Help mijn kind is slim! Hoe ga je om met hoogbegaafdheid? #10

hoogbegaafdheid moet je ten eerste beschermen tegen 't jaloerse mavo-volk
ten tweede moet je de talenten ontwikkelen en dat kunnen er veel zijn

Wij hebben er ook in ieder geval 1 (mogelijk 3). Over nr 2 hebben we binnenkort een gesprek op school en de 3e is nog veel te jong maar laat dezelfde tekenen zien. Zou graag een school zien waar ze vakken op verschillende niveau's mogen volgen. Gelukkig hebben we nog een goede 2j basisonderwijs te volgen. Wel volgend jaar een dag in de week meedraaien in een klas met HB. Nu merk je dat school er te weinig mee om kan gaan en hij prima scoort maar alles veel te makkelijk vind en de echte uitdagingen uit de weg gaat.

Intake bij Senzai voor peergroup gepland. Ik vind het spannend, maar ben ook zo ontzettend benieuwd hoe onze prul zich gaat voelen bij een clubje kinderen-zoals-zij...

quote:

Op woensdag 28 februari 2024 11:35 schreef Tink89 het volgende:
Intake bij Senzai voor peergroup gepland. Ik vind het spannend, maar ben ook zo ontzettend benieuwd hoe onze prul zich gaat voelen bij een clubje kinderen-zoals-zij...

Mijn jongste zit sinds een paar maanden in groep1/2 van een SterQ-school.
Het scheelt zoveel als je niet de enige bent, wat hij op z'n vorige school was.
Het is zo'n ander kind.

quote:

Op woensdag 28 februari 2024 14:06 schreef avotar het volgende:

[..]
Mijn jongste zit sinds een paar maanden in groep1/2 van een SterQ-school.
Het scheelt zoveel als je niet de enige bent, wat hij op z'n vorige school was.
Het is zo'n ander kind.

Ik zou willen dat we hier zoiets hadden, maar de dichtstbijzijnde Leonardo is 40 minuten rijden ofzo.

quote:

Op woensdag 28 februari 2024 11:35 schreef Tink89 het volgende:
Intake bij Senzai voor peergroup gepland. Ik vind het spannend, maar ben ook zo ontzettend benieuwd hoe onze prul zich gaat voelen bij een clubje kinderen-zoals-zij...

Ik hoop dat ze het naar haar zin gaat hebben!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Kennen jullie Hoogbegaafd de podcast? Daarin kwam ook ter sprake hoe het kan dat HB-kinderen het toch niet altijd goed met elkaar kunnen vinden, want peers zijn toch zo belangrijk? Maar als je bedenkt dat er binnen de populatie maar 2% HB is, dan is er dus een behoorlijke kans dat die kleine groep kinderen niet precies dezelfde interesses hebben. Natuurlijk is herkenning fijn, de manier van denken is waarschijnlijk wel voor een groot deel hetzelfde. Maar het wil niet zeggen dat ze gelijk vrienden voor het leven zijn.

Onze jongste vindt het heel fijn in de peergroup, in ieder geval gaat hij er met plezier heen en is het zeker leuker dan school (maar die lat ligt laag, want de 9-jaarsvaccinaties waren ook leuker dan school ). Maar hij heeft er geen dikke vriendschappen aan overgehouden.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2024 10:45 schreef Phaidra het volgende:
Kennen jullie Hoogbegaafd de podcast? Daarin kwam ook ter sprake hoe het kan dat HB-kinderen het toch niet altijd goed met elkaar kunnen vinden, want peers zijn toch zo belangrijk? Maar als je bedenkt dat er binnen de populatie maar 2% HB is, dan is er dus een behoorlijke kans dat die kleine groep kinderen niet precies dezelfde interesses hebben. Natuurlijk is herkenning fijn, de manier van denken is waarschijnlijk wel voor een groot deel hetzelfde. Maar het wil niet zeggen dat ze gelijk vrienden voor het leven zijn.

Ik ga die podcast eens opzoeken!

D was ook 1 van de jongsten bij de plusklas, met een nogal speelse instelling dat scheelt nogal, zeker als je richting de puberteit gaat en de rest liever stoer loopt te doen. En dan zat hij op randje UHB, dat de kinderen daar hem ook niet altijd konden volgen in zijn denkpartoon (zeker niet als hij weer eens 3 stappen uitleg oversloeg).
1 van die kinderen waar hij in groep 7 bij zat en niks mee had is nu wel 1 van zijn vriendgroepje. D is flink gegroeid in zijn ontwikkeling. Nu past het als 2 pubers weer wel.

Hij heeft op school ook de eerste echt peergroep gehad. Daar heeft hij zich prima vermaakt, met 2 vrienden uit zijn vriendengroepje. De eerste paar zijn verplicht, zodat iedereen het in ieder geval probeert. Maar daar zijn 11 van de 15 uit zijn eigen klas. Dus dat is bekend volk. Volgende keer gaan ze spelletjes spelen of kletsen of wat ze nog meer verzonnen hebben.
Het wordt inmiddels de appelgroep genoemd

Hier verschilt het enorm; met sommige andere hb'ers klikt het wel, met andere niet. N is niet zo'n typische geleerde die constant over wetenschap of rekenen praat of van programmeren houdt, dus met dat soort kinderen klikt het niet echt. Sommige (de meeste ) hb'ers kunnen ook nogal eigenwijs zijn, maar dan krijg je ook al gauw ruzie.

Daar ben ik altijd heel dankbaar voor geweest, dat O eigenlijk altijd bij iedereen wel lekker lag.
Je merkt wel dat hij de neiging heeft om naar de wat slimmere kinderen te trekken, maar hij ligt overal altijd wel lekker. Hij is totaal geen type geleerde idd (we hadden ooit een klasgenootje van de HB school van een jaar of 7 die over atoomsplitsing begon en toen vroeg 'wat wil jij later eigenlijk worden' waarop O zei: 'treinmachinist, hoezo?' ) en ik denk eigenlijk ook wel dat als je hem nu test dat dat IQ mss wel een heel stuk lager ligt vanwege allerlei gaten in basis-leerstof, maar who cares, hij gaat gewoon heerlijk op sociaal vlak en dat vind ik toch wel het allerbelangrijkst. Hij was diep-diep ongelukkig op het speciaal onderwijs en dolblij dat hij nu op een reguliere school zit.
Superslechte cijfers, heel veel tekorten dus we vrezen dat hij moet blijven zitten en dat zouden we op zich geen probleem vinden, hij is 14 en zit in 3 havo dus wat dat betreft is hij niet de oudste van de klas. Wel veruit de grootste met bijna 1.90. :0
Alleen hij heeft al zo ontzettend veel scholen en klassen gewisseld, dan zou hij weer opnieuw moeten beginnen en dat gun ik hem gewoon niet zeg maar. En hij landt heus wel weer op zijn pootjes, daar ben ik van overtuigd, maar hij heeft nu hele leuke vrienden en het zou fijn zijn als hij bij ze kon blijven.

Oef, dat klink ook niet gemakkelijk @BE al die schoolwissels en een nare periode achter de rug. Fijn dat hij nu beter in zijn vel zit met leuke vrienden . Was het lastig om voor elkaar te krijgen dat hij weer naar regulier zou gaan?

Beide kinderen liggen eigenlijk ook altijd wel goed in de groep. Altijd gezellig kletsen in de klas, niet per se sociaal awkward nee. Maar waar de oudste goede vrienden heeft onder alle verschillende intelligentieniveaus, heeft de jongste weinig échte vrienden. Hij mist het ook niet echt, het is een bewuste keuze om na school niet met vriendjes te spelen (hij wordt wel regelmatig gevraagd). Of hij past zich enorm aan en heeft zijn 'match' nog niet gevonden. Dat speelt volgens de HB-specialist misschien ook wel mee.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2024 12:45 schreef Phaidra het volgende:
Oef, dat klink ook niet gemakkelijk @:BE al die schoolwissels en een nare periode achter de rug. Fijn dat hij nu beter in zijn vel zit met leuke vrienden . Was het lastig om voor elkaar te krijgen dat hij weer naar regulier zou gaan?

Beide kinderen liggen eigenlijk ook altijd wel goed in de groep. Altijd gezellig kletsen in de klas, niet per se sociaal awkward nee. Maar waar de oudste goede vrienden heeft onder alle verschillende intelligentieniveaus, heeft de jongste weinig échte vrienden. Hij mist het ook niet echt, het is een bewuste keuze om na school niet met vriendjes te spelen (hij wordt wel regelmatig gevraagd). Of hij past zich enorm aan en heeft zijn 'match' nog niet gevonden. Dat speelt volgens de HB-specialist misschien ook wel mee.

Dat viel op zich mee, toen O eenmaal bedacht had dat hij van het VSO af wilde wist hij ook precies wat hij daarvoor moest doen, namelijk zich niet meer mee laten slepen in de gekte van de rest van zijn klasgenoten. Er is een knop omgegaan en die is nooit meer uitgegaan en bij het intake gesprek op het VO vroeg de zorgcoordinator: wat is er nu dan anders dan vroeger en toen zei hij: Als ik heel eerlijk ben had iedereen toch wel gelijk en gedroeg ik me gewoon stomvervelend. 13 jaar oud! En op het VSO zagen ze dus ook toen die knop om was dat hij echt niet daar thuis hoorde en die plekken zijn natuurlijk duur en schaars, dus zij werkten zonder problemen mee aan een overstap. (O zat in een klas van 10 met 7 leerlingen met ASS en 2 met andere gedragsproblemen).

Maar hij kon daar eigenlijk niet veel aan doen, die HB school was echt de grootste fout die we hebben kunnen maken, het afvoerputje van HB-ers met dubbel of triple diagnoses (en voor hen moet er ook heus een plek zijn), echt de gekte voorbij, schelden, pesten, meubels door de klas gooien, het kon niet op.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

En dat was dus 3 jaar lang het normaal, tot wij doorkregen wat daar gebeurde en toen hebben we hem naar een reguliere school gedaan en dat was heel fijn, alleen hielden zij vast aan dat VSO advies (volgens hen had O de hele dag door 1-op-1 begeleiding nodig ) en als dat op je OKR staat, dan kom je gewoon nergens anders binnen.
En... eerlijk is eerlijk, dat kwartje moest toch ook echt eerst bij O vallen, ik denk dat hij het niet gered had als hij niet toch die 2 jaar op het VSO had gezeten. Aan het eind van het eerste jaar viel het kwartje, het tweede jaar was er ter voorbereiding op de overstap.

Heftig BE. Ik ben blij dat die van mij op regulier onderwijs hun weg vinden.

Middelste is bijzonder, maar ook gewoon lief en sociaal. Hij vindt goed zijn draai overal en weet veel autonomie te creëren voor zichzelf. Dat doet hem goed en hij maakt grote sprongen in de muziek. Sociaal met iedereen en leuke vaste vrienden (die volgens mij allemaal erg pienter zijn ook) waar hij mee sport en afspreekt om bv te gamen of schaken.

Oudste heeft veel drive, maar kent op de een of andere onverklaarbare wijze bijna geen school-prestatiemotivatie. Ze kan zichzelf verliezen in allerhande hobbies (vnl handwerk) en daarbij vergeten dat school ook nog eisen stelt. Haar schools functioneren is heel wisselend. Als ik haar zo ver krijg dat ze wat doet dan gaat het goed en met hetzelfde gemak haalt ze daarna voor hetzelfde vak een 4. Ze heeft verder een leuke, vaste club vriend(inn)en, waar ze ook echt leuke dingen mee onderneemt (ook bv kerstdiner met surprises enzo, regelmatig logeren). Maar ze is wisselend in hoe ze daar mee omgaat. Soms is haar alles te veel en soms is ze heel sociaal. Zoekend naar een balans in wat ze sociaal nodig heeft en fijn vindt, denk ik.

Jongste lijkt op beiden. Aan het begin meer zoals de oudste en nu langzaamaan meer zoals de middelste. Ze speelt met iedereen, spreekt ook veel af, met meerdere kinderen. Ik merk wel dat ze overbewust is en geneigd is om alle verhaallijnen te verzinnen en bepalen in het spel (herken ik van de andere twee ook). Ik corrigeer dan op het ruimte laten voor de ander. Maar goed, haar hoofd gaat snel en de vriendjes vinden het tot nu toe leuk spel, dat ze creëert...

Op de basisschool alledrie geen echte opvallendheden, en in mijn ogen eigenlijk ook gewoon ongezien. Ik heb daar wel soms een lastig gevoel over.

De jongste is wel uit een screening naar voren gekomen, door hoe ze is (het zijnsluik).

Zelf vind ik het moeilijk om voor de kids te vechten, op school bv. Zeker met de oudste twee, toen wisten we het nog niet, dat er sprake was van (extreme) hb.

Alledrie liggen ze goed, maar ook alledrie zijn ze 'anders in gedrag'. Dat vind ik zelf het moeilijkst om te zien en ik corrigeer, merk ik, ook zeer streng op dat stuk. Hoewel ik me er van bewust ben dat ik daarmee veel van ze vraag, en me ook afvraag of ik daar niet eigenlijk verkeerd aan doe. Wanneer gaat het ze opbreken, zo aangepast te moeten zijn? Dat soort zorgen heb ik wel, zeker bij de meisjes.

Ik ben blij dat de jongste gesignaleerd is vanuit school. Dat stelt me iets gerust. Blijkbaar worden ook mijn kinderen (die helemaal niet zo excelleren of opvallen) toch herkend in dat aspect.

[ Bericht 2% gewijzigd door Groofskenhonderdtwee op 03-03-2024 07:00:32 ]

Hee Groofsken! .

Wat bedoel je met dat je ze corrigeert op anders in gedrag? Doe je dat alleen elders of ik thuis? En hoe reageerden ze erop?

hey Lemijn, long time no see.

Ik bedoel dat ik streng ben op hoe ze zich gedragen. Te streng, denk ik soms.

Dat heeft voordelen, ze kunnen zich goed aanpassen en weten wat er van ze verwacht wordt (wat ik van ze verwacht). Maar dat heeft ook nadelen, zeker met het oog op de hb. Ze zijn zich dus ws constant behoorlijk extreem aan het aanpassen in sociale context. De middelste het minst, denk ik, omdat ik van veel vrienden van hem vermoed dat ze ook hb zijn (gymnasiumklas 3) of in elk geval in die richting. De meisjes hebben wat meer variatie om zich heen.

[ Bericht 14% gewijzigd door Groofskenhonderdtwee op 03-03-2024 06:58:19 ]

Bedoel je dan dat je ze terechtwijst als ze irritant gedrag vertonen ofzo? Ik ben daar ook best streng in; N heeft bijv. de neiging om bij onderprikkeling rare geluiden te maken, en dat druk ik dan meteen de kop in. Of als ze niet opschiet met aankleden omdat ze duizend andere dingen in haar hoofd heeft, kan ik ook best streng zijn, van ‘ga je nu eens aankleden!!’

N zit ook op veel clubjes, omdat ze dat graag wil en de input nodig heeft. Als ze dan eens niet wil gaan, vind ik ook dat dat gewoon wel moet, tenzij ze echt ziek is natuurlijk. Is dat pushy? Misschien wel….

Dit vind ik echt wel lastig van opvoeden, in hoeverre je je kind moet stimuleren en in hoeverre ze het zelf moeten uitzoeken.

Irritant is niet het woord dat ik zou kiezen, maar ja, ik geloof wel dat ik het zo bedoel.

Maar misschien staat dat los van de hb, bedenk ik me nu. En heeft dat gewoon te maken met het bijbrengen van normen en waarden. Daar ben ik nauwgezet in. En ik weet niet of dat altijd helpend is, voor ze.

Misschien heeft het te maken met dat ik mezelf 'anders' voel en dat te veel op hen projecteer (niet letterlijk, maar gewoon mijn eigen issues zeg maar).

Hier hebben ze sport en muziekles en daar mogen ze ook niet zomaar voor spijbelen. Ik werk hard om alles te betalen, ik zie graag dat ze daar zorgvuldig mee om (leren) gaan.

Maar stimuleren is naar mijn idee iets anders dan ze zich laten aanpassen.

Stimuleren is: als je kiest voor een clubje, hoort daarbij dat je dus ook gaat tenzij je ziek bent.

Aanpassen omdat je anders niet geaccepteerd wordt is iets heel anders.
En dan heb je nog aanpassen omdat bepaald gedrag gewoon niet kan (neuspeuteren in gezelschap bijvoorbeeld) of omdat de wereld je niet begrijpt (niet meer praten over je hobby omdat mensen het niet begrijpen of je raar vinden).
In dat laatste geval denk ik dat je gaandeweg jezelf een beetje kwijt kan raken. Omdat je steeds bezig bent met wat anderen van je verwachten.

Ja, dat verwoord je mooi, Nijna.

Ze kunnen alledrie bv doordraven, en dat rem ik af. Of alles zeggen wat ze denken (op zoek naar houvast of afstemming?).

[ Bericht 4% gewijzigd door Groofskenhonderdtwee op 03-03-2024 08:47:28 ]

N past zich inderdaad soms aan op de verkeerde manier, als ze zich geen houding weet geven. Bijv. praten als een klein kind, vieze dingen zeggen, een heel verhaal ophangen over iets wat niet relevant is, of te dichtbij andere kinderen gaan staan en dan tegen ze praten of heel hard knuffelen. Ik zie dat die anderen (kinderen of volwassenen) dat raar vinden, maar N merkt het zelf blijkbaar niet op.
Ik weet echt niet hoe ik dat zou moeten veranderen. Als ik het zie, haal ik haar uit de situatie of wijs er soms op dat de ander het niet leuk vindt (voor als een ander kind zijn grenzen niet kan aangeven), maar ik begin er niet achteraf over tegen N waarom dit soort gedrag niet handig is. Ik wil haar niet het gevoel geven dat ze iets fout doet. Hopelijk gaat het vanzelf over als ze mensen tegenkomt waarbij ze wel zichzelf kan zijn (of misschien is dit soort gedrag ook een deel van haar zelf?).

Mooi verwoord Nijna! Ik probeer bij prul vooral mee te geven dat ze ook moet luisteren naar wat anderen willen en dat je dan samen een oplossing kunt bedenken. Dus als een vriendinnetje zegt dat ze moet stoppen met praten over...iets? Dat ze dan mag aangeven dat ze het er heel graag over wil hebben en dat ze dan (zoals de juf op school bijv. ook doet als ze allemaal tegelijk op die ene toffe fiets willen tijdens het buitenspelen) misschien zoiets als een wekkertje kunnen gebruiken om om en om te doen. Ofzo. Soms helpt dat. En dan gaat het niet om 'jij moet iets niet doen omdat de ander dat niet wil', maar om 'de ander zou iets anders fijn vinden, hoe kunnen jullie het samen zo aanpakken dat je allebei een leuke tijd hebt'? Werkt niet altijd overigens.

Ik had vanochtend het intakegesprek bij Senzai. Wat een verademing als iemand je meteen snapt! Er zijn drie concrete punten uit naar voren gekomen waar we meteen mee aan de slag gaan:

1. Prul gaat meedoen aan een peergroup voor groep 1-2. 10 keer is dat. Betekent dat ze tien dagen niet op school is. School heeft al toestemming gegeven.

2. Na de zomervakantie gaat ze naar de peergroup voor 3-4-5.

3. De psycholoog van Senzai gaat fysiek aansluiten bij onze gesprekken met school om te helpen/adviseren bij het bepalen van de route op school. Zij hebben natuurlijk een enorme expertise op dit gebied en helpen en denken graag mee om het onderwijs zo passend mogelijk voor prul te laten zijn Ook kunnen ze handvaten bieden waar de leerkracht van groep 3 straks mee aan de slag kan gaan of bijv. tips geven over verdiepend materiaal etc.

Ze gaven daarnaast ook aan dat ze benieuwd zijn naar wie de leerkracht in groep 3 wordt en dat ze het ook eerlijk zullen aangeven als ze denken dat die leerkracht niet in staat is om het verschil in pruls intelligentieprofiel (ze zei zoiets als cognitief versus operationeel) op de juiste manier te handelen. Ben benieuwd, maar vooral voor nu even gerustgesteld. Ik hoef het niet meer allemaal zelf te bedenken

quote:

Op vrijdag 1 maart 2024 17:02 schreef BE het volgende:

[..]
Dat viel op zich mee, toen O eenmaal bedacht had dat hij van het VSO af wilde wist hij ook precies wat hij daarvoor moest doen, namelijk zich niet meer mee laten slepen in de gekte van de rest van zijn klasgenoten. Er is een knop omgegaan en die is nooit meer uitgegaan en bij het intake gesprek op het VO vroeg de zorgcoordinator: wat is er nu dan anders dan vroeger en toen zei hij: Als ik heel eerlijk ben had iedereen toch wel gelijk en gedroeg ik me gewoon stomvervelend. 13 jaar oud! En op het VSO zagen ze dus ook toen die knop om was dat hij echt niet daar thuis hoorde en die plekken zijn natuurlijk duur en schaars, dus zij werkten zonder problemen mee aan een overstap. (O zat in een klas van 10 met 7 leerlingen met ASS en 2 met andere gedragsproblemen).

Maar hij kon daar eigenlijk niet veel aan doen, die HB school was echt de grootste fout die we hebben kunnen maken, het afvoerputje van HB-ers met dubbel of triple diagnoses (en voor hen moet er ook heus een plek zijn), echt de gekte voorbij, schelden, pesten, meubels door de klas gooien, het kon niet op.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

En dat was dus 3 jaar lang het normaal, tot wij doorkregen wat daar gebeurde en toen hebben we hem naar een reguliere school gedaan en dat was heel fijn, alleen hielden zij vast aan dat VSO advies (volgens hen had O de hele dag door 1-op-1 begeleiding nodig ) en als dat op je OKR staat, dan kom je gewoon nergens anders binnen.
En... eerlijk is eerlijk, dat kwartje moest toch ook echt eerst bij O vallen, ik denk dat hij het niet gered had als hij niet toch die 2 jaar op het VSO had gezeten. Aan het eind van het eerste jaar viel het kwartje, het tweede jaar was er ter voorbereiding op de overstap.

Mooi dat de knop bij O om is gegaan! Soms moet er inderdaad eerst een kwartje vallen. Ondanks de nare ervaring toch een eye-opener voor hem .

quote:

Op zondag 3 maart 2024 08:39 schreef Groofskenhonderdtwee het volgende:
Irritant is niet het woord dat ik zou kiezen, maar ja, ik geloof wel dat ik het zo bedoel.

Maar misschien staat dat los van de hb, bedenk ik me nu. En heeft dat gewoon te maken met het bijbrengen van normen en waarden. Daar ben ik nauwgezet in. En ik weet niet of dat altijd helpend is, voor ze.

Hier hangt gedrag wel grotendeels samen met HB. Slecht tegen onrechtvaardigheid kunnen bijvoorbeeld, wat zich uit in direct overal vol op aanslaan. De jongste is altijd heel luid en druk met spelen (rent de kamer door, maakt veel geluid, vorm van (ont)prikkelen). Ik snap dat hij dat nodig heeft, maar het past gewoon niet altijd in de woonkamer. Daar is ruimte voor iedereen, niet alleen voor hem. Dus aan de ene kant moeten ze zichzelf kunnen zijn en zich kunnen uiten, maar in een gezin moet je soms ook gewoon rekening met elkaar houden. Dat is soms een lastige scheidslijn...