Het was volgens mij echt zijn schedel, want op het moment dat zijn hoofd de grond raakt(zijn hoofd raakte eerst de grond en toen pas de rest), klonk er een hol geluid alsof een plastic kom openbrak en ik wist gelijk dat het zijn schedel was. Hij begon gelijk te huilen dus hij was nog wel bij, maar zijn hoofdje was zo opgezwollen. Zijn moeder bracht hem naar binnen, ik denk dat ze daar de ambulance hebben gebeld. Maar ik moest gewoon even weglopen, ik kon het gewoon niet aanzien.quote:Op maandag 17 januari 2011 14:21 schreef MarMar het volgende:
[..]
Joah, hoe liep dat af? Hopelijk was het toch wat anders wat je hoorde barsten..
Hier ook erg goed op van toepassing;quote:Op maandag 17 januari 2011 14:38 schreef Kper_Norci het volgende:
Heftigste wat ik ooit heb meegemaakt is niet dat ik een keer gezien heb wat er van je overblijft als je onder de trein komt, ook niet de paar auto ongelukken die ik heb gezien, meest heftige wat ik heb meegemaakt was toen ik ging kijken bij mijn overgrootmoeder, die lag opgebaard.
Lang verhaal kort, toen ik nog klein was heel vaak langs geweest, maar later moest ze naar een verzorgingstehuis, en sindsdien nog maar 1 keer daar op bezoek geweest. Op een gegeven moment lag ze in het ziekenhuis, en gingen mijn ouders op zondag middag op bezoek. Ik kon ook mee, maar ik was zo brak van uitgaan dat ik maar zei dat ik de volgende dag zou gaan. Zondagavond overleed ze...
Dat was nog niet het ergste, toen we gingen kijken in het mortuarium, waar ze opgebaard lag, vertelde mijn oma dat sinds ik toen in het verzorgingstehuis één keer langs was geweest, ze iedere keer aan mijn opa en oma vroeg hoe het met mij ging, op school en met vriendjes enzo...
Toen brak ik, enorme gevoelens van spijt, de frustratie dat je de tijd niet terug kan draaien gaven mij emotioneel het meest heftige gevoel wat ik ooit heb meegemaakt. Die gozer onder de trein deed me niets, die ongelukken ook niet, maar het gevoel wat ik hier van had wil ik nooit meer mee maken. Sindsdien ook netjes iedere week bij opa en oma op de koffie, nog steeds.
Misschien niet het meest spectaculaire verhaal, maar voor mij emotioneel wel het meest heftige.
Hoe dichterbij, hoe heftiger.. ik vind het wel heel mooi dat je er ook wat mee doet en er een besef uit haalt voor de rest van je leven. Respect daarvoor!quote:Op maandag 17 januari 2011 14:38 schreef Kper_Norci het volgende:
Heftigste wat ik ooit heb meegemaakt is niet dat ik een keer gezien heb wat er van je overblijft als je onder de trein komt, ook niet de paar auto ongelukken die ik heb gezien, meest heftige wat ik heb meegemaakt was toen ik ging kijken bij mijn overgrootmoeder, die lag opgebaard.
Lang verhaal kort, toen ik nog klein was heel vaak langs geweest, maar later moest ze naar een verzorgingstehuis, en sindsdien nog maar 1 keer daar op bezoek geweest. Op een gegeven moment lag ze in het ziekenhuis, en gingen mijn ouders op zondag middag op bezoek. Ik kon ook mee, maar ik was zo brak van uitgaan dat ik maar zei dat ik de volgende dag zou gaan. Zondagavond overleed ze...
Dat was nog niet het ergste, toen we gingen kijken in het mortuarium, waar ze opgebaard lag, vertelde mijn oma dat sinds ik toen in het verzorgingstehuis één keer langs was geweest, ze iedere keer aan mijn opa en oma vroeg hoe het met mij ging, op school en met vriendjes enzo...
Toen brak ik, enorme gevoelens van spijt, de frustratie dat je de tijd niet terug kan draaien gaven mij emotioneel het meest heftige gevoel wat ik ooit heb meegemaakt. Die gozer onder de trein deed me niets, die ongelukken ook niet, maar het gevoel wat ik hier van had wil ik nooit meer mee maken. Sindsdien ook netjes iedere week bij opa en oma op de koffie, nog steeds.
Misschien niet het meest spectaculaire verhaal, maar voor mij emotioneel wel het meest heftige.
quote:Op maandag 17 januari 2011 14:45 schreef ditiseenusername het volgende:
[..]
Hier ook erg goed op van toepassing;
Je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt.
Ze kunnen soms echt een pain in the ass zijn met hun vragen en overmatige interesse, maar het is echt alleen maar goedbedoeld
Ik ben ook echt blij dat mijn opa en oma nog leven, en ik er een hele goeie band mee heb. Ook al vragen ze wel eens 2 keer hetzelfde achter elkaar omdat ze wat gaan dementeren, ze zijn er wel mede verantwoordelijk voor dat ik een hele fijne jeugd heb gehad, en ik heb liever dat ze dat nu weten, dan dat ik ze het niet meer kan vertellen wanneer , nou ja, daar wil ik liever nog niet aan denken.quote:Op maandag 17 januari 2011 14:53 schreef MarMar het volgende:
[..]
Hoe dichterbij, hoe heftiger.. ik vind het wel heel mooi dat je er ook wat mee doet en er een besef uit haalt voor de rest van je leven. Respect daarvoor!
Schedelbasis fractuur kan je overleven toch?quote:Op maandag 17 januari 2011 14:26 schreef Skynilla het volgende:
[..]
Het was volgens mij echt zijn schedel, want op het moment dat zijn hoofd de grond raakt(zijn hoofd raakte eerst de grond en toen pas de rest), klonk er een hol geluid alsof een plastic kom openbrak en ik wist gelijk dat het zijn schedel was. Hij begon gelijk te huilen dus hij was nog wel bij, maar zijn hoofdje was zo opgezwollen. Zijn moeder bracht hem naar binnen, ik denk dat ze daar de ambulance hebben gebeld. Maar ik moest gewoon even weglopen, ik kon het gewoon niet aanzien.
Rustgevende gedachte?quote:Op maandag 17 januari 2011 17:13 schreef Xantalien het volgende:
Oh nog iets dat ik niet snel zal vergeten,
de gedachte 'Dit is het, ik ga dood' door je hoofd laten spoken.
We waren aan het eten, en toen schoot er een stuk vlees in m'n keel. Ik kreeg het al mooi benauwd, pa en ma hard op m'n rug bonkend, ik dacht echt: 'Ik ga dood, ik ga dood, ik ga dood.'Uiteindelijk schoot het stuk uit m'n keel.
Anders kan je altijd nog een pen of iets anders wat hol is daar tussen je sleutelbeenderen in je luchtpijp steken. Zit precies zo'n kuiltje. Of als je bang bent, eerst even "voorperforeren" met de punt van een mes.quote:Op maandag 17 januari 2011 17:13 schreef Xantalien het volgende:
Oh nog iets dat ik niet snel zal vergeten,
de gedachte 'Dit is het, ik ga dood' door je hoofd laten spoken.
We waren aan het eten, en toen schoot er een stuk vlees in m'n keel. Ik kreeg het al mooi benauwd, pa en ma hard op m'n rug bonkend, ik dacht echt: 'Ik ga dood, ik ga dood, ik ga dood.'Uiteindelijk schoot het stuk uit m'n keel.
Nou, dat zou ik je niet aanraden zonder goede medische kennis, op die plek zitten namelijk ook je stembanden.quote:Op maandag 17 januari 2011 17:34 schreef Sapstengel het volgende:
[..]
Anders kan je altijd nog een pen of iets anders wat hol is daar tussen je sleutelbeenderen in je luchtpijp steken. Zit precies zo'n kuiltje. Of als je bang bent, eerst even "voorperforeren" met de punt van een mes.
Ja ik zou zelf ook eerst de Heimlich-greep doen enzo en dit als backup houdenquote:Op maandag 17 januari 2011 17:35 schreef raptorix het volgende:
[..]
Nou, dat zou ik je niet aanraden zonder goede medische kennis, op die plek zitten namelijk ook je stembanden.
Jack Bauer deed het overigens keer bij zichzelf als ik me niet vergisquote:Op maandag 17 januari 2011 17:37 schreef Sapstengel het volgende:
[..]
Ja ik zou zelf ook eerst de Heimlich-greep doen enzo en dit als backup houden. Beter de gok nemen dan dat je doodgaat
.
quote:Op maandag 17 januari 2011 18:21 schreef Sapstengel het volgende:
Een vriendin van me heeft het eens zien gebeuren op een terras. Een kind werd in haar keel gestoken door een wesp die het blikje in was gevlogen en kreeg hierdoor geen lucht. De moeder (die overigens arts was) heeft toen zo'n bic-pen in de luchtpijp gestoken.
Wtfquote:Op maandag 17 januari 2011 17:37 schreef Studiotje het volgende:
Het echt smerigste en waar ik echt van schrok was bij een stoplicht in een dorp, ik stond daar met men fiets en er komt een vrachtwagen aan, die raakt een overvliegende duif en die duif helemaal aan stukken knalt bij een vrouw die tevens stond te wachten in het gezicht. Zij viel daardoor van der fiets met der nek op de stoeprand, ik heb daarna er niks meer van gehoord, ik schrok zo erg dat ik omdraaide en naar huis ben gegaan
Daar denk je niet aan als 11 jarige.quote:Op maandag 17 januari 2011 17:34 schreef Sapstengel het volgende:
[..]
Anders kan je altijd nog een pen of iets anders wat hol is daar tussen je sleutelbeenderen in je luchtpijp steken. Zit precies zo'n kuiltje. Of als je bang bent, eerst even "voorperforeren" met de punt van een mes.
Vind voor zulk soort situaties het altijd wel interessant om boekjes zoals The Worst Case Scenario Survival Handbook te lezen. Weetje toch wat ongeveer te doen in zo'n situatiequote:Op maandag 17 januari 2011 18:21 schreef Sapstengel het volgende:
Een vriendin van me heeft het eens zien gebeuren op een terras. Een kind werd in haar keel gestoken door een wesp die het blikje in was gevlogen en kreeg hierdoor geen lucht. De moeder (die overigens arts was) heeft toen zo'n bic-pen in de luchtpijp gestoken.
Thnx, die wil ik hebben!quote:Op maandag 17 januari 2011 23:10 schreef Palomar het volgende:
[..]
Vind voor zulk soort situaties het altijd wel interessant om boekjes zoals The Worst Case Scenario Survival Handbook te lezen. Weetje toch wat ongeveer te doen in zo'n situatie
Extra tip: ook als PDF te vinden als je weet te zoekenquote:Op maandag 17 januari 2011 23:18 schreef dynamiet het volgende:
[..]
Thnx, die wil ik hebben!
Tip: ook als ebook beschikbaar!
Duh; dat bedoelde ik met ebookquote:Op maandag 17 januari 2011 23:32 schreef Magic-IRC het volgende:
[..]
Extra tip: ook als PDF te vinden als je weet te zoeken
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |