De kunst van het loslaten van een ex - deel 17

Het lijkt me idd verwarrend. Daarom hebben wij ook maar gekozen voor de snelle pijnlijke manier. Het is als een pleister zei hij me. Als je die op een behaarde plek snel lostrekt, doet het in één keer heel veel pijn, maar als je maar blijft peuteren (veel contact blijft houden) verandert er niets, plakt hij misschien weer een terug, en ben je heel lang en pijnlijk bezig om die pleister te verwijderen.

Wel erg jammer dat veel van mijn klasgenoten zo ver weg wonen. Ik ga binnenkort bij de Albert Heijn vlakbij school een pot Ben & Jerry's halen en die met ze delen denk ik, we houden er allemaal van .

En ondertussen hoop ik verder op een voorspoedig herstel van het uitzijn en een goeie vriendschap en dat we alsnog samen op vakantie kunnen (was al geboekt, kan niet gecanceled) en het fijn hebben en nog samen naar de sauna (heb ik nog een waardebon van en ik wil niet alleen).

Oja! En dit heb ik net nog over de kunst van het loslaten gehad van een heel lief persoon: http://www.hikari-online.nl/remedies/leesvoer/loslaten.html

zucht ik mis mijn ex op sommige momenten heel erg.
ik weet niet echt wat ik nog voor hem voel.

quote:

Op dinsdag 24 mei 2005 15:13 schreef -Trinity- het volgende:
Msn is idd een rotmedium. Mijn ex en ik hadden er ook vaak misverstanden door die in een ruzie konden escaleren. Dat is het dus echt niet waard. Het is altijd beter om te telefoneren en dan nog het liefst in person natuurlijk.

Ik maak al vooruitgang, en ik hoop dat als ik me gewoon blijf verdiepen in mijn schoolwerk de verveling en dus ook het slopende, gekmakende nadenken niet begint.

Ik merk ook dat doordat het kutgevoel van het uitzijn zo sterk was dat ik er met bijna iedereen wel over wilde praten. Ervaringen delen, begrip krijgen, en daardoor ben ik ook wel wat meer open geworden wat bijv. mijn klasgenoten erg kunnen waarderen. Als je open bent wordt je ook makkelijker close met iemand natuurlijk. Ik was gesloten omdat ik open zijn als kwetsbaar zijn zag, en nu ben ik 'bijgedraaid'.

ik had dat ook met mn ex.. vooral msn.. dat medium zou ik echt uit principe niet moeten gebruiken. ook had ik er idd behoefte aan om het met mensen te bepraten, maar ook met hem. heb het er echt vaak met hem over gehad en met mn vrienden. die werden echt langzamerhand gek van me, maar ze weten hoeveel hij voor me betekend. sommigen hopen zelfs dat het goedkomt. ik probeer me ook ergens anders op te richten.. maar toch voel ik het gemis langzaam opkomen. dat, terwijl ik hem afgelopen woensdag voor het laatst zag. morgen ga ik naar de kapper, daarna hard leren. donderdag mn examen, schoentjes ruilen, en werken. mijn weekend staat ook helemaal volgeplant, allemaal leuke dingen doen. met een vriendin naar het strand, uit etc. volgende week op maandag en dinsdag nog 2 examens.. en daarna ben ik als het goed is een vrij mens. dus ik heb allemaal afspraakjes staan, nu moet ik het nog halen

quote:

Op dinsdag 24 mei 2005 18:46 schreef -Trinity- het volgende:
Oja! En dit heb ik net nog over de kunst van het loslaten

als dat loslaten is.. dan heb ik dat allang gedaan..
van iemand houden is ook iemand loslaten.. dat heb ik gedaan..
maar waarom mis ik hem dan zo erg als ik hem niet zie/spreek..

Sandra, slijtproces, je zal hem, als je het goed aanpakt, steeds minder gaan missen. Anders probeer je je even ècht los te maken, dus een langere tijd niet meer zien. Het is pijnlijk, maar het bespaart een hoop gemis, anders blijft dit zo doorbaggeren en ga jij niet verder met je leven, en als hij een ander krijgt ben jij stikjaloers.

Het is ook een knop omzetten in je hoofd...
Zo van: NU IS HET GENOEG...

Jammer dat ik daar 9 maanden over deed om achter te komen, maar met de hulp van iemand ( ) + een fikse ruzie (over msn ) met onzinnige verwijten kwam het helemaal goed

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 08:38 schreef Jumparound het volgende:
Het is ook een knop omzetten in je hoofd...
Zo van: NU IS HET GENOEG...

Jammer dat ik daar 9 maanden over deed om achter te komen, maar met de hulp van iemand ( ) + een fikse ruzie (over msn ) met onzinnige verwijten kwam het helemaal goed

Herkenbaar, nadat ik gisteravond even bonje had via msn had ik daarna het idee van "Het is mooi geweest, jij wilt mij nu niet meer serieus nemen, ik wil jouw voorlopig even niet meer zien". Hoewel ik er misschien heel snel doorheen gaat met alles ben ik ergens ook wel bang alsnog een keer in dat gat te vallen en toch weer contact te zoeken. Ik ga het gewoon proberen om haar zo min mogelijk te spreken, als zij behoefte heeft om mij te spreken dan doet ze haar best maar, ik zal dan gewoon vriendelijk terug zijn. Maar uit mezelf nog een (serieus) gesprekken beginnen tegen haar; nee liever niet. En dat is wel verdomd lastig hoor als je een vertrouwensband van zomaar 1,5 jaar had opgebouwd samen.

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 11:32 schreef Christine het volgende:
RoelerMF, dat komt wel weer
Toen mijn relatie net uit was, heb ik een paar weken een Ronald-is-stom-fase gehad, en vond ik echt alles wat hij deed vreselijk en stom en achterlijk en bespottelijk. Pas sinds kort heb ik het gevoel van vroeger weer terug: het besef dat hij mijn maatje was, en nog weer kan zijn/worden.

Dat zal ik waarschijnlijk ook wel weer krijgen ben ik bang. Ik belde heel veel met haar, ook ver voordat we iets kregen. Die gesprekken waren leuk, gezellig en toch serieus als dat nodig was. En die gesprekken met haar ga ik volgens mij het meeste missen. Gewoon die gezelligheid die ik met haar had enzo Nouja, voorlopig is ze net weer online gekomen en het kost me toch wel enige moeite om niks te zeggen, maar ik heb er ook weinig zin in om mij weer te laten kleineren doordat zij in het gesprek afstandelijk en zakelijk overkomt. Hoewel ze wel erg vaak 'opnieuw' online komt waardoor ik inmiddels al een keer of 7 heb gezien dat ze online is, gebeurde vroeger nooit . Maakt het er niet makkelijker op eigenlijk

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 11:55 schreef Christine het volgende:
Opnieuw online komen... Block - unblock.
Een veel gebruikte manier om aandacht van iemand te krijgen die je zelf niet aan durft te spreken...

Ik dacht eerst dat ze op haar laptop zat te werken, haar wireless verbinding geeft inderdaad wel eens problemen. Maar aan haar plaatje te zien (eindelijk een positief voordeel uit msn 7) zit ze op de gewone computer en die heb ik echt met draadjes aangesloten. Maar zou ze dan echt.. Steed block - unblock doen om de aandacht te vragen? I'm confused

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 12:03 schreef Christine het volgende:
Het lijkt er wel op ja...
Trek anders je eigen conclusie. Als je haar niet wil spreken > delete. Of block+delete.
En anders vraag je d'r heel onschuldig of er iets mis is met haar msn, omdat ze zich steeds opnieuw aanmeldt.

Ze is dr inmiddels wel weer mee gestopt, dus op de vraag of alles wel oke gaat heb ik inmiddels niks meer Nouja, ik kijk het allemaal wel even aan. Wat ik al eerder zei; als ze behoefte heeft aan mijn gezelschap dan weet ze me te vinden. Dat ze dat dan eventueel niet durft is niet probleem denk ik dan, of ben ik dan heel egoistisch aan het denken?

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 12:12 schreef Christine het volgende:
De vraag is eigenlijk: wat wil jij, of wat is het beste voor jou? Een paar dagen geleden schreef je nog dat je het moeilijk vond om geen contact te zoeken.. waarom delete je haar niet?

Wat ik wil is niet meer mogelijk, hoe spijtig ook. Maar het verleden is geweest en de toekomst komt wellicht nooit (Mooie tekst uit die link die stukje hierboven staat). De reden dat ik haar niet gewoon delete komt door onze geschiedenis. Ik kan dat gewoon niet kort samenvatten maar het komt er in het kort op neer dat wij elkaar in februari 2003 door onze gemeenschappelijke hobby hebben leren kennen, ik toen tot eind mei 2003 leuk contact met haar had, waarna dat in juni dat jaar minder werd. In juli van dat jaar kregen we zelfs enorm leuk contact en werden we meer maatjes zegmaar. Ik werd toen voor het eerst verliefd op haar en heb haar dat verteld. Door allerlei vervelende omstandigheden is het contact daarna volledig verwaterd.

Tot in november 2003 toen ze ongelovelijk in de put zat en ik haar opnieuw een luisterend oor bood. Ook toen werd ik weer verliefd op haar, maar dat was wederzijds ondanks dat ze een vriend had toen. In de winter van 2004 zijn er dingen gebeurd die niet door de beugel kunnen (zoenen op de dag van de verjaardag van dr vriend is gewoon not done natuurlijk) maar wel resulteerde dat we in februari 04 een relatie van welgeteld 13 dagen kregen. Toen ging ze terug naar dr vorige vriend die het had uitgemaakt omdat hij zich bedrogen voelde vanwege de acties met mij maar daar spijt van kreeg. Ook toen zat ik in een zelfde situatie als nu natuurlijk. Alleen die relatie strande weer na drie weken en ik hou gewoon zoveel van die meid dat ik er toen lang over nadenken en de gedachte dat ze echt op me bleef wachten heb ik alles kunnen vergeven; En toen uitgerekend tijdens een uitzending van FOK!Radio stuurde ze een mailtje waarin ze mij de liefde verklaarde en als vriendinnetje vroeg

Je begrijpt hopelijk dus dat zij en ik dus niet zomaar een band hebben maar voor mijn gevoel gewoon soulmates zijn en als twee magneetjes werken die elkaar toch steeds weer aantrekken op een of andere manier.

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 12:28 schreef Christine het volgende:
Wow, heftig... maar denk je dan niet dat het juist niet "meant to be" is om dat het in het verleden ook al zo vaak niet of net niet heeft gewerkt? Je kan zoiets positief zien, maar ook negatief he

Hoop je dat jullie nog weer bij elkaar komen... ondanks dat je zegt dat het niet meer mogelijk is? Want als je er onbewust toch vanuit gaat of hoopt op een hereniging, dan lijkt me het loslaten veel moeilijker, zo niet: onmogelijk.

En toch zou ik je aanraden om haar van je msn te deleten, je kan d'r altijd weer toevoegen natuurlijk als je daar weer behoefte aan hebt

Of het meant to be is weet ik niet. Ik denk er namelijk het zijne van maar dat komt ook door andere dingen die zijn gebeurd waar ik hier niet teveel over wilt uitwijdden omdat ik bang ben dan als heel zweverig als idioot over te komen en dat ik straks naar TRU moet verhuizen (Ik ben niet gelovig overigens) Hou het erop dat er steeds tekenen en hints van "buitenaf" komen waardoor wij elkaar toch steeds weer aantrekken. En een van die dingen heeft te maken te maken met het meisje in mijn avatar; Amelie. Ik heb gewoon teveel van die rare dingen meegemaakt waardoor ik het moeilijk als negatief kan gaan zien meer

En ik weet niet wat ik hoop op dit moment. Gisterochtend smeekte ik op mijn knieen haar terug, ook al weet ze dat natuurlijk niet. Maar na gisteravond is dat allemaal veel minder, ik laat het nu allemaal zijn beloop. Ook toen we een relatie hadden zei ik al dat als wij voor elkaar waren voorbestemd het lot er wel voor zou zorgen dat wij oud en gelukkig zouden worden. Nouja, met dat in het achterhoofd kan ik op dit moment alleen maar concluderen dat wij dus niet voor elkaar waren voorbestemd, ondanks al die 'pogingen en hints van buitenaf', spijtig want tot zondagmiddag dacht ik echt dat we voor elkaar waren voorbestemd. En ergens zegt er iets in mij dat als het echt zo is het wel weer goed komt, maar dat ik voorlopig ook even zonder haar verder moet.

Misschien wil ze nu juist weer wat vrijheden, ze heeft eigenlijk vanaf haar 16de steeds vriendjes gehad, dus ergens kan ik mij voorstellen dat ze nu die zelfstandigheid opzoekt die iedereen zoekt als ze volwassen worden. Ze wil ook een tijd in het buiteland gaan werken bijvoorbeeld, misschien als zij haar "innerlijke rust" en geluk heeft gevonden het misschien alsnog weer aantrekt. Ik ga haar gewoon die ruimte geven met de gedachte dat het een gesloten hoofdstuk is.

Zoals je misschien leest; ik weet eigenlijk totaal niet wat ik nu precies voor houding moet aannemen over deze zaken

Eerst is belangrijk dat je afstand neemt
ALs ik dit zo lees ben je er best wel veel mee bezig

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 12:48 schreef Jumparound het volgende:
Eerst is belangrijk dat je afstand neemt
ALs ik dit zo lees ben je er best wel veel mee bezig

Ja je hebt wel gelijk. Ik heb haar net toch even aangesproken, ik moest iets weten waar ik niet op kon komen, dus ik denk nog enige interesse te tonen hoe het met haar gaat. Behalve een zakelijk goed hoor totaal geen interesse van haar kant uit, nah, als het zo moet dan hoeft het inderdaad niet meer. Tis goed met dr, ik ga dit hoofdstuk afsluiten!

Goedzo!

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 13:18 schreef Jumparound het volgende:
Goedzo!

Ironisch genoeg had ik dit gepost waarna we toch weer in een soort van gesprekje belanden zonder op gevoelige dingen in te gaan ofzo, met andere woorden was het toch wel weer leuk opzich Hoewel het veel van mij kan kwam en weinig van haar kant Hmm... als het op deze manier gaat zal het inderdaad vanzelf wel verwateren denk ik Ik ben er gelukkig wel van overtuigd dat er geen ander in het spel is, dat is iets waar ik mij de eerste dagen wel een beetje zorgen over maakte, maarja als dan zowel zij als de potentieele nieuwe vriend allebei ineens weg zijn ga je toch weer rare dingen denken. Zou ik dan echt jaloers zijn? Volgens mij ben ik er nog niet helemaal aan gewend, gelukkig over een uurtje op weg naar het werk tot vanavond, dat kan de gedachte hopelijk een beetje verzetten

quote:

Op woensdag 25 mei 2005 14:18 schreef Christine het volgende:
Zoiets went niet in 3 dagen, RoelerMF
Geef het wat tijd.

Je hebt gelijk! Ik moet eigenlijk gewoon even een tijdje niet meer aanspreken, hoe hard en moeilijk dat ook zal worden voor mij. Maar het is voor mijzelf wel het beste en als zij egoistisch mag denken dan mag ik dat ook wel vind ik. Als ze behoefte aan mijn aanwezgheid dan merk ik dat echt wel. Voorlopig zegt ze blij te zijn maar haar 'nieuwe vrijheden' en vind ze het lekker rustig. Gelukkig wist ze dingen hiervoor ook nooit taktisch te brengen