Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt? #2

Volgens mij ben ik prima in orde.

Ik ben 18, heb echt 0,0% met kinderen. Ik weet gewoon echt _niet_ wat ik moet doen als er een klein kind in mijn buurt is, kan me totaal geen houding geven dan.
Sowieso altijd al een soort van afkeer gehad richting kinderen, als ik de metro moet instappen en ik zie dat er een vrouw met een kinderwagen of en kleine koter zit, stap ik bij het volgende deel in (en daar zitten ze dan soms ook ).
Nooit moedergevoelens gehad, nooit vertederd geraakt door kinderen, vroeger nooit met de poppen gespeeld. Ik hou gewoon niet van kinderen.
Maar bijna iedereen in m'n omgeving van m'n eigen leeftijd zegt 'dat dat nog wel komt', omdat zij toevallig wel kinderen willen hebben . Echt, gaat heen, ik wil m'n leven gewoon anders gaan inrichten dan zij, laat me dat doen!

En ik vind het stukje op Kindervrij.nl over de 'biologische klok' wel waar klinken, volgens mij praten veel vrouwen zichzelf dat gewoon aan.

O ja. 32 jaar oud. En nog nooit één seconde in mijn leven een kinderwens gehad of iets dat daar op leek.

standaard dooddoener: wacht maar tot je wat ouder bent

quote:

Op woensdag 1 november 2006 17:54 schreef DarkElf het volgende:
standaard dooddoener: wacht maar tot je wat ouder bent

Ik mag toch hopen dat die kinderwens zich niet ineens aandient als ik straks 40 ben.
Hopelijk houdt iemand me dan tegen...

Ach, ik kan best een beetje vertederd raken als een kind heel lief en braaf aan het spelen ofzo is en zichzelf kan vermaken. Vooral als het kind leuke krulletjes heeft en een lief smoeltje maar die schattigheid verdwijnt zodra ze vervelend worden en ze ouder zijn. Tot een jaar of 5 zijn ze soms best leuk daarna is er alleen maar irritatie

quote:

Op woensdag 1 november 2006 17:54 schreef DarkElf het volgende:
standaard dooddoener: wacht maar tot je wat ouder bent

"Dan zit jij uitgeblust en uitgelubberd op de bank de huisvrouw te spelen, terwijl er 3 koters schijtend en gillend om je heen rennen en je man telkens zogenaamd moet 'overwerken' en heb ik de vrijheid die ik nu heb nog steeds" Maar dan krijg je meestal ruzie met de persoon in kwestie...
Maar het is inderdaad een onredelijke dooddoener, net alsof zij hun leven al uberrealistisch gepland hebben en jij nog geen benul heb van hoe het er later aan toe zal gaan. .

quote:

Op woensdag 1 november 2006 17:50 schreef parselmouth het volgende:
Ik ben 18, heb echt 0,0% met kinderen. Ik weet gewoon echt _niet_ wat ik moet doen als er een klein kind in mijn buurt is, kan me totaal geen houding geven dan.
Sowieso altijd al een soort van afkeer gehad richting kinderen, als ik de metro moet instappen en ik zie dat er een vrouw met een kinderwagen of en kleine koter zit, stap ik bij het volgende deel in (en daar zitten ze dan soms ook ).
Nooit moedergevoelens gehad, nooit vertederd geraakt door kinderen, vroeger nooit met de poppen gespeeld. Ik hou gewoon niet van kinderen.
Maar bijna iedereen in m'n omgeving van m'n eigen leeftijd zegt 'dat dat nog wel komt', omdat zij toevallig wel kinderen willen hebben . Echt, gaat heen, ik wil m'n leven gewoon anders gaan inrichten dan zij, laat me dat doen!

En ik vind het stukje op Kindervrij.nl over de 'biologische klok' wel waar klinken, volgens mij praten veel vrouwen zichzelf dat gewoon aan.

Lotgenootje

Kids, tja, wat moet ik ermee?

Ik ben dan liever de leuke oom ofzo. Dan kan ik me met kinderen bemoeien wanneer ík dat wil. Maar wat parselmouth zegt, ik wil gewoon die vrijheden niet opofferen.

Belachelijk idee ook, dat kinderen sociaal wenselijk zijn. Dus dat er van je verwacht wordt dat je kinderen neemt.

kinderen... bah. ik vind er totaal niets aan.

katten vind ik wel heel gaaf. honden ook. tja eigenlijk vind ik elk dier wel leuker dan een kind.

nee kinderen, moeten allemaal aandacht en zijn nog zo dom en onhandig. ik heb totaal niets met kinderen. doet me ook niets als er eentje iets "grappigs" doet of een boertje moet laten enzo.

ik snap niet wat er zo schattig aan is.

Kinderen zijn alleen leuk als ze na een uurtje weer naar huis gaan.

Ik kan een hele waslijst opnoemen waarom ik geen kinderen wil, en de redenen waarom ik ze eventueel wel zou willen, wegen daar absoluut niet tegen op. Dus nee dank je.

het irritante vind ik ook dat als iedereen om je heen kinderen heeft, en ze dan bij jou op visite komen, alles, en dan ook echt alles om de kinderen draait!
het gesprek gaat erover, de aandacht gaat erheen, enz.

ze willen drinken, ze gooien het meestal om, ze willen een koekje alles zit onder het koekje...
je zet wat op tafel, er word gelijk met de vingers aan gezeten, met als gevolg dat ik het al niet meer hoef.
(je weet tenslotte maar nooit waar die vingers allemaal zijn geweest)
en als ze dan uiteindelijk weer weg zijn, is het net alsof je hele huis is ontploft.

Meestal als ik hoor dat er weer iemand zwanger is in mijn omgeving betrap ik mezelf erop dat ik denk...Shit..nee he!

Jaaa laten we een lijst maken met waarom kinderen allemaal kut zijn

quote:

Op donderdag 2 november 2006 00:52 schreef Peekaboo het volgende:
Meestal als ik hoor dat er weer iemand zwanger is in mijn omgeving betrap ik mezelf erop dat ik denk...Shit..nee he!

ik condoleer die mensen meestal

Het erge is dat moeders er ook van uit gaan dat iedereen hun kind grappig vindt Dan kijken ze zo trots om zich heen van "kijk eens hoe leuk mijn Jeroentje is".
Zelfde als moeders met kinderwagens, die denken ook dat de wereld van hun is omdat ze achter zo'n kar lopen.

Ja indd. Vorig jaar ofzo liep ik in de Xenos en bij de meeste Xenossen is dat pad bij de kassa redelijk smal. Nu had zo'n vrouw die kinderwagen daar zodanig gezet dat het natuurlijk nog smaller was maar ik kon er wel voorzichtig langs. Schijnbaar (zo beweerde ze) bewoog die wagen een beetje door mijn tas ofzo toen ik er langs liep. Ik was me van geen kwaad bewust maar dat mens begon ineens tegen me zo van: ja je kan toch vragen of je er langs mag, je duwt die wagen zo opzij..blabla.
Heb alleen gezegt dat ik niet eens wat in de gaten had en ben weggelopen. Stuk chagerijn. Dacht ook dat de wereld van haar was.

Geen kinderen voor mij. Misschien de leuke oom uithangen zoals Theo Maassen dat noemt, maar verder echt niet.

Kinderen zijn voor mij te belemmerend en vergen voor mij te veel verantwoordelijkheid. Laat mij gewoon lekker mezelf worden en zijn, lekker debiel doen wanneer dat kan in deze bekrompen maatschappij, de wereld aanschouwen en genieten van het leven. Met kinderen gaat dat niet in mijn ogen.

quote:

Op donderdag 2 november 2006 08:26 schreef parselmouth het volgende:
Het erge is dat moeders er ook van uit gaan dat iedereen hun kind grappig vindt Dan kijken ze zo trots om zich heen van "kijk eens hoe leuk mijn Jeroentje is".
Zelfde als moeders met kinderwagens, die denken ook dat de wereld van hun is omdat ze achter zo'n kar lopen.

ja, iedereen vindt z'n kind de beste en het meest bijzonder etc etc terwijl het eigenlijk gewoon even irritant als al die andere koters is .
Die kidneren zitten ook echt overal aan. Er sneuvelt vanalles, maar stel je voor dat je je kind op z'n donder geeft. Welnee. M'n neefje stond een eker met grof geweld aan m'n muziekspeeltje van toen ik een baby was te raggen, ik dat ding afgepakt, kind over de zeik, zegt m'n moeder; 'ach, laat hem er nou mee spelen'. Flikker op.
Net zoals kinderen en dieren. 'Zie m'n Pietje zo leuk met die hond/kat/konijn/cavia spelen'. Er wordt aan oren een staarten getrokken, konijnen willen uberhaupt al niet geknuffeld worden en laatst zijn er bij een kinderboerderij een paar cavia's doodgeplet omdat er allemaal Pietjes zo enorm schattig mee zitten te spelen en de ouders vol vertedering kijken en foto's maken (of gewoon niet helemaal opletten en met de buurvrouw staan te kwekken over luiers). En o wee als de hond het een keertje zat is en snauwt, dan krijgt ie een trap en moet ie gelijk ingeslapen worden .
Mijn hamsters waren ook altijd de lul als de buurmeisjes langs kwamen, dat vond ik ook drie keer niks dat ze er telkens mee wilden spelen. en nu zet ik de hamster weg als m'n neefje komt, want als ik even niet oplet dan maakt hij het kooitje open en wordt die hamster mishandeld.

quote:

Op donderdag 2 november 2006 11:48 schreef vencodark het volgende:
Ja indd. Vorig jaar ofzo liep ik in de Xenos en bij de meeste Xenossen is dat pad bij de kassa redelijk smal. Nu had zo'n vrouw die kinderwagen daar zodanig gezet dat het natuurlijk nog smaller was maar ik kon er wel voorzichtig langs. Schijnbaar (zo beweerde ze) bewoog die wagen een beetje door mijn tas ofzo toen ik er langs liep. Ik was me van geen kwaad bewust maar dat mens begon ineens tegen me zo van: ja je kan toch vragen of je er langs mag, je duwt die wagen zo opzij..blabla.
Heb alleen gezegt dat ik niet eens wat in de gaten had en ben weggelopen. Stuk chagerijn. Dacht ook dat de wereld van haar was.

ook als je vraagt of je er even langs mag wordt je aangekeken alsof je de duivel bent. dan is het zuchten en met moeite wordt die kar even ergens anders geparkeerd (of 3 cm verplaatst zodat je er nog amper langs kunt).

vorig jaar trouwens een keer zo'n verschrikkelijke moeder meegemaakt bij het défilé in Wageningen op 5 mei. We stonden er al heel vroeg, zijn gaan zitten, er kwamen mensen achter ons staan. Ten eerste had dat kutkind (jaar of 8) dat achter mij was gaan staan ijs op m'n jas gemorstt, en niet zo'n beetje ook. Maargoed. Défilé begint, wij moesten staan, mensen achter ons helemaal over de zeik dat de kids niks meer konden zien etc etc. Ja duh dat we gaan staan, dat moet.
Goed, die mensen gingen dus geïrriteerd weg, komt er een nieuw stelletje achter me staan met buggy. Buggy wordt zowat tussen m'n bene geparkeerd, en dat kind begint heel leuk tegen m'n kuiten aan te schoppen. Ik kijk steeds achterom, moeder kijkt subtiel de andere kant op. Tot het kindje de oudere vrouw naast me schopte, toen bood ze ineens d'r excuses aan etc etc. Ik ging iets aan de kant zodat dat kind ook iets kon zien en hij niet steeds tegen m'n kuiten schopte, begint ie z'n chocoladekoekje dat dus helemaal ondergekwijld was af te vegen aan m'n spijkerbroek . Ik draai me om, ik veeg de prut van m'n broek, moeder zag het maar zei er niks van. Ik had het ondertussen wel gehad, maar nee, het wordt mooier. Ik stond daar dus al ruim twee uur van tevoren zodat ik vooraan zou staan. Dan kwam die moeder met dat blaag op het laatste moment achter me staan. Wat doet ze? Ik was al opzij gegaan zodat dat kind ook wat kon zien, pakt die vrouw d'r kind uit de buggy en gaat ze VOOR MIJ staan, duwt me gewoon opzij. Echt, wtf? Zeg ik er wat van, zegt dat mens dat hij anders niks zag. Nee, je gebruikt gewoon je kind om ook vooraan te kunnen staan. Dat kind verveelde zich dood en zat alleen maar te janken.
.

Ik ben altijd zo blij als ik zie dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. Helaas val ik alleen op mannen die kinderen willen lijkt het wel Ik ontmoet ook eigenlijk helemaal nooit mannen die geen kinderen willen... Ik ken er niet een in m'n kennissenkring die er net zo over denkt als ik, heel vervelend.

Ik moet altijd wel lachen als mensen mij vragen of ik kinderen wil. Ik antwoord dan dat ik geen kinderen wil, omdat ik ze niet leuk vind. Maar bovenal dat ik liever voor dat geld een mooie auto koop of net wat mooier woon. Dan vinden ze me een egoïstische klootzak.

quote:

Op donderdag 2 november 2006 15:44 schreef Woutervn het volgende:
Ik moet altijd wel lachen als mensen mij vragen of ik kinderen wil. Ik antwoord dan dat ik geen kinderen wil, omdat ik ze niet leuk vind. Maar bovenal dat ik liever voor dat geld een mooie auto koop of net wat mooier woon. Dan vinden ze me een egoïstische klootzak.

Ah, die mensen met kinderen nemen kinderen voor de kinderen, niet voor zichzelf? Ja ja...

quote:

Op donderdag 2 november 2006 11:48 schreef vencodark het volgende:
Ja indd. Vorig jaar ofzo liep ik in de Xenos en bij de meeste Xenossen is dat pad bij de kassa redelijk smal. Nu had zo'n vrouw die kinderwagen daar zodanig gezet dat het natuurlijk nog smaller was maar ik kon er wel voorzichtig langs. Schijnbaar (zo beweerde ze) bewoog die wagen een beetje door mijn tas ofzo toen ik er langs liep. Ik was me van geen kwaad bewust maar dat mens begon ineens tegen me zo van: ja je kan toch vragen of je er langs mag, je duwt die wagen zo opzij..blabla.
Heb alleen gezegt dat ik niet eens wat in de gaten had en ben weggelopen. Stuk chagerijn. Dacht ook dat de wereld van haar was.

Ik vind mensen met kinderwagens sowieso asociaal. Ze raggen overal maar doorheen met die wagen, rijden gewoon keilomp tegen je aan als je niet snel genoeg naar hun zin aan de kant gaat. Hoe vaak ik geen kinderwagen over mijn tenen heb gekregen, en hoe vaak ik niet blauwe enkels heb gehad.

Ik heb vorig jaar een schreeuwend kind in de HEMA gemaand om eens even stil te zijn. Mijn schoonmoeder stond naast me, en dat kind stond enkele meters verderop zo schandalig hard te krijsen, dat ik haar niet meer kon verstaan. Dus toen heb ik er wat van gezegd. Ik had niet alleen het kind, maar de hele winkel meteen stil Maar ik zag ook wat duimen omhoog gaan.

Het lijkt net of mensen tegenwoordig hun kinderen niet meer opvoeden, omdat 'een kind nu eenmaal kind moet zijn'. In de praktijk komt dat erop neer dat ze zomaar alles mogen, en alles vergoeilijkt wordt. Maar da's weer een ander topic waardig, denk ik.

[ Bericht 1% gewijzigd door _Arual_ op 02-11-2006 16:09:37 ]