Alle OUD-users en hun kindjes die daar behoefte aan hadden, kun je terugvinden in het verjaardagslijstje op de Fok!wiki:
http://wiki.fok.nl/index.php/Ouder%28s%29_Kalender
Voel je vrij om daar je eigen gegevens aan te passen
Handen vol aan 2 pubers plus een kudde op mijn werk. Maar een apart topic zou ik ook niet willen. Idd wat spuug zegt,het duurt niet lang meer voor ze hier wellicht zelf dwalen 
Ik lees niet alle kleuterdingen maar soms komen er evengoed interessante onderwerpen voorbij hier. En als pubermoeder ga je toch al minder posten, dus ik denk dat het dan wel héél rustig zou worden 
Ik hád het precies zo kunnen zeggen, maar het was toch echt debuurvrouw.quote:Op donderdag 11 april 2013 06:41 schreef Adnap het volgende:
Idd wat spuug zegt,het duurt niet lang meer voor ze hier wellicht zelf dwalen
Oepsquote:Op donderdag 11 april 2013 07:41 schreef Spuuglokje het volgende:
[..]
Ik hád het precies zo kunnen zeggen, maar het was toch echt debuurvrouw.
Ik kom ook eens aanwaaien hiero.Kim had vandaag de feestelijke ouderavond zoals ze dat noemen op haar school.
Ze hebben met de hele klas opgetreden en het was leuk!
Kim deed goed mee, was af en toe duidelijk zenuwachtig, maar erg leuk om te zien.
Daarna kon ze een parcours van spelletjes doen. Daar kreeg ze dan een stempel voor en als alles gedaan was kon ze drinken en lekkers ophalen. Ze heeft echt genoten en ik ook!
Leuk Ingrid. Gaat het goed met haar op school? En thuis?quote:
En met Tyler?
Met Tyler ook, hij woont nu tijdelijk bij mijn ouders omdat het qua zijn gedrag voornamelijk niet meer ging. Heel verhaal zit erachter nog. Als iemand meer wil weten, mag je gerust een pm sturen.
Tyler was er ook bij en hij was duidelijk trots op zijn zus, vond het erg leuk om mee te maken. Keek heel geinteresseerd naar de voorstelling. Hij heeft ook nog een paar spelletjes gedaan, zoals mega sjoelen.
Hij zit nu sinds half januari op het mkd. Krijgt daar ook oa logopedie, wat heel langzaam begint te werken. Hij heeft iig een articulatiestoornis en taalachterstand.
Wij hebben hier als verse kleuterouders de eerste ouderavond achter de rug. Over het algemeen is alles goed. Hij komt wel een beetje naar zijn mama wat betreft eigen zinnetje en koppigheid, dus dat maakt het soms moeilijk zowel thuis als op school. Ik wil ook proberen om hem iets anders aan te pakken. Wij botsen vaker, hij lijkt erg op mij en ik ben wellicht soms wat streng en schiet te snel uit mijn slof. Uit de slof schieten werkt bij hem dan weer averechts. Als je dingen rustig zegt en goed uitlegt en het aardig vraagt, luistert hij vaak beter. Nu nog aan mezelf werken om rustiger te blijven.
Ja. Die moet een verwijzing naar oogarts doen.quote:
Vandaag ogentest herhaling op het cb. Het ene oog is niet helemaal goed. Nu heb ik een verwijzing gekregen. Ze zei voor de oogaarts, maar als ik het goed lees is het voor de huisarts. Moet ik eerst naar de huisarts?
Zo besparen we op de zorgkosten.
En wat dacht je van tijdsbesparing...quote:
[..]
Ja. Die moet een verwijzing naar oogarts doen.
Zo besparen we op de zorgkosten.
Ik ging (al weer een hele poos geleden) met de verwijzing naar de huisarts, daar kon ik een paar dagen later een briefje ophalen. Daar stond een code in voor het plannen van een afspraak bij de specialist... Hadden ze ook gewoon naar me kunnen mailen lijkt me.
Bel anders eerst even zelf naar de oogarts, hier in het ziekenhuis hebben we helemaal geen doorverwijzing meer nodig voor kinderen.quote:
Vandaag ogentest herhaling op het cb. Het ene oog is niet helemaal goed. Nu heb ik een verwijzing gekregen. Ze zei voor de oogaarts, maar als ik het goed lees is het voor de huisarts. Moet ik eerst naar de huisarts?
).Ja, mijn ouders kunnen goed met hem overweg. Vooral mijn vader, mijn moeder mag nu ook steeds meer van Tyler.quote:
Ingrid, dat is niet niks dat Tyler nu bij opa & oma woont. Maar fijn dat het kan, en jullie de nodige rust geeft. Kunnen je ouders goed met hem overweg?
En zij bereiken ook meer met hem dan jij doet? En Djeez? Moet hij daar nog heen ook en hoe is hij daar dan?quote:
[..]
Ja, mijn ouders kunnen goed met hem overweg. Vooral mijn vader, mijn moeder mag nu ook steeds meer van Tyler.
Volgens mij is er niet super veel verschil. Alleen dat hij minder gilt ed, omdat hij ook de ´prikkel´ Kim niet heeft. En de onderbuuf met hardcore daar reageerde hij ook flink op.quote:
[..]
En zij bereiken ook meer met hem dan jij doet? En Djeez? Moet hij daar nog heen ook en hoe is hij daar dan?
En het ene weekend gaan ze naar hem en het andere weekend (nu) zijn ze bij mij. Bij hem is hij ook flink aanwezig.
Maar met de zindelijkheid gaat het goed! Mijn ouders en zusje zijn er goed mee verder gegaan! Het praten is nog niet denderend. Ik las nog in het mkd schriftje daar hij daar vandaag goed heeft laten merken dat hij ergens boos om was.
Hier was het een goede week. 2 plasincidenten op school even niet meegerekend. Maar ik heb haar in elk geval deze week niet hoeven te gaan halen. Dat is al 100% verbetering.
boosheid kan ook frustratie zijn omdat hij zich niet verstaanbaar kan maken.quote:
[..]
Volgens mij is er niet super veel verschil. Alleen dat hij minder gilt ed, omdat hij ook de ´prikkel´ Kim niet heeft. En de onderbuuf met hardcore daar reageerde hij ook flink op.
En het ene weekend gaan ze naar hem en het andere weekend (nu) zijn ze bij mij. Bij hem is hij ook flink aanwezig.
Maar met de zindelijkheid gaat het goed! Mijn ouders en zusje zijn er goed mee verder gegaan! Het praten is nog niet denderend. Ik las nog in het mkd schriftje daar hij daar vandaag goed heeft laten merken dat hij ergens boos om was.
Tnx! Gisteravond wilde meneer niet in zijn eigen bed. Want zo zei hij, ik mag altijd bij opa en oma in bed. Ik ben direct duidelijk geweest en bleef herhalen dat hij gewoon in zijn eigen bed ging. En na 5 minuten jammeren sliep hij al. Viel me echt mee, ik had meer drama verwacht.quote:
Nou zeg, wat een verhaal Ingrid, ook in je PM. Veel sterkte en wijsheid gewenst in deze lastige situatie. Je klínkt iig verstandig.
Vanmorgen kwam hij nog gezellig bij mij in bed knuffelen en later Kim er ook bij.
Het is wel vervelend dat er dan niet 1 lijn wordt gevolgd. Want jij zit dus met het drama omdat het ergens anders wel mag.quote:
[..]
Tnx! Gisteravond wilde meneer niet in zijn eigen bed. Want zo zei hij, ik mag altijd bij opa en oma in bed. Ik ben direct duidelijk geweest en bleef herhalen dat hij gewoon in zijn eigen bed ging. En na 5 minuten jammeren sliep hij al. Viel me echt mee, ik had meer drama verwacht.
Vanmorgen kwam hij nog gezellig bij mij in bed knuffelen en later Kim er ook bij.
Helaas is dat niet altijd te voorkomenquote:
[..]
Het is wel vervelend dat er dan niet 1 lijn wordt gevolgd. Want jij zit dus met het drama omdat het ergens anders wel mag.
Ja maar irritant is het wel.quote:Op zaterdag 13 april 2013 19:15 schreef Troel het volgende:
[..]
Helaas is dat niet altijd te voorkomen
Oh dat was hier natuurlijk ook helemaal shit. Ik ben zo boor afschaffen van zomer en wintertijd. Wat een gezeik is dat toch.quote:
Ja, das wel lastig idd. Had begrepen dat hij helemaal niet meer wilde slapen ineens, begon met zomertijd. En alleen op deze manier wel.
Behoorlijkquote:
Vooral omdat het al best heftig is voor een kleintje om toch best veel wisselingen te hebben en dan ook nog overal andere regels.Ruben geeft hier thuis ook gewoon echt aan dat hij het zo moeilijk vindt dat de regels bij mama anders zijn dan bij papa.
Zeker als het van die dingen zijn die bij de ander wel mogen en jij de rotouder bent dat het niet mag.quote:
[..]
Behoorlijk
Ruben geeft hier thuis ook gewoon echt aan dat hij het zo moeilijk vindt dat de regels bij mama anders zijn dan bij papa.
Ik ben wel eens stomme mama, maar ik hoor gelukkig niet vaak dat ze dingen bij papa wel mogen en hier niet. Behalve karnemelk met siroop, maar dat is op zich niet raar, dat mag hier in het weekend en laten ze bij papa nou ook in het weekend zitten. Net zoals dat het logischer is dat je in het weekend wat lekkers krijgt dan doordeweeks (vind ik dan). Dus tja, dat is bij papa gewoon vaker dan hier.quote:
[..]
Zeker als het van die dingen zijn die bij de ander wel mogen en jij de rotouder bent dat het niet mag.
Toen we een lijstje gingen maken met de regels hier thuis, was Ruben er wel van overtuigd dat er hier meer regels waren, maar ik weet zeker dat het gros van de regels ook bij papa geldt
In dit geval zou ik die hokjesgeest ook graag hebben, maar juist hier lijkt ie te ontbreken op dat punt.quote:
Dat vind ik dan wel weer zo onwijs knap van Eva, die heeft gewoon overal andere regels (over kleine dingen dan) en die pikt dat zo op. Bij papa mag het zo, bij mama moet het zo. Dat is dan wel weer fijn aan die hokjesgeest
Dank voor je uitgebreide post met uitleg en de tip van de zonnebril!quote:
Tinu, je komt waarschijnlijk eerst bij de orthoptiste terecht (die kijkt wat ze zien, doet nog een paar testjes waarschijnlijk) en dan druppelen ze de ogen, dat moet een half uurtje inwerken en dan kunnen ze de eventuele brilsterkte meten. Meestal gaat het kind daarna ook nog even naar de oogarts, die bekijkt dan de binnenkant van het oog of dat verder gezond is. Als je een zonnebrilletje hebt, even meenemen op die dag, want ze krijgen van die mooie grote pupillen van die druppels en dan heb je meer last van het licht (en je ziet dichtbij niet goed meer omdat je tijdelijk niet kan scherpstellen
.Nou de eerste tekenen heb ik een tijdje terug mogen meemaken.quote:
Met binnenkort nieuwe aanwas, kinderopvang problematiek maar ook pubergeneuzel
De oudste die nu 13 is droeg om haar nek nu al de hele tijd een koptelefoon die verbonden was met een snoer die uitkwam in haar achterzak waar haar iPhone zat. Ze zat er mee aan tafel ( nee,niet te luisteren gelukkig) en verder de hele namiddag ongeïnteresseerd op de bank. Dat laatste was ook te merken aan haar antwoorden die ze gaf op vragen vanuit ons gezelschap.
Gelukkig riep haar moeder haar tot de orde dat ze gewoon gezellig moest meedoen en niet zo bot moest doen in haar antwoorden. Het afzetten (tiener worden) tegen alles wat buiten jouw wereldje valt is dus begonnen.
ik vind het nadeel van die hokjesgeest dat overduidelijke van het ene hokje in het andere stappen en dat dan het ene al niet meer bestaat.quote:
[..]
In dit geval zou ik die hokjesgeest ook graag hebben, maar juist hier lijkt ie te ontbreken op dat punt.
of eigenlijk nadeel niet, ik vind het soms pijnlijk om te zien dat ik van het ene moment op het andere moment niet meer besta. ik weet dat hij er niets aan kan doen en andersom is het ook zo.
Dat is hier ook niet zo. Hier komt er soms ook gewoon uit dat papa gemist wordt en wordt ook benoemd dat ik werd gemist. Toen ik vorig jaar in het ziekenhuis lag, was dat ook wel heel duidelijkquote:
[..]
ik vind het nadeel van die hokjesgeest dat overduidelijke van het ene hokje in het andere stappen en dat dan het ene al niet meer bestaat.
of eigenlijk nadeel niet, ik vind het soms pijnlijk om te zien dat ik van het ene moment op het andere moment niet meer besta. ik weet dat hij er niets aan kan doen en andersom is het ook zo.
dat is hier absoluut niet. toen ik in het ziekenhuis lag, kwam hij elke dag op bezoek met mijn partner (op initiatief van mijn partner, want L. moest eigenlijk niets van me hebben, praatte alleen tegen me als ik hem uitdrukkelijk wat vroeg en voor de rest negeerde hij me zo veel mogelijk, want ik was op een plek waar ik voor hem niet hoorde.quote:
[..]
Dat is hier ook niet zo. Hier komt er soms ook gewoon uit dat papa gemist wordt en wordt ook benoemd dat ik werd gemist. Toen ik vorig jaar in het ziekenhuis lag, was dat ook wel heel duidelijk
ik zeg "dames .. kom eens hier, ik wil even afspraak maken: ... "
dan reageeert de jongste (4;6 jr) al met:
Ja mam.. niet rennen, niet schreeuwen, geen ruzie, niet naar buiten gaan.
wat moet je dan nog zeggen?
"goed dat je het allemaal nog weetquote:
stel je voor; bij een situatie waar ik grenzen helder wil hebben ..(bijv. een winkel ofzo)
ik zeg "dames .. kom eens hier, ik wil even afspraak maken: ... "
dan reageeert de jongste (4;6 jr) al met:
Ja mam.. niet rennen, niet schreeuwen, geen ruzie, niet naar buiten gaan.
wat moet je dan nog zeggen?
kom, nu gaan we dat allemaal ook doen "Gewoon 'goed dat je het weet, gaan jullie nu laten zien dat jullie ook kunnen?'quote:
stel je voor; bij een situatie waar ik grenzen helder wil hebben ..(bijv. een winkel ofzo)
ik zeg "dames .. kom eens hier, ik wil even afspraak maken: ... "
dan reageeert de jongste (4;6 jr) al met:
Ja mam.. niet rennen, niet schreeuwen, geen ruzie, niet naar buiten gaan.
wat moet je dan nog zeggen?
Dat dusquote:
[..]
"goed dat je het allemaal nog weet
"wat moet je dan nog zeggen?" was niet als zo'n letterlijke vraag bedoeldquote:
stel je voor; bij een situatie waar ik grenzen helder wil hebben ..(bijv. een winkel ofzo)
ik zeg "dames .. kom eens hier, ik wil even afspraak maken: ... "
dan reageeert de jongste (4;6 jr) al met:
Ja mam.. niet rennen, niet schreeuwen, geen ruzie, niet naar buiten gaan.
wat moet je dan nog zeggen?
) dorp, niet al te veel verkeer, op zich nog wel wat sociale 'controle', etc. Uiteraard wil de uk er nu op uit, liefst met vriendjes en vriendinnetjes want de achtertuin gaat ook vervelen he.Ze heeft nog geen benul van tijd of klok en ik moet eerlijk zeggen ook niet van gevaar in de zin van vieze mannen of gevaarlijke volwassenen
. Gisteren wel een gesprekje er over gehad en ze weet dat als ze op het speeltuintje is (aan het eind van de straat) ze niet zomaar bij vriendinnen mag gaan spelen (want dan weten we niet waar ze is), dat ze niet met grote mensen mee moet gaan, etc, maar ik was ff benieuwd naar wat jullie 'regels' daaromtrent zijn. Ik zie soms 4/5 jarigen aan de andere kant van het dorp zwerven dat ik denk mja, moet dat nou...dus verder doe je er niets mee? zonde om zo'n schot voor open doel niet in te trappenquote:
[..]
"wat moet je dan nog zeggen?" was niet als zo'n letterlijke vraag bedoeld
zeggen dat ze blijft waar ze is iig en dan zelf regelmatig komen controleren?quote:
Even benieuwd, het buitenspeelseizoen komt er natuurlijk volop aan, hoe doen jullie dat met 6/7 jarigen? Wij wonen in een klein en relatief veilig (zo maak ik mezelf wijs
Ze heeft nog geen benul van tijd of klok en ik moet eerlijk zeggen ook niet van gevaar in de zin van vieze mannen of gevaarlijke volwassenen
Mja, ik bedoel meer van stel, de bel gaat en er staan een paar vriendjes op de stoep of Uk komt buitenspelen. Mooi weer, etc. Dus je gevoel zegt, sure. Wat spreek je dan af? Ik heb geen idee waar ze gaan spelen (ok, kun je vragen, maar wat als ze dan iets gaan doen wat je niet zo aanstaat?), hoe lang ze wegblijven, etc. Wil er niet te panisch over doen hoor maar vroeg me gewoon af hoe je die eerste 'loslaat' stapjes maakt qua buiten spelen.quote:
[..]
zeggen dat ze blijft waar ze is iig en dan zelf regelmatig komen controleren?
Zal d'r eerst maar eens een horloge geven ofzo
liefst met GPS tracker 
.Waar wij vooral op hameren is dat M. (5,5 jaar) even komt vertellen waar ze heen gaat. Ze mag best ergens spelen, maar eerst komen vertellen. En als ze ergens anders heen gaat, ook eerst komen vertellen.
Vorige week ging ze met een vriendinnetje spelen, maar dat meisje dat dwaalt hier in de buurt overal rond, dus dat vond ik wel spannend. Maar ze kwamen het netjes vertellen/vragen toen ze naar het andere speeltuintje mochten.
Gisteren ontstond er in de speeltuin spontaan het idee om met een meisje van school op schattenjacht te gaan... Kwam ze ook vragen, ik vind het dan wel lastig, maar ja dat loslaten moet ook een keer...
En daar gingen ze met zn tweetjes...
Kleine zus was met haar fiets, dus we zijn nog even een rondje gaan fietsen, kon ik toch nog klein oogje in het zeil houden
. En nog een keer gezegd dat ze het even moest komen vertellen als ze ergens heen zou gaan, inmiddels ook even gezien waar dat andere meisje woont, ook wel fijn idee. En toen losgelaten.
Kwartiertje laten kwamen ze hand in hand aanlopen, ze hadden de schat gevonden en wilden nog even bij ons spelen.
Hadden ze ook bij dat meisje thuis gezegd, even laten kwam haar broer haar ophalen.
M. heeft nog niet zo heel veel benul van tijd, dus dat vind ik wel lastig. Maar vorige week heb ik gezegd dat ze tegen de vader/moeder van dat andere kindjes moest zeggen hoe laat ze naar huis moest en dat deed ze netjes.
Dat geeft wel wat vertrouwen.
Wat ik ook wel heel lastig vind is, hoe kan je ze nou "wapenen" tegen mensen met slechte intenties...
Ik durf niet met zekerheid te zeggen dat ze niet mee gaat als iemand haar lokt met snoepjes of kom naar mijn huis ik heb jonge hondjes (of willekeurig welk ander dier)...
Hoe kan je je kind daar alert op maken, zonder dat ze gelijk angstig wordt zeg maar...
Ik haal nu wel eens wat boekjes uit de bieb, over nee zeggen, over samen spelen, over afspraken maken en dan probeer ik het daarover te hebben met haar.
En we blijven vooral benadrukken dat ze het altijd eerst moet zeggen als ze ergens anders wil gaan spelen!
Ergens wil je ze beschermen, maar je wilt ze ook stukje bij beetje loslaten...
Ik vind het een hele kunst, maar ook wel leuk om te merken dat ze het dus wel ergens opslaat, dat wat we haar proberen te leren
.. Maar gisteren vroeg ze waaróm dat dan niet mocht... heb maar gezegd dat sommige grote mensen heel stom en vervelend zijn maarja... of dat afdoende is.Aan de andere kant wil ik ze ook graag die vrijheid geven die bij zo'n klein dorpje hoort, gevoelsmatig. En ik vind dat dat ook moet kunnen, graag zelfs.
Ik zeg altijd dat ze het eerst moeten komen zeggen, wanneer ze bij iemand binnen of in de tuin gaan spelen. Of wanneer ze ergens anders heen willen dan het pleintje aan het einde van ons rijtje huizen. Eerlijk is eerlijk, dat is best een paar keer misgegaan. Leuk als je langs de deuren moet om aan te bellen of jouw kind daar is...
Mijn oudste laat ik ook wel eens alleen een boodschapje doen bij de supermarkt, aan het einde van het park. Of naar haar vriendin, waarbij ze 1 redelijk drukke straat over moet steken. Ik vind het heerlijk om te zien hoe vrij ze zijn, dat is wat mij betreft wel een van de voordelen van de wijk en het dorp waar we wonen. Ik vond het ook lastig in het begin, ik kom zelf niet uit dit dorp, maar uit de stad en daar is het toch anders. Mijn man woont al zijn hele leven in dit dorp en deze wijk en is daar altijd iets gemakkelijker in geweest. Ik heb ook altijd gezegd dat ze met niemand mee mogen/bij naar binnen mogen, met wat voor reden of smoes ze ook komen. Meer kun je ook niet, denk ik...
Laatst kwam Marlien zelf met een boekje aan van Paul van Loon: Harry en de heks. Dat boekje gaat ook over dat je niet zomaar met een lief en vriendelijk vrouwtje mee moet gaan. Vond ik een mooie aanleiding om er eens over door te spreken.quote:
Wat ik ook wel heel lastig vind is, hoe kan je ze nou "wapenen" tegen mensen met slechte intenties...
Ik durf niet met zekerheid te zeggen dat ze niet mee gaat als iemand haar lokt met snoepjes of kom naar mijn huis ik heb jonge hondjes (of willekeurig welk ander dier)...
Hoe kan je je kind daar alert op maken, zonder dat ze gelijk angstig wordt zeg maar...
Ik haal nu wel eens wat boekjes uit de bieb, over nee zeggen, over samen spelen, over afspraken maken en dan probeer ik het daarover te hebben met haar.
En we blijven vooral benadrukken dat ze het altijd eerst moet zeggen als ze ergens anders wil gaan spelen!
Ergens wil je ze beschermen, maar je wilt ze ook stukje bij beetje loslaten...
Ik vind het een hele kunst, maar ook wel leuk om te merken dat ze het dus wel ergens opslaat, dat wat we haar proberen te leren
Oh, wat goed! Eens op zoek of de uk in de bieb laten kijken.quote:
[..]
Laatst kwam Marlien zelf met een boekje aan van Paul van Loon: Harry en de heks. Dat boekje gaat ook over dat je niet zomaar met een lief en vriendelijk vrouwtje mee moet gaan. Vond ik een mooie aanleiding om er eens over door te spreken.
.Dus aangeleerd dat ze zeggen: mijn moeder/vader/oppas/oma/noem maar op waar je bent houdt ook erg van puppies/jonge katjes dus die ga ik even halen. En gezegd dat ik de allerbeste zoeker van de aarde ben dus als er iets vermist is dat ze mij moeten halen.
meer om een handvat te geven als mensen gaan aandringen als ze niet mee willen. Altijd benadrukt éérst thuis te komen vertellen ook als je bij een vriendje of de buren naar binnen gaat. Ik wil weten waar je bent. En veel verschillende varianten 'oefenen' dat het verrassingseffect eruit is. Nou moet ik helaas wel zeggen dat er bij ons in het dorp zéér regelmatig engerds los lopen en dat er ook elk jaar kinderen aan ten prooi vallen 
Eerst was de wereld niet groter dan onze straat, daarna kwam de speeltuin erbij (die bleek via boomwallen door te lopen tot aan het bos, met een 'waterval' een eekhoorn, hutten bouwen, muizen vangen
wist ik helemaal niet joh! Wat kinderen niet allemaal ontdekken) en nu oudsten komen nu overal. Jongste fiets wel zelf van en naar vriendjes maar mag nog niet zonder doel door t dorp. Op basis van verdient vertrouwen gaat de grens steeds wat verder. En weer terug als er dingen misgaan. Te laat, niet gezegd waar je bent, dat soort. En niet meteen na 1 'overtreding' maar als structureel de afspraken met voeten getreden worden.Die kleine van ons is 'm op d'r vijfde wel eens gesmeerd met een vriendinnetje... gewoon de tuin uitgelopen, drukke brug over, stuk gelopen... twee moeders 10 jaar ouder in een half uurtje tijd.
Eyeopener van hier tot Tokio want ook wij hebben de afspraak dat ze het altijd eerst moet komen vragen.
ja eng hè? Daarom heb ik maar zoveel mogelijk van die opties benoemd. En juist niet verboden maar: mama moet mee! Hoe heb jij dat nu dan aangepakt?quote:
Ik heb wel eens gevraagd aan mijn dochter wat ze zou doen als iemand haar vroeg mee te gaan om jonge poesjes of hondjes te bekijken. Haar antwoord: dan ga ik mee!
Eyeopener van hier tot Tokio want ook wij hebben de afspraak dat ze het altijd eerst moet komen vragen.
Tnx voor de tip! Ga ik naar kijken!quote:
[..]
Laatst kwam Marlien zelf met een boekje aan van Paul van Loon: Harry en de heks. Dat boekje gaat ook over dat je niet zomaar met een lief en vriendelijk vrouwtje mee moet gaan. Vond ik een mooie aanleiding om er eens over door te spreken.
Het boek NEE! van Sanderijn van der Doef & Marian Latour benoemt ook een aantal situaties met de vraag: wat zou jij doen...
Het gaat over spelen met elkaar en nee zeggen als je iets niet leuk vindt, maar ook situaties als met vreemden meegaan worden benoemt en ook het hebben van "niet leuke geheimpjes". Maar niet op een zware of bangmakende manier.
Nou is onze oudste niet zo goed in dat soort vragen. Maar rollenspel is misschien wat concreter...
Buuf, tnx voor jouw tip!
Snoopy, mijn oudste zei ook dat ze mee zou gaan...
Ze hebben bij ons in de bieb de serie/reeks: Kijk en beleef, over allerlei situaties. Samen spelen, ruzie, kiezen, trouwen, baby's en nog veel meer. Staan korte verhaaltjes in en dan een aantal vragen eronder die je samen met je kind kan beantwoorden of kan gebruiken om erover in gesprek te gaan.
misschien ook even leren klokkijken? of kan ze dat al?quote:
[..]
Mja, ik bedoel meer van stel, de bel gaat en er staan een paar vriendjes op de stoep of Uk komt buitenspelen. Mooi weer, etc. Dus je gevoel zegt, sure. Wat spreek je dan af? Ik heb geen idee waar ze gaan spelen (ok, kun je vragen, maar wat als ze dan iets gaan doen wat je niet zo aanstaat?), hoe lang ze wegblijven, etc. Wil er niet te panisch over doen hoor maar vroeg me gewoon af hoe je die eerste 'loslaat' stapjes maakt qua buiten spelen.
Zal d'r eerst maar eens een horloge geven ofzo
Wellicht kun je je grenzen proberen op een positieve manier aan te geven.quote:
stel je voor; bij een situatie waar ik grenzen helder wil hebben ..(bijv. een winkel ofzo)
ik zeg "dames .. kom eens hier, ik wil even afspraak maken: ... "
dan reageeert de jongste (4;6 jr) al met:
Ja mam.. niet rennen, niet schreeuwen, geen ruzie, niet naar buiten gaan.
wat moet je dan nog zeggen?
"In de winkel lopen we rustig. Je blijft binnen/bij mij. Ik kan heel goed horen, dus op een normale toon praten." etc. Werkt vaak prettiger en beter dan allerlei verboden.
Immers, dan zeg je wat ze niet mogen, maar niet wat ze wél mogen.
Qua weerbaarheid: alles dat ik wilde zeggen is al gezegd.
Oh nee: herhalen! Zeer regelmatig de afspraken herhalen. Ik doe dat soms expliciet en soms adhv een voorval dat ik dan naar het weerbaarheidsgebeuren 'stuur'.
Wij wonen niet in een rustig dorp maar in een buitenwijk van een stad. Er zwerft ook wel wat gespuis rond maar vooral wonen we aan een drukke weg en spelende kinderen zie je hier niet om het huis.
Nu zit onze school ook nog eens 8 km verder dus buitenspelen was hier nooit sprake van.
Nu gaan de jongens wel regelmatig met zn tweeën naar het voetbalveld een paar minuten lopen verderop maar daar is mijn oudste van 12 dan ook bij.
Ze zijn hoe dan ook niet veel gewend zeg maar en dan moet de oudste vanaf augustus wel met de fiets naar de middelbare school.
Gelukkig fietst hij het laatste jaar wel vaker met een vriendje vanuit mijn ouders (waar zijn fiets nu staat en de school dichtbij is) door hun wijk dus hij begint er aan te wennen.
Als ik bij ons met de hond loop zie ik regelmatig zeer jonge kinderen wel rondlopen of fietsen alleen en dan denk ik ook; goh; zij doen het wel...zijn wij nu te voorzichtig? Maar goed; iedere ouder doet het op zijn manier maar wij zijn ook op zoek naar het loslaten.
Ik merk ook dat nu de oudste de weg vrijmaakt het makkelijker wordt voor zoonlief van 8. En dan ben ik als moeder ook nog een stuk relaxter dan hun vader, die is veel bezorgder nog dan ik.
Ik ben altijd erg beschermd opgevoed door mijn panische moeder en dat heb ik altijd als vervelend ervaren en dat wil ik dus niet.
Wat dat betreft is het maar goed dat onze dochter de derde in rij is. Dan zijn we al genoeg gewend en gaat het misschien makkelijker want zij is helemaal het prinsesje van haar vader
quote:
zij is helemaal het prinsesje van haar vader
En ja, het was écht. Maar mijn moeder was megatrots dat ik zo goed geweigerd had. Punt van dit verhaal: ik sprak met mijn kinderen een wachtwoord af. als ik iemand stuur om ze te halen weet die het wachtwoord en weten ze dat het verhaal klopt. ze mochten het zelf verzinnen. ik heb het dus moeten opslaan in mijn telefoon
pindakaassmurf geloof ik dat het was.Woensdag was hier een vriendje, waren ze lekker aan het crossen met fietsen en dergelijke, zie ik ze vanuit dat speeltuintje komen. Zegt Ruben "maar ik was toch niet alleen, ik was met Jochem en vriendje" Die regel is inmiddels aangepast
Ze moeten om daar te komen een nogal ellendige weg oversteken en dat speeltuintje wordt bevolkt door in ieder geval 1 kind waardoor ik niet wil hebben dat de jongens daar alleen zijn. Gelukkig gaat dat kind binnenkort verhuizen, alleen zit je dan alsnog met de drukke weg op een onoverzichtelijk punt.En tja, kleine poesjes, hondjes, snoepjes en dergelijke. Ik vind het heel moeilijk, Ze weten het allebei, maar als puntje bij paaltje komt, geen idee
Ja, pas op hoorquote:
Als ik een keer geïrriteerd tegen haar doe reageert hij; waarom doe je zo nukkig tegen L?
hij is al 2,5 jaar thuis met haar dus ze zijn wel twee handen op 1 buik
haha, het zat er goed in in ieder gevalquote:Op donderdag 18 april 2013 18:43 schreef debuurvrouw het volgende:
Misschien heb ik het wel eens verteld, maar toen ik 4 was ofzo is mijn moeder, toen ze mij ging halen van school, gevallen met de fiets vingertopje er half af, dus die moest even naar de dokter. De mensen waar het gebeurde gingen mij van school halen. Never nooit dat ik mee wilde! nee, ik stap niet in, dat mag niet van mama, ja, je kan zeggen dat mama je gestuurd heeft maar IK STAP NIET IN! met de juf samen op me ingepraat, ik wilde niet. geloof dat de juf uiteindelijk is meegereden.
Wat Moonah zegt: herhalen. iig altijd naar een van ons komen om te vragen/zeggen dat ze ergens naar binnen wil. Maar ik durf mijn hand er niet voor in het vuur te steken dat ze dat ook altijd zal doen.quote:
[..]
ja eng hè? Daarom heb ik maar zoveel mogelijk van die opties benoemd. En juist niet verboden maar: mama moet mee! Hoe heb jij dat nu dan aangepakt?
En wat ik zelf heel lastig vind is dat ik ze ook weer niet te angstig wil maken
maar ja; ik wil haar ook de boodschap meegeven dat je fijn in de wereld rond kan stappen zonder altijd bang te moeten zijn. dus lach ik blij, maak een praatje en lever haar af. wel zijn we veel bezig met geheimpjes (leuke geheimpjes en niet leuke) en dat ze gewoon helder "nee" of "stop! hou op!" zegt.
overigens ben ik dus beduchter voor narigheid dichtbij dan voor de enge vreemdeling die ze wegsnaait.
Dat puppy verhaal was Chris zijn reactie eerst ook dat hij wel meeging. Leuk toch? Ehhh, nou, tijd voor een goed gesprek...
Nu zegt hij dat hij eerst naar mij gaat, als hij van de speeltuin weg gaat. Ook als hij naar een vriendje zou gaan. Maar dat is nog niet gebeurd, dus geen idee wat hij echt zou doen..
Pepijn vertrouw ik blind, die gaat met niemand mee. Maar ons jongste pleegkind van 12 is een ander verhaal. Die is super behulpzaam en naïef, die trapt in alle smoesjes.
We zijn sinds kort begonnen met zelf naar de speeltuin tegenover ons huis. hij heeft een "time timer" horloge. die op staat nu op ieder kwartier, dan moet hij weer even thuis komen n zwaaien.
En ALLES vragen, hij kwam iig laatst netjes vragen of hij een koekje mocht, wat de buurvrouw in de speeltuin uitdeelde. Maar dat met iemand meegaan is wel mijn grootste angst, maar ja hij is een echt buiten kind en veel slimmer en minder naïef zal hij niet worden, dus dan maar geleidelijk aan wat zelfstandigheid trainen.
Overigens hebben we hier een redelijk 'afgebakend' buurtje van een paar huizenblokken waartussen ze zich mogen bewegen. Bij anderen in de tuin/binnen spelen is eerst komen melden; onbekenden die vragen of ze mee gaan is naar huis rennen en als mensen je proberen mee te nemen of andere stoute dingen doen is heel hard gillen.
.Helemaal handig misschien niet, maar better safe than sorry!
Hoe oud waren jouw kinderen toen je dat wachtwoord afsprak, ik vind em erg mooi trouwens,
dat woord kan niemand bedenken ook!
.Snoopy, dat niet te angstig willen maken is herkenbaar!
Oudste mag wel alleen naar de speeltuin hier aan het eind van de straat, jongste wil ook graag mee dan.
Maar 3,5 vind ik toch nog wat te jong. Dus dan zorg ik dat ik in de voortuin ofzo ben.
Of ik ga op het bankje in de speeltuin zitten.
Wat ik zo prettig vind is dat de kinderen hier uit de straat, ook al zijn ze dan al een stuk ouder (8-10)
best wel oog hebben voor de kleintjes.
Gister stond buurjongen van een paar huizen verderop, takjes te versieren met stift voor al die ukken.
Hij had het helemaal gemaakt
.En ik heb het idee dat we redelijk wat sociale controle hebben.
Laatst kwam hier iemand wat ophalen (via marktplaats), maar we liepen elkaar mis, dus ze hebben even gewacht en rondgereden hier.
Maar dat werd wel ff gemeld.
Dat vind ik wel een prettig idee.
En dat was ons thuis ook al wel opgevallen, we noemen hem (onder elkaar) onze applausjunkie (nav het lezen van een kritisch artikel over de Triple P methode).
Elke tekening, elk bouwsel, álles wat hij doet moet benoemd en dat blijft hij herhalen tot 1 van ons zegt bevestigd dat het gehoord of gezien is. Dodelijk vermoeiend en we hebben hem ook al meerdere malen uitgelegd dat we echt niet alles hoeven te zien of te horen en dat het ook goed genoeg is als hijzelf iets leuk of mooi vindt.
Toch moest ik net wel even slikken dat de juffen dit dus blijkbaar serieus genoeg vinden om het even aan te halen.
Hebben jullie hier nog zinnige tips over hoe we dit kunnen verminderen?
Juf vroeg of er mss thuis dingen veranderd waren de laatste tijd, maar dat is juist niet. Sinds 11 maart ben ik niet meer op reis geweest en dat zijn juist de dingen waar hij nog wel eens een beetje van van slag raakt.
. Een beetje, iig. Die van ons moet ook van alles horen over wat ze doet en niet doet.Kinderen worden ook continue de hemel ingeprezen nowadays, echt om ALLES wat ze doen: kruipen, lopen, plassen, poepen, zwemmen, fietsen... Daar kunnen ze best verslaaft aan raken denk ik, ja. Kan niet goed zijn denk ik dan.
Ik denk dat ik wel een beetje weet hoe het onstaan is, dat bevestiging zoeken. Ik denk dat het feit dat het met mij wat minder ging een tijd en hoe dingen toen gingen, daar zeker wel debet aan zijn.
Ik weet nog dat ik hier ooit eens las van Owlet dat zij juist haar kinderen bewust geen complimentjes gaf voor tekeningen omdat ze wilde dat haar kinderen zouden tekenen omdat ze dat zelf willen, niet om complimentjes te krijgen. Ik vond dat toen wat spartaans klinken, maar in hindsight snap ik wel een klein beetje wat ze bedoelde.
Zeker nu Sasha idd naar de andere kant doorgeslagen lijkt te zijn.
Daar zit zeker wat in. Ik zie heel veel ouders in mijn omgeving de hele dag lopen complimenteren en begeleiden, ik krijg daar echt jeuk van. Tuurlijk moet je je kind af en toe een compliment geven en zeggen dat je trots bent maar de hele godganse dag door... pfffffft. Het hakt echt in op hun zelfstandigheid idd.quote:
Ik weet nog dat ik hier ooit eens las van Owlet dat zij juist haar kinderen bewust geen complimentjes gaf voor tekeningen omdat ze wilde dat haar kinderen zouden tekenen omdat ze dat zelf willen, niet om complimentjes te krijgen. Ik vond dat toen wat spartaans klinken, maar in hindsight snap ik wel een klein beetje wat ze bedoelde.
Geen idee hoe je dat weer ombuigt trouwens. Heeeeeeeel veel geduld en heel langzaam denk ik?
S zoekt ook best veel bevestiging, terwijl wij eigenlijk al heel lang proberen dat niet overdreven te geven.
Dat, en gewoon normaal aandacht. 'Er zijn' zeg maar. Ik heb nogal de neiging om de hele dag maar bezig te zijn met van alles behalve hen zeg maar. 'Als je nu even gaat spelen, dan kom ik zo bij je, ik moet eerst even dit afmaken'. Om dan vervolgens te denken 'oh, ze zijn zo lekker bezig, dan kan ik nog wel even dit of dat'.quote:
[..]
Daar zit zeker wat in. Ik zie heel veel ouders in mijn omgeving de hele dag lopen complimenteren en begeleiden, ik krijg daar echt jeuk van. Tuurlijk moet je je kind af en toe een compliment geven en zeggen dat je trots bent maar de hele godganse dag door... pfffffft. Het hakt echt in op hun zelfstandigheid idd.
Geen idee hoe je dat weer ombuigt trouwens. Heeeeeeeel veel geduld en heel langzaam denk ik?
En dat ging een tijd heel goed, maar sinds ik de mindfulness laat versloffen merk ik dat dat er dus ook weer bij in schiet. Mezelf dus maar weer even in het gareel schoppen wat dat soort dingen betreft dus.
Wat ik trouwens wel apart vindt in dit geval is dat Oscar het dus helemaal niet heeft. Toch wel typisch iets, denk ik, voor een eerste (of enig) kind. Hij is natuurlijk best een tijdje gewend alle exclusieve aandacht te krijgen en zelfs toen Oscar er al wel was, maar nog maar een babietje was had ik natuurlijk alle tijd om met hem mee te knutselen en te kleuren en te doen.
Oh, maar dat is niet slecht toch? Mijn moeder zat ook niet hele dagen met mij te spelen hoor. Ik ben erg van de zelfstandigheid, als ze zegt 'papa ik verveel me' dan is mijn standaardantwoord 'mooi, ga zo door, ik kom over een half uurtje wel kijken wat je aan het doen bent'. En dan kom je kijken en dan heeft ze een heel poppendorp gebouwd of een stapel boekjes gevonden. Prima toch? Soms lijkt het alsof mensen denken (in het algemeen heb ik het nu over he) dat er voor kinderen een heel dagprogramma afgedraaid moet worden, een soort continue animatie ofzo. Dan kom je echt helemaal nergens meer aan toe.quote:
[..]
Dat, en gewoon normaal aandacht. 'Er zijn' zeg maar. Ik heb nogal de neiging om de hele dag maar bezig te zijn met van alles behalve hen zeg maar. 'Als je nu even gaat spelen, dan kom ik zo bij je, ik moet eerst even dit afmaken'. Om dan vervolgens te denken 'oh, ze zijn zo lekker bezig, dan kan ik nog wel even dit of dat'.
want dat herken ik wel van Meike, zij had ook op een gegeven moment geen zin meer om naar school te gaan.
Bij haar zat het hem in uitdaging.
Ze koos niet voor nieuwe dingen, of moeilijke taakjes, omdat ze dan bang was dat ze het niet kon, of dat ze een fout zou maken.
Juf is daar heel erg mee bezig geweest, om haar te laten inzien dat je op school bent om te leren, en dat fouten maken helemaal niet erg is.
En ze ging haar verplichten om de moeilijkere dingen te doen. Dat heeft voor Meike heel goed gewerkt. Ze zit weer goed in haar vel en gaat weer met plezier naar school
http://www.ontspannenopvoeden.nl/niet-belonen-maar-wat-dan-wel/
Dat proberen wij ook, maar dan nog vraagt ze expliciet om die laatste bevestiging dat het mooi, goed, lief, wat dan ook is. Dat vind ik dus lastig. Ik reageer dan meestal met een tegenvraag "vind je het zelf mooi?" en op haar eigen bevestiging zeg ik dan dat dat het belangrijkste is. Maar ik vind het wel lastig dat ik haar vraag om bevestiging niet beantwoord.quote:
Sorry, geen tijd voor een inhoudelijke reactie, maar wil nav bovenstaande wel alvast deze link even delen
http://www.ontspannenopvoeden.nl/niet-belonen-maar-wat-dan-wel/
) en als je er dan bij blijft is het continue bevestiging zoeken, bang zijn het verkeerd te doen, te vallen... ga je ff wat anders doen dan zie je d'r opeens voorbij racen, zelf oefenen met stoppen en afstappen, etc. Na afloop zeg je dan een keer 'goed gedaan hoor!' en klaaaaaarrrrrrrr.Hebben jullie het daar hier niet eerder over gehad, perfectionisme? Nog tips toevallig?
En als je dan geen compliment wil gevenquote:Op maandag 22 april 2013 09:37 schreef Luigi het volgende:
Na afloop zeg je dan een keer 'goed gedaan hoor!' en klaaaaaarrrrrrrr.
dan zou je kunnen zeggen: "Wauw, wat fijn dat je nu kunt fietsen! Dat komt omdat je nu zo hebt geoefend!".....Draai het eens om. Ga eerst even spelen, en daarna pas met je eigen dingen aan de slag. Vaak werkt dat beter!quote:
[..]
Dat, en gewoon normaal aandacht. 'Er zijn' zeg maar. Ik heb nogal de neiging om de hele dag maar bezig te zijn met van alles behalve hen zeg maar. 'Als je nu even gaat spelen, dan kom ik zo bij je, ik moet eerst even dit afmaken'. Om dan vervolgens te denken 'oh, ze zijn zo lekker bezig, dan kan ik nog wel even dit of dat'.
En dat ging een tijd heel goed, maar sinds ik de mindfulness laat versloffen merk ik dat dat er dus ook weer bij in schiet. Mezelf dus maar weer even in het gareel schoppen wat dat soort dingen betreft dus.
Wat een leuke en toegankelijke site Spring!quote:
http://www.ontspannenopvoeden.nl/niet-belonen-maar-wat-dan-wel/
Het klinkt ook gewoon zo rot, als ze vragen of je het mooi vindt, antwoorden met: "Zo Jij hebt goed je best gedaan." Beetje Hans Teeuwen taferelen.quote:
[..]
Dat proberen wij ook, maar dan nog vraagt ze expliciet om die laatste bevestiging dat het mooi, goed, lief, wat dan ook is. Dat vind ik dus lastig. Ik reageer dan meestal met een tegenvraag "vind je het zelf mooi?" en op haar eigen bevestiging zeg ik dan dat dat het belangrijkste is. Maar ik vind het wel lastig dat ik haar vraag om bevestiging niet beantwoord.
Toch kan ik me van vroeger juist nog dat soort complimenten herinneren. Dat ik zo nauwkeurig en geconcentreerd kon kleuren bijvoorbeeld. Heerlijk vond ik dat.
Ik vind de volgende actie dan wel wat tegenstrijdig...quote:
[..]
Daar zit zeker wat in. Ik zie heel veel ouders in mijn omgeving de hele dag lopen complimenteren en begeleiden, ik krijg daar echt jeuk van. Tuurlijk moet je je kind af en toe een compliment geven en zeggen dat je trots bent maar de hele godganse dag door... pfffffft. Het hakt echt in op hun zelfstandigheid idd.
quote:Op maandag 22 april 2013 09:06 schreef Luigi het volgende:
Omdat ze een badje was doorgeschoven mocht ze een (klein) kadootje dus hop, nog ff op de fiets naar de speelgoedwinkel.
Tekeningen niet zeggen mooi! Of goed gedaan! Maar: ik zie dat je een paard/spiderman/dino tekende en je hebt binnen de lijntjes gekleurd, of heel veel kleuren gebruikt of de zon schijnt nou íets over wat je ziet. Maar ook over hoe de tekening tot stand kwam. Je was geconcentreerd bezig. Of vragen wat hij zelf van zijn tekening vind en dan complimenten geven voor het zo goed benoemen.
Op deze manier willen ze echt nog steeds laten zien wat ze gemaakt hebben maar niet meer voor de goedkeuring. Oh en waar tekening staat kan ook bouwwerk ofzo staan
Als ze me helpen met iets benoem ik het feit dat ze zo behulpzaam zijn. Vriendelijk, rustig, sportief, geduldig.... En door het te benoemen versterkt het. (Ik heb lang gehinkt met dit, want ja, doen ze dat nou omdat het uit henzelf komt of is het toch een verkapt compliment enzo)
Oudste is echt een doorzetter vind ik. Dus dat vertel ik hem ook. (Bij ik kan niet: het lukt misschien niet in een keer, maar je bent een doorzetter dus ik heb er alle vertrouwen in dat het uiteindelijk lukt!) laatst kwam ie bij me zitten. Jij zegt altijd dat ik een doorzetter ben en ik geloofde er nooit wat van, maar ik geloof nu dat je gelijk hebt!
Je moet het trouwens wél echt vinden ook. Dus niet liegen over de vaardigheid.
Enorm lang verhaal
maar ik geloof sterk dat dit de applaus-junk wel tegen gaat. Dat heet positieve faalangst leerde ik vandeweek. En doen wat je belooft. Júist er eens bij gaan zitten als ze leuk spelen zodat ze minder afhankelijk zijn van 'zeuren'. Om aandacht te krijgen. Been there done that qua valkuil
Nah, ik ben niet alleen he. Hoe ik er persoonlijk over denk ik niet persé hoe we dingen samen ten uitvoer brengen. En dit was reeds lang geleden afgesproken dus daar kwam ik niet echt onder uit.quote:Op maandag 22 april 2013 09:44 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik vind de volgende actie dan wel wat tegenstrijdig...
[..]
Ik vind ook helemaal niks mis met een beloning op zijn tijd maar dat kleffe idoliseren de hele dag door... brrrrrr. En dan ook zo'n kinderachtige toon erbij.
Ja klopt. En dat is ook wat heel goed ging toen ik met die mindfulness training bezig was, maar nu ik dat laat versloffen merk ik dat ik dus ook weer terug glij in oud gedrag.quote:
Draai het eens om. Ga eerst even spelen, en daarna pas met je eigen dingen aan de slag. Vaak werkt dat beter!
Herkenbaar! De cadeautjes voor een rapport zijn hier (ook) niet van de lucht.quote:
[..]
Nah, ik ben niet alleen he. Hoe ik er persoonlijk over denk ik niet persé hoe we dingen samen ten uitvoer brengen. En dit was reeds lang geleden afgesproken dus daar kwam ik niet echt onder uit.
Mja. Ze heeft hier ook vrij snel door gekregen dat een goed rapport een euro oplevert bij opa en omaquote:
[..]
Herkenbaar! De cadeautjes voor een rapport zijn hier (ook) niet van de lucht.
. Ach. Zo deed je dat vroeger toch ook denk ik dan... goed rapport, hop, alle familie af, showen en cashen.
Toch ook maar weer eens erbij pakken dat boek.Maar waar het bijvoorbeeld echt vandaan komt is met je twee-jarige gaan wandelen die dan 'vooo' zegt waar ik dan helemaal lyrischSPOILERMag op de stapel bij mijn 'Het geheim van slanke mensen' en 'Basics of Financial Management' die op dit moment elke dag mee gaan in de trein. What happened to novels!
'Ja idd, een vogel!' En dat dus bij bushokjes, paardebloemen, brandweerauto's, uithangborden, vlaggen etc. etc. etc. En die neiging heeft hij nu dus nog steeds.
Daar waar ieder ander denkt 'He, een vogel', zégt hij het dus en verwacht dan minimaal een 'uhuh' of 'ik zie het'. Omdat hij dat zo gewend is zeg maar.
Ik doe gewoon dingen zoals ze me goed lijken. En als het niet goed gaat, stuur ik het bij. Welke methode is dat?
. We zijn allemaal van die pedagoogjes geworden lijkt het wel. Zo onzeker ook.Ik bedenk ook maar wat hoor
Ik denk dat het in die fase van spraak-/taalontwikkeling heel logisch (en belangrijk!) is om enthousiast te reageren op taaluitingen. Maar ook daarbij kun je het 'anders' doen. Dan maak je bv een zin met het woord dat hij heeft benoemd waarbij je benoemt wat je ziet. Dus bv: "Die vogel zit op een tak." Of: "De brandweerauto rijdt heel hard."quote:
Maar waar het bijvoorbeeld echt vandaan komt is met je twee-jarige gaan wandelen die dan 'vooo' zegt waar ik dan helemaal lyrisch
En die neiging heeft hij nu dus nog steeds.
Daar waar ieder ander denkt 'He, een vogel', zégt hij het dus en verwacht dan minimaal een 'uhuh' of 'ik zie het'. Omdat hij dat zo gewend is zeg maar.
Ik dus ook, maar zoals nu blijkt, is dat dus blijkbaar niet een feilloze methodequote:
Ik snap dan weer niet dat we zoveel boeken, sites en methodes nodig hebben om onze kinderen groot te brengen... Echt een sign of the times hoor.
Ik doe gewoon dingen zoals ze me goed lijken. En als het niet goed gaat, stuur ik het bij. Welke methode is dat?
en dus probeer ik een manier te vinden om hem te helpen iets gebalanceerder (of hoe zeg je dat) te worden. En dat doe ik dan door hier meningen, opties en suggesties te vragen, maar ook door artikelen en boeken te lezen.Ook bijv niet vragen of ze de jas willen opruimen, maar benoemen dat je een jas ziet liggen.
quote:Op maandag 22 april 2013 09:57 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik denk dat het in die fase van spraak-/taalontwikkeling heel logisch (en belangrijk!) is om enthousiast te reageren op taaluitingen. Maar ook daarbij kun je het 'anders' doen. Dan maak je bv een zin met het woord dat hij heeft benoemd waarbij je benoemt wat je ziet. Dus bv: "Die vogel zit op een tak." Of: "De brandweerauto rijdt heel hard."
Ik merk ook wel dat ik dat bij Oscar wel gedaan heb, en nog wel doe, maar blijkbaar is de aanpak bij Sasha dus anders geweest. nou, dit is dus precies wat er gebeurde bij mij. Ik deed ook wat me goed leek. Tot ik alleen nog maar krijsend de vis stond aan te prijzenquote:
Ik snap dan weer niet dat we zoveel boeken, sites en methodes nodig hebben om onze kinderen groot te brengen... Echt een sign of the times hoor.
Ik doe gewoon dingen zoals ze me goed lijken. En als het niet goed gaat, stuur ik het bij. Welke methode is dat?
ik wilde meer ontspannen. Niet aldoor bijsturen en kneden en weet ik veel wat. (Drie jongens hier hè, dat is euh, anders dan meisjes )Dus bedacht wat ik anders wilde en toen gaan zoeken. Eerst Gordon maar dat paste niet, en dit boek gaf me precies de handvatten die ik nodig had. Dawast, voor de rest doe ik nog steeds wat me goed lijkt. En dit hoort daar bij. (Naast dat ik mijn eigen opvoeding liever niet aan mijn kinderen meegaf, maar ook niet beter wist dan dat)
Niks mis met tips hoorquote:
[..]
Ik dus ook, maar zoals nu blijkt, is dat dus blijkbaar niet een feilloze methode
vraag ik zelf ook wel eens om, getuige dit topic. Maar ik zat pas die thema avond van de VPRO te bekijken (over het verwende kind) en die mensen zaten zo vast in hun methodiek... ongelooflijk. "Ja, we hebben eerst dit geprobeert maar dat paste niet dus nu zijn we helemaal van de huppeldepup nou mensen echt geweldig!". En er dan ook geen mm van afwijken he . Soms vraag ik me echt af hoe wij groot zijn geworden .Af en toe een flink pak slaag.quote:
Soms vraag ik me echt af hoe wij groot zijn geworden
Neehoor, ik ben nooit geslagen. Misschien een keer een tik op de billen in het voorbijgaan maar zelfs dat kan ik me amper herinneren. Het was wel veel meer 'niet zeiken maar doen' en die houding mis ik wel eens nu. En ik heb echt een supertoffe en bijna vrije opvoeding gehad hoor.quote:
Ik heb het boek ook gelezen en probeer het ook op die manier te doen. Ik ben wel een beetje huiverig ook voor het vaak benoemen van dezelfde eigenschap, omdat dat ook weer een stickertje opplakt.
En lastig is dat je niet alleen opvoedt, samen met je partner, maar dat er ook een kinderdagverblijf of oma's en opa's zijn die meehelpen. Daar zijn de "goed zo"-s niet van de lucht.
dit is een grapje, toch?quote:
Ik heb hem opgenomen, ben alleen nog niet toegekomen aan kijken.quote:
[..]
Niks mis met tips hoor
http://huystenkrooswijk.nl/documents/306
Opvoeden is trachten zei een vriendin lang geleden eens tegen me. Toen kon ik er niet zoveel mee maar t wordt steeds meer waar door de jaren.
Ik zet zelf liever het licht ff aan
Gewoon, door veel te lezen en dan overal uit te pikken wat het beste bij jou en je gezin past
Amen.quote:
Mijn vader zei altijd 'een opvoeder is een stakker die in het duister tast'
Ik zet zelf liever het licht ff aan
Gewoon, door veel te lezen en dan overal uit te pikken wat het beste bij jou en je gezin past
Ik heb echt helemaal niets met het overanalyseren van je manier van opvoeden tot in den treure vergelijken met anderen. Manieren in boekjes zijn hartstikke leuk en het ziet er ook altijd zo simpel uit, tot je kind niet reageert zoals in het boekje staat.
Ik complimenteer jen best vaak. Vanuit zichzelf is ze vrij onzeker en kijkt ze behoorlijk de kat uit de boom soms. En een beetje aanmoedigen en dan zeggen dat het hartstikke goed is als ze iets probeert dan zie ik het kind gewoon helemaal trots zijn op zichzelf.
Maar ik zeg ook als ik iets niet goed vind. Als ze een paar krassen tekent en naar mij rent mooi he mama? Nee jen ik vind er geen kont aan. Je kan veel mooier kleuren.
Overgang naar badje 2, gezegd dat ik het onwijs goed vond. Meteen papa bellen ook. Juist omdat ze al een paar keer mocht proberen en steeds terug moet omdat ze de opdrachten niet goed begreep. En dan soms heel teleurgesteld in zichzelf aan de kant bleef zitten voor de rest van de les. Elke keer als ze dan dus een les goed haar best doet en niet aan de kant blijft zitten maar gewoon meedoen en proberen dan beloon ik haar dus ook.
Ik geef ook complimenten, niet om de haverklap, maar wel dingen waarvan ik weet dat ze ze lastig vindt.
Vooral de oudste groeit dan weer een paar cm. Als ik haar op die manier kan motiveren om te blijven oefenen met bv zwemmen en fietsen dan doe ik dat graag!
Ik ben er ook niet bewust mee bezig om het wel of juist niet te doen, ik doe het zoals ik denk dat goed voor ze is.
Ik hou er ook niet van, hoewel ik er heel wat gelezen heb in mijn zoektocht naar 'hoe word ik een betere moeder', maar ik werd er alleen maar onzekerder van omdat ik heel veel dingen niet toegepast kreeg.
het lijkt ineens beter te gaan op school (op het gebied van cijfers, de rest ging wel had ik het idee)
er zijn nu een paar zesjes een boel zevens en een acht, waar eerst twee onvoldoendes en een boel zesjes en een enkele zeven stonden.
ik ben zo ontzettend trots op hem (en dat heb ik hem ook gezegd natuurlijk, want als het niet goed gaat, zeg ik er ook wat van
) Wat een compliment!quote:Op maandag 22 april 2013 14:29 schreef Brighteyes het volgende:
Nee, maar jij bent een natural.
Ik hou er ook niet van, hoewel ik er heel wat gelezen heb in mijn zoektocht naar 'hoe word ik een betere moeder', maar ik werd er alleen maar onzekerder van omdat ik heel veel dingen niet toegepast kreeg.
Ik ben bang dat ik dat niet verdien. Ook ik word wel eens letterlijk gillend gek van alles hoor!Over opvoeding gesproken, ik heb natuurlijk vrij uitgebreide ondersteuning gehad en heb daar veel van opgepikt en ik heb me zo langzamerhand ook behoorlijk wat eigen gemaakt. Maar wat ik heel moeilijk vind is dat ik daarbij echt mijn eigen natuur geweld aan moet doen. Ik moet echt alle instinctieve reacties en emoties loslaten en heel rationeel blijven. En dat kost me heel veel energie. Heb/had jij daar geen last van, Buuf? Dat het zo vermoeiend is om zo bewust met opvoeding bezig te zijn?
deze zomer wordt hij 7 en ik persoonlijk vind de sprong van 6 naar 7 jaar gigantisch groot ...[ Bericht 39% gewijzigd door HaerdenC op 22-04-2013 16:00:52 ]
En wat is er nou belangrijker dan je kind goed opvoeden?
Als ze daar een boek voor moesten maken zouden er veel bomen sterven ... al is het maar dat opvoeden:quote:
Weet je wat ik vreemd vind? Overal moet je voor studeren/een cursus volgen/ een papiertje hebben, maar je kind opvoeden dát zou zo maar zonder enige specifieke kennis van zaken goed moeten gaan.
En wat is er nou belangrijker dan je kind goed opvoeden?
- iets persoonlijks is
- niemand anders te oordelen heeft over hoe jij je kind opvoed (zolang het allemaal binnen legale perken blijft uiteraard)
- het iets is waar je zelf in moet groeien
- het iets is waar wel gigantisch veel initiatieven voor bestaan als je met vragen zit
- ieder kind is anders dus het zou gigantisch globaal blijven
- daardoor waarschijnlijk niet eens een grote hulp zijn
- je zou volgens mij sneller gaan denken dat je kind uitzonderlijk is en je sneller zorgen gaan maken
dus neen een diploma ouder zijn ... dat je dan zogezegd een goed ouder maakt ... ben ik niet voor te vinden
maar ieder zijn idee uiteraard. Ik volg je gedachtengang wel ...Oh, maar ik pleit nergens voor een diploma.quote:
dus neen een diploma ouder zijn ... dat je dan zogezegd een goed ouder maakt ... ben ik niet voor te vinden
Het was een opmerking voortkomende uit de discussie boven jouw post.
Maar worden kinderen nu écht significant slechter opgevoed dan, laten we zeggen, 15 jaar geleden? Of 25 jaar geleden? Of 40? Nu met die enorme sloot aan informatie, meningen en methodieken? Vergeleken met toen je het opvoeden 'leerde' van je eigen moeder of de vrouwen in de buurt?quote:
Weet je wat ik vreemd vind? Overal moet je voor studeren/een cursus volgen/ een papiertje hebben, maar je kind opvoeden dát zou zo maar zonder enige specifieke kennis van zaken goed moeten gaan.
En wat is er nou belangrijker dan je kind goed opvoeden?
Ik voed beter op dan ik zelf ben opgevoed iig.quote:
[..]
Maar worden kinderen nu écht significant slechter opgevoed dan, laten we zeggen, 15 jaar geleden? Of 25 jaar geleden? Of 40? Nu met die enorme sloot aan informatie, meningen en methodieken? Vergeleken met toen je het opvoeden 'leerde' van je eigen moeder of de vrouwen in de buurt?
idem hier ... maar komt dat niet door de algemene ... vooruitgang ... in onze cultuur, wereld, omgeving?quote:
[..]
Ik voed beter op dan ik zelf ben opgevoed iig.
Waar ik zei 'slechter' bedoelde ik 'beter' trouwens, in bovenstaande post. Maar dat terzijde.quote:
[..]
Ik voed beter op dan ik zelf ben opgevoed iig.
Ik bedoelde als gemiddelde dus. Ik bedoel, als je kijkt naar dat het 'eindproduct' van een opvoeding een zelfstandige volwassene zou moeten zijn, in staat om voor zichzelf te zorgen, dan gaat dat toch eigenlijk al 1000-en jaren goed? Ik zeg niet dat we terugmoeten naar de ijzeren opvoeding van vroeger, liefst niet en ook niet dat alles wat pedagogisch is, slecht is, maar opvoeden is juist iets wat je van uit je hart en je eigen overtuigingen moet doen, lijkt me.
Mij bekruipt vaak het gevoel dat als je zegt boeken over opvoeden te lezen of er bewust mee bezig te zijn, dat je dan raar bent. Opvoeden doe je toch op gevoel, je doet maar wat en dan doe je het goed. En als je het niet goed blijkt te doen, probeer je eens wat anders.quote:
Weet je wat ik vreemd vind? Overal moet je voor studeren/een cursus volgen/ een papiertje hebben, maar je kind opvoeden dát zou zo maar zonder enige specifieke kennis van zaken goed moeten gaan.
En wat is er nou belangrijker dan je kind goed opvoeden?
Ik vind het heel interessant om over opvoeden te lezen, en ik heb er best wel heel nuttige dingen van geleerd.
En ik heb juist het idee dat iedereen tegenwoordig alleen maar bezig is met lezen, zoeken, de juiste methodes vinden, praten, labellen, etc... Het is kennelijk maar net aan welke kant je staatquote:
[..]
Mij bekruipt vaak het gevoel dat als je zegt boeken over opvoeden te lezen
.Hoe vaak ik niet bij mezelf verzucht heb dat ik echt nooit had verwacht zo slecht te zijn in iets dat ik zo graag wilde...quote:
Weet je wat ik vreemd vind? Overal moet je voor studeren/een cursus volgen/ een papiertje hebben, maar je kind opvoeden dát zou zo maar zonder enige specifieke kennis van zaken goed moeten gaan.
En wat is er nou belangrijker dan je kind goed opvoeden?
hahaha ik heb geen boeken gelezen ... gewoon veel dingen samen doenquote:
[..]
En ik heb juist het idee dat iedereen tegenwoordig alleen maar bezig is met lezen, zoeken, de juiste methodes vinden, praten, labellen, etc... Het is kennelijk maar net aan welke kant je staat
en beetje menselijk verstand kijken wat andere ouders doen ...En weet je wat jouw kracht dan weer is? Dat je er voor durft uit te komen dat je het niet altijd makkelijk vindt en dat je op zoek gaat naar hoe je het wél graag wil. Echt, dat is (helaas) niet vanzelfsprekend. Hoe vaak ik geen ouders op gesprek heb die hun kop in het zand steken of de schijn ophouden...quote:Op maandag 22 april 2013 15:50 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Hoe vaak ik niet bij mezelf verzucht heb dat ik echt nooit had verwacht zo slecht te zijn in iets dat ik zo graag wilde...
Dat!!!!!!! Helemaal eens met Moonah!quote:
[..]
En weet je wat jouw kracht dan weer is? Dat je er voor durft uit te komen dat je het niet altijd makkelijk vindt en dat je op zoek gaat naar hoe je het wél graag wil. Echt, dat is (helaas) niet vanzelfsprekend. Hoe vaak ik geen ouders op gesprek heb die hun kop in het zand steken of de schijn ophouden...
De focus in dat soort dingen verschuift natuurlijk wel. Mijn oma had 7 kinderen bijvoorbeeld, die maakte zich echt niet druk aan het einde van de dag of ze ze allemaal wel genoeg positieve aandacht gegeven had.quote:
[..]
Waar ik zei 'slechter' bedoelde ik 'beter' trouwens, in bovenstaande post. Maar dat terzijde.
Ik bedoelde als gemiddelde dus. Ik bedoel, als je kijkt naar dat het 'eindproduct' van een opvoeding een zelfstandige volwassene zou moeten zijn, in staat om voor zichzelf te zorgen, dan gaat dat toch eigenlijk al 1000-en jaren goed? Ik zeg niet dat we terugmoeten naar de ijzeren opvoeding van vroeger, liefst niet en ook niet dat alles wat pedagogisch is, slecht is, maar opvoeden is juist iets wat je van uit je hart en je eigen overtuigingen moet doen, lijkt me.
Behoefte aan waardering en erkenning is wel een basisprincipe, ik ben dan ook niet tegen het geven van complimenten. Niet overdreven uiteraard, maar niks mis met complimenteren imo. Iedereen wil toch graag waardering krijgen, ook als volwassene?
Ik lees nauwelijks opvoedboeken eigenlijk, ik doe het vanuit mijn gevoel. Mijn ouders hebben het best aardig gedaan denk ik, en ik probeer die lijn een beetje voort te zetten, met wat eigen inbreng in combinatie met die van mijn partner. Voor mezelf heb ik een beeld van hoe ik ze graag zou zien als volwassenen en daar probeer ik nu de basis voor te leggen.
Ik denk dat je een stuk meeneemt van hoe je zelf bent opgevoed. Wil je het ook zo, of juist niet. Je ziet om je heen hoe mensen dingen doen, je leest eens wat. Overal pik je denk ik die stukjes mee waar je wat mee kan en waarvan je denkt dat het werkt.
*knip*
[ Bericht 20% gewijzigd door Nijna op 22-04-2013 20:39:20 ]
En ik kan me de frustraties van kinderen wel voorstellen als het gaat om tekenen/kleuren. Ik doe vaak mee op mijn werk, en ik ben nou eenmaal iets geoefender dan de meeste kinderen. Veel kinderen raken gefrustreerd als hun tekening niet net zo netjes wordt als die van mij. Logisch natuurlijk, want als ik naast Rembrandt had gezeten, had ik ook snel opgegeven. Ik heb mijn eigen tekenstijl dus iets aangepast, zodat kinderen er ook echt iets aan hebben. Soms zit ik ook zomaar wat te krassen met wat leuke kleurtjes, gewoon, omdat het leuk is.
Nou ja, weet niet helemaal waar ik heen wilde hiermee, maar er zijn in ellk geval veel variaties op "goh wat mooi", die je kind toch even bevestiging geven zonder dat het zo'n standaard antwoord wordt.
Ik denk dat we nu sneller naar boeken grijpen omdat opvoeden een beetje uit zijn "taboe" is gekomen. Ik weet eerlijk gezegd niet of men wel zo open over opvoeden praatte vroeger. En verder is de samenleving ook enorm veranderd ten opzichte van 30 jaar geleden. De meeste moeders werken nu, we zijn gewend aan veel keuzes (eten, snoep, cadeaus, tv, internet...), en dat biedt toch een uitdaging voor het opvoeden anno nu. Want hoe leer je een kind juiste keuzes maken in een walhalla aan heerlijkheid?
ik niet. ik voed anders op.quote:
[..]
Ik voed beter op dan ik zelf ben opgevoed iig.
Ik ben ook gewoon wie ik ben. Dus kort lontje enzo hoort er ook wel bij. Aan de andere kant kost het me bij andere volwassenen geen moeite om ergernis en frustratie in te slikken dus waarom zou me dat bij mijn kinderen niet lukken? (Al kunnen kinderen ook beter op je 'knopjes'drukken)
Ik denk dat opvoeden juist zo onderhevig is aan verandering omdat mensen het graag anders willen dan ze zelf zijn opgevoed. En die boeken werden in de jaren 70 in ieder geval al gelezen. Ik denk dat Dr Spock in ieder geval uit die tijd is.
Daarvoor zullen er ook boeken en stromingen in het opvoeden zijn geweest
Dat vind ik zelf ook best moeilijk. Vooral omdat ze over het algemeen heel krachtig en met een duidelijke wil overkomt. Ik zie het als onzekerheid, maar vraag me dan ook meteen af waar dat vandaan komt dan.
Mijn zoon heeft de laatste tijd ineens dat hij bij elk gekleurd detail zegt: "mooi hè, mama"... Maar al heel snel had ik dat in de gaten en heb ik hem gezegd: R. ik ga niet bij elke krabbel zeggen hoe mooi het is. Het lijkt te werken. Het heeft zich nog even tot S gericht met z'n vragen, maar die zei uiteraard hetzelfde.
Liever lees ik hier, of praat ik er met medeopvoeders over.
Maar het is puur continue bij alles bevestiging hebben dat het gezien of gehoord is. Altijd. Bij iedereen'wat hij ook ziet of hoort moet gedeeld worden.
Hij wil aandacht, hij wil gehoord worden. Kijk een vogel, ik zie een vliegtuig, mama mijn lepel viel op de grond enzenzenz.quote:
Brighteyes, wil je zoon echt complimenten, of wil hij aandacht?
quote:
Ik lees niet 'allemaal' opvoedboeken. Ik las er twee toen ik in de knoop zat met mezelf en mijn manier van opvoeden. Ik kan me de luxe permiteren om dingen die echt tegennatuurlijk voelen gewoon niet te doen Livelink
Aan de andere kant kost het me bij andere volwassenen geen moeite om ergernis en frustratie in te slikken dus waarom zou me dat bij mijn kinderen niet lukken? (Al kunnen kinderen ook beter op je 'knopjes'drukken)
Ik denk dat opvoeden juist zo onderhevig is aan verandering omdat mensen het graag anders willen dan ze zelf zijn opgevoed. En die boeken werden in de jaren 70 in ieder geval al gelezen. Ik denk dat Dr Spock in ieder geval uit die tijd is.
Daarvoor zullen er ook boeken en stromingen in het opvoeden zijn geweest
Ook dat heb ik idd wel eens gezegd: als ik me op mijn werk zo zou manifesteren als soms thuis zou ik heel rap mijn baan kwijt zijn. Maar wat voor kinderen geldt (dat ze thuis in hun veilige omgeving soms makkelijker ongwenst gedrag vertonen) geldt voor volwassenen dus blijkbaar ook.
Ze heeft het echt behoorlijk extreem.Ze hadden een soort danscursus op school en van alle kleuters is zij bij de presentatie de enige die dichtklapt en niks meer doet.
, niet zozeer om bevestiging.[ Bericht 100% gewijzigd door groofskendezoveelste op 22-04-2013 20:05:38 ]
. Ben je al stiekem gaan kijken of ze nog in het speeltuintje is?Heb me kunnen bedwingenquote:
Loslaten, moeilijk he Luigi!
. Was niet nodig ook want ze is al 2x terug geweest. "Papa mag [insert hele vriendenkring] ook op m'n fiets?!" en "papa ik heb ECHT bellenblaas nodig". Dus so far so good . En ik zag d'r netjes beide kanten op kijken bij het oversteken dus er is wat blijven plakken van al die 100en keren zeggen .En dan moet ik ook nog opletten dat ik niet iedere keer als ze gaat zeg dat ze geen snoepjes van vreemden aan mag nemen, en niet met anderen mee mag gaan.
. En ze kwam ook braaf zeggen dat ze bij een vriendinnetje ging spelen (het overbuurmeisje), net zoals we dat 100x gezegd hebben ('als je ergens naar toe gaat moet je het even komen zeggen') dus so far so good!En ze mag ook niet alleen op straat fietsen hoor! Het speeltuintje heeft een vrij groot pleintje, dus daar mag ze op fietsen. Maar onder geen beding alleen op straat hoor! Weet ze ook
.. Zelfvertrouwen en zelf kiezen zal daarna vanzelf komen denk ik?Dus even uitgelegd dat als je de meneer of mevrouw niet kent, je ook niet mee mag gaan.
;'ook niet als ze een baby hebben?'
Nee, ook dan niet.
Binnenkort dus een paar keer herhalen en oefenen.
Inmiddels is maatschappelijk werk betrokken, maar de ouders kunnen onderling ook niet echt. Dus dan is het lastig om iets te bereiken.
Nou trekt Chris zich wel terug naar een ander plekje op de speeltuin als de sfeer "grimmig" wordt. Alleen wat gebeurd er dan als ik er niet bij ben, accepteren ze dat dan?
Dus voorlopig ga ik maar mee, de babyfoon haalt het bankje, dus ik krijg een hoop buitenlucht
Lastig zeg... hier spelen ook wel 'grote jongens' op het pleintje maar dat gaat gelukkig wel goed. Als ze vervelend doen of worden komt ze dat zeggen tegen ons (zegt ze). Gaat geloof wel in redelijke harmonie hier, de verschillende leeftijden. Vervelend als dat het buitenspelen beïnvloedquote:
Ik zou het echt fijn vinden als het alleen buitenspelen hier zou lukken.. Maar wat doe je met een groepje kinderen, zo 8-9 jaar, die de kinderen uitschelden, opstoken tegen elkaar en soms zelf de dingen uitvechten..
Inmiddels is maatschappelijk werk betrokken, maar de ouders kunnen onderling ook niet echt. Dus dan is het lastig om iets te bereiken.
Nou trekt Chris zich wel terug naar een ander plekje op de speeltuin als de sfeer "grimmig" wordt. Alleen wat gebeurd er dan als ik er niet bij ben, accepteren ze dat dan?
Dus voorlopig ga ik maar mee, de babyfoon haalt het bankje, dus ik krijg een hoop buitenlucht
.Het gaat er hier redelijk gemoedelijk aan toe in het speeltuintje en als ik naar buiten loop kan ik het zien, ook wel prettig.
Maar gelukkig spelen ze ook graag in de tuin, ook wel fijn!
.Dan liever andere nare en vervelende kinderenquote:
Achja. Ze moeten ook met nare en vervelende kinderen om zien te gaan he. Die hadden wij vroeger ook in de wijk
Kinderen van een jaar of 10 die shag en sigaretten halen voor hun moeder en dan uitdelen op het speeltuintje, nee dank je Er zijn uitzonderingen iddquote:
[..]
Dan liever andere nare en vervelende kinderen
.Nog even en dan zijn ze naar een andere stadquote:
Maar als van de 10 kinderen op de speeltuin er een stuk of 8 meelopen is het lastiger dan 1 lastig kindje.quote:
Achja. Ze moeten ook met nare en vervelende kinderen om zien te gaan he. Die hadden wij vroeger ook in de wijk
En slaan vind ik sowieso zinloos, als een 3 jaar jonger kindje niet even aan de kant gaat, omdat het eerst op de schommel zit, en het groepje erop wil..
Gelukkig de school niet in de buurt, en genoeg fijne kinderen in de klas om mee te spelen. Ook soms met lastige gebruiksaanwijzing, maar wel voor rede vatbaar
Lieve Katja.... ik zou je nu graag knuffelen en weet je mij stoere knullen vonden het diep in hun hart ook eng. En beide hebben gewoon fouten gemaakt maar het gehaald dus dat kun jij ook topper !quote:
Katja heeft vandaag verkeersexamen en ze zit nu als een heel zielig hoopje op de bank. Buikpijn, misselijk, bijna verlamd van angst. Haar faalangsttraining is op het moment heel diep weggezakt, terwijl ze gisteren nog is geweest en allemaal 'helpende gedachten' heeft opgeschreven. Maar die helpen nu even niet
En sterkte ook voor jou. Lijkt me zo moeilijk om te zien.
. Naar als je je zo rot voelt door de angst! Ik hoop dat het toch is gelukt!Ze komt het dus vragen als ze bij het vriendinnetje thuis aan het spelen is he? Dus als ze dan een snoepje krijgt, rent ze eerst naar huis om te vragen of het wel magquote:
Zo in het begin heb ik liever dat ze het een keer extra komen vragen ipv een keer te weinig
We hebben nu maar uitgelegd dat er uitzonderingen zijn... Hopelijk is het Katja toch nog gelukt om mee te doen en te slagenOm naar het speciaal onderwijs te kunnen of om een rugzakje te krijgen, moet je wel een indicatie aanvragen. Wil je je zoon in Nederland op school doen, dan?
Katja hoort morgen of ze geslaagd is, maar ze vindt zelf dat ze het goed heeft gedaan. Bij één moeilijke kruising, waar ze moest voorsorteren en er van 3 kanten auto's kunnen komen, is ze afgestapt en met de fiets aan de hand via zebrapaden overgestoken. Maar ze denkt niet dat ze daar op zal zakken, want de juf zei dat ze altijd de veiligste weg moesten kiezen. Ik heb geen idee hoe dat allemaal beoordeeld wordt. Gelukkig is het achter de rug en kan ze zich richten op de Koningsspelen van morgen.
Ja allebei mn zonen. Wesley wordt namelijk gepest, en jordy zegt constant dat hij naar een school wil 'waar ze ook onze taal spreken', en hij kan nog steeds heel weinig letters...Lezen gaat dus ook nog niet. (klas 1/groep 3)quote:
Het duitse onderwijs is niet hetzelfde als het nederlandse onderwijs, PureEvil. Het kan natuurlijk heel goed zijn dat er volgens het duitse onderwijssysteem geen sprake is van eventueel speciaal onderwijs.
Om naar het speciaal onderwijs te kunnen of om een rugzakje te krijgen, moet je wel een indicatie aanvragen. Wil je je zoon in Nederland op school doen, dan?
Ik was dus al wezen kijken op een nl school, had er een enorm goed gevoel bij, alleen de klassen zijn groot (25+ kinderen) dus dat is niet ideaal als je kind (een hoop) begeleiding nodig heeft...
Fijn dat het nu achter de rug is, dat verkeersexamen! Ze heeft t toch maar mooi gedaan
Ik heb net precies het tegenovergestelde gesprek gehad.
School wil dat er hulp komt voor de oudste (4 ) ivm eventuele hoogbegaafdheid en extreem gevoelig en de issues die dat brengt op school. Ze loopt enorm voor maar wil tegelijkertijd niet naar school is enorm bang om te falen maar de testen die er zijn gedaan zijn hoog maar ze zou nog veel en veel meer kunnen met de juiste begeleiding.Ze is wel al bijna zo ver dat ze gaat onderpresteren volgens de juf
Nu willen ze dat ik nadenk en uit ga zoeken hoe we dit willen gaan doen.
Fijn natuurlijk dat ze slim is maar ik zie alleen maar een heel kwetsbaar meisje van 4 in de grote wereld die soms echt net haar koppie boven water kan houden.
En ik wil haar ook niet het idee geven dat ze een proefkonijn is en al die extra testjes en dingen moet doen terwijl zij het gevoel heeft dat het teveel is.
wij hebben goede ervaringen met KIEN. (Zit in Den Haag) Ontzettend lieve ortho die goede begeleiding geeft maar ook heel goed is met gevoelige kindjes. Ik zou met haar eens overleggen. 4 is wel erg jong om te testen. Meestal doen ze dat rond 6. Maar je zou t daar eens kunnen overleggen.quote:Op donderdag 25 april 2013 15:52 schreef Pvoesss het volgende:
Moeilijk PE.
Ik heb net precies het tegenovergestelde gesprek gehad.
School wil dat er hulp komt voor de oudste (4 ) ivm eventuele hoogbegaafdheid en extreem gevoelig en de issues die dat brengt op school. Ze loopt enorm voor maar wil tegelijkertijd niet naar school is enorm bang om te falen maar de testen die er zijn gedaan zijn hoog maar ze zou nog veel en veel meer kunnen met de juiste begeleiding.Ze is wel al bijna zo ver dat ze gaat onderpresteren volgens de juf
Nu willen ze dat ik nadenk en uit ga zoeken hoe we dit willen gaan doen.
Fijn natuurlijk dat ze slim is maar ik zie alleen maar een heel kwetsbaar meisje van 4 in de grote wereld die soms echt net haar koppie boven water kan houden.
En ik wil haar ook niet het idee geven dat ze een proefkonijn is en al die extra testjes en dingen moet doen terwijl zij het gevoel heeft dat het teveel is.
School loopt tegen dingen aan en de school heeft wat fouten gemaakt dat het vertrouwen in het schoolsysteem ook gewoon weg is bij X. Hier moeten we dus ook aan werken.
Ik vind het testen of het labeltje niet nodig maar ik zie wel hoe moeilijk ze het heeft.
Ze willen eigenlijk een beetje een lijstje met dingen die ze anders kunnen doen of moeten doen. En wat slim is. Wel groep 3 dingen er bij doen volgend jaar ondanks extreme onzekerheid en faalangst of toch niet. Ze kan goed klokkijken ze kan al aardig goed rekenen. Maar tegelijkertijd doet ze zich ook dommer voor alsof ze helemaal niets snapt. En dan die extreme gevoeligheid en onzekerheid.
Kinderen van haar leeftijd snappen haar niet ze is iets verder.
Maar ze mist weer de lef en de verbale krachten om op te boksen tegen kinderen uit groep 3.
Met andere woorden ze is op school niet blij.
En dat is eigenlijk ook het belangrijkste haar blij zien te krijgen op school.
En dan als tweede punt alles benutten wat er in zit.
Maar als hij echt speciaal onderwijs nodig heeft snap ik wel dat het tweetalige op dit moment gewoon niet lukt en teveel is.
Lastige beslissingen dit
ja, dat dacht ik. Zij kreeg onze vastgelopen oudste echt weer op de rit. Veel van de dingen die je zegt zijn wel herkenbaar. Het is ook fijn om als ouder wat handvatten te krijgen vond ik. Wij gingen ook niet voor een label maar voor handvatten. Ook voor school veel goede tips gekregen. Maar vooral die mevrouw die precies de goede snaar raakte bij mijn kind en hem zo goed observeerde.quote:
Dat is mooi om te lezen dat is hier heel dichtbij
School loopt tegen dingen aan en de school heeft wat fouten gemaakt dat het vertrouwen in het schoolsysteem ook gewoon weg is bij X. Hier moeten we dus ook aan werken.
Ik vind het testen of het labeltje niet nodig maar ik zie wel hoe moeilijk ze het heeft.
Ze willen eigenlijk een beetje een lijstje met dingen die ze anders kunnen doen of moeten doen. En wat slim is. Wel groep 3 dingen er bij doen volgend jaar ondanks extreme onzekerheid en faalangst of toch niet. Ze kan goed klokkijken ze kan al aardig goed rekenen. Maar tegelijkertijd doet ze zich ook dommer voor alsof ze helemaal niets snapt. En dan die extreme gevoeligheid en onzekerheid.
Kinderen van haar leeftijd snappen haar niet ze is iets verder.
Maar ze mist weer de lef en de verbale krachten om op te boksen tegen kinderen uit groep 3.
Met andere woorden ze is op school niet blij.
En dat is eigenlijk ook het belangrijkste haar blij zien te krijgen op school.
En dan als tweede punt alles benutten wat er in zit.
Wat een lastige afweging. Kan speciaal onderwijs vanuit Duitsland? Daar zijn toch best pittige toelatingseisen en indicaties voor dacht ik?quote:
[..]
Ja allebei mn zonen. Wesley wordt namelijk gepest, en jordy zegt constant dat hij naar een school wil 'waar ze ook onze taal spreken', en hij kan nog steeds heel weinig letters...Lezen gaat dus ook nog niet. (klas 1/groep 3)
Ik was dus al wezen kijken op een nl school, had er een enorm goed gevoel bij, alleen de klassen zijn groot (25+ kinderen) dus dat is niet ideaal als je kind (een hoop) begeleiding nodig heeft...
Fijn dat het nu achter de rug is, dat verkeersexamen! Ze heeft t toch maar mooi gedaan
En worden ze zonder meer toegelaten in die klas? Kan me voorstellen dat een school ook het moeilijk vind met veel begeleidingsbehoeftigen. Lastig hoor, want zo kan het ook niet doorgaan natuurlijk.
Je kunt misschien al snel informatie vragen bij de indicatiecommissie wat je moet doen om een indicatie te krijgen. De indicatie kun je gebruiken voor een rugzak in het gewone onderwijs.
Ik moest bijvoorbeeld handelingsplannen van de vorige scholen indienen. Dat is wellicht voor jou wat lastiger vanuit een Duitse school. Dus dat zou je even moeten overleggen hoe dat dan gaat. Succes, want het is vast niet leuk om het ineens zo plotsklaps en onverwachts te horen. Wat was er nou uiteindelijk uit het dyslectieonderzoek gekomen?
Ze gaat binnenkort toch naar een andere school. Zou ff wachten hoe ze dat oppakt.quote:
Met andere woorden ze is op school niet blij.
Ik denk dat als ze hier alles uitzoeken een aantal maanden dat dit haar alleen maar meer gaat helpen op een andere school.
Dit zijn eerder jaren trajecten. Zeker nu je op het punt staat om haar wereld om te gooien zou ik echt haar omgeving nu zo min mogelijk veranderen. En niet teveel poespas met testen.quote:
Dan heeft die school alleen maar meer zicht op de situatie.
Ik denk dat als ze hier alles uitzoeken een aantal maanden dat dit haar alleen maar meer gaat helpen op een andere school.
Maar ze zit nu op een school en ze kan niet thuis zitten omdat ze alles niet trekt dat is ook niet de oplossing, in de nieuwe omgeving kunnen we altijd er mee door gaan
En anders rijden we hier heen zodat ze haar gesprekken of hulp hier krijgt.
Ze hebben haar nu eindelijk door op deze school en ze zit hier nu bijna een jaar.
En ik wil haar niet weer opnieuw laten knokken tegen bepaalde dingen als dat niet nodig is.
Pvoesss, Waarom zou zij denken dat ze een proefkonijn is als je die testjes laat doen? Als jij het op de juiste manier inkleedt, dus bijvoorbeeld uitleggen dat die testjes gedaan worden om te kijken hoe ze geholpen kan worden school weer leuk te vinden, dan zou zij het toch helemaal niet als iets negatiefs hoeven te ervaren?
[ Bericht 100% gewijzigd door amaranta op 25-04-2013 21:58:44 ]
In ieder geval past deze school niet bij haar en moet er gekeken worden naar wat wij daar mee willen doen. Ze gaat hoe dan ook los van alles van school veranderen
of ik nu hier woon of in timboektoe.
Pvoesss, ik vraag me af of school een heel onderzoekstraject op gaat starten (duur!!) als je al zo snel daar weggaat.
Wel erg sneu, dat je grietje de zin in school nu al is verloren. Orienteer je bij het zoeken naar een nieuwe school goed. Er bestaat best verschil in hoe intensief de begeleiding voor voorlijke/hoogbegaafde kinderen is.
Ik wilde in het babyboom topic posten.quote:
Was niet voor hier, daarom is het ook weg.
Ah!!quote:
[..]
Ik wilde in het babyboom topic posten.
Was niet voor hier, daarom is het ook weg.
Dan trek ik mijn bestraffende vinger weer in.
Ik vond het in deze context een gekke opmerking en kon het niet laten er toch iets over te zeggen.
Nee klopt. Zou in deze context totaal ongepast zijn.quote:
[..]
Ah!!
Dan trek ik mijn bestarffende vinger weer in.
Ik vond het in deze context een gekke opmerking en kon het niet laten er toch iets over te zeggen.
De aankomende maanden haar vertrouwen terug winnen.
ik ga zelf kijken wat ik kan doen . En dan willen ze daar ook graag betrokken bij zijn. Ze snappen dat ze haar weer moeten mee krijgen en een andere richting op moeten met haar.
Ze zijn idd niet de school die er iets mee zal kunnen doen zoals het nu op school er aan toe gaat.
Dat zien ze zelf ook wel in.
De school heeft zelf ook eigenlijk geen idee verder.
En met het hijsen van de vlag en zingen van het Wilhelmus. Volgens mij hadden ze op school wel stiekem geoefend, want je hoorde de kinderen wel echt zingen!Hier schijnt gelukkig het zonnetje en is het niet echt heel koudquote:
Ik vind het zo jammer dat het nu juist zo regent en koud is. Ik had alle scholen en kinderen zo graag een warme, zonovergoten dag gegund.
Maar het weer van gisteren was beter geweest voor vandaag!
Echt jammer dat t niet als gister is. Maar ja.
Hij bedoelde op het sporten, maar ik dacht toch echt aan bier drinken
ik ben helemaal niet naar school geweest. Maar goed, ik ben ook niet zo koningsgezind.Nouja, mij doet het ook compleet niks maar voor de kinderen is het wel sneu. Gewoon, om het leuke dingen doen dus. Van mij mag die hele Oranjekermis ook de kliko in verder.quote:
Oh, ik faal weer hard in mijn aandachtige moederskills.
Ja, maar ik heb een kleuter hequote:
Oh, ik faal weer hard in mijn aandachtige moederskills.
Als het om een groep hoger gegaan was, was ik er ook niet bij geweest gok ik Hier nog een. Ik zat net eens even de nieuwsbrief van school na te kijken (doe ik anders nooit), en daarin stond dat er vandaag een speciaal onranjecircuit is en iedereen mocht verkleed komen in oranje. Hahaha lees ik ook lekker op tijd!quote:
Oh, ik faal weer hard in mijn aandachtige moederskills.
[ Bericht 4% gewijzigd door bodpa09 op 26-04-2013 10:24:12 ]
De leraren gaan naar zijn begrafenis.
Oef.quote:
Hier is vandaag alles afgelast. De kinderen hebben een extra vakantiedag gekregen. Vandaag is de begrafenis van een leerling uit groep 8 die twee maanden geleden te horen kreeg dat de kanker waar hij tegen vocht niet meer te behandelen was...
De leraren gaan naar zijn begrafenis.
ik heb nog drie keer gevraagd of ze écht niks oranjes aan moesten.quote:
[..]
Hier nog een. Ik zat net eens even de nieuwsbrief van school na te kijken (doe ik anders nooit), en daarin stond dat er vandaag een speciaal onranjecircuit is en iedereen mocht verkleed komen in oranje. Hahaha lees ik ook lekker op tijd!
maar dat hoefde niet volgens de jongens. Opmerkelijk relaxt: Volgens mij krijgen we een T-shirt. en anders maar niet. jeumig, heftig zegquote:
Hier is vandaag alles afgelast. De kinderen hebben een extra vakantiedag gekregen. Vandaag is de begrafenis van een leerling uit groep 8 die twee maanden geleden te horen kreeg dat de kanker waar hij tegen vocht niet meer te behandelen was...
De leraren gaan naar zijn begrafenis.
Wat triest....quote:
Hier is vandaag alles afgelast. De kinderen hebben een extra vakantiedag gekregen. Vandaag is de begrafenis van een leerling uit groep 8 die twee maanden geleden te horen kreeg dat de kanker waar hij tegen vocht niet meer te behandelen was...
De leraren gaan naar zijn begrafenis.
Daar past dit weer dan wel bij...
.Hier begonnen ze vanmorgen met de aankomst van de "bijna-koning en bijna-koninging"
.Daarna nog een dansje enzo op het plein.
Maar heel jammer dat je altijd van die ouders hebt die ondanks het uitdrukkelijke verzoek om niet op het plein te gaan staan, toch op het plein gaan staan, zodat degenen die zich wel netjes aan de afspraken houden, amper wat kunnen zien van de kinderen.
Irritant!
Nou he! De kleintjes bleven bij ons op school, maar ik heb echt medelijden met de hogere groepen die naar het sportveld gingen...quote:
Ik vind het zo jammer dat het nu juist zo regent en koud is. Ik had alle scholen en kinderen zo graag een warme, zonovergoten dag gegund.
Zo jong Hier geen koningsspelen, maar een studiedag dus lekker vrij
Hier wel spelen en het ontbijt dus vanochtend. Kleine school niet heel veel ouders aanwezig en ik was vanwege de regen ruim op tijd (overigens begon het pas om half 12 te regenen hoor
) zodat ik de tas met spullen waterdicht kon vervoeren naar de auto De jongens zijn nu met papa mee.De buiten van Ruben:
Ergens vind ik het wel jammer dat zoiets alleen voor basisschoolkinderen was. Jochem had erg graag mee willen doen, maar voor de peuterspeelzalen en dergelijke was niets geregeld.
[ Bericht 6% gewijzigd door Troel op 26-04-2013 12:39:55 ]
Hier hebben alle kinderen in de sporthal een dans ingestudeerd dus dat was een geluk. Helaas ging de demonstratie voor de ouders op het schoolplein niet door ivm de regen.
Hoe gaan ze daar op school mee om?
Zijn vader heeft een mooie maar emotionele blog bijgehouden. Heftig om dit als ouder mee te moeten maken.
http://www.laurenvanvliet.nl/
Wist niet eens dat de koningsspelen landelijk was, balen van de regen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Meimeltje op 26-04-2013 13:01:14 ]
Voor Marlien waren er geen koningsspelen. Hun groep is om de vrijdag vrij en dit was de vrije vrijdag
Judith is wel geweest, zij zal zo wel thuiskomen. Ze mocht met haar klas touwtjespringen en ze wilde met dubbel touw springen. Dat lukte haar gisteren nog niet, dus dat was flink stressen voor haar. Ik heb haar vertelt dat het niet uitmaakt, dat ze het maar gewoon moet proberen en dat het leuk zou zijn als het dan lukt, maar als het niet lukt, dat dat ook niet geeft. Vanmorgen accepteerde ze dat een beetje... ik ben benieuwd hoe het gegaan is.
ik heb Amber afgezet en ben verdergaan.quote:
Oh, ik faal weer hard in mijn aandachtige moederskills.
Gister had ze een voorstelling oid maar ik moest werken. Kon helaas niet kijken en kan niet overal vrij voor nemen.
Amber had 2 tshirt gekregen, een oorkonde en een keycord. Ze hadden eerst ontbijt op school en vanmiddag poffertjes.
Nu heeft ze 2w vakantie. Dan 1w naar school en dan weer 1w vakantie.
Heftig Meimel. BijAmber in de klas zit een jongetje met kanker.
Tijdje geleden hebben ze een sponsor loop gegaan voor de kanjerketting
Hier volgens mij ook geen koningsspelen. Ze mogen maandag wel in het oranje gekleed komen. Dan gaan ze volgens mij ook spelletjes en leuke dingen doen.
Ze hebben maandag niet vrij?quote:
Wat heftig Meimel.
Hier volgens mij ook geen koningsspelen. Ze mogen maandag wel verkleed komen.
Zo herkenbaar, meneer herkent een aantal automerken, en dan zit je in de auto en dan noemt hij de merken van de tegenliggers; "Volvo, Olfa" waarop ik dan antwoord met "Ja, een Volvo en een Alfa, heel goed"quote:
Maar waar het bijvoorbeeld echt vandaan komt is met je twee-jarige gaan wandelen die dan 'vooo' zegt waar ik dan helemaal lyrisch
En die neiging heeft hij nu dus nog steeds.
Daar waar ieder ander denkt 'He, een vogel', zégt hij het dus en verwacht dan minimaal een 'uhuh' of 'ik zie het'. Omdat hij dat zo gewend is zeg maar.
Heb ik dat wat hij opgenoemd heeft toevallig niet gezien dan komt er nog een keer "Volvo, Olfa, Ja?"
Maar het is lastig, op het ene moment bejubel je het gedrag dat een tijdje later amper bevestiging meer krijgt....
Kwestie van afbouwen denk ik.
Pvoesss, is Montessorionderwijs niet wat voor X?
Net een stukje van de blog gelezen, en tranen staan in mn ogen zeg......(Wel ontzettend mooi geschreven, dat dan weer wel....)Dat risico is bij meisjes sowieso al veel groter. Ik zou serieus contact opnemen met Marie-Thérèse. Die heeft echt de expertise die je zoekt. En jarenlange ervaring. En een wat meer touchiefeelie benadering en toch wetenschappelijk. Ik heb t gevoel dat ze bij je past.ze neemt iig geen blad voor de mond. En helpt gewoon heel goed.
[ Bericht 0% gewijzigd door debuurvrouw op 26-04-2013 19:32:27 ]
De reden waarom wel is dat ze nu heel erg aanloopt tegen het gebrek aan keuze.
Dit gaan ze op haar huidige school nu aanpassen.
Ze mogen alleen op de vrijdag (middag) kiezen wat ze doen.
De gehele groep 1 heeft alle andere dagen geen enkele keus.
Ze moeten heel erg veel en de manier waarop gaat goed mis bij haar.
Nu is er niets mis met dingen moeten maar ik vind dat een kleuterklas voornamelijk ook dat moet zijn en niet alleen maar verplichte taken en dingen
quote:De basisschool is een belangrijk stuk van je leven. Voor de kinderen en voor u. Een school kies je dan ook met zorg. Scholen verschillen in de manier van werken, in sfeer en in kwaliteit. Dat maakt het kiezen niet eenvoudig. Deze schoolgids geeft u een beeld van de wijze waarop de J.H. Snijdersschool het onderwijs van haar leerlingen ziet, invult en organiseert.
De maatschappij van nu vraagt veel van u als ouders, van de kinderen en van ons als school. Naast het goed beheersen van taal- en rekenvaardigheden, worden andere competenties steeds belangrijker. De complexiteit van de maatschappij is heel groot.
De school kan het ontwikkelen van taal- en rekenvaardigheden, maar vooral het ontwikkelen van andere competenties, in de (beperkte) tijd dat het met de kinderen doorbrengt, niet alleen. Door nauw samen te werken met andere maatschappelijke organisaties, hoeft de school dat ook niet alleen te doen. De maatschappelijke veranderingen vragen om andere keuzes en invulling van het onderwijs.
Als school zien we het als onze maatschappelijke opdracht om hier zo adequaat mogelijk mee om te gaan. De afgelopen jaren heeft er op school een herbezinning plaats gevonden: hoe bereiden we de kinderen van nu zo goed mogelijk voor op de maatschappij van morgen? In de schoolgids hopen we u hier antwoord op te geven.
We nemen kinderen serieus en zorgen dat zij centraal staan. Ieder kind beschikt over een eigen schat aan talenten. Ieder kind is uniek en leert op zijn eigen manier. Het ene kind leert door lezen, het andere kind leert door ontdekken en doen en weer een ander leert door samenwerken. Er zijn kinderen die daarbij behoefte hebben aan begeleiding en structuur. Anderen ontwikkelen zich juist beter in een vrije situatie. Bij Natuurlijk Leren is het onderwijs en de omgeving zo ingericht dat elk kind op zoek kan gaan naar een manier van leren die het meest natuurlijk bij hem past. Ieder kind krijgt zo alle kans om zich optimaal te ontplooien en talenten te ontdekken.
Wij helpen kinderen bij het ontdekken en uitbouwen van die talenten. Wij bieden onderwijs en begeleiding op maat in een uitdagende en rijke leeromgeving. We werken vanuit de behoeften en interesses van een kind. Wij hebben hoge verwachtingen van kinderen en stellen concrete eisen aan kinderen. Dat bepalen wij niet alleen, maar juist in samenspraak met een kind. Zo helpen we een kind inzicht te krijgen in het eigen leerproces. Samen gaan wij op zoek naar de sterke en zwakke kanten van een kind waarbij de focus ligt op de mogelijkheden en niet op de beperkingen. Van een kind verwachten we dat het verantwoordelijk wordt voor de eigen ontwikkeling en zelf keuzes leert maken. We willen kinderen leren op eigen benen te staan.
Oef, dat is wel heel weinig keuze. Hier zijn er bij elk thema een bepaald aantal werkjes waar ze in de ochtend aan werken, die moeten afgerond zijn binnen het thema, maar ze mogen zelf beslissen wat ze als eerste doen en welke als laatste (met indien nodig sturing van de juf). Groep 2 mag 's middags als eerste kiezen in welke hoeken ze gaan (als ze qua werkjes op schema liggen, anders is er een verplichte keuze werken wel eens) en daarna mag ook groep 1 nog kiezen uit de plekken die over zijn.quote:
Ik denk idd dat het of helemaal een top iets gaat zijn of niets.
De reden waarom wel is dat ze nu heel erg aanloopt tegen het gebrek aan keuze.
Dit gaan ze op haar huidige school nu aanpassen.
Ze mogen alleen op de vrijdag (middag) kiezen wat ze doen.
De gehele groep 1 heeft alle andere dagen geen enkele keus.
Ze moeten heel erg veel en de manier waarop gaat goed mis bij haar.
Nu is er niets mis met dingen moeten maar ik vind dat een kleuterklas voornamelijk ook dat moet zijn en niet alleen maar verplichte taken en dingen
Eigenlijk is er elke dag dus wel echt gewoon keus!
Ik zou dat gevaar voor de middenmoot veel groter vinden op een klassikale school dan montessori.quote:
Nou, ik zou met een kind dat tegen onderpresteren aanzit geen keuze maken voor montessori-onderwijs. De kans dat ze zich aanpast naar de middenmoot ipv op eigen niveau meewerken is heel groot ben ik bang.
Dat risico is bij meisjes sowieso al veel groter. Ik zou serieus contact opnemen met Marie-Thérèse. Die heeft echt de expertise die je zoekt. En jarenlange ervaring. En een wat meer touchiefeelie benadering en toch wetenschappelijk. Ik heb t gevoel dat ze bij je past.ze neemt iig geen blad voor de mond. En helpt gewoon heel goed.
De gedachtengang van montessori is toch juist op het eigen niveau werken.
Veel meer dan de 'gewone' scholen zonder specifieke jenaplan/dalton etc richting.
Daar is veel meer het gevaar dat er te weinig ruimte voor verdieping is denk ik persoonlijk.
Als je als kind gewend bent om niet op te vallen is je aanpassen en dus een 'gemiddeld' niveau aangeven een tweede natuur. Doen wat het merendeel doet. Er is geen stimulans voor kinderen die wel meer kunnen maar dat niet (meer) laten zien,quote:
[..]
Ik zou dat gevaar voor de middenmoot veel groter vinden op een klassikale school dan montessori.
De gedachtengang van montessori is toch juist op het eigen niveau werken.
Veel meer dan de 'gewone' scholen zonder specifieke jenaplan/dalton etc richting.
Of dan beslist de juf dat de kinderen het moeten maken zoals het voorbeeld.
Dan denkt X je kan mij wat ik knip zelf wel een poppetje voor mijn verkeersbord.
Er hingen dus allemaal dezelfde (ongeveer) verkeersborden op school en dan 1 die er heel erg uitspringt en dat is dan die van haar.
En daar heeft de juf denk ik ook moeite mee.Alles moet heel strak en naar voorbeeld uitspattingen kunnen niet.
De directrice en ib-er snapte precies mijn punt maar zijn denk ik ook bang voor slechte beoordelingen van inspectie als ze de kinderen wat vrijer laten
Op het montessori is er veel minder een mogelijkheid voor aanpassen naar een gemiddeld niveau dan op een traditionele school denk ik nog steeds.quote:
[..]
Als je als kind gewend bent om niet op te vallen is je aanpassen en dus een 'gemiddeld' niveau aangeven een tweede natuur. Doen wat het merendeel doet. Er is geen stimulans voor kinderen die wel meer kunnen maar dat niet (meer) laten zien,
En waarom zou montessori kinderen niet stimuleren het beste uit zichzelf te halen of begrijp ik je nu verkeerd?
dat ligt niet aan Montessori maar meer aan het kind. Onderpresteren is een raar dingquote:
[..]
Op het montessori is er veel minder een mogelijkheid voor aanpassen naar een gemiddeld niveau dan op een traditionele school denk ik nog steeds.
En waarom zou montessori kinderen niet stimuleren het beste uit zichzelf te halen of begrijp ik je nu verkeerd?
klinkt meer als een strafkamp dan een kleuterschoolquote:
Bijvoorbeeld een verplicht knutselwerkje en dan mogen ze niet praten tijdens knutselen en moet de mond dicht en dan als het niet af is moet de wat langzamere knutselaar dus nog uren zwoegen om te voldoen aan de minimumeis van de juf.
Dit is een voorbeeld van hoe zij graag wil kleuren..
Dat is dan niet fijn want het moet binnen de lijntjes en alles moet de juiste kleur.
Nou Vicky dat is dus ook het issue ze is echt heel ongelukkig.
En bij het veranderen van school wil ik dit ook niet zomaar doen en eerst eens even kijken wat ze los van alles dus nodig heeft
Dat heeft niks met de inspectie te maken 
Dan denk ik laat dat meisje eens lekker vrij een kleurenbrij maken
Al vind ik niet praten tijdens knutselen wel een strafkamp. Het zou toch gewoon gezellig kunnen en mogen zijn?
Er moet dus hoe dan ook een aanpassing komen in het programma en goede begeleiding komen voor het meisje van Pvoess. Of dat nu gaat om Montessori of regulier onderwijs. Zelf zou ik kijken of er scholen zijn die zich richten op hoogbegaafdheid. In de stad waar ik woon is juist de Montessorischool een goede keuze, omdat ze daar een Leonardo afdeling (gespecialiseerd voor hoogbegaafde leerlingen) hebben.quote:
[..]
dat ligt niet aan Montessori maar meer aan het kind. Onderpresteren is een raar ding
Onderpresteren is het gevolg van een verkeerde of geen interventie. Als een leerling zich aanpast en niet opvalt volgt er geen interventie. Als een leerling de kont tegen de krib gooit is de kans groot dat er een inadequate interventie volgt.
Aan de ene kant wel, aan de andere kant moet er ook nog wel de mogelijkheid zijn om het anders te doen, zeker bij de kleuters! En voor een groep 1 kleuter kan dat wat meer dan voor een groep 2 kleuter. Maar als jij binnen de lijntjes kleurt, ook al kleur je de zwarte pieten in alle kleuren van de regenbogen, dan hoeft dat niet fout te zijn. Ook al zal de juf liever willen zien dat je ze zwart kleurtquote:
Maar dat kan thuis toch ook denk ik dan? Ik vind een school bij uitstek de plek waar ze leren zich aan de regels van het onderwijs te houden. We hebben immers afgesproken dat we de letters van links naar rechts lezen en dan kan zij ze wel foutloos van rechts naar links lezen, dat is gewoon níet de afspraak.
Al vind ik niet praten tijdens knutselen wel een strafkamp. Het zou toch gewoon gezellig kunnen en mogen zijn?
(Overigens zou ik zelf denk ik heel dwars gaan doen als ik in een keurslijf gepropt zou worden en dan kan ik me heel goed voorstellen dat meisje haar kleurplaat zo kleurt!)
eens. Ik zou mijn kind laten testen. Ook zo jong. Om te meten of de voorsprong gelijkmatig is of maar op 1 vlak bijvoorbeeld. Een 4 jarige zou ik niet zomaar op een Leonardoschool zetten zonder zo'n onderzoek.quote:
[..]
Er moet dus hoe dan ook een aanpassing komen in het programma en goede begeleiding komen voor het meisje van Pvoess. Of dat nu gaat om Montessori of regulier onderwijs. Zelf zou ik kijken of er scholen zijn die zich richten op hoogbegaafdheid. In de stad waar ik woon is juist de Montessorischool een goede keuze, omdat ze daar een Leonardo afdeling (gespecialiseerd voor hoogbegaafde leerlingen) hebben.
Onderpresteren is het gevolg van een verkeerde of geen interventie. Als een leerling zich aanpast en niet opvalt volgt er geen interventie. Als een leerling de kont tegen de krib gooit is de kans groot dat er een inadequate interventie volgt.
Dat laatste gebeurt ook niet zomaar, natuurlijk. Er wordt wel getest voor een kind in aanmerking komt voor het Leonardo onderwijs. Er zijn trouwens ook scholen die bijvoorbeeld speciale programma's hebben naast het normale programma. Eureka, geloof ik?quote:
[..]
eens. Ik zou mijn kind laten testen. Ook zo jong. Om te meten of de voorsprong gelijkmatig is of maar op 1 vlak bijvoorbeeld. Een 4 jarige zou ik niet zomaar op een Leonardoschool zetten zonder zo'n onderzoek.
die mismatch hoeft alleen niet per se voor te komen vanuit een hogere intelligentie of hoogbegaafdheid, maar een andere snelheid van ontwikkelen. Zeker bij jonge kinderen.quote:
Ik zeg het verkeerd. Er is in eerste instantie een mismatch tussen kind en programma. Vervolgens kan het twee kanten op: aanpassen of dwars gaan liggen. Dan is er mogelijk geen interventie (kind valt niet op) of een onjuiste interventie => onderpresteren.
Daar zijn wij al mee bezig geweestquote:
Kan het ook niet aan juf liggen? En een verandering van klas dus de andere groep 1/2 klas eens wat ochtenden proberen?
Eens, maar ze zit in groep 1 en kleurt dit voor haar plezier.quote:
Maar dat kan thuis toch ook denk ik dan? Ik vind een school bij uitstek de plek waar ze leren zich aan de regels van het onderwijs te houden.
Ik vind zeker dat ze gewoon de dingen moet doen waar het gaat om een leerproces. Maar ze voelt zich in alles enorm afgekapt. Moet werkjes doen waarop ze enorm onder zit te presteren en dat enige waar ze echt plezier in heeft moet nog zoals het "hoort"..
Tegenwoordig kleurt ze alles binnen de lijntjes.
Ze schrijft goed. Heeft vandaag nog zelf een aftelkalender gemaakt tot aan haar verjaardag. En dan ook alle dagen/ cijfers helemaal correct
De kennis en techniek zit er maar ze is dol op kleurenverloop.
Dat is dat kleine ding wat haar plezier brengt..
Dat wil ik ook niet tegenspreken. Ik reageerde in eerste instantie omdat een Montessorischool werd afgeraden. Ik zou kiezen voor een school waar ze de juiste begeleiding en mogelijk een aangepast programma kunnen bieden. Montessori als oplossing zou ik nu ook afraden. En als ik Pvoesss was zou ik inderdaad eerst contact opnemen met een orthopedagoog en laten testen. Goeie tip.quote:
[..]
die mismatch hoeft alleen niet per se voor te komen vanuit een hogere intelligentie of hoogbegaafdheid, maar een andere snelheid van ontwikkelen. Zeker bij jonge kinderen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Soempie op 26-04-2013 20:59:22 ]
Het is vast een juf van de oude stempel.
Waarbij ze allemaal dezelfde activiteit maken met exact dezelfde kleuren die zij al heeft voorgeknipt.
Al is de juf nog een jonkie
vast een oude ziel Hij is niet van mijzelf. Ik geloof van Marcel van Herpen.quote:
Dat is precies wat het is! Die opmerking ga ik van je jatten
Al is de juf nog een jonkie
OMG ze maakt gewoon glas-in-lood tekeningenquote:
[ afbeelding ]
Dit is een voorbeeld van hoe zij graag wil kleuren..
Dat is dan niet fijn want het moet binnen de lijntjes en alles moet de juiste kleur.
Nou Vicky dat is dus ook het issue ze is echt heel ongelukkig.
En bij het veranderen van school wil ik dit ook niet zomaar doen en eerst eens even kijken wat ze los van alles dus nodig heeft
Ik vind haar tekening mooi
lekker kleurrijk en goed gevuld zeg .Jammer als ze zo in de pas moeten lopen, namaken...
Ik heb niet t idee dat dat bij ons op school zo is en ik heb ook wel het idee dat ze kijken naar of een kind genoeg uitdaging krijgt bijvoorbeeld. Tot nu toe in elk geval tevreden, ik ben wel heel benieuwd hoe onze jongste het gaat vinden. Ik denk dat ze wel even wen-tijd nodig heeft. Maar dat ze er ook wel aan toe is.
misschien een stomme vraag maar zou t niet zo kunnen zijn dat men kinderen ook wilt leren dat t soms via een regel moet en daarom allemaal tzelfde?quote:
Bijvoorbeeld een verplicht knutselwerkje en dan mogen ze niet praten tijdens knutselen en moet de mond dicht en dan als het niet af is moet de wat langzamere knutselaar dus nog uren zwoegen om te voldoen aan de minimumeis van de juf.
Of dan beslist de juf dat de kinderen het moeten maken zoals het voorbeeld.
Dan denkt X je kan mij wat ik knip zelf wel een poppetje voor mijn verkeersbord.
Er hingen dus allemaal dezelfde (ongeveer) verkeersborden op school en dan 1 die er heel erg uitspringt en dat is dan die van haar.
Alles moet heel strak en naar voorbeeld uitspattingen kunnen niet.
De directrice en ib-er snapte precies mijn punt maar zijn denk ik ook bang voor slechte beoordelingen van inspectie als ze de kinderen wat vrijer laten
dus: alleen leren wat je leuk vind en uit de weg gaan wat je lastig vindt?quote:
Eigenlijk wil ik vooral dit ook meegeven aan mijn kinderen.
niet leren doorzetten en misschien wel een talent vinden?Of begrijp ik t nou verkeerd?
Nou ja, dan zit ze dus verkeerd op een school waar wel binnen de lijntjes gekleurd moet worden, lijkt me...quote:
[..]
dus: alleen leren wat je leuk vind en uit de weg gaan wat je lastig vindt?
Of begrijp ik t nou verkeerd?
dat weet ik dan wel zeker.quote:
[..]
Nou ja, dan zit ze dus verkeerd op een school waar wel binnen de lijntjes gekleurd moet worden, lijkt me...
maar ik geloof dat Pvoesss dat ook al in zag. Op welke grond heb je deze school gekozen toen Pvoesss? En staat dat nog wel overeind?Dat is exact de vraag die ik ook had. Ik weet dat ik bijvoorbeeld inderdaad veel moeite heb met het hele schoolse en mijn kinderen zitten dan ook op een school waarvan bekend is dat het niet een prestatiegerichte school is en waar ze bewust niet mee doen aan de Cito-toets. Dat is onze keuze, die ik dus ook voor mezelf kan verdedigen.quote:
[..]
Op welke grond heb je deze school gekozen toen Pvoesss? En staat dat nog wel overeind?
Maar aan de andere kant zijn het uiteindelijk toch de leerkrachten die die filosofie invulling moeten geven. Het kan natuurlijk best zijn dat het alleen deze ene juf is die zo is. En als de kinderen wat ouder zijn, dan moet je ze meegeven dat ze ook moeten leren omgaan met een leerkracht waar ze wat minder voeling mee hebben, maar juist voor groep 1 is het zo belangrijk dat het een beetje klikt tussen kind en leerkracht, volgens mij. En dan klikken in de zin van dat ze elkaar begrijpen.
En als ze alles maar op hun eigen manier blijven doen omdat ze dat het leukste vinden dan leren ze natuurlijk niet zo gek veel.
Van mij hoeft het hele streng ook niet zo hoor.
Hier op school werken ze met een planbord. De kleuters weten dat ze op een dag of in een week bepaalde werkjes of opdrachten moeten doen, Dat mogen ze zelf inplannen, maar het is wel de bedoeling dat iedereen de werkjes afheeft.
Dana vindt dat soms niet leuk, maar ze leert wel dat ze soms ook minder leuke dingen moet doen, of dingen waar ze op dat moment niet altijd zin in heeft.
ik heb het idee dat kinderen tegenwoordig allemaal maar vrij gelaten moeten worden en hun eigen ding moeten kunnen doen
Als dan blijkt dat je kind toch een ander schooltype nodig heeft, kan je altijd nog switchen. Ik ken ook zat mensen die toch hun kind later naar een andere school doen.
Het lijkt mij dat de dochter van Pvoess op dit moment niet tot haar recht komt op school. Dat is een probleem en daar moet je iets mee. Of je nou wil of niet, lijkt me. Ik vind haar tekening trouwens prachtig met al die kleuren en ook nog heel netjes ingekleurd.
Mijn lijflied.
Dat moest ik ook toen ik het de eerste keer hoorde.quote:
Zó schrijnend. En het bestáát. Niet alleen op scholen.Het is vooral onkunde/onervarenheid. Niet zo zeer onwil, denk ik.quote:
Ik dacht echt dat het iets van vroeger was, maar ik schrik gewoon een beetje van het verhaal van Pvoess.
Ja maar wat als het kind dat allemaal al kan?quote:
Mischien de knuppel in het hoenderhok...maar ze zitten toch ook op school om iets te leren?
En als ze alles maar op hun eigen manier blijven doen omdat ze dat het leukste vinden dan leren ze natuurlijk niet zo gek veel.
ik heb het idee dat kinderen tegenwoordig allemaal maar vrij gelaten moeten worden en hun eigen ding moeten kunnen doen
Weer verplicht werkjes moet maken waarbij ze tot 5 moeten tellen terwijl ze al tot 100 telt.
Ze is veel en veel verder. En ze remmen haar in haar spel ook weer enorm.Het is leuk en knap hoe ver ze is maar ze is 4. Ze heeft ook haar spel nodig en ze snappen totaal niet wat ze met haar "rebelsheid" aan moeten
Als ze dan een keer lekker mag kleuren dan moet het alsnog op een bepaalde manier. Ze heeft geen enkele vrijheid en ze mist een uitlaat klep.
Nee dat een examen niet meet wat je waard bent.quote:
[..]
dus: alleen leren wat je leuk vind en uit de weg gaan wat je lastig vindt?
Of begrijp ik t nou verkeerd?
Dat leren mooi is maar niet alles. Dat ze op dat vlak leert ontspannen.
En hoe sneu het is dat ze dat nu al zo aan het ervaren is
Wat betreft de woorden van de school daar sta ik achter.Ze zeggen heel gericht naar het kind te kijken. Ze hebben verlengde leertijd dus extra sporten, muziek etc.
Dat vind ik ook echt een plus ze hebben dus 5 volle dagen wat nu dus juist weer aan het tegenwerken is
De juf wil heel graag maar weet niet hoe en een gedeelte is de school die bang is voor slechte beoordeling voor het niet scoren wat ze willen scorenquote:
[..]
Het is vooral onkunde/onervarenheid. Niet zo zeer onwil, denk ik.
Daarom krijgt ze ook de kans. Ik denk dat het lied ook iets is wat ze moet horen. Dankje
ja als de werkjes zoiets niet uitdagends zijn als tot 5 tellen..maar dat kan ik me toch niet voorstellen.quote:
[..]
Ja maar wat als het kind dat allemaal al kan?
Weer verplicht werkjes moet maken waarbij ze tot 5 moeten tellen terwijl ze al tot 100 telt.
Het is leuk en knap hoe ver ze is maar ze is 4. Ze heeft ook haar spel nodig en ze snappen totaal niet wat ze met haar "rebelsheid" aan moeten
Als ze dan een keer lekker mag kleuren dan moet het alsnog op een bepaalde manier. Ze heeft geen enkele vrijheid en ze mist een uitlaat klep.
Maar goed. dat is ook de reden dat we voor deze school hebben gekozen..de klassen 1 en 2 zitten bij elkaar waardoor kindjes die al verder zijn zich niet hoeven te vervelen. Vanaf groep 3 kunnen kinderen die verder zijn in een tussenruimte zitten om samen extra opdrachten te maken en zo heeft de leerkracht weer extra tijd voor de kindjes die het wel nodig hebben.
en natuurlijk heeft ene kind van 4 ook haar spel nodig. Maar het is niet alleen maar vrijheid blijheid omdat ze bepaalde dingen allang kent natuurlijk.
Ik hoor trouwens veel te vaak om me heen dat kinderen ver boven niveau presteren. (het dochtertje van mijn schoonzus, de 2 neefjes van mijn man en zo ook mijn eigen dochter. ) Toeval? of ligt het dan toch aan het niveau op scholen.
En imho hoort het in groep 1 wel tot op een bepaalde hoogte vrijheid te zijn het zijn kleuters.