WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Ik wil jullie graag een erfeniswestie voorleggen die nogal ingewikkeld in elkaar zit, daarom zal ik proberen het zo simpel mogelijk uit te leggen. Uiteraard zal ik hierover ook een advocaat raadplegen, maar misschien heeft één van jullie er ook iets zinnigs over te melden 
Dit is de kwestie:
Toen moeder in 2005 overleed, was zij kort ervoor gescheiden van vader. Hun drie kinderen erfden dus de nalatenschap van moeder. Nu, in 2010, is ook vader overleden. In zijn testament heeft hij één erfgename aangewezen, namelijk de vrouw met wie hij twee maanden voor zijn dood plotseling bleek te zijn getrouwd. Zij erft in haar eentje zijn volledige nalatenschap. Ook heeft zij, als langstlevende partner, tot aan haar dood het vruchtgebruik over de legitieme porties van de kinderen. Wel heeft vader de helft van het familievakantiehuis gelegateerd aan zijn drie kinderen. Dat deel van het huis valt officieel de erfgename/weduwe toe, maar de kinderen mogen het afkopen met hun legitieme porties. De andere helft hadden zij al eerder geërfd, na de dood van moeder. Kortom: de weduwe erft de volledige nalatenschap van vader, zijn drie kinderen krijgen een legaat in de vorm van een half vakantiehuis, en daarmee is de kous af.
Echter, vader bezat een aantal bankrekeningen die hij tijdens zijn huwelijk deelde met moeder. Deze gemeenschappelijke bankrekeningen heeft hij ook na de dood van moeder op hun beider naam laten staan, om precies te zijn staan de rekeningen op naam van 1) vader en 2) de erven van moeder (de drie kinderen). Uit een brief van de bank blijkt dat de erven de nieuwe rekeninghouders zijn. Daar denkt de weduwe natuurlijk anders over, zij erft volgens het testament immers de volledige nalatenschap en dus al het geld. Van de notaris hebben de kinderen (erven) een formulier ter ondertekening ontvangen, waarmee hij hen afstand wil laten doen van de bankrekeningen die op hun naam staan. Wat gebeurt er als de kinderen dat formulier niet ondertekenen?
Dit is de kwestie:
Toen moeder in 2005 overleed, was zij kort ervoor gescheiden van vader. Hun drie kinderen erfden dus de nalatenschap van moeder. Nu, in 2010, is ook vader overleden. In zijn testament heeft hij één erfgename aangewezen, namelijk de vrouw met wie hij twee maanden voor zijn dood plotseling bleek te zijn getrouwd. Zij erft in haar eentje zijn volledige nalatenschap. Ook heeft zij, als langstlevende partner, tot aan haar dood het vruchtgebruik over de legitieme porties van de kinderen. Wel heeft vader de helft van het familievakantiehuis gelegateerd aan zijn drie kinderen. Dat deel van het huis valt officieel de erfgename/weduwe toe, maar de kinderen mogen het afkopen met hun legitieme porties. De andere helft hadden zij al eerder geërfd, na de dood van moeder. Kortom: de weduwe erft de volledige nalatenschap van vader, zijn drie kinderen krijgen een legaat in de vorm van een half vakantiehuis, en daarmee is de kous af.
Echter, vader bezat een aantal bankrekeningen die hij tijdens zijn huwelijk deelde met moeder. Deze gemeenschappelijke bankrekeningen heeft hij ook na de dood van moeder op hun beider naam laten staan, om precies te zijn staan de rekeningen op naam van 1) vader en 2) de erven van moeder (de drie kinderen). Uit een brief van de bank blijkt dat de erven de nieuwe rekeninghouders zijn. Daar denkt de weduwe natuurlijk anders over, zij erft volgens het testament immers de volledige nalatenschap en dus al het geld. Van de notaris hebben de kinderen (erven) een formulier ter ondertekening ontvangen, waarmee hij hen afstand wil laten doen van de bankrekeningen die op hun naam staan. Wat gebeurt er als de kinderen dat formulier niet ondertekenen?
Dááág Nadine 
Maak je er weer een fraaie roman van?
On topic: geen flauw benul!
Maak je er weer een fraaie roman van?
On topic: geen flauw benul!
You Don't Stop Playing Because You Get Old. But You Could Get Old If You Stop Playing.
Waarschijnlijk laat de weduwe het er niet bij zitten --> rechtzaak of zo. Maar dat had je zelf natuurlijk ook kunnen bedenken.quote:Op donderdag 1 juli 2010 10:26 schreef Nadine26 het volgende:
Ik wil jullie graag een erfeniswestie voorleggen die nogal ingewikkeld in elkaar zit, daarom zal ik proberen het zo simpel mogelijk uit te leggen. Uiteraard zal ik hierover ook een advocaat raadplegen, maar misschien heeft één van jullie er ook iets zinnigs over te melden
Dit is de kwestie:
Toen moeder in 2005 overleed, was zij kort ervoor gescheiden van vader. Hun drie kinderen erfden dus de nalatenschap van moeder. Nu, in 2010, is ook vader overleden. In zijn testament heeft hij één erfgename aangewezen, namelijk de vrouw met wie hij twee maanden voor zijn dood plotseling bleek te zijn getrouwd. Zij erft in haar eentje zijn volledige nalatenschap. Ook heeft zij, als langstlevende partner, tot aan haar dood het vruchtgebruik over de legitieme porties van de kinderen. Wel heeft vader de helft van het familievakantiehuis gelegateerd aan zijn drie kinderen. Dat deel van het huis valt officieel de erfgename/weduwe toe, maar de kinderen mogen het afkopen met hun legitieme porties. De andere helft hadden zij al eerder geërfd, na de dood van moeder. Kortom: de weduwe erft de volledige nalatenschap van vader, zijn drie kinderen krijgen een legaat in de vorm van een half vakantiehuis, en daarmee is de kous af.
Echter, vader bezat een aantal bankrekeningen die hij tijdens zijn huwelijk deelde met moeder. Deze gemeenschappelijke bankrekeningen heeft hij ook na de dood van moeder op hun beider naam laten staan, om precies te zijn staan de rekeningen op naam van 1) vader en 2) de erven van moeder (de drie kinderen). Uit een brief van de bank blijkt dat de erven de nieuwe rekeninghouders zijn. Daar denkt de weduwe natuurlijk anders over, zij erft volgens het testament immers de volledige nalatenschap en dus al het geld. Van de notaris hebben de kinderen (erven) een formulier ter ondertekening ontvangen, waarmee hij hen afstand wil laten doen van de bankrekeningen die op hun naam staan. Wat gebeurt er als de kinderen dat formulier niet ondertekenen?
Na het rouwen, komt altijd ruzie.
Daarom maken mijn ouders waarschijnlijk ook al het geld dat ze hebben helemaal op
Daarom maken mijn ouders waarschijnlijk ook al het geld dat ze hebben helemaal op
Je hebt feitelijk geen recht op het geld lijkt mij en zal je dus afstand moeten doen van de bankrekeningen.
Hoe vervelend het ook is, het geld was van je vader en die was blijkbaar niet van mening dat het naar jullie moest gaan.
Hoe vervelend het ook is, het geld was van je vader en die was blijkbaar niet van mening dat het naar jullie moest gaan.
Of de ouders kunnen gewoon een goed testament makenquote:Op donderdag 1 juli 2010 10:34 schreef Keiichi het volgende:
Na het rouwen, komt altijd ruzie.
Daarom maken mijn ouders waarschijnlijk ook al het geld dat ze hebben helemaal op
Ouders kunnen hun kinderen toch niet zomaar uitsluiten van een erfenis?
Humans dont deserve to live...
Dat hangt af van de uitkomst. Als ik straks rijk ben, hoef ik geen romans meer te schrijvenquote:Op donderdag 1 juli 2010 10:30 schreef CoExist het volgende:
Dááág Nadine
Maak je er weer een fraaie roman van?
quote:Op donderdag 1 juli 2010 10:35 schreef L3IPO het volgende:
Ouders kunnen hun kinderen toch niet zomaar uitsluiten van een erfenis?
klopt mag ook niet. tenzij de kinderen van te voren officieel onterfd zijn.
Kinderen horen een deel te erven. aangezien er nu 3 kinderen zijn en 1 vrouw (aangetrouwd) wordt de erfenis door 4 mensen gedeeld.
Mij lijkt het dat als jullie het niet ondertekenen het indd voor de rechter komt zal die zich aan deze regel houden.
dan verlies je maar 1/4 ipv alles.
They say I have ADD but I just don't understa...OOOHH!! Look!! A Kitty!!
Screw worldpeace! I want a Pony!
Screw worldpeace! I want a Pony!
Ja, dat had ik al bedacht. En wij hebben geen zin om onnodige energie te steken in een rechtzaak die we toch verliezen. Echter, ik vraag me af hoe sterk de weduwe staat. Mijn vader kan tenslotte niet meer navertellen waarom die bankrekeningen op onze naam staan. Hij was erg laks; dit is typisch een slordigheidje.quote:Op donderdag 1 juli 2010 10:32 schreef mime_negert het volgende:
[..]
Waarschijnlijk laat de weduwe het er niet bij zitten --> rechtzaak of zo. Maar dat had je zelf natuurlijk ook kunnen bedenken.
Maar het vruchtgebruik betekent dat de langstlevende partner de volledige boedel mag gebruiken.quote:Op donderdag 1 juli 2010 10:37 schreef fraubitch het volgende:
[..]
klopt mag ook niet. tenzij de kinderen van te voren officieel onterfd zijn.
Kinderen horen een deel te erven. aangezien er nu 3 kinderen zijn en 1 vrouw (aangetrouwd) wordt de erfenis door 4 mensen gedeeld.
Mij lijkt het dat als jullie het niet ondertekenen het indd voor de rechter komt zal die zich aan deze regel houden.
dan verlies je maar 1/4 ipv alles.
En mag opmaken! Alleen als er een ongebruikelijk uitgavenpatroon is dan kunnen de kinderen de langstlevende partner daarop aanspreken. Maar zolang deze leeft hoeven de kinderen niets te krijgen.
quote:
[..]
Maar het vruchtgebruik betekent dat de langstlevende partner de volledige boedel mag gebruiken.
En mag opmaken! Alleen als er een ongebruikelijk uitgavenpatroon is dan kunnen de kinderen de langstlevende partner daarop aanspreken. Maar zolang deze leeft hoeven de kinderen niets te krijgen.
maar zij kunnen er toch gewoon aanspraak op maken op het moment dat zij 18 zijn? en is vruchtgebruik niet alleen voor de biologische ouders en de ouders/verzorgers die de kinderen opvoeden? in de zin van: ik verzorg jullie dus ik heb recht om jullie geld te gebruiken als het me te duur wordt?
They say I have ADD but I just don't understa...OOOHH!! Look!! A Kitty!!
Screw worldpeace! I want a Pony!
Screw worldpeace! I want a Pony!
Nee, maar als je het handig speelt, kom je een heel eindquote:Op donderdag 1 juli 2010 10:35 schreef L3IPO het volgende:
Ouders kunnen hun kinderen toch niet zomaar uitsluiten van een erfenis?
Mijn vader heeft zijn nieuwe vrouw als enige erfgename aangewezen. Omdat zij de langstlevende partner is, krijgt zij ook het vruchtgebruik over onze legitieme porties. Pas als zij overlijdt, kunnen wij aanspraak maken op dat geld, maar zij mag het ook gewoon uitgeven of weggooien. Bovendien is zij niet veel ouder dan ik, dus de kans dat wij haar gaan overleven, is niet heel groot (haar beide ouders van 92 en 94 leven nog, ik bedoel maar: dat kunnen wij haar niet nazeggen...)
Dus. Onterven kan niet, maar er zijn wel slimme constructies mogelijk die op hetzelfde neerkomen.
volgens mij vrij simpel (in principe):
een bankrekening die op 2 namen staat wordt geacht voor de helft van de een en voor de helft van de ander te zijn.
staat er 10000 op, dan is 5000 van jullie en 5000 van je pa (dus voor zijn nieuwe vrouw).
technisch gezien zou je het nu nog wat anders kunnen zien: de rekening staat sinds het overlijden van je moeder op naam van 4 personen!
(je pa en de 3 kinderen)
2500 voor elk dus, dus slechts 2500 voor de nieuwe vrouw van je pa.
of dit laatste ook gaat gelden betwijfel ik, maar het is een geinige gedachte (vind ik zelf)
1 maar (vandaar dat ik 'in principe' gebruikte):
misschien kan je stiefmoeder hardmaken dat het geld volledig van je pa afkomstig is en dat het volledige saldo toch als geld van hem moet worden gezien, dat zou een juridische strijd kunnen worden.
succes en sterkte.
en hou ons op de hoogte (ik ben nu benieuwd, ook moeilijke erfenissen achter de rug)
een bankrekening die op 2 namen staat wordt geacht voor de helft van de een en voor de helft van de ander te zijn.
staat er 10000 op, dan is 5000 van jullie en 5000 van je pa (dus voor zijn nieuwe vrouw).
technisch gezien zou je het nu nog wat anders kunnen zien: de rekening staat sinds het overlijden van je moeder op naam van 4 personen!
(je pa en de 3 kinderen)
2500 voor elk dus, dus slechts 2500 voor de nieuwe vrouw van je pa.
of dit laatste ook gaat gelden betwijfel ik, maar het is een geinige gedachte (vind ik zelf)
1 maar (vandaar dat ik 'in principe' gebruikte):
misschien kan je stiefmoeder hardmaken dat het geld volledig van je pa afkomstig is en dat het volledige saldo toch als geld van hem moet worden gezien, dat zou een juridische strijd kunnen worden.
succes en sterkte.
en hou ons op de hoogte (ik ben nu benieuwd, ook moeilijke erfenissen achter de rug)
quote:
[..]
maar zij kunnen er toch gewoon aanspraak op maken op het moment dat zij 18 zijn? en is vruchtgebruik niet alleen voor de biologische ouders en de ouders/verzorgers die de kinderen opvoeden? in de zin van: ik verzorg jullie dus ik heb recht om jullie geld te gebruiken als het me te duur wordt?
Nee hoor
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
De vraag is inderdaad of zij kan hardmaken dat het geld volledig toebehoorde aan mijn vader, en dat is inderdaad het geval. Wij hebben immers al van mijn moeder geërfd; wij hebben vervolgens een verklaring van erfrecht ondertekend, en daarmee zijn we dus akkoord gegaan met de boedelverdeling. Omdat mijn ouders kort ervoor waren gescheiden, had mijn vader moeite met het feit dat wij de helft van 'zijn' vermogen kregen. Maar goed, dat is wettelijk nu eenmaal zo geregeld als mensen gescheiden zijn. Overigens was dat een enorm ingewikkelde boedelverdeling, omdat de echtscheiding en het overlijden zo'n beetje door elkaar heen liepen - er moesten diverse huizen worden verkocht en verdeeld enzovoort. Daarom staan die rekeningen van mijn vader vermoedelijk nog op twee namen.quote:Op donderdag 1 juli 2010 10:53 schreef Feestkabouter het volgende:
volgens mij vrij simpel (in principe):
een bankrekening die op 2 namen staat wordt geacht voor de helft van de een en voor de helft van de ander te zijn.
staat er 10000 op, dan is 5000 van jullie en 5000 van je pa (dus voor zijn nieuwe vrouw).
technisch gezien zou je het nu nog wat anders kunnen zien: de rekening staat sinds het overlijden van je moeder op naam van 4 personen!
(je pa en de 3 kinderen)
2500 voor elk dus, dus slechts 2500 voor de nieuwe vrouw van je pa.
of dit laatste ook gaat gelden betwijfel ik, maar het is een geinige gedachte (vind ik zelf)
1 maar (vandaar dat ik 'in principe' gebruikte):
misschien kan je stiefmoeder hardmaken dat het geld volledig van je pa afkomstig is en dat het volledige saldo toch als geld van hem moet worden gezien, dat zou een juridische strijd kunnen worden.
succes en sterkte.
en hou ons op de hoogte (ik ben nu benieuwd, ook moeilijke erfenissen achter de rug)
Het ligt voor de hand dat mijn vader gewoon te laks is geweest om die rekeningen op zijn eigen naam te zetten. Echter, in theorie is het natuurlijk best mogelijk dat hij ons op deze manier toch iets heeft willen nalaten
Het is op zich best gek dat een doodzieke man vlak voor zijn dood trouwt met een veel jongere vrouw. Dat ging natuurlijk om het geld. De weduwe heeft hem onder druk gezet: zij wilde trouwen. De belangrijkste reden daarvoor was dat mijn vader ook veel geld in Frankrijk had staan, en daarop zou zij alléén aanspraak kunnen maken als zij met hem getrouwd was. In Frankrijk worden samenlevingscontracten niet erkend. Mijn vader heeft haar gegeven wat ze wilde, een huwelijk dus, en dat Franse geld, maar wie zegt dat hij niet stiekem ook aan ons heeft gedacht?
Misschien fietst Maharbal hier nog wel even langs
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
het begint weer op een soap te lijken joh 
They say I have ADD but I just don't understa...OOOHH!! Look!! A Kitty!!
Screw worldpeace! I want a Pony!
Screw worldpeace! I want a Pony!
Ja maar opa Bakkebaard, waarom staan die rekeningen dan op onze naam? Van de bank kregen wij vorige week tot onze stomme verbazing alle drie een brief waarin stond dat wij gebruik konden maken van die bankrekeningen - we konden een bankpas laten aanmaken enzovoort.quote:Op donderdag 1 juli 2010 10:35 schreef Opa.Bakkebaard het volgende:
Je hebt feitelijk geen recht op het geld lijkt mij en zal je dus afstand moeten doen van de bankrekeningen.
Hoe vervelend het ook is, het geld was van je vader en die was blijkbaar niet van mening dat het naar jullie moest gaan.
Wij hebben die brief alle drie half gelezen en gedacht: 'Wat is dit voor onzin?' en er vervolgens niet meer over nagedacht. Wij waren onterfd, dachten we. En dat zijn we ook. Wij hebben ons allang neergelegd bij de situatie. Een testament is een testament, en blijkbaar heeft mijn vader dit zo gewild. Daar doe je weinig aan.
Maar toen. Belde de weduwe mij op een avond op en ze was volledig hysterisch. Het ging dus over die bankrekeningen, maar dat begreep ik niet. Ik moest drie keer vragen: 'Leg eens duidelijk uit wat je bedoelt, ik snap er niks van.' Uiteindelijk begreep ik het dus wel, en toen herinnerde ik me ook opeens die brief van de bank. Die heb ik erbij gepakt en herlezen, en toen dacht ik: 'Dit is toch wel heel vreemd. Waarom doet die weduwe zo hysterisch?'
Ik ben ervan overtuigd dat zij méér weet dan wij. Zij zit bovenop het nieuws, zij weet precies hoe dit juridisch in elkaar zit. En zij zit zwaar in de piepzak over die bankrekeningen. Misschien is ze overspannen, dat kan ook. Maar ik denk eigenlijk dat ze grote stress heeft
Dit is ook een soap, maar dan een real life soapquote:Op donderdag 1 juli 2010 11:22 schreef fraubitch het volgende:
het begint weer op een soap te lijken joh
Ik kan er genoeg leuke verhalen over vertellen, maar ik zal me beperken tot de erfenis 
Wanneer kunnen we het boek hierover kopen?quote:Op donderdag 1 juli 2010 11:33 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Dit is ook een soap, maar dan een real life soap
PS: Groetjes aan m'n moeder als ze dit boek leest
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
quote:
[..]
Dit is ook een soap, maar dan een real life soap
mensen worden varkens als ze geld kunnen krijgen. Ik heb het ook meegemaakt in onze familie. Nooit geweten hoe vreselijk mensen tegen elkaar kunnen doen om een beetje geld.
They say I have ADD but I just don't understa...OOOHH!! Look!! A Kitty!!
Screw worldpeace! I want a Pony!
Screw worldpeace! I want a Pony!
Ik ben een heel ander boek aan het schrijvenquote:Op donderdag 1 juli 2010 11:35 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Wanneer kunnen we het boek hierover kopen?
PS: Groetjes aan m'n moeder als ze dit boek leest
Misschien wordt het volgende boek weer autobiografisch, materiaal genoeg tenslotte, maar nu nog even niet. En dan zal ik ook aan je moeder denken 
De blije 'wanneer verschijnt je boek'-reacties kunnen achterwege blijven. Voor TVP's heb je tegenwoordig een knop, volgens mij.
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
edit: weg. Wat was er niet duidelijk aan m'n post?
[ Bericht 60% gewijzigd door Five_Horizons op 01-07-2010 11:41:34 ]
[ Bericht 60% gewijzigd door Five_Horizons op 01-07-2010 11:41:34 ]
Juistquote:Op donderdag 1 juli 2010 11:35 schreef fraubitch het volgende:
[..]
mensen worden varkens als ze geld kunnen krijgen. Ik heb het ook meegemaakt in onze familie. Nooit geweten hoe vreselijk mensen tegen elkaar kunnen doen om een beetje geld.
Daarom hebben mijn broer, zus en ik ook besloten om het lekker te laten gaan. Het was even slikken, dat testament, maar we zijn meteen overgegaan op de orde van de dag en hebben er geen nacht minder om geslapen.
Maar dit gedoe met die bankrekeningen is een andere kwestie. Het is ten eerste gewoon grappig, omdat de weduwe volledig in paniek is, en ten tweede hebben we ook wel een reden om te hopen op een beetje geld. We hebben namelijk een buitenhuis geërfd dat we niet kunnen bekostigen/onderhouden. Dat huis is het enige dat ons nog aan onze ouders herinnert, we willen het dus dolgraag behouden. Maar ja, waar betalen we dat van?
Nadine, gecondoleerd. Ik ben geen jurist maar ik denk toch even mee. Dat geld op die bankrekening(en), zit daar potentieel nog een deel van de erfenis van je moeder bij? Ik zit te denken aan jaarlijkse verrekening (tussen "vader" en "de erven") volgens dezelfde gedachtelijn als bij huwelijkse voorwaarden.
Geen idee of dit hout snijdt en juridisch klopt maar dat zou een reden kunnen zijn waarom de weduwe zo in paniek is.
Geen idee of dit hout snijdt en juridisch klopt maar dat zou een reden kunnen zijn waarom de weduwe zo in paniek is.
Doet mij denken aan mijn opa. Heeft ook alles nagelaten aan zijn tweede vrouw. Met een rechtszaak hebben wij uiteindelijk toch het geld gekregen, maar zij mocht het huis houden.
The lesbians next door gave me a Rolex for my birthday, which was very nice! But I think they misunderstood me when I said I wanna watch.
Kun je die bankrekeningen uitruilen tegen het vakantiehuis? Weet niet om hoeveel geld het gaat.
Sowieso een jurist erbij halen, lijkt me.
Sowieso een jurist erbij halen, lijkt me.
We used to hate people - Now we just make fun of them - It's more effective that way
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Elk jaar Towel Day!(2)](3)
Dommage arachide-fromage
Dat een rekening op jouw naam staat wil nog niet zeggen dat het geld van jou is.quote:Op donderdag 1 juli 2010 11:32 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ja maar opa Bakkebaard, waarom staan die rekeningen dan op onze naam? Van de bank kregen wij vorige week tot onze stomme verbazing alle drie een brief waarin stond dat wij gebruik konden maken van die bankrekeningen - we konden een bankpas laten aanmaken enzovoort.
Ze wil dat geld hebben natuurlijk. Ze wil niet dat jullie dat geld krijgen. Zo reageren sommige mensen als het om geld gaat.quote:Maar toen. Belde de weduwe mij op een avond op en ze was volledig hysterisch. Het ging dus over die bankrekeningen, maar dat begreep ik niet. Ik moest drie keer vragen: 'Leg eens duidelijk uit wat je bedoelt, ik snap er niks van.' Uiteindelijk begreep ik het dus wel, en toen herinnerde ik me ook opeens die brief van de bank. Die heb ik erbij gepakt en herlezen, en toen dacht ik: 'Dit is toch wel heel vreemd. Waarom doet die weduwe zo hysterisch?'
Ik ben ervan overtuigd dat zij méér weet dan wij. Zij zit bovenop het nieuws, zij weet precies hoe dit juridisch in elkaar zit. En zij zit zwaar in de piepzak over die bankrekeningen. Misschien is ze overspannen, dat kan ook. Maar ik denk eigenlijk dat ze grote stress heeft
Ik zou dit iig heel erg zorgvuldig uitzoeken en iig niet overhaast iets tekenen dat je afstand doet van het geld. Maar ook niet dat geld wegsluizen zodat zij jullie kan gaan beschuldigen.
Maar ik denk, gezien het erfrecht, dat jullie weinig recht op dat geld hebben. Praat er iig met een erfrechtadvocaat over.
Volgens mij niet. De erfenis van mijn moeder is afgehandeld; wij hebben de helft van hun gezamenlijke vermogen geërfd. Mijn vader hield dus na haar dood de helft van zijn oorspronkelijke vermogen over, en dat behoorde hem volledig toe. Nu schuift hij het door naar de weduwe. Dat is zijn goed recht, natuurlijk. De vraag is alleen hoe de weduwe kan hardmaken dat onze namen ten onrechte aan die rekeningen zijn gekoppeld. Ze riep aan de telefoon: 'Het is laksheid!' en daarmee doelde ze op mijn vaders legendarische slordigheid, maar het zou misschien wel eens een duur slordigheidsfoutje kunnen zijnquote:Op donderdag 1 juli 2010 11:46 schreef caroline88 het volgende:
Nadine, gecondoleerd. Ik ben geen jurist maar ik denk toch even mee. Dat geld op die bankrekening(en), zit daar potentieel nog een deel van de erfenis van je moeder bij? Ik zit te denken aan jaarlijkse verrekening (tussen "vader" en "de erven") volgens dezelfde gedachtelijn als bij huwelijkse voorwaarden.
Geen idee of dit hout snijdt en juridisch klopt maar dat zou een reden kunnen zijn waarom de weduwe zo in paniek is.
Die rekening stond op naam van je vader, je broer, je zus en jou. Je vader is dood en jullie kunnen bankpassen aanvragen voor die rekening?
Ik zou gewoon lekker gaan delen met zijn drieën en het op aparte rekeningen zetten en dan start mevrouw de weduwe maar een rechtszaak.
Misschien is het geen laksheid van je vader, maar een afspraak geweest met je moeder, vroeger, zodat dat deel van het vermogen in elk geval voor jullie zou zijn.
Laat haar maar het tegendeel bewijzen.
Ze kan niet zeggen dat het om een rekening van haar man ging, omdat het om een rekening van jullie vieren ging. Eén is dood, nu is het een rekening van jullie drieën.
Kan het mis hebben, maar zo zie ik het uit mijn gevoel van eerlijkheid.
Ik zou gewoon lekker gaan delen met zijn drieën en het op aparte rekeningen zetten en dan start mevrouw de weduwe maar een rechtszaak.
Misschien is het geen laksheid van je vader, maar een afspraak geweest met je moeder, vroeger, zodat dat deel van het vermogen in elk geval voor jullie zou zijn.
Laat haar maar het tegendeel bewijzen.
Ze kan niet zeggen dat het om een rekening van haar man ging, omdat het om een rekening van jullie vieren ging. Eén is dood, nu is het een rekening van jullie drieën.
Kan het mis hebben, maar zo zie ik het uit mijn gevoel van eerlijkheid.
Nee, we ruilen het huis al tegen een bedrag uit onze legitieme portie. Zij mag dat geld 'beheren' (en opmaken, trouwens) zolang ze leeft, pas na haar dood kunnen wij het vorderen, als er dan nog iets van over is. Maar een déél van onze legitieme portie kan zijn dus meteen al verzilveren, in ruil voor het huis. Wij kopen haar als het ware uit met fictief geld (legitieme portie).quote:Op donderdag 1 juli 2010 11:57 schreef Mark het volgende:
Kun je die bankrekeningen uitruilen tegen het vakantiehuis? Weet niet om hoeveel geld het gaat.
Sowieso een jurist erbij halen, lijkt me.
Eigenlijk had ik haar gewoon willen vragen om een voorschot op onze erfenis/legitieme portie. Dan zouden wij het buitenhuis kunnen aanhouden. Maar ik ben bang dat ze daar niet warm voor loopt. Wij hopen dus dat we haar met deze bankrekeningen een beetje onder druk kunnen zetten. Als zij ons een redelijk gedrag 'leent' uit onze legitieme portie, mag zij die bankrekeningen hebben.
Ik benijd je niets, straks krijg je ook nog de pretronde met de belastingdienst.
Sluit me bij vorige poster aan dat het toch een goed idee is om er een deskundige naar te laten kijken voor je een handtekening zet. Niet om het aan te vechten, maar om te voorkomen dat jullie jezelf in de vingers snijdt door foute berekeningen.
Sluit me bij vorige poster aan dat het toch een goed idee is om er een deskundige naar te laten kijken voor je een handtekening zet. Niet om het aan te vechten, maar om te voorkomen dat jullie jezelf in de vingers snijdt door foute berekeningen.
zou een familierecht-advocaat zoeken die het lekker gaan uitzoeken voor je. Maar deel van de constructies die papa heeft gebruikt mogen zeker.
Klopt, mijn vader heeft niks verkeerd gedaanquote:Op donderdag 1 juli 2010 12:53 schreef Den_Haag het volgende:
zou een familierecht-advocaat zoeken die het lekker gaan uitzoeken voor je. Maar deel van de constructies die papa heeft gebruikt mogen zeker.
Hij heeft zijn testament zo opgemaakt dat wij overal naast grijpen, en dat recht heeft hij, daar is het een testament voor. Punt is alleen dat wij nu denken: de weduwe heeft al zoveel geld binnengeharkt, het zou wel leuk zijn als wij door een slordigheidsfoutje toch nog iets zouden krijgen. We willen ook graag een advocaat inschakelen, maar ja - dat kost wel geld. Beetje zonde als het om een kansloze actie gaat, dus vandaar dit topic.Mijn persoonlijke theorie is dat wij eigenlijk één gek in de familie zouden moeten hebben. Zo'n losgeslagen projectiel dat voortdurend dwars gaat liggen, gewoon omdat het kan
Je hoort zo vaak dat boedelverdelingen jarenlang slepen omdat één familielid zijn hakken in het zand zet. Maar ja, zo'n gek hebben wij helaas niet. Ruzie is ook zo vervelend, zeker als het om geld gaat. Negatieve energie... Dus dat is wel een dilemma.
Ah, oké. Hoe werkt dat dan?quote:Op donderdag 1 juli 2010 11:58 schreef mdeen het volgende:
Dat een rekening op jouw naam staat wil nog niet zeggen dat het geld van jou is.
Nee, precies. Het gekke is alleen dat de weduwe blijkbaar niet aan dat geld kan komen, anders had ze die rekeningen allang leeggehaald. Dus hoe zit dat? Ik kan de bank wel bellen, maar ik weet niet zo goed hoe ik mijn verhaal moet inkleden.quote:Ze wil dat geld hebben natuurlijk. Ze wil niet dat jullie dat geld krijgen. Zo reageren sommige mensen als het om geld gaat.
Ik zou dit iig heel erg zorgvuldig uitzoeken en iig niet overhaast iets tekenen dat je afstand doet van het geld. Maar ook niet dat geld wegsluizen zodat zij jullie kan gaan beschuldigen.
Hm, interessant. Wij hebben nooit een rechtszaak overwogen omdat we ervan uitgaan dat een testament bindend is. Kost alleen maar tijd, geld en ellende. Hoe is dat in jullie geval dan gelukt? Het lijkt me knap als een advocaat gaten kan schieten in een waterdicht testament, of zie ik dat verkeerd?quote:Op donderdag 1 juli 2010 11:51 schreef skudkind het volgende:
Doet mij denken aan mijn opa. Heeft ook alles nagelaten aan zijn tweede vrouw. Met een rechtszaak hebben wij uiteindelijk toch het geld gekregen, maar zij mocht het huis houden.
Een testament is niet bindend. Nederlandse wetgeving gaat voor. Kinderen kun je namelijk niet onterven. Dat weet elke notaris.quote:Op donderdag 1 juli 2010 14:44 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Hm, interessant. Wij hebben nooit een rechtszaak overwogen omdat we ervan uitgaan dat een testament bindend is. Kost alleen maar tijd, geld en ellende. Hoe is dat in jullie geval dan gelukt? Het lijkt me knap als een advocaat gaten kan schieten in een waterdicht testament, of zie ik dat verkeerd?
In dit geval erven de kinderen hun kindsdeel, maar is er vruchtgebruik voor de partner. Zo legaal als was, niemand is onterfd. De kans dat er alleen iets overblijft is nihilquote:
[..]
Een testament is niet bindend. Nederlandse wetgeving gaat voor. Kinderen kun je namelijk niet onterven. Dat weet elke notaris.
We zijn ook niet officieel onterfd, we hebben een legaat (buitenhuis) geërfd. En als mijn kersverse stiefmoeder onverhoopt komt te overlijden, krijgen wij alles. Zo staat het in het testament. Wij hebben uiteraard een notaris geraadpleegd, het was namelijk een heel ingewikkeld testament, maar de bottom line was dat wij ons er gewoon bij moesten neerleggen. De notaris zei: 'Maak geen ruzie, je schiet er niets mee op.' En dat hebben wij ook gedaan.quote:Op donderdag 1 juli 2010 14:51 schreef Den_Haag het volgende:
[..]
Een testament is niet bindend. Nederlandse wetgeving gaat voor. Kinderen kun je namelijk niet onterven. Dat weet elke notaris.
Tot de brief van de bank in de bus viel
Maar daar weet de notaris dan dus ook niets vanaf? Was hij niet op de hoogte van die rekening? Misschien valt het toch niet in de erfenis, dan, omdat de rekening ook op jullie naam staat.quote:Op donderdag 1 juli 2010 15:03 schreef Nadine26 het volgende:
Tot de brief van de bank in de bus viel
Zou dat goed onderzoeken.
Er is vruchtgebruik maar vruchtgebruik houdt niet in dat ze het geld op mag maken. Er is nu een waardebepaling nodig waarop het kindsdeel vastgesteld kan worden.quote:Op donderdag 1 juli 2010 14:58 schreef DABAMaster het volgende:
[..]
In dit geval erven de kinderen hun kindsdeel, maar is er vruchtgebruik voor de partner. Zo legaal als was, niemand is onterfd. De kans dat er alleen iets overblijft is nihil
Fijne notarisquote:Op donderdag 1 juli 2010 15:03 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
We zijn ook niet officieel onterfd, we hebben een legaat (buitenhuis) geërfd. En als mijn kersverse stiefmoeder onverhoopt komt te overlijden, krijgen wij alles. Zo staat het in het testament. Wij hebben uiteraard een notaris geraadpleegd, het was namelijk een heel ingewikkeld testament, maar de bottom line was dat wij ons er gewoon bij moesten neerleggen. De notaris zei: 'Maak geen ruzie, je schiet er niets mee op.' En dat hebben wij ook gedaan.
Tot de brief van de bank in de bus viel
Waarde buitenhuis is evengroot als waarde nagelaten kapitaal stiefmoeder?
Bank bellen, pasjes van die rekening laten maken en het geld eraf halen.
Het staat op jullie naam, niet op die van stiefmama. Zij kan er niet bij, het geld is namelijk nog van diegene op wiens naam de rekening staat. Zij is weliswaar de erven van pa, maar omdat jullie mede-eigenaar van de rekening zijn (al dan niet onwetend) is het geld volgens mij dus voor jullie.
Vandaar haar paniek!
Het staat op jullie naam, niet op die van stiefmama. Zij kan er niet bij, het geld is namelijk nog van diegene op wiens naam de rekening staat. Zij is weliswaar de erven van pa, maar omdat jullie mede-eigenaar van de rekening zijn (al dan niet onwetend) is het geld volgens mij dus voor jullie.
Vandaar haar paniek!
Nee, de waarde van het huis is veel lager. Ik zal de precieze bedragen niet noemen, maar zeg dat zij 1 miljoen erft, en dat wij met z'n drieën een half huis ter waarde van ca. 1 ton krijgen (hele huis is ca. 2 ton waard, en daarvan bezitten wij al de helft uit de erfenis van mijn moeder). Dat zijn de verhoudingen.quote:Op donderdag 1 juli 2010 15:13 schreef Den_Haag het volgende:
[..]
Fijne notaris
Waarde buitenhuis is evengroot als waarde nagelaten kapitaal stiefmoeder?
Een kindsdeel gaat over de totale waarde van de boedel. Dus zegt, de twee huizen plus de overige zaken zijn 1,5 miljoen waard. Dan behoren jullie 0,75 miljoen te krijgen.quote:Op donderdag 1 juli 2010 16:10 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Nee, de waarde van het huis is veel lager. Ik zal de precieze bedragen niet noemen, maar zeg dat zij 1 miljoen erft, en dat wij met z'n drieën een half huis ter waarde van ca. 1 ton krijgen (hele huis is ca. 2 ton waard, en daarvan bezitten wij al de helft uit de erfenis van mijn moeder). Dat zijn de verhoudingen.
Nu maakt stiefmoeder nog steeds gebruik van de hoofdwoning, geen probleem. Echter jullie hebben wel een vordering op haar, ter waarde van 0,75 miljoen.
Het buitenhuis verkopen is vaak handig om de erfbelasting te betalen, want dat moet wel alvast. Gaat dus wel weer van jullie totale vordering op de boedel af. Zeg belasting is 150 duizend euro, dan heb je nog een vordering op de boedel van stiefmoeder van 6ton.
Erg slechte notaris heb je bezocht. En nogmaals erfrecht gaat ALTIJD boven het testament wat iemand schrijft.
Jaquote:Op donderdag 1 juli 2010 15:39 schreef Charlie_Brown het volgende:
Bank bellen, pasjes van die rekening laten maken en het geld eraf halen.
Het staat op jullie naam, niet op die van stiefmama. Zij kan er niet bij, het geld is namelijk nog van diegene op wiens naam de rekening staat. Zij is weliswaar de erven van pa, maar omdat jullie mede-eigenaar van de rekening zijn (al dan niet onwetend) is het geld volgens mij dus voor jullie.
Vandaar haar paniek!
Dit is dus precies mijn gedachte. Zo simpel kan het misschien wel zijn. Ik bedoel: wat heeft de bank te maken met een weduwe die beweert dat zij recht heeft op dat geld? Hoe wil ze dat bewijzen? Het gaat om zogenaamde 'en/of'-rekeningen, gemeenschappelijke rekeningen dus, en die hadden dan toch wel op naam van mijn vader en zijn nieuwe vrouw gestaan? Maar ze staan op naam van mijn vader en zijn kinderen. God weet waarom, maar zo is het.Wij liggen met z'n drieën natuurlijk in een deuk en roepen steeds: 'Jongens, papa heeft het zo gewild!'
Hij heeft het waarschijnlijk helemaal niet zo gewild, maar dat boeit ons natuurlijk ook niet meer, na dat lullige testament.
Ja, dit klopt wel zo ongeveer. Maar goed, die vordering hebben wij dan wel, de weduwe mag 'ons' geld morgen ook weggeven. Dat maakt het een beetje tricky. Ook als ze het geld netjes voor ons bewaart, zal het wel even duren voordat we het krijgen. Ze is nog jong, best kans dat ze pas over veertig jaar het loodje legt, en tot die tijd mag zij 'erop interen' (letterlijk citaat uit het testament).quote:Op donderdag 1 juli 2010 16:20 schreef Den_Haag het volgende:
Een kindsdeel gaat over de totale waarde van de boedel. Dus zegt, de twee huizen plus de overige zaken zijn 1,5 miljoen waard. Dan behoren jullie 0,75 miljoen te krijgen.
Nu maakt stiefmoeder nog steeds gebruik van de hoofdwoning, geen probleem. Echter jullie hebben wel een vordering op haar, ter waarde van 0,75 miljoen.
Het buitenhuis verkopen is vaak handig om de erfbelasting te betalen, want dat moet wel alvast. Gaat dus wel weer van jullie totale vordering op de boedel af. Zeg belasting is 150 duizend euro, dan heb je nog een vordering op de boedel van stiefmoeder van 6ton.
Ja, weet ik niet. We hebben er twee bezocht: 1) een onafhankelijke notaris die het ingewikkelde testament voor ons heeft ontcijferd, en 2) de notaris van mijn vader en de weduwe, die het testament heeft opgemaakt (de auteur, dus), en die tevens een goede vriend is van de weduwe. Niet erg onafhankelijk dus. Maar ze zeiden allebei hetzelfde.quote:Erg slechte notaris heb je bezocht. En nogmaals erfrecht gaat ALTIJD boven het testament wat iemand schrijft.
Misschien gaat erfrecht wel boven het testament, maar wat nou als het testament voldoet aan de regels van het erfrecht? Mijn vader heeft geen gekke dingen gedaan, het is allemaal legitiem. Hooguit is het lullig, maar dat is iets anders.
voor een leuk bedrag kan je natuurlijk de weduwe met haar echtgenoot verenigen, Joegoslaven zijn er goed in ::
Dit bericht is goedgekeurd door de NSA en de NVD en andere opsporingsdiensten.
Nee, dat mag ze niet. Jullie hebben een vordering op haar. Het geld is dus niet van haar. Het opmaken is niet toegestaan.quote:Op donderdag 1 juli 2010 16:33 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ja, dit klopt wel zo ongeveer. Maar goed, die vordering hebben wij dan wel, de weduwe mag 'ons' geld morgen ook weggeven.
Zoals ik al zei, TESTAMENT BOEIT NIET!quote:Dat maakt het een beetje tricky. Ook als ze het geld netjes voor ons bewaart, zal het wel even duren voordat we het krijgen. Ze is nog jong, best kans dat ze pas over veertig jaar het loodje legt, en tot die tijd mag zij 'erop interen' (letterlijk citaat uit het testament).
Erfrechtspecialist zoeken en rap watquote:[..]
Ja, weet ik niet. We hebben er twee bezocht: 1) een onafhankelijke notaris die het ingewikkelde testament voor ons heeft ontcijferd, en 2) de notaris van mijn vader en de weduwe, die het testament heeft opgemaakt (de auteur, dus), en die tevens een goede vriend is van de weduwe. Niet erg onafhankelijk dus. Maar ze zeiden allebei hetzelfde.
haal dat bord eens voor je hoofd weg. Een testament is een leuk stukje papier maar heeft weinig macht. En 0 macht indien het in strijdt is met de NL-wetgeving. Ik kan in mijn testament opnemen dat mijn kinderen niks krijgen tenzij ze een jaar lang in hun blote reet gaan wonen in de Sahara. Juridisch geheel correct maar totaal onhoudbaar voor de rechter.quote:Misschien gaat erfrecht wel boven het testament, maar wat nou als het testament voldoet aan de regels van het erfrecht? Mijn vader heeft geen gekke dingen gedaan, het is allemaal legitiem. Hooguit is het lullig, maar dat is iets anders.
EDIT : link naar site van Koninklijk Notarieel Broederschap bleek achterhaalde informatie te bevatten.
[ Bericht 81% gewijzigd door caroline88 op 01-07-2010 17:20:08 ]
[ Bericht 81% gewijzigd door caroline88 op 01-07-2010 17:20:08 ]
thanx. probeer dat al een paar keer uit te leggen.quote:Op donderdag 1 juli 2010 16:46 schreef caroline88 het volgende:
kinderen legitieme portie
Staat hier heel simpel en duidelijk uitgelegd. Zoals jij de verhoudingen eerder schetste (1 miljoen voor de weduwe en 1 ton voor de kinderen) klopt dat testament voor geen centimeter.
Nee, het testament is gewoon rechtsgeldig. Wij krijgen toch een legitieme portie? Punt is alleen dat mijn vader vlak voor zijn dood is hertrouwd, waardoor onze legitieme porties bij de weduwe terecht komen, en zij mag erop interen (lees: ervan leven). Wij krijgen alleen nú het legaat (buitenhuis), en pas later (na de dood van de weduwe) de legitieme portie of wat daarvan over is.quote:Op donderdag 1 juli 2010 16:39 schreef Den_Haag het volgende:
[..]
Nee, dat mag ze niet. Jullie hebben een vordering op haar. Het geld is dus niet van haar. Het opmaken is niet toegestaan.
[..]
Zoals ik al zei, TESTAMENT BOEIT NIET!
[..]
Erfrechtspecialist zoeken en rap wat
[..]
haal dat bord eens voor je hoofd weg. Een testament is een leuk stukje papier maar heeft weinig macht. En 0 macht indien het in strijdt is met de NL-wetgeving. Ik kan in mijn testament opnemen dat mijn kinderen niks krijgen tenzij ze een jaar lang in hun blote reet gaan wonen in de Sahara. Juridisch geheel correct maar totaal onhoudbaar voor de rechter.
Het gaat dus om een zogenaamd 'langstlevenden testament', en daarin wordt het gehele vermogen toegewezen aan, inderdaad, de langstlevende partner (= de weduwe). Vroeger (een paar jaar geleden) konden kinderen hun legitieme portie altijd opeisen, maar tegenwoordig kan dat niet meer. De reden daarvoor is simpel: het gebeurde heel vaak dat kinderen hun bloedeigen moeder haar huis uitjoegen, omdat ze recht hadden op een legitieme portie en ze hun geld wilden opstrijken. Zo'n moeder kon daar niets tegen beginnen, ze moest haar huis verkopen en haar kinderen afbetalen. In principe is een langstlevenden testament dus ter bescherming van de achtergebleven weduwe/weduwnaar, en dat is ook een goed principe. In ons geval is het een beetje zuur, omdat deze vrouw op de valreep is getrouwd met onze ongeneeslijk zieke vader. Hij was niet ziek in zijn hoofd, om het even oneerbiedig te zeggen - hij wilde dit zelf. Dus ja. Daar zal een rechter zijn schouders over ophalen.
Welk punt in het testament (voor zo ver ik het hier heb besproken) is volgens jou dan rechtsongeldig?
Dat is een artikel uit 2003. De wijziging in het erfrecht waarover ik het net had, was toen nog niet doorgevoerd. Destijds konden kinderen hun legitieme portie opeisen, nu niet meer (als het tenminste gaat om een langstlevende testament, en dat gaat het in ons geval).quote:Op donderdag 1 juli 2010 16:46 schreef caroline88 het volgende:
kinderen legitieme portie
Staat hier heel simpel en duidelijk uitgelegd. Zoals jij de verhoudingen eerder schetste (1 miljoen voor de weduwe en 1 ton voor de kinderen) klopt dat testament voor geen centimeter.
Hier een recent stuk:
http://www.telegraaf.nl/o(...)en/article459338.ece
Het Koninklijk Notarieel Broederschap gaat met zijn tijd mee.quote:Op donderdag 1 juli 2010 17:06 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Dat is een artikel uit 2003. De wijziging in het erfrecht waarover ik het net had, was toen nog niet doorgevoerd. Destijds konden kinderen hun legitieme portie opeisen, nu niet meer (als het tenminste gaat om een langstlevende testament, en dat gaat het in ons geval).
Hier een recent stuk:
http://www.telegraaf.nl/o(...)en/article459338.ece
Ze erft een miljoen in totaal?quote:Op donderdag 1 juli 2010 16:10 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Nee, de waarde van het huis is veel lager. Ik zal de precieze bedragen niet noemen, maar zeg dat zij 1 miljoen erft, en dat wij met z'n drieën een half huis ter waarde van ca. 1 ton krijgen (hele huis is ca. 2 ton waard, en daarvan bezitten wij al de helft uit de erfenis van mijn moeder). Dat zijn de verhoudingen.
Gelukkig helpt de Telegraaf ons uit de brandquote:Op donderdag 1 juli 2010 17:18 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Het Koninklijk Notarieel Broederschap gaat met zijn tijd mee.
Het feit dat jij blijft geloven dat ze jullie geld op mag maken. Je mag niet meer de moeder het huis uitjagen maar zij mag nog steeds niet jouw erfenis opmaken.quote:Op donderdag 1 juli 2010 17:01 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Nee, het testament is gewoon rechtsgeldig. Wij krijgen toch een legitieme portie? Punt is alleen dat mijn vader vlak voor zijn dood is hertrouwd, waardoor onze legitieme porties bij de weduwe terecht komen, en zij mag erop interen (lees: ervan leven). Wij krijgen alleen nú het legaat (buitenhuis), en pas later (na de dood van de weduwe) de legitieme portie of wat daarvan over is.
Welk punt in het testament (voor zo ver ik het hier heb besproken) is volgens jou dan rechtsongeldig?
Er is een verschil tussen gebruik en ver/misbruik
Dat hangt af van de eigendomssituatie rondom die rekeningen. Als de rekeningen op jullie naam staan, zal het hoogstwaarschijnlijk (dus niet per definitie) zo zijn dat dat deel jullie in eigendom toebehoort. Er is dan sprake van een (eenvoudige) gemeenschap ten aanzien van die rekeningen. Vrouw nr2 mag dan wel "alles hebben geerfd", maar dat alles ziet slechts op het deel dat in eigendom toebehoort aan de erflater. Nu er (nogmaals: waarschijnlijk) een gemeenschap bestaat, is de eigendom gedeeld. Het deel dat jullie in eigendom toebehoort kan dan niet in de nalatenschap van de erflater terecht zijn gekomen, hij mag daar niet over beschikken.quote:Op donderdag 1 juli 2010 10:26 schreef Nadine26 het volgende:
Toen moeder in 2005 overleed, was zij kort ervoor gescheiden van vader. Hun drie kinderen erfden dus de nalatenschap van moeder. Nu, in 2010, is ook vader overleden. In zijn testament heeft hij één erfgename aangewezen, namelijk de vrouw met wie hij twee maanden voor zijn dood plotseling bleek te zijn getrouwd. Zij erft in haar eentje zijn volledige nalatenschap. Ook heeft zij, als langstlevende partner, tot aan haar dood het vruchtgebruik over de legitieme porties van de kinderen. Wel heeft vader de helft van het familievakantiehuis gelegateerd aan zijn drie kinderen. Dat deel van het huis valt officieel de erfgename/weduwe toe, maar de kinderen mogen het afkopen met hun legitieme porties. De andere helft hadden zij al eerder geërfd, na de dood van moeder. Kortom: de weduwe erft de volledige nalatenschap van vader, zijn drie kinderen krijgen een legaat in de vorm van een half vakantiehuis, en daarmee is de kous af.
Echter, vader bezat een aantal bankrekeningen die hij tijdens zijn huwelijk deelde met moeder. Deze gemeenschappelijke bankrekeningen heeft hij ook na de dood van moeder op hun beider naam laten staan, om precies te zijn staan de rekeningen op naam van 1) vader en 2) de erven van moeder (de drie kinderen). Uit een brief van de bank blijkt dat de erven de nieuwe rekeninghouders zijn. Daar denkt de weduwe natuurlijk anders over, zij erft volgens het testament immers de volledige nalatenschap en dus al het geld. Van de notaris hebben de kinderen (erven) een formulier ter ondertekening ontvangen, waarmee hij hen afstand wil laten doen van de bankrekeningen die op hun naam staan. Wat gebeurt er als de kinderen dat formulier niet ondertekenen?
Verder krijgt de langstlevende geen vruchtgebruik over de legitieme portie, maar is de opeisbaarheid van de legitieme portie uitgesteld (waarschijnlijk tot dood, surseance, hertrouwen etc.). Das een beetje een juridisch verschil.
Daarop interen kan ze in de praktijk wel. Het enige dat dan aan het einde (bij opeisbaarheid van de legitieme porties) gebeurt is dat deze vordering eventueel in de boedel van de langstlevende valt.
Vruchtgebruik in erfrechtelijke situaties behelst vrijwel altijd ook de interings- en verteringsbevoegdheid. Dan mag het gewoon worden opgemaakt (verteerd/ er op ingeteerd). Maargoed, zoals TS het schetst is er hier geen sprake van een vruchtgebruik (niet ten aanzien van de legitieme porties).quote:Op donderdag 1 juli 2010 15:12 schreef Den_Haag het volgende:
Er is vruchtgebruik maar vruchtgebruik houdt niet in dat ze het geld op mag maken. Er is nu een waardebepaling nodig waarop het kindsdeel vastgesteld kan worden.
Een kindsdeel (legitieme portie) gaat over de helft van wat een normale erfgenaam zou krijgen, en niet zoals jij schetst over de "totale waarde van de boedel" (wat je daar ook mee moge bedoelen)quote:Op donderdag 1 juli 2010 16:20 schreef Den_Haag het volgende:
Een kindsdeel gaat over de totale waarde van de boedel. Dus zegt, de twee huizen plus de overige zaken zijn 1,5 miljoen waard. Dan behoren jullie 0,75 miljoen te krijgen.
Er is niks onwettelijks aan het uitstellen van de opeisbaarheid van een legitieme portie. Het staat nota bene in de wet in art. 4:82 BW.quote:Op donderdag 1 juli 2010 16:39 schreef Den_Haag het volgende:
[..]
Nee, dat mag ze niet. Jullie hebben een vordering op haar. Het geld is dus niet van haar. Het opmaken is niet toegestaan.
[..]
Zoals ik al zei, TESTAMENT BOEIT NIET!
[..]
Erfrechtspecialist zoeken en rap wat
[..]
haal dat bord eens voor je hoofd weg. Een testament is een leuk stukje papier maar heeft weinig macht. En 0 macht indien het in strijdt is met de NL-wetgeving. Ik kan in mijn testament opnemen dat mijn kinderen niks krijgen tenzij ze een jaar lang in hun blote reet gaan wonen in de Sahara. Juridisch geheel correct maar totaal onhoudbaar voor de rechter.
Overigens is niet per definitie een heel testament meteen nietig als er één beschikking in staat die net wel/net niet kan.
Sorry, maar je kraamt een beetje onzin uit.
Ik wist dat 'ie wel zou langsfietsen
[b]A question that sometimes drives me hazy: am I or are the others crazy?[/b]
Ja, na een hele dag werken moest ik eerst nog 2 pagina's aan tekst doorspitten!quote:Op donderdag 1 juli 2010 19:47 schreef Five_Horizons het volgende:
O, bedanktquote:Op donderdag 1 juli 2010 19:42 schreef Maharbal het volgende:
[..]
Dat hangt af van de eigendomssituatie rondom die rekeningen. Als de rekeningen op jullie naam staan, zal het hoogstwaarschijnlijk (dus niet per definitie) zo zijn dat dat deel jullie in eigendom toebehoort. Er is dan sprake van een (eenvoudige) gemeenschap ten aanzien van die rekeningen. Vrouw nr2 mag dan wel "alles hebben geerfd", maar dat alles ziet slechts op het deel dat in eigendom toebehoort aan de erflater. Nu er (nogmaals: waarschijnlijk) een gemeenschap bestaat, is de eigendom gedeeld. Het deel dat jullie in eigendom toebehoort kan dan niet in de nalatenschap van de erflater terecht zijn gekomen, hij mag daar niet over beschikken.
Verder krijgt de langstlevende geen vruchtgebruik over de legitieme portie, maar is de opeisbaarheid van de legitieme portie uitgesteld (waarschijnlijk tot dood, surseance, hertrouwen etc.). Das een beetje een juridisch verschil.
Daarop interen kan ze in de praktijk wel. Het enige dat dan aan het einde (bij opeisbaarheid van de legitieme porties) gebeurt is dat deze vordering eventueel in de boedel van de langstlevende valt.
[..]
Vruchtgebruik in erfrechtelijke situaties behelst vrijwel altijd ook de interings- en verteringsbevoegdheid. Dan mag het gewoon worden opgemaakt (verteerd/ er op ingeteerd). Maargoed, zoals TS het schetst is er hier geen sprake van een vruchtgebruik (niet ten aanzien van de legitieme porties).
[..]
Een kindsdeel (legitieme portie) gaat over de helft van wat een normale erfgenaam zou krijgen, en niet zoals jij schetst over de "totale waarde van de boedel" (wat je daar ook mee moge bedoelen)
[..]
Er is niks onwettelijks aan het uitstellen van de opeisbaarheid van een legitieme portie. Het staat nota bene in de wet in art. 4:82 BW.
Overigens is niet per definitie een heel testament meteen nietig als er één beschikking in staat die net wel/net niet kan.
Sorry, maar je kraamt een beetje onzin uit.
Ik ga de informatie even laten bezinken... ik kom er op terug!
Ook zij die meelezen laten zich graag onderwijzenquote:Op donderdag 1 juli 2010 19:51 schreef Maharbal het volgende:
[..]
Ja, na een hele dag werken moest ik eerst nog 2 pagina's aan tekst doorspitten!
Que?quote:Op donderdag 1 juli 2010 21:31 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Ook zij die meelezen laten zich graag onderwijzen
Altijd prettig om een helder antwoord te zien in de wirwar van wetten en meningen in Nederland. Dus gewoon een complimentje voor jouquote:
O, ik snap 'm nu.quote:Op donderdag 1 juli 2010 22:36 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Altijd prettig om een helder antwoord te zien in de wirwar van wetten en meningen in Nederland. Dus gewoon een complimentje voor jou
Bloos
Je MOET ECHT met een gespecialiseerde jurist gaan praten. Ook al kost dat geld...quote:Op donderdag 1 juli 2010 16:20 schreef Den_Haag het volgende:
[..]
Een kindsdeel gaat over de totale waarde van de boedel. Dus zegt, de twee huizen plus de overige zaken zijn 1,5 miljoen waard. Dan behoren jullie 0,75 miljoen te krijgen.
Nu maakt stiefmoeder nog steeds gebruik van de hoofdwoning, geen probleem. Echter jullie hebben wel een vordering op haar, ter waarde van 0,75 miljoen.
Het buitenhuis verkopen is vaak handig om de erfbelasting te betalen, want dat moet wel alvast. Gaat dus wel weer van jullie totale vordering op de boedel af. Zeg belasting is 150 duizend euro, dan heb je nog een vordering op de boedel van stiefmoeder van 6ton.
Erg slechte notaris heb je bezocht. En nogmaals erfrecht gaat ALTIJD boven het testament wat iemand schrijft.
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Maar betekent dit dan dat wij deze rekeningen (of: de bedragen op die rekeningen) moeten delen met de weduwe? En hoe zou zo'n verdeling er dan uit moeten zien? Volgens mij is de essentie van zo'n gemeenschappelijke 'en/of'-rekening nu juist dat er geen verdeling is; het geld wordt gewoon op één hoop gegooid en de rekeninghouders mogen er vrijelijk gebruik van maken.quote:Op donderdag 1 juli 2010 19:42 schreef Maharbal het volgende:
Dat hangt af van de eigendomssituatie rondom die rekeningen. Als de rekeningen op jullie naam staan, zal het hoogstwaarschijnlijk (dus niet per definitie) zo zijn dat dat deel jullie in eigendom toebehoort. Er is dan sprake van een (eenvoudige) gemeenschap ten aanzien van die rekeningen. Vrouw nr2 mag dan wel "alles hebben geerfd", maar dat alles ziet slechts op het deel dat in eigendom toebehoort aan de erflater. Nu er (nogmaals: waarschijnlijk) een gemeenschap bestaat, is de eigendom gedeeld. Het deel dat jullie in eigendom toebehoort kan dan niet in de nalatenschap van de erflater terecht zijn gekomen, hij mag daar niet over beschikken.
Verder klinkt het wel als goed nieuws. In de brief wijst de bank er nog speciaal op dat een adreswijziging of een naamswijziging van deze rekeningen alléén kan worden doorgevoerd als de bank daar schriftelijke toestemming voor krijgt. Die toestemming zullen wij dan moeten geven. Dat heeft de weduwe ons inmiddels dus ook gevraagd, middels dat formulier van haar notaris, en dat moeten wij 'zo spoedig mogelijk' ondertekenen en retourneren. Maar ja... haastige spoed is zelden goed. Laten we eerst maar eens van de mooie zomer genieten
Ik zal morgen voor de zekerheid toch de bank eens bellen.
Ja, klopt precies. Geen vruchtgebruik maar uitstel van opeisbaarheid. Het is ook allemaal zo ingewikkeldquote:Verder krijgt de langstlevende geen vruchtgebruik over de legitieme portie, maar is de opeisbaarheid van de legitieme portie uitgesteld (waarschijnlijk tot dood, surseance, hertrouwen etc.). Das een beetje een juridisch verschil.
Maar zij is toch zelf de langstlevende? Zoals ik het heb begrepen, kunnen wij de legitieme portie ná haar dood vorderen, en aangezien zij over niet al te lange tijd nóg een erfenis kan verwachten (met twee ouders die de honderd naderen) zal dat wel loslopen. Zoveel geld kan zij nooit opmaken. Of bedoel je dat ook? (Helaas kan zij wel, net als haar ouders, stokoud worden...quote:Daarop interen kan ze in de praktijk wel. Het enige dat dan aan het einde (bij opeisbaarheid van de legitieme porties) gebeurt is dat deze vordering eventueel in de boedel van de langstlevende valt.
)
Oh wow! Dit is echt een beetje een soap... Ik hoop dat jullie de (jonge) toverheks een klein oortje aan kunnen naaien
Los van dat ik niemand ken is het leuk dat te hopen, maar de uitslag krijgen we niet. MIjn gok is dat de weduwe gewoon wint en dat het een heel kort verhaal is met een heleboel mensen die hopen iets te zeggen.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 00:19 schreef Hilzillah het volgende:
Oh wow! Dit is echt een beetje een soap... Ik hoop dat jullie de (jonge) toverheks een klein oortje aan kunnen naaien
Zij is rekeninghouder net als de kids, maar zij gaat voor. Heel veel bla bla .. maar dat is de zaak. Tenzij er nog een echte soap plaatsvind met een testament .. is dit niet spannend ..
Veel spannender is een pin figuur die niet snapt dat een pasje geblokkeerd is terwijl de banken al weten dat de eigenaar het loodje heeft gelegd. OF mensen die zich afvragen of ze de erfenis moeten pakken of niet
Success, recognition, and conformity are the bywords of the modern world where everyone seems to crave the anesthetizing security of being identified with the majority.
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963.
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963.
Als zij rekeninghouder was, had zij onze handtekeningen niet nodig om de rekeningen op haar naam over te zetten. En waarom zou zij vóór gaan? Volgens het testament is zij de enige erfgenaam van mijn vader, en dus erft zij de volledige nalatenschap, inclusief al zijn geld, maar dat bestrijden wij toch niet? Zoals hierboven al wordt uitgelegd, krijgt zij de eigendommen van mijn vader. En deze rekeningen waren niet zijn eigendom. Hij deelde ze namelijk met ons.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 00:52 schreef Cappy het volgende:
Los van dat ik niemand ken is het leuk dat te hopen, maar de uitslag krijgen we niet. MIjn gok is dat de weduwe gewoon wint en dat het een heel kort verhaal is met een heleboel mensen die hopen iets te zeggen.
Zij is rekeninghouder net als de kids, maar zij gaat voor. Heel veel bla bla .. maar dat is de zaak.
Volgens de bank kunnen wij morgen een bankpas laten aanmaken, en daarmee kunnen wij die rekeningen leegtrekken. Dat wil de weduwe voorkomen door ons afstand te laten doen van die rekeningen, maar hé – wij vragen haar toch ook niet om afstand te doen van de nalatenschap? Dat zou wat zijn, zeg. Dan kun je wel bezig blijven met elkaar formulieren toesturen, maar bij een testament is het mooie nu juist dat alles schriftelijk is vastgelegd. Ruimte voor vrije interpretatie is er niet. Er staat wat er staat. Dankzij de juridische taal is er bovendien geen speld tussen te krijgen. Je hebt dus helemaal geen extra formulieren meer nodig. Dat zou het testament overbodig maken, nietwaar. En dus ondertekenen wij niets. Als mijn vader dat gewild had, stond het wel in het testament
Als de kinderen dit niet ondertekenen dan krijgen zij recht op die rekeningen.
Anders is het met de gezamelijke rekening van vader en moeder. De helft van dat geld gaat naar de erven, de andere helft naar de nieuwe vrouw/weduwe.
Verder kunnen de kinderen misschien nog om een nieuwe autopsie vragen, want ineens zo snel sterven na getrouwd te zijn... dat roept vragen op.
Anders is het met de gezamelijke rekening van vader en moeder. De helft van dat geld gaat naar de erven, de andere helft naar de nieuwe vrouw/weduwe.
Verder kunnen de kinderen misschien nog om een nieuwe autopsie vragen, want ineens zo snel sterven na getrouwd te zijn... dat roept vragen op.
De wereld is vol met kleuren, neem geen genoegen met een zwart/ wit visie. De kleuren zitten vaak in de nuance.
Nee, hij wist dat hij dood ging, hij was ernstig ziek toen hij met haar trouwde. Het was dus meer bedoeld als financiële regeling. Wij hoorden dat pas na zijn doodquote:Op vrijdag 2 juli 2010 02:08 schreef EricOscuro het volgende:
Als de kinderen dit niet ondertekenen dan krijgen zij recht op die rekeningen.
Anders is het met de gezamelijke rekening van vader en moeder. De helft van dat geld gaat naar de erven, de andere helft naar de nieuwe vrouw/weduwe.
Verder kunnen de kinderen misschien nog om een nieuwe autopsie vragen, want ineens zo snel sterven na getrouwd te zijn... dat roept vragen op.
Hee oude (garen)spinster,
Als ze ooit hertrouwt kunnen jullie waarschijnlijk al een zg. wilsrecht in de strijd gooien. Zie daarvoor dit linkje en klik vooral ook op de verwijzing "uitleg in pdf-formaat" onderaan, waar je twee kloeke erfrechtboeken om niet kunt downloaden.quote:Op donderdag 1 juli 2010 10:45 schreef Nadine26 het volgende:
Pas als zij overlijdt, kunnen wij aanspraak maken op dat geld, maar zij mag het ook gewoon uitgeven of weggooien.
door het overlijden van je vader is zij nu als erfgenaam rekeninghoudster geworden van de rekening(en) voor het deel dat van je vader was.
op zich tijdens het gebruik van een rekening is er niks bepaald over welk deel voor wie is. maar bij overlijden van 1 van de rekeninghouders wordt simpelweg bepaald dat de helft (bij 2 rekeninghouders) tot de erfenis behoort en de andere helft nog van de levende rekeninghouder is.
je kunt dus zonder probleem sowieso de helft van de rekeningen afhalen van het bedrag dat er op het moment van overlijden van je vader (want dat moment is bepalend) op stond.
dan is er nog het punt (en daar weet ik geen antwoord op): staat de rekening nu op naam van 4 mensen (de 3 kinderen en je vader) of op naam van 2 mensen (je vader en je moeder)? In het eerste geval zouden jullie samen 75% van de rekeningen af kunnen halen.
maar sowieso 50% dus.
moet je dat nu doen? Ja zo snel mogelijk, en opzij zetten totdat alles van de erfenis netjes geregeld is.
als je het niet doet loop je de kans dat je het later via gerechtelijke stappen moet gaan halen.
doe je iets fout als je het nu van de rekeningen af haalt? volgens mij niet, je bent immers rekeninghouder op die rekening en je mag met jouw deel (minimaal de helft maar mogelijk dus 75% van het saldo op de overlijdensdatum) doen wat je wil.
als je een beetje lef hebt ga je meteen uit van 75% en zie je wel hoe het verder loopt, ga je NA het afboeken verder informeren of jullie recht hebben op die extra 25%. terug overmaken naar de weduwe kan altijd.
er is een kans dat de weduwe achter jullie helft aankomt. dat wordt een groot juridisch verhaal. als ze dat wint heb je het geld gewoon beschikbaar (op een eigen rekening).
nog een heel ander ding:
als het een juridische strijd wordt die de weduwe start om ook jullie 50/75% te krijgen dan zal dit topic in theorie in je nadeel kunnen werken. je schrijft namelijk een aantal keer iets over in hoeverre je denkt dat je vader bepaalde dingen bedoeld heeft.
ik zou zeggen: zoek de post-id's van de betreffende posts op en vraag een mod om de 'foute' zinnetjes te verwijderen. ook daat waar je zinnetjes gequote zijn. en ook heel deze laatste alinea van mij
op zich tijdens het gebruik van een rekening is er niks bepaald over welk deel voor wie is. maar bij overlijden van 1 van de rekeninghouders wordt simpelweg bepaald dat de helft (bij 2 rekeninghouders) tot de erfenis behoort en de andere helft nog van de levende rekeninghouder is.
je kunt dus zonder probleem sowieso de helft van de rekeningen afhalen van het bedrag dat er op het moment van overlijden van je vader (want dat moment is bepalend) op stond.
dan is er nog het punt (en daar weet ik geen antwoord op): staat de rekening nu op naam van 4 mensen (de 3 kinderen en je vader) of op naam van 2 mensen (je vader en je moeder)? In het eerste geval zouden jullie samen 75% van de rekeningen af kunnen halen.
maar sowieso 50% dus.
moet je dat nu doen? Ja zo snel mogelijk, en opzij zetten totdat alles van de erfenis netjes geregeld is.
als je het niet doet loop je de kans dat je het later via gerechtelijke stappen moet gaan halen.
doe je iets fout als je het nu van de rekeningen af haalt? volgens mij niet, je bent immers rekeninghouder op die rekening en je mag met jouw deel (minimaal de helft maar mogelijk dus 75% van het saldo op de overlijdensdatum) doen wat je wil.
als je een beetje lef hebt ga je meteen uit van 75% en zie je wel hoe het verder loopt, ga je NA het afboeken verder informeren of jullie recht hebben op die extra 25%. terug overmaken naar de weduwe kan altijd.
er is een kans dat de weduwe achter jullie helft aankomt. dat wordt een groot juridisch verhaal. als ze dat wint heb je het geld gewoon beschikbaar (op een eigen rekening).
nog een heel ander ding:
als het een juridische strijd wordt die de weduwe start om ook jullie 50/75% te krijgen dan zal dit topic in theorie in je nadeel kunnen werken. je schrijft namelijk een aantal keer iets over in hoeverre je denkt dat je vader bepaalde dingen bedoeld heeft.
ik zou zeggen: zoek de post-id's van de betreffende posts op en vraag een mod om de 'foute' zinnetjes te verwijderen. ook daat waar je zinnetjes gequote zijn. en ook heel deze laatste alinea van mij
Hee oude nachtbrakerquote:Op vrijdag 2 juli 2010 03:02 schreef dvr het volgende:
Hee oude (garen)spinster,
[..]
Als ze ooit hertrouwt kunnen jullie waarschijnlijk al een zg. wilsrecht in de strijd gooien. Zie daarvoor dit linkje en klik vooral ook op de verwijzing "uitleg in pdf-formaat" onderaan, waar je twee kloeke erfrechtboeken om niet kunt downloaden.
Ze mag niet hertrouwen, of tenminste: alles mag, maar dan kunnen wij direct onze legitieme porties vorderen, zo staat het in het testament (geldt ook voor surséance en nog wat dingetjes). Maar ze zal niet zo dom zijn om te hertrouwen. Een leuke vriend kan toch ook?
Zoals eerder gezegd moet je vaststellen of de rekening op naam van vier of op naam van twee personen staat.
Afhankelijk hiervan zou ik (indien mogelijk) direct het geld van de rekening opnemen en op een eigen rekening parkeren. Mocht madam het dan terug willen dan is zij degene die een rechtzaak aan mag spannen en niet jullie. Dat scheelt toch weer een hoop geneuzel en afhankelijk van het bedrag heeft ze er misschien niet eens zin in om het zover te laten komen.
Overigens kan ze best in haar recht staan hoor. Er kan prima een situatie zijn waarbij jou ouders op het moment van scheiding al een verdeling van goederen hebben vastgelegd waarbij jullie moeder destijds de helft van het geld op de rekening heeft ontvangen (en jullie het 5 jaar geleden hebben geerfd) of er van heeft afgezien. Als ze dit aan kan tonen dan hebben jullie geen recht op het geld.
Overigens krijg ik niet echt de indruk dat jullie erg treuren om het verlies van jullie vader. Jullie schijnen het allemaal erg grappig te vinden en waren niet eens op de hoogte van het feit dat hij hetrouwd was voor zijn dood. Als jullie op een dergelijke manier met elkaar gebroken hadden en de man heeft moeten sterven in onmin met zijn kinderen dan heeft zijn vriendin (ook al is dat dan een golddigger) wat mij betreft meer echt op welk geld dan ook dan jullie.
Afhankelijk hiervan zou ik (indien mogelijk) direct het geld van de rekening opnemen en op een eigen rekening parkeren. Mocht madam het dan terug willen dan is zij degene die een rechtzaak aan mag spannen en niet jullie. Dat scheelt toch weer een hoop geneuzel en afhankelijk van het bedrag heeft ze er misschien niet eens zin in om het zover te laten komen.
Overigens kan ze best in haar recht staan hoor. Er kan prima een situatie zijn waarbij jou ouders op het moment van scheiding al een verdeling van goederen hebben vastgelegd waarbij jullie moeder destijds de helft van het geld op de rekening heeft ontvangen (en jullie het 5 jaar geleden hebben geerfd) of er van heeft afgezien. Als ze dit aan kan tonen dan hebben jullie geen recht op het geld.
Overigens krijg ik niet echt de indruk dat jullie erg treuren om het verlies van jullie vader. Jullie schijnen het allemaal erg grappig te vinden en waren niet eens op de hoogte van het feit dat hij hetrouwd was voor zijn dood. Als jullie op een dergelijke manier met elkaar gebroken hadden en de man heeft moeten sterven in onmin met zijn kinderen dan heeft zijn vriendin (ook al is dat dan een golddigger) wat mij betreft meer echt op welk geld dan ook dan jullie.
Laat ons Δωδεκάθεον's lied'ren zingen!
O ja, dat klinkt logisch.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 09:27 schreef Feestkabouter het volgende:
door het overlijden van je vader is zij nu als erfgenaam rekeninghoudster geworden van de rekening(en) voor het deel dat van je vader was.
op zich tijdens het gebruik van een rekening is er niks bepaald over welk deel voor wie is. maar bij overlijden van 1 van de rekeninghouders wordt simpelweg bepaald dat de helft (bij 2 rekeninghouders) tot de erfenis behoort en de andere helft nog van de levende rekeninghouder is.
De rekeningen staan op naam van "De erven van vader en/of De erven van moeder." Het gaat dus inderdaad om vier mensen, lijkt mij, aan gezien de 'erven vader' uit één persoon bestaat (de weduwe), en de erven moeder zijn drie personen (de kinderen). Dus 75%, denk ik?quote:je kunt dus zonder probleem sowieso de helft van de rekeningen afhalen van het bedrag dat er op het moment van overlijden van je vader (want dat moment is bepalend) op stond.
dan is er nog het punt (en daar weet ik geen antwoord op): staat de rekening nu op naam van 4 mensen (de 3 kinderen en je vader) of op naam van 2 mensen (je vader en je moeder)? In het eerste geval zouden jullie samen 75% van de rekeningen af kunnen halen.
Oké. Maar één ding begrijp ik niet: de weduwe kan volgens mij niet aan die rekeningen komen, anders had ze het geld er vermoedelijk allang afgehaald. Ik denk dat ik de bank ga bellen om te vragen hoe het zit - en of de weduwe óók zo'n brief heeft ontvangen. Zo ja, dan moeten we gas geven.quote:maar sowieso 50% dus.
moet je dat nu doen? Ja zo snel mogelijk, en opzij zetten totdat alles van de erfenis netjes geregeld is.
als je het niet doet loop je de kans dat je het later via gerechtelijke stappen moet gaan halen.
doe je iets fout als je het nu van de rekeningen af haalt? volgens mij niet, je bent immers rekeninghouder op die rekening en je mag met jouw deel (minimaal de helft maar mogelijk dus 75% van het saldo op de overlijdensdatum) doen wat je wil.
Ik vind het wel een beetje engquote:als je een beetje lef hebt ga je meteen uit van 75% en zie je wel hoe het verder loopt, ga je NA het afboeken verder informeren of jullie recht hebben op die extra 25%. terug overmaken naar de weduwe kan altijd.
er is een kans dat de weduwe achter jullie helft aankomt. dat wordt een groot juridisch verhaal. als ze dat wint heb je het geld gewoon beschikbaar (op een eigen rekening).
Door dat geld op te nemen, zetten we een proces in gang waarvan we de afloop niet kunnen overzien... en wij hebben ruzie met de weduwe tot dusver willen voorkomen. Maar goed, daar moeten we ons dan maar overheen zetten. Het probleem met zo'n pijnlijk testament is dat wij steeds proberen om het niet 'persoonlijk' te nemen, maar er zijn steeds voorvallen waardoor we eraan worden herinnerd en dan blijkt het natuurlijk tóch weer pijnlijk. Wij gaan er dan ook vanuit dat ruzie op termijn onvermijdelijk is, de weduwe heeft namelijk nogal een dikke houten plank voor haar kop. Dan kun je er beter een mooi bedrag aan overhouden Daar zeg je watquote:nog een heel ander ding:
als het een juridische strijd wordt die de weduwe start om ook jullie 50/75% te krijgen dan zal dit topic in theorie in je nadeel kunnen werken. je schrijft namelijk een aantal keer iets over in hoeverre je denkt dat je vader bepaalde dingen bedoeld heeft.
ik zou zeggen: zoek de post-id's van de betreffende posts op en vraag een mod om de 'foute' zinnetjes te verwijderen. ook daat waar je zinnetjes gequote zijn. en ook heel deze laatste alinea van mij
Dank voor de tip. Overigens is het natuurlijk een feit dat wij niet weten wat mijn vader heeft bedoeld, wij weten alleen dat wij nooit ruzie met hem hebben gehad, dus reden om ons op deze manier buitenspel te zetten had hij niet (of in elk geval: niet dat wij weten).
Dat denk ik welquote:Op vrijdag 2 juli 2010 10:25 schreef Hanoying het volgende:
Zoals eerder gezegd moet je vaststellen of de rekening op naam van vier of op naam van twee personen staat.
Afhankelijk hiervan zou ik (indien mogelijk) direct het geld van de rekening opnemen en op een eigen rekening parkeren. Mocht madam het dan terug willen dan is zij degene die een rechtzaak aan mag spannen en niet jullie. Dat scheelt toch weer een hoop geneuzel en afhankelijk van het bedrag heeft ze er misschien niet eens zin in om het zover te laten komen.
Ja, klopt. Dat is inderdaad heel goed mogelijk - en voor dat geval parkeren we het geld dus op een aparte rekening.quote:Overigens kan ze best in haar recht staan hoor. Er kan prima een situatie zijn waarbij jou ouders op het moment van scheiding al een verdeling van goederen hebben vastgelegd waarbij jullie moeder destijds de helft van het geld op de rekening heeft ontvangen (en jullie het 5 jaar geleden hebben geerfd) of er van heeft afgezien. Als ze dit aan kan tonen dan hebben jullie geen recht op het geld.
Je kunt ons moeilijk aanrekenen dat wij niet van zijn huwelijk op de hoogte waren - daar kom je meestal pas achter wanneer iemand het je verteltquote:Overigens krijg ik niet echt de indruk dat jullie erg treuren om het verlies van jullie vader. Jullie schijnen het allemaal erg grappig te vinden en waren niet eens op de hoogte van het feit dat hij hetrouwd was voor zijn dood.
Nee hoor, er was geen breuk. Het was misschien niet de gebruikelijkste relatie, maar wij konden het heel goed vinden met mijn vader, en daar voeg ik aan toe: mét al zijn idiote karaktereigenschappen, egocentrisme en totale desinteresse in ons (en in iedereen behalve zichzelf). Hij was geen goede vader, dat wist hij zelf ook wel, maar je kunt niet alles hebben en wij hielden evengoed van hem. Hij was namelijk óók heel geestig, slim en origineel. Een heel bijzondere man dus, maar wel eentje bij wie je altijd op je hoede moest zijn, want hij was onberekenbaar. Zo'n grote verrassing was dat testament dus ook weer niet. Daarom hebben wij het vrij snel aanvaard: 'Ach ja, dit kan er ook nog wel bij.'quote:Als jullie op een dergelijke manier met elkaar gebroken hadden en de man heeft moeten sterven in onmin met zijn kinderen dan heeft zijn vriendin (ook al is dat dan een golddigger) wat mij betreft meer echt op welk geld dan ook dan jullie.
Is het heel vreemd als ik hier mijn melk uitproesttequote:Op vrijdag 2 juli 2010 10:56 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Je kunt ons moeilijk aanrekenen dat wij niet van zijn huwelijk op de hoogte waren - daar kom je meestal pas achter wanneer iemand het je vertelt
Ook in dat eerste geval is niet 75% van hun. Als de gewone eigendomssituatie 50/50 van de rekeningen is, dan krijgt de weduwe 50% van de rekeningen, en de erven 50% van de rekeningen. De erven moeten die 50% dan weer delen door 3, waardoor je op ~16,67% uitkomt per persoon.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 09:27 schreef Feestkabouter het volgende:
dan is er nog het punt (en daar weet ik geen antwoord op): staat de rekening nu op naam van 4 mensen (de 3 kinderen en je vader) of op naam van 2 mensen (je vader en je moeder)? In het eerste geval zouden jullie samen 75% van de rekeningen af kunnen halen.
Haar bedoel ik ook. Zij is de enige langstlevende nog in dit verhaal.quote:Op donderdag 1 juli 2010 23:47 schreef Nadine26 het volgende:
Maar zij is toch zelf de langstlevende? Zoals ik het heb begrepen, kunnen wij de legitieme portie ná haar dood vorderen, en aangezien zij over niet al te lange tijd nóg een erfenis kan verwachten (met twee ouders die de honderd naderen) zal dat wel loslopen. Zoveel geld kan zij nooit opmaken. Of bedoel je dat ook? (Helaas kan zij wel, net als haar ouders, stokoud worden...
Ik bedoel dus dat zij best al dat geld kan opmaken, waardoor er (bij haar sterven) in haar boedel nog wat schulden aan jullie zullen zitten m.b.t. de legitieme portie. Als er echter in haar boedel niks meer zit, dan heb je er weinig aan.
Bij levensverzekeringen is het zo dat die niet uitkeren als iemand overlijdt binnen 6 maanden na het afsluiten hiervan en op de hoogte was van het aankomend overlijden. Ook als iemand al een levensverzekering heeft en iemand trouwt kort voor het overlijden, wetende dat die persoon gaat sterven, schijnt dat niet tot uitkering te komen.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 02:21 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Nee, hij wist dat hij dood ging, hij was ernstig ziek toen hij met haar trouwde. Het was dus meer bedoeld als financiële regeling. Wij hoorden dat pas na zijn dood
Weet niet waar daar wettelijk iets over te vinden is, maar ik zou eens uitzoeken of dat ook niet geldt voor een erfenis als iemand trouwt in de wetenschap dat haar partner stervende is. Misschien erven jullie wel stiekem meer dan je nu recht op denkt te hebben.
Een goede advocaat kan hier zeker meer over vertellen.
Jullie zijn wel naar een tweede notaris geweest, maar is daar ook duidelijk naar voren gekomen dat zij pas 2 weken gehuwd waren op het moment van overlijden?
ja, kan, maar weet ik dus niet. misschien wordt 'erven van' als 1 persoon gezien.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 10:39 schreef Nadine26 het volgende:
De rekeningen staan op naam van "De erven van vader en/of De erven van moeder." Het gaat dus inderdaad om vier mensen, lijkt mij, aan gezien de 'erven vader' uit één persoon bestaat (de weduwe), en de erven moeder zijn drie personen (de kinderen). Dus 75%, denk ik?
ik zou me nog kunnen voorstellen dat hier juridisch geen uitsluitsel over bestaat, beetje uitzonderlijke situatie.
notaris-vraagje dus, direct achteraan gaan, maar eerst gas geven en het geld wegboeken en parkeren (zie hieronder)
ja gas geven.quote:Oké. Maar één ding begrijp ik niet: de weduwe kan volgens mij niet aan die rekeningen komen, anders had ze het geld er vermoedelijk allang afgehaald. Ik denk dat ik de bank ga bellen om te vragen hoe het zit - en of de weduwe óók zo'n brief heeft ontvangen. Zo ja, dan moeten we gas geven.
zij was eerder geen rekeninghouder, dus heel logisch dat ze geen toegang tot de rekening had.
nu is ze officieel wel rekeninghouder, dus waarschijnlijk is zij nu met de bank dingen aan het regelen zodat zij toegang tot de rekening kan krijgen. zij heeft daar waarschijnlijk als erfgenaam alle papieren voor, maar ik weet niet of jullie handtekening in dat proces ook nodig is. ga er vanuit van niet, ga er vanuit dat ze snel bij die rekening kan.
ik zou dus 75% wegboeken, netjes een brief opstellen en de mede-rekeninghoudster ervan op de hoogte brengen.
niet zeggen dat je het parkeert, want dat komt onzeker over en nodigt uit om een zaak te starten.
heel stellig formuleren: wij als 3 rekeninghouders hebben 75% van het saldo van die rekening op datum van overlijden overgeboekt naar onze eigen rekeningen. volgens jullie mening is de rest van het saldo dus voor deel van de erfenis.
Grappig dat iedereen hier jou op je verhaalt geloofd
Ik zit me ondertussen af te vragen of jij niet degene bent die er met een miljoen en een half huis vandoor gaat en nu ook het geld van de rekeningen erbij wilt hebben omdat je de 3 kinderen het licht in de ogen niet gunt.
Ik zit me ondertussen af te vragen of jij niet degene bent die er met een miljoen en een half huis vandoor gaat en nu ook het geld van de rekeningen erbij wilt hebben omdat je de 3 kinderen het licht in de ogen niet gunt.
Are we not savages, innately destined to maim and kill?
Blame it on the environment, heredity or evolution: we're still responsible
Our intelligence may progress at geometric rates
Yet socially we remain belligerent neonates
Blame it on the environment, heredity or evolution: we're still responsible
Our intelligence may progress at geometric rates
Yet socially we remain belligerent neonates
ik snap dat stukje niet.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 11:11 schreef Maharbal het volgende:
Ook in dat eerste geval is niet 75% van hun. Als de gewone eigendomssituatie 50/50 van de rekeningen is, dan krijgt de weduwe 50% van de rekeningen, en de erven 50% van de rekeningen. De erven moeten die 50% dan weer delen door 3, waardoor je op ~16,67% uitkomt per persoon.
als een rekening 4 rekeninghouders heeft (dus op 4 namen staat) en er overlijdt er 1, is dan 50% voor de erfenis en 50% voor de 3 nog levende personen?
ligt ergens de 'gewone eigendomssituatie' vast?
op zich snap ik wel een beetje wat je bedoelt: origineel was de rekening voor 50% van papa, dus waarom zou dat percentage veranderen als mama's deel eigendom is geworden van 3 personen?
maar goed, de vraag is hoe dat juridisch ligt.
voor de zaak is het misschien ook wel goed als je eerst 75% neemt en dan later de weduwe tegemoet kunt komen (als blijkt dat je voor die 25% niet zo sterk staat) door haar die 25% te geven als daarmee het hele gedoe is afgerond (dan heb je met de broers/zussen samen de 50% in elk geval).
grappig dat je op een forum post als je dit soort opmerkingen plaatst.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 11:50 schreef YuckFou het volgende:
Grappig dat iedereen hier jou op je verhaalt geloofd
Ik zit me ondertussen af te vragen of jij niet degene bent die er met een miljoen en een half huis vandoor gaat en nu ook het geld van de rekeningen erbij wilt hebben omdat je de 3 kinderen het licht in de ogen niet gunt.
ik bedoel: waar ga je dan nog wel vanuit?
misschien is ONZ dan nog de enige plek waar je relaxt kunt posten.......
De medewerkster van de bank die ik net aan de telefoon had, proestte ook haar koffie uit toen ze mijn verhaal hoordequote:Op vrijdag 2 juli 2010 11:06 schreef First het volgende:
[..]
Is het heel vreemd als ik hier mijn melk uitproestte
Dat was een heel eigenaardig gesprek. Ze kwam er niet uit. Het goede nieuws: het ligt dus niet aan ons, de verwarring bestaat ook bij de bank
Eerst zei ze: "U bent met uw broer en zus, samen en afzonderlijk, zelfstandig bevoegd om gebruik te maken van die rekeningen."
Ik zei: "Dat is hartstikke mooi. Het rare is alleen dat de notaris ons een formulier wil laten ondertekenen om afstand te doen van die rekeningen. Mijn vraag aan u is dus: waarom zouden wij dat doen? Op welke gronden?"
Lange, lange stilte.
Toen zei ze: "Ik zie hier dat de tweede vrouw van uw vader is benoemd tot zijn enige erfgename. Daarom wil de notaris dat u afstand doet van die rekeningen."
Ik: "Zo ver waren wij ook. De vraag is alleen: gaan wij dat ook dóen? Iedereen kan mij wel een formulier sturen om afstand te doen van bepaalde eigendommen. Volgens uw brief zijn die rekeningen namelijk ons eigendom."
Daarop zei ze: "Daar moet u de notaris voor bellen. Hij weet hoe het zit."
Ik zei: "Nou, zoals wij net samen hebben vastgesteld, is de notaris samen met mijn stiefmoeder benoemd tot testamentair executeur. Deze twee mensen, de notaris en de weduwe, zijn bovendien heel goed bevriend. Ik denk dus niet dat hij mij gaat vertellen hoe het zit. Hij wil dat wij afstand doen van die rekeningen, en dat zal hij me aan de telefoon dus opnieuw vertellen. Toch?"
Zij zei: "Ja, daar heeft u gelijk in."
En ik: "De notaris is de laatste persoon die ik moet bellen. Daarom bel ik u."
En zij: "Ja."
En ik: "Dus."
En toen viel het weer stil. Uiteindelijk heeft ze beloofd om de kwestie intern te bespreken, en daarover belt ze me vandaag nog terug.
De rekeningen waren voor (aangenomen) 50/50 eigendom van vader en moeder. Het deel van moeder kwam toe aan de kinderen, het deel van vader kwam toe aan de 2e echtgenote. 50% richting de echtgenote dus, en 50% richting de 3 kinderen.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 11:53 schreef Feestkabouter het volgende:
[..]
ik snap dat stukje niet.
als een rekening 4 rekeninghouders heeft (dus op 4 namen staat) en er overlijdt er 1, is dan 50% voor de erfenis en 50% voor de 3 nog levende personen?
ligt ergens de 'gewone eigendomssituatie' vast?
op zich snap ik wel een beetje wat je bedoelt: origineel was de rekening voor 50% van papa, dus waarom zou dat percentage veranderen als mama's deel eigendom is geworden van 3 personen?
maar goed, de vraag is hoe dat juridisch ligt.
En zo is het juridisch/erfrechtelijk.
Overigens zou ik niet verwachten ook maar een zinnig woord te krijgen van een uberhaupt niet juridisch geschoolde callcentre-medewerkster.
Misschien moet je je even in Nadine26 verdiepen voor je dit soort opmerkingen plaatst.....quote:Op vrijdag 2 juli 2010 11:55 schreef Feestkabouter het volgende:
grappig dat je op een forum post als je dit soort opmerkingen plaatst.
ik bedoel: waar ga je dan nog wel vanuit?
misschien is ONZ dan nog de enige plek waar je relaxt kunt posten.......
Are we not savages, innately destined to maim and kill?
Blame it on the environment, heredity or evolution: we're still responsible
Our intelligence may progress at geometric rates
Yet socially we remain belligerent neonates
Blame it on the environment, heredity or evolution: we're still responsible
Our intelligence may progress at geometric rates
Yet socially we remain belligerent neonates
dat allerlaatste dacht ik ook.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 11:59 schreef Maharbal het volgende:
Overigens zou ik niet verwachten ook maar een zinnig woord te krijgen van een uberhaupt niet juridisch geschoolde callcentre-medewerkster.
leuk dat de bank je gaat terugbellen, maar hecht niet teveel waarde aan dat antwoord.
je moet je eigen goeie info-bron vinden, en dat is een advocaat of notaris.
wel goed dat de bank-dame je eigenlijk meteen naar een notaris verwees.
Ik ga me niet elke keer verdiepen in een poster om te kijken of de vraag beantwoord dient te worden.
Als iemand een normale vraag stelt, geef ik normaal antwoord. Wat mensen er mee doen moeten ze zelf weten
Als iemand een normale vraag stelt, geef ik normaal antwoord. Wat mensen er mee doen moeten ze zelf weten
quote:Op vrijdag 2 juli 2010 11:50 schreef YuckFou het volgende:
Grappig dat iedereen hier jou op je verhaalt geloofd
Ik zit me ondertussen af te vragen of jij niet degene bent die er met een miljoen en een half huis vandoor gaat en nu ook het geld van de rekeningen erbij wilt hebben omdat je de 3 kinderen het licht in de ogen niet gunt.
Het zou in theorie ook omgekeerd kunnen zijn, ja. Maar dan zou het nog steeds een legitieme vraag zijn: 'Heb ik recht op die rekeningen?' Ook mensen met minder nobele motieven posten op een forum. Maar goed, dat is helemaal het punt niet. De weduwe zal onze motieven verwerpelijk vinden, zoals wij háár motieven in twijfel trekken. Dat is allemaal ruis en emotie - het gaat hier om de juridische waarheid.
is een beetje een infinite loop he die je voorstelt.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 12:03 schreef YuckFou het volgende:
[..]
Misschien moet je je even in Nadine26 verdiepen voor je dit soort opmerkingen plaatst.....
ik kan wel haar postgeschiedenis gaan bestuderen, maar het blijft de vraag welk deel wel of niet eerlijk is.
dus moet ik steeds haar postgeschiedenis bestuderen.
Maar was de vrouw van je vader dus gewoon een gold digger?
Vind dat eigenlijk nog het meest vreemdste gedeelte van het verhaal namelijk waarom hij met iemand die velen malen jonger is getrouwd is.
Vind dat eigenlijk nog het meest vreemdste gedeelte van het verhaal namelijk waarom hij met iemand die velen malen jonger is getrouwd is.
De brief was afkomstig van de 'Nabestaandendesk', dan zou je verwachten dat er iemand zit die iets weet van nabestaandenkwesties, maar inderdaad:quote:Op vrijdag 2 juli 2010 11:59 schreef Maharbal het volgende:
Overigens zou ik niet verwachten ook maar een zinnig woord te krijgen van een uberhaupt niet juridisch geschoolde callcentre-medewerkster.
Ze belde terug met de Gouden Tip om juridisch advies in te winnen
Ze zei dat wij recht hebben op het deel van onze moeder, maar dat het niet aan de bank is om die verdeling te maken: 'Wij bepalen niet wat van wie is.'Ik zei nog: "Maar in theorie kunnen beide partijen, de weduwe en wij, vandaag dus een bankpas aanvragen om die rekeningen leeg te halen?" Ja, dat klopte. Toen ik vroeg of wij de rekening tijdelijk konden blokkeren, luidde het antwoord nee.
Conclusie tot nu toe: ik heb hier een aantal heel goede tips gekregen, waarvoor dank
Ik ging er al vanuit dat het zou uitdraaien op een juridische kwestie, en dat is inderdaad gebleken. Nu gaan we dus op zoek naar een goede advocaat. Heet zo iemand een erfrechtadvocaat?
op zich vreemd hoe die notaris (executeur) zich opstelt (zoals je het schrijft).
hij weet dondersgoed dat sowieso 50% van die rekeningen voor jullie is.
hij moet dat meteen aangeven.
maar als de notaris dat weet (en dat moet hij later controleren) en hij geeft jullie niet de 50%, dan maakt hij een heel erg grote fout! en daar kan ie flink voor gestraft worden!
maar goed, ik heb ook te maken gehad met een liegende notaris, je moet heel goed op je hoede blijven.
hij weet dondersgoed dat sowieso 50% van die rekeningen voor jullie is.
hij moet dat meteen aangeven.
maar als de notaris dat weet (en dat moet hij later controleren) en hij geeft jullie niet de 50%, dan maakt hij een heel erg grote fout! en daar kan ie flink voor gestraft worden!
maar goed, ik heb ook te maken gehad met een liegende notaris, je moet heel goed op je hoede blijven.
Mijn vader woonde voor het huwelijk al samen met deze vrouw, ook voor zijn ziekte dus. Het huwelijk had vooral betrekking op een (grote) bankrekening in Frankrijk, waarop geld stond dat zij zonder huwelijk niet zou kunnen claimen, omdat ze in Frankrijk geen boodschap hebben aan samenwonenden. Iemand vroeg of zij een golddigger is - nou nee, niet per se, maar ze was wel zo slim om te bedenken dat die hele grote worst in Frankrijk zonder huwelijk aan haar neus voorbij zou gaan. Voor het overige had mijn vader zijn Nederlandse eigendommen ook zonder huwelijk aan haar kunnen nalaten. Dan had de weduwe alleen heel wat meer belasting moeten betalen. In die zin was een huwelijk dus verstandig. De notaris vertelde ons dat dit heel vaak gebeurt: een rijke cliënt van hem is vlak voor zijn dood nota bene getrouwd met zijn neef, allebei geen homo, maar zo drukten ze die successiekostenquote:Op vrijdag 2 juli 2010 11:40 schreef Gia het volgende:
Bij levensverzekeringen is het zo dat die niet uitkeren als iemand overlijdt binnen 6 maanden na het afsluiten hiervan en op de hoogte was van het aankomend overlijden. Ook als iemand al een levensverzekering heeft en iemand trouwt kort voor het overlijden, wetende dat die persoon gaat sterven, schijnt dat niet tot uitkering te komen.
Weet niet waar daar wettelijk iets over te vinden is, maar ik zou eens uitzoeken of dat ook niet geldt voor een erfenis als iemand trouwt in de wetenschap dat haar partner stervende is. Misschien erven jullie wel stiekem meer dan je nu recht op denkt te hebben.
Een goede advocaat kan hier zeker meer over vertellen.
Jullie zijn wel naar een tweede notaris geweest, maar is daar ook duidelijk naar voren gekomen dat zij pas 2 weken gehuwd waren op het moment van overlijden?
Ik houd een slag om de arm, want misschien weet de notaris meer dan wij.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 12:55 schreef Feestkabouter het volgende:
op zich vreemd hoe die notaris (executeur) zich opstelt (zoals je het schrijft).
hij weet dondersgoed dat sowieso 50% van die rekeningen voor jullie is.
hij moet dat meteen aangeven.
maar als de notaris dat weet (en dat moet hij later controleren) en hij geeft jullie niet de 50%, dan maakt hij een heel erg grote fout! en daar kan ie flink voor gestraft worden!
maar goed, ik heb ook te maken gehad met een liegende notaris, je moet heel goed op je hoede blijven.
Hanoying schreef dit erover:
Best kans dat het zo in elkaar zit. Het is alleen moeilijk te achterhalen, omdat de boedelscheiding van mijn ouders (ten tijde van de echtscheiding) en de boedelverdeling van mijn moeder (na haar dood) door elkaar liepen en er bovendien ongelooflijk veel haken en ogen aan zaten; we zijn er bijna 3 jaar mee bezig geweest, omdat er diverse huizen moesten worden verkocht, er geldsommen werden rondgesluisd van de ene erfgenaam naar de andere, enzovoort. Daar komt bij dat mijn vader zijn administratie weigerde in te kijken, laat staan bij te houden.quote:Overigens kan ze best in haar recht staan hoor. Er kan prima een situatie zijn waarbij jou ouders op het moment van scheiding al een verdeling van goederen hebben vastgelegd waarbij jullie moeder destijds de helft van het geld op de rekening heeft ontvangen (en jullie het 5 jaar geleden hebben geerfd) of er van heeft afgezien. Als ze dit aan kan tonen dan hebben jullie geen recht op het geld.
Feit blijft dat die rekeningen op twee namen staan. Hoe het één zich verhoudt tot het ander, zal een advocaat moeten uitzoeken.
En dan is het nog even de vraag of het allemaal de moeite waard is
Iemand stuurde mij net dit artikeltje (over een tv-uitzending die binnenkort te zien is):Veertien jaar procederen... daar word je ook niet vrolijk vanquote:Wat Maartje van Hazendonk vaak meemaakt is dat net als in films iemand
wordt uitgesloten van een erfenis, of dat er een kind bevoordeeld of
benadeeld wordt. In Alles draait om geld is een gezin van acht kinderen te
gast. Toen de vader overleed bleek hij een Duitse en/of-rekening te delen
met een van de zussen, waar 80.000 euro op stond. De kinderen vonden dat ze
allemaal recht hadden op een achtste deel, maar de zus van de rekening wilde
het zelf houden. En daar procederen ze nu al 14 jaar over. Wat is daar
gebeurd? Waar komt dat geld vandaan? 'De kinderen waren verbijsterd¹, zegt
Maartje, 'ze dachten dat ze een heel goede, open band hadden met de ouders.
Dat hoor ik zo vaak, de totale verbazing over zo'n geheim.¹ Ze gaat verder:
'Onterving of bevoordeling is leuk voor detectives, maar in werkelijkheid
altijd het begin van ellende. Iedereen wil erkenning van de speciale band
die hij of zij met zijn vader of moeder had, en uitsluiting voelt als het
omgekeerde, als een trap na. Het kan best zijn dat er een nobel idee stak
achter vaders beslissing om een van de kinderen meer na te laten, zo van
Marietje heeft het geld het hardste nodig, maar het werkt heel anders. En
die plannen worden nooit besproken. Wat mij betreft een doodzonde. Als je
iemand wel of niet wil laten erven na je dood moet je daar bij leven over
praten, hoe lastig het ook is.'
Ik zal het snel bespreken met mijn broer en zus, misschien besluiten we wel om het erbij te laten zitten. Sowieso zullen we eerst advies inwinnen van een advocaat.
ik schreef eerder ook al zoiets.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 13:40 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ik houd een slag om de arm, want misschien weet de notaris meer dan wij.
Hanoying schreef dit erover:
[..]
Best kans dat het zo in elkaar zit.
maar dan nog: er is eerst de standaard-werking: 50% is voor jullie.............. tenzij er een bijzondere situatie van toepassing is.
in een normale communicatie zou ik dan als notaris met jullie gaan praten over waarom de standaard-werking niet van toepassing is, in plaats van meteen zonder uitleg om een handtekening vragen om de rekeningen aan de weduwe over te dragen.
prima als hij meer weet, maar laat hem gewoon als een nette notaris jullie op een nette manier behandelen.
als hij denkt dat een situatie zo en zo zit, dan kan ie dat gewoon uitleggen. als ie er niet zeker van is, dan hoort hij als executeur iedereen te wijzen op de mogelijkheden en/of onduidelijkheden.
ook al is het maar voor een klein deel: als kind ben je gewoon erfgenaam, de executeurs horen hun werk fatsoenlijk te doen.
en over het erbij laten: waarom zou je?
die 50% wegboeken en opzij zetten kost je weinig moeite.
je kunt afwachten met wat voor argumenten zij komen om het anders te willen.
en dan kun je evt. alsnog die 50% teruggeven.
als je het er nu al bij laat weet je zeker dat je niks krijgt.
die tekst over dat tv-programma is echt een erg verhaal, maar het is maar 1 verhaal.
er zijn veel moeilijke erfenis-kwesties, en er zijn er ook zat die ondanks de complexiteit toch vlot worden afgewerkt.
er zijn veel moeilijke erfenis-kwesties, en er zijn er ook zat die ondanks de complexiteit toch vlot worden afgewerkt.
Hier zou ik graag een bron bij zien.quote:
[..]
Bij levensverzekeringen is het zo dat die niet uitkeren als iemand overlijdt binnen 6 maanden na het afsluiten hiervan en op de hoogte was van het aankomend overlijden. Ook als iemand al een levensverzekering heeft en iemand trouwt kort voor het overlijden, wetende dat die persoon gaat sterven, schijnt dat niet tot uitkering te komen.
Vows are spoken to be broken
Feelings are intense, words are trivial
Pleasures remain, so does the pain
Words are meaningless and forgettable
Feelings are intense, words are trivial
Pleasures remain, so does the pain
Words are meaningless and forgettable
Heb je niet echt een bron voor nodig lijkt me het heet namelijk gewoon : verzwijgingquote:Op vrijdag 2 juli 2010 14:58 schreef Angel_of_Dth het volgende:
[..]
Hier zou ik graag een bron bij zien.
Bij verzwijging of onjuiste informatie heeft "maatschappij" het
recht de verzekering ongeldig te verklaren. "Maatschappij" kan
echter de verzekering, zo nodig aangepast, in stand houden.
Enige termijn wat ik uit mijn bol weet is dat als je binnen 2 jaar na het afsluiten van een polis jezelf om zeep helpt er niet wordt uitgekeerd. Ook als 1 van de begunstigde je om zeep helpt
Fijn om te weten enzo
Success, recognition, and conformity are the bywords of the modern world where everyone seems to crave the anesthetizing security of being identified with the majority.
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963.
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963.
Wat wordt er dan verzwegen?quote:Op zaterdag 3 juli 2010 11:04 schreef Cappy het volgende:
[..]
Heb je niet echt een bron voor nodig lijkt me het heet namelijk gewoon : verzwijging
Bij verzwijging of onjuiste informatie heeft "maatschappij" het
recht de verzekering ongeldig te verklaren. "Maatschappij" kan
echter de verzekering, zo nodig aangepast, in stand houden.
Enige termijn wat ik uit mijn bol weet is dat als je binnen 2 jaar na het afsluiten van een polis jezelf om zeep helpt er niet wordt uitgekeerd. Ook als 1 van de begunstigde je om zeep helpt
Fijn om te weten enzo
The love you take is equal to the love you make.
Bij levensverzekeringen is het zo dat die niet uitkeren als iemand overlijdt binnen 6 maanden na het afsluiten hiervan en op de hoogte was van het aankomend overlijdenquote:
dan is het geen plotselinge gebeurtenis meer huh
Success, recognition, and conformity are the bywords of the modern world where everyone seems to crave the anesthetizing security of being identified with the majority.
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963.
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963.
Ik denk dat deel twee van de bewuste quote meer is waar de vraag naar de bron over ging:quote:Op zaterdag 3 juli 2010 11:13 schreef Cappy het volgende:
[..]
Bij levensverzekeringen is het zo dat die niet uitkeren als iemand overlijdt binnen 6 maanden na het afsluiten hiervan en op de hoogte was van het aankomend overlijden
dan is het geen plotselinge gebeurtenis meer huh
Dat heeft namelijk niks met verzwijging bij het afsluiten van de verzekering te maken.quote:Ook als iemand al een levensverzekering heeft en iemand trouwt kort voor het overlijden, wetende dat die persoon gaat sterven, schijnt dat niet tot uitkering te komen.
The love you take is equal to the love you make.
Ooh okayquote:Op zaterdag 3 juli 2010 11:18 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik denk dat deel twee van de bewuste quote meer is waar de vraag naar de bron over ging:
[..]
Dat heeft namelijk niks met verzwijging bij het afsluiten van de verzekering te maken.
Kan me indenken dat er wel vragen over gesteld worden ( je kent de voorbeelden wel verzorger van 26 trouwt met iemand van 70 en 2 maanden later oude mens dood ). Maar heb daar niet echt iets over kunnen vinden. Er zijn verschillende scenario's waar je kunt denken dat iemand met z'n actie bewust een verzekeraar aan het misleiden is.
Success, recognition, and conformity are the bywords of the modern world where everyone seems to crave the anesthetizing security of being identified with the majority.
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963.
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963.
Ik snap niet goed waarom de verzekering in dat geval niet zou uitkeren. Ik neem aan dat je voor een levensverzekering die bij overlijden uitkeert toch altijd een begunstigde hebt? Dus of dat nou twee weken voor iemands dood diens nieuwe echtgenote is of een achterneef die al jaren geleden als begunstigde is aangewezen, dat maakt dan toch niet uit?quote:Op zaterdag 3 juli 2010 11:29 schreef Cappy het volgende:
[..]
Ooh okay
Kan me indenken dat er wel vragen over gesteld worden ( je kent de voorbeelden wel verzorger van 26 trouwt met iemand van 70 en 2 maanden later oude mens dood ). Maar heb daar niet echt iets over kunnen vinden. Er zijn verschillende scenario's waar je kunt denken dat iemand met z'n actie bewust een verzekeraar aan het misleiden is.
The love you take is equal to the love you make.
Ja, je hebt helemaal gelijk. Ik was al meteen op mijn hoede toen ik dat formulier kreeg toegestuurd van de notaris, want het is nogal wat, om op zo'n botte manier te zeggen: 'Tekenen graag, en snel een beetje, dank u.' Ik had er op zijn minst een uitleg of achtergrondschets bij verwacht, maar het is best mogelijk dat hij gewoon geen goed verhaal heeft, en dan is zwijgen altijd beter.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 14:31 schreef Feestkabouter het volgende:
ik schreef eerder ook al zoiets.
maar dan nog: er is eerst de standaard-werking: 50% is voor jullie.............. tenzij er een bijzondere situatie van toepassing is.
in een normale communicatie zou ik dan als notaris met jullie gaan praten over waarom de standaard-werking niet van toepassing is, in plaats van meteen zonder uitleg om een handtekening vragen om de rekeningen aan de weduwe over te dragen.
prima als hij meer weet, maar laat hem gewoon als een nette notaris jullie op een nette manier behandelen.
als hij denkt dat een situatie zo en zo zit, dan kan ie dat gewoon uitleggen. als ie er niet zeker van is, dan hoort hij als executeur iedereen te wijzen op de mogelijkheden en/of onduidelijkheden.
ook al is het maar voor een klein deel: als kind ben je gewoon erfgenaam, de executeurs horen hun werk fatsoenlijk te doen.
Voor ons is het sowieso een vervelende situatie, omdat deze notaris een goede vriend is van de weduwe en hij bovendien samen met haar tot executeur is benoemd. Toen wij het ingewikkelde testament kregen opgestuurd (op mijn verzoek; ik heb er eerst over moeten opbellen), waren we dus genoodzaakt een ándere notaris om advies te vragen. Toen speelde dit gedoe met de en/of-rekeningen nog niet, en nu moeten we dus opnieuw advies inwinnen, ditmaal dus van een advocaat.
Nou ja, daarom dus. Om het gedoe, de tijd die het kost, de negatieve gevoelens. Een bijkomend nadeel is dat de weduwe zich gesteund weet door een zeer bekende topadvocaat, toevallig haar beste vriend, dus wij zullen hoog moeten inzetten. Tot nu toe hebben we daar grappen over gemaakt, zo van: "Pas maar op, straks stuurt ze X op je af'," maar dat kan nu wel eens realiteit worden. Dat is dan ook de reden waarom ik éérst wil bekijken hoe sterk wij staan. De vrouw van de bank verwees me al naar een of ander kantoor voor Rechtsbijstand, maar ik denk niet dat we daar de zilvervloot mee binnenhalenquote:en over het erbij laten: waarom zou je?
Ja, dat is waar. Ik denk dat het grote probleem is dat wij totaal geen zakelijk ingestelde types zijn. Dat heeft de weduwe ons ook altijd verweten - dat we verwend zijn, geen verstand hebben van geld, gemakzuchtig, onvolwassen etc. Misschien is dit een mooie kans om genadeloos toe te slaanquote:die 50% wegboeken en opzij zetten kost je weinig moeite.
je kunt afwachten met wat voor argumenten zij komen om het anders te willen.
en dan kun je evt. alsnog die 50% teruggeven.
als je het er nu al bij laat weet je zeker dat je niks krijgt.
Verzekeringsmaatschappijen berekenen gewoon de sterftekans. Als jij op de hoogte bent dat je binnen 6 maanden gaat sterven, dan houdt de verzekering daar vaak al rekening mee in de premies en de uitkering. Verder lijkt niemand me echt op de hoogte te zijn van het aankomend overlijden, behalve dat je weet dat de kans groter is dat 't sneller kan gebeuren onder bepaalde omstandigheden.quote:Op zaterdag 3 juli 2010 11:13 schreef Cappy het volgende:
[..]
Bij levensverzekeringen is het zo dat die niet uitkeren als iemand overlijdt binnen 6 maanden na het afsluiten hiervan en op de hoogte was van het aankomend overlijden
dan is het geen plotselinge gebeurtenis meer huh
Tenzij je zelfmoord gaat plegen dus.
Echt top dat hè ons ook elke keer update TS. Dank ! (Beetje laat maar nog gecondoleerd).
! (Beetje laat maar nog gecondoleerd).
█▄ █▄█ █▄ █▄█▄█ █▄█ ▀█▀
TryAndResistClicking. Trollspray.
TryAndResistClicking. Trollspray.
quote:Op zaterdag 3 juli 2010 11:34 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ik snap niet goed waarom de verzekering in dat geval niet zou uitkeren. Ik neem aan dat je voor een levensverzekering die bij overlijden uitkeert toch altijd een begunstigde hebt? Dus of dat nou twee weken voor iemands dood diens nieuwe echtgenote is of een achterneef die al jaren geleden als begunstigde is aangewezen, dat maakt dan toch niet uit?
een verzekering afsluiten is 1, een begunstiging wijzigen is 2.
als de verzekering eerder al is afgesloten, dan moet gewoon worden uitgekeerd.
als 1 dag voor overlijden de begunstiging is gewijzigd, dan is dat geen probleem. het maakt voor de maatschappij geen drol uit of ze aan jantje of pietje moeten uitkeren: ze moeten uitkeren.
ik denk echter dat het stukje dat je quote meer gaat over een huwelijk, en niks met een verzekering te maken heeft. stel een jonge verzorger trouwt met een zieke bejaarde en erft alles.......... ik denk dat niemand daar wat aan kan veranderen, dit gebeurt gewoon.
en op zich goed dat iemand de vergelijking met de verzekering tipte, je moet alles goed uitzoeken, maar persoonlijk denk ik dat er in de situatie van TS niet zoiets van toepassing zou zijn.
trouwen is nou eenmaal toch echt wat anders dan een verzekering afsluiten.
alleen als je zou kunnen aantonen dat de overledene op het moment van trouwen al niet meer goed bij zijn hoofd was (of onder druk gezet of gemanipuleerd is) zou je daar misschien wat mee kunnen.
in geval van TS lees ik nergens een reden om daar vanuit te gaan.
ik neem aan dat je dat bedoelt met HE en TS omgedraaid???quote:Op zaterdag 3 juli 2010 12:33 schreef CantFazeMe het volgende:
Echt top dat hè ons ook elke keer update TS. Dank
Nee, daar is geen reden toe. Hij was geestelijk scherp. Ik denk dat het vooral te maken had met die successierechten, dat scheelt een slok op een borrel, en zonder huwelijk gooi je dat geld gewoon weg. Dat is tenminste wat ik ervan heb begrepen. Hooguit is het een beetje zuur dat hij ons niks heeft verteld, maar dat zal wel gêne zijn geweest. Hij heeft altijd geroepen dat hij NOOIT meer zou trouwen, óók als wij er wel eens naar informeerden (met het oog op het buitenhuis dat wij al voor de helft bezaten, en dat we in de toekomst liever niet wilden delen met zijn - toen nog - vriendin.) En inderdaad zijn we ook in dat opzicht het schip ingegaan, want de afspraak was dat zij geen cent van dat huis zou krijgen, maar nu ze getrouwd zijn, moeten wij haar uitkopen. Zij heeft dat huis anderhalf jaar geleden gigangisch opgepimpt met nieuwe badkamers, een serre, een compleet nieuwe bedrading etc., en dat heeft ze gedaan van het geld van mijn vader én van ons geld (erfenis moeder waarvan een deel nog in Frankrijk op de rekening stond). Dus wij hebben toen gezegd: "Alles leuk en aardig, jullie hebben er een prachtig Club Med-paleisje van gemaakt, maar jullie zijn vergeten dat te overleggen met ons, de mede-eigenaren, dus daar gaan wij in de toekomst niet voor dokken." En ja, dat gaan we nu dus welquote:Op zaterdag 3 juli 2010 12:40 schreef Feestkabouter het volgende:
[..]
een verzekering afsluiten is 1, een begunstiging wijzigen is 2.
als de verzekering eerder al is afgesloten, dan moet gewoon worden uitgekeerd.
als 1 dag voor overlijden de begunstiging is gewijzigd, dan is dat geen probleem. het maakt voor de maatschappij geen drol uit of ze aan jantje of pietje moeten uitkeren: ze moeten uitkeren.
ik denk echter dat het stukje dat je quote meer gaat over een huwelijk, en niks met een verzekering te maken heeft. stel een jonge verzorger trouwt met een zieke bejaarde en erft alles.......... ik denk dat niemand daar wat aan kan veranderen, dit gebeurt gewoon.
en op zich goed dat iemand de vergelijking met de verzekering tipte, je moet alles goed uitzoeken, maar persoonlijk denk ik dat er in de situatie van TS niet zoiets van toepassing zou zijn.
trouwen is nou eenmaal toch echt wat anders dan een verzekering afsluiten.
alleen als je zou kunnen aantonen dat de overledene op het moment van trouwen al niet meer goed bij zijn hoofd was (of onder druk gezet of gemanipuleerd is) zou je daar misschien wat mee kunnen.
in geval van TS lees ik nergens een reden om daar vanuit te gaan.
Kortom, dat is voor ons één van de redenen om achter die bankrekeningen aan te zitten.
Dankquote:Op zaterdag 3 juli 2010 12:33 schreef CantFazeMe het volgende:
Echt top dat hè ons ook elke keer update TS. Dank
Ja, als je de gezondheidswaarborgen niet eerlijk invult, dan kan het dat er niet uitgekeerd wordt. Trouwen is verder totaal irrelevant.quote:
[..]
Heb je niet echt een bron voor nodig lijkt me het heet namelijk gewoon : verzwijging
Bij verzwijging of onjuiste informatie heeft "maatschappij" het
recht de verzekering ongeldig te verklaren. "Maatschappij" kan
echter de verzekering, zo nodig aangepast, in stand houden.
Enige termijn wat ik uit mijn bol weet is dat als je binnen 2 jaar na het afsluiten van een polis jezelf om zeep helpt er niet wordt uitgekeerd. Ook als 1 van de begunstigde je om zeep helpt
Fijn om te weten enzo
Vows are spoken to be broken
Feelings are intense, words are trivial
Pleasures remain, so does the pain
Words are meaningless and forgettable
Feelings are intense, words are trivial
Pleasures remain, so does the pain
Words are meaningless and forgettable
Ach TS, stiefma moet over jullie deel van de erfenis ook nog de successierechten betalen.
Dat is 20% over alles wat boven de 19000 pp zit. Daarom wil ze dus ook alle rechten hebben voor die rekening. Het geld moet toch ergens vandaan komen.
Dat is 20% over alles wat boven de 19000 pp zit. Daarom wil ze dus ook alle rechten hebben voor die rekening. Het geld moet toch ergens vandaan komen.
Van die levensverzekering weet ik dat omdat mijn nichtje vlak voor ze zou sterven trouwde met een man en ze samen nog vlug even een flinke levensverzekering af wilden sluiten. Schijnbaar keren ze niet uit als op het moment van afsluiten het zeker is dat iemand binnen afzienbare tijd komt te overlijden. Is toen veel over gesproken binnen de familie. Dat geintje ging in elk geval niet door.quote:Op vrijdag 2 juli 2010 14:58 schreef Angel_of_Dth het volgende:
[..]
Hier zou ik graag een bron bij zien.
Vind het overigens ook ziek om op die manier de verzekering te lichten.
In het laatste stadium van kanker? Als je weet dat je hooguit nog een maand te gaan hebt? Je je bed niet meer uit kunt en je nog maar 37 kilo weegt?quote:Op zaterdag 3 juli 2010 12:23 schreef Maharbal het volgende:
Verder lijkt niemand me echt op de hoogte te zijn van het aankomend overlijden, behalve dat je weet dat de kans groter is dat 't sneller kan gebeuren onder bepaalde omstandigheden.
Als je dan nog een levensverzekering af gaat sluiten, is dat m.i. fraude.
Dat is dus wat ik bedoel met "behalve als je weet dat sneller kan gebeuren onder bepaalde omstandigheden". Dat soort dingen worden gewoon meegenomen in de berekeningen etc.quote:Op zondag 4 juli 2010 10:23 schreef Gia het volgende:
[..]
In het laatste stadium van kanker? Als je weet dat je hooguit nog een maand te gaan hebt? Je je bed niet meer uit kunt en je nog maar 37 kilo weegt?
Als je dan nog een levensverzekering af gaat sluiten, is dat m.i. fraude.
Ja, je kan geweigerd worden om medische redenen, dat heeft alsnog met trouwen niks te maken.quote:
[..]
Van die levensverzekering weet ik dat omdat mijn nichtje vlak voor ze zou sterven trouwde met een man en ze samen nog vlug even een flinke levensverzekering af wilden sluiten. Schijnbaar keren ze niet uit als op het moment van afsluiten het zeker is dat iemand binnen afzienbare tijd komt te overlijden. Is toen veel over gesproken binnen de familie. Dat geintje ging in elk geval niet door.
Vind het overigens ook ziek om op die manier de verzekering te lichten.
Vows are spoken to be broken
Feelings are intense, words are trivial
Pleasures remain, so does the pain
Words are meaningless and forgettable
Feelings are intense, words are trivial
Pleasures remain, so does the pain
Words are meaningless and forgettable
Verhaal wordt steeds een beetje mooier, als de notaris beste vriendjes is met de erfgenaam kan je een klacht indienen bij het notarieel genootschap
Nu is de erfgename ook nog eens vriendjes met een topadvocaat, zeker gespecialiseerd in erfrecht ???
gewon de verzekering melden dat je bedrog vermoed, te veel toevallen naar mijn smaak. Verder zou ik de weduwe eens grondig na gaan wat er is gebeurt in het verleden.
Nu is de erfgename ook nog eens vriendjes met een topadvocaat, zeker gespecialiseerd in erfrecht ???
gewon de verzekering melden dat je bedrog vermoed, te veel toevallen naar mijn smaak. Verder zou ik de weduwe eens grondig na gaan wat er is gebeurt in het verleden.
Dit bericht is goedgekeurd door de NSA en de NVD en andere opsporingsdiensten.
Nee, strafrechtadvocaatquote:Op zondag 4 juli 2010 12:30 schreef longinus het volgende:
Verhaal wordt steeds een beetje mooier, als de notaris beste vriendjes is met de erfgenaam kan je een klacht indienen bij het notarieel genootschap
Nu is de erfgename ook nog eens vriendjes met een topadvocaat, zeker gespecialiseerd in erfrecht ???
Misschien doet hij dit soort 'simpele' zaakjes niet zelf, maar hij heeft wel de goede connecties. Het goede nieuws: die hebben wij zelf ook. Het kost alleen veel geld, daarom moeten we wel een sterke zaak hebben. Inmiddels begin ik steeds meer te geloven dat we die ook hebben * Gesteld dat er ergens een document bestaat waaruit blijkt dat wij niets meer te vorderen/verwachten hebben van mijn moeder (of: haar erfenis), dan is er volgens mij nog niets aan de hand, want:
* Het testament spreekt niet over losse formulieren en/of zijpaden die bewandeld moeten worden, er staat gewoon wat er staat, namelijk: de weduwe erft alle eigendommen van mijn vader. Deze rekeningen behoorden niet tot zijn eigendommen, maar tot zijn gedeelde eigendommen. Ze vallen dus buiten het testament.
* De weduwe en de notaris zullen dan zeggen dat uit alles blijkt dat mijn vader alles, en ook AL zijn geld, aan de weduwe wilde nalaten, en dat er in het geval van de en/of-rekeningen sprake is geweest van een slordigheidsfout. Daar brengen wij dan tegenin dat het nergens zwart op wit staat. Wie zegt dat mijn vader zich niet door de weduwe onder druk gezet voelde, en dat hij ons op deze manier tóch iets heeft willen nalaten?
Volgens mij kan ik deze zaak ook zonder advocaat winnen
quote:gewon de verzekering melden dat je bedrog vermoed, te veel toevallen naar mijn smaak.
Welke verzekering?
In het verleden van de weduwe valt weinig te vinden, behalve dan dat zij goed bevriend was (en nog steeds is) met een aantal prominente types, waaronder de strafrechtadvocaat, de notaris en nog zo wat van die handige connecties. Het zijn gewoon jeugdvrienden van haar, er is verder niets verdachts aan. Voor ons is het alleen een beetje balenquote:Verder zou ik de weduwe eens grondig na gaan wat er is gebeurt in het verleden.
Maar niet getreurd, wij hebben ook een goed netwerk, waaronder de familie van mijn vader, die pisnijdig zijn over deze erfeniskwestie en het geheime huwelijk. Maar inderdaad, het lijkt er sterk op dat die notaris een fout heeft gemaakt. Hij heeft informatie voor ons achtergehouden, dat is wel bijna zeker. In zijn brief vermeldt hij alleen de drie rekeningnummers, zonder bedragen (!), en daar zit dus een formulier bij dat wij moeten ondertekenen om afstand te doen. Misschien moeten wij een tweede rechtszaak overwegen, want als we dit hard kunnen maken, lijkt het me niet meer dan logisch dat wij een andere - onbevooroordeelde - executeur eisen. Wij zijn dan wel geen erfgenamen, wij zijn wel belanghebbenden. Zo zal het buitenhuis getaxeerd worden op initiatief van de executeurs (de notaris en de weduwe), en op basis van dat taxatiebedrag kopen wij de weduwe uit. Iemand die informatie voor ons heeft verzwegen, vertrouwen we die taak niet toe
Heb je een vriend? Ik vind je een hele slimme vrouw .
.
█▄ █▄█ █▄ █▄█▄█ █▄█ ▀█▀
TryAndResistClicking. Trollspray.
TryAndResistClicking. Trollspray.
Oh, dank jequote:Op zondag 4 juli 2010 14:06 schreef CantFazeMe het volgende:
Heb je een vriend? Ik vind je een hele slimme vrouw
Of zit je achter mijn geld aan? 
Nee hoor. Absoluut niet, met jou valt niet te spotten.quote:Op zondag 4 juli 2010 14:38 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Oh, dank je
█▄ █▄█ █▄ █▄█▄█ █▄█ ▀█▀
TryAndResistClicking. Trollspray.
TryAndResistClicking. Trollspray.
Ja.quote:Op zondag 4 juli 2010 20:08 schreef El_Liberaliste het volgende:
Had jij niet ooit eens zo'n fictief topic gemaakt en daar een boek over geschreven?
en, is er al een bankpasje onderweg? (naar jou of je broer/zus)
al definitief besloten of je die 50% of 75% eraf gaat halen en opzij gaat zetten?
als je dat nog niet definitief hebt besloten: pasje aanvragen kan altijd, als je dan besluit om het geld wel opzij te parkeren kun je het ook meteen doen, anders moet je dat eerst dat pasje nog aanvragen.
moet je trouwens wel eerst een paje aanvragen, kun je niet gewoon met je papieren bij een bankkantoor langs en dan een overboeking laten uitvoeren?
(ik bankier digitaal, ik kom nooit meer in een bankkantoor, dus ik heb hier geen idee van)
al definitief besloten of je die 50% of 75% eraf gaat halen en opzij gaat zetten?
als je dat nog niet definitief hebt besloten: pasje aanvragen kan altijd, als je dan besluit om het geld wel opzij te parkeren kun je het ook meteen doen, anders moet je dat eerst dat pasje nog aanvragen.
moet je trouwens wel eerst een paje aanvragen, kun je niet gewoon met je papieren bij een bankkantoor langs en dan een overboeking laten uitvoeren?
(ik bankier digitaal, ik kom nooit meer in een bankkantoor, dus ik heb hier geen idee van)
Neequote:Op woensdag 7 juli 2010 10:52 schreef Feestkabouter het volgende:
[quote]en, is er al een bankpasje onderweg? (naar jou of je broer/zus)
al definitief besloten of je die 50% of 75% eraf gaat halen en opzij gaat zetten?
en nee Ja, goed plan. Het probleem is dat mijn broer en zus niet echt tot actie te bewegen zijn; volgens mij geloven ze er niet erg in. Dit soort acties past ook niet echt bij ons. Het voelt toch een beetje als een frontale aanval, terwijl wij ons hadden voorgenomen om de weduwe op chique wijze links te laten liggen - straks rollen we met z'n allen over straat om die munten en dat is geen leuk vooruitzicht. Mijn tegenargument, en dat heb ik ook aan mijn broer en zus uitgelegd, is dat die ruzie er toch wel komt. Het gezeur over schilderijen en 'spulletjes met emotionele waarde' begint nu al, want de weduwe wil het buitenhuis binnenkort bezoeken om 'een paar dingetjes' mee te nemen. Ik gok dat ze de gordijnen van de rails trekt, maargoed. Ik gooi er deze week nog één serieus gesprek tegenaan, daarna beslis ik of ik zelf actie onderneem. (Ik schreef al eerder dat wij eigenlijk één gek nodig hebben in de familie, en waarom zou ik die gek niet zijn?quote:als je dat nog niet definitief hebt besloten: pasje aanvragen kan altijd, als je dan besluit om het geld wel opzij te parkeren kun je het ook meteen doen, anders moet je dat eerst dat pasje nog aanvragen.
)Ik weet het ook niet; in de brief hadden ze het erover dat wij bankpasjes etc. konden aanvragen in de 'Bankshop', wat dat ook moge zijn. Gewoon het bankfiliaal, denk ik? Het goede nieuws is trouwens dat de weduwe in Zwitserland zit, op een hele hoge berg, dus van haar hoeven we de komende weken waarschijnlijk geen levenstekens te verwachten, en dus ook geen tegenacties. Ik wacht intussen op een telefoontje van de notaris, die zich inmiddels wel moet afvragen waarom wij die formulieren nog niet hebben geretourneerd, ondertekend en wel. Als hij dat doet, kan ik mooi uitvinden wat nou precies zijn verhaal is, want daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar.quote:moet je trouwens wel eerst een paje aanvragen, kun je niet gewoon met je papieren bij een bankkantoor langs en dan een overboeking laten uitvoeren?
(ik bankier digitaal, ik kom nooit meer in een bankkantoor, dus ik heb hier geen idee van)
als zij zulke goeie maatjes zijn is er best een kans dat zij hem gemachtigd heeft om dingen te regelen.quote:Op woensdag 7 juli 2010 18:08 schreef Nadine26 het volgende:
Ik weet het ook niet; in de brief hadden ze het erover dat wij bankpasjes etc. konden aanvragen in de 'Bankshop', wat dat ook moge zijn. Gewoon het bankfiliaal, denk ik? Het goede nieuws is trouwens dat de weduwe in Zwitserland zit, op een hele hoge berg, dus van haar hoeven we de komende weken waarschijnlijk geen levenstekens te verwachten, en dus ook geen tegenacties. Ik wacht intussen op een telefoontje van de notaris, die zich inmiddels wel moet afvragen waarom wij die formulieren nog niet hebben geretourneerd, ondertekend en wel. Als hij dat doet, kan ik mooi uitvinden wat nou precies zijn verhaal is, want daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar.
ben er niet te zeker van dat er aan haar kant nu weinig gebeurt.
Boek"schrijf" topic
Doe gewoon slim bel een adviseur, leg de situatie kort uit en een eerste consul is vaak gratis tot niet duur (mening geven zonder gronden, daar kan je zelf weinig mee daar de onderbouwing ontbreekt).
Legitieme portie heb je sowieso recht op, alleen als het echt een trut is kan ze het ook zonder problemen opmaken.
Verder ga ik nu slapen en vond ik dit een vrij nette tvp.
Doe gewoon slim bel een adviseur, leg de situatie kort uit en een eerste consul is vaak gratis tot niet duur (mening geven zonder gronden, daar kan je zelf weinig mee daar de onderbouwing ontbreekt).
Legitieme portie heb je sowieso recht op, alleen als het echt een trut is kan ze het ook zonder problemen opmaken.
Verder ga ik nu slapen en vond ik dit een vrij nette tvp.
"Never forget that only dead fish swim with the stream." -Malcolm Muggeridge
oh en als papa echt zoveel geld had viel het al onder de nalatenschap van je ma zoals je die situatie schetst (immers gedeelde rekening) dus zou dit binnen het gemeenschappelijk deel vallen en heb je hier al centjes van gehad.
fictief gecondoleerd, maar dit is echt te obvious.
fictief gecondoleerd, maar dit is echt te obvious.
"Never forget that only dead fish swim with the stream." -Malcolm Muggeridge
Da's waar, hij is niet alleen een goede vriend maar ook de executeur (samen met haar).quote:Op donderdag 8 juli 2010 02:16 schreef Feestkabouter het volgende:
[..]
als zij zulke goeie maatjes zijn is er best een kans dat zij hem gemachtigd heeft om dingen te regelen.
ben er niet te zeker van dat er aan haar kant nu weinig gebeurt.
Een adviseur, dat is een ruim begripquote:Op donderdag 8 juli 2010 02:39 schreef Zokunen het volgende:
Boek"schrijf" topic
Doe gewoon slim bel een adviseur, leg de situatie kort uit en een eerste consul is vaak gratis tot niet duur (mening geven zonder gronden, daar kan je zelf weinig mee daar de onderbouwing ontbreekt).
Het zal iemand moeten zijn die tijd en energie wil steken in een behoorlijk complex verhaal: erfenis moeder, testament vader. Het is me al eerder opgevallen dat de gemiddelde 'expert' eigenlijk ook geen benul heeft van zijn eigen vakgebied. De notaris die wij om advies vroegen, kraamde de grootst mogelijke onzin uit. Hij had zich niet in het testament verdiept, en toen hij dat op de valreep - waar wij bij zaten - nog snel even deed, luidde zijn oordeel: 'Ah, dit noemen wij onder collega's de Monca Lewinsky-clausule.'Waarop wij vroegen: 'Dat wát clausule?'
'Monica Lewinsky,' zei hij nog een keer, en vervolgens legde hij uit dat er in Amerika eens een steenrijke bejaarde was die zijn miljarden naliet aan een heel jonge vrouw, de eerder genoemde Monica dus, en dat de kinderen van de overledene, die ook al ruimschoots bejaard waren, pas ná de dood van de piepjonge weduwe zouden kunnen genieten van hun legitieme porties. Dat zoete moment zou dus nooit meer aanbreken.
Gaat er al een bel rinkelen?
Bij ons wel. Hij bedoelde niet Monica Lewinsky maar Anna-Nicole Smith
(Nou kan ik me best voorstellen dat het notarissenbestaan een hel is van saaiheid en kommaneukerij, dus dan is het misschien niet zo gek dat je onder kantooruren af en toe een slok neemt uit het heupflaconnetje jenever in je bureaula, maar het is echt een beetje naïef om te denken dat je blind kunt vertrouwen op een 'adviseur'. Met je eigen gezonde verstand kom je vaak verder
)Daar hoef je niet per se een trut voor te zijn, ze is de 'langstlevende' en staat gewoon in haar recht.quote:Legitieme portie heb je sowieso recht op, alleen als het echt een trut is kan ze het ook zonder problemen opmaken.
Waar staat dat papa zoveel geld had? Ik noem nergens bedragen. En ja, als je het topic had gelezen, wist je dat wij inderdaad al hebben geërfd van mijn moeder. Ik heb ook nergens gezegd dat wij zielig zijn, ik zeg alleen dat hier iets eigenaardigs speelt. Met eigenaardige dingen kun je dikke romans vullen, maar persoonlijk zou ik in een roman kiezen voor een sterker en origineler scenario. Zoals: de kinderen beramen een moord op de weduwe. Je zou er een prachtige Woody Allen-achtig verhaal van kunnen maken, een soort 'Matchpoint', en wie weet... wie weet komt het nog eens zo ver. Maar niet nu. Ik begrijp trouwens absoluut niet wat er 'obvious' is, dus dat moet je me toch eens uitleggenquote:oh en als papa echt zoveel geld had viel het al onder de nalatenschap van je ma zoals je die situatie schetst (immers gedeelde rekening) dus zou dit binnen het gemeenschappelijk deel vallen en heb je hier al centjes van gehad.
fictief gecondoleerd, maar dit is echt te obvious.
Foto van de weduwe
is ze jong en mooi wil ik wel een poging wagen
is ze oud ook wel, heb het gevoel dat het nooit lang kan duren
is ze jong en mooi
wil ik wel een poging wagenis ze oud ook wel, heb het gevoel dat het nooit lang kan duren
Dit bericht is goedgekeurd door de NSA en de NVD en andere opsporingsdiensten.
Eerder in dit topic heb je toch zelf gesproken over een miljoen en een ton.quote:Op donderdag 8 juli 2010 09:27 schreef Nadine26 het volgende:
Waar staat dat papa zoveel geld had? Ik noem nergens bedragen. En ja, als je het topic had gelezen, wist je dat wij inderdaad al hebben geërfd van mijn moeder.
quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:26 schreef caroline88 het volgende:
[..]
Eerder in dit topic heb je toch zelf gesproken over een miljoen en een ton.
Mag ik mezelf even citeren?
quote:Nee, de waarde van het huis is veel lager. Ik zal de precieze bedragen niet noemen, maar zeg dat zij 1 miljoen erft, en dat wij met z'n drieën een half huis ter waarde van ca. 1 ton krijgen (hele huis is ca. 2 ton waard, en daarvan bezitten wij al de helft uit de erfenis van mijn moeder). Dat zijn de verhoudingen.
Maar het gaat niet om een paar duizend euro, dat lijkt me duidelijk, anders zouden we al blut zijn voordat we de hand van de advocaat überhaupt hadden geschud
quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:17 schreef longinus het volgende:
Foto van de weduwe
is ze jong en mooi
is ze oud ook wel, heb het gevoel dat het nooit lang kan duren
Ze is tamelijk jong en tamelijk lelijk
Eerlijk gezegd hebben wij mijn broer al op dit project gezet, maar extra kandidaten zijn altijd welkom En wát kan volgens jou nooit lang duren? Haar plotselinge, verrassende dood? Of jullie toekomstige huwelijk?
je hebt een hekel aan je broer?quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:48 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ze is tamelijk jong en tamelijk lelijk
Nee, integendeel. Maar voor je familie moet je iets overhebben, en wat is nou helemaal de moeite van een kortstondig huwelijk dat wordt afgetopt met een flitsscheiding? Mijn zus en ik zouden ons graag aanbieden, maar zo modern is de weduwe nietquote:Op donderdag 8 juli 2010 11:50 schreef Feestkabouter het volgende:
[..]
je hebt een hekel aan je broer?
ik heb op geen enkele manier het idee dat het wicht haar boedel/geld met welke toekomstige partner dan ook zou gaan delen, dus ben maar lief voor je broer en schrijf hem in bij lexa/rel-planet/whatever
je weet hoe ze mensen noemen die relaties aangaan voor geld he.......quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:55 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Nee, integendeel. Maar voor je familie moet je iets overhebben, en wat is nou helemaal de moeite van een kortstondig huwelijk dat wordt afgetopt met een flitsscheiding? Mijn zus en ik zouden ons graag aanbieden, maar zo modern is de weduwe niet
Dat idee heb ik ook niet - ze zou wel gek zijn om te trouwen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:00 schreef Feestkabouter het volgende:
ik heb op geen enkele manier het idee dat het wicht haar boedel/geld met welke toekomstige partner dan ook zou gaan delen, dus ben maar lief voor je broer en schrijf hem in bij lexa/rel-planet/whatever
En ja... ik weet hoe mensen die voor geld trouwen, worden genoemd
Ach, voor geld doen mensen wel gekkere dingen. Laatst hoorde ik nog een mooi verhaal van een meisje dat al haar geld bij elkaar had geschraapt om een abonnement te nemen op een exclusieve sportschool (van een Amsterdams hotel) om daar een rijke zakenman aan de haak te slaan. Die missie was snel volbracht. Kun je veroordelen, maar je kunt ook denken: slim gedaan
ik ben overtuigd aanhanger van het 'veroordelen'-kamp in dit voorbeeldquote:Op donderdag 8 juli 2010 12:09 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Dat idee heb ik ook niet - ze zou wel gek zijn om te trouwen.
En ja... ik weet hoe mensen die voor geld trouwen, worden genoemd
Dat magquote:Op donderdag 8 juli 2010 13:14 schreef Feestkabouter het volgende:
ik ben overtuigd aanhanger van het 'veroordelen'-kamp in dit voorbeeld
Intussen hebben wij het advies binnen van een bevriende advocaat, en hij raadt ons aan de rekeningen leeg te halen: "Je bent in een veel betere positie wanneer anderen achter jou aan moeten ipv ansdersom. Zij moeten dan bewijzen dat ze een beter recht hebben ipv omgekeerd. Juridisch en advocatuurlijk niet 100% verantwoord, maar zonder meer dat wat ik zelf zou doen."
Plus nog een lange uiteenzetting die ik jullie zal besparen, maar hij adviseert ons terug te vallen op een bevriende notaris, omdat 'advocaten hier snel mee aan het prutsen slaan.'
Een off the record advies dus, maar goed genoeg
Morgen wil ik de bank bellen. Het plan is om een 'derden rekening' (?) te openen, waarop wij dat geld tijdelijk parkeren. Daarna is het (voor ons) wat gemakkelijker onderhandelen. Mocht de weduwe in het gelijk gesteld worden, dan storten we de centen terug. Sowieso kan ze in de tussentijd niets doen, behalve op haar nagels bijten en afwachten
Zolang je de bank hiervan maar niet op de hoogte stelt,maar alleen het geld eraf haalt en op een rekening plaatst bij een andere bank, is er niets aan de hand
Toen ik de bank er de afgelopen week over belde, werd me verteld dat ik kan doen met dat geld wat ik wil. Hetzelfde geldt voor mijn broer, zus en de weduwe. Dat is het hele punt met en/of-rekeningen: het zijn gedeelde rekeningen en alle rekeninghouders (4 in dit geval) mogen samen én ieder voor zich over dat geld beslissen. Volgens mij kan ik de bank dus gewoon bellen en vragen of ze het geld op naam van 3 personen (ik, mijn broer en mijn zus) op een derden rekening kunnen zetten. Hoe dan ook heb ik niet het idee dat de bank er moeilijk over zal doen. Toen ik tegen de bankmedewerkster zei: "Dus ik kan nu een bankpasje bij u aanvragen?" zei ze: "Ja." En toen ik opmerkte dat de weduwe dat dus óók kan doen, was het antwoord opnieuw: "ja." Waarom zou ik dan geheimzinnig doen?quote:Op vrijdag 9 juli 2010 01:02 schreef duivelin1 het volgende:
Zolang je de bank hiervan maar niet op de hoogte stelt,maar alleen het geld eraf haalt en op een rekening plaatst bij een andere bank, is er niets aan de hand
Of zie ik iets over het hoofd?
Helaas, het is een tamelijk jonge damequote:Op vrijdag 9 juli 2010 01:04 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
Nou dat wordt een touwtje spannen voor die oude dame!
Hups van de trap klaarrrrrr
Wat niet wegneemt dat wij stiekem wel eens fantaseren over wat er zou gebeuren als...
Gewoon doen joh!quote:Op vrijdag 9 juli 2010 00:56 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Dat mag
Intussen hebben wij het advies binnen van een bevriende advocaat, en hij raadt ons aan de rekeningen leeg te halen: "Je bent in een veel betere positie wanneer anderen achter jou aan moeten ipv ansdersom. Zij moeten dan bewijzen dat ze een beter recht hebben ipv omgekeerd. Juridisch en advocatuurlijk niet 100% verantwoord, maar zonder meer dat wat ik zelf zou doen."
Plus nog een lange uiteenzetting die ik jullie zal besparen, maar hij adviseert ons terug te vallen op een bevriende notaris, omdat 'advocaten hier snel mee aan het prutsen slaan.'
Een off the record advies dus, maar goed genoeg
█▄ █▄█ █▄ █▄█▄█ █▄█ ▀█▀
TryAndResistClicking. Trollspray.
TryAndResistClicking. Trollspray.
Horen dat soort rekeningen bij overlijden van een van de rekeninghouders niet bevroren te zijn tot de erfenis is afgehandeld? Sowieso kan het geen kwaad om te kijken hoeveel er op die rekeningen staat.
crap in = crap out
de juridische kwestie zal gaan over het saldo op het moment van overlijden, DAT is leidend.
dan hoeft het saldo op zich niet bevroren te worden.
meestal worden ook allerlei kosten die horen bij begrafenis en erfenis van de betreffende rekening betaald, en dat kan niet als die bevroren is.
volgens mij maakt het geen drol uit op wat voor rekening je het parkeert en op wiens naam je het zet (jezelf alleen of ook je broer/zus). hoeft ook niet bij dezelfde bank.
als je het maar apart houdt (dus niet gebruikt) zolang je geen zekerheid hebt of je het mag houden.
derdenrekening zou ik niet doen, want dan is het net alsof je er nu al rekening mee houdt dat je zwak staat.
mijn standpunt is altijd (psychologisch): duidelijk stelling nemen (beetje bluffen misschien, zekerder overkomen dan je bent), niet twijfelachtig overkomen. gewoon doen alsof het geld met 100% zekerheid van jullie is.
hou er rekening mee dat zij later kan zien naar welke rekening je het wegboekt, dus zou ik het EERST naar je eigen rekening boeken en van je eigen rekening weer door naar de parkeerrekening. dit in het kader van: zeker overkomen.
dan hoeft het saldo op zich niet bevroren te worden.
meestal worden ook allerlei kosten die horen bij begrafenis en erfenis van de betreffende rekening betaald, en dat kan niet als die bevroren is.
volgens mij maakt het geen drol uit op wat voor rekening je het parkeert en op wiens naam je het zet (jezelf alleen of ook je broer/zus). hoeft ook niet bij dezelfde bank.
als je het maar apart houdt (dus niet gebruikt) zolang je geen zekerheid hebt of je het mag houden.
derdenrekening zou ik niet doen, want dan is het net alsof je er nu al rekening mee houdt dat je zwak staat.
mijn standpunt is altijd (psychologisch): duidelijk stelling nemen (beetje bluffen misschien, zekerder overkomen dan je bent), niet twijfelachtig overkomen. gewoon doen alsof het geld met 100% zekerheid van jullie is.
hou er rekening mee dat zij later kan zien naar welke rekening je het wegboekt, dus zou ik het EERST naar je eigen rekening boeken en van je eigen rekening weer door naar de parkeerrekening. dit in het kader van: zeker overkomen.
Als je het juridisch gaat spelen, lijkt psychologische oorlogsvoering me niet echt nuttig? Voor een rechter (mocht het daarop uitdraaien) heeft bluffen weinig zin. Dan zou ik toch liever op zeker spelen door het geld waar je recht op hebt alvast veilig te stellen. Stel dat de weduwe het op haar heupen krijgt en de hele rekening leegtrekt, dan moet je daar opeens achterheen. Laat haar maar liever naar jou komen.
Het is misschien niet chique, maar dat is een juridische procedure nooit.
Het is misschien niet chique, maar dat is een juridische procedure nooit.
last.fm | Voor iemand met een hamer ziet alles eruit als een spijker.
Als 'niet 100% verantwoord' maar niet betekent dat je ervan beschuldigd kunt worden, zaken aan de inboedel te hebben onttrokken. Daar staat vast een groot aantal jaren van water en brood in het spinhuis op.quote:Op vrijdag 9 juli 2010 00:56 schreef Nadine26 het volgende:
Intussen hebben wij het advies binnen van een bevriende advocaat, en hij raadt ons aan de rekeningen leeg te halen: "Je bent in een veel betere positie wanneer anderen achter jou aan moeten ipv ansdersom. Zij moeten dan bewijzen dat ze een beter recht hebben ipv omgekeerd. Juridisch en advocatuurlijk niet 100% verantwoord, maar zonder meer dat wat ik zelf zou doen."
quote:Op vrijdag 9 juli 2010 10:35 schreef Orbis het volgende:
Als je het juridisch gaat spelen, lijkt psychologische oorlogsvoering me niet echt nuttig? Voor een rechter (mocht het daarop uitdraaien) heeft bluffen weinig zin. Dan zou ik toch liever op zeker spelen door het geld waar je recht op hebt alvast veilig te stellen. Stel dat de weduwe het op haar heupen krijgt en de hele rekening leegtrekt, dan moet je daar opeens achterheen. Laat haar maar liever naar jou komen.
Het is misschien niet chique, maar dat is een juridische procedure nooit.
helemaal mee eens, ze moet het geld ook meteen weghalen en parkeren. maar mijn stukje over een psychologische aanpak is daarmee ook niet strijdig, het gaat er juist over HOE je dat doet, hoe zeker je daarbij moet overkomen.
enige wat ik bedoel: als je wat doet, zorg dan dat het overkomt alsof je het in volle overtuiging doet.
dat maakt hopelijk de andere partij een beetje onzeker. het zijn maar nuances, meer niet. oorlogsvoering is een veel te groot woord voor wat ik bedoel.
maar als je vanaf het begin je handelingen al heel onzeker laat overkomen, dan nodig je de tegenpartij als het ware uit om er overheen te komen walsen.
nee, het betekent alleen dat het uiteindelijk zo zou kunnen zijn dat de rechter (vanwege bijzondere omstandigheden) beslist dat je het geld onterecht naar je toe hebt gehaald en dat je het moet betalen aan de weduwe. dus verder niets aan de hand.quote:Op vrijdag 9 juli 2010 10:40 schreef dvr het volgende:
[..]
Als 'niet 100% verantwoord' maar niet betekent dat je ervan beschuldigd kunt worden, zaken aan de inboedel te hebben onttrokken. Daar staat vast een groot aantal jaren van water en brood in het spinhuis op.
zeker omdat in principe een rekeninghouder gewoon recht heeft op z'n deel als een andere rekeninghouder overlijdt.
Duidelijk! Ik begreep je post dan verkeerd, dit klinkt inderdaad logisch.quote:maar als je vanaf het begin je handelingen al heel onzeker laat overkomen, dan nodig je de tegenpartij als het ware uit om er overheen te komen walsen.
last.fm | Voor iemand met een hamer ziet alles eruit als een spijker.
Nee, omdat deze rekeningen buiten de erfenis vallen. Blijkbaar. Wij wisten van niets, maar aangezien het en/of-rekeningen zijn die (mede) op onze naam staan, kunnen ze niet bevroren worden. Mijn vader had overigens nog een aantal rekeningen. En ja, over wat erop staat: dat weten we wel ongeveer, het is destijds bij de notaris al ter sprake gekomen (zonder dat er bij ons een bel ging rinkelen), alleen ben ik zo stom geweest om niet naar de exacte bedragen te vragen toen ik de bankmevrouw sprakquote:Op vrijdag 9 juli 2010 09:27 schreef loveli het volgende:
Horen dat soort rekeningen bij overlijden van een van de rekeninghouders niet bevroren te zijn tot de erfenis is afgehandeld? Sowieso kan het geen kwaad om te kijken hoeveel er op die rekeningen staat.
ik vind die niewe vrouw van je vader (gecondoleerd trowens) maar een hoer. als die rekening ook op jullie naam staat, hoe haalt ze het dan in haar hoofd om alles te willen hebben. een golddigger.quote:Op zaterdag 10 juli 2010 10:27 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Nee, omdat deze rekeningen buiten de erfenis vallen. Blijkbaar. Wij wisten van niets, maar aangezien het en/of-rekeningen zijn die (mede) op onze naam staan, kunnen ze niet bevroren worden. Mijn vader had overigens nog een aantal rekeningen. En ja, over wat erop staat: dat weten we wel ongeveer, het is destijds bij de notaris al ter sprake gekomen (zonder dat er bij ons een bel ging rinkelen), alleen ben ik zo stom geweest om niet naar de exacte bedragen te vragen toen ik de bankmevrouw sprak
Ja, daar heb je een punt. Alleen dat laatste snap ik niet: maakt het iets uit als de weduwe weet waar het geld geparkeerd staat?quote:Op vrijdag 9 juli 2010 10:00 schreef Feestkabouter het volgende:
de juridische kwestie zal gaan over het saldo op het moment van overlijden, DAT is leidend.
dan hoeft het saldo op zich niet bevroren te worden.
meestal worden ook allerlei kosten die horen bij begrafenis en erfenis van de betreffende rekening betaald, en dat kan niet als die bevroren is.
volgens mij maakt het geen drol uit op wat voor rekening je het parkeert en op wiens naam je het zet (jezelf alleen of ook je broer/zus). hoeft ook niet bij dezelfde bank.
als je het maar apart houdt (dus niet gebruikt) zolang je geen zekerheid hebt of je het mag houden.
derdenrekening zou ik niet doen, want dan is het net alsof je er nu al rekening mee houdt dat je zwak staat.
mijn standpunt is altijd (psychologisch): duidelijk stelling nemen (beetje bluffen misschien, zekerder overkomen dan je bent), niet twijfelachtig overkomen. gewoon doen alsof het geld met 100% zekerheid van jullie is.
hou er rekening mee dat zij later kan zien naar welke rekening je het wegboekt, dus zou ik het EERST naar je eigen rekening boeken en van je eigen rekening weer door naar de parkeerrekening. dit in het kader van: zeker overkomen.
Volgens mij bedoelde de advocaat ermee dat hij dit advies niet zou geven aan 'normale' cliënten, en zeker niet in deze bewoordingen. Het was een off the record adviesquote:Op vrijdag 9 juli 2010 10:40 schreef dvr het volgende:
[..]
Als 'niet 100% verantwoord' maar niet betekent dat je ervan beschuldigd kunt worden, zaken aan de inboedel te hebben onttrokken. Daar staat vast een groot aantal jaren van water en brood in het spinhuis op.
De weduwe zal het waarschijnlijk als een "oorlogsverklaring" zien als je dat geld overboekt naar een andere rekening.
Voor de rest is het iets wat TS met haar broer en zus moet bespreken. Willen jullie deze stap zetten of leg je je er bij neer. Je zegt het ook al zelf, het kan laksheid van je vader zijn maar het kan ook dat hij jullie via deze weg nog wat wil toestoppen. Helaas kan je dat niet meer aan hem vragen.
Dat gezegd, persoonlijk zou ik het gewoon proberen, dat geld kan je dan misschien gebruiken om haar deel van het buitenhuis te kopen.
Voor de rest is het iets wat TS met haar broer en zus moet bespreken. Willen jullie deze stap zetten of leg je je er bij neer. Je zegt het ook al zelf, het kan laksheid van je vader zijn maar het kan ook dat hij jullie via deze weg nog wat wil toestoppen. Helaas kan je dat niet meer aan hem vragen.
Dat gezegd, persoonlijk zou ik het gewoon proberen, dat geld kan je dan misschien gebruiken om haar deel van het buitenhuis te kopen.
“Never assume you will win, never feel safe, never feel confident, never send a "We got this!" text, never take anything for granted, never pose for a picture late in the game, always expect the worst while rooting for the best.”
Ja, dit is precies het dilemma waarmee we zittenquote:Op zaterdag 10 juli 2010 12:18 schreef PirE het volgende:
De weduwe zal het waarschijnlijk als een "oorlogsverklaring" zien als je dat geld overboekt naar een andere rekening.
Voor de rest is het iets wat TS met haar broer en zus moet bespreken. Willen jullie deze stap zetten of leg je je er bij neer. Je zegt het ook al zelf, het kan laksheid van je vader zijn maar het kan ook dat hij jullie via deze weg nog wat wil toestoppen. Helaas kan je dat niet meer aan hem vragen.
Dat gezegd, persoonlijk zou ik het gewoon proberen, dat geld kan je dan misschien gebruiken om haar deel van het buitenhuis te kopen.
Mijn zus zei ook al: "Hiermee openen wij het vuur, willen we dat?" Ik weet het niet Nee, natuurlijk. Maar ik geloof niet dat er een aardige of fatsoenlijke manier is om dit te regelen, want als wij geloofden dat er met de weduwe te praten viel, hadden we dat zeker geprobeerd. Ik ga hier niet op de details in, maar uit haar gedrag tot nu toe blijkt dat ze tot geen enkel compromis bereid is. Ze blaast zelfs heel hoog van de toren, terwijl er geen enkele reden is geweest (tot dusver) om ons te wantrouwen of te schofferen. Dan is het niet zo moeilijk om te bedenken hoe een gesprek over die en/of-rekeningen zal verlopen. Iemand hierboven noemde haar een golddigger, maar het probleem is veel meer dat ze een centenneuker is Wij vonden vaak briefjes van haar in ons vakantiehuis, waarop ze de boodschappen 'verrekende' met mijn vader: hij moest haar dan bijvoorbeeld nog 1 euro 40 terugbetalen voor het pleepapier en een pak suiker Heel romantisch, inderdaad (En dan te bedenken dat mijn vader gewoon alles betaalde, behalve die paar lullige boodschappen dan, maar het zal wel te maken hebben gehad met haar 'eigenwaarde' of zoiets.)Hoe dan ook: een verhelderend gesprek over die rekeningen zit er met haar niet in. Tegelijk hebben wij moeite met die frontale aanval. Het is ook een beetje een erezaak. Wij zijn er altijd trots op geweest dat we de erfenisverdeling van mijn moeder probleemloos hebben afgehandeld, ten eerste omdat we elkaar dingen gunnen, en ten tweede omdat we niet op elke slak zout leggen. We zijn er dus, nog steeds, niet helemaal uit
Ik hoop dat je het snel kunt afhandelen Lijkt mij erg lastig deze samenhang.
Lijkt mij erg lastig deze samenhang. SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.█▄ █▄█ █▄ █▄█▄█ █▄█ ▀█▀
TryAndResistClicking. Trollspray.
nee het maakt niet uit als zij dat wel of niet weet.quote:Op zaterdag 10 juli 2010 10:35 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Ja, daar heb je een punt. Alleen dat laatste snap ik niet: maakt het iets uit als de weduwe weet waar het geld geparkeerd staat?
het enige wat ik bedoelde: als jij het overboekt naar jouw eigen rekening (en zij kan later op een afschrift zien dat het naar JOU is overgeboekt) dan geef je een wat sterker signaal dan wanneer je het overboekt naar een derdenrekening die je bijvoorbeeld bij een notaris laat lopen. het gaat om kleine details, nuances.
het maakt op dat moment niet meer uit of je het dan ook laat staan op jouw rekening of doorboekt naar een andere rekening die je speciaal voor dat bedrag opent.
op zich hoeven je broer en zus ook niet achter je te staan.
als zij nu de strijd niet aanwillen kun jij in je eentje de hele helft wegboeken en claimen en de strijd voeren. als je die wint kun je nog steeds delen met broer en zus (misschien minus een deel als vergoeding voor het voeren van de strijd).
als zij nu de strijd niet aanwillen kun jij in je eentje de hele helft wegboeken en claimen en de strijd voeren. als je die wint kun je nog steeds delen met broer en zus (misschien minus een deel als vergoeding voor het voeren van de strijd).
Ik zei toch al dat wij één losgeslagen gek nodig hadden in de familie? Ik voorzag toen alleen niet dat IK dat zou zijnquote:Op zaterdag 10 juli 2010 17:35 schreef Feestkabouter het volgende:
op zich hoeven je broer en zus ook niet achter je te staan.
als zij nu de strijd niet aanwillen kun jij in je eentje de hele helft wegboeken en claimen en de strijd voeren. als je die wint kun je nog steeds delen met broer en zus (misschien minus een deel als vergoeding voor het voeren van de strijd).
quote:Op zaterdag 10 juli 2010 15:37 schreef CantFazeMe het volgende:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op zaterdag 10 juli 2010 20:36 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
!Ik vind je juist zoals eerder gezegd heel slim hoe je over de zaak nadenkt, zo'n vrouw kan ik dus wel gebruiken
.
█▄ █▄█ █▄ █▄█▄█ █▄█ ▀█▀
TryAndResistClicking. Trollspray.
TryAndResistClicking. Trollspray.
Lezing van voorgaande inzendingen noopt mij tot de volgende aanvullingen.
Over onterving
Een kind kan onterfd worden en ontvangt dan niets, tenzij het onterfde kind zijn legitieme portie opeist. Dit gebeurt door het - bij voorkeur schriftelijk - te melden aan de betreffende notaris. Een legitieme portie bedraagt de helft van een kindsdeel.
Over de intentie van jouw vader t.a.v. de en/of-rekening
Nee, het was geen laksheid maar zijn pedagogische opvatting die gebaseerd is op "wie zijn zoon liefheeft, tuchtigt hem" (Spreuken 13:24). Ofwel, hij gunt zijn kinderen dit geld maar verwacht wel enige inspanning van hun kant.
PS: ik kan het weten, want jouw vader en ik zijn uit hetzelfde jezuietenhout gesneden.
Over de Erven van Moeder
Hoewel de Erven van Moeder een samenstel van drie natuurlijke personen is, geldt dit als één rechtspersoon. M.a.w. de Erven van Moeder hebben recht op de helft van het tegoed van de en/of-rekening.
Ten tijde van het overlijden van jouw moeder is een executeur testamentair benoemd. Als iemand het geld van de en/of-rekening mag halen dan is dat deze executeur testamentair, beslist niet een andere vertegenwoordiger van de Erven van Moeder. Wat de bankmedewerker hierover gezegd heeft is dus in strijd met de wet.
Over stiefmoeders en erfenissen.
Ook ik heb een verweduwde stiefmoeder meegemaakt. Toen heb ik het fatsoenlijk willen afhandelen en ben toen gruwelijk genaaid door dat mens. Mijn levensles: heb geen mededogen met een stiefmoeder want zij heeft beslist geen mededogen met haar stiefkinderen, integendeel ...
Over onterving
Een kind kan onterfd worden en ontvangt dan niets, tenzij het onterfde kind zijn legitieme portie opeist. Dit gebeurt door het - bij voorkeur schriftelijk - te melden aan de betreffende notaris. Een legitieme portie bedraagt de helft van een kindsdeel.
Over de intentie van jouw vader t.a.v. de en/of-rekening
Nee, het was geen laksheid maar zijn pedagogische opvatting die gebaseerd is op "wie zijn zoon liefheeft, tuchtigt hem" (Spreuken 13:24). Ofwel, hij gunt zijn kinderen dit geld maar verwacht wel enige inspanning van hun kant.
PS: ik kan het weten, want jouw vader en ik zijn uit hetzelfde jezuietenhout gesneden.
Over de Erven van Moeder
Hoewel de Erven van Moeder een samenstel van drie natuurlijke personen is, geldt dit als één rechtspersoon. M.a.w. de Erven van Moeder hebben recht op de helft van het tegoed van de en/of-rekening.
Ten tijde van het overlijden van jouw moeder is een executeur testamentair benoemd. Als iemand het geld van de en/of-rekening mag halen dan is dat deze executeur testamentair, beslist niet een andere vertegenwoordiger van de Erven van Moeder. Wat de bankmedewerker hierover gezegd heeft is dus in strijd met de wet.
Over stiefmoeders en erfenissen.
Ook ik heb een verweduwde stiefmoeder meegemaakt. Toen heb ik het fatsoenlijk willen afhandelen en ben toen gruwelijk genaaid door dat mens. Mijn levensles: heb geen mededogen met een stiefmoeder want zij heeft beslist geen mededogen met haar stiefkinderen, integendeel ...
Hoi Gajus, long time, no see
Ja, maar het het geval van een 'langstlevende' testament mag de langstlevende (=stiefmoeder) op de legitieme porties interen tot aan haar dood. Niks opvragen, dus. Of haar eerst van de trap duwen Die regeling is een paar jaar geleden veranderd in het erfrecht, ter bescherming van de langstlevende. Maar wel vreemd dat de bankmevrouw zich er zo gemakkelijk vanaf heeft gemaakt. Ik weet het eigenlijk wel zeker. Zij vindt dat ze volledig recht heeft op alles dat van mijn vader was, omdat... ze haar halve leven op hem heeft gewacht... en ze (daarom) nooit kinderen heeft gekregen... en ze sowieso een heel groot deel van haar leven verziekt heeft door dat eindeloze wachten op Godot... en toen kwam Godot eindelijk opdagen, en toen ging hij dood Of nou ja: na een paar jaar. Kortom: een verspild leven. En intussen wonen al haar vriendinnen in kapitale Wassenaarse villa's en zij zit nog steeds op een lullige flat. Alleen. En nu wil niemand haar meer hebben. Dus ja. Dat is haar tragische lot, en ik vind het ook echt heel tragisch, en misschien vond mijn vader dat ook wel. Dat denk ik eigenlijk. Het is niet leuk om iemand zo achter te laten. Maar toch vind ik het raar dat zij geen moment stilstaat bij het feit dat hij drie kinderen had
quote:Op zaterdag 10 juli 2010 21:24 schreef Gajus het volgende:
Lezing van voorgaande inzendingen noopt mij tot de volgende aanvullingen.
Over onterving
Een kind kan onterfd worden en ontvangt dan niets, tenzij het onterfde kind zijn legitieme portie opeist. Dit gebeurt door het - bij voorkeur schriftelijk - te melden aan de betreffende notaris. Een legitieme portie bedraagt de helft van een kindsdeel.
Ja, maar het het geval van een 'langstlevende' testament mag de langstlevende (=stiefmoeder) op de legitieme porties interen tot aan haar dood. Niks opvragen, dus. Of haar eerst van de trap duwen
Die regeling is een paar jaar geleden veranderd in het erfrecht, ter bescherming van de langstlevende.Ik wil je graag geloven. En misschien is het ook wel zo. Dat zou ik wel ontzettend dom van hem vinden, want hij had kunnen weten dat er gedonder van zou komen met de weduwe. Waarom zou je mensen in verwarring achterlaten?quote:Over de intentie van jouw vader t.a.v. de en/of-rekening
Nee, het was geen laksheid maar zijn pedagogische opvatting die gebaseerd is op "wie zijn zoon liefheeft, tuchtigt hem" (Spreuken 13:24). Ofwel, hij gunt zijn kinderen dit geld maar verwacht wel enige inspanning van hun kant.
PS: ik kan het weten, want jouw vader en ik zijn uit hetzelfde jezuietenhout gesneden.
Goed nieuws, want mijn broer was toen executeurquote:Over de Erven van Moeder
Hoewel de Erven van Moeder een samenstel van drie natuurlijke personen is, geldt dit als één rechtspersoon. M.a.w. de Erven van Moeder hebben recht op de helft van het tegoed van de en/of-rekening.
Ten tijde van het overlijden van jouw moeder is een executeur testamentair benoemd. Als iemand het geld van de en/of-rekening mag halen dan is dat deze executeur testamentair, beslist niet een andere vertegenwoordiger van de Erven van Moeder. Wat de bankmedewerker hierover gezegd heeft is dus in strijd met de wet.
Maar wel vreemd dat de bankmevrouw zich er zo gemakkelijk vanaf heeft gemaakt.Ik ben heel bang dat je hier gelijk in hebtquote:Over stiefmoeders en erfenissen.
Ook ik heb een verweduwde stiefmoeder meegemaakt. Toen heb ik het fatsoenlijk willen afhandelen en ben toen gruwelijk genaaid door dat mens. Mijn levensles: heb geen mededogen met een stiefmoeder want zij heeft beslist geen mededogen met haar stiefkinderen, integendeel ...
Ik weet het eigenlijk wel zeker. Zij vindt dat ze volledig recht heeft op alles dat van mijn vader was, omdat... ze haar halve leven op hem heeft gewacht... en ze (daarom) nooit kinderen heeft gekregen... en ze sowieso een heel groot deel van haar leven verziekt heeft door dat eindeloze wachten op Godot... en toen kwam Godot eindelijk opdagen, en toen ging hij dood Of nou ja: na een paar jaar. Kortom: een verspild leven. En intussen wonen al haar vriendinnen in kapitale Wassenaarse villa's en zij zit nog steeds op een lullige flat. Alleen. En nu wil niemand haar meer hebben. Dus ja. Dat is haar tragische lot, en ik vind het ook echt heel tragisch, en misschien vond mijn vader dat ook wel. Dat denk ik eigenlijk. Het is niet leuk om iemand zo achter te laten. Maar toch vind ik het raar dat zij geen moment stilstaat bij het feit dat hij drie kinderen had
Goed dat je een aantal reacties meeneemt in qoutes, maar voor jou lijkt mij de "Over de Erven van Moeder"het meest van belang.
Werk hier op door. Een bankmedewerker op welke hoogte dan ook werkt voor het belang van de bank. Het geld is niet zo erg boeiend voor de bank, vormen van een correct dossier wel . Ik ben er zelf 1 geweest. Ik werd op niets anders afgerekend dan op het belang van mijn werkgever. Het gaat dan niet eens om geld, maar om het imago dan wel juridische gevolgen.
Inventariseer je belangen en het mogelijk verlies. Dit is een puur zakelijke beslissing zodra je op de zoon of dochter van tour gaat heb je niets te winnen alleen te verliezen.
Werk hier op door. Een bankmedewerker op welke hoogte dan ook werkt voor het belang van de bank. Het geld is niet zo erg boeiend voor de bank, vormen van een correct dossier wel . Ik ben er zelf 1 geweest. Ik werd op niets anders afgerekend dan op het belang van mijn werkgever. Het gaat dan niet eens om geld, maar om het imago dan wel juridische gevolgen.
Inventariseer je belangen en het mogelijk verlies. Dit is een puur zakelijke beslissing zodra je op de zoon of dochter van tour gaat heb je niets te winnen alleen te verliezen.
Success, recognition, and conformity are the bywords of the modern world where everyone seems to crave the anesthetizing security of being identified with the majority.
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963.
Martin Luther King, Jr., Strength to Love, 1963.
quote:Hoi Gajus, long time, no see
Als pensionado vertoef ik overal en nergens. En mijn drie kleinkinderen.vergen veel van mijn tijd en aandacht.
Klopt en toch moeten de kinderen hun legitieme porties opeisen. Als jullie dit niet opeisen dan zijn jullie het gegarandeerd kwijt.quote:Ja, maar het het geval van een 'langstlevende' testament mag de langstlevende (=stiefmoeder) op de legitieme porties interen tot aan haar dood. Niks opvragen, dus. Of haar eerst van de trap duwen
Verwarring scheppen is heilzaam ... het activeert de hersencellen.quote:Ik wil je graag geloven. En misschien is het ook wel zo. Dat zou ik wel ontzettend dom van hem vinden, want hij had kunnen weten dat er gedonder van zou komen met de weduwe. Waarom zou je mensen in verwarring achterlaten?
Jouw broer heeft een notariële verklaring ontvangen bij zijn benoeming tot executeur. Indertijd (2003) vroeg de bank om deze verklaring alvorens de bankrekeningen toegankelijk te maken.quote:Goed nieuws, want mijn broer was toen executeur
Overigens, de bankrekening van jouw moeder werd toen omgedoopt tot de bankrekening van de Erven van Moeder. Ik zou die bankrekening gebruiken om het nieuwe geld over te hevelen.
Stiefmoeder trouwde om zich te verzekeren van een onbekommerde oude dag. Daarbij waren ingecalculeerd de ongemakken van een heerschap met een bovenmatig alcoholgebruik, met een verkankerde prostaat en - last but not least - met een stel losgeslagen kinderen. Dagelijks werd stiefmoeder geconfronteerd met het bestaan van die ongemakken ("Goh, vandaag is toch de verjaardag van mijn eerste kleinkind?"). Maar stiefmoeder overwon die ongemakken door vooral te denken aan haar aanstaande en verlossende weduwschap.quote:Ik ben heel bang dat je hier gelijk in hebt
op zaterdagavond werd afl3 van 'Alles draait om geld' uitgezonden.
herhaling maandagmiddag om 14.50.
en hier te bekijken: http://player.omroep.nl/?aflID=11191056
gaat ook een stukje over erfeniskwesties, en ook specifiek een kwestie met een en/of rekening.
wat ik opmaak uit het stuk: SNEL WEGHALEN DAT GELD!!
als je het geld EERST naar een willekeurige rekening overmaakt en dan daarna weer verder overboekt naar een andere rekening (die je specifiek gebruikt om het geld te parkeren) dan kan de weduwe die rekening niet zo makkelijk laten blokkeren, omdat ze simpelweg niet weet welke rekening het is.
herhaling maandagmiddag om 14.50.
en hier te bekijken: http://player.omroep.nl/?aflID=11191056
gaat ook een stukje over erfeniskwesties, en ook specifiek een kwestie met een en/of rekening.
wat ik opmaak uit het stuk: SNEL WEGHALEN DAT GELD!!
als je het geld EERST naar een willekeurige rekening overmaakt en dan daarna weer verder overboekt naar een andere rekening (die je specifiek gebruikt om het geld te parkeren) dan kan de weduwe die rekening niet zo makkelijk laten blokkeren, omdat ze simpelweg niet weet welke rekening het is.
Goedquote:
En misschien ook slecht. Mijn broer heeft zijn veto uitgesproken: hij is tegen het leeghalen van de rekening omdat die actie tegen ons zou werken in een toekomstige rechtszaak. Hij heeft liever dat de weduwe gaat 'graaien' dan dat wij het doen. Zit iets in
O, dank je voor de link, ik ga er (op een ander, minder zonnig) tijdstip even naar kijken.quote:Op zondag 18 juli 2010 10:47 schreef Feestkabouter het volgende:
op zaterdagavond werd afl3 van 'Alles draait om geld' uitgezonden.
herhaling maandagmiddag om 14.50.
en hier te bekijken: http://player.omroep.nl/?aflID=11191056
gaat ook een stukje over erfeniskwesties, en ook specifiek een kwestie met een en/of rekening.
wat ik opmaak uit het stuk: SNEL WEGHALEN DAT GELD!!
als je het geld EERST naar een willekeurige rekening overmaakt en dan daarna weer verder overboekt naar een andere rekening (die je specifiek gebruikt om het geld te parkeren) dan kan de weduwe die rekening niet zo makkelijk laten blokkeren, omdat ze simpelweg niet weet welke rekening het is.
Leukquote:Op zondag 11 juli 2010 03:28 schreef Gajus het volgende:
Als pensionado vertoef ik overal en nergens. En mijn drie kleinkinderen.vergen veel van mijn tijd en aandacht.
Maar moeten we dat nú al doen, terwijl de weduwe springlevend is, of pas na haar dood? Sowieso zal de notaris ons daar dan toch wel op wijzen..?quote:Klopt en toch moeten de kinderen hun legitieme porties opeisen. Als jullie dit niet opeisen dan zijn jullie het gegarandeerd kwijt.
Gemakkelijk verdiend, tochquote:Stiefmoeder trouwde om zich te verzekeren van een onbekommerde oude dag. Daarbij waren ingecalculeerd de ongemakken van een heerschap met een bovenmatig alcoholgebruik, met een verkankerde prostaat en - last but not least - met een stel losgeslagen kinderen. Dagelijks werd stiefmoeder geconfronteerd met het bestaan van die ongemakken ("Goh, vandaag is toch de verjaardag van mijn eerste kleinkind?"). Maar stiefmoeder overwon die ongemakken door vooral te denken aan haar aanstaande en verlossende weduwschap.
luister effe heel goed: een notaris is niet heilig.quote:Op zondag 18 juli 2010 13:43 schreef Nadine26 het volgende:
Maar moeten we dat nú al doen, terwijl de weduwe springlevend is, of pas na haar dood? Sowieso zal de notaris ons daar dan toch wel op wijzen..?
en het is al heel duidelijk geworden dat deze notaris zelfs verre van heilig is.
er is nog best veel speelruimte op de grens van wat wel en niet mag, hij zal die ruimte in al zijn partijdigheid gebruiken ook.
op zich zich denk ik niet dat hij verplicht is jou op allerlei mogelijkheden te wijzen. hij is wel verplicht jou eerlijk antwoord te geven op de vragen die je hem stelt. maar goed: dan ligt het er maar net aan of je de juiste vragen stelt!
GA NIET UIT VAN DE 'GOEDE' BEDOELINGEN EN OPRECHTHEID EN OPENHEID EN EERLIJKHEID VAN DEZE NOTARIS!!!
op zich jammer van het veto van je broer.
moreel gezien een goed argument van hem natuurlijk, maar als we moreel gezien met alle goede mensen gewoon alles pikten van de immorelen onder ons hadden wij (de nette/fatsoenlijke mensen) geen leven meer.
op zich kun je je afvragen (nog eens goed navragen/uitzoeken) of zijn rol als executeur van je moeders erfenis niet al lang is afgesloten en je nu gewoon gelijkwaardige partners bent qua jullie deel van de en/of rekening, en dus ook allemaal evenveel zeggenschap hebt over wat je met die rekening doet.
heb je zijn handtekening nodig als je een pasje wil aanvragen voor die rekening?
zo nee, dan heeft hij blijkbaar niet meer zeggenschap over wat er met dat geld gebeurt dan jij.
en desnoods (als je toegang hebt tot de rekening) haal je er 1/6 deel af (dus JOUW 1/3 deel van de 50%).
op zich is de kans dan ook groter dat de weduwe NIET de moeite zal nemen om daar achteraan te gaan.
en als je wel de hulp van je broer nodig hebt kun je hem gewoon ook vragen: wij kijken er op verschillende manieren tegenaan, ik respecteer jouw insteek/zienswijze, zou je die van mij ook willen respecteren en mij willen helpen om mijn 1/3 deel van onze helft (dus 1/6 van het totale bedrag) af te boeken van de rekening?
als de band tussen jullie goed is dan helpt hij je, als hij je niet helpt dan is de band tussen jullie misschien wel minder goed dan je tot nu toe hebt gedacht.
en als je het wel zou willen maar niet durft te vragen aan je broer omdat je bang bent schade toe te brengen aan de band die je met hem hebt, dan zou je ook eens goed moeten nadenken over hoe goed de band eigenlijk precies is.......
op zich is de kans dan ook groter dat de weduwe NIET de moeite zal nemen om daar achteraan te gaan.
en als je wel de hulp van je broer nodig hebt kun je hem gewoon ook vragen: wij kijken er op verschillende manieren tegenaan, ik respecteer jouw insteek/zienswijze, zou je die van mij ook willen respecteren en mij willen helpen om mijn 1/3 deel van onze helft (dus 1/6 van het totale bedrag) af te boeken van de rekening?
als de band tussen jullie goed is dan helpt hij je, als hij je niet helpt dan is de band tussen jullie misschien wel minder goed dan je tot nu toe hebt gedacht.
en als je het wel zou willen maar niet durft te vragen aan je broer omdat je bang bent schade toe te brengen aan de band die je met hem hebt, dan zou je ook eens goed moeten nadenken over hoe goed de band eigenlijk precies is.......
ik zat me nog 2 dingen te bedenken:
1. je kunt ook het geld apart zetten en de weduwe daar netjes over informeren met de mededeling dat je dat hebt gedaan omdat je niet degene wil zijn die er een juridische zaak om wil starten.
op die manier is het niet echt graaien omdat je aangeeft dat je het geld niet gaat gebruiken totdat er duidelijkheid/uitsluitsel over is aan wie het geld toebehoort. met dien verstande dat je wel het initiatief hebt genomen om het op een andere rekening te zetten, puur om de reden dat je niet het juridische gebeuren wil starten.
2. als het gaat om wie het eerst graait heb je de slag al verloren, want met de brief die van de notaris is gekomen is al duidelijk dat de weduwe heel snel was met graaien. dus als het gaat om het morele beeld van wie graait er, dan kun je al niet meer op je gezicht gaan, dat heeft de weduwe al gedaan.
enige wat je doet als je het geld opzij zet is zorgen dat zij niet kan graaien in datgene waar zij (volgens jou) geen recht op heeft.
misschien kun je je broer van deze zienswijze overtuigen.
1. je kunt ook het geld apart zetten en de weduwe daar netjes over informeren met de mededeling dat je dat hebt gedaan omdat je niet degene wil zijn die er een juridische zaak om wil starten.
op die manier is het niet echt graaien omdat je aangeeft dat je het geld niet gaat gebruiken totdat er duidelijkheid/uitsluitsel over is aan wie het geld toebehoort. met dien verstande dat je wel het initiatief hebt genomen om het op een andere rekening te zetten, puur om de reden dat je niet het juridische gebeuren wil starten.
2. als het gaat om wie het eerst graait heb je de slag al verloren, want met de brief die van de notaris is gekomen is al duidelijk dat de weduwe heel snel was met graaien. dus als het gaat om het morele beeld van wie graait er, dan kun je al niet meer op je gezicht gaan, dat heeft de weduwe al gedaan.
enige wat je doet als je het geld opzij zet is zorgen dat zij niet kan graaien in datgene waar zij (volgens jou) geen recht op heeft.
misschien kun je je broer van deze zienswijze overtuigen.
Nja. Als de weduwe zometeen gegraaid heeft, en jullie komen, mogelijk m.b.v. een adviseur, tot de conclusie dat jullie wel recht op het geld hebben, dan wordt de te beklimmen berg alleen maar hoger: mevrouw heeft connecties, een karakter zoals je dat alleen in sprookjes ziet en ook nog eens de begeerde dukatenschat. Grote kans dat jouw wat zachtaardige broer het dan helemaal maar wil laten varen, dat piratenschip. Ze lacht jullie vanuit haar kraaienest vierkant uit.quote:Op zondag 18 juli 2010 13:38 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Goed
Ik zou het geld absoluut zo snel mogelijk weghalen en een nette brief daarover de deur uitdoen aan en/of-partner. Dat kan onmogelijk tegen jullie werken, bij jullie beste weten is het jullie geld en bovendien blijft het vooralsnog gewoon beschikbaar, jullie zetten geen koers naar de Kaaijmaneilanden of een dergelijk oord met de schat. Je hebt niets te verliezen. Immers, als jullie een slepende zaak willen voorkomen kun je gaandeweg altijd besluiten het geld terug te geven als het erg vervelend dreigt te worden. Bovendien hebben jullie dan ook vaders laatste wens gehonoreerd als Gajus het bij het rechte eind heeft.
Kom op Nadine, je wist verdomme wel zo goed te pakken wat je wilde toen het om die getrouwde kerel ging!
.PS: het lijkt mij voor de hand liggend dat als de zaak duidelijk in het voordeel van stiefmoeder was geweest, notaris wel een uiteenzetting danwel een verwijzing had opgenomen in de brief die hij jullie heeft gestuurd. Als ik niets gemist heb, is dit niet gebeurd. Dit laat op z'n minst de mogelijkheid open dat er een beetje gebluft wordt aan de overkant. Als jullie nu actie ondernemen, moet de tegenpartij wel eieren voor z'n geld kiezen en met een onderbouwing voor hun claim komen. Dat kun je rustig afwachten en op basis van dat bericht besluiten of jullie het eventuele gevecht willen voeren. Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is even met je paspoort naar de bank te lopen het geld te laten overschrijven.
.[ Bericht 8% gewijzigd door keesjeislief op 18-07-2010 19:53:10 ]
heeft de hoop dat het allemaal stiekum toch nog goed komt...
Fotoboek
Fotoboek
ja daar heeft die lieve keesje toch eigenlijk heel simpel wel gelijk in.quote:Op zondag 18 juli 2010 19:36 schreef keesjeislief het volgende:
bij jullie beste weten is het jullie geld
het geld staat op een rekening die voor 50% van jullie is en tenzij er sprake is van uitzonderlijke omstandigheden (die niet door jullie kunnen worden aangetoond, dat moet de andere partij dan eventueel maar bewijzen) is dat geld voor de helft gewoon van jullie. zo zijn de regels.
dan is er geen sprake van graaien als je dat geld verplaatst, het is gewoon het verplaatsen van je eigen geld.
eigenlijk is dat nog een veel beter argument dan de dingen die ik eerder vandaag schreef.
Je hebt volkomen gelijk, al blijf ik het raar vinden dat hij executeur is - wij zijn dan wel geen erfgenamen, wij zijn wel belanghebbenden. Het komt er dus op neer dat we een 'eigen' notaris moeten inschakelen. Dat hadden we aanvankelijk ook gedaan, maar die man was gek en/of dronken, dus... nou ja, nu moeten we wéér op zoek, en zo heel boeiend vinden wij dat hele erfenisgedoe niet.quote:Op zondag 18 juli 2010 15:42 schreef Feestkabouter het volgende:
GA NIET UIT VAN DE 'GOEDE' BEDOELINGEN EN OPRECHTHEID EN OPENHEID EN EERLIJKHEID VAN DEZE NOTARIS!!!
Mijn broer en ik zitten wel op één lijn. Hij is alleen wat terughoudender in deze kwestie, omdat hij (net als ik aanvankelijk) éérst wil weten hoe onze kansen liggen. Met zo'n slepende rechtszaak doen we onszelf ook geen plezier. Dus: als we een serieuze kans maken, gaat hij ervoor. Zijn stelling is alleen: het testament gaat boven alles, en dus zal de rechter het gooien op een administratieve fout/slordigheid, omdat er geen misverstand bestaat over mijn vaders wens om alles na te laten aan de weduwe.quote:en desnoods (als je toegang hebt tot de rekening) haal je er 1/6 deel af (dus JOUW 1/3 deel van de 50%).
op zich is de kans dan ook groter dat de weduwe NIET de moeite zal nemen om daar achteraan te gaan.
en als je wel de hulp van je broer nodig hebt kun je hem gewoon ook vragen: wij kijken er op verschillende manieren tegenaan, ik respecteer jouw insteek/zienswijze, zou je die van mij ook willen respecteren en mij willen helpen om mijn 1/3 deel van onze helft (dus 1/6 van het totale bedrag) af te boeken van de rekening?
als de band tussen jullie goed is dan helpt hij je, als hij je niet helpt dan is de band tussen jullie misschien wel minder goed dan je tot nu toe hebt gedacht.
en als je het wel zou willen maar niet durft te vragen aan je broer omdat je bang bent schade toe te brengen aan de band die je met hem hebt, dan zou je ook eens goed moeten nadenken over hoe goed de band eigenlijk precies is.......
Dat blijft inderdaad een sterk punt.
Maar goed, wat ik tegen hem heb gezegd, is: niemand kan iets zinnigs zeggen over de uitkomst van een eventuele rechtszaak, simpelweg omdat dit geen standaardzaak is. Dit is een typisch geval van een rare, onduidelijke kwestie.
Bovendien kunnen maar heel weinig mensen er écht iets verstandigs over zeggen, omdat mijn vader, sinds de scheiding/dood van mijn moeder, enorm heeft lopen schuiven met geld en bankrekeningen, en daar hebben wij zelf aan bijgedragen, omdat wij tijdens de erfenisverdeling van mijn moeder ook geld aan elkaar (en aan mijn vader) hebben doorgesluisd, vorderingen hadden op elkaar, etc. Omdat we alle drie een huis hebben gekocht (huizen uit de boedel), is dat financiële plaatje niet bepaald doorzichtig, zeker niet voor een buitenstaander. De enige die werkelijk weet hoe het zit, is de accountant die ons destijds heeft bijgestaan tijdens de erfenisafwikkeling, maar de geweldige grap is dat deze man tegenwoordig werkt voor de weduwe
Op zich valt het met haar karakter nog wel mee, in zo verre dat zij niets te winnen heeft bij een goede verstandhouding met ons.Zij heeft gewoon alles geërfd. Het was natuurlijk aardig geweest als zij ons één keer had uitgelegd waarom dit zo geregeld is, en het was nóg aardiger geweest als ze een paar geruststellende woorden had gezegd over onze legitieme porties (bijvoorbeeld: 'Maak je geen zorgen, ik zal het echt niet verschenken of vergokken'), maar dan zijn allemaal emotionele argumenten. What's in it for her? Niks. Wij, als familie, zijn gewend schappelijk en leuk met elkaar om te gaan, maar zij is geen familie en dat is het hele verschilquote:Op zondag 18 juli 2010 19:36 schreef keesjeislief het volgende:
Nja. Als de weduwe zometeen gegraaid heeft, en jullie komen, mogelijk m.b.v. een adviseur, tot de conclusie dat jullie wel recht op het geld hebben, dan wordt de te beklimmen berg alleen maar hoger: mevrouw heeft connecties, een karakter zoals je dat alleen in sprookjes ziet en ook nog eens de begeerde dukatenschat. Grote kans dat jouw wat zachtaardige broer het dan helemaal maar wil laten varen, dat piratenschip. Ze lacht jullie vanuit haar kraaienest vierkant uit.
quote:Ik zou het geld absoluut zo snel mogelijk weghalen en een nette brief daarover de deur uitdoen aan en/of-partner. Dat kan onmogelijk tegen jullie werken, bij jullie beste weten is het jullie geld en bovendien blijft het vooralsnog gewoon beschikbaar, jullie zetten geen koers naar de Kaaijmaneilanden of een dergelijk oord met de schat. Je hebt niets te verliezen. Immers, als jullie een slepende zaak willen voorkomen kun je gaandeweg altijd besluiten het geld terug te geven als het erg vervelend dreigt te worden. Bovendien hebben jullie dan ook vaders laatste wens gehonoreerd als Gajus het bij het rechte eind heeft.
Kom op Nadine, je wist verdomme wel zo goed te pakken wat je wilde toen het om die getrouwde kerel ging!
Daar heb je een punt. Dit is inderdaad het ideale scenario. Mijn broer vindt dat we het 'eerlijk' moeten spelen, dus: notaris bellen en vragen wat hij precies bedoelt met zijn formulieren. En zeggen dat we niets tekenen, zolang we geen uitleg hebben. Natuurlijk hebben we overwogen dat de notaris (uit naam van de weduwe) dan onmiddellijk kan toeslaan door de rekeningen leeg te halen, maar - volgens mijn broer moeten we daar juist op hopen, omdat de tegenpartij zichzelf daarmee in de vingers snijdt.quote:PS: het lijkt mij voor de hand liggend dat als de zaak duidelijk in het voordeel van stiefmoeder was geweest, notaris wel een uiteenzetting danwel een verwijzing had opgenomen in de brief die hij jullie heeft gestuurd. Als ik niets gemist heb, is dit niet gebeurd. Dit laat op z'n minst de mogelijkheid open dat er een beetje gebluft wordt aan de overkant. Als jullie nu actie ondernemen, moet de tegenpartij wel eieren voor z'n geld kiezen en met een onderbouwing voor hun claim komen. Dat kun je rustig afwachten en op basis van dat bericht besluiten of jullie het eventuele gevecht willen voeren. Het enige wat je daarvoor hoeft te doen is even met je paspoort naar de bank te lopen het geld te laten overschrijven. [ afbeelding ].
daar heb ik dus een beetje ervaring mee, en dat was in onze situatie toch anders.quote:Op maandag 19 juli 2010 10:25 schreef Nadine26 het volgende:
Zijn stelling is alleen: het testament gaat boven alles, en dus zal de rechter het gooien op een administratieve fout/slordigheid, omdat er geen misverstand bestaat over mijn vaders wens om alles na te laten aan de weduwe.
daarmee bedoel ik: in jouw geval zou het (en eigenlijk in ELK geval, dus ook zoals ik het heb meegemaakt) gaan om alles wat tot de erfenis behoort, en volgens de standaard-regels hoort van de bankrekening maar 50% tot de erfenis.
dus EERST wordt er bepaald wat er precies tot de erfenis behoort en wat er aan anderen toebehoort, en DAARNA geldt het testament over het erfenis-deel.
in dit geval is het dus niet het testament wat leidend is.
pas als duidelijk is wat er precies allemaal in de erfenis zit kun je het testament gaan toepassen.
[ Bericht 2% gewijzigd door Feestkabouter op 19-07-2010 12:11:49 ]
dat is dus de vraag, en dat betwijfel ik eigenlijk ten zeerste.quote:Op maandag 19 juli 2010 10:42 schreef Nadine26 het volgende:
omdat de tegenpartij zichzelf daarmee in de vingers snijdt.
je kunt namelijk pas de conclusie trekken dat de tegenpartij zich in de vingers snijdt, als uit een rechtszaak (die dan door JULLIE zal moeten worden geinitieerd) blijkt dat ze het geld onterecht naar haar kant heeft getrokken.
en dan zie ik geen enkele reden om aan te nemen dat er nog sprake zou zijn van een straf of zo.
dus stel dat zij het geld naar zich toe trekt, en jullie starten een rechtszaak en jullie winnen, dan krijgen jullie gewoon de 50% en dan is daarmee de kous af.
zich daarmee in de vingers snijden is dan in mijn ogen op geen enkele manier van toepassing.
immers, andersom geldt hetzelfde (zoals de topicgenoten met mij adviseren): trek het geld (50%) naar jou toe, als je de rechtszaak (die dan door de weduwe zal moeten worden geinitieerd) verliest betaal je het terug en is er verder niks aan de hand.
Eens.quote:Op maandag 19 juli 2010 12:11 schreef Feestkabouter het volgende:
[..]
dat is dus de vraag, en dat betwijfel ik eigenlijk ten zeerste.
je kunt namelijk pas de conclusie trekken dat de tegenpartij zich in de vingers snijdt, als uit een rechtszaak (die dan door JULLIE zal moeten worden geinitieerd) blijkt dat ze het geld onterecht naar haar kant heeft getrokken.
en dan zie ik geen enkele reden om aan te nemen dat er nog sprake zou zijn van een straf of zo.
dus stel dat zij het geld naar zich toe trekt, en jullie starten een rechtszaak en jullie winnen, dan krijgen jullie gewoon de 50% en dan is daarmee de kous af.
zich daarmee in de vingers snijden is dan in mijn ogen op geen enkele manier van toepassing.
immers, andersom geldt hetzelfde (zoals de topicgenoten met mij adviseren): trek het geld (50%) naar jou toe, als je de rechtszaak (die dan door de weduwe zal moeten worden geinitieerd) verliest betaal je het terug en is er verder niks aan de hand.
.Ethisch is de houding van je broer natuurlijk te prijzen, maar ik zou zeggen dat het hier overdreven is. Een rechter is geen ethicus, je gedragen als een koorknaapje helpt je niet als de juridische feiten tegen je spreken. Het zou een rol kunnen spelen als een van de partijen de fatsoensnormen bewust met voeten treedt en daarmee de rechtsgang probeert te frustreren, maar daar is hier toch absoluut geen sprake van, vind jij van wel? Denk hierbij ook even aan het advies 'off the record' van de advocaat die je geraadpleegd hebt, hij heeft ervaring om zoiets te beoordelen en zou je zo'n advies nooit geven als het later in je nadeel zou kunnen gaan werken lijkt me? Nou ja, hoe dan ook, succes met de hele zaak!quote:Dit is inderdaad het ideale scenario. Mijn broer vindt dat we het 'eerlijk' moeten spelen, dus: notaris bellen en vragen wat hij precies bedoelt met zijn formulieren. En zeggen dat we niets tekenen, zolang we geen uitleg hebben. Natuurlijk hebben we overwogen dat de notaris (uit naam van de weduwe) dan onmiddellijk kan toeslaan door de rekeningen leeg te halen, maar - volgens mijn broer moeten we daar juist op hopen, omdat de tegenpartij zichzelf daarmee in de vingers snijdt.
heeft de hoop dat het allemaal stiekum toch nog goed komt...
Fotoboek
Fotoboek
Het opeisen van een legitieme portie dient binnen 5 jaar na de dood van de erflater te gebeuren. Het tijdstip van de dood van jouw vader is dus van belang (beslist niet de dood van de weduwe).quote:[b]Op zondag 18 juli 2010 13:43 schreef Nadine26 het volgende:
...
Maar moeten we dat nú al doen, terwijl de weduwe springlevend is, of pas na haar dood? Sowieso zal de notaris ons daar dan toch wel op wijzen..?
...
Notarissen profileren zich graag als onpartijdige dienaren van de wet. In (mijn) werkelijkheid blijken notarissen te neigen naar de 'interessantste' partij (zoals een bank, een projectontwikkelaar).
Van deze notaris mag jij geen constructieve bijdrage verwachten, integendeel ...
PS: ik onderschrijf volledig de standpunten van Feestkabouter en Keesje.
en ik onderschrijf dit:
mooi geformuleerd!quote:Op maandag 19 juli 2010 19:58 schreef Gajus het volgende:
In (mijn) werkelijkheid blijken notarissen te neigen naar de 'interessantste' partij (zoals een bank, een projectontwikkelaar).
En?
Zijn jullie al een stap verder?
Zijn jullie al een stap verder?
Op <a href="http://i52.tinypic.com/15yai5k.jpg" target="_blank" rel="nofollow"></a> schreef TheFamousMan
Geef maar toe, eigenlijk ben jij gewoon een keiharde baas, die uit 110% ongelooflijke koninklijkheid bestaat _O_
Geef maar toe, eigenlijk ben jij gewoon een keiharde baas, die uit 110% ongelooflijke koninklijkheid bestaat _O_
3 weken verder alweer, de tijd vliegt, ik ben ook benieuwd of er al een (stukje) richting is gekozen.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 14:24 schreef dralion13 het volgende:
En?
Zijn jullie al een stap verder?
en weer 3 weken verder, ben benieuwd of het nou goed gekomen is
Op <a href="http://i52.tinypic.com/15yai5k.jpg" target="_blank" rel="nofollow"></a> schreef TheFamousMan
Geef maar toe, eigenlijk ben jij gewoon een keiharde baas, die uit 110% ongelooflijke koninklijkheid bestaat _O_
Geef maar toe, eigenlijk ben jij gewoon een keiharde baas, die uit 110% ongelooflijke koninklijkheid bestaat _O_
Hoeveel geld zal er intussen al verspild zijn aan abrikooskleurige gastendoekjes en groentenfiguurzaagjes? .
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Dan maak je er juist een spelletje van. Ik zou dat niet doen, maar het overlaten aan een goede advocaat. En er zelf dan niet teveel mee bezig zijn. En dan zie je wel wat er uitkomt, toch? Ik zou er geen moreel dilemma van maken. Jullie zijn niet onredelijk bezig.quote:Op maandag 19 juli 2010 10:42 schreef Nadine26 het volgende:
Dit is inderdaad het ideale scenario. Mijn broer vindt dat we het 'eerlijk' moeten spelen, dus: notaris bellen en vragen wat hij precies bedoelt met zijn formulieren. En zeggen dat we niets tekenen, zolang we geen uitleg hebben. Natuurlijk hebben we overwogen dat de notaris (uit naam van de weduwe) dan onmiddellijk kan toeslaan door de rekeningen leeg te halen, maar - volgens mijn broer moeten we daar juist op hopen, omdat de tegenpartij zichzelf daarmee in de vingers snijdt.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Ah, sorryquote:Op zaterdag 4 september 2010 13:54 schreef dralion13 het volgende:
en weer 3 weken verder, ben benieuwd of het nou goed gekomen is
Het hele onderwerp was een beetje naar de achtergrond verdwenen. We hebben het erbij laten zitten, ben ik bang. Of nou ja: niet helemaal, we hebben de formulieren nog steeds niet ondertekend. Maar een rechtszaak zien we geen van allen zitten. Laatst hebben we de weduwe uitgenodigd voor een lunch, onder het motto: 'Dit moeten we toch als familie - kuch - met elkaar kunnen regelen.' De sfeer was inderdaad goed, we hebben rustig zitten praten, maar het bleek ingewikkeld om spijkers met koppen te slaan.
Wij hebben, zoals bekend, het buitenhuis geërfd. Helaas moeten wij de weduwe eerst uitkopen met onze legitieme porties; het huis kost ons dus geld (tegen de afspraak met mijn vader in) en bovendien hebben we een probleem met de financiering van het onderhoud. Het is een groot huis met een grote tuin, kortom: tuinman, reparaties etc. Waar betalen we dat van? Wij hebben de weduwe de volgende deal voorgesteld: als zij ons een voorschot geeft op onze legitieme porties (om het buitenhuis te onderhouden), ondertekenen wij die formulieren.
Een direct antwoord hebben we nog niet gekregen. Zij zit nog middenin de afwikkeling van de nalatenschap, zij weet dus niet hoeveel ze precies krijgt en wanneer etc. Dat was overigens wel een mooi moment - toen haar erfenis ter sprake kwam, zei ze: "Ja god, ik krijg een paar tonnetjes, het is nou ook weer niet zo dat ik er rijk van word."
Daarop zei mijn man: "Nou, Dingetje, volgens mij krijg je wel wat meer dan een paar tonnetjes. Je krijgt om precies te zijn X bedrag."
Ze bleef even stil. Toen zei ze: "Ja, ik ben net Doris Day, hè? Dat soort dingen heb ik niet op een rijtje, hoor."
Dit is een zeer uitgekookte dame, zoveel is duidelijk. Doris Day
Verder hebben we er heel veel witte wijn ingegooid, zodat ze op een bepaald moment ook heeft toegezegd dat ze het buitenhuis niet opnieuw zal laten taxeren (volgens het testament heeft ze dat recht). Het huis is in december 2009 nog getaxeerd, heel laag, dus dat is in ons voordeel als we haar uitkopen. Binnenkort doen we een nieuwe lunch. Even wat doosjes witte wijn bestellen
quote:Op zondag 5 september 2010 23:31 schreef Vivi het volgende:
Hoeveel geld zal er intussen al verspild zijn aan abrikooskleurige gastendoekjes en groentenfiguurzaagjes?
Doris Day heeft net een nieuwe badkamer laten aanleggen. Ook aast ze op een buitenhuis. Kortom: ze laat er geen gras over groeien. Nu nog een Rock Hudson ontmoeten
"Que sera sera" gaat dus niet helemaal op in haar boek .
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Daar ben ik het niet mee eens, er zijn genoeg integere notarissen die juist pal voor de zwakkere partij gaan staan, inderdaad om te voorkomen dat deze 'overweldigd' worden door de wederpartij.quote:Op maandag 19 juli 2010 19:58 schreef Gajus het volgende:
Notarissen profileren zich graag als onpartijdige dienaren van de wet. In (mijn) werkelijkheid blijken notarissen te neigen naar de 'interessantste' partij (zoals een bank, een projectontwikkelaar).
Van deze notaris mag jij geen constructieve bijdrage verwachten, integendeel ...
In de praktijk hebben die 'zwakkere' partijen vaak niet eens in de gaten dat ze behoed worden door de notaris, dat is het tragische van het beroepsgeheim.
No. I don't drink vodka every day. And it's so close today...
Wordt het uitoefenen van wilsrechten in het testament uitgesloten?
Anders kunnen jullie in ieder geval wilsrechten uitoefenen op jullie vordering op de weduwe. Ze kan jullie vordering dan niet weggeven of opmaken. Dan hebben jullie kinderen in ieder geval nog iets aan de erfenis, of jullie zelf als ze op korte termijn zou komen te overlijden aan een overdosis kaviaar of zo.
Zoek op stiefoudergevaar met Google.
Anders kunnen jullie in ieder geval wilsrechten uitoefenen op jullie vordering op de weduwe. Ze kan jullie vordering dan niet weggeven of opmaken. Dan hebben jullie kinderen in ieder geval nog iets aan de erfenis, of jullie zelf als ze op korte termijn zou komen te overlijden aan een overdosis kaviaar of zo.
Zoek op stiefoudergevaar met Google.
Ah, jullie vinden het dus wel leuk om er zelf ook een spel van te maken.quote:Op woensdag 8 september 2010 11:05 schreef Nadine26 het volgende:
[..]
Verder hebben we er heel veel witte wijn ingegooid, zodat ze op een bepaald moment ook heeft toegezegd dat ze het buitenhuis niet opnieuw zal laten taxeren (volgens het testament heeft ze dat recht). Het huis is in december 2009 nog getaxeerd, heel laag, dus dat is in ons voordeel als we haar uitkopen. Binnenkort doen we een nieuwe lunch. Even wat doosjes witte wijn bestellen
. Dan heb je zeker voer voor een nieuw boek, ooit.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Ik ben er weer... (of nog)...
Dit is wel een late update, waarvoor mijn excuses. De zaak loopt nog steeds; we zijn er nog niet uit en er is dus ook nog steeds niets ondertekend. Verbazend. We hebben inmiddels meerdere gesprekken gevoerd met de notaris en met de accountant van mijn ouders (die tegenwoordig voor 'de weduwe' werkt), maar het verhaal lijkt steeds ingewikkelder te worden, steeds vreemder, steeds verwarrender.
Het klopt niet, is mijn vermoeden. Iets klopt er niet, maar ik weet niet WAT. Punt is namelijk dat niemand helder is. Elke vraag die ik stel, wordt afgewimpeld. De notaris mompelt onbegrijpelijke dingen. De accountant spreekt complete wartaal. Het begint, kortom, een wat Kafkaësk gebeuren te worden. Ik krijg het idee dat IK gek ben. Waarom kan niemand een normaal antwoord formuleren? Ik wil alleen begrijpen hoe dit in elkaar zit. Maar dat lukt dus niet
Wat eraan vooraf ging (heel kort):
Mijn moeder overleed in 2005, mijn vader overleed in 2010, zij waren in 2005 gescheiden van tafel en bed. Na zijn dood bleek mijn vader hertrouwd te zijn. In zijn testament wees hij zijn nieuwe vrouw aan als zijn enige erfgename. Wij (3 kinderen) kregen een legaat in de vorm van een buitenhuis. Omdat mijn vader een zogenaamd 'Langstlevenden testament' had laten opmaken, kunnen wij - de kinderen - onze kindsdelen pas vorderen ná het overlijden van zijn tweede vrouw (en zij is ongeveer even oud als ik).
Klaar, alles was duidelijk.
Toen bleek dat wij (de 3 kinderen) nog mede-eigenaar waren van 3 bankrekeningen die ooit aan mijn ouders hadden toebehoord, zogenaamde en/of-rekeningen. Mijn vader heeft die rekeningen na de scheiding van mijn moeder nooit op zijn eigen naam laten zetten, en wij, de 3 erven van mijn moeder, zijn na haar dood automatisch mede-eigenaar geworden. Dat is tot op de dag van vandaag het geval. De weduwe vindt echter dat zij, als enige erfgename, recht heeft op die rekeningen. Wij moeten er dus afstand van doen.
Oké, enorm gezeik. De grap is dat wij drie maanden geleden al met een pen naar de notaris zijn gegaan om te tekenen. Dat waren we absoluut van plan; de formulieren zaten in mijn tas, we hadden met z'n drieën afgesproken om een eind aan deze ellende te maken - hop, vooruit met die geit. Wat er mis ging, kan ik niet navertellen. Het kwam erop neer dat we nog een paar kleine vraagjes stelden aan de notaris, en daarop gaf die man zulke onbegrijpelijke antwoorden, en hij zei zulke merkwaardige dingen, dat wij elkaar op een bepaald moment aankeken en wisten: NO WAY dat wij gaan tekenen
En dus stonden we een halfuur later weer buiten met de formulieren en de pen. En daar is het sindsdien bij gebleven. De verwarring wordt intussen steeds groter.
De weduwe begon al vrij snel te jammeren dat ze financieel aan de grond zat, dat wij haar leven kapot maakten en God weet wat allemaal nog meer. Dit leek mij onzin, aangezien zij beschikt over nog 7 andere bankrekeningen van mijn vader, die níet op onze naam staan. Toch kan zij om de één of andere reden niet aan dat geld komen, blijkbaar. Of ze doet alsof.
Prima, zo ver waren we dus vanochtend. Toen belde de accountant, en hij drong er opnieuw op aan dat ik mijn handtekening snel zou zetten om afstand te doen van de 3 inmiddels befaamde bankrekeningen. Ik vroeg hem of de weduwe inderdaad financieel aan de grond zit, en zo ja: hoe dat mogelijk is. Hij had geen idee, zei hij. Hij zei letterlijk: "Ik heb geen zicht op haar financiën."
Daarop zei ik: "Dat is raar, want ik heb wél zicht op haar financiën. Ik heb van jou namelijk een overzicht gekregen van de nalatenschap en daar staat het allemaal precies op. En ik ben niet degene die hoeft uit te rekenen hoeveel geld zij aan successierechten moet betalen. Dat doe jij toch? Hoe kun jij dat uitrekenen als je geen zicht hebt op haar financiën? Steek je dan gewoon een natte vinger in de lucht?"
Hij: "Nee, maar jullie moeten afstand doen van die drie rekeningen."
Ik: "Dat is een ander onderwerp. Ik vroeg of zij financieel aan de grond zit, zoals ze beweert, en hoe dat kan."
Hij: "Doe nou gewoon afstand van die rekeningen, dan is haar probleem opgelost."
Uiteindelijk, na lang aandringen, kreeg ik het idee dat er wel eens een heel ánder probleem zou kunnen zijn, en dat probleem heet: een ontbrekend echtscheidingsconvenant. Mijn ouders zijn in 2005 van tafel en bed gescheiden. De reden: mijn vader wilde zijn vermogen niet opsplitsen (zou hem veel belastinggeld kosten), daarom zijn mijn ouders toen overeengekomen om het geld (en alle andere spullen en huizen die ze samen bezaten) bij elkaar te houden; ze leefden er allebei van, zij het apart, en dat ging prima. Die situatie duurde trouwens maar kort, want enkele maanden later overleed mijn moeder.
Er was dus geen echtscheidingsconvenant. Wel werd de boedel na mijn moeders overlijden verdeeld - logsich: zij had geen testament, en wij (haar 3 kinderen) waren haar erven. Mijn vader kreeg toen de helft van het volledige vermogen, en wij kregen met z'n drieën de andere helft. Dit verliep allemaal in harmonie, maar... het echtscheidingsconvenant werd nooit opgemaakt. Niemand dacht eraan. Mijn moeder was dood. Wat viel er nog vast te leggen?
Toen hertrouwde mijn vader. Hij was weduwnaar, dus geen probleem. Echter, een maand later overleed hij. De weduwde erfde alles.
Maar ja: wat is alles, als er geen convenant is? Zou dat het probleem kunnen zijn? Zou dat bijvoorbeeld ook de reden kunnen zijn dat de weduwe niet bij haar geld kan? De accountant zei er iets over: "Misschien zijn die rekeningen geblokkeerd door de bank zelf, na het overlijden van je moeder. Het waren weliswaar geen en/of rekeningen, het waren misschien wel rekeningen waarvan zij mede-eigenaar was, en waarvoor zij dus ooit haar handtekening heeft gezet. Bij het overlijden van één van de rekeninghouders, wordt zo'n rekening door de bank geblokkeerd."
Oké, dit is een heel lang (en hopelijk niet al te warrig) verhaal geworden, maar ik hoop echt dat iemand hier iets zinnigs over kan zeggen. Het is ontzettend vervelend om steeds geconfronteerd te worden met mensen die mijn handtekening willen, en wel NU, en wel METEEN, zonder dat ik zelf snap waar ik precies voor teken.
Dit is wel een late update, waarvoor mijn excuses. De zaak loopt nog steeds; we zijn er nog niet uit en er is dus ook nog steeds niets ondertekend. Verbazend. We hebben inmiddels meerdere gesprekken gevoerd met de notaris en met de accountant van mijn ouders (die tegenwoordig voor 'de weduwe' werkt), maar het verhaal lijkt steeds ingewikkelder te worden, steeds vreemder, steeds verwarrender.
Het klopt niet, is mijn vermoeden. Iets klopt er niet, maar ik weet niet WAT. Punt is namelijk dat niemand helder is. Elke vraag die ik stel, wordt afgewimpeld. De notaris mompelt onbegrijpelijke dingen. De accountant spreekt complete wartaal. Het begint, kortom, een wat Kafkaësk gebeuren te worden. Ik krijg het idee dat IK gek ben. Waarom kan niemand een normaal antwoord formuleren? Ik wil alleen begrijpen hoe dit in elkaar zit. Maar dat lukt dus niet
Wat eraan vooraf ging (heel kort):
Mijn moeder overleed in 2005, mijn vader overleed in 2010, zij waren in 2005 gescheiden van tafel en bed. Na zijn dood bleek mijn vader hertrouwd te zijn. In zijn testament wees hij zijn nieuwe vrouw aan als zijn enige erfgename. Wij (3 kinderen) kregen een legaat in de vorm van een buitenhuis. Omdat mijn vader een zogenaamd 'Langstlevenden testament' had laten opmaken, kunnen wij - de kinderen - onze kindsdelen pas vorderen ná het overlijden van zijn tweede vrouw (en zij is ongeveer even oud als ik).
Klaar, alles was duidelijk.
Toen bleek dat wij (de 3 kinderen) nog mede-eigenaar waren van 3 bankrekeningen die ooit aan mijn ouders hadden toebehoord, zogenaamde en/of-rekeningen. Mijn vader heeft die rekeningen na de scheiding van mijn moeder nooit op zijn eigen naam laten zetten, en wij, de 3 erven van mijn moeder, zijn na haar dood automatisch mede-eigenaar geworden. Dat is tot op de dag van vandaag het geval. De weduwe vindt echter dat zij, als enige erfgename, recht heeft op die rekeningen. Wij moeten er dus afstand van doen.
Oké, enorm gezeik. De grap is dat wij drie maanden geleden al met een pen naar de notaris zijn gegaan om te tekenen. Dat waren we absoluut van plan; de formulieren zaten in mijn tas, we hadden met z'n drieën afgesproken om een eind aan deze ellende te maken - hop, vooruit met die geit. Wat er mis ging, kan ik niet navertellen. Het kwam erop neer dat we nog een paar kleine vraagjes stelden aan de notaris, en daarop gaf die man zulke onbegrijpelijke antwoorden, en hij zei zulke merkwaardige dingen, dat wij elkaar op een bepaald moment aankeken en wisten: NO WAY dat wij gaan tekenen
En dus stonden we een halfuur later weer buiten met de formulieren en de pen. En daar is het sindsdien bij gebleven. De verwarring wordt intussen steeds groter.
De weduwe begon al vrij snel te jammeren dat ze financieel aan de grond zat, dat wij haar leven kapot maakten en God weet wat allemaal nog meer. Dit leek mij onzin, aangezien zij beschikt over nog 7 andere bankrekeningen van mijn vader, die níet op onze naam staan. Toch kan zij om de één of andere reden niet aan dat geld komen, blijkbaar. Of ze doet alsof.
Prima, zo ver waren we dus vanochtend. Toen belde de accountant, en hij drong er opnieuw op aan dat ik mijn handtekening snel zou zetten om afstand te doen van de 3 inmiddels befaamde bankrekeningen. Ik vroeg hem of de weduwe inderdaad financieel aan de grond zit, en zo ja: hoe dat mogelijk is. Hij had geen idee, zei hij. Hij zei letterlijk: "Ik heb geen zicht op haar financiën."
Daarop zei ik: "Dat is raar, want ik heb wél zicht op haar financiën. Ik heb van jou namelijk een overzicht gekregen van de nalatenschap en daar staat het allemaal precies op. En ik ben niet degene die hoeft uit te rekenen hoeveel geld zij aan successierechten moet betalen. Dat doe jij toch? Hoe kun jij dat uitrekenen als je geen zicht hebt op haar financiën? Steek je dan gewoon een natte vinger in de lucht?"
Hij: "Nee, maar jullie moeten afstand doen van die drie rekeningen."
Ik: "Dat is een ander onderwerp. Ik vroeg of zij financieel aan de grond zit, zoals ze beweert, en hoe dat kan."
Hij: "Doe nou gewoon afstand van die rekeningen, dan is haar probleem opgelost."
Uiteindelijk, na lang aandringen, kreeg ik het idee dat er wel eens een heel ánder probleem zou kunnen zijn, en dat probleem heet: een ontbrekend echtscheidingsconvenant. Mijn ouders zijn in 2005 van tafel en bed gescheiden. De reden: mijn vader wilde zijn vermogen niet opsplitsen (zou hem veel belastinggeld kosten), daarom zijn mijn ouders toen overeengekomen om het geld (en alle andere spullen en huizen die ze samen bezaten) bij elkaar te houden; ze leefden er allebei van, zij het apart, en dat ging prima. Die situatie duurde trouwens maar kort, want enkele maanden later overleed mijn moeder.
Er was dus geen echtscheidingsconvenant. Wel werd de boedel na mijn moeders overlijden verdeeld - logsich: zij had geen testament, en wij (haar 3 kinderen) waren haar erven. Mijn vader kreeg toen de helft van het volledige vermogen, en wij kregen met z'n drieën de andere helft. Dit verliep allemaal in harmonie, maar... het echtscheidingsconvenant werd nooit opgemaakt. Niemand dacht eraan. Mijn moeder was dood. Wat viel er nog vast te leggen?
Toen hertrouwde mijn vader. Hij was weduwnaar, dus geen probleem. Echter, een maand later overleed hij. De weduwde erfde alles.
Maar ja: wat is alles, als er geen convenant is? Zou dat het probleem kunnen zijn? Zou dat bijvoorbeeld ook de reden kunnen zijn dat de weduwe niet bij haar geld kan? De accountant zei er iets over: "Misschien zijn die rekeningen geblokkeerd door de bank zelf, na het overlijden van je moeder. Het waren weliswaar geen en/of rekeningen, het waren misschien wel rekeningen waarvan zij mede-eigenaar was, en waarvoor zij dus ooit haar handtekening heeft gezet. Bij het overlijden van één van de rekeninghouders, wordt zo'n rekening door de bank geblokkeerd."
Oké, dit is een heel lang (en hopelijk niet al te warrig) verhaal geworden, maar ik hoop echt dat iemand hier iets zinnigs over kan zeggen. Het is ontzettend vervelend om steeds geconfronteerd te worden met mensen die mijn handtekening willen, en wel NU, en wel METEEN, zonder dat ik zelf snap waar ik precies voor teken.
Ik zou vooral niet tekenen en iemand die er verstand van heeft er naar laten kijken (een onafhankelijke derde).
Just my two cents.
Just my two cents.
Thou shalt not worship pop idols or follow lost prophets.
What Rabbit said...
Ik heb verder geen zin het hele topic door te lezen maar worden jullie zo niet uit jullie wettelijk deel gescrewed?
Ik heb verder geen zin het hele topic door te lezen maar worden jullie zo niet uit jullie wettelijk deel gescrewed?
Hebben we al gedaanquote:
Ik zou vooral niet tekenen en iemand die er verstand van heeft er naar laten kijken (een onafhankelijke derde).
Just my two cents.
We hebben twee onafhankelijke notarissen om advies gevraagd, maar het probleem is (denk ik) dat het ongelooflijk ingewikkeld is om iets zinnigs te zeggen, zelfs voor een expert, over een kwestie die ver teruggrijpt in het verleden.Notaris 1 zei: "U kunt beter meteen tekenen, dit is een kansloze zaak. Het testament gaat boven alles."
Notaris 2 zei: "Metéén die rekeningen leegtrekken, een goede advocaat in de arm nemen en de beuk erin."
Werkelijke argumenten ontbraken. (Overigens wisten we toen nog niet van het ontbrekende echtscheidingsconvenant).
Serieus
Misschien kun je beter terecht op een forum waar wat meer juristen lopen. En dan wel het linkje hier posten he?
Misschien kun je beter terecht op een forum waar wat meer juristen lopen. En dan wel het linkje hier posten he?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ja, maar dat probleem heb je sowieso met een 'vreemde'. Wat heeft de tweede vrouw van mijn vader met ons te schaften?quote:
What Rabbit said...
Ik heb verder geen zin het hele topic door te lezen maar worden jullie zo niet uit jullie wettelijk deel gescrewed?
Ik zal eens zoekenquote:
Serieus
Misschien kun je beter terecht op een forum waar wat meer juristen lopen. En dan wel het linkje hier posten he?
Ik ging even googelen op "ontbrekend echtscheidingsconvenant" en kwam uit op kassa.nl. Misschien handig?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Wat een verhaal joh. Allereerst gecondoleerd nog.
Je bent bij twee notarissen geweest waar je ook niet wijzer van werd. Drie maal is scheepsrecht, dus wat let je er nog een te zoeken die dingen wél helder kan uitleggen?
Je bent bij twee notarissen geweest waar je ook niet wijzer van werd. Drie maal is scheepsrecht, dus wat let je er nog een te zoeken die dingen wél helder kan uitleggen?
Ja, dat is nu het plan. Nog één keer, en dan treffen we hopelijk iemand die ons verder kan helpen. Dank voor je condoléancequote:
Wat een verhaal joh. Allereerst gecondoleerd nog.
Je bent bij twee notarissen geweest waar je ook niet wijzer van werd. Drie maal is scheepsrecht, dus wat let je er nog een te zoeken die dingen wél helder kan uitleggen?
Ik heb vanavond al langdurig zitten googlen, maar het probleem is dat het steeds om heel specifieke gevallen gaat, zoals dit ook een specifiek geval is. Wel las ik ergens (misschien bij 'Kassa'?) één berichtje van iemand die jaren na de scheiding van zijn ouders nog aanspraak bleek te kunnen maken op de erfenis i.v.m. een ontbrekend echtscheidingsconvenant.quote:
Ik ging even googelen op "ontbrekend echtscheidingsconvenant" en kwam uit op kassa.nl. Misschien handig?
Het stomme is: ik denk niet eens dat ik de weduwe voor de rechter zou slepen, maar ik wil wel graag weten hoe het zit.
Ik bedoelde het forum, niet het specifieke bericht Maar dat zijn inderdaad van die persoonlijke gevallen, net als het jouwe, hehe.
Maar dat zijn inderdaad van die persoonlijke gevallen, net als het jouwe, hehe.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Stel je vraag anders eens aan een notaris.
Een notaris anders dan die het testament heeft gemaakt.
Ten eerste de periode wanneer het testament is ontstaan, zo kort voor overlijden?
Ten tweede, zover ik weet, helaas notarieelrecht gaat boven erfrecht, als het testament rechtsgeldig is, krijgen de kinderen geen cent.
Want erfrecht regelt wel een kindsdeel, tenzij een testament via notarieel recht dit herroept.
De bankrekeningen, waarom zou je iets ondertekenen, waarmee je veel geld weggeeft.
zonder dat je overtuigd bent dat het wettig is?
Als die weduwe die bankrekeningen wil, die nu van jullie zijn, of op jullie naam staan.
Dan gaat ze maar naar de Rechter.
Pas als die oordeelt dat je afstand van de bankrekeningen moet doen, dan pas zou ik het doen.
(Edit: Ik bedenk me ook net, de bankrekeningen waren en je vader, en je moeders deel.
De weduwe van je vader kan natuurlijk nooit aanspraak maken op iets wat (deel)eigendom van je moeder is geweest.
Want wat van je moeder is geweest, behoort deels al reeds tot jouw eigendom.
Daar kan zde de "weduwe" nooit meer aankomen).
Een notaris anders dan die het testament heeft gemaakt.
Ten eerste de periode wanneer het testament is ontstaan, zo kort voor overlijden?
Ten tweede, zover ik weet, helaas notarieelrecht gaat boven erfrecht, als het testament rechtsgeldig is, krijgen de kinderen geen cent.
Want erfrecht regelt wel een kindsdeel, tenzij een testament via notarieel recht dit herroept.
De bankrekeningen, waarom zou je iets ondertekenen, waarmee je veel geld weggeeft.
zonder dat je overtuigd bent dat het wettig is?
Als die weduwe die bankrekeningen wil, die nu van jullie zijn, of op jullie naam staan.
Dan gaat ze maar naar de Rechter.
Pas als die oordeelt dat je afstand van de bankrekeningen moet doen, dan pas zou ik het doen.
(Edit: Ik bedenk me ook net, de bankrekeningen waren en je vader, en je moeders deel.
De weduwe van je vader kan natuurlijk nooit aanspraak maken op iets wat (deel)eigendom van je moeder is geweest.
Want wat van je moeder is geweest, behoort deels al reeds tot jouw eigendom.
Daar kan zde de "weduwe" nooit meer aankomen).
Je moet wel ontzettend goed zijn, wil je zoveel fouten kunnen maken :-S
Nadine. . Ik weet vrijwel niets, maar ik weet wel dat het echtscheidingsconvenant ook gewoon komt te vervallen bij overlijden van een van de partners. Dus zelfs als dat ding wel afgesloten was geweest had het nu geen werking meer gehad. Wat zou het dan nog voor consequenties voor de huidige situatie gehad kunnen hebben? Weet je wel zeker dat je vader en del in kwestie echt getrouwd waren? Misschien spelen notaris en mevrouw onder een hoedje en houden ze jullie voor dat er getrouwd was om jullie zoveel mogelijk van de erfenis uit handen te laten geven? . Begint een beetje op een aflevering van Magnum PI te lijken, dit.
.
[ Bericht 8% gewijzigd door keesjeislief op 16-12-2010 07:17:34 ]
. Ik weet vrijwel niets, maar ik weet wel dat het echtscheidingsconvenant ook gewoon komt te vervallen bij overlijden van een van de partners. Dus zelfs als dat ding wel afgesloten was geweest had het nu geen werking meer gehad. Wat zou het dan nog voor consequenties voor de huidige situatie gehad kunnen hebben? Weet je wel zeker dat je vader en del in kwestie echt getrouwd waren? Misschien spelen notaris en mevrouw onder een hoedje en houden ze jullie voor dat er getrouwd was om jullie zoveel mogelijk van de erfenis uit handen te laten geven? . Begint een beetje op een aflevering van Magnum PI te lijken, dit. .
.[ Bericht 8% gewijzigd door keesjeislief op 16-12-2010 07:17:34 ]
heeft de hoop dat het allemaal stiekum toch nog goed komt...
Fotoboek
Fotoboek
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Als die rekeningen van je vader (niet die 3, maar die andere 7) inderdaad ook van je moeder waren, en zij daarvoor getekend heeft, kan het weleens zo zijn dat het recht om te tekenen voor die rekeningen nu bij jullie drieën ligt, als erfgenamen. Dat zou ook betekenen, dat de helft van die rekeningen onder je moeders nalatenschap valt, en dat zou dan weer betekenen dat jullie recht hebben op de helft van die helft, net als je met moeders erfenis.
Heb je de gegevens van die rekeningen? Dan zou je eens bij de bank(en) kunnen informeren hoe het zit en of ze inderdaad geblokkeerd zijn. Ik zou in elk geval geen afstand doen van die drie en/of-rekeningen, zolang jullie niet weten hoe de hele zaak in elkaar zit. Groot gelijk dat jullie niet getekend hebben. De zaak stinkt aan alle kanten.
Heb je de gegevens van die rekeningen? Dan zou je eens bij de bank(en) kunnen informeren hoe het zit en of ze inderdaad geblokkeerd zijn. Ik zou in elk geval geen afstand doen van die drie en/of-rekeningen, zolang jullie niet weten hoe de hele zaak in elkaar zit. Groot gelijk dat jullie niet getekend hebben. De zaak stinkt aan alle kanten.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
waren dat écht notarissen?!quote:
[..]
Notaris 1 zei: "U kunt beter meteen tekenen, dit is een kansloze zaak. Het testament gaat boven alles."
Notaris 2 zei: "Metéén die rekeningen leegtrekken, een goede advocaat in de arm nemen en de beuk erin."
want dat zijn belachelijke 'adviezen'
sowieso staat een testament helemaal niet boven alles, de wet staat uiteindelijk boven alles, je kunt alles vastleggen wat je wilt, als er een wet op bestaat overruled die het testament, zo ongeveer les 1 in rechten.
meteen rekeningen leegtrekken waarover een erfeniskwestie loopt? mag ook helemaal niet, totale onzin.
ga nou eens naar een echte gewone notaris / jurist voor advies, zij kunnen ook gewoon alle info en documentatie opvragen zodat je weet waar je aantoe bent.
Perfect paranoia is perfect awareness. Yes, I am a misfit.
als de tegenpartij jullie hulp nodig heeft voor het vrijmaken/openmaken van de 7 rekeningen, dan is het niet logisch dat ze uit alle macht probeert om elke cent naar zich toe te trekken.quote:
Als die rekeningen van je vader (niet die 3, maar die andere 7) inderdaad ook van je moeder waren, en zij daarvoor getekend heeft, kan het weleens zo zijn dat het recht om te tekenen voor die rekeningen nu bij jullie drieën ligt, als erfgenamen. Dat zou ook betekenen, dat de helft van die rekeningen onder je moeders nalatenschap valt, en dat zou dan weer betekenen dat jullie recht hebben op de helft van die helft, net als je met moeders erfenis.
een voorstel waarin de 3 kinderen ook een deel krijgen is dan realistischer.
maar ja, als je (de weduwe) een echt dikke plaat voor je hoofd hebt..........
je zou natuurlijk zelf dat voorstel kunnen doen:
ongeacht hoeveel er op die 7 rekeningen staat, als wij nou gewoon de helft van die 3 rekeningen krijgen helpen we je met die 7, en dan is alles klaar.
ander voorstel:
als zij zo aan de grond zit, kun je voorstellen om de 3 rekeningen te delen, helft naar jullie rekeningen, helft naar haar, dan heeft zij nu zakgeld.
en dan met de afspraak dat als zij denkt recht te hebben op de helft die jullie hebben, ze dat dan maar gewoon moet aantonen. jullie houden het apart, en als duidelijk is dat zij er recht op heeft, dan krijgt ze het gewoon.
ik heb geen specialistische kennis of zo, maar toch ben ik ervan overtuigd dat die 3 rekeningen sowieso echt voor de helft van jullie zijn.
ik weet wel uit ervaring dat NIET telt hoe iets bedoeld was en dat WEL telt hoe dingen nu op papier staan.
nieuwe kennis of vraagtekens (over dat convenant): opnieuw een gesprek met de notaris die het prettigst op jullie overkomt.
al is dat laatste ook nooit zeker: in de zaak waar ik mee bezig ben blijkt de notaris (die zo prettig was en waar we zo fijn mee communiceerden) er helemaal naast te hebben gezeten, en sinds dat duidelijk is hebben we niets meer van hem gehoord. ook geen excuses dus. die is ook echt direct gedegradeerd tot lul de behanger.
Wat heeft het ermee te maken wie zij precies is? Punt is, je hebt wettelijk minimaal recht op de helft van wat je zou krijgen als er geen testament was. Stel bijv. er zijn 4 kinderen, krijgt normaal elk 25% van de waarde van de totale boedel zonder testament. Stel pa wil alles geven aan z'n nieuwe vriendin (een stichting, de zwerver op de hoek), dat kan niet, wettelijk hebben de kinderen elk recht op minimaal 12.5% van de boedel. Dus de vraag is, hoeveel is het vakantiehuis en jullie kindsdelen (die jullie kunnen inruilen tegen de rest van het vakantiehuis) waard in verhouding tot de hele boedel, en wat zijn precies jullie wettelijke delen (ik ben niet zo op de hoogte van hoe die verdeling precies werkt helaas, maar dat kan je vast ergens opzoeken, google books heeft tegenwoordig een volledige juridische bibliotheek van officiele handboeken en tekst&commentaarboeken). Is dat minder dan het wettelijk deel dan heeft een rechtszaak nut.quote:
[..]
Ja, maar dat probleem heb je sowieso met een 'vreemde'. Wat heeft de tweede vrouw van mijn vader met ons te schaften?
Verder inderdaad ingewikkeld hoe het met de rekeningen zit; waren ze nou wel of niet (en voor welk deel) van jullie pa, zijn ze in het testament ueberhaupt besproken en wat gebeurt er als dat niet zo is, etc. Ik heb zo'n flauw vermoeden dat het zo'n vaag gevalletje is wat "open staat voor interpretatie" (lees: welles/nietes verhaal wordt waarbij de advocaten van de ene partij het ene zeggen en de advocatenpartijen van de andere partij het andere). Ik zou zelf absoluut een (gespecialiseerde!) advocaat daarover raadplegen om een beeld te krijgen van het baten/kosten plaatje van een rechtszaak - dat is namelijk buiten de specifieke kennis van de notaris - maar dat ligt misschien aan mij. Stel er staat in totaal 20 000 op de rekeningen en de helft is idd nog van je moeder en de helft van hem, dan heb je dus iets van 15000 te winnen maximaal. Een kostenplaatje van 10 000 euro is niet vreemd voor een rechtszaak en zelfs als je wint vergoedt de tegenpartij niet alles. Staat er nog 100 000 op die rekeningen dan wordt het dus opeens een ander verhaal. En, hoe ligt het bewijsrecht e.d, want je kunt wel recht hebben maar het niet kunnen krijgen en dan is zo'n zaak kansloos. Dat zijn van die typische dingen die moet je aan een advocaat vragen niet aan een notaris. Bovendien kan het inhuren van rechtsbijstand soms ook wel een signaalfunctie hebben (die positief of negatief kan uitpakken, maar ook dat is weer een afweging)
[ Bericht 6% gewijzigd door Sessy op 16-12-2010 12:16:28 ]
Door haar historie neem ik haar inderdaad niet meer serieus, maar mocht er maar een fragment waar zijn, kijk naar de legitieme portie.
"Never forget that only dead fish swim with the stream." -Malcolm Muggeridge
Waarom bewandelt de tegenpartij niet de gerechtelijke weg om de rekeningen te ontsluiten? Blijkbaar heeft men iets te verbergen. Een feitenonderzoek door een deskundige kan dit geheim openbaren.
Zomaar een hypothese: het tweede huwelijk van jouw vader is niet rechtsgeldig (het huwelijk is kort voor zijn dood gesloten en vanwege de haast zijn wettelijke bepalingen geschonden).
Zomaar een hypothese: het tweede huwelijk van jouw vader is niet rechtsgeldig (het huwelijk is kort voor zijn dood gesloten en vanwege de haast zijn wettelijke bepalingen geschonden).
Beetje mijn idee jatten. Gajes.quote:
Waarom bewandelt de tegenpartij niet de gerechtelijke weg om de rekeningen te ontsluiten? Blijkbaar heeft men iets te verbergen. Een feitenonderzoek door een deskundige kan dit geheim openbaren.
Zomaar een hypothese: het tweede huwelijk van jouw vader is niet rechtsgeldig (het huwelijk is kort voor zijn dood gesloten en vanwege de haast zijn wettelijke bepalingen geschonden).
.
heeft de hoop dat het allemaal stiekum toch nog goed komt...
Fotoboek
Fotoboek
Sorry Kees, jouw post dringt nu pas tot mij door.quote:
Beetje mijn idee jatten. Gajes.
BTW, jij liet jou inspireren door Magnum PI, ik door Sherlock Holmes / Hercule Poirot. Maar ja, ik mag mij rekenen tot de Previous Generation Hippies.
Tip: Als je het gevoel hebt dat je ergens niet uit komt en overal vage antwoorden krijgt; nooit wat tekenen of toegeven.
Ik ben ondertussen al ruim 3 jaar in een (heel vervelende) erfeniskwestie betrokken, waar we in eerste instantie ook geen zin in hadden, maar omdat we van de tegenpartij steeds zulke rare antwoorden op onze "waarom dan?" vragen kregen, hebben we nooit iets getekend voordat we boven tafel hadden hoe het nou zat.
Toen die waarheid uiteindelijk wel boven water kwam (na veel puzzelwerk overigens, want alle documenten die we wilden hebben, kregen we maar niet, want die waren zogenaamd kwijt (heel stom; bankafschriften uit 2001 bijvoorbeeld konden we zo krijgen, maar die uit de tijd waar het uiteindelijk om bleek te gaan, die uit 2004 waren al vernietigd) waren we hier zo kwaad om, maar je kan je gewoon niet voorstellen wat voor fratsen mensen uithalen voor een paar rotcenten...
Ik ben ondertussen al ruim 3 jaar in een (heel vervelende) erfeniskwestie betrokken, waar we in eerste instantie ook geen zin in hadden, maar omdat we van de tegenpartij steeds zulke rare antwoorden op onze "waarom dan?" vragen kregen, hebben we nooit iets getekend voordat we boven tafel hadden hoe het nou zat.
Toen die waarheid uiteindelijk wel boven water kwam (na veel puzzelwerk overigens, want alle documenten die we wilden hebben, kregen we maar niet, want die waren zogenaamd kwijt (heel stom; bankafschriften uit 2001 bijvoorbeeld konden we zo krijgen, maar die uit de tijd waar het uiteindelijk om bleek te gaan, die uit 2004 waren al vernietigd) waren we hier zo kwaad om, maar je kan je gewoon niet voorstellen wat voor fratsen mensen uithalen voor een paar rotcenten...
Allemaal veel dank voor de tips en adviezen
Ik was even afwezig, vandaar de late reactie, en intussen is er het nodige veranderd. Wij zullen nu waarschijnlijk toch een juridisch gevecht aangaan, omdat het verhaal steeds vreemder wordt, en steeds onduidelijker. Zeker is dat er dingen absoluut niet kloppen. Ook zeker is dat al onze 'adviseurs' (de notaris, de accountant) geen antwoord willen geven op de heldere vragen die wij stellen. Bovendien, en dat is voor ons de reden om nu serieus te gaan uitzoeken hoe dit verhaal in elkaar steekt, blijkt het helemaal niet alleen om die 3 bankrekeningen te gaan - het gaat hoogstwaarschijnlijk om de hele erfenis. Om alles, dus. Om de één of andere reden kan de weduwe niet bij haar geld komen. Volgens de banken is het niet haar geld. Volgens het testament is het wel haar geld, maar de banken hebben geen boodschap aan het testament. Het is te ingewikkeld om hier precies uit te leggen, maar het komt erop neer dat dáár een kink in de kabel zit (voor de weduwe, dus) en blijkbaar mogen wij niet weten hoe dat precies in elkaar zit. De notaris draait eromheen, de accountant weigert uitleg te geven, en de weduwe liegt. Conclusie: ze doen niet voor niks zo ingewikkeld. Hoe moeilijk is het om ons één keer te vertellen wat precies het probleem is? Nou ja: dat is waarschijnlijk niet zo moeilijk, maar het is gevaarlijk. Ik denk dat wij sterker staan dan we tot dusver dachten.
Dit hebben ze heel dom aangepakt. Om te beginnen hebben wij nooit op het geld geaasd, het ging ons voornamelijk om de helderheid. Wij hebben steeds gezegd dat we bereid waren om te tekenen (en dus om afstand te doen van de 3 bankrekeningen) maar dat we eerst wilden begrijpen wát we precies tekenenden, en waarom. Dat is kennelijk teveel gevraagd. Dus nu gaan we de zaak alsnog tot op de bodem uitzoeken
Ik was even afwezig, vandaar de late reactie, en intussen is er het nodige veranderd. Wij zullen nu waarschijnlijk toch een juridisch gevecht aangaan, omdat het verhaal steeds vreemder wordt, en steeds onduidelijker. Zeker is dat er dingen absoluut niet kloppen. Ook zeker is dat al onze 'adviseurs' (de notaris, de accountant) geen antwoord willen geven op de heldere vragen die wij stellen. Bovendien, en dat is voor ons de reden om nu serieus te gaan uitzoeken hoe dit verhaal in elkaar steekt, blijkt het helemaal niet alleen om die 3 bankrekeningen te gaan - het gaat hoogstwaarschijnlijk om de hele erfenis. Om alles, dus. Om de één of andere reden kan de weduwe niet bij haar geld komen. Volgens de banken is het niet haar geld. Volgens het testament is het wel haar geld, maar de banken hebben geen boodschap aan het testament. Het is te ingewikkeld om hier precies uit te leggen, maar het komt erop neer dat dáár een kink in de kabel zit (voor de weduwe, dus) en blijkbaar mogen wij niet weten hoe dat precies in elkaar zit. De notaris draait eromheen, de accountant weigert uitleg te geven, en de weduwe liegt. Conclusie: ze doen niet voor niks zo ingewikkeld. Hoe moeilijk is het om ons één keer te vertellen wat precies het probleem is? Nou ja: dat is waarschijnlijk niet zo moeilijk, maar het is gevaarlijk. Ik denk dat wij sterker staan dan we tot dusver dachten.
Dit hebben ze heel dom aangepakt. Om te beginnen hebben wij nooit op het geld geaasd, het ging ons voornamelijk om de helderheid. Wij hebben steeds gezegd dat we bereid waren om te tekenen (en dus om afstand te doen van de 3 bankrekeningen) maar dat we eerst wilden begrijpen wát we precies tekenenden, en waarom. Dat is kennelijk teveel gevraagd. Dus nu gaan we de zaak alsnog tot op de bodem uitzoeken
En wat als blijkt dat ze formeel nergens recht op heeft, geven jullie dan wel het deel dat haar "moreel' toebehoort als ex-partner van je vader? (dus zeg de helft van de bezittingen?)
De wijze houdt zich op de achtergrond, in werkelijkheid staat hij vooraan
Ja, lijkt me welquote:
En wat als blijkt dat ze formeel nergens recht op heeft, geven jullie dan wel het deel dat haar "moreel' toebehoort als ex-partner van je vader? (dus zeg de helft van de bezittingen?)
Het vervelende met dit soort dingen is dat het al snel uit de hand loopt. Wij kennen haar niet goed genoeg om ons 'verbonden' te voelen met haar, en dus zijn we sneller geneigd om haar tegen te werken. Andersom werkt het precies zo.
Voorbeeld: via de notaris heb ik de stiefmoeder een voorstel gedaan dat erop neerkwam dat wij haar die bankrekeningen gaven, en dat zij ons een voorschot zou geven op onze kindsdelen - een relatief klein bedrag (per persoon 1% van de volledige nalatenschap). Wij hebben immers een buitenhuis geërfd dat we niet kunnen bekostigen (onderhoud, tuin etc.) en daar zou dat voorschot heel handig voor zijn.
In het testament vraagt mijn vader (in de vorm van een verzoek) of wij de weduwe jaarlijks ca. 1 maand gebruik willen laten maken van het buitenhuis. Het woord verzoek zegt het al: het hóeft niet, het zou wel fijn zijn. Wij hebben meteen al gezegd dat ze gerust naar dat huis kan gaan, geen probleem.
Het voorschot heb ik daarom ook gebracht in de vorm van een verzoek. Dus: het zou fijn zijn, maar het hoeft niet. Ik heb er wel bijgezegd dat zij er zelf ook van profiteert, aangezien zij in de toekomst gebruik blijft maken van het huis, en dan is het natuurlijk mooi als het een beetje goed onderhouden is.
Oké. Op dit verzoek heeft zij nooit geantwoord. Ik heb de notaris gebeld, en die zei: "Gut ja, dat verzoek... ik heb het wel met haar besproken, maar ik ben vergeten wat ze heeft gezegd. Ik bel je er morgen even over terug."
Een maand later had hij nog niet gebeld. Dus heb ik hém maar weer opgebeld en gevraagd of hij zijn geheugen inmiddels weer terug had
Dat was gelukkig het geval, en hij zei: "Op jullie verzoek kan de weduwe geen ja en geen nee zeggen." Sindsdien noemen wij deze episode "Geen jager, geen neger."
En kijk, zo gaat het dus. Onder familieleden regel je dit soort dingen probleemloos, het spreekt eigenlijk voor zich. Maar met een 'vreemde' kun je niet gemakkelijk wheelen en dealen. Zij vat ons verzoek op als een dwangbevel, denk ik. Dat is het niet, want ook hier geldt dat het ons eigenlijk minder te doen is om het geld dan om het gebaar. Wij gunnen haar het gebruik van het buitenhuis, maar wij zitten financieel in de knoop met dat huis, dus waarom zou zij dit verzoek dan weigeren? Ik snap dat echt niet. Maar ja: geld
ik snap wel waarom de bank niet naar het testament kijkt.
door het ontbreken van het echtscheidingsconvenant is het geld niet alleen van jou overleden vader , maar ook van de overleden moeder.
je vader kan 10 testamenten maken maar nooit weg geven wat niet geheel van hem is.
heel simpel is 1 deel van je vader en 1 deel van de erven van jou moeder (jij en je broers / zussen)
de stiefmoeder / weduwe kan dus nooit alles erven ten zij jullie afstand doen maar daar zie ik geen enkele goede reden voor.
ik ben geen expert maar het eerste wat ik me afvraag, welke notaris heeft het testament opgestelt, had die al niet moeten zien dat er ergens iets niet klopt.
het zou wel eens zo kunnen zijn dat er door deze fout helemaal geen geldig testament is.
hoe is de erfenis van moeder afgehandeld en door wie ?
daar zijn jullie als kinderen namelijk verantwoordelijk voor.
[ Bericht 1% gewijzigd door dop op 27-12-2010 07:57:42 ]
door het ontbreken van het echtscheidingsconvenant is het geld niet alleen van jou overleden vader , maar ook van de overleden moeder.
je vader kan 10 testamenten maken maar nooit weg geven wat niet geheel van hem is.
heel simpel is 1 deel van je vader en 1 deel van de erven van jou moeder (jij en je broers / zussen)
de stiefmoeder / weduwe kan dus nooit alles erven ten zij jullie afstand doen maar daar zie ik geen enkele goede reden voor.
ik ben geen expert maar het eerste wat ik me afvraag, welke notaris heeft het testament opgestelt, had die al niet moeten zien dat er ergens iets niet klopt.
het zou wel eens zo kunnen zijn dat er door deze fout helemaal geen geldig testament is.
hoe is de erfenis van moeder afgehandeld en door wie ?
daar zijn jullie als kinderen namelijk verantwoordelijk voor.
[ Bericht 1% gewijzigd door dop op 27-12-2010 07:57:42 ]
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Ik zou eens naar een advocaat gaan die gespecialiseerd is in erfenisrecht. Die eerste notaris is misschien niet objectief als hij voor de weduwe werkt.
Was het een natuurlijke dood? Zo'n jonge weduwe heeft altijd iets verdachts...
Was het een natuurlijke dood? Zo'n jonge weduwe heeft altijd iets verdachts...
Van een idioot kun je nooit een discussie winnen.
En we zijn weer terug bij af. Een aantal maanden geleden gaf ik volgens mij al op pagina 1 het antwoord op alle vragen van de TS.quote:
ik snap wel waarom de bank niet naar het testament kijkt.
door het ontbreken van het echtscheidingsconvenant is het geld niet alleen van jou overleden vader , maar ook van de overleden moeder.
je vader kan 10 testamenten maken maar nooit weg geven wat niet geheel van hem is.
heel simpel is 1 deel van je vader en 1 deel van de erven van jou moeder (jij en je broers / zussen)
de stiefmoeder / weduwe kan dus nooit alles erven ten zij jullie afstand doen maar daar zie ik geen enkele goede reden voor.
ik ben geen expert maar het eerste wat ik me afvraag, welke notaris heeft het testament opgestelt, had die al niet moeten zien dat er ergens iets niet klopt.
het zou wel eens zo kunnen zijn dat er door deze fout helemaal geen geldig testament is.
hoe is de erfenis van moeder afgehandeld en door wie ?
daar zijn jullie als kinderen namelijk verantwoordelijk voor.
Overigens kan een testament best geldig zijn in een dergelijke situatie. Het geldt dan alleen maar voor het deel dat daadwerkelijk van de vader is/was.
Duurt allemaal wel erg lang....
Binnenkort naar de drukker voor een eerste proefversie?
Hoe kan je nou 6 maanden bezig zijn met zoiets?
En wat hierboven werd gezegd: wie heeft dat testament opgemaakt?
Binnenkort naar de drukker voor een eerste proefversie?
Hoe kan je nou 6 maanden bezig zijn met zoiets?
En wat hierboven werd gezegd: wie heeft dat testament opgemaakt?
Haters everywhere but I don't really care.
6 maanden is niks, ik ben al 3 jaar bezig.quote:
Duurt allemaal wel erg lang....
Binnenkort naar de drukker voor een eerste proefversie?
Hoe kan je nou 6 maanden bezig zijn met zoiets?
En wat hierboven werd gezegd: wie heeft dat testament opgemaakt?
Ik heb voor het eerst in jaren een "oud" topic gelezen waarbij ik in m'n beeldscherm zat. Wat een verhaal. Ik heb geen enkel advies maar alleen maar jaw-dropping ogen. WTF!!!
Sterkte met het verhaal, ik kijk uit naar de afloop.
Sterkte met het verhaal, ik kijk uit naar de afloop.
In theory there is no difference between theory and practice. In practice there is.
Mwah, dat geloof ik best, maar zij is al 6 maanden bezig met een simpele vraag als: 'heb ik recht op het geld, of niet' .... Kappen met miepen en pinnen die handelquote:
6 maanden is niks, ik ben al 3 jaar bezig.
Persoonlijk had ik het gewoon 50% naar een andere rekening overgeboekt. Dat die weduwe dat nog niet gedaan heeft geeft al aan dat ze niet bij het geld kan (ze klaagt over geldnood, dus als ze kon pinnen had ze het gedaan, lijkt me). Als TS wel een pasje heeft en naar believen kan pinnen, dan zal het wel van haar zijn en anders is het in ieder geval een verklaarbare fout (als de weduwe komt aanjanken met advocaten en aangiftes wegens diefstal)...
Haters everywhere but I don't really care.
Trouwens nog 1 dringend advies aan de erven in kwestie , zolang je ook maar enige twijfel hebt in de kwestie niets tekenen , en als er mensen een reactie van je verwachten , geef je als antwoord dat je in beraad gaat, dat recht heb je ook ,een beslissing kan pas worden afgedwongen als een van de belanghebbende een rechtzaak start , en de rechter je vraagt om ofwel de erfenis te accepeteren of te verwerpen.
als je in beraad gaat houd dat wel in dat je niets met de erfenis doet , dus geen geld opnemen of uitgeven, of goederen uit de erfenis verkopen of weggeven.
ga je wel dingen doen met geld of goederen dan betekent dit dat je de erfenis accepteerd , en daar mee verplicht je je zelf tot handelen.
als je in beraad gaat houd dat wel in dat je niets met de erfenis doet , dus geen geld opnemen of uitgeven, of goederen uit de erfenis verkopen of weggeven.
ga je wel dingen doen met geld of goederen dan betekent dit dat je de erfenis accepteerd , en daar mee verplicht je je zelf tot handelen.
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Ja, zoals jij het hier verwoordt, zo zit het waarschijnlijk. Zoiets kan natuurlijk gebeuren, fouten zijn menselijk, maar wat ik zo bloedirritant vind, is dat niemand hardop wil zeggen wat er aan de hand is. Blijkbaar zijn ze allemaal (de weduwe, bij de notaris en de accountant) doodsbenauwd voor ons, en dat is dus dom. Dat slinkse gedrag heeft ons achterdochtig gemaakt, en inmiddels zijn we zwaar geïrriteerd. Als deze mensen vanaf het begin duidelijk waren geweest, en gewoon hadden verteld dat er een probleem was (en wat dat probleem precies was) hadden wij waarschijnlijk vrolijk meegewerkt en getekend. Nu is dat een gepasseerd station.quote:
ik snap wel waarom de bank niet naar het testament kijkt.
door het ontbreken van het echtscheidingsconvenant is het geld niet alleen van jou overleden vader , maar ook van de overleden moeder.
je vader kan 10 testamenten maken maar nooit weg geven wat niet geheel van hem is.
heel simpel is 1 deel van je vader en 1 deel van de erven van jou moeder (jij en je broers / zussen)
de stiefmoeder / weduwe kan dus nooit alles erven ten zij jullie afstand doen maar daar zie ik geen enkele goede reden voor.
ik ben geen expert maar het eerste wat ik me afvraag, welke notaris heeft het testament opgestelt, had die al niet moeten zien dat er ergens iets niet klopt.
het zou wel eens zo kunnen zijn dat er door deze fout helemaal geen geldig testament is.
Mijn moeder had geen testament, dus: 50% naar mijn vader, 50% naar de kinderen. Dat is afgehandeld door de eerder genoemde accountant. Ik neem aan dat er ook een notaris bij was betrokken (voor de verklaring van erfrecht waarmee wij uiteindelijk ons akkoord hebben gegeven) maar ik weet niet wie dat was.quote:hoe is de erfenis van moeder afgehandeld en door wie ?
daar zijn jullie als kinderen namelijk verantwoordelijk voor.
Ik vrees dat de accountant destijds een fout heeft gemaakt, al is het een begrijpelijke fout: hij heeft de boedel verdeeld en vervolgens is hij vergeten een scheidingsconvenant op te stellen. Mijn moeder was overleden, dus daar heeft hij niet aan gedacht. Hij heeft geen rekening gehouden met een mogelijk tweede huwelijk van mijn vader.
Ja, maar je moet niet vergeten dat het ons niet om het geld ging. Ons uitgangspunt was toen: we willen dit vriendschappelijk afhandelen, beschaafd, enzovoort. Hoewel het natuurlijk niet leuk is om buiten spel te worden gezet in een testament, hebben wij de wens van mijn vader wel meteen geaccepteerd.quote:
En we zijn weer terug bij af. Een aantal maanden geleden gaf ik volgens mij al op pagina 1 het antwoord op alle vragen van de TS.
Het probleem is ontstaan doordat wij:
1) niets kregen
2) heel veel kregen
3) meteen afstand moesten doen van wat we om onduidelijke reden tóch hadden gekregen.
Het komt er (psychologisch gezien) op neer dat het aanvaardbaar is om niks te krijgen, want dat zegt het testament. Nu hebben wij tóch iets gekregen, en gevoelsmatig moeten wij dat geld aan de weduwe geven. Dat is het verschil: eerst gaf mijn vader al zijn geld aan de weduwe, nu zijn wij degenen die haar rijk moeten maken. Nuance, natuurlijk. Maar wij gunnen het haar natuurlijk niet écht. Wij wilden het hele verhaal graag afsluiten. Zoals mijn broer zei: "Het testament maakt het rouwproces er een stuk gemakkelijker op."
Nu wordt het rouwproces alsnog een slepende zaak. Wij kunnen die deur niet sluiten.Ja, dat denk ik ook.quote:Overigens kan een testament best geldig zijn in een dergelijke situatie. Het geldt dan alleen maar voor het deel dat daadwerkelijk van de vader is/was.
Dadelijk krijgt zij het geld en jullie, als wettelijk erfgenamen, de aanslag voor de successierechten..quote:
Dat is het verschil: eerst gaf mijn vader al zijn geld aan de weduwe, nu zijn wij degenen die haar rijk moeten maken. Nuance, natuurlijk.
Heb je al een afspraak met een advocaat? Houd je er rekening mee dat bij sommige bepalingen in het erfrecht wettelijke termijnen gelden, en dat het best zou kunnen dat er binnenkort bijvoorbeeld een 5-jaars termijn verloopt? Nogmaals, die tweede advocaat in mijn lijstje van drie leek me een goede.
Ja, te lang alles op zijn beloop laten kan ook weer problemen opleveren, vermoed ik. En dan is het opeens niet meer om te lachen...
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
@Materbal:quote:
[..]
En we zijn weer terug bij af. Een aantal maanden geleden gaf ik volgens mij al op pagina 1 het antwoord op alle vragen van de TS.
Overigens kan een testament best geldig zijn in een dergelijke situatie. Het geldt dan alleen maar voor het deel dat daadwerkelijk van de vader is/was.
Op het moment dat je op pagina 1 antwoorden gaf, was het uitgangspunt dat de volledige erfenis verdeeld was ten tijde van het overlijden van de moeder gebaseerd op het feit dat er een echtscheiding plaats had gevonden. De vervolgerfenis van de vader was daarmee an sich (voor zover niet strijdig met de wet) een 'simpele' kwestie van het uitvoeren van het testament.
Naar ik uit alle gegevens destilleer is het zo dat er nooit een formele scheiding plaats heeft gevonden tussen vader en moeder waarmee de vraag rijst of de boedelverdeling ten tijde van het overlijden van de moeder volledig is geweest en meer specifiek of daarbij de saldi van de alle rekeningen (dus niet alleen de 3 maar ook de 7) betrokken is.
Als de boedelverdeling niet volledig is geweest, zijn de vervolgvragen (1) of er na de afhandeling van de nalatenschap van de moeder, op enige wijze afstand is gedaan van enige 'vervolgrechten' en (2) of dit mogelijk alsnog te vorderen is.
Dit alles staat los van de discussie over het 'onterven' (wat niet aan de orde is en geen kans maakt) en de en/of rekeningen (waarbij m.i. alleen bovenstaande relevant is).
N.B. Ik ben geen jurist maar ik probeer een beetje duidelijkheid te verschaffen over waar het om gaat
TS: zit ik in de richting?
Winnaar wielerprono 2006 en biatlon wk prono 2016
Ik zou de heldere vragen die jullie hebben op papier zetten en de brief naar de personen in kwestie sturen met het verzoek jullie vragen schriftelijk te beantwoorden binnen twee weken.
Daarnaast zou ik wel een contactpersoon aanwijzen die namens de familie het contact overneemt. Een advocaat dus. Hij kan ook die brief sturen. Ik zou persoonlijk niet meer lastiggevallen willen worden met telefoontjes waarin mij gezegd wordt dat ik iets moet tekenen. Alles uit handen geven, en alleen nog contact via een advocaat. Dat zou mij denk ik rust geven.
Sorry, maar ik vind jullie tot nu toe wel een beetje naief hierin. Te denken dat je dingen 'beschaafd' onderling kunt regelen... Het gaat om geld, dat haalt alles behalve beschaafdheid in mensen naar boven en die weduwe lijkt me een goed voorbeeld. Ik vind het zelf veel beschaafder eigenlijk om het in handen van een professional te leggen.
Daarnaast zou ik wel een contactpersoon aanwijzen die namens de familie het contact overneemt. Een advocaat dus. Hij kan ook die brief sturen. Ik zou persoonlijk niet meer lastiggevallen willen worden met telefoontjes waarin mij gezegd wordt dat ik iets moet tekenen. Alles uit handen geven, en alleen nog contact via een advocaat. Dat zou mij denk ik rust geven.
Sorry, maar ik vind jullie tot nu toe wel een beetje naief hierin. Te denken dat je dingen 'beschaafd' onderling kunt regelen... Het gaat om geld, dat haalt alles behalve beschaafdheid in mensen naar boven en die weduwe lijkt me een goed voorbeeld. Ik vind het zelf veel beschaafder eigenlijk om het in handen van een professional te leggen.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Erg interessante zaak en ik ben benieuwd hoe het uiteindelijk af gaat lopen. Zoals velen al zeiden in ieder geval niets gaan tekenen totdat alles helemaal duidelijk is. Die weduwe lijkt me trouwens een vervelend en op geld belust persoon, alleen daarom zou ik al niet zomaar meewerken.
Waarom willen jullie zelf niet een deel van het geld? Overigens wel een beetje vreemd dat hij vlak voor zijn overlijden trouwt waar maar weinig mensen van op de hoogte zijn.
Waarom willen jullie zelf niet een deel van het geld? Overigens wel een beetje vreemd dat hij vlak voor zijn overlijden trouwt waar maar weinig mensen van op de hoogte zijn.
even voor de duidelijkheid , bij overlijden van moeder waren vader en moeder reeds gescheiden van tafel en bed. welke 50% heeft je vader toen gehad ?
hij is na scheiding namelijk geen erfgenaam meer.
daar zit dus ook de eerste fout.
eerst moet de boedel verdeeld worden en daarna erven de kinderen het deel van de moeder , tenzij moeder een testament had waar in ze iets aan vader na liet , maar ik begreep dat dat er niet was.
de verdeling van de boedel moet in 2 gelijke delen , tenzij moeder of de erven hebben getekend voor een andere verdeling.
dus kreeg vader 50% van de boedel of 50% van moeders deel van de boedel ?
als de erfenis van moeder is verdeeld kun je inzagen vragen van de stukken van de notaris , daar heb je gewoon recht op kunnen ze niet voor je achter houden.
mijn gevoel zegt dat vader waarschijnlijk al de fout heeft gemaakt door iets naar zich toe te trekken wat niet van hem was.
of dat bewust of onbewust is gegaan doet er eigenlijk niet toe , echter de notaris zou dit wel moeten hebben gezien. even zo het ontbreken van het echtscheiding convenant
word toch erg nieuwschierig naar de notaris , die heeft of een grote fout gemaakt of die is er helemaal niet , en dus is de boedel van moeder helemaal nooit verdeeld.
volgende vraag, wie heeft nu eigenlijk opdracht gegeven tot het verdelen van de erfenis van moeder ?
dat zouden de kinderen moeten zijn geweest en niet vader.
dus zou jij of je broers / zussen nu al moeten weten hoe dat is gegaan
[ Bericht 10% gewijzigd door dop op 27-12-2010 21:04:38 ]
hij is na scheiding namelijk geen erfgenaam meer.
daar zit dus ook de eerste fout.
eerst moet de boedel verdeeld worden en daarna erven de kinderen het deel van de moeder , tenzij moeder een testament had waar in ze iets aan vader na liet , maar ik begreep dat dat er niet was.
de verdeling van de boedel moet in 2 gelijke delen , tenzij moeder of de erven hebben getekend voor een andere verdeling.
dus kreeg vader 50% van de boedel of 50% van moeders deel van de boedel ?
als de erfenis van moeder is verdeeld kun je inzagen vragen van de stukken van de notaris , daar heb je gewoon recht op kunnen ze niet voor je achter houden.
mijn gevoel zegt dat vader waarschijnlijk al de fout heeft gemaakt door iets naar zich toe te trekken wat niet van hem was.
of dat bewust of onbewust is gegaan doet er eigenlijk niet toe , echter de notaris zou dit wel moeten hebben gezien. even zo het ontbreken van het echtscheiding convenant
word toch erg nieuwschierig naar de notaris , die heeft of een grote fout gemaakt of die is er helemaal niet , en dus is de boedel van moeder helemaal nooit verdeeld.
volgende vraag, wie heeft nu eigenlijk opdracht gegeven tot het verdelen van de erfenis van moeder ?
dat zouden de kinderen moeten zijn geweest en niet vader.
dus zou jij of je broers / zussen nu al moeten weten hoe dat is gegaan
[ Bericht 10% gewijzigd door dop op 27-12-2010 21:04:38 ]
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Oké, ik begin even met deze postquote:
even voor de duidelijkheid , bij overlijden van moeder waren vader en moeder reeds gescheiden van tafel en bed. welke 50% heeft je vader toen gehad ?
hij is na scheiding namelijk geen erfgenaam meer.
daar zit dus ook de eerste fout.
eerst moet de boedel verdeeld worden en daarna erven de kinderen het deel van de moeder , tenzij moeder een testament had waar in ze iets aan vader na liet , maar ik begreep dat dat er niet was.
de verdeling van de boedel moet in 2 gelijke delen , tenzij moeder of de erven hebben getekend voor een andere verdeling.
dus kreeg vader 50% van de boedel of 50% van moeders deel van de boedel ?
als de erfenis van moeder is verdeeld kun je inzagen vragen van de stukken van de notaris , daar heb je gewoon recht op kunnen ze niet voor je achter houden.
mijn gevoel zegt dat vader waarschijnlijk al de fout heeft gemaakt door iets naar zich toe te trekken wat niet van hem was.
of dat bewust of onbewust is gegaan doet er eigenlijk niet toe , echter de notaris zou dit wel moeten hebben gezien. even zo het ontbreken van het echtscheiding convenant
word toch erg nieuwschierig naar de notaris , die heeft of een grote fout gemaakt of die is er helemaal niet , en dus is de boedel van moeder helemaal nooit verdeeld.
Het klopt dat mijn ouders (op de valreep) gescheiden waren van tafel en bed toen mijn moeder overleed. Echter, de boedel was niet verdeeld. Sterker: mijn vader heeft destijds aangedrongen op een scheiding van tafel en bed omdat hij geen zin had om belasting te betalen over een boedelscheiding. Het was dus een financiële handigheid, zeg maar. Mijn ouders hebben toen, hoewel ze gescheiden waren, samen van hun (gedeelde) bankrekeningen geleefd. Ze waren allebei relaxed over geld (dat moet ook wel, als je het zo regelt) en ze konden dus ook precies van elkaar zien hoeveel er werd uitgegeven aan reisjes en wat al niet. Maar dat ging prima. Vervolgens werd mijn moeder ernstig ziek - dat was het moment waarop zij besloot die scheiding van tafel en bed door te drukken, om te zorgen dat wij in elk geval de helft van het vermogen zouden erven - en vrij snel daarna is ze overleden. Zij had geen testament. Er lag toen dus een gedeelde boedel, en die is in tweeën gedeeld: mijn vader de helft (terecht) en wij de andere helft. Ik denk dat het verhaal tot op dat punt gewoon klopt.
Toen wij de verklaring van erfrecht tekenden (na afloop van de boedelverdeling, die een paar jaar heeft geduurd, aangezien er los van het geld ook nog een aantal huizen en appartementen moesten worden verdeeld/verkocht etc.) was iedereen blij en tevreden. De accountant had destijds de 'leiding' over de boedelverdeling, en ik denk eigenlijk dat HIJ een fout heeft gemaakt, namelijk: er is geen scheidingsconvenant opgesteld. Hij heeft een keer tegen me gezegd dat de bankrekeningen allemaal aan mijn vader zijn toegekend, maar... dat is nergens zwart op wit gezet. Met 'bankrekeningen' bedoel ik puur de rekeningnummers, want wij - de erven - hebben uiteraard ons geld (voorheen: het geld van mijn moeder) van die rekeningen ontvangen. Mijn vader hield dus de helft van het geld over, plus de rekeningnummers. Hij vergat alleen om de naam van mijn moeder van die rekeningen af te halen, en de banken hebben automatisch de naam van mijn moeder vervangen door die van ons (de erven). En zo bleken wij opeens mede-rekeninghouder te zijn van rekeningnummers die hem toebehoorden.
En de banken zijn in dit opzicht heel strikt: ze hebben geen boodschap aan mondelinge verklaringen of smeekbedes of wat dan ook, ze zeggen gewoon: "Wij bepalen niet wat aan wie toebehoort, wij beheren alleen het geld, en wij zien hier twéé rekeninghouders staan, niet één, dank u, veel geluk en tot ziens."
Nou ja, het is eigenlijk gewoon gegaan zoals het ook gaat bij een getrouwd echtpaar, omdat de boedel nog van hen samen was. Ik snap dat trouwens niet, want als ik google op 'scheiding van tafel en bed', zie ik duidelijk staan dat het JUIST gaat om de scheiding van de boedel. Dat is de essentie van zo'n scheiding.quote:volgende vraag, wie heeft nu eigenlijk opdracht gegeven tot het verdelen van de erfenis van moeder ?
dat zouden de kinderen moeten zijn geweest en niet vader.
dus zou jij of je broers / zussen nu al moeten weten hoe dat is gegaan
Hierbij moet ik wel aantekenen dat mijn vader een zeer slinkse, handige man was - hij wist altijd met de meest onnavolgbare theorieën door te komen, en hij regelde zijn zaken wel vaker op een volstrekt unieke en ondoorzichtige manier. Toen wij zijn testament voorlegden aan een andere notaris (bij wijze van second opinion) viel die man bijna achterover van stoel: zoiets ingewikkelds en eigenaardigs had hij nog nooit gelezen. De dingen konden nooit normaal. Mijn vader ging uit van de gedachte: hoe onbegrijpelijker, hoe beter. Maar een nadeel was dat hij daarnaast zeer laks en slordig was. Ik denk eerlijk gezegd dat hij ondanks zijn geheime huwelijk heel goed heeft geweten dat hij zijn kersverse vrouw (en ons) met een hoop shit achterliet, maar hij was niet het type man dat daar één seconde van wakker lag
Hoe dan ook, het lijkt erop dat mijn vader destijds heeft aangedrongen op een scheiding van tafel en bed, en daarbij heeft hij dan blijkbaar de essentie (de boedelscheiding) uit het contract weten te schrappen.
Wij willen natuurlijk best een deel van het geld, maar het was mijn vaders goed recht om alles na te laten aan zijn nieuwe vrouw. Het komt heel vaak voor dat mensen kiezen voor een zogenaamd 'Langstlevende testament', waarbij de langstlevende partner (in dit geval: de weduwe) alles krijgt toebedeeld, en dan kun je op je kop gaan staan, je kunt er niets aan veranderen. Het ligt nu alleen anders, omdat mijn vader zijn zaakjes blijkbaar slecht had geregeld: de bankrekeningen zijn nooit door hem opgeëist, terwijl hij dat recht (volgens mondelinge afspraak) wel had.quote:
Erg interessante zaak en ik ben benieuwd hoe het uiteindelijk af gaat lopen. Zoals velen al zeiden in ieder geval niets gaan tekenen totdat alles helemaal duidelijk is. Die weduwe lijkt me trouwens een vervelend en op geld belust persoon, alleen daarom zou ik al niet zomaar meewerken.
Waarom willen jullie zelf niet een deel van het geld? Overigens wel een beetje vreemd dat hij vlak voor zijn overlijden trouwt waar maar weinig mensen van op de hoogte zijn.
En ja, dan kun je twisten over de vraag of hij dat domweg is vergeten, of dat hij misschien heeft gedacht: dat zoeken die sukkels zelf maar uit, als ik eenmaal onder de grond lig. Tot slot zou je óók nog kunnen denken dat hij ons, zijn kinderen, op deze manier tóch iets heeft willen nalaten zonder de weduwe op de kast te jagen. Stiekem, op zijn eigen, slinkse wijze. Hij is met haar getrouwd, zij dacht dat ze al haar schaapjes op het droge had, maar mijn vader... ja, wat dacht mijn vader?
Om die reden zou dit nog wel eens een interessante rechtszaak kunnen worden. Want de enige die de antwoorden kent, is dood. Mocht het tot een rechtszaak komen, dan heeft de weduwe natuurlijk niet zo'n heel sterk verhaal: haar huwelijk met een ten dode opgeschreven man heeft nipt één maand mogen duren
Toevallig had ik er vanavond een gesprek over met iemand, en wij zijn inderdaad naïef en ik begrijp ook niet goed waarom wij zo weinig verstand hebben van geld, of nee: waarom wij de waarde van geld niet lijken te doorgronden. Maar dat is ongetwijfeld een kwestie van opvoeding geweest. Mijn vader gaf niets om geld. Mijn moeder ook niet. Ze hádden het. Vanuit die luxe-positie hoefden ze het er niet over te hebben, en dat is na hun scheiding dus ook niet veranderd; ze zagen geld als een abstractie. Ik ben van ons drieën nu eigenlijk de 'haai' - mijn broer en zus begrijpen niet wat ik allemaal bazel, zij willen dit probleem het liefst zo snel mogelijk lozen. Dus: tekenen, klaar. Zij kunnen het geld beter gebruiken dan ik, maar dat doet niet ter zake: ook voor hen is geld een abstractie. Iets anders is dat zij, méér dan ik, ontzag hebben voor de wet/het testament/de regels. Tenminste: dat denk ik. Zij beschouwen dit als vechten tegen de bierkaai. Maar ik heb al tegen ze gezegd: "Voel je niet verplicht, ik ben wel de gek in de familie. Er is maar één gek nodig, tenslotte."quote:Op maandag 27 december 2010 15:01 schreef mane het volgende:
Ik zou de heldere vragen die jullie hebben op papier zetten en de brief naar de personen in kwestie sturen met het verzoek jullie vragen schriftelijk te beantwoorden binnen twee weken.
Daarnaast zou ik wel een contactpersoon aanwijzen die namens de familie het contact overneemt. Een advocaat dus. Hij kan ook die brief sturen. Ik zou persoonlijk niet meer lastiggevallen willen worden met telefoontjes waarin mij gezegd wordt dat ik iets moet tekenen. Alles uit handen geven, en alleen nog contact via een advocaat. Dat zou mij denk ik rust geven.
Sorry, maar ik vind jullie tot nu toe wel een beetje naief hierin. Te denken dat je dingen 'beschaafd' onderling kunt regelen... Het gaat om geld, dat haalt alles behalve beschaafdheid in mensen naar boven en die weduwe lijkt me een goed voorbeeld. Ik vind het zelf veel beschaafder eigenlijk om het in handen van een professional te leggen.
Ik ga zeker een professional benaderen.
Ik zeg er wel eerlijk bij dat ik het zie als een spel. Dus nee, het geld... ik zou het geld graag willen hebben, hoor. Maar ik zou net zo blij zijn als het geld voor eeuwig vast zou staan op die rekeningen, zonder dat iemand erbij kan komen. Om de weduwe te pesten
Om te laten zien dat ze de verkeerde proberen te naaien. En voor het spel, dus Dat is ook de enige manier om dit te winnen, denk ik. Als ik me hier wanhopig in ga vastbijten, en ik maak er een heilig levensdoel van, dan krijg ik nu al een hekel aan mezelf - want nee, zó belangrijk mag het ook weer niet worden, denk ik.
Nou, voor zo ver wij het na hebben kunnen gaan, is de boedelverdeling na de dood van mijn moeder volgens het boekje verlopen. Helemaal zeker is dat niet - daarvoor waren er teveel bankrekeningen, huizen, etc. etc. bij betrokken, en we hebben ook eindeloos met geld en 'stenen' geschoven om uit te komen op een precieze verdeling - maar laten we ervan uitgaan dat het klopt.Volgens mij hebben wij daar niets meer te vorderen.quote:
[..]
@Materbal:
Op het moment dat je op pagina 1 antwoorden gaf, was het uitgangspunt dat de volledige erfenis verdeeld was ten tijde van het overlijden van de moeder gebaseerd op het feit dat er een echtscheiding plaats had gevonden. De vervolgerfenis van de vader was daarmee an sich (voor zover niet strijdig met de wet) een 'simpele' kwestie van het uitvoeren van het testament.
Naar ik uit alle gegevens destilleer is het zo dat er nooit een formele scheiding plaats heeft gevonden tussen vader en moeder waarmee de vraag rijst of de boedelverdeling ten tijde van het overlijden van de moeder volledig is geweest en meer specifiek of daarbij de saldi van de alle rekeningen (dus niet alleen de 3 maar ook de 7) betrokken is.
Als de boedelverdeling niet volledig is geweest, zijn de vervolgvragen (1) of er na de afhandeling van de nalatenschap van de moeder, op enige wijze afstand is gedaan van enige 'vervolgrechten' en (2) of dit mogelijk alsnog te vorderen is.
Dit alles staat los van de discussie over het 'onterven' (wat niet aan de orde is en geen kans maakt) en de en/of rekeningen (waarbij m.i. alleen bovenstaande relevant is).
N.B. Ik ben geen jurist maar ik probeer een beetje duidelijkheid te verschaffen over waar het om gaat
TS: zit ik in de richting?
Toegegeven: ik vind het zelf ook moeilijk om een helder verhaal te vertellen. Het is vaag, ik snap er weinig van. Maar ik denk op dit moment dat het probleem simpelweg te maken heeft met het ontbrekende scheidingsconvenant of, nog simpeler, met het feit dat de banken nooit een officiële opdracht hebben gekregen om mijn moeder (en later ons, de erven) als rekeninghouders te schrappen. Nu is er een testament waarin staat vermeld dat de weduwe de enige erfgenaam van mijn vader is. Dat betekent: zij erft al zijn eigendommen. Maar die bankrekeningen zijn (volgens de banken) niet haar eigendommen, het zijn gedeelde eigendommen. En daar zegt het testament verder niets over. Dus niet: de kinderen moeten afstand doen van die rekeningen. En dat is een probleem.
Tot zo ver niets nieuws onder de zon - dit speelde inderdaad al in mijn eerste post. Inmiddels is de situatie in zo verre veranderd, dat het niet langer alleen gaat om de 3 'en/of'-rekeningen, maar om ALLE rekeningen. Tenminste: dat vermoed ik.
Want wat gebeurde er laatst? De notaris belde mij op om weer eens aan te dringen op de ondertekening van de bewuste formulieren (om afstand te doen). Ik zei: "Ja, ja, bla, bla," en ik vroeg hem vervolgens om mij die formulieren nóg eens op te sturen. Ik weet eigenlijk niet eens precies waarom ik dat vroeg - noem het vrouwelijke intuïtie (
), want hij stuurde mij inderdaad de formulieren, en wat bleek?Nu waren er opeens 4 rekeningen waarvan wij afstand moeten doen. Geen 3.
En zonder een woord van uitleg. Gewoon: zoals afgesproken, hier de formulieren en kunt u even tekenen, dank u. Alsof het heel normaal was.
Maar het was niet normaal.
De vierde rekeningen is een Franse bankrekening. Vreemd genoeg hebben wij op zeker moment een brief van de notaris ontvangen (maanden terug alweer) waarin hij een korte samenvatting gaf van onze bespreking op zijn kantoor. Tot onze verbazing beweerde hij in die brief dat wij hadden afgesproken dat wij NIET zouden tekenen om afstand te doen van die Franse bankrekening, omdat de weduwe de rekening leeg zou halen (lees: overboeken naar haar Nederlandse rekening) en bovendien zou zij 5000 euro op de rekening laten staan voor eventuele betalingen aan ons buitenhuis (gas, licht, onvoorziene kosten), omdat het huis toen nog niet officieel op onze naam stond. Vervolgens, nog steeds volgens die brief, zou deze rekening op onze naam komen te staan - handig, want wij hebben daar immers een buitenhuis.
Prima, leuk. Het vreemde was alleen dat wij ons niets konden herinneren van deze 'afspraak'. Hoezo: 5000 euro? Wij vonden het een schamele fooi, maar ja, je kijkt een gegeven paard niet in de bek, en verder leek het ons wel een goed idee om die rekening op onze naam te zetten. Dus wij hebben er verder nooit meer over nagedacht.
Nu moeten wij dus ineens officieel tekenen om afstand te doen van deze rekening. En ik voorspel dat er meer rekeningen gaan volgen. Op zich kun je denken: ja logisch, de weduwe heeft als erfgename recht op dat geld. Maar wat het zo bizar maakt, is dat er NOOIT iets wordt uitgelegd, hoe vaak ik ook vraag om een reden. Waarom moeten we tekenen? Waar staat dat? Is er een probleem? Wat is precies dat probleem? Wat gebeurt er als we niet tekenen? Waarom is er opeens een vierde rekening om afstand van te doen? Enzovoort. Simpele, terechte vragen. Maar: het blijft doodstil aan de andere kant van de lijn. Alles wat ik hierboven beschrijf (aan mogelijke redenen) heb ik zélf bedacht.
Toen ik de weduwe per mail vroeg waarom ze niet bij haar geld kon (toen ging ik er nog vanuit dat wij alleen die 3 'en/of'-rekeningen gekaapt hielden), antwoordde ze: "Het zijn allemaal effectenrekeningen."
Een keiharde leugen, mogen we nu wel vaststellen. Op de Franse rekening staan munten. Ze had gewoon kunnen antwoorden: "Omdat de bank jullie als rekeninghouders beschouwt."
Toch? Is dat zo'n moeilijk antwoord? Ja, dus. Blijkbaar is dat een heel moeilijk antwoord.
Ik heb dus tegen de notaris gezegd: "Iemand die keiharde leugens vertelt, vertrouw ik mijn kindsdeel niet toe. Deze vrouw beheert ons geld tot haar sterfdag; ze mag ermee doen wat ze wil. Ik heb er niet een heel lekker gevoel bij."
Nou, zei de notaris, ze zal vast heel goed op jullie geld passen.
quote:
Ik denk ook vaak aan mijn moeder: ooooh, zij zou het geweldig hebben gevonden dat wij de weduwe zo dwars zitten
En nu ga ik slapen.
Overigens, tot slot (en dit is niet voor jou bedoel, Loveli
) zag ik een paar posts over een mogelijke nieuwe roman die ik hier zou schrijven. Nee hoor. Ik werk wel aan een nieuwe roman, maar die zet ik niet online. Ik vind dit ook een oninteressant onderwerp voor een roman. Tenminste: alle technische details, het erfrechtgeneuzel. Daar draait geen lezer warm voor, lijkt me. Het achtergrondverhaal ga ik vast nog wel eens opschrijven, maar dat zou ik dan willen doen op een Woody Allen-achtige manier. Vanmiddag was ik naar de film: You will meet a tall, dark stranger. Geweldig Oude man (Anthony Hopkins) trouwt met griezelige callgirl die al zijn geld uitgeeft aan bontjassen en juwelen, en hij probeert zich groot te houden, hij wil zich niet laten kennen, heel ontroerend en wreed.
wat een superinteressante kwestie, poot stijf houden en druk je broer en zus op het hart om hier voorlopig niet voor te tekenen. Dat jij er niet in trapt, wil niet zeggen dat de notaris geen manier weet om je broer en zus te bespelen....
== houdt van sterke anekdotes voor op feesten en partijen ==
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
--- Ga van dat gas af! - Laat Groningen niet zakken ---
Don't give up Andro: https://www.youtube.com/watch?v=VjEq-r2agqc O+
*O* ESF-gekkie: justice for Elvana en justice for Keiino :'( *O*
of wel vader heeft opdracht gegeven tot het verdelen van de hele zaak , en jullie zijn daar als kinderen min of meer mee accoord gegaan.quote:
Nou ja, het is eigenlijk gewoon gegaan zoals het ook gaat bij een getrouwd echtpaar, omdat de boedel nog van hen samen was. Ik snap dat trouwens niet, want als ik google op 'scheiding van tafel en bed', zie ik duidelijk staan dat het JUIST gaat om de scheiding van de boedel. Dat is de essentie van zo'n scheiding.
Hierbij moet ik wel aantekenen dat mijn vader een zeer slinkse, handige man was - hij wist altijd met de meest onnavolgbare theorieën door te komen, en hij regelde zijn zaken wel vaker op een volstrekt unieke en ondoorzichtige manier. Toen wij zijn testament voorlegden aan een andere notaris (bij wijze van second opinion) viel die man bijna achterover van stoel: zoiets ingewikkelds en eigenaardigs had hij nog nooit gelezen. De dingen konden nooit normaal. Mijn vader ging uit van de gedachte: hoe onbegrijpelijker, hoe beter. Maar een nadeel was dat hij daarnaast zeer laks en slordig was. Ik denk eerlijk gezegd dat hij ondanks zijn geheime huwelijk heel goed heeft geweten dat hij zijn kersverse vrouw (en ons) met een hoop shit achterliet, maar hij was niet het type man dat daar één seconde van wakker lag
Hoe dan ook, het lijkt erop dat mijn vader destijds heeft aangedrongen op een scheiding van tafel en bed, en daarbij heeft hij dan blijkbaar de essentie (de boedelscheiding) uit het contract weten te schrappen.
daar heeft de accountant die als ik het goed begrijp optrad als executeur ? zijn fout eigenlijk gemaakt.
Nu hebben jullie wel gehandeld , door de zaak te accepeteren en is daar vermoedelijk niet heel veel tussen te krijgen.
of er dan vervolgens nog een notaris aan te pas is geweest is de vraag , zou kunnen maar is niet verplicht.(toch moet je hem naar de stukken vragen dat kan meer duidelijk maken)
vraag de accountant eens naar het verdelen van de boedel na de scheiding , en als hij begint te mompelen dan weet je eigenlijk al genoeg.
geef hem maar eens letterlijk opdracht tot het verdelen van de boedel , waarschijnlijk begint hij dan hard te piepen , maar kan hij niet anders als jullie ook gewoon je deel geven.
afstand tekenen is iets wat je gewoon weg niet verplicht bent, als hij dat nogmaals vraagt zeg je gelijk ik teken geen afstand ik aanvaard de erfenis. dat verplicht hem daar naar te gaan handelen.
als hij nog harder gaat piepen zou je ook nog kunnen zeggen dat je wil dat hij je beslissing om te aanvaarden vastlegd en op schrift stelt
in een erfenis zijn er 3 antwoorden mogelijk , 1 ik verwerp , 2 ik aanvaard 3 ik ga in beraad
een beslissing kan worden afgedwongen maar het antwoord niet
of wel de rechter kan je verplichten uit beraad te komen en jij moet dan een keuze maken aanvaarden of verwerpen(afstand doen).
maar niemand zelfs geen rechter kan zeggen dat je afstand moet doen.
en het lijkt er nu juist op dat je wel in die richting word gestuurt door de accountant, daar mee is hij al in overtreding
overigens twijfel ik wel wat voor jou de beste keuze is , beraad lijkt het meest aan te sluiten bij wat je hier post , hebt dan namelijk wel het recht om de zaak te onderzoeken, maar neemt nog geen beslissing
[ Bericht 5% gewijzigd door dop op 28-12-2010 10:00:25 ]
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
--edit--quote:
...
Was het een natuurlijke dood? Zo'n jonge weduwe heeft altijd iets verdachts...
[ Bericht 5% gewijzigd door Ridocar op 28-12-2010 07:42:57 (edit ter controle.) ]
Echte elektriciëns gebruiken geen jokari.
Dus jij en je broer en zus hebben al een paar pandjes geerfd en verkocht toen je moeder overleed?
En nog steeds hebben je broer en zus geldnood?
Is dit verhaal binnenkort in GTST terug te zien?
Het wordt met de pagina vager.
En nog steeds hebben je broer en zus geldnood?
Is dit verhaal binnenkort in GTST terug te zien?
Het wordt met de pagina vager.
Haters everywhere but I don't really care.
Waarom heb je er nog steeds geen erfrechtadvocaat op gezet TS? Dit hele verhaal speelt nu al een half jaar en je bent nog steeds geen stap verder, in een soortgelijke situatie zou ik (mits ik er iets mee wou doen) binnen een week iemand in de arm genomen hebben om me te ondersteunen. In ieder geval reikt je eigen kennis niet ver genoeg om hier zelf iets zinnigs mee te kunnen, stap 1 lijkt me dan het zoeken naar bijstand toch?
Overigens ben ik nog steeds van mening dat jullie (en met name jij) ondanks de mooie inkleding van het verhaal gewoon ouderwets op zoek naar geld zijn.
De situatie is misschien juridisch gezien complex maar moreel gezien is hij dat namelijk niet, ik zal hem even voor je samenvatten:
* Jullie ouders hadden samen een vermogen x
* Toen jullie ouders uit elkaar gingen is dat verdeeld, moeder 1/2 x en vader 1/2 x
* Na het overlijden van jullie moeder hebben jullie haar deel geërfd, 1/2 x
* Jullie vader had niet de intentie jullie zijn deel ook te laten erfen dus trouwde hij kort voor zijn dood met mevrouw Y, omdat hij problemen voorzag met het vakantiehuis (dat al voor 50 % jullie eigendom was) heeft hij zijn deel van dat huis aan jullie nagelaten.
* punt.
Wat er al dan niet per ongeluk op de naam van jullie moeder is blijven staan doet aan de intentie van jullie vader niets af. Hij had niet de intentie jullie zijn vermogen na te laten, het contact tussen jullie was miniem tot niet bestaand (jullie wisten niet eens dat hij getrouwd was) en hij is kort voor zijn dood met zijn laatste vrouw getrouwd met als primaire reden dat zij dan zijn vermogen zou kunnen erven en jullie buitenspel zouden staan.
Juridisch gezien heb je misschien een punt hoor, ik wens je veel succes. Moreel gezien echter was het natuurlijk niet de wens van jullie vader dat de vrouw waar hij van hield toen hij stierf (of jullie dat nu leuk vinden of niet) mag gaan strijden om een erfenis die hij juist dacht veilig gesteld te hebben door kort voor zijn dood officieel met haar te trouwen.
Anyway, de strijdbijl wens je schijnbaar op te pakken. Laat het dan echter wel door iemand doen met de kennis om ermee te hakken, schakel een erfrechtadvocaat in en houdt FOK! up to date door regelmatig te posten
Overigens ben ik nog steeds van mening dat jullie (en met name jij) ondanks de mooie inkleding van het verhaal gewoon ouderwets op zoek naar geld zijn.
De situatie is misschien juridisch gezien complex maar moreel gezien is hij dat namelijk niet, ik zal hem even voor je samenvatten:
* Jullie ouders hadden samen een vermogen x
* Toen jullie ouders uit elkaar gingen is dat verdeeld, moeder 1/2 x en vader 1/2 x
* Na het overlijden van jullie moeder hebben jullie haar deel geërfd, 1/2 x
* Jullie vader had niet de intentie jullie zijn deel ook te laten erfen dus trouwde hij kort voor zijn dood met mevrouw Y, omdat hij problemen voorzag met het vakantiehuis (dat al voor 50 % jullie eigendom was) heeft hij zijn deel van dat huis aan jullie nagelaten.
* punt.
Wat er al dan niet per ongeluk op de naam van jullie moeder is blijven staan doet aan de intentie van jullie vader niets af. Hij had niet de intentie jullie zijn vermogen na te laten, het contact tussen jullie was miniem tot niet bestaand (jullie wisten niet eens dat hij getrouwd was) en hij is kort voor zijn dood met zijn laatste vrouw getrouwd met als primaire reden dat zij dan zijn vermogen zou kunnen erven en jullie buitenspel zouden staan.
Juridisch gezien heb je misschien een punt hoor, ik wens je veel succes. Moreel gezien echter was het natuurlijk niet de wens van jullie vader dat de vrouw waar hij van hield toen hij stierf (of jullie dat nu leuk vinden of niet) mag gaan strijden om een erfenis die hij juist dacht veilig gesteld te hebben door kort voor zijn dood officieel met haar te trouwen.
Anyway, de strijdbijl wens je schijnbaar op te pakken. Laat het dan echter wel door iemand doen met de kennis om ermee te hakken, schakel een erfrechtadvocaat in en houdt FOK! up to date door regelmatig te posten
Laat ons Δωδεκάθεον's lied'ren zingen!
het is maar waar je zoveel tijd aan wil besteden....quote:
[..]
Ik denk ook vaak aan mijn moeder: ooooh, zij zou het geweldig hebben gevonden dat wij de weduwe zo dwars zitten
Perfect paranoia is perfect awareness. Yes, I am a misfit.
Dat dus. Heb een soortgelijke situatie gehad: mijn grootmoeder had mij het grootste deel van haar vermogen nagelaten. Heb het mogen terugbetalen aan mijn moeder, aangezien zij bijna volledig onterfd was.quote:Jullie vader had niet de intentie jullie zijn deel ook te laten erfen dus trouwde hij kort voor zijn dood met mevrouw Y
Weet niet hoe het in NL zit (en heb ook niet heel het topic nagelezen om te kijken of erop gereageerd is), maar in BE is het zo dat het VRUCHTGEBRUIK betekent dat de inkomsten/interesten/... van iets toekomen aan de persoon die het vruchtgebruik heeft. De NAAKTE EIGENDOM (het huis/obligaties/....) mag de vruchtgebruiker echter niet aanraken.
Welcome to Unimatrix 0.
vader had wel meer intenties, zo wilde hij bij scheiding de boedel ook niet verdelen , en aan de intentie van moeder gaan jullie gelijk maar voorbij?
je kunt je bij deze vraag heel veel afvragen maar met zekerheid stellen wat de intenties zijn kun je nooit
de TS komt oprecht op mij over , ze beantwoord veel van de vragen en opmerkingen en steekt er duidelijk moeite in.
niet iemand die alleen snel geld wil zien of ergens op uit is , gewoon iemand die het redelijk en eerlijk wil afhandelen.
[ Bericht 17% gewijzigd door dop op 28-12-2010 14:46:12 ]
je kunt je bij deze vraag heel veel afvragen maar met zekerheid stellen wat de intenties zijn kun je nooit
de TS komt oprecht op mij over , ze beantwoord veel van de vragen en opmerkingen en steekt er duidelijk moeite in.
niet iemand die alleen snel geld wil zien of ergens op uit is , gewoon iemand die het redelijk en eerlijk wil afhandelen.
[ Bericht 17% gewijzigd door dop op 28-12-2010 14:46:12 ]
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Een scheiding van tafel en bed telt voor de bank/notaris niet als een 'echte' scheiding. Mijn ouders waren dat ook (dat was door 2 onhandige,romantische pro deo-advocaten van respectievelijk 80 en 90 jaar oud zo voor ze geregeld), maar toen bleek dat bij belangrijke financiële handelingen van mijn vader, bijvoorbeeld garant staan voor een hypotheek, óók nog de schriftelijke toestemming van mijn moeder nodig was.
Als je je ouders tijdens het overlijden van je moeder nog als getrouwd beschouwd, is er dan iets misgegaan met die erfenis? Waren dat dezelfde accountant en notaris?
Als je je ouders tijdens het overlijden van je moeder nog als getrouwd beschouwd, is er dan iets misgegaan met die erfenis? Waren dat dezelfde accountant en notaris?
Grappig om te zien dat ik niet als enige in een soortgelijke situatie zit.quote:
[..]
Nou, voor zo ver wij het na hebben kunnen gaan, is de boedelverdeling na de dood van mijn moeder volgens het boekje verlopen. Helemaal zeker is dat niet - daarvoor waren er teveel bankrekeningen, huizen, etc. etc. bij betrokken, en we hebben ook eindeloos met geld en 'stenen' geschoven om uit te komen op een precieze verdeling - maar laten we ervan uitgaan dat het klopt.Volgens mij hebben wij daar niets meer te vorderen.
Toegegeven: ik vind het zelf ook moeilijk om een helder verhaal te vertellen. Het is vaag, ik snap er weinig van. Maar ik denk op dit moment dat het probleem simpelweg te maken heeft met het ontbrekende scheidingsconvenant of, nog simpeler, met het feit dat de banken nooit een officiële opdracht hebben gekregen om mijn moeder (en later ons, de erven) als rekeninghouders te schrappen. Nu is er een testament waarin staat vermeld dat de weduwe de enige erfgenaam van mijn vader is. Dat betekent: zij erft al zijn eigendommen. Maar die bankrekeningen zijn (volgens de banken) niet haar eigendommen, het zijn gedeelde eigendommen. En daar zegt het testament verder niets over. Dus niet: de kinderen moeten afstand doen van die rekeningen. En dat is een probleem.
Tot zo ver niets nieuws onder de zon - dit speelde inderdaad al in mijn eerste post. Inmiddels is de situatie in zo verre veranderd, dat het niet langer alleen gaat om de 3 'en/of'-rekeningen, maar om ALLE rekeningen. Tenminste: dat vermoed ik.
Want wat gebeurde er laatst? De notaris belde mij op om weer eens aan te dringen op de ondertekening van de bewuste formulieren (om afstand te doen). Ik zei: "Ja, ja, bla, bla," en ik vroeg hem vervolgens om mij die formulieren nóg eens op te sturen. Ik weet eigenlijk niet eens precies waarom ik dat vroeg - noem het vrouwelijke intuïtie (
Nu waren er opeens 4 rekeningen waarvan wij afstand moeten doen. Geen 3.
En zonder een woord van uitleg. Gewoon: zoals afgesproken, hier de formulieren en kunt u even tekenen, dank u. Alsof het heel normaal was.
Maar het was niet normaal.
De vierde rekeningen is een Franse bankrekening. Vreemd genoeg hebben wij op zeker moment een brief van de notaris ontvangen (maanden terug alweer) waarin hij een korte samenvatting gaf van onze bespreking op zijn kantoor. Tot onze verbazing beweerde hij in die brief dat wij hadden afgesproken dat wij NIET zouden tekenen om afstand te doen van die Franse bankrekening, omdat de weduwe de rekening leeg zou halen (lees: overboeken naar haar Nederlandse rekening) en bovendien zou zij 5000 euro op de rekening laten staan voor eventuele betalingen aan ons buitenhuis (gas, licht, onvoorziene kosten), omdat het huis toen nog niet officieel op onze naam stond. Vervolgens, nog steeds volgens die brief, zou deze rekening op onze naam komen te staan - handig, want wij hebben daar immers een buitenhuis.
Prima, leuk. Het vreemde was alleen dat wij ons niets konden herinneren van deze 'afspraak'. Hoezo: 5000 euro? Wij vonden het een schamele fooi, maar ja, je kijkt een gegeven paard niet in de bek, en verder leek het ons wel een goed idee om die rekening op onze naam te zetten. Dus wij hebben er verder nooit meer over nagedacht.
Nu moeten wij dus ineens officieel tekenen om afstand te doen van deze rekening. En ik voorspel dat er meer rekeningen gaan volgen. Op zich kun je denken: ja logisch, de weduwe heeft als erfgename recht op dat geld. Maar wat het zo bizar maakt, is dat er NOOIT iets wordt uitgelegd, hoe vaak ik ook vraag om een reden. Waarom moeten we tekenen? Waar staat dat? Is er een probleem? Wat is precies dat probleem? Wat gebeurt er als we niet tekenen? Waarom is er opeens een vierde rekening om afstand van te doen? Enzovoort. Simpele, terechte vragen. Maar: het blijft doodstil aan de andere kant van de lijn. Alles wat ik hierboven beschrijf (aan mogelijke redenen) heb ik zélf bedacht.
Toen ik de weduwe per mail vroeg waarom ze niet bij haar geld kon (toen ging ik er nog vanuit dat wij alleen die 3 'en/of'-rekeningen gekaapt hielden), antwoordde ze: "Het zijn allemaal effectenrekeningen."
Een keiharde leugen, mogen we nu wel vaststellen. Op de Franse rekening staan munten. Ze had gewoon kunnen antwoorden: "Omdat de bank jullie als rekeninghouders beschouwt."
Toch? Is dat zo'n moeilijk antwoord? Ja, dus. Blijkbaar is dat een heel moeilijk antwoord.
Ik heb dus tegen de notaris gezegd: "Iemand die keiharde leugens vertelt, vertrouw ik mijn kindsdeel niet toe. Deze vrouw beheert ons geld tot haar sterfdag; ze mag ermee doen wat ze wil. Ik heb er niet een heel lekker gevoel bij."
Nou, zei de notaris, ze zal vast heel goed op jullie geld passen.
Bij mij ook een familie met een aanzienlijk vermogen en allerlei spelletjes wanneer er iemand doodgaat.
Inmiddels ben ik zelf ook onderdeel geworden, en ik moet zeggen het is eigenlijk best leuk, zorg ervoor dat je jezelf goed inlicht en eventueel laat ondersteunen door een fiscalist waarvan je zeker bent dat hij/zij de situatie begrijpt en aan jou kant staat.
Een notaris die ook dingen doet voor de andere partij moet je zoizo wantrouwen.
Je moet in ieder geval niet vergeten dat (ondanks dat je geld niet belangrijk vind) het wel degelijk dingen mogelijk kan maken die jou of je (toekomstige kinderen) dingen kunnen bieden die anders niet zouden kunnen. Denk er dus niet te lichtzinnig over.
Ik zou niets tekenen.
Weet je zeker dat je ouders gescheiden waren van tafel en bed op het moment dat je moeder overleed? Waren ze niet duurzaam gescheiden?
Dat verschilt nogal in erfbelasting en wie waar recht op heeft.
Dit begrijp ik niet helemaal. Waarom heb je het mogen terugbetalen aan je moeder, en is het woord 'mogen' dan sarcastisch bedoeld? Op welke gronden heb je het mogen/moeten terugbetalen? Is er een rechtszaak geweest? Of heeft je moeder je onder druk gezet? Of begrijp ik het helemaal verkeerd? (Sorryquote:
Dat dus. Heb een soortgelijke situatie gehad: mijn grootmoeder had mij het grootste deel van haar vermogen nagelaten. Heb het mogen terugbetalen aan mijn moeder, aangezien zij bijna volledig onterfd was.
)
Hm, interessantquote:Op dinsdag 28 december 2010 20:04 schreef Laureline het volgende:
Een scheiding van tafel en bed telt voor de bank/notaris niet als een 'echte' scheiding. Mijn ouders waren dat ook (dat was door 2 onhandige,romantische pro deo-advocaten van respectievelijk 80 en 90 jaar oud zo voor ze geregeld), maar toen bleek dat bij belangrijke financiële handelingen van mijn vader, bijvoorbeeld garant staan voor een hypotheek, óók nog de schriftelijke toestemming van mijn moeder nodig was.
Als je je ouders tijdens het overlijden van je moeder nog als getrouwd beschouwd, is er dan iets misgegaan met die erfenis? Waren dat dezelfde accountant en notaris?
Mijn gevoel zegt dat het 'probleem' in deze erfeniskwestie precies dáármee te maken heeft, ik bedoel dus met die rare tafel en bedscheiding. Ik weet zelf alleen even niet meer hoe ik het moet plaatsen. Ik ga er rustig over nadenken...
Volgens mij is er nooit iets misgegaan met de erfenis van mijn moeder. Maar misschien wil ik dat idee gewoon niet toelaten, omdat ik me blindstaar op die ándere erfenis (van mijn vader). Toch... nee, ik geloof dat alles toen goed is geregeld: zij waren gescheiden van tafel en bed (wat dat ook moge betekenen) en hun boedel was nooit verdeeld. Zo heb ik het tenminste altijd begrepen. Het is best mogelijk dat de scheiding een andere (wettelijke) vorm had, ik heb hun scheidingspapieren nooit gezien, maar ik weet honderd procent zeker dat ze samen van de bankrekeningen leefden - ze bezaten samen een aantal huizen, ze zijn financieel dus gewoon op de oude voet doorgegaan. Mijn moeder heeft al die tijd (dus tot haar dood) ook gewoon de helft van zijn pensioen gekregen, en dat is later nog een behoorlijke klap geweest voor de weduwe, omdat zij óók op dat pensioen rekende. Maar zij greep naast de buit, want toen mijn vader overleed, stopte dat pensioen - ze keren daar niet uit aan echtgenotes nummer twee, drie en vier, zeg maar
Hoe dan ook, toen mijn moeder overleed, kreeg mijn vader dus terecht de helft van hun gezamenlijke vermogen (dat hij trouwens eigenhandig bij elkaar had verdiend).Maar wat jij zegt over die belangrijke financiële handelingen, dat is denk ik de clou. De weduwe kan niet aan de geërfde bankrekeningen komen omdat ze bij de bank vermoedelijk de schriftelijke toestemming willen hebben van mijn moeder, die dood is, en dus willen ze nu de toestemming van haar erven, en dat zijn wij.
Op zich is dit heel simpel. Zelfs ik kan het begrijpen
En toch kan niemand deze zinnen over zijn lippen krijgen als ik ernaar vraag. En dát zit mij dwars. Want er zou niks aan de hand zijn geweest als de notaris (of de weduwe, of de accountant) ons een klein jaar geleden had verteld dat DIT het probleem was. Maar ze hebben ons al die tijd doen geloven dat het normaal is om afstand te doen van rekeningen, niet om een reden, maar gewoon - daarom. Omdat zij het willen. Omdat het moet. Omdat het gewoon beter is voor ons allemaal om een blinddoek voor te doen en om het in het donker af te handelen.Dus ook voor degenen die mij hierboven hebberigheid aanwreven: ja natuurlijk gaat het om het geld, waarom anders, maar ik vind het abnormaal om afstand te doen van grote geldbedragen zonder dat iemand mij kan uitleggen WAAROM.
Ik begin in herhaling te vallen
En toch... ik begin een beetje licht te zien: als ik jouw post goed begrijp, moet de notaris al die tijd hebben geweten dat hij deze informatie voor ons achterhield. Ook toen wij hem er rechtstreeks naar vroegen. Tijdens onze laatste bijeenkomst is mijn zus nota bene opgestaan met de woorden: "Ik geloof u niet. Ik heb het idee dat u ons hele gekke verhalen zit te vertellen die nergens op slaan." Daarop keek die man ons heel verbaasd aan en zei: "O, maar het staat u uiteraard vrij om elders een second opinion aan te vragen."
Kort daarna stuurde deze notaris ons een eigenaardige mail waarin hij uit het totale niets begon over een 'ontbrekend scheidingsconvenant.' Die mail was ook gericht aan de accountant. Wij hadden toen al het gevoel dat hij een gloeiende aardappel probeerde door te schuiven aan de accountant (want dat convenant was ZIJN verantwoordelijkheid) en... nou ja, ik heb nu ineens het idee dat deze twee mannen elkaar de spreekwoordelijke zwarte piet proberen toe te spelen. De accountant haat de notaris; hij vindt het een onbenul en een sukkel en wat al niet.
Het spijt me als dit een warrig verhaal is, maar op dit moment zie ik het nog niet helemaal helder. Ik heb wel het idee dat ik op het goede spoor zit. Er is iets tussen die twee mannen, en ze zijn misschien allebei bang om straks de schuld te krijgen. Ik ga eens broeden op een plan hoe ik ze tegen elkaar kan uitspelen, zodat ze de ander gaan aanwijzen als boosdoener
Ja, dat klopt precies. Het stomme is dat wij de accountant altijd hebben gezien als iemand die aan 'onze' kant stond: hij deed altijd de financiële rompslomp van mijn ouders, later heeft hij de erfenis van mijn moeder afgehandeld. Maar nú werkt hij - in opdracht van mijn vader - voor de weduwe. En daarom wil hij nú dat wij snel afstand doen van die rekeningen, omdat zijn beroepseer op het spel staat: hij wil alles op tijd (voor het belasting en/of kalenderjaar) afgehandeld hebben, anders krijgt hij straks de schuld van de boetes etc.quote:
Grappig om te zien dat ik niet als enige in een soortgelijke situatie zit.
Bij mij ook een familie met een aanzienlijk vermogen en allerlei spelletjes wanneer er iemand doodgaat.
Inmiddels ben ik zelf ook onderdeel geworden, en ik moet zeggen het is eigenlijk best leuk, zorg ervoor dat je jezelf goed inlicht en eventueel laat ondersteunen door een fiscalist waarvan je zeker bent dat hij/zij de situatie begrijpt en aan jou kant staat.
Een notaris die ook dingen doet voor de andere partij moet je zoizo wantrouwen.
En de notaris is executeur testamentair, samen met de weduwe, dus hij wordt betaald om háár er zo voordelig mogelijk doorheen te slepen, niet ons.
We hebben pech gehad met de onafhankelijke notarissen die we tot dusver hebben geraadpleegd, en we hebben bovendien de fout gemaakt om 'bevriende' notarissen te vragen. Deze erfenis is zo ingewikkeld, daar moet veel tijd en denkwerk ingestopt worden en dat kun je van een vriendendienst niet verwachten.
Nu dus op zoek naar een goede notaris. Ik heb hier al een paar goede tips gekregen, waarvoor dank
Het rare is dat ik er steeds minder lichtzinnig over ga denken, juist omdat de 'tegenpartij' zich zo buitengewoon ontoeschietelijk en verdacht gedraagt. Ik besef daardoor: aha, we hebben het dus ergens over, dit is blijkbaar serieus. Ik besef dus ook dat zij - de tegenpartij - ons kennelijk zien als een grote bedreiging. Daar waren wij ons niet van bewust, ironisch genoeg hebben ZIJ ons gewezen op de macht die we kennelijk hebben. Grote kans dat wij, als zij gewoon open kaart hadden gespeeld, gewoon hadden meegewerkt omdat we het liefst alles zo snel mogelijk achter de rug wilden hebben.quote:Je moet in ieder geval niet vergeten dat (ondanks dat je geld niet belangrijk vind) het wel degelijk dingen mogelijk kan maken die jou of je (toekomstige kinderen) dingen kunnen bieden die anders niet zouden kunnen. Denk er dus niet te lichtzinnig over.
Ik zou niets tekenen.
Weet je zeker dat je ouders gescheiden waren van tafel en bed op het moment dat je moeder overleed? Waren ze niet duurzaam gescheiden?
Dat verschilt nogal in erfbelasting en wie waar recht op heeft.
En kijk waar we nu staan, acht maanden later
Over die duurzame scheiding: geen idee, maar de term 'scheiding van tafel en bed' is vaak gevallen, en ik vond het toen ook al zoiets raars en katholieks. Dus ik denk dat het wel gewoon klopt.
Je zou bijna gaan vermoeden dat je vader dacht: "Ik zal die watjes van kinderen van mij eens wat zelfrespect, strijdlust en doorzettingsvermogen bijbrengen. Als ze mijn erfenis willen hebben, zullen ze ervoor moeten knokken". Met als pikante bijkomstigheid dat je jezelf nu een aantal van zijn eigenschappen zult moeten bijbrengen zoals wedijver en sluwheid. Een aparte manier om postuum nader tot elkaar te komen..
Nee, een advocaat! Dus geen veredelde quasi-integere ambtenaar maar iemand die oprecht voor je knokt. Die nummer 2 van mij lijkt me een goed wijf.quote:
Nu dus op zoek naar een goede notaris. Ik heb hier al een paar goede tips gekregen, waarvoor dank
grappig je zegt de notaris is executeur , dat had ik nog niet begrepen.
de accountant heeft er dan feitelijk geen zak mee te maken.
als het niet nodig is zou ik niet met hem spreken over de kwestie , en al zeker geen afspraken met hem maken.
eigenlijk wel verbazend een accountant die de notaris niet mag , maar wel tijd in de zaak van de notaris steekt.
dat maakt het vermoeden dat de accountant een tweede agenda heeft (mogelijk eerdere fout verdoezelen)
of zou het nog mooier zijn en heeft de accountant nog een mooiere rol , iets met de weduwe ?
het begint echt als een spannend boek te klinken
de accountant heeft er dan feitelijk geen zak mee te maken.
als het niet nodig is zou ik niet met hem spreken over de kwestie , en al zeker geen afspraken met hem maken.
eigenlijk wel verbazend een accountant die de notaris niet mag , maar wel tijd in de zaak van de notaris steekt.
dat maakt het vermoeden dat de accountant een tweede agenda heeft (mogelijk eerdere fout verdoezelen)
of zou het nog mooier zijn en heeft de accountant nog een mooiere rol , iets met de weduwe ?
het begint echt als een spannend boek te klinken
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Het begint steeds interessanter te worden. Ik begrijp je standpunt uitstekend Nadine, ik zou mij ook geirriteerd en zelfs beledigd voelen over het feit dat weduwe, notaris en co. denken dat ze je wel even met halve waarheden en hele leugens om de tuin kunnen leiden, alsof je een kleuter bent die de waarheid niet toevertrouwd kan worden en die zich zomaar laat misleiden.
(Anderzijds, als ik de weduwe was geweest en voor de beslissing had gestaan hoe het aan te pakken had ik het ook nog niet zo direct geweten. Ze kende jullie niet (toch?), en ik denk dat verreweg de meeste mensen er niet zo'n moraal op nahouden als jij/jullie maar zodra er ergens geld te verdienen valt er alles aan zullen doen om zoveel mogelijk binnen te harken. In zo'n geval is de waarheid vertellen de kat op het spek binden. Ik kan me voorstellen dat je dan een alternatieve strategie probeert...).
Hou ons op de hoogte!.
(Anderzijds, als ik de weduwe was geweest en voor de beslissing had gestaan hoe het aan te pakken had ik het ook nog niet zo direct geweten. Ze kende jullie niet (toch?), en ik denk dat verreweg de meeste mensen er niet zo'n moraal op nahouden als jij/jullie maar zodra er ergens geld te verdienen valt er alles aan zullen doen om zoveel mogelijk binnen te harken. In zo'n geval is de waarheid vertellen de kat op het spek binden. Ik kan me voorstellen dat je dan een alternatieve strategie probeert...).
Hou ons op de hoogte!
.
heeft de hoop dat het allemaal stiekum toch nog goed komt...
Fotoboek
Fotoboek
'Mogen' was inderdaad lichtelijk sarcastisch ja :-)quote:Dit begrijp ik niet helemaal. Waarom heb je het mogen terugbetalen aan je moeder, en is het woord 'mogen' dan sarcastisch bedoeld? Op welke gronden heb je het mogen/moeten terugbetalen? Is er een rechtszaak geweest? Of heeft je moeder je onder druk gezet? Of begrijp ik het helemaal verkeerd? (Sorry )
In BE is het zo dat, als de overledene 1 kind heeft, dit kind 1/2de van de nalatenschap moet krijgen. De andere helft is het beschikbare vermogen, en daarmee mag de overledene gedaan hebben wat ze wilde.
Er waren in het verleden schenkingen gebeurd (naar mij, mijn zus en mijn moeder), en die moesten 'ingekort' worden (= terugbetaald omdat er geen geld meer was voor de erfenis). Helaas rekent men in BE van de jongste schenkingen naar de oudste. En mijn schenkingen waren de meest recente.
Er is geen rechtszaak geweest, omdat dit de terugbetaling enkel vertraagd zou hebben. Uiteraard zijn we bij de notaris geweest en is alles besproken geweest.
Ik kan het allemaal wel gedetailleerder uitleggen, maar dat vraagt een post van 5 pagina's oid :-p
Welcome to Unimatrix 0.
Ja, dat zal die gedacht hebbenquote:
Je zou bijna gaan vermoeden dat je vader dacht: "Ik zal die watjes van kinderen van mij eens wat zelfrespect, strijdlust en doorzettingsvermogen bijbrengen. Als ze mijn erfenis willen hebben, zullen ze ervoor moeten knokken". Met als pikante bijkomstigheid dat je jezelf nu een aantal van zijn eigenschappen zult moeten bijbrengen zoals wedijver en sluwheid. Een aparte manier om postuum nader tot elkaar te komen..
Laat ons Δωδεκάθεον's lied'ren zingen!
Niet iedereen heeft een saaie kantoorlul als vader he.quote:
heeft de hoop dat het allemaal stiekum toch nog goed komt...
Fotoboek
Fotoboek
Gisteren heeft de secretaresse van de notaris mijn dag opgefleurd
Zoals ik laatst al vermeldde, heb ik een tijdje terug aan de notaris gevraagd om kopieën van de afstandsverklaringen (voor de 3 rekeningnummers). Hij mailde me toen zonder opgaaf van redenen afstandsverklaringen voor 4 rekeningnummers. Het vierde nummer betrof een Franse bankrekening (die bij het buitenhuis hoort).
Ik heb toen ergens een oude brief opgediept waarin de notaris zwart op wit stelt dat wij géén afstand doen van die Franse bankrekening: de weduwe zou het geld eraf halen en overboeken naar haar Nederlandse rekening, met achterlating van 5000 euro (voor lopende kosten aan het huis) en daarna zou de rekening op onze naam komen.
Die brief heb ik gekopieerd en aan de notaris gestuurd.
Daarop kreeg ik een mail van de secretaresse: of wij zo snel mogelijk afstand wilden doen van die Franse bankrekening.
Dit heet: tegen een muur praten.
Ik heb haar gisteren teruggemaild en uitgelegd dat ik de brief niet voor niks heb gekopieerd en opgestuurd, en als cynische afsluiter schreef ik: "Misschien heeft u de brief over het hoofd gezien?"
Even later volgde haar antwoord: "Inderdaad is de brief aan de binnenkant van de envelop blijven kleven. Ik zal de notaris op de brief wijzen."
Hoe debiel ben je dan?
Zoals ik laatst al vermeldde, heb ik een tijdje terug aan de notaris gevraagd om kopieën van de afstandsverklaringen (voor de 3 rekeningnummers). Hij mailde me toen zonder opgaaf van redenen afstandsverklaringen voor 4 rekeningnummers. Het vierde nummer betrof een Franse bankrekening (die bij het buitenhuis hoort).
Ik heb toen ergens een oude brief opgediept waarin de notaris zwart op wit stelt dat wij géén afstand doen van die Franse bankrekening: de weduwe zou het geld eraf halen en overboeken naar haar Nederlandse rekening, met achterlating van 5000 euro (voor lopende kosten aan het huis) en daarna zou de rekening op onze naam komen.
Die brief heb ik gekopieerd en aan de notaris gestuurd.
Daarop kreeg ik een mail van de secretaresse: of wij zo snel mogelijk afstand wilden doen van die Franse bankrekening.
Dit heet: tegen een muur praten.Ik heb haar gisteren teruggemaild en uitgelegd dat ik de brief niet voor niks heb gekopieerd en opgestuurd, en als cynische afsluiter schreef ik: "Misschien heeft u de brief over het hoofd gezien?"
Even later volgde haar antwoord: "Inderdaad is de brief aan de binnenkant van de envelop blijven kleven. Ik zal de notaris op de brief wijzen."
Hoe debiel ben je dan?
Klacht over notarisquote:
Gisteren heeft de secretaresse van de notaris mijn dag opgefleurd
Zoals ik laatst al vermeldde, heb ik een tijdje terug aan de notaris gevraagd om kopieën van de afstandsverklaringen (voor de 3 rekeningnummers). Hij mailde me toen zonder opgaaf van redenen afstandsverklaringen voor 4 rekeningnummers. Het vierde nummer betrof een Franse bankrekening (die bij het buitenhuis hoort).
Ik heb toen ergens een oude brief opgediept waarin de notaris zwart op wit stelt dat wij géén afstand doen van die Franse bankrekening: de weduwe zou het geld eraf halen en overboeken naar haar Nederlandse rekening, met achterlating van 5000 euro (voor lopende kosten aan het huis) en daarna zou de rekening op onze naam komen.
Die brief heb ik gekopieerd en aan de notaris gestuurd.
Daarop kreeg ik een mail van de secretaresse: of wij zo snel mogelijk afstand wilden doen van die Franse bankrekening.
Ik heb haar gisteren teruggemaild en uitgelegd dat ik de brief niet voor niks heb gekopieerd en opgestuurd, en als cynische afsluiter schreef ik: "Misschien heeft u de brief over het hoofd gezien?"
Even later volgde haar antwoord: "Inderdaad is de brief aan de binnenkant van de envelop blijven kleven. Ik zal de notaris op de brief wijzen."
Verder wel goed nieuws, is er weer een beetje roering in de vijver. Om zo'n brief kan zo'n man verder niet heen. Heb jij het een en ander zwart op wit dat die notaris je herhaaldelijk verzoekt die afstandsverklaring te tekenen?
I got soul, but I'm not a soldier
Nog nieuws? Moest heel erg aan dit topic denken toen ik dit zag in Rotterdam CS
De wijze houdt zich op de achtergrond, in werkelijkheid staat hij vooraan
quote:
Nog nieuws? Moest heel erg aan dit topic denken toen ik dit zag in Rotterdam CS
[ afbeelding ]
Geen nieuws. Ik zei laatst nog tegen mijn zus dat onze notaris (die eigenlijk de notaris van de weduwe is) ook ingehuurd kan worden als mediator, en dat het vreemd is dat hij nooit een balletje in die richting heeft opgegooid, al was het maar omdat het geld oplevert
Maar nee, hij zal er wel geen tijd voor hebben. Meestal is hij met vakantie, meestal vijf weken, en als hij wel op kantoor is, staat de hele wachtkamer vol privacygevoelige dossiers. Mijn zus heeft nog zo'n dossier geopend, waarna ze ons het testament van een wildvreemde begon voor te lezen 
Dus nee, we vervelen ons nooit bij de notaris, maar heel professioneel lijkt het niet. Ik heb het gevoel dat hij in zijn eigen voet gaat schieten - of al hééft geschoten, want we horen al heel lang niets meer uit zijn kamp.
Als ik het me goed herinner van school, dan wordt bij een getrouwd stel het erfdeel verdeeld over zowel kinderen als weduwe/weduwnaar.
Stel dat je ouders dus niet gescheiden waren, dan hebben jullie feitelijk teveel gehad van je moeders erfenis. De helft van alles was van je moeder, dus dat was het erfdeel. Dat erfdeel moesten jullie met z'n 4-en verdelen (3 kinderen én vader). In totaal 1/8 van alles wat je ouders samen bezaten was dus het kindsdeel, en niet 1/6 wat ieder kind nu gehad heeft (alleen de kinderen hebben moeders deel verdeeld toch?).
Mocht je gaan uitzoeken hoe het nu zit met die echtscheiding van je ouders, dan zou het zomaar kunnen dat jullie alsnog een deel terug moeten betalen wat eigenlijk je vader toekwam.
Stel dat je ouders dus niet gescheiden waren, dan hebben jullie feitelijk teveel gehad van je moeders erfenis. De helft van alles was van je moeder, dus dat was het erfdeel. Dat erfdeel moesten jullie met z'n 4-en verdelen (3 kinderen én vader). In totaal 1/8 van alles wat je ouders samen bezaten was dus het kindsdeel, en niet 1/6 wat ieder kind nu gehad heeft (alleen de kinderen hebben moeders deel verdeeld toch?).
Mocht je gaan uitzoeken hoe het nu zit met die echtscheiding van je ouders, dan zou het zomaar kunnen dat jullie alsnog een deel terug moeten betalen wat eigenlijk je vader toekwam.
dat is onzin de scheiding was er wel, alleen de boedel is onverdeeld, hun portie/deel klopt wel.quote:
Als ik het me goed herinner van school, dan wordt bij een getrouwd stel het erfdeel verdeeld over zowel kinderen als weduwe/weduwnaar.
Stel dat je ouders dus niet gescheiden waren, dan hebben jullie feitelijk teveel gehad van je moeders erfenis. De helft van alles was van je moeder, dus dat was het erfdeel. Dat erfdeel moesten jullie met z'n 4-en verdelen (3 kinderen én vader). In totaal 1/8 van alles wat je ouders samen bezaten was dus het kindsdeel, en niet 1/6 wat ieder kind nu gehad heeft (alleen de kinderen hebben moeders deel verdeeld toch?).
Mocht je gaan uitzoeken hoe het nu zit met die echtscheiding van je ouders, dan zou het zomaar kunnen dat jullie alsnog een deel terug moeten betalen wat eigenlijk je vader toekwam.
het lijkt er veel meer op dat vader delen van de onverdeelde boedel heeft weggeven en dat door het ontbreken van verdeling bij scheiding , het restant of delen daar nog verdeeld moeten worden.
beide ouders hadden nog zeggenschap over de boedel en door het uitblijven van een verdeling hadden de kinderen na het overlijden van vader nog steeds zeggenschap van die delen waar van geen afstand is getekend bij de dood van moeder.
[ Bericht 15% gewijzigd door dop op 14-01-2011 06:24:46 ]
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Nee. Dat is het probleem met slepende zakenquote:
Of toch, één ding: de weduwe heeft een belastingaanslag voor het Franse buitenhuis aan ons doorgestuurd, met het verzoek de aanslag te betalen van de beruchte Franse bankrekening, waar zij - zo schrijft ze - niet over kan beschikken.
Wij wel, dan?
Vervolgens hebben wij bij de notaris geïmformeerd of het Franse buitenhuis inmiddels officieel op onze naam staat. Antwoord: nee, daar wordt aan gewerkt (door een Franse notaris). Het lijkt me nogal duidelijk dat de weduwe (uit naam van mijn vader) de financiële verplichtingen op zich moet nemen zolang het testament niet is nageleefd - met andere woorden: wij betalen niks. Het is daarbij nogal vreemd van haar om te denken dat wij wel even geld kunnen overboeken van een bankrekening die op naam van mijn vader (en moeder?) staat.
Mijn standpunt inzake de hele kwestie is vanaf nu: ik heb de erfenis (het testament) aanvaard. Alles dat buiten het testament valt - namelijk: bijlagen, kanttekeningen en verzoeknummers die worden ingediend door de weduwe en/of de notaris - heb ik niet aanvaard. Daarover is in het testament ook niets terug te vinden. Je kunt wel beginnen met associëren en vrij interpreteren, maar dat is toch niet het idee van een testament?
Verder: onze adem is lang
Ja, ik denk ook dat het zo zit. De interpretatie van Kaza (post boven jou) is wel begrijpelijk, maar ik vermoed dat de scheiding van tafel en bed wél 'officieel' is (mijn vader is tenslotte hertrouwd, en op het gemeentehuis zijn ze niet helemaal achterlijk), alleen de boedelscheiding is erbij ingeschoten.quote:
[..]
dat is onzin de scheiding was er wel, alleen de boedel is onverdeeld, hun portie/deel klopt wel.
het lijkt er veel meer op dat vader delen van de onverdeelde boedel heeft weggeven en dat door het ontbreken van verdeling bij scheiding , het restant of delen daar nog verdeeld moeten worden.
beide ouders hadden nog zeggenschap over de boedel en door het uitblijven van een verdeling hadden de kinderen na het overlijden van vader nog steeds zeggenschap van die delen waar van geen afstand is getekend bij de dood van moeder.
Het gaat vermoedelijk puur om dat woordje 'zeggenschap' dat jij gebruikt: wij hadden na de dood van mijn vader nog zeggenschap over de boedel, en daar gaat het testament aan voorbij. Het testament gaat uit van een echtscheiding én een boedelscheiding. En dat klopt niet. Maar niemand (mijn vader noch de notaris) heeft daarbij stilgestaan toen het testament werd opgemaakt. Ach jongens... de wet... het is ook allemaal zo ingewikkeld
Want wie heeft hier nu schuld?
* De notaris wist niet dat mijn vader nooit een boedelscheiding had geregeld; hij wist alleen dat hij was gescheiden (van een persoon).
* De accountant wist wel dat mijn vader nooit een boedelscheiding had geregeld, maar aangezien hij de hele erfenisverdeling (na de dood van mijn moeder) moest regelen, raakte hij overspoeld met informatie, en uitgerekend dit brokje informatie dreef weg. Hij vergat het. Hij dacht ook dat hij zich die slordigheid wel kon veroorloven - mijn moeder was immers dood, dus waarom zou je dan nog een boedelscheiding in gang zetten? Antwoord: omdat iemand stieken kan hertrouwen, en dat is precies wat mijn vader deed
* Mijn vader wist wel of niet dat er geen boedelscheiding was - ik denk dat hij er nooit bij heeft stilgestaan. Nee: hij wist het niet. Ik ben ervan overtuigd dat hij de erfenisverdeling na mijn moeders dood (waarbij wij de helft van hun vermogen kregen) heeft beschouwd als een aflsuiting van alles. Hij dacht dat hij met een schone lei begon. Op zich een logische gedachte, maar ja... de wet, hè?
* De weduwe dacht dat ze op rozen zat. Op het gemeentehuis werd haar huwelijk met een stervende man gesloten - ze kreeg een trouwboekje mee naar huis, bovendien was er een testament waarin zij als enige erfgenaam werd aangewezen. Bingo
Of wacht... toch niet, want er was nog een achterstallig akkefietje met een boedelscheiding Welke les kunnen wij uit deze vertelling trekken?
Trouw nooit met een stervende man zonder zijn antecedenten na te trekken
Nog wel, nog wel...quote:
Nieuws van het front: de weduwe begint officieel raar te doen. Laatst stuurde ze een brief met daarin een belastingaanslag voor het buitenhuis - of wij die even wilden betalen, want zij kon niet aan de Franse bankrekening komen.
Wij wel dan?
Mijn zus mailde haar: wij kunnen ook niet aan die rekening komen, tenzij het de bedoeling is dat we met vervalste handtekeningen aan de gang gaan, en bovendien zijn wij juridisch nog geen eigenaar van het huis; de Franse notaris werkt nog aan de overdracht. Met andere woorden: wij speelden de bal terug.
Vandaag kwam haar antwoord: nee, wij moesten die kosten betalen, bovendien wil ze met terugwerkende kracht de kosten (voor het huis) over het afgelopen jaar terugvorderen. (Mijn vader is bijna een jaar geleden overleden). Die kosten zijn via een automatische incasso afgeschreven van de Franse bankrekening. Ik vraag me af of ze een poot heeft om op te staan. Zij is als enige erfgenaam toch verantwoordelijk voor de eigendommen van de 'erflater' (mijn vader)? Pas als wij officieel eigenaar zijn, kunnen wij financieel worden aangesproken, lijkt mij. Weet iemand of dat klopt?
de executeur testementair is veranwoordelijk voor de betaling van rekeningen zolang de boel niet is afgehandeld , dit kan uit de nalatenschap en mag vermoedelijk , maar weet ik dus niet helemaal zeker , worden afgetrokken van het deel dat jullie toekomt.quote:
[..]
Nog wel, nog wel...
Nieuws van het front: de weduwe begint officieel raar te doen. Laatst stuurde ze een brief met daarin een belastingaanslag voor het buitenhuis - of wij die even wilden betalen, want zij kon niet aan de Franse bankrekening komen.
Wij wel dan?
Mijn zus mailde haar: wij kunnen ook niet aan die rekening komen, tenzij het de bedoeling is dat we met vervalste handtekeningen aan de gang gaan, en bovendien zijn wij juridisch nog geen eigenaar van het huis; de Franse notaris werkt nog aan de overdracht. Met andere woorden: wij speelden de bal terug.
Vandaag kwam haar antwoord: nee, wij moesten die kosten betalen, bovendien wil ze met terugwerkende kracht de kosten (voor het huis) over het afgelopen jaar terugvorderen. (Mijn vader is bijna een jaar geleden overleden). Die kosten zijn via een automatische incasso afgeschreven van de Franse bankrekening. Ik vraag me af of ze een poot heeft om op te staan. Zij is als enige erfgenaam toch verantwoordelijk voor de eigendommen van de 'erflater' (mijn vader)? Pas als wij officieel eigenaar zijn, kunnen wij financieel worden aangesproken, lijkt mij. Weet iemand of dat klopt?
maar in jullie geval zou het er op neer kunnen komen dat door de onverdeelde boedel , een deel niet van de erflater (vader) is.
maar goed zo lang dat niet duidelijk is kunnen ze jullie niet vragen zaken te betalen.
je zou eens kunnen vragen waarom ze denkt dat jullie verantwoordelijk zijn voor rekeningen ipv de executeur testementair. zoals het normaal zou moeten.
als alle eigendommen van de erflater zijn dan heeft de executeur testementair, de volmacht.
[ Bericht 4% gewijzigd door dop op 25-01-2011 00:12:00 ]
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Dank voor je antwoord.quote:
[..]
de executeur testementair is veranwoordelijk voor de betaling van rekeningen zolang de boel niet is afgehandeld , dit kan uit de nalatenschap en mag vermoedelijk , maar weet ik dus niet helemaal zeker , worden afgetrokken van het deel dat jullie toekomt.
maar in jullie geval zou het er op neer kunnen komen dat door de onverdeelde boedel , een deel niet van de erflater (vader) is.
maar goed zo lang dat niet duidelijk is kunnen ze jullie niet vragen zaken te betalen.
je zou eens kunnen vragen waarom ze denkt dat jullie verantwoordelijk zijn voor rekeningen ipv de executeur testementair. zoals het normaal zou moeten.
als alle eigendommen van de erflater zijn dan heeft de executeur testementair, de volmacht.
De weduwe en de notaris treden samen op als executeur testamentair. Ik mag aanemen dat de notaris ooit wel heeft geleerd hoe het zit met die betalingen
Het goede nieuws is trouwens wel dat de weduwe inmiddels een grafhekel heeft aan de notaris. Hij heeft ons ooit (uit haar naam, neem ik aan?) 5000 euro toegezegd op die Franse bankrekening, maar op dat moment gingen alle partijen er nog vanuit dat de weduwe het resterende geld probleemloos zou kunnen overboeken naar haar eigen rekening. Dat zit er nu even niet in. Daarom wil ze haar 5000 euro terug
Het is alleen nogal ingewikkeld om 5000 euro op te eisen (of terug te geven) van een rekening waar niemand bij kan 
Wat een verhaal zeg. Ik zeg altijd tegen mijn ouders (die gescheiden zijn), maak alsjeblieft jullie geld op, kan er ook nooit gezeik ontstaan.
In elk geval heb ik zoiets van, ik hoef dat geld niet, maar ik wil niet dat iemand anders ermee wegloopt. Zoals hier, dat vind ik dus misselijk. Zo'n vrouwtje die een oudere kerel versiert om er vervolgens lekker van op vakantie te gaan.
Jullie hebben nog geduld, ik zou het minder netjes oplossen.
In elk geval heb ik zoiets van, ik hoef dat geld niet, maar ik wil niet dat iemand anders ermee wegloopt. Zoals hier, dat vind ik dus misselijk. Zo'n vrouwtje die een oudere kerel versiert om er vervolgens lekker van op vakantie te gaan.
Jullie hebben nog geduld, ik zou het minder netjes oplossen
.
afspraak maken met die foute accountant van de weduwe, de weduwe zelf, de notaris, eventuele andere foute kabouters er ook bij, en dan zelf een nieuwe notaris meenemen die zich goed in alle ontwikkelingen heeft ingelezen.
en dan alle andere betrokkenen eens even flink goed confronteren met al hun vage en dubieuze en onwettige handelingen/eisen/brieven/teksten.
en dan zeggen: we gaan het nu zo en zo doen (dat bepalen jullie), dat gaan we vandaag vastleggen en dan in de komende maand uitvoeren en afronden.
en dan weet ik niet of je die accountant ergens mee onder druk kunt zetten (dat je zijn foute acties meldt bij een vereniging van accountants of zo), maar die foute notaris kun je sowieso onder druk zetten om alles wat ie aan papieren en stukken heeft vrij te geven.
en dan alle andere betrokkenen eens even flink goed confronteren met al hun vage en dubieuze en onwettige handelingen/eisen/brieven/teksten.
en dan zeggen: we gaan het nu zo en zo doen (dat bepalen jullie), dat gaan we vandaag vastleggen en dan in de komende maand uitvoeren en afronden.
en dan weet ik niet of je die accountant ergens mee onder druk kunt zetten (dat je zijn foute acties meldt bij een vereniging van accountants of zo), maar die foute notaris kun je sowieso onder druk zetten om alles wat ie aan papieren en stukken heeft vrij te geven.
je kunt als je erfgenaam bent, en in het testament word een executeur aangewezen , weinig eisen, of je moet naar de rechter willen. maar die zal ook zo veel mogelijk de executeur zijn werk laten doen.quote:
afspraak maken met die foute accountant van de weduwe, de weduwe zelf, de notaris, eventuele andere foute kabouters er ook bij, en dan zelf een nieuwe notaris meenemen die zich goed in alle ontwikkelingen heeft ingelezen.
en dan alle andere betrokkenen eens even flink goed confronteren met al hun vage en dubieuze en onwettige handelingen/eisen/brieven/teksten.
en dan zeggen: we gaan het nu zo en zo doen (dat bepalen jullie), dat gaan we vandaag vastleggen en dan in de komende maand uitvoeren en afronden.
en dan weet ik niet of je die accountant ergens mee onder druk kunt zetten (dat je zijn foute acties meldt bij een vereniging van accountants of zo), maar die foute notaris kun je sowieso onder druk zetten om alles wat ie aan papieren en stukken heeft vrij te geven.
je zou nog een mediator kunnen voortellen , maar of je in deze zaak daar ver mee komt vraag ik me af.
ik zou in dit geval me wel kunnen voorstellen dat een rechter, de executeur niet helemaal de vrijehand gaat geven , maar de als je verder de tijd hebt zou ik de gang naar de rechter niet snel maken.
persoonlijk zou ik ze nog wat kluilen voor zichzelf laten graven.
Je zou terloops kunnen voorstellen om het gezamelijk aan de rechter voor te leggen, dat zal de druk ook wel opvoeren.
[ Bericht 3% gewijzigd door dop op 25-01-2011 08:38:02 ]
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Het is inderdaad pijnlijk om te zien hoe een wildvreemde ermee wegloopt, maar eigenlijk gaat het vooral om de manier waarop ze te werk gaat. Sommige mensen (en zij is zo iemand) raken in blinde paniek als er grote bedragen in het spel zijn. Over een grote erfenis betaal je een flinke som aan successierechten, dat is misschien niet leuk, maar het is de wet, hè? Bovendien betaal je die kosten van het geërfde geld, in zekere zin is het dus geen 'verlies'. Zij ziet het wel als een verlies, sterker: zij klaagt steeds over de enorme kosten die ze moet maken en eigenlijk geeft ze ons daarvan de schuld. Over onze kindsdelen (die zij tot haar dood beheert) moet ze namelijk de volledige successierechten betalen, of nou ja... ze moet het geld voorschieten, want het wordt straks gewoon van onze delen afgetrokken. Maar omdat zij met mijn vader getrouwd was, betaalt ze over haar eigen geld veel minder belasting (die eerste 5 ton zijn successievrij, dacht ik) en dus ziet ze ons als de boosdoeners.quote:
Wat een verhaal zeg. Ik zeg altijd tegen mijn ouders (die gescheiden zijn), maak alsjeblieft jullie geld op, kan er ook nooit gezeik ontstaan.
In elk geval heb ik zoiets van, ik hoef dat geld niet, maar ik wil niet dat iemand anders ermee wegloopt. Zoals hier, dat vind ik dus misselijk. Zo'n vrouwtje die een oudere kerel versiert om er vervolgens lekker van op vakantie te gaan.
Jullie hebben nog geduld, ik zou het minder netjes oplossen
Hoe leg je iemand uit dat al deze kosten vallen onder het kopje 'een gegeven paard moet je niet... enzovoort'?
Tot nu toe zijn we aardig geweest, maar dat was ook de strategie. Ons valt eigenlijk niets te verwijten; wij wachten rustig af, en er komt geheid een dag waarop zij doorslaat. Op die dag hoeven we niet lang meer te wachten, ik voel het
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |