Hoe ga je om met deze kinderen ? Hoe ga je om met school ? Hoe kies je een goede middelbare school ?
Waar loop je tegen aan ? Hoe gaat het sociaal-emotioneel ?
Daarom dit topic.
enne t is geen wens van ons, ook geen kijk ons eens slimme kinderen hebben topic dus lullige opmerkingen mag je voor je houden, onze dank is groot
Ik ben benieuwd. En ach, een certificaat om eens te 'bewijzen' wat ik weet is ook welkom. Wie weet is het ooit handig.quote:Op zaterdag 24 februari 2024 21:50 schreef Loj het volgende:
Vorig jaar nog een cursus dubbel bijzonder gevolgd, vond ik niet zoveel toevoegen…
Wat voor onderzoek zou je dan doen?quote:Zelfs al zitten we met Js nu in dubio of we verder onderzoek moeten gaan laten doen. Het gaat gewoon niet lekker met hem en zijn meester is fantastisch, maar heeft geen tijd en kennis voor en over hb.
ten tweede moet je de talenten ontwikkelen en dat kunnen er veel zijn
Mijn jongste zit sinds een paar maanden in groep1/2 van een SterQ-school.quote:Op woensdag 28 februari 2024 11:35 schreef Tink89 het volgende:
Intake bij Senzai voor peergroup gepland. Ik vind het spannend, maar ben ook zo ontzettend benieuwd hoe onze prul zich gaat voelen bij een clubje kinderen-zoals-zij...
Het scheelt zoveel als je niet de enige bent, wat hij op z'n vorige school was.
Het is zo'n ander kind.
Ik zou willen dat we hier zoiets hadden, maar de dichtstbijzijnde Leonardo is 40 minuten rijden ofzo.quote:
[..]
Mijn jongste zit sinds een paar maanden in groep1/2 van een SterQ-school.
Het scheelt zoveel als je niet de enige bent, wat hij op z'n vorige school was.
Het is zo'n ander kind.
Ik hoop dat ze het naar haar zin gaat hebben!quote:
Intake bij Senzai voor peergroup gepland. Ik vind het spannend, maar ben ook zo ontzettend benieuwd hoe onze prul zich gaat voelen bij een clubje kinderen-zoals-zij...
SPOILERD heeft het niet altijd op zijn peers. De plusklas was voor hem sociaal niet de beste plek. Dus daar is hij een beetje een rare in
Onze jongste vindt het heel fijn in de peergroup, in ieder geval gaat hij er met plezier heen en is het zeker leuker dan school (maar die lat ligt laag, want de 9-jaarsvaccinaties waren ook leuker dan school
). Maar hij heeft er geen dikke vriendschappen aan overgehouden.Ik ga die podcast eens opzoeken!quote:
Kennen jullie Hoogbegaafd de podcast? Daarin kwam ook ter sprake hoe het kan dat HB-kinderen het toch niet altijd goed met elkaar kunnen vinden, want peers zijn toch zo belangrijk? Maar als je bedenkt dat er binnen de populatie maar 2% HB is, dan is er dus een behoorlijke kans dat die kleine groep kinderen niet precies dezelfde interesses hebben. Natuurlijk is herkenning fijn, de manier van denken is waarschijnlijk wel voor een groot deel hetzelfde. Maar het wil niet zeggen dat ze gelijk vrienden voor het leven zijn.
D was ook 1 van de jongsten bij de plusklas, met een nogal speelse instelling dat scheelt nogal, zeker als je richting de puberteit gaat en de rest liever stoer loopt te doen. En dan zat hij op randje UHB, dat de kinderen daar hem ook niet altijd konden volgen in zijn denkpartoon (zeker niet als hij weer eens 3 stappen uitleg oversloeg).
1 van die kinderen waar hij in groep 7 bij zat en niks mee had is nu wel 1 van zijn vriendgroepje. D is flink gegroeid in zijn ontwikkeling. Nu past het als 2 pubers weer wel.
Hij heeft op school ook de eerste echt peergroep gehad. Daar heeft hij zich prima vermaakt, met 2 vrienden uit zijn vriendengroepje. De eerste paar zijn verplicht, zodat iedereen het in ieder geval probeert. Maar daar zijn 11 van de 15 uit zijn eigen klas. Dus dat is bekend volk. Volgende keer gaan ze spelletjes spelen of kletsen of wat ze nog meer verzonnen hebben.
Het wordt inmiddels de appelgroep genoemd
) hb'ers kunnen ook nogal eigenwijs zijn, maar dan krijg je ook al gauw ruzie.Je merkt wel dat hij de neiging heeft om naar de wat slimmere kinderen te trekken, maar hij ligt overal altijd wel lekker. Hij is totaal geen type geleerde idd (we hadden ooit een klasgenootje van de HB school van een jaar of 7 die over atoomsplitsing begon en toen vroeg 'wat wil jij later eigenlijk worden' waarop O zei: 'treinmachinist, hoezo?'
) en ik denk eigenlijk ook wel dat als je hem nu test dat dat IQ mss wel een heel stuk lager ligt vanwege allerlei gaten in basis-leerstof, maar who cares, hij gaat gewoon heerlijk op sociaal vlak en dat vind ik toch wel het allerbelangrijkst. Hij was diep-diep ongelukkig op het speciaal onderwijs en dolblij dat hij nu op een reguliere school zit. Superslechte cijfers, heel veel tekorten dus we vrezen dat hij moet blijven zitten en dat zouden we op zich geen probleem vinden, hij is 14 en zit in 3 havo dus wat dat betreft is hij niet de oudste van de klas. Wel veruit de grootste met bijna 1.90. :0
Alleen hij heeft al zo ontzettend veel scholen en klassen gewisseld, dan zou hij weer opnieuw moeten beginnen en dat gun ik hem gewoon niet zeg maar. En hij landt heus wel weer op zijn pootjes, daar ben ik van overtuigd, maar hij heeft nu hele leuke vrienden en het zou fijn zijn als hij bij ze kon blijven.
. Was het lastig om voor elkaar te krijgen dat hij weer naar regulier zou gaan?Beide kinderen liggen eigenlijk ook altijd wel goed in de groep. Altijd gezellig kletsen in de klas, niet per se sociaal awkward nee. Maar waar de oudste goede vrienden heeft onder alle verschillende intelligentieniveaus, heeft de jongste weinig échte vrienden. Hij mist het ook niet echt, het is een bewuste keuze om na school niet met vriendjes te spelen (hij wordt wel regelmatig gevraagd). Of hij past zich enorm aan en heeft zijn 'match' nog niet gevonden. Dat speelt volgens de HB-specialist misschien ook wel mee.
Dat viel op zich mee, toen O eenmaal bedacht had dat hij van het VSO af wilde wist hij ook precies wat hij daarvoor moest doen, namelijk zich niet meer mee laten slepen in de gekte van de rest van zijn klasgenoten. Er is een knop omgegaan en die is nooit meer uitgegaan en bij het intake gesprek op het VO vroeg de zorgcoordinator: wat is er nu dan anders dan vroeger en toen zei hij: Als ik heel eerlijk ben had iedereen toch wel gelijk en gedroeg ik me gewoon stomvervelend.quote:
Oef, dat klink ook niet gemakkelijk @:BE al die schoolwissels en een nare periode achter de rug. Fijn dat hij nu beter in zijn vel zit met leuke vrienden
Beide kinderen liggen eigenlijk ook altijd wel goed in de groep. Altijd gezellig kletsen in de klas, niet per se sociaal awkward nee. Maar waar de oudste goede vrienden heeft onder alle verschillende intelligentieniveaus, heeft de jongste weinig échte vrienden. Hij mist het ook niet echt, het is een bewuste keuze om na school niet met vriendjes te spelen (hij wordt wel regelmatig gevraagd). Of hij past zich enorm aan en heeft zijn 'match' nog niet gevonden. Dat speelt volgens de HB-specialist misschien ook wel mee.
13 jaar oud! 
En op het VSO zagen ze dus ook toen die knop om was dat hij echt niet daar thuis hoorde en die plekken zijn natuurlijk duur en schaars, dus zij werkten zonder problemen mee aan een overstap. (O zat in een klas van 10 met 7 leerlingen met ASS en 2 met andere gedragsproblemen).Maar hij kon daar eigenlijk niet veel aan doen, die HB school was echt de grootste fout die we hebben kunnen maken, het afvoerputje van HB-ers met dubbel of triple diagnoses (en voor hen moet er ook heus een plek zijn), echt de gekte voorbij, schelden, pesten, meubels door de klas gooien, het kon niet op.
En dat was dus 3 jaar lang het normaal, tot wij doorkregen wat daar gebeurde en toen hebben we hem naar een reguliere school gedaan en dat was heel fijn, alleen hielden zij vast aan dat VSO advies (volgens hen had O de hele dag door 1-op-1 begeleiding nodigSPOILERTegen de leerkracht zeggen: ik hoop dat je nog een keer kanker krijgt en dat je deze keer wel dood gaat.
Of je gekleurde klasgenootje net zolang treiteren met 'nigger' tot zij totaal uit haar plaat ging.
) en als dat op je OKR staat, dan kom je gewoon nergens anders binnen. En... eerlijk is eerlijk, dat kwartje moest toch ook echt eerst bij O vallen, ik denk dat hij het niet gered had als hij niet toch die 2 jaar op het VSO had gezeten. Aan het eind van het eerste jaar viel het kwartje, het tweede jaar was er ter voorbereiding op de overstap.
Middelste is bijzonder, maar ook gewoon lief en sociaal. Hij vindt goed zijn draai overal en weet veel autonomie te creëren voor zichzelf. Dat doet hem goed en hij maakt grote sprongen in de muziek. Sociaal met iedereen en leuke vaste vrienden (die volgens mij allemaal erg pienter zijn ook) waar hij mee sport en afspreekt om bv te gamen of schaken.
Oudste heeft veel drive, maar kent op de een of andere onverklaarbare wijze bijna geen school-prestatiemotivatie. Ze kan zichzelf verliezen in allerhande hobbies (vnl handwerk) en daarbij vergeten dat school ook nog eisen stelt. Haar schools functioneren is heel wisselend. Als ik haar zo ver krijg dat ze wat doet dan gaat het goed en met hetzelfde gemak haalt ze daarna voor hetzelfde vak een 4. Ze heeft verder een leuke, vaste club vriend(inn)en, waar ze ook echt leuke dingen mee onderneemt (ook bv kerstdiner met surprises enzo, regelmatig logeren). Maar ze is wisselend in hoe ze daar mee omgaat. Soms is haar alles te veel en soms is ze heel sociaal. Zoekend naar een balans in wat ze sociaal nodig heeft en fijn vindt, denk ik.
Jongste lijkt op beiden. Aan het begin meer zoals de oudste en nu langzaamaan meer zoals de middelste. Ze speelt met iedereen, spreekt ook veel af, met meerdere kinderen. Ik merk wel dat ze overbewust is en geneigd is om alle verhaallijnen te verzinnen en bepalen in het spel (herken ik van de andere twee ook). Ik corrigeer dan op het ruimte laten voor de ander. Maar goed, haar hoofd gaat snel en de vriendjes vinden het tot nu toe leuk spel, dat ze creëert...
Op de basisschool alledrie geen echte opvallendheden, en in mijn ogen eigenlijk ook gewoon ongezien. Ik heb daar wel soms een lastig gevoel over.
De jongste is wel uit een screening naar voren gekomen, door hoe ze is (het zijnsluik).
Zelf vind ik het moeilijk om voor de kids te vechten, op school bv. Zeker met de oudste twee, toen wisten we het nog niet, dat er sprake was van (extreme) hb.
Alledrie liggen ze goed, maar ook alledrie zijn ze 'anders in gedrag'. Dat vind ik zelf het moeilijkst om te zien en ik corrigeer, merk ik, ook zeer streng op dat stuk. Hoewel ik me er van bewust ben dat ik daarmee veel van ze vraag, en me ook afvraag of ik daar niet eigenlijk verkeerd aan doe. Wanneer gaat het ze opbreken, zo aangepast te moeten zijn? Dat soort zorgen heb ik wel, zeker bij de meisjes.
Ik ben blij dat de jongste gesignaleerd is vanuit school. Dat stelt me iets gerust. Blijkbaar worden ook mijn kinderen (die helemaal niet zo excelleren of opvallen) toch herkend in dat aspect.
[ Bericht 2% gewijzigd door Groofskenhonderdtwee op 03-03-2024 07:00:32 ]
.Wat bedoel je met dat je ze corrigeert op anders in gedrag? Doe je dat alleen elders of ik thuis? En hoe reageerden ze erop?
Ik bedoel dat ik streng ben op hoe ze zich gedragen. Te streng, denk ik soms.
Dat heeft voordelen, ze kunnen zich goed aanpassen en weten wat er van ze verwacht wordt (wat ik van ze verwacht). Maar dat heeft ook nadelen, zeker met het oog op de hb. Ze zijn zich dus ws constant behoorlijk extreem aan het aanpassen in sociale context. De middelste het minst, denk ik, omdat ik van veel vrienden van hem vermoed dat ze ook hb zijn (gymnasiumklas 3) of in elk geval in die richting. De meisjes hebben wat meer variatie om zich heen.
[ Bericht 14% gewijzigd door Groofskenhonderdtwee op 03-03-2024 06:58:19 ]
N zit ook op veel clubjes, omdat ze dat graag wil en de input nodig heeft. Als ze dan eens niet wil gaan, vind ik ook dat dat gewoon wel moet, tenzij ze echt ziek is natuurlijk. Is dat pushy? Misschien wel….
Dit vind ik echt wel lastig van opvoeden, in hoeverre je je kind moet stimuleren en in hoeverre ze het zelf moeten uitzoeken.
Maar misschien staat dat los van de hb, bedenk ik me nu. En heeft dat gewoon te maken met het bijbrengen van normen en waarden. Daar ben ik nauwgezet in. En ik weet niet of dat altijd helpend is, voor ze.
Misschien heeft het te maken met dat ik mezelf 'anders' voel en dat te veel op hen projecteer (niet letterlijk, maar gewoon mijn eigen issues zeg maar).
Hier hebben ze sport en muziekles en daar mogen ze ook niet zomaar voor spijbelen. Ik werk hard om alles te betalen, ik zie graag dat ze daar zorgvuldig mee om (leren) gaan.
Stimuleren is: als je kiest voor een clubje, hoort daarbij dat je dus ook gaat tenzij je ziek bent.
Aanpassen omdat je anders niet geaccepteerd wordt is iets heel anders.
En dan heb je nog aanpassen omdat bepaald gedrag gewoon niet kan (neuspeuteren in gezelschap bijvoorbeeld) of omdat de wereld je niet begrijpt (niet meer praten over je hobby omdat mensen het niet begrijpen of je raar vinden).
In dat laatste geval denk ik dat je gaandeweg jezelf een beetje kwijt kan raken. Omdat je steeds bezig bent met wat anderen van je verwachten.
Ze kunnen alledrie bv doordraven, en dat rem ik af. Of alles zeggen wat ze denken (op zoek naar houvast of afstemming?).
[ Bericht 4% gewijzigd door Groofskenhonderdtwee op 03-03-2024 08:47:28 ]
Ik weet echt niet hoe ik dat zou moeten veranderen. Als ik het zie, haal ik haar uit de situatie of wijs er soms op dat de ander het niet leuk vindt (voor als een ander kind zijn grenzen niet kan aangeven), maar ik begin er niet achteraf over tegen N waarom dit soort gedrag niet handig is. Ik wil haar niet het gevoel geven dat ze iets fout doet. Hopelijk gaat het vanzelf over als ze mensen tegenkomt waarbij ze wel zichzelf kan zijn (of misschien is dit soort gedrag ook een deel van haar zelf?).
Ik had vanochtend het intakegesprek bij Senzai. Wat een verademing als iemand je meteen snapt! Er zijn drie concrete punten uit naar voren gekomen waar we meteen mee aan de slag gaan:
1. Prul gaat meedoen aan een peergroup voor groep 1-2. 10 keer is dat. Betekent dat ze tien dagen niet op school is. School heeft al toestemming gegeven.
2. Na de zomervakantie gaat ze naar de peergroup voor 3-4-5.
3. De psycholoog van Senzai gaat fysiek aansluiten bij onze gesprekken met school om te helpen/adviseren bij het bepalen van de route op school. Zij hebben natuurlijk een enorme expertise op dit gebied en helpen en denken graag mee om het onderwijs zo passend mogelijk voor prul te laten zijn Ook kunnen ze handvaten bieden waar de leerkracht van groep 3 straks mee aan de slag kan gaan of bijv. tips geven over verdiepend materiaal etc.
Ze gaven daarnaast ook aan dat ze benieuwd zijn naar wie de leerkracht in groep 3 wordt en dat ze het ook eerlijk zullen aangeven als ze denken dat die leerkracht niet in staat is om het verschil in pruls intelligentieprofiel (ze zei zoiets als cognitief versus operationeel) op de juiste manier te handelen. Ben benieuwd, maar vooral voor nu even gerustgesteld. Ik hoef het niet meer allemaal zelf te bedenken
Mooi dat de knop bij O om is gegaan! Soms moet er inderdaad eerst een kwartje vallen. Ondanks de nare ervaring toch een eye-opener voor hemquote:
[..]
Dat viel op zich mee, toen O eenmaal bedacht had dat hij van het VSO af wilde wist hij ook precies wat hij daarvoor moest doen, namelijk zich niet meer mee laten slepen in de gekte van de rest van zijn klasgenoten. Er is een knop omgegaan en die is nooit meer uitgegaan en bij het intake gesprek op het VO vroeg de zorgcoordinator: wat is er nu dan anders dan vroeger en toen zei hij: Als ik heel eerlijk ben had iedereen toch wel gelijk en gedroeg ik me gewoon stomvervelend.
Maar hij kon daar eigenlijk niet veel aan doen, die HB school was echt de grootste fout die we hebben kunnen maken, het afvoerputje van HB-ers met dubbel of triple diagnoses (en voor hen moet er ook heus een plek zijn), echt de gekte voorbij, schelden, pesten, meubels door de klas gooien, het kon niet op.En dat was dus 3 jaar lang het normaal, tot wij doorkregen wat daar gebeurde en toen hebben we hem naar een reguliere school gedaan en dat was heel fijn, alleen hielden zij vast aan dat VSO advies (volgens hen had O de hele dag door 1-op-1 begeleiding nodigSPOILERTegen de leerkracht zeggen: ik hoop dat je nog een keer kanker krijgt en dat je deze keer wel dood gaat.
Of je gekleurde klasgenootje net zolang treiteren met 'nigger' tot zij totaal uit haar plaat ging.
En... eerlijk is eerlijk, dat kwartje moest toch ook echt eerst bij O vallen, ik denk dat hij het niet gered had als hij niet toch die 2 jaar op het VSO had gezeten. Aan het eind van het eerste jaar viel het kwartje, het tweede jaar was er ter voorbereiding op de overstap.
.Hier hangt gedrag wel grotendeels samen met HB. Slecht tegen onrechtvaardigheid kunnen bijvoorbeeld, wat zich uit in direct overal vol op aanslaan. De jongste is altijd heel luid en druk met spelen (rent de kamer door, maakt veel geluid, vorm van (ont)prikkelen). Ik snap dat hij dat nodig heeft, maar het past gewoon niet altijd in de woonkamer. Daar is ruimte voor iedereen, niet alleen voor hem. Dus aan de ene kant moeten ze zichzelf kunnen zijn en zich kunnen uiten, maar in een gezin moet je soms ook gewoon rekening met elkaar houden. Dat is soms een lastige scheidslijn...quote:
Irritant is niet het woord dat ik zou kiezen, maar ja, ik geloof wel dat ik het zo bedoel.
Maar misschien staat dat los van de hb, bedenk ik me nu. En heeft dat gewoon te maken met het bijbrengen van normen en waarden. Daar ben ik nauwgezet in. En ik weet niet of dat altijd helpend is, voor ze.
Mooi plan Tink! Heel fijn dat je een steuntje in de rug krijgt nu!quote:
Mooi verwoord Nijna! Ik probeer bij prul vooral mee te geven dat ze ook moet luisteren naar wat anderen willen en dat je dan samen een oplossing kunt bedenken. Dus als een vriendinnetje zegt dat ze moet stoppen met praten over...iets? Dat ze dan mag aangeven dat ze het er heel graag over wil hebben en dat ze dan (zoals de juf op school bijv. ook doet als ze allemaal tegelijk op die ene toffe fiets willen tijdens het buitenspelen) misschien zoiets als een wekkertje kunnen gebruiken om om en om te doen. Ofzo. Soms helpt dat. En dan gaat het niet om 'jij moet iets niet doen omdat de ander dat niet wil', maar om 'de ander zou iets anders fijn vinden, hoe kunnen jullie het samen zo aanpakken dat je allebei een leuke tijd hebt'? Werkt niet altijd overigens.
Ik had vanochtend het intakegesprek bij Senzai. Wat een verademing als iemand je meteen snapt! Er zijn drie concrete punten uit naar voren gekomen waar we meteen mee aan de slag gaan:
1. Prul gaat meedoen aan een peergroup voor groep 1-2. 10 keer is dat. Betekent dat ze tien dagen niet op school is. School heeft al toestemming gegeven.
2. Na de zomervakantie gaat ze naar de peergroup voor 3-4-5.
3. De psycholoog van Senzai gaat fysiek aansluiten bij onze gesprekken met school om te helpen/adviseren bij het bepalen van de route op school. Zij hebben natuurlijk een enorme expertise op dit gebied en helpen en denken graag mee om het onderwijs zo passend mogelijk voor prul te laten zijn Ook kunnen ze handvaten bieden waar de leerkracht van groep 3 straks mee aan de slag kan gaan of bijv. tips geven over verdiepend materiaal etc.
Ze gaven daarnaast ook aan dat ze benieuwd zijn naar wie de leerkracht in groep 3 wordt en dat ze het ook eerlijk zullen aangeven als ze denken dat die leerkracht niet in staat is om het verschil in pruls intelligentieprofiel (ze zei zoiets als cognitief versus operationeel) op de juiste manier te handelen. Ben benieuwd, maar vooral voor nu even gerustgesteld. Ik hoef het niet meer allemaal zelf te bedenken
Dat klinkt heel fijn!quote:
Mooi verwoord Nijna! Ik probeer bij prul vooral mee te geven dat ze ook moet luisteren naar wat anderen willen en dat je dan samen een oplossing kunt bedenken. Dus als een vriendinnetje zegt dat ze moet stoppen met praten over...iets? Dat ze dan mag aangeven dat ze het er heel graag over wil hebben en dat ze dan (zoals de juf op school bijv. ook doet als ze allemaal tegelijk op die ene toffe fiets willen tijdens het buitenspelen) misschien zoiets als een wekkertje kunnen gebruiken om om en om te doen. Ofzo. Soms helpt dat. En dan gaat het niet om 'jij moet iets niet doen omdat de ander dat niet wil', maar om 'de ander zou iets anders fijn vinden, hoe kunnen jullie het samen zo aanpakken dat je allebei een leuke tijd hebt'? Werkt niet altijd overigens.
Ik had vanochtend het intakegesprek bij Senzai. Wat een verademing als iemand je meteen snapt! Er zijn drie concrete punten uit naar voren gekomen waar we meteen mee aan de slag gaan:
1. Prul gaat meedoen aan een peergroup voor groep 1-2. 10 keer is dat. Betekent dat ze tien dagen niet op school is. School heeft al toestemming gegeven.
2. Na de zomervakantie gaat ze naar de peergroup voor 3-4-5.
3. De psycholoog van Senzai gaat fysiek aansluiten bij onze gesprekken met school om te helpen/adviseren bij het bepalen van de route op school. Zij hebben natuurlijk een enorme expertise op dit gebied en helpen en denken graag mee om het onderwijs zo passend mogelijk voor prul te laten zijn Ook kunnen ze handvaten bieden waar de leerkracht van groep 3 straks mee aan de slag kan gaan of bijv. tips geven over verdiepend materiaal etc.
Ze gaven daarnaast ook aan dat ze benieuwd zijn naar wie de leerkracht in groep 3 wordt en dat ze het ook eerlijk zullen aangeven als ze denken dat die leerkracht niet in staat is om het verschil in pruls intelligentieprofiel (ze zei zoiets als cognitief versus operationeel) op de juiste manier te handelen. Ben benieuwd, maar vooral voor nu even gerustgesteld. Ik hoef het niet meer allemaal zelf te bedenken
Niet alles zelf hoeven bedenken, maar ook een professional naast je! En in mijn ervaring wordt daar vaak beter naar geluisterd dan naar een ouder (helaas).
Hij staat er echt belabberd voor, maar ze zien ook zeker zijn potentie (zoals de mentor het zei: 'zijn cito-score is echt kneiterhoog'), ze denken dat zijn cijfers voornamelijk zo slecht zijn vanwege de overstap en het wennen aan de nieuwe situatie en ze vinden eigenlijk zelf ook dat hij gebaat zou zijn bij gewoon overgaan.
Dus duimen-duimen-duimen! En voor O zich nog even keihard inzetten de komende maanden.
En die cito's waren voor ons best een opluchting, of nou ja, hoe zeg ik dat, ik dacht de laatste tijd 'benieuwd of hij nu nog zo hoog zou scoren als destijds' want door al het gelazer en gedoe mist hij toch hier en daar wat basisdingen en ergens vond ik dat toch ook wel zonde van zijn potentie zeg maar. Nou... dat loopt dus wel los want ondanks dramatische cijfers had hij op zijn cito gemiddeld VWO+
Wat fijn!quote:
O's huiswerkbegeleiding heeft een gesprek gehad met de mentor en hoewel zij geen toezeggingen kon doen kon ze wel vertellen dat school besloten heeft de beslissing of O over gaat of niet pas op het aller-allerlaatste moment genomen wordt en dat ze dat voor het grootste deel af gaan laten hangen van zijn inzet en dan met name de laatste paar maanden.
Hij staat er echt belabberd voor, maar ze zien ook zeker zijn potentie (zoals de mentor het zei: 'zijn cito-score is echt kneiterhoog'), ze denken dat zijn cijfers voornamelijk zo slecht zijn vanwege de overstap en het wennen aan de nieuwe situatie en ze vinden eigenlijk zelf ook dat hij gebaat zou zijn bij gewoon overgaan.
Dus duimen-duimen-duimen! En voor O zich nog even keihard inzetten de komende maanden.
En die cito's waren voor ons best een opluchting, of nou ja, hoe zeg ik dat, ik dacht de laatste tijd 'benieuwd of hij nu nog zo hoog zou scoren als destijds' want door al het gelazer en gedoe mist hij toch hier en daar wat basisdingen en ergens vond ik dat toch ook wel zonde van zijn potentie zeg maar. Nou... dat loopt dus wel los want ondanks dramatische cijfers had hij op zijn cito gemiddeld VWO+
Fijn BE!quote:
O's huiswerkbegeleiding heeft een gesprek gehad met de mentor en hoewel zij geen toezeggingen kon doen kon ze wel vertellen dat school besloten heeft de beslissing of O over gaat of niet pas op het aller-allerlaatste moment genomen wordt en dat ze dat voor het grootste deel af gaan laten hangen van zijn inzet en dan met name de laatste paar maanden.
Hij staat er echt belabberd voor, maar ze zien ook zeker zijn potentie (zoals de mentor het zei: 'zijn cito-score is echt kneiterhoog'), ze denken dat zijn cijfers voornamelijk zo slecht zijn vanwege de overstap en het wennen aan de nieuwe situatie en ze vinden eigenlijk zelf ook dat hij gebaat zou zijn bij gewoon overgaan.
