R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst".
quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Niet denigrerend hoor, maar eerder cynisch (voor mezelf) omdat ik het al een jaar of acht zo ken. Ik reageer vooral op mezelf in die post.quote:Op woensdag 16 augustus 2023 23:47 schreef JeWa100 het volgende:
[..]
Een beetje denigrerend hoe je spreekt. Maar ik ga er wel inhoudelijk op in. Als een nieuwsbericht het koppelt aan depressie dan mag je aannemen dat het inderdaad niet hoort bij volwassen zijn inderdaad. Als volwassene verlies je plezier in het spelen van verstoppertje zoals je nog wel leuk vond als 5 jarige bijvoorbeeld. Maar van wat daar beschreven wordt haal je nergens meer echt voldoening uit. Alle andere personen om me heen die ik zie lijken nog wel blij te worden van een avondje uit en samen met elkaar praten. Of thuis voor de tv te zitten een serie te kijken. Je doet sommige nog wel omdat je nou eenmaal wel moet, je moet je dag toch wat invulling geven in plaats van de hele dag maar in bed te liggen. Maar zelf haal ik uit nog weinig voldoening en maar voor zeer beperkte tijd ook jammer genoeg. Vond dit artikel wel sprekend ook omdat de huisarts, bedrijfsarts etc. hier nooit om hebben gevraagd terwijl ze geen enkele moeite hadden met de diagnose van depressie
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Ben weer doorverwezen voor hulp, maar zie nu dat er een aanmeldstop geldt voor mijn verzekeraar. Zucht. Het is ook altijd gezeik met de GGZ hè.
Dan kan ik waarschijnlijk pas in 2024 terecht wat betekent dat ik mijn hele eigen risico weer kwijt ben (wat op dit moment best veel geld is voor mij).
Heel mijn leven staat stil nu zolang ik nergens terecht kan. Als ik al ergens terecht kan. En ik word er ook niet jonger op.
[ Bericht 9% gewijzigd door Guanabana op 17-08-2023 15:09:12 ]
Dan kan ik waarschijnlijk pas in 2024 terecht wat betekent dat ik mijn hele eigen risico weer kwijt ben (wat op dit moment best veel geld is voor mij).
Heel mijn leven staat stil nu zolang ik nergens terecht kan. Als ik al ergens terecht kan. En ik word er ook niet jonger op.
[ Bericht 9% gewijzigd door Guanabana op 17-08-2023 15:09:12 ]
Koel en donker bewaren
Het probleem is niet de GGZ maar de zorgverzekeraar. Meeste zorgverzekeraars hebben wel iets van zorgbemiddeling. Dus gewoon contact opnemen met je zorgverzekeraar en een oplossing eisen.quote:Op donderdag 17 augustus 2023 15:02 schreef Guanabana het volgende:
Ben weer doorverwezen voor hulp, maar zie nu dat er een aanmeldstop geldt voor mijn verzekeraar. Zucht. Het is ook altijd gezeik met de GGZ hè.
Dan kan ik waarschijnlijk pas in 2024 terecht wat betekent dat ik mijn hele eigen risico weer kwijt ben (wat op dit moment best veel geld is voor mij).
Heel mijn leven staat stil nu zolang ik nergens terecht kan. Als ik al ergens terecht kan. En ik word er ook niet jonger op.
Desnoods met hulp van je naasten of huisarts.
Mijn huisarts en vrouw hebben ooit flink voor mij de GGZ instelling onder druk gezet voor een bedje.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Ik zou de verzekeraar bellen of ze ook andere plekken hebben in de buurt zonder aanmeldstop.quote:
Ben weer doorverwezen voor hulp, maar zie nu dat er een aanmeldstop geldt voor mijn verzekeraar. Zucht. Het is ook altijd gezeik met de GGZ hè.
Dan kan ik waarschijnlijk pas in 2024 terecht wat betekent dat ik mijn hele eigen risico weer kwijt ben (wat op dit moment best veel geld is voor mij).
Heel mijn leven staat stil nu zolang ik nergens terecht kan. Als ik al ergens terecht kan. En ik word er ook niet jonger op.
Maar wis de wachtlijsten ook niet uit... die zijn vaak ook best lang...
Fake it till you make it...
Voel me zwaar depressief vandaag, ergste is dat ik er ook nergens over kan praten, alles wordt gemod.
Purr.
Ja heb nu net afwijzingsbrief gekregen. Morgen maar weer even bellen met de POH-GGZ wat nu te doen, misschien is er een andere behandelplek. Maar deze was best goed en daar ben ik drie jaar geleden ook al in behandeling geweest dus daar wilde ik eigenlijk wel naar terug.
Pff voel me meteen weer zo wanhopig alsof niks meer zin heeft en alles stilstaat. En ik maak me altijd zorgen om geld.
Pff voel me meteen weer zo wanhopig alsof niks meer zin heeft en alles stilstaat. En ik maak me altijd zorgen om geld.
Koel en donker bewaren
Vier maanden wachttijd voor intake en dan nog acht voor de behandelstart. 
Gelukkig voel ik me nu prima, dat scheelt.
Gelukkig voel ik me nu prima, dat scheelt.
When government - in pursuit of good intentions - tries to rearrange the economy, legislate morality, or help special interests, the cost come in inefficiency, lack of motivation, and loss of freedom. Government should be a referee, not an active player.
Hey, my girl, why don't you just let it flow?
Hey, my girl, why don't you just let it flow?
Sterkte, je bent in ieder geval niet de enige.quote:
Voel me zwaar depressief vandaag, ergste is dat ik er ook nergens over kan praten, alles wordt gemod.
Ook absurd zeg. Waar zitten we met z'n allen in joh.quote:Op donderdag 17 augustus 2023 15:59 schreef nostra het volgende:
Vier maanden wachttijd voor intake en dan nog acht voor de behandelstart.
Koel en donker bewaren
Heb je al contact opgenomen met je zorgverzekeraar? Die moeten toch ook iets kunnen doen?quote:
Ja heb nu net afwijzingsbrief gekregen. Morgen maar weer even bellen met de POH-GGZ wat nu te doen, misschien is er een andere behandelplek. Maar deze was best goed en daar ben ik drie jaar geleden ook al in behandeling geweest dus daar wilde ik eigenlijk wel naar terug.
Pff voel me meteen weer zo wanhopig alsof niks meer zin heeft en alles stilstaat. En ik maak me altijd zorgen om geld.
Voor iets als kanker regelen we van alles zo snel mogelijk. Terwijl een langdurige depressie ook gewoon fucking fataal kan zijn.
Ik weet niet in welke regio je woont. Mocht het in of in de buurt van Zuid Holland zijn. Ik heb hele goede ervaringen met Yulius.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Nee nog niet, ga morgen wel even met POH waar ik vandaag ook was de opties bespreken.quote:Op donderdag 17 augustus 2023 16:45 schreef MatthijsDJ het volgende:
[..]
Heb je al contact opgenomen met je zorgverzekeraar? Die moeten toch ook iets kunnen doen?
Voor iets als kanker regelen we van alles zo snel mogelijk. Terwijl een langdurige depressie ook gewoon fucking fataal kan zijn.
Ik weet niet in welke regio je woont. Mocht het in of in de buurt van Zuid Holland zijn. Ik heb hele goede ervaringen met Yulius.
Koel en donker bewaren
Oke, mijn ervaring is dat als jezelf er ook wat druk achter zet er stiekem toch deurtjes open gaan.quote:
[..]
Nee nog niet, ga morgen wel even met POH waar ik vandaag ook was de opties bespreken.
En dan bedoel ik niet de zaken erger doen voorkomen ofzo.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Ik heb net een uur lang met therapeut gebeld en dat hielp wel.
Ben vandaag ook begonnen met watervasten, heb ik toch nog enige controle over iets en val ik hopelijk wat af.
Ben vandaag ook begonnen met watervasten, heb ik toch nog enige controle over iets en val ik hopelijk wat af.
Purr.
Iets verder gekomen?quote:
[..]
Nee nog niet, ga morgen wel even met POH waar ik vandaag ook was de opties bespreken.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Ik ben wel benieuwd eigenlijk: wat helpt jullie nou ontzettend erg?
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Pillen zodat de scherpe randjes eraf zijn. Daardoor kan ik de zaken doen die mij verder stabiel houden.quote:
Ik ben wel benieuwd eigenlijk: wat helpt jullie nou ontzettend erg?
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Praten, praten en af en toe luisteren.quote:
Ik ben wel benieuwd eigenlijk: wat helpt jullie nou ontzettend erg?
Hell To The Liars
Voor mij dat mijn vriendin eindelijk een keer stil is. We hebben afgesproken dat we niet meer 'discussiëren'. Was ook altijd van haar kant dus voor mij weinig moeite. Maar eindelijk nu wat rust voor mij in plaats van elke keer gezeur en geneuzel. Of zoals zij het zei, ja over de 90% die je goed doet hoeven we het niet te hebben, het gaat om de 10% die je niet goed doet. Blijven wellicht alsnog niet bij elkaar maar in ieder geval is dit een positief iets, eindelijk gewoon geen gezeur terwijl ik alle vaste lasten betaal en alles wat overdag moet gebeuren doe. Sommige vrouwen willen echt alles krijgen en je zit er dan jammer genoeg aan vast vanwege kinderen. Maar goed we gaan zien wat het wordt, op dit moment goed genoeg. Word alweer pissig terwijl ik dit typte, wat een flutlevenquote:
Ik ben wel benieuwd eigenlijk: wat helpt jullie nou ontzettend erg?
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 18-08-2023 22:20:12 ]
Klinkt als een relatie die meer energie kost dan oplevert.quote:
[..]
Voor mij dat mijn vriendin eindelijk een keer stil is. We hebben afgesproken dat we niet meer 'discussiëren'. Was ook altijd van haar kant dus voor mij weinig moeite. Maar eindelijk nu wat rust voor mij in plaats van elke keer gezeur en geneuzel. Of zoals zij het zei, ja over de 90% die je goed doet hoeven we het niet te hebben, het gaat om de 10% die je niet goed doet. Blijven wellicht alsnog niet bij elkaar maar in ieder geval is dit een positief iets, eindelijk gewoon geen gezeur terwijl ik alle vaste lasten betaal en alles wat overdag moet gebeuren doe. Sommige vrouwen willen echt alles krijgen en je zit er dan jammer genoeg aan vast vanwege kinderen. Maar goed we gaan zien wat het wordt, op dit moment goed genoeg. Word alweer pissig terwijl ik dit typte, wat een flutleven
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Ja is misschien ook wel zo. Maar ze is een goede moeder en ik heb ook geen zin om de kinderen met gescheiden ouders op te laten groeien. Laatste tijd gaat het beter dus omdat er geen gezeur is. Ach ja, het levenquote:
[..]
Klinkt als een relatie die meer energie kost dan oplevert.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 20-08-2023 00:11:54 ]
Heb me nu een dag of vier weer flink sterker gevoeld.. Nu het leuke gedeelte... Lorazepam afbouwen.. Te beginnen met de ochtend dosering van 0.5mg te stoppen en aan de lavendel thee gaan 
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Helaas, ik meld me hier ook maar eens. Ik ben midden 30 en voel me eigenlijk sinds mijn 15e (acne, middelbare school vond ik eng) af en aan goed. Vaker niet goed dan wel helaas. Ik denk niet dat het handig is hier direct mijn hele levensverhaal op te hangen, dan schrijf ik ongeveer een boek.
Ik voel me mentaal erg slecht, zeer neerslachtig. Heb ik nog zin in het leven? Nee. Wil ik dood? Nee, dat ook niet. Ik wil me eindelijk weer eens gelukkig voelen. Vrienden en mijn ouders die dit van me weten, weten dat ik me slecht voel. Collega's en anderen om me heen zien me volgens mij als een op zich prima gelukkig persoon.
Ik trek me dingen helaas heel erg aan. Mijn moeder geeft aan dat ik wel eens hoog sensitief kan zijn, dit is iets wat de huisarts vroeger wel eens aangegeven heeft. Komt er op neer dacht ik misofonie heb (kan slecht tegen bepaalde scherpe geluiden, waardoor ik me snel geïrriteerd voel), heb soms last van verbale woedeaanvallen (afgelopen weekend nog, dat heeft me mijn relatie gekost) en ik vermoed dat ik verslavingsgevoelig ben (wiet, als ik niet blow dan drank, seks, crypto).
Energie heb ik niet iets te ondernemen, ik moet me er gigantisch toe zetten. Dat probeer ik ook, maar de voldoening blijft uit. Ik ervaar de maatschappij als zwaar en heb niet het idee dat ik er echt mijn draai in kan vinden. Ik heb een klushuis gekocht, maar vervang de S gerust met een T en laat de L maar weg. Er moet teveel aan gebeuren en dat heb ik onderschat. Geld om alles te laten doen heb ik niet. In de zomer is het hier gigantisch heet, in de winter ijs- en de ijskoud.
Ergste is denk ik dat ik me erg eenzaam voel. Vrienden heb ik wel, en goeden ook nog wel maar toch voel ik me eenzaam. Alleen thuiskomen, alleen koken, alleen naar bed. Ik ben bang voor de toekomst, dat ik niet weer iemand vind en dat ik alleen eindig. Ik mis mijn ex enorm (relatie kwam 3 jaar geleden tot een eind en duurde ongeveer 2 jaar), met haar had ik zo'n enorm goede klik maar dat heb ik verpest. De dame waar ik de afgelopen 2 jaar mee was, was ruim 11 jaar jonger dan ik. Het was een leuke meid maar toch is dit tot een einde gekomen, een heel verhaal op zich zelf weer.
Ik ben kapot en ik kan niet meer. Mijn leven vanaf jaar 0 tot en met 14 a 15 was leuk. Toen kwam acné, onzekerheid, niet klaar voor de 'grote wereld'. Op een paar goede jaren na voel ik me dus al bijna 20 jaar bijzonder slecht.
Heb meerdere psychologen geprobeerd, de een een beter succes dan een ander. Ik sta nu weer op de wachtlijst, al zo'n 3 of 4 maanden en heb er nog niks van gehoord.
Mijn leven heeft geen basis meer en ik heb geen leuke vooruitzichten. Wie vraagt eens uit het niks hoe ik me voel? Wanneer houdt een relatie eens goed stand bij mij? Ik weet het niet meer..
Ik voel me mentaal erg slecht, zeer neerslachtig. Heb ik nog zin in het leven? Nee. Wil ik dood? Nee, dat ook niet. Ik wil me eindelijk weer eens gelukkig voelen. Vrienden en mijn ouders die dit van me weten, weten dat ik me slecht voel. Collega's en anderen om me heen zien me volgens mij als een op zich prima gelukkig persoon.
Ik trek me dingen helaas heel erg aan. Mijn moeder geeft aan dat ik wel eens hoog sensitief kan zijn, dit is iets wat de huisarts vroeger wel eens aangegeven heeft. Komt er op neer dacht ik misofonie heb (kan slecht tegen bepaalde scherpe geluiden, waardoor ik me snel geïrriteerd voel), heb soms last van verbale woedeaanvallen (afgelopen weekend nog, dat heeft me mijn relatie gekost) en ik vermoed dat ik verslavingsgevoelig ben (wiet, als ik niet blow dan drank, seks, crypto).
Energie heb ik niet iets te ondernemen, ik moet me er gigantisch toe zetten. Dat probeer ik ook, maar de voldoening blijft uit. Ik ervaar de maatschappij als zwaar en heb niet het idee dat ik er echt mijn draai in kan vinden. Ik heb een klushuis gekocht, maar vervang de S gerust met een T en laat de L maar weg. Er moet teveel aan gebeuren en dat heb ik onderschat. Geld om alles te laten doen heb ik niet. In de zomer is het hier gigantisch heet, in de winter ijs- en de ijskoud.
Ergste is denk ik dat ik me erg eenzaam voel. Vrienden heb ik wel, en goeden ook nog wel maar toch voel ik me eenzaam. Alleen thuiskomen, alleen koken, alleen naar bed. Ik ben bang voor de toekomst, dat ik niet weer iemand vind en dat ik alleen eindig. Ik mis mijn ex enorm (relatie kwam 3 jaar geleden tot een eind en duurde ongeveer 2 jaar), met haar had ik zo'n enorm goede klik maar dat heb ik verpest. De dame waar ik de afgelopen 2 jaar mee was, was ruim 11 jaar jonger dan ik. Het was een leuke meid maar toch is dit tot een einde gekomen, een heel verhaal op zich zelf weer.
Ik ben kapot en ik kan niet meer. Mijn leven vanaf jaar 0 tot en met 14 a 15 was leuk. Toen kwam acné, onzekerheid, niet klaar voor de 'grote wereld'. Op een paar goede jaren na voel ik me dus al bijna 20 jaar bijzonder slecht.
Heb meerdere psychologen geprobeerd, de een een beter succes dan een ander. Ik sta nu weer op de wachtlijst, al zo'n 3 of 4 maanden en heb er nog niks van gehoord.
Mijn leven heeft geen basis meer en ik heb geen leuke vooruitzichten. Wie vraagt eens uit het niks hoe ik me voel? Wanneer houdt een relatie eens goed stand bij mij? Ik weet het niet meer..
Ik ben ook maar weer actief van de partij. Recent toegegeven dat het misschien toch weer slim is om een behandeling op te starten en sinds dat moment voelt alles ook gelijk weer 1000 heftiger en zwaarder en sparkt echt niks meer joy.
Gaan we weer.
Ok, ik loog, kat sparkt wel joy.
Gaan we weer.
Ok, ik loog, kat sparkt wel joy.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Je bent iig geen opgever. Ik denk wel dat je flink aan de slag moet en beslissingen moeten maken. Je maakt je bijvoorbeeld veel zorgen over je huis; kan je dat niet beter verkopen en gaan voor een appartementje?quote:
Helaas, ik meld me hier ook maar eens. Ik ben midden 30 en voel me eigenlijk sinds mijn 15e (acne, middelbare school vond ik eng) af en aan goed. Vaker niet goed dan wel helaas. Ik denk niet dat het handig is hier direct mijn hele levensverhaal op te hangen, dan schrijf ik ongeveer een boek.
Je noemt ook dat je met bepaalde psychologen succes had, wat zorgde er bij voor dat het helpend was?
Je lijkt vrij diep te zitten, is een doorverwijzing naar een psychiater niet een idee? Niet dat ik zeg dat je aan de pillen moet, maar gewoon een verkenned consult.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Ik moet inderdaad flink aan de slag en dat betekent vooral mijn eigen leven op de rit krijgen en hierin plezier krijgen.quote:
[..]
Je bent iig geen opgever. Ik denk wel dat je flink aan de slag moet en beslissingen moeten maken. Je maakt je bijvoorbeeld veel zorgen over je huis; kan je dat niet beter verkopen en gaan voor een appartementje?
Je noemt ook dat je met bepaalde psychologen succes had, wat zorgde er bij voor dat het helpend was?
Je lijkt vrij diep te zitten, is een doorverwijzing naar een psychiater niet een idee? Niet dat ik zeg dat je aan de pillen moet, maar gewoon een verkenned consult.
Mijn huis zou ik kunnen verkopen maar ik ben dusdanig zelf aan het klussen geweest (lees: vooral sloopwerk tot zover) dat dat op dit moment niet realistisch is ivm de hypotheek die er op zit. Het is inmiddels ook wel gewend moet ik zeggen maar ik moet er wel mee verder.
De psycholoog die ik had kon ik goed mee praten en zij kon goed luisteren. Echter, de behandeling werd destijds niet voortgezet omdat ik niet niet meer in het traject paste. Ik kwam er tegen verslaving (wiet), en op den duur was dat klaar. Ik kan het me niet exact meer heugen.
Een psychiater heb ik vorig jaar bijgezeten. Ik kwam niet verder dan 2 of 3 consults. Het was totaal geen match. Bij de eerste ontmoeting ging het letter lijk zo... Ik zat in de wachtkamer. Psycholoog kwam langs en vroeg aan mij: "Ben jij die en dit? Neem maar plaats in die kamer.". Ze stelde zich niet voor. Haar assistent stelde zich niet voor. Ik moest mijn verhaal maar doen. De tweede keer dat ik er kwam zat er nog een stagiair bij. Niemand werd voorgesteld aan elkaar. Alle stoelen waren bezet door de 3 dames en ik moest zelf maar een stoel er bij pakken en werd op een bijzonder verre afstand geplaatst. Verliep erg raar.
Ik weet denk ik wel waar ik aan moet werken:
- Niet meer blowen/roken
- hulp krijgen tegen woede-uitbarstingen (die gebeuren alleen in mijn relaties en met drank op, dus niet meer (teveel) drinken. Dat ging vorig weekend helemaal verkeerd met mijn vriendin..
. - Daarnaast hobbies vinden die ik leuk vind, ik ga me opgeven voor tennisles.
- Ik heb een tweetal trauma's te verwerken, waarvan eentje is de breuk met mijn vorige ex die na 2 maanden in een nieuwe relatie zat, die kwam heel hard aan.
- Misschien wel de meest lastige wat ik moet bereiken is in het heden gaan leven. Ik blijf gigantisch in het verleden hangen met spijtgevoelens.
- Daarnaast de meest belangrijke is dat ik moet gaan leren waarderen wat ik wel help. Dat is in het verlengde van het vorige punt. Het gras is altijd groener aan de overkant. De meid met wie ik als een na laatste een relatie had had het zo goed met me voor, was zo gek op me en alsnog faalde ik om dat in te zien. Bij de laatste was het ongeveer hetzelfde, zij het in mindere mate. Daar was het grootste probleem vooral de schoonstief-familie.
[ Bericht 11% gewijzigd door carebaer op 20-08-2023 16:21:03 ]
Hmm ik zou proberen om toch een andere psychiater te spreken. En schrijf voor jezelf die lijst met waar je aan moet werken op en bespreek het me je behandelaar zodra je er één hebt.quote:
De psycholoog die ik had kon ik goed mee praten en zij kon goed luisteren. Echter, de behandeling werd destijds niet voortgezet omdat ik niet niet meer in het traject paste. Ik kwam er tegen verslaving (wiet), en op den duur was dat klaar. Ik kan het me niet exact meer heugen.
Een psychiater heb ik vorig jaar bijgezeten. Ik kwam niet verder dan 2 of 3 consults. Het was totaal geen match. Bij de eerste ontmoeting ging het letter lijk zo... Ik zat in de wachtkamer. Psycholoog kwam langs en vroeg aan mij: "Ben jij die en dit? Neem maar plaats in die kamer.". Ze stelde zich niet voor. Haar assistent stelde zich niet voor. Ik moest mijn verhaal maar doen. De tweede keer dat ik er kwam zat er nog een stagiair bij. Niemand werd voorgesteld aan elkaar. Alle stoelen waren bezet door de 3 dames en ik moest zelf maar een stoel er bij pakken en werd op een bijzonder verre afstand geplaatst. Verliep erg raar.
Hier na een paar bijna symptoom vrije dagen gestopt met de Lorazepam (cold turkey na een week of 4) en dat merk ik wel ff.. Even doorbijten maar gok ik.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Mag dat zo maar? Benzos samen met alcohol kunnen de meest verschrikkelijke ontwenningsverschijnselen hebben, tevens schade en potentieel dodelijk.quote:
Hier na een paar bijna symptoom vrije dagen gestopt met de Lorazepam (cold turkey na een week of 4) en dat merk ik wel ff.. Even doorbijten maar gok ik.
Vier weken oke, maar er is ook nog zoiets als kindling. In case je dat ooit nog weer gaat gebruiken.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Als je ze gebruikt zoals door de arts is er vaak niet zoveel aan de hand. Ik gebruik ze altijd bij opbouwen/ophogen van antidepressiva. En stop er mee zodra ik merk dat de antidepressiva voldoende is aangeslagen. Voorheen was daar meer dan vier weken nodig, dan kan je beter idd wat langzamer afbouwen.quote:
[..]
Mag dat zo maar? Benzos samen met alcohol kunnen de meest verschrikkelijke ontwenningsverschijnselen hebben, tevens schade en potentieel dodelijk.
Vier weken oke, maar er is ook nog zoiets als kindling. In case je dat ooit nog weer gaat gebruiken.
Maar in dit geval ging het om 2 x 0.5mg per dag.
Benzo's hebben idd een slechte naam, maar dat komt vooral door het verleden waar mensen jarenlang aan die zooi zaten...
Zelfs in de kliniek al meegemaakt dat ze extreem voorzichtig zijn bij het voorschijven van een benzo, zeker bij verslavingsgevoelige personen.
Je moet je ook niet al te bang laten maken door alle horror stories op het internet btw. Wat ik je overigens in het algemeen kan aanraden als ik sommige reacties van je in andere topcis zie
.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Pluspuntje van de dag:
Ik voel me zo kut over het werk dat ik vrijwel geen last meer heb van angst (nou ja zoals het eerst was) en hypochondrie
Ik voel me zo kut over het werk dat ik vrijwel geen last meer heb van angst (nou ja zoals het eerst was) en hypochondrie
Tap tap tap
Met mij gaat het de laatste dagen weer minder. Vannacht niet echt geslapen, horror dromen over dood en verderf, moord, bloed en weet ik veel wat. Gister hele middag in bed gelegen, vandaag constant somber, angstig en een algeheel paniekgevoel. Ook steeds gevoel dat ik een escape wil, m'n spullen pakken en weg, naar een ander land of weet ik veel wat, maar dat heb ik ook al jaren, alleen nu wel wat sterker.
Denk echt van hoe de fok ga ik het volhouden om gewoon zo door te gaan, te werken, etc. tot m'n fucking 67e.
Denk echt van hoe de fok ga ik het volhouden om gewoon zo door te gaan, te werken, etc. tot m'n fucking 67e.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Wat mij helpt is te blijven beseffen dat in 99% van de gevallen het overgaat. Alleen is dat soms verdomd moeilijk in slechte perioden...quote:
Met mij gaat het de laatste dagen weer minder. Vannacht niet echt geslapen, horror dromen over dood en verderf, moord, bloed en weet ik veel wat. Gister hele middag in bed gelegen, vandaag constant somber, angstig en een algeheel paniekgevoel. Ook steeds gevoel dat ik een escape wil, m'n spullen pakken en weg, naar een ander land of weet ik veel wat, maar dat heb ik ook al jaren, alleen nu wel wat sterker.
Denk echt van hoe de fok ga ik het volhouden om gewoon zo door te gaan, te werken, etc. tot m'n fucking 67e.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Moet ook nog zo veel andere dingen regelen in het leven. Al die verantwoordelijkheden op zo'n moment. En het kleinste dingetje voelt zo ontzettend lastig. Heb weer zoiets van moet ik m'n leidinggevende inlichten, want straks meld ik me weer ziek, etc., maar dat is ook weer zo'n dingetje. Moet mezelf maar een 'fuck it' mentaliteit en me-time aanleren. Werk is ook deel van het probleem, weet niet wat ik wil, wie ik ben, blablabla. Been breken en even uit de running zijn zal me ook wel goed doen.quote:
[..]
Wat mij helpt is te blijven beseffen dat in 99% van de gevallen het overgaat. Alleen is dat soms verdomd moeilijk in slechte perioden...
Mja, maar even huisarts ofzo en een verwijzing naar een andere psycholoog. Probeer wel even een ander iemand.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
En ik moet maar even gaan reizen ofzo denk ik, even weg van deze wereld hier.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Heb je wel eens een psycholoog gehad die je een ook een spreekwoordelijke schop onder je reet kan verkopen? De beste die ik gehad heb waren daartoe in staat. Is wel hard soms maar ook wel nodig (in mijn geval).quote:
[..]
Moet ook nog zo veel andere dingen regelen in het leven. Al die verantwoordelijkheden op zo'n moment. En het kleinste dingetje voelt zo ontzettend lastig. Heb weer zoiets van moet ik m'n leidinggevende inlichten, want straks meld ik me weer ziek, etc., maar dat is ook weer zo'n dingetje. Moet mezelf maar een 'fuck it' mentaliteit en me-time aanleren. Werk is ook deel van het probleem, weet niet wat ik wil, wie ik ben, blablabla. Been breken en even uit de running zijn zal me ook wel goed doen.
Mja, maar even huisarts ofzo en een verwijzing naar een andere psycholoog. Probeer wel even een ander iemand.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Zoals? Noem eens wat voorbeelden dan zeg ik wel of ik ze herken en of ik mezelf er in herken.quote:
[..]
Heb je wel eens een psycholoog gehad die je een ook een spreekwoordelijke schop onder je reet kan verkopen? De beste die ik gehad heb waren daartoe in staat. Is wel hard soms maar ook wel nodig (in mijn geval).
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Zal morgen een voorbeeld posten.quote:
[..]
Zoals? Noem eens wat voorbeelden dan zeg ik wel of ik ze herken en of ik mezelf er in herken.
Hier heb ik geloof ik langzaamaan het ergste van de terugval en staken gehad.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Denk dat ik wel ongeveer weet wat je bedoeld, maar laat maar weten. Denk overigens niet dat ik veel heb aan een schop onder m'n kont, misschien wel averechts. Het is beter voor mij om te leren waar mijn krachten liggen en hoe ik daarin ga navigeren om voor mijzelf een betekenisvol leven te leiden. (Even heel globaal natuurlijk, die inhoud zelf is wel een gesprek of veertig.) Want dat heb ik nu absoluut niet. En misschien is dat wel een hutje op de hei, weet ik veel.quote:
[..]
Zal morgen een voorbeeld posten.
Heb in ieder geval net even een anime serie gekeken, lekkere escape eventjes, ander wereldje dan deze. 'S avonds ben ik gelukkig altijd wat relaxter.
(Maar ik kan het ook fout hebben, ik weet je voorbeeld namelijk nog niet.)
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Dat had ik beter niet kunnen zeggen, ineens wat minder met naar bed gaan.. Maar goed herstel kost tijd... Niet te snel willen etc etc.quote:
Hier heb ik geloof ik langzaamaan het ergste van de terugval en staken gehad.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Bij alle drugs, of middelen die je kan misbruiken als een drug. Gaat het altijd om het woordje 'misbruik'. Benzo's kunnen als medicijn natuurlijk heel goed werken. Maar als je het gaat 'misbruiken', dan kom je in de gevarenzone.quote:
[..]
Als je ze gebruikt zoals door de arts is er vaak niet zoveel aan de hand. Ik gebruik ze altijd bij opbouwen/ophogen van antidepressiva. En stop er mee zodra ik merk dat de antidepressiva voldoende is aangeslagen. Voorheen was daar meer dan vier weken nodig, dan kan je beter idd wat langzamer afbouwen.
Maar in dit geval ging het om 2 x 0.5mg per dag.
Benzo's hebben idd een slechte naam, maar dat komt vooral door het verleden waar mensen jarenlang aan die zooi zaten...
Zelfs in de kliniek al meegemaakt dat ze extreem voorzichtig zijn bij het voorschijven van een benzo, zeker bij verslavingsgevoelige personen.
Je moet je ook niet al te bang laten maken door alle horror stories op het internet btw. Wat ik je overigens in het algemeen kan aanraden als ik sommige reacties van je in andere topcis zie
Iemand met epilepsie, kan depakine voorgeschreven krijgen. Maar als ie dat dan gaat combineren met andere middelen, zonder dat te vermelden en hardstikke stoned wordt. Dan is ie die medicatie aan het misbruiken als een drug.
Vandaag op werk was ook best wel kut. Bijna elk moment wel dat ik in tranen kon uitbarsten. Om de meest debiele dingetjes ook. Eergister bij de tandarts ook zoiets.
Anyways, ik heb een weekje vrij gevraagd over paar weken. Hopelijk gaat dat lukken. (Of ze negeren het gewoon weer.) Maar goed, een maand daarna heb ik net zo goed weer een week vrij nodig.
Een vakantie plannen kan ik ook niet echt, want als ik weer op m'n max zit moet ik gewoon vrij. En dan vooral om uit te rusten.
Soms denk ik echt dat ik gewoon niet geschikt ben voor het leven.
Anyways, ik heb een weekje vrij gevraagd over paar weken. Hopelijk gaat dat lukken. (Of ze negeren het gewoon weer.) Maar goed, een maand daarna heb ik net zo goed weer een week vrij nodig.
Een vakantie plannen kan ik ook niet echt, want als ik weer op m'n max zit moet ik gewoon vrij. En dan vooral om uit te rusten.
Soms denk ik echt dat ik gewoon niet geschikt ben voor het leven.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Een genegeerd verzoek om vrij is automatisch goedgekeurd 
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Echt? Waar lees je dat?quote:
Een genegeerd verzoek om vrij is automatisch goedgekeurd
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
En daar gaat het idd mis, of als dokters het off-label gaan gebruiken zoals Seroquel voor slaap.quote:
[..]
Bij alle drugs, of middelen die je kan misbruiken als een drug. Gaat het altijd om het woordje 'misbruik'. Benzo's kunnen als medicijn natuurlijk heel goed werken. Maar als je het gaat 'misbruiken', dan kom je in de gevarenzone.
Iemand met epilepsie, kan depakine voorgeschreven krijgen. Maar als ie dat dan gaat combineren met andere middelen, zonder dat te vermelden en hardstikke stoned wordt. Dan is ie die medicatie aan het misbruiken als een drug.
Ik slik het ook o.a. voor slaap daar niet van. Maar het is primair voor mijn dwang en andere psychiatrische klachten.
Bijvoorbeeld: Door mijn OCD was ik een pleaser geworden. Wat ervoor zorgde dat ik soms eigen wensen wegcijferen. Bang om bijvoorbeeld mijn vrouw boos te krijgen.quote:
[..]
Zoals? Noem eens wat voorbeelden dan zeg ik wel of ik ze herken en of ik mezelf er in herken.
Dus kreeg ik ineens de vraag, wat vind jij leuk dat je vrouw minder leuk vind.
Nou ben ik gek op huisdieren en mijn vrouw niet echt. Dus ik ze: 'nou een aquarium nemen".
Kreeg ik de opdracht om voor de volgende afspraak iig het onderwerp bespreekbaar had gemaakt met mijn vrouw.
Want waar ben je bang voor? Een vrouw die een paar dagen nukkig is.
Dus 's avonds besproken met mijn vrouw en in het weekend had ik een aquarium.
Dit voorbeeld is eentje waar door een schopje wel ging handelen.
Maar het beste voorbeeld vind ik wel hoe mijn laatste psychologe en vrouw me soms aan herinnerde dat ik moest gaan werken aan dingen. Dus ipv op bed liggen echt wat gaan doen. Gewoon de droogheid en hardheid hielpen me.
Nu heb ik me vandaag zelf een schop gegeven. Ik val langzaam van mijn geloof, maar bleef maar twijfelen en angstig. Gedeeltelijk door de terugval maar vooral omdat ik er tegen ging vechten.
Accepteer hoe het nu is, en werk dan aan oplossingen.
En ik had een hekel aan dat woord acceptatie maar het is echt de sleutel.
En ik zal niet zeggen dat ik nooit zal terugvallen of suïcidaal meer worden. Want depressie blijft een sluipmoordenaar.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Vandaag kantoordag, 05:00 op dus ergens bang dat minder slaap me zou nekken..
Maar ondanks moodswings veel beter dan de laatste kantoordag, waarbij ik in paniek naar huis ging.
Maar ondanks moodswings veel beter dan de laatste kantoordag, waarbij ik in paniek naar huis ging.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Bij mensen die een psychose hebben gehad, zeggen ze wel eens dat het littekens na laat.quote:
[..]
En ik zal niet zeggen dat ik nooit zal terugvallen of suïcidaal meer worden. Want depressie blijft een sluipmoordenaar.
En soms kan je dat ook zien, Op de een of ander manier hebben ze dan soms bepaalde gezichtstrekjes. Of het komt door een hoge dosering medicatie, maar dat weet ik niet.
Wel dat het vrij algemeen gezegd wordt en een beetje geaccepteerd, alsof dat normaal is.
Maar na zo'n echte depressie, denk ik dat het ook niet helemaal meer hersteld. Dat ook een depressie littekens achterlaat, alleen die zie je dan weer niet in iemands uiterlijk.
Of het gaat over in een lichte chronische depressie, zo'n 'dystyme stoornis'. Maar dat weet ik ook niet.
Het laat zeker een litteken achter.. als is het maar dat als je een paar slechte dagen hebt; gaat denken van: "Oh God gaan we weer"quote:
[..]
Bij mensen die een psychose hebben gehad, zeggen ze wel eens dat het littekens na laat.
En soms kan je dat ook zien, Op de een of ander manier hebben ze dan soms bepaalde gezichtstrekjes. Of het komt door een hoge dosering medicatie, maar dat weet ik niet.
Wel dat het vrij algemeen gezegd wordt en een beetje geaccepteerd, alsof dat normaal is.
Maar na zo'n echte depressie, denk ik dat het ook niet helemaal meer hersteld. Dat ook een depressie littekens achterlaat, alleen die zie je dan weer niet in iemands uiterlijk.
Of het gaat over in een lichte chronische depressie, zo'n 'dystyme stoornis'. Maar dat weet ik ook niet.
Maar geloof ook echt wel dat het ook zijn sporen nalaat in je brein..
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Oh, dat soort dingen. Nee, ik denk dat ik dat al wel aardig doe, ook voor mezelf enzo, maar het werken aan oplossingen kan beter. Alleen vind ik dat ontzettend lastig, ik heb daar hulp bij nodig ofzo. Zoals ik zei laatst: "I've been waiting for a guide to come and take me by the hand" uit het geweldige nummer Disorder van Joy Division.quote:
[..]
Bijvoorbeeld: Door mijn OCD was ik een pleaser geworden. Wat ervoor zorgde dat ik soms eigen wensen wegcijferen. Bang om bijvoorbeeld mijn vrouw boos te krijgen.
Dus kreeg ik ineens de vraag, wat vind jij leuk dat je vrouw minder leuk vind.
Nou ben ik gek op huisdieren en mijn vrouw niet echt. Dus ik ze: 'nou een aquarium nemen".
Kreeg ik de opdracht om voor de volgende afspraak iig het onderwerp bespreekbaar had gemaakt met mijn vrouw.
Want waar ben je bang voor? Een vrouw die een paar dagen nukkig is.
Dus 's avonds besproken met mijn vrouw en in het weekend had ik een aquarium.
Dit voorbeeld is eentje waar door een schopje wel ging handelen.
Maar het beste voorbeeld vind ik wel hoe mijn laatste psychologe en vrouw me soms aan herinnerde dat ik moest gaan werken aan dingen. Dus ipv op bed liggen echt wat gaan doen. Gewoon de droogheid en hardheid hielpen me.
Nu heb ik me vandaag zelf een schop gegeven. Ik val langzaam van mijn geloof, maar bleef maar twijfelen en angstig. Gedeeltelijk door de terugval maar vooral omdat ik er tegen ging vechten.
Accepteer hoe het nu is, en werk dan aan oplossingen.
En ik had een hekel aan dat woord acceptatie maar het is echt de sleutel.
En ik zal niet zeggen dat ik nooit zal terugvallen of suïcidaal meer worden. Want depressie blijft een sluipmoordenaar.
Maar accepteren is ook wel makkelijker gezegd dan gedaan. Ik kan me er in vinden bij aardig wat voorbeelden hoor, zoals dat alledaagse van jou. Ik klaag eigenlijk nooit, echt nooit. Maar in het geval van echt iets existentieels kan ik het veel minder goed accepteren.
Dan krijg je straks eens een ongeluk en dan denk je bij jezelf van wow, ik heb echt de laatste jaren de beste versie van mezelf geleefd. Nou, nee dus. (Vooral als je de dood al een keer in de ogen hebt gekeken in het verleden.)
Ik denk dat het bij mij meer een dysthyme 'stoornis' is (ik noem het gewoon menselijke variatie, ben niet van dat woordje), want het is eigenlijk al heel wat jaar best wel kut en niet zo zeer een aantal maanden heel erg kut en dan weer even niet.
Ja, ik kom wel wat tekort in in oplossingen denken. Natuurlijk niet de alledaagse dingen, maar echt de levensvragen.Alleen is dat veel moeilijker dan "wil ik een aquarium?" ipv "wat maakt mij een authentiek persoon en hou ik m'n leven daartoe inrichten?"
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Tjah die vragen heb ik ook, een soms ook best moeite mee. Maar ik weet wel dat je die vragen nooit echt beantwoord gaat krijgen.quote:
[..]
Dan krijg je straks eens een ongeluk en dan denk je bij jezelf van wow, ik heb echt de laatste jaren de beste versie van mezelf geleefd. Nou, nee dus. (Vooral als je de dood al een keer in de ogen hebt gekeken in het verleden.)
Ik denk dat het bij mij meer een dysthyme 'stoornis' is (ik noem het gewoon menselijke variatie, ben niet van dat woordje), want het is eigenlijk al heel wat jaar best wel kut en niet zo zeer een aantal maanden heel erg kut en dan weer even niet.
Ja, ik kom wel wat tekort in in oplossingen denken. Natuurlijk niet de alledaagse dingen, maar echt de levensvragen.Alleen is dat veel moeilijker dan "wil ik een aquarium?" ipv "wat maakt mij een authentiek persoon en hou ik m'n leven daartoe inrichten?"
Ik zit in mijn carrière bijvoorbeeld nu in een fase dat ik nog steeds leuk vind wat ik wil doen, maar ik merk wel dat ik andere dingen wil gaan doen. Werk in de IT in een soort van beheerders rol maar wil meer de ontwikkelkant op. Lang genoeg mezelf daar niet goed genoeg voor gevonden; maar ga het nu toch proberen (mochten de ontwikkeling bij mijn werkgever daar de ruimte voor bieden).
Maar als ik je zo hoor klinkt het wel of je idd in een soort van langdurige (milde) depressie zit. Daar heb ik zelf geen ervaring mee. Volgens mij heb je wel coaches die mensen helpen om de antwoorden op jouw vragen te vinden. Alleen zit er ook heel veel onzin en zooi tussen die coaches.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Ik vind het ook gewoon lastig dat het systeem er niet op is ingericht om authentiek te leven. Niks in mijn authentieke behoeftes voorziet in het betalen vd hypotheek.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Dan moet je misschien op zoek naar een manier van authentiek leven zonder hypotheekquote:
Ik vind het ook gewoon lastig dat het systeem er niet op is ingericht om authentiek te leven. Niks in mijn authentieke behoeftes voorziet in het betalen vd hypotheek.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Wat zijn die authentieke behoeftes? Kunnen die niet bestaan naast een baan bijvoorbeeld?quote:
Ik vind het ook gewoon lastig dat het systeem er niet op is ingericht om authentiek te leven. Niks in mijn authentieke behoeftes voorziet in het betalen vd hypotheek.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Weet ik dat, te druk met werken om de hypotheek te betalen om daar over na te denken 
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Tja, zal toch een leidraad moeten zijn bij mij. Ik ben veel meer filosofisch ingesteld wat dat betreft. Maar hé, als één of andere idioot het kan, kan ik het ook. En ik heb echt wel zo ongeveer een idee, ik ga hier alleen niet te veel persoonlijke informatie delen, dat doe ik nooit online. Máár, daarom dus ook die zoektocht naar een goede coach/psycholoog want ik weet inderdaad dat er heel veel onzin tussen zit.quote:
[..]
Tjah die vragen heb ik ook, een soms ook best moeite mee. Maar ik weet wel dat je die vragen nooit echt beantwoord gaat krijgen.
Ik zit in mijn carrière bijvoorbeeld nu in een fase dat ik nog steeds leuk vind wat ik wil doen, maar ik merk wel dat ik andere dingen wil gaan doen. Werk in de IT in een soort van beheerders rol maar wil meer de ontwikkelkant op. Lang genoeg mezelf daar niet goed genoeg voor gevonden; maar ga het nu toch proberen (mochten de ontwikkeling bij mijn werkgever daar de ruimte voor bieden).
Maar als ik je zo hoor klinkt het wel of je idd in een soort van langdurige (milde) depressie zit. Daar heb ik zelf geen ervaring mee. Volgens mij heb je wel coaches die mensen helpen om de antwoorden op jouw vragen te vinden. Alleen zit er ook heel veel onzin en zooi tussen die coaches.
Want ik heb geen zin om bijna dagelijks echt kapot te gaan van de stress, boosheid, somberheid, telkens maar weer die passieve ideatie. Waarom begin ik niet weer gewoon met roken om zsm longkanker te krijgen? Weet je wat, ik kan ook m'n hand stukslaan, lig ik er effe uit, ziektewet is ook wel even fijn. En anders meld ik me maar weer ziek toch? Paar maanden later: "Ja, we gaan uw contract niet verlengen" Prima! Met als gevolg weer een neerwaartse spiraal. Dat is gewoon geen gezonde manier van leven.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Ik zat een verhaal te lezen over een Amerikaanse psycholoog. Het was allemaal best leerzaam, maar ik weet niet wat ik moet vinden van het feit dat ze bij een intake gesprek vraagt naar sexuele oriëntatie van haar patiënt. Ik snap dat zoiets onderdeel kan zijn van de reden van de therapie, maar ik vind het nogal een recht voor zijn raap vraag. Ik heb in het verleden verschillende therapeuten gehad en ik heb nog nooit deze vraag gehad. Ik weet ook niet of ik deze vraag op prijs zou stellen. Hebben jullie deze vraag bij jullie intake gehad?
Niet gevraagd voor zover ik me herinner. Wel vroegen ze dan en heb je een vriend? En dan zei ik maar nee een vriendin (in tijden van relatie), anders zei ik gewoon nee heb geen relatie.quote:
Ik zat een verhaal te lezen over een Amerikaanse psycholoog. Het was allemaal best leerzaam, maar ik weet niet wat ik moet vinden van het feit dat ze bij een intake gesprek vraagt naar sexuele oriëntatie van haar patiënt. Ik snap dat zoiets onderdeel kan zijn van de reden van de therapie, maar ik vind het nogal een recht voor zijn raap vraag. Ik heb in het verleden verschillende therapeuten gehad en ik heb nog nooit deze vraag gehad. Ik weet ook niet of ik deze vraag op prijs zou stellen. Hebben jullie deze vraag bij jullie intake gehad?
Ergens is het misschien best een logische vraag.. Mensen die twijfelen of niet uit de kast kunnen/durven te komen hebben natuurlijk vaak ook psychisch wat klachten.. En kan dan zelfs de oorzaak van de klachten zijn waarvoor de patient komt..quote:
Ik zat een verhaal te lezen over een Amerikaanse psycholoog. Het was allemaal best leerzaam, maar ik weet niet wat ik moet vinden van het feit dat ze bij een intake gesprek vraagt naar sexuele oriëntatie van haar patiënt. Ik snap dat zoiets onderdeel kan zijn van de reden van de therapie, maar ik vind het nogal een recht voor zijn raap vraag. Ik heb in het verleden verschillende therapeuten gehad en ik heb nog nooit deze vraag gehad. Ik weet ook niet of ik deze vraag op prijs zou stellen. Hebben jullie deze vraag bij jullie intake gehad?
Ik het zelf verteld omdat ho/he/bi een dwang ding van me was..
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Ben terug van een weekje vakantie en vind het helemaal niet leuk thuis en voel me helemaal eenzaam 
zat maandag al van "o over een week weer aan het werk" en dinsdag "o we zijn al over de helft".
En ben moe zeg, niet normaal. Nergens zin in ook. Heb na zo'n weekje wel vaker een paar dagen dat ik me eenzaam voel, dus hopelijk is dat van de week weer weg.
zat maandag al van "o over een week weer aan het werk" en dinsdag "o we zijn al over de helft". En ben moe zeg, niet normaal. Nergens zin in ook. Heb na zo'n weekje wel vaker een paar dagen dat ik me eenzaam voel, dus hopelijk is dat van de week weer weg.
Tap tap tap
Ik ben ook ontzettend moe altijd. Begrijp er geen snars van dat, bijvoorbeeld, sommige collega's de hele dag werken, daarna nog een uur gaan sporten, dan nog eens uit eten, en dan 's avonds laat weer thuis om vervolgens de wekker weer om 6u 's ochtends te hebben staan. Gewoon allemaal op een doordeweekse dag. En de dag daarna zijn er weer andere plannen.
Hoe dan.
Hoe dan.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Moeheid hier ook, en zo lusteloos. Ik heb nergens zin in, maar blijf mezelf dwingen om dingen te doen, want vaak helpt het wel. Eind volgende week ga ik op vakantie, ik hoop dat ik daar wel van kan genieten. Anders zou het zo zonde zijn.
Want ik vind alles eigenlijk stom en zwaar en moeilijk.
Helaas gaat het dus niet meer zo goed als begin van het jaar. Maar geen crisissen of opnames gehad iig.
Want ik vind alles eigenlijk stom en zwaar en moeilijk.
Helaas gaat het dus niet meer zo goed als begin van het jaar. Maar geen crisissen of opnames gehad iig.
Why are you wearing that stupid man suit?
Die pleuren vanzelf ook een keer om... Om gebruiken middelen om het vol te houden.quote:
Ik ben ook ontzettend moe altijd. Begrijp er geen snars van dat, bijvoorbeeld, sommige collega's de hele dag werken, daarna nog een uur gaan sporten, dan nog eens uit eten, en dan 's avonds laat weer thuis om vervolgens de wekker weer om 6u 's ochtends te hebben staan. Gewoon allemaal op een doordeweekse dag. En de dag daarna zijn er weer andere plannen.
Hoe dan.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Ja echt hè. Dat snapte ik als student en als twintiger ook nooit. en ik heb ook niet eens kinderen of een relatie, hoef alleen voor mezelf en m'n veestapeltje te zorgen en kom al nergens aan toe. Gisteren voelde ik me moe alsof ik grieperig en koortsig was, maar dan zonder dat ik ziek was. En vanmorgen weer om zes uur wakkerquote:
Ik ben ook ontzettend moe altijd. Begrijp er geen snars van dat, bijvoorbeeld, sommige collega's de hele dag werken, daarna nog een uur gaan sporten, dan nog eens uit eten, en dan 's avonds laat weer thuis om vervolgens de wekker weer om 6u 's ochtends te hebben staan. Gewoon allemaal op een doordeweekse dag. En de dag daarna zijn er weer andere plannen.
Hoe dan.
in de vakantie uitgeslapen tot half negen en 1 dag thuis en meteen weer om zes uur wakker.
Tap tap tap
Niet allemaal. Ik ken mensen die al sinds ze puber waren duracallkonijntjes waren. Studeren, bijbaan, druk sociaal leven, sporten, dan een relatie erbij en werken en een zwik kinderen en een hond en ook altijd druk in de weer zijn.quote:
[..]
Die pleuren vanzelf ook een keer om... Om gebruiken middelen om het vol te houden.
Ik ben jaloers. Ik vind een hond al te veel werk.
M'n broer en z'n vriendin zijn ook altijd aan het werk of de hort op en het huishouden doen ze allemaal zelf. Die gaan voor de lol op fietsvakantie, drie weken. Doe even normaal joh.
Soms denk ik echt dat ik ook lichamelijk niet in orde ben hoor
Tap tap tap
@CherryLips, Ik kan dat ook allemaal niet, nooit gekund.
Voel me echt een supermislukking, helemaal omdat mijn contract niet verlengd is (is een soort blessing in disguise omdat ik het werk haatte en het was absoluut niks voor mij). Maar het is weer een extra faalervaring en weet vanaf hier nu niet hoe verder.
Soms wilde ik gewoon dat de wereld verging en we overal vanaf waren.
Ik zou normaal even een uurtje gaan wandelen om even fysiek uit het gepieker te komen maar dit gore warme kloteweer is ook een drama een week lang.
Voel me echt een supermislukking, helemaal omdat mijn contract niet verlengd is (is een soort blessing in disguise omdat ik het werk haatte en het was absoluut niks voor mij). Maar het is weer een extra faalervaring en weet vanaf hier nu niet hoe verder.
Soms wilde ik gewoon dat de wereld verging en we overal vanaf waren.
Ik zou normaal even een uurtje gaan wandelen om even fysiek uit het gepieker te komen maar dit gore warme kloteweer is ook een drama een week lang.
Koel en donker bewaren
Ik blijf erbij, ook hun hebben een limiet aan energie haha.quote:
[..]
Niet allemaal. Ik ken mensen die al sinds ze puber waren duracallkonijntjes waren. Studeren, bijbaan, druk sociaal leven, sporten, dan een relatie erbij en werken en een zwik kinderen en een hond en ook altijd druk in de weer zijn.
Ik ben jaloers. Ik vind een hond al te veel werk.
M'n broer en z'n vriendin zijn ook altijd aan het werk of de hort op en het huishouden doen ze allemaal zelf. Die gaan voor de lol op fietsvakantie, drie weken. Doe even normaal joh.
Soms denk ik echt dat ik ook lichamelijk niet in orde ben hoor
Anyway na een goede week vandaag ineens baaldag. Naja heeft iedereen wel.
Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Pff ik heb de laatste tijd steeds vaker last van zo'n leeg gevoel. Vooral nu ik eenmaal in de werkzame fase van het leven zit. Betrap mezelf erop dat ik me eigenlijk afvraag waar we dit allemaal voor doen, leven. Het voelt zo onzinnig allemaal. Vroeger had je nog de afleiding van school, opleiding en alles wat eromheen speelt. Nu is het gewoon zo eentonig allemaal. Ik mis een stukje zingeving.
Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht.
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Dat laatste herken ik wel. Hoe zou je die zingeving kunnen vinden?quote:
Pff ik heb de laatste tijd steeds vaker last van zo'n leeg gevoel. Vooral nu ik eenmaal in de werkzame fase van het leven zit. Betrap mezelf erop dat ik me eigenlijk afvraag waar we dit allemaal voor doen, leven. Het voelt zo onzinnig allemaal. Vroeger had je nog de afleiding van school, opleiding en alles wat eromheen speelt. Nu is het gewoon zo eentonig allemaal. Ik mis een stukje zingeving.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Geen idee eigenlijk, in ieder geval niet door middel van een of ander achterlijk geloof. Al kan ik wel enigszins jaloers zijn op mensen die daar hun kracht uit halen.quote:
[..]
Dat laatste herken ik wel. Hoe zou je die zingeving kunnen vinden?
Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht.
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Weer twee afwijzingen vandaag, voor werk dat ik al bijna m'n halve leven doe.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Tap tap tap
quote:
Weer twee afwijzingen vandaag, voor werk dat ik al bijna m'n halve leven doe.Heel herkenbaar, en heel erg extra lastig als je voor jezelf begonnen bent.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik zie ook echt (oud) bekenden dat ik denk van huh, hoe dan? Ik heb ook wel het idee dat het gewoon is wie is het beste in "walk the walk, talk the talk" en dat het echt maar voor 10% gaat over wat je kan. Ik kan dat allemaal niet hoor met m'n angst en somberheid. Laatste tijd echt heel vaak gehoord van collega's van "wat ben jij kil", "ben je wel happy?", "jij ziet het leven ook niet meer zitten of wel?" Klim dan maar eens naar boven als je 1) niet het spelletje aan elkaar kan praten en 2) je je gedraagt als een lege schil.
Maar waar ik zelf nu mee bezig ben is gewoon als een gek sparen en dat ook te blijven doen zodat ik tijd kan overbruggen als m'n contract niet verlengd wordt (rara waardoor). Dat geeft mij mentaal namelijk dan weer veel rust. En ik denk dat ik ook genoodzaakt ben om m'n hele leven maar wat te job hoppen.
Mja, dat is voor jou natuurlijk onmogelijk als je eigen baas bent.A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
quote:
Weer twee afwijzingen vandaag, voor werk dat ik al bijna m'n halve leven doe.Je weet dat LI nogal vol zelfbevlekking staat, met al dan niet verzonnen en/of aangedikte verhalen?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ms is het verstandig dat soort gedoe te mijden zolang je niet weer wat steviger in je schoenen staat....
quote:
Ik ben ook ontzettend moe altijd. Begrijp er geen snars van dat, bijvoorbeeld, sommige collega's de hele dag werken, daarna nog een uur gaan sporten, dan nog eens uit eten, en dan 's avonds laat weer thuis om vervolgens de wekker weer om 6u 's ochtends te hebben staan. Gewoon allemaal op een doordeweekse dag. En de dag daarna zijn er weer andere plannen.
Hoe dan.
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Maar ik heb het wel nodig om te netwerken.quote:
[..]
Je weet dat LI nogal vol zelfbevlekking staat, met al dan niet verzonnen en/of aangedikte verhalen?
Ms is het verstandig dat soort gedoe te mijden zolang je niet weer wat steviger in je schoenen staat....
Ik ben gaan freelancen omdat ik een doorgewinterde zolderkamerautist ben maar ik ben een belabberde ondernemer.
Tap tap tap
Wat doe je voor werk dan?quote:
[..]
Maar ik heb het wel nodig om te netwerken.
Ik ben gaan freelancen omdat ik een doorgewinterde zolderkamerautist ben maar ik ben een belabberde ondernemer.
Misschien al eens eerder verteld?
En wat de rest ook zegt, op LinkedIn zie je iedereen zoveel schouderklopjes aan zichzelf uitdelen
"Lang getwijfeld of ik dit hier wel zou durven delen"
Nee, dat heb je gekopieerd van een ander om jezelf in de spotlights te zetten.
Hell To The Liars
Kan je dat soort zelfpijperij niet gewoon mijden dan?quote:
[..]
Maar ik heb het wel nodig om te netwerken.
Ik ben gaan freelancen omdat ik een doorgewinterde zolderkamerautist ben maar ik ben een belabberde ondernemer.
Of kom je op een soort timeline binnen waarin dat prominent aanwezig is ofzo....
Iedereen is er succesvol enzo. Erger me ook kapot aan influencers dus heb Facebook al van m'n telefoon gemikt.
Tap tap tap
Nee.quote:
Heel verstandig. Om meerdere redenen.quote:Erger me ook kapot aan influencers dus heb Facebook al van m'n telefoon gemikt.
zo veel fake daar allemaal. Dat zijn geen maatstaven. Maar wel irritant, lekker wegdoen.quote:
Iedereen is er succesvol enzo. Erger me ook kapot aan influencers dus heb Facebook al van m'n telefoon gemikt.
Nee iedereen doet alsof. Dat is het enige waar al die platforms voor bedoeld zijn.quote:
Iedereen is er succesvol enzo. Erger me ook kapot aan influencers dus heb Facebook al van m'n telefoon gemikt.
Dat iedereen het beter voor elkaar heeft gebeurt alleen in jouw hoofd. Jij ziet wat je wilt zien. Een en al zelfkastijding. Je ziet maar een fractie van die anderen, terwijl jij 100% ziet van jezelf. Daar ben je niet tevreden over maar je gaat het beeld van de ander ook nog eens zelf aanvullen. Geen eerlijk spel.
Waarom is vergelijken met anderen zo belangrijk en wat levert het je op om anderen op te hemelen en elke keer zo negatief over jezelf te denken?
Just skip all the layers and go straight to the crazy!
Ik heb echt zo'n verschrikkelijke kutdag. Voel me zo vervreemd van m'n collega's. Ook weer heftig gedroomd vanacht (wel vergeten wat). Ben zwaar geirriteerd en kil. Zit er echt over na te denken om me morgen ziek te melden en maar in bed blijven liggen. Contract loopt af in november, misschien blessing in disguise als ik er maar met de pet naar gooi. Echt nul komma nul een lachje ofzo dat vanzelf gaat, van die dagen dat je je hyperbewust bent van elke minuut. Lijkt ook echt oneindig lang te duren.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Snap echt niet hoe ik het leven überhaupt vol ga houden. 
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Niet elk "geloof" is achterlijk. Ik haal b.v. wel es inspiratie uit het boeddhisme of de stoïcijnse filosofie.quote:
[..]
Geen idee eigenlijk, in ieder geval niet door middel van een of ander achterlijk geloof. Al kan ik wel enigszins jaloers zijn op mensen die daar hun kracht uit halen.
We geloven allemaal dingen. Je gedachten te serieus nemen en overweldigd voelen door emoties is de oorzaak van depressie. Daar zit ook een "geloof" in.
Er zijn manieren om daar lichter mee om te gaan, en die beginnen allemaal met aandacht.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Nacht/avond is wel echt m'n favoriete tijd van de dag. Hebben meer mensen dit? Het donkere, de stilte, alleen jezelf en je omgeving. Niets anders.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Dan ben ik alleen maar te veel alleen met mijn gedachten.quote:
Nacht/avond is wel echt m'n favoriete tijd van de dag. Hebben meer mensen dit? Het donkere, de stilte, alleen jezelf en je omgeving. Niets anders.
Maandag gesprek gehad met de boekhouder die me geruststelde en tips gaf, drie kwartier aan de telefoon gehangen, daarna voelde ik me een stuk beter en had ik alweer zoiets van 'zie je nou wel, je stelt je al die tijd enorm aan'. Maar dat gevoel duurde een dag, want toen kwamen er weer andere beren op de weg. Dat ik hier en hier niet naar had gevraagd, en dit heb ik natuurlijk ook nog, en de inbox blijft angstvallig leeg, en die en die hebben het totaal niet rustig dus waarom gaat bij hen alles gewoon door, gewoon gaat bij anderen het leven sowieso gewoon door en zit ik gewoon helemaal vast, hier moet ik het mee doen, ik stel me aan, ik ben een mietje, ik ben verwend en het niet gewend om hard te werken, ik schaam me ervoor, wat ben je toch een loser.
Dus het was een fijne maandagmiddag zolang dat duurde, en dinsdag ging ook niet, maar sinds gister zijn die donkere wolken gewoon weer terug.
Tap tap tap
Die beren op de weg zijn heel herkenbaarquote:
[..]
Dan ben ik alleen maar te veel alleen met mijn gedachten.
Maandag gesprek gehad met de boekhouder die me geruststelde en tips gaf, drie kwartier aan de telefoon gehangen, daarna voelde ik me een stuk beter en had ik alweer zoiets van 'zie je nou wel, je stelt je al die tijd enorm aan'. Maar dat gevoel duurde een dag, want toen kwamen er weer andere beren op de weg. Dat ik hier en hier niet naar had gevraagd, en dit heb ik natuurlijk ook nog, en de inbox blijft angstvallig leeg, en die en die hebben het totaal niet rustig dus waarom gaat bij hen alles gewoon door, gewoon gaat bij anderen het leven sowieso gewoon door en zit ik gewoon helemaal vast, hier moet ik het mee doen, ik stel me aan, ik ben een mietje, ik ben verwend en het niet gewend om hard te werken, ik schaam me ervoor, wat ben je toch een loser.
Dus het was een fijne maandagmiddag zolang dat duurde, en dinsdag ging ook niet, maar sinds gister zijn die donkere wolken gewoon weer terug.
ik zie grizzlyberen, maar als er al een beer zit is het meestal een klein teddybeertje... Ik weet niet goed hoe ik ze anders kan bekijken en de moed zakt me wel eens in de schoenen... wordt het ooit beter...
Fake it till you make it...
Ik faal ook gewoon als volwassene. Vorige week bijna elke avond bij m'n ouders gegeten en een wandeling gemaakt, tv gekeken, kaartje gelegd. Hartstikke leuk natuurlijk, maar die mensen hebben ook hun eigen leven en vooral m'n moeder trekt het zich heel erg aan dat ik me zo kut voel en ik wil niet dat zij zich ook waardeloos voelt. Ik kan niet eeuwig op hen teren. Maar zij bieden wel het ritme dat ik nodig heb, met op tijd eten, überhaupt fatsoenlijk eten, thee, even tv kijken en een blokje om. In mijn eentje red ik dat ritme niet. M'n moeder had gezegd dat ik maar een tijdje bij ze moest komen logeren ook, maar dat gaat me te ver.
Ik doe heel lang over de opdrachten die ik nog wel krijg en kreeg al negatieve feedback gister, dus ik zit nog steeds de hele dag achter de pc. Ben zondag voor het laatst bij mijn ouders geweest en ben sindsdien niet meer buiten geweest of onder de mensen. Gisteren begon ik pas na achten met het eten en heb het nog laten aanbranden ook, het smaakte me totaal niet zo in mijn eentje. Overdag brood uit de vriezer halen komt er eigenlijk ook niet van. De was doen? Jezus hou op.
Ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet.
Ik doe heel lang over de opdrachten die ik nog wel krijg en kreeg al negatieve feedback gister, dus ik zit nog steeds de hele dag achter de pc. Ben zondag voor het laatst bij mijn ouders geweest en ben sindsdien niet meer buiten geweest of onder de mensen. Gisteren begon ik pas na achten met het eten en heb het nog laten aanbranden ook, het smaakte me totaal niet zo in mijn eentje. Overdag brood uit de vriezer halen komt er eigenlijk ook niet van. De was doen? Jezus hou op.
Ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet.
Tap tap tap
Past freelance wel bij jou? Als buitenstaander krijg ik de indruk dat loondienst een hoop van je problemen zou oplossen. Ritme, structuur en geen zorgen meer over zelf opdrachten binnenhalen.quote:
Ik faal ook gewoon als volwassene. Vorige week bijna elke avond bij m'n ouders gegeten en een wandeling gemaakt, tv gekeken, kaartje gelegd. Hartstikke leuk natuurlijk, maar die mensen hebben ook hun eigen leven en vooral m'n moeder trekt het zich heel erg aan dat ik me zo kut voel en ik wil niet dat zij zich ook waardeloos voelt. Ik kan niet eeuwig op hen teren. Maar zij bieden wel het ritme dat ik nodig heb, met op tijd eten, überhaupt fatsoenlijk eten, thee, even tv kijken en een blokje om. In mijn eentje red ik dat ritme niet. M'n moeder had gezegd dat ik maar een tijdje bij ze moest komen logeren ook, maar dat gaat me te ver.
Ik doe heel lang over de opdrachten die ik nog wel krijg en kreeg al negatieve feedback gister, dus ik zit nog steeds de hele dag achter de pc. Ben zondag voor het laatst bij mijn ouders geweest en ben sindsdien niet meer buiten geweest of onder de mensen. Gisteren begon ik pas na achten met het eten en heb het nog laten aanbranden ook, het smaakte me totaal niet zo in mijn eentje. Overdag brood uit de vriezer halen komt er eigenlijk ook niet van. De was doen? Jezus hou op.
Ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet.
Je hebt daar zelf waarschijnlijk al duizend keer aan gedacht maar ik wilde toch even zeggen dat dat mijn indruk is als vreemde/buitenstaander.
Op woensdag 25 april 2018 20:45 schreef Ronald-Koeman het volgende:
7e minuut Robben eraf met spierblessure.
7e minuut Robben eraf met spierblessure.
Ik ga vrijdagavond een coach mailen als ik het niet weer uitstel. (Krijg hulp van vriendin.) En volgende week weer psycholoog na drie maand pauze.
Maar vandaag is wel weer net zo'n kut dag als gister.
Maar vandaag is wel weer net zo'n kut dag als gister.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Klote voor je.quote:
Ik ga vrijdagavond een coach mailen als ik het niet weer uitstel. (Krijg hulp van vriendin.) En volgende week weer psycholoog na drie maand pauze.
Maar vandaag is wel weer net zo'n kut dag als gister.
Fijn dat je wat hulp krijgt.
Ik heb een tijdje in loondienst gewerkt, maar dat was ook weer drama omdat ik als een zombie 40 uur achter de pc zat. Leuk werk, leuke collega's, maar ik was 11 uur per dag van huis, vijf dagen in de week, en had geen energie om nog een leven op te bouwen of voor mezelf te zorgen. Toen voelde ik me niet veel beter dan nu.quote:
[..]
Past freelance wel bij jou? Als buitenstaander krijg ik de indruk dat loondienst een hoop van je problemen zou oplossen. Ritme, structuur en geen zorgen meer over zelf opdrachten binnenhalen.
Je hebt daar zelf waarschijnlijk al duizend keer aan gedacht maar ik wilde toch even zeggen dat dat mijn indruk is als vreemde/buitenstaander.
De opdrachten kwamen de afgelopen jaren aanwaaien, nu moet ik leren aan acquisitie te doen en dat is behoorlijk ontmoedigend.
Tap tap tap
Ik heb momenteel ook precies hetzelfde. Gelukkig werk ik maar 32 uur. Drie dagen weekend. Denk dat zoiets ook noodzakelijk is bij m'n volgende werkgever, anders gaat het namelijk niet lukken.quote:
[..]
Ik heb een tijdje in loondienst gewerkt, maar dat was ook weer drama omdat ik als een zombie 40 uur achter de pc zat. Leuk werk, leuke collega's, maar ik was 11 uur per dag van huis, vijf dagen in de week, en had geen energie om nog een leven op te bouwen of voor mezelf te zorgen. Toen voelde ik me niet veel beter dan nu.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Ever tried. Ever failed. No matter. Try again. Fail again. Fail better.quote:
Ik faal ook gewoon als volwassene. Vorige week bijna elke avond bij m'n ouders gegeten en een wandeling gemaakt, tv gekeken, kaartje gelegd. Hartstikke leuk natuurlijk, maar die mensen hebben ook hun eigen leven en vooral m'n moeder trekt het zich heel erg aan dat ik me zo kut voel en ik wil niet dat zij zich ook waardeloos voelt. Ik kan niet eeuwig op hen teren. Maar zij bieden wel het ritme dat ik nodig heb, met op tijd eten, überhaupt fatsoenlijk eten, thee, even tv kijken en een blokje om. In mijn eentje red ik dat ritme niet. M'n moeder had gezegd dat ik maar een tijdje bij ze moest komen logeren ook, maar dat gaat me te ver.
Ik doe heel lang over de opdrachten die ik nog wel krijg en kreeg al negatieve feedback gister, dus ik zit nog steeds de hele dag achter de pc. Ben zondag voor het laatst bij mijn ouders geweest en ben sindsdien niet meer buiten geweest of onder de mensen. Gisteren begon ik pas na achten met het eten en heb het nog laten aanbranden ook, het smaakte me totaal niet zo in mijn eentje. Overdag brood uit de vriezer halen komt er eigenlijk ook niet van. De was doen? Jezus hou op.
Ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Na er heel lang tegen aan aan hikken heb ik via de bedrijfsarts (de druppel die de spreekwoordelijke emmer deed overlopen en werkuitval veroorzaakte) een doorverwijzing voor een psychologisch traject gekregen.
Afgelopen week is de intake geweest en de conclusie is een persistente depressie. Alhoewel ik het heel spannend en ook wel eng vind om er eindelijk mee aan de slag te gaan ben ik ook wel een beetje opgelucht dat het nu gaat lopen.
Ik ben altijd een enorme binnenvetter geweest maar wil nu wat meer open zijn, voornamelijk naar mijn directe naasten (ouders, zus). Maar hoe ik dat het beste kan doe is me nog even een raadsel. Ik wil geen overbezorgde familieleden veroorzaken maar ze ook niet onwetend houden. Er is voor hen geen reden om bang te zijn dat ik gekke dingen doe gelukkig. Beide ouders zijn werkzaam geweest in de psychiatrie (verzorgende functie) dus bekend met diverse diagnoses en problematiek. Ze dingen anders voorspiegelen (voor zover ik dat al zou willen) is dus geen optie.
Aan de andere kant, in het kader van uit m'n comfortzone stappen kan ik natuurlijk ook gewoon openheid van zaken geven en hun reactie, zorg en liefde nemen zoals het is.
Afgelopen week is de intake geweest en de conclusie is een persistente depressie. Alhoewel ik het heel spannend en ook wel eng vind om er eindelijk mee aan de slag te gaan ben ik ook wel een beetje opgelucht dat het nu gaat lopen.
Ik ben altijd een enorme binnenvetter geweest maar wil nu wat meer open zijn, voornamelijk naar mijn directe naasten (ouders, zus). Maar hoe ik dat het beste kan doe is me nog even een raadsel. Ik wil geen overbezorgde familieleden veroorzaken maar ze ook niet onwetend houden. Er is voor hen geen reden om bang te zijn dat ik gekke dingen doe gelukkig. Beide ouders zijn werkzaam geweest in de psychiatrie (verzorgende functie) dus bekend met diverse diagnoses en problematiek. Ze dingen anders voorspiegelen (voor zover ik dat al zou willen) is dus geen optie.
Aan de andere kant, in het kader van uit m'n comfortzone stappen kan ik natuurlijk ook gewoon openheid van zaken geven en hun reactie, zorg en liefde nemen zoals het is.
"...while I'm supposed to marry her brother, a renowned pillow biter." Cersei Lannister
"Float like a butterfly, sting like a bee, look ridiculous." Rory the Roman
"It's smaller on the outside." Clara Oswin Oswald
"Float like a butterfly, sting like a bee, look ridiculous." Rory the Roman
"It's smaller on the outside." Clara Oswin Oswald
Ik faal ook heel erg als volwassene en weet het even echt niet meer. GGZ en hulp op dat vlak voelt momenteel ook als een doodlopende weg.
Koel en donker bewaren
Enige wat me op dit moment een beetje helpt is hier (bijvoorbeeld) lezen dat ik niet de enige ben.
Koel en donker bewaren
Na bijna 6 maanden nu eindelijk een intake kunnen plannen bij een psychiater. Wel pas over 5 weken maar toch
Gaat met mij wel weer even chill. Same old, en dan onderbroken af en toe door wat kleine piekjes.
Maar wel echt mega gevoel van escapisme nog altijd. Heb ook zoiets van laat ik de Oekrainse ambassade mailen en het vreemdelingenlegioen in gaan. Misschien vind ik dan wel iets om voor te leven en wat m'n leven enige tijd betekenis geeft. Ga ik (denk ik) niet doen hoor, maar ik 'speel' echt veel met dat soort gedachten.
Bijna vakantie, hopelijk kom ik dan ook wat tot rust.
Maar wel echt mega gevoel van escapisme nog altijd. Heb ook zoiets van laat ik de Oekrainse ambassade mailen en het vreemdelingenlegioen in gaan.
Misschien vind ik dan wel iets om voor te leven en wat m'n leven enige tijd betekenis geeft. Ga ik (denk ik) niet doen hoor, maar ik 'speel' echt veel met dat soort gedachten.Bijna vakantie, hopelijk kom ik dan ook wat tot rust.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Ik word de laatste tijd ontzettend snel 'moe' van andere mensen. Het voelt alsof iedereen altijd maar iets van je wil. Wanneer iemand alleen al aan me vraagt hoe het met gaat roept dat ten eerste al enige irritatie op en aan de andere kant zie ik het als moeizaam om erop te reageren. Aan de andere kant weet ik weer dat het maar een kleine moeite is maar ergens geven dit soort dingen me gewoon onrust.
Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht.
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Had vier dagen weekend, maar moet toch zeggen dat ik me vandaag echt wel heel uitgerust voelde. Zaterdag, zondag en maandag had ik dat totaal niet. Volgens mij draind werk, vooral collega's en het mentale gebeuren, mij ook ontzettend.
En was vandaag ook wel redelijk positief over de toekomst. Zo van ik ga die potentiele veranderingen gewoon omarmen en uit m'n comfort zone. Mja wát dat dan precies gaat zijn, no fucking idea, maar toch.
En was vandaag ook wel redelijk positief over de toekomst. Zo van ik ga die potentiele veranderingen gewoon omarmen en uit m'n comfort zone. Mja wát dat dan precies gaat zijn, no fucking idea, maar toch.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Dag Fiebel, long time ago.quote:
Ik vind het ook gewoon lastig dat het systeem er niet op is ingericht om authentiek te leven. Niks in mijn authentieke behoeftes voorziet in het betalen vd hypotheek.
Try this;
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Er zijn 2 wegen;
1. Vind je passie, zodra je die vindt gaat dat vanzelf geld genereren en werk je nooit meer 1 dag. Het vinden ervan is niet makkelijk, i know.
2. Heal je trauma's, dan heb je grotere kans je passie te gaan vinden omdat trauma in de weg zit, "te druk in je hoofd", en het verdoven (met substanties (alc/meds/whatever)) van je --wat ze noemen-- intuitie zit dan in de weg. Yet again, i know.
Van het laatste heb ik inmiddels vrij brede kennis, als je wilt praten hoor ik het wel.
Succes.
-The One You Abandoned for a BS reason.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mijk op 20-09-2023 05:29:42 ]As above, so below.
Ik weet niet of ik hier mee mag posten, want officieel heb ik nu geen depressie. In het verleden wel meerdere depressies gehad en dit jaar voor de tweede keer overspannen.
Maar ik ga beginnen met schematherapie en de voorbereiding daarop heeft zoveel shit naar boven gehaald dat ik de laatste tijd wel heel erg down ben. Ik merk dat ik behoefte heb om af en toe van me af te schrijven en 'lotgenoten' te spreken/mee te lezen. Ik hoop dat dat hier mag.
Maar ik ga beginnen met schematherapie en de voorbereiding daarop heeft zoveel shit naar boven gehaald dat ik de laatste tijd wel heel erg down ben. Ik merk dat ik behoefte heb om af en toe van me af te schrijven en 'lotgenoten' te spreken/mee te lezen. Ik hoop dat dat hier mag.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.What you forget, you are gonna repeat.
|| justdiggit.org ||
quote:Op woensdag 20 september 2023 03:41 schreef Mijk het volgende:
[..]
Dag Fiebel, long time ago.
Try this;Kunnen we deze onzin uit dit topic houden? We hebben vaak al genoeg geleden door dit soort bullshit van Guru's.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Er zijn 2 wegen;
1. Vind je passie, zodra je die vindt gaat dat vanzelf geld genereren en werk je nooit meer 1 dag. Het vinden ervan is niet makkelijk, i know.
2. Heal je trauma's, dan heb je grotere kans je passie te gaan vinden omdat trauma in de weg zit, "te druk in je hoofd", en het verdoven (met substanties (alc/meds/whatever)) van je --wat ze noemen-- intuitie zit dan in de weg. Yet again, i know.
Van het laatste heb ik inmiddels vrij brede kennis, als je wilt praten hoor ik het wel.
Succes.
-The One You Abandoned for a BS reason.Mijn blog over o.a. leven met OCD (dwang) | <a href="https://mdj-stek.nl" target="_blank" rel="nofollow norererer noopener" >https://mdj-stek.nl</a>
Stand with ukraine!quote:
[..]
Kunnen we deze onzin uit dit topic houden? We hebben vaak al genoeg geleden door dit soort bullshit van Guru's.
As above, so below.
Hoi, ik heb hier wel meegelezen, maar wist niet hoe ik moest reageren op alles/had niets nuttigs toe te voegen.
Het gaat met mij nog steeds best goed. Niet optimaal. Ik heb nog steeds last van lusteloosheid, ben snel moe en heb veel slaap nodig. Ik zie vaak tegen dingen op. Daarnaast heb ik last van nare herinneringen en nachtmerries. Maar verder gaat het qua angst en somberheid goed. Geen crisissen, geen opnames sinds februari (normaal zo'n vier opnames per jaar).
Het is in minstens 10 jaar niet zo lang goed goed gegaan. Duurde nooit langer dan een paar weken. En ik weet nog steeds niet waar het aan ligt. Maar het kán dus wel beter worden ook al gaat het chronisch slecht. Ik hoop dat dit iemand helpt om hoop te houden.
Het gaat met mij nog steeds best goed. Niet optimaal. Ik heb nog steeds last van lusteloosheid, ben snel moe en heb veel slaap nodig. Ik zie vaak tegen dingen op. Daarnaast heb ik last van nare herinneringen en nachtmerries. Maar verder gaat het qua angst en somberheid goed. Geen crisissen, geen opnames sinds februari (normaal zo'n vier opnames per jaar).
Het is in minstens 10 jaar niet zo lang goed goed gegaan. Duurde nooit langer dan een paar weken. En ik weet nog steeds niet waar het aan ligt. Maar het kán dus wel beter worden ook al gaat het chronisch slecht. Ik hoop dat dit iemand helpt om hoop te houden.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik lees hier ook nog regelmatig mee, omdat ik geleerd heb dat ik altijd wel extra op zal moeten letten op mijn mentale gezondheid, ik heb sowieso aanleg voor depressie helaas. Over het algemeen kan ik net als kuolema nu al een tijd goed functioneren (met medicatie). Ik vraag me alleen met betrekking tot die kwetsbaarheid iets af en ben benieuwd hoe anderen hier naar kijken.
De kern van de zaak: van jongsaf aan al vroeg zelfstandig moeten leven en van schade en schande van thuis moeten leren. Dat heeft er dus voor gezorgd dat ik eigenlijk geleerd heb alles voor mezelf te zorgen en verantwoordelijkheid te nemen. Nadeel is dat ik op heel veel gebieden dus ook geen enkel ander voorbeeld heb gehad dan hoe ik zelf denk wat goed is, en daardoor soms nuance en relativering mis.
Mijn vrouw komt juist uit een heel hecht gezin (dat ons ook veel helpt) waar ze dat wel heeft gehad. Zij is dan ook veel vrijer in keuzes. Daarin hebben we ook van elkaar kunnen leren en ben ik al veel meer zelfvertrouwd in het leven komen te staan. Maar ik vrees dat mijn aard niet helemaal zal veranderen en bij ingrijpende beslissingen(nu: gaan we fors verbouwen of niet met 10.000 uitgave) heb ik het gevoel dat mijn beschadigde aard weer boven komt drijven en we dan elkaar letterlijk niet kunnen vinden. Zijn er hier meer mensen die het gevoel hebben dat hun aanleg soms uitdagingen oplevert in relaties?
De kern van de zaak: van jongsaf aan al vroeg zelfstandig moeten leven en van schade en schande van thuis moeten leren. Dat heeft er dus voor gezorgd dat ik eigenlijk geleerd heb alles voor mezelf te zorgen en verantwoordelijkheid te nemen. Nadeel is dat ik op heel veel gebieden dus ook geen enkel ander voorbeeld heb gehad dan hoe ik zelf denk wat goed is, en daardoor soms nuance en relativering mis.
Mijn vrouw komt juist uit een heel hecht gezin (dat ons ook veel helpt) waar ze dat wel heeft gehad. Zij is dan ook veel vrijer in keuzes. Daarin hebben we ook van elkaar kunnen leren en ben ik al veel meer zelfvertrouwd in het leven komen te staan. Maar ik vrees dat mijn aard niet helemaal zal veranderen en bij ingrijpende beslissingen(nu: gaan we fors verbouwen of niet met 10.000 uitgave) heb ik het gevoel dat mijn beschadigde aard weer boven komt drijven en we dan elkaar letterlijk niet kunnen vinden. Zijn er hier meer mensen die het gevoel hebben dat hun aanleg soms uitdagingen oplevert in relaties?
Mooi ja, ik zag het niet aankomen eerlijk gezegd.quote:
[ twitter ]
Wat een bijzonder mooi filmpje, kippenvel.
Why are you wearing that stupid man suit?
Met mij gaat het echt best wel chill.
Tot over een tijdje.
Nee hoor, ik lees wel gewoon mee, zal vast wel eer een wave komen ergens binnenkort. Het is echt iets van 2-3 weken goed, 2-3 weken echt kut,
Onlangs wel weer nieuwe tattoo genomen en dat werkt echt therapeutisch. Even een serotonine boost voor een tijdje voordat de weer op is. Ben blijkbaar niet de enige, want zie genoeg memes langskomen op instagram. Dat gaan nog heel veel tattoos worden in de toekomst.
Tot over een tijdje.
Nee hoor, ik lees wel gewoon mee, zal vast wel eer een wave komen ergens binnenkort. Het is echt iets van 2-3 weken goed, 2-3 weken echt kut,
Onlangs wel weer nieuwe tattoo genomen en dat werkt echt therapeutisch. Even een serotonine boost voor een tijdje voordat de weer op is. Ben blijkbaar niet de enige, want zie genoeg memes langskomen op instagram. Dat gaan nog heel veel tattoos worden in de toekomst.
A Robin Redbreast in a Cage Puts all Heaven in a Rage.
Hebben meer mensen hier slaapproblemen icm. een angststoornis?
Ik heb dit ondertussen 5 jaar hardnekkig, ontstaan uit een behoorlijk trauma eind 2018
Ik ben nu alweer 6 nachten wakker, enkel eergister heb ik heel even kort geslapen, een uurtje weggevallen denk ik hoogstens.
Continu last van prikkende ogen, vrijwilligerswerk helaas de hele week moeten afzeggen, niets kunnen onthouden.. Hartkloppingen, en depressief gevoel...
Soms gaat het slapen weken goed, maar als ik eenmaal in de spiraal zit, kom ik er gewoon nauwelijks meer uit.
Ik las 2 dagen geleden dat mensen met slaapproblemen een grotere kans hebben op een beroerte... Ik kreeg gelijk een paniekaanval toen ik het las, en ging toen nog meer druk leggen in bed op 'je moet nu slapen'
En dan krijg je zweethanden, hartkloppingen, je gaat elke 10 minuten naar het toilet, of drinkt wat water.. En je ziet langzaamaan dat het weer licht word buiten, en dat je alweer richting 7:00 in de ochtend gaat.
Je word boos op jezelf, want zelfs een simpele hond, of een baby slaapt... Waarom kan ik het dan niet?
De angst op een beroerte speelt continu op, zodat ik extreem gespannen in bed lig.. En zo kom je nooit meer uit die cirkel...
Heb alle pammetjes al geprobeerd van de psychiater , maar ook dat hielp helaas niet.
Ben benieuwd naar mede lotgenoten
De slapenloosheid is weer opgespeeld omdat ik veel te laat naar bed ging die dag, ik zat om 3:30 nog het nieuws te lezen over Israël en Palestina.. En problemen lezen voor het slapengaan is natuurlijk ook niet goed als je een angststoornis hebt.
[ Bericht 4% gewijzigd door BMW1993 op 22-10-2023 01:34:56 ]
Ik heb dit ondertussen 5 jaar hardnekkig, ontstaan uit een behoorlijk trauma eind 2018
Ik ben nu alweer 6 nachten wakker, enkel eergister heb ik heel even kort geslapen, een uurtje weggevallen denk ik hoogstens.
Continu last van prikkende ogen, vrijwilligerswerk helaas de hele week moeten afzeggen, niets kunnen onthouden.. Hartkloppingen, en depressief gevoel...
Soms gaat het slapen weken goed, maar als ik eenmaal in de spiraal zit, kom ik er gewoon nauwelijks meer uit.
Ik las 2 dagen geleden dat mensen met slaapproblemen een grotere kans hebben op een beroerte... Ik kreeg gelijk een paniekaanval toen ik het las, en ging toen nog meer druk leggen in bed op 'je moet nu slapen'
En dan krijg je zweethanden, hartkloppingen, je gaat elke 10 minuten naar het toilet, of drinkt wat water.. En je ziet langzaamaan dat het weer licht word buiten, en dat je alweer richting 7:00 in de ochtend gaat.
Je word boos op jezelf, want zelfs een simpele hond, of een baby slaapt... Waarom kan ik het dan niet?
De angst op een beroerte speelt continu op, zodat ik extreem gespannen in bed lig.. En zo kom je nooit meer uit die cirkel...
Heb alle pammetjes al geprobeerd van de psychiater , maar ook dat hielp helaas niet.
Ben benieuwd naar mede lotgenoten
De slapenloosheid is weer opgespeeld omdat ik veel te laat naar bed ging die dag, ik zat om 3:30 nog het nieuws te lezen over Israël en Palestina.. En problemen lezen voor het slapengaan is natuurlijk ook niet goed als je een angststoornis hebt.
[ Bericht 4% gewijzigd door BMW1993 op 22-10-2023 01:34:56 ]
Hoi, ik heb wel eens 2 dagen wakker gelegen, dat je 6 dagen wakker bent dat is toch iets waar ik mij niets bij kan voorstellen?quote:
Hebben meer mensen hier slaapproblemen icm. een angststoornis?
Ik heb dit ondertussen 5 jaar hardnekkig, ontstaan uit een behoorlijk trauma eind 2018
Ik ben nu alweer 6 nachten wakker, enkel eergister heb ik heel even kort geslapen, een uurtje weggevallen denk ik hoogstens.
Continu last van prikkende ogen, vrijwilligerswerk helaas de hele week moeten afzeggen, niets kunnen onthouden.. Hardkloppingen, en depressief gevoel...
Soms gaat het slapen weken goed, maar als ik eenmaal in de spiraal zit, kom ik er gewoon nauwelijks meer uit.
Ik las 2 dagen geleden dat mensen met slaapproblemen een grotere kans hebben op een beroerte... Ik kreeg gelijk een paniekaanval toen ik het las, en ging toen nog meer druk leggen in bed op 'je moet nu slapen'
En dan krijg je zweethanden, hartkloppingen, je gaat elke 10 minuten naar het toilet, of drinkt wat water.. En je ziet langzaamaan dat het weer licht word buiten, en dat je alweer richting 7:00 in de ochtend gaat.
Je word boos op jezelf, want zelfs een simpele hond, of een baby slaapt... Waarom kan ik het dan niet?
De angst op een beroerte speelt continu op, zodat ik extreem gespannen in bed lig.. En zo kom je nooit meer uit die cirkel...
Heb alle pammetjes al geprobeerd van de psychiater , maar ook dat hielp helaas niet.
Ben benieuwd naar mede lotgenoten
De slapenloosheid is weer opgespeeld omdat ik veel te laat naar bed ging die dag, ik zat om 3:30 nog het nieuws te lezen over Israël en Palestina.. En problemen lezen voor het slapengaan is natuurlijk ook niet goed als je een angststoornis hebt.
Dan word je toch knettergek en zo moe dat je niet eens op je benen kan staan?
Maar heb je af en toe wel zo zware pil dat je sowieso omvalt van de slaap?
Er bestaat toch ook zo iets als een slaapkliniek, volgens mij wel eens op tv gezien.
Hell To The Liars
^ Vooral ook heel emotioneel, en je kan eigenlijk niets anders dan je afzonderen omdat je toch niet gezellig bent.
[ Bericht 55% gewijzigd door BMW1993 op 22-10-2023 01:34:22 ]
[ Bericht 55% gewijzigd door BMW1993 op 22-10-2023 01:34:22 ]
Ik denk dat een "simpele hond" en een baby, veel minder zorgen hebben. Niet zo verwonderlijk dat die makkelijker in slaap vallen over het algemeen.quote:
Hebben meer mensen hier slaapproblemen icm. een angststoornis?
Ik heb dit ondertussen 5 jaar hardnekkig, ontstaan uit een behoorlijk trauma eind 2018
Ik ben nu alweer 6 nachten wakker, enkel eergister heb ik heel even kort geslapen, een uurtje weggevallen denk ik hoogstens.
Continu last van prikkende ogen, vrijwilligerswerk helaas de hele week moeten afzeggen, niets kunnen onthouden.. Hartkloppingen, en depressief gevoel...
Soms gaat het slapen weken goed, maar als ik eenmaal in de spiraal zit, kom ik er gewoon nauwelijks meer uit.
Ik las 2 dagen geleden dat mensen met slaapproblemen een grotere kans hebben op een beroerte... Ik kreeg gelijk een paniekaanval toen ik het las, en ging toen nog meer druk leggen in bed op 'je moet nu slapen'
En dan krijg je zweethanden, hartkloppingen, je gaat elke 10 minuten naar het toilet, of drinkt wat water.. En je ziet langzaamaan dat het weer licht word buiten, en dat je alweer richting 7:00 in de ochtend gaat.
Je word boos op jezelf, want zelfs een simpele hond, of een baby slaapt... Waarom kan ik het dan niet?
De angst op een beroerte speelt continu op, zodat ik extreem gespannen in bed lig.. En zo kom je nooit meer uit die cirkel...
Heb alle pammetjes al geprobeerd van de psychiater , maar ook dat hielp helaas niet.
Ben benieuwd naar mede lotgenoten
De slapenloosheid is weer opgespeeld omdat ik veel te laat naar bed ging die dag, ik zat om 3:30 nog het nieuws te lezen over Israël en Palestina.. En problemen lezen voor het slapengaan is natuurlijk ook niet goed als je een angststoornis hebt.
Ik zou hiermee naar de huisarts gaan, want zo lang niet slapen is niet goed voor je.
Misschien eens naar een slaapkliniek oid.
Fake it till you make it...
Sorry dat ik zo binnenwip, maar even een vraagje. Op het moment heb ik het idee weer in een depressie gegleden te zijn. En ik heb de neiging om de tijd weg te slapen, dan kan ik het destructieve tegengaan en mijn negativiteit. Ik slaap echt veel, als ik zes uur op een dag wakker ben is het al een behoorlijke tijd.
Dus het moment om het patroon te doorbreken. Ik probeer sinds gisteren om op te staan om 7.30 (en daardoor heb ik ook een paar ochtenden afspraken gemaakt). Alleen het lukt niet als ik geen doel heb om uit bed te komen. Als ik een vrije dag heb en de wekker gaat (Die in een andere kamer staat) is het me zelfs teveel moeite die uit te zetten. Ik blijf liggen en slaap verder wanneer die stil is. Tussen de middag word ik wakker en rond een uurtje of twee weer naar bed tot een uurtje of zes. Weer hetzelfde wekkerprobleem. EN rond acht uur wil ik weer slapen.
Hoe doorbreek ik dit? iig een pot koffie en heel veel vermoeidheid. Als ik het bijna niet trek zet ik een podcast op, eentje met beeld over creativiteit. Dan kom ik een beetje uit mijn hoofd.
Alleen nu loop ik weer te worstelen. En zie er ook nu al tegenop dat ik mrogen echt om 9.00 de deur uit moet. En dan moet ik uiteraard douchen en tandenpoetsen, ook al zo'n opgave... ik zit zo vast. Ik krijg mezelf niet aan het koken, zelfzorg, huishouden... niks... lig maar als een stom, passief lui varken te niksen
Sorry even een rand. Ik snap dat jullie hier niks mee kunnen, maar ik moert het even kwijt
Ik herken dit van de depressies die ik heb gehad. Ik sliep en sliep maar en alles was moeilijk. Ik voelde me zo naar en slapen was de enige uitweg. Ik had voor mezelf de regel gemaakt dat ik niet voor 19.00u 's avonds naar bed mocht. Keek continu op de klok wanneer ik eindelijk weer mocht slapen en verlangde er zo naar. Maar ik kon me er wel aan houden.quote:
Sorry dat ik zo binnenwip, maar even een vraagje. Op het moment heb ik het idee weer in een depressie gegleden te zijn. En ik heb de neiging om de tijd weg te slapen, dan kan ik het destructieve tegengaan en mijn negativiteit. Ik slaap echt veel, als ik zes uur op een dag wakker ben is het al een behoorlijke tijd.
Dus het moment om het patroon te doorbreken. Ik probeer sinds gisteren om op te staan om 7.30 (en daardoor heb ik ook een paar ochtenden afspraken gemaakt). Alleen het lukt niet als ik geen doel heb om uit bed te komen. Als ik een vrije dag heb en de wekker gaat (Die in een andere kamer staat) is het me zelfs teveel moeite die uit te zetten. Ik blijf liggen en slaap verder wanneer die stil is. Tussen de middag word ik wakker en rond een uurtje of twee weer naar bed tot een uurtje of zes. Weer hetzelfde wekkerprobleem. EN rond acht uur wil ik weer slapen.
Hoe doorbreek ik dit? iig een pot koffie en heel veel vermoeidheid. Als ik het bijna niet trek zet ik een podcast op, eentje met beeld over creativiteit. Dan kom ik een beetje uit mijn hoofd.
Alleen nu loop ik weer te worstelen. En zie er ook nu al tegenop dat ik mrogen echt om 9.00 de deur uit moet. En dan moet ik uiteraard douchen en tandenpoetsen, ook al zo'n opgave... ik zit zo vast. Ik krijg mezelf niet aan het koken, zelfzorg, huishouden... niks... lig maar als een stom, passief lui varken te niksen
Sorry even een rand. Ik snap dat jullie hier niks mee kunnen, maar ik moert het even kwijt
Ik woon beschermd en heb o.a. elke ochtend bij het opstaan en elke avond bij het naar bed gaan een contactmoment met begeleiding en dan begin ik mijn routines. Ik krijg ook op vaste momenten hulp in de huishouding. Dit werkt voor mij heel goed. Heb jij hulpverlening die elke ochtend kan komen om bij de dagopstart te helpen? Of anders in ieder geval je kunnen bellen? Of zijn er vrienden of familie die je afwisselend kunt vragen om je bij te staan?
Verder kun je een lijst met regels maken. De tijd dat je opstaat, tijdsbestek waarin je een middagdutje mag doen (dit mag je jezelf best gunnen), tijd dat je bepaalde noodzakelijke taken of hobby's doet en tijd dat je naar bed mag 's avonds. Volgens mij werken regeltjes wel bij jou.
Het gaat nu slechter met je, dan mag je ook wat meer hulp vragen, je hoeft het niet alleen te doen want dat is ontzettend moeilijk.
Why are you wearing that stupid man suit?
En misschien helpt het om slaaptijd als beloning te gebruiken. Als je bijvoorbeeld een was hebt opgevouwen, mag je een kwartier langer slapen de volgende ochtend. Zoiets. Of iets anders gebruiken als beloning voor het doen van belangrijke taken.
Why are you wearing that stupid man suit?
Kan je niet vanavond douchen, zodat dat morgenochtend niet hoeft?quote:
Sorry dat ik zo binnenwip, maar even een vraagje. Op het moment heb ik het idee weer in een depressie gegleden te zijn. En ik heb de neiging om de tijd weg te slapen, dan kan ik het destructieve tegengaan en mijn negativiteit. Ik slaap echt veel, als ik zes uur op een dag wakker ben is het al een behoorlijke tijd.
Dus het moment om het patroon te doorbreken. Ik probeer sinds gisteren om op te staan om 7.30 (en daardoor heb ik ook een paar ochtenden afspraken gemaakt). Alleen het lukt niet als ik geen doel heb om uit bed te komen. Als ik een vrije dag heb en de wekker gaat (Die in een andere kamer staat) is het me zelfs teveel moeite die uit te zetten. Ik blijf liggen en slaap verder wanneer die stil is. Tussen de middag word ik wakker en rond een uurtje of twee weer naar bed tot een uurtje of zes. Weer hetzelfde wekkerprobleem. EN rond acht uur wil ik weer slapen.
Hoe doorbreek ik dit? iig een pot koffie en heel veel vermoeidheid. Als ik het bijna niet trek zet ik een podcast op, eentje met beeld over creativiteit. Dan kom ik een beetje uit mijn hoofd.
Alleen nu loop ik weer te worstelen. En zie er ook nu al tegenop dat ik mrogen echt om 9.00 de deur uit moet. En dan moet ik uiteraard douchen en tandenpoetsen, ook al zo'n opgave... ik zit zo vast. Ik krijg mezelf niet aan het koken, zelfzorg, huishouden... niks... lig maar als een stom, passief lui varken te niksen
Sorry even een rand. Ik snap dat jullie hier niks mee kunnen, maar ik moert het even kwijt
Bespreek je dit ook met je behandelaar?
Ik weet niet hoe lang je dit patroon al hebt? Maar ik kan me ook voorstellen dat als je al een tijdje zoveel slaapt, het al gauw vermoeiend is als je langer op bent zeg maar.
Ik weet niet of een pot koffie het probleem oplost.
Weet je hoe je in die depressie bent gegleden?
De tips van kuolema klinken heel zinvol!
Sterkte
Fake it till you make it...
Bedankt dames!
Op zich heb ik wel een planning voor de dag. Dat is voor mij een beschermende factor. Alleen nu werkt het niet.
Ik probeer het echt, maar het lukt gewoon niet
Ik moet donderdag even bespreken hoe ik geholpen kan worden door het fact. Ik woon niet beschermd en ik vind het moeilijk om meer hulp te vragen.Ik wil geen last zijn. Ze hebben het al zo druk.
En ik ben idd een regeltjesmens, ik moet misschien even een vaster ritme krijgen. En ook niet teveel plannen... ik moet echt even goed nadenken
Dat belonen is slim! Alleen ik denk niet met slaap, want ik verlies heel gemakkelijk ritme en dat is niet handig dan. Uhm... ik moet even wat verzinnen daarvoor
Het is douchen en tandenpoetsen in het algemeen wat mislukt. Het maakt niet uit wanneer ik het moet. Behandelaren weten ook dat ik me enorm verwaarloos
Heb nu wel voor een paar dagen vooruit gekookt
En het is een combinatie van bipolair, sneller donker en door traumatherapie. Eerder traumaterror
Dank jullie wel meiden!
Op zich heb ik wel een planning voor de dag. Dat is voor mij een beschermende factor. Alleen nu werkt het niet.
Ik probeer het echt, maar het lukt gewoon niet
Ik moet donderdag even bespreken hoe ik geholpen kan worden door het fact. Ik woon niet beschermd en ik vind het moeilijk om meer hulp te vragen.Ik wil geen last zijn. Ze hebben het al zo druk.
En ik ben idd een regeltjesmens, ik moet misschien even een vaster ritme krijgen. En ook niet teveel plannen... ik moet echt even goed nadenken
Dat belonen is slim! Alleen ik denk niet met slaap, want ik verlies heel gemakkelijk ritme en dat is niet handig dan. Uhm... ik moet even wat verzinnen daarvoor
Het is douchen en tandenpoetsen in het algemeen wat mislukt. Het maakt niet uit wanneer ik het moet. Behandelaren weten ook dat ik me enorm verwaarloos
Heb nu wel voor een paar dagen vooruit gekookt
En het is een combinatie van bipolair, sneller donker en door traumatherapie. Eerder traumaterror
Dank jullie wel meiden!
Het maakt niet uit dat ze het al druk hebben. Jij hebt net zoveel recht op en behoefte aan die zorg als andere cliënten.
Why are you wearing that stupid man suit?
Na de intake vorige maand is vorige week mijn eerste echte sessie geweest. Het was pittig maar voelde wel goed gelukkig.
Ik heb mijn zus en een paar goede vrienden in de afgelopen weken bijgepraat over mijn therapie en de geconstateerde depressie. Mijn ouders weten alleen dat ik afspraken met een psycholoog heb. Aan de ene kant wil ik ze ook helemaal op de hoogte brengen maar aan de andere kant ook weer niet.
Anders maken ze zich misschien te veel zorgen, zoiets.
Hoe gaan anderen om met het delen van therapie en depressie in het algemeen, met vrienden en familie? Is er wellicht een tussenoplossing?
Ik heb mijn zus en een paar goede vrienden in de afgelopen weken bijgepraat over mijn therapie en de geconstateerde depressie. Mijn ouders weten alleen dat ik afspraken met een psycholoog heb. Aan de ene kant wil ik ze ook helemaal op de hoogte brengen maar aan de andere kant ook weer niet.
Anders maken ze zich misschien te veel zorgen, zoiets.
Hoe gaan anderen om met het delen van therapie en depressie in het algemeen, met vrienden en familie? Is er wellicht een tussenoplossing?
"...while I'm supposed to marry her brother, a renowned pillow biter." Cersei Lannister
"Float like a butterfly, sting like a bee, look ridiculous." Rory the Roman
"It's smaller on the outside." Clara Oswin Oswald
"Float like a butterfly, sting like a bee, look ridiculous." Rory the Roman
"It's smaller on the outside." Clara Oswin Oswald
Ik deed in het begin alles 'stiekem', maar na een zelfmoordpoging wist iedereen ineens dat er veel aan de hand was. In de loop der jaren ben ik steeds opener geworden, maar ik bespreek ook niet alles. Houd het oppervlakkig, vooral met familie.quote:Op woensdag 25 oktober 2023 14:54 schreef WheeleE het volgende:
Na de intake vorige maand is vorige week mijn eerste echte sessie geweest. Het was pittig maar voelde wel goed gelukkig.
Ik heb mijn zus en een paar goede vrienden in de afgelopen weken bijgepraat over mijn therapie en de geconstateerde depressie. Mijn ouders weten alleen dat ik afspraken met een psycholoog heb. Aan de ene kant wil ik ze ook helemaal op de hoogte brengen maar aan de andere kant ook weer niet.
Anders maken ze zich misschien te veel zorgen, zoiets.
Hoe gaan anderen om met het delen van therapie en depressie in het algemeen, met vrienden en familie? Is er wellicht een tussenoplossing?
Als je zegt 'ik ben in behandeling voor depressie' kun je het daarbij laten. Dat is duidelijk genoeg in principe zonder dat het te persoonlijk is. Je hoeft er niet verder over door te gaan als je dat niet wilt. En als je verwacht dat er doorgevraagd wordt kun je van tevoren iets oppervlakkigs bedenken wat je wel wilt delen zodat je mensen niet het gevoel geeft dat je ze buitensluit zonder dat je het gevoel hebt dat je over je grenzen moet gaan.
Why are you wearing that stupid man suit?
Het is een beetje misleiding eigenlijk, maar voor mij werkt het goed. Op deze manier blijft iedereen tevreden.
Why are you wearing that stupid man suit?
Goed dat je naar een paar mensen open bent geweest. Vrienden en familie kunnen enorm steunend zijn! Ik bedoel dan in de zin van afleiding, steun en motivatie om door te zetten. Mensen vinden het fijn om te weten dat iemand waarom ze geven ziek is.quote:
Na de intake vorige maand is vorige week mijn eerste echte sessie geweest. Het was pittig maar voelde wel goed gelukkig.
Ik heb mijn zus en een paar goede vrienden in de afgelopen weken bijgepraat over mijn therapie en de geconstateerde depressie. Mijn ouders weten alleen dat ik afspraken met een psycholoog heb. Aan de ene kant wil ik ze ook helemaal op de hoogte brengen maar aan de andere kant ook weer niet.
Anders maken ze zich misschien te veel zorgen, zoiets.
Hoe gaan anderen om met het delen van therapie en depressie in het algemeen, met vrienden en familie? Is er wellicht een tussenoplossing?
En ja, ze zullen zich zorgen maken, maar ze houden van je!
De tussenoplossing heb je eigenlijk al in handen: Zeggen dat je in therapie bent. Dan weten ze al aardig wat over hoe het gaat.
Zelf ben ik naar vrienden altijd erg open geweest, we zo fijn. Bij mijn moeder probeer ik het, maar ik merk dat ze best getraumatiseerd is door mijn ziek zijn. Dat maakt delen lastiger.
Hoe is het gesprek gegaan?quote:
Oh... bedenk me nu dat ik morgen de psychiater spreek, dus dat komt ook wel mooi uit...
Why are you wearing that stupid man suit?
Wel goed. Ze maakte zich wel een beetje zorgen, maar het maakt niet uit. Ze heeft wel een klacht ingediend over de crisisdienst. Gisteren ging niet goed. En de crisisdienst pakte dat helemaal niet op, waardoor ik domme dingen gedaan heb. Natuurlijk mijn eigen verantwoordelijkheid, alleen ik belde juist omdat ik het niet trok.quote:
Morgen komt een van mijn begeleiders en dan even kijken of we tot een plan kunnen komen om hier uit te geraken.
Vandaag was wel aan faaldag. Twee dagen gingen goed, maar nu weer de hele middag in mijn nest gelegen
maja... morgen weer een dag zeggen we dan maar
Hoe was het ook alweer? 1 stap vooruit 2 achteruit? 2 stappen vooruit, 1 terug dusquote:
[..]
Wel goed. Ze maakte zich wel een beetje zorgen, maar het maakt niet uit. Ze heeft wel een klacht ingediend over de crisisdienst. Gisteren ging niet goed. En de crisisdienst pakte dat helemaal niet op, waardoor ik domme dingen gedaan heb. Natuurlijk mijn eigen verantwoordelijkheid, alleen ik belde juist omdat ik het niet trok.
Morgen komt een van mijn begeleiders en dan even kijken of we tot een plan kunnen komen om hier uit te geraken.
Vandaag was wel aan faaldag. Twee dagen gingen goed, maar nu weer de hele middag in mijn nest gelegen
Is niet erg als je een mindere dag hebt. Elke dag weer een nieuwe kans, wees niet te streng voor jezelf
.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 4% gewijzigd door Nijna op 26-10-2023 08:57:16 ]Fake it till you make it...
quote:
[..]
Hoe was het ook alweer? 1 stap vooruit 2 achteruit?
Is niet erg als je een mindere dag hebt. Elke dag weer een nieuwe kans, wees niet te streng voor jezelfVolgens mij net andersom, twee stappen vooruit, een achteruit. Maar ach, als je maar looptSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En het was pas de derde dag dat ik probeer meer wakker te zijn. Vandaag komt mijn begeleider om samen even te bespreken hoe we dit gaan aanpakken. Zelf kom ik er even niet uit
En over je spoiler: zwaar herkenbaar
Hahahaquote:
[..]
Volgens mij net andersom, twee stappen vooruit, een achteruit. Maar ach, als je maar loopt
En het was pas de derde dag dat ik probeer meer wakker te zijn. Vandaag komt mijn begeleider om samen even te bespreken hoe we dit gaan aanpakken. Zelf kom ik er even niet uit
En over je spoiler: zwaar herkenbaar
. Ik wist dat ik iets verkeerd schreef (ik heb t wat aangepast haha)Ik vind het goed dat je het probeert CotS
, fijn dat je samen met de begeleider samen gaat kijken. Kleine stapjes dan maar
Fake it till you make it...
Verkeerd is een groot woord! Zo bedoelde ik het helemaal nietquote:
[..]
Hahaha
Ik vind het goed dat je het probeert CotS
Kleine stapjes dan maar
SorryJa... moet wel... dit is geen gezond iets. Dus even plannen
En jep
Het stond er gewoon verkeerd mop. Niet overal de hele tijd sorry voor voelen en roepen als je gewoon normaal meedoet.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
quote:
Het stond er gewoon verkeerd mop. Niet overal de hele tijd sorry voor voelen en roepen als je gewoon normaal meedoet.
dat is een enorm leerpunt, waar enorm hard aan gewerkt wordt (en geloof me of niet, het gaat al een stuk beter op dat gebied). Het is alleen moeilijk om geen chronisch schuldgevoel te hebben
Fake it till you make it! Als je het uitspreekt of tikt kun je jezelf corrigeren en vermanend toespreken :p dat je het deeeenkt kun je niet zozeer helpen, maar de actie wel!quote:
[..]
Klinkt wel heel simpel natuurlijk in jouw geval waarbij het zo sterk geprogrammeerd is, maar elke actie traint je hersens ben ik van overtuigd.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik snapte je hoorquote:
[..]
Verkeerd is een groot woord! Zo bedoelde ik het helemaal niet
Ja... moet wel... dit is geen gezond iets. Dus even plannen
En jep
, ik nam er geen aanstoot aan, dus sorry was wat mij betreft niet nodig
Fake it till you make it...
Nieuwe neurologische paadjes uitslijten. En idd, ik probeer hetquote:
[..]
Fake it till you make it! Als je het uitspreekt of tikt kun je jezelf corrigeren en vermanend toespreken :p dat je het deeeenkt kun je niet zozeer helpen, maar de actie wel!
Klinkt wel heel simpel natuurlijk in jouw geval waarbij het zo sterk geprogrammeerd is, maar elke actie traint je hersens ben ik van overtuigd.
En ook niet alles verantwoorden. Mijn keuzes zijn gewoon mijn keuzes en daar hoef niet altijd een uitleg bij (ahem zoals ik nu doe )Gelukkig maar!quote:
[..]
Ik snapte je hoor
Oké, samenvatting van het gesprek:
Acceptatie. Gewoon proberen, maar als het niet lukt prima. Ik ga door een therapeutische hel, en slapen is verwerken, en mijn brein werkt keihard. Dus proberen wakker blijven is top, lukt het niet, soit
En net zoals crea; lukt het, mooi. Lukt het niet, komt wel weer.
Dat was niet wat ik helemaal hoopte, maar ja...
Acceptatie. Gewoon proberen, maar als het niet lukt prima. Ik ga door een therapeutische hel, en slapen is verwerken, en mijn brein werkt keihard. Dus proberen wakker blijven is top, lukt het niet, soit
En net zoals crea; lukt het, mooi. Lukt het niet, komt wel weer.
Dat was niet wat ik helemaal hoopte, maar ja...
Dat mag je dan dus ook echt doen!quote:
Oh ! en ik moet veel eerder en veel meer hulp vragen en meer contactmomenten
Fake it till you make it...
Hij zei dat ik, als ik me schuldig wilde voelen, dat ik dat dan moest voelen over te weinig hulp vragen (was een grapje). Dus ik doe dat zekerquote:
Deze dag valt samen te vatten als "duurt lang"
Ben moe
Krijg mezelf niet gemotiveerd
Jank en voel me rot
Naja... ik heb wel een idee, maar moet even mijn energie ervoor krijgen. Hopelijk komt het zo
Empathie vanuit hulpverleners vind ik zo lastig. Het "eraan toegeven", het "je hebt een zware periode". Niet zeggen dat ik me aanstel etc. Kan daar gewoon niet over
Ben moe
Krijg mezelf niet gemotiveerd
Jank en voel me rot
Naja... ik heb wel een idee, maar moet even mijn energie ervoor krijgen. Hopelijk komt het zo
Empathie vanuit hulpverleners vind ik zo lastig. Het "eraan toegeven", het "je hebt een zware periode". Niet zeggen dat ik me aanstel etc. Kan daar gewoon niet over
Ik had daar zelf ook heel vaak last van gehad. Ik weet dat het goed bedoeld is, maar bij mij werkt het heel averechts. Bovenop de problemen die ik al had, kwam er ook nog eens een gigantisch schuldgevoel omdat ik anderen weer teleurstelde.quote:
Empathie vanuit hulpverleners vind ik zo lastig. Het "eraan toegeven", het "je hebt een zware periode". Niet zeggen dat ik me aanstel etc. Kan daar gewoon niet over
Ik kan ook niet zoveel met begrippen als "een positief zelfbeeld". Ik krijg daar altijd het idee bij dat mensen eigenlijk zeggen "Als je net alsof doet dat jouw problemen niet bestaan, kan je er ook geen last van hebben". Ondanks dat ik weet dat het goedbedoeld is, komt het op mij altijd als heel intimiderend over als mensen met zulke uitspraken komen. Ook als ik van de therapeut opgedrongen krijg om complimenten aan te nemen.
Ook als ik lijdt onder mijn emoties: ze zijn wel van mij. Als ik pijn heb, of het nou fysieke pijn is of emotionele pijn, kan ik daar in ieder geval uit afleiden dat de situatie zoals die nu is mij niet gelukkig maakt en dat er iets moet veranderen. Als ik om een voorbeeld met mijn blote voeten op iets scherps ga staan, dan ben ik er toch ook niet bij gebaat door tegen mezelf te zeggen dat ik aan fijne dingen moet denken en dan voel ik de pijn niet meer? Als ik in plaats daarvan kijk waarop ik getrapt heb en ik zie een hele grote wond, kan ik met mijn hypochondrie zelfs in paniek raken ... maar ik weet dan tenminste wel dat ik ermee naar het ziekenhuis moet.
Ik kan er nu wat beter mee omgaan door mij te bedenken dat met de dingen die ikzelf heb meegemaakt mijn beleving ook anders is en dat mensen mij waarschijnlijk niet begrijpen. Verder kan ik alleen mijn gedrag aansturen. Ik kan niet afdwingen welke gedachten zich opdringen in mijn hoofd en ook niet hoe ik mij voel, dus die uitspraken slaan eigenlijk nergens op.
Ik ben mij ook meer bewust dat hulp voor wat dan ook alleen werkt als de communicatie tussen beide partijen wederkerig is. Ik wil best geloven dat ik door mijn issues bepaalde situaties kan ervaren als groter en negatiever dan ze in werkelijkheid zijn. Echter ieder mens heeft nou eenmaal de neiging om te snel conclusies te trekken en dat geldt ook voor therapeuten. Dat geeft niks, zolang mensen bereid zijn naar elkaar te luisteren.
Ik kijk op YouTube weleens naar tutorials over communicatie. Met de chaos in mijn hoofd en gedachten die zich blijven aanvullen, kan ik het nog niet goed praktiseren. Ik wijd altijd uit en ga van de hak op de tak, ondanks dat ik weet dat mensen dan vaak al afhaken met luisteren of mij niet serieus nemen. Het lukt mij wel om zaken concreter te verwoorden ... al kost het mij gigantisch veel moeite.
Hoi mensjes, hoe gaat het met jullie allemaal? Zin in de feestdagen of hebben jullie daar juist een hekel aan? Het is mij opgevallen dat mensen met psychische problemen de feestdagen vaak extra moeilijk vinden. Zelf heb ik dat helemaal niet, ik geniet van de kersttijd maar vrees juist het gat dat daarna komt, in januari tot en met april. Kou, kale bomen, niks leuks om naar uit te kijken (nou ja, de zomer maar die is in eerste instantie nog te ver weg). Hoe is dat bij jullie?
Ik merk dat ik de afgelopen maand meer last heb van spanning, chaos in mijn hoofd, stress en lusteloosheid. In het begin kwam het duidelijk doordat ik te veel activiteiten had, maar nu blijf ik erin hangen. Ik hoop dat het tijdelijk is en geen grote terugval gaat worden. Voorlopig heb ik in ieder geval de feesttijd en al het leuke wat daarbij hoort om me aan vast te klampen. Maar wat als januari komt... Ik probeer er niet te veel over na te denken.
Ik merk dat ik de afgelopen maand meer last heb van spanning, chaos in mijn hoofd, stress en lusteloosheid. In het begin kwam het duidelijk doordat ik te veel activiteiten had, maar nu blijf ik erin hangen. Ik hoop dat het tijdelijk is en geen grote terugval gaat worden. Voorlopig heb ik in ieder geval de feesttijd en al het leuke wat daarbij hoort om me aan vast te klampen. Maar wat als januari komt... Ik probeer er niet te veel over na te denken.
Why are you wearing that stupid man suit?
Als jullie de feestdagen vrezen: ga een dagje of weekendje weg, dingen doen waar je naar uit kunt kijken rond de kerstdagen, afspreken met mensen. Of plan gewoon kleine leuke thuisactiviteiten, lange hobbydagen, filmmarathons. Koop iets leuks voor jezelf. Of slaap door die dagen heen, dat kan ook nog, en accepteer dan dat je dat doet, want misschien is dat gewoon het enige/beste wat je eruit kunt halen en dat is ook oké. Het is niet verplicht om die dagen te vieren.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik doe zo hard mijn best om de feestdagen leuk te maken, zeker ook voor mijn gezin. Maar het voelt alsof hoe harder ik mijn best doe voor mijn kinderen en mijn vrouw, hoe moeilijk het is voor mij. Alsof er een pijn in mijn lichaam zit opgeslagen die wordt getriggerd door de feestdagen zonder dat ik daar enige invloed heb. Als ik kerstliedjes hoor, staat het huilen mij al nader dan het lachen. Leuke dingen organiseren voelt als een moetje, het doet pijn en het versterkt het verdriet des te meer. Terwijl ik er echt probeer het beste van te maken.
Ik ben gewoon zó moe en ik ben het allemaal zó zat.
Ik ben gewoon zó moe en ik ben het allemaal zó zat.
Worden de feestdagen niet vanzelf leuk als je samen bent met je gezin en lekkere dingen eet, maw wat moet je volgens jou doen om het leuk te maken?quote:
Ik doe zo hard mijn best om de feestdagen leuk te maken, zeker ook voor mijn gezin. Maar het voelt alsof hoe harder ik mijn best doe voor mijn kinderen en mijn vrouw, hoe moeilijk het is voor mij. Alsof er een pijn in mijn lichaam zit opgeslagen die wordt getriggerd door de feestdagen zonder dat ik daar enige invloed heb. Als ik kerstliedjes hoor, staat het huilen mij al nader dan het lachen. Leuke dingen organiseren voelt als een moetje, het doet pijn en het versterkt het verdriet des te meer. Terwijl ik er echt probeer het beste van te maken.
Ik ben gewoon zó moe en ik ben het allemaal zó zat.
Het probleem ligt juist bij mij, de feestdagen voelen zwaar en benauwend, het voelt niet alsof er iets is wat dat kan veranderen. Hoe meer aandacht ik er juist aan besteed, hoe benauwender dat gevoel. We houden het al klein en rustig, met een dochter met autisme en add zijn we best beperkt in periodes als dezen, maar misschien zou ik het nog wel het liefste overslaan. Terwijl je er niet aan ontkomt.quote:
[..]
Worden de feestdagen niet vanzelf leuk als je samen bent met je gezin en lekkere dingen eet, maw wat moet je volgens jou doen om het leuk te maken?
Tot op zekere hoogte geniet ik echt wel van de momenten met mijn gezin, maar het is niet dat dat het vanzelf leuk maakt. Het neemt de pijn die er zit niet weg. Ergens maakt het zelfs melancholisch op een bepaalde manier, confronterend met het verleden en het gemis van kunnen genieten van dit soort momenten toen ik zelf jong was. Dan zou je ergens verwachten dat ik nu des te meer moet kunnen genieten, inhalen van het gemis, maar daar waar mijn geest dat wil lijkt het dus alsof mijn lijf en hoofd onbewust reageren.
Maar goed, dat wilde ik alleen even kwijt. Het is niet dat ik in mijn omgeving bij iemand terecht kan en het liefste stop ik alles ook diep weg, maar nu voelt het gewoon extra moeilijk. En kind in mij wil zo graag getroost worden.
Sterkte, hopelijk is er begrip bij familieleden om de feestdagen klein en rustig te houden. Mijn inziens moet iedereen bij zulke dagen juist doen waar hij/zij zin in heeft.quote:
[..]
Het probleem ligt juist bij mij, de feestdagen voelen zwaar en benauwend, het voelt niet alsof er iets is wat dat kan veranderen. Hoe meer aandacht ik er juist aan besteed, hoe benauwender dat gevoel. We houden het al klein en rustig, met een dochter met autisme en add zijn we best beperkt in periodes als dezen, maar misschien zou ik het nog wel het liefste overslaan. Terwijl je er niet aan ontkomt.
Tot op zekere hoogte geniet ik echt wel van de momenten met mijn gezin, maar het is niet dat dat het vanzelf leuk maakt. Het neemt de pijn die er zit niet weg. Ergens maakt het zelfs melancholisch op een bepaalde manier, confronterend met het verleden en het gemis van kunnen genieten van dit soort momenten toen ik zelf jong was. Dan zou je ergens verwachten dat ik nu des te meer moet kunnen genieten, inhalen van het gemis, maar daar waar mijn geest dat wil lijkt het dus alsof mijn lijf en hoofd onbewust reageren.
Ik heb ook niets met kerst en nieuwjaar. Dit jaar ‘vlucht’ ik voor het eerst sinds de pandemie weer met mijn vriend naar een zonnige bestemming. Lekker niet die kerststress bij mijn familie en gedwongen gezelligheid. Ik hou ook helemaaaaaal niet van de zogenaamd knusse gezelligheid in het halfdonker. Ik voel me dan meteen somber. Zet voor mij maar gewoon een felle lamp aan.
Wij hebben nog niks gepland, schoonfamilie laat niks van zich horen en ik denk dat ik dit jaar de kar maar eens niet trek. Ik heb even meer dan genoeg op mn bord op het moment.
Fake it till you make it...
Beste oplossing als je geen zin hebt in verplicht samenkomen, lekker zelf weggaan.quote:
Ik heb ook niets met kerst en nieuwjaar. Dit jaar ‘vlucht’ ik voor het eerst sinds de pandemie weer met mijn vriend naar een zonnige bestemming. Lekker niet die kerststress bij mijn familie en gedwongen gezelligheid. Ik hou ook helemaaaaaal niet van de zogenaamd knusse gezelligheid in het halfdonker. Ik voel me dan meteen somber. Zet voor mij maar gewoon een felle lamp aan.
Tijdens de feestdagen word ik, op een positieve manier, geleefd. Man heeft een groot deel van de familie in het buitenland wonen en december is al sinds hij weg is, de maand om iedereen weer te zien. Hij heeft vrije hand in de planning en ik wobbel gewoon mee. Iedereen is lief en warm en er is ruime om mezelf te zijn en ik word vakkundig vet gemest. Ken erger.
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ja feestdagen... het maakt dat ik kringetjes in mijn hoofd ren om mezelf duidelijk te maken dat ik niet eenzaam ben. Dat ik niet verdrietig ben en dat ik echt heus waar gelukkig ben en het naar mijn zin heb.
Daarnaast lukt het me niet om in ritme te blijven en ben minstens tot februari bezig om mijn dag/nachtritme weer op de rails te krijgen. Vaak moet dat via de kliniek omdat ik zo depressief en suïcidaal word.
Happy face op en met een grote glimlach zeggen dat alles oké is.
Jeez wat een zeikverhaal heb ik weer eens getypt
Daarnaast lukt het me niet om in ritme te blijven en ben minstens tot februari bezig om mijn dag/nachtritme weer op de rails te krijgen. Vaak moet dat via de kliniek omdat ik zo depressief en suïcidaal word.
Happy face op en met een grote glimlach zeggen dat alles oké is.
Jeez wat een zeikverhaal heb ik weer eens getypt
Heel veel herkenning hier. Ook al ben ik nu al een paar jaar verder sinds mijn depressie, ik zou het het liefst overslaan omdat er heel veel getriggerd wordt. En dan ben ik ook nog jarig met Kerst, dat vind ik zeker de laatste jaren echt vreselijk. Mijn vriendin kent me daarin goed en gaat er al fijn in om, maar mijn zoontje en zij hebben die lading niet, en ik wil ook juist het met z'n 3en fijn hebben. Maar ik ben er (nog) niet voor gemaakt. Blijft een struggle en balans zoeken.quote:
[..]
Het probleem ligt juist bij mij, de feestdagen voelen zwaar en benauwend, het voelt niet alsof er iets is wat dat kan veranderen. Hoe meer aandacht ik er juist aan besteed, hoe benauwender dat gevoel. We houden het al klein en rustig, met een dochter met autisme en add zijn we best beperkt in periodes als dezen, maar misschien zou ik het nog wel het liefste overslaan. Terwijl je er niet aan ontkomt.
Tot op zekere hoogte geniet ik echt wel van de momenten met mijn gezin, maar het is niet dat dat het vanzelf leuk maakt. Het neemt de pijn die er zit niet weg. Ergens maakt het zelfs melancholisch op een bepaalde manier, confronterend met het verleden en het gemis van kunnen genieten van dit soort momenten toen ik zelf jong was. Dan zou je ergens verwachten dat ik nu des te meer moet kunnen genieten, inhalen van het gemis, maar daar waar mijn geest dat wil lijkt het dus alsof mijn lijf en hoofd onbewust reageren.
Maar goed, dat wilde ik alleen even kwijt. Het is niet dat ik in mijn omgeving bij iemand terecht kan en het liefste stop ik alles ook diep weg, maar nu voelt het gewoon extra moeilijk. En kind in mij wil zo graag getroost worden.
Over het kind in je dat getroost wil worden: ik hoop dat je er de weg in gaat vinden dat je je zelf kunt troosten. Lukt mij ook nog niet altijd en ik vind het ook een verdomd hard gelag, maar bij mij is de situatie ook dat er niemand in een of andere ouderlijke situatie meer is die dat gaat doen, als ze het al zouden kunnen. Dat besef doet pijn, maar maakt ook dat je niet blijft hopen op een opvulling die niet (meer) zal komen.
Veel sterkte, luister naar jezelf wat je kunt hebben en ook dit gaat voorbij. Das ongeveer mijn copingstrategie.
Ik heb (gelukkig) een kleine familie die, net als ik, niet per se iets met de kerstdagen hoeft te doen. De periode eromheen zijn wel aardig te doen maar de kerstdagen zelf blijft het bij een blokje om, een kop koffie met (een van) m'n ouders en aftellen naar 27 december. Met oudjaarsavond ontvlucht ik al een paar jaar de herrie naar een hotel buiten de stad.
Er zitten nu 7 sessie met m'n therapeut op en ik merk dat er behoorlijk in de pot met zooi is geroerd. Er is vanalles in beweging en dat voelt zowel fijn als lastig en erg vermoeiend. Ik merk nog genoeg dagen dat ik in mijn welbekende negeer-en-ontwijk-modus zit maar dat is ook niet zo vreemd na dat zo'n 20 jaar als standaard te hebben gehad.
Er zitten nu 7 sessie met m'n therapeut op en ik merk dat er behoorlijk in de pot met zooi is geroerd. Er is vanalles in beweging en dat voelt zowel fijn als lastig en erg vermoeiend. Ik merk nog genoeg dagen dat ik in mijn welbekende negeer-en-ontwijk-modus zit maar dat is ook niet zo vreemd na dat zo'n 20 jaar als standaard te hebben gehad.
"...while I'm supposed to marry her brother, a renowned pillow biter." Cersei Lannister
"Float like a butterfly, sting like a bee, look ridiculous." Rory the Roman
"It's smaller on the outside." Clara Oswin Oswald
"Float like a butterfly, sting like a bee, look ridiculous." Rory the Roman
"It's smaller on the outside." Clara Oswin Oswald
Ik heb mijn woonbegeleiding eergister gevraagd om contact op te nemen met de GGZ, omdat het de verkeerde kant op gaat en niet beter wordt nu er een spannende periode voorbij is. Ik heb veel spanning en onrust, die steeds in de middag opkomt en dan in de loop van de dag steeds erger wordt tot het punt dat ik het niet meer kan verdragen in de avond. Afleiding zoeken werkt niet en mijn hobby's laat ik al een tijdje links liggen, dus daar kan ik ook geen uitweg in vinden. Ik ben bang dat ik in een crisis ga komen tijdens of vlak voor of na de feestdagen als het zo doorgaat, dus heb gevraagd om tijdelijk extra benzodiazepines. Ik wilde eigenlijk lorazepam, want daarvan weet ik dat het werkt, maar krijg nu extra diazepam (wat ik normaal aan het begin van de avond neem en dus blijkbaar niet genoeg werkt omdat het daarna het slechtst gaat) in de ochtend. Omdat dat makkelijker af te bouwen is. Ik heb er weinig vertrouwen in omdat het voor mij een lage dosis is, maar we zullen zien. Gister heb ik overdag twee keer twee uur geslapen na een drukke dag, dus toen heb ik niet kunnen testen of het iets doet. Als het niet werkt heb ik altijd nog zo nodig lorazepam, wat ik overdag niet zo snel neem en liever bewaar voor de nacht, maar de komende week ga ik er toch wat makkelijker mee om. Ik wil gewoon rustig de feestdagen doorkomen.
Why are you wearing that stupid man suit?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |