Korte omschrijving depressie:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
Korte uitleg van angststoornissen:quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Bron: http://www.trimbos.nl/ond(...)stoornissen-algemeen
Die gevoelige plekjes zijn dingen waar je aan kunt werken. Ik zag ze als een doel wat ik behandelen moest...en met succesquote:Op donderdag 13 maart 2014 00:17 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik denk dat het vrij logisch is waar die lichamelijke reactie vandaan komt. Die geestelijke spanning uit zich ook in je lichaam.
Ik probeer er wel op te letten wat nu precies de dingen zijn waardoor ik die trekjes krijg. Oftewel, wat gevoelig ligt. Denk dat dat best belangrijk is.
Dus het kan?quote:Op donderdag 13 maart 2014 00:21 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Die gevoelige plekjes zijn dingen waar je aan kunt werken. Ik zag ze als een doel wat ik behandelen moest...en met succes
Waar ik vroeger letterlijk beefde, tintelde en het koud kreeg, kan ik nu vrij over mn gevoelens praten alsof het pindakaas is!quote:
Ervan uitgaande dat je geen problemen hebt met pindakaas, is dat heel mooiquote:Op donderdag 13 maart 2014 00:30 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Waar ik vroeger letterlijk beefde, tintelde en het koud kreeg, kan ik nu vrij over mn gevoelens praten alsof het pindakaas is!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dus ontopic maar weer.
Over 3 weken ga ik beginnen met deeltijdbehandelingIk kan het me echt zooo niet voorstellen. De hele dag, twee keer per week. Ik zie er behoorlijk tegen op. Maar wil het wel omdat ik toch geloof dat het nuttig kan zijn en ik wil het in elk geval proberen.
Why are you wearing that stupid man suit?
quote:Op donderdag 13 maart 2014 00:43 schreef kuolema het volgende:
Ik ging daar heen met een leeg hoofd zeg maar...maar ik had wel alternatieve doelen voor mezelf gesteld. 1 daarvan was om die dikke atoombom-proof muur om me heen af te breken en daarin was ik geslaagdSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Dus ontopic maar weer.
Over 3 weken ga ik beginnen met deeltijdbehandelingIk kan het me echt zooo niet voorstellen. De hele dag, twee keer per week. Ik zie er behoorlijk tegen op. Maar wil het wel omdat ik toch geloof dat het nuttig kan zijn en ik wil het in elk geval proberen.
(al duurde het denk ik wel enkele jaartjes voordat ik er echt overheen was)
Het is vreemd, maar er zijn mensen die erbij zweren. Er is geen wetenschappelijke verklaring voor of dat er ooit is uitgezocht waarom, maar zeep schijnt te werken (handdoek/gewoon verhogen niet)quote:Op woensdag 12 maart 2014 19:02 schreef Murmeli het volgende:
[..]
[..]
allemaal nog nooit geprobeerd. Magnesium heb ik wel vaker gehoord ja. zou dat ook werken tot 's morgens? want dan heb ik er het meeste last van. 's avonds slaap ik uiteindelijk wel in.
En zeep onder je matras? dat klinkt heul apart???
quote:Op woensdag 12 maart 2014 12:13 schreef Gray het volgende:
[..]
Wie weet ben je straks herboren als prachtige vlinder.
Dank je. Ik moet het vertrouwen misschien even vinden. Ik moet wat hebben om aan te gaan werken, want ik sta nu al sinds november stil eigenlijk.quote:Op woensdag 12 maart 2014 12:29 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ook met jou komt het wel weer goed. Als ik naar mezelf kijk en hoever ik nu vooruit ben gekomen dan is er echt goede hoop. Ik kom van heel ver. Een mooie vlinder gun ik je in ieder geval
Ik heb vaak een een oordeel over mezelf (slecht, stom, enz). Dat stemmetje (niet echt hoor) noem ik nu de Grumpy Old Man, en ik probeer te weigeren naar m te luisteren.quote:Op donderdag 13 maart 2014 10:02 schreef kvd het volgende:
[..]![]()
Ik hoop het.
[..]
Dank je. Ik moet het vertrouwen misschien even vinden. Ik moet wat hebben om aan te gaan werken, want ik sta nu al sinds november stil eigenlijk.
Grumpy old men hebben een beetje medelijden nodig, maar vooral veel liefde.quote:Op donderdag 13 maart 2014 14:45 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik heb vaak een een oordeel over mezelf (slecht, stom, enz). Dat stemmetje (niet echt hoor) noem ik nu de Grumpy Old Man, en ik probeer te weigeren naar m te luisteren.Dat is mijn taak voor mezelf op dit moment.
Nou ja, het is goed er desondanks naar te luisteren maar er neutraal tegenover te staan. Dat is helemaal winning!quote:Op donderdag 13 maart 2014 14:45 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik heb vaak een een oordeel over mezelf (slecht, stom, enz). Dat stemmetje (niet echt hoor) noem ik nu de Grumpy Old Man, en ik probeer te weigeren naar m te luisteren.Dat is mijn taak voor mezelf op dit moment.
En nu wat anders zoeken?quote:Op donderdag 13 maart 2014 15:26 schreef Detroit het volgende:
Hoi hoi. Gisteren gesprek gehad met iemand van werkgever. Ik krijg 4 maandjes opzegtermijn mee, en vaststellingsovereenkomst. Niet verder bij deze werkgever dus.
Toch raar, dat ik iets langer dan een maand echt gigantisch in de put zat met een mega dip en mega angst en nu de zon weer schijnt. Blijkbaar is werk dat niet bij je past toch killing als je, zoals wij, niet altijd even lekker in je vel zit.
Dat ik zoveel betekenis aan werk ontleen dat het mij bijna over de kling joeg!
Gaandeweg maar iets anders zoeken ja. Wel rustig aan.quote:Op donderdag 13 maart 2014 16:53 schreef zomertje het volgende:
[..]
En nu wat anders zoeken?
( Mijn grumpy old man is echt niet lief, en dat gaat ie maar afleren)
Ja vind ik erg lastig te zeggen. Wel goed gesprek denk ik maar het koste gigantisch veel energie en was erg lastig wat het toch wat minder maakt voor mijn gevoel. De klik met de behandelaar is er wel heb ik het idee maar toch loopt het van mij kant een beetje moeizaam.quote:Op woensdag 12 maart 2014 23:43 schreef kuolema het volgende:
[..]
Bedoel je dat je objectief mooie dagen hebt gehad maar je je desondanks niet goed voelde op die dagen? Of dat je goede dagen hebt gehad en je je nu depri voelt?
Hoe dan ook, kusje erop
[..]
Eh ... ik zie de logica niet![]()
Geen ervaring met rusteloze benen door medicijnen gelukkig.
[..]
Wat fijn van je positieve beoordeling! Super goed van je!Was het gelukt met die opdracht(en) of ben je daar nog mee bezig?
Wat vond je van dat gesprek, behalve dat het moeilijk was?
Wat loopt er zo moeizaam dan als ik vragen mag?quote:Op donderdag 13 maart 2014 18:38 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Ja vind ik erg lastig te zeggen. Wel goed gesprek denk ik maar het koste gigantisch veel energie en was erg lastig wat het toch wat minder maakt voor mijn gevoel. De klik met de behandelaar is er wel heb ik het idee maar toch loopt het van mij kant een beetje moeizaam.
Mezelf open stellen/mijn verhaal doen. Ik krijg de woorden gewoon letterlijk niet over me lippen het lukt me gewoon niet. Hier typen gaat wel en probeer het ook zoveel mogelijk allemaal aan hem door te spelen wat ik hier typ zegmaar. Maar ik krijg de daadwerkelijke woorden mijn strot gewoon niet uit.quote:Op donderdag 13 maart 2014 18:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Wat loopt er zo moeizaam dan als ik vragen mag?
Zelfde als iemand anders hierboven beschreef lijkt me?quote:Op donderdag 13 maart 2014 18:55 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Mezelf open stellen/mijn verhaal doen. Ik krijg de woorden gewoon letterlijk niet over me lippen het lukt me gewoon niet. Hier typen gaat wel en probeer het ook zoveel mogelijk allemaal aan hem door te spelen wat ik hier typ zegmaar. Maar ik krijg de daadwerkelijke woorden mijn strot gewoon niet uit.
Daar ben ik al grofweg 1 jaar mee bezig nu. Mijn persoonlijk begeleider vanuit de stichting waar ik bij woon. En nu dus sinds begin januari ook bij Indigo. En steeds als het te dichtbij komt sla ik compleet dicht. Dus dat schiet niet echt lekker op zegmaar. En ik probeer het op mijn tempo te doen enzo maar het lukt gewoon niet. Ik kan mezelf niet over de angst heen zetten.quote:Op donderdag 13 maart 2014 18:58 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Zelfde als iemand anders hierboven beschreef lijkt me?
Jezelf forceren gaat sowieso niet lukken (let, ik zeg -niet- dat dat is wat je doet).
Merk je wel dat je steeds ietsies meer kunt vertellen? En hoe lang ben je al bezig met vertellen over iets wat je je strot niet uit krijgt?
Wat je -kunt- doen is er zeg maar -omheen- gaan ipv proberen het direct te vertellen. Ga flirten met je angsten en je blokkadesquote:Op donderdag 13 maart 2014 19:18 schreef Raggingbull het volgende:
[..]
Daar ben ik al grofweg 1 jaar mee bezig nu. Mijn persoonlijk begeleider vanuit de stichting waar ik bij woon. En nu dus sinds begin januari ook bij Indigo. En steeds als het te dichtbij komt sla ik compleet dicht. Dus dat schiet niet echt lekker op zegmaar. En ik probeer het op mijn tempo te doen enzo maar het lukt gewoon niet. Ik kan mezelf niet over de angst heen zetten.
DM enzoquote:Op donderdag 13 maart 2014 23:10 schreef Elvi het volgende:
Herkennen jullie dat ook? Dat vage, doffe gevoel dat de depressie terugkomt maar nog niet helemaal doorbreekt? Misschien dat ik er gewoon niet aan wil toe geven of het is een teken dat ik toe ben om te beginnen bij de GGZ![]()
Ik zit in ieder geval niet lekker in mn vel, ik probeer het te negeren en ik hoop gewoon dat ik niet terugval
Edit: en nu ik het heb toegegeven dat het toch niet superlekker gaat kan ik wel jankensoms haat ik mn hersenen dat ze zo'n spelletje met me kunnen spelen.
Ik had laatst ook dat gevoel, ik hikte echt voor mijn gevoel weer tegen een depressie aan. Ik zit misschien wel in een verder herstelstadium dan de meesten hier, vermoed ik. Maar het volgende heeft me er wel doorheen getrokken.quote:Op donderdag 13 maart 2014 23:10 schreef Elvi het volgende:
Herkennen jullie dat ook? Dat vage, doffe gevoel dat de depressie terugkomt maar nog niet helemaal doorbreekt? Misschien dat ik er gewoon niet aan wil toe geven of het is een teken dat ik toe ben om te beginnen bij de GGZ![]()
Ik zit in ieder geval niet lekker in mn vel, ik probeer het te negeren en ik hoop gewoon dat ik niet terugval
Edit: en nu ik het heb toegegeven dat het toch niet superlekker gaat kan ik wel jankensoms haat ik mn hersenen dat ze zo'n spelletje met me kunnen spelen.
Hoiquote:Op zaterdag 15 maart 2014 01:47 schreef hearmeout het volgende:
Hallo allemaal,
Veel herkenbare verhalen hier.
Ik zit ook al een tijdje met een probleem. Een jaar geleden kreeg ik tijdens het sporten ineens abnormale hartkloppingen en dacht ik dat ik ook nog wat hartritmestoornissen had, maar dat laatste weet ik niet 100% zeker. Enfin, bang & hypochondrisch als ik ben aangelegd, heeft dit geresulteerd in een week of 2 echt bang zijn dat er iets mis met me was. Dit heeft ook tot paniekaanvallen geleid. Nog nooit eerder had ik die gehad. Op zich hadden die geen directe aanleiding.
Nu ben ik een jaar verder en voel ik me gelukkig alweer een stuk beter. Heb inmiddels alweer wekelijks gesport dus ik ben wel weer overtuigd dat mijn hartje goed functioneert. Maar, ik heb wel nog last van lichte paniekaanvalletjes.
Zoals net weer bijvoorbeeld, sta ik in een poolcentrum met een vriend van me en ineens na een uur ofzo beginnen mijn handen licht te tintelen en begin ik meer te zweten. Het valt me meteen op dat dit gebeurt en dan begin ik me zorgen te maken over het feit dat ik een paniekaanval aan het kweken ben. Met andere woorden, ik heb angst voor angst.![]()
Het duurde maar een minuut of 5-10 en toen was het weer over. Vorige week toen ik bij mijn familie was kreeg ik ook zo'n moment.
Waar komt dit nou vandaan? Ik ben op zich niet bang ofzo, maar het gebeurt de laatste tijd wel zo af en toe en dan alleen in sociale situaties of als ik buitenshuis ben.
Ik ben op zich niet mensenschuw ofzo, kan goed praten. Maar ik ben me continu zo overal bewust van. Heeft het daar misschien mee te maken? Ik bedenk me altijd wat voor dingen er fout kunnen gaan. Het komt denk ik echt doordat ik bang ben om een paniekaanval te krijgen ofzo.
Hoe kom ik hier vanaf... Is dit voor iemand herkenbaar?
Thanks voor je reply. Het maakt mij zelf eigenlijk niet zo veel uit of ik nou wel of geen angststoornis heb. Ik weet van mezelf dat ik me altijd veel te veel zorgen maak over dingen en dat ik me overal ook teveel bewust van ben. Ik kan bijvoorbeeld ook nooit lekker 'los gaan' ofzo. Daarbij heb ik claustrofobie en ben ik ook aardig hypochondrisch. Mijn eigen diagnose is dat ik zeker wel een bepaalde angststoornis heb ja.quote:Op zaterdag 15 maart 2014 02:04 schreef minthy het volgende:
[..]
Hoi![]()
Ja, zeker herkenbaar. Vooral het je overal bewust van zijn en allerlei scenario's bedenken (en dan vooral over wat er fout kan gaan). Angst voor de angst regeert hier ook regelmatig
Niet om je iets aan te praten maar puur en alleen ter info; deze klachten heb ik al sinds de puberteit (nu 37). Afgelopen jaar moest ik me melden bij GGZ van m'n werkgever omdat ik uitviel door een burnout en hiervoor behandeld moest worden. Hier is aan het licht gekomen dat ik oa een gegeneraliseerde angststoornis heb.
Ik weet niet of je dat hebt (nogmaals; ik wil je niks aanpraten of je angstig maken) maar je zou hierover een gesprek aan kunnen gaan met je huisarts en indien nodig een doorverwijzing vragen. Met de juiste ondersteuning gaat het hier over het algemeen een stukje beter qua angsten en het me overmatig bewust zijn van mezelf.
Wederom veel herkenbaarheidquote:Op zaterdag 15 maart 2014 02:08 schreef hearmeout het volgende:
[..]
Thanks voor je reply. Het maakt mij zelf eigenlijk niet zo veel uit of ik nou wel of geen angststoornis heb. Ik weet van mezelf dat ik me altijd veel te veel zorgen maak over dingen en dat ik me overal ook teveel bewust van ben. Ik kan bijvoorbeeld ook nooit lekker 'los gaan' ofzo. Daarbij heb ik claustrofobie en ben ik ook aardig hypochondrisch. Mijn eigen diagnose is dat ik zeker wel een bepaalde angststoornis heb ja.
Bij mij is het ook begonnen zo na de puberteit. Voor mijn 19e ofzo gaf ik nergens wat om.
Mijn moeder heeft, niet geheel toevallig waarschijnlijk, rond haar 35-40e een schildklierstoornis ontwikkeld waardoor ze ook veel last kreeg van angstaanvallen en vermoeidheid. Krijgt ze nu medicijnen voor want is een gevaarlijke (fysieke) ziekte.
Nou voel ik me op zich prima alleen word ik wel af en toe gek van mezelf. Maar het is pas sinds een jaar dat ik ook daadwerkelijk ook 'lichamelijke' angst heb zonder directe aanleiding. Dat is nieuw.
Wat voor dingen hebben bij jou geholpen dan waardoor het beter gaat?
Zo wat heftig. Dan valt het bij mij nog heel erg mee.quote:Op zaterdag 15 maart 2014 02:22 schreef minthy het volgende:
[..]
Wederom veel herkenbaarheid
Hier veel lichamelijke klachten, de een nog vager dan de ander. Echt hypochondrisch ben ik niet maar ik maak me regelmatig zorgen om m'n hart en/of bloeddruk. Daarnaast kan ik me helemaal suf piekeren, al is dat afgenomen sinds ik een antidepressivum slik.
