R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt #4
ik vind het overigens ook niet normaal dat je tegen iemand zegt dat hij/zij geen goede ouder zou zijn, omdat die persoon geen kinderen wil.
waar baseer je dat op? Er zijn ook vast genoeg mensen die wel kinderen hebben en geen goede ouders zijn
maargoed, daar mag ik als kinderloe natuurlijk niet over 'oordelen'
waar baseer je dat op? Er zijn ook vast genoeg mensen die wel kinderen hebben en geen goede ouders zijn
maargoed, daar mag ik als kinderloe natuurlijk niet over 'oordelen'
Ja doei.
Trouwens: correctie. je mag als ouder best zegggen dat je kind stout is als ie iets uitvreet in de supermarkt, maar 'ik vind je niet meer lief' heel dramatisch klinken. Maar verder mag een kind best gewezen worden op wat ie wel en niet mag.
Hoe kun je nu een goede ouder zijn als je geen kind wilt, er geen liefde voor voelt en het kind eigenlijk ongewenst is?quote:Op zondag 11 januari 2009 14:05 schreef motorbloempje het volgende:
ik vind het overigens ook niet normaal dat je tegen iemand zegt dat hij/zij geen goede ouder zou zijn, omdat die persoon geen kinderen wil.
waar baseer je dat op? Er zijn ook vast genoeg mensen die wel kinderen hebben en geen goede ouders zijn
maargoed, daar mag ik als kinderloe natuurlijk niet over 'oordelen'
Je kunt toch ook niet verwachten van iemand die geen hond wilt dat ie z'n pup goed opvoedt?
Nooit ergens aan beginnen als je het niet wilt, gaat toch mis.
Niet om je gevoel te bagatelliseren verder, maar zou jouw perceptie niet een klein beetje te maken kunnen hebben met het feitd at je overduidelijk erg anti-kinderen krijgen bent? Dat je dus ook alleen maar de negatieve kanten ziet?quote:Op zondag 11 januari 2009 13:51 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Ik zeg niet dat ik het beter zou kunnen, ik zeg dat ik me erover verbaas. En het bedroeft mij dat zoveel mensen een compleet dysfunctionele relatie met de ouders hebben.
Ik ken namelijk heel erg weinig mensen die een dysfunctionele relatie met hun ouders hebben, net zoals ik heel erg weinig ouders ken - om niet te zeggen geen - ouders ken die er niets van bakken. Maar ja, ik ben dan ook al heel wat jaartjes wel een ouder, kom in mijn dagelijks leven vrijwel alleen maar andere ouders tegen, en bezie de dingen dus wellicht wat genuanceerder dan jij. Ik zie eigenlijk alleen maar ouders die hun stinkende best doen, het beste met hun kinderen voorhebben, af en toe weliswaar ploeteren onder het juk van opstandige pubers of kinderen waar 'iets' mee is, soms worstelen met hun grote en kleine zorgen over het welzijn van die kids, maar geen een die zelfs maar dénkt aan de dingen die jij hier ouders in zijn algemeen toeschrijft.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Maar dat is wel hoe heel veel ouders het aanpakken. Ik heb dat echt al heel vaak gezien, gewoon, in het openbaar. Emotionele chantage, in alle vormen en maten.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:07 schreef nummer_zoveel het volgende:
Trouwens: correctie. je mag als ouder best zegggen dat je kind stout is als ie iets uitvreet in de supermarkt, maar 'ik vind je niet meer lief' heel dramatisch klinken.
Natuurlijk mag dat, maar dan wel zonder de bijkomende boodschap dat je geen liefde verdient als je niet doet wat je gezegd wordt.quote:Maar verder mag een kind best gewezen worden op wat ie wel en niet mag.
Ik wil geen kinderen. Ik ben niet tegen kinderen krijgen in het algemeen.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:09 schreef Shitney het volgende:
[..]
Niet om je gevoel te bagatelliseren verder, maar zou jouw perceptie niet een klein beetje te maken kunnen hebben met het feitd at je overduidelijk erg anti-kinderen krijgen bent?
Oh nee hoor, ik zie heus wel dat er ook allerlei mooie kanten aan zitten.quote:Dat je dus ook alleen maar de negatieve kanten ziet?
Mijn informatie komt dan ook niet van ouders, maar van voormalig kinderen (die lijken me ook een betere beoordelaar van de gedane opvoeding) die nog steeds last ondervinden van hun opvoeding. En in mijn persoonlijke vriendenkring zijn dat er aardig wat. Misschien kies ik rare mensen als vrienden.quote:Ik ken namelijk heel erg weinig mensen die een dysfunctionele relatie met hun ouders hebben, net zoals ik heel erg weinig ouders ken - om niet te zeggen geen - ouders ken die er niets van bakken. Maar ja, ik ben dan ook al heel wat jaartjes wel een ouder, kom in mijn dagelijks leven vrijwel alleen maar andere ouders tegen, en bezie de dingen dus wellicht wat genuanceerder dan jij. Ik zie eigenlijk alleen maar ouders die hun stinkende best doen, het beste met hun kinderen voorhebben, af en toe weliswaar ploeteren onder het juk van opstandige pubers of kinderen waar 'iets' mee is, soms worstelen met hun grote en kleine zorgen over het welzijn van die kids, maar geen een die zelfs maar dénkt aan de dingen die jij hier ouders in zijn algemeen toeschrijft.
quote:Op zondag 11 januari 2009 12:35 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Niet als je samen overeengekomen was dat er geen kinderen zouden komen en mevrouw raakt zwanger en weigert het weg te laten halen. Dan heeft de vader geen enkele verantwoordelijkheid imo. Hij heeft er immers niet voor gekozen.
Dat is ook wat ik graag zou zien. Dat je samen vooraf een overeenkomst aangaat daarvoor. Dan heb je nooit gezeik achteraf.
Dat lijkt me wel. Je hebt zelf ook niet echt een positief en gezellig wereldbeeld tenslotte, dus het lijkt me inderdaad aannemelijk dat je vriendenkring uit likeminded individuals bestaat.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Waarom zou je die verantwoordelijkheid nemen? Ben je er moreel toe verplicht vind je?quote:Op zondag 11 januari 2009 12:49 schreef Vitalogy het volgende:
[..]
Ik zou wel mijn verantwoordelijkheid nemen, maar ik zou mij wel genaaid voelen.
Als je iemand anders wijst op het feit dat haar oordeel gekleurd wordt door haar referentiekader is het misschien netjes te erkennen dat dat natuurlijk ook voor jou geldt.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:09 schreef Shitney het volgende:
Niet om je gevoel te bagatelliseren verder, maar zou jouw perceptie niet een klein beetje te maken kunnen hebben met het feitd at je overduidelijk erg anti-kinderen krijgen bent?
Maar ja, ik ben dan ook al heel wat jaartjes wel een ouder, kom in mijn dagelijks leven vrijwel alleen maar andere ouders tegen, en bezie de dingen dus wellicht wat genuanceerder dan jij.
dat ik ze om persoonlijke redenen niet wil zegt niet dat ik geen kind op kan voeden.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:09 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Hoe kun je nu een goede ouder zijn als je geen kind wilt, er geen liefde voor voelt en het kind eigenlijk ongewenst is?
Je kunt toch ook niet verwachten van iemand die geen hond wilt dat ie z'n pup goed opvoedt?
Nooit ergens aan beginnen als je het niet wilt, gaat toch mis.
Ik heb jarenlang kinderen zemles gegeven, met veel plezier, en ik durf te wedden dat als ik op een dag zou ontdekken dat ik al een eindje zwanger ben (hypothetisch) en het niet meer kan laten weghalen, dat ik me zou berusten in mijn lot en vanwege mijn sociale verantwoordelijkheid en waarschijnlijk liefde voor mijn uitgeoepte kroost, alles in mijn macht zal doen om het kind goed op te voeden, dat is mijn sociaal-maatschapelijke veantwoordelijkheid die voor mij in zo'n geval vanzelfsprekend zal zijn.
Ik wil niet als hoofdreden geen kinderen omdat ik een grafhekel aan ze heb (anders zou ik niet zo lang zwemjuf geweest zijn) maar vanuit andere persoonlijke redenen. Vivi heeft het ook al vaker gezegd, dat ze altijd riep geen kinderen te willen en nu nog steeds haar eigen kind alleen echt leuk vindt
ik krijg vaak genoeg te horen 'maar jullie zouden zulke leuke ouders zijn!!!' en dat denk ik ook wel ja maar ik wil ze niet, in ieder geval niet zoals het er nu naar uitziet, dat maakt mij niet per definitie ongeschikt voor 'het ouderschap'
Ja doei.
Ja, het is vanuit een bepaald oogpunt. Neem mij bijvoorbeeld: het interesseert mij werkelijk geen ene moer of de menselijke soort wel of niet blijft voortbestaan. Als dat zo is, dan is dat zo. Als dat niet zo is, dan niet. Soorten komen en gaan en ik voel mij niet verplicht om kinderen op de wereld te zetten ter meerdere glorie van het voortbestaan van de mensheid. Of ik dan wel of niet in orde ben maakt mij werkelijk niets uit. Ik ben dan wellicht niet in orde vanuit dat biologisch perspectief, maar toch zeker wel in orde voor wat betreft mijn eigen wensen over hoe ik mijn leven wil leiden. En tja, ik hecht nu eenmaal iets meer waarde aan mijn eigen leven, dan aan één of ander biologisch paradigma.quote:Op zondag 11 januari 2009 13:27 schreef waht het volgende:
[..]
Puur vanuit evolutionair oogpunt. Als je geen drang om voort te planten hebt, is dat in zekere het einde voor de soort. (En met voortplantingsdrang bedoel ik eigenlijk de drang naar geslachtsverkeer)
Maar goed, je kan natuurlijk niet objectief bepalen of iemand 'in orde' is of niet. Het is altijd vanuit een bepaald oogpunt.
Het gaat er om dat in de situaties waarin het wel ter sprake komt, mensen vaak met veel onbegrip reageren. Onbegrip alleen is nog niet eens het grote probleem, maar dat onbegrip kent vaak een zeer negatieve lading. Je voelt de afkeurende gevoelswaarde.quote:Op zondag 11 januari 2009 13:44 schreef nummer_zoveel het volgende:
Ik vind de houding hier van mensen hier die geen kinderen willen tov van mensen die wel kinderen willen of hebben vijandig. Net alsof jullie de hele dag door vaders en moeders worden aangesproken over dat jullie kinderloos zijn.
En het grappige is, de meesten van jullie zijn nog jonger dan mij. Net of iemand je dan verwijt dat je nog geen kinderen hebt. Het is maar waar je je druk om maakt.
dat is natuurlijk een vorm van natuurlijke selectie, jouw "genetische inprint" plus omgevingsfactoren (je fenotype) zal niet aan volgende generaties doorgegeven worden, en dat is goed voor het instand houden van de soortquote:Op zondag 11 januari 2009 14:22 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Ja, het is vanuit een bepaald oogpunt. Neem mij bijvoorbeeld: het interesseert mij werkelijk geen ene moer of de menselijke soort wel of niet blijft voortbestaan. Als dat zo is, dan is dat zo. Als dat niet zo is, dan niet. Soorten komen en gaan en ik voel mij niet verplicht om kinderen op de wereld te zetten ter meerdere glorie van het voortbestaan van de mensheid. Of ik dan wel of niet in orde ben maakt mij werkelijk niets uit. Ik ben dan wellicht niet in orde vanuit dat biologisch perspectief, maar toch zeker wel in orde voor wat betreft mijn eigen wensen over hoe ik mijn leven wil leiden. En tja, ik hecht nu eenmaal iets meer waarde aan mijn eigen leven, dan aan één of ander biologisch paradigma.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Mogen nog wel.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:07 schreef nummer_zoveel het volgende:
Trouwens: correctie. je mag als ouder best zegggen dat je kind stout is als ie iets uitvreet in de supermarkt, maar 'ik vind je niet meer lief' heel dramatisch klinken. Maar verder mag een kind best gewezen worden op wat ie wel en niet mag.
Ik zou zeggen: daar ben je als ouder toe verplicht. Je moet kinderen wijzen op wat wel en niet mag.
Ik weet het niet. Mijn vriendin heeft 2 kids en hoewel er genoeg leuke momenten zijn en zoals ze zelf zegt een echt doel heeft is het ook een heel gedoe. Je vrijheid word bepert. S'ochtends de kids kleden en naar school, daarna jij naar je werk, aan het eind van de middag ophalen van school, eten koken en dan aandacht geven en tegen de tijd dat ze op bed liggen kun je jij ook bijna je nest in.
De wereld is niet positief en gezellig. Je kunt het lokaal nog wel dragelijk maken, maar globaal gezien is het één brok ellende.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:17 schreef Shitney het volgende:
Dat lijkt me wel. Je hebt zelf ook niet echt een positief en gezellig wereldbeeld tenslotte, dus het lijkt me inderdaad aannemelijk dat je vriendenkring uit likeminded individuals bestaat.
Ik zeg ook niet dat je ongeschikt bent voor het ouderschap, maar als je ze niet wilt wordt het ook niks. En over een 'ongelukje', tja. Dat weet ik niet, dat zul je dan zelf het beste weten. Verder zie ik dat je van 1985 bent, ik denk dat de meesten van jouw leeftijd er net zo over denken. De kans is in ieder geval groot dat je over een jaar of tien misschien wél wilt, dan ben je er aan toe.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:21 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
dat ik ze om persoonlijke redenen niet wil zegt niet dat ik geen kind op kan voeden.
Ik heb jarenlang kinderen zemles gegeven, met veel plezier, en ik durf te wedden dat als ik op een dag zou ontdekken dat ik al een eindje zwanger ben (hypothetisch) en het niet meer kan laten weghalen, dat ik me zou berusten in mijn lot en vanwege mijn sociale verantwoordelijkheid en waarschijnlijk liefde voor mijn uitgeoepte kroost, alles in mijn macht zal doen om het kind goed op te voeden, dat is mijn sociaal-maatschapelijke veantwoordelijkheid die voor mij in zo'n geval vanzelfsprekend zal zijn.
Ik wil niet als hoofdreden geen kinderen omdat ik een grafhekel aan ze heb (anders zou ik niet zo lang zwemjuf geweest zijn) maar vanuit andere persoonlijke redenen. Vivi heeft het ook al vaker gezegd, dat ze altijd riep geen kinderen te willen en nu nog steeds haar eigen kind alleen echt leuk vindt
Verder vind ik het niet normaal dat veel mensen zeggen tegen jou (en ik neem aan je partner) dat jullie zulke goede ouders zullen zijn. Je bent 23 zeg.
Nu ben ik niet veel ouder, maar veel mensen zeggen nog dat ik een jonge moeder word.
eenschquote:Op zondag 11 januari 2009 14:27 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
De wereld is niet positief en gezellig. Je kunt het lokaal nog wel dragelijk maken, maar globaal gezien is het één brok ellende.
Ja doei.
Waarom is dat goed voor de soort?quote:Op zondag 11 januari 2009 14:26 schreef Re het volgende:
[..]
dat is natuurlijk een vorm van natuurlijke selectie, jouw "genetische inprint" plus omgevingsfactoren (je fenotype) zal niet aan volgende generaties doorgegeven worden, en dat is goed voor het instand houden van de soort
da's natuurlijk een erg subjectieve observatie, als soort is de mens uiterst succesvolquote:Op zondag 11 januari 2009 14:27 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
De wereld is niet positief en gezellig. Je kunt het lokaal nog wel dragelijk maken, maar globaal gezien is het één brok ellende.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Dus je bent al 30+ ofzo?quote:Op zondag 11 januari 2009 14:24 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Het gaat er om dat in de situaties waarin het wel ter sprake komt, mensen vaak met veel onbegrip reageren. Onbegrip alleen is nog niet eens het grote probleem, maar dat onbegrip kent vaak een zeer negatieve lading. Je voelt de afkeurende gevoelswaarde.
quote:Op zondag 11 januari 2009 14:27 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
De wereld is niet positief en gezellig. Je kunt het lokaal nog wel dragelijk maken, maar globaal gezien is het één brok ellende.
Realist.
Ik meen dat je daar wel voor een deel gelijk in hebt. Men kan niet verwachten dat alles van de positieve kant benaderd kan worden.
Zo vind ik er niks irreeël of negativistisch aan om te beweren dat er veel ouders zijn die hun kinderen niet goed opvoeden.
......................................................................................................
Het verschil tussen bijvoorbeeld motorbloempje en een gemiddelde vrouw van haar leeftijd is de kijk op de wereld. Motorbloempje kijkt kritisch naar de wereld, naar het leven en komt tot de meest logische conclusie, dat het niet bepaald een gezellige plaats is. Dat is wat anders dan nog niet aan kinderen moeten denken omdat je niet de lasten wilt dragen. Het eerste is een rationalisering die bij de meeste mensen niet voorkomt (ze denken er simpelweg niet over na). Het tweede is gewoon een gevoel dat hoort bij een bepaalde leeftijdscategorie.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:28 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Ik zeg ook niet dat je ongeschikt bent voor het ouderschap, maar als je ze niet wilt wordt het ook niks. En over een 'ongelukje', tja. Dat weet ik niet, dat zul je dan zelf het beste weten. Verder zie ik dat je van 1985 bent, ik denk dat de meesten van jouw leeftijd er net zo over denken. De kans is in ieder geval groot dat je over een jaar of tien misschien wél wilt, dan ben je er aan toe.
Verder vind ik het niet normaal dat veel mensen zeggen tegen jou (en ik neem aan je partner) dat jullie zulke goede ouders zullen zijn. Je bent 23 zeg.
Nu ben ik niet veel ouder, maar veel mensen zeggen nog dat ik een jonge moeder word.
Daar ben ik het dus mee eens.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:29 schreef Re het volgende:
[..]
da's natuurlijk een erg subjectieve observatie, als soort is de mens uiterst succesvol
En er is inderdaad een hoop ellende en overbevolking in de wereld, maar dat is niet in Nederland. Ik zie de toekomst van Europa niet somber in ofzo.
'De kans is in ieder geval groot dat je over een jaar of tien misschien wél wilt, dan ben je er aan toe.'
Houd daar nou eens mee ooooooooooooooooop
srsly! Dit is waar dit toic over gaat! Dit is wat mensen die geen kinderen willen het meest ergert! En dan gooi je het er gewoon nog even in!
Ja, mijn ouders hebben het er over! Ja, vrienden met kinderen hebben het er over en zeggen mij elke keer weer dat godvergeten irritante zinnetje 'wacht maar' terwijl ik om die reden mijn 'nee' al heb verzacht naar 'nee, zoals het er nu naar uit ziet niet'.
Ik vraag mijn vent regelmatig wat hij wil, hij is 27, en ikweet dat hij eerlijk antwoordt als hij zegt ' nee, echt niet!'
Houd daar nou eens mee ooooooooooooooooop
srsly! Dit is waar dit toic over gaat! Dit is wat mensen die geen kinderen willen het meest ergert! En dan gooi je het er gewoon nog even in!
Ja, mijn ouders hebben het er over! Ja, vrienden met kinderen hebben het er over en zeggen mij elke keer weer dat godvergeten irritante zinnetje 'wacht maar' terwijl ik om die reden mijn 'nee' al heb verzacht naar 'nee, zoals het er nu naar uit ziet niet'.
Ik vraag mijn vent regelmatig wat hij wil, hij is 27, en ikweet dat hij eerlijk antwoordt als hij zegt ' nee, echt niet!'
Ja doei.
omdat jouw "negativisme" niet door wordt gegeven en dus zo de mensheid niet vernietigd...quote:Op zondag 11 januari 2009 14:29 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Waarom is dat goed voor de soort?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Dat de mens uiterst succesvol is als soort zal een rotzorg zijn van al die mensen die dagelijks proberen het hoofd nog enigszins boven water te houden. Dat hele gezever vanuit dat biologische paradigma is nutteloos, omdat het hier gaat om de beleving van een individueel mens.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:29 schreef Re het volgende:
[..]
da's natuurlijk een erg subjectieve observatie, als soort is de mens uiterst succesvol
Maar misschien begin je uit jezelf ook erg vaak over dat je geen kinderen wilt?quote:Op zondag 11 januari 2009 14:32 schreef motorbloempje het volgende:
'De kans is in ieder geval groot dat je over een jaar of tien misschien wél wilt, dan ben je er aan toe.'
