Van kleuter tot puber deel 91

Buuf, dat probeer ik idd ook wel te doen, benoemen wat ik zie ipv zeggen dat ik het mooi vind. Toch ook maar weer eens erbij pakken dat boek.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Maar waar het bijvoorbeeld echt vandaan komt is met je twee-jarige gaan wandelen die dan 'vooo' zegt waar ik dan helemaal lyrisch 'Ja idd, een vogel!' En dat dus bij bushokjes, paardebloemen, brandweerauto's, uithangborden, vlaggen etc. etc. etc.
En die neiging heeft hij nu dus nog steeds.
Daar waar ieder ander denkt 'He, een vogel', zégt hij het dus en verwacht dan minimaal een 'uhuh' of 'ik zie het'. Omdat hij dat zo gewend is zeg maar.

Ik snap dan weer niet dat we zoveel boeken, sites en methodes nodig hebben om onze kinderen groot te brengen... Echt een sign of the times hoor.

Ik doe gewoon dingen zoals ze me goed lijken. En als het niet goed gaat, stuur ik het bij. Welke methode is dat? . We zijn allemaal van die pedagoogjes geworden lijkt het wel. Zo onzeker ook.

Oh pfff, da's lastig idd. En als je dat gedrag dan benoemt? Je houdt van de natuur hè? Je bent heel opmerkzaam. Dat je voeding geeft aan de emotie achter het gedrag zeg maar? Misschien dat bevestiging van die emotie er voor zorgt dat het minder wordt? Je zegt in ieder geval niet ja of ik zag het meer. En de aandacht gaat van de vogel naar hem.

Ik bedenk ook maar wat hoor

quote:

Op maandag 22 april 2013 09:51 schreef Brighteyes het volgende:

Maar waar het bijvoorbeeld echt vandaan komt is met je twee-jarige gaan wandelen die dan 'vooo' zegt waar ik dan helemaal lyrisch 'Ja idd, een vogel!' En dat dus bij bushokjes, paardebloemen, brandweerauto's, uithangborden, vlaggen etc. etc. etc.
En die neiging heeft hij nu dus nog steeds.
Daar waar ieder ander denkt 'He, een vogel', zégt hij het dus en verwacht dan minimaal een 'uhuh' of 'ik zie het'. Omdat hij dat zo gewend is zeg maar.

Ik denk dat het in die fase van spraak-/taalontwikkeling heel logisch (en belangrijk!) is om enthousiast te reageren op taaluitingen. Maar ook daarbij kun je het 'anders' doen. Dan maak je bv een zin met het woord dat hij heeft benoemd waarbij je benoemt wat je ziet. Dus bv: "Die vogel zit op een tak." Of: "De brandweerauto rijdt heel hard."

quote:

Op maandag 22 april 2013 09:55 schreef Luigi het volgende:
Ik snap dan weer niet dat we zoveel boeken, sites en methodes nodig hebben om onze kinderen groot te brengen... Echt een sign of the times hoor.

Ik doe gewoon dingen zoals ze me goed lijken. En als het niet goed gaat, stuur ik het bij. Welke methode is dat? . We zijn allemaal van die pedagoogjes geworden lijkt het wel. Zo onzeker ook.

Ik dus ook, maar zoals nu blijkt, is dat dus blijkbaar niet een feilloze methode en dus probeer ik een manier te vinden om hem te helpen iets gebalanceerder (of hoe zeg je dat) te worden. En dat doe ik dan door hier meningen, opties en suggesties te vragen, maar ook door artikelen en boeken te lezen.

Oh ik vind het soms wel echt eyeopeners hoor, die tips uit boeken of sites!

Ook bijv niet vragen of ze de jas willen opruimen, maar benoemen dat je een jas ziet liggen.

quote:

Op maandag 22 april 2013 09:57 schreef Moonah het volgende:

[..]

Ik denk dat het in die fase van spraak-/taalontwikkeling heel logisch (en belangrijk!) is om enthousiast te reageren op taaluitingen. Maar ook daarbij kun je het 'anders' doen. Dan maak je bv een zin met het woord dat hij heeft benoemd waarbij je benoemt wat je ziet. Dus bv: "Die vogel zit op een tak." Of: "De brandweerauto rijdt heel hard."

Ik merk ook wel dat ik dat bij Oscar wel gedaan heb, en nog wel doe, maar blijkbaar is de aanpak bij Sasha dus anders geweest.

quote:

Op maandag 22 april 2013 09:55 schreef Luigi het volgende:
Ik snap dan weer niet dat we zoveel boeken, sites en methodes nodig hebben om onze kinderen groot te brengen... Echt een sign of the times hoor.

Ik doe gewoon dingen zoals ze me goed lijken. En als het niet goed gaat, stuur ik het bij. Welke methode is dat? . We zijn allemaal van die pedagoogjes geworden lijkt het wel. Zo onzeker ook.

nou, dit is dus precies wat er gebeurde bij mij. Ik deed ook wat me goed leek. Tot ik alleen nog maar krijsend de vis stond aan te prijzen ik wilde meer ontspannen. Niet aldoor bijsturen en kneden en weet ik veel wat. (Drie jongens hier hè, dat is euh, anders dan meisjes )
Dus bedacht wat ik anders wilde en toen gaan zoeken. Eerst Gordon maar dat paste niet, en dit boek gaf me precies de handvatten die ik nodig had. Dawast, voor de rest doe ik nog steeds wat me goed lijkt. En dit hoort daar bij. (Naast dat ik mijn eigen opvoeding liever niet aan mijn kinderen meegaf, maar ook niet beter wist dan dat)

quote:

Op maandag 22 april 2013 09:57 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ik dus ook, maar zoals nu blijkt, is dat dus blijkbaar niet een feilloze methode en dus probeer ik een manier te vinden om hem te helpen iets gebalanceerder (of hoe zeg je dat) te worden. En dat doe ik dan door hier meningen, opties en suggesties te vragen, maar ook door artikelen en boeken te lezen.

Niks mis met tips hoor vraag ik zelf ook wel eens om, getuige dit topic. Maar ik zat pas die thema avond van de VPRO te bekijken (over het verwende kind) en die mensen zaten zo vast in hun methodiek... ongelooflijk. "Ja, we hebben eerst dit geprobeert maar dat paste niet dus nu zijn we helemaal van de huppeldepup nou mensen echt geweldig!". En er dan ook geen mm van afwijken he . Soms vraag ik me echt af hoe wij groot zijn geworden .

quote:

Op maandag 22 april 2013 10:04 schreef Luigi het volgende:
Soms vraag ik me echt af hoe wij groot zijn geworden .

Af en toe een flink pak slaag.

quote:

Op maandag 22 april 2013 10:06 schreef PureEvil het volgende:

[..]

Af en toe een flink pak slaag.

Neehoor, ik ben nooit geslagen. Misschien een keer een tik op de billen in het voorbijgaan maar zelfs dat kan ik me amper herinneren. Het was wel veel meer 'niet zeiken maar doen' en die houding mis ik wel eens nu. En ik heb echt een supertoffe en bijna vrije opvoeding gehad hoor.

Fijne post, Buuf. En dat van dat verkapte compliment herken ik wel. Da's ook waarom ik soms toch nog een beetje twijfel over die methode. Want maakt het nou echt zoveel verschil..?

Inderdaad fijne post, buuf.
Ik heb het boek ook gelezen en probeer het ook op die manier te doen. Ik ben wel een beetje huiverig ook voor het vaak benoemen van dezelfde eigenschap, omdat dat ook weer een stickertje opplakt.

En lastig is dat je niet alleen opvoedt, samen met je partner, maar dat er ook een kinderdagverblijf of oma's en opa's zijn die meehelpen. Daar zijn de "goed zo"-s niet van de lucht.

quote:

Op maandag 22 april 2013 10:06 schreef PureEvil het volgende:

[..]

Af en toe een flink pak slaag.

dit is een grapje, toch?

quote:

Op maandag 22 april 2013 10:04 schreef Luigi het volgende:

[..]

Niks mis met tips hoor vraag ik zelf ook wel eens om, getuige dit topic. Maar ik zat pas die thema avond van de VPRO te bekijken (over het verwende kind) en die mensen zaten zo vast in hun methodiek... ongelooflijk. "Ja, we hebben eerst dit geprobeert maar dat paste niet dus nu zijn we helemaal van de huppeldepup nou mensen echt geweldig!". En er dan ook geen mm van afwijken he . Soms vraag ik me echt af hoe wij groot zijn geworden .

Ik heb hem opgenomen, ben alleen nog niet toegekomen aan kijken.

Een 'pedagogisch' stuk van Marzano.
http://huystenkrooswijk.nl/documents/306

Oh ja, die wilde ik ook nog zien.

Opvoeden is trachten zei een vriendin lang geleden eens tegen me. Toen kon ik er niet zoveel mee maar t wordt steeds meer waar door de jaren.

Mijn vader zei altijd 'een opvoeder is een stakker die in het duister tast'
Ik zet zelf liever het licht ff aan
Gewoon, door veel te lezen en dan overal uit te pikken wat het beste bij jou en je gezin past

quote:

Op maandag 22 april 2013 11:43 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Mijn vader zei altijd 'een opvoeder is een stakker die in het duister tast'
Ik zet zelf liever het licht ff aan
Gewoon, door veel te lezen en dan overal uit te pikken wat het beste bij jou en je gezin past

Amen.

Ik heb echt helemaal niets met het overanalyseren van je manier van opvoeden tot in den treure vergelijken met anderen. Manieren in boekjes zijn hartstikke leuk en het ziet er ook altijd zo simpel uit, tot je kind niet reageert zoals in het boekje staat.

Ik complimenteer jen best vaak. Vanuit zichzelf is ze vrij onzeker en kijkt ze behoorlijk de kat uit de boom soms. En een beetje aanmoedigen en dan zeggen dat het hartstikke goed is als ze iets probeert dan zie ik het kind gewoon helemaal trots zijn op zichzelf.
Maar ik zeg ook als ik iets niet goed vind. Als ze een paar krassen tekent en naar mij rent mooi he mama? Nee jen ik vind er geen kont aan. Je kan veel mooier kleuren.
Overgang naar badje 2, gezegd dat ik het onwijs goed vond. Meteen papa bellen ook. Juist omdat ze al een paar keer mocht proberen en steeds terug moet omdat ze de opdrachten niet goed begreep. En dan soms heel teleurgesteld in zichzelf aan de kant bleef zitten voor de rest van de les. Elke keer als ze dan dus een les goed haar best doet en niet aan de kant blijft zitten maar gewoon meedoen en proberen dan beloon ik haar dus ook.

Ik denk dat je ook moet kijken wat bij jouw kind past.
Ik geef ook complimenten, niet om de haverklap, maar wel dingen waarvan ik weet dat ze ze lastig vindt.
Vooral de oudste groeit dan weer een paar cm. Als ik haar op die manier kan motiveren om te blijven oefenen met bv zwemmen en fietsen dan doe ik dat graag!
Ik ben er ook niet bewust mee bezig om het wel of juist niet te doen, ik doe het zoals ik denk dat goed voor ze is.

Ik houd helemaal niet van opvoedboeken.

Nee, maar jij bent een natural.

_{Ik hou er ook niet van, hoewel ik er heel wat gelezen heb in mijn zoektocht naar 'hoe word ik een betere moeder', maar ik werd er alleen maar onzekerder van omdat ik heel veel dingen niet toegepast kreeg.}

Hm. Ik ben er ondertussen wel uit dat zo'n beetje hele maatschappij er vooral op uit is om mensen onzeker te maken zodat ze spullen gaan kopen. Maakt niet uit wat voor spullen trouwens. Afvalspullen, modespullen, babyspullen, opvoedspullen... noem maar op.

mag ik even heel ongegeneerd juichen voor mijn kind?
het lijkt ineens beter te gaan op school (op het gebied van cijfers, de rest ging wel had ik het idee)
er zijn nu een paar zesjes een boel zevens en een acht, waar eerst twee onvoldoendes en een boel zesjes en een enkele zeven stonden.

ik ben zo ontzettend trots op hem (en dat heb ik hem ook gezegd natuurlijk, want als het niet goed gaat, zeg ik er ook wat van )

Wat lekker lady!