Dus duimen-duimen-duimen! En voor O zich nog even keihard inzetten de komende maanden.
En die cito's waren voor ons best een opluchting, of nou ja, hoe zeg ik dat, ik dacht de laatste tijd 'benieuwd of hij nu nog zo hoog zou scoren als destijds' want door al het gelazer en gedoe mist hij toch hier en daar wat basisdingen en ergens vond ik dat toch ook wel zonde van zijn potentie zeg maar. Nou... dat loopt dus wel los want ondanks dramatische cijfers had hij op zijn cito gemiddeld VWO+
Fijn dat ze hem echt zien!quote:
O's huiswerkbegeleiding heeft een gesprek gehad met de mentor en hoewel zij geen toezeggingen kon doen kon ze wel vertellen dat school besloten heeft de beslissing of O over gaat of niet pas op het aller-allerlaatste moment genomen wordt en dat ze dat voor het grootste deel af gaan laten hangen van zijn inzet en dan met name de laatste paar maanden.
Hij staat er echt belabberd voor, maar ze zien ook zeker zijn potentie (zoals de mentor het zei: 'zijn cito-score is echt kneiterhoog'), ze denken dat zijn cijfers voornamelijk zo slecht zijn vanwege de overstap en het wennen aan de nieuwe situatie en ze vinden eigenlijk zelf ook dat hij gebaat zou zijn bij gewoon overgaan.
Dus duimen-duimen-duimen! En voor O zich nog even keihard inzetten de komende maanden.
En die cito's waren voor ons best een opluchting, of nou ja, hoe zeg ik dat, ik dacht de laatste tijd 'benieuwd of hij nu nog zo hoog zou scoren als destijds' want door al het gelazer en gedoe mist hij toch hier en daar wat basisdingen en ergens vond ik dat toch ook wel zonde van zijn potentie zeg maar. Nou... dat loopt dus wel los want ondanks dramatische cijfers had hij op zijn cito gemiddeld VWO+
(althans, ik haalde dit er zelf wel uit maar het stond niet op papier en daarmee dus niet goed over te dragen naar de betrokkenen). Maar deze psycholoog heeft een mooi, compleet en vooral ook positief beeld van 'm geschetst, met allerlei adviezen om het leren makkelijker te laten lopen. Dat kan dus mooi mee naar de middelbare school volgend jaar. Ik ben vooral ook blij dat zijn schooladvies goed aansluit bij het onderzoek (in tegenstelling tot de doorstroomtoets, die was niet zo best
) hij kwam helemaal opgetogen naar buiten, had het heel interessant en uitdagend gevonden en zich ook echt hard ingezet. Het had hem een boost gegeven want hij was door die doorstroomtoets gaan geloven dat het vwo niet zijn plek was 
dat is nu weer over. Ik hoop dat het gymnasium hem gaat brengen want hij zoekt (maar dat kan ook projectie zijn want ik vond het zelf vroeger zo'n verademing 
)Wat fijn zeg, dan is het onderzoek echt op het juiste moment gedaan! Onze oudste had ook een minder goede uitslag van de doorstroomtoets en was daar best even verdrietig en onzeker over.quote:
Het allerleukste was trouwens dat hij zo'n lol gehad had in het onderzoek
En ergens denk ik ook: ach, het is voor iedereen anders. Ik was net zo oud als mijn klasgenoten en had altijd het gevoel dat ik er niet bij hoorde. Mijn zoon is 4 jaar jonger dan zijn klasgenoten en heeft vrienden en voelt zich fijn op school. Wie heeft het dan beter?
Na een jaar of twee besloten mijn ouders (na een stevige onderhandeling) dat ze mij qua regels en afspraken zouden behandelen naar de klassenleeftijd en niet naar mijn echte leeftijd. Dat hielp wel in het sociaal leven, met uitgaan etc.
Onderzoeksbureau, indiv onderzoeksmens?quote:
Het allerleukste was trouwens dat hij zo'n lol gehad had in het onderzoek
Aanrader dus en tip die je wil delen voor ons jongmens in de seminabije toekomst?
Individueel onderzoeksmens, big-geregistreerd, gepromoveerd. Wel zelf betalen, natuurlijk. Ik app je wel even?quote:
[..]
Onderzoeksbureau, indiv onderzoeksmens?
Aanrader dus en tip die je wil delen voor ons jongmens in de seminabije toekomst?
quote:
Jammer, is een premiumartikel, kan het niet lezen. Was wel benieuwd.
SPOILERHoogbegaafd zijn als kind betekent vaak eenzame jeugd: ‘Ik luisterde wel, maar kon niet meepraten’
De hoogbegaafde Duuk Niemantsverdriet (19) ging als 9-jarige naar de middelbare school. Maar is dat eigenlijk wel leuk? Tien jaar later doet hij zijn verhaal. Typische high school-films kijkt Duuk nog steeds niet. ,,Dat doet me alleen maar beseffen hoeveel ik heb gemist.”
Het was zijn oma die hem op het artikel over Qiyanh wees. ,,Westlands, hoogbegaafd, met 9 jaar naar de middelbare school én in de krant. Er is er nog één, dacht ik.” Duuk Niemantsverdriet overkwam namelijk hetzelfde. Ook zijn IQ ligt ver boven het gemiddelde, waardoor hij al op 9-jarige leeftijd de basisschoolbanken verliet. En ook hij deed hierover zijn verhaal in deze krant. Alleen dan tien jaar geleden.
Kapot vervelen
Spijt heeft de Westlander niet. ,,Nee, zeker niet. Ik had echt niet langer op de basisschool moeten zitten. Ik zou mezelf helemaal kapot hebben verveeld.” Maar nadelen zijn er ook. ,,Zo veel jonger zijn dan de rest is wel een ding. Ik heb echt veel gemist, realiseer ik me nu. Ik voel me daarom ook een soort van verantwoordelijk om mijn verhaal te delen. Met Qiyanh, maar ook met de rest van de wereld.”
Eén herinnering speelt zich af op ‘een of ander willekeurig speeltuintje in Hannover’, waar Duuk en zijn al puberende klasgenoten een uitwisseling hadden. ,,Écht iedereen was aan het drinken, behalve ik. Niet dat ik daar behoefte aan had, integendeel. Ik heb een keer gelezen dat je brein stopt met groeien als je alcohol drinkt voor je 23 bent. Maar je wilt ook niet altijd de buitenstaander zijn.”
Duuk verdween op dit soort momenten naar de achtergrond. ,,Ik luisterde wel, maar kon niet meepraten.” En het is niet het enige waarin hij de aansluiting mist. Ook in de klas zelf was dat, zeker de eerste jaren van de middelbare school, het geval.
Nog ziet de Westlander zichzelf ergens over glimlachen, waarna hij van een klasgenoot de vraag kreeg: ‘Ben je blij met je leven?’ ,,Het was jaloezie. Hij kon het gewoon niet hebben dat een joch van drie jaar jonger veel betere cijfers haalde. Dat kan ik me ook best voorstellen. Maar goed, leuk is anders. Ik ben echt een beetje gepest.”
Deel van het verhaal van de klas
Het pesten was serieus genoeg om naar andere scholen te kijken. Al is het gelukkig nooit zo ver gekomen. ,,Ik ben zo snel als ik kon naar de mentor gestapt. Die heeft er wat van gezegd.”
Met het toenemen der jaren werd alles ook normaler. ,,Je wordt gewoon deel van het verhaal van de klas. Ook kreeg ik op een gegeven moment wel eigen vrienden. Mensen die, net als ik, een beetje aan de buitenkant hingen. Mijn soort mensen.”
,,Als ik zo terugblik, denk ik dat het niet mee kunnen komen met de meerderheid mijn sociale groei wel heeft gelimiteerd. Ik ben gewend geraakt om te observeren. Weten wat ik moet zeggen, doe ik vaak niet.”
Daar merk je niets van. ,,Maar dit is anders. Jij stelt mij vragen. In echt een gesprek voeren ben ik niet zo goed. Simpelweg omdat ik dat minder heb geleerd. Maar goed, wat niet is, kan nog komen. Ik daag mezelf tegenwoordig een beetje uit.”
Ondertussen heeft Duuk, die bij zijn ouders woont, er al vier jaar op de TU Delft opzitten. Zijn bachelor Computerscience heeft hij afgerond. Nu doet hij de master.
Wat de 19-jarige jongen tegenwoordig ook doet, is een biertje nuttigen op zijn tijd. Of hij niet bang is voor zijn hersenen, die nog altijd in ontwikkeling zijn? ,,Ik denk dat het genuanceerder ligt. Om me heen zie ik dat alle studenten drinken. Zo erg zou het dus niet zijn.”
Nadrukkelijk vertelt Duuk dat zijn biertje niet te maken heeft met peer pressure. ,,Daar ben ik nooit gevoelig voor geweest. Het staat meer voor me volwassen voelen. Dat heeft lang genoeg geduurd. Helemaal gevoelsmatig, omdat iedereen altijd drie jaar ouder was.”
Bovendien was mijn middelbare school echt heel kut in ongeveer de helft van de jaren en ik was precies even oud als de rest. Toch paste ik er niet tussen. Of dat komt door hb, door een beroerde thuissituatie of sociale onhandigheid/karakter aan mijn kant? Geen idee.
Zijn juf is overigens fantastisch. Ze denkt heel goed mee en vindt het ook rot dat het ineens zo achteruit gaat.
Volgende week is een didactisch onderzoek gepland, hopelijk biedt dat meer inzicht in wat hij nodig heeft en hoe we hem beter kunnen helpen. De uitwerking volgt na de meivakantie, en dan zitten we alweer heel rap richting de zomer.
Hoe oud is hij en in welke groep zit hij?En als hij boos is, misschien het beste om gewoon naast hem te blijven zitten zonder wat te zeggen? Weglopen is ook zo pijnlijk voor hem, maar blijkbaar kan hij er ook niet over praten. Als je erbij blijft laat je zien dat je er bent voor hem als hij je nodig heeft.
Wat zegt hij zelf over school, waarom wil hij niet?
Er zijn trouwens op Facebook een aantal nuttige groepen over hb, misschien vind je daar meer ideeën (al zal het didactische onderzoek de meeste inzichten geven). Deze bijv. https://www.facebook.com/groups/225835630956648
Heftig is dat hè, om je kind zo te zien. Ik denk oprecht dat (vaker) thuis houden zal helpen, maar ik weet ook wat dat allemaal inhoudt voor ouders.quote:
Het gaat hier even echt prut. Er zijn zoveel nare woede-uitbarstingen bij de jongste. Hij is dan niet te bereiken, maar even afstand nemen lukt ook niet (als ik zeg dat ik even de kamer uitga, loopt hij gewoon achter me aan bijv). Het duurt zo een half uur en eindigt altijd met veel verdriet. We weten het even niet meer. Afgelopen vrijdag is het voor het eerst niet gelukt om hem op school te krijgen. Vandaag wel, maar ten koste van veel (iig veel energie). We overwegen of het helpend zou zijn om hem dan toch maar wat vaker thuis te houden, maar we zijn ook bang dat het dan alleen maar erger wordt om naar school te gaan en hoe moeten we dat praktisch inregelen, en en en.
Zijn juf is overigens fantastisch. Ze denkt heel goed mee en vindt het ook rot dat het ineens zo achteruit gaat.
Volgende week is een didactisch onderzoek gepland, hopelijk biedt dat meer inzicht in wat hij nodig heeft en hoe we hem beter kunnen helpen. De uitwerking volgt na de meivakantie, en dan zitten we alweer heel rap richting de zomer.
Los van alle praktische bezwaren, wat denk jij dat het beste voor hem is op dit moment?
).De FB-groepen ken ik inderdaad, daar lees ik al een tijdje mee
.[ Bericht 11% gewijzigd door Phaidra op 17-04-2024 10:42:36 ]
Ik weet het oprecht niet. Hij praat niet echt over school met ons. Het is niet dat het voor ons duidelijk is waar het probleem precies zit. Hij wordt aan alle kanten geholpen. Het afgelopen half jaar heeft hij met lezen enorme stappen gezet, dat gaat zoveel beter en daar is hij zelf ook wel trots op. Sinds september zit hij bij een peergroup op dinsdagochtend waar ze vooral bezig zijn met psycho-educatie en jezelf mogen zijn. Maar ook: hoe kan je goed samenwerken en soms eigen ideeën loslaten. Ze zeggen daar ook dat hij ontzettend vooruit gaat op dat vlak. Hij heeft een juf die 1000x fijner is dan die van voorgaande jaren. Maar het lijkt of hij thuis alleen maar slechter in zijn vel komt te zitten en ik snap het gewoon niet.quote:
[..]
Heftig is dat hè, om je kind zo te zien. Ik denk oprecht dat (vaker) thuis houden zal helpen, maar ik weet ook wat dat allemaal inhoudt voor ouders.
Los van alle praktische bezwaren, wat denk jij dat het beste voor hem is op dit moment?
Meer thuis zijn zou misschien wel lucht geven, maar ik weet niet hoe we hem nóg meer kunnen ondersteunen dan nu al wordt gedaan.
Wat heftig! Veel sterkte, het is enorm rot als je je kind zo moet zien.quote:
[..]
Ik weet het oprecht niet. Hij praat niet echt over school met ons. Het is niet dat het voor ons duidelijk is waar het probleem precies zit. Hij wordt aan alle kanten geholpen. Het afgelopen half jaar heeft hij met lezen enorme stappen gezet, dat gaat zoveel beter en daar is hij zelf ook wel trots op. Sinds september zit hij bij een peergroup op dinsdagochtend waar ze vooral bezig zijn met psycho-educatie en jezelf mogen zijn. Maar ook: hoe kan je goed samenwerken en soms eigen ideeën loslaten. Ze zeggen daar ook dat hij ontzettend vooruit gaat op dat vlak. Hij heeft een juf die 1000x fijner is dan die van voorgaande jaren. Maar het lijkt of hij thuis alleen maar slechter in zijn vel komt te zitten en ik snap het gewoon niet.
Meer thuis zijn zou misschien wel lucht geven, maar ik weet niet hoe we hem nóg meer kunnen ondersteunen dan nu al wordt gedaan.
Heeft hij naast een peergroup nog andere ondersteuning? Iemand met wie hij één op één kan praten of speltherapie, creatieve therapie of bewegingsgerichte therapie bijvoorbeeld? Mijn man werkt op het VSO en heeft leerlingen die bijvoorbeeld door boksen, hardlopen, tekenen of muziek hun emoties en frustraties beter kunnen uiten (onder begeleiding dan, er worden anders instrumenten gesloopt of ze slaan bijvoorbeeld hun polsen aan gort). En ik merk bij prul dat een slechte dag vaak al beter te handelen is als ze een tijdje piano gespeeld heeft (dan wel iets makkelijks of gewoon op de toetsen rammen) of trampoline heeft gesprongen tot ze helemaal 'leeg' is. Is voor jullie misschien ook iets beter te doen dan keihard geschreeuw...
Misschien heb je hier allang aan gedacht of is het een gekke suggestie, maar misschien helpt het. Je kunt daar misschien ook wat makkelijker daarnaar verwijzen. Als prul compleet dichtslaat/hyper wordt/kwaad is/niet meer kan stoppen met gillen, heeft het soms zin om te kunnen zeggen 'lieverd, ik weet dat je hier even niks aan kunt doen nu, maar ik ook niet. Dus ik stel voor dat je een andere manier gebruikt om uit te razen, zoals de trampoline of de piano of.... En dan ben ik hier als je me daarna nodig hebt, ik ga nergens heen. '. Daar kun je natuurlijk op een rustig moment van tevoren al afspraken over maken.
We proberen voor het slapen altijd te gaan wandelen of fietsen. Dat helpt hem wel om zijn hoofd leeg te maken (zegt hij zelf ook). Dus beweging helpt zeker! Ik bedenk me dat het de afgelopen dagen steeds rotweer was en we dus niet zijn gegaan...
Vooral toen ze er 'samen' achterkwamen dat de initiële emotie maar 90 seconden duurt. Dan kun je in die 90 seconden doen wat nodig is. Gooi het eruit (bij D vooral huilen, soms boos/gefrustreerd). Maar na die 90 seconden kan je hoofd&lijf ondanks die emotie wel weer handelen.
Maar vooral het niet alleen met je hoofd bezig zijn. Lekker ondersteboven in het klimrek de therapeut vertellen over je week of leren naar je lijf te luisteren met fysieke oefeningen.
Die emotie ladders werkten hier ook niet, omdat zijn hoofd dan maar 1 modus had. Het was of groen of rood, alle kleuren ertussenin sloeg hij over. Dat is daarna beter geworden. Niet alleen met een beetje boos. Maar eten is ook opeens een beetje vies of hij heeft een beetje last van spierpijn na gymles.
Stomverbaasd, hadden we ruzie dan?). Nou ja, en met iemand die niet voor rede vatbaar is, moet ik vooral niet proberen iets nuttigs proberen te bereiken. We zijn ook begonnen met PMT maar dat kwam niet van de grond (o.a. door een slechte klik) maar het lijkt toch wel iets gedaan te hebben. Wat in ieder geval hielp, was ontdekken hoe hij wel kan reguleren (springen op een trampoline, of zachte dingen vasthouden). Dat kan je thuis natuurlijk sowieso proberen, ontdekken wat fijn voelt (wiebelen, springen, balanceren, verschillende texturen, temperaturen etc).
De thermometer heeft hem (en mij) ook wel geleerd waar zijn window of tolerance ligt en hij verdraagt het nu beter als ik hem daarop wijs als ik aanvoel dat hij eruit gaat vliegen (want dat merkt hij zelf niet).
SPOILERIk zag al dat dat niet vergoed wordt. Dyslexiebegeleiding via Davis-methode niet, het didactisch onderzoek niet (potje van school was voor dit jaar al op) en dit dan ook niet... wij kunnen het wel betalen maar ik ben me weer eens extra bewust van onze privileges. Wat moeten gezinnen dan in hemelsnaam als ze afhankelijk zijn van vergoeding?
Anders moesten we via een grotere psychologische stichting en dan jeugdtherapie daar krijgen, wat dan gegeven zou kunnen worden door een PMT-er. Maar hij had met deze een hele goede klik..
Via het wijkteam kan je een indicatie krijgen voor bv PMT (valt dan denk ik onder psychische hulp).quote:
Dat PMT klinkt als iets wat ook wel zou kunnen werken. Hij heeft vooral beweging nodig om rustig te worden, hij is het best gehumeurd als hij de hele dag met lego kan spelen en ondertussen door de kamer heen en weer kan rennen. Dát is zijn uitlaatklep meestal (ook dat maakt herrie, hij maakt dan ongearticuleerde geluiden, is hij zich zelf niet echt van bewust). Hij wil (helaas) niet op een sport, of althans, hij heeft nog niks gevonden wat hij leuk vindt. Dus therapie op beweging lijkt voor hem een geschikte vorm.SPOILERIk zag al dat dat niet vergoed wordt. Dyslexiebegeleiding via Davis-methode niet, het didactisch onderzoek niet (potje van school was voor dit jaar al op) en dit dan ook niet... wij kunnen het wel betalen maar ik ben me weer eens extra bewust van onze privileges. Wat moeten gezinnen dan in hemelsnaam als ze afhankelijk zijn van vergoeding?
Misschien kan je de onafhankelijk cliëntondersteuner (hier is dat via MEE) eens benaderen, die kunnen je ook helpen met het doen van een aanvraag.
Voor kinderen kan het echt goed werken om te bewegen (en praten en ervaren) in plaats van te zitten praten.
Dat was een goede tip van je iddquote:
Heeft iemand dit boek al gelezen met een slim kind? Ik ben benieuwd of het fijn is...
Al zou mijn kind er niks mee kunnen. Als hij zich niet 99% herkend in zo'n boek dan kan hij er niet echt iets mee. En in zijn geval waren de pauzes geweldig en had hij zat vriendjes. School was prima, sociaal gezien. We hebben nog geen hb-boek gevonden dat echt past. En de klassieke problemen van vorig jaar zijn redelijk verdwenen.
Hij heeft ook niet echt die leerhonger die past bij de schoolse stof.
Hij heeft inmiddels een HB-project. Hij mag 2 uur snipperen en in die uren leert hij zichzelf programmeren. Hij was begonnen met Lua, maar dat bleek toch wel te beperkt. Dus nu gaat hij een game maken in Unity. Als het zo doorgaat heb ik straks 3 mannen die alledrie in een andere taal kunnen programmeren(man PHP, oudste Processing, jongste c#). Man en oudste hebben al eens AI-wedstrijdjes gedaan om te kijken wie het beste een AI kon bouwen om een spelletje te winnen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Deepfreeze op 23-05-2024 13:19:47 ]
Met heel goede begeleiding op verbreden/verdiepen zou het ook mogelijk zijn om hem niet te laten versnellen, maar daar hebben we niet zoveel vertrouwen in. Dat wordt nu al 2 jaar geprobeerd, zonder veel succes. A. gaat de laatste maanden met steeds meer tegenzin naar school, hij heeft echt perspectief nodig.
Ik vind het wel heel spannend eerlijk gezegd. Maar dit onderzoek geeft wel even het zetje dat hij nodig heeft, denk ik.
Nu in praktijk nog zorgen dat de hiaten weggewerkt worden. Maar daar is hij vast slim genoeg voor
Mijn zoon is 9 jaar en zit in groep 6, in september wordt hij pas 10 jaar als hij al in groep 7 zit.
Gister een gesprek gehad op school over zijn ontwikkeling en ze willen hem 1 keer per week in het nieuwe schooljaar met andere HB kinderen zitten op een andere school. Dit is voor ons allemaal nieuw.
Naast zijn gewone lessen heeft hij ook Levelwerk op school maar blijkbaar is dat voor hem niet voldoende
Ik herken bij anderen vooral het gedrag van onrechtvaardigheid, daar kan mijn zoon ook niet tegen, dan kan hij heel boos worden
Hij is zeer gevoelig voor alles. Daarnaast is hij een rekenwonder, hij kan zeer snel de rekensommen uit zijn hoofd doen etc. Hij vind het nu heel saai op school, hij zit al op niveau groep 8 of verder terwijl hij vroege leerling is in groep 6.
Deze week gaan we beslissen of hij meedoet met de project Xpeer
We wonen trouwens in Tilburg, omgeving Reeshof
Mijn jongste moest ook nog 10 worden toen hij in groep 7 kwam. Maar qua leren kon hij echt geen klas lager blijven. En niet hoger vanwege de leeftijd. (Als het echt niet gaat is het anders, maar hij zat sociaal op zijn plek, dus hebben hem daar gelaten)
Vanaf groep 5 ging hij een dagdeel in de week naar een klas met andere hb-ers. Het was soms erg stom, maar dat is logisch als je ineens werk op niveau krijgt ipv al dat makkelijke schoolwerk. Dus voor zijn leren-leren heeft het goed geholpen.
Nu op het VO is het opeens weer makkelijk, omdat de stof niet uitdagend genoeg is. Gelukkig kan hij een project doen onder schooltijd om zo weer wat uitdagingen te krijgen.
De HB-specialist zei ook al: als we moeten wachten tot spelling ook op hetzelfde niveau is, kan je nooit versnellen. Daar kan hij niet op wachten, dat is niet realistisch als je dyslectisch bent.quote:
Het klinkt idd spannend, maar er is ook goed over nagedacht.
Nu in praktijk nog zorgen dat de hiaten weggewerkt worden. Maar daar is hij vast slim genoeg voor
De meest voor de hand liggende optie is tot de kerst groep 6, eerste maanden nog de tijd om hiaten weg te werken, daarna doorstromen naar groep 7. Maar goed, eerst een zien hoe school erin staat.
Welkom @Ninedarts ! Onze zoon gaat nu een halve dag in de week naar een HB peergroup. Dat is geen schools leren, maar nadruk op samenwerken en creatief denken. Ontdekken waar je kracht ligt. Het is een heel fijne plek. Hij heeft er al ontzettend veel geleerd. Veel succes voor jouw zoon! Het is al een heel fijn startpunt als school hem ziet en hem helpt
.Mijn boys hebben ook in zo’n wekelijks extra klasje in een andere school gezeten (eentje zit er nog). Ze vonden/vinden het zo fijn!
Helaas is het maar voor twee jaar en heb ik niet nog een half jaar extra erbij kunnen smokkelen. We maken ons nog wel zorgen nu om Ow. Hij wil zo graag nog door… hij staat nu onderaan de reservelijst, mocht er een plekje overblijven…
verder heeft Ow zijn advies gehad: havo/vwo. Prima natuurlijk, maar ik vind het wel een bijzonder advies met alleen een 1 op Cito rekenen en de rest allemaal 1+ (al vanaf groep 3). Ook zijn executieve functies, werkhouding en motivatie zijn bovengemiddeld goed. De reden voor havo/vwo… hij moet meer voor zichzelf opkomen (Ow roept: wil ik niet in deze klas), hij mag zich meer laten horen bij presentaties en samenwerkopdrachtrn (klopt, het kind is zeer verlegen) en rekenen moet beter (niet mee eens… functioneringsniveau M8 is nog altijd een half jaar voorsprong.
Maar goed, hij mag dus niet naar de alvast plusgroepjes op middelbare scholen en niet naar de basisschool plusgroep. Ik weet niet zo goed, waar we nu goed aan doen
Zijn juf nu is prima, maar snapt hem niet zo goed. Dat kan, maar is dus nu even voor hem een nadeel.Spannend hoor, versnellen Phaidra. Wat vindt hij er zelf van? Js wil zelf echt niet, maar die is nog zo jong in zijn doen en laten.
Trouwens, dat zeg ik wel. Maar Js vertelde vandaag hoe hij zijn Cito rekenen heeft gedaan hij schreef het antwoord op door naar de som te kijken en ging daarna de berekening bedenken voor op zijn (verplichte) kladblaadje… hij had vier fouten uit zijn kladblaadje gehaald, maar geen fouten uit zijn eerste berekeningen uit zijn hoofd
Wij hoorden deze week van de juf, de turnjuf én de peergroup-juf dat prul steeds vaker uit zichzelf doorzet en vooral op het fysieke vlak zichzelf hoef uitdaagt en blijft oefenen, ook als het niet lukt. Zo fijn! Onze aanpak lijkt voor nu te werken.
Half juni een gesprek over het plan voor volgend schooljaar, met de peergroup-juf, huidige juf, nieuwe leerkracht en de schoolbegeleider en ib'er (het is nogal een team geworden...). Omdat - aldus de huidige juf - we echt een veel beter plan nodig hebben dan beginnen met letters leren en 1+1=2.
Pianoles gaan we in de koelkast zetten. Prul vindt het niet leuk, zit niet (meer) uit zichzelf achter de piano en geeft duidelijk aan dat ze niet meer wilt. Ik combinatie met een extra dag school volgend jaar (vanaf groep 3 gaan ze hier ook op vrijdag naar school) vinden we het wel even goed zo. Oppakken kan altijd weer, maar misschien is het dan handiger om even te wachten tot we van zwemles af zijn en er wat ruimte in de week ontstaat.
Hier ook, dus ik ben benieuwd naar ervaringsverhalen van andere ouders in dit topic.quote:
Omdat - aldus de huidige juf - we echt een veel beter plan nodig hebben dan beginnen met letters leren en 1+1=2.
Wat kan ik verwachten van groep 3 met een kind dat al kan lezen (sowieso voorbij AVI E3, er wordt nog gekeken of het zinvol is om het leesniveau nu al verder te testen) en met rekenen een flink eind verder is.
[ Bericht 0% gewijzigd door Elleska op 30-05-2024 08:39:08 ]
er zijn maar 30 plekjes (groepen van max 10) en ze willen wel graag dat ook alle kinderen de kans krijgen. Uitzonderingen zijn mogelijk, maar dus waarschijnlijk voor Ow niet. Hij heeft ook echt wel heel veel doelen bereikt daar.We wachten nu wel even de Cito af en dan volgend jaar maar weer in gesprek.
Voor Tink en Elleska, Js kwam dus lezend en al heel goed rekenend groep 3 binnen. Hij heeft het eerste blok bij rekenen en lezen meegedaan (om te wennen aan werkboekjes etc) en daarna is hij over gegaan op een volledig eigen programma. Hij werd 3 keer per week uit de klas gehaald voor instructie en had een eigen werkboek voor lezen (leeskrakers, begrijpend lezen en leeropdrachten) en voor rekenen (reken xl, sudoku’s en rekentijgers). Spelling is hij halverwege groep 3 wel gewoon gaan meedoen, ivm fijne motoriek. Zijn werk lag ook gewoon op de nakijkstapel en de gewone juffen keken dit na, alleen gaf de plusklasjuf de instructie. Ze deden niet echt aan voortoetsen, want dat was niet nodig. Alleen soms met de plusklasjuf om strategieën te controleren.
Oh en ze hebben dus begin 4 zijn iq getest om te bevestigen wat ze zagen..
Natuurlijk geeft dat geen garantie. C zijn klas was vanaf het begin af aan heerlijk voor hem. De parallel klas was lastiger.
Maar je kunt toch moeilijk van een introvert kind, dat zich niet helemaal 100% oke voelt in de klas, verwachten dat ze vooraan gaan staan.
Ik zou deze echt bij de ib-er aankaarten als de juf niet mee wil.
Voor taal kreeg hij de zon-lijn, die ook nog wel te simpel was, maar hij vond het net zo leuk om alle letters met zijn klasgenoten mee te leren en in februari was hij trots op zijn letterdiploma.
Hij heeft, volgens mij, ook meer tijd besteed aan oefenen met schrijven, omdat hij motorisch wel echt pas 5 was. Ook heeft hij nog veel met groep 2 gespeeld. Hij mocht ook veel lezen (juf liet hem zelf boeken kiezen en het maakte haar niet uit wat hij las, als hij het maar leuk vond).
Hij ging 4 dagen in de week naar school, dus hij miste een deel van de stof. Daar heeft hij verder geen last van gehad, want hij pikte alles snel genoeg op.
Ik had iedere 6 weken overleg met juf/ib-er (zij had beide functies, kleine school) en hb-specialiste om te kijken of we iets aan moesten passen. Korte lijntjes, snel schakelen, kind volgen. Dat deden ze heel goed.
We hebben het nog niet met hem gedeeld. Ik wil voorkomen dat hij het al zou gaan vertellen aan vriendjes en het zo in de wandelgangen toch al bij de leerkracht terecht komt voordat we een gesprek hebben. Ik denk dat hij er wel ok mee is. Hij gaat straks met een aantal vriendjes naar de bovenbouw, daar zou hij dan in 2 jaar doorheen gaan ipv 3 jaar. Daar valt het dan nog niet zo heel erg op dat hij versnelt. Hij ziet nu bovendien dat zijn broer in groep 8 zich best wel verveelt, die verkondigt ook vaak dat hij in groep 8 toch niks meer leert. Aan de hand daarvan zei hij zelf al dat voor hem groep 8 niet hoeftquote:
Spannend hoor, versnellen Phaidra. Wat vindt hij er zelf van? Js wil zelf echt niet, maar die is nog zo jong in zijn doen en laten.
Trouwens, dat zeg ik wel. Maar Js vertelde vandaag hoe hij zijn Cito rekenen heeft gedaan hij schreef het antwoord op door naar de som te kijken en ging daarna de berekening bedenken voor op zijn (verplichte) kladblaadje… hij had vier fouten uit zijn kladblaadje gehaald, maar geen fouten uit zijn eerste berekeningen uit zijn hoofd
.groep 6-7-8? Dan is het versnellen helemaal minder ingrijpend. Een deel van de klasgenoten blijft toch hetzelfde.quote:
Hij ziet nu bovendien dat zijn broer in groep 8 zich best wel verveelt, die verkondigt ook vaak dat hij in groep 8 toch niks meer leert. Aan de hand daarvan zei hij zelf al dat voor hem groep 8 niet hoeft .
Groep 8 was hier ook saai. Alle uitleg is wel gehad. Vooral dingetjes bijschaven (handschrift, projectwerk/planning) en verder was het een kwestie van groter groeien
Ja, ook Montessori, dus het zal relatief weinig impact hebben op de klassamenstelling.quote:
[..]
groep 6-7-8? Dan is het versnellen helemaal minder ingrijpend. Een deel van de klasgenoten blijft toch hetzelfde.
Groep 8 was hier ook saai. Alle uitleg is wel gehad. Vooral dingetjes bijschaven (handschrift, projectwerk/planning) en verder was het een kwestie van groter groeien
Het gaat tot nu toe heel erg goed in groep 3. Hij vond meteen aansluiting met de klas en pakte het leren schrijven best goed op. Maar in de meivakantie gaf hij aan school niet meer leuk te vinden, hij had buikpijn. Het was te makkelijk. Zijn juffen hebben dat ook gezien dus heeft hij pluswerk gekregen. Ook dat was te makkelijk voor hem, dus nu zit in hij in de plusklas, doet hij rekentijgers met een kind uit groep 4 en met taal krijgt hij ook andere werkboeken. Het pluswerk gaat dan voor. Daarnaast krijgt hij ook smartgames. We zijn echt enorm blij hoe de school dit oppakt
Nu sprak ik de juf van zijn klas vanmiddag even tussendoor. Zij gaf aan dat hij in zijn houding 'lui' overkomt. Bij Rekentijgers het andere kind manipuleert zodat hij niks hoeft te doen en zij dus alles voor hem doet. Het is wel de bedoeling dat hij zelf meer inzet toont.
Dus misschien zit hij nu wel aan zijn max en is dit gewoon te moeilijk. We krijgen het echt niet uit hem, ik hoor amper van hem wat er op school gebeurt. Of is er dan in de aanpak iets wat anders moet? Ik merk dat ik dit enorm lastig vind...
Als het over mijn kind zou gaan dan denk ik: Waarom zou je moeilijk doen als je iemand anders het kan laten doen
Dat gebeurde bij hem ook nogal eens bij de plusklas als er werd samengewerkt. Dat is niet lui, dat is hartstikke slim
Ze zijn nog zo jong, dat zij zelf echt niet overzien dat dit gedrag ze niet helpt. Als je wil dat ze zelf moeilijkere dingen gaan maken, dan moet je zorgen dat ze dat ook echt zelf moeten doen. Sommige kinderen, zoals de mijne, hebben daar gewoon meer begeleiding in nodig. En geen maatje dat van nature de leiding neemt (zoals het beste vriendje van D destijds).
Interessante docu, misschien al eerder gedeeld, dan sorry voor t nogmaals delen
Dank voor je nuchtere benaderingquote:
@:DorothyGale
Als het over mijn kind zou gaan dan denk ik: Waarom zou je moeilijk doen als je iemand anders het kan laten doen
Dat gebeurde bij hem ook nogal eens bij de plusklas als er werd samengewerkt. Dat is niet lui, dat is hartstikke slim
Ze zijn nog zo jong, dat zij zelf echt niet overzien dat dit gedrag ze niet helpt. Als je wil dat ze zelf moeilijkere dingen gaan maken, dan moet je zorgen dat ze dat ook echt zelf moeten doen. Sommige kinderen, zoals de mijne, hebben daar gewoon meer begeleiding in nodig. En geen maatje dat van nature de leiding neemt (zoals het beste vriendje van D destijds).
Ik voel me erg ongemakkelijk bij deze termen. Het klinkt inderdaad niet erg gepast. Maar na verder onderzoek kwam ik er wel achter dat dit typisch mijn zoon is. Elke keer als er een ‘nee’ komt van onze kant dan weet hij er op zo’n creatieve manier mee om te gaan dat je je best moet doen om bij je standpunt te blijven. Hij is er heel goed in om de situatie naar zijn hand te zetten.quote:
Ik vind lui wel een gekke term voor een kind dat qua leeftijd in groep 2 zou moeten zitten en werk van groep 4 voor z'n neus krijgt. Inzet tonen.. kom op zeg, spreek hem eerst maar even op het goede niveau aan. Wat wel lastig is natuurlijk maar woordkeus zegt wel veel over hoe iemand naar (zulke) kinderen kijkt. Wordt de juf hierin begeleid?
De school is heel erg begaand, maar volgens mij nog vrij nieuw hierin. Ze zijn net gestart met een plusklas en hebben onlangs trainingen gehad van een bureau dat gespecialiseerd is in begaafdheid.
Mijn zoon is het eerste kind dat een klas overslaat, dat is nog nooit eerder gebeurd. De huidige directeur werkt hier een jaar of tien, dus het zal om die periode gaan. Bij mij gingen er toen wel wat alarmbellen af. Ik kan me haast niet voorstellen dat er geen andere kinderen zijn die in ieder qua intelligentie en op sociaal-emotioneel gebied een klas over kunnen slaan. Het is wel een kleine school dus wie weet heeft het daar mee te maken? Mijn zoon is slim, maar ik zie hem niet als hoogbegaafd. Eerder als meerbegaafd
Het lastige vind ik dat mijn man en ik hier ook geen enkele ervaring in hebben. We zijn in ieder geval beiden niet begaafd. We krijgen ook vragen van andere ouders en leerklachten van wie onze zoon dit heeft
Soms heb ik de neiging om hem te laten testen. Alsof ik dan ieder geval een handleiding heb hoe hier mee om te gaan met school. Of wellicht moet ik mezelf veel meer gaan inlezen
Als jullie school klein is en niet onder een grotere koepel valt en de expertise niet in huis heeft, schroom dan echt niet om (eventueel met een verwijzing van de huisarts, hebben wij ook gedaan, de gemeente betaalt dan) om hulp en een extra paar ogen te vragen.
Mijn zoon vaak "buikpijn" dus niet naar school (dus geen zin in)
Hij vertelt vaak niet hoe het was op school.
Van de week had mijn zoon ruzie op school, een meisje pakte hem van achteren bij buitenspelen en mijn zoon moest naar binnen toe.
Mijn zoon kwam huilend naar buiten toe toen schooldag afgelopen was, ik vroeg wat er gebeurd was etc. Toevallig hadden we die dag gesprek met juf een uurtje later
Omdat mijn zoon HB is en dat meisje niet moest de juf mijn zoon wel straffen omdat meisje dat toch niet snapte..
Dat vertelde ze me..
Dat vond ik wel raar... Want mijn zoon had toen heel veel woede vanwege onrecht..
Dus dom meisje word niet gestraft maar "beloond"
Dat is toch geen goede ontwikkeling zo?
Dorothy, er zijn ook oudercursussen zoals Peers4parents. Of Facebookgroepen waar je meer kan lezen.
Wat een nare reactie van de juf. Het lijkt me goed als deze juf wat meer leert over de (andere) kenmerken van HB. De hogere gevoeligheid en rechtvaardigheidsgevoel. En daarnaast vind ik het echt kwalijk dat kinderen niet worden aangesproken op vervelend (grensoverschrijdend) gedrag. Ongeacht je intelligentie gaat dat toch gewoon over prettig met elkaar omgaan?quote:
Veel herkenbare dingen lees ik
Mijn zoon vaak "buikpijn" dus niet naar school (dus geen zin in)
Hij vertelt vaak niet hoe het was op school.
Van de week had mijn zoon ruzie op school, een meisje pakte hem van achteren bij buitenspelen en mijn zoon moest naar binnen toe.
Mijn zoon kwam huilend naar buiten toe toen schooldag afgelopen was, ik vroeg wat er gebeurd was etc. Toevallig hadden we die dag gesprek met juf een uurtje later
Omdat mijn zoon HB is en dat meisje niet moest de juf mijn zoon wel straffen omdat meisje dat toch niet snapte..
Dat vertelde ze me..
Dat vond ik wel raar... Want mijn zoon had toen heel veel woede vanwege onrecht..
Dus dom meisje word niet gestraft maar "beloond"
Dat is toch geen goede ontwikkeling zo?
Nog even over wat je zegt over buikpijn. Het kan echt zo zijn dat een kind lichamelijke klachten krijgt vanwege niet-passend onderwijs. Zeker als ik lees dat hij eigenlijk al een klas heeft overgeslagen en alsnog op niveau zit van 2 leergroepen hoger. Is hij ook al getest? Wat ik fijn vond: na de test kregen wij een enorm verslag mee met niet alleen de cijfertjes, maar ook over hoe hij denkt en op welke manier school daarop kan aansluiten. Aangezien onze school nog niet zo bekend was met HB-onderwijs, heeft dat erg geholpen. Weet je inmiddels al meer over de peergroep?
[ Bericht 15% gewijzigd door Phaidra op 05-06-2024 09:28:23 ]
Dat zijn precies wel de dingen die behandeld worden in de peergroep waar hij heen gaat. Daar zit hij nog tot de zomervakantie. Daarna houdt dat op (wordt maximimaal 2 periodes vergoed), maar individuele begeleiding is nog wel mogelijk. Dat lijkt ons wel heel fijn als hij gaat versnellen. Hij komt zichzelf ongetwijfeld tegen omdat hij nog niet vaak echt is uitgedaagd.
Natuurlijk hebben wij deze zorgen ook wel. Maar we hebben ook heel duidelijk aangegeven dat het geen optie is om niks te veranderen. Dan gaat hij volgend jaar heel rap vastlopen.We hopen dat de onzekerheid voor een deel ook voortkomt uit juist te moeilijk denken voor de stof die je voor je neus krijgt. Thuis hebben we het plan besproken en de juf heeft dat gister op school ook gedaan. Zelf ziet hij het wel zitten. Hij kon wel begrijpen dat hij eerst een paar maanden groep 6 zou doen, om te voorkomen dat je dingen mist. Nu nog duimen voor een goede match met een nieuwe leerkracht in de bovenbouw.
Daar had ik nog niet aan gedacht! Het zou fijn zijn als we inderdaad iemand hebben om mee te overleggen en die meekijkt. Ik heb even gekeken en ook in onze regio zijn er ook peergroepen. Fijne tip, ik ga contact opnemen.quote:
Je zou hulp kunnen inschakelen. Wij hebben bijvoorbeeld hulp van senzai (alleen in Limburg). Prul gaat daar naar de peergroup en de psycholoog die die groep begeleidt, gaat met ons mee naar de gesprekken op school en denkt mee over oplossingen/richtingen. En onze juf was de bijscholing al aan het doen, de ib'er doet m nu ook. En de leerkracht van volgend jaar is nog niet bekend, maar die gaat ook 'moeten' scholen. Ook is er vanuit de stichting waar de school onder valt een hb-specialist in huis.
Als jullie school klein is en niet onder een grotere koepel valt en de expertise niet in huis heeft, schroom dan echt niet om (eventueel met een verwijzing van de huisarts, hebben wij ook gedaan, de gemeente betaalt dan) om hulp en een extra paar ogen te vragen.
De school is trouwens aangesloten bij een koepel van 12 basisscholen
Ik ga rondneuzenquote:
Dorothy, er zijn ook oudercursussen zoals Peers4parents. Of Facebookgroepen waar je meer kan lezen.
Het is volgend schooljaar wel even omschakelen
Onze dochter gaat naar het VO en onze zoon gaat dus ook naar een andere school voor 1 dag in de week.
Onze kinderen zitten nu samen op de basisschool (groep 6 en 8), en volgend jaar 2 scholen erbij.
Maar onze zoon wilt de uitdaging aangaan, we gaan het wel zin hoe het loopt
Nu afwachten op de uitslagen van de cito toetsen van mijn zoon
De zon-lijn is genoemd. Bij de bieb werd al aangeraden om die boeken over te slaan want ookal is het te makkelijk dan is het in iedergeval nog nieuw en kan hij dat gedeelte met de klas meedoen. Schrijven doen ze in de kleuterklas met blokletters en in groep 3 aan elkaar dus dat zal hij wel gewoon meedoen verwacht ik. Smartgames doet hij nu ook al regelmatig, deels met begeleiding deels zelfstandig met een voortgangsmapje. Alleen met rekenen heb ik geen flauw idee wat het plan gaat zijn.
Elke zoveel weken overleg hebben we ook al en via de scholenkoepel zijn er diverse specialisten beschikbaar. Dus ik denk dat we voor nu wel op het goede spoor zitten.
Ze zit verder prima in haar vel, maar als ouder vind ik het lastig om echt zicht te hebben op hoe het in de klas gaat.
Ben benieuwd wat ze zeggen zometeen.
Edit: gesprek gehad. Ze zijn met een groepje wat fijn is voor ze en vanaf groep 4 gaat de ib-er intensiever betrokken worden bij hen. Dus ben benieuwd volgend jaar!
[ Bericht 10% gewijzigd door Nolita op 18-06-2024 16:22:27 ]
Welkom bij de club..quote:
Hoe was het gesprek?
Wel fijn dat ze goed in haar vel zit!
Ik had al ge-edit hierboven.quote:
[..]
Welkom bij de club..
Hoe was het gesprek?
Wel fijn dat ze goed in haar vel zit!
Gesprek was alleen met de huidige juf. Ze zegt dat ze de verbreding van het werk goed oppakt. Voor nu dus afwachten wie ze volgend jaar heeft en ik vind het wel fijn dat IB-er nu sowieso betrokken zal worden in groep 4 en niet steeds alleen maar op onze vraag.
Ze zijn dus met 3-4 kinderen in de klas die voor lopen dus fijn dat ze daarin niet de enige is.
Dat is ook wel fijn. Zeker als ze er ook een klik mee heeft (in ieder geval genoeg voor het samen werken)quote:
Ze zijn dus met 3-4 kinderen in de klas die voor lopen dus fijn dat ze daarin niet de enige is.
Maar als je eind groep 3 op E4 scoort, dan loop je dus een jaar voor.quote:
Corrigeer me als ik het mis heb, maar volgens mij moet je een andere conclusie uit die Cito letters trekken. De score E4 betekent de score van de gemiddelde leerling eind groep 4, dus de leerling die dan een 3 (= gemiddeld op de 1 tot 5 score) haalt. En gemiddeld is vmbo-t. Dus het is logisch dat kinderen met de potentie om naar havo of vwo te gaan hoger scoren dan die 3 en dat vertaalt zich dan als voorlopen. Maar dat vind ik niet helemaal kloppen. Dan loopt 40% van de leerlingen voor.
Overigens ging dat allemaal niet specifiek over jou hè Nolita. Wat fijn dat school zo goed verrijking biedt en dat er meerdere kinderen zijn zoals zij. Dat klinkt vanaf de zijlijn wel vertrouwingwekkend.
Voorlopen kun je het niet noemen, omdat ze de stof van later (waarschijnlijk) nog niet hebben gehad.
Met doortoetsen bleef hij eind groep 3 toch niet verder dan de M5 toets, daarna kwam hij gewoon stof tegen die hij nog niet wist. (Hij zat in een groep 3-4-5, dus had die stof al zijdelings gezien).
Kut is wel dat de peergroup ineens verplaatst wordt van dinsdag naar maandag en dat we dat echt niet rond krijgen logistiek. Dus ik vrees voor geen peergroup komend schooljaar.
Wel stopt ze met pianoles en start ze met muziek maken in een groepje onder begeleiding van de juf die ook de pianoles geeft. Kan ze meerdere instrumenten proberen en uitvinden wat ze leuk vindt. En als ze dan twee instrumenten wil, vind ik het ook goed.
En ze stopt ook met turnen en start met dansen. Bij turnen komen er te vaak jongere kindjes bij (4-6 groep en ze is bijna 6) waardoor het te speels blijft. Dansen is een 6-9 groep waarin veel meer structuur is. Ze kent de juf en is heel enthousiast. Gaat ook nog een vriendinnetje heen en het is tijdens bso, dus ideaal voor ons.
Ik snap je laatste alinea niet helemaal geloof ik..quote:
D had op taal een m8 score eind groep 3. Dat betekende niet dat hij 5 jaar voorliep. Maar dat hij dat niveau toets net zo goed maakte als iemand uit groep 8.
Voorlopen kun je het niet noemen, omdat ze de stof van later (waarschijnlijk) nog niet hebben gehad.
Met doortoetsen bleef hij eind groep 3 toch niet verder dan de M5 toets, daarna kwam hij gewoon stof tegen die hij nog niet wist. (Hij zat in een groep 3-4-5, dus had die stof al zijdelings gezien).
Aan de rest, natuurlijk moet het een gemiddelde zijn ja, jullie hebben gelijk. De uitleg die we gekregen hebben vind ik dan niet helemaal voldoen. Er wordt gesteld als de score E5 is wordt de stof op dat niveau beheerst. Avi lezen moet ze nu dus op m6 niveau gaan doen.
(Dus als iemand nog boekentips heeft op dat niveau die passend zijn voor een bijna 7-jarige die niet van spannende verhalen houdt...graag!)
Wat de Cito scores betreft, ben ik dan wel eens benieuwd wat voor score dan hoort bij een havo / vwo leerling en welke scores wel echt voorlopen zouden betekenen. Ik heb daar gewoon geen beeld bij.
De juffen hier wellicht die daar iets over weten?
Wat ik meer concreet lastig vindt is dus vooral om helder te krijgen of wat nu op school gedaan wordt voldoende/passend voor haar is. Ze stelt zich zo lief, meegaand en tevreden op. Is ze dat dan ook, wordt ze voldoende uitgedaagd of missen we iets?
Voor nu laat ik het maar weer even rusten tot volgend schooljaar.
@Tink89 fijn dat er een goed plan ligt. En met dansles komt ze dan ook bij N, leuk!
Je maakt me wel rete-nieuwsgierig nu wat leerkracht betreft.
ik heb twee theoriën haha...'In mijn tijd' liep je niet voor, dan was je gewoon een snelle of slimme leerling. Geen cito of andere toetsen, gewoon elk jaar een keurig rapport en dan een vwo-advies. Best overzichtelijk.quote:
Wat de Cito scores betreft, ben ik dan wel eens benieuwd wat voor score dan hoort bij een havo / vwo leerling en welke scores wel echt voorlopen zouden betekenen. Ik heb daar gewoon geen beeld bij.
De juffen hier wellicht die daar iets over weten?
Ik vond dit over het verband tussen cito-scores van voor de doorstroomtoets en het schooladvies dat hierbij past: klik.
De grap is volgens mij dat hoogbegaafde leerlingen lang niet altijd heel goed scoren op toetsen, omdat ze te anders denken / onderpresteren / allang zijn afgehaakt / et cetera.
Een belangrijke graadmeter is volgens mij hoe ze zich voelt en gedraagt, zowel op school als thuis. Is ze overal in principe blij en relaxed? Gedraagt ze zich min of meer leeftijdsadequaat? Dan ben je al een heel eind. Kan ze nog steeds een 'aangepast succesvolle leerling' zijn. Hier staat dat wel mooi beschreven.quote:Wat ik meer concreet lastig vindt is dus vooral om helder te krijgen of wat nu op school gedaan wordt voldoende/passend voor haar is. Ze stelt zich zo lief, meegaand en tevreden op. Is ze dat dan ook, wordt ze voldoende uitgedaagd of missen we iets?
Bij citoscores krijg je toch ook gewoon V tot I+ als score? Ik dacht altijd dat dat vooral wat zei over het niveau.
Heeft vanaf groep 5 altijd alle vragen goed van begrijpend lezen, alleen rekenen heeft niet de interesse..
Gaat komend jaar naar een havo/vwo brugklas.
Dat laatste stuk is interessant om te lezen. De aangepast succesvolle leerling beschrijft haar vrijwel exact.quote:
[..]
'In mijn tijd' liep je niet voor, dan was je gewoon een snelle of slimme leerling. Geen cito of andere toetsen, gewoon elk jaar een keurig rapport en dan een vwo-advies. Best overzichtelijk.
Ik vond dit over het verband tussen cito-scores van voor de doorstroomtoets en het schooladvies dat hierbij past: klik.
De grap is volgens mij dat hoogbegaafde leerlingen lang niet altijd heel goed scoren op toetsen, omdat ze te anders denken / onderpresteren / allang zijn afgehaakt / et cetera.
[..]
Een belangrijke graadmeter is volgens mij hoe ze zich voelt en gedraagt, zowel op school als thuis. Is ze overal in principe blij en relaxed? Gedraagt ze zich min of meer leeftijdsadequaat? Dan ben je al een heel eind. Kan ze nog steeds een 'aangepast succesvolle leerling' zijn. Hier staat dat wel mooi beschreven.
En daarom ook dat ik het moeilijk grijpbaar vind of het nu oké is of dat ze uitdagingen nog uit de weg gaat op school.
Faalangst is ook herkenbaar, ze doet alles pas als ze zeker weet dat ze het kan.
Ja, mijn gevoel zegt dat het nu goed met haar gaat. Ze heeft haar hele leven niet goed kunnen inslapen en sinds ze meesterwerk krijgt gaat dit veel beter. Toeval of toch een verband. Ik denk het laatste.
Thnx voor de tips, ze leest al uit de A boeken inderdaad. En zeker ook eenvoudigere boeken als ze die leuk vindt.quote:
Vanaf M4 zijn boeken niet meer op avi niveau en kunnen kinderen in principe alles lezen. Gewoon A boeken uitzoeken (A/B/C gaat niet om leesniveau, maar om belevingsniveau/thema, de leesconsulent van de bieb doet hier elk jaar een praatje over op de intro-avond op school) die haar aantrekken qua thema en dan bladeren of het er een beetje goed uit ziet qua hoeveelheid tekst. Mijn meiden (die over een uur 7 zijn) zaten een paar maanden geleden ook op E5 en lezen graag superjuffie en ‘de school van de magische dieren’. Dat zijn wat dikkere boeken waar ze wat langer over doen, maar wel A. Ook de vernieuwde Pinkeltje boeken zijn erg leuk en niet zo spannend. En ik haal ook gewoon nog makkelijkere boeken die ze gewoon leuk vinden, leesplezier is het belangrijkst.
Bij citoscores krijg je toch ook gewoon V tot I+ als score? Ik dacht altijd dat dat vooral wat zei over het niveau.
V tot I+ zegt mij niets. Hier alleen de scores die ik hierboven noemde.
Ben dus benieuwd hoe het straks in de brugklas gaat. Want inmiddels weet ze dat van zichzelf. Volgens haar heeft ze bij muziekles afgelopen jaar toen ze een nieuw instrument startte geleerd hoe je moet leren (niet het hele stuk opnieuw, dan oefen je de fout erin, dat oefenen wat niet lukt en daarna steeds een iets groter stukje ervoor spelen). De juf kwam laatst naar me toe dat rekenen de laatste tijd zo vooruit gaat en dit was mijn dochters verklaring..
Wij kregen die cito score met 2 waardes. Een I-V en bijv een E4 score. Daar zit ergens een omrekentabel tussen. Zegt niks over het voorlopen qua stof, maar over hoe goed je op jou toets presteert vergeleken met andere leerlingen.
D had eind groep 3 toetsen van niveau groep 3. Daarop scoorde hij tussen de M5 en M8. (Allemaal I's dus). Dat betekende dat hij dus net zo goed scoorde als kinderen uit hogere groepen.quote:
[..]
Ik snap je laatste alinea niet helemaal geloof ik..
Maar ze hebben hem daarna de toetsen van een niveau hoger gegeven. Dus de M4 toets, de E4 toets. Net zolang tot hij gemiddeld scoorde.
Hij had op taal dus een M8 score op de E3 toets. Hij scoorde de toetsen van M4 en E4 ook nog bovengemiddeld. Op M5 scoorde hij gemiddeld. Dus dat betekend dat jij eind groep 3 de stof tot midden groep 5 al beheerste. Hij liep dus 'maar' 1,5 jaar voor.
Omdat D in een 3-4-5 groep zat, kon hij ook makkelijker die stof oppikken. Hij zat tijdens zijn werktijd gezellig achterstevoren op de stoel, mee te kijken met de uitleg van de juf aan groep 4 of 5.
[ Bericht 3% gewijzigd door Deepfreeze op 19-06-2024 08:15:35 ]
Altijd fijn van die mensen die dit soort opmerkingen plaatsen, draagt echt bij aan begrip (dat was sarcasme, mocht het je ontgaan zijn)quote:
Onze oogappels zijn toch allemaal hoogbegaafd? Of hebben ADHD, autisme, aandachtsstoornis of wat dan ook. Gewone "normale" kinderen lopen niet meer rond schijnbaar
.
Definieer "normaal"...
Het grappige is dat "normale" mensen altijd een beetje bang lijken voor dingen als hoogbegaafdheid, adhd, autisme en aanverwanten. Ik kan nooit zo goed peilen wat dat dan is, zijn ze bang dat "wij" als neurodiversen de wereld over komen nemen ofzo? Voelen ze zich bedreigd omdat misschien dat wat men denkt dat "normaal" is, straks helemaal niet de meerderheid blijkt te zijn?
Dat gezegd hebbende, door reacties als dit maak je dat mensen zich niet serieus genomen voelen.
Hoogbegaafd is niet een soort upgrade waardoor alles makkelijker gaat ofzo. Je loopt juist tegen andere dingen aan dan niet-hoogbegaafden. En die laatsten kunnen dat zich dan weer niet voorstellen, want je bent toch hoogbegaafd... (geldt ook voor autisme, adhd enzovoort).
Als je niks hebt toe te voegen, kan je hier misschien beter weg blijven.
Ik denk dat menigeen in dit topic heel graag een 'normaal' kind zou willen hebben. Er staat niet voor niets in de OP "voor de een een droom voor de ander een nachtmerrie".quote:
Onze oogappels zijn toch allemaal hoogbegaafd? Of hebben ADHD, autisme, aandachtsstoornis of wat dan ook. Gewone "normale" kinderen lopen niet meer rond schijnbaar
Bedankt voor de uitleg, nu snap ik m. Bevestigd maar weer dat ik nog niet alles weet. Ik heb wel gevraagd of ze verder doorgetest hebben dan E5, de juf zegt van wel, maar fijn om dit volgend jaar duidelijker na te kunnen vragen / te checken of we het over hetzelfde hebben.quote:
Die scores waren ook lastig in het begin. Zeker omdat ze in het begin erg ver van het normale af zaten.
Wij kregen die cito score met 2 waardes. Een I-V en bijv een E4 score. Daar zit ergens een omrekentabel tussen. Zegt niks over het voorlopen qua stof, maar over hoe goed je op jou toets presteert vergeleken met andere leerlingen.
[..]
D had eind groep 3 toetsen van niveau groep 3. Daarop scoorde hij tussen de M5 en M8. (Allemaal I's dus). Dat betekende dat hij dus net zo goed scoorde als kinderen uit hogere groepen.
Maar ze hebben hem daarna de toetsen van een niveau hoger gegeven. Dus de M4 toets, de E4 toets. Net zolang tot hij gemiddeld scoorde.
Hij had op taal dus een M8 score op de E3 toets. Hij scoorde de toetsen van M4 en E4 ook nog bovengemiddeld. Op M5 scoorde hij gemiddeld. Dus dat betekend dat jij eind groep 3 de stof tot midden groep 5 al beheerste. Hij liep dus 'maar' 1,5 jaar voor.
Omdat D in een 3-4-5 groep zat, kon hij ook makkelijker die stof oppikken. Hij zat tijdens zijn werktijd gezellig achterstevoren op de stoel, mee te kijken met de uitleg van de juf aan groep 4 of 5.
) er ging echt een wereld open voor mijn zoon toen hij inzag dat slim zijn niet betekent dat je álles weet (of moet weten). Toen ging hij eindelijk het nut inzien van tafels, cijferen, grammaticaregels etc.Je ziet op de x-as het toetsmoment en op de z-as de I-V range.
[ Bericht 9% gewijzigd door lemonlime op 19-06-2024 10:30:49 ]
En de scores zelf? Wat hier aan de rechterkant staat (65/218):quote:Op woensdag 19 juni 2024 10:22 schreef lemonlime het volgende:
Hier krijgt ze op haar rapport mooie grafiekjes voor de citoscore, waarin zowel het niveau als de voortgang te zien is.
Je ziet op de x-as het toetsmoment en op de z-as de I-V range.
[ link | afbeelding ]
Ik keek overigens altijd alleen naar begrijpend lezen en rekenen.
Die staan op de y-as, maar dat zullen vast andere waardes zijn bij begrijpend lezen.quote:
[..]
En de scores zelf? Wat hier aan de rechterkant staat (65/218):
Daar staat alleen 320. Maar niet de toetsscores tov de vaardigheidscores. Tevens zie ik de datum van de afname niet. En dat kan best nog verschil maken.quote:
[..]
Die staan op de y-as, maar dat zullen vast andere waardes zijn bij begrijpend lezen.
Er zijn namelijk op de achtergrond nog veel meer berekeningen. Bijvoorbeeld de leeropbrengst. Die gaat (oa) in maanden (zie je in mijn plaatje ook niet).
Het is best wel interessant om als je kind wat verder is dan groep 3, je eens te verdiepen in al die achterliggende scores. Dan kun je ook per toetsmoment kijken of de opbrengst hetzelfde blijft. En daar kun je dan weer vanaf leiden of een kind extra uitgedaagd kan worden.
De grafiek zelf, vind ik weer minder interessant.
Daarop staat ook nog de DL en DLE in de tabel..
Didactische leeftijd is hoeveel maanden ze onderwijs hebben gehad. (Eind groep 3 is de DL 10. Halverwege groep 4 is het 15, tot max 60)
En DLE is ook afgeleid van de cito score. Dus zegt allemaal niet zoveel extra.
Ja. En als een toets dan in een ander maand afgenomen wordt dan het jaar ervoor, bijv tussen M en E zitten nu maar 2 maanden, kan dat van invloed zijn.quote:
Juf had die grafieken wel idd. Ik heb ze alleen van het doortoetsen in groep 3, omdat die bij het plusklas dossier zaten.
Daarop staat ook nog de DL en DLE in de tabel..
Didactische leeftijd is hoeveel maanden ze onderwijs hebben gehad. (Eind groep 3 is de DL 10. Halverwege groep 4 is het 15, tot max 60)
En DLE is ook afgeleid van de cito score. Dus zegt allemaal niet zoveel extra.
Je kunt er best veel berekeningen op maken.
Niet dat je minder kunt, maar je begint buiten het test bereik te scoren.
Gelukkig keek onze school ook wel naar de rest van het plaatje. Ze hadden ook geen toetsen voor cijfers tussendoor, alleen de methode toetsen. En die waren voor juf om te zien wat je wel/niet kon en wel/niet extra hulp bij nodig had. De kinderen kregen daar niet veel van mee tussen de 2 rapporten door.
Sorry, lukte niet om op mijn handen te blijven zittenquote:
En rekenen is ook eigenlijk haar minste vak, met taal ligt ze veel verder voor. Maar daar had ze wel gewoon de groep 5-cito gedaan.
Grappig, ik keek dus juist NIET naar begrijpend lezen. Want jongen, jong, ASSquote:
[..]
En de scores zelf? Wat hier aan de rechterkant staat (65/218):
[ link | afbeelding ]
Ik keek overigens altijd alleen naar begrijpend lezen en rekenen.
Hier werd dat alleen gedaan om evt de hiaten te vinden als ze gingen versnellen (in de praktijk gebeurde dat zelden).quote:
N heeft dit jaar de CITO van groep 6 gemaakt voor rekenen, terwijl ze in groep 5 zit. Geen idee wat daar de gedachte achter is eigenlijk. Ze zei dat het wel ok ging, behalve de sommen met breuken, want die hebben ze gewoon echt nog niet gehad. Dus hoe je dat dan moet vergelijken met eerdere CITO's
En rekenen is ook eigenlijk haar minste vak, met taal ligt ze veel verder voor. Maar daar had ze wel gewoon de groep 5-cito gedaan.
D heeft in groep 1 de groep 2 toets gemaakt om te kijken hoeveel hij nog miste qua kennis om kort te kunnen kleuteren.
In zijn tabel staan een deel van de toetsen als 'standaard' die zie je terug in de grafiek. Die deed hij dus met de groep mee.
De toetsen die op indicatie zijn gedaan (zoals in groep 1 en groep 3) staan wel in de lijst, maar niet in de grafieken.
Van versnellen is geen sprake in elk gevalquote:
[..]
Hier werd dat alleen gedaan om evt de hiaten te vinden als ze gingen versnellen (in de praktijk gebeurde dat zelden).
D heeft in groep 1 de groep 2 toets gemaakt om te kijken hoeveel hij nog miste qua kennis om kort te kunnen kleuteren.
In zijn tabel staan een deel van de toetsen als 'standaard' die zie je terug in de grafiek. Die deed hij dus met de groep mee.
De toetsen die op indicatie zijn gedaan (zoals in groep 1 en groep 3) staan wel in de lijst, maar niet in de grafieken.
Op zich wel interessant om te zien wat ze al wel en niet kan, maar doe het dan bij alle vakken. Ze vond het vooral interessant dat het op de laptop moest, want normaal is alles op school op papier Bij de spelling-cito kreeg ze ook moeilijkere woorden, maar 'die had ik ook allemaal goed' zei ze.Wie wil nog wat weten?
Voor een vwo score heb je in principe wel A of 1tjes op je rapport en evt 1 Btje/2tje. Functioneringsniveau is voor ouders minder gemakkelijk te begrijpen. Want inderdaad een M7 score betekent niet dat het kind in groep 3 al op groep 7 niveau kan rekenen.
Trouwens, doortoetsen op Cito’s wordt meestal ingezet om hiaten te ontdekken in de lesstof, die dan vervolgens versneld kan worden aangeboden (dus bijvoorbeeld zoiets als breuken).
Verder moet je altijd voorzichtig zijn met het interpreteren van grafieken. Ik heb regelmatig ouders uit groep 3, die dan met een hele hoge rekencito aankomen en beweren dat hun kind dus hb is en naar de plusklas moet. Het kind kan ook gewoon toevallig deze strategieën al perfect beheersen. En daar heb je dan pluswerk of voortoetsen voor. En zo heb ik dus Ow nog een heel discussie gevoerd met de juf. Zijn rekenscores zijn aan het zakken volgens de grafieken van de Cito.. Nee: hij maakte tot groep 6 de Cito rekenen foutloos, nu maakt hij in 7 wat foutjes en daalt zijn lijntje… maar hij zit nog steeds boven de bovenste lijn
En verder, je hebt slimme prima vwo kinderen, die niet hb zijn! Zo scoort mijn (vermoedelijk, want nooit getest) slimme kind beter dan mijn zekere hb kind
Misschien ben jij degene die het antwoord weet op mijn vraag. Ik het lijkt me namelijk erg leuk om in het onderwijs te werken, maar niet als juf, maar als individueel begeleider van hb-kinderen, dyslecten enz. Of als plusklasjuf of ib’er bijvoorbeeld.quote:
Hoi! Juf hier uit groep 8 en HB specialist
Wie wil nog wat weten?
Voor een vwo score heb je in principe wel A of 1tjes op je rapport en evt 1 Btje/2tje. Functioneringsniveau is voor ouders minder gemakkelijk te begrijpen. Want inderdaad een M7 score betekent niet dat het kind in groep 3 al op groep 7 niveau kan rekenen.
Trouwens, doortoetsen op Cito’s wordt meestal ingezet om hiaten te ontdekken in de lesstof, die dan vervolgens versneld kan worden aangeboden (dus bijvoorbeeld zoiets als breuken).
Verder moet je altijd voorzichtig zijn met het interpreteren van grafieken. Ik heb regelmatig ouders uit groep 3, die dan met een hele hoge rekencito aankomen en beweren dat hun kind dus hb is en naar de plusklas moet. Het kind kan ook gewoon toevallig deze strategieën al perfect beheersen. En daar heb je dan pluswerk of voortoetsen voor. En zo heb ik dus Ow nog een heel discussie gevoerd met de juf. Zijn rekenscores zijn aan het zakken volgens de grafieken van de Cito.. Nee: hij maakte tot groep 6 de Cito rekenen foutloos, nu maakt hij in 7 wat foutjes en daalt zijn lijntje… maar hij zit nog steeds boven de bovenste lijn
En verder, je hebt slimme prima vwo kinderen, die niet hb zijn! Zo scoort mijn (vermoedelijk, want nooit getest) slimme kind beter dan mijn zekere hb kind
Nu vraag ik me af welke opleiding hiervoor nodig is. Als ik kijk naar bureaus waar mensen werken die individueel begeleiding geven, hebben die pedagogie of psychologie gestudeerd, met bijv. een master orthopedagogiek. Dat duurt natuurlijk vrij lang
Ik heb al een universitaire studie gedaan; zijn er post-masters ofzo, waarin je je kan laten omscholen tot zoiets?Zoeen heb ik precies ook. Die zit nu nog in dat ontdekproces. Best lollig soms, de opperste verbazingquote:
Het gaat bij hoogbegaafdheid vaker over begrip versus kennis. Veel begrijpen betekent niet dat je alles weet, dat moet je wel eerst uitgelegd zijn (of je moet er naar willen of kunnen luisteren
Niet Loj, maar ik ken meerdere mensen die hiervoor een master Educational Needs deden.quote:
[..]
Misschien ben jij degene die het antwoord weet op mijn vraag. Ik het lijkt me namelijk erg leuk om in het onderwijs te werken, maar niet als juf, maar als individueel begeleider van hb-kinderen, dyslecten enz. Of als plusklasjuf of ib’er bijvoorbeeld.
Nu vraag ik me af welke opleiding hiervoor nodig is. Als ik kijk naar bureaus waar mensen werken die individueel begeleiding geven, hebben die pedagogie of psychologie gestudeerd, met bijv. een master orthopedagogiek. Dat duurt natuurlijk vrij lang
Echa is ook een bekende.
Verder heb je inderdaad veel post hbo opleidingen voor ib’er of dus specialist HB.
Maar ik vermoed dat je voor deze opleidingen wel een pabo/pedagogiek etc vooropleiding nodig hebt. Je moet ook meestal opdrachten in de praktijk doen.
Je zou ook eens kunnen kijken naar de opleiding lerarenondersteuner (dit is mbo+ en mag je zelfstandiger werken dan als onderwijsassistent). Vanuit daar zou je dan zelf verder kunnen ontdekken wat je leuk vindt. Er zijn bijvoorbeeld steeds meer arrangementen om in te vullen en zeker in de Randstad zit je niet zonder werk
"Normaal"als in zonder label waar ze rest van hun leven last van hebben.quote:
[..]
Altijd fijn van die mensen die dit soort opmerkingen plaatsen, draagt echt bij aan begrip (dat was sarcasme, mocht het je ontgaan zijn)
.
Definieer "normaal"...
Het grappige is dat "normale" mensen altijd een beetje bang lijken voor dingen als hoogbegaafdheid, adhd, autisme en aanverwanten. Ik kan nooit zo goed peilen wat dat dan is, zijn ze bang dat "wij" als neurodiversen de wereld over komen nemen ofzo? Voelen ze zich bedreigd omdat misschien dat wat men denkt dat "normaal" is, straks helemaal niet de meerderheid blijkt te zijn?
Dat gezegd hebbende, door reacties als dit maak je dat mensen zich niet serieus genomen voelen.
Hoogbegaafd is niet een soort upgrade waardoor alles makkelijker gaat ofzo. Je loopt juist tegen andere dingen aan dan niet-hoogbegaafden. En die laatsten kunnen dat zich dan weer niet voorstellen, want je bent toch hoogbegaafd... (geldt ook voor autisme, adhd enzovoort).
Als je niks hebt toe te voegen, kan je hier misschien beter weg blijven.
Verder bepaall ik zelf wel of ik hier iets post of niet - daar ga jij in ieder geval niet over
Dus een "label" is gekoppeld aan een diagnose? Zonder diagnose geen "label" mogelijk?quote:
HB is geen diagnose volgens de DSM en dus ook geen label
Nee, stel je voor dat je een open discussie voert en dat iemand een andere mening ventileert. Druk mensen maar lekker in een hokje - wel zo makkelijk niet?quote:
Even een vraagje…
Ow moet dus de externe plusklas uit, er is geen plek meer en hij heeft zijn twee jaar erop zitten.
Maar goed, hij is nu al een paar dagen overstuur omdat hij echt het niet ziet zitten om weer volledig terug te gaan in de klas.
Plusklasjes op de middelbare school zijn nu geen optie omdat zijn advies te laag was. (Volgende week heb ik gesprek en dan ga ik proberen het advies omhoog te krijgen. Wij vinden de motivatie voor het advies zeer bijzonder).
Maar als dit niet lukt, zijn er nog andere alternatieven?
. Te weinig plek voor teveel kinderen? Wat kan school aanbieden? Is het Ow zijn beeld dat het op school vreselijk wordt, of meer het missen van de extra uitdaging/vriendjes en zou school die uitdaging deels kunnen overnemen?
(hier kon school dat niet, maar die externe plusklas was gewoon tot einde basisschool als je eenmaal binnen was)
Ik hoop dat die andere plusklas gewoon gaat lukken!
Dochter van 5,5 lijkt hoogbegaafd te zijn. Na met allerlei ‘gedragsproblemen’ langs verschillende loketten te zijn geweest, gaf de psycholoog aan dat ze hoogbegaafd is. Hoge cognitieve scores op school ondersteunen dat.
Het is nog erg vers, we gaan waarschijnlijk een traject bij een gespecialiseerde psycholoog voor hoogbegaafde kinderen in. Daarnaast nog zoekende of zij/wij behoefte hebben aan extra externe scholing. De IB-er en huidige juf zijn in ieder geval meedenkend. Ze gaat na de vakantie naar groep 3.
De topictitel is op ons echt van toepassing. We worstelen al jaren met haar, we hadden geen vergelijkingsmateriaal. Fijn dat we nu weten wat er aan haar gedrag ten grondslag ligt. Nu moeten we daar allemaal nog mee om leren gaan.
Wat ik hiermee wil? Geen idee, ik lees in ieder geval het topic mee vanaf nu, wellicht kom ik wat interessante dingen tegen die ons zouden kunnen helpen.
Welkom!quote:
Fijn dat we nu weten wat er aan haar gedrag ten grondslag ligt. Nu moeten we daar allemaal nog mee om leren gaan.
Dat zou prima zijn als het een discussietopic zou zijn, maar lees anders de OP is waar dit topic voor is. Dit is geen ONZ of KLB ofzo.quote:
[..]
Nee, stel je voor dat je een open discussie voert en dat iemand een andere mening ventileert. Druk mensen maar lekker in een hokje - wel zo makkelijk niet?
Update externe plusklas:
Ow was vrijdag in het ziekenhuis voor een afspraak en daar kwam uit dat zijn problemen gelukkig niet lichamelijk zijn maar echt stress gerelateerd . De fysio/onze oude SI specialist heeft dit ook al bevestigd. Zij vermoedde ook veel stress. In combinatie met de bevindingen van de jeugdcoach op school van twee jaar geleden lijkt het ons duidelijk:
Deze stress komt grotendeels door school.
Dus alles staat op papier en is al naar de juf/ib’er gestuurd en kom maar op. Ow heeft lichamelijk problemen door de stress van school. Wat gaan we doen….
Trouwens, noem het maar toeval maar sinds het telefoontje donderdag van de externe plusklas is Ow ziek en hij is echt nooit ziek….
een extra bevestiging is nog nodig volgens de fysio/artsen… langs de kinderpsycholoog. Daar moet ik mij dan echt even goed in gaan verdiepen, maar daar heb ik even in mijn hoofd geen ruimte voor. Dus dat stel ik heel even uit tot de vakantie
Dat hij ziek is zegt denk ik ook wel watquote:
Welkom Bassie! Let volgend jaar in groep 3’goed op hoe de stof wordt aangeboden en wat er wordt compact. Groep 3 is zonder aanpassingen een verschrikkelijk jaar voor hb’ers.
Update externe plusklas:
Ow was vrijdag in het ziekenhuis voor een afspraak en daar kwam uit dat zijn problemen gelukkig niet lichamelijk zijn maar echt stress gerelateerd . De fysio/onze oude SI specialist heeft dit ook al bevestigd. Zij vermoedde ook veel stress. In combinatie met de bevindingen van de jeugdcoach op school van twee jaar geleden lijkt het ons duidelijk:
Deze stress komt grotendeels door school.
Dus alles staat op papier en is al naar de juf/ib’er gestuurd en kom maar op. Ow heeft lichamelijk problemen door de stress van school. Wat gaan we doen….
Trouwens, noem het maar toeval maar sinds het telefoontje donderdag van de externe plusklas is Ow ziek en hij is echt nooit ziek….
een extra bevestiging is nog nodig volgens de fysio/artsen… langs de kinderpsycholoog. Daar moet ik mij dan echt even goed in gaan verdiepen, maar daar heb ik even in mijn hoofd geen ruimte voor. Dus dat stel ik heel even uit tot de vakantie
van stress kan je ook gewoon letterlijk ziek worden.En met een kinderpsycholoog wordt het ook gelijk zo beladen en zwaar allemaal. Ik snap heel goed dat je daar even geen ruimte voor hebt
En sterkte, het lijkt me heel lastig te zien hoe je kind zo vastloopt op/door school..
SPOILERHier blijft het goed gaan
Ik zou niet zo bang zijn voor die kinderpsycholoog. Wat maakt dat je je er eerst in wil verdiepen? Biedt het ziekenhuis er zelf een aan? Ik neem aan dat die persoon bij uitstek verstand heeft van lichamelijke klachten als uiting van stress en dat hij/zij aan Ow kan uitleggen hoe dat werkt en hem tips kan geven. Dat is toch alleen maar fijn?
Maar misschien vul ik het verkeerd in voor Loj
Oh hai. Ik kom mijn eigen nickname tegen. Ik lees zo nu en dan nog wel mee hier, maar post inderdaad niet zoveel meer, maar als je me tagt reageer ik hoorquote:
@:Loj ik heb haar hier al tijdje niet gezien, maar silliegirl hier is kinderpsycholoog. Misschien dat zij mee kan denken over waar je het best terecht zou kunnen? Dan kun je haar taggen/berichten als je daar aan toe bent
En sterkte, het lijkt me heel lastig te zien hoe je kind zo vastloopt op/door school..
. @Loj , wat mega vervelend en naar. Ik denk graag met je mee hoor. Helaas komt schooluitval door stress heeel veeel voor bij kinderen met hoogbegaafde/hoogintelligente kinderen. Per toeval is dat ook een van de expertises van de toko waar ik tegenwoordig werk. Ik kan je denk ik wel goede collega’s aangeven als ik weet in welke regio je woont. Ik snap dat aanmelden bij een kinderpsycholoog zwaar voelt, dat ervaren veel ouders (zelfs ik, als dat zelf zijnde, met mijn eigen kinderen). Maar wat hierboven al gezegd wordt: wacht niet te lang; want de wachttijden zijn enorm. Zal wel per instantie en regio verschillen, maar bij mijn werkgever moeten mensen 10-12 maanden wachten op dit moment…
Stuur me gerust een PB met vragen als je daaraan toe bent, denk graag even met je mee!
[ Bericht 2% gewijzigd door silliegirl op 23-06-2024 21:29:45 ]
Mijn ervaring is dat als je ook echt afstemming wil met school over voorwaarden om stress te verminderen en echt passend onderwijs te bieden, naast eventueel wat behandeling voor kind zelf, je het buiten het ziekenhuis moet zoeken qua expertise van hoogbegaafdheid.quote:
Daarop aanvullend: binnen het ziekenhuis (op verwijzing ban de kinderarts)zijn de wachttijden in de meeste gevallen veel korter.
maar dat ligt ook aan mijn ervaringen met de kinderpsycholoog in het ziekenhuis met mijn eigen kinderen en dat was echt om te janken; maar zal hopelijk elders wellicht ook anders georganiseerd worden, dus wellicht speelt mijn persoonlijke visie hier teveel in door
https://www.gelderlander.(...)plOMyIwfOMZcFnLF_mqw
Hier word je toch gewoon boos en droevig tegelijk van.quote:
Leesvoer:
https://www.gelderlander.(...)plOMyIwfOMZcFnLF_mqw
quote:In de brugklas weigerde de leraar Latijn een 7-jarige les te geven en mocht hij maandenlang niet in het leslokaal aanwezig zijn.
Ik denk dan ook: hoe dan?! Hoe komt zo'n docent daar maandenlang mee weg?quote:
[..]
Hier word je toch gewoon boos en droevig tegelijk van.
[..]
En ik gok eigenlijk dat die 7-jarige het misschien allemaal wel makkelijker zou snappen en dergelijke dan de gemiddelde 14-jarige.quote:
[..]
Hier word je toch gewoon boos en droevig tegelijk van.
[..]
Ik zou het overigens juist als een uitdaging zien, zo'n jong persoon in mijn klas.
Over jouw laatste zin:quote:Op maandag 24 juni 2024 09:50 schreef Troel het volgende:
[..]
En ik gok eigenlijk dat die 7-jarige het misschien allemaal wel makkelijker zou snappen en dergelijke dan de gemiddelde 14-jarige.
Ik zou het overigens juist als een uitdaging zien, zo'n jong persoon in mijn klas.
SPOILERDe docenten bij Sjaak op school moesten ook even wennen. Vooral de gymdocente. Die vertelde me later dat ze haar gewone gymles afdraaide (softbal), maar er niet bij had stilgestaan dat een achtjarige die bal nog niet kan vangen of slaan (mijn kind is motorisch niet heel sterk). En dat gold daarna voor alle gymlessen. Ze zei toen dat het niet aan hem was om zich aan te passen, maar dat het voor haar de uitdaging was om ervoor te zorgen dat hij gewoon mee kon doen
De aardrijkskundedocent merkte ook dat een achtjarige echt een heel ander wereldbeeld heeft dan een puber en daarop liep Sjaak vast. Hij weet simpelweg nog niet genoeg van de wereld om alle onderwerpen te snappen. Maar de beste man zei dat het niet uitmaakt, het komt wel en we kunnen het niet overhaasten. En zo kan het dus ook
Jouw spoilerquote:
[..]
Over jouw laatste zin:SPOILERDe docenten bij Sjaak op school moesten ook even wennen. Vooral de gymdocente. Die vertelde me later dat ze haar gewone gymles afdraaide (softbal), maar er niet bij had stilgestaan dat een achtjarige die bal nog niet kan vangen of slaan (mijn kind is motorisch niet heel sterk). En dat gold daarna voor alle gymlessen. Ze zei toen dat het niet aan hem was om zich aan te passen, maar dat het voor haar de uitdaging was om ervoor te zorgen dat hij gewoon mee kon doen
De aardrijkskundedocent merkte ook dat een achtjarige echt een heel ander wereldbeeld heeft dan een puber en daarop liep Sjaak vast. Hij weet simpelweg nog niet genoeg van de wereld om alle onderwerpen te snappen. Maar de beste man zei dat het niet uitmaakt, het komt wel en we kunnen het niet overhaasten. En zo kan het dus ook
ze bestaan dus wel!Ik overweeg zelf de overstap naar het onderwijs (of nouja, ik zit al in het onderwijs, maar naar voor de klas) juist voor kinderen zoals de onze. Binnenkort info-avond over de pabo.quote:
Ik hou van dat soort docenten. Ik hoop dat mijn oudste ook zo'n docent wordt.
Doen! Zorg wel dat je je goed informeert over de verschillende trajecten enzo. Ik weet niet hoe het met je eigen intelligentie zit, maar gezien erfelijkheid zal je vast niet dom zijn. En dan is een deeltijdtraject met best een hoge studiebelasting en een lage informatiedichtheid per les misschien niet helemaal passend.quote:
[..]
Ik overweeg zelf de overstap naar het onderwijs (of nouja, ik zit al in het onderwijs, maar naar voor de klas) juist voor kinderen zoals de onze. Binnenkort info-avond over de pabo.
SPOILERZelf werk ik sinds februari als zij-instromer in het basisonderwijs en dit traject is voor mij heel passend. Veel zelf uitzoeken, lessen waarin we veel wordt aangestipt waarna je zelf bepaalt waarin je je verder gaat verdiepen. En van de +-/ 15 zij-instromers die ik ken op mijn opleiding, heb ik bij in ieder geval 2 anderen een sterk vermoeden dat ze hoogbegaafd zijn.
Interessant! Welke opleiding doe jij?quote:
[..]
Doen! Zorg wel dat je je goed informeert over de verschillende trajecten enzo. Ik weet niet hoe het met je eigen intelligentie zit, maar gezien erfelijkheid zal je vast niet dom zijn. En dan is een deeltijdtraject met best een hoge studiebelasting en een lage informatiedichtheid per les misschien niet helemaal passend.SPOILERZelf werk ik sinds februari als zij-instromer in het basisonderwijs en dit traject is voor mij heel passend. Veel zelf uitzoeken, lessen waarin we veel wordt aangestipt waarna je zelf bepaalt waarin je je verder gaat verdiepen. En van de +-/ 15 zij-instromers die ik ken op mijn opleiding, heb ik bij in ieder geval 2 anderen een sterk vermoeden dat ze hoogbegaafd zijn.
Ik was zelf trainer van zijn voetbalclub en floot de thuiswedstrijden, dat ging nog wel
Ik gaf zelf ook de trainingen samen met een ander, maar mijn zoon gaf vaak een grote mond tegen me als ik zei dat hij beter moest doen etc..
Vorig jaar is hij gestopt met voetbal en ging hij op basketbal, het hele seizoen alleen trainingen gedaan, dat vond hij heel leuk..
Aankomende seizoen gaat hij competitie spelen, we hebben samen een wedstrijd gekeken en de scheids zijn daar heel streng, ik vertelde mijn zoon dat je bij basketbal absoluut je mond moet houden tegen de scheids..
Maar hij vind het leuk dus ben benieuwd naar volgend seizoen
Jullie ook strubbelingen met sport en scheids??
Niet met scheidsen, want mijn dochter deed aan turnen en gaat volgend schooljaar dansen, maar wel met onhandigheid als het gaat om iets wat ze oneerlijk of onrechtvaardig vindt. Dat kan ze echt niet hebben. Kan me voorstellen dat jouw kind - als de scheids ogenschijnlijk iets onrechtvaardigs of oneerlijks doet - dezelfde issues heeft.quote:
<knip>
Jullie ook strubbelingen met sport en scheids??
Ik doe het zij-instroomtraject van de pabo, voor mij ideaal. De weg ernaartoe kost wel wat meer tijd en energie dan gewoon inschrijven zoals bij de deeltijd. Maar tot nu toe is het zeker de moeite waard. Of ik in de toekomst de stap wil zetten naar hb-onderwijs of iets wil opzetten weet ik nog niet, eerst maar eens dit traject afronden.quote:
[..]
Interessant! Welke opleiding doe jij?
Ik heb een kind van 7 die in groep 4 regulier onderwijs zit, net aan hoogbegaafd is (qua IQ), een diagnose licht autisme heeft (m.n. last van prikkels) én dyslexie heeft. Daarnaast zit hij in een drukke, grote klas (bijna 30 kinderen).
Jullie snappen denk ik wel dat dat nogal een uitdaging is, voor school en voor ons. Kind klaagt dat het saai is, dat hij niks leert. Heeft erg veel moeite met opstarten en overgangen. Vertoont rebels gedrag (schoppen, slaan, gillen als ie overprikkeld is, etc). Vindt concentreren moeilijk.
Juffen zeggen dat ze hem nooit meer dan één keer iets hoeven uitleggen. Hij scoort hoog op begrijpend lezen (als het auditief aangeboden wordt) en de helft van de tijd hoog op rekenen, andere helft niet. Automatiseren is moeilijk, zijn verwerkingssnelheid is heel laag vergeleken met de rest van zijn IQ.
Er is allerlei hulp ingezet (fysio/psychomotore therapie, orthopedagoog in de klas) en we zien langzaam een verbetering.
We hebben gekeken naar andere scholen maar die hebben geen plek of nemen hem niet aan. Voor het 'gewone' speciaal onderwijs komt hij niet in aanmerking. De cluster 4-school hier doet niet zoveel met intelligentie... dus daar hebben we ook niet zo veel aan.
Mocht iemand nog een goede tip of een bemoedigend woord hebben dan is dat welkom.
Tis zo'n lief kind, maar hij is echt niet op zijn plek nu... maar waar hij dan wel hoort of wat hij dan wel nodig heeft... zeg het maar.
Is er een didactisch onderzoek geweest (doortoetsen welke stof hij al wel en niet beheerst, waarbij ook gekeken wordt naar hoe je naar het antwoord toe redeneert)? Bij ons kwam daar namelijk uit dat hij op de meeste onderdelen meer dan 1 jaar voorloopt. Alleen spelling niet, maar met goede begeleiding is hij van een achterstand van 1,5 jaar naar 9 maanden gegaan in korte tijd. Omdat het ook niet eerlijk is om iemand met dyslexie op spelling te beoordelen, is besloten dat hij komend schooljaar gaat versnellen (groep 6 en 7 in 1 jaar).
Wij worden intensief begeleid door een HB-specialist. Is die bij jullie ook betrokken? Zij gaat ook mee naar gesprekken op school, omdat de leerkracht en IB'er ook zoekende zijn hierin. Het is best een lastig vraagstuk (en dan speelt er bij ons geen ASS, al zijn er soms wel overlappende trekjes). Zonder HB-specialist zouden wij inmiddels een thuiszitter hebben, want zelf kwam school er echt niet uit (en van ouders nemen ze dingen toch minder makkelijk aan).
We proberen eerst het gedragsstuk wat acceptabeler te maken (want dat is het nu niet, althans was het niet) met de pmt en de orthopedagoog.
Juffen hebben wel bvb rekenen doorgetoetst maar hij wil ook vaak gewoon niet, gooit er "met de pet naar". Dus het is lastig om het goed scherp te krijgen wat hij nodig heeft.
Een volledig didactisch onderzoek nog niet denk ik. Weet ook niet precies wat daarmee bedoeld wordt eigenlijk.
Geen hb specialist betrokken, wel psycholoog en ortho.
Lastig toch als je kind niet goed in de mal past...
Hier wordt goed uitgelegd wat creatief begaafd inhoudt en waarom dat niet goed samengaat met het schoolse leren: https://wijkunnenmeer.nl/(...)rs/creatief-begaafd/quote:
Dank voor je reactie Phaidra. Hoe bedoel je creatief/praktisch begaafd? Hoe zie je dat?
We proberen eerst het gedragsstuk wat acceptabeler te maken (want dat is het nu niet, althans was het niet) met de pmt en de orthopedagoog.
Juffen hebben wel bvb rekenen doorgetoetst maar hij wil ook vaak gewoon niet, gooit er "met de pet naar". Dus het is lastig om het goed scherp te krijgen wat hij nodig heeft.
Een volledig didactisch onderzoek nog niet denk ik. Weet ook niet precies wat daarmee bedoeld wordt eigenlijk.
Geen hb specialist betrokken, wel psycholoog en ortho.
Het gedrag kan ook heel goed ontstaan door de mismatch op cognitief gebied, dus ik zou ook zeker kijken of het gezamenlijk opgepakt kan worden. In ieder geval niet afwachten tot het gedrag verbetert, want dan kan je soms heel lang wachten…
Oh, dit is echt exact mijn kind... bedankt voor de link.quote:
[..]
Hier wordt goed uitgelegd wat creatief begaafd inhoudt en waarom dat niet goed samengaat met het schoolse leren: https://wijkunnenmeer.nl/(...)rs/creatief-begaafd/
Het gedrag kan ook heel goed ontstaan door de mismatch op cognitief gebied, dus ik zou ook zeker kijken of het gezamenlijk opgepakt kan worden. In ieder geval niet afwachten tot het gedrag verbetert, want dan kan je soms heel lang wachten…
Moet hier even over nadenken. Ga het aan de orthopedagoog sturen, kijken of zij er wat mee kan.
Reguliere scholen ook, maar geen plek, of geen betere begeleiding/zorg dan nu. En als we iets wel echt een goed idee vonden haakte de potentiële school af vanwege het niet kunnen bieden van de zorg...quote:
Naar wat voor andere scholen heb je gekeken, @:AccurateAllegiance ? Ook al naar reguliere scholen met wat kleinere klassen / veel expertise op hb-gebied, andere type onderwijs? Het zal allemaal geen levensgroot verschil maken, maar knoppen om een beetje aan te draaien kan al fijn zijn. En als school hem inmiddels lastig vindt, dan kleurt dat soms ook de blik van toekomstige leerkrachten al iets teveel in. Hoe er over 'dit type kinderen' wordt gepraat in de wandelgangen is een cultuurding en kan per school ook flink verschillen.
Lastig toch als je kind niet goed in de mal past...
Als iemand een diagnose autisme krijgt, dan mag je 'licht' weglaten. Ik betwijfel zelfs of die diagnose bestaat op die manier. Je hebt t of je hebt t niet, net zoals je niet een beetje zwanger bent, maar gewoon zwanger bent... Of niet.quote:
een diagnose licht autisme heeft (m.n. last van prikkels)
Mogelijk levert het op dit moment weinig problemen op en dat is fijn, maar om de diagnose te krijgen moet je aan een aantal dingen voldoen en dat is niet maar een dingetje zoals snelle overprikkeling zeg maar.
Het kan best zijn dat er meer punten mee spelen dan je denkt zonder dat het meteen opvalt en anders kan dat gebeuren. Het gebruik van 'licht' bagatelliseert een beetje, alsof het allemaal wel meevalt. Je hebt dan ook de kans dat het weggewuifd gaat worden, terwijl je eigenlijk wel wilt dat mensen er rekening mee houden vanuit school, begeleiding en dergelijke. Lijkt mij
Ik bedoel dit niet als aanval, dus als het zo over komt: sorry.
Het is meer een waarschuwing ofzo. Je krijgt de stempel echt niet voor niets en soms lijkt het mee te vallen, maar datvwil niet zeggen dat dat door de persoon zelf ook zo ervaren wordt. Als mensen tegen mij zeggen 'ow, maar het valt allemaal wel mee', weet ik dat ik me dus goed gedragen heb. Maar dat kost wel ontzettend veel energie.
Ik kan dit alleen maar beamen!quote:
[..]
Als iemand een diagnose autisme krijgt, dan mag je 'licht' weglaten. Ik betwijfel zelfs of die diagnose bestaat op die manier. Je hebt t of je hebt t niet, net zoals je niet een beetje zwanger bent, maar gewoon zwanger bent... Of niet.
Mogelijk levert het op dit moment weinig problemen op en dat is fijn, maar om de diagnose te krijgen moet je aan een aantal dingen voldoen en dat is niet maar een dingetje zoals snelle overprikkeling zeg maar.
Het kan best zijn dat er meer punten mee spelen dan je denkt zonder dat het meteen opvalt en anders kan dat gebeuren. Het gebruik van 'licht' bagatelliseert een beetje, alsof het allemaal wel meevalt. Je hebt dan ook de kans dat het weggewuifd gaat worden, terwijl je eigenlijk wel wilt dat mensen er rekening mee houden vanuit school, begeleiding en dergelijke. Lijkt mij
Ik bedoel dit niet als aanval, dus als het zo over komt: sorry.
Het is meer een waarschuwing ofzo. Je krijgt de stempel echt niet voor niets en soms lijkt het mee te vallen, maar datvwil niet zeggen dat dat door de persoon zelf ook zo ervaren wordt. Als mensen tegen mij zeggen 'ow, maar het valt allemaal wel mee', weet ik dat ik me dus goed gedragen heb. Maar dat kost wel ontzettend veel energie.
Succes @AccurateAlliance, zo vervelend als je kind niet op zijn plek zit om welke reden dan ook.
SPOILERkennisen/vrienden vragen zich bij onze zoon ook wel eens af of hij niet autistisch is/ kan zijn. En eerlijk, ik twijfel zelf soms ook. Maar veel eigenaardigheden kunnen ook juist kenmerken van HB zijn. Hoge gevoeligheid, stimmen om prikkels te reguleren of juist op te roepen, moeite met (plotselinge) veranderingen, etc. De HB-specialisten zien geen reden voor nader onderzoek, dus daar vertrouw ik ook op. Op school gedraagt hij zich altijd als een modelleerling (ook dat kost bakken energie). En er is absoluut een verband tussen gedrag en hoe hij op school wordt uitgedaagd. Is dat in orde, is het gedrag ook veel rustiger.
Ik heb zo mijn momentenquote:
HB ligt natuurlijk ook dicht bij ASS. Wij hebben specifiek op ASS laten onderzoeken gezien de gezinssituatie, dus dat was waar ze naar keken. Bij jongste werd er al bij gezegd 'jullie komen nog wel terug voor adhd'. Waarom ze dat niet ook deden snap ik niet. Alle IQ's zouden onder hoogbegaafdheid kunnen vallen en veel dingen zijn hier herkenbaar. Maar geen HB stempel, wel de ASS stempel. En an sich maakt de stempel natuurlijk ook pas uit als er problemen zijn. En hier klopt de ASS wel echt gewoon 100%, dus mocht er wel HB zijn, dan is de begeleiding er al vanwege de ASS.
Zo heb ik het begrepen van de organisatie die de diagnose stelde. Je hebt een score (ofzo) en daar kwam echt precies de "minimum"score uit dat ie autisme heeft.quote:
[..]
Als iemand een diagnose autisme krijgt, dan mag je 'licht' weglaten. Ik betwijfel zelfs of die diagnose bestaat op die manier. Je hebt t of je hebt t niet, net zoals je niet een beetje zwanger bent, maar gewoon zwanger bent... Of niet.
Mogelijk levert het op dit moment weinig problemen op en dat is fijn, maar om de diagnose te krijgen moet je aan een aantal dingen voldoen en dat is niet maar een dingetje zoals snelle overprikkeling zeg maar.
Het kan best zijn dat er meer punten mee spelen dan je denkt zonder dat het meteen opvalt en anders kan dat gebeuren. Het gebruik van 'licht' bagatelliseert een beetje, alsof het allemaal wel meevalt. Je hebt dan ook de kans dat het weggewuifd gaat worden, terwijl je eigenlijk wel wilt dat mensen er rekening mee houden vanuit school, begeleiding en dergelijke. Lijkt mij
Ik bedoel dit niet als aanval, dus als het zo over komt: sorry.
Het is meer een waarschuwing ofzo. Je krijgt de stempel echt niet voor niets en soms lijkt het mee te vallen, maar datvwil niet zeggen dat dat door de persoon zelf ook zo ervaren wordt. Als mensen tegen mij zeggen 'ow, maar het valt allemaal wel mee', weet ik dat ik me dus goed gedragen heb. Maar dat kost wel ontzettend veel energie.
En vergeleken met sommige andere verhalen over kinderen met autisme kan mijn kind nog redelijk meekomen in de samenleving. Denk wel dat hij met zijn intelligentie veel maskeert.
En autisme is juist geen zwartwit-diagnose maar een spectrum. Dus van sommige dingen heb je meer last dan van andere dingen. Ja, hij heeft autisme, maar niet zo allesbepalend als ik het soms ook zie.
Ik begrijp je waarschuwing wel hoor.
[ Bericht 2% gewijzigd door AccurateAllegiance op 04-07-2024 08:53:13 ]
Wij twijfelen daar ook nog steeds over. We zien hem vooral in de overprikkeling schieten. Voor de rest herkennen we niet zo veel in de diagnose. Kind weet dus zelf het ook niet (wel dat ie last van prikkels heeft etc, niet dat dat autisme heet).quote:
Troel zegt zinnige dingen. Maar bij de omschrijving ‘licht autistisch’ vraag ik me ook gelijk af of dit geen misdiagnose kan zijn. Dat komt bij deze onderpresterende kinderen helaas ook voor. Bij een juiste diagnose is de kans groot dat je zoon goed kan maskeren. Wat knap is, maar ook zeer vermoeiend.SPOILERkennisen/vrienden vragen zich bij onze zoon ook wel eens af of hij niet autistisch is/ kan zijn. En eerlijk, ik twijfel zelf soms ook. Maar veel eigenaardigheden kunnen ook juist kenmerken van HB zijn. Hoge gevoeligheid, stimmen om prikkels te reguleren of juist op te roepen, moeite met (plotselinge) veranderingen, etc. De HB-specialisten zien geen reden voor nader onderzoek, dus daar vertrouw ik ook op. Op school gedraagt hij zich altijd als een modelleerling (ook dat kost bakken energie). En er is absoluut een verband tussen gedrag en hoe hij op school wordt uitgedaagd. Is dat in orde, is het gedrag ook veel rustiger.
Klopt maar het is wel allemaal autisme.quote:
En autisme is juist geen zwartwit-diagnose maar een spectrum. Dus van sommige dingen heb je meer last dan van andere dingen. Ja, hij heeft autisme, maar niet zo allesbepalend als ik het soms ook zie.
Om de vergelijking van troel even door te trekken: Zwanger zijn gaat de ene makkelijk af en valt de ander heel zwaar, toch zijn ze allemaal zwanger en niet een beetje zwanger of licht zwanger afhankelijk van de hoeveelheid klachten.
Ja, oké.quote:
[..]
Klopt maar het is wel allemaal gewoon autisme en niet een beetje.
Om de vergelijking van troel even door te trekken: Zwanger zijn gaat de ene makkelijk af en valt de ander heel zwaar, toch zijn ze allemaal zwanger en niet een beetje zwanger of licht zwanger afhankelijk van de hoeveelheid klachten.
Maar over de diagnose hebben we überhaupt dus nog wel wat twijfels. Misschien dat we het daarom nog niet volmondig kunnen beamen.
We zien wel dat hij het allemaal lastig vindt hoor dus de invloed van wat er dan ook speelt bagatelliseren we niet. Alleen of de "hoofdoorzaak" autisme is of hoogbegaafd (of creatief begaafd) daar zijn we (en school) nog mee aan het puzzelen.
Maar weet je, de hoofdoorzaak is niet echt belangrijk. Je moet ergens beginnen en proberen. In je zoektocht kom je tegen wat wel werkt en wat niet werkt. En dat is toch voor iedereen weer anders, zelfs met dezelfde diagnose.quote:
[..]
Ja, oké.
Maar over de diagnose hebben we überhaupt dus nog wel wat twijfels. Misschien dat we het daarom nog niet volmondig kunnen beamen.
We zien wel dat hij het allemaal lastig vindt hoor dus de invloed van wat er dan ook speelt bagatelliseren we niet. Alleen of de "hoofdoorzaak" autisme is of hoogbegaafd (of creatief begaafd) daar zijn we (en school) nog mee aan het puzzelen.
Sommige dingen bij mijn kinderen werken precies zoals bij mij, andere dingen weer totaal niet. Maar juist die intelligentie zal veel maskeren inderdaad en dat kan een hobbel gaan vormen.
Er zijn weinig mensen die mijn diagnose in mij herkennen. Ik kan goed maskeren en heb veel dingen simpelweg aangeleerd. Maar als het te veel is en standje 'autist' gaat aan, dan snapt iedereen het. Want dan zijn al die aangeleerde zaken weg en schiet je in overlevingsstand.
De mijne is om die reden 3x op autisme getest (op een tijdsbestek van 5 jaar ofzo) en hij heeft het dus niet. (Durf ik inmiddels wel te stellen.quote:
Troel zegt zinnige dingen. Maar bij de omschrijving ‘licht autistisch’ vraag ik me ook gelijk af of dit geen misdiagnose kan zijn. Dat komt bij deze onderpresterende kinderen helaas ook voor. Bij een juiste diagnose is de kans groot dat je zoon goed kan maskeren. Wat knap is, maar ook zeer vermoeiend.SPOILERkennisen/vrienden vragen zich bij onze zoon ook wel eens af of hij niet autistisch is/ kan zijn. En eerlijk, ik twijfel zelf soms ook. Maar veel eigenaardigheden kunnen ook juist kenmerken van HB zijn. Hoge gevoeligheid, stimmen om prikkels te reguleren of juist op te roepen, moeite met (plotselinge) veranderingen, etc. De HB-specialisten zien geen reden voor nader onderzoek, dus daar vertrouw ik ook op. Op school gedraagt hij zich altijd als een modelleerling (ook dat kost bakken energie). En er is absoluut een verband tussen gedrag en hoe hij op school wordt uitgedaagd. Is dat in orde, is het gedrag ook veel rustiger.
) Maar ja, die HB kenmerken hè… die kan niet iedereen plaatsen.Zo werd er ook gevonden dat hij achterliep op emotioneel vlak want hij kon zo doordraven op angsten (magisch denken).
Eh ja… of je bent een hoogbegaafd kind wiens hoofd niet stilstaat en allerlei mogelijke scenario's tot in de details uitdenkt…
[ Bericht 0% gewijzigd door BE op 04-07-2024 10:46:18 ]
Absoluut. Vooral fijn dat het niet zo allesbepalend is! We kennen allemaal wel de 'ultieme' autist, maar vaak gedragen ze zich vaker alsof ze 'normaal' zijn. Je buurvrouw kan maar net zo goed zwanger zijn als autisme hebbenquote:
En autisme is juist geen zwartwit-diagnose maar een spectrum. Dus van sommige dingen heb je meer last dan van andere dingen. Ja, hij heeft autisme, maar niet zo allesbepalend als ik het soms ook zie.
Ik begrijp je waarschuwing wel hoor.
Drie keer getest? Arme knulquote:
[..]
De mijne is om die reden 3x op autisme getest (op een tijdsbestek van 5 jaar ofzo) en hij heeft het dus niet. (Durf ik inmiddels wel te stellen.
Zo werd er ook gevonden dat hij achterliep op emotioneel vlak want hij kon zo doordraven op angsten (magisch denken).
Eh ja… of je bent een hoogbegaafd kind wiens hoofd niet stilstaat en allerlei mogelijke scenario's tot in de details uitdenkt…
Ik kan niet op de dsm site zelf vinden, maar hier een andere bron met ook wat meer uitleg over wat er dan onder die niveaus van ondersteuning vereist verstaan wordt: https://autsider.net/autismespectrumstoornis-dsm-5/
Verder lees ik vooral mee, maar dit leek me wel even relevant om te benoemen.
Dank voor deze toevoeging!quote:
In de nieuwste DSM, de DSM 5, is er wel degelijk ook een continuüm van ernst toegevoegd. Dus naast een diagnose, wordt er ook geclassificeerd welke mate van ernst er aanwezig is. Dat wordt gedaan op drie niveaus, op basis van hoeveel ondersteuning nodig is (ondersteuning vereist, wezenlijke ondersteuning vereist of zeer wezenlijke ondersteuning vereist). Het kan best zijn dat dat is uitgelegd aan AccurateAllegiance als 'lichte vorm', maar dat daarmee dus niveau 1 van ernst bedoeld wordt. Die nuance is natuurlijk inderdaad wel heel goed om je van bewust te zijn, dat ben ik met Troel eens - zeggen dat iemand ASS heeft met op dit moment ernst niveau 1 / relatief lichte ondersteuningsbehoefte is natuurlijk anders dan zeggen dat iemand licht ASS heeft, dat tweede heeft wat meer de implicatie dat het wel meevalt of dat het altijd licht zal zijn. Die eerste manier van beschrijven maakt duidelijker dat het om een momentopname gaat waarbij de ernst niet gaat om hoe hinderlijk de symptomen zijn maar om hoeveel ondersteuning er nodig is.
Ik kan niet op de dsm site zelf vinden, maar hier een andere bron met ook wat meer uitleg over wat er dan onder die niveaus van ondersteuning vereist verstaan wordt: https://autsider.net/autismespectrumstoornis-dsm-5/
Verder lees ik vooral mee, maar dit leek me wel even relevant om te benoemen.
Het had via school gekund, maar het budget voor dit schooljaar was al op. Wij hebben er daarom voor gekozen om het zelf te financieren.quote:
Zo'n didactisch onderzoek Phaidra (of anderen) betaal je dat zelf, of loopt dat via school oid?
Het is inderdaad niveau 1. Ondersteuning vereist. Denk dat daar de spraakverwarring vandaan komt.quote:
In de nieuwste DSM, de DSM 5, is er wel degelijk ook een continuüm van ernst toegevoegd. Dus naast een diagnose, wordt er ook geclassificeerd welke mate van ernst er aanwezig is. Dat wordt gedaan op drie niveaus, op basis van hoeveel ondersteuning nodig is (ondersteuning vereist, wezenlijke ondersteuning vereist of zeer wezenlijke ondersteuning vereist). Het kan best zijn dat dat is uitgelegd aan AccurateAllegiance als 'lichte vorm', maar dat daarmee dus niveau 1 van ernst bedoeld wordt. Die nuance is natuurlijk inderdaad wel heel goed om je van bewust te zijn, dat ben ik met Troel eens - zeggen dat iemand ASS heeft met op dit moment ernst niveau 1 / relatief lichte ondersteuningsbehoefte is natuurlijk anders dan zeggen dat iemand licht ASS heeft, dat tweede heeft wat meer de implicatie dat het wel meevalt of dat het altijd licht zal zijn. Die eerste manier van beschrijven maakt duidelijker dat het om een momentopname gaat waarbij de ernst niet gaat om hoe hinderlijk de symptomen zijn maar om hoeveel ondersteuning er nodig is.
Ik kan niet op de dsm site zelf vinden, maar hier een andere bron met ook wat meer uitleg over wat er dan onder die niveaus van ondersteuning vereist verstaan wordt: https://autsider.net/autismespectrumstoornis-dsm-5/
Verder lees ik vooral mee, maar dit leek me wel even relevant om te benoemen.
En verder gaat m'n hb'er volgend jaar niet naar de peergroup waar ze zo'n baat bij heeft omdat ze die van dag wisselden en ik dat logistiek niet rond krijg. En dat wisten jullie al, maar ik heb het er moeilijk mee. Hebben jullie ook dat gevoel dat je het nooit goed genoeg doet? Dat er altijd meer kan, dat je het tempo van het kind niet kunt bijhouden zegmaar? Ondanks dat ik zelf hb ben en ik m'n dochter (en zoon) cognitief heel goed kan volgen, krijg ik het organisatorisch allemaal soms gewoon niet rond en dat voelt toch een partij als m'n kind tekort doen.
dat lijkt me heel naar gevoel, en tegelijkertijd wel ook heel reëel - je bent nou eenmaal maar één persoon, of twee samen met je man, en er zitten beperkingen aan wat je kunt accommoderen. Dat neemt niet weg dat het kut is als je daardoor het gevoel hebt je kind tekort te doen Vergeleken met ‘normale’ kinderen krijgen ze al veeeeel meer aandacht. Maar alsnog voelt het alsof ze te weinig aandacht krijgen.
En dan heb ik het nog niet gehad over het onbegrip van buitenaf. Mensen die ons voor gek verklaren omdat we ons leven op z’n kop zetten voor de kinderen. Dat moet ik loslaten maar dat is moeilijk.
Wel fijn om in zo’n topic als dit te lezen dat wij niet gek zijn.
Dus ja, herkenbaar
.), vind ik het zo lastig om te kunnen duiden waar haar gedrag vandaan komt. Zó ongeduldig, zó weinig volgehouden aandacht, maar tegelijkertijd echt een spons, ze slaat alles op, ze ziet en hoort alles, ze is talig sterk, ze wil alles weten, ze wil overal over meebeslissen, wordt boos als iets niet gaat zoals ‘afgesproken’, bemoeit zich met anderen, stelt alles ‘ter discussie’. Wat zou ik kunnen doen nog, of gewoon zo laten? Ze lijkt helemaal happy te zijn, maar ik heb na de vakantie een gesprekje bij de psz en ik weet niet of ze haar daar in kaart hebben zoals wij haar zien / of ze daadwerkelijk zicht hebben op haar ‘voorsprong’. Even dat gesprekje afwachten of toch al verder gaan kijken?Hier zag de psz meer dan wij, die hebben ook contact met de basisschool opgenomen of hij niet een paar maanden eerder kon starten (na de zomer ipv na de kerst). Dat lukte niet, maar hij had het prima naar zijn zin op de psz tot het einde.
Juist op de basisschool zag de juf hem niet zo. Daar ben ik wel regelmatig in gesprek gegaan.
Hier konden die paar uurtjes psz ook geen invulling geven aan al die prikkel/weetjes honger. Dat is iets waar we thuis echt mee aan de slag moesten. (Spelletjes spelen, boekjes in de bieb zoeken en lezen, knutsels etc)
Dit is exact de omschrijving van mijn bijna 3-jarige maar moet je dat dan echt in deze hoek zoeken? Ik heb geen vergelijkingsmateriaal want 1 kind, maar ik denk altijd dat de meeste ouders hun kind geniaal vinden.quote:
Hebben jullie ervaring met kinderen die zowel pienter als erg actief / energiek / ongeduldig zijn? Mijn bijna 3-jarige staat altijd ‘aan’ en soms denk ik dat ze haast ADHD heeft, maar heel veel kan ook samenhangen met meerbegaafdheid / hoogbegaafdheid. Omdat ze nog zo jong is en we niet weten of ze daadwerkelijk een hoog IQ heeft (ik vermoed van wel, maar vermoedens
Dat ongeduldige is ook gewoon kind-eigen. En ze hebben hun eigen voorkeuren in wat ze leuk vinden.quote:
We doen thuis ook heel veel. Puzzelen, spelletjes, dingen opzoeken (inderdaad, ze wil bijvoorbeeld weten hoe de zuignappen op de armen van een octopus eruit zien), spelenderwijs cijfers en letters oefenen, ook veel klusjes in huis samen als het even kan. Knutselen is vaak ook leuk. Het is vaak maar voor even: na vijf minuten is ze dan weer ‘verzadigd’ en wil ze wat anders.
De ontwikkeling van jonge kinderen gaan zo met sprongen. Dat je eigenlijk pas tegen een jaar of 6 echt kunt zeggen dat een kind HB is. Daarvoor noemden ze het hier op school een 'kind met ontwikkelingsvoorsprong '
(En natuurlijk heb je geniale uitzonderingen, waarbij je het heel snel ziet)
(Ik heb hier een gewoon slim kind die iets ouder is dan de hb-er. Die was ook zo als peuter, vanaf een jaar of 4-5 zag ik echt verschil in hoe hun brein werkt)
Natuurlijk vinden ouders hun eigen kind vaak heel pienter. Ik heb inmiddels best wat kinderen gezien in mijn leven (beroepsmatig) en ik durf wel te zeggen dat mijn dochter momenteel echt voorloopt op wat ‘normaal’ is voor bijna 3-jarigen, op verschillende ontwikkelingsgebieden. Dus die ontwikkelingsvoorsprong zie ik duidelijk. Of het meer is dan dat, kun je nu inderdaad nog niet zeggen.quote:
[..]
Dit is exact de omschrijving van mijn bijna 3-jarige maar moet je dat dan echt in deze hoek zoeken? Ik heb geen vergelijkingsmateriaal want 1 kind, maar ik denk altijd dat de meeste ouders hun kind geniaal vinden.
Wat me wel opvalt en wat ook echt anders is dan bij veel andere peuters, is haar onrust en korte aandacht. En ja, geen enkele peuter heeft engelengeduld, maar mijn dochter heeft echt geen geduld en kan letterlijk niet stilzitten. En waar dat vandaan komt…? Dat is meer de vraag. Voor nu belemmert dat nog niet in de thuissituatie, maar ik weet niet of haar wel belemmert op de psz / straks op school. Dus dat meer.
Ah oke. Ik zou denken dat als het opvalt dat je dan wel iets van zou horen, maar misschien is ze daar heel anders. Mijn kind heeft het erg naar haar zin op de opvang, maar ik kreeg laatst te horen dat ze amper tegen de leidsters praat. Ik viel echt van mijn stoel van verbazing want ze praat echt honderduit sinds dat ze bijna 2 is. Het is geen kind wat willekeurig op mensen afstapt en hele verhalen kletst (wat je bij sommige kinderen ziet). Ze is wel echt een kat uit de boom kijker, maar thuis voeren we hele gesprekken (ze kan bijvoorbeeld naar de kat kijken en vragen waarom die geen armen hebben). Met de kinderen onderling kletst ze wel veel, met name in rollenspellen. Maar ik dacht echt even van okeeee welke kant gaat dit op. Maar ook daar denken ze dat ze verder heel gelukkig is dus ik vind het allemaal wel goed zo.quote:
[..]
Natuurlijk vinden ouders hun eigen kind vaak heel pienter. Ik heb inmiddels best wat kinderen gezien in mijn leven (beroepsmatig) en ik durf wel te zeggen dat mijn dochter momenteel echt voorloopt op wat ‘normaal’ is voor bijna 3-jarigen, op verschillende ontwikkelingsgebieden. Dus die ontwikkelingsvoorsprong zie ik duidelijk. Of het meer is dan dat, kun je nu inderdaad nog niet zeggen.
Wat me wel opvalt en wat ook echt anders is dan bij veel andere peuters, is haar onrust en korte aandacht. En ja, geen enkele peuter heeft engelengeduld, maar mijn dochter heeft echt geen geduld en kan letterlijk niet stilzitten. En waar dat vandaan komt…? Dat is meer de vraag. Voor nu belemmert dat nog niet in de thuissituatie, maar ik weet niet of haar wel belemmert op de psz / straks op school. Dus dat meer.
Nou ja, daar ben ik dus benieuwd naar. Of ze haar op andere plekken ook zo zien als wij dat doen. Gastouder is natuurlijk sowieso anders dan een kdv / psz. Zij geeft wel aan dat mijn dochter cijfers herkent en benoemt en dat haar bijna 5-jarige dat nog niet doet, om maar iets te noemen. Nu vind ik dat laatste eerder opvallend, maar blijkbaar hoeft dat officieel pas in groep 1 / 2, cijferherkenning en -benoeming. Net als kleuren benoemen. Toen viel ik ook wel van mijn stoel, dat ging hier op net 2-jarige leeftijd al een soort van foutloos (qua veelvoorkomende kleuren).quote:
[..]
Ah oke. Ik zou denken dat als het opvalt dat je dan wel iets van zou horen, maar misschien is ze daar heel anders. Mijn kind heeft het erg naar haar zin op de opvang, maar ik kreeg laatst te horen dat ze amper tegen de leidsters praat. Ik viel echt van mijn stoel van verbazing want ze praat echt honderduit sinds dat ze bijna 2 is. Het is geen kind wat willekeurig op mensen afstapt en hele verhalen kletst (wat je bij sommige kinderen ziet). Ze is wel echt een kat uit de boom kijker, maar thuis voeren we hele gesprekken (ze kan bijvoorbeeld naar de kat kijken en vragen waarom die geen armen hebben). Met de kinderen onderling kletst ze wel veel, met name in rollenspellen. Maar ik dacht echt even van okeeee welke kant gaat dit op. Maar ook daar denken ze dat ze verder heel gelukkig is dus ik vind het allemaal wel goed zo.
Op de psz heeft haar ‘mentor’ wel gezegd dat ze een goed beeld heeft van dochter, maar ze heeft nog geen specifieke dingen gedeeld van hoe ze dochter dan ziet. Weet niet of ze dat dan voor dat gesprekje specifiek bewaart. De andere leidsters lieten wel doorschemeren dat ze het bijzonder vonden dat ze zoveel vragen stelde over totaal irrelevante zaken (waarom een leidster yoghurt in een Mepal-beker had; je eet toch yoghurt uit een bakje?) en ze gingen haar leeftijd extra checken toen bleek dat ze zindelijk was. Maar dat specifiek, weet niet of dat kenmerken zijn van een voorsprong of iets in die trant. We gaan het wel zien en horen. Ik was meer benieuwd of iemand de combi ‘ADHD’-druk en hoge intelligentie / voorsprong kende vanuit persoonlijke ervaring.
Ik behandel mensen met o.a. adhd en daar zitten mensen tussen bij wie het in de kindertijd al erg zichtbaar was qua snelle motoriek en hoge intelligentie. Dus het zou kunnen. Maar meer belangrijk vind ik altijd: als het het functioneren niet belemmert en dus geen zorg behoeft dan hoeft er ook geen labeltje aan.quote:
[..]
Nou ja, daar ben ik dus benieuwd naar. Of ze haar op andere plekken ook zo zien als wij dat doen. Gastouder is natuurlijk sowieso anders dan een kdv / psz. Zij geeft wel aan dat mijn dochter cijfers herkent en benoemt en dat haar bijna 5-jarige dat nog niet doet, om maar iets te noemen. Nu vind ik dat laatste eerder opvallend, maar blijkbaar hoeft dat officieel pas in groep 1 / 2, cijferherkenning en -benoeming. Net als kleuren benoemen. Toen viel ik ook wel van mijn stoel, dat ging hier op net 2-jarige leeftijd al een soort van foutloos (qua veelvoorkomende kleuren).
Op de psz heeft haar ‘mentor’ wel gezegd dat ze een goed beeld heeft van dochter, maar ze heeft nog geen specifieke dingen gedeeld van hoe ze dochter dan ziet. Weet niet of ze dat dan voor dat gesprekje specifiek bewaart. De andere leidsters lieten wel doorschemeren dat ze het bijzonder vonden dat ze zoveel vragen stelde over totaal irrelevante zaken (waarom een leidster yoghurt in een Mepal-beker had; je eet toch yoghurt uit een bakje?) en ze gingen haar leeftijd extra checken toen bleek dat ze zindelijk was. Maar dat specifiek, weet niet of dat kenmerken zijn van een voorsprong of iets in die trant. We gaan het wel zien en horen. Ik was meer benieuwd of iemand de combi ‘ADHD’-druk en hoge intelligentie / voorsprong kende vanuit persoonlijke ervaring.
Mijn dochter herkent ook cijfers, letters en kleuren (die laatste al toen ze nog geen 2 was). Ze kan tot 10 tellen en was zindelijk voor dat ze 2.5 was. Maar bij ons op de opvang is dat blijkbaar helemaal niet opvallend. Dus het kan ook weer per opvang/regio verschillen denk ik.
En lezen begon hij met 5 pas mee. (Wel anderhalf jaar later op het niveau van een groep 8-er
Wij hebben het label hb er pas bijgehaald toen het nodig was om hulp te krijgen in groep 4.
Ik zou rustig meegaan in de ontwikkeling en kijken waar het je brengt. Als je problemen ziet kun je dan wel handelen.
Het is afgenomen vanaf het moment dat hij cognitief genoeg uitgedaagd wordt (nu op de middelbare school). Dat wil zeggen, ik vind hem minder druk, maar vergeleken bij andere kinderen is hij nog steeds heel druk
Nee, ben ik met je eens. Als ze het goed doet en het haar functioneren niet belemmert, hoeven we er ook niets mee. Maar daar ben ik dus nieuwsgierig naar. Is ze daar hetzelfde als thuis, of is ze wel totaal anders? Aan de hand daarvan zien we wel verder.quote:
[..]
Ik behandel mensen met o.a. adhd en daar zitten mensen tussen bij wie het in de kindertijd al erg zichtbaar was qua snelle motoriek en hoge intelligentie. Dus het zou kunnen. Maar meer belangrijk vind ik altijd: als het het functioneren niet belemmert en dus geen zorg behoeft dan hoeft er ook geen labeltje aan.
Mijn dochter herkent ook cijfers, letters en kleuren (die laatste al toen ze nog geen 2 was). Ze kan tot 10 tellen en was zindelijk voor dat ze 2.5 was. Maar bij ons op de opvang is dat blijkbaar helemaal niet opvallend. Dus het kan ook weer per opvang/regio verschillen denk ik.
Vanochtend dus tranen met tuiten omdat ze niet meer naar school wil. En de juf lijkt het echt niet te snappen.
Voorbeeld: ze mocht in het zon-werkboek werken voor lezen. Dat krijgt ze niet af, omdat ze niet alles weet (verschil OU en AU heeft niemand haar ooit uitgelegd, dus dan blijft ze hangen op een opdracht die ze niet weet). De juf zegt: sla maar over wat je niet weet, máár....dan tel ik die wel fout.
Nu moet ze terug naar het maanwerkboek, omdat ze niet zelfstandig in zon kan werken. Maar hoe kan ze nou zelfstandig werken als ze geen instructie krijgt?
De juf wil nu vanmiddag tegen vijf uur even samen zitten om mij uit te leggen wat compacten is en het verschil tussen zon en maan en wat het meesterwerkboek inhoudt. Dat weet ik allemaal al, maar die uitleg is voor prul misschien niet verkeerd. Maar verder? Ik weet het effe niet.
Ik heb de hb-specialist van de peergroup maar even gemaild of ze tijd heeft om te sparren.
En als de juf geen tijd heeft om Prul te begeleiden, dan moet ze iemand inschakelen om dat de doen (onderwijsassistent, hb-coordinator, desnoods het samenwerkingsverband).
Eens, maar hoe ga ik dat nou weer bespreekbaar maken...quote:
Pffff, gedoe! Je kan op deze manier toch juist hiaten vinden? Het meeste kan Prul waarschijnlijk wel zelf, maar voor de dingen die ze niet weet moet ze weten A) dat het niet erg is dat ze het niet weet en B) de juf moet tijd inplannen om de dingen die Prul niet weet met Prul door te nemen. Legt de juf het één keer uit, dan weet Prul het waarschijnlijk wel. Je kan haar niet straffen door haar terug te zetten naar een niet uitdagend boekje, alleen omdat ze ergens een uitleg gemist heeft. Dan heeft ze een hiaatje, is niet erg, maar dat moet de juf dan oplossen.
En als de juf geen tijd heeft om Prul te begeleiden, dan moet ze iemand inschakelen om dat de doen (onderwijsassistent, hb-coordinator, desnoods het samenwerkingsverband).
Vriendelijk doch nadrukkelijkquote:
[..]
Eens, maar hoe ga ik dat nou weer bespreekbaar maken...
Maar inderdaad, de juiste toon vinden is altijd lastig. Feit is dat je nu al een probleem constateert, en dat je samen met de juf daarvoor graag een oplossing vindt. Als het vandaag niet lukt, dan inzetten op een groter overleg waarbij de ib'er aanwezig is, en de begeleider van de peergroep.
Dat laatste staat gelukkig al gepland, maar pas over drie weken.quote:
[..]
Vriendelijk doch nadrukkelijk
Maar inderdaad, de juiste toon vinden is altijd lastig. Feit is dat je nu al een probleem constateert, en dat je samen met de juf daarvoor graag een oplossing vindt. Als het vandaag niet lukt, dan inzetten op een groter overleg waarbij de ib'er aanwezig is, en de begeleider van de peergroep.
Denkt juf dat ze omdat ze hoogbegaafd is, alles maar gewoon weet ofzo?quote:
G*dver, we lopen in week twee alweer vast... en we hadden alles zo goed voorbereid. Gesprek voor de vakantie gehad met de hele club incl. plan van aanpak, top-down aanbieden, uitdagen etc.
Vanochtend dus tranen met tuiten omdat ze niet meer naar school wil. En de juf lijkt het echt niet te snappen.
Voorbeeld: ze mocht in het zon-werkboek werken voor lezen. Dat krijgt ze niet af, omdat ze niet alles weet (verschil OU en AU heeft niemand haar ooit uitgelegd, dus dan blijft ze hangen op een opdracht die ze niet weet). De juf zegt: sla maar over wat je niet weet, máár....dan tel ik die wel fout.
Nu moet ze terug naar het maanwerkboek, omdat ze niet zelfstandig in zon kan werken. Maar hoe kan ze nou zelfstandig werken als ze geen instructie krijgt?
De juf wil nu vanmiddag tegen vijf uur even samen zitten om mij uit te leggen wat compacten is en het verschil tussen zon en maan en wat het meesterwerkboek inhoudt. Dat weet ik allemaal al, maar die uitleg is voor prul misschien niet verkeerd. Maar verder? Ik weet het effe niet.
Ik heb de hb-specialist van de peergroup maar even gemaild of ze tijd heeft om te sparren.
Ik moet zeggen dat ze er toen bij onze oudste heel alert op waren dat ze wel de instructies meedeed, maar daarna ging ze dan verder met haar eigen werk. Met het idee dat ze dan dus niet dingen zou missen.
Maar ik zou wel benieuwd zijn wat zo'n juf dan verwacht.
En waarom ze dan gelijk teruggrijpt naar maan, want gaat juf dan wel instructie geven? Of verwacht juf dan alsnog dat ze het zo wel weet...? Succes met de afspraak en jammer dat het groot overleg pas over 3 weken is.
Maan is wat de rest van de klas doet, dus daar zit klassikale instructie bij. Maar die werkbladen maakt ze allemaal foutloos.quote:
[..]
Denkt juf dat ze omdat ze hoogbegaafd is, alles maar gewoon weet ofzo?
Ik moet zeggen dat ze er toen bij onze oudste heel alert op waren dat ze wel de instructies meedeed, maar daarna ging ze dan verder met haar eigen werk. Met het idee dat ze dan dus niet dingen zou missen.
Maar ik zou wel benieuwd zijn wat zo'n juf dan verwacht.
En waarom ze dan gelijk teruggrijpt naar maan, want gaat juf dan wel instructie geven? Of verwacht juf dan alsnog dat ze het zo wel weet...? Succes met de afspraak en jammer dat het groot overleg pas over 3 weken is.
En ik had altijd begrepen dat de thema’s in die boekjes hetzelfde waren zodat de kinderen wel allemaal met hetzelfde bezig waren maar dan op een ander niveau (ook met lezen dat er dan over het zelfde onderwerp een wat makkelijkere en een wat moeilijkere tekst was over hetzelfde onderwerp). Maar ook zodat de juf in de uitleg voor iedereen wat uitlegde maar dat de opdrachten in zon iets uitdagender waren.
Hopelijk heeft het gesprek voor nu iets opgeleverd. Want nog drie weken wachten op het groot overleg dat is nog best lang anders.
Wel balen dat je dacht zo goed voorbereid te zijn op het schooljaar en er alles aan gedaan hebt, maar dat het dan binnen twee weken al mis lijkt te gaan
En natuurlijk met een interessantere klaar opdracht en het verwoorden naar de leerling dat het te gemakkelijk is.
Bij Js en Ow is het ook zo gestart (en daarna ging Ow door op zon en Js naar een volledig ander programma) en daar hebben ze wel echt baat bij gehad. Zeker Js die vervolgens maar 30 min per week instructie kreeg over het pluswerk en daarna zelf aan het werk moest.
Ik ben trouwens bang dat ik me ook met kind 3 mag melden…. Ze heeft zichzelf in 2 dagen geleerd om 2 kanten van een rubicskubus op te lossen…. Js en Ow wilden dat leren (Ow, 3 dagen over gedaan, ja 3 uur) dus Li moest ook…
Li is trouwens ook gestart in gr3, ze is zo blij! En nu nog gewoon in het maanboekje, en ik zie wel wat de juf daarna doet. Ze leest ok, maar weet nog heel veel ook niet (zoals de au/ou of spelen/spellen)
Dat is wat ze bij L in de klas ook doen is mij verteld. De eerste weken is voor groepsvorming en kennismaken met alle taken/vakken. In tussentijd kunnen de juffen dan kijken welke leerlijn bij het kind past en is er een startgesprek met kind en ouders.quote:
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik altijd adviseer het eerste thema/hoofdstuk met de klas mee te laten doen. Juist om het werken in werkboekjes te leren. Dat is zo’n andere manier van werken.
En natuurlijk met een interessantere klaar opdracht en het verwoorden naar de leerling dat het te gemakkelijk is.
We zullen het volgende week gaan zien.
Dat zijn dingen die L meestal goed doet maar hij komt wel steeds vaker met spellingsvragen. Ik kan hem dat gewoon echt niet uitleggen want dyslectisch met 101 trucjes die ik hem niet wil leren. L kan beter de manier van school leren dus ik verwijs bij dat soort vragen naar groep 3. Ik hoop dan maar dat de juffen dat willen oppakken en niet zoals bij Tink afstraffen.quote:
Het lijkt mij veel logischer om te zeggen: sla maar over wat je niet weet dan kijken we daar straks samen naar. Dan is er een instructie momentje voor de dingen die ze niet weet, kan ze daarna verder werken en dan pas nakijken.SPOILERDe juf zegt: sla maar over wat je niet weet, máár....dan tel ik die wel fout.
[ Bericht 11% gewijzigd door Elleska op 30-08-2024 09:47:01 ]
Ik hoop dat het gesprek aan beide kanten wat begrip heeft opgeleverd . De jongste start maandag ook weer en ik weet echt nog niet wat ik aan de leerkracht heb en hoe hij erin staat. Het is vooral ook duimen dat hij open staat voor de lijn die we eind vorig schooljaar hebben besproken met school en HB-specialist.
SPOILERHet is een leerkracht waarvan gezegd wordt dat hij per definitie nooit vwo-advies geeft aan zijn leerlingen. Geen idee hoe dat de wereld in gekomen is, maar het zegt denk ik wel wat over zijn mening wat betreft slimme/HB-kinderen... Ik hoop maar dat het zwaar overdreven is allemaal. Daar zijn ouders natuurlijk ook goed in.
Andere vraag: Heeft iemand ervaring met hb en niet naar vwo gaan? Zijn er voor havo ook voorzieningen/begeleiding of is dat alleen op vwo mogelijk? (Ik snap dat dat daarnaast school afhankelijk is)
Ik kan het nog niet zo goed vinden op de internetz.
Dat is schoolafhankelijk. Oudste zat op een havo/vwo school waar ze gewoon een goed begeleidingsteam hadden, zowel voor ass, adhd als voor hb en dyslextie en links en rechts en zus en zo. Maakte niet uit welk niveau.quote:
Lastig @:Tink89
Andere vraag: Heeft iemand ervaring met hb en niet naar vwo gaan? Zijn er voor havo ook voorzieningen/begeleiding of is dat alleen op vwo mogelijk? (Ik snap dat dat daarnaast school afhankelijk is)
Ik kan het nog niet zo goed vinden op de internetz.
Niet persoonlijk. Maar elke school heeft daarin zijn eigen aanpak denk ik. De school van C komt niet verder dan een stiltelokaal en heeft amper voorzieningen, ook niet op het VWO. (ze zijn wel goed met autisme, dyslexie etc). Bij een andere school konden Havo leerlingen vakken op vwo niveau doen, maar voor vwo-ers was er ook niet zoveel.quote:
Lastig @:Tink89
Andere vraag: Heeft iemand ervaring met hb en niet naar vwo gaan? Zijn er voor havo ook voorzieningen/begeleiding of is dat alleen op vwo mogelijk? (Ik snap dat dat daarnaast school afhankelijk is)
Ik kan het nog niet zo goed vinden op de internetz.
Maar de school van D test alle kinderen van mavo/havo tot gymnasium in het begin van jaar 1 met een soort van intelligentie en leervaardigheidstest. Ze gaven daar ook aan dat er kinderen zijn op de havo die een HB-coach hebben en een deel van hun vakken compacten. Nu is die school wel erg gericht op aanpassen en meeveren, dus zelfs kinderen die uitvallen op voltijdse HB scholen kunnen daar uit de voeten. "als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan". (Ze zijn een school voor topsporters en HB-er.. Aanpassen is beide keren vaak nodig)
Informatie avond al gehad en we hebben een goed gevoel bij.
Nu maar afwachten of mijn zoon vanmiddag vrolijk uit school komt
In een klas met alleen maar gelijkgestemden, ze pakken nu al gelijk aan hoe en waarom hij moet leren, hoe de leerkuil werkt, hij gaat schaakles krijgen en meer van dat soort dingen.
Hij is ook veel beter te genieten thuis en gaat met plezier naar school. Zo fijn.
In retrospect hadden we dit met de oudste 2 ook moeten doen.
Sjaak heeft het weer enorm naar zijn zin met zijn vrienden in de klas. Hij maakt ineens ook zelfstandig huiswerk, ik hoef er niet meer naast te zitten. Zo knap van hem De nieuwe mentor ziet wat hij nodig heeft en wil hem graag goed helpen. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit weer een fijn schooljaar gaat worden
Ook voor mij, als moeder, is dit heel helend. Niet alleen mijn kind heeft schooltrauma’s opgelopen, denk ik wel eens. Ik moest ook mijn vertrouwen in het schoolse systeem weer terugvinden.
.
Prul wilde vanochtend weer niet naar school. Ik begin te vermoeden dat het samenhangt met welke juf er is (die van ma en di of de juf van woe-do-vrij).
Ik had jullie nog een terugkoppeling beloofd. In een notendop: de juf (die van woe-do-vrij) zegt dat ze wel wil (en dat geloof ik ook), maar ze lijkt het niet te snappen. Deze juf was ook niet bij de afspraak van voor de zomervakantie en lijkt een deel van de afspraken die daar gemaakt zijn, dan ook niet te kennen. Ze heeft wel de IB'er al gevraagd om mee te kijken en vond het ook fijn dat ik de peergroup-juf/hb-specialist al even gebeld had voor advies.
Inmiddels is ook duidelijk wat er nou gebeurd was vorige week. De afspraak was: prul leest in de zonlijn en rekent in de compacte versie met een meesterwerkboek ernaast. Als het helpend is, mag ze daarbij extra werk en basiswerk omdraaien (dus eerst meesterwerkboek en dan het basiswerk van rekenen). Dat helpt vaak enorm bij motivatie en maakt dat ze niet gestraft wordt als ze vastloopt in het reguliere werk.
Deze juf had echter nog willen toetsen of prul wel in de zonlijn kan lezen. Doen ze blijkbaar bij meer kinderen. Ze heeft haar daarom een letters- en woordjesleestest op tijd afgenomen en gaf daarbij inderdaad aan dat alles wat prul ze overslaat, fout is. Combineer dat met prul die fouten maken heel lastig vindt en er komt een onvoldoende score uit. Van de 35 letters had ze er 5 fout (eu, au, ou en ze had de d en de b omgewisseld). Vind ik keurig voor tweede week groep 3, maar is blijkbaar niet goed genoeg voor zon-lezen. De woordjeslijst had als derde woordje 'heup' en daar ging prul de mist in, waardoor ze ook daar een onvoldoende scoorde.
De conclusie in het hoofd van mijn dochter: ik kan het niet, ik moet het goed doen anders telt de juf fout, overslaan is een slecht plan, straks mag ik niet meer zon-lezen.
Wat ik ook gezien heb, is dat prul het compacte werk niet maakt of niet afmaakt. Ook het maanboekje maakt ze met de Franse slag. Daardoor komt ze niet aan het meesterwerkboek of de zonlijn toe. En dat wat ze wel gemaakt heeft uit dat meesterwerkboek, is foutloos... De juf wil nu dat prul eerst laat zien dat ze de maanlijn en de compacte rekentaakjes beheerst en dat ze haar taakjes af kan maken binnen de tijd, voordat ze het zonwerkboek en meesterwerkboek mag gaan doen.
Daar ben ik deels voor gaan liggen. In plaats van 'eerst het een, dan het ander' en dus beginnen met het saaiste werk, gaan we werken met taakjes per dag en dan gebundeld per week. Ze krijgt dus op maandag een afvinklijstje voor de week en in principe mag ze dan zelf bepalen wanneer op een dag ze iets doet. Ik hoop dat ze dan sneller aan het meesterwerkboek gaat zitten en de juf ook gaat zien wat ze kan.
Prul was vrijdag vooral boos. Als ik vraag wat er op school aan de hand is, zegt ze dingen als 'ik kan dit al lang en dat weet de juf best '. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat ze op school ook moet laten zien dat ze het kan en dat het ook bij leren hoort om je taakje binnen een bepaalde tijd af te maken, maar daar kan ze niet zo veel mee.
Vrijdag heeft ze iig even met de juf gepraat en nog eens uitleg gekregen over de symbooltjes in de werkboeken en dat het helemaal niet erg is als ze iets niet weet of kan. De leerkuil hangt ook weer op en ik heb de juf uitgelegd dat het prima is om te benoemen of te bevragen of prul in de leerkuil zit en welke tactieken ze kan toepassen om uit die kuil te komen.
Duimen dat dit helpt en dat de ib'er de juf bij gaat staan.
Klein irritatiepuntje vanochtend: Prul had gisteren eerst haar meesterwerkboek gemaakt en daarna het reguliere werk. Zoals we volgens mij zowel voor de zomervakantie als vorige week hadden afgesproken. Maar gisteren was juf A er. Zegt juf B (die uit bovenstaand verhaal): maar dat is niet de bedoeling van de methode hoor prul! Waarop prul stond te huilen omdat ze het volgens deze juf fout gedaan had. Ik ga de juffen even een berichtje sturen of ze hierover alsjeblieft met elkaar willen communiceren, want dit werkt zo niet. Dan maar een lastige moeder...
Sommige kinderen kunnen dat wellicht makkelijk naast zich neerleggen als dat zo gezegd wordt maar ik lees in je verhaal dat prul daar last van heeft. Dat is geen fijne start in dit schooljaar en het zou vervelend zijn als haar dit blijft achtervolgen en ze dit gevoel blijft houden.
Ik hoop dat de juffen wat beter met elkaar gaan communiceren en er wat afspraken wellicht op papier worden gezet zodat het ook wat minder onduidelijk is wat er nu is afgesproken.
Want het is zo zonde als ze nu al tegen de rest van het schooljaar op ziet.
Mijn zoon had dus huiswerk gekregen van Peers, een feitje over je brein op papier schrijven
Aan mij laten zien wat hij geschreven heeft maar hij schrijf heel slordig, een soort artsen schrift
Ik vertelde hem dat ik het niet kan lezen, zegt hij: ik kan het wel lezen
Ik heb het maar laten gaan, erin tegen gaan gaat niet lukken pff
Hebben jullie dat ook dat jullie kind heel slordig schrijft?? Terwijl mijn dochter heel mooi schrijft....
Dochter schrijft wel netjes, ikzelf ook vroeger op school. Inmiddels is het helaas behoorlijk slordig geworden
Er is ook toch gewoon geen tijd meer voor fatsoenlijk schrijfonderwijs? Dus hoe moeten ze dat leren danquote:
Dat is lastig als de juffen niet op 1 lijn zitten, zeer verwarrend voor de kleine
Mijn zoon had dus huiswerk gekregen van Peers, een feitje over je brein op papier schrijven
Aan mij laten zien wat hij geschreven heeft maar hij schrijf heel slordig, een soort artsen schrift
Ik vertelde hem dat ik het niet kan lezen, zegt hij: ik kan het wel lezen
Ik heb het maar laten gaan, erin tegen gaan gaat niet lukken pff
Hebben jullie dat ook dat jullie kind heel slordig schrijft?? Terwijl mijn dochter heel mooi schrijft....
Het is wel van belang dat je docent het kan lezen, anders haal je straks enkel onvoldoendes. Dus eventueel kijken naar alles in blokschrift, maar let op hoofdletters midden in het woord, want dat gaat bij Duits weer fout natuurlijk En wat @SaskiaR zegt: hersens gaan soms sneller dan handen.
Het is hier ook een aandachtspuntje. De juf van vorig jaar (groep 5) heeft hier wel heel goed aan gewerkt met onze jongste. Hij mocht kiezen of hij blokletters wilde schrijven of schrijfletters. Hij koos zelf voor schrijfletters. Om te oefenen hebben ze dinosaurusnamen uitgekozen, want dat vindt hij leuk, interessant en uitdagend. Geen saaie woorden als boot, mus, etc. maar mosasaurus, velociraptor en triceratops. Dat sloeg heel goed aan en zijn handschrift is nu veel beter.quote:
Dat is lastig als de juffen niet op 1 lijn zitten, zeer verwarrend voor de kleine
Mijn zoon had dus huiswerk gekregen van Peers, een feitje over je brein op papier schrijven
Aan mij laten zien wat hij geschreven heeft maar hij schrijf heel slordig, een soort artsen schrift
Ik vertelde hem dat ik het niet kan lezen, zegt hij: ik kan het wel lezen
Ik heb het maar laten gaan, erin tegen gaan gaat niet lukken pff
Hebben jullie dat ook dat jullie kind heel slordig schrijft?? Terwijl mijn dochter heel mooi schrijft....
Wat voor hem heel belangrijk was:
• hij wilde zelf leren om netter te schrijven (met uitleg waarom dat handig is, anders weet de juf niet wat je antwoord is en is het fout) = motivatie
• hij had de mogelijkheid om te kiezen
• er werd moeite gedaan om aan te sluiten bij zijn interesses
Maar ik moet zeggen dat wij afgelopen schooljaar een topjuf hadden, je moet het maar net treffen.
. De overdracht en communicatie blijven lastig, merk ik. Helemaal vervelend als er dan ook nog 2 leerkrachten betrokken zijn. Goed dat je het direct aangeeft hoor! Hopelijk pakken ze het goed op.
Dank je. Ik heb deze ook meteen even doorgestuurd naar mijn oudste. Dit zijn tips waar iedere onderwijs-student wat mee kanquote:
@:Tink89 wat rot voor je dochter. Ik las gister dit artikel met tips voor onderwijs aan creatief begaafden. Daar staat met stip op 1 de relatie tussen leerkracht en leerling. Er moet vertrouwen zijn, anders komt een kind niet tot leren. Het lijkt me dat ze geen goede start heeft kunnen maken zo, en dat kan grote gevolgen hebben voor de rest van het schooljaar
De overdracht en communicatie blijven lastig, merk ik. Helemaal vervelend als er dan ook nog 2 leerkrachten betrokken zijn. Goed dat je het direct aangeeft hoor! Hopelijk pakken ze het goed op.
Hoe dat ooit gekomen is, is me een raadsel maar er is nooit op gecorrigeerd dus het is een ramp. Gaat retetraag op deze manier. Dus gelukkig mag hij nu heel veel een laptop gebruiken op school, want onleesbaar is idd ook helaas vaak ook veel foutgerekend.Ooit zij de psychologe: hij moet gewoon later een goeie secretaresse en dan is er niks meer aan de hand toch!
En dat terwijl ze heel vaal een of andere letter-app op de tablet deden vroeger, waar juist de schrijfrichting belangrijk was voor wel of niet het goed doen zeg maar.
Niks lastige moeder. Alles valt of staat met de manier van communiceren en de manier van juf 1 werkt duidelijk beter dan juf 2.quote:
Klein irritatiepuntje vanochtend: Prul had gisteren eerst haar meesterwerkboek gemaakt en daarna het reguliere werk. Zoals we volgens mij zowel voor de zomervakantie als vorige week hadden afgesproken. Maar gisteren was juf A er. Zegt juf B (die uit bovenstaand verhaal): maar dat is niet de bedoeling van de methode hoor prul! Waarop prul stond te huilen omdat ze het volgens deze juf fout gedaan had. Ik ga de juffen even een berichtje sturen of ze hierover alsjeblieft met elkaar willen communiceren, want dit werkt zo niet. Dan maar een lastige moeder...
Zou juf 2 misschien iets hebben aan een faalangst communicatie uitleg?
------
Wij hebben tot nu toe een hele fijne start. Op dag 2 liepen we wel tegen iets aan maar juf 1 greep na schooltijd gaan direct het moment om dat rustig te bespreken zonder L erbij. Fijn gesprek waarbij we 1 lijn liggen en ze zou dat ook direct met juf 2 communiceren. Vanmorgen stond juf 2 voor de klas en zij was inderdaad op de hoogte dus
We zitten hier nog in de wenweek dus nog geen zonlijn of andere verrijking.
Hoezo is daar geen tijd voor?quote:
[..]
Er is ook toch gewoon geen tijd meer voor fatsoenlijk schrijfonderwijs? Dus hoe moeten ze dat leren dan
En wat @:SaskiaR zegt: hersens gaan soms sneller dan handen.
Ik zie bij groep 3 een hele leerlijn voor schrijfonderwijs. L kwam kwam gisteren heel enthousiast uit school dat ze morgen de letter K gaat leren schrijven.
In blokletters schrijft hij opzich leesbaar (niet netjes op het lijntje en er schiet nog wel eens een stokje te ver uit). De schrijfletters tussen de lijntjes moet hij nog leren dus ik ga nog zien hoe leesbaar zijn handschrift is.
Ik weet dat ik nog tot en met groep 8 schrijfopdrachten kreeg en netjes moest schrijven, dat heb ik bij mijn kinderen helemaal niet gezien (als ze al teksten maakten, dan ging dat op de computer en al na groep 4 mochten ze gewoon in blokletters schrijven). Ik had in ieder geval heel erg het gevoel dat ik tijdens mijn pabo meer schrijfopdrachten en schrijflessen heb moeten volgen dan mijn twee kinderen op de basisschool bij elkaar zeg maarquote:
[..]
Niks lastige moeder. Alles valt of staat met de manier van communiceren en de manier van juf 1 werkt duidelijk beter dan juf 2.
Zou juf 2 misschien iets hebben aan een faalangst communicatie uitleg?
------
Wij hebben tot nu toe een hele fijne start. Op dag 2 liepen we wel tegen iets aan maar juf 1 greep na schooltijd gaan direct het moment om dat rustig te bespreken zonder L erbij. Fijn gesprek waarbij we 1 lijn liggen en ze zou dat ook direct met juf 2 communiceren. Vanmorgen stond juf 2 voor de klas en zij was inderdaad op de hoogte dus
We zitten hier nog in de wenweek dus nog geen zonlijn of andere verrijking.
[..]
Hoezo is daar geen tijd voor?
Ik zie bij groep 3 een hele leerlijn voor schrijfonderwijs. L kwam kwam gisteren heel enthousiast uit school dat ze morgen de letter K gaat leren schrijven.
In blokletters schrijft hij opzich leesbaar (niet netjes op het lijntje en er schiet nog wel eens een stokje te ver uit). De schrijfletters tussen de lijntjes moet hij nog leren dus ik ga nog zien hoe leesbaar zijn handschrift is.
De veilig leren lezen methode welke bij L op school wordt gebruikt is er zowel in schrijfletters als blokletters en dat loopt door tot eind basisschool. Kleuters was met blokletters, in groep 3 leren alle kinderen de schrijfletters en hoe het daarna gaat moet ik nog zien.
Dan maar de lastige moeder inderdaad.quote:
Wat een fijne berichten die laatste drie zo! Dat geeft een moeder vertrouwen :-D
.
Prul wilde vanochtend weer niet naar school. Ik begin te vermoeden dat het samenhangt met welke juf er is (die van ma en di of de juf van woe-do-vrij).
Ik had jullie nog een terugkoppeling beloofd. In een notendop: de juf (die van woe-do-vrij) zegt dat ze wel wil (en dat geloof ik ook), maar ze lijkt het niet te snappen. Deze juf was ook niet bij de afspraak van voor de zomervakantie en lijkt een deel van de afspraken die daar gemaakt zijn, dan ook niet te kennen. Ze heeft wel de IB'er al gevraagd om mee te kijken en vond het ook fijn dat ik de peergroup-juf/hb-specialist al even gebeld had voor advies.
Inmiddels is ook duidelijk wat er nou gebeurd was vorige week. De afspraak was: prul leest in de zonlijn en rekent in de compacte versie met een meesterwerkboek ernaast. Als het helpend is, mag ze daarbij extra werk en basiswerk omdraaien (dus eerst meesterwerkboek en dan het basiswerk van rekenen). Dat helpt vaak enorm bij motivatie en maakt dat ze niet gestraft wordt als ze vastloopt in het reguliere werk.
Deze juf had echter nog willen toetsen of prul wel in de zonlijn kan lezen. Doen ze blijkbaar bij meer kinderen. Ze heeft haar daarom een letters- en woordjesleestest op tijd afgenomen en gaf daarbij inderdaad aan dat alles wat prul ze overslaat, fout is. Combineer dat met prul die fouten maken heel lastig vindt en er komt een onvoldoende score uit. Van de 35 letters had ze er 5 fout (eu, au, ou en ze had de d en de b omgewisseld). Vind ik keurig voor tweede week groep 3, maar is blijkbaar niet goed genoeg voor zon-lezen. De woordjeslijst had als derde woordje 'heup' en daar ging prul de mist in, waardoor ze ook daar een onvoldoende scoorde.
De conclusie in het hoofd van mijn dochter: ik kan het niet, ik moet het goed doen anders telt de juf fout, overslaan is een slecht plan, straks mag ik niet meer zon-lezen.
Wat ik ook gezien heb, is dat prul het compacte werk niet maakt of niet afmaakt. Ook het maanboekje maakt ze met de Franse slag. Daardoor komt ze niet aan het meesterwerkboek of de zonlijn toe. En dat wat ze wel gemaakt heeft uit dat meesterwerkboek, is foutloos... De juf wil nu dat prul eerst laat zien dat ze de maanlijn en de compacte rekentaakjes beheerst en dat ze haar taakjes af kan maken binnen de tijd, voordat ze het zonwerkboek en meesterwerkboek mag gaan doen.
Daar ben ik deels voor gaan liggen. In plaats van 'eerst het een, dan het ander' en dus beginnen met het saaiste werk, gaan we werken met taakjes per dag en dan gebundeld per week. Ze krijgt dus op maandag een afvinklijstje voor de week en in principe mag ze dan zelf bepalen wanneer op een dag ze iets doet. Ik hoop dat ze dan sneller aan het meesterwerkboek gaat zitten en de juf ook gaat zien wat ze kan.
Prul was vrijdag vooral boos. Als ik vraag wat er op school aan de hand is, zegt ze dingen als 'ik kan dit al lang en dat weet de juf best '. Ik heb geprobeerd uit te leggen dat ze op school ook moet laten zien dat ze het kan en dat het ook bij leren hoort om je taakje binnen een bepaalde tijd af te maken, maar daar kan ze niet zo veel mee.
Vrijdag heeft ze iig even met de juf gepraat en nog eens uitleg gekregen over de symbooltjes in de werkboeken en dat het helemaal niet erg is als ze iets niet weet of kan. De leerkuil hangt ook weer op en ik heb de juf uitgelegd dat het prima is om te benoemen of te bevragen of prul in de leerkuil zit en welke tactieken ze kan toepassen om uit die kuil te komen.
Duimen dat dit helpt en dat de ib'er de juf bij gaat staan.
Klein irritatiepuntje vanochtend: Prul had gisteren eerst haar meesterwerkboek gemaakt en daarna het reguliere werk. Zoals we volgens mij zowel voor de zomervakantie als vorige week hadden afgesproken. Maar gisteren was juf A er. Zegt juf B (die uit bovenstaand verhaal): maar dat is niet de bedoeling van de methode hoor prul! Waarop prul stond te huilen omdat ze het volgens deze juf fout gedaan had. Ik ga de juffen even een berichtje sturen of ze hierover alsjeblieft met elkaar willen communiceren, want dit werkt zo niet. Dan maar een lastige moeder...
Wat zonde dat ze dat dan niet goed met elkaar communiceren. Dit helpt zo niet voor Prul!
Klopt, maar het vele typen in plaats van schrijven zorgt er wel voor dat de motorische ontwikkeling van het schrijven minder getraind wordt natuurlijkquote:
Schijfonderwijs kan ook met blokletters worden gegeven.
De veilig leren lezen methode welke bij L op school wordt gebruikt is er zowel in schrijfletters als blokletters en dat loopt door tot eind basisschool. Kleuters was met blokletters, in groep 3 leren alle kinderen de schrijfletters en hoe het daarna gaat moet ik nog zien.
.D had zelfs de mooi-schrijf-juf in groep 3/4.
De juf van 6/7/8 probeerde het ook bij allebei de kinderen. Maar er was geen redden aan bij die kids.
Zorgcoördinator van de school van onze oudste vertelde ons eens dat ze heel veel hb-ers hebben met een onleesbare handschriftquote:
Netjes schrijven vergt ook gewoon veel oefening. En dat is niet de grootste kwaliteit van de meeste HB-kinderen
Haha, dit ook. En “maar mijn hand doet pijijijijijijijn” en dat soort gezeikquote:
Netjes schrijven vergt ook gewoon veel oefening. En dat is niet de grootste kwaliteit van de meeste HB-kinderen
De docente beeldende vorming heeft vorig jaar nog geprobeerd er wat van te maken met Sjaak en het is wat verbeterd, maar zeker nog niet om over naar huis te schrijven
Dit laatste stukje raakte mij. Oudste is net van begonnen in de tweede en ik merk dat ik nog steeds moeten wennen aan hoe goed het gaat. Ik vind het nog steeds lastig om erop te vertrouwen dat hij nu wél goed op zijn plek zit en wél goed begeleid wordt…quote:
Hier is het schooljaar heel goed begonnen
De nieuwe mentor ziet wat hij nodig heeft en wil hem graag goed helpen. Ik heb er alle vertrouwen in dat dit weer een fijn schooljaar gaat worden
Ook voor mij, als moeder, is dit heel helend. Niet alleen mijn kind heeft schooltrauma’s opgelopen, denk ik wel eens. Ik moest ook mijn vertrouwen in het schoolse systeem weer terugvinden.
Dat continu vechten voor je kind, dat doet zeker wat met je. Zo fijn om te lezen dat het goed kan komenquote:
[..]
Dit laatste stukje raakte mij. Oudste is net van begonnen in de tweede en ik merk dat ik nog steeds moeten wennen aan hoe goed het gaat. Ik vind het nog steeds lastig om erop te vertrouwen dat hij nu wél goed op zijn plek zit en wél goed begeleid wordt…
. Momenteel heb ik goede hoop voor de oudste, maar het is pas zijn eerste week. Ik ben nog voorzichtig.
Gevonden, maar 37 euro excl verzenden. Heeft iemand m liggen die m wil verkopen?quote:
@:tink89 Ga eens op zoek naar de Glossy Hoogbegaafde kinderen versnellen niet, van Renata Hamsikova. Lees hem eerst zelf en duw hem daarna bij de juffen in de hand. Daarin staat heel goed uitgelegd want kinderen als Prul nodig hebben en waarom je dus niet eerst het makkelijke werk moet doen.
En txs voor alle bemoedigende woorden hier! Het helpt me enorm.
Overigens is er bij prul op school nu wel echt veel aandacht voor netjes schrijven, maar het is dan ook start groep 3. Geen idee hoe dat verder gaat.
Wat fijn, en dat zal inderdaad wennen zijn!quote:
[..]
Dit laatste stukje raakte mij. Oudste is net van begonnen in de tweede en ik merk dat ik nog steeds moeten wennen aan hoe goed het gaat. Ik vind het nog steeds lastig om erop te vertrouwen dat hij nu wél goed op zijn plek zit en wél goed begeleid wordt…
Mijne heeft online leren schrijven, zat in groep 3 in de lockdown. Needless to say dat zijn handschrift vreselijk is...SPOILERIk kan me nu niet voorstellen dat dat moment hier ooit gaat komen.
Je kunt een oproepje proberen in de Facebook groepen van Pharos etc?quote:
[..]
Gevonden, maar 37 euro excl verzenden. Heeft iemand m liggen die m wil verkopen?
En txs voor alle bemoedigende woorden hier! Het helpt me enorm.
Overigens is er bij prul op school nu wel echt veel aandacht voor netjes schrijven, maar het is dan ook start groep 3. Geen idee hoe dat verder gaat.
Ik heb hem liggen, maar wil hem graag nog even houden.
De centrale bieb heeft/had hem trouwens ook! Dan kost het een paar euro.
Ah dat zijn goede tips! Txs :-Dquote:
[..]
Je kunt een oproepje proberen in de Facebook groepen van Pharos etc?
Ik heb hem liggen, maar wil hem graag nog even houden.
De centrale bieb heeft/had hem trouwens ook! Dan kost het een paar euro.
En sommige scholen leren de leerlingen alleen schrijven in blokschrift in plaats van aan elkaar en dat helpt zeker niet mee (aldus fysiotherapeut van oudste). Het beste is: eerst aan elkaar leren schrijven en daarna pas de blokletters.quote:
Netjes schrijven vergt ook gewoon veel oefening. En dat is niet de grootste kwaliteit van de meeste HB-kinderen
En ben weer weg, want ik hoor hier (nog?) niet
D heeft het in periodes wel geprobeerd. De ene juf kon dat beter afleiden dan de andere. Die van groep 3/4 was de beste. Die zei, als ze zag dat hij niet echt pips/ziekig eruitzag, dat hij even een boek moest pakken en zitten lezen en dat ze later bij hem zou komen. Meestal hielp dat al, want lezen is leuk. Die juf doorzag hem ook beter, als 1 van de weinige
Vaak was er wel iets op school, onrust in de klas, verveling, te moeilijk pluswerk etc. Dat sloeg bij D vaak op zijn buik. Dus als hij in de laatste helft basisschool ziek was, dan overlegde ik thuis met hem en koppelde terug wat het probleem was. Hij vond het zelf lastig om dingen te benoemen bij de leerkracht.
Maar het is ook 1 keer mis gegaan in groep 8. Juf dacht dat het wel meeviel, totdat hij de prullenbak vulde met zijn ontbijt
Vlak voor deze zomer had ik onderstaande geplaatst op fb-groep waar gelukkig veel herkenning en erkenning op kwam.
En de rest ook even in een spoiler i.v.m. herkenbaarheid.SPOILERHoi, Even ventileren.
Mijn man en ik hebben besloten om onze zoon (6, groep 2) te laten testen. Morgen hebben we een (zoveelste) gesprek op school. Onze zoon liet op hele jonge leeftijd al een duidelijke voorsprong zien. Op 1,5 jarige leeftijd maakte hij puzzels van 30 stukjes, hij sprak met 2 jaar volle zinnen in twee talen, (her)kende voordat hij 2 was al kleuren als ‘donker blauw’, was meteen dag- en nachtzindelijk met 2j10m, heeft voordat hij 4 werd zichzelf leren lezen, had een grote woordenschat op jonge leeftijd, speelde vooral met oudere kinderen etc. etc. etc. Op school hebben we dit bij de aanmelding, de intake en de eerste dag al aangegeven. Ook het overdrachtsformulier van de psz meegegeven waarin stond dat hij overal een voorsprong in had. Er is echter totaal niks mee gedaan.
Meerdere gesprekken gevoerd met de juffen en de ib’er. Meermaals aangegeven dat hij al kan lezen, maar het enige wat ik terug krijg is “hij laat het hier niet zien”. Hij krijgt wel extra werkjes en zit in een "plus groep", maar eerlijk gezegd zijn zowel de normale werkjes als de extra werkjes onder zijn niveau. Op dit moment merken we dat het hem begint te schaden. Ik zie dat hij onderpresteert en dat hij dingen van andere kinderen over begint te nemen. Het kindje dat zo goed sprak en een grote woordenschat had zet nu opeens een ‘n’ achter ieder woord. ‘Meisje’ wordt ‘meisjen’, ‘rode’ wordt ‘roden’ etc. Als ik doorvraag naar zijn opdrachten op school, dan geeft hij aan dat hij het ‘stom’ en ‘makkelijk’ vindt. Daarnaast ontploft hij thuis. Op het schoolplein eigenlijk al, wanneer ik hem ophaal. Woedeaanvallen, boos, gefrustreerd, verdrietig, brutaal, fysiek. Vooral ik (moeder) incasseer dagelijks zijn uitbarstingen. In de vakanties is het een heerlijk kind, wanneer school begint beginnen we weer van voor af aan. ‘s Ochtends huilen bij het wegbrengen, ik moet persé mee naar binnen. Enfin. We gaan hem laten testen. Voor hem, voor school maar ook zeker voor ons als ouders/gezin. Morgen gaan we het gesprek nogmaals aan. We hebben niet het idee dat ons kind gezien wordt en ook niet dat wij als ouders gehoord worden. Ook willen we vragen of de school (deels) wil meefinancieren. Ik ben nu dus vooral opzoek naar erkenning en herkenning. Hoe hebben jullie je kind voorbereid op de test? Ik wil eigenlijk liever niet vertellen wat het is om er geen onnodige druk op te zetten. Maar ik wil ook niet dat hij er 'met de pet naar gooit'. Ik merk dat hij vaak veel te moeilijk denkt over simpele opdrachten en er daarna geen interesse meer in toont. Hebben jullie nog tips voor het gesprek morgen? De ib’er kan er helaas niet bij zijn, maar die wordt wel op de hoogte gebracht. En hebben jullie misschien nog tips voor een goed bureau in de driehoek Utrecht - Den Bosch - Arnhem? Mijn voorkeur gaat uit naar KIQT+ i.v.m. zijn tweetaligheid en het ‘te moeilijk’ denken. Dank alvast.
Ps: Het is een warrig verhaal maar mijn hoofd is op dit moment ook echt een chaos.
Weer een beetje een warrig verhaal maar m’n hoofd zit weer bomvol.SPOILERDat gesprek met de juf ging weer zoals normaal ("hij laat het niet zien") maar U. besloot uiteindelijk zelf om een boekje te pakken en dat voor te gaan lezen aan de juf. Haar houding veranderde meteen 180 graden. We spraken af dat ze na de vakantie apart ging zitten met U. om zowel bij rekenen als lezen als spelling te kijken waar hij staat en wat hij nodig heeft.
Gister hebben we een oudergesprek gehad. Ik merk dat ze hem nu écht zien (ondanks dat hij al 2 jaar extra werkjes krijgt) en dat ze er ook echt iets mee doén. Hij krijgt de uitdaging die hij nodig heeft maar ze houden ook oog voor het leren automatiseren. Dus dat is heel fijn!
Rond de herfstvakantie en in januari worden er testen afgenomen bij alle kinderen. Als hij goed scoort op de test van januari gaan ze hem doortesten. Ze gaf aan dat ze de test in oktober niet af gaat nemen omdat ze "weet dat hij dat al kan". Vond ik een frappante opmerking. Heb gevraagd of ze dan misschien in plaats daarvan iets anders kunnen aanbieden om te kijken of dat wel lukt.
Ook gaan we het onderzoek af laten nemen. We zijn aan de beurt in oktober. Twijfel nog steeds om het wel of niet te doen, maar voor nu voelt het goed om het door te zetten.
Ik merk langzaam weer dat de boze buien uit school toe beginnen te nemen dus hoop oprecht dat deze veranderingen positief bij gaan dragen. Hij zit nu in een veel rustigere klas samen met een vriendje dat net zo ver is als hij. Ze doen alles samen dus dat is heel erg fijn! U. heeft wel echt een zetje nodig voordat hij iets durft te laten zien.
Edit: dit was ook een leuke. Na het gesprek voor de zomervakantie heeft hij een briefje geschreven aan zijn juf.
[ Bericht 1% gewijzigd door arvensis op 12-09-2024 10:49:19 ]
Ik weet niet hoe oud je zoon is, maar hier is de afspraak om het even te proberen. De jongste gaat in zo'n geval dat uur naar de begeleide werkplek en als hij het uur erop nog steeds niet lekker is, dan kan hij alsnog naar huis (als ie meteen aan het kotsen is moge het duidelijk zijn dat hij echt ziek is). Vaak gaat hij het uur erop dan weer gewoon de klas in en was het inderdaad spanning of over/onderprikkeling. Oudste had niet zo'n afspraak en overlegde voor nietmobiel altijd even via de app, daarna meldde hij zich ziek. School belde dan altijd en soms spraken we alsnog af om het nog een uurtje te proberen. In tegenstelling tot de jongste kon ouidste op school eigenlijk niet tot rust komen.quote:
Hier een kind dat zich regelmatig "ziekmeldt" op school. De juf weet sinds een eerder gesprek dat ze beter even kan aankijken, maar onze zoon is vrij goed in het bespelen van mensen en kan dus ook vrij overtuigend volhouden dat hij ziek is. Eenmaal thuis is het binnen een half uur weer goed en is er de rest van de dag niets aan de hand. Uiteraard hebben we hem uitgelegd dat dit gedrag ervoor gaat zorgen dat we hem niet geloven als hij echt ziek is en proberen we er achter te komen wat hier de oorzaak van is. Dit komt er niet echt uit, maar het lijkt iets tussen spanning en verveling of gemakzucht te zijn. Wat moeten we hiermee?
Wat ik probeer te zeggen: hij kan zich echt ziek voelen van de spanning e.d., zonder dat hij er erg in heeft. En natuurlijk is dat thuis vrij snel weg. Hier was de regel altijd weg: ziek thuis is geen computer!
dit is precies onze (inmiddels 7 jarige) zoon. Wij hebben recent (6 jr) diagnostiek laten doen omdat we merkten dat hij sneller dacht dan dat hij kon vertellen en daarnaast fysiek heel onrustig is. Blijkt idd een flink hoog iq (wel disharmonisch wat het lastig maakt) en heel prikkelgevoelig. In ons geval (nog) geen diagnose adhd omdat ze niet met zekerheid konden zeggen of zijn gedrag voortkomt uit dat disharmonische gat of niet.quote:
Hebben jullie ervaring met kinderen die zowel pienter als erg actief / energiek / ongeduldig zijn? Mijn bijna 3-jarige staat altijd ‘aan’ en soms denk ik dat ze haast ADHD heeft, maar heel veel kan ook samenhangen met meerbegaafdheid / hoogbegaafdheid. Omdat ze nog zo jong is en we niet weten of ze daadwerkelijk een hoog IQ heeft (ik vermoed van wel, maar vermoedens
Wij hebben toen hij jonger was met school/opvang vooral vaak benoemd dat we zelf ook de verschillen zien, dat we merken dat hij anders ontwikkeld, grote woordenschat heeft, fysiek onrustiger is dan anderen. Dat gaf ruimte bij de pm'ers om ook bij ons aan te kaarten als ze wat opmerkten bij hem.
Dank voor je reactie! Heb ik inmiddels ook gedaan, hoor.quote:
[..]
dit is precies onze (inmiddels 7 jarige) zoon. Wij hebben recent (6 jr) diagnostiek laten doen omdat we merkten dat hij sneller dacht dan dat hij kon vertellen en daarnaast fysiek heel onrustig is. Blijkt idd een flink hoog iq (wel disharmonisch wat het lastig maakt) en heel prikkelgevoelig. In ons geval (nog) geen diagnose adhd omdat ze niet met zekerheid konden zeggen of zijn gedrag voortkomt uit dat disharmonische gat of niet.
Wij hebben toen hij jonger was met school/opvang vooral vaak benoemd dat we zelf ook de verschillen zien, dat we merken dat hij anders ontwikkeld, grote woordenschat heeft, fysiek onrustiger is dan anderen. Dat gaf ruimte bij de pm'ers om ook bij ons aan te kaarten als ze wat opmerkten bij hem.
Ik heb deze week dat ‘’’’officiële’’’’ gesprekje gehad op de psz. Haar mentor had de Kijk!-lijsten ingevuld. Ze zei dat ze op deze leeftijd (net 3) meestal gewoon alles invullen op basis van kalenderleeftijd, tenzij het echt duidelijk opvallend is dat ze erboven of eronder zitten qua skills. Dochter had op spraak-taal, cognitieve ontwikkeling en logisch denken en zelfredzaamheid al gekleurde hokjes boven haar kalenderleeftijd. De pm’er zei ook dat ze dat niet vaak doen, dus ze weten echt dat ze haar goed in de gaten moeten houden, of het voor haar uitdagend genoeg blijft. Ze denkt inderdaad al anders en verder dan veel andere kindjes uit haar groep, en ook de vragen die ze stelt en de intense honger naar alles willen weten / zien. Blij dat ze haar in die zin op het oog hebben. Bij ieder ontwikkelgebied had ze ook een korte toelichting en ik herkende wel veel. Ze loopt ook het liefst achter de pm’ers aan, vinden ze wel logisch (want ze trekt graag op met oudere kinderen / volwassenen), maar ze stimuleren haar wel heel erg om toch samen te spelen met andere kindjes. Mja, doet ze toch niet uit zichzelf. Terwijl samen spelen met groteren / volwassenen iets is wat ze heel graag doet. Ik ga eens vragen wat ze haar specifiek aan gaan bieden de komende tijd. Er zitten nu in haar groep weinig kindjes die ook zo vlot gaan, dus het zal meer maatwerk moeten zijn.
En ze lijkt trouwens wel ietsje rustiger te worden, ook fysiek. Nog steeds retesnel afgeleid, maar de fysieke onrust / drang tot beweging is ietsssssje minder.
.Ze zit nu in groep 5, en vanaf groep 3 is de worsteling op school begonnen. Daarvoor ging het prima. Ze was snel met lezen (avi-uit halverwege groep 2), onthoudt alles wat ze leest, en had wel moeite met aandacht en stilzitten etc, maar dat viel niet mega op.
Vanaf groep 3 werd het lastig, want jenaplan-school, dus ze moeten deels zelf plannen en taken uitvoeren. Dit lukte maar matig, en vooral in groep 4 liep de frustratie steeds hoger op, want ze had zo goed als nooit haar taken af (moeite met starten, aandacht, focus, motivatie, etc). De citos en methodetoetsen waren prima, maar zij werd zelf steeds verdrietiger want ze is ook erg perfectionistisch en "faalde" dus dagelijks. De rekenboeken die ze aan het eind van het jaar mee naar huis krijgt zijn echt maar voor 20% ingevuld...
De juffen hebben echt alles gedaan haar te ondersteunen. Een van de twee juffen is ook hb-coordinator van de school en heeft zelf een zoon met adhd, dus voldoende inzicht en ervaring. Maar niets hielp echt langdurig, plus dat het heel lastig was qua benadering: focus je op de adhd, met extra structuur, herhaling etc.? Maar dit leidde tot meer frustratie en gebrek aan motivatie door te veel sturing en te weinig uitdaging. Of focus je op de hb waarbij ze alleen pluswerk/ meesterwerk/verdieping hoefte te doen. Maar ja, wanneer ze daar ook alleen maar een gedeelte van maakt omdat ze steeds is afgeleid ontbreekt dus echt de basis. Dit laatste speelt vooral bij rekenen en automatiseren, waar we afgelopen cito voor het eerst zagen dat ze "normaal" scoorde ipv boven de lijntjes. Dat is op zichzelf prima natuurlijk, maar tegelijkertijd zijn simpele min-sommen onder de 10 soms nog een probleem, terwijl hele complexe verhaaltjessommen (die voldoende interessant zijn) prima gaan.
Los van de scores blijft de frustratie op lopen bij haar, iedere dag weer. Ze doet mega haar best, gaat meestal vrolijk naar school, maar barst daar wel regelmatig in huilen uit wanneer ze weer iets niet af heeft (of denkt dat ze het niet af gaat krijgen). De juffen blijven ondersteunen, ze compacten, verdiepen, leggen zo weinig mogelijk druk en ze krijgt altijd extra tijd waar nodig maar het blijft een grote worsteling.
Volgende week komt iemand observeren in de klas, hebben we een gesprek over ondersteuning vanuit de ppo én heeft ze twee testdagen voor mogelijke diagnoses. Dat wordt dus een bijzondere week, want vrijdag is ze ook nog eens jarig
Wat zijn jullie ervaringen met deze combinatie?
Is er alleen naar adhd gekeken of ook naar andere dingen?quote:
[..]
dit is precies onze (inmiddels 7 jarige) zoon. Wij hebben recent (6 jr) diagnostiek laten doen omdat we merkten dat hij sneller dacht dan dat hij kon vertellen en daarnaast fysiek heel onrustig is. Blijkt idd een flink hoog iq (wel disharmonisch wat het lastig maakt) en heel prikkelgevoelig. In ons geval (nog) geen diagnose adhd omdat ze niet met zekerheid konden zeggen of zijn gedrag voortkomt uit dat disharmonische gat of niet.
Wij hebben toen hij jonger was met school/opvang vooral vaak benoemd dat we zelf ook de verschillen zien, dat we merken dat hij anders ontwikkeld, grote woordenschat heeft, fysiek onrustiger is dan anderen. Dat gaf ruimte bij de pm'ers om ook bij ons aan te kaarten als ze wat opmerkten bij hem.
Het kan ook 'gewoon' hb zijn of zelfs uhb. Als je zoveel gedachten en ideeën hebt, is het nu eenmaal moeilijk om alles te ordenen. Zeker omdat je zegt dat moeilijke sommen wel goed gaan, doet het me eerder daaraan denken.quote:
Hier zitten we nu met onze bij 8-jarige dochter in een diagnosetraject voor mogelijk adhd en hb (dubbelbijzonder is de officiële term
Ze zit nu in groep 5, en vanaf groep 3 is de worsteling op school begonnen. Daarvoor ging het prima. Ze was snel met lezen (avi-uit halverwege groep 2), onthoudt alles wat ze leest, en had wel moeite met aandacht en stilzitten etc, maar dat viel niet mega op.
Vanaf groep 3 werd het lastig, want jenaplan-school, dus ze moeten deels zelf plannen en taken uitvoeren. Dit lukte maar matig, en vooral in groep 4 liep de frustratie steeds hoger op, want ze had zo goed als nooit haar taken af (moeite met starten, aandacht, focus, motivatie, etc). De citos en methodetoetsen waren prima, maar zij werd zelf steeds verdrietiger want ze is ook erg perfectionistisch en "faalde" dus dagelijks. De rekenboeken die ze aan het eind van het jaar mee naar huis krijgt zijn echt maar voor 20% ingevuld...
De juffen hebben echt alles gedaan haar te ondersteunen. Een van de twee juffen is ook hb-coordinator van de school en heeft zelf een zoon met adhd, dus voldoende inzicht en ervaring. Maar niets hielp echt langdurig, plus dat het heel lastig was qua benadering: focus je op de adhd, met extra structuur, herhaling etc.? Maar dit leidde tot meer frustratie en gebrek aan motivatie door te veel sturing en te weinig uitdaging. Of focus je op de hb waarbij ze alleen pluswerk/ meesterwerk/verdieping hoefte te doen. Maar ja, wanneer ze daar ook alleen maar een gedeelte van maakt omdat ze steeds is afgeleid ontbreekt dus echt de basis. Dit laatste speelt vooral bij rekenen en automatiseren, waar we afgelopen cito voor het eerst zagen dat ze "normaal" scoorde ipv boven de lijntjes. Dat is op zichzelf prima natuurlijk, maar tegelijkertijd zijn simpele min-sommen onder de 10 soms nog een probleem, terwijl hele complexe verhaaltjessommen (die voldoende interessant zijn) prima gaan.
Los van de scores blijft de frustratie op lopen bij haar, iedere dag weer. Ze doet mega haar best, gaat meestal vrolijk naar school, maar barst daar wel regelmatig in huilen uit wanneer ze weer iets niet af heeft (of denkt dat ze het niet af gaat krijgen). De juffen blijven ondersteunen, ze compacten, verdiepen, leggen zo weinig mogelijk druk en ze krijgt altijd extra tijd waar nodig maar het blijft een grote worsteling.
Volgende week komt iemand observeren in de klas, hebben we een gesprek over ondersteuning vanuit de ppo én heeft ze twee testdagen voor mogelijke diagnoses. Dat wordt dus een bijzondere week, want vrijdag is ze ook nog eens jarig
Wat zijn jullie ervaringen met deze combinatie?
Heeft ze thuis ook adhd-achtige klachten? Als het alleen op school is, zou ik zeker eerder ervan uitgaan dat het werk niet passend is. Maar ook dan heeft ze (individueel) begeleiding nodig van iemand die haar helpt het werk te structureren op school.
Ik dacht daar ook altijd alleen aan, en het is lastig te scheiden.quote:
[..]
Het kan ook 'gewoon' hb zijn of zelfs uhb. Als je zoveel gedachten en ideeën hebt, is het nu eenmaal moeilijk om alles te ordenen. Zeker omdat je zegt dat moeilijke sommen wel goed gaan, doet het me eerder daaraan denken.
Heeft ze thuis ook adhd-achtige klachten? Als het alleen op school is, zou ik zeker eerder ervan uitgaan dat het werk niet passend is. Maar ook dan heeft ze (individueel) begeleiding nodig van iemand die haar helpt het werk te structureren op school.
Ze laat wel wat adhd-gedrag zien, ook thuis. Soms fysiek, zoals vaak even moeten opstaan tijdens het eten (dan komt ze ons een knuffel geven, dat voelt als spanning loslaten), en ze heeft veel moeite met meerdere taken achter elkaar te doen en luisteren naar instructies. En pas wanneer we iets voor lange tijd achter elkaar benoemen slijt het een beetje in (bijvoorbeeld de deur van het toilet achter je dicht doen. Zoiets moeten we haar echt een paar maanden dagelijks op wijzen voor het een automatisme wordt).
Aankleden s ochtends is ook echt een ding: ze doet een halve pyjamabroek uit, en vergeet dan wat ze aan het doen was en gaat een duckie lezen (nul gevoel voor urgentie ook
) . Dus we sturen thuis best veel aan wat dat betreft. Op school is daar logischer wijs veel minder ruimte voor.Daarnaast heb ikzelf dit jaar adhd-diagnose gekregen en was dat echt een eye-opener. Medicatie en psycho-educatie werken voor mij echt super goed en het inzicht dat alle worstelingen van de afgelopen 40 jaar hadden kunnen worden voorkomen met een diagnose, zorgt er wel voor dat ik dat voor haar ook niet wil missen.
Daarnaast laat ze niet echt typische (u)hb dingen zien, zoals specifieke interesses, en ze zoekt zelf ook niet meer cognitieve uitdaging (behalve misschien in taal en lezen).
En die complexere sommen zijn vooral verhaaltjessommen, want dan heb je een context en een "probleem dat opgelost moet worden", itt een rijtje sommen waar ze het nut niet van in ziet (want geen inhoud zeg maar) en dus nul motivatie heeft om dat te doen. Daarnaast is alles volgens haar óf te makkelijk, dus nutteloos om te doen, óf te moeilijk en begint ze er niet aan. Thuis als enigst kind kunnen we daarin veel meebewegen en motiveren, maar die mindset is erg lastig op school.
Maar als ik dit zo teruglees is het inderdaad niet heel duidelijk.
Gelukkig hebben we een goed bureau gevonden voor de testen, dat heb ik wel vertrouwen in.
school vindt het prima en geeft zelf aan 'prul, ga anders even bij juf Paula langs, die heeft nu geen kindjes bij zich zitten en dan kun je even kletsen en opladen'. En dat werkt dus echt heel goed. Mijn dochter laat nog veel meer van het gedrag van jouw kind zien btw. Amper focus, basiswerk niet maken, alles wat uitdagend is laten liggen, continu afgeleid, het moet zin hebben om iets te doen en dus vooral niet nutteloos zijn. Wat hier goed helpt is benoemen waarom een bepaald taakje zin heeft, werken met weektaken zodat ze zelf volgorde kan bepalen, nut en noodzaak van herhalen uitleggen (automatiseren) en top-down leren ipv bottom-up. De peergroup voor hb'ers was hier heel fijn (al kan dat door stom gedoe met de planning nu even niet).
Wanneer wij (of de juffen) uitleggen waarom iets belangrijk is, dan blokkeert ze heel snel, weigert te luisteren, of het verzandt in een discussie (ja, doe ik toch al; weet ik toch al; kan ik toch niet) en direct frustratie. Nou ben ik ook niet echt een geduldig persoon, maar zij is echt expert ongeduld wat dat betreft.
En omdat de handvaten die ze aangereikt krijgt op school (en die lijken te kunnen werken) pas echt werken wanneer ze langdurig en met continue ondersteuning worden aangeboden, iets waar nu nog niet voldoende ruimte/tijd/mankracht voor was, komt ze nu niet verder.
Maar, maandag dus gesprek over de mogelijkheid voor een "arrangement" vanuit de ppo. We zijn benieuwd..
Mijn dochter gebruikt dit boek, is erg leuk: https://www.zoekhetevenlekkerzelfuit.nl/
Dan helpt haar begeleider haar op weg en voert ze het zelf uit in de klas.
Hij was, zeker tot een jaar of 8-9 fysiek onrustig. Gooide vaak bekers melk om, wiebelde op zijn stoel, gamen deed hij staand en springend. Ook geen taken doorpakken maar afgeleid raken door leukere dingen.
Maar dat was, denken wij en de therapeut, geen adhd. Zijn hoofd is zo druk met alles, dat het lijf niet zo gecontroleerd wordt. Inmiddels is dat ook allemaal wel kalmer. Zeker sinds PMT (psychomotorische therapie) waar ze ook goed hebben gekeken naar de hoofd-lichaam balans.
En dat is inderdaad heel herkenbaar.Het hoofd staat teveel aan. Alsof je al 15 radiozenders aan hebt staan en dat ene stukje geluid in je oor komt daar niet overheen.quote:
Maar dat is dus wel herkenbaar, dat totale gebrek aan focus als iets niet volledig aanslaat? En het niet af kunnen ronden van dingen. Het taalbegrip van mijn dochter is gewoon echt goed, maar ik moet soms echt 8x zeggen dat ze haar schoenen aan mag gaan doen. Lijkt gewoon alsof dat hoofd dan uitstaat.
tenzij het een heel tof stukje muziek is, dan kunnen die 15 zenders wel muten.
Edit: D noemt het vaak zijn gedachten tornado. Je kunt er wel iets bij willen stoppen maar het gaat ten onder in de ruis.
Ja, dit inderdaad ook. Te veel zaken waar ze zich mee bezig houdt op dat moment in dat koppie. En dan alles maar vragen. En dan ook nog je andere dingen doen. En ook nog alles in de gaten houden. Het is toch wat.quote:
Heel herkenbaar. Merk het ook aan de vragen die hij stelt, dat er echt 15 dingen tegelijk gaande zijn in zijn hoofd.
Al weet ik niet of die van mij 'gewoon' slim is of HB, op school laat hij het iig niet zien. Maar daar zijn te veel prikkels denk ik, waardoor het voor de juffen ook moeilijk te zien is. Juist omdat hij zo snel is afgeleid en hem bijna continu moeten aansturen.
Maar dat hij nu al de tafel van 1, 2 en 5 (tot 5) kan rekenen en tijdens het ontbijt 'ff' op de verpakking 'Volkoren' leest, denk ik dat hij wel ergens een voorsprong heeft. Gisteren heeft hij ook met stoepkrijten meerdere woordjes geschreven en dan zie je hem ook nadenken en spellen in zijn hoofd.
Ik denk dat we binnenkort wel weer een gesprek hebben met de ib-er.
Flinke tijd geleden hier, maar ben weer eens op zoek naar wat wijsheid
Valt er iets te zeggen over wanneer versnellen in het basisonderwijs wel/niet verstandig of wenselijk is? En met 'wanneer' bedoel ik dan vooral qua leeftijd of groep.
Is versnellen bijv. 'makkelijker' (relatief gezien) op jongere leeftijd, of zijn er groepen die beter niet overgeslagen kunnen worden, dat soort afwegingen. Vraag me af of daar verschil in zit.
En zo ja, wat valt er dan in het algemeen te zeggen over versnellen in de bovenbouw (groep 6-7-8)?
Heeft ze het sociaal goed, dan versnel je niet maar zorg je voor maatwerk in de eigen groep (en stroomt ze misschien een jaar eerder uit).
Er zijn allerlei manieren om door te toetsen om te kijken of ze het volgende niveau al beheerst, dat kan school doen.
Ik heb gehoord (maar weet niet of het klopt), dat de even jaren (groep 4, 6 en 8) makkelijker zijn dan de oneven jaren.
Wat ik zeker heb geleerd, is om niet teveel naar de toekomst te kijken. “Wat als ze dan heel jong naar de middelbare gaan?” en “wat als ze heel jong naar de uni gaan?” zijn allemaal dingen waar ik nu nog geen invloed op heb. Ik heb invloed op het hier en nu en misschien op de komende twee/drie maanden. Verder vooruit kijken is met onze kinderen vaak toch niet te doen, die ontwikkelen zich zó snel!
Een kind uit de parallelklas had dezelfde keuze en die viel uit in versnellen. Hij had geen echte klik met zijn eigen groep en de cognitieve frustratie was groter. Dus een jaar overslaan was daar logischer. Dat kind heeft uiteindelijk een groep 9 gedaan bij een gymnasium en zit nu weer met leeftijdsgenoten in de klas.
Dus het hangt echt van het kind af.
Bij elke klas overslaan moet je goed kijken naar de hiaten. Zo heeft mijn neefje groep 4 overgeslagen en kwamen ze er veel later achter dat hij geen hoofdletters had leren schrijven. Dat opvangen hoort bij het versnelplan.
Groep 3 overslaan lijkt me onhandig ivm het leren schrijven/rekenen en op je bips blijven zitten. Groep 8 doen is fijn om de school echt af te sluiten. Alles ertussen is wel te doen met een goed plan. Evt half jaar ene klas en dan half jaar volgende klas, dat kon bij de school van D makkelijker ivm combiklassen. En het werk van dat kind was toch al buiten de reguliere lessen om.
quote:
Volgens mij is dat allemaal maatwerk en afhankelijk van de situatie en van het kind.
Voor deze antwoorden was ik uiteraard al 'bang'quote:
Dus het hangt echt van het kind af.
Zonder gein, bedankt voor de gegeven antwoorden! Ik loop waarschijnlijk op de zaken vooruit (die neiging heb ik nogal
), maar was vooral nieuwsgierig of daar algemene adviezen voor zijn.Concreet zit onze dame (9j) nu in groep 6, volgens regulier tempo. Vanaf groep 2 krijgt ze echter al pluswerk/extra uitdaging etc. Sinds vorig jaar hebben zowel zij als haar beste vriendinnetje L. een eigen planning, waarbij ze echt alleen het hoognodige meedoen met de klas (basis, nieuwe dingen), maar alle herhaling over mogen slaan.
Eerder deze week begreep ik echter van de moeder van L. dat zij met tegenzin naar school gaat, onvoldoende uitdaging heeft (ondanks aanpassingen) en dat ze serieus aan het kijken zijn naar de optie om na de herfstvakantie naar groep 7 door te stromen. Met daarbij impliciet de vraag of dat voor onze dochter misschien ook niet beter zou zijn.
En prompt kregen we gisteren een uitnodiging van de IB'er; of we volgende week tijd hebben om te bespreken hoe het met onze dochter gaat. Ik heb dus nog geen idee wat exact de insteek van dat gesprek is (puur kijken hoe het gaat, of ook echt die optie van versnellen overwegen), maar mijn hoofd draait dan al snel overuren om de verschillende scenario's af te spelen
Ja, ik hoor/lees dus ook juist dat dat over groep 7 wel eens gezegd wordt, hahaquote:
Onze juf gaf aan dat groep 6 wel ineens moeilijker is, omdat de kinderen nu bovenbouw zijn en er meer van ze wordt verwacht. Dus het tempo gaat omhoog, er wordt meer zelfstandigheid verwacht enz. En de cito's zijn nu op de computer. Maar misschien is dat uniek aan de vrije school, omdat ze nu na 3 jaar nieuwe leerkrachten krijgen (dus 3 t/m 5 hebben ze dezelfde en dan van 6 t/m 8 dezelfde).
Dus precies die versnelling (6 overslaan en 'opeens' in groep 7 terechtkomen) lijkt me ergens wel een beetje spannend, vandaar mijn initiële vraag
Ik denk dat op de meeste scholen de bovenbouw in groep 7 begint, maar bij de vrije school in groep 6 al (klas 4). Maar als je de mogelijkheid hebt en je kind wil versnellen, zou ik kijken of je groep 6 en 7 in een jaar kan doen.quote:
[..]
Ja, ik hoor/lees dus ook juist dat dat over groep 7 wel eens gezegd wordt, haha
Dus precies die versnelling (6 overslaan en 'opeens' in groep 7 terechtkomen) lijkt me ergens wel een beetje spannend, vandaar mijn initiële vraag
Ik denk dat je je vragen hier prima kwijt kan!quote:
Sorry, even inbreken. Zijn er hier ouders met uhb kinderen? Ik zou het fijn vinden om daar even mee te sparren en een apart topic over te openen
@MevrouwCactus heeft een whatsapp-community voor uhb-ouders.quote:
Sorry, even inbreken. Zijn er hier ouders met uhb kinderen? Ik zou het fijn vinden om daar even mee te sparren en een apart topic over te openen