quote:Op woensdag 12 januari 2011 16:49 schreef Littlemissyme het volgende:
Toen ik met de lesauto reed, en er een vrouw totaal niet op te letten zat en zo met de fiets oversteekt. Terwijl ik op de voorrangsweg zat en ze mij vol in de ogen aankeek. Ik vol op de rem, maar te laat.. Mevrouw was geraakt.
Viel achteraf allemaal heel erg mee, reed gelukkig in de bebouwde kom. Maar mijn hemel, dan schrik je ook enorm.
Ben wel verder gereden, achteraf blij om anders had k nooit meer gedurfd volgens mij.
quote:Op woensdag 12 januari 2011 18:04 schreef pinine het volgende:
ben eens een net gebeurd auto-ongeluk voorbijgereden (politie kwam net) waarbij de inzittenden geen gordels droegen en boven op een voorligger waren geknald, sterren in de voorruit, veel bloed en mensen die hardstikke dood met een kapotgebeukte schedel tegen de voorruit hingen, zo zie je maar altijd een gordel omdoen
Vorige delen:quote:
Ik vind het inderdaad ook trieste mensen, maar niet op de manier hoe jij het omschrijft. Dat vind ik kort door de bocht. Het is schandalig dat die persoon op deze manier een einde aan zijn leven maakt en tientallen mensen een mogelijke trauma bezorgd.quote:Op woensdag 12 januari 2011 17:53 schreef CernunnosCeltic het volgende:
[..]
Dat is gewoon grappig, van die triest figuren. Die niks met hun leven, behalve uitkeringtrekken.
verrek! Ja ik heb gewoon nieuw topic geklikt en niet naar de nummering gekekenquote:Op woensdag 12 januari 2011 18:33 schreef Fuszy het volgende:
[..]
Ik vind het inderdaad ook trieste mensen, maar niet op de manier hoe jij het omschrijft. Dat vind ik kort door de bocht. Het is schandalig dat die persoon op deze manier een einde aan zijn leven maakt en tientallen mensen een mogelijke trauma bezorgd.
Ik heb er tot nu toe geen last meer van gehad, en dat komt misschien ook omdat ik met mijn vriendin was en we een paar uur later gewoon de trein hebben gepakt.
Het ergste vond ik nog wel dat kleine kinderen het ook hebben zien gebeuren op zo'n 15 meter afstand. Ze stonden net achter ons. Een dag om nooit meer te vergeten.
EDIT: De nummering klopt niet
Iedere zelfdoder is volgens jou een uitkeringstrekker die totaal niets nuttigs in zijn/haar leven heeft gedaan?quote:Op woensdag 12 januari 2011 17:53 schreef CernunnosCeltic het volgende:
[..]
Dat is gewoon grappig, van die triest figuren. Die niks met hun leven, behalve uitkeringtrekken.
Vage shit.quote:Op woensdag 12 januari 2011 18:53 schreef MOD het volgende:
Ik was in Londen met een groepje, zat ik in een bushokje wat friet weg te werken. Stopt er een bus voor ons, stappen wat mensen uit. Heeft er zo een kerel blijkbaar ruzie met een inzittende, dus er volgt wat getrek en geduw, maar de deuren sluiten alweer en die gozer zit met zijn arm klem tussen de deuren, en hij staat buiten.
Bus begint te rijden en krijgt vaart, terwijl die gast mee probeert te rennen en uiteindelijk op zn plaat gaat, terwijl hij zijn arm los krijgt. Hij viel in de goot en het achterwiel van de bus moest nog langs komen.
Het scheelde niks, het achterwiel reed rakelings langs hem heen en schramde daarbij zijn been terwijl het over zijn broekspijp reed.
Het hoefde maar net anders te lopen of die kerel was mors dood. Die bus was in de verte vertrokken en hij lag daar nog in de goot een beetje beduusd. Toen ik naar hem toe liep kwam ie overeind en sprintte hij weg. Hij was zo zat als een aap die gek.
Uiteindelijk was het dus goed afgelopen, maar ik kan nog altijd alle details voor me halen. Bizar
checkquote:Op woensdag 12 januari 2011 18:35 schreef Apotheose het volgende:
[..]
verrek! Ja ik heb gewoon nieuw topic geklikt en niet naar de nummering gekeken
Modje?
quote:Op woensdag 12 januari 2011 19:59 schreef anydaynow het volgende:
Niet het heftigste wat ik mee heb gemaakt, maar wel iets waar ik nog steeds misselijk van word als ik eraan denk.
Op het station was een oude mevrouw uitgegleden over de metalen (denk ik) blindengeleidelijnen, die glad waren door het winterweer. Ze was in de war en probeerde telkens op te staan, haar even oud uitziende vriendin probeerde haar hier krampachtig bij te helpen. Ze had niet door dat de botten in haar onderbeen gebroken waren en door haar huid staken. Dus telkens als ze opstond stond ze op de punten van de botten die uit haar been staken en hing haar voet er slap een beetje naast, en ze is blijven proberen om op te staan tot de ambulance er was... *gruwel*
Lijkt mij dus ook, en die even oude vrouw die zag dat ook niet?quote:Op woensdag 12 januari 2011 20:09 schreef Apotheose het volgende:
[..]
dat moet je toch voelen lijkt mij??
*brrr *ril
Gatverdamme, dan heb ik persoonlijk nog liever een treinspringerquote:Op woensdag 12 januari 2011 19:59 schreef anydaynow het volgende:
Niet het heftigste wat ik mee heb gemaakt, maar wel iets waar ik nog steeds misselijk van word als ik eraan denk.
Op het station was een oude mevrouw uitgegleden over de metalen (denk ik) blindengeleidelijnen, die glad waren door het winterweer. Ze was in de war en probeerde telkens op te staan, haar even oud uitziende vriendin probeerde haar hier krampachtig bij te helpen. Ze had niet door dat de botten in haar onderbeen gebroken waren en door haar huid staken. Dus telkens als ze opstond stond ze op de punten van de botten die uit haar been staken en hing haar voet er slap een beetje naast, en ze is blijven proberen om op te staan tot de ambulance er was... *gruwel*
Bij lichamelijke kwetsuren komen in de hersenen vaak stofjes vrij zoals endorfine, die als een soort tijdelijke natuurlijke verdoving werken.quote:Op woensdag 12 januari 2011 20:09 schreef Apotheose het volgende:
[..]
dat moet je toch voelen lijkt mij??
*brrr *ril
En niemand, inclusief jijzelf, die een poging doet om hen daarvoor te waarschuwen? Of desnoods zelfs tegen te houden?quote:Op woensdag 12 januari 2011 19:59 schreef anydaynow het volgende:
Niet het heftigste wat ik mee heb gemaakt, maar wel iets waar ik nog steeds misselijk van word als ik eraan denk.
Op het station was een oude mevrouw uitgegleden over de metalen (denk ik) blindengeleidelijnen, die glad waren door het winterweer. Ze was in de war en probeerde telkens op te staan, haar even oud uitziende vriendin probeerde haar hier krampachtig bij te helpen. Ze had niet door dat de botten in haar onderbeen gebroken waren en door haar huid staken. Dus telkens als ze opstond stond ze op de punten van de botten die uit haar been staken en hing haar voet er slap een beetje naast, en ze is blijven proberen om op te staan tot de ambulance er was... *gruwel*
Natuurlijk wel. Oude mevrouw #1 een paar stappen naar achter laten doen, andere omstander is daarmee aan de praat gegaan. Oude mevrouw #2 op de grond laten zitten en op in blijven praten tot de ambulance kwam.quote:Op donderdag 13 januari 2011 18:52 schreef bas-beest het volgende:
[..]
En niemand, inclusief jijzelf, die een poging doet om hen daarvoor te waarschuwen? Of desnoods zelfs tegen te houden?
Mooi, maar dat kon ik niet uit je andere bericht halen.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 09:31 schreef anydaynow het volgende:
[..]
Natuurlijk wel. Oude mevrouw #1 een paar stappen naar achter laten doen, andere omstander is daarmee aan de praat gegaan. Oude mevrouw #2 op de grond laten zitten en op in blijven praten tot de ambulance kwam.
quote:Op donderdag 13 januari 2011 15:30 schreef CHZ het volgende:
Niet het heftigste maar wel aangrijpend voor me geweest:
Ik heb ooit een half aangereden vogeltje willen redden. Echter ik liet hem teveel schrikken en hij rende met zn laatste kracht verder de weg op en toen *vroem-krak*.
quote:Op woensdag 12 januari 2011 18:33 schreef Silven het volgende:
Ik had vanmorgen toch zo'n ongelooflijke kater he, zo erg had ik het nog niet gehad. Denkd at ik hem morgen nog voel.
Wat een ontzettend gevoel van machteloosheid zal je dan hebben.quote:Op donderdag 13 januari 2011 15:30 schreef CHZ het volgende:
Niet het heftigste maar wel aangrijpend voor me geweest:
Ik heb ooit een half aangereden vogeltje willen redden. Echter ik liet hem teveel schrikken en hij rende met zn laatste kracht verder de weg op en toen *vroem-krak*.
quote:Op zaterdag 15 januari 2011 12:27 schreef geldwolf het volgende:
Toen ik aangereden werdt, toen lag daar op de grond lag ik te doodle jumpen *verslaaft*
niet echt heftig want Fok!kers komen nooit buiten
quote:Op zaterdag 15 januari 2011 16:27 schreef Terloops het volgende:
[..]
doet me een beetje aan dit denken:
http://www.liveleak.com/view?i=5ca_1291431095
quote:This video wins the internet. An ambulance. A burning house in the background. And a guy on a stretcher who refuses to let the party end. Thank you, God.
Ongeveer hetzelfde gehad met m'n zusje afgelopen oktober. Waren in de zee en ik was het een beetje zat dus wilde er uit, duurde een behoorlijke tijd voor ik op de kant was. Schreeuwde naar m'n zusje dat ze naar de kant moest komen want de stroming werd véél te sterk (begon ook steeds harder te waaien). Hoorde me niet, dus ik ben terug de zee in gegaan. Zwom naar d'r toe en zei dat ze me een arm moest geven en het strand op moesten gaan vanwege de stroming, waarop ze reageerde met "Ben je bang?quote:En een keer bijna verdronken in Spanje. Ik dook de zee in, en er stond een heel sterke stroming. Toen ik weer het strand op wilde trokken de golven me steeds weer terug, en verder van het strand vandaan. Na een tijdje werd ik moe en ging ik kopje onder. Gelukkig greep een strandwacht me en trok me op een soort van surfboard. Hij heeft me weer naar de kant gebracht. Sindsdien durf ik niet meer in de zee te zwemmen.
Was daar dan geen strandwacht oid? Lijkt me niet echt een veilige plek om te zwemmen!quote:Op zaterdag 15 januari 2011 18:53 schreef SevD het volgende:
[..]
Ongeveer hetzelfde gehad met m'n zusje afgelopen oktober. Waren in de zee en ik was het een beetje zat dus wilde er uit, duurde een behoorlijke tijd voor ik op de kant was. Schreeuwde naar m'n zusje dat ze naar de kant moest komen want de stroming werd véél te sterk (begon ook steeds harder te waaien). Hoorde me niet, dus ik ben terug de zee in gegaan. Zwom naar d'r toe en zei dat ze me een arm moest geven en het strand op moesten gaan vanwege de stroming, waarop ze reageerde met "Ben je bang?Ik niet hoor". 2de keer dus strand opkomen was verschrikkelijk, meerdere keren mee terug gezogen en op 't strand gesmeten worden - voelde het zand m'n neus- & oorgaten binnen komen, dan denk je toch wel ff van "nou, dat was het". Gelukkig wel op 't strand gekomen, stonden ook ineens een stuk of 50 man klaar om ons weg te trekken van het water. Zusje hoestte de volgende 5 dagen continu zand op.
Even later nog precies hetzelfde met een man van in de 50 denk ik, wilde het strand ook weer op maar werd niet alleen door de stroming tegengehouden, maar een gigantische boomstronk die opeens tussen de man en het strand opdook. Gelukkig ook weer aan kant gekomen
Rest van de vakantie trouwens 'gewoon' in het zwembad gezwommen
Je bent dus een militair? Dan ben je het werken onder druk toch wel gewend?quote:Op zondag 16 januari 2011 13:57 schreef Bouke-p het volgende:
Voor je neus zien dat een scooter met +/- 80 (haalde mij@motor in via t fietspad, ik reed 80) en vol op een fietser zien klappen.
Was savonds laat voor Ahoy, ik dus gelijk eerste hulp verlenen(ben Combat Life Saver) en in de paniek/stress ook nog 112 bellen en het slachtoffer helpen. Ik had gelijk al door dat t foute boel was met de fietser, één van zn pupillen was kapot en hij was echt van t padje af. Uiterlijke verwondingen had ie echter niet, verbaas ik me nog steeds over...
Uiteindelijk t ambulance personeel nog geholpen en de woorden "we laten de heli komen, of hij moet asap naar de seh anders gaat ie dood" van de verpleegkundige maakten ook echt indruk.
uiteindelijk had ik beter geen hulp kunnen verlenen en die vent dood laten gaan, hij is voor de rst van zn leven verlamd aan de linkerant van zn lichaam, hersenbeschadiging en illigaal in Nederland. Hij zou wss worden uitgezet...
Dit heeft echt wel indruk gemaakt, ondanks dat ik toch wel wist hoe te handelen. Ook de (dronken) omstanders op afstand houden en duidelijk maken dat ik echt wel wist wat ik deed was een aparte ervaring.
Nope, verbaasde mij ook. Men moest er zelf maar achter komen dat de zee niet veilig was.quote:Op zondag 16 januari 2011 12:27 schreef kanovinnie het volgende:
[..]
Was daar dan geen strandwacht oid? Lijkt me niet echt een veilige plek om te zwemmen!
De zee is nooit veilig.quote:Op zondag 16 januari 2011 14:31 schreef SevD het volgende:
[..]
Nope, verbaasde mij ook. Men moest er zelf maar achter komen dat de zee niet veilig was.
Werken onder druk ben ik wel gewend ja, maar het is ff heel anders als er daadwerkelijk iemand aan t doodgaan is, je 112 belt en probeerd uit leggen waar je bent en hoe t met het slachtoffer is EN ook nog omstanders hebt die allemaal weten hoe t moet.quote:Op zondag 16 januari 2011 13:58 schreef kanovinnie het volgende:
[..]
Je bent dus een militair? Dan ben je het werken onder druk toch wel gewend?
Daarnaast, je moet niet denken dat je hem beter geen eerste hulp had kunnen geven. Hem dood laten bloeden neem je jezelf later ook alleen maar kwalijk, en hij is waarschijnlijk evengoed gelukkig!
Lijkt me logisch dat dat je aangrijpt als mens, hoe geroutineerd en getraind je ook bent, je bent geen robot. Gelukkig maar ook.quote:Op zondag 16 januari 2011 14:52 schreef Bouke-p het volgende:
[..]
Werken onder druk ben ik wel gewend ja, maar het is ff heel anders als er daadwerkelijk iemand aan t doodgaan is, je 112 belt en probeerd uit leggen waar je bent en hoe t met het slachtoffer is EN ook nog omstanders hebt die allemaal weten hoe t moet.
Het was gewoon chaotisch, maar achteraf ben ik wel tevreden met hoe ik gehandeld heb. De klap van die scooter vs fiets was echt bizar, dat vergeet ik niet meer denk ik.
Ze gaan een halverlamde met hersenbeschadiging uitzetten? Hoe denken ze dat zo iemand zijn brood gaat verdienen in zijn thuisland?quote:Op zondag 16 januari 2011 13:57 schreef Bouke-p het volgende:
uiteindelijk had ik beter geen hulp kunnen verlenen en die vent dood laten gaan, hij is voor de rst van zn leven verlamd aan de linkerant van zn lichaam, hersenbeschadiging en illigaal in Nederland. Hij zou wss worden uitgezet...
Illegaal is illegaal toch, niet ons probleem.quote:Op zondag 16 januari 2011 17:29 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
Ze gaan een halverlamde met hersenbeschadiging uitzetten? Hoe denken ze dat zo iemand zijn brood gaat verdienen in zijn thuisland?
Op de straat dumpen en dood laten hongeren. Nee dan had Bouke m inderdaad beter meteen dood laten gaan.quote:Op maandag 17 januari 2011 09:47 schreef Mopst3r het volgende:
[..]
Illegaal is illegaal toch, niet ons probleem.
Kind overleden?quote:Op maandag 17 januari 2011 14:05 schreef Skynilla het volgende:
Die moeder ziet dat op het laatste moment en schreeuwt net 'Nee stop!'. En patsboem viel dat kindje van die (1 meter hoge) muur. Ik stond op ongeveer 4/5 meter afstand en toch hoorde ik zijn schedel barsten.Dat was even schrikken.. Die moeder helemaal hysterisch troosten en huilen, maar het was toch haar eigen schuld.
Het was volgens mij echt zijn schedel, want op het moment dat zijn hoofd de grond raakt(zijn hoofd raakte eerst de grond en toen pas de rest), klonk er een hol geluid alsof een plastic kom openbrak en ik wist gelijk dat het zijn schedel was. Hij begon gelijk te huilen dus hij was nog wel bij, maar zijn hoofdje was zo opgezwollen. Zijn moeder bracht hem naar binnen, ik denk dat ze daar de ambulance hebben gebeld. Maar ik moest gewoon even weglopen, ik kon het gewoon niet aanzien.quote:Op maandag 17 januari 2011 14:21 schreef MarMar het volgende:
[..]
Joah, hoe liep dat af? Hopelijk was het toch wat anders wat je hoorde barsten..
Hier ook erg goed op van toepassing;quote:Op maandag 17 januari 2011 14:38 schreef Kper_Norci het volgende:
Heftigste wat ik ooit heb meegemaakt is niet dat ik een keer gezien heb wat er van je overblijft als je onder de trein komt, ook niet de paar auto ongelukken die ik heb gezien, meest heftige wat ik heb meegemaakt was toen ik ging kijken bij mijn overgrootmoeder, die lag opgebaard.
Lang verhaal kort, toen ik nog klein was heel vaak langs geweest, maar later moest ze naar een verzorgingstehuis, en sindsdien nog maar 1 keer daar op bezoek geweest. Op een gegeven moment lag ze in het ziekenhuis, en gingen mijn ouders op zondag middag op bezoek. Ik kon ook mee, maar ik was zo brak van uitgaan dat ik maar zei dat ik de volgende dag zou gaan. Zondagavond overleed ze...
Dat was nog niet het ergste, toen we gingen kijken in het mortuarium, waar ze opgebaard lag, vertelde mijn oma dat sinds ik toen in het verzorgingstehuis één keer langs was geweest, ze iedere keer aan mijn opa en oma vroeg hoe het met mij ging, op school en met vriendjes enzo...
Toen brak ik, enorme gevoelens van spijt, de frustratie dat je de tijd niet terug kan draaien gaven mij emotioneel het meest heftige gevoel wat ik ooit heb meegemaakt. Die gozer onder de trein deed me niets, die ongelukken ook niet, maar het gevoel wat ik hier van had wil ik nooit meer mee maken. Sindsdien ook netjes iedere week bij opa en oma op de koffie, nog steeds.
Misschien niet het meest spectaculaire verhaal, maar voor mij emotioneel wel het meest heftige.
Hoe dichterbij, hoe heftiger.. ik vind het wel heel mooi dat je er ook wat mee doet en er een besef uit haalt voor de rest van je leven. Respect daarvoor!quote:Op maandag 17 januari 2011 14:38 schreef Kper_Norci het volgende:
Heftigste wat ik ooit heb meegemaakt is niet dat ik een keer gezien heb wat er van je overblijft als je onder de trein komt, ook niet de paar auto ongelukken die ik heb gezien, meest heftige wat ik heb meegemaakt was toen ik ging kijken bij mijn overgrootmoeder, die lag opgebaard.
Lang verhaal kort, toen ik nog klein was heel vaak langs geweest, maar later moest ze naar een verzorgingstehuis, en sindsdien nog maar 1 keer daar op bezoek geweest. Op een gegeven moment lag ze in het ziekenhuis, en gingen mijn ouders op zondag middag op bezoek. Ik kon ook mee, maar ik was zo brak van uitgaan dat ik maar zei dat ik de volgende dag zou gaan. Zondagavond overleed ze...
Dat was nog niet het ergste, toen we gingen kijken in het mortuarium, waar ze opgebaard lag, vertelde mijn oma dat sinds ik toen in het verzorgingstehuis één keer langs was geweest, ze iedere keer aan mijn opa en oma vroeg hoe het met mij ging, op school en met vriendjes enzo...
Toen brak ik, enorme gevoelens van spijt, de frustratie dat je de tijd niet terug kan draaien gaven mij emotioneel het meest heftige gevoel wat ik ooit heb meegemaakt. Die gozer onder de trein deed me niets, die ongelukken ook niet, maar het gevoel wat ik hier van had wil ik nooit meer mee maken. Sindsdien ook netjes iedere week bij opa en oma op de koffie, nog steeds.
Misschien niet het meest spectaculaire verhaal, maar voor mij emotioneel wel het meest heftige.
quote:Op maandag 17 januari 2011 14:45 schreef ditiseenusername het volgende:
[..]
Hier ook erg goed op van toepassing;
Je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt.
Ze kunnen soms echt een pain in the ass zijn met hun vragen en overmatige interesse, maar het is echt alleen maar goedbedoeld
Ik ben ook echt blij dat mijn opa en oma nog leven, en ik er een hele goeie band mee heb. Ook al vragen ze wel eens 2 keer hetzelfde achter elkaar omdat ze wat gaan dementeren, ze zijn er wel mede verantwoordelijk voor dat ik een hele fijne jeugd heb gehad, en ik heb liever dat ze dat nu weten, dan dat ik ze het niet meer kan vertellen wanneer , nou ja, daar wil ik liever nog niet aan denken.quote:Op maandag 17 januari 2011 14:53 schreef MarMar het volgende:
[..]
Hoe dichterbij, hoe heftiger.. ik vind het wel heel mooi dat je er ook wat mee doet en er een besef uit haalt voor de rest van je leven. Respect daarvoor!
Schedelbasis fractuur kan je overleven toch?quote:Op maandag 17 januari 2011 14:26 schreef Skynilla het volgende:
[..]
Het was volgens mij echt zijn schedel, want op het moment dat zijn hoofd de grond raakt(zijn hoofd raakte eerst de grond en toen pas de rest), klonk er een hol geluid alsof een plastic kom openbrak en ik wist gelijk dat het zijn schedel was. Hij begon gelijk te huilen dus hij was nog wel bij, maar zijn hoofdje was zo opgezwollen. Zijn moeder bracht hem naar binnen, ik denk dat ze daar de ambulance hebben gebeld. Maar ik moest gewoon even weglopen, ik kon het gewoon niet aanzien.
Rustgevende gedachte?quote:Op maandag 17 januari 2011 17:13 schreef Xantalien het volgende:
Oh nog iets dat ik niet snel zal vergeten,
de gedachte 'Dit is het, ik ga dood' door je hoofd laten spoken.
We waren aan het eten, en toen schoot er een stuk vlees in m'n keel. Ik kreeg het al mooi benauwd, pa en ma hard op m'n rug bonkend, ik dacht echt: 'Ik ga dood, ik ga dood, ik ga dood.'Uiteindelijk schoot het stuk uit m'n keel.
Anders kan je altijd nog een pen of iets anders wat hol is daar tussen je sleutelbeenderen in je luchtpijp steken. Zit precies zo'n kuiltje. Of als je bang bent, eerst even "voorperforeren" met de punt van een mes.quote:Op maandag 17 januari 2011 17:13 schreef Xantalien het volgende:
Oh nog iets dat ik niet snel zal vergeten,
de gedachte 'Dit is het, ik ga dood' door je hoofd laten spoken.
We waren aan het eten, en toen schoot er een stuk vlees in m'n keel. Ik kreeg het al mooi benauwd, pa en ma hard op m'n rug bonkend, ik dacht echt: 'Ik ga dood, ik ga dood, ik ga dood.'Uiteindelijk schoot het stuk uit m'n keel.
Nou, dat zou ik je niet aanraden zonder goede medische kennis, op die plek zitten namelijk ook je stembanden.quote:Op maandag 17 januari 2011 17:34 schreef Sapstengel het volgende:
[..]
Anders kan je altijd nog een pen of iets anders wat hol is daar tussen je sleutelbeenderen in je luchtpijp steken. Zit precies zo'n kuiltje. Of als je bang bent, eerst even "voorperforeren" met de punt van een mes.
Ja ik zou zelf ook eerst de Heimlich-greep doen enzo en dit als backup houdenquote:Op maandag 17 januari 2011 17:35 schreef raptorix het volgende:
[..]
Nou, dat zou ik je niet aanraden zonder goede medische kennis, op die plek zitten namelijk ook je stembanden.
Jack Bauer deed het overigens keer bij zichzelf als ik me niet vergisquote:Op maandag 17 januari 2011 17:37 schreef Sapstengel het volgende:
[..]
Ja ik zou zelf ook eerst de Heimlich-greep doen enzo en dit als backup houden. Beter de gok nemen dan dat je doodgaat
.
quote:Op maandag 17 januari 2011 18:21 schreef Sapstengel het volgende:
Een vriendin van me heeft het eens zien gebeuren op een terras. Een kind werd in haar keel gestoken door een wesp die het blikje in was gevlogen en kreeg hierdoor geen lucht. De moeder (die overigens arts was) heeft toen zo'n bic-pen in de luchtpijp gestoken.
Wtfquote:Op maandag 17 januari 2011 17:37 schreef Studiotje het volgende:
Het echt smerigste en waar ik echt van schrok was bij een stoplicht in een dorp, ik stond daar met men fiets en er komt een vrachtwagen aan, die raakt een overvliegende duif en die duif helemaal aan stukken knalt bij een vrouw die tevens stond te wachten in het gezicht. Zij viel daardoor van der fiets met der nek op de stoeprand, ik heb daarna er niks meer van gehoord, ik schrok zo erg dat ik omdraaide en naar huis ben gegaan
Daar denk je niet aan als 11 jarige.quote:Op maandag 17 januari 2011 17:34 schreef Sapstengel het volgende:
[..]
Anders kan je altijd nog een pen of iets anders wat hol is daar tussen je sleutelbeenderen in je luchtpijp steken. Zit precies zo'n kuiltje. Of als je bang bent, eerst even "voorperforeren" met de punt van een mes.
Vind voor zulk soort situaties het altijd wel interessant om boekjes zoals The Worst Case Scenario Survival Handbook te lezen. Weetje toch wat ongeveer te doen in zo'n situatiequote:Op maandag 17 januari 2011 18:21 schreef Sapstengel het volgende:
Een vriendin van me heeft het eens zien gebeuren op een terras. Een kind werd in haar keel gestoken door een wesp die het blikje in was gevlogen en kreeg hierdoor geen lucht. De moeder (die overigens arts was) heeft toen zo'n bic-pen in de luchtpijp gestoken.
Thnx, die wil ik hebben!quote:Op maandag 17 januari 2011 23:10 schreef Palomar het volgende:
[..]
Vind voor zulk soort situaties het altijd wel interessant om boekjes zoals The Worst Case Scenario Survival Handbook te lezen. Weetje toch wat ongeveer te doen in zo'n situatie
Extra tip: ook als PDF te vinden als je weet te zoekenquote:Op maandag 17 januari 2011 23:18 schreef dynamiet het volgende:
[..]
Thnx, die wil ik hebben!
Tip: ook als ebook beschikbaar!
Duh; dat bedoelde ik met ebookquote:Op maandag 17 januari 2011 23:32 schreef Magic-IRC het volgende:
[..]
Extra tip: ook als PDF te vinden als je weet te zoeken
Ligt er iemand te stikken: "even mijn pdfje laden "quote:Op maandag 17 januari 2011 23:18 schreef dynamiet het volgende:
[..]
Thnx, die wil ik hebben!
Tip: ook als ebook beschikbaar!
Je verhaal wordt er niet minder bizar etc. door, maar ik denk dat die mannen ook bang waren.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 11:28 schreef Goodluck_Charm het volgende:
misschien beetje offtopic, maar gingen jullie dan met de auto van NL naar Irak?quote:Op dinsdag 18 januari 2011 11:28 schreef Goodluck_Charm het volgende:
Wat op mij het meest impact heeft gemaakt is dat we op vakantie gingen naar familie in Irak.
Iedereen weet dat het niet botert tussen Turken en Koerden. Afijn, wij reden met de auto in Oost Turkije op een pikdonker landweggetje zonder enige verlichting.
Wij waren ook echt de enige die daar reden. Vervolgens krijgen we een lekke band vanwege het slechte wegdek.
Gedwongen om te stoppen daar in het donker en niemand die ons kon helpen.
Nee, met het vliegtuig kwam je toentertijd Irak niet in (nu inmiddels wel) dus we namen altijd het vliegtuig naar Turkije en vandaaruit met de auto naar Irak.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 13:43 schreef Palomar het volgende:
[..]
misschien beetje offtopic, maar gingen jullie dan met de auto van NL naar Irak?
Gewoon op je telefoon zetten, ja toch.quote:Op maandag 17 januari 2011 23:44 schreef Agiath het volgende:
[..]
Ligt er iemand te stikken: "even mijn pdfje laden "
Bang voor een gezin? Het was m'n ouders, mijn 2 zussen, ik en nog een jonger zusje die toen anderhalf was.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 13:35 schreef 2cv het volgende:
[..]
Je verhaal wordt er niet minder bizar etc. door, maar ik denk dat die mannen ook bang waren.
Maar je hebt dus eigenlijk nog steeds geen idee wie die mannen waren en wat ze nou eigenlijk wilden?quote:Op dinsdag 18 januari 2011 15:51 schreef Goodluck_Charm het volgende:
[..]
Bang voor een gezin? Het was m'n ouders, mijn 2 zussen, ik en nog een jonger zusje die toen anderhalf was.
Waarom moet je daar bang voor zijn?
Het was echt heel vreemd, die geweren op ons gericht, er werd tegen ons geschreeuwd.
Enige waar ik me zorgen om maakte was m'n zusje
Nee, ik heb zelf niet met ze gesprokenquote:Op dinsdag 18 januari 2011 16:41 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Maar je hebt dus eigenlijk nog steeds geen idee wie die mannen waren en wat ze nou eigenlijk wilden?
En je praat er ook nooit meer over met je ouders?quote:Op dinsdag 18 januari 2011 16:54 schreef Goodluck_Charm het volgende:
[..]
Nee, ik heb zelf niet met ze gesproken
Nee, dat was niets vergeleken met wat zij allemaal al hebben meegemaaktquote:Op dinsdag 18 januari 2011 17:21 schreef ATOMIC_FUUU het volgende:
[..]
En je praat er ook nooit meer over met je ouders?
Wtfquote:Op dinsdag 18 januari 2011 17:24 schreef Goodluck_Charm het volgende:
[..]
Nee, dat was niets vergeleken met wat zij allemaal al hebben meegemaakt
over zoiets heftigs doe je er in mijn ogen (met die smiley =>quote:Op dinsdag 18 januari 2011 17:24 schreef Goodluck_Charm het volgende:
[..]
Nee, dat was niets vergeleken met wat zij allemaal al hebben meegemaakt
Manier van trauma verwerking misschien ;.)quote:Op dinsdag 18 januari 2011 18:12 schreef Apotheose het volgende:
[..]
over zoiets heftigs doe je er in mijn ogen (met die smiley =>) er wel wat luchtig en 'lollig' over of ligt dat aan mij?
true...quote:Op dinsdag 18 januari 2011 18:23 schreef dynamiet het volgende:
[..]
Manier van trauma verwerking misschien ;.)
hahaha bahhh wat vies. Ut wordt eens tijd dat die Arnhem station een keer af komt! Zelfs zielige duifjes lijden eraanquote:Op maandag 17 januari 2011 20:24 schreef MOD het volgende:
[..]
WtfMaar nu je het toch over een duif hebt
Ik stond in Arnhem op de bus te wachten bij het Centraal Station. Ik zie mijn bus aankomen en loop daar zo naar toe, over de baan en daarbij passeer ik een groepje duiven dat broodkruimels aan het pikken was. Ik moest even sprinten, want een andere bus kwam er aan. En ik dacht het al.. En in eens hoorde ik een harde "PATS" als of er een ballon klapte. Ik keek om en ja daar lag er één hoor.. Zo plat als wat met zn guts over de vloer mors dood.
Ik kon mijn lach amper inhouden maar het was absoluut niet grappig of zo. Ik zag het in cartoonstyle voor me hoe dat beest langzaam door het grote wiel van de bus overreden werd, waardoor de ene kant van zijn lichaam plat gedrukt werd en het andere deel zich langzaam opblies tot het formaat van een ballon tot dat zijn lichaam de druk niet meer aan kon en pats zei..
Arme duif..
Waarschijnlijk zijn jullie van de weg gehaald door een stel militairen als ik het zo lees.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 11:28 schreef Goodluck_Charm het volgende:
Ik ben Koerdisch van afkomst en mijn ouders zijn ook te voet van Irak naar Nederland gevlucht. Moeder hoogzwanger van mij, en 3 kleine kinderen erbij.
Zelf herinner ik me niets. Maar mijn zussen en ouders wel. Mijn zus herinnert zich nog dat we in een duits bos achterna werden gezeten door politie en zij de opdracht kreeg zich te verstoppen.
De politie vond haar uiteindelijk, en ze wist niet waar m'n ouders waren. Dat maakt op een kind van 6 erg veel indruk.
Mijn ouders herinneren zich uiteraard alles. Het moorden, in lege olievaten verstoppen met 3 kleine kinderen en je vrouw omdat Saddam's soldaten achter je aan zitten.
Vooral voor m'n moeder was het moeilijk. Zij had eerst een miskraam, daarna een zoon die na 2 jaar doodging. Vervolgens werd m'n andere broer ook dodelijk ziek tijdens de vlucht (hij was 2 jaar). Die heeft het wel overleeft.
Wat op mij het meest impact heeft gemaakt is dat we op vakantie gingen naar familie in Irak.
Iedereen weet dat het niet botert tussen Turken en Koerden. Afijn, wij reden met de auto in Oost Turkije op een pikdonker landweggetje zonder enige verlichting.
Wij waren ook echt de enige die daar reden. Vervolgens krijgen we een lekke band vanwege het slechte wegdek.
Gedwongen om te stoppen daar in het donker en niemand die ons kon helpen.
Opeens komt er een klein rood autootje voorbij scheuren. Die stopt opeens, en draait om.
Ik ben nog nooit ZO bang geweest. Er stappen 4 mannen met mitrailleurs uit en richten die op ons.
Mijn vader spreekt geen turks dus die moest wel uitleggen dat we koerdisch zijn. Toen begonnen ze de hele auto leeg te halen.
Mijn zussen en ik en m'n moeder moesten op een dekentje op de grond zitten met die geweren op ons gericht. Terwijl m'n vader in gesprek was met een van die mannen.
Toen dacht ik echt; dit is het. Wij worden hier allemaal doodgeschoten op een verlaten landweg en niemand die ons mist.
Ik had er zelfs al vrede mee dat we dood gingen.
Na een uur in de loop van dat geweer gestaard te hebben liep een van de mannen naar de auto en pakte zo'n ding waarmee je je band kunt verwisselen (die miste we)
In 5 minuten verwisselden ze onze band, laadden onze spullen in en scheurden weg.
Goed afgelopen dus, maar het was wel erg bizar
Dat weet ik niet. Ze waren wel in normale kledingquote:Op dinsdag 18 januari 2011 20:13 schreef henkde_j het volgende:
[..]
Waarschijnlijk zijn jullie van de weg gehaald door een stel militairen als ik het zo lees.
Ieuw....quote:Op dinsdag 18 januari 2011 22:33 schreef FiveseveN het volgende:
We hebben die flarden onder leiding van een dokter bij elkaar proberen te vinden waarbij de dokter zei wat op welk hoopje moest.
Jezusquote:Op dinsdag 18 januari 2011 22:33 schreef FiveseveN het volgende:
De explosie van een droogvat van aluminium gevuld met twee ton buskruit op een afstand van een meter of tweehonderd bij Muiden Chemie oftewel de Kruitfabriek. We zaten in een kantoor waar alle wanden en het plafond naar binnen werden gedrukt. Twee mensen helemaal aan flarden gerukt en een derde levensgevaarlijk gewond. We hebben die flarden onder leiding van een dokter bij elkaar proberen te vinden waarbij de dokter zei wat op welk hoopje moest. Ik kan me een stukje bovenarm en een bovenlip met een snor herinneren.. Niet bloederig of zo, maar toch. Het is al een tijd geleden, 1972. Een week lang met fluitende oren en angst rondgelopen. Ik was een van de weinigen die totaal niets hadden opgelopen. Alle auto's die stonden geparkeerd waren ingedeukt, behalve de Volkswagen Kevers.
Toch nog wel een ontroerend mooi einde aan dit verhaal.quote:Op dinsdag 18 januari 2011 22:33 schreef FiveseveN het volgende:
Alle auto's die stonden geparkeerd waren ingedeukt, behalve de Volkswagen Kevers.
Eventjes afgezien van t feit dat t ff iets preciezer komt dan dat kuiltje tussen je sleutelbenderen, breek n pen door midden en stop een stuk in je mond. Probeer nu eens hoelang je het volhoud om daardoor te ademen. Ik geef je een paar minuuten....quote:Op maandag 17 januari 2011 17:35 schreef raptorix het volgende:
[..]
Nou, dat zou ik je niet aanraden zonder goede medische kennis, op die plek zitten namelijk ook je stembanden.
Maar die paar minuten kunnen net de tijd zijn die de ambulance nodig heeft.quote:Op woensdag 19 januari 2011 07:23 schreef Bouke-p het volgende:
[..]
Eventjes afgezien van t feit dat t ff iets preciezer komt dan dat kuiltje tussen je sleutelbenderen, breek n pen door midden en stop een stuk in je mond. Probeer nu eens hoelang je het volhoud om daardoor te ademen. Ik geef je een paar minuuten....
Dat je dat wel eens ziet in films is een fabeltjes, voor zo'n ingreep heb je een flinke opening nodig.
Toch kan ik niemand aanraden om dit te doen, tenzij je weet wat je doet.quote:Op woensdag 19 januari 2011 09:08 schreef Guppyfriend het volgende:
[..]
Maar die paar minuten kunnen net de tijd zijn die de ambulance nodig heeft.
Ik zeg niet dat we bij elke verslikking pennen in onze luchtpijp moeten knallen, maar in noodgevallen kan het net het verschil maken
Daarom ook dat ik zeg dat we dat niet bij elke verslikking moeten gaan doen. Ikzelf zou het niet willen doen, want ik heb geen idee hoe of wat. Ik ben medisch gezien echt een no-no. Zou het dan toch zeker overlaten aan iemand met verstand van zaken.quote:Op woensdag 19 januari 2011 09:14 schreef kanovinnie het volgende:
[..]
Toch kan ik niemand aanraden om dit te doen, tenzij je weet wat je doet.
En zo te horen levensgevaarlijk.quote:Op woensdag 19 januari 2011 12:58 schreef Bouke-p het volgende:
je moet gewoon niet eens proberen als je niet weet wat je doet, bovendien doe je de ingreep niet in het kuiltje tussen de sleutelbeenderen maar ongeveer op de ademsappel. Zo'nnoodingreep heet trouwens een coniotomie.
Ik heb t tijdens mn PTLS(soort medic bij def) moeten oefenen en het is best lastig.
Mooi verhaal..quote:Op woensdag 19 januari 2011 14:54 schreef Rewimo het volgende:
Hij heeft gewacht tot ik bij hem was, en toen is hij overleden. En ik vind dat nog steeds zo ongelooflijk mooi
Hoe verdrietig ik ook ben, hoezeer ik hem ook mis, als ik aan dat moment denk, word ik warm van binnen en voel ik hoeveel hij van me hield. En ik van hem
quote:Op woensdag 19 januari 2011 14:54 schreef Rewimo het volgende:
Mijn vader en ik hadden een hele hechte band. Toen hij in 2006 erg ziek werd (hij was al een tijd aan het sukkelen met zijn nieren) en in het ziekenhuis lag, had hij een shunt in zijn pols, voor de nierdialyse. Dat is een soort verdikte ader, waarin ze makkelijk kunnen prikken. In die shunt voelde je zijn bloed stromen, heel apart gevoel.
Op vaderdag was hij erg ziek geworden en toen ik 's avonds een telefoontje kreeg van het ziekenhuis kwam dat eigenlijk niet onverwacht. Die nacht hebben we bij hem gewaakt en hem laten bedienen. Vreemd genoeg kwam hij na het bedienen weer min of meer bij kennis. In overleg met de artsen heb ik besloten om hem niet meer te laten dialyseren en er alleen voor te zorgen dat hij geen pijn had. De situatie was uitzichtloos en ik vond het onzin om hem nog lastig te vallen met verplaatsen, prikken en dergelijke. qltel en ik zijn zo vaak mogelijk bij hem geweest die week.
Donderdagochtend vroeg belde het ziekenhuis. Het ging nu heel slecht en of we zo snel mogelijk wilden komen. We kwamen de kamer binnen, ik kuste hem op zijn voorhoofd en zei dat we bij hem waren. Ik pakte een stoel, ging bij hem zitten en pakte zijn hand. De hand met de shunt. Op het moment dat ik zijn hand pakte, hield het bloed op met stromen. Hij heeft gewacht tot ik bij hem was, en toen is hij overleden. En ik vind dat nog steeds zo ongelooflijk mooi
Hoe verdrietig ik ook ben, hoezeer ik hem ook mis, als ik aan dat moment denk, word ik warm van binnen en voel ik hoeveel hij van me hield. En ik van hem
Ik moet even een traantje wegpinken hoorquote:Op woensdag 19 januari 2011 14:54 schreef Rewimo het volgende:
Mijn vader en ik hadden een hele hechte band. Toen hij in 2006 erg ziek werd (hij was al een tijd aan het sukkelen met zijn nieren) en in het ziekenhuis lag, had hij een shunt in zijn pols, voor de nierdialyse. Dat is een soort verdikte ader, waarin ze makkelijk kunnen prikken. In die shunt voelde je zijn bloed stromen, heel apart gevoel.
Op vaderdag was hij erg ziek geworden en toen ik 's avonds een telefoontje kreeg van het ziekenhuis kwam dat eigenlijk niet onverwacht. Die nacht hebben we bij hem gewaakt en hem laten bedienen. Vreemd genoeg kwam hij na het bedienen weer min of meer bij kennis. In overleg met de artsen heb ik besloten om hem niet meer te laten dialyseren en er alleen voor te zorgen dat hij geen pijn had. De situatie was uitzichtloos en ik vond het onzin om hem nog lastig te vallen met verplaatsen, prikken en dergelijke. qltel en ik zijn zo vaak mogelijk bij hem geweest die week.
Donderdagochtend vroeg belde het ziekenhuis. Het ging nu heel slecht en of we zo snel mogelijk wilden komen. We kwamen de kamer binnen, ik kuste hem op zijn voorhoofd en zei dat we bij hem waren. Ik pakte een stoel, ging bij hem zitten en pakte zijn hand. De hand met de shunt. Op het moment dat ik zijn hand pakte, hield het bloed op met stromen. Hij heeft gewacht tot ik bij hem was, en toen is hij overleden. En ik vind dat nog steeds zo ongelooflijk mooi
Hoe verdrietig ik ook ben, hoezeer ik hem ook mis, als ik aan dat moment denk, word ik warm van binnen en voel ik hoeveel hij van me hield. En ik van hem
Andere verhalen scoren hoog op de 'bloederig' dimensie.quote:Op woensdag 19 januari 2011 16:00 schreef Ellatjuh het volgende:
ja het lijkt niks als ik andere verhalen lees maar het maakt zeker indruk..
Pfff dikke brok in me keel en traantjes, heb ik echt bijna nooit van een verhaal hier op Fok.quote:Op woensdag 19 januari 2011 14:54 schreef Rewimo het volgende:
Mijn vader en ik hadden een hele hechte band. Toen hij in 2006 erg ziek werd (hij was al een tijd aan het sukkelen met zijn nieren) en in het ziekenhuis lag, had hij een shunt in zijn pols, voor de nierdialyse. Dat is een soort verdikte ader, waarin ze makkelijk kunnen prikken. In die shunt voelde je zijn bloed stromen, heel apart gevoel.
Op vaderdag was hij erg ziek geworden en toen ik 's avonds een telefoontje kreeg van het ziekenhuis kwam dat eigenlijk niet onverwacht. Die nacht hebben we bij hem gewaakt en hem laten bedienen. Vreemd genoeg kwam hij na het bedienen weer min of meer bij kennis. In overleg met de artsen heb ik besloten om hem niet meer te laten dialyseren en er alleen voor te zorgen dat hij geen pijn had. De situatie was uitzichtloos en ik vond het onzin om hem nog lastig te vallen met verplaatsen, prikken en dergelijke. qltel en ik zijn zo vaak mogelijk bij hem geweest die week.
Donderdagochtend vroeg belde het ziekenhuis. Het ging nu heel slecht en of we zo snel mogelijk wilden komen. We kwamen de kamer binnen, ik kuste hem op zijn voorhoofd en zei dat we bij hem waren. Ik pakte een stoel, ging bij hem zitten en pakte zijn hand. De hand met de shunt. Op het moment dat ik zijn hand pakte, hield het bloed op met stromen. Hij heeft gewacht tot ik bij hem was, en toen is hij overleden. En ik vind dat nog steeds zo ongelooflijk mooi
Hoe verdrietig ik ook ben, hoezeer ik hem ook mis, als ik aan dat moment denk, word ik warm van binnen en voel ik hoeveel hij van me hield. En ik van hem
Hier precies hetzelfde verhaal.quote:Op maandag 17 januari 2011 17:13 schreef Xantalien het volgende:
Oh nog iets dat ik niet snel zal vergeten,
de gedachte 'Dit is het, ik ga dood' door je hoofd laten spoken.
We waren aan het eten, en toen schoot er een stuk vlees in m'n keel. Ik kreeg het al mooi benauwd, pa en ma hard op m'n rug bonkend, ik dacht echt: 'Ik ga dood, ik ga dood, ik ga dood.'Uiteindelijk schoot het stuk uit m'n keel.
Dat klinkt allemaal niet fijn nee. En hoe gaat het nú met je?quote:Op donderdag 20 januari 2011 14:59 schreef sp00kje_ het volgende:
Halloo ik ben nieuw op het forum dus ik mag best af en toe opp de vingers getikt worden voor dubbelposten of hoe het ook heet
Het ergste wat ik heb meegemaakt,pfffffff heb je ff.
ik wilde zeggen me hele leven maar dat klinkt weer zo depri
Het ergste vind ik me jeugd...ik ga het proberen kort te houden.
me vader is een alcoholist en heeft me hele jeugd verneukt.
ik kon niks goed doen en kreeg altijd slaag,ik kan dus zeggen dat ik alle hoeken van me kamer heb gezien.ik vid hetheel moeilijk om over mijn klote leven te praten mja soms moet je he.
Damn zeg, ik als grote vent op het werk houdt het ook haast niet droog..quote:Op woensdag 19 januari 2011 15:26 schreef Guppyfriend het volgende:
[..]
Ik moet even een traantje wegpinken hoor
Leuk dat je het vraagt, ik heb zo me ups and downsquote:Op donderdag 20 januari 2011 15:27 schreef Rewimo het volgende:
[..]
Dat klinkt allemaal niet fijn nee. En hoe gaat het nú met je?
maakt niet uit! tof iig dat je het deelt.quote:Op donderdag 20 januari 2011 15:36 schreef sp00kje_ het volgende:
[..]
Leuk dat je het vraagt, ik heb zo me ups and downs
ik werk op een sw en heb maar weinig vrienden enzo..
veel mensen vinden em zielig maar dat ben ik niet!
ik ben veel bij psychiaters en psychologen geweest en die zaten ook met hun handen in et haar.
ik heb dus een zeldzame aandoening en daar kwamen ze achter toen ik 12 was (ben nu 33)
zkh in en uit om gek van te worden.
Na vele testen bleek dat ik een empty sella syndroom heb en panhypopiutarisme.
m.a.w mijn hypofyse werkt niet!!
dat heeft alleen al een impact op je hele leven, pillen slikken en spuiten dat is de enige manier om mij in leven te houden nog steeds.
sorry moet ff stoppen
ja ik zit nu met wild vreemde mensen te praten, iets wat ik normaal nooit doe mjaquote:Op donderdag 20 januari 2011 15:39 schreef kanovinnie het volgende:
[..]
maakt niet uit! tof iig dat je het deelt.
Heb je mijn pm gezien? Klein envelopje helemaal bovenin.quote:Op donderdag 20 januari 2011 15:42 schreef sp00kje_ het volgende:
[..]
ja ik zit nu met wild vreemde mensen te praten, iets wat ik normaal nooit doe mja
ik ben tog trots dat ik mijn ziekte heb weten te accepteren,3x vekracht ben,me ex me in elkaar sloeg,me vader me nog steeds haat
ik heb nu een hele lieve vriend die me tot dik en dun steunt.
ik wil jullie niet verder opzadelen met me eige gezeik
proest
Oja ik ben sterk ik kom dr zeker wel ::)quote:Op donderdag 20 januari 2011 15:41 schreef Rewimo het volgende:
Dat klinkt allemaal erg heftig, goed dat je jezelf niet zielig vindt! Jij komt er wel als ik het zo lees
Als je wat aandacht wil, gewoon even een aandoening op internet opzoeken en hier rondbazuinen. Vertel er nog even bij dat je tien keer verkracht en in elkaar geslagen bent en voilà, ze hangen aan je lippen.quote:Op donderdag 20 januari 2011 16:08 schreef Guppyfriend het volgende:
Hoe weet jij dat? Ik herken het verhaal van Spookje heel erg, mijn schoonmoeder heeft namelijk precies hetzelfde.
Of iemand is gewoon eerlijk. Sommige dingen gebeuren nou eenmaal in het echt. Buiten, dus niet op die zolderkamer van je.quote:Op donderdag 20 januari 2011 16:12 schreef TheHappyPrince het volgende:
[..]
Als je wat aandacht wil, gewoon even een aandoening op internet opzoeken en hier rondbazuinen. Vertel er nog even bij dat je tien keer verkracht en in elkaar geslagen bent en voilà, ze hangen aan je lippen.
Klinkt erg ongeloofwaardig imho.
Lijkt me stug dat iedereen die iets verteld een verhaal van een ander heeft gekopieerd van het grote internetz.. en als dat al zo is, is er tenminste een origineel verhaal wat wel waar is.quote:
Het lijkt wel alsof ze opschept... Sorry hoor, mij houd je niet voor de gek! Ik lees hier genoeg nare dingen en ik leef zeker mee met degenen die het meegemaakt hebben, maar dat gaat er bij mij niet in.quote:Op donderdag 20 januari 2011 16:22 schreef kanovinnie het volgende:
[..]
Of iemand is gewoon eerlijk. Sommige dingen gebeuren nou eenmaal in het echt. Buiten, dus niet op die zolderkamer van je.
Een aantal posts terug was er ook iemand die nogal luchtig deed over iets heel heftigs. Was er ook niemand die 'nep' begon te roepen. Het kan ook een manier van relativeren zijn natuurlijk. Of om ermee te dealen.quote:Op donderdag 20 januari 2011 18:04 schreef TheHappyPrince het volgende:
[..]
Het lijkt wel alsof ze opschept... Sorry hoor, mij houd je niet voor de gek! Ik lees hier genoeg nare dingen en ik leef zeker mee met degenen die het meegemaakt hebben, maar dat gaat er bij mij niet in.
True,, en als mensen er wel zielig over doen is het wéér niet goed...quote:Op donderdag 20 januari 2011 19:31 schreef Guppyfriend het volgende:
[..]
Een aantal posts terug was er ook iemand die nogal luchtig deed over iets heel heftigs. Was er ook niemand die 'nep' begon te roepen. Het kan ook een manier van relativeren zijn natuurlijk. Of om ermee te dealen.
quote:Op donderdag 20 januari 2011 19:42 schreef MarMar het volgende:
Mensen schrikken ook als ze me niet goed zien, half over mijn rolstoel struikelen, sorry zeggen en ik dan antwoord "Joh, geeft niet, ik zit toch al in een rolstoel"
Assumption is the main cause of most fuck-ups.quote:Op donderdag 20 januari 2011 16:12 schreef TheHappyPrince het volgende:
[..]
Als je wat aandacht wil, gewoon even een aandoening op internet opzoeken en hier rondbazuinen. Vertel er nog even bij dat je tien keer verkracht en in elkaar geslagen bent en voilà, ze hangen aan je lippen.
Klinkt erg ongeloofwaardig imho.
Mwah, er zijn mensen met genoeg met een nog veel uitzonderlijker levensverhaal. Waarom zou iemand met wat meer pech en tegenslag dan een ander hier niet kunnen posten?quote:Op donderdag 20 januari 2011 16:12 schreef TheHappyPrince het volgende:
[..]
Als je wat aandacht wil, gewoon even een aandoening op internet opzoeken en hier rondbazuinen. Vertel er nog even bij dat je tien keer verkracht en in elkaar geslagen bent en voilà, ze hangen aan je lippen.
Klinkt erg ongeloofwaardig imho.
brrr. Nog iets aan overgehouden?quote:Op donderdag 20 januari 2011 22:29 schreef ArnosL het volgende:
Dit alles is in het examenjaar van m'n VMBO gebeurd, een tentamenweek gemist en uiteindelijk met 1 onvoldoende m'n examens gehaald. M'n school werkte echt heel erg goed mee, ik kreeg alle ruimte om alles te doen wanneer ik het kon doen.
Wat een tering lang verhaal is dit geworden zeg![]()
Misschien welquote:Op donderdag 20 januari 2011 22:37 schreef ArnosL het volgende:
Alleen een paar littekens op m'n knie en op m'n hoofd.
Ohja, ik ben nu nog de enige thuis zonder bril of lenzen, maar ik weet niet of dat er mee te maken heeft![]()
Haha ik weet het.quote:Op vrijdag 21 januari 2011 07:01 schreef Bouke-p het volgende:
ach, dat soort dingen moet je ook met een korrel zout nemen, op forums is ook iedereen lid van de special forces. je kan btw ook niet zomaar eten geven aan bedelaars ten eerste omdat in veel van ons eten varkenslees zit en omdat locals niet met isaf spullen gezien mogen worden.... schijnen insurgents niet leuk te vinden.
Ik gok een VMBO diplomaquote:Op donderdag 20 januari 2011 22:31 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
brrr. Nog iets aan overgehouden?
Dit dusquote:Op donderdag 3 februari 2011 05:15 schreef Bouke-p het volgende:
In wat voor fucking uithoek woon je als je 60km moet rijden voor een apotheek? weet je zeker dat het geen 3km was?
quote:Op donderdag 3 februari 2011 12:14 schreef Witteveldroos het volgende:
Psychische mishandeling en verkrachting (en dan niet een keer maar jarenlang) Lang leve de EMDR traumabehandeling.
Mijn paard die voor mijn ogen uit de trailer (soort veewagen) klapte en haar nek brak.
Inmiddels alweer jaren geleden gebeurd maar zie het nog zo voor me.
Oke, fout gerekend, het was 30 km. 60 in totaal. Het leek op dat moment enorm ver iigquote:Op donderdag 3 februari 2011 05:15 schreef Bouke-p het volgende:
In wat voor fucking uithoek woon je als je 60km moet rijden voor een apotheek? weet je zeker dat het geen 3km was?
Opbranden niet, maar wel zo dat ze op 1 punt helemaal vlak zijn en er dus nieuwe op moeten.quote:Op
donderdag 3 februari 2011 08:02 schreef Mopst3r het volgende:
Ja hoor heel je voorbanden opbranden van 1 keer remmen
waar woont die bitch?quote:Op donderdag 3 februari 2011 17:44 schreef lipper het volgende:
Me moeder die me in elkaar trapte toen ik 8 was.
Ze ging helemaal los, toen ik kans zag om weg te rennen deed ik dat natuurlijk.
Ik sprong op me fiets en reed weg.
We woonden best afgelegen dus ik moest een stukje fietsen voordat ik iemand tegenkwam. Maar me moeder kwam naast me rijden met de auto en zei dat ik het nooi mocht vertellen anders werd het nog erger. Sindsdien doodsangst voor me moeder.
Ja leuk ha-ha-haquote:Op donderdag 3 februari 2011 17:44 schreef lipper het volgende:
Me moeder die me in elkaar trapte toen ik 8 was.
Ze ging helemaal los, toen ik kans zag om weg te rennen deed ik dat natuurlijk.
Ik sprong op me fiets en reed weg.
We woonden best afgelegen dus ik moest een stukje fietsen voordat ik iemand tegenkwam. Maar me moeder kwam naast me rijden met de auto en zei dat ik het nooi mocht vertellen anders werd het nog erger. Sindsdien doodsangst voor me moeder.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |