Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst".
quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
Niet denigrerend hoor, maar eerder cynisch (voor mezelf) omdat ik het al een jaar of acht zo ken. Ik reageer vooral op mezelf in die post.quote:Op woensdag 16 augustus 2023 23:47 schreef JeWa100 het volgende:
[..]
Een beetje denigrerend hoe je spreekt. Maar ik ga er wel inhoudelijk op in. Als een nieuwsbericht het koppelt aan depressie dan mag je aannemen dat het inderdaad niet hoort bij volwassen zijn inderdaad. Als volwassene verlies je plezier in het spelen van verstoppertje zoals je nog wel leuk vond als 5 jarige bijvoorbeeld. Maar van wat daar beschreven wordt haal je nergens meer echt voldoening uit. Alle andere personen om me heen die ik zie lijken nog wel blij te worden van een avondje uit en samen met elkaar praten. Of thuis voor de tv te zitten een serie te kijken. Je doet sommige nog wel omdat je nou eenmaal wel moet, je moet je dag toch wat invulling geven in plaats van de hele dag maar in bed te liggen. Maar zelf haal ik uit nog weinig voldoening en maar voor zeer beperkte tijd ook jammer genoeg. Vond dit artikel wel sprekend ook omdat de huisarts, bedrijfsarts etc. hier nooit om hebben gevraagd terwijl ze geen enkele moeite hadden met de diagnose van depressie
Dan kan ik waarschijnlijk pas in 2024 terecht wat betekent dat ik mijn hele eigen risico weer kwijt ben (wat op dit moment best veel geld is voor mij).
Heel mijn leven staat stil nu zolang ik nergens terecht kan. Als ik al ergens terecht kan. En ik word er ook niet jonger op.
[ Bericht 9% gewijzigd door Guanabana op 17-08-2023 15:09:12 ]
Het probleem is niet de GGZ maar de zorgverzekeraar. Meeste zorgverzekeraars hebben wel iets van zorgbemiddeling. Dus gewoon contact opnemen met je zorgverzekeraar en een oplossing eisen.quote:Op donderdag 17 augustus 2023 15:02 schreef Guanabana het volgende:
Ben weer doorverwezen voor hulp, maar zie nu dat er een aanmeldstop geldt voor mijn verzekeraar. Zucht. Het is ook altijd gezeik met de GGZ hè.
Dan kan ik waarschijnlijk pas in 2024 terecht wat betekent dat ik mijn hele eigen risico weer kwijt ben (wat op dit moment best veel geld is voor mij).
Heel mijn leven staat stil nu zolang ik nergens terecht kan. Als ik al ergens terecht kan. En ik word er ook niet jonger op.
Desnoods met hulp van je naasten of huisarts.
Mijn huisarts en vrouw hebben ooit flink voor mij de GGZ instelling onder druk gezet voor een bedje.
Ik zou de verzekeraar bellen of ze ook andere plekken hebben in de buurt zonder aanmeldstop.quote:
Ben weer doorverwezen voor hulp, maar zie nu dat er een aanmeldstop geldt voor mijn verzekeraar. Zucht. Het is ook altijd gezeik met de GGZ hè.
Dan kan ik waarschijnlijk pas in 2024 terecht wat betekent dat ik mijn hele eigen risico weer kwijt ben (wat op dit moment best veel geld is voor mij).
Heel mijn leven staat stil nu zolang ik nergens terecht kan. Als ik al ergens terecht kan. En ik word er ook niet jonger op.
Maar wis de wachtlijsten ook niet uit... die zijn vaak ook best lang...
Pff voel me meteen weer zo wanhopig alsof niks meer zin heeft en alles stilstaat. En ik maak me altijd zorgen om geld.
Gelukkig voel ik me nu prima, dat scheelt.Sterkte, je bent in ieder geval niet de enige.quote:
Voel me zwaar depressief vandaag, ergste is dat ik er ook nergens over kan praten, alles wordt gemod.
Ook absurd zeg. Waar zitten we met z'n allen in joh.quote:Op donderdag 17 augustus 2023 15:59 schreef nostra het volgende:
Vier maanden wachttijd voor intake en dan nog acht voor de behandelstart.
Heb je al contact opgenomen met je zorgverzekeraar? Die moeten toch ook iets kunnen doen?quote:
Ja heb nu net afwijzingsbrief gekregen. Morgen maar weer even bellen met de POH-GGZ wat nu te doen, misschien is er een andere behandelplek. Maar deze was best goed en daar ben ik drie jaar geleden ook al in behandeling geweest dus daar wilde ik eigenlijk wel naar terug.
Pff voel me meteen weer zo wanhopig alsof niks meer zin heeft en alles stilstaat. En ik maak me altijd zorgen om geld.
Voor iets als kanker regelen we van alles zo snel mogelijk. Terwijl een langdurige depressie ook gewoon fucking fataal kan zijn.
Ik weet niet in welke regio je woont. Mocht het in of in de buurt van Zuid Holland zijn. Ik heb hele goede ervaringen met Yulius.
Nee nog niet, ga morgen wel even met POH waar ik vandaag ook was de opties bespreken.quote:Op donderdag 17 augustus 2023 16:45 schreef MatthijsDJ het volgende:
[..]
Heb je al contact opgenomen met je zorgverzekeraar? Die moeten toch ook iets kunnen doen?
Voor iets als kanker regelen we van alles zo snel mogelijk. Terwijl een langdurige depressie ook gewoon fucking fataal kan zijn.
Ik weet niet in welke regio je woont. Mocht het in of in de buurt van Zuid Holland zijn. Ik heb hele goede ervaringen met Yulius.
Oke, mijn ervaring is dat als jezelf er ook wat druk achter zet er stiekem toch deurtjes open gaan.quote:
[..]
Nee nog niet, ga morgen wel even met POH waar ik vandaag ook was de opties bespreken.
En dan bedoel ik niet de zaken erger doen voorkomen ofzo.
Ben vandaag ook begonnen met watervasten, heb ik toch nog enige controle over iets en val ik hopelijk wat af.
Iets verder gekomen?quote:
[..]
Nee nog niet, ga morgen wel even met POH waar ik vandaag ook was de opties bespreken.
Pillen zodat de scherpe randjes eraf zijn. Daardoor kan ik de zaken doen die mij verder stabiel houden.quote:
Ik ben wel benieuwd eigenlijk: wat helpt jullie nou ontzettend erg?
Praten, praten en af en toe luisteren.quote:
Ik ben wel benieuwd eigenlijk: wat helpt jullie nou ontzettend erg?
Voor mij dat mijn vriendin eindelijk een keer stil is. We hebben afgesproken dat we niet meer 'discussiëren'. Was ook altijd van haar kant dus voor mij weinig moeite. Maar eindelijk nu wat rust voor mij in plaats van elke keer gezeur en geneuzel. Of zoals zij het zei, ja over de 90% die je goed doet hoeven we het niet te hebben, het gaat om de 10% die je niet goed doet. Blijven wellicht alsnog niet bij elkaar maar in ieder geval is dit een positief iets, eindelijk gewoon geen gezeur terwijl ik alle vaste lasten betaal en alles wat overdag moet gebeuren doe. Sommige vrouwen willen echt alles krijgen en je zit er dan jammer genoeg aan vast vanwege kinderen. Maar goed we gaan zien wat het wordt, op dit moment goed genoeg. Word alweer pissig terwijl ik dit typte, wat een flutlevenquote:
Ik ben wel benieuwd eigenlijk: wat helpt jullie nou ontzettend erg?
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 18-08-2023 22:20:12 ]
Klinkt als een relatie die meer energie kost dan oplevert.quote:
[..]
Voor mij dat mijn vriendin eindelijk een keer stil is. We hebben afgesproken dat we niet meer 'discussiëren'. Was ook altijd van haar kant dus voor mij weinig moeite. Maar eindelijk nu wat rust voor mij in plaats van elke keer gezeur en geneuzel. Of zoals zij het zei, ja over de 90% die je goed doet hoeven we het niet te hebben, het gaat om de 10% die je niet goed doet. Blijven wellicht alsnog niet bij elkaar maar in ieder geval is dit een positief iets, eindelijk gewoon geen gezeur terwijl ik alle vaste lasten betaal en alles wat overdag moet gebeuren doe. Sommige vrouwen willen echt alles krijgen en je zit er dan jammer genoeg aan vast vanwege kinderen. Maar goed we gaan zien wat het wordt, op dit moment goed genoeg. Word alweer pissig terwijl ik dit typte, wat een flutleven
Ja is misschien ook wel zo. Maar ze is een goede moeder en ik heb ook geen zin om de kinderen met gescheiden ouders op te laten groeien. Laatste tijd gaat het beter dus omdat er geen gezeur is. Ach ja, het levenquote:
[..]
Klinkt als een relatie die meer energie kost dan oplevert.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 20-08-2023 00:11:54 ]
Ik voel me mentaal erg slecht, zeer neerslachtig. Heb ik nog zin in het leven? Nee. Wil ik dood? Nee, dat ook niet. Ik wil me eindelijk weer eens gelukkig voelen. Vrienden en mijn ouders die dit van me weten, weten dat ik me slecht voel. Collega's en anderen om me heen zien me volgens mij als een op zich prima gelukkig persoon.
Ik trek me dingen helaas heel erg aan. Mijn moeder geeft aan dat ik wel eens hoog sensitief kan zijn, dit is iets wat de huisarts vroeger wel eens aangegeven heeft. Komt er op neer dacht ik misofonie heb (kan slecht tegen bepaalde scherpe geluiden, waardoor ik me snel geïrriteerd voel), heb soms last van verbale woedeaanvallen (afgelopen weekend nog, dat heeft me mijn relatie gekost) en ik vermoed dat ik verslavingsgevoelig ben (wiet, als ik niet blow dan drank, seks, crypto).
Energie heb ik niet iets te ondernemen, ik moet me er gigantisch toe zetten. Dat probeer ik ook, maar de voldoening blijft uit. Ik ervaar de maatschappij als zwaar en heb niet het idee dat ik er echt mijn draai in kan vinden. Ik heb een klushuis gekocht, maar vervang de S gerust met een T en laat de L maar weg. Er moet teveel aan gebeuren en dat heb ik onderschat. Geld om alles te laten doen heb ik niet. In de zomer is het hier gigantisch heet, in de winter ijs- en de ijskoud.
Ergste is denk ik dat ik me erg eenzaam voel. Vrienden heb ik wel, en goeden ook nog wel maar toch voel ik me eenzaam. Alleen thuiskomen, alleen koken, alleen naar bed. Ik ben bang voor de toekomst, dat ik niet weer iemand vind en dat ik alleen eindig. Ik mis mijn ex enorm (relatie kwam 3 jaar geleden tot een eind en duurde ongeveer 2 jaar), met haar had ik zo'n enorm goede klik maar dat heb ik verpest. De dame waar ik de afgelopen 2 jaar mee was, was ruim 11 jaar jonger dan ik. Het was een leuke meid maar toch is dit tot een einde gekomen, een heel verhaal op zich zelf weer.
Ik ben kapot en ik kan niet meer. Mijn leven vanaf jaar 0 tot en met 14 a 15 was leuk. Toen kwam acné, onzekerheid, niet klaar voor de 'grote wereld'. Op een paar goede jaren na voel ik me dus al bijna 20 jaar bijzonder slecht.
Heb meerdere psychologen geprobeerd, de een een beter succes dan een ander. Ik sta nu weer op de wachtlijst, al zo'n 3 of 4 maanden en heb er nog niks van gehoord.
Mijn leven heeft geen basis meer en ik heb geen leuke vooruitzichten. Wie vraagt eens uit het niks hoe ik me voel? Wanneer houdt een relatie eens goed stand bij mij? Ik weet het niet meer..
Gaan we weer.
Ok, ik loog, kat sparkt wel joy.
Je bent iig geen opgever. Ik denk wel dat je flink aan de slag moet en beslissingen moeten maken. Je maakt je bijvoorbeeld veel zorgen over je huis; kan je dat niet beter verkopen en gaan voor een appartementje?quote:
Helaas, ik meld me hier ook maar eens. Ik ben midden 30 en voel me eigenlijk sinds mijn 15e (acne, middelbare school vond ik eng) af en aan goed. Vaker niet goed dan wel helaas. Ik denk niet dat het handig is hier direct mijn hele levensverhaal op te hangen, dan schrijf ik ongeveer een boek.
Je noemt ook dat je met bepaalde psychologen succes had, wat zorgde er bij voor dat het helpend was?
Je lijkt vrij diep te zitten, is een doorverwijzing naar een psychiater niet een idee? Niet dat ik zeg dat je aan de pillen moet, maar gewoon een verkenned consult.
Ik moet inderdaad flink aan de slag en dat betekent vooral mijn eigen leven op de rit krijgen en hierin plezier krijgen.quote:
[..]
Je bent iig geen opgever. Ik denk wel dat je flink aan de slag moet en beslissingen moeten maken. Je maakt je bijvoorbeeld veel zorgen over je huis; kan je dat niet beter verkopen en gaan voor een appartementje?
Je noemt ook dat je met bepaalde psychologen succes had, wat zorgde er bij voor dat het helpend was?
Je lijkt vrij diep te zitten, is een doorverwijzing naar een psychiater niet een idee? Niet dat ik zeg dat je aan de pillen moet, maar gewoon een verkenned consult.
Mijn huis zou ik kunnen verkopen maar ik ben dusdanig zelf aan het klussen geweest (lees: vooral sloopwerk tot zover) dat dat op dit moment niet realistisch is ivm de hypotheek die er op zit. Het is inmiddels ook wel gewend moet ik zeggen maar ik moet er wel mee verder.
De psycholoog die ik had kon ik goed mee praten en zij kon goed luisteren. Echter, de behandeling werd destijds niet voortgezet omdat ik niet niet meer in het traject paste. Ik kwam er tegen verslaving (wiet), en op den duur was dat klaar. Ik kan het me niet exact meer heugen.
Een psychiater heb ik vorig jaar bijgezeten. Ik kwam niet verder dan 2 of 3 consults. Het was totaal geen match. Bij de eerste ontmoeting ging het letter lijk zo... Ik zat in de wachtkamer. Psycholoog kwam langs en vroeg aan mij: "Ben jij die en dit? Neem maar plaats in die kamer.". Ze stelde zich niet voor. Haar assistent stelde zich niet voor. Ik moest mijn verhaal maar doen. De tweede keer dat ik er kwam zat er nog een stagiair bij. Niemand werd voorgesteld aan elkaar. Alle stoelen waren bezet door de 3 dames en ik moest zelf maar een stoel er bij pakken en werd op een bijzonder verre afstand geplaatst. Verliep erg raar.
Ik weet denk ik wel waar ik aan moet werken:
- Niet meer blowen/roken
- hulp krijgen tegen woede-uitbarstingen (die gebeuren alleen in mijn relaties en met drank op, dus niet meer (teveel) drinken. Dat ging vorig weekend helemaal verkeerd met mijn vriendin..
. - Daarnaast hobbies vinden die ik leuk vind, ik ga me opgeven voor tennisles.
- Ik heb een tweetal trauma's te verwerken, waarvan eentje is de breuk met mijn vorige ex die na 2 maanden in een nieuwe relatie zat, die kwam heel hard aan.
- Misschien wel de meest lastige wat ik moet bereiken is in het heden gaan leven. Ik blijf gigantisch in het verleden hangen met spijtgevoelens.
- Daarnaast de meest belangrijke is dat ik moet gaan leren waarderen wat ik wel help. Dat is in het verlengde van het vorige punt. Het gras is altijd groener aan de overkant. De meid met wie ik als een na laatste een relatie had had het zo goed met me voor, was zo gek op me en alsnog faalde ik om dat in te zien. Bij de laatste was het ongeveer hetzelfde, zij het in mindere mate. Daar was het grootste probleem vooral de schoonstief-familie.
[ Bericht 11% gewijzigd door carebaer op 20-08-2023 16:21:03 ]
Hmm ik zou proberen om toch een andere psychiater te spreken. En schrijf voor jezelf die lijst met waar je aan moet werken op en bespreek het me je behandelaar zodra je er één hebt.quote:
De psycholoog die ik had kon ik goed mee praten en zij kon goed luisteren. Echter, de behandeling werd destijds niet voortgezet omdat ik niet niet meer in het traject paste. Ik kwam er tegen verslaving (wiet), en op den duur was dat klaar. Ik kan het me niet exact meer heugen.
Een psychiater heb ik vorig jaar bijgezeten. Ik kwam niet verder dan 2 of 3 consults. Het was totaal geen match. Bij de eerste ontmoeting ging het letter lijk zo... Ik zat in de wachtkamer. Psycholoog kwam langs en vroeg aan mij: "Ben jij die en dit? Neem maar plaats in die kamer.". Ze stelde zich niet voor. Haar assistent stelde zich niet voor. Ik moest mijn verhaal maar doen. De tweede keer dat ik er kwam zat er nog een stagiair bij. Niemand werd voorgesteld aan elkaar. Alle stoelen waren bezet door de 3 dames en ik moest zelf maar een stoel er bij pakken en werd op een bijzonder verre afstand geplaatst. Verliep erg raar.
Hier na een paar bijna symptoom vrije dagen gestopt met de Lorazepam (cold turkey na een week of 4) en dat merk ik wel ff.. Even doorbijten maar gok ik.
Mag dat zo maar? Benzos samen met alcohol kunnen de meest verschrikkelijke ontwenningsverschijnselen hebben, tevens schade en potentieel dodelijk.quote:
Hier na een paar bijna symptoom vrije dagen gestopt met de Lorazepam (cold turkey na een week of 4) en dat merk ik wel ff.. Even doorbijten maar gok ik.
Vier weken oke, maar er is ook nog zoiets als kindling. In case je dat ooit nog weer gaat gebruiken.
Als je ze gebruikt zoals door de arts is er vaak niet zoveel aan de hand. Ik gebruik ze altijd bij opbouwen/ophogen van antidepressiva. En stop er mee zodra ik merk dat de antidepressiva voldoende is aangeslagen. Voorheen was daar meer dan vier weken nodig, dan kan je beter idd wat langzamer afbouwen.quote:
[..]
Mag dat zo maar? Benzos samen met alcohol kunnen de meest verschrikkelijke ontwenningsverschijnselen hebben, tevens schade en potentieel dodelijk.
Vier weken oke, maar er is ook nog zoiets als kindling. In case je dat ooit nog weer gaat gebruiken.
Maar in dit geval ging het om 2 x 0.5mg per dag.
Benzo's hebben idd een slechte naam, maar dat komt vooral door het verleden waar mensen jarenlang aan die zooi zaten...
Zelfs in de kliniek al meegemaakt dat ze extreem voorzichtig zijn bij het voorschijven van een benzo, zeker bij verslavingsgevoelige personen.
Je moet je ook niet al te bang laten maken door alle horror stories op het internet btw. Wat ik je overigens in het algemeen kan aanraden als ik sommige reacties van je in andere topcis zie
.Ik voel me zo kut over het werk dat ik vrijwel geen last meer heb van angst (nou ja zoals het eerst was) en hypochondrie
Denk echt van hoe de fok ga ik het volhouden om gewoon zo door te gaan, te werken, etc. tot m'n fucking 67e.
Wat mij helpt is te blijven beseffen dat in 99% van de gevallen het overgaat. Alleen is dat soms verdomd moeilijk in slechte perioden...quote:
Met mij gaat het de laatste dagen weer minder. Vannacht niet echt geslapen, horror dromen over dood en verderf, moord, bloed en weet ik veel wat. Gister hele middag in bed gelegen, vandaag constant somber, angstig en een algeheel paniekgevoel. Ook steeds gevoel dat ik een escape wil, m'n spullen pakken en weg, naar een ander land of weet ik veel wat, maar dat heb ik ook al jaren, alleen nu wel wat sterker.
Denk echt van hoe de fok ga ik het volhouden om gewoon zo door te gaan, te werken, etc. tot m'n fucking 67e.
Moet ook nog zo veel andere dingen regelen in het leven. Al die verantwoordelijkheden op zo'n moment. En het kleinste dingetje voelt zo ontzettend lastig. Heb weer zoiets van moet ik m'n leidinggevende inlichten, want straks meld ik me weer ziek, etc., maar dat is ook weer zo'n dingetje. Moet mezelf maar een 'fuck it' mentaliteit en me-time aanleren. Werk is ook deel van het probleem, weet niet wat ik wil, wie ik ben, blablabla. Been breken en even uit de running zijn zal me ook wel goed doen.quote:
[..]
Wat mij helpt is te blijven beseffen dat in 99% van de gevallen het overgaat. Alleen is dat soms verdomd moeilijk in slechte perioden...
Mja, maar even huisarts ofzo en een verwijzing naar een andere psycholoog. Probeer wel even een ander iemand.
Heb je wel eens een psycholoog gehad die je een ook een spreekwoordelijke schop onder je reet kan verkopen? De beste die ik gehad heb waren daartoe in staat. Is wel hard soms maar ook wel nodig (in mijn geval).quote:
[..]
Moet ook nog zo veel andere dingen regelen in het leven. Al die verantwoordelijkheden op zo'n moment. En het kleinste dingetje voelt zo ontzettend lastig. Heb weer zoiets van moet ik m'n leidinggevende inlichten, want straks meld ik me weer ziek, etc., maar dat is ook weer zo'n dingetje. Moet mezelf maar een 'fuck it' mentaliteit en me-time aanleren. Werk is ook deel van het probleem, weet niet wat ik wil, wie ik ben, blablabla. Been breken en even uit de running zijn zal me ook wel goed doen.
Mja, maar even huisarts ofzo en een verwijzing naar een andere psycholoog. Probeer wel even een ander iemand.
Zoals? Noem eens wat voorbeelden dan zeg ik wel of ik ze herken en of ik mezelf er in herken.quote:
[..]
Heb je wel eens een psycholoog gehad die je een ook een spreekwoordelijke schop onder je reet kan verkopen? De beste die ik gehad heb waren daartoe in staat. Is wel hard soms maar ook wel nodig (in mijn geval).
Zal morgen een voorbeeld posten.quote:
[..]
Zoals? Noem eens wat voorbeelden dan zeg ik wel of ik ze herken en of ik mezelf er in herken.
Hier heb ik geloof ik langzaamaan het ergste van de terugval en staken gehad.
Denk dat ik wel ongeveer weet wat je bedoeld, maar laat maar weten. Denk overigens niet dat ik veel heb aan een schop onder m'n kont, misschien wel averechts. Het is beter voor mij om te leren waar mijn krachten liggen en hoe ik daarin ga navigeren om voor mijzelf een betekenisvol leven te leiden. (Even heel globaal natuurlijk, die inhoud zelf is wel een gesprek of veertig.) Want dat heb ik nu absoluut niet. En misschien is dat wel een hutje op de hei, weet ik veel.quote:
[..]
Zal morgen een voorbeeld posten.
Heb in ieder geval net even een anime serie gekeken, lekkere escape eventjes, ander wereldje dan deze. 'S avonds ben ik gelukkig altijd wat relaxter.
(Maar ik kan het ook fout hebben, ik weet je voorbeeld namelijk nog niet.)
Dat had ik beter niet kunnen zeggen, ineens wat minder met naar bed gaan.. Maar goed herstel kost tijd... Niet te snel willen etc etc.quote:
Hier heb ik geloof ik langzaamaan het ergste van de terugval en staken gehad.
Bij alle drugs, of middelen die je kan misbruiken als een drug. Gaat het altijd om het woordje 'misbruik'. Benzo's kunnen als medicijn natuurlijk heel goed werken. Maar als je het gaat 'misbruiken', dan kom je in de gevarenzone.quote:
[..]
Als je ze gebruikt zoals door de arts is er vaak niet zoveel aan de hand. Ik gebruik ze altijd bij opbouwen/ophogen van antidepressiva. En stop er mee zodra ik merk dat de antidepressiva voldoende is aangeslagen. Voorheen was daar meer dan vier weken nodig, dan kan je beter idd wat langzamer afbouwen.
Maar in dit geval ging het om 2 x 0.5mg per dag.
Benzo's hebben idd een slechte naam, maar dat komt vooral door het verleden waar mensen jarenlang aan die zooi zaten...
Zelfs in de kliniek al meegemaakt dat ze extreem voorzichtig zijn bij het voorschijven van een benzo, zeker bij verslavingsgevoelige personen.
Je moet je ook niet al te bang laten maken door alle horror stories op het internet btw. Wat ik je overigens in het algemeen kan aanraden als ik sommige reacties van je in andere topcis zie
Iemand met epilepsie, kan depakine voorgeschreven krijgen. Maar als ie dat dan gaat combineren met andere middelen, zonder dat te vermelden en hardstikke stoned wordt. Dan is ie die medicatie aan het misbruiken als een drug.
Anyways, ik heb een weekje vrij gevraagd over paar weken. Hopelijk gaat dat lukken. (Of ze negeren het gewoon weer.) Maar goed, een maand daarna heb ik net zo goed weer een week vrij nodig.
Een vakantie plannen kan ik ook niet echt, want als ik weer op m'n max zit moet ik gewoon vrij. En dan vooral om uit te rusten.
Soms denk ik echt dat ik gewoon niet geschikt ben voor het leven.
Echt? Waar lees je dat?quote:
Een genegeerd verzoek om vrij is automatisch goedgekeurd
https://www.fnv.nl/werk-i(...)rlof/vakantiedagen#/quote:
En daar gaat het idd mis, of als dokters het off-label gaan gebruiken zoals Seroquel voor slaap.quote:
[..]
Bij alle drugs, of middelen die je kan misbruiken als een drug. Gaat het altijd om het woordje 'misbruik'. Benzo's kunnen als medicijn natuurlijk heel goed werken. Maar als je het gaat 'misbruiken', dan kom je in de gevarenzone.
Iemand met epilepsie, kan depakine voorgeschreven krijgen. Maar als ie dat dan gaat combineren met andere middelen, zonder dat te vermelden en hardstikke stoned wordt. Dan is ie die medicatie aan het misbruiken als een drug.
Ik slik het ook o.a. voor slaap daar niet van. Maar het is primair voor mijn dwang en andere psychiatrische klachten.
Bijvoorbeeld: Door mijn OCD was ik een pleaser geworden. Wat ervoor zorgde dat ik soms eigen wensen wegcijferen. Bang om bijvoorbeeld mijn vrouw boos te krijgen.quote:
[..]
Zoals? Noem eens wat voorbeelden dan zeg ik wel of ik ze herken en of ik mezelf er in herken.
Dus kreeg ik ineens de vraag, wat vind jij leuk dat je vrouw minder leuk vind.
Nou ben ik gek op huisdieren en mijn vrouw niet echt. Dus ik ze: 'nou een aquarium nemen".
Kreeg ik de opdracht om voor de volgende afspraak iig het onderwerp bespreekbaar had gemaakt met mijn vrouw.
Want waar ben je bang voor? Een vrouw die een paar dagen nukkig is.
Dus 's avonds besproken met mijn vrouw en in het weekend had ik een aquarium.
Dit voorbeeld is eentje waar door een schopje wel ging handelen.
Maar het beste voorbeeld vind ik wel hoe mijn laatste psychologe en vrouw me soms aan herinnerde dat ik moest gaan werken aan dingen. Dus ipv op bed liggen echt wat gaan doen. Gewoon de droogheid en hardheid hielpen me.
Nu heb ik me vandaag zelf een schop gegeven. Ik val langzaam van mijn geloof, maar bleef maar twijfelen en angstig. Gedeeltelijk door de terugval maar vooral omdat ik er tegen ging vechten.
Accepteer hoe het nu is, en werk dan aan oplossingen.
En ik had een hekel aan dat woord acceptatie maar het is echt de sleutel.
En ik zal niet zeggen dat ik nooit zal terugvallen of suïcidaal meer worden. Want depressie blijft een sluipmoordenaar.
Maar ondanks moodswings veel beter dan de laatste kantoordag, waarbij ik in paniek naar huis ging.
Bij mensen die een psychose hebben gehad, zeggen ze wel eens dat het littekens na laat.quote:
[..]
En ik zal niet zeggen dat ik nooit zal terugvallen of suïcidaal meer worden. Want depressie blijft een sluipmoordenaar.
En soms kan je dat ook zien, Op de een of ander manier hebben ze dan soms bepaalde gezichtstrekjes. Of het komt door een hoge dosering medicatie, maar dat weet ik niet.
Wel dat het vrij algemeen gezegd wordt en een beetje geaccepteerd, alsof dat normaal is.
Maar na zo'n echte depressie, denk ik dat het ook niet helemaal meer hersteld. Dat ook een depressie littekens achterlaat, alleen die zie je dan weer niet in iemands uiterlijk.
Of het gaat over in een lichte chronische depressie, zo'n 'dystyme stoornis'. Maar dat weet ik ook niet.
Het laat zeker een litteken achter.. als is het maar dat als je een paar slechte dagen hebt; gaat denken van: "Oh God gaan we weer"quote:
[..]
Bij mensen die een psychose hebben gehad, zeggen ze wel eens dat het littekens na laat.
En soms kan je dat ook zien, Op de een of ander manier hebben ze dan soms bepaalde gezichtstrekjes. Of het komt door een hoge dosering medicatie, maar dat weet ik niet.
Wel dat het vrij algemeen gezegd wordt en een beetje geaccepteerd, alsof dat normaal is.
Maar na zo'n echte depressie, denk ik dat het ook niet helemaal meer hersteld. Dat ook een depressie littekens achterlaat, alleen die zie je dan weer niet in iemands uiterlijk.
Of het gaat over in een lichte chronische depressie, zo'n 'dystyme stoornis'. Maar dat weet ik ook niet.
Maar geloof ook echt wel dat het ook zijn sporen nalaat in je brein..
Oh, dat soort dingen. Nee, ik denk dat ik dat al wel aardig doe, ook voor mezelf enzo, maar het werken aan oplossingen kan beter. Alleen vind ik dat ontzettend lastig, ik heb daar hulp bij nodig ofzo. Zoals ik zei laatst: "I've been waiting for a guide to come and take me by the hand" uit het geweldige nummer Disorder van Joy Division.quote:
[..]
Bijvoorbeeld: Door mijn OCD was ik een pleaser geworden. Wat ervoor zorgde dat ik soms eigen wensen wegcijferen. Bang om bijvoorbeeld mijn vrouw boos te krijgen.
Dus kreeg ik ineens de vraag, wat vind jij leuk dat je vrouw minder leuk vind.
Nou ben ik gek op huisdieren en mijn vrouw niet echt. Dus ik ze: 'nou een aquarium nemen".
Kreeg ik de opdracht om voor de volgende afspraak iig het onderwerp bespreekbaar had gemaakt met mijn vrouw.
Want waar ben je bang voor? Een vrouw die een paar dagen nukkig is.
Dus 's avonds besproken met mijn vrouw en in het weekend had ik een aquarium.
Dit voorbeeld is eentje waar door een schopje wel ging handelen.
Maar het beste voorbeeld vind ik wel hoe mijn laatste psychologe en vrouw me soms aan herinnerde dat ik moest gaan werken aan dingen. Dus ipv op bed liggen echt wat gaan doen. Gewoon de droogheid en hardheid hielpen me.
Nu heb ik me vandaag zelf een schop gegeven. Ik val langzaam van mijn geloof, maar bleef maar twijfelen en angstig. Gedeeltelijk door de terugval maar vooral omdat ik er tegen ging vechten.
Accepteer hoe het nu is, en werk dan aan oplossingen.
En ik had een hekel aan dat woord acceptatie maar het is echt de sleutel.
En ik zal niet zeggen dat ik nooit zal terugvallen of suïcidaal meer worden. Want depressie blijft een sluipmoordenaar.
Maar accepteren is ook wel makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kan me er in vinden bij aardig wat voorbeelden hoor, zoals dat alledaagse van jou. Ik klaag eigenlijk nooit, echt nooit. Maar in het geval van echt iets existentieels kan ik het veel minder goed accepteren.
Dan krijg je straks eens een ongeluk en dan denk je bij jezelf van wow, ik heb echt de laatste jaren de beste versie van mezelf geleefd. Nou, nee dus. (Vooral als je de dood al een keer in de ogen hebt gekeken in het verleden.)
Ik denk dat het bij mij meer een dysthyme 'stoornis' is (ik noem het gewoon menselijke variatie, ben niet van dat woordje), want het is eigenlijk al heel wat jaar best wel kut en niet zo zeer een aantal maanden heel erg kut en dan weer even niet.
Ja, ik kom wel wat tekort in in oplossingen denken. Natuurlijk niet de alledaagse dingen, maar echt de levensvragen.Alleen is dat veel moeilijker dan "wil ik een aquarium?" ipv "wat maakt mij een authentiek persoon en hou ik m'n leven daartoe inrichten?"
Tjah die vragen heb ik ook, een soms ook best moeite mee. Maar ik weet wel dat je die vragen nooit echt beantwoord gaat krijgen.quote:
[..]
Dan krijg je straks eens een ongeluk en dan denk je bij jezelf van wow, ik heb echt de laatste jaren de beste versie van mezelf geleefd. Nou, nee dus. (Vooral als je de dood al een keer in de ogen hebt gekeken in het verleden.)
Ik denk dat het bij mij meer een dysthyme 'stoornis' is (ik noem het gewoon menselijke variatie, ben niet van dat woordje), want het is eigenlijk al heel wat jaar best wel kut en niet zo zeer een aantal maanden heel erg kut en dan weer even niet.
Ja, ik kom wel wat tekort in in oplossingen denken. Natuurlijk niet de alledaagse dingen, maar echt de levensvragen.Alleen is dat veel moeilijker dan "wil ik een aquarium?" ipv "wat maakt mij een authentiek persoon en hou ik m'n leven daartoe inrichten?"
Ik zit in mijn carrière bijvoorbeeld nu in een fase dat ik nog steeds leuk vind wat ik wil doen, maar ik merk wel dat ik andere dingen wil gaan doen. Werk in de IT in een soort van beheerders rol maar wil meer de ontwikkelkant op. Lang genoeg mezelf daar niet goed genoeg voor gevonden; maar ga het nu toch proberen (mochten de ontwikkeling bij mijn werkgever daar de ruimte voor bieden).
Maar als ik je zo hoor klinkt het wel of je idd in een soort van langdurige (milde) depressie zit. Daar heb ik zelf geen ervaring mee. Volgens mij heb je wel coaches die mensen helpen om de antwoorden op jouw vragen te vinden. Alleen zit er ook heel veel onzin en zooi tussen die coaches.
Dan moet je misschien op zoek naar een manier van authentiek leven zonder hypotheekquote:
Ik vind het ook gewoon lastig dat het systeem er niet op is ingericht om authentiek te leven. Niks in mijn authentieke behoeftes voorziet in het betalen vd hypotheek.
Wat zijn die authentieke behoeftes? Kunnen die niet bestaan naast een baan bijvoorbeeld?quote:
Ik vind het ook gewoon lastig dat het systeem er niet op is ingericht om authentiek te leven. Niks in mijn authentieke behoeftes voorziet in het betalen vd hypotheek.
Tja, zal toch een leidraad moeten zijn bij mij. Ik ben veel meer filosofisch ingesteld wat dat betreft. Maar hé, als één of andere idioot het kan, kan ik het ook. En ik heb echt wel zo ongeveer een idee, ik ga hier alleen niet te veel persoonlijke informatie delen, dat doe ik nooit online. Máár, daarom dus ook die zoektocht naar een goede coach/psycholoog want ik weet inderdaad dat er heel veel onzin tussen zit.quote:
[..]
Tjah die vragen heb ik ook, een soms ook best moeite mee. Maar ik weet wel dat je die vragen nooit echt beantwoord gaat krijgen.
Ik zit in mijn carrière bijvoorbeeld nu in een fase dat ik nog steeds leuk vind wat ik wil doen, maar ik merk wel dat ik andere dingen wil gaan doen. Werk in de IT in een soort van beheerders rol maar wil meer de ontwikkelkant op. Lang genoeg mezelf daar niet goed genoeg voor gevonden; maar ga het nu toch proberen (mochten de ontwikkeling bij mijn werkgever daar de ruimte voor bieden).
Maar als ik je zo hoor klinkt het wel of je idd in een soort van langdurige (milde) depressie zit. Daar heb ik zelf geen ervaring mee. Volgens mij heb je wel coaches die mensen helpen om de antwoorden op jouw vragen te vinden. Alleen zit er ook heel veel onzin en zooi tussen die coaches.
Want ik heb geen zin om bijna dagelijks echt kapot te gaan van de stress, boosheid, somberheid, telkens maar weer die passieve ideatie. Waarom begin ik niet weer gewoon met roken om zsm longkanker te krijgen? Weet je wat, ik kan ook m'n hand stukslaan, lig ik er effe uit, ziektewet is ook wel even fijn. En anders meld ik me maar weer ziek toch? Paar maanden later: "Ja, we gaan uw contract niet verlengen" Prima! Met als gevolg weer een neerwaartse spiraal. Dat is gewoon geen gezonde manier van leven.
Niet gevraagd voor zover ik me herinner. Wel vroegen ze dan en heb je een vriend? En dan zei ik maar nee een vriendin (in tijden van relatie), anders zei ik gewoon nee heb geen relatie.quote:
Ik zat een verhaal te lezen over een Amerikaanse psycholoog. Het was allemaal best leerzaam, maar ik weet niet wat ik moet vinden van het feit dat ze bij een intake gesprek vraagt naar sexuele oriëntatie van haar patiënt. Ik snap dat zoiets onderdeel kan zijn van de reden van de therapie, maar ik vind het nogal een recht voor zijn raap vraag. Ik heb in het verleden verschillende therapeuten gehad en ik heb nog nooit deze vraag gehad. Ik weet ook niet of ik deze vraag op prijs zou stellen. Hebben jullie deze vraag bij jullie intake gehad?
Ergens is het misschien best een logische vraag.. Mensen die twijfelen of niet uit de kast kunnen/durven te komen hebben natuurlijk vaak ook psychisch wat klachten.. En kan dan zelfs de oorzaak van de klachten zijn waarvoor de patient komt..quote:
Ik zat een verhaal te lezen over een Amerikaanse psycholoog. Het was allemaal best leerzaam, maar ik weet niet wat ik moet vinden van het feit dat ze bij een intake gesprek vraagt naar sexuele oriëntatie van haar patiënt. Ik snap dat zoiets onderdeel kan zijn van de reden van de therapie, maar ik vind het nogal een recht voor zijn raap vraag. Ik heb in het verleden verschillende therapeuten gehad en ik heb nog nooit deze vraag gehad. Ik weet ook niet of ik deze vraag op prijs zou stellen. Hebben jullie deze vraag bij jullie intake gehad?
Ik het zelf verteld omdat ho/he/bi een dwang ding van me was..
zat maandag al van "o over een week weer aan het werk" en dinsdag "o we zijn al over de helft". En ben moe zeg, niet normaal. Nergens zin in ook. Heb na zo'n weekje wel vaker een paar dagen dat ik me eenzaam voel, dus hopelijk is dat van de week weer weg.
Hoe dan.
Want ik vind alles eigenlijk stom en zwaar en moeilijk.
Helaas gaat het dus niet meer zo goed als begin van het jaar. Maar geen crisissen of opnames gehad iig.
Die pleuren vanzelf ook een keer om... Om gebruiken middelen om het vol te houden.quote:
Ik ben ook ontzettend moe altijd. Begrijp er geen snars van dat, bijvoorbeeld, sommige collega's de hele dag werken, daarna nog een uur gaan sporten, dan nog eens uit eten, en dan 's avonds laat weer thuis om vervolgens de wekker weer om 6u 's ochtends te hebben staan. Gewoon allemaal op een doordeweekse dag. En de dag daarna zijn er weer andere plannen.
Hoe dan.
Ja echt hè. Dat snapte ik als student en als twintiger ook nooit. en ik heb ook niet eens kinderen of een relatie, hoef alleen voor mezelf en m'n veestapeltje te zorgen en kom al nergens aan toe. Gisteren voelde ik me moe alsof ik grieperig en koortsig was, maar dan zonder dat ik ziek was. En vanmorgen weer om zes uur wakkerquote:
Ik ben ook ontzettend moe altijd. Begrijp er geen snars van dat, bijvoorbeeld, sommige collega's de hele dag werken, daarna nog een uur gaan sporten, dan nog eens uit eten, en dan 's avonds laat weer thuis om vervolgens de wekker weer om 6u 's ochtends te hebben staan. Gewoon allemaal op een doordeweekse dag. En de dag daarna zijn er weer andere plannen.
Hoe dan.
in de vakantie uitgeslapen tot half negen en 1 dag thuis en meteen weer om zes uur wakker.Niet allemaal. Ik ken mensen die al sinds ze puber waren duracallkonijntjes waren. Studeren, bijbaan, druk sociaal leven, sporten, dan een relatie erbij en werken en een zwik kinderen en een hond en ook altijd druk in de weer zijn.quote:
[..]
Die pleuren vanzelf ook een keer om... Om gebruiken middelen om het vol te houden.
Ik ben jaloers. Ik vind een hond al te veel werk.
M'n broer en z'n vriendin zijn ook altijd aan het werk of de hort op en het huishouden doen ze allemaal zelf. Die gaan voor de lol op fietsvakantie, drie weken. Doe even normaal joh.
Soms denk ik echt dat ik ook lichamelijk niet in orde ben hoor
Voel me echt een supermislukking, helemaal omdat mijn contract niet verlengd is (is een soort blessing in disguise omdat ik het werk haatte en het was absoluut niks voor mij). Maar het is weer een extra faalervaring en weet vanaf hier nu niet hoe verder.
Soms wilde ik gewoon dat de wereld verging en we overal vanaf waren.
Ik zou normaal even een uurtje gaan wandelen om even fysiek uit het gepieker te komen maar dit gore warme kloteweer is ook een drama een week lang.
Ik blijf erbij, ook hun hebben een limiet aan energie haha.quote:
[..]
Niet allemaal. Ik ken mensen die al sinds ze puber waren duracallkonijntjes waren. Studeren, bijbaan, druk sociaal leven, sporten, dan een relatie erbij en werken en een zwik kinderen en een hond en ook altijd druk in de weer zijn.
Ik ben jaloers. Ik vind een hond al te veel werk.
M'n broer en z'n vriendin zijn ook altijd aan het werk of de hort op en het huishouden doen ze allemaal zelf. Die gaan voor de lol op fietsvakantie, drie weken. Doe even normaal joh.
Soms denk ik echt dat ik ook lichamelijk niet in orde ben hoor
Anyway na een goede week vandaag ineens baaldag. Naja heeft iedereen wel.
Dat laatste herken ik wel. Hoe zou je die zingeving kunnen vinden?quote:
Pff ik heb de laatste tijd steeds vaker last van zo'n leeg gevoel. Vooral nu ik eenmaal in de werkzame fase van het leven zit. Betrap mezelf erop dat ik me eigenlijk afvraag waar we dit allemaal voor doen, leven. Het voelt zo onzinnig allemaal. Vroeger had je nog de afleiding van school, opleiding en alles wat eromheen speelt. Nu is het gewoon zo eentonig allemaal. Ik mis een stukje zingeving.
Geen idee eigenlijk, in ieder geval niet door middel van een of ander achterlijk geloof. Al kan ik wel enigszins jaloers zijn op mensen die daar hun kracht uit halen.quote:
[..]
Dat laatste herken ik wel. Hoe zou je die zingeving kunnen vinden?
SPOILERIk moet actiever zijn op LinkedIn maar word alleen depressief van al die succesverhalen. Ik las wat een collega freelancer van me verdiende in een jaar en heb nu echt zin om alles van me af te gooien, want ik haal dit jaar de helft bijna lange na niet eens, laat staan volgend jaar, en ik snap niet wat ik verkeerd doe, waarom ik blijkbaar slecht ben in mijn werk, waarom niemand me moet, waarom ik steeds word afgewezen terwijl ik vorig jaar nog te veel werk had. Al mijn plannen naar de klote, kan straks mijn auto verkopen, OV is ook te duur dus hallo isolement. Doemdenken, beren op de weg, ben er misselijk van. De opdrachten die ik wel krijg, daar kan ik me slecht op concentreren en ik heb veel moeite met indelen van tijd, en ik slaap slecht.
Kan wel naar een psych gaan maar daar krijg ik mijn werk en inkomen niet mee terug. Het alternatief is vijf dagen een minimumloonbaantje ergens vinden en alleen maar 40 uur werken en dan net rondkomen, en dat ging de vorige keer ook klote. Ben niet voor niets voor mezelf begonnen.
Genieten weer. Dit duurt nu al sinds februari. Ik dacht eerst, dit is de economie, maar anderen hebben nergens last van, bij hen trok het weer bij. Het ligt dus gewoon aan mij en mijn prestaties.
Ik wist het wel, na tien jaar moet het gewoon een keer misgaan maar ik had niet verwacht dat het zo boem in één keer ging. Vorige jaren moest ik nog opdrachten afwijzen. Nam geen vrij want ging toch nergens heen met die angstklachten. Werkte 50, 51 weken per jaar 50 uur per week, vaak ook nog in het weekend. Dacht ik vorig jaar: ik ga meer voor mezelf kiezen en meer genieten, en dan ineens stort alles weer in.
Heb vier, vijf jaar rondgelopen met die angstklachten waardoor ik alleen maar werkte en niet leefde, gaat het daar beter mee, krijg je dit. Ik heb echt het idee alsof het universum me op de proef stelt of weet ik veel wat.
Ik had een vak moeten kiezen, jezus.
Heel herkenbaar, en heel erg extra lastig als je voor jezelf begonnen bent.quote:
Weer twee afwijzingen vandaag, voor werk dat ik al bijna m'n halve leven doe.SPOILERIk moet actiever zijn op LinkedIn maar word alleen depressief van al die succesverhalen. Ik las wat een collega freelancer van me verdiende in een jaar en heb nu echt zin om alles van me af te gooien, want ik haal dit jaar de helft bijna lange na niet eens, laat staan volgend jaar, en ik snap niet wat ik verkeerd doe, waarom ik blijkbaar slecht ben in mijn werk, waarom niemand me moet, waarom ik steeds word afgewezen terwijl ik vorig jaar nog te veel werk had. Al mijn plannen naar de klote, kan straks mijn auto verkopen, OV is ook te duur dus hallo isolement. Doemdenken, beren op de weg, ben er misselijk van. De opdrachten die ik wel krijg, daar kan ik me slecht op concentreren en ik heb veel moeite met indelen van tijd, en ik slaap slecht.
Kan wel naar een psych gaan maar daar krijg ik mijn werk en inkomen niet mee terug. Het alternatief is vijf dagen een minimumloonbaantje ergens vinden en alleen maar 40 uur werken en dan net rondkomen, en dat ging de vorige keer ook klote. Ben niet voor niets voor mezelf begonnen.
Genieten weer. Dit duurt nu al sinds februari. Ik dacht eerst, dit is de economie, maar anderen hebben nergens last van, bij hen trok het weer bij. Het ligt dus gewoon aan mij en mijn prestaties.
Ik wist het wel, na tien jaar moet het gewoon een keer misgaan maar ik had niet verwacht dat het zo boem in één keer ging. Vorige jaren moest ik nog opdrachten afwijzen. Nam geen vrij want ging toch nergens heen met die angstklachten. Werkte 50, 51 weken per jaar 50 uur per week, vaak ook nog in het weekend. Dacht ik vorig jaar: ik ga meer voor mezelf kiezen en meer genieten, en dan ineens stort alles weer in.
Heb vier, vijf jaar rondgelopen met die angstklachten waardoor ik alleen maar werkte en niet leefde, gaat het daar beter mee, krijg je dit. Ik heb echt het idee alsof het universum me op de proef stelt of weet ik veel wat.
Ik had een vak moeten kiezen, jezus.
Ik zie ook echt (oud) bekenden dat ik denk van huh, hoe dan? Ik heb ook wel het idee dat het gewoon is wie is het beste in "walk the walk, talk the talk" en dat het echt maar voor 10% gaat over wat je kan. Ik kan dat allemaal niet hoor met m'n angst en somberheid. Laatste tijd echt heel vaak gehoord van collega's van "wat ben jij kil", "ben je wel happy?", "jij ziet het leven ook niet meer zitten of wel?" Klim dan maar eens naar boven als je 1) niet het spelletje aan elkaar kan praten en 2) je je gedraagt als een lege schil.
Maar waar ik zelf nu mee bezig ben is gewoon als een gek sparen en dat ook te blijven doen zodat ik tijd kan overbruggen als m'n contract niet verlengd wordt (rara waardoor). Dat geeft mij mentaal namelijk dan weer veel rust. En ik denk dat ik ook genoodzaakt ben om m'n hele leven maar wat te job hoppen.
Mja, dat is voor jou natuurlijk onmogelijk als je eigen baas bent.
Je weet dat LI nogal vol zelfbevlekking staat, met al dan niet verzonnen en/of aangedikte verhalen?quote:
Weer twee afwijzingen vandaag, voor werk dat ik al bijna m'n halve leven doe.SPOILERIk moet actiever zijn op LinkedIn maar word alleen depressief van al die succesverhalen. Ik las wat een collega freelancer van me verdiende in een jaar en heb nu echt zin om alles van me af te gooien, want ik haal dit jaar de helft bijna lange na niet eens, laat staan volgend jaar, en ik snap niet wat ik verkeerd doe, waarom ik blijkbaar slecht ben in mijn werk, waarom niemand me moet, waarom ik steeds word afgewezen terwijl ik vorig jaar nog te veel werk had. Al mijn plannen naar de klote, kan straks mijn auto verkopen, OV is ook te duur dus hallo isolement. Doemdenken, beren op de weg, ben er misselijk van. De opdrachten die ik wel krijg, daar kan ik me slecht op concentreren en ik heb veel moeite met indelen van tijd, en ik slaap slecht.
Kan wel naar een psych gaan maar daar krijg ik mijn werk en inkomen niet mee terug. Het alternatief is vijf dagen een minimumloonbaantje ergens vinden en alleen maar 40 uur werken en dan net rondkomen, en dat ging de vorige keer ook klote. Ben niet voor niets voor mezelf begonnen.
Genieten weer. Dit duurt nu al sinds februari. Ik dacht eerst, dit is de economie, maar anderen hebben nergens last van, bij hen trok het weer bij. Het ligt dus gewoon aan mij en mijn prestaties.
Ik wist het wel, na tien jaar moet het gewoon een keer misgaan maar ik had niet verwacht dat het zo boem in één keer ging. Vorige jaren moest ik nog opdrachten afwijzen. Nam geen vrij want ging toch nergens heen met die angstklachten. Werkte 50, 51 weken per jaar 50 uur per week, vaak ook nog in het weekend. Dacht ik vorig jaar: ik ga meer voor mezelf kiezen en meer genieten, en dan ineens stort alles weer in.
Heb vier, vijf jaar rondgelopen met die angstklachten waardoor ik alleen maar werkte en niet leefde, gaat het daar beter mee, krijg je dit. Ik heb echt het idee alsof het universum me op de proef stelt of weet ik veel wat.
Ik had een vak moeten kiezen, jezus.
Ms is het verstandig dat soort gedoe te mijden zolang je niet weer wat steviger in je schoenen staat....
quote:
Ik ben ook ontzettend moe altijd. Begrijp er geen snars van dat, bijvoorbeeld, sommige collega's de hele dag werken, daarna nog een uur gaan sporten, dan nog eens uit eten, en dan 's avonds laat weer thuis om vervolgens de wekker weer om 6u 's ochtends te hebben staan. Gewoon allemaal op een doordeweekse dag. En de dag daarna zijn er weer andere plannen.
Hoe dan.
Maar ik heb het wel nodig om te netwerken.quote:
[..]
Je weet dat LI nogal vol zelfbevlekking staat, met al dan niet verzonnen en/of aangedikte verhalen?
Ms is het verstandig dat soort gedoe te mijden zolang je niet weer wat steviger in je schoenen staat....
Ik ben gaan freelancen omdat ik een doorgewinterde zolderkamerautist ben maar ik ben een belabberde ondernemer.
Wat doe je voor werk dan?quote:
[..]
Maar ik heb het wel nodig om te netwerken.
Ik ben gaan freelancen omdat ik een doorgewinterde zolderkamerautist ben maar ik ben een belabberde ondernemer.
Misschien al eens eerder verteld?
En wat de rest ook zegt, op LinkedIn zie je iedereen zoveel schouderklopjes aan zichzelf uitdelen
"Lang getwijfeld of ik dit hier wel zou durven delen"
Nee, dat heb je gekopieerd van een ander om jezelf in de spotlights te zetten.
Kan je dat soort zelfpijperij niet gewoon mijden dan?quote:
[..]
Maar ik heb het wel nodig om te netwerken.
Ik ben gaan freelancen omdat ik een doorgewinterde zolderkamerautist ben maar ik ben een belabberde ondernemer.
Of kom je op een soort timeline binnen waarin dat prominent aanwezig is ofzo....
Nee.quote:
Heel verstandig. Om meerdere redenen.quote:Erger me ook kapot aan influencers dus heb Facebook al van m'n telefoon gemikt.
zo veel fake daar allemaal. Dat zijn geen maatstaven. Maar wel irritant, lekker wegdoen.quote:
Iedereen is er succesvol enzo. Erger me ook kapot aan influencers dus heb Facebook al van m'n telefoon gemikt.
Nee iedereen doet alsof. Dat is het enige waar al die platforms voor bedoeld zijn.quote:
Iedereen is er succesvol enzo. Erger me ook kapot aan influencers dus heb Facebook al van m'n telefoon gemikt.
Dat iedereen het beter voor elkaar heeft gebeurt alleen in jouw hoofd. Jij ziet wat je wilt zien. Een en al zelfkastijding. Je ziet maar een fractie van die anderen, terwijl jij 100% ziet van jezelf. Daar ben je niet tevreden over maar je gaat het beeld van de ander ook nog eens zelf aanvullen. Geen eerlijk spel.
Waarom is vergelijken met anderen zo belangrijk en wat levert het je op om anderen op te hemelen en elke keer zo negatief over jezelf te denken?
Niet elk "geloof" is achterlijk. Ik haal b.v. wel es inspiratie uit het boeddhisme of de stoïcijnse filosofie.quote:
[..]
Geen idee eigenlijk, in ieder geval niet door middel van een of ander achterlijk geloof. Al kan ik wel enigszins jaloers zijn op mensen die daar hun kracht uit halen.
We geloven allemaal dingen. Je gedachten te serieus nemen en overweldigd voelen door emoties is de oorzaak van depressie. Daar zit ook een "geloof" in.
Er zijn manieren om daar lichter mee om te gaan, en die beginnen allemaal met aandacht.
Dan ben ik alleen maar te veel alleen met mijn gedachten.quote:
Nacht/avond is wel echt m'n favoriete tijd van de dag. Hebben meer mensen dit? Het donkere, de stilte, alleen jezelf en je omgeving. Niets anders.
Maandag gesprek gehad met de boekhouder die me geruststelde en tips gaf, drie kwartier aan de telefoon gehangen, daarna voelde ik me een stuk beter en had ik alweer zoiets van 'zie je nou wel, je stelt je al die tijd enorm aan'. Maar dat gevoel duurde een dag, want toen kwamen er weer andere beren op de weg. Dat ik hier en hier niet naar had gevraagd, en dit heb ik natuurlijk ook nog, en de inbox blijft angstvallig leeg, en die en die hebben het totaal niet rustig dus waarom gaat bij hen alles gewoon door, gewoon gaat bij anderen het leven sowieso gewoon door en zit ik gewoon helemaal vast, hier moet ik het mee doen, ik stel me aan, ik ben een mietje, ik ben verwend en het niet gewend om hard te werken, ik schaam me ervoor, wat ben je toch een loser.
Dus het was een fijne maandagmiddag zolang dat duurde, en dinsdag ging ook niet, maar sinds gister zijn die donkere wolken gewoon weer terug.
Die beren op de weg zijn heel herkenbaarquote:
[..]
Dan ben ik alleen maar te veel alleen met mijn gedachten.
Maandag gesprek gehad met de boekhouder die me geruststelde en tips gaf, drie kwartier aan de telefoon gehangen, daarna voelde ik me een stuk beter en had ik alweer zoiets van 'zie je nou wel, je stelt je al die tijd enorm aan'. Maar dat gevoel duurde een dag, want toen kwamen er weer andere beren op de weg. Dat ik hier en hier niet naar had gevraagd, en dit heb ik natuurlijk ook nog, en de inbox blijft angstvallig leeg, en die en die hebben het totaal niet rustig dus waarom gaat bij hen alles gewoon door, gewoon gaat bij anderen het leven sowieso gewoon door en zit ik gewoon helemaal vast, hier moet ik het mee doen, ik stel me aan, ik ben een mietje, ik ben verwend en het niet gewend om hard te werken, ik schaam me ervoor, wat ben je toch een loser.
Dus het was een fijne maandagmiddag zolang dat duurde, en dinsdag ging ook niet, maar sinds gister zijn die donkere wolken gewoon weer terug.
ik zie grizzlyberen, maar als er al een beer zit is het meestal een klein teddybeertje... Ik weet niet goed hoe ik ze anders kan bekijken en de moed zakt me wel eens in de schoenen... wordt het ooit beter...
Ik doe heel lang over de opdrachten die ik nog wel krijg en kreeg al negatieve feedback gister, dus ik zit nog steeds de hele dag achter de pc. Ben zondag voor het laatst bij mijn ouders geweest en ben sindsdien niet meer buiten geweest of onder de mensen. Gisteren begon ik pas na achten met het eten en heb het nog laten aanbranden ook, het smaakte me totaal niet zo in mijn eentje. Overdag brood uit de vriezer halen komt er eigenlijk ook niet van. De was doen? Jezus hou op.
Ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet.
Past freelance wel bij jou? Als buitenstaander krijg ik de indruk dat loondienst een hoop van je problemen zou oplossen. Ritme, structuur en geen zorgen meer over zelf opdrachten binnenhalen.quote:
Ik faal ook gewoon als volwassene. Vorige week bijna elke avond bij m'n ouders gegeten en een wandeling gemaakt, tv gekeken, kaartje gelegd. Hartstikke leuk natuurlijk, maar die mensen hebben ook hun eigen leven en vooral m'n moeder trekt het zich heel erg aan dat ik me zo kut voel en ik wil niet dat zij zich ook waardeloos voelt. Ik kan niet eeuwig op hen teren. Maar zij bieden wel het ritme dat ik nodig heb, met op tijd eten, überhaupt fatsoenlijk eten, thee, even tv kijken en een blokje om. In mijn eentje red ik dat ritme niet. M'n moeder had gezegd dat ik maar een tijdje bij ze moest komen logeren ook, maar dat gaat me te ver.
Ik doe heel lang over de opdrachten die ik nog wel krijg en kreeg al negatieve feedback gister, dus ik zit nog steeds de hele dag achter de pc. Ben zondag voor het laatst bij mijn ouders geweest en ben sindsdien niet meer buiten geweest of onder de mensen. Gisteren begon ik pas na achten met het eten en heb het nog laten aanbranden ook, het smaakte me totaal niet zo in mijn eentje. Overdag brood uit de vriezer halen komt er eigenlijk ook niet van. De was doen? Jezus hou op.
Ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet.
Je hebt daar zelf waarschijnlijk al duizend keer aan gedacht maar ik wilde toch even zeggen dat dat mijn indruk is als vreemde/buitenstaander.
Maar vandaag is wel weer net zo'n kut dag als gister.
Klote voor je.quote:
Ik ga vrijdagavond een coach mailen als ik het niet weer uitstel. (Krijg hulp van vriendin.) En volgende week weer psycholoog na drie maand pauze.
Maar vandaag is wel weer net zo'n kut dag als gister.
Fijn dat je wat hulp krijgt.
Ik heb een tijdje in loondienst gewerkt, maar dat was ook weer drama omdat ik als een zombie 40 uur achter de pc zat. Leuk werk, leuke collega's, maar ik was 11 uur per dag van huis, vijf dagen in de week, en had geen energie om nog een leven op te bouwen of voor mezelf te zorgen. Toen voelde ik me niet veel beter dan nu.quote:
[..]
Past freelance wel bij jou? Als buitenstaander krijg ik de indruk dat loondienst een hoop van je problemen zou oplossen. Ritme, structuur en geen zorgen meer over zelf opdrachten binnenhalen.
Je hebt daar zelf waarschijnlijk al duizend keer aan gedacht maar ik wilde toch even zeggen dat dat mijn indruk is als vreemde/buitenstaander.
De opdrachten kwamen de afgelopen jaren aanwaaien, nu moet ik leren aan acquisitie te doen en dat is behoorlijk ontmoedigend.
Ik heb momenteel ook precies hetzelfde. Gelukkig werk ik maar 32 uur. Drie dagen weekend. Denk dat zoiets ook noodzakelijk is bij m'n volgende werkgever, anders gaat het namelijk niet lukken.quote:
[..]
Ik heb een tijdje in loondienst gewerkt, maar dat was ook weer drama omdat ik als een zombie 40 uur achter de pc zat. Leuk werk, leuke collega's, maar ik was 11 uur per dag van huis, vijf dagen in de week, en had geen energie om nog een leven op te bouwen of voor mezelf te zorgen. Toen voelde ik me niet veel beter dan nu.
Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better.quote:
Ik faal ook gewoon als volwassene. Vorige week bijna elke avond bij m'n ouders gegeten en een wandeling gemaakt, tv gekeken, kaartje gelegd. Hartstikke leuk natuurlijk, maar die mensen hebben ook hun eigen leven en vooral m'n moeder trekt het zich heel erg aan dat ik me zo kut voel en ik wil niet dat zij zich ook waardeloos voelt. Ik kan niet eeuwig op hen teren. Maar zij bieden wel het ritme dat ik nodig heb, met op tijd eten, überhaupt fatsoenlijk eten, thee, even tv kijken en een blokje om. In mijn eentje red ik dat ritme niet. M'n moeder had gezegd dat ik maar een tijdje bij ze moest komen logeren ook, maar dat gaat me te ver.
Ik doe heel lang over de opdrachten die ik nog wel krijg en kreeg al negatieve feedback gister, dus ik zit nog steeds de hele dag achter de pc. Ben zondag voor het laatst bij mijn ouders geweest en ben sindsdien niet meer buiten geweest of onder de mensen. Gisteren begon ik pas na achten met het eten en heb het nog laten aanbranden ook, het smaakte me totaal niet zo in mijn eentje. Overdag brood uit de vriezer halen komt er eigenlijk ook niet van. De was doen? Jezus hou op.
Ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet.
Afgelopen week is de intake geweest en de conclusie is een persistente depressie. Alhoewel ik het heel spannend en ook wel eng vind om er eindelijk mee aan de slag te gaan ben ik ook wel een beetje opgelucht dat het nu gaat lopen.
Ik ben altijd een enorme binnenvetter geweest maar wil nu wat meer open zijn, voornamelijk naar mijn directe naasten (ouders, zus). Maar hoe ik dat het beste kan doe is me nog even een raadsel. Ik wil geen overbezorgde familieleden veroorzaken maar ze ook niet onwetend houden. Er is voor hen geen reden om bang te zijn dat ik gekke dingen doe gelukkig. Beide ouders zijn werkzaam geweest in de psychiatrie (verzorgende functie) dus bekend met diverse diagnoses en problematiek. Ze dingen anders voorspiegelen (voor zover ik dat al zou willen) is dus geen optie.
Aan de andere kant, in het kader van uit m'n comfortzone stappen kan ik natuurlijk ook gewoon openheid van zaken geven en hun reactie, zorg en liefde nemen zoals het is.
Maar wel echt mega gevoel van escapisme nog altijd. Heb ook zoiets van laat ik de Oekrainse ambassade mailen en het vreemdelingenlegioen in gaan.
Misschien vind ik dan wel iets om voor te leven en wat m'n leven enige tijd betekenis geeft. Ga ik (denk ik) niet doen hoor, maar ik 'speel' echt veel met dat soort gedachten.Bijna vakantie, hopelijk kom ik dan ook wat tot rust.
En was vandaag ook wel redelijk positief over de toekomst. Zo van ik ga die potentiele veranderingen gewoon omarmen en uit m'n comfort zone. Mja wát dat dan precies gaat zijn, no fucking idea, maar toch.
[ Bericht 99% gewijzigd door Mijk op 20-09-2023 03:51:40 ]
Dag Fiebel, long time ago.quote:
Ik vind het ook gewoon lastig dat het systeem er niet op is ingericht om authentiek te leven. Niks in mijn authentieke behoeftes voorziet in het betalen vd hypotheek.
Try this;
Er zijn 2 wegen;SPOILER
1. Vind je passie, zodra je die vindt gaat dat vanzelf geld genereren en werk je nooit meer 1 dag. Het vinden ervan is niet makkelijk, i know.
2. Heal je trauma's, dan heb je grotere kans je passie te gaan vinden omdat trauma in de weg zit, "te druk in je hoofd", en het verdoven (met substanties (alc/meds/whatever)) van je --wat ze noemen-- intuitie zit dan in de weg. Yet again, i know.
Van het laatste heb ik inmiddels vrij brede kennis, als je wilt praten hoor ik het wel.
Succes.
-The One You Abandoned for a BS reason.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mijk op 20-09-2023 05:29:42 ]
Maar ik ga beginnen met schematherapie en de voorbereiding daarop heeft zoveel shit naar boven gehaald dat ik de laatste tijd wel heel erg down ben. Ik merk dat ik behoefte heb om af en toe van me af te schrijven en 'lotgenoten' te spreken/mee te lezen. Ik hoop dat dat hier mag.
SPOILERHeb altijd al enorm in mijn hoofd geleefd, werd altijd een dromer genoemd door docenten. Ik ben het type dat over straat kan lopen en heel obvious dingen totaal kan missen (bijv iemand die ik ken die naar me zwaait) omdat ik er met mijn hoofd simpelweg niet bij ben. Hoe slechter het met me gaat, hoe meer ik in mijn hoofd leef. En dat merk ik dus de laatste tijd steeds meer. Om een beetje uit mijn hoofd te komen en meer in het moment te zijn grijp ik de laatste tijd weer af en toe naar wiet, waar ik jaren verslaafd aan ben geweest.
Maar ik wil dit allemaal helemaal niet. Ik heb twee jonge kindjes en wil helemaal niet zo zijn. Ik voel me rot en schuldig en kut. Maar ik zie ook even geen andere manier om dit alles te handelen. Ben wel sinds maandag weer begonnen met sporten en ik weet uit het verleden dat mediteren wel heeft geholpen maar vooral dat laatste kan ik me momenteel echt niet toe zetten.
Dinsdag begint de therapie, mijn plan is om zolang ik in therapie ben wiet absoluut af te zweren (dat is ook beter voor de werking van de therapie) maar hoe kom ik dit in godsnaam door, wetende dat de therapie nog gaat beginnen en het zeer waarschijnlijk nog veel zwaarder gaat worden...
Kunnen we deze onzin uit dit topic houden? We hebben vaak al genoeg geleden door dit soort bullshit van Guru's.quote:Op woensdag 20 september 2023 03:41 schreef Mijk het volgende:
[..]
Dag Fiebel, long time ago.
Try this;Er zijn 2 wegen;SPOILER
1. Vind je passie, zodra je die vindt gaat dat vanzelf geld genereren en werk je nooit meer 1 dag. Het vinden ervan is niet makkelijk, i know.
2. Heal je trauma's, dan heb je grotere kans je passie te gaan vinden omdat trauma in de weg zit, "te druk in je hoofd", en het verdoven (met substanties (alc/meds/whatever)) van je --wat ze noemen-- intuitie zit dan in de weg. Yet again, i know.
Van het laatste heb ik inmiddels vrij brede kennis, als je wilt praten hoor ik het wel.
Succes.
-The One You Abandoned for a BS reason.
Stand with ukraine!quote:
[..]
Kunnen we deze onzin uit dit topic houden? We hebben vaak al genoeg geleden door dit soort bullshit van Guru's.
Het gaat met mij nog steeds best goed. Niet optimaal. Ik heb nog steeds last van lusteloosheid, ben snel moe en heb veel slaap nodig. Ik zie vaak tegen dingen op. Daarnaast heb ik last van nare herinneringen en nachtmerries. Maar verder gaat het qua angst en somberheid goed. Geen crisissen, geen opnames sinds februari (normaal zo'n vier opnames per jaar).
Het is in minstens 10 jaar niet zo lang goed goed gegaan. Duurde nooit langer dan een paar weken. En ik weet nog steeds niet waar het aan ligt. Maar het kán dus wel beter worden ook al gaat het chronisch slecht. Ik hoop dat dit iemand helpt om hoop te houden.
De kern van de zaak: van jongsaf aan al vroeg zelfstandig moeten leven en van schade en schande van thuis moeten leren. Dat heeft er dus voor gezorgd dat ik eigenlijk geleerd heb alles voor mezelf te zorgen en verantwoordelijkheid te nemen. Nadeel is dat ik op heel veel gebieden dus ook geen enkel ander voorbeeld heb gehad dan hoe ik zelf denk wat goed is, en daardoor soms nuance en relativering mis.
Mijn vrouw komt juist uit een heel hecht gezin (dat ons ook veel helpt) waar ze dat wel heeft gehad. Zij is dan ook veel vrijer in keuzes. Daarin hebben we ook van elkaar kunnen leren en ben ik al veel meer zelfvertrouwd in het leven komen te staan. Maar ik vrees dat mijn aard niet helemaal zal veranderen en bij ingrijpende beslissingen(nu: gaan we fors verbouwen of niet met 10.000 uitgave) heb ik het gevoel dat mijn beschadigde aard weer boven komt drijven en we dan elkaar letterlijk niet kunnen vinden. Zijn er hier meer mensen die het gevoel hebben dat hun aanleg soms uitdagingen oplevert in relaties?
Wat een bijzonder mooi filmpje, kippenvel.
Mooi ja, ik zag het niet aankomen eerlijk gezegd.quote:
[ twitter ]
Wat een bijzonder mooi filmpje, kippenvel.
Tot over een tijdje.
Nee hoor, ik lees wel gewoon mee, zal vast wel eer een wave komen ergens binnenkort. Het is echt iets van 2-3 weken goed, 2-3 weken echt kut,
Onlangs wel weer nieuwe tattoo genomen en dat werkt echt therapeutisch. Even een serotonine boost voor een tijdje voordat de weer op is. Ben blijkbaar niet de enige, want zie genoeg memes langskomen op instagram. Dat gaan nog heel veel tattoos worden in de toekomst.
Ik heb dit ondertussen 5 jaar hardnekkig, ontstaan uit een behoorlijk trauma eind 2018
Ik ben nu alweer 6 nachten wakker, enkel eergister heb ik heel even kort geslapen, een uurtje weggevallen denk ik hoogstens.
Continu last van prikkende ogen, vrijwilligerswerk helaas de hele week moeten afzeggen, niets kunnen onthouden.. Hartkloppingen, en depressief gevoel...
Soms gaat het slapen weken goed, maar als ik eenmaal in de spiraal zit, kom ik er gewoon nauwelijks meer uit.
Ik las 2 dagen geleden dat mensen met slaapproblemen een grotere kans hebben op een beroerte... Ik kreeg gelijk een paniekaanval toen ik het las, en ging toen nog meer druk leggen in bed op 'je moet nu slapen'
En dan krijg je zweethanden, hartkloppingen, je gaat elke 10 minuten naar het toilet, of drinkt wat water.. En je ziet langzaamaan dat het weer licht word buiten, en dat je alweer richting 7:00 in de ochtend gaat.
Je word boos op jezelf, want zelfs een simpele hond, of een baby slaapt... Waarom kan ik het dan niet?
De angst op een beroerte speelt continu op, zodat ik extreem gespannen in bed lig.. En zo kom je nooit meer uit die cirkel...
Heb alle pammetjes al geprobeerd van de psychiater , maar ook dat hielp helaas niet.
Ben benieuwd naar mede lotgenoten
De slapenloosheid is weer opgespeeld omdat ik veel te laat naar bed ging die dag, ik zat om 3:30 nog het nieuws te lezen over Israël en Palestina.. En problemen lezen voor het slapengaan is natuurlijk ook niet goed als je een angststoornis hebt.
[ Bericht 4% gewijzigd door BMW1993 op 22-10-2023 01:34:56 ]
Hoi, ik heb wel eens 2 dagen wakker gelegen, dat je 6 dagen wakker bent dat is toch iets waar ik mij niets bij kan voorstellen?quote:
Hebben meer mensen hier slaapproblemen icm. een angststoornis?
Ik heb dit ondertussen 5 jaar hardnekkig, ontstaan uit een behoorlijk trauma eind 2018
Ik ben nu alweer 6 nachten wakker, enkel eergister heb ik heel even kort geslapen, een uurtje weggevallen denk ik hoogstens.
Continu last van prikkende ogen, vrijwilligerswerk helaas de hele week moeten afzeggen, niets kunnen onthouden.. Hardkloppingen, en depressief gevoel...
Soms gaat het slapen weken goed, maar als ik eenmaal in de spiraal zit, kom ik er gewoon nauwelijks meer uit.
Ik las 2 dagen geleden dat mensen met slaapproblemen een grotere kans hebben op een beroerte... Ik kreeg gelijk een paniekaanval toen ik het las, en ging toen nog meer druk leggen in bed op 'je moet nu slapen'
En dan krijg je zweethanden, hartkloppingen, je gaat elke 10 minuten naar het toilet, of drinkt wat water.. En je ziet langzaamaan dat het weer licht word buiten, en dat je alweer richting 7:00 in de ochtend gaat.
Je word boos op jezelf, want zelfs een simpele hond, of een baby slaapt... Waarom kan ik het dan niet?
De angst op een beroerte speelt continu op, zodat ik extreem gespannen in bed lig.. En zo kom je nooit meer uit die cirkel...
Heb alle pammetjes al geprobeerd van de psychiater , maar ook dat hielp helaas niet.
Ben benieuwd naar mede lotgenoten
De slapenloosheid is weer opgespeeld omdat ik veel te laat naar bed ging die dag, ik zat om 3:30 nog het nieuws te lezen over Israël en Palestina.. En problemen lezen voor het slapengaan is natuurlijk ook niet goed als je een angststoornis hebt.
Dan word je toch knettergek en zo moe dat je niet eens op je benen kan staan?
Maar heb je af en toe wel zo zware pil dat je sowieso omvalt van de slaap?
Er bestaat toch ook zo iets als een slaapkliniek, volgens mij wel eens op tv gezien.
[ Bericht 55% gewijzigd door BMW1993 op 22-10-2023 01:34:22 ]
Ik denk dat een "simpele hond" en een baby, veel minder zorgen hebben. Niet zo verwonderlijk dat die makkelijker in slaap vallen over het algemeen.quote:
Hebben meer mensen hier slaapproblemen icm. een angststoornis?
Ik heb dit ondertussen 5 jaar hardnekkig, ontstaan uit een behoorlijk trauma eind 2018
Ik ben nu alweer 6 nachten wakker, enkel eergister heb ik heel even kort geslapen, een uurtje weggevallen denk ik hoogstens.
Continu last van prikkende ogen, vrijwilligerswerk helaas de hele week moeten afzeggen, niets kunnen onthouden.. Hartkloppingen, en depressief gevoel...
Soms gaat het slapen weken goed, maar als ik eenmaal in de spiraal zit, kom ik er gewoon nauwelijks meer uit.
Ik las 2 dagen geleden dat mensen met slaapproblemen een grotere kans hebben op een beroerte... Ik kreeg gelijk een paniekaanval toen ik het las, en ging toen nog meer druk leggen in bed op 'je moet nu slapen'
En dan krijg je zweethanden, hartkloppingen, je gaat elke 10 minuten naar het toilet, of drinkt wat water.. En je ziet langzaamaan dat het weer licht word buiten, en dat je alweer richting 7:00 in de ochtend gaat.
Je word boos op jezelf, want zelfs een simpele hond, of een baby slaapt... Waarom kan ik het dan niet?
De angst op een beroerte speelt continu op, zodat ik extreem gespannen in bed lig.. En zo kom je nooit meer uit die cirkel...
Heb alle pammetjes al geprobeerd van de psychiater , maar ook dat hielp helaas niet.
Ben benieuwd naar mede lotgenoten
De slapenloosheid is weer opgespeeld omdat ik veel te laat naar bed ging die dag, ik zat om 3:30 nog het nieuws te lezen over Israël en Palestina.. En problemen lezen voor het slapengaan is natuurlijk ook niet goed als je een angststoornis hebt.
Ik zou hiermee naar de huisarts gaan, want zo lang niet slapen is niet goed voor je.
Misschien eens naar een slaapkliniek oid.
Sorry dat ik zo binnenwip, maar even een vraagje. Op het moment heb ik het idee weer in een depressie gegleden te zijn. En ik heb de neiging om de tijd weg te slapen, dan kan ik het destructieve tegengaan en mijn negativiteit. Ik slaap echt veel, als ik zes uur op een dag wakker ben is het al een behoorlijke tijd.
Dus het moment om het patroon te doorbreken. Ik probeer sinds gisteren om op te staan om 7.30 (en daardoor heb ik ook een paar ochtenden afspraken gemaakt). Alleen het lukt niet als ik geen doel heb om uit bed te komen. Als ik een vrije dag heb en de wekker gaat (Die in een andere kamer staat) is het me zelfs teveel moeite die uit te zetten. Ik blijf liggen en slaap verder wanneer die stil is. Tussen de middag word ik wakker en rond een uurtje of twee weer naar bed tot een uurtje of zes. Weer hetzelfde wekkerprobleem. EN rond acht uur wil ik weer slapen.
Hoe doorbreek ik dit? iig een pot koffie en heel veel vermoeidheid. Als ik het bijna niet trek zet ik een podcast op, eentje met beeld over creativiteit. Dan kom ik een beetje uit mijn hoofd.
Alleen nu loop ik weer te worstelen. En zie er ook nu al tegenop dat ik mrogen echt om 9.00 de deur uit moet. En dan moet ik uiteraard douchen en tandenpoetsen, ook al zo'n opgave... ik zit zo vast. Ik krijg mezelf niet aan het koken, zelfzorg, huishouden... niks... lig maar als een stom, passief lui varken te niksen
Sorry even een rand. Ik snap dat jullie hier niks mee kunnen, maar ik moert het even kwijt
Ik herken dit van de depressies die ik heb gehad. Ik sliep en sliep maar en alles was moeilijk. Ik voelde me zo naar en slapen was de enige uitweg. Ik had voor mezelf de regel gemaakt dat ik niet voor 19.00u 's avonds naar bed mocht. Keek continu op de klok wanneer ik eindelijk weer mocht slapen en verlangde er zo naar. Maar ik kon me er wel aan houden.quote:
Sorry dat ik zo binnenwip, maar even een vraagje. Op het moment heb ik het idee weer in een depressie gegleden te zijn. En ik heb de neiging om de tijd weg te slapen, dan kan ik het destructieve tegengaan en mijn negativiteit. Ik slaap echt veel, als ik zes uur op een dag wakker ben is het al een behoorlijke tijd.
Dus het moment om het patroon te doorbreken. Ik probeer sinds gisteren om op te staan om 7.30 (en daardoor heb ik ook een paar ochtenden afspraken gemaakt). Alleen het lukt niet als ik geen doel heb om uit bed te komen. Als ik een vrije dag heb en de wekker gaat (Die in een andere kamer staat) is het me zelfs teveel moeite die uit te zetten. Ik blijf liggen en slaap verder wanneer die stil is. Tussen de middag word ik wakker en rond een uurtje of twee weer naar bed tot een uurtje of zes. Weer hetzelfde wekkerprobleem. EN rond acht uur wil ik weer slapen.
Hoe doorbreek ik dit? iig een pot koffie en heel veel vermoeidheid. Als ik het bijna niet trek zet ik een podcast op, eentje met beeld over creativiteit. Dan kom ik een beetje uit mijn hoofd.
Alleen nu loop ik weer te worstelen. En zie er ook nu al tegenop dat ik mrogen echt om 9.00 de deur uit moet. En dan moet ik uiteraard douchen en tandenpoetsen, ook al zo'n opgave... ik zit zo vast. Ik krijg mezelf niet aan het koken, zelfzorg, huishouden... niks... lig maar als een stom, passief lui varken te niksen
Sorry even een rand. Ik snap dat jullie hier niks mee kunnen, maar ik moert het even kwijt
Ik woon beschermd en heb o.a. elke ochtend bij het opstaan en elke avond bij het naar bed gaan een contactmoment met begeleiding en dan begin ik mijn routines. Ik krijg ook op vaste momenten hulp in de huishouding. Dit werkt voor mij heel goed. Heb jij hulpverlening die elke ochtend kan komen om bij de dagopstart te helpen? Of anders in ieder geval je kunnen bellen? Of zijn er vrienden of familie die je afwisselend kunt vragen om je bij te staan?
Verder kun je een lijst met regels maken. De tijd dat je opstaat, tijdsbestek waarin je een middagdutje mag doen (dit mag je jezelf best gunnen), tijd dat je bepaalde noodzakelijke taken of hobby's doet en tijd dat je naar bed mag 's avonds. Volgens mij werken regeltjes wel bij jou.
Het gaat nu slechter met je, dan mag je ook wat meer hulp vragen, je hoeft het niet alleen te doen want dat is ontzettend moeilijk.
Kan je niet vanavond douchen, zodat dat morgenochtend niet hoeft?quote:
Sorry dat ik zo binnenwip, maar even een vraagje. Op het moment heb ik het idee weer in een depressie gegleden te zijn. En ik heb de neiging om de tijd weg te slapen, dan kan ik het destructieve tegengaan en mijn negativiteit. Ik slaap echt veel, als ik zes uur op een dag wakker ben is het al een behoorlijke tijd.
Dus het moment om het patroon te doorbreken. Ik probeer sinds gisteren om op te staan om 7.30 (en daardoor heb ik ook een paar ochtenden afspraken gemaakt). Alleen het lukt niet als ik geen doel heb om uit bed te komen. Als ik een vrije dag heb en de wekker gaat (Die in een andere kamer staat) is het me zelfs teveel moeite die uit te zetten. Ik blijf liggen en slaap verder wanneer die stil is. Tussen de middag word ik wakker en rond een uurtje of twee weer naar bed tot een uurtje of zes. Weer hetzelfde wekkerprobleem. EN rond acht uur wil ik weer slapen.
Hoe doorbreek ik dit? iig een pot koffie en heel veel vermoeidheid. Als ik het bijna niet trek zet ik een podcast op, eentje met beeld over creativiteit. Dan kom ik een beetje uit mijn hoofd.
Alleen nu loop ik weer te worstelen. En zie er ook nu al tegenop dat ik mrogen echt om 9.00 de deur uit moet. En dan moet ik uiteraard douchen en tandenpoetsen, ook al zo'n opgave... ik zit zo vast. Ik krijg mezelf niet aan het koken, zelfzorg, huishouden... niks... lig maar als een stom, passief lui varken te niksen
Sorry even een rand. Ik snap dat jullie hier niks mee kunnen, maar ik moert het even kwijt
Bespreek je dit ook met je behandelaar?
Ik weet niet hoe lang je dit patroon al hebt? Maar ik kan me ook voorstellen dat als je al een tijdje zoveel slaapt, het al gauw vermoeiend is als je langer op bent zeg maar.
Ik weet niet of een pot koffie het probleem oplost.
Weet je hoe je in die depressie bent gegleden?
De tips van kuolema klinken heel zinvol!
Sterkte
Op zich heb ik wel een planning voor de dag. Dat is voor mij een beschermende factor. Alleen nu werkt het niet.
Ik probeer het echt, maar het lukt gewoon niet
Ik moet donderdag even bespreken hoe ik geholpen kan worden door het fact. Ik woon niet beschermd en ik vind het moeilijk om meer hulp te vragen.Ik wil geen last zijn. Ze hebben het al zo druk.
En ik ben idd een regeltjesmens, ik moet misschien even een vaster ritme krijgen. En ook niet teveel plannen... ik moet echt even goed nadenken
Dat belonen is slim! Alleen ik denk niet met slaap, want ik verlies heel gemakkelijk ritme en dat is niet handig dan. Uhm... ik moet even wat verzinnen daarvoor
Het is douchen en tandenpoetsen in het algemeen wat mislukt. Het maakt niet uit wanneer ik het moet. Behandelaren weten ook dat ik me enorm verwaarloos
Heb nu wel voor een paar dagen vooruit gekookt
En het is een combinatie van bipolair, sneller donker en door traumatherapie. Eerder traumaterror
Dank jullie wel meiden!
Ik heb mijn zus en een paar goede vrienden in de afgelopen weken bijgepraat over mijn therapie en de geconstateerde depressie. Mijn ouders weten alleen dat ik afspraken met een psycholoog heb. Aan de ene kant wil ik ze ook helemaal op de hoogte brengen maar aan de andere kant ook weer niet.
Anders maken ze zich misschien te veel zorgen, zoiets.
Hoe gaan anderen om met het delen van therapie en depressie in het algemeen, met vrienden en familie? Is er wellicht een tussenoplossing?
Ik deed in het begin alles 'stiekem', maar na een zelfmoordpoging wist iedereen ineens dat er veel aan de hand was. In de loop der jaren ben ik steeds opener geworden, maar ik bespreek ook niet alles. Houd het oppervlakkig, vooral met familie.quote:Op woensdag 25 oktober 2023 14:54 schreef WheeleE het volgende:
Na de intake vorige maand is vorige week mijn eerste echte sessie geweest. Het was pittig maar voelde wel goed gelukkig.
Ik heb mijn zus en een paar goede vrienden in de afgelopen weken bijgepraat over mijn therapie en de geconstateerde depressie. Mijn ouders weten alleen dat ik afspraken met een psycholoog heb. Aan de ene kant wil ik ze ook helemaal op de hoogte brengen maar aan de andere kant ook weer niet.
Anders maken ze zich misschien te veel zorgen, zoiets.
Hoe gaan anderen om met het delen van therapie en depressie in het algemeen, met vrienden en familie? Is er wellicht een tussenoplossing?
Als je zegt 'ik ben in behandeling voor depressie' kun je het daarbij laten. Dat is duidelijk genoeg in principe zonder dat het te persoonlijk is. Je hoeft er niet verder over door te gaan als je dat niet wilt. En als je verwacht dat er doorgevraagd wordt kun je van tevoren iets oppervlakkigs bedenken wat je wel wilt delen zodat je mensen niet het gevoel geeft dat je ze buitensluit zonder dat je het gevoel hebt dat je over je grenzen moet gaan.
Goed dat je naar een paar mensen open bent geweest. Vrienden en familie kunnen enorm steunend zijn! Ik bedoel dan in de zin van afleiding, steun en motivatie om door te zetten. Mensen vinden het fijn om te weten dat iemand waarom ze geven ziek is.quote:
Na de intake vorige maand is vorige week mijn eerste echte sessie geweest. Het was pittig maar voelde wel goed gelukkig.
Ik heb mijn zus en een paar goede vrienden in de afgelopen weken bijgepraat over mijn therapie en de geconstateerde depressie. Mijn ouders weten alleen dat ik afspraken met een psycholoog heb. Aan de ene kant wil ik ze ook helemaal op de hoogte brengen maar aan de andere kant ook weer niet.
Anders maken ze zich misschien te veel zorgen, zoiets.
Hoe gaan anderen om met het delen van therapie en depressie in het algemeen, met vrienden en familie? Is er wellicht een tussenoplossing?
En ja, ze zullen zich zorgen maken, maar ze houden van je!
De tussenoplossing heb je eigenlijk al in handen: Zeggen dat je in therapie bent. Dan weten ze al aardig wat over hoe het gaat.
Zelf ben ik naar vrienden altijd erg open geweest, we zo fijn. Bij mijn moeder probeer ik het, maar ik merk dat ze best getraumatiseerd is door mijn ziek zijn. Dat maakt delen lastiger.
Hoe is het gesprek gegaan?quote:
Oh... bedenk me nu dat ik morgen de psychiater spreek, dus dat komt ook wel mooi uit...
Wel goed. Ze maakte zich wel een beetje zorgen, maar het maakt niet uit. Ze heeft wel een klacht ingediend over de crisisdienst. Gisteren ging niet goed. En de crisisdienst pakte dat helemaal niet op, waardoor ik domme dingen gedaan heb. Natuurlijk mijn eigen verantwoordelijkheid, alleen ik belde juist omdat ik het niet trok.quote:
Morgen komt een van mijn begeleiders en dan even kijken of we tot een plan kunnen komen om hier uit te geraken.
Vandaag was wel aan faaldag. Twee dagen gingen goed, maar nu weer de hele middag in mijn nest gelegen
maja... morgen weer een dag zeggen we dan maarHoe was het ook alweer? 1 stap vooruit 2 achteruit? 2 stappen vooruit, 1 terug dusquote:
[..]
Wel goed. Ze maakte zich wel een beetje zorgen, maar het maakt niet uit. Ze heeft wel een klacht ingediend over de crisisdienst. Gisteren ging niet goed. En de crisisdienst pakte dat helemaal niet op, waardoor ik domme dingen gedaan heb. Natuurlijk mijn eigen verantwoordelijkheid, alleen ik belde juist omdat ik het niet trok.
Morgen komt een van mijn begeleiders en dan even kijken of we tot een plan kunnen komen om hier uit te geraken.
Vandaag was wel aan faaldag. Twee dagen gingen goed, maar nu weer de hele middag in mijn nest gelegen
Is niet erg als je een mindere dag hebt. Elke dag weer een nieuwe kans, wees niet te streng voor jezelf
.SPOILERzei degene die zichzelf continu vertelt dat ze faalt in werkelijk alles, maar een ander advies geven is altijd makkelijker.
[ Bericht 4% gewijzigd door Nijna op 26-10-2023 08:57:16 ]
Volgens mij net andersom, twee stappen vooruit, een achteruit. Maar ach, als je maar looptquote:
[..]
Hoe was het ook alweer? 1 stap vooruit 2 achteruit?
Is niet erg als je een mindere dag hebt. Elke dag weer een nieuwe kans, wees niet te streng voor jezelfSPOILERzei degene die zichzelf continu vertelt dat ze faalt in werkelijk alles, maar een ander advies geven is altijd makkelijker.
En het was pas de derde dag dat ik probeer meer wakker te zijn. Vandaag komt mijn begeleider om samen even te bespreken hoe we dit gaan aanpakken. Zelf kom ik er even niet uit
En over je spoiler: zwaar herkenbaar
Hahahaquote:
[..]
Volgens mij net andersom, twee stappen vooruit, een achteruit. Maar ach, als je maar loopt
En het was pas de derde dag dat ik probeer meer wakker te zijn. Vandaag komt mijn begeleider om samen even te bespreken hoe we dit gaan aanpakken. Zelf kom ik er even niet uit
En over je spoiler: zwaar herkenbaar
. Ik wist dat ik iets verkeerd schreef (ik heb t wat aangepast haha)Ik vind het goed dat je het probeert CotS
, fijn dat je samen met de begeleider samen gaat kijken. Kleine stapjes dan maar
Verkeerd is een groot woord! Zo bedoelde ik het helemaal nietquote:
[..]
Hahaha
Ik vind het goed dat je het probeert CotS
Kleine stapjes dan maar
SorryJa... moet wel... dit is geen gezond iets. Dus even plannen
En jep
quote:
Het stond er gewoon verkeerd mop. Niet overal de hele tijd sorry voor voelen en roepen als je gewoon normaal meedoet.
dat is een enorm leerpunt, waar enorm hard aan gewerkt wordt (en geloof me of niet, het gaat al een stuk beter op dat gebied). Het is alleen moeilijk om geen chronisch schuldgevoel te hebben Fake it till you make it! Als je het uitspreekt of tikt kun je jezelf corrigeren en vermanend toespreken :p dat je het deeeenkt kun je niet zozeer helpen, maar de actie wel!quote:
[..]
Klinkt wel heel simpel natuurlijk in jouw geval waarbij het zo sterk geprogrammeerd is, maar elke actie traint je hersens ben ik van overtuigd.
Ik snapte je hoorquote:
[..]
Verkeerd is een groot woord! Zo bedoelde ik het helemaal niet
Ja... moet wel... dit is geen gezond iets. Dus even plannen
En jep
, ik nam er geen aanstoot aan, dus sorry was wat mij betreft niet nodig Nieuwe neurologische paadjes uitslijten. En idd, ik probeer hetquote:
[..]
Fake it till you make it! Als je het uitspreekt of tikt kun je jezelf corrigeren en vermanend toespreken :p dat je het deeeenkt kun je niet zozeer helpen, maar de actie wel!
Klinkt wel heel simpel natuurlijk in jouw geval waarbij het zo sterk geprogrammeerd is, maar elke actie traint je hersens ben ik van overtuigd.
En ook niet alles verantwoorden. Mijn keuzes zijn gewoon mijn keuzes en daar hoef niet altijd een uitleg bij (ahem zoals ik nu doe )Gelukkig maar!quote:
[..]
Ik snapte je hoor
Acceptatie. Gewoon proberen, maar als het niet lukt prima. Ik ga door een therapeutische hel, en slapen is verwerken, en mijn brein werkt keihard. Dus proberen wakker blijven is top, lukt het niet, soit
En net zoals crea; lukt het, mooi. Lukt het niet, komt wel weer.
Dat was niet wat ik helemaal hoopte, maar ja...
Dat mag je dan dus ook echt doen!quote:
Oh ! en ik moet veel eerder en veel meer hulp vragen en meer contactmomenten
Hij zei dat ik, als ik me schuldig wilde voelen, dat ik dat dan moest voelen over te weinig hulp vragen (was een grapje). Dus ik doe dat zekerquote:
Ben moe
Krijg mezelf niet gemotiveerd
Jank en voel me rot
Naja... ik heb wel een idee, maar moet even mijn energie ervoor krijgen. Hopelijk komt het zo
Empathie vanuit hulpverleners vind ik zo lastig. Het "eraan toegeven", het "je hebt een zware periode". Niet zeggen dat ik me aanstel etc. Kan daar gewoon niet over
Ik had daar zelf ook heel vaak last van gehad. Ik weet dat het goed bedoeld is, maar bij mij werkt het heel averechts. Bovenop de problemen die ik al had, kwam er ook nog eens een gigantisch schuldgevoel omdat ik anderen weer teleurstelde.quote:
Empathie vanuit hulpverleners vind ik zo lastig. Het "eraan toegeven", het "je hebt een zware periode". Niet zeggen dat ik me aanstel etc. Kan daar gewoon niet over
Ik kan ook niet zoveel met begrippen als "een positief zelfbeeld". Ik krijg daar altijd het idee bij dat mensen eigenlijk zeggen "Als je net alsof doet dat jouw problemen niet bestaan, kan je er ook geen last van hebben". Ondanks dat ik weet dat het goedbedoeld is, komt het op mij altijd als heel intimiderend over als mensen met zulke uitspraken komen. Ook als ik van de therapeut opgedrongen krijg om complimenten aan te nemen.
Ook als ik lijdt onder mijn emoties: ze zijn wel van mij. Als ik pijn heb, of het nou fysieke pijn is of emotionele pijn, kan ik daar in ieder geval uit afleiden dat de situatie zoals die nu is mij niet gelukkig maakt en dat er iets moet veranderen. Als ik om een voorbeeld met mijn blote voeten op iets scherps ga staan, dan ben ik er toch ook niet bij gebaat door tegen mezelf te zeggen dat ik aan fijne dingen moet denken en dan voel ik de pijn niet meer? Als ik in plaats daarvan kijk waarop ik getrapt heb en ik zie een hele grote wond, kan ik met mijn hypochondrie zelfs in paniek raken ... maar ik weet dan tenminste wel dat ik ermee naar het ziekenhuis moet.
Ik kan er nu wat beter mee omgaan door mij te bedenken dat met de dingen die ikzelf heb meegemaakt mijn beleving ook anders is en dat mensen mij waarschijnlijk niet begrijpen. Verder kan ik alleen mijn gedrag aansturen. Ik kan niet afdwingen welke gedachten zich opdringen in mijn hoofd en ook niet hoe ik mij voel, dus die uitspraken slaan eigenlijk nergens op.
Ik ben mij ook meer bewust dat hulp voor wat dan ook alleen werkt als de communicatie tussen beide partijen wederkerig is. Ik wil best geloven dat ik door mijn issues bepaalde situaties kan ervaren als groter en negatiever dan ze in werkelijkheid zijn. Echter ieder mens heeft nou eenmaal de neiging om te snel conclusies te trekken en dat geldt ook voor therapeuten. Dat geeft niks, zolang mensen bereid zijn naar elkaar te luisteren.
Ik kijk op YouTube weleens naar tutorials over communicatie. Met de chaos in mijn hoofd en gedachten die zich blijven aanvullen, kan ik het nog niet goed praktiseren. Ik wijd altijd uit en ga van de hak op de tak, ondanks dat ik weet dat mensen dan vaak al afhaken met luisteren of mij niet serieus nemen. Het lukt mij wel om zaken concreter te verwoorden ... al kost het mij gigantisch veel moeite.
Ik merk dat ik de afgelopen maand meer last heb van spanning, chaos in mijn hoofd, stress en lusteloosheid. In het begin kwam het duidelijk doordat ik te veel activiteiten had, maar nu blijf ik erin hangen. Ik hoop dat het tijdelijk is en geen grote terugval gaat worden. Voorlopig heb ik in ieder geval de feesttijd en al het leuke wat daarbij hoort om me aan vast te klampen. Maar wat als januari komt... Ik probeer er niet te veel over na te denken.
Ik ben gewoon zó moe en ik ben het allemaal zó zat.
Worden de feestdagen niet vanzelf leuk als je samen bent met je gezin en lekkere dingen eet, maw wat moet je volgens jou doen om het leuk te maken?quote:
Ik doe zo hard mijn best om de feestdagen leuk te maken, zeker ook voor mijn gezin. Maar het voelt alsof hoe harder ik mijn best doe voor mijn kinderen en mijn vrouw, hoe moeilijk het is voor mij. Alsof er een pijn in mijn lichaam zit opgeslagen die wordt getriggerd door de feestdagen zonder dat ik daar enige invloed heb. Als ik kerstliedjes hoor, staat het huilen mij al nader dan het lachen. Leuke dingen organiseren voelt als een moetje, het doet pijn en het versterkt het verdriet des te meer. Terwijl ik er echt probeer het beste van te maken.
Ik ben gewoon zó moe en ik ben het allemaal zó zat.
Het probleem ligt juist bij mij, de feestdagen voelen zwaar en benauwend, het voelt niet alsof er iets is wat dat kan veranderen. Hoe meer aandacht ik er juist aan besteed, hoe benauwender dat gevoel. We houden het al klein en rustig, met een dochter met autisme en add zijn we best beperkt in periodes als dezen, maar misschien zou ik het nog wel het liefste overslaan. Terwijl je er niet aan ontkomt.quote:
[..]
Worden de feestdagen niet vanzelf leuk als je samen bent met je gezin en lekkere dingen eet, maw wat moet je volgens jou doen om het leuk te maken?
Tot op zekere hoogte geniet ik echt wel van de momenten met mijn gezin, maar het is niet dat dat het vanzelf leuk maakt. Het neemt de pijn die er zit niet weg. Ergens maakt het zelfs melancholisch op een bepaalde manier, confronterend met het verleden en het gemis van kunnen genieten van dit soort momenten toen ik zelf jong was. Dan zou je ergens verwachten dat ik nu des te meer moet kunnen genieten, inhalen van het gemis, maar daar waar mijn geest dat wil lijkt het dus alsof mijn lijf en hoofd onbewust reageren.
Maar goed, dat wilde ik alleen even kwijt. Het is niet dat ik in mijn omgeving bij iemand terecht kan en het liefste stop ik alles ook diep weg, maar nu voelt het gewoon extra moeilijk. En kind in mij wil zo graag getroost worden.
Sterkte, hopelijk is er begrip bij familieleden om de feestdagen klein en rustig te houden. Mijn inziens moet iedereen bij zulke dagen juist doen waar hij/zij zin in heeft.quote:
[..]
Het probleem ligt juist bij mij, de feestdagen voelen zwaar en benauwend, het voelt niet alsof er iets is wat dat kan veranderen. Hoe meer aandacht ik er juist aan besteed, hoe benauwender dat gevoel. We houden het al klein en rustig, met een dochter met autisme en add zijn we best beperkt in periodes als dezen, maar misschien zou ik het nog wel het liefste overslaan. Terwijl je er niet aan ontkomt.
Tot op zekere hoogte geniet ik echt wel van de momenten met mijn gezin, maar het is niet dat dat het vanzelf leuk maakt. Het neemt de pijn die er zit niet weg. Ergens maakt het zelfs melancholisch op een bepaalde manier, confronterend met het verleden en het gemis van kunnen genieten van dit soort momenten toen ik zelf jong was. Dan zou je ergens verwachten dat ik nu des te meer moet kunnen genieten, inhalen van het gemis, maar daar waar mijn geest dat wil lijkt het dus alsof mijn lijf en hoofd onbewust reageren.
Beste oplossing als je geen zin hebt in verplicht samenkomen, lekker zelf weggaan.quote:
Ik heb ook niets met kerst en nieuwjaar. Dit jaar ‘vlucht’ ik voor het eerst sinds de pandemie weer met mijn vriend naar een zonnige bestemming. Lekker niet die kerststress bij mijn familie en gedwongen gezelligheid. Ik hou ook helemaaaaaal niet van de zogenaamd knusse gezelligheid in het halfdonker. Ik voel me dan meteen somber. Zet voor mij maar gewoon een felle lamp aan.
Daarnaast lukt het me niet om in ritme te blijven en ben minstens tot februari bezig om mijn dag/nachtritme weer op de rails te krijgen. Vaak moet dat via de kliniek omdat ik zo depressief en suïcidaal word.
Happy face op en met een grote glimlach zeggen dat alles oké is.
Jeez wat een zeikverhaal heb ik weer eens getypt
Heel veel herkenning hier. Ook al ben ik nu al een paar jaar verder sinds mijn depressie, ik zou het het liefst overslaan omdat er heel veel getriggerd wordt. En dan ben ik ook nog jarig met Kerst, dat vind ik zeker de laatste jaren echt vreselijk. Mijn vriendin kent me daarin goed en gaat er al fijn in om, maar mijn zoontje en zij hebben die lading niet, en ik wil ook juist het met z'n 3en fijn hebben. Maar ik ben er (nog) niet voor gemaakt. Blijft een struggle en balans zoeken.quote:
[..]
Het probleem ligt juist bij mij, de feestdagen voelen zwaar en benauwend, het voelt niet alsof er iets is wat dat kan veranderen. Hoe meer aandacht ik er juist aan besteed, hoe benauwender dat gevoel. We houden het al klein en rustig, met een dochter met autisme en add zijn we best beperkt in periodes als dezen, maar misschien zou ik het nog wel het liefste overslaan. Terwijl je er niet aan ontkomt.
Tot op zekere hoogte geniet ik echt wel van de momenten met mijn gezin, maar het is niet dat dat het vanzelf leuk maakt. Het neemt de pijn die er zit niet weg. Ergens maakt het zelfs melancholisch op een bepaalde manier, confronterend met het verleden en het gemis van kunnen genieten van dit soort momenten toen ik zelf jong was. Dan zou je ergens verwachten dat ik nu des te meer moet kunnen genieten, inhalen van het gemis, maar daar waar mijn geest dat wil lijkt het dus alsof mijn lijf en hoofd onbewust reageren.
Maar goed, dat wilde ik alleen even kwijt. Het is niet dat ik in mijn omgeving bij iemand terecht kan en het liefste stop ik alles ook diep weg, maar nu voelt het gewoon extra moeilijk. En kind in mij wil zo graag getroost worden.
Over het kind in je dat getroost wil worden: ik hoop dat je er de weg in gaat vinden dat je je zelf kunt troosten. Lukt mij ook nog niet altijd en ik vind het ook een verdomd hard gelag, maar bij mij is de situatie ook dat er niemand in een of andere ouderlijke situatie meer is die dat gaat doen, als ze het al zouden kunnen. Dat besef doet pijn, maar maakt ook dat je niet blijft hopen op een opvulling die niet (meer) zal komen.
Veel sterkte, luister naar jezelf wat je kunt hebben en ook dit gaat voorbij. Das ongeveer mijn copingstrategie.
Er zitten nu 7 sessie met m'n therapeut op en ik merk dat er behoorlijk in de pot met zooi is geroerd. Er is vanalles in beweging en dat voelt zowel fijn als lastig en erg vermoeiend. Ik merk nog genoeg dagen dat ik in mijn welbekende negeer-en-ontwijk-modus zit maar dat is ook niet zo vreemd na dat zo'n 20 jaar als standaard te hebben gehad.
Ja, is niet iets wat ik snel doe. Had die avond de begeleiders ook in eerste instantie weggestuurd tijdens een contactmoment (ik neem vaak meer afstand van hulpverleners/wijs hulp af als het slechter gaat omdat ik het gevoel heb dat toch niemand me kan helpen) maar heb ze daarna weer gebeldquote:
(dat vind ik heel lastig), wat een grote stap is. Ben wel blij dat ik dat heb gedaan.Snap ik! Is echt eenquote:
[..]
Ja, is niet iets wat ik snel doe. Had die avond de begeleiders ook in eerste instantie weggestuurd tijdens een contactmoment (ik neem vaak meer afstand van hulpverleners/wijs hulp af als het slechter gaat omdat ik het gevoel heb dat toch niemand me kan helpen) maar heb ze daarna weer gebeld
move, geen move!Dank je.quote:
[..]
Snap ik! Is echt een
Leuk moeten zijn met kerst
Met oud en nieuw alleen zijn.
Compleet uit ritme zijn
Gewoon niet meer willen leven
Al het gedoe met eten
Hoeveel drinken
Lijstje gaat zo nog wel even door
Jij hier een *knuffquote:
Hier beginnen de paniekaanvallen voor de feestdagen te komen
Leuk moeten zijn met kerst
Met oud en nieuw alleen zijn.
Compleet uit ritme zijn
Gewoon niet meer willen leven
Al het gedoe met eten
Hoeveel drinken
Lijstje gaat zo nog wel even door
(Knuffelbeertjes om mee te knuffelen: 🧸🧸🧸🧸)
Dank je welquote:
[..]
Jij hier een *knuff
(Knuffelbeertjes om mee te knuffelen: 🧸🧸🧸🧸)
En de crisisdienst al gestalkt
quote:
Hier ook even flink aan de lorazepam
En de crisisdienst al gestalkt
Ja... zeker... denk dat het hier morgen meevalt en overmorgen heel pittig wordtquote:
We kunnen ook gewoon op eerste kerstdag allemaal de SC volspammen (sorry) voor een beetje afleiding. Gedeelde smart is halve smart.
Waarom denk je dat/hoe komt dat?quote:
[..]
Ja... zeker... denk dat het hier morgen meevalt en overmorgen heel pittig wordt
Nu heb ik daadwerkelijk iets
en ik begeef het van angst. Ik ben volledig in paniek, ik zie mezelf over 2 dagen in het zkh liggen en over een week dood zeg maar.SPOILEReen longontsteking die naar kuur #1 niet overgaat, nu net andere kuur gekregen
Ik kan het nergens kwijt, als het niet gepast is, laat maar weten, dan verwijder ik alles weer.
Van mij mag je hier gewoon je verhaal kwijtquote:
Ik meld me hier ook. Al m'n hele leven lang last van vooral angstaanvallen en dan vooral op het gebied van hypochondrie.
Nu heb ik daadwerkelijk ietsen ik begeef het van angst. Ik ben volledig in paniek, ik zie mezelf over 2 dagen in het zkh liggen en over een week dood zeg maar.SPOILEReen longontsteking die naar kuur #1 niet overgaat, nu net andere kuur gekregen
Ik kan het nergens kwijt, als het niet gepast is, laat maar weten, dan verwijder ik alles weer.
Het is niet niks, een longontsteking. Voel je je ook beroerd erbij?
Kun je een beetje eten, en goed drinken (bedoel natuurlijk niet 'alcohol'
)Dankjequote:
[..]
Van mij mag je hier gewoon je verhaal kwijt
Het is niet niks, een longontsteking. Voel je je ook beroerd erbij?
Kun je een beetje eten, en goed drinken (bedoel natuurlijk niet 'alcohol'
Heb nu al een week koorts, 39+ en hoesten, dus ik ben behoorlijk kapot ondertussen. Eten en drinken gaat gelukkig (nog) goed. Geen trek, maar dwing mezelf om te eten.
En dan om het kwartier een paniekaanval
Een hypochonder vertellen dat ie zich geen zorgen hoeft te maken, hm..quote:
[..]
Dankje
Heb nu al een week koorts, 39+ en hoesten, dus ik ben behoorlijk kapot ondertussen. Eten en drinken gaat gelukkig (nog) goed. Geen trek, maar dwing mezelf om te eten.
En dan om het kwartier een paniekaanval
Kan alleen maar vertellen dat ik al 1,5 week (covid?) griep heb en s'avonds nog steeds koorts heb.
Het was en is een hele venijnige griep dat ook 3 van mijn naaste collega's te pakken heeft.
Mijn nichtje heeft 3 jaar geleden Covid gehad, dat duurde 3,5 week met zware koorts.
Dus ga je hieraan dood? Dat kan niemand ooit beloven he. Maar denk dat het meer in je hoofd zit dan in je longen
Beterschap en fijne kerst.
Ps. Je mag altijd bellen met de huisartsenpost he, daar zijn ze voor.
Nog 6 dagen.Niet op iedereen van toepassing inderdaad. Meer voor de mensen die het tijdens de feestdagen moeilijk vinden met familie of juist eenzaam zijn.quote:
Oei, ik vind januari t/m april juist de moeilijkste maanden. Kerst geeft juist een beetje houvast.
Ik heb het dit jaar ook moeilijk met de feestdagen, maar dat is omdat ik tot een nieuw inzicht ben gekomen. Ik wil het zo graag leuk vinden, dat doe ik ook wel, maar het zijn ook allemaal extra prikkels en routineveranderingen waardoor ik continu op mijn tenen moet lopen en crash in januari wanneer ik alles weer los kan laten.quote:
[..]
Niet op iedereen van toepassing inderdaad. Meer voor de mensen die het tijdens de feestdagen moeilijk vinden met familie of juist eenzaam zijn.
Beterschapquote:
[..]
Dankje
Heb nu al een week koorts, 39+ en hoesten, dus ik ben behoorlijk kapot ondertussen. Eten en drinken gaat gelukkig (nog) goed. Geen trek, maar dwing mezelf om te eten.
En dan om het kwartier een paniekaanval
Zei ik dat? Nee toch?quote:
[..]
Een hypochonder vertellen dat ie zich geen zorgen hoeft te maken, hm..
Jij ook Beterschap!quote:Kan alleen maar vertellen dat ik al 1,5 week (covid?) griep heb en s'avonds nog steeds koorts heb.
Het was en is een hele venijnige griep dat ook 3 van mijn naaste collega's te pakken heeft.
Mijn nichtje heeft 3 jaar geleden Covid gehad, dat duurde 3,5 week met zware koorts.
Dus ga je hieraan dood? Dat kan niemand ooit beloven he. Maar denk dat het meer in je hoofd zit dan in je longen
Beterschap en fijne kerst.
Ps. Je mag altijd bellen met de huisartsenpost he, daar zijn ze voor.
dan krijg je het gelukkig nieuwjaar gezeik, ook nietsquote:
Sterkte allemaal. Voor je het weet is het weer januari, een 'normale' maand.
.Lekker oliebollen vreten en nepchampagne drinken, film of muziek opzetten en uit je raam kijken naar het vuurwerk. Klinkt niet slecht.quote:
[..]
dan krijg je het gelukkig nieuwjaar gezeik, ook niets
Denk je dat je thuis beter af zou zijn?quote:
Emotioneel best lastig en uitputtend. Alleen ik heb en mag niet klagen.
Nee. Dit is prima en gezellig. Alleen het de hele tijd aanstaan. Alleen is eenzaam en samen teveelquote:
[..]
Denk je dat je thuis beter af zou zijn?
Kun je niet samen je eigen ding doen? Naast elkaar zitten en dan iets voor jezelf doen wat je leuk vindt zonder dat je tegen elkaar hoeft te praten?quote:
[..]
Nee. Dit is prima en gezellig. Alleen het de hele tijd aanstaan. Alleen is eenzaam en samen teveel
Fijne avond allen!
Slaap goed!quote:
Nu in de avond neemt de koorts en ook de paniek weer toe. Ik hoop dat ik wat kan slapen. Ik ben op.
Fijne avond allen!
Vergeet niet extra te drinken
Hier morgen na de lunch weer naar huis
Dat blijft ook bizar voor me, hoelang ik mijn vriendin nu ook al ken. Zij en haar familie hebben alles wat ik zelf eigenlijk niet kende, familietradities, echte interesse in elkaar, geen zorgen, gezonde ouder/kind verhoudingen. En ik ga daar enerzijds graag in mee. Ik wil vraag de oprechte en attente oom voor neefjes zijn.
Maar anderzijds ben ik er niet voor gemaakt. En overspoelen herinneringen me en het besef dat de spaarzame familie die ik wel mis en met wie ik gevoel had(durfde toe te laten) er niet meer zijn. T voelt echt als een emotioneel gat van binnen, waar de buitenwereld niets van merkt en je gewoon mee kunt leven, maar dat nooit dichtgaat of steeds weer openscheurt. En dan ben ik morgen ook nog jarig. Zucht. Voor mij mag het snel pak m beet 17 januari zijn.:( Ik moest even spuien denk..sterkte ook de anderen hier!
Ik herken dat ook.quote:
Hier heel dubbele dagen tot nu toe. Ik doe erg m'n best en er zijn ook zeker gezellige momenten. Met mijn eigen gezin, en ook met schoonfamilie.
Dat blijft ook bizar voor me, hoelang ik mijn vriendin nu ook al ken. Zij en haar familie hebben alles wat ik zelf eigenlijk niet kende, familietradities, echte interesse in elkaar, geen zorgen, gezonde ouder/kind verhoudingen. En ik ga daar enerzijds graag in mee. Ik wil vraag de oprechte en attente oom voor neefjes zijn.
Maar anderzijds ben ik er niet voor gemaakt. En overspoelen herinneringen me en het besef dat de spaarzame familie die ik wel mis en met wie ik gevoel had(durfde toe te laten) er niet meer zijn. T voelt echt als een emotioneel gat van binnen, waar de buitenwereld niets van merkt en je gewoon mee kunt leven, maar dat nooit dichtgaat of steeds weer openscheurt. En dan ben ik morgen ook nog jarig. Zucht. Voor mij mag het snel pak m beet 17 januari zijn.:( Ik moest even spuien denk..sterkte ook de anderen hier!
Knuffel voor jou
Dank je wel:*quote:
Ben wel bang voor wat er gebeurt als ik er twee januari weer mee stop. Ik hoop maar dat de spanning het gevolg was van te veel drukte/continu op mijn tenen lopen en ik dankzij de rust die ik nu heb de spanning blijvend kwijtraak, en dat dit geen grote terugval is.
Edit: ben het toch niet zo eens met wat ik typte.quote:
Hier heel dubbele dagen tot nu toe. Ik doe erg m'n best en er zijn ook zeker gezellige momenten. Met mijn eigen gezin, en ook met schoonfamilie.
Dat blijft ook bizar voor me, hoelang ik mijn vriendin nu ook al ken. Zij en haar familie hebben alles wat ik zelf eigenlijk niet kende, familietradities, echte interesse in elkaar, geen zorgen, gezonde ouder/kind verhoudingen. En ik ga daar enerzijds graag in mee. Ik wil vraag de oprechte en attente oom voor neefjes zijn.
Maar anderzijds ben ik er niet voor gemaakt. En overspoelen herinneringen me en het besef dat de spaarzame familie die ik wel mis en met wie ik gevoel had(durfde toe te laten) er niet meer zijn. T voelt echt als een emotioneel gat van binnen, waar de buitenwereld niets van merkt en je gewoon mee kunt leven, maar dat nooit dichtgaat of steeds weer openscheurt. En dan ben ik morgen ook nog jarig. Zucht. Voor mij mag het snel pak m beet 17 januari zijn.:( Ik moest even spuien denk..sterkte ook de anderen hier!
Ga je je verjaardag vieren?
[ Bericht 8% gewijzigd door kuolema op 26-12-2023 13:51:45 ]
Ik wens je iig een fijne verjaardag vandaag!quote:
ben gesloopt en blij dat ik thuis ben. Was echt gezellig, maar de hele tijd prikkels. Het is leuk, maar ook veel. Ik stond in het restaurant voor lul. Ik dacht dat iemand tegen me praatte, maar er was helemaal niemand 
Lang leven schizoBen een beetje erg moe nu. Bijkomen en mijn stemming stabiel zien te krijgen. Vlieg alle kanten op
Vandaag even nixxx... is ook fijn lijkt me?quote:
We zijn weer thuis
Ben een beetje erg moe nu. Bijkomen en mijn stemming stabiel zien te krijgen. Vlieg alle kanten op
Ja... idd, erg fijnquote:
[..]
Vandaag even nixxx... is ook fijn lijkt me?
Morgen rustig het huis weer schoon en opgeruimd maken, hopelijk kikker ik daar een beetje van op. Stom hoofd en stomme ik
ach, kom hier!quote:
Wat ben ik een achterlijke muts. Zit te janken. Alle prikkels en drukte en verwachtingen.
Morgen rustig het huis weer schoon en opgeruimd maken, hopelijk kikker ik daar een beetje van op. Stom hoofd en stomme ik
Niks geks hoor. Laat het lekker effe los, als je het nodig hebt.
Het luchtte hopelijk op?
Alleen iets leuks gedaan met vrouw en zoon, naar de film en paar spelletjes, vrienden hebben allemaal volop afspraken bij schoonfamilie en er is verder geen familie die ik niet al gezien heb op kerstavond en 1e kerstdag. Mijn vriendin en zoontje hebben wel echt alles er aan gedaan, verjaardagsontbijt inclusief kaarsjes uitblazen, zo lief. Werd alleen gedurende de dag grieperig en grieperiger dus nu aan paracetamol, een verstopt hoofd en zakdoeken en slap op de bank. Maar heel dankbaar voor wat ze mij proberen te geven. Dat overheerst. Wel blij dat morgen ik niet centraal meer sta en kerst er op zit.quote:
[..]
Edit: ben het toch niet zo eens met wat ik typte.
Ga je je verjaardag vieren?
Wauw, heel lief. Dank je wel!quote:
[..]
Ik wens je iig een fijne verjaardag vandaag!
Pak je rust en laat het maar even opluchten. Morgen zie je wel weer. Sterkte!quote:
Wat ben ik een achterlijke muts. Zit te janken. Alle prikkels en drukte en verwachtingen.
Morgen rustig het huis weer schoon en opgeruimd maken, hopelijk kikker ik daar een beetje van op. Stom hoofd en stomme ik
Dat scheelt al. Alleen tja... teveel gewoon
Zo is dat met prikkels.quote:
Ik heb even een paar uurtjes geslapen
Dat scheelt al. Alleen tja... teveel gewoon
Herkenbaar.
Goed dat je je rust pakt.quote:
Ik heb even een paar uurtjes geslapen
Dat scheelt al. Alleen tja... teveel gewoon
Oh bah... zo herkenbaar dit... ik heb niet echt tips. Alleen sterkte. Echt rot dat je je zo voeltquote:
Oh nee, de somberheid is terug. Gister ging wel goed maar vorige week toen ik met de lorazepam begon en de spanning wegging, nam de somberheid toe. Het lijkt alsof de spanning zo hoog was dat die de somberheid soms onderdrukte. En nu heeft die de ruimte. Vooral 's avonds. Ik probeer het te relativeren. Misschien komt het vandaag omdat ik een moeizame start had en me daar rot over voel, misschien is het overprikkeling van de activiteiten vandaag, ben ik gewoon moe. Maar ik ben ook bang dat dit echt een terugval is. Dit is zo kut. Ik ben moe maar ik wil niet naar bed, iets houdt me tegen.
quote:
[..]
Zo is dat met prikkels.
Herkenbaar.
[ afbeelding ]
Dank je.quote:
[..]
Oh bah... zo herkenbaar dit... ik heb niet echt tips. Alleen sterkte. Echt rot dat je je zo voelt
Zou ik dan toch weer in een major depressie zakken, ook al stond spanning op de voorgrond? Het zou wel verklaren waarom ik mijn interesse in mijn hobby's ben verloren de afgelopen maanden en de laatste weken ook de passieve suïcidale gedachtes zijn teruggekomen.
Waarom ging het zo lang goed en nu niet meer? Waarom begon het überhaupt goed te gaan en hield dat zo lang aan? En waarom lijkt dat nu ineens klaar te zijn? Ik snap er helemaal niets van en daardoor kan ik er ook niets mee.
Misschien zit een beetje kunst erin dat je het niet overdenkt. Als je uitgerust bent misschien kijken wat je hielp in de betere tijden, maar laat het geen existentiële crisis worden boven op heb problemenquote:
[..]
Dank je.
Zou ik dan toch weer in een major depressie zakken, ook al stond spanning op de voorgrond? Het zou wel verklaren waarom ik mijn interesse in mijn hobby's ben verloren de afgelopen maanden en de laatste weken ook de passieve suïcidale gedachtes zijn teruggekomen.
Waarom ging het zo lang goed en nu niet meer? Waarom begon het überhaupt goed te gaan en hield dat zo lang aan? En waarom lijkt dat nu ineens klaar te zijn? Ik snap er helemaal niets van en daardoor kan ik er ook niets mee.
Maar goed. Nait soezen. Dit is moeilijke avond-gedachten.
Morgen lekker rustit
Ik ben ook bang dat het na de feestdagen in een opname eindigt (is vaker in die tijd), maar ik wil er alles aan doen om dat te voorkomen. Begin februari is het een jaar geleden dat ik voor het laatst met ontslag ging uit de kliniek en dat wil ik kunnen vieren, omdat het jarenlang drie tot vijf keer per jaar gebeurde. Dus ik ga mijn best doen om hulp te aanvaarden, erom te vragen en proberen in het hier en nu te blijven en me niet druk te maken over wat er kan gaan gebeuren (zoals ik nu wel doequote:
Van andere jaren weet ik dat de komende week tot en met mijn verjaardag, zes januari, de verkeerde gedachten steeds heftiger en concreter wordt. En dan kan het twee kanten op gaan..of de spanning zakt af door de rust. Of het schiet door en opname. En gezien ik die eerste week stampvol zit, vrees ik het laatste... maar goed. We gaan het wel weer zien
). En om rustig aan te doen.Oh wauw! Goed bezig! Ik hoop dat het je lukt. Probeer erop te vertrouwenquote:
[..]
Ik ben ook bang dat het na de feestdagen in een opname eindigt (is vaker in die tijd), maar ik wil er alles aan doen om dat te voorkomen. Begin februari is het een jaar geleden dat ik voor het laatst met ontslag ging uit de kliniek en dat wil ik kunnen vieren, omdat het jarenlang drie tot vijf keer per jaar gebeurde. Dus ik ga mijn best doen om hulp te aanvaarden, erom te vragen en proberen in het hier en nu te blijven en me niet druk te maken over wat er kan gaan gebeuren (zoals ik nu wel doe
je doet zo hard je best! Ik ben echt trots op jouIk heb er al zoveel over nagedacht en het besproken, maar een echt duidelijke hoofdoorzaak lijkt er niet te zijn.quote:
[..]
Misschien zit een beetje kunst erin dat je het niet overdenkt. Als je uitgerust bent misschien kijken wat je hielp in de betere tijden, maar laat het geen existentiële crisis worden boven op heb problemen
Probeer het dan ook los te latenquote:
[..]
Ik heb er al zoveel over nagedacht en het besproken, maar een echt duidelijke hoofdoorzaak lijkt er niet te zijn.
Dank je welquote:
[..]
Oh wauw! Goed bezig! Ik hoop dat het je lukt. Probeer erop te vertrouwen
Tja, dat is moeilijk.quote:
[..]
Probeer het dan ook los te laten
Ik weet het en ken datquote:
Kan je die eerste week niet wat dingen schrappen?quote:
Van andere jaren weet ik dat de komende week tot en met mijn verjaardag, zes januari, de verkeerde gedachten steeds heftiger en concreter wordt. En dan kan het twee kanten op gaan..of de spanning zakt af door de rust. Of het schiet door en opname. En gezien ik die eerste week stampvol zit, vrees ik het laatste... maar goed. We gaan het wel weer zien
Afwegen welke afspraken blijven staan en wat kan wachten?
(makkelijker gezegd dan gedaan, ik heb vaak de neiging om vooral door te rennen)
@kuolema, hopelijk een klein gaatje in de weg en geen enorm gat...
Sterkte allemaal
Nee helaas nietquote:
[..]
Kan je die eerste week niet wat dingen schrappen?
Afwegen welke afspraken blijven staan en wat kan wachten?
(makkelijker gezegd dan gedaan, ik heb vaak de neiging om vooral door te rennen)
@:kuolema, hopelijk een klein gaatje in de weg en geen enorm gat...
Sterkte allemaal
Het is echt even overleven kan het gewoon niet aan en wil dood. Het is te ingewikkeld allemaal en ik voel me ongelukkigHey, goed dat je het benoemd.quote:
Ik ben echt verward vandaag. Kan niet onthouden welke dag het is, welk dagdeel, wat ik moet doen. Blijf alles maar checken. Ik wil niet meer
Hier ook wat lastig met de dagen hoor, je bent niet de enige.
Je kan op de telefoon snel zien welke dag het is.
Is het een idee om een lijstje te maken van dingen die moeten? Dan kan je afstrepen als iets gelukt is, of af is.
En wellicht wil je nog praten bij de Luisterlijn? Of chatten? Dat je ook praat met iemand.
Dank je welquote:
[..]
Hey, goed dat je het benoemd.
Hier ook wat lastig met de dagen hoor, je bent niet de enige.
Je kan op de telefoon snel zien welke dag het is.
Is het een idee om een lijstje te maken van dingen die moeten? Dan kan je afstrepen als iets gelukt is, of af is.
En wellicht wil je nog praten bij de Luisterlijn? Of chatten? Dat je ook praat met iemand.
en een dikke knuffel voor jouEr is 24/7 hulp beschikbaar, alleen ik heb geen flauw idee wat ik moet zeggen.
En ja, ik check het idd regelmatig, alleen het is gewoon raar of zo. Ik weet het niet
Ik heb een to-do-list voor deze week. Alle belangrijke taken zijn gedaan in het huishouden en zo. Nu staat er met koeienletters dat ik moet ontspannen
dus ik zit een beetje te zitten en te niksen. Dus ja... het moet zakkenJe kunt toch bovenstaande vertellen aan je hulpverleners?quote:
Ik ben echt verward vandaag. Kan niet onthouden welke dag het is, welk dagdeel, wat ik moet doen. Blijf alles maar checken. Ik wil niet meer
Dit, CotS?quote:
[..]
Je kunt toch bovenstaande vertellen aan je hulpverleners?
Maar... je weet niet wat ONTspannen is...?quote:
[..]
Dank je wel
Er is 24/7 hulp beschikbaar, alleen ik heb geen flauw idee wat ik moet zeggen.
En ja, ik check het idd regelmatig, alleen het is gewoon raar of zo. Ik weet het niet
Ik heb een to-do-list voor deze week. Alle belangrijke taken zijn gedaan in het huishouden en zo. Nu staat er met koeienletters dat ik moet ontspannen
Heb je een hersenloos spelletje wat je kan doen als afleiding?
Een puzzel, puzzelboekje, of zoals ik een wat simpel computerspel; objecten zoeken (en er zitten wat minigames in met memory en match-3 kristallen.)
Dat is voor mij mn hersenen toch aan de gang houden (o.a. ADD/ADHD hier) én afleiding genoeg om toch op de bank te blijven zitten
Ja... ik zal hem zo even appenquote:
[..]
Je kunt toch bovenstaande vertellen aan je hulpverleners?
Ja, ik zit even dom Het Blok Australië te kijken. Misschien ga ik straks even gamen (Cozy Grove, Farm Together of zo)En idd, Match-3 is ook leuk. En misschien pak ik een kleurboek oid. Alleen bij alles voel ik even afkeer. Als mijn thee op is misschien even mijn tablet of steamdeck erbij pakken en gaan spelen. Is wel een goedequote:
[..]
Dit, CotS?
[..]
Maar... je weet niet wat ONTspannen is...?
Heb je een hersenloos spelletje wat je kan doen als afleiding?
Een puzzel, puzzelboekje, of zoals ik een wat simpel computerspel; objecten zoeken (en er zitten wat minigames in met memory en match-3 kristallen.)
Dat is voor mij mn hersenen toch aan de gang houden (o.a. ADD/ADHD hier) én afleiding genoeg om toch op de bank te blijven zitten
Cool dat je een steamdeck hebtquote:
[..]
Ja... ik zal hem zo even appen
[..]
Ja, ik zit even dom Het Blok Australië te kijken. Misschien ga ik straks even gamen (Cozy Grove, Farm Together of zo)En idd, Match-3 is ook leuk. En misschien pak ik een kleurboek oid. Alleen bij alles voel ik even afkeer. Als mijn thee op is misschien even mijn tablet of steamdeck erbij pakken en gaan spelen. Is wel een goede
. Had ik niet achter je gezocht. Mss is een nieuwe hobby ook wat? Lego is nu razendpopulair onder o.a. mensen met psychische problemen.Hier de dagen goed doorgekomen met een mini crash op eerste kerstdag toen mijn drie kids me even teveel werden (ruzie en niet luisteren etc). Deal gesloten met vrouw dat ik de woonkamer ff ging opruimen en zij de kids naar bed brengen.
Nu drie dagen werken tot oud en nieuw.. Niet veel te doen dus koffie momentjes doe ik met Fok! en met wat leren etc kom ik de dag door.
Ik ben trots op je! Fijn dat je vrouw en jij zo het op hebben kunnen lossen. En als alles veel wordt is opruimen altijd wel een fijne (vind ik), even de boel ordenen, prikkels uitschakelen... Kerst met een gezin kan (zacht gezegd) best pittig wezenquote:
[..]
Cool dat je een steamdeck hebt
Hier de dagen goed doorgekomen met een mini crash op eerste kerstdag toen mijn drie kids me even teveel werden (ruzie en niet luisteren etc). Deal gesloten met vrouw dat ik de woonkamer ff ging opruimen en zij de kids naar bed brengen.
Hahaha ja, ik had het ook niet achter mezelf gezocht die steamdeck
maar na twee jaar sparen geen spijt van. Ik speel lang niet elke dag hoor, maar soms is het gewoon lekkerLEGO is me een net wat te dure hobby
Het idee van een nieuwe hobby erbij geeft ook een beetje stress, sorry! Ik heb al zoveel hobby's en regelmatig keuzestress, Ik loop te zeuren ik verveel me niet, alleen alles is even teveel. Even accepteren dat er geen emmertjes energie meer zijn in mijn hoofd. Misschien een beetje meditatief tekenen. Heb van mijn moeder een boek gekregen met allemaal gekleurde vlekken waar je omheen en doorheen met doodlelen. Even een luisterboekje... Sowieso is mijn telefoon nu uit. Even geen appjes, de belangrijke mensen even een berichtje gedaan dat ik even de lucht uit ben en de mensen die wat van me moeten, wachten maar eventjes. Beetje lullig, maar er wordt teveel aan me getrokken. Telefoon uit kan zo'n verlichting zijn
Gewoon even doen.quote:
[..]
Ja... ik zal hem zo even appen
[..]
Ja, ik zit even dom Het Blok Australië te kijken. Misschien ga ik straks even gamen (Cozy Grove, Farm Together of zo)En idd, Match-3 is ook leuk. En misschien pak ik een kleurboek oid. Alleen bij alles voel ik even afkeer. Als mijn thee op is misschien even mijn tablet of steamdeck erbij pakken en gaan spelen. Is wel een goede
Vakantie, rare feestdagen inclusief de stress...
Je bent de weg kwijt in welke weekdag het is... heel begrijpelijk!
En het overkomt meer mensen hoor.
Heel het ritme in de war...
Mss kan je proberen om weer op de gewone tijden te gaan slapen en ook weer gewone tijd op te staan.
Heb je alleen nog oudejaarsavond die 'raar' is, maar op nieuwjaarsdag kan je eventjes uitslapen
Oef... dat is pittig! Succes met werken. En Fok is een goeiequote:
Nu drie dagen werken tot oud en nieuw.. Niet veel te doen dus koffie momentjes doe ik met Fok! en met wat leren etc kom ik de dag door.
Ik heb wat moeite met wakker worden. Ben op het moment al "trots" dat het me lukt om op te staan om negen uur. In het nieuwe jaar breng ik dat in stapjes terug naar half acht.quote:
[..]
Gewoon even doen.
Vakantie, rare feestdagen inclusief de stress...
Je bent de weg kwijt in welke weekdag het is... heel begrijpelijk!
En het overkomt meer mensen hoor.
Heel het ritme in de war...
Mss kan je proberen om weer op de gewone tijden te gaan slapen en ook weer gewone tijd op te staan.
Heb je alleen nog oudejaarsavond die 'raar' is, maar op nieuwjaarsdag kan je eventjes uitslapen
En idd, 1 januari of uitslapen of doorhalen. Even kijken hoe onrustig het hier is. Het wordt flink gevierd en dat gun ik ze van harte, alleen een kans op geen slaap.
En dan mijn verjaardag nog, maar dat is een kwestie van mijn moeder die even een kopje koffie komt drinken en een taartje erbij. Verder doe ik er niks aan.
Ik ga zo maar weer eens verder met the ministry of magic, die al wekenlang half af is omdat ik mijn interesse in mijn hobby's ben verloren. Met een beetje dwang moet het lukken.
Alvast gefeliciteerdquote:
[..]
Ik heb wat moeite met wakker worden. Ben op het moment al "trots" dat het me lukt om op te staan om negen uur. In het nieuwe jaar breng ik dat in stapjes terug naar half acht.
En idd, 1 januari of uitslapen of doorhalen. Even kijken hoe onrustig het hier is. Het wordt flink gevierd en dat gun ik ze van harte, alleen een kans op geen slaap.
En dan mijn verjaardag nog, maar dat is een kwestie van mijn moeder die even een kopje koffie komt drinken en een taartje erbij. Verder doe ik er niks aan.
Hier op FOK! ben je toch een beetje jarig
quote:
Ik wil lego ook wel aanraden als hobby, maar omdat het zo duur is kun je er niet elke dag mee bezig zijn helaas.
Ik ga zo maar weer eens verder met the ministry of magic, die al wekenlang half af is omdat ik mijn interesse in mijn hobby's ben verloren. Met een beetje dwang moet het lukken.
Je kan het! Misschien dom wat ik nu zeg, maar in moeilijke periodes plan ik heel bewust een moment in waarop er (in mijn geval) geknutseld gaat worden. Ook al is het maar een kwartier. En dan bouw ik het daarmee uit. Ik hoop dat het je lukt om ermee bezig te gaan, het klinkt als een gaaf project
Ik hoop dat je binnenkort weer een beetje je interesse weer vindt
Veel sterkte! Ik ben trots op jou Hahaha jaquote:
[..]
Alvast gefeliciteerd
Hier op FOK! ben je toch een beetje jarig
Ik geef alleen geen feestje, gewoon wat lekkers in de avond, borreltje... Vrienden komen vanzelf een keertje langs, maar niet op een vaststaand moment
Nee, dat vind ik niet dom, ik doe dat zelf ook (dat sluit niets uit maar tochquote:
[..]
Ik hoop dat het je lukt om ermee bezig te gaan, het klinkt als een gaaf project
Ik hoop dat je binnenkort weer een beetje je interesse weer vindt
) . Als ik een takenlijst maak voor de dag zet ik daar ook dingen op als series kijken, diamond painten of lego bouwen, soms ook met een tijd erbij, omdat ik er anders niet aan toe kom. Helaas voelt het dan dus wel als iets verplichts.Dank je Child
quote:
Even mezelf gedwongen een uurtje te gamen. Dat was wel even goed. Eenvoudige farming game
Ik ben in totaal maar een kwartiertje met Lego bezig geweest, maar het is toch weer iets.
Good!quote:
Even mezelf gedwongen een uurtje te gamen. Dat was wel even goed. Eenvoudige farming game
Hier wat pech met de laptop. Viel uit, 2x zelfs. Hoop dat het nu goed gaat.
Heeft net tijd aan de oplader gehangen. Maar mss toch nog verder updaten nodig?
Goed bezig! En een kwartier is al een overwinning. Iets is heel wat beter dan niksquote:
[..]
Ik ben in totaal maar een kwartiertje met Lego bezig geweest, maar het is toch weer iets.
Ik hoop het voor je! Misschien even goed afsluiten en opstarten?quote:
[..]
Good!
Hier wat pech met de laptop. Viel uit, 2x zelfs. Hoop dat het nu goed gaat.
Heeft net tijd aan de oplader gehangen. Maar mss toch nog verder updaten nodig?
Duim voor je
Na 3x een update en opnieuw opstarten nu idd up and running. Nu hopen dat het Up blijft, hahaha!quote:
[..]
Ik hoop het voor je! Misschien even goed afsluiten en opstarten?
Duim voor je
Vingers zijn gekruist!quote:
[..]
Na 3x een update en opnieuw opstarten nu idd up and running. Nu hopen dat het Up blijft, hahaha!
Hier ook, hahaha!quote:
Dus ik dacht vanaf 18.00 geen laptop, maar tv of gamen
Vanaf 22.00 lezen op de bank (tijdschrift of simpel boek) of luisterboek en handwerken (hangt van bui af)
22.30~45 naar bed en lezen daar tot ik in slaap val (duurt hooguit een uurtje)
En dan om 7.30 opstaan
Hoe vinden jullie dit klinken?
Ik vind het goed klinken. Maar waarom geen laptop en wel tv of gamen? Wat maakt het verschil?quote:
Even jullie mening. In het nieuwe jaar wil ik starten met een goed avondritme.
Dus ik dacht vanaf 18.00 geen laptop, maar tv of gamen
Vanaf 22.00 lezen op de bank (tijdschrift of simpel boek) of luisterboek en handwerken (hangt van bui af)
22.30~45 naar bed en lezen daar tot ik in slaap val (duurt hooguit een uurtje)
En dan om 7.30 opstaan
Hoe vinden jullie dit klinken?
Uhm... kan ik niet uitleggen... ik word er iig rustiger en meer ontspannen van.quote:
[..]
Ik vind het goed klinken. Maar waarom geen laptop en wel tv of gamen? Wat maakt het verschil?
's Avonds het laatste contactmoment om 22.00u, medicatie, alle schermen (tv, laptop, mobiel uit of buiten bereik), begeleiding blijft erbij als ik me klaar maak voor bed, ik begin met opschrijven wat ik die dag gedaan heb (i.v.m. geheugenproblemen) en dan vertrekt de begeleider en is het idee dat ik ga slapen of nog even lezen in bed als ik niet moe genoeg ben. Geen activiteiten/dingen regelen na 21.00u.
Er was een plan om alle schermen om 21.00u uit te doen en dan een van hobby's te doen, maar dit is vrij lastig gebleken.
Sinds het slechter gaat vraag ik veel vaker om later naar bed te gaan, dan spreek ik een uiterlijke tijd af bijvoorbeeld middernacht, omdat ik nog helemaal niet tot rust heb kunnen komen die avond en de hele dag spanning heb gezeten.
Nu met de feestdagen ook, en dan is het eerste contactmoment om 12.00u dus kan ik wel uitslapen maar vanavond ga ik maar weer eens op tijd naar bed i.v.m. mijn plannen morgen.
22.30 tot 10.30, dat is 12 uur, veel te lang zou je zeggen, maar ik heb het echt nodig om te kunnen functioneren omdat mijn slaapkwaliteit zo slecht is. Meestal, mits ik in slaap val, gaan de eerste paar uur goed maar daarna word ik voor mijn gevoel elke vijf minuten wakker, heb ik nare dromen en soms nachtmerries. De realiteit en mijn dromen raken door elkaar. Ik vind het wel zonde van mijn dag, maar het is niet goed en niet fijn om elke dag kapot te zijn.
Oké.quote:
[..]
Uhm... kan ik niet uitleggen... ik word er iig rustiger en meer ontspannen van.
Ik heb eigenlijk ook rond de twaalf uur slaap nodig. Door de clozapine. Maar ik gun het mezelf niet. Het moe zijn, KO in bed zijn etc vind ik erg vervelend. Maakt me soms ook wel twijfelen of ik het überhaupt moet nemen.quote:
Mijn ritme was 10.30u gewekt worden door begeleiding of dan al aangekleed zijn, samen afwassen en bespreken welke dingen ik ga doen die dag en waar ik hulp bij nodig heb.
's Avonds het laatste contactmoment om 22.00u, medicatie, alle schermen (tv, laptop, mobiel uit of buiten bereik), begeleiding blijft erbij als ik me klaar maak voor bed, ik begin met opschrijven wat ik die dag gedaan heb (i.v.m. geheugenproblemen) en dan vertrekt de begeleider en is het idee dat ik ga slapen of nog even lezen in bed als ik niet moe genoeg ben. Geen activiteiten/dingen regelen na 21.00u.
Er was een plan om alle schermen om 21.00u uit te doen en dan een van hobby's te doen, maar dit is vrij lastig gebleken.
Sinds het slechter gaat vraag ik veel vaker om later naar bed te gaan, dan spreek ik een uiterlijke tijd af bijvoorbeeld middernacht, omdat ik nog helemaal niet tot rust heb kunnen komen die avond en de hele dag spanning heb gezeten.
Nu met de feestdagen ook, en dan is het eerste contactmoment om 12.00u dus kan ik wel uitslapen maar vanavond ga ik maar weer eens op tijd naar bed i.v.m. mijn plannen morgen.
22.30 tot 10.30, dat is 12 uur, veel te lang zou je zeggen, maar ik heb het echt nodig om te kunnen functioneren omdat mijn slaapkwaliteit zo slecht is. Meestal, mits ik in slaap val, gaan de eerste paar uur goed maar daarna word ik voor mijn gevoel elke vijf minuten wakker, heb ik nare dromen en soms nachtmerries. De realiteit en mijn dromen raken door elkaar. Ik vind het wel zonde van mijn dag, maar het is niet goed en niet fijn om elke dag kapot te zijn.
Het na 21.00 geen schermen heb ik geprobeerd. Alleen dan ga ik dingen doen en dan ga ik niet naar bed. Dus daarom televisie. En geen telefoon na 21.00 komt als de bovenstaande planning goed gaat. Even in stapjes, anders ga ik nog meer falen
Maja... ik haat de nacht. Hier ook dromen en nachtmerries. Alleen door de clozapine zo ver weg... en elke ochtend een zeiknat kussen van het kwijlen. Rotzooi
Ik hoop het ook voor je!quote:
De kans is groot dat het bij mij ook door medicatie komt. Maar het kan ook door overprikkeling komen. Ik ben altijd al een slechte slaper geweest. Maar ik kan me nog een zomer herinneren, zo'n 13 jaar geleden, waarin ik me goed voelde en goed sliep en dan na 9 uur slaap uit mezelf wakker werd en me uitgerust vulde. Hopelijk komt dat ooit weer terug.
Ik haat de nacht ook. Vanaf 21.00 begin ik het naar bed gaan te vrezen omdat het dan dichtbij komt en de nachten vaak zo naar zijn.quote:
[..]
Ik heb eigenlijk ook rond de twaalf uur slaap nodig. Door de clozapine. Maar ik gun het mezelf niet. Het moe zijn, KO in bed zijn etc vind ik erg vervelend. Maakt me soms ook wel twijfelen of ik het überhaupt moet nemen.
Het na 21.00 geen schermen heb ik geprobeerd. Alleen dan ga ik dingen doen en dan ga ik niet naar bed. Dus daarom televisie. En geen telefoon na 21.00 komt als de bovenstaande planning goed gaat. Even in stapjes, anders ga ik nog meer falen
Maja... ik haat de nacht. Hier ook dromen en nachtmerries. Alleen door de clozapine zo ver weg... en elke ochtend een zeiknat kussen van het kwijlen. Rotzooi
Maar ben jij dan elke dag hartstikke moe omdat je die 12 uur niet slaapt?
Ja... het is lopen op mijn tandvleesquote:
[..]
Ik haat de nacht ook. Vanaf 21.00 begin ik het naar bed gaan te vrezen omdat het dan dichtbij komt en de nachten vaak zo naar zijn.
Maar ben jij dan elke dag hartstikke moe omdat je die 12 uur niet slaapt?
07.30 opstaan is ook best wel vroeg. Zou je het jezelf niet gunnen om wat later op te staan? Met een slaaptekort ben je ook psychisch kwetsbaarder...quote:
[..]
Ja... het is lopen op mijn tandvlees
nou, de wekker verkeerd gezegd. Hij snoozede maar één keer. Dus nu net wakker. Weet niet of ik het lekker vind of dat ik boos ben op mezelf.
Morgen beter
Ik was altijd tegen medicatie tijdens mijn depressies omdat ik niet op die manier afhankelijk wil zijn, maar ik zie nu geen andere uitweg meer.
Geen ervaring mee, maar wil je wel veel sterkte wensen en een dikke knuffelquote:Op vrijdag 5 januari 2024 07:35 schreef TheGirlNextDoor het volgende:
Vandaag begonnen met Sertraline. Iemand ervaring met Sertraline? Anything.
Ik was altijd tegen medicatie tijdens mijn depressies omdat ik niet op die manier afhankelijk wil zijn, maar ik zie nu geen andere uitweg meer.
Dankquote:
[..]
Geen ervaring mee, maar wil je wel veel sterkte wensen en een dikke knuffel
Hoe gaat het met jou nu?
Weet ik eigenlijk niet. Vandaag starten met PMT en mijn begeleider komt langs. Hopelijk krijg ik dan wat meer orde in mijn hoofd. De komende dagen zijn sowieso erg druk, en daarna maar even landen.quote:
[..]
Dank
Hoe gaat het met jou nu?
Wat is PMT?quote:
[..]
Weet ik eigenlijk niet. Vandaag starten met PMT en mijn begeleider komt langs. Hopelijk krijg ik dan wat meer orde in mijn hoofd. De komende dagen zijn sowieso erg druk, en daarna maar even landen.
Succes in ieder geval. Jammer dat de komende dagen zo druk zijn, kan je wel genoeg rustmomenten tussendoor inbouwen?
Psychomotoretherapie. Omdat ik heel erg in mijn hoofd zit en heel erg rationeel ben willen ze me leren te voelen en daarop te handelenquote:
[..]
Wat is PMT?
Succes in ieder geval. Jammer dat de komende dagen zo druk zijn, kan je wel genoeg rustmomenten tussendoor inbouwen?
Morgen ben ik jarig, dus dan komt mijn moeder. En een vriendin komt ook dat weekend. Maandag vrij en dan een vergadering en nog even mijn neus laten zien bij een clubje. En dan donderdag weer een vergadering. Vrijdag start traumatherapie weer. Dus even heftig
Poeh. Begrijp dat dat druk isquote:
[..]
Psychomotoretherapie. Omdat ik heel erg in mijn hoofd zit en heel erg rationeel ben willen ze me leren te voelen en daarop te handelen
Morgen ben ik jarig, dus dan komt mijn moeder. En een vriendin komt ook dat weekend. Maandag vrij en dan een vergadering en nog even mijn neus laten zien bij een clubje. En dan donderdag weer een vergadering. Vrijdag start traumatherapie weer. Dus even heftig
Probeer daaromheen wel je rust te pakken En alvast gefeliciteerd met je verjaardag Dank je wekquote:
[..]
Poeh. Begrijp dat dat druk is
En zeker, zoveel mogelijk lekker crea bezig en zo
Ik moet dinsdag eigenlijk bij mijn vrijwilligerswerk aangeven teveel hooi op mijn vork genomen te hebben. Alleen ik vind het eng
, maar ik draai mezelf zo echt de verdoemenis in.Geen ervaring met Setraline maar een aantal zaken gelden voor AD in het algemeen (SSRI en TCA).quote:
Vandaag begonnen met Sertraline. Iemand ervaring met Sertraline? Anything.
Ik was altijd tegen medicatie tijdens mijn depressies omdat ik niet op die manier afhankelijk wil zijn, maar ik zie nu geen andere uitweg meer.
• Bij de start kunnen klachten tijdelijk wat heviger worden
• Het kan even duren voordat het echt wat doet, geef dus niet te snel op
• Doordat o.a. klachten erger worden kunnen worden, bespreek alles met je behandelaar. Zodat deze kan ingrijpen indien nodig.
• Zoek veel afleiding, doe dingen die je voorheen leuk vond.. Zo kom ik altijd de eerste weken bij opbouw door.
• Als je behandelaar ook benzo's voorschrijft voor die eerste weken, schroom niet om ze te gebruiken zoals je behandelaar je opdraagt. Verhalen over verslaving aan benzo's zijn vaak overdreven
En wat ik je wil meegeven, het is als het aanslaat echt wel een wondermiddel. Maar het fixed niet alles, mijn OCD is nog steeds aanwezig bijv maar 99% van de tijd is ie niet meer de baas
. Dus psychotherapie in welke vorm dan ook blijft belangrijk.Wat ontzettend knap van jou! Ik ben zo trots op jouquote:
[..]
Geen ervaring met Setraline maar een aantal zaken gelden voor AD in het algemeen (SSRI en TCA).
• Bij de start kunnen klachten tijdelijk wat heviger worden
• Het kan even duren voordat het echt wat doet, geef dus niet te snel op
• Doordat o.a. klachten erger worden kunnen worden, bespreek alles met je behandelaar. Zodat deze kan ingrijpen indien nodig.
• Zoek veel afleiding, doe dingen die je voorheen leuk vond.. Zo kom ik altijd de eerste weken bij opbouw door.
• Als je behandelaar ook benzo's voorschrijft voor die eerste weken, schroom niet om ze te gebruiken zoals je behandelaar je opdraagt. Verhalen over verslaving aan benzo's zijn vaak overdreven
En wat ik je wil meegeven, het is als het aanslaat echt wel een wondermiddel. Maar het fixed niet alles, mijn OCD is nog steeds aanwezig bijv maar 99% van de tijd is ie niet meer de baas
en medicatie zijn hulpmiddelen, dus schuif het niet volledig af op medicatie. Die kan ruimte geven om eraan te werken, maar geneest nietDank!quote:
[..]
Geen ervaring met Setraline maar een aantal zaken gelden voor AD in het algemeen (SSRI en TCA).
• Bij de start kunnen klachten tijdelijk wat heviger worden
• Het kan even duren voordat het echt wat doet, geef dus niet te snel op
• Doordat o.a. klachten erger worden kunnen worden, bespreek alles met je behandelaar. Zodat deze kan ingrijpen indien nodig.
• Zoek veel afleiding, doe dingen die je voorheen leuk vond.. Zo kom ik altijd de eerste weken bij opbouw door.
• Als je behandelaar ook benzo's voorschrijft voor die eerste weken, schroom niet om ze te gebruiken zoals je behandelaar je opdraagt. Verhalen over verslaving aan benzo's zijn vaak overdreven
En wat ik je wil meegeven, het is als het aanslaat echt wel een wondermiddel. Maar het fixed niet alles, mijn OCD is nog steeds aanwezig bijv maar 99% van de tijd is ie niet meer de baas
Het meeste wist ik inderdaad, had de psychiater me verteld. Tevens is mijn psychiater ook een van de twee therapeuten van mijn schematherapie groep, dus ik heb inderdaad ondertussen ook therapie.
En fijn dat het volgens jouw ervaring wel een wondermiddel is. Daar hoopte ik op. Depressief zijn met twee jonge kindjes vind ik echt veel zwaarder dan 'gewoon' depressief zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door TheGirlNextDoor op 05-01-2024 11:21:20 ]
Oh dat doe ik zeker niet hoor, maar feit is wel dat OCD er door leefbaar is geworden en nog belangrijker dat ik de therapie aan kon waardoor ik beter kan omgaan met terugval.quote:
[..]
Wat ontzettend knap van jou! Ik ben zo trots op jou
Uiteindelijk had ik wel baat bij een mao-remmer en dat vond ik wel een "wondermiddel" in de zin van dat de donkere wolken echt een stuk lichter werden en dat gaf ruimte voor therapie zeg maar.
Sterkte.
Beste wensen voor 2024 allemaal
het gaat wisselend, loop mezelf een beetje voorbij en moet nog wel even doorrennen voorlopig verwacht ik.Dankje! Jammer dat het voor jou niet werkte.quote:
@:TheGirlNextDoor, ik heb sertraline gebruikt, deed voor mij niks. Net als eigenlijk alle ssri's.
Uiteindelijk had ik wel baat bij een mao-remmer en dat vond ik wel een "wondermiddel" in de zin van dat de donkere wolken echt een stuk lichter werden en dat gaf ruimte voor therapie zeg maar.
Sterkte.
Beste wensen voor 2024 allemaal
Ik heb het idee dat ik nu al lichter in mijn hoofd ben (als in, minder donderwolken), maar dat komt vast niet nu al van de sertraline aangezien dat een paar weken nodig heeft. Waarschijnlijk het idee dat de oplossing nabij is waardoor ik even wat beter gestemd ben.
Ik ben vooral benieuwd welke bijwerkingen ik ga hebben en vanaf wanneer je soort van zeker weet dat het van de medicatie komt en niet van 'gewoon hoofdpijn' ofzo.
Het merendeel van de bijwerkingen zou ook moeten afnemen naar dat je het een tijdje gebruikt.quote:
[..]
Dankje! Jammer dat het voor jou niet werkte.
Ik heb het idee dat ik nu al lichter in mijn hoofd ben (als in, minder donderwolken), maar dat komt vast niet nu al van de sertraline aangezien dat een paar weken nodig heeft. Waarschijnlijk het idee dat de oplossing nabij is waardoor ik even wat beter gestemd ben.
Ik ben vooral benieuwd welke bijwerkingen ik ga hebben en vanaf wanneer je soort van zeker weet dat het van de medicatie komt en niet van 'gewoon hoofdpijn' ofzo.
Hier is alleen zweten overgebleven en af en toe een periode van wat flinke vermoeidheid.
Maar ik was er vrij snel weer mee gestopt dus het hielp niet.
Na 6 of 8 weken zou het in theorie geland moeten zijn.quote:
[..]
Dankje! Jammer dat het voor jou niet werkte.
Ik heb het idee dat ik nu al lichter in mijn hoofd ben (als in, minder donderwolken), maar dat komt vast niet nu al van de sertraline aangezien dat een paar weken nodig heeft. Waarschijnlijk het idee dat de oplossing nabij is waardoor ik even wat beter gestemd ben.
Ik ben vooral benieuwd welke bijwerkingen ik ga hebben en vanaf wanneer je soort van zeker weet dat het van de medicatie komt en niet van 'gewoon hoofdpijn' ofzo.
Maar je kan best door de medicatie je wat opgewekter voelen, het kan ook een placebo effect zijn of omdat de kerst voorbij is
Oh, dat is naar. Denk ik? Kwam dat door de sertraline dat je er niets meer van kan herinneren?quote:
Ik heb sertraline gebruikt, maar kan me er niets meer van herinneren. Heb gaten in mijn geheugen van die tijd.
Maar ik was er vrij snel weer mee gestopt dus het hielp niet.
Ik heb denk ik niet echt last gehad van kerst. Maar placebo kan heel goed. Zoals ik al zei; waarschijnlijk omdat ik weet dat er nu een korte termijn oplossing gaat komen. Of dat dit is of andere medicatie gaan we nog zien. Maar het idee dat ik weer wat meer uit mn hoofd ga komen en daardoor hopelijk beter mijn therapie kan volgen, en belangrijker; er beter voor mijn kinderen kan zijn, stemt mij wel beter.quote:
Seratrelin
[..]
Na 6 of 8 weken zou het in theorie geland moeten zijn.
Maar je kan best door de medicatie je wat opgewekter voelen, het kan ook een placebo effect zijn of omdat de kerst voorbij is
Je bent dapperquote:
[..]
Ik heb denk ik niet echt last gehad van kerst. Maar placebo kan heel goed. Zoals ik al zei; waarschijnlijk omdat ik weet dat er nu een korte termijn oplossing gaat komen. Of dat dit is of andere medicatie gaan we nog zien. Maar het idee dat ik weer wat meer uit mn hoofd ga komen en daardoor hopelijk beter mijn therapie kan volgen, en belangrijker; er beter voor mijn kinderen kan zijn, stemt mij wel beter.
sorry dat ik geen tips hebtMaar heb gewoon veel respect
Dankjewel!quote:
[..]
Je bent dapper
Maar heb gewoon veel respect
En geeft toch niet, geen sorry nodig quote:
[..]
Dankjewel!
Krijg het maar niet uit mijn hoofd
Enige tip die ik uit eigen ervaring kan vertellen.quote:
[..]
Ik heb denk ik niet echt last gehad van kerst. Maar placebo kan heel goed. Zoals ik al zei; waarschijnlijk omdat ik weet dat er nu een korte termijn oplossing gaat komen. Of dat dit is of andere medicatie gaan we nog zien. Maar het idee dat ik weer wat meer uit mn hoofd ga komen en daardoor hopelijk beter mijn therapie kan volgen, en belangrijker; er beter voor mijn kinderen kan zijn, stemt mij wel beter.
Voel je je happy, geniet ervan.
Voel je je naar, accepteer het en hoop dat de medicatie je hoofd aan het afstellen is.
Heb je het gevoel dat de medicatie naar het negatieve omslaat, niet zomaar stoppen en bel je huisarts.
Het is geen quick fix
Het perfecte adviesquote:
[..]
Enige tip die ik uit eigen ervaring kan vertellen.
Voel je je happy, geniet ervan.
Voel je je naar, accepteer het en hoop dat de medicatie je hoofd aan het afstellen is.
Heb je het gevoel dat de medicatie naar het negatieve omslaat, niet zomaar stoppen en bel je huisarts.
Het is geen quick fix
We vonden uiteindelijk wel iets wat werkte gelukkig.quote:
[..]
Dankje! Jammer dat het voor jou niet werkte.
Ik heb het idee dat ik nu al lichter in mijn hoofd ben (als in, minder donderwolken), maar dat komt vast niet nu al van de sertraline aangezien dat een paar weken nodig heeft. Waarschijnlijk het idee dat de oplossing nabij is waardoor ik even wat beter gestemd ben.
Ik ben vooral benieuwd welke bijwerkingen ik ga hebben en vanaf wanneer je soort van zeker weet dat het van de medicatie komt en niet van 'gewoon hoofdpijn' ofzo.
Ik had een psychiater die echt wel heeft zitten puzzelen en de mao-remmer nog wilde proberen voor ze me zou doorsturen voor een second opinion. Gelukkig niet nodig geweest.
Als het idee van een oplossing helpt, dan helpt het ook toch!
@CoTS, je mag minder streng zijn voor jezelf!
Ik vond PMT wel een prettige vorm van therapie. Misschien goed om uit te spreken volgende keer
Het is zeker naar, beangstigend. Ik heb het vaker meegemaakt, het kwam niet door de sertraline. Vorig jaar tijdens een extreem stressvolle periode kon ik me ook hele dagen niet herinneren. Een deel kwam later terug, maar niet alles. Ook nu in het dagelijks leven vergeet ik veel, maar dat zijn kleinere dingen.quote:
[..]
Oh, dat is naar. Denk ik? Kwam dat door de sertraline dat je er niets meer van kan herinneren?
Ik denk dat het onvrijwillige zelfbescherming is dat mijn hersenen nare situaties vergeten.
vandaag gasten gehad die echt niet prettig zijn als gast. Goede vrienden, maar liever niet in mijn huis En te kort dag te horen gekregen dat ze zouden komen en op zo'n manier dat ik geen nee kon zeggen
... en daar kan ik niet tegen
Spontaan past niet bij me.
En dan ook nog commentaar op mij huishouden en spullen
Voel me ronduit naar.
Een TCA werkte ook niet?quote:
[..]
We vonden uiteindelijk wel iets wat werkte gelukkig.
Ik had een psychiater die echt wel heeft zitten puzzelen en de mao-remmer nog wilde proberen voor ze me zou doorsturen voor een second opinion. Gelukkig niet nodig geweest.
Als het idee van een oplossing helpt, dan helpt het ook toch!
@:CoTS, je mag minder streng zijn voor jezelf!
Ik vond PMT wel een prettige vorm van therapie. Misschien goed om uit te spreken volgende keer
TCA heb ik niet geprobeerd. We gingen van bijna de hele collectie ssri's, via wat antipsychotica en lyrica naar de mao-remmer. En die laatste werktequote:
Oh neequote:
En te kort dag te horen gekregen dat ze zouden komen en op zo'n manier dat ik geen nee kon zeggen
... en daar kan ik niet tegen
Spontaan past niet bij me.
En dan ook nog commentaar op mij huishouden en spullen
Voel me ronduit naar.
Dat is echt niet leuk op die manier
*huggg*
Ah ok, ik vroeg me al af waarom je geen TCA noemde. Is het dieet met dia Mao remmer een beetje te doen?quote:
[..]
TCA heb ik niet geprobeerd. We gingen van bijna de hele collectie ssri's, via wat antipsychotica en lyrica naar de mao-remmer. En die laatste werkte
Zijn het wel echt goede vrienden als je je er niet prettig bij voelt dat ze in je woning zijn en kritisch op je zijn?quote:
En te kort dag te horen gekregen dat ze zouden komen en op zo'n manier dat ik geen nee kon zeggen
... en daar kan ik niet tegen
Spontaan past niet bij me.
En dan ook nog commentaar op mij huishouden en spullen
Voel me ronduit naar.
Hoe gaat het vandaag?