Depressie & Angst #87:

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 17:40 schreef Detroit het volgende:

[..]

Ik ben met die vaststellingsovereenkomst bezig voor stoppen bij deze werkgever, en dat levert stress op. En verder is het dezelfde stress denk ik die ontstond toen mijn manager een paar maanden geleden een open zenuw blootlegde. (en die open zenuw is denk ik weer oud zeer van vroeger, relatie met mijn pa)
Daarnaast ben ik met wat werving&selectie bureaus in de weer, en dat zal vast ook wel wat stress opleveren.

Nou ja, ergens moet ik blij zijn dat deze oude troep naar boven komt, anders blijf het maar zitten. Het is heavy en ik moet moeite doen om niet die neiging te hebben het weg te willen hebben omdat het dan alleen maar erger wordt.

Hoe ga jij eigenlijk om met angstaanvallen? .

Ah ok ik dacht wel dat het met werk etc te maken had.
Ik heb niet echt angstaanvallen denk ik. Ben wel eens heel zenuwachtig of maak me druk ofzo maar ik kan altijd wel blijven denken.
Of ik heb hartkloppingen of trillende handjes ofzo.
Ik ga dan gewoon door met wat ik aan het doen ben.
De keren dat ik echt niet meer kon denken (1x) of dat ik het denken juist niet meer kon stoppen heb ik oxazepam genomen.

Edit: zweten doe ik ook als ik nerveus ben of schrik trouwens. Van dat stinkzweet bah

Mk: nee dat is niet raar.
Echt als aanvallen heb ik ze dus ook niet. Een keer hyperventilatie en dat was het

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 17:46 schreef magnetronkoffie het volgende:
Is het raar als ik me niet kan herinneren ooit een angstaanval gehad te hebben? Of in elk geval niets wat met hyperventileren e.d. te maken heeft.
Enige wat in de buurt komt is dat ik wel vaker flauw gevallen ben (of op het punt stond van) omdat ik schrok (meestal doordat ik bijvoorbeeld mn vingers tussen de deur kreeg of door iets emotioneels ofzo).

Ik heb er een discussie met een vriendin over gehad, en die kon zich niet voorstellen dat iemand nooit een angstaanval of paniekaanval heeft gehad. Dus volgens haar is de kans klein. .

Echter denk ik dat er wel wat mensen zijn die het nooit gehad hebben. Het lijkt me wel wat, daar geen last van hebben.

Maar zijn het echt een soort paniekaanvallen of meer een algeheel drukkend gevoel? Dat je het een soort van benauwd hebt? Dat heb ik nl ook wel eens.
Meestal probeer ik dan iets van een ademhalingsoefening te doen ofzo.
En ga regelmatig ff naar buiten. Rondje rennen of wandelen. Je moet proberen afentoe dit werkding ff weg te zetten zeg maar. Dan krijg je als t goed is weer even lucht.

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 17:53 schreef Murmeli het volgende:
Mk: nee dat is niet raar.
Echt als aanvallen heb ik ze dus ook niet. Een keer hyperventilatie en dat was het

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 17:55 schreef Detroit het volgende:

[..]

Ik heb er een discussie met een vriendin over gehad, en die kon zich niet voorstellen dat iemand nooit een angstaanval of paniekaanval heeft gehad. Dus volgens haar is de kans klein. .

Echter denk ik dat er wel wat mensen zijn die het nooit gehad hebben. Het lijkt me wel wat, daar geen last van hebben.

Thanks voor de antwoorden

Overigens heb ikzelf weer last van dingen waar anderen weer geen last van hebben (ik word altijd heel erg moe als iets me emotioneel erg raakt, dan moet ik echt even een uurtje a 3 uurtjes even plat...heel raar).

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 18:00 schreef Murmeli het volgende:
Maar zijn het echt een soort paniekaanvallen of meer een algeheel drukkend gevoel? Dat je het een soort van benauwd hebt? Dat heb ik nl ook wel eens.
Meestal probeer ik dan iets van een ademhalingsoefening te doen ofzo.
En ga regelmatig ff naar buiten. Rondje rennen of wandelen. Je moet proberen afentoe dit werkding ff weg te zetten zeg maar. Dan krijg je als t goed is weer even lucht.

Wat het is? Echt een gigantisch drukkend gevoel in keel en in borst. Het voelt ook echt of daar paniek en angst opgeslagen zit. Op bepaalde momenten krijg ik het super warm, en is mijn ademhaling super snel aan het gaan en voel ik mijn hart kloppen als een gek. En mijn hersenen hebben de neiging om op tilt te slaan oid.
Meestal kan ik niet herleiden waar het door komt. En als ik het wel kan herleiden dan is het een gedachte als "ik zal nooit meer kunnen werken" of "ik ben helemaal gek aan het worden" waardoor het al snel escaleert.

Moeilijk er een rem op te zetten. Accepteren van dat gevoel wat de hele dag opspeelt is ook best moeilijk. .

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 18:01 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

[..]

Thanks voor de antwoorden

Overigens heb ikzelf weer last van dingen waar anderen weer geen last van hebben (ik word altijd heel erg moe als iets me emotioneel erg raakt, dan moet ik echt even een uurtje a 3 uurtjes even plat...heel raar).

Dat herken ik dan wel van vroeger. Al wist ik meestal niet hoe het kwam dat ik ineens doodmoe was. .

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 19:59 schreef Detroit het volgende:

[..]

Wat het is? Echt een gigantisch drukkend gevoel in keel en in borst. Het voelt ook echt of daar paniek en angst opgeslagen zit. Op bepaalde momenten krijg ik het super warm, en is mijn ademhaling super snel aan het gaan en voel ik mijn hart kloppen als een gek. En mijn hersenen hebben de neiging om op tilt te slaan oid.
Meestal kan ik niet herleiden waar het door komt. En als ik het wel kan herleiden dan is het een gedachte als "ik zal nooit meer kunnen werken" of "ik ben helemaal gek aan het worden" waardoor het al snel escaleert.

Moeilijk er een rem op te zetten. Accepteren van dat gevoel wat de hele dag opspeelt is ook best moeilijk. .

Zo dat is wel een heel stuk heftiger dan je gewoon zenuwachtig of benauwd voelen. Klote zeg

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 20:33 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Zo dat is wel een heel stuk heftiger dan je gewoon zenuwachtig of benauwd voelen. Klote zeg

Maar het heeft waarschijnlijk wel met werk van doen. Zal wel een terugval zijn zoals we verwachtten. .
Het zijn hoe dan ook scherpe randjes van vroeger die nu totaal bloot liggen, vandaar de heftigheid.

Het wordt vast weer beter Murm. .

Tuurlijk wel!!! Het is je in ieder geval enorm gegund. Lieve D verdient een fijn leven!

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 20:38 schreef Murmeli het volgende:
Tuurlijk wel!!! Het is je in ieder geval enorm gegund. Lieve D verdient een fijn leven!

Aaahwr. . *smelt

Ik heb een schijt hekel aan familie, moest het echt even gezegd hebben . Waarschijnlijk ligt na het versturen van de erfenis aangifte de hele fucking familie uitelkaar! Jongens nog aan toe, en maar trots zijn en op je ego's staan terwijl je kinderen en kleinkinderen dus straks weer de moeite moeten doen om een oom of opa te vinden.

Ik heb echt, oprecht, een hekel aan mensen die last hebben van tunnelvisie en geen zelfreflectie hebben. Niet tot inzicht komen dat ze wat ze doen foutief is in zoveel gevallen. Tunnelvisie is 1 ding, maar letterlijk een familie willen laten barsten omdat het je ego krenkt gaat me echt te ver. Ik bedoel, even goede vrienden, maar er is altijd ergens een grens.

He gatver elf
Je snapt het niet he? Stomme mensen

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 19:59 schreef Detroit het volgende:

[..]

Wat het is? Echt een gigantisch drukkend gevoel in keel en in borst. Het voelt ook echt of daar paniek en angst opgeslagen zit. Op bepaalde momenten krijg ik het super warm, en is mijn ademhaling super snel aan het gaan en voel ik mijn hart kloppen als een gek. En mijn hersenen hebben de neiging om op tilt te slaan oid.
Meestal kan ik niet herleiden waar het door komt. En als ik het wel kan herleiden dan is het een gedachte als "ik zal nooit meer kunnen werken" of "ik ben helemaal gek aan het worden" waardoor het al snel escaleert.

Moeilijk er een rem op te zetten. Accepteren van dat gevoel wat de hele dag opspeelt is ook best moeilijk. .

Ik ken het gevoel, heb er zelf ook wel in iets mindere mate last van. Druk op de borst, kloppend hart en alle meegaande doemgevoelens van dien. Wanneer het tot een bepaald punt stijgt dan kan ik er niet eens meer van slapen, omdat ik telkens bij het inslapen een soort adrenalinestoot krijg.

Het is gewoon puur stress, niks anders. Probeer na te gaan waar de stress en dan vooral de achterliggende emoties vandaan komen. Moet het er uit? Praat er met iemand over of schrijf het op. Probeer voor de rest gewoon veel rust te pakken en zoals je zei, die gevoelens gewoon te voelen. Ze verdrukken (wat toch niet lukt) zorgt er alleen maar voor dat ze nóg harder terugkomen en dan ben je helemaal ver van huis. Gewoon kijken of je niet iets té veel doet, of er nog onverwerkte emotie zit en voor de rest lekker rustig aan doen!

Succes! Semper fi!

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 22:37 schreef Murmeli het volgende:
He gatver elf
Je snapt het niet he? Stomme mensen

Ik snap het niet nee .

Ik snap niet waarom iemand zich wil voor doen als een ontzettend sociaal persoon, lief etc, maar wanneer het er echt om draait is 'ego' belangrijker. Ik kan best vrienden zijn met een behoorlijke klootzak, mits hij maar die portie zelf reflectie heeft dat hij ook inziet dat hij gewoon vaak een klootzak is. (Op het werk bijv.)

Ik kan er alleen totaal niet tegen wanneer een baas zich 'sociaal' opstelt en voor doet in een groep maar wanneer hij een uur later een mail krijgt dat hij zijn team met 200 fte moet saneren hij daar 0 issues mee heeft.

quote:

Op woensdag 19 maart 2014 19:59 schreef Detroit het volgende:

[..]

Dat herken ik dan wel van vroeger. Al wist ik meestal niet hoe het kwam dat ik ineens doodmoe was. .

Ergens weet ik dat nog steeds niet...tenminste niet exact, maar ik weet het wel min of meer.
Nog altijd heb ik de neiging te veel hooi op m'n vork te nemen, ben me dus (min of meer nu) constant aan het inhouden.

Het liefst zou ik dit en dit en dit en dat en dat willen doen, maar ik weet door trial & error dat dat gewoon niet gaat. Maar als ik anderen moet uitleggen "waarom" dat niet gaat, dan kan ik dat niet zo goed uitleggen omdat ik dat zelf dus niet echt weet.

Gelukkig heb ik veel omhanden, ik heb altijd wel wat te doen.

Laatste dagen heb ik het modden weer opgepakt, al gaat dat wel ten koste van mn bioritme (en van het fokken ).

quote:

Op donderdag 20 maart 2014 13:44 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik snap het niet nee .

Ik snap niet waarom iemand zich wil voor doen als een ontzettend sociaal persoon, lief etc, maar wanneer het er echt om draait is 'ego' belangrijker. Ik kan best vrienden zijn met een behoorlijke klootzak, mits hij maar die portie zelf reflectie heeft dat hij ook inziet dat hij gewoon vaak een klootzak is. (Op het werk bijv.)

Ik kan er alleen totaal niet tegen wanneer een baas zich 'sociaal' opstelt en voor doet in een groep maar wanneer hij een uur later een mail krijgt dat hij zijn team met 200 fte moet saneren hij daar 0 issues mee heeft.

Ik denk dat dat komt omdat het werkt, daarom doen mensen dat.

En dat iemand mensen moet ontslaan, tsja, dan zou ik zeggen "it comes with the territory".

Met dat zelfinzicht ben ik het helemaal eens, maar klootzakken mogen wat mij betreft weg blijven...tenzij ik en mijn sociale omgeving daar geen last van hebben (ik noem dat soort mensen maar even voor het gemak part-time klootzakken...whatever that means )

Hier een afbeelding van hoe emoties zich in het lichaam uiten volgens mensen:


En hier de paper en bron:
http://www.pnas.org/content/early/2013/12/26/1321664111.full.pdf

quote:

Op donderdag 20 maart 2014 18:37 schreef Gray het volgende:
Hier een afbeelding van hoe emoties zich in het lichaam uiten volgens mensen:
[ afbeelding ]

En hier de paper en bron:
http://www.pnas.org/content/early/2013/12/26/1321664111.full.pdf

Ik heb deze even gedownload, ik vind hem wel wat hebben

quote:

Op donderdag 20 maart 2014 18:37 schreef Gray het volgende:
Hier een afbeelding van hoe emoties zich in het lichaam uiten volgens mensen:
[ afbeelding ]

En hier de paper en bron:
http://www.pnas.org/content/early/2013/12/26/1321664111.full.pdf

Is er ook een verklaring voor de kleuren?

Pff, even een soort woedeaanval. De laatste dagen gaat het weer zo op en neer met die angst, eigenlijk gaat het altijd op en neer met die angst en ik word er zo gek van. Nu realiseerde ik me net, ik HOEF me er helemaal niet mee bezig te houden. Die angst is gewoon een zeurend kind, het doet niks voor me, heeft geen enkel nut, alleen ik blijf er maar aandacht aan besteden, ik blijf het maar voeden. Ik heb verdomme (sorry voor het taalgebruik) een keuze om er gewoon niet in mee te gaan. Alleen die eeuwige impulsen, het zit gewoon zo diep geworteld.

Ik ben sinds twee dagen begonnen met een beginnerscursus mindfulness op internet. Ze maakten hier een mooie vergelijking, namelijk dat als je niet kunt slapen hier constant mee bezig zijn niks helpt. Met angst is het net zo, zo lang ik geloof dat ik er mee bezig moet zijn en dat doe blijft het. Wanneer ik het gewoon laat, gewoon maar laat zeuren en zijn wordt het vanzelf minder. Toen ik me dit ineens realiseerde, toen het kwartje echt viel kwam er zo veel woede in me op. Ik zit hier nog steeds half kokend op stage achter de computer. Ik moest het even kwijt. Het is gewoon klaar nu, het slaat nergens op dat mijn geest en vooral die angst zo'n controle over me heeft, terwijl het nergens voor nodig is en ik gewoon een keuze in de zaak heb.

Enkele weken geleden lukte het me al een tijd om telkens als er een impuls opkwam om te piekeren, me gewoon te realiseren dat dit angst was, ik er verder niks mee moest en het zo weer te laten dalen. Die impulsen botsten als het ware steeds tegen de muur van realisatie dat het gewoon angst is en dat ik er niks mee hoef te doen aan. Zo, dat moest er even uit.

Ik hoop dat jullie een betere dag hebbend dan ik tot nu toe!

quote:

Op vrijdag 21 maart 2014 08:58 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Is er ook een verklaring voor de kleuren?

In het artikel.

Rood is volgens mij hoe de deelnemers hun activatie aanwezen van lichaamsdelen, blauw de inactivatie. Die resultaten zijn later over elkaar gelegd om een figuur te maken.

Ik heb besloten om toch te beginnen met AD. Straks de eerste nemen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

_{Angst om medicijnen te nemen tegen angst. Heeft dat ook een naam?}

quote:

Op vrijdag 21 maart 2014 22:00 schreef Mistico het volgende:
Ik heb besloten om toch te beginnen met AD. Straks de eerste nemen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik "vrees" dat dat zo'n beetje de meest voorkomende bijwerking is van AD voor een man
Vrouwen weet ik niet, daar ik er zelf geen 1 ben

quote:

Op vrijdag 21 maart 2014 22:00 schreef Mistico het volgende:
_{Angst om medicijnen te nemen tegen angst. Heeft dat ook een naam?}

Fobofobie is angst om de angst toch?

quote:

Op vrijdag 21 maart 2014 22:03 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik "vrees" dat dat zo'n beetje de meest voorkomende bijwerking is van AD voor een man
Vrouwen weet ik niet, daar ik er zelf geen 1 ben

Mocht het zover komen stuur ik je een dm.