een terrasje zaten. Daar kregen we een gesprek over hoe we de drie weken hadden ervaren en hoe meer ze zei des te ongelukkiger ze keek. Op een gegeven moment vertelde ze ook dat ze eigenlijk alleen onze gesprekken had gemist en dat we er dus waarschijnlijk beter mee op konden houden .. Ik was verbijsterd en klapte dicht .. Daarna hebben we nog even bij haar thuis gezeten, maar er kwam weinig uit me... Wel vertelde ze me dat ze het heel jammer zou vinden als ik helemaal uit haar leven zou verdwijnen en dat ze graag vrienden wilde blijven waarop ik antwoorde dat ik daar geen beloftes over kon doen; ik wist op dat moment even niet wat ik voelde.
Sindsdien hebben we nog af en toe contact gehad tot ik afgelopen weekend merkte dat dat contact mij geen goed deed, ik kan het op deze manier niet afsluiten. Heb dat dus aangegeven aan haar en ben vandaag nog even langs geweest om wat spullen die nog bij mij lagen aan haar te geven.
Toen ik haar echter zag merkte ik dat ik nog steeds ongelooflijk gek op haar ben en haar het liefst weer in mijn armen zou nemen en vast houden tot de wereld vergaat. Het meest frustrerende vind ik nog dat ik eigenlijk geen flauw idee heb wat er nou fout is gegaan (dat kan zij ook niet aangeven; 'het was er gewoon ineens niet meer' is het enige antwoord wat ze kan geven)
Diep in mijn hart heb ik nog steeds de hoop dat ze over een maand (of week of dag ) me opbelt en zegt 'ik ben zo dom geweest, kom bij me terug', maar daar is totaal geen reden tot hoop voor ..
Ik vrees dat dit nog wel een tijd gaat duren voor ik er overheen ben en op dit moment denk ik ook alleen maar 'zo'n vrouw vind ik nooit meer'... Begrijpelijk natuurlijk en dat zal vast ook wel weer overgaan en ongetwijfeld kom ik wel weer iemand tegen met wie het net zo goed klikt, maar op dit moment is het gewoon k#t
Het is ook gewoon kut dat als je 5,5 jaar in (redelijke) harmonie hebt geleefd dat je dan bij het uit elkaar gaan een soort vijanden van elkaar wordt... Je bent niet alleen je vriendje kwijt maar ook je beste vriend en maatje. Maar ja, als 1 partij het niet aankan (gelijk) vrienden te worden, dan heb je als andere partij niks te willen eigenlijkquote:Op maandag 2 mei 2005 21:33 schreef Christine het volgende:
[..]
Ik heb zelf nooit zozeer het idee gehad dat mijn ex en ik meteen vrienden zouden worden, maar je hebt toch een aanzienlijk deel van je leven met elkaar gedeeld, en het is raar als je dat ineens niet meer hebt. Dan val je echt letterlijk in een gat (dat is waar ik het nu ook af en toe echt moeilijk mee heb, zoals je hier kunt lezen). Vooral als je afhankelijk bent geworden van iemand, is het moeilijk om hem/haar in één keer los te laten. Terwijl dat wel het beste is.
Dat doet me eraan denken dat ik nooit meer afhankelijk van wie dan ook, behalve van mezelf wil worden. En dat ik nog geld krijg van mijn ex
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Ik zit hier het topic door te lezen, en ik krijg een beetje het idee alsof dit groepstherapie is, zonder therapeut
Iedereen benadrukt dat het uitgaan van je relatie kut is, maar zo goed als niemand beurt de boel een beetje op...
Ik ga het hele ex-gedoe niet bagatelliseren, maar het is een kwestie van tijd... En zelfkennis. Dus het zal heus later beter gaan. Als er nou iemand hier is bij wie het loslaten heel goed is gegaan, dan nodig ik die mens(en) uit hier te posten. Dat zal de boel wat relativeren
Zo is het bij mij erg goed gegaan. Beter dan verwacht. Ik maakte een einde aan de romantische betrekking en ik was goed boos. Zo boos dat mijn handen er gewoon van trilden. Mensen die mij goed kennen weten dat zoiets wel heel erg zeldzaam is bij mij. Mijn ex reageerde erop met doodse stilte. 3 maanden lang geen contact op geen enkel niveau...
Inmiddels weer wel. Het gaat goed met haar, en we kunnen weer gewoon praten. Er is geen spanning meer. Gewoon een goede vriendin die ik nog steeds alles kan vertellen
Iedereen benadrukt dat het uitgaan van je relatie kut is, maar zo goed als niemand beurt de boel een beetje op...
Ik ga het hele ex-gedoe niet bagatelliseren, maar het is een kwestie van tijd... En zelfkennis. Dus het zal heus later beter gaan. Als er nou iemand hier is bij wie het loslaten heel goed is gegaan, dan nodig ik die mens(en) uit hier te posten. Dat zal de boel wat relativeren
Zo is het bij mij erg goed gegaan. Beter dan verwacht. Ik maakte een einde aan de romantische betrekking en ik was goed boos. Zo boos dat mijn handen er gewoon van trilden. Mensen die mij goed kennen weten dat zoiets wel heel erg zeldzaam is bij mij. Mijn ex reageerde erop met doodse stilte. 3 maanden lang geen contact op geen enkel niveau...
Inmiddels weer wel. Het gaat goed met haar, en we kunnen weer gewoon praten. Er is geen spanning meer. Gewoon een goede vriendin die ik nog steeds alles kan vertellen
ik denk dat niet velen je dat nadoen, EviL_AleX, om na drie maanden al de gevoelens en het verdriet te verwerken, en weer een normale vriendschap aan te kunnen gaan.
maar ik ben het wel met je eens dat het allemaal een kwestie van tijd is
maar ik ben het wel met je eens dat het allemaal een kwestie van tijd is
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Sja, maar hoe pak je dat nou het handigst aan? Ik vind het ook jammer geen contact meer te hebben, maar als ik haar zie dan voel ik weer van alles opvlammen in me. Ik kan me op dit moment niet voorstellen hoe dat zou gaan, wel lol hebben samen, maar niet meer even een knuffel geven als ik daar zin in heb, niet meer spontaan een kus geven, niet meer elkaar diep in de ogen kijken en de spanning op voelen bouwen.
Is het echt het beste een tijd geen contact te hebben of is het beter door de zure appel heen te bijten en gewoon de confrontatie met je gevoel aan te gaan (en elkaar dus gewoon te blijven zien). En hoe ga je dan om met het hopen dat de ander misschien toch weer je leuk gaat vinden ?
*zucht*
Ik zou willen dat ik gewoon kwaad op haar zou kunnen zijn, dat zou het allemaal een stuk makkeljker maken denk ik, maar het enige wat ik voel als ik aan haar denk is liefde en warmte.
Is het echt het beste een tijd geen contact te hebben of is het beter door de zure appel heen te bijten en gewoon de confrontatie met je gevoel aan te gaan (en elkaar dus gewoon te blijven zien). En hoe ga je dan om met het hopen dat de ander misschien toch weer je leuk gaat vinden ?
*zucht*
Ik zou willen dat ik gewoon kwaad op haar zou kunnen zijn, dat zou het allemaal een stuk makkeljker maken denk ik, maar het enige wat ik voel als ik aan haar denk is liefde en warmte.
Je hebt je antwoord, je moet je lossnijden om een nieuwe band te kunnen smeden als dat er inzit.quote:Op dinsdag 3 mei 2005 10:52 schreef Chemist het volgende:
Sja, maar hoe pak je dat nou het handigst aan? Ik vind het ook jammer geen contact meer te hebben, maar als ik haar zie dan voel ik weer van alles opvlammen in me.
Is het echt het beste een tijd geen contact te hebben of is het beter door de zure appel heen te bijten en gewoon de confrontatie met je gevoel aan te gaan (en elkaar dus gewoon te blijven zien). .
Voor iemand die zin heeft om te lezen...
Ik ben niet echt een 'poster', maar het moet me gewoon van het hart.
Ik ben 25 en heb 20 maanden een relatie gehad met een pracht van een vrouw (27, psychologe). Eind februari ben ik echter voor een nieuwe job naar Nieuw-Zeeland vertrokken en heb ik haar niet alleen achtergelaten, maar heb ik haar ook nog eens bedrogen (in een zatte bui) vlak voor mijn vertrek. Wat velen onmogelijk achtten (ook ik) heb ik dus toch wel gedaan. Ik ben bijna 20 maanden nooit echt geweest wie ik wou zijn (en dit neemt extreme vormen aan, ik weet niet goed hoe uit te leggen, maar ik was er niet genoeg voor haar. Zij heeft veel gegeven, ik weinig).
Na 1 maand Nieuw Zeeland is het dan tot me doorgedrongen dat zei eigenlijk wel de ware voor me was (I know, nogal laat) en ben ik haar mijn spijt beginnen te betuigen. Voor alles.
Na deze onmenselijke misstap die ik toen nog niet verteld had, heeft ze me nog 2 weken gesteund bij mijn vertrek (waar ze wist dat ze niet meeging). De laatste dag (hoorde ik achteraf) vertrouwde ze mijn moeder toe dat ik haar man was waarmee ze zich wel zag trouwen.
Ik heb het haar moeten vertellen. Ik ben hier in een diepe put gevallen waar ik nog steeds mee struikel om eruit te komen. Ik ben zelf beginnen beseffen dat zij eigenlijk de vrouw is waarmee ik de rest van mijn dagen wil doorbrengen, terwijl zij op een bepaald moment zelfs sprak dat ik haar grootste vergissing misschien wel was.
Na een maand haar af en toe gemailed en gebeld te hebben heeft ze me afgelopen zaterdag, na een gesprek van 6u, gevraagd om haar niet meer te contacteren. Ze voelt wel dat ik veranderd ben, (niet alleen omdat ik het zeg, dat heeft ze al zoveel gehoord)
"In een relatie is het enige echte sleutelwoord LOSLATEN. Pas als je elkaar constant loslaat, houd je elkaar vast." Dit is een zin die ik ergens op het internet vond en die ook zij tegen mij zei (of wat ik toch interpreteerde). Dat we elkaar nu moesten loslaten en dat als we voor elkaar waren dat nog wel ging blijken. Een termijn kon ze echter niet geven. Ze wou het risico niet lopen dat ik deze fout nog een keer maakte en daarom moesten we het allebei loslaten. Ze vroeg me wel te laten weten moest ik iemand anders zou ontmoeten. Zij had ook zelf een voorstel gekregen van een flirt van vroeger om eens langs te gaan, wat ze zelf niet wou doen omdat ze wist (dat zei ze letterlijk zo) dat ze dan afscheid van mij zou nemen.
Ik weet dat het een sterke, prachtige vrouw is, maar ik vrees haar gebroken te hebben. Ik vind mijn werk in Nieuw Zeeland niet zo leuk en heb zin om eind deze maand terug te keren naar Belgie. (wat ik zowiezo tijdelijk ging doen voor de trouw van mijn broer) Mijn vader raadt dit echter ten stelligste af (om permanent terug te komen), en vind dat ik haar meer tijd moet geven.
Ik voel echter meer iets om haar nu een maand alleen te laten om dan terug te komen en haar te zeggen wat ze voor me betekent, dat ik zal wachten op haar.
Ik moet zeggen dat deze gedachte (haar terugzien) me rechthoudt, beseffende dat dit uitstel van executie is. Anderzijds kan ik thuis rekenen op een heleboel vrienden die me dan steunen, mocht het toch niets worden.
Ik ben sinds ons telefoongesprek van nog dieper naar een goeie dag als vandaag gekomen, maar toch weet ik niet wat te doen.
Mijn verstand zegt nog even in NZ te blijven, maar ik heb net werk gevonden in Belgie en het komt allemaal uit met de trouw e.d..
Ik wil haar vertrouwen terugwinnen en ben bereidt hiervoor een zware prijs te betalen (wat die ook moge zijn). Ik weet dat ze zeer redelijk is en me niet zal opsluiten mocht ze me een kans geven, maar ik zou haar wel eeuwig trouw moeten blijven, wat ik ook wil doen. Ik kan 'bedrog' (in welke vorm dan ook) niemand aanraden...
Ik ben niet echt een 'poster', maar het moet me gewoon van het hart.
Ik ben 25 en heb 20 maanden een relatie gehad met een pracht van een vrouw (27, psychologe). Eind februari ben ik echter voor een nieuwe job naar Nieuw-Zeeland vertrokken en heb ik haar niet alleen achtergelaten, maar heb ik haar ook nog eens bedrogen (in een zatte bui) vlak voor mijn vertrek. Wat velen onmogelijk achtten (ook ik) heb ik dus toch wel gedaan. Ik ben bijna 20 maanden nooit echt geweest wie ik wou zijn (en dit neemt extreme vormen aan, ik weet niet goed hoe uit te leggen, maar ik was er niet genoeg voor haar. Zij heeft veel gegeven, ik weinig).
Na 1 maand Nieuw Zeeland is het dan tot me doorgedrongen dat zei eigenlijk wel de ware voor me was (I know, nogal laat) en ben ik haar mijn spijt beginnen te betuigen. Voor alles.
Na deze onmenselijke misstap die ik toen nog niet verteld had, heeft ze me nog 2 weken gesteund bij mijn vertrek (waar ze wist dat ze niet meeging). De laatste dag (hoorde ik achteraf) vertrouwde ze mijn moeder toe dat ik haar man was waarmee ze zich wel zag trouwen.
Ik heb het haar moeten vertellen. Ik ben hier in een diepe put gevallen waar ik nog steeds mee struikel om eruit te komen. Ik ben zelf beginnen beseffen dat zij eigenlijk de vrouw is waarmee ik de rest van mijn dagen wil doorbrengen, terwijl zij op een bepaald moment zelfs sprak dat ik haar grootste vergissing misschien wel was.
Na een maand haar af en toe gemailed en gebeld te hebben heeft ze me afgelopen zaterdag, na een gesprek van 6u, gevraagd om haar niet meer te contacteren. Ze voelt wel dat ik veranderd ben, (niet alleen omdat ik het zeg, dat heeft ze al zoveel gehoord)
"In een relatie is het enige echte sleutelwoord LOSLATEN. Pas als je elkaar constant loslaat, houd je elkaar vast." Dit is een zin die ik ergens op het internet vond en die ook zij tegen mij zei (of wat ik toch interpreteerde). Dat we elkaar nu moesten loslaten en dat als we voor elkaar waren dat nog wel ging blijken. Een termijn kon ze echter niet geven. Ze wou het risico niet lopen dat ik deze fout nog een keer maakte en daarom moesten we het allebei loslaten. Ze vroeg me wel te laten weten moest ik iemand anders zou ontmoeten. Zij had ook zelf een voorstel gekregen van een flirt van vroeger om eens langs te gaan, wat ze zelf niet wou doen omdat ze wist (dat zei ze letterlijk zo) dat ze dan afscheid van mij zou nemen.
Ik weet dat het een sterke, prachtige vrouw is, maar ik vrees haar gebroken te hebben. Ik vind mijn werk in Nieuw Zeeland niet zo leuk en heb zin om eind deze maand terug te keren naar Belgie. (wat ik zowiezo tijdelijk ging doen voor de trouw van mijn broer) Mijn vader raadt dit echter ten stelligste af (om permanent terug te komen), en vind dat ik haar meer tijd moet geven.
Ik voel echter meer iets om haar nu een maand alleen te laten om dan terug te komen en haar te zeggen wat ze voor me betekent, dat ik zal wachten op haar.
Ik moet zeggen dat deze gedachte (haar terugzien) me rechthoudt, beseffende dat dit uitstel van executie is. Anderzijds kan ik thuis rekenen op een heleboel vrienden die me dan steunen, mocht het toch niets worden.
Ik ben sinds ons telefoongesprek van nog dieper naar een goeie dag als vandaag gekomen, maar toch weet ik niet wat te doen.
Mijn verstand zegt nog even in NZ te blijven, maar ik heb net werk gevonden in Belgie en het komt allemaal uit met de trouw e.d..
Ik wil haar vertrouwen terugwinnen en ben bereidt hiervoor een zware prijs te betalen (wat die ook moge zijn). Ik weet dat ze zeer redelijk is en me niet zal opsluiten mocht ze me een kans geven, maar ik zou haar wel eeuwig trouw moeten blijven, wat ik ook wil doen. Ik kan 'bedrog' (in welke vorm dan ook) niemand aanraden...
Nog kleine noot: ze vroeg me op het einde van ons laatste gesprek om naar dEUS te luisteren. Nothing really ends.
Wat moet ik daaruit halen? :S
Wat moet ik daaruit halen? :S
ik ken het liedje niet maar ik kom met de titel toch al een eind: niets eindigt echtquote:Op dinsdag 3 mei 2005 11:23 schreef FieuS het volgende:
Nog kleine noot: ze vroeg me op het einde van ons laatste gesprek om naar dEUS te luisteren. Nothing really ends.
Wat moet ik daaruit halen? :S
edit: even de songtekst opgezocht mooie tekst btw
The plan it wasn't much of a plan
I just started walking
I had enough of this old town
had nothing else to do
It was one of those nights
you wonder how nobody died
we started talking
You didn't come here to have fun
you said: "well I just came for you"
But do you still love me?
do you feel the same
Do I have a chance
of doing that old dance
with someone I've been
pushing away
And touch we touched the soul
the very soul, the soul of what we were then
With the old schemes of shattered dreams
lying on the floor
You looked at me
no more than sympathy
my lies you have heard them
My stories you have laughed with
my clothes you have torn
And do you still love me?
do you feel the same
And do I have a chance
of doing that old dance again
Is it too late for some of that romance again
Let's go away, we'll never have the chance again
You lost that feeling
You want it again
More than I'm feeling
you'll never get
You've had a go at
all that you know
You lost that feeling
so come down and show
Don't say goodbye
let accusations fly
like in that movie
You know the one where Martin Sheen
waves his arm to the girl on the street
I once told a friend
that nothing really ends
no one can prove it
So I'm asking you now
could it possibly be
that you still love me?
And do you feel the same
Do I have a chance
of doing that old dance again
Is it too late for some of that romance again
Let's go away, we'll never have the chance again
I take it all from you
I take it all from you
I take it all from you
I take it all from you
als ik de dik gedrukte stukken tekst zou moeten intepreteren zou ik zeggen dat ze je terug wil....
[ Bericht 68% gewijzigd door janatwork op 03-05-2005 21:46:00 (songtekst gead) ]
eten!!!
Doet me wel goed hier te lezen dat een hoop mensen moeite hebben met loslaten van hun ex. Voor mij is het niet anders en is mijn relatie met me ex nu een soort knipperlicht relatie geworden waarvan ik nogsteeds hoop dat het is gaat werken zoals het moet. Alles is goed, het is me maatje , de sex is prima en we kunnen over alles praten. Het grootste probleem voor mij is zijn ex. Na een aantal keer met haar afgewisseld te hebben in deze relatie, zo een drie keer houd hij nogsteeds contact met haar en vind dat schijnbaar de normaalste zaak van de wereld.
Dus eigenlijk weet ik het antwoord en lees het ook op dit forum keer op keer. loslaten is soms goed om een nieuwe weg in te slaan. maar het ontbreekt me nog wel aan moed omdat ik de hoop nog niet verloren heb dat we het wel kunnen redden. Of is dit gewoon een kwestie van loslaten en het niet kunnen? Voor mij is het makkelijkste dat je niet meer om iemand geeft, zolang dit wel het geval is zou ik alle contacten moeten verbreken en dat lukt nog niet echt. zwak maar waar.
Dus eigenlijk weet ik het antwoord en lees het ook op dit forum keer op keer. loslaten is soms goed om een nieuwe weg in te slaan. maar het ontbreekt me nog wel aan moed omdat ik de hoop nog niet verloren heb dat we het wel kunnen redden. Of is dit gewoon een kwestie van loslaten en het niet kunnen? Voor mij is het makkelijkste dat je niet meer om iemand geeft, zolang dit wel het geval is zou ik alle contacten moeten verbreken en dat lukt nog niet echt. zwak maar waar.
@janatwork
Dat haalde ik er ook uit. Nu komt het erop aan mezelf te bewjizen. Nog 23 dagen voor ik haar kan zien. Aftellen geblazen. Ik voel me echt leeg het ene moment, het andere wil ik gewoon onmiddellijk naar haar toe.... ik mis haar constant.
Dat haalde ik er ook uit. Nu komt het erop aan mezelf te bewjizen. Nog 23 dagen voor ik haar kan zien. Aftellen geblazen. Ik voel me echt leeg het ene moment, het andere wil ik gewoon onmiddellijk naar haar toe.... ik mis haar constant.
ik kan niet veel anders dan je heel veel succes wensen... bij deze dusquote:Op woensdag 4 mei 2005 00:00 schreef FieuS het volgende:
@janatwork
Dat haalde ik er ook uit. Nu komt het erop aan mezelf te bewjizen. Nog 23 dagen voor ik haar kan zien. Aftellen geblazen. Ik voel me echt leeg het ene moment, het andere wil ik gewoon onmiddellijk naar haar toe.... ik mis haar constant.
eten!!!
Go Go Go!quote:Op woensdag 4 mei 2005 00:00 schreef FieuS het volgende:
@janatwork
Dat haalde ik er ook uit. Nu komt het erop aan mezelf te bewjizen. Nog 23 dagen voor ik haar kan zien. Aftellen geblazen. Ik voel me echt leeg het ene moment, het andere wil ik gewoon onmiddellijk naar haar toe.... ik mis haar constant.
En ze leefden nog lang en gelukkig
Ik vind dat het loslaten van je ex alleen moeilijk is als hij het uitemaakt heeft. Als je het zelf doet dan kies je er zelf voor. Het kan soms lang duren voordat je hem/haar los kan laten. Maar dit is echt de beste oplossing. Je kan blijven treuren en denken dat het nooit meer overgaat en dat je nooit meer een ander zult vinden. Maar daar schiet je echt niks mee op. Het beste is om verder te gaan. Kijken wat je nog hebt, en hoe je verder kunt. En dan niet van de negatieve kant bekijken.
Niks moet, niksen mag.
Wat als je denkt dat je nog een kans kan krijgen maar daarvoor wel de halve wereldbol moet terugreizen. Een redelijke job in een mooi land afgeeft. Maar wel ben ik overtuigd dat zei mijn ware is.
Moeilijke keuze zeg ik dan
Moeilijke keuze zeg ik dan
eigenlijk begrijp ik het allemaal niet ... had je de relatie verbroken voor je naar nieuw-zeeland bent vertrokken, of werd het een lange-afstandsrelatie ...quote:Op woensdag 4 mei 2005 14:23 schreef FieuS het volgende:
Wat als je denkt dat je nog een kans kan krijgen maar daarvoor wel de halve wereldbol moet terugreizen. Een redelijke job in een mooi land afgeeft. Maar wel ben ik overtuigd dat zei mijn ware is.
Moeilijke keuze zeg ik dan
en, ik ben een harde tante, in een ander topic ook al gezegd, ik geef mijn job niet op voor de liefde
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Ik heb de relatie verbroken toen ik vertrok (voor een groot stuk door vreemd te gaan) Ik zit hier nog steeds (00:50 hier nu
En ze vroeg me ook niet om mijn job op te geven, maar ik voel het zo aan. Al 4 weken heb ik dat gevoel. Alle vele nachtjes over geslapen. Ik kan je reactie volledig begrijpen, zo was ik vroeger ook, maar ergens heb ik de schrik de vrouw van mijn leven te verliezen als ik nu niet terug ga en haar dit vertel.
En ze vroeg me ook niet om mijn job op te geven, maar ik voel het zo aan. Al 4 weken heb ik dat gevoel. Alle vele nachtjes over geslapen. Ik kan je reactie volledig begrijpen, zo was ik vroeger ook, maar ergens heb ik de schrik de vrouw van mijn leven te verliezen als ik nu niet terug ga en haar dit vertel.
ik denk dat ik het nog niet helemaal begrijp, heb je een tijdelijke job daar, of permanent
als het een permanente job is, wordt het echt nog een moeilijke keuze ...
( en over dat 'vrouw van je leven'- verhaal ... heb ik ook dikwijls gedacht ( man dan ...), maar, wees gerust, er kruist altijd wel weer een lieve meid je pad ...)
als het een permanente job is, wordt het echt nog een moeilijke keuze ...
( en over dat 'vrouw van je leven'- verhaal ... heb ik ook dikwijls gedacht ( man dan ...), maar, wees gerust, er kruist altijd wel weer een lieve meid je pad ...)
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
een job voor 1 jaar, maar ben er nog maar 2 maanden, maar de laatste is een blijtmaand geweest
Alles zegt me hier te blijven, behalve de gevoelens dat zij de mijne is. Voor mij is dit de eerste keer dat ik dit voor iemand voel. En het voelt echt wel speciaal.
Alles zegt me hier te blijven, behalve de gevoelens dat zij de mijne is. Voor mij is dit de eerste keer dat ik dit voor iemand voel. En het voelt echt wel speciaal.
FieuS, als het toch maar voor een jaar was, en het niet je bedoeling was om daar te gaan leven, zou ik gewoon terugkeren, je kan daaarna nog naar nieuw-zeeland gaan ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Nja, en dEUS zingt:
The plan it wasn't much of a plan
I just started walking
I had enough of this old town
had nothing else to do
It was one of those nights
you wonder how nobody died
we started talking
You didn't come here to have fun <-----
you said: "well I just came for you" <-----
But do you still love me?
do you feel the same
Do I have a chance
of doing that old dance
with someone I've been
pushing away
The plan it wasn't much of a plan
I just started walking
I had enough of this old town
had nothing else to do
It was one of those nights
you wonder how nobody died
we started talking
You didn't come here to have fun <-----
you said: "well I just came for you" <-----
But do you still love me?
do you feel the same
Do I have a chance
of doing that old dance
with someone I've been
pushing away
Ik kan alleen nog maar tegen hem lopen bitchen, alsof ik er voor wil zorgen dat hij zich absoluut kutter voelt dan dat ik me voel. Dan maar weer even geen contact. En ook al voel ik me zwak omdat ik niet normaal tegen hem kan doen, voel ik me er alles behalve schuldig over.
Achja, ik heb nou nogal een 'whatever-gevoel'. We zien wel, ik moet eerst maar even voor mezelf kiezen, alles weer op de rails krijgen. Hij kan/mag niet meer the number one thing zijn..
Achja, ik heb nou nogal een 'whatever-gevoel'. We zien wel, ik moet eerst maar even voor mezelf kiezen, alles weer op de rails krijgen. Hij kan/mag niet meer the number one thing zijn..
petitlapin en Fieus, denk je ook niet dat je voor echte liefde je job op zou geven? Ik wel hoor. Ik denk dat ik er anders zo ongelooflijk veel spijt van zou krijgen. Het ligt natuurlijk helemaal aan de situatie. Als je beide in Nederland woont zou een baan niet een reden moeten kunnen zijn voor t beeindigen van een relatie, je neemt elkaar maar zoals je bent.
Maar als het inderdaad gaat over werk aan de andere kant van de wereld dan zou ik dta opgeven. Maar terzijde, ik zou niet naar de andere kant van de wereld vertrekken als ik hier een geweldige vriend heb zitten.
Ik ben de afgelopen dagen in londen geweest en merk dan dat als ik aan t einde van de dag moe ben. Dat ik opeens weer veel meer aan mn ex ga denken. Ik heb dan ook opeens veel meer behoefte aan een knuffel enzo. Verder gata t echt perfect met mij, ik geloof dat dat loslaten al behoorlijk goed gelukt is. Het enige is, en ik weet niet of dat erg is, is dat ik mn ex weer steeds meer ga zien zoals voordat ie mn vriend werd. Gewoon een goeie vriend, die ik echt heel erg leuk vind, maar waarvan ik weet dat dat van zijn kant niet zo is. Ik geloof alleen dat dat niet erg is, vindt hem als gewone vriend ook al geweldig .
Maar als het inderdaad gaat over werk aan de andere kant van de wereld dan zou ik dta opgeven. Maar terzijde, ik zou niet naar de andere kant van de wereld vertrekken als ik hier een geweldige vriend heb zitten.
Ik ben de afgelopen dagen in londen geweest en merk dan dat als ik aan t einde van de dag moe ben. Dat ik opeens weer veel meer aan mn ex ga denken. Ik heb dan ook opeens veel meer behoefte aan een knuffel enzo. Verder gata t echt perfect met mij, ik geloof dat dat loslaten al behoorlijk goed gelukt is. Het enige is, en ik weet niet of dat erg is, is dat ik mn ex weer steeds meer ga zien zoals voordat ie mn vriend werd. Gewoon een goeie vriend, die ik echt heel erg leuk vind, maar waarvan ik weet dat dat van zijn kant niet zo is. Ik geloof alleen dat dat niet erg is, vindt hem als gewone vriend ook al geweldig .
imagination is more important than knowledge
Dat geldt voor mij iig niet...quote:petitlapin en Fieus, denk je ook niet dat je voor echte liefde je job op zou geven? Ik wel hoor. Ik denk dat ik er anders zo ongelooflijk veel spijt van zou krijgen. Het ligt natuurlijk helemaal aan de situatie. Als je beide in Nederland woont zou een baan niet een reden moeten kunnen zijn voor t beeindigen van een relatie, je neemt elkaar maar zoals je bent.
Maar als het inderdaad gaat over werk aan de andere kant van de wereld dan zou ik dta opgeven. Maar terzijde, ik zou niet naar de andere kant van de wereld vertrekken als ik hier een geweldige vriend heb zitten.
ik denk dat naar de andere kant van de wereld vertrekken vaak het einde van een relatie tot gevolg heeft. Dat zie ik in ieder geval in mijn omgeving. En als ik een goede relatie heb, dan kies ik dus voor die relatie.quote:
imagination is more important than knowledge
neen, van liefde alleen brandt de schoorsteen niet.quote:Op vrijdag 6 mei 2005 12:01 schreef akkien het volgende:
petitlapin en Fieus, denk je ook niet dat je voor echte liefde je job op zou geven? Ik wel hoor. Ik denk dat ik er anders zo ongelooflijk veel spijt van zou krijgen. Het ligt natuurlijk helemaal aan de situatie. Als je beide in Nederland woont zou een baan niet een reden moeten kunnen zijn voor t beeindigen van een relatie, je neemt elkaar maar zoals je bent.
Ik heb te lang gestudeerd om dat op te geven voor een verliefdheid.
genoeg mannen op de wereld die wel te combineren zijn met mijn carričre.
Tuurlijk ( ik woon in belgiė), een partner die een job heeft in hetzelfde land moet lukken. maar ik verhuis niet naar nieuw-zeeland voor iemand ( of ik kom niet van nieuw-zeeland terug voor iemand, moest dat het geval zijn ...)
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
ook niet als je zeker weet dat dit gewoon echt de man in je leven is?quote:Op vrijdag 6 mei 2005 13:38 schreef petitlapin het volgende:
[..]
neen, van liefde alleen brandt de schoorsteen niet.
Ik heb te lang gestudeerd om dat op te geven voor een verliefdheid.
genoeg mannen op de wereld die wel te combineren zijn met mijn carričre.
Tuurlijk ( ik woon in belgiė), een partner die een job heeft in hetzelfde land moet lukken. maar ik verhuis niet naar nieuw-zeeland voor iemand ( of ik kom niet van nieuw-zeeland terug voor iemand, moest dat het geval zijn ...)
imagination is more important than knowledge
de man van je levenquote:Op vrijdag 6 mei 2005 13:43 schreef akkien het volgende:
[..]
ook niet als je zeker weet dat dit gewoon echt de man in je leven is?
daar geloof ik niet in, sorry, het kan niet dat maar één man op deze wereld liefdesgevoelens bij mij kan opwekken. De realiteit heeft ook getoond dat het niet waar is.
als antwoord op je vraag: nee dus
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
ik vind t best goed als je op die manier kan denken enzo...Ik kan t niet. Als ik verliefd ben ben ik in staat om voor die persoon alles opzij te zetten als het ook maar een beetje serieus is...
imagination is more important than knowledge
dat vindt ik echt niet gezond. en ja, ik weet gerust wat verliefdheid/liefde is. Ik heb gewoon geen jaren gestudeerd om dan voor mijn partner naar nieuw-zeeland te verhuizen. Ik geraak daar niet aan de bak, ik zou mijn familie en vrienden missen, ik zo supergefrustreerd worden en mijn partner zou daar dus ook onder beginnen lijden. Het maakt de druk op de relatie veel te hoog.quote:Op vrijdag 6 mei 2005 14:13 schreef akkien het volgende:
ik vind t best goed als je op die manier kan denken enzo...Ik kan t niet. Als ik verliefd ben ben ik in staat om voor die persoon alles opzij te zetten als het ook maar een beetje serieus is...
onmogelijk dus
(by the way ... volgens mij heb jij je ex helemaal nog niet los gelaten, en zit hij nog te veel in je hoofd. Ga door met je leven, meisje, want als hij niet voelt wat jij voor hem voelt is hij je gewoon niet waard)
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
ook niet als je voor een tijdje naar nieuw-zeeland bent gegaan en hij hier zit, je elkaar dus kent uit nederland en jouw familie hierzo zit.
Ow...nee hij is niet helemaal uitmn hoofd...maar een stuk verder dan in t begin...Helaas was ie vorige week weer even helemaal terug, dus kon weer opnieuw beginnen ... maar t gaat alweer de goeie kant op.
Ow...nee hij is niet helemaal uitmn hoofd...maar een stuk verder dan in t begin...Helaas was ie vorige week weer even helemaal terug, dus kon weer opnieuw beginnen ... maar t gaat alweer de goeie kant op.
imagination is more important than knowledge
dat is een heel andere situatie. Als het maar een tijdelijk contract is daar is het helemaal iets anders. ik kan er gerust mee leven moest mjn lief bv voor twee jaar naar een ander continent gaan werken en om de paar maanden voor een paar weken naar huis komt.quote:Op vrijdag 6 mei 2005 14:51 schreef akkien het volgende:
ook niet als je voor een tijdje naar nieuw-zeeland bent gegaan en hij hier zit, je elkaar dus kent uit nederland en jouw familie hierzo zit.
maar ik verhuis (nog) niet, en ik geef mijn job niet op.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
maar dat is toch ongeveer de situatie waar het hierboven om ging....
imagination is more important than knowledge
jup, daarom vroeg ik hem ook of het een tijdelijk contract was. Maakt de situatie helemaal anders. het was jij die toen begon over verhuizen en zo ...quote:Op vrijdag 6 mei 2005 14:55 schreef akkien het volgende:
maar dat is toch ongeveer de situatie waar het hierboven om ging....
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
...ok sorryquote:Op vrijdag 6 mei 2005 14:58 schreef petitlapin het volgende:
[..]
jup, daarom vroeg ik hem ook of het een tijdelijk contract was. Maakt de situatie helemaal anders. het was jij die toen begon over verhuizen en zo ...
imagination is more important than knowledge
Ik probeer nu al heel lang iemand uit mijn hoofd te zetten. Ik heb alles gedaan wat ik maar kon doen. Uitmaken, contact verbreken, negeren, ruzie maken, doen alsof het me niks deed, "verliefd" worden op iemand anders, hem juist wel zien, mezelf zijn. Het hielp allemaal wel even, maar uiteindelijk als ik dan echt nadacht dan voelde ik me alleen maar kutter. Jongens waar ik veel langer mee had en verliefder op leek kon ik wel vergeten. De dood van een vriend heb ik zelfs beter kunnen verwerken dan dit. Ik kan het niet verwerken.. het is alsof het iets is wat niet afgemaakt is en wel zou moeten. Zo voelt het ook, unfinished business. Ik ga wel gewoon verder, maar het is alsof een deel van me achterblijft. Ze zeggen dat je een nieuwe moet hebben om de oude te vergeten, maar dat is naar mijn mening alleen maar een vorm van verdringen. Als ik dat doe dan komt het later terug en dan weet ik dadelijk niet waarom ik me zo kut voel.
Er zijn ook dingen gebeurd in mijn familie en met vrienden e.d die ik liever niet meegemaakt had. Ze hebben een negatieve invloed op me en die herinneringen maken het erger. Volgend jaar zou ik gaan studeren, maar ik vind het moeilijk om een goede keuze te maken. Genoeg opleidingen die ik leuk vind, maar geen die er echt voor me uitspringt. Ik ben ook niet echt enthousiast meer over op mezelf wonen in Rotterdam en hier gaan studeren. En waar ik in Nederland ook kom of ga, overal is er wel iets of iemand die me eraan doet herinneren. Ontmoet ik iemand, blijkt hij of zij mijn ex of zijn vriendin te kennen. Ze steken hele verhalen af, die ik helemaal niet wil horen. Het blijft pijn doen.
Daarom wil ik aankomend schooljaar naar het buitenland. Ik wilde het sowieso altijd al doen. Veel mensen adviseren me om het na mijn studie te doen, maar na mijn studie ben ik ong 25. Op school zeggen ze dat ik gewoon moet gaan studeren, omdat een jaar weggaan niks veranderd.
Ik weet eigenlijk niet wat beter is.. Ik weet wel dat mensen gaan vervangen en verdringen geen zin heeft. Misschien voor anderen, maar voor mij niet. Ik zou mezelf en anderen in de maling nemen en me kansloos voelen. Ik wil tot het uiterste leven en er iets van opsteken. Ik wil er mee om kunnen gaan, met hen, en er anders aan terug denken. Ik denk daar te komen door een jaar rust te nemen.
Ver weg in een warm land, waar ik zo ver van ze af sta.. dat ik soort van in een andere wereld leef. Ergens waar ze niet bestaan en ik met totaal andere dingen bezig ben en een ander leven leid.
Ik weet niet of ik in het goede topic zit.. maar ja, moest het even van me afschrijven. Misschien dat iemand zich er in kan vinden..
Er zijn ook dingen gebeurd in mijn familie en met vrienden e.d die ik liever niet meegemaakt had. Ze hebben een negatieve invloed op me en die herinneringen maken het erger. Volgend jaar zou ik gaan studeren, maar ik vind het moeilijk om een goede keuze te maken. Genoeg opleidingen die ik leuk vind, maar geen die er echt voor me uitspringt. Ik ben ook niet echt enthousiast meer over op mezelf wonen in Rotterdam en hier gaan studeren. En waar ik in Nederland ook kom of ga, overal is er wel iets of iemand die me eraan doet herinneren. Ontmoet ik iemand, blijkt hij of zij mijn ex of zijn vriendin te kennen. Ze steken hele verhalen af, die ik helemaal niet wil horen. Het blijft pijn doen.
Daarom wil ik aankomend schooljaar naar het buitenland. Ik wilde het sowieso altijd al doen. Veel mensen adviseren me om het na mijn studie te doen, maar na mijn studie ben ik ong 25. Op school zeggen ze dat ik gewoon moet gaan studeren, omdat een jaar weggaan niks veranderd.
Ik weet eigenlijk niet wat beter is.. Ik weet wel dat mensen gaan vervangen en verdringen geen zin heeft. Misschien voor anderen, maar voor mij niet. Ik zou mezelf en anderen in de maling nemen en me kansloos voelen. Ik wil tot het uiterste leven en er iets van opsteken. Ik wil er mee om kunnen gaan, met hen, en er anders aan terug denken. Ik denk daar te komen door een jaar rust te nemen.
Ver weg in een warm land, waar ik zo ver van ze af sta.. dat ik soort van in een andere wereld leef. Ergens waar ze niet bestaan en ik met totaal andere dingen bezig ben en een ander leven leid.
Ik weet niet of ik in het goede topic zit.. maar ja, moest het even van me afschrijven. Misschien dat iemand zich er in kan vinden..
Delivered without an information leaflet
hoe lang ken je die jongen dan, sandra ?
btw, ik vind een jaar naar het buitenland gaan niet zo'n slecht idee ...
btw, ik vind een jaar naar het buitenland gaan niet zo'n slecht idee ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
even denken.. 20 maanden.. dus nog geen 2 jaar. ik heb maar 3 maanden met hem gehad.. zou je toch denken dat het niks betekend. hij heeft nu al meer dan een jaar een andere vriendin.quote:Op zaterdag 7 mei 2005 16:00 schreef petitlapin het volgende:
hoe lang ken je die jongen dan, sandra ?
btw, ik vind een jaar naar het buitenland gaan niet zo'n slecht idee ...
een relatie van 14 maanden is bij mij minder blijven hangen dan die 3 maanden met hem. en ik was echt 5 jaar onwijs verliefd op die jongen van die 14 maanden.
hmm.. ga je mee?
Delivered without an information leaflet
20 maanden is nu ook nog niet zolang dat het problematisch is hoor. Heb ook wel jaren gedacht dat iemand DE ware was ... niet dus ...quote:Op zaterdag 7 mei 2005 16:09 schreef gekke_sandra het volgende:
[..]
even denken.. 20 maanden.. dus nog geen 2 jaar. ik heb maar 3 maanden met hem gehad.. zou je toch denken dat het niks betekend. hij heeft nu al meer dan een jaar een andere vriendin.
een relatie van 14 maanden is bij mij minder blijven hangen dan die 3 maanden met hem. en ik was echt 5 jaar onwijs verliefd op die jongen van die 14 maanden.
hmm.. ga je mee?
het feit dat hij een andere vriendin heeft, zou het toch wel gemakkelijker moeten maken, niet ...
en eigenlijk, is hij nog geļnteresseerd in jou, voedt hij de hoop ?
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
zou t feit dat hij een andere vriendin heeft t niet juist alleen maar lastiger maken. De gedachte dat hij nu de dingen met haar doet die sandra met hem zou willen doen enzo.
imagination is more important than knowledge
het zou toch wel een hele pak van de hoop mogen wegnemenquote:Op zaterdag 7 mei 2005 21:19 schreef akkien het volgende:
zou t feit dat hij een andere vriendin heeft t niet juist alleen maar lastiger maken. De gedachte dat hij nu de dingen met haar doet die sandra met hem zou willen doen enzo.
ook veronderstel ik dat die jongen dus bijna geen tijd heeft voor haar, wat ook goed is ... hoe minder contact, hoe sneller je vergeet
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Ja.. ik heb het ook gedacht.. denk het nog steeds wel. Een maand geleden zijn we samen naar Amsterdam geweest. Het was erg gezellig. Het was toen wel te merken, dat we niet meer bij elkaar waren.. maar er waren zeker nog sterke gevoelens. Tijdens het concert trok hij me ineens naar zich toe, tegen hem aan, en ging met zijn armen om me heen staan. Toen ik oogcontact met een leuke jongen had, draaide hij me om, zodat ik met mijn rug naar die jongen toe stond. In de trein greep hij me zomaar uit het niets vast, legde zijn hoofd op mijn schouder, keek te lang in mijn ogen. Ik zeg niet zo snel dat iemand gevoelens voor me heeft.. maar het voelde echt alsof hij nog meer gevoel voor mij had, dan ik voor hem.quote:Op zaterdag 7 mei 2005 17:08 schreef petitlapin het volgende:
20 maanden is nu ook nog niet zolang dat het problematisch is hoor. Heb ook wel jaren gedacht dat iemand DE ware was ... niet dus ...
het feit dat hij een andere vriendin heeft, zou het toch wel gemakkelijker moeten maken, niet ...
en eigenlijk, is hij nog geļnteresseerd in jou, voedt hij de hoop?
De avond eindigde dramatisch.. er gebeurde iets stoms, dus toen ben ik hem achterna gereist. Ik wilde niet dat hij verkeerde dingen ging denken. Ik huilen, hij op zijn knieen en me kroelen. Toen ik terugging sprong hij ineens ook in de metro, omdat hij niet wilde dat ik alleen ging. Ik was helemaal vertedert, maar hij moest de laatste metro terug hebben naar zijn vriendin. (andere kant op) Uiteindelijk heb ik hem zo ver gekregen uit te stappen. Ik had hem liever met me meegenomen om hem nooit meer los te laten, maar ja..
Later oefende ik een beetje druk uit op wat hij met me wilde. Toen mailde hij me dat er op die dag geen ons meer was en dat, dat er al een jaar niet meer is. Ik had een aantal dingen verergert ofzo. Heel tegenstrijdig. Hij heeft zoiets wel vaker gezegd om de volgende dag te zeggen dat hij me miste. Ik wist niet wat ik ervan moest denken, maar er is nu in iedergeval geen hoop meer..
[ Bericht 5% gewijzigd door gekke_sandra op 08-05-2005 01:17:51 ]
Delivered without an information leaflet
ja.. dat is kut ja. als ik me indenk dat zij met dr hoofd op zijn borst ligt en met dr vingers over zijn zij streelt. dat ze hem over zijn neus aait en hij dr een kusje op haar neus of voorhoofd geeft. al die dingetjes die ik allemaal deed.. of dat hij dr hand vastpakt en er een kusje op geeft. dat hij dr allemaal bijnaampjes geeft. aan sex moet ik al helemaal niet denken, want dan moet ik overgeven van de stress.quote:Op zaterdag 7 mei 2005 21:19 schreef akkien het volgende:
zou t feit dat hij een andere vriendin heeft t niet juist alleen maar lastiger maken. De gedachte dat hij nu de dingen met haar doet die sandra met hem zou willen doen enzo.
moet je nagaan hoeveel hoop ik had. desondanks zijn vriendin was ik ervan overtuigd dat het weer goed zou komen. dat zij het toch niet voor hem was. hij heeft ook geen tijd voor me.. het enige wat hij doet is me mailen, daar baal ik erg van. ik dacht ook, des te minder contact.. des te sneller vergeet ik hem. niet dus. de laatste tijd zag ik hem heel sporadisch, maar het is er nog altijd.quote:Op zaterdag 7 mei 2005 21:25 schreef petitlapin het volgende:
het zou toch wel een hele pak van de hoop mogen wegnemen
ook veronderstel ik dat die jongen dus bijna geen tijd heeft voor haar, wat ook goed is ... hoe minder contact, hoe sneller je vergeet
[ Bericht 8% gewijzigd door gekke_sandra op 08-05-2005 01:21:37 ]
Delivered without an information leaflet
ff neutraal: het loslaten ķs helemaal geen geheim, er is niks magisch en niks bijzonders aan. als ik stop met een relatie en ze komt af en toe nog langwippen, ok prima. maar ze weet dat er niks te verwachten valt. de kunst van het loslaten is niks wat je moet leren, het is gewoon eerlijk voor jezelf en eerlijk voor haar zijn. vooral dat eerste schijnen sommigen heel lastig te vinden.
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
als ik het zo zie, dan lijkt het écht wel een manipulatieve klootzak, yuck.quote:
radicaal dumpen en doorgaan!
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Mijn GF heeft het eergister uitgemaakt, met als reden dat ze niet meer hetzelfde voor me voelde als voorheen. Ik denk persoonlijk dat het komt omdat ik soms meer om world of warcraft leek te geven dan om haar, met als dieptepunt een situatie waarbij ik bij haar uit bed wegging om een instance boss af te maken. Dit heeft overigens grotendeels te maken met het in de steek laten van mijn vrienden waarmee ik altijd samen speel, vrienden zijn altijd erg belangrijk voor me) Het is zo hulpeloos om haar niet duidelijk te kunnen maken dat dat niet zo is. Ik zou in een oogwenk mijn account afsluiten als ik haar daarmee terugkreeg, het is gewoon ongelofelijk en ik voel me zo machteloos.
Ik heb haar verteld hoe ik me voelde, ik heb haar een brief geschreven, het mocht niet baten, het is over. Vanavond voor de laatste keer bij elkaar geslapen, ik zal het zo godvergeten erg missen. Je komt er echt pas achter hoeveel je van iemand houd als je liefde op het spel staat. Alles... maar dan ook alles zou ik ervoor over hebben om haar terug te kriijgen. Ik tik dit stukje nu huilend, en ik weet dat ze ooit echt van me hield. Ik wil voor haar vechten, maar ik wil ook weten of het geen hopeloos gevecht is. Vraag me ook af of ik mijn wow account niet maar gewoon moet sluiten, om die drempel alvast te verwijderen. God wat heb ik het moeilijk.
Dit was overigens het eerste meisje waar ik echt van gehouden heb, en ook de eerste waar ik ooit sex mee gehad heb, de relatie heeft een half jaar geduurd. ik ben 22 (laatbloeier i know )
Adviezen? Over me heen zetten of vechten... ik weet het niet meer.
ps. Het betreffende meisje woont bij mij in het studentenhuis, dat maakt het ook allemaal zo lekker makkelijk...not.\
(dit is een copy van een post in een andere thread, maar het voelde alsof ik zijn draad hijackte)
Ik heb haar verteld hoe ik me voelde, ik heb haar een brief geschreven, het mocht niet baten, het is over. Vanavond voor de laatste keer bij elkaar geslapen, ik zal het zo godvergeten erg missen. Je komt er echt pas achter hoeveel je van iemand houd als je liefde op het spel staat. Alles... maar dan ook alles zou ik ervoor over hebben om haar terug te kriijgen. Ik tik dit stukje nu huilend, en ik weet dat ze ooit echt van me hield. Ik wil voor haar vechten, maar ik wil ook weten of het geen hopeloos gevecht is. Vraag me ook af of ik mijn wow account niet maar gewoon moet sluiten, om die drempel alvast te verwijderen. God wat heb ik het moeilijk.
Dit was overigens het eerste meisje waar ik echt van gehouden heb, en ook de eerste waar ik ooit sex mee gehad heb, de relatie heeft een half jaar geduurd. ik ben 22 (laatbloeier i know )
Adviezen? Over me heen zetten of vechten... ik weet het niet meer.
ps. Het betreffende meisje woont bij mij in het studentenhuis, dat maakt het ook allemaal zo lekker makkelijk...not.\
(dit is een copy van een post in een andere thread, maar het voelde alsof ik zijn draad hijackte)
Ik heb totaal geen problemen gehad met loslaten van mn ex. Ik heb t zelf uitgemaakt, maar nooit spijt oid gehad. Ik heb eigenlijk direct nadat ik het had uitgemaakt, het contact verbroken. Het functioneerde gewoon niet meer, de reden voor de breuk was ook te veel verschillen en behoorlijke irritaties van mijn kant. Dan ga je dus ook niet gezellig als vrienden met elkaar om daarna. Dat wilde hij wel (uiteraard) maar dit zag ik niet zitten. Ik had het al eens eerder uitgemaakt, een half jaar daarvoor.. Maar toen heb ik t contact niet verbroken (m.n. omdat hij dat niet wilde) en ben ik uiteindelijk weer 'gevallen' (uit medelijden eigenlijk). Dus dat werkte ook niet... Ook moet ik erbij vermelden dat ik bij de final break up al een andere jongen had leren kennen via MSN (ja het kan echt ) waar ik super goed mee kon opschieten (en nog steeds:P) en waar ik ook mee heb afgesproken, 3 dagen nadat ik t had uitgemaakt. Is nu dus al langer dan een jaar mn vriend, en geen moment spijt gehad
Dit was mijn verhaal, amen
) waar ik super goed mee kon opschieten (en nog steeds:P) en waar ik ook mee heb afgesproken, 3 dagen nadat ik t had uitgemaakt. Is nu dus al langer dan een jaar mn vriend, en geen moment spijt gehad Dit was mijn verhaal, amen
Stress: the confusion created when the mind must override the body's basic desire to choke the living daylights out of some idiot who desperately deserves it.
Als je iemand anders achter de boeg hebt is het natuurlijk een stuk makkelijker . Refererend aan de post hierboven.
ik vind eigenlijk niet dat ThaMoon er zo sympathiek uitkomt eigenlijk
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
ik heb wel een tip voor je, maar die zal op de korte termijn niet veel uithalen.quote:Op woensdag 11 mei 2005 09:04 schreef Xtinction het volgende:
Mijn GF heeft het eergister uitgemaakt, met als reden dat ze niet meer hetzelfde voor me voelde als voorheen. Ik denk persoonlijk dat het komt omdat ik soms meer om world of warcraft leek te geven dan om haar, met als dieptepunt een situatie waarbij ik bij haar uit bed wegging om een instance boss af te maken. Dit heeft overigens grotendeels te maken met het in de steek laten van mijn vrienden waarmee ik altijd samen speel, vrienden zijn altijd erg belangrijk voor me) Het is zo hulpeloos om haar niet duidelijk te kunnen maken dat dat niet zo is. Ik zou in een oogwenk mijn account afsluiten als ik haar daarmee terugkreeg, het is gewoon ongelofelijk en ik voel me zo machteloos.
Ik heb haar verteld hoe ik me voelde, ik heb haar een brief geschreven, het mocht niet baten, het is over. Vanavond voor de laatste keer bij elkaar geslapen, ik zal het zo godvergeten erg missen. Je komt er echt pas achter hoeveel je van iemand houd als je liefde op het spel staat. Alles... maar dan ook alles zou ik ervoor over hebben om haar terug te kriijgen. Ik tik dit stukje nu huilend, en ik weet dat ze ooit echt van me hield. Ik wil voor haar vechten, maar ik wil ook weten of het geen hopeloos gevecht is. Vraag me ook af of ik mijn wow account niet maar gewoon moet sluiten, om die drempel alvast te verwijderen. God wat heb ik het moeilijk.
Dit was overigens het eerste meisje waar ik echt van gehouden heb, en ook de eerste waar ik ooit sex mee gehad heb, de relatie heeft een half jaar geduurd. ik ben 22 (laatbloeier i know )
Adviezen? Over me heen zetten of vechten... ik weet het niet meer.
ps. Het betreffende meisje woont bij mij in het studentenhuis, dat maakt het ook allemaal zo lekker makkelijk...not.\
(dit is een copy van een post in een andere thread, maar het voelde alsof ik zijn draad hijackte)
maak een plekje vij in je hersenen. stel je vriendin als roos voor. geef haar geen water meer. het zal snel verwelken en dood gaan.
klinkt heel lullig, maar probeer het maar eens te doen. en sterkte
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
Waarom kan je op sommige stomme momenten je ex zo missen?
Ik zit de laatste dagen weer best lekker in mijn vel, doe de dingen die ik zelf leuk vind, maar toch denk ik soms aan mijn ex, en dan mis ik hem. Dat ik me omdraai, en verwacht dat alles weer was zoals vroeger... dat hij gewoon op z'n kamer zit te studeren met z'n muziek veel te hard. Dat hij elk moment binnen kan komen lopen om te vragen of ik thee wil. Dat hij me "zomaar" even een knuffel komt brengen, omdat hij van me houdt... en elkaar dan heel hard knuffelen, en niet meer loslaten.
Soms kan ik er gewoon nog een beetje om huilen, vooral omdįt het zo gelopen is.
Ik zit de laatste dagen weer best lekker in mijn vel, doe de dingen die ik zelf leuk vind, maar toch denk ik soms aan mijn ex, en dan mis ik hem. Dat ik me omdraai, en verwacht dat alles weer was zoals vroeger... dat hij gewoon op z'n kamer zit te studeren met z'n muziek veel te hard. Dat hij elk moment binnen kan komen lopen om te vragen of ik thee wil. Dat hij me "zomaar" even een knuffel komt brengen, omdat hij van me houdt... en elkaar dan heel hard knuffelen, en niet meer loslaten.
Soms kan ik er gewoon nog een beetje om huilen, vooral omdįt het zo gelopen is.
*aai ik voel je pijn meisje, hoe denk je dat het is om geen thee meer te kunnen zetten voor haar, haar niet meer een knuffel te kunnen geven wanneer je dat wilt... de ander ekant doet ook zoveel pijn
sterkte ermee
sterkte ermee
ik merk dat ik mn ex eigenlijk alleen nog maar mis als ik heel erg moe ben. Of als ik bewust aan m ga denken, en ik zou niet weten waarom ik dat zou doen
Het gaat dus best goed met mij. Wat ik wel mis, en dan mis ik niet zozeer mn ex. Is iemand die voor je zorgt. Die bezorgt is, die je knuffelt, die je lief voor je is als je dat nodig hebt. Iemand die je aanvoelt en er speciaal voor jou is.
Mijn ex was daar erg goed in, dus misschien mis ik hem dan toch wel, maarja...
Mn leven nu gaat ook prima, en ik merk dat ik tegenwoordig zelfs weer naar andere mannen kijk. Dat ik mannen weer leuk ga vinden en interessant enzo .
Het gaat dus best goed met mij. Wat ik wel mis, en dan mis ik niet zozeer mn ex. Is iemand die voor je zorgt. Die bezorgt is, die je knuffelt, die je lief voor je is als je dat nodig hebt. Iemand die je aanvoelt en er speciaal voor jou is.
Mijn ex was daar erg goed in, dus misschien mis ik hem dan toch wel, maarja...
Mn leven nu gaat ook prima, en ik merk dat ik tegenwoordig zelfs weer naar andere mannen kijk. Dat ik mannen weer leuk ga vinden en interessant enzo .
imagination is more important than knowledge
Herkenbaar, dat is voor mij echt precies hetzelfde. En vooral op momenten dat ik me zwak voel, mis ik dan mijn ex. Of niet zozeer hem, maar gewoon iemand die voor me zorgt.quote:Op zaterdag 14 mei 2005 00:59 schreef akkien het volgende:
Het gaat dus best goed met mij. Wat ik wel mis, en dan mis ik niet zozeer mn ex. Is iemand die voor je zorgt. Die bezorgt is, die je knuffelt, die je lief voor je is als je dat nodig hebt. Iemand die je aanvoelt en er speciaal voor jou is.
Het went ook wel weer he...
Hier lijkt het wat beter te gaan. Het gemis is er nou in vlagen in plaats van dat constante kutgevoel. Ik heb er in ieder geval weer veel vertrouwen in dat het met mij allemaal wel weer goed komt. Al merk ik dat ik de laatste dagen misschien teveel een -houding (door afstandelijkheid) aan het ontwikkelen ben, ik ben er nog niet uit of dat wel is wat ik wil.
-houding (door afstandelijkheid) aan het ontwikkelen ben, ik ben er nog niet uit of dat wel is wat ik wil.
Dat is misschien ook iets waar je doorheen moet, twisted_fok. En het lijkt me heel gezond om even een tijdje zoiets te hebben van "nu even niet". Dat heb je denk ik ook nodig om wat afstand te kunnen nemen. En je merkt vanzelf wel wat je daarna wilt... don't rush it
ik heb ruim 2 maanden alle mannen zo'n beetje, op een paar na, mega irritant gevonden. Nu pas ga ik t weer leuk vinden om aandacht te krijgen of om een beetje te flirten...
dat soort dingen komen dus idd vanzelf wel weer twisted_fok
dat soort dingen komen dus idd vanzelf wel weer twisted_fok
imagination is more important than knowledge
kan iemand mij vertellen heo ik der ingodsnaam loslaat???
het is uit sinds woensdag.
het gaat wel ik voel me alleen heel erg enzaam enzo.
als me goeie vrienden hebben NET vriendinnetjes en die ehbben het er over enzo en dan vind ik dat moerlijk.
maarja ik moet niet gaan
in dit topic kan je lezen hoe en wat!
HELP! me relatie zit in de shit
het is uit sinds woensdag.
het gaat wel ik voel me alleen heel erg enzaam enzo.
als me goeie vrienden hebben NET vriendinnetjes en die ehbben het er over enzo en dan vind ik dat moerlijk.
maarja ik moet niet gaan
in dit topic kan je lezen hoe en wat!
HELP! me relatie zit in de shit
he buur!
Da's niet zo moeilijk: andere meiden versieren. Helpt bij mij altijd wel aardig.quote:Op zondag 15 mei 2005 17:02 schreef tiez het volgende:
kan iemand mij vertellen heo ik der ingodsnaam loslaat???
het is uit sinds woensdag.
het gaat wel ik voel me alleen heel erg enzaam enzo.
als me goeie vrienden hebben NET vriendinnetjes en die ehbben het er over enzo en dan vind ik dat moerlijk.
maarja ik moet niet gaan
in dit topic kan je lezen hoe en wat!
HELP! me relatie zit in de shit
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
geen contact onderhouden....als je echt vrienden wilt blijven komt dat later wel...
verder je volledig storten op iets dat je leuk vind...ga sporten, met vrienden iets doen (en vertel ze gelijk dat je ff geen beheoefte hebt aan hun prilleliefdesverhalen) of iets anders waarje je volledig op kan storten (werk/studie)
verder je volledig storten op iets dat je leuk vind...ga sporten, met vrienden iets doen (en vertel ze gelijk dat je ff geen beheoefte hebt aan hun prilleliefdesverhalen) of iets anders waarje je volledig op kan storten (werk/studie)
imagination is more important than knowledge
Ikzelf heb het ook nog steeds erg moeilijk met het loslaten van mijn ex, die in februari na 4 jaar onze relatie op een dood spoor zette. Ik wil het hier nu (nog) even niet hebben over het hoe en waarom, maar meer onderstrepen wat akkien zegt, dat je het beste alle directe contact kunt verbreken, en later wel kunt zien of je nog vrienden kunt blijven.
Zo heb ik sinds 3 weken geen MSN contact meer met haar, en dat werkt heel goed. Je moet namelijk accepteren dat je leven niet meer met dat van haar verweven is, dat je ook niet meer van alles op de hoogte moet zijn, en niet meer direct op haar reageert -- anders lijkt het nog teveel op een echte relatie, en ga je je misschien ook nog ernaar gedragen. Vooral op MSN kun je aanstoot gaan nemen aan ondertitels en bijschriften die vervelend voor je zijn, of heb je toch de neiging allemaal dingetjes te gaan vragen etc.
Je moet elkaar gewoon los van elkaar gaan zien en dat kan niet als er nog iedere dag op los gecommuniceerd wordt. Een low profile is het beste -- wat niet weet dat niet deert. Dat geeft een zekere rust, en je moet er maar op vertrouwen dat de tijd alle wonden heelt, en ook nare dingen doet vervagen. Ik confronteer mezelf er ook voortdurend mee dat mijn leven en het hare doorgaan, dat het okee is dat zij dat op haar eigen manier invult, en dat het ook niet uitmaakt, omdat we toch geen eenheid meer zijn.
Ik heb haar ook vriendelijk verzocht me niets te vertellen over mogelijke nieuwe vrienden, of vluchtigere contacten. Hoewel zij het van mij wel kon verdragen, geef ik haar die info ook niet. Anders zou het gewoon te pijnlijk voor me worden, ook al prent ik mezelf in dat het niet meer mijn zaak is. Maar het beeld van haar en iemand anders kan ik gewoon moeilijk verdragen, ook al merk ik dat ik er nu ook wel mijn schouders over kan ophalen.
Wat we eerst nog deden dus, praten op MSN, af en toe langs gaan, zoenen ensow, ook samenkomen om de spullen verdelen... daar is nu geen sprake van. Het contact blijft beperkt tot af en toe een email, een sms-je. Ik hoop wel dat we in de toekomst gewoon nog wel leuke dingen kunnen doen (ook met gezamelijke vrienden --> welke kant kiezen zij uiteindelijk?), maar aan de andere kant zijn daar ook twee gelijkgestemde zielen voor nodig; kweetniet of het er actief van komt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Perico op 15-05-2005 22:03:20 ]
Zo heb ik sinds 3 weken geen MSN contact meer met haar, en dat werkt heel goed. Je moet namelijk accepteren dat je leven niet meer met dat van haar verweven is, dat je ook niet meer van alles op de hoogte moet zijn, en niet meer direct op haar reageert -- anders lijkt het nog teveel op een echte relatie, en ga je je misschien ook nog ernaar gedragen. Vooral op MSN kun je aanstoot gaan nemen aan ondertitels en bijschriften die vervelend voor je zijn, of heb je toch de neiging allemaal dingetjes te gaan vragen etc.
Je moet elkaar gewoon los van elkaar gaan zien en dat kan niet als er nog iedere dag op los gecommuniceerd wordt. Een low profile is het beste -- wat niet weet dat niet deert. Dat geeft een zekere rust, en je moet er maar op vertrouwen dat de tijd alle wonden heelt, en ook nare dingen doet vervagen. Ik confronteer mezelf er ook voortdurend mee dat mijn leven en het hare doorgaan, dat het okee is dat zij dat op haar eigen manier invult, en dat het ook niet uitmaakt, omdat we toch geen eenheid meer zijn.
Ik heb haar ook vriendelijk verzocht me niets te vertellen over mogelijke nieuwe vrienden, of vluchtigere contacten. Hoewel zij het van mij wel kon verdragen, geef ik haar die info ook niet. Anders zou het gewoon te pijnlijk voor me worden, ook al prent ik mezelf in dat het niet meer mijn zaak is. Maar het beeld van haar en iemand anders kan ik gewoon moeilijk verdragen, ook al merk ik dat ik er nu ook wel mijn schouders over kan ophalen.
Wat we eerst nog deden dus, praten op MSN, af en toe langs gaan, zoenen ensow, ook samenkomen om de spullen verdelen... daar is nu geen sprake van. Het contact blijft beperkt tot af en toe een email, een sms-je. Ik hoop wel dat we in de toekomst gewoon nog wel leuke dingen kunnen doen (ook met gezamelijke vrienden --> welke kant kiezen zij uiteindelijk?), maar aan de andere kant zijn daar ook twee gelijkgestemde zielen voor nodig; kweetniet of het er actief van komt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Perico op 15-05-2005 22:03:20 ]
mijn ex en ik hebben een tijdje weinig contact gehad, eigenlijk alleen via msn en mail. En heel egr langzaam zijn we dat weer gaan opbouwen en nu kunnen we normaal als vrienden met elkaar omgaan. Het is lastig. Maar we komen elkaar anders toch wel zo vaak tegen dat dit d beste oplossing is. Ik heb t hem dan ook gevraagd of hij me t juist wel wil vertellen als hij dingen doet met andere vrouwen, zeker als ik dat anders via via wel te horen zou krijgen, dan hoor ik t liever van hem....
Maar zeker in t begin moet je zo min mogelijk contact hebben. Ik heb dat de eerste paar weken niet gekund, mijn ex wel, waardoor contact dus moeilijk werd. Maar ik probeerde op alle manieren contact te maken. Pas toen ik dat opgf ging ik me weer beter voelen, kon ik weer verder met leven en dingen doen. Eigen plannen maken, ontdekken dat er ook leuke kanten zitten aan een vrijgezellenleven. (zoals op een feestje gewoon doen waar je zin in hebt, geen vriendje waar je rekening mee hoeft te houden etc...)
Maar zeker in t begin moet je zo min mogelijk contact hebben. Ik heb dat de eerste paar weken niet gekund, mijn ex wel, waardoor contact dus moeilijk werd. Maar ik probeerde op alle manieren contact te maken. Pas toen ik dat opgf ging ik me weer beter voelen, kon ik weer verder met leven en dingen doen. Eigen plannen maken, ontdekken dat er ook leuke kanten zitten aan een vrijgezellenleven. (zoals op een feestje gewoon doen waar je zin in hebt, geen vriendje waar je rekening mee hoeft te houden etc...)
imagination is more important than knowledge
ik vind een paar 'weekjes' het contact afbreken wel heel weinig eigenlijk, wat bereik je daarmee zeg me niet dat alles dan verwerkt is, het is gewoon om problemen vragen om het contact weer te hernemen na een paar weken als je gewoon wéét dat je het moeilijk hebt met de situatie.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
dat heb ik ook altijd idd.. komt er dus op neer dat ik eigenlijk nooit echt genoten heb van mannelijke aandacht. al erg jong kreeg ik lang een vriendje, daarna had ik totaal geen behoefte aan jongens. ik kreeg toen echt een soort waterval van jongens over me heen. ze gingen ineens allemaal een move maken, terwijl ik er totaal geen behoefte aan had eerst d8 ik altijd dat ik super lelijk was, omdat geen een jongen echt interesse toonde of een move maakte. na 6 maanden had ik een tijdje een nieuwe. toen zat ik daar weer een tijdje mee en kon ik aandacht niet waarderen.quote:Op zaterdag 14 mei 2005 10:47 schreef akkien het volgende:
ik heb ruim 2 maanden alle mannen zo'n beetje, op een paar na, mega irritant gevonden. Nu pas ga ik t weer leuk vinden om aandacht te krijgen of om een beetje te flirten...
dat soort dingen komen dus idd vanzelf wel weer twisted_fok
toen kreeg ik weer een nieuwe, van korte duur.. maar toch veel impact. ik zit er gelukkig de laatste tijd steeds minder mee. dat mag ook wel zo onderhand, want eigenlijk verdient hij mijn verdriet om hem niet. ergens in januari gestopt met de afspraakjes tussen ons, die altijd op meer uitliepen dan praten. in de tijd tussen het uitmaken en nu wel met jongens gezoend, maar echt genieten kon ik er niet van. het was meer om maar bezig te zijn, soort rebounds.
maar, ik heb van het weekend eindelijk weer een jongen ontmoet waar ik wel een goed gevoel bij had. zijn vriend zag het al helemaal zitten tussen ons, haha. maar geloof mij.. op den duur ga je aandacht echt wel weer waarderen. ik vind sowieso fluitende jongens, geschreeuw en ge-psshhtt naar me hoogstens irritant en gevleid voel ik me dan vaak ook zeker niet. krijg altijd neigingen om ze een knal te geven. dus als ik mij zelfs weer fijn kan voelen bij een beetje mannelijke aandacht, dan kunnen jullie dat zeker.
ik doe nu gewoon lekker waar ik zin in heb en ik zie wel. ik vermaak me als vrijgezel eigenlijk ook wel. ik ben eigenlijk wel blij dat ik geen zeikend vriendje meer heb die ik dagelijks op moet vrolijken, en dat ik dan zie dat het niet werkt. niks frustrerender dan dat maanden te moeten doen en aanzien. van die bankzittende saaie vriendjes die nergens echt om kunnen lachen. ze sleurden me zelf ook hun depressieve hol in, terwijl ik dan net weer aan het opknappen was. nu ik eindelijk uit dat negatieve spiraal ben ontsnapt moet ik er ook echt niet meer ingaan. die fout heb ik meerdere keren gemaakt, maar niet meer!
[ Bericht 5% gewijzigd door gekke_sandra op 16-05-2005 02:35:51 ]
Delivered without an information leaflet
hmm als jij m al manipulatief vind bij het lezen van dit verhaal.. dan zou hij zelf ook wel in moeten zien dat hij al jaren manipulatief bezig is..quote:Op zondag 8 mei 2005 11:21 schreef petitlapin het volgende:
als ik het zo zie, dan lijkt het écht wel een manipulatieve klootzak, yuck.
radicaal dumpen en doorgaan!
hmm.. weet je.. ik hou me liever voor dat hij geestelijk niet helemaal goed is, dan kan ik het mooi daarop afschuiven. misschien dom, maar anders denk ik niet dat ik ooit nog tevreden zal zijn met mezelf.
ik wil niet denken dat hij me bedonderde met heldere geest en de meest lelijke wijven die je, je maar in kan denken. ik heb er sowieso een onwijs minderwaardigheidscomplex aan overgehouden, als ik die al niet had. teveel mensen haten m en walgen van m, sinds ze die wijven gezien hebben waarmee hij me bedrogen heeft. ik wil hem niet haten, en ik wil ze niet zien.. ik heb daarvoor veel teveel van hem gehouden.
ik denk dat ik over mn nek ga, van de stress. ik wil hem ook nu niet zien met zijn "nieuwe' vriendin.. ik denk dat het dan heel erg fout met me kan gaan.
maar ja, sowieso zat hij altijd in mijn bijzijn naar andere meisjes te kijken.. midden in een gesprek over een meisje beginnen.. en zelfs over mijn beste vriendin dr kont gaan praten. damn hoe achterlijk kan je eigenlijk zijn als jongen. zo knap was en is hij helemaal niet, dus waarom hij dat lef uberhaupt had?
ik ging me steeds zelfverzekerder en afstandelijker voordoen, dat was dan ook mijn nieuwe masker. op zich best raar dat niemand er doorheen kon kijken. laatst maakte één vriend van mij er een opmerking over, dat na een jaar. hij zei dat hij me op een bepaald moment heel even in mijn ware vorm zag. ik schrok wel van wat hij zei.. had het misschien zelf niet eens helemaal door. een paar dagen later maakte een klasgenootje een grap over mijn uiterlijk, maar toen trok ik het niet meer. alles zo bij elkaar was echt teveel. blijkbaar heb ik toch een soort manier gebruikt om het voor mezelf makkelijker te maken. toch denk ik dat een hele tijd weg van hier, naar het buitenland, me erg goed zal doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door gekke_sandra op 16-05-2005 02:44:04 ]
Delivered without an information leaflet
Hi Allemaal,
Mijn relatie van 10 jaar is begin dit jaar uitgegaan. Ik ben bijna gelijk gevlucht in een andere relatie om haar te vergeten. Na 10 jaar was de spanning eraf, praatten we nauwelijks meer en de sex..tjsa...Toch hield ik nog veel van haar.
In die andere relatie vond ik even was ik gemist had, en was even snel weer afgelopen als het begonnen was. Maar dat werkt dus niet Je kan niet vluchten in een andere relatie, want je gevoel voor die ander waarmee je zolang samen bent geweest blijft in de weg staan als je als een kip zonder kop vlucht in een andere relatie.
Na 10 jaar relatie en even een ander, woon ik nu weer alleen en heb ik toch weer voorzichtig contact met haar. Maar ik weet niet of ik er goed aan doe. We hebben is een avondje wat gedronken. Voelde heel vertouwd, maar toch voel je duidelijk dat het anders is dan voor de breuk. Het vertrouwen is weg. Ik hou nog steeds van haar. En ik weet dat ze ook nog van mij houdt, maar dat ze afstandelijk probeert te doen t.o.v. mij. Maar als ik haar lieve stem weer hoor, verlang ik zo terug naar de oude situatie.
En daar zit em nou net de crux. Mis ik de oude vertrouwde situatie of haar. Die problemen die we hadden voor de breuk, zijn niet ineens weg natuurlijk. Misschien moet ik haar gewoon helemaal
met rust laten en even door de pijn heen bijten, maar aan de andere kant, we hebben zoveel gemeen samen en zoveel meegemaakt met elkaar.... Ik vind het gewoon heel erg moeilijk.
Groetjes van BroodjeKaas
Mijn relatie van 10 jaar is begin dit jaar uitgegaan. Ik ben bijna gelijk gevlucht in een andere relatie om haar te vergeten. Na 10 jaar was de spanning eraf, praatten we nauwelijks meer en de sex..tjsa...Toch hield ik nog veel van haar.
In die andere relatie vond ik even was ik gemist had, en was even snel weer afgelopen als het begonnen was. Maar dat werkt dus niet Je kan niet vluchten in een andere relatie, want je gevoel voor die ander waarmee je zolang samen bent geweest blijft in de weg staan als je als een kip zonder kop vlucht in een andere relatie.
Na 10 jaar relatie en even een ander, woon ik nu weer alleen en heb ik toch weer voorzichtig contact met haar. Maar ik weet niet of ik er goed aan doe. We hebben is een avondje wat gedronken. Voelde heel vertouwd, maar toch voel je duidelijk dat het anders is dan voor de breuk. Het vertrouwen is weg. Ik hou nog steeds van haar. En ik weet dat ze ook nog van mij houdt, maar dat ze afstandelijk probeert te doen t.o.v. mij. Maar als ik haar lieve stem weer hoor, verlang ik zo terug naar de oude situatie.
En daar zit em nou net de crux. Mis ik de oude vertrouwde situatie of haar. Die problemen die we hadden voor de breuk, zijn niet ineens weg natuurlijk. Misschien moet ik haar gewoon helemaal
met rust laten en even door de pijn heen bijten, maar aan de andere kant, we hebben zoveel gemeen samen en zoveel meegemaakt met elkaar.... Ik vind het gewoon heel erg moeilijk.
Groetjes van BroodjeKaas
je bereikt ermee dat je beide je eigen leven op kan bouwen en merkt dat je zonder elkaar kunt. En in ons leven is t nou eenmaal niet mogelijk om elkaar niet meer te zien. Dus dan maar liever leuk en gezellig met elkaar omgaan...quote:Op zondag 15 mei 2005 23:21 schreef petitlapin het volgende:
ik vind een paar 'weekjes' het contact afbreken wel heel weinig eigenlijk, wat bereik je daarmee zeg me niet dat alles dan verwerkt is, het is gewoon om problemen vragen om het contact weer te hernemen na een paar weken als je gewoon wéét dat je het moeilijk hebt met de situatie.
imagination is more important than knowledge
in een paar weken is je leven weer opgebouwd en alles gladgestreken???quote:Op maandag 16 mei 2005 11:33 schreef akkien het volgende:
[..]
je bereikt ermee dat je beide je eigen leven op kan bouwen en merkt dat je zonder elkaar kunt. En in ons leven is t nou eenmaal niet mogelijk om elkaar niet meer te zien. Dus dan maar liever leuk en gezellig met elkaar omgaan...
wel, dan zit ik toch anders in elkaar
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
tussen mij en me ex is het al eens uit geweest.
toen hebben we 2 maanden geen contact gehad en toen ging ze mee naar lowlands (gezamelijke vrienden) en na 4 uur lagen we samenn in de tent. en nu is het weer uit.
dit keer wil ik dat niet ze zou mee gaan naar defqon 1 maar ik heb haar geld terug gestort en verkoop der kaartje want ik wil geen contact.
eerst me eigen leven op pootjes krijgen. der gaan nog veel dingen veranderen andere baan andere opleiding (misschien wel naar ander land).
dus de tijd zal het leren maar dit keer wle iets langer.
en tjah ik ben nu pas 5 dagen sinds het uit is hoor.
logisch dat het nog pijn doet.
toen hebben we 2 maanden geen contact gehad en toen ging ze mee naar lowlands (gezamelijke vrienden) en na 4 uur lagen we samenn in de tent. en nu is het weer uit.
dit keer wil ik dat niet ze zou mee gaan naar defqon 1 maar ik heb haar geld terug gestort en verkoop der kaartje want ik wil geen contact.
eerst me eigen leven op pootjes krijgen. der gaan nog veel dingen veranderen andere baan andere opleiding (misschien wel naar ander land).
dus de tijd zal het leren maar dit keer wle iets langer.
en tjah ik ben nu pas 5 dagen sinds het uit is hoor.
logisch dat het nog pijn doet.
he buur!
afgelopen zaterdag kwam ik na meer dan een jaar mijn ex weer tegen in de stad. ze zag er nog steeds prachtig uit. had best ff met dr willen praten, maar ze zag mij niet. Heb me daarna wel weer ff kut gevoeld... gewoon een beetje raar...
Save a mouse, eat a pussy.
bijt een beetje door de zure appel heen, broodjekaas ... de relatie zal wel niet voor niets verbroken zijn.quote:Op maandag 16 mei 2005 10:12 schreef broodjekaas2 het volgende:
Hi Allemaal,
Mijn relatie van 10 jaar is begin dit jaar uitgegaan. Ik ben bijna gelijk gevlucht in een andere relatie om haar te vergeten. Na 10 jaar was de spanning eraf, praatten we nauwelijks meer en de sex..tjsa...Toch hield ik nog veel van haar.
In die andere relatie vond ik even was ik gemist had, en was even snel weer afgelopen als het begonnen was. Maar dat werkt dus niet Je kan niet vluchten in een andere relatie, want je gevoel voor die ander waarmee je zolang samen bent geweest blijft in de weg staan als je als een kip
zonder kop vlucht in een andere relatie.
Jammer dat die andere vrouw ook niet de ware bleek ...
tijd voor iets nieuws , denk ik, van 0 opnieuw beginnen is niet leuk, opnieuw iets opbouwen is moelijk, maar terug vluchten naar het vertrouwde lijkt me gevaarlijk, de kans dat je weer tegen dezelfde problemen opbotst is groot ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
in een paar weken leer je wel zelf je boontjes te doppen, zelf mensen om hulp te vragen, je eigen dingen te doen, je eigen ritme leren kennen etc...quote:Op maandag 16 mei 2005 12:48 schreef petitlapin het volgende:
[..]
in een paar weken is je leven weer opgebouwd en alles gladgestreken???
wel, dan zit ik toch anders in elkaar
en gladgestreken na een paar weken nee, maar zoiets gaat langzaam en vanzelf en daarvoor is contact met hem denk ik juist wel nodig als ik hem toch nog tegenkom...Heb ook een manier moeten vinden om mt hem om te gaan. Om hem niet meer te zien als van mij, maar als iemand met een eigen leven die zijn eigen plannen maakt en die geen invloed op mij heeft en andersom...
imagination is more important than knowledge
Een paar weken zijn niet genoeg hoor
Ik ben 7 weken verder (4 weken alleen) en begin nu pas na te denken over de dingen die ik echt wil doen, hiervoor was ik nog te veel bezig met de pijn van het "alleen zijn". En nog steeds wel... het zou voorbarig zijn om te denken dat ik er nu al overheen zou zijn.
Het begint me pas nu voor het eerst duidelijk te worden dat ik verder moet, en dat er nog een heel leven nį deze ervaring ligt. Tot dusver is het elke dag voor zich geweest, en ik durf nu voorzichtig aan weer een klein beetje naar de toekomst te kijken.
Het verschilt gewoon per persoon, dat wil ik ermee zeggen. Ik durf ook nu pas voor het eerst echt om hulp te vragen als iets me niet lukt, en mijn eigen ritme ga ik nu pas ontdekken.
Vandaag had ik trouwens weer iets raars... voor het eerst sinds mijn breakup miste ik mijn ex om hém. Dus ik miste echt de persoon, en niet zijn functie. En in een klein vlaag van verstandsverbijstering dacht ik nog even één seconde dat ik hem misschien nog weer terug zou willen... ik heb namelijk wel vier jaar van hem gehouden. Dat is ook nog een hele stap om dat toe te geven; voor mij iig.
Ik ben 7 weken verder (4 weken alleen) en begin nu pas na te denken over de dingen die ik echt wil doen, hiervoor was ik nog te veel bezig met de pijn van het "alleen zijn". En nog steeds wel... het zou voorbarig zijn om te denken dat ik er nu al overheen zou zijn.
Het begint me pas nu voor het eerst duidelijk te worden dat ik verder moet, en dat er nog een heel leven nį deze ervaring ligt. Tot dusver is het elke dag voor zich geweest, en ik durf nu voorzichtig aan weer een klein beetje naar de toekomst te kijken.
Het verschilt gewoon per persoon, dat wil ik ermee zeggen. Ik durf ook nu pas voor het eerst echt om hulp te vragen als iets me niet lukt, en mijn eigen ritme ga ik nu pas ontdekken.
Vandaag had ik trouwens weer iets raars... voor het eerst sinds mijn breakup miste ik mijn ex om hém. Dus ik miste echt de persoon, en niet zijn functie. En in een klein vlaag van verstandsverbijstering dacht ik nog even één seconde dat ik hem misschien nog weer terug zou willen... ik heb namelijk wel vier jaar van hem gehouden. Dat is ook nog een hele stap om dat toe te geven; voor mij iig.
Precies wat ik heb ja. De eerste tijd was ik alleen maar bezig met helemaal van hem los proberen te komen lijkt het wel (niet echt gelukt overigens) en de laatste dagen ga ik hem steeds meer missen.. Raar, want ik wou juist zo graag van hem af. Nu zit ik dus steeds te janken in de trein en komt die twijfel weer naar boven Lekker dus. Niet dat ik hem als vriend terug wil, maar liever als 'een vriend' ik kan gewoon al die jaren niet zomaar vergeten, hij was/is zo'n groot onderdeel van mn leven. Dat kan ik gewoon niet in 1 keer opgeven.quote:Op maandag 16 mei 2005 14:28 schreef Christine het volgende:
Een paar weken zijn niet genoeg hoor
Ik ben 7 weken verder (4 weken alleen) en begin nu pas na te denken over de dingen die ik echt wil doen, hiervoor was ik nog te veel bezig met de pijn van het "alleen zijn". En nog steeds wel... het zou voorbarig zijn om te denken dat ik er nu al overheen zou zijn.
Het begint me pas nu voor het eerst duidelijk te worden dat ik verder moet, en dat er nog een heel leven nį deze ervaring ligt. Tot dusver is het elke dag voor zich geweest, en ik durf nu voorzichtig aan weer een klein beetje naar de toekomst te kijken.
Het verschilt gewoon per persoon, dat wil ik ermee zeggen. Ik durf ook nu pas voor het eerst echt om hulp te vragen als iets me niet lukt, en mijn eigen ritme ga ik nu pas ontdekken.
Vandaag had ik trouwens weer iets raars... voor het eerst sinds mijn breakup miste ik mijn ex om hém. Dus ik miste echt de persoon, en niet zijn functie. En in een klein vlaag van verstandsverbijstering dacht ik nog even één seconde dat ik hem misschien nog weer terug zou willen... ik heb namelijk wel vier jaar van hem gehouden. Dat is ook nog een hele stap om dat toe te geven; voor mij iig.
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Je gaat toch met Tranceptor nu?quote:Op maandag 16 mei 2005 14:37 schreef MissBliss het volgende:
[..]
Precies wat ik heb ja. De eerste tijd was ik alleen maar bezig met helemaal van hem los proberen te komen lijkt het wel (niet echt gelukt overigens) en de laatste dagen ga ik hem steeds meer missen.. Raar, want ik wou juist zo graag van hem af. Nu zit ik dus steeds te janken in de trein en komt die twijfel weer naar boven Lekker dus. Niet dat ik hem als vriend terug wil, maar liever als 'een vriend' ik kan gewoon al die jaren niet zomaar vergeten, hij was/is zo'n groot onderdeel van mn leven. Dat kan ik gewoon niet in 1 keer opgeven.
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Als je een beetje spaans kan verstaan is dit een leuk nr om te luisteren: "Ensename a Olvidar" van "Aventura"...
"Meisje kijk me aan en laat je tranen lopen.
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Oog in oog met genialiteit sta je.
Hier had je toch niet op durven hopen.
Je gaat met Joey mee, want deze jongen komt zo hard."
Als je een beetje spaans kunt verstaan, kun je ook luisteren naar "Sono IO", van J. Iglesias, mijns inziens het meest hartverscheurende nummer dat er bestaat, over iemand die -- na tot inkeer te zijn gekomen -- zijn ex niet los kan laten...
Iglesias.. mijn ex vond addicted bij zijn gevoel voor mij passen..quote:Op maandag 16 mei 2005 17:30 schreef Perico het volgende:
Als je een beetje spaans kunt verstaan, kun je ook luisteren naar "Sono IO", van J. Iglesias, mijns inziens het meest hartverscheurende nummer dat er bestaat, over iemand die -- na tot inkeer te zijn gekomen -- zijn ex niet los kan laten...
Delivered without an information leaflet
Gelukkig vond hij het nodig om me te vertellen dat hij afgelopen weekend een meisje heeft ontmoet met wie het klikt. Nu al, paar weken later. Alsof ik dat wil weten. Aan de andere kant kan ie nu helemaal doodvallen wat mij betreft. Eikel
Zullen we samen een anti-cursus nemen?quote:Op maandag 16 mei 2005 20:08 schreef Twisted_fok het volgende:
Gelukkig vond hij het nodig om me te vertellen dat hij afgelopen weekend een meisje heeft ontmoet met wie het klikt. Nu al, paar weken later. Alsof ik dat wil weten. Aan de andere kant kan ie nu helemaal doodvallen wat mij betreft. Eikel
Mannen zijn stom en jongens hebben vlooien
-
I'm not dating, I'm knitting
-
I'm not dating, I'm knitting
en waarom is hij een eikel ? omdat hij het gezegd heeft ?quote:Op maandag 16 mei 2005 20:08 schreef Twisted_fok het volgende:
Gelukkig vond hij het nodig om me te vertellen dat hij afgelopen weekend een meisje heeft ontmoet met wie het klikt. Nu al, paar weken later. Alsof ik dat wil weten. Aan de andere kant kan ie nu helemaal doodvallen wat mij betreft. Eikel
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Of alsnog samen naar Las Vegas vluchten?quote:Op maandag 16 mei 2005 20:11 schreef melismay het volgende:
[..]
Zullen we samen een anti-cursus nemen?
Ja, ik vind dat hij daar nog even mee had moeten wachten. Totdat ik weer wat steviger op m'n benen zou staan bijvoorbeeld.quote:Op maandag 16 mei 2005 20:14 schreef petitlapin het volgende:
[..]
en waarom is hij een eikel ? omdat hij het gezegd heeft ?
Ja, maar is nogal offtopic he?quote:
Ziggy played guitar
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
Op donderdag 23 maart 2006 18:21 schreef Zhenar het volgende:
De gedachte alleen al om in de sig van MissBliss te staan maakt mij bronstig als een everzwijn bij volle maan :9~
daarom is het zo schitterend om gewoon radicaal het contact te verbreken bij het einde van een relatie, zeker als je nog niet sterk genoeg bent ... daarna kan je nog zienquote:Op maandag 16 mei 2005 20:16 schreef Twisted_fok het volgende:
[..]
Ja, ik vind dat hij daar nog even mee had moeten wachten. Totdat ik weer wat steviger op m'n benen zou staan bijvoorbeeld.
door vallen en opstaan leer je wel ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Ik moet ook zeggen dat het geen contact meer hebben nu ineens niet meer onmogelijk lijkt, terwijl dat eerst wel zo was.quote:Op maandag 16 mei 2005 20:18 schreef petitlapin het volgende:
[..]
daarom is het zo schitterend om gewoon radicaal het contact te verbreken bij het einde van een relatie, zeker als je nog niet sterk genoeg bent ... daarna kan je nog zien
door vallen en opstaan leer je wel ...
quote:Op maandag 16 mei 2005 20:20 schreef Twisted_fok het volgende:
[..]
Ik moet ook zeggen dat het geen contact meer hebben nu ineens niet meer onmogelijk lijkt, terwijl dat eerst wel zo was.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Ik heb vanavond mijn ex aan de telefoon gesproken. Was echt een goed gesprek, alleen ik barstte in tranen uit
Ik denk dat we ooit wel weer als vrienden met elkaar kunnen omgaan
Ik denk dat we ooit wel weer als vrienden met elkaar kunnen omgaan
weet je nog waarom je in tranen uitbarstte? of was het "omdat je je zo alleen voelde"?quote:Op maandag 16 mei 2005 21:32 schreef Christine het volgende:
Ik heb vanavond mijn ex aan de telefoon gesproken. Was echt een goed gesprek, alleen ik barstte in tranen uit
Ik denk dat we ooit wel weer als vrienden met elkaar kunnen omgaan
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
Omdat ik hem vertelde dat ik vandaag voor het eerst ooit het gevoel had dat ik hem miste om hem, en niet om zijn functie als vriendje. We hadden het ook leuk samen, en we kenden elkaar door-en-door... en ik heb van hem gehouden, dus ik mis hem.quote:Op maandag 16 mei 2005 21:38 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
weet je nog waarom je in tranen uitbarstte? of was het "omdat je je zo alleen voelde"?
En dat vond ik wel ff moeilijk.
pff.. met welk motief dan ook.. dat is gewoon niet leuk om te horen. waarom begrijpen mannen dat nooit. ja, tuurlijk vinden we het diep in ons hart tof voor ze.. maar op zo'n moment wil je dat echt niet horen. sowieso wil je dat liever niet horen. (spreekt voor zichzelf) bij mn anderen exen boeit het me niks meer.. maar bij mn laatste doet t echt elke keer weer pijn. het lijkt ook niet weg te gaan. ik barst in huilen uit op de meest beschamende momenten...quote:Op maandag 16 mei 2005 20:08 schreef Twisted_fok het volgende:
Gelukkig vond hij het nodig om me te vertellen dat hij afgelopen weekend een meisje heeft ontmoet met wie het klikt.
Delivered without an information leaflet
kan ik me voorstellen. als ik mijn post teruglees is ie best cynisch. iets wat ik niet bedoelde. sorry als het wel zo overkwam.quote:Op maandag 16 mei 2005 21:42 schreef Christine het volgende:
[..]
Omdat ik hem vertelde dat ik vandaag voor het eerst ooit het gevoel had dat ik hem miste om hem, en niet om zijn functie als vriendje. We hadden het ook leuk samen, en we kenden elkaar door-en-door... en ik heb van hem gehouden, dus ik mis hem.
En dat vond ik wel ff moeilijk.
[ Bericht 2% gewijzigd door zoalshetis op 19-05-2005 02:47:30 ]
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
Ik heb echt PRECIES hetzelfde gehad. We hadden ook een LAT, en na 10 maanden en 22 dagen is de afstand ineens een reden om het uit te maken.quote:Op vrijdag 29 april 2005 19:36 schreef Twisted_fok het volgende:
Hij kon de afstand niet aan (we wonen ongeveer 2 uur treinen bij elkaar vandaan.) Daar zat ie al vanaf het begin mee, ik had alleen geen idee dat dat nog steeds zo'n issue voor hem was. En ik trek het slecht dat ik de ene dag nog dolgelukkig was, en dat het de volgende dag ineens over was
Ik trok het ook errug slecht dat ik de ene dag nog dolgelukkig was en de volgende ineens broken hearted. Het is nu 1,5 maand geleden. Het doet me nog steeds wat, maar ik trek het wel
....in de donkere nacht.
Vanochtend werd ik na een rotnacht erg vroeg wakker. Ik wilde allemaal dingen gaan ondernemen en had me van alles voorgenomen. Ik eindigde voor de computer, beetje zouteloos klikken.. te depri en te verdrietig om actief te worden, de nasleep van gisteren. Zag ik ineens vanuit mijn ooghoek een persoon voor de raam staan. Stond mijn ex voor het raam! Ik schrok me kapot!
Ik zat in mn slaapkleertjes en schaamde me dood. Ik heb zoiets van, als hij me ziet dan wil ik er goed uitzien. Maar altijd als hij me ziet, dan zie ik er niet uit! En hij ziet er dan super mooi uit..
Ik geloofde het eerste uur echt niet dat het echt gebeurde en zelfs op mijn werk was ik nog helemaal van mn apprepos. Het was echt zo fijn om bij hem te zijn.. ookal was ik natuurlijk geschrokken.. ik voelde me meteen heel anders. Heel kalm, relaxed en lekker in mn vel. Wat hij en ik hebben.. het leek even weg.. maar het is er nog steeds. Het is zo sterk en vertrouwd, we kunnen alles bepraten.. lachen en huilen, alles. Onze band lijkt alleen maar steeds sterker te worden.
Dat hij dit weg wil(de) gooien voor zijn vriendin.. kan ik echt niet waarderen. Ik weet niet wat ze hem zegt en hij haar.. maar ik heb het idee dat ik achter mijn rug om zwart gemaakt wordt. Alsof ik een of ander vals mens ben.. terwijl ik eigenlijk ook alleen maar gelukkig probeer te worden en anderen te helpen.
Maar ja, misschien ben ik ook wel vals, want het bleef niet bij praten.. Nu kan ik wel zeggen dat hij ermee begon en ik geen aanleiding gaf.. maar ja, ik ben net zo hard schuldig.
Wel enigzins vaag.. want het was voor onze begrippen echt lang geleden dat we over de lijn gingen. Hij gaf me zelfs als vanouds kusjes op mijn neus.. Ik mis het echt heel erg, hij en ik, onze typische dingetjes.
Als het zoals vandaag gaat dan zijn we zo leuk samen.. zoveel leuker dan wanneer we vrienden proberen te zijn of gewoon vaag contact met elkaar hebben. Alsof het gewoon niet anders kan én mag tussen ons. En desondanks dat we beiden rot tegen elkaar doen, als we niet meer dan kennissen zijn.. blijven we elkaar opzoeken. Het is zo jammer dat hij een vriendin heeft.. ik zou het zo graag opnieuw proberen. Saampjes op vakantie, alles achter ons laten en een nieuwe start. Gebeurde het maar..
[ Bericht 0% gewijzigd door gekke_sandra op 19-05-2005 02:54:50 ]
Ik zat in mn slaapkleertjes en schaamde me dood. Ik heb zoiets van, als hij me ziet dan wil ik er goed uitzien. Maar altijd als hij me ziet, dan zie ik er niet uit! En hij ziet er dan super mooi uit..
Ik geloofde het eerste uur echt niet dat het echt gebeurde en zelfs op mijn werk was ik nog helemaal van mn apprepos. Het was echt zo fijn om bij hem te zijn.. ookal was ik natuurlijk geschrokken.. ik voelde me meteen heel anders. Heel kalm, relaxed en lekker in mn vel. Wat hij en ik hebben.. het leek even weg.. maar het is er nog steeds. Het is zo sterk en vertrouwd, we kunnen alles bepraten.. lachen en huilen, alles. Onze band lijkt alleen maar steeds sterker te worden.
Dat hij dit weg wil(de) gooien voor zijn vriendin.. kan ik echt niet waarderen. Ik weet niet wat ze hem zegt en hij haar.. maar ik heb het idee dat ik achter mijn rug om zwart gemaakt wordt. Alsof ik een of ander vals mens ben.. terwijl ik eigenlijk ook alleen maar gelukkig probeer te worden en anderen te helpen.
Maar ja, misschien ben ik ook wel vals, want het bleef niet bij praten.. Nu kan ik wel zeggen dat hij ermee begon en ik geen aanleiding gaf.. maar ja, ik ben net zo hard schuldig.
Wel enigzins vaag.. want het was voor onze begrippen echt lang geleden dat we over de lijn gingen. Hij gaf me zelfs als vanouds kusjes op mijn neus.. Ik mis het echt heel erg, hij en ik, onze typische dingetjes.
Als het zoals vandaag gaat dan zijn we zo leuk samen.. zoveel leuker dan wanneer we vrienden proberen te zijn of gewoon vaag contact met elkaar hebben. Alsof het gewoon niet anders kan én mag tussen ons. En desondanks dat we beiden rot tegen elkaar doen, als we niet meer dan kennissen zijn.. blijven we elkaar opzoeken. Het is zo jammer dat hij een vriendin heeft.. ik zou het zo graag opnieuw proberen. Saampjes op vakantie, alles achter ons laten en een nieuwe start. Gebeurde het maar..
[ Bericht 0% gewijzigd door gekke_sandra op 19-05-2005 02:54:50 ]
Delivered without an information leaflet
Gekke_sandra, dit maakt het niet makkelijker om hem los te laten he... Heb je enig idee waarom hij ineens op de stoep stond?
Geeft niet, het is ook wel een goede vraag om over na te denken.quote:Op donderdag 19 mei 2005 02:16 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
kan ik me voorstellen. als ik mijn post teruglees is ie best cynisch. iets wat ik niet bedoelde. sorry als het wel zo overkwam.
Maar dit keer miste ik hem echt om hem. Rare gewaarwording.
Ik ben er trouwens nog steeds niet uit hoe ik nou verder moet... ik ben intussen 4,5 week verder en kan gewoon nog steeds niet met de eenzaamheid omgaan. Het loslaten van hem lukt me verder wel aardig so far, maar eigenlijk niet het loslaten van het idee van een relatie. Het voelt gewoon nog altijd kut als ik wakker word, en bedenk dat ik de hele dag niks te doen heb, niemand zal zien, en geen afspraken heb staan. En ik voel me nog altijd rot als ik weet dat ik geen knuffel ga krijgen die dag.
Tijdens mijn relatie vond ik het niet nodig om sociale contacten op te bouwen, mijn familie woont allemaal ver weg, dus soms heb ik gewoon het idee van het kleine, eenzame meisje, verloren in de grote boze stad, ver weg van alles en iedereen die zich nog een beetje om haar bekommeren.
Waanbeelden, zelfmedelijden... maar als je de hele dag thuis zit en niks anders kan doen dan nadenken en piekeren, dan komen steeds dit soort gedachten weer terug. En ik zou het mezelf niet aan moeten doen, maar het is zo moeilijk om altijd maar die stap naar buiten te moeten zetten. En om niet te weten waar je moet beginnen. Om hulp te vragen aan anderen... maar aan welke anderen?
Mijn hele leven en al mijn sociale contacten gaan sinds de breuk via internet en MSN. Want wat heb ik anders? Het lijkt gewoon niet beter te worden, en dat voelt zo moedeloos. Dus het loslaten lukt wel, het alleen-zijn niet. Tips? Iemand?
Ik heb het er nogal moeilijk mee dat hij zo snel na mij alweer gevoelens voor iemand anders zou kunnen hebben. Het idee alleen al dat hij met haar hetzelfde gaat doen als met mij. En ik mis nog steeds alles aan hem. Ik voel me nog steeds bezitterig en ik ben echt verschrikkelijk jaloers. Wat een kutgevoel trouwens, ik ben nog nooit (zo) jaloers geweest En ik heb onwijs de bitch uitgehangen, maar dat lost ook niks op. Het maakt de hele situatie alleen maar slechter. Al kreeg ik wel een soort van rare energie van die 'haat'. Nu is dat weg. Ik ben nog wel kwaad en verongelijkt, maar verder voel ik me alleen maar verdrietig. En dat maakt me weer totaal energieloos. Ik heb nergens zin meer in.
En nu ik me zo alleen voel komen 'demonen' uit het verleden ook weer harder aan. Hij hielp me zo goed met m'n verleden en het maakte het makkelijker om er mee om te gaan omdat ik me geliefd voelde, dat iemand me steunde. Maar nu sta ik er weer alleen voor en voelt het moeilijker dan ooit.
Ik kan de hele dag wel janken
En nu ik me zo alleen voel komen 'demonen' uit het verleden ook weer harder aan. Hij hielp me zo goed met m'n verleden en het maakte het makkelijker om er mee om te gaan omdat ik me geliefd voelde, dat iemand me steunde. Maar nu sta ik er weer alleen voor en voelt het moeilijker dan ooit.
Ik kan de hele dag wel janken
Herkenbaar meid... mijn ex heeft ook alweer een nieuwe vriendin, en ik kan op een internetforum lezen hoe gelukkig ze zijn samen. En hij schrijft gedichtjes voor haar, net als hij altijd gedichtjes voor mij schreef... "ik laat je nooit in de steek" en dat soort onzin. Want hij heeft het mij ook allemaal beloofd, maar het mocht niet zo zijn.quote:Op donderdag 19 mei 2005 12:25 schreef Twisted_fok het volgende:
Ik heb het er nogal moeilijk mee dat hij zo snel na mij alweer gevoelens voor iemand anders zou kunnen hebben. Het idee alleen al dat hij met haar hetzelfde gaat doen als met mij. En ik mis nog steeds alles aan hem. Ik voel me nog steeds bezitterig en ik ben echt verschrikkelijk jaloers. Wat een kutgevoel trouwens, ik ben nog nooit (zo) jaloers geweest En ik heb onwijs de bitch uitgehangen, maar dat lost ook niks op. Het maakt de hele situatie alleen maar slechter. Al kreeg ik wel een soort van rare energie van die 'haat'. Nu is dat weg. Ik ben nog wel kwaad en verongelijkt, maar verder voel ik me alleen maar verdrietig. En dat maakt me weer totaal energieloos. Ik heb nergens zin meer in.
En nu ik me zo alleen voel komen 'demonen' uit het verleden ook weer harder aan. Hij hielp me zo goed met m'n verleden en het maakte het makkelijker om er mee om te gaan omdat ik me geliefd voelde, dat iemand me steunde. Maar nu sta ik er weer alleen voor en voelt het moeilijker dan ooit.
Ik kan de hele dag wel janken
Jaloers ben ik trouwens niet... ze mogelijk samen gelukkig zijn van me. Ik ben alleen jaloers over het feit dat hij zo snel alweer gelukkig is, en zo snel zijn draai heeft gevonden, terwijl ik het er zo moeilijk mee heb.
En van huilen wordt het niet beter meisje
christine kun je niet gewoon eens af en toe iets afspreken via msn ofzo, als dta makkelijker is. Ik merk dat ik ineens veel makkelijker afspraken maak en mensen durf te vragen of ze zin hebben om iets te doen sinds het uit is. HEt moet ook wel, ik wil niet zielig alleen gaan zitten zijn. En ik merk dat als ik meer initiatief toon, dat anderen dat ook doen en ik daardoor ook vaker meegevraagd word door anderen.
imagination is more important than knowledge
Zoveel mensen heb ik dus niet die ik ken, ook niet op msn, of ze wonen meteen ver weg. En ik moet eerlijk zeggen dat ik me al snel te veel voel. Er zijn mensen uit mijn kerk die me lieve mailtjes stuurden toen het net uit was, en zeiden dat ik altijd bij ze aan mocht kloppen, onverwacht op de stoep mocht staan, mocht bellen als ik het niet meer zag zitten, dat ze binnen 5 minuten op de stoep konden staan... maar het voelt al heel snel of ik te veel vraag van mensen, en dat houdt me tegen.quote:Op donderdag 19 mei 2005 12:33 schreef akkien het volgende:
christine kun je niet gewoon eens af en toe iets afspreken via msn ofzo, als dta makkelijker is. Ik merk dat ik ineens veel makkelijker afspraken maak en mensen durf te vragen of ze zin hebben om iets te doen sinds het uit is. HEt moet ook wel, ik wil niet zielig alleen gaan zitten zijn. En ik merk dat als ik meer initiatief toon, dat anderen dat ook doen en ik daardoor ook vaker meegevraagd word door anderen.
een man die gedichtjes schrijft , en ze dan nog op een internetforum plaatst, wetende dat jij die ook kan lezenquote:Op donderdag 19 mei 2005 12:33 schreef Christine het volgende:
[..]
Herkenbaar meid... mijn ex heeft ook alweer een nieuwe vriendin, en ik kan op een internetforum lezen hoe gelukkig ze zijn samen. En hij schrijft gedichtjes voor haar, net als hij altijd gedichtjes voor mij schreef... "ik laat je nooit in de steek" en dat soort onzin.
, en ze dan nog op een internetforum plaatst, wetende dat jij die ook kan lezen en had je dat eigenlijk echt niet zien aankomen dat hij met die vriendin een relatie ging starten ... gaat allemaal wel redelijk snel na vier jaar
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Ze hebben het wel zelf voorgesteld dus geneer je niet om ze er aan te houden. Al snap ik het wel hoor, ik heb het zelf ook. En als ik dan wel wat mensen bel om te vragen of ze wat te doen hebben dan heeft iedereen steeds al plannen. Daardoor doe ik eigenlijk ook weinig moeite nog om oude contacten te herstellen, ook daarbij voel ik me steeds teleurgesteld.quote:Op donderdag 19 mei 2005 12:39 schreef Christine het volgende:
[..]
Zoveel mensen heb ik dus niet die ik ken, ook niet op msn, of ze wonen meteen ver weg. En ik moet eerlijk zeggen dat ik me al snel te veel voel. Er zijn mensen uit mijn kerk die me lieve mailtjes stuurden toen het net uit was, en zeiden dat ik altijd bij ze aan mocht kloppen, onverwacht op de stoep mocht staan, mocht bellen als ik het niet meer zag zitten, dat ze binnen 5 minuten op de stoep konden staan... maar het voelt al heel snel of ik te veel vraag van mensen, en dat houdt me tegen.
Van mij mogen ze gelukkig zijn, ze komen er vanzelf wel achter dat het nogal snel is... en ik had het wel aan kunnen zien komen ja, maar daar heb je ook niks aan.quote:Op donderdag 19 mei 2005 12:43 schreef petitlapin het volgende:
een man die gedichtjes schrijft , en ze dan nog op een internetforum plaatst, wetende dat jij die ook kan lezen
en had je dat eigenlijk echt niet zien aankomen dat hij met die vriendin een relatie ging starten ... gaat allemaal wel redelijk snel na vier jaar
En die gedichtjes, ja dat vind ik wel een beetje sneu. Ook zie ik steeds "kus voor mijn prinses", "morgen zie ik mijn lieffie weer " en dat soort slijmerige kutberichtjes staan van hem... alsof ik daarop zit te wachten, en ja hij weet dondersgoed dat ik het lees
Het is toch ook een drempel die je over moet he... het aangeven dat het je zelf niet lukt. En ik kan IRL heel slecht met mensen praten, dus dan zit ik me alleen maar groot te houden, en stort ik later thuis weer compleet in. Dat motiveert ook niet echt om snel weer dingen af te spreken.quote:Op donderdag 19 mei 2005 12:43 schreef Twisted_fok het volgende:
[..]
Ze hebben het wel zelf voorgesteld dus geneer je niet om ze er aan te houden. Al snap ik het wel hoor, ik heb het zelf ook. En als ik dan wel wat mensen bel om te vragen of ze wat te doen hebben dan heeft iedereen steeds al plannen. Daardoor doe ik eigenlijk ook weinig moeite nog om oude contacten te herstellen, ook daarbij voel ik me steeds teleurgesteld.
Maar het is niet zijn verantwoordelijkheid hoe jij je daaronder voelt Christine. Ookal weet hij dat je ze leest. Ik zou juist zeggen, lees ze dan niet. En maak je los.
Makkelijk gezegd, moeilijk gedaan...quote:Op donderdag 19 mei 2005 12:55 schreef dawg het volgende:
Maar het is niet zijn verantwoordelijkheid hoe jij je daaronder voelt Christine. Ookal weet hij dat je ze leest. Ik zou juist zeggen, lees ze dan niet. En maak je los.
Ik realiseer me ook wel dat ik heel hard bezig ben met het verzinnen van allerlei smoezen en excusen om maar niet zelf de verantwoordelijkheid te hoeven nemen van het feit dat ik me zo eenzaam voel. Ik moet het uiteindelijk zelf doen, maar ben op zoek naar iemand die me er doorheen sleept, en zo werkt het niet. Nu nog toepassen...
er zijn er velen die van de ene relatie naar een andere huppelen zonder ook maar eens terug te kijken hoor ... het is wel snel, maar volgens mij speelde idd wel al langer dat hij die mademoiselle zag zittenquote:Op donderdag 19 mei 2005 12:51 schreef Christine het volgende:
[..]
Van mij mogen ze gelukkig zijn, ze komen er vanzelf wel achter dat het nogal snel is... en ik had het wel aan kunnen zien komen ja, maar daar heb je ook niks aan.
En die gedichtjes, ja dat vind ik wel een beetje sneu. Ook zie ik steeds "kus voor mijn prinses", "morgen zie ik mijn lieffie weer " en dat soort slijmerige kutberichtjes staan van hem... alsof ik daarop zit te wachten, en ja hij weet dondersgoed dat ik het lees
"kus voor mijn prinses", "morgen zie ik mijn lieffie weer " en dat soort slijmerige kutberichtjes , afknapper numero uno, en nee, ik ben niet romantisch aangelegd.
en ja, nieuwe contacten aanmaken is nie simpel ... internet kan een hulp zijn
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Ze hadden al langer contact ja, maar ik was degene die het uitmaakte, en aangaf twijfels te hebben... denk niet dat hij toen al op die manier over haar dacht.quote:Op donderdag 19 mei 2005 13:02 schreef petitlapin het volgende:
er zijn er velen die van de ene relatie naar een andere huppelen zonder ook maar eens terug te kijken hoor ... het is wel snel, maar volgens mij speelde idd wel al langer dat hij die mademoiselle zag zitten
Maar het kan me ook niks schelen eigenlijk. Vluchtgedrag is het, ookal zegt hij zelf van niet. Nouja, ze komen er wel achter.
twee van mijn vrienden zijn na een lange relatie als het ware onmiddelllijk in een nieuwe gestapt ( en ze waren eigenlijk beiden nogal op kwetsende manier gedumpt). We gaven ze een paar weken , toen een paar maanden , nu is er één getrouwd en de ander gaat volgend jaar trouwen met die meiden .quote:Op donderdag 19 mei 2005 13:06 schreef Christine het volgende:
[..]
Ze hadden al langer contact ja, maar ik was degene die het uitmaakte, en aangaf twijfels te hebben... denk niet dat hij toen al op die manier over haar dacht.
Maar het kan me ook niks schelen eigenlijk. Vluchtgedrag is het, ookal zegt hij zelf van niet. Nouja, ze komen er wel achter.
maar ken je geen mensen uit je studie ? werk je, zo nee, misschien ergens iets zoeken wat te combineren valt met je studies, er zijn ook allerhande cursussen ( taal, informaticacursussen of zo, desnoods bloemschikken, who cares), tupperware-avonden, verenigingen ... noem maar op, als je maar bezig blijft hup met de geit
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
in amsterdam heb je bijvoorbeeld een stichting waar je hobbies kan doen (edelsmeden, toneelspelen, boetseren, beeldhouwen etc etc.) wellicht dat dat een goede kans is om gelijkgestemden te ontmoeten en tegelijkertijd je ex-vriendje een beetje uit je hoofd te zetten.quote:Op donderdag 19 mei 2005 11:54 schreef Christine het volgende:
[..]
Geeft niet, het is ook wel een goede vraag om over na te denken.
Maar dit keer miste ik hem echt om hem. Rare gewaarwording.
Ik ben er trouwens nog steeds niet uit hoe ik nou verder moet... ik ben intussen 4,5 week verder en kan gewoon nog steeds niet met de eenzaamheid omgaan. Het loslaten van hem lukt me verder wel aardig so far, maar eigenlijk niet het loslaten van het idee van een relatie. Het voelt gewoon nog altijd kut als ik wakker word, en bedenk dat ik de hele dag niks te doen heb, niemand zal zien, en geen afspraken heb staan. En ik voel me nog altijd rot als ik weet dat ik geen knuffel ga krijgen die dag.
Tijdens mijn relatie vond ik het niet nodig om sociale contacten op te bouwen, mijn familie woont allemaal ver weg, dus soms heb ik gewoon het idee van het kleine, eenzame meisje, verloren in de grote boze stad, ver weg van alles en iedereen die zich nog een beetje om haar bekommeren.
Waanbeelden, zelfmedelijden... maar als je de hele dag thuis zit en niks anders kan doen dan nadenken en piekeren, dan komen steeds dit soort gedachten weer terug. En ik zou het mezelf niet aan moeten doen, maar het is zo moeilijk om altijd maar die stap naar buiten te moeten zetten. En om niet te weten waar je moet beginnen. Om hulp te vragen aan anderen... maar aan welke anderen?
Mijn hele leven en al mijn sociale contacten gaan sinds de breuk via internet en MSN. Want wat heb ik anders? Het lijkt gewoon niet beter te worden, en dat voelt zo moedeloos. Dus het loslaten lukt wel, het alleen-zijn niet. Tips? Iemand?
hoofdletters kosten teveel tijd
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
don't avoid pain to gain pleasure
niet iedereen is iedereen
Studie en werk: zo goed als geen contacten. En ja, ik moet gewoon aan de bak ergens... alleen het loopt op het einde van het seizoen, dat werkt ook niet lekker meequote:Op donderdag 19 mei 2005 13:14 schreef petitlapin het volgende:
maar ken je geen mensen uit je studie ? werk je, zo nee, misschien ergens iets zoeken wat te combineren valt met je studies, er zijn ook allerhande cursussen ( taal, informaticacursussen of zo, desnoods bloemschikken, who cares), tupperware-avonden, verenigingen ... noem maar op, als je maar bezig blijft hup met de geit
Alleen in de kerk heb ik wat contacten momenteel, maar dat zijn ook niet mensen aan wie ik alles kan vertellen ofzo, of die het leuk vinden om te gaan stappen tot je zo dronken bent dat je niet meer overeind kan staan
Wat voor stichting is dat? Ik zou hier eigenlijk alleen het buurtcentrum kunnen bedenken, en de gemiddeld leeftijd is daar 50, en het gemiddelde type is daar: ouwe taart. Niet echt wat voor mij dusquote:Op donderdag 19 mei 2005 13:19 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
in amsterdam heb je bijvoorbeeld een stichting waar je hobbies kan doen (edelsmeden, toneelspelen, boetseren, beeldhouwen etc etc.) wellicht dat dat een goede kans is om gelijkgestemden te ontmoeten en tegelijkertijd je ex-vriendje een beetje uit je hoofd te zetten.
Misschien eens kijken of ze niet wat zomercursussen etc. ergens organiseren.
christine, wat jij nodig hebt is een nieuwe vriend . Via internet moet dat toch mogelijk zijn, misschien wel op fok!, anders chatten of zo, I dunno, is niet echt mijn domein, maar moet lukken gewoon .quote:Op donderdag 19 mei 2005 13:29 schreef Christine het volgende:
[..]
Studie en werk: zo goed als geen contacten. En ja, ik moet gewoon aan de bak ergens... alleen het loopt op het einde van het seizoen, dat werkt ook niet lekker mee
Alleen in de kerk heb ik wat contacten momenteel, maar dat zijn ook niet mensen aan wie ik alles kan vertellen ofzo, of die het leuk vinden om te gaan stappen tot je zo dronken bent dat je niet meer overeind kan staan
.als je dan een partner hebt, mag je wel niet vergeten om toch nog een leven te hebben buiten hem.
en misschien eens meer gaan wandelen, luchtje scheppen, in plaats van altijd binnen te blijven, daar zou ik ook depri van worden hoor ... beweging genereert positieve gedachten, het neemt de zorgen een beetje weg! Als ik me écht slecht voelde ging ik altijd (alleen dus) gaan zwemmen, daarna voelde ik me altijd pakken beter
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Misschien is een vriend in eerste instantie geen beste oplossing he. Vrienden lijkt mij belangrijker, als het dan eventueel uitgaat met een toekomstig vriendje heb je iig nog je vriendschappen. Heel makkelijk gezegd, want ik vind het zelf ook heel moeilijk om vriendschappen te sluiten en te behouden.quote:Op donderdag 19 mei 2005 13:36 schreef petitlapin het volgende:
[..]
christine, wat jij nodig hebt is een nieuwe vriend . Via internet moet dat toch mogelijk zijn, misschien wel op fok!, anders chatten of zo, I dunno, is niet echt mijn domein, maar moet lukken gewoon .
als je dan een partner hebt, mag je wel niet vergeten om toch nog een leven te hebben buiten hem.
en misschien eens meer gaan wandelen, luchtje scheppen, in plaats van altijd binnen te blijven, daar zou ik ook depri van worden hoor ... beweging genereert positieve gedachten, het neemt de zorgen een beetje weg! Als ik me écht slecht voelde ging ik altijd (alleen dus) gaan zwemmen, daarna voelde ik me altijd pakken beter
Dus ik moet op de rebound? Wie biedt zich aan?
Dat zou ook niks oplossen hoor... dan leer ik nog niet om alleen te zijn he
En alleen wandelen doe ik niet... ik woon vlakbij een heerlijk park, maar ik vind het zo kansloos om daar alleen rond te wandelen
Dat zou ook niks oplossen hoor... dan leer ik nog niet om alleen te zijn he
En alleen wandelen doe ik niet... ik woon vlakbij een heerlijk park, maar ik vind het zo kansloos om daar alleen rond te wandelen
Daar moet je schijt aan hebben. Wandelen in je eentje is relaxt. Doe het ook wel eens, op voorwaarde dat m'n mp3-speler meegaat. Ik struin altijd maar wat doelloos door de straten zonder te weten waar ik heenga en waar ik uit zal komen. Maar dat is wel ontspannendquote:Op donderdag 19 mei 2005 13:43 schreef Christine het volgende:
Dus ik moet op de rebound? Wie biedt zich aan?
Dat zou ook niks oplossen hoor... dan leer ik nog niet om alleen te zijn he
En alleen wandelen doe ik niet... ik woon vlakbij een heerlijk park, maar ik vind het zo kansloos om daar alleen rond te wandelen
Probeer het eens. Je hoeft niet persé in het park te gaan wandelen. Loop gewoon door wat straten dan is het toch net alsof je wel ergens heen loopt voor andere mensen
ik deed niets liever dan tijdens mijn studietijd naar het park te gaan met een boek, of een roddelmagazine als ik niet veel te doen had, en een fles cola . Ik kan mezelf best wel goed entertainen , gewoon zitten, kijken, lezen, walkman bij...quote:Op donderdag 19 mei 2005 13:43 schreef Christine het volgende:
Dus ik moet op de rebound? Wie biedt zich aan?
Dat zou ook niks oplossen hoor... dan leer ik nog niet om alleen te zijn he
En alleen wandelen doe ik niet... ik woon vlakbij een heerlijk park, maar ik vind het zo kansloos om daar alleen rond te wandelen
zalige tijden waren dat ... *petitlapin zwijmelt even weg* ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
als ik me slecht voel ga ik altijd douchen. Ik kan onder de douche perfect uithuilen zonder dat iemand me stoort, en dat warme water is lekker rustgevend enzo,...
verder houd ik ook niet echt van alleen dingen gaan doen, al merk ik wel dat dat aan t veranderen is. Zo kan ik al enorm genieten van alleen door de stad struinen en zo...
verder houd ik ook niet echt van alleen dingen gaan doen, al merk ik wel dat dat aan t veranderen is. Zo kan ik al enorm genieten van alleen door de stad struinen en zo...
imagination is more important than knowledge
Douchen doe ik ook akkien... ik ga vaak huilend onder de douche staan, en dan blijf ik staan tot m'n tranen op zijn. In het begin was dat alleen soms wel drie keer per dag
in t begin kon ik t niet, dan ging ik liever in mn kamer huilen. Omdat mijn ex ook welleens met me mee ging als ik zo onzettend verdrietig was onderde douche....gaf toen dus even iets teveel associatie.
imagination is more important than knowledge
ik herken het wel heel erg van Christine, ik merk dat ik nu ook gewoon teveel vast zit met dezelfde mensen en dat je een beetje afzonderd. Gelukkig ga ik binnenkort verhuizen en beginnen met iets heel nieuws, dus dat geeft me wel weer veel kans om nieuwe mensen te ontmoeten, maar het geeft meteen ook superveel onzekerheden (eng!).
Wandelen/park/muziek/film, altijd wel iets te doen eigenlijk, maar op een of andere manier nooit de concentratie of (lange) momenten zonder gedachten aan mijn ex.
Hebben jullie ook trouwens dat je eigenlijk 90% van de tijd eigenlijk ook heel weinig behoefte hebt aan het ontmoeten of praten met mensen? Maar aan de andere kant ook weer wel omdat je je alleen voelt.. Het heeft er denk ik ook mee te maken dat ik gewoon geen zin heb om "getting to know you" gesprekken door te gaan.
[ Bericht 24% gewijzigd door ontopofall op 19-05-2005 19:00:36 ]
Wandelen/park/muziek/film, altijd wel iets te doen eigenlijk, maar op een of andere manier nooit de concentratie of (lange) momenten zonder gedachten aan mijn ex.
Hebben jullie ook trouwens dat je eigenlijk 90% van de tijd eigenlijk ook heel weinig behoefte hebt aan het ontmoeten of praten met mensen? Maar aan de andere kant ook weer wel omdat je je alleen voelt.. Het heeft er denk ik ook mee te maken dat ik gewoon geen zin heb om "getting to know you" gesprekken door te gaan.
[ Bericht 24% gewijzigd door ontopofall op 19-05-2005 19:00:36 ]
nee.. ik voel hierdoor alleen nog maar meer voor hem. dit is namelijk wat ik altijd wilde, dat hij zomaar langs zou komen en me vast zou houden. maar ja, als hij het niet gedaan had dan had ik het nog steeds hééél erg moeilijk gevonden.. Ja.. ergens wel, maar ik durf het niet hardop uit te spreken of conclusies te trekken. Ik wacht af.. tot hij er zelf mee komt.quote:Op donderdag 19 mei 2005 10:39 schreef Christine het volgende:
Gekke_sandra, dit maakt het niet makkelijker om hem los te laten he... Heb je enig idee waarom hij ineens op de stoep stond?
Delivered without an information leaflet
ik ook.. ik sta ook altijd heel lang onder de douche. kom daardoor altijd te laat ik hield ook nooit zo van alleen dingen doen.. nooit van gehouden. ik moet zeggen dat ik er wel steeds meer van ga houden. in je eentje door de stad struinen, patatje erbij.. geen zeurende vriendinnen erbij. nieuwe kleertjes kopen helpt ook eventjes bij verdriet. tegenwoordig wil ik alleen minder geld uitgeven.. dus is mijn nieuwe remedie oorbellen kopenquote:Op donderdag 19 mei 2005 15:16 schreef akkien het volgende:
als ik me slecht voel ga ik altijd douchen. Ik kan onder de douche perfect uithuilen zonder dat iemand me stoort, en dat warme water is lekker rustgevend enzo,...
verder houd ik ook niet echt van alleen dingen gaan doen, al merk ik wel dat dat aan t veranderen is. Zo kan ik al enorm genieten van alleen door de stad struinen en zo...
Delivered without an information leaflet
ik wil tegenwoordig gezond eten...als ik iets lekkers voor mezelf koop zijn t dus aardbeien ofzoiets ....quote:Op donderdag 19 mei 2005 20:41 schreef gekke_sandra het volgende:
[..]
ik ook.. ik sta ook altijd heel lang onder de douche. kom daardoor altijd te laat ik hield ook nooit zo van alleen dingen doen.. nooit van gehouden. ik moet zeggen dat ik er wel steeds meer van ga houden. in je eentje door de stad struinen, patatje erbij.. geen zeurende vriendinnen erbij. nieuwe kleertjes kopen helpt ook eventjes bij verdriet. tegenwoordig wil ik alleen minder geld uitgeven.. dus is mijn nieuwe remedie oorbellen kopen
Je kunt jezelf echt wel houden aan regels die je jezelf oplegt en t leven toch leuk houden.
Mijn beeld ten opzichte van mn ex wisselt echt te erg
Het ene moment wil ik super graag bij m zijn en zou ik willen dat we weer bij elkaar zouden komen etc. En t volgende moment denk ik: ik vind het heerlijk zo. Ik hoef met niemand rekening te houden. Doe alles op mn eigen tempo. Niemand die zeikt als ik vroeg opsta en t licht aanzet. Geen irritaties omdat hij de afwas niet gedaan heeft etc. En als ik m wil zien kan dat nog steeds, alleen wat minder vaak. Wat t eigenlijk veel leuker maakt als ik m een keertje wel zie . Tsja ik weet t niet, ben opzich wel tevreden zo alleen
Maarja een relatie is ook leuk, dus tsja als ik ooit de kans krijg dan grijp ik die natuurlijk...
imagination is more important than knowledge
Mijn nieuwe remedie is boeken kopen
Maar echt helpen doet het niet
Vanavond ben ik naar Star Wars geweest, die film ben ik leuk gaan vinden door hem. Ik kreeg ff tranen in mijn ogen toen ik "A long, long time ago in a galaxy far, far away..." op het doek zag staan... we hadden ons al heel lang op deze film zitten verheugen samen namelijk. Maargoed, even slikken en heb verder wel ervan genoten hoor
Bij thuiskomst miste ik alleen heel erg de "gebruikelijke" knuffel die ik vier jaar lang elke dag kreeg...
Maar echt helpen doet het niet
Vanavond ben ik naar Star Wars geweest, die film ben ik leuk gaan vinden door hem. Ik kreeg ff tranen in mijn ogen toen ik "A long, long time ago in a galaxy far, far away..." op het doek zag staan... we hadden ons al heel lang op deze film zitten verheugen samen namelijk. Maargoed, even slikken en heb verder wel ervan genoten hoor
Bij thuiskomst miste ik alleen heel erg de "gebruikelijke" knuffel die ik vier jaar lang elke dag kreeg...
oeee! ik heb van het weekend een jongen ontmoet tijdens het uitgaan. althans, hij stond midden in de zaal de hele tijd te smoesen met zn vriend en naar me te kijken. ik vond hem erg leuk.. dus toen ik wegging gaf ik hem mijn telefoonnummer. Zegt hij over die avond:
"het viel die avond tegen kwa vrouwen. en toen keek ik naar rechts en toen zag ik ineens iemand die daar niet thuis hoorde. waar ik eerlijk gezegt mijn ogen niet echt vanaf kon houden"
best leuk als een onwijze hunk dat zegt.. dit helpt eigenlijk best goed..
"het viel die avond tegen kwa vrouwen. en toen keek ik naar rechts en toen zag ik ineens iemand die daar niet thuis hoorde. waar ik eerlijk gezegt mijn ogen niet echt vanaf kon houden"
best leuk als een onwijze hunk dat zegt.. dit helpt eigenlijk best goed..
Delivered without an information leaflet
Sinds gisteren gaat het overwegend goed. Alsof het ineens tijd is om weer op eigen benen te gaan staan. Ineens was dat gevoel er. Ik zal de aankomende tijd vast nog wel eens een dipje erdoor hebben.
Maar toch, ik heb het gevoel alsof ik erg hard op de goede weg ben
Ben weer leuke dingen aan het plannen met vrienden, ik heb er weer zin in
Maar toch, ik heb het gevoel alsof ik erg hard op de goede weg ben
Ben weer leuke dingen aan het plannen met vrienden, ik heb er weer zin in
vanmiddag echt iets te lomps meegemaakt. Ik heb me weer eens laten opfokken door een computer . Dacht dat ie me compleet negeerde, aangezien msn werd genegeerd terwijl ie wel actief bezig was, en omdat de telefoon niet werd opgenomen.
Heb dus de halve middag huilend bij een vriendin gezeten . Echt te slecht, want toen ik thuis kwam bleek dat ie de hele middag film had gekeken .
En ja...ik vind het gewoon erg leuk/gezellig/fijn om met mn ex te praten, dan kan ik alles wat ik op een dag meemaak van me af praten enzo...anders word ik echt extreem chagerijnig.
Heb dus de halve middag huilend bij een vriendin gezeten . Echt te slecht, want toen ik thuis kwam bleek dat ie de hele middag film had gekeken .
En ja...ik vind het gewoon erg leuk/gezellig/fijn om met mn ex te praten, dan kan ik alles wat ik op een dag meemaak van me af praten enzo...anders word ik echt extreem chagerijnig.
imagination is more important than knowledge
dat gaat blijkbaar niet de goede kant uit, akkien ...
ik krijg er maar een eng gevoel bij, huilen omdat hij niet reageert op je msn-berichten Je zou misschien best iemand anders zoeken om de emoties van je af te praten, hij lijkt me daar echt niet meer de geschikte persoon voor.
ik krijg er maar een eng gevoel bij, huilen omdat hij niet reageert op je msn-berichten Je zou misschien best iemand anders zoeken om de emoties van je af te praten, hij lijkt me daar echt niet meer de geschikte persoon voor.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Wat petitlapin zegt
Je zou je er niet zo door moeten laten opfokken. Slecht teken dat je extreem chagerijnig kan worden als je niet je dag met hem hebt kunnen bespreken.
Je zou je er niet zo door moeten laten opfokken. Slecht teken dat je extreem chagerijnig kan worden als je niet je dag met hem hebt kunnen bespreken.
uhm ja,
had dus weer een vriendje, maar was maar iets meer dan 2 weken. Maar we wonen ver uit elkaar daarom kunnen we elkaar weinig zien en we passen niet 100% bij elkaar. Hij wil het niet meer proberen. Het is over en ja dat voelt toch echt klote, had ik niet verwacht. Maar 2 weekjes maar dat je dan al iemand op de 1 of andere manier in je hart kan sluiten
had dus weer een vriendje, maar was maar iets meer dan 2 weken. Maar we wonen ver uit elkaar daarom kunnen we elkaar weinig zien en we passen niet 100% bij elkaar. Hij wil het niet meer proberen. Het is over en ja dat voelt toch echt klote, had ik niet verwacht. Maar 2 weekjes maar dat je dan al iemand op de 1 of andere manier in je hart kan sluiten
En nahja voel me gewoon over het algemeen eenzaam en als er zo iets bij komt is dat extra kut maar sla me er wel doorheen
ja, jullie hebben gelijk. Ik schrok dr zelf ook heel erg van. Had vanmiddag samen met die vriendin bij wie ik was al besloten dat mijn leven loopt zoals ik t wil, en dat ik dat niet door hem laat beinvloeden. Dat ik best mn dingen hem kan vertellen, maar dat andere mensen ook best willen luisteren enzo...
imagination is more important than knowledge
aarghhh...ik moet mezelf echt schoppen om mn eigen dingen te doen de afgelopen dagen. Daar heb ik wel vaker last van als ik moe ben. Maar ik vind het gewoon veel te belangrijk wat mensen, en helemaal mn ex, van mij vinden. OP het moment dat ik dna genegeerd word keldert mn hele zelfbeeld...
Gelukkig lukt dat schoppen redelijk. Maar de verleiding is zo groot als ik me verveel. Ik krijg af en toe echt stalk neigingen en dat wil ik dus echt niet. En ik doe dus ook heel erg hard mn best om niet te gaan stalken.
handig van die mannen die af en toe een compleet wisselend signaal afgeven,....
Gelukkig lukt dat schoppen redelijk. Maar de verleiding is zo groot als ik me verveel. Ik krijg af en toe echt stalk neigingen en dat wil ik dus echt niet. En ik doe dus ook heel erg hard mn best om niet te gaan stalken.
handig van die mannen die af en toe een compleet wisselend signaal afgeven,....
imagination is more important than knowledge
kap toch gewoon even het contact af, akkienquote:Op zondag 22 mei 2005 16:33 schreef akkien het volgende:
aarghhh...ik moet mezelf echt schoppen om mn eigen dingen te doen de afgelopen dagen. Daar heb ik wel vaker last van als ik moe ben. Maar ik vind het gewoon veel te belangrijk wat mensen, en helemaal mn ex, van mij vinden. OP het moment dat ik dna genegeerd word keldert mn hele zelfbeeld...
Gelukkig lukt dat schoppen redelijk. Maar de verleiding is zo groot als ik me verveel. Ik krijg af en toe echt stalk neigingen en dat wil ik dus echt niet. En ik doe dus ook heel erg hard mn best om niet te gaan stalken.
handig van die mannen die af en toe een compleet wisselend signaal afgeven,....
en kom nu niet af met de onnozele drogreden dat je elkaar nog moet zien door gemeenschappelijke vrienden en dergelijke. Als je het contact alleen maar zou beperken tot die verplichte ontmoetingen, zou het al een pak beter gaan.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
dat wil ik echt niet, behalve mn ex is ie gewoon een hele bijzondere persoon in mijn leven. Ik kan kiezen of tussen de dingen doen die ik leuk vind (wat ik dus nu doe) of niet doen wat ik leuk vind(dus contact verbreken). Ik denk dat mn leven er in t eerste geval veel leuker op is. T is alleen dat mn emoties wat meer fluctueren in dat geval, tussen heel erg leuk en wat minder blij.
En in principe gaat t vandaag ook gewoon goed met me...Maar ik heb gewoon last van waar Christine ook aangaf last van te hebben. Namelijk dat je iemand gaat missen om zn persoonlijkheid en niet meer perse om de vriend die je neit meer hebt. En ik denk dat dat er gewoon bijhoort, aangezien Christine dr ook rond dezelfde tijd last van kreeg.
Ik ga alleen wel proberen om me de komende tijd niet meer op msn vast te pinnen. Ik haat msn namelijk maar ben dr gewoon aan verslaafd. Van andere mensen kan ik het zo ongeveer net zo slecht hebben als ze me daar negeren nl.
En in principe gaat t vandaag ook gewoon goed met me...Maar ik heb gewoon last van waar Christine ook aangaf last van te hebben. Namelijk dat je iemand gaat missen om zn persoonlijkheid en niet meer perse om de vriend die je neit meer hebt. En ik denk dat dat er gewoon bijhoort, aangezien Christine dr ook rond dezelfde tijd last van kreeg.
Ik ga alleen wel proberen om me de komende tijd niet meer op msn vast te pinnen. Ik haat msn namelijk maar ben dr gewoon aan verslaafd. Van andere mensen kan ik het zo ongeveer net zo slecht hebben als ze me daar negeren nl.
imagination is more important than knowledge
Ik had nooit verwacht dat het zou gebeuren, gisteravond maakte hij het uit. Ik wil hem helemaal niet kwijt. Hij wil graag wat rust, hij zag het niet meer zitten. Ik had het zo fijn met hem, en in één klap is alles weg. Ik voel me zo vreselijk, ik mis hem zo.
[ Bericht 0% gewijzigd door -Trinity- op 22-05-2005 18:06:37 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door -Trinity- op 22-05-2005 18:06:37 ]
Trinity, wat naar...
Na hoelang? En ging het niet goed meer? Of was het echt heel erg plotseling?
Na hoelang? En ging het niet goed meer? Of was het echt heel erg plotseling?
imagination is more important than knowledge
10 en driekwartmaand. Ik zag het helemaal niet aankomen. We hadden wel ruzie de dag ervoor, en toen zei hij dat hij er langzaamaan aan onderdoor ging. Hij heeft het nooit laten zien. Ik vind het zo jammer dat hij niet gelukkig was, dat was ik wel. Ik zal de fijne momenten en zijn gezelschap zo missen. We willen graag verder als 'normale' vrienden maar ik ben bang dat ik blijf hopen op een nieuw begin, en daar zal ik alleen maar gek van worden omdat hij dat niet wil. Ik wist echt niet dat hij zo over ons dacht.
jammer dat hij je dat nooit verteld heeft. Neem zowieso in het begin even goed afstand. Daarna kun je kijken of je als vrienden verder kunt. Maar in t begin lukt dat echt niet. Je bent allebei teveel bezig met verdriet hebben (want voor hem is het vast ook moeilijk) en dat wil je niet van elkaar meemaken en zien. En bovendien moet je gewoon je eigen leven weer een beetje opbouwen enzo...
maar heel erg veel sterkte...En het helpt echt om hier te posten, vooral in de eerste weken was dit topic echt mijn uitlaadklep om t zo maar ff te noemen.
Zijn dr genoeg mensen met wie je kunt praten?
maar heel erg veel sterkte...En het helpt echt om hier te posten, vooral in de eerste weken was dit topic echt mijn uitlaadklep om t zo maar ff te noemen.
Zijn dr genoeg mensen met wie je kunt praten?
imagination is more important than knowledge
Niet echt eigenlijk. Hij was één van de weinigen in de buurt die me echt kon troosten. Ik heb niet zo veel vriendinnen, de meeste zie ik alleen op school. Ik had ook wel contact met zijn broertje, dus nu heb ik net gebeld en hij belt me terug zodra hij klaar is met eten. Ik hoop vanavond even een wandeling met hem te kunnen maken ofzo. Of even te praten met hem of met zijn moeder (heel aardig mens). Het verdriet komt echt in vlagen, toenet tijdens het eten was ik misselijk, en mijn ogen zijn volgens mij helemaal dik van het schraal zijn. Ik hou mij eraan vast dat we allebei nog wel van elkaar houden en een nieuwe vriendschap kunnen opbouwen. Daar willen we ons allebei voor inzetten. Voordat we wat hadden waren we goeie maatjes, daar willen we graag naar terug. Het is wel anders, maar ik voel ook dat de hoop op een nieuwe relatie bij mij ook wegebt, heel langzaam. Soms komt hij stiekem toch nog bovendrijven en het doet pijn tegen jezelf te moeten zeggen dat het niets meer wordt, en jezelf daarmee te confronteren.
Aan het eind van deze week zouden we kijken of we weer even kunnen praten enzo. Ik heb hem vanmiddag nog even gezien, dat deed me wel goed raar genoeg. Ik vond het gewoon fijn om bij hem te zijn, ookal is hij mijn vriend niet meer. Ik hoop niet dat als hij iemand anders vindt dat ik jaloers word...
Te deprimerend om daar nu ook over na te denken . Waarschijnlijk zal deze week school me ook wel een beetje goed doen, even afleiding, een legioen meiden die meevoelen, enz.
Aan het eind van deze week zouden we kijken of we weer even kunnen praten enzo. Ik heb hem vanmiddag nog even gezien, dat deed me wel goed raar genoeg. Ik vond het gewoon fijn om bij hem te zijn, ookal is hij mijn vriend niet meer. Ik hoop niet dat als hij iemand anders vindt dat ik jaloers word...
Te deprimerend om daar nu ook over na te denken . Waarschijnlijk zal deze week school me ook wel een beetje goed doen, even afleiding, een legioen meiden die meevoelen, enz.
. Waarschijnlijk zal deze week school me ook wel een beetje goed doen, even afleiding, een legioen meiden die meevoelen, enz.
het is na 15 maanden uit tussen mij en me vriendin.
der gevoel was veranderd toen heb ik voor mezelf gekozen en het uitgemaakt.
HELP! me relatie zit in de shit
en tjah ik wil der graag terug.
we zouden nu samen in het appartement van der tante zitten met de uber coole hond en gewoon gezellig. vertrouwd.
en nu zit ik hier thuis moet vanacht werken (ook leuk). en ik mis gewoon het contact wat je met je vriendin hebt. even bellen hoe het gaat enzo is toch anders dan met je vrienden. dat mis ik heel erg.
gister was dat ook zo en ik denk dat ik me half dood heb gezopen want ze hebben me om 2 uur in een taxi gegooid en ben door de chaufeur in me bed gelegt (is een bekende). maarja dat is geen oplossing.
nou kom ik morgen ochtond om 7 uur thuis van me werk en dan kroop ik altijd even tegen der aan als ik bij der sliep en dat zjn dingen die ik echt heel erg mis.
word soms echt helemaal gek.
hopen dat ik snel een andere vrouw in me leven zal vinden.
want zo is het maar een saai en kut leven.
iemand tips om dit wat makkelijker te maken
der gevoel was veranderd toen heb ik voor mezelf gekozen en het uitgemaakt.
HELP! me relatie zit in de shit
en tjah ik wil der graag terug.
we zouden nu samen in het appartement van der tante zitten met de uber coole hond en gewoon gezellig. vertrouwd.
en nu zit ik hier thuis moet vanacht werken (ook leuk). en ik mis gewoon het contact wat je met je vriendin hebt. even bellen hoe het gaat enzo is toch anders dan met je vrienden. dat mis ik heel erg.
gister was dat ook zo en ik denk dat ik me half dood heb gezopen want ze hebben me om 2 uur in een taxi gegooid en ben door de chaufeur in me bed gelegt (is een bekende). maarja dat is geen oplossing.
nou kom ik morgen ochtond om 7 uur thuis van me werk en dan kroop ik altijd even tegen der aan als ik bij der sliep en dat zjn dingen die ik echt heel erg mis.
word soms echt helemaal gek.
hopen dat ik snel een andere vrouw in me leven zal vinden.
want zo is het maar een saai en kut leven.
iemand tips om dit wat makkelijker te maken
he buur!
Ik herken veel in je verhaal. Bij mij was het ook zo vlak na het uitging na 19 maanden, maar godszijdank wat ben ik blij dat ik hem heb losgelaten en verder ben gegaan met mijn eigen leventje.quote:Op zondag 22 mei 2005 16:43 schreef akkien het volgende:
dat wil ik echt niet, behalve mn ex is ie gewoon een hele bijzondere persoon in mijn leven. Ik kan kiezen of tussen de dingen doen die ik leuk vind (wat ik dus nu doe) of niet doen wat ik leuk vind(dus contact verbreken). Ik denk dat mn leven er in t eerste geval veel leuker op is. T is alleen dat mn emoties wat meer fluctueren in dat geval, tussen heel erg leuk en wat minder blij.
En in principe gaat t vandaag ook gewoon goed met me...Maar ik heb gewoon last van waar Christine ook aangaf last van te hebben. Namelijk dat je iemand gaat missen om zn persoonlijkheid en niet meer perse om de vriend die je neit meer hebt. En ik denk dat dat er gewoon bijhoort, aangezien Christine dr ook rond dezelfde tijd last van kreeg.
Ik ga alleen wel proberen om me de komende tijd niet meer op msn vast te pinnen. Ik haat msn namelijk maar ben dr gewoon aan verslaafd. Van andere mensen kan ik het zo ongeveer net zo slecht hebben als ze me daar negeren nl.
Want zoals nu met jou, je voelt je alleen maar kut als je met je ex praat, omdat je weet dat hij je niet meer terug wil. Daardoor krijgen jullie ruzie etc, alsjeblieft kap het contact af. Je denkt dat je er ongelukkiger van wordt, maar dat is niet zo. In het begin is het kut, maar als je na een tijdje merkt dat hij geen controle meer over jouw leven uitoefent voel je je zo blij. Je zal steeds weer dalen meemaken wanneer je blijft omgaan met je ex. Het vreet gewoon aan jouw emoties en gevoelens. Ik denk niet dat je leven leuk blijft als je met je ex blijft omgaan, alleen wanneer je er totaal overheen bent. Beter ga je nu ff veel storten op de rest van je sociale leven, je andere vrienden.
En blok hem op msn, alsjeblieft. Want je voelt je alleen maar kut als hij niet antwoord. Zelfs als hij dus even een film was wezen kijken. Je begint afhankelijk van hem te worden in de zin van dat je je alleen goed voelt wanneer je maar een glimpje contact met hem hebt. Maar dat is hij geen eens waard. Ik bedoel: het is over, face it. Hij heeft zich erover heen gezet, jij niet en daar ga je je alleen maar kloteriger over voelen zolang je afhankelijk van hem blijft. Probeer hem te vergeten want het lijkt alsof jij een marionette bent aan zijn zijden draadjes. Krijg controle over je leven.
Sorry dit klinkt allemaal heel hard, maar ik weet zeker dat je er beter van zult worden, ook al denk je nu nog van niet.
Bovendien alsof je geen leuk leven hebt zonder je ex? Dan heb je wel een heel erg kutleven hoor, want hij is allang over je heen dus van hem hoeft het contact niet perse. Ik denk dat jouw leven veel leuker wordt zonder hem
mijn leven is nu echt heel erg leuk, daar niet van. BEn de afgelopen weken denk ik gelukkiger dan toen we iets hadden. Maar oip momenten dat ik moe ben mis ik hem gewoon heel erg.
Ruzie hebben we nooit. Ik ga ook het contact niet verbreken, ik ga niet iets doen waar ik zelf niet achter sta namelijk. Ik ga idd wel proberen me minder afhanekelijk op te stellen. Daar ben ik al weken mee bezig, maar ik denk dat t op t moment tijd is voor een grote stap Om even op jouw marionette verhaal terug te komen. Misschien moet ik de draadjes eens doorknippen en mn eigen marionette gaan leiden. Denk dat t al heel erg veel uitmaakt of ik hem op de eerste plaats zet.
Als hij aandacht wil ben ik bereid daar andere dingen voor op te geven, dat moet ik maar eens afleren .
Ruzie hebben we nooit. Ik ga ook het contact niet verbreken, ik ga niet iets doen waar ik zelf niet achter sta namelijk. Ik ga idd wel proberen me minder afhanekelijk op te stellen. Daar ben ik al weken mee bezig, maar ik denk dat t op t moment tijd is voor een grote stap Om even op jouw marionette verhaal terug te komen. Misschien moet ik de draadjes eens doorknippen en mn eigen marionette gaan leiden. Denk dat t al heel erg veel uitmaakt of ik hem op de eerste plaats zet.
Als hij aandacht wil ben ik bereid daar andere dingen voor op te geven, dat moet ik maar eens afleren .
imagination is more important than knowledge
Pats boem, en toen was mijn relatie ook ten einde... Na bijna 14 maanden, 13 maanden klinkt zo negatief, heeft ze er een einde aan gemaakt. Het gevoel was over vertelde ze, de laatste maand ging het wel niet zo lekker inderdaad maar dat was vooral doordat ik wat problemen had op het werk met werktijden waardoor ik veel 's avonds werkte en haar weinig zag. Maar juist de laatste drie weken dacht ik dat we het allemaal hadden overleefd en we weer volledig bergopwaarts gingen.
En dan komt zo een telefoontje van vanmiddag als een donderslag bij heldere hemel kan ik verzekeren. Ik had het totaal niet verwacht, maar het was al een maand of twee/drie. Ze dacht dat het erbij hoorde in een relatie die langer ging duren, maar in plaats daarvan werd haar gevoel alleen maar minder blijkt. Daarbij heeft ze de laatste maand ook een andere jongen leren kennen waar ze het erg goed mee kan vinden, hoewel ik niet verwacht dat ze bij hem ligt te knuffelen ofzo denk ik wel dat het heeft meegespeeld in haar besluit. En hoe raar het ook klinkt, nadat ik vanmiddag zo ongelovelijk ben ingestort ging het vanavond weer uitstekend, ik had zelfs een hele leuke chat met haar nog via msn waarbij ik het idee had soms met haar te flirten.
En dat wil ik eigenlijk voorkomen, ik wil juist even afstand nemen en later als vrienden verder kunnen gaan, ik hoop ergens dat ze beseft dat ze een grote fout heeft gemaakt, maar ik vrees het ergste. Ik zal zonder haar moeten leren leven. En hoe goed het vanavond ook ging allemaal, als ik haar dan weg zie gaan dan doet toch pijn in je hart. Ik mis op deze momenten dan gewoon het gezelschap vlak voor het slapen gaan, de lieve woordjes, nog even genieten van haar zachte stem en haar aandacht voordat ik in slaap viel.
Nu blijft er een koud en leeg gevoel achter, ik zal de kunst van het loslaten duidelijk nog moeten leren, vanavond les 1 dan maar; voorlopig kan ik de slaap niet vatten.
[ Bericht 0% gewijzigd door RoelerMF op 23-05-2005 00:47:05 ]
En dan komt zo een telefoontje van vanmiddag als een donderslag bij heldere hemel kan ik verzekeren. Ik had het totaal niet verwacht, maar het was al een maand of twee/drie. Ze dacht dat het erbij hoorde in een relatie die langer ging duren, maar in plaats daarvan werd haar gevoel alleen maar minder blijkt. Daarbij heeft ze de laatste maand ook een andere jongen leren kennen waar ze het erg goed mee kan vinden, hoewel ik niet verwacht dat ze bij hem ligt te knuffelen ofzo denk ik wel dat het heeft meegespeeld in haar besluit. En hoe raar het ook klinkt, nadat ik vanmiddag zo ongelovelijk ben ingestort ging het vanavond weer uitstekend, ik had zelfs een hele leuke chat met haar nog via msn waarbij ik het idee had soms met haar te flirten.
En dat wil ik eigenlijk voorkomen, ik wil juist even afstand nemen en later als vrienden verder kunnen gaan, ik hoop ergens dat ze beseft dat ze een grote fout heeft gemaakt, maar ik vrees het ergste. Ik zal zonder haar moeten leren leven. En hoe goed het vanavond ook ging allemaal, als ik haar dan weg zie gaan dan doet toch pijn in je hart. Ik mis op deze momenten dan gewoon het gezelschap vlak voor het slapen gaan, de lieve woordjes, nog even genieten van haar zachte stem en haar aandacht voordat ik in slaap viel.
Nu blijft er een koud en leeg gevoel achter, ik zal de kunst van het loslaten duidelijk nog moeten leren, vanavond les 1 dan maar; voorlopig kan ik de slaap niet vatten.
[ Bericht 0% gewijzigd door RoelerMF op 23-05-2005 00:47:05 ]
»» Democracy is so overrated »»
Roeler, zo ging het ook bij mij. Bij hem zat al een heel diep gevoel van ongelukkigheid, en ik voel me schuldig dat ik het niet kon zien. Ik kon zijn gevoelens niet zo goed peilen. Misschien heeft hij wel gelijk dat we beter met elkaar om kunnen gaan als goeie vrienden, maar het loslaten doet zo'n pijn. Het is leeg, en het gevoel dat nu niet meer iemand van je houdt is slopend.
Die enorme leegte die achterblijft nadat je relatie voorbij is, hij is zo gemeen en vals. Hij vult zich steeds met allerlei leuke en goede dingen en als je je eraan wilt vastklampen is het *pats*, blijkt alles een illusie te zijn en bleek je alsnog in diezelfde enorme grote leegte te staan. Aan mij nu de taak om het deurtje te zoeken om uit die leegte te geraken. Aangezien ik vannacht tot een uur of drie wakker heb gelegen heb ik al een stukje van die ruimte kunnen doorzoeken, maar voorlopig helemaal niks wat op een kiertje met licht lijkt, laat staan de deur naar buiten toe.quote:Op maandag 23 mei 2005 07:29 schreef -Trinity- het volgende:
Roeler, zo ging het ook bij mij. Bij hem zat al een heel diep gevoel van ongelukkigheid, en ik voel me schuldig dat ik het niet kon zien. Ik kon zijn gevoelens niet zo goed peilen. Misschien heeft hij wel gelijk dat we beter met elkaar om kunnen gaan als goeie vrienden, maar het loslaten doet zo'n pijn. Het is leeg, en het gevoel dat nu niet meer iemand van je houdt is slopend.
Ik heb nog zoveel vragen aan haar, het liefst wil ik ze allemaal stellen, maar aan de andere kant bang dat ik daardoor geen afstand kan nemen. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet doen. Hoewel het voor mij gemoedstoestand denk ik wel erg fijn zou zijn als ik zou weten of ze er met die andere gast vandoor is gegaan.
»» Democracy is so overrated »»
Herkenbaarquote:Op zaterdag 30 april 2005 20:15 schreef Blackraven het volgende:
Vandaag ffe met hem leeuwarden in geweest. het was wel leuk opzich. T ging bijna als anders, maar nu had ik er wel moeite mee om hem niet te knuffelen, een kus te geven, of beet te pakken... en als hij door had dat ik dat wilde doen... vroeg hij me: waarom wil doe je dat? het is voor hem raar... dat ik nog wel de neiging heb om die dingen te doen, terwijl ik het uit heb gemaakt. De gevoelens voor hem zullen gewoon voorlopig wel blijven hangen...
quote:Op maandag 16 mei 2005 10:12 schreef broodjekaas2 het volgende:
Maar als ik haar lieve stem weer hoor, verlang ik zo terug naar de oude situatie.
Ook mijn relatie is over. Na bijna 3 jaar heb ik (notabene) de knoop ruim 3 weken geleden doorgehakt en hem de deur gewezen.
3 dagen flink kloten gevoeld en toen dingen gaan doen, nieuwe baan zoeken, bij vriendinnen langs, huis complete schoonmaak geven en ik voelde me weer zo zelfstandig, zo fijn.
Maar na 3 dagen ging dat ook weer weg, en nu weet ik eigenlijk niet wat ik wil. Aan de ene kant wil ik hem vasthouden en niet loslaten, maar ik denk dat het voor ons beiden beter is om er (in elk geval voorlopig) een streep onder te zetten zodat ieder van ons eerst gaat uitzoeken wat ie nou eigenlijk wil.
net als Akkien (was het geloof ik) ben ik ook compleet in "panic mode" als ik hem niet kan bereiken, vaag eigenlijk. Heb hem toen gezegd dat ik hem gewoon een tijdje niet wilde spreken, dat het dan misschien wat makkelijker zou gaan, maar dat duurde welgeteld 3 dagen en toen hield ik het niet meer uit.
Ik weet niet of ik verder met hem wil, doordat er de laatste anderhalf jaar zoveel dingen gebeurd zijn denk ik dat ik eerst mijn eigen leven weer een beetje op rails moet krijgen (en hij ook), onszelf opnieuw ontdekken en ik denk ook mekaar opnieuw ontdekken.
Ik zie hem nog wel, hij slaapt hier ook nog af en toe: ik weet het: fout fout hardstikke fout! Maar inderdaad, de kunst van het loslaten is niet zo makkelijk
3 dagen flink kloten gevoeld en toen dingen gaan doen, nieuwe baan zoeken, bij vriendinnen langs, huis complete schoonmaak geven en ik voelde me weer zo zelfstandig, zo fijn.
Maar na 3 dagen ging dat ook weer weg, en nu weet ik eigenlijk niet wat ik wil. Aan de ene kant wil ik hem vasthouden en niet loslaten, maar ik denk dat het voor ons beiden beter is om er (in elk geval voorlopig) een streep onder te zetten zodat ieder van ons eerst gaat uitzoeken wat ie nou eigenlijk wil.
net als Akkien (was het geloof ik) ben ik ook compleet in "panic mode" als ik hem niet kan bereiken, vaag eigenlijk. Heb hem toen gezegd dat ik hem gewoon een tijdje niet wilde spreken, dat het dan misschien wat makkelijker zou gaan, maar dat duurde welgeteld 3 dagen en toen hield ik het niet meer uit.
Ik weet niet of ik verder met hem wil, doordat er de laatste anderhalf jaar zoveel dingen gebeurd zijn denk ik dat ik eerst mijn eigen leven weer een beetje op rails moet krijgen (en hij ook), onszelf opnieuw ontdekken en ik denk ook mekaar opnieuw ontdekken.
Ik zie hem nog wel, hij slaapt hier ook nog af en toe: ik weet het: fout fout hardstikke fout! Maar inderdaad, de kunst van het loslaten is niet zo makkelijk
Ik wil hem zo graag weer even zien. Hoe kan ik na 10 maanden nog verliefd zijn? Ik heb het gevoel dat ik zo vaak mogelijk bij hem wil zijn, terwijl het nu al uit is. We zouden samen naar Engeland gaan, dat wil hij nu afzeggen omdat hij ernaartoe wilde als mijn vriendje, en nu kan dat niet meer. Het zou teveel druk zijn. Ik begrijp het heel goed, maar het doet wel pijn. Ik denk dat ik ook moeite zal hebben met geen kusjes meer geven, niet op schoot zitten, niet zo vaak meer bij hem, geen handen vasthouden, geen maatje waar je altijd op kan terugvallen...
Ik zou er denk ik niet tegen kunnen als hij over een tijdje iemand anders tegen zou komen. Ik zou zo veel pijn hebben. Ik wil hem nog gewoon terug, en dat blijft denk ik wel. Ik ga hem niet omkopen of terugovertuigen, ik heb me er wel bij neergelegd. Maar mijn gevoel wil hem terug. En zijn gevoel wil mij terug. We missen elkaar, en toch weten we dat het beter is om even afstand te houden. Maar mijn gevoel is zo sterk, ik hoop dat ik mezelf ervan kan weerhouden om bij hem aan te bellen, het is zo makkelijk, hij woont dichtbij. Ik wil hem niet graag verdrietig zien, ik wil hem zo graag troosten, en zeggen dat het me allemaal spijt en dat ik overnieuw wil beginnen...
Ik zou er denk ik niet tegen kunnen als hij over een tijdje iemand anders tegen zou komen. Ik zou zo veel pijn hebben. Ik wil hem nog gewoon terug, en dat blijft denk ik wel. Ik ga hem niet omkopen of terugovertuigen, ik heb me er wel bij neergelegd. Maar mijn gevoel wil hem terug. En zijn gevoel wil mij terug. We missen elkaar, en toch weten we dat het beter is om even afstand te houden. Maar mijn gevoel is zo sterk, ik hoop dat ik mezelf ervan kan weerhouden om bij hem aan te bellen, het is zo makkelijk, hij woont dichtbij. Ik wil hem niet graag verdrietig zien, ik wil hem zo graag troosten, en zeggen dat het me allemaal spijt en dat ik overnieuw wil beginnen...
*leest net Shira's berichtje*
Ik mis hem ook zo voor het slapen gaan. En hij mij ook. We missen elkaar zo, het is zo een gapende leegte die ontstaat doordat het nu niet meer gevuld is met het gevoel dat er iemand van je houdt. Ik had het aan het begin van de puberteit ook een beetje, dat ik zo graag iemand wilde die 100% voor mij ging, die alles met me wilde delen en veel bij me wilde zijn. Ik hoop dat ik nu niet weer 'vereenzaam' en dat gat daar blijft zitten. Ik hoop dat we als goeie vrienden de leegte nog wel een beetje kunnen opvullen. Desnoods (ik ben er moreel ook tegen, ik weet dat het fout is en niet hoort) gaan we een 'losbandige' relatie aan, ik weet niet of ik het emotioneel zou trekken, ik heb veel steun en aandacht nodig, maar helemaal niets is ook... niets.
Ik wil hem zo graag zien nu, en ik wil zo graag zoals in het oude ritme bij hem logeren en eten in het weekend. De weekenden zullen zo lang, leeg en verveeld worden en de zomervakantie die eraan komt ook...
Ik mis hem ook zo voor het slapen gaan. En hij mij ook. We missen elkaar zo, het is zo een gapende leegte die ontstaat doordat het nu niet meer gevuld is met het gevoel dat er iemand van je houdt. Ik had het aan het begin van de puberteit ook een beetje, dat ik zo graag iemand wilde die 100% voor mij ging, die alles met me wilde delen en veel bij me wilde zijn. Ik hoop dat ik nu niet weer 'vereenzaam' en dat gat daar blijft zitten. Ik hoop dat we als goeie vrienden de leegte nog wel een beetje kunnen opvullen. Desnoods (ik ben er moreel ook tegen, ik weet dat het fout is en niet hoort) gaan we een 'losbandige' relatie aan, ik weet niet of ik het emotioneel zou trekken, ik heb veel steun en aandacht nodig, maar helemaal niets is ook... niets.
Ik wil hem zo graag zien nu, en ik wil zo graag zoals in het oude ritme bij hem logeren en eten in het weekend. De weekenden zullen zo lang, leeg en verveeld worden en de zomervakantie die eraan komt ook...
Snap helemaal wat je bedoeld Trini.
Je hersens zeggen even loslaten, even afstand nemen, maar je hart schreeuwt om hem weer dicht bij je te nemen.
Bah, exen
Je hersens zeggen even loslaten, even afstand nemen, maar je hart schreeuwt om hem weer dicht bij je te nemen.
Bah, exen
Shira, Trinity,get a grip, meisjes, gewoon even doorbijten, zet die mannen aub toch niet zo op een voetstuk
maak je even los van die gedachten. Ik vind het gewoon altijd eng om zulke dingen te lezen, verabsoluteer die ander toch niet zo, en projecteer je eenzaamheid niet op die ander. Van even alleen zijn ga je ook niet dood.
Laat het gaan tijd voor iets nieuws . Dit warrig verdrietig proza wat jullie hier neerpennen wat van jullie mannen HET op aard maken daar word je ook niet beter van!
maak je even los van die gedachten. Ik vind het gewoon altijd eng om zulke dingen te lezen, verabsoluteer die ander toch niet zo, en projecteer je eenzaamheid niet op die ander. Van even alleen zijn ga je ook niet dood.
Laat het gaan tijd voor iets nieuws . Dit warrig verdrietig proza wat jullie hier neerpennen wat van jullie mannen HET op aard maken daar word je ook niet beter van!
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
ik voel echt heel down vandaag. tn eerst emijn hamster ligt op sterven, dus ik dacht ik bel mijn ex, is lang geleden ook wou hem al een tijdje bellen. als ik hem hoor voel ik me gewoon altijd goed.
normaal houden we wel contact maar nu is het echt een tijdje geleden, ook vanwege drukte.
is meneer niet bereikbaar, heb maar sms gestuurd nu afwachten maar.
ik mis hem nu gewoon echt
normaal houden we wel contact maar nu is het echt een tijdje geleden, ook vanwege drukte.
is meneer niet bereikbaar, heb maar sms gestuurd nu afwachten maar.
ik mis hem nu gewoon echt
don't dream your life... Live your dreams
Ook deze tweede dag bleek een klein drama voor mij te zijn. Vanuit school in de trein naar huis wilde ik me het liefst zo klein mogelijk maken, zachtjes huilen ofzo. Je emotie moeten opkroppen als je niet thuis bent is zo ongelovelijk hard. Voor de buitewereld doe ik er heel nuchter over, maar ik krijg geen hap door me keel. Stiekem zit ik te wachten tot ik ook maar iets van haar hoor. Vanmiddag via msn weer. Ik had wat gevoelens op papier geschreven en haar laten lezen; dat bleek niet helemaal goed te vallen, maar daarna zijn er wel weer open gesprekken geweest.
Ik weet nu ongeveer wat ze in de toekomst wil gaan bereiken en daarmee werden een aantal vragen van mij beantwoord; ze wil duidelijk meer zelfstandigheid. Ik vind het jammer dat ze mij dat niet eerder heeft verteld, die ruimte had ze ook met mij kunnen krijgen, maar doordat ik het niet wist ging ik rare dingen doen, rare dingen denken. Bang haar te verliezen, uiteindelijk blijkt ze alleen maar meer vrijheid te willen hebben. En nu ben ik haar alsnog kwijt.
De avond gaat weer vallen, vannacht sliep ik welgeteld om drie uur eens geloof ik. Ik lijk wel een batterij die tegen de avond begint te laden en 's nachts de energie niet kwijt kan. Ik blijf maar wachten op de dingen die over zijn. Gisteren heb ik haar toch een smsje gestuurd toen ik in bed lag; de macht der gewoonte was gewoon te sterk. Ik heb besloten dat nu niet te gaan doen, meer afstand daarin. Ik merk morgen als ik wakker word wel weer hoe de zaken ervoor staan. Maar als dat de trend van gisteren en vandaag zal volgen vrees ik dat we vast weer zo een leuk en open gesprek gaan hebben morgenavond. En misschien zijn die gesprekken juist wel datgene waar mijn batterijtje van oplaad, aan de andere kant; ik vind dit soort gesprekken met haar heerlijk.
Echter aan 1 ding kan ik maar gewoon niet wennen; dat ik geen ring meer om heb!
Ik weet nu ongeveer wat ze in de toekomst wil gaan bereiken en daarmee werden een aantal vragen van mij beantwoord; ze wil duidelijk meer zelfstandigheid. Ik vind het jammer dat ze mij dat niet eerder heeft verteld, die ruimte had ze ook met mij kunnen krijgen, maar doordat ik het niet wist ging ik rare dingen doen, rare dingen denken. Bang haar te verliezen, uiteindelijk blijkt ze alleen maar meer vrijheid te willen hebben. En nu ben ik haar alsnog kwijt.
De avond gaat weer vallen, vannacht sliep ik welgeteld om drie uur eens geloof ik. Ik lijk wel een batterij die tegen de avond begint te laden en 's nachts de energie niet kwijt kan. Ik blijf maar wachten op de dingen die over zijn. Gisteren heb ik haar toch een smsje gestuurd toen ik in bed lag; de macht der gewoonte was gewoon te sterk. Ik heb besloten dat nu niet te gaan doen, meer afstand daarin. Ik merk morgen als ik wakker word wel weer hoe de zaken ervoor staan. Maar als dat de trend van gisteren en vandaag zal volgen vrees ik dat we vast weer zo een leuk en open gesprek gaan hebben morgenavond. En misschien zijn die gesprekken juist wel datgene waar mijn batterijtje van oplaad, aan de andere kant; ik vind dit soort gesprekken met haar heerlijk.
Echter aan 1 ding kan ik maar gewoon niet wennen; dat ik geen ring meer om heb!
»» Democracy is so overrated »»
RoelerMF weet je wat werkt tegen die macht der gewoontes, dat is een briefje ophangen waarop je schrijft wat je niet gaat doen op de plaatsen waar je die dingen anders zou gaan doen. Ik heb me de eerste dagen ook ontzettend moeten verzetten tegen dat soort dingen, dat ik besloot om geen mail te sturen en er vervolgesn toch 10 stuurde zeg maar. Zo herinner je jezelf er constant aan en dat maakt t makkelijker.
Vandaag mn ex gezien en sinds dat moment gaat t goed met mij. Niet zozeer omdat ik nou met m gepraat heb, aangezien we dat eigenlijk niet eens hebben gedaam maar meer omdat t gewoon ff geruststellend was dat ie mij gewoon normaal behandelde zeg maar. Niet als een stuk oud vuil zoals ik afgelopen vrijdag t idee had .
Vandaag mn ex gezien en sinds dat moment gaat t goed met mij. Niet zozeer omdat ik nou met m gepraat heb, aangezien we dat eigenlijk niet eens hebben gedaam maar meer omdat t gewoon ff geruststellend was dat ie mij gewoon normaal behandelde zeg maar. Niet als een stuk oud vuil zoals ik afgelopen vrijdag t idee had .
imagination is more important than knowledge
Nu al weer 3,5 week helemaal geen contact. In het begin is het even doorbijten maar nu merk ik gewoon dat ik veel minder aan haar denk. De twee maanden nadat het uit was hebben we nog een tijdje aangekloot, elkaar nog regelmatig gezien of toch nog op msn met elkaar praten. Zodoende hou je het gewoon in stand.
Een slimme tip, bedankt! Ik heb mij vandaag sterk kunnen houden, ik heb na het afscheid op msn geen contact meer met haar gezocht. Precies zoals ik hoopte. Alleen ik heb het er zo moeilijk mee op dit soort tijdstippen, je bent alleen, voor je gevoel helemaal alleen. Er is niks waarop je kan terugvallen. Ik probeer mijn emoties van mij af te schrijven in documentjes. Documentjes die ik bewaar en later vast aan haar laten lezen. Op de achtergrond heb ik de prachtige klanken van de soundtrack van Amelie opstaan; het is allemaal met die film begonnen; gut, de tranen schieten sinds ruim 24 uur weer in me ogen nu. Ik moet maar even opzoek naar innerlijke rust, hopelijk vind ik het snel zodat ik weer mijn rug durf te rechten en de wereld durf in te kijken. Op dit moment ben ik alleen in elkaar gekropen bangerik, bang om de realiteit onder ogen te zien, maar de realiteit is dat ze weg is; dat het over is. Ik moet het accepteren... hoe hard dat ook is.quote:Op maandag 23 mei 2005 23:37 schreef akkien het volgende:
RoelerMF weet je wat werkt tegen die macht der gewoontes, dat is een briefje ophangen waarop je schrijft wat je niet gaat doen op de plaatsen waar je die dingen anders zou gaan doen. Ik heb me de eerste dagen ook ontzettend moeten verzetten tegen dat soort dingen, dat ik besloot om geen mail te sturen en er vervolgesn toch 10 stuurde zeg maar. Zo herinner je jezelf er constant aan en dat maakt t makkelijker.
»» Democracy is so overrated »»
hij is nu op vakantie met zn vriendin.. ik heb de afgelopen dagen heel rot tegen hem gedaan..
wordt zowat manisch van het idee dat ze samen op vakantie zijn. wat zou ik graag haar zijn zeg.. sowieso ben ik extreem hard toe aan een vakantie. ben nu onderhand al 4 jaar niet meer geweest. telkens komt er wel iets tussen of hebben vrienden andere plannen. na mn examens, vanaf 4 juni, hard werken en als ik genoeg centjes heb.. dan ga ik weg, alleen. ik heb geen reden om nog te blijven. mn gevoel is als de tekst van dat nieuwe nummer van bsb.. addicted van enrique iglesias.. warning sign van coldplay.. pff
wordt zowat manisch van het idee dat ze samen op vakantie zijn. wat zou ik graag haar zijn zeg.. sowieso ben ik extreem hard toe aan een vakantie. ben nu onderhand al 4 jaar niet meer geweest. telkens komt er wel iets tussen of hebben vrienden andere plannen. na mn examens, vanaf 4 juni, hard werken en als ik genoeg centjes heb.. dan ga ik weg, alleen. ik heb geen reden om nog te blijven. mn gevoel is als de tekst van dat nieuwe nummer van bsb.. addicted van enrique iglesias.. warning sign van coldplay.. pff
Delivered without an information leaflet
van de week wordt het mooi weer, geniet daarvan, daar ga je je echt beter van voelen, tenminste ik in t begin welquote:
Vandaag al voor de tigste keer van iemand gehoord dat ik zo positief veranderd ben sinds het uit is, dat is allemaal zo goed voor mn zelfvertrouwen. Als ik vroeger iets met vriendinnen wilde gaan doen was ik altijd degene die alles moest regelen, nu word ik ook regelmatig uitgenodigd enzo, dat is zo super leuk
imagination is more important than knowledge
Ik kan mijn ex op dit moment ook echt nog niet vergeten, maar ik heb wel het gevoel dat het ooit gaat lukken... Nadat ze het uit had gemaakt zijn we samen op vakantie gegaan, daar hebben we in feite gedaan alsof we weer iets hadden... zoenen knuffelen lief doen, sex. Ik wist op vakantie dat een jongen verliefd op haar was, ze pestte me er toen mee dat ze hem ging sms-en, maar heeft dit uiteindelijk niet gedaan.
1/2 weken (nu 3 dagen geleden) na de vakantie heeft ze iets met hem gekregen, ik heb dit moeten horen van een vriend van me, toen ik haar belde zei ze dat ik er niks mee te maken had. Ik ben toen erg boos en verdrietig geworden, en voelde me erg gebruikt op vakantie, maar ook in de hele relatie.
Er knapte iets in mijn hoofd en ik heb alles eruit gegooid waar ik mee zat, ik heb haar gezegd dat ik niet geloof dat ze ooit van me heeft gehouden en dat ze me heeft gebruikt...
Ook heb ik toegegeven dat toen we 1/2 weken iets hadden ik een ander meisje heb gezoend, ik heb dit nooit durven toegeven. Voor mij was dit de eerste serieuze relatie die ik heb gehad, en ik was echt heel bang dat ze het uit zou maken, op het moment dat het gebeurde besefte ik namelijk dat ik écht verliefd op haar was (en misschien zelfs al een beetje van haar hield). Het stomme aan dit alles is dat die ene zoen totaal niks voorstelde... Ik heb er echt veel spijt van dat ik het 8 maanden lang niet gezegd heb tegen haar.
Ze heeft me gisteren geunblocked en we hebben even gepraat, ze weet niet of ze me ooit kan vergeven.. ik heb alles uitgelegd en daarna gezegd dat ik haar nooit zal vergeten maar dat ik haar de komende tijd niet meer wil spreken. Ze schijnt helemaal over mij heen te zijn, maar ik ben dat duidelijk nog niet. Ik heb haar nu uit mijn lijst gegooid, maar niet geblokkeerd... Ik heb echt geen behoefte om te zien welke msn-namen ze heeft (die over die jongen gaan)... dat zijn namelijk precies dezelfde namen als ze gebruikte toen ze iets met mij kreeg.
Ik hoop dat iemand dit leest en iets nuttigs er over zegt, ik heb nog niet alles verteld.. maar ik denk dat ik dat nog wel ga doen binnenkort, op dit moment vind ik het genoeg.
1/2 weken (nu 3 dagen geleden) na de vakantie heeft ze iets met hem gekregen, ik heb dit moeten horen van een vriend van me, toen ik haar belde zei ze dat ik er niks mee te maken had. Ik ben toen erg boos en verdrietig geworden, en voelde me erg gebruikt op vakantie, maar ook in de hele relatie.
Er knapte iets in mijn hoofd en ik heb alles eruit gegooid waar ik mee zat, ik heb haar gezegd dat ik niet geloof dat ze ooit van me heeft gehouden en dat ze me heeft gebruikt...
Ook heb ik toegegeven dat toen we 1/2 weken iets hadden ik een ander meisje heb gezoend, ik heb dit nooit durven toegeven. Voor mij was dit de eerste serieuze relatie die ik heb gehad, en ik was echt heel bang dat ze het uit zou maken, op het moment dat het gebeurde besefte ik namelijk dat ik écht verliefd op haar was (en misschien zelfs al een beetje van haar hield). Het stomme aan dit alles is dat die ene zoen totaal niks voorstelde... Ik heb er echt veel spijt van dat ik het 8 maanden lang niet gezegd heb tegen haar.
Ze heeft me gisteren geunblocked en we hebben even gepraat, ze weet niet of ze me ooit kan vergeven.. ik heb alles uitgelegd en daarna gezegd dat ik haar nooit zal vergeten maar dat ik haar de komende tijd niet meer wil spreken. Ze schijnt helemaal over mij heen te zijn, maar ik ben dat duidelijk nog niet. Ik heb haar nu uit mijn lijst gegooid, maar niet geblokkeerd... Ik heb echt geen behoefte om te zien welke msn-namen ze heeft (die over die jongen gaan)... dat zijn namelijk precies dezelfde namen als ze gebruikte toen ze iets met mij kreeg.
Ik hoop dat iemand dit leest en iets nuttigs er over zegt, ik heb nog niet alles verteld.. maar ik denk dat ik dat nog wel ga doen binnenkort, op dit moment vind ik het genoeg.
ze weet niet of ze je het kan vergeven?
OMG! trap er niet in! Hallo, laat je geen schuldgevoel aanpraten!
Tuurlijk is het dom om te zoenen met een ander meisje als je net verkering hebt.. maar als er verder niets was... Terwijl ze jou de grootste naaistreek levert door gelijk op die andere gozer te duiken vlak na de vakantie: ik bedoel, wie naait nu wie...
Uit de msn lijst is idd goed... sterker nog, dat is het beste wat je kan doen...
Ik heb ook vreselijke ruzies gehad met mn toemalige (ex)vriendin, en dat komt omdat het gewoon een rotmedium is voor sommige mensen.
Kortom, zoek wat vrienden om mee te gaan stappen oid, zoek afleiding...
Sterkte
OMG! trap er niet in! Hallo, laat je geen schuldgevoel aanpraten!
Tuurlijk is het dom om te zoenen met een ander meisje als je net verkering hebt.. maar als er verder niets was... Terwijl ze jou de grootste naaistreek levert door gelijk op die andere gozer te duiken vlak na de vakantie: ik bedoel, wie naait nu wie...
Uit de msn lijst is idd goed... sterker nog, dat is het beste wat je kan doen...
Ik heb ook vreselijke ruzies gehad met mn toemalige (ex)vriendin, en dat komt omdat het gewoon een rotmedium is voor sommige mensen.
Kortom, zoek wat vrienden om mee te gaan stappen oid, zoek afleiding...
Sterkte
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Thnx Mijn vrienden en vriendinnen helpen me enorm, maar het nog een keer eruit typen helpt me best wel ...
Msn is idd een rotmedium. Mijn ex en ik hadden er ook vaak misverstanden door die in een ruzie konden escaleren. Dat is het dus echt niet waard. Het is altijd beter om te telefoneren en dan nog het liefst in person natuurlijk.
Ik maak al vooruitgang, en ik hoop dat als ik me gewoon blijf verdiepen in mijn schoolwerk de verveling en dus ook het slopende, gekmakende nadenken niet begint.
Ik merk ook dat doordat het kutgevoel van het uitzijn zo sterk was dat ik er met bijna iedereen wel over wilde praten. Ervaringen delen, begrip krijgen, en daardoor ben ik ook wel wat meer open geworden wat bijv. mijn klasgenoten erg kunnen waarderen. Als je open bent wordt je ook makkelijker close met iemand natuurlijk. Ik was gesloten omdat ik open zijn als kwetsbaar zijn zag, en nu ben ik 'bijgedraaid'.
Het zal wel moeilijk worden om de intimiteit en het gevoel speciaal te zijn bij die ene persoon te missen, maar een hechte vriendschap lijkt me ook erg fijn. Maar nu eerst even los van elkaar raken, als we elkaar nu blijven zien blijft er voor mijn gevoel hoop op een nieuwe relatie, en je weet toch al dat dat niet goed kan gaan, dus het is beter zo. Ik hoop dat de vriendschap die we gaan proberen op te bouwen zonder jaloezie of verwrongen gevoelens gaat worden, maar een open maatjesvriendschap.
Ik maak al vooruitgang, en ik hoop dat als ik me gewoon blijf verdiepen in mijn schoolwerk de verveling en dus ook het slopende, gekmakende nadenken niet begint.
Ik merk ook dat doordat het kutgevoel van het uitzijn zo sterk was dat ik er met bijna iedereen wel over wilde praten. Ervaringen delen, begrip krijgen, en daardoor ben ik ook wel wat meer open geworden wat bijv. mijn klasgenoten erg kunnen waarderen. Als je open bent wordt je ook makkelijker close met iemand natuurlijk. Ik was gesloten omdat ik open zijn als kwetsbaar zijn zag, en nu ben ik 'bijgedraaid'.
Het zal wel moeilijk worden om de intimiteit en het gevoel speciaal te zijn bij die ene persoon te missen, maar een hechte vriendschap lijkt me ook erg fijn. Maar nu eerst even los van elkaar raken, als we elkaar nu blijven zien blijft er voor mijn gevoel hoop op een nieuwe relatie, en je weet toch al dat dat niet goed kan gaan, dus het is beter zo. Ik hoop dat de vriendschap die we gaan proberen op te bouwen zonder jaloezie of verwrongen gevoelens gaat worden, maar een open maatjesvriendschap.
Herkenbaar! Tot voor kort was ik inderdaad gesloten, ik praatte er met haar over. Dat was voldoende voor mij. Nu zij er niet meer is praat ik ineens weer verdacht veel met vrienden die ik een tijdland niet gesproken heb, dat voelt best wel fijn. Daarnaast krijg ik veel steun van mensen als ik ze zie of spreek (via msn bijvoorbeeld). Maar ook met haar spreek ik nog gewoon dagelijks, onze chatlogs zijn nu zelfs langer als toen we een relatie hadden. Dat maakt het voor mij misschien allemaal zo verwarrend soms, ze lijkt op sommige vlakken ineens onnatuurlijk veel afstand te willen nemen en op andere vlakken niet. Maar dat is natuurlijk hoe ik het zie, zo zal zij het waarschijnlijk niet zien.quote:Op dinsdag 24 mei 2005 15:13 schreef -Trinity- het volgende:
Ik merk ook dat doordat het kutgevoel van het uitzijn zo sterk was dat ik er met bijna iedereen wel over wilde praten. Ervaringen delen, begrip krijgen, en daardoor ben ik ook wel wat meer open geworden wat bijv. mijn klasgenoten erg kunnen waarderen. Als je open bent wordt je ook makkelijker close met iemand natuurlijk. Ik was gesloten omdat ik open zijn als kwetsbaar zijn zag, en nu ben ik 'bijgedraaid'.
»» Democracy is so overrated »»
Het lijkt me idd verwarrend. Daarom hebben wij ook maar gekozen voor de snelle pijnlijke manier. Het is als een pleister zei hij me. Als je die op een behaarde plek snel lostrekt, doet het in één keer heel veel pijn, maar als je maar blijft peuteren (veel contact blijft houden) verandert er niets, plakt hij misschien weer een terug, en ben je heel lang en pijnlijk bezig om die pleister te verwijderen.
Wel erg jammer dat veel van mijn klasgenoten zo ver weg wonen. Ik ga binnenkort bij de Albert Heijn vlakbij school een pot Ben & Jerry's halen en die met ze delen denk ik, we houden er allemaal van .
En ondertussen hoop ik verder op een voorspoedig herstel van het uitzijn en een goeie vriendschap en dat we alsnog samen op vakantie kunnen (was al geboekt, kan niet gecanceled) en het fijn hebben en nog samen naar de sauna (heb ik nog een waardebon van en ik wil niet alleen).
Wel erg jammer dat veel van mijn klasgenoten zo ver weg wonen. Ik ga binnenkort bij de Albert Heijn vlakbij school een pot Ben & Jerry's halen en die met ze delen denk ik, we houden er allemaal van .
En ondertussen hoop ik verder op een voorspoedig herstel van het uitzijn en een goeie vriendschap en dat we alsnog samen op vakantie kunnen (was al geboekt, kan niet gecanceled) en het fijn hebben en nog samen naar de sauna (heb ik nog een waardebon van en ik wil niet alleen).
Oja! En dit heb ik net nog over de kunst van het loslaten gehad van een heel lief persoon: http://www.hikari-online.nl/remedies/leesvoer/loslaten.html
zucht ik mis mijn ex op sommige momenten heel erg.
ik weet niet echt wat ik nog voor hem voel.
ik weet niet echt wat ik nog voor hem voel.
don't dream your life... Live your dreams
ik had dat ook met mn ex.. vooral msn.. dat medium zou ik echt uit principe niet moeten gebruiken. ook had ik er idd behoefte aan om het met mensen te bepraten, maar ook met hem. heb het er echt vaak met hem over gehad en met mn vrienden. die werden echt langzamerhand gek van me, maar ze weten hoeveel hij voor me betekend. sommigen hopen zelfs dat het goedkomt. ik probeer me ook ergens anders op te richten.. maar toch voel ik het gemis langzaam opkomen. dat, terwijl ik hem afgelopen woensdag voor het laatst zag. morgen ga ik naar de kapper, daarna hard leren. donderdag mn examen, schoentjes ruilen, en werken. mijn weekend staat ook helemaal volgeplant, allemaal leuke dingen doen. met een vriendin naar het strand, uit etc. volgende week op maandag en dinsdag nog 2 examens.. en daarna ben ik als het goed is een vrij mens. dus ik heb allemaal afspraakjes staan, nu moet ik het nog halenquote:Op dinsdag 24 mei 2005 15:13 schreef -Trinity- het volgende:
Msn is idd een rotmedium. Mijn ex en ik hadden er ook vaak misverstanden door die in een ruzie konden escaleren. Dat is het dus echt niet waard. Het is altijd beter om te telefoneren en dan nog het liefst in person natuurlijk.
Ik maak al vooruitgang, en ik hoop dat als ik me gewoon blijf verdiepen in mijn schoolwerk de verveling en dus ook het slopende, gekmakende nadenken niet begint.
Ik merk ook dat doordat het kutgevoel van het uitzijn zo sterk was dat ik er met bijna iedereen wel over wilde praten. Ervaringen delen, begrip krijgen, en daardoor ben ik ook wel wat meer open geworden wat bijv. mijn klasgenoten erg kunnen waarderen. Als je open bent wordt je ook makkelijker close met iemand natuurlijk. Ik was gesloten omdat ik open zijn als kwetsbaar zijn zag, en nu ben ik 'bijgedraaid'.
Delivered without an information leaflet
als dat loslaten is.. dan heb ik dat allang gedaan..quote:Op dinsdag 24 mei 2005 18:46 schreef -Trinity- het volgende:
Oja! En dit heb ik net nog over de kunst van het loslaten
van iemand houden is ook iemand loslaten.. dat heb ik gedaan..
maar waarom mis ik hem dan zo erg als ik hem niet zie/spreek..
Delivered without an information leaflet
Sandra, slijtproces, je zal hem, als je het goed aanpakt, steeds minder gaan missen. Anders probeer je je even čcht los te maken, dus een langere tijd niet meer zien. Het is pijnlijk, maar het bespaart een hoop gemis, anders blijft dit zo doorbaggeren en ga jij niet verder met je leven, en als hij een ander krijgt ben jij stikjaloers.
Het is ook een knop omzetten in je hoofd...
Zo van: NU IS HET GENOEG...
Jammer dat ik daar 9 maanden over deed om achter te komen, maar met de hulp van iemand ( ) + een fikse ruzie (over msn ) met onzinnige verwijten kwam het helemaal goed
Zo van: NU IS HET GENOEG...
Jammer dat ik daar 9 maanden over deed om achter te komen, maar met de hulp van iemand ( ) + een fikse ruzie (over msn ) met onzinnige verwijten kwam het helemaal goed
) met onzinnige verwijten kwam het helemaal goed
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Herkenbaar, nadat ik gisteravond even bonje had via msn had ik daarna het idee van "Het is mooi geweest, jij wilt mij nu niet meer serieus nemen, ik wil jouw voorlopig even niet meer zien". Hoewel ik er misschien heel snel doorheen gaat met alles ben ik ergens ook wel bang alsnog een keer in dat gat te vallen en toch weer contact te zoeken. Ik ga het gewoon proberen om haar zo min mogelijk te spreken, als zij behoefte heeft om mij te spreken dan doet ze haar best maar, ik zal dan gewoon vriendelijk terug zijn. Maar uit mezelf nog een (serieus) gesprekken beginnen tegen haar; nee liever niet. En dat is wel verdomd lastig hoor als je een vertrouwensband van zomaar 1,5 jaar had opgebouwd samen.quote:Op woensdag 25 mei 2005 08:38 schreef Jumparound het volgende:
Het is ook een knop omzetten in je hoofd...
Zo van: NU IS HET GENOEG...
Jammer dat ik daar 9 maanden over deed om achter te komen, maar met de hulp van iemand ( ) + een fikse ruzie (over msn ) met onzinnige verwijten kwam het helemaal goed
»» Democracy is so overrated »»
RoelerMF, dat komt wel weer
Toen mijn relatie net uit was, heb ik een paar weken een Ronald-is-stom-fase gehad, en vond ik echt alles wat hij deed vreselijk en stom en achterlijk en bespottelijk. Pas sinds kort heb ik het gevoel van vroeger weer terug: het besef dat hij mijn maatje was, en nog weer kan zijn/worden.
Toen mijn relatie net uit was, heb ik een paar weken een Ronald-is-stom-fase gehad, en vond ik echt alles wat hij deed vreselijk en stom en achterlijk en bespottelijk. Pas sinds kort heb ik het gevoel van vroeger weer terug: het besef dat hij mijn maatje was, en nog weer kan zijn/worden.
Dat zal ik waarschijnlijk ook wel weer krijgen ben ik bang. Ik belde heel veel met haar, ook ver voordat we iets kregen. Die gesprekken waren leuk, gezellig en toch serieus als dat nodig was. En die gesprekken met haar ga ik volgens mij het meeste missen. Gewoon die gezelligheid die ik met haar had enzo Nouja, voorlopig is ze net weer online gekomen en het kost me toch wel enige moeite om niks te zeggen, maar ik heb er ook weinig zin in om mij weer te laten kleineren doordat zij in het gesprek afstandelijk en zakelijk overkomt. Hoewel ze wel erg vaak 'opnieuw' online komt waardoor ik inmiddels al een keer of 7 heb gezien dat ze online is, gebeurde vroeger nooit . Maakt het er niet makkelijker op eigenlijkquote:Op woensdag 25 mei 2005 11:32 schreef Christine het volgende:
RoelerMF, dat komt wel weer
Toen mijn relatie net uit was, heb ik een paar weken een Ronald-is-stom-fase gehad, en vond ik echt alles wat hij deed vreselijk en stom en achterlijk en bespottelijk. Pas sinds kort heb ik het gevoel van vroeger weer terug: het besef dat hij mijn maatje was, en nog weer kan zijn/worden.
»» Democracy is so overrated »»
Opnieuw online komen... Block - unblock.
Een veel gebruikte manier om aandacht van iemand te krijgen die je zelf niet aan durft te spreken...
Een veel gebruikte manier om aandacht van iemand te krijgen die je zelf niet aan durft te spreken...
Ik dacht eerst dat ze op haar laptop zat te werken, haar wireless verbinding geeft inderdaad wel eens problemen. Maar aan haar plaatje te zien (eindelijk een positief voordeel uit msn 7) zit ze op de gewone computer en die heb ik echt met draadjes aangesloten. Maar zou ze dan echt.. Steed block - unblock doen om de aandacht te vragen? I'm confusedquote:Op woensdag 25 mei 2005 11:55 schreef Christine het volgende:
Opnieuw online komen... Block - unblock.
Een veel gebruikte manier om aandacht van iemand te krijgen die je zelf niet aan durft te spreken...
»» Democracy is so overrated »»
Het lijkt er wel op ja...
Trek anders je eigen conclusie. Als je haar niet wil spreken > delete. Of block+delete.
En anders vraag je d'r heel onschuldig of er iets mis is met haar msn, omdat ze zich steeds opnieuw aanmeldt.
Trek anders je eigen conclusie. Als je haar niet wil spreken > delete. Of block+delete.
En anders vraag je d'r heel onschuldig of er iets mis is met haar msn, omdat ze zich steeds opnieuw aanmeldt.
Ze is dr inmiddels wel weer mee gestopt, dus op de vraag of alles wel oke gaat heb ik inmiddels niks meer Nouja, ik kijk het allemaal wel even aan. Wat ik al eerder zei; als ze behoefte heeft aan mijn gezelschap dan weet ze me te vinden. Dat ze dat dan eventueel niet durft is niet probleem denk ik dan, of ben ik dan heel egoistisch aan het denken?quote:Op woensdag 25 mei 2005 12:03 schreef Christine het volgende:
Het lijkt er wel op ja...
Trek anders je eigen conclusie. Als je haar niet wil spreken > delete. Of block+delete.
En anders vraag je d'r heel onschuldig of er iets mis is met haar msn, omdat ze zich steeds opnieuw aanmeldt.
»» Democracy is so overrated »»
Nee hoor, als ze het niet durft is het haar probleem, niet de jouwe toch?
Gut, ik moest echt mijn eigen adviezen eens gaan opvolgen
De vraag is eigenlijk: wat wil jij, of wat is het beste voor jou? Een paar dagen geleden schreef je nog dat je het moeilijk vond om geen contact te zoeken.. waarom delete je haar niet?
Gut, ik moest echt mijn eigen adviezen eens gaan opvolgen
De vraag is eigenlijk: wat wil jij, of wat is het beste voor jou? Een paar dagen geleden schreef je nog dat je het moeilijk vond om geen contact te zoeken.. waarom delete je haar niet?
Wat ik wil is niet meer mogelijk, hoe spijtig ook. Maar het verleden is geweest en de toekomst komt wellicht nooit (Mooie tekst uit die link die stukje hierboven staat). De reden dat ik haar niet gewoon delete komt door onze geschiedenis. Ik kan dat gewoon niet kort samenvatten maar het komt er in het kort op neer dat wij elkaar in februari 2003 door onze gemeenschappelijke hobby hebben leren kennen, ik toen tot eind mei 2003 leuk contact met haar had, waarna dat in juni dat jaar minder werd. In juli van dat jaar kregen we zelfs enorm leuk contact en werden we meer maatjes zegmaar. Ik werd toen voor het eerst verliefd op haar en heb haar dat verteld. Door allerlei vervelende omstandigheden is het contact daarna volledig verwaterd.quote:Op woensdag 25 mei 2005 12:12 schreef Christine het volgende:
De vraag is eigenlijk: wat wil jij, of wat is het beste voor jou? Een paar dagen geleden schreef je nog dat je het moeilijk vond om geen contact te zoeken.. waarom delete je haar niet?
Tot in november 2003 toen ze ongelovelijk in de put zat en ik haar opnieuw een luisterend oor bood. Ook toen werd ik weer verliefd op haar, maar dat was wederzijds ondanks dat ze een vriend had toen. In de winter van 2004 zijn er dingen gebeurd die niet door de beugel kunnen (zoenen op de dag van de verjaardag van dr vriend is gewoon not done natuurlijk) maar wel resulteerde dat we in februari 04 een relatie van welgeteld 13 dagen kregen. Toen ging ze terug naar dr vorige vriend die het had uitgemaakt omdat hij zich bedrogen voelde vanwege de acties met mij maar daar spijt van kreeg. Ook toen zat ik in een zelfde situatie als nu natuurlijk. Alleen die relatie strande weer na drie weken en ik hou gewoon zoveel van die meid dat ik er toen lang over nadenken en de gedachte dat ze echt op me bleef wachten heb ik alles kunnen vergeven; En toen uitgerekend tijdens een uitzending van FOK!Radio stuurde ze een mailtje waarin ze mij de liefde verklaarde en als vriendinnetje vroeg
Je begrijpt hopelijk dus dat zij en ik dus niet zomaar een band hebben maar voor mijn gevoel gewoon soulmates zijn en als twee magneetjes werken die elkaar toch steeds weer aantrekken op een of andere manier.
»» Democracy is so overrated »»
Wow, heftig... maar denk je dan niet dat het juist niet "meant to be" is om dat het in het verleden ook al zo vaak niet of net niet heeft gewerkt? Je kan zoiets positief zien, maar ook negatief he
Hoop je dat jullie nog weer bij elkaar komen... ondanks dat je zegt dat het niet meer mogelijk is? Want als je er onbewust toch vanuit gaat of hoopt op een hereniging, dan lijkt me het loslaten veel moeilijker, zo niet: onmogelijk.
En toch zou ik je aanraden om haar van je msn te deleten, je kan d'r altijd weer toevoegen natuurlijk als je daar weer behoefte aan hebt
Hoop je dat jullie nog weer bij elkaar komen... ondanks dat je zegt dat het niet meer mogelijk is? Want als je er onbewust toch vanuit gaat of hoopt op een hereniging, dan lijkt me het loslaten veel moeilijker, zo niet: onmogelijk.
En toch zou ik je aanraden om haar van je msn te deleten, je kan d'r altijd weer toevoegen natuurlijk als je daar weer behoefte aan hebt
Of het meant to be is weet ik niet. Ik denk er namelijk het zijne van maar dat komt ook door andere dingen die zijn gebeurd waar ik hier niet teveel over wilt uitwijdden omdat ik bang ben dan als heel zweverig als idioot over te komen en dat ik straks naar TRU moet verhuizen (Ik ben niet gelovig overigens) Hou het erop dat er steeds tekenen en hints van "buitenaf" komen waardoor wij elkaar toch steeds weer aantrekken. En een van die dingen heeft te maken te maken met het meisje in mijn avatar; Amelie. Ik heb gewoon teveel van die rare dingen meegemaakt waardoor ik het moeilijk als negatief kan gaan zien meerquote:Op woensdag 25 mei 2005 12:28 schreef Christine het volgende:
Wow, heftig... maar denk je dan niet dat het juist niet "meant to be" is om dat het in het verleden ook al zo vaak niet of net niet heeft gewerkt? Je kan zoiets positief zien, maar ook negatief he
Hoop je dat jullie nog weer bij elkaar komen... ondanks dat je zegt dat het niet meer mogelijk is? Want als je er onbewust toch vanuit gaat of hoopt op een hereniging, dan lijkt me het loslaten veel moeilijker, zo niet: onmogelijk.
En toch zou ik je aanraden om haar van je msn te deleten, je kan d'r altijd weer toevoegen natuurlijk als je daar weer behoefte aan hebt
En ik weet niet wat ik hoop op dit moment. Gisterochtend smeekte ik op mijn knieen haar terug, ook al weet ze dat natuurlijk niet. Maar na gisteravond is dat allemaal veel minder, ik laat het nu allemaal zijn beloop. Ook toen we een relatie hadden zei ik al dat als wij voor elkaar waren voorbestemd het lot er wel voor zou zorgen dat wij oud en gelukkig zouden worden. Nouja, met dat in het achterhoofd kan ik op dit moment alleen maar concluderen dat wij dus niet voor elkaar waren voorbestemd, ondanks al die 'pogingen en hints van buitenaf', spijtig want tot zondagmiddag dacht ik echt dat we voor elkaar waren voorbestemd. En ergens zegt er iets in mij dat als het echt zo is het wel weer goed komt, maar dat ik voorlopig ook even zonder haar verder moet.
Misschien wil ze nu juist weer wat vrijheden, ze heeft eigenlijk vanaf haar 16de steeds vriendjes gehad, dus ergens kan ik mij voorstellen dat ze nu die zelfstandigheid opzoekt die iedereen zoekt als ze volwassen worden. Ze wil ook een tijd in het buiteland gaan werken bijvoorbeeld, misschien als zij haar "innerlijke rust" en geluk heeft gevonden het misschien alsnog weer aantrekt. Ik ga haar gewoon die ruimte geven met de gedachte dat het een gesloten hoofdstuk is.
Zoals je misschien leest; ik weet eigenlijk totaal niet wat ik nu precies voor houding moet aannemen over deze zaken
»» Democracy is so overrated »»
Eerst is belangrijk dat je afstand neemt
ALs ik dit zo lees ben je er best wel veel mee bezig
ALs ik dit zo lees ben je er best wel veel mee bezig
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Ja je hebt wel gelijk. Ik heb haar net toch even aangesproken, ik moest iets weten waar ik niet op kon komen, dus ik denk nog enige interesse te tonen hoe het met haar gaat. Behalve een zakelijk goed hoor totaal geen interesse van haar kant uit, nah, als het zo moet dan hoeft het inderdaad niet meer. Tis goed met dr, ik ga dit hoofdstuk afsluiten!quote:Op woensdag 25 mei 2005 12:48 schreef Jumparound het volgende:
Eerst is belangrijk dat je afstand neemt
ALs ik dit zo lees ben je er best wel veel mee bezig
»» Democracy is so overrated »»
Goedzo!
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Ironisch genoeg had ik dit gepost waarna we toch weer in een soort van gesprekje belanden zonder op gevoelige dingen in te gaan ofzo, met andere woorden was het toch wel weer leuk opzich Hoewel het veel van mij kan kwam en weinig van haar kant Hmm... als het op deze manier gaat zal het inderdaad vanzelf wel verwateren denk ik Ik ben er gelukkig wel van overtuigd dat er geen ander in het spel is, dat is iets waar ik mij de eerste dagen wel een beetje zorgen over maakte, maarja als dan zowel zij als de potentieele nieuwe vriend allebei ineens weg zijn ga je toch weer rare dingen denken. Zou ik dan echt jaloers zijn? Volgens mij ben ik er nog niet helemaal aan gewend, gelukkig over een uurtje op weg naar het werk tot vanavond, dat kan de gedachte hopelijk een beetje verzettenquote:Op woensdag 25 mei 2005 13:18 schreef Jumparound het volgende:
Goedzo!
»» Democracy is so overrated »»
Je hebt gelijk! Ik moet eigenlijk gewoon even een tijdje niet meer aanspreken, hoe hard en moeilijk dat ook zal worden voor mij. Maar het is voor mijzelf wel het beste en als zij egoistisch mag denken dan mag ik dat ook wel vind ik. Als ze behoefte aan mijn aanwezgheid dan merk ik dat echt wel. Voorlopig zegt ze blij te zijn maar haar 'nieuwe vrijheden' en vind ze het lekker rustig. Gelukkig wist ze dingen hiervoor ook nooit taktisch te brengenquote:Op woensdag 25 mei 2005 14:18 schreef Christine het volgende:
Zoiets went niet in 3 dagen, RoelerMF
Geef het wat tijd.
»» Democracy is so overrated »»
ik heb hem (in december na 1 1/2 jaar relatie) losgelaten (en heb inmiddels een nieuwe date ) alleen denkt hij dat hij me nog terug krijgt... NOT
hij blijft bellen, sms (naar oude nummer) emailen en op t sporten langskomen
en geloof maar ik heb mijn uiterste best gedaan om t m duidelijk te maken dat het echt voor altijd over is
t dringt echt niet tot hem door :S
bedenkt zich net, dat ze t dan maar op de muur moet gaan schilderen
hij blijft bellen, sms (naar oude nummer) emailen en op t sporten langskomen
en geloof maar ik heb mijn uiterste best gedaan om t m duidelijk te maken dat het echt voor altijd over is
t dringt echt niet tot hem door :S
bedenkt zich net, dat ze t dan maar op de muur moet gaan schilderen
Today is life -
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
Nee, als je mijn avatar bedoelt? Die heb ik al voordat wij iets kregen. Naast dat het persoon Amelie voor ons samen iets moois was heeft die voor mij persoonlijk ook nog wel meer betekenis dan alleen mijn ex Daarnaast heb ik dit plaatje al zolang dat het een herkenningspunt voor vele is geworden op verschillende foraquote:Op woensdag 25 mei 2005 14:30 schreef Christine het volgende:
Misschien een idee om je icoontje te veranderen, btw?
//Edit;
En net op msn krijg ik de melding dat ze het heel leuk vind dat we vrienden willen blijven enzo maar ze werd moe van onboeiend geneuzel Zucht, ik zal ze wel nooit snappen... vrouwen dan
»» Democracy is so overrated »»
als je hem ook niet meer als vriend wil, Ynske, moet je dat misschien ook duidelijker zeggen ... ik zou anders niet inzien waarom hij niet mag bellen, emailen enz ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Onboeiend geneuzel?quote:Op woensdag 25 mei 2005 14:42 schreef RoelerMF het volgende:
[..]
Nee, als je mijn avatar bedoelt? Die heb ik al voordat wij iets kregen. Naast dat het persoon Amelie voor ons samen iets moois was heeft die voor mij persoonlijk ook nog wel meer betekenis dan alleen mijn ex Daarnaast heb ik dit plaatje al zolang dat het een herkenningspunt voor vele is geworden op verschillende fora
//Edit;
En net op msn krijg ik de melding dat ze het heel leuk vind dat we vrienden willen blijven enzo maar ze werd moe van onboeiend geneuzel Zucht, ik zal ze wel nooit snappen... vrouwen dan
Inorbit: zeg dat dan typluie triangeljosti
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
Beauregard: Een beetje FOK!ker laat het brood door z'n moeder smeren.
Ecosia
ek's 'n flash drive, jy's 'n floppy
hijzelf zei altijd, eenmaal uit, altijd uit.quote:Op woensdag 25 mei 2005 14:50 schreef petitlapin het volgende:
als je hem ook niet meer als vriend wil, Ynske, moet je dat misschien ook duidelijker zeggen ... ik zou anders niet inzien waarom hij niet mag bellen, emailen enz ...
Nou, ik heb het hem recht in zijn gezicht gezegd dat ik hem niet vergeef wat hij gedaan heeft, gezegd toen ie steeds aan t meelen, bellen, smsén was. Ik heb hem ook heel duidelijk gezegd dat ik verder gegaan ben met mijn leven ZONDER hem, en ook geen vriendschap meer met hem wil.
Het is alleen zo dat ik nog mensen zag buiten onze relatie (klasgenoten, vriendinnen, sportmaatjes etc) en hij alles afgestoten heeft, nu dus helemaal alleen staat… Jah sorry maar dat is niet mijn zaak.
En als ik nu wil gaan stappen bv met een jongen bij mijn ouders in de buurt en hij ziet dat…. Dan begint hij echte stennis te schoppen…
Jeeh wat ben ik blij dat ik nu in Utrecht zit, lekker ver weg!!!
Today is life -
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
dan heb je groot gelijk Ynske, ik kende het verhaal niet wat erachter zat
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
is helemaal niet erg hoor ben allang blij met een luisterend oorquote:Op woensdag 25 mei 2005 15:31 schreef petitlapin het volgende:
dan heb je groot gelijk Ynske, ik kende het verhaal niet wat erachter zat
en natuurlijk met mijn nieuwe date.... zie je nu wel dat ik WEL nog in trek ben
Today is life -
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
the only life you are sure of. Make the most of today.
Dale Carnegie
Ja En nu is het onboeiend geneuzel terwijl ze daarvoor wel gewoon leuk meedeed, doe dat dan ook niet denk ik dan.quote:
»» Democracy is so overrated »»
quote:Op dinsdag 24 mei 2005 13:00 schreef emingee het volgende:
Ik heb haar nu uit mijn lijst gegooid, maar niet geblokkeerd... Ik heb echt geen behoefte om te zien welke msn-namen ze heeft (die over die jongen gaan)... dat zijn namelijk precies dezelfde namen als ze gebruikte toen ze iets met mij kreeg.
Dat moet echt iedereen doen! Je richt je anders zelf te gronde. MSN zorgt er namelijk voor dat de lijn naar je ex nog veel te direct is. En je kwetst jezelf er alleen maar mee, of gaat vervelend worden door allemaal dingen te gaan vragen, n.a.v. die schermnamen bijvoorbeeld. Maar het is jouw prioriteit niet meer.
Enerzijds begrijp ik de mensen hier wel, die blij worden van contact met hun ex, ook als ze eerder nog ruzie hebben gemaakt. Maar aan de andere kant: je kunt die persoon niet meer je leven laten bepalen. De relatie is over, en daarmee is ook *veel* over. Misschien dat je ooit vrienden kunt worden. Maar zeker niet snel na de breakup. Anders ga je alleen maar verwachtingen koesteren, of (te gemakkelijk) zoenen en seksen, wat erg verwarrend kan zijn op den duur...
Amelie is gewoon een onwijs mooie filmquote:Op woensdag 25 mei 2005 14:42 schreef RoelerMF het volgende:
Nee, als je mijn avatar bedoelt? Die heb ik al voordat wij iets kregen. Naast dat het persoon Amelie voor ons samen iets moois was heeft die voor mij persoonlijk ook nog wel meer betekenis dan alleen mijn ex
Bij mij doet vanilla sky me aan de gevoelens tussen mij en mijn ex denken.. maar dat doet het nog steeds.. zal het ook altijd blijven doen
Delivered without an information leaflet
Amelie is een pareltje inderdaad! Op de hoes van de DVD staat ook "She'll change your life". Hoewel dat vast symbolisch is bedoeld heeft de film/ het personage mijn leven echt veranderd in positieve zin!quote:Op donderdag 26 mei 2005 00:08 schreef gekke_sandra het volgende:
[..]
Amelie is gewoon een onwijs mooie film
Bij mij doet vanilla sky me aan de gevoelens tussen mij en mijn ex denken.. maar dat doet het nog steeds.. zal het ook altijd blijven doen
Herinneringen aan ex-geliefde zal je altijd wel houden. Je had vast ook wel een nummer hebben dat jullie nummer was, als ik nu No Doubt - It's my life zal horen (dat was ons nummer) dan zal ik terugdenken aan al die prachtige momenten die wij samen hebben meegemaakt. Want de relatie is dan afgenomen, de mooie herinneringen zullen ze nooit meer van me kunnen afnemen
»» Democracy is so overrated »»
Als je naar die zwijmelmuziek blijft luisteren blijf je er idd in zitten. Zet een een ander nummertje op, zo hou je het alleen maar in stand.
vandaag voor het eerst zelf opgemerkt dat ik veranderingen heb aangebracht in mn leven sinds het uit is. Ik ben weer net zo hectisch als dat ik was voordat ik een relatie kreeg. Ik deed toen iedere avond iets en had t altijd druk en t studeren moest er maar tussendoor komen.
Momenteel heb ik weer exact hetzelfde. Doe echt super veel, ben druk bezig en altijd weg zo'n beetje. En weer geen tijd voor studeren . Ik bleef vaak thuis voor mn vriend, of zette mezelf er makkelijk toe om tijd vrij te houden om te studeren, nu dus niet meer. Ik wil wel genieten van mn leven enzo .
Momenteel heb ik weer exact hetzelfde. Doe echt super veel, ben druk bezig en altijd weg zo'n beetje. En weer geen tijd voor studeren . Ik bleef vaak thuis voor mn vriend, of zette mezelf er makkelijk toe om tijd vrij te houden om te studeren, nu dus niet meer. Ik wil wel genieten van mn leven enzo .
imagination is more important than knowledge
Whoei, fijn om te horen akkien! Nadat ik mijn ex vanmorgen voor een laatste maal een brief heb gestuurd voel ik me heerlijk, ik ben de emotie wat aan het kwijtraken omtrent haar! Ik geniet van het mooie weer en ging fluitend naar me werk Ik ben best blij op dit moment
»» Democracy is so overrated »»
ik nu weer wat minder, ik voel me ontzettend verloren.
NEt een paar kutopmerkingen naar mn hoofd geslingerd gekregen en ben super moe, heb nu echt behoefte even met iemand te knuffelen enzo, maar dr is niemand. En niemand heeft tijd. IK denk dat ik maar ff lekker een potje ga huilen even ga douchen en dan een boek ga lezen of zo. Maar ik voel me zo super alleen.
Ik mis niet mn ex, ik mis gewoon de persoon tegen wie ik aan kan knuffelen en die me ff lekker laat zeiken, me knuffelt en zorgt dat ik weer vrolijk word.
Het is gewoon dat ik nooit genoegen kan nemen met wat ik heb. Ik wil altijd meer dan dat ik aankan. Doe dus zoveel dat ik geen tijd meer heb om te slapen en inmiddels doodmoe ben en daar weer ongelukkig van word. Zit er nu echt even helemaal doorheen. Zo'n irritante gewoonte om atijd maar meer te willen. (soms ik t ook handig hoor, ben daardoor gewoon heel erg streberig, en dat is handig als je goede cijfers wilt halen).
[ Bericht 29% gewijzigd door akkien op 26-05-2005 21:08:35 ]
NEt een paar kutopmerkingen naar mn hoofd geslingerd gekregen en ben super moe, heb nu echt behoefte even met iemand te knuffelen enzo, maar dr is niemand. En niemand heeft tijd. IK denk dat ik maar ff lekker een potje ga huilen even ga douchen en dan een boek ga lezen of zo. Maar ik voel me zo super alleen.
Ik mis niet mn ex, ik mis gewoon de persoon tegen wie ik aan kan knuffelen en die me ff lekker laat zeiken, me knuffelt en zorgt dat ik weer vrolijk word.
Het is gewoon dat ik nooit genoegen kan nemen met wat ik heb. Ik wil altijd meer dan dat ik aankan. Doe dus zoveel dat ik geen tijd meer heb om te slapen en inmiddels doodmoe ben en daar weer ongelukkig van word. Zit er nu echt even helemaal doorheen. Zo'n irritante gewoonte om atijd maar meer te willen. (soms ik t ook handig hoor, ben daardoor gewoon heel erg streberig, en dat is handig als je goede cijfers wilt halen).
[ Bericht 29% gewijzigd door akkien op 26-05-2005 21:08:35 ]
imagination is more important than knowledge
Nou het is sinds een maandje ofzo ook uit met mijn vriendin na 2 jaar beeindigt ben er nogsteeds niet overheen en zij heeft alweer een ander
Dressed in midnight black. He speeds through the rush hour traffic like the hauling wind. Driving the authorities mad with rage. And so far all attempts to stop him have failed. Those who have heard know his name.
Troost je, 14 maanden relatie en binnen een week een ander. Ik heb de laatste week veel wijze woorden gehoord, maar de beste die ik heb gehoord voor mij waren misschien wel dat ik blij moest zijn dat het nu is gebeurd en niet op een moment dat we zouden gaan samenwonen of misschien al samenwoonde. Zoals Akkien aangeeft mis ik haar niet, ik mis de arm en de lieve woordjes van de persoon waar ik van hou. Van mijn ex zoals ze nu is hou ik niet meer, hoe hard en raar dat misschien ook klinkt.quote:Op dinsdag 31 mei 2005 10:47 schreef MasterDisaster het volgende:
Nou het is sinds een maandje ofzo ook uit met mijn vriendin na 2 jaar beeindigt ben er nogsteeds niet overheen en zij heeft alweer een ander
Ze is er met een vriend van mij vandoor gegaan, tja, ze zaten allebei best wel vaak thuis en spraken elkaar daardoor heel erg veel, waardoor je denk ik toch sneller naar elkaar toe groeit. Ik vind het jammer dat ze niet meer van mij houd, maar daar heb ik vrede mee. Ik heb alleen soms nog wat vreemde gedachtes over waarom ze het mij niet eerder heeft verteld, maar dat is "vrouw eigen" heb ik inmiddels begrepen. Verder ben ik weer langzaam van mijn vrijheid aan het genieten en weer aan het rondkijken in de grote vijver die vrouw heet.
Probeer gewoon terug te kijken of alle leuke momenten, die klote momenten zal je toch nog wel een tijd houden, maar probeer je voor te houden dat je niet haar mist maar de persoon die jouw lief had. Zij heeft jouw niet meer lief en je gaat je daardoor onnodig kwellen.
Ook ik kan beter mijn eigen teksten gaan lezen
»» Democracy is so overrated »»
Gisteren is mijn ex op bezoek geweest hier. In het begin was het heel raar, net alsof hij weer terug kwam. Heel vertrouwd en vreemd tegelijk. Ik heb ook een paar keer moeten huilen toen hij hier was, vooral omdat ik hem zo had gemist (shit, nu huil ik weer). Alles wat vertrouwd was, was ineens zo anders... hij liet me bijvoorbeeld iets zien op de pc, en ik kriebelde in zijn nek als vanouds... maar mocht hem toen niet zoals vroeger zoenen. En ik speelde met zijn haar, terwijl ik wist dat hij niet meer bij mij hoorde. Heel dubbel... het is beter zo, had er zelf voor gekozen, maar toch miste ik het heel erg.
Uiteindelijk is hij heel veel langer gebleven dan de bedoeling was, en hebben we leuk en gezellig gepraat over echt serieus bijna alles. Ook over onze liefdeslevens en over seks met anderen... confronterend wel, maar ook wel weer erg gezellig. We waren altijd maatjes, en het was fijn om te weten dat dat niet meteen voorbij is omdat het uit is.
Ik zit trouwens een beetje in de knoop met m'n gevoelens nu, ook vanwege andere mannen... maar dat wil/kan ik hier niet bespreken. Maar moeilijk is het wel.
Uiteindelijk is hij heel veel langer gebleven dan de bedoeling was, en hebben we leuk en gezellig gepraat over echt serieus bijna alles. Ook over onze liefdeslevens en over seks met anderen... confronterend wel, maar ook wel weer erg gezellig. We waren altijd maatjes, en het was fijn om te weten dat dat niet meteen voorbij is omdat het uit is.
Ik zit trouwens een beetje in de knoop met m'n gevoelens nu, ook vanwege andere mannen... maar dat wil/kan ik hier niet bespreken. Maar moeilijk is het wel.
Having a bad today
Denk veel aan hem, mis aantal dingen die we samen deden en dat ondanks de fun die ik heb met andere mensen
Denk veel aan hem, mis aantal dingen die we samen deden en dat ondanks de fun die ik heb met andere mensen
Uit een goeie worst hoort sap te komen! :7
Best place for a woman? Face down, ass up
In perfect love and perfect trust. An'ye harm none do what ye will
I Lipsmackers ftw baby! Yeahhh!
Best place for a woman? Face down, ass up
In perfect love and perfect trust. An'ye harm none do what ye will
I Lipsmackers ftw baby! Yeahhh!
heee,
my first real message:
sinds een kleine week is het uit.
het ging niet langer. we vinden elkaar mooi, leuk en bijzonder, maar het lukt niet om een leuke liefdesrelatie te hebben.
ik wil het daar eigenlijk nog wel met hem over hebben: wat ging er mis...of: wat gebeurt er tussen ons... herkent iemand die behoefte?
wat wel speelde was dat ik me moeilijk echt begrepen voelde door hem. dat ook vrienden weleens zeiden: wat een andere taal spreken jullie....
terwijl we wel al lange tijd vrienden waren, voordat we wat kregen
maar toen hij zo dichtbij kwam ofzo, toen werd het anders
ik kom er nog niet uit of ik nou wel of niet nog met hem een gesprek aanga over
ik wil graag leren van iedere relatie. ik wil ernaar kijken : wat gebeurder er nou eigenlijk en hoe hebben we elkaars reacties geiinterpretteerd.......
my first real message:
sinds een kleine week is het uit.
het ging niet langer. we vinden elkaar mooi, leuk en bijzonder, maar het lukt niet om een leuke liefdesrelatie te hebben.
ik wil het daar eigenlijk nog wel met hem over hebben: wat ging er mis...of: wat gebeurt er tussen ons... herkent iemand die behoefte?
wat wel speelde was dat ik me moeilijk echt begrepen voelde door hem. dat ook vrienden weleens zeiden: wat een andere taal spreken jullie....
terwijl we wel al lange tijd vrienden waren, voordat we wat kregen
maar toen hij zo dichtbij kwam ofzo, toen werd het anders
ik kom er nog niet uit of ik nou wel of niet nog met hem een gesprek aanga over
ik wil graag leren van iedere relatie. ik wil ernaar kijken : wat gebeurder er nou eigenlijk en hoe hebben we elkaars reacties geiinterpretteerd.......
Ik mis me ex nu ook wel, ben een beetje verveeld de laatste tijd iig ga ik opzoek naar een nieuwe liefde want ik verveel me en voel me aardig alleenquote:Op dinsdag 31 mei 2005 13:47 schreef purplerose het volgende:
Having a bad today
Denk veel aan hem, mis aantal dingen die we samen deden en dat ondanks de fun die ik heb met andere mensen
Dressed in midnight black. He speeds through the rush hour traffic like the hauling wind. Driving the authorities mad with rage. And so far all attempts to stop him have failed. Those who have heard know his name.
Ja herkenbaar! Ik heb in mijn relatie na een half jaar gedacht dat we in een diep zaten die we maar niet te boven kwamen. Ik heb toen echt al mijn moed verzameld en gevraagd wat haar dwarszat, ze deed ineens heel anders namelijk. Uiteindelijk bleek voor haar de druk van school en het onderhouden van haar sociale leven teveel tijd te gaan vragen en die kon ze niet goed indelen. Toen ik dat eenmaal wist ging ik daar al rekening mee houden en toen ging het allemaal gelijk weer veel beterquote:Op dinsdag 31 mei 2005 13:48 schreef gaiela het volgende:
ik wil het daar eigenlijk nog wel met hem over hebben: wat ging er mis...of: wat gebeurt er tussen ons... herkent iemand die behoefte?
Maar als jullie elkaar mooi, leuk en bijzonder vinden maar de liefde niet wil lukken is het misschien verstandiger om er een punt achter te zetten. Voor hetzelfde geld zullen jullie hartstikke goede vrienden worden voor het leven, maar blijkt de vonk die nodig is voor een relatie bij iemand anders vandaag te komen. Je moet voor jezelf op een papier een keuze maken of een gesprek met hem wilt, maar zorg er dan ook voor dat je goed weet wat je wilt vragen en straks niet een half gesprek hebt waar jullie allebei steeds in herhaling vallen.
Overigens kan je denk ik ook prima lering uit een relatie trekken zonder een gesprek met je ex-vriendje! Succes ermee
Ik voel me trouwens uitstekend, het is nu 9 dagen uit, ik weet drie dagen dat een ander heeft en we hebben elkaar al drie dagen niet gesproken of contact gehad (via mail, msn, phone of whatever). Ik denk er nog wel op terug, maar meer om zelf wat wijzer over bepaalde dingen te worden en hoe langer ik erover nadenk ik hoe meer maffe tegenstrijdigheden tegenkom in haar doen en laten. Vorige week ging ik dan piekeren en vragen wat er mis is gegaan, nu komt het in me op, of ik praat er even over of ik schrijf het op, daarna gaat het ergens diep het geheugen in, terug naar herinneringen zegmaar.
Ik ben inmiddels mijn agenda weer aan het vol plannen, maar niet meer uitstapjes met haar maar lekker met vrienden op pad! Weer op een fijne manier mijn hobby van pretparken bezoeken oppakken; morgen of overmorgen dagje efteling en 10 juni heb ik al een VIP uitnodiging in de zak om bij de opening van de megakermis @ Amsterdam te zijn. Heerlijk die vrijheid, vroeger had ik alleen maar gegaan als ze mee was gegaan. Daar heb ik nu geen zorgen meer over en dat voelt heerlijk bevrijdend! Echt heerlijk!
»» Democracy is so overrated »»
Aan alle exverwerkers: plan je week vol en zoek de vrolijkste uit je klas/kantoor/werkplaats op, het helpt echt. Ik heb een standaard stel mensen dat me altijd kan opvrolijken dmv gekke painttekeningen, gekke bekken en flauwe grappen. It helps. En lekker bevrijdend uithuilen helpt ook heel goed. Met mijzelf gaat het stukken beter, ik hoop gewoon heel erg dat we vriendelijk met elkaar om kunnen gaan, ook tijdens het slijtproces. Het is wennen dat lieverd zeggen nu minder normaal is enzo.
Wat bij mij ook hielp is nieuwe kleren kopen. Het klinkt dom, maar na een echte vaste en lange relatie heb je de behoefte om jezelf te verwennen en te vernieuwen, dus ik ben wat nieuwe kleren gaan kopen, voor het eerst een jurkje in mijn klerenkast!
Wat bij mij ook hielp is nieuwe kleren kopen. Het klinkt dom, maar na een echte vaste en lange relatie heb je de behoefte om jezelf te verwennen en te vernieuwen, dus ik ben wat nieuwe kleren gaan kopen, voor het eerst een jurkje in mijn klerenkast!
