Drugs, kom op nou.

quote:

MEXICO-STAD - Zeker achthonderd leden van de Mexicaanse drugsbende Los Zetas zijn actief in buurland Guatemala. Dat heeft het Amerikaanse onderzoeksinstituut Woodrow Wilson gemeld, aldus de Mexicaanse krant El Universal vrijdag.

Volgens het onderzoeksinstituut zijn leden van de drugsbende geïnfiltreerd in onder meer het politieapparaat en in publieke diensten van Guatemala. Amerikaanse inlichtingendiensten en de drugsbestrijdingsdienst DEA stellen in rapporten dat het Los Zetas in drie jaar tijd is gelukt invloed te doen gelden op 75 procent van het Guatemalteekse grondgebied. Eerder meldde El Universal dat Los Zetas in 2007 besloten hun activiteiten naar andere landen uit te breiden.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:19 schreef Citizen.Erased het volgende:

[..]

Opstand in Nederland?

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:21 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Zodra het over grootschalig genuttigde natuurlijke genotsmiddelen gaat met een actieve lobby.
Oftewel; alcohol en tabak.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:26 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Nou echt hè? Ik zie de ene drugsbaron na de andere omvallen en New Kids tewerk gesteld worden op coca-plantages

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:27 schreef twaalf het volgende:

[..]

Een klein gedeelte gebruikt drugs.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:32 schreef Citizen.Erased het volgende:

[..]

De mentaliteit in een land als Nederland is compleet verschillend met Midden- en Zuid-Amerika. Ik zie dat nog niet in die maten gebeuren.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:34 schreef mlg het volgende:

hoewel het mij voor de normale feestvierder geen pretje lijkt om tussen allemaal gekken full on drugs te staan, met name de opwekkende drugs.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:37 schreef mlg het volgende:

[..]

Ik vind dat altijd zo'n onzinnig argument. Ik denk dat overheden wel andere belangen hebben dan het sturen en beheren van concurrentie.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:39 schreef mlg het volgende:

[..]

Ik denk niet dat gebruik van speed gaat afnemen als het legaal is.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:43 schreef Berlitz het volgende:

[..]



[..]

Worden niet massaal gebruikt,

quote:

weet jij trouwens wat er in china gebeurde toen de opium legaal werd?

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:44 schreef mlg het volgende:

[..]

Dat bedoel ik. Het klinkt mij volstrekt onlogisch dat het gebruik gaat afnemen of gelijk blijft, en de praktijk ondersteunt mijn vermoeden.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:45 schreef mlg het volgende:

[..]

En wat betreft omheen lullen span jij de kroon.

Dat het massaal gebruikt wordt is denk ik ook zeer plaatselijk. Ik zie in jou wel een type die op de gekste plekken komt, waar het gebruik van drugs eerder regel, dan een uitzondering is.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:50 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Als je het legaal maakt zit binnenkort iedereen aan de drugs omdat het veel laagdrempeliger word

quote:

Hoe kijk jij trouwens tegen een vuurwapen verbod aan?

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:51 schreef mlg het volgende:

[..]

Ja, dat ben ik met je eens, maar dat is heel wat anders dan de zogenaamde ondersteunende argumenten die je gebruikt om je obsessie voor drugs te ondersteunen.

quote:

Voorstander oke, maar houd het maar mooi bij je vrijheid geleuter en niet argumenten die berust zijn op vermoedens.

quote:

Ik zal ook nog even op de rest van je post reageren. Ik heb namelijk nog nooit een visie van overheden gehoord over het drugsbeleid. Is het wel zo dat de regels er zijn om drugs in zijn totaal te verbannen, en niet vanwege het simpele feit om de drempel hoger te maken voor jongeren, zodat het wordt voorkomen dat het toeneemt, of in zijn algemeen afneemt.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:56 schreef mlg het volgende:

[..]

Wat vind je dan van particulier bezit van nucleaire wapens?

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:53 schreef mlg het volgende:

[..]

Ik kom op plekken waar men drugs gebruikt, maar niet massaal.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:59 schreef mlg het volgende:

[..]

Ik heb nog nooit een zinnig argument gehoord waarom het geweld zal afnemen

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:57 schreef Morendo het volgende:

[..]

Bij eventuele legalisatie ook hoor.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:02 schreef mlg het volgende:

[..]

Mocht de politie deze wapens op het spoor komen, dan kunnen ze op zijn minst deze wapens in beslag nemen, indien het verboden is. Dat is bij legalisatie niet mogelijk.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 22:58 schreef PKRChamp het volgende:

[..]

Omdat cocaine in poedervorm eigenlijk al niet zo natuurlijk is. Er gaat een heel chemisch proces aan vooraf om het van bladeren in de poedervorm te krijgen.
Bovendien is het erg schadelijk voor mensen, mischien niet lichamelijk maar geestelijk sloopt cocaine je.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:03 schreef mlg het volgende:

[..]

Maar alcohol is een veelgebruikte drug

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:05 schreef Citizen.Erased het volgende:

[..]

De meningen daarover lopen ook uiteen.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:06 schreef mlg het volgende:

[..]

Ik denk dat als mensen coke net zo frequent als tabak en alcohol gebruiken, dat coke wellicht gevaarlijker is. Als je 1 lijntje coke per week vergelijkt met 140 sigaretten per week, dat die sigaretten inderdaad schadelijker zijn.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:05 schreef Morendo het volgende:

[..]

Mierenneukerpunt mijnerzijds: je hebt louter zicht op de verkoop. Eventuele consumptie staat daarin beginsel echter los van: ik kan me voorstellen dat er een wat laagdrempeliger tweede markt komt voor (o.a. buitenlandse) doorverkoop.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:08 schreef mlg het volgende:

[..]

Omdat je bij een verbod ook eerder crimineel bent volgens de wet.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:11 schreef Morendo het volgende:

[..]

Moet er een leeftijdsgrens komen voor het mogen kopen van drugs?

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:13 schreef PKRChamp het volgende:

[..]

Coke breng andere problemen met zich mee, psychische problemen en vooral financiële problemen.

quote:

En als de prijs ervan omlaag gaat gaan er zoveel mensen er te veel van gebruiken dat de verslavingzorg het echt niet meer aankan.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:14 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Als drugs beter beschikbaar zijn worden ze meer gebruikt kijk maar is naar de plekken waar drugs het makkelijkst te krijgen zijn.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:18 schreef mlg het volgende:
maar dat je je niet aan de wet houdt

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:20 schreef mlg het volgende:

[..]

