Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt #4

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 20:46 schreef Sander het volgende:
Alsof het zelf krijgen van kinderen niet egoïstisch is .

quote:

Het kind als vette larf

Paul Steenhuis
`Je moet een kind niet als een mens behandelen', zegt Midas Dekkers. De tegendraadse bioloog schreef een boek over kinderen en opvoeding. Paul Steenhuis sprak met hem.

Kinderen krijgen is volgens Midas Dekkers een hobby geworden, en wat hem betreft is het een hobby die niet moet worden aangemoedigd.
De bioloog en schrijver uit Weesp heeft net een boek over kinderen, pubers en ouders geschreven: De larf, over kinderen en metamorfoses heet het. Het is een boek `geschreven op biologische basis, en nu eens niet op pedagogische basis', vertelt Dekkers (56), die met graagte tegendraadse meningen verkondigt.

Dekkers: ,,Ik heb me vergist in de gevolgen van de pil. Ik had gedacht: nu zal het wel afgelopen zijn met die blinde drang tot voortplanting. Want het feministische ideaal luidde altijd: de vrouw moet zich van de man bevrijden. Maar dat is natuurlijk onzin. Ze bedoelden in feite: de vrouw moet zich van het kind bevrijden. Want dat is de echte handenbinder. Maar tot mijn stomme verbazing is er weinig veranderd. Het baren is doorgegaan.''

Hij begrijpt het niet, `die drang om je hele leven in een gezinsverband te persen'. Wat hem betreft is het gezin helemaal niet `de hoeksteen van de samenleving', ,,zoals sommige religieuze domoren nu nog steeds beweren''.

,,In het begin gaat het meestal nog wel goed in zo'n gezinnetje. Maar als de eerste lichting Ikea meubilair versleten is, gaat het schrijnen.''
Biologisch gezien is het onverstandig om een kind te krijgen, volgens Dekkers. ,,Het is een aanslag op je vrijheid als individu, op je gezondheid, op je tijd. Je wordt kwetsbaarder. Als individu ben je beter af zonder kind. Vanaf het moment dat het bevruchte eitje zich in de baarmoederwand nestelt, begint het uitvreten. Je kunt wel zeggen: het is het belang van de soort dat er wordt voortgeplant, maar `de soort' is een abstractie. Die bestaat uit individuen. En het belang van de soort is strijdig met dat van het individu. En wij hebben als individu de keuze. Ik ben niet tegen kinderen krijgen, maar je moet er wel goed over nadenken.''

Maar is het geen biologische drang van een vrouw om toch kinderen te willen?
,,Dat is een van die onuitroeibare biologische mythes. Er bestaat geen biologisch verlangen naar een kind. Het verlangen om te neuken is biologisch bepaald. Er is een drang om te paren, niet om te baren. Pas als een vrouw gebaard heeft, krijgt ze een hormoon, oxytocine, dat in haar de moederkloek wakker maakt. Ik verbaas me over die bereidheid van vrouwen om kinderen te krijgen, ik bedoel, wij zijn de enige diersoort die weten dat van paren baren komt, en sinds kort hebben we ook prima middelen om dat verband te doorbreken, de pil en het condoom. Ik denk dat het nog wel een eeuw duurt voor we zo verstandig zijn om ons gedrag daar echt goed aan aan te passen.''

Als het geen biologische krachten zijn die tot de kinderwens leiden, wat is het dan?
,,Ik denk dat het een sociale drang is. Vrouwen nemen kinderen omdat ze moeder willen spelen. Dat is een rol die hoog aangeslagen wordt in deze maatschappij. Mensen die geen kinderen willen, zoals ik, worden altijd ter verantwoording geroepen. Terwijl het omgekeerd zou moeten zijn.''

Waarom wijdt iemand met zo'n reserve ten opzichte van kinderen toch een heel boek aan zulke wezens?
,,De meeste boeken over kinderen worden geschreven door mensen die heel veel van kinderen houden en weinig van biologie weten. Dat levert een enorme berg pedagogische onzin op, waar ik me helemaal doorheen heb moeten worstelen.
,,Ik ben iemand die met een zekere afstand naar kinderen kijkt, maar veel verstand heeft van biologie. Dat levert andere gezichtspunten op.''

Zoals?
,,Het gangbare beeld in de opvoedkunde is dat je een kind toch min of meer als een gemankeerd volwassen menselijk wezen moet benaderen, een onvolgroeid mens, dat stapje voor stapje meer volwaardig menselijk wordt. Die visie heeft geen biologische grond. Je moet een kind niet als mens behandelen. Het is geen mens, het is een larf, en als zodanig functioneert hij volwaardig. Je moet een kind daarom ook als larf behandelen. De parallel met een vlinder, maar ook met veel andere diersoorten, trek ik in mijn boek. Die stadia beschrijf ik: de larf, wiens voornaamste taak het is te groeien. Dat kunnen kinderen heel goed. Dan de gedaanteverwisseling rond de puberteit, als de mensenlarf zich gaat verpoppen. Dan komt er uiteindelijk een volwassen mens tevoorschijn. In mijn visie hebben alle 56-jarigen meer met elkaar gemeen dan iemand met het kind dat hij was.''



Die visie heeft ook consequenties voor de opvoeding?
,,Natuurlijk. De meeste pedagogen gaan uit van het idee: met de opvoeding kunnen we de wereld verbeteren, van de filosoof Rousseau tot dr. Spock. Ik kan u verzekeren: dat leidt allemaal tot niets. Als iemand als een rotkind geboren wordt, dan zal hij opgroeien tot een vervelende volwassene, hoe streng of zachtmoedig je dat ook met opvoedingstechnieken probeert te veranderen. Erfelijkheid blijkt steeds bepalender te zijn dan we denken, dat geven onderzoeken steeds overtuigender aan. De geschiedenis geeft mij ook gelijk: laten we eens het jaar nul als uitgangspunt nemen. Sinds die tijd proberen generatie op generatie ouders van hun kinderen betere mensen te maken. Maar 2.000 jaar opvoeden heeft de mens er geen sikkepit beter op gemaakt.''

Betekent dat dat je alle opvoeding maar moet laten varen?
,,Natuurlijk niet. Je moet het goede aanmoedigen en het kwade afmoedigen. Je moet een kind liefde en voedsel geven, zoals een huisdier. Je moet goede randvoorwaarden scheppen. Maar je moet er niet te hoge verwachtingen van hebben. Je moet ook het onderwijs meer afstemmen op de biologische fasen van een kind. Neem het taalonderwijs. Het is toch misdadig om kinderen van 12 en 13 met Duitse rijtjes lastig te vallen, terwijl hun gevoeligheid voor taalontwikkeling in de prilste kindertijd het hoogst is. Dat is een biologisch feit. Je moet op crèches buitenlandse juffen aanstellen, dan komen er volleerd viertalige kinderen op de lagere school.''

Dat kinderen al jong verschillende seksuele fases doorlopen, zoals Freud zegt, daar moet u weinig van hebben.
,,Biologisch gezien is het onzin, het idee van Freud dat kinderen allerlei seksuele stadia doormaken. Als je een kind als een tube tandpasta zou kunnen leegknijpen, dan zou je er geen `sekshormoon' in aantreffen. En zonder hormonen geen seks. Kinderen zijn nieuwsgierig, en willen vadertje en moedertje spelen, maar met seks heeft het niks te maken. Kinderen zijn larven, en larven zijn er om te groeien, niet voor de seks. Heb je ooit een rups met een kut gezien? Als bioloog moest ik allerlei jonge dieren in een potje op sterk water zetten. Dat waren geen jongetjes- of meisjesdieren, maar seksloze larven. Die hebben een aparte naam: juvenielen. Mensenkinderen worden pas seksueel geactiveerd in de puberteit. Een mens wordt maar eenmaal krols, in zijn puberteit – en blijft dat dan zijn verdere leven.''

Exit Freud. Van de drie grote geesten van de afgelopen eeuwen, Marx, Freud en Darwin, blijft alleen Darwin overeind. Marx heeft al definitief afgedaan, en Freud sijpelt nog wat na.
De moderne, babyverzorgende vader komt er in uw boek slecht af.
,,Ik vind het pathologisch, al die tuttelende vaders achter de kinderwagen. Moeders zijn door hun hormonen geketend aan hun kinderen. Maar mannen niet. Biologisch gezien is de rol van de vader niet meer dan een zak zaad. Zodra hij zijn zaad geleverd heeft, is hij feitelijk overbodig."

Hoe komt het dan dat de moderne man zich zo enthousiast op zijn blijkbaar tegennatuurlijke rol van zorgende vader stort?
,,Ik denk dat dat komt omdat de rol van de vrouw zo veranderd is. Zij zorgt nu ook voor een deel van het inkomen. Dat was oorspronkelijk de rol van de vader: sigaren roken en zorgen dat het geld binnenkwam. Sigaren roken mag vader niet meer, dat is slecht voor de gordijnen. Zijn rol als geldschieter is sterk in waarde verminderd. Ja, en mannetjes willen toch graag de baas spelen. Dus storten ze zich op het kinderverzorgen, om een belangrijke rol in huis terug te krijgen. Daarom verdringen ze zich allemaal om de duwstang van de kinderwagen te grijpen. Je ziet ook dat sinds de man in de kinderwagen is geïnteresseerd, die dingen ook spectaculair zijn vormgegeven, als het andere mannenspeeltje, de auto.''

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 20:54 schreef Vitalogy het volgende:

[..]

Omdat het een irrationele gedachtegang is. Het is alsof je je schuldig voelt voor ademhalen omdat je daarmee bijdraagt aan het broeikaseffect.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 18:45 schreef motorbloempje het volgende:
zie ook de toevoeging met de vraag of mensen uberhaupt wel geschikt zijn kinderen te krijgen, en zichzelf dat vinden, als ze er écht goed over na gaan denken..

als je allebei van plan bent om 40 uur per week te blijven werken, vanaf het einde van het zwangerschapsverlof, vind ik persoonlijk dat je daar nog 's extra over na moet gaan denken... als je carriere bijna belangrijker lijkt voor je dan je kind

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 21:55 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

omdat ik het niet nodig vind om zelf kinderen op de wereld te zetten als er genoeg kinderen zijn die er al zijn en ook liefde nodig hebben?

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 22:09 schreef Shitney het volgende:

[..]

Waarom denk je dat je carrière belangrijker is dan je kind, als je er als ouders voor kiest te blijven werken? En waarom denk je dat je dan dus niet goed genoeg hebt nagedacht over het ouderschap?

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 22:11 schreef Shitney het volgende:

[..]

Wist je dat het al tientallen jaren zo is dat de vraag naar adoptiekinderen veel groter is dan het aanbod? Er worden aan de lopende band kinderen gestolen omdat er zogenaamde idealisten in het westen zitten die denken dat ze de wereld een groot plezier doen als ze zelf geen kinderen krijgen maar adopteren. Als je dan toch geen kinderen wil, neem ze dan gewoon ook niet. Maar hou dan niet de verwerpelijke kinderindustrie in stand die ontstaat omdat verwende mormels denken dat ze daarmee de wereld redden.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 22:12 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

ik vind dat als je voor een kind kist, je voor het kind kiest, en het niet als een 'leuke toevoeging' moet zien op het leven dat je al hebt en graag wilt houden.

Er is niets mis met blijven werken als je kiest voor kinderen, er is ook niets mis met je kind een of twee dagen naar een kinderdagverblijf te brengen, in mijn ogen.

Maar als je als ouderpaar allebei 40 uur per week werkt en dus je kind 's ochtends vroeg naar de creche brengt en deze tegen bedtijd weer ophaalt, vijf dagen per week, dan vind ik dat je de verkeerde prioriteiten hebt gesteld.

Een kind heeft liefde en aandacht nodig, en als deze de ouders maar 2 van de zeven dagen ziet, is dat niet genoeg.

Als je sámen kinderen kiest, dan zorg je er in mijn ogen in dat je sámen je kind opvoedt en samen tot een oplossing komt waardoor je kind zoveel mogelijk in JOUW aanwezigheid opgroeit, en niet het overgrote deel tussen 'vreemden' slijt.

Nogmaals: er is niets mis met een kinderdagverblijf, maar niet 8 uur per dag, 5 dagen per week, vind ik

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 22:16 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

och, er zijn inderdaad genoeg stellen die graag kinderen zouden willen adopteren, maar afgewezen worden omdat ze bijvoorbeeld homoseksueel zijn. Dus ja, de vraag kan wel groter zijn dan het aantal kinderen, maar het adoptiebeleid is ook werkelijk om te huilen, maar dat is dan weer een andere discussie.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 22:22 schreef Shitney het volgende:

[..]
En dat allemaal omdat je te beroerd bent om je eigen baarmoeder te gebruiken en omdat het lekker nobel klinkt.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 22:19 schreef motorbloempje het volgende:
dan doe je het toch prima en hoef je je toch geen zorgen te maken dat jouw kind iets tekort komt?

dat het niet zo hoeft te zijn en dat je je werk kunt spreiden is ook helemaal niet iets wat buiten kijf staat

waarom voelen mensen zich meteen persoonlijk aangevallen als er een voorbeeld wordt gegeven, waar zij uberhaupt niet aan voldoen? maar wat wél gebeurt?

En ja, ik ken gezinnen bij wie het zo gaat, 8 uur per dag naar de creche, en nee, dat is vind ik niet normaal, maar het gebeurt, en daarom haal ik dit voorbeeld aan, dat ik 'zoiets' dus niet vind kunnen en dat je in zó'n geval beter voor je carriere kunt kiezen dan voor een kind.

Als je er met je partner wél uit kunt komen en het merendeel van je tijd wél in je kind kunt steken, dan is er toch hélémáál niets aan de hand? en hoef je je dus ook niet aangsproken te voelen door mijn voorbeeld?

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 22:23 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

!

wat mij betreft eindigt de discussie hier

kansloos wicht

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 22:32 schreef Shitney het volgende:
Al brengen mensen wél hun kinderen vijf dagen per week naar de crèche, dan wil dat toch nog steeds niet zeggen dat ze niet over kinderen krijgen hebben nagedacht? Nogal aanmatigend om als kinderloze te stellen dat die mensen hun kinderen niet zo veel te bieden hebben of niet geschikt zijn voor het ouderschap. Ze hebben in ieder geval meer te bieden dan die types die ze niet willen, of niet soms?

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 20:41 schreef Vitalogy het volgende:
Het enige waar ik van ga steigeren is dat het egoïstisch zou zijn (van jezelf ja ik dat heb ik begrepen) als je een kind zou krijgen door de situatie in de wereld.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 20:12 schreef Vitalogy het volgende:

[..]

DOE NORMAAL!!!!

Wat is dat dan voor een idiote uitspraak?

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 20:14 schreef motorbloempje het volgende:
Een ieder die de wereld anders en mooi ziet staat het vrij om zich tot in den treure voort te planten, net zolang tot de kut zo uitgelubberd is dat ze het 7e kind er met een netje binnen moeten houden omdat het er anders zo uit zou floepen dat zal mij toch een rotzorg zijn?

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 21:33 schreef waht het volgende:
Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt?

Of je in orde bent weet ik niet. Maar geen kinderen willen hoeft echt niet direct te betekenen dat je niet in orde bent. Voortplantingsdrang is iets heel anders dan kinderwens. Het eerste zou je wel moeten hebben, het tweede niet.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 22:47 schreef carlotta het volgende:
maarja de zin van het leven is nu eenmaal het reproduceren van de genen
wetenschappelijk biologisch gezien dan

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 22:32 schreef Shitney het volgende:
Al brengen mensen wél hun kinderen vijf dagen per week naar de crèche, dan wil dat toch nog steeds niet zeggen dat ze niet over kinderen krijgen hebben nagedacht? Nogal aanmatigend om als kinderloze te stellen dat die mensen hun kinderen niet zo veel te bieden hebben of niet geschikt zijn voor het ouderschap. Ze hebben in ieder geval meer te bieden dan die types die ze niet willen, of niet soms?

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 20:51 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Natuurlijk is dat egoïstisch, net als de keuze om ze niet te nemen.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 23:03 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Mensen die kinderen krijgen omdat ze graag kinderen willen en vervolgens die kinderen voornamelijk dumpen bij een crèche of bij hun ouders en/of gastouders, die hebben er wellicht over nagedacht, maar er weinig van begrepen. Ik zie die mensen vooral als mensen die graag alles willen hebben wat maatschappelijk als ideaal worden gezien. Maar kinderen mogen vooral niet hun eigen leventje in gevaar brengen. Hun carrière en dergelijke. Oh nee, dat zou echt een ramp zijn.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 00:03 schreef Maeghan het volgende:
Ik heb in ieder geval weer even hard gelachen om dat stukje van Midas Dekkers. Verder ga ik hier maar niet te diep op de zaken in. Je kunt het als vrouw zonder kinderwens namelijk nooit goed doen bij de moederkloeken, dus ik ga niet eens een poging doen om wat dan ook uit te leggen. Ik wil geen kinderen en ik vind kinderen niet leuk - op geen enkele leeftijd en ook niet bij een ander. Ik heb geen moedergevoelens en geen voortplantingsdrang. Noem me ontaard, egoistsch of wat je maar graag wil roepen - het interesseert me geen zier.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 00:03 schreef Maeghan het volgende:
Ik heb in ieder geval weer even hard gelachen om dat stukje van Midas Dekkers. Verder ga ik hier maar niet te diep op de zaken in. Je kunt het als vrouw zonder kinderwens namelijk nooit goed doen bij de moederkloeken, dus ik ga niet eens een poging doen om wat dan ook uit te leggen. Ik wil geen kinderen en ik vind kinderen niet leuk - op geen enkele leeftijd en ook niet bij een ander. Ik heb geen moedergevoelens en geen voortplantingsdrang. Noem me ontaard, egoistsch of wat je maar graag wil roepen - het interesseert me geen zier.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 00:32 schreef Morrigan het volgende:

[..]

Ik zie het verband niet zo goed tussen geen kinderen willen en egoïsme.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 00:32 schreef Morrigan het volgende:

[..]

Ik zie het verband niet zo goed tussen geen kinderen willen en egoïsme.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 00:37 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Ik denk dat dat verband hem er in zit dat mensen die geen kinderen willen dit niet zouden willen vanuit egoistische motieven ofzo. Ik vind gewoon dat het ieders eigen keus is, het is toch veel beter om geen kinderen te nemen dan om ze wel te nemen uit een soort van maatschappelijk idee van 'het hoort nu eenmaal zo'?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 00:54 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Mijn collega begrijpt niet dat ik geen kinderen wil, want anders ben ik later zo eenzaam als ik in een verzorgingstehuis zit. Hij begreep niet dat ik dat een egoistische reden vond om kinderen te krijgen. Ik vind zoiets echt volslagen debiel - je gaat je toch niet voortplanten alleen maar zodat je over 50 jaar nog iemand hebt om tegen te praten?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 00:54 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Mijn collega begrijpt niet dat ik geen kinderen wil, want anders ben ik later zo eenzaam als ik in een verzorgingstehuis zit. Hij begreep niet dat ik dat een egoistische reden vond om kinderen te krijgen. Ik vind zoiets echt volslagen debiel - je gaat je toch niet voortplanten alleen maar zodat je over 50 jaar nog iemand hebt om tegen te praten?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:08 schreef Biancavia het volgende:

[..]

En dan alsnog verzuren omdat je kinderen allemaal werken en zelf kinderen hebben en dus helemaal geen tijd om drie middagen in de week naar jouw praatjes over vroeger te gaan zitten luisteren!

quote:

Op zondag 11 januari 2009 00:06 schreef PurePoisonPerfume het volgende:
Puur altruisme bestaat ook gewoon niet, maar dat is de discussie hier niet.

Natuurlijk is een kinderwens een eigen wens, maar dat is toch niet meteen egoistisch :S het verlangen naar kinderen is ook iets natuurlijks.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:15 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Maar wel degelijk egoïstisch. Het woord egoïstisch gaat vaak gepaard met een negatieve gevoelswaarde, maar dat is in dit soort gevallen onterecht. Egoïstisch is iets doen in, primair, het eigen belang. De natuurlijke kinderwens is eigenbelang: doorgeven van je eigen genetisch materiaal. Er zorg voor dragen dat jouw genetisch materiaal blijft voortbestaan.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:19 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Ja, in die zin is het natuurlijk egoistisch. Ik denk alleen niet dat je kinderen krijgen op zich kunt beschouwen als iets positiefs of negatiefs - het is vaak een aandrang om kinderen te krijgen, niet alleen iets wat je met je verstand kunt bepalen. Uiteraard kun je dus ook voelen dat je geen kinderen wilt.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:21 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Dat ben ik met je eens, het is in principe niet iets positiefs of negatiefs, het is er gewoon. In principe net zoals je ook honger hebt, de drang hebt om op een gegeven moment te gaan slapen. Het is in je wezen ingeprogrammeerd. Maar ik vind wel dat je dan nog steeds kunt spreken van egoïsme. Het is gericht op het eigenbelang, op het belang van het ego.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:08 schreef Biancavia het volgende:

[..]

En dan alsnog verzuren omdat je kinderen allemaal werken en zelf kinderen hebben en dus helemaal geen tijd om drie middagen in de week naar jouw praatjes over vroeger te gaan zitten luisteren!

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:25 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Hm, ik heb er nooit op die manier over nagedacht. Het is misschien wel een egoistische drang om je voort te planten, maar (voor mij iig) ook een ultieme manier om de liefde tussen jou en je partner te kunnen bezegelen. Natuurlijk doe je het uiteindelijk voor jezelf, maar ik denk dat er maar erg weinig dingen zijn die je niet voor jezelf doet.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:27 schreef Maeghan het volgende:
En ach, voor degene die het ondankbaar vindt als het zo gaat: het is op zich begrijpelijk... Op een gegeven moment is iemand ook gewoon te oud om er echt een gesprek mee te kunnen voeren. Je schreeuwt je longen uit je lijf omdat diegene niet meer zo goed hoort, waardoor je na tien minuten al buiten adem bent. Dat, en je hebt geen gespreksstof meer omdat diegene nog vergeetachtig is, geen nieuwe muziek meer luistert (want dat hoort ie niet goed meer), geen nieuwe films meer ziet (want hij kan de ondertiteling niet meer lezen), geen hobby's meer heeft (want z'n loep is niet sterk genoeg om nog te kunnen zien wat ie doet) en niet meer zo veel buiten komt (want hij heeft soms zo'n last van duizelingen en z'n linkerbeen wil niet meer zo en eigenlijk knellen z'n schoenen ook maar en het is zo koud en hij heeft geen zin meer in al die drukte in de winkels en al die moderne spullen waar ie niks meer van snapt en met de bus lukt ook al niet meer want hij begrijpt niet hoe hij een OV-chipkaart moet opladen, etc.).

Het klinkt hard, maar op een gegeven moment heb je gewoon niets meer met zoiemand te bespreken, behalve steeds weer dezelfde vakantieherinneringen van 40 jaar geleden, etc.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:35 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Diegene was ik.

Tja, ik vind dat een principekwestie. Het is inderdaad waar dat er ook heus wel ouderen zijn die helemaal niet zitten te wachten op regelmatig bezoek, maar veel ouderen wel degelijk. En ja, dan hoor je het verhaal maar voor de zoveelste keer aan. Het is niet dat je er een hele dag zit. Waarom moet alles altijd maar je eigen behoeften bevredigen? Tegenwoordig is alles mensen al te veel waar ze voor zichzelf niet direct iets uit halen. Nou ja, het interesseert mij ook allemaal geen zak. Ik wil geen kinderen. Mede om te voorkomen dat ik met deze zooi te maken krijg.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:43 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Pure interesse, waarom nog meer niet ?

Ik kan het me niet voorstellen, maar dat komt ook misschien door mijn situatie (om medische redenen ligt het bij mij wat moeilijker om kinderen te krijgen, de wens heb ik echter altijd wel heel sterk gehad).

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:43 schreef PurePoisonPerfume het volgende:
Natuurlijk zijn er ouderen waarmee je niets meer hebt, maar ik kan eerlijk zeggen dat ik het altijd leuk vind om naar mijn opa&oma te gaan, er zit wel 55 jaar tussen maar ik kan er nog prima mee praten en lachen. Ze verkeren nog wel beide in goede gezondheid gelukkig, dat scheelt, maar toch kan ik me niet voorstellen dat het me ooit een last zou worden ze op te zoeken. Bovendien vind ik het ook niet meer dan normaal dat je je ouders blijft opzoeken - het zijn toch je ouders..

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:43 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Pure interesse, waarom nog meer niet ?

Ik kan het me niet voorstellen, maar dat komt ook misschien door mijn situatie (om medische redenen ligt het bij mij wat moeilijker om kinderen te krijgen, de wens heb ik echter altijd wel heel sterk gehad).

Natuurlijk zijn er ouderen waarmee je niets meer hebt, maar ik kan eerlijk zeggen dat ik het altijd leuk vind om naar mijn opa&oma te gaan, er zit wel 55 jaar tussen maar ik kan er nog prima mee praten en lachen. Ze verkeren nog wel beide in goede gezondheid gelukkig, dat scheelt, maar toch kan ik me niet voorstellen dat het me ooit een last zou worden ze op te zoeken. Bovendien vind ik het ook niet meer dan normaal dat je je ouders blijft opzoeken - het zijn toch je ouders..

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:48 schreef Maeghan het volgende:
Tja, die ouderen willen wel bezoek ja. Maar moeten dat per se de kinderen zijn? Die ouderen zien hun kinderen jarenlang niet zo heel veel, zolang ze een eigen leven hebben en zelf nog een partner en vrienden. Dan opeens worden de kinderen ervoor verantwoordelijk gehouden dat hun vader of moeder eenzaam is.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:51 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Advocaat van de duivel zegt: "ja, dus?" Er zijn zat dieren waarbij de kinderen op een gegeven moment weggaan en nooit meer terugkomen, dus het is geen universele biologische regel of zo.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:48 schreef Maeghan het volgende:
Tja, die ouderen willen wel bezoek ja. Maar moeten dat per se de kinderen zijn? Die ouderen zien hun kinderen jarenlang niet zo heel veel, zolang ze een eigen leven hebben en zelf nog een partner en vrienden. Dan opeens worden de kinderen ervoor verantwoordelijk gehouden dat hun vader of moeder eenzaam is. Tja. Dan denk ik, zouden die ouderen niet veel meer gebaat zijn bij een mooie bingozaal in het verzorgingstehuis? Als ik me eenzaam voel, verwacht ik ook niet dat m'n ouders iedere zondagmiddag op visite komen. Sterker nog, als ik dat zou verwachten zouden veel mensen dat zelfs als een ongezonde situatie beschouwen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:49 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Ik weet het niet, het is een hele sterke afkeer. Onder andere gevoed door het feit dat ik het bestaan nu niet bepaald iets positiefs vind en een ander daar bij voorkeur niet mee opzadel. Ook ben ik enorm bang voor alle zorgen die het zal opleveren. Zorgen zoals komt het wel goed met ze, zijn ze gezond, komen ze mee met school, komen ze niet in aanraking met negatieve invloeden. Ik zou dat niet trekken vrees ik.
[..]

Ik weet niet of je dit schrijft als aanvulling op/bevestiging van mijn post. Maar voor de zekerheid: ik ben het volledig met je eens.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:52 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Nou, ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik zie mijn ouders gewoon regelmatig hoor. Net zoals veel mensen die ik ken. Je kunt prima een eigen leven hebben terwijl je daarnaast je ouders op regelmatige basis gewoon ziet. Waarom zou dat contact jarenlang op een laag pitje staan? Het is toch familie? Tenzij je geen waarde hecht aan familie of ruzie met ze hebt.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:58 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ik zie mijn ouders regelmatig ja. Voornamelijk omdat het hoort, omdat zij er behoefte aan hebben, omdat ik het gevoel heb dat ik een 'slecht kind' ben als ik niet langs ga. Ik heb geen hekel aan ze, maar het zijn moeilijke mensen en ik ben zelf ook de makkelijkste niet. Dat botst soms en daarnaast heb ik gewoon niet zo veel behoefte aan contact. Ik ben niet iemand die iedere dag belt of iedere week op visite gaat.

Maar goed, het verschil is wel dat mijn ouders niet gezond zijn. Het is heel wat anders of je praat met een familielid wat gezond is en bij de tijd, of dat je praat met iemand die al tien jaar ziek thuis zit, verward of suf is van de medicatie of iemand die depressief is. Moet je je voorstellen dat je op visite gaat bij je vader of moeder en dat hij/zij op een dag drie keer hetzelfde verhaal aan je vertelt en boos wordt als je niet heel enthousiast reageert (want: gekwetst is omdat hij/zij zich op dat moment realiseert dat hij/zij zich weer iets niet kan herinneren). Of boos op je wordt omdat hij/zij ervan overtuigd is dat je de televisiegids voor hem/haar verstopt hebt. Da's echt heel iets anders dan een gezellig gesprek over de vakantie hoor.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:58 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ik zie mijn ouders regelmatig ja. Voornamelijk omdat het hoort, omdat zij er behoefte aan hebben, omdat ik het gevoel heb dat ik een 'slecht kind' ben als ik niet langs ga. Ik heb geen hekel aan ze, maar het zijn moeilijke mensen en ik ben zelf ook de makkelijkste niet. Dat botst soms en daarnaast heb ik gewoon niet zo veel behoefte aan contact. Ik ben niet iemand die iedere dag belt of iedere week op visite gaat.

Maar goed, het verschil is wel dat mijn ouders niet gezond zijn. Het is heel wat anders of je praat met een familielid wat gezond is en bij de tijd, of dat je praat met iemand die al tien jaar ziek thuis zit, verward of suf is van de medicatie of iemand die depressief is. Moet je je voorstellen dat je op visite gaat bij je vader of moeder en dat hij/zij op een dag drie keer hetzelfde verhaal aan je vertelt en boos wordt als je niet heel enthousiast reageert (want: gekwetst is omdat hij/zij zich op dat moment realiseert dat hij/zij zich weer iets niet kan herinneren). Of boos op je wordt omdat hij/zij ervan overtuigd is dat je de televisiegids voor hem/haar verstopt hebt. Da's echt heel iets anders dan een gezellig gesprek over de vakantie hoor.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:58 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ik zie mijn ouders regelmatig ja. Voornamelijk omdat het hoort, omdat zij er behoefte aan hebben, omdat ik het gevoel heb dat ik een 'slecht kind' ben als ik niet langs ga. Ik heb geen hekel aan ze, maar het zijn moeilijke mensen en ik ben zelf ook de makkelijkste niet. Dat botst soms en daarnaast heb ik gewoon niet zo veel behoefte aan contact. Ik ben niet iemand die iedere dag belt of iedere week op visite gaat.

Maar goed, het verschil is wel dat mijn ouders niet gezond zijn. Het is heel wat anders of je praat met een familielid wat gezond is en bij de tijd, of dat je praat met iemand die al tien jaar ziek thuis zit, verward of suf is van de medicatie of iemand die depressief is. Moet je je voorstellen dat je op visite gaat bij je vader of moeder en dat hij/zij op een dag drie keer hetzelfde verhaal aan je vertelt en boos wordt als je niet heel enthousiast reageert (want: gekwetst is omdat hij/zij zich op dat moment realiseert dat hij/zij zich weer iets niet kan herinneren). Of boos op je wordt omdat hij/zij ervan overtuigd is dat je de televisiegids voor hem/haar verstopt hebt. Da's echt heel iets anders dan een gezellig gesprek over de vakantie hoor.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 01:56 schreef PurePoisonPerfume het volgende:
Wist overigens al dat je het met me eens was, ik was het meer niet eens met meaghan . Om daar nog even iets aan toe te voegen: hoezo hebben ouders en kinderen per definitie een verwrongen relatie? Het is in mijn familie echt niet zo dat we elkaar weinig zien, totdat de ouderen in een verzorgingstehuis belanden. Bij een goede ouder-kindrelatie is er toch sprake van er voor elkaar willen (dus niet moeten) zijn..?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:07 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Omdat er altijd sprake is van verwachtingen en verplichtingen en nooit van keuze (zelfs als je kiest voor een kind, kies je niet voor een specifiek persoon en omgekeerd, dus als kind, heb je natuurlijk al helemaal geen keus). Als ouder-kindrelaties allemaal gezellig en gelijkwaardig waren, zouden er niet zoveel mensen zijn die zich enorm druk maakten om hoe hun ouders over iets dachten. Voorbeeldje: als je homo bent en je beste vriend accepteert dat niet, dan zegt iedereen dat je andere vrienden moet zoeken - échte vrienden, die je wél accepteren. Als je ouders echter niet accepteren dat je homo bent, wordt verwacht dat je daar begripvol mee omgaat want (bijv.) 'je ouders willen het beste voor je ' (en blijkbaar hoort iemand niet accepteren zoals ie is bij 'het beste'... ??) of 'het blijven toch je ouders'. Het blijft hoe dan ook een relatie die ontstaat vanuit afhankelijkheid en waar je maatschappelijk bijna toe gedwongen wordt (zowel een soort maatschappelijke plicht als een zelf opgelegd minderwaardigheidsgevoel wanneer je geen perfecte relatie hebt met je ouders - als je niet gezellig taarten volgens familierecept bakt en samen handtasjes shopt, dan doe je iets verkeerd zeg maar...).

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:02 schreef Ripley het volgende:

[..]

]Misschien is dit egchargeerd, maar dat klinkt in mijn ogen nogal onvriendelijk tegenover de mensen die jarenlang voor jou gezorgd hebben. Toen jij 2 was en 36 keer je beker op d egrond gooide, hebben zij ook geduld met jou gehad, is drie keer naar hetzelfde verhaal luisteren zo anders? Ik zie een duidelijke omslag nu waarbij ik kind af aan het worden ben en mijn ouders meer in de kind rol komen en ik in de zorgrol. Ik zou het fijn vinden als ik ze ook maar een tiende terug kan geven van alle liefde en zorg die ze in mij hebben gestoken. En dan heb ik nog niet eens een zorgeloze of makkelijke jeugd gehad

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:08 schreef PurePoisonPerfume het volgende:
[quote]Op zondag 11 januari 2009 02:05 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Ik veroordeel jou ook zeker niet. Ik kan niet oordelen over jouw situatie. En natuurlijk kan ik het mij voorstellen dat bepaalde situaties niet bepaald prettig zijn. Zeker wanneer het keer op keer hetzelfde liedje is. Het is dan inderdaad vooral een verplichting en het heeft niet veel meer te maken met gezellig bij je ouders op bezoek gaan.

Ik redeneer redeneer puur vanuit mijn eigen gevoel en dan zeg ik dat het geen universele wet is dat het contact met je ouders op een gegeven moment op een laag pitje staat omdat je zogenaamd je eigen leven leidt. In mijn geval hoort dat contact tot dat eigen leven. Dat zal per persoon weer anders zijn, maar voor mij is het een vanzelfsprekendheid. En dat zou ik ook verwachten van mijn eigen kinderen. De gedachte aan de mogelijkheid dat mijn kinderen daar anders over zullen denken doet mij overtuigen van het idee dat het voor mij niet verstandig is om aan kinderen te beginnen. [/quote

Helemaal mee eens, alleen geldt de laatste zin niet voor mij .

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:15 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Mja, ik ben vrij pessimistisch ingesteld en zie vooral overal de mogelijke problemen die zich kunnen voordoen. Daarin kun je ook te ver gaan. Soms moet je ook vertrouwen leggen in optimisme.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:12 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Mensen maken zich daar druk om, omdat zij het gewoon belangrijk vinden wat hun ouders denken. Je wilt graag (over het algemeen) dat ze trots op je zijn ed. Dit zou natuurlijk ook andersom moeten gelden: ouders moeten de wensen van hun kind ook respecteren, ook als die afwijken van wat hun verwachtingen zijn. Zowel kinderen als hun ouders moeten daarin een beetje schipperen, maar in de meeste gevallen komt dat echt wel goed.

En wat is volgens jou dan de oplossing voor dit probleem? Je zegt dat de ouder-kindrelatie een relatie is die uit afhankelijkheid ontstaat en dus per definitie moeilijk is. Moeten we dan maar helemaal stoppen met ons voortplanten?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:14 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Dat is dus iets wat ik bedoel met 'maatschappelijke verplichting'. Mijn ouders hebben geneukt zonder condoom, dus moet ik nu voor ze zorgen, want anders ben ik ondankbaar; daar komt het op neer. (In feite, zoals ik het zie, word ik dus gewoon opgezadeld met iets waar ik absoluut niet voor gekozen heb, mijn mening is nooit gevraagd toen ze besloten een kind op de wereld te zetten).

Ik wil niet in een zorgrol. Als ik in een zorgrol terecht had willen komen, had ik wel in de verpleging gaan werken.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:19 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Maar waarom wil je dat je ouders trots op je zijn? "gewoon", "zomaar"? Het wordt je van kleins af aan door je strot geramd dat je moet doen wat je ouders willen, dat is de reden dat jij je drie slagen in de rondte werkt om te zorgen dat je ouders trots zijn. Niks meer, niks minder.

Dat laatste lijkt me persoonlijk een hele verademing, maar de kans dat dat gebeurt is niet zo groot. Ik vind mensen toch al verschrikkelijk nutteloos.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:19 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Maar waarom wil je dat je ouders trots op je zijn? "gewoon", "zomaar"? Het wordt je van kleins af aan door je strot geramd dat je moet doen wat je ouders willen, dat is de reden dat jij je drie slagen in de rondte werkt om te zorgen dat je ouders trots zijn. Niks meer, niks minder.

Dat laatste lijkt me persoonlijk een hele verademing, maar de kans dat dat gebeurt is niet zo groot. Ik vind mensen toch al verschrikkelijk nutteloos.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:21 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Sorry, maar ik vind dit een beetje kinderachtig. Je bent dus opgezadeld met je leven? Je hoeft ze ook niet dankbaar te zijn dat ze je op de wereld gezet hebben, maar dankbaar voor het feit dat ze je hebben opgevoed en grootgebracht. Natuurlijk is iedere situatie anders, en jouw situatie zoals je hem beschrijft lijkt mij ook echt lastig, maar ik vind het een beetje kinderachtig om te zeggen dat je je ouders niet wilt bezoeken/verzorgen omdat het niet jouw keus was dat ze je hebben gekregen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:27 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Dat zeg ik ook niet, je draait precies om wat ik bedoel. Ik bezoek ze wel, maar ik vind dat van kinderen erg veel verwacht wordt (zowel door ouders in het algemeen als door de hele maatschappij). Het feit dat ze mij hebben gekregen, vind ik op zich geen argument waarom ik ze zou moeten bezoeken. Als dat het enige is wat je met iemand bindt, dan vind ik het een inhoudsloos toneelstukje.

En ok, aan een kant klinkt het 'logisch' dat je dankbaar moet zijn om wat je hebt gekregen (maar hee, dat wordt je ook van kleins af aan ingeprent). Aan de andere kant, zij hebben gekozen om een kind te krijgen omdat zij dat wilden. Moet ik dankbaar zijn om het feit dat zij iets hebben gedaan wat zij wilden doen, waar ik geen inspraak in/invloed op heb gehad en waar ik niet per se blij mee ben? Dat klinkt toch onlogisch?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:27 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Dat zeg ik ook niet, je draait precies om wat ik bedoel. Ik bezoek ze wel, maar ik vind dat van kinderen erg veel verwacht wordt (zowel door ouders in het algemeen als door de hele maatschappij). Het feit dat ze mij hebben gekregen, vind ik op zich geen argument waarom ik ze zou moeten bezoeken. Als dat het enige is wat je met iemand bindt, dan vind ik het een inhoudsloos toneelstukje.

En ok, aan een kant klinkt het 'logisch' dat je dankbaar moet zijn om wat je hebt gekregen (maar hee, dat wordt je ook van kleins af aan ingeprent). Aan de andere kant, zij hebben gekozen om een kind te krijgen omdat zij dat wilden. Moet ik dankbaar zijn om het feit dat zij iets hebben gedaan wat zij wilden doen, waar ik geen inspraak in/invloed op heb gehad en waar ik niet per se blij mee ben? Dat klinkt toch onlogisch?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:23 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

MIj is nooit opgedrongen dat ik moet doen wat mijn ouders willen. Ze hebben mij grootgebracht met het idee dat ze altijd van me zullen houden, ook als mijn keuzes niet degenen zijn die zij hadden gewild. Ik weet zeker dat ze hoe dan ook trots op me zijn.

Overigens ben je wel erg pessimistisch zeg..

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:32 schreef Isegrim het volgende:
Wie moet je dankbaar zijn voor een goede gezondheid dan?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:33 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Jouw ouders hebben nooit gedreigd dat je bijvoorbeeld straf zou krijgen als je je kamer niet op zou ruimen? Dat je geen zakgeld zou krijgen als je iets kapot zou maken? Of juist omgekeerd, dat je geld zou krijgen als je goede cijfers haalde voor je rapport?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:33 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Jouw ouders hebben nooit gedreigd dat je bijvoorbeeld straf zou krijgen als je je kamer niet op zou ruimen? Dat je geen zakgeld zou krijgen als je iets kapot zou maken? Of juist omgekeerd, dat je geld zou krijgen als je goede cijfers haalde voor je rapport?

Dat zijn de dingen waarmee je van kleins af aan leert dat je moet doen wat je ouders willen, omdat het anders negatieve gevolgen voor je heeft. Zo leer je van kleins af aan om bang te zijn om dingen te doen die jij wil doen, maar die je ouders niet goedkeuren. In zekere zin is dat goed, want het zorgt ervoor dat je bijvoorbeeld geen terpentine opdrinkt of je hand op de barbecue legt. Aan de andere kant heeft het ook invloed op later en daarnaast kunnen veel ouders niet goed omgaan met die macht. Denk aan ouders die hun kinderen slaan: waarom sla je een kind? Je kunt het hebben, je kind zal het accepteren - het is namelijk afhankelijk van je. Je buurman is niet afhankelijk van je, dus slaat ie terug of hij doet aangifte, en als hij ruzie met je heeft doet dat er niet toe want hij zit in z'n eigen huis, verdient z'n eigen geld en zorgt zelf voor z'n eten.

Dat hele proces speelt ofwel in positieve of in negatieve zin een rol in je leven en dat is hetgene wat ervoor zorgt dat je dat later ook blijft doen.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 23:03 schreef servus_universitas het volgende:
Mensen die kinderen krijgen omdat ze graag kinderen willen en vervolgens die kinderen voornamelijk dumpen bij een crèche of bij hun ouders en/of gastouders, die hebben er wellicht over nagedacht, maar er weinig van begrepen. Ik zie die mensen vooral als mensen die graag alles willen hebben wat maatschappelijk als ideaal worden gezien. Maar kinderen mogen vooral niet hun eigen leventje in gevaar brengen. Hun carrière en dergelijke. Oh nee, dat zou echt een ramp zijn.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:44 schreef Maeghan het volgende:
Misschien heb je het gewoon niet onthouden? Het zijn vaak kleine dingen, maar ik zie ouders het doorlopend doen. "Afblijven, niet doen, anders wordt mama boos", "Ophouden, als je vervelend doet gaan we naar huis". Vader gaat naar z'n werk en zegt "luisteren naar mama, anders krijg je met mij te maken". Moeder die roept "wacht maar tot je vader thuis is!". Ouders die hun kinderen in de supermarkt slaan, duwen of door elkaar schudden, etc. omdat ze ergens aan zitten of in de weg staan. Ouders die tegen hun kind zeggen dat ze straf zullen krijgen, dat ze geen zakgeld krijgen, dat ze niet naar het verjaardagsfeestje van hun vriendje mogen, dat ze geen cadeautje van Sinterklaas krijgen, als ze X (niet) doen.

Maar ja, sowieso... Ik werk al sinds m'n 16e in een supermarkt en als je ziet hoe mensen met hun kinderen omgaan... Echt niet normaal. De raarste dingen hoor je. Mensen die echt constant keihard tegen hun kind lopen te schreeuwen, vloeken, "als je nou nog een keer je schoenen uit doet hak ik je poten eraf", etc. Van 90% snap ik sowieso niet waarom ze niet gewoon een kapotje d'r omheen getrokken hebben.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:37 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

De dingen die jij noemt horen gewoon bij opvoeden en het systeem van straffen en belonen werkt nu eenmaal heel goed daarbij. Wat ik bedoel, is dat mijn ouders mij nooit iets hebben opgedrongen als een bepaalde opleiding, het uitmaken met een vriendje, ze hebben me zelfs nooit verboden om te roken als veertienjarige.

Natuurlijk zijn er ouders die niet goed kunnen omgaan met de afhankelijkheid van hun kinderen, maar dat zijn nog steeds uitzonderingen (gelukkig). In het merendeel van de gevallen is die relatie goed en voelen mensen zich echt niet overdreven gepusht om dingen niet of wel te doen voor hun ouders.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 02:53 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Nou, dat is dus precies wat ik tegen heb op ouder-kindrelaties. Het feit dat dit soort afhankelijkheid en straffen en belonen 'normaal' is. Er is geen enkele andere relatie waarbinnen zoiets geaccepteerd wordt (tja, tenzij je van SM houdt...). Ik houd gewoon niet van dit soort machtspelletjes.

Misschien ligt het aan mijn omgeving, maar ik ken dus echt wel veel mensen die zich enorm gepusht voelen door hun ouders, die gewoon niet geaccepteerd werden ivm bijvoorbeeld hun geaardheid, waar de ouders uitermate negatief waren over iemands opleiding of baan of waar sprake was van seksueel misbruik, mishandeling of verwaarlozing.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:02 schreef Maeghan het volgende:
Ik leg het nog een keer uit en dan geef ik het op: het gaat er niet om of het 'normaal' is binnen opvoeden. Het gaat me erom dat opvoeding automatisch leidt tot afhankelijkheid (hee, zover ben je zelf ook al) doordat je constant ingeprent wordt dat je moet luisteren naar je ouders (iets waar je, zoals je zelf zegt, niet omheen kunt omdat een kind nu eenmaal dingen dient te leren). Dat is iets waar ik in essentie problemen mee heb, om twee redenen: het leidt m.i. vaak tot verkeerd gebruik van die 'macht' en het zorgt voor afhankelijkheid op latere leeftijd (en daardoor voor allerlei persoonlijke problemen zoals bijv. minderwaardige gevoelens omdat je niet aan verwachtingen voldoet).

Probéér het eens te begrijpen, ook al past het niet in je straatje van roze geluk met vanillesmaak.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:02 schreef Maeghan het volgende:
Ik leg het nog een keer uit en dan geef ik het op: het gaat er niet om of het 'normaal' is binnen opvoeden. Het gaat me erom dat opvoeding automatisch leidt tot afhankelijkheid (hee, zover ben je zelf ook al) doordat je constant ingeprent wordt dat je moet luisteren naar je ouders (iets waar je, zoals je zelf zegt, niet omheen kunt omdat een kind nu eenmaal dingen dient te leren). Dat is iets waar ik in essentie problemen mee heb, om twee redenen: het leidt m.i. vaak tot verkeerd gebruik van die 'macht' en het zorgt voor afhankelijkheid op latere leeftijd (en daardoor voor allerlei persoonlijke problemen zoals bijv. minderwaardige gevoelens omdat je niet aan verwachtingen voldoet).

Probéér het eens te begrijpen, ook al past het niet in je straatje van roze geluk met vanillesmaak.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:05 schreef Ripley het volgende:

[..]

Draai het een som. Jij geeft allerlei voorbeelden van disfunctionele ouder-kindrelaties, maar in de praktijk is de meerderheid van de relaties best gezond. Maar dat past waarschijnlijk niet in je straatje van grijze depressie met spruitjessmaak

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:05 schreef Ripley het volgende:

[..]

Draai het eens om. Jij geeft allerlei voorbeelden van disfunctionele ouder-kindrelaties, maar in de praktijk is de meerderheid van de relaties best gezond. Maar dat past waarschijnlijk niet in je straatje van grijze depressie met spruitjessmaak

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:16 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Best gezond vind ik net zoiets als een beetje zwanger of een beetje dood. "Best" gezond geeft al aan dat het niet optimaal is. Ik begrijp niet waarom mensen massaal beginnen aan iets wat nooit helemaal voldoening zal geven, voor niemand. Voor mij persoonlijk is dat een reden om er zelf niet aan te beginnen. Je kan je vanalles voornemen ('ik word nooit zoals m'n moeder' of 'ik ga het allemaal anders doen'), maar uiteindelijk komt daar in de praktijk vaak geen moer van terecht. Mijn moeder heeft ook zat dingen gedaan waarvan ze altijd zei dat ze het nooit zou doen omdat ze het zo erg vond dat haar moeder dat deed. Ik wil zelf niet zo'n ouder worden - de enige manier om daar 100% zeker van te zijn is door helemaal geen ouder te worden.

Ach ja, ik zie eigenlijk weinig gezonde ouder-kindrelaties. Ik zie een hoop slechte ouders en vervelende kinderen en weinig normale omgang. Ik vind kinderen vervelend, ik vind ouders vaak nog vervelender en als je ze bij elkaar zet loopt het al helemaal op een drama uit. CTRL + ALT + DEL is nog steeds de beste oplossing voor de wereld, als je het mij vraagt.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:08 schreef PurePoisonPerfume het volgende:

[..]

Er is geen reden om mij te gaan kleineren om iets waarover ik het gewoon niet met je eens ben. Dat ik wat optimistischer ben ingesteld, betekent nog niet dat ik zo naief ben als jij nu denkt.

We zijn het er blijkbaar over eens dat er in een ouder-kindrelatie sprake is van een afhankelijkheidssituatie en een situatie waarin het kind dient te luisteren naar zijn ouders, omdat het dingen moet leren.

Jij zegt nu dat het vaak leidt tot verkeerd gebruik van macht en zorgt voor afhankelijkheid op latere leeftijd. Ik ben het hier gewoon niet mee eens. Dit is niet 'vaak' het geval, dit zijn uitzonderingsgevallen. Het is niet zo dat heel Nederland vol zit met mensen die gefrustreerd zijn omdat ze vroeger door hun ouders gecorrigeerd werden. Het is niet zo dat men zijn ouders alleen bezoekt als een soort misplaatste gewetenskwestie, het gros doet dit gewoon uit liefde en omdat zij het zelf willen. Natuurlijk komt het voor dat de machtspositie van ouders misbruikt wordt, en dat dit leidt tot latere persoonlijkheidsproblemen, maar het is gewoon onzin dat dit heel vaak het geval zou zijn.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:16 schreef Maeghan het volgende:

[..]


Ach ja, ik zie eigenlijk weinig gezonde ouder-kindrelaties. Ik zie een hoop slechte ouders en vervelende kinderen en weinig normale omgang. Ik vind kinderen vervelend, ik vind ouders vaak nog vervelender en als je ze bij elkaar zet loopt het al helemaal op een drama uit. CTRL + ALT + DEL is nog steeds de beste oplossing voor de wereld, als je het mij vraagt.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:22 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Geef mij dan eens een goede verklaring voor het feit dat mensen graag willen dat hun ouders trots op ze zijn, terwijl het ze geen zier zal interesseren of de buurvrouw (die ze misschien wel net zo lang kennen) trots op ze is? Je leert je hele kindertijd "als je ouders vinden dat je het goed doet, ben je een goed mens, ben je waardevol en interessant en je krijgt allerlei beloningen".Het zou wel heel toevallig zijn als het feit dat mensen hun hele onvolwassen leven leren dat ze moeten zorgen dat hun ouders tevreden zijn niets te maken heeft met het feit dat ze op latere leeftijd graag willen dat hun ouders tevreden zijn. Tenzij je mij een andere, plausibele theorie voor kunt schotelen, houd ik het toch bij deze hypothese.

Dat hoeft overigens niet gepaard te gaan met (veel) frustraties. Je kunt er ook voldoening uit halen, dat is zelfs logisch. Als je ouders jou goed bezig vinden, stijgt jouw gevoel van eigenwaarde, je krijgt er maatschappelijke waardering voor terug, en je kunt terugvallen op je ouders in moeilijke situaties. Daardoor denk je dat je vrijwillig en uit liefde op visite gaat bij je ouders - in realiteit is het gewoon een onbewuste herhaling van een proces wat je lang geleden hebt aangeleerd (goed gedrag => liefde, respect, bescherming).

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:26 schreef SHE het volgende:
Je ondermijnt je eigen bestaan door die laatste zin en dat vind ik tragisch.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:27 schreef PurePoisonPerfume het volgende:
Simpelweg omdat het je ouders zijn.

quote:

Het zijn degenen van wie je goede en slechte eigenschappen hebt geerfd, op wie je uiterlijk en innerlijk lijkt

quote:

die je tot op zekere leeftijd het best kennen

quote:

en degenen die onvoorwaardelijk van je houden

quote:

en zo'n 20 jaar heel veel voor je hebben gedaan

quote:

. Daarom wil je dat ze trots op je zijn. Net als dat je zelf trots op je ouders wilt zijn.

quote:

Natuurlijk gaan mensen wel vrijwillig op bezoek bij hun ouders.

quote:

Ik krijg een overvloed aan liefde, respect en bescherming van mijn vriend, maar dat wil niet zeggen dat nu alle reden is verdwenen om naar mijn ouders te gaan.

quote:

Ik hou van ze, ik heb dingen met hen meegemaakt die ik met niemand anders kan delen

quote:

en ik vind het gewoon prettig om bij ze te zijn

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:47 schreef SHE het volgende:
Het wordt nu een discussie om het discussieren en dat is jammer.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:54 schreef SHE het volgende:
Je kunt niet voor een ander bepalen wat zijn/haar motieven zijn/moeten zijn. Of wat hij of zij als prettig ervaart. Probeer in je overtuiging niet door te slaan.

quote:

En natuurlijk zijn dieren leuker; dieren kunnen je het gevoel geven dat je er toe doet. Om de simpele reden dat ze iets van je willen : voeding/verzorging.
Dat is net zo onbaatzuchtig als een kind wat bij zijn ouders langsgaat omdat het vind dat hij dat verplicht is in ruil voor de zorg die het gehad heeft

Jij zou nog in de smurfen geloven als het aan jou lag en dat is een mooie eigenschap, maar maak er niet meer van dan het is.
Ook dieren zijn egocentrische klootzakjes. Het enige wat ze onderscheid van mensen is hun intelligentie en daarmee onvermogen hun negatieve krachten tot destructie aan te wenden.
Iets wat wij mensen als geen ander kunnen.

quote:

Ik heb zelf ook meer met dieren, simpelweg omdat ik een leegte wil opvullen die ik voel omdat ik als kind de hechtingsfase niet helemaal jofel ben doorlopen.
Dat maakt mij geen minder mens, maar wel een mens wat wel een andere kijk op de wereld en zijn romantiek heeft.
Een dier geeft mij geen grote bek, loopt doorgaans niet weg en zal altijd afhankelijk van mij blijven. Dat geeft mij een prettig gevoel.
Je moet je alleen afvragen of het dan het dier is, wat zo goedaardig is of dat het niet heel toevallig mijn eigen gestoorde achtergrond is die die behoefte faciliteert.

Snappie?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:56 schreef PurePoisonPerfume het volgende:
Het wordt een beetje vermoeiend om steeds argumenten te gaan herhalen, blijkbaar wil jij niet inzien dat de wereld niet zo negatief en berekenend is ingesteld als jij denkt.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 04:13 schreef Maeghan het volgende:

Ik probeer uit te vinden wat volgens PPP zo leuk of uniek is aan een ouder-kindrelatie, of waarom ik het misschien fout zou kunnen hebben. Tot op heden zie ik het echter niet.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 09:35 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Veels te romantische gedachte. Relaties (of dat nu familie, vrienden of slechts kennissen zijn) zijn juist altijd gebaseerd op ongeschreven voorwaarden. Reken maar niet dat mijn vader me ooit nog in m'n ogen kijkt als ik één of andere kinderverkrachter word. Hij was juist op z'n gelukkigst als ik een goal scoorde tijdens het voetballen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 09:49 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Naar mijn mening heb je een veels te abstract idee van liefde zelf. Liefde is geen romantische inherente staat van het zijn, maar juist een construct van de westerse cultuur zodanig gepropageerd dat het een soort universele status krijgt. Liefde is mijns inziens geen universele, statische (d.w.z. onveranderlijke) kwaliteit, maar een emotie onderhevig aan dezelfde veranderingen zoals angst, verdriet en boosheid. Liefde komt en gaat, en daar vormt de liefde van ouders voor hun kinderen geen uitzondering op.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 10:01 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Naar mijn mening doet dat er niet toe. Dat is namelijk het proberen op de man te spelen in een discussie, terwijl je nu gewoon met rationele argumenten dient te beargumenteren waarom een ouder-kind relatie onvoorwaardelijk is.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:08 schreef PurePoisonPerfume het volgende:
Jij zegt nu dat het vaak leidt tot verkeerd gebruik van macht en zorgt voor afhankelijkheid op latere leeftijd. Ik ben het hier gewoon niet mee eens. Dit is niet 'vaak' het geval, dit zijn uitzonderingsgevallen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 11:20 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Als ik mijzelf (ik heb geluk gehad op dat vlak) vergelijk met driekwart van de mensen die ik ken, zijn dat zeker geen uitzonderingsgevallen. Er zijn véél ouders die hun macht misbruiken en die hun kinderen chanteren.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 11:38 schreef servus_universitas het volgende:
De onvoorwaardelijke liefde van ouders voor hun kinderen waar Shitney het over heeft is feitelijk een schijnliefde. Althans, het kan (in een gezonde situatie) oprechte liefde zijn, maar dat het onvoorwaardelijk is, is schijn. In biologisch opzicht vormen kinderen voor ouders in feite de verzekeringspolissen dat hun genen blijven voortbestaan. Uiteraard speelt zich dit niet af op bewust niveau, maar het is wel de drijfveer waarop de onvoorwaardelijke liefde is gebaseerd. Onvoorwaardelijk is misschien wel wat overdreven gesteld, daar er wel degelijk grenzen bestaan. Friek noemde reeds het geval van de kinderverkrachter. Deze kan een enorme afkeer bij ouders teweeg brengen, waardoor de ouders hem in feite afschrijven als een persoon die zij als hun kind afschrijven. Dat is misschien ook biologisch te verklaren, maar dat weet ik niet. Zo kan ik mij bedenken dat het door hebben gegeven van je genen alleen de behoefte bevredigt in het geval dat het kind aan bepaalde verwachtingen voldoet, zoals geen deviant gedrag vertonen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 11:43 schreef Shitney het volgende:

[..]

Hoe kom je daar toch bij? Jij hebt zelf ook ouders, neem ik aan? Het gedrag dat jij hier vertoont, de volstrekte minachting die je tentoonspreidt ten opzichte van het leven, van jouw rol daarin, je kijk op de wereld en op de mensheid die je hier verkondigt, geloof mij, geen enkele ouder zal dat als "gewenst gedrag" bestempelen. Als mijn kinderen ooit dergelijke denkbeelden verkondigen, dan heb ik jammerlijk gefaald. Het is je grootste nachtmerrie als ouder dat je kinderen opgroeien tot diep ongelukkige wezens die zelfhaat bijna lijken te cultiveren.

Houden jouw ouders niet meer van jou? Ziedaar je antwoord.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 11:43 schreef Shitney het volgende:

[..]

Hoe kom je daar toch bij? Jij hebt zelf ook ouders, neem ik aan? Het gedrag dat jij hier vertoont, de volstrekte minachting die je tentoonspreidt ten opzichte van het leven, van jouw rol daarin, je kijk op de wereld en op de mensheid die je hier verkondigt, geloof mij, geen enkele ouder zal dat als "gewenst gedrag" bestempelen. Als mijn kinderen ooit dergelijke denkbeelden verkondigen, dan heb ik jammerlijk gefaald. Het is je grootste nachtmerrie als ouder dat je kinderen opgroeien tot diep ongelukkige wezens die zelfhaat bijna lijken te cultiveren.

Houden jouw ouders niet meer van jou? Ziedaar je antwoord.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 11:48 schreef Panthera1984 het volgende:
Ik heb net topic drie ook even gelezen, hierin word ook druk gediscussieerd over alimentatie van vaders. Die discussie zie ik hier dan niet meer terug, maar ik wilde er toch nog iets over zeggen wat ik anderen nog niet heb zien zeggen. Het lijkt alsof ervan uit wordt gegaan dat alimentatie een voldongen feit is.

Het is allemaal wel goed geregeld in Nederland (voor de vrouw) maar wanneer je de relatie verbreekt vóór de geboorte, en bij de geboorte word dan géén vader opgegeven, dan kunnen ze toch nooit alimentatie op je verhalen? Dit is natuurlijk wel alleen van toepassing als de moeder het er ook mee eens is, maar in het geval van samen géén kinderen willen, maar door hormonen er anders over denken en dus relatie ten einde, kan ik me best voorstellen dat je het erover eens bent, dat de man ook niet hoeft te betalen. Want zij kiest ervoor.

Bovendien, als de dame in kwestie geen bijstandsmoeder is, kunnen ze je toch ook nooit verplichten geld te geven aan iemand die het geld niet aan wilt nemen? Wanneer ze in de bijstand zit heeft ze geen keuze, behalve als je bij de gemeente dus geen vader opgeeft.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 11:55 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Dan is het wat mij betreft dus niet goed geregeld in Nederland, aangezien het wederom de vrouw is die de touwtjes in handen heeft. De vader kan onder zijn alimentatieplicht uit komen, alleen in het geval dat de moeder daarmee instemt. Ik vind daarentegen dat de vader alleen alimentatie zou moeten hoeven betalen, wanneer hij het kind erkend als zijn kind.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 11:53 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Of je als ouder wel of niet gefaald hebt wanneer je kind de kijk op de wereld heeft aangenomen die ik voor mijzelf heb aangenomen is zeer relatief. De ene ouder zal denken gefaald te hebben terwijl de andere ouder zijn schouders ophaalt en het misschien jammer vindt, maar echt niet het gevoel heeft gefaald te hebben. Een kind is een wezen dat op een gegeven moment voor zichzelf gaat denken, zijn eigen ideeën gaat vormen. Je kunt als ouder niet verwachten dat je kind precies die ideeën zal aannemen die jij graag ziet. Ik zou bijna zeggen dat het falen van ouders ouders vooral besloten ligt in de te sterke verwachtingen die zij vaak van hun kinderen hebben.

In ieder geval geloof ik voor geen meter dat de liefde van mijn ouders voor mij afhankelijk is van het feit of ik wel of niet gelukkig ben.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 11:53 schreef servus_universitas het volgende:



In ieder geval geloof ik voor geen meter dat de liefde van mijn ouders voor mij afhankelijk is van het feit of ik wel of niet gelukkig ben.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 11:55 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Zijn de argumenten op dat je zo op de man gaat spelen of doe je dat gewoon voor de lol?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:05 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Daarmee creëer je wel een situatie waarin vaders zich aan de zorgplicht kunnen onttrekken door simpelweg te zeggen dat zij het kind niet willen. Dat lijkt me ook niet wenselijk. Vaders hebben hierin ook een verantwoordelijkheid.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:06 schreef Vitalogy het volgende:
Ik dacht dat een vrouw via de rechter altijd een vaderschapstest kan afdwingen. En als dat dan positief is dat je als vader er niet onderuit kan komen. Maar 100% zeker weet ik dat niet.

Een echte kerel doet dat natuurlijk ook niet he

quote:

Op zondag 11 januari 2009 11:48 schreef Panthera1984 het volgende:
Bovendien, als de dame in kwestie geen bijstandsmoeder is, kunnen ze je toch ook nooit verplichten geld te geven aan iemand die het geld niet aan wilt nemen?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:35 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Niet als je samen overeengekomen was dat er geen kinderen zouden komen en mevrouw raakt zwanger en weigert het weg te laten halen. Dan heeft de vader geen enkele verantwoordelijkheid imo. Hij heeft er immers niet voor gekozen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:12 schreef Shitney het volgende:

[..]

Het was niet bedoeld om op de man te spelen, maar om te verduidelijken dat wat hij zegt niet waar is. Als het wél waar zou zijn, zou hijzelf het bewijs van zijn stelling moeten zijn. Of ken jij ouders die voordat ze aan kinderen beginnen iets anders zeggen dan "als het maar gezond en gelukkig is"?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:49 schreef Vitalogy het volgende:

[..]

Ik zou wel mijn verantwoordelijkheid nemen, maar ik zou mij wel genaaid voelen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:35 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Niet als je samen overeengekomen was dat er geen kinderen zouden komen en mevrouw raakt zwanger en weigert het weg te laten halen. Dan heeft de vader geen enkele verantwoordelijkheid imo. Hij heeft er immers niet voor gekozen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:37 schreef Isegrim het volgende:
Er zijn heus wel ouders die niet van hun kinderen houden...

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:55 schreef Shitney het volgende:

[..]

Onbevlekt ontvangen? Als je samen overeengekomen bent dat er geen kinderen zouden komen en er ontstaat toch een zwangerschap, dan ben je samen nalatig geweest. Een vrouw wordt natuurlijk niet van de lucht zwanger, daar is toch echt een zaadcel voor nodig.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:58 schreef Shitney het volgende:

[..]

Die zijn nog altijd zwaar in de minderheid, en over het algemeen is daar wel meer mee mis dan alleen niet van hun kinderen houden. Als je een persoonlijkheidsstoornis hebt of anderszins gehandicapt bent hou je wellicht ook niet van je kinderen, maar ik had het over normale gezonde mensen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:00 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Het doet er niet toe of je samen nalatig bent geweest (hoeft niet, vrouwen 'vergeten' de pil nog wel eens), je hebt een afspraak. Die afspraak is dat er geen kinderen komen. En dus is een abortus bij onverhoopte zwangerschap dan de enige juiste keus gezien de afspraak. Houd mevrouw zich niet aan die afspraak, dan zie ik niet in waarom meneer daarvoor moet boeten.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:03 schreef Isegrim het volgende:
Als ik nu zwanger zou raken en ik zou ineens van gedachten veranderen (yeah, right, hypothetische situatie) dan zou geen haar op mijn hoofd eraan denken om mijn vriend te dwingen iets bij te dragen. Hij heeft daar namelijk niet voor gekozen en hij zou bij me weggaan als die situatie zich voor zou doen. En gelijk heeft 'ie.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:00 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Het doet er niet toe of je samen nalatig bent geweest (hoeft niet, vrouwen 'vergeten' de pil nog wel eens), je hebt een afspraak. Die afspraak is dat er geen kinderen komen. En dus is een abortus bij onverhoopte zwangerschap dan de enige juiste keus gezien de afspraak. Houdt mevrouw zich niet aan die afspraak, dan zie ik niet in waarom meneer daarvoor moet boeten.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:09 schreef ErikT het volgende:

[..]

Is de afspraak niet: we proberen te voorkomen dat er kinderen komen?

Ik vraag me af hoe blij mevrouw is als ze opeens alleen met een kindje zit. En 'boeten', poeh hee... zijn kinderen echt zo'n straf? Ja ik weet niet, ik heb ze niet, maar dit lijkt me een beetje overdreven.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:10 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

dat is dan toch mevrouw d'r eigen schuld
ze wist dat meneer zou mogen/kunnen afzwaaien als ze toch dat kind wil houden?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:09 schreef ErikT het volgende:

[..]

Is de afspraak niet: we proberen te voorkomen dat er kinderen komen?

quote:

Ik vraag me af hoe blij mevrouw is als ze opeens alleen met een kindje zit.

quote:

En 'boeten', poeh hee... zijn kinderen echt zo'n straf? Ja ik weet niet, ik heb ze niet, maar dit lijkt me een beetje overdreven.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:14 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Als je samen hebt besloten om geen kinderen te nemen, dan is dat gewoon je afspraak. Dan vind ik het raar als mevrouw zich op dat punt ineens bedenkt als ze ongewenst (?) zwanger blijkt. Of althans, ik vind het niet raar want het gebeurt wel vaker dat vrouwen in zo'n situatie omslaan als een blad aan een boom, maar ik vind het raar om dan van de man te verwachten dat hij bijdraagt.

quote:

In elke willekeurige soortgelijke situatie zou er geen discussie over zijn. Als je hebt afgesproken dat je geen auto wilt en meneer koopt ineens op eigen houtje een auto, moet mevrouw dan de wegenbelasting betalen? Ik vind het vreemd dat het bij kinderen ineens anders zou zijn. En natuurlijk, de man is er biologisch gezien wel bij betrokken, maar dat verandert de situatie niet echt wmb als die afspraak bestaat.

quote:

Da's haar probleem, moet ze zich maar aan de afspraak houden.

quote:

Als je absoluut geen kinderen wilt, lijkt het mij wel een flinke straf ja. Je zit er een aardig poosje aan vast hoor.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 23:00 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Waarom zou je het eerste wel moeten hebben? Wat is dat toch altijd dat mensen wetenschappelijke theorieën menen te kunnen verabsolutiseren en generaliseren tot in de volledigheid?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:19 schreef ErikT het volgende:

[..]

Ik vind het niet zo heel vreemd dat een vrouw zich bedenkt als ze zwanger blijkt, dat is simpelweg biologisch te verklaren.

quote:

Okee. Ik ben verrast dat vrouwen zo redeneren. (Jullie zijn toch vrouwen?) Na ja, van de andere kant, over elkaar zijn vrouwen natuurlijk meedogenloos. Maar ik denk dat het met kinderen iets gevoeliger ligt dan met een auto.

quote:

Ja, maar als de afspraak is: "proberen te voorkomen" en 1 vd 2 maakt een foutje... dan is dat toch geen verbreken van de afspraak?

quote:

Ik vind het ook wel gek dat dit zo'n eenzijdige afspraak is: de man kan niet echt veel doen. Ja, elke dag die pil voeren. Maar het punt is duidelijk denk ik.

quote:

True, true. Maar zoals alles geeft het toch voor- en nadelen?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:27 schreef waht het volgende:

[..]

Puur vanuit evolutionair oogpunt. Als je geen drang om voort te planten hebt, is dat in zekere het einde voor de soort. (En met voortplantingsdrang bedoel ik eigenlijk de drang naar geslachtsverkeer)

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:22 schreef Black_Tulip het volgende:
Wat een topic is dit zeg.

Ik zie mezelf niet zo gauw kinderen krijgen en dan vooral omdat het me erg vervelend lijkt. Ten eerste heb je de zwangerschap, de bevalling en nachten lang niet kunnen slapen vanwege een jankend kutkind. Dan heb je normen en waarden die je over wil brengen en het is uiterst onvoorspelbaar wat er blijft hangen van jouw opvoeding. Ik zou niet weten of ik een goede moeder zou zijn. Aangezien het mij niet lukt een jonge kat te disciplineren weet ik niet of een kind wel zo'n goed idee is. Daarbij heb ik de kans dat ik mijn autisme doorgeef aan mijn kind. Nou is met autisme best te leven, maar ik weet niet of ik een autistisch kind zou kunnen of willen opvoeden. Ik ben er best van overtuigd dat hormonen je van een kind kunnen laten houden, maar ik weet niet of dat in mijn brein wel zo goed geregeld is. Zou ik een liefdevolle moeder zijn? Daarnaast ben ik erg gesteld op mijn leventje en de vrijheid om ermee te doen en te laten wat ik wil en een kind zou die vrijheid ernstig beperken. En dan heb ik het nog niet eens gehad over of deze wereld wel een goede plek is om een kind het aan te doen hier geboren te worden. Ik denk van niet. De olie raakt op, het klimaat verandert, de economie dreigt in elkaar te klappen en er is een kans dat het leven over vijf a tien jaar al in niets zal lijken op het luxe leventje wat wij nu gewend zijn. Dat alleen al is voldoende reden om geen kinderen te nemen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:32 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Die laatste drang heeft bijna iedereen. Ik denk niet dat we bang hoeven te zijn voor het uitsterven van de mens. En ach, als dat wel gebeurt, is dat dan erg? Er is dan toch niemand om erover te treuren en voor alle andere wezens op deze planeet is het beter.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:34 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Evolutie heeft geen bedoeling, maar is juist een gevolg. Wetenschappelijk gezien is er geen bedoeling.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:34 schreef Isegrim het volgende:

"Jimmy, hou daar mee op, anders vindt papa je niet meer lief."

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:30 schreef Isegrim het volgende:
Dat zeg ik, het is niet zo heel vreemd. Maar om dan ineens ja ratio de deur uit te gooien en eerder gemaakte afspraken te negeren gaat me wat te ver.

quote:

Ik ben een vrouw ja.

quote:

Natuurlijk liggen kinderen gevoeliger, maar punt is en blijft voor mij 'afspraak is afspraak'.

quote:

Maar da's een hele andere afspraak. Ik heb met mijn vriend letterlijk de afspraak dat als ik ooit zwanger zou raken en ik wil dan ineens toch maar een kind, dat hij dan het volste recht heeft om te vertrekken en dat ik dan niet zal proberen om te zorgen dat hij toch meebetaalt. Maar ik ben vast een van de weinige mensen die zo'n soort afspraak met de partner heeft.

quote:

Als je het als man echt niet wilt, kun je je leidingen door laten knippen, of als dat te definitief is, altijd een condoom gebruiken.

quote:

Kinderen hebben ongetwijfeld voordelen (ik kan ze even niet bedenken, maar ze zijn er vast ), maar als je ze nooit gewild hebt...

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:41 schreef Isegrim het volgende:
Ik had ook een vriendin die op d'r lazer kreeg als ze het waagde om tweede te worden bij een turnwedstrijd.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:41 schreef ErikT het volgende:

[..]

Ik begrijp je standpunt en het heeft denk ik geen zin er verder over te discussiëren, maar het idee is volgens mij dat de afweging verandert bij een zwangerschap. De ratio gaat niet de deur uit.

quote:

Ik twijfel niet aan hoe zeker je nu van je zaak bent, maar ik vind het heel moeilijk te geloven dat je ook zo koeltjes zal reageren als je onverhoopt toch zwanger raakt. Om het, eerder genoemde, biologische argument en alle emotionele zaken die daarbij horen.

quote:

Ik denk iig niet dat je er dan zo makkelijk overheen stapt. Even een abortusje en weer party time zoals voorheen.

quote:

Okee. Maar dit laat nog steeds opties open. Ook al heeft hij het volste recht, misschien kiest hij ervoor om te blijven.

quote:

100% veiligheid bestaat natuurlijk niet he. Zelfs knippen schijnt mis te kunnen gaan

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:45 schreef FokPorum het volgende:
Hoe oud ben jij?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:43 schreef ErikT het volgende:

[..]

Ik krijg nu toch het idee dat je een grotere hekel hebt aan ouders dan aan kinderen.
(Dit is overigens volgens mij volkomen terecht.)

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:48 schreef Isegrim het volgende:

Ik verbaas me wél over de manier waarop veel ouders omgaan met hun kinderen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:44 schreef nummer_zoveel het volgende:
Ik vind de houding hier van mensen hier die geen kinderen willen tov van mensen die wel kinderen willen of hebben vijandig. Net alsof jullie de hele dag door vaders en moeders worden aangesproken over dat jullie kinderloos zijn.
En het grappige is, de meesten van jullie zijn nog jonger dan mij. Net of iemand je dan verwijt dat je nog geen kinderen hebt. Het is maar waar je je druk om maakt.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:49 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Ja, ja, de beste stuurlui staan aan wal.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:46 schreef Isegrim het volgende:
Nou, bij sommige vrouwen.
[..]

Ik denk dat mijn enige gedachte zou zijn: "Weg ermee, en wel zo snel mogelijk". Ik heb wel eens gedácht dat ik zwanger was en ik wilde het liefst diezelfde dag nog naar de dokter en e.e.a. zo snel mogelijk oplossen.
[..]

Ik denk het wel. Al ben ik niet het 'party time'-type. Een abortus heeft voor mij geen zware emotionele lading. Maar goed, ik kan dat niet bewijzen totdat het een keer gebeurt en ik hoop dat dat nooit is.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:50 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Hoezo vijandig? Leg eens uit waar je dan op doelt?

Ik heb helemaal niks tegen mensen die wel kinderen hebben. Ik erger me hooguit wel eens aan het "Oh wacht maar, dat komt nog wel" als je vertelt waarom je 'nog' geen kinderen hebt. Of aan het ter verantwoording geroepen worden op dat punt terwijl geen enkele ouder zich geroepen voelt om zich te verantwoorden voor het feit dat hij wel kinderen heeft.

Maar dat is niet zo vaak hoor. Nu ik de dertig gepasseerd ben, begint men te geloven dat ik echt bewust heb gekozen voor een kindervrij leven.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:48 schreef Isegrim het volgende:
Ik verbaas me wél over de manier waarop veel ouders omgaan met hun kinderen. Niet allemaal, maar hoe meer mensen ik leer kennen, hoe meer ik me realiseer hoeveel geluk ik heb gehad met mijn ouders.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:53 schreef ErikT het volgende:

[..]

Hehehe, geweldig: vrouwen over vrouwen... Ik weet natuurlijk niet zeker of het voor jou zou gelden, maar over het algemeen komt er een: "Ja, ik vond altijd dit en dit, maar nu snap ik het pas echt"-verhaal.

Hoe het ook zij, ik vind het dus niet zo netjes om zo over anderen te oordelen ("ze draaien als een blad aan een boom", "gooien alle ratio de deur uit"). Je weet niet wat er met iemand gebeurt als zoiets speelt.

Anyway: succes

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:47 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

26

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:32 schreef Tristessa het volgende:
Het enige onvoorwaardelijke aan een ouder-kind relatie is de bloedband die er is, gewoon het feitelijke (of biologische, ik kan nu even niet het juiste woord vinden) gegeven dat je ouders je ouders zijn en dat je het kind van je ouders bent of dat je de ouder van je kind bent. Dat hoeft dus niet persé iets met liefde voor je kind te maken te hebben. Dus oneindige liefde voor je kind voelen / ervaren is wel een heel subjectief begrip, en is niet iets universeels naar mijn mening. Er zijn genoeg ouders die op zo'n manier met hun kinderen omgaan dat ik me afvraag of ze wel echt van hun kinderen houden. Andersom geldt dat ook natuurlijk .

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:57 schreef FokPorum het volgende:

BTW: gefeliciteerd met je zwangerschap!

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:55 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Je hebt in dit topic een hoop commentaar over hoe anderen hun kind opvoeden. Zelf zeg je bewust geen kinderen te willen, prima, maar jij zal dus ook geen goede ouder zijn. Maar dan vind ik het wel wrang dat je het continu hebt over hoe kinderen worden opgevoed. Als je geen kinderen wilt hoef je je ook niet te bemoeien met hoe anderen hun kinderen opvoeden vind ik. Het is altijd makkelijk commentaar leveren vanaf de zijlijn he.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:57 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Dat is geen oordeel maar een observatie. Die vrouwen (de zogenaamde emodozen en roze-wolk-types ) zijn wel het type vrouwen waar ik niets mee heb en die ook niet tot mijn vriendenkring behoren.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:59 schreef Shitney het volgende:

[..]

Nee, je argument gaat echt mank. Als er géén liefde in het spel was, zouden ouders massaal babies dumpen. Een baby is namelijk volslagen nutteloos, meestal lelijk, en geeft ontstellend veel overlast. De natuur zorgt ervoor dat we hulpeloze babies verzorgen, ondanks dat ze stinken, lelijk zijn, krijsen, poepen, je leegvreten, je uit je slaap houden en ga zo maar door. Dat doet die natuur door je dusdanig te foppen dat je overspoeld wordt door liefde elke keer als je naar dat nutteloze krijsende schijtende schepsel kijkt.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:34 schreef Isegrim het volgende:
En misschien IS de liefde van ouders wel onvoorwaardelijk. Ouders van seriemoordenaars houden meestal nog steeds van hun kind, ze kunnen het niet helpen. MAAR ouders geven zelden consequent de bóódschap dat hun liefde onvoorwaardelijk is.

"Jimmy, hou daar mee op, anders vindt papa je niet meer lief."



Goddank hebben mijn ouders nooit dat soort tactieken gebruikt, maar het merendeel van de ouders doet dat wel. Logisch ook, want kinderen kunnen verrotte irritant zijn.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:03 schreef FokPorum het volgende:
Iedere observatie is gebonden aan een oordeel.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:02 schreef Shitney het volgende:

[..]

Dat heet opvoeden. Juist omdat de liefde voor je kinderen oneindig is, is het van belang om door middel van belonen en straffen gewenst of ongewenst gedrag aan te geven. Maar opvoeden is niet hetzelfde als houden van, die denkfout wordt al de gehele discussie gebezigd.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:01 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Omdat ik zelf geen kinderen heb mag ik geen ideeën hebben over hoe je kinderen zou moeten opvoeden? Ik ken veel mensen die nog behoorlijk veel last hebben van hun opvoeding en dat wens ik niemand toe. En dus heb ik wel wat ideeën over wat je vooral niet moet doen. Als ik een vader in een supermarkt tegen zijn kind hoor zeggen dat papa niet meer van hem houdt als hij nu niet ophoudt met [vul ongewenste activiteit in] dan sta ik me echt te verbijten.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:05 schreef motorbloempje het volgende:
ik vind het overigens ook niet normaal dat je tegen iemand zegt dat hij/zij geen goede ouder zou zijn, omdat die persoon geen kinderen wil.


waar baseer je dat op? Er zijn ook vast genoeg mensen die wel kinderen hebben en geen goede ouders zijn

maargoed, daar mag ik als kinderloe natuurlijk niet over 'oordelen'

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:51 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Ik zeg niet dat ik het beter zou kunnen, ik zeg dat ik me erover verbaas. En het bedroeft mij dat zoveel mensen een compleet dysfunctionele relatie met de ouders hebben.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:07 schreef nummer_zoveel het volgende:
Trouwens: correctie. je mag als ouder best zegggen dat je kind stout is als ie iets uitvreet in de supermarkt, maar 'ik vind je niet meer lief' heel dramatisch klinken.

quote:

Maar verder mag een kind best gewezen worden op wat ie wel en niet mag.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:09 schreef Shitney het volgende:

[..]

Niet om je gevoel te bagatelliseren verder, maar zou jouw perceptie niet een klein beetje te maken kunnen hebben met het feitd at je overduidelijk erg anti-kinderen krijgen bent?

quote:

Dat je dus ook alleen maar de negatieve kanten ziet?

quote:

Ik ken namelijk heel erg weinig mensen die een dysfunctionele relatie met hun ouders hebben, net zoals ik heel erg weinig ouders ken - om niet te zeggen geen - ouders ken die er niets van bakken. Maar ja, ik ben dan ook al heel wat jaartjes wel een ouder, kom in mijn dagelijks leven vrijwel alleen maar andere ouders tegen, en bezie de dingen dus wellicht wat genuanceerder dan jij. Ik zie eigenlijk alleen maar ouders die hun stinkende best doen, het beste met hun kinderen voorhebben, af en toe weliswaar ploeteren onder het juk van opstandige pubers of kinderen waar 'iets' mee is, soms worstelen met hun grote en kleine zorgen over het welzijn van die kids, maar geen een die zelfs maar dénkt aan de dingen die jij hier ouders in zijn algemeen toeschrijft.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:35 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Niet als je samen overeengekomen was dat er geen kinderen zouden komen en mevrouw raakt zwanger en weigert het weg te laten halen. Dan heeft de vader geen enkele verantwoordelijkheid imo. Hij heeft er immers niet voor gekozen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 12:49 schreef Vitalogy het volgende:

[..]

Ik zou wel mijn verantwoordelijkheid nemen, maar ik zou mij wel genaaid voelen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:09 schreef Shitney het volgende:
Niet om je gevoel te bagatelliseren verder, maar zou jouw perceptie niet een klein beetje te maken kunnen hebben met het feitd at je overduidelijk erg anti-kinderen krijgen bent?

Maar ja, ik ben dan ook al heel wat jaartjes wel een ouder, kom in mijn dagelijks leven vrijwel alleen maar andere ouders tegen, en bezie de dingen dus wellicht wat genuanceerder dan jij.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:09 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Hoe kun je nu een goede ouder zijn als je geen kind wilt, er geen liefde voor voelt en het kind eigenlijk ongewenst is?
Je kunt toch ook niet verwachten van iemand die geen hond wilt dat ie z'n pup goed opvoedt?
Nooit ergens aan beginnen als je het niet wilt, gaat toch mis.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:27 schreef waht het volgende:

[..]

Puur vanuit evolutionair oogpunt. Als je geen drang om voort te planten hebt, is dat in zekere het einde voor de soort. (En met voortplantingsdrang bedoel ik eigenlijk de drang naar geslachtsverkeer)

Maar goed, je kan natuurlijk niet objectief bepalen of iemand 'in orde' is of niet. Het is altijd vanuit een bepaald oogpunt.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:44 schreef nummer_zoveel het volgende:
Ik vind de houding hier van mensen hier die geen kinderen willen tov van mensen die wel kinderen willen of hebben vijandig. Net alsof jullie de hele dag door vaders en moeders worden aangesproken over dat jullie kinderloos zijn.
En het grappige is, de meesten van jullie zijn nog jonger dan mij. Net of iemand je dan verwijt dat je nog geen kinderen hebt. Het is maar waar je je druk om maakt.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:22 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Ja, het is vanuit een bepaald oogpunt. Neem mij bijvoorbeeld: het interesseert mij werkelijk geen ene moer of de menselijke soort wel of niet blijft voortbestaan. Als dat zo is, dan is dat zo. Als dat niet zo is, dan niet. Soorten komen en gaan en ik voel mij niet verplicht om kinderen op de wereld te zetten ter meerdere glorie van het voortbestaan van de mensheid. Of ik dan wel of niet in orde ben maakt mij werkelijk niets uit. Ik ben dan wellicht niet in orde vanuit dat biologisch perspectief, maar toch zeker wel in orde voor wat betreft mijn eigen wensen over hoe ik mijn leven wil leiden. En tja, ik hecht nu eenmaal iets meer waarde aan mijn eigen leven, dan aan één of ander biologisch paradigma.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:07 schreef nummer_zoveel het volgende:
Trouwens: correctie. je mag als ouder best zegggen dat je kind stout is als ie iets uitvreet in de supermarkt, maar 'ik vind je niet meer lief' heel dramatisch klinken. Maar verder mag een kind best gewezen worden op wat ie wel en niet mag.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:17 schreef Shitney het volgende:
Dat lijkt me wel. Je hebt zelf ook niet echt een positief en gezellig wereldbeeld tenslotte, dus het lijkt me inderdaad aannemelijk dat je vriendenkring uit likeminded individuals bestaat.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:21 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

dat ik ze om persoonlijke redenen niet wil zegt niet dat ik geen kind op kan voeden.

Ik heb jarenlang kinderen zemles gegeven, met veel plezier, en ik durf te wedden dat als ik op een dag zou ontdekken dat ik al een eindje zwanger ben (hypothetisch) en het niet meer kan laten weghalen, dat ik me zou berusten in mijn lot en vanwege mijn sociale verantwoordelijkheid en waarschijnlijk liefde voor mijn uitgeoepte kroost, alles in mijn macht zal doen om het kind goed op te voeden, dat is mijn sociaal-maatschapelijke veantwoordelijkheid die voor mij in zo'n geval vanzelfsprekend zal zijn.

Ik wil niet als hoofdreden geen kinderen omdat ik een grafhekel aan ze heb (anders zou ik niet zo lang zwemjuf geweest zijn) maar vanuit andere persoonlijke redenen. Vivi heeft het ook al vaker gezegd, dat ze altijd riep geen kinderen te willen en nu nog steeds haar eigen kind alleen echt leuk vindt

ik krijg vaak genoeg te horen 'maar jullie zouden zulke leuke ouders zijn!!!' en dat denk ik ook wel ja maar ik wil ze niet, in ieder geval niet zoals het er nu naar uitziet, dat maakt mij niet per definitie ongeschikt voor 'het ouderschap'

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:27 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

De wereld is niet positief en gezellig. Je kunt het lokaal nog wel dragelijk maken, maar globaal gezien is het één brok ellende.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:26 schreef Re het volgende:

[..]

dat is natuurlijk een vorm van natuurlijke selectie, jouw "genetische inprint" plus omgevingsfactoren (je fenotype) zal niet aan volgende generaties doorgegeven worden, en dat is goed voor het instand houden van de soort

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:27 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

De wereld is niet positief en gezellig. Je kunt het lokaal nog wel dragelijk maken, maar globaal gezien is het één brok ellende.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:24 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Het gaat er om dat in de situaties waarin het wel ter sprake komt, mensen vaak met veel onbegrip reageren. Onbegrip alleen is nog niet eens het grote probleem, maar dat onbegrip kent vaak een zeer negatieve lading. Je voelt de afkeurende gevoelswaarde.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:27 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

De wereld is niet positief en gezellig. Je kunt het lokaal nog wel dragelijk maken, maar globaal gezien is het één brok ellende.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:28 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Ik zeg ook niet dat je ongeschikt bent voor het ouderschap, maar als je ze niet wilt wordt het ook niks. En over een 'ongelukje', tja. Dat weet ik niet, dat zul je dan zelf het beste weten. Verder zie ik dat je van 1985 bent, ik denk dat de meesten van jouw leeftijd er net zo over denken. De kans is in ieder geval groot dat je over een jaar of tien misschien wél wilt, dan ben je er aan toe.
Verder vind ik het niet normaal dat veel mensen zeggen tegen jou (en ik neem aan je partner) dat jullie zulke goede ouders zullen zijn. Je bent 23 zeg.
Nu ben ik niet veel ouder, maar veel mensen zeggen nog dat ik een jonge moeder word.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:29 schreef Re het volgende:

[..]

da's natuurlijk een erg subjectieve observatie, als soort is de mens uiterst succesvol

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:29 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Waarom is dat goed voor de soort?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:29 schreef Re het volgende:

[..]

da's natuurlijk een erg subjectieve observatie, als soort is de mens uiterst succesvol

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:30 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Dus je bent al 30+ ofzo?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:32 schreef motorbloempje het volgende:
'De kans is in ieder geval groot dat je over een jaar of tien misschien wél wilt, dan ben je er aan toe.'

Houd daar nou eens mee ooooooooooooooooop

srsly! Dit is waar dit toic over gaat! Dit is wat mensen die geen kinderen willen het meest ergert! En dan gooi je het er gewoon nog even in!

Ja, mijn ouders hebben het er over! Ja, vrienden met kinderen hebben het er over en zeggen mij elke keer weer dat godvergeten irritante zinnetje 'wacht maar' terwijl ik om die reden mijn 'nee' al heb verzacht naar 'nee, zoals het er nu naar uit ziet niet'.
Ik vraag mijn vent regelmatig wat hij wil, hij is 27, en ikweet dat hij eerlijk antwoordt als hij zegt ' nee, echt niet!'

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:33 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Dat de mens uiterst succesvol is als soort zal een rotzorg zijn van al die mensen die dagelijks proberen het hoofd nog enigszins boven water te houden. Dat hele gezever vanuit dat biologische paradigma is nutteloos, omdat het hier gaat om de beleving van een individueel mens.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:34 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Nee, 30-.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:09 schreef nummer_zoveel het volgende:
Hoe kun je nu een goede ouder zijn als je geen kind wilt, er geen liefde voor voelt en het kind eigenlijk ongewenst is?
Je kunt toch ook niet verwachten van iemand die geen hond wilt dat ie z'n pup goed opvoedt?
Nooit ergens aan beginnen als je het niet wilt, gaat toch mis.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:31 schreef FokPorum het volgende:

[..]


Realist.

Ik meen dat je daar wel voor een deel gelijk in hebt. Men kan niet verwachten dat alles van de positieve kant benaderd kan worden.
Zo vind ik er niks irreeël of negativistisch aan om te beweren dat er veel ouders zijn die hun kinderen niet goed opvoeden.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:35 schreef Re het volgende:

[..]

die individuele beleving staat in geen enkel contrast met de soort waartoe het behoort

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:35 schreef nummer_zoveel het volgende:
Maar misschien begin je uit jezelf ook erg vaak over dat je geen kinderen wilt?
Want toen ik ze nog niet wilde, had ik er niet op dezelfde manier last van als jou.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:35 schreef nummer_zoveel het volgende:

[..]

Nou, kan me niet voorstellen dat tegen een jonge jongen voordurend wordt gezanikt dat ie maar snel aan kinderen moet beginnen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:41 schreef ShadyLane het volgende:

[..]

Ik geloof motorbloempje wel. Mij wordt het niet zo heel veel gevraagd, omdat ik single ben en nog maar weinig mensen in mijn vriendenkring kinderen hebben. Maar een bevriend stel dat vrijwel geen kinderloze vrienden heeft en zelf ervoor gekozen heeft kinderloos te blijven, wordt er echt moe van. Ze kijken er nu al naar uit dat de vrouw over een paar jaar boven de veertig is zodat ze die vragen niet meer krijgen (al zou het kunnen zijn dat ze vanaf dat moment voortdurend de vraag krijgen "of ze geen spijt hebben" )

Het is vaak oprecht goed bedoeld. Als jij je kindje als het grootste geluk in je leven beschouwt, gun je je vrienden dat ook. Maar het zou mooier zijn als mensen zouden begrijpen dat een ander anders is en anders in het leven staat dan jijzelf.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:17 schreef Shitney het volgende:
Dat lijkt me wel. Je hebt zelf ook niet echt een positief en gezellig wereldbeeld tenslotte, dus het lijkt me inderdaad aannemelijk dat je vriendenkring uit likeminded individuals bestaat.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:40 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Natuurlijk wel. Wanneer een eigenschap van de soort eruit bestaat dat deze wenst voort te bestaan en derhalve kent ieder exemplaar van die soort een zogeheten voortplantingsdrang. Hoe verklaar je dan dat er mensen zijn die geheel bewust weigeren om zich voort te planten?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:45 schreef Re het volgende:

[..]

noem het een genetisch defect of een verkeerde mutatie en dus nuttig om het voortbestaan van de soort te garanderen. Voor de soort mens zou het niet echt bevoordelijk zijn als jij je voortplant aangezien je nageslacht genetisch heel erg op je lijkt.

Misschien wat controversieel maar vergelijk het met homofilie (verder offtopic hier maar goed)

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:46 schreef ShadyLane het volgende:
Da's waar nummer_zoveel, om er al over te beginnen als mensen nog maar 23 zijn is wel heel bizar.

moblo, ik heb gelezen dat je nog andere redenen hebt om geen kinderen te willen, dus ik probeer je niet van je standpunt af te brengen, maar het verhaal van 'geen oude moeder willen zijn' is natuurlijk onzin he. De een is op z'n tachtigste nog zo fit en actief als wat, een ander heeft op z'n vijftigste al allerhande kwaaltjes en denkt dat de wereld ophoudt bij de geraniums. Behalve met geluk heeft dat ook met je eigen instelling te maken.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:21 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Als je iemand anders wijst op het feit dat haar oordeel gekleurd wordt door haar referentiekader is het misschien netjes te erkennen dat dat natuurlijk ook voor jou geldt.