Houd daar nou eens mee ooooooooooooooooop
srsly! Dit is waar dit toic over gaat! Dit is wat mensen die geen kinderen willen het meest ergert! En dan gooi je het er gewoon nog even in!
Ja, mijn ouders hebben het er over! Ja, vrienden met kinderen hebben het er over en zeggen mij elke keer weer dat godvergeten irritante zinnetje 'wacht maar' terwijl ik om die reden mijn 'nee' al heb verzacht naar 'nee, zoals het er nu naar uit ziet niet'.
Ik vraag mijn vent regelmatig wat hij wil, hij is 27, en ikweet dat hij eerlijk antwoordt als hij zegt ' nee, echt niet!'
Want toen ik ze nog niet wilde, had ik er niet op dezelfde manier last van als jou.
die individuele beleving staat in geen enkel contrast met de soort waartoe het behoortquote:Op zondag 11 januari 2009 14:33 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Dat de mens uiterst succesvol is als soort zal een rotzorg zijn van al die mensen die dagelijks proberen het hoofd nog enigszins boven water te houden. Dat hele gezever vanuit dat biologische paradigma is nutteloos, omdat het hier gaat om de beleving van een individueel mens.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Nou, kan me niet voorstellen dat tegen een jonge jongen voordurend wordt gezanikt dat ie maar snel aan kinderen moet beginnen.quote:
Moah, ik kies bij voorkeur voor 'geen kinderen', maar ik ben een flexibel mens: mocht mijn leven zo lopen dat er toch een kindje komt (ja dat kan, je kunt je zwangerschap pas ontdekken op het moment dat een abortus al niet meer kan) dan zal ik het alle liefde geven. Er overkomt een mens in zijn leven zoveel waar hij niet per se zelf voor gekozen zou hebben, en waar je dan toch goed mee omgaat en heel gelukkig mee kunt zijn.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:09 schreef nummer_zoveel het volgende:
Hoe kun je nu een goede ouder zijn als je geen kind wilt, er geen liefde voor voelt en het kind eigenlijk ongewenst is?
Je kunt toch ook niet verwachten van iemand die geen hond wilt dat ie z'n pup goed opvoedt?
Nooit ergens aan beginnen als je het niet wilt, gaat toch mis.
Ik denk echt dat ik een goede moeder zou zijn, maar voor zover ik er invloed op heb word ik geen moeder. Dat kan best samengaan hoor, het is allemaal niet zwart-wit.
Inderdaad, het is feitelijk een realistische observatie van hoe de dingen in elkaar steken. Maar positieve mensen houden niet van negatieve geluiden. Dat is ook helemaal niet erg. Het is gewoon erg fijn om positief in het leven te staan. Dat zou ik ook graag willen. Maar in een discussie vind ik dat je vooral realistisch moet zijn en als dat betekent dat dat pessimistisch is, dan moet je dat gewoon accepteren. Dat vind ik althans, maar daar mag een ander anders over denken natuurlijk.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:31 schreef FokPorum het volgende:
[..]
Realist.
Ik meen dat je daar wel voor een deel gelijk in hebt. Men kan niet verwachten dat alles van de positieve kant benaderd kan worden.
Zo vind ik er niks irreeël of negativistisch aan om te beweren dat er veel ouders zijn die hun kinderen niet goed opvoeden.
Natuurlijk wel.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:35 schreef Re het volgende:
[..]
die individuele beleving staat in geen enkel contrast met de soort waartoe het behoort
Wanneer een eigenschap van de soort eruit bestaat dat deze wenst voort te bestaan en derhalve kent ieder exemplaar van die soort een zogeheten voortplantingsdrang. Hoe verklaar je dan dat er mensen zijn die geheel bewust weigeren om zich voort te planten?
Ik geloof motorbloempje wel. Mij wordt het niet zo heel veel gevraagd, omdat ik single ben en nog maar weinig mensen in mijn vriendenkring kinderen hebben. Maar een bevriend stel dat vrijwel geen kinderloze vrienden heeft en zelf ervoor gekozen heeft kinderloos te blijven, wordt er echt moe van. Ze kijken er nu al naar uit dat de vrouw over een paar jaar boven de veertig is zodat ze die vragen niet meer krijgen (al zou het kunnen zijn dat ze vanaf dat moment voortdurend de vraag krijgen "of ze geen spijt hebben"quote:Op zondag 11 januari 2009 14:35 schreef nummer_zoveel het volgende:
Maar misschien begin je uit jezelf ook erg vaak over dat je geen kinderen wilt?
Want toen ik ze nog niet wilde, had ik er niet op dezelfde manier last van als jou.
)Het is vaak oprecht goed bedoeld. Als jij je kindje als het grootste geluk in je leven beschouwt, gun je je vrienden dat ook. Maar het zou mooier zijn als mensen zouden begrijpen dat een ander anders is en anders in het leven staat dan jijzelf.
Dat wordt ook niet gezegd, maar er wordt wel behoorlijk negatief gereageerd als ik uitspreek er niet aan moet denken om kinderen te hebben en daarbij natuurlijk uitleg waarom niet. En het zijn altijd mensen die zelf kinderen hebben, die zo reageren. Het zal ze wel raken in hun onzekerheid of ze zelf wel de juiste keuze hebben gemaakt.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:35 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Nou, kan me niet voorstellen dat tegen een jonge jongen voordurend wordt gezanikt dat ie maar snel aan kinderen moet beginnen.
ik praat graag, discussieer graag, over vanalles, maar meestal komt het kinderen aspect van anderen
een van de andere redenen (naast mijn kijk op de wereld) is dat ik bijvoorbeeld, mocht ik kinderen willen/krijgen, dit dan persoonlijk niet na mijn 33ste ofzo, zou dat het liefst max. 30 doen, als ik naar mijn eigen ouders kijk zou ik dat de fijnste leeftijd vinden. Mijn moeder was 25 bij mij en 30 bij mijn zusje, en dat is net mooì
maar ik ben nu 23, studeer net weer, moet nog 5 jaar en ben dus 28 a 29 als ik klaar ben. Dan gaan mijn vriend en ik op wereldreis en daarna ons op de arbeidsmarkt plaatsen om zo het huis en leven te kunnen krijgen wat we willen en o die leeftijd, zou ik geen kinderen meer willen, na het opbouwen van een carriere ben ik 35 wrsch en dan zou ik er niet meer aan willen beginnen. Mijn ouders zijn nu allebei om en nabij de 50, vitaal, en hebben als mij zusje gaat studeren volgend jaar in die vitaliteit nog vele jaren de tijd voor zichzelf, wat ik ze heeeeeel erg gun als ze nu allebei 60 waren geweest hadden ze veel minder weer tijd voor elkaar gehad, en dat vind ik zonde want dat verdienen ouders ook
een van de andere redenen (naast mijn kijk op de wereld) is dat ik bijvoorbeeld, mocht ik kinderen willen/krijgen, dit dan persoonlijk niet na mijn 33ste ofzo, zou dat het liefst max. 30 doen, als ik naar mijn eigen ouders kijk zou ik dat de fijnste leeftijd vinden. Mijn moeder was 25 bij mij en 30 bij mijn zusje, en dat is net mooì
maar ik ben nu 23, studeer net weer, moet nog 5 jaar en ben dus 28 a 29 als ik klaar ben. Dan gaan mijn vriend en ik op wereldreis en daarna ons op de arbeidsmarkt plaatsen om zo het huis en leven te kunnen krijgen wat we willen
en o die leeftijd, zou ik geen kinderen meer willen, na het opbouwen van een carriere ben ik 35 wrsch en dan zou ik er niet meer aan willen beginnen. Mijn ouders zijn nu allebei om en nabij de 50, vitaal, en hebben als mij zusje gaat studeren volgend jaar in die vitaliteit nog vele jaren de tijd voor zichzelf, wat ik ze heeeeeel erg gun als ze nu allebei 60 waren geweest hadden ze veel minder weer tijd voor elkaar gehad, en dat vind ik zonde want dat verdienen ouders ook
Ja doei.
Motorbloempje is 23. Ik vind het niet normaal dat mensen dan al beginnen over of ze niet aan kinderen moet beginnen. Zouden de meeste mensen niet zeggen: 'Groot gelijk, geniet ervan.'quote:Op zondag 11 januari 2009 14:41 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Ik geloof motorbloempje wel. Mij wordt het niet zo heel veel gevraagd, omdat ik single ben en nog maar weinig mensen in mijn vriendenkring kinderen hebben. Maar een bevriend stel dat vrijwel geen kinderloze vrienden heeft en zelf ervoor gekozen heeft kinderloos te blijven, wordt er echt moe van. Ze kijken er nu al naar uit dat de vrouw over een paar jaar boven de veertig is zodat ze die vragen niet meer krijgen (al zou het kunnen zijn dat ze vanaf dat moment voortdurend de vraag krijgen "of ze geen spijt hebben"
Het is vaak oprecht goed bedoeld. Als jij je kindje als het grootste geluk in je leven beschouwt, gun je je vrienden dat ook. Maar het zou mooier zijn als mensen zouden begrijpen dat een ander anders is en anders in het leven staat dan jijzelf.
Hoe kom je er nou weer bij dat ik geen positief en 'gezellig' wereldbeeld heb?quote:Op zondag 11 januari 2009 14:17 schreef Shitney het volgende:
Dat lijkt me wel. Je hebt zelf ook niet echt een positief en gezellig wereldbeeld tenslotte, dus het lijkt me inderdaad aannemelijk dat je vriendenkring uit likeminded individuals bestaat.
noem het een genetisch defect of een verkeerde mutatie en dus nuttig om het voortbestaan van de soort te garanderen. Voor de soort mens zou het niet echt bevoordelijk zijn als jij je voortplant aangezien je nageslacht genetisch heel erg op je lijkt.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:40 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Natuurlijk wel.
Misschien wat controversieel maar vergelijk het met homofilie (verder offtopic hier maar goed)
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Da's waar nummer_zoveel, om er al over te beginnen als mensen nog maar 23 zijn is wel heel bizar.
moblo, ik heb gelezen dat je nog andere redenen hebt om geen kinderen te willen, dus ik probeer je niet van je standpunt af te brengen, maar het verhaal van 'geen oude moeder willen zijn' is natuurlijk onzin he. De een is op z'n tachtigste nog zo fit en actief als wat, een ander heeft op z'n vijftigste al allerhande kwaaltjes en denkt dat de wereld ophoudt bij de geraniums. Behalve met geluk heeft dat ook met je eigen instelling te maken.
moblo, ik heb gelezen dat je nog andere redenen hebt om geen kinderen te willen, dus ik probeer je niet van je standpunt af te brengen, maar het verhaal van 'geen oude moeder willen zijn' is natuurlijk onzin he. De een is op z'n tachtigste nog zo fit en actief als wat, een ander heeft op z'n vijftigste al allerhande kwaaltjes en denkt dat de wereld ophoudt bij de geraniums. Behalve met geluk heeft dat ook met je eigen instelling te maken.
mijn moeder zegt wel eens hintend 'vind je dat nou niet leeeeuuuuuk' en ook kinderloze vrienden zeggen 'jullie zouden zulke leuke ouders zijn! willen jullie kinderen????' etc
ik denk dat we eruit zien en ons gedragen als model-ouders ofzo (al kan ik me dat niet voorstellen).
Er wordt ook niet gezegd dat we beter vandaag dan morgen moete beginnen met fokken, tuurlijk weet iedereen dat ik mn studie moet en wil afmaken, maar dat eeuwige 'wacht maar' begint me aardig de keel uit te hangen, vooral omdat ik al sinds ik me kan herinneren kinderloos blijven als de beste optie voor mijzelf zie heb het er ook vrij vroeg in mijn relatie ter sprake gebracht omdat ik mijn vriend alle geluk gun, en als hij een kindje wil later en ik hem die garantie niet kan geven, ik dan niet 10 jaar relatie in gevaar wil brengen op het moment dat hij zegt: nu ben ik er klaar voor, ik wil papa worden. Dus in dat kader is het voor mij een 'hot item', zeg maar
maar nu ga ik weer even sociaal doen, ik lees de rest vanavond wel
ik denk dat we eruit zien en ons gedragen als model-ouders ofzo (al kan ik me dat niet voorstellen).
Er wordt ook niet gezegd dat we beter vandaag dan morgen moete beginnen met fokken, tuurlijk weet iedereen dat ik mn studie moet en wil afmaken, maar dat eeuwige 'wacht maar' begint me aardig de keel uit te hangen, vooral omdat ik al sinds ik me kan herinneren kinderloos blijven als de beste optie voor mijzelf zie
heb het er ook vrij vroeg in mijn relatie ter sprake gebracht omdat ik mijn vriend alle geluk gun, en als hij een kindje wil later en ik hem die garantie niet kan geven, ik dan niet 10 jaar relatie in gevaar wil brengen op het moment dat hij zegt: nu ben ik er klaar voor, ik wil papa worden. Dus in dat kader is het voor mij een 'hot item', zeg maar maar nu ga ik weer even sociaal doen, ik lees de rest vanavond wel
Ja doei.
Oké, ik begrijp je punt. Wellicht is dat waar en ja, dat is ook een reden waarom ik weerstand ervaar bij het idee dat ik mij zou moeten voortplanten. De kans is groot dat mijn kinderen hetzelfde negativisme zullen gaan ervaren. En aan pessimisten heeft de soort over het algemeen niet zoveel. (Ik neem aan dat je het op die manier bedoelt?) Nou ja, dat is op een bepaalde manier ook weer niet helemaal waar. Grootse werken zoals geniale klassieke muziek zijn vaak voortgekomen uit negatieve gevoelens. Op bepaalde terreinen zijn grootse prestaties voortgekomen uit gevoelens van diepe ellende. Prestaties waarvan velen nog altijd volop genieten. De hopeloosheid van één pessimist kan als een baken van hoop worden ervaren voor vele anderen.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:45 schreef Re het volgende:
[..]
noem het een genetisch defect of een verkeerde mutatie en dus nuttig om het voortbestaan van de soort te garanderen. Voor de soort mens zou het niet echt bevoordelijk zijn als jij je voortplant aangezien je nageslacht genetisch heel erg op je lijkt.
Misschien wat controversieel maar vergelijk het met homofilie (verder offtopic hier maar goed)
ik vind het geweldig dat mijn ouders vanaf 50 de rust en ruimte weer voor zichzelf hebben in huis en zie dat wel als iets wat ik dan ook zou willenquote:Op zondag 11 januari 2009 14:46 schreef ShadyLane het volgende:
Da's waar nummer_zoveel, om er al over te beginnen als mensen nog maar 23 zijn is wel heel bizar.
moblo, ik heb gelezen dat je nog andere redenen hebt om geen kinderen te willen, dus ik probeer je niet van je standpunt af te brengen, maar het verhaal van 'geen oude moeder willen zijn' is natuurlijk onzin he. De een is op z'n tachtigste nog zo fit en actief als wat, een ander heeft op z'n vijftigste al allerhande kwaaltjes en denkt dat de wereld ophoudt bij de geraniums. Behalve met geluk heeft dat ook met je eigen instelling te maken.
en niet pas vanaf 60, gewoon, 'omdat het kan' zeg maar sommige dingen zou je wel hetzelfde als je ouders willen doen en andere dingen neem je je voor heel anders aan te pakken
mijn moeder zegt ook wel eens 'als ik het over mocht doen zou ik misschien ook geen kinderen willen', ook leuk om te horen
al bedoelt ze het niet rot 
maar nu echt weg
Ja doei.
Dat zeg ik toch ook juist in het stuk wat jij quote? Dat het feit dat ik nul ouders ken die niks van opvoeding bakken wellicht komt doordat ik zelf een ouder ben en dus ook andere ouders ken?quote:Op zondag 11 januari 2009 14:21 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Als je iemand anders wijst op het feit dat haar oordeel gekleurd wordt door haar referentiekader is het misschien netjes te erkennen dat dat natuurlijk ook voor jou geldt.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Je komt erg negatief en veroordelend over en je vindt kennelijk dat de meerderheid van de mensheid er niet zou moeten zijn. Dat vind ik een nogal negatief wereldbeeld.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:44 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Hoe kom je er nou weer bij dat ik geen positief en 'gezellig' wereldbeeld heb?
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Ik denk dat jij mijn posts nogal verkeerd interpreteert.quote:Op zondag 11 januari 2009 15:23 schreef Shitney het volgende:
[..]
Je komt erg negatief en veroordelend over en je vindt kennelijk dat de meerderheid van de mensheid er niet zou moeten zijn. Dat vind ik een nogal negatief wereldbeeld.
Ik vind dat de meerderheid van de mensheid er niet zou moeten zijn? Ben heel benieuwd hoe je dat afleidt uit mijn woorden...
Zelf zeg ik tegen elke 23jarige die wél kinderen wil dat hij of zij veel te jong is en gek is als hij/zij nu aan kinderen begint. En zo denkt vrijwel iedereen die ik ken erover. Bizar dat motorbloempje zoveel mensen kent die daar zo anders instaan.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:43 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Motorbloempje is 23. Ik vind het niet normaal dat mensen dan al beginnen over of ze niet aan kinderen moet beginnen. Zouden de meeste mensen niet zeggen: 'Groot gelijk, geniet ervan.'
(Ik ben zelf overigens 39 en ga voornamelijk met mensen van mijn leeftijd om, laten we zeggen tussen de 35 en 45 ongeveer. In die categorie ken ik dus niemand die 23 een normale leeftijd om aan kinderen te beginnen vindt).
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Ik reageer in deze discussie ook negatief op jou en een aantal anderen die vergelijkbare denkbeelden hebben. Dat heeft echter niets met onzekerheid over de juiste keuze te maken, dat impliceert dat er twijfel zou moeten zijn of dat het hebben van kinderen als negatief ervaren moet worden. Voor mij geldt dat absoluut niet, kinderen hebben heeft mijn leven in alle opzichten verrijkt.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:41 schreef servus_universitas het volgende:
[..]
Dat wordt ook niet gezegd, maar er wordt wel behoorlijk negatief gereageerd als ik uitspreek er niet aan moet denken om kinderen te hebben en daarbij natuurlijk uitleg waarom niet. En het zijn altijd mensen die zelf kinderen hebben, die zo reageren. Het zal ze wel raken in hun onzekerheid of ze zelf wel de juiste keuze hebben gemaakt.
De reden dat ik echter in deze discussie of irl als iemand iets dergelijks zou uitspreken negatief reageer is omdat ik vind dat kinderlozen over het algemeen nogal aanmatigend zijn. Zelf te laf, te onzeker, te onvolwassen of te egocentrisch om aan kinderen te beginnen, maar ondertussen de grootste schreeuwerds over hoe anderen die het wel aandurven het zouden moeten aanpakken.
Over het algemeen denk ik in dit soort discussies ook dat het maar goed is dat de mensen die zo negatief tegenover ouders en kinderen staan zelf niet willen voortplanten, omdat ik ervan overtuigd ben dat het waardeloze ouders zouden zijn.
Het grappige, maar tegelijkertijd frustrerende is echter ook dat er met mensen zonder kinderen eigenlijk geen zinnige dscussie over het ouderschap te voeren valt. Het is namelijk echt zo dat het in werkelijkheid echt volkomen anders is dan hoe je je het vantevoren voorstelt. Maar als je dat zegt klinkt het alsof je de ander de mond wil snoeren, dus dat is voor mij ook geen argument verder. Het zorgt er echter wel voor dat kinderlozen eigenlijk niet geheel serieus te nemen zijn in dit soort discussies. Het is als discussiëren over hoe seks voelt met iemand die nooit seks gehad heeft.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Tot enkele tientallen jaren geleden waren 23-jarigen ook een stuk volwassener dan tegenwoordig.quote:Op zondag 11 januari 2009 15:28 schreef Isegrim het volgende:
Tot enkele tientallen jaren geleden was 23 te oud om aan kinderen te beginnen.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Nou, zo jong zijn mijn oma's nog niet moeder geworden. Misschien bedoel je een jaartje of 100 geleden.quote:Op zondag 11 januari 2009 15:28 schreef Isegrim het volgende:
Tot enkele tientallen jaren geleden was 23 te oud om aan kinderen te beginnen.
Over oordelen gesproken.quote:Op zondag 11 januari 2009 15:46 schreef Shitney het volgende:
[..]
Zelf te laf, te onzeker, te onvolwassen of te egocentrisch om aan kinderen te beginnen,
Heb je je oma er al eens naar gevraagd?quote:Op zondag 11 januari 2009 13:25 schreef Friek_ het volgende:
En natuurlijk, er zal heus wel een biologische component zijn die een bepaalde affectie in stand houdt (genen doorgeven etc.), maar dat zie ik niet als een geldig argument waarom die liefde oneindig zou zijn. Hoe kan het anders dat je zoveel families uit elkaar ziet groeien? Ik heb twee ooms die ik nooit in m'n leven gezien heb en waar m'n oma nooit over spreekt.
Reken maar dat je oma van binnen helemaal stuk gaat aan dat verdriet
Breken met je eigen kinderen (en dus met je eigen bloed) is zoiets heftigs en onnatuurlijks dat mensen daar een leven lang kapot aan kunnen gaan. Meestal doen ze dat ook. Kapot gaan, dus. Kijk maar eens naar zo'n tv-programma als 'Het diner' of hoe heten die shows waarin gebrouilleerde familieleden de brokstukken proberen te lijmen. Zo'n breuk zit bij mensen wel wat dieper dan een ruzietje met de buurman. Want de buurman kun je uitblokken, dood verklaren, uit je kop zetten. Maar je eigen bloed...
Hij liegt als een ooggetuige (Russisch gezegde)
Je oordeelt maar raak, de vraag is intussen wel waarom jij, als vrouw die geen kinderen wil, kennelijk toch wilt horen dat je een goede moeder zou zijn.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:05 schreef motorbloempje het volgende:
ik vind het overigens ook niet normaal dat je tegen iemand zegt dat hij/zij geen goede ouder zou zijn, omdat die persoon geen kinderen wil.
waar baseer je dat op? Er zijn ook vast genoeg mensen die wel kinderen hebben en geen goede ouders zijn
maargoed, daar mag ik als kinderloe natuurlijk niet over 'oordelen'
Nee, natuurlijk niet
Ben ik een goede hondenvriend en - verzorger, ondanks het feit dat ik absoluut geen hond wil? Ik heb een hekel aan honden, ik vind ze oninteressant en bovendien onberekenbaar, dus dan weet je meteen waarom ik nooit een hond zou nemen. En kennelijk vind je mij dan toch geschikt als baasje voor een dier waar ik helemaal niks mee heb, en ook niet wil hebben. Dan zou ik wel eens willen weten waar je dát op baseert. Ik beschouw mezelf namelijk helemaal niet als een hondenvriend, ik ken mezelf en ik kom er ook rond voor uit
Hij liegt als een ooggetuige (Russisch gezegde)
Oké, tenslotte wil ik dan ook één keer mijn theorie ontvouwen over mensen die geen kinderen willen. Ben je, om de topicvraag nog een keer te herhalen, niet in orde als je geen kinderen wilt?
Inderdaad. Dan ben je niet in orde. Ik ken een aantal mensen van rond de 40 die kinderloos zijn, en die dus meer recht van spreken hebben dan de twintigers en de dertigers die er de mond van vol hebben, maar die hun eigen stelling intussen nog moeten bewijzen. En voor die overtuigde kinderlozen geldt over het algemeen één regel: ze hebben een kutjeugd gehad.
Zie hier het antwoord op al uw vragen
Ze zullen dat zelf overigens nooit zeggen, het is namelijk pijnlijk en taboe, maar na al die jaren is wel duidelijk geworden dat dáár hun grote angst vandaan komt. Want dat is het: angst. Hun kinderloosheid is dus in feite een daad van liefde. Jazeker. Want ze willen hun eigen kinderen niet aandoen wat ze zelf aan ellende hebben doorstaan.
Zo simpel.
Alle andere argumenten - de wereldvrede, de overbevolking, de onzonlaag, etc. - zijn smoesjes. Die argumenten worden alleen aangevoerd om de pijnlijke waarheid te verdoezelen. En die pijnlijke waarheid luidt: Ik ben bang. Bang, om mijn eventuele kinderen op te zadelen met net zoveel leed, pijn en onbegrip als ik zelf heb doorstaan.
Inderdaad. Dan ben je niet in orde. Ik ken een aantal mensen van rond de 40 die kinderloos zijn, en die dus meer recht van spreken hebben dan de twintigers en de dertigers die er de mond van vol hebben, maar die hun eigen stelling intussen nog moeten bewijzen. En voor die overtuigde kinderlozen geldt over het algemeen één regel: ze hebben een kutjeugd gehad.
Zie hier het antwoord op al uw vragen
Ze zullen dat zelf overigens nooit zeggen, het is namelijk pijnlijk en taboe, maar na al die jaren is wel duidelijk geworden dat dáár hun grote angst vandaan komt. Want dat is het: angst. Hun kinderloosheid is dus in feite een daad van liefde. Jazeker. Want ze willen hun eigen kinderen niet aandoen wat ze zelf aan ellende hebben doorstaan.
Zo simpel.
Alle andere argumenten - de wereldvrede, de overbevolking, de onzonlaag, etc. - zijn smoesjes. Die argumenten worden alleen aangevoerd om de pijnlijke waarheid te verdoezelen. En die pijnlijke waarheid luidt: Ik ben bang. Bang, om mijn eventuele kinderen op te zadelen met net zoveel leed, pijn en onbegrip als ik zelf heb doorstaan.
Hij liegt als een ooggetuige (Russisch gezegde)
Ja, in woorden. Maar ondertussen doen ze 9 van de 10 keer niet wat in het belang van het kind is. Bijvoorbeeld iedereen die rookt tijdens de zwangerschap stelt zijn eigen verslavingsbehoefte boven de gezondheid van het kind. Dat kind waarvan ze zeggen enorm veel te houden, maar ondertussen laten ze het wel allerlei gezondheidsrisico's lopen. Hetzelfde geldt voor mensen die drinken tijdens de zwangerschap; het kind is zo belangrijk, dat je het met liefde het risico laat lopen op bijv. foetaal alcohol syndroom. Het geldt ook voor ouders die zo dik zijn dat ze hun kinderen zelf niet kunnen verzorgen. Het geldt voor ouders die ondanks dat ze zo ziek zijn dat ze niet voor hun kind kunnen zorgen of weten dat het kind een grote kans heeft op een ernstige erfelijke ziekte een kind krijgen. Of voor ouders die hun kind verlaten (en hoeveel ouders gaan er tegenwoordig scheiden? hoeveel kinderen zien hun -meestal- vader opeens nog maar een keer per maand of zo?). En dan hebben we het nog niet over excessen van ouders die kinderen mishandelen, misbruiken, misbruik door een stiefvader toestaan of ontkennen, ouders die hun kinderen het ziekenhuis inslaan omdat ze homo zijn, etc. Dat valt volgens mij op geen enkele wijze te verklaren vanuit liefde.quote:Op zondag 11 januari 2009 09:29 schreef Shitney het volgende:
Omdat je dan zou voelen wat het is om iemands ouder te zijn. Voor de meeste geestelijk gezonde mensen geldt, dat hun kinderen belangrijker zijn dan zijzelf. Dat er niemand anders op de wereld is waarvan ze zoveel houden. Dat is deels biologisch, puur een hormonenkwestie die ervoor zorgt dat je jongen wil beschermen en dat je je aan je jong hecht.
Misschien komt dat ook wel omdat je hormonen alleen maar willen voortplanten: zolang je 'jong' het overleeft, maakt het allemaal niet zo uit. Of het kind gelukkig is doet er niet toe voor het voortbestaan van je genen.
Voor alle duidelijkheid: ik veroordeel niemand om de keuzes die hij op dat vlak maakt - niemand is foutloos en iedereen maakt z'n eigen keuzes. Wat ik alleen hiermee wil aantonen, is dat ouders hun eigen behoeften vaak genoeg boven die van hun (ongeboren) kind plaatsen. Dan kun je roepen dat je meer van je kind houdt dan van jezelf, maar uiteindelijk kies je toch echt voor jezelf.
Ten eerste kun je dat nooit zeker weten - je hebt maar aan te nemen wat ze daarover zeggen, maar controleren kun je het nooit.quote:Op zondag 11 januari 2009 10:02 schreef Shitney het volgende:
Mijn ervaring als kind is trouwens ook anders, mijn ouders hebben nog nooit niet van mij gehouden. Ze zijn uiteraard regelmatig kwaad op me geweest, teleurgesteld in me geweest, ze hebben me weleens niet begrepen, ze zijn het niet altijd eens geweest met mijn beslissingen, maar ze hebben nog nooit niet van me gehouden. En dat is precies wat die relatie uniek maakt, in mijn optiek.
Bij iedere andere relatie is het punt waarop de liefde eindig is sneller bereikt dan bij de relatie tussen ouders en kinderen.
Ten tweede, even hypothetisch. Wat heb je eraan als iemand alleen van je zegt te houden omdat je toevallig familie bent, terwijl diegene alles wat je verder doet verkeerd vindt? Wat heb je aan "Ik begrijp je niet, ik vind je niet aardig, ik vind je een lelijk kind, je bent verwaand, ik ben in je teleurgesteld omdat je je opleiding niet hebt afgemaakt en een kansloze baan hebt, ik ben teleurgesteld in je omdat de zaak van je vader niet over wil nemen, ik ben teleurgesteld in je omdat je nooit wilde paardrijden, ik vind het verschrikkelijk dat je drugs gebruikt en bejaarden berooft, maar ik hou wel van je." M.i. betekent dat "je doet alles fout, maar we delen toevallig genen". Ik zie niet in wat daar nou fijn aan moet zijn. Ik heb liever dat iemand respect heeft voor wat ik doe en wie ik ben, dan alleen maar iets voor me doet omdat dat nou eenmaal toevallig hoort omdat je nou eenmaal toevallig familie bent.
[ Bericht 26% gewijzigd door Maeghan op 11-01-2009 16:57:03 ]
Sanity is (not) statistical
Er bestaat geen mogelijkheid dat iemand simpelweg het verlangen om kinderen te krijgen niet kent?quote:Op zondag 11 januari 2009 16:33 schreef Revolverheld het volgende:
Oké, tenslotte wil ik dan ook één keer mijn theorie ontvouwen over mensen die geen kinderen willen. Ben je, om de topicvraag nog een keer te herhalen, niet in orde als je geen kinderen wilt?
Inderdaad. Dan ben je niet in orde. Ik ken een aantal mensen van rond de 40 die kinderloos zijn, en die dus meer recht van spreken hebben dan de twintigers en de dertigers die er de mond van vol hebben, maar die hun eigen stelling intussen nog moeten bewijzen. En voor die overtuigde kinderlozen geldt over het algemeen één regel: ze hebben een kutjeugd gehad.
Zie hier het antwoord op al uw vragen
Ze zullen dat zelf overigens nooit zeggen, het is namelijk pijnlijk en taboe, maar na al die jaren is wel duidelijk geworden dat dáár hun grote angst vandaan komt. Want dat is het: angst. Hun kinderloosheid is dus in feite een daad van liefde. Jazeker. Want ze willen hun eigen kinderen niet aandoen wat ze zelf aan ellende hebben doorstaan.
Zo simpel.
Alle andere argumenten - de wereldvrede, de overbevolking, de onzonlaag, etc. - zijn smoesjes. Die argumenten worden alleen aangevoerd om de pijnlijke waarheid te verdoezelen. En die pijnlijke waarheid luidt: Ik ben bang. Bang, om mijn eventuele kinderen op te zadelen met net zoveel leed, pijn en onbegrip als ik zelf heb doorstaan.
Wat mij betreft slaat je post de plank volledig mis. Er zijn vast mensen voor wie dit geldt, maar ik herken mij er niet in, aangezien ik het vroeger juist erg leuk had thuis.
Volgens mij is dit meer provocerend bedoeld dan dat er kern van echte mening in zit.quote:Op zondag 11 januari 2009 16:33 schreef Revolverheld het volgende:
Oké, tenslotte wil ik dan ook één keer mijn theorie ontvouwen over mensen die geen kinderen willen. Ben je, om de topicvraag nog een keer te herhalen, niet in orde als je geen kinderen wilt?
Inderdaad. Dan ben je niet in orde. Ik ken een aantal mensen van rond de 40 die kinderloos zijn, en die dus meer recht van spreken hebben dan de twintigers en de dertigers die er de mond van vol hebben, maar die hun eigen stelling intussen nog moeten bewijzen. En voor die overtuigde kinderlozen geldt over het algemeen één regel: ze hebben een kutjeugd gehad.
Zie hier het antwoord op al uw vragen
Ze zullen dat zelf overigens nooit zeggen, het is namelijk pijnlijk en taboe, maar na al die jaren is wel duidelijk geworden dat dáár hun grote angst vandaan komt. Want dat is het: angst. Hun kinderloosheid is dus in feite een daad van liefde. Jazeker. Want ze willen hun eigen kinderen niet aandoen wat ze zelf aan ellende hebben doorstaan.
Zo simpel.
Alle andere argumenten - de wereldvrede, de overbevolking, de onzonlaag, etc. - zijn smoesjes. Die argumenten worden alleen aangevoerd om de pijnlijke waarheid te verdoezelen. En die pijnlijke waarheid luidt: Ik ben bang. Bang, om mijn eventuele kinderen op te zadelen met net zoveel leed, pijn en onbegrip als ik zelf heb doorstaan.
En Servus Universitas, ik vind het - dat heb ik in een ander topic geloof ik ook al eens geuit- kortzichtig dat men een realistische kijk op de wereld al snel als pessimisme beschouwen.
Er valt volgens mij genoeg te zeggen over mensen die een té positieve kijk op de wereld hebben- al dan niet gepaard met naïviteit.
Met een te irreeël positivisme heeft de mens vooralsnog niets bereikt.
( Dan heb ik het echt over een overdreven positief wereldbeeld van hedonistische menslievende mensen
)
......................................................................................................
Dat gevoel kreeg ik ook een beetje.quote:Op zondag 11 januari 2009 17:04 schreef FokPorum het volgende:
[..]
Volgens mij is dit meer provocerend bedoeld dan dat er kern van echte mening in zit.
Uh, nee. Je geeft aan dat jouw standpunt geïnformeerder en genuanceerder is doordat je zelf een ouder bent en ouders kent. Je schetst een rozengeur en manenschijn beeld van ouders en opvoeding en het lijkt me sterk dat die positieve benadering uitsluitend daardoor komt. Er is iets dat jouw referentiekader vormt en beïnvloedt waardoor je eventuele narigheden misschien ook niet wilt zien.quote:Op zondag 11 januari 2009 15:22 schreef Shitney het volgende:
[..]
Dat zeg ik toch ook juist in het stuk wat jij quote?
Dat klinkt niet logisch. Als je door je eigen ouderschap meer ouders kent dan een kinderloze zou je juist ook méér ouders moeten kennen die niks van opvoeding bakken.quote:Dat het feit dat ik nul ouders ken die niks van opvoeding bakken wellicht komt doordat ik zelf een ouder ben en dus ook andere ouders ken?
Da's een kwestie van perceptie blijkbaar. Ik lees helemaal geen arrogantie in deze discussie. Voor Fok!-begrippen vind ik de reacties hier over het algemeen, afgezien van deze laatste pagina misschien, juist uitermate netjes en genuanceerd.quote:Op zondag 11 januari 2009 15:46 schreef Shitney het volgende:
De reden dat ik echter in deze discussie of irl als iemand iets dergelijks zou uitspreken negatief reageer is omdat ik vind dat kinderlozen over het algemeen nogal aanmatigend zijn. Zelf te laf, te onzeker, te onvolwassen of te egocentrisch om aan kinderen te beginnen, maar ondertussen de grootste schreeuwerds over hoe anderen die het wel aandurven het zouden moeten aanpakken.
Dat kan inderdaad een argument zijn, maar ik vind het te simplistisch om te stellen dat dit altijd het enige argument is. Bovendien vind ik het arrogant dat je denkt te weten wat de echte beweegreden van iemand is. Hoe kan jij weten wat er in iemand omgaat? Maar goed, je argument staat of valt met hoe een kinderloze zijn of haar jeugd heeft ervaren. We hebben er al een die zegt een fijne jeugd te hebben gehad.quote:Op zondag 11 januari 2009 16:33 schreef Revolverheld het volgende:
En die pijnlijke waarheid luidt: Ik ben bang. Bang, om mijn eventuele kinderen op te zadelen met net zoveel leed, pijn en onbegrip als ik zelf heb doorstaan.
En toch moet je maar eens uitrekenen hoeveel van die ouders statistisch gezien hun kind mishandelen of misbruiken. Dat soort dingen zie je vaak niet, tenzij je bij die mensen thuis komt. Ook andere 'rare' dingen die misschien nog niet onder mishandeling vallen. Mensen doen zich buiten veel beter voor dan thuis. Je gaat er vanuit dat omdat jij het beste wil, alle ouders dat wel willen en daar hun best voor doen.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:09 schreef Shitney het volgende:
[..]
Niet om je gevoel te bagatelliseren verder, maar zou jouw perceptie niet een klein beetje te maken kunnen hebben met het feitd at je overduidelijk erg anti-kinderen krijgen bent? Dat je dus ook alleen maar de negatieve kanten ziet?
Ik ken namelijk heel erg weinig mensen die een dysfunctionele relatie met hun ouders hebben, net zoals ik heel erg weinig ouders ken - om niet te zeggen geen - ouders ken die er niets van bakken. Maar ja, ik ben dan ook al heel wat jaartjes wel een ouder, kom in mijn dagelijks leven vrijwel alleen maar andere ouders tegen, en bezie de dingen dus wellicht wat genuanceerder dan jij. Ik zie eigenlijk alleen maar ouders die hun stinkende best doen, het beste met hun kinderen voorhebben, af en toe weliswaar ploeteren onder het juk van opstandige pubers of kinderen waar 'iets' mee is, soms worstelen met hun grote en kleine zorgen over het welzijn van die kids, maar geen een die zelfs maar dénkt aan de dingen die jij hier ouders in zijn algemeen toeschrijft.
Sanity is (not) statistical
ik heb toch ook al gepost dat mensen niet zeggen dat ik meteen moet gaan baren maar dat ze vooral door blijven zeuren met 'wacht maar, als je 30 bent'quote:Op zondag 11 januari 2009 15:27 schreef Shitney het volgende:
[..]
Zelf zeg ik tegen elke 23jarige die wél kinderen wil dat hij of zij veel te jong is en gek is als hij/zij nu aan kinderen begint. En zo denkt vrijwel iedereen die ik ken erover. Bizar dat motorbloempje zoveel mensen kent die daar zo anders instaan.
(Ik ben zelf overigens 39 en ga voornamelijk met mensen van mijn leeftijd om, laten we zeggen tussen de 35 en 45 ongeveer. In die categorie ken ik dus niemand die 23 een normale leeftijd om aan kinderen te beginnen vindt).
lezen is ook een vak
Ja doei.
Wacht maar, dat komt nog wel. Over tien jaar, dan ben je er aan toe.quote:Op zondag 11 januari 2009 16:17 schreef Revolverheld het volgende:
[..]
Je oordeelt maar raak, de vraag is intussen wel waarom jij, als vrouw die geen kinderen wil, kennelijk toch wilt horen dat je een goede moeder zou zijn.
Nee, natuurlijk niet
Ben ik een goede hondenvriend en - verzorger, ondanks het feit dat ik absoluut geen hond wil? Ik heb een hekel aan honden, ik vind ze oninteressant en bovendien onberekenbaar, dus dan weet je meteen waarom ik nooit een hond zou nemen. En kennelijk vind je mij dan toch geschikt als baasje voor een dier waar ik helemaal niks mee heb, en ook niet wil hebben. Dan zou ik wel eens willen weten waar je dát op baseert. Ik beschouw mezelf namelijk helemaal niet als een hondenvriend, ik ken mezelf en ik kom er ook rond voor uit
Sanity is (not) statistical
Ja, maar ik lieg natuurlijk, want het is een taboe.quote:Op zondag 11 januari 2009 17:27 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Dat kan inderdaad een argument zijn, maar ik vind het te simplistisch om te stellen dat dit altijd het enige argument is. Bovendien vind ik het arrogant dat je denkt te weten wat de echte beweegreden van iemand is. Hoe kan jij weten wat er in iemand omgaat? Maar goed, je argument staat of valt met hoe een kinderloze zijn of haar jeugd heeft ervaren. We hebben er al een die zegt een fijne jeugd te hebben gehad.
Ik zei trouwens dat ik het thuis heel fijn had. Op school niet, want daar werd ik gepest. Maar dat heeft me gemaakt tot wie ik ben. Voor mij is dat in elk geval geen reden om geen kinderen te krijgen, gesteld dat ik ze diep van binnen wel zou willen. Wat dus niet zo is en ook nooit zo geweest is. Het is bij mij meer een totale afwezigheid van dat verlangen / die drang die bij anderen wel aanwezig schijnt. Ik heb bijvoorbeeld ook echt niets met baby's, word er niet warm of koud van (sterker nog, je doet mij écht geen plezier door mij een baby in handen te drukken als ik ergens verplicht op kraamvisite ben). Het is mijn wereld niet.
Die vrienden van me waar ik over schreef hebben beide een fijne jeugd gehad. Zijn ook uitermate vrolijke, stabiele en succesvolle mensen.quote:Op zondag 11 januari 2009 17:27 schreef Black_Tulip het volgende:
Dat kan inderdaad een argument zijn, maar ik vind het te simplistisch om te stellen dat dit altijd het enige argument is. Bovendien vind ik het arrogant dat je denkt te weten wat de echte beweegreden van iemand is. Hoe kan jij weten wat er in iemand omgaat? Maar goed, je argument staat of valt met hoe een kinderloze zijn of haar jeugd heeft ervaren. We hebben er al een die zegt een fijne jeugd te hebben gehad.
Ik denk dat de redenering van Revolverheld (en anderen, hij staat er bepaald niet alleen in) voortkomt uit kortzichtigheid. Je niet kunnen voorstellen dat het voor een ander anders werkt.
Meestal niet in de zin van 'zou je er niet eens een bij elkaar fokken' nee maar in gesprekken komt het onderwerp wel met enige regelmaat naar voren en als je dan laat weten dat 'later als jullie kinderen hebben' er niet gaat komen volgt daar steevast commentaar op.quote:Op zondag 11 januari 2009 14:43 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Motorbloempje is 23. Ik vind het niet normaal dat mensen dan al beginnen over of ze niet aan kinderen moet beginnen. Zouden de meeste mensen niet zeggen: 'Groot gelijk, geniet ervan.'
Later als je groot bent kinderen krijgen is nog altijd de norm en als jij dat niet wilt meent iedereen daar een oordeel over te mogen hebben.
[ Bericht 0% gewijzigd door MinderMutsig op 11-01-2009 17:46:27 ]
There is no love sincerer than the love of food.
Ach ja. Tegen lesbische vrouwen wordt door mannen ook nog altijd gezegd 'dat ze nog nooit een echte vent hebben gehad en dat zij het hen wel even zullen laten zien', dus wat verwacht je ook van je medemens?
dat dusquote:Op zondag 11 januari 2009 17:34 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Meestal niet in de zin van 'zou je er niet eens eens bij elkaar fokken' nee maar in gesprekken komt het onderwerp wel met enige regelmaat naar voren en als je dan laat weten dat 'later als jullie kinderen hebben' er niet gaat komen volgt daar steevast commentaar op.
Later als je groot bent kinderen krijgen is nog altijd de norm en als jij dat niet wilt meent iedereen daar een oordeel over te mogen hebben.
oh, en ik heb inderdaad een klotejeugd gehad revolverheld
en dat is een van de ik weet niet hoeveel redenen waarop ik mijn huidige toekomstbeeld baseer:ik wil niet als ouder machteloos komen te staan in het feit dat mijn kind gepest, getreiterd en weetikveelwat meer wordt. Ik ben er zelf inmiddels redelijk overheen in die zin dat je er mee leert leven, maar verdwijnen doet het niet, en DAT wil ik eventueel kroost niet 'aandoen' ondanks het feit dat je de garantie niet hebt dat het ook echt mis gaat, maargoed, die garantie heb je de andere kant op ook niet
daarbij hoef ik niet te horen dat ik een goede moeder zal zijn, ik nam mezelf als voorbeeld, maar je mag van me denken wat je wilt, ondanks het feit dat ik het met die redenatie niet eens ben
Ja doei.
quote:Op zondag 11 januari 2009 17:35 schreef Isegrim het volgende:
Ach ja. Tegen lesbische vrouwen wordt door mannen ook nog altijd gezegd 'dat ze nog nooit een echte vent hebben gehad en dat zij het hen wel even zullen laten zien', dus wat verwacht je ook van je medemens?
!
Ja doei.
Erg lastig allemaal. Ik denk dat ik het maar laat afhangen van mijn financiele en geestelijke gesteldheid. Het idee dat ik als vrouw niet al te laat moet maken vind ik verschrikkelijk. Over 10 jaar moet ik al een beslissing gemaakt hebben. Naar idee.
Sowieso zal ik ook adoptie overwegen.
Sowieso zal ik ook adoptie overwegen.
ik hou van holland. jij?
houd hier maar op over adoptie in dit topic, volgens sommigen kun je beter de duivel aanbidden dan willen adopteren
Ja doei.
?quote:Op zondag 11 januari 2009 17:50 schreef motorbloempje het volgende:
houd hier maar op over adoptie in dit topic, volgens sommigen kun je beter de duivel aanbidden dan willen adopteren
WTF zijn dat nou weer voor idioten
ik hou van holland. jij?
Kleine toevoeging: het oordeel over mijn keuze geen kinderen te nemen is eigenlijk niet eens het probleem. Ik vind ook van alles van mensen in mijn omgeving die er wel voor kiezen. Verschillende standpunten houd je toch en dat is ook niet erg.quote:Op zondag 11 januari 2009 17:34 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Meestal niet in de zin van 'zou je er niet eens een bij elkaar fokken' nee maar in gesprekken komt het onderwerp wel met enige regelmaat naar voren en als je dan laat weten dat 'later als jullie kinderen hebben' er niet gaat komen volgt daar steevast commentaar op.
Later als je groot bent kinderen krijgen is nog altijd de norm en als jij dat niet wilt meent iedereen daar een oordeel over te mogen hebben.
De crux zit hem in de andere onderdelen waar men dan ook gelijk een oordeel over velt. Als je geen kinderen wilt ben je negatief, depressief, zijn je ouders kut, heb je een moeilijke jeugd gehad, ben je onvolwassen, ben je egoïstisch(-er dan iemand die er wel voor kiest), heb je een slechte relatie, ben je bang of onzeker, etc. etc.
There is no love sincerer than the love of food.
Wat betreft het tekort aan adoptiekinderen en de gruwelijke praktijken om toch in de vraag te voorzien had die poster wel degelijk een goed punt hoor.quote:Op zondag 11 januari 2009 17:50 schreef motorbloempje het volgende:
houd hier maar op over adoptie in dit topic, volgens sommigen kun je beter de duivel aanbidden dan willen adopteren
There is no love sincerer than the love of food.
Ik denk overigens dat iedereen die wel kinderen wil een liefdeloze kutjeugd heeft gehad en dat probeert te compenseren door een afhankelijk wezentje voor zichzelf te maken wat wel van ze moet houden of in ieder geval moet doen alsof omdat het van je afhankelijk is. Je moet wel heel erg onzeker zijn om die bevestiging nodig te hebben.
There is no love sincerer than the love of food.
nah, ik denk dat het lichtelijk overdreven wordt, en ik zal dan ook nooit 'koste wat het kost een kind hoeven adopteren'
want mensen kinderen afhandig maken is natuurlijk nooit goed, daarbij prefereer ik dan een nederlands kind f iig een westers kind waarvan aangetoond is dat de ouders overleden zijn of bewust afstand hebben gedaan, want ja, er is genoeg handel etc.
Maargoed, ik haal het adoptie-idee aan om aan te tonen dat ik liever een kind dat er al is en écht liefde nodig heeft en niet bij liefhebbende ouders wordt weggekocht, dan dat ik er zelf een op de wereld zet, niet omdát ik perse wil adopteren
want mensen kinderen afhandig maken is natuurlijk nooit goed, daarbij prefereer ik dan een nederlands kind f iig een westers kind waarvan aangetoond is dat de ouders overleden zijn of bewust afstand hebben gedaan, want ja, er is genoeg handel etc.
Maargoed, ik haal het adoptie-idee aan om aan te tonen dat ik liever een kind dat er al is en écht liefde nodig heeft en niet bij liefhebbende ouders wordt weggekocht, dan dat ik er zelf een op de wereld zet, niet omdát ik perse wil adopteren
Ja doei.
Ik ben al een stukje ouder dan 23 en het is in mijn kringetje toch echt zo dat alle vriendinnetjes van vroeger die met ongeveer dezelfde argumenten als motorbloempje en anderen - de wereld is rot, overbevolking, oorlog, ellende, kinderen zijn vervelend, de meeste ouders kunnen het niet, yada yada - overtuigd waren dat ze never nooit nog voor geen miljoen kinderen wilden, inmiddels minimaal 1 kind hebben. Een ervan heeft er zelfs 4!quote:Op zondag 11 januari 2009 17:34 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Meestal niet in de zin van 'zou je er niet eens een bij elkaar fokken' nee maar in gesprekken komt het onderwerp wel met enige regelmaat naar voren en als je dan laat weten dat 'later als jullie kinderen hebben' er niet gaat komen volgt daar steevast commentaar op.
Later als je groot bent kinderen krijgen is nog altijd de norm en als jij dat niet wilt meent iedereen daar een oordeel over te mogen hebben.
Ik neem het om die reden dus ook niet zo heel erg serieus als iemand dat als begin twintiger roept, als je nou veertig bent vind ik het wat anders. Ik zal trouwens nooit tegen iemand zeggen "wacht maar af" of iets in die geest, meestal glimlach ik slechts wat en denk stilletjes "ik zie het over tien jaar wel".
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Ik heb even opgezocht hoeveel kinderen er nu eigenlijk misbruikt worden. Ik ken zelf niemand die misbruikt is, geen kinderen, geen volwassenen, dus ik vroeg me af hoevaak dat precies voorkomt. Volgens het ministerie van justitie wordt iets minder dan 15% van de kinderen seksueel misbruikt door een familielid. Ervan uitgaande dat familielid ook een oom, neef, opa, broer oid kan zijn, zal het percentage kinderen dat door de ouders misbruikt wordt op hooguit 10% liggen ongeveer?quote:Op zondag 11 januari 2009 17:28 schreef Maeghan het volgende:
[..]
En toch moet je maar eens uitrekenen hoeveel van die ouders statistisch gezien hun kind mishandelen of misbruiken. Dat soort dingen zie je vaak niet, tenzij je bij die mensen thuis komt. Ook andere 'rare' dingen die misschien nog niet onder mishandeling vallen. Mensen doen zich buiten veel beter voor dan thuis. Je gaat er vanuit dat omdat jij het beste wil, alle ouders dat wel willen en daar hun best voor doen.
Dat wil dus zeggen dat 90% van de kinderen niet door hun ouders misbruikt wordt. En dan is mijn observatie dat ik heel weinig ouders zie die er niks van bakken dus ook niet zo gek. Het zijn immers ook maar weinig ouders voor wie dat geldt.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Ik vind de reacties zeker voor Fok! begrippen inderdaad ook netjes verwoord, dat hoor je me ook niet zeggen dat dat niet zo is. Inhoudelijk vind ik ze echter behoorlijk aanmatigend, zeker als ik bedenk dat ze gepost worden door mensen die zelf - zo lees ik in verschillende posts - nogal instabiel of getraumatiseerd in het leven staan. Ik vind het nogal cru om ouders de les te lezen over hoe slecht ze wel niet opvoeden als je zelf nota bene moeite hebt met je eigen leven. Ga eerst maar eens zorgen dat je zelf een beetje vrolijk, succesvol en gezond in het leven staat, als je dat bij jezelf niet eens kunt bewerkstelligen, waar denk je dan de wijsheid vandaan te halen dat je iets van opvoeden afweet?quote:Op zondag 11 januari 2009 17:24 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Da's een kwestie van perceptie blijkbaar. Ik lees helemaal geen arrogantie in deze discussie. Voor Fok!-begrippen vind ik de reacties hier over het algemeen, afgezien van deze laatste pagina misschien, juist uitermate netjes en genuanceerd.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Dit verklaard een groot deel van de discussie. Met iemand die zijn discussiepartner(s) niet serieus neemt kan je geen zinnige discussie voeren.
There is no love sincerer than the love of food.
Zoveel? Ben je geen komma vergeten?quote:Op zondag 11 januari 2009 19:11 schreef Shitney het volgende:
Volgens het ministerie van justitie wordt iets minder dan 15% van de kinderen seksueel misbruikt door een familielid.
quote:Op zondag 11 januari 2009 19:11 schreef Shitney het volgende:
[..]
Ik heb even opgezocht hoeveel kinderen er nu eigenlijk misbruikt worden. Ik ken zelf niemand die misbruikt is, geen kinderen, geen volwassenen,
Wat doet jou precies vermoeden dat iedereen die in jouw omgeving misbruikt of mishandeld is, dat aan jou zal vertellen?
De cijfers van Justitie betreffen waarschijnlijk alleen die gevallen die bij Justitie terechtkomen. Wat heel vaak niet gebeurt.
Ik vind de discussie wel erg leuk, maar het is inderdaad moeilijk om bepaalde argumenten serieus te nemen. Zo te lezen zijn de meesten van jullie sowieso erg jong, en daarnaast is het gewoon echt zo dat niemand echt iets zinnigs over ouderschap kan zeggen totdat ze het zijn. En als je dat van mij niet wil aannemen (wat ik me kan voorstellen gezien de standpunten die ik heb verkondigd), dan is er vast wel iemand in je omgeving die kan bevestigen dat kinderen krijgen in de praktijk echt totaal anders bleek dan in theorie.quote:Op zondag 11 januari 2009 19:17 schreef MinderMutsig het volgende:
Dit verklaard een groot deel van de discussie. Met iemand die zijn discussiepartner(s) niet serieus neemt kan je geen zinnige discussie voeren.
Sorry, ik weet dat dat een dooddoener is die direct de discussie doodslaat, maar het erge is dat het wel gewoon waar is.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Ik wil niet veel zeggen, maar het gros van de mensen in dit topic is 18 tot 20 jaar lang liefdevol opgevoed door zijn of haar ouders. Hoe kan je dan géén verstand hebben van opvoeden?quote:
[..]
Ik vind de reacties zeker voor Fok! begrippen inderdaad ook netjes verwoord, dat hoor je me ook niet zeggen dat dat niet zo is. Inhoudelijk vind ik ze echter behoorlijk aanmatigend, zeker als ik bedenk dat ze gepost worden door mensen die zelf - zo lees ik in verschillende posts - nogal instabiel of getraumatiseerd in het leven staan. Ik vind het nogal cru om ouders de les te lezen over hoe slecht ze wel niet opvoeden als je zelf nota bene moeite hebt met je eigen leven. Ga eerst maar eens zorgen dat je zelf een beetje vrolijk, succesvol en gezond in het leven staat, als je dat bij jezelf niet eens kunt bewerkstelligen, waar denk je dan de wijsheid vandaan te halen dat je iets van opvoeden afweet?
Kinderen zijn wel leuk. Mits je oud wordt. En hulpbehoevend. En mazzel hebt.
Money is short, times are hard, here's my fucking business card!
"I never let my schooling interfere with my education." — Mark Twain
"I never let my schooling interfere with my education." — Mark Twain
Bovendien heb je naast misbruik ook nog mishandeling, verwaarlozing, en andere vormen van slecht ouderschap.quote:
[..]
Wat doet jou precies vermoeden dat iedereen die in jouw omgeving misbruikt of mishandeld is, dat aan jou zal vertellen?
De cijfers van Justitie betreffen waarschijnlijk alleen die gevallen die bij Justitie terechtkomen. Wat heel vaak niet gebeurt.
There is no love sincerer than the love of food.
Ik ken de mensen in mijn inner circle goed genoeg - en lang genoeg - om dat inderdaad te kunnen zeggen. Als je elkaars stront hebt gezien tijdens de bevalling, kan seksueel misbruik er ook echt wel bij hoorquote:Op zondag 11 januari 2009 19:21 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Wat doet jou precies vermoeden dat iedereen die in jouw omgeving misbruikt of mishandeld is, dat aan jou zal vertellen?
De cijfers van Justitie betreffen waarschijnlijk alleen die gevallen die bij Justitie terechtkomen. Wat heel vaak niet gebeurt.
.
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Maar jij zet jezelf weg boven de mensen waar je een discussie mee voert. Van daaruit redeneer je naar beneden toe dat ze het allemaal toch niet kunnen weten. Dat is toch ook een stomme houding? Je zit vanuit je hemelpoort naar beneden te roepen hoe mooi het wel niet is hier. En terwijl je discussiegenoten er om vragen, reik je ze geen enkel handvat om begrip te krijgen voor jouw argumenten.quote:
[..]
Ik vind de discussie wel erg leuk, maar het is inderdaad moeilijk om bepaalde argumenten serieus te nemen. Zo te lezen zijn de meesten van jullie sowieso erg jong, en daarnaast is het gewoon echt zo dat niemand echt iets zinnigs over ouderschap kan zeggen totdat ze het zijn. En als je dat van mij niet wil aannemen (wat ik me kan voorstellen gezien de standpunten die ik heb verkondigd), dan is er vast wel iemand in je omgeving die kan bevestigen dat kinderen krijgen in de praktijk echt totaal anders bleek dan in theorie.
Sorry, ik weet dat dat een dooddoener is die direct de discussie doodslaat, maar het erge is dat het wel gewoon waar is.
Je hebt verstand van kind zijn. Maar dat is iets heel anders dan verstand hebben van iemands ouder zijn. Hoe dat voelt en is, dat weet je pas als je het bent. En meestal ga je dan ook pas je ouders echt begrijpen.quote:Op zondag 11 januari 2009 19:22 schreef Sander het volgende:
[..]
Ik wil niet veel zeggen, maar het gros van de mensen in dit topic is 18 tot 20 jaar lang liefdevol opgevoed door zijn of haar ouders. Hoe kan je dan géén verstand hebben van opvoeden?
And when you think of trust
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Does it lead you home?
To a place that you only dream of
When you're all alone
Dat je nog nooit seksueel misbruik van dichtbij hebt gezien, of er van hebt gehoord, wordt nu wel duidelijk ja.quote:
[..]
Ik ken de mensen in mijn inner circle goed genoeg - en lang genoeg - om dat inderdaad te kunnen zeggen. Als je elkaars stront hebt gezien tijdens de bevalling, kan seksueel misbruik er ook echt wel bij hoor
Dat hoef je mij niet te vertellen. Maar ik weet van mijn eigen opvoeding ook dat ik er wel degelijk kijk op had. Ik was 14, niet dom. Plus, ik kon lezen en mijn ouders hadden opvoedboeken in de kast staanquote:
[..]
Je hebt verstand van kind zijn. Maar dat is iets heel anders dan verstand hebben van iemands ouder zijn. Hoe dat voelt en is, dat weet je pas als je het bent. En meestal ga je dan ook pas je ouders echt begrijpen.
Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt #4