Zolang het maar niet de rechten en gezondheid van andere mensen schaadt, en dat is een van de redenen waarom er verboden zijn.

quote:

Ik ben het met je eens dat het hypocriet is waarom alcohol dan wel gelegaliseerd is, en softdrugs waar men zo stoned als een garnaal -en dus chill- van wordt niet.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:21 schreef mlg het volgende:

[..]

Dat is allemaal een andere discussie.

quote:

Op vrijdag 24 december 2010 23:28 schreef mlg het volgende:

[..]

Ik denk dat je het niet helemaal begrepen of goed gelezen hebt, want ik had het over je niet aan de wet houden, en niet over het drugsverbod.

quote:

Op zaterdag 25 december 2010 00:18 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Jij bent echt totaal vervreemd van de realiteit, he?

quote:

WASHINGTON — The Drug Enforcement Administration has been transformed into a global intelligence organization with a reach that extends far beyond narcotics, and an eavesdropping operation so expansive it has to fend off foreign politicians who want to use it against their political enemies, according to secret diplomatic cables.

In far greater detail than previously seen, the cables, from the cache obtained by WikiLeaks and made available to some news organizations, offer glimpses of drug agents balancing diplomacy and law enforcement in places where it can be hard to tell the politicians from the traffickers, and where drug rings are themselves mini-states whose wealth and violence permit them to run roughshod over struggling governments.

Diplomats recorded unforgettable vignettes from the largely unseen war on drugs:

¶In Panama, an urgent BlackBerry message from the president to the American ambassador demanded that the D.E.A. go after his political enemies: “I need help with tapping phones.”

¶In Sierra Leone, a major cocaine-trafficking prosecution was almost upended by the attorney general’s attempt to solicit $2.5 million in bribes.

¶In Guinea, the country’s biggest narcotics kingpin turned out to be the president’s son, and diplomats discovered that before the police destroyed a huge narcotics seizure, the drugs had been replaced by flour.

¶Leaders of Mexico’s beleaguered military issued private pleas for closer collaboration with the drug agency, confessing that they had little faith in their own country’s police forces.

¶Cables from Myanmar, the target of strict United States sanctions, describe the drug agency informants’ reporting both on how the military junta enriches itself with drug money and on the political activities of the junta’s opponents.

Officials of the D.E.A. and the State Department declined to discuss what they said was information that should never have been made public.

Like many of the cables made public in recent weeks, those describing the drug war do not offer large disclosures. Rather, it is the details that add up to a clearer picture of the corrupting influence of big traffickers, the tricky game of figuring out which foreign officials are actually controlled by drug lords, and the story of how an entrepreneurial agency operating in the shadows of the F.B.I. has become something more than a drug agency. The D.E.A. now has 87 offices in 63 countries and close partnerships with governments that keep the Central Intelligence Agency at arm’s length.

Because of the ubiquity of the drug scourge, today’s D.E.A. has access to foreign governments, including those, like Nicaragua’s and Venezuela’s, that have strained diplomatic relations with the United States. Many are eager to take advantage of the agency’s drug detection and wiretapping technologies.

In some countries, the collaboration appears to work well, with the drug agency providing intelligence that has helped bring down traffickers, and even entire cartels. But the victories can come at a high price, according to the cables, which describe scores of D.E.A. informants and a handful of agents who have been killed in Mexico and Afghanistan.

In Venezuela, the local intelligence service turned the tables on the D.E.A., infiltrating its operations, sabotaging equipment and hiring a computer hacker to intercept American Embassy e-mails, the cables report.

And as the drug agency has expanded its eavesdropping operations to keep up with cartels, it has faced repeated pressure to redirect its counternarcotics surveillance to local concerns, provoking tensions with some of Washington’s closest allies.

Sticky Situations

Cables written in February by American diplomats in Paraguay, for example, described the D.E.A.’s pushing back against requests from that country’s government to help spy on an insurgent group, known as the Paraguayan People’s Army, or the EPP, the initials of its name in Spanish. The leftist group, suspected of having ties to the Colombian rebel group FARC, had conducted several high-profile kidnappings and was making a small fortune in ransoms.

When American diplomats refused to give Paraguay access to the drug agency’s wiretapping system, Interior Minister Rafael Filizzola threatened to shut it down, saying: “Counternarcotics are important, but won’t topple our government. The EPP could.”

The D.E.A. faced even more intense pressure last year from Panama, whose right-leaning president, Ricardo Martinelli, demanded that the agency allow him to use its wiretapping program — known as Matador — to spy on leftist political enemies he believed were plotting to kill him.

The United States, according to the cables, worried that Mr. Martinelli, a supermarket magnate, “made no distinction between legitimate security targets and political enemies,” refused, igniting tensions that went on for months.

Mr. Martinelli, who the cables said possessed a “penchant for bullying and blackmail,” retaliated by proposing a law that would have ended the D.E.A.’s work with specially vetted police units. Then he tried to subvert the drug agency’s control over the program by assigning nonvetted officers to the counternarcotics unit.

And when the United States pushed back against those attempts — moving the Matador system into the offices of the politically independent attorney general — Mr. Martinelli threatened to expel the drug agency from the country altogether, saying other countries, like Israel, would be happy to comply with his intelligence requests.

Eventually, according to the cables, American diplomats began wondering about Mr. Martinelli’s motivations. Did he really want the D.E.A. to disrupt plots by his adversaries, or was he trying to keep the agency from learning about corruption among his relatives and friends?

One cable asserted that Mr. Martinelli’s cousin helped smuggle tens of millions of dollars in drug proceeds through Panama’s main airport every month. Another noted, “There is no reason to believe there will be fewer acts of corruption in this government than in any past government.”

As the standoff continued, the cables indicate that the United States proposed suspending the Matador program, rather than submitting to Mr. Martinelli’s demands. (American officials say the program was suspended, but the British took over the wiretapping program and have shared the intelligence with the United States.)

In a statement on Saturday, the government of Panama said that it regretted “the bad interpretation by United States authorities of a request for help made to directly confront crime and drug trafficking.” It said that Panama would continue its efforts to stop organized crime and emphasized that Panama continued to have “excellent relations with the United States.”

Meanwhile in Paraguay, according to the cables, the United States acquiesced, agreeing to allow the authorities there to use D.E.A. wiretaps for antikidnapping investigations, as long as they were approved by Paraguay’s Supreme Court.

“We have carefully navigated this very sensitive and politically sticky situation,” one cable said. “It appears that we have no other viable choice.”

A Larger Mandate

Created in 1973, the D.E.A. has steadily built its international turf, an expansion primarily driven by the multinational nature of the drug trade, but also by forces within the agency seeking a larger mandate. Since the 2001 terrorist attacks, the agency’s leaders have cited what they describe as an expanding nexus between drugs and terrorism in further building its overseas presence.

In Afghanistan, for example, “DEA officials have become convinced that ‘no daylight’ exists between drug traffickers at the highest level and Taliban insurgents,” Karen Tandy, then the agency’s administrator, told European Union officials in a 2007 briefing, according to a cable from Brussels.

Ms. Tandy described an agency informant’s recording of a meeting in Nangarhar Province between 9 Taliban members and 11 drug traffickers to coordinate their financial support for the insurgency, and she said the agency was trying to put a “security belt” around Afghanistan to block the import of chemicals for heroin processing. The agency was embedding its officers in military units around Afghanistan, she said. In 2007 alone, the D.E.A. opened new bureaus in Tajikistan, Kyrgyzstan and Dubai, United Arab Emirates, as well as in three Mexican cities.

Cables describe lengthy negotiations over the extradition to the United States of the two notorious arms dealers wanted by the D.E.A. as it reached beyond pure counternarcotics cases: Monzer al-Kassar, a Syrian arrested in Spain, and Viktor Bout, a Russian arrested in Thailand. Both men were charged with agreeing to illegal arms sales to informants posing as weapons buyers for Colombian rebels. Notably, neither man was charged with violating narcotics laws.

Late last year in a D.E.A. case, three men from Mali accused of plotting to transport tons of cocaine across northwest Africa were charged under a narco-terrorism statute added to the law in 2006, and they were linked to both Al Qaeda and its North African affiliate, called Al Qaeda in the Islamic Maghreb.

The men themselves had claimed the terrorism link, according to the D.E.A., though officials told The New York Times that they had no independent corroboration of the Qaeda connections. Experts on the desert regions of North Africa, long a route for smuggling between Africa and Europe, are divided about whether Al Qaeda operatives play a significant role in the drug trade, and some skeptics note that adding “terrorism” to any case can draw additional investigative resources and impress a jury.

Most times, however, the agency’s expansion seems driven more by external forces than internal ones, with traffickers opening new routes to accommodate new markets. As Mexican cartels take control of drug shipments from South America to the United States, Colombian cartels have begun moving cocaine through West Africa to Europe.

The cables offer a portrait of the staggering effect on Mali, whose deserts have been littered with abandoned airplanes — including at least one Boeing 727 — and Ghana, where traffickers easily smuggle drugs through an airport’s “VVIP (Very Very Important Person) lounge.”

Top-to-bottom corruption in many West African countries made it hard for diplomats to know whom to trust. In one 2008 case in Sierra Leone, President Ernest Bai Koroma moved to prosecute and extradite three South American traffickers seized with about 1,500 pounds of cocaine, while his attorney general was accused of offering to release them for $2.5 million in bribes.

In Nigeria, the D.E.A. reported a couple of years earlier that diplomats at the Liberian Embassy were using official vehicles to transport drugs across the border because they were not getting paid by their war-torn government and “had to fend for themselves.”

A May 2008 cable from Guinea described a kind of heart-to-heart conversation about the drug trade between the American ambassador, Phillip Carter III, and Guinea’s prime minister, Lansana Kouyaté. At one point, the cable said, Mr. Kouyaté “visibly slumped in his chair” and acknowledged that Guinea’s most powerful drug trafficker was Ousmane Conté, the son of Lansana Conté, then the president. (After the death of his father, Mr. Conté went to prison.)

A few days later, diplomats reported evidence that the corruption ran much deeper inside the Guinean government than the president’s son. In a colorfully written cable — with chapters titled “Excuses, Excuses, Excuses” and “Theatrical Production” — diplomats described attending what was billed as a drug bonfire that had been staged by the Guinean government to demonstrate its commitment to combating the drug trade.

Senior Guinean officials, including the country’s drug czar, the chief of police and the justice minister, watched as officers set fire to what the government claimed was about 350 pounds of marijuana and 860 pounds of cocaine, valued at $6.5 million.

In reality, American diplomats wrote, the whole incineration was a sham. Informants had previously told the embassy that Guinean authorities replaced the cocaine with manioc flour, proving, the diplomats wrote, “that narco-corruption has contaminated” the government of Guinea “at the highest levels.”

And it did not take the D.E.A.’s sophisticated intelligence techniques to figure out the truth. The cable reported that even the ambassador’s driver sniffed out a hoax.

“I know the smell of burning marijuana,” the driver said. “And I didn’t smell anything.”

quote:

Op maandag 27 december 2010 12:50 schreef Morendo het volgende:
Wat zou deze VVD'er van de hele 'drugsdiscussie' vinden?

http://www.vvd.nl/mensen/detail/28/wiet-de-bruijn

quote:

Op maandag 27 december 2010 23:29 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Jij denkt dat de kartels hun monopoly gaan opgeven?

quote:

Op maandag 27 december 2010 23:39 schreef sneakypete het volgende:
Dan neem je aan dat armoede misdaad veroorzaakt (dat is discutabel, want niet de hoofdfactor)

quote:

Op maandag 27 december 2010 23:43 schreef sneakypete het volgende:


Wat doen we hier dan nog, als elke maatschappij even goed is omdat smaken eenmaal verschillen?

quote:

Op maandag 27 december 2010 23:58 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Als de kartels al verslavingsklinieken aanvallen kan je wel raden wat ze doen met legale drugsdealers.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:10 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Jij snapt niks van zuid amerika.
Legale producenten zullen worden vermoord net als iedereen die in de weg van de kartels staat.

quote:

Jij denkt serieus dat mensen die mensen die van hun verslaving af proberen te komen vermoorden geen directe concurrenten zullen vermoorden.

quote:

Als het legaal word zal de hoeveelheid verslaafden niet te overzien zijn net als toen de opium in china legaal werd.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:21 schreef Mr.44 het volgende:

[..]

alsof iedereen ineens heroïne gaat gebruiken en dan ook nog dat ze het meteen blijven gebruiken

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:29 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Nee.Misschien waar jij woont wel.
Als drugs normaal

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:33 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Wat denk jij dat er gebeurt als heroine legaal word?

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:41 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Als het gebruik niet crimineel is

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:47 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Drugs zijn niet zeer goed verkrijgbaar,

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:48 schreef Berlitz het volgende:

[..]

In de VS is het net zo illegaal als in nederland dat er hier op word neergekeken is een cultureel iets.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:49 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Voor junks als jou wel ja de normale nederlander blijft daar buiten.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:51 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Definieer "Massa's".

quote:

In 2005 gebruikten in Europa naar schatting 4,5 miljoen burgers cocaïne.[14] Cocaïne is daarmee na cannabis, nicotine en alcohol de populairste drug in Europa.

quote:

Ooitgebruik NL
1997 2,6%
2001 2,1%
2005 3,4%

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:52 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Een erg hoge drempel dus je moet een loser zijn die een dealer middennacht laat komen om jou 40 euro voor een gram coke te laten betalen.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 00:53 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Ik vraag me toch af of jij in kliniek zit in mijn omgeving merk ik er namelijk niks van.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 01:00 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Met vrijwel legaal bedoel ik dat het zeer makkelijk te krijgen is en het gebruik geaccepteerd.

[..]

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 01:03 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Nee dat zijn ze niet

quote:

je moet er eerst voor in contact met mensen waar de meeste mensen niet in contact willen komen en dan nog veel geld betalen ook.

[..]

quote:

Je bedoelt volendam?

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 01:06 schreef Berlitz het volgende:

[..]

En mensen die die figuren zien gaan het minder accepteren.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 01:09 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Voor junks als jou wel.

[..]

quote:

Massa,s welke massa,s?

[..]

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 01:11 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Nee want als je gewoon een shot in de winkel kan kopen is de drempel veel lager en de beschikbaarheid voor iedereen veel beter.

quote:

een depressief iemand zal nu niet op zoek gaan dealers.

quote:

Er zal hetzelfde gebeuren als toen opium in china legaal werd.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 01:19 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Dat maakt de beschikbaarheid niet beter je moet eerst in een wereldje zitten waar de meeste mensen niks mee te maken hebben en dan moet je nog het geld hebben ook.

quote:

[..]

In wat voor inrichting woon jij.

[..]

quote:

Een kwart van nederland junk ik snap wel dat je geaccepteerd wilt worden maar laat dat niet over de ruggen van anderen gebeuren.

quote:

Maar goed harddrugs zullen toch niet legaal worden psychologen weten wel beter.

quote:

Maar als we het speciaal gaan hebben over maatschappelijk aanvaarde, lichte, drugs, moeten wel alle belangrijke varianten meegenomen worden. Iedere praktiserend psycholoog zal weten te melden dat daar naast de bekende, min of meer chemische, verslavingen, er nog minstens drie gedragsmatige verslavingen bij komen: de eetverslaving, de gokverslaving, en de koopverslaving. Over gokverslaving hoeft niet gediscussieerd te worden. Daarnaast is het overduidelijk dat het gebruik van voedsel boven een bepaalde grens zonder meer tot de verslavingen kan worden gerekend: het is slecht, het is bekend dat het slecht is, maar men doet het als bevrediging van allerlei emotionele problemen. Bijna even duidelijk is dat dit ook geldt voor sommige vormen van koopgedrag: een voorbeeld bekend uit diverse, Amerikaanse, comedy series uitleg of detail : “Ik verveel me, laten we gaan winkelen.” uitleg of detail .

quote:

Nu dan de vraag naar de wenselijkheid van het bestrijden van drugs. Dat hangt er dus sterk vanaf of je de maatschappij als geheel als een gegeven beschouwt. Doe je dat niet, dan is het antwoord simpel: dan moet je niet drugs bestrijden, maar de maatschappij verbeteren - en dan is drugsbestrijding volkomen contraproductief uitleg of detail .

quote:

Eigenlijk zijn er dus weinig tot geen goede praktische redenen om drugs niet te legaliseren, want zoals gezegd: het verminderd overlast aan twee kanten en vermeerdert het gebruik nauwelijks of niet uitleg of detail . Om preciezer te zijn: juridische bestrijding van een wijdverspreide drug heeft zoals we gezien hebben vaak contra-productieve gevolgen.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 01:23 schreef Berlitz het volgende:

psycholoog

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 01:23 schreef Berlitz het volgende:


Als je in de winkel drugs kan kopen is het normaal geworden en veel simpeler.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 01:31 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Afgezien van een paar losers merk ik er niks van.

[..]

quote:

Hier?

[..]

Jij wilt gewoon meer mensen zoals jezelf.

[..]

quote:

Hoeveel % van de mensen die eten moet naar een kliniek voor een eetverslaving?

[..]

quote:

Dit stukje is inderdaad representatief voor de nederlandse psychologie.
Dat er nog meer verslavingen dan drugsverslavingen zijn zegt niks over de schadelijkheid van drugs.

quote:

Maar als we het speciaal gaan hebben over maatschappelijk aanvaarde, lichte, drugs, moeten wel alle belangrijke varianten meegenomen worden. Iedere praktiserend psycholoog zal weten te melden dat daar naast de bekende, min of meer chemische, verslavingen, er nog minstens drie gedragsmatige verslavingen bij komen: de eetverslaving, de gokverslaving, en de koopverslaving. Over gokverslaving hoeft niet gediscussieerd te worden. Daarnaast is het overduidelijk dat het gebruik van voedsel boven een bepaalde grens zonder meer tot de verslavingen kan worden gerekend: het is slecht, het is bekend dat het slecht is, maar men doet het als bevrediging van allerlei emotionele problemen. Bijna even duidelijk is dat dit ook geldt voor sommige vormen van koopgedrag: een voorbeeld bekend uit diverse, Amerikaanse, comedy series uitleg of detail : “Ik verveel me, laten we gaan winkelen.” uitleg of detail .

quote:

Nu dan de vraag naar de wenselijkheid van het bestrijden van drugs. Dat hangt er dus sterk vanaf of je de maatschappij als geheel als een gegeven beschouwt. Doe je dat niet, dan is het antwoord simpel: dan moet je niet drugs bestrijden, maar de maatschappij verbeteren - en dan is drugsbestrijding volkomen contraproductief uitleg of detail .

quote:

Eigenlijk zijn er dus weinig tot geen goede praktische redenen om drugs niet te legaliseren, want zoals gezegd: het verminderd overlast aan twee kanten en vermeerdert het gebruik nauwelijks of niet uitleg of detail . Om preciezer te zijn: juridische bestrijding van een wijdverspreide drug heeft zoals we gezien hebben vaak contra-productieve gevolgen.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 01:33 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Het is niet heel normaal.

quote:

Naar een winkel gaan is veel simpeler dan naar een dealer gaan daar veranderen leeftijdseisen en sluitingstijden niks aan.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 11:39 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Jij niet maar dat meeste mensen staat niet in contact met harddrugs dealers

quote:

en willen daar ook niet mee in contact staan.

quote:

We kunnen hier beter stoppen we vallen alleen maar in herhaling.

quote:

De discussie over drugs gaat vrijwel altijd in de context van de voors en tegens van een verbod ervan. Zo'n discussie is alleen zinvol als men eerst inzicht krijgt in het waarom van het gebruik van drugs.

Hier moeten we weer eerst het onderscheid maken tussen de zware, schadelijke, drugs, en de lichte. De eerste betreffen de kleinste groep mensen, en het gebruik ervan heeft meestal verband met psychische kwalen - deze zijn hier voornamelijk interessant als archetype voor bepaalde meer algemene kwalen vervolg . Hier gaat het om de lichtere, de sociologische, gevallen, tabak, alcohol, cannabis, en misschien ook cocaïne. De reden voor het gebruik van dit soort drugs werd eens gegeven in een documentaire over de geschiedenis van het roken op de BBC World Service - op de vraag waarom mensen roken gaf de professor een ongebruikelijk openlijk en onomwonden antwoord : “People smoke, because they lead such miserable lives.”.

Maar als we het speciaal gaan hebben over maatschappelijk aanvaarde, lichte, drugs, moeten wel alle belangrijke varianten meegenomen worden. Iedere praktiserend psycholoog zal weten te melden dat daar naast de bekende, min of meer chemische, verslavingen, er nog minstens drie gedragsmatige verslavingen bij komen: de eetverslaving, de gokverslaving, en de koopverslaving. Over gokverslaving hoeft niet gediscussieerd te worden. Daarnaast is het overduidelijk dat het gebruik van voedsel boven een bepaalde grens zonder meer tot de verslavingen kan worden gerekend: het is slecht, het is bekend dat het slecht is, maar men doet het als bevrediging van allerlei emotionele problemen. Bijna even duidelijk is dat dit ook geldt voor sommige vormen van koopgedrag: een voorbeeld bekend uit diverse, Amerikaanse, comedy series uitleg of detail : “Ik verveel me, laten we gaan winkelen.” uitleg of detail .

Deze vormen van verslaving zijn op het eerste gezicht minder dramatisch als oorzaak van geestelijk niet-welbevinden, juist omdat ze lichter zijn. Maar dat wordt anders als men kijkt naar de verspreiding onder de bevolking. Bij zware drugs ligt het percentage niet zo hoog. Bij alcohol ligt dat al radicaal anders, al moet men wel een onderscheid maken tussen bescheiden en verslavend gebruik, maar desondanks blijft dan een substantieel percentage over. Wat betreft roken: dat strekt zich uit tot enkele tientallen procenten van de bevolking. Neemt men ook nog cannabis en cocaïne mee, dan moet men nu al op ergens tussen de dertig en de vijftig procent van de bevolking zitten, die men dus kan categoriseren als verslaafden aan sociale drugs.

Dat wordt erger als men de gedragsmatige drugs meeneemt. Met name in de Amerikaanse maatschappij zijn de categorieën "eten" en "winkelen" zeer groot (het in december 2003 gemelde percentage van Amerikanen met overgewicht is 64% uitleg of detail ), terwijl ook "gokken" aanzienlijk scoort. Zodat we alles bij elkaar genomen misschien wel in de buurt van de tachtig procent uitkomt.

De volgende stap nodig voor een afweging met betrekking tot de bestrijding van drugs is het onderzoek naar de reden dat mensen drugs gebruiken. Die van de zware drugs en roken hebben we al gehad. Hoe zit het met die andere lichte drugs? Ook hier geeft de praktische psychologie zonder aarzelen een antwoord, hoewel je er natuurlijk niet direct naar moet vragen - in dat laatste geval krijg je sociaal gewenste antwoorden. Nee, je moet gewoon alles wat de praktisch psycholoog zegt over individuele gevallen, bijvoorbeeld in de uitzendingen Oprah Winfrey of Dr. Phil, bij elkaar optellen en dan luidt de eenduidige conclusie: mensen zijn verslaafd aan dit soort lichte en gedragsmatige drugs om dezelfde reden dat ze roken: omdat ze ontevreden zijn over hun leven, ”...because they lead such miserable lives.” (de uitspraak van de Engelse professor doet denken aan Dr. Phil, die zijn cognitieve-therapiesessie bij Oprah Winfrey over dik-zijn begon met de dramatisch uitgesproken worden, gericht aan de publieke tribune vol met dikkerds: "Let me get this straight to you: you are fat, because you want to be fat").

De epidemie van dik-zijn en nog dikker worden in Amerika is een reactie op het steeds Angelsaksische worden van de maatschappij aldaar - in psychologische termen: men eet de onvrede weg uitleg of detail . Dat wordt bevestigd door de trends alhier: Nederland is de laatste jaren steeds Amerikaanser en Angelsaksischer geworden uitleg of detail - en nu (moment van deze passage is sep. 2008) heeft ook in Nederland dat dik-worden is steeds duidelijker de vorm van een epidemie aangenomen.

De algemene conclusie luidt dus dat het drugsgebruik een maat is voor de kwaliteit van de maatschappij. In andere woorden: in een gelukkige maatschappij is er weinig drugsgebruik, in een ongelukkige veel - zo simpel is het. En hierin is een duidelijke trend zichtbaar: naarmate de maatschappij individualistischer, kapitalistischer, of Angelsaksischer is, is het drugsgebruik hoger.

Nu dan de vraag naar de wenselijkheid van het bestrijden van drugs. Dat hangt er dus sterk vanaf of je de maatschappij als geheel als een gegeven beschouwt. Doe je dat niet, dan is het antwoord simpel: dan moet je niet drugs bestrijden, maar de maatschappij verbeteren - en dan is drugsbestrijding volkomen contraproductief uitleg of detail .

Het gaat hier dus om het geval dat je de maatschappij wel min of meer als gegeven beschouwt, en toch iets aan drugs wil doen. Ook hier is het essentieel de zware en lichte drugs te scheiden. De eerste hebben een veel beperkter circuit, en zijn dus makkelijker te isoleren. Uitgaande van de steeds meer de overhand krijgende idee dat in feite ieder gebruik van zware drugs een ziekte is, of dat in ieder geval wordt, is hier de bescherming van het slachtoffer de essentiële factor, hetgeen het in de meeste gevallen noodzakelijk maakt die slachtoffers te isoleren van hun huidige, criminele, aanvoerlijnen, dat wil zeggen in gecontroleerde omgevingen buiten de stad. Ieder andere maatschappelijk voorkomen van zware drugs kan dan bestreden worden als zware misdaad (simpelste aanpak: een ieder die er mee aangetroffen wordt, wordt onmiddellijk alle materiële goederen ontnomen).

Dan de lichtere drugs - overigens daarbij de aantekening dat het "lichter" zijn van alcohol een zeer dubieuze kwestie is uitleg of detail . Daarover kan men veel theoretiseren, maar handiger is om eerst naar de praktijkervaringen te kijken. In de Verenigde Staten heeft men geprobeerd de maatschappij "droog te leggen", te ontdoen van alcohol, in de jaren twintig. Het resultaat was dat iedereen, van hoog tot laag, ging drinken in illegale uitgaansgelegenheden, waarvan de winsten terecht kwamen bij criminele organisaties als de maffia. De zaak liep dusdanig uit de hand dat het alcoholverbod na een aantal jaren weer moest worden ingetrokken, maar dat kon niet meer voorkomen dat een flink deel van de Amerikaanse maatschappij voor langere tijd (op zijn minst tot in de jaren zestig) werd gedomineerd door criminele organisaties.

De reden voor deze slechte ervaringen met juridische bestrijding is simpel: een verbod verandert niet de vraag, want die vraag is gebaseerd op veel sterkere emoties van die van vraag en aanbod uitleg of detail , dat wil zeggen: als de prijs stijgt, blijft men betalen, alleen gaat men stelen men of steelt men meer.

Aan de andere kant: recente ervaringen met experimenten met de decriminalisering van drugsverstrekking wijzen er ook allemaal op dat dit de overlast van drugsgebruik zowel voor maatschappij als gebruiker sterk vermindert, of het nu soft- of harddrugs zijn.

Een alternatief voor een volledig verbod is een strenge regulering. Dat betekent een staatsmonopolie en hoog gehouden prijzen, zoals in Zweden. Dat helpt wel enigszins, maar neveneffecten zijn alcoholtoerisme, en overdadig gebruik als het eenmaal voorradig is. In minder beschaafde landen zal het ook leiden tot veel illegale stokerij, met de bijhorende schadelijke gevolgen van slecht gestookt brouwsel.

Dit wat betreft de lichtere drugs. Dan heb je nog de tussengevallen, als cannabis in zijn diverse vormen, en cocaïne. De schadelijkheid ervan staat ongeveer op dezelfde hoogte als van alcohol en tabak, maar omdat ze veel korter geleden zijn geïntroduceerd, hebben ze een veel slechtere reputatie, en zijn daarom ook veel meer met criminaliteit geassocieerd, cocaïne het meest. De verspreiding ervan is sterk sociaal bepaald: cannabis in lagere, meer jongere en meer intellectuele kringen, cocaïne meer in de zakelijke en artistieke sfeer.

De bestrijding van deze middelzware drugs lijkt een kwestie van pragmatisme. Cannabis is net heel erg schadelijk, en is misschien meer gediend bij een beetje vervolging dan niet -er zal altijd een aanzienlijk deel van voornamelijk de jeugd zijn dat op zoek is naar iets dat verboden is, en is dat niet cannabis, dan komen al snel veel slechtere dingen in zicht.

Cocaïne is een moeilijker geval, omdat het een middenklasse drug is, voor mensen die vrij veel geld te besteden hebben, en vandaar dat bestrijding zeer moeilijk is. Hier lijkt vrijgeven de meest voor de hand liggend optie, vanwege het maffia-argument: de bestrijding kweekt een dusdanige rijke misdaad, dat die schadelijker is voor de maatschappij dan de schade van de cocaïne zelf.

Eigenlijk zijn er dus weinig tot geen goede praktische redenen om drugs niet te legaliseren, want zoals gezegd: het verminderd overlast aan twee kanten en vermeerdert het gebruik nauwelijks of niet uitleg of detail . Om preciezer te zijn: juridische bestrijding van een wijdverspreide drug heeft zoals we gezien hebben vaak contra-productieve gevolgen.

Waarom zijn dan toch zo veel mensen voor juridische drugsbestrijding. Maar zoals altijd: als er geen rationele redenen zijn, zijn er wel irrationele of emotionele. Ten eerste is daar het concurrentie aspect: daar waar drugs ellende verlicht, is het een concurrent voor andere ellendeverminderaars, waarvan de bekendste de religie is. Het is dus niet verwonderlijk dat de grootste voorstanders van drugsbestrijding te vinden zijn bij de religieus gemotiveerden. Als men het heel zwart wil zien, kan men zelfs stellen dat voor de religieuzen het mes aan twee kanten snijdt: ten eerste bestrijden ze concurrentie van de gelegaliseerde drugsbestrijding, en ten tweede zorgt de misdaad ten gevolge van de illegaliteit van drugs voor een nieuwe toestroom van ellendigen.

De tweede belangrijke tegenkracht tegen de legalisering van drugs is van degenen die vinden dat onze individualistische, kapitalistische of Angelsaksische maatschappij toch wel behoorlijk dicht bij het ideaal zit. En natuurlijk beseft ook een groot deel van deze mensen, net als bijna iedereen, dat de professor gelijk heeft: drugsgebruik is een maat voor de hoeveelheid menselijke ellende, en voor mensen als groep: de maatschappelijke ellende - oftewel: de mate van drugsgebruik wijst op het goed of slecht functioneren van de maatschappij. En iedereen die dat beseft, beseft ook dat wat een goed functioneerden maatschappij: één met veel saamhorigheid en veel solidariteit, en dat voor een slechte maatschappij het omkeerde geldt.

Dit vindt direct zijn bevestiging in de praktijk de theorie - ten eerste: naarmate een maatschappij individualistischer, kapitalistischer of Angelsaksischer is, is het drugsgebruik groter. En ten tweede is in die maatschappijnen ook de voorkeur voor drugsbestrijding sterker. Met in beide gevallen hetzelfde ultieme voorbeeld: in de Verenigde Staten is zwoel het gebruik van (lichte) drugs het grootst, en is tegelijkertijd de voorkeur voor justitiële en zelfs gewelddadige bestrijding het grootst. En kijkt men binnen die maatschappijen, dan zijn de heftigste bestrijders natuurlijk voornamelijk degenen die het inderdaad het best hebben, dat wil zeggen: de rijken en de machtigen, waaronder de meeste politici, en weer met voorrang degenen van de rechtse en religieuze kant uitleg of detail .

Als je drugsgebruik dus als maatstaf voor geluksgevoel gaat gebruiken, is het oordeel over de Amerikaanse maatschappij, en de Angelsaksische in het algemeen uitleg of detail , dus eenduidig negatief. Aan de andere kant scoren Amerikanen hoog als je vraagt naar hun waardering van de eigen maatschappij, en naar hun bijbehorende geluksbeleven. Let op dat hier het woord "geluksbeleven" wordt gebruikt in plaats van geluksgevoel - dat laatste gaat over wat mensen zeggen te voelen als je er naar vraagt. Onderzoek heeft uitgewezen dat dat lang niet hetzelfde is wat ze werkelijk voelen. Wat een veel betrouwbare indicator is van wat mensen werkelijk vinden, is te kijken naar hoe ze handelen. Dat geldt dus zeker ook voor het werkelijke geluksgevoel, en drugsgebruik is dan een van de zeer goede indicatoren. En daarvoor hebben we la laten zien dat dit erop wijst dat in Amerika dit werkelijke geluksgevoel bijzonder laag is.

De redenen van deze enorme discrepantie tussen geluksbeleving en geluksgevoel is kortweg dat Amerikanen zichzelf institutioneel en fanatiek wijsmaken dat ze de ideale maatschappij hebben uitgevonden, een idee waar in feite hun hele maatschappij om draait. Dientengevolge zij de Amerikanen veruit het fanatiekst tegen drugs: het bestaan ervan tast het fundament van hun maatschappij aan.

Tot slot en voor de volledigheid: het is natuurlijk niet zo dat alle maatschappelijke ellende noodzakelijkerwijs leidt tot drugsgebruik - sommige mensen reageren door andere vormen van niet-welbevinden uitleg of detail , en weer anderen putten er juist energie uit. Maar het maakt wel dat van de groep die bevattelijk is voor drugs , er een groter aantal daadwerkelijk drugsgebruiker wordt.


Addendum jun. 2005:
Bovenstaand artikel is van november 2003 (geredigeerd aug. 2006). Bij de afkondiging van een rookverbod in alle openbare instellingen is bekend geworden dat meer dan 95 procent van alle inwoners van psychiatrische kliniek rookt. Dit is de extreme vorm van het bovenstaande verschijnsel, volgens het mechanisme beschreven in Psychologische stellingen vervolg .

Addendum aug. 2005:
Uit archieven van het IRP dook de volgende op: Recente onderzoeken hebben naar buiten gebracht dat kosmetische ingrepen, en andere wat extremere vormen van lichaamaanpassingen als tattoos ook een goede aanwijzing voor geestelijk niet-welbevinden zijn. Een item over plastische chirurgie van de actualiteitenrubriek Netwerk, TV Nederland 1, 28-11-2004, liet zien dat wens uiterlijk te veranderen vaak veroorzaakt door psychische klachten. een onderzoek in Japan heeft uitgewezen dat mensen mensen die plastische chirurgie hebben gehad circa 3x zo veel zelfmoorden. het verband tussen tattoos en niet-welbevinden is gebleken uit onderzoeken in psychiatrische klinieken die lieten zien dat de meeste van hun bewoners tattoos hebben.

Addendum okt. 2005:
In de Volkskrant van 22 oktober constateert burgemeester Guusje ter Horst van Nijmegen dat drugsverslaafden de maatschappij circa 500 duizend euro per persoon per jaar kosten, en pleit voor verplicht afkicken. In een uitzending van Netwerk op 23 oktober wordt nog eens uit de doeken gedaan hoe ernstig drugsverslaving is voor alle betrokkenen en vooral voor hemzelf, beschreven als zeer moeilijk tot onmogelijk oplosbaar, vanwege de betrokkenheid van allerlei biologische hersenprocessen en aanwijzingen voor erfelijke factoren. Een junk verklaart dat afkicken nooit zal lukken vanwege de sterke interne motivaties voor het gebruik, en de directeur van een drugskliniek dat elders afgekickte verslaafden bij het terugkeer naar de stad al bij het stappen uit de trein sterke behoeftegevoelens krijgt, zelfs na tien jaar.

In Rijnlandse zorgboerderij is beschreven dat de oplossing voor zowel ernstige geesteszieken, drugsverslaafden als criminelen veel beter geregeld is in het kader van klein-agrarische en klein-technische gemeenschappen, met als expliciete doelstelling om ze in ieder geval weg te houden van de eerste bron van pervertering voor die mensen: de stad. De ernst van het drugsprobleem als boven beschreven is voor het IRP voldoende reden om na lange overweging de voor de hand liggende oplossing voor te stellen: het isoleren van de drugsverslaafden van de rest van de maatschappij. Een mogelijke manier om dat te doen is het omheinen van de zorgboerderij, maar dat is alleen houdbaar bij kleinere arealen. Een elegantere methode is het afscheiden van een deel van het land met een of andere natuurlijk barrière, en als mogelijkheid om dit te doen stelt het IRP voor de mogelijkheid te onderzoeken om dit te doen in een van de huidige IJsselmeerpolders, of een deel van de Markerwaard droog te leggen en te gebruiken voor dit doel. Het risico van smokkel van drugs naar dit gebied is niet groot, want de bewoners ervan hebben niet de financiën om de drugskoeriers te betalen.

Deze oplossing klinkt drastisch, maar is een realiseerbare oplossing voor een anderszins als onmogelijk beschreven probleem wat zeer veel leed veroorzaakt uitleg of detail . Het IRP hoopt dat haar voorstel besproken zal worden niet met de inzet van allerlei principes (wat natuurlijk wel gebeurt uitleg of detail ), maar vanuit het simpele uitgangspunt van een verlies- en winstrekening: wat verliezen alle betrokkenen, en wat winnen ze, bij de uitvoer ervan. Als die rekening positief is, zou het voorstel uitgevoerd moeten worden. De overtuiging van het IRP is, mede naar aanleiding van deze recente berichten, dat de uitkomst sterk positief is, wat nog eens overduidelijk blijkt uit de droefheid van de alternatieven, zie de uitwerking hier vervolg .

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 13:47 schreef Berlitz het volgende:

[..]

Dus jij beweerd dat iedereen hard drugs dealers kent?

quote:

Als drugs in de winkel liggen worden die veel makkelijker gekocht dan als mensen naar een dealer moeten de meeste mensen kennen geen dealers en willen ze ook niet kennen.

quote:

Op zoek naar dealers gaan mensen ook niet omdat ze weten hoe slecht drugs zijn

quote:

En dat van die pscychologen hou toch op man, sinds wanneer is 1 website de mening van de nederlandse pscychologie.

quote:

Maar jij krijgt je zin toch niet drugs worden niet legaal.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 13:51 schreef nikk het volgende:

[..]

Ik weet niet in welke wereld jij leeft, maar de meeste mensen kunnen toch echt niet zomaar aan harddrugs komen.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 13:50 schreef nikk het volgende:

[..]

Ehm... psychologen en verslavingsdeskundingen in Nederland willen zelfs het gebruik van softdrugs verminderen.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 13:58 schreef Rechtse_Hippie het volgende:
willen het allemaal zelf niet gebruiken. Toch denken ze dat anderen het gaan gebruiken omdat het kan.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:09 schreef nikk het volgende:

[..]

Nee, maar zeker niet met legalisering.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:10 schreef nikk het volgende:

[..]

Dan heb je een erg vreemd beeld van de gemiddelde Nederlander. Er is maar een select groepje mensen die aan harddrugs kan komen.

quote:

Je kan de gemiddelde Nederlander net zo goed vragen een handgranaat te kopen.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:14 schreef WeirdMicky het volgende:
Wat een wereldbeeld heb je als je denkt dat, als de grenzen voor drugsgebruik wegvallen, dat iedereen dan aan de harddrugs gaat.

Paddo's zijn jaren legaal geweest en verkrijgbaar in iedere smartshop. Hoeveel Nederlanders hebben paddo's gebruikt? Een paar procent van de bevolking.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:16 schreef nikk het volgende:

[..]

Onderzoeken zal ik niet zo snel vinden.

quote:

Ik baseer me eerder op uitspraken van verslavingsdeskundigen en psychologen in de media.

quote:

Ik neem aan dat zij zich baseren op praktijkervaring of ander onderzoek.

quote:

Bijvoorbeeld:

http://amcpsychiatrie-psy(...)e_Haan_Telegraaf.pdf

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:18 schreef Rechtse_Hippie het volgende:
De mensen die zonder problemen drugs gebruiken zien zij nooit.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:20 schreef nikk het volgende:

[..]

Dat hoef je mij niet uit te leggen als recreatief gebruiker. Ik weet echt wel waar ik het over heb.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:23 schreef nikk het volgende:

[..]

Het is niet alleen de Telegraaf... Het komt geregeld terug in programma's als Eenvandaag of andere kranten. Vind het wel erg gemakkelijk om dergelijke berichten terzijde te schuiven.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:25 schreef nikk het volgende:

[..]

Je draait het om.

quote:

Dan de lichtere drugs - overigens daarbij de aantekening dat het "lichter" zijn van alcohol een zeer dubieuze kwestie is uitleg of detail . Daarover kan men veel theoretiseren, maar handiger is om eerst naar de praktijkervaringen te kijken. In de Verenigde Staten heeft men geprobeerd de maatschappij "droog te leggen", te ontdoen van alcohol, in de jaren twintig. Het resultaat was dat iedereen, van hoog tot laag, ging drinken in illegale uitgaansgelegenheden, waarvan de winsten terecht kwamen bij criminele organisaties als de maffia. De zaak liep dusdanig uit de hand dat het alcoholverbod na een aantal jaren weer moest worden ingetrokken, maar dat kon niet meer voorkomen dat een flink deel van de Amerikaanse maatschappij voor langere tijd (op zijn minst tot in de jaren zestig) werd gedomineerd door criminele organisaties.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:25 schreef Rechtse_Hippie het volgende:

[..]

Als je als recreatief gebruiker tegen legalisatie bent ben je m.i. hypocriet of arrogant.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:29 schreef nikk het volgende:

Ik denk het laatste.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:44 schreef nikk het volgende:

[..]

Alcohol levert nu juist de meeste problemen op in Nederland...

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:48 schreef nikk het volgende:

[..]

Omdat de huidige situatie maatschappelijk gezien vrij weinig ellende oplevert.

quote:

De keren dat er al sprake is van drugsoverlast in Nederland gaat het om cannabis. Je weet wel, de drugs die min of meer legaal verkrijgbaar zijn.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:48 schreef WeirdMicky het volgende:

Als het juist is dat alcohol tot relatief weinig problemen leidt, is dat een goed voorbeeld van hoe een harddrug, dat overal verkrijgbaar is, niet zo schadelijk is.

quote:

Op dinsdag 28 december 2010 14:54 schreef nikk het volgende:

[..]

Wat heeft Mexico hiermee te maken? De situatie in Mexico is net zo relevant voor deze discussie als die in Singapore. We wonen in Nederland.

quote:

[..]

Ow? Wanneer is de laatste handelaar in alcohol geliquideerd?