Het is hier veel te lang doorgegaan. Ik kon mezelf tot in de eeuwigheid schoppen onder m'n hol geven om door te gaan. Daarbij ben ik opgevoed vanuit het "niet lullen maar doorwerken"-principe. Je kop niet laten hangen en doorbeuken. Tot ik begin vorig jaar (na maandenlange spierpijnen, paniekaanvallen, migraine) compleet instortte en niets anders kon dan janken.
Alles stopgezet (werk, studie, privé) en in een depressie beland. Via de huisarts heb ik een doorverwijzing gekregen naar een psycholoog. Bij hem volg ik therapie in gespreksvorm en zijn diagnoses aan het licht gekomen waarop behandeling is ingezet. Daarnaast volg ik psychomotorische therapie.
Daarbij slik ik antidepressiva waardoor het gepieker en de angst een flink stuk minder is geworden. Alles bij elkaar zorgt ervoor dat ik stapje voor stapje meer aankan.
Vergeet ik helemaal de meest positieve reden van m'n vooruitgang te melden; sinds een paar maanden een hele lieve en toffe vriend die me volledig in m'n waarde laat en mij vertrouwen geeft!quote:Op zaterdag 15 maart 2014 02:27 schreef hearmeout het volgende:
[..]
Zo wat heftig. Dan valt het bij mij nog heel erg mee.
Al is het wel herkenbaar, want mijn moeder heeft ook zo'n periode gehad. Bij haar bleek het de schildklier te zijn.
In ieder geval bedankt voor je fijne woorden en ben blij om te horen dat het nu in ieder geval beter met je gaat. Heel veel succes gewenst met het weer omhoog klimmen in ieder geval.
Wat is het toch vervelend om door ons eigen (te grote) brein zo verstikt te worden. Dat is de paradox van het mens zijn denk ik. We kunnen zo veel met ons brein dat we ook de verkeerde kant op kunnen gaan. Dat is op zich ook al angstaanjagend
Ga naar de dokter en laat checken of alles lichamelijk in orde is. En een gesprek met een psycholoog lijkt me ook best nuttig. Hier kunnen we veel tips geven, maar we zijn geen professionals natuurlijk.quote:Op zaterdag 15 maart 2014 02:27 schreef hearmeout het volgende:
[..]
Zo wat heftig. Dan valt het bij mij nog heel erg mee.
Al is het wel herkenbaar, want mijn moeder heeft ook zo'n periode gehad. Bij haar bleek het de schildklier te zijn.
In ieder geval bedankt voor je fijne woorden en ben blij om te horen dat het nu in ieder geval beter met je gaat. Heel veel succes gewenst met het weer omhoog klimmen in ieder geval.
Wat is het toch vervelend om door ons eigen (te grote) brein zo verstikt te worden. Dat is de paradox van het mens zijn denk ik. We kunnen zo veel met ons brein dat we ook de verkeerde kant op kunnen gaan. Dat is op zich ook al angstaanjagend
Niks nieuws, hebben veel mensen last van. Vroeger was ik heel erg fanatiek in het proberen te controleren van bepaalde angsten, tot ik ontdekte dat dit niks uithaalde. Als het al iets deed, was het de angst erger maken.quote:Op zaterdag 15 maart 2014 01:47 schreef hearmeout het volgende:
Zoals net weer bijvoorbeeld, sta ik in een poolcentrum met een vriend van me en ineens na een uur ofzo beginnen mijn handen licht te tintelen en begin ik meer te zweten. Het valt me meteen op dat dit gebeurt en dan begin ik me zorgen te maken over het feit dat ik een paniekaanval aan het kweken ben. Met andere woorden, ik heb angst voor angst.![]()
Hmmm, Ik geloof dat er een kwartje valt hierquote:Op zondag 16 maart 2014 12:56 schreef Detroit het volgende:
Oh jee. Blijvende seksuele stoornis door antidepressivum.
Das toch niet zo'n fijn nieuws..
Ik geloof er eigk niet zo inquote:Op zondag 16 maart 2014 14:27 schreef seasushi het volgende:
[..]
Hmmm, Ik geloof dat er een kwartje valt hier
Bij mij wel, maar bij mijn partner, en ex-partner Niet. Voor mij wel weer reden om aan mijzelf te gaan twijfelenquote:Op zondag 16 maart 2014 14:49 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ik geloof er eigk niet zo in
Maar bij jou gaat het dus op dat vlak niet zo lekker?
Naja, ik denk dat dit per persoon erg verschillend is. Mijn grootste angst was/is dat ik ook een seksuele stoornis ontwikkel door AD. Bij mij valt het tot nu toe mee. Ik heb nog steeds zin in seks (alhoewel ik op het moment alleen seks met mezelf heb), maar ik vind het wel veel moeilijker om een orgasme te krijgen bijvoorbeeld.quote:Op zondag 16 maart 2014 14:49 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ik geloof er eigk niet zo in
Maar bij jou gaat het dus op dat vlak niet zo lekker?
Bij mij eigenlijk ook. Bepaalde probleempjes vorig jaar snap ik nu wel.quote:Op zondag 16 maart 2014 14:27 schreef seasushi het volgende:
[..]
Hmmm, Ik geloof dat er een kwartje valt hier
Hmm voor mij toch een hele goede periode in mijn leven geweest met 1 bepaald antidepressivum de rest was eigenlijk knudde.quote:Op zondag 16 maart 2014 14:55 schreef Elvi het volgende:
Ik ben nu nog blijer dat ik niet voor de AD ben gegaan
quote:Op zondag 16 maart 2014 15:06 schreef Murmeli het volgende:
Verder word ik ook onzeker van mannen waar het moeilijk isvooral als ze dan door blijven proberen en ik denk: joh de lol is er nu wel af.
Om eerlijk te zijn heb ik soms nog wel mn twijfels over mn keuze hoorquote:Op zondag 16 maart 2014 15:03 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Hmm voor mij toch een hele goede periode in mijn leven geweest met 1 bepaald antidepressivum de rest was eigenlijk knudde.
Jemig, das heftig!quote:Op zondag 16 maart 2014 15:09 schreef Detroit het volgende:
[..]. Hmm. Volgens mij herken ik dit. Maar dan van de mannelijke kant gezien.
. Awkward.
.
Maar misschien dat het voor vrouwen anders is, dat die het wel goed vinden zonder al teveel libido te leven als er toch geen sprake is van aanwezigheid van mannen.
Volgens dat artikel konden sommige mannen gewoon niet leven met het totaal ontbreken van libido, met een wrang gevolg.
Heb je het idee dat je het zelf kunt redden zoals je nu bezig bent? Ga je zelf de storm ietstje kunnen temperen waardoor het leefbaar is?quote:Op zondag 16 maart 2014 15:11 schreef Elvi het volgende:
[..]
Om eerlijk te zijn heb ik soms nog wel mn twijfels over mn keuze hoorHet lijkt me wel even fijn om die storm in mn hoofd te zien vertrekken. Maar dan lees ik weer over bijwerkingen en dat niemand precies weet hoe die medicijnen werken en dan denk ik weer 'laat maar
'.
Maar het blijft wel een moeilijke afweging vind ik zelf.
Ach, zelfs met relatie en zonder AD is er hier geen libidoquote:Op zondag 16 maart 2014 12:56 schreef Detroit het volgende:
Oh jee. Blijvende seksuele stoornis door antidepressivum.
Das toch niet zo'n fijn nieuws..
Whahaha, ik dacht al toen ik dit schreef: zouden mensen misschien nou niet gaan denken dat ik en Murmeli....? Nee, Murmeli en ik hebben uiteraard niets. Al zou ze wel een fijne cougar voor me kunnen zijn.quote:Op zondag 16 maart 2014 15:15 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Jemig, das heftig!
Mja ik hou me er vooral niet teveel mee bezig want ik wil er niet over tobben. Maar ws is dat dan ook omdat het bij mij meevalt. Ik doe alleen de rare bijwerkingen. En il val af van AD lijkt het.
Heb minder eetlust...
Even voor de zekerheid: detroit is niet mijn ex mochten jullie dat denken. Zou wel een lekker jong hapje zijn though
Zijn de klachten bij jou niet verminderd bij het verlagen vd dosis?
Oja ook ff benen-update: ik leg ze nu een klein beetje omhoog en slaap stukken beter
quote:Op zondag 16 maart 2014 15:22 schreef kvd het volgende:
[..]
Ach, zelfs met relatie en zonder AD is er hier geen libido
"gewoon" depressief? Volgens mij is dat wel de grootste libido killerquote:Op zondag 16 maart 2014 15:22 schreef kvd het volgende:
[..]
Ach, zelfs met relatie en zonder AD is er hier geen libido
Dat kloptquote:Op zondag 16 maart 2014 15:34 schreef seasushi het volgende:
[..]
"gewoon" depressief? Volgens mij is dat wel de grootste libido killer
Ik heb nog steeds geen idee wat er met me aan de hand is. Hoop binnenkort toch echt eens wat te horen (alhoewel de psych me niet echt depressief vond overkomen...hallooooo masker....)quote:Op zondag 16 maart 2014 15:34 schreef seasushi het volgende:
[..]
"gewoon" depressief? Volgens mij is dat wel de grootste libido killer
Zit jij in een relatie minthy? Hoor ik dat nou goed?quote:Op zondag 16 maart 2014 15:39 schreef minthy het volgende:
[..]
Dat klopt![]()
Hier aan de Escitalopram en qua libido nergens last van. Dat was voor mij een reden om er direct weer mee te stoppen als ik daarmee problemen zou krijgen. Het is sowieso al een strontvervelend probleem maar als je net in een relatie zit lijkt het me helemaal vervelend
quote:Op zondag 16 maart 2014 15:23 schreef Detroit het volgende:
[..]
Whahaha, ik dacht al toen ik dit schreef: zouden mensen misschien nou niet gaan denken dat ik en Murmeli....? Nee, Murmeli en ik hebben uiteraard niets. Al zou ze wel een fijne cougar voor me kunnen zijn..
Ik ben het wel met je eens dat je er niet teveel over moet gaan tobben, anders maak je het voor jezelf nog veel moeilijker. Ondanks die paar probleempjes vind ik de voordelen nog steeds ruimschoots opwegen tegen de nadelen van AD.
Jaaaa minthy heeft een vriendjequote:Op zondag 16 maart 2014 15:39 schreef minthy het volgende:
[..]
Dat klopt![]()
Hier aan de Escitalopram en qua libido nergens last van. Dat was voor mij een reden om er direct weer mee te stoppen als ik daarmee problemen zou krijgen. Het is sowieso al een strontvervelend probleem maar als je net in een relatie zit lijkt het me helemaal vervelend
Kom hier dan! *dikke lebber*quote:Op zondag 16 maart 2014 15:56 schreef rainbowwarrior het volgende:
Nou zeg, al dat geflirt hier! Ik wil ook![]()
.
Ik heb al dagen zin om met mensen te zoenen.
En daar twijfel ik dus overquote:Op zondag 16 maart 2014 15:18 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Heb je het idee dat je het zelf kunt redden zoals je nu bezig bent? Ga je zelf de storm ietstje kunnen temperen waardoor het leefbaar is?
Zo ja: geen AD nemen.
Zo nee: dan zou ik het evt overwegen.
(Das dan alleen mijn mening he)
Ja, in oktober ontmoet nadat we al een hele poos contact hadden. Heeft erg goed uitgepakt, soms is het goed om uit je comfortzone te hobbelenquote:Op zondag 16 maart 2014 15:42 schreef Detroit het volgende:
[..]
Zit jij in een relatie minthy? Hoor ik dat nou goed?.
Dan is het maar goed dat de cito bij jou geen probleem geeft.
ik ben ook vóór! Chemisch vrolijk is óók vrolijk.quote:Op zondag 16 maart 2014 17:11 schreef Murmeli het volgende:
Hmm ok. Das lastig.
Ik stem zelf voor chemisch vrolijk. Al is vrolijk relatief. Ik voel me meer mens als ik niet steeds in een dip zit en boos ben. Dip en boos past niet bij mij ofzo
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Ik heb het gevoel dat iedere keer dat jij uit je comfortzone komt, dat dat al winst voor je is!quote:Op zondag 16 maart 2014 17:40 schreef minthy het volgende:
[..]
Ja, in oktober ontmoet nadat we al een hele poos contact hadden. Heeft erg goed uitgepakt, soms is het goed om uit je comfortzone te hobbelen![]()
Dit is ff psychologie van de koude grond hoor. Maareh, zelf ben ik op dit moment met zelfhulp bezig, en een van de dingen die daarin nu naar voren komt is het accepteren van beperkingen.quote:Op zondag 16 maart 2014 17:32 schreef kuolema het volgende:
Damn ik voelde me al niet goed maar heb nu ook een schuldgevoel![]()
Dit is een probleem dat steeds weer terugkomt: ik heb de keuze om wel of niet naar een sociale gelegenheid te gaan, ga vaak niet omdat ik weet hoe ik me dan zal gaan voelen, namelijk: enorm gespannen, eenzaam, er niet bij horen, zelfbewust, beschaamd omdat ik alles fout doe en een gebrek aan sociale vaardigheden heb. Als ik wel ga voelt het dus steeds als een teleurstelling en heb ik spijt en haat ik mezelf. Maar toch wil ik ergens wel omdat ik anders dingen misloop, niks met mijn leven doe en eigenlijk best behoefte heb aan gezelligheid. En als ik niet ga heb ik daarnaast ook vaak een schuldgevoel, zoals nu. Oftewel, of ik nu wel of niet ga, ik voel me er niet goed bij. Ik zou zo graag willen dat iemand me vertelt wat het juiste is om te doen. Want ik weet het niet. En ik heb nu de hele tijd het gevoel dat ik moet janken maar dat doe ik bijna nooit omdat het gewoon niet komt maar voel me dus kut en alles. De psycholoog vertelt me ook niet wat ik moet doen.
Ik denk dat ik gewoon moet accepteren dat ik beter alleen kan zijn en dat ik nooit zo sociaal zal zijn maar zolang ik blijf twijfelen en het niet zeker weet lukt dat niet.
Oftewel: hoe stop ik met twijfelen/kom ik erachter wat het beste is om te doen?
Ik vond het vroeger vreselijk om naar borrels te gaan. Wat me hielp was dat iemand tegen me zei "Je kan op elk moment weggaan. Niemand houdt je tegen." En het stomme was dat ik dat nooit zo beseftequote:Op zondag 16 maart 2014 17:32 schreef kuolema het volgende:
Damn ik voelde me al niet goed maar heb nu ook een schuldgevoel![]()
Dit is een probleem dat steeds weer terugkomt: ik heb de keuze om wel of niet naar een sociale gelegenheid te gaan, ga vaak niet omdat ik weet hoe ik me dan zal gaan voelen, namelijk: enorm gespannen, eenzaam, er niet bij horen, zelfbewust, beschaamd omdat ik alles fout doe en een gebrek aan sociale vaardigheden heb. Als ik wel ga voelt het dus steeds als een teleurstelling en heb ik spijt en haat ik mezelf. Maar toch wil ik ergens wel omdat ik anders dingen misloop, niks met mijn leven doe en eigenlijk best behoefte heb aan gezelligheid. En als ik niet ga heb ik daarnaast ook vaak een schuldgevoel, zoals nu. Oftewel, of ik nu wel of niet ga, ik voel me er niet goed bij. Ik zou zo graag willen dat iemand me vertelt wat het juiste is om te doen. Want ik weet het niet. En ik heb nu de hele tijd het gevoel dat ik moet janken maar dat doe ik bijna nooit omdat het gewoon niet komt maar voel me dus kut en alles. De psycholoog vertelt me ook niet wat ik moet doen.
Ik denk dat ik gewoon moet accepteren dat ik beter alleen kan zijn en dat ik nooit zo sociaal zal zijn maar zolang ik blijf twijfelen en het niet zeker weet lukt dat niet.
Oftewel: hoe stop ik met twijfelen/kom ik erachter wat het beste is om te doen?
Blijven proberenquote:Op zondag 16 maart 2014 21:20 schreef kuolema het volgende:
Daar denk ik inderdaad ook aan voordat ik ergens heen ga. Toch heb ik nooit gedurfd om weg te gaan als ik me niet goed voel.
Wat nu zeg je dit tegen 1 persoon van de groep waar je je het prettigst bij voelt?quote:Op zondag 16 maart 2014 17:32 schreef kuolema het volgende:
Damn ik voelde me al niet goed maar heb nu ook een schuldgevoel![]()
Dit is een probleem dat steeds weer terugkomt: ik heb de keuze om wel of niet naar een sociale gelegenheid te gaan, ga vaak niet omdat ik weet hoe ik me dan zal gaan voelen, namelijk: enorm gespannen, eenzaam, er niet bij horen, zelfbewust, beschaamd omdat ik alles fout doe en een gebrek aan sociale vaardigheden heb. Als ik wel ga voelt het dus steeds als een teleurstelling en heb ik spijt en haat ik mezelf. Maar toch wil ik ergens wel omdat ik anders dingen misloop, niks met mijn leven doe en eigenlijk best behoefte heb aan gezelligheid. En als ik niet ga heb ik daarnaast ook vaak een schuldgevoel, zoals nu. Oftewel, of ik nu wel of niet ga, ik voel me er niet goed bij. Ik zou zo graag willen dat iemand me vertelt wat het juiste is om te doen. Want ik weet het niet. En ik heb nu de hele tijd het gevoel dat ik moet janken maar dat doe ik bijna nooit omdat het gewoon niet komt maar voel me dus kut en alles. De psycholoog vertelt me ook niet wat ik moet doen.
Ik denk dat ik gewoon moet accepteren dat ik beter alleen kan zijn en dat ik nooit zo sociaal zal zijn maar zolang ik blijf twijfelen en het niet zeker weet lukt dat niet.
Oftewel: hoe stop ik met twijfelen/kom ik erachter wat het beste is om te doen?
Ik heb het wel eens overwogen maar ik weet niet zo goed wat ik dan zou moeten zeggen en hoe het mij zou kunnen helpen. Bovendien wil ik niet de avond van iemand anders verpesten.quote:Op zondag 16 maart 2014 21:22 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Wat nu zeg je dit tegen 1 persoon van de groep waar je je het prettigst bij voelt?
Als je niet lekker meekomt houdt dat persoon je dan allicht in de gaten / probeert je erbij te betrekken![]()
Ik heb gelukkig een auto, dus ik kan gaan wanneer ik wil. Ik neem dan ook voor alles de auto, de laatste keer dat ik met het OV ben gegaan is alweer een paar jaar geleden. Ik ben sowieso geen fan van borrels omdat ik vaak niet met het onderwerp (vaak smalltalk) mee kan praten in een drukke omgeving.quote:Op zondag 16 maart 2014 19:03 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik vond het vroeger vreselijk om naar borrels te gaan. Wat me hielp was dat iemand tegen me zei "Je kan op elk moment weggaan. Niemand houdt je tegen." En het stomme was dat ik dat nooit zo besefte
Dus ja, ik zou gaan als er een mogelijkheid is dat je op elk moment weer weg kan gaan. Ben je afhankelijk van een ander ivm vervoer: dan zou ik niet gaan
Ik kan moeilijk elke keer tijdens een avondje weggaan omdat ik me niet goed voel. Hoewel me is opgevallen dat het in het begin vaak beter gaat en in de loop van de avond steeds minder. Dus misschien is het handig om weg te gaan op het moment dat het nog goed gaat, zodat ik meer positieve ervaringen heb en het dan misschien steeds langer goed gaat. Hoewel dat natuurlijk wel lastig is omdat je op zo'n moment nog hoop hebt dat het een leuke avond wordt en dus niet weg wilt.quote:
Weg gaan als je de eerste tekenen voelt dat het minder leuk wordt. Mensen wennen er wel aan als je niet zo lang blijft. En zo niet, dan ligt het aan hen.quote:Op zondag 16 maart 2014 21:28 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik kan moeilijk elke keer tijdens een avondje weggaan omdat ik me niet goed voel. Hoewel me is opgevallen dat het in het begin vaak beter gaat en in de loop van de avond steeds minder. Dus misschien is het handig om weg te gaan op het moment dat het nog goed gaat, zodat ik meer positieve ervaringen heb en het dan misschien steeds langer goed gaat. Hoewel dat natuurlijk wel lastig is omdat je op zo'n moment nog hoop hebt dat het een leuke avond wordt en dus niet weg wilt.
Ja, ik denk dat ik het maar eens ga proberenquote:Op zondag 16 maart 2014 21:35 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Weg gaan als je de eerste tekenen voelt dat het minder leuk wordt. Mensen wennen er wel aan als je niet zo lang blijft. En zo niet, dan ligt het aan hen.
En daarbij: een uurtje ergens naartoe is beter dan niet, dus ze mogen uberhaupt al blij zijn.
En zoals je zelf al zegt: jij doet dan positieve ervaringen op waardoor het sociaal doen niet meer zo'n nare smaak heeft.
Ik zeg: volgens mij heb je je eigen oplossing gevonden
In wezen is dat een projectie die jij zelf maakt die helemaal niet zo hoeft te zijn.quote:Op zondag 16 maart 2014 21:44 schreef kuolema het volgende:
Ik ben dan wel bang dat ik mensen kwets omdat ze denken dat het aan hen ligt of zo, of dat ik het niet gezellig vind bij diegene. Dus dan komt het schuldgevoel weer ...
Dat jaquote:Op zondag 16 maart 2014 22:38 schreef Detroit het volgende:
[..]
In wezen is dat een projectie die jij zelf maakt die helemaal niet zo hoeft te zijn..
Misschien dat de mensen juist wel heel erg blij dat jij er korter bent maar wel wat gelukkiger lijkt over te komen. Dit omdat je meer overzicht hebt over de situatie en de tijd die je in die situatie wilt verblijven.
Volgens mij win jij veel meer in kwaliteit qua tijd dan kwantiteit.
Als mensen niet merken hoe jij overkomt dan ben je wel heel erg bezig met jezelf in de gaten houden, lijkt me. Dan lijken die sociale happenings me geen pretje, als je zo erg bezig bent met jezelf en hoe je overkomt.quote:Op zondag 16 maart 2014 22:56 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat jaIk denk niet dat mensen iets merken in hoe ik overkom.
Wat is er belangrijker? Dat jij je goed voelt of deze andere mensen? Als je de mensen niet goed kent dan maakt dat helemaal niet uit. Vrienden zullen er maar mee om moeten gaan. Ik zeg altijd dat ik niet goed tegen drukte kan en dan snel moe wordt (en dan lieg ik niet).quote:Op zondag 16 maart 2014 21:44 schreef kuolema het volgende:
Ik ben dan wel bang dat ik mensen kwets omdat ze denken dat het aan hen ligt of zo, of dat ik het niet gezellig vind bij diegene. Dus dan komt het schuldgevoel weer ...
Waarschijnlijk krijg je meteen een recept mee bij het gesprek (was bij mij wel zo) of het wordt gefaxt naar je apotheek en dan kun je het ook meteen halen als het goed is. Als ze het op voorraad hebben bij de apotheek, anders moet je het later ophalen.quote:Op zondag 16 maart 2014 23:00 schreef Mistico het volgende:
Vraagje. Ik heb deze week een afspraak bij een psychiater. In het geval dat ik AD voorgeschreven krijg, krijg je dan meteen een recept mee of denk ik te simpel?
Ehm ... beide?quote:Op zondag 16 maart 2014 23:03 schreef Mistico het volgende:
[..]
Wat is er belangrijker? Dat jij je goed voelt of deze andere mensen? Als je de mensen niet goed kent dan maakt dat helemaal niet uit. Vrienden zullen er maar mee om moeten gaan. Ik zeg altijd dat ik niet goed tegen drukte kan en dan snel moe wordt (en dan lieg ik niet).
Ik ben inderdaad heel erg bezig met mezelf. Extreem zelfbewust, het is net alsof ik vanuit iemand anders naar mezelf kijk. Ik let precies op wat ik zeg en doe, hoe ik zit, hoe ik eruit zal zien, of ik rood word, enz. Maar ik let ook op anderen. Het enige dat zij aan mij zullen merken is dat ik domme dingen zeg en doe, zoals altijd.quote:Op zondag 16 maart 2014 22:59 schreef Detroit het volgende:
[..]
Als mensen niet merken hoe jij overkomt dan ben je wel heel erg bezig met jezelf in de gaten houden, lijkt me. Dan lijken die sociale happenings me geen pretje, als je zo erg bezig bent met jezelf en hoe je overkomt..
Lijkt me dat sommige mensen echt wel wat aan jou merken hoor.
Hmm. Erg veel "lijken" in mijn tekst..
Dat klopt absoluut! Dat gebeurt nu ook regelmatig, denk aan schoonfamilie en vrienden leren kennen, al valt het mee met het er tegenop zien. Denk dat dat ligt aan de ad. Het helpt ook dat iedereen heel tof reageert en ik me welkom voel.quote:Op zondag 16 maart 2014 17:55 schreef Detroit het volgende:
[..]
Ik heb het gevoel dat iedere keer dat jij uit je comfortzone komt, dat dat al winst voor je is!.
Ik kreeg direct een recept mee.quote:Op zondag 16 maart 2014 23:00 schreef Mistico het volgende:
Vraagje. Ik heb deze week een afspraak bij een psychiater. In het geval dat ik AD voorgeschreven krijg, krijg je dan meteen een recept mee of denk ik te simpel?
Ik herken hetquote:Op zondag 16 maart 2014 23:18 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik ben inderdaad heel erg bezig met mezelf. Extreem zelfbewust, het is net alsof ik vanuit iemand anders naar mezelf kijk. Ik let precies op wat ik zeg en doe, hoe ik zit, hoe ik eruit zal zien, of ik rood word, enz. Maar ik let ook op anderen. Het enige dat zij aan mij zullen merken is dat ik domme dingen zeg en doe, zoals altijd.
Tenzij je meer informatie wilt en er nog even over wil nadenken. Als je twijfels hebt: neem je tijdquote:Op zondag 16 maart 2014 23:00 schreef Mistico het volgende:
Vraagje. Ik heb deze week een afspraak bij een psychiater. In het geval dat ik AD voorgeschreven krijg, krijg je dan meteen een recept mee of denk ik te simpel?
Ik gebruik liever geen medicijnen, en zeker geen medicijnen die eventueel onnodig zijn. Ik denk dat het mij zal helpen dus ik sta er wel voor open. Al wordt ik niet echt vrolijk als ik de bijwerkingen lees van de verschillende medicijnen die bij een depressie voorgeschreven kunnen worden.quote:Op zondag 16 maart 2014 23:11 schreef kuolema het volgende:
[..]
Waarschijnlijk krijg je meteen een recept mee bij het gesprek (was bij mij wel zo) of het wordt gefaxt naar je apotheek en dan kun je het ook meteen halen als het goed is. Als ze het op voorraad hebben bij de apotheek, anders moet je het later ophalen.
Wil je aan de ad?
[..]
Ehm ... beide?
Ik heb iig 1 vriendin die ik, toen het slecht ging, heb verteld dat ik moe word of me slechter voel bij sociaal contact. Die hield me toen ook in de gaten en deed bezorgd, zag het ook idd wel aan me hoe het ging, vroeg 'gaat het wel, wil je naar huis?' Maar dan is zij er dus ook mee bezig en dat vind ik heel lullig. Ik moet gewoon zelf leren om niet over mijn grenzen heen te gaan maar dat vind ik moeilijk.
Hm, ik durf wel te bewegen maar heb altijd het gevoel dat iedereen naar me kijkt of zo en dat het er dom uitziet.quote:Op zondag 16 maart 2014 23:23 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik herken hetHet is wel wat minder dan vroeger maar op de middelbare school bijvoorbeeld durfde ik me niet te bewegen
Ik ging in de klas zitten en de positie die ik aannam was hoe ik de rest van het uur zat. Dan duurt een blokuur lang hoor
Ik kan er nog in terugvallen als ik niet lekker in mn vel zit.
Raar eigenlijk dat we dan zo zelfbewust zijn en zo bezig zijn met onszelf maar toch niet doen wat we zelf willen en grenzen aangeven... Zomaar even een filosofische gedachte
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Why are you wearing that stupid man suit?
Mja niet iedereen heeft last van bijwerkingen en als het te erg wordt kun je zo stoppen.quote:Op zondag 16 maart 2014 23:25 schreef Mistico het volgende:
[..]
Ik gebruik liever geen medicijnen, en zeker geen medicijnen die eventueel onnodig zijn. Ik denk dat het mij zal helpen dus ik sta er wel voor open. Al wordt ik niet echt vrolijk als ik de bijwerkingen lees van de verschillende medicijnen die bij een depressie voorgeschreven kunnen worden.![]()
Kun je niet proberen om je grenzen steeds wat verder op te rekken? Of proberen om meer zelfvertrouwen te krijgen? (Ik weet dat beide niet makkelijk zijn om te doen.)
Voor de bijwerkingen had ik veel angst maar na een week of 2 had ik nergens last meer van. Ze hebben mij overtuigd met een proefbehandeling van een paar weken, dat ging eigenlijk prima.quote:Op zondag 16 maart 2014 23:25 schreef Mistico het volgende:
[..]
Ik gebruik liever geen medicijnen, en zeker geen medicijnen die eventueel onnodig zijn. Ik denk dat het mij zal helpen dus ik sta er wel voor open. Al wordt ik niet echt vrolijk als ik de bijwerkingen lees van de verschillende medicijnen die bij een depressie voorgeschreven kunnen worden.![]()
quote:Op zondag 16 maart 2014 22:38 schreef Detroit het volgende:
[..]
In wezen is dat een projectie die jij zelf maakt die helemaal niet zo hoeft te zijn..
Misschien dat de mensen juist wel heel erg blij dat jij er korter bent maar wel wat gelukkiger lijkt over te komen. Dit omdat je meer overzicht hebt over de situatie en de tijd die je in die situatie wilt verblijven.
Volgens mij win jij veel meer in kwaliteit qua tijd dan kwantiteit.
quote:Op zondag 16 maart 2014 23:30 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hm, ik durf wel te bewegen maar heb altijd het gevoel dat iedereen naar me kijkt of zo en dat het er dom uitziet.
Ja idd, ik wil dan het liefst onzichtbaar worden/door de grond zakken/mezelf opsluiten in een donker hokje (of wc), maar in plaats daarvan blijf ik gewoon zitten en ga ik van de zenuwen stomme dingen zeggen. Afzondering kan bij mij wel helpen om de spanning niet te hoog op te laten lopen maar toch doe ik dat op de een of andere manier nooit op tijd.Ik hoop dat je iemand hebt waarmee je dit zou kunnen bespreken. Iemand die je kan vertrouwen, dan kun je zoveel meer die veiligheid voelen die je nodig hebt. Het is echt zo jammer dat je je zo voelt, waarschijnlijk ben je in ontspannen stemming heel leuk gezelschap.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."In the midst of winter, I found there was, within me, an invincible summer".
-Albert Camus.
quote:Op zondag 16 maart 2014 23:30 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hm, ik durf wel te bewegen maar heb altijd het gevoel dat iedereen naar me kijkt of zo en dat het er dom uitziet.
Ja idd, ik wil dan het liefst onzichtbaar worden/door de grond zakken/mezelf opsluiten in een donker hokje (of wc), maar in plaats daarvan blijf ik gewoon zitten en ga ik van de zenuwen stomme dingen zeggen. Afzondering kan bij mij wel helpen om de spanning niet te hoog op te laten lopen maar toch doe ik dat op de een of andere manier nooit op tijd.En toch, weet je, denk ik dat het best eens goed zou kunnen zijn om tegen een of meerdere personen in zo'n gezelschap te zeggen dat je geneigd bent om jezelf nerveus te voelen in groepen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Kan best dat mensen daar anders op reageren dan jij nu denkt. Misschien dat het juist wel een band schept als ze horen dat ze niet de enige zijn die zich opgelaten voelen bij anderen. En het haalt een beetje de heftigheid van de gedachten die jij hebt over de situatie eraf.So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Helemaal mee eens. Zonde dat je jezelf zo kritisch benadert terwijl de mensen om jou heen je waarschijnlijk heel tof vinden.quote:Op zondag 16 maart 2014 23:42 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik hoop dat je iemand hebt waarmee je dit zou kunnen bespreken. Iemand die je kan vertrouwen, dan kun je zoveel meer die veiligheid voelen die je nodig hebt. Het is echt zo jammer dat je je zo voelt, waarschijnlijk ben je in ontspannen stemming heel leuk gezelschap.
quote:Op zondag 16 maart 2014 23:30 schreef kuolema het volgende:
[..]
Hm, ik durf wel te bewegen maar heb altijd het gevoel dat iedereen naar me kijkt of zo en dat het er dom uitziet.
Ja idd, ik wil dan het liefst onzichtbaar worden/door de grond zakken/mezelf opsluiten in een donker hokje (of wc), maar in plaats daarvan blijf ik gewoon zitten en ga ik van de zenuwen stomme dingen zeggen. Afzondering kan bij mij wel helpen om de spanning niet te hoog op te laten lopen maar toch doe ik dat op de een of andere manier nooit op tijd.Hmm... ok dus sociale bijeenkomsten met veel mensen zijn dus best een grote trigger voor je. Tenminste, dat begrijp ik uit je spoilerSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Nu ben ik wel voorstander van triggers opzoeken om ermee te leren omgaan ipv ze uit de weg te gaan. Ik weet niet hoe jij daar tegenover staat? Ik herken het probleem wel... de eerste keer dat ik op een borrel van de opleiding was gingen klasgenoten weg en bleef ik achter bij iemand van een hoger jaar (bij wie ik zou logeren). Ik heb staan janken van angst(heel gezellig op de dansvloer ja
) maar ik ben gebleven. Het is niet mn hobby, maar ik kan het aan. In een groep kletsen kan ik ook niet, dus ik ga steeds 1-op-1 gesprekken aan. Of ik luister gewoon.
Nu heb ik wel vaker momenten dat het me niet boeit wat een ander vind. Mensen oordelen toch wel dus ik geef ze gewoon een ruime keuzeIs het niet mn lengte, dan is het wel mn gewicht, of mn roze haar wat ik een tijdje heb gehad
Als mensen een probleem met mij hebben dan is dat nog altijd hun probleem en niet die van mij. En zo denk ik nu 60% van de tijd
De andere 40% is nog steeds de puber die niet durft te bewegen in bijzijn van anderen.
Maar terug naar jou: als je moeite hebt op het moment zelf je grens te herkennen of aan te geven, doe dat dan vooraf. Zeg dat je een uurtje langskomt, spreek met jezelf af dat je met 2 mensen apart een gesprek aangaat, als je toch in een groepje terecht komt luister dan alleen. Bedenk wat je gaat doen voordat je erheen gaat, en bedenk wat je gaat doen als je je niet prettig voelt. Gastheer/vrouw gedag zeggen en gewoon gaan, even 5 minuten naar buiten, aanbieden om in de keuken te helpen...
Zorg ervoor dat je weet wat je gaat doen, dan raak je ook niet zo snel overweldigt als je er eenmaal bent.
Edit: en als je het echt helemaal niks vind ga jezelf dan niet pesten. Ik ben ook geen feesttype dus ik zit ook niet wekelijks in de kroeg (laatste keer was een jaar geleden). Nodig dan zelf 2 of 3 personen bij je thuis. Dan heb je het meer in de hand
![]()
Huiskamerproject? Wasda? En in welke zin laaide dat je enthousiasme op? Dat je daardoor misschien weer meer bent gaan doen?quote:Op zondag 16 maart 2014 23:22 schreef minthy het volgende:
[..]
Dat klopt absoluut! Dat gebeurt nu ook regelmatig, denk aan schoonfamilie en vrienden leren kennen, al valt het mee met het er tegenop zien. Denk dat dat ligt aan de ad. Het helpt ook dat iedereen heel tof reageert en ik me welkom voel.
Dat neemt niet weg dat ik me de laatste tijd vaak voel zoals kuolema beschrijft; een schuldgevoel als ik iets afzeg of dat ik bang ben dat mensen een waardeoordeel hangen aan het afzeggen.
De laatste weken gaat het minder goed hier, ben weer veel meer chaotisch/rommelig in m'n hoofd. Het kost me moeite om normaal te praten, de meest gekke woorden gooi ik door m'n zinnen heen![]()
Van de bedrijfsarts mag ik niet meer uren werken maar moet ik de huidige twee uren per week aanhouden. Daarnaast mag ik wél meewerken aan een huiskamerproject hier in de buurt, daar werd m'n enthousiasme door opgelaaid. De prognose om weer volledig te reïntegreren is van "goed, volledig herstel verwacht" naar "onduidelijk" gegaan. Hierdoor krijg ik weer een soort van vechtdrang ("ik zal je verdomme laten zien wat ik kan, met je onduidelijk!") wat vervolgens weer wordt afgestraft met onwijze spierpijnen. Het is een rare loop op het moment![]()
Tot zover lief dagboek.
[..]
Ik kreeg direct een recept mee.
Ik vind het niet zo prettig als anderen het weten. Hoewel het inderdaad zo is dat ik me misschien te weinig besef dat anderen zich ook onzeker kunnen voelen en dat het steun biedt om dat te bespreken. Maar het voelt toch te privé of zo ...ik heb het er niet graag over met bekenden.quote:Op zondag 16 maart 2014 23:48 schreef Detroit het volgende:
[..]
En toch, weet je, denk ik dat het best eens goed zou kunnen zijn om tegen een of meerdere personen in zo'n gezelschap te zeggen dat je geneigd bent om jezelf nerveus te voelen in groepen.
Kan best dat mensen daar anders op reageren dan jij nu denkt. Misschien dat het juist wel een band schept als ze horen dat ze niet de enige zijn die zich opgelaten voelen bij anderen. En het haalt een beetje de heftigheid van de gedachten die jij hebt over de situatie eraf.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ik had dit wel aan de psych verteld. Dat vond ik al heel erg moeilijk. (zo'n zenuwtrek-moment)quote:Op zondag 16 maart 2014 23:42 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik hoop dat je iemand hebt waarmee je dit zou kunnen bespreken. Iemand die je kan vertrouwen, dan kun je zoveel meer die veiligheid voelen die je nodig hebt. Het is echt zo jammer dat je je zo voelt, waarschijnlijk ben je in ontspannen stemming heel leuk gezelschap.Why are you wearing that stupid man suit?
Doe je niequote:Op zondag 16 maart 2014 21:24 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik heb het wel eens overwogen maar ik weet niet zo goed wat ik dan zou moeten zeggen en hoe het mij zou kunnen helpen. Bovendien wil ik niet de avond van iemand anders verpesten.
Ik vind zelf dat ik dingen vaker wel doe dan dat ik ze ontwijk. Omdat men zegt dat dat beter is of zo. En omdat ik weet dat iets in mij er wel behoefte aan heeft. En omdat sommige dingen gewoon moeten om ooit te kunnen werken en succesvol een opleiding af te ronden en het dan wel handig is als je wat ervaring hebt. Maar ik kan er dus nog niet zo goed mee omgaan obviously ... maar goed o.a. daarvoor ga ik ook in therapie.quote:Op zondag 16 maart 2014 23:49 schreef Elvi het volgende:
[..]
Hmm... ok dus sociale bijeenkomsten met veel mensen zijn dus best een grote trigger voor je. Tenminste, dat begrijp ik uit je spoiler
Nu ben ik wel voorstander van triggers opzoeken om ermee te leren omgaan ipv ze uit de weg te gaan. Ik weet niet hoe jij daar tegenover staat? Ik herken het probleem wel... de eerste keer dat ik op een borrel van de opleiding was gingen klasgenoten weg en bleef ik achter bij iemand van een hoger jaar (bij wie ik zou logeren). Ik heb staan janken van angst(heel gezellig op de dansvloer ja
) maar ik ben gebleven. Het is niet mn hobby, maar ik kan het aan. In een groep kletsen kan ik ook niet, dus ik ga steeds 1-op-1 gesprekken aan. Of ik luister gewoon.
Roze haar is awesomequote:Nu heb ik wel vaker momenten dat het me niet boeit wat een ander vind. Mensen oordelen toch wel dus ik geef ze gewoon een ruime keuzeIs het niet mn lengte, dan is het wel mn gewicht, of mn roze haar wat ik een tijdje heb gehad
Als mensen een probleem met mij hebben dan is dat nog altijd hun probleem en niet die van mij. En zo denk ik nu 60% van de tijd
De andere 40% is nog steeds de puber die niet durft te bewegen in bijzijn van anderen.
Van tevoren een planning maken lijkt me wel prettig ja. Het is alleen wel moeilijk om die te maken, maar ik denk dat ik dit ook wel kan bespreken tijdens therapie.quote:Maar terug naar jou: als je moeite hebt op het moment zelf je grens te herkennen of aan te geven, doe dat dan vooraf. Zeg dat je een uurtje langskomt, spreek met jezelf af dat je met 2 mensen apart een gesprek aangaat, als je toch in een groepje terecht komt luister dan alleen. Bedenk wat je gaat doen voordat je erheen gaat, en bedenk wat je gaat doen als je je niet prettig voelt. Gastheer/vrouw gedag zeggen en gewoon gaan, even 5 minuten naar buiten, aanbieden om in de keuken te helpen...
Zorg ervoor dat je weet wat je gaat doen, dan raak je ook niet zo snel overweldigt als je er eenmaal bent.
Edit: en als je het echt helemaal niks vind ga jezelf dan niet pesten. Ik ben ook geen feesttype dus ik zit ook niet wekelijks in de kroeg (laatste keer was een jaar geleden). Nodig dan zelf 2 of 3 personen bij je thuis. Dan heb je het meer in de hand
![]()
M'n werkgever (een aanbieder van wonen/welzijn/werken voor mensen met psychische/psychosociale problematiek) start samen met andere instanties overal kleine projecten op om mensen uit huis en in contact met anderen te laten komen. Denk aan spelletjes, koffie met een praatje, knutselen, breien of haken. Ze zoeken vrijwilligers om dat project een dorp verderop te kunnen draaien. Ik werd enthousiast van dat idee omdat ik in het laatste half jaar een positieve beerput heb opengetrokken qua hobby's. Veel taken kan ik op m'n werk niet uitvoeren omdat ik het concentratievermogen van een garnaal op een slechte dag heb, laat staan dat ik cliënten kan begeleiden naar zelfstandigheid. Een beetje kletsen en mensen op gang helpen/houden bij hun gefreubel zonder al teveel verantwoordelijkheid lukt vast wel en lijkt me ook leuk om te doen!quote:Op zondag 16 maart 2014 23:52 schreef Detroit het volgende:
[..]
Huiskamerproject? Wasda? En in welke zin laaide dat je enthousiasme op? Dat je daardoor misschien weer meer bent gaan doen?
Ik las trouwens in HVJJN iets over dat jouw bedrijfsarts je meer wilde laten werken dan jij dacht aan te kunnen. Is dat nu van de baan?
Maar is het niet zo gek dat jij spierpijn krijgt als gevolg van die vechtdrang? Misschien dat die vechtdrang wel dusdanig goed ontwikkeld is bij jou dat je lichaam in een vechtmodus schiet met de bijbehorende aanspanning van spieren. Met dus spierpijn en spanningen als gevolg?
Jawel. Als iemand zorgeloos kan genieten van een leuke avond is dat toch een stuk fijner dan je zorgen maken over een vriendin en bereid zijn eerder naar huis te gaan ook al vind je het eigenlijk gezellig.quote:
Ik weet wel waar mijn prioriteiten liggen.. ahjaquote:Op maandag 17 maart 2014 00:40 schreef kuolema het volgende:
[..]
Jawel. Als iemand zorgeloos kan genieten van een leuke avond is dat toch een stuk fijner dan je zorgen maken over een vriendin en bereid zijn eerder naar huis te gaan ook al vind je het eigenlijk gezellig.
Tja niet iedereen is zo egoïstisch als jijquote:Op maandag 17 maart 2014 00:41 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ik weet wel waar mijn prioriteiten liggen.. ahja
Dat is jouw negatieve invulling van het verhaalquote:Op maandag 17 maart 2014 00:42 schreef kuolema het volgende:
[..]
Tja niet iedereen is zo egoïstisch als jij
Leg me de positieve kant eens uit dan.quote:Op maandag 17 maart 2014 00:42 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Dat is jouw negatieve invulling van het verhaal![]()
Als je het vanuit de positieve kant bekijkt vind je me juist heel sociaal
Ook al zou ik het gezellig vinden zou ik mij inzetten voor die vriend die het even lastig heeft mee te komen.quote:Op maandag 17 maart 2014 00:46 schreef kuolema het volgende:
[..]
Leg me de positieve kant eens uit dan.
Hm, geen diepzinnige reden... Ik had afgesproken dat ik bij dat meisje zou logeren en mn ouders verwachtten me toen ook niet meer dus ik vond het lullig om weg te gaanquote:Op maandag 17 maart 2014 00:30 schreef kuolema het volgende:
Bij die borrel van jou: waarom ben je gebleven en werd het uiteindelijk nog leuk?
Ok 2 vraagjes:quote:Ik vind 1-op-1 gesprekken ook makkelijker, mits het met iemand is die ik al goed ken en waarvan ik denk dat diegene me misschien wel aardig vindt. Maar ik heb dus ook de neiging om me aan 1 persoon te 'hechten' zeg maar, maar zodra die dan met een ander in gesprek gaat ben ik alleen en dat vind ik moeilijk. Luisteren vind ik ook moeilijk omdat ik zo op mezelf aan het letten ben. Ik kan me sowieso moeilijk concentreren in drukkere sociale situaties. Hier gebeurt wat, daar gebeurt wat, te veel chaos.
Van tevoren een planning maken lijkt me wel prettig ja. Het is alleen wel moeilijk om die te maken, maar ik denk dat ik dit ook wel kan bespreken tijdens therapie.
Het liefst ben ik met 1 persoon, voor een kortere tijd. Dat gaat meestal wel goed. Maar er zijn dan ook maar 2 of 3 mensen bij wie ik me enigszins kan ontspannen. Ik neem ook bijna nooit het initiatief om iets af te spreken, vooral niet bij mij thuis.
De lastige kwestie is ook of ik het echt helemaal niks vind of dat er genoeg voordelen zijn t.o.v. thuis blijven. Daarom twijfel ik dus altijd of ik iets wel of niet moet doen. Voortaan maar voor-tegen lijstjes maken of zo ...
Ik zou het zelf ook niet erg vinden als ik aan de andere kant stond, maar toch voel ik me schuldig tegenover mijn vriendin. Net zoals ik mijn eigen fouten onvergeeflijk vind maar als iemand anders hetzelfde doet vind ik dat geen probleem.quote:Op maandag 17 maart 2014 00:47 schreef kingtoppie het volgende:
[..]
Ook al zou ik het gezellig vinden zou ik mij inzetten voor die vriend die het even lastig heeft mee te komen.
Sowieso denk ik dat als iemand slecht meekomt dit wel redelijk te sturen valt als het een goede vriend is... Maarja
En alleen naar huis is vaak ook een optie?
Aan jou de zaak om daarin aan jezelf te werken...quote:Op maandag 17 maart 2014 00:53 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ik zou het zelf ook niet erg vinden als ik aan de andere kant stond, maar toch voel ik me schuldig tegenover mijn vriendin. Net zoals ik mijn eigen fouten onvergeeflijk vind maar als iemand anders hetzelfde doet vind ik dat geen probleem.
Ja je had eventueel dat andere meisje kunnen informeren maar dat zou ik zelf niet hebben gedaan. Kwam het toch wel goed uit dat het zichtbaar was dat je je niet op je gemak voelde.quote:Op maandag 17 maart 2014 00:49 schreef Elvi het volgende:
[..]
Hm, geen diepzinnige reden... Ik had afgesproken dat ik bij dat meisje zou logeren en mn ouders verwachtten me toen ook niet meer dus ik vond het lullig om weg te gaan(dit was nog voordat iemand me vertelde dat ik altijd weg kon gaan
)
Uiteindelijk werd het leuk, omdat er 2 mensen waren die door hadden dat ik het doodeng vond en me dus op mn gemak konden stellen.
Ja maar jamaar jamaar ik weet het gewoon niehieeetquote:[..]
Ok 2 vraagjes:
1: als je het echt niet leuk vind en het te overweldigend is in een groep: waarom ga je dan? Denk je dat het hoort? Ik hou ook niet van stappen, feestjes aflopen of naar de bioscoop gaan. Ik ga mezelf echt niet pesten.. ik ben wie ik ben en er zijn nog genoeg andere leuke dingen te doen.
2: waarom spreek je niet bij jou thuis af? Je vrienden vinden je leuk genoeg om je uit te nodigen voor feestjes dus ze zullen het ook leuk vinden om naar jou toe te gaan.
Ik begrijp ook niet waarom je twijfeltik lees alleen maar nadelen over feesten en borrels en je zegt steeds dat 1 op 1 veel fijner is
Dan is er toch geen twijfel?
1 op 1 contact is nog steeds contact
De vraag is meer: wil je met de meute mee doen of wil je doen wat JIJ wilt en waar JIJ je prettig bij voelt?
Wat kan je fout doen dan? Wat is de allergrootste fout die je kan maken en wat is dan het allerergste wat kan gebeuren?quote:Op maandag 17 maart 2014 01:17 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja je had eventueel dat andere meisje kunnen informeren maar dat zou ik zelf niet hebben gedaan. Kwam het toch wel goed uit dat het zichtbaar was dat je je niet op je gemak voelde.
[..]
Ja maar jamaar jamaar ik weet het gewoon niehieeetIk weet niet wat ik wil.
Bij mij thuis afspreken word ik juist onrustig van omdat ik dan gastvrouw ben en bang ben dat ik iets fout doe.
Dat is de vraag die psychologen ook altijd stellen ... heel vervelende. bedoel je als gastvrouw?quote:Op maandag 17 maart 2014 01:35 schreef Elvi het volgende:
[..]
Wat kan je fout doen dan? Wat is de allergrootste fout die je kan maken en wat is dan het allerergste wat kan gebeuren?
Maar t is wel n goeie vraag. Je bent bang iets fout te doen maar wat kan je fout doen?quote:Op maandag 17 maart 2014 01:38 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat is de vraag die psychologen ook altijd stellen ... heel vervelende. bedoel je als gastvrouw?
Ik kan niks met die vraag.
Bestaan, mij zijn is al een fout. Maar ik zal morgen even nadenken want nu ben ik te moe.quote:Op maandag 17 maart 2014 01:48 schreef Elvi het volgende:
[..]
Maar t is wel n goeie vraag. Je bent bang iets fout te doen maar wat kan je fout doen?
Ik vergeet zelf altijd mensen te drinken te geven maar inmiddels melden ze gewoon dat ze dorst hebbenIk heb ook wel eens in n lachbui cola in t gezicht van n vriendin uitgesproeit
(ok we waren 16 maar we zijn nu nog bevriend op ons 30ste
dus zelfs dat is geen drama)
Ik denk dat je bij vrienden weinig fout kunt doen. Je zei n paar posts terug dat je stomme dingen zegt op feestjes maar blijkbaar valt t mee want ze nodigen je nog steeds uit
Ik denk dat het doel van die vraag is in te zien wat het verschil is tussen de situatie die in jouw hoofd geconstrueerd is en de situatie zoals deze zich realistisch gezien voor zou kunnen doen.quote:Op maandag 17 maart 2014 01:38 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dat is de vraag die psychologen ook altijd stellen ... heel vervelende. bedoel je als gastvrouw?
Ik kan niks met die vraag.
Dat zit allemaal in jouw hoofd. Misschien maak je zo af en toe een grappige opmerking en ben je niet vijandig qua houding en vinden ze je daarom leuk genoeg om uit te nodigen. Waarom zouden ze iets van plan zijn? Schieten ze daar wat mee op? Ik denk dat je echt teveel in je hoofd hebt.quote:Op maandag 17 maart 2014 01:54 schreef kuolema het volgende:
[..]
Bestaan, mij zijn is al een fout. Maar ik zal morgen even nadenken want nu ben ik te moe.
En ik weet niet waarom ik word uitgenodigd, zou het niet gek vinden als ze het doen uit medelijden of omdat ze iets van plan zijn.
Deze BA heeft dan stiekem een goede manier gevonden om jou te mobiliseren. Gewoon advocaat van de duivel spelen en jou af en toe gigantisch uitdagen.quote:Op maandag 17 maart 2014 00:32 schreef minthy het volgende:
[..]
...
Er moest voor het UWV een lijst ingevuld worden met beperkingen en er werd niet gekeken naar mogelijkheden. Je kan me niet pissiger maken dan het continu gaan hebben over wat ik niet kan, daar ben ikzelf al veel te hard in.
Gevalletje reptielenbrein dat continu een signaal *ALARM ALARM ALARM*!! aan het uitzenden is oid?quote:De spierpijn wordt veroorzaakt door m'n burnout, spanning, boosheid en schrik verergert dat behoorlijk. Elke avond staat het strakuit maar sinds dat gesprek met de ba ben ik helemaal een strakke plank
Dat mag hij dan in het vervolg mooi laten ook!quote:Op maandag 17 maart 2014 13:29 schreef Detroit het volgende:
[..]
Deze BA heeft dan stiekem een goede manier gevonden om jou te mobiliseren. Gewoon advocaat van de duivel spelen en jou af en toe gigantisch uitdagen..
[..]
Gevalletje reptielenbrein dat continu een signaal *ALARM ALARM ALARM*!! aan het uitzenden is oid?.
Je bent nu stijf als een plank, flink nadeel, absoluut! Maar ik hoor wel een weerbare en don't fuck with me minthy tussen de regels door. Dat moet toch winst zijn?quote:Op maandag 17 maart 2014 13:45 schreef minthy het volgende:
[..]
Dat mag hij dan in het vervolg mooi laten ook!
Dat zou kunnen, volgens de ba is het een bekend verschijnsel bij een burnout. Het houdt wel idioot lang aan in mijn geval, sinds oktober 2012. Binnenkort eens langs de huisarts voor verder onderzoek of advies.
Welkom! Goed dat je komt meeposten.quote:Op maandag 17 maart 2014 13:50 schreef Mange-tout het volgende:
Hi, ik lees dit topic al een tijdje mee, maar ben over het algemeen te passief om mee te posten. Omdat er hier soms goede/verhelderende adviezen worden gegeven, wil ik het toch proberen.
Sinds iets meer dan een maand ga ik naar een psycholoog. Heb geen labeltje gekregen, maar we praten vooral over sociale onzekerheid (ik kan mij helemaal terugvinden in Kuoloma’s redenering, inclusief het uitnodigen uit medelijden) en over faalangst. Ik word momenteel vooral zenuwachtig voor de gesprekken, maar denk dat het wel goed is dat ik überhaupt over mijn beslommering praat. Ik zou vooral wat meer praktische tips kunnen gebruiken, eerder dan “accepteer dit/dat gevoel”.
Anyway, een andere incentive om hier te posten is de volgende situatie: ik date sinds kort met een jongen. Ik had eigenlijk al een tijdje het idee om geen vriendje te hebben voordat ik alles op een rijtje had qua mentale gezondheid. Maar ik vind hem toch wel leuk. Ik zou hem dan ook bij onze volgende afspraak (de tweede/derde echte date) eigenlijk willen zeggen dat ik naar de psych ga (en dat ik paniekaanvallen heb tijdens seks) om hem te laten beslissen of hij met zo iemand als mij verder wil. Fwb wil ik sowieso al niet.
Alleen: hoe pak ik dat het beste aan? Heb ook geen zin om een halfuur een klaagverhaal te houden, daar heb ik vooralsnog mijn psych voor. Of verzwijg ik het best nog een tijdje, tot het duidelijk is of het iets wordt? Ik heb verder nog tegen niemand iets vertelt over de psycholoog en schaam me er een beetje voor.
Vreemd eigenlijk dat het voor jezelf zo'n taboe kan zijn. Ik was zelf ook altijd erg schichtig erover maar met een gezonde dosis 'schijt aan' ben ik het iedereen gewoon van meet af aan gaan vertellen.quote:Op maandag 17 maart 2014 14:01 schreef Detroit het volgende:
[..]
Welkom! Goed dat je komt meeposten..
Die schaamte voor het feit dat je bij een psycholoog loopt raak je snel zat kwijt. Dat vond ik ook een jaar gênant, maar mettertijd vertel je er even makkelijk over als over wat je gegeten hebt..
"langere tijd" is niet een vast iets he. Je kan het ook bij date 7 al doen bv.. of bij date 15. Tis maar net hoe de relatie zich ontwikkeld. Zou dat gewon een beetje proberen aan te voelen.quote:Op maandag 17 maart 2014 15:18 schreef Mange-tout het volgende:
@Cue: Je hebt een punt, maar ik denk dat ik harder gekwetst zou worden mocht het na een langere tijd uitkomen en dan een dealbreaker blijken zijn.
Op zich is dat niet zo vreemd, wat ik merk is dat het voor heel veel mensen taboe is waardoor mensen er zo lang mee rond blijven lopen totdat ze uiteindelijk instorten (zal voor sommige vaste klanten hiero wel bekend in de oren klinken).quote:Op maandag 17 maart 2014 14:48 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Vreemd eigenlijk dat het voor jezelf zo'n taboe kan zijn. Ik was zelf ook altijd erg schichtig erover maar met een gezonde dosis 'schijt aan' ben ik het iedereen gewoon van meet af aan gaan vertellen.
Waarom zou er een verschil moeten zijn tussen dokter en psycholoog? Of het nou je lichaam is of je geest, beide onderdeel van je toch? En psychische aandoeningen zijn technisch gezien ook 'gewoon' lichamelijke aandoeningen, dus dan is de cirkel rond zou ik zeggen!
Schaamte dat je bij een psycholoog loopt? Dat is toch wel ernstig. Ik dacht oprecht dat er in deze huidige maatschappij niet zo heel moeilijk over word gedaan als 'je naar de psycholoog' zou gaan.quote:Op maandag 17 maart 2014 14:01 schreef Detroit het volgende:
[..]
Welkom! Goed dat je komt meeposten..
Die schaamte voor het feit dat je bij een psycholoog loopt raak je snel zat kwijt. Dat vond ik ook een jaar gênant, maar mettertijd vertel je er even makkelijk over als over wat je gegeten hebt..
Dacht je dat echt?quote:Op maandag 17 maart 2014 16:31 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Schaamte dat je bij een psycholoog loopt? Dat is toch wel ernstig. Ik dacht oprecht dat er in deze huidige maatschappij niet zo heel moeilijk over word gedaan als 'je naar de psycholoog' zou gaan.
Taboes zijn er nog wel genoeg en het ligt er maar net aan wie je treft. In de loop der tijd heb ik aardig wat mensen verteld over mijn niet al te florisante geschiedenis en de responses waren zeer wisselend, van een depressieve blik op het gezicht van de hoorder tot aan "je stelt je maar aan".quote:Op maandag 17 maart 2014 16:31 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Schaamte dat je bij een psycholoog loopt? Dat is toch wel ernstig. Ik dacht oprecht dat er in deze huidige maatschappij niet zo heel moeilijk over word gedaan als 'je naar de psycholoog' zou gaan.
Euw, ja, dat dacht ik echt inderdaad. Ik ken een aantal mensen die vaak bij de psycholoog is geweest en daar wordt niet anders tegen aan gekeken en ik heb zelf ook nooit issues gehad om het anderen te vertellen dat ik een bij een psycholoog ben geweest. Alleen mijn ex vond het onzin.quote:Op maandag 17 maart 2014 16:34 schreef Elvi het volgende:
[..]
Dacht je dat echt?![]()
Zelfs bij zorgverzekeringen is het een soort taboe. Ik werkte op de klantenservice en wij mochten vragen over psychologen niet beantwoorden. Deze "GGZ-vragen" moesten we doorschakelen naar iemand die een training daarvoor had gehad want "het zijn natuurlijk vaak aparte mensen die bellen en je moet heel anders met hen omgaan".
Het voelde als falen, dat instorten. Had veel eerder hulp moeten krijgen, een jaar of 30 eerder denk ik zoquote:Op maandag 17 maart 2014 16:25 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Op zich is dat niet zo vreemd, wat ik merk is dat het voor heel veel mensen taboe is waardoor mensen er zo lang mee rond blijven lopen totdat ze uiteindelijk instorten (zal voor sommige vaste klanten hiero wel bekend in de oren klinken).
En wees welkom
Jammer. De over empatische persoon zal ontzettend; "Aww" reageren en de botte lul zal vooral zeggen; "Pfft, wat een onzin, je stelt je aan". Ik denk altijd maar als je iemand gaat afwijzen op basis van het gegeven dat hij/zij persoonlijke hulp zoekt of zocht ben je echt van je padje af.quote:Op maandag 17 maart 2014 16:34 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Taboes zijn er nog wel genoeg en het ligt er maar net aan wie je treft. In de loop der tijd heb ik aardig wat mensen verteld over mijn niet al te florisante geschiedenis en de responses waren zeer wisselend, van een depressieve blik op het gezicht van de hoorder tot aan "je stelt je maar aan".
Ik heb het ook verteld aan enkele vrienden en wat oudere kennissen. Ik merk dat jongere mensen er iets nuchter mee omgaan dan de iets oudere mensen. Overigens als ik het vertel krijg ik vaak te horen dat ik er "niet depressief uitzie", "dat heb jij toch niet nodig" tot "je hebt gewoon een schop onder je hol nodig".quote:Op maandag 17 maart 2014 16:34 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Taboes zijn er nog wel genoeg en het ligt er maar net aan wie je treft. In de loop der tijd heb ik aardig wat mensen verteld over mijn niet al te florisante geschiedenis en de responses waren zeer wisselend, van een depressieve blik op het gezicht van de hoorder tot aan "je stelt je maar aan".
Ik kan vet onderstreepte zelf niet genoeg benadrukken. Vroeger was ik heel hard voor mezelf, hield ik burnout voor aanstelleritis en wat ik de connectie met mn gevoelens volledig kwijt (niet dat ik ze ooit echt gehad had daarvoor, maar toch).quote:Op maandag 17 maart 2014 16:39 schreef zomertje het volgende:
[..]
Het voelde als falen, dat instorten. Had veel eerder hulp moeten krijgen, een jaar of 30 eerder denk ik zo![]()
Zie mijn bovenstaande post. Vroeger was ik wat dat aangaat precies zo een ontzettende botte lul.quote:Op maandag 17 maart 2014 16:40 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Jammer. De over empatische persoon zal ontzettend; "Aww" reageren en de botte lul zal vooral zeggen; "Pfft, wat een onzin, je stelt je aan". Ik denk altijd maar als je iemand gaat afwijzen op basis van het gegeven dat hij/zij persoonlijke hulp zoekt of zocht ben je echt van je padje af.
Oeh! Ja, wij, psychiatrich patienten zijn heul engquote:Op maandag 17 maart 2014 16:34 schreef Elvi het volgende:
[..]
Dacht je dat echt?![]()
Zelfs bij zorgverzekeringen is het een soort taboe. Ik werkte op de klantenservice en wij mochten vragen over psychologen niet beantwoorden. Deze "GGZ-vragen" moesten we doorschakelen naar iemand die een training daarvoor had gehad want "het zijn natuurlijk vaak aparte mensen die bellen en je moet heel anders met hen omgaan".
Yep, yep en yep. Nou, ik kan je vertellen, ik heb dit jarenlang doorgezet...doorgeploeterd en was bijna doodgebloed omdat ik de signalen bleef negeren. Ik negeerde 1 van de belangrijkste dingen die ik had, namelijk mijn gevoelens...die heb je niet voor niks.quote:Op maandag 17 maart 2014 16:41 schreef Mistico het volgende:
[..]
Ik heb het ook verteld aan enkele vrienden en wat oudere kennissen. Ik merk dat jongere mensen er iets nuchter mee omgaan dan de iets oudere mensen. Overigens als ik het vertel krijg ik vaak te horen dat ik er "niet depressief uitzie", "dat heb jij toch niet nodig" tot "je hebt gewoon een schop onder je hol nodig".
Het is niet zo dat ik van tevoren bang ben om heel erge fouten te maken, - Edit: oh wacht, eigenlijk welquote:Op maandag 17 maart 2014 08:36 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Ik denk dat het doel van die vraag is in te zien wat het verschil is tussen de situatie die in jouw hoofd geconstrueerd is en de situatie zoals deze zich realistisch gezien voor zou kunnen doen.
Vaak als je nogal een geprogrammeerd doemdenker bent zijn de beelden in je hoofd vaak enkel gericht op het negatieve of op een worst-case scenario. Niks mis mee verder. Maar wanneer je die gedachte achterhaalt, accepteert en zo ruimte voor jezelf creëert om gewoon de ervaring te hebben(want vaak betreft het iets heel simpels) zul je zien dat het best mee valt. Des te meer je dit doet, des te meer je je zult gaan realiseren dat de situaties in je hoofd veel erger lijken dan ze zijn.
Dat heb ik ook. Als ik op mezelf zou wonen mag wsl niemand op bezoek komenquote:Op maandag 17 maart 2014 10:47 schreef kvd het volgende:
Ik sluit me aan bij heel veel moeite hebben met feestjes, sociale gelegenheden, familiefeestjes en zelfs openbare gelegenheden. Ik hield er wel altijd van, maar trek het niet meer. Te druk, geen concentratie, daardoor niet kunnen socializen, daardoor verkeerde opmerkingen of vragen stellen die allang gesteld zijn, me daardoor niet thuis voelen op plekken en het idee dat ik bij anderen een rare indruk achterlaat.
Gevolg: vrienden zijn er eigenlijk niet meer (nog steeds geen idee waarom er plots geen contact meer was met beste vriendin, wat dus eigenlijk een bevestiging was dat ik dingen fout doe). Alleen nog wat contact met een klein gedeelte van de familie. Neven en nichtendag sla ik standaard over.
En mijn eigen huis is mijn veilige haven, heb juist liever niet dat mensen hier komen. 'Verjaardag' heb ik dan ook bij mijn moeder gevierd, wilde niet dat andere in mijn veilige ruimte zouden komen.
Hoiquote:Op maandag 17 maart 2014 15:18 schreef Mange-tout het volgende:
Woei, veel reacties, tof.
@Cue: Je hebt een punt, maar ik denk dat ik harder gekwetst zou worden mocht het na een langere tijd uitkomen en dan een dealbreaker blijken zijn.
Over de schaamte over psychologen: ik ken maar één persoon die er open over heeft verteld, maar dan wel in een een-op-eengesprek. Iemand anders heeft het heel vlug tussen neus en lippen door verteld, maar ook met wat schaamte. Ik ben het ermee eens dat het geen taboe zou moeten zijn, maar dat is het vooralsnog wel, in België alleszins. Om de zoveel weken verschijnt er weer eens itempje in de media waarin wordt opgeroepen om het niet meer als een taboe te beschouwen en waarbij de analyse wordt gemaakt dat het dat toch nog eens. Ik heb niet veel zin om hierin een pioniersrol te vervullen, aangezien mensen mij sowieso al "vreemd" vinden, ook mensen die mij gewoon tof vinden. Wel veel respect voor mensen die er open over kunnen en willen vertellen.
Ik kan nooit zomaar ergens over beginnen, vind praten sowieso moeilijk, vooral nu ik een psych heb die wil dat ik zelf ga praten i.p.v. dat hij het gesprek leidt. Dat gaat niet zo soepelquote:Op maandag 17 maart 2014 11:15 schreef Murmeli het volgende:
Grote feesten/stappen doe ik ook bijna nooit meer. Gewoon wat drinken in de buurtkroeg soms wel.
Vorig jaar liep dat een keer uit op stappen en dat was wel leuk. En misschien ga ik volgende maand naar een feestje in de maassilo
Maar ik ga er vanuit dat ik dan maar 2 uurtjes blijf. Dan heb ik t wel gehad.
Borrels op mijn werk vind ik leuk als er bekenden zijn en als ik niet net aan de AD zit hahahhaa. Laatste borrel was ik ziek zeg!
Maar kuo: dat je denkt dat ze plannetjes smeden tegen jou, dat moet je echt aan de psych vertellen hoor. Een keer wanneer jij daaraan toe bent natuurlijk![]()
Als ik lees wat je schrijft lijkt het me heel waarschijnlijk dat ze je gewoon mogen.
Ik ben nu wel heel benieuwd hoe jij eruit zietquote:En roze haar is inderdaad cool! Heb ik nooit gehad. Ik zie er echt saai uit. Gewoon blond haar (nep blond) en 2 niet opvallende piercings (de echt toffe bleven niet goed zitten) en een goed verstopte tattoo.![]()
Dat vind ik het grote nadeel van mijn werk. Ik kan er niet meer tof uitzien
Misschien voorstellen om wat met haar te gaan drinken in een rustige kroeg of gewoon bij 1 van jullie thuis? (evt op andere datum)quote:Op maandag 17 maart 2014 17:32 schreef kuolema het volgende:
k kreeg net een sms van een vriendin (die ik niet zo vaak spreek) of ik zin heb om mee uit te gaan dit weekend. Meteen weer gespannen omdat ik dan denk 'shit, wat moet ik zeggen, wat wil ik, moet ik gaan?'. Ik wil 90% niet maar voel me ook soort van verplicht om ja te zeggen of zo ...Ik word sowieso gespannen van elke sms/telefoontje dat ik krijg.
Maar goed, ik heb gezegd dat ik uitgaan niet leuk vind en zo en dat wist ze ook wel.
Ja ik zei dat ik wel een keer iets anders wil doen maar dat wordt dan over een paar weken pas.quote:Op maandag 17 maart 2014 17:33 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Misschien voorstellen om wat met haar te gaan drinken in een rustige kroeg of gewoon bij 1 van jullie thuis? (evt op andere datum)
Heb je een beetje van beide.
Ik ben niet zoveel veranderd tov mijn fobo. Foto's daar zijn wel oud maar denk dat mijn haar ongeveer even lang is en ongeveer zelfde kleurquote:Op maandag 17 maart 2014 17:32 schreef kuolema het volgende:
Ik kreeg net een sms van een vriendin (die ik niet zo vaak spreek) of ik zin heb om mee uit te gaan dit weekend. Meteen weer gespannen omdat ik dan denk 'shit, wat moet ik zeggen, wat wil ik, moet ik gaan?'. Ik wil 90% niet maar voel me ook soort van verplicht om ja te zeggen of zo ...Ik word sowieso gespannen van elke sms/telefoontje dat ik krijg.
Maar goed, ik heb gezegd dat ik uitgaan niet leuk vind en zo en dat wist ze ook wel.
[..]
Ik kan nooit zomaar ergens over beginnen, vind praten sowieso moeilijk, vooral nu ik een psych heb die wil dat ik zelf ga praten i.p.v. dat hij het gesprek leidt. Dat gaat niet zo soepel
[..]
Ik ben nu wel heel benieuwd hoe jij eruit ziet
Gefeliciteerdquote:Op maandag 17 maart 2014 17:36 schreef kuolema het volgende:
Ik ben trouwens een jaar actief op fok. Gaat nu wel beter met me dan toen.
Mwah het is geen vooruitgang ... het zijn schommelingen die ik al sinds de pubertijd heb.quote:Op maandag 17 maart 2014 17:52 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Gefeliciteerd
En die vooruitgang is tof
Gefeliciteerd! Dat je in de positieve schommel zitquote:Op maandag 17 maart 2014 17:56 schreef kuolema het volgende:
[..]
Mwah het is geen vooruitgang ... het zijn schommelingen die ik al sinds de pubertijd heb.
Absoluut mee eens maar er hangt nog wel degelijk een negatief stigma op het zoeken van hulp bij psychische of psychosociale problemen.quote:Op maandag 17 maart 2014 18:21 schreef sitting_elfling het volgende:
Schamen om in therapie te zitten? Ik zie dat toch echt als kracht. Iets werkt niet, dus zoek je een oplossing. Dat lijkt mij een krachtig iets. Het beseffen dat iets niet goed gaat en dat je dus door hebt dat je dat niet alleen kunt doen.
Als ik moet leren zwemmen ga ik toch ook gewoon in les voor een diploma? En niet ergens in een vies vijvertje proberen "te spartelen"?
Dat is absoluut winst!quote:Op maandag 17 maart 2014 14:00 schreef Detroit het volgende:
[..]
Je bent nu stijf als een plank, flink nadeel, absoluut! Maar ik hoor wel een weerbare en don't fuck with me minthy tussen de regels door. Dat moet toch winst zijn?
Maareh. Ik ben wel benieuwd wat voor manieren er zijn om dat alarm er vanaf te krijgen. Oefeningen zoals bioenergetics (Alexander Lowen) oid?
Fijn dat je dat bent gaan inzien. De botte horken (sorry voor de omschrijving) kunnen anderen zoveel pijn doen. En een echte burnout met dikke depressie gun ik niemand, ik had zoiets nog nooit meegemaakt en wil t nooit meer meemaken.quote:Op maandag 17 maart 2014 16:47 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Zie mijn bovenstaande post. Vroeger was ik wat dat aangaat precies zo een ontzettende botte lul.
Mijn mentaliteit was er 1 van "werken werken werken, doorgaan doorgaan doorgaan en niet zwak wezen". Ik was HEEL hard voor mezelf en al mijn falen (een enorme berg falen), daar was ik gewoon blind voor, net zoals ik blind was voor het leed van anderen. Ik wou hard en sterk zijn, de wereld laten zien van wat voor superieur stof ik gemaakt was, big mistake!
Ik zag het gewoon niet en vond hen ZWAK en aanstellers...man man man, 1 van de grootste fouten van mijn leven...ik heb niet voor niets zo lang met mijn shit doorgelopen. Zelfs nadat eindelijk de diagnoses begonnen binnen te stromen, duurde het nog heel lang voordat het besef (en de rouw) eindelijk kwam.
Vrede hebben met dat het gelopen is door eigen handelen is het moeilijkste. Het zien als een les i.p.v. een fout maakt het makkelijker.quote:Op maandag 17 maart 2014 19:47 schreef zomertje het volgende:
[..]
Fijn dat je dat bent gaan inzien. De botte horken (sorry voor de omschrijving) kunnen anderen zoveel pijn doen. En een echte burnout met dikke depressie gun ik niemand, ik had zoiets nog nooit meegemaakt en wil t nooit meer meemaken.
Ik heb er nu wel vrede mee hoor, ben eindelijk op weg echt te leren mezelf te mogen zijnquote:Op maandag 17 maart 2014 21:42 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Vrede hebben met dat het gelopen is door eigen handelen is het moeilijkste. Het zien als een les i.p.v. een fout maakt het makkelijker.
Lieve, gevoelige, kwetsbare kuolema, je mag er wezen. Mensen hebben je graag omdat je gevoelig bent en het lijden van anderen oprecht kan begrijpen. Gevoelige mensen zijn ook kwetsbaar, net als de mooiste orchideeen. Zorg goed voor jezelf en bloei op.quote:Op maandag 17 maart 2014 01:54 schreef kuolema het volgende:
[..]
Bestaan, mij zijn is al een fout. Maar ik zal morgen even nadenken want nu ben ik te moe.
En ik weet niet waarom ik word uitgenodigd, zou het niet gek vinden als ze het doen uit medelijden of omdat ze iets van plan zijn.
Die snappen helaas totaal niet wat een depressie is. En dat is lastig, voor beide partijen.quote:Op maandag 17 maart 2014 16:41 schreef Mistico het volgende:
[..]
Ik heb het ook verteld aan enkele vrienden en wat oudere kennissen. Ik merk dat jongere mensen er iets nuchter mee omgaan dan de iets oudere mensen. Overigens als ik het vertel krijg ik vaak te horen dat ik er "niet depressief uitzie", "dat heb jij toch niet nodig" tot "je hebt gewoon een schop onder je hol nodig".
Best wel Toch gaat het niet altijd even goed en lijken momenteel de dipjes zich wat sneller na elkaar op te stapelen. Ik post wat ook minder snel dat ik me klote voel, terwijl dat wel zo is..quote:Op zaterdag 15 maart 2014 00:46 schreef Murmeli het volgende:
Jaaaaaa hier zijn jullie
Mistico: goed zo! Fijn om te lezen
Tegen depressie aanhikken ken ik ook wel ja. De hele winter gedaan
Toegeven dat het toch (ff) niet gaat kan idd lucht geven, zoals bos ook zegt.
En bos hier
Jij gaat echt lekkah he?! Zo tof
Jij bent zo liefquote:Op maandag 17 maart 2014 22:35 schreef Gray het volgende:
[..]
Lieve, gevoelige, kwetsbare kuolema, je mag er wezen. Mensen hebben je graag omdat je gevoelig bent en het lijden van anderen oprecht kan begrijpen. Gevoelige mensen zijn ook kwetsbaar, net als de mooiste orchideeen. Zorg goed voor jezelf en bloei op.
Dank, het had ook veel slechter kunnen gaanquote:Op maandag 17 maart 2014 18:16 schreef seasushi het volgende:
[..]
Gefeliciteerd! Dat je in de positieve schommel zit
mooi geschrevenquote:Op maandag 17 maart 2014 22:35 schreef Gray het volgende:
[..]
Lieve, gevoelige, kwetsbare kuolema, je mag er wezen. Mensen hebben je graag omdat je gevoelig bent en het lijden van anderen oprecht kan begrijpen. Gevoelige mensen zijn ook kwetsbaar, net als de mooiste orchideeen. Zorg goed voor jezelf en bloei op.
Iemand vertelde mij ooit: dingen waar je nog erg emotioneel van wordt heb je niet verwerkt. Dus dan is t goed om zo af en toe ergens om te moeten huilen bij de psych, dan raken jullie de dingen die aangepakt moeten worden lijkt me.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 16:14 schreef Mange-tout het volgende:
Inderdaad goed geschreven, en goede raad ook, denk ik.
Mijn psych was het met Cue, Murmeli en Kuolema eens, dus ik zwijg nog even over psychologische problemen tegen mijn date.
Ik heb overigens de indruk dat telkens wanneer ik bijna begin te huilen, de psycholoog tevreden is. Normaal zit ik daar met een pokerface. Op het einde van ons gesprek gisteren zat ik echt in tranen omdat hij onverwacht raad gaf, dus zou liefst zo vlug mogelijk weer gaan, maar het kan pas over een maand. Vandaag kwam de huilbuil er dan echt uit. Ik hou niet van huilen, omdat ik me er daarna gewoon vermoeid door voel, niet opgelucht of zo.
Laat me raden... de mensen die sociale gelegenheden eng vinden?quote:Op dinsdag 18 maart 2014 19:23 schreef Detroit het volgende:
Jongens. Nog even over die meet!
Voor zaterdag 22 maart zijn er de meeste gegadigden (die hebben opgegeven zeker te komen). Dus dan lijkt het mij het meest handig het op die datum te gaan houden. Als jullie het daarmee eens zijn dan?.
Voor de 5e zijn er wat afzeggingen geweest namelijk.
Ik heb me bij voorbaat al niet eens opgegeven. En ja, die diagnose heb ik. Dan is het aardig voorspelbaar dat je niet komtquote:Op dinsdag 18 maart 2014 19:32 schreef Elvi het volgende:
[..]
Laat me raden... de mensen die sociale gelegenheden eng vinden?
Ik zat trouwens te denken... de mensen die dat eng/vervelend vinden: hebben jullie de diagnose ontwijkende persoonlijkheidsstoornis gekregen?
Hahaha. Nee hoor. Meestal een geval van andere bezigheden.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 19:32 schreef Elvi het volgende:
[..]
Laat me raden... de mensen die sociale gelegenheden eng vinden?
Ik zat trouwens te denken... de mensen die dat eng/vervelend vinden: hebben jullie de diagnose ontwijkende persoonlijkheidsstoornis gekregen?
Nope! Geen last van gehad.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 19:13 schreef Murmeli het volgende:
Is er hier trouwens die het herkent dat van antidepressiva je eetlust helemaal weg is?
Het kan ook met mijn verkoudheid te maken hebben maar ik verdenk toch de pillz. De vorige keer ben ik ook afgevallen toen ik begon. Nu ook al een paar kilo kwijt.
Anyway: anderen hier ook last van?
Ik hoop dat het tijdelijk is. Eten is mijn hobby. Nou ja een van mijn hobbies.
Nee, nog niet bij de zeehondjes geweest. Morgen denk ikquote:Op dinsdag 18 maart 2014 19:36 schreef Detroit het volgende:
[..]
Nope! Geen last van gehad.
offtopic: Al zeehondjes gespot?.
Hoe laat begon die meet eigenlijk ook al weer?quote:Op dinsdag 18 maart 2014 19:23 schreef Detroit het volgende:
Jongens. Nog even over die meet!
Voor zaterdag 22 maart zijn er de meeste gegadigden (die hebben opgegeven zeker te komen). Dus dan lijkt het mij het meest handig het op die datum te gaan houden. Als jullie het daarmee eens zijn dan?.
Voor de 5e zijn er wat afzeggingen geweest namelijk.
Sapperdeflap, ik ging er nu van uit dat het sowieso niet deze zaterdag zou worden omdat dan de minste mensen konden ...quote:Op dinsdag 18 maart 2014 19:23 schreef Detroit het volgende:
Jongens. Nog even over die meet!
Voor zaterdag 22 maart zijn er de meeste gegadigden (die hebben opgegeven zeker te komen). Dus dan lijkt het mij het meest handig het op die datum te gaan houden. Als jullie het daarmee eens zijn dan?.
Voor de 5e zijn er wat afzeggingen geweest namelijk.
Ik vind het ook eng maar ik ga lekker tochquote:Op dinsdag 18 maart 2014 19:32 schreef Elvi het volgende:
[..]
Laat me raden... de mensen die sociale gelegenheden eng vinden?
Ik zat trouwens te denken... de mensen die dat eng/vervelend vinden: hebben jullie de diagnose ontwijkende persoonlijkheidsstoornis gekregen?
Woeiiiii!quote:Op dinsdag 18 maart 2014 21:15 schreef kuolema het volgende:
Ik heb vandaag een vrij positieve sociale ervaring gehad. Ik denk er niet de hele tijd aan terug (tot nu toe) en voel me wel okee, dus dat is fijn
Ja dat slik ik, 40 mg. Maar helaasquote:Op dinsdag 18 maart 2014 21:22 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Woeiiiii!
Heb je citalopram al geprobeerd kuo? Werkt prima. Ben al 2 kilo kwijt in 2 wk. Of 3. Weetniemeer
dat is wel fijn!quote:Op dinsdag 18 maart 2014 21:23 schreef kuolema het volgende:
[..]
Ja dat slik ik, 40 mg. Maar helaasIk heb dan wel weer het geluk dat ik ook geen last heb van andere bijwerkingen.
Lekker origineel doen! Gewichtstoename is idd een veelvoorkomende bijwerking, dat lijkt me echt heel vervelend.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 21:27 schreef Murmeli het volgende:
[..]
dat is wel fijn!
Ik doe alleen aan bijwerkingen die niemand heeft. Hahahhaa. De meeste mensen komen aan van AD.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op dinsdag 18 maart 2014 22:04 schreef Mistico het volgende:
Ik heb inderdaad AD voorgeschreven gekregen. Nu toch nog even goed nadenken of ik dit wel wil.Succes met het nemen van de beslissing. Het heeft geen haastSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Why are you wearing that stupid man suit?
quote:Op dinsdag 18 maart 2014 22:04 schreef Mistico het volgende:
Ik heb inderdaad AD voorgeschreven gekregen. Nu toch nog even goed nadenken of ik dit wel wil.Succes met beslissen!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Antidepressiva zijn gemeen. Ze geven alleen bijwerkingen die je niet wildus de kans is best aanwezig dat je niet aankomt.
Dwz ik heb er ook gehad waar ik honger van kreeg hoor
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Je voelt je genaaid maar wil daar niet aan en zoekt allerlei diepere verklaringen? Terwijl je eigenlijk gewoon een inschattingsfoutje hebt gemaakt bij deze meneer, wat iedereen kan gebeuren. Misschien neem je het jezelf kwalijk dat je erin bent getrapt en vind je nu dat hij jouw gevoel moet oplossen door sorry te zeggen of je geld terug te geven of door gewoon op zijn gezicht te gaan?quote:Op dinsdag 18 maart 2014 22:43 schreef Elvi het volgende:
Soms vind ik het lastig om te bepalen wat eerder komt: de trigger of de depressie... En kan een persoon ook een trigger zijn?
Ik zit al n paar weken niet heel erg lekker in mn vel en de laatste paar dagen al helemaal niet (hoewel t nog te vroeg lijkt om te zeggen 'de depressie is terug'). Maar nu zie ik dat iemand weer actief is op Facebook en dingen liked van andere vrienden van m. Iets wat me raakt, omdat onze vriendschap een beetje raar loopt... Het is de persoon die ineens onbereikbaar was en toen bleek dat zn telefoon in het water was gevallen maar dat dus niet verteld via facebook of email ofzo![]()
En ik weet niet zo goed waarom het me raakt. Komt dat omdat ik al niet goed in mn vel zit, of omdat zijn acties toch al iets bij me losmaakten? Ik ben absoluut niet verliefd op hem, dat even vooropWas het maar waar dan begreep ik tenminste waarom ik me rot voel
Ik heb hem wel af en toe geld geleend... en niet teruggezien uiteraardDe enige keer dat hij uit zichzelf contact opnam was toen hij 50,- wilde lenen. Ik heb gezegd dat ik dat niet ging doen en vervolgens hoorde ik niks meer van m. Ik voel me gebruikt, terwijl zijn vriendschap eerst wel oprecht leek (we hadden/hebben beide problemen en steunen elkaar daarin). Met een andere vriendin was ik vrij snel klaar toen de vriendschap over was maar dat had een duidelijk einde. Met hem heb ik dat niet en ik kan mn boosheid ook niet uiten (want hij zal toch niet reageren
Overigens heeft hij ook kenmerken van een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis wat zich bij hem dus uit in het constant afzeggen van afspraken, niet reageren, niks uit zichzelf ondernemen tenzij geld nodig... ).
Ik begrijp niet zo goed waarom zijn gedrag me zo raakt en waarom ik niet weet wat ik ermee moet. Ik ben vrij goed in analyseren maar hierin loop ik gewoon vast. Heeft iemand hier een heldere objectieve kijk op?
Bedankt beide. Ik denk dat ik het wel ga doen.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 22:55 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Succes met beslissen!
Antidepressiva zijn gemeen. Ze geven alleen bijwerkingen die je niet wildus de kans is best aanwezig dat je niet aankomt.
Dwz ik heb er ook gehad waar ik honger van kreeg hoor
Ik weet dat ik echt heel stom ben geweest. Ook omdat het niet de eerste keer is dat dit is gebeurdquote:Op dinsdag 18 maart 2014 23:01 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Je voelt je genaaid maar wil daar niet aan en zoekt allerlei diepere verklaringen? Terwijl je eigenlijk gewoon een inschattingsfoutje hebt gemaakt bij deze meneer, wat iedereen kan gebeuren. Misschien neem je het jezelf kwalijk dat je erin bent getrapt en vind je nu dat hij jouw gevoel moet oplossen door sorry te zeggen of je geld terug te geven of door gewoon op zijn gezicht te gaan?
Althans, zoiets zou ik me voelen. Ik kan nooit zo goed toegeven dat ik stom ben geweest etc. (En zo erg is t op zich niet om een keer iets verkeerd in te schatten)
Voor beide valt iets te zeggen maar ikzelf zou gaan voor de korte termijn. Des te eerder je uit het diepste bent, des te beter kan je aan de slag met jezelf waardoor de lange termijn vanzelf aan bod komt.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 23:11 schreef Mistico het volgende:
[..]
Bedankt beide. Ik denk dat ik het wel ga doen.
Vraag aan jullie. Wat is belangrijker bij een depressie? Zorgen dat je jezelf goed voelt op de korte termijn of meer focussen op de lange termijn.
Nee, dat kan echt geen kwaad hoor. Jij bent wel gevoelig voor medicijnen toch? Dan zal het wsl net zo gaan voelen als tijdens beginnen met/opbouwen.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 23:31 schreef minthy het volgende:
Even iets onnozels; mogelijk heb ik m'n ad vanavond dubbel ingenomen. In eerste instantie haalde ik m'n schouders op ("ach, wat kan er nou helemaal gebeuren") maar nu vind ik het wat eng worden (yay angststoornis).
Kan het veel kwaad, als dit daadwerkelijk gebeurd is? Via Google kan ik alleen vinden dat je geen dubbele dosis of een vergeten dosis in moet nemen maar zo snugger was ik zelf al wel
Mwah dubbel kan denk ik niet zoveel kwaad. Denk dat je weer wat last van bijwerkingen kan krijgen. Als je je echt zorgen maakt ff de huisartsenpost bellen evt.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 23:31 schreef minthy het volgende:
Even iets onnozels; mogelijk heb ik m'n ad vanavond dubbel ingenomen. In eerste instantie haalde ik m'n schouders op ("ach, wat kan er nou helemaal gebeuren") maar nu vind ik het wat eng worden (yay angststoornis).
Kan het veel kwaad, als dit daadwerkelijk gebeurd is? Via Google kan ik alleen vinden dat je geen dubbele dosis of een vergeten dosis in moet nemen maar zo snugger was ik zelf al wel
Klinkt best aannemelijkquote:Op dinsdag 18 maart 2014 23:17 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik weet dat ik echt heel stom ben geweest. Ook omdat het niet de eerste keer is dat dit is gebeurd![]()
Dus ik heb 2 keer een inschattingsfout gemaakt
Ik bedacht me namelijk net dat er veel overeenkomsten zijn met een vriendschap die ik jaren geleden had. Tijdens beide vriendschappen zat ik niet lekker in mn vel en was ik kwetsbaar, met beide personen was ik best close, beide heb ik geld geleend en niets teruggezien, en bij beide was de vriendschap van de ene op de andere dag voorbij (alleen de manier waarop verliep anders...).
Die situatie heb ik misschien niet goed kunnen afslutien en dat daarom deze situatie (die nog heel mild verloopt in vergelijking trouwens) zo heftig bij me binnenkomt. Dat is denk ik de enige verklaring die ik kan bedenken.
Maar na 2 keer is het me duidelijk hoor: nooit geld uitlenen aan vrienden
Ik vind het begrijpelijk dat het je zoveel doet, maar ben zelf niet goed in het inschatten van dit soort situaties.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 23:17 schreef Elvi het volgende:
[..]
Ik weet dat ik echt heel stom ben geweest. Ook omdat het niet de eerste keer is dat dit is gebeurd![]()
Dus ik heb 2 keer een inschattingsfout gemaakt
Ik bedacht me namelijk net dat er veel overeenkomsten zijn met een vriendschap die ik jaren geleden had. Tijdens beide vriendschappen zat ik niet lekker in mn vel en was ik kwetsbaar, met beide personen was ik best close, beide heb ik geld geleend en niets teruggezien, en bij beide was de vriendschap van de ene op de andere dag voorbij (alleen de manier waarop verliep anders...).
Die situatie heb ik misschien niet goed kunnen afslutien en dat daarom deze situatie (die nog heel mild verloopt in vergelijking trouwens) zo heftig bij me binnenkomt. Dat is denk ik de enige verklaring die ik kan bedenken.
Maar na 2 keer is het me duidelijk hoor: nooit geld uitlenen aan vrienden
Dubbel is geen probleem. Hoogstens een les om een medicijnbakje aan te schaffen? Ik heb ooit met mijn warrige hoofd een 4 dubbele dosis ingenomen. Omdat ik wat suf werd hebben mijn buren de hap gebeld, waar ik meteen naar toe moest, en waar ze met veel toeters en bellen mijn maag hebben leeggepomptquote:Op dinsdag 18 maart 2014 23:31 schreef minthy het volgende:
Even iets onnozels; mogelijk heb ik m'n ad vanavond dubbel ingenomen. In eerste instantie haalde ik m'n schouders op ("ach, wat kan er nou helemaal gebeuren") maar nu vind ik het wat eng worden (yay angststoornis).
Kan het veel kwaad, als dit daadwerkelijk gebeurd is? Via Google kan ik alleen vinden dat je geen dubbele dosis of een vergeten dosis in moet nemen maar zo snugger was ik zelf al wel
OMG! Stalken is echt een no-no hr, dat weet je....quote:Op woensdag 19 maart 2014 01:48 schreef Nass het volgende:
Het is uit met mijn vriendin, en ze wil absoluut niets meer met me te maken hebben, het grote probleem is dat ik haar niet kan missen en het gevoel heb dat ik nooit meer gelukkig ga wordenIk heb haar de afgelopen tijd dan ook lopen stalken ( IK WEET HET , HET IS VEKEERD) maar inmiddels heb ik het redelijk achter me gelaten, alleen, nog steeds dat gevoel dat het weg is, dat gevoel dat ik nooit meer iemand ga vinden, alles, het maakt me gek
Ik heb bij action een pillentoren gekocht, daarin zitten 7 doosjes. Als je dus een dag weg gaat, kan je alleen het doosje van die dag meenemen, en niet alle medicijnen voor de hele week.quote:Op woensdag 19 maart 2014 10:06 schreef Murmeli het volgende:
[..]
OMG! Stalken is echt een no-no hr, dat weet je....
Ik ga er vanuit dat je daarvoor inmiddels genoeg op je flikker hebt gekregen dus ik hou me in verder. Maar gast: ga hulp zoeken please!
Ten eerste om te zorgen dat je voortaan je fatsoen houdt.
Ten tweede om jezelf wat realistischer te leren denken.
Relatie uit is klote, maar er zijn meer meiden op de wereld, dus er komt wel weer iemand op je pad.
En gedraag je dan normaal. Want ik denk dat als je ná je relatie in staat bent tot stalkgedrag, dit in je relatie wellicht ook tot raar gedrag heeft geleid en ze je daarom aan de kant heeft gezet.
@seasushi: whahahahaa! Het is best een beetje grappigal snap ik dat dat voor jou toen anders was hoor
![]()
Hmmm ja pillendoos heb ik ook wel eens aan gedacht. Maar dan loop ik daarmee overal naartoe te sjouwen. Vind ik ook niks
Is het ook. Iets van anderhalve euro, het klepje glijdt niet heel makkelijk, maar het is heel goed te doen.quote:
Volgens mij kan alles wel een trigger zijn, maar wat eerder komt is niet heel belangrijk in mijn ogen. Belangrijker is dat je door het herkennen van een trigger je je aandacht kan vestigen op je gevoel en rust kan maken voor jezelf. Alleen al door energie in je aandacht te stoppen ontneem je energie uit je depressie, dus dat kan enigszins verlichting geven.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 22:43 schreef Elvi het volgende:
Soms vind ik het lastig om te bepalen wat eerder komt: de trigger of de depressie... En kan een persoon ook een trigger zijn?
Een vriend van me sprak eens over 'leedbuddies', waarmee hij doelt op het delen van leed dat sommigen dichter bij elkaar doet komen. Het is alleen geen goede basis voor een vriendschap, want het houdt beide down en kost meer energie dan het oplevert. Hij is nu afstandelijker waardoor jij gaat wankelen, omdat je steun vond bij hem; iemand om op te leunen.quote:Ik zit al n paar weken niet heel erg lekker in mn vel en de laatste paar dagen al helemaal niet (hoewel t nog te vroeg lijkt om te zeggen 'de depressie is terug'). Maar nu zie ik dat iemand weer actief is op Facebook en dingen liked van andere vrienden van m. Iets wat me raakt, omdat onze vriendschap een beetje raar loopt... Het is de persoon die ineens onbereikbaar was en toen bleek dat zn telefoon in het water was gevallen maar dat dus niet verteld via facebook of email ofzo![]()
En ik weet niet zo goed waarom het me raakt. Komt dat omdat ik al niet goed in mn vel zit, of omdat zijn acties toch al iets bij me losmaakten? Ik ben absoluut niet verliefd op hem, dat even vooropWas het maar waar dan begreep ik tenminste waarom ik me rot voel
Ik heb hem wel af en toe geld geleend... en niet teruggezien uiteraardDe enige keer dat hij uit zichzelf contact opnam was toen hij 50,- wilde lenen. Ik heb gezegd dat ik dat niet ging doen en vervolgens hoorde ik niks meer van m. Ik voel me gebruikt, terwijl zijn vriendschap eerst wel oprecht leek (we hadden/hebben beide problemen en steunen elkaar daarin). Met een andere vriendin was ik vrij snel klaar toen de vriendschap over was maar dat had een duidelijk einde. Met hem heb ik dat niet en ik kan mn boosheid ook niet uiten (want hij zal toch niet reageren
Overigens heeft hij ook kenmerken van een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis wat zich bij hem dus uit in het constant afzeggen van afspraken, niet reageren, niks uit zichzelf ondernemen tenzij geld nodig... ).
Ik begrijp niet zo goed waarom zijn gedrag me zo raakt en waarom ik niet weet wat ik ermee moet. Ik ben vrij goed in analyseren maar hierin loop ik gewoon vast. Heeft iemand hier een heldere objectieve kijk op?
Precies! Tussen 2 en 3 uur komen aanwaaien. Ik probeer er al rond 2 uur te zijn.quote:
Jakkesquote:Op woensdag 19 maart 2014 17:29 schreef Detroit het volgende:
Pfft. Wat zijn angstaanvallen vervelende dingen. Ik voel de angst in mijn keel en bij mijn borst en om de zoveel tijd komt er een gedachte voorbij zetten die weer zo'n lichamelijke angstaanval inzet.
Vorige week ging het onwijs lekker, nu echt weer ff wat minder..
Ik ben met die vaststellingsovereenkomst bezig voor stoppen bij deze werkgever, en dat levert stress op. En verder is het dezelfde stress denk ik die ontstond toen mijn manager een paar maanden geleden een open zenuw blootlegde. (en die open zenuw is denk ik weer oud zeer van vroeger, relatie met mijn pa)quote:
Ah ok ik dacht wel dat het met werk etc te maken had.quote:Op woensdag 19 maart 2014 17:40 schreef Detroit het volgende:
[..]
Ik ben met die vaststellingsovereenkomst bezig voor stoppen bij deze werkgever, en dat levert stress op. En verder is het dezelfde stress denk ik die ontstond toen mijn manager een paar maanden geleden een open zenuw blootlegde. (en die open zenuw is denk ik weer oud zeer van vroeger, relatie met mijn pa)
Daarnaast ben ik met wat werving&selectie bureaus in de weer, en dat zal vast ook wel wat stress opleveren.
Nou ja, ergens moet ik blij zijn dat deze oude troep naar boven komt, anders blijf het maar zitten. Het is heavy en ik moet moeite doen om niet die neiging te hebben het weg te willen hebben omdat het dan alleen maar erger wordt.
Hoe ga jij eigenlijk om met angstaanvallen?.
Ik heb er een discussie met een vriendin over gehad, en die kon zich niet voorstellen dat iemand nooit een angstaanval of paniekaanval heeft gehad. Dus volgens haar is de kans klein.quote:Op woensdag 19 maart 2014 17:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
Is het raar als ik me niet kan herinneren ooit een angstaanval gehad te hebben? Of in elk geval niets wat met hyperventileren e.d. te maken heeft.
Enige wat in de buurt komt is dat ik wel vaker flauw gevallen ben (of op het punt stond van) omdat ik schrok (meestal doordat ik bijvoorbeeld mn vingers tussen de deur kreeg of door iets emotioneels ofzo).
quote:Op woensdag 19 maart 2014 17:53 schreef Murmeli het volgende:
Mk: nee dat is niet raar.
Echt als aanvallen heb ik ze dus ook niet. Een keer hyperventilatie en dat was het
Thanks voor de antwoordenquote:Op woensdag 19 maart 2014 17:55 schreef Detroit het volgende:
[..]
Ik heb er een discussie met een vriendin over gehad, en die kon zich niet voorstellen dat iemand nooit een angstaanval of paniekaanval heeft gehad. Dus volgens haar is de kans klein..
Echter denk ik dat er wel wat mensen zijn die het nooit gehad hebben. Het lijkt me wel wat, daar geen last van hebben.
Wat het is? Echt een gigantisch drukkend gevoel in keel en in borst. Het voelt ook echt of daar paniek en angst opgeslagen zit. Op bepaalde momenten krijg ik het super warm, en is mijn ademhaling super snel aan het gaan en voel ik mijn hart kloppen als een gek. En mijn hersenen hebben de neiging om op tilt te slaan oid.quote:Op woensdag 19 maart 2014 18:00 schreef Murmeli het volgende:
Maar zijn het echt een soort paniekaanvallen of meer een algeheel drukkend gevoel? Dat je het een soort van benauwd hebt? Dat heb ik nl ook wel eens.
Meestal probeer ik dan iets van een ademhalingsoefening te doen ofzo.
En ga regelmatig ff naar buiten. Rondje rennen of wandelen. Je moet proberen afentoe dit werkding ff weg te zetten zeg maar. Dan krijg je als t goed is weer even lucht.
Dat herken ik dan wel van vroeger. Al wist ik meestal niet hoe het kwam dat ik ineens doodmoe was.quote:Op woensdag 19 maart 2014 18:01 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
[..]
Thanks voor de antwoorden
Overigens heb ikzelf weer last van dingen waar anderen weer geen last van hebben (ik word altijd heel erg moe als iets me emotioneel erg raakt, dan moet ik echt even een uurtje a 3 uurtjes even plat...heel raar).
Zo dat is wel een heel stuk heftiger dan je gewoon zenuwachtig of benauwd voelen. Klote zegquote:Op woensdag 19 maart 2014 19:59 schreef Detroit het volgende:
[..]
Wat het is? Echt een gigantisch drukkend gevoel in keel en in borst. Het voelt ook echt of daar paniek en angst opgeslagen zit. Op bepaalde momenten krijg ik het super warm, en is mijn ademhaling super snel aan het gaan en voel ik mijn hart kloppen als een gek. En mijn hersenen hebben de neiging om op tilt te slaan oid.
Meestal kan ik niet herleiden waar het door komt. En als ik het wel kan herleiden dan is het een gedachte als "ik zal nooit meer kunnen werken" of "ik ben helemaal gek aan het worden" waardoor het al snel escaleert.
Moeilijk er een rem op te zetten. Accepteren van dat gevoel wat de hele dag opspeelt is ook best moeilijk..
Maar het heeft waarschijnlijk wel met werk van doen. Zal wel een terugval zijn zoals we verwachtten.quote:Op woensdag 19 maart 2014 20:33 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Zo dat is wel een heel stuk heftiger dan je gewoon zenuwachtig of benauwd voelen. Klote zeg
Aaahwr.quote:Op woensdag 19 maart 2014 20:38 schreef Murmeli het volgende:
Tuurlijk wel!!! Het is je in ieder geval enorm gegund. Lieve D verdient een fijn leven!
Ik ken het gevoel, heb er zelf ook wel in iets mindere mate last van. Druk op de borst, kloppend hart en alle meegaande doemgevoelens van dien. Wanneer het tot een bepaald punt stijgt dan kan ik er niet eens meer van slapen, omdat ik telkens bij het inslapen een soort adrenalinestoot krijg.quote:Op woensdag 19 maart 2014 19:59 schreef Detroit het volgende:
[..]
Wat het is? Echt een gigantisch drukkend gevoel in keel en in borst. Het voelt ook echt of daar paniek en angst opgeslagen zit. Op bepaalde momenten krijg ik het super warm, en is mijn ademhaling super snel aan het gaan en voel ik mijn hart kloppen als een gek. En mijn hersenen hebben de neiging om op tilt te slaan oid.
Meestal kan ik niet herleiden waar het door komt. En als ik het wel kan herleiden dan is het een gedachte als "ik zal nooit meer kunnen werken" of "ik ben helemaal gek aan het worden" waardoor het al snel escaleert.
Moeilijk er een rem op te zetten. Accepteren van dat gevoel wat de hele dag opspeelt is ook best moeilijk..
Ik snap het niet neequote:Op woensdag 19 maart 2014 22:37 schreef Murmeli het volgende:
He gatver elf![]()
Je snapt het niet he? Stomme mensen
Ergens weet ik dat nog steeds niet...tenminste niet exact, maar ik weet het wel min of meer.quote:Op woensdag 19 maart 2014 19:59 schreef Detroit het volgende:
[..]
Dat herken ik dan wel van vroeger. Al wist ik meestal niet hoe het kwam dat ik ineens doodmoe was..
Ik denk dat dat komt omdat het werkt, daarom doen mensen dat.quote:Op donderdag 20 maart 2014 13:44 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ik snap het niet nee.
Ik snap niet waarom iemand zich wil voor doen als een ontzettend sociaal persoon, lief etc, maar wanneer het er echt om draait is 'ego' belangrijker. Ik kan best vrienden zijn met een behoorlijke klootzak, mits hij maar die portie zelf reflectie heeft dat hij ook inziet dat hij gewoon vaak een klootzak is. (Op het werk bijv.)
Ik kan er alleen totaal niet tegen wanneer een baas zich 'sociaal' opstelt en voor doet in een groep maar wanneer hij een uur later een mail krijgt dat hij zijn team met 200 fte moet saneren hij daar 0 issues mee heeft.
Ik heb deze even gedownload, ik vind hem wel wat hebbenquote:Op donderdag 20 maart 2014 18:37 schreef Gray het volgende:
Hier een afbeelding van hoe emoties zich in het lichaam uiten volgens mensen:
[ afbeelding ]
En hier de paper en bron:
http://www.pnas.org/content/early/2013/12/26/1321664111.full.pdf
Is er ook een verklaring voor de kleuren?quote:Op donderdag 20 maart 2014 18:37 schreef Gray het volgende:
Hier een afbeelding van hoe emoties zich in het lichaam uiten volgens mensen:
[ afbeelding ]
En hier de paper en bron:
http://www.pnas.org/content/early/2013/12/26/1321664111.full.pdf
In het artikel.quote:Op vrijdag 21 maart 2014 08:58 schreef duracellkonijntje het volgende:
[..]
Is er ook een verklaring voor de kleuren?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Angst om medicijnen te nemen tegen angst. Heeft dat ook een naam?![]()
quote:Op vrijdag 21 maart 2014 22:00 schreef Mistico het volgende:
Ik heb besloten om toch te beginnen met AD. Straks de eerste nemen.Ik "vrees" dat dat zo'n beetje de meest voorkomende bijwerking is van AD voor een manSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Vrouwen weet ik niet, daar ik er zelf geen 1 ben![]()
Fobofobie is angst om de angst toch?quote:Op vrijdag 21 maart 2014 22:00 schreef Mistico het volgende:
Angst om medicijnen te nemen tegen angst. Heeft dat ook een naam?![]()
quote:Op vrijdag 21 maart 2014 22:03 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik "vrees" dat dat zo'n beetje de meest voorkomende bijwerking is van AD voor een man
Vrouwen weet ik niet, daar ik er zelf geen 1 ben
Ik dacht dat ik al gereageerd had maar dat zal ik wel in mn hoofd hebben gedaanquote:Op woensdag 19 maart 2014 12:05 schreef Gray het volgende:
[..]
Volgens mij kan alles wel een trigger zijn, maar wat eerder komt is niet heel belangrijk in mijn ogen. Belangrijker is dat je door het herkennen van een trigger je je aandacht kan vestigen op je gevoel en rust kan maken voor jezelf. Alleen al door energie in je aandacht te stoppen ontneem je energie uit je depressie, dus dat kan enigszins verlichting geven.
[..]
Een vriend van me sprak eens over 'leedbuddies', waarmee hij doelt op het delen van leed dat sommigen dichter bij elkaar doet komen. Het is alleen geen goede basis voor een vriendschap, want het houdt beide down en kost meer energie dan het oplevert. Hij is nu afstandelijker waardoor jij gaat wankelen, omdat je steun vond bij hem; iemand om op te leunen.
Zo zie ik het tenminste.
Tijd om op eigen benen te staan en je goed te aarden in eigen bodem.
Vraag ik me ook af btw. Wie zijn op dit moment nog van plan om morgen aanwezig te zijn?quote:Op vrijdag 21 maart 2014 22:59 schreef Elvi het volgende:
Even iets anders: die meeting he... Gaat die morgen nog door? Waar, wanneer, hoe laat, wie? Of verplaatsten we m naar een periode waarin het wel lekker weer is?
Hallo mensquote:
Mooi, dan ben ik er morgen ook bijquote:Op vrijdag 21 maart 2014 23:14 schreef kuolema het volgende:
Het zou toch doorgaan? Ik ben iig van plan te gaan, Detroit ook, verder jullie twee dan denk ik want er waren volgens mij vier die zeker wisten dat ze konden. Locatie en tijd staan in de eerste pm die jullie hebben gehad van D.
[..]
Hallo mens
Neem wat koffiequote:Op zaterdag 22 maart 2014 09:44 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Dat gaat wel lukken, cheers!
Moet nog even wakker worden
Hahahahahaquote:
quote:Op vrijdag 21 maart 2014 22:00 schreef Mistico het volgende:
Ik heb besloten om toch te beginnen met AD. Straks de eerste nemen.Ik vind dat ook zo klote he, dat lage libido. Eerst, ook na mijn overspanning, had ik het gewoon nog maar de laatste maanden is het enorm veel minder. Dit terwijl ik eerst op z'n zachtst gezegd niet vies was van de vrouwen. Nouja, zodra ik weer wat lekkerder in mijn vel zit komt het wel weer terug denk ik.. Tot die tijd maar celibaat leven.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Angst om medicijnen te nemen tegen angst. Heeft dat ook een naam?
Ignorance is bliss
Vrienden zijn een variabele. Die komen en gaan. Koester ze, maar hang er niet te hard aan vast.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 15:53 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik heb de meeste vrienden tussen de 25-35 zitten en ik merk dat daar de afgelopen jaren een ontzettende wig is tussen gekomen
Groep 1) Kids.. en alleen nog maar tijd voor mevrouw of meneer (en de babies..) Bloed echt dood.
Groep 2) De mensen die bewust een andere kant opgaan. Eentje in Chili die scholen aan het bouwen is. Avontuur zoeken. Het dagelijkse leven is te saai, willen geen kids. Mensen die je eerst elke dag sprak, toen eens in de week en nu een update op een blog moet lezen.
Groep 3) De eeuwige singles. Depri elke 4/5/6 maand en monotone werkers. Netjes braaf maandag tot vrijdag aan het werk en zaterdag mee schreeuwen in de kroeg en zondag weer depressief zijn.
Groep 4) De mensen in een relatie die gaan trouwen of een baby gaan krijgen, ook dat is de groep die met name zich afzet van veel single vrienden.
Ik weet dat je groepjes niet in hokken moet plaatsen, maar ik merk toch duidelijk dat vrienden andere kant op gaan.
Ik vraag me wel eens af, moet je vrienden voor de rest van je leven hebben of moet je met name in fases van je leven met bepaalde mensen omgaan die je dan net juist veel tegen komt?
Bedankt.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 14:11 schreef Murmeli het volgende:
Mistico: succes trouwens met de ad.
Hoe gaat het op je eerste dag?
Meeting toch nog gelukt dus? Ik heb t niet meer gevolgd allemaal, druk genoeg met alle andere dingen en t zijn ook geen topdagen door allerlei triggers op t moment...quote:Op zaterdag 22 maart 2014 19:28 schreef Murmeli het volgende:
Hihihi ja fijn spul he?
Meet was geen Flikker aan. Detroit is stom!
Hehehehehehe!
Jij bent stomquote:Op zaterdag 22 maart 2014 21:08 schreef magnetronkoffie het volgende:
Zo, ook weer thuis.
Best wel moe
Goed plan.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 21:18 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Jij bent stom
D en ik zijn ook op weg naar huis. Lekker sate gegeten. Nu vollllll!
*plof*
Dat is het eten dat uit mijn maag ploft hihihi. Is niet goed planquote:Op zaterdag 22 maart 2014 21:20 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Goed plan.
De hele meet was stom
Stomme stad, stom weer
Bah
Dan is het misschien toch niet zo raar dat jouw bedrijfsarts zo geschrokken is, minthy! Als ook leuke dingen nou niet zo goed meer gaan?quote:Op zaterdag 22 maart 2014 17:31 schreef minthy het volgende:
Vervelend, zelfs leuke dingen beginnen nu een stressreactie uit te lokken![]()
Spieren staan strak van de pijn omdat ik morgen een dag leuke dingen ga doen en maandag een sollicitatiegesprek heb waar ik onwijs veel zin in heb. Heel vervelend en flauw ook!!
Ontzettend moedeloos maar ergens kan ik er ook nog wel op een soort van zwartgallige manier de humor ervan inzien. Tragikomisch.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 23:11 schreef Detroit het volgende:
[..]
Dan is het misschien toch niet zo raar dat jouw bedrijfsarts zo geschrokken is, minthy! Als ook leuke dingen nou niet zo goed meer gaan?
Volgens mij is ondertussen meer jouw lichaam een bottleneck aan het worden. Word je hier nou niet moedeloos van?
Het ging niet helemaal volgens plan maar uiteindelijk is het goed gekomenquote:Op zaterdag 22 maart 2014 21:27 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Dat is het eten dat uit mijn maag ploft hihihi. Is niet goed plan
@kuo: is je taart gelukt?:
Oh shit, kuo is er weer. Gauw engels praten. Of finsquote:Op zaterdag 22 maart 2014 23:35 schreef kuolema het volgende:
Unaniem dus. Wat een hel zeg die meet. Zo erg dat Murmeli door de gevolgen ervan is ontploft.
[..]
Het ging niet helemaal volgens plan maar uiteindelijk is het goed gekomenOf ie lekker is kan ik morgen pas vertellen als ik hem win.
Jammer dat het gezelschap matig was dan weer :pquote:Op zaterdag 22 maart 2014 23:09 schreef Detroit het volgende:
Ja. Echt een stomme meet. De eerste en ook gelijk de laatste keer dat ik Fok!ers heb ontmoet..
De ranzige saté die ik met Murm gesavoureerd heb was dan wel okay!.
Hoi.quote:
Klinkt inderdaad als stress. Het nare aan zo'n lagere stressgrens is dat je niet alleen zorgvuldiger moet zijn in je professionele activiteiten, maar ook in je vrije tijd. Je energie is immers sneller op en vult zich langzamer weer aan, het duurt dus helaas een tijd voor dit weer rond normaal zit en dus zijn er ook offers op het 'leuke activiteiten vlak' vereist.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 23:29 schreef minthy het volgende:
Tof dat de meet leuk was!!![]()
[..]
Ontzettend moedeloos maar ergens kan ik er ook nog wel op een soort van zwartgallige manier de humor ervan inzien. Tragikomisch.
Alles levert gewoon pijn op, zowel de moetjes als de toffe dingen (die er op het moment ook gewoon erg veel zijn!). Het is vermoeiend maar pijn is gelukkig wel te verbijten. Het meest jammer vind ik dat ik in de avonden geen puf meer heb voor m'n hobby's, daar was ik aardig mee op dreef.
Komende week laat ik bloed prikken om een eventuele spierziekte of iets anders aan het zenuwstelsel oid uit te sluiten. Als hier niets uitkomt dan word ik doorverwezen naar intensieve fysio. Volgens m'n PMT'er is het puur een reactie op stress, maar je weet maar nooit
Ja, die komen meteen. Na een uur begon het bij mij toen alquote:Op zondag 23 maart 2014 13:00 schreef Mistico het volgende:
Ik heb vannacht echt heerlijk geslapen, ik voel me verder wel een beetje raar. Komen die bijwerkingen van AD echt zo snel of zit ik mezelf voor de gek te houden?
Eens met Murmeli.quote:Op zondag 23 maart 2014 13:09 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Ja, die komen meteen. Na een uur begon het bij mij toen al
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |