Palestina en Israël #198

Na de franse revolutie moest er een keuze gemaakt worden : voor of tegen de emancipatie van de Jood
40.000 Joden in Frankrijk werden in 2 fasen geeemancipeerd:

* In 1790 de sefardische Joden in het zuiden (vaak afstammelingen van de conversos

* In 1791 : de azkenazische Joden in het noord. Hun voorouders waren na het bloedbad van Chmielnicki naar de Elzas en Lotharingen gevlucht.

De Europese Joden probeerden vol hartstocht in de verlichte cultuur binnen te dringen.

Het verzwakken van de kerkelijke invloed en de verbreiding van het seculiere denken en de levensstijl van de sefardische Joden die veelal met gemak de wereld van de niet-Joden nadeden (in Amsterdam , Engeland , Italie, Frankrijk ect) kwam op het pad van de azkenazim
Langzaamaan begon het te veranderen. Bepaalde aspecten van de Joodse beschaving werden afgestoten. Joden schoren hun baarden af
Aan de Joodse kant van de kloof werd tolerantie gezien: de Joden begonnen het christendom niet meer als afgoderij te beschouwen maar juist als een passende geloof voor niet- Joden.
Deze gedachtengoed drong nu door in het hart van het Jodendom
Sommige Joden in West en Midden Europa begonnen vraagtekens te stellen bij het idee van uitverkoren volk en voelden heel weinig behoefte om de rabbijnse wet te gehoorzamen.
Ze gingen twijfelen aan de zin van het wachten op de Messias en begonnen te denken aan een messiaanse tijdperk.
Inderdaad : broederschap, vrijheid en burgelijke gelijkheid.
Joden begonnen te schrijven in allerlei Europese talen.
Uit de culturele confrontraties met het hellismsme, de islam, Spanje en Italie hadden Joden weer nieuwe literatuur ontwikkeld.

De 18 eeuwse Joodse mannen en vrouwen die schreven in de taal waarin ze leefden of in het Bijbels Hebreeuws dat ze weer tot leven probeerden te brengen (dode taal)
Zij waren de scheppers van de beweging die bekend is geworden als de haskalah de Joodse Verlichting.
De leden van deze nieuwe Joodse verlichting werden 'maskilim' genoemd ( verlichten)

De vader van de Joodse verlichting was Mozes Mendelssohn de Duitse Jood geboren in 1729
Hij beheerste het Duits en het Hebreeuws en had kennis van Latijn, Grieks, Engels, Frans en Italiaan.
Hij ontmoete Gotthold Ephraim Lessing de Duitse schrijver die hem in de kringne van de Duitse Verlichting bracht.
In 1754 begon hij ( Mozes) met Lessing dus filosfische werken te publiceren.

Het Jodendom stond dichter bij de natuurlijke religie dan het christendom of welk enig ander geloof omdat het niet gebaseerd was op dogma's en opvattingen.
Toen Medelssohn een 1 of andere zenuwziekte kreeg richte hij zijn aandacht op de Joodse gemeenschap.
Hij raakte betrokken bij de strijd voor gelijke burgerrechten voor het Duitse Jodendom.
Want de meeste Joden leefden in een soort vernederende ongelijkheid en waren niet in staat om in vrijheid te verhuizen , of in steden te vestigen , ze werden uitgesloten van bepaalde beroepen
Mendelssohn wist van Amerika en hun idee tot scheiding van kerk en staat en juichte dat idee toe.

Hij was voor het Hebreeuws en Duits en had een hekel aan het Jiddisch
Hij vertaalde de bijbel in het Duits en schreef commentaar bij de tora ( 5 boeken van mozes)
Dit was bedoeld om de Joodse jongeren makkelijker toegang te laten krijgen tot de Duitse cultuur
Binnen 1 generatie had zo goed als iedere Jood die kon lezen in West en midden Europa de Mendelssohnbijbel in huis.

Mendelssohn was het levend voorbeeld dat het Duitse Jodendom met de Duitse cultuur samen kon gaan.
Hij liet de Joden en de Duitsers zien dat een Jood in beide culturen kon leven.

Na zijn dood begon de acceptatie van Joden te versnellen.
In 1778 hadden Joodse intellectuelen een school opgericht in Berlijn
Duits, Frans, algebra , geschiedenis, aardrijkskunde, hebreeuws en het leren van een ambacht of landbouw beroep.
De Joden wisten dat Joden alleen door onderwijjs kon worden veranderd van gettho bewoners naar volwaardige inwoners in de verlichte wereld.
De school had meteen heel veel succes.

Intussen waren er overal in Europa waar Joden woonden nieuwe scholen opgericht.
Het Duitse Jodendom verlangde naar emancipatie. De gettho beperkingen werden versoepeld.
Bekeringen onder de Joodse intellectuelen
In die laatste periode van de 18e eeuw waren de verlichte Duitse Joden zeker ervan dat hun inspanningen een nieuw soort verlossing zouden brengen voor de Joden.
Een Hebreeuwse krant werd opgezet en allerlei instanties opgericht om hun denkbeelden te bevoorderen.
De Joden gingen zich steeds meer versmelten met de niet-Joodse wereld.
Ook gingen ze niet meer trouwen met Joden. Nu was het liefde dat belangrijk was.
Ze lieten zich leiden door de verlichte wereld.
De rabbijnse wet was voor hen niet meer belangrijk

Maar in de eerste periode van de 19e eeuw kwamen overal in heel Duitsland antisemitische pamfletten.
In de zomer van 1819 waren er anti-Joodse rellen
"Hep Hep" schreeuwde de meute en plunderde de huizen en winkels van Joden.
Het emancipatie proces van de Joden raakte dus ineens vertraagd.

Duitse Joden begonnen een strijd voor emancipatie die 10 tallen jaren zou duren en zij werden het prooi van de toenemende neurotische onzekerheid.

De Joden hadden altijd veel hartstocht voor de Duitse cultuur.
Ze storten zich ook volledig in de Duitse wereld.
Boeken , toneelstukken en werken over ethiek.
Rabbijnen preekten in het Duits
Sommige rabbijnen drongen aan op een radicale hervorming van het geloof om deze emancipatie te stoppen (Abraham Geiger)
Anderen zoals Samual R Hirsch zochten nieuwe methoden om de oude orthodoxe ideen te interpreteren.
Weer anderen zoals Zechariah Frankel zochten een middenweg

Al deze reacties op de emancipatiestrijd zouden door emigranten naar Amerika worden gebracht en leiden tot 3 Joodse stromingen in de nieuwe wereld :
De liberale, de orthodoxe en de conservatieve.

Toen Napoleon in 1815 was verslagen en Duitsland voorgoed was bevrijd van de Franse bezetting voegden Joden zich toe bij de Duitse mars naar de eenheid.
Maar ze kwamen in universiteiten antisemitisme tegen.
Omdat de Joden zo graag de Duitse cultuur omarmde leken de Joden niet op te merken hoe defensief de Duitsers waren.
Hoe bang of terughoudend de Duitsers reageerden op de Joden

In 1848 werden de straten van Duitsland gevuld met massa mensen die om vrijheid riepen.
Maar de revolutie faalden en veel Duitse Joden verloren het geloof in deze Duitse wereld en begonnen aan een nieuw leven : naar Amerika met hun ideeen over hun geloof.
Het Hebreeuws verdween als taal bij de verlichte Duitse Joden

De nieuwe politieke partijen in Duitsland met hun openlijke antisemitisme was verbijsterend.
Hoe moest je als Duitse Jood reageren op Das Judentum in der Fremde van Bruno Bauwer in 1869? waarin alle walgelijke haat te vinden is ? En die later door het Duitsland van Adolf Hitler zou worden gebruikt?

De enige mogelijke reactie is een verdere versnelling van emancipatie. Dat de Joden hun liefde toonden en de Duitsers ervan overtuigden dat ze met heel hun hart van Duitsland hielden.
1 voor 1 vielen alle Joodse verbindingen met vroeger weg
Het verlangen naar een ver vaderland, de trouw aan het verbond ect

Aan het eind van de 18e eeuw waren er (ruw geschat) 2,5 miljoen Joden op de wereld waarvan ongeveer 2 miljoen in Europa woonden.
80 jaar later waren er bijna 7 miljoen Joden in Europa en nog eens half miljoen in andere delen van de wereld.
De Joodse bevolkingsgroei was 2x zo hoog als die van niet-Joden.
In 1914 waren de 7,5 miljoen Joden toegenomen tot meer dan 13 miljoen
Bij het uitbreken van de WO2 waren er ongeveer 15 miljoen Joden op de wereld.

We gaan naar Rusland. In 1850 leefden er +/- 2,5 miljoen Joden in Rusland.
50 jaar later was dat aantal gestegen naar 5 miljoen ondanks de grote emigratie van Joden.
In West Europa was het proces van de Joodse emancipatie voltooid
Voor het Joodse leven in heel Europa bleef het antisemitisme hangen maar toch was de Jood nu vrij.
Hij kon stemmen , zich kandidaat stellen , vrij beroep kiezen , dienst nemen bij het leger.
De Joden waren in West Europa overal burger behalve in Oost Europa

Note: in de islamtische wereld was er geen Joodse emancipatiebeweging. In de periode tussen het midden van de 19e eeuw en de WO2 verleenden veel Islamtische staten aan hun Joden en christenen vele burgerrechten.
Al die staten maakten daar na de stichting van de staat Israel wel een einde aan deze rechten voor de Joden

De Russen wisten niet zo goed wat ze met hun Joden aan moesten.
Vorstendom Moskou , de kern van het latere Russische rijk stond zeer achterdochtig tegenover vreemdelingen.
Ze voelden zich wel aangetrokken maar ook afkeer door de westerse ideeen. Ze beschouwden de buitenlanders als vijanden van het heilige vaderland
Ze schrokken dus voor de meer dan 3 miljoen Joden die het plotseling op hun grondgebied kregen als gevolg van de Poolse deling.

Tsaren en tsarina's zagen de Joden als een probleem dat alleen kon worden opgelost door assimilatie of uitbanning
Maar Joden die assimileerden werden door de Russen ervan beschuldigd dat ze probeerden de macht in het vaderland over te nemen. En Joden die emigreerden werden gezien als ecomisch verlies en als verraders
Rusland wist niet wat het aanmoest met zijn Joden.

Omdat Rusland niet wilde dat ze zich over het hele land zouden verspreiden hebben ze hen beperkt tot een gebied ( in 1815)
Dat gebied had 25 provincies van de Zwarte Zee tot de Baltische Zee met een oppervlakte van bijna 2 miljoen vierkante km
De Joden vormden daar 1/9 deel van de bevolking.
Om naar de grote steden te gaan wonen hadden Joden speciale vergunningen nodig. Maar die werden alleen gegeven aan Joden die meewerkten aan de Russische economie (zoals bankiers ect)
Maar vaak werden deze Joodse bankiers of eigenaars later dan toch weer weggestuurd uit de steden om terug bij de alle andere Joden te gaan wonen.
Deze streek was overbevolkt en is bekend geworden als de Tsjerta

Er woonden ook veel Grieks orthodoxe boeren in die streek in vreselijke omstandigheden.
De russen vonden het veel makkelijker de uitbuiting van de boeren aan de Joden te wijten dan aan de katholieke edelen.
In de christelijk wereld van Rusland was de Jood een vreemde eend, verworpen , veracht , gehaat en gevreesd.

In 1812 viel Napoleon Rusland binnen
De Joden in Oost Europa zagen vol blijdschap hem tegemoet.
Ze zagen hem als de messias en hingen zijn potret aan de muur en hielpen zijn leger van voedsel.
14 september trok Napoleon Moskou binnen. En de volgende dag begon de stad te branden tot 19 september bleef het vuur branden

De Russen die Napoleon zagen naderen verbanden hun akkers en graan.
Napoleon had geen winterkwartier en geen proviand voor zijn soltaten en door de witte nachtmerrie van een Russische winter keerde hij terug naar huis.
Minder dan 1/5 van zijn leger overleefde het.

De verdrijving van Joden uit de dorpen van de Tsjerta die stop was gezet door de invasie van Napoleon werd in 1822 weer doorgezet
Nicolaas I ( 1825 tot 1855) tsaar van Rusland stelde een systeem in voor verplichte jonge Joden in het Russische leger.
Tussen 12 jaar en 25 jaar konden ze worden opgeroepen en ze zouden dan 25 jaar in het leger blijven.
De wet was van toepassing op de Joodse gemeenschappen in Litouwen en de Ukraijne
De Joodse ouders wilden niet dat hun kinderen onder deze voorwaarden gingen dienen in het leger van deze tsaar
Dus de Joden vervalsten geboortebewijzen , ze verborgen hun kinderen of verminkten hun kinderen zo erg dat ze werden afgekeurd.
Joden die van de tsaar de wet moest uitvoeren en de Joodse kinderen moest gaan halen werden gezien als schurken en kidnappers.
Vaak onder geschreeuw van de ouders en buren werden de kinderen weggenomen. Velen van jonger dan 12 jaar en werden niet meer terug gezien.

In 1844 stelde de Russische regering een kaarsenbelasting in. Over alle kaarsen die de Joden voor rituele doeleinden gebruikten moest belasting voor worden betaald.
Ook moesten Joden belasting betalen op ritueel geslacht vlees
Joden haatten de belasting vooral arme Joden.
Deze werd in 1848 afgeschaft en de russen wilden weer dat de Joden onderwijs zouden krijgen zodat hun assimilatie met de Russische samenleving beter werd.

Er kwamen scholen door de verlichte Joden. Er begonnen boeken over wiskunde en astronomie te verschijnen.
Verlichte Joden dachten dat het lot van hun mensen te kunnen verbeteren door hen te laten opleiden in landbouwberoepen oa en door moderne scholen te openen.
Veel Joodse artsen en kooplieden zagen goedkeurend neer op deze ontwikkeling
Maar sommige van deze vroege verlichte Joden werden afvallig en de volkmassa's van Russische Joden keerden de Joodse verlichting en het hervormingsprogramma de rug toe
Joden die de verlichting aannamen kwamen in kleine groepjes bijeen in de steden van de Tsjerta.
Het allereerste begin van een Hebreeuwse literatuur ontstond in Wilna/ vilnius 1841
Deze nieuwe generatie verlichte Joden waren zich bewust van de kloof die hen scheide van de traditionele Joden (vooral van de chassidim)

De dood van Nicolaas I in 1855 en de versoepling van de beperkingen tegen de Joden overtuigde de aanhangers van de Russisch-Joodse verlichting ervan dat de emancipatie nu voor de deur stond.
Belangrijke Joodse kooplieden, intellectuelen, artsen, apothekers kregen zekere rechten , ze konden zich nu overal in Rusland vestigen
In 1861 werden Russische boeren geemancipeerd van lijfeigenaren tot landeigenaren.
De westerse wetenschap en filosofie begonnen door te dringen in Rusland.
Het geloof in de waarheden van het atheisme, de natuur en het socialisme overspoelde de Russische jeugd en drong zelfs binnen in de talmud scholen
Joden lazen verboden boeken en kregen visioenen van een betere wereld waarin ze nu leefden.
Veel Russische Joden geloofden in een Messiaans geloof en sloten zich aan bij revolutionaire groepen.
Deze werden dan weer opgejaagd , verbannen, doodgeschoten en opgehangen of ze rotten weg in gevangenissen.

Nu begon de emancipatie toch ook in Rusland voor de Joden.
Eerst zeer vertraagd maar toen de regering de druk uit het verleden liet vervallen en Joden deel konden nemen aan het cultuur traden ze toe tot de kunsten.
Ze werden journalist , jurist, dichter, toneelschrijver, componist, schilder of beeldhouder.
Plotseling waren Joden vertegenwoordigd in het economische politieke en culturele leven van het vaderland.
Veel Russen schrokken en waren niet zo enthousiast over deze Joodse deelname in het Russische leven.
De meeste liberale en socialistische denkers uit die tijd ( waar onder Bakunin ) zagen de Joden met minachting.
De Joden werden afgeschilderd als een vreemd iets dat de Russische samenleving vergiftigde.

Maar de emancipatie van de Joden ging door!
Joodse kinderen met muziekale aanleg kregen toestemming om te studeren aan de academies buiten de Tsjerta en hun familie mocht bij hen komen wonen.
De viool... deze werd het onafheidelijke gezelschap van Joodse jongeren.
Ze werden gestimuleerd door ouders.

Het Russische Joodse culturele leven bloeide.
De stad Odessa werd een belangrijke centrum van de Russische haskhala. Dichters, geleerden , schrijvers ( in het Hebreeuws en Jiddisch) : de stad zat vol Joodse creativiteit.

Nog even , nog heel even dan zouden de antisemieten hun bek houden , dan zouden alle Joden geemancipeerd worden en zouden ze Rusland tonen hoezeer ze hun vaderland liefhadden en wat een goede patrioten ze in feite konden zijn
Hoeveel ze konden bijdragen aan de tot standhouden van een groot Russische natie!

Maar rond 1880 heerste er hongersnood
Joden begonnen weg te trekken naar West Europa en Amerika
En toen...toen wierp iemand in maart 1881 een bom die de tsaar Alexander II in stukken scheurde
Er kwam een opstand en er was verwarring

Alexander III werd de nieuwe tsaar en het regiem verenigde het volk door de Joden de schuld te geven van de moordaanslag.
Aan de vrolijke Joodse bloei kwam abrubt een einde in het bloedbad van (door de overheid gestimuleerde) progroms en de Meiwetten van 1882
Het hoofd van de Russisch orthodoxe kerk Konstantin Podedonostsev zei :

" 1/3 van de Joden zal zich bekeren, 1/3 zal sterven en 1/3 zal het land uit vluchten"
Одна треть вымрет, одна выселится, одна треть бесследно растворится в окружающем населении

En dat gebeurde. De Joden vluchtten het land uit.

En dan begint het. De arts Pinksker schreef anoniem een boek 'Auto emancipatie' in het Duits
Hij was de eersten die de Verlichting zag als antwoord op het lijden van de Russische Joden.
De pogroms en het openlijke antisemitisme van de regering was de reden dat hij inzag dat de Europese haat tegen de Joden niet zouden verdwijnen.
Hij zei dat de Joden als een afzonderlijk etnische entiteit zal blijven bestaan die de wereld niet kan accepteren
Volgens hem was de enige oplossing van de Joden om zichzelf te emanciperen door een eigen land te gaan stichten. Of zoals hij schreef : een toevluchtsoord.

Dit boek van Pinksker had enorm veel invloed op de Russische Joden. Terwijl het in Duitsland onder Joden geen enkele invloed had en zelfs volledig werd genegeerd.

Na de progoms ontstonden in Rusland vele zionistische groepjes maar die werden uiteindelijk 1 beweging : Hibbath zion waar Pinsker lid van werd.
In dat zelfde tijd vertrokken (zeer) jonge Joden naar Palestina om zich daar te vestigen.
Ver van het gepraat van intelectule Joden in Zionistische vergaderingen.
Ze wilden het land bewerken

De Russische zionistische hoofdbeweging geloofden niet meer in dat de Joden in Europa zouden blijven wonen.
En hun doel was om Joden naar Palestina te brengen dat onder het Ottomaanse rijk zat.
En ze geloofden heel hard dat ze hiervoor toestemming zouden krijgen bij alle grootmachten.

In 1891 werden alle Joden uit Moskou verdreven/ gezuiverd.
1894 werd Nicolaas II tsaar
Hij was woest op de Joodse betrokkenheid bij de revoloutie en sprak hij vreselijk anti semitisch in de Russische pers.

En dan in 1903 toen pasen en pesach op hetzelfde dag viel brak er in Kishinev een vreselijke pogrom uit.

49 Joden werden vermoord en 500 gewond en meer dan 2000 gezinnen dakloos
Velen vluchten naar Amerika EN Palestina

De Joden die achterbleven in Rusland en Oost Europa veranderden
Ze werden aanhangers van Zion.
Zo ook Theodor Herzl ( geboren in Budapest) veranderde van een journalist in een profeet.

De rest is wel bekend.

Wat ik met deze hele tekst wil aantonen is dat er een hele geschiedenis achter zionisme ligt.
De eerste immigratie Joden naar Palestina kwamen uit Rusland en Oost Europa omdat ze vluchten voor het geweld. Dat kan gewoonweg NIET genegeerd worden.
Ze waren jong en dromerig.
Het land droogleggen was niet makkelijk en het kostte ook veel levens.

Hun doel ( zoals Pinsker ook schreef) was een toevluchtsoord. Overal in Europa werden ze uitgekost. En dat niet alleen, ze hadden al een heel lang geschiedenis dat ze niet ( of geen kans hadden om te emanciperen)

Ze hadden niet het doel de bevolking aldaar te verjagen, uit te moorden , te bekeren tot hún geloof of uit te roeien , of expansie (zoals Boko Haram, IS , Al Qaida ect)

En ja, mischien was Palestina op dat moment niet geschikt en hadden ze even moeten wachten op een betere moment óf toch het voorstel van de Turken om Mesopotamie moeten aannemen of het voorstel van de Britten om Uganda te gebruiken.
Maar wie weet wat er toen was gebeurd.

Dat is hetzelfde om nu af te vragen als men niet de nieuwe wereld had gevonden.
Wat zou er gebeurd zijn? Waren we er beter vanaf geweest?
Zou Palestina een oase van vrede zijn geweest? Na eeuwen toneel geweest te zijn van Aziatische bende oorlogen en rivieren van bloed?
Zelfs ten tijde van de Ottomanen zijn duizenden mensen omgekomen

Mensen moeten vooruitkijken. Zionisme komt op ook voor niet-Joden.
En Joden moeten afleren om niet meer angstig te zijn. Want dat hotain gedrag is niet omdat ze het uitverkorenen zijn, nee dat is bijna altijd door hun verleden en uit angst.

En de reden dat de staat Israel schadelijker is geweest voor de Joden overal in de wereld ben ik het ook niet mee eens.
Zelfs voor de staat hadden Joden in bepaalde (ook Arabische ) landen het moeilijk en moest er gevlucht worden.

Er moet gekeken worden naar de toekomst. En ik vermoed dat het niet zolang meer duurt.
Er zou denk ik een 1 staat komen. Een neutrale staat. Geen Arabische noch Joodse.
Maar dat is een kwestie van een hele lange adem en acceptatie van alle betrokken partijen!

Op woensdag 4 maart 2015 09:47 schreef Szikha het volgende:

[..]

Ik dacht al dat je zijn blog niet zou lezen.
Jammer, dat is het enige wat ik kan zeggen. Het zegt ook wederom veel over je.

De shoa heeft hier niets mee te maken.
Er is ook een genocide gepleegd in de Kaukasus ( 1944) 3,5 miljoen mensen omgekomen vooral kinderen. En je punt is?
Niets dus.

Wat je nu typt is wederom puur afleiding waar het werkelijk om gaat.

Ik kom op voor de inwoners in Israel ( christen Jood moslim boedhist atheist) ja. Zionist? What ever.
Ik kom op voor de Palestijnen in bezette gebieden. Anti zionist? What ever
Dit doe ik om humane redenen als mens zijne
Voor mij is Israel democratie. Als je tegen Israel bent ben je tegen democratie. Zo simpel is het in mijn ogen.
Kijk naar Syria... Zo dichtbij Israel. Zoveel mensen worden daar bruut afgelacht.

Als het aan mij lag kwam er meteen een 2 staten oplossing met Jeruzalem als 'internationale' stad.

Maar forget mijn standpunten. Vergeet dat ik opkom voor de Joodse staat. Want dat zorgt voor een waas/blur bij de mensen.
Vergeet dat. Laten we nu echt naar het Palestijns probleem gaan. Geen shoa geen naqba geen heen en weer vergelijking. Nee come to the piont : wat is in het belang van de Palestijnse bevolking op dit moment??

1. Is het steunen van een 2 staten oplossing in het voordeel voor de Palestijnen? Dat is de vraag die ik voor mezelf stel

2. Is het herkennen van een Palestijnse identiteit door mij en de rest van de wereld in het voordeel voor de Palestijnen?

3. Is het openen van een ambassade in Zweden in het voordeel voor de Palestijnen?

4. Is het (be)spreken over vreselijke wandaden van Israel in het voordeel voor de Palestijnen?

Al deze punten wordt dit nou gedaan in het voordeel voor de Palestijnen of...

Anti Israel = anti democratie maar ik ga een stapje verder
De haat en de afkeer die sommige landen/ mensen hebben jegens Israel gaat juist ten koste van de Palestijnen en zelfs in het gehele midden oosten.
Juist de Palestijnen zijn het slachtoffer van de haat / afkeer tegen Israel die men heeft. Niet Israel.

Als ik bijvoorbeeld weer eens paar betogingen zie wereldwijd waarbij duizenden mensen (kuddegedrag) zwaaien met de Palestijnse vlag onder naam. 'solidariteit voor de Palestijnen!'

Waar mensen scanderen 'Free Palestine' en 'Stop Israel terror'
of ' Jews are terrorist'

En allemaal lopend met de sjaal van Arafat. Uit solidariteit met de Palestijnen.
Of ik zie hier en daar de Israelische vlag waarop een rode hakenkruis is gestreept. Of dat men woedend de Israelisch vlag verbranden. Uit solidariteit met de Palestijnenen

De journalisten intervieuwen mensen en je reactie : " Israel = terroisme and nazism" of ' God bless hitler'. Uit solidariteit met de Palestijnen.
Andere scanderen: " Hamas is geen terrorisme het is democratisch verkozen" of " Israel moet terugtrekken" enzovoort......enzovoort enzovoort..
Uit : solidariteit voor de Palestijnen

Dan denk ik bij mezelf is dit nou serieus in het voordeel voor de Palestijnen? Noemt men dit solidariteit met de Palestijnen?!

Mensen lijken maar niet te beseffen dat juist de Palestijnen, slachtoffer hiervan zijn.
Als landen/ mensen Israel bekritiseren werkt dit heel nadelig voor de Palestijnen in mijn opinie.
In mijn ogen zijn deze landen/ mensen niet gericht op solidariteit met de Palestijnen maar op Israel. De landen/ mensen zijn zo bezig met het bekritiseren van de staat in plaats van zich te bekommeren om het Palestijnse volk. Door Israel als terreur of bezetter (what ever) te zien steunen ze onbewust ( of doelbewust) Hamas en keuren ze dit goed en wordt de terreur door Hamas onder de Palestijnse bevolking compleet genegeerd!
Door Israel te beschuldigen van nazisme of vreselijke bezetting gaat men tevens voorbij aan de onderdrukking die 1,3 miljoen Palestijnen hebben in Libanon, Syria , Jordanie oa

Dit geldt idem dito met het hielen likken van Abbas en idem dito een ambassade hier en daar openen of eventjes Palestina goedkeuren.

Dit leidt allemaal af van het leed van het Palestijnse volk. Dit is in het belang van Abbas en hun doel. Niet in het belang voor het Palestijnse volk!

Dus voor mij rijst de vraag: wat schieten de Palestijnse bevolking nou mee op als men roept en schreeuwt " Israel is terrorism! Free Palestina!" Of dat de wereld luistert naar Abbas ?! Dat vraag ik me dan af...

Abbas is slechts show en Hamas gebruikt hun eigen bevolking en onderdrukt ze. Feit. Hoeven we niet over te twijfelen.
Ze doen dit niet alleen om Israel in kwaad daglicht te stellen maar voor dikke vette cash. Hoe meer doden hoe meer geld.
Snappen mensen dan werkelijk niet hoe het in elkaar steekt?
Is dit domheid? Kudde gedrag? Een trend? Israel bashen? Prima hoor maar waarom zegt men dan solidair te zijn met de Palestijnen?? Dan klopt er iets niet

Stelt dan niemand bij zichzelf de vraag waarom Hamas die raketten steeds binnen smokkelt en afvuurt op Israel? Vrijheid? Voor wie dan? De Palestijnen? Hoe moet ik dat als mens zien dan?? Ik zie alleen maar lijken. Is dit solidariteit??!
De doden die dan volgen is volledig de schuld van Hamas.
Maar men ziet Israel als de boze grote wolf (hehe doel bereikt van Hamas want KASSA)
Waarom zien of willen mensen het leed van de Palestijnen niet zien? Komen ze dan niet op voor de Palestijnen zoals ze wel beweren?
Of zijn ze alleen maar bezig met het focusen op Israel? En is dat hun doel? Dat is wel mijn conclusie

Nogmaals als terroristische organisatie heb je (heel)veel geld nodig. Hoe moeten ze hun organistatie overeind houden? Juist, hoe meer doden hoe meer sympathie hoe meer geld.
Zo werkt het helaas. Dit is de trieste realiteit.

"Jaa ja ja maarrrrr euhm Israel zit wel in de Golan, en in de Westbank , en zat in de Gaza en in de Sinai en dat is ook niet kosher hoor "
Ja , Israel zit in een aantal gebieden maar dit is kijken naar het gevolg ipv de oorzaak.
Israel doet dit niet om land te roven of te bezetten of de Palestijnen te verjagen maar om zichzelf te verdedigen. Als Israel zou terugtrekken betekent dit zelfmoord daar hoef je geen geleerde voor te zijn.
Het 'bezetten' is dus zelfs in het belang van de Palestijnen kun je zelfs stellen.

De Sinai is teruggeven. Israel heeft Gaza volledig afgestaan
Ze hebben duizenden terroristen vrijgelaten in ruil voor....
Ja in ruil voor wat eigenlijk?

Ik blijf me afvragen ( again in het belang voor de Palestijnen)
Wat hebben de Palestijnse vertegenwoordigers allemaal gedaan voor vrede? En voor de Palestijnen? En voor de Israelis (ongeacht Jood christen of moslim of atheist) dus de gewone onschuldige burgers?
Behalve haat /angst en dood verderf ellende en bomaanslagen?
Wat heeft het allemaal opgeleverd beside that?

Vertel mij nou eens wat Arafat gedaan heeft voor de vrede? Of laat ik de vraag beter formuleren wat heeft Arafat nou gedaan voor de Palestijnen? In hun belang niet die van Arafat zelf.

En Hamas? Wat hebben zij gedaan voor vrede en het Palestijnse volk en de Israelische burgers?

Wat heeft (in de gehele geschiedenis sinds het ontstaan van de staat Israel) de Palestijnse vertegenwoordigers nou gedaan voor hun eigen bevolking??

Want zij vertegenwoordigen het Palestijnse volk toch?!

Wat heeft de afkeer en haat jegens Israel van de gehele wereld nou allemaal gebracht voor de Palestijnen?
Waar zijn de Palestijnen nou het meest bij gebaat??
In mijn ogen hebben ze absoluut geen baat bij het bekritiseren van Israel door verschillende landen/mensen.
Dit is allemaal afleiding en ondertussen lijdt het Palestijnse bevolking en niemand lijkt er wat om te geven.
Ondanks de massa betogingen wereldwijd waar duizenden deelnemers aan meedoen. Ondanks al die resoluties tegen Israel. Het helpt de Palestijnen geen flikker. Hun vertegenwoordigers niet.

En de reden is nogmaals omdat men richt op Israel in plaats van op de Palestijnse bewoners zowel in Israel als de in de omringende landen woonden.

Dus hoe zou men de Palestijnen nou echt kunnen helpen?
Juist stop het afleiden. Stop de obsessie met Israel
Stop Hamas die de Palestijnen onderdrukken en ze ernstig in gevaar brengen.
Stop de schijnpolitiek
Stop de hypocrisie en luister naar de burgers

Ik raad je aan om het boek Son of Hamas te lezen. Als je daadwerkelijk opkomt voor de Palestijnen zoals je zegt ga je dat ook wel lezen
Maar we weten allemaal ondertussen wel dat je hier niet komt uit solidariteit met de Palestijnen. Maar met andere motivaties.