Seksuele gevoelens kinderen en pedo's

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:55 schreef starla het volgende:
Tsja, hier kan ik totaal geen uitspraak over doen...wat is zijn definitie van kinderen? Als die jonger dan 18 is begrijp ik hem volledig, is het jonger dan 6 dan frons ik toch wel een beetje.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:55 schreef Verlicht het volgende:
Ik denk dat er genoeg kinderen zijn die fantaseren over volwassen geslachtsorganen.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:58 schreef BVO het volgende:

[..]

Welke categorie kinderen? Vanaf een jaar of 12 kan ik erin komen. Het sukt komt op mij toch iets teveel over als preken voor eigen parochie.

Met die titel "Pedo's zijn de Joden van 2010" kan ik het wel enigszins eens zijn. Ik keur elk contact met een minderjarige af, maar er wordt mijns inziens te snel en te makkelijk voorbij gegaan aan de ellende die het meebrengt voor de persoon die de pedosexuele gevoelens heeft - indien hij die gevoelens uiteraard niet in praktijk brengt. Dat is een aangeboren afwijking die me vreselijk lijkt om te hebben.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:58 schreef Fascination het volgende:
.

Het lijkt mij overigens niet dat kinderen voor hun puberteit seksuele gevoelens ervaren.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 21:26 schreef Synthesist het volgende:
die taboesfeer is er niets voor niets

pedofilie is wel een geestesziekte. vooral die verzameldrang is grappig. eens in de zoveel tijd word er weer zo'n gast met 100.000 plaatjes gepakt.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 21:35 schreef Grimbert het volgende:
Ik ken iemand die me eens vertelde dat ze, toen ze een jaar of 7 was, graag seks had gewild met een volwassen man.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 21:03 schreef Re het volgende:
ik vind pedo's vergelijken met de jodenvervolging eigenlijk best buitenproportioneel

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 21:27 schreef BVO het volgende:

[..]

Ik weet niet of biologisch pedofilie (dat is toch zonder in praktijk brengen??) zoveel afwijkt van heterofilie en homofilie. Het is een ziekte omdat de uitwerking ervan (terecht) als negatief wordt ervaren, of het biologisch gezien ook een ziekte is betwijfel ik.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:58 schreef Fascination het volgende:
Het lijkt mij overigens niet dat kinderen voor hun puberteit seksuele gevoelens ervaren.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 21:27 schreef BVO het volgende:

[..]

Ik weet niet of biologisch pedofilie (dat is toch zonder in praktijk brengen??) zoveel afwijkt van heterofilie en homofilie. Het is een ziekte omdat de uitwerking ervan (terecht) als negatief wordt ervaren, of het biologisch gezien ook een ziekte is betwijfel ik.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 21:35 schreef Grimbert het volgende:
Ik ken iemand die me eens vertelde dat ze, toen ze een jaar of 7 was, graag seks had gewild met een volwassen man.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 22:22 schreef Drubidu het volgende:

[..]

Maar wat als haar wens in vervulling was gegaan? Therapie tot haar vijftigste...

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 22:22 schreef Drubidu het volgende:

[..]

Maar wat als haar wens in vervulling was gegaan? Therapie tot haar vijftigste...

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 22:17 schreef servus_universitas het volgende:
Ik herinner mij nog wel dat ik als kind (jaar of 8 schat ik) erover fantaseerde, waaronder over volwassenen. Maar in hoeverre dat werd ingegeven door seksuele drang weet ik niet en betwijfel ik ook. Mogelijk werd het puur ingegeven door interesse als gevolg van iets hebben gezien op de televisie bijvoorbeeld.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 22:28 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Dit.

Ik fantaseerde er ook over toen ik een jaar of 8 was, maar ik wilde het niet daadwerkelijk dóen. Ik was gewoon enorm geinteresseerd in het hele gebeuren. Het leek ook totaal niet op hoe je als volwassene over seks fantaseert. Het had een hoog later-als-ik-groot-ben gehalte.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 22:33 schreef Mylene het volgende:

[..]

Hoe dan? Een kind is nog niet geslachtsrijp op die leeftijd,

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 22:40 schreef servus_universitas het volgende:
Inderdaad, het was zeer zeker niet een wens om het echt te beleven. Het was iets waar ik onschuldig mijn gedachten over liet gaan uit interesse. Ik zie het als een kinderlijke verwondering.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 22:28 schreef alors het volgende:
Daarom moeten kinderen gewoon preventief beschermend worden en mensen die pedoseksuele gevoelens hebben, heel sneu, maar hou ze voor je.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 22:46 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Het eerste ben ik zeker mee eens. De integriteit van een mens moet beschermd worden en dat begint juist bij de kwetsbaarheid van een kind. Maar met dat tweede ben ik het niet eens. Juist door het onderwerp in de taboesfeer te duwen ontstaat er een krampachtige situatie. Iets verzwijgen maakt niet dat het verdwijnt, hoe graag we dat ook willen. Er moet een goede balans komen.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 22:44 schreef Re het volgende:
maar slachtoffers zoals YvH hebben natuurlijk ook wel wat in gang gezet...

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 23:07 schreef Captain_Fabulous het volgende:
Er kan geen echte balans in zijn... toen ik nog geen kinderen had, kon ik over pedo's praten in theoretische zin. Nu ik zelf kinderen heb, kan ik alleen maar heel zwart-wit denken. Pedoseksualteit bestaat, en net als andere seksuele voorkeuren kiest niemand er bewust voor.
Maar, als papa sprekende, denk ik, dat is jammer voor ze, maar toch gewoon tegen de muur, dan wel levenslang vast. Echt levenslang dan wel.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 23:20 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Zo'n uitspraak bewijst maar weer eens dat sommige mensen elk gevoel voor nuance en rationeel denken kwijtraken zodra ze een kind de wereld op schoppen.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 23:07 schreef Captain_Fabulous het volgende:
Er kan geen echte balans in zijn... toen ik nog geen kinderen had, kon ik over pedo's praten in theoretische zin. Nu ik zelf kinderen heb, kan ik alleen maar heel zwart-wit denken. Pedoseksualteit bestaat, en net als andere seksuele voorkeuren kiest niemand er bewust voor.
Maar, als papa sprekende, denk ik, dat is jammer voor ze, maar toch gewoon tegen de muur, dan wel levenslang vast. Echt levenslang dan wel.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 23:21 schreef Captain_Fabulous het volgende:

[..]

Helaas wel...maar kinderen zijn lastig, duur en nemen heel veel tijd in beslag. Zonder een aantal heel primitieve mechanismes zou geen gezin bij elkaar blijven.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 23:21 schreef Captain_Fabulous het volgende:

[..]

Helaas wel...maar kinderen zijn lastig, duur en nemen heel veel tijd in beslag.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 23:23 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Je wilt hiermee toch niet de drogreden aanvoeren dat mensen die geen kinderen hebben eigenlijk niets over dit onderwerp mogen zeggen?

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 23:26 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Bedankt dat je mij er weer even aan herinnert waarom ik geen kinderen heb.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 23:47 schreef Tartufo het volgende:
Het is ook een soort van trechterbeweging natuurlijk. De hele samenleving seksualiseert en (erger) pornoficeert, iedereen wordt blootgesteld aan een voortdurende kanonnade aan seks en seksgerelateerde onderwerpen en gaat daar ook onwillekeurig naar handelen. En als laatste escape roepen we in doodsnood MAAR NIET ONZE KINDEREN terwijl we het daar een beetje zelf naar gemaakt hebben.
Nu mag ongeveer alles maar pedo's moeten van de massa maar het liefst aan de hoogste boom worden opgeknoopt.

Het is het laatste taboe waar we ons met zijn allen aan vastklampen.

Beter zou het zijn als we onszelf op een breder terrein beperkingen oplegden, duidelijkere grenzen stelden. Dan was pedoseksualiteit gewoon een afwijking onder vele andere afwijkingen en hoefden we er misschien wat minder hysterisch mee omgaan.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 23:47 schreef Tartufo het volgende:


Beter zou het zijn als we onszelf op een breder terrein beperkingen oplegden, duidelijkere grenzen stelden. Dan was pedoseksualiteit gewoon een afwijking onder vele andere afwijkingen en hoefden we er misschien wat minder hysterisch mee omgaan.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:58 schreef Fascination het volgende:

[..]

Precies, wat is de leeftijdscategorie? Rond mijn 13/14 had ik al wel seksuele gevoelens, maar ik gok dat ze wat jongere kinderen bedoelen.

Het lijkt mij overigens niet dat kinderen voor hun puberteit seksuele gevoelens ervaren.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:58 schreef Fascination het volgende:

[..]

Precies, wat is de leeftijdscategorie? Rond mijn 13/14 had ik al wel seksuele gevoelens,

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 21:26 schreef Synthesist het volgende:
die taboesfeer is er niets voor niets

pedofilie is wel een geestesziekte. vooral die verzameldrang is grappig. eens in de zoveel tijd word er weer zo'n gast met 100.000 plaatjes gepakt.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 00:01 schreef Keltie het volgende:
Als een pedoseksualiteit een geestesziekte is, zijn homoseksualiteit en heteroseksualiteit dat ook.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 00:01 schreef Keltie het volgende:

[..]

Als een pedoseksualiteit een geestesziekte is, zijn homoseksualiteit en heteroseksualiteit dat ook.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 23:54 schreef Dipkip het volgende:

[..]



Ja, inderdaad. Als we pijpen maar weer verbieden worden die arme pedo's tenminste weer met rust gelaten. Dat zou een hele verbetering zijn.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 22:28 schreef alors het volgende:
Het gevaar is natuurlijk dat kinderen nog niet echt een eigen mening hebben. Die vinden vaak wat degene waar ze tegenop kijken (volwassenen) ook vinden. Achteraf komt dan het besef dat ze het niet gewild hebben met de psychologische gevolgen van dien.

quote:

Daarom moeten kinderen gewoon preventief beschermend worden en mensen die pedoseksuele gevoelens hebben, heel sneu, maar hou ze voor je.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:58 schreef Fascination het volgende:

[..]

Precies, wat is de leeftijdscategorie? Rond mijn 13/14 had ik al wel seksuele gevoelens, maar ik gok dat ze wat jongere kinderen bedoelen.

Het lijkt mij overigens niet dat kinderen voor hun puberteit seksuele gevoelens ervaren.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 00:18 schreef Tartufo het volgende:

[..]

Maak er maar een koddigheidje van. Je WIL de nuance niet eens zien.

Je vergeet dat de massahysterie rondom pedoseksualiteit traumaversterkend werkt. Je kan in deze tijd nog beter de premier doodschieten dan dat je lonkt naar jonge kinderen.

En dat terwijl het blijkbaar normaal is om via je pc 1,2,3 de meest ranzige porno binnen te halen. Overal, echt overal wordt je met seks en porno geconfronteerd. Dat mag, blijkbaar.

De wereld van seks en porno is hier één groot open veld van mogelijkheden. En dan één smal, hoog omheind met prikkeldraad afgebakend terrein waar NIEMAND mag komen op straffe van steniging.

Ik vind dat contrast zo scherp. Te scherp. Alsof we onze grenzen zijn kwijtgeraakt en dat proberen te compenseren door op één bepaalde afwijking kei- en keihard in te hakken.

Dat bedoelde ik. En kom nu maar weer met stupide vergelijkingen.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 00:08 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Onderbouwing?

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 10:49 schreef Keltie het volgende:

.
Maargoed, nog niet zo heel lang geleden werd ook nog getracht om homoseksuelen te genezen

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 11:03 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

http://www.nu.nl/algemeen(...)omoseksualiteit.html

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 11:12 schreef Keltie het volgende:

[..]

Dat is therapie, volgens mij gebeurde het vroeger niet met praten maar door met de hersens te kutten

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 11:22 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Therapie is er niet om mensen te genezen?

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 11:22 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Therapie is er niet om mensen te genezen?

quote:

With the arrival of heavy pubic hair, usually at age 18

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 09:54 schreef SadKingBilly het volgende:
Nee, in 99% van de gevallen komt dan later het door anderen opgelegde gevoel dat er iets vreselijks met ze is gebeurd.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 12:03 schreef Aneurism het volgende:

[..]

Omdat kinderen nog niet de gevolgen van hun acties in kunnen zien en zich achteraf gaan afvragen of het wel zo'n goed idee was.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 12:06 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Wat wil je nu eigenlijk zeggen, dat we als maatschappij niet meer neer moeten kijken op pedo's zodat kinderen het niet meer erg vinden om verkracht te worden?

Het spijt me zeer, maar wát een gelul. Moeten we vrouwen dan ook maar leren dat seks gewoon seks is dus dat er niets mis is met verkrachting?

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 12:56 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Duh. Volwassenen moeten een kind geen trauma aanpraten omdat de volwassene een andere mening heeft dan het kind.

Als een kind gedwongen sex heeft met een volwassene is het al erg genoeg. Maar om alle kinderen een trauma aan te praten gaat te ver.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 13:07 schreef VonHinten het volgende:
In de speciale Sex-editie van de Groene Amsterdammer (van twee of drie weken geleden) stond ook een stuk in over pedoseksualiteit en seksuele gevoelens van kinderen. En vooral ook over het taboe dat erop rust. Misschien is het voor TS de moeite waard om dat stuk es op te zoeken.

(Strekking van het artikel was dat seksuele contacten tussen kinderen en volwassenen niet per definitie slecht voor het kind zijn en dat de overtrokken reactie van ouders/volwassenen op seksuele gevoelens van (jonge) kinderen voortkomt uit de overdreven wil tot het beschermen en 'puur en onschuldig houden' van het kind.)

quote:

Het kind moet weer kind zijn
^{Essay: Pedoseksualiteit, het ultieme taboe}

In de huidige tijdgeest is elke nuance in het denken over pedofilie uit den boze. De conservatieve fatsoensnorm (seks komt alleen gehuwden toe) en het progressieve gelijkheidsideaal (verwijzend naar het machtsverschil tussen volwassene en kind) hebben een verbond gesloten. Het volksgevoelen bepaalt het debat.

^{DOOR ERIK VAN REE}

ALS DE VERANDERING VAN DE TIJDGEEST zich ergens scherp aftekent, dan is het wel in de houding tegenover pedofilie. Terwijl nog niet zo lang geleden verschillend werd gedacht over het probleem van seks tussen kinderen en volwassenen, is de veroordeling inmiddels zo goed als unaniem. Het woord pedofiel staat gelijk aan misdadiger van de ergste soort. Pedo’s verdienen uitsluitend nog walging en verachting. Wie beweert dat sekscontacten tussen volwassenen en kinderen misschien niet in alle gevallen schadelijk zijn, moet zelfs in kringen van de ‘verschrikkelijke linkse elite’ op nerveuze reacties rekenen. Ongeloof en verbijstering tekenen zich in het overigens wellevende gezelschap af. Een afwijkende mening op dit punt wordt nog maar moeilijk geaccepteerd.

Ik kan me niet herinneren een dergelijke monolitische benadering van een ethisch vraagstuk ooit eerder te zijn tegengekomen. In de tijd vóór de heilige Pim was het niet eenvoudig om in het openbaar scherpe bezwaren tegen de islam of immigratie te formuleren. Maar het was altijd duidelijk dat er een morrend volksdeel was. Er zijn genoeg vraagstukken die even heftige emoties opwekken: abortus is moord, euthanasie een nazipraktijk. Maar het weldenkende deel der natie keert zich fel tegen dergelijke misleidende kwalificaties. De vraag of ontkenning van de holocaust strafbaar moet worden gesteld ligt even gevoelig, maar er is geen overeenstemming over. De consensus over pedofilie is niet alleen verontrustend als symptoom van afnemende kritische zin, maar lijkt ook uniek. Eindelijk hebben we een ultiem taboe gevonden; er is een symbolische grens getrokken rond een onuitsprekelijk kwaad.

Een en ander is des te raadselachtiger in het licht van wat we werkelijk weten over de problematiek. Wie in de internationale wetenschappelijke literatuur duikt, raakt verzeild in een ontmoedigende en verwarrende berg statistieken. Het materiaal is voor meer interpretaties vatbaar. Toch kun je veilig stellen dat het lastig is om met de bestaande gegevens de stelling te onderbouwen dat sekscontacten, althans indien ongedwongen en vrijwillig aangegaan, doorgaans als vreselijk zouden worden ervaren door betrokken kinderen en tot psychische klachten leiden. De totale, onvoorwaardelijke strafbaarstelling en afwijzing lijkt dus niet logisch te volgen uit onderzoek.

In de memoire-literatuur hoef je niet lang te zoeken naar voorbeelden van mensen die als heel jong kind genoegen beleefden aan seks met een volwassene, en daar soms zelfs de initiatiefnemers van waren. De voorbeelden van Hans van Manen, Jaap Harten, Rudi van Dantzig en Pim Fortuijn zijn bekend. Hun verhalen botsen echter zo met de huidige tijdgeest dat ze ‘onzegbaar’ zijn geworden. Het is mij zelf de afgelopen jaren enkele malen overkomen dat kennissen mij in vertrouwen meedeelden dat de sekscontacten die zij als kind met een volwassene hadden door hen niet als negatief waren beleefd, soms zelfs als een mooie en opwindende ervaring.

Hoe men ook over pedofilie mag denken, de monolitische consensus en de intense weerzin tegen seks tussen kinderen en volwassenen schreeuwen om een verklaring. Er lijkt sprake van een complex van factoren die elkaar hebben versterkt.

Angst voor sociale uitstoting speelt een rol. Tot in de jaren negentig was in de Nederlandse academische wereld van psychologen en psychiaters nog wel de opvatting te vernemen dat het te kort door de bocht zou zijn om te beweren dat seks met een volwassene een kind per definitie zou beschadigen. Dergelijke geluiden worden thans uit deze kring niet of nauwelijks meer gehoord. Ik kan mij niet voorstellen dat alle deskundigen in hun hart omgeslagen zijn. Er lijkt eerder sprake van aanpassing aan een geëmotioneerde publieke opinie dan van voortschrijdend inzicht. Zou een kinderpsychiater het nog aandurven om publiekelijk te beweren dat seks met een volwassene voor een kind niet per se afschuwelijk hoeft te zijn? Ik vermoed dat ontslag spoedig zijn of haar deel zou worden. Uit de communicatiewetenschap kennen we het begrip van de ‘zwijgspiraal’. Als nog maar weinigen het aandurven om een gevestigde opinie in twijfel te trekken, dan ontstaat bij de resterende dissidenten het idee dat ze kennelijk alleen staan en zij zwijgen dan ook maar. Zo versterkt het zwijgen zichzelf.

In de brede afkeer van pedofilie vervlechten zich de conservatief-christelijke nervositeit over seks en het linkse gelijkheidsideaal. Volgens het traditionele nieuwtestamentische christendom zou de vleselijke lust eigenlijk uitgebannen moeten worden. Realisme dwingt ertoe geslachtsgemeenschap toe te staan binnen de nauwe grenzen van het huwelijk, maar elke andere vorm van seks is uit den boze: vulgair en strijdig met de menselijke waardigheid.

Voor het kind geldt dit al helemaal. Het wordt heilig verklaard, en heiligen doen niet aan seks. Het kind kent geen seksueel gevoel. Het is nog ‘onschuldig’, dat wil zeggen niet door de zonde van de lichamelijke liefde aangetast, en het moet dat liefst zo lang mogelijk blijven. In het door dit soort emoties gekleurde discours is de pedo een soort moordenaar: door zijn hand sterft het kind als kind, doordat hij het voortijdig belaadt met de schuld van de volwassene.

Opmerkelijk genoeg is seksuele dwang in deze traditionele visie eigenlijk maar een bijkomend probleem. Een door een kind vrijwillig aangegaan sekscontact, waaraan het plezier beleeft, maakt de zaak er alleen maar erger op. Het kind beseft niet dat wat het doet ‘niet normaal’ is. Als er een volwassene in het spel is, dan heeft deze het kind kennelijk gecorrumpeerd.

Door de religieus-conservatieve revival van de afgelopen jaren worden dit soort opvattingen weer veel serieuzer genomen dan lang het geval was. In ons moreel gepolariseerde landschap is het libertijnse levensgevoel ook in kracht toegenomen, maar opmerkelijk genoeg werkt dat ten nadele van acceptatie van pedofilie. De afkeer van repressieve machtsverhoudingen heeft de gevoeligheid voor seksuele dwang en exploitatie doen toenemen. De strafbaarstelling van verkrachting binnen het huwelijk past in dit patroon. Ook voor misbruik van kinderen, dat vroeger vaak weggestopt werd, is gelukkig steeds meer aandacht gekomen. Mede naar aanleiding van de zaak-Dutroux echter is het inzicht dat de zwakken serieuze bescherming verdienen tegen de seksuele dictaten van de sterken in korte tijd verabsoluteerd tot de ongenuanceerde conclusie dat elk sekscontact tussen een volwassene en een kind misdadig is.
Het linkse, socialistisch of feministisch gekleurde discours ontbeert de antiseksuele fatsoensnorm die het conservatisme kenmerkt, maar wijst toch in dezelfde richting. De gedachte is in essentie eenvoudig: het onmiskenbare machtsverschil tussen kind en volwassene zou zo groot zijn dat van vrijwilligheid per definitie geen sprake is. Het is dus niet alleen zo dat het machtsverschil de kans op machtsmisbruik vergroot, het is dat laatste per definitie. Pedofilie is onvermijdelijk aanranding of verkrachting. Zo is een emancipatorische ontwikkeling uitgemond in een beperking van de seksuele speelruimte van het kind. Het wordt simpelweg niet mogelijk geacht dat een kind iets met een volwassene zou willen. Voor het gegeven dat veel jongens van twaalf of dertien het niet als traumatisch maar als een godsgeschenk zouden ervaren om seks te hebben met een aantrekkelijke volwassen vrouw is in deze visie geen ruimte.

DE VREES DAT DE ZWAKKE SEKSUELE partner onvermijdelijk door de sterke onder de voet wordt gelopen is allengs dominanter geworden. We zien het ook terug in wetgeving die seks in zorgrelaties automatisch strafbaar stelt. Vergelijken we de tijdgeest van vandaag met die van dertig jaar geleden, dan valt de enorm toegenomen betekenis van het streven naar veiligheid op. Een combinatie van factoren zoals de economische crisis, het terrorisme en de klimaatproblematiek heeft bijgedragen tot een gevoel van onzekerheid. Het vrijheidsideaal wordt naar de kroon gestoken door een streven naar veiligheid en beperking van schaderisico’s. In de nieuwe wereld, eerder braaf dan brave, zijn grenzen er niet meer primair om afgetast en verkend te worden maar om te worden getrokken. Voorzichtigheid gaat boven nieuwsgierigheid.

In de cultuur van de angst projecteren we onze bezorgdheid vooral op onze kinderen, per definitie de kwetsbaarste groep. Het kind staat centraal, misschien ook omdat we er tegenwoordig per gezin minder van hebben dan in de tijd dat de babyboomers ter wereld kwamen. In zekere zin staan kinderen thans op een nog hoger voetstuk dan in de ‘jaren zestig’. Ze worden, op een leeftijd dat ze vroeger al lang zelf trapten, rondgereden op kastelen van bakfietsen, tronend als prinsjes en prinsesjes, en opgeduwd door hun plichtsgetrouw zwoegende moeders, voor wie kennelijk niets te veel is naast hun drukke baan. Maar tegelijk zijn we bezorgder dan ooit over ons kroost, en vastbesloten het voor alle gevaren te behoeden. Fietsen de prinsjes zelf, dan dragen ze tegenwoordig niet zelden een valhelm.

Buiten het warme gezin loeren de gevaren. De filmkeuring is weer ingevoerd en coffeeshops worden uit de buurt van scholen verwijderd. De verschrikkingen loeren ook thuis, binnensluipend via internet, en ouders wordt aangeraden samen met hun kinderen te kijken. Kinderen willen weer regels, is de nieuwe waarheid, die ad nauseam wordt herhaald en opmerkelijk genoeg ook telkens weer als nieuw inzicht wordt gepresenteerd, al horen we inmiddels al twintig jaar weinig anders meer. In de op prestatie gerichte samenleving van vandaag wordt van het kind meer dan ooit verwacht dat het excelleert, maar tegelijk moet het zich ook langer als kind laten beschermen. In deze nieuwe wereld wordt het idee dat voor sommige kinderen in sommige situaties seks met een volwassene spannend zou kunnen zijn, ervaren als te absurd voor woorden, ronduit afschuwelijk en bijna letterlijk levensgevaarlijk.

Het kind wekt een emotioneel geladen beschermingsdrang met soms schrille ondertonen. Affaires zoals in Den Bosch vertonen altijd hetzelfde beeld van acute ontzetting en verbijstering. Merkwaardig genoeg lijkt de grote publieke opwinding bijna losgezongen van wat kinderen feitelijk is aangedaan. Of zij wat ze meegemaakt hebben zelf eigenlijk als naar hebben ervaren (de enige werkelijk relevante vraag), lijkt nauwelijks meer van belang. Wat plaatsgegrepen heeft móet wel verschrikkelijk zijn geweest. In de gretigheid waarmee een en ander wordt gepresenteerd klinkt onmiskenbaar een valse toon door. Betrokken ouders voelen zich deel van een meeslepende, dramatische gebeurtenis. Van de ene dag op de andere is men middelpunt geworden van aandacht, medeleven en zorg. Men wordt serieuzer genomen dan ooit, en wie in het openbaar wraakgevoelens uit op een toon die normaal de wenkbrauwen zou doen fronsen, kan nu rekenen op begrip en aanmoediging.

Toch moeten gebeurtenissen zoals ‘Den Bosch’ niet uitsluitend in massapsychologische termen worden gevat. Dat lijkt te cynisch. Betrokken ouders zijn ongetwijfeld werkelijk aangedaan. Door hun eenzijdige en alarmistische waardering van pedoseksualiteit zijn hulpverleners en autoriteiten medeverantwoordelijk voor het laten oplopen van de gemoederen. Inmiddels wordt het door het grote publiek beschouwd als een vaststaand feit dat elk seksueel getint contact tussen een volwassene en een kind – hoe vluchtig ook – bijna onvermijdelijk voor het leven beschadigend is. Deze gedachte is niet alleen wetenschappelijk ongefundeerd, maar – het moet een keer hard gezegd worden – zij is eenvoudig absurd: in de invloed die zij aan aanrakingen toeschrijft heeft ze bijna iets magisch. Maar voor ouders die geloof hechten aan deze overdreven these is het een uiterst angstaanjagende en verdrietig makende gedachte dat hun kind dit is aangedaan. Ze worden veel bezorgder gemaakt dan nodig, en het is dan niet vreemd dat ze overreageren. Eigenlijk worden ze op het verkeerde been gezet.

quote:

HET DOMINANTE DISCOURS van de bescherming is ondertussen niet vrij van dubbelslachtigheid. Beschermen en bestraffen van het kind, dat zich aan ons gezag dreigt te ontworstelen, liggen niet ver uit elkaar. Het nieuwe maatschappelijke klimaat is ook te lezen als een afrekening met de geest van de ‘jaren zestig’, waarin een losgeslagen jeugd deed wat zij wilde. Het is tijd definitief een punt te zetten achter dit exces, en het aangetaste primaat van de volwassene te herstellen. Ik roep even de grijs gekraste tonen van Bob Dylan in herinnering, voor het contrast tussen toen en nu:

Come mothers and fathers all over this land
And don’t criticize what you can’t understand
Your sons and your daughters are beyond your command
Your old road is rapidly aging
Please get out of the new one if you can’t lend your hand
For the times they are a-changin’

DIT WILLEN WE DUS NIET MEER. De natuurlijke orde der dingen, die door de over het paard getilde jeugdige rebellen ruw was verstoord, moet worden hersteld. We willen een wereld waarin jongeren zich weer laten leiden door ouderen in plaats van andersom. We verwachten van onze kinderen dat ze hun zwakte erkennen, en dat ze zich onze bescherming laten welgevallen, zelfs wanneer die helaas een repressieve vorm aanneemt. De boodschap luidt: het kind moet weer kind zijn. De enige manier om dit ambitieuze programma te realiseren is om het kind weer kind te maken, door ervoor te zorgen dat het zich als kind gedraagt, dat het het spel meespeelt, onbezorgd en onschuldig, en zich gehoorzaam van riskant gedrag laat afhouden. ‘Nog niet volwassenen’ te zijn wordt weer het bepalende kenmerk van de jeugd. Steeds meer betekent jeugd weer: nog niet. Alcohol onder de zestien: nog even niet.

Om kinderen weer kind te laten zijn is het allerbelangrijkste om hen weg te houden van seks, het voornaamste sacrament van de volwassenheid. De verwerping van pedoseksualiteit kan worden beschouwd als speerpunt van een breder restauratief programma, de verlate eindafrekening met een periode waarin de jeugd uit de hand gelopen was. Zo beschouwd verschijnt de razernij tegen de pedo in een onverwacht nieuw licht. Hij is de spelbreker, degene die de nieuwe orde der dingen niet aanvaardt, door het kind hardnekkig als ‘volwassene’ te blijven behandelen.

Op het niveau van de realiteit hoeven we dit alles maar half serieus te nemen. In werkelijkheid zat ook in de roerige jaren zestig en zeventig de oude generatie meestal nog stevig in het zadel. De verbeelding was inderdaad aan de macht, maar dan in die zin dat de jeugd zich vooral verbeeldde een voortrekkersrol te spelen; in werkelijkheid was hier maar gedeeltelijk sprake van. Thans is de verbeelding opnieuw aan de macht. De wens van de huidige oudere generatie om het kind de rol van beschermeling op te dringen is evenzeer op illusies gebaseerd. De huidige jeugd onttrekt zich zo mogelijk nog meer dan vroeger aan de krampachtige pogingen van ouders om hun macht te bevestigen. Zij is seksueel actiever, en op jongere leeftijd, dan in de woeste jaren. Maar op het niveau van de mythologie van de tijd is de hier geschetste omslag maar al te reëel.

Ironisch genoeg is het dezelfde, thans aan het roer staande generatie der babyboomers, mijn generatiegenoten, die zich ooit als rebellen te buiten gingen en die nu het meest verantwoordelijk zijn voor het aanhalen van de teugels. Het is lastig om dit te plaatsen: hoe de opstandelingen van toen de angstige ouders van nu werden.

Mogelijk heeft de elitaire oriëntatie van de jeugdrevolte van destijds er iets mee te maken. Het vrijgevochten cultuurgoed van ‘seks, drugs en rock-’n-roll’, en het bijpassende nieuwe vrijheidsideaal, werd door vele jongeren niet zozeer ervaren als een verruiming van te eng getrokken grenzen voor iedereen, maar eerder als een onderscheidingsteken van een verlichte minderheid. De domme menigte werd weggezet als slachtoffers van een afstompende massacultuur, het ‘klootjesvolk’ dat uitsluitend in de auto en het weekend op de camping geïnteresseerd was. De geestesgesteldheid van veel van de jeugdige rebellen werd gekleurd door een romantische cultus van authenticiteit. De nieuwe vrijheid smaakte echter te goed en sloeg ver buiten de jeugdcultuur aan. Seks, drugs en popmuziek werden gedeeld cultuurgoed en kregen vleugels door de commercie, die zich er graag van meester maakte. Vrije seks werd porno. Dit was het moment waarop de inmiddels maatschappelijk gevestigde rebellen zich afkeerden van wat ze zelf teweeg hadden gebracht. Wat bedoeld was geweest als een teken van vrijzinnige excellentie was ontaard in precies het soort massacultuur waar men mee had willen afrekenen. En in naam van hetzelfde elitaire ideaal dat ooit de detaboeïsering van seks had aangedreven werd daar nu weer afstand van genomen.
Maar misschien past een nog cynischer verklaring van de omslag. De generatie van de babyboomers lijkt te beschikken over een merkwaardige, ongekend sterke machtswil. Ze laadt makkelijk de verdenking op zich dat het haar altijd vooral te doen is geweest om de eigen macht en autonomie. Altijd hebben wij de agenda willen dicteren, en dat is ook nu weer zo: toen wij klein waren, waren wij er wel aan toe. Maar nu wij groot zijn, zijn jullie er niet aan toe. The times they are a-changin’!

TOCH BLIJFT DE EENDRACHTIGHEID waarmee de samenleving zich tegen pedoseksualiteit heeft gekeerd iets raadselachtigs houden. Het is het fenomeen van de consensus zelf, meer nog dan de inhoud daarvan, dat het meest bevreemding wekt: het simpele gegeven dat er over een complexe ethische kwestie, waarover een fel debat in de lijn der dingen zou liggen, nauwelijks nog meningsverschillen hoorbaar zijn. We hebben ons verenigd in heilige verontwaardiging en doen er verder het zwijgen toe. Maar is het ons niet precies om dat zwijgen te doen, is die eendracht niet waarnaar we verlangen?

De afgelopen decennia zijn door velen ervaren als een periode van teloorgang van collectieve identiteit en verwarrende morele desintegratie. Naar twee kanten tegelijk ging het oude normensysteem op de schop. De verregaande ondermijning van de traditionele seksuele moraal, de informalisering van omgangsvormen, en het verlies aan gezag van de kerk en van gezagsdragers in het algemeen, schiepen een verfrissende vrijheid van levensstijl die zonder precedent in de geschiedenis lijkt. Daar lijnrecht tegenover echter herstelde zich, dankzij de immigratie en de komst van de islam, een traditioneel normensysteem dat we al bijna vergeten waren, met een openlijk beleden primaat van de man boven de vrouw, een beklemmende kledingcode voor vrouwen en een heilige schrift als onbetwijfelbare rechts- en waarheidsgrond. Om de verwarring compleet te maken waren het juist de multiculturele libertijnen die pleitten voor respect voor dit religieuze antilibertinisme. Het postmodernisme erkent immers waarheids- noch waardenmaatstaf, en waardeert elk discours daarom gelijk: homoseksualiteit of de Moslim Broederschap, dat maakt niet uit. Alles moet kunnen.

Voor het middensegment in de samenleving is dit te veel van het goede gebleken. Na jarenlang soppen op drijfzand heeft zich in de modale burger een hartstochtelijk verlangen geopenbaard om eindelijk weer eens vaste grond onder de voeten te voelen. De afkeer van normatieve onzekerheid en relativisme heeft zich vertaald in een verlangen naar absolute waarden die door iedereen gedeeld en door niemand meer betwijfeld mogen worden. De gemeenschap hoopt zich te reconstitueren op basis van een gedeeld normbesef waaraan je je eigenlijk niet meer mag onttrekken. In dit volksgevoelen is consensus geen bijkomstigheid maar het eigenlijke doel, de cruciale factor zonder welke moreel herstel onmogelijk wordt. Absolute waarden die door achttien procent van de bevolking niet gedeeld worden verliezen spoedig hun magische kracht.

Voor herstel van de gemeenschap als morele eenheid zijn niet enkel onbetwistbare waarden vereist, maar ook een eendrachtige definitie van het kwaad. Niets verbindt ons zo, in een opwindende collectieve intimiteit, als een gezamenlijk erkende boosdoener die we met een schoon geweten mogen uitsluiten en bestraffen. De bal had wellicht ook voor de voeten van iemand anders tot stilstand kunnen komen. Als hij iets anders was gerold, dan zouden wellicht beoefenaren van het sadomasochisme, jagers of grootverdienende directeuren de volle laag hebben gekregen. Volkswoede is onvoorspelbaar en onbestendig. Maar de pedo is de ideale keuze gebleken. Met onze collectieve verwerping van hem, symbool van alles wat verdorven was in de afgelopen decennia, zetten we een dikke streep onder een tijdvak van moreel verval. Een betere zondebok ter viering van ons nieuw ontdekte fatsoen laat zich moeilijk denken.

De onvrede over het waardenrelativisme die zich de afgelopen jaren breed heeft gemanifesteerd is niet in alle opzichten negatief. Om te functioneren heeft een samenleving gedeelde waarden nodig. Dat geldt ook voor een liberale samenleving. De universalistische tradities waarop deze zich baseert zijn het verdedigen waard. Het is daarom wenselijk dat zo veel mogelijk burgers zich herkennen in de liberale waarden van individuele vrijheid en rechtsgelijkheid. Toch is het christen-democratische en populistische gehamer op de noodzaak van gedeelde waarden dubieus. Wat onvoldoende onderkend wordt is dat een liberale staat niet op dezelfde wijze een consensus rond zijn beginselen kan afdwingen als een niet-liberale, zonder zichzelf ontrouw te worden.

Vrijheid is een paradoxaal iets. Zij kan zichzelf niet opleggen zonder zichzelf ongedaan te maken. Een samenleving die haar burgers zou dwingen om bepaalde waarden innerlijk te accepteren en respecteren, zou daarmee de vrijheid van geweten aantasten. In een vrije samenleving staat het iedereen vrij om de waarden van de meerderheid ter discussie te stellen en te verwerpen.

Zonder een open en ontspannen klimaat van debat wordt dit echter onmogelijk. Hoe men ook over pedoseksualiteit denkt, het is niet te ontkennen dat een normaal gesprek hierover heel moeilijk is geworden. Het zou overdreven zijn om van een denkverbod te spreken – het verschijnen van dit artikel bewijst het tegendeel al. Maar de afnemende tolerantie voor een afwijkende opinie in deze moet als een kwalijk precedent worden beschouwd. Het belang van de kwestie gaat ver uit boven dat van de zaak zelf. Misschien wel voor het eerst in de recente geschiedenis laat de samenleving zich echt de wet voorschrijven door het volksgevoel, en durven genuanceerd denkende deskundigen en politici het niet meer aan om tegen de stroom in te gaan en de publieke verontwaardiging het hoofd te bieden. Het is hoog tijd dat de nuchterheid terugkeert. Dat is niet alleen in het belang van een minder overspannen en angstaanjagende omgang met het verschijnsel pedoseksualiteit. Een samenleving die toelaat dat het volksgevoelen de grenzen van het debat bepaalt – op welk gebied dan ook – is op de verkeerde weg.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 13:07 schreef VonHinten het volgende:
In de speciale Sex-editie van de Groene Amsterdammer (van twee of drie weken geleden) stond ook een stuk in over pedoseksualiteit en seksuele gevoelens van kinderen. En vooral ook over het taboe dat erop rust. Misschien is het voor TS de moeite waard om dat stuk es op te zoeken.

(Strekking van het artikel was dat seksuele contacten tussen kinderen en volwassenen niet per definitie slecht voor het kind zijn en dat de overtrokken reactie van ouders/volwassenen op seksuele gevoelens van (jonge) kinderen voortkomt uit de overdreven wil tot het beschermen en 'puur en onschuldig houden' van het kind.)

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 13:07 schreef VonHinten het volgende:
(Strekking van het artikel was dat seksuele contacten tussen kinderen en volwassenen niet per definitie slecht voor het kind zijn en dat de overtrokken reactie van ouders/volwassenen op seksuele gevoelens van (jonge) kinderen voortkomt uit de overdreven wil tot het beschermen en 'puur en onschuldig houden' van het kind.)

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 13:50 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Ja dát lijkt me logisch, maar om maar even te chargeren tot dat 99% van de kinderen geen problemen zou hebben met slachtoffer zijn van pedofilie als de ouders en omgeving maar niet zo moeilijk deden is gewoon dikke onzin.

quote:

Sowieso kun je dit alleen zeggen bij heel lichte gevallen - niemand zal echte verkrachting pas een probleem vinden als anderen zeggen dat het slecht is. Een kind voelt zich na verkrachting sowieso ontzettend beroerd. Hallo, PIJN?

quote:

En er zijn zo ontzettend veel kinderen bij wie het weggewuifd wordt als ze er over beginnen tegen de omgeving - als deze theorie op zou gaan zouden zij dus niet getraumatiseerd kunnen raken en dat raken ze wel.

quote:

Het is gewoon geblaat van mensen die geen idee hebben waar ze het over hebben. Kinderen hebben hun eigen gevoelens over zulke dingen en zullen zich wel degelijk ellendig voelen er over ongeacht wat de omgeving doet.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:06 schreef Verbal het volgende:

[..]

Is dat stuk geschreven door iemand die is misbruikt door een pedo?

V.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 00:00 schreef Verbal het volgende:

[..]

...en wilde je die gevoelens ook botvieren op een volwassen vent?

V.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:18 schreef servus_universitas het volgende:
Verlicht, bedankt voor het posten van het artikel.

Jij hebt die sekseditie toch niet gekocht. Ik had het nog speciaal op de voorpagina geschreven 'Servus -> Kopen'.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:20 schreef Verlicht het volgende:
^{Jij hebt die sekseditie toch niet gekocht. Ik had het nog speciaal op de voorpagina geschreven 'Servus -> Kopen'.}

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:08 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Dat weet je helemaal niet. Als je alle bolderkaraffaires en boze gescheiden moeders op een hoop gooit kom je misschien op meer getraumatiseerde kinderen die NIET misbruikt zijn dan wel.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:08 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Er zijn zo ontzettend veel kinderen die helemaal niet misbruikt zijn maar de ellende van de scheiding van hun ouders over zich heen krijgen.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:40 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Wat heeft dat te maken met of kinderen die misbruikt zijn getraumatiseerd raken?
[..]

Wat heeft dat te maken met of kinderen die misbruikt zijn getraumatiseerd raken?

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:51 schreef Mylene het volgende:
In de Revu staat een artikel van die Bosschenaar die wordt verdacht van ontucht met kinderen. Er staat ook een commentaar bij van Gert van Hekma, docent homostudies aan de Universiteit van Amsterdam.

_{Even op artikel klikken en uitvergroten.}

[ afbeelding ]

Nu staat er 'mensen gaan er aan voorbij dat kinderen ook seksuele gevoelens hebben'. Ik geloof best dat kinderen seksuele gevoelens hebben. Alleen niet dat het automatisch inhoudt dat ze dan met volwassen mensen seks willen hebben. Ik denk eerder aan doktertje willen spelen met leeftijdsgenoten.

Wat vinden jullie?

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:58 schreef Devpartner het volgende:
Dat beiden gebeurtenissen buiten eigen wil gebeuren.. Dat is een substantieel verschil dat hij aanhaalt waar niemand bij stil staat.

Seks met een kind is slecht ongeacht de wens van beide partijen.. Een 'trauma' gebeurd tegen wil en dank van de andere persoon en er zijn waarschijnlijk veel gevallen waarbij dat helemaal niet het geval is. Maar waarbij wij als volwassen ons maatschappelijke regeltjes dit maken dat het wel zo is.

Porbleem 1: wat is kind? wij leggen de grens op 16 of 18.. is dat voor iedereen hetzelfde, misschien moeten we seks verbieden onder de 20?
Probleem 2: als een kind iets wilt en daar 'seks' voor geeft(of wilt), heeft hij/zij daar dan hinder van?

Pedofilie != verkrachting terwijl iedereen het wel zo beschouwt..

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:09 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Wat een slechte ad hominem.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 15:30 schreef alors het volgende:
Is er hier trouwens iemand die denkt dat hij/zij het destijds best fijn had gevonden om met een man (ja 99% van de 'daders' betreft een man) seksuele handelingen te verichten?

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:06 schreef Verbal het volgende:

[..]

Is dat stuk geschreven door iemand die is misbruikt door een pedo?

V.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 16:22 schreef Verbal het volgende:
Op zich niet veel behoefte aan, als empirisch deskundige.

V.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 16:22 schreef Verbal het volgende:
Op zich niet veel behoefte aan, als empirisch deskundige.

Ik hoef niet zo nodig te lezen dat ik het eigenlijk wel lekker en spannend vond of had moeten vinden

V.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:40 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Wat heeft dat te maken met of kinderen die misbruikt zijn getraumatiseerd raken?
[..]

Wat heeft dat te maken met of kinderen die misbruikt zijn getraumatiseerd raken?

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 16:44 schreef Verbal het volgende:
Tut tut tut... Ik zeg alleen dat ik geen behoefte heb aan het lezen van het artikel.

Moet ik het dan wel lezen omdat jij het zegt

En lekker belangrijk dat jij me niet serieus neemt... ik was meer onder de indruk van het Smurfendorp dat ik vanochtend heb zitten kleien. Mafketel

V.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 15:25 schreef Dipkip het volgende:

Ik ga enkel in tegen de stelling dat het in 99% van de gevallen niet traumatisch zou zijn als de ouders niet zo moeilijk deden. Dat er gevallen zijn waarin het niet traumatisch is is geen argument voor die stelling. Zulke gevallen zijn uitzonderingen.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 14:35 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Op de website van De Groene zag ik dat de editie vol staat met veel interessante artikelen. Maar tot dusver heb ik nog niet de moed weten te verzamelen om een blad te kopen dat getooid is met een volgende voorpagina:
[ afbeelding ]

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 16:14 schreef VonHinten het volgende:
Ik heb geen verstand van de psyche van een kind en zou niet weten wat een goede (kinder)leeftijd is om met sex te beginnen (en of dit dan ook per se met een leeftijdsgenoot moet), maar ik geef de schrijver van het essay gelijk als hij zegt dat je dit debat niet op basis van onderbuikgevoelens van walging moet voeren.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 11:10 schreef Mylene het volgende:

[..]

Ik was wel benieuwd hiernaar en vond met Google dit artikel waaruit blijkt dat het niet om prepuberale jongens ging en dat er niet altijd sprake was van vrijblijvenheid.
[..]

bron

zie ook Pederasty

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 16:54 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Bewijs?

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 18:46 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Je wil bewijs hebben dat het NIET zo is dat de meeste kinderen graag seks wilden met die pedofielen? Bewijs maar dat het wel zo is _!

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 18:36 schreef Catbert het volgende:

[..]

Niet om het een of het ander, maar die onderbuikgevoelens hebben een reden volgens mij.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 18:56 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Nee. Jij wilt draconische maatregelen, dus jij komt met bewijs voor je stelling.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 19:31 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Draconische maatregelen? Waar heb je het over?

Ik ageer tégen een stelling omdat ik die onvoldoende onderbouwd vind - waarom zou ik dat moeten bewijzen? Bewijs de stelling maar, dat is hoe het hoort. Dit krijgt zo langzamerhand een hoog 'aliens bestaan, want bewijs maar dat het niet zo is' gehalte.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 18:36 schreef Catbert het volgende:

[..]

Niet om het een of het ander, maar die onderbuikgevoelens hebben een reden volgens mij.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 23:40 schreef VonHinten het volgende:

Dus: dient het kind puur als genotsmiddel voor de volwassene, of ligt de relatie complexer en gelijkwaardig(er). (Voor zover dat laatste mogelijk en überhaupt haalbaar is. Over die gelijkwaardigheid binnen een relatie gaat het ook in het essay in de Groene Amsterdammer.)

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 11:54 schreef starla het volgende:

[..]

18?

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 19:51 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Jij stelt dat kinderen geen sex kunnen hebben met een volwassene zonder trauma's. Bewijs maar.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 07:30 schreef Isegrim het volgende:
Gelijkwaardige relaties bestaan überhaupt niet.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 11:17 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Ik stelde dat kinderen trauma's overhouden aan verkrachting, helder licht.

quote:

En graag nog even toelichten op die draconische maatregelen, want volgens mij heb je mij gewoon verward met een andere user en wil je het niet toegeven, want ik heb het nooit over maatregelen gehad.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 11:56 schreef Angst het volgende:
ik denk dat er genoeg kinderen zeker rond de 13/14 (en ouder) jaar zijn, die sexuele gedachtes hebben over volwassene.
volwassene zijn niet voor niets volwassen en zouden daar dus niet op in moeten gaan...
duh!

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 11:53 schreef Papierversnipperaar het volgende:
En ik stelde dat sex niet per definitie gelijk staat aan verkrachting.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 11:53 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Je doet er alles aan om pedo's te demoniseren maar je wilt er niets aan doen?

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 11:55 schreef servus_universitas het volgende:
Pas op dat je niet in de vicieuze cirkel van Papierversnipperaar-redenatie terechtkomt, want eenmaal ingesloten betekent een topic lang lijden.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 11:59 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Waar heb ik gezegd van wel?
[..]

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 11:17 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Ik stelde dat kinderen trauma's overhouden aan verkrachting, helder licht.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 12:08 schreef Papierversnipperaar het volgende:

Terwijl we het hebben over sex tussen kinderen en volwassenen. In een topic over pedo's roepen dat je van verkrachting trauma's krijg slaat nergens op of het is pure misleiding.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 21:03 schreef Re het volgende:
ik vind pedo's vergelijken met de jodenvervolging eigenlijk best buitenproportioneel, het zijn outcasts van de maatschappij, niet meer niet minder. Het feit dat kinderen sexuele gevoelens hebben rechtvaardigt geenzins het penetreren van een baby/kind door een volwassene

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 12:48 schreef Mylene het volgende:
Ja, wat als mijn dochter al wekenlang zichzelf niet is en uiteindelijk in tranen en uit schaamte vertelt wat haar dwars zit, namelijk dat die man van om de hoek in haar onderbroekje heeft gezeten. Dan zou ik haar dus moeten vertellen dat het normaal gedrag ofzo is

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:04 schreef VonHinten het volgende:
Neehee, ben je nu werkelijk zo naïef? Lees je überhaupt andere posts?

Het gaat nu even om consensuele sex tussen kind en volwassene. Vieze broekjesgraaiers vallen - jammer genoeg voor velen - even buiten de discussie. Jammer he, kunnen we niet meer zo zwart-wit 'redeneren'.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:04 schreef VonHinten het volgende:

[..]

Neehee, ben je nu werkelijk zo naïef? Lees je überhaupt andere posts?

Het gaat nu even om consensuele sex tussen kind en volwassene. Vieze broekjesgraaiers vallen - jammer genoeg voor velen - even buiten de discussie. Jammer he, kunnen we niet meer zo zwart-wit 'redeneren'.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:16 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Ze heeft nergens gezegd dat haar dochter er in dit hypothetische geval niet mee instemde.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:25 schreef VonHinten het volgende:
Dan vraag ik me toch af waarom ze in tranen uitbarst en zich schaamt. Dan is het in mijn beleving A) niet consensueel geweest of B) heeft ze na haar daad 'geleerd' dat het door de maatschappij veroordeeld wordt wat ze gedaan heeft. Of C) ze heeft er gewoon spijt van dat ze überhaupt op jonge leeftijd met iemand naar bed is geweest en dan speelt de volwassenheid van de ander niet mee.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:16 schreef Verbal het volgende:

[..]

Voor iemand die zich beklaagt over het niet mogelijk zijn om op FOK! te discussiëren bedien jij je wel erg kies van de -smiley.

Ook het het 'jammer genoeg voor velen': heeeel constructief.

quote:

Consensuele seks tussen volwassenen en kinderen: ik zal wel kort door de bocht reageren, maar de volwassenen die seks met een kind willen (al of niet geslachtsrijp, da's mij om het even: een efebofiel is wmb net zo fout als een kleuterlikker) sporen niet. De lui die daartoe overgaan, consensueel of niet, sporen ook niet. Dus vallen WEL onder de vieze broekjesgraaiers.

quote:

Nu kun je hooghartig gaan lopen doen, en lekker arrogant de genuanceerde oppermachtige willen uithangen: vier er feest mee.

quote:

Even nog een vraag aan jou: heb je zelf die behoefte om met je tengels aan kinderen te zitten, dat je het er zo graag genuanceerd over wilt hebben? Of is het puur 'academisch'?

V.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 23:40 schreef VonHinten het volgende:
Ik ben zelf absoluut voor het handhaven van een wettelijk minimum leeftijd om sex te hebben, omdat ik denk dat veel (volwassen) mensen niet de verantwoordelijkheid in een situatie zonder zo'n wettelijk minimum leeftijd aankunnen. En ik denk dat maar weinig kinderen gebruik maken van de vrijheid die meekomt met de afschaffing van deze wet. Oftewel: dan wegen de voordelen (sex is mogelijk met alles en iedereen) wmb niet op tegen de nadelen (misbruik en ongelijkwaardige relaties).

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:35 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Ja, of een klein kind begrijpt gewoon niet wat er precies gevraagd wordt en stemt in omdat het niet kan overzien wat de gevolgen daarvan zijn en bang is nee te zeggen tegen een volwassene. Maar dat zal vast niet, want dan zouden alle mannen die aan kleine meisjes willen zitten viezeriken zijn en dat kan niet want dat is demoniseren

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 12:06 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

1 topic?

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:44 schreef VonHinten het volgende:

[..]

In dat geval vind ik het niet consensueel, omdat ze wel toegeeft aan de man, maar het dus eigenlijk niet wil.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:16 schreef Verbal het volgende:
Even nog een vraag aan jou: heb je zelf die behoefte om met je tengels aan kinderen te zitten, dat je het er zo graag genuanceerd over wilt hebben? Of is het puur 'academisch'?

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:46 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Het grote probleem is dat je bij een kind nooit zeker weet of het iets uit vrije wil wil, of slechts aangeeft iets te willen omdat het zich daar eigenlijk toe verplicht voelt.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:53 schreef Grumpey het volgende:

[..]

Daarin verschilt het dus 0% van een volwassene.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:46 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Het grote probleem is dat je bij een kind nooit zeker weet of het iets uit vrije wil wil, of slechts aangeeft iets te willen omdat het zich daar eigenlijk toe verplicht voelt.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:44 schreef VonHinten het volgende:
In dat geval vind ik het niet consensueel, omdat ze wel toegeeft aan de man, maar het dus eigenlijk niet wil.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:55 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Nee, dat denk ik niet. Bij een volwassene weet je het ook niet zeker, maar de kans is groter dat wanneer een volwassene A zegt hij/zij ook A bedoelt. Het is inderdaad niet zwart/wit, maar wel degelijk een schaal.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:57 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Hoe kun je dan ooit spreken van consensuele seks tussen een prepuberaal kind en een volwassene? Ik kan me geen situatie voorstellen waarin je van te voren zeker weet dat het kind er geen spijt van zal krijgen. Dus heeft dat onderscheid wat o.a. jij probeert te maken in dit topic helemaal geen zin. In iedere situatie waarin een volwassene seks heeft met een prepuberaal kind heb je (ook al stemt het kind er mee in) dikke kans dat het uitloopt op een traumatische ervaring. Immers, het kind weet niet waar het ja tegen zegt en doordat een volwassene altijd meer macht heeft dan een kind kun je er nooit van uitgaan dat het kind niet uit angst instemt. Dus zou een volwassene dat risico nooit moeten nemen met een kind, want het kind kan daar zelf de verantwoordelijkheid over nog niet aan.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:56 schreef VonHinten het volgende:

[..]

Maar dat is een praktisch argument. Ik ben het hier overigens volkomen mee eens en zal daarom ook niet voor het opheffen van de huidige wetgeving zijn. Maar ik probeer het vanuit ethisch oogpunt te bekijken: als een kind sex wil met een volwassene en het voelt dat het daarvoor klaar is en het vindt een geschikte kandidaat om sex mee te hebben, moet het kind dan wettelijk verboden worden dit uit te voeren? Oftewel: is consensuele sex tussen volwassene-kind per definitie fout (dus ethisch gezien bezwaarlijk), of meer omdat het kind nog niet zelfstandig beslissingen kan nemen en het gevaar van kindermisbruik op de loer ligt (dus praktisch gezien bezwaarlijk)? Ikzelf denk het laatste.

quote:

Bovendien vind ik de mogelijke voordelen ervan voor het kind absoluut niet op wegen tegen de levensgrote kans dat het kind er grote nadelen van ondervindt. En dus moeten we als maatschappij er gewoon tegen zijn en het verbieden, ook dat ene hypothetische uitzonderingsgeval ja. Er zijn vast ook kinderen van 12 die prima zouden kunnen autorijden en dat verbieden we ook. Jammer dan voor die ene hypothetische 8-jarige die volgens jou van seks zou kunnen genieten, de risico's zijn te groot.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 23:40 schreef VonHinten het volgende:
Ik ben zelf absoluut voor het handhaven van een wettelijk minimum leeftijd om sex te hebben, omdat ik denk dat veel (volwassen) mensen niet de verantwoordelijkheid in een situatie zonder zo'n wettelijk minimum leeftijd aankunnen. En ik denk dat maar weinig kinderen gebruik maken van de vrijheid die meekomt met de afschaffing van deze wet. Oftewel: dan wegen de voordelen (sex is mogelijk met alles en iedereen) wmb niet op tegen de nadelen (misbruik en ongelijkwaardige relaties).

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 15:54 schreef Dipkip het volgende:
Jij maakt er nu een heel andere discussie van dan die die gaande was. De discussie die er was was of kinderen lijden onder seksueel misbruik vanuit zichzelf of omdat vanuit de maatschappij opgelegd wordt dat ze daaronder lijden.

quote:

Wat betreft de nieuwe discussie die jij blijkbaar wil openen, dat is m.i. een zuiver hypothetische situatie die nooit in de praktijk zal plaatsvinden en dus voor mij ook niet waardevol om over te discussieren. Wat is dan precies je punt, dat als een kind iets anders dan een kind zou zijn, dat je er dan wel seks mee zou moeten mogen hebben? Bij een echt kind gaat immers deze geschetste situatie nooit op. Dus waar hebben we het dan nog over?

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 14:50 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Wat is dit toch altijd ontzettend zwak zeg. Ik dacht nog: eindelijk kan men hier eens een inhoudelijke discussie voeren over een omstreden onderwerp, zonder mensen die wat verder gaan in hun verkenning van de materie ervan worden beticht een dubbele agenda te hebben. Jammer altijd weer.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 16:37 schreef Verbal het volgende:

[..]

Sinds wanneer is een vraag een stelling?

V.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 21:27 schreef Heathen. het volgende:
Kinderen ontwikkelen hun geslachtsdriften al op twee jarige leeftijd. Maar dat kan iedere pedagoog je vertellen.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 17:48 schreef Disorder het volgende:

[..]

Dit klopt. Veel mensen vergeten dat. Ik was laatst op een feestje. Een familielid had een kind meegenomen van een jaar of 2/3. Het meisje zat constant met haar kruis overal tegenaan te schuren totdat haar moeder er wat van zei. De ongemakkelijke stilte was ineens voorbij

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 16:26 schreef VonHinten het volgende:
Ligt m.i. aan de leeftijd van het kind. Gebeurt het op late leeftijd, dan lijden ze denk ik meer onder het misbruik zelf. Gebeurt het op jongere leeftijd, dan denk ik dat het lijden meer voortkomt uit het feit dat je omgeving niet nalaat je te vertellen wat er gebeurd is, waardoor de herinnering aan het misbruik levend wordt gehouden, zoniet wordt gecreëerd.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 16:26 schreef VonHinten het volgende:
Het is wel interessant omdat je door over deze hypothetische situatie na te denken erachter komt wat je eigenlijke weerzin tegen pedoseksualiteit is. (En het is enkel hypothetisch in het opzicht dat je in de hypothetische situatie 100% zeker bent van de beweegredenen van kind en volwassene. Dat ben je in de realiteit niet, maar de eigenlijke situatie - kind en volwassene willen beide sex met elkaar met de beste bedoelingen - kan wel voorkomen.)

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 19:43 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Dat ben ik dus niet met je eens. Een klein kind wat zoiets meemaakt kan ook als erover gezwegen wordt daar een tik van meekrijgen, zeker omdat het bij kleine kinderen meestal om een bekende gaat (bijv. een familielid).

quote:

[..]

Naar mijn idee komt dat dus niet voor en kan het niet voorkomen. Ik geloof niet dat een prepuberaal kind zich daadwerkelijk prettig zal voelen tijdens en na seks met een volwassene.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 16:37 schreef Verbal het volgende:

[..]

Sinds wanneer is een vraag een stelling?

V.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 23:07 schreef Verbal het volgende:
-weg-

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 23:07 schreef Verbal het volgende:
-weg-

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 23:07 schreef Verbal het volgende:
-weg-

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 23:37 schreef VonHinten het volgende:

[..]

Ben je überhaupt toerekeningsvatbaar? Doe es normaal man

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 23:07 schreef Verbal het volgende:
-weg-

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 19:43 schreef Dipkip het volgende:
Naar mijn idee komt dat dus niet voor en kan het niet voorkomen. Ik geloof niet dat een prepuberaal kind zich daadwerkelijk prettig zal voelen tijdens en na seks met een volwassene.

quote:

Op vrijdag 7 augustus 2009 23:07 schreef Verbal het volgende:
-weg-

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:51 schreef Mylene het volgende:
Ik geloof best dat kinderen seksuele gevoelens hebben. Alleen niet dat het automatisch inhoudt dat ze dan met volwassen mensen seks willen hebben. Ik denk eerder aan doktertje willen spelen met leeftijdsgenoten.

Wat vinden jullie?

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 13:20 schreef Salah-al-Din het volgende:
Btw: het lijkt mij dat als 11-jarige jongetjes sexuele fantasieen hebben over volwassen vrouwen, dat 11-jarige meisjes dan ook wel sexuele fantasieen zullen hebben over volwassen mannen.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 18:26 schreef Dipkip het volgende:

[..]

Dat je ergens over fantaseert wil niet zeggen dat het ook verstandig is om te doen.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 13:20 schreef Salah-al-Din het volgende:

[..]

Toen ik 11 jaar was rukte ik mezelf ook af op meerderjarige dames die in de Wehkamp gids stonden. Ik had een moord gedaan voor sex met zo'n dame. . En ik weet zeker dat ik niet de enige ben.

Ik snap al dat overdreven middeleeuwse gedoe over pedofilie dus niet zo, tenminste wanneer het kinderen betreft vanaf een jaar of 11-12jr ofzo.

Btw: het lijkt mij dat als 11-jarige jongetjes sexuele fantasieen hebben over volwassen vrouwen, dat 11-jarige meisjes dan ook wel sexuele fantasieen zullen hebben over volwassen mannen.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 18:40 schreef Mylene het volgende:

[..]

Nogmaals, dat heeft niet zoveel met pedofilie te maken, maar met efebofilie.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 19:42 schreef sigme het volgende:

[..]

11-12 lijkt me toch aan de andere zijde van het randje. Geen secundaire geslachtskenmerken bij de meesten.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 18:56 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Nee. Jij wilt draconische maatregelen, dus jij komt met bewijs voor je stelling.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 20:42 schreef Dipkip het volgende:
Zelfs als er kinderen zijn die zulke ervaringen willen en die ook als ze krijgen wat ze willen later nog achter die beslissing zullen staan (en ik ben er niet zeker van of zulke kinderen bestaan)...

.... dan nog denk ik dat een pedofiel vrijwel nooit in staat zal zijn op een fatsoenlijke manier hiermee om te gaan. Ik stel me zo voor dat als die kinderen bestaan het er niet dusdanig veel zijn dat iedere pedofiel gewoon aan zn trekken kan komen. Het zal voor een pedofiel zowat een unicum zijn zo'n kind tegen te komen.

Als je kijkt wat veel mannen al proberen om een vrouw zo ver te krijgen met hun naar bed te gaan - en vrouwen, daar zijn er vrij veel van. En tóch zetten veel mannen vrouwen onder druk of proberen ze ze op een bepaalde manier te beinvloeden (drankjes kopen, etc.).

Als dat al gebeurd in zo'n normale situatie waarin in principe een man zou kunnen zeggen ach, volgende keer beter, hoe denk je dan dat een pedofiel reageert als een kind laat merken misschien wel interesse te hebben? Lijkt me niet meer dan logisch dat ie niet bepaald ontspannen reageert en zegt 'ach, kijk maar, we zien wel'. Die zal proberen te zorgen dat het kind er daadwerkelijk ja tegen zegt.

En daar krijg je dus al een scheve situatie. Zelfs al zou het kind oprecht die interesse hebben en de wens daar wat mee te doen, er is geen situatie waarin er een gelijkwaardige machtsverhouding is tussen kind en pedofiel. Daarom vind ik ieder contact verwerpelijk, ook als het kind het wil. Het heeft immers geen volwaardige kans op het idee terug te komen en zonder beinvloeding te beslissen.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 20:46 schreef Reya het volgende:

[..]

De Popperiaanse logica vereist natuurlijk anders; een stelling blijft overeind totdat deze ontkracht wordt.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 19:33 schreef Luxuria het volgende:
Kinderen moeten daar op die leeftijd nog niet zo mee bezig zijn, ze moeten lekker spelen, hun onschuld bewaren.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 18:55 schreef Ori het volgende:

[..]

Ik zou het op die leeftijd ook gedaan hebben hoor. Als ik als 11-jarige het met een volwassen vrouw had kunnen doen, had ik die kans met beide handen aangegrepen. Het zou echt voor de volledige 100% vrijwillig zijn.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 21:16 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Onzinnig utopisch idee dat volwassenen verzonnen hebben. Die zogenaamde onschuld bestaat niet.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 20:42 schreef Dipkip het volgende:

En daar krijg je dus al een scheve situatie. Zelfs al zou het kind oprecht die interesse hebben en de wens daar wat mee te doen, er is geen situatie waarin er een gelijkwaardige machtsverhouding is tussen kind en pedofiel. Daarom vind ik ieder contact verwerpelijk, ook als het kind het wil. Het heeft immers geen volwaardige kans op het idee terug te komen en zonder beinvloeding te beslissen.

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 15:30 schreef alors het volgende:
Is er hier trouwens iemand die denkt dat hij/zij het destijds best fijn had gevonden om met een man (ja 99% van de 'daders' betreft een man) seksuele handelingen te verichten?

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 00:18 schreef Ghazi het volgende:
OPVALLEND dat de users met het bedenkelijke atheistische allooi om 'nuance' vragen om kinderseks op de een of ander manier te rechtvaardigen.

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 00:18 schreef Ghazi het volgende:
OPVALLEND dat de users met het bedenkelijke atheistische allooi om 'nuance' vragen om kinderseks op de een of ander manier te rechtvaardigen.

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 00:21 schreef servus_universitas het volgende:

[..]
. Dat gevoelsleven is namelijk geen keuze, maar een veroordeling door moeder Natuur.

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 00:26 schreef Heathen. het volgende:

[..]

Eerder een pyschische stoornis.

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 00:26 schreef Heathen. het volgende:

[..]

Eerder een pyschische stoornis.

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 00:18 schreef Ghazi het volgende:
OPVALLEND dat de users met het bedenkelijke atheistische allooi om 'nuance' vragen om kinderseks op de een of ander manier te rechtvaardigen.

quote:

Op zaterdag 8 augustus 2009 22:04 schreef stbabylon het volgende:

[..]

Ja, dat vond ik best wel.

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 00:18 schreef Ghazi het volgende:
OPVALLEND dat de users met het bedenkelijke atheistische allooi om 'nuance' vragen om kinderseks op de een of ander manier te rechtvaardigen.

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 00:18 schreef Ghazi het volgende:
OPVALLEND dat de users met het bedenkelijke atheistische allooi om 'nuance' vragen om kinderseks op de een of ander manier te rechtvaardigen.

quote:

Op maandag 10 augustus 2009 06:07 schreef stbabylon het volgende:

[..]

Toch vreemd dat een 'ervaringsdeskundige' die het lekker vond en nu verder helemaal geen problemen er mee heeft straal genegeerd wordt....

Zal wel niet in de discussie passen.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 11:25 schreef zwaaibaai het volgende:

[..]

en iets meer uitleg vond je ook zo wat he?

quote:

Op donderdag 6 augustus 2009 00:01 schreef Keltie het volgende:

[..]

Als een pedoseksualiteit een geestesziekte is, zijn homoseksualiteit en heteroseksualiteit dat ook.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 20:12 schreef snakelady het volgende:

[..]

En necrofilie en zoöfilie? zijn dat dan ook geen geesteziektes?

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 20:16 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Nee. Dat zijn natuurlijke variaties die ook in de dierenwereld wijdverbreid voorkomen. Alleen dat wij iets naar of walgelijk vinden, betekent nog niet dat het een teken van een geestesziekte is.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 20:38 schreef snakelady het volgende:

[..]

verkrachten gebeurd ook in de dierenwereld, is dat dan ook goed te keuren?

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 20:57 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Dat iets geen geestesziekte is, betekent nog niet dat het meteen goedkeurenswaardig is.

En verkrachting is zeer zeldzaam in de dierenwereld. Het vrouwtje bepaalt of er geneukt wordt. Dat het er soms uitziet als verkrachting is een ander verhaal.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 21:11 schreef snakelady het volgende:

[..]

Ah, dus als het lijkt alsof een groep mannetjeseenden een vrouwtjeseend doodverkrachten met bloed en al, dan lijkt dat maar zo, dan is het niet zo....

quote:

Denk ( weet haast wel zeker aangezien ik kleindierenverzorging gestudeerd heb) dat verkrachting in de dierenwereld vaker voorkomt dan sex met doden en sex met andere soorten.

quote:

Maar dat doet er ook niet toe, het gaat om het effect wat het heeft op de slachtoffers en dat zijn in dit geval mensen.
Wat er dan in het dierenrijk gebeurd doet er dus ook niet toe.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 19:52 schreef snakelady het volgende:
Ik ben zelf slachtoffer, weet dus hoe het is als een volwassene misbruik maakt van je en je eigenlijk je kinderjaren ontneemt.
Ik heb hier ook veel psychische problemen aan overgehouden, vertrouwde mannen niet, die willen toch alleen maar mijn lichaam, meer niet.
Gelukkig weet ik nu beter maar het was voor mij heel erg moeilijk om hier mee om te gaan.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:51 schreef Mylene het volgende:
In de Revu staat een artikel van die Bosschenaar die wordt verdacht van ontucht met kinderen. Er staat ook een commentaar bij van Gert van Hekma, docent homostudies aan de Universiteit van Amsterdam.

_{Even op artikel klikken en uitvergroten.}

[ afbeelding ]

Nu staat er 'mensen gaan er aan voorbij dat kinderen ook seksuele gevoelens hebben'. Ik geloof best dat kinderen seksuele gevoelens hebben. Alleen niet dat het automatisch inhoudt dat ze dan met volwassen mensen seks willen hebben. Ik denk eerder aan doktertje willen spelen met leeftijdsgenoten.

Wat vinden jullie?

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 21:20 schreef Reya het volgende:
Maar vind je seksuele contacten tussen kinderen en volwassenen ook acceptabel, Isegrim?

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 21:31 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Daar kan ik geen algemeen geldende uitspraak over doen. Dat verschilt per geval.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 21:54 schreef Reya het volgende:

[..]

Op welke gronden zou je dan willen oordelen?

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 21:56 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Dat laat ik liever aan de betrokkenen over.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 22:01 schreef Reya het volgende:

[..]

En wie zijn de betrokkenen?

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 22:37 schreef Isegrim het volgende:

[..]

De belangrijkste betrokkene lijkt mij het kind in kwestie.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 22:41 schreef Reya het volgende:

[..]

Het idee bij kinderen is juist dat ze niet handelingsbekwaam zijn; je kunt niet van een kind van acht verwachten om aan te geven of seksuele handelingen met een volwassene al dan niet consensueel zijn geweest, en om oprecht zich uit te spreken over hun verdere gevoelens daarbij. Zelfs bij volwassenen is daar lang niet altijd sprake van, en kinderen vormen dan wel een bijzonder kwetsbare groep.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 21:22 schreef stbabylon het volgende:

[..]

Ik heb het ook meegemaakt, en er nooit negatieve gedachten over gehad. Ik vond het zelfs lekker.

1-1?

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 22:37 schreef Isegrim het volgende:

[..]

De belangrijkste betrokkene lijkt mij het kind in kwestie.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 19:52 schreef snakelady het volgende:

de oudste is 4 jaar en heeft soms al wat vragen, waarom ze zelf een plassertje heeft en jongens een piemeltje bv.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 00:04 schreef Ghazi het volgende:

[..]

Hoe weet jouw kind dit?

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 23:25 schreef snakelady het volgende:

[..]

Dat kan, maar de meerderheid heeft er wel problemen mee op latere leeftijd, dus het is het risico niet waard lijkt me.

Nogmaals, een kind heeft geen sexuele contacten nodig om normaal te kunnen functioneren, in 99 van de 100 gevallen zal het kind juist niet normaal kunnen functioneren als het op jonge leeftijd sexuele contacten heeft gehad met een volwassenen.

Overigens ben jij een man, het is bewezen dat een jongen die ( meestal wel al boven de 10 jaar) sexuele contacten heeft gehad met een volwassen vrouw minder kans heeft er trauma's aan over te houden dan waneer een kind ( zowel jongens als meisjes) sexuele contacten hebben heeft met een volwassen man.

Mijn man was 12 jaar toen hij zijn maagdelijkheid verloor aan een vrouw van 18, ook geen gezonde relatie maar ook geen trauma's gelukkig.
Maar hij is er ook niet blij mee, puur omdat hij geen idee had waar hij mee bezig was en er daarom ook niet echt van kon genieten.

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 23:27 schreef snakelady het volgende:

[..]

Een kind kan nog geen volwassen beslissingen maken, dat is de reden waarom kinderen niet mogen stemmen, geen auto mogen rijden, niet mogen drinken, naar school moeten en zo nog veel meer.
Omdat kinderen niet in staat zijn om belangrijke keuzes in hun leven te maken.

Dus vind ik, je moet een kind niet voor sex kunnen laten kiezen, je moet dat kind beschermen tegen zichzelf en anderen.
Niks is zo beinvloedbaar als een kind....

quote:

Op dinsdag 11 augustus 2009 22:59 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Veel kinderen zijn daartoe prima in staat, andere niet. Niet veel anders dan bij volwassenen. Daarom doe ik liever geen algemene uitspraken.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 07:42 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Mogen kinderen wel seksspelletjes met elkaar doen?

Ik vind dat wij kinderen schromelijk onderschatten.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 07:57 schreef Reya het volgende:

[..]

Dat lijkt me een wezenlijk andere situatie; ten eerste bestaat daarin niet automatisch de min of meer hiërarchische relatie die bestaat tussen een volwassene en een kind, en ten tweede valt zoiets geen van beide partijen echt aan te rekenen, omdat het kinderen zijn, en schade voor de wederpartij niet evident is.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 07:54 schreef Reya het volgende:

[..]

Dat ben ik in zoverre met je eens dat er sprake zou kunnen zijn van consensuele seksuele handelingen; alleen, het onderscheid met non-consensuele seks lijkt me onmogelijk te handhaven, aangezien kinderen over het algemeen zelf dat onderscheid niet kunnen maken. Je hebt dan de keuze tussen tussen twee zienswijzes: ofwel dat seks tussen kinderen en volwassenen (onder de dertien, en boven de achttien) wordt beschouwd als per definitie consensueel, of wordt beschouwd als per definitie non-consensueel. De laatste zienswijze lijkt me een stuk minder schadelijk, ten eerste omdat het kinderen beschermt tegen misbruik waar ze zelf niet goed woorden aan kunnen geven, en ten tweede omdat het niet meer vraagt dan beheersing van de volwassen partij. Ik acht het dan ook in alle gevallen verwerpelijk als er seksuele handelingen tussen volwassenen en kinderen plaatsvinden, simpelweg omdat de gevolgen voor het kind niet zijn in te schatten, en omdat de volwassene zich dermate in een machtspositie bevindt dat diegene daar op een verantwoordelijke wijze mee om zouden moeten gaan.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 08:12 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Er hoeft geen sprake te zijn van een hiërarchische relatie. Is vaak het geval, maar is geen wet van Meden en Perzen imo.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 08:16 schreef Isegrim het volgende:

[..]

Jij hebt het over wetgeving en algemene stelregels. Ik niet. Ik weet niet of ik überhaupt een voorstander ben van wetgeving op dit gebied. Ik denk dat de strafbaarheid van verkrachting afdoende is. De afweging kan dan per geval worden gemaakt in plaats van alles over één kam te scheren.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 03:34 schreef stbabylon het volgende:

[..]

Ik was 9~10, en het was een man.

Ik vind trouwens dat je wel heel veel aannames doet en cijfers uit de lucht plukt om ze hier als feit weer te geven. En dat is nou juist het punt dat wordt gemaakt in de OP. Jij redeneert uit wat 'de maatschappij vind', telt daar je eigen mening/ervaring bij op en presenteert dat als de waarheid. Zo hoeft het dus niet te zijn.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 03:34 schreef stbabylon het volgende:

[..]

Ik was 9~10, en het was een man.

Ik vind trouwens dat je wel heel veel aannames doet en cijfers uit de lucht plukt om ze hier als feit weer te geven. En dat is nou juist het punt dat wordt gemaakt in de OP. Jij redeneert uit wat 'de maatschappij vind', telt daar je eigen mening/ervaring bij op en presenteert dat als de waarheid. Zo hoeft het dus niet te zijn.

quote:

America's unjust sex laws

Aug 6th 2009
From The Economist print edition

An ever harsher approach is doing more harm than good, but it is being copied around the world

IT IS an oft-told story, but it does not get any less horrific on repetition. Fifteen years ago, a paedophile enticed seven-year-old Megan Kanka into his home in New Jersey by offering to show her a puppy. He then raped her, killed her and dumped her body in a nearby park. The murderer, who had recently moved into the house across the street from his victim, had twice before been convicted of sexually assaulting a child. Yet Megan’s parents had no idea of this. Had they known he was a sex offender, they would have told their daughter to stay away from him.

In their grief, the parents started a petition, demanding that families should be told if a sexual predator moves nearby. Hundreds of thousands signed it. In no time at all, lawmakers in New Jersey granted their wish. And before long, “Megan’s laws” had spread to every American state.

America’s sex-offender laws are the strictest of any rich democracy. Convicted rapists and child-molesters are given long prison sentences. When released, they are put on sex-offender registries. In most states this means that their names, photographs and addresses are published online, so that fearful parents can check whether a child-molester lives nearby. Under the Adam Walsh Act of 2006, another law named after a murdered child, all states will soon be obliged to make their sex-offender registries public. Such rules are extremely popular. Most parents will support any law that promises to keep their children safe. Other countries are following America’s example, either importing Megan’s laws or increasing penalties: after two little girls were murdered by a school caretaker, Britain has imposed multiple conditions on who can visit schools.

Which makes it all the more important to ask whether America’s approach is the right one. In fact its sex-offender laws have grown self-defeatingly harsh (see article). They have been driven by a ratchet effect. Individual American politicians have great latitude to propose new laws. Stricter curbs on paedophiles win votes. And to sound severe, such curbs must be stronger than the laws in place, which in turn were proposed by politicians who wished to appear tough themselves. Few politicians dare to vote against such laws, because if they do, the attack ads practically write themselves.
A whole Wyoming of offenders

In all, 674,000 Americans are on sex-offender registries—more than the population of Vermont, North Dakota or Wyoming. The number keeps growing partly because in several states registration is for life and partly because registries are not confined to the sort of murderer who ensnared Megan Kanka. According to Human Rights Watch, at least five states require registration for people who visit prostitutes, 29 require it for consensual sex between young teenagers and 32 require it for indecent exposure. Some prosecutors are now stretching the definition of “distributing child pornography” to include teens who text half-naked photos of themselves to their friends.

How dangerous are the people on the registries? A state review of one sample in Georgia found that two-thirds of them posed little risk. For example, Janet Allison was found guilty of being “party to the crime of child molestation” because she let her 15-year-old daughter have sex with a boyfriend. The young couple later married. But Ms Allison will spend the rest of her life publicly branded as a sex offender.

Several other countries have sex-offender registries, but these are typically held by the police and are hard to view. In America it takes only seconds to find out about a sex offender: some states have a “click to print” icon on their websites so that concerned citizens can put up posters with the offender’s mugshot on trees near his home. Small wonder most sex offenders report being harassed. A few have been murdered. Many are fired because someone at work has Googled them.

Registration is often just the start. Sometimes sex offenders are barred from living near places where children congregate. In Georgia no sex offender may live or work within 1,000 feet (300 metres) of a school, church, park, skating rink or swimming pool. In Miami an exclusion zone of 2,500 feet has helped create a camp of homeless offenders under a bridge.
Make the punishment fit the crime

There are three main arguments for reform. First, it is unfair to impose harsh penalties for small offences. Perhaps a third of American teenagers have sex before they are legally allowed to, and a staggering number have shared revealing photographs with each other. This is unwise, but hardly a reason for the law to ruin their lives. Second, America’s sex laws often punish not only the offender, but also his family. If a man who once slept with his 15-year-old girlfriend is barred for ever from taking his own children to a playground, those children suffer.

Third, harsh laws often do little to protect the innocent. The police complain that having so many petty sex offenders on registries makes it hard to keep track of the truly dangerous ones. Cash that might be spent on treating sex offenders—which sometimes works—is spent on huge indiscriminate registries. Public registers drive serious offenders underground, which makes them harder to track and more likely to reoffend. And registers give parents a false sense of security: most sex offenders are never even reported, let alone convicted.

It would not be hard to redesign America’s sex laws. Instead of lumping all sex offenders together on the same list for life, states should assess each person individually and include only real threats. Instead of posting everything on the internet, names could be held by the police, who would share them only with those, such as a school, who need to know. Laws that bar sex offenders from living in so many places should be repealed, because there is no evidence that they protect anyone: a predator can always travel. The money that a repeal saves could help pay for monitoring compulsive molesters more intrusively—through ankle bracelets and the like.

In America it may take years to unpick this. However practical and just the case for reform, it must overcome political cowardice, the tabloid media and parents’ understandable fears. Other countries, though, have no excuse for committing the same error. Sensible sex laws are better than vengeful ones.

quote:

Op woensdag 5 augustus 2009 20:58 schreef Fascination het volgende:

[..]

Precies, wat is de leeftijdscategorie? Rond mijn 13/14 had ik al wel seksuele gevoelens, maar ik gok dat ze wat jongere kinderen bedoelen.

Het lijkt mij overigens niet dat kinderen voor hun puberteit seksuele gevoelens ervaren.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 23:00 schreef Reya het volgende:
Ik kan me uitstekend voorstellen dat je de dader van het delict waarvan jij slachtoffer bent geworden niet kan vergeven, en het is zeer spijtig dat het op die manier een stempel op je leven heeft moeten drukken. Maar betekent dat dat we als maatschappij mensen die - God mag weten om welke reden - een misstap hebben begaan, de rest van hun leven te blijven straffen? Vergelding vormt maar een zeer beperkt gedeelte van ons strafrechtsstelsel, en niet zonder reden. Ik heb niet het idee dat het slachtoffer er veel mee is geholpen dat de dader de rest van diens leven op diens wandaden zal worden aangekeken.

Bovendien, stel, je brengt je kinderen naar school in je auto, en op één ongelukkig moment kijk je even niet uit; een peuter loopt voor je auto en is op slag dood. Een afschuwelijk drama, maar het kan elke automobilist gebeuren. Zou je willen dat de rest van je leven je buren kunnen zien dat door jouw toedoen een kind is gedood? Dat vriendjes en vrioendinnetjes niet bij jou thuis mogen komen, omdat jij zo nochalant bent? Dat buren hun kinderen abrupt van de straat af trekken als jij de sleutel in je contact steekt? Naar een dergelijke maatschappij ga je toe zodra je ieders strafblad maar op straat rond laat slingeren.

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 08:22 schreef Reya het volgende:

[..]

Eerder heb ik al gemotiveerd dat een afweging per geval maken altijd het meest wenselijk is, maar dat dat in dat geval ook bijzonder lastig is, aangezien ik betwijfel of het onderscheid tussen consensuele en non-consensuele seks bij een relatie tussen een kind en een volwassene goed en wel te maken valt.

quote:

Op donderdag 13 augustus 2009 02:22 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Dat is dus ook mijn standpunt waar het de praktijk betreft. In theorie kan de situatie naar mijn idee zeker consensueel zijn, maar in de praktijk is die afweging vrijwel niet, zo niet onmogelijk, te maken. En de risico's zijn dusdanig groot dat je ze gewoonweg niet moet willen lopen (als rechtsorde).

quote:

Op woensdag 12 augustus 2009 23:24 schreef Isegrim het volgende:
Volgens mij is 'consensueel' trouwens geen Nederlands woord, maar een weerzinwekkend anglicisme.

quote:

Op donderdag 13 augustus 2009 11:14 schreef Reya het volgende:

[..]

Het is een wat ongebruikelijk woord, maar na enige beraadslaging van de universitaire verzameling woordenboeken ben ik tot de conclusie gekomen dat het een correcte term is, doch wat in onbruik geraakt en vooral van toepassing in de juridische sfeer.

quote:

AMSTERDAM -
Annemarie Kok zei in 2000 op tv dat ze zich plots herinnerde dat ze was misbruikt door familieleden. De familie schakelde Chris Veraart in, die haar therapeut succesvol voor de rechter sleepte.
Zedenadvocaat Chris Veraart (Martijn Beekman / de Volkskrant)

Negen jaar juridische strijd over een geruchtmakende zaak is geëindigd in een klinkende overwinning voor de bekendste zedenadvocaat van Nederland, Chris Veraart. Het gerechtshof Amsterdam stelt dat de raadsman het recht had in de media keiharde uitspraken te doen over therapeut Peter Kieft, die volgens hem een kwalijke rol speelde in de zedenzaak rond Annemarie Kok.
Ongeloofwaardige herinneringen

Familieleden van Kok benaderden Veraart in 2000, toen de destijds 37-jarige Annemarie in een televisiedocumentaire van de NCRV vertelde dat ze jarenlang is misbruikt door familieleden. Ze zou vijf keer zwanger zijn geweest na misbruik. Naar haar zeggen waren vier kinderen gedood en was een baby verkocht.

Haar familie spreekt alles tegen. Het zou ongeloofwaardig zijn dat ze zwanger was en kinderen kreeg zonder dat iemand iets merkte.
Pijnlijke familiegeschiedenis

Volgens haar broer, Rob Kok, is de beschuldiging terug te voeren op een pijnlijke familiegeschiedenis. ‘Onze opa heeft zich vijftig jaar geleden vergrepen aan nichtjes. Hij is afgeleverd bij de politie en werd uiteindelijk gecastreerd. Zo ging dat toen. Binnen de familie is er daarna lang niet over gesproken. Kort nadat Annemarie het in 1993 hoorde, zei ze ineens dat zij ook is misbruikt door opa. Het zou zijn begonnen in 1965, een jaar voordat opa overleed. Mijn vader keek volgens haar toe.’

Het is onzin, zegt hij. ‘Onze vader heeft opa in 1959 zelf aangegeven bij de politie. Hij zou nooit hebben toegestaan dat Annemarie werd misbruikt. Toen dat zou zijn gebeurd, was opa al gecastreerd.’
Hypnosetechnieken

Chris Veraart (65), een autoriteit op het gebied van zedenzaken, denkt dat Annemarie zich baseert op ‘hervonden herinneringen’: fictieve herinneringen die ze zou hebben verdrongen maar die na therapie boven water zijn gekomen. ‘Ik ben ervan overtuigd dat zij niet is misbruikt’, zegt de advocaat. ‘Gezien de werking van het geheugen is het onmogelijk dat ze zich iets herinnert van toen ze twee was.’

Toen Annemarie Kok haar eerste beschuldiging uitte, stond ze onder behandeling van een therapeute die haar met behulp van hypnosetechnieken in gedachten liet terugkeren naar haar jeugdjaren. Op die manier zag ze ‘beelden’ van misbruik. Daarna zocht ze haar heil bij therapeut Peter Kieft uit Andijk. Kieft sprak in 1994 met de ouders van Annemarie. In dit gesprek, waarvan een bandopname is gemaakt, zei de therapeut dat hij voelde dat Annemarie de waarheid sprak. Ze was inmiddels tot het besef gekomen dat ze ook was misbruikt door haar twee broers, vertelde hij de geschokte ouders. ‘Ik heb twaalf jaar ervaring in dit vak. Wat ik zie, is voor mij voor honderd procent zeker.’
Rectificatie

De familie viel uit elkaar. Rob Kok zag zijn zus pas in 2000 weer, toen ze optrad in de omstreden NCRV-documentaire Verborgen moeders. Kok schakelde Veraart in, die de strijd aanging met de omroep. Het resulteerde in een rectificatie en een schadevergoeding. De politie begon een onderzoek naar het verhaal van Annemarie maar dat leidde tot niets.

In de nasleep van de tv-uitzending stond therapeut Kieft een AVRO-journalist te woord. Hij zei op de radio onder meer dat hij ‘geen enkele twijfel’ had over het ‘waarheidsgehalte’ van het verhaal van Annemarie. De therapeut werd direct van repliek gediend door Veraart, die zei dat hij kolen moest gaan verbouwen in plaats van patiënten behandelen. Therapeuten die menen dat ze kunnen zien of voelen dat iemand is misbruikt zijn gevaarlijk, betoogde de advocaat. ‘Die man stelt zich tot God gelijk.’
Schadevergoeding

Kieft werd het middelpunt van twee rechtszaken. De familie Kok eiste schadevergoeding van de therapeut. Die zaak eindigde in een schikking. Kieft toonde zich bereid de proceskosten te betalen en verklaarde dat het hem spijt als hij op de radio de indruk heeft gewekt dat Annemarie door haar vader en haar broers is misbruikt.

De tweede juridische procedure, aangespannen door Kieft tegen de advocaat vanwege diens uitlatingen, is eind juli in alle stilte afgerond. Het gerechtshof Amsterdam meent dat Veraart weliswaar keiharde kritiek uitte op de therapeut maar dat hij als raadsman het recht had dat te doen. Zijn verwijten waren niet ongegrond, want Kieft heeft volgens de rechters te stellige uitspraken gedaan.
Vraagtekens bij expertise therapeut

‘Het is onaannemelijk dat Kieft met enig wetenschappelijk/deskundig gezag uitspraken kon doen over de waarschijnlijkheid dat een herinnering aan seksueel misbruik met de werkelijkheid overeenstemt’, oordeelt het hof, dat vraagtekens stelt bij de expertise van de therapeut. Zijn diploma’s, certificaten en geloofsbrieven ‘verschaffen weinig of geen specifieke en toetsbare informatie omtrent diens deskundigheid’, stellen de rechters.

Veraart noemt de uitspraak ‘de kroon op mijn veertigjarige carrière als advocaat’. Dat wil wat zeggen. In 1997 publiceerde hij het invloedrijke boek Valse Zeden waaruit bleek dat in veel zedenzaken onschuldigen worden veroordeeld. Daarop richtte het Openbaar Ministerie in 1999 een landelijke expertisegroep in die twijfelachtige misbruikzaken doorlicht, om fouten te voorkomen. Veraart geeft lezingen en cursussen aan onder anderen rechercheurs. Pleiten in de rechtszaal doet hij niet meer, omdat hij multiple sclerose heeft.

‘Het is uniek dat het hof een psychotherapeut zonder een deskundige te raadplegen diskwalificeert’, zegt de advocaat. ‘Maar het belangrijkste is dat de familie Kok nu volledig gerehabiliteerd is. Na hun schikking met deze therapeut, begin dit jaar, bleef misschien enige verdenking hangen.’
Therapeut: 'hetze'

Kieft zegt in een kort telefonisch interview dat hij teleurgesteld is. ‘Het vonnis laat veel te wensen over. De rechters hebben leugens geaccepteerd als feiten, die ik stuk voor stuk kan weerleggen.’

De therapeut stelt dat hij door de ‘hetze’ van Veraart zijn praktijk heeft moeten sluiten. Zijn beroepsgeheim maakt het lastig om zich te verdedigen, terwijl feiten steevast worden verdraaid. ‘Het gaat maar door. Ik word er gewoon emotioneel van’, zegt hij met verstikte stem. Dan blijft het even stil, tot zijn echtgenote meldt dat het gesprek lang genoeg heeft geduurd. Hun advocaat wil niet dat ze media te woord staan.

De therapeut vermant zich en komt nog even aan de telefoon. ‘Ik laat me niet onschuldig veroordelen. Mijn advocaat en ik overwegen om in cassatie te gaan.’

De kans dat Kieft alsnog wint, lijkt klein. In cassatie staan feiten niet meer ter discussie. De Hoge Raad beoordeelt alleen of het hof rechtsregels juist heeft toegepast.
Annemarie Kok

Annemarie Kok houdt vol dat ze is misbruikt. Haar broer Rob is opgelucht, zegt hij. ‘Dit is voor mij het einde van negen jaar strijd, zij aan zij met Chris Veraart. De zaak van de familie tegen Kieft, waarvoor ik een aparte civiele advocaat moest inhuren, heeft 47.000 euro gekost. Maar onze rehabilitatie was elke cent waard.’