Neoliberalisme wat houdt het in? #39

quote:

Op zondag 17 december 2023 11:14 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Kijk. naar de ranking,

quote:

Leesvaardigheid Nederlandse scholieren duikt ver onder internationaal gemiddelde

De leesvaardigheid van Nederlandse tieners daalt alsmaar verder, ook in internationaal opzicht. In Europees verband bungelen ze inmiddels bijna onderaan.

Merijn van Nuland en Eline van Suchtelen5 december 2023, 11:00

quote:

Slechts een handjevol gemeenten heeft zijn grondprijzen verlaagd om de stagnerende woningbouw te stimuleren. Omdat lokale overheden denken dat de woningmarkt weer aantrekt, zullen prijzen van bouwkavels ook volgend jaar over het algemeen blijven stijgen, zo blijkt uit een maandag gepubliceerde enquête van adviesbureau Stec Groep.

Gesteggel over de prijs van gemeentelijke bouwgrond is vaak een van de redenen dat woningbouw vertraging oploopt. Bouwers en ontwikkelaars willen al langer dat gemeenten lagere grondprijzen rekenen, omdat zij stellen dat de bouw van met name wat goedkopere woningen anders niet uit kan, zeker nu de rente is gestegen en de huizenprijzen gedaald zijn.

Toch doen veel gemeenten dat nauwelijks. ‘De inflatie is ook voor gemeenten gestegen en een deel van hen kijkt vooruit en denkt dat na de bestaande bouw ook de prijs van nieuwbouwwoningen weer herstelt’, zegt onderzoeker Erik de Leve van Stec.

Meer winst ontwikkelaar
Bovendien hebben gemeenten het geld uit grondverkopen nodig voor hun begroting. Lagere grondprijzen leiden ook niet automatisch tot goedkopere woningen, ‘maar tot meer winst voor de ontwikkelaars’, zegt een woordvoerder van de Vereniging Nederlandse Gemeenten.

Slechts een tiende van de 127 ondervraagde gemeenten verlaagde vorig jaar de grondprijzen, vaak met enkele procenten. Een ruime meerderheid hield de prijzen gelijk of verhoogde de tarieven van kavels, zo blijkt uit het zogeheten benchmarkonderzoek van Stec.

Volgend jaar verwacht 15% van de ondervraagde gemeenten een grondprijsverlaging door te voeren. Onder de veertig grootste gemeenten is dat een kwart. Hoewel dit het hoogste percentage is in zeker vijf jaar tijd en Stec rept over ‘mogelijk een trendbreuk’ in het prijsbeleid, hadden de onderzoekers veel meer dalingen verwacht.

Economische tegenwind
‘Ik vind het ook opvallend dat de prijzen niet veel meer dalen’, zegt hoogleraar gebiedsontwikkeling Erwin van der Krabben van de Radboud Universiteit. Hij rondde onlangs een onderzoek af waaruit blijkt dat zogeheten residuele grondwaardes op papier aanzienlijk zijn gedaald door de economische tegenslag voor de woningbouw. ‘Dat zie ik totaal niet terug in de daadwerkelijke uitgifteprijzen in de enquête van Stec.’

Veel gemeenten bepalen de waarde van de bouwgrond op basis van de prijzen van nieuwbouwhuizen. Na aftrek van de bouwkosten blijft de waarde van de grond over. Deze manier van rekenen zou vanwege de gestegen kosten van bouwmaterialen, de inflatie en de lagere huizenprijzen moeten leiden tot een daling van de grondprijzen met 20%, veronderstellen adviseurs van Stec. Daarentegen stegen de grondprijzen in 2023 met gemiddeld 2,1%. Het adviesbureau voorspelt voor volgend jaar eveneens een geringe stijging.

‘Opgaande lijn’
‘De opgaande lijn van de grondprijzen gaat in 2024 verder’, voorziet ook directeur Erik Berkelmans van ruimtelijk adviesbureau Metafoor. ‘De prijzen van nieuwbouw zien wij alweer iets stijgen op het moment’, zegt hij. ‘En de bouwkosten zijn weer stabieler.’

Volgens zowel De Leve als Berkelmans willen gemeenten de prijzen van bouwkavels niet te veel laten fluctueren. Toen huizenprijzen de afgelopen jaren fors stegen, gingen gemeentelijke grondprijzen niet zo hard mee omhoog. Andersom is daar dus ook geen sprake van.

Financiële problemen
Gemeenten die de prijzen wel hebben verlaagd, doen dat volgens Stec vanwege het ‘volkshuisvestelijk belang’. Zij willen graag dat een bouwproject doorgaat en zijn bereid toe te geven. Zo kondigde de gemeente Amsterdam vorige week een crisismaatregel aan waarmee de gemeente grondprijzen tijdelijk kan verlagen.

Andere gemeenten weigeren dat, hetgeen niet zelden leidt tot een conflict met ontwikkelaars. ‘Het kan best dat dit niet meer tot een haalbaar plan leidt voor ontwikkelaars’, zegt hoogleraar Van der Krabben. ‘Alleen is het inzicht dat ontwikkelaars daarin geven ook lang niet altijd transparant.’

Tijdens de vorige economische crisis kwamen veel gemeenten in de financiële problemen doordat ze de waarde van hun woningbouwgrond fors moesten verlagen als gevolg van de bouwcrisis. Gemeenten werden daarna zeer terughoudend met grondaankopen voor woningbouw en lieten dat grotendeels over aan projectontwikkelaars.

Actief grondbeleid
Aangemoedigd door het Rijk roeren zij zich weer vaker op de grondmarkt. Demissionair minister Hugo de Jonge (Volkshuisvesting, CDA) wil dat gemeenten vaker zelf grond aankopen en de leiding nemen bij woningbouw. Dit actief grondbeleid moet hen minder afhankelijk maken van ontwikkelaars.

Stec ziet die behoefte bij gemeenten al langer. Vier van de vijf ondervraagde gemeenten denken grond te verwerven in 2024. Het is al het vijfde jaar op rij dat meer gemeenten voornemens zijn zulke aankopen te doen. Wel blijft onduidelijk of hun grondbezit de afgelopen jaren daadwerkelijk is gegroeid.

quote:

NOS Nieuws
•
Vandaag, 01:45
Utrecht: opkoopbescherming werkt, meer woningen naar starters

De gemeente Utrecht stelt dat een verbod voor beleggers om huurhuizen te kopen het gewenste effect heeft. Door de opkoopbescherming kunnen meer mensen een woning vinden, blijkt uit een analyse door het Kadaster...

quote:

Op maandag 18 december 2023 08:58 schreef Bondsrepubliek het volgende:

Utrecht: opkoopbescherming werkt, meer woningen naar starters

quote:

Op maandag 18 december 2023 09:02 schreef nostra het volgende:

[..]
"Ik verbied het opkopen van woningen door beleggers!"

[tijd...]

"Er zijn nauwelijks meer woningen verkocht aan beleggers! Het werkt!"

quote:

Op maandag 18 december 2023 09:02 schreef nostra het volgende:

[..]
"Ik verbied het opkopen van woningen door beleggers!"

[tijd...]

"Er zijn nauwelijks meer woningen verkocht aan beleggers! Het werkt!"

quote:

Op maandag 18 december 2023 10:01 schreef phpmystyle het volgende:

[..]
Dat.

We zijn inmiddels al heel wat jaren verder met bashen op verhuurders, kankeren op de markt, woningmarkt heet al heel lang volkshuisvesting. Elk neoliberaal vezeltjes is met militaire precisie verwijderd. Maar toch gaat het van jaar tot jaar slechter.

quote:

Op maandag 18 december 2023 10:38 schreef Hanca het volgende:

[..]
Het werkt toch ook gewoon als meer starters een huis kunnen kopen, dat is toch wat we allemaal willen?

quote:

Op maandag 18 december 2023 10:44 schreef nostra het volgende:

[..]
Als je beleggers verbiedt om een huis te kopen, dan is het een rekenkundige wetmatigheid dat het percentage beleggers, uitgedrukt in het totaal aantal kopers, daalt en dat van starters koopt. Het zegt welgeteld helemaal niets over het aantal starters dat nu wel als ware het een wonder aan financiering kan komen (terwijl de woningprijs niet daalt) of fatsoenlijk kan huren.

quote:

Op maandag 18 december 2023 10:56 schreef Hanca het volgende:

[..]
Het gaat niet om 'als ware het een wonder aan financiering kan komen', de starters werden er op voorwaarden (beleggers hebben geen voorwaarde van financiering) en op overbieden uit geboden door beleggers. Want starters kunnen dat overbieden niet betalen, aangezien je dat niet mee kunt financieren. Als beleggers mee bieden zijn starters over het algemeen kansloos (of je moet echt rijke ouders hebben, oid). Deze cijfers bewijzen dat ook, met het verdwijnen van de beleggers hebben starters dus gewoon meer kans.

quote:

Promotie Naomi Woltring: Neoliberalisering van de verzorgingsstaat

Op 8 december verdedigt Naomi Woltring haar proefschrift ‘De marktconforme verzorgingsstaat 1989-2008’. Woltring analyseert de invloed van neoliberale ideeën en beleidspraktijken op de Nederlandse verzorgingsstaat.

Draaideur
Tussen 1989 en 2009 vond een verregaande omslag plaats in neoliberale richting van het Nederlandse economisch beleid, het volkshuisvestingsbeleid en het socialezekerheidsbeleid. De Nederlandse verzorgingsstaat werd ‘marktconform’ ingericht. Deze hervormingen werden geleid door topambtenaren, politici en wetenschappers die behoorden tot een groep die neoliberale aannames deelde.

Zij bestuurden Nederland via een draaideur waarbij ze elkaar telkens tegenkwamen op wisselende posities: de ene keer in toga, vervolgens met partijspeldje op en dan weer met ambtelijke geloofsbrieven in de hand. In die posities dachten zij beleidsideeën uit, vertaalden die naar wet- en regelgeving, handhaafden ze en reflecteerden ze erop. Via die draaideur bevestigden ze elkaars neoliberale ideeën en gaven daaraan een aura van vanzelfsprekendheid.

Operatie Marktwerking, Deregulering en Wetgevingskwaliteit
Onder Nederlandse beleidsmakers ontstond zo in de jaren negentig consensus over de noodzaak van een marktconforme verzorgingsstaat. Enkel wat tot de minimale kern van de verzorgingsstaat behoorde, diende de overheid uit te voeren. Zaken waar de overheid zich vanuit neoliberaal perspectief niet mee moest bemoeien, waren aan de markt. De operatie Marktwerking, Deregulering en Wetgevingskwaliteit speelde daarbij een belangrijke en tot nu te onderbelichte rol.

Woltring beargumenteert dat deze hervormingen gezien moeten worden als neoliberalisering. Ook stelt ze dat veel van de problemen die nu op de politieke agenda staan, zoals de wooncrisis of toegenomen armoede, wortels hebben in de door haar onderzochte periode.

quote:

Op dinsdag 19 december 2023 05:41 schreef Bondsrepubliek het volgende:
Gisteren was Naomi Woltring te gast bij NPO radio 1 om haar proefschrift over neoliberalisme te bespreken. Dat kan je terugluisteren via: https://www.nporadio1.nl/(...)-alle-middenpartijen

quote:

Op maandag 18 december 2023 11:01 schreef nostra het volgende:
En dan ben ik benieuwd naar het aantal (startende) huurders dat nu een woning kan vinden ten opzichte van daarvoor. Ik vermoed zomaar dat dat flink is gedaald.

quote:

Op dinsdag 16 januari 2024 13:17 schreef nostra het volgende:

[..]
Je verwacht het niet:

NWS / Huurders kunnen geen kant meer op:We schieten met een kanon op een mug

quote:

Geen klimaatoplossing zonder wereldwijde schuldkwijtschelding

Het uitfaseren van fossiel kan alleen als we ook een einde maken aan structurele armoede wereldwijd. De million dollar question is: hoe dan?

Tekst Daan Kuys Beeld Nova van Campen

Eéns in de zoveel tijd gaan er stemmen op om de schuldenberg van arme landen kwijt te schelden. Landen zoals Chad, Sudan, Venezuela en zo nog een stuk of vijftig landen hebben economieën die niet genoeg opleveren om hun publieke voorzieningen structureel te financieren, en dus moeten ze geregeld geld lenen bij buitenlandse geldschieters.
Landen in schuldencrisis op een kaart die de daadwerkelijke grootte van landen weergeeft. Bron: Debt Justice

Altijd wanneer die schulden zo schrijnend en onhoudbaar worden (zoals tijdens de coronacrisis, toen veel inkomsten voor arme landen plots weg vielen nadat het mondiale Noorden massaal op ‘annuleer bestelling’ klikte) klinken er pleidooien om (een deel van) die schulden weg te strepen.

Daar zijn dan ook goede redenen voor. Eerder schreef VPRO Tegenlicht daar al over. Kort samengevat zijn die redenen:

1.
Landen in het mondiale Zuiden worden al jaren opgelicht. Voorbeeld: Zweedse onderzoekers berekenden dat tussen 1980 en 2012 er meer dan zestienduizend miljard dollar van arme naar rijke landen vloeide. Véél meer geld dan er in dezelfde tijd naar arme landen stroomde, zoals ontwikkelingshulp en toerisme. Een kwart van die outflow bestaat uit rentebetalingen op schulden. Het grootste deel bestaat uit winsten die illegaal worden teruggesluisd naar rijke landen.

2.
De balans tussen schuldenaar en schuldeiser moet worden hersteld. De schuldeiser moet het risico en de verantwoordelijkheid van zijn investering weer accepteren. Daar krijgt hij immers een hoge rente voor terug. Nu mogen schuldeisers arme landen eindeloos blijven uitknijpen.

3.
Schuldkwijtschelding is altijd heel normaal geweest. Al duizenden jaren wordt in veel beschavingen om de zoveel jaar alle schuld kwijtgescholden. Vorsten en schuldeisers begrepen dat onhoudbare schulden opstanden in de hand werkten. Vorsten waren dus voorstanders van jubeljaren, om de economische balans te herstellen en de vrede te waarborgen.

4.
Je zou het bijna vergeten: schuldkwijtschelding redt mensenlevens. Geld dat niet naar (rente)betalingen hoeft, kan naar gezondheidszorg, infrastructuur, onderwijs en een gezonde economie. Eind 2022 spendeerden alle lage en middeninkomenslanden bij elkaar 443 miljard euro aan schuldbetalingen. Daar kun je een hoop IC-units van optuigen.

Een einde aan armoede
Op grote schaal schulden kwijtschelden ligt politiek nogal gevoelig. Schulden moet je immers ‘betalen pannenkoek!’ Toch is het al wel vaker gebeurd. Zowel in 2000 (Jubilee 2000) als in 2005 (Make Poverty History) konden veel landen uit het mondiale Zuiden deels met een schone lei beginnen. Toch betekende dat niet het einde van de wereldwijde armoede. Inmiddels zit het mondiale Zuiden gewoon weer met dezelfde oude problemen. Hoe kan dat?

‘Er was destijds weliswaar schuldkwijtschelding, maar er werd vervolgens niet goed gekeken naar hoe die schulden waren ontstaan’, zegt Tess Woolfenden, onderzoeker bij Debt Justice, de organisatie die in de jaren ‘00 verantwoordelijk was voor de eerdere campagnes en nu opnieuw pleit voor het kwijtschelden van onrechtvaardige schulden. ‘Landen bouwden daarom gewoon opnieuw schulden op. Maar er moet ook goed gekeken worden naar de inrichting van die economieën.’’

De inrichting van economieën
Veel economieën van landen in het mondiale Zuiden kennen een zogenaamde grondstofeconomie. Dat betekent dat zij voor hun inkomsten afhankelijk zijn van het oprakelen en verkopen van de kostbaarheden die ze in hun aarde, rivieren of bergen hebben zitten, zoals olie, gas, kolen of metalen als goud, ijzer en koper.

En precies dat maakt deze landen kwetsbaar: fossiele opbrengsten blijken achteraf vies tegen te vallen, pandemieën leggen de wereldhandel stil en grondstofprijzen zijn gevoelig voor schokken op de beurs. Het is dan ook bepaald geen verrassing dat landen met een dergelijk grondstofmodel zich kenmerken door lager betaalde banen van kortere duur, en überhaupt lagere levenstandaarden.

Bovendien kent het ontginnen van grondstoffen een lange geschiedenis van conflict en geweld. Zie de chaos die brute rebellengroepen als M23 veroorzaken in Congo in de strijd om makkelijk te ontginnen grondstoffen als goud.

Who runs the world?
Waarom gooien die landen het roer dan niet om, denk je misschien. Verzin potdorie eens wat anders dan dat eeuwige gegraaf in die goudmijnen!

Maar dat gaat niet zomaar. Commerciële schuldeisers, maar ook internationale instituten zoals het IMF en de Wereldbank, stellen landen uit het mondiale Zuiden strenge voorwaarden als ze voor nieuw geld in aanmerking willen komen.

Die voorwaarden komen doorgaans in viervoud: privatiseren, bezuinigen, dereguleren, en het exploiteren van de aanwezige grondstoffen. Onlangs nog ging Pakistan akkoord met de door het IMF gewenste privatisering van haar wegennetwerk. En ook Ecuador wil haar olieproductie verdubbelen in 2025, zodat buitenlandse schuldeisers kunnen worden terugbetaald.

Gek wel, want het empirische bewijs dat zulk neoliberaal beleid landen niet verder helpt en zelfs schadelijk is, bestaat al sinds de jaren tachtig, zegt Woolfenden. Hoe kan het dat zelfs gerespecteerde VN-instituten als het IMF en de Wereldbank - die bedoeld zijn om landen te helpen - zulk beleid nog steeds doorduwen? ‘Ik geloof niet dat mensen bij deze instituten doelbewust kwaad willen, maar er zit echt een groot gat tussen de logica die zij hanteren en het aanwezige empirische bewijs.’

Werken er misschien te veel vergrijsde economen met ouderwetse theorieën over de economie? Woolfenden moet lachen. ‘Ik ken het IMF niet van binnenuit. Maar als je kijkt hoe het stem-mechanisme werkt, wie er vetorecht heeft, en welke landen en bedrijven uiteindelijk profiteren, dan is het niet heel moeilijk voor te stellen wie deze organisaties runnen.’

Klimaatverandering
Bovenstaande is erg, klimaatverandering maakt het erger. Nadat orkaan Maria in 2017 de Dominicaanse Republiek trof, nam de schuld van het eiland in één klap fors toe: van 68 procent naar 78 procent van het BBP. Er moest immers extra geleend worden voor renovatie- en herstelwerkzaamheden. De door rijke landen beloofde miljarden voor een klimaatschadefonds waren overigens nog nergens te bekennen.

Dat opgelegde grondstoffenmodel lijkt misschien alleen slecht nieuws voor ‘die landen daar ver weg’, maar het is uiteindelijk slecht nieuws voor iedereen. Onderzoek van het onderzoeksbureau New Climate Institute wees uit dat van de 76 lage inkomenslanden ongeveer de helft fossiele reserves in de grond heeft zitten, en al bezig is die uit de grond te halen. Hoe anders moeten ze de 88 miljard dollar aan jaarlijkse aflossingen ooit gaan ophoesten?

Voor wie de afgelopen jaren als een stukje kool onder een steen heeft geleefd: willen we nog enige kans maken om onder de 1,5 graad Celcius te blijven, dan moeten alle wereldwijde fossiele reserves in de grond blijven zitten.

Al die moeite om nog wat te verdienen met fossiele reserves gaat ten koste van de transitie naar schone en duurzame energie. Sterker nog, het IMF, dat tussen 2020 en 2022 jaarlijks 1,3 miljard euro aan fossiele financiering verschafte, verplichtte Pakistan onlangs tot een belasting op zonne- en windenergie van twintig procent, en een belasting op elektrische auto’s van 12 procent.

Willen we fossiel echt uitfaseren, dan zal dat gepaard moeten gaan met grootschalige schuldkwijtschelding - zónder het mondiale Zuiden daarna opnieuw te exploiteren en haar publieke infrastructuur in de uitverkoop te doen. Sterker nog, inmiddels gaan er stemmen op om schuld kwijt te schelden op voorwaarde dat landen hun fossiele reserves in de grond laten zitten.

De opzet voor grootschalige en structurele schuldkwijtschelding bestaat overigens al, in de vorm van een G20-initiatief waar je nog nooit van gehoord hebt: het G20 Common Framework for Debt Treatment beyond the DDSI. Het idee is dat dit initiatief zowel commerciële als institutionele geldschieters moet verbinden, als ook grote niet-Westerse geldschieters zoals China, dat momenteel meer geld leent aan het mondiale Zuiden dan de Westerse landen.

Alleen, ziet Woolfenden, mist het initiatief momenteel nog daadkracht. ‘Best veel besluitmakers op allerlei niveaus praten momenteel over de noodzaak van schuldkwijtschelding. En het is al een grote vooruitgang dat China er nu bij zit. Wat nu nog ontbreekt is energie en politieke wil om het voor elkaar te krijgen op een manier waar landen daadwerkelijk mee geholpen zijn.’

quote:

Waarom niemand het verdient om multimiljonair te zijn

Hoeveel geld is te veel geld? Op die vraag geeft Ingrid Robeyns genuanceerd en onderbouwd antwoord in haar boek 'Limitarisme, een pleidooi tegen extreme rijkdom'.

‘Het idee van een democratie is dat iedereen even zwaar kan wegen op het beleid. De vraag die we ons nu moeten stellen: is dat nog steeds zo? In hoeverre wordt op dit moment het principe ondermijnt dat één persoon, één stem heeft en iedereen op die manier dezelfde invloed uitoefent op die democratie?,’ aldus Robeyns.

De realiteit is dat er door zeer vermogende mensen bijzonder veel politieke invloed wordt gekocht en het voor politieke partijen steeds lastiger wordt vol te houden dat er geen sprake is van belangenverstrengeling. En dat is problematisch, want dergelijke omkoperij staat eerlijk overheidsbeleid in de weg waarin íedereen kan floreren. Overheidsbeleid waarbij kapitaal meer wordt belasten dan inkomen uit arbeid, bijvoorbeeld – dat is nu nog andersom.

Volgens Robeyns moeten we naar een systeem waarin de sterkste schouders daadwerkelijk de zwaarste lasten dragen en ongelijkheden worden ingeperkt. Het overtollige geld van de superrijken kan mens en samenleving veel goeds opleveren. En daar profiteert uiteindelijk iedereen van, ook de superrijken zelf.

VPRO Tegenlicht sprak Ingrid Robeyns hierover uitgebreid.

quote:

Op dinsdag 20 februari 2024 06:39 schreef Bondsrepubliek het volgende:
Landen in schuldencrisis op een kaart die de daadwerkelijke grootte van landen weergeeft. Bron: Debt Justice

quote:

Op dinsdag 20 februari 2024 13:57 schreef Hexagon het volgende:
Misschien moet je het linkje eens lezen aangezien D66 niet bij de voorstemmers staat. En wel partijen die zogenaamd voor het "gewone volk" zijn.

quote:

Op dinsdag 20 februari 2024 18:17 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Problemen van de derde wereld zijn de corruptie, nepotisme en incompetentie van het bestuur, de onzekerheid van dat de overheid je bezit garandeert en daarmee een slecht investeringsklimaar.

quote:

Op dinsdag 20 februari 2024 18:26 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Tja, stel jouw pa heeft een bedrijf, dat bedrijf is 4.130.424 waard
Je pa overlijdt en jij erft de boel
De belastingdienst komt dan en je mag ff 813.025,50 aftikken.

Dat moet je maar hebben. Je duikt de schulden in.

Nu is het je oom en niet je vader, dan werd het 1.639.127,20

Dat was de realteit van de erfbelasting, vind jij dit in orde?

Nu is je pa eigenaar van een miljardenbedrijf, hij stopt alle aandelen in een stichting,, hij overlijdt en er valt helemaal geen erfbelasting aan. Dan zeg jij waarschijnlijk, belastingontduiking.

Banken lachen zich rot want niemand heeft zoveel geld ff liggen in verhouding tot de waarde van hun erfenis van een familiebedrijf, en jij als erfgenaam ligt met je kop op het blok, je wordt over een kabelrol getrokken door de belastingdienst en daarna door de bank.

quote:

Op dinsdag 20 februari 2024 09:03 schreef Bondsrepubliek het volgende:
Wat een ontzettend goed verhaal van Ingrid Robeyns bij Tegenlicht. Via de link kan je het interview met haar van circa 17 minuten bekijken. https://www.vpro.nl/progr(...)ljonair-te-zijn.html
[..]
In Nederland is er recent ook gelobbyd door de rijken (NRC: lobby familiebedrijven zorgde voor flinke korting erfbelasting). Namelijk door parlementariërs uit te nodigen voor luxe etentjes om ze zo proberen te overtuigen de belasting te verlagen voor grote familiebedrijven. En dat is ze dus ook gelukt, een Kamermeerderheid heeft voor die verlaging gestemd zodat om de publieke voorzieningen te bekostigen weer meer van arbeid gevraagd moet worden. Geld aanwenden voor invloed ondermijnt de democratie en gebeurt ook in Nederland omdat de ongelijkheid ook hier enorm is toegenomen en daarmee dus ook de contrasten tussen belangengroepen om effectief te lobbyen. Toename van ongelijkheid doet de democratie afbrokkelen en zet de plutocratie in de steigers. Politieke partijen die de trend van de toename van de ongelijkheid in de hand werken zoals D66 en VVD kan je ondanks de D in hun partijnaam dan ook niet langer meer zien als oprechte belangenbehartigers van de democratie.

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 08:00 schreef Hanca het volgende:

[..]
Als linkse kiezer ben ik heel erg blij met dit besluit. Familiebedrijven zijn het hart van onze economie, die moeten we koesteren. De ChristenUnie, toch echt een linkse partij, pleit al 15 jaar voor een vrijstelling voor de eerste 1,5 miljoen: https://www.christenunie.(...)drijfsopvolging.html
Ik ben blij dat dit eindelijk gelukt is. Deze regeling ophogen was juist ook essentieel om de gewone erfbelasting te kunnen verhogen. Zolang dit niet was geregeld was dat 100% onmogelijk zonder onszelf enorm in de vingers te snijden.

En bedenk: een bedrijf van 1,5 miljoen stelt echt niet veel voor, dan ben je echt een klein bedrijfje met misschien een paar medewerkers. Je hebt het dan niet over grote bedrijven.

quote:

De BOR is bedoeld om opvolging in het MKB te vergemakkelijken, zonder dat de erven het bedrijf eerst moeten liquideren om de erfbelasting op te kunnen brengen. Maar volgens onderzoek van het Ministerie van Financiën komt de korting op erfbelasting niet zozeer terecht bij MKB-bedrijven, maar bij „huishoudens die gemiddeld meer vermogend zijn”. Dit kost de staatskas jaarlijks meer dan een half miljard euro. Rijke families gebruiken de BOR om aandelenpakketten tegen een zeer laag tarief over te doen aan hun familieleden – meestal hun kinderen, aldus het rapport.

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 10:02 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]
De rijken nog rijker maken ten koste van de staatskas daar kan ik niks links in ontdekken.
[..]
Ophef door fiscale steun via de BOR aan rijke familiebedrijven

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 11:49 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Wat zie jij er nuttig aan om familiebedrijven, verreweg de meeste zijn kleine ondernemers, zwaar te belasten.
Iemand met een bedrijf wat 1,5 Miljoen waard is als tot de rijken rekenen. Dat is waarschijnlijk iets als een zelfstandige Auto dealer of een schildersbedrijf met 5-6 man in dienst

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 11:40 schreef Hanca het volgende:

[..]
Steun aan familiebedrijven, daar kan ik dan weer weinig rechts in ontdekken. Niet voor niets dat de linkse CU hier dus al in 2009 een amendement voor in diende.

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 12:06 schreef Hanca het volgende:

[..]
Inderdaad, 1,5 miljoen zijn kleine bedrijven en mensen met helemaal niet veel geld op de rekening. Die bedrijven slopen door de erfbelasting is echt het domste wat Nederland kan doen.

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 12:17 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]
Die "steun" komt dus niet bij de bedrijven terecht zo blijkt uit onderzoek maar maakt de welvarende families alleen maar nog rijker.

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 12:18 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]
Dus voor die verlaging konden die familiebedrijven in Nederland het hoofd niet boven water houden?

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 12:25 schreef Hanca het volgende:

[..]
Dat kwam nog regelmatig voor, inderdaad.

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 12:24 schreef Hanca het volgende:

[..]

En natuurlijk komt het wel bij die bedrijven terecht.

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 12:29 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]
Maar dus niet structureel. Als die bedrijven goed werden geleid kunnen ze dus prima overleven.

quote:

Op woensdag 21 februari 2024 12:32 schreef Hanca het volgende:

[..]
Nee, ze konden vaak wel door met een enorme lening om hun nek. Feitelijk was deze belasting vooral een steun voor de grote banken.

quote:

Economische positie jongvolwassenen afgelopen twintig jaar verslechterd

DANIËL VAN WIJK & LIN ROUVROYE | 29 februari 2024 | DEMOS jaargang 40, nummer 2 - februari 2024

De jongvolwassenen van nu worden regelmatig vergeleken met de generaties die hen voorgingen. Vaak wordt gesteld dat het de huidige jongvolwassenen in economisch opzicht minder voor de wind gaat. Ontwikkelingen zoals de flexibilisering van de arbeidsmarkt, de versobering van de studiefinanciering en de sterke stijging van de huizenprijzen zouden de economische positie van de huidige twintigers en dertigers hebben verzwakt. Maar zien we dit ook terug in cijfers?

quote:

Conclusie
In vergelijking met hun voorgangers zijn de huidige jongvolwassenen veel hoger opgeleid, vaker en meer uren actief op de arbeidsmarkt en zelden werkloos. Toch betaalt deze ijver zich (nog) niet uit in andere economische voordelen. Integendeel, vergeleken met de jongvolwassenen van tien of twintig jaar geleden neemt de huidige generatie jongvolwassenen op veel vlakken een meer kwetsbare economische positie in. Zo hebben zij vaker een flexibele arbeidsrelatie, zijn hun inkomens nauwelijks gestegen, hebben zij vaker een studieschuld en wonen zij minder vaak in een koopwoning en vaker in een dure private huurwoning. Ook beschikken jongvolwassenen nauwelijks over vermogen, wat het lastig maakt om grote uitgaven te bekostigen en wat risico’s met zich meebrengt in situaties van economische tegenspoed. Dit bevestigt het beeld van de huidige generatie jongvolwassenen met wie het in economisch opzicht minder goed gaat dan voorgaande generaties.

Al met al laten onze gegevens zien dat een focus op geijkte economische indicatoren zoals het werkloosheidscijfer een incompleet beeld geeft van de economische positie van jongvolwassenen. In plaats daarvan is een bredere blik nodig, die rekening houdt met verschillen in economische stabiliteit, financiële middelen en woonsituatie. Ook voor het begrijpen van bevolkingsontwikkelingen is een brede blik cruciaal, aangezien de kwetsbare economische positie van jongvolwassenen een belangrijke potentiële verklaring vormt voor het uitstel van het krijgen van kinderen en het dalende geboortecijfer.

quote:

Het einde
Daniel Kahneman (5 maart 1934 – 27 maart 2024)

Wie Daniel Kahneman noemt, heeft het meteen ook over Amos Tversky. De bevriende wetenschappers stonden met hun experimenten aan de basis van de gedragseconomie.

Casper Thomas
3 april 2024

Ze werden de Lennon en McCartney van de wetenschap genoemd, Daniel Kahneman en Amos Tversky. Een rake vergelijking. Hun intensieve samenwerking duurde ongeveer een decennium, ze verlegden blijvend wijze de grenzen van hun discipline en begrepen de ander waarschijnlijk beter dan ze zichzelf begrepen. Die laatste conclusie trok de Israëlische psycholoog en Nobelprijswinnaar Kahneman althans zelf. Het is een belangrijke levensles: je naasten hebben vaak een scherpere blik op je drijfveren, verlangens en tekortkomingen dan jijzelf. Kahneman en Tversky sloegen samen het beeld van de mens als calculerende homo economicus aan diggelen.

Dit duo zag de mens voor wat hij is: een feilbaar wezen dat zich laat leiden door irrationele motieven en beschikt over weinig zelfkennis en veel zelfoverschatting. Hun brille zat in het bedenken van gedragsexperimenten die deze aard blootlegden. Zo toonden ze aan dat mensen meer waarde hechten aan het verliezen van een betaald bedrag dan aan het winnen ervan. De kans dat een bepaalde gebeurtenis, zoals een orkaan of brand, zich voordoet wordt veel groter ingeschat als iemand onlangs van een vergelijkbare gebeurtenis heeft gehoord. Simpelweg het zien van een hoog getal betekent dat het antwoord op een schattingsvraag hoger komt te liggen. Niet rationeel, wel hardnekkig waar.

Die laatste eigenschap toonden Kahneman en Tversky aan met behulp van een vervalst rad van fortuin. Zonder dat hun proefpersonen het wisten hield het wiel alleen stil bij de nummers 10 of 65. Na het draaien werden de deelnemers aan het experiment gevraagd om het percentage Afrikaanse landen binnen de Verenigde Naties te schatten. Het gemiddelde van de groep die een 10 draaide was 25 procent. Bij de 65-groep was dit 45 procent. Ze excelleerden in geestige proefjes, tot in detail uitgedokterd in urenlange vrolijke gesprekken in afwisselend het Hebreeuws en het Engels en vervolgens opgetikt, samen achter één typemachine. Kahneman en Tversky ontdekten zo een twintigtal manieren waarop het menselijk brein andere routes kiest dan de rationele. Ze legden daarmee de basis voor de gedragseconomie, inmiddels een omvangrijk en gerespecteerd vakgebied dat psychologie, neurologie en andere determinanten van menselijk gedrag toepast op economische besluitvorming. De Nobelprijs die Kahneman in 2002 kreeg was ongetwijfeld ook naar Tversky gegaan als die toen nog had geleefd.

Hun vriendschap is opgetekend door de Amerikaanse financieel journalist Michael Lewis. Hij brak door met Moneyball, een boek over de toepassing van statistische inzichten in het honkbal. Zonder het te beseffen was hij met dit werk schatplichtig aan Kahneman en Tversky. Zijn hoofdpersoon Billy Beane, manager van Oaklands Athletics, wist bij de aankoop van spelers de vaak gebrekkige oordeelsvorming waar zijn collega’s wel last van hadden te omzeilen. In andere woorden: hij begreep wat Kahneman en Tversky hadden bestudeerd aan de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem.

Lewis werd hierop gewezen door Richard Thaler en Cass Sunstein. Dit eveneens invloedrijke wetenschappelijk duo bedacht het zogeheten ‘nudging’, burgers met zachte middelen richting de keuzes duwen die voor henzelf of het collectief beter uitpakken. Lewis maakte zijn omissie goed door zich op de samenwerking tussen Kahneman en Tversky te storten. Het resultaat was Twee Breinen - Daniel Kahneman &Amos Tversky: Een vriendschap die ons denken veranderde (2018).

Kahneman werd geboren in Tel Aviv, maar groeide op in Frankrijk. Het gezin moest tijdens de Tweede Wereldoorlog Parijs ontvluchten en zwierf het Franse platteland. Kahnemans vader stierf vlak voor de bevrijding aan onbehandelde diabetes. In 1946 verhuisde het gezin naar toenmalig Brits mandaat Palestina, waar hij het ontstaan van de Israëlische natie van dichtbij meemaakte. Over de mogelijkheden tot een vergelijk tussen Israël en de Palestijnen heeft hij zich altijd pessimistisch uitgelaten. ‘Ik geloof niet in de kracht van rationele argumenten in deze context’, zei hij in 2015 tegen The Guardian. Hij zei ‘zeer sterke gevoelens over Israël als bezetter te hebben’. Tegelijk was het recht op terugkeer voor Palestijnen een onmogelijkheid omdat het ‘de vernietiging van Israël’ zou betekenen.

Eind jaren zeventig verhuisde Kahneman naar de VS. Tversky deed hetzelfde, maar ze kwamen niet op dezelfde universiteit terecht. De klad kwam in hun vriendschap. Kahneman boog zich over de vraag wat mensen gelukkig maakt. Ook dat leverde inzichten op die door velen zijn herhaald. Bijvoorbeeld dat meer inkomen boven een bepaalde grens (zo rond de 75.000 euro) niet meer leidt tot meer geluksgevoel.

Naarmate hij ouder werd stortte Kahneman zich meer op het geheugen. Hij deelde de menselijke geest op in twee delen: een ‘ervarend zelf’ en ‘herinnerend zelf’. De kracht van herinnering is vele malen bepalender dan de ervaring, was zijn conclusie. ‘Het klinkt misschien vreemd, maar eigenlijk ben ik mijn herinnerende zelf, en de ervarende zelf, die mijn eigenlijke leven leeft, is als een vreemde voor mij’. De mens als niets meer dan vehikel voor herinneringen.

Deze bespiegeling komt uit Ons feilbare denken, een enorme besteller die in kiosken naast snelle zelfhulpboeken kwam te liggen. Tien jaar geleden waarschuwde Kahneman dan ook in een open brief tegen de manier waarop zijn werk werd platgeslagen en hoe gedragsexperimenten gemakkelijk konden leiden tot stellige uitspraken op basis van dun bewijs. Hij bleef zijn hele leven juist een voorzichtige twijfelaar.

quote:

Op zondag 21 april 2024 08:40 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Wat is dan een wetenschappelijke economische theorie?

quote:

Op zondag 21 april 2024 13:24 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Je kan een economie inrichten? Dat is al een assumptie. En het beste manier van inrichten, wat bedoel je daarmee?
[..]
Homo homini lupus

quote:

Op zondag 21 april 2024 17:27 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Je had het over inrichten. Dat is wat anders dan bepaalde zaken belasten en subsidies

quote:

Op zondag 21 april 2024 17:27 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Je had het over inrichten. Dat is wat anders dan bepaalde zaken belasten en subsidies

quote:

Topeconoom Mazzucato: ‘We moeten stoppen de overheid dom te houden’

quote:

Mazzucato is al jaren op een missie. De wereldberoemde econoom schreef boeken vol over de onderschatte rol van overheden bij het aanjagen van innovatie zoals internet en satellietplaatsbepaling (gps). Althans, de rol die overheden kúnnen spelen. In Mazzucato’s ogen doen ze dat nog veel te weinig en functioneren ze nu niet goed. Veel denkwerk wordt uitbesteed aan consultants en er wordt te makkelijk geld uitgedeeld aan bedrijven. De overheid wordt gezien als slechts een facilitator en reparateur van markten. Doodzonde, vindt de 55-jarige Mazzucato, want overheden kunnen veel meer. Ze kunnen markten vormen en sturen.

Markten zijn geen natuurverschijnsel. Er is niks deterministisch aan ons kapitalisme

De Italiaans-Amerikaanse hoogleraar Economie van Innovatie en Publieke Waarde aan het Britse University College London kan het eind maart tijdens haar lezing aan de Universiteit Utrecht niet genoeg benadrukken: markten zijn geen natuurverschijnsel. Ze zijn een gevolg van het samenspel tussen overheden, bedrijven, werknemers, burgers en andere organisaties. „Om ‘vrije’ markten überhaupt te laten bestaan, moeten overheden voortdurend ingrijpen. Er is niets deterministisch aan ons door aandeelhouders gedreven kapitalisme. We hebben het gecreëerd, we kunnen het veranderen.”

Het centrale punt dat Mazzucato maakt: als een maatschappij denkt dat de overheid onmachtig is, wórdt die ook onmachtig. Maar waarom overheerst die gedachte eigenlijk? Waarom gaat er zoveel aandacht naar het beter managen van bedrijven, maar niet van overheden? „Van allebei mag je hoge verwachtingen hebben. Maar omdat we ten onrechte minder wetenschappelijke aandacht hebben voor het verbeteren van de overheid, is die niet ambitieus genoeg én palmen bedrijven overheden makkelijk in. Ik geloof in collectieve intelligentie, maar dan moeten we stoppen met één partij dom te houden. Als we zo blijven denken over de overheid, zullen we nooit de publieke instellingen ontwerpen die we nodig hebben.”

quote:

Een van de grote vragen in Mazzucato’s werk speelt de laatste jaren steeds prominenter in de hoofden van politici: hoe laat je bedrijven bijdragen aan het oplossen van grote maatschappelijke problemen? Of het nu gaat om klimaatneutraal worden, strategisch onafhankelijk van het buitenland zijn, meer oorlogsmaterieel maken – regeringen hebben een groeiende behoefte om bedrijvigheid te sturen. Maar hoe doe je dat zonder belastinggeld weg te geven aan bedrijfseigenaren en aandeelhouders? Hoe voorkom je dat de overheid alleen de kosten voor bedrijven drukt, zonder dat de samenleving evenredig profiteert? Hoe kunnen politici de economie een kant op sturen die het welzijn van de samenleving verhoogt? En die bedrijven ook nog ruimte laat?

Nu halen overheden vaak risico’s weg bij bedrijven. Dat doodt elke ambitie

Mazzucato is een pleitbezorger van industriepolitiek, maar níét zoals overheden die vaak praktiseren. Nu halen overheden vaak risico’s weg bij bedrijven. „Dat doodt elke ambitie.” Overheden zouden voor hun subsidies aan bedrijven veel meer moeten terugvragen; meer eisen, minder weggeven. „Goed voorbeeld: in ruil voor coronasteun stelde de Franse staat klimaateisen aan luchtvaartmaatschappij AirFrance.” En: „Je moet ervoor zorgen dat de overheid ook meedeelt in de beloning. Socialiseer niet alleen de risico’s, maar ook de opbrengst.”

quote:

ECONOOM VAN HET GENOEG BOB GOUDZWAARD (90) OVERLEDEN

Op 20 april is econoom Bob Goudzwaard (90) overleden. Hij was de grondlegger van de economie van het genoeg. Hij heeft zich decennialang ingezet voor bestrijding van armoede in het mondiale Zuiden en betere perspectieven voor toekomstige generaties.

HOOFDWERK ‘KAPITALISME EN VOORUITGANG’
Hij durfde daarbij de vinger op de zere plek te leggen: ongebreidelde consumptiegroei in het mondiale Noorden berooft miljoenen mensen in het mondiale Zuiden én toekomstige generaties van een leefbare toekomst. Alle goede bedoelingen ten spijt, zijn politici en burgers in het mondiale Noorden niet bereid om de economische verhoudingen wezenlijk te veranderen. In zijn hoofdwerk ‘Kapitalisme en vooruitgang’ legt hij de hoofdoorzaak hiervan bloot. Als een samenleving een bepaalde ontwikkeling voluit autonoom verklaart, een wet op zichzelf, dan worden alle andere ontwikkelingen onvermijdelijk daaraan onderworpen.

In onze samenleving, betoogde Goudzwaard, is de vooruitgang, en dan met name de economie en de techniek, autonoom verklaard. We leven daarom in een tunnelsamenleving, een samenleving die alle keuzes hoofdzakelijk vanuit de lens van economie en techniek beziet. Deze tunnelvisie verdringt al het andere naar de randen van ons blikveld en verklaart hun secundair: werkelijke vrijheid, gemeenschapszin, het welzijn van de aarde, enzovoort.

VOORBEELDEN VAN DE TUNNELSAMENLEVING
Het meest schrijnende voorbeeld van de maatschappelijke tunnelvisie vind ik nog altijd de manier waarop we het welzijn van mensen in het mondiale Zuiden negeren. Zelden worden de werkelijke consequenties van ons economisch handelen voor mensen in het Zuiden voor het voetlicht gebracht. Zo onthulde ik enkele jaren geleden samen met Matthias Olthaar in een wetenschappelijk paper dat er miljoenen mensen in het mondiale Zuiden zwaar onderbetaald werken voor Nederlandse consumptie. Er kwam nauwelijks een maatschappelijk debat op gang en er wordt nauwelijks vervolgonderzoek naar gedaan.

Een ander voorbeeld: er vond deze maand in Nigeria een verschrikkelijke hittegolf plaats. Deze hittegolf is tien keer zo waarschijnlijk is geworden door klimaatverandering, die op haar beurt voor 70 procent veroorzaakt is door overconsumptie in het mondiale Noorden. In de westerse media moet je met een zaklampje zoeken naar berichtgeving hierover.

EEN NIEUW SAMENLEVINGSPERSPECTIEF
Goudzwaard stelde niet alleen een scherpe diagnose, hij bood ook een nieuw bevrijdend samenlevingsperspectief, die hij de economie van het genoeg noemde. Dit concept heeft velen geïnspireerd, waaronder de postgroeibeweging. Zelf beschouwde hij als een van zijn grootste successen dat de WRR begin jaren ’80 een economie van het genoeg als één van de drie toekomstscenario’s opnam en uitwerkte. Er is wél een alternatief: dat is de boodschap die hij de rest van zijn leven zou uitdragen en die nog altijd actueel is.

quote:

Het neoliberalisme bracht niet wat het beloofde

Joseph Stiglitz
9 mei 14:00

Ooit was het idee dat het neoliberalisme de democratie zou versterken. Kijken we nu wereldwijd naar de peilingen dan zien we overal het populisme opkomen. De vele verkiezingen dit jaar worden cruciaal, schrijft Nobelprijswinnaar Joseph Stiglitz.
Overal ter wereld is het populisme in opmars, vaak aan de macht geholpen door autoritaire leiders. Toch was het ooit de bedoeling dat het neoliberalisme – met overheidsbezuinigingen, belastingverlagingen en deregulering – de democratie zou versterken in plaats van verzwakken. Wat ging er mis?

Een deel van het antwoord is economisch van aard: het neoliberalisme heeft gewoon niet gebracht wat het beloofde. In de Verenigde Staten en andere ontwikkelde economieën die het neoliberalisme omarmden, was de groei van het reële (inflatiegecorrigeerde) inkomen per hoofd van de bevolking tussen 1980 en de coronapandemie 40% lager dan in de voorafgaande dertig jaar. Erger nog, de inkomens aan de onderkant en in het midden stagneerden grotendeels terwijl die aan de top stegen...

quote:

Global Elections in the Shadow of Neoliberalism

While scandals, culture wars, and threats to democracy dominate the headlines, the biggest issues in this super election year ultimately concern economic policies. After all, the rise of anti-democratic populist authoritarianism is itself the legacy of a misbegotten economic ideology.

NEW YORK – Around the world, populist nationalism is on the rise, often shepherding to power authoritarian leaders. And yet the neoliberal orthodoxy – government downsizing, tax cuts, deregulation – that took hold some 40 years ago in the West was supposed to strengthen democracy, not weaken it. What went wrong?

Part of the answer is economic: neoliberalism simply did not deliver what it promised. In the United States and other advanced economies that embraced it, per capita real (inflation-adjusted) income growth between 1980 and the COVID-19 pandemic was 40% lower than in the preceding 30 years. Worse, incomes at the bottom and in the middle largely stagnated while those at the very top increased, and the deliberate weakening of social protections has produced greater financial and economic insecurity.

Rightly worried that climate change jeopardizes their future, young people can see that countries under the sway of neoliberalism have consistently failed to enact strong regulations against pollution (or, in the US, to address the opioid crisis and the epidemic of child diabetes). Sadly, these failures come as no surprise. Neoliberalism was predicated on the belief that unfettered markets are the most efficient means of achieving optimal outcomes. Yet even in the early days of neoliberalism’s ascendancy, economists had already established that unregulated markets are neither efficient nor stable, let alone conducive to generating a socially acceptable distribution of income.

Neoliberalism’s proponents never seemed to recognize that expanding the freedom of corporations curtails freedom across the rest of society. The freedom to pollute means worsening health (or even death, for those with asthma), more extreme weather, and uninhabitable land. There are always tradeoffs, of course; but any reasonable society would conclude that the right to live is more important than the spurious right to pollute.

Taxation is equally anathema to neoliberalism, which frames it as an affront to individual liberty: one has the right to keep whatever one earns, regardless of how one earns it. But even when they come by their income honestly, advocates of this view fail to recognize that what they earn was made possible by government investment in infrastructure, technology, education, and public health. Rarely do they pause to consider what they would have if they had been born in one of the many countries without the rule of law (or what their lives would look like if the US government had not made the investments that led to the COVID-19 vaccine).

Ironically, those most indebted to government are often the first to forget what government did for them. Where would Elon Musk and Tesla be if not for the near-half-billion-dollar lifeline they received from President Barack Obama’s Department of Energy in 2010? “Taxes are what we pay for civilized society,” the Supreme Court Justice Oliver Wendell Holmes famously observed. That hasn’t changed: taxes are what it takes to establish the rule of law or provide any of the other public goods that a twenty-first-century society needs to function.

Here, we go beyond mere tradeoffs, because everyone – including the rich – is made better off by an adequate supply of such goods. Coercion, in this sense, can be emancipatory. There is a broad consensus on the principle that if we are going to have essential goods, we have to pay for them, and that requires taxes.

Of course, advocates of smaller government would say that many expenditures should be cut, including government-managed pensions and publicly provided health care. But, again, if most people are forced to endure the insecurity of not having reliable health care or adequate incomes in old age, society has become less free: at a minimum, they lack freedom from the fear of how traumatic their future might be. Even if multibillionaires’ well-being would be crimped somewhat if each were asked to pay a little more in taxes to fund a child tax credit, consider what a difference it would make in the life of a child who doesn’t have enough to eat, or whose parents cannot afford a doctor’s visit. Consider what it would mean for the whole country’s future if fewer of its young people grew up malnourished or sick.

All these issues should take center stage in this year’s many elections. In the US, the upcoming presidential election offers a stark choice not only between chaos and orderly government, but also between economic philosophies and policies. The incumbent, Joe Biden, is committed to using the power of government to enhance the well-being of all citizens, especially those in the bottom 99%, whereas Donald Trump is more interested in maximizing the welfare of the top 1%. Trump, who holds court from a luxury golf resort (when he is not in court himself), has become the champion of crony capitalists and authoritarian leaders around the world.

Trump and Biden have vastly different visions of the kind of society we should be working to create. In one scenario, dishonesty, socially destructive profiteering, and rent-seeking will prevail, public trust will continue to crumble, and materialism and greed will triumph; in the other, elected officials and public servants will work in good faith toward a more creative, healthy, knowledge-based society built on trust and honesty.

Of course, politics is never as pure as this description suggests. But no one can deny that the two candidates hold fundamentally different views on freedom and the makings of a good society. Our economic system reflects and shapes who we are and what we can become. If we publicly endorse a selfish, misogynistic grifter – or dismiss these attributes as minor blemishes – our young people will absorb that message, and we will end up with even more scoundrels and opportunists in office. We will become a society without trust, and thus without a well-functioning economy.

Recent polls show that barely three years after Trump left the White House, the public has blissfully forgotten his administration’s chaos, incompetence, and attacks on the rule of law. But one need only look at the candidates’ concrete positions on the issues to recognize that if we want to live in a society that values all citizens and strives to create ways for them to live full and satisfying lives, the choice is clear.

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 10:03 schreef Hexagon het volgende:
Ja joh alles is de schuld van het duivelse neoliberalisme van VVD en D66!!!

Zelf ergens verantwoordelijkheid voor nemen of iets constructiefs doen is uit de gratie. Ze zijn volledige hulpeloos en zielig.

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 11:02 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]
Niet iedereen lukt dat door omstandigheden. Als je niet zo vastgeroest zou zitten in je bubbel zou je dat wellicht opmerken.

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 11:27 schreef Hexagon het volgende:

[..]
Welke omstandigheden zijn er precies dat je niet voor integere alternatieven kunt kiezen die wel voor je belangen opkomen dan voor populistische zakkenvullers die niks om je geven? Want volgens mij heeft iedereen gewoon stemrecht.

Ik bedoel, als men "neoliberale" partijen als D66 en de VVD zo kut vind, dan moet men er in de eerste plaats niet 40 jaar lang macht aan geven. En in de tweede plaats, als je niet op ze wilt stemmen zoeken naar een alternatief dat dan wel voldoet aan de wensen.

Maar die verantwoordelijkheid wordt volledig ontweken. Het is helemaal modieus om iemand anders de schuld van je fouten te geven. Zelf nadenken waar je mee bezig bent, dat is viesbah!

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 11:29 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Voor iemand die klaarblijkelijk nog steeds de Sociaaldemocratie van de jaren 70 na weent zou ik anderen niet beschuldigen van vastgeroest zitten

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 11:33 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]
Ik dacht dat jij het had over de groepen met een kwetsbare positie in de maatschappij toen je repte over verantwoordelijkheid.

quote:

En hoezo voldoet de PVV niet aan de wensen van degenen die er op gestemd hebben? Volgens mij zijn ze tevreden over het akkoord dat er ligt als ik de opiniepeilingen moet geloven.

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 12:00 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Maar goed, de PvdA is iets minder neoliberaal dan anderen, blijft de SP over, en die hebben net 5 zetels gekregen.

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 11:54 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Ja, en een koe is geen geit. En nu?

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 11:46 schreef Hexagon het volgende:

[..]
Ja, die hebben ook nog altijd een bepaalde verantwoordelijkheid over hoe ze van hun stemrecht gebruik maken.
[..]
Ze stemmen dus blijkbaar niet op jouw linkse alternatieven. Maar dat schijnt dan weer de schuld van neoliberale partijen te zijn.

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 12:39 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]
Nee dat is niet een neoliberale schuld. De toename van ontevredenheid echter wel en als die lang voortduurt leidt dat tot de wens voor verandering die vervolgens in het stemhokje vorm krijgt.

quote:

Op vrijdag 31 mei 2024 12:57 schreef Hexagon het volgende:

[..]
Dat kan maar dan wordt aan 2 dingen voorbij gegaan
-Blijkbaar konden die neoliberalen heel lang ongestoord hun beleid uitvoeren. Niet zomaar een regeerperiode met incidentele macht. Maar decennialang vond men het blijkbaar prima om niet voor het sociaaldemocratische/socialistische alternatief te kiezen.
-Als je dan als kiezer dat neoliberale beleid en die partijen zat bent, dan is het wel aan die kiezer zelf iets te kiezen dat een goed alternatief is. Dat men blijkbaar geen sociaaldemocratisch/socialistisch alternatief kiest kan op geen enkele wijze aan die neoliberalen verweten worden.

quote:

Op welke Wilders werd er in de Vinex-wijk gestemd?
Coen van de Ven beeld Milo

1 mei 2024 – verschenen in nr. 18

quote:

Op zaterdag 1 juni 2024 16:56 schreef Jan_Onderwater het volgende:
@:bondsrepubliek, waarom copy paste je hier het ene snerende artikel over hoe vré-se-lijk het neoliberalisme is het in jouw ogen oh zo verfoeilijke neoliberale beleid wat er in NL sinds Lubbers gevoerd wordt, maar ben je niet bereid te benoemen welke zaken je zou terugdraaien of wel rijnlandbeleid van voor die tijd je verder wil uitvoeren?

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 08:26 schreef nostra het volgende:
Gelukkig waren wachtlijsten een totaal onbekend fenomeen ten tijde van het ziekenfonds. Fraaie afkorting voor De Groene wel overigens.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 09:25 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Als ik kijk naar mijn eigen ervaring
Hier in D heb je nog het duale systeem wat er in NL vroeger was. De kosten per capita van de gezondheidszorg zijn hier 9,4% hoger. De wachttijden zijn enorm lang, ziekenfonds patiënten zijn 2e klasse, en de inefficiëntie is enorm.
Zorg in NL is veel beter georganiseerd, de ziekenhuizen en de systemen die er gebruikt worden veel en veel moderner. Levensverwachting in NL ligt ook nog hoger.

Het is triest dan Bondsrepubliek hier niets anders doet dan artikeltjes copy pasten die zijn mening bevestigen (cognitieve bias) maar nooit inhoudelijk de discussie aan wil gaan. Ondanks zijn username lijkt hij niet echt op de hoogte te zijn van wat er gebeurd in de Bondsrepubliek

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 09:25 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Als ik kijk naar mijn eigen ervaring
Hier in D heb je nog het duale systeem wat er in NL vroeger was. De kosten per capita van de gezondheidszorg zijn hier 9,4% hoger. De wachttijden zijn enorm lang, ziekenfonds patiënten zijn 2e klasse, en de inefficiëntie is enorm.
Zorg in NL is veel beter georganiseerd, de ziekenhuizen en de systemen die er gebruikt worden veel en veel moderner. Levensverwachting in NL ligt ook nog hoger.

Het is triest dan Bondsrepubliek hier niets anders doet dan artikeltjes copy pasten die zijn mening bevestigen (cognitieve bias) maar nooit inhoudelijk de discussie aan wil gaan. Ondanks zijn username lijkt hij niet echt op de hoogte te zijn van wat er gebeurd in de Bondsrepubliek

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 09:39 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]
Nu zijn de wachtlijsten wel heel erg lang. Zo lang zelfs dat niet aan de mensenrechten wordt voldaan.
Patiënten en zorgverleners dagen Staat en verzekeraars om lange wachtlijsten ggz

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 10:42 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Oei, 1 dingetje dat die in NL beter geregeld had kunnen worden en dat rechtvaardigt voor jou alles? Wat verwacht je? Je bent aan het cherry picken. Je pakt 1 dingetje. Overall is de zorg in Nederland Beter, goedkoper, efficiënter en de levensverwachting hoger. Mensen liggen korter in het ziekenhuis.
Nederlandse Ziekenhuizen zijn veel en veel efficiënter dan Duitse

Maar vertel vooral hoe zou JIJ het inrichten. Die vraag beantwoord je nooit.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 10:42 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Oei, 1 dingetje dat die in NL beter geregeld had kunnen worden en dat rechtvaardigt voor jou alles? Wat verwacht je? Je bent aan het cherry picken. Je pakt 1 dingetje. Overall is de zorg in Nederland Beter, goedkoper, efficiënter en de levensverwachting hoger. Mensen liggen korter in het ziekenhuis.
Nederlandse Ziekenhuizen zijn veel en veel efficiënter dan Duitse

Maar vertel vooral hoe zou JIJ het inrichten. Die vraag beantwoord je nooit.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 11:42 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Je beantwoord zoals gewoonlijk de vraag niet. Je pikt een voorbeeld van één negatief gevolg, maar wilt niet het overall gevolg bespreken. Je zoekt een (zure) kers die je plukt en extrapoleert naar het geheel. De Markwerking in de Zorg in NL. Dat dit over het geheel beter functioneert dan in vergelijkbare europese landen en hoe zij dat aanpakken wil jet het niet hebben. Je wilt het niet hebben over Neoliberalisme en wat het alternatief zou moeten zijn volgens jou. Het enige wat je doet en wilt is het ene artikeltje plaatsen waar hel en verdoemenis wordt gepreekt.
Ieder beleid heeft voor en nadelen, jij wilt het alleen maar over selecte nadelen hebben, niet naar het grotere plaatje kijken en geen inhoudelijke discussie voeren

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 13:07 schreef Bondsrepubliek het volgende:
Om dat op te lossen wil Nederland medicijnen zo goedkoop mogelijk inkopen waardoor farmaceuten Nederland achteraan zetten met tekorten als gevolg

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 13:30 schreef nostra het volgende:

[..]
DIt kan je vanuit anti-liberaal perspectief nooit goed doen natuurlijk, want als we de Pfizers en Teva's van deze wereld zonder morren de hoofdprijs hadden betaald, dan was het allemaal Big Pharma die op de troon zit. Behandelprikkels voorkóm je juist door de huidige constructie met budgetten waar zorgverzekeraars hun akkoord op moeten geven, je zou je eerder druk kunnen maken om ondercapaciteit door budgetplafonds als je dan een negatief punt wil uitlichten.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 17:12 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]
Ik weet nog een mooi verhaal over iemand die de rechten op een medicijn kocht en onmiddellijk de prijs met 130% (of was het 130 keer?) verhoogde. Dat soort "marktwerking" helpt natuurlijk niet met het betaalbaar houden van medicijnen. En het oneindig verhogen van de budgetten ook niet.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 13:19 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Dit is een Argumentum ad populum
Onderbouw het maar eens met gedegen bronnen dat de zorg in Nederland niet functioneert in vergelijking met andere landen. Overal zijn er voor en nadelen.
[..]
Wat heeft dit met geneesmiddelen tekort te maken?
Er wordt centraal ingekocht en prijzen door de overheid bepaald waar de laatste druppel er uit geperst wordt wat NL niet als de meest aantrekkelijke markt maakt om aan te leveren.
[..]
Woningmarkt is een monopolie van de overheid. De overheid bepaald hoeveel woningen, bedrijventerreinen etc bouwrijp worden verklaard. Dit is al vele decennia zo.
Je benoemd 2 zaken die centraal door de overheid geregeld worden waar de overheid faalt.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2024 13:30 schreef nostra het volgende:

[..]
DIt kan je vanuit anti-liberaal perspectief nooit goed doen natuurlijk, want als we de Pfizers en Teva's van deze wereld zonder morren de hoofdprijs hadden betaald, dan was het allemaal Big Pharma die op de troon zit. Behandelprikkels voorkóm je juist door de huidige constructie met budgetten waar zorgverzekeraars hun akkoord op moeten geven, je zou je eerder druk kunnen maken om ondercapaciteit door budgetplafonds als je dan een negatief punt wil uitlichten.

quote:

Winst & wonen
Dirk Bezemer
26 juni 2024 – verschenen in nr. 26

Guns and butter. Ik moest aan die uitdrukking denken bij het bericht dat de stad Barcelona Airbnb-vergunningen in gaat trekken om de woningnood (en de overlast) te bestrijden. De VS moesten in 1917 als oorlogspartij de voorraden nitraat uitbreiden met eigen productie ‘voor kunstmest in vredestijd en munitie in oorlogstijd’ – en dus niet allebei tegelijk. Generaties eerstejaarsstudenten economie hebben met een ‘guns and butter’-model geleerd dat overheidsuitgaven niet in alles kunnen voorzien.
Dat geldt natuurlijk voor alle productie. Je kunt elektrische of benzine-auto’s maken, tanks of windmolens. Niet alles kan, want tijd, arbeid, grondstoffen en talent kunnen niet overal tegelijk beschikbaar zijn.
Een domein waar dit nog niet goed doorgedrongen lijkt, is wonen – oftewel ‘de’ woningmarkt, alsof de woningschaarste iets algemeens is. Daar zit meteen het ‘guns and butter’-probleem in ons nationale gesprek over de wooncrisis. Die is eigenlijk een betaalbaarheidscrisis voor mensen met lage en middeninkomens. In de jaren sinds ongeveer 2015 dat de zogenoemde woningschaarste zich ontwikkelde, was er bijvoorbeeld geen schaarste aan woningen voor investeerders en bezitters van tweede huizen. Beide groepen kopers breidden hun woningbezit sterk uit.
Je kunt daarom moeilijk van algehele schaarste spreken. De bevolking nam toe van 16,9 miljoen in 2015 naar 17,8 miljoen Nederlanders in 2023, de woningvoorraad van 8,7 naar 9,3 miljoen woningen. Het aantal Nederlanders per woning was 1,9 in 2023, net als in 2015. Toch steeg het woningtekort naar zo’n 390.000 woningen, terwijl er tegelijk naar schatting 231.000 woningen niet beschikbaar zijn omdat ze, volgens de statistieken, ‘in gebruik zijn als tweede woning, of worden bewoond door een institutioneel huishouden zoals een begeleid wonen traject’ (een groep die eerder is afgenomen dan toegenomen).
Naast die ‘tweede woningen’ die niet beschikbaar zijn voor starters, zijn er ook veel woningen opgekocht door professionele investeerders, iets wat de prijzen verhoogd heeft en dus de betaalbaarheid verkleint.
De conclusie: net zoals boter en kogels verschillende dingen zijn, zo zijn er ook twee soorten woningbezit: om te kunnen wonen en om winst mee te maken. De woning als dak boven je hoofd of de woning als vastgoed, als beleggingsobject.
Zoals je munitie of boter kunt maken van nitraat maar niet allebei tegelijk, zo kunnen we onze woningvoorraad gebruiken voor winsten of wonen, maar niet voor allebei tegelijk. Natuurlijk, een deel van het woning-voor-winst-vastgoed komt als huurwoning op de markt, maar stuwt daar de prijzen op zodat de betaalbaarheid ‘aan de onderkant’ toch afneemt.
De toevoeging is overbodig, want ‘de bovenkant’ heeft per definitie geen betaalbaarheidsprobleem. Die kocht de woning-als-winst, waardoor er een woning-als-woning verdwijnt of minder betaalbaar wordt. Winst ging voor wonen, de cijfers tonen het aan. De vastgoedwinsten zijn exponentieel gestegen de laatste tien jaar, de betaalbaarheidsproblemen ook. Dan kun je wel gaan bouwen, maar als je niet oppast bouw je beleggingsobjecten die aan de betaalbaarheid niets verbeteren. Je bouwt voor de winsten, niet voor het wonen.
In Barcelona is de kogel door de kerk. Onttrek woningen aan het bezit-voor-de-winst, en ze vallen vrij voor bezit-als-woning. ‘Het is alsof je tienduizend woningen in de stad bouwt’, zegt burgemeester Collboni.
Airbnb is in Nederland, buiten de steden, het probleem niet. Maar de Barcelona-oplossing zet wel aan het denken. In wezen was de woningcorporatie gestoeld op hetzelfde idee: je houdt een deel van de woningvoorraad buiten de bezit-als-winst-logica.
Voor een deel is dat trouwens al spontaan aan het gebeuren. Vanwege de gestegen rente verkopen investeerders nu meer woningen aan eigenaar-bewoners dan ze opkopen om te verhuren. De jojo die woningmarkt heet gaat straks weer omlaag. Maar een duurzame betaalbaarheid van woningen vraagt het opnieuw opbouwen van de corporaties.
Wat ook helpt, is de waardetoename van woningen stevig te belasten. Daarmee zal vraag naar de woning-als-winst afnemen in tijden van stijgende prijzen, precies wanneer het nodig is. Dat is eenvoudiger dan demissionair minister De Jonge’s voorstel om hoge huren af te toppen.
Wie kogels wil, moet minder boter maken, en wie wonen als grondrecht onderschrijft, moet woningen aan de winstlogica onttrekken. Dat hebben ze in Barcelona goed begrepen.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2024 08:27 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
En wat zou jij graag gedaan willen hebben aan het woning tekort, hoe zou jij dat aanpakken?
Woningmarkt is een monopolie van de overheid. De overheid bepaald hoeveel woningen, bedrijventerreinen etc bouwrijp worden verklaard. Dit is al vele decennia zo.
Je benoemd weer iets dat centraal door de overheid geregeld worden waar de overheid faalt.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2024 19:01 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Zorgen voor daadwerkelijk vrije markt, en een overheid die voor de burger is, niet de burger voor zich ziet als een soort priesterkaste. Maar vertel, beantwoord mijn vraag eens als je je toch reageert op een vraag die ik Bondsrepubliek stel.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2024 19:41 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Je beantwoord, net als Bondsrepubliek, de vraag niet

quote:

Op vrijdag 12 juli 2024 08:27 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
En wat zou jij graag gedaan willen hebben aan het woning tekort, hoe zou jij dat aanpakken?
Woningmarkt is een monopolie van de overheid. De overheid bepaald hoeveel woningen, bedrijventerreinen etc bouwrijp worden verklaard. Dit is al vele decennia zo.
Je benoemd weer iets dat centraal door de overheid geregeld worden waar de overheid faalt.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2024 20:11 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Kijk, je hebt geen antwoord, net als Bondsrepubliek.
Klagen maar geen enkele constructieve bijdrage, net PVV stemmers eigenlijk, zelfde laken een pak

quote:

Op zaterdag 13 juli 2024 08:48 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Dat heeft men hier in Duitsland gedaan, gevolg is dat er geen huurwoningen meer gebouwd worden
[..]

quote:

Op zaterdag 13 juli 2024 08:54 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Nee, er moet meer, veel meer gebouwd worden.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2024 08:58 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Oh, dat komt je pas als een tweede gedachte?

quote:

[..]
Wat? Als sinds de oorlog?

quote:

Op zaterdag 13 juli 2024 08:48 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Dat heeft men hier in Duitsland gedaan, gevolg is dat er geen huurwoningen meer gebouwd worden
[..]
Reken dat rendement eens voor?
Volgens mij ga je op deze manier mensen hun pensioenfonds afnemen en heel veel geld in de overheid steken. Prijsopdrijving zal je ook zien omdat er veel kapitaal op 1 bepaalde markt komt.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2024 09:11 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Overal of alleen in de sociale sector?

quote:

Nee, er is sinds de oorlog te weinig gebouwd, dat begon niet tijdens de credit crisis.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2024 20:19 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Dan gaan die objecten van de huurmarkt en worden verkocht.

quote:

[..]
rijksoverheid zegt dat er 900.000 woningen moeten worden gebouwd, en dan heb ik het nog niet over de woningen die eigenlijk afgebroken moeten worden omdat ze zo bagger zijn en vervangen moeten worden door iets moderns. Met name de huizen die eind 19 eeuw zijn gebouwd en de flats uit de jaren 50.

quote:

Familiebedrijven verdienen meer dan bedrijven met aandeelhouders'

Vandaag 11:00

Grote bedrijven met aandeelhouders functioneren veel minder goed dan familiebedrijven. Bovendien zijn ze doorgaans ook nog eens slechter voor het milieu. "Stop met het aandeelhouderskapitalisme", zegt econoom Paul Schenderling.

Schenderling deed zijn uitspraken in de nieuwe, derde aflevering van de podcast Is er leven na de groei?. In deze podcast gaat Schenderling samen met oud-politicus Gert-Jan Segers op zoek naar de vraag of de economie ook kan bestaan als hij niet groeit. In de derde aflevering staat het bedrijfsleven centraal.

Als je op lange termijn winstgevend wil zijn als bedrijf, kun je beter niet naar de beurs gaan, zegt Schenderling. "Dit las ik onlangs in een boek van de gerespecteerde econoom Paul Collier. Niet-beursgenoteerde bedrijven zijn winstgevender, vaak ook socialer en duurzamer", zegt hij.

Dit komt volgens Schenderling omdat beursgenoteerde bedrijven heel snel winst moeten maken. "Aandeelhouders trekken bedrijven leeg, ze zuigen het geld weg. Winsten worden niet geherinvesteerd voor een beter verdienvermogen, een betere concurrentiepositie voor Nederland of voor nog groenere en sociale productie."

De econoom wijst op Unilever, waarvan topman Paul Polman zich groen profileerde, maar uiteindelijk onder druk van zijn aandeelhouders uit Nederland verdween. "Dit bedrijf pretendeerde ooit een koploper te zijn, maar is dat niet meer."

Schenderling zou eigenlijk een flinke verandering in de economie zien, vertelde hij eerder in de podcast. Hij stelt een quotum voor grondstoffengebruik voor. Door slimme investeringen kunnen bedrijven ook hierin floreren, denkt hij.

quote:

Op zaterdag 20 juli 2024 12:24 schreef nostra het volgende:
Ah, familiebedrijven hebben geen aandeelhouders, weer wat geleerd. Unilever is na Polman onder Jope juist afgeleden voor aandeelhouders, die werden helemaal ESG-loco. Juist goed dat dat nu wat lijkt te keren, het draait allemaal om (de) balans.

quote:

Op zaterdag 20 juli 2024 13:03 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]
Waar in dat stuk staat dat familiebedrijven geen aandeelhouders hebben?

quote:

Op zaterdag 20 juli 2024 18:25 schreef nostra het volgende:

[..]
In de titel?

quote:

Opinie: Ongelijkheid vergroot het risico dat een democratie afglijdt naar autoritarisme

De aanslag op Trump overschaduwt de verkiezingscampagne. Maar nu die hervat is, hoeven de Democraten niet te kiezen tussen meer economische gelijkheid óf de toekomst van de democratie. Deze twee zijn namelijk met elkaar verbonden.

Susan Stokes 21 juli 2024, 09:00

quote:

Onze mondiale analyse van democratieën onthult een verrassende constante: hoe ongelijker een samenleving, zowel in termen van inkomen als vermogen, hoe groter
het risico op zo'n democratische terugval. Het nationaal inkomen (het bbp per hoofd van de bevolking) heeft een kleiner effect, terwijl de leeftijd van een democratie en de kracht van haar instituties geen waarneembare invloed hebben. Ongelijkheid is de belangrijkste factor.

quote:

De afgelopen drie jaar zag Stichting Leergeld, dat geld ontvangt van zowel gemeenten als loterijen, het aantal hulpaanvragen oplopen. Waar de landelijk opererende vereniging in 2021 nog 128.946 kinderen aan school- en sportspullen hielp, waren dat er afgelopen jaar 181.717, een toename van zo'n 40 procent. Steeds vaker gaat het daarbij om laptops. De hulporganisatie verstrekte er het afgelopen jaar ruim 20.000.

quote:

Vier criteria
Democratie is mensenwerk en kan alleen bloeien zonder arrogantie of machtsvertoon van bestuurders of grote ongelijkheid tussen medeburgers. Democratie wordt volgens Hurenkamp door vier criteria getypeerd: horigheid of ondergeschiktheid, eigenaarschap, participatie en wederkerigheid.

quote:

Hoe Nederland een lagelonenland kon blijven
De anti-kenniseconomie

Nederland wil een hightech kenniseconomie zijn, maar grote sectoren drijven hier op goedkope wegwerparbeiders. Hoe krijgen werkgevers dat voor elkaar? Naar de bodem van de arbeidsmarkt in zeven stappen.

Koen Haegens

16 oktober 2024

‘Ik denk dat het verdienmodel van te goedkope arbeid te lang dominant is geweest en onbelemmerd zijn gang heeft kunnen gaan.’ Aan het woord is Eddy van Hijum, namens nsc de nieuwe minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. In gesprek met de Volkskrant pleitte hij aan de vooravond van Prinsjesdag voor een economische omslag. Uit de kop: ‘We moeten echt selectiever worden.’

Op het eerste gezicht heeft Van Hijum allang zijn zin gekregen. Nederland koestert de ambitie een kenniseconomie te zijn. Opeenvolgende kabinetten hebben luid en duidelijk benadrukt dat de toekomst niet ligt in goedkope massaproductie. Onze welvaart staat of valt met bedrijven als asml, Adyen en dsm – hoogtechnologische concerns die dankzij forse investeringen in onderzoek, innovatie en goed opgeleid personeel tot de wereldtop behoren.

Toch is dat niet het hele verhaal. Door heel Nederland zijn namelijk sporen zichtbaar van een diametraal ander verdienmodel. Langs de snelwegen richting België en Duitsland, bijvoorbeeld, die tegenwoordig omzoomd worden door op slecht betaalde arbeid drijvende distributiecentra. Of in de minder chique winkelstraat, waar het inkomen van menig zzp’ende kapper of nagelstylist niet boven het bestaansminimum uitkomt. Op Schiphol deden mbo-stagiaires gratis en voor niets het werk van stewards en stewardessen.

Ondertussen worden de bossen van Noord-Limburg bevolkt door ‘buitenslapers’: aan lager wal geraakte arbeidsmigranten, vooral uit Oost-Europa, hebben samen met hun baan ook hun dak boven het hoofd verloren.

Welkom in de anti-kenniseconomie. Hoe is dat mogelijk in een van de rijkste landen ter wereld, waar werkgevers zich verbijten over hoe duur personeel tegenwoordig is? Hoe krijgen bedrijven dat voor elkaar? En, misschien wel de belangrijkste vraag: welke rol speelt de Nederlandse overheid hierin?

quote:

Op zondag 20 oktober 2024 10:23 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Maar ga gewoon verder met je misantropische postings zonder zelf ooit met oplossingen te komen, stuurman aan wal.

quote:

Op maandag 21 oktober 2024 09:01 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Ik vroeg naar JOUW beleid, heb ik daar jouw antwoord gemist? En is arbeidsmigratie je enige beleid?

quote:

Op zondag 20 oktober 2024 10:23 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]

Maar ga gewoon verder met je misantropische postings zonder zelf ooit met oplossingen te komen, stuurman aan wal.

quote:

Op maandag 21 oktober 2024 09:27 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Nee, ik zei heel duidelijk
[..]
Ik vroeg je niet naar oplossingen van experts , ik vroeg jou naar de beleidsaanpassingen die JIJ zou uitvoeren

quote:

Op zondag 20 oktober 2024 10:23 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]

Maar ga gewoon verder met je misantropische postings zonder zelf ooit met oplossingen te komen, stuurman aan wal.

quote:

Op maandag 21 oktober 2024 09:38 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
En dat zijn?

quote:

Op maandag 21 oktober 2024 09:48 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Dus begrijp ik je goed dat je links wil dumpen maar geen discussie daar over wil voeren?

quote:

Op maandag 21 oktober 2024 09:57 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Je blijft draaien
Ik schreef onder dat artikel wat je poste het volgende:
[..]
De werkloosheid onder laag opgeleiden is sterk gedaald de afgelopen 10 jaar,
[ afbeelding ]

Sterker nog, de werkloosheid onder deze mensen (de lastigste groep om aan het werk te krijgen) in Nederland is ongeveer gelijk aan de totale werkloosheid in de EU (Inclusief alle opleidingsniveaus)

quote:

Op maandag 21 oktober 2024 10:28 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Die uitbuiting vind overal plaats, niet alleen in Nederland, niet alleen nu, ook al in de jaren 80. Ik herinner je aan bv het boek Ik Ali van Gunter Wallraff.
In het Arbeidersparadijs DDR werden mensen die wat lastig waren uit de normale arbeidsmarkt gehouden en moesten als dwangarbeiders Ikea meubels maken.(Dit was trouwens wel, bewust beleid, hier was de overheid de dader)
Neoliberalisme zien als de oorzaak van uitbuiting is dus onzin. Uitbuiting komt door scrupuleuze, crimineel in gestelde mensen die bijvoorbeeld dubieuze uitzendbureaus opzetten in oost Europa en zo mensen naaien.
Dit een liberale economie aanwrijven is net zo onzinnig als roepen dat het uiteenvallen van normen en waarden, het traditionele gezin en pedofilie de schuld is van liberaal beleid op het gebied van echtscheiding, vrouwenrechten en het homohuwelijk.

Je volledige artikel in de groene is niet leesbaar, paywall, (Is trouwens tegen de policy hier te linken naar achter de paywall artikelen)

quote:

Op maandag 21 oktober 2024 10:28 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Die uitbuiting vind overal plaats, niet alleen in Nederland, niet alleen nu, ook al in de jaren 80. Ik herinner je aan bv het boek Ik Ali van Gunter Wallraff.
In het Arbeidersparadijs DDR werden mensen die wat lastig waren uit de normale arbeidsmarkt gehouden en moesten als dwangarbeiders Ikea meubels maken.(Dit was trouwens wel, bewust beleid, hier was de overheid de dader)
Neoliberalisme zien als de oorzaak van uitbuiting is dus onzin. Uitbuiting komt door scrupuleuze, crimineel in gestelde mensen die bijvoorbeeld dubieuze uitzendbureaus opzetten in oost Europa en zo mensen naaien.
Dit een liberale economie aanwrijven is net zo onzinnig als roepen dat het uiteenvallen van normen en waarden, het traditionele gezin en pedofilie de schuld is van liberaal beleid op het gebied van echtscheiding, vrouwenrechten en het homohuwelijk.

Je volledige artikel in de groene is niet leesbaar, paywall, (Is trouwens tegen de policy hier te linken naar achter de paywall artikelen)

quote:

Op maandag 21 oktober 2024 14:46 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Kortom, jij wilt dus uitzendwerk, flexwerk, ZZP en tijdelijke contracten afschaffen/verbieden?

quote:

IJsland schakelde over op een vierdaagse werkweek: dit is het resultaat

Een kortere werkweek zonder loonverlies, dat kan ook goed zijn voor de economie. Dat blijkt vrijdag uit een onderzoek waarbij de IJslandse economie onder de loep genomen werd.
Gisteren om 17:35

Vorig jaar groeide de economie van IJsland sneller dan in de meeste Europese landen en het werkloosheidscijfers is een van de laagste in Europa. Dat blijkt uit een onderzoek van het Autonomy Institute in het Verenigd Koninkrijk en de IJslandse vereniging voor duurzaamheid en democratie Alda. Nochtans besloot tussen 2020 en 2022 51 procent van de IJslandse werknemers minder te werken door middel van een vierdaagse werkweek.

“Deze studie laat een echt succesverhaal zien: kortere werktijden zijn wijdverspreid op IJsland en de economie is sterk op een aantal indicatoren”, zegt Gudmundur D. Haraldsson, een onderzoeker bij Alda.

In 2015 en 2019 werden grote testen georganiseerd waarbij 2.500 werknemers van de publieke sector 35 tot 36 uur per week werkten, zonder loonsvermindering. Voorheen werkten veel van die deelnemers 40 uur per week. De bedoeling was om de productiviteit te behouden of te verhogen, maar ook om de balans tussen werk en privé te verbeteren.

Onderzoekers ontdekten dat de productiviteit op de meeste werkplaatsen gelijk bleef of zelfs beter werd. Het welzijn van de werknemers nam ook drastisch toe. Uiteindelijk konden de IJslandse vakbonden voor tienduizenden leden van heel het land een deal sluiten waarbij minder gewerkt zou worden.

Tragere groei

Volgens de laatste World Economic Outlook van het Internationaal Monetair Fonds, groeide de IJslandse economie in 2023 met 5 procent. Dat is veel hoger dan de gemiddelde groei van bijna 2 procent tussen 2006 en 2015. Het IMF voorspelt echter een aanzienlijk tragere groei in IJsland dit jaar en volgend jaar.

“Verwacht wordt dat de groei in 2024 zal afnemen door een verdere verzwakking van de binnenlandse vraag en een vertraging van de groei van de toeristische uitgaven”, zei het agentschap in een beoordeling in juli over de van toerisme afhankelijke economie.

De lage werkloosheid op IJsland is “een sterke indicator van de vitaliteit van de economie”, aldus het Autonomy Institute en Alda.

Volgens de World Economic Outlook van het IMF zou de groei dit jaar en volgend jaar zo’n 3,8 procent moeten bedragen.

Er is wereldwijd al een aantal keren geëxperimenteerd met de vierdaagse werkweek. Een daarvan was een succesvolle proef in 2022 bij 33 bedrijven, waarvan de meeste gevestigd waren in de Verenigde Staten en Ierland.

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 08:42 schreef nostra het volgende:
36 uur is hier toch allang fulltime voor de publieke sector. Het laatste wat we in parttimeland Nederland nodig hebben is nog meer genZ jankerds over hun werk-privebalans.

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 08:42 schreef nostra het volgende:
36 uur is hier toch allang fulltime voor de publieke sector. Het laatste wat we in parttimeland Nederland nodig hebben is nog meer genZ jankerds over hun werk-privebalans.

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 08:42 schreef nostra het volgende:
36 uur is hier toch allang fulltime voor de publieke sector. Het laatste wat we in parttimeland Nederland nodig hebben is nog meer genZ jankerds over hun werk-privebalans.

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 08:53 schreef Klopkoek het volgende:

[..]
Vandaag de dag zijn de grootkapitalisten en renteniers van de VVD (voor de zogenaamd hardwerkende Nederlander) voor gratis kinderopvang, zodat de werkbijtjes maximaal uitgeknepen kunnen worden.

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 09:14 schreef xpompompomx het volgende:

[..]
Ah. We hebben de man gevonden die echt 40u/week productief is.

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 09:32 schreef nostra het volgende:

[..]
Dat maak jij ervan, maar met minder dan 40 uur red ik het niet nee. Verder staat het eenieder vrij om een werkgever te zoeken die dat faciliteert, AFAS zoekt nog genoeg mensen.

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 09:32 schreef nostra het volgende:

[..]
Dat maak jij ervan, maar met minder dan 40 uur red ik het niet nee. Verder staat het eenieder vrij om een werkgever te zoeken die dat faciliteert, AFAS zoekt nog genoeg mensen.

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 10:31 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]
Ik red het prima door 20 uur in de week productief te zijn. En dat komen mij en mijn werkgever uit. Dus dat probleem ligt echt bij jou.

quote:

NOS Nieuws
•
vandaag, 06:00
Ook in economisch kwakkeljaar 2023 werden de rijkste Nederlanders weer rijker

2023 was voor de Nederlandse economie een matig jaar, maar de rijkste Nederlanders kunnen met een goed gevoel terugkijken. Het vermogen van de allerrijksten brak opnieuw records, blijkt uit de vandaag verschenen jaarlijkse lijst van maandblad Quote...

quote:

Onze mondiale analyse van democratieën onthult een verrassende constante: hoe ongelijker een samenleving, zowel in termen van inkomen als vermogen, hoe groter
het risico op zo'n democratische terugval. Het nationaal inkomen (het bbp per hoofd van de bevolking) heeft een kleiner effect, terwijl de leeftijd van een democratie en de kracht van haar instituties geen waarneembare invloed hebben. Ongelijkheid is de belangrijkste factor.

quote:

Op dinsdag 29 oktober 2024 09:56 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
@:Bondsrepubliek krijg ik hier nog antwoord op?

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 09:27 schreef nostra het volgende:

[..]
Tja, dat collectiveren ben ik ook geen fan van, maar het is allemaal geen verplichting hè.

quote:

Op dinsdag 29 oktober 2024 07:39 schreef Bondsrepubliek het volgende:
https://nos.nl/artikel/25(...)rlanders-weer-rijker
[..]
Dit jaar werd echter ook bericht dat steeds minder mensen zwemlessen voor hun kinderen kunnen betalen en dat Stichting Leergeld veel meer hulpaanvragen krijgt. Daarnaast was al eerder bekend dat het aantal voedselbanken nog steeds toeneemt, het Rode Kruis het nodig acht maaltijden uit te delen op scholen en dat het mijden van zorg vanwege de aanwezigheid van financiële drempels ondertussen een gekend verschijnsel is in Nederland. En dan heb je ook nog de praktijken gehad van afbraak van voorzieningen zoals de muziekscholen waardoor muziekles voor arme mensen amper nog toegankelijk is. Het verbaast dan ook niet gelet op deze signalen dat uit onderzoek blijkt dat sinds 1981 het besteedbaar inkomen van de armste huishoudens met 35% is afgenomen (de best verdienende huishoudens gingen er in dezelfde periode 61 procent op vooruit). Het uitknijpen van de onderkant is gelukkig niet voor niets geweest want de welgestelden zo blijkt uit Quote zijn namelijk weer rijker geworden. Op zich verbaast het natuurlijk niet dat in het neoliberale tijdperk dat in leven wordt gehouden door VVD en D66 waarin de overheid zich minder opstelt als een schild voor de zwakken de contrasten in de samenleving dan groter worden.

Maar ook nog even dit, VVD en D66 dragen dus de D van Democratie/Democraten in hun partijnaam. Dus mag je toch verwachten dat die politieke partijen voor de democratie staan. Maar onderzoek zegt dat democratie slecht te verenigen is met ongelijkheid:
[..]
Bron: Ongelijkheid vergroot het risico dat een democratie afglijdt naar autoritarisme

Zolang VVD en D66 geen beleid voorstaan dat de ongelijkheid weer terugbrengt naar gezonde proporties is het dan niet eerlijker dat die politieke partijen hun naam veranderen in VVP en P66 voor Plutocratie/Plutocraten?

quote:

Op dinsdag 29 oktober 2024 10:13 schreef Klopkoek het volgende:
Haha, wat laat je je hier kennen. "Het is allemaal geen verplichting". Ja, dat is vaak zo met publieke diensten.

quote:

Op maandag 28 oktober 2024 09:14 schreef xpompompomx het volgende:

[..]
Ah. We hebben de man gevonden die echt 40u/week productief is.

quote:

Op dinsdag 29 oktober 2024 10:16 schreef Klopkoek het volgende:

[..]
Uitstekende post maar vwb D66 moet ik wel zeggen dat het gelukkig niet meer de D66 is van de Pechtold jaren. Die hebben echt wel een draai gemaakt. Complimenten dus aan @:Hexagon zijn clubje.

quote:

Klimaatproject onder Noordzee blijkt vooral lucratief voor grote vervuilers
De opslag van CO2 onder de Noordzee is een relatief goedkope manier om de klimaatdoelen te halen. Maar het levert mogelijk vooral financieel voordeel op voor de grote uitstoters in de haven van Rotterdam, terwijl de overheid de risico's op zich neemt...

quote:

De onafhankelijke Stichting Leerplanontwikkeling (slo) maakte een beschrijving van elke lesmethode, zodat leerkrachten overzicht hadden en wisten waar welke methode voor diende. Vervolgens hielpen zogenaamde schoolbegeleidingsdiensten leerkrachten en schoolleiders bij vragen als: welke methode past bij ons onderwijs en de leerlingen?

De publieke schoolbegeleidingsdiensten werden echter ‘langzaam uitgekleed’, beschrijven oud-werknemers. Vanaf 2006 schroeft cda-minister Maria van der Hoeven de financiering elk jaar verder terug. De ondersteunende slo-afdeling wordt uiteindelijk in 2018 onder D66-minister Ingrid van Engelshoven zelfs opgeheven. Scholen krijgen nog steeds geld voor hulp en advies, maar moeten dat nu inkopen bij vaak commerciële bedrijven. Dat soort ‘hulp’ varieert van een programmeerklasje tot een taaltraining.

Dat is kwalijk, vindt Margreet de Vries. Ze werkt begin jaren 2000 als beleidsmedewerker op het ministerie van Onderwijs, nu is ze directeur van een vereniging van gecertificeerde onderwijsadviesbureaus en kijkt met verbazing naar de steeds maar groeiende adviessector. ‘Iedereen kan morgen een onderwijsadviesbureau beginnen’, zegt De Vries die in een Excelbestand bijhoudt hoeveel onderwijsadviesbureaus er elk jaar bij komen. Ze ziet sinds 2010 een stijging van zeshonderd naar ruim drieduizend bureaus en daarom pleit ze voor een inhoudelijke kwaliteitsdrempel vanuit de overheid. ‘Scholen kunnen nu onderwijsgeld besteden aan een cursus bewegend leren of een workshop programmeren, maar als we willen dat kinderen beter rekenen, moeten we ze betere rekenles gaan geven.’ Met het privatiseren van de ondersteuningsdiensten vanuit de overheid is alle sturing op inhoud verdwenen, zegt De Vries. ‘Reguleer ons!’ roept ze door de telefoon. ‘Hoe vaak heb je nou een markt die dat zegt?’

quote:

Onderzoek De onderwijsmarkt gijzelt ons leesonderwijs
‘Wie is hier nou de baas?’
Al jaren is bekend dat de manier waarop kinderen leren lezen niet werkt. Leerkrachten verdwalen in een woud van lesmethodes, bepaald door de vrije markt van uitgevers en onderwijsadviseurs. ‘We experimenteren op kinderen.’

Sylvana van den Braak, Michelle Salomons en Machteld Veen beeld Milo

13 december 2023

quote:

De Universiteit Utrecht stopt in 2026 met zes studies. De studenten die nu nog Duits, Frans, Arabisch, Italiaans, Keltisch of Religiewetenschappen volgen, mogen hun studies nog afmaken, daarna klinkt er na honderden jaren bruisende veeltaligheid nog maar één luide spraak: het Engels. Het komt voor Charlotte Goulmy, docent Frans niet als verrassing. De vreemde talen zijn al langer het zorgenkind in het onderwijs.

quote:

Op zaterdag 2 november 2024 12:30 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Denk je niet dat het er aan ligt dat er geen nog Duits of Frans etc wil studeren?
Als ik de talenkennis van de jongere generaties kijk is die niet meer dan Engels

quote:

Op zaterdag 2 november 2024 12:30 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Denk je niet dat het er aan ligt dat er geen nog Duits of Frans etc wil studeren?
Als ik de talenkennis van de jongere generaties kijk is die niet meer dan Engels

quote:

Op zaterdag 2 november 2024 12:40 schreef Klopkoek het volgende:

[..]
Frans en Duits zijn gewoonweg jarenlang verwaarloosd. Dan krijg je dit.

Het promoten van het Engels pastte helemaal bij de neoliberale agenda en mindset, het Atlanticisme, en alles waar het bedrijfsleven niet direct onmiddellijk baat bij heeft is nutteloos.

Dus zijn vakken als Frans en ook geschiedenis (!!) in een sterfhuisconstructie gestopt. Is een lang proces geweest. Is zeker niet iets van gisteren. De laatste generaties met degelijk Frans zijn de babyboomers geweest (geboren in 1960 of eerder).

Het is een cultureel, politiek en ideologisch project geweest. Het stuurt de manieren van denken en doen.

quote:

Op zaterdag 2 november 2024 12:30 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Denk je niet dat het er aan ligt dat er geen nog Duits of Frans etc wil studeren?
Als ik de talenkennis van de jongere generaties kijk is die niet meer dan Engels

quote:

Op zaterdag 2 november 2024 16:57 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Het is geen complot, mensen onder 35-40 interesseren zich er geen neuk voor wat anders te leren dan Engels als het om vreemde talen gaat, en hoe jonger hoe minder ze het interesseert.
Ben nu wel nieuwsgierig, welke talen beheers jij vloeiend?

quote:

Op maandag 4 november 2024 09:19 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Ik heb het over de interesse bij leerlingen/studenten, niet over onderwijs hervorming op middelbare scholen.
De interesse voor Frans en Duits was in mijn tijd al gering.

quote:

Op maandag 4 november 2024 11:35 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Waarom moet je hier een heel lament over neoliberalisme bij halen, terwijl je punt gewoon is dat de moderne onderwijsmethode op lagere en middelbare scholen gewoon kut is? Het probleem is belabberd onderwijs, toch?
Dat jij daar Neoliberalisme in wil "hineininterpretieren", en "verborgene Absichten unterstellen" maakt je punt niet sterker.
Verder, zoals ik Klopkoek ook beantwoorde:
[..]

quote:

Op maandag 4 november 2024 09:16 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Als het bedrijfsbelang zou dicteren zou juist Duits en Frans worden gepushed.
Duitsland is voor Nederland de belangrijkste exportbestemming voor goederen en diensten.
Frankrijk is na Duitsland de grootste economie in de EU.
Zie juist dat de gebrekkige talenkennis er voor zorgt dat Nederland veel kansen laat liggen, ook in Brussel

quote:

Op maandag 4 november 2024 11:35 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Waarom moet je hier een heel lament over neoliberalisme bij halen, terwijl je punt gewoon is dat de moderne onderwijsmethode op lagere en middelbare scholen gewoon kut is? Het probleem is belabberd onderwijs, toch?
Dat jij daar Neoliberalisme in wil "hineininterpretieren", en "verborgene Absichten unterstellen" maakt je punt niet sterker.
Verder, zoals ik Klopkoek ook beantwoorde:
[..]

we mogen de markt niet verstoren/b]

[b](overigens: het feit dat een kleine oligopolie en een clubje miljardairs de lesmethoden bepalen - elke inmenging is 'marktverstoring' - en voorschrijven is natuurlijk op zichzelf al kneiter rechts. De hersenspoeling begint dus zo)

quote:

Op maandag 4 november 2024 12:36 schreef Klopkoek het volgende:

[..]
Je leest opzettelijk niet goed. Ik had het over 'kortzichtige bedrijfsbelangen'. Deze hebben zeker wel een invloed gehad. Zo ken ik Pietverdriet weer.

quote:

Op maandag 4 november 2024 13:46 schreef Bondsrepubliek het volgende:

[..]
Goed onderwijs kost geld maar bedrijven lobbyen voor minder belastingen en meer subsidies. Maar daarnaast, een neoliberale overheid is tuk op staatsschuldreductie. Dit gecombineerd met de structurele voorrang van de korte termijn financiële belangen in het neoliberalisme verklaart ook waarom weinig populaire studies worden wegbezuinigd. Korte termijn financiële baten gaan voor opbrengsten op de lange termijn.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 4 november 2024 17:39 schreef nostra het volgende:

[..]
Wat is de langetermijnopbrengst van het faciliteren van een zestal studies die minder dan 25 jaarlijkse aanwas hebben? Het neigt nogal naar het overwaarderen van iets conceptueels en een wat perverse drang om de overheid als infuus te gebruiken voor zelfgepercipieerd algemeen nut. Als je om moverende redenen écht Keltisch wil studeren, dan kan dat ook gewoon particulier.

quote:

Rechtsbescherming staat onder druk
Aantal sociaal advocaten voor toeslagen-en uitkeringszaken gehalveerd
Rechtsbijstand 11.11.2024

Regelmatig moet sociaal advocaat Sanne van Oers ‘nee’ verkopen aan mensen die met een juridisch probleem bij haar komen. Ze werkt bij een van de laatst overgebleven sociale advocatenkantoren in Nijmegen. “Ik weet ook niet meer waar we die mensen wél naartoe moeten sturen”, vertelt Van Oers, die ook algemeen deken is bij de Nederlandse orde van advocaten (NOvA). “We doen sinds een tijdje geen sociaal zekerheidsrecht meer, en geen huur- en arbeidsrecht. Collega’s die dat deden stopten ermee omdat de betaling in die zaken te laag werd.”

Ruim een derde van de Nederlanders heeft op basis van hun inkomen recht op een sociaal advocaat. Die wordt gedeeltelijk door de overheid bekostigd. De verschraling van deze sociale advocatuur is niet enkel een Nijmeegs probleem. Tussen 2019 en 2023 daalde het aantal sociaal advocaten dat mensen hielp met juridische zaken over uitkeringen en toeslagen landelijk met meer dan de helft, blijkt uit cijfers van het Kenniscentrum van de Raad voor Rechtsbijstand...

quote:

Net zoals kerkelijk gelovigen zijn ook meritocraten vrij overtuigd van het eigen gelijk

Mark Van Ostaijen is bestuurssocioloog aan de Erasmus Universiteit

19 november 2024

Het ging weer eens over een 'gefaalde integratie'. Over geloof en religie. Over een 'parallelle samenleving'. Het deed me denken aan toen. Ik groeide op in het katholieke zuiden. Een groot deel van mijn jeugd bracht ik door in de rooms-katholieke kerk, rooms-katholieke school en de rooms-katholieke voetbalclub. En nee, dit zijn niet de memoires van een naoorlogse jeugd, maar mijn wereld uit de jaren negentig. Een eigen wereld in een nogal verzuild Nederland.

Uiteraard speelde mijn jeugd zich af in het staartje van de ontzuiling, want het geloof in de grote ismen was allang gaan eroderen. Ontkerkelijking heeft ervoor gezorgd dat nu inmiddels een meerderheid van de Nederlanders zegt 'niet gelovig' noch 'religieus' te zijn. Dat is in historisch perspectief een extreme omwenteling binnen enkele generaties.

Als gevolg daarvan lijken religie en geloof in Nederland – zeker voor progressieven – vooral iets van vervlogen tijden. Maar wat die seculiere meerderheid doorgaans vergeet, is dat een geloofsvacuüm altijd wordt opgevuld met een anders zingevingskader. Zo toont de historicus Jos Palm in zijn boek Moederkerk hoe het rooms-katholieke Nijmegen hun katholicisme in rap tempo verving door marxisme als het ware geloof. Ook in breder Nederland baarde het geloofsvacuüm andere ismen.

Zo toont onderzoek van de in Boston werkzame Nederlands socioloog Jonathan Mijs aan dat Nederland wordt gekenmerkt dor een sterk meritocratisch geloof. Een 'heilig' geloof in talent, inspanning en verdiensten, een geloof dat succes individueel maakbaar is. Zo geloven aanhangers van het meritocratisme 'dat inspanning loont' en dat degene in belangrijke posities dat 'verdienen' omdat ze 'er hard voor gewerkt hebben'. Niet voor niets profileerde onze vorige premier zich als 'Mark de hardwerkende Nederlander'.

Velen ervaren meritocratisme niet als geloof, maar zijn overtuigd dat de wereld zo in elkaar zit. Zoals ieder ander geloof, is ook meritocratisme zo vanzelfsprekend dat het niet wordt bevraagd. Ik gun ieder z'n dogmatiek maar het wordt pas echt problematisch wanneer sociale ongelijkheden worden gelegitimeerd door dit meritocratisme.

Zo toont socioloog Mijs aan dat er een samenhang is tussen landen met een groeiende inkomensongelijkheid en een meritocratisch geloof. En dan wordt het grimmig. Want als je er bijvoorbeeld van overtuigd bent dat mensen in de bijstand 'het er zelf naar hebben gemaakt', werklozen 'maar beter hun best moeten doen' en mensen in armoede 'maar wat harder moeten werken', dan zet je het hele idee van sociale solidariteit op de helling.

Je kan prima overtuigd zijn van dergelijke geloofsartikelen, maar wetenschappers spreken niet voor niets van een 'meritocratische mythe' en de 'tirannie van verdienste'. Het idee dat 'hard werken loont' is namelijk in ons kapitalistisch systeem, waar vermogen vooral rendeert ten koste van arbeid, niet geheel waar. En aangezien we weten dat een ongelijke verdeling van (sociaal) kapitaal vaststaat bij geboorte is het idee dat succes voortkomt uit eigen talent, inspanning of verdienste, niet meer dan functionele fictie.

Toch blijft ook dit geloof hardnekkig, net zoals bij andere ismen uit het verleden. Niet voor niets leven we nu dus ook in een land met een 'diplomademocratie', waar het aantal miljonairs ieder jaar groeit en waar de vermogensongelijkheid een van de grootste ter wereld is. Ondertussen groeit het particulier onderwijs, de bijlesindustrie en onderwijsseggregatie.

Daar waar tijdens de verzuiling nog sprake was van verticaal geïntegreerde, parallelle samenlevingen op basis van religie en ideologie, leven we nu in horizontaal geïntegreerde, parallelle samenlevingen op basis van inkomen en opleidingsniveau. Met andere woorden, weinig nieuws onder de zon. En tot zover de integratie. Daarbij, wanneer politici zoiets als integratie, geloof of een parallelle samenleving van anderen problematiseren, wordt doorgaans de eigen parallelle samenleving van hoogopgeleide segregatie en meritocratisch geloof buiten schot gehouden.

Net zoals kerkelijke gelovigen zijn helaas ook meritocraten vrij overtuigd van het eigen gelijk. Echter heeft een meritocratisch geloof bijzonder problematische gevolgen. Want anders dan voorheen, deelt een meritocratisch gelovige de 'hardwerkende' wereld vooral op in winnaars en verliezers. Dat is niet onschuldig voor het overeind houden van een staat, rechtstaat of verzorgingsstaat, die gestut zijn op solidariteit, barmhartigheid en gelijkheid.

Zodoende is het geloof weer onverminderd actueel. Maar de gevolgen van deze nieuwe geloofsrichting zijn nog nauwelijks te overzien.

quote:

Kan je ook succesvol worden zonder beroemde ouders?

Gisteren 14:59
Met een goede achternaam kom je een heel eind. Kijk maar naar Hollywood, genoeg sterren van wie je je af kan vragen of ze het ook zo ver hadden geschopt zonder een beroemde papa of mama. Maar ook buiten de showbizz liegen de cijfers er niet om. Zo heb je met een vader als politicus, zelf zo’n 110x meer kans om politiek actief te worden. Hoe verhoudt dit zich tot het ideaal van een meritocratische samenleving? We zouden toch alles moeten kunnen bereiken door te manifesteren en hard te werken? Socioloog prof. dr. Thijs Bol onderzoekt de willekeur van succes, en ziet hoe we meer dan ooit geloven in maakbaarheid. Maar hoe gelijk is de kans op succes werkelijk? En wat is de invloed op de maatschappij als macht telkens wordt doorgegeven?

Nepo-baby’s
De discussie over zogeheten ‘nepo-baby’s’ – kinderen van beroemde ouders die zelf ook succes bereiken in dezelfde industrie – legt een pijnlijke realiteit van kansenongelijkheid bloot. Socioloog Thijs Bol benadrukt dat het probleem niet is dat deze kinderen geen talent hebben, maar dat er veel anderen zijn met vergelijkbare talenten die niet dezelfde kansen krijgen. “Geen enkele nepo-baby zegt: als mijn ouders niet bekend waren geweest had ik niet in deze film gespeeld. Dat is te pijnlijk om toe te geven,” stelt Bol

Oneerlijke verdeling van succes
Volgens Bol is het een patroon dat in vrijwel alle sectoren terugkomt. “Als je geboren wordt als kind van een arts, dan heb je een 25 keer grotere kans om ook arts te worden,” legt hij uit. Toch roept dit minder vaak maatschappelijke weerstand op. Bol wijst erop dat het succes van nepo-baby’s in de showbizz juist zo’n gevoelige snaar raakt omdat het duidelijk zichtbaar maakt hoe oneerlijk succes is verdeeld. “Dit conflicteert met het ideaal van een meritocratische samenleving en dit idee van maakbaarheid is de afgelopen decennia enorm gegroeid.”

Wantrouwen in instituties
Wat is de invloed op de maatschappij als macht telkens wordt doorgegeven? Mensen vragen zich, aldus Bol, steeds vaker af of belangrijke posities worden ingevuld door de juiste mensen – op basis van hun capaciteiten – of door hun connecties. Dit wantrouwen heeft gevolgen voor de legitimiteit van instituties. “Als schaarse posities steeds naar dezelfde groep mensen gaan, doet dat iets met de legitimiteit. Mensen vragen zich af: kan ik überhaupt de politiek in als ik niet bij Minerva heb gezeten?”.

Gelijke uitkomsten
Bol pleit voor concrete maatregelen om gelijke kansen te bevorderen. “Denk aan het vormgeven van sollicitatieprocedures of bepaalde kansen voor gelijkheid in het onderwijs.” Tegelijkertijd erkent hij dat willekeur altijd een rol zal blijven spelen. Daarom is het volgens Bol cruciaal om na te denken over de legitimiteit van de uitkomsten van ongelijkheid. “Verschillen in inkomen en status worden steeds groter, en dat is eigenlijk niet goed uit te leggen als uit onderzoek blijkt dat de geboorteloterij zo’n grote invloed heeft op hoe ver je het schopt.”

quote:

Op zondag 1 december 2024 11:50 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Contradictio in terminis

Waarom Sociologie geen wetenschap is.

1. Gebrek aan Objectiviteit
Wetenschappen zoals natuurkunde en chemie zijn sterk afhankelijk van meetbare en objectieve gegevens. Sociologie daarentegen, bestudeert menselijk gedrag en samenlevingen, die inherent subjectief zijn. Verschillende culturen en individuele ervaringen kunnen de resultaten beïnvloeden, waardoor objectiviteit moeilijk te bereiken is.

2. Problemen met Herhaalbaarheid
In de exacte wetenschappen kunnen experimenten herhaald worden onder gecontroleerde omstandigheden om de resultaten te bevestigen. In de sociologie is dit vaak niet mogelijk. Sociale fenomenen zijn contextgebonden en uniek, waardoor het moeilijk is om identieke situaties te recreëren voor herhaalde studie.

3. Complexiteit van Variabelen
Menselijk gedrag wordt beïnvloed door een enorme hoeveelheid variabelen, van culturele invloeden tot persoonlijke ervaringen. Deze variabelen zijn vaak met elkaar verweven en moeilijk afzonderlijk te bestuderen. Dit maakt het lastig om causale relaties met dezelfde nauwkeurigheid te bepalen als in de natuurwetenschappen.

4. Interpretatieve Aard
Sociologen gebruiken vaak kwalitatieve onderzoeksmethoden zoals interviews en etnografieën. Deze methoden zijn afhankelijk van interpretaties en kunnen niet dezelfde mate van empirische zekerheid bieden als kwantitatieve methoden in de exacte wetenschappen.

Kinderen van artsen worden veel vaker arts dan gemiddelde kinderen, is ongetwijfeld waar, maar dit roepen is selectief en narratief met de data omgaan. Om hier dan vervolgens een koek van te bakken over hoe oneerlijk de maatschappij is, is Texaans Prijsschieten.
Als je objectief zou zijn, en objectief onderzoek doet zonder interpretatief bezig te zijn, zou je berichten over de waarschijnlijkheid dat kinderen in de voetsporen van ouders treden.
Ik acht het heel waarschijnlijk dat wanneer je ouders hoogopgeleid zijn en je in een omgeving opgroeit waar men niet de hele avond chips vretend en cola drinkend voor SBS hangt, maar naar theater gaat, musea bezoekt, iedere week naar de bieb gaat, dat deze kinderen dan maatschappelijk succesvoller zullen zijn.

Het jammeren dat het de schuld is van de VVD, de politiek, de maatschappij is verantwoording afschuiven. Het is een narratief om af te geven op je politieke tegenstanders.

Wil je dat kinderen zich ontwikkelen, dan moeten ouders daar het goede voorbeeld in geven. Opvoeding is een taak van de ouders, niet van de overheid.

quote:

Op zondag 1 december 2024 11:50 schreef Jan_Onderwater het volgende:
2. Problemen met Herhaalbaarheid
In de exacte wetenschappen kunnen experimenten herhaald worden onder gecontroleerde omstandigheden om de resultaten te bevestigen. In de sociologie is dit vaak niet mogelijk. Sociale fenomenen zijn contextgebonden en uniek, waardoor het moeilijk is om identieke situaties te recreëren voor herhaalde studie.

quote:

Op zondag 1 december 2024 11:54 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]
“Alle wetenschap is natuurkunde of postzegels verzamelen.” - Ernest Rutherford.

quote:

Op zondag 1 december 2024 11:07 schreef Bondsrepubliek het volgende:
Een nuttig interview van Jojanneke. Voor de samenvatting daarvan zie hieronder maar voor een completer beeld is het beter het hele radiofragment terug te luisteren. Link:https://www.nporadio1.nl/(...)nder-beroemde-ouders
De sociologische wetenschap maakt dus duidelijk dat stemmen op VVD of D66 ontzettend onrechtvaardig is.
[..]

Kan je ook succesvol worden zonder beroemde ouders?

quote:

Op zondag 1 december 2024 11:50 schreef Jan_Onderwater het volgende:

[..]
Contradictio in terminis

Waarom Sociologie geen wetenschap is.

quote:

(1) Sociology adopts scientific method:
Sociology studies social events by adopting scientific methods. Though we cannot do
experiments with human-being in a laboratory, human’s social behaviour is subject to scientific investigation like a natural phenomenon. It applies scientific methods as case study, interview, sociometry scales, and questionnaires which are exercised to quantitatively measure social
phenomenon.
(2) Sociology makes accurate observation:
Observation can be feasible in the study of sociology even if it does not have its own research laboratory. But accurate observation can be performed outside the laboratory. The total society is the laboratory of sociology. Even Newton did not discover his laws inside a laboratory. Sociology makes observations of the recruitment process at the time of occurrence. Although Sociology does not possess a laboratory still it makes accurate observations. Hence Sociology
is a science. Besides, laboratory experiments are not the only criteria of science.
(3) Objectivity is possible in Sociology:
Like natural sciences, Sociology also makes objective study. The statement that unemployment is a social evil is an objective statement which is based on facts collected by sociologists. Further surveys and revivification prove that sociology may perform objective study of social
phenomena. Novel procedures and methods are also introduced to make social phenomena more objective. Hence Sociology is a science.
(4) Sociology describes cause-effect relationship:
Like natural sciences, Sociology also traces the cause and finds the answers. While studying employment situation growth, Sociology has traced the relationship between education and poverty. Unemployment is the cause of poverty. Thus, sociology describes cause-effect relationships in unemployment and poverty. Hence sociology is a science.
(5) Sociology makes accurate measurement:
Sociology, like other natural sciences, also accurately measures social phenomena or
relationships. By using statistical methods, socio-metric scale, scales of measurement
sociology effectively and accurately measure social relationships. Hence Sociology is a
science.
(6) Sociology tries to make prediction:
We can witness the advent of an era of a paradigm shift from correlation and causality to social prediction (Chen et al.,2021). “With the development of computer algorithms for specific data (Athey, 2018), social scientists have been able to process large-scale social data, highlighting the academic value of social prediction (Hofman et al. 2017)”(Chen et al.,2021 pp.2-3, ). Although Kaplan (1940) realised the difficulty of prediction, he believed that social behaviour was even more predictable than natural phenomena at the microlevel. Cuvier opines this predictive value of Sociology is improving day by day. As Sociology grows up gradually it foresee more accurately.
(7) Sociology makes generalisation:
The notion that generalisations drawn by social sciences are not universal is proved to be wrong. Like natural sciences Sociology became able to draw generalisations which are universally applicable. The concept of skill directly related to proper education and proper employment is a universal truth.