OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik heb wel eens gevraagd aan mijn dochter wat ze zou doen als iemand haar vroeg mee te gaan om jonge poesjes of hondjes te bekijken. Haar antwoord: dan ga ik mee!
Eyeopener van hier tot Tokio want ook wij hebben de afspraak dat ze het altijd eerst moet komen vragen.
Eyeopener van hier tot Tokio want ook wij hebben de afspraak dat ze het altijd eerst moet komen vragen.
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
ja eng hè? Daarom heb ik maar zoveel mogelijk van die opties benoemd. En juist niet verboden maar: mama moet mee! Hoe heb jij dat nu dan aangepakt?quote:Op donderdag 18 april 2013 14:43 schreef snoopy het volgende:
Ik heb wel eens gevraagd aan mijn dochter wat ze zou doen als iemand haar vroeg mee te gaan om jonge poesjes of hondjes te bekijken. Haar antwoord: dan ga ik mee!
Eyeopener van hier tot Tokio want ook wij hebben de afspraak dat ze het altijd eerst moet komen vragen.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Tnx voor de tip! Ga ik naar kijken!quote:Op donderdag 18 april 2013 12:06 schreef Grijs het volgende:
[..]
Laatst kwam Marlien zelf met een boekje aan van Paul van Loon: Harry en de heks. Dat boekje gaat ook over dat je niet zomaar met een lief en vriendelijk vrouwtje mee moet gaan. Vond ik een mooie aanleiding om er eens over door te spreken.
Het boek NEE! van Sanderijn van der Doef & Marian Latour benoemt ook een aantal situaties met de vraag: wat zou jij doen...
Het gaat over spelen met elkaar en nee zeggen als je iets niet leuk vindt, maar ook situaties als met vreemden meegaan worden benoemt en ook het hebben van "niet leuke geheimpjes". Maar niet op een zware of bangmakende manier.
Nou is onze oudste niet zo goed in dat soort vragen. Maar rollenspel is misschien wat concreter...
Buuf, tnx voor jouw tip!
Snoopy, mijn oudste zei ook dat ze mee zou gaan...
Ze hebben bij ons in de bieb de serie/reeks: Kijk en beleef, over allerlei situaties. Samen spelen, ruzie, kiezen, trouwen, baby's en nog veel meer. Staan korte verhaaltjes in en dan een aantal vragen eronder die je samen met je kind kan beantwoorden of kan gebruiken om erover in gesprek te gaan.
Fake it till you make it...
misschien ook even leren klokkijken? of kan ze dat al?quote:Op donderdag 18 april 2013 09:09 schreef Luigi het volgende:
[..]
Mja, ik bedoel meer van stel, de bel gaat en er staan een paar vriendjes op de stoep of Uk komt buitenspelen. Mooi weer, etc. Dus je gevoel zegt, sure. Wat spreek je dan af? Ik heb geen idee waar ze gaan spelen (ok, kun je vragen, maar wat als ze dan iets gaan doen wat je niet zo aanstaat?), hoe lang ze wegblijven, etc. Wil er niet te panisch over doen hoor maar vroeg me gewoon af hoe je die eerste 'loslaat' stapjes maakt qua buiten spelen.
Zal d'r eerst maar eens een horloge geven ofzoliefst met GPS tracker
.
Wellicht kun je je grenzen proberen op een positieve manier aan te geven.quote:
stel je voor; bij een situatie waar ik grenzen helder wil hebben ..(bijv. een winkel ofzo)
ik zeg "dames .. kom eens hier, ik wil even afspraak maken: ... "
dan reageeert de jongste (4;6 jr) al met:
Ja mam.. niet rennen, niet schreeuwen, geen ruzie, niet naar buiten gaan.
wat moet je dan nog zeggen?
"In de winkel lopen we rustig. Je blijft binnen/bij mij. Ik kan heel goed horen, dus op een normale toon praten." etc. Werkt vaak prettiger en beter dan allerlei verboden.
Immers, dan zeg je wat ze niet mogen, maar niet wat ze wél mogen.
Qua weerbaarheid: alles dat ik wilde zeggen is al gezegd.
Oh nee: herhalen! Zeer regelmatig de afspraken herhalen. Ik doe dat soms expliciet en soms adhv een voorval dat ik dan naar het weerbaarheidsgebeuren 'stuur'.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik herken het; wat luigi vertelt.
Wij wonen niet in een rustig dorp maar in een buitenwijk van een stad. Er zwerft ook wel wat gespuis rond maar vooral wonen we aan een drukke weg en spelende kinderen zie je hier niet om het huis.
Nu zit onze school ook nog eens 8 km verder dus buitenspelen was hier nooit sprake van.
Nu gaan de jongens wel regelmatig met zn tweeën naar het voetbalveld een paar minuten lopen verderop maar daar is mijn oudste van 12 dan ook bij.
Ze zijn hoe dan ook niet veel gewend zeg maar en dan moet de oudste vanaf augustus wel met de fiets naar de middelbare school.
Gelukkig fietst hij het laatste jaar wel vaker met een vriendje vanuit mijn ouders (waar zijn fiets nu staat en de school dichtbij is) door hun wijk dus hij begint er aan te wennen.
Als ik bij ons met de hond loop zie ik regelmatig zeer jonge kinderen wel rondlopen of fietsen alleen en dan denk ik ook; goh; zij doen het wel...zijn wij nu te voorzichtig? Maar goed; iedere ouder doet het op zijn manier maar wij zijn ook op zoek naar het loslaten.
Ik merk ook dat nu de oudste de weg vrijmaakt het makkelijker wordt voor zoonlief van 8. En dan ben ik als moeder ook nog een stuk relaxter dan hun vader, die is veel bezorgder nog dan ik.
Ik ben altijd erg beschermd opgevoed door mijn panische moeder en dat heb ik altijd als vervelend ervaren en dat wil ik dus niet.
Wat dat betreft is het maar goed dat onze dochter de derde in rij is. Dan zijn we al genoeg gewend en gaat het misschien makkelijker want zij is helemaal het prinsesje van haar vader
Wij wonen niet in een rustig dorp maar in een buitenwijk van een stad. Er zwerft ook wel wat gespuis rond maar vooral wonen we aan een drukke weg en spelende kinderen zie je hier niet om het huis.
Nu zit onze school ook nog eens 8 km verder dus buitenspelen was hier nooit sprake van.
Nu gaan de jongens wel regelmatig met zn tweeën naar het voetbalveld een paar minuten lopen verderop maar daar is mijn oudste van 12 dan ook bij.
Ze zijn hoe dan ook niet veel gewend zeg maar en dan moet de oudste vanaf augustus wel met de fiets naar de middelbare school.
Gelukkig fietst hij het laatste jaar wel vaker met een vriendje vanuit mijn ouders (waar zijn fiets nu staat en de school dichtbij is) door hun wijk dus hij begint er aan te wennen.
Als ik bij ons met de hond loop zie ik regelmatig zeer jonge kinderen wel rondlopen of fietsen alleen en dan denk ik ook; goh; zij doen het wel...zijn wij nu te voorzichtig? Maar goed; iedere ouder doet het op zijn manier maar wij zijn ook op zoek naar het loslaten.
Ik merk ook dat nu de oudste de weg vrijmaakt het makkelijker wordt voor zoonlief van 8. En dan ben ik als moeder ook nog een stuk relaxter dan hun vader, die is veel bezorgder nog dan ik.
Ik ben altijd erg beschermd opgevoed door mijn panische moeder en dat heb ik altijd als vervelend ervaren en dat wil ik dus niet.
Wat dat betreft is het maar goed dat onze dochter de derde in rij is. Dan zijn we al genoeg gewend en gaat het misschien makkelijker want zij is helemaal het prinsesje van haar vader
quote:
zij is helemaal het prinsesje van haar vader
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Misschien heb ik het wel eens verteld, maar toen ik 4 was ofzo is mijn moeder, toen ze mij ging halen van school, gevallen met de fiets vingertopje er half af, dus die moest even naar de dokter. De mensen waar het gebeurde gingen mij van school halen. Never nooit dat ik mee wilde! nee, ik stap niet in, dat mag niet van mama, ja, je kan zeggen dat mama je gestuurd heeft maar IK STAP NIET IN! met de juf samen op me ingepraat, ik wilde niet. geloof dat de juf uiteindelijk is meegereden. 
En ja, het was écht. Maar mijn moeder was megatrots dat ik zo goed geweigerd had. Punt van dit verhaal: ik sprak met mijn kinderen een wachtwoord af. als ik iemand stuur om ze te halen weet die het wachtwoord en weten ze dat het verhaal klopt. ze mochten het zelf verzinnen. ik heb het dus moeten opslaan in mijn telefoon
pindakaassmurf geloof ik dat het was.
En ja, het was écht. Maar mijn moeder was megatrots dat ik zo goed geweigerd had. Punt van dit verhaal: ik sprak met mijn kinderen een wachtwoord af. als ik iemand stuur om ze te halen weet die het wachtwoord en weten ze dat het verhaal klopt. ze mochten het zelf verzinnen. ik heb het dus moeten opslaan in mijn telefoon
pindakaassmurf geloof ik dat het was.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Ik vind het ook moeilijk hoor. De afspraak hier is nu dat ze met zijn tweetjes naar het speeltuintje mogen dat aan het paadje ligt (daar kunnen ze komen zonder enge straten over te steken). Het speeltuintje aan de achterkant mogen ze niet alleen heen.
Woensdag was hier een vriendje, waren ze lekker aan het crossen met fietsen en dergelijke, zie ik ze vanuit dat speeltuintje komen. Zegt Ruben "maar ik was toch niet alleen, ik was met Jochem en vriendje" Die regel is inmiddels aangepast Ze moeten om daar te komen een nogal ellendige weg oversteken en dat speeltuintje wordt bevolkt door in ieder geval 1 kind waardoor ik niet wil hebben dat de jongens daar alleen zijn. Gelukkig gaat dat kind binnenkort verhuizen, alleen zit je dan alsnog met de drukke weg op een onoverzichtelijk punt.
En tja, kleine poesjes, hondjes, snoepjes en dergelijke. Ik vind het heel moeilijk, Ze weten het allebei, maar als puntje bij paaltje komt, geen idee
Woensdag was hier een vriendje, waren ze lekker aan het crossen met fietsen en dergelijke, zie ik ze vanuit dat speeltuintje komen. Zegt Ruben "maar ik was toch niet alleen, ik was met Jochem en vriendje" Die regel is inmiddels aangepast
Ze moeten om daar te komen een nogal ellendige weg oversteken en dat speeltuintje wordt bevolkt door in ieder geval 1 kind waardoor ik niet wil hebben dat de jongens daar alleen zijn. Gelukkig gaat dat kind binnenkort verhuizen, alleen zit je dan alsnog met de drukke weg op een onoverzichtelijk punt.En tja, kleine poesjes, hondjes, snoepjes en dergelijke. Ik vind het heel moeilijk, Ze weten het allebei, maar als puntje bij paaltje komt, geen idee
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ja, pas op hoorquote:
Als ik een keer geïrriteerd tegen haar doe reageert hij; waarom doe je zo nukkig tegen L?
hij is al 2,5 jaar thuis met haar dus ze zijn wel twee handen op 1 buik
haha, het zat er goed in in ieder gevalquote:Op donderdag 18 april 2013 18:43 schreef debuurvrouw het volgende:
Misschien heb ik het wel eens verteld, maar toen ik 4 was ofzo is mijn moeder, toen ze mij ging halen van school, gevallen met de fiets vingertopje er half af, dus die moest even naar de dokter. De mensen waar het gebeurde gingen mij van school halen. Never nooit dat ik mee wilde! nee, ik stap niet in, dat mag niet van mama, ja, je kan zeggen dat mama je gestuurd heeft maar IK STAP NIET IN! met de juf samen op me ingepraat, ik wilde niet. geloof dat de juf uiteindelijk is meegereden.
Wat Moonah zegt: herhalen. iig altijd naar een van ons komen om te vragen/zeggen dat ze ergens naar binnen wil. Maar ik durf mijn hand er niet voor in het vuur te steken dat ze dat ook altijd zal doen.quote:
[..]
ja eng hè? Daarom heb ik maar zoveel mogelijk van die opties benoemd. En juist niet verboden maar: mama moet mee! Hoe heb jij dat nu dan aangepakt?
En wat ik zelf heel lastig vind is dat ik ze ook weer niet te angstig wil maken
Ik heb een blauw snoepje en ik heb een roze snoepje
ik vond het laatst al doodeng om selene af te leveren bij een mij onbekende moeder voor een speelafspraakje.
maar ja; ik wil haar ook de boodschap meegeven dat je fijn in de wereld rond kan stappen zonder altijd bang te moeten zijn. dus lach ik blij, maak een praatje en lever haar af. wel zijn we veel bezig met geheimpjes (leuke geheimpjes en niet leuke) en dat ze gewoon helder "nee" of "stop! hou op!" zegt.
overigens ben ik dus beduchter voor narigheid dichtbij dan voor de enge vreemdeling die ze wegsnaait.
maar ja; ik wil haar ook de boodschap meegeven dat je fijn in de wereld rond kan stappen zonder altijd bang te moeten zijn. dus lach ik blij, maak een praatje en lever haar af. wel zijn we veel bezig met geheimpjes (leuke geheimpjes en niet leuke) en dat ze gewoon helder "nee" of "stop! hou op!" zegt.
overigens ben ik dus beduchter voor narigheid dichtbij dan voor de enge vreemdeling die ze wegsnaait.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Chris speelt ook niet alleen buiten in de speeltuin hier om de hoek. Er mij teveel gedoe met iets oudere jongens om hem daar los te laten(maatschappelijk werk gaat er zelf mee bezig). Hij mag soms best even vooruit, maar dan ben ik er na 5-10 minuten ook wel.
Dat puppy verhaal was Chris zijn reactie eerst ook dat hij wel meeging. Leuk toch? Ehhh, nou, tijd voor een goed gesprek...
Nu zegt hij dat hij eerst naar mij gaat, als hij van de speeltuin weg gaat. Ook als hij naar een vriendje zou gaan. Maar dat is nog niet gebeurd, dus geen idee wat hij echt zou doen..
Dat puppy verhaal was Chris zijn reactie eerst ook dat hij wel meeging. Leuk toch? Ehhh, nou, tijd voor een goed gesprek...
Nu zegt hij dat hij eerst naar mij gaat, als hij van de speeltuin weg gaat. Ook als hij naar een vriendje zou gaan. Maar dat is nog niet gebeurd, dus geen idee wat hij echt zou doen..
wat fijn die boeken tips, ik ga eea eens reserveren bij de bieb.
Pepijn vertrouw ik blind, die gaat met niemand mee. Maar ons jongste pleegkind van 12 is een ander verhaal. Die is super behulpzaam en naïef, die trapt in alle smoesjes.
We zijn sinds kort begonnen met zelf naar de speeltuin tegenover ons huis. hij heeft een "time timer" horloge. die op staat nu op ieder kwartier, dan moet hij weer even thuis komen n zwaaien.
En ALLES vragen, hij kwam iig laatst netjes vragen of hij een koekje mocht, wat de buurvrouw in de speeltuin uitdeelde. Maar dat met iemand meegaan is wel mijn grootste angst, maar ja hij is een echt buiten kind en veel slimmer en minder naïef zal hij niet worden, dus dan maar geleidelijk aan wat zelfstandigheid trainen.
Pepijn vertrouw ik blind, die gaat met niemand mee. Maar ons jongste pleegkind van 12 is een ander verhaal. Die is super behulpzaam en naïef, die trapt in alle smoesjes.
We zijn sinds kort begonnen met zelf naar de speeltuin tegenover ons huis. hij heeft een "time timer" horloge. die op staat nu op ieder kwartier, dan moet hij weer even thuis komen n zwaaien.
En ALLES vragen, hij kwam iig laatst netjes vragen of hij een koekje mocht, wat de buurvrouw in de speeltuin uitdeelde. Maar dat met iemand meegaan is wel mijn grootste angst, maar ja hij is een echt buiten kind en veel slimmer en minder naïef zal hij niet worden, dus dan maar geleidelijk aan wat zelfstandigheid trainen.
Jen mag van mij eigenlijk nog niet alleen buiten. Laatste keer dat ze dat deed was ik haar kwijt.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Saskia mocht toen ze vijf was de buurt hier door.. Tijn was vier toen hij dezelfde ruimte kreeg en Nienke was nog maar drie
Overigens hebben we hier een redelijk 'afgebakend' buurtje van een paar huizenblokken waartussen ze zich mogen bewegen. Bij anderen in de tuin/binnen spelen is eerst komen melden; onbekenden die vragen of ze mee gaan is naar huis rennen en als mensen je proberen mee te nemen of andere stoute dingen doen is heel hard gillen.
Overigens hebben we hier een redelijk 'afgebakend' buurtje van een paar huizenblokken waartussen ze zich mogen bewegen. Bij anderen in de tuin/binnen spelen is eerst komen melden; onbekenden die vragen of ze mee gaan is naar huis rennen en als mensen je proberen mee te nemen of andere stoute dingen doen is heel hard gillen.
I can only please one person per day. Today is not your day. Tomorrow isn't looking too good either.
Buurvrouw, hihihi je wist het geleerde in elk geval goed in de praktijk te brengen .
Helemaal handig misschien niet, maar better safe than sorry!
Hoe oud waren jouw kinderen toen je dat wachtwoord afsprak, ik vind em erg mooi trouwens,
dat woord kan niemand bedenken ook!.
Snoopy, dat niet te angstig willen maken is herkenbaar!
Oudste mag wel alleen naar de speeltuin hier aan het eind van de straat, jongste wil ook graag mee dan.
Maar 3,5 vind ik toch nog wat te jong. Dus dan zorg ik dat ik in de voortuin ofzo ben.
Of ik ga op het bankje in de speeltuin zitten.
Wat ik zo prettig vind is dat de kinderen hier uit de straat, ook al zijn ze dan al een stuk ouder (8-10)
best wel oog hebben voor de kleintjes.
Gister stond buurjongen van een paar huizen verderop, takjes te versieren met stift voor al die ukken.
Hij had het helemaal gemaakt.
En ik heb het idee dat we redelijk wat sociale controle hebben.
Laatst kwam hier iemand wat ophalen (via marktplaats), maar we liepen elkaar mis, dus ze hebben even gewacht en rondgereden hier.
Maar dat werd wel ff gemeld.
Dat vind ik wel een prettig idee.
.Helemaal handig misschien niet, maar better safe than sorry!
Hoe oud waren jouw kinderen toen je dat wachtwoord afsprak, ik vind em erg mooi trouwens,
dat woord kan niemand bedenken ook!
.Snoopy, dat niet te angstig willen maken is herkenbaar!
Oudste mag wel alleen naar de speeltuin hier aan het eind van de straat, jongste wil ook graag mee dan.
Maar 3,5 vind ik toch nog wat te jong. Dus dan zorg ik dat ik in de voortuin ofzo ben.
Of ik ga op het bankje in de speeltuin zitten.
Wat ik zo prettig vind is dat de kinderen hier uit de straat, ook al zijn ze dan al een stuk ouder (8-10)
best wel oog hebben voor de kleintjes.
Gister stond buurjongen van een paar huizen verderop, takjes te versieren met stift voor al die ukken.
Hij had het helemaal gemaakt
.En ik heb het idee dat we redelijk wat sociale controle hebben.
Laatst kwam hier iemand wat ophalen (via marktplaats), maar we liepen elkaar mis, dus ze hebben even gewacht en rondgereden hier.
Maar dat werd wel ff gemeld.
Dat vind ik wel een prettig idee.
Fake it till you make it...
Vind mijn oudste van 4 jaar nog te jong om alleen te gaan. Maar de tips en de boekentips zijn echt super, die ga ik onthouden.
Carpe Diem- Pluk de Dag
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
Life is unfair and then you die
Wat U niet wil dat u geschiedt doe dat ook een ander niet
De juf knoopte vanmorgen een gesprekje aan met F. Dat het ze opgevallen was dat Sasha de laatste tijd weer steeds meer moeite heeft met het afscheid nemen op school, dat was ons ook al opgevallen, maar ook dat hij wel heel erg veel bevestiging zoekt voor alles wat hij doet.
En dat was ons thuis ook al wel opgevallen, we noemen hem (onder elkaar) onze applausjunkie (nav het lezen van een kritisch artikel over de Triple P methode).
Elke tekening, elk bouwsel, álles wat hij doet moet benoemd en dat blijft hij herhalen tot 1 van ons zegt bevestigd dat het gehoord of gezien is. Dodelijk vermoeiend en we hebben hem ook al meerdere malen uitgelegd dat we echt niet alles hoeven te zien of te horen en dat het ook goed genoeg is als hijzelf iets leuk of mooi vindt.
Toch moest ik net wel even slikken dat de juffen dit dus blijkbaar serieus genoeg vinden om het even aan te halen.
Hebben jullie hier nog zinnige tips over hoe we dit kunnen verminderen?
Juf vroeg of er mss thuis dingen veranderd waren de laatste tijd, maar dat is juist niet. Sinds 11 maart ben ik niet meer op reis geweest en dat zijn juist de dingen waar hij nog wel eens een beetje van van slag raakt.
En dat was ons thuis ook al wel opgevallen, we noemen hem (onder elkaar) onze applausjunkie (nav het lezen van een kritisch artikel over de Triple P methode).
Elke tekening, elk bouwsel, álles wat hij doet moet benoemd en dat blijft hij herhalen tot 1 van ons zegt bevestigd dat het gehoord of gezien is. Dodelijk vermoeiend en we hebben hem ook al meerdere malen uitgelegd dat we echt niet alles hoeven te zien of te horen en dat het ook goed genoeg is als hijzelf iets leuk of mooi vindt.
Toch moest ik net wel even slikken dat de juffen dit dus blijkbaar serieus genoeg vinden om het even aan te halen.
Hebben jullie hier nog zinnige tips over hoe we dit kunnen verminderen?
Juf vroeg of er mss thuis dingen veranderd waren de laatste tijd, maar dat is juist niet. Sinds 11 maart ben ik niet meer op reis geweest en dat zijn juist de dingen waar hij nog wel eens een beetje van van slag raakt.
***
Nee, maar ik herken het wel . Een beetje, iig. Die van ons moet ook van alles horen over wat ze doet en niet doet.
Kinderen worden ook continue de hemel ingeprezen nowadays, echt om ALLES wat ze doen: kruipen, lopen, plassen, poepen, zwemmen, fietsen... Daar kunnen ze best verslaaft aan raken denk ik, ja. Kan niet goed zijn denk ik dan.
. Een beetje, iig. Die van ons moet ook van alles horen over wat ze doet en niet doet.Kinderen worden ook continue de hemel ingeprezen nowadays, echt om ALLES wat ze doen: kruipen, lopen, plassen, poepen, zwemmen, fietsen... Daar kunnen ze best verslaaft aan raken denk ik, ja. Kan niet goed zijn denk ik dan.
Nee klopt. En ik was het ook wel eens met de kritiek op TripleP dat het door zo'n soort methode kan onstaan, maar dat is bij ons niet het geval. We hebben triple P meer uit interesse gedaan dan dat we het echt enorm toepassen.
Ik denk dat ik wel een beetje weet hoe het onstaan is, dat bevestiging zoeken. Ik denk dat het feit dat het met mij wat minder ging een tijd en hoe dingen toen gingen, daar zeker wel debet aan zijn.
Ik weet nog dat ik hier ooit eens las van Owlet dat zij juist haar kinderen bewust geen complimentjes gaf voor tekeningen omdat ze wilde dat haar kinderen zouden tekenen omdat ze dat zelf willen, niet om complimentjes te krijgen. Ik vond dat toen wat spartaans klinken, maar in hindsight snap ik wel een klein beetje wat ze bedoelde.
Zeker nu Sasha idd naar de andere kant doorgeslagen lijkt te zijn.
Ik denk dat ik wel een beetje weet hoe het onstaan is, dat bevestiging zoeken. Ik denk dat het feit dat het met mij wat minder ging een tijd en hoe dingen toen gingen, daar zeker wel debet aan zijn.
Ik weet nog dat ik hier ooit eens las van Owlet dat zij juist haar kinderen bewust geen complimentjes gaf voor tekeningen omdat ze wilde dat haar kinderen zouden tekenen omdat ze dat zelf willen, niet om complimentjes te krijgen. Ik vond dat toen wat spartaans klinken, maar in hindsight snap ik wel een klein beetje wat ze bedoelde.
Zeker nu Sasha idd naar de andere kant doorgeslagen lijkt te zijn.
***
Daar zit zeker wat in. Ik zie heel veel ouders in mijn omgeving de hele dag lopen complimenteren en begeleiden, ik krijg daar echt jeuk van. Tuurlijk moet je je kind af en toe een compliment geven en zeggen dat je trots bent maar de hele godganse dag door... pfffffft. Het hakt echt in op hun zelfstandigheid idd.quote:
Ik weet nog dat ik hier ooit eens las van Owlet dat zij juist haar kinderen bewust geen complimentjes gaf voor tekeningen omdat ze wilde dat haar kinderen zouden tekenen omdat ze dat zelf willen, niet om complimentjes te krijgen. Ik vond dat toen wat spartaans klinken, maar in hindsight snap ik wel een klein beetje wat ze bedoelde.
Geen idee hoe je dat weer ombuigt trouwens. Heeeeeeeel veel geduld en heel langzaam denk ik?
Ik herken het wel, BE. En ik probeer ook bewust geen complimentjes te geven over bijvoorbeeld tekeningen, maar als ze dan vijf keer herhaalt: "mooi he, mama?" dan wordt het wel lastig.
S zoekt ook best veel bevestiging, terwijl wij eigenlijk al heel lang proberen dat niet overdreven te geven.
S zoekt ook best veel bevestiging, terwijl wij eigenlijk al heel lang proberen dat niet overdreven te geven.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat, en gewoon normaal aandacht. 'Er zijn' zeg maar. Ik heb nogal de neiging om de hele dag maar bezig te zijn met van alles behalve hen zeg maar. 'Als je nu even gaat spelen, dan kom ik zo bij je, ik moet eerst even dit afmaken'. Om dan vervolgens te denken 'oh, ze zijn zo lekker bezig, dan kan ik nog wel even dit of dat'.quote:
[..]
Daar zit zeker wat in. Ik zie heel veel ouders in mijn omgeving de hele dag lopen complimenteren en begeleiden, ik krijg daar echt jeuk van. Tuurlijk moet je je kind af en toe een compliment geven en zeggen dat je trots bent maar de hele godganse dag door... pfffffft. Het hakt echt in op hun zelfstandigheid idd.
Geen idee hoe je dat weer ombuigt trouwens. Heeeeeeeel veel geduld en heel langzaam denk ik?
En dat ging een tijd heel goed, maar sinds ik de mindfulness laat versloffen merk ik dat dat er dus ook weer bij in schiet. Mezelf dus maar weer even in het gareel schoppen wat dat soort dingen betreft dus.
Wat ik trouwens wel apart vindt in dit geval is dat Oscar het dus helemaal niet heeft. Toch wel typisch iets, denk ik, voor een eerste (of enig) kind. Hij is natuurlijk best een tijdje gewend alle exclusieve aandacht te krijgen en zelfs toen Oscar er al wel was, maar nog maar een babietje was had ik natuurlijk alle tijd om met hem mee te knutselen en te kleuren en te doen.
***
Oh, maar dat is niet slecht toch? Mijn moeder zat ook niet hele dagen met mij te spelen hoor. Ik ben erg van de zelfstandigheid, als ze zegt 'papa ik verveel me' dan is mijn standaardantwoord 'mooi, ga zo door, ik kom over een half uurtje wel kijken wat je aan het doen bent'. En dan kom je kijken en dan heeft ze een heel poppendorp gebouwd of een stapel boekjes gevonden. Prima toch? Soms lijkt het alsof mensen denken (in het algemeen heb ik het nu over he) dat er voor kinderen een heel dagprogramma afgedraaid moet worden, een soort continue animatie ofzo. Dan kom je echt helemaal nergens meer aan toe.quote:
[..]
Dat, en gewoon normaal aandacht. 'Er zijn' zeg maar. Ik heb nogal de neiging om de hele dag maar bezig te zijn met van alles behalve hen zeg maar. 'Als je nu even gaat spelen, dan kom ik zo bij je, ik moet eerst even dit afmaken'. Om dan vervolgens te denken 'oh, ze zijn zo lekker bezig, dan kan ik nog wel even dit of dat'.
Is hij onzeker, sasha?
want dat herken ik wel van Meike, zij had ook op een gegeven moment geen zin meer om naar school te gaan.
Bij haar zat het hem in uitdaging.
Ze koos niet voor nieuwe dingen, of moeilijke taakjes, omdat ze dan bang was dat ze het niet kon, of dat ze een fout zou maken.
Juf is daar heel erg mee bezig geweest, om haar te laten inzien dat je op school bent om te leren, en dat fouten maken helemaal niet erg is.
En ze ging haar verplichten om de moeilijkere dingen te doen. Dat heeft voor Meike heel goed gewerkt. Ze zit weer goed in haar vel en gaat weer met plezier naar school
want dat herken ik wel van Meike, zij had ook op een gegeven moment geen zin meer om naar school te gaan.
Bij haar zat het hem in uitdaging.
Ze koos niet voor nieuwe dingen, of moeilijke taakjes, omdat ze dan bang was dat ze het niet kon, of dat ze een fout zou maken.
Juf is daar heel erg mee bezig geweest, om haar te laten inzien dat je op school bent om te leren, en dat fouten maken helemaal niet erg is.
En ze ging haar verplichten om de moeilijkere dingen te doen. Dat heeft voor Meike heel goed gewerkt. Ze zit weer goed in haar vel en gaat weer met plezier naar school
wie met beide benen op de grond blijft staan....komt niet ver
Sorry, geen tijd voor een inhoudelijke reactie, maar wil nav bovenstaande wel alvast deze link even delen
http://www.ontspannenopvoeden.nl/niet-belonen-maar-wat-dan-wel/
http://www.ontspannenopvoeden.nl/niet-belonen-maar-wat-dan-wel/
Dat proberen wij ook, maar dan nog vraagt ze expliciet om die laatste bevestiging dat het mooi, goed, lief, wat dan ook is. Dat vind ik dus lastig. Ik reageer dan meestal met een tegenvraag "vind je het zelf mooi?" en op haar eigen bevestiging zeg ik dan dat dat het belangrijkste is. Maar ik vind het wel lastig dat ik haar vraag om bevestiging niet beantwoord.quote:
Sorry, geen tijd voor een inhoudelijke reactie, maar wil nav bovenstaande wel alvast deze link even delen
http://www.ontspannenopvoeden.nl/niet-belonen-maar-wat-dan-wel/
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik ben het er wel mee eens dat kinderen van zichzelf al wel het 'goede' (in de breedste zin des woords) willen doen hoor daar hebben ze echt geen continue bevestiging voor nodig. Gisteren ook, gingen we weer eens oefenen met fietsen (frustratiepuntje zeg maar ) en als je er dan bij blijft is het continue bevestiging zoeken, bang zijn het verkeerd te doen, te vallen... ga je ff wat anders doen dan zie je d'r opeens voorbij racen, zelf oefenen met stoppen en afstappen, etc. Na afloop zeg je dan een keer 'goed gedaan hoor!' en klaaaaaarrrrrrrr.
) en als je er dan bij blijft is het continue bevestiging zoeken, bang zijn het verkeerd te doen, te vallen... ga je ff wat anders doen dan zie je d'r opeens voorbij racen, zelf oefenen met stoppen en afstappen, etc. Na afloop zeg je dan een keer 'goed gedaan hoor!' en klaaaaaarrrrrrrr.
