Lang niet iedereen leert dit zo vanzelfsprekend. Nog steeds kom ik er op school vaak achter dat mensen helemaal geen idee hebben hoe ze een probleemstelling aan moeten pakken en wat ze allemaal zouden kunnen en/of moeten doen om een oplossing te vinden. Het ligt er maar net aan op wat voor manier jij denkt, leert, opgevoed bent en hoe ze op school met zulke dingen om zijn gegaan.quote:Op vrijdag 17 februari 2006 20:05 schreef teletubbies het volgende:
zoiets leer je toch onbewust tijdens het oplossen van opgaven..
waarom ga je dat dan bewust aanleren? ..zal dat dan wel helpen? heeft dat wel ooit geholpen?
De meeste opgaven die je maakt volgen direct op een klein stukje theorie en de oplossing van die opgave is na de theorie, met eventuele voorbeelden, bijna triviaal. Je wordt dan meestal met problemen geconfronteerd waarvan de oplossingmethode duidelijk is. Voor een aantal problemen zijn er standaardtrucjes waarmee je redelijk eenvoudig tot een oplossing komt.quote:Op vrijdag 17 februari 2006 20:05 schreef teletubbies het volgende:
zoiets leer je toch onbewust tijdens het oplossen van opgaven..
waarom ga je dat dan bewust aanleren? ..zal dat dan wel helpen? heeft dat wel ooit geholpen?
Er is maar 1 manier waarop je problemen leert oplossen en dat is HEEL VEEL, maar dan ook echt HEEL VEEL oefenen en zorgen dat je alles wat je tijdens dat oefenen ziet ook NIET MEER VERGEET.quote:Op vrijdag 17 februari 2006 20:05 schreef teletubbies het volgende:
zoiets leer je toch onbewust tijdens het oplossen van opgaven..
waarom ga je dat dan bewust aanleren? ..zal dat dan wel helpen? heeft dat wel ooit geholpen?
Die zijn makkelijk af te leiden met de bekende formules:quote:Op zaterdag 18 februari 2006 13:48 schreef Market_Garden het volgende:
Hallooo!
Ik heb 2 gonioformules, die heb ik nodig om een aantal berekeningen te kunnen maken, en wil ook weten waarom deze 2 vergelijkingen zo zijn.
Ik ben echter al een hele tijd bezig, en ik kom er niet uit.
Het gaat om de volgende 2:
Sin(x) = 2 * Sin(x/2) * Cos (x/2)
en
Cos (x) = 2 Cos²(x/2) -1
Kunnen jullie me helpen?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
als je nou nog eens een keer de afgeleide naar y neemt of anders substitueert of zo. y ^2 = u bijvoorbeeld. deze richting moet je uit. Zal er zelf ook nog eens wat beter naar kijken.quote:Op zondag 19 februari 2006 15:19 schreef Bioman_1 het volgende:
Ben bezig met een vak differentiaalvergelijkingen en moet wat opgaven maken, maar het wel echt niet lukkenMisschien dat jullie me kunnen helpen.
Het gaat om de DV:
dy/dx = -2 y/x + xy2, waarbij y(1) =0 als voorwaarde
We moeten dit oplossen mbv "de methode van variatie van constanten van Lagrange".
Nu staat in het boek uitgelegd hoe dit in zijn werking gaat voor een een inhomogene lineaire DV, dus
dy/dx = a(x) y + b(x)
en de opgaven in die vorm lukken ook wel, maar ik krijg de bovenstaande DV niet in deze vorm (wat waarschijnlijk te maken heeft met het feit dat deze DV volgens mij niet lineair is).
Dus nu is mn vraag: hoe los ik dit dan wel op (mbv "de methode van variatie van constanten van Lagrange") ???
Toevoeging: mocht het helpen, ik weet dat de oplossing is: y(x) = -1/(x2 * (Log(x) - 1))
Deze vergelijking is inderdaad niet lineair, het is echter een DV van Bernouilli. Een substitutie z = 1/y zorgt ervoor dat de vergelijking wél lineair wordt (met z(x) en y(x), uiteraard. Vergeet ook y'(x) niet te substitueren in functie van z(x) en x).quote:Op zondag 19 februari 2006 15:19 schreef Bioman_1 het volgende:
Het gaat om de DV:
dy/dx = -2 y/x + xy2, waarbij y(1) =0 als voorwaarde
We moeten dit oplossen mbv "de methode van variatie van constanten van Lagrange".
Nu staat in het boek uitgelegd hoe dit in zijn werking gaat voor een een inhomogene lineaire DV, dus
dy/dx = a(x) y + b(x)
en de opgaven in die vorm lukken ook wel, maar ik krijg de bovenstaande DV niet in deze vorm (wat waarschijnlijk te maken heeft met het feit dat deze DV volgens mij niet lineair is).
Als tekening of als "kunstwerk"?quote:Op maandag 20 februari 2006 20:53 schreef GotenSSJ het volgende:
Heeft iemand hier een goed idee om een DNA structuur te maken voor Biologie ?
http://www.miniscience.com/kits/DNAmodel/DNA_model5.jpg
http://www.open.ac.uk/science/biosci/images/research/DNA.jpg
Zijn 2 voorbeelden, maar ik heb geen idee hoe ik dit in elkaar ga krijgen
Kunstwerkquote:Op maandag 20 februari 2006 22:32 schreef FritsFluitketel het volgende:
[..]
Als tekening of als "kunstwerk"?
Als je een beetje een fatsoenlijk grafisch programma (photoshop, fireworks) hebt, dan lijkt me dat het handigst. Het zal ook wel rechtstreeks in LaTeX kunnen, maar precieze lay-out bepalen is daar gewoonlijk nogal wat geknutsel. Voor dit probleem ken ik de syntax niet uit men hoofd (kan je het niet in een array doen?), maar zoek eens op google: er zijn veel gratis LaTeX manuals te vinden.quote:Op dinsdag 21 februari 2006 00:28 schreef Bioman_1 het volgende:
Oftewel. Ik heb 4 (.eps) figuren, die ik in LaTeX wil zetten als één figuur. Kan dit ??? Of moet ik echt met Paint (of iets dergelijks) gaan knippen en plakken en er zelf één figuur van maken???
Laten we een eenvoudig voorbeeld geven met n=2. Voor een oplossing van x2-2y2=1 geldt dat x/y een goede benadering van w=wortel(2) is.quote:Op donderdag 23 februari 2006 10:45 schreef thabit het volgende:
Als n kwadraatvrij is heeft x2-ny2=1 altijd een oplossing.
Dit lijkt me flauwekul. Als H heel groot is staat er namelijk iets negatiefs binnen de wortel.quote:Op donderdag 23 februari 2006 14:38 schreef maniack28 het volgende:
d= 4 Sqrt [ (H-h) (v02/2g - (H-h)) ]
Kijk eens naar de reactie boven je, misschien heb je daar wat aan?quote:Op maandag 27 februari 2006 14:43 schreef Dr. het volgende:
mijn topic word overal geblokt maar ja iemand die wt hoe je gas tot ontploffing kan brengen en niet gelijk gaan doordenke en domme reacties plaatsen
quote:Op dinsdag 21 februari 2006 00:28 schreef Bioman_1 het volgende:
Oftewel. Ik heb 4 (.eps) figuren, die ik in LaTeX wil zetten als één figuur. Kan dit ??? Of moet ik echt met Paint (of iets dergelijks) gaan knippen en plakken en er zelf één figuur van maken???
Iig bedankt. Ik heb inmiddels ook al een andere manier gevonden. Ik gebruike het epsfig-package om figuren te includen, maar dat schijnt nogal ouderwets te zijn. Tegenwoordig gebruikt iedereen includegraphics ipv epsfig. En in deze omgeving kan je gewoon een array maken van je figuren. En daarbij hoeven je figuren ook niet meer .eps te zijn maar werken .pdf figuren ook gewoon.quote:Op maandag 27 februari 2006 15:40 schreef Nekto het volgende:
[..]
Aan de late kant: Gebruik subfigure of maak een figure omgeving met daarin minipages waar je de figuren in plaatst.
Dit antwoord komt een beetje laat vrees ik. Na 2 dagen zal de tv toch wel helemaal uitgefikt zijn.quote:Op woensdag 1 maart 2006 11:31 schreef teigan het volgende:
Ik zou zeggen met een poederblusser, zand zou je ook kunnen doen, maar iig geen water dus..
In brandblussers zit ook vast vast CO2
quote:Op woensdag 1 maart 2006 11:54 schreef thabit het volgende:
[..]
Dit antwoord komt een beetje laat vrees ik. Na 2 dagen zal de tv toch wel helemaal uitgefikt zijn.
72=3*24.quote:Op zondag 5 maart 2006 15:12 schreef the_jasper het volgende:
Hoi mijn post opniew, ik dacht dat dit alleen middelbare school wiskunde was.
ik was bezig iets uit te zoeken over public key encrypton
ik laat mijn eigen voorbeeld zien van RSA
n = p * q 7 * 13 = 91
φ(n) = (p – 1) * (q – 1) 6 * 12 = 72
Dit is Eulers totient functie.
φ(n) = φ(p) * φ(q) omdat 7 en 13 beide priemgetallen zijn.
Dus het aantal relatieve priemgetallen voor 7 is 6 want dat zijn namelijk 1,2,3,4,5,6
Nu moet ik e kiezen.
e moet relatief priem zijn met 72 en kleiner zijn dan 72. Is 15 dan een goed antwoord of doe ik iets fout? de factoren van 72 zijn 6 en 12 en die van 15 5 en 3?
bij 15 werkt de berekening niet goed
van 5 weet ik dat die wel goed is maar waarom?![]()
sorry die snap ik niet helemaalquote:
Zowel 15 als 72 zijn deelbaar door 3, dus ze niet relatief priemquote:Op zondag 5 maart 2006 17:02 schreef the_jasper het volgende:
[..]
sorry die snap ik niet helemaal
ik probeer dit voor een werkstuk te doen ( 6 vwo)
en het werkt al wel helemaal en ik snap het verder ook wel (denk ik)maar alleen deze stap snap ik gewoon nog niet en ik wil niet zomaar iets opschrijven
kan je het plz een beetje meer uitleggen?![]()
Zij a = x*y. Substitueer x=a/y in je vergelijking, dan krijg je:quote:Op maandag 6 maart 2006 01:27 schreef bankrupcy het volgende:
(1+x/100)y is ongeveer 2 voor x*y =72
Kan iemand mij meer vertellen over dit type vergelijking? Stel dat ik als resultaat 3 wil hebben, is dan te voorspellen wat x*y moet zijn?
mja, vaag.quote:Op maandag 6 maart 2006 12:36 schreef the_jasper het volgende:
ja ik zag al zo'n rondje staan
@ WyBo : al iets bedacht?
als zuur kan je iig zoutzuur nemen dat zit ook in je maag.quote:Op maandag 6 maart 2006 15:02 schreef WyBo het volgende:
[..]
mja, vaag.
Insuline wordt aangetast door maagsap, vandaar dat het wordt ingespoten en niet door de mond. Misschien dat ik insuline en een zuur met dezelfde pH als maagsap bij elkaar zou kunnen doen, alleen hoe kan ik dan bewijzen dat het insuline is aangetast? Door pH te meten ofzo? Of door papierchromotografie? (dat zei mijn sk leraar maar zelf snap ik dat niet)
is dat zo? Maar toon je dan ook werkelijk aan dat het is aangetast?quote:Op maandag 6 maart 2006 15:22 schreef teigan het volgende:
Met papierchromatografie laat je denk ik de insuline lopen naast de insuline die dus in een pH"bad" is geweest.... Iedere stof heeft zijn eigen looptijd....
Ik kan er geen touw aan vastknopen.quote:Op maandag 6 maart 2006 22:04 schreef -jos- het volgende:
Even mijn reactie op het gesloten topic van die kansberekening:
Erhm, mijn broertje vertelde vanmiddag dus precies hetzelfde vraagstuk aan mij, had ie vandaag gehoord op school, jij ook misschien?
vraagje kansberekingquote:
Wat is dan het verschil met het Monty Hall Probleem a.k.a. 3 deuren probleem?quote:Op maandag 6 maart 2006 22:29 schreef Barbaaf het volgende:
In het kort komt het hierop uit geloof ik:
Start:
Kans op goed geraden (#4 is prijs (#4P)) = 10%
Kans op #9P (maar dus niet geraden) = 10%
Kans op een van de acht andere kluizen = 80%
Na het openen van de acht lege kluizen is de kans op #4P nog steeds gelijk aan #9p alleen nu 50%.
Het openen van de lege kluizen heeft de kans dat de oorspronkelijke keus goed was groter gemaakt maar helemaal niets veranderd aan de verhouding tussen de nog niet geopende kluizen, er is van de inhoud van die kluizen geen informatie gegeven.
In ieder geval dat in het geval van de TS de 8 deuren geopend zijn door de kandidaat, die niet weet of die kluis ook leeg zou zijn (wat gebeurt als de kandidaat een volle kiest vermeldt het verhaal niet).quote:Op maandag 6 maart 2006 22:53 schreef _superboer_ het volgende:
[..]
Wat is dan het verschil met het Monty Hall Probleem a.k.a. 3 deuren probleem?
Iemand?quote:Op maandag 6 maart 2006 15:24 schreef WyBo het volgende:
[..]
is dat zo? Maar toon je dan ook werkelijk aan dat het is aangetast?
Nou, ik heb niet echt een idee hoe dit aan te moeten tonen. Het stond in het Complexe Analyse boek van Serge Lang, en ik was er dit weekend weer even mee bezig. Nou is het niet heel belangrijk ofzo, maar ik vroeg het me gewoon af.quote:Op zaterdag 4 maart 2006 23:33 schreef thabit het volgende:
Die vraag is verkeerd gesteld. De eerste uitspraak is namelijk waar en de tweede en de derde zijn onzin want je veronderstelt daar niets over S. De vraag moet waarschijnlijk luiden:
Zij S een deelverzameling van de complexe getallen. Bewijs dat de volgende uitspraken equivalent zijn.S is compact. Elke rij van elementen van S heeft een verdichtingspunt in S. Elke ondeindige deelverzameling van elementen van S heeft een verdichtingspunt in S. Elke rij elementen in S heeft een convergente deelrij met limiet in S.
Morgen tik ik het antwoord wel in, want ik ben nu te moe. Welke implicaties heb je trouwens al?
Als je drie afzonderlijke massa's hebt, en die bind je tot een deeltje, dan is de totale gebonden massa iets minder dan de som van de massa's. De rest wordt in bindingsenergie omgezet, via E=mc2. Hoe dat zit op quarkniveau is iets subtieler; je kunt niet een losse quark nemen en daar de massa van meten. Ze zitten namelijk opgesloten in een systeem, het zogeheten "confinement problem". De sterke kernkracht tussen 2 deeltjes heeft een erg kort bereik, maar ze neemt wel toe als de afstand tussen de quarks toeneemt ! Dat is dus het tegenovergestelde van de andere krachten.quote:Op maandag 6 maart 2006 18:47 schreef -Mzraki- het volgende:
Mijn vraag gaat over kernfysica, ik ben bezig met een profielwerkstuk over onder andere kernsplijting en kernfusie. Ik ben echter nog niet helemaal zeker over het onderwerp bindingsenergie. Het is me bekend dat de som van de massa's van de nucleonen die een kern opbouwen groter is dan de massa van de kern zelf. In een kern is dus een deel van die massa van die nucleonen omgezet in energie. Nu wat ik niet snap: waar komt die massa vandaan? Leveren de nucleonen allemaal massa in, en zo ja, hoe is die verdeling, en hoe zit dat op quark niveau?
Wat bedoel je precies met "de energie die vrijkomt"? Die bindingsenergie? Die wordt veroorzaakt door de sterke kernkracht. Die wordt voortgezet door zogenaamde pionen, tenminste, dat nam men aan. Nou blijken die pionen ook weer uit 2 quarks te bestaan, dus dat is niet helemaal juist. Die quarks worden echter weer bijmekaar gehouden door gluonen, en deze worden dan gezien als de ware overbrengers van de sterke kernkracht.quote:Ten tweede, wat gebeurd er met die energie die vrijkomt? Hier zijn bronnen niet allemaal even duidelijk over, de één zegt dat deze energie gebruikt wordt om de nucleonen te binden, dat ze de sterke kernkracht vormen die de kern bij elkaar houdt, die de onderlinge afstoting van de protonen tegen gaat. Of wordt deze energie afgestaan door de kern aan zijn omgeving, zo ja, hoe, doormiddel van fotonen met bepaalde kinetische energie?
Ik weet niet of je de term al kent, maar google eens even op Liquid Drop model Een heel simpel model waarbij de kern wordt gezien als een heel stevig druppeltje vloeistof. Dit model wordt in heel veel takken van de kernfysica gebruikt. De bindingsenergie per nucleon blijkt eerst toe te nemen, daarna heel langzaam te stijgen totdat Z=60, en daarna weer af te nemen. Het is dus energetisch economischer om elementen met Z<60 te fuseren, en om elementen met Z>60 te splitsen ( fisseren ).quote:Dan het kernsplijting/fusie verhaal. Ik ben bekend met de grafiek waar de bindingsenergie per nucleon uit wordt gezet tegen het massagetal. Wanneer de typische U-235 kern gespleten wordt ontstaan er twee dochterkernen die meer bindingsenergie per nucleon bevatten. Volgens mij is het zo dat het aantal nucleonen (grofweg) gelijk blijft en dat dus de opgetelde bindingsenergie toeneemt. Maar aan de andere kant, er komen ook drie neutronen in de reactie vrij, waardoor het totaal aantal nucleonen in de dochterkernen kleiner is dan in de moederkern, ik weet dat dit netto maar een verschil van twee neutronen is, maar is dit een verwaarloosbaar verschil? En daarbij weer de vraag over de bindingsenergie, waar komt die energie precies vandaan, en wat gebeurd er met die energie?
Er wordt tijdens de reactie dus massa omgezet, dat begrijp ik, maar hoe moet ik dat dan precies zien? Wat voor massa verdwijnt er? Ik neem aan dat het niet zo is dat alle nucleonen een bepaald deel van hun massa inleveren en dat die dan om wordt gezet in energie, puur alleen al omdat nucleonen blijkbaar weer uit quarks bestaan, en je daar niet zomaar een deel van af kan schaven. Maar hoe valt dan het verschil in massa te verklaren? Heeft het te maken met het verschil tussen de rustmassa (waar ik bij mijn berekeningen van uitga) en een bewegingsmassa?quote:Op dinsdag 7 maart 2006 09:51 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Als je drie afzonderlijke massa's hebt, en die bind je tot een deeltje, dan is de totale gebonden massa iets minder dan de som van de massa's. De rest wordt in bindingsenergie omgezet, via E=mc2. Hoe dat zit op quarkniveau is iets subtieler; je kunt niet een losse quark nemen en daar de massa van meten. Ze zitten namelijk opgesloten in een systeem, het zogeheten "confinement problem". De sterke kernkracht tussen 2 deeltjes heeft een erg kort bereik, maar ze neemt wel toe als de afstand tussen de quarks toeneemt ! Dat is dus het tegenovergestelde van de andere krachten.
Inderdaad, die bindingsenergie die gevormd wordt uit de omzetting van massa. Wordt die opgeslagen in de vorm van potentiële energie? Aangezien in een kern de afstotende coulombkracht is overwonnen kan ik me voorstellen dat de nucleonen een aanzienlijke potentiële energie bezitten. Maar aan de andere kant, ze zitten wat sterke kernkracht betreft al in een energie gunstige positie, want, hoe verder de nucleonen van elkaar afzitten, hoe sterker de sterke kernkracht wordt (Of gaat dit alleen voor quarks op?). Is dat het geval dan zou het dus energie kosten om de nucleonen van elkaar te trekken, en is er dus geen potentiële energie. Waar is die bindingsenergie dan heen?quote:Wat bedoel je precies met "de energie die vrijkomt"? Die bindingsenergie? Die wordt veroorzaakt door de sterke kernkracht. Die wordt voortgezet door zogenaamde pionen, tenminste, dat nam men aan. Nou blijken die pionen ook weer uit 2 quarks te bestaan, dus dat is niet helemaal juist. Die quarks worden echter weer bijmekaar gehouden door gluonen, en deze worden dan gezien als de ware overbrengers van de sterke kernkracht.
Liquid Drop ken ik nog niet, ik zal daar ook nog even naar zoeken. Gisteravond heb ik ook nog wat berekeningen gedaan aan de splijting van een uranium-235 kern, nadat ik een site had gevonden waar ze het volgende deden:quote:Ik weet niet of je de term al kent, maar google eens even op Liquid Drop model Een heel simpel model waarbij de kern wordt gezien als een heel stevig druppeltje vloeistof. Dit model wordt in heel veel takken van de kernfysica gebruikt. De bindingsenergie per nucleon blijkt eerst toe te nemen, daarna heel langzaam te stijgen totdat Z=60, en daarna weer af te nemen. Het is dus energetisch economischer om elementen met Z<60 te fuseren, en om elementen met Z>60 te splitsen ( fisseren ).
Je moet bij zo'n splitsing dus kijken wat de totale energie voor en na is, en daarbij kun je zeker geen 3 neutronen gaan verwaarlozen.
http://www.einstein-online.info/en/spotlights/binding_energy/quote:Uranium-235 (consisting of 92 protons and 143 neutrons) has a binding energy of roundabout 7.6 MeV per nucleon. For barium-141 (56 protons, 85 neutrons) the binding energy is 8.3 MeV, for krypton-92 (36 protons, 56 neutrons) 8.5 MeV per nucleon. Nuclear fission occurs when uranium-235 is bombarded by an additional neutron, and for every nucleus of uranium-235 results in one nucleus of barium-141, one of krypton-92, and three single neutrons. Before the fission, the total binding energy is 235 times 7.6 MeV = 1786 MeV. For the fission products barium and krypton however, the binding energies of 141 times 8.3 MeV (barium) and 92 times 8.5 MeV (krypton) sum up to 1952 MeV. The difference, 166 MeV, is the energy released in the fission process.
Opvallend verschil, zij zeggen 166 MeV, ik zeg 266 MeV, ik denk dat dat vooral te wijten is aan de onnauwkeurige bepaling van de bindingsenergie per nucleon die zij gebruikt hebben, of niet?quote:Voor de reactie was er een totale massa van:
massa uranium-235 atoom – massa 92 elektronen + massa neutron =
235,04393 u – 92 x 0,00054858 u + 1,008665 u = 236,0021256 u
Na de reactie was er een krypton-92 kern, een barium-141 kern en drie neutronen, dit heeft een totale massa van:
massa krypton-92 atoom – massa 36 elektronen + massa barium-141 atoom – 56 elektronen + massa drie neutronen =
91,826111 u – 36 x 0,00054858 u + 140,91441 u – 56 x 0,00054858 u + 3 x 1,008665 u = 235,7160466 u.
Het verschil in massa is dus massa voor reactie – massa na reactie = 236,0021256 u – 235,7160466 u = 0,28607896 u. De atomaire massaeenheid u is gelijk aan 1,66054 x 10^-27 kg, dus 0,28607896 u = 4,7505556 x 10^-28 kg. Dit is de massa die verdwenen is tijdens de splijtingsreactie. De massa moet dus omgezet zijn in energie. Als we de massa invullen in de formule E=mc^2 krijgen we: (4,7595556 x 10^-28 kg) x (2,99792458 x 10^8 m/s)^2 = 4,26949654 x 10^-11 Joule. Dit is gelijk aan 266,48 x 10^6 elektron volt= 266,48 MeV. Bij de splijting van één uranium-235 kern komt er dus ongeveer 266,48 MeV vrij als het volgens deze splijtingsreactie verloopt.
Je vergelijking is daardoor echter (x + 6)(x - 1) = 0. Wat zij zegt is onzin, maar als je het had gesnapt was dat het probleem niet geweest. Echter, een (lange) uitleg, maar wel met de goede vergelijking. De uitleg komt eerst, die is ook voor het snappen, dan komt het stukje Truuk, die vooral de truuk uitlegt.quote:Op dinsdag 7 maart 2006 16:24 schreef Robin__ het volgende:
bekijk de vergelijking x^2 + 5x = 6 allereerst merk je op dat terugrekenen niet gaat (de eerdere sommen was simpel weg alle x-en naar 1 kant schuiven) dus moet je wel wat andres verzinnen je gaat de vergelijking eerst de vorm ... =0 geven door aan beide kanten 6 af te trekken: x^2 + 5x -6 = 0 vervolgens ga je in het linkerdeel haakjes inbrengen. met behulp van ontbinden in factoren: x^2 + 5x - 6 = (x-6)(x+1)
Je vergelijking is daardoor (x-6)(x+1)=0
Die punt is een zins-einde teken daar.quote:Op dinsdag 7 maart 2006 16:52 schreef Robin__ het volgende:
[..]
Sorry maar hier gaat het al mis.. 6 punt x^2????
Nee hoor, als (x-6)(x+1) = 0 dan geldt voor x=6 of x=-1quote:Op dinsdag 7 maart 2006 16:34 schreef McCarthy het volgende:
x = -6 en x = +1
quote:Op dinsdag 7 maart 2006 16:24 schreef Robin__ het volgende:
Sorry dat ik zo kom binnenvallen.. maar ik heb ook een vraag
Afgelopen vrijdag een toets van mn wiskunde bijles (om zonder achterstand naar het hbo te kunnen na het mbo) redelijk verkloot, ik dacht dat ik het snapte, niet dus, extra opdrachten gevraagd maar nu zit ik dus vast.
De vraag:
bekijk de vergelijking x^2 + 5x = 6 allereerst merk je op dat terugrekenen niet gaat (de eerdere sommen was simpel weg alle x-en naar 1 kant schuiven) dus moet je wel wat andres verzinnen je gaat de vergelijking eerst de vorm ... =0 geven door aan beide kanten 6 af te trekken: x^2 + 5x -6 = 0 vervolgens ga je in het linkerdeel haakjes inbrengen. met behulp van ontbinden in factoren: x^2 + 5x - 6 = (x-6)(x+1)
Je vergelijking is daardoor (x-6)(x+1)=0
Dat betekent: x - 6 = 0 of x + 1 = 0 En dus zijn de oplossingen x=6 en x=-1
'controleer ze maar'
Ik snap er werkelijk NIETS van.. waar haalt ze die 6 en 1 vandaan en waar is mn x^2 gebleven
Ja, maar, in zijn voorbeeld wordt niet juist ontbonden. Als de vergelijking x^2 + 5x - 6 is, dan is de ontbinding niet (x - 6)(x + 1), maar (x + 6)(x - 1). Als de ontbinding (x - 6)(x + 1) is, dan is de vergelijking echter x^2 -5x -6.quote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:02 schreef Litso het volgende:
[..]
Nee hoor, als (x-6)(x+1) = 0 dan geldt voor x=6 of x=-1
Ah, overheen gezienquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:07 schreef Nekto het volgende:
[..]
Ja, maar, in zijn voorbeeld wordt niet juist ontbonden. Als de vergelijking x^2 + 5x - 6 is, dan is de ontbinding niet (x - 6)(x + 1), maar (x + 6)(x - 1). Als de ontbinding (x - 6)(x + 1) is, dan is de vergelijking echter x^2 -5x -6.
zal ik het maar overnemen want dit gaat didactisch gezien helemaal foutquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:02 schreef Litso het volgende:
[..]
Nee hoor, als (x-6)(x+1) = 0 dan geldt voor x=6 of x=-1
en Robin__, ik ben waarschijnlijk niet de geschiktste om het uit te leggen maar ik zal het proberen.
Ik neem aan dat je bekent bent met het buiten haakjes stellen als je deze sommen voor je krijgt. Dus bij een formule 3 (x-2) kan je ook zeggen 3x - 6 (eerst de x maal de 3 die er voor staat, dan de -2 maal de 3 die er voor staat.
Bij een som als (x+3)(x-2) geldt eerst de eerste x maal de tweede x: x2
Dan de eerste x maal de -2: -2x
Dan de +3 maal de eerste x: +3x
Dan de +3 maal de -2: -6.
Bij elkaar is dit x2 - 2x + 3x - 6
oftewel x2 +x -6
Deze methode noemen ze ook wel de papegaaienbek.
De lijntjes tussen de elementen die je moet vermenigvuldigen maken een vorm van een soort pagegaaienbek
[afbeelding]
Andersom kan het ook. De formule die jij hebt gekregen, x2 +5x -6 is ook te schrijven als (x-6)(x+1). Reken maar na op dezelfde manier als hierboven. Beide formules komen op het zelfde neer.
En nu kan je dus zeggen (x-6)(x+1) = 0. Als a maal b 0 is, betekent dat dat óf a, óf b 0 is.
In dit geval is dus óf (x-6) = 0, óf (x+1) = 0.
En als (x-6) = 0 dan is x dus 6.
Als (x+1) = 0 dan is x -1.
Duidelijk?
Jaja, ik heb het al gezien, maar de rest van wat ik vertel klopt toch aardig of niet?quote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:10 schreef McCarthy het volgende:
[..]
zal ik het maar overnemen want dit gaat didactisch gezien helemaal fout
ik zei alleen dat het didactisch gezien niet echt handig isquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:11 schreef Litso het volgende:
[..]
Jaja, ik heb het al gezien, maar de rest van wat ik vertel klopt toch aardig of niet?
Ach, als je maar weet hoe het werktquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:14 schreef Nekto het volgende:
Als ze maar ook weten dat de 'papegaaiebek' normaliter 'ontbinden in factoren' wordt genoemd, dan vind ik het best. Ik heb mensen gezien die je glazig aankeken als je ze vroeg naar de afgeleide van f(x), en alleen f-accent snapten.
Want?quote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:15 schreef McCarthy het volgende:
[..]
ik zei alleen dat het didactisch gezien niet echt handig is
omfgquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:14 schreef Nekto het volgende:
Als ze maar ook weten dat de 'papegaaiebek' normaliter 'ontbinden in factoren' wordt genoemd, dan vind ik het best. Ik heb mensen gezien die je glazig aankeken als je ze vroeg naar de afgeleide van f(x), en alleen f-accent snapten.
Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren.quote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:16 schreef Litso het volgende:
maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die liefst na hun examen niks meer met wiskunde te maken willen hebben
papagaaienregels en zoquote:
versus die van jouquote:Op dinsdag 7 maart 2006 16:58 schreef McCarthy het volgende:
in brief
0 = x2 + 5x - 6 = (x + a)(x + b) = x2 + (a + b)x + ab
dus
ab = -6 en
a + b = 5
Rara wat zijn a en b
quote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:02 schreef Litso het volgende:
[..]
Nee hoor, als (x-6)(x+1) = 0 dan geldt voor x=6 of x=-1
en Robin__, ik ben waarschijnlijk niet de geschiktste om het uit te leggen maar ik zal het proberen.
Ik neem aan dat je bekent bent met het buiten haakjes stellen als je deze sommen voor je krijgt. Dus bij een formule 3 (x-2) kan je ook zeggen 3x - 6 (eerst de x maal de 3 die er voor staat, dan de -2 maal de 3 die er voor staat.
Bij een som als (x+3)(x-2) geldt eerst de eerste x maal de tweede x: x2
Dan de eerste x maal de -2: -2x
Dan de +3 maal de eerste x: +3x
Dan de +3 maal de -2: -6.
Bij elkaar is dit x2 - 2x + 3x - 6
oftewel x2 +x -6
Deze methode noemen ze ook wel de papegaaienbek.
De lijntjes tussen de elementen die je moet vermenigvuldigen maken een vorm van een soort pagegaaienbek
[afbeelding]
Andersom kan het ook. De formule die jij hebt gekregen, x2 +5x -6 is ook te schrijven als (x-6)(x+1). Reken maar na op dezelfde manier als hierboven. Beide formules komen op het zelfde neer.
En nu kan je dus zeggen (x-6)(x+1) = 0. Als a maal b 0 is, betekent dat dat óf a, óf b 0 is.
In dit geval is dus óf (x-6) = 0, óf (x+1) = 0.
En als (x-6) = 0 dan is x dus 6.
Als (x+1) = 0 dan is x -1.
Duidelijk?
Voor iemand die van deze som al geen hout snapt en zich afvraagt waar zijn kwadraat heen is kan ik me voorstellen dat diegene ook niet al teveel aan jouw post heeft.quote:
Begrijp me niet verkeerd, ik heb niks tegen wiskunde, ik ben zelf meer een bètamens dan wat anders. Ik zie ook wel degelijk het nut in van wiskunde, ook voor later. Maar als iemand het ontbinden in factoren nou eenmaal makkelijker begrijpt door de naam papegaaienbek te gebruiken denk ik dat je beter gelukkig kan zijn dat hij weet hoe hij het toe moet passen dan zeuren dat hij de goede naam niet gebruiktquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:16 schreef Nekto het volgende:
[..]
Tussen droom en daad staan wetten in de weg, en praktische bezwaren.
ik stel voor dat we dan thabit op hem af sturenquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:18 schreef Litso het volgende:
[..]
Voor iemand die van deze som al geen hout snapt en zich afvraagt waar zijn kwadraat heen is kan ik me voorstellen dat diegene ook niet al teveel aan jouw post heeft.
toch lijkt me dit makkelijkerquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:20 schreef Litso het volgende:
[..]
Begrijp me niet verkeerd, ik heb niks tegen wiskunde, ik ben zelf meer een bètamens dan wat anders. Ik zie ook wel degelijk het nut in van wiskunde, ook voor later. Maar als iemand het ontbinden in factoren nou eenmaal makkelijker begrijpt door de naam papegaaienbek te gebruiken denk ik dat je beter gelukkig kan zijn dat hij weet hoe hij het toe moet passen dan zeuren dat hij de goede naam niet gebruikt
Makkelijker, wiskundig sowieso veel verantwoorder, maar ik pretendeer dan ook niet dat ik beter wiskunde kan dan jij (integendeel, ik ben bang dat mijn kennis het snel af laat weten). Maar misschien is wat extra uitleg eromheen wel handig. Misschien ook niet. We merken het wel als hij nog reageertquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:22 schreef McCarthy het volgende:
[..]
toch lijkt me dit makkelijker
x(y + z) = xy + xz
quote:
Beetje puzzelen kom je er wel. Als het beide een negatief getal weet je wel dat van a en b eentje negatief is, en eentje positief. In dit geval is het -7 en 4.quote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:32 schreef Robin__ het volgende:
[..]
![]()
![]()
En wow wat een reacties verderNekto heel erg bedankt voor je uitleg, al werd ik er wat draaiering van
Even een check, ik ben al aan de volgende som begonnen en wil even weten of ik goed onderweg ben
Los op: x^2 + x = 4x + 28
x^2 + x = 4x + 28 (-4x)
x^2 -3x = 28 (-28)
x^2 -3x - 28 = 0
Dan uit nekto's verhaal het a+b=c en a*b=d
a+b = c (-3)
axb = d (-28)
wat dan word
(x a)(x b) = 0 En dan vervolgens het antwoord maar dat is een eitje
Klopt dit tot zo ver? En er is dus geen andere manier, behalve een beetje puzzelen, om A en B te vinden?
Ik ben goed voor een aardige discussie zie ikquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:25 schreef Litso het volgende:
[..]
Makkelijker, wiskundig sowieso veel verantwoorder, maar ik pretendeer dan ook niet dat ik beter wiskunde kan dan jij (integendeel, ik ben bang dat mijn kennis het snel af laat weten). Maar misschien is wat extra uitleg eromheen wel handig. Misschien ook niet. We merken het wel als hij nog reageert
wat studeer je dan?quote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:25 schreef Litso het volgende:
[..]
Makkelijker, wiskundig sowieso veel verantwoorder, maar ik pretendeer dan ook niet dat ik beter wiskunde kan dan jij (integendeel, ik ben bang dat mijn kennis het snel af laat weten).
Dat woord uitgesproken door mijn wiskunde lerares lijkt me zwaar humorquote:Op dinsdag 7 maart 2006 17:56 schreef Nekto het volgende:
distributiviteitsaxioma
Digitale Communicatie. Ik vind wiskunde wel interessant maar ik ben er niet super goed in.quote:
Omdat de vermenigvuldiging ' x ' teveel lijkt op de variabele x, vriendelijk doch dringend het verzoek het de vermenigvuldigings ' x ' niet te gebruiken. axb betekent a vermenigvuldigd met x vermenigvuldigd met b. Jij bedoelt ab.quote:
Wat bedoel je met ' (x a)(x b) = 0 '. Het lijkt allemaal onbelangrijk, maar netjes werken in de wiskunde is erg belangrijk. Alles heeft een betekenis, dus wees precies.quote:wat dan word
(x a)(x b) = 0 En dan vervolgens het antwoord maar dat is een eitje
abc-formule: x1,2=(-b±SQR(b2-4ac))/2aquote:Klopt dit tot zo ver? En er is dus geen andere manier, behalve een beetje puzzelen, om A en B te vinden?
quote:Op woensdag 8 maart 2006 15:16 schreef Market_Garden het volgende:
Ik ben aan het bewijs bezig dat Pi irrationaal is. Ik ben al een aardig eind gekomen, maar er zijn nog veel stappen waar ik geen kaas van kan maken
Heeft iemand hier een goede bron voor, waar het bewijs goed staat beschreven? Google geeft weinig![]()
quote:Op woensdag 8 maart 2006 15:16 schreef Market_Garden het volgende:
En dat klopt, dat zie je ook als je 'm plot in je rekenmachine...
Ik neem aan dat je dit bewijs van Ivan Niven hebt gevonden.quote:Ik ben aan het bewijs bezig dat Pi irrationaal is. Ik ben al een aardig eind gekomen, maar er zijn nog veel stappen waar ik geen kaas van kan maken
Heeft iemand hier een goede bron voor, waar het bewijs goed staat beschreven? Google geeft weinig
Als je een exponent differentieert met als grondgetal ongelijk aan e krijg je: f(x) = g^x -> f'(x) = ln(g).g^xquote:Op woensdag 8 maart 2006 18:55 schreef Floriz87 het volgende:
Wiskunde - primitiveren:
Omdat ik de oppervlakte moet uitrekenen van een bepaald gedeelte onder een grafiek, heb ik een integraal opgesteld. Om die integraal op te lossen moet ik de volgende functie primitiveren:
f(x) = 100 * 0,998x
Iemand enig idee hoe ik dit moet oplossen en wat de uitkomst is? Ik heb zelf wel wat zitten klungelen, maar op het goede antwoord kwam ik niet.
Bedankt alvast!
In de praktijk zijn de oplossingen zeer zelden gehele getallen. Formules gebruik je juist om dom toe te passen. Je moet nadenken over welke formule je moet toepassen.quote:Op woensdag 8 maart 2006 14:20 schreef Nekto het volgende:
De abc- of wortelformule leidt vaak tot dom toepassen. (En is zeker niet altijd sneller.) Ik heb vaak wel esthetische voorkeuren voor ontbinden, en daar zie je ook sneller dat het goed is.
Niemand die mij kan of wil helpen?quote:Op woensdag 8 maart 2006 19:57 schreef WyBo het volgende:
Nog even over mijn experiment met insuline.
Ik heb dus insuline, 3 ml geregeld. Die gaan we onder andere samenvoegen met pepsine en dan gaan we bij de drie stoffen die we dan hebben kijken hoe ze uitlopen bij papierchromotografie.
Ik wil dus gaan aantonen dan insuline wordt aangetast door het maagsap.
Dus 1x bij insuline, 1x bij pepsine en HCL en 1x bij insuline met pepsine en HCL.
Alleen welke loopvloeistof moet ik nemen? Met ammonia of is loopvloeistof met ethanol of alcohol beter? Alvast erg bedankt
Een noob-bui? Jij komt hier met de huiswerkvraag, dus is het logisch dat je er zelf ook even wat energie in steekt. Ik snap de vraag nu iig niet, dus misschien is het verstandig dat je zelf even uitzoekt hoe je dit wat beter kan formuleren?quote:Op donderdag 9 maart 2006 15:54 schreef Floriz87 het volgende:
Iemand enig idee hoe ik dit vereenvoudig?
http://img417.imageshack.us/my.php?image=sommetje4uu.jpg
Ben echt in n00b-bui vandaag. Weet niet hoe ik met computers en wiskunde om moet gaan.
quote:Op donderdag 9 maart 2006 15:54 schreef Floriz87 het volgende:
Iemand enig idee hoe ik dit vereenvoudig?
http://img417.imageshack.us/my.php?image=sommetje4uu.jpg
Ben echt in n00b-bui vandaag. Weet niet hoe ik met computers en wiskunde om moet gaan.
Ik bedoel te zeggen dat ik het inzicht vandaag ff mis. Zit er nu al tijd mee, maar krijg hem niet opgelost. Duidelijker geformuleerd krijg ik hem denk ik niet. Misschien als ik hem uitteken en vervolgens inscanquote:Op donderdag 9 maart 2006 16:39 schreef Litso het volgende:
[..]
Een noob-bui? Jij komt hier met de huiswerkvraag, dus is het logisch dat je er zelf ook even wat energie in steekt. Ik snap de vraag nu iig niet, dus misschien is het verstandig dat je zelf even uitzoekt hoe je dit wat beter kan formuleren?
Snap niet hoe je met die hints wat kunt doen hier.quote:Op donderdag 9 maart 2006 16:41 schreef Nekto het volgende:Onder een noemer brengen Delen door een breuk is vermenigvuldigen met het omgekeerde.
Werd toch net ook gezegd?quote:Op donderdag 9 maart 2006 19:03 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Snap niet hoe je met die hints wat kunt doen hier.
Het makkelijkste is denk ik het eenheidselement gebruiken: x*1 = x. Als je met 1 vermenigvuldigt, verandert de breuk niet. Vermenigvuldig met (1+x)/(1+x). Dat doe je door zowel teller als noemer ermee te vermenigvuldigen. Pas distributiviteit goed toe in de noemer, en je bent klaar.
Waar precies? "En 1 = 1/1 = a/a = (b+q)/(b+q) = patat/patat." komt erg uit de lucht vallen.quote:Werd toch net ook gezegd?
1 2 3 4 5 6 7 | --- 1+x ------- 1 1 + --- 1+x |
1 2 3 4 5 6 7 | --- 1+x -------- 1+x 1 --- + --- 1+x 1+x |
1 2 3 4 5 6 7 | --- 1+x -------- 2+x --- 1+x |
1 2 3 | ---------- (1+x)(2+x) |
1 2 3 4 5 6 7 | --- 1+x ------- 1 1 + --- 1+x |
1 2 3 4 | 1 ------- 1+x + 1 |
Is de inhoud een beetje goed van dit stukje tekst, of staat er echt grote fouten in. Jullie hoeven niet te kijken naar spelfouten e.d.quote:Endotherme reacties
Hoe komt het dat als je barium….. en ammonium……. met elkaar mengt dat het kouder wordt!!!?????!!??!?!?!?!?!
De antwoord op die vraag is eigenlijk niet zo heel erg moeilijk. Nee? Nee, nauw misschien toch wel.
In oplossing gaan is niet echt een chemische reactie, dus als je echt een reactie wilt blijven alleen processen waarbij een gas vrijkomt over.....
Het “ontstaan” of “verdwijnen” van warmte kan je uitleggen met de begrippen enthalpie en entropie.
Wat houd dit in? Enthalpie staat voor de hoeveelheid energie die door de molecuul is opgenomen.
Entropie is een maat voor de wanorde in een systeem
Dat betekend dus dat entropie staat voor hoe ordelijk je moleculen gerangschikt zijn, dus of ze in een mooi rooster zitten of lekker door elkaar aan ’t zweven zijn. Zeg maar hoe groter de ruimte tussen de moleculen hoe groter de entropie.
Men heeft ook ooit de deze mooie formule bedacht: ΔG= ΔH – TΔS
Bij een spontaan endotherm proces zal de G altijd afnemen, in een endotherme reactie neemt de enthalpie(ΔH) toe, vind je ’t gek, de energie moet toch ergens naartoe. Dus ΔG is negatief, ΔH is positief, dus moet TΔS wel heel positief zijn, namelijk (│ΔG+ΔH│)
Dat is allemaal wel mooi en aardig maar wat is die TΔS dan? De T staat voor temperatuur in kelvin en ΔS staat voor de entropie. Aangezien er zoiets bestaat als ’t absolute nulpunt moet T wel positief zijn en dus is ΔS ook positief.
Dat verklaart ook waarom de stoffen kouder worden als er een gas vrij komt. “Echt waar?? Vertel eens waarom dan?”
Kijk de beginstoffen waren allemaal zouten, die zitten allemaal netjes in kristalroosters, de Entropie is dus laag. Maar als ze met elkaar reageren dan veranderen ze in gassen, vloeistoffen en zouten. Dus van 2 geordende stoffen ga je naar meerdere ongeordende stoffen ΔH neemt toe, denk aan de vanderwaals bindingen die verbroken moeten worden, dat kost ook energie.ΔS neemt toe, je gaat namelijk van een geordende zaak naar een warboel. Omdat de T min of meer constant is en ΔS heel groot is zal er dus veel energie worden opgenomen uit de omgeving en wordt ’t dus kouder.
tvp, antwoord volgtquote:Op zaterdag 11 maart 2006 23:55 schreef Crazykill het volgende:
Ik moet voor Scheikude P.O. een practicum doen. We moeten dus een Ester maken..
De stof die ik moet maken is 2-propylmethanoaat. Dit geeft toch deze reactie...
propanol + methaanzuur >>> 2-propylmethanoaat + water
(evenwichtsreactie)
Klopt dit?![]()
Bij propanol weet je niet waar de alcoholgroep zit, de naam is dus niet volledig. Verder ziet het er goed uit.quote:Ik moet voor Scheikude P.O. een practicum doen. We moeten dus een Ester maken..
De stof die ik moet maken is 2-propylmethanoaat. Dit geeft toch deze reactie...
propanol + methaanzuur >>> 2-propylmethanoaat + water
(evenwichtsreactie)
Hoe bedoel jequote:Op zondag 12 maart 2006 13:04 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Bij propanol weet je niet waar de alcoholgroep zit, de naam is dus niet volledig. Verder ziet het er goed uit.
De alcoholgroep kan zowel aan een de middelste C (2-propanol) als aan een C aan de zijkant (1-propanol) zitten. In dit geval wil je methanoaat aan de middelste C hebben, dus kies je voor 2-propanol.quote:Hoe bedoel je ?
Weet je zeker dat de ester vloeibaar is, dat je hem in mL meet? Zoja, dan heb je de dichtheid nodig om naar massa te gaan. Via massa kun je via molaire massa naar aantal mol.quote:Oja, hoe kan ik berekenen hoeveel propanol en methaanzuur ik nodig heb om 2mL ester (2-propylmethanoaat) te krijgen?
Uhmm ja, dat zei de leraar welquote:Op zondag 12 maart 2006 15:02 schreef GlowMouse het volgende:
Weet je zeker dat de ester vloeibaar is, dat je hem in mL meet? Zoja, dan heb je de dichtheid nodig om naar massa te gaan. Via massa kun je via molaire massa naar aantal mol.
Als het om een ester in oplossing gaat, heb je de gewenste molariteit nodig om bij mol te komen.
Als je het aantal mol 2-propylmethanoaat weet, neem ik aan dat je de rest zelf weer kunt
In enkele gevallen wel, maar hier lijkt me het lastig. Je kunt alleen aan evenwichten rekenen als je de evenwichtsconstante hebt. Zonder die constante kun je er wel aan rekenen, maar dan moet je het evenwicht verstoren door een beginstof weg te nemen. Omdat je C4H8O2 over wilt houden, zou dat water zijn.quote:Is er geen andere manier om het te berekenen, want ik heb de evenwichtsconstante niet.
Nee.quote:Edit: De Kz van HCOOH staat wel in Binas, maar kan ik die ook gebruiken?
Ja inderdaad, we moeten zoutzuur toevoegen waardoor water word ontrokken. Dus de evenwicht gaat naar rechts waardoor we de ester overhouden.quote:Op zondag 12 maart 2006 16:23 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
In enkele gevallen wel, maar hier lijkt me het lastig. Je kunt alleen aan evenwichten rekenen als je de evenwichtsconstante hebt. Zonder die constante kun je er wel aan rekenen, maar dan moet je het evenwicht verstoren door een beginstof weg te nemen. Omdat je C4H8O2 over wilt houden, zou dat water zijn.
Een andere manier is om dmv de temperatuur de evenwichtsreactie toch zoveel mogelijk naar rechts te laten verlopen, maar je weet dan niet of de reactie voor 5 of voor 99% verloopt.
Thnx voor je hulp/moeite !quote:Op zondag 12 maart 2006 17:10 schreef GlowMouse het volgende:
Dat klopt.
1 2 3 | - + ------ + --------- x x+1 x-2 |
Je moet die breuken met A, B en C onder een noemer brengen. Dan krijg je in de tellerquote:Op maandag 13 maart 2006 20:53 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
Ik heb een breuk probleem
ik moet een breuksplitsen namenlijk
x − 5
------------
x^3 − x^2 − 2x
nu ben ik tot hier gekomen
[ code verwijderd ]
maar ik kan nu niet verder want ik zit met drie variabelen?
hoe los ik dit op
ik heb dezelfde methode gebruikt.quote:Op maandag 13 maart 2006 21:51 schreef Wolfje het volgende:
[..]
Je moet die breuken met A, B en C onder een noemer brengen. Dan krijg je in de teller
A (x + 1)(x - 2) + B x(x - 2) + C x(x + 1).
De haakjes moet je zelf even uitwerken. Het moet dan gelijk zijn aan x-5 voor zekere waarden van A, B en C. Je moet ze dus zodanig kiezen dat de coefficient van (A+B+C)x^2 gelijk is aan 0, ofwel A+B+C=0. Ditzelfde moet je doen voor de coefficient van x en de constante term. Dan krijg je drie lineaire vergelijkingen in 3 onbekenden die je wel kunt oplossen.
Daarom moet je ook de methode gebruiken die ik gepost heb, minder kans op rekenfouten.quote:Op dinsdag 14 maart 2006 10:32 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:
[..]
ik heb dezelfde methode gebruikt.
maar ik zie nu wat ik fout deed ik ben de x bij C vergeten
en dan krijg je dat A=B wat dus niet met het antwoordt overeenkomt
en ik kom er dan nog niet uit
dat A= 5/2 heb je zo daarna doe ik
0=A+B+C
-5/2=B+C B=-C-5/2
-5/2=-C-5/2+C
0=-C+C
0=0
maar daar kan ik zo weinig mee![]()
Je wil het maximum van Q weten, dus met andere woorden, de waarde waarbij de afgeleide van Q nul is(dan heb je nl. een (plaatselijk) minimum of maximum...quote:Op dinsdag 14 maart 2006 12:54 schreef el-Fenomeno het volgende:
Ik moet het maximum weten van de formule: Q= -20A + 12A^2 - A^3. Ik wil graag gebruik maken van de ABC formule, maar ik heb geen idee hoe ik dat doe. Kan iemand me helpen?![]()
Een maximum (of minimum) vind je door de afgeleide te berekenen en de nulpunten ervan te bepalen.quote:Op dinsdag 14 maart 2006 12:54 schreef el-Fenomeno het volgende:
Ik moet het maximum weten van de formule: Q= -20A + 12A^2 - A^3. Ik wil graag gebruik maken van de ABC formule, maar ik heb geen idee hoe ik dat doe. Kan iemand me helpen?![]()
Dat snap ik, maar hoe moet je dat precies invullen in de ABC formule. Je moet toch wat doen met de formules: ax^2+bx+c=0, x=(-b+wortel D)/2a, x=(-b-wortel D)/2a en D=b^2-4ac? Hoe moet ik dat precies invullen?quote:Op dinsdag 14 maart 2006 13:53 schreef Doderok het volgende:
[..]
Een maximum (of minimum) vind je door de afgeleide te berekenen en de nulpunten ervan te bepalen.
-20+24A-3A2=0
Bepalen van die nulpunten doe je met de ABC formule. Je bepaalt de nulpunten, vult deze in in de oorspronkelijke formule en berekent de waarde Q
Dan krijg je het lokaal maximum en minimum. Als A naar -oneindig gaat wordt het maximum natuurlijk +oneindig en omgekeerd voor a gaande naar +oneindig wordt het minimum -oneindig
-20+24A-3A2=0 ofquote:Op dinsdag 14 maart 2006 14:08 schreef el-Fenomeno het volgende:
[..]
Dat snap ik, maar hoe moet je dat precies invullen in de ABC formule. Je moet toch wat doen met de formules: ax^2+bx+c=0, x=(-b+wortel D)/2a, x=(-b-wortel D)/2a en D=b^2-4ac? Hoe moet ik dat precies invullen?
Thnx, ik snap het. Wat gebeurt er als je de formule f(x) = x^3-3x-4 hebt? De afgeleide is dan 3x^2-3, maar de b van de ABC formule ontbreekt en daardoor kun je de D niet uitrekenen.quote:Op dinsdag 14 maart 2006 14:39 schreef Doderok het volgende:
[..]
-20+24A-3A2=0 of
-3A2+24A-20=0
dan is a=-3
b=24
c=-20
D=242-4*60=336
x1=(-24+wortel 336)/(-6)=0.94495..
x2=(-24-wortel 336)/(-6)=7.05505..
Invullen geeft voor Q1=-9.0276..
Q2=105.0276..
b ontbreekt niet, b=0quote:Op dinsdag 14 maart 2006 15:00 schreef el-Fenomeno het volgende:
[..]
Thnx, ik snap het. Wat gebeurt er als je de formule f(x) = x^3-3x-4 hebt? De afgeleide is dan 3x^2-3, maar de b van de ABC formule ontbreekt en daardoor kun je de D niet uitrekenen.
Een complexe wortelquote:Op woensdag 15 maart 2006 12:45 schreef mrbombastic het volgende:
http://www.hhofstede.nl/bewijzen/cardano.htm
Hoe komt het dat dat je zo'n opdracht moet doen je geen idee hebt hoe je het aan moet pakken? Hadden jullie dit moeten weten? Kan de leraar of het lesboek geen uitleg bieden?quote:Op donderdag 16 maart 2006 09:34 schreef mariekesmulders het volgende:
Zijn er scheikundigen in de zaal? Want:
Wij moeten voor scheikunde een opdracht doen met wasmiddelen als Vanish, Tricel,Sil,...Allemaal producten die bij oplossen zorgen voor zuurstofproductie. We hebben allemaal proefjes gedaan, waardoor blijkt dat niet alle vlekken waarvan wordt beweerd dat ze eruit gaan met deze " wondermiddelen" er ook werkelijk uitgaan. Motor-olievlekken en markkerstif blijken bijvoorbeeld niet uit kleding te gaan door de stukken stof, net als in de reclame, in een warm sopje te hangen. Slaolie, rode wijn en grasvlekken gaan w'el redelijk tot goed uit de kleding. Wij moeten nu verklaren wat de invloed van het vrijkomen van zuustof op het verwijderen van vlekken is. We hoeven dus niet de hele werking van de zeep te verklaren, omdat dat te moeilijk was voor ons (redoxreacties )
Iemand die kan helpen? Dit wordt een ramp zonder hulp van iemand die ons kan duidelijk maken hoe het precies zit!!
dus:::::
HELP!!!!!
Groetjes,
Kim en Marieke
Ok, maar waarom?quote:Op donderdag 16 maart 2006 19:15 schreef thabit het volgende:
Omdat bij differentieren w naar voren gaat, moet bij primitiveren 1/w naar voren.
Dat is omdat differentieren het tegenovergestelde is van integreren. Dus als je bij differentieren een factor w krijgt, krijg je bij integreren een factor 1/w, zodat als je het geintegreerde weer differentieert je dezelfde functie terugkrijgt.quote:Op donderdag 16 maart 2006 20:23 schreef bierglas het volgende:
[..]
Ok, maar waarom?
Bij differentieren moet het omdat de kettingregel dat zegtmaar bij integreren vind ik er niet 123 een regel voor.. ?
Het is weer zo'n vrijdagmorgenquote:Op vrijdag 17 maart 2006 11:02 schreef thabit het volgende:
Ontbinden als (a-4)(b-11)=nog iets.
Ah, zo ging dat inderdaad! Daar moet ik verder mee kunnen, bedankt Thabit.quote:Op vrijdag 17 maart 2006 11:33 schreef thabit het volgende:
141 ontbinden in priemfactoren en zo alle delers vinden.
De logische oplossing: (n^4+100) < n^4 als n gaat naar oneindigquote:Op zaterdag 18 maart 2006 11:07 schreef Oscar_de_Grouch het volgende:
Toon aan dat de limiet van sqrt(n^4 + 100)/4n bij n -> oneindig, gelijk is aan oneindig.
Ik denk dat ik iets moet substitueren, maar ik zie niet wat.
Ik snap. Ook al denk ik dat dikgedrukte een typo is..?quote:Op zaterdag 18 maart 2006 11:17 schreef Drive-r het volgende:
[..]
De logische oplossing: (n^4+100) < n^4 als n gaat naar oneindig
De limiet van sqrt(n^4)/4n = n^2/4n = n/4 is dus kleiner dan de limiet die jij zoekt. Deze limiet n/4 gaat natuurlijk naar oneindig als n naar oneindig gaat. Jouw limiet is groter dan deze limiet en groter dan oneindig is.... oneindig....
Help me 'es dan?quote:Op zaterdag 18 maart 2006 12:09 schreef thabit het volgende:
Voor zo'n oplossing zou ik zelf niet het volle puntenaantal geven.
Ik zou het iets uitgebreider doen:quote:Op zaterdag 18 maart 2006 12:00 schreef Oscar_de_Grouch het volgende:
Limiet van (pi^(2n) + 3)/(10^n + 3), als n --> oneindig.
Antwoord 0.
Reden: (pi^2) < 10 dus noemer gaat sneller naar oneindig dan de teller.
Voldoet dit..?
Eens, maar hoe bewijst dat het?quote:Op zaterdag 18 maart 2006 12:15 schreef thabit het volgende:
pi^(2n)+3 < 2pi^(2n). 10^n+3 > 10^n.
Hm? Dat zie ik niet...quote:Op zaterdag 18 maart 2006 12:17 schreef Drive-r het volgende:
[..]
(pi^(2n))/(10^n) = pi^n/10, en dit gaat naar nul voor oneindig.
Het belangrijkste is dat je de wortel herkent. Ook weet je dat (a-b)(a+b) = a²-b². Vermenigvuldig teller en noemer (de noemer is 1) met wortel(n²+n)+n. Dat geeft n/(wortel(n²+n)+n). Deel daarna teller en noemer door n en je krijgt: 1/(wortel(1+1/n)+1). Hiervan is het eenvoudig in te zien dat dit naar 1/2 gaat.quote:Op zaterdag 18 maart 2006 13:20 schreef Oscar_de_Grouch het volgende:
Ook hier weet ik niet hoe ik het aan moet pakken:
Limiet van [sqrt(n^2 + n) - n] bij n -> oneindig.
Superquote:Op zaterdag 18 maart 2006 14:18 schreef GlowMouse het volgende:
[..]
Het belangrijkste is dat je de wortel herkent. Ook weet je dat (a-b)(a+b) = a²-b². Vermenigvuldig teller en noemer (de noemer is 1) met wortel(n²+n)+n. Dat geeft n/(wortel(n²+n)+n). Deel daarna teller en noemer door n en je krijgt: 1/(wortel(1+1/n)+1). Hiervan is het eenvoudig in te zien dat dit naar 1/2 gaat.
Dat is voor zover ik zie de enige regel die fout gaat omdat haakjes ontbreken, maar verder doe je het wel goed. Het verschil zit hem in de Δx. Aangezien een term bΔx in het antwoord alleen kan ontstaan door in de teller van het differentiequotient een term bΔx² te hebben, en die alleen kan onstaan door -2(x+Δx)², lijkt mij zijn antwoord fout.quote:Δf(x) / Δx = f(x+Δx) - f(x) / Δx }
Kans op twee rode is: (16/25) * (15/24) [kans dat eerste bal rood is maal de kans dat volgende bal rood is, met 1 rode bal minder in de vaas]= 6/15quote:Op zondag 19 maart 2006 16:54 schreef alyel het volgende:
ik vraag me af of iemand weet hoe ik dit moet berekenen..:
In een vaas zitten 16 rode en 9 witte knikkers. Wouter pakt in één greep twee knikkers uit de vaas. Wouter voert dit experiment 15 keer uit. Uiteraard doet hij elke keer de twee getrokken knikkers terug in de vaas.
Bereken de kans dat Wouter;
a)minstens dertien keer minstens één witte knikker pakt
b)precies twee keer twee witte knikkers pakt
Zo ver kwam ik ook, maar wat doe je met de X die je bij x * sin (x²) gebruikt?quote:Op maandag 20 maart 2006 17:00 schreef SNArky het volgende:
Je moet de substitutieregel gebruiken.
Je stelt u = x², dan is du = (du/dx) dx = 2 x dx, dus: 1/2 du = x dx.
Dan heb je dus de integraal 1/2 sin (u) du, dat levert -1/2cos(u)+C op, terugsubstitueren geeft -1/2cos(x²)+C en klaar is kees.
Je kan het controleren door wat uit de integraal komt weer te primitiveren.
Je bent daar toch met de substitutie van de x² bezig die in sin(x²) staat? Heeft dacht ik weinig met de x te maken uit x*sin(x²)quote:Op maandag 20 maart 2006 17:07 schreef SNArky het volgende:
Die "verdwijnt" als je die differentiaal neemt. Je krijgt 1/2 du = x dx, en daar verdwijnt die x toch mee?
Gebruik dan dx2 =2 x dxquote:Op maandag 20 maart 2006 19:02 schreef GlowMouse het volgende:
De substitutieregel heeft me, voordat ik hem snapte, wel wat hoofdbrekens gekost. Uiteindelijk snapte ik hem zo:
x * sin(x²)
neem u = x², du/dx = 2x, dus dx = 1/(2x) du
invullen (zowel x² als dx vervangen): x * sin(u) 1/(2x) du = 1/2 sin(u) du.
Een docent gebruikte een iets andere manier van noteren, die ik nog wel graag wil snappen. Hij veranderde dx op het eind door wat hij ging substitueren, dan lijkt het hierop: x*sin(x²)dx = x*sin(x²) dx². Heeft iemand meer informatie over deze manier van noteren?
Even omzetten naar de wat duidelijkere (standaard) notatiequote:
Bedankt! Nét toen ik het postte bedacht ik dat ik het effe moest herschrijven. Ik heb het trouwens met de ABC-formule opgelost, want na al die jaren kan ik nog steeds niet ontbinden in factoren.quote:Op dinsdag 21 maart 2006 12:01 schreef Litso het volgende:
[..]
Even omzetten naar de wat duidelijkere (standaard) notatie
-6x2 - 6x + 12 = 0
delen door -6
x2 + x - 2 = 0
ontbinden in factoren:
(x - 1) (x + 2) = 0
x = 1 of x = -2
ABC formule werkt ook, maar ontbinden is makkelijker voor uit je hoofd.quote:Op dinsdag 21 maart 2006 12:29 schreef BrauN het volgende:
[..]
Bedankt! Nét toen ik het postte bedacht ik dat ik het effe moest herschrijven. Ik heb het trouwens met de ABC-formule opgelost, want na al die jaren kan ik nog steeds niet ontbinden in factoren.![]()
Kijk... ik snap niet hoe je van:
delen door -6
x2 + x - 2 = 0
Dít maakt...
ontbinden in factoren:
(x - 1) (x + 2) = 0
Hoe je dat 'ziet' of 'verzint' zeg maar... Die -1 en die +2 dan met name.
Dit is fout, want de kaarten die de tweede speler heeft hebben weer invloed op de kansverdeling van de derde, etc.quote:Op dinsdag 21 maart 2006 14:49 schreef superbient het volgende:
Naar aanleiding van deze discussie wil ik wat experts te hulp roepen....
Het Grote PokerTopique 40: Bad Beat Central
dit is de vraag:
Je zit aan een full-ring 10 handed table. Je ziet KK verschijnen, hoe groot is dan de kans dat 1 vd overige 9 spelers AA heeft?
dus 10 personen, eentje heeft KK wat is de kans dat iemand anders AA heeft?
mijn berekening was als volgt:
Jij ziet KK dan blijft er over, 9 spelers en 50 kaarten.
Kans dat iemand AA dan krijgt is (4 boven 2)/(50 boven 2) = 12/(50*49) = 12/2450 = 1/204
dus je wilt weten de kans dat van die 9 man eentje of meer AA krijgt = 1 - P(niemand van de overige 9 AA)
dit is weer gelijk aan 1 - (1-1/204)^9 = 1 - (203/204)^9 = 4.3%
dus 1 op 23 zelfs ongeveer
Wie kan ons uit de brand helpen en het juiste antwoord geven???
maar je ziet alleen je eigen kaarten, kan jij een betere berekening geven?quote:Op dinsdag 21 maart 2006 15:07 schreef thabit het volgende:
[..]
Dit is fout, want de kaarten die de tweede speler heeft hebben weer invloed op de kansverdeling van de derde, etc.
Jazeker. Ik vind dit probleem alleen niet interessant genoeg om dat ook echt te gaan doen.quote:Op dinsdag 21 maart 2006 15:27 schreef superbient het volgende:
[..]
maar je ziet alleen je eigen kaarten, kan jij een betere berekening geven?
Super, erg helpvol!quote:Op dinsdag 21 maart 2006 23:15 schreef Wolfje het volgende:
Dat lijkt me niet zo verstandig. Er zijn verschillende definities van het begrip cykel in omloop, dus het is wel handig om de lezer mede te delen welke jij hanteert.quote:Op woensdag 22 maart 2006 16:26 schreef Knakker het volgende:
[..]
Daar een cycle een begrip is wat iedereen (die dit leest) wel kent, kan ik beter gewoon refereren naar een goed standaard werk over graph theory voor formele definities.
Goed punt, zal hem dan maar toevoegen.quote:Op woensdag 22 maart 2006 16:43 schreef thabit het volgende:
[..]
Dat lijkt me niet zo verstandig. Er zijn verschillende definities van het begrip cykel in omloop, dus het is wel handig om de lezer mede te delen welke jij hanteert.
Dat is het nadeel van formules leren zonder te weten wat erachter zit.quote:Iemand enig idee hoe ik de formule moet aanpassen om bovenstaande vraag te beantwoorden?
Die tonnen zijn verdwenen door een te lage rente. Ik kom uit op ongeveer 154,7 ton rekenmachines zijn ondingen, ik kom ook uit op wat je hieronder zegt .quote:Correct? Want als ik de uitkomst daarvan vermenigvuldig met 25000 kom ik enkele tonnen lager uit dan wat als antwoord in de syllabus staat.
De formule klopt wel, je vult hem alleen verkeerd in: S = a * (r^n-1) / r-1 = 1,09 * ((1,09²)^11 - 1) / (1,09²-1)quote:Hm, de formule klopt dus niet.
quote:In de onderste lagen van het OSI-model liggen al veel afspraken vast. Naarmate we hoger in het model komen, zijn de afspraken vager en verlopen de onderhandelingen moeizamer. Waarom is dit zo?
Euh, de onderste lagen zijn ouder? (min of meer geïnspireerd door telefonie...)quote:Op maandag 27 maart 2006 18:13 schreef Thrilled het volgende:
Hallo, ik heb problemen met de volgende vraag die gaat over het OSI-model (datacommunicatie):
[..]
Nee dit is gewoon een huiswerkopgave, hij heeft 20 vragen gegeven en dit was de enige die ik nog niet had, dank je welquote:Op maandag 27 maart 2006 18:23 schreef Doderok het volgende:
[..]
Euh, de onderste lagen zijn ouder? (min of meer geïnspireerd door telefonie...)
Edit: toen het OSI model gedefinieerd werd, bestond TCP/IP al. Verder steunt elke laag op de voorgaande, als de fysieke lagen niet met elkaar kunnen communiceren, dan heeft het weinig zin om protocollen voor de datalink laag op te stellen...
Hoe hoger men gaat, hoe meer verscheideinheid van toepassingen men tegenkomt.
(als je toekomst ervan afhangt zou ik wel betere bronnen raadplegen)![]()
als g negatief is, dan is -g positief ...quote:Op maandag 27 maart 2006 19:42 schreef bierglas het volgende:
Hoe zit het nu met absolute waardes?
In mijn boek staat dat het altijd positief is. Logisch ook wel, want bijv. de absolute waarde van |-5| is 5.
Maar eronder staat als defenitie:
|g| = g als g >- 0 en -g als g < 0
En daar snap ik het dus ff niet, eerst zeggen ze dat de absolut waarde altijd positief is, en dan komt bij de defenitie -g te staan, wat voor mij toch echt een negatief getal oplevert.
Hoe zit het nu? Kan iemand mij misschien wat meer info daarover vertellen
ow dat moet ik dan zien als -(-g) ?quote:Op maandag 27 maart 2006 19:49 schreef Doderok het volgende:
[..]
als g negatief is, dan is -g positief ...
Neem g = -a, met a positief.quote:Op maandag 27 maart 2006 19:53 schreef bierglas het volgende:
[..]
ow dat moet ik dan zien als -(-g) ?
dan is het wel duidelijk ja..
Dat is dan fout, een absolute waarde is altijd niet-negatief.quote:Hoe zit het nu met absolute waardes?
In mijn boek staat dat het altijd positief is
Jij wilt g hier zo graag zien als een positief getal, zodat -(-g) ook positief is. Maar |g| = -g als g<0. Neem bijvoorbeeld g = -3, dan zie je al direct dat |g| = 3. Maar |g| != -(-g) want -(-g) is -(-(-3)) = -3.quote:ow dat moet ik dan zien als -(-g) ?
dan is het wel duidelijk ja..
ziehierquote:Hoi, wat is een alkylgroep?
De edelgasconfiguratie gaat voor veel elementen op, maar voor andere kun je beter een ander model gebruiken. In dit wikipedia artikel staat een iets uitgebreider model.quote:Alle atomen die geen edelgas zijn streven naar een edelgasconfiguratie. Waarom kan kalium zijn schillen dan niet op de volgende manier indelen: 2+8+1+8 ? (ipv 2+8+8+1)
Want ik zie dat Xenon ook binnen zijn eigen schillen ermee schuift: 2+8+18+18+8. De derde schil kan namelijk 32 elektronen bevatten dus als alle schillen zo vol mogelijk zouden moeten zitten had Xenon er als volgt uit gezien: 2+8+18+25+1.
Een alkaan waar één H+ atoom ontbreekt.quote:Op maandag 27 maart 2006 22:19 schreef -Mzraki- het volgende:
Hoi, wat is een alkylgroep?
Hier staat een applet waarmee je kan zien in welke volgorde de schillen opgevuld worden.quote:Op maandag 27 maart 2006 22:21 schreef Odin83 het volgende:
Het volgende kom ik met mijn boek niet uit:
Alle atomen die geen edelgas zijn streven naar een edelgasconfiguratie. Waarom kan kalium zijn schillen dan niet op de volgende manier indelen: 2+8+1+8 ? (ipv 2+8+8+1)
Want ik zie dat Xenon ook binnen zijn eigen schillen ermee schuift: 2+8+18+18+8. De derde schil kan namelijk 32 elektronen bevatten dus als alle schillen zo vol mogelijk zouden moeten zitten had Xenon er als volgt uit gezien: 2+8+18+25+1.
Wat zie ik over het hoofd?
Alvast bedankt voor de moeite!
Ja, maar in het scheikundeboek hebben ze nooit gezegd dat bijvoorbeeld een methyl een methaanradicaal is, ze smijten heel eenvoudig met jaa een alkylgroepquote:Op maandag 27 maart 2006 22:48 schreef Doderok het volgende:
[..]
Een alkaan waar één H+ atoom ontbreekt.
hmm, log(500/x) = log500 - log xquote:Op maandag 27 maart 2006 22:57 schreef -Mzraki- het volgende:
[..]
Ja, maar in het scheikundeboek hebben ze nooit gezegd dat bijvoorbeeld een methyl een methaanradicaal is, ze smijten heel eenvoudig met jaa een alkylgroep.
Beetje vreemd, maar ok, ik snap het, bedankt.
Nog een; primitieve van log(500/x)?.
sorry, 10logx schrijf ik gewoon als logxquote:Op maandag 27 maart 2006 23:06 schreef SNArky het volgende:
Wat is het grondtal van jouw logaritme?
Ik ook niet, volgens mij heb je als begingrafiek f = log(500/x) ingevuld of niet?quote:Op maandag 27 maart 2006 23:19 schreef SNArky het volgende:
Volgens maple is het:
1/ln(10)*ln(500/x)*x+1/ln(10)*x
en ik heb nu geen zin om dat terug te rekenen.
Als een rij sommeerbaar is, dan convergeert de rij naar 0.quote:Moet aantonen of de somrij van de rij un = log(500/n) convergeert ja of nee, volgens mij niet dus.
Somrij? bedoel je de rij van Si=u1 + u2 + ... ui ?quote:Op maandag 27 maart 2006 23:23 schreef -Mzraki- het volgende:
[..]
Ik ook niet, volgens mij heb je als begingrafiek f = log(500/x) ingevuld of niet?
probeer dan liever f = log(500) - log(x), volgens mij krijg je dan hetzelfde als ik.
Of nee, afgeleide log(x) is niet 1/x ?
dan moet het zijn: F = log(500)x - (x*ln(x) - x)
Opdracht is: toon aan of de somrij van de rij un = log(500/n) convergeert ja of nee, volgens mij niet dus